Ayvalık Adaları Tabiat Parkı Denizel Biyolojik Çeşitlilik Çalışması

Transkript

T.C.
ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK
BAKANLIĞI
Empowered lives.
Resilient nations.
Ayvalık Adaları Tabiat Parkı
Denizel Biyolojik Çeşitlilik Çalışması
Final Raporu
T.C.
BAKANLIĞI
Empowered lives.
Resilient nations.
Ayvalık Adaları Tabiat Parkı
Denizel Biyolojik Çeşitlilik Çalışması
Final Raporu
Türkiye’nin Deniz ve Kıyı Koruma Alanları Sisteminin
Güçlendirilmesi Projesi
2013
© 2013 Çevre ve Şehircilik Bakanlığı
Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü (TVKGM)
Mustafa Kemal Mah. Eskişehir Devlet Yolu (Dumlupınar Bulvarı) 9. km (Tepe Prime Yanı)
Çankaya/ANKARA
Tel: +90 (312) 222 12 34 Faks: +90 (312) 222 26 61
http://www.csb.gov.tr/gm/tabiat/
Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP)
Birlik Mahallesi 415. Cadde No. 11 06610 Çankaya/Ankara
Tel: +90 312 454 1100 Faks: +90 312 496 1463
http://www.tr.undp.org
Güçlü bireyler. Güçlü toplumlar.
Bu yayın tamamen ya da kısmen yeniden yazılabilir ve herhangi bir şekilde eğitsel ya da kar amacı
gütmeyen amaçlarla, baskı sahibinden özel izin alınmaksızın, kaynağa atıfta bulunarak kullanılabilir.
TVKGM veya UNDP, bu yayının kaynak olarak kullanıldığı tüm yayınların bir kopyasını almaktan
minnet duyacaktır. Bu yayın, herhangi bir ticari amaç için TVKGM veya UNDP ‘den yazılı izin almaksızın
tekrar satışının yapılması amacıyla kullanılamaz.
Bu eser kaynakça amacıyla şu şekilde atfedilebilir: Yokeş, M.B., Demir, V., 2013. Ayvalık Adaları Tabiat
Parkı Denizel Biyolojik Çeşitlilik Çalışması – Determination Work on Marine Biodiversity at Ayvalık
Adaları Nature Park. PIMS 3697: Türkiye’nin Deniz ve Kıyı Koruma Alanları Sisteminin Güçlendirilmesi
Projesi. Teknik Rapor Serisi 20: 104 sf.
Bu yayın Küresel Çevre Fonu (GEF) mali desteğiyle T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Tabiat Varlıklarını
Koruma Genel Müdürlüğü (TVKGM) tarafından Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı Türkiye
Temsilciliği (UNDP Türkiye), T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel
Müdürlüğü, T.C. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Balıkçılık ve Su Ürünleri Genel Müdürlüğü
ortaklığında yürütülen büyük ölçekli “Türkiye’nin Deniz ve Kıyı Koruma Alanları Sisteminin
Güçlendirilmesi” Projesi kapsamında basılmıştır.
Teknik Rapor Serisi: 20
Raporu Hazırlayan: Mehmet Baki Yokeş, Volkan Demir
ARAŞTIRMA EKİBİ
Doğal Hayatı Koruma Vakfı Proje Sorumlusu
Nilay AKÇA
Proje Araştırma Ekibi Koordinatörü
Yrd.Doç.Dr. Mehmet Baki YOKEŞ (Haliç Üniversitesi)
Araştırmacılar: Prof.Dr. Murat Bilecenoğlu, Prof.Dr. Melih Ertan Çınar,
Yrd.Doç.Dr. Emine Şükran Okudan, Yrd.Doç.Dr. Volkan Demir, Evrim Kalkan, S. Ünsal Karhan, Dr.
Ertan Dağlı, Alper Evcen, Cemil Zekioğlu, Yaprak Arda, Ertuğrul Koç, M. Zeynep Akpolat Yokeş
CBS haritaları: Volkan Demir
Düzelti: Atasay Tanrısever, Güner Ergün, Esra Kartal, Harun Güçlüsoy
Kapak ve İç Tasarım: Evren Çağlayan
Kapak Fotoğrafları: Balıklar, Yaprak Arda;
Salyangoz, S. Ünsal Karhan;
Ayvalık Adaları, TVKGM Arşivi
Fotoğraflar: 1,4, Ünsal Karhan; 2,6,7, Yaprak Arda; 3, Alper Evcen; 5, Baki Yokeş
Bu belge, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, GEF ve Birleşmiş Milletler resmi belgesi olarak düşünülmemelidir.
ii
Ayvalık Adaları Tabiat Parkı Denizel Biyolojik Çeşitlilik Çalışması Final Raporu
Önsöz
Ü
ç tarafı denizlerle çevrili olan ülkemizde doğal
yapısı ve iklimsel koşulları nedeniyle kıyı alanları büyük bir biyolojik çeşitliliğe sahip olup bu alanlara ilişkin sorunlar gün geçtikçe artmaktadır. Son
yıllarda hızlı kentleşme, sanayileşme, turizm, ikinci
konut vb. gelişmelerden dolayı çarpık yapılaşma ve
plansız gelişme yaşanmakta, kıyı ve deniz alanları bu
sorunlardan ciddi anlamda etkilenmektedir.
Özellikle ekonomik alanlardaki gelişmeler deniz taşımacılığını da arttırmakta kalkınma, barınma, ticaret,
rekreasyon ve temel ihtiyaçları karşılamak için kıyı ve
deniz alanlarının kullanımına bağlılık gitgide artmaktadır. Bunun yanı sıra hızlı kentleşmenin ve yapılaşmanın kıyı alanları üzerindeki baskısı kumul, tuzcul
ve bataklık alanların kaybı, kıyı ve deniz kirliliği, kıyı
ekosisteminin kaybı ve bozulması gibi birçok sonucu
doğurmaktadır. Kıyı ve deniz alanlarının biyolojik çeşitliliği ve verimliliği giderek artan bir baskıya maruz
kalarak, bu alanlarda telafisi mümkün olmayan zararlar oluşturmaktadır.
Korunması gerekli en önemli değerlerimizden olan
kıyı ve deniz alanları üzerindeki bu baskıların giderilmesine ve bu sorunların çözümüne yönelik olarak
bu alanların sürdürülebilirlik ilkesi çerçevesinde, doğal yapısını bozmadan, koruma ve kullanma dengesi
gözetilerek değerlendirilmesi amacıyla; temelde etkin
bir uygulama ve denetim süreci içeren bir yapısal düzenleme ve altyapı oluşturulması, ilgili tüm kurum
ve kuruluşların kapasitelerinin bu yapısal düzenleme
uyarınca arttırılması, tüm paydaşlar arasında işbirliğinin ve koordinasyonun artırılması, etkin ve verimli
bir iş programı ve finansal kaynak modeli oluşturulması büyük önem taşımaktadır.
Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü tüm bu
hususların bilinciyle, 8.592 km kıyı uzunluğuna sahip
ülkemizin kıyı ve deniz alanlarında ulusal mevzuatımız ve ülkemizin taraf olduğu uluslararası sözleşmelerle nesli tehdit ve tehlike altındaki tür ve habitatların araştırılması ve korunması, kıyı ve deniz alanları
biyolojik çeşitliliklerinin araştırılması, önemli koy ve
körfezlerin deniz üstü araçları taşıma kapasitesinin belirlenmesi, koruma kullanma esaslarının belirlenmesi,
bütünleşik kıyı alanı yönetimine yönelik çalışmalarla,
bu alanların karşı karşıya olduğu sorunları asgariye
indirmek için azami ölçüde gayret sarf etmektedir.
Kıyı ve deniz kaynaklarının korunması gelişen küresel bir öncelik olması nedeniyle Deniz Koruma Alanları kavramı da büyük ölçüde yayılmakta olup bu
kavramın ülkemizde öneminin farkındalığı noktasında önemli çalışmalar yürütülmektedir.
Genel Müdürlüğümüz, 2009-2013 yılları arasında Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı’nın uygulayıcı
ortaklığında yürüttüğü “Türkiye’nin Deniz ve Kıyı
Koruma Alanlarının Güçlendirilmesi” büyük ölçekli
GEF Projesi ile Türkiye karasularındaki denizel biyolojik çeşitliliğin korunması, kıyı ve deniz koruma
alanları veri ağının yapılandırılması ve ekolojik hizmet fonksiyonlarının etkin ve sürdürülebilir yönetimle etkin kılınmasında uzun vadeli çözüm için ilk
adımı atmıştır.
Proje kapsamında hazırlanan deniz ve kıyı koruma
alanlarında ekonomik analiz, balıkçılık sosyo ekonomisi de dahil olmak üzere sosyo-ekonomik araştırmalar, hassas alanların belirlenmesi, ekonomik
prensiplerin planlamaya entegrasyonu, finansal sürdürülebilirlik, deniz araçlarından kaynaklanan kirleticilerin azaltılması ile alternatif geçim kaynaklarını
kapsayan teknik çalışma raporları serisinin;
- Mevcut kıyı ve deniz alanlarının daha etkin yönetimi ve öncelikle yeni kıyı ve deniz alanlarının kurulması için sorumlu kurumların ihtiyaç duyduğu
iç yapı ve kapasitenin güçlendirilmesi,
- Deniz koruma alanları planlama ve yönetim sisteminin etkin iş planlaması, yeterli etkin yönetim
maliyeti ve gelir üretim düzeyine imkan vermesinin sağlanması,
- Kıyı ve deniz koruma alanlarının çok amaçlı kullanımı içinde ekonomik faaliyetlerin yönetimi ve
düzenlenmesi için kurumlar arası koordinasyon
mekanizmasının sağlanması,
konularında 3 ana sonuca hizmet etmesi hedeflenmekte olup bu kapsamda bilgilerinize sunulmaktadır.
Osman İYİMAYA
Genel Müdür
Türkiye’nin Deniz ve Kıyı Koruma Alanları Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi
iii
İçindekiler
Executive Summary . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . viii
Final Report for Determination Work on Marine Biodiversity at Ayvalık Adaları Nature Park . . . . . viii
1. Giriş
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1
2. Ayvalık Adaları Tabiat Parkı . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
2.1 Doğal Yapı . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
2.2. Tarihi Gelişim . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
2.3. Fiziksel Özellikler ve İklim. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
2.4. Nüfus ve Ekonomi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
2.4.1 Tarım . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
2.4.2.Turizm . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
2.4.3. Balıkçılık . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
3. Materyal ve Yöntem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6
3.1. Proje Sahası . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6
3.2. Denizel Biyolojik Çeşitlilik Çalışmaları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
3.2.1. Kıyı Çalışmaları ve Aletli Dalışlar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
3.2.2. Grab ve Dreç Örneklemeleri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
3.2.3. Biyolojik Materyallerin Analizi. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
3.3. Fiziksel Ölçümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
3.3.1. Deniz Suyu Sıcaklık, Tuzluluk, pH, Çözünmüş Oksijen ve Seki Diski Ölçümleri . . . . . . 10
3.3.2. Deniz Yüzeyi Akıntı Ölçümleri. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
3.4. Balıkçı Anketi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
4. Ayvalık Adaları Tabiat Parkı Denizel Biyoçeşitliliği . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
4.1. Tespit Edilen Türler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
4.1.1. Genel Bulgular . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
4.1.2. Makroskopik Algler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
4.1.3. Fanerogamlar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15
4.1.4. Makroskopik Hayvan Türleri. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
4.1.5. Koruma altındaki türler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
4.1.6. Tabiat Parkında Tespit Edilen Önemli Mercan Türleri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
4.1.7. Tabiat Parkında Tespit Edilen Yabancı Türler. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
5. Deniz Suyu Kalitesi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
5.1. Deniz Suyu fiziksel Değerleri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
5.1.1. Sıcaklık ve Tuzluluk Değerleri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
5.1.2. Çözünmüş Oksijen ve pH Değerleri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
5.1.3. Seki Diski Ölçümleri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
5.2. Akıntı Ölçümleri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
5.3. Deniz ve Kıyı Kirliliği . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
6. Balıkçılık Faaliyetleri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
6.1. Balıkçı Anketi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
iv
7. Sonuç ve Öneriler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
7.1. Genel Değerlendirme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
7.2. Denizel Biyolojik Çeşitlilik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
7.2.1 Denizçayırları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
7.2.2. Koruma altındaki türler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
7.2.3. Ekonomik Türler. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
7.2.4 Mercanlık Alanlar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
7.2.5. Yabancı Türler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
7.3. Su Kalitesini Belirleyen Fiziksel Değerler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
7.4. Balıkçılık Sorunları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
7.5. Bütünleşik Kıyı Alanları Yönetimi Perspektifinde Ayvalık Adaları Tabiat Parkı . . . . . . . . . 36
7.6 Öneriler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
7.7. İzleme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
8. Kaynakça . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
EK-1. Balıkçılara Dağıtılan Anket Formu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43
EK 2. Proje Kapsamında Sebest Dalışlarda Tespit Edilen Denizel Türler . . . . . . . . . . . . . . . . .44
EK 3. Proje Kapsamında Aletli Dalışlarda Tespit Edilen Denizel Türler . . . . . . . . . . . . . . . . . .63
EK 4. Proje Kapsamında Grab ile Elde Edilen Denizel Türler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83
Şekil Dizini
Şekil 1. Ayvalık Adaları ve Tabiat Parkı’nın sınırları. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Şekil 2. Ayvalık Adaları Tabiat Parkı’nın Resmi Gazete’de yayınlanan sınırları. . . . . . . . . . . . . . . 6
Şekil 3. Ayvalık Adaları Tabiat Parkı çevresi batimetrik yapısı. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
Şekil 4. Serbest dalış istasyonları. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
Şekil 5. Aletli dalış istasyonları.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
Şekil 6. Dreç ve Grab istasyonlarının yerleri. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
Şekil 7. Fiziksel ölçüm istasyonları.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
Şekil 8. Akıntı ölçümlerinin yapıldığı istasyonlar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
Şekil 9. Araştırma bölgesinde tespit edilen tür sayısının sistematik gruplara dağılımı. . . . . . . . . . 12
Şekil 10. Sistematik grupların kalitatif baskınlıkları. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
Şekil 11. Serbest dalış istasyonlarında kaydedilen toplam tür sayıları. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
Şekil 12. Aletli dalış istasyonlarında kaydedilen toplam tür sayıları. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
Şekil 13. Serbest dalış ile toplanan türlerin yoğunluklarının Tabiat Parkı’ndaki dağılımı.. . . . . . . . 13
Şekil 14. Aletli dalış ile toplanan türlerin yoğunluklarının Tabiat Parkındaki dağılımı. . . . . . . . . 13
Şekil 15. Grab ve dreç istasyonlarında kaydedilen toplam tür sayıları. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
Şekil 16. Caulerpa racemosa’nın Tabiat Parkı içindeki dağılımı ve örtücülüğü. . . . . . . . . . . . . . . 15
Şekil 17. Posidonia oceanica’nın yayılım gösterdiği istasyonlar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
v
Şekil 18. Cymodocea nodosa’nın yayılım gösterdiği istasyonlar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
Şekil 19. Halophila stipulacea’nın yayılım gösterdiği istasyonlar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
Şekil 20. Aletli dalış istasyonlarında görülen koruma statüsüne sahip türlerin sayısı. . . . . . . . . . . 17
Şekil 21. Serbest dalış istasyonlarında görülen koruma statüsüne sahip türlerin sayısı. . . . . . . . . . 17
Şekil 22. Aplysina aerophoba’nın çalışma alanındaki dağılımı ve yoğunluğu. . . . . . . . . . . . . . . . 18
Şekil 23. Aplysina caverniola’nın dağılımı. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18
Şekil 24. Axinella cannabina’nın dağılımı. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
Şekil 25. Axinella polypoides’in dağılımı. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
Şekil 26. Spongia (Spongia) officinalis’in çalışma alanındaki dağılımı.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
Şekil 27. Tethya auratium türü süngerin Tabiat Parkı içindeki dağılımı. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
Şekil 28. Tethya citrina’nın Tabiat Parkı’nda tespit edildiği istasyonlar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
Şekil 29. Palinurus elephas’ın görüldüğü istasyon. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
Şekil 30 Pinna nobilis’in görüldüğü istasyonlar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
Şekil 31. Paracentrotus lividus’un dağılımı. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Şekil 32. Centrostephanus longispinus’un aletli dalış istasyonlarındaki dağılımı. . . . . . . . . . . . . . 22
Şekil 33. Hippocampus guttulatus bireylerinin Tabiat Parkı’nda kaydedildikleri istasyon. . . . . . . . . 23
Şekil 34. Pagrus pagrus’un görüldüğü aletli dalış istasyonları. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
Şekil 35. Eunicella cavolini’nin Tabiat Parkı’nda görüldüğü istasyonlar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24
Şekil 36. Tabiat Parkı’nda tespit edilin Eunicella singularis kolonileri. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24
Şekil 37. Çalışma kapsamında Paramuricea clavata kolonilerinin kaydedildiği istasyonlar. . . . . . . . 25
Şekil 38. Cladocora caespitosa kolonilerinin Tabiat Parkı’ndaki dağılımları. . . . . . . . . . . . . . . . . 26
Şekil 39. Ankete katılan balıkçıların kullandıklarını ifade ettikleri avlanma araçları. . . . . . . . . . . 31
Şekil 40. Ankete katılan balıkçıların avlanma bölgesi olarak belirttikleri lokasyonlar . . . . . . . . . . 31
Şekil 41. Ankete katılan balıkçıların belirttikleri hedef türlerin mevsimlere göre dağılımı. . . . . . . . 31
Tablo Dizini
Tablo 1. Dreç ve Grab örneklemesi yapılan istasyonların özellikleri. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
Tablo 2. Alg türlerin bulundukları istasyon sayısı ve örtücülükleri. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15
Tablo 3. Deniz suyunda fiziksel değişkenlerin ölçümleri.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
Tablo 4. Akıntı ölçümü yapılan istasyonlar ve elde edilen veriler. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
Tablo 5. İzleme projelerinde takip edilmesi gerekenler.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
vi
Resim Dizini
Resim 1. Ayvalık çevresindeki tarihi kalıntılar. (Fotoğraf: Yaprak Arda) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .2
Resim 2. Ayvalık Limanına demirlemiş bir gulet. (Fotoğraf: Alper Evcen) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4
Resim 3. Tabiat Parkı sınırları içinde faaliyet gösteren bir dalış merkezi. (Fotoğraf: Yaprak Arda) . . . . . . . . .5
Resim 4. Her geçen gün balıkçı tezgahlarında daha az görülen Sarpa ve Kefal balıkları.
(Fotoğraf: Yaprak Arda) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5
Resim 5. Ağlarını ayıklayan balıkçılar. (Fotoğraf: Yaprak Arda). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5
Resim 6. Serbest dalış çalışması. (Fotoğraf: Baki Yokeş) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .7
Resim 7. Aletli dalış çalışmaları. (Fotoğraf: Alper Evcen- Melih Ertan Çınar) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8
Resim 8. Sediman örneklerinin ayıklanması. (Fotoğraf: Baki Yokeş) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Resim 9. Tabiat Parkından toplanmış yengeçler. (Fotoğraf: Ünsal Karhan) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Resim 10. Tür tayini çalışmaları. (Fotoğraf: Ünsal Karhan) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9
Resim 11. Laboratuvar çalışması (Fotoğraf: Baki Yokeş ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
Resim 12. Tabiat Parkı’nda tespit edilen bazı türler. Yukarıdan aşağı; Hornera frondiculata (Bryozoa),
Parazoanthus axinellae (Cnidaria), Eunice torquata (Polychaeta), Neverita josephina (Mollusca).
(Fotoğraf: Baki Yokeş-Melih Ertan Çınar-Ünsal Karhan) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
Resim 13. Aplysina aerophoba türü sünger kolonisi. (Fotoğraf: Baki Yokeş) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
Resim 14. 28 no’lu istasyonda görüntülenen Aplysina cavernicola kolonisi. (Fotoğraf: Baki Yokeş). . . . . . . . . 18
Resim 15. Tabiat Parkı’nda tespit edilen Axinella türleri. Sol üst, Axinella cannabina; sağ üst,
Axinella polypoides; alt, Axinella damicornis. (Fotoğraf: Baki Yokeş-Melih Ertan Çınar) . . . . . . . . . 19
Resim 16. 7 nol’u istasyonda tespit edilen Spongia (Spongia) communis kolonileri.(Fotoğraf: Melih Ertan Çınar) 19
Resim 17. Tabiat parkında tespit edilen Tethya türü süngerler. Üst, Tethya aurantium; alt, Tethya citrina
(Fotoğraf: Baki Yokeş ). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
Resim 18. Çalışma sırasında kaydedilen Palinurus elephas bireylerinden biri. (Fotoğraf: Melih Ertan Çınar ) . . 21
Resim 19. Kumul zemin üzerinde Pinna nobilis popülasyonu.(Fotoğraf: Baki Yokeş) . . . . . . . . . . . . . . . . 21
Resim 20. Paracentrotus lividius bireyleri.(Fotoğraf: Baki Yokeş) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Resim 21. 20 numaralı Aletli dalış istasyonunda kaydedilen Centrostephanus longispinus bireyi.
(Fotoğraf: Melih Ertan Çınar) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Resim 22. 5 no’lu serbest dalış istasyonundan elde edilen Hippocampus guttulatus bireyi.
(Fotoğraf: Baki Yokeş) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Resim 23. Genç bir Pagrus pagrus bireyi.(Fotoğraf: Hasan Yokeş) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
Resim 24. Tabiat Parkı’nda tespit edilen Eunicella cavolini kolonileri.(Fotoğraf: Ünsal Karhan) . . . . . . . . . . 24
Resim 25. Eunicella singularis kolonisi. (Fotoğraf: Baki Yokeş) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24
Resim 26. 28 no’lu istasyonda kaydedilen çok sayıda Paramuricea clavata kolonisi. (Fotoğraf: Melih Ertan Çınar)25
Resim 27. 20 no’lu istasyonda tespit kaydedilen Cladocora caespitosa kolonisi. (Fotoğraf: Melih Ertan Çınar) . . 25
Resim 28. Günlük avlarını satan balıkçılar.(Fotoğraf: Yaprak Arda) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
Resim 29. Tabiat Parkı dahilinde faaliyet gösteren günlük gezi teknesi. (Fotoğraf: Yaprak Arda ) . . . . . . . . 34
Resim 30. Tabiat Parkı sınırları içinde nadir görülen Mullus surmuletus. (Fotoğraf: Melih Ertan Çınar). . . . . . 35
Resim 31. Tabiat Parkı sınırları dışında bulunan Paramuricea clavata kolonisi.(Fotoğraf: Melih Ertan Çınar) . . . 35
vii
Executive Summary
Final Report for Determination Work on
Marine Biodiversity at Ayvalık Adaları
Nature Park
Field studies of the “Determination work on marine biodiversity at Ayvalık Adaları Nature Park”
were completed from August to October 2012.
Underwater survey was conducted by SCUBA diving in 28 stations and skin diving in 44 coastal
sectors. Habitat types and marine species were
identified between 0 and 50m depth range and
population sizes were quantified. Total coverage
of the habitat forming species was also measured.
During dives, shell grits were manually collected in order to investigate mollusks. Unidentified
specimens were collected for further laboratory
analysis. Dredge and grab samplings were performed at 12 stations between 3 and 43m depths
on various bottom types. Detailed laboratory examination and genetic analysis of problematic taxa
revealed 671 marine species. However, this study
gives only a preliminary data on the marine biota. A more detailed and seasonal study could give
more than 1,500 marine species.
In order to figure out the sea water quality of the
region, temperature, salinity, pH and dissolved
oxygen content were evaluated in surface water
samples obtained from 26 stations. Secchi disc
depths were also measured. It is observed that
household wastes dumped into the harbor by the
sewage system and bilge discharged from the daily tour boats adversely affect the coastal water
quality.
viii
Surface water currents were determined at 20 stations. Except the inner harbor, coves with confined waters closed to open sea currents were not
found in the region. Great deviations in current
velocities and directions were observed between
surface and deeper layers, suggesting that surface waters in the stations which are located on the
border of the nature park are influenced by the
current system of the Gulf of Edremit, whereas,
the stations located close to the shore are more
strongly affected by the winds.
A fishery survey was conducted to figure out the
current status of the fisheries, major target species, economic income, major problems and threats.
Meetings with authorities of the fishery cooperatives and fishermen revealed that average monthly
income from fishing activities ranges between 5003,000TL and nearly 1/3rd of the fishermen have a
second job. Majority of the fishermen use artisanal
fishing methods, and they claim that the fishery is
in decline because of trawlers, purse seiners and
illegal fishing activities. But the most important
problem is the lack of a fishermen shelter in the
Ayvalık Harbor and lack of place for careenage.
The open sea boundary of the park is not clear and
ecologically important coralligenous habitats are
found outside of the park. Thus, the park should
be enlarged to include the coral fields and its boundaries should be defined by coordinates.
B
Giriş
alıkesir İli Ayvalık İlçesi sınırları içinde bulunan Ayvalık Adaları 21 Nisan 1995 tarihli ve
22265 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Bakanlar
Kurulu Kararı ile (Karar Sayısı: 95/6717) “Ayvalık
Adaları Tabiat Parkı” olarak ilan edilmiştir. Toplam yüz ölçümü 17.950 hektar olan parkın 1.930
hektarı orman, 1.179 hektarı hazine arazisi, 872
hektarı özel mülkiyet ve 13.969 hektarı denizdir
(Orman ve Su İşleri III. Bölge Müdürlüğü, 2012).
Ayvalık çevresinde bulunan 22 adanın 20’si park
alanı içinde yer almaktadır. Kıyı yapısı ve doğal
güzellikleri nedeniyle son yıllarda önemli bir
turizm merkezi haline gelmiştir. Ayvalık limanından hareket eden günlük tur tekneleri içinde
200-300 kişi kapasiteli olanlar vardır. Bölgede her
dalgıç seviyesine uygun 30 civarında dalış noktası
bulunmaktadır. Bunlardan bazıları sahip oldukları mercan yatakları nedeniyle kıyılarımızda eşi
benzeri olmayan dalış noktalarını oluşturmaktadır. Yaz aylarında İstanbul, Çanakkale, Balıkesir,
Bursa ve İzmir taraflarından bölgeye yoğun bir
dalgıç akını görülmektedir.
Bölgede geleneksel yöntemlerle kıyı balıkçılığı yapan 200’ün üzerinde ticari balıkçı bulunmaktadır.
Yasak avlanma yöntemlerinin bölgede sıkça kullanılması, aletli dalış ile yapılan kaçak avcılığın
dalış merkezleri tarafından bile uygulanıyor olması, bölgenin fiziki yapısının kaçak faaliyetlerin
kontrolünü zorlaştırması denizel ekosistemi üzerinde olağanüstü bir av baskısına neden olmaktadır. Balıkçılık faaliyetlerinden elde edilen gelirin
bölge ekonomisine katkısı %0,5 civarında olması
balıkçılık bölgede geçerli bir meslek olmaktan çıktığını düşündürmektedir
Hızlı gelişen turizm karşısında ortaya çıkan altyapı sorunları beraberinde çevre kirliliği de getirmiştir (Aykır, 2004). Ayvalık limanına akan şehir
kanalizasyonu turistik bir beldeye yakışmayan bir
görüntü ortaya çıkarmaktadır. Ayvalık ile Alibey
Adasını birleştiren yolun dolgu yöntemi ile yapılmış olması Ayvalık Körfezinin su sirkülasyonunu
olumsuz yönde etkilemekte ve su kirliliğinin körfez dışına da taşmasına neden olmaktadır.
1
Eldeki bilgiler ışığında, “Tabiat Parkı” ilan edilmiş olmasına rağmen yoğun bir insan baskısıyla
karşı karşıya olan denizel ekosistemin geri dönülmez noktayı geçmeden rehabilite edilebilmesi için
ciddi ve uzun soluklu bilimsel ve koruma çalışmalarının acilen başlatılmasının bir zorunluluk
olduğu anlaşılmaktadır.
1
2.1 Doğal Yapı
Ayvalık Adaları
Tabiat Parkı
Tabiat Parkı’nın adını aldığı Ayvalık, Balıkesir
iline bağlı bir kıyı ilçesidir. Ege Bölgesi’nin kuzeyinde Edremit Körfezi’nin güney ucunda yer
almaktadır. Kuzeyinde Gömeç, doğusunda İzmir
iline bağlı Bergama, güneyinde ise Dikili ilçesi bulunmaktadır. İlçe İzmir’e 150, Balıkesir’e 130 km
uzaklıktadır (Akgün ve Türk, 2010).
Çok yüksek olmayan tepelerle çevrili olan Ayvalık bir adalar kentidir. 20’den fazla ada ve kayalığın en büyüğü Alibey Adası’dır (Cunda). Dolap
Adası, Alibey Adası ve Hakkıbey Yarım Adası ile
çevrili olan Ayvalık korunaklı bir koy limandır
(Şekil 1).
2.2. Tarihi Gelişim
Bulunduğu bölge itibarı ile birçok avantajı bulunan Ayvalık her dönem ilgi merkezi olmuş, kuruluşundan günümüze kadar hem parlak hem de
çalkantılı evrelerden geçmiş köklü bir Ege kentidir. Antik çağda Küçük Asya’nın Mysia bölgesine dahil olan kent Kydonia olarak anılıyordu
(Sevin, 2001). Ayvalık adaları ise Alibey adasının
o zamanki ismi olan Nesos ile antik kentin baş
tanrısı olan Hekatos’un (Apollo) isimlerinin birleşimi olan “Hekatonnesos” (Hekatos’un adaları)
olarak biliniyordu. Nesos adasında, adayla aynı
adı taşıyan bu antik yerleşim dışında Chalkis,
Pordoselene ve Kydonia kentleri bulunmaktaydı.
Chalkis ve Pordoselene şehirleri hakkında Antik
Çağ yazarlarının aktardıkları pek çok bilgi varken
Kydonia’dan sadece Plinius bahsetmiştir (Uğuroğlu, A., 1984).
2
2
Resim 1. Ayvalık çevresindeki tarihi kalıntılar.
Bugün Kydonia olduğu düşünülen alanda (Altınova iskelesinin kuzeyi), sahada Helenistik döneme ait çanak ve çömlek parçaları bulunmuştur.
Seramik parçalarının en genç örnekleri ise Roma
devrine kadar çıkmaktadır. Yunan devrine ait seramikler ve heykel parçalarının bulunması ile de
bölgede Helenistik, Roma ve Bizans çağlarının
yaşandığı anlaşılmaktadır. Tarih boyunca sözü
edilen antik kentlerden Chalkis ve Pordeselene
zamanla yok olmuş Kydonia (Ayvalık) ve Nesos
(Alibey) ise günümüze kadar varlıklarını sürdürmüşlerdir (Ayvalık Kaymakamlığı).
Şekil 1. Ayvalık Adaları ve Tabiat Parkı’nın sınırları.
Osmanlı döneminden evvel Karasioğulları Beyliği
sınırları içinde olan bölge (Stewig, 1970) 1430-1440
yılları arasında Osmanlı topraklarına katılmıştır. 18.
Yüzyıla kadar Ayvalık ismi ile anılmayan bölgenin
ismi 1887 tarihli Karasi salnamesine göre, Karasi sancağına bağlı bir kaza olarak yazılmıştır (Öden, 1999).
Ayvalık şehri, 18. Yüzyılın ikinci yarısında ve 19.
Yüzyıl’ın ilk yıllarında önemli ölçüde ekonomik
gelişme göstermiştir. Şehirde zeytin ve zeytinyağı
üretimi öncelikli olarak süregelmiş, sabun, üzüm,
şarap, tuz ve dericilik kentin ekonomisini ve refah
düzeyini çok arttırmış, denizcilik gelişerek her türlü
deniz ürünü de buranın ekonomisine büyük katkıda
bulunmuştur. Birçok yönden gelişen Ayvalık, o dönemde çekim merkezi olmuş, nüfusu artmıştır. Pek
çok araştırma Ayvalık’ın bu dönemde ulaştığı bu
gelişim düzeyinin o dönemdeki Rahip İkonomos’un
Babıali’den elde ettiği bir fermanın sağladığı ayrıcalıklara bağlı olduğu üzerinde durmaktadır. Ancak
arşivlerde böyle bir ayrıcalıktan bahseden bir belgeye rastlanılmamıştır (Arıkan, 1988). 18. Yüzyılda
Ayvalık’ta Türk nüfusu çoğunlukta iken, daha sonra
Yunanistan’dan gelen göçmenleri ile gelişme göstermiştir. İlerleyen zamanlarda pek çok isyan ve siyasi
sorun ile şehrin ekonomik gelişimi yavaşlamış, 19.yy
boyunca dünya ticaretindeki gelişmeler sonucunda
Ayvalık önemli bir liman şehri haline gelmiştir.
3
I. Dünya Savaşı’ndan sonra Yunanlılar’ın işgaline
uğrayan Ayvalık şiddetli bir direniş göstermiş, bu
direniş Milli Mücadelede etkin bir rol oynamış,
Kurtuluş Savaşı’nın ilk kurşunu Ayvalık’ta atılmıştı. Milli Mücadele’nin başarı ile sonuçlanması
ile 15 Eylül 1922’de Ayvalık düşman işgalinden
kurtularak 21 Ekim 1923’te Balıkesir iline bağlı bir
ilçe haline dönüşmüştür (Sofuoğlu, 1994).
2.3. Fiziksel Özellikler ve İklim
Ayvalık, ada, köy ve körfezlerin bulunduğu bir
şehir olarak 87,5 km2 lik bir alana sahiptir. Batısı
Ege denizi, doğusu 100-200m olan tepeler ile çevrilmiştir. Şehir bu tepeler ile deniz arasında kalmış,
zaman içerisinde tepelerin yamaçları yönünde ve
kuzeye doğru bir gelişim göstermiştir. Jeoloji haritalarına göre Ayvalık ve çevresinde volkanik, gölsel ve flüvyal çökellerden oluşan bir kara alanı göze
çarpmaktadır (Akyürek, 1989) Çevresinde küçük
dereler dışında akarsu bulunmamaktadır. En önemli akarsu güneyde yer alan Kocaağa deresidir. Dere
kıyı ovası oluşturup Sarımsaklı plajlarında denize
dökülmektedir. Kuzey Ege’nin önemli plajlarından
olan Sarımsaklı Plajları önemli bir turizm alanıdır.
rüzgarı da etkilidir. Tüm iklim özellikleri sosyal ve
ekonomik faaliyetlerin gelişmesi açısından oldukça
elverişlidir
2.4. Nüfus ve Ekonomi
En parlak dönemi olan 19. Yüzyılda kentte artan
ticari faaliyetler nüfusu arttırmış Cuinet’in 1894 yılındaki tespitine göre kentte 21.486 Rum, 180 Türk
yaşamaktadır. Yeni kurulan Cumhuriyet’ te 1927 de
yapılan ilk nüfus sayımında toplam nüfus 16.873
kişidir. Birinci dünya Savaşı’ndan sonra gerileyen
nüfus 2009 yılına gelindiğinde 35.986 kişiye yükselmiştir. Ayvalık şehrinde nüfus yoğunluğu km2’ye
412 kişidir (DIE, 2000). Nüfus hareketinin yoğun
olarak yaşandığı şehirde mevsimlik işçiler ile turizm
nedeniyle çalışmak için gelen nüfus bölgedeki hareketliliği önemli ölçüde arttırmaktadır. Günümüzde
şehirde faal nüfusun %24,3’ü ticaret ile uğraşmaktadır. Midilli halkının ihtiyaçlarını Ayvalık’tan karşılaması ve yaz aylarında artan turizm faaliyetleri
şehrin ekonomisine katkıda bulunmaktadır.
Bölge, Milli Savunma, Bayındırlık ve İskan, Kültür,
Turizm ve Çevre Bakanlıklarının uygun görüşlerine dayanarak Orman Bakanlığı’nın teklif yazısı üzerine, 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu’nun 3
üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca kabul
edilip 22265 no’lu Resmi Gazetede yayınlanan yasaya göre 30/3/1995 tarihinde Tabiat Parkı ilan
edilmiştir. Ayvalık Adaları Tabiat Parkı, hem denizel ekosistem hem de karasal ekosisteme dayanılarak koruma alanı ilan edilen 17.950 ha’lık bir bölgeyi kapsamakta, irili ufaklı 23 adadan oluşmaktadır
(Gürkan, 2005)
Bölgede Akdeniz iklimi görülmekte olup yıllık ortalama sıcaklık 16,6°C dir. Kış aylarında ortalama
sıcaklık 8,4°C yaz aylarında ise 20°C üzerindedir.
Bu dönemde sıcaklıkların yüksek oluşu kıyı turizmini önemli ölçüde arttırmaktadır. Yıllık yağış ortalaması 639,7 mm dir (DMİ, 2005). Ayvalıkta hakim
rüzgar yönü kuzeydoğu’ dur. Ayvalık Meteoroloji İstasyonu rüzgar verileri değerlendirildiğinde
önemli bir rüzgar enerjisi üretimi potansiyeline sahip olduğu görülmektedir (Koç, 1998). Ayrıca kara
ve denizin ısınma farkından oluşan meltem (imbat)
4
Resim 2. Ayvalık Limanına demirlemiş bir gulet.
2.4.1 Tarım
Ayvalık’ta ticaret geçmişten günümüze tarım
üzerine yoğunlaşmıştır. 8.000 yıldan beri bölgede zeytin ve zeytincilik yapılmaktadır (Andjelkovic ve diğ., 2009). Türkiye 2004–2008 yılları
arasındaki ortalama (145.000 ton/yıl) zeytinyağı
üretimi ile de dünyanın altıncı büyük üreticisidir.
Türkiye’nin toplam zeytinyağı üretiminin yaklaşık % 75–80 ’i Ege bölgesinde yer almaktadır. (Dıraman ve diğ., 2009) Bölge zeytin ve zeytinyağında önemli bir merkez olduğu için, ülkemizin her
bölgesi ile ticari ilişkileri mevcuttur. Zeytin dışında pamuk, çam fıstığı, mandalina ekimi yapılırken turfanda sebzecilik te gelişim göstermektedir.
2.4.2.Turizm
Büyük şehirlere yakınlığı, morfolojik yapısı, tarihi
dokusu ve yumuşak iklimi ile Ayvalık, Türkiye’nin
önemli turizm merkezleri arasındadır. Turizmin en
yoğun olduğu Mayıs-Eylül ayları arasında 3.000
yatın giriş çıkış yaptığı marinası, dalış ve deniz
turizmine uygun deniz suyu sıcaklıkları ve korunaklı koyları ile yerli ve yabancı turistlerin ilgisini
çekmektedir. Bölge, Kültür ve Tabiat Varlıklarını
Koruma yüksek Kurulu’nun 11.09.1976 tarihli kararıyla Kentsel Sit Alanı ilan edilmiş bu sayede eski
doku koruma altına alınmıştır. 2007 itibari ile yerli
turist sayısı 32.160, yabancı turist sayısı ise 56.281
kişidir. (Kocadağlı, 2011). Bölgede tarihi kilise ve
camii, antik yapılar ve plajlar, turistlerin ilgisini
çekmektedir. Bölge alternatif turizme dönüştürülebilecek olanaklara sahiptir. Bu sayede turizm faaliyetlerinin tüm seneye yayılacağı ve ekonomiye
katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
ton deniz balığı avlanmış, balık dışında midye ve
ahtapot önemli deniz ürünlerinden bazıları olarak
öne çıkmaktadır. Ticari amaçlı balıkçılık yapan
kayıtlı 340 adet balıkçı teknesi bulunmaktadır.
Alibey Adası’ndaki bir su ürünleri kooperatifi
ile Ayvalık merkezde balıkçılıkla ilgili bir dernek
mevcuttur. Ayrıca bölgede 4 adet deniz ürünleri
işleme tesisi bulunmaktadır. (Kocadağlı, 2011).
Son dönemlerde bölgede yapılan kaçak avcılık
ve usulsüz zıpkın avı ile denizel türleri üzerinde
olumsuz baskı oluşmaktadır. Karadeniz’den gelen gırgır ve trol teknelerinin bölgede avlanması
yöredeki av baskısını arttırmaktadır.
Resim 4. Hergeçen gün balıkçı tezgahlarında daha az
görülen Sarpa ve Kefal balıkları.
Resim 3. Tabiat Parkı sınırları içinde faaliyet gösteren bir
dalış merkezi.
2.4.3. Balıkçılık
Ayvalık, kıyı yerleşimi olmasına rağmen balıkçılık
faaliyetleri çok gelişmemiştir. Buna etken olarak
zeytin ve zeytinyağı üretimi ile turizm faaliyetlerinin yoğunluğu düşünülebilir. 2009 yılında 85
Resim 5. Ağlarını ayıklayan balıkçılar.
5
3.1. Proje Sahası
Materyal
ve Yöntem
Ayvalık Adalarının Tabiat Parkı ilan edildiği 21
Nisan 1995 tarihli ve 22265 sayılı Resmi Gazete’de
yayınlanan Bakanlar Kurulu Kararında tabiat parkı sınırlarına dair herhangi bir koordinat belirtilmemiş, ancak tabiat parkı sınırları gösteren bir ek
harita çizim olarak verilmiştir (Şekil 2). Parkın sınırları alanın ne batimertik yapısıyla ne de kıyı yapısıyla uyumlu değildir. Sınır belirlenirken sadece
su üzerindeki yapının dikkate alındığı görülmektedir. Bu nedenle söz konusu harita Tabiat Parkı’nın
sınırlarının adaları kapsayacak şekilde elle çizilerek belirlenmiş olduğu izlenimi vermektedir.
Şekil 2. Ayvalık Adaları Tabiat Parkı’nın Resmi Gazete’de
yayınlanan sınırları.
3
6
Bölgenin batimetrik yapısına bakıldığında Alibey
Adası’nın doğusunda ve batısında kalan alanlarda büyük bir oranda dip derinliği 20m’den azdır (Şekil 3). 20-50m derinlik kuşağında ise üzeri
20m’den daha sığ çok sayıda kayalık topuk bulunmaktadır. Tabiat Parkı sınırları içinde muhtelif
büyüklüklerde 20 adet ada, 10 adet de su yüzeyine
kadar çıkmış kayalık alan vardır. Alibey Adası’nın
doğu ve batı kıyısında bulunan koylar ile Tabiat
Parkı’nın güneyinde bulunan tuz gölünün kıyısı
dışında kumsal denebilecek bir kıyı şeridi yoktur. Bölgenin büyük bir çoğunluğunda kıyı şeridi
taşlık ve kayalık olmasına karşın, bu yapı deniz
içinde genellikle 5-6m derinliklere kadar devam
etmekte, daha derinlerde yerini Posidonia oceanica
çayılarına bırakmaktadır.
Resim 6. Serbest dalış çalışması.
Şekil 3. Ayvalık Adaları Tabiat Parkı çevresi batimetrik
yapısı (derinlikler metredir, kırmızı çizgi Tabiat Parkı
alanının sınırlarını göstermektedir).
Bölgede görülen hakim rüzgarların kuzey, kuzeybatı yönlerinden olması sebebiyle Alibey
Adası’nın doğusu tekneler için korunaklı bir ortamdır. Ancak Ayvalık limanına uzak olması
nedeniyle günlük tur teknelerinin sıklıkla kullandıkları bir alan teşkil etmemektedir. Maden
Adası, Kara Ada, Yellice Adası ve Pınar Adası kıyıları günlük tur tekneleri tarafından çoğunlukla
demirleme amaçlı kullanılan bölgelerdir.
5-50 m derinlik zonunun biyolojik çeşitlliğini
belirlemek amacıyla aletli dalışa uygun, bölgeyi temsil edebilecek nitelikte 28 istasyonda aletli
dalış gerçekleştirilmiştir (Şekil 5, Resim 7). Kıyıya
dik bir hat üzerinde gerçekleştirilen aletli dalışların üst derinliği 5m, alt derinliği ise 50m ile sınırlandırılmıştır. Ancak incelenen herhangi bir
istasyonda 45m’den daha derine inilmesini gerektirecek bir dip ve habitat yapısı veya canlılık ile
karşılaşılmamıştır. Araştırıcılar dalışlar sırasında
görsel olarak tespit ettikleri, kolay tanımlanabilen
türleri ve bu türlere ait birey sayılarını yanlarında taşıdıkları pleksiler üzerine kaydetmişlerdir.
Ayrıca zemin üzerinde örtücülüğe sahip alg ve
fanerogam türlerinin örtücülük yüzdeleri de belirlenmiştir. Gizlenen bentik canlıların tespiti için
uygun kaya ve taşlar çevrilerek altları incelenmiş,
alg, sediman ve kaya örnekleri toplanmıştır.
3.2. Denizel Biyolojik Çeşitlilik Çalışmaları
3.2.1. Kıyı Çalışmaları ve Aletli Dalışlar
Tabiat Parkı’nın denizel biyoçeşitliliğini tespit
amacıyla bölgede serbest ve aletli dalışlar gerçekleştirilmiştir. Park sınırları içerisinde bulunan ana
kara ve adaların kıyı şeridi 44 paftaya ayrılarak
0-5m derinliğe kadar serbest dalış yöntemi ile
kesintisiz taranmıştır (Şekil 4). Çok az bir eğimle
derinleşen, 5m derinlik sınırının kıyıdan uzak olduğu bölgelerde ise kıyı şeridi sahilden 30m açığa
kadar araştırılmıştır (Resim 6).
Şekil 4. Serbest dalış istasyonları.
7
Şekil 5. Aletli dalış istasyonları.
Şekil 6. Dreç ve Grab istasyonlarının yerleri.
Tablo 1. Dreç ve Grab örneklemesi yapılan
istasyonların özellikleri.
Resim 7. Aletli dalış çalışmaları.
Bölgede bulunan mercan topluluklarının yoğun
olduğu alanların tespiti ile bu alanlardaki tür çeşitliliğinin ve habitat yapısının belirlenmesinin
proje amaçları arasında olması nedeniyle Tabiat Parkı’nın resmi sınırlarının dışında bulunan
önemli dalış noktaları ve sualtı topukları da çalışmaya dahil edilmiştir (Şekil 5, A19, A20, A28
no’lu istasyonlar).
8
İstasyon
Koordinatlar
Derinlik (m) Dip yapısı
dg1
39°19.957’N
26°34.824’E
42
Kumlu çamur
dg2
39°21.397’N
26°35.268’E
43
Çamurlu kum
dg3
39°22.616’N
26°36.516’E
14
Posidonia
oceanica
dg4
39°20.755’N
26°36.292’E
3
Posidonia
oceanica
dg5
39°17.857’N
26°36.478’E
26
Kumlu çamur
dg6
39°19.051’N
26°37.248’E
13
Posidonia
oceanica +
Çamurlu kum
dg7
39°22.450’N
26°38.667’E
5
Posidonia
oceanica
dg8
39°21.814’N
26°39.477’E
22
Kum +
Caulerpa
racemosa
dg9
39°20.754’N
26°40.378’E
17
Kumlu çamur
dg10
39°18.974’N
26°40.647’E
10
Kekamoz+Kum
dg11
39°17.965’N
26°38.450’E
4
Kumlu çamur
dg12
39°18.162’N
26°33.709’E
34
Kumlu çamur
3.2.2. Grab ve Dreç Örneklemeleri
Çalışma kapsamında biyolojik çeşitliliğin tespiti
için dalışlara ek olarak bölgeyi temsil ettiği düşünülen 12 istasyonda dreç ve grab örneklemeleri yapılmıştır (Şekil 6). Dreç örneklemesi için
20x70cm ebatlarındaki standart dreç ekipmanı
kullanılmıştır. Zemine bırakılan dreç dolana kadar 7m’lik 11HP dizel motor gücüne sahip tekne
ile çekilmiştir. Grab örneklemesi için 0,1m2 alana
sahip standart Van Veen Grab ekipmanı kullanılmıştır. Dreç ve grab ekipmanı tekne üzerinde
bulunan makara sistemi ve el yardımıyla çekilerek tekne üzerine alınmıştır. Örnekleme yapılan
zeminin yumuşak olması nedeniyle dreç çok kısa
bir kısa sürede dolmuş, bu yüzden belirli bir hat
boyunca uzun süreli dreç örneklemesi yapılmamıştır. Dreç istasyonları ile grab istasyonları birbirlerine yakınlıklarından dolayı değerlendirilebilir. Elde edilen sediman örnekleri 0,5 mm elek
üzerinde basınçlı su ile yıkanmış ve elek üzerinde
kalan materyaller laboratuvarda incelenmek üzere %70 alkol ve %4 formaldehit çözeltilerinde sabitlenmiştir.
Resim 8. Sediman örneklerinin ayıklanması.
3.2.3. Biyolojik Materyallerin Analizi
Dalışlar sırasında toplanan bentik materyaller
tekne üzerinde gözle veya steromikroskop yardımıyla incelenerek sistematik gruplara ayrılmıştır (Resim 8-10). Alg ve fanerogam örnekleri
0,5 mm elek üzerinde yıkanmış ve elek üzerinde
kalan materyaller steromikroskop kullanılarak
ayıklanmıştır. Toplanan alg örneklerinin bir kısmı
%96’lık etanol veya %4’lük formaldehit solüsyonunda daha sonra incelenmek üzere sabitlenmiştir. Sünger ve tunikat örnekleri maket bıçağı yardımıyla kesilerek bu organizmalar içinde yaşayan
türler toplanmıştır. Toplanan kaya örnekleri çekiç
yardımıyla parçalanarak kaya içlerinde yaşayan
organizmalar saptanmıştır. Toplanan sediman
örnekleri steromikroskop yardımıyla içerdikleri
canlı organizmalar ayıklandıktan sonra, ölü kavkıların tayinleri için laboratuvarda incelenmek
üzere %4’lük formaldehit solüsyonunda sabitlenmiştir. Tekne üzerinde tayini gerçekleştirilen türler mümkün olduğunca canlı olarak denize geri
bırakılmıştır.
Resim 9. Tabiat Parkından toplanmış yengeçler.
Resim 10. Tür tayini çalışmaları.
9
Gerek dalış sırasında yapılan gözlemler, gerekse
mikroskobik incelemeler sonucunda tayin edilen her türe ait gözlemlenen toplam birey sayısı,
metrekaredeki populasyon yoğunlukları veya taranılan alandaki örtücülük değerleri saptanmış,
koruma altındaki türler, yabancı türler ve habitat
oluşturan türlere ait dağılım haritaları çıkarılmıştır. Barselona Sözleşmesi eki Protokolü olan Biyolojik Çeşitlilik ve Akdeniz’de Özel Koruma Bölgelerinin Kurulmasına Dair protokol kapsamında
geliştirilen Standart Veri Formatına göre belirlenmiş denizel sınıflandırma bilgileri saha çalışması
kapsamında toplanmıştır. Tanımlanan türlerin
dağılımlarını içeren ArcGIS 9.0 yazılımına uygun
detaylı haritalar hazırlanmıştır.
Çalışma kapsamında 671 denizel tür tanımlanmıştır. Taksonomik açıdan önemli vücut parçaları
kopuk ya da hasarlı olan örnekler ve taksonomik
durumu sorunlu olan bazı türler listelerde genus seviyesinde verilmiştir. Türlerin tayinlerinde Fauvel (1923, 1927), Bellan (1964), Tortonese
(1965), Tebble (1966), Day (1967), Zariquiey Alvarez (1968), Ergen (1976), Parenzan (1976), Fauchald (1977), Bianchi (1981), Bellan-Santini ve dig.
(1982, 1989, 1993, 1998), Riedl (1983), Aartsen ve
dig. (1984), Whitehead ve dig. (1984-1986), Maciolek (1985), Gaillard (1987), Thompson (1988),
Gianuzzi-Savelli ve dig. (1994, 1997, 1999, 2003),
Cutler (1994), Barbara ve Crémades (1996), Cachia
ve dig. (1996), Hardy ve Guiri (2003), Hofrichter
(2003), Wirtz ve Debelius (2003) gibi kaynaklar ile
familya ve genus revizyonunu içeren pek çok monograf ve makaleden de yararlanılmıştır. Geçerli
tür isimleri için WoRMS (World Register of Marine Species) veri bankası baz alınmıştır (Appeltans
ve dig. 2013).
3.3. Fiziksel Ölçümler
3.3.1. Deniz Suyu Sıcaklık, Tuzluluk, pH,
Çözünmüş Oksijen ve Seki Diski Ölçümleri
Resim 11. Laboratuvar çalışması
Elde edilen türlerin istasyonlardaki sıklıklarını
belirlemek için Soyer (1970)’in Frekans İndeksi
kullanılmıştır. F= m/M x 100 şeklinde formülle
ifade edilen bu indekste “m” bir türün bulunduğu istasyon sayısı, “M” ise toplam istasyon sayısı
olup, bu işlem sonucunda bulunan F değeri >49
ise türün bölgede “Devamlı”; 25≤F≤49 ise “Yaygın”; eğer F<25 ise “Seyrek” olarak bulunduğu
kabul edilmiştir.
10
11-12 Ekim 2012 tarihleri arasında çalışma alanının fiziksel koşullarını ve su kalitesini belirlemek
amacıyla bölgedeki farklı çevresel koşulları temsil
edebilecek 26 istasyonda, su yüzeyinde sıcaklık,
tuzluluk, pH ve çözünmüş oksijen miktarı WTW
Multi 340i/Set kullanılarak ölçülmüştür (Şekil 7).
Ayrıca standart Seki Disk ölçümleri ile görüş derinliği belirlenmiştir. Herhangi bir arıtıma tabi tutulmadan Ayvalık Limanı’na boşaltılan kanalizasyon nedeniyle körfez önemli boyutlarda kirlilik
tehdidi altındadır. Liman içi kuzeyde Lale Adası
(Dolap Adası) ile Alibey Adası arasındaki Dolap
Boğazı ve batıda Dalyan Boğazı ile Tabiat Parkı’na
bağlıdır. Liman içindeki olası kirliliğin parka etkilerini görebilmek amacıyla, Liman içinde 3 istasyondan da örnekleme yapılmıştır (O20-O22).
3.4. Balıkçı Anketi
Denizel alanda faaliyet gösteren bölge balıkçılığının mevcut durumunu belirlemek amacıyla Ayvalık Deniz Emekçileri ve Su Ürünleri Derneği ile
Sınırlı Sorumlu Ayvalık Su Ürünleri Kooperatifi
yetkilileri ve balıkçılarla sohbetler yapılmış, kooperatiflere ortak olan ve olmayan balıkçı sayısı,
tekne sayısı, av araçları, avlanma sahaları, hedef
türler, av sezonları, balıkçılığın sorunları ve varsa
çözüm önerileri hakkında bilgi toplanmıştır. Görüşülen balıkçıların 31’i bilgi toplama amacıyla
dağıtılan ankete katılmış ve yararlı bilgiler vermiştir (EK1).
Şekil 7. Fiziksel ölçüm istasyonları.
3.3.2. Deniz Yüzeyi Akıntı Ölçümleri
Bölgeyi temsil edecek şekilde seçilmiş olan 20 istasyonda yüzey akıntısı Sontek 10MHz ADV ile
ölçülerek, akıntı yönü ve hızı belirlenmiştir. İstasyonların seçiminde insan etkisine daha açık kıyı
bölgeleri ile kontrol amaçlı kullanılabilecek açık
deniz noktaları seçilmiştir (Şekil 8).
Şekil 8. Akıntı ölçümlerinin yapıldığı istasyonlar.
11
4.1. Tespit Edilen Türler
4.1.1. Genel Bulgular
Ayvalık Adaları
Tabiat Parkı Denizel
Biyoçeşitliliği
Bu proje kapsamında yapılan gözlemler ve incelemeler sonucunda 18 taksonomik gruba ait toplam 671 tür tespit edilmiştir (EK2-4). Tespit edilen
taksonomik gruplardan Polychaeta en fazla tür
sayısına (198 tür) sahip olup, bu grubu sırasıyla
Mollusca (169 tür), Pisces (76 tür) ve Crustacea (69
tür) izlemektedir (Şekil 9). Kalitatif baskınlık değerlerine göre bölgedeki en baskın grup %29,6’lık
değer ile Polychaeta olup, bu grubu sırasıyla Mollusca (%25,2), Pisces (%11,3) ve Crustacea (%10,3)
izlemektedir (Şekil 10).
Şekil 9. Araştırma bölgesinde tespit edilen tür sayısının
sistematik gruplara dağılımı.
Şekil 10. Sistematik grupların kalitatif baskınlıkları.
4
12
Bölgede fitobentosa ait toplam 37 tür tespit edilmiştir. Bu türlerden 3’ü (Posidonia oceanica, Cymodocea nodosa ve Halophila stipulacea) çiçekli bitki,
diğerleri ise algdir. Tanımlanan türler arasında sadece bir türle temsil edilen gruplar Plathyelminthes, Oligochaeta ve Nematoda gruplarıdır. Çalışma alanında görülen iki Cyanobacteria türüne
makroskopik koloni oluşturmaları ve fotosentez
Şekil 11. Serbest dalış istasyonlarında kaydedilen toplam tür sayıları.
Şekil 12. Aletli dalış istasyonlarında kaydedilen toplam tür sayıları.
Şekil 13. Serbest dalış ile toplanan türlerin yoğunluklarının
Tabiat Parkı’ndaki dağılımı.
Şekil 14. Aletli dalış ile toplanan türlerin yoğunluklarının
Tabiat Parkındaki dağılımı.
13
Şekil 15. Grab ve dreç istasyonlarında kaydedilen toplam tür sayıları.
yaparak vejetasyona katkı sağlamalarından ötürü tür listesinde yer verilmiştir. Tek hücreli hayvan grubu olan Foraminifera mikroskobik türleri
içermesinden dolayı bu çalışmanın dışında tutulmuştur. Ancak 2mm çapa erişebilen kavkılarıyla
sediman içerisinde çıplak gözle bile fark edilebilen, Kızıl Deniz kökenli bir yabancı tür olan Amphistegina lobifera Larsen, incelenen sediman örneklerinin büyük bir kısmında görülmesinden ötürü
tür listesine katılmıştır. Bunun dışında sediman
örneklerinde çeşitli Foraminifer türleri çok sayıda
görülmesine karşın tür tanımları yapılmamıştır.
Serbest ve aletli dalışlarda elde edilen tür sayısının istasyonlara göre dağılımları Şekil 11 ve Şekil
12’de verilmiştir. Serbest dalış istasyonlarında 388
tür elde edilmiştir. İçerdikleri tür sayısı bakımından karşılaştırıldığında, en fazla tür 34 (162 tür), 32
(113 tür) ve 1 (111 tür) nolu istasyonlarda, en az tür
ise 21 (37 tür), 33 (40 tür) ve 36 (41 tür) nolu istasyonlarda görülmüştür (Şekil 11). Tespit edilen türlerin istasyonlara göre dağılımlarının ortalaması
alındığında istasyon başına düşen tür sayısı 75±25
türdür. Tür zenginliği Tabiat Parkı’nın belirli bir
bölgesinde yoğunlaşmamaktadır (Şekil 13).
Aletli dalış istasyonlarında elde edilen toplam tür
sayısı 402’dir. En fazla tür 3 (127 tür), 10 (110 tür)
ve 2 (107 tür) nolu istasyonlarda kaydedilmiştir.
14 nolu istasyon (47 tür) en az tür görülen istasyondur. Bu istasyonu 1 (55 tür) ve 26 (57 tür) nolu
istasyonlar takip etmektedir. Aletli dalışlarda
tespit edilen türlerin istasyonlara göre dağılımlarının ortalaması alındığında istasyon başına düşen tür sayısı 77±19 türdür. Tür zenginliği Tabiat
14
Parkı’nın herhangi bir bölgesinde yoğunlaşmamaktadır (Şekil 14).
Grab ve dreç istasyonlarından alınan sediman örneklerinde toplam 333 tür tanımlanmıştır. 6 (132
tür), 2 (116 tür) ve 8 (101 tür) nolu istasyonlar en
zengin istasyonlar, 11 (32 tür), 4 (45 tür) ve 12 (47
tür) nolu istasyonlar ise en az tür içeren istasyonlar olarak tespit edilmiştir (Şekil 15). İstasyon başına düşen tür ortalaması 75±31 türdür. Proje kapsamında elde edilen 148 tür sadece bir istasyonda
kaydedilmiştir. Bunlardan 106 türe ait sadece tek
bir örnek bulunmuştur.
4.1.2. Makroskopik Algler
Çalışma kapsamında tanımlanan algler Ege Denizi florasıyla uyumludur (Aysel ve diğ., 2005).
44 serbest dalış istasyonundan 40’ında tespit edilen Amphiroa rigida 0-5m derinlikler arasında en
sık görülen makroskopik alg türüdür. Cystoseira crinita (38 istasyon), Stypocaulon scoparium (38
istasyon), Corallina elongata (36 istasyon), Padina
pavonina (26 istasyon) ve Caulerpa racemosa (26 istasyon), en geniş dağılım gösteren diğer türlerdir
(Tablo 2). Çalışma kapsamında en az görülen alg
türleri sadece birer istasyonda tespit edilmiş olan
Pedobesia simplex, Pseudochlorodesmis furcellata ve
Valonia macrophysa türleridir.
Caulerpa racemosa çalışılan istasyonlarda en fazla örtücülüğe sahip alg türüdür (Şekil 16). Görüldüğü istasyonlarda 0-5m derinlikler arasında
ortalama örtücülüğü %20’dir. Ancak bu türün
örtücülüğü istasyonlar arasında çok değişkenlik
göstermektedir (%0,1-%60). En yoğun dağılım
gösteren ikinci tür, görüldüğü istasyonlarda ortalama %14 örtücülüğe sahip olan Cystoseira
crinita’dır. En yoğun olduğu istasyonlarda %50
örtücülüğe sahipken, seyrek görülen istasyonlarda bu oran %1’e kadar düşmektedir.
Tablo 2. Alg türlerin bulundukları istasyon sayısı ve
örtücülükleri.
İstasyon
sayısı
Örtücülük (%)
Min.
Maks.
Ort.
Acetabularia
acetabulum
16
-
-
-
Amphiroa rigida
40
0,01
0,10
0,01
Anadyomene stellata
3
-
-
-
Caulerpa racemosa
26
1,00
60,00
19,60
Codium bursa
8
-
-
-
Corallina elongata
36
0,01
0,01
0,01
Cystoseira crinita
38
1,00
50,00
13,86
Cystoseira compressa
6
0,01
0,01
0,01
Dasycladus cf.
vermicularis
11
-
-
-
Dictyopteris
polypodioides
5
0,01
0,01
0,01
Dictyota cf. dichotoma
14
0,01
0,02
0,01
4.1.3. Fanerogamlar
Flabellia petiolata
11
-
-
-
Proje kapsamında gerçekleştirilen örnekleme çalışmalarında üç fanerogam türüne rastlanılmıştır.
44 serbest dalış istasyonunun 21’inde görülen Posidonia oceanica hem 0-5m, hem de 5-50m zonlarında
%60’a varan örtücülükte çayırlar oluşturmaktadır
(Şekil 17-19). 14 istasyonda görülen Cymodocea nodossa genellikle Posidonia oceanica’dan daha sığ derinlikler arasında bulunur. Ancak örtücülüğü bazı
istasyonlarda %90’dır.
Halimeda tuna
5
0,01
35,00
13,34
Herposiphonia
secunda
2
0,01
0,01
0,01
Hydrolithon farinosum
16
0,01
0,01
0,01
Jania rubens
24
0,10
0,10
0,10
Laurencia obtusa
13
0,10
0,10
0,10
Liagora viscida
7
1,00
2,00
1,29
Lithophyllum sp.
17
-
-
-
İndo-Pasifik kökenli bir yabancı tür olan Halophila
stipulacea Tabiat Parkı sınırları dahilinde önemli
bir yayılım göstermemektedir. Bu türün örtücülüğü bulunduğu istasyonlarda %1-2 arasındadır.
Melobesia
membranacea
8
0,01
0,01
0,01
Padina pavonica
26
1,00
30,00
4,32
Peyssonnelia
squamaria
2
0,01
0,01
0,01
Pedobesia simplex
1
-
-
-
Pseudochlorodesmis
furcellata
1
-
-
-
Sphacelaria cirrosa
2
0,01
0,01
0,01
Stypocaulon scoparium 38
1,00
8,00
1,29
Valonia utricularis
18
-
-
-
Valonia macrophysa
1
-
-
-
Şekil 16. Caulerpa racemosa’nın Tabiat Parkı içindeki
dağılımı ve örtücülüğü.
Park dahilindeki Fanerogam türlerinin yoğun ve
sağlıklı çayırlar oluşturdukları söylenebilir. Alanın turistik ve balıkçılık amaçlı sıkça kullanılmasına karşın kıyı alanlarındaki deniz çayırları üzerinde aşırı bir insan kaynaklı baskı görülmemiştir.
Tür
15
4.1.4. Makroskopik Hayvan Türleri
Frekans indeks değerlerine göre araştırma bölgesinin 0-5m derinlikleri arasında 37 tür devamlı
(F≥50), 47 tür yaygın ve 265 tür seyrek olarak bulunmaktadır. Devamlı türlerden Bittium latreillii,
Bittium reticulatum, Chthamalus depressus, Chthamalus montagui, Chthamalus stellatus en yüksek
frekans indeksi değerine (%100) sahip olup, 0-5m
zonundaki bütün istasyonlarda görülmüştür.
Toplam 77 tür ise sadece 1 serbest dalış istasyonunda gözlenmiştir.
Şekil 17. Posidonia oceanica’nın yayılım gösterdiği
istasyonlar.
Şekil 18. Cymodocea nodosa’nın yayılım gösterdiği
istasyonlar.
Şekil 19. Halophila stipulacea’nın yayılım gösterdiği
istasyonlar.
16
Resim 12. Tabiat Parkı’nda tespit edilen bazı türler.
Yukarıdan aşağı; Hornera frondiculata (Bryozoa),
Parazoanthus axinellae (Cnidaria), Eunice torquata
(Polychaeta), Neverita josephina (Mollusca).
4.1.5. Koruma altındaki türler
Bern Sözleşmesi, Barselona Sözleşmesi ve IUCN
kriterlerine göre koruma statüsüne sahip türlerden Posidonia oceanica, Cymodocea nodosa, Aplysina
aerophoba, Aplysina cavernicola, Axinella cannabina, Axinella polypoides, Spongia (Spongia) officinalis
Tethya aurantium, Tethya citrina, Balanophyllia europaea, Palinurus elephas, Pinna nobilis, Echinaster
(Echinaster) sepositus, Paracentrotus lividus, Centrostephanus longispinus, Hippocampus guttulatus ve
Pagrus pagrus çalışma alanında kaydedilmiştir.
Akdeniz Fokunun (Monachus monachus) bölgede
yaşadığına dair her hangi bir bulgu elde edilememiştir.
Koruma statüsüne sahip türlerin çalışılan istasyonlardaki dağılımlarına ve bakıldığında, araştırılan her dalış istasyonunda en az bir türün kaydedilmiş olduğu görülmektedir (Şekil 20 ve 21).
Fanerogamlar içinde en yaygın olanı Posidonia
oceanica, hayvan türleri içinde en yaygın olanı ise
Aplysina aerophoba’dır.
Şekil 21. Serbest dalış istasyonlarında görülen koruma
statüsüne sahip türlerin sayısı.
Aplysina spp. (Sarı Boru süngerleri)
Akdeniz ve Kuzey Doğu Atlantik’te dağılım gösteren Aplysina aerophoba Ege ve Akdeniz kıyılarımızda özellikle de Ege kıyılarında sığ alanlarda
çok sık görülen bir süngerdir (Resim 13). Tabiat
Parkı alanında 44 serbest dalış istasyonundan
27’sinde (frekans indeksi=61), 28 aletli dalış istasyonunun 22’sinde (frekans indeksi=78,5) kaydedilmiş olup, 1-30m’ler arası kayalık zeminlerde
devamlı bulunan bir türdür (Şekil 22). Barselona
Sözleşmesi’nde koruma altına alınması gereken
tür olarak belirtilmektedir.
Şekil 20. Aletli dalış istasyonlarında görülen koruma
statüsüne sahip türlerin sayısı.
Resim 13. Aplysina aerophoba türü sünger kolonisi.
17
Şekil 22. Aplysina aerophoba’nın çalışma alanındaki
dağılımı ve yoğunluğu.
Şekil 23. Aplysina caverniola’nın dağılımı.
Aplysina aerophoba’ya büyük benzerlik gösteren
Aplysina cavernicola Akdeniz’e endemik bir türdür. Ancak Aplysina aerophoba’dan farklı olarak
10m’den daha derinde mağara ve kovukların tavanlarında ve girişlerinde bulunur (Resim 14).
Ege ve Akdeniz kıyılarımızda dağılım gösterir,
ancak Kuzey Ege kıyılarında daha yaygındır. Tabiat Parkı sınırları dışında olan 19 ve 28 numaralı
istasyonlarda yapılan aletli dalışlarda bu türün
çok sayıda kolonisi kaydedilmiştir (Şekil 23). Bern
ve Barselona Sözleşmelerinde listelenmiştir.
Axinella spp.
Çalışma alanında Axinella genusundan 3 türe rastlanılmıştır, Axinella cannabina, Axinella polypoides
ve Axinella damicornis (Resim 15). Bu türlerden
Axinella cannabina ve Axinella polypoides Barselona Sözleşmesinde yer almaktadır. Her iki tür de
Ege ve Akdeniz kıyılarımızda 15 m’nin altındaki
derinliklerde sıkça görülür. Çalışma kapsamında
yapılan aletli dalışlarda Axinella cannabina 28 istasyonun 18’inde (frekans indeksi=64,3) Axinella
polypoides ise sadece 9 istasyonda (frekans indeksi
32,1) görülmüştür (Şekil 24 ve 25).
Spongia (spongia) officinalis (Banyo süngeri)
Resim 14. 28 no’lu istasyonda görüntülenen Aplysina
cavernicola kolonisi.
18
Ekomik değere sahip sünger türlerinden biri olan
Spongia (Spongia) officinalis Akdeniz dışında İspanyanın Galiçya kıyılarında bulunur. Bern Sözleşmesi kapsamındadır. Su ürünleri avcılığını
düzenleyen tebliğlere göre de avcılığı tamamen
yasaklanmıştır. Tabiat Parkı sınırları dahilindeki
7 nolu aletli dalış istasyonunda 10 koloni kaydedilmiştir (Resim 16). Bunun yanı sıra, parkın sınırları haricinde kalan 19 ve 28 nolu aletli dalış
istasyonlarında da tespit edilmiştir (Şekil 26).
Şekil 25. Axinella polypoides’in dağılımı.
Resim 15. Tabiat Parkı’nda tespit edilen Axinella türleri.
Sol üst, Axinella cannabina; sağ üst, Axinella polypoides;
alt, Axinella damicornis.
Resim 16. 7 nol’u istasyonda tespit edilen Spongia
(Spongia) communis kolonileri.
Şekil 24. Axinella cannabina’nın dağılımı.
19
Şekil 26. Spongia (Spongia) officinalis’in çalışma
alanındaki dağılımı.
Şekil 27. Tethya auratium türü süngerin Tabiat Parkı
içindeki dağılımı.
Tethya spp.
Marmara, Ege ve Akdeniz kıyılarımızda dağılım
gösteren Tethya türleri arasından Tethya aurantium
ve Tethya citrina Barselona Sözleşmesi kapsamında koruma altında türlerdir (Resim 17). Tethya aurantium Tabiat Parkı sınırları dahilinde 3 serbest
dalış, 2 de aletli dalış istasyonunda gözlemlenmiştir (Şekil 27). Tethya citrina ise sadece 2 serbest dalış istasyonunda kaydedilmiştir (Şekil 28).
Şekil 28. Tethya citrina’nın Tabiat Parkı’nda tespit edildiği
istasyonlar.
Palinurus elephas (Böcek)
Resim 17. Tabiat parkında tespit edilen Tethya türü
süngerler. Üst, Tethya aurantium; alt, Tethya citrina.
20
Ekonomik değeri oldukça yüksek bir tür olan Palinurus elephas (Böcek), Ege ve Akdeniz kıyılarımızda, bol kovuklu duvarlara sahip alanlarda görülen
bir türdür. Aşırı avcılık baskısı altında (özellikle
yasadışı olarak aletli dalışla avcılık) birçok bölgede artık görülmez olmuştur. Bern ve Barselona
Sözleşmelerine göre koruma altında olan türün ülkemiz sularındaki ticari avcılığı Ticari Amaçlı Su
Ürünleri Avcılığını Düzenleyen Tebliğ gereğince
15 Nisan-15 Haziran dönemi haricinde yasaktır.
Çalışma kapsamında yapılan aletli dalışlarda 14
nolu istasyonda iki birey görülmüştür (Resim 18,
Şekil 29).
Resim 18. Çalışma sırasında kaydedilen Palinurus elephas
bireylerinden biri.
Resim 19. Kumul zemin üzerinde Pinna nobilis
popülasyonu.
Şekil 29. Palinurus elephas’ın görüldüğü istasyon.
Pinna nobilis (Pina)
Şekil 30 Pinna nobilis’in görüldüğü istasyonlar.
Karasularımızda avcılığı tamamen yasaklanmış
olan bu tür Akdeniz’e endemiktir. Marmara’da
nadiren, Ege ve Akdeniz kıyılarımızda ise sıkça kumluk zeminlerde rastlanır (Resim 19). Süs
amaçlı olarak toplanması, tekne çapalarının verdiği hasar, özellikle korunaklı alanlarda bulunan
öbekler üzerinde önemli bir baskı oluşturmaktadır. Proje kapsamında araştırılan 15 aletli dalış
(frekans indeksi=53,5) ve 15 serbest dalış istasyonunda (frekans indeksi=34) kaydedilmiştir (Şekil
30). Tabiat Parkı sınırları dahilinde 0-5m derinlikler arasında yaygın, 5-45m derinlikler arasında ise
devamlı bir tür olduğu söylenebilir.
Paracentrotus lividus (Denizkestanesi)
Bern ve Barselona Sözleşmelerinde yer alan bu
denizkestanesi türü Akdeniz ve Doğu Atlantik kıyılarında dağılım gösterir. Karadeniz hariç bütün
kıyılarımızda kaydedilmiştir (Resim 20). Genellikle bol yosunlu 10m’ye kadar derinlikleri tercih
eder, 0-3m derinlikler arasında yoğunluk gösterir.
Çalışma sırasında incelenen 36 serbest dalış istasyonu (frekans indeksi=81,8) ve 21 aletli dalış istasyonunda (frekans indeksi=75) tespit edilmiştir.
Ülkemizde önemli bir ticari potansiyeli olmamasına karşın tipik tadı nedeniyle amatör olarak toplanır. Bütün Tabiat Parkı sınırları dahilinde devamlı
bulunan bir tür olduğu söylenebilir (Şekil 31).
21
Resim 20. Paracentrotus lividius bireyleri.
Şekil 32. Centrostephanus longispinus’un aletli dalış
istasyonlarındaki dağılımı.
Hippocampus guttulatus (Uzun Burunlu Denizatı)
Şekil 31. Paracentrotus lividus’un dağılımı.
Centrostephanus longispinus (Uzun Dikenli
Denizkestanesi)
Akdeniz ve Atlantik kıyılarında geniş bir dağılım
gösterir. Bern ve Barselona Sözleşmelerine göre
nesli tehdit altındadır. Ege ve Akdeniz kıyılarımızda genellikle 5m’den derin kayalık alanlarda
kovuk ve mağara içlerinde bulunur (Resim 21).
Ulaşılması zor bir türdür, besin olarak tüketilmez,
fakat süs amaçlı toplanır. Diğer denizkestanesi
türlerine nazaran çok daha ender görülür. Tabiat
Parkı sınırları dahilinde 6 aletli dalış istasyonunda
(frekans indeksi=21,4) kaydedilmiştir (Şekil 32).
Uzun burunlu denizatı Akdeniz ve Atlantik kıyılarında geniş bir dağılım gösterir. Kurutulmuş
bireylerin süs amaçlı kullanılmasından dolayı popülasyonları tehdit altındadır. Bern ve Barselona
Sözleşmelerine göre koruma altında bir türdür.
Ancak su ürünleri avcılığını düzenleyen tebliğlerde bu türe özgü bir sınırlama yoktur. Çalışma
kapsamında incelenen serbest dalış noktalarından
sadece birinde (5 no’lu istasyon) 2 adet erişkin birey görülmüştür (Resim 22). Genellikle korunaklı
ortamlardaki Cymodocea nodosa çayırlarını tercih
ettiği için Tabiat Parkı’ndaki dağılımı sınırlıdır
(Şekil 33).
Resim 22. 5 no’lu serbest dalış istasyonundan elde edilen
Hippocampus guttulatus bireyi.
Resim 21. 20 numaralı Aletli dalış istasyonunda
kaydedilen Centrostephanus longispinus bireyi.
22
Pagrus pagrus (Fangri, Tokmakbaş Mercan)
Akdeniz ve Atlantik’te geniş dağılım gösteren,
ekonomik değeri yüksek bir türdür. Boyu 90cm’e
kadar erişebildiğinden, hem ticari hem de amatör
avcıların gözde hedeflerindendir. Kıyılarımızda
Marmara, Ege ve Akdeniz’de 250m derinliklere
kadar bulunur. Yavruları denizçayırı ve kum zeminin karışık bulunduğu sığ korunaklı habitatlarda barınırlar.
Şekil 34. Pagrus pagrus’un görüldüğü aletli dalış
istasyonları.
4.1.6. Tabiat Parkında Tespit Edilen Önemli
Mercan Türleri
Şekil 33. Hippocampus guttulatus bireylerinin Tabiat
Parkı’nda kaydedildikleri istasyon.
Bern ve Barselona Sözleşmelerinde listelenmemiş
olasına rağmen, IUCN kritelerine göre tehlike altında (endangered) bir türdür (Resim 23). Ancak
su ürünleri avcılığını düzenleyen tebliğlerde bu
türe özgü bir kısıtlama yoktur. Tabiat Parkı dahilindeki istasyonlarda bu türe rastlanılmamıştır.
Çalışma sırasında kaydedilen iki birey park sınırları dışında kalan iki aletli dalış istasyonunda görülmüştür (Şekil 34).
Proje çerçevesinde araştırılan önemli habitatların
başında mercanlık alanlar gelmektedir. Kıyılarımızda özellikle Kuzey Ege’de görülen mercan
toplulukları biyolojik çeşitlilik bakımından zengin
ekosistemler oluşturmaktadır. Çalışma kapsamında yapılan aletli dalışlarda 3 yelpaze mercan (Gorgonacea, Anthozoa) türü tespit edilmiştir; Eunicella
cavolini, Eunicella singularis ve Paramuricea clavata.
Bu mercanların dışında Akdeniz ekosistemi için
önemli olabilecek diğer bir mercan türü koloni
oluşturan taş mercanlardan Cladocora caespitosa’dır.
Söz konusu türler Bern veya Barselona Sözleşmeleri kapsamında koruma altına alınması gereken türler olarak tanımlanmamış olsalar bile, Doğu Akdeniz havzası için nadir olan yapılardır ve korunması
gereken habitatları oluştururlar.
Eunicella cavolini (Sarı yelpaze mercan)
Resim 23. Genç bir Pagrus pagrus bireyi.
Akdeniz’e endemik bir türdür. Marmara Denizi
ve Kuzey Ege’de 20m’nin altındaki kayalık alanlarda bulunur. Koloniler genellikle turuncu, nadiren de beyaz renkli, yüksekliği 50cm’ye erişebilen, tek bir düzleme yayılmış, yelpaze şeklindedir
(Resim 24). Akıntı alan zeminlerde fasiyes oluşturabilecek kadar kalabalık popülasyon görülebilir.
Çalışma dahilinde incelenen 5 aletli dalış istasyonunda tespit edilmiştir. Özellikle Tabiat Parkı’nın
sınırları dışında kalan 19 ve 28 nolu istasyonlarda
büyük popülasyonları bulunmaktadır (Şekil 35).
23
Resim 24. Tabiat Parkı’nda tespit edilen Eunicella cavolini
kolonileri.
Resim 25. Eunicella singularis kolonisi.
Şekil 35. Eunicella cavolini’nin Tabiat Parkı’nda görüldüğü
istasyonlar.
Şekil 36. Tabiat Parkı’nda tespit edilin Eunicella singularis
kolonileri.
Eunicella singularis (Beyaz yelpaze mercan)
Paramuricea clavata (Kırmızı yelpaze mercan)
Akdeniz ve Kuzey Atlantik kıyılarında yaygındır.
Ülkemizde sadece Kuzey Ege kıyılarında 5m’den
daha derin kayalık zeminlerde bulunur. Yüksekliği 80cm kadar olabilen, beyaz ya da krem renkli
dalları Eunicella cavolini gibi tek düzlemde yelpaze şeklinde değil, ağaç dalları gibidir. Dallar ince
uzun olup, ikincil dallanmalar seyrektir (Resim
25) Akıntılı yerlerde kalabalık popülasyonlar
oluşturabilir. Çalışma alanı içinde 4 istasyonda
kaydedilmiştir (Şekil 36).
Akdeniz ve Atlantik kıyılarında geniş dağılım
gösterir. Kıyılarımızda Marmara Denizi ve Kuzey
Ege’de 30m’nin altındaki kayalık alanlarda görülür. Koloni yüksekliği 1m’ye erişebilir, tek düzeleme yayılmış ikincil dallanmalar sıktır (Resim 26).
Koloni rengi mora çalan koyu kırmızıdır, dalların
uçları nadiren sarı renkli olabilir. 23ºC’den daha
sıcak sularda yaşayamadığı için Akdeniz kıyılarımızda görülmez. Bol akıntı alan kayalık ve
topuklar üzerinde çok kalabalık popülasyonlar
oluşturabilir. Çalışma kapsamında yapılan aletli
dalışlarda Tabiat Parkı sınırları dahilinde gözlenmemiştir. Ancak park sınırları dışında kalan 19 ve
28 nolu istasyonlarda 30m’den daha derin kayalıklar üzerinde çok kalabalık popülasyonları tespit edilmiştir (Şekil 37).
24
Cladocora caespitosa (Taş mercan)
Birleşik koloni oluşturan taş mercan türlerindendir. Akdeniz’de bol ışık alan sığ kayalık zeminler
üzerinde yaşayabilen tek taş mercan türüdür (Resim 27). Çapı 50cm’ye kadar erişebilen kolonilerin dalları birçok canlı türü için önemli bir yaşam
alanıdır. Dekoratif amaçlı olarak toplanmaktadır.
Polipler içlerinde barındırdıkları tek hücreli alglerle birlikte simbiyotik bir yaşam sürer. Çalışma
alanı içinde 8 serbest dalış ve 7 aletli dalış istasyonunda tespit edilmiştir (Şekil 38).
Resim 27. 20 no’lu istasyonda tespit kaydedilen
Cladocora caespitosa kolonisi.
4.1.7. Tabiat Parkında Tespit Edilen Yabancı Türler
Resim 26. 28 no’lu istasyonda kaydedilen çok sayıda
Paramuricea clavata kolonisi.
Şekil 37. Çalışma kapsamında Paramuricea clavata
kolonilerinin kaydedildiği istasyonlar.
Yüzey suyu sıcaklığının kışın 15ºC’nin altına düşmesi, Akdeniz kıyılarımızda geniş popülasyonları
olan İndo-Pasifik kökenli yabancı türlerin Kuzey
Ege’de kalıcı popülasyonlar oluşturmasını engellemektedir. Ancak soğuk su şartlarına uyum
sağlamış ender sayıda yabancı tür Ege’nin kuzey
kıyılarına, hatta Marmara Denizi’ne kadar yayılmışlardır. Tabiat Parkı’nda yapılan çalışmada 1
alg (Caulerpa racemosa), 1 fanerogam (Halophila
stipulacea), 1 foraminifer (Amphistegina lobifera) ve
2 poliket (Ceratonereis mirabilis ve Pista unibranchiata) türü olmak üzere 5 yabancı tür tespit edilmiştir. Bu türler içinde en yaygın olanı 26 serbest
ve 26 aletli dalış istasyonunda görülen Caulerpa
racemosa’dır. Her türlü zemin üzerinde yayılmış
olduğu ve örtücülüğünün %60’a kadar çıktığı
(ortalama %20) tespit edilmiştir. Çalışılan alanda
1m’den 45m derinliğe kadar yayılım göstermektedir. En sık kaydedilmiş olan 2. yabancı tür ise
Doğu Akdeniz’de geniş bir yayılım gösteren ve
Marmara Denizi’ne kadar yayılmış olan foraminifer türü Amphistegina lobifera’dır (Meriç ve diğ.,
2005; Meriç ve diğ., 2010). 30 serbest dalış, 12 aletli
dalış istasyonunda kaydedilmiş olan bu tür, Tabiat Parkı’nda yaygın olsa da çok az sayıda bireylerden oluşan bir popülasyonu vardır. Doğu ve Orta
Akdeniz’de geniş bir dağılım gösteren İndo-Pasifik kökenli Halophila stipulacea’nın çalışma alanında önemli bir baskınlığı görülmemiştir. 4 serbest
dalış ve 2 aletli dalış istasyonunda, düşük örtücülüğe sahip (~%1) öbekler bulunmaktadır. Önemli
25
bir baskınlık göstermeyen Ceratonereis mirabilis 10
no’lu dreç örneğinde bir adet, Pista unibranchiata
ise 6 no’lu grab ve 8 no’lu dreç örneklerinde birer
adet bulunmuştur.
Şekil 38. Cladocora caespitosa kolonilerinin Tabiat
Parkı’ndaki dağılımları.
26
5.1. Deniz Suyu fiziksel Değerleri
5.1.1. Sıcaklık ve Tuzluluk Değerleri
Deniz Suyu Kalitesi
Akdeniz’in kuzeydoğu uzantısı olan Ege Denizi
kışın aylık 5°C yazın ise 27°C ye varan sıcaklık ortalama oranı ile tipik Akdeniz iklimi özelliklerini
göstermektedir. Su sirkülasyonu hakim rüzgarlar
ve değişken termohalin tarafından kontrol edilmektedir. Yüzey suyu sıcaklıkları ve tuzluluk mekansal ve mevsimsel olarak dalgalanma göstererek 8°C ile 26°C arasında, tuzluluk ise 31,0 psu ile
39,0 psu aralığında tespit edilmiştir. Ayvalık bölgesinin karşısında bulunan Midilli Adasında bulunan sabit ölçüm şamandırasının verilerine göre
38,8 psu olarak ölçülen yüzey tuzluluk değerleri
Kuzey Ege ortalamalarının üstündedir (Nittis ve
Perivoliotis, 2002). Karakteristik olarak sıcaklıklar
yaz aylarında yüksek farklılıklar gösterebilirken,
sonbahar ve kış aylarında daha dengeli dağılımlar
göstermektedir (Poulos ve diğ., 1997).
Çalışma kapsamında yapılan fiziksel ölçümlerde
(Tablo 3) en düşük sıcaklık 21,3ºC (O23 no’lu istasyon), en yüksek sıcaklık ise 23,5ºC (O25 no’lu istasyon) ölçülmüştür (ortalama 22,30,38ºC). Elde
edilen sıcaklık aralığı Ayvalık için beklenen değer
aralığındadır. İstasyonlar arasındaki sıcaklık farklılıkları çok belirgin olmamakla birlikte, akıntı rejimine bağlı olarak alt tabakalarda bulunan daha
serin suların yüzeye karışmasından kaynaklanabilir. Aynı şekilde istasyonlardaki tuzluluk değerleri
arasında da farklılıklar görülmüştür. En az tuzluluk değeri 36,6 psu (O23 no’lu istasyon), en çok
tuzluluk değeri ise 38,1 psu (O20 no’lu istasyon)
olarak ölçülmüştür (ortalama 36,90,42 psu). Ayvalık limanı içinde kalan istasyonların (O19-O22)
tuzluluk değerleri liman dışındaki istasyonlara
göre daha yüksek çıkması, çok kapalı bir ortam
olan liman içinde buharlaşmadan dolayı tuzluluğun daha yüksek olduğunu düşündürmektedir.
5.1.2. Çözünmüş Oksijen ve pH Değerleri
5
Yapı itibarı ile dinamik olma özelliğine sahip olan
Akdeniz’in su kolonunda dikey karışımın etkin olması, su kolonunun en derin bölgelerinde dahi tabana kadar oksijenli olmasını (%70-80 doygunluk
seviyesi ve 5,6-6,4 mg/L = 175-200 μM aralığında)
sağlamaktadır. Yüzey sularında ise çözünmüş oksijen konsantrasyonu 6,4-8,8 mg/L=200-275 μM
arasında değişmektedir. Yüzey altında gözlenen
maksimum oksijen yoğunluğu ise fotosentetik üretimden kaynaklanmaktadır (Yılmaz 2002).
27
Tablo 3. Deniz suyunda fiziksel değişkenlerin
ölçümleri (İst: İstasyon, S: sıcaklık, T: tuzluluk,
O: çözünmüş oksijen, S: Seki Diski derinliği).
İst. Koordinatlar S
(ºC)
O1 39°17.685’N 21.8
26°36.561’E
O2 39°17.889’N 22,3
26°34.209’E
O3 39°19.099’N 22,2
26°31.202’E
O4 39°20.087’N 22,0
26°31.716’E
O5 39°21.640’N 22,4
26°30.912’E
O6 39°20.700’N 22,2
26°35.051’E
O7 39°21.779’N 22,3
26°33.867’E
O8 39°22.307’N 22,2
26°34.476’E
O9 39°23.759’N 22,2
26°34.741’E
O10 39°23.819’N 22,0
26°37.627’E
O11 39°23.759’N 22,3
26°40.908’E
O12 39°22.115’N 22,5
26°39.505’E
O13 39°24.145’N 22,5
26°43.549’E
O14 39°24.144’N 22,2
26°43.548’E
O15 39°19.372’N 22,0
26°36.078’E
O16 39°22.421’N 22,1
26°37.771’E
O17 39°22.059’N 22,3
26°36.810’E
O18 39°20.000’N 22,5
26°36.863’E
O19 39°17.897’N 22,6
26°38.786’E
O20 39°17.107’N 22,5
26°39.872’E
O21 39°19.008’N 22,5
26°41.437’E
O22 39°19.726’N 22,7
26°41.326’E
O23 39°25.535’N 21,3
26°43.886’E
O24 39°21.411’N 22,2
26°35.702’E
O25 39°19.913’N 23,5
26°34.132’E
O26 39°19.324’N 22,2
26°38.265’E
T
(‰)
37,2
pH
8,36
*S
O
(mg/L) (m)
4,82
22
36,9
8,38
5,58
23
36,9
8,35
5,52
31
36,7
8,39
5,59
28
36,8
8,35
5,30
32,5
36,7
8,47
5,28
+17
36,7
8,34
5,10
33
36,9
8,36
5,29
27
36,7
8,33
5,26
30,5
36,7
8,38
5,36
27,5
36,6
8,29
5,56
29,5
36,7
8,36
5,62
+14,5
36,7
8,35
5,55
17,5
36,7
8,36
5,63
27,5
36,8
8,38
5,49
26,0
36,9
8,36
4,83
++3
36,8
8,37
5,39
++3,4
36,8
8,43
4,67
++8
37,8
8,39
5,22
2,75
38,1
8,26
5,13
2,5
37,9
8,29
4,38
++4,2
37,6
8,39
4,98
++6,3
36,6
8,39
5,58
25
36,7
8,39
5,05
+25
36,7
8,27
5,68
26
36,9
8,36
4,78
++4,5
* Dip derinliğinin Seki derinliğinden daha az olduğu derin istasyonlarda Seki derinliği (+), dip derinliğinin Seki derinliğinden çok daha
az olduğu sığ istasyonlarda Seki derinliği (++) olarak belirtilmiştir.
28
Ege denizinin yüzey oksijen değerleri ortalaması
5,9 ml/l olarak verilirken (Pavlidou ve Kontoyiannis 2011), yaz aylarının sonlarında yüksek deniz suyu sıcaklığı nedeni ile gaz çözünürlüğünün
düşmesi sonucunda ortalama çözünmüş oksijen
değerleri 5,1 ml/l yi geçmemektedir (Friligos ve
Krasakopoulou, 2001). Kıyı bölgelerinin çok girintili olması, boğazlar ve tatlı su girdilerinin etkileri
mekansal ve mevsimsel olarak farklı değerler ortaya çıkarabilmektedir.
Bölge yakınlarında gerçekleştirilen önceki çalışmalarda pH ortalamaları yüzey sularında 7,928,24 aralığında tespit edilmiştir. (Başaran ve diğ.,
2006). Tabiat Parkı sınırları içinde yapılan mevcut
çalışmada ise pH 8,3-8,5 aralığında bulunmuştur (Tablo 3). Söz konusu pH aralığı deniz suyu
için normal değerler olup, istasyonlar arasındaki
farklar önemsizdir. Elde edilen pH değerlerinin
Başaran ve diğ. (2006) değerlerine göre yüksek
çıkmasının nedeni bölgenin jeolojik yapısı nedeniyle suda çözülmüş CO3-2 (karbonat) iyonu konsantrasyonundaki fazlalık olabilir.
5.1.3. Seki Diski Ölçümleri
Tabiat Parkı’na yakın bir bölgede daha önce yapılmış bir çalışmada Seki derinliği ortalamaları
17,80m ile 20,22m aralığında bulunmuştur (Başaran ve diğ., 2006). Tabiat Parkı içinde yapılan
mevcut çalışmada en fazla görüş mesafesi 33m
(O7 no’lu istasyon) en düşük görüş mesafesi ise
2,5m (O20 no’lu istasyon) olarak belirlenmiştir
(Tablo 3). Ayvalık limanının içinde bulunan istasyonlarla dışında bulunan istasyonlar karşılaştırıldığında arada çok belirgin bir fark olduğu anlaşılmaktadır. Liman içindeki tüm istasyonlarda görüş
mesafesi çok düşüktür. Ayrıca Alibey Adası’nın
doğusunda kalan istasyonlardaki görüş mesafesi
adanın batısındaki istasyonlara göre daha düşüktür. Bununla beraber batıdaki istasyonlar içinde
kıyıdan uzaklaştıkça görüş mesafesinin artması,
Tabiat Parkı sınırları içindeki görüş mesafesinin
kıyı yerleşiminden olumsuz etkilendiğinin bir
göstergesidir.
5.2. Akıntı Ölçümleri
Bölge özelliğini ortaya koyabilecek 20 istasyonda yapılan yüzey akıntısı ölçümleri Tablo 4’te
verilmiştir. Edremit Körfezi’nde yapılan çalışmalarda yüzey suyu akıntısının mevsimlere göre
değişkenlik gösterdiği, ancak yılın büyük bir bölümünde 134º-150º yönlerinde (kuzeybatı-güneydoğu yönü) olduğu tespit edilmiştir (DKK, Seyir,
Hidrografi ve Oşinografi Dairesi, 1983). Bu çalışmada elde edilen verilere göre kıyıdan uzakta, Tabiat Parkı’nın sınırında bulunan istasyonların Edremit Körfezi genel akıntısının etkisinde kaldığı
söylenebilir. Ancak kıyı şekilleri ve adaların deniz
tabanı topografyası üzerindeki etkileri nedeniyle
kıyıya ve adalara yaklaştıkça yüzey akıntısını yönünü ve gücünün değiştiği görülmektedir. Ayrıca
Kuzey Ege Denizinde hakim rüzgarların Kuzey
ve Kuzeydoğu yönlü olması, özellikle öğlenden
sonralı sertleşen bu rüzgarların (7-27 knot arası)
deniz yüzeyinde etkili olabileceği söylenebilir.
Ayvalık limanı oldukça kapalı bir alan olmasına
karşın liman içindeki istasyonların hepsinde yüzey suyu akıntısı tespit edilmiştir. Bu istasyonlardaki akıntıların Edremit Körfezi genel akıntısından ziyade rüzgarın etkisindedir.
5.3. Deniz ve Kıyı Kirliliği
Bu proje kapsamında yapılan aletli ve serbest dalışlarda Ayvalık limanı içindeki istasyonlar haricinde
önemli denebilecek herhangi bir deniz dibi kirliliğine rastlanılmamıştır. İstasyonlarda muhtelif cam
şişeler ve alüminyum kutuların yanı sıra, araba lastiği, naylon poşet, giysi parçaları vb. insan kaynaklı
atıklara rastlanılmıştır. Ancak bunların yoğunlukları çevre kirliliği oluşturabilecek boyutlarda değildir. Kıyılarda görülen atıkların miktarı daha fazladır. Bu atıklar denizden rüzgarlarla karaya taşınan
materyalleri içerdikleri gibi, özellikle plaj amaçlı
kullanılan koylarda karasal kaynaklı materyalleri
de içermektedir. Ayvalık limanının kapalı olması
ve hem Ayvalık merkez, hem de Alibey Adasında
bulunan yerleşimin limanın kıyısında olması, buraya atılan tüm atıkların liman içinde kalmasına yol
açmaktadır. Liman içindeki koylarda deniz dibi ve
kıyılar liman dışına göre çok daha fazla insan kaynaklı atık içermektedir.
Ayvalık kanalizasyonu herhangi bir arıtmaya tabi
tutulmadan doğrudan limanın içine boşaltılmaktadır. Bu nedenle liman içindeki deniz ortamı görsel kirliliğin yanısıra insan sağlığı için de bir risk
oluşturmaktadır.
Deniz tabanında fiziksel kirlilikten daha önemli
sayılabilecek insan kaynaklı bir etken tekne çapalarının Posidonia oceanica çayırlarına verdiği
tahribattır. Özellikle günlük gezi teknelerinin ve
yatların yoğun olarak demirledikleri koylarda Posidonia oceanica öbekleri üzerinde çapa ve zincir
izleri görülmektedir.
Tablo 4. Akıntı ölçümü yapılan istasyonlar ve
elde edilen veriler.
İstasyon
Koordinatlar
Akıntı hızı
(Knot)
Yön
(derece)
A1
39°25.535’N
26°43.886’E
0,22
175
A2
39°21.578’N
26°41.327’E
0,18
182
A3
39°21.908’N
26°38.612’E
0,16
101
A4
39°22.450’N
26°38.667’E
0,17
93
A5
39°23.434 ‘N
26°37.720’E
0,08
54
A6
39°23.472’ N
26°36.157’E
0,44
218
A7
39°23.563’N
26°34.257’E
0,20
167
A8
39°22.931’N
26°36.632’E
0,29
309
A9
39°21.626’N
26°37.131’E
0,19
139
A10
39°21.298’N
26°36.110’E
0,20
171
A11
39°20.594’N
26°34.949’E
0,31
179
A12
39°21.751’N
26°30.735’E
0,68
181
A13
39°20.127’ N
26°34.058’E
0,24
5
A14
39°18.970’N
26°31.020’E
0,25
7
A15
39°20.000’N
26°36.863’E
0,28
148
A16
39°17.564’N
26°35.394’E
0,19
179
A17
39°16.229’N
26°37.161’E
0,09
12
A18
39°17.290’N
26°37.094’E
0,16
6
A19
39°18.662’N
26°37.397’E
0,17
9
A20
39°17.664’N
26°38.446’E
0,06
142
29
6.1. Balıkçı Anketi
Balıkçılık
Faaliyetleri
Alibey Adasında bulunan Sınırlı Sorumlu Ayvalık Su Ürünleri Kooperatifi’ne üye balıkçı sayısı
126’dır. Ayrıca Ayvalık merkezde bulunan Ayvalık
Deniz Emekçileri ve Su Ürünleri Derneği aktif üye
sayısı 49’dur. Kooperatif, dernek yetkilileri ve balıkçılarla yapılan konuşmalardan edinilen bilgilere
göre balıkçı barınağı önemli bir sorun oluşturmaktadır. Yeterli yer bulmakta zorluk çekildiği, ancak
limanda yapılacak düzenlemelerle bu sorunun aşılabileceği belirtilmektedir. Dalga kıranın betonla
kaplanması durumunda tekne bağlanabileceği, ayrıca bir de çekek yeri yapılmasıyla barınak sorunun
ortadan kalkacağı çoğunluk tarafından dile getirilmektedir. Bazı balıkçılar yüzer iskele yapılmasının
daha faydalı olacağını söylemektedir.
Resim 28. Günlük avlarını satan balıkçılar.
Balıkçılarla yapılan ankete 31 balıkçı katılmıştır. Bir
kişi hariç (trol teknesi) ankete katılan tüm balıkçılar
kıyı balıkçılığı yaptıklarını ifade etmişlerdir. Balıkçılıkta geçirilen süre 10-55 yıldır (ortalama 28±12
yıl). Sadece bir balıkçı iki adet teknesi olduğunu
belirtmiştir, ankete katılan diğer balıkçıların sadece
bir adet teknesi vardır. Trol teknesi hariç, kıyı balıkçılığında kullanılan tekne boyları 5,5-20m (ortalama 7,7±2,6m) ve motor gücü 6-140 HP (ortalama
26,7±33,4) arasında değişmektedir. En çok kullanılan avlanma yöntemi ağ ile avlanmadır (Şekil 39).
Balıkçılıktan elde edilen gelir 500-3.000TL arasında
değişmektedir (ortalama 1274±686 TL). 31 kişiden
11’i balıkçılık haricinde başka bir işle daha uğraştığını söylemiştir, en çok belirtilen iş kaptanlıktır.
6
30
Burhaniye, Foça, Dikili gibi yerlerden kıyı balıkçılarının, Karadeniz’den gırgır ve trol teknelerinin
Tabiat Parkı içinde avlanmaya geldiği, aynı şekilde
Şekil 39. Ankete katılan balıkçıların kullandıklarını ifade
ettikleri avlanma araçları.
Şekil 40. Ankete katılan balıkçıların avlanma bölgesi olarak
belirttikleri lokasyonlar. Sayılar o bölgede avlandığını
söyleyen balıkçıların sayısıdır.
Ayvalık’taki balıkçıların da çevre yerlerde avlanmaya gittikleri balıkçılardan alınan bilgiler arasındadır. Ancak ankete katılan balıkçılar tarafından
harita üzerinde gösterilen avlanma alanlarının tamamı Tabiat Parkı sınırları içerisindedir. Anket sonuçlarına göre Tabiat Parkı’nın batısında kalan adalar av sahası olarak daha sık kullanılmaktadır (Şekil
40). Küçük Maden Adası çevresi ise ankete katılan
arasında en çok işaretlenen bölgedir (23 kişi).
boops), barbun-tekir (Mullus spp.), kefal (Mugil
spp., Liza spp.), melanur (Oblada malenura), ahtapot (Octopus vulgaris) ve kalamardır (Loligo vulgaris). Sonbahar aylarında ise en çok tutulan tür
palamuttur (Sarda sarda) (Şekil 41).
Hedef türler mevsimsel olarak değişkenlik göstermektedir. En çok tutulduğu söylenen türler,
hemen hemen her mevsim tutulan kupez (Boops
Ankete katılan balıkçıların belirtmiş oldukları genel şikayetler gırgır, trol ve ışıkla avcılık üzerinedir. Önemli sayıda kişi yeterli kapasitede liman ve
Şekil 41. Ankete katılan balıkçıların belirttikleri hedef türlerin mevsimlere göre dağılımı.
31
barınak bulunmadığı, kooperatifin yetersiz kaldığı yönünde fikir beyan etmiştir. Tur teknelerinin
ve dalgıçların balıkları ürküttüğünü ifade edenler
olmuştur. Dalgıçların yasa dışı avcılık yaptığı ve
denetimlerin yetersiz kaldığı belirtilmektedir.
Ankete katılanların tamamı önümüzdeki 5 yıl içinde bölgede sürdürülen balıkçılığın durumunun
daha da kötüleşeceği konusunda hem fikirdir. Yöredeki kıyı balıkçılığının geliştirilmesi için gırgır
32
ve trolle avcılığın bölgede yasaklanması, amatör
avcılığın ve ağ uzunluklarının sınırlandırılması,
denetimlerin daha fazla yapılması, balık üreme
yerlerine batık gemi yerleştirilmesi, yasak bölgelerin arttırılması, liman içinin balıkçılığa açılması,
balıkçılıkla ilgili düzenlemeler yapılırken kendilerinin de sürece dahil edilmeleri, kıyı balıkçılarının
daha ucuz mazot alabilmesinin sağlanması, çiftçilere olduğu gibi balıkçılara da destek projelerinin
yapılması gibi birçok farklı fikir beyan etmişlerdir.
7.1. Genel Değerlendirme
Sonuç ve Öneriler
Saha çalışmaları sırasında herhangi bir olumsuzlukla karşılaşılmamıştır. Yerel ilgililer, özellikle
Sahil Güvenlik Komutanlığı, Liman Başkanlığı ve
Ayvalık Deniz Emekçileri ve Su Ürünleri Derneği
ile Sınırlı Sorumlu Ayvalık Su Ürünleri Kooperatifi yetkilileri gerekli kolaylığı göstererek çalışmalara büyük destek sağlayarak yardımcı olmuşlardır.
7.2. Denizel Biyolojik Çeşitlilik
Biyolojik çeşitlilik açısından zengin olan mercanlık alanların kıyıdan uzakta olması, balıkçılık,
turizm ve rekreasyonel açıdan önemli koyların
birbirleriyle çok örtüşmemesi nedeniyle tüm alanı
temsil edebilmesi amacıyla 28 aletli dalış, 12 dreç
ve 12 grap istasyonu oluşturulmuştur. Tüm Tabiat Parkı’nın kıyısının 0-5m derinlik zonu ise 44
paftaya ayrılmış ve kesintisiz bir şekilde serbest
dalış yöntemi ile araştırılmıştır. Yapılan çalışmada toplam 671 makroskopik tür elde edilmiştir.
Ancak bu sayı bölgede var olduğu düşünülen tür
sayısından çok daha düşüktür. Alanda 20m’nin
altındaki derinliklerde çok farklı dip yapısına sahip lokalitelerin bulunduğu, yaz ve kış arasında
oldukça önemli sıcaklık farklılıklarının olduğu
göz önüne alındığında, bu alanda daha kapsamlı
ve farklı mevsimleri de içeren uzun soluklu biyolojik çeşitlilik çalışmalarının yapılması gerekmektedir. Çok ender görülebilen alglerin tespit edilebilmesi için farklı mevsimlerde uzun süreli aletli
dalışların yapılması şarttır. Posidonia oceanica ve
Cymodocea nodosa deniz çayırlarıyla kaplı koyların
ekolojik önemini ortaya koyabilmek için sadece
makroskopik türler değil, planktonik formlar da
mutlaka araştırılmalıdır. Bu şekilde yapılacak geniş kapsamlı bir çalışmada Tabiat Parkı sınırları
dahilinde 1.500-2.000 arası denizel türün bulunması mümkündür.
7.2.1 Denizçayırları
7
Akdeniz’in sublittoral bölgesindeki hakim bitki
türleri Posidonia oceanica ve Cymodocea nodosa’dır.
Posidonia oceanica çok yavaş büyüyen ve en fazla prodüktiviteye sahip olan denziçayırı türüdür
(Duarte, 1991; Pergent ve diğ., 1994). Tüm Akdeniz havzasında 0-40 metre derinlikler arasında
2,5-5 milyon hektarlık bir alana yayılmış olduğu
33
tahmin edilmektedir (Pergent ve diğ., 1995). Ancak çok yavaş büyüyen ve 30 yıl kadar yaşayabilen bu bitki türü, trol, tekne demirleme, çevre
kirliliği ve kıyı yapısının değiştirilmesi gibi insan
etkinlikleri nedeniyle her geçen gün azalmaktadır
(Ardizzone ve Pelusi, 1984; Marba ve diğ., 1996).
Denizçayırları insan kaynaklı tahribata karşı çok
hassas olmaları nedeniyle denizel çevre şartlarının kalitesini ölçmek için tüm dünyada uygun bir
biyolojik indikatör olarak kabul görür (Dennison
ve diğ., 1993; Short ve Wyllie-Echeverria, 1996).
Denizçayırlarının dünya üzerinde yayıldıkları alanlar, son yirmi yıl içerisinde değişen çevre
şartları nedeniyle azalmıştır (Thayer ve diğ., 1975;
Cambridge ve McComb, 1984). Denizçayırları otçul canlılar için önemli bir besin kaynağı oldukları
gibi, koy ve lagün gibi korunaklı ortamlarda yetişen denizçayırları birçok canlı türü için üreme ve
yavruların korunması bakımından önemlidir. Bu
nedenle korunaklı ortamlarda yetişen deniz çayırları açık deniz şartlarında bulunan topluluklardan
daha fazla tür zenginliği içerir (Heck ve Thoman,
1984). Bu nedenle bölgede sağlıklı bir ekosistemin
var olabilmesi için denizçayırlarının tekne demir
ve zincirlerinin etkisinden arındırılmaları gerekir.
Tabiat Parkı dahilinde bulunan, günlük gezi teknelerinin demirledikleri koylara mutlaka şamandıra sistemi yerleştirilmeli ve bu alanlarda demir
atma yasaklanmalıdır.
bulunmasına karşın, aletli dalışlarda görülen koruma altındaki türler çoğunlukla Tabiat Parkı’nın
kuzeyindeki istasyonlarda kaydedilmiştir. Bu durum Tabiat Parkı’nın tamamının koruma altındaki türler için önemli habitatlar oluşturduğunun
bir göstergesidir. Dolayısıyla koruma altındaki
türlerin popülasyonlarının genişletilebilmesine
olanak sağlamak amacıyla tüm alan genelinde önlemlerin alınması gerekmektedir.
7.2.3. Ekonomik Türler
Balıkçılar, dalış merkezleri, tekne ve lokanta sahipleri ile yapılan konuşmalardan anlaşılan bölgede
kaçak avcılığın, özellikle aletli dalış kullanılarak
zıpkınla avcılığın yaygın bir şekilde uygulandığıdır.
28 istasyonda aletli dalış ve 44 paftada serbest dalış
gerçekleştirilmiş, kapalı koy ve açık deniz ortamlarında 0-45m derinlikler arası taranmış olmasına
karşın orfoz-lahoz türlerinden (Epinephelinae) sadece bir Epinephelus costae juvenil bireyine bir istasyonda (12 no’lu serbest dalış istasyonu) rastlanılmış
olması, Sparidae ailesi üyeleri, barbun, tekir, kefal,
ahtapot gibi önemli hedef türlerin erişkinlerine çok
az sayıda rastlanılmış olması söz konusu türler üzerindeki av baskısına işaret etmektedir. Ekonomik
değeri olan türlerin Tabiat Parkı dahilinde yaşayan
popülasyonlarının iyileştirilebilmesi için her türlü avcılığa kapalı alanların oluşturulması şarttır.
Sparidae ailesi ve Epinephelinae altailesi üyeleri
gibi balık türlerinin juvenilleri ile genç ve erişkin
bireyleri farklı alanlarda barınırlar. Bireylerin boyları büyüdükçe alan ve derinlik değiştirdikleri gözlemlenmiştir (Yokeş, 2006). Çiftleşme zamanlarında
ise erişkin bireyler belirli çiftleşme noktalarında yoğunlaşırlar (Zabala, 1997; Marino ve diğ., 2001). Bu
nedenle söz konusu türler için ekolojik öneme sahip
alanların belirlenebilmesi ancak uzun süreli ve mevsimsel çalışmalarla mümkün olabilmektedir.
Resim 29. Tabiat Parkı dahilinde faaliyet gösteren günlük
gezi teknesi.
7.2.2. Koruma altındaki türler
Proje sırasında yapılan incelemelerde, Bern ve
Barselona Sözleşmeleri ile IUCN kriterlerine göre
koruma altında olması gereken 16 türün Tabiat
Parkı sınırları dahilinde yaşadığı tespit edilmiştir.
Serbest dalışlarda görülen koruma altındaki türlerin Tabiat Parkı’nın güneyindeki istasyonlarda
34
Resim 30. Tabiat Parkı sınırları içinde nadir görülen
Mullus surmuletus.
7.2.4 Mercanlık Alanlar
Akdeniz’in doğu ile batısı kıyaslandığında batı
Akdeniz’in besin bakımından daha zengin olduğu, bu nedenle daha fazla biyolojik çeşitlilik içerdiği kabul edilmektedir. Kuzey Ege Denizi ise Doğu
Akdeniz havzasında besin bakımından çok önemli bir bölgedir ve nispeten serin sulara sahiptir. Bu
nedenlerde ötürü Doğu Akdeniz havzasında bulunmayan birçok tür bu Kuzey Ege’de büyük popülasyonlar oluşturabilir. Yelpaze mercanlar bu
gibi türler için verilebilecek en iyi örneklerdendir.
Eunicella cavolini, Eunicella singularis ve Paramuricea clavata türleri Kuzey Ege Denizi’nde 15m’nin
altında çok kalabalık popülasyonlar oluşturabilir
ve bulundukları yerlerde oluşturdukları habitat
bağlı ekosistemler oluştururlar. Tabiat Parkı sınırları dahilindeki istasyonlarda söz konusu türlere
rastlanılmıştır. Ancak en kalabalık popülasyonlar
Tabiat Parkı’nın sınırları dışında kalan 20m’nin
altındaki derinliklerde bulunan topuklar üzerinde
bulunmaktadır. Ayvalık’ın en önemli dalış noktalarını oluşturan bu alanların diğer kıyılarımızda
eşi benzeri bulunmamaktadır. Bu nedenle mutlaka koruma altına alınmalıdır. Öncelikle yapılması
gereken Tabiat Parkı’nın sınırlarını bu noktaları
da kapsayacak şekilde genişletmektir.
Resim 31. Tabiat Parkı sınırları dışında bulunan
Paramuricea clavata kolonisi.
7.2.5. Yabancı Türler
Kuzey Ege Denizi su sıcaklığının kışın 15C’nin
altına düşmesi nedeniyle Akdeniz kıyılarımızı
istila eden İndo-pasifik kökenli yabancı türler bu
uygun yaşam koşulları bulamamaktadır. Ancak
soğuk kış şartlarına uyum sağlayabilmiş ender
sayıda tür bölgede sabit popülasyonlar oluşturabilmiştir. Bu türler içinde en baskın olanı, halk
arasında “Terörist Yosun” olarak bilinen Caulerpa
racemosa türü algdir. 0-60m derinlikler arasında,
her türlü zemin üzerinde yoğun bir mat oluşturabilen bu türün toksik salgıları nedeniyle istila yayıldığı ekosistemler için bir tehdit olduğu kabul
edilmektedir (UNEP, 1999). Ne yazık ki Cauerpa
racemosa gibi istilacı alg türlerini ekosisteme girip
yerleştikten sonra yok etmek mümkün olmamaktadır. Ancak yerel ekosistemin güçlü olması bu
gibi türlerin yayılmalarını yavaşlatmaktadır. Ekosistem üzerindeki insan baskısını en aza indirerek
daha sağlıklı bir ekosistem yaratmak bu istila ile
başa çıkabilmenin tek yoludur. Tabiat Parkı’nda
bulunan yerel alg ve fanerogam türlerinin korunması için gereken tedbirler alınmalıdır.
7.3. Su Kalitesini Belirleyen Fiziksel
Değerler
Tabiat Parkı dahilinde 14 istasyonda sıcaklık, tuzluluk, pH, çözünmüş oksijen ve seki disk derinliği
ölçülmüştür. Ancak söz konusu fiziksel parametrelerin mevsimsel olarak büyük değişkenlik gösterebileceği göz önünde bulundurularak, bu tür
çalışmaların farklı mevsimlerde tekrar edilmesi
gerektiği düşünülmektedir. Saha çalışması sırasında yüzey ile 2-3 m derinlikler arasında çok farklı
yönde ve şiddette akıntıların görülmüş olması, gün
içinde aynı noktada akıntı şiddet ve yönünün değişmesi bu düşünceyi desteklemektedir. Elde edilen verilere göre Tabiat Parkı sınırları dahilinde oksijen ve pH değerleri normal aralıklar içerisindedir.
Ancak Ayvalık limanı içerisinde kalan istasyonlarda oksijen seviyesinin dışarıya göre daha düşük olması ve seki disk derinliğinin 30m’lerden 2,5m’ye
kadar düşmesi bölgenin kirlilik potansiyeline işaret etmektedir. Liman içine verilen kanalizasyonun
yanısıra bağlı bulunan tekneler de sintine ve atık
sularını liman içine boşaltmaktadır. Bölgede önemli bir tatlısu girişi olmamasına rağmen yerleşim
yerlerinden gelen evsel atıklar ve tekne kaynaklı
atık sular nedeniyle önemli seviyede besin tuzu ve
kirleticilerin kıyı sularına karıştığı düşünülmektedir. Bu nedenle oksijen, sıcaklık, tuzluluk, pH gibi
parametrelerin yanında besin tuzları, insan kaynaklı kirleticiler ve koliform ölçümleri de mutlaka
mevsimsel olarak yapılmalıdır.
35
7.4. Balıkçılık Sorunları
Balıkçılarla yapılan sohbetler ve anket çalışmasında, en önemli ihtiyacın barınak ve çekek yeri olduğu ortaya çıkmıştır. Ayvalık merkezde bulunan
balıkçılar ile Alibey Adasında bulunan balıkçılar
arasında barınak konusunda sürtüşmeler olmakta, kooperatife üye olmayanların Alibey Adasındaki barınağı kullanmalarına izin verilmemektedir.
Tabiat Parkı’nın Ayvalık dışından gelen balıkçılar
tarafından da av sahası olarak kullanıldığı, yasa
dışı ticari ve amatör avcılığın büyük boyutlarda
yapıldığı göz önüne alındığında, bölgenin balıkçılık potansiyelinin her geçen gün azalmakta olduğu görülmektedir. Denetimlerin gerek denizden
gerekse karadan daha sıkı yapılması gerektiği
konusunda herkes hemfikirdir. Ancak çalışma sırasında ekonomik değeri olan balık türlerinden,
özellikle de yavru bireylerden çok az sayıda görülmesi bu türlerin popülasyonlarının ciddi anlamda zarar görmüş olduğuna işaret etmektedir.
bu nedenle Tabiat Parkı’nda avcılığa kapalı alanların oluşturulması gerekmektedir.
7.5. Bütünleşik Kıyı Alanları Yönetimi
Perspektifinde Ayvalık Adaları Tabiat Parkı
Tarih boyunca ekonomik ve sosyal ihtiyaçlarını
kıyı bölgelerinde daha rahat karşılayacağını düşünen insanoğlunun, gerçekleştirdiği şehirleşme
ve ekonomik etkinlikler kıyı alanlarında yoğun
bir baskıya neden olmuştur. Günümüzde yeryüzündeki karasal alanların %20’si kıyısal alan olmasına rağmen, dünya nüfusunun %50’si 200 km.
enindeki kıyı şeridinde yaşamaktadır (UN 2002).
Kıyısal alanlardaki bu yoğun baskı çevre sorunlarının küresel bir nitelik taşımaya başlamasını ve
kıyıların özel bir çalışma alanı olarak ele alınmasını zorunlu kılmıştır. 1992 Rio Çevre ve Kalkınma
Konferansı’nda bu sorunlara önlem olarak Bütünleşik Kıyı Alanları Yönetimi ilkeleri belirlenmiş,
kıyı yönetimi ile ilgili önemli bir adım atılmıştır
(Görer ve Duru, 2001). Bütünleşik Kıyı Alanları
Yönetimi (BKAY), kıyı alanlarındaki doğal, kültürel ve ekonomik kaynakların korunması ve geliştirilmesi doğrultusundaki ilgili tüm karar ve
izin mekanizmaları için bütünleşik bir yaklaşımı
amaçlayan süreçtir (Bahadır, 2012)
36
Dünyada bir çok ülkede olduğu gibi ülkemizde de
kıyıların kullanımı sonrasında birçok sorun ortaya
çıkmakta, kıyılarımızın doğal yapısı her geçen gün
bozulmaktadır. Kanun yapıcılar, uygulayıcılar ve
yerel halk arasındaki uyumsuzluk ve anlaşmazlıkta bu duruma eklenince sorunlar daha ciddi boyutlara ulaşmaktadır. Bu bakımdan ülkemizin en
kalabalık 207. Yerleşim birimi olan (TÜİK 2009)
Ayvalık’ın uzun bir kıyı şeridine sahip olması, kıyıların başta doğal güzelliği ve yapısı olmak üzere
kültürel ve tarihi değerler nedeniyle çeşitli sektörler tarafından kullanıma açılması pek çok çevre sorununu da beraberinde getirmektedir.
Ayvalık Adaları Tabiat Parkı, hem denizel ekosistem hem de karasal ekosisteme dayanılarak
koruma alanı ilan edilen 17.950 ha’lık bir bölgeyi
kapsamaktadır. Bölge irili ufaklı 23 adadan oluşmaktadır. Biyoiklim tipi kışı buzlu, yarı kurak-üst
Akdeniz iklimidir (Akova, 2011). Alanda bulunan
adalarda çok fazla tür bulunmamaktadır. Denizel
ekosistem ise Tabiat Parkı’nın ekolojik açıdan en
önemli kısmını oluşturmaktadır. Yöresel halkın
geçim kaynakları turizm, balıkçılık ve tarımdır.
Bu faaliyetlerin oluşturduğu sorunlar:
• Deniz Kirliliği: Bölgede özellikle yerleşimin
olduğu iç körfezde insan kaynaklı atıkların
gün geçtikçe arttığı tespit edilmiştir. Özellikle
yazın turizm faaliyetleri ile artan tekne turizmi ile kirlilik artmakta, kontrolsüz deşarjlar
bölgedeki kirlilik oranını yükseltmektedir.
• Su Kaynaklarının Kirlenmesi: Bölgede bulunan küçük ve orta çaplı sanayi tesislerinin
atıklarının akarsulara verilmesi sonucunda su
kaynaklarının zarar gördüğü ve su kalitesinin
düştüğü tespit edilmiştir.
• Sulak Alanların Kurutulması: Bölgede yapılan
özensiz ve kaçak yazlık bina yapımı alan için
çok önemli olan sulak alanların kurutulması ile
ekosistemin zarar gördüğü gözlemlenmiştir.
• Avcılık: Bölgede yapılan aletli veya serbest kaçak zıpkın avcılığı ile trol avcılığı türler üzerinde yoğun baskı oluşturmaktadır.
• Düzensiz yapılaşma: Bölgenin turizm açısından
popülaritesinin artması ile hızlı ve düzensiz yapılaşmaya bağlı olarak kıyılarda betonlaşmanın
fazla olduğu gözlemlenmiştir. Doğal değere sahip olan bölge kıyılarının kentleşme sürecine
girmesi ekolojik süreci tehdit etmektedir.
Doğal ve tarihi özellikleri ile Ayvalık Adaları Tabiat Parkı kıyısal sorunları artan bu nedenle uygun bir planlama yaklaşımı ile yönetilmesi gereken bölgelerimizden biridir (Gürkan, 2005)
Bölgenin bütünleşik yönetimi ve sürdürülebilir
gelişiminin sağlanmasına yönelik olarak aşağıdaki etkinliklerin eşgüdümünü sağlayacak mekanizmaların gerçekleştirilmesi üzerinde durulmalıdır:
7.6 Öneriler
Projeden elde edilen sonuçlar birlikte değerlendirildiğinde aşağıda sıralanan işlerin vakit kaybetmeden hayata geçirilmesi önerilmektedir.
• Tabiat Parkı’nın sınırlarının koordinat verilerek yeniden düzenlenmesi ve mevcut sınırları dışında kalan mercan yataklarının Tabiat
Parkı’na dahil edilmesi.
- Turizm, balıkçılık, sanayi, tarım ve kentleşme
gibi, kıyı alanlarını etkileyen sektörlere ilişkin
programların bütünleştirilmesi.
• Tabiat Parkı sınırları dahilinde daha kapsamlı
ve uzun süreli biyolojik çeşitlilik çalışmalarının ve oşinografik analizlerin yapılması.
- Bölgede arazi ve su kullanım planları ile yerleşim politikalarının, sürdürülebilir bütünleşik
kıyı ve deniz yönetimi plan ve programları ile
çevresel etki değerlendirilmesinin yapılması
ve sonuçlarının izlenmesi, bu bağlamda alanda beşeri müdahalenin sınırlandırılması ve
tamamen doğal koruma alanı düzenlemesine
geçilmesi,
• Tabiat Parkı’nda doğal denizel yapıyı korumayı hedefleyen bir yönetim planı oluşturularak
insan faaliyetlerinin bu plana göre düzenlenmesi.
- Yerleşim alanlarında çevrenin korunması için
gerekli altyapı ve arıtım tesislerinin yapılması
ve iyileştirilmesi, çevre sorunu oluşturan etkilerin periyodik izlemelerinin yapılması, tahrip
olmuş doğal alanların iyileştirilmesi (Güneş ve
diğ., 1998).
• Tur tekneleri tarafından sıkça kullanılan koylara şamandıra sisteminin getirilmesi.
Bütüncül olarak bakıldığında, alanın karşı karşıya
olduğu ekolojik sorunların temelinde denetimsizlik ve bilinçsizlik yer almaktadır. Bu nedenle,
planlama sürecinde ön planda yer alan biyolojik,
kültürel ve jeomorfolojik kaynak değerlerinin yanında, bölge halkının bilinçlendirilmesi ve etkili
bir denetim ağının kurulması da göz ardı edilmemelidir (Akyarlı ve diğ., 2002)
• Tabiat Parkı’nın biyolojik çeşitliliğinin ve yöre
kıyı balıkçılığının durumunun gözlenebilmesi
için “İzleme Projesi” oluşturulması.
7.7. İzleme
Tabiat Parkı sınırları dahilinde bulunan biotanın
durumunun takip edilebilmesi için belirli türlerin
ve oşinografik verilerin düzenli olarak takip edilmesi gerekir. Bu nedenle ileriki dönemlerde Tabiat Parkı içinde ve dış sınırında mutlaka izleme
projeleri gerçekleştirilmelidir. Ayrıca sosyal etkilerini görebilmek için balıkçılıkla ilgili bilgilerin
de sürekli olarak güncellenmesi gerekmektedir
(Tablo 5).
37
Tablo 5. İzleme projelerinde takip edilmesi gerekenler
(S: serbest dalış; A: aletli dalış, O: oşinografik ölçüm istasyonlarıdır).
NE İZLENECEK
İZLEME YÖNTEMİ
NEREDE
(istasyon)
NE- ZAMAN
GÖSTERGESİ
Posidonia oceanica öbekleri
yaprak boyu ve
örtücülüğü
S9, S13, S14,
S30, S35, S36
Mayıs ve Eylül
aylarında
İnsan kaynaklı tahribatın
boyutları
Caulerpa racemosa
örtücülüğü
Metrekaredeki kütle
ölçülerek
S9, S13, S14, Temmuz veya
S30, S35, S36, Ağustos aylarında
A2
Yerel ekosistem üzerindeki
baskısı
Yelpaze mercanların
yoğunlukları
koloni yoğunluğu ve
yüksekliği
A2, A19, A21,
A28
Temmuz veya
Ağustos aylarında
Mercanlık alanların sağlık
durumu
Ekonomik değeri olan
Sparidae, Epinephelinae ve
Mullidae türlerinin sayımı
Serbest ve aletli dalış ile en az 20
sayımı
istasyonda
Temmuz veya
Ağustos aylarında
Popülasyonların durumu
Çözünmüş oksijen, besin
tuzları ve seki mesafesi
Standart aletlerle
O1-O26
Ekim ayında
İnsan kaynaklı ötrifikasyon
Sedimanda PAH analizi
Kimyasal yöntemlerle
O1-O26
Ekim ayında
İnsan kaynaklı kimyasal kirlilik
O1-O26
Temmuz veya
Ağustos aylarında
Habitat kalitesinin durumu
Sedimanda meiobentik türler Grab örneklemesi
38
Aysel, V., Erduğan, H., Okudan, E.Ş., Erk, H. 2005.
Bozcaada (Çanakkale, Ege Denizi, Türkiye) Deniz
Algleri ve Deniz Çayırları. E.Ü. Su Ürünleri Dergisi,
22 (1-2): 59–68.
Bahadır, M. 2012 Eber ve Akşehir Göllerinin Bütünleşik
Kıyı Alanları Yönetimi. Coğrafi Bilimler Dergisi, CBD
10 (1), 63- 89
Kaynakça
Barbara, I. & Crémades, J., 1996. Seaweeds of the
Ria de a Coruna (NW Iberian Peninsula, Spain).
Botanica Marina, 39: 371-388.
Aartsen, J. J. Van., Menkhorst, H. P. M. G. &
Gittenberger, E., 1984. The Marine Mollusca of
the Bay of Algeciras, Spain with general notes
on Mitrella, Marginellidae and Turridae, Basteria,
No:2,135 p.
Akgün, A ., Türk, N. 2011 Mapping erosion
susceptibility by a multivariate statistical method:
A case study from the Ayvalık region, NW Turkey.
Computers and Geosciences. 37, 1515-1524.
Akova, S.B. 2011 Ayvalık Şehrinin Nüfus Özellikleri.
Sosyoloji Dergisi, Dizi 3, Sayı 22, 59-87
Akyarlı, A., Yüksel, Y., Çevik, E., Yalçıner, A.C., Güler,
I. 2002 Kıyı Bölgesi Yönetimi ve Sorunları. Türkiye
Mühendislik Haberleri. Sayı 420-421-422, 4-5-6
Akyürek, B., Soysal, Y. 1980 “Biga Yarımadası Güneyinin
Teme1 Jeolojisi”, Maden Tetkik Arama Enstitüsü
Dergisi,. Sayı 95 , s. 8.
Andjelkovic, M., Acun, S.,Van Hoed, H., Verhe, R, Van
Camp J. 2009 Chemical Composition of Turkish
Olive Oil-Ayvalik. J Am Oil Chem Soc. 86:135–140
Appeltans, W., Bouchet, P., Boxshall, G.A., De Broyer,
C., de Voogd, N.J., Gordon, D.P., Hoeksema, B.W.,
Horton, T., Kennedy, M., Mees, J., Poore, G.C.B.,
Read, G., Stöhr, S., Walter, T.C., Costello, M.J.
eds 2012. World Register of Marine http://www.
marinespecies.org
Ardizzone, G.D., Pelusi, P. (1984) Yield damage of the
bottom trawling on Posidonia oceanica meadows.
In: Boudouresque, C.F., Jeudy de Grissac, A.,
Oliver, J. (Edit.) International Workshop on Posidonia
oceanica Beds. GIS Posidonie publ. pp. 63-72.
Arıkan, Z. 1988 “1821 Ayvalık isyanı”, Belleten, Türk
Tarih Kurumu, C. LII, 203, s. 583.
Aykır, D., 2004. Ayvalık Adaları Tabiat Parkı’nda Doğal
Ortam-İnsan İlişkileri. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir
Üniversitesi, 94 syf.
Başaran, A.K., Aksu, M., Egemen, Ö. 2006 Ildır
Koyu’nda (İzmir-Ege Denizi) Açık Deniz Ağ
Kafeslerde Yapılan Balık Yetiştiriciliğinin Su Kalitesi
Üzerine Etkilerinin İzlenmesi. Ankara Üniversitesi
Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 13 (1) 22-28
Bellan, G., 1964. Contribution à l’étude systematique,
bionomique et écologique des Annélides
Polychétes de la Mediterranée. Rec. Trav. St. Mar.
End., 33: 1-372.
Bellan-Santini, D., Karaman, G., Krapp-Schickel, G.,
Ledoyer, M., Myers, A. A., Ruffo, S. & Schiecke,
U., 1982. Gammaridea (Acanthonotozomatidae to
Gammaridae), In: (Ruffo, S. ed.), The Amphipoda
of the Mediterranean, Part 1. Mémoirs de l’Institute
Océanographique, Monaco 13: 1-364
Bellan-Santini, D., Diviacco, G., Krapp-Schickel, G.,
Myers, A. A. & Ruffo, S., 1989. The Amphipoda of
the Mediterranean, Part 2. Mémoires de l’Institut
Océanographique, Monaco 13:365–576.
Bellan-Santini, D., Karaman, G., Krapp-Schickel,
G., Ledoyer, M. & Ruffo, S. 1993. Gammaridea
(Melphidippidae to Talitridae), Ingolfiellidea,
Caprellidea. In: (Ruffo, S. ed.), The Amphipoda of
the Mediterranean, Part 3. Mémoires de l’Institut
Océanographique, Monaco, 13: 577–813.
Bellan-Santini, D., Karaman, G., Ledoyer, M., Myers,
A. A., Ruffo, S. & Vader, W., 1998. The Amphipoda
of the Mediterranean, Part 4. Mémoires de l’Institut
Océanographique, Monaco 13: XXVII- XLIV, 815-959.
Bianchi, C. N. 1981. Guide per il riconoscimento delle
specie animali delle acque lagunari e costiere
Italiane, 5. Policheti Serpuloidei. AQ/1/96, Consiglio
Nazionale delle Ricerche, Genova, 5, 187 pp.
Cachia,C., Mifsud, C. & Sammut, P. M., 1996. The
Marine Mollusca of the Maltese Islands, Backhuys
Publishers Leiden, Part: 2, 228 p.
Cambridge, M.L., McComb, J. (1984) The loss of
seagrasses in Cockburn Sound, Western Australia I.
The time course and magnitude of seagrass decline
in relation to industrial development. Aquatic Botany
40, 345-362.
39
Cuinet, V. 1894 La Turquie D’asie Geographie
Administrative Statistique Dercriptive et Raisonnee
de Chaque Province de L’asie - Mineure, Editeur
Ernest Leroux, Paris, s. 252.
Cutler, E. b., 1994. The Sipuncula. Their Systematics,
Biology and Evolution. Cornell University Press,
London, 453 pp.
Day, J.H., 1967. A monograph on the Polychaeta of
southern Africa. Trustees of British Museum (Nat.
Hist.), London, Publ. 656, 878 pp.
Dennison, W.C., Orth, R.J., Moore, K.A., Stevenson,
J.C., Carter, V., Kollar, S., Bergstrom, P.V., Batiuk,R.A.,
1993. Assessing water quality with submerged
aquatic vegetation. Bioscience 43, 86–94.
Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlügü 2005Ayvalık
Meteoroloji istasyonuna ait rasat verileri.
DKK Seyir, Hidrografi ve Oşinografi Dairesi, 1983. Ege
Denizi Meteorlojk Atlası.DKK Hidrografi Yayıları, seri
no. 83-17, Çubuklu, İstabul.
Dıraman, H., Özdemir , D., Hışıl, Y. (2009) Ayvalık
Zeytin Çeşidinden Üretilen Erken Hasat Natürel
Zeytinyağlarının Yağ Asitleri Bileşenlerine Göre
Kemometrik Karakterizasyonu Gıda Teknolojileri
Elektronik Dergisi Cilt: 4, No: 3, (1-11)
Duarte, C.M. (1991) Allometric scaling of saegrass form
and productuvity. Marine Ecology Progress Series
77, 284-300.
Ergen, Z., 1976. İzmir Körfezi ve civarı poliketleri üzerine
taksonomik ve ekolojik araştırmalar. Ege Univ. İlmi.
Rap. Ser, 209: 1-73.
Fauchald, K., 1977. The polychaete worms. Definitions
and keys to the orders, families and genera. Nat.
Hist. Mus., Los Angeles Country, Sci. Ser., 28: 1-188.
Fauvel, P., 1923. Polychètes errantes. Faune de France,
5: 1-488.
Fauvel, P., 1927. Polychètes sédentaires. Addenda aux
errantes, archiannélides, myzostomaires. Faune de
France, 16: 1-494.
Friligos, N., Krasakopoulou, E. 2001 Chemical
Observations In The Seawater And Surface
Sediments Of The Aegean Sea. 7th International
Conference on Environmental Science and
Technology Ermoupolis, Syros Island, Greece.
Gaillard, J. M., 1987. Gasteropodes. [Fischer, W.,
Schneider, M. ve Bouchot, M.L. (Ed.) Fishes FAO
d’identification des especes pour les besoins de la
peche. Méditerraneé et Mer Noire, Zone de peche
37, Vol. I.: Végetaux et invertebrés, 312-367, Rome].
40
Gianuzzi-Savelli, R., Pusateri, F., Palmeri, A. & Ebreo,
C., 1994. Atlante Delle Conchiglie Marine Del
Mediterraneo. La Conchiglia, 1: 1-125.
Mediterraneo. La Conchiglia, 2:1-258.
Mediterraneo. La Conchiglia, 3: 1-127.
Mediterraneo, La Conchiglia, 4: 1-298.
Görer, N., Duru, B. 2001 Türkiye’de Kıyı Yönetimi
Uygulamaları. Türkiye’nin Kıyı ve Deniz Alanları III.
Ulusal Konferansı, Türkiye Kıyıları 01, Bildiriler Kitabı;
26-29 Haziran, 2001; Yıldız Teknik Üniversitesi,
E.Özhan & Y. Yüksel (Editörler)
Güneş, Ş., Görer,N., Nuray, A. 1998 “Rio Sonrası
Entegre Kıyı Alanları Yönetimi; Türkiye Deneyimi”,
Erdal Özhan (Editör), Türkiye’nin Kıyı ve Deniz
Alanları II. Ulusal Konferansı Bildiriler Kitabı, 2225 Eylül 1998, Kıyı Alanları Yönetimi Türkiye Milli
Komitesi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara,
1998, s.23-32.
Gürkan, B. 2005 Türkiye’de Farklı Nitelikte Üç Koruma
Alanındaki Ekolojik Sorunlar: Benzerlikler, Farklılıklar
Ve Ekolojik Planlama Süreci. Journal of Qafqaz
University. No:15 Vol 1
Haltrin, V.I., 1998. Spectral relative clarity of Black and
Aegean Seas. Geoscience and Remote Sensing
Symposium Proceedings, 1998. IGARSS ‘98. 1998
IEEE International.Vol2.: 913-915.
Hardy, G. & Guiry, M. D., 2003. A check-list and atlas
of the seaweeds of Britain and Ireland. Br. Phycol.
Soc.: 1-50.
Heck, K.L., Thoman, T.A. (1984) The nursery role of
seagrass meadows in the upper and lower reaches
of Chesapeake Bay. Estuaries, Vol. 7, pp. 70-92.
Hofrichter, R., 2003. Das Mittelmeer. Fauna, Flora,
Ökologie. Band II/1: Bestimmungsführer Prokaryota,
Protista, Fungi, Algae, Plantae, Animalia (bis
Nemertea). Spectrum Akademischer Verlag, Berlin,
859 pp.
İntemet sitesi, www.ayvalik.gov.tr. Son erişim
28.04.2013
Kocadağlı, A.Y. (2011) Şehir Coğrafyası Açısından Bir
İnceleme: Ayvalık. Sosyoloji Dergisi, Dizi 3, Sayı 22,
89-131.
Koç, T. 1998 Ayvalık’ya Rüzgar enerjisi Potansiyeli.
Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Dergisi Cilt: 1 Sayı: 2
Maciolek, N. J., 1985. A revision of the genus
Prionospio Malmgren, with special emphasis on
species from the Atlantic Ocean and new records
of species belonging to the genera Apoprionospio
Foster and Paraprionospio Caullery (Polychaeta,
Annelida Spionidae). Zoological Journal of the
Linnean Society, 84: 325-383.
Marba, N., Duarte, C.M., Cebrian, J., Gallegos, M.E.,
Olesen, B., Sand-Jensen, K. (1996) Growth and
population dynamics of Posidonia oceanica on the
Spanish Mediterranean coast: elucidating seagrass
decline. Marine Ecology Progress Series 137, 203213.
Marino, G., Azzuro, E., Massari, A., Finoia, M.G. and
Mandich, A. 2001. Reproduction in the dusky
grouper from the southern Mediterranean. Journal of
Fish Biology 58: 909-927.
Meriç, E., Avşar, N., Nazik, A., Alpar, B., Yokeş,
M.B., Barut, İ.F, Ünlü, S. 2005 Gemlik Körfezi
yüzey çökellerinin foraminifer, ostrakod ve
mollusk faunas, foraminifer kavklarnda gözlenen
morfolojik anomaliler ile bölgenin sedimentolojik,
hidrokimyasal ve biyokimyasal özellikleri. Maden
Tetkik ve Arama Dergisi, 131:21-48.
Meriç, E., Yokeş, M.B., Avşar, N. and Bircan, C. 2010
An oasis for alien benthic Foraminifera in the
Aegean Sea. Aquatic Invasions, 5(2) DOI 10.3391/
ai.2010.5.2.
Nittis, K., Perivoliotis, L. 2002 Circulation and
hydrological characteristics of the North
Aegean Sea: a contribution from real-time buoy
measurements Mediterranean Marine Science Vol.
3/1, 2002, 21-31
Orman ve Su İşleri III: Bölge Müdürülüğü, Balıkesir
Şube Müdürlüğü, 2012. http://balikesir.ormansu.gov.
tr/Balikesir/AnaSayfa/ka/ka_tp_aa.aspx?sflang=
Pergent, G., Romero, J., Pergent-Martini, C., Mateo,
M., Boudouresque, C.F. (1994) Primary production,
stocks and fluxes in the Mediterranean seagrass
Posidonia oceanica. Marine Ecology Progress
Series 106, 139-146.
Pergent, G., Pergent-Martini, C., Boudouresque, C.F.,
1995. Utilisation de l’herbier a Posidonia oceanica
comme indicateur biologique de la qualite du milieu
littoral en Méditerranée: état des connaissances.
Mésogée 54, 3–27.
Poulos, S.E. Drakopoulos, P.G. Collins, M.B. 1997
Seasonal variability in sea surface oceanographic
conditions in the Aegean Sea (Eastern
Mediterranean) : an overview. Journal of Marine
Systems 13 (1997) 225-244
Riedl, R., 1983. Fauna und Flora des Mittelmeeres.
Ein Systematischer Meeresfabrer für Biologen und
Naturfreunda. Verlag Paul Parey, Hamburg, pp. 831.
Sevin, V. 2011 Anadolu’nun Tarihi Cografyasl I, Ankara:
Turk Tarih Kurumu Basımevi, 2001, s. 43.
Short, F.T., Wyllie-Echeverria, S., 1996. Natural and
human-induced disturbances of seagrasses.
Environmental Conservation 32, 17–27.
Sofuoğlu, A. 1994 Kuva-yi Milliye Döneminde Kuzeybatı
Anadolu, Ankara: T.C. Genelkurmay Basımevi, 1994,
s. 89.
Stewig, R. 1970 Batı Anadolu Bölgesinde kültür
Gelişmesinin Ana Hatları, Istanbul Teknik Universitesi
Mimarlık Fakültesi Yayını, s. 126-127.
T.C. Başbakanlık Devlet İ Statistik Enstitüsü 2000 yılı
Genel Nüfus Sayısı, Nüfusun Sosyal ve Ekonomik
Nitelikleri, sf. 184, 1 85
Tebble, N. 1966. British Bivalve Seashells, The British
Museum, 212 p.
Thayer, G.W., Wolfe, D.A., Williams, R.B. (1975) The
impact of man on saegrass systems. American
Scientist 63, 288-296.
Öden, Z.G. (1999) Karasi Beyliği, Ankara: Türk Tarih
Kurumu Basımevi, s. 76.
Thompson, T. E., 1988. Molluscs: Benthic
Opisthobranchs, The Linnean Society of London,2,
No: 8, 356 p.
Pavlidou, A., Kontoyiannis, H. 2011 Dissolved oxygen
and nutrient dynamics in East Mediterranean Sea
(Aegean, Ionian and Levantine Seas). Geophysical
Research Abstracts. Vol. 13, EGU2011-9115
Tortonese, E. 1965. Echinodermata. Fauna d’Italia.
Sotto gli auspici dell’Accademia Nazionale Italiana di
Entomologia e dell’Unione Zoologica Italiana, 1-413.
Parenzan, P., 1976. Malacologia del Mar Piccolo di
Taranto. Atti del Congresso di Malacologia della
Unione Malacologica Italiana, Venezia.
Türkiye İstatistik Kurumu 2009 Adrese Dayalı Nüfus
Kayıt Sistemi Veritabanı.
Uguroglu, A. 1984 Ayvalık’ta Tarihsel Dokunun
Korunması ve Turizm Amaçlı Kullanılmasına ilişkin
Araştırma, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı, s.33.
41
UN 2002 UN Atlas of the Oceans. http://www.
oceansatlas.org/
UNEP 1999 Proceedings of the Workshop on invasive
Caulerpa species in the Mediterranean, Heraklion,
Crte, Greece, MTS No. 125, UNEP, Athens
Whitehead, P. J. P., Bauchot, M. -L., Hureau, J. -C.,
Nielsen, J. & Tortonese, E., (eds.) 1984 - 1986.
Fishes of the North-eastern Atlantic and the
Mediterranean. UNESCO, Paris, 1473 pp.
Wirtz, P. & Debelius, H., 2003. Mediterranean and
Atlantic Invertebrate Guide. ConchBooks, 1-305.
Yokes, M.B. 2006. WWF-Türkiye Kaş Kıyılarında Orfoz
Lahoz Türleri (Epinephelinae) ve Fangri (Pagrus
pagrus) Habitat Araştırması.
Zabala, M., Garcia-Rubies, A., Louisy P. and Sala, E.
1997. Spawning behaviour of the Mediterranean
dusky grouper Epinephelus marginatus (Lowe,
1834) (Pisces, Serranidae) in the Medes Islands
Marine Reserve (NW Mediterranean, Spain). Scientia
Marina 61(1): 65-77
Zariquiey-Alvarez, R., 1968. Crustáceos Decápodos
Ibéricos. Inv. Pesq., Barcelona, 32: i-xv + 1-510.
Yılmaz, A. 2002: Türkiye Denizlerinin Biyojeokimyası:
Dağılımlar ve Dönüşümler. Turkish Journal of
Engineering and Environmental Sciences. 26; 219235.
42
EK-1. BALIKÇILARA DAĞITILAN ANKET FORMU
BALIKÇILIK ANKETİ (AYVALIK BÖLGESİ)
Tarih:
1. Kaç yıldır balıkçılık yapıyorsunuz?
2. Kaç adet tekneniz var?
3. Teknenizin boyu ve motor gücü nedir?
4. Aşağıdaki av araçlarından hangilerini kullanıyorsunuz?
□ olta □ paraketa □ fanyalı ağ □ fanyasız ağ □ sepet
diğer:
5. Yılda kaç gün balıkçılık yapıyorsunuz?
6. Mevsimlere göre en çok tuttuğunuz balık türleri hangileridir?
Kış:
İlkbahar:
Yaz:
Sonbahar:
7. Balıkçılık haricinde başka bir iş ile uğraşıyor musunuz?
8. Balıkçılıktan elde ettiğiniz aylık ortalama kazanç kaç TL’dir?
9. Bölgenizde faaliyet gösteren balıkçılık konusunda çıkar çatışması yaşadığınız başka bir sektör var mı?
10. Bölgenizde yapılan balıkçılık faaliyetlerinin size göre en büyük sorunu nedir?
11. Bölgenizdeki balıkçılık faaliyetlerinin durumu 5 yıl sonra bugüne göre ne durumda olur?
□ daha kötü olur □ daha iyi olur □ değişmez
12. Balıkçılığın sorunlarına karşı çözüm önerileriniz var mı?
13. Balıkçılık konusunda söylemek istediğiniz başka bir konu var mı?
14. En çok avlandığınız bölgeleri aşağıdaki harita üzerinde
işaretleyiniz.
43
44
+
S5
+
S6
%10
%10
1
%40
%0,2
%1
+
S11
+
S12
+
S13
10
+
+
S14
+
+
S15
+
S16
+
S17
5
%15
%1
%2
%3
%5
%0,01
%10
%1
%1
%1
%0,01
10
6
19
2
Chondrilla nucula Schmidt, 1862
Chondrosia reniformis Nardo, 1847
3
Aplysina aerophoba Nardo, 1833
Acanthella acuta Schmidt, 1862
PORIFERA
Amphistegina lobifera Larsen
8
7
8
1
2
%50
1
%5
%10
%1
40
4
%20
17
5
5
5
%90
32
%1
%40
%1
%0,1 %5
2
27
3
12
4
8
3
1
%50
%1
4
%5
%15
7
14
5
1
%20
%20
%8
%5
%0,1
S22
4
8
%1
%50
%1
%3
%0,01
%5
16
%1
%2
%10
%1
1
%0,01
%2
%3
20
%1
4%
%5
8
%1
%3
%0.01 %0.01 %0.01 %0.01
13
%1
%0.01 %0.01 %0.01 %0.01
10
%1
%10
%30
%0,2
%0,01
%50
1
%1
%0,01
%0,01
%0.01
%1
1
3
1
100
30
2
16
54
35
3
9
30
24
1
25
10
38
6
17
13
19
2
12
8
9
21
18
3
10
6
25
2
%30
FORAMINIFERA
%10
%15
%0,1
%1
%0,01
%20
S21
%1
%40
%15
%1
%0,01
2
S20
Posidonia oceanica (Linnaeus) Delile, 1813
%30
%1
1
+
S19
Halophila stipulacea (Forsskål) Ascherson, 1867
Cymodocea nodosa (Ucria) Ascherson, 1869
PLANTAE
Valonia macrophysa Kützing 1843
Valonia utricularis (Roth) C.Agardh, 1823
Stypocaulon scoparium (Linnaeus) Kützing 1843
Sphacelaria cirrosa (Roth) C.Agardh 1824
Pseudochlorodesmis furcellata (Zanardini) Børgesen 1926
Pedobesia simplex (Meneghini ex Kützing) M.J.Wynne & Leliaert 2001
Peyssonnelia squamaria (S.G. Gmelin) Decaisne, 1842
Padina pavonica (Linnaeus) Thivy, 1960
Melobesia membranacea (Esper) J.V. Lamouroux, 1812
Lithophyllum sp.
%1
%0,2 %0,1
10
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01
8
%0,01
%0,01
Jania rubens (Linnaeus) J.V.Lamouroux, 1816
Liagora viscida (Forsskål) C. Agardh, 1822
%1
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01
%0,01 %0,01
6
%1
Hydrolithon farinosum (J.V.Lamouroux) D.Penrose & Y.M.Chamberlain 1993
%0,1 %0,1
%15
%0,01
Laurencia obtusa (Hudson) J.V.Lamouroux 1813
+
S18
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01
%20
Herposiphonia secunda (C.Agardh) Ambronn 1880
%20
%15
%0,01
%0,1 %0,2
+
+
S10
Halimeda tuna (J.Ellis & Solander) J.V.Lamouroux, 1816
10
%20
Flabellia petiolata (Turra) Nizamuddin, 1987
%0,01
%0,1 %3
%0,01
20
%0,01
%1
%10
Dictyota cf. dichotoma (Hudson) J.V.Lamouroux, 1809
Dictyopteris polypodioides (A.P.De Candolle) J.V.Lamouroux 1809
Dasycladus cf. vermicularis (Scopoli) Krasser, 1898
Cystoseira compressa (Esper) Gerloff & Nizamuddin 1975
%50
%10
%50
%60
1
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01
%20
%60
+
+
S9
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,1 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01
S8
Cystoseira crinita Duby 1830
2
Codium bursa (Olivi) C.Agardh, 1817
S7
Corallina elongata J.Ellis & Solander 1786
%40
Caulerpa racemosa (Forsskål) J.Agardh, 1873
Anadyomene stellata (Wulfen) C.Agardh 1823
15
+
S4
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01
+
S3
Acetabularia acetabulum (Linnaeus) P.C.Silva, 1952
+
S2
Amphiroa rigida J.V.Lamouroux 1816
ALGAE
Symploca hydnoides Gomont
+
İstasyonlar→ S1
Rivularia bullata (Poir) Berkeley ex Bornet & Flahault 1886
CYANOBACTERIA
Türler↓
EK 2. PROJE KAPSAMINDA SEBEST DALIŞLARDA TESPİT EDİLEN DENİZEL TÜRLER (İSTASYON S1-S22)
45
50
S5
1
6
S7
2
1
4
3
S8
12
3
1
S9
24
11
S10
1
2
3
1
S11
Oligochaeta (sp.)
OLIGOCHAETA
Turbellaria (sp.)
PLATYHELMINTES
Sagartia elegans (Dalyell, 1848)
Olindias phosphorica (Delle Chiaje, 1841)
Condylactis aurantiaca (Delle Chiaje, 1825)
Cladocora caespitosa (Linnaeus, 1767)
Cerianthus membranaceus (Spallanzani, 1784)
Caryophyllia (Caryophyllia) smithii Stokes & Broderip, 1828
Caryophyllia (Caryophyllia) inornata (Duncan, 1878)
Calliactis parasitica (Couch, 1838)
Balanophyllia europaea (Risso, 1826)
20
100
1
3
7
2
1
15
1
40
1
3
2
8
43
1
6
4
30
2
Anemonia viridis (Forskål, 1775)
4
3
30
Aiptasia mutabilis (Gravenhorst, 1831)
Aiptasia diaphana (Rapp, 1829)
Actinia equina (Linnaeus, 1758)
CNIDARIA
Tethya citrina Sarà & Melone, 1965
Tethya aurantium (Pallas, 1766)
Terpios gelatinosa (Bowerbank, 1866)
Sycon sp.
Sycon raphanus Schmidt, 1862
Spirastrella cunctatrix Schmidt, 1868
2
35
S15
1
2
1
1
100
100
5
10
1
50
100
1
1
1
4
1
7
2
S16
1
1
2
2
2
S17
1
5
1
2
3
2
1
3
S18
2
14
3
8
5
2
2
2
1
1
S19
1
1
S20
S21
25
10
15
1
S22
1
10
3
5
25
4
5
15
Sarcotragus sp.
2
3
1
3
1
S14
5
10
5
100
S13
Sarcotragus spinosulus Schmidt, 186
1
1
S12
Phorbas tenacior (Topsent, 1925)
3
30
1
S6
2
7
1
S4
Phorbas fictitius (Bowerbank, 1866)
30
4
3
S3
1
1
S2
Petrosia (Petrosia) ficiformis (Poiret, 1789)
Oscarella lobularis (Schmidt, 1862)
Ircinia sp.
Ircinia variabilis (Schmidt, 1862)
Haliclona (Halichoclona) fulva (Topsent, 1893)
Dysidea fragilis (Montagu, 1818)
Dysidea avara (Schmidt, 1862)
1
2
Crambe crambe (Schmidt, 1862)
Diplastrella bistellata (Schmidt, 1862)
2
4
Cliona viridis (Schmidt, 1862)
İstasyonlar→ S1
Cliona celata Grant, 1826
Clathrina sp.
Clathrina clathrus (Schmidt, 1864)
Ciocalypta sp.
Türler↓
46
1
S4
1
S5
S6
1
S7
1
S8
1
S9
2
S10
2
S11
S12
1
S13
1
S14
1
S15
3
S16
1
S17
2
S18
2
S19
1
S20
S21
S22
1
1
1
1
1
2
Palola siciliensis (Grube, 1840)
Perinereis cultrifera (Grube, 1840)
Odontosyllis ctenostoma Claparède, 1868
1
1
6
1
1
1
1
1
4
2
10
1
1
1
1
1
3
2
3
Nereis zonata Malmgren, 1867
1
1
1
1
1
1
1
1
4
3
Nereis rava Ehlers, 1868
Nematonereis unicornis (Grube, 1840)
1
1
1
1
1
Naineris laevigata (Grube, 1855)
1
1
1
Myxicola infundibulum (Montagu, 1808)
Mysta picta (Quatrefages, 1865)
Lysidice ninetta Audouin & Milne-Edwards, 1833
Lumbrineris latreillii Audouin & Milne Edwards, 1834
1
1
1
1
Lagis koreni Malmgren, 1866
Lepidonotus clava (Montagu, 1808)
50
3
1
Hydroides nigra Zibrowius, 1971
Hermodice carunculata (Pallas, 1766)
Harmothoe sp.
Harmothoe imbricata (Linnaeus, 1767)
Harmothoe areolata (Grube, 1860)
Euclymene lumbricoides (Quatrefages, 1865)
Eupolymnia sp.
Eupolymnia nebulosa (Montagu, 1818)
1
1
Eumida sanguinea (Örsted, 1843)
Eunice torquata Quatrefages, 1866
1
1
1
Eulalia clavigera (Audouin & Milne Edwards, 1834)
1
1
5
Dorvillea rubrovittata (Grube, 1855)
Dodecaceria sp.
Cirriformia tentaculata (Montagu, 1808)
Chrysopetalum debile (Grube, 1855)
Ceratonereis (Composetia) hircinicola (Eisig, 1870)
Capitella teleta Blake, Grassle & Eckelbarger, 2009
Bonellia viridis Rolando, 1821
Branchiomma bombyx (Dalyell, 1853)
Bispira volutacornis (Montagu, 1804)
Amphitritides sp.
4
1
Amphitrite variabilis (Risso, 1826)
1
Acrocirrus frontifilis (Grube, 1860)
Amphitrite rubra (Risso, 1826)
POLYCHAETA
Phascolosoma stephensoni (Stephen, 1942)
SIPUNCULA
4
1
S3
1
1
S2
Notospermus geniculatus (Delle Chiaje, 1828)
1
İstasyonlar→ S1
Lineus cf. ruber (Müller, 1774)
NEMERTEA
Türler↓
47
22
3
S10
2
S11
1
S12
1
S13
1
3
11
50
1
5
1
180
2
1
200
150
110
100
230
5
1
120
2
1
Bittium latreillii (Payraudeau, 1826)
100
1
Berthella aurantiaca (Risso 1818)
Barbatia barbata (Linnaeus, 1758)
Ascobulla fragilis (Jeffreys, 1856)
Arca noae Linnaeus, 1758
189
213
171
5
193
167
1
2
8
2
10
16
8
1
22
1
1
15
7
4
1
1
4
2
8
S17
4
6
1
5
S18
6
1
2
3
S19
3
1
1
1
4
S20
121
1
196
182
176
53
159
103
6
2
3
1
1
20
2
2
S16
3
2
3
1
14
1
1
2
S15
Antalis inaequicostata (Dautzenberg, 1891)
4
1
2
1
3
5
S14
Antalis dentalis (Linnaeus, 1758)
1
1
Anodontia fragilis (Philippi, 1836 )
1
2
5
3
1
2
3
1
1
1
1
2
1
13
6
Alvania mamillata Risso, 1826
3
1
3
20
1
1
1
5
Alvania geryonia (Nardo, 1847)
Acanthocardia tuberculata (Linnaeus, 1758)
Acanthocardia paucicostata (G. B. Sowerby II, 1834)
Acanthochitona fascicularis (Linnaeus, 1767)
1
1
Abra longicallus (Scacchi, 1835)
Acanthochitona crinita (Pennant, 1777)
1
Abra alba (W. Wood, 1802)
MOLLUSCA
Vermiliopsis striaticeps (Grube, 1862)
Trypanosyllis zebra (Grube, 180)
Thelepus cincinnatus (Fabricius, 1780)
Syllis variegata Grube, 1860
Syllis prolifera Krohn, 1852
Syllis krohni Ehlers, 186
1
1
1
1
1
1
6
7
Syllis gracilis Grube, 180
1
7
3
Syllis amica Quatrefages, 1865
Subadyte pellucida (Ehlers, 1864)
Spirorbis sp.
Sigalion mathildae Audouin & M. Edwards, 183
1
11
Serpula vermicularis Linnaeus, 1767
Serpula sp.
50
Serpula concharum Langerhans, 1880
Sabella pavonina Savigny, 1822
3
5
Sabella spallanzanii (Gmelin, 1791)
11
3
Protula sp.
1
100
S9
30
9
S8
Protula tubularia (Montagu, 1803)
10
S7
Pomatoceros triqueter (Linnaeus, 1767)
Pomatoceros lamarckii (Quatrefages, 1865)
1
1
S6
1
20
S5
Polyophthalmus pictus (Dujardin, 1839)
1
S4
Platynereis dumerilii (Audouin & Milne Edwards, 1834)
4
S3
1
2
S2
Pholoe inornata Johnston, 1839
Phascolosoma sp.
5
İstasyonlar→ S1
Phascolosoma (Phascolosoma) granulatum Leuckart, 1828
Petaloproctus terricola Quatrefages, 1865
Türler↓
230
2
1
2
2
3
S21
140
4
3
1
2
1
1
1
26
5
1
1
1
5
S22
48
3
Cerithium vulgatum Bruguière, 1792
148
S14
2
5
2
Jujubinus exasperatus (Pennant, 1777)
Jujubinus striatus striatus (Linnaeus, 1758)
Lepidopleurus cajetanus (Poli, 1791)
2
Mangelia sp.
3
1
Melarhaphe neritoides (Linnaeus, 1758)
Mimachlamys varia (Linnaeus, 1758)
Modiolus barbatus (Linnaeus, 1758)
Gibbomodiola adriatica (Lamarck, 1819)
Mitromorpha olivoidea (Cantraine, 1835)
1
Melanella stalioi (Brusina, 1869)
Manzonia crassa (Kanmacher, 1798)
1
2
Mangelia attenuata (Montagu, 1803)
1
5
1
11
2
1
2
1
2
2
2
Lucinoma borealis (Linnaeus, 1758)
1
1
Lucinella divaricata (Linnaeus, 1758)
1
1
1
1
6
18
1
Loripes lucinalis (Lamarck, 1818)
1
1
5
2
2
2
2
9
8
1
5
1
3
2
1
3
20
Flexopecten hyalinus (Poli, 1795)
1
7
Limaria hians (Gmelin, 1791)
1
1
4
7
2
Hiatella arctica (Linneaus, 1767)
1
Hexaplex trunculus (Linnaeus, 1758)
Haminoea hydatis (Linnaeus, 1758)
Haliotis tuberculata Linnaeus, 1758
Granulina marginata (Bivona, 1832)
1
3
5
1
1
7
4
2
3
11
4
1
2
3
2
1
4
6
1
2
1
4
1
1
2
14
1
1
3
1
1
1
7
6
4
5
2
2
2
11
1
2
3
2
6
1
1
8
6
6
2
1
2
1
3
1
2
5
1
17
4
3
3
1
140
S16
4
4
8
3
120
S17
1
13
7
1
3
1
4
10
5
1
4
1
1
1
8
2
20
5
1
1
1
210
S15
5
1
2
1
3
7
2
220
S13
Gouldia minima (Montagu, 1803)
1
14
2
5
12
20
180
S12
1
1
1
3
3
6
4
2
79
S11
3
1
11
1
8
1
1
1
186
S10
Glans trapezia (Linnaeus, 1767)
1
9
1
18
2
5
150
S9
Gibbula fanulum (Gmelin, 1791)
1
2
1
Gibbula albida (Gmelin, 1791)
2
3
8
5
Gibbula adansonii (Payraudeau, 1826)
10
1
1
Gari costulata (Turton, 1822)
Enginella leucozona (Philippi, 1843)
Diplodonta rotundata (Montagu, 1803)
Diodora italica (Defrance, 1820)
Conus ventricosus Gmelin, 1791
6
14
10
4
3
20
25
Columbella rustica (Linnaeus, 1758)
10
1
3
6
90
S8
2
5
6
100
S7
10
3
1
220
S6
Chiton (Rhyssoplax) olivaceus Spengler, 1797
3
3
1
120
S5
Chauvetia brunnea (Donovan, 1804)
Chama gryphoides Linnaeus, 1758
2
Bittium submamillatum (de Rayneval & Ponzi, 1854)
Calyptraea chinensis (Linnaeus, 1758)
1
110
S4
3
Calliostoma laugieri (Payraudeau, 1826)
2
200
S3
Callista chione (Linnaeus, 1758)
150
S2
2
250
İstasyonlar→ S1
Bolinus brandaris (Linnaeus, 1758)
Bittium reticulatum (Da Costa, 1778)
Türler↓
2
1
1
1
1
1
42
S18
1
3
1
4
1
3
2
3
1
5
3
2
2
4
1
133
S19
4
1
1
1
3
2
8
1
13
1
2
1
2
11
70
S20
3
8
3
2
10
1
2
16
86
S21
2
1
9
1
1
3
1
4
1
13
25
6
90
S22
49
2
S4
1
S5
400
S6
3
S7
S8
2
1
2
2
1
S9
2
S10
4
S11
8
1
1
2
3
1
Striarca lactea lactea (Linnaeus, 1758)
Spondylus gaederopus Linnaeus, 1758
Solen marginatus Pulteney, 1799
Serpulorbis arenarius (Linnaeus, 1767)
Sepiola sp.
Sepia cf. elegans Blainville, 1827
Rocellaria dubia (Pennant, 1777)
5
2
1
2
1
1
5
1
2
1
2
35
Rissoa violacea Desmarest, 1814
1
2
2
1
3
3
30
2
22
1
2
1
1
19
8
5
4
8
6
1
Rissoa ventricosa Desmarest, 1814
Rissoa variabilis (Von Mühlfeldt, 1824)
Rissoa splendida Eichwald, 1830
1
1
Rissoa monodonta Philippi, 1836
1
Retusa truncatula (Bruguière, 1792)
4
1
Pusillina philippi (Aradas & Maggiore, 1844)
2
4
Retusa minutissima (Monterosato, 1878)
4
1
Pusillina lineolata (Michaud, 1832)
3
1
Pusillina inconspicua (Alder, 1844)
2
4
Pisinna glabrata (Von Mühlfeldt, 1824)
1
Pseudochama gryphina (Lamarck, 1819)
10
5
20
1
3
Gari depressa (Pennant, 1777)
1
5
Pitar rudis (Poli, 1795)
3
1
2
7
1
15
Pinna nobilis Linnaeus, 1758
4
1
5
3
5
3
2
9
15
Peltodoris atromaculata Bergh, 1880
50
3
1
5
Pecten jacobaeus (Linnaeus, 1758)
Patella ulyssiponensis Gmelin, 1791
Patella caerulea Linnaeus, 1758
1
Papillicardium papillosum (Poli, 1791)
5
100
1
4
50
1
Parvicardium exiguum (Gmelin, 1791)
Ostrea edulis Linnaeus, 1758
70
2
4
Phorcus articulatus (Lamarck, 1822)
6
1
Phorcus turbinatus (Born, 1778)
60
70
Odostomia acuta Jeffreys, 1848
Octopus vulgaris Cuvier, 1797
2
2
1
Neverita josephinia Risso, 1826
Ocinebrina aciculata (Lamarck, 1822)
1
1
Naticarius stercusmuscarum (Gmelin, 1791)
1
3
Naticarius hebraeus (Martyn, 1786)
1
Nassarius incrassatus (Strøm, 1768)
Nassarius pygmaeus (Lamarck, 1822)
Mytilus galloprovincialis Lamarck, 1819
8
1
20
S12
50
S13
S14
1
1
1
50
10
1
32
4
1
3
1
3
18
36
50
1
8
1
2
S3
1
3
S2
Myrtea spinifera (Montagu, 1803)
2
İstasyonlar→ S1
Musculus costulatus (Risso, 1826)
Monophorus perversus (Linnaeus, 1758)
Türler↓
7
2
1
41
34
120
1
S15
1
1
3
7
27
33
30
1
S16
2
4
3
2
11
20
24
30
S17
1
4
3
10
23
S18
3
1
2
1
2
4
3
5
2
13
24
1
60
3
2
S19
1
1
1
40
10
3
1
40
3
1
4
6
S20
1
2
2
S21
1
4
3
10
2
S22
50
S2
S3
S4
4
3
8
S7
1
2
S8
1
S9
1
S10
S11
1
1
S12
2
S13
1
S14
S15
4
S16
1
S17
S18
2
S19
4
S20
30
1
6
5
Xantho granulicarpus Forest, in Drach & Forest, 1953
Upogebia pusilla (Petagna, 1792)
Synalpheus gambarelloides (Nardo, 1847)
15
15
8
2
Porcellana platycheles (Pennant, 1777)
1
6
8
70
1
9
3
5
2
2
Pisidia longicornis (Linnaeus, 1767)
1
3
4
Pisidia longimana (Risso, 1816)
2
2
2
2
Pisidia bluteli (Risso, 1816)
Pilumnus villosissimus (Rafinesque, 1814)
Pilumnus hirtellus (Linnaeus, 1761)
Palaemon sp.
Palaemon elegans Rathke, 1837
Pagurus sp.
Pagurus anachoretus Risso, 1827
Pachygrapsus marmoratus (Fabricius, 1787)
Hippolyte sapphica d’Udekem d’Acoz, 1993
Hippolyte cf. inermis Leach
Gnathophyllum elegans (Risso, 1816)
Galathea squamifera Leach, 1814
Eualus cranchii (Leach, 1817)
1
20
100
23
2
10
4
3
20
40
1
10
8
8
Eriphia verrucosa (Forskål, 1775)
200
3
Diogenes pugilator (Roux, 1829)
1
Chthamalus sp.
6
2
3
2
1
1
2
2
3
1
1
5
1
11
1
3
2
2
1
2
12
24
6
2
3
1
1
3
2
32
1
5
1
8
1
4
1
2
1
2
2
2
1
1
13
5
2
9
15
2
1
10
2
1
1
14
25
17
2
>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000
2
2
3
4
>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000
4
1
1
2
Chthamalus stellatus (Poli, 1795)
1
1
2
3
1
S22
>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000
1
1
1
S21
Chthamalus montagui Southward, 1976
2
1
3
10
6
2
1
S6
Chthamalus depressus (Poli, 1791)
Carcinus aestuarii Nardo, 1847
Calcinus tubularis (Linnaeus, 1767)
Brachynotus sexdentatus (Risso, 1827)
Balanus sp.
Athanas nitescens (Leach, 1813)
CRUSTACEA
Weinkauffia turgidula (Forbes, 1844)
Volvulella acuminata (Bruguière, 1792)
Vermetus sp.
Venus verrucosa Linnaeus, 1758
Cardites antiquatus (Linnaeus, 1758)
Tricolia tenuis (Michaud, 1829)
Tricolia speciosa (Mühlfeld, 1824)
Tricolia pullus (Linnaeus, 1758)
2
1
1
S5
1
1
1
Timoclea ovata (Pennant, 1777)
3
2
2
1
1
İstasyonlar→ S1
Thyasira biplicata (Philippi, 1836)
Tellina pulchella Lamarck, 1818
Moerella donacina (Linnaeus, 1758)
Türler↓
51
2
Paracentrotus lividus (Lamarck, 1816)
2
4
2
12
S9
19
1
12
2
1
1
2
S10
26
6
4
1
2
1
24
1
3
9
3
7
2
5
17
S11
S12
60
15
20
13
Diplodus annularis (Linnaeus, 1758)
Dicentrarchus labrax (Linnaeus, 1758)
Dentex (Dentex) dentex (Linnaeus, 1758)
1
1
6
70
15
20
6
1
12
3
1
S8
Coris julis (Linnaeus, 1758)
7
3
50
10
3
5
7
45
S7
8
10
1
100
2
20
20
4
20
S6
4
10
1
25
3
50
S5
Clinitrachus argentatus (Risso, 1810)
2
1
20
7
3
7
2
S4
Chromis chromis (Linnaeus, 1758)
Boops boops (Linnaeus, 1758)
Belone belone (Linnaeus, 1761)
Atherina (Hepsetia) boyeri Risso, 1810
Apogon (Apogon) imberbis (Linnaeus, 1758)
PISCES
Phallusia mammillata (Cuvier, 1815)
Halocynthia papillosa (Linnaeus, 1767)
Diplosoma spongiforme (Giard, 1872)
Didemnum sp.
Botryllus sp.
Botryllus schlosseri (Pallas, 1766)
Ascidia sp.
Ascidia mentula Müller, 1776
Ascidia aspersa Müller, 1776
CHORDATA
Sphaerechinus granularis (Lamarck, 1816)
1
8
Ophiothrix fragilis (Abildgaard, in O.F. Müller, 1789)
Psammechinus microtuberculatus (Blainville, 1825)
1
2
Ophiomyxa pentagona (Lamarck, 1816)
Ophiopsila aranea Forbes, 1843
Ophioderma longicauda (Bruzelius, 1805)
20
7
Marthasterias glacialis (Linnaeus, 1758)
Holothuria (Holothuria) tubulosa Gmelin, 1791
70
S3
3
4
100
1
2
S2
Holothuria (Roweothuria) poli Delle Chiaje, 1824
Holothuria (Panningothuria) forskali Delle Chiaje, 1823
Echinocyamus pusillus (O.F. Müller, 1776)
Echinaster (Echinaster) sepositus (Retzius, 1783)
1
2
Asterina gibbosa (Pennant, 1777)
Coscinasterias tenuispina (Lamarck, 1816)
8
Arbacia lixula (Linnaeus, 1758)
ECHINODERMATA
3
Reptadeonella violacea (Johnston, 1847)
1
İstasyonlar→ S1
Margaretta cereoides (Ellis & Solander, 1786)
BRYOZOA
Xantho pilipes A. Milne-Edwards, 1867
Xantho poressa (Olivi, 1792)
Türler↓
5
9
150
10
2
10
10
3
20
1
10
100
S13
2
31
S14
44
S15
7
28
S16
53
14
4
3
2
18
3
S17
33
24
1
11
2
1
7
S18
8
24
2
1
9
1
1
7
1
1
16
2
8
4
S19
69
1
2
1
2
1
2
6
S20
2
4
10
5
S21
8
2
2
50
25
1
5
1
100
S22
52
7
S7
S8
4
Gobius bucchichi Steindachner, 1870
1
2
1
Symphodus (Crenilabrus) doderleini Jordan, 1890
Symphodus (Crenilabrus) cinereus (Bonnaterre, 1788)
Spondyliosoma cantharus (Linnaeus, 1758)
Spicara maena (Linnaeus, 1758)
Sparus aurata Linnaeus, 1758
Sparisoma (Euscarus) cretense (Linnaeus, 1758)
20
Serranus scriba (Linnaeus, 1758)
Solea solea (Linnaeus, 1758)
2
3
Serranus cabrilla (Linnaeus, 1758)
Scorpaena scrofa Linnaeus, 1758
Scorpaena porcus Linnaeus, 1758
Scorpaena maderensis Valenciennes, 1833
100
10
7
1
35
Sarpa salpa (Linnaeus, 1758)
15
3
30
5
2
Pomatoschistus bathi Miller, 1982
Paralipophrys trigloides (Valenciennes, 1836)
Parablennius tentacularis (Brünnich, 1768)
Parablennius sanguinolentus (Pallas, 1814)
Parablennius rouxi (Cocco, 1833)
1
5
Parablennius gattorugine (Linnaeus, 1758)
3
Mullus surmuletus Linnaeus, 1758
Oblada melanura (Linnaeus, 1758)
Lithognathus mormyrus (Linnaeus, 1758)
Lipophrys pavo (Risso, 1810)
Lipophrys canevae (Vinciguerra, 1880)
Lepadogaster lepadogaster (Bonnaterre, 1788)
Lepadogaster candolii Risso, 1810
Labrus viridis Linnaeus, 1758
Labrus merula Linnaeus, 1758
3
1
10
6
12
1
8
10
1
2
Mugil cephalus Linnaeus, 1758
Liza sp.
2
22
2
Hippocampus guttulatus Cuvier, 1829
Gobius vittatus Vinciguerra, 1883
14
6
2
Gobius niger Linnaeus, 1758
8
2
3
50
1
4
8
1
7
6
2
10
1
1
2
2
33
4
3
3
16
6
2
1
6
2
1
1
4
1
3
4
1
2
18
1
2
4
5
Gobius geniporus Valenciennes, 1837
5
1
12
6
3
1
20
2
1
10
1
8
1
7
2
10
5
11
6
S10
Gobius fallax Sarato, 1889
12
9
4
30
S9
Gobius cruentatus Gmelin, 1789
Gobius cobitis Pallas, 1814
3
Gobius auratus Risso, 1810
Epinephelus costae (Steindachner, 1878)
25
1
9
S6
3
7
S5
15
2
S4
Diplodus vulgaris (Geoffroy Saint-Hilaire, 1817)
20
S3
Diplodus sargus (Linnaeus, 1758)
12
S2
2
İstasyonlar→ S1
Diplodus puntazzo (Walbaum, 1792)
Türler↓
1
S11
8
30
10
1
1
1
1
15
S12
50
1
20
30
40
S13
1
8
1
5
2
12
9
23
S14
2
2
5
6
3
12
S15
1
2
12
1
7
2
4
21
S16
2
16
1
21
1
1
23
1
1
1
3
8
8
17
S17
1
7
2
3
4
15
2
7
19
1
S18
1
3
9
1
4
3
1
2
3
4
6
1
12
5
11
S19
14
12
1
8
1
1
17
1
2
S20
1
10
5
1
16
14
3
S21
5
30
4
2
10
2
1
1
9
7
17
5
S22
53
9
2
7
3
14
3
2
2
1
S10
S11
3
2
S12
2
20
3
S13
6
2
1
2
S14
25
18
1
4
S15
5
13
1
S16
1
S17
3
1
S18
4
3
4
1
S19
1
1
3
S20
S21
10
S22
+
S24
+
S25
15
+
S26
20
+
S27
%40
%5
Lithophyllum sp.
Liagora viscida (Forsskål) C. Agardh, 1822
%1
+
+
S31
29
+
S32
10
+
S33
30
+
+
S34
%5
%0,01 %0,01
%3
4
%2
5
%25
%15
20
%10
%20
1
1
%20
%0.01 %0.02
%5
10
%50
%0,1
%0,01
%5
%0,01
%1
%5
%2
%1
%0,01
%1
%30
%0,01
%0.01
%2
%0.01 %0.01 %0.01 %0.01
%0,2 %0,1 %0,2 %0,1
%1
100
+
+
S35
150
+
S36
20
+
+
S37
3
+
S38
11
+
S39
+
S40
+
S41
20
+
S42
+
S43
+
S44
%2
%2
%2
%30
15
%0,1 %0,1
%0,01
%1
%5
%0.02 %0.01
%1
%0.01
%20
%20
%1
4
%1
%1
%1
3
%1
%3
%1
%10
8
%10
17
%5
6
%15
6
25
35
%1
%0.02
%2
%2
%2
%0.01 %0.01 %0.02
%0.01
%0,2 %0,1 %0,1 %0,2 %0,2
3
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,02
2
%5
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01
%30
1
%0,01 %0,01
%0,02
%30
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01
16
+
+
S30
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01
%0.01 %0.01 %0.01
%0,2 %0,1 %0,2 %0,2
%0,01
%0,01
%0.01
10
%0,01 %0,02 %0,01
5
%0,01
%5
Dictyota cf. dichotoma (Hudson) J.V.Lamouroux, 1809
5
%10
15
%0,01
1
40
+
S29
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01
Dasycladus cf. vermicularis (Scopoli) Krasser, 1898
%30
2
2
%0,01
%50
%1
%0,01
Dictyopteris polypodioides (A.P.De Candolle) J.V.Lamouroux 1809
3
+
+
S28
%0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01 %0,01
Corallina elongata J.Ellis & Solander 1786
Amphiroa rigida J.V.Lamouroux 1816
ALGAE
Symploca hydnoides Gomont
+
İstasyonlar→ S23
Rivularia bullata (Poir) Berkeley ex Bornet & Flahault 1886
CYANOBACTERIA
Türler↓
EK 2. PROJE KAPSAMINDA SEBEST DALIŞLARDA TESPİT EDİLEN DENİZEL TÜRLER (İSTASYON S23-S44).
Uranoscopus scaber Linnaeus, 1758
Trisopterus minutus (Linnaeus, 1758)
Tripterygion tripteronotus (Risso, 1810)
Tripterygion melanurus Guichenot, 1850
2
2
1
1
S9
1
3
14
2
1
S8
Tripterygion delaisi Cadenat & Blache, 1970
10
12
Thalassoma pavo (Linnaeus, 1758)
1
5
S7
Trachinus draco Linnaeus, 1758
1
1
S6
Syngnathus acus Linnaeus, 1758
Syngnathus abaster Risso, 1827
5
1
10
2
S5
Symphodus (Crenilabrus) tinca (Linnaeus, 1758)
3
S4
Symphodus (Symphodus) rostratus (Bloch, 1791)
S3
1
2
S2
Symphodus (Crenilabrus) roissali (Risso, 1810)
8
İstasyonlar→ S1
Symphodus (Crenilabrus) mediterraneus (Linnaeus, 1758)
Symphodus (Crenilabrus) melanocercus (Risso, 1810)
Türler↓
54
7
1
CNIDARIA
Tethya citrina Sarà & Melone, 1965
Sycon sp.
5
1
10
7
5
10
Sarcotragus sp.
4
1
70
1
6
2
11
10
4
8
4
3
4
2
2
Ircinia sp.
2
7
5
10
12
7
5
6
3
2
1
3
2
15
12
18
6
%30
%1
S30
1
3
24
27
33
2
%20
%1
S31
7
3
2
25
40
17
%15
%20
2
%1
S32
11
4
30
1
1
4
30
1
1
8
2
5
22
13
1
%1
3
%1
S29
7
25
100
100
2
%40
%20
%1
S28
8
1
1
10
100
20
%60
8
%1
S27
Clathrina sp.
Ciocalypta sp.
1
45
2
PORIFERA
6
%50
FORAMINIFERA
%1
PLANTAE
%1
S26
%0,01
%1
S25
%1
S24
Pseudochlorodesmis furcellata (Zanardini) Børgesen 1926
%1
İstasyonlar→ S23
Pedobesia simplex (Meneghini ex Kützing) M.J.Wynne & Leliaert 2001
Türler↓
4
2
1
6
%1
S33
40
5
1
14
2
8
1
1
2
1
5
2
20
16
23
%20
14
%1
%0,01
1
S34
1
3
15
10
1
%2
%2
70%
20
%1
S35
21
3
5
S36
1
7
2
8
2
15
7
%20
1
%1
S37
2
%1
S38
2
8
%1
S39
1
3
5
2
6
%1
S40
4
24
11
6
%1
S41
1
8
17
3
19
13
%1
S42
3
2
8
5
1
1
%1
S43
15
6
3
6
2
2
4
%1
S44
55
3
6
Harmothoe sp.
1
Harmothoe imbricata (Linnaeus, 1767)
7
1
1
1
1
2
2
Eupolymnia sp.
Dodecaceria sp.
Cirriformia tentaculata (Montagu, 1808)
Capitella teleta Blake, Grassle & Eckelbarger, 2009
Amphitritides sp.
Acrocirrus frontifilis (Grube, 1860)
POLYCHAETA
SIPUNCULA
NEMERTEA
Oligochaeta (sp.)
OLIGOCHAETA
Turbellaria (sp.)
PLATYHELMINTES
Sagartia elegans (Dalyell, 1848)
Condylactis aurantiaca (Delle Chiaje, 1825)
2
5
8
200
30
25
100
S26
22
100
S25
30
100
S24
5
İstasyonlar→ S23
Türler↓
2
1
1
10
10
S27
5
S28
3
2
1
1
S29
2
7
S30
20
1
2
S31
14
2
1
16
17
S32
1
9
S33
23
1
1
1
5
1
3
18
80
3
S34
2
3
2
3
2
1
S35
11
S36
40
S37
S38
1
S39
2
1
1
3
S40
1
7
S41
1
1
14
S42
1
1
2
S43
3
1
9
19
S44
56
1
MOLLUSCA
Trypanosyllis zebra (Grube, 180)
Thelepus cincinnatus (Fabricius, 1780)
1
1
1
Syllis amica Quatrefages, 1865
100
5
Spirorbis sp.
Serpula sp.
Protula sp.
1
8
2
S29
1
S30
S31
3
20
4
25
1
6
1
S28
3
20
S27
5
1
S26
Pomatoceros lamarckii (Quatrefages, 1865)
10
4
Phascolosoma sp.
1
Phascolosoma (Phascolosoma) granulatum Leuckart, 1828
Petaloproctus terricola Quatrefages, 1865
1
1
Odontosyllis ctenostoma Claparède, 1868
1
1
S25
1
S24
2
İstasyonlar→ S23
Hydroides nigra Zibrowius, 1971
Türler↓
1
15
11
14
S32
1
2
10
S33
1
10
3
1
14
7
S34
1
30
5
19
S35
4
8
1
S36
15
1
S37
S38
S39
1
1
S40
1
2
2
S41
2
1
S42
2
1
1
S43
4
3
S44
57
17
33
12
S29
S30
28
2
183
100
147
2
90
189
1
1
62
221
8
4
1
1
131
158
2
3
2
161
193
1
180
1
8
12
220
167
1
1
1
3
3
25
4
2
1
5
2
1
3
5
2
2
1
7
1
11
3
11
2
4
9
1
4
5
3
1
1
2
1
3
3
3
2
1
3
2
1
3
3
7
2
1
6
5
1
1
3
6
2
2
1
8
1
13
1
3
1
18
2
4
3
10
1
1
3
10
28
15
58
44
S34
1
2
2
63
51
2
2
4
S33
19
205
77
1
2
S32
1
1
2
166
124
118
88
1
3
1
7
2
1
S31
5
1
S28
2
24
S27
1
40
S26
2
3
S25
1
5
2
S24
1
5
İstasyonlar→ S23
Acanthocardia tuberculata (Linnaeus, 1758)
Türler↓
30
16
24
4
2
2
3
1
12
1
33
17
30
3
148
121
1
2
S35
1
5
150
180
1
S36
2
15
1
2
132
97
2
S37
79
189
S38
180
213
S39
1
120
171
4
S40
1
122
154
4
S41
118
157
3
S42
134
177
1
S43
210
196
5
S44
58
1
150
3
S26
1
1
S27
6
3
S28
14
2
1
S29
2
S30
1
3
1
S31
108
1
1
S32
28
S33
1
1
3
1
S34
8
3
47
98
8
5
1
1
14
22
1
2
8
1
9
24
1
46
4
1
8
50
11
3
46
5
1
7
50
19
50
2
120
4
3
1
5
2
1
34
100
500
28
6
1
7
25
90
5
14
54
50
15
4
Phorcus articulatus (Lamarck, 1822)
20
8
5
S25
1
1
1
S24
Neverita josephinia Risso, 1826
2
1
İstasyonlar→ S23
Mytilus galloprovincialis Lamarck, 1819
Melarhaphe neritoides (Linnaeus, 1758)
Mangelia sp.
Türler↓
1
9
2
1
30
2
32
165
3
2
7
2
1
S35
1
15
28
74
1
S36
100
1
10
88
1
S37
1
5
37
S38
4
7
42
S39
1
56
S40
1
3
8
33
S41
2
1
21
61
S42
4
19
S43
2
9
32
S44
59
2
S26
S27
S28
2
S29
S30
12
5
3
S34
15
3
44
38
1
S40
S41
S42
S43
S44
1
1
2
30
1
5
Pagurus sp.
3
4
4
Gnathophyllum elegans (Risso, 1816)
48
16
14
2
8
34
58
2
6
10
100
3
100
Diogenes pugilator (Roux, 1829)
Chthamalus sp.
20
55
3
17
5
6
1
1
1
1
2
2
>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000
1
3
5
2
S39
>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000
1
6
1
S38
2
3
3
24
8
3
S37
>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000>1000
2
1
3
2
S36
7
1
1
1
10
S35
16
Carcinus aestuarii Nardo, 1847
Brachynotus sexdentatus (Risso, 1827)
Balanus sp.
CRUSTACEA
Vermetus sp.
1
5
1
4
3
8
S33
1
4
1
S32
13
200
S31
2
Sepiola sp.
Sepia cf. elegans Blainville, 1827
3
S25
2
1
S24
6
1
2
İstasyonlar→ S23
Türler↓
60
3
75
30
2
S26
40
12
3
S27
5
24
S28
21
S29
4
1
2
1
3
10
30
3
1
23
1
PISCES
Didemnum sp.
2
3
1
80
1
1
2
2
80
20
1
Botryllus sp.
4
1
2
7
3
Ascidia sp.
Ascidia mentula Müller, 1776
CHORDATA
7
10
1
Ophiopsila aranea Forbes, 1843
20
36
6
88
1
15
2
224
3
120
1
40
18
1
1
1
3
73
4
40
1
30
40
S32
5
1
56
15
36
43
S31
1
10
1
160
19
45
21
36
S30
ECHINODERMATA
13
50
45
13
S25
2
100
20
50
28
S24
15
7
22
İstasyonlar→ S23
BRYOZOA
Xantho granulicarpus Forest, in Drach & Forest, 1953
Upogebia pusilla (Petagna, 1792)
Synalpheus gambarelloides (Nardo, 1847)
Pisidia longicornis (Linnaeus, 1767)
Palaemon sp.
Türler↓
9
1
69
6
21
27
S33
1
3
20
10
1
5
1
25
18
9
5
35
68
1
S34
300
7
4
5
1
1
1
50
3
6
1
S35
33
7
S36
1
15
7
1
3
15
15
23
S37
1
2
2
1
13
2
2
S38
1
3
1
20
2
1
1
1
18
6
5
S39
1
26
22
S40
3
32
1
2
1
19
35
2
29
S41
3
2
21
8
27
1
17
S42
8
29
2
1
15
33
4
S43
1
10
8
11
41
S44
61
25
6
S27
13
S28
22
S29
14
S30
S31
18
100
S32
35
100
20
S33
S34
200
5
S35
22
30
1
7
1
1
2
8
13
3
2
27
6
13
1
20
55
7
7
36
1
5
3
10
25
6
1
1
2
5
1
2
3
1
2
8
24
2
4
38
2
1
2
1
1
1
26
10
1
5
10
9
1
Parablennius sanguinolentus (Pallas, 1814)
1
1
Parablennius rouxi (Cocco, 1833)
10
1
1
8
2
1
2
Lithognathus mormyrus (Linnaeus, 1758)
Lipophrys pavo (Risso, 1810)
Lipophrys canevae (Vinciguerra, 1880)
Lepadogaster lepadogaster (Bonnaterre, 1788)
Liza sp.
15
15
5
1
5
2
1
1
1
4
10
1
1
2
8
2
2
1
15
Hippocampus guttulatus Cuvier, 1829
35
17
9
1
35
14
1
1
1
5
9
40
4
10
4
1
7
1
17
10
60
4
1
48
11
3
3
300
25
1
5
20
50
10
28
30
Epinephelus costae (Steindachner, 1878)
7
64
5
2
2
Dicentrarchus labrax (Linnaeus, 1758)
2
8
5
15
31
30
1
Clinitrachus argentatus (Risso, 1810)
15
S26
5
S36
S37
2
500
1
S38
7
S39
3
S40
25
S41
9
S42
S43
2
21
1
1
1
5
6
8
5
8
1
8
1
2
11
1
7
5
3
7
2
1
19
1
1
4
3
11
10
2
3
2
1
3
2
6
15
6
9
2
1
2
23
1
4
4
13
6
3
16
3
1
35
2
2
1
6
14
17
54
1
S25
70
3
50
S24
7
İstasyonlar→ S23
Belone belone (Linnaeus, 1761)
Türler↓
1
6
18
25
8
120
S44
62
2
1
S28
3
1
S29
S30
65
2
1
3
8
3
15
1
3
2
33
1
1
S32
1
2
1
5
1
S31
5
1
1
20
4
15
40
S27
Trachinus draco Linnaeus, 1758
Syngnathus acus Linnaeus, 1758
30
1
Syngnathus abaster Risso, 1827
1
10
1
40
30
S26
2
1
2
S25
3
30
S24
10
15
1
İstasyonlar→ S23
Symphodus (Crenilabrus) doderleini Jordan, 1890
Sparisoma (Euscarus) cretense (Linnaeus, 1758)
Türler↓
1
S33
1
1
6
1
20
2
S34
1
S35
2
S36
2
2
6
S37
1
3
1
1
S38
1
1
1
1
2
S39
3
1
1
S40
4
1
1
S41
3
9
S42
1
S43
1
2
S44
63
%5
%5
%2
%0,1
%0,01
%2
%0,01
%10
%0,01
%0,01
%0,1
%0,1
%1
%1
%40
%40
%40
%20
%5
20
5
Axinella damicornis (Esper, 1794)
Calyx nicaeensis (Risso, 1826)
Axinella polypoides Schmidt, 1862
13
Axinella cannabina (Esper, 1794)
Aplysina cavernicola (Vacelet, 1959)
9
5
1
Agelas oroides (Schmidt, 1864)
1
PORIFERA
2
140
2
30
3
50
3
1
10
5
1
2
7
4
1
20
7
3
30
30
20
40
3
35
14
1
50
3
%40
FORAMINIFERA
%30
1
%1
%1
%40
5
%1
%1
%15
%1
%30
%0,01
1
%1
%0,01
0,03%
%5
PLANTAE
%60
3
8
Zanardinia typus (Nardo) P.C.Silva in W.Greuter 2000
1
1
Peyssonnelia sp.
%0,1
%0,01
%3
%0,01
%0,2
%2
%10
%0,01
%5
%2
%0,2
%0,01
%1
%0,01
%0,01
%0,1
%0,01
%0,5
%0,01
%0,01
%0,1
%0,01
%0,1
10
%2
%0,1
A11
Lithothamnion sp.
Lithophyllum sp.
%0,01
%0,01
%0,01
%0,05
%10
%0,01
6
1
Erythrotrichia carnea (Dillwyn) J.Agardh 1883
Dictyotadichotoma (Hudson) J.V.Lamouroux, 1809
Dasycladus vermicularis (Scopoli) Krasser, 1898
%5
1
%15
%5
%10
%15
1
A10
%5
%0,1
%0,1
4
A9
25
%50
A8
1
2
%50
1
A7
%5
5
%20
1
4
A6
2
%0,1
A5
Colaconema membranaceum (Magnus) Woelkerling, 1973
2
%10
5
1
A4
%50
5
A3
1
%60
2
A2
%35
A1
İstasyonlar→
Acrosorium ciliolatum (Harvey) Kylin 1924
ALGAE
Türler↓
2
%30
%1
%0,01
%0,01
%0,1
4
%5
A12
3
%40
%1
%1
%0,01
%0,1
%10
10
A13
18
6
65
1
%1
%0,1
%2
A14
EK 3. PROJE KAPSAMINDA ALETLİ DALIŞLARDA TESPİT EDİLEN DENİZEL TÜRLER (İSTASYON A1-A14)
64
1
4
6
1
1
Eudendrium sp.
1
Caryophyllia sp.
1
30
15
21
5
1
2
5
2
7
1
10
20
Aglaophenia sp.
CNIDARIA
Sycon sp.
Spongia (Spongia) officinalis Linnaeus, 1759
20
9
1
1
1
10
1
2
Sarcotragus sp.
2
10
1
4
10
8
A5
1
14
2
1
2
3
12
8
13
1
7
A4
Phorbas sp.
2
3
1
40
1
13
Oscarella imperialis Muricy, Boury-Esnault, Bézac & Vacelet, 1996
Ircinia sp.
Hemimycale columella (Bowerbank, 1874)
1
1
1
5
Dotona pulchella Carter, 1880
5
7
3
3
20
3
A3
25
6
A2
5
4
A1
Ciocalypta sp.
İstasyonlar→
Türler↓
10
2
3
A6
10
11
10
10
20
30
3
50
10
50
10
20
10
A7
5
100
2
1
35
7
1
7
15
100
100
A8
3
25
10
6
2
1
7
2
80
200
A9
1
50
10
20
10
25
10
5
1
10
10
5
100
500
A10
1
20
20
2
1
5
2
A11
1
4
12
4
3
1
1
7
3
6
A12
1
2
1
1
2
4
1
2
3
A13
15
1
3
20
3
1
4
8
17
A14
65
2
1
1
A3
7
1
A4
1
2
1
3
A5
6
6
2
A9
1
1
A10
Eunice sp.
Filograna sp.
Flabelligera affinis Sars, 1829
1
2
Exogone (Exogone) naidina Örsted, 1845
1
1
2
Euphrosine foliosa Audouin & Milne-Edwards, 1833
Eusyllis sp.
1
1
Eunice vittata (Delle Chiaje, 1828)
2
1
100
3
1
1
4
1
1
Dodecaceria sp.
2
1
1
2
1
13
1
2
10
1
1
1
1
1
A8
1
3
30
A7
1
1
3
A6
Chone sp.
Chaetopterus variopedatus (Renier, 1804)
1
1
6
20
25
A2
1
1
A1
İstasyonlar→
Ceratonereis (Composetia) costae (Grube, 1840)
Caulleriella alata (Southern, 1914)
Arabella sp.
Amphiglena mediterranea (Leydig, 1851)
POLYCHAETA
Aspidosiphon sp.
SIPUNCULA
Micrura aurantiaca (Grube, 1855)
Lineus sp.
NEMERTEA
Telmatactis sp.
Phyllangia americana mouchezii (Lacaze-Duthiers, 1897)
Parazoanthus axinellae (Schmidt, 1862)
Paramuricea clavata (Risso, 1826)
Leptopsammia pruvoti Lacaze-Duthiers, 1897
Eunicella singularis (Esper, 1791)
Eunicella cavolini (Koch, 1887)
Türler↓
8
1
2
1
1
1
A11
1
1
A12
A13
3
12
8
A14
66
A3
8
2
100
A8
1
A9
13
10
1
1
2
Syllis hyalina Grube, 1863
1
1
Syllis garciai (Campoy, 1982)
1
1
2
10
3
1
4
1
Syllis corallicola Verrill, 1900
Syllis alternata Moore, 1908
Spirobranchus polytrema (Philippi, 1844)
Spirobranchus lamarcki (Quatrefages, 1866)
1
2
Serpula sp.
1
7
5
2
1
Proceraea aurantiaca Claparède, 1868
Pontogenia chrysocoma (Baird, 1865)
5
2
2
1
1
Pholoe minuta (Fabricius, 1780)
Pista cristata (Müller, 1776)
1
4
1
2
10
12
4
1
Phascolosoma (Phascolosoma) stephensoni (Stephen, 1942)
1
2
Phyllodoce mucosa Oersted, 183
1
1
1
1
Notomastus latericeus M. Sars, 1851
Nereiphylla rubiginosa (Saint-Joseph, 1888)
1
1
1
Neanthes caudata (Delle Chiaje, 1827)
Myxicola sp.
1
2
1
2
1
A7
1
1
A10
1
50
5
10
3
1
1
2
1
1
1
1
A6
1
2
1
1
2
2
A5
Marphysa fallax Marion & Bobretzky, 1875
1
Glycera tesselata Grube, 1840
1
A4
Myrianida sp.
1
2
1
1
A2
Harmothoe sp.
2
A1
2
İstasyonlar→
Harmothoe spinifera (Ehlers, 1864)
Türler↓
1
1
10
1
1
1
1
1
A11
20
2
1
9
A12
18
1
6
A13
11
4
A14
67
10
2
1
1
5
A7
5
6
A8
A9
5
3
1
10
1
1
3
2
1
5
1
A10
A11
2
1
1
2
1
4
1
1
3
1
1
1
1
31
18
5
2
1
A13
2
10
1
10
4
13
5
1
6
1
A12
Fusinus rudis (Philippi, 1844)
1
2
1
10
4
2
Flabellina affinis (Gmelin, 1791)
2
4
Euspira intricata (Donovan, 1804)
1
2
1
A6
1
1
2
1
A5
1
2
1
A4
Caloria elegans (Alder & Hancock, 1845)
2
1
4
1
10
5
11
1
3
2
9
3
Aporrhais pespelecani (Linnaeus, 1758)
Alvania lactea (Michaud, 1832)
MOLLUSCA
Vermiliopsis infundibulum (Gmelin, 1788)
Terebellidae (sp.)
1
A3
1
A2
A1
1
İstasyonlar→
Türler↓
2
16
27
A14
68
1
1
1
3
3
1
3
1
1
1
1
1
A10
20
3
2
1
5
3
3
5
A11
4
1
1
2
3
A12
6
1
3
1
1
1
1
1
3
6
A9
3
10
10
25
1
1
3
3
2
2
1
A8
1
3
A7
Platydoris argo (Linnaeus, 1767)
3
17
12
2
1
1
A6
1
3
6
5
1
1
1
1
2
1
A5
8
1
13
100
1
1
3
1
A4
2
3
1
2
3
1
A3
Phyllidia flava Aradas, 1847
8
1
1
2
2
5
1
1
1
Modiolula phaseolina (Philippi, 1844)
1
1
4
A2
4
4
A1
1
İstasyonlar→
Hiatella rugosa (Linnaeus, 1767)
Gibbula sp.
Türler↓
5
1
1
2
1
A13
3
1
2
A14
69
1
3
30
A7
1
1
14
2
A8
>1000
A9
2
A10
1
3
A11
1
2
3
A12
>1000
2
Mysis sp.
Hyale schmidti (Heller, 1866)
19
Gnathia maxillaris (Montagu, 1804)
Gastrosaccus sanctus (van Beneden, 1861)
Chthamalus sp.
>1000
2
10
>1000
>1000
1
>1000
>1000
>1000
>1000
1
>1000
Alpheus dentipes Guérin, 1832
CRUSTACEA
>1000
>1000
>1000
>1000
>1000
2
>1000
>1000
>1000
5
2
1
>1000
>1000
>1000
>1000
1
5
1
>1000
>1000
>1000
1
1
1
>1000
2
Tylodina perversa (Gmelin, 1791)
>1000
2
Turritella turbona Monterosato, 1877
Turritella communis Risso, 1826
Turbonilla acuta (Donovan, 1804)
>1000
>1000
>1000
2
2
3
12
1
>1000
>1000
>1000
1
3
4
>1000
A6
2
2
26
A5
1
2
A4
Tarantinaea lignarius (Linnaeus, 1758)
1
1
73
A3
Sepia officinalis Linnaeus, 1758
3
1
1
2
1
A2
Pussilina inconspicua
A1
2
İstasyonlar→
Türler↓
6
1
>1000
>1000
>1000
1
1
4
2
1
2
4
7
1
2
A13
A14
70
1
A3
A5
100
5
5
CHORDATA
10
1
20
1
20
4
20
100
3
15
20
20
4
1
30
1
4
A6
10
2
2
3
7
3
1
1
2
5
2
A4
2
3
10
5
1
2
1
4
2
1
Centrostephanus longispinus (Philippi, 1845)
Brissus unicolor (Leske, 1778)
100
7
8
5
A2
1
1
9
A1
İstasyonlar→
Antedon mediterranea (Lamarck, 1816)
ECHINODERMATA
Sertella beaniana (King, 1846)
Sertella aporosa (Waters, 1894)
Hornera frondiculata Lamouroux, 1821
Cryptosula sp.
Beania sp.
BRYOZOA
Stenopus spinosus Risso, 1827
Pontocrates arenarius (Bate, 1858)
Perforatus perforatus (Bruguière, 1789)
Palinurus elephas (Fabricius, 1787)
Pagurus sp.
Türler↓
2
2
1
1
5
50
1
1
A7
40
10
5
2
1
1
2
200
1
6
15
25
1
25
A8
2
14
18
2
3
1
45
6
4
A9
10
1
10
1
5
10
4
30
1
1
A10
10
50
A11
2
1
3
1
1
2
45
13
5
1
A12
5
2
34
19
6
11
A13
1
1
6
2
1
2
A14
71
1
3
A3
20
5
5
5
5
4
2
13
65
15
20
70
2
5
50
5
1
1
1
1
A10
1
5
10
50
5
A11
21
70
200
1
A12
5
4
1
2
1
29
1
2
4
3
3
6
5
11
2
5
3
10
14
1
8
1
12
Parablennius rouxii (Cocco, 1833)
Pagrus pagrus (Linnaeus, 1758)
Myliobatis aquila (Linnaeus, 1758)
Muraena helena Linnaeus, 1758
4
1
3
2
1
100
1
7
1
2
1
4
40
20
1
2
1
10
2
100
1
5
50
Labrus mixtus Linnaeus, 1758
Liza sp.
1
2
1
3
50
3
4
1
65
4
1
2
3
5
150
5
1
20
35
2
A9
3
5
4
3
50
200
3
A8
15
50
5
A7
13
50
25
19
6
A6
2
>1000
5
7
A5
1
50
1
A4
Conger conger (Linnaeus, 1758)
100
75
4
A2
300
17
A1
İstasyonlar→
PİSCES
Microcosmus sp.
Didemnum sp.
Ascidia sp.
Aplidium tabarquensis Ramos-Espla, 1991
Türler↓
1
6
17
2
6
2
2
14
3
A13
7
4
1
1
25
4
20
3
2
3
A14
72
1
3
2
1
1
2
22
7
2
8
A4
20
2
4
3
20
A5
5
12
2
1
2
2
19
10
2
A6
6
2
15
150
4
100
A7
2
5
8
1
30
A8
1
5
2
3
4
A9
20
30
3
2
1
1
2
A10
1
1
5
2
10
A11
3
2
1
6
1
3
A12
2
A13
2
1
1
8
A14
1
%0,2
%8
A22
20
%25
%5
A23
Erythrotrichia carnea (Dillwyn) J.Agardh 1883
Dictyotadichotoma (Hudson) J.V.Lamouroux, 1809
%10
1
3
A21
2
20
1
A20
Dasycladus vermicularis (Scopoli) Krasser, 1898
%1
A19
%20
3
%35
%0,1
A18
%1
8
%30
%0,1
A17
2
%20
13
A16
Colaconema membranaceum (Magnus) Woelkerling, 1973
%20
5
A15
İstasyonlar→
Acrosorium ciliolatum (Harvey) Kylin 1924
ALGAE
Türler↓
%0,1
%20
A24
%0,1
1
%25
A25
%0,1
%20
A26
2
%0,2
3
%30
A27
%1
A28
Thorogobius macrolepis (Kolombatovic, 1891)
Thorogobius ephippiatus (Lowe, 1839)
1
100
5
3
17
1
1
7
8
A3
Serranus hepatus (Linnaeus, 1758)
5
2
65
A2
8
2
A1
Sarda sarda (Bloch, 1793)
İstasyonlar→
Salaria pavo (Risso, 1810)
Türler↓
73
5
30
13
100
Dotona pulchella Carter, 1880
3
10
3
%1
10
4
10
Ciocalypta sp.
35
1
100
18
70
30
60
25
10
100
30
10
24
30
100
5
3
25
7
25
35
1
Calyx nicaeensis (Risso, 1826)
Axinella polypoides Schmidt, 1862
Axinella damicornis (Esper, 1794)
Axinella cannabina (Esper, 1794)
2
12
Aplysina cavernicola (Vacelet, 1959)
40
Agelas oroides (Schmidt, 1864)
8
3
30
PORIFERA
FORAMINIFERA
2
%10
%1
%60
%50
%0,1
%0,01
PLANTAE
Zanardinia typus (Nardo) P.C.Silva in W.Greuter 2000
%30
%1
%0,01
A21
%15
%0,1
%0,01
%2
%1
%20
%0,1
%0,01
A22
A23
1
2
15
3
2
18
2
2
1
8
7
40
%5
15
10
10
3
1
70
50
50
100
%40
%5
%1
%0,01
%5
%1
A24
%0,01
%1
%0,1
2
4
3
7
2
3
%30
2
3
1
%0,1
%0,1
%0,01
%1
A20
%1
%0,1
%0,01
%20
%1
A19
2
%30
%0,1
%0,1
%0,01
%5
A18
Peyssonnelia sp.
Lithothamnion sp.
Lithophyllum sp.
%1
A17
%1
%1
A16
A15
%1
İstasyonlar→
Türler↓
8
6
3
1
3
5
%30
%0,01
%0,1
%0,01
%0,1
A25
1
3
11
8
5
11
%20
%0,1
%0,01
%1
%0,1
A26
1
1
4
12
1
15
%40
%0,01
%0,1
%0,1
%0,01
A27
28
24
100
1
5
6
40
50
15
15
4
%1
%15
%2
A28
74
80
1
Telmatactis sp.
Phyllangia americana mouchezii (Lacaze-Duthiers, 1897)
1
100
30
Parazoanthus axinellae (Schmidt, 1862)
1
50
1
1
Paramuricea clavata (Risso, 1826)
Leptopsammia pruvoti Lacaze-Duthiers, 1897
Eunicella singularis (Esper, 1791)
Eunicella cavolini (Koch, 1887)
Eudendrium sp.
1
1
1
Caryophyllia sp.
100
1
1
100
20
50
1
5
10
1
A20
1
1
4
1
5
50
30
A19
28
100
10
40
30
3
3
A18
Aglaophenia sp.
28
2
48
1
CNIDARIA
2
Sycon sp.
Spongia (Spongia) officinalis Linnaeus, 1759
50
18
10
7
20
5
3
A17
Sarcotragus sp.
Phorbas sp.
20
A16
11
A15
1
İstasyonlar→
Oscarella imperialis Muricy, Boury-Esnault, Bézac & Vacelet, 1996
Ircinia sp.
Hemimycale columella (Bowerbank, 1874)
Türler↓
1
1
4
3
5
4
20
3
14
1
2
A21
2
1
17
11
4
30
1
4
30
1
A22
80
1
50
30
40
40
100
10
5
5
5
40
1
5
A23
30
2
2
A24
3
2
1
A25
1
3
1
1
11
5
4
A26
2
1
5
8
3
A27
100
70
40
1
10
2
7
12
30
40
A28
75
1
3
A17
1
A18
1
A19
A20
1
1
Glycera tesselata Grube, 1840
4
1
1
1
1
1
1
1
5
2
1
1
1
Harmothoe sp.
1
3
1
1
1
6
1
1
1
1
2
2
1
1
1
1
1
2
Filograna sp.
Flabelligera affinis Sars, 1829
Exogone (Exogone) naidina Örsted, 1845
Euphrosine foliosa Audouin & Milne-Edwards, 1833
Eusyllis sp.
Eunice sp.
Dodecaceria sp.
Chone sp.
Chaetopterus variopedatus (Renier, 1804)
1
1
1
2
Caulleriella alata (Southern, 1914)
Arabella sp.
Amphiglena mediterranea (Leydig, 1851)
POLYCHAETA
1
1
A16
1
1
3
A15
İstasyonlar→
Aspidosiphon sp.
SIPUNCULA
Micrura aurantiaca (Grube, 1855)
Lineus sp.
NEMERTEA
Türler↓
7
1
A21
1
11
A22
1
2
1
A23
1
1
1
A24
1
1
1
2
1
1
3
2
A25
1
1
A26
3
3
1
1
A27
1
3
2
A28
76
1
A17
1
A18
1
A19
1
A20
11
A21
15
A22
A23
11
1
1
1
MOLLUSCA
Terebellidae (sp.)
1
1
1
Syllis corallicola Verrill, 1900
Spirobranchus polytrema (Philippi, 1844)
Spirobranchus lamarcki (Quatrefages, 1866)
Serpula sp.
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
21
20
5
12
14
1
1
1
20
3
1
1
1
10
2
1
Proceraea aurantiaca Claparède, 1868
Pontogenia chrysocoma (Baird, 1865)
1
1
1
1
1
Pista cristata (Müller, 1776)
Pholoe minuta (Fabricius, 1780)
Phascolosoma (Phascolosoma) stephensoni (Stephen, 1942)
1
1
1
1
1
Nereiphylla rubiginosa (Saint-Joseph, 1888)
6
3
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
A16
1
1
A15
İstasyonlar→
Neanthes caudata (Delle Chiaje, 1827)
Myxicola sp.
Myrianida sp.
Türler↓
1
30
50
A24
11
12
A25
15
18
A26
1
19
1
21
1
A27
1
3
26
3
A28
77
5
A17
1
A18
2
A19
1
A20
A21
5
5
A27
2
1
1
10
1
2
Gibbula sp.
Flabellina affinis (Gmelin, 1791)
1
1
5
1
10
1
1
5
2
7
1
2
2
1
2
1
1
1
8
1
10
25
1
7
10
20
1
6
2
Caloria elegans (Alder & Hancock, 1845)
1
40
30
8
2
1
1
2
1
35
30
1
8
1
A26
2
A25
1
1
A24
1
1
A23
4
A22
1
1
A16
2
2
A15
İstasyonlar→
Alvania lactea (Michaud, 1832)
Türler↓
1
5
1
A28
78
2
A17
21
A18
1
A19
1
A20
A21
50
A22
1
A23
1
A24
A25
20
1
20
6
1
2
1
4
1
1
1
1
4
1
20
52
1
79
Pussilina inconspicua
Platydoris argo (Linnaeus, 1767)
Phyllidia flava Aradas, 1847
14
8
108
2
1
3
9
2
1
8
11
42
4
60
9
1
3
2
30
1
2
3
2
4
1
A28
14
50
1
1
1
1
6
3
A27
40
10
1
2
1
A26
1
1
2
2
2
2
A16
4
A15
İstasyonlar→
Türler↓
79
A18
>1000
>1000
Perforatus perforatus (Bruguière, 1789)
Palinurus elephas (Fabricius, 1787)
Pagurus sp.
Mysis sp.
Hyale schmidti (Heller, 1866)
Gnathia maxillaris (Montagu, 1804)
Gastrosaccus sanctus (van Beneden, 1861)
2
>1000
Chthamalus sp.
1
Alpheus dentipes Guérin, 1832
CRUSTACEA
Tylodina perversa (Gmelin, 1791)
>1000
>1000
1
10
1
100
>1000
>1000
>1000
>1000
>1000
2
>1000
>1000
>1000
>1000
3
8
>1000
>1000
>1000
5
1
3
A21
5
>1000
A20
A19
Tarantinaea lignarius (Linnaeus, 1758)
4
A17
1
1
A16
Sepia officinalis Linnaeus, 1758
A15
6
İstasyonlar→
Türler↓
40
2
>1000
>1000
>1000
A22
>1000
>1000
>1000
2
1
11
A23
>1000
>1000
>1000
A24
>1000
>1000
>1000
A25
>1000
>1000
>1000
A26
>1000
>1000
>1000
A27
1
1
2
A28
80
7
1
1
A17
1
A18
4
1
2
1
A20
1
A21
Microcosmus sp.
Didemnum sp.
Ascidia sp.
Aplidium tabarquensis Ramos-Espla, 1991
CHORDATA
2
1
5
4
4
10
10
30
15
15
10
1
10
7
20
40
18
2
10
1
1
1
5
30
1
10
1
1
1
5
1
30
A23
1
2
10
1
1
3
3
120
1
30
A22
50
20
12
23
5
6
18
10
10
1
3
3
1
1
3
1
1
5
50
5
1
10
1
15
1
2
1
8
1
9
1
1
Centrostephanus longispinus (Philippi, 1845)
Brissus unicolor (Leske, 1778)
1
12
3
Antedon mediterranea (Lamarck, 1816)
ECHINODERMATA
Sertella beaniana (King, 1846)
5
10
A19
11
21
4
1
1
A16
7
2
5
A15
6
İstasyonlar→
Hornera frondiculata Lamouroux, 1821
Cryptosula sp.
Beania sp.
BRYOZOA
Stenopus spinosus Risso, 1827
Pontocrates arenarius (Bate, 1858)
Türler↓
1
5
10
7
10
10
1
40
A24
3
1
2
1
1
25
A25
2
2
6
4
1
3
1
30
A26
1
4
7
1
2
5
1
1
2
1
18
A27
20
35
10
5
2
2
5
4
3
20
A28
81
12
6
2
1
1
2
1
30
30
8
100
3
3
1
100
150
15
8
3
2
2
6
70
4
70
3
1
1
10
2
5
1
1
4
1
15
1
9
3
3
1
1
Sarda sarda (Bloch, 1793)
Salaria pavo (Risso, 1810)
Parablennius rouxii (Cocco, 1833)
1
50
1
1
Myliobatis aquila (Linnaeus, 1758)
Pagrus pagrus (Linnaeus, 1758)
2
Muraena helena Linnaeus, 1758
5
1
2
1
1
1
13
20
55
17
35
2
2
3
50
25
5
12
100
2
A23
1
2
20
100
30
100
500
A24
3
150
2
4
40
30
1
2
10
1
1
4
120
100
A22
1
27
8
2
45
10
5
50
120
A21
13
5
3
1
4
20
50
3
2
30
200
300
A20
Labrus mixtus Linnaeus, 1758
Liza sp.
8
5
4
3
8
3
44
16
100
1000
A19
1
250
50
3
A18
Conger conger (Linnaeus, 1758)
500
80
100
40
A17
5
A16
8
A15
>1000
İstasyonlar→
PISCES
Türler↓
2
15
3
4
20
16
5
1
50
200
A25
1
1
20
12
7
2
30
200
50
A26
5
5
2
4
2
5
10
21
8
2
60
100
100
1
A27
5
1
1
50
3
4
1
50
25
22
12
50
>1000
A28
82
1
A18
2
1
8
1
10
1
Thorogobius macrolepis (Kolombatovic, 1891)
1
1
Thorogobius ephippiatus (Lowe, 1839)
4
15
33
1
1
A22
10
30
300
4
A23
1
4
1
10
1
2
1
1
10
15
A21
1
2
15
A20
40
5
8
A19
1
20
2
A17
6
30
3
A16
5
1
A15
25
İstasyonlar→
Serranus hepatus (Linnaeus, 1758)
Türler↓
1
7
10
50
30
100
23
A24
1
1
A25
1
1
A26
3
2
2
A27
4
50
5
100
2
A28
83
3
Chaetozone sp.
Ditrupa arietina (O. F. Müller, 1776)
1
Glycera unicornis Savigny, 1818
Glycera sp
3
4
1
Glycera fallax Quatrefages, 1850
1
Hilbigneris gracilis (Ehlers, 1868)
2
2
2
1
1
Hermione hystrix (Savigny, 1820)
Heteromastus filiformis (Claparède, 1864)
1
Harmothoe sp.
1
Filograna sp.
Euclymene sp.
Euclymene oerstedi (Claparède, 1863)
2
1
Grab 6
1
1
2
1
1
1
Grab 5
1
1
1
1
1
Grab 4
1
1
2
Grab 3
Eunice sp.
1
1
Cossura soyeri Laubier, 1963
1
12
Cirrophorus branchiatus Ehlers, 1908
1
Cirratulidae (sp.)
Chone sp.
Chone filicaudata Southern, 1914
Chone duneri Malmgren, 1867
Chone collaris Langerhans, 1880
2
Chaetozone gibber Woodham & Chambers, 1994
Branchiosyllis exilis (Gravier, 1900)
2
Grab 2
Aponuphis fauveli Rioja, 1918
2
4
1
Grab 1
1
İstasyonlar→
Aponuphis bilineata (Baird, 1870)
Aphelochaeta sp.
Aonides oxycephala (Sars, 1862)
Ampharete acutifrons (Grube, 1860)
POLYCHAETA
Spincula (sp.)
SIPUNCULA
Nemertini (sp.2)
NEMERTEA
Nematoda (sp.)
NEMATODA
PORIFERA
FORAMINIFERA
Türler↓
1
1
1
1
1
Grab 7
EK 4A. PROJE KAPSAMINDA GRAB İLE ELDE EDİLEN DENİZEL TÜRLER
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
3
1
Grab 8
5
1
2
2
1
1
13
Grab 9
2
1
1
1
1
10
1
Grab 10
2
1
1
1
9
2
Grab 11
1
1
1
2
1
1
1
Grab 12
84
3
Grab 4
1
Grab 5
2
Grab 8
Grab 9
3
4
4
6
1
1
8
Monticellina heterochaeta Laubier, 1961
Piromis eruca (Claparède, 1870)
1
2
3
Scoletoma sp.
Scoletoma impatiens (Claparède, 1868)
Rhodine loveni Malmgren, 1865
Pseudopotamilla reniformis (Bruguiere, 1789)
1
5
Prionospio steenstrupi Malmgren, 1867
Pseudoleiocapitella fauveli Harmelin, 1964
2
Prionospio maciolekae Dağlı & Çınar, 2011
Praxillella praetermissa (Malmgren, 1866)
1
1
2
1
1
1
1
1
1
2
1
1
1
2
3
1
2
Platynereis dumerilii (A. & M. Edwards, 1833)
1
1
2
5
1
Placostegus tridentatus (Fabricius, 1779)
Pista unibranchiata Day, 1963
1
1
Pherusa sp.
1
Paralacydonia paradoxa (Fauvel, 1913)
1
1
1
1
2
Owenia fusiformis Delle Chiaje, 1842
Notophyllum foliosum (Sars, 1835)
3
1
2
Nereis sp.
1
Nephthys sp.
Nephthys incisa Malmgren, 1865
1
1
Nephthys hombergii Savigny, 1818
1
1
1
Micronephthys stammeri (Augener, 1932)
Myrianida sp.
2
Melinna palmata Grube, 1870
2
4
5
1
Grab 10
1
1
2
Grab 7
2
2
1
Grab 6
Malmgreniella sp.
Magelona minuta Eliason, 1962
Lumbrineris geldiayi Carrera-Parra, Çinar & Dagli, 2011
Levinsenia marmarensis Çınar, Dağlı & Açık, 2011
2
1
Grab 3
1
1
Grab 2
Laonice cirrata (Sars, 1851)
1
1
Grab 1
1
İstasyonlar→
Kefersteinia cirrata (Keferstein, 1862)
Goniada sp.
Türler↓
1
1
1
1
3
1
Grab 11
1
1
2
1
1
3
2
1
Grab 12
85
1
Grab 3
Grab 5
1
3
Grab 9
1
1
2
6
Cylichnina laevisculpta (Granata-Grillo, 1877)
Cuspidaria cuspidata (Olivi, 1792)
10
1
1
2
3
1
1
3
1
Ctena decussata (O.G. Costa, 1829)
1
2
1
1
2
2
2
1
1
3
2
3
2
1
1
Grab 12
1
1
4
7
63
20
13
8
1
1
Grab 11
1
Corbula gibba (Olivi, 1792)
1
Parthenina clathrata (Jeffreys, 1848)
1
3
1
2
14
20
2
2
1
1
2
3
1
3
1
1
1
1
Grab 10
1
Clausinella fasciata (da Costa, 1778)
1
2
8
1
1
1
6
4
5
1
3
2
23
31
3
3
14
1
2
Arca tetragona Poli, 1795
8
3
3
2
8
3
1
1
1
4
Aequipecten opercularis (Linnaeus, 1758)
4
1
Tectura virginea (O. F. Müller, 1776)
1
1
1
Aclis minor (Brown, 1827)
1
1
1
3
2
Terebellidae (sp.)
MOLLUSCA
1
Grab 8
1
1
Grab 7
1
1
1
Grab 6
2
1
1
3
2
1
Grab 4
Terebellides cf. stroemi M. Sars, 1835
Syllis ferrani Alos & San Martin, 1987
1
1
Grab 2
Syllidia armata Quatrefages, 1865
1
Grab 1
1
İstasyonlar→
Syllidae (sp.)
Sphaerosyllis pirifera Claparède, 1868
Sphaerosyllis hystrix Claparède, 1863
Sigambra tentaculata (Treadwell, 1941)
Türler↓
86
1
Grab 5
Grab 6
42
9
3
1
1
1
5
5
1
2
Odostomia conoidea (Brocchi, 1814)
Odostomia angusta Jeffreys, 1867
1
Nucula nucleus (Linnaeus, 1758)
4
2
18
Nucula hanleyi Winckworth, 1931
53
1
2
1
Natica sp.
2
1
12
1
5
1
2
1
1
1
4
Mimachlamys varia Linnaeus, 1758
2
1
2
1
3
21
7
3
2
8
Limaria loscombi (G.B. Sowerby I, 1823)
2
Nuculana pella (Linnaeus, 1767)
9
2
1
6
2
Hyala vitrea (Montagu, 1803)
7
5
20
7
11
1
2
1
3
2
3
1
1
Grab 4
1
Grab 3
Eulima glabra (da Costa, 1778)
Grab 2
Eulima bilineata Alder, 1848
2
Grab 1
1
İstasyonlar→
Donacilla cornea (Poli, 1791)
Türler↓
1
3
22
2
7
5
1
1
2
2
1
1
10
3
2
4
2
1
11
16
3
3
1
Grab 7
78
13
2
24
3
11
8
52
Grab 8
2
1
1
1
1
2
1
1
Grab 9
1
3
2
4
3
Grab 10
1
1
Grab 11
1
2
2
1
1
Grab 12
87
2
19
2
1
3
1
1
1
2
1
1
Ebalia sp.
Ericthonius sp.
Dexamine spiniventris (Costa, 1853)
Cymodoce sp.
1
Ampelisca sp.
Apseudopsis latreillii (Milne-Edwards, 1828)
CRUSTACEA
3
2
6
1
1
1
5
1
1
19
5
2
2
29
35
16
2
4
13
34
61
1
11
1
1
1
2
2
1
9
4
1
6
1
14
Grab 8
49
3
6
Grab 7
2
1
7
19
24
5
6
2
Turbonilla rectogallica Sacco, 1892
1
1
1
2
7
2
1
1
6
3
3
2
1
1
1
1
1
5
3
30
1
1
1
2
Pollia dorbignyi (Payraudeau, 1826)
2
32
1
Grab 6
8
1
1
Grab 5
Philine catena (Montagu, 1803)
6
Grab 4
Petricola lithophaga (Retzius, 1788)
3
9
Grab 3
1
3
Grab 2
Grab 1
2
İstasyonlar→
Türler↓
1
4
1
1
Grab 9
Grab 10
1
Grab 11
2
1
2
Grab 12
88
2
Ophiura albida Forbes, 1839
2
1
3
Amphiura chiajei Forbes, 1843
2
1
3
3
Amphipholis squamata (Delle Chiaje, 1828)
ECHINODERMATA
BRYOZOA
Sphaeroma serratum (Fabricius, 1787)
Processa edulis edulis (Risso, 1816)
Mysida (sp.)
2
1
Lysianassa costae (Milne-Edwards, 1830)
Melita palmata (Montagu, 1804)
1
Liocarcinus maculatus (Risso, 1827)
Leucothoe lilljeborgi Boeck, 1861
Iphinoe cf. serrata Norman, 1867
1
4
5
2
Iphimedia carinata Heller, 1866
6
1
Grab 3
3
Gnathia vorax (Lucas, 1849)
7
Grab 2
1
11
Grab 1
Galathea intermedia Liljeborg, 1851
İstasyonlar→
Eurydice sp.
Türler↓
14
6
Grab 4
1
1
Grab 5
12
4
1
1
1
1
Grab 6
12
4
1
1
1
1
Grab 7
Grab 8
5
3
1
1
1
3
Grab 9
Grab 10
Grab 11
Grab 12
89
1
1
Amphicteis gunneri (M. Sars, 1835)
Drej 6
2
Drej 7
1
1
1
1
Drej 8
1
1
1
1
2
1
12
Drej 9
1
1
1
15
4
Drej 10
Chone filicaudata Southern, 1914
Chone duneri Malmgren, 1867
Chone collaris Langerhans, 1880
Chaetozone sp.
Chaetozone gibber Woodham & Chambers, 1994
Ceratonereis mirabilis Kinberg, 1866
1
6
3
1
1
1
Branchiosyllis exilis (Gravier, 1900)
Caulleriella sp.
3
1
1
1
1
1
1
1
Drej 5
1
3
Drej 4
Armandia cirrosa Philippi, 1861
1
1
Drej 3
Bispira viola (Grube, 1863)
4
1
Aricidea cerrutii Laubier, 1967
Aricidea claudiae Laubier, 1967
1
Aponuphis fauveli Rioja, 1918
1
2
Amphitritides sp.
Aponuphis brementi Fauvel, 1916
1
Aphelochaeta sp.
Aonides oxycephala (Sars, 1862)
1
Ampharete acutifrons (Grube, 1860)
POLYCHAETA
Spincula (sp.)
SIPUNCULA
Tubulanus annulatus (Montagu, 1804)
Tetrastemma sp.
Nemertini (sp.2)
1
Drej 2
Nemertini (sp.1)
2
Drej 1
1
İstasyonlar→
Cerebratulus sp.
NEMERTEA
Nematoda (sp.)
NEMATODA
CNIDARIA
PORIFERA
FORAMINIFERA
Türler↓
EK 4B. PROJE KAPSAMINDA DREÇ İLE ELDE EDİLEN DENİZEL TÜRLER
2
1
17
Drej 11
Drej 12
90
1
Drilonereis filum (Claparède, 1868)
Eunice sp.
1
1
1
1
Drej 6
1
Magelona alleni Wilson, 1958
Magelona minuta Eliason, 1962
5
1
Macrochaeta clavicornis (M. Sars, 1835)
2
5
Lumbrineris sp.
12
Lumbrineris geldiayi Carrera-Parra, Çinar & Dagli, 2011
Loimia medusa (Savigny, 1818)
1
1
1
1
Kefersteinia cirrata (Keferstein, 1862)
Laonice cirrata (Sars, 1851)
1
Grubeosyllis sp.
Goniada sp.
3
Goniada maculata Oersted, 1843
2
2
4
Glycera fallax Quatrefages, 1850
1
Glycera unicornis Savigny, 1818
1
Glycera alba (O. F. Muller, 1776)
Hydroides elegans (Haswell, 1883)
Hilbigneris gracilis (Ehlers, 1868)
1
1
1
2
1
1
Heteromastus filiformis (Claparède, 1864)
5
1
1
1
1
4
Drej 5
Hermione hystrix (Savigny, 1820)
1
1
1
Drej 4
1
1
1
Drej 3
Harmothoe sp.
1
Harmothoe impar (Johnston, 1839)
Filograna sp.
Fabricia stellaris (O.F. Muller, 1774)
Exogone naidina Oersted, 1845
Exogone dispar (Webster, 1879)
Euclymene sp.
Euclymene oerstedi (Claparède, 1863)
2
7
1
2
Eumida sanguinea Oersted, 1843
1
1
3
2
Drej 2
Cossura soyeri Laubier, 1963
4
Drej 1
2
İstasyonlar→
Cirrophorus furcatus (Hartman, 1957)
Cirrophorus branchiatus Ehlers, 1908
Türler↓
1
1
1
1
1
Drej 7
2
1
2
1
1
1
4
2
2
1
Drej 8
1
2
1
1
1
Drej 9
1
1
1
1
1
1
5
1
4
Drej 10
1
1
1
1
Drej 11
2
2
1
1
2
Drej 12
91
Drej 1
3
Drej 3
1
Drej 4
1
1
Drej 5
2
Drej 6
1
Drej 7
Drej 8
1
1
1
Drej 9
3
Drej 10
5
1
Nicolea venustula (Montagu, 1818)
1
Pista cristata (O. F. Muller, 1776)
3
1
1
Pseudopotamilla reniformis (Bruguiere, 1789)
2
2
2
3
2
2
1
1
1
1
Pseudoleiocapitella fauveli Harmelin, 1964
11
1
1
1
Protula sp.
Prionospio steenstrupi Malmgren, 1867
Praxillella praetermissa (Malmgren, 1866)
3
1
1
Prionospio maciolekae Dağlı & Çınar, 2011
1
Polycirrus sp.
Poecilochaetus serpens Allen, 1904
2
1
Podarkeopsis sp.
1
1
1
4
1
1
3
2
3
1
1
3
5
1
1
Platynereis dumerilii (A. & M. Edwards, 1833)
1
1
1
2
1
1
Placostegus tridentatus (Fabricius, 1779)
Pista unibranchiata Day, 1963
1
1
1
Piromis eruca (Claparède, 1870)
Phyllodoce maculata (Linnaeus, 1767)
Paralacydonia paradoxa (Fauvel, 1913)
Owenia fusiformis Delle Chiaje, 1842
Notophyllum foliosum (Sars, 1835)
1
1
Nereis sp.
1
1
4
Nephthys incisa Malmgren, 1865
1
1
5
2
Nephthys hombergii Savigny, 1818
1
1
Myxicola sp.
7
Monticellina heterochaeta Laubier, 1961
1
29
Micronephthys stammeri (Augener, 1932)
1
1
2
Melinna palmata Grube, 1870
1
3
Megalomma sp.
4
1
Drej 2
2
İstasyonlar→
Malmgreniella sp.
Malmgreniella lilianae Pettibone, 1993
Maldanidae (sp.)
Türler↓
2
1
Drej 11
2
1
1
1
Drej 12
92
Drej 3
1
Drej 4
1
Drej 5
1
Drej 6
1
Drej 7
Drej 8
1
Spiophanes kroyeri Grube, 1860
Spiochaetopterus costarum (Claparède, 1870)
Syllidia armata Quatrefages, 1865
2
Syllis gerundensis (Alós & Campoy, 1981)
1
3
2
1
3
Aequipecten opercularis (Linnaeus, 1758)
Tectura virginea (O. F. Müller, 1776)
MOLLUSCA
Terebellidae (sp.)
Terebellides cf. stroemi M. Sars, 1835
2
1
Terebella lapidaria Linnaeus, 1767
Terebella sp.
1
1
Syllis sp.
4
2
Syllis ferrani Alos & San Martin, 1987
3
2
Syllidae (sp.)
1
1
Sphaerosyllis sp.
Sthenelais boa (Johnston, 1839)
2
1
Sphaerosyllis pirifera Claparède, 1868
1
1
Sphaerosyllis hystrix Claparède, 1863
1
Sigambra tentaculata (Treadwell, 1941)
Scoloplos sp.
5
3
4
3
2
1
1
1
1
2
1
3
2
2
9
11
1
5
2
1
1
1
1
3
3
2
1
2
1
1
1
19
21
4
10
2
1
1
2
1
1
3
Drej 2
1
1
4
Drej 1
Scoletoma impatiens (Claparède, 1868)
İstasyonlar→
Scoletoma emandibulata mabiti (Ramos, 1976)
Sclerocheilus sp.
Rhodine loveni Malmgren, 1865
Türler↓
1
1
Drej 9
1
4
3
4
Drej 10
5
3
1
Drej 11
3
3
5
1
1
1
1
3
1
Drej 12
93
1
1
6
2
12
1
4
Nuculana pella (Linnaeus, 1767)
3
5
16
1
6
7
4
1
5
1
Limaria loscombi (G.B. Sowerby I, 1823)
3
5
3
2
1
Hyala vitrea (Montagu, 1803)
6
3
33
17
2
2
8
3
3
5
Gibbula spratti (Forbes, 1844)
1
1
Eulima glabra (da Costa, 1778)
1
1
2
7
Donacilla cornea (Poli, 1791)
3
1
Cylichnina laevisculpta (Granata-Grillo, 1877)
1
1
1
Ctena decussata (O.G. Costa, 1829)
2
Corbula gibba (Olivi, 1792)
Crepidula gibbosa Defrance, 1818
1
2
Clausinella fasciata (da Costa, 1778)
3
12
2
1
3
3
1
3
8
18
27
Drej 6
1
2
34
Drej 5
1
1
17
8
Drej 4
28
13
Drej 3
2
Drej 2
6
Drej 1
İstasyonlar→
Arcopella balaustina (Linnaeus, 1758)
Türler↓
1
3
6
7
5
8
1
9
24
8
1
1
3
1
3
1
2
2
5
12
16
Drej 7
Drej 8
9
15
6
1
74
8
1
2
7
2
1
11
3
18
53
84
3
1
1
1
2
Drej 9
1
2
2
1
Drej 10
1
2
Drej 11
3
3
2
11
7
Drej 12
94
Drej 3
1
1
32
Nucula nucleus (Linnaeus, 1758)
2
1
2
3
2
2
1
2
1
1
Raphitoma linearis (Montagu, 1803)
Raphitoma sp.
1
1
Raphitoma echinata (Brocchi, 1814)
9
Raphitoma histrix Bellardi, 1847
Raphitoma bicolor (Risso, 1826)
1
1
1
1
4
1
4
1
1
2
1
1
24
8
3
11
3
3
2
1
26
14
8
2
8
31
1
1
15
2
1
1
5
4
Drej 6
6
2
1
Drej 5
12
1
Drej 4
Odostomia conoidea (Brocchi, 1814)
1
1
4
2
Odostomia angusta Jeffreys, 1867
1
Nucula hanleyi Winckworth, 1931
Natica sp.
6
9
Nassarius corniculum (Olivi, 1792)
1
2
1
1
1
1
Drej 2
1
Drej 1
İstasyonlar→
Mitrella scripta (Linnaeus, 1758)
Mimachlamys varia Linnaeus, 1758
Mangelia sp.
Türler↓
3
2
1
18
9
4
10
19
7
1
9
17
12
1
1
6
3
Drej 7
Drej 8
1
1
84
62
5
91
12
1
24
1
2
1
2
1
1
Drej 9
4
1
1
8
Drej 10
2
1
Drej 11
1
4
1
6
Drej 12
95
1
2
Drej 3
1
3
Eurynome aspera (Pennant, 1777)
Galathea intermedia Liljeborg, 1851
1
Drej 5
4
3
Drej 6
3
1
2
1
2
4
3
7
1
1
7
4
Nebalia sp.
Mysida (sp.)
Medicorophium sp.
1
11
1
2
Lysianassa costae (Milne-Edwards, 1830)
3
80
1
1
1
2
3
7
3
1
2
1
3
11
3
3
1
8
2
14
1
1
2
Drej 8
Lysmata seticaudata (Risso, 1816)
1
1
5
29
2
2
2
1
1
2
2
13
2
4
2
1
Drej 7
Liocarcinus navigator (Herbst, 1794)
Liocarcinus maculatus (Risso, 1827)
1
1
Leucothoe lilljeborgi Boeck, 1861
Janira maculosa Leach, 1814
1
Iphinoe cf. serrata Norman, 1867
4
Ericthonius cf. punctatus (Bate, 1857)
Ebalia sp.
Dexamine spinosa (Montagu, 1813)
Cymodoce tuberculata Costa in Hope, 1851
Cymodoce sp.
2
11
Apseudopsis latreillii (Milne-Edwards, 1828)
2
Ampelisca sp.
CRUSTACEA
Vexillum (Pusiolina) tricolor (Gmelin, 1791)
3
4
1
2
1
1
2
1
1
Drej 4
3
1
3
Drej 2
Drej 1
2
İstasyonlar→
Venerupis decussata (Linnaeus, 1758)
Türler↓
1
Drej 9
1
Drej 10
1
Drej 11
1
Drej 12
96
Drej 3
11
1
1
1
1
Drej 4
5
1
1
Drej 5
3
Drej 6
PISCES
CHORDATA
1
1
5
8
7
Ophiura albida Forbes, 1839
1
1
1
Drej 8
1
8
1
2
3
Drej 7
Holothuroidae (sp.)
1
1
Drej 2
2
1
3
Drej 1
Amphiura chiajei Forbes, 1843
İstasyonlar→
Amphipholis squamata (Delle Chiaje, 1828)
ECHINODERMATA
Disporella hispida (Fleming, 1828)
BRYOZOA
Processa sp.
Processa edulis edulis (Risso, 1816)
Pisidia cf. longimana (Risso, 1816)
Paraphoxus oculatus (Sars, 1879)
Palaemon sp.
Türler↓
1
Drej 9
1
9
Drej 10
Drej 11
Drej 12
T.C.
BAKANLIĞI
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı
Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü
Mustafa Kemal Mah. Eskişehir Devlet Yolu (Dumlupınar Bulvarı) 9. km (Tepe Prime Yanı) Çankaya/ANKARA
Tel: +90 (312) 222 12 34 Faks: +90 (312) 222 26 61
http://www.csb.gov.tr/gm/tabiat
Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP)
Birlik Mahallesi 415. Cadde No. 11 06610 Çankaya/Ankara
Tel: +90 312 454 1100 Faks: +90 312 496 1463
http://www.tr.undp.org
Güçlü bireyler. Güçlü toplumlar.
Empowered lives.
Resilient nations.

Ayvalık Adaları Tabiat Parkı Denizel Biyolojik Çeşitlilik Çalışması

Transkript

Benzer belgeler

osmaniye defterdarlığı milli emlak müdürlüğünden satış ve kiralama

Bölüm Başkanımızın Atlas Dergisindeki Röportajı

Bu PDF dosyasını indir - Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi

PDF İndir - Selçuk Üniversitesi Fen Fakültesi Fen Dergisi

İndir

Mahremiyetinizi Koruyun

Aliaga Kıyı Temizliği Projesi 07112015

GEZİ PARKI - Boomerang İstanbul

Eski sigara fabrikası ve müştemilatının alışveriş merkezi veya otel

number 0042 from 11.06.2012