Fransa Autrans Dağ Filmleri Festivali-2009

Transkript

Mustafa Yeşildal tarafından yazıldı
Perşembe, 11 Şubat 2010 00:00 - Son Güncelleme Perşembe, 11 Şubat 2010 16:02
Mustafa Yeşildal, 2009 Aralık ayında Clup Alpin Française'nin davetlisi ve konuşmacı olarak
katıldığı Fransa Autrans Dağ Filmleri Festivali ile ilgili izlenimlerini bizimle paylaşıyor. Mustafa
dışında, Türkiye'den Dağ Filmleri Festivali koordinatorü Murat Yılmaz ve fotoğraf duayeni, dağcı
Ersin Alok'un da katıldığı festivalin bu yıl 26.sı gerçekleştirildi.
Mustafa Yeşildal, 2009 Aralık ayında Clup Alpin Française'nin davetlisi ve konuşmacı olarak katıldığı Fra
Bu yazıyı, tirmanis.org olarak Mustafa'ya eşlik ettiğimiz festivalde görüntülediğimiz kareler ile beğeninize
1 / 18
Fotoğraf: Aykut Türem
Her şey 2006 yılında Aladağlar özelinde alevlenen bolt tartışmalarıyla [1] başladı. Aladağlar’da
yükseklerde bolt kullanımı uzunca bir süre ülke tırmanışının gündemini işgal etti. Konu ile ilgili iki
büyük toplantı dahi yapıldı. 11-12 Kasım 2007 tarihinde Zirve Dağcılık Organizasyonu ile Kadir
Has Üniversitesinde yapılan ikinci Bolt Toplantısı öncesinde, toplantıya daha dolu katılabilmek
adına partnerim Aykut Türem’le beraber Fransa dağcılık federasyonunu ile yazışmaya ve fikir
almaya karar verdik. Fransa’da iki dağcılık federasyonu var; Federration Françasie d’alpinisime
et de Montagne (FFCAM) diğer adıyla Clup Alpin Française (yazıda bundan sonra CAF
kısaltmasını kullanacağım) ve Federation Française de Montagne et D’escalade (FFME.) Biz
daha iyi bildiğimiz tanıdığımız FFCAM’a yazdık. Fransa‘da bolt üzerine olan tartışmalar nelerdi,
nasıl çözüldü, ekseninde yönelttiğimiz sorulara, CAF‘tan çok detaylı cevap aldık. Hem de
CAF’ın ulusal teknik direktörü Luc Jourjon üşenmemiş bize cevap yazmıştı. CAF Ulusal Teknik
Direktörü Luc Jourjon aynı zamanda çok dolu bir tırmanış özgeçmişine sahip bir dağcı.
Everest’e Nepal yüzünden çıkan ilk Fransız; Fitz Roy, Jannu gibi dağlar yanında Alpler ve
Dolomitlerde sayısız tırmanışları var.
2009 yazında Luc‘tan Aralık başında Grenoble, Autrans‘ta gerçekleştirilecek dağ filmleri
festivaline davet aldım. Festivalin konusu Türkiye Dağları olacak idi. Malum Fransa’da 2009
yılında 9 aylık bir süre Türkiye Mevsimi olarak kutlanıyor. [2]
2 / 18
Düşünüp taşınıp bunun bizim için güzel bir fırsat olduğuna kanaat getirdik. Daveti kabul ettik.
Aykut da festivali tirmanis.org için izlemeye gelmişti.
2 Aralıkta başlayacak festivali de fırsat bilip birkaç gün öncesinden Grenoble’a 100km
mesafedeki Avrupa’da dağcılığın Mekke’si diye anılan Chamonix’ye gidip biraz dağ havası
almaya karar verdik. Ancak yoğun kar yağışı nedeniyle, sadece turistik bir yürüyüş yapıp, kristal
müzesini ve buzullar sergisini gezdik. Dişli trenle Montenvers’e çıkarak Buz Denizi’ne de [3]
sadece yukarıdan bakabildik. Chamonix’
n
in en büyük sürprizi, Buz Denizine inen patikada buzuldaki koşulları sorduğumuz kişinin Daniel
DuLac
çıkması
ve kendisinin kontak bilgilerini almamız oldu. Bu işe en çok Aykut sevindi. Daniel Dulac’ın
1992-2007 yıllarında kısa kaya tırmanışı dalında birçok derecesi var aynı zamanda 2004 Dünya
Kısa Kaya (Bouldering) Tırmanış Şampiyonu.
1 Aralık öğleden sonra Chamonix’den ayrılıp, Grenoble üzerinden Autrans’a geçtik.
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_daniel-dulac.jpg{/hig
Mustafa ve Daniel Dulac Mer de Glace Tren İstasyonunda (Foto: Aykut Türem)
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_dru.jpg{/highslide}
Chamonix'den kış manzaraları, Petit Dru (Foto: Mustafa Yeşildal)
3 / 18
02.12.09 Çarşamba
Autrans 1064 metre rakımlı ufak bir kasaba. Kış sporları, özellikle tur kayağı merkezi. 1968’de
Grenoble’da kış olimpiyatları düzenlenmiş, bu da bölgenin kış sporları açısından ne kadar
büyük potansiyele sahip olduğunun en iyi göstergesi. Kasabaya vardığımız gün yerde yeni
yağmış 20 cm taze kar var.
Kasaba içinde hemen her köşede karşımıza çıkan festival merkezi tabelalarını takip edip
merkezi buluyoruz. Festival karşılama masasındaki hanımlar, festival kartlarımızı, festival afiş
ve broşürlerini verip bizi festival boyunca ağırlanacağımız Afrat isimli binaya yönlendiriyorlar.
Festival kartlarıyla tüm salonlara bedava girme hakkı alıyoruz. Yani insanlar Autrans‘a dağ
filmlerini izlemeye geliyor, üzerine de para veriyorlar! Türkiye’de 5 yıldır böyle bir festival Murat
Yılmaz önderliğinde düzenleniyor.
Üstelik film gösterimleri ücretsiz.
[4]
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_Autrans-manzara.jp
Autrans'da gece (Foto: Aykut Türem)
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_Autrans-manzara2.j
Autrans'da gündüz
(Foto: Mustafa Yeşildal)
Konaklayacağımız AFRAT isimli bina yaklaşık 40 yıl evvel Autrans’lı çiftçilerin tarım ile
geçimlerini sağlayamayacaklarını anlamaları üzerine kurdukları bir vakıf. Vakıfta otelcilik ve kış
4 / 18
sporları üzerine gençlere eğitim veriyorlar.
Biraz yayılıp bir duş alıp festival alanına geçiyoruz. Festival alanı kasabanın kendisi aslında. 3
salon var. Epide (ana merkez binası), Salle des Fetes ve Cinema Le Clos. Etkinliklerin ağırları
Epide isimli binanın salonlarında gerçekleştiriliyor. Ayrıca Türkiye’den gelen dağ fotoğrafları da
burada sergileniyor. Fotoğraflara baktığımızda Ersin Alok ismi ağır basıyor. Murat Yılmaz sağ
olsun üşenmemiş ve usta fotoğrafçı ağabeyimiz Ersin Alok’un kendisini ve fotoğraflarını
festivale getirmişti.
Önce organizasyon komitesinden Jean Pierre Jodon’u bulmak için yola koyuluyoruz. Yolda
Murat Yılmaz ile karşılaşıyoruz. Daha önce onca yazışmamıza rağmen ilk kez tanışıyoruz.
Jean-Pierre Jodon beni festival Basın Sorumlusu Elisabeth Braind’e yönlendiriyor. Elisabeth
ertesi gün sabahı Fransa 3 televizyonunun benimle röportaj yapmak istediğini, saat 11.00’de
basın odasına beklendiğimi söylüyor. Aykut’un tirmanis.org için yapmak istediği fotoğraf ve
kamera çekimleri için teyit alıyoruz.
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_sergi.jpg{/highslide}
Festivalde yer alan Türkiye dağları konulu fotoğraf sergisi (Foto: Aykut Türem)
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_kucuk-izleyiciler.jpg{
Festivalin küçük seyircileri
(Foto: Aykut Türem)
Festival sponsorlarından birinin açtığı internet standında e-postalarımızı kontrol edelim derken
Ersin Ağabey (Alok) ile karşılaşıyoruz. Kendisi ile ilk kez şahsen tanışıyoruz. Sohbet, muhabbet 5 / 18
derken anlıyoruz ki festivalin bizim için en önemli anı bu; Ersin Alok ile tanışma.
Akşam festivalin resmi açılışı öncesi, Ersin Ağabey ile beraber kasaba merkezinden aldığımız
sandviçlerle, Afrat’taki odamızda karnımızı doyuruyor bir yandan da kendisini dinliyor, tanıyoruz.
Hayatımızda ilk kez memleketin dağcılık marşı olduğunu öğreniyor, bu marşı Ersin Ağabeyin
kendisinden dinliyoruz.
Akşam festivalin resmi açılışını ve yarışan filmlerin özetlerini [5] izliyoruz. Seyir çıkışı Zehra ve
eşi Yannick ile tanışıyoruz. Cenevre’de yaşayan bu çift Murat’a festival sırasında destek olmak
için buradalar. Yannick oldukça iyi Türkçe konuşuyor. Daha evvel, İstanbul’da çalışmış, Zehra
ile bu zamandan tanışıyorlar.
Gösterimlerin sonunda mutlaka sponsorların da desteği ile ufak bir aperatif büfesi var. Büfenin
önünde Zehra’nın Cenevre’den komşusu Dawa Dachiri Sherpa ile tanışıyoruz. Kendisi Nepal
adına 2010 Vancouver Olimpiyatlarına katılacak tek atlet.
03.12.09 Perşembe
Sabah kalkıp erkenden kahvaltımızı edip basın odasına yollanıyoruz. Önce benimle röportaj
yapılıyor. Türkiye’de dağcılığa hangi gözle bakıldığından, Türkiye dağlarından bahsediyorum.
Röportajı yapan Françoise‘a Murat Yılmaz’la tanıştırıyorum. Onu da röportaja alıyorlar, çeviri
için yardımcı oluyorum. Lisede 8 sene aldığım ama yıllarca doğru dürüst kullanamadığım
paslanmış Fransızcam sonunda işe yarıyor.
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_roportaj1.jpg{/highsl
Mustafa Fransız 3. Kanalı ile röportaj esnasında (Foto: Aykut Türem)
6 / 18
Röportajdan başka bir kare (Foto: Aykut Türem)
Röportajlar sonrası elinde kamerasıyla yaşını almış bir adam bize yanaşıyor. Tanışıyoruz.
Kıdemli alpinist Roger-Pierre Aguste (CAF Montpellier yayın sorumlusu) festival boyunca
gerçekleştirilen etkinlikleri kameraya alıyor. Sonraki günlerde bir kaç kez benimle kısa
röportajlar yapıyor. Kendisinin vakti zamanında sağlam tırmanışlar yapmış bir dağcı olduğunu
belirtmeme gerek yok.
Öğle arasında Ersin Ağabey, Murat, Zehra ve Yannick ile yemeğe gidiyoruz. Sonunda 3 yıldır
hayal ettiğim en az 2 kişilik servis edildiğinden ve Aykut kokusu sebebiyle yemeği tercih
etmediğinden bir başıma yiyemediğim erimiş peyniri (fondü) Ersin Ağabey ile beraber alıyoruz.
Öğleden sonra Murat’ın Türkiye’de bin bir zahmet hazırlattığı broşürler gecikmeyle de olsa
festival alanına ulaşıyor: bölge bölge Türkiye haritası ve bölgelere göre gerçekleştirilebilen doğa
sporları.
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_alok-yesildal.jpg{/hig
Ersin Alok ve Mustafa sohbet ederken (Foto: Aykut Türem)
7 / 18
Fransız 3. Kanalı Murat Yılmaz ile röportaj yaparken (Foto: Aykut Türem)
Akşamüzeri Jean-Pierre Jodon ile bir sonraki gün gösterilecek dağ fotoğrafları üzerinden
geçiyoruz. Aykut sağ olsun fotoğrafları derleyip sunumu son haline getiriyoruz.
Akşam Türk filmlerinin gösterildiği geceye katılıyoruz. Sale des Fetes’de gerçekleşiyor gösterim.
Salon ufak ve oldukça boş ama her film iyi alkış alıyor. “Hazır mısın Everest?” filmi oldukça
beğeniliyor. Filmlerden hemen önce konuşmamı istiyorlar. Beni her yakalayan bir konuşma
istiyor zaten. Kendimi tanıtıp, bir sonraki gece yapılacak olan Türk gecesini, Türkiye’de dağ
filmleri festivalinin yapıldığını, buradaki filmlerden bazılarının İstanbul’daki festivale
götürüleceğini anlatıyorum. Film gösterimleri sırasında arkadaşımız ve yönetmen Hande
Odabaşoğlu da Autrans’a ulaşıp salona geliyor ve festivaldeki Türk ekibi tamamlanmış oluyor.
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_turkfilmlerigecesi1.jp
Mustafa Türk Fimleri gecesinde (Foto: Aykut Türem)
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_turkfilmlerigecesi2.jp
Aynı gecede soruları cevaplarken (Foto: Aykut Türem)
04.12.09 Cuma
8 / 18
Sabah kalkıp, festivalde bulunma sebebim olan akşam yapacağım sunumun notları üzerinden
geçiyorum. Öğlen Epide‘e, gösterimlerin yapıldığı ana salona, geçiyoruz.
Geceyi yönetecek olan aynı zamanda sponsorlardan birisi Pierre Ostien ile bir araya geliyoruz.
Akşam değineceğimiz konuları konuşuyoruz. Özellikle festival sırasında orada bulunan Ersin
Alok’u sahneye davet etmek istediğimi belirtiyorum. Severek kabul ediyor.
Türk Gecesinden Notlar:
Pierre Ostien yönetimindeki geceye benden başka Luc Jourjon(CAF Ulusal Teknik Direktörü),
Cevdet Eroğlu (Samistel Travel Kurucu Ortağı), Didier Angonin (CAF Spor Tırmanış Ekibi
Sorumlusu), Matilde Couchot (CAF Spor Tırmanış Ekibi Üyesi), Francois Bernard (Türk Dostu Dağcı), Jean Francois Grandidier (CAF Kar Sporları ve Kayak A-Takımı başkanı) konuşmacı
olarak katılıyorlar.
Akşam oluyor nitekim. En büyük salonda bir aradayız. Önce Luc ve Pierre sahneye çıkıyorlar.
Arkalarından ben ve diğer konuklar. Sözü bana veriyor Pierre. Konuşmaya Türkiye’de Dağcılık
tarihiyle başlayacağımı, konu dağcılık tarihi olunca Ersin Ağabeyi sahneye davet etmek
gerektiğini belirtiyorum. Ersin Ağabey sahneye gelince Pierre Ostien kendisinden Türkiye
dağcılık tarihini bir kaç cümle ile özetlemesi rica ediyor. Çeviri yine bende. Kendisini teşekkür
ederek yerine alıyoruz ve başlıyorum konuşmaya. Ersin Ağabeyin anlatmaya başladığı dağcılık
tarihini 70-80-90’ları 2000’leri ekleyerek tamamlıyorum. Maalesef Türk Dağcılık literatürünün ne
kadar eksik olduğunu belirtiyorum. Türkiye dağcılığının bugünkü durumu, Toros Tipi Dağcılıktan
[6]
bahsediyorum. TDF’nin organize ettiği 8000lik bir faaliyetin olmadığından, ORDOS’un Everest
tırmanışları ve Tunç
Fındık’ın kişisel başarılarına değinip Türkiye dağlarına geçiyorum. Türkiye dağlarının coğrafi
dizilimi, dağcılık yapılan dağlar ve tırmanış bölgelerini birkaç fotoğraf ile tanıtıyorum. Aladağlar’a
geldiğimde 2005 sonrasında yaşanan bolt tartışmalarının henüz netleşmediğinden, sabotaj
ekibinden bahsediyorum. Özellikle Türkiye’ye tırmanışa gelecek, rota açma eğilimindeki
tırmanışçılara yerellerin fikirlerini almadan hareket etmemelerini tavsiye ediyorum. Luc Jourjon
araya giriyor. Genelde gelişmiş ülkelerden gelen dağcıların bu tür yeni bölgeleri kolonize
ettiklerine, o bölgeyi hızlıca tükettiklerine değinip bunu yapmamaya özellikle gayret edilmesi
gerektiğine parmak basıyor. Kendisine bu güzel hatırlatması için teşekkür ediyorum.
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_turk-gecesi1.jpg{/hig
9 / 18
Mustafa, Luc Jourjon ve Pierre Ostien (Foto: Aykut Türem)
Ersin Alok sahnede (Foto: Aykut Türem)
Pierre Ostien salondan da sorular alıyor.
Bir hanım Türkiye’de kadınların tırmanıp tırmanmadığı soruyor ilk. Az olan tırmanıcı sayısı
sebebiyle kadın tırmanıcı sayısının da az olduğunu belirtiyorum.
Tırmanışı nerde öğrendiğimizi soruyor aynı hanım. Genelde Türkiye de dağcılığın gönüllü
işleyen üniversite dağcılık kulüplerinde ve TDF nin bana göre yeterliliği tartışılabilecek eğitimiyle
öğrenildiğini bahsediyorum.
Ağrı kuzey yüzünün irtifa farkının güney yüzüne göre daha fazla olduğunu bilen bir dağcı, bu
yüzü denemek istediğini, bu yüzden tırmanış için yabancılara çıkış izni almanın mümkün olup
olmadığı soruyor. Açıkçası cevabı bilmediğimi ama öğrenmek isterlerse söyleşiden sonra
kendileriyle kontak alışverişlinde bulunup bunun mümkün olup olmadığını ilerde
öğrenebileceğimi belirtiyorum.
Cilo Sat masifini Ersin Ağabeyin fotoğraflarıyla tanıtıyorum. Terör sebebiyle bu dağların
tırmanışa kapalı olduğuna değiniyorum. Salondan yaşlı bir Fransız 40 yıl kadar önce Cilo SAT
Bölgesine bir ekspedisyon düzenlediklerini, valizinin üzerine Kürdistan yazdığını, valizin Cilo'ya
hiç ulaşmadığını ama Fransa’ya geri döndüğünü ve adres etiketinin üzerinde “Kürdistan does
not exist” yazısı ile karşılaştığını anlatıyor.
10 / 18
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_grandidier.jpg{/highs
Jean Francois Grandidier
vizesi
ve Ağrı
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_agonin.jpg{/highslide
Didier Agonin Geyikbayırı deneyimini aktarırken (Foto: Aykut Türem)
Söz, CAF Spor Tırmanış Takımı Sorumlusu Didier Angonin’e geçiyor. 2007 yılında CAF Spor
Tırmanış Takımının ( Equipe d’excellence) Geyikbayırı’na yaptığı antrenman amaçlı ziyaret ile
bölgeyi tanıtıyor. Jositu isimli Almanların işlettiği kampta konuyu biraz deştiğinde Geyikbayırı’nı
sportif tırmanış açısından keşfedip rotaları hazırlayan kişinin Öztürk Kayıkçı olduğunu
duyduğunda yaşadığı şaşkınlıktan bahsediyor. Jositu tırmanışçıları havaalanından alıp
bölgedeki kampingde ağırlıyor ve oldukça kapsamlı bir hizmet sunuyor, bu işi yaparken de
insanlar üzerinde, rotaları kamp sahiplerinin açtığı izlenimini bırakıyor. Mathilde Couchot,
Geyikbayırı’nda, yeni bir tırmanış bahçesinde nelerle karşılaştığını, buranın olumlu yönlerini
anlatıyor.
Jean Francois Grandidier (CAF Kar Spoları ve Kayak A-Takımı başkanı ) Aladağlar ve Ağrı’da
yaptıkları tur kayağı faaliyetlerine anlatıp, Türkiye dağlarının el değmemiş olduğuna parmak
basıyor. Bu sırada kendisinin Türkiye‘de çektiği fotoğraflar arka planda ekrana yansıyor. Bu
fotoğraflardan birinde Ağrı’ya çıkış vizesi (yabancılara verilen çıkış izni) ekrana geldiğinde
Türkiye’den çıkarken polisin bu tırmanış iznini vize gibi kabul edip kendilerine sorun çıkarttığını
da belirtiyor.
Söz Cevdet’e geçtiğinde kendisi hayata bir çoban olarak başlayıp Aladağlar’da yabancılara
11 / 18
özellikle kayakçılara yol gösterdiğinden, bir süre sonra bir turizm firmasında çalışmaya
başladığından, sonunda bu firmadan ayrılıp kendi firmasını kurduğundan bahsediyor. Bütün
bunları dağda tanıştığı Fransız’lardan öğrendiği oldukça düzgün Fransızcası ile yapıyor.
Söz son davetli François Bernard’da. François, yıllar evvel Türkiye’ye geldiğinde yörüklerden
etkilendiğini, Şeref isminde bir yörük arkadaşı edindiğini anlatıyor. Kendi çektiği kısa bir film
ekrana yansıtılıyor. François her yıl 2 hafta ile 2 ay arasında vaktini Türkiye‘de geçiriyor.
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_cevdetbey.jpg{/highs
Söz Cevdet Bey'de
Mustafa çok sevdiği Aladağlar'dan bahsederken (Foto: Aykut Türem)
Luc araya girip François’nın çok iyi Türkçe konuştuğunu belirtip aramızda Türkçe konuşmamızı
rica ediyor.
François’ya Türkçe olarak eğer bir gün İstanbul’a gelirse muhakkak kendisini misafir etmek
istediğimi söylüyorum.
Gece sona ermeden Ersin Alok Türkiye dağlarının tarih öncesi dönem duvar resimleri açısından
da çok önemli olduğunu belirtiyor. Gece sonunda salonda bulunan Türk ekibi beraber fotoğraf
12 / 18
çekiliyoruz. Akşam yemeğine geçiyoruz.
Yemekte Luc Jourjon, Ersin Ağabey, iki hanım ile aynı masadayım. Sohbet Hansjorg Auer ile
başlıyor. Hansjorg Auer: 2007 senesinde Marmolada güney yüzündeki IX- zorluğundaki Balık
(Atreverso il pesce) rotasını serbest solo! çıkarak o tarihlerde büyük yankı uyandırmıştı.
Sonra Ueli Steck’ten söz açılıyor. Hanımlar da Luc kadar bilgililer. Acaba CAF içindeki tam
görevleri ne? İnsan meraka düşmekten kendini alamıyor. Ueli Steck 2009 yılı mart ayında Eiger
kuzey duvarını 2 saat 47 dakikada tırmanan İsviçreli ünlü dağcı. Aynı zamanda Avrupa’daki 3
büyük problem olarak anılan 3 kuzey yüzünü de serbest solo çıkan ilk ve tek dağcı.
tirmanis.org’dan bahsediyorum. Hanımlardan biri istersem Arnaud Petit’yle bir röportaj
ayarlayabileceğini söylüyor. Arnaud Petit: Fransa’nın dünya çapında ünlü serbest
tırmanıcılarından birisi. Aynı zamanda 1996-2000 yılları arasında uluslararası spor tırmanış
yarışmalarında dereceleri de var.
Bir ara masaya bir bey yanaşıyor, Luc beni kendisiyle tanıştırıyor: CAF Başkanı Georges
Elziere. Neden sonra masadaki hanımlardan birinin CAF başkanın eşi olduğunu öğreniyorum:
Catherine Elziere.
Luc yan masada oturan CAF Spor tırmanış takımından Yhann Ghesquiers’yi bana Yuji
Hirayama’nın halefi olarak tanıtıyor. Yann 2008 yılında Madagascar’da 380 metrelik Tough
Enough isimli rotanın Gecko isimli 8b+ zorluğundaki 9. ip boyunu flaş olarak tırmandığında [7]
ismini dünyaya duyurmuş. Aynı ip boyunun ilk serbest çıkışı Arnaud Petit’ye ait. Arnaud Petit’yi
izleyen Yann’ın geçekleştirdiği bu ip boyu uzun bir duvarda bugüne dek yapılan en yüksek flaş
derecesi olarak anılıyor.
[8]
Bir ara yan masaya yanaşıp tüm ekiple tanışıyorum.
Daha sonra Luc’e, festival organizasyonu için TDF (Türkiye Dağcılık Federasyonu) ile
bağlantıya geçmeye çalışıp çalışmadığını soruyorum. Göbekli bir federasyon üyesinden ziyade,
amatör ruhlu bir dağcıyı davet etmeyi tercih ettiğini söylüyor.
13 / 18
Luc afişlerden birinde bir fotoğraf gösteriyor: Dedegöl. “Burası neresi?” sorusuna yüzümde
kocaman bir gülümseme, kafamı sağa sola sallayarak olumsuz yanıt veriyorum: “Burayı bulan
arkadaş çok da duyulmasını istemiyor. Ben de kendisine saygı duyuyorum.” [9]
Aykut ertesi sabah Ersin Ağabeyi Chamonix’ye bırakmak için erken yatıyor. Ersin Ağabey ile
vedalaşıyorum. Hafif bir boğaz ağrım var. Sıcak bir nane-limon-rom (grog) içip Aykut’un
arkasından yollanıyorum. Gece ayaz var. Sıcaklık -10˚C civarından arabanın camındaki
buzların çözülmesini beklemek çok vaktimi alıyor. Geç de olsa sıcak yatağımdayım.
05.12.09 Cumartesi
Öğleye doğru Türkiye ekibinden Zehra’nın eşi Yannick Vincent ile buluşup küçük bir kasaba turu
yapıyoruz. Bu arada festival kapsamında 20 km ve 12 km kros koşu yarışması yapılıyor. Film
festivalinin organizasyon olarak ne kadar büyük olduğunu bir kere daha anlıyorum. Koşu
parkurunun bitiş noktasında çeşit çeşit sponsorlar stant açmışlar, bitişe varan sporculara
ikramlarda bulunuyorlar.
Yannick ile ufak bir restorana dalıp öğlen yemeği yiyoruz, sonrasında Epide salonuna
geçiyoruz. Luc Jourjon ve François Grandidier CAF’ın her 3 ayda bir çıkarttığı “La Montagne &
Alpinisme” Dağ ve Alpinizm dergisine İstanbul yakınlarındaki 2 tırmanış bahçesiyle ilgili yazı
istiyorlar. Severek bu teklifi kabul ediyorum.
Cumartesi akşamı ödül verilen filmler açıklanacak. Tören öncesi Clup Alpino Italiano (İtalyan
Dağcılık Federasyonu) Torino erkek korosu renklendiriyor.
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_juri.jpg{/highslide}
Juri üyeleri
14 / 18
{highslide type="img" width=300 height=250}makale_resimleri/mak_AFF/mak_AFF_ekip.jpg{/highslide}
Festivaldeki Türk Ekibi ! (Foto: Aykut Türem Arşivi)
Ödül töreni öncesi açılış esnasında Sahneye çıkan festival organizasyon sorumlularından Mireill
e Chiocca önce geçtiğimiz aylarda bir tırmanış esnasında hayatını kaybeden Sloven alpinist
Tomaz Humar’ı anıyor. Sonrasında sahneye çağrılan çeşitli konuklar, ödül sahibi olan filmleri
açıklıyorlar. Film yapımcıları ödüllerini alıyorlar.
[10]
Akşamüzeri Mireille ile festival üzerine kısa bir röportaj yapıyor Murat. Mireille cumartesi
akşamına dek geçen yıla oranla izleyici sayısının yaklaşık %30 arttığını, önümüzdeki yıllarda
Autrans’a daha büyük bir festival salonu kazandırmayı hedeflediklerini belirtiyor.
Bundan 26 yıl önce festivalin ilk yılında, festivalden birkaç gün önce telefon aldıklarını söyledi.
Paris’ten bir bayan festivale bir Türk filmiyle katılmak istediğini ancak Paris'ten Autrans’a ulaşım
için bütçesi olmadığını belirtmiş, bunun üzerine Mireille birçok kişinin kurgu filmin festivale
katılmasına karşı çıkmasına rağmen bir bütçe ayırıp filmin festivale ulaşmasını sağlamış. Film,
festivalde gösterildikten sonra büyük beğeni toplamış ve jüri özel ödülü almış. Birçok kişi filmin
bir kopyasına ulaşmak istemiş ancak bir şekilde ulaşamamış. Bu yıl 26 sene sonra filmin
festivalde tekrar gösterilmesinin çok anlamlı olduğunu belirtiyor.
Filmin yönetmeni Şerif Gören, adı “Derman” ...
Artık son gece , eğlenmeden olmaz tabii. Son gece canlı müzik var. Müzik dinleyip barda
insanlarla sohbet ederken bir yüksek dağ rehberiyle tanışıyorum. Hemen yanındaki de Christian
Trommsdorff, 7000 – 8000 üzeri teknik tırmanışlar yapan Himalaya tırmanıcısı. 2006 yılında
Fransız takımıyla Chomo Lonzo’ya (7560) alpin stilde gerçekleştirdiği tırmanışla Altın Kazma
(Piolet d’or) ödülüne aday gösterilmiş. 2007 yılında yine partneri Yannick Grazziani ile
Pakistan’da Pumari Cish dağının güney yüzünü alpin stilde tırmanmışlar. Mayıs 2009’da Makalu
dağı doğu yüzü ilk çıkış denemesinde zirvenin hemen altından geri dönmüş ama partneri
Yannick Grazziani zirveye ulaşmış. Bu yüzün bilinen ilk çıkışı . Ekim 2009’da partneriyle
15 / 18
Nepal’de 7140 metrelik Nemzug dağının güney yüzüne 4 gün bivaklayarak tamamlamışlar.
Nereye baksanız bir dağ hikâyesi var. Bizim memlekette pek alışıldık bir tablo değil tabii; aynı
anda bu kadar dağcı, dağa gönül vermiş insan ile tanışmak ve tırmanış ortak paydasında
buluşmak. Gece, gün, hafta keyifle bitiyor, dağcılık adına güzel işler yapan yeni dostlar edinmiş
olmanın keyfiyle.
Elimizden geldiğince memleketi düzgün bir şekilde tanıtmaya çalışmanın verdiği tatlı bir
yorgunluk çökmüş üzerimize. Odalarımıza çekiliyoruz.
06.12.09 Pazar
Artık dönüş zamanı. Sabah kalkıp odamızı toparlayıp kiralık arabamıza yöneliyoruz. Karlar
içindeki güzel kasabaya, buraya yaşanan güzel zamanların keyfiyle veda ediyoruz ve
arabamıza atlayıp Lyon üzerinden İstanbul’a dönüyoruz.
İletişim: mustafayesildal[at]gmail.com
[1] Aladağlarda yükseklerde Bolt kullanımı ile ilgili tartışmalar 2005 yılında Rolando Larcher,
Maurizio Oviglia ve Micheal Passion’dan kurulu bir İtalyan ekibinin Demirkazık Doğu duvarında
ve Parmakkaya Batı yüzünde iki yeni alpin spor rota açması ile alevlendi ve bugün halen net bir
sonuca ulaşmış değil. Bu dönemki tartışmaları Ytudak E-posta Listesi arşivlerinde bulabilirsiniz.
(http://groups.yahoo.com/group/ytudak)
[2] Fransa’da Türkiye Yılı olarak planlanan etkinlikler bildiğim kadarıyla Sarkozy’nin
16 / 18
müdahalesiyle 12 aydan 9 aya (01 Temmuz 2009-31 Mart 2010 ) indirildi ve ismi Türkiye
Yılı’ndan Türkiye Mevsimi’ne değiştirildi. Etkinliklere Türkiye’den İstanbul Kültür Sanat Vakfı
destek veriyor.)
[3] Buz Denizi : (fr.Mer de Glace) Dünyanın sayılı doğa harikalarından biri sayılan Avrupa’nın
en büyük buzullarından biri .
[4] Detaylı bilgi için bkz. http:// dagfilmfest.org/ ve Murat Yılmaz’in tirmanis.org sayfalarındaki
festival tanıtım yazısı
http://tirmanis.org/index.php/kalem/makaleler/189-dagfilmlerifestivalidffuzerine
[5] Özet : Filmlerin özellikle 20 dakikadan uzun olanlarının kısaltılarak özet halinde sunulması
[6] Türkiye Dağları ve Türkiye’de dağcılığın en çok icra edildiği Toroslar Avrupa dağlarına göre
daha güneyde olduklarından yazın kurak kışın ise genelde sadece karlı oluyorlar. Avrupa
Dağlarında varlığı normal olan buza ve sert kara Toroslarda pek rastlanmıyor. Bu da o dağlarda
yapılan dağcılık yöntem ve yaklaşımlarını etkiliyor. Ortaya çıkan bu Türk Tipi Dağcılığa Toros
Tipi dağcılık diyoruz.
[7] Flaş: Bir kaya rotasını yahut kısa kaya problemini rota hakkında bir takım ön bilgi(hamleler,
tutamaklar, kilit dizilimi vs.) sahibi olarak ilk denemede çıkmak.
[8] Bu tırmanış ile ilgili detaylı bilgi için http://www.planetfear.com/articles/The_Worlds_Harde
st_Wall_1042.html
17 / 18
[9] Dedegöl: Tırmanışçı Öztürk Kayıkçı’nın özellikle yabancıların gelip kontrolsüzce boltlama
yapmalarından sakındığı bir yer. Fransa’ya gitmeden önce özellikle fotoğraf göndermeden
kendisinin fikrini aldım. Burasıyla ilgili bilgi ve görsel paylaşımından yana olmadığını ama beni
de engellemeyeceğini belirtti. Kendisine olan saygım gereği Türkiye dağları sunumumda
Dedegöl’e hiç değinmedim ve festivale Dedegöl fotoğrafı yollamadım.
[10] Ödül alan filmlerin listesine http://www.festival-autrans.com/oidit_T003_11q5eg4c3qaghpi
4gt49uy93v9.html
adresinden ulaşılabilir.
18 / 18

Fransa Autrans Dağ Filmleri Festivali-2009

Transkript

Benzer belgeler

ilaveler (banner alti).indd

TeleVoltaj_25 Nisan-01 Mayis 2016 Televoltaj

18 Ocak

1972`liler Vakfı Bülteni - 1972liler Sosyal Yardımlaşma ve

Tasavvuf Gazetesi ~Sayfa 1 5 Aralık 2013/ Perşembe