tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni

Transkript

T.C.
ADALET BAKANLIĞI
EĞİTİM DAİRESİ BAŞKANLIĞI
YARGI MEVZUATI BÜLTENİ
Bültenin Kapsadığı Tarihler
16-31 Ocak 2012
Yayımlandığı Tarih
31 Ocak 2012
Sayı
2012-2
İÇİNDEKİLER
-
-
-
-
Meteoroloji Genel Müdürlüğünün Merkez ve Taşra Teşkilatında Düzenleme
Yapılması Hakkında 2011/2632 Sayılı Karar
(R.G. 16 Ocak 2012 – 28175)
Kültür ve Turizm Bakanlığının Doğrudan Merkeze Bağlı Taşra Teşkilatı
Olarak İzmir İlinde İzmir Yenileme Alanı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge
Kurulu Müdürlüğü Kurulması Hakkında 2011/2596 Sayılı Karar
(R.G. 17 Ocak 2012 – 28176)
Arazi Toplulaştırması Hakkında Karar
(R.G. 17 Ocak 2012 – 28176)
Bazı Yerleşim Birimlerinin “Uygulama Alanı” Olarak Tespiti, Bazı Yerleşim
Alanlarında Dağıtılacak Toprak Normunun Belirlenmesi, Bazı Yerleşim
Birimlerinin Bakanlar Kurulu Kararı Kapsamından Çıkarılması Hakkında
2012/2682 Sayılı Karar
(R.G. 17 Ocak 2012 – 28176)
İşkolu Tespit Kararı (No: 2012/1)
(R.G. 17 Ocak 2012 – 28176)
Danıştay Onbeşinci Dairesine Ait Karar
(R.G. 17 Ocak 2012 – 28176)
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna Başkanlığına Ait Atama Kararları
(R.G. 18 Ocak 2012 – 28177)
Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği Petrol Mühendisleri Odası Serbest
Petrol ve Doğal Gaz Mühendisliği Hizmetleri Uygulama, Tescil, Denetim
ve Asgari Ücret Yönetmeliği
(R.G. 18 Ocak 2012 – 28177)
Yüksek Seçim Kurulunun 14/1/2012 Tarih ve 15 Sayılı Kararı
(R.G. 18 Ocak 2012 – 28177)
(R.G. 18 Ocak 2012 – 28177)
1
-
-
-
-
(R.G. 18 Ocak 2012 – 28177)
İstanbul Liman Tüzüğünün Yürürlükten Kaldırılmasına Dair Tüzük
(R.G. 19 Ocak 2012 – 28178)
Adlî Tıp Kurumu Kanunu Uygulama Yönetmeliğinde Değişiklik
Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 19 Ocak 2012 – 28178)
Özel Müzeler ve Denetimleri Hakkında Yönetmelikte Değişiklik
(R.G. 19 Ocak 2012 – 28178)
Korunması Gerekli Taşınır Kültür ve Tabiat Varlıklarının Tasnifi, Tescili ve
Müzelere Alınmaları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair
Yönetmelik
(R.G. 19 Ocak 2012 – 28178)
5627 Sayılı Enerji Verimliliği Kanununun 10 Uncu Maddesine ve 5326
Sayılı Kabahatler Kanununun 3 Üncü ve 17/7 Nci Maddelerine Göre 2012
Yılında Uygulanacak Olan İdarî Para Cezalarına İlişkin Tebliğ (No: 2012/2)
(R.G. 19 Ocak 2012 – 28178)
(R.G. 21 Ocak 2012 – 28180)
Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık Uygulama Tebliğinde Değişiklik
Yapılmasına Dair Tebliğ
(R.G. 21 Ocak 2012 – 28180)
Alkollü İçki Üretiminde Kullanılacak Ambalaj Materyali ile İlgili Tütün ve
Alkol Piyasası Düzenleme Kurulu Karar
(R.G. 21 Ocak 2012 – 28180)
Anayasa Mahkemesinin E: 2010/90, K:2012/1 (Yürürlüğü Durdurma) Sayılı
Kararı (9/6/1932) Tarihli ve 2004 Sayılı Kanunda Değişiklik Yapan
17/7/2003 Tarihli ve 4949 Sayılı Kanun ile İlgili)
(R.G. 21 Ocak 2012 – 28180)
Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü İşyurtları ilanı
(R.G. 21 Ocak 2012 – 28180)
2012/2688 8/1/2002 Tarihli ve 4736 Sayılı Kanunun 1 İnci Maddesinin
Birinci Fıkrası Hükmünden Muaf Tutulacakların Tespitine Dair Karar
(R.G. 24 Ocak 2012 – 28183)
2012/2693 6772 Sayılı Kanun Kapsamına Giren Kurumlarda Çalışan İşçilere
2012 Yılında Yılında Yapılacak İlave Tediyenin Ödenmesi Hakkında Karar
(R.G. 24 Ocak 2012 – 28183)
Ürünlerin Ülkeye Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair
Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 24 Ocak 2012 – 28183)
Kamu İhale Tebliği ( No: 2012/1)
R.G. 24 Ocak 2012 – 28183)
Adalet Bakanlığından İlan
(R.G. 24 Ocak 2012 – 28183)
2012/2680 Millî Güvenlik Bilgisi Öğretimi Yönetmeliğinin yürürlükten
kaldırılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 25 Ocak 2012 – 28184)
Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 25 Ocak 2012 – 28184)
2
-
-
-
-
-
(R.G. 25 Ocak 2012 – 28184)
Anayasa Mahkemesinin E: 2010/51,K: 2011/137 Sayılı Kararı (1/7/2003
Tarih ve 4915 Sayılı Kanunda Değişiklik Yapan 23/1/2008 Tarihli 5728
Sayılı Kanun İle İlgili)
(R.G. 25 Ocak 2012 – 28184)
Anayasa Mahkemesinin E: 2010/1,K: 2011/149 Sayılı Kararı (4/12/2004
Tarih ve 5271 Sayılı Kanunda Değişiklik Yapan 6/12/2006 Tarihli 5560
Sayılı Kanun İle İlgili)
(R.G. 25 Ocak 2012 – 28184)
Anayasa Mahkemesinin E:2010/77, K: 2011/163 Sayılı Kararı (3/7/2005
Tarih ve 5393 Sayılı Kanun ile İlgili)
(R.G. 25 Ocak 2012 – 28184)
(R.G. 25 Ocak 2012 – 28184)
(R.G. 25 Ocak 2012 – 28184)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Ürdün Haşimi Krallığı Hükümeti
Arasında Gümrük Konularında İşbirliği ve Karşılıklı Yardım Anlaşmasının
Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun
(R.G. 26 Ocak 2012 – 28185)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Gürcistan Hükümeti Arasında Kara
Gümrük Geçiş Noktalarının Ortak Kullanımına İlişkin Mutabakat Zaptının
Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun
(R.G. 26 Ocak 2012 – 28185)
Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik
Yapılmasına Dair Kanun
(R.G. 26 Ocak 2012 – 28185)
Cumhurbaşkanı Seçimi Kanunu
(R.G. 26 Ocak 2012 – 28185)
Hükümlü Muhittin TAŞ’ın Kalan Cezasının Kaldırılması Hakkında Karar
(No: 2012/1)
(R.G. 26 Ocak 2012 – 28185)
Hükümlü Kısmet GENÇ’ın Kalan Cezasının Kaldırılması Hakkında Karar
(No: 2012/2)
(R.G. 26 Ocak 2012 – 28185)
Hükümlü Erol BOZSÜT’ün Kalan Cezasının Kaldırılması Hakkında Karar
(No: 2012/3)
(R.G. 26 Ocak 2012 – 28185)
Hükümlü Hayati EKİNCİ’nin Kalan Cezasının Kaldırılması Hakkında Karar
(No: 2012/4)
(R.G. 26 Ocak 2012 – 28185)
Yargıtay 9. Hukuk Dairesine Ait Karar
(R.G. 26 Ocak 2012 – 28185)
2012/2697 Mal ve Hizmetlere Uygulanacak Katma Değer Vergisi
Oranlarının Tespitine İlişkin Kararda Değişiklik Yapılmasına Dair Karar
(R.G. 27 Ocak 2012 – 28186)
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna Ait Atama Kararları
(R.G. 27 Ocak 2012 – 28186)
3
-
-
-
-
-
-
Adlî Tıp Kurumu Başkan Yardımcılığına, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi
Adlî Tıp Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Fatih YAĞMUR'un
Görevlendirilmesi Hakkında Karar
(R.G. 27 Ocak 2012 – 28186)
Adalet Bakanlığından Münhal Noterlikler İlanı
(R.G. 27 Ocak 2012 – 28186)
2012/2690 Belgesiz İhracat Kredileri ile Vergi Resim ve Harç İstisnası
Hakkında Kararda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Karar
(R.G. 28 Ocak 2012 – 28187)
2012/2701 Adana İli, Seyhan İlçesinde Bulunan ve Ekli Listede Mahalle
Adları ile Ada ve Parsel Numaraları Gösterilen Taşınmazların Kentsel
Dönüşüm ve Yenileme Çalışmaları Kapsamında Seyhan Belediyesi
Tarafından Acele Kamulaştırılması Hakkında Karar
(R.G. 28 Ocak 2012 – 28187)
2012/2708 Kocaeli İli, Kartepe İlçesinde Bulunan ve Ekli Kroki ile Listede
Sınır ve Koordinatları Gösterilen Alanın Kartepe Kent Merkezi Kentsel
Dönüşüm ve Gelişim Proje Alanı İlan Edilmesi Hakkında Karar
(R.G. 28 Ocak 2012 – 28187)
Adlî Tıp Kurumu Birinci Adlî Tıp İhtisas Kurulu Başkanlığına, Akdeniz
Üniversitesi Tıp Fakültesi Adlî Tıp Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr.
İbrahim ÜZÜN’ün Görevlendirilmesi Hakkında Karar
(R.G. 28 Ocak 2012 – 28187)
Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinde Değişiklik
(R.G. 28 Ocak 2012 – 28187)
(R.G. 28 Ocak 2012 – 28187)
Marka Tescil Başvurularına Ait Mal Ve Hizmetlerin Sınıflandırılmasına
İlişkin Tebliğ
(Tpe: 2012/2)
(R.G. 28 Ocak 2012 – 28187)
Anayasa Mahkemesi Üyeliğine, Danıştay Üyesi Muammer TOPAL’ın
Seçilmesi Hakkında Karar (No 2012/5)
(R.G. 30 Ocak 2012 – 28189)
2012/2706 Ankara İli, Beypazarı İlçesinde Bulunan Bazı Alanların Kurtuluş
1. Bölge Kentsel Dönüşüm ve Gelişim Proje Alanı ilan Edilmesi Hakkında
Karar
(R.G. 31 Ocak 2012 – 28190)
Su Hayvanlarının Sağlık Koşulları ile Hastalıklarına Karşı Korunma ve
Mücadele Yönetmeliği
(R.G. 31 Ocak 2012 – 28190)
Savunma Sanayii Güvenliği Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair
Yönetmelik
(R.G. 31 Ocak 2012 – 28190)
Devlet Memurları Kanunu Genel Tebliği (Seri No: 162)
(R.G. 31 Ocak 2012 – 28190)
Çek Defterlerinin Baskı Şekline, Bankaların Hamile Ödemekle Yükümlü
Olduğu Miktar ile Çek Düzenleme ve Çek Hesabı Açma Yasağı Kararlarının
Bildirilmesine ve Duyurulmasına İlişkin Tebliğ (Sayı : 2010/2)’de
Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Sayı : 2012/1)
(R.G. 31 Ocak 2012 – 28190)
4
-
Adalet Bakanlığından İlan
(R.G. 31 Ocak 2012 – 28190)
2012 Ocak Ayında İstifa Eden, İsteği Üzerine ve Yaş Haddinden Emekliye
Ayrılan Hâkim ve Savcıları Belirtir Liste
Karar Sayısı : 2011/2632
Meteoroloji Genel Müdürlüğünün merkez ve taşra teşkilatında düzenleme yapılması
hakkındaki ekli Kararın yürürlüğe konulması; Orman ve Su İşleri Bakanlığının 7/12/2011
tarihli ve 56998 sayılı yazısı üzerine, 27/9/1984 tarihli ve 3046 sayılı Kanunun 16 ncı ve 17
nci maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 22/12/2011 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep 5anay ERDOĞAN
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
5
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim,
Teknoloji Bakanı
Sanayi
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
A. DAVUTOĞLU
E. GÜNAY
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı
Çevre ve Şehircilik Bakanı Dışişleri
Ekonomi Bakanı V.
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı
Gençlik ve Spor Bakanı
Hayvancılık BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı
İ. N. ŞAHİN
İçişleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
Kalkınma Bakanı Kültür ve Turizm Bakanı
H. YAZICI
Gıda,
Tarım
M. ŞİMŞEK
Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim Bakanı Milli Savunma BakanıOrman ve Su İşleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Sağlık BakanıUlaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanı
6
ve
Bakanı
ve
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
[R.G.16 Ocak 2012 – 28175]
—— • ——
BAKANLAR KURULU KARARLARI
Kültür ve Turizm Bakanlığının doğrudan merkeze bağlı taşra teşkilatı olarak İzmir
İlinde İzmir Yenileme Alanı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü kurulması;
adı geçen Bakanlığın 29/11/2011 tarihli ve 241922 sayılı yazısı üzerine; 27/9/1984 tarihli ve
3046 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendine göre, Bakanlar
Kurulu’nca 16/12/2011 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
B. ARINÇ
M. ŞİMŞEK
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
Başbakan YardımcısıBaşbakan Yardımcısı V.Başbakan YardımcısıBaşbakan Yardımcısı
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
A. DAVUTOĞLU M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
İ. N. ŞAHİN
İçişleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
H. YAZICI
Gıda,
Tarım
M. ŞİMŞEK
Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim BakanıMilli Savunma BakanıOrman ve Su İşleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G.17 Ocak 2012 – 28176]
—— • ——
18
ve
Ekli listede ili, ilçesi ve sınırları belirtilen yerlerde arazi toplulaştırması yapılması; Gıda,
Tarım ve 19anayi19uarl Bakanlığının 20/12/2011 tarihli ve 12765 sayılı yazısı üzerine,
3/7/2005 tarihli ve 5403 sayılı Kanunun 17 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca
2/1/2012 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
İ. N. ŞAHİN
İçişleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
H. YAZICI
Gıda,
Tarım
M. ŞİMŞEK
Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
19
ve
20
[R.G.17 Ocak 2012 – 28176]
—— • ——
1- Ekli (©) sayılı listede belirtilen yerleşim birimlerinin “Uygulama Alanı” olarak
tespiti,
2- Ekli (II) sayılı listede yer alan yerleşim alanlarında dağıtılacak toprak normunun aynı
listede gösterildiği şekilde belirlenmesi,
3- Ekli (III) sayılı listede yer alan yerleşim birimlerinin aynı listede gösterilen Bakanlar
Kurulu kararları kapsamından çıkarılması;
Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığının 20/12/2011 tarihli ve 12762 sayılı yazısı
üzerine, 22/11/1984 tarihli ve 3083 sayılı Kanunun 3 üncü ve 8 inci maddelerine göre,
Bakanlar Kurulu’nca 2/1/2012 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
İ. N. ŞAHİN
İçişleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
H. YAZICI
Gıda,
Tarım
M. ŞİMŞEK
Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Sağlık BakanıUlaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakan
21
ve
22
23
24
25
26
[R.G.17 Ocak 2012 – 28176]
—— • ——
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:
İŞKOLU TESPİT KARARI
Karar No
: 2012/1
İşyeri
: Altınkılıçlar Gıda San. Ve Tic. A.Ş.
İstiklal Mah. Çevre Sok. No: 5
Esenyurt/İSTANBUL
SGK Sicil No. : 1039583.034
Tespiti İsteyen :
Öz Gıda-İş Sendikası
İnceleme
: Altınkılıçlar Gıda San. Ve Tic. A.Ş.’de Bakanlığımızca yapılan
incelemede; işyerinde her cins kakao, kakao mamulleri, toz ve çekirdek kakao ile kahve ve
kahveden mamul ürünlerin imalatının yapıldığı ve yapılan bu işlerin İşkolları Tüzüğü’nün 04
sıra numaralı “Gıda sanayii” işkolunda yer aldığı tespit edilmiştir.
Karar: Altınkılıçlar Gıda San. Ve Tic. A.Ş. işyerinde yapılan işlerin niteliği itibariyle
İşkolları Tüzüğü’nün 04 sıra numaralı “Gıda sanayii” işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin
Resmî Gazete’de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 4’üncü maddesi
gereğince karar verilmiştir.
[R.G.17 Ocak 2012 – 28176]
—— • ——
Danıştay Onbeşinci Daire Başkanlığından:
Esas No
: 2011/163
Karar No
: 2011/3444
Kanun Yararına Temyiz Eden : Danıştay Başsavcılığı
Davacı
: Transmed Saç ve Kozmetik Cerrahi Kliniği Tic. Ltd. Şti.
Vekili
: Av. Oktay Karaşahin
İnebolu Sok. Sefa Apt. No:55/3 Setüstü-Kabataş/İSTANBUL
Davalı
: Gümrük ve Ticaret Bakanlığı/ANKARA
(Sanayi ve Ticaret Bakanlığı)
İstemin Özeti
: Davacı şirket tarafından 4077 sayılı Tüketicinin Korunması
Hakkında Kanun hükümlerine aykırı davranıldığından bahisle 59.192-TL idarî para cezası
verilmesine ilişkin 10/7/2007 tarih ve 142 sayılı Reklam Kurulu kararının iptali istemiyle
açılan davanın süre aşımı nedeniyle reddine karar veren Ankara 6. İdare Mahkemesi’nin
13/9/2007 tarih ve E: 2007/902, K: 2007/1375 sayılı kararının; davacı şirketin başvurusu
üzerine Danıştay Başsavcılığı tarafından 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 51.
maddesi uyarınca kanun yararına bozulması istenilmektedir.
Danıştay Tetkik Hakimi
:
Mehmet Fatih Işık
Düşüncesi
: İdare Mahkemesi kararının 2577 sayılı Kanun’un 51. maddesi
uyarınca kanun yararına ve hükmün hukuki sonuçlarına etkili olmamak üzere bozulması
gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Başsavcısı : Tansel Çölaşan
Düşüncesi
: Transmed Saç ve Kozmetik Cerrahi Kliniği Ticaret Limited
Şirketine idari para cezası verilmesine ilişkin Reklam Kurulunun 10/7/2007 tarihli ve 142
sayılı kararının iptali istemiyle açılan davayı; 23/7/2007 tarihinde tebliğ edilen işleme karşı
27
4077 sayılı Kanunun 26. maddesinde yedi gün olarak belirlenen dava açma süresinin son
günü olan 30/7/2007 tarihine kadar açılması gereken davanın 3.8.2007 tarihinde Mahkeme
kayıtlarına geçen dilekçe ile açıldığı gerekçesiyle süre aşımı yönünden reddeden Ankara 6.
İdare Mahkemesinin 13/9/2007 tarihli ve E: 2007/902, K: 2007/1375 sayılı kararının 2577
sayılı Kanunun 51. maddesi uyarınca kanun yararına temyiz edilmesi davacı tarafından
istendiğinden, konu incelendi.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 4. maddesinde “Dilekçeler ve
savunmalar ile davalara ilişkin her türlü evrak, Danıştay veya ait olduğu mahkeme
başkanlıklarına veya bunlara gönderilmek üzere idare veya vergi mahkemesi başkanlıklarına,
idare veya vergi mahkemesi bulunmayan yerlerde asliye hukuk hakimliklerine veya yabancı
memleketlerde Türk konsolosluklarına verilebilir.”, 6. maddesinin (1) numaralı fıkrasında ise
“Danıştay, idare mahkemesi ve vergi mahkemesi başkanlıklarına veya 4. maddede yazılı
yerlere verilen dilekçelerin harç ve posta ücretleri alındıktan sonra deftere derhal kayıtları
yapılarak kayıt tarih ve sayısı dilekçenin üzerine yazılır. Dava bu kaydın yapıldığı tarihte
açılmış sayılır. “ kuralına yer verildiğinden, yetkili idare mahkemesine gönderilmek üzere
başka yerde kurulu bulunan idare veya vergi mahkemesi başkanlıklarına dava dilekçelerinin
verilebileceği, bu mahkemelerce harç ve posta ücretleri alındıktan sonra dava dilekçelerinin
derhal deftere kayıtlarının yapılması gerektiği, bu kaydın © şekilde geciktirilemeyeceği, başka
bir anlatımla harç ve posta ücretlerinin alınması ile deftere kayıt işlemlerinin arada bir zaman
farkı olmaksızın hemen yapılmasının zorunlu olduğu ve davanın bu kaydın yapıldığı tarihte
açılmış sayılacağı, bu itibarla dava dilekçesinin harç ve posta ücreti alınarak deftere kaydının
yapıldığı günden sonraki bir tarihte hakim tarafından mahkeme kalemine havale edilmiş
olmasının bu durumu değiştirmeyeceği açıktır.
Dosyanın incelenmesinden,davacı şirket tarafından İstanbul Bölge İdare Mahkemesi
veznesine başvurma harcı, karar harcı, vekaletname harcı ve yürütmenin durdurulması harcı
ile posta avansının 30/7/2007 tarihinde yatırıldığı ve Ankara İdare Mahkemesine gönderilmek
üzere İstanbul İdare Mahkemesine verilen dava dilekçesinin aynı tarihte nöbetçi hakim
tarafından Ankara İdare Mahkemesine havale edildiği, dava dilekçesinin Ankara’ya
ulaşmasından sonra Ankara’da kurulu bulunan idare mahkemeleri arasında dağıtım
yapılabilmesi için nöbetçi hakim tarafından konulan havale kaydının ise 3/8/2007 tarihli
olduğu anlaşılmaktadır.
Bu duruma göre, davacıya 23/7/2007 tarihinde tebliğ edilen idari para cezasının iptali
istemiyle 4077 sayılı Kanunun 26. maddesinde öngörülen yedi günlük dava açma süresinin
son günü olan 30/7/2007 tarihinde Ankara İdare Mahkemesine gönderilmek üzere İstanbul
İdare Mahkemesine verilen ve aynı gün harcı ve posta avansı tahsil edilen dilekçe ile açılan
davada süre aşımı bulunmadığından, Ankara’da kurulu bulunan idare mahkemeleri arasındaki
dağıtıma esas olmak üzere yapılan havale kayıt tarihine itibar edilmek suretiyle davanın süre
aşımı bakımından reddine ilişkin olarak verilen karar niteliği bakımından yürürlükteki hukuka
aykırı bir sonucu ifade etmektedir.
Açıklanan nedenlerle kanun yararına temyiz isteminin kabulü ile Mahkeme kararının
bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce gereği görüşüldü:
8/6/2011 tarih ve 27958 sayılı mükerrer Resmî Gazete’de yayımlanan 635 ve 640 sayılı
Kanun Hükmünde Kararnameler uyarınca Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nın tüzel kişiliğinin
kaldırıldığı ve Gümrük ve Ticaret Bakanlığı’nın kurularak Tüketicinin Korunması ve Piyasa
Gözetimi Genel Müdürlüğü’nün adı geçen Bakanlığa bağlandığı anlaşıldığından, Gümrük ve
Ticaret Bakanlığı’nın davalı idare olarak kabul edilmesinden sonra işin esasına geçildi:
Dava; 4077 sayılı Kanun hükümlerine aykırı davranıldığı belirtilerek davacı şirkete
59.192-TL idarî para cezası verilmesine ilişkin 10/7/2007 tarih ve 142 sayılı Reklam Kurulu
kararının iptali istemiyle açılmıştır.
Ankara 6. İdare Mahkemesi’nce; dava konusu işlemin 23/7/2007 tarihinde davacı
şirkete tebliğ edildiği, 4077 sayılı Kanun’un 26. maddesi uyarınca bu işleme karşı 7 gün
içerisinde en geç 30/7/2007 tarihine kadar dava açılması gerekirken, bu süre geçirildikten
sonra 3/8/2007 tarihinde açılan davanın 2577 sayılı Kanun’un 15/1-b maddesi uyarınca
esasının incelenmesi olanağı bulunmadığı gerekçesiyle, davanın süre aşımı nedeniyle reddine
karar verilmiştir.
28
Danıştay Başsavcılığı’nca, anılan kararın hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek temyizen
kanun yararına bozulması istenilmektedir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 51. maddesinde, idare mahkemelerince
“kesin olarak verilen” kararların da kanun yararına temyiz olunacağına ilişkin açık bir
düzenleme bulunmamakla birlikte, kanun yararına bozmanın amaç ve işlevi dikkate
alındığında idare mahkemesince verilen kesin kararların da kanun yararına temyiz
olunabileceğine karar verilerek, esasa geçildi:
2577 sayılı Kanun’un 4. maddesinde; dilekçeler ve savunmalar ile davalara ilişkin her
türlü evrakın, Danıştay veya ait olduğu mahkeme başkanlıklarına veya bunlara gönderilmek
üzere idare veya vergi mahkemesi başkanlıklarına, idare veya vergi mahkemesi bulunmayan
yerlerde asliye hukuk hakimliklerine veya yabancı memleketlerde Türk konsolosluklarına
verilebileceği, 6. maddesinin birinci fıkrasında ise; Danıştay, idare mahkemesi ve vergi
mahkemesi başkanlıklarına veya 4. maddede yazılı yerlere verilen dilekçelerin harç ve posta
ücretleri alındıktan sonra deftere derhal kayıtları yapılarak kayıt tarih ve sayısının dilekçenin
üzerine yazılacağı, davanın bu kaydın yapıldığı tarihte açılmış sayılacağı kuralına yer
verilmiştir.
4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un uyuşmazlık tarihinde yürürlükte
bulunan 26. maddesinin ikinci fıkrasında ise; bu Kanun’da öngörülen para cezalarına karşı
tebliğ tarihinden itibaren en geç yedi gün içerisinde yetkili idare mahkemesine itiraz
edilebileceği, itirazın idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmayacağı ve zaruret
görülmeyen hallerde evrak üzerinde inceleme yapılarak en kısa sürede sonuçlandırılacağı,
itiraz üzerine idare mahkemesince verilen kararların kesin olduğu hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; davacı şirkete 4077 sayılı Kanun uyarınca verilen idarî para
cezasının 23/7/2007 tarihinde tebliğ edildiği, bu işleme karşı Ankara İdare Mahkemesine
gönderilmek üzere, 30/7/2007 tarihinde İstanbul İdare Mahkemesi kayıtlarına giren dilekçe ile
dava açıldığı, aynı tarihte harç ve posta giderlerinin yatırıldığı, 2577 sayılı Kanun’un 6.
maddesi uyarınca dava dilekçesinin İstanbul İdare Mahkemesi kayıtlarına giriş tarihi esas
alındığında, davanın 4077 sayılı Kanun’un 26. maddesine uygun olarak süresinde açıldığı
anlaşılmaktadır.
Bu durumda; davayı süre aşımı nedeniyle reddeden İdare mahkemesi kararının kanun
yararına bozulması gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle, Danıştay Başsavcılığı tarafından yapılan kanun yararına temyiz
isteminin kabulü ile Ankara 6. İdare Mahkemesi’nin 13/9/2007 tarih ve E: 2007/902, K:
2007/1375 sayılı kararının, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 51. maddesi
uyarınca hükmün hukuki sonuçlarına etkili olmamak üzere KANUN YARARINA
BOZULMASINA, kararın birer örneğinin ilgili Gümrük ve Ticaret Bakanlığı ile Danıştay
Başsavcılığı’na gönderilmesine ve kararın Resmî Gazete’de yayımlanmasına, 2/11/2011
tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
[R.G.17 Ocak 2012 – 28176]
—— • ——
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başkanlığından:
Adlî ve idarî yargı hâkim ve Cumhuriyet savcılarının 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar
Kanunu gereğince atanmalarına ilişkin kararname aşağıda gösterilmiştir.
BİRİNCİ DAİRE KARARI: 26.12.2011/2678
Ankara Hâkimliğine, Adalet Bakanlığı Avrupa Birliği Genel Müdürlüğü Daire Başkanı
olup, Genel Müdür Yardımcılığında vekaleten görevli 24440 Şakir Bülent FINDIKLI,
Ankara Hâkimliğine, Van Hâkimi 33858 Arzu Esra KOTAN,
Sincan Hâkimliğine, Van Hâkimi 38066 Mehmet TUNÇ,
İzmir Hâkimliğine, Van Ağır Ceza Mahkemesi Başkanı 39766 Serdar ERGÜL,
Ankara Hâkimliğine, Adalet Bakanlığı Tetkik Hâkimi olup, © Hukuk ve Dış İlişkiler
Genel Müdürlüğü İnsan Hakları Daire Başkanlığında vekaleten görevli 39882 Talip AYDIN,
Ankara Cumhuriyet Savcılığına, Van Cumhuriyet Savcısı 40091 Selçuk KOCAMAN,
29
İstanbul Cumhuriyet Savcılığına, Van Cumhuriyet Başsavcı Vekili 40243 Yılmaz
KISTI,
İstanbul Hâkimliğine, Van Ağır Ceza Mahkemesi Başkanı 40267 Bülent KINAY,
Kırıkkale Hâkimliğine, Van Hâkimi 40828 Onur TEKER,
Van Ağır Ceza Mahkemesi Başkanlığına, Van Hâkimi 41388 Behçet AŞILAR,
Van Ağır Ceza Mahkemesi Başkanlığına, Van Hâkimi 42440 Muhammet Ali KAVAK,
Bolu Hâkimliğine, Van Hâkimi 42487 Hatice ÖZTÜRK,
Van Cumhuriyet Başsavcı Vekilliğine, Van Cumhuriyet Savcısı 42608 Halil YILAR,
İstanbul Cumhuriyet Savcılığına, Van Cumhuriyet Savcısı 42849 Durmuş YİĞİT,
Bandırma Hâkimliğine, Erciş Hâkimi 98215 Yakup ASİL,
Çeşme Hâkimliğine, Erciş Hâkimi 104705 Fatih SAZAK,
Samsun Vergi Mahkemesi Üyeliğine, Van Vergi Mahkemesi Üyesi 101760 Abdulkadir
ÖZDEMİR,
Konya İdare Mahkemesi Üyeliğine, Van İdare Mahkemesi Üyesi 118417 Hüseyin
BABAOĞLU,
Naklen atanmışlardır.
—— • ——
Adlî yargı hâkim ve Cumhuriyet savcılarının 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu
gereğince atanmalarına ilişkin kararname aşağıda gösterilmiştir.
BİRİNCİ DAİRE KARARI: 04.01.2012/32
Adana Hâkimliğine, Yargıtay Tetkik Hâkimi 29524 Belgin ATAY,
Menemen Cumhuriyet Savcılığına, Trabzon Cumhuriyet Savcısı 30830 Mehmet Özcan
KÜÇÜKÖZ,
Ankara Cumhuriyet Başsavcı Vekilliğine, Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu
Başmüfettişi 31039 Zeki BAYRAK,
Ankara Hâkimliğine, Adalet Başmüfettişi 32318 İsmail İNCEOĞLU,
Ankara Hâkimliğine, Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdür Yardımcısı
33449 Cengiz GÜLER,
Yargıtay Cumhuriyet Savcılığına, Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başmüfettişi
33452 Fevzi YILDIRIM,
Ankara Hâkimliğine, Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başmüfettişi 34217 Oktay
ACU,
İstanbul Hâkimliğine, Yargıtay Tetkik Hâkimi 34903 Necla YILMAZ,
Ankara Hâkimliğine, Adalet Başmüfettişi 35820 Mustafa AYDIN,
Ankara Cumhuriyet Savcılığına, Adalet Bakanlığı Tetkik Hâkimi 36922 Mustafa
DEMİR,
Ankara Cumhuriyet Savcılığına, Adalet Bakanlığı Tetkik Hâkimi 38101 Murat TÜRK,
Yargıtay Cumhuriyet Savcılığına, Adalet Başmüfettişi 39678 İlyas ÖZBEK,
Şanlıurfa Hâkimliğine, Yargıtay Tetkik Hâkimi 39999 Ayfan PISIL,
Bolu Hâkimliğine, Yargıtay Tetkik Hâkimi 42381 Emin KAYA,
Trabzon Cumhuriyet Savcılığına, Yargıtay Tetkik Hâkimi 42426 Yüceler ASLAN,
Torbalı Hâkimliğine, Fındıklı Hâkimi 101509 Mahmut Yalçın SÖĞÜTLÜ,
Turhal Cumhuriyet Savcılığına, Yargıtay Tetkik Hâkimi 107425 Ekrem GÜVEN,
Turgutlu Cumhuriyet Savcılığına, Kuyucak Cumhuriyet Savcısı 107452 Fatih Mehmed
TOK,
Kavak Cumhuriyet Savcılığına, Başkale Cumhuriyet Savcısı 107512 Mustafa Eyyub
DEMİRBAŞ,
Balâ Hâkimliğine, Sarıkaya Hâkimi 120665 Sabahettin GÜLGÜN,
Samsun Bölge İdare Mahkemesi Üyeliğine, Danıştay Tetkik Hâkimi 32696 İsmail
SAKLI,
Anayasa Mahkemesi Raportörlüğüne, Ankara İdare Mahkemesi Üyesi 94869 Bahadır
YALÇINÖZ,
Erzurum İdare Mahkemesi Üyeliğine, Edirne İdare Mahkemesi Üyesi 101790 İlhan
KARKA,
Danıştay Tetkik Hâkimliğine, Kayseri İdare Mahkemesi Üyesi 118410 Emine Tuba
ÇÜGEN,
Edirne İdare Mahkemesi Üyeliğine, Danıştay Tetkik Hâkimi 118423 Temel KALELİ,
30
Naklen atanmışlardır.
[R.G.18 Ocak 2012 – 28177]
—— • ——
YÖNETMELİK
Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği Petrol Mühendisleri Odasından:
TÜRK MÜHENDİS VE MİMAR ODALARI BİRLİĞİ PETROL MÜHENDİSLERİ
ODASI SERBEST PETROL VE DOĞAL GAZ MÜHENDİSLİĞİ HİZMETLERİ
UYGULAMA, TESCİL, DENETİM VE ASGARİ ÜCRET YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; serbest petrol ve doğal gaz mühendisliği
hizmetleri üreten kişi ve kuruluşların mesleki etkinliklerinin Petrol Mühendisleri Odası
tarafından denetlenmesini, üretilen hizmetlerin, mesleki esaslar, ülke ve meslektaş yararları
yönünde gelişmesini, ilgili mevzuata, ülkemizde geçerli standartlara uygunluğunu sağlamak;
Petrol Mühendisleri Odası tarafından belirlenen asgari ücretlerin uygulanmasına, meslektaşlar
arasında haksız rekabetin önlenmesine, serbest petrol ve doğal gaz hizmeti veren kişi ve
kuruluşların mesleki denetim, kapasite ve yeterlilik açısından değerlendirmeye esas
kayıtlarının tutulmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, serbest petrol ve doğal gaz mühendisliği hizmetlerini
veren, mesleki ürünleri üreten, bu hizmetleri yapan, uygulayan gerçek veya tüzel kişileri
kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 27/1/1954 tarihli ve 6235 sayılı Türk Mühendis ve
Mimar Odaları Birliği Kanununun 39 uncu maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar ve kısaltmalar
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Asgari ücret: Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği Petrol Mühendisleri Odası
Yönetim Kurulu tarafından her yıl belirlenen, her türden serbest petrol ve doğal gaz
mühendisliği hizmeti için uygulanacak en az ücreti,
b) Birlik (TMMOB): Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliğini,
c) Büro tescil belgesi (BTB): Odaya kayıt ve tescilini yaptırmış, serbest petrol ve doğal
gaz mühendisliği hizmetlerini üretmek için kurulan veya faaliyet konuları arasında petrol ve
doğal gaz mühendisliği hizmetleri bulunan bürolara Oda tarafından verilen ve bu hizmetleri
üretmeye, yapmaya ve uygulamaya yetkili olduğunu gösteren belgeyi,
ç) Oda (PMO): TMMOB Petrol Mühendisleri Odasını,
d) PDGM: Petrol mühendisliği ile petrol ve doğal gaz mühendisliği lisans öğrenimini
tamamlamış, Odaya karşı tüm yükümlülüklerini yerine getirerek üyelik sıfatını koruyan,
TMMOB ve Oda mevzuatı uyarınca çalışması yasaklanmamış petrol mühendisi, petrol ve
doğal gaz mühendisi ve yüksek mühendislerini,
e) PDGMH: Petrol ve doğal gaz mühendisliği hizmetlerini,
31
f) SPDGMM: Petrol ve doğal gaz mühendislik, müşavirlik hizmetlerinden biri veya bir
kaçını, kendi adına, ortak sıfatıyla veya ücretli çalışan olarak yürüten, Oda tarafından verilen
serbest petrol ve doğal gaz mühendislik, müşavirlik belgesine sahip petrol mühendisi ile
petrol ve doğalgaz mühendislerini,
g) SPDGMM belgesi: SPDGMM’ye Oda tarafından verilen ve serbest petrol ve doğal
gaz mühendislik, müşavirlik hizmetlerini yapmaya yetkili olduğunu gösteren belgeyi,
ğ) SPDGMMH: SPDGMM’nin yapmaya yetkili olduğu serbest petrol ve doğal gaz
mühendislik, müşavirlik hizmetlerini,
h) Tescilli büro: Serbest petrol ve doğal gaz mühendislik, müşavirlik hizmeti vermek
üzere Odaya kayıt ve tescil yaptıran, tescil sonucunda BTB almaya hak kazanıp ilgili sicile
kaydı yapılan ve bünyesinde SPDGMM belgesi sahibi en az bir petrol mühendisi veya petrol
ve doğal gaz mühendisini ücretli, sözleşmeli veya ortak olarak bulunduran gerçek veya
tüzelkişiyi,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Hizmet Alanları ve Belgelendirme
Serbest petrol ve doğal gaz mühendislik, müşavirlik hizmetleri
MADDE 5 – (1) SPDGMM ile ilgili başlıca hizmet alanları şunlardır:
a) Ön çalışma ve uygulanabilirlik hizmetleri.
b) Araştırma, geliştirme ve planlama hizmetleri.
c) Proje hizmetleri.
Ç) Keşif, şartname, sipariş dosyası, sözleşme ve ihale hazırlama, düzenleme ve
değerlendirme hizmetleri.
d) Ulusal ve © anlaşmaların hazırlanması hizmetleri.
e) Deneme işletmesi, kontrol ve kabul hizmetleri.
f) Mesleki ölçüm, analiz, test, denetim, kalite kontrol hizmetleri.
g) Teknik uygulama sorumluluğu/fenni mesuliyet.
Ğ) 32anayi32u ve kesin hesap hizmetleri.
h) Uygulama ve işletme yönetimi.
I) Bilirkişilik hizmetleri.
i) Danışmanlık hizmetleri.
j) Mesleki eğitim ve öğretim hizmetleri.
(2) Birinci fıkrada sayılan hizmetlere ilişkin, TMMOB ve TMMOB’ye bağlı ilgili
odaların kendi mevzuatlarında yer alan görev alanları ile ilgili yetki ve sorumlulukları
saklıdır.
Petrol ve doğal gaz mühendisliği çalışma alanları ve uzmanlık konuları
MADDE 6 – (1) Petrol ve doğal gaz mühendisliği çalışma alanları ve uzmanlık konuları
şunlardır:
a) Sondaj ve üretim alanında uzmanlık konuları.
1) Petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazlar, jeotermal, su ve diğer ©
kaynaklarının sondajı ile petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazlar ve
jeotermal kaynakların üretim plan ve programlarının yapılması ve uygulanması.
2) Sondaj yerinin hazırlanması, kulenin sondaja hazır hale getirilmesi, malzeme temini
ve ilgili tüm projelendirmelerin yapılarak uygulanması.
3) Sondajın emniyetli ve ekonomik olarak yapılmasını sağlamak amacıyla kuyu başı
emniyet sistemi, sondaj dizisi, matkap, sondaj çamuru, hidrolik, koruma borusu, karot, kuyu
testleri, çimento, tahlisiye, kuyu kontrolü, kuyu tamamlama ve diğer tüm programların
hazırlanması, uygulanması, verilerin takibi ve yorumlanması.
4) Kayaçların gözeneklilik, geçirgenliklerinin tespiti ile kayaç içerisindeki sıvıların
özellikleri ve kayaç ile etkileşimlerini belirleyen test ve deneylerin yapılması.
32
5) Kuyu verimlerine göre en uygun üretim teknolojisinin belirlenmesi, yerüstü ve ©
pompalarının seçimi, planlanması ve uygulanması.
6) Kuyuların verim ve basınç testlerinin planlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi.
7) İlgili mühendislik disiplinleri ile birlikte; petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı
diğer gazlar ve jeotermal sahaların rezerv etütlerinin yapılması, saha geliştirme
programlarının hazırlanması ve kuyu lokasyonlarının belirlenmesi.
8) Petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazlar ve jeotermal üretim
sahalarında uygulanabilecek birincil ve geliştirilmiş kurtarım yöntemlerinin seçilmesi ve
uygulanması.
9) Petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazlar ve jeotermal üretim kuyuları
için asitleme, hidrolik çatlatma, çimentolama, perfore, valf sistemi ile formasyondan emiş
yaptırma (svabbing) ve log operasyonları gibi günün teknolojilerine uygun yeniden
tamamlama programlarının hazırlanması ve uygulanması.
10) Petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazlar ve jeotermal üretim
kuyularındaki her türlü teknik arızanın giderilmesi.
b) Tesis ve tesisat alanında uzmanlık konuları.
1) Petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazlar ve jeotermal kaynakların
üretimi, iletimi ve dağıtımı amacıyla kurulacak tüm tesis ve tesisatların planlanması,
programlanması ve işletilmesi.
2) Petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazlar ve jeotermal kuyu ve saha
bazında üretim sisteminin ekonomik ve verimli düzeyde işletilmesinin sağlanması.
3) Petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazlar ve jeotermal kaynakların
denizden yapılan üretimlerde en uygun üretim ekipmanlarının seçilmesi ve işletilmesi.
4) Saha üretim hatları, toplama manifoldları, ana iletim ve dağıtım hatlarının
planlanması, programlanması ve işletilmesi.
5) Kompresör, basınç düşürme veya ölçüm istasyonlarının planlanması, programlanması
ve işletilmesi.
6) Boru hatları planlanması, programlanması ve işletilmesi.
7) Petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazlar ve jeotermal kaynaklarla
ilgili tesislerin planlanması, programlanması ve işletilmesi.
c) Diğer uzmanlık konuları.
1) Petrol, doğal gaz, petrol ve doğal gaza bağlı diğer gazların depolama plan ve
programlarının yapılması ve uygulanması.
2) © depolama alanlarının gaz, petrol ve petrol ürünleri gibi akışkanları depolayabilme
potansiyellerinin belirlenmesi, depolama parametrelerinin saptanması.
3) Depolama tesislerinin © ve yerüstü bölümlerinin planlanması, programlanması ve
işletilmesi.
4) Petrol, petrol ürünleri ve doğal gaz depolanması, dolum ve boşaltım operasyonlarının
planlanması ve uygulanması.
5) Ham petrol ve doğal gaz fiyatlarının ilgili mevzuat çerçevesinde hesaplanması ve
pazarlanma işlerinin organize edilmesi.
6) Sıvılaştırılmış petrol gazları (LPG), sıvılaştırılmış doğal gaz (LNG) ve sıkıştırılmış
doğal gaz (CNG) tesislerinin işletilmesi.
7) Madeni yağ üretim faaliyetlerinin yapıldığı tesislerde sorumlu müdürlük
faaliyetlerinin yürütülmesi.
8) İş güvenliği, işçi sağlığı konularında gerekli önlemlerin alınması ve kontrol edilmesi.
(2) Birinci fıkrada sayılan hizmetlere ilişkin, TMMOB ve TMMOB’ye bağlı ilgili
odaların kendi mevzuatlarında yer alan görev alanları ile ilgili yetki ve sorumlulukları
saklıdır.
SPDGMM belgesi verilmesi
33
MADDE 7 – (1) SPDGMM belgesi verilme şartları şunlardır:
a) Oda üyesi olmak ve aidat borcu bulunmamak.
b) Oda tarafından herhangi bir mesleki kısıtlamaya uğramamış veya varsa kısıtlaması
sona ermiş olmak.
c) Oda Yönetim Kurulunca belirlenen SPDGMM belgesi ücretini ödemiş olmak.
Ç) Kendi adına serbest çalışıyorsa, serbest meslek sahiplerine ilişkin vergilendirmeye
tabi olduğunu belgelendirmek.
d) Bir tescilli büro adına çalışıyorsa, çalıştığı tescilli büro ile ilişkisini, yaptığı işi,
süresini ve ücretini belirten sözleşmesini veya taahhütname suretini Odaya vermek veya büro
tescil belgesine sahip olmak.
e) T.C. kimlik numarası beyanı, iki adet fotoğraf ve noterden onaylı imza sirküleri
vermek.
f) Başvuru formunu doğru ve eksiksiz doldurarak imzalamış olmak.
Büro tescil belgesi verilmesi
MADDE 8 – (1) Büro tescil belgesi verilme şartları şunlardır:
a) Büro adına çalışan en az bir SPDGMM bulunması ve SPDGMM’nin büro adına ne
sıfatla tescil edileceğinin, ortak, ücretli, sözleşmeli çalışan ve benzerinin başvuruda
belirtilmesi ve belgelenmesi.
b) Oda Yönetim Kurulunca belirlenen BTB ücretinin ödenmiş olması.
c) Tescili istenen büroda SPDGMM ücretli çalışıyorsa, aldığı ücretin ve Sosyal
Güvenlik Kurumu kaydının belgelenmesi.
Ç) Tescili istenen büro eğer sermaye şirketi ise, şirketin Ticaret Sicili Gazetesinde
yayınlanmış esas mukavelesinin bir örneğinin Odaya verilmesi.
d) Tescili istenen büro adi ortaklık ise, ortaklık sözleşmesinin bir örneğinin Odaya
verilmesi.
e) Büronun vergi mükellefi olduğunu gösterir belgenin verilmesi.
f) Tescili istenen büronun mühendislik hizmeti vermeye uygun olması,
kira
sözleşmesinin veya büro başvuru sahibinin mülkü ise tapu belgesinin bir örneğinin Odaya
verilmesi.
g) SPDGMM’nin noterden onaylı imza sirkülerinin verilmesi.
Ğ) Oda tarafından verilen başvuru formunun doğru ve eksiksiz doldurularak
imzalanması.
Başvuru usulü ve yenileme işlemleri
MADDE 9 – (1) SPDGMM belgesi ve BTB verilmesi veya yenilenmesi işlemleri
aşağıdaki kurallara uygun olarak yürütülür:
a) 7 nci ve 8 inci maddelerdeki koşulları sağlayan kişi veya kuruluşlar, mezkûr
maddelerde belirtilen belgeleri tamamlayarak Oda Genel Merkezine yazılı olarak başvurur.
b) SPDGMM belgesi ve BTB ilk başvuruda o yılın sonuna kadar geçerli olmak üzere
verilir.
c) SPDGMM belgesi ve BTB her yıl Ocak ayının içinde SPDGMM’nin yazılı başvurusu
ile yılsonuna dek geçerli olmak üzere yenilenir. Belge yenileme işlemlerini zamanında
yaptırmayan SPDGMM ve tescilli büronun kaydı kapatılır. Kaydı kapatılan belge sahiplerinin
yeniden başvurmaları halinde eski sicil numaraları ile kayıtları açılır.
Ç) SPDGMM belgesi ve BTB’nin kaybedilmesi, PDGM’nin değişmesi gibi tescile esas
koşullarda olan değişikliklerde, SPDGMM’lerin ve büroların en geç bir ay içerisinde yapacağı
yazılı başvuru sonucunda, belgeler eski sicil numarası ile yenilenir.
d) Her yeni SPDGMM belgesi ve BTB talebinde eski belgeler Odaya geri verilir.
e) Birden fazla alanda çalışan ve farklı SPDGMMH veren kuruluşlar çalışma alanıyla
ilgili olarak Odadan BTB almak zorundadır.
34
f) SPDGMM ve büro tescil kayıt ve yenileme için Oda Yönetim Kurulunca belirlenen
kayıt ve yenileme ücreti alınır. Bu ücretler her yıl Aralık ayı içersince Oda Yönetim
Kurulunca tespit edilerek Odanın internet sayfası ve diğer yayınları aracılığıyla duyurulur.
(2) Belgelerin verilmesi veya yenilenmesi konusunda Oda Yönetim Kurulu yetkilidir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Mesleki Denetim Uygulama Esasları ve Asgari Ücret
Denetim
MADDE 10 – (1) SPDGMMH’nin yürütülmesinde, SPDGMM ve tescilli bürolar
aşağıda belirtilen şartlara uyarlar:
a) SPDGMM belgesi veya büro tescil belgesi bulunmayan, belgesini yenilemeyen,
belgesi Oda tarafından süreli veya süresiz olarak iptal edilen kişi ve kuruluşlar, bu belgelere
dayanarak hizmet yapamazlar.
b) SPDGMM ve tescilli büro bu Yönetmelik kapsamına giren işlerinde ve yapacağı
hizmet sözleşmesinde; mesleki esaslar, ülke ve meslektaş yararları, ilgili konularda Oda
tarafından yürürlüğe konmuş şartnameler ve Oda tarafından belirlenmiş asgari ücret tarifesine
uymak zorundadır.
c) SPDGMM ve tescilli bürolarla işveren arasında doğabilecek anlaşmazlıklarda Oda
Yönetim Kurulu durumu inceler ve tarafsız hakemlik görevini yerine getirerek kararını
taraflara bildirir. SPDGMM ve tescilli büro bu durumda Oda Yönetim Kurulunun vereceği
karara uymakla yükümlüdür.
Odanın yetki ve görevleri
MADDE 11 – (1) Oda, SPDGMMH’nin yürütülmesinde meslek mensupları arasındaki
haksız rekabeti önlemek, üretilen hizmetlerin üstün nitelikte, şartname ve standartlara uygun
ve ülke yararına olmasını sağlamak amacıyla gerekli gördüğü önlemleri alır.
(2) Oda yetkilileri, yapılan hizmetleri ve ürünleri incelemeye, mesleki denetim yapmaya
veya yapılan işleri yerinde denetlemeye yetkilidir.
Asgari ücret
MADDE 12 – (1) SPDGMMH ve ücretli çalışan SPDGMM’lerin asgari ücretleri Oda
Yönetim Kurulu tarafından her yıl Aralık ayında belirlenerek, Odanın internet sayfasında ve
diğer yayınlarında ilan edilir. Belirlenen asgari ücretlerin uygulama dönemi 1 Ocak ile 31
Aralık tarihleri arasıdır.
(2) Asgari ücretlere KDV dâhil olmayıp, fatura veya makbuzda ayrıca gösterilip tahsil
edilir. Bilirkişilik, hakemlik, ekspertizlik ve teknik müşavirlik hizmetleri ile ilgili asgari
ücretler TMMOB tarafından belirlenen tarifeye uygun olarak yürütülür.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Belge iptali
MADDE 13 – (1) Tescile esas bilgi ve belgelerin Odaya verilmesi aşamasında gerçeğe
aykırı bildirimde bulundukları saptanan, SPDGMM veya büro tescil belgesi üzerinde herhangi
bir tahrifat yaptıkları tespit edilen, tescile esas koşullarda meydana gelen değişikliği bir ay
içerisinde Odaya bildirmeyenlerin SPDGMM ya da büro tescil belgeleri iptal edilir.
İdari yaptırımlar
MADDE 14 – (1) SPDGMMH yürütürken bu Yönetmelikte belirtilen asgari ücret ve
mesleki denetim esaslarına uymadıkları belirlenen SPDGMM’lere ve tescilli bürolara, Oda
Yönetim Kurulu tarafından öncelikle uyarıda bulunulur. Uyarıya karşın, bu Yönetmelik
hükümlerine aykırı davranmaya devam edenler ve belgeleri iptal edilenler Oda Yönetim
Kurulu tarafından Oda Onur Kuruluna sevk edilir.
Yönetmeliğe uyum
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Serbest petrol ve doğal gaz mühendislik, müşavirlik hizmeti
veren bürolar ile petrol mühendisleri ve petrol ve doğal gaz mühendisleri bu Yönetmeliğin
35
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 6 ay içerisinde SPDGMM belgesi ve büro tescil belgesi
almak için gerekli koşulları yerine getirerek Odaya başvurmak zorundadırlar.
Yürürlük
MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 16 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği
Petrol Mühendisleri Odası Yönetim Kurulu yürütür.
[R.G.18 Ocak 2012 – 28177]
—— • ——
YÜKSEK SEÇİM KURULU KARARLARI
Yüksek Seçim Kurulu Başkanlığından:
Karar No : 15
-KARAR–
Başkanlık Makamınca Kurulumuza sunulan 8/12/2011 tarihli yazıda aynen; “298 sayılı
Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 15, 17, 18 ve 19.
maddeleri hükümleri uyarınca, 2012 yılı Ocak ayının son haftasında iki yıl süre ile görev
yapacak olan il ve ilçe seçim kurulları yeniden oluşturulacağından;
a) İlçe seçim kurulu başkanınca sürecin başında o ilçede teşkilatı bulunan ve 12/6/2011
tarihinde yapılan milletvekili genel seçiminde o ilçede en çok oy almış olan dört siyasi
partiden birer asıl ve birer yedek üye adının istenmesi, bu şekilde üyeler belirlenmediği
takdirde 14. maddenin 4. bendi gereğince Yüksek Seçim Kurulunca ilan edilen ve o ilçede
teşkilatı bulunan siyasi partiler tespit edilerek bunlar arasından ad çekilerek belirlenmesine,
b) 298 sayılı Kanunun 47. maddesi hükümleri gereğince seçmen kütüğü verilebilecek
olan ve seçime katılma yeterliliği bulunan siyasi partilerin aynı Kanunun 14. maddesinin 4 ve
11. fıkraları gereğince tespit edilmesine,
ilişkin çalışmaları yapmak üzere, bir komisyon kurulmasına karar verilmesi hususunu
takdirlerinize arz ederim.” Denilmiş olmakla, 8/12/2011 tarihinde oluşturulan Komisyon
çalışmalarını tamamlamış bulunduğundan, konu incelenerek;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 14
üncü maddesinin 4 üncü bendinde; Yüksek Seçim Kurulu, “Tüzüklerine göre ilk genel
kongresini yapmış olup, illerin en az yarısında ve en az altı ay evvel il ve ilçe teşkilatını
kurmuş bulunan siyasi partilerin adlarını, ilçe seçim kurullarının yeniden kurulması için
öngörülen ayların ikinci haftasında tespit ve ilan etmek” ile görevlendirilmiştir.
Yine, aynı Kanunun 14 üncü maddesinin 11 inci bendinde ise; siyasi partilerin
seçimlere katılabilmeleri için illerin en az yarısında, oy verme gününden en az altı ay evvel
teşkilat kurmuş ve büyük kongrelerini yapmış olmalarının veya Türkiye Büyük Millet
Meclisi’nde gruplarının bulunması zorunluluğu vurgulandıktan sonra, bir ilde
teşkilatlanmanın; merkez ilçesi dahil o ilin ilçelerinin en az üçte birinde teşkilat kurmayı
gerektirdiği belirtilmiş, 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’nun 20 nci maddesinin 1 inci
bendinde, bir ilçede teşkilatlanmanın ilçe sınırları içerisindeki beldelerin en az yarısında
teşkilat kurmayı gerektirdiği, belde sayısı üç veya daha az ise, beldenin sadece birinde teşkilat
kurulmuş olmasının yeterli olduğu öngörülmüş, 36 ncı maddesinde de buna benzer
düzenlemeye yer verilmiştir.
36
Bu esaslar çerçevesinde;
298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 15,
17, 18 ve 19. maddeleri hükümleri uyarınca, 2012 yılı Ocak ayının son haftasında iki yıl süre
için yeniden oluşturulacak ilçe seçim kurullarının oluşumunda üye istenilecek ve 17. maddesi
gereğince de il ve ilçe seçim kurullarında temsilci bulundurabilecek,
Yine, söz konusu Kanunun 47. maddesi hükümleri gereğince seçmen kütüğü
verilebilecek,
olan ve seçimlere katılma yeterliliğini taşıyan siyasi partileri tespit ve ilan etme görev
ve yetkisi 298 ve 2820 sayılı Kanunlara göre Yüksek Seçim Kuruluna ait bulunduğundan,
sözü edilen 298 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin 4 üncü bendinde öngörülen koşullara
sahip siyasi partilerin ve aynı Kanunun 47. maddesine göre seçmen kütüklerinin verilebileceği
siyasi partilerin ayrı ayrı araştırılıp saptanması gerekmektedir.
Bu
nedenle;
Yargıtay
Cumhuriyet
Başsavcılığının
9/1/2012
günlü,
C.02.0.CBS.0.01.02.04/26 sayılı yazısı ekinde gönderilen siyasi partilerin teşkilat kurdukları
il – ilçe ve beldeleri gösterir teşkilat kütüğüne ilişkin CD’nin incelenmesi sonucunda;
a) 298 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin 4 üncü bendindeki koşullara uygun olarak
kendi tüzüklerine göre ilk genel kongrelerini yapmış ve Ocak/2012 ayının ikinci haftasından
altı (6) ay öncesi olan 15/07/2011 tarihi itibariyle illerin en az yarısında teşkilatını kurmuş
siyasi partilerle, yine aynı Kanunun 14 üncü maddesinin 11 inci bendi ve 2820 sayılı Kanunun
36. maddesindeki koşullara uygun olarak 01/01/2012 tarihinden altı (6) ay öncesi olan
01/07/2011 tarihi itibariyle illerin en az yarısında teşkilatını kurmuş ve büyük kongrelerini
yapmış olan ve 298 sayılı Kanunun 47 nci maddesine göre seçmen kütüklerinin verileceği
siyasi partilerin; 1- Adalet ve Kalkınma Partisi, 2- Alternatif Parti, 3- Bağımsız Türkiye
Partisi, 4- Barış ve Demokrasi Partisi, 5- Büyük Birlik Partisi, 6- Cumhuriyet Halk Partisi, 7Demokrat Parti, 8- Demokratik Sol Parti, 9- Doğru Yol Partisi, 10- Emek Partisi, 11- Eşitlik
ve Demokrasi Partisi, 12- Genç Parti, 13- Hak ve Eşitlik Partisi, 14- Hak ve Özgürlükler
Partisi, 15- Halkın Sesi Partisi, 16- Halkın Yükselişi Partisi, 17- İşçi Partisi, 18- Liberal
Demokrat Parti, 19- Millet Partisi, 20- Milliyetçi Hareket Partisi, 21- Milliyetçi ve
Muhafazakar Parti, 22- Özgürlük ve Dayanışma Partisi, 23- Saadet Partisi, 24- Türkiye
Komünist Partisi, 25- Türkiye Partisi, 26- Yurt Partisi olduğu belirlenmiştir.
Bunun sonucu olarak; adları geçen ve belirlenen yirmialtı (26) siyasi partinin, 298 sayılı
Kanunun 14 üncü maddesinin 4 üncü bendi uyarınca, 2012 yılı Ocak ayının son haftasında iki
yıl süre için yeniden kurulacak olan ilçe seçim kurullarının kuruluşunda üye istenebilecek ve
aynı Kanunun 47. maddesine göre seçmen kütüklerinin verilebileceği siyasi partiler olarak
tespit ve ilanı gerekir.
b) Diğer partilerin ise, genel kongre veya teşkilatlanma koşulunu taşımamaları
nedeniyle, 298 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin 4 üncü ve 11 inci bentleri ile 2820 sayılı
Kanunun 36 ncı maddesinde öngörülen nitelikleri kazanamadıkları tespit edilmiştir.
c) Öte yandan, il ve ilçe seçim kurullarında birer temsilci bulundurabilecek siyasi
partilerin hangileri olduğu 298 sayılı Kanunun 17 nci maddesinde belirtilmiştir. Bu maddeye
göre; 14 üncü maddenin 4 üncü bendi gereğince Yüksek Seçim Kurulunca tespit ve ilan
edilen siyasi partiler, maddede öngörülen teşkilatlanma koşuluna uyulması suretiyle, il ve ilçe
seçim kurullarında birer temsilci bulundurabilirler.
Ç) Bundan ayrı olarak, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde grubu bulunan siyasi
partilerin de belirlenmesi gerekmiş ve Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığının
14/12/2011 günlü, A.01.0.GNS.0.10.00.02-150.02.03/35647 sayılı yazılarında, Türkiye
Büyük Millet Meclisinde grubu bulunan siyasi partilerin; 1- Adalet ve Kalkınma Partisi, 2Cumhuriyet Halk Partisi, 3- Milliyetçi Hareket Partisi, 4- Barış ve Demokrasi Partisi olduğu
bildirilmiştir.
37
Bütün bu işlemlerden sonra, 298 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin 4 üncü ve 11 inci
bentleri ile 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanununun 36 ncı maddesinde öngörülen koşullara
sahip siyasi partilerin hangileri olduğu yukarıda tespit edilmiş bulunmaktadır.
S O N U Ç:
Açıklanan durum karşısında;
1- a) 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun;
14 üncü maddesinin 4 üncü bendinde öngörülen koşulları 2012 yılı Ocak ayının ikinci
haftasından altı (6) ay öncesi olan 15/07/2011 tarihi itibariyle taşıyan,
b) Aynı Kanunun 47 nci maddesine göre seçmen kütüğü verilebilecek olan ve 14 üncü
maddenin 11 inci bendi ile 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanununun 36 ncı maddesinde
öngörülen koşulları 01/01/2012 tarihinden altı (6) ay öncesi olan 01/07/2011 tarihi itibariyle
taşıyan siyasi partilerin;
1- Adalet ve Kalkınma Partisi, 2- Alternatif Parti, 3- Bağımsız Türkiye Partisi, 4- Barış
ve Demokrasi Partisi, 5- Büyük Birlik Partisi, 6- Cumhuriyet Halk Partisi, 7- Demokrat Parti,
8- Demokratik Sol Parti, 9- Doğru Yol Partisi, 10- Emek Partisi, 11- Eşitlik ve Demokrasi
Partisi, 12- Genç Parti, 13- Hak ve Eşitlik Partisi, 14- Hak ve Özgürlükler Partisi, 15- Halkın
Sesi Partisi, 16- Halkın Yükselişi Partisi, 17- İşçi Partisi, 18- Liberal Demokrat Parti, 19Millet Partisi, 20- Milliyetçi Hareket Partisi, 21- Milliyetçi ve Muhafazakar Parti, 22Özgürlük ve Dayanışma Partisi, 23- Saadet Partisi, 24- Türkiye Komünist Partisi, 25- Türkiye
Partisi, 26- Yurt Partisi olduğunun tespit ve ilanına,
2- Karar örneğinin Resmî Gazetede yayımlanmasına,
3- Karar örneğinin siyasi partiler genel başkanlıklarına gönderilmesine,
4- Karar örneğinin Seçmen Kütüğü Genel Müdürlüğünce Kurulumuzun resmi internet
sitesi www.ysk.gov.tr adresinde yayınlanmasına ve il ve ilçe seçim kurulu başkanlıklarına içmail olarak gönderilmesine,
14/1/2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Başkan
Ali EM
Başkanvekili
Turan KARAKAYA
Üye
M. Zeki
ÇELEBİOĞLU
Üye
Muharrem COŞKUN
Üye
Mehmet KÜRTÜL
Üye
Halim AŞANER
Üye
Nilgün İPEK
Üye
Sadık DEMİRCİOĞLU
Üye
Yüksel ÖZTÜRK
Üye
Selahittin ATALAY
[R.G.18 Ocak 2012 – 28177]
—— • ——
38
Karar No: 20

KARAR–
Başkanlık Makamınca Kurulumuza sunulan 14/1/2012 tarihli yazıda aynen; “298 sayılı
Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 47 nci maddesinin
dördüncü fıkrasında; seçmen kütüklerinin seçimlere katılma yeterliliğini taşıyan siyasi
partilerin genel merkezlerince veya yetkilendirilmiş il veya ilçe başkanlarınca istenildiğinde;
Yüksek Seçim Kurulunca belirlenen giderin maliye veznesine yatırılmak ve makbuzu ibraz
edilmek koşuluyla, bir seçim döneminde iki defadan fazla olmamak üzere ilçe seçim kurulu
başkanınca bilgisayar ortamında veya liste düzeyinde imza karşılığı yetkili kişiye verileceği
öngörülmüştür.
Bu nedenle, 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında
Kanunun 47 nci maddesine göre, siyasi partilerce istenen seçmen kütüklerinin verilmesinde
yapılacak uygulamanın ana kurallarının belirlenmesine ilişkin Kurulumuzun aynı konuda
daha önceden verilmiş olan kararlarının 2012 yılı için yeniden gözden geçirilerek gerekli
Kurul kararının alınmasını takdirlerinize arz ederim.” Denilmiş olmakla, konu incelenerek;
298 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin dördüncü fıkrasında; seçmen kütüklerinin
seçimlere katılma yeterliliğini taşıyan siyasi partilerin genel merkezlerince veya
yetkilendirilmiş il veya ilçe başkanlarınca istenildiğinde; Yüksek Seçim Kurulunca belirlenen
giderin maliye veznesine yatırılmak ve makbuzu ibraz edilmek koşuluyla, bir seçim
döneminde iki defadan fazla olmamak üzere ilçe seçim kurulu başkanınca bilgisayar
ortamında veya liste düzeyinde imza karşılığı yetkili kişiye verileceği düzenlenmiştir.
Bu Yasa maddesinde belirlenen kuralların açıklığa kavuşturulması ve Kanun
hükümlerinin uygulanmasında birlikteliğin sağlanması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Yüksek Seçim Kurulunun 22/3/2011 gün ve 2011/230 sayılı kararıyla da, 298 sayılı
Kanunun 47 nci maddesine göre seçmen kütüğü örneklerinin siyasi partilere verilmesine
ilişkin usul ve esaslar belirtilmiştir.
Seçmen kütüğü verilebilecek olan siyasi partilerin, seçimlere katılabilme yeterliliğine
sahip olmaları gerekir. Yüksek Seçim Kurulunun 14/1/2012 tarihli, 2012/15 sayılı kararı ile,
seçime katılabilecek siyasi partiler belirlenmiş ve 298 sayılı Kanunun 47. maddesine göre
seçmen kütüklerinin verilebileceği siyasi partilerin; 1- Adalet ve Kalkınma Partisi, 2Alternatif Parti, 3- Bağımsız Türkiye Partisi, 4- Barış ve Demokrasi Partisi, 5- Büyük Birlik
Partisi, 6- Cumhuriyet Halk Partisi, 7- Demokrat Parti, 8- Demokratik Sol Parti, 9- Doğru Yol
Partisi, 10- Emek Partisi, 11- Eşitlik ve Demokrasi Partisi, 12- Genç Parti, 13- Hak ve Eşitlik
Partisi, 14- Hak ve Özgürlükler Partisi, 15- Halkın Sesi Partisi, 16- Halkın Yükselişi Partisi,
17- İşçi Partisi, 18- Liberal Demokrat Parti, 19- Millet Partisi, 20- Milliyetçi Hareket Partisi,
21- Milliyetçi ve Muhafazakar Parti, 22- Özgürlük ve Dayanışma Partisi, 23- Saadet Partisi,
24- Türkiye Komünist Partisi, 25- Türkiye Partisi, 26- Yurt Partisi olduğu saptanmıştır.
Yukarıda belirtilen 298 sayılı Kanunun 47. maddesinde sözü edilen seçim dönemi
kavramından; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 77. maddesi ile 2839 sayılı Milletvekili
Seçimi Kanununun konuya ilişkin 6. maddesinde yer alan 4 (dört) ve Türkiye Cumhuriyeti
Anayasasının 127 nci maddesi ile 2972 sayılı Mahalli İdareler ile Mahalle Muhtarlıkları ve
İhtiyar Heyetleri Seçimi Hakkında Kanunun aynı konuya ilişkin 8. maddesinde yer alan 5
(beş) yıllık dönemler olarak anlaşılması gerekmektedir.
Ayrıca, Yüksek Seçim Kurulu ile ilçe seçim kurullarından bir seçim döneminde seçmen
kütüğü isteyebilecek siyasi parti temsilcilerinin genel merkez yetkilileri olduğuna, ancak
siyasi parti genel merkezlerince yetkilendirilmeleri koşulu ile siyasi parti il başkanları ile ilçe
39
başkanlarının da istemde bulunabilecekleri ve bu istemlerinin ikiden fazla olamayacağı
anlaşılmaktadır.
Yasada yer alan diğer bir husus ise, verilecek olan seçmen kütüğü örneğine ilişkin
bedelin her seçmen için saptanmasına ve ödeme şekli ile ödeme yerinin belirlenmesine,
Seçmen kütüğü örneklerinin verilebilmesi için ilçe seçim kurulunca hesaplanan bedelin
maliye veznesine ödenmesi ve alındı makbuzu aslının ilçe seçim kuruluna ibraz edilmesine,
karar verilmesi gerekmiştir.
S O N U Ç:
Açıklanan nedenlerle;
1- 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun’un
47. maddesi ve aynı Kanunun 14. maddesinin 11. bendi ile 2820 sayılı Siyasi Partiler
Kanunu’nun 36. maddesine göre, seçmen kütüklerinin verilebileceği siyasi partilerin, Yüksek
Seçim Kurulunun 14/1/2012 tarihli, 2012/15 sayılı kararı ile belirlenen; 1- Adalet ve
Kalkınma Partisi, 2- Alternatif Parti, 3- Bağımsız Türkiye Partisi, 4- Barış ve Demokrasi
Partisi, 5- Büyük Birlik Partisi, 6- Cumhuriyet Halk Partisi, 7- Demokrat Parti, 8- Demokratik
Sol Parti, 9- Doğru Yol Partisi, 10- Emek Partisi, 11- Eşitlik ve Demokrasi Partisi, 12- Genç
Parti, 13- Hak ve Eşitlik Partisi, 14- Hak ve Özgürlükler Partisi, 15- Halkın Sesi Partisi, 16Halkın Yükselişi Partisi, 17- İşçi Partisi, 18- Liberal Demokrat Parti, 19- Millet Partisi, 20Milliyetçi Hareket Partisi, 21- Milliyetçi ve Muhafazakar Parti, 22- Özgürlük ve Dayanışma
Partisi, 23- Saadet Partisi, 24- Türkiye Komünist Partisi, 25- Türkiye Partisi, 26- Yurt Partisi
olduğuna,
2- Her yıl Ocak ayında siyasi partilerin seçime katılabilme yeterliliklerinin Yüksek
Seçim Kurulunca yeniden saptanarak ilanına,
3- Seçim dönemi kavramının, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 77. maddesi ile 2839
sayılı Milletvekili Seçimi Kanununun konuya ilişkin 6. maddesinde yer alan 4 (dört) ve
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 127. maddesi ile 2972 sayılı Mahalli İdareler ile Mahalle
Muhtarlıkları ve İhtiyar Heyetleri Seçimi Hakkında Kanunun aynı konuya ilişkin 8.
maddesinde yer alan 5 (beş) yıllık dönemler olarak anlaşılması gerektiğine,
4- Seçmen kütüğü örneği istemeye siyasi partilerin genel merkezlerinin yetkili
olduğuna, ancak yetki verilmesi koşuluyla il ve ilçe başkanlarının da istemde
bulunabileceklerine,
5- 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 47.
maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, seçmen kütüğü örneği istemlerinin bir seçim
döneminde ikiden fazla olamayacağına,
6- Seçmen kütüğü örneklerinin kağıt olarak istenilmesi durumunda, verilecek seçmen
kütüğü örneklerinin gideri karşılığı ödenecek bedelin, 2012 yılı için her seçmen başına (6) Kr
olarak tespitine ve bu bedelin maliye veznesine yatırılmasına, bunlara ait fotokopi masrafının
ise seçim ödeneğinden karşılanmasına,
7- Seçmen kütüğü örneği verilmesi istemlerinin manyetik (CD veya DVD) ortamdan da
karşılanabileceğine, ancak manyetik ortamda istenen seçmen kütüğü örneklerinin ücretsiz
olarak verilmesi gerektiğine,
8- Seçmen kütüğü örnekleri giderinin ödendiğine ilişkin belge, ilgili kurulca alındıktan
sonra, imza karşılığında bu örneklerin siyasi parti yetkililerine verilmesine,
9- Siyasi partilerin seçmen kütüklerine ilişkin istemlerinin karşılandığında gider
makbuzu fotokopilerinin de eklenmek suretiyle Kurulumuz Başkanlığına bildirilmesi
gerektiğine,
10- Karar örneğinin Resmi Gazetede yayımlanmasına,
11- Kararın bir örneğinin seçime katılabilecek siyasi partiler genel başkanlıklarına
gönderilmesine,
40
sitesi www.ysk.gov.tr adresinde yayınlanmasına ve il ve ilçe seçim kurulu başkanlıklarına içmail olarak gönderilmesine,
Başkan
Ali EM
Başkanvekili
Turan KARAKAYA
Üye
M. Zeki
ÇELEBİOĞLU
Üye
Muharrem
COŞKUN
Üye
Mehmet KÜRTÜL
Üye
Halim AŞANER
Üye
Nilgün İPEK
Üye
Üye
Yüksel ÖZTÜRK
Üye
Selahittin ATALAY
[R.G.18 Ocak 2012 – 28177]
—— • ——
Karar No : 24

KARAR–
Başkanlık Makamınca Kurulumuza sunulan 8/12/2011 tarihli yazıda aynen; “2010 yılı
Ocak ayında kurulan il ve ilçe seçim kurullarının iki yıllık görev süreleri 2012 yılı Ocak
ayında dolacağından, 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında
Kanunun 15, 18 ve 19 uncu maddeleri hükümleri uyarınca, bu kurulların 2012 yılı Ocak
ayının son haftası içinde iki yıl süre ile görev yapmak üzere yeniden oluşturulması
gerekmektedir.
Bu nedenle; il ve ilçe seçim kurullarının yeniden oluşturulması, kuruluş esas ve
ilkelerinin belirlenmesi için bir komisyon kurulmasını ve bu hususun karara bağlanmasını
takdirlerinize arz ederim.” Denilmiş olmakla, 8/12/2011 tarihinde oluşturulan Komisyon
çalışmalarını tamamlamış bulunduğundan, konu incelenerek;
298 sayılı Kanunun 10 uncu maddesi seçim kurullarının; Yüksek Seçim Kurulu, İl ve
İlçe Seçim Kurulları ile Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu olduğunu hüküm altına almıştır.
298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 15 ve
18 inci maddelerinde, il, ilçe ve Yurt Dışı İlçe Seçim Kurullarının iki yılda bir Ocak ayının
son haftasında kurulması öngörülmüştür.
Kanunun bu hükümlerine göre, Kurulumuzun 16/1/2010 gün ve 22 sayılı kararı ile 2010
yılının Ocak ayında kurulmuş tüm il ve ilçe seçim kurullarının görev süreleri 2012 yılı Ocak
41
ayının son haftasında sona ereceğinden, bu kurulların 25 Ocak 2012 gününden itibaren bir
hafta içinde ve iki yıllık süre için yeniden kurulmaları gerekmektedir.
İl ve ilçe seçim kurullarının kuruluş biçimleri 298 sayılı Kanunun 15, 18 ve 19 uncu
maddelerinde gösterilmiştir. Bu nedenle, seçim kurulları oluşturulurken 298 sayılı Kanunun
adı geçen maddelerinin göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
I- İl ve İlçe Seçim Kurullarında Görev Alacak Hâkimler:
Büyükşehir statüsüne bağlı il merkezleri ile diğer il merkezlerinde adli
teşkilatlanmadaki farklılıklar il ve merkez ilçe seçim kurullarının oluşumunu da
etkilediğinden, konunun iki bölümde incelenerek kurulların ona göre belirlenmesi gereklidir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 250 nci maddesi uyarınca kurulmuş bulunan
özel yetkili ağır ceza mahkemelerinde görev alan hâkimler, aynı maddenin 2 nci fıkrası
uyarınca seçim kurullarında görev alamazlar.
A) Büyükşehir Statüsüne Tabi Olmayan İl Merkezlerinde:
298 sayılı Kanunun 15 inci maddesine göre; il seçim kurulu il merkezinde görev yapan
(geçici yetkililer hariç) en kıdemli hâkimin başkanlığında ve merkez ilçe seçim kurulu
başkanlarından sonra gelen en kıdemli iki asıl ve iki yedek hâkim üyeden oluşur.
İl Seçim Kurulu başkanı ile asıl ve yedek üyeler belirlenirken; hâkimlerin kıdemlerini
düzenleyen 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 15 inci maddesi göz önünde
bulundurulur. Aynı Kurulda eşlerin birlikte yer almamasına özen gösterilir.
298 sayılı Kanunun 18 inci maddesinin ikinci fıkrasında ise; il merkezlerinde kurulacak
merkez ilçe seçim kurullarına, il seçim kurulu başkanı hâkimden sonra gelen en kıdemli
hâkimin başkanlık edeceği belirtilmiştir.
Kanunun bu iki hükmü birlikte değerlendirildiğinde, il seçim kurulu başkanından sonra
gelen en kıdemli hâkimin merkez ilçe seçim kurulu başkanı olacağı sonucuna varılmaktadır.
İl merkezinde 298 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince birden
fazla merkez ilçe seçim kurulu kurulması durumunda, il seçim kurulu başkanından sonra
gelen kıdemli hâkimler kıdem sırasına göre merkez ilçe seçim kurulu başkanlıkları görevini
yürütürler.
Örnek; Bir ilde üç merkez ilçe seçim kurulu oluşturulması gerekiyorsa, il seçim kurulu
başkanından sonra gelen en kıdemli hâkim birinci merkez ilçe seçim kuruluna, ondan sonra
gelen en kıdemli hâkim ikinci merkez ilçe seçim kuruluna, ondan sonra gelen en kıdemli
hâkim de üçüncü merkez ilçe seçim kuruluna başkanlık edecektir.
Merkez ilçe seçim kurulları başkanları bu şekilde belirlendikten sonra bu hâkimlerden
sonra gelen en kıdemli hâkimlerden, sırasıyla ilk ikisi il seçim kurulu asıl üyeliği, sonra gelen
ikisi de il seçim kurulu yedek üyeliği görevini yürütecektir.
B) Büyükşehir Statüsüne Tabi İl Merkezlerinde:
İl seçim kurulu başkanlığı görevini yürütecek hâkim, yukarıda (A) bendindeki esaslara
göre belirlenir. Yani İl merkezinde ve o ilin adı ile anılan adli teşkilatta görevli (geçici
yetkililer hariç) hâkimlerden en kıdemli olanı il seçim kurulu başkanlığı görevini yürütür.

İl merkezindeki ilçelerin hiç birinde bağımsız, yani o ilçenin adı ile anılan adli
teşkilat yok ise, bu durumda ilçeler 12 Haziran 2011 tarihinde yapılan
milletvekili genel seçiminde kesinleşen seçmen sayısına göre büyükten küçüğe
doğru sıralamaya tabi tutularak alt alta yazılmak suretiyle bir liste düzenlenir.
Her ilçenin karşısına o ilçedeki mevcut ilçe seçim kurullarının numarası
yazılarak, il merkezinde bulunan merkez ilçe seçim kurullarının sayısı saptanır.
Daha sonra il seçim kurulu başkanı hâkimden sonra gelen o yer hâkimlerinden toplam
ilçe seçim kurulu sayısı kadar isimler belirlenir ve kıdemlerine göre sıralanır.
Bu listede yer alan hâkimler, listedeki sıralarına göre sıralanmış ilçelerin seçim kurulu
başkanlıklarını üstlenirler.
42
Örnek; Konya İl merkezinde, adli teşkilatı bulunmayan ilçelerden; Selçuklu İlçesi’nde
(2), Meram İlçesi’nde (2) ve Karatay İlçesi’nde (1) olmak üzere toplam (5) adet ilçe seçim
kurulu bulunmaktadır.
12 Haziran 2011 tarihinde yapılan XXIV. Dönem Milletvekili Genel Seçiminde, bu
ilçelerin kesinleşen seçmen sayıları aşağıda gösterildiği gibidir.
Sıra No:
1
2
3
İlçe Adı
Selçuklu
Meram
Karatay
Merkez İlçe
Seçim Kurulu Sayısı
2
2
1
Seçmen Sayısı
335.284
206.664
166.379
Bu sıralamaya göre, Konya merkez adliyesinde görev yapan hâkimlerden, il seçim
kurulu başkanı olan hâkimden sonra gelen en kıdemli hâkim Selçuklu Birinci İlçe Seçim
Kurulu Başkanlığı, ondan sonra gelen en kıdemli hâkim Selçuklu İkinci İlçe Seçim Kurulu
Başkanlığı, ondan sonra gelen en kıdemli hâkim Meram Birinci İlçe Seçim Kurulu
Başkanlığı, ondan sonra gelen en kıdemli hâkim Meram İkinci İlçe Seçim Kurulu Başkanlığı,
ondan sonra gelen en kıdemli hâkim de Karatay İlçe Seçim Kurulu Başkanlığı görevini
üstlenecektir.
b) İl merkezindeki ilçelerin bir ya da bir kaçında bağımsız adli kuruluş bulunduğu
takdirde bu ilçelerdeki ilçe seçim kurulu başkanlıkları, o ilçenin hâkimleri arasından, bağımsız
adli teşkilatı bulunmayan ilçelerdeki ilçe seçim kurulu başkanları ise yukarıda (a) bendi
örneğinde olduğu gibi belirlenecektir.
Örnek; Ankara İlinde bağımsız adli teşkilatı bulunan Sincan İlçesi’nde ilçe seçim
kurulu başkanları bu ilçede görevli hâkimler arasından,
bağımsız adli teşkilatı bulunmayan ilçelerin 12 Haziran 2011 tarihinde yapılan
milletvekili genel seçiminde kesinleşen seçmen sayısı esas alınarak büyükten küçüğe doğru
yapılan sıralamasına göre Çankaya, Keçiören, Yenimahalle, Mamak, Altındağ ve Pursaklar
seçim kurulu başkanları ile Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanı Ankara Adliyesinde görevli
hâkimler arasından,
yukarıdaki (a) bendi örneğinde olduğu gibi belirlenecektir.
Ancak, bağımsız adli teşkilatı bulunmayan ilçedeki adli işler, bir başka ilçedeki adli
teşkilat tarafından yürütülüyor ise, bu ilçedeki seçim işleri adli yönden bağlı bulundukları ilçe
hâkimleri tarafından yürütülecektir.
Örnek; Adli teşkilatı bulunmayan Etimesgut İlçesi’nde adli işler Sincan İlçesi adli
teşkilatı tarafından yürütüldüğünden, Etimesgut İlçesi’ndeki seçim işleri Sincan İlçesinde
görevli hâkimler tarafından yerine getirilecektir.
C) Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulunun Oluşumu:
298 sayılı Kanunun 10 uncu maddesi uyarınca; Yurt dışında bulunan vatandaşların oy
kullanmalarıyla ilgili seçim işlerini yönetmek üzere Ankara İl Seçim Kuruluna bağlı Yurt Dışı
İlçe Seçim Kurulu oluşturulması öngörülmüştür.
Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu I-B.a. maddesinde belirtildiği gibi; Ankara Adli
Teşkilatında adli iş ve işlemleri yürütülen ilçeler, ilçe seçim kurulu sayıları belirtilerek ve 12
Haziran 2011 tarihinde yapılan milletvekili genel seçiminde kesinleşen seçmen sayısına göre
büyükten küçüğe doğru sıralamaya tabi tutularak, alt alta yazılmak suretiyle oluşturulan
listenin sonuna Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanlığı yazılır.
Daha sonra Ankara il seçim kurulu başkanı hâkimden sonra gelen Ankara
hâkimlerinden toplam ilçe seçim kurulu sayısı kadar isimler belirlenerek kıdemlerine göre
sıralanır ve ilçe seçim kurulu başkanlıkları ile Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Başkanlığı
görevini yürütecek hâkim belirlenir.
43
Örnek: Ankara İl merkezinde adli teşkilatı bulunmayan ilçelerden; Çankaya İlçesinde
(4), Keçiören İlçesinde (4), Yenimahalle İlçesinde (3), Mamak İlçesinde (3), Altındağ
İlçesinde (2), Pursaklar İlçesinde (1) ilçe seçim kurulu ve ayrıca Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu
bulunmaktadır.
12 Haziran 2011 tarihinde yapılan XXIV. Dönem Milletvekili Genel Seçiminde, bu
ilçelerin kesinleşen seçmen sayıları aşağıda gösterildiği gibidir.
Sıra No:
1
2
3
4
5
6
İlçe Adı
Çankaya
Keçiören
Yenimahalle
Mamak
Altındağ
Pursaklar
Merkez İlçe
Seçim Kurulu Sayısı
4
4
3
3
2
1
Seçmen Sayısı
612.270
586.433
483.839
380.263
252.840
71.848
Bu sıralamaya göre, Ankara Adliyesinde görev yapan ve il seçim kurulu başkanı olan
hâkimden sonra gelen en kıdemli dört hâkim Çankaya 1., 2., 3 ve 4 nolu, ondan sonra gelen
en kıdemli dört hâkim Keçiören 1., 2., 3 ve 4. nolu, ondan sonra gelen en kıdemli üç hâkim
Yenimahalle 1., 2 ve 3 nolu, ondan sonra gelen en kıdemli üç hâkim Mamak 1., 2 ve 3 nolu,
ondan sonra gelen en kıdemli iki hâkim Altındağ 1 ve 2 nolu, ondan sonra gelen en kıdemli
hâkim Pursaklar İlçe Seçim Kurulu Başkanlıkları görevlerini kıdem sırasına göre üstlenirler.
Pursaklar İlçe Seçim Kurulu Başkanından sonra gelen en kıdemli hâkim ise Yurt Dışı İlçe
Seçim Kurulu Başkanlığı görevini üstlenir.
II- İl Seçim Kurulu Üyelerinin Belirlenmesi:
İl ve ilçe seçim kurulu başkanlıkları görevini yürütecek hâkimler belirlendikten sonra, o
yerde görevli bulunan hâkimler arasından kıdem sırasına göre ilk ikisi il seçim kurulu asıl
üyeliği, sonra gelen ikisi de il seçim kurulu yedek üyeliği görevini yürüteceklerdir.
III- İlçe Seçim Kurulu Başkanının Belirlenmesi:
298 sayılı Kanunun 18 inci maddesine göre; ilçedeki en kıdemli hâkim kurulun
başkanıdır.
Anılan Kanunun 10 uncu maddesinin üçüncü fıkrası hükmü uyarınca ilçede birden fazla
ilçe seçim kurulunun kurulması halinde ise, ilçede görevli hâkimler, birden fazla merkez ilçe
seçim kurulu bulunan illerde olduğu gibi kıdem esasına göre ilçe seçim kurulu başkanlıkları
görevini yürütürler.
IV- İl ve İlçe Seçim Kurullarında Görev Alacak Hâkimlerin Saptanmasına İlişkin
Esaslar:
a) 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 15
ve 18 inci maddelerinde yapılan düzenlemeyle; il ve ilçe seçim kurullarında görev alacak
hâkimlerin belirlenmesinde “Kıdem” esası getirilmiştir.
Hâkimler arasındaki kıdem 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 15 inci
maddesinde yazılı esaslara göre belirlenir. Ancak bu kıdemin belirlenmesinde, kınama veya
daha ağır disiplin cezası almış olanlar diğerlerinden kıdemsiz sayılırlar.
b) 298 sayılı Kanunun değişik 15 ve 18 inci maddelerine göre; il ve ilçe seçim
kurullarının sürekliliği ve iki yılda bir yenilenmesi esası getirilmiştir. İl ve İlçe seçim
kurullarının yeniden oluşturulmasında, hâkimlerin, 2012 yılı Ocak ayının son haftasındaki
kıdem durumları esas alınmak suretiyle oluşturulan il ve ilçe seçim kurulları iki yıl süre ile
görev yapacaklardır.
44
Bu nedenle; il ve ilçe seçim kurulları oluşturulduktan sonra, terfi veya yer değiştirme
kararnameleri sonucunda o yer hâkimleri arasında meydana gelebilecek kıdem değişiklikleri,
seçim kurullarının yapısında iki yıl süre ile bir değişiklik yapılmasını gerektirmez.
Naklen atama, istifa veya emeklilik gibi nedenlerle il ve ilçe seçim kurullarında
meydana gelen boşalmalarda ise, kurullarda görev almamış en kıdemli hâkim il ve ilçe seçim
kurullarında boşalan görevi üstlenir.
Bu temel kuralın tek istisnası il seçim kurulu başkanlığıdır. İl seçim kurulu
başkanlığının il merkezinde görevli hâkimlerden en kıdemli olan tarafından yürütülmesi hem
yasal zorunluluk, hem de hizmetin bir gereğidir. Herhangi bir sebeple il seçim kurulu
başkanlığının sürekli olarak boşalması halinde, başka kurullarda görevli olup olmadığına
bakılmaksızın il merkezindeki en kıdemli hâkim il seçim kurulu başkanlığı görevini yürütür.
Eğer boşalma nedeniyle il seçim kurulu başkanlığı görevini üstlenen kıdemli hâkim, il
veya ilçe seçim kurullarından ayrılarak bu göreve gelmiş ise, onun ayrılmasıyla boşalan
göreve yukarda belirtilen asıl kural uyarınca kurullarda görev almamış hâkimlerden en
kıdemlisi getirilir.
Kurullardaki her değişiklik 298 sayılı Kanunun 27 nci maddesi hükmü gereği
tutanağa bağlanır ve Yüksek Seçim Kurulu’na bildirilir.
Örnek (1)

İl’inde, il seçim kurulu ile il merkezinde mevcut (3) adet merkez ilçe seçim
kurulu Ocak/2012 tarihinde oluşturulmuş ve kuruluşları kesinleşmiş olsun.
Sonradan çıkan ve bu kurullarda görevli hâkimlerin yer almadığı bir atama
kararnamesi ile o il merkezine, kurullarda görevli hâkimlerden daha kıdemli
iki hâkimin atanması halinde;
Bu durum, seçim kurullarının bünyesinde herhangi bir değişik yapılmasını
gerektirmeyecektir.
Örnek (2)
(B) İl’inde, il ve merkez ilçe seçim kurulları kurulduktan bir süre sonra il seçim kurulu
başkanının başka bir yere atanması ya da emekli olması durumunda;
İl merkezinde, ondan sonra gelen en kıdemli hâkimin 2 nci merkez ilçe seçim kurulu
başkanı olması halinde, il seçim kurulu başkanlığını aynı yer 2 nci merkez ilçe seçim kurulu
başkanı üstlenecek, bu suretle boşalan 2 nci merkez ilçe seçim kurulu başkanlığı ise ilde
görevli ve kurullarda görev almamış en kıdemli hâkim tarafından yürütülecektir.
Örnek (3)
Birden fazla ilçe seçim kurulu bulunan (A) ilçesinde, 1 inci ilçe seçim kurulu başkanının
naklen başka bir yere atanması sonucu bu görevin boşalması durumunda boşalan bu görevi,
ilçenin diğer seçim kurullarında görev almamış o yerde görevli en kıdemli hâkim
üstlenecektir.
c) Bir hâkimin, o yer hâkimi sıfatını kazanabilmesi için atanması yeterli olmayıp görev
yerine gelerek işe başlamış olması gerekmektedir. Bu nedenle, önceden ataması yapıldığı
halde çeşitli nedenlerle atandığı il veya ilçedeki görevlerine 2012 yılı Ocak ayı son haftasında
başlamamış hâkimlerin, kurullar oluşturulduktan sonra gelerek görevlerine başlamış olmaları,
seçim kurullarında değişiklik yapılmasını gerektirmez.
Ç) Seçim kurullarının oluşumu sırasında; o yer kadrosunda yer alan hâkimlerden bir
kısmının izinli, raporlu veya başka yerde geçici yetkili olmaları, kurullarda görev almalarına
engel değildir.
İzinli, raporlu veya geçici yetki sonucu, görevi başında bulunamayan hâkim;
il seçim kurulu başkanı ise; il seçim kurulu başkanlığı görevini, il seçim kurulunun en
kıdemli üyesi,
ilçe seçim kurulu başkanı ise; ilçe seçim kurulu başkanlığı görevini, kurullarda görev
almamış hâkimlerin en kıdemlisi,
45
geçici olarak yürütecektir.
Kurullarda asıl görevli hâkimlerin izin, rapor ya da geçici yetki sürelerinin sona erip
görevlerine dönmeleri durumunda, kurullarda geçici olarak görev almış olanlar yerlerini bu
hâkimlere bırakırlar.
Ancak, yukarıda belirtilen ilçe seçim kurulu başkanlığı görevini geçici görevle yürütme
süresi üç ayı geçtiği takdirde, geçici olarak bakan ilçe seçim kurulu başkanının bu görevi
sürekliliğe dönüşür.
d) Kurulların oluşumu sırasında o yerde geçici yetkili olarak görevli olan hâkimin il ve
ilçe seçim kurullarında görev almaması esastır. Ancak ilçede yetkili hâkimden başka hâkim
yoksa yetkili hâkim geçici olarak ilçe seçim kurulu başkanlığını üstlenir. İl seçim kurulu,
yetkili hâkim katılmadan oluşamıyorsa yetkili hâkim geçici olarak il seçim kuruluna üye
olarak katılır. Bu görevler geçici durum sona erinceye kadar devam eder.
e) İl seçim kurulu başkanlığı, asıl ve yedek üyelikleri ile ilçe seçim kurulu başkanlığı
görevini yürütecek olan hâkimlerden biri, herhangi bir sebeple bu görevi yapamaz ve o yerde
bu görevi yapabilecek başka bir hâkim de bulunmazsa, o yerin bağlı olduğu ağır ceza
mahkemesinin yargı çevresi içerisinde bulunan ve görevinden ayrılmasında sakınca
görülmeyen bir hâkime, merciince bu yetki verilir.
Yukarıda belirtilen eksiklerin, ağır ceza mahkemesinin yargı çevresi içerisindeki
hâkimlerden tamamlanmasına imkân bulunmayan hâllerde, bu ağır ceza merkezine en yakın
ağır ceza mahkemesi yargı çevresi içerisindeki hâkimlerden biri, yukarıdaki usûle göre yetki
verilerek görevlendirilir.
f) Seçim işlerinin özellikle seçim dönemlerinde mesai saati gözetilmeksizin ve
gerektiğinde yirmi dört saat süre ile yürütülmesi gerektiğinden, seçim iş ve işlemlerinin
sağlıklı yürütülebilmesi için seçim kurulları oluşturulmadan önce, sağlık durumu bu görevleri
yerine getirmeye uygun olmayan hâkimlerin, sağlık durumlarını belgelendirmeleri halinde
seçim kurullarında görev alıp alamayacaklarına Yüksek Seçim Kurulunca karar verilir.
V- Adli Teşkilatı olmayan veya İlçe Statüsüne Getirilmiş Oldukları Halde Bugüne
Kadar Adli Teşkilatı Hiç Kurulmamış Olan İlçelerde İlçe Seçim Kurulu Başkanının
Belirlenmesi:
Adli teşkilatı olmayan ilçelerdeki ilçe seçim kurulu başkanlıklarına; adli yönden
bağlanılan ve adli işlemlerin yürütüldüğü ilçedeki o yer ilçe seçim kurulu başkanından sonra
gelen en kıdemli hâkimin görevlendirilmesi gerekmektedir.
Ancak, bu kapsamda bulunan ilçeler birden fazla olduğu takdirde, bu ilçeler 12 Haziran
2011 tarihinde yapılan milletvekili genel seçiminde kesinleşen seçmen sayısına göre büyükten
küçüğe doğru sıralamaya tabi tutulmak suretiyle bir liste düzenlenir. Her ilçenin karşısına
numara yazılarak seçim kurullarının sayısı saptanır. Mevcut ilçe seçim kurulu başkanından
veya il seçim kurulu başkan ve üyeleri ile merkez ilçe seçim kurulu başkanından sonra gelen
hâkimlerden, toplam ilçe seçim kurulu sayısı kadar kıdem durumuna göre isimler belirlenir.
Bu listede yer alan hâkimler, seçmen sayısına göre sıralanmış ilçelerin seçim kurulu
başkanlıklarını üstlenirler.
İlçe statüsüne getirilmiş olduğu halde adli teşkilatı hiç kurulmamış ve bu nedenle de
hâkim ataması hiç gerçekleştirilmemiş olan ilçelerde de yukarıda açıklanan usul uygulanır.
Örnek (1)
Çankırı İl Seçim Kuruluna, başkan ile iki (2) asıl ve iki (2) yedek hâkimin, Merkez İlçe
Seçim Kuruluna başkanlık etmesi için bir (1) hâkimin ve adli teşkilatı olmayan Yapraklı,
Kızılırmak, Eldivan ve Korgun İlçe Seçim Kurullarına başkanlık etmesi için dört (4) hâkimin
görev alması gerekmektedir. Ancak, Çankırı İl merkezinde hâkim sayısının dokuz (9) olduğu
varsayıldığında, kurulların tamamının oluşması için on (10) hâkime ihtiyaç duyulacağından,
Çankırı’da görevli hâkim sayısının ihtiyaca cevap vermeyeceği açıktır.
46
Bu durumda; adli teşkilatı olmayan Yapraklı, Kızılırmak, Eldivan ve Korgun İlçe Seçim
Kurulu Başkanlıklarından merkez ilçeye en yakın mesafede olanının Çankırı merkez ilçe
seçim kurulu başkanınca, diğer üç ilçe seçim kurulu başkanlığının ise; bu ilçelerin 12 Haziran
2011 tarihinde yapılan milletvekili genel seçiminde kesinleşen seçmen sayısı esas alınarak
büyükten küçüğe doğru sıralamaya tabi tutularak, kurullarda görev almamış hakimler bu
sıralamaya göre ilçelerin seçim kurulu başkanlıkları belirlenir.
Örnek (2)
Adli teşkilatı bulunmayan ilçenin, adli yönden bağlandığı ilçede sadece bir hâkimin
bulunduğunu varsayalım. Bu halde, adli teşkilatı olmayan ilçenin seçim kurulu başkanlığı
görevinin de, yine bağlanılan ilçenin ilçe seçim kurulu başkanı tarafından müştereken
yürütülmesi gerekir.
VI- İlçe Seçim Kurulu Üyelerinin Belirlenmesi:
298 sayılı Kanunun 19 uncu maddesinin birinci fıkrasında; “İlçe seçim kurulunun dört
asıl ve dört yedek üyesi siyasi partilerden alınır... İlçe seçim kurulu başkanı bu kurulun
yeniden kurulması için 18 inci maddede öngörülen sürenin başında ilçede teşkilatı bulunan ve
son milletvekili genel seçiminde o ilçede en çok oy almış olan dört siyasi partiye birer asıl ve
birer yedek üye adını iki gün içinde bildirmelerini tebliğ eder” hükmü yer almıştır.
a) 12 Haziran 2011 tarihinde yapılan son milletvekili genel seçimine katılan siyasi
partiler; Adalet ve Kalkınma Partisi, Büyük Birlik Partisi, Cumhuriyet Halk Partisi, Demokrat
Parti, Demokratik Sol Parti, Doğru Yol Partisi, Emek Partisi, Hak ve Eşitlik Partisi, Halkın
Sesi Partisi, Liberal Demokrat Parti, Millet Partisi, Milliyetçi Hareket Partisi, Milliyetçi ve
Muhafazakar Parti, Saadet Partisi, Türkiye Komünist Partisi’dir. Şu halde, ilçede teşkilatı
bulunması koşulu ile, bu siyasi partilerden o ilçede en çok oyu almış olan dört siyasi partiye,
iki gün içinde birer asıl ve birer yedek üye adının bildirilmesi için ilçe seçim kurulu başkanı
tarafından tebligat yapılacak ve böylece ilçe seçim kurulunun siyasi partili dört asıl ve dört
yedek üyesi belirlenmiş olacaktır.
Süresi içinde ad bildiren siyasi parti sayısı dörtten az olduğu takdirde, eksik kalan
üyelikler aynı şartları taşıyan diğer siyasi partilerden ve o ilçede aldıkları oyların büyüklük
sırasına göre aynı usulde tamamlanır.
Oylarda eşitlik halinde ad çekilir.
b) Yukarıdaki hükümlerin uygulanmasına rağmen, dört asıl ve dört yedek üyenin tümü
belirlenemediği takdirde; 298 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin 4 üncü bendi gereğince
Yüksek Seçim Kurulunun 14/1/2012 günlü, 2012/15 sayılı kararı ile belirlenen siyasi
partilerden (1- Adalet ve Kalkınma Partisi, 2- Alternatif Parti, 3- Bağımsız Türkiye Partisi, 4Barış ve Demokrasi Partisi, 5- Büyük Birlik Partisi, 6- Cumhuriyet Halk Partisi, 7- Demokrat
Parti, 8- Demokratik Sol Parti, 9- Doğru Yol Partisi, 10- Emek Partisi, 11- Eşitlik ve
Demokrasi Partisi, 12- Genç Parti, 13- Hak ve Eşitlik Partisi, 14- Hak ve Özgürlükler Partisi,
15- Halkın Sesi Partisi, 16- Halkın Yükselişi
Partisi, 17- İşçi Partisi, 18- Liberal Demokrat Parti, 19- Millet Partisi, 20- Milliyetçi
Hareket Partisi, 21- Milliyetçi ve Muhafazakar Parti, 22- Özgürlük ve Dayanışma Partisi, 23Saadet Partisi, 24- Türkiye Komünist Partisi, 25- Türkiye Partisi, 26- Yurt Partisi) o ilçede
teşkilatı bulunanlar saptandıktan sonra ilgili partilere ad çekmenin yapılacağı gün ve saat
tebliğ edilir ve bunlar arasında ad çekilir.
Ad çekme sonucuna göre belirlenen siyasi partilerin eksik üyelik sayısı kadar
bildireceği kimseler ilçe seçim kurulu üyesi olur. (a) bendinde belirtilen yazılı usullerle
kendilerinden ad istenmiş ve üye adı bildirmiş olan siyasi partiler bu ad çekmeye dahil
edilmeyeceklerdir.
Mahalli İdareler seçimleri olan il genel meclisi üyeliği, belediye başkanlığı ve belediye
meclisi üyeliği seçimlerinde alınan oylar ilçe seçim kurulu üyeliklerinin belirlenmesinde göz
önüne alınmaz.
47
Örnek;
Bir ilçede, Yüksek Seçim Kurulunca tespit edilen ve ilçede kuruluşu bulunan A, B, C,
D, E adlarında beş siyasi partiden sadece A ve B siyasi partileri 12 Haziran 2011 günü yapılan
son milletvekili genel seçimine katılmış ve bu iki siyasi parti yapılan tebligat üzerine ilçe
seçim kuruluna katılacak birer asıl ve birer yedek üyenin adını bildirmişlerdir.
Bu durumda, öncelikle kurulun eksik kalan diğer iki üyeliğinin hangi siyasi partilere ait
olacağının saptanması gerekir. Bunun için de C, D, E adlı siyasi partilere tebligat yapılarak,
belirlenen gün ve saatte bu üç siyasi parti arasında ad çekme işlemi yapılır. Ad çekmede C ve
E adlı siyasi partilerin adlarının çıktığını varsayalım. Bu durumda, bu iki siyasi partiye
tebligat yapılıp ilçe seçim kurulu asıl ve yedek üyeliği için birer isim bildirmeleri istenerek
kurulun eksik kalan iki üyeliği tamamlanır. Ad çekmede adı çıkmayan (D) adlı siyasi partiden
isim istenmesi söz konusu değildir.
Yukarıda belirtilen esas ve usullerin uygulanmasına rağmen ilçe seçim kurulunun siyasi
partili üyelerinden eksik kalanlar olursa, bu eksiklik 298 sayılı Kanunun 19 uncu maddesinin
ikinci fıkrası uyarınca tamamlanır.
c) İlçe seçim kurulunun iki asıl ve iki yedek üyesinin ve siyasi partilerden eksik kalan
asıl ve yedek üyelerinin, ilçe merkezinde görev yapan ve 298 sayılı Kanunun 19/2
maddesinde nitelikleri yazılı Devlet memurları arasından ve aynı maddede gösterilen usulle
saptanması gerekmektedir. Söz konusu maddede öngörülen on yıllık görev süresinin
başlangıcı, memuriyete ilk giriş tarihidir. O ilçedeki hizmet süresi sadece ad çekmeye esas
olacak listenin düzenlenmesinde dikkate alınır.
Ç) Adli teşkilatı olmayan ilçelerin seçim iş ve işlemleri yargı alanı itibariyle
bağlandıkları ilçelerde, aynı ad ile faaliyet gösteren ilçe seçmen kütük büroları tarafından
yürütüldüğünden, söz konusu ilçelerde, ilçe seçim kurullarının kendi adlarıyla yeniden
oluşturulması ve ilçe seçim kurullarına alınacak siyasi parti üye ve temsilcileri ile memur
üyelerinin, adli teşkilatı bulunmayan ilçeden istenerek yukarıda belirlenen esaslara göre
oluşumunun tamamlanması gerekir.
Örnek; Denizli İli Serinhisar İlçesinde adli teşkilatın bulunmaması nedeniyle Serinhisar
İlçesinin adli iş ve işlemleri Acıpayam adli teşkilatı tarafından yürütüldüğünden Serinhisar
İlçe Seçim Kurulu oluşturulurken Serinhisar İlçe Seçim Kurulu Başkanı, Acıpayam
Adliyesinde görev yapan hâkimlerden kıdem sırasına ve Genelgenin V/a maddesinde yazılı
esaslara göre, Serinhisar İlçe Seçim Kurulunun siyasi parti üye ve temsilcileri ile memur
üyeleri ise Serinhisar İlçesindeki siyasi partiler ile aynı yerde görev yapan memurlar
arasından yukarıda belirtilen esaslara göre belirlenir.
VII- Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulu Üyelerinin Belirlenmesi:
12 Haziran 2011 tarihinde yapılan son milletvekili genel seçimine katılan siyasi partiler;
Adalet ve Kalkınma Partisi, Büyük Birlik Partisi, Cumhuriyet Halk Partisi, Demokrat Parti,
Demokratik Sol Parti, Doğru Yol Partisi, Emek Partisi, Hak ve Eşitlik Partisi, Halkın Sesi
Partisi, Liberal Demokrat Parti, Millet Partisi, Milliyetçi Hareket Partisi, Milliyetçi ve
Muhafazakar Parti, Saadet Partisi, Türkiye Komünist Partisi’dir. Bu siyasi partilerden Yurt
genelinde en çok oyu almış
olan dört siyasi partiye, iki gün içinde birer asıl ve birer yedek üye adının bildirilmesi
için yurt dışı ilçe seçim kurulu başkanı tarafından 298 sayılı Kanunun 18 inci maddesinde
öngörülen sürenin başında, tebligat yapılacak ve böylece yurt dışı ilçe seçim kurulunun siyasi
partili dört asıl ve dört yedek üyesi belirlenmiş olacaktır.
Süresi içinde ad bildiren siyasi parti sayısı dörtten az olduğu takdirde, eksik kalan
üyelikler aynı şartları taşıyan diğer siyasi partilerin aldıkları oyların büyüklük sırasına göre
aynı usulde tamamlanır.
Yukarıdaki hükümlerin uygulanmasına rağmen, dört asıl ve dört yedek üyenin tümü
belirlenemediği takdirde; 298 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin 4 üncü bendi gereğince
48
Yüksek Seçim Kurulunun 14/1/2012 günlü, 2012/15 sayılı kararı ile belirlenen siyasi
partilerden (1- Adalet ve Kalkınma Partisi, 2- Alternatif Parti, 3- Bağımsız Türkiye Partisi, 4Barış ve Demokrasi Partisi, 5- Büyük Birlik Partisi, 6- Cumhuriyet Halk Partisi, 7- Demokrat
Parti, 8- Demokratik Sol Parti, 9- Doğru Yol Partisi, 10- Emek Partisi, 11- Eşitlik ve
Demokrasi Partisi, 12- Genç Parti, 13- Hak ve Eşitlik Partisi, 14- Hak ve Özgürlükler Partisi,
15- Halkın Sesi Partisi, 16- Halkın Yükselişi Partisi, 17- İşçi Partisi, 18- Liberal Demokrat
Parti, 19- Millet Partisi, 20- Milliyetçi Hareket Partisi, 21- Milliyetçi ve Muhafazakar Parti,
22- Özgürlük ve Dayanışma Partisi, 23- Saadet Partisi, 24- Türkiye Komünist Partisi, 25Türkiye Partisi, 26- Yurt Partisi) Ankara İl’inde teşkilatı bulunanlar saptandıktan sonra ilgili
partilere ad çekmenin yapılacağı gün ve saat tebliğ edilir ve bunlar arasında ad çekilir.
Ad çekme sonucuna göre belirlenen siyasi partilerin bildireceği eksik üyelik sayısı
kadar belirtilen kimseler Yurt Dışı ilçe seçim kurulu üyesi olur. Yukarıda yazılı usullerle
kendilerinden ad istenmiş ve üye adı bildirmiş olan siyasi partiler bu ad çekmeye dahil
edilmeyeceklerdir.
Mahalli İdareler seçimleri olan il genel meclisi üyeliği, belediye başkanlığı ve belediye
meclisi üyeliği seçimlerinde alınan oylar ilçe seçim kurulu üyeliklerinin belirlenmesinde göz
önüne alınmaz.
Yurt Dışı İlçe Seçim Kurulunun iki asıl ve iki yedek üyesinin ve siyasi partilerden eksik
kalan asıl ve yedek üyelerinin, Ankara Büyükşehir hudutları içinde görev yapan ve 298 sayılı
Kanunun 19/2 maddesinde nitelikleri yazılı Devlet memurları arasından ve aynı maddede
gösterilen usulle saptanması gerekmektedir. Söz konusu maddede öngörülen on yıllık görev
süresinin başlangıcı, memuriyete ilk giriş tarihidir. Ankara’daki hizmet süresi sadece ad
çekmeye esas olacak listenin düzenlenmesinde dikkate alınır.
VIII- İki yıl süre ile kurulacak il ve ilçe seçim kurulları, bu süre içinde yapılacak tüm
seçimleri, halkoylamasını, seçmen kütüklerinin yazımı, denetlenmesi ve güncelleştirme
işlemlerini yönetirler.
Ancak, 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu ve ilgili diğer seçim Kanunları gereğince
yapılacak önseçimleri yönetecek önseçim ilçe seçim kurulları, bu kararda yer alan ilçe seçim
kurulları dışında olup, 2820 sayılı Kanunun 41 inci maddesi uyarınca gerektiğinde ayrıca
kurulacaktır.
Gümrük kapılarında yurtdışında bulunan seçmenler için seçim zamanı kurulan seçim
kurulları ile geçici ilçe seçim kurulları bu karar kapsamında değildir.
S O N U Ç: Açıklanan nedenlerle;
1- İl, ilçe ve Yurt Dışı ilçe seçim kurullarının; 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri
ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanunun 15, 18 ve 19 uncu maddelerinde yazılı usullere göre
yukarıda açıklanan esaslar da gözetilerek, 2012 yılı Ocak ayının son haftasında, diğer bir
ifadeyle 25 – 31 Ocak 2012 tarihleri arasında ve iki yıl süre için yeniden kurulmalarına,
2- İl, ilçe ve Yurt Dışı ilçe seçim kurullarının kuruluşlarından itibaren iki yıllık görev
süreleri içinde yasalarda belirlenen görevlerle birlikte yapılacak tüm seçimleri, halkoylaması,
seçmen kütükleri yazımı, denetimi ve güncelleştirilmesi işlemlerini yöneteceklerine,
3- Kurulların oluşumu ile yapılabilecek her değişikliğin tutanağa bağlanarak yemin
tutanağı ile birlikte posta yoluyla Başkanlığımıza gönderilmesine,
4- Karar örneğinin Resmî Gazetede yayımlanmasına,
5- Karar örneğinin siyasi partiler genel başkanlıklarına gönderilmesine,
sitesi www.ysk.gov.tr adresinde yayımlanmasına ve il ve ilçe seçim kurulu başkanlıklarına içmail olarak gönderilmesine,
49
Başkan
Ali EM
Başkanvekili
Turan KARAKAYA
Üye
M. Zeki
ÇELEBİOĞLU
Üye
Muharrem COŞKUN
Üye
Mehmet KÜRTÜL
Üye
Halim AŞANER
Üye
Nilgün İPEK
Üye
Üye
Yüksel ÖZTÜRK
Üye
Selahittin ATALAY
[R.G.18 Ocak 2012 – 28177]
—— • ——
TÜZÜK
Ekli “İstanbul Liman Tüzüğünün Yürürlükten Kaldırılmasına Dair Tüzük”ün yürürlüğe
konulması; Bakanlar Kurulu’nca 27/12/2011 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
İ. N. ŞAHİN
İçişleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
50
H. YAZICI
Gıda,
Tarım
M. ŞİMŞEK
Maliye Bakanı
ve
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
İSTANBUL LİMAN TÜZÜĞÜNÜN YÜRÜRLÜKTEN
KALDIRILMASINA DAİR TÜZÜK
MADDE 1 – 24/7/1996 tarih ve 96/8442 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe
konulan İstanbul Liman Tüzüğü yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 2 – Danıştayca incelenmiş olan bu Tüzük yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – Bu Tüzük hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G.19 Ocak 2012 – 28178]
—— • ——
YÖNETMELİKLER
Adalet Bakanlığından:
ADLÎ TIP KURUMU KANUNU UYGULAMA YÖNETMELİĞİNDE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 31/7/2004 tarihli ve 25539 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Adlî Tıp
Kurumu Kanunu Uygulama Yönetmeliğinin 19 uncu maddesinin birinci fıkrasının (41)
numaralı bendinin (a) alt bendi ile (42) numaralı bendinin (b) alt bendi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“a) Mahkeme ve Cumhuriyet savcılıkları tarafından nesep tayini için gönderilen
şahısların, son altı ay içinde çekilmiş ve mahkeme veya Cumhuriyet savcılıklarınca onaylanıp
usulüne uygun zarflanmış ikişer adet vesikalık fotoğraflarını getirerek nüfus cüzdanlarıyla
birlikte mesai gün ve saatlerinde başvurmaları,”
“b) Trafik kazaları dışındaki sebebi anlaşılamayan her türlü olgularda kişilerin solunum
havalarında alkol veya vücudundaki herhangi bir narkotik madde tespiti için kan veya idrar
örnekleri alınmak üzere kimlikleri ile, kimlikleri yoksa bu durum resmi yazıda belirtilerek
kimlik tespitine ilişkin düzenlenecek belge ve güvenlik görevlisiyle birlikte olayın meydana
gelme saatinden itibaren derhal ve en kısa süre içinde savcılıklarca veya savcı yerine mahalli
karakollarca gönderilir.”
MADDE 2 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.
[R.G.19 Ocak 2012 – 28178]
—— • ——
Kültür ve Turizm Bakanlığından:
51
ÖZEL MÜZELER VE DENETİMLERİ HAKKINDA YÖNETMELİKTE
MADDE 1 – 22/1/1984 tarihli ve 18289 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Özel
Müzeler ve Denetimleri Hakkında Yönetmeliğin ek 1 inci maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini Kültür ve Turizm Bakanı yürütür.
[R.G.19 Ocak 2012 – 28178]
—— • ——
Kültür ve Turizm Bakanlığından:
KORUNMASI GEREKLİ TAŞINIR KÜLTÜR VE TABİAT VARLIKLARININ
TASNİFİ, TESCİLİ VE MÜZELERE ALINMALARI HAKKINDA
YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA
DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 20/4/2009 tarihli ve 27206 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Korunması Gerekli Taşınır Kültür ve Tabiat Varlıklarının Tasnifi, Tescili ve Müzelere
Alınmaları Hakkında Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“(2) Kıymet takdir komisyonu, üyeler tarafından taşınır kültür ve tabiat varlığı için
belirlenecek değerlerin ortalamasını eserin kıymeti olarak belirler. Komisyon otuz gün
içerisinde karar verir ve alınan kararlar ilgilisine tebliğ edilir.”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 8 – (1) Değerlendirme komisyonu kararına; bu karara katılmayan üye ya da
kıymet takdir komisyonu üyeleri tarafından itirazda bulunulması halinde, Bakanlıkça otuz gün
içinde değerlendirme üst komisyonu oluşturulur.
(2) Değerlendirme veya kıymet takdir komisyonu kararına kültür varlığını getiren
tarafından ilgili müze müdürlüğüne itirazda bulunulması halinde, her türlü masrafı itiraz
edene ait olmak üzere, Bakanlıkça otuz gün içinde üst komisyon oluşturulur. Bakanlık, itiraz
edilmese dahi gerektiğinde değerlendirme veya kıymet takdir üst komisyonu oluşturur. Üst
komisyon kararları kesindir.
(3) Değerlendirme ve kıymet takdir komisyonunun kararlarına karşı, tebliğ tarihinden
itibaren otuz gün içinde itirazda bulunulmaz ise karar kesinleşir.”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
“Tasnif ve tescile tabi olup müzelere alınmasına gerek görülmeyen kültür ve tabiat
varlıkları ile etütlük nitelikli kültür ve tabiat varlıkları
MADDE 10 – (1) Korunması gerekli etnografik nitelikli kültür varlıklarından müzelere
alınması gerekli görülmeyenler ile bu nitelikte olup da sahiplerince müzelere satılmak
istenmeyen taşınır kültür varlıkları için bu Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-2’de yer alan
Tescile Tabi Taşınır Kültür ve Tabiat Varlığı Belgesi düzenlenerek iade edilir.
(2) Etütlük nitelikteki kültür ve tabiat varlıklarından müzede bulunması yararlı
görülenler eskilik ve sanat değerine bakılmaksızın etütlük eser defterine kayıt edilmek üzere
müzelerde muhafaza altına alınır.
(3) Ek-2’de yer alan Tescile Tabi Taşınır Kültür ve Tabiat Varlığı Belgesi alanlar ilgili
müze müdürlüğüne en az üç yılda bir varlığın kendisinde bulunduğuna dair bildirimde
bulunur, gerektiğinde müze bu süre dolmadan da denetim yapabilir veya bildirimde
52
bulunulmasını isteyebilir. Belgede belirtilen kültür ve tabiat varlığını kaybedenlere ve zarar
verenlere değeri ödetilir.
(4) Müzeye getirilen ve bir yıl içinde sahiplerince geri alınmayan varlıklar müzelerde
korunabilir, durumlarına uygun olarak kayıt altına alınabilir veya usulüne uygun olarak
Devletçe satılabilir.
(5) Değerlendirme komisyonu tarafından müzeye alınmasına gerek duyulmayan tescile
tabi taşınır kültür ve tabiat varlıkları, envanter bilgileri çıkartılarak müze emanetinde
alıkonulur. Bu şekilde değerlendirilen taşınır kültür ve tabiat varlıkları ile komisyon
tarafından etütlük eser olarak tasnif edilen ve müzeye alınmasına gerek görülmeyen taşınır
varlıkların Bakanlık denetimindeki özel müze veya koleksiyoncuların envanterlerine
kaydedilmek üzere satışına izin verilir. Bir yıl içerisinde özel müzelere veya koleksiyonculara
devri gerçekleşmeyen bu taşınır kültür ve tabiat varlıkları durumlarına uygun olarak
müzelerde kayıt altına alınır.”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin Ek-3’ünde yer alan Etütlük Kültür ve Tabiat Varlığı
Belgesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 6 – Bu Yönetmelik hükümlerini Kültür ve Turizm Bakanı yürütür.
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
Tarihi
20/4/2009
Sayısı
27206
[R.G.19 Ocak 2012 – 28178]
—— • ——
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığından:
5627 SAYILI ENERJİ VERİMLİLİĞİ KANUNUNUN 10 UNCU MADDESİNE
VE 5326 SAYILI KABAHATLER KANUNUNUN 3 ÜNCÜ VE 17/7 NCİ
MADDELERİNE GÖRE 2012 YILINDA UYGULANACAK OLAN
İDARÎ PARA CEZALARINA İLİŞKİN TEBLİĞ (NO: 2012/2)
5627 sayılı Enerji Verimliliği Kanunu’nun 10 uncu maddesinde düzenlenmiş olan idarî
para cezaları, 5560 sayılı Kanunla değişik 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 3 üncü ve 17/7
nci maddeleri hükmü uyarınca belirlenen usûle göre 17/11/2011 tarihli ve 28115 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan 410 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile tespit ve ilân edilen
2011 yılı yeniden değerleme oranı olan %10,26 oranında artırılmıştır. 1/1/2012 tarihinden
itibaren aşağıdaki tabloda hesaplandığı gibi uygulanacaktır.
5627 Enerji Verimliliği
Kanunda Öngörülen
Kanunu’nun Onuncu
Para Cezaları (TL)
Maddesinin;
(a ) bendinin 2 numaralı alt
10.000
bendindeki ceza miktarları:
50.000
( a ) bendinin 3 numaralı
500
alt bendindeki ceza
53
2011 Yılında
Uygulanan
Para Cezaları (TL)
13.214
66.076
660
2012 Yılında
Uygulanacak
Para Cezaları (TL)
14.569
72.855
727
miktarı:
alt bendindeki ceza
miktarı:
alt bendindeki ceza
miktarı:
(a) bendinin 9 numaralı alt
bendindeki ceza miktarı:
5.000
6.607
7.284
20.000
26.429
29.140
20.000
26.429
29.140
Tebliğ olunur
[R.G.19 Ocak 2012 – 28178]
—— • ——
Karar No
: 2012/3
İşyeri
: Tadım Gıda Maddeleri San. Ve Tic. A.Ş.
İstasyon Mah. E-5 Karayolu altı Tuzla/İSTANBUL
SGK Sicil No : 0117214.034-1115919.034
Tespiti İsteyen :
İnceleme
: Tadım Gıda Maddeleri San. Ve Tic. A.Ş.’de Bakanlığımızca yapılan
incelemede; İstasyon Mahallesi E-5 Karayolu altı Tuzla/İSTANBUL adresinde kurulu fabrika
işyerinde kuru yemiş imalatı yapıldığı, Tem Yanyol Üzeri Boya Vernik Organize Sanayi
Bölgesi 5. Sokak No: 3/5 Tuzla/İSTANBUL adresinde kurulu pazarlama işyerinde fabrikada
üretilen ürünlerin tasnifi, depolanması, yurt içi ve yurt dışındaki bayilere sevkiyatının
yapıldığı, bu nedenle işyerlerinde yapılan işlerin İşkolları Tüzüğü’nün 04 sıra numaralı “Gıda
sanayii” işkolunda yer aldığı tespit edilmiştir.
Karar: Tadım Gıda Maddeleri San. Ve Tic. A.Ş. işyerlerinde yürütülen işlerin niteliği
itibariyle İşkolları Tüzüğü’nün 04 sıra numaralı “Gıda sanayii” işkoluna girdiğine ve yapılan
bu tespitin Resmî Gazete’de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 4’ üncü
maddesi gereğince karar verilmiştir.
[R.G 21 Ocak 2012 – 28180]
—— • ——
Sosyal Güvenlik Kurumundan:
SOSYAL GÜVENLİK KURUMU SAĞLIK UYGULAMA TEBLİĞİNDE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR TEBLİĞ
MADDE 1- 25/3/2010 tarihli ve 27532 sayılı mükerrer Resmî Gazete’de yayımlanan
Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık Uygulama Tebliğinin 3.2. numaralı maddesine aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
“(4) 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 60 ıncı
maddesinin birinci fıkrasının © bendinin (1), (2) ve (3) numaralı alt bentleri gereği genel
sağlık sigortalısı sayılanlar ile bunların bakmakla yükümlü olduğu kişilerin ödemiş oldukları
54
katılım payları, talepleri halinde, 29/5/1986 tarihli ve 3294 sayılı Sosyal Yardımlaşma ve
Dayanışmayı Teşvik Kanunu hükümlerine göre kendilerine geri ödenir.”
MADDE 2- Aynı Tebliğin 3.2.1 numaralı maddesinde aşağıdaki düzenlemeler
yapılmıştır.
a) Dördüncü fıkrasının (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“b) Diğer kişiler için ise 12 (oniki) TL katılım payı tutarı sağlık hizmeti sunucusu
tarafından, 3 (üç) TL lik tutar ise kişilerin muayeneye ilişkin ilaç temini için reçete ile
eczanelere müracaat aşamasında eczanelerce kişilerden tahsil edilir. Ayrıca “Yeşil alan
muayenesi” sonucunda oluşan katılım payı da eczanelerce kişilerden tahsil edilir.”
b) Beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(5) Sağlık hizmeti sunucularında yapılan muayene sonrasında kişilerin muayeneye
ilişkin reçete ile ilaç temini için eczanelere müracaat etmemesi durumunda, ikinci ve üçüncü
basamak resmi sağlık kurumları ile özel sağlık kurumlarındaki muayenelerde 3 (üç) TL
indirim yapılır. Bu durumda bu maddenin üçüncü fıkrasının (b) bendinde belirtilen kişilerin
resmi sağlık hizmeti sunucularındaki muayenelerine ilişkin uygulanan 5 (beş) TL tutarındaki
katılım payı ile özel ve resmi sağlık hizmet sunucularındaki “Yeşil alan muayenesi”
sonucunda oluşan katılım payı, reçete ile eczaneye ilk müracaatında eczanelerce kişilerden
tahsil edilecektir.”
c) Altıncı fıkrasına, © bendinden sonra gelmek üzere (ç) bendi eklenmiştir.
“ç) “Yeşil alan muayenesi” sonucunda oluşan katılım payı eczanelerce kişilerden,”
MADDE 3- Aynı Tebliğin 3.2.5. numaralı maddesinin beşinci ve yedinci fıkraları
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(5) Acil servislerde verilen ve SUT eki EK-8 Listesinde yer alan 520.021 kodlu “Yeşil
alan muayenesi” adı altında Kuruma fatura edilebilen sağlık hizmetleri hariç olmak üzere acil
servislerde verilen sağlık hizmetleri, bedeli Kurumca karşılanmayan ayakta tedavide hekim ve
diş hekimi muayeneleri, Sağlık Bakanlığı tarafından sözleşme yapılmış, görevlendirilmiş veya
yetkilendirilmiş aile hekimi muayeneleri ile SUT’un 2.3 numaralı maddesinde belirtilen sağlık
kurumları/ kuruluşları tarafından sunulan sağlık hizmetlerinde SUT’un 3.2.1 numaralı
maddesinde tanımlanan katılım payı alınmaz.”
“(7) Sağlık raporu ile belgelendirilmesi şartıyla; Kurumca belirlenen SUT Eki “Ayakta
Tedavide Hekim ve Diş Hekimi Muayenesi Katılım Payı Alınmayacak Kronik Hastalıklar
Listesi”nde (EK-9/C) yer alan kronik hastalıklarda, kişilerin bu hastalıkları ile ilgili branştaki
ayaktan muayenelerinde SUT’un 3.2.1 numaralı maddesinde tanımlanan katılım payı alınmaz.
Ancak; aynı muayenede Kurumca belirlenen katılım payı alınmayacak kronik hastalıklar
listesinde yer almayan başka bir tanının da tespit edilmesi ve/veya bu tanıya yönelik tedavinin
düzenlenmesi halinde SUT’un 3.2.1 numaralı maddesinde tanımlanan katılım payı alınır.”
MADDE 4-Aynı Tebliğin 3.3.1. numaralı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“(1) Kurumla sözleşmeli; vakıf üniversiteleri ile özel sağlık kurum ve kuruluşları; SUT
ve eklerinde yer alan sağlık hizmetleri işlem bedellerinin tamamı üzerinden Kurumca
belirlenen oranı geçmemek kaydıyla Kuruma fatura edilebilen tutarlar esas alınarak kişilerden
ilave ücret alabilir. EK-7, EK-8 ve EK-9 listelerinde yer alan işlemlerde kullanılan tıbbi
malzeme ve ilaçlar ile EK-10/B Listesindeki tutarlara dahil olan işlemler için ayrıca ilave
ücret alınamaz. İlave ücretler, genel sağlık sigortalıları veya bakmakla yükümlü olunan
kişilerce ve/veya sağlık kurum/kuruluşlarınca Kurumdan talep edilemez.”
MADDE 5- Aynı Tebliğin 3.3.1 numaralı maddesinin 6 ncı fıkrası aşağıdaki şekilde
“(6) Kurumla sözleşmeli; vakıf üniversiteleri ile özel sağlık kurum ve kuruluşları, aynı
başvuru numarası altında hastaya yapılan işlem bedellerinin toplamı 100 TL’yi aşıyorsa, bu
hizmetleri ve varsa ilave ücret tutarını gösterir, şekli Kurumca belirlenecek bir belgeyi, yatan
hasta tedavilerinde en geç hastanın taburcu olduğu tarihte, diğer tedavilerde ise işlemin
yapıldığı tarihte hastaya vermek zorundadır. Ancak hastanın istemesi halinde tutar sınırı
olmaksızın sunulan tüm işlemleri ayrıntılı olarak gösteren bilgi ve belgeler hastaya verilmek
zorundadır. Söz konusu bilgiler aynı süreler içerisinde elektronik ortamda da sağlanabilir.”
MADDE 6- Aynı Tebliğin 3.3.2. numaralı maddesinin birinci fıkrasının son cümlesine
“otelcilik hizmetleri” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve istisnai sağlık hizmetleri” ibaresi
eklenmiştir.
55
MADDE 7- Aynı Tebliğin 3.3.3. numaralı maddesinin birinci bendi aşağıdaki şekilde
“1- Acil servislerde verilen ve SUT eki EK-8 Listesinde yer alan 520.021 kodlu “Yeşil
alan muayenesi” adı altında Kuruma fatura edilebilen sağlık hizmetleri hariç olmak üzere, acil
haller nedeniyle sunulan sağlık hizmetleri,”
MADDE 8- Aynı Tebliğin 3.3.4. numaralı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“(1) Sözleşmeli sağlık kurumları, asgari banyo, tv ve telefon bulunan; 2 yataklı odalarda
sundukları otelcilik hizmetleri için SUT eki EK-8 Listesinde 510.010 kod ile yer alan
“Standart yatak tarifesi” işlem bedelinin bir buçuk, tek yataklı odalarda ise üç katını
geçmemek üzere kişilerden ilave ücret alabilir. Günübirlik tedavi kapsamındaki işlemler
sırasında verilen otelcilik hizmeti için ise en fazla SUT eki Ek-8 Listesinde yer alan “Gündüz
yatak tarifesi” işlem bedelinin 3 katına kadar ilave ücret alınabilir.”
MADDE 9- Aynı Tebliğin 3.3. numaralı maddesine, 3.3.5. ve 3.3.5.1. numaralı
maddeler olarak aşağıdaki düzenlemeler eklenmiştir.
“3.3.5. İstisnai Sağlık Hizmetlerinde İlave Ücret Uygulanması
(1) Sözleşmeli sağlık kurum ve kuruluşları, Sağlık Hizmetleri Fiyatlandırma
Komisyonu tarafından belirlenen ve 3.3.5.1. numaralı maddede yer alan istisnai sağlık
hizmetleri için genel sağlık sigortalısı ve bakmakla yükümlü olduğu kişilerden SUT eki
listelerde yer alan işlem bedellerinin üç katını geçmemek üzere ilave ücret alabilir.
(2) Sözleşmeli sağlık kurum ve kuruluşları istisnai sağlık hizmeti olarak belirlenen
işlemler için; yanında (*) işareti olup olmadığına bakılmaksızın EK-9 Listesinden, işlemin
sadece EK-8 Listesinde yer alması halinde ise EK-8 Listesindeki sadece işlem bedeli
üzerinden ilave ücret alabilir.
3.3.5.1. İlave Ücret Alınabilecek İstisnai Sağlık Hizmetleri
a) Robotik cerrahi yöntemi ile yapılan işlemler (P618.690, P621.410, P619.490,
P618.680, P618.840, P618.550, P618.560, P601.930, P601.940, P602.410, 605.070,
P604.710, P604.690, P605.000, P604.940, P604.990, P604.930 kodlu işlemler hariç olmak
üzere)
b) Prostata Lazer Tedavisi veya Plazmakinetik Tedavisi (P621360) (kanama diyatezi ve
kalp yetmezliği olan hastalar hariç)
c) Suda doğum (P619925), Epidural anestezi ile doğum (P619922)
ç) Penil Protez implantasyonu (çok parçalı) (P621180)
d) Kataraktta fakoemülsifikasyon + multifokal İOL uygulaması (P617341)
e) Diş protez işlemleri (Sadece 404.201,404.360, 404.400, 404.410, 404.420 kodlu
işlemler)
f) Robotik rehabilitasyon sistemi uygulamaları
g) Kapsül endoskopi (701.281)”
MADDE 10- Aynı Tebliğin 4.1.1. numaralı maddesinden sonra gelmek üzere 4.1.1.A
maddesi eklenmiştir.
“4.1.1.A- Evde Sağlık Hizmetleri

Sağlık Bakanlığınca yayımlanan ve 1 Şubat 2010 tarihli ve 3895 sayılı Makam
Onayı ile yürürlüğe giren “Sağlık Bakanlığınca Sunulan Evde Sağlık
Hizmetlerinin Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Yönerge” doğrultusunda
Sağlık Bakanlığına bağlı sağlık hizmet sunucuları bünyesinde oluşturulan evde
sağlık hizmeti vermek üzere kurulmuş olan birimlerce verilen sağlık
hizmetleridir.”
MADDE 11- Aynı Tebliğin 4.1.2.B- numaralı maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi
yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 12- Aynı Tebliğin 4.2. numaralı maddesinde aşağıdaki düzenlemeler
yapılmıştır.
a) 18 inci fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
b) Aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(20) SUT eki EK-8 ve EK-9 Listelerinde yer alan işlemlerin laparoskopik, perkütan,
endoskopik, endosonografik, mikrocerrahi, robotik cerrahi gibi yöntemlerle yapılması halinde
yapılan işlem, SUT’ta yer alan işlem puanı esas alınarak Kurumca karşılanır. Ancak ayrı kodu
bulunan laparoskopik, perkütan, endoskopik, endosonografik, mikrocerrahi, robotik cerrahi
gibi yöntemlerle yapılan işlemler kendi puanı esas alınarak Kurumca karşılanır. Ayrıca
56
P618.690, P621.410, P619.490, P618.680, P618.840, P618.550, P618.560, P601.930,
P601.940, P602.410, 605.070, P604.710, P604.690, P605.000, P604.940, P604.990, P604.930
kodlu işlemlerin robotik cerrahi yöntemi ile yapılması durumunda işlem puanlarına %50 ilave
edilerek Kuruma fatura edilir.”
MADDE 13- Aynı Tebliğin 4.2.1.B- numaralı maddesinde aşağıdaki düzenlemeler
yapılmıştır.
a) 4.2.1.B.1- numaralı maddesinin sekizinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(8) Sağlık raporu ile yapılması gerekli görülen hiperbarik oksijen tedavisi, fizik tedavi
ve rehabilitasyon, ESWL, ESWT tedavilerinde; ayaktan başvurularda tedavi için sağlık raporu
düzenlendikten sonra tedavinin sonraki günlerde aynı veya başka bir sağlık hizmeti
sunucusunda yapılması halinde, bu sağlık raporu ile yapılan tedavi başvuruları “ayaktan
tedavide ödeme” uygulaması kapsamında SUT eki EK-10/B Listesinde yer alan tutarlar
girilmeksizin SUT eki EK-9 Listesi üzerinden faturalandırılır.”
b) 4.2.1.B.2- numaralı maddesinin ikinci fıkrasının © bendindeki “tıbbi ekoloji ve
hidroklimatoloji,” ibaresi metinden çıkarılmıştır.
c) 4.2.1.B.3- numaralı madde olarak aşağıdaki düzenleme eklenmiştir.
“4.2.1.B.3 – Evde Sağlık Hizmetlerinde Ödeme
(1) Evde sağlık hizmetleri bedelleri hizmet başına ödeme yöntemi ile SUT eki EK-8 ve
EK-7 Listeleri esas alınarak faturalandırılır.
(2) Hastaya kullanılan her türlü tıbbi malzemenin sağlık hizmeti sunucusu tarafından
temini zorunludur. SUT eki EK-5/B Listesinde yer alan tıbbi malzemeler hariç olmak üzere
tıbbi malzeme ile sağlık hizmeti sunucusu tarafından temin edilen ilaçların bedelleri ilaveten
faturalandırılabilir. Reçete edilmesi halinde ilaçlar sözleşmeli eczanelerden temin edilir.”
MADDE 14- Aynı Tebliğin 4.2.2. numaralı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“(1) İkinci ve üçüncü basamak sağlık kurumlarında yatarak verilen sağlık hizmetlerinin
bedelleri, SUT eki EK-9 Listesinde yer alıyorsa “tanıya dayalı işlem üzerinden ödeme”
yöntemi ile EK-9 Listesinde yer almıyorsa, “hizmet başına ödeme” yöntemi ile fatura edilir.
Ancak, EK-9 Listesinde yanında (*) işareti bulunan işlemler ve SUT metninde EK-9 Listesi
üzerinden faturalandırılacağı belirtilen işlemler dışında kalan EK-9 Listesindeki işlemler,
üçüncü basamak sağlık kurumları tarafından SUT eki EK-8 Listesinden de fatura edilebilir.
Üçüncü basamak sağlık kurumları; yanında (*) işareti olmayan işlemleri EK-8 veya EK-9
Listelerinin hangisini esas alacaklarına ilişkin tercihlerini Ocak ve Temmuz aylarında
MEDULA Sisteminde belirteceklerdir.”
MADDE 15- Aynı Tebliğin 4.3. numaralı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş, ikinci fıkrasındaki “acil servislerde” ibaresinden sonra gelen “sunulan sağlık
hizmetleri ile” ibaresi metinden çıkarılmıştır.
“(1) Acil sağlık hizmeti vermekle yükümlü sağlık hizmeti sunucuları acil servis
hizmetlerini Sağlık Bakanlığı düzenlemeleri ile konuya ilişkin Başbakanlık tarafından
yayımlanan Başbakanlık genelgeleri ve Kurum mevzuatı doğrultusunda yürüteceklerdir. Acil
servisine müracaat eden ve muayeneleri sonucunda acil olmadığı tespit edilen kişilerin tedavi
giderleri SUT eki EK-8 Listesinde 520.021 kodlu “Yeşil alan muayenesi” adı altında yer alan
işlem bedeli üzerinden Kurumca karşılanır. Muayene sonucunda acil olduğu tespit edilenler
için ise SUT’un 4.2.1.B.2- numaralı maddesinin birinci ve ikinci fıkralarındaki ilgili hükümler
uygulanır. Ancak sağlık hizmeti sunucularınca acil servislerde verilen ve Kuruma acil sağlık
hizmeti olarak faturalandırılan hizmetlerin Kurumun inceleme birimlerince acil hal kapsamına
girmediğinin tespit edilmesi halinde verilen sağlık hizmetlerinin bedelleri ödenmez ayrıca
kişilerin ödemesi gereken katılım payı tutarı sağlık hizmet sunucularının alacağından mahsup
edilir.”
MADDE 16- Aynı Tebliğin 4.5.4.B- numaralı maddesi aşağıdaki şekilde
“4.5.4.B- Hiperbarik Oksijen Tedavisi
(1) Hiperbarik oksijen tedavisi bedelleri, bünyesinde hiperbarik oksijen tedavi merkezi
bulunan Kurumla sözleşmeli resmi sağlık kurumunda veya “Hiperbarik Oksijen Tedavisi
Uygulanan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmelik” kapsamında faaliyet sürdüren
Kurumla sözleşmeli özel merkezlerde yapılması halinde Kurumca karşılanır.
(2) Acil durumlar hariç olmak üzere HBO tedavisi için, ikinci veya üçüncü basamak
sağlık kurumları tarafından sağlık kurulu raporu düzenlenecektir. Ancak resmi sağlık kurumu
57
bünyesinde Sualtı Hekimliği ve Hiperbarik Tıp ile Hava ve Uzay Hekimliği uzman
hekimlerinden herhangi biri tarafından düzenlenen tek uzman hekim raporu da geçerli
olacaktır. Uzman hekim raporunda/sağlık kurulu raporunda; tanı ile uygulanması istenilen
seans sayısı yer alacaktır.
(3) Raporda belirtilen seans sayısı, SUT Eki “Hiperbarik Oksijen Tedavisi Uygulama
Listesi”nde (EK-9/D) belirtilen “İlk sevkte seans sayısı” sütununda yer alan seans sayısını
geçemez. Ancak, bu seans sayılarını aşan seanslarda tedavinin devamının gerekmesi halinde,
SUT eki EK-9/D listesinde belirtilen “Maksimum toplam seans sayısı” sütunundaki seans
sayıları aşılmamak kaydıyla, ikinci bir sağlık kurulu raporu düzenlenecektir. Maksimum
toplam seans sayısı; aynı tanı ve aynı lokalizasyonda (baş, gövde, sol alt ekstremite, sol üst
ekstremite, sağ alt ekstremite, sağ üst ekstremite) bir yıl için geçerlidir. Sekestrektomi, minör
amputasyon, majör amputasyon durumu yeni vaka gibi değerlendirilir. Dördüncü fıkrada
sayılan acil durumlar ve ani işitme kaybı için maksimum toplam seans sayısı; her bir atak
(vaka) için geçerlidir.
(4) Acil durumlarda (dekompresyon hastalığı, hava veya gaz embolisi, karbon monoksit
veya siyanit zehirlenmesi, anoksik/hipoksik ensefalopati, akut duman inhalasyonu, gazlı
gangren, kompartman sendromu, santral retinal arter tıkanıklığı ve nekrotizan yumuşak doku
enfeksiyonunda) bu durumun sevk eden veya hiperbarik oksijen tedavisini yapan hekim
tarafından imzalanmış bir belge ile belgelendirilmesi şartıyla sağlık kurulu raporu aranmaz.
Ancak acil durumlar için “İlk sevkte seans sayısı” sütununda yer alan seans sayılarının
aşılması halinde bu maddenin ikinci fıkrasında yer alan hükümler doğrultusunda rapor
düzenlenecektir.
(5) Tedavi basıncı hastanın durumuna göre tedavinin yapıldığı merkezin uzman hekimi
tarafından belirlenecektir.
(6) HBO tedavisine raporun düzenlenme tarihinden itibaren en geç 10 gün içerisinde
başlanmalıdır. Tedaviye başladıktan sonra tedavinin yapıldığı merkezin uzman hekiminin
onayı ile tedaviye bir defada kesintisiz en fazla yedi gün ara verilebilir. Tedaviye yedi günden
daha uzun süre kesintisiz ara verilmesi halinde maksimum seans sayısı dikkate alınarak bu
maddenin ikinci fıkrasında yer alan hükümler doğrultusunda yeni rapor düzenlenecektir.
(7) Bir hasta için günde en fazla bir seans HBO uygulaması bedeli Kurumca karşılanır.
Ancak ani işitme kaybı ve acil hastalarda, tedavinin başladığı gün dahil en fazla yedi gün
boyunca günde birden fazla seans HBO uygulaması bedeli Kurumca karşılanır.
(8) Ani işitme kaybında HBO uygulaması bedelinin ödenebilmesi için, tanı konulmasını
takiben bir ay içinde HBO uygulamasına başlanmış olması gerekmektedir. Bu hastalarda on
seansta bir odyolojik test yapılır. 20 nci seans sonunda saf ses ortalamasında 20 dB’lik bir
düzelme yoksa tedavi bedelleri daha sonraki seanslar için ödenmez.
(9) Santral retinal arter tıkanıklığında HBO tedavi bedelinin ödenebilmesi için, tanı
konulmasını takiben 5 gün içinde HBO tedavisine başlanmış olması gerekmektedir.
(10) Hipoksik/ anoksik ensefalopati tanısında HBO tedavi bedelinin ödenebilmesi için,
tanı konulmasını takiben ilk 5 gün içinde HBO tedavisine başlanmış olması gerekmektedir.
(11) HBO seans süresi tekli basınç odasında en az 90 dakika, çoklu basınç odasında en
az 2 saat olarak kabul edilir.
(12) HBO tedavi bedelleri sadece SUT Eki EK-9/D Listesinde belirtilen endikasyonlar
ve ICD-10 tanı kodları dikkate alınarak SUT eki EK-9 Listesinde yer alan bedeller üzerinden
Kurumca karşılanır.”
MADDE 17- Aynı Tebliğin 4.5.4.C- numaralı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“(1) Kurumca radyo cerrahi yöntemleri ile tedavi bedellerinin karşılanabilmesi için;
cyberknife tedavisinde radyasyon onkolojisi uzman hekiminin yer aldığı sağlık kurulu raporu,
gammaknife tedavisinde en az 2 (iki) beyin cerrahi ve en az 1(bir) radyasyon onkolojisi
uzman hekiminin yer aldığı sağlık kurulu raporu düzenlenmesi gerekmektedir.”
MADDE 18- Aynı Tebliğin 4.5.4.F- numaralı maddesi aşağıdaki şekilde
“4.5.4.F- Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon İşlemleri
4.5.4.F-1- Sağlık raporlarının (uzman hekim / sağlık kurulu) düzenlenmesi
(1) Fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamalarının Kurumca bedelinin karşılanması için;
a) 30 seansa kadar (30 uncu seans dahil) olan fizik tedavi ve rehabilitasyon
uygulamaları için fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekimince,
58
b) SUT eki EK-9/A Listesinde (*) işaretli (Bölge/Seans Kontrolüne Tabi Olmayan)
tanılarda 30 seans sonrası devam edilecek tedaviler için;
1- 31-60 seansa kadar (60 ıncı seans dahil) olan fizik tedavi ve rehabilitasyon
uygulamaları için en az bir fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekiminin yer aldığı (sağlık
hizmeti sunucusunda yeterli sayıda fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekimi bulunması
durumunda sağlık kurulu bu hekimler tarafından oluşturulacaktır) sağlık kurumu sağlık
kurulunca (ayaktan tedavilerde resmi sağlık kurulunca),
2- 60 seans üzeri olan fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamaları için en az bir fiziksel
tıp ve rehabilitasyon uzman hekiminin yer aldığı (sağlık hizmeti sunucusunda yeterli sayıda
fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekimi bulunması durumunda sağlık kurulu bu hekimler
tarafından oluşturulacaktır) üçüncü basamak sağlık kurumu sağlık kurulunca,
sağlık raporu düzenlenmesi gerekmektedir.
(2) Düzenlenen raporda ayrıntılı hastalık hikâyesi dışında SUT eki EK-9/A Listesinde A
ve B grubunda yer alan hastalıklar için; Sağlık Bakanlığı tarafından yayınlanan Fizik Tedavi
ve Rehabilitasyon İşlemlerine Yönelik Değerlendirme Ölçekleri esas alınarak mevcut
hastalığa ve komplikasyonlarına uygun ayrıntılı muayene ve değerlendirme sonuçları
belirtilecektir. 30 seans üzeri fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamaları için düzenlenecek
sağlık kurulu raporunda tedavinin devamının gerekliliğine dair gerekçeler ayrıca
belirtilecektir.
(3) Raporun sonuç bölümünde elde edilen değerlendirme ve muayene bulgularına uygun
olarak, tanı ve tanıya ilişkin ICD-10 kodları ile hastanın kaç seans fizik tedavi ve
rehabilitasyon uygulamasına ihtiyacı olduğu ve uygulanacak bölge yazılacaktır.
(4) Fizik tedavi ve rehabilitasyon işlemleri başlıklı 4.5.4.F maddesinin yürürlük
tarihinden önce usulüne uygun düzenlenmiş sağlık raporları geçerli olup, bu raporlara
dayanılarak yapılan tedaviler, bu Tebliğ hükümlerine göre sağlanmaya devam edilecektir.
4.5.4.F-2- Fizik tedavi ve rehabilitasyon işlemlerinin faturalandırılması
(1) Fizik tedavi ve rehabilitasyon işlemlerinin Kurumca faturalandırılabilmesi için
SUT’un 4.5.4.F-1 numaralı maddesinde tanımlanan sağlık raporunun düzenlenmesi
gerekmektedir.
(2) Ayaktan veya yatarak fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamaları yapılacak
hastalarda, hastanın tedaviye girdiği kurumun fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekimi
tarafından belirlenecek tedavi ayrıntıları (elektroterapi uygulamaları, egzersiz çeşitleri, masaj,
manipülasyon uygulamaları, ortez-protez uygulamaları ve eğitimi, konuşma terapisi
uygulamaları, iş-uğraşı terapisi uygulamaları vb. gibi tedavi uygulamaları; bu tedavilerin
süreleri, dozları ve sayıları, uygulanan vücut bölgeleri gibi), hazırlanacak tedavi çizelgesine
yazılarak fizik tedavi ve rehabilitasyon hekimince kaşelenip imzalanacaktır.
(3) SUT eki EK-9/A Listesinde “G81.0, G81.1, G81.9, G82.0, G82.1, G82.2, G82.3,
G82.4, G82.5, S06.0, S06.1, S06.2, S06.3, S06.4, S06.5, S06.6, S06.7, S06.8, S06.9, S14.0,
S14.1, S24.0, S24.1, S34.0, S34.1” ICD-10 kodları ile yer alan hastalıklarda, tanı ile ilgili
düzenlenen ilk sağlık raporu tarihinden itibaren üç yıl içerisinde uygulanan fizik tedavi ve
rehabilitasyon işlem bedelleri Kurumca karşılanacaktır. Bu sürelerin bitiminden sonra
meydana gelen hastalığa ilişkin geç komplikasyonlarda fizik tedavi ve rehabilitasyon
uygulamalarının faturalandırılabilmesi için,
üçüncü basamak sağlık kurumu sağlık
kurullarınca en az bir fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekiminin yer aldığı (sağlık hizmeti
sunucusunda yeterli sayıda fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekimi bulunması durumunda
sağlık kurulu bu hekimler tarafından oluşturulacaktır) sağlık kurulu raporu düzenlenmesi ve
tedavilerin üçüncü basamak sağlık kurumlarınca yapılmış olması gerekmektedir.
(4) Ayaktan fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamalarında bir hastaya günde en fazla
bir seans, yatarak fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamalarında ise aynı bölge için bir seans
fizik tedavi ve rehabilitasyon işlemi bedeli Kurumca karşılanır.
(5) Bir hasta için son bir yıl içinde en fazla; aynı bölgeden toplam 30 seans, iki farklı
vücut bölgesinden toplam 60 seans fizik tedavi ve rehabilitasyon işlemlerine ait bedeller
Kurumca karşılanır. Aynı bölge için bir yıl içinde en fazla iki sağlık raporu düzenlenebilir.
Bölge, seans ve sağlık raporu sayılarının kontrollerinde 4.5.4.F-6- numaralı maddesinin ikinci
fıkrasında belirtilen bölge, seans ve sağlık raporu sayıları da hesaba katılır. Ancak SUT eki
EK-9/A Listesinde (*) işaretli tanılarda bölge ve seans kontrolü yapılmaz. Ekstremitelerdeki
sağ ve sol bölgeler ayrı bölge olarak değerlendirilir.
59
(6) SUT eki EK-9/A Listesinde (*) işaretli tanılar hariç olmak üzere bir bölge için en
fazla 30 seans fizik tedavi ve rehabilitasyon işlemlerine ait bedeller Kurumca karşılanır. SUT
eki EK-9/A Listesinde (*) işaretli tanılarda ise 30 seans üzeri fizik tedavi ve rehabilitasyon
işlemlerine ait bedeller de Kurumca karşılanabilecek olup farklı zamanlarda aynı tanı ile aynı
bölgeye uygulanan tedaviler devam eden tedavi olarak değerlendirilerek ilk 30 seanstan sonra
uygulanacak tedaviler için SUT’un 4.5.4.F-1(1)b bendinde belirtilen sağlık kurulu raporu
düzenlenecektir.
(7) Fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamaları; sağlık raporunun düzenlenme
tarihinden itibaren 15 gün içerisinde tedaviye başlanmış olması kaydıyla SUT eki EK-9/A da
yer alan gruplar dikkate alınmak suretiyle SUT eki EK-9 Listesinde yer alan puanlar esas
alınarak bedelleri Kurumca karşılanır. (SUT eki EK-10/A Listesinde E4 kodu ile yer alan
hastanelerce, SUT eki EK-9 Listesinde belirlenen puana %35 ilave edilerek faturalandırılır.)
Sağlık raporunun düzenlenme tarihinden itibaren 15 gün içerisinde tedaviye başlanamaması
halinde hastaya yeni sağlık raporu düzenlenecektir.
(8) EK-9/A Listesinde (*) işaretli tanılarda yapılan fizik tedavi ve rehabilitasyon
uygulamaları hariç olmak üzere sağlık raporunda belirtilen fizik tedavi ve rehabilitasyon
uygulamasına, tedaviye başlanıldıktan sonra 5 (beş) işgününden fazla ara verilmesi halinde
ara verildikten sonra yeni bir sağlık raporu düzenlenmedikçe uygulanan fizik tedavi ve
rehabilitasyon işlemleri Kurumca karşılanmaz. Ara verilmeden önce uygulanan tedavi, bölge
ve seans kontrolünde dikkate alınır.
(9) Yatarak fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamalarında; fizik tedavi ve
rehabilitasyon uygulaması dışındaki sağlık hizmetleri (yatak bedeli, tetkik, ilaç, tıbbi malzeme
gibi), SUT hükümlerine uyulmak koşuluyla “hizmet başına ödeme yöntemi” ile
faturalandırıldığında Kurumca karşılanır.
4.5.4.F-3- Kurumla sözleşmeli özel sağlık hizmeti sunucularında fizik tedavi ve
rehabilitasyon uygulamaları
(1) Özel sağlık kurumlarınca yapılacak fizik tedavi ve rehabilitasyon işlemlerinde
SUT’un 4.5.4.F-1 ve 4.5.4.F-2 numaralı madde hükümleri ile birlikte aşağıda belirtilen
düzenlemelere de uyulacaktır.
a) Özel sağlık hizmet sunucularınca yatarak tedavilerde sadece SUT eki EK-9/A
Listesinde (*) işaretli tanılarda yapılan uygulamalar Kuruma fatura edilebilir. Bu tedaviler bir
yıl içerisinde 60 seansı geçemez.
b) Uygulamalar fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekimi tarafından veya bu uzman
hekimlerin gözetiminde yapılır.
c) Fizik tedavi ve rehabilitasyon seansları 60 dakika olarak kabul edilir.
4.5.4.F-4- Ekstrakorporeal şok dalgası (ESWT) tedavisi
(1) ESWT tedavisi için gereken uzman hekim raporu, fiziksel tıp ve rehabilitasyon,
ortopedi ve travmatoloji ile spor hekimlerinden biri tarafından düzenlenecektir.
(2) ESWT tedavisi, sadece epin calcanei, plantar 60anay, epikondilit ve kalsifik tendinit
tanılarında uygulanması halinde bedelleri Kurumca karşılanır.
(3) ESWT tedavisi SUT eki EK-9 Listesi esas alınarak ödenir. Bir hasta için bir yıl
içinde farklı vücut bölgelerinden olmak şartıyla iki kez, aynı bölgeden bir kez olmak üzere
uygulanan ESWT işlemlerine ait bedeller Kurumca karşılanır. Ekstremitelerdeki sağ ve sol
bölgeler ayrı bölge olarak değerlendirilir.
(4) ESWT işlemi diğer fizik tedavi ve rehabilitasyon işlemleri ile birlikte
faturalandırılamaz.
4.5.4.F-5- Robotik rehabilitasyon sistemi uygulamaları
(1) Robotik rehabilitasyon sistemi uygulaması için gereken sağlık kurulu raporu, üçüncü
basamak sağlık kurumlarında fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzman hekiminin katıldığı sağlık
kurulu tarafından düzenlenecektir.
(2) Robotik rehabilitasyon sistemi uygulaması SUT eki EK-9/A Listesinde yer alan (**)
işaretli ICD-10 kodlarındaki tanılarda uygulanması halinde bedelleri Kurumca karşılanır.
(3) SUT eki EK-9/A Listesinde yer alan gruplar dikkate alınmak suretiyle EK-9
Listesinde yer alan puanlar üzerinden faturalandırılır.
(4) Robotik rehabilitasyon sistemi uygulaması işlemi diğer fizik tedavi ve rehabilitasyon
işlemleri ile birlikte faturalandırılamaz.
(5) Bir hasta için bir yılda en fazla 30 seans uygulanabilir. Her bir robotik rehabilitasyon
sistemi için günlük en fazla 15 hasta faturalandırılabilir.
60
4.5.4.F-6 Spor hekimliği ile tıbbi ekoloji ve hidroklimatoloji uygulamaları
(1) Resmi sağlık kurumlarında görevli; spor hekimlerince sunulan spor hekimliği
uygulamalarının bedelinin Kurumca karşılanabilmesi için bu hekimler tarafından, tıbbi ekoloji
ve hidroklimatoloji uzman hekimlerince sunulan tıbbi ekoloji ve hidroklimatoloji
uygulamalarının Kurumca bedelinin karşılanabilmesi için bu uzman hekimler tarafından
sağlık raporu düzenlenmesi gereklidir. Düzenlenecek raporda uygulanacak tedavi ve tedavi
süresi belirtilecektir.
(2) Bir hasta için son bir yıl içinde en fazla; aynı bölgeden toplam 30 seans, iki farklı
vücut bölgesinden toplam 60 seans fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamalarına ait bedeller
Kurumca karşılanır. Aynı bölge için bir yıl içinde en fazla iki sağlık raporu düzenlenebilir.
Bölge, seans ve sağlık raporu sayılarının kontrollerinde 4.5.4.F-2 maddesinin beşinci
fıkrasında belirtilen bölge, seans ve sağlık raporu sayıları da hesaba katılır.
(3) Spor hekimliği ile tıbbi ekoloji ve hidroklimatoloji uzman hekimlerince SUT eki
EK-9/A Listesinde yer alan tanılarda yapılan fizik tedavi ve rehabilitasyon uygulamaları SUT
eki EK-9 Listesindeki P915.030 kodlu işlem puanı esas alınarak faturalandırılır.”
MADDE 19- Aynı Tebliğin 6.1.1.B- numaralı maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(6) Robotik kemoterapi ünitesi olan sağlık tesislerinde kemoterapi ilaçlarının hastaya
kullanılan miktar kadarının fatura edilmesi mümkündür. Uygulamanın esasları Kurumun
resmi internet sitesinde duyurulur.”
MADDE 20- Aynı Tebliğin 6.1.1.Ç- numaralı maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(8) Hastanın tedavisinde ilk defa reçete edilecek ilaçlar (raporlu olsa dahi) en fazla 1
aylık doza kadar ödenir. Sonraki reçetelerde yazılacak ilaç miktarı için tebliğde yer alan genel
veya özel düzenlemeler esas alınır. Bu ilaçların devam reçetelerindeki farklı farmasötik
dozları da ilk tedavi olarak kabul edilir.”
MADDE 21- Aynı Tebliğin 6.2.14.C- numaralı maddesinin üçüncü fıkrasında aşağıda
yer alan düzenlemeler yapılmıştır.
a) (i) bendinin (2) numaralı alt bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“2- Temsirolimus, Sunitinib, Sorafenib ve Pazopanib metastatik renal hücreli
karsinomlu hastalarda ardışık ya da kombine olarak kullanılamaz.”
b) (k) bendinin (7) numaralı alt bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
c) (l) bendinin (A) alt bendinin (2) numaralı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Ç) (n) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“n) Lenalidomid; en az 2 kür standart multiple myelom tedavisi (VAD, MP veya diğer
standart antimiyelom rejimler) kullanım sonrası hastalık progresyonu gelişmiş hastalardan
aşağıda belirtilen durumlardan birinin olması halinde; hematoloji ve/veya onkoloji uzmanının
yer aldığı 3 ay süreli sağlık kurulu raporuna dayanılarak yine bu hekimler tarafından reçete
edilir. 3. kür sonunda en az minör yanıt yoksa tedavi sonlandırılır. 3. kür sonunda en az minör
yanıt, 6. kür sonunda en az kısmi yanıt var ise tedavi bir yıla tamamlanabilir.
1-Yeterli doz ve sürede talidomid veya bortezomib kürlerine dirençli veya EMG ile
kanıtlanmış nöropati nedeni ile bu ajanların kullanılamadığı durumlarda,
2-Transplantasyon sonrasında dirençli hastalığı olan multiple myelom (MM)
hastalarının tedavisinde”
d) Aşağıdaki düzenleme © bendi olarak eklenmiştir.
“r) Pazopanib;
1-Biyolojik tedaviler (interferon ya da interlökin) sonrasında progresyon gelişmiş lokal
ileri ya da metastatik evredeki renal hücreli karsinomların tedavisinde, içinde en az bir tıbbi
onkoloji uzmanının bulunduğu tedavi protokolünü de gösterir ve en fazla 6 ay süre ile geçerli
sağlık kurulu raporuna dayanılarak tıbbi onkologlar tarafından reçetelenir. Rapor süresinin
sonunda tedavinin devamı için hastalıkta progresyon olmadığı belirlenmeli ve bu durum
çıkarılacak raporda belirtilmelidir.
2-Temsirolimus, Sunitinib, Sorafenib ve Pazopanib metastatik renal hücreli karsinomlu
hastalarda ardışık ya da kombine olarak kullanılamaz.”
MADDE 22- Aynı Tebliğin 6.2.15.C- numaralı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki
61
“(1) Normal sinüs ritmi olan, kronik stabil angina pektorisli hastaların semptomatik
tedavisinde Beta blokör ve/veya verapamil-diltiazem intoleransı veya kontrendikasyonu olan
ve kalp atım hızı düşürücü kalsiyum kanal bloköru kullanımını engelleyen asemptomotik
solventriküler disfonksiyonu (LVEF<% 40 ın ) bulunan hastalar için en az bir kardiyoloji
uzmanının bulunduğu sağlık kurulu raporu ile kardiyoloji uzmanı veya dahiliye uzmanı
tarafından reçete edilebilir.”
MADDE 23- Aynı Tebliğin 6.2.16 numaralı maddesinin beşinci fıkrası aşağıdaki
“(5) İkinci ve üçüncü fıkralarda belirtilen ödemeye ilişkin izlenecek yöntem Kurum
tarafından ayrıca duyurulur.”
MADDE 24- Aynı Tebliğ’in 6.2.35 numaralı maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“(2) Pregabalin; üçüncü basamak sağlık kurumlarında romatoloji, anestezi ve
reanimasyon, immünoloji, cilt hastalıkları, endokrinoloji ve metabolizma hastalıkları,
nöroloji, fiziksel tıp ve rehabilitasyon, nefroloji uzman hekimleri tarafından veya bu uzman
hekimlerden birinin düzenlediği uzman hekim raporuna dayanılarak tüm hekimlerce reçete
edilebilir.”
yapılmıştır.
a) 7.3.8.A- numaralı maddesinin dördüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
b) 7.3.8.B- maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan “(cap)” ibaresi “kep” şeklinde
yapılmıştır.
a) 7.3.26.A- numaralı alt maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(2) İntra aortik balon pompası kullanımı ve ECMO kullanımı bu kurallara tabi
değildir.”
b) 7.3.26.A- numaralı alt maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(3) Sağlık Bakanlığınca ruhsatlandırılmış kalp nakli yapılmasına müsaade edilen
merkezler dışında ki kalp ve damar cerrahisi (açık kalp operasyonları) uygulanan hastanelerde
ve farklı endikasyonlarda kullanım Sağlık Bakanlığı bilim kurulu tarafından (işlem sonrası
olmak üzere) onaylanması kaydı ile mümkündür.”
c) 7.3.26.B- numaralı alt maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“7.3.26.B- Uzun Süreli Ventrikül Destek Cihazı
(1) Uzun süreli destek sağlayan (en az 6 ay) aşağıda tanımlanan cihazlar yalnızca Sağlık
Bakanlığı tarafından Kalp nakli Merkezi olarak ruhsatlandırılmış merkezlerde kullanılırlar.
(2) Bu adı geçen merkezlerde oluşturulacak biri nakil sorumlusu kalp ve damar cerrahı
olmak üzere, 2 kalp ve damar cerrahı ve bir kardiyologdan oluşan konsey kararı mutlak
olmalıdır.
1- Parakorporeal uzun süreli destek sistemleri:
a- Transplantasyona köprüleme amacı ile kullanırlar.
b- En az 6 ay ve üzeri destek vermeleri beklenir.
c- Sağ ve veya sol ventrikülü destek amacı ile tek veya çift olarak kullanılabilirler.
2- İntrakorporeal uzun süreli destek cihazları:
a- Transplantasyona köprüleme amacı ile kullanılırlar.
b- Kalıcı (destination) tedavi amacı ile: 90 günden uzun süreli tıbbi tedaviye dirençli,
NYHA III-B veya NYHA IV kliniği olan, sol ventrikül EF % 25 ‘in altı olan hastalarda
kullanılırlar. Kalp dışı hastalıkları nedeni ile yaşam beklentisi 2 yılın altında olanlarda
kullanılamaz.
c- En az 6 ay ve üzeri destek vermeleri beklenir.
Ç- Sağ ve veya sol ventrikülü destek amacı ile tek veya çift olarak kullanılabilirler.”
Ç) Aşağıdaki düzenleme alt madde olarak eklenmiştir.
“7.3.26.C-Total Yapay Kalp
(1) Total yapay kalp kullanımı kalp yetmezliği tanısı ile acil kalp nakli programına
alınan uzun süreli parakorporeal ve intrakorporeal ventrikül destek pompalarının
kullanılamadığı aşağıdaki tıbbi durumlarda geçerlidir:
a- Çıkartılamayan kardiyak trombüs,
b- Ventriküler seviyede intrakardiyak şant varlığı (Qp/Qs oranı 2 ve üzeri olan),
62
c- Çıkartılamayan kardiyak tümör varlığı,
ç- Çoklu mekanik kapak olması,
d- Ciddi aort ve pulmoner kapak yetmezliği,
e- Kalp nakli sonrası gelişen kalp yetmezliği olguları veya daha önceden yapılmış kalp
nakli rejeksiyonu olgularında,
f- Ciddi hipertrofik kardiyomiyopati”
MADDE 27- Aynı Tebliğin 9.2.3. numaralı maddesinde aşağıdaki düzenlemeler
yapılmıştır.
a) İkinci fıkrasının (b) bendinde yer alan “gözlük/cam/çerçeve” ibaresi “görmeye
yardımcı tıbbi malzeme” şeklinde değiştirilmiştir.
b) İkinci fıkrasına © bendi eklenmiştir.
“© Trafik kazası nedeniyle Kurumumuzca karşılanacak görmeye yardımcı tıbbi
malzemeler için diğer reçetelerden ayrı tek bir fatura düzenlenecektir.”
MADDE 28- Aynı Tebliğin 9.3.2.D- numaralı maddesinin 12 nci fıkrası aşağıdaki
“12-Ayaktan veya yatarak yapılan hiperbarik oksijen tedavisi ve fizik tedavi ve
rehabilitasyon tedavisi süresince her fatura dönemine ait, her seansın tarihinin, seansların
başlayış ve bitiş saatleri ile her bir seans sonrasında alınan tedaviyi takip eden sorumlu uzman
hekimin imzasının ve hasta imzasının ya da parmak izinin (eğer alınamıyorsa adı ve telefon
numarası belirtilmek kaydıyla hasta yakının imzasının) yer aldığı belge/belgeler,”
MADDE 29- Aynı Tebliğin “Hasta Katılım Payından Muaf İlaçlar Listesi”nde (Ek-2)
aşağıdaki düzenlemeler yapılmıştır.
a) “Erken başlangıçlı serebellar ataksi [Friedreich ataksisi (Otozomal resesif)]” başlıklı
(10.1.4) numaralı alt maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
“10.1.4 Otozomal resesif serebral ataksiler
10.1.4.1. Friedreich ataksisi
10.1.4.1.1. İdebenon
10.1.4.2.Serebrotendinöz ksantomatozis
10.1.4.2.1. Kenodeoksikolik asit*”
b) “Epilepsi, Narkolepsi ve febril konvülsiyonlarr” başlıklı (10.4) numaralı alt
maddesine aşağıdaki düzenlemeler (10.4.24), (10.4.25) ve (10.4.26) numaralı maddeler olarak
ilave edilmiştir.
“10.4.24. Stiripentol*
10.4.25. Rufinamide*
10.4.26. Lacosamide*”
MADDE 30- Aynı Tebliğ eki “Sistemik Antimikrobik ve Diğer İlaçların Reçeteleme
Kuralları Listesi”nde (Ek-2/A) aşağıdaki düzenlemeler yapılmıştır.
a)
“Antiviral İlaçlar” başlıklı (11) numaralı maddesinin (11.A) alt maddesine
aşağıdaki düzenleme (12) numaralı madde olarak ilave edilmiştir.
Darunavi EHU; Prospektüs endikasyonunda, düşük doz ritonavir ve
r
diğer antiretroviral ilaçlarla kombinasyon halinde kullanılır.
b)
“Diğerleri” başlıklı (13) numaralı maddesinin (10) numaralı alt maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
110 Sadece üre içeren Cilt hastalıkları uzmanı (Sadece ihtiyozis
preparatlar
veya kseroderma veya kserosis kutis
endikasyonlarında ödenir)
c)
“Diğerleri” başlıklı (13) numaralı maddenin (11) numaralı alt maddesi
yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 31- Aynı Tebliğ eki “Sadece Yatan Hastalarda Kullanımı Halinde Bedelleri
Ödenecek İlaçlar Listesi”nin (Ek-2/B) 34 numaralı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“34. Fondaparinux (Ortopedi, kardiyoloji, iç hastalıkları ve acil tıp uzmanları tarafından
reçete edilebilir.)”
MADDE 32- Aynı Tebliğ eki “Ayakta Tedavide Sağlık Raporu (Uzman Hekim
Raporu/Sağlık Kurulu Raporu) ile Verilebilecek İlaçlar Listesi”ne (Ek-2/C), (52) ve (53)
numaralı maddeler olarak aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
112
63
“52. Asetilsistein (600 mg ve altındaki farmasötik dozları içeren aynı eşdeğer gruptaki
en küçük ambalaj formu hariç)
53. Dabigatran (Elektif kalça ve diz total eklem replasmanlarında derin ven
trombozunun profilaksisinde, bu durumun belirtildiği ortopedi uzman hekimlerince
düzenlenen rapora dayanılarak; diz için en fazla 10, kalça için en fazla 35 günlük kullanım
bedeli ödenir.)”
MADDE 33- Aynı Tebliğ eki “Yurt Dışı İlaç Fiyat Listesi”nde (EK-2/G) fiyatları
güncellenen ve listeye eklenen ilaçlar ile fiyatları bu Tebliğ eki (1) numaralı listede
belirtilmiştir.
MADDE 34- Aynı Tebliğ eki “Fiyatlandırılmış Tıbbi Sarf Malzemeleri Listesi”nde
(EK-5/A-2) aşağıdaki düzenlemeler yapılmıştır.
a) “350.161” SUT kodlu “Ventriküler Destek Pompası (Uzun Süreli)” adlı malzeme,
listeden çıkarılmıştır.
b) Bu Tebliğ eki (2) numaralı listede yer alan tıbbi malzemeler, EK-5/A-2 listesine
“Göz Malzemeleri” başlığından önce gelmek üzere ilave edilmiş, (2) numaralı listede yer alan
“Not” ise EK-5/A-2 listesinin sonuna ilave edilmiştir.
MADDE 35- Aynı Tebliğ eki “Protez ve Ortez Listesi” (EK-5/C) bu Tebliğ eki (3)
numaralı listede yer aldığı şekli ile değiştirilmiştir.
MADDE 36- Aynı Tebliğ eki “Sağlık Kurumları Puan Listesi” nde (EK-8) yapılan
değişiklikler bu Tebliğ eki (4) numaralı listede belirtilmiştir.
MADDE 37- Aynı Tebliğ eki “Pozitron Emisyon Tomografi (Pet) Görüntüleme Klinik
Uygulamaları” Listesinde (EK-8/B) Tablo 1 de yer alan “baş boyun kanserleri (tiroid
tümörleri hariç)” satırında ICD-10 kodu bölümüne “C32” kodu eklenmiştir.
MADDE 38- Aynı Tebliğ eki “Tanıya Dayalı İşlem Listesi”nde (EK-9) yapılan
değişiklikler bu Tebliğ eki (5) numaralı listede belirtilmiştir.
MADDE 39- Aynı Tebliğ eki “Bölge/Seans Kontrolüne Tabi Olmayan Tanı Listesi”
(EK-9/B) yürürlükten kaldırılmış, “Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Tanı Listesi” (EK-9/A) bu
Tebliğ eki (6) numaralı listede yer aldığı şekli ile değiştirilmiştir.
MADDE 40- Bu Tebliğ eki (7) numaralı liste “Ayakta Tedavide Hekim ve Diş Hekimi
Muayenesi Katılım Payı Alınmayacak Kronik Hastalıklar Listesi” aynı Tebliğe EK-9/C
Listesi olarak eklenmiştir.
MADDE 41- Bu Tebliğ eki (8) numaralı liste “Hiperbarik Oksijen Tedavisi Uygulama
Listesi” aynı Tebliğe EK-9/D Listesi olarak eklenmiştir.
MADDE 42- Aynı Tebliğ eki “Ayaktan Başvurularda Ödeme Listesi” Listesinde (EK10/B) yapılan değişiklikler bu Tebliğ eki (9) numaralı listede belirtilmiştir.
MADDE 43- Aynı Tebliğ eki “Ayaktan Başvurularda İlave Olarak
Faturalandırılabilecek İşlemler Listesi”nden (EK-10/C) aşağıdaki kod numaralı işlemler
çıkarılmıştır.
“700.590, 700.600, 700.601, 700.610, 700.611, 700.620, 700.630”
MADDE 44- Bu Tebliğin;
a) 5 inci maddesi, 12 nci maddesinin (a) bendi ve 28 inci maddesi 1/1/2012 tarihinden
geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
b) 33 üncü maddesinde belirtilen bu Tebliğ eki (1) numaralı listede 4 sıra numarası ile
yapılan düzenleme 13/6/2011, 9 sıra numarası ile yapılan düzenleme 28/9/2011, 16 sıra
numarası ile yapılan düzenleme 10/10/2011, 21 sıra numarası ile yapılan düzenleme
12/10/2011, 17, 18, 19, 20 sıra numaraları ile yapılan düzenlemeler 25/10/2011, 5 sıra
numarası ile yapılan düzenleme 21/11/2011, 22 sıra numarası ile yapılan düzenleme
2/12/2011, diğer sıra numaraları ile yapılan düzenlemeler 27/12/2011 tarihinden geçerli olmak
üzere yayımı tarihinde,
c) 19 ila 24 üncü maddeleri ve 29 ila 32 nci maddeleri yayımı tarihinden 5 iş günü
sonra,
ç) 12 nci maddesinin (b) bendi ile diğer hükümleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
MADDE 45- Bu Tebliğ hükümlerini Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanı yürütü
64
BARKODU
İLAÇ ADI
ETKEN MADDE
EŞDEĞER
GRUBU
FİYATI
1
1111111100901
JEVTANA 60 MG/1,5 Cabazitaxel 60 mg/1,5 ml
ML 1 VIAL
1 vial
I405A
4.100,00 €
2
1111111100902
XARELTO 10 MG 10
Rivaroxaban 10 mg 10 tb.
TABLET
I406A
50,90 €
1111111100903
FAMPYRA 10 MG 56
TABLET
Fampyridine
(dalfampiridine) 10 mg
56 tb.
I372A
496,40 €
REMODULIN 5
MG/ML 20 ML
AMPUL
Treprostinil sodyum 5
mg/ml 20 ml amp.
I308C
12.100,00 €
3
4
1111111100915
5
1111111100904
ZYTIGA 250 MG 120
TABLET
65anayi65uarlar65
acetate 250 mg 120 tb.
I407A
4.428,00 €
6
1111111100905
SAME 200 MG 60
TABLET
S-adenosyl methionine
200 mg 60 tb.
I408A
56,70 €
7
1111111100906
VICTRELIS 200 MG
336 KAPSÜL
Bocepravir 200 mg 336
kap.
I409A
3.587,80 €
8
1111111100907
PARNATE 10 MG 28
TABLET
Tranylcypromine 10 mg
28 tb.
I410A
23,00 €
BLEOMYCIN
SULPHATE 1500 IU 1
AMPUL
Bleomycin Sulphate
1500 IU 1 amp.
I411A
26,14 €
9
1111111100908
10
1111111100910
MITOMYCIN C 20
MG 1 VIAL
Mitomycine-C 20 mg 1
vial
I412A
56,14 €
11
1111111100911
MITOMYCIN C 10
MG 1 VİAL
Mitomycine-C 10 mg 1
vial
I412B
22,10 €
12
1111111100912
MITOMYCIN C 2 MG
1 VIAL
Mitomycine-C 2 mg 1
vial
I412C
8,94 €
13
1111111100913
ADCETRIS 50 MG 1
VIAL
Brentuximab Vedotin 50
mg 1 vial
I413A
4.220,00 €
14
1111111100914
CERETEC KIT 2
VIAL
Technetium (99m Tc)
exametazime
2 vial
I414A
688,10 €
65
BARKODU
İLAÇ ADI
ETKEN MADDE
EŞDEĞER
GRUBU
FİYATI
15
1111111100909
NEOPHE 685 MG 550
TABLET
LNAA 685 mg 550 tb.
I235B
275,00 €
16
1111111100690
APTIVUS 250 MG 120
KAPSÜL
Tipranavir 250 mg 120
kap.
I284A
680,94 €
17
1111111100114
CCNU 40 MG 20
CAPSULE
Lomustine 40 mg 1 vial
I100A
212,00 €
1111111100009
ALKERAN 50 MG 1
VİAL
Melphalan 50 mg 1 vial
I107A
38,75 €
1111111100669
IXEMPRA 45 MG 1
FLK
Ixabepilon 45 mg 1 flk.
I270B
1.570,00 €
1111111100670
IXEMPRA 15 MG 1
FLK
Ixabepilon 15 mg 1 flk.
I270A
539,00 €
21
1111111100056
ASTONİN 0,1 MG 50
TABLET
Fludrocortisone acetate
0,1 mg 50 tb.
I071A
24,71 €
22
1111111100788
BİODRİBİNE 10
MG/10 ML 1 VİAL
Cladribine 10 mg/10 ml 1
vial
I042A
80,00 €
18
19
20
FİYATLANDIRILMIŞ TIBBİ SARF MALZEMELERİ LİSTESİ
SUT
KODU
350.162
350.163
350.164
350.165
350.166
VENTRKÜLER DESTEK CİHAZLARI VE TOTAL YAPAY KALP
UZUN DÖNEM PARAKORPOREAL UNİVENTRİKÜLER DESTEK CİHAZLARI (TÜM SARF
DÂHİL)
UZUN DÖNEM PARAKORPOREAL BİVENTRİKÜLER DESTEK CİHAZLARI (TÜM SARFL
DÂHİL)
INTRAKORPOREAL VENTRİKÜL DESTEK CİHAZLARI (TÜM SARFLAR DÂHİL)
TOTAL YAPAY KALP (TÜM SARFLAR DÂHİL)
PARAKORPOREAL VENTRİKÜL DESTEK CİHAZLARI İÇİN POMPA
Not: Uzun Dönem Parakorporeal Ventrikül Destek Cihazları için mobil konsol kullanım hizmeti hastan
verilecektir
66
Sıra
No
KODU
1
2
3
4
5
6
7
8
200.305
200.502
200.605
219.820
219.830
219.840
200.805
201.000
9
219.850
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
219.860
201.205
219.870
219.880
201.500
204.600
219.890
219.900
204.700
204.900
205.200
205.600
205.800
219.910
206.300
207.205
207.305
207.905
208.405
208.406
30
219.920
Kısa Yürüme Ortezi (metal yan barlı, ortopedik bota
monteli)
31
219.930
Kısa Yürüme Ortezi (metal yan barlı, Deri sandalete
monteli)
32
219.940
33
34
35
36
37
38
212.605
209.100
209.405
208.700
219.950
219.960
YENİLENME
SÜRESİ
PROTEZ VE ORTEZ LİSTESİ
ALT EKSTREMİTE ORTEZLERİ
Alüminyum Koltuk Değneği (Adet fiyatıdır)
Ayak Bileği Stabilizasyon Ortezi (Air Cast çeşitleri)
Ayarlanabilir Eklemli Kontraktür Ortezi (Alt Ekstremite)
Distraksiyon Sistemli Kontraktür Ortezi Alt ekstremite
Kalça abdüksiyon Ortezi eklemli yetişkinler için
Kalça abdüksiyon Ortezi eklemsiz yetişkinler için
Baston (adedi)
Bel Kemeri Değişimi
Bel Kemeri ve Eklemi Değişimi (fleksiyon-ekstansiyon,
abduksiyon-adduksiyon)
Bel Kemeri ve Eklemi Değişimi (fleksiyon-ekstansiyon)
Canadian (Alüminyum, Adedi)
Yan Barlı, Ayarlanabilir Eklemli Diz Ortezi (Hazır)
Yan Barlı, Eklemli Diz Ortezi (Ölçü ve Provalı)
Denis Browne Ortezi
Dizlik Yün
Dizlik Neopren (Patella açık/kapalı)
Diz Kafesi (İsveç)
Dizlik/T Bandı/Çektirme
Dorsi Fleksör Bandı
Ekinovarus Ortezi (Ayarlanabilir)
Elastik Ayak Bilekliği
Elastik Dizlik
Epin Yastığı
Fleksible Balenli Dizlik
Halluks Valgus Ateli (Adedi)
Halluks valgus makarası (Adedi)
Kalça Abdüksiyon/DKÇ Ortezleri
Kalkaneal Kap (Hazır)
Kalkaneal Kap (Ölçü ve Provalı)
Kısa Yürüme Ortezi (metal yan barlı, Yüksek Yoğunluklu
PAFO’ya monteli)
Kısa Yürüme Ortezi (Patellar Tendondan yük taşıyıcı)
Klenzak Eklemli Kısa Yürüme Ortezi
Komple deri değişimi ( Uzun yürüme ortezi için)
Kısalık destekleri her bir cm için
Ark Takviyeli Tabanlık (hastaya özel üretilmiş) (çift)
Ark+Epin Takviyeli Tabanlık (hastaya özel üretilmiş) (çift)
67
*
A*
A
A
A
A
I
I
I
*
A* * I
A*
2 yı
6a
9a
2 yı
18 a
1 yı
2 yı
1 yı
I
1 yı
I
I
*
* I
1 yı
2 yı
1 yı
1 yı
1 Def
6a
6a
1 yı
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
A
I
2 yı
A
I
2 yı
A
I
2 yı
A
A
I
I
I
I
I
I
1 yı
2 yı
1 yı
6a
6a
6a
A*
*
A
A
I
I
A*
*
A*
A*
A*
A*
A*
I
I
I
I
*
*
*
*
*
*
A*
A*
A*
A*
A*
39
219.970
40
41
219.980
219.990
42
Ark+Kama Takviyeli Tabanlık (hastaya özel üretilmiş)
(çift)
Epin Takviyesi Hazır (çift)
Ark Takviyeli Tabanlık Hazır (çift)
Ülserasyon ve/veya Deformasyonlu ayak için hastaya özel
üretilmiş tabanlık (adedi)
Ortopedik bot (çifti) (birlikte tabanlık fatura edilemez)
Patellar Tendon Bandı
Plastazot Kaplama (Polietilen mold))
Plastik Diz Ortezi (Yüksek Yoğunluklu)
Plastik Diz Ortezi (Düşük Yoğunluklu)
Plastik Diz Ortezi (Harici Eklemli)
Plastik Diz Ortezi (Kendinden Eklemli)
Plastik İstirahat Moldu (PAFO)
Plastik İstirahat Moldu (PKAFO)
Yüksek Yoğunluklu Plastik Yürüyüş Moldu (Sub-Supra
Malleolar)
Yüksek Yoğunluklu Plastik Yürüyüş Moldu (PAFO)
Yüksek Yoğunluklu Plastik Yürüyüş Moldu-Kendinden
Eklemli (PAFO)
Yüksek Yoğunluklu Plastik Yürüyüş Moldu-Harici Eklemli
(PAFO)
Yüksek Yoğunluklu Plastik Yürüyüş Moldu-Harici Asistif
Eklemli (PAFO)
Yüksek Yoğunluklu Plastik Yürüyüş Moldu –Fleksiyonu
Engelleyen (GRAFO)
Yüksek Yoğunluklu Plastik Yürüyüş Moldu –Ekstansiyonu
Engelleyen (GRAFO)
Yüksek Yoğunluklu Plastik KAFO Kendinden Eklemli
Posterior Shell
Deri sandalet ( Sadece yürüme ortezi ile birlikte fatura
edilebilir.)
Scottish Rite Ortezi
Tripot (Alüminyum)
Twister (Çelik yaylı metal bel kemerli)
Twister (Lastik veya örgü kolon)
Uzun Yürüme Ortezi Modifiye Thomas (Bel Kemerli)
Uzun Yürüme Ortezi Thomas
A*
I
A*
A*
6a
6a
6a
A*
I
6a
I
I
I
I
I
I
I
6a
6a
6a
2 yı
2 yı
2 yı
2 yı
1 yı
1 yı
A
I
1 yı
A
I
1 yı
A
I
1 yı
A
I
1 yı
A
I
1 yı
A
I
1 yı
A
I
1 yı
A
I
* I
1 yı
1 yı
A
I
1 yı
A
I
A
A
I
I
I
I
1 yı
2 yı
1 yı
6a
2 yı
2 yı
43
44
45
46
47
48
49
50
51
219991
210.905
212.500
212.900
213.205
213.206
213.305
213.306
213.505
213.805
52
213.506
53
213.507
54
213.705
55
213.706
56
213.707
57
212.606
58
212.607
59
60
214.005
214.300
61
214.805
62
63
64
65
66
67
215.000
217.400
217.505
217.606
210.505
217.005
68
220.010
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli + bel
kemerli+ortopedik bota monteli)
A
I
2 yı
69
220.020
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli + bel kemerli+Deri
sandalete monteli)
A
I
2 yı
70
220.030
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli + bel kemerli+Yüksek
A
Yoğunluklu PAFO’ya monteli)
I
2 yı
71
220.040
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli+ortopedik bota
monteli)
I
2 yı
68
A*
A*
A*
A
A
A
A
A*
A*
*
A
A*
A
72
220.050
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli+Deri sandalete
monteli)
A
I
2 yı
73
220.060
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli+yüksek yoğunluklu
PAFO’ya monteli)
A
I
2 yı
74
220.070
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli + bel kemerli+iskial
destekli+ortopedik bota monteli)
A
I
2 yı
75
220.080
destekli+Deri sandalete monteli)
A
I
2 yı
76
220.090
destekli+Yüksek Yoğunluklu PAFO’ya monteli)
A
I
2 yı
77
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli+iskial
220091 destekli+ortopedik bota monteli)
A
I
2 yı
78
220.110
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli+iskial destekli+Deri
sandalete monteli)
A
I
2 yı
79
220.120
Uzun Yürüme Ortezi (Mekanik kilitli+iskial destekli+yüksek
A
yoğunluklu PAFO’ya monteli)
I
2 yı
80
220.130
Uzun Yürüme Ortezi Bilateral (Mekanik kilitli + bel
kemerli+ortopedik bota monteli)
A
I
2 yı
81
220.140
kemerli+Deri sandalete monteli)
A
I
2 yı
82
220.150
kemerli+Yüksek Yoğunluklu PAFO’ya monteli)
A
I
2 yı
83
220.160
kemerli+iskial destekli+ortopedik bota monteli)
A
I
2 yı
84
220.170
kemerli+iskial destekli+Deri sandalete monteli)
A
I
2 yı
A
I
2 yı
A
I
2 yı
A
I
2 yı
A
I
2 yı
85
86
87
88
220.180 kemerli+iskial destekli+Yüksek Yoğunluklu PAFO’ya
monteli)
Uzun Yürüme Ortezi Bilateral (Mekanik kilitli + Yüksek
220.190 Yoğunluklu Plastik Gövde Ortezine Monteli+iskial
destekli+ortopedik bota monteli)
Yoğunluklu Plastik Gövde Ortezine Monteli+iskial
220191 destekli+ortopedik bota monteli) (2-18 yaş arası hastalar
için)
220.210 Yoğunluklu Plastik Gövde Ortezine
Monteli+iskialdestekli+Deri sandalete monteli)
69
Yoğunluklu Plastik Gövde Ortezine
Monteli+iskialdestekli+Deri sandalete monteli) (2-18 yaş
arası hastalar için)
Uzun Yürüme Ortezi Bilateral (Mekanik kilitli +Yüksek
destekli+Yüksek Yoğunluklu PAFO’ya monteli)
Uzun Yürüme Ortezi Bilateral (Mekanik kilitli +Yüksek
destekli+Yüksek Yoğunluklu PAFO’ya monteli) (2-18 yaş
arası hastalar için)
Varis Çorabı (çift)
Walker (Alüminyum)(Hareketli-Sabit-Ters)
Walker (Modifiye; aksilla destekli, önkol destekli, vs)
X Bain veya O Bain Ortezi
ÜST EKSTREMİTE ORTEZLERİ
89
220.220
90
220.230
91
220.240
92
93
94
95
219.300
219.500
219.501
219.600
96
220.250
İnce el becerilerini destekleyen tutma ve kavrama aparatları
dinamik
A
2 yı
97
220.260
İnce el becerilerini destekleyen tutma ve kavrama aparatları
statik
A
2 yı
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
200.205
200.206
200.700
220.270
200.900
201.100
201.700
201.800
220.280
202.000
205.505
205.700
205.900
207.805
208.500
220.290
217.900
219.805
209.005
Kol Abduksiyon Ortezi Statik-pelvis destekli (Air plane vs)
Kol Abduksiyon Ortezi Statik-gövde destekli (Air plane vs)
Ayarlanabilir Eklemli Kontraktür Ortezi (Üst ekstremite)
Distraksiyon Sistemli Kontraktür Ortezi Üst ekstremite
Başparmak Bandı
Brakial pleksus yaralanma ortezi
Dinamik Dirsek Splinti
Dinamik El-Bilek Splinti
Dinamik El-Bilek-Parmak Splinti
Dinamik Parmak Splinti
El Bileği Balenli Yün Splint
Elastik Dirseklik
Epikondilit Bandı
İnhibitör el-bilek splinti
Kısa Opponens Splinti
Kısa Opponens Splinti Lumbrical Barlı
Uzun Opponens Splinti
Klavikula Bandajı-Valpau Bandajı-Kol Askısı-Omuz Askısı
Fleksör Tendon Kesisi Splinti
117
118
119
120
121
122
123
220321
209.305
211.405
211.900
214.200
214.905
214.906
A
I
2 yı
A
I
2 yı
A
I
2 yı
I
6a
1 yı
1 yı
1 yı
*
*
A
A*
A
A
A
A
70
A*
I
1 yı
1 yı
9a
2 yı
6a
1 yı
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
1 yı
A*
I
6a
I
6a
6a
6a
6a
6a
6a
I
*
B*
I
I
I
I
I
A
A
A
A
*
*
*
A*
A*
A*
A*
I
I
I
I
*
Ekstanör Tendon Kesisi Splinti
Kol Abdüksiyon Ortezi Dinamik
Omuz Retraksiyon Harnesi
Parmak Kontraktür Ortezi
Poliform Ortez (Dirsek-El-Bilek)
Sarmiento Ortezi (ölçü ve prova ile)
Sarmiento Ortezi (hazır)
I
I
A
A*
A*
A*
A*
A*
I
I
I
124
125
126
127
128
129
216.105
216.106
216.305
216.306
216.205
216.206
Statik dirsek splinti (ölçü ve provalı)
Statik dirsek splinti (hazır)
Statik el-bilek splinti (ölçü ve provalı)
Statik el-bilek splinti (hazır)
Statik el splinti (ölçü ve provalı)
Statik el splinti (hazır)
A*
A*
A*
A*
A*
A*
I
130
216.505 Statik parmak splinti (ölçü ve provalı)
A*
I
131
216.506 Statik parmak splinti (hazır)
A*
132
133
134
135
136
137
220.310
220.320
216.905
216.906
220.330
220.340
A*
A*
A*
A*
138
139
200.400
200.500
140
201.305
141
142
202.100
202.900
143
220.370
144
220.380
145
146
147
220.390
203.000
203.100
148
220391
149
150
151
152
153
154
155
203.205
203.206
203.300
203.405
203.406
203.407
203.700
156
203.905
157
158
159
204.005
204.006
204.300
160
220.430
161
162
220.440
204.405
Statik el-bilek-dirsek splinti (ölçü ve provalı)
Statik el-bilek-dirsek splinti (hazır)
Tenodezis splinti plastik
Tenodezis splinti metal
Ön Kol Supinasyon Pronasyon Ortezi Statik
Ön Kol Supinasyon Pronasyon Ortezi Dinamik
ALT EKSTREMİTE PROTEZLERİ
Ayak Bileği Eklemi Değişimi-Konvansiyonel Ayak
Ayak Bilek Bağlantısı Değişimi-Sach,Dinamik Ayak
Chopart/Boyd/Pirogoff Protezi (Laminasyon tekniği ile
üretilmiş)
Dinamik/Konvansiyonel Ayak Değişimi
Diz Altı Protezi-Geçici
Diz Altı Protezi ( Geçici protez sonrası uygulanan
hastalarda)
Ortho protez-diz altı modüler (laminasyon tekniği ile
üretilen)
Ortho protez-diz altı plastik
Diz Altı Protezi (Klasik)
Diz Altı Protezi (Modüler)
I
I
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
I
I
I
I
6a
2 yı
6a
6a
6a
1 yı
I
I
3 yı
3 yı
A
I
5 yı
A
A
I
I
3 yı
1 Def
A
I
5 yı
A
I
5 yı
A
A
A
I
I
I
5 yı
5 yı
5 yı
Diz Altı Protezi-Silikon Liner Pin Sistemli
A
I
5 yı
Diz Altı Protezi Soket Değişimi
Syme Protezi Soket Değişimi
Diz Dezartikülasyon Protezi (Klasik)
Diz Dezartikülasyon Protezi (Mekanik –Modüler)
Diz Dezartikülasyon Protezi-Soket Değişimi
Protez Diz-Lateral Eklem Değişimi
Diz Eklemi Ağaç+Plastik değişimi
Diz Dezartikülasyon Protezi- Moduler Eklem Değişimi
(Polisentrik)
Diz Üstü Protezi-Moduler Eklem Değişimi (Monosentrik)
Diz Üstü Protezi-Moduler Eklemi Değişimi (çocuk)
Diz Üstü Protezi-Geçici
Diz Üstü Protezi ( Geçici protez sonrası uygulanan
hastalarda)
Diz Üstü Protezi (Klasik)
Diz Üstü Protezi (Mekanik-Modüler)
A
A
A
A
A
A
A
I
I
I
I
I
I
I
18 a
18 a
5 yı
5 yı
18 a
2 yı
2 yı
A
I
2 yı
A
A
A
I
I
I
2 yı
2 yı
1 Def
A
I
5 yı
A
A
I
I
5 yı
5 yı
71
A
A
A
A*
I
163
220.450
164
220.460
Diz Üstü Protezi (Mekanik-Moduler-Silikon Liner Pin
Sistemli)
A
I
5 yı
A
I
5 yı
A
I
5 yı
I
5 yı
A
A
A
A
A
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
18 a
6a
1 yı
1 yı
1 yı
1 yı
6a
5 yı
5 yı
2 yı
2 yı
2 yı
A
I
5 yı
Ortho protez-kalça dezartikülasyon modüler (laminasyon
tekniği ile üretilen)
A
I
5 yı
Ortho protez-kalça dezartikülasyon plastik
A
I
5 yı
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
2 yı
2 yı
5 yı
5 yı
5 yı
5 yı
2 yı
1 yı
1 yı
5 yı
1 yı
A
I
3 yı
A
A
A
I
I
I
5 yı
5 yı
5 yı
A
I
5 yı
A
I
5 yı
165
Ortho protez-diz üstü modüler (laminasyon tekniği ile
üretilen)
220.470 Ortho protez-diz üstü plastik
166
204.401 Diz Üstü Protezi (Modüler-çocuk)
A
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
204.500
206.400
206.506
220.480
206.507
206.505
207.100
207.500
208.005
208.105
208.106
208.300
A
179
208.301 Kalça Protezi (Modüler-çocuk)
180
220.490
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
220491
210.705
210.805
212.100
212.205
220.510
212.300
214.700
216.005
216.700
216.800
217.700
193
217.800
194
195
196
202.205
220.520
220.530
197
202.305
198
220.540
Diz Üstü Soket Değişimi
Fom Çorabı Değişimi
Diz altı protezi fom, mika değişimi
Diz dezartikülasyon protezi fom, mika değişimi
Diz üstü protezi fom, mika değişimi
Kalça dezartikülasyon protezi fom, mika değişimi
Güdük Çorabı
Hemipelvektomi Protezi (Modüler)
Kalça Dezartikülasyon protezi (Modüler)
Protez Kalça Eklemi Değişimi (Modüler)
Protez Kalça Eklemi Değişimi (Modüler- Çocuk)
Kalça/Hemipelvektomi Soket Değişimi
Moduler Protez Tüp Adaptörü Değişimi
Modüler Protez Adaptörlü Tüp Değişimi
Parsiyel Ayak Protezi (Deri patik)
Parsiyel Ayak Protezi (Plastik Omurgalı-Kılıflı)
Parsiyel Ayak Protezi (PAFO Tipi)
Parsiyel Ayak Protezi (Tabanlıklı-dolgu)
SACH Ayak Değişimi
Soft Soket Değişimi-Poliform
Subap Değişimi
Syme Protezi
Uyluk Bandı/Y Bandı/Silesian Bant Değişimi
Uyluk Korsesi, Lateral Eklemli-Diz Altı potezi ile
öngörüldüğünde
ÜST EKSTREMİTE PROTEZLERİ
Dirsek Altı Protezi (Mekanik Fonksiyonel Klasik)
Dirsek Altı Protezi (Mekanik Fonksiyonel-Moduler)
Dirsek Altı Protezi (Pasif)
Dirsek Dezartikülasyon Protezi (Mekanik Fonksiyonel
Klasik)
Dirsek Dezartikülasyon Protezi (Mekanik FonksiyonelModuler)
72
A*
A
A
A
A
A*
A*
A*
A
A
A
A
A
A
A*
A
A*
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
220.550
202.405
202.505
202.705
202.805
220.560
205.305
220.570
205.400
206.508
206.605
206.705
220.580
220.590
Dirsek Dezartikülasyon Protezi (Pasif)
Dirsek Eklemi (Mekanik Fonksiyonel Klasik) Değişimi
Dirsek Eklemi (Mekanik Fonksiyonel-Moduler) Değişimi
Dirsek Üstü Protezi (Mekanik Fonksiyonel Klasik)
Dirsek Üstü Protezi (Mekanik Fonksiyonel-Moduler)
Dirsek Üstü Protezi (Pasif)
El Bileği Dezartikülasyon Protezi (Mekanik Fonksiyonel)
El Bileği Dezartikülasyon Protezi (Pasif)
El Bileği Üniti Değişimi
Üst ekstremite protezleri fom değişimi
Forequarter Protezi (Mekanik Fonksiyonel Klasik)
Forequarter Protezi (Mekanik Fonksiyonel Moduler)
Forequarter Protezi (Pasif)
Harness Değişimi
Omuz Dezartikülasyon Protezi (Mekanik Fonksiyonel
211.105
Klasik)
Omuz Dezartikülasyon Protezi (Mekanik Fonksiyonel
211.205
Moduler)
A
A
A
A
A
A
A
A
Omuz Dezartikülasyon Protezi (Pasif)
211050
211.300 Omuz Eklemi (Modüler) Değişimi
Omuz Dezartikülasyon/Dirsek Üstü/Dirsek
211.505
Dezartikülasyon/Dirsek Altı Soket Değişimi
212.005 Parmak Protezi (protez eldiveninden)
212.405 Parsiyel El Protezi (protez eldivenden)
Dinamik Çift Soketli Parsiyel el Protezi laminasyon tekniği
220.610
ile üretilen (protez eldivenli)
214.400 Protez El Değişimi
214.600 Protez Eldiven Değişimi
GÖVDE ORTEZLERİ
205.005 Dorsolomber/Torakolomber Çelik/Fleksible balenli korse
205.105 Dorsolomber/Metal Torakolombosacral Ortez-Taylor
216.605 Steindler-Metal TLSO
213.405 Dorsolombosacral/Torakolumbosacral Korse-Plastik TLSO
220.620 Servikal Ortez İlaveli TLSO
220.630 Skolyoz Ortezleri (Milwaukee tip CTLSO)
215.905 Skolyoz Ortezleri (Boston, Miami vb tip plastik TLSO)
215.700 Servikal Ortez (Sünger) (Collar-Boyunluk)
215.500 Servikal Ortez (Plastazot) (Collar-Boyunluk)
215.400 Servikal Ortez (Philadelphia)
215.305 Servikal Ortez (Göğüs destekli-Plastik çenelikli)
215.605 Servikal Ortez (SOMI-Barlı göğüs destekli)
205.803 Gövde Korsesi Elastik(cerrahi sonrası)
207.605 Hiperekstansiyon Ortez (Jewett vb TLO)
209.700 Lumbosakral Fleksible/Çelik Balenli korse
209.805 Lumbosakral Metal Ortez (Knight) (Hastaya özel üretilmiş)
209.900 Lumbosakral yün elastik korse
210.205 Mide Korsesi Genel Cerrahi
220.640 Minerva Ortezi CTO hazır
73
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
5 yı
2 yı
2 yı
5 yı
5 yı
5 yı
5 yı
5 yı
2 yı
2 yı
5 yı
5 yı
5 yı
2 yı
A
I
5 yı
A
I
5 yı
A
I
5 yı
A
I
2 yı
A
I
2 yı
A
A
I
I
5 yı
5 yı
A
I
5 yı
A
A
I
I
2 yı
1 yı
B
B
B
B
B
A
A
I
I
I
I
I
I
A*
A*
A
A
A
A*
B*
B*
B*
B*
B*
C*
B
I
I
I
B*
B
I
B*
C*
B
1 yı
1 yı
1 yı
1 yı
6a
6a
6a
6a
6a
6a
6a
1 yı
1 yı
1 yı
1 yı
1 yı
6a
6a
1 yı
Minerva Ortezi ölçülü ve provalı olarak hastaya özel
üretilmiş
Plastazot Kaplama (Korse)
Plastik Gövde Ortezi (LSO)
TEKERLİKLİ SANDALYELER
Özelliği Olmayan Motorsuz Tekerlekli Sandalye
Özellikli Motorsuz Tekerlekli Sandalye
Akülü tekerlekli sandalye
Tekerlekli Sandalye Oturma Adaptasyonu
ÖZEL GRUP
Meme-Protezi ( Mastektomi ameliyatı sonrasında askılık ile
birlikte sağlık kurulu raporuyla gerekli görülmesi halinde
bedeli ödenir.)
İleal Loop Seti
242
210.305
243
244
212.800
220.650
245
246
247
248
211.700
211.800
211.802
216.901
249
206.905
250
207.700
251
220.680 standing table(ayakta dik konumlandırma cihazı)
252
220.690
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
212.700
217.100
219.400
219.402
219.700
219.800
207.410
207.701
207.702
209.410
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
220705
220.710
220.720
220.730
220.740
220.750
220.760
220.770
220.790
Ayakta dik pozisyonlama cihazı (parapodium cihazı/Stand
Up Wheelchair (manuel kalkış manuel sürüş))
Penis Klempi
Traksiyon bant sistemi
Velcro/Bant Değişimi
Yüz Baskı Maskesi Elastik
Antiembolizm Basınç Çorabı
Antiembolizm Basınç Manşonu
Havalı Yatak
İşitme cihazı (analog)
İşitme cihazı (dijital)
Konuşma Cihazı
B
B*
B
I
1 yı
I
I
6a
1 yı
B*
5 yı
5 yı
5 yı
3 yı
B
B
B*
C
2 yı
C*
1 yı
5 yı
5 yı
C*
C*
* I
C*
C*
C*
2 yı
1 yı
1 yı
2 yı
6a
6a
B
5 yı
5 yı
5 yı
Cpap Cihazi
10 yı
Bipap/Bipap S cihazi
Bipap S/T
Oksijen Konsantratörü
Nebülizatör
Auto Cpap
Adaptif Basınç Destekli Servo Ventilasyon (ASV) Cihazı
Ev Tipi Aspiratör
Desferal Pompası
10 yı
10 yı
Mikro İnfüzyon Pompası (İnsülin Pompası)
220795
210.820 Oksijen Tüpü ve Manometresi
Lenfödem Bası Giysileri (Ismarlama)
222.510 Eldiven (parmak ucu açık/kapalı)
222.511 Omuzdan destekli kolluk bileğe kadar
74
1Def
10 yı
10 yı
1Def
276
277
278
279
222.512
222.513
222.514
222.515
280
281
282
283
284
285
222.520
222.521
222.522
222.523
222.524
222.525
286
287
288
289
290
291
222.530
222.531
222.532
222.533
222.534
222.535
292
293
294
222.540
222.541
222.542
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
222.550
222.551
222.552
222.553
222.554
222.555
222.556
222.557
222.558
222.559
222.560
222.561
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
222.570
222.571
222.572
222.573
222.574
222.575
222.576
222.577
222.578
222.579
222.580
222.581
Diz altı çorap
Diz üstü çorap (silikon destekli)
Külotlu çorap
Belden destekli tek bacak çorap
Lenfödem Bası Giysileri (Hazır)
Eldiven (parmak ucu açık/kapalı)
Omuzdan destekli kolluk bileğe kadar
Diz altı çorap
Diz üstü çorap (silikon destekli)
Külotlu çorap
Belden destekli tek bacak çorap
Lenf Ödem Kompresyon Cihazları
1 kanallı Lenf Ödem Kompresyon Cihazı
Lenf Ödem Kompresyon Cihazları Manşonları
Lenf Ödem Kompresyon Cihazı Uzun Kol Manşonu
Lenf Ödem Kompresyon Cihazı Yarım Bacak Manşonu
Lenf Ödem Kompresyon Cihazı Uzun Bacak Manşonu
Yanık Bası Giysileri (Ismarlama)
Bileğe kadar parmaklı eldiven
Tek kol (el hariç)
Tüm gövde (kollar hariç)
Tüm gövde (kollu)
Tüm gövde (kollu) Çocuk
Şort (dizaltı)
Şort (dizaltı) Çocuk
Belden destekli tek bacak
Dizaltı çorap
Dizaltı çorap (parmaklı)
Açık yüz maskesi
Kapalı yüz maskesi
Yanık Bası Giysileri (Hazır)
Bileğe kadar parmaklı eldiven
Tek kol (el hariç)
Tüm gövde (kollar hariç)
Tüm gövde (kollu)
Tüm gövde (kollu) Çocuk
Şort (dizaltı)
Şort (dizaltı) Çocuk
Belden destekli tek bacak
Dizaltı çorap
Dizaltı çorap (parmaklı)
Açık yüz maskesi
Kapalı yüz maskesi
75
319
Yanık Bası Giysileri Silikon Tabakaları
222.590 1 cm silikon tabaka
Özel Grup
320
222.600 Göz Protezleri
2
DİĞER ORTEZ-PROTEZLER İLE MOBİLİTE VE
AKTİVİTE DESTEKLEYİCİ ARAÇ VE GEREÇLER
(**)
321
222.610 Aktif Vakum Sistemli Modüler Dizaltı Protezi
A
5 yı
322
222.620 Aktif Vakum Sistemli Modüler Dizüstü Protezi
A
5 yı
323
222.630 Pasif Vakum Sistemli Modüler Dizaltı Protezi
A
5 yı
324
222.640 Pasif Vakum Sistemli Modüler Dizüstü Protezi
A
5 yı
325
222.650
Pnömatik Swing faz kontrollü modüler diz dezartikülasyonu
A
protezi
5 yı
326
222.660 Pnömatik Swing faz kontrollü modüler dizüstü protezi
A
5 yı
327
222.670
Pnömatik Swing faz kontrollü modüler kalça
dezartikülasyonu protezi
A
5 yı
328
222.680
Hidrolik Swing faz kontrollü modüler dezartikülasyonu
protezi
A
5 yı
329
222.690 Hidrolik Swing faz kontrollü modüler dizüstü protezi
A
5 yı
330
222.700
Hidrolik Swing faz kontrollü modüler kalça
A
5 yı
76
331
222.710
Pnömatik Swing-Stance faz kontrollu modüler diz
A
5 yı
332
222.720
Pnömatik Swing-Stance faz kontrollu modüler dizüstü
protezi
A
5 yı
333
222.730
Pnömatik Swing-Stance faz kontrollu modüler kalça
A
5 yı
334
222.740
Hidrolik Swing-Stance faz kontrollu modüler diz
dezartikülayonu protezi
A
5 yı
335
222.750 Hidrolik Swing-Stance faz kontrollu modüler dizüstü protezi A
5 yı
336
222.760
Hidrolik Swing-Stance faz kontrollu modüler kalça
A
5 yı
337
222.770
Elektromekanik Swing faz kontrollü modüler diz
A
5 yı
338
222.780 Elektromekanik Swing faz kontrollü modüler dizüstü protezi A
5 yı
339
222.790
Elektromekanik Swing-Stance faz kontrollü modüler diz
A
5 yı
340
222.800
Elektromekanik Swing-Stance faz kontrollü modüler dizüstü
A
protezi
5 yı
341
222.810
Elektromekanik Swing-Stance faz kontrollü modüler kalça
A
5 yı
342
222.820
Mikro İşlemcili, Swing-Stance faz kontrollü modüler diz
A
10 yı
77
343
222.830
Mikro İşlemcili, Swing-Stance faz kontrollü modüler dizüstü
A
protezi
10 yı
344
222.840
Mikro İşlemcili, Swing-Stance faz kontrollü modüler kalça
A
10 yı
345
222.850 Fonksiyonel elektrik sitümülasyonlu düşük ayak ortezi
A
5 yı
346
222.860 Enerji Depolayan Karbon Sistem Ayaklar
A
3 yı
347
222.870 Karbon Grafit AFO
A
3 yı
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
ÖZEL KOŞULLAR
Silikon liner pin sistemli protezlerin bedelleri sadece üniversite ve eğitim araştırma hastanelerince düz
istinaden Kurumca karşılanır.
Protezlerde yenilenme süresini takiben yapılan tamir ve değişim bedeli protez bedelinin % 75’ini geçe
Güdükte hacim ve boy değişikliğinin sağlık raporu ile belgelendirilmesi halinde soket ve tüp değişim
Reamputasyona bağlı olarak farklı tip protez kullanılmasının gerekliliği sağlık kurulu raporu ile belg
süresine bakılmaksızın hastanın yeni protez hakkı doğar.
Yenilenme süresi içerisinde hastaya birden fazla sayıda protez veya ortez yazılması halinde, detaylı m
gerekçesi belirtilen sağlık kurulu raporu istenir.
Bu listedeki malzeme isimleri, malzemelerin genel isimlerini içermektedir. Muadil tıbbi malzemeler
geçerli olacaktır. Listede muadili yer almayan protez ve ortez bedelleri ise ancak Kurumca uygun gör
mümkün olacaktır.
* Hastane başhekiminin imzasının bulunduğu uzman hekim raporuyla verilir.
(A) ile işaretli protez-ortezler için fiziksel tıp ve rehabilitasyon veya ortopedi ve travmatoloji uzman h
aldığı sağlık kurulu raporu gerekmektedir.
(A*) ile işaretli olan ortez-protezler için, fiziksel tıp ve rehabilitasyon veya ortopedi ve travmatoloji u
Başhekim onaylı rapor gerekmektedir.
(B) ile işaretli protez-ortezler için fiziksel tıp ve rehabilitasyon, ortopedi ve travmatoloji, nöroloji vey
birinin onayının yer aldığı sağlık kurulu raporu gerekmektedir.
(B*) ile işaretli olan ortez-protezler için, fiziksel tıp ve rehabilitasyon veya ortopedi ve travmatoloji,n
Hekimince düzenlenen Başhekim onaylı rapor gerekmektedir.
© ile işaretli olan malzemeler için İlgili branşta uzman hekimin bulunduğu Sağlık Kurulu Raporu ger
(C*) ile işaretli olan malzemeler için İlgili branştaki uzman hekimce düzenlenen Başhekim onaylı Ra
Protezler için çıkarılacak sağlık kurulu raporlarında Protezli Breylerin Fonksiyonel Sınıflaması ayrınt
Protezlerin yenilenme süresi sonunda bazı yapı parçalarının değiştirilerek kullanılabileceğinin sağlık r
aslına uygun olarak değiştirilen parçalardan değişim süresi en uzun olan kadar protezin değişim süres
bağlı yeni protez uygulamasının istenmesi halinde, değişen parçaların ücreti yeni faturadan düşülür.
** Sağlık kurulu raporu, fiziksel tıp ve rehabilitasyon, ortopedi ve travmatoloji ve psikiyatri uzman he
basamak sağlık kurumları sağlık kurullarınca düzenlenecektir.
78
SAĞLIK KURUMLARI PUAN LİSTESİ
SIRA
KODU
NO
İŞLEM ADI
AÇIKLAMA
SUT ve eklerinde yer alan diğer işleml
fatura edilemez
520.021 Yeşil alan muayenesi
608.550 Akciğer transplantasyonu, global
610.020 İnce barsak transplantasyonu
Kataraktta fakoemilsifikasyon + multifokal İOL
617.341
uygulaması
619.920, 619.922, 619.925, 619.930 ile
fatura edilemez.
619.910, 619.922, 619.925, 619.930 ile
fatura edilemez.
619.910, 619.920, 619.925, 619.830 ile
fatura edilemez.
619.910, 619.920, 619.930 ile birlikte
edilemez.
619.910, 619.920, 619.922, 619.925 ile
fatura edilemez.
3 gastroenteroloji uzmanının yer aldığı
kurulu raporu ile, tüm malzemeler dahi
619.910 Müdahaleli doğum
619.920 Normal doğum
619.922 Epidural anestezi ile doğum
619.925 Suda doğum
619.930 Sezaryen
701.281 Kapsül endoskopi
702.591
Karbonmonoksit zehirlenmesinde hiperbarik
oksijen tedavisi ilk seans
79
3264
8.1.RADYASYON ONKOLOJİSİ
3265
1-KLİNİK ONKOLOJİK DEĞERLENDİRME
ÜCRETİ
3743
H-Bilgisayarlı tomografiler
3776
I-Manyetik Rezonans Görüntüleme
Hastanın Radyasyon Onkoloğu tarafınd
konsültasyonu, hastanın tedavi öncesi
değerlendirilmesi, tedavi kararının veri
tedavi bitimine kadar olan bakım ve ko
kapsar, tüm tedavi boyunca bir kez ücr
Radyolog raporu ile faturalandırılır.Bu
altında yer alan 80anayi80 tetkik aynı s
sunucusunda acil haller hariç olmak üz
tedavide aynı hasta için bir ayda en faz
faturalandırılır.
Radyolog raporu ile faturalandırılır.Bu
altında yer alan 80anayi80 tetkik aynı s
sunucusunda acil haller hariç olmak üz
tedavide aynı hasta için bir ayda en faz
faturalandırılır.
TANIYA DAYALI İŞLEM LİSTESİ
SIRA PAKET
İŞLEM ADI
NO KODU
P608550 Akciğer transplantasyonu, global
P610020 İnce barsak transplantasyonu
Kataraktta fakoemilsifikasyon + multifokal İOL
P617341
uygulaması
P619910 Müdahaleli doğum
P619920 Normal doğum
P619922 Epidural anestezi ile doğum
P619925 Suda doğum
P619930 Sezaryen
P702591
AÇIKLAMA
Multifokal göz içi lens ücreti dahil
Servikal prostaglandinler hariç. P61992
P619922, P619925, P619930 ile birlikte
edilemez.
Servikal prostaglandinler hariç, epizyoto
P619910, P619922, P619925, P619930
birlikte fatura edilemez.
P619910, P619920, P619925, P619930
P619910, P619920, P619922, P619930
P619910, P619920, P619922, P619925,
Karbonmonoksit zehirlenmesinde hiperbarik
oksijen tedavisi ilk seans
P915030 Fizik tedavi ve rehabilitasyon
80
SUT eki EK9/A Listesi D grubunda yer
hastalıklar için
SUT eki EK9/A Listesi B grubunda yer
hastalıklar için
SUT eki EK9/A Listesi A grubunda yer
hastalıklar için
C71
D33
G11
G12.2
G20
G24.0
G24.1
G24.8
G24.9
G35
G80
G81
G82
G93.1
S06
S14.0
S14.1
S24.0
S24.1
S34.0
S34.1
FİZİK TEDAVİ VE REHABİLİTASYON TANI LİSTESİ
A GRUBU
Açıklama
Beyin malign neoplazmı
(*)
Beynin ve merkezi sinir sistemi diğer kısımlarının benign
(*)
neoplazmı
Herediter ataksi
(*)
Motor nöron hastalığı
(*)
Parkinson hastalığı
(*)
Distoni, ilaca bağlı
(*)
İdiopatik ailesel distoni
(*)
Distoni, diğer
(*)
Distoni, tanımlanmamış
(*)
Multipl skleroz
(*)(**)
Serebral palsi
(*)(**)
Hemipleji
(*)(**)
Parapleji ve tetrapleji
(*)
Anoksik beyin hasarı, başka yerde sınıflanmamış
(*)(**)
Kafa içi yaralanma
(*)(**)
Servikal spinal kord konküzyon ve ödemi
(*)(**)
Servikal spinal kord diğer ve tanımlanmamış yaralanmaları
(*)(**)
Torasik spinal kord konküzyon ve ödemi
(*)(**)
Torasik spinal kordun diğer ve tanımlanmamış yaralanmaları
(*)(**)
Lomber spinal kord konküzyon ve ödemi
(*)(**)
Lomber spinal kord diğer yaralanması
(*)(**)
B GRUBU
B91
G54
G71.0
G71.1
G71.2
G71.3
G91
I05
I06
I07
I08
I09
I10
I11
I12
I13
I15.0
I15.1
I15.2
I20.1
I20.8
Poliomyelit sekeli
Sinir kökü ve pleksus bozuklukları
Musküler distrofi
Miyotonik bozukluklar
Konjenital miyopatiler
Mitokondriyal miyopati, başka yerde sınıflanmamış
Hidrosefali
Romatizmal mitral kapak hastalığı
Romatizmal aort kapağı hastalıkları
Romatizmal trikuspid kapak hastalıkları
Birden fazla kapak hastalıkları
Romatizmal kalp hastalıkları diğer
Esansiyel (primer) hipertansiyon
Hipertansif kalp hastalığı
Hipertansif böbrek hastalığı
Hipertansif kalp ve böbrek hastalığı
Renovasküler hipertansiyon
Sekonder hipertansiyon, diğer böbrek bozukluklarına bağlı
Sekonder hipertansiyon, endokrin hastalıklara bağlı
Angina pectoris, gösterilmiş spazm ile
Angina pektoris’in diğer formları
81
(*)
(*)
(*)
(*)
(*)
(*)
(*)
I25.0
I25.1
I25.2
I25.6
I25.8
I27
I31
I32*
I34
I35
I36
I37
I42
I44
I45
I48
I49
I50
I70.0
I70.1
I70.2
I70.8
I73.0
I73.1
I89
J42
J43
J44
J45
J47
J60
J61
J62
J63
J64
J65
J67
J70.3
J70.4
J84.1
J84.8
J94.1
J94.2
J95.3
J95.9
J96.1
J98.1
Aterosklerotik kardiyovasküler hastalık
Aterosklerotik kalp hastalığı
Eski miyokard enfarktüsü
Sessiz miyokardiyal iskemi
Kronik iskemik kalp hastalığının diğer formları
Pulmoner kalp hastalıkları, diğer
Perikardın diğer hastalıkları
Perikardit, başka yerde sınıflanmış hastalıklarda
Mitral kapak bozuklukları, romatizmal olmayan
Aortik kapak bozuklukları, romatizmal olmayan
Trikuspid kapak bozuklukları, romatizmal olmayan
Pulmoner kapak bozuklukları
Kardiyomiyopati
Atriyoventriküler ve sol anadal-dal bloğu
İleti bozuklukları diğer
Atrial fibrilasyon ve flutter
Kardiyak aritmiler, diğer
Kalp yetmezliği
Aorta aterosklerozu
Renal arter aterosklerozu
Ekstremite arterlerinin aterosklerozu
Arterlerin diğer aterosklerozu
Raynaud sendromu
Tromboanjitis obliterans [Buerger]
Lenfatik damarlar ve lenf nodlarının bozuklukları, diğer
enfektif olmayan
Kronik bronşit, tanımlanmamış
Amfizem
Kronik obstrüktif akciğer hastalığı, diğer
Astım
Bronşiektazi
Kömür işçisi pnömokonyozu
Pnömokonyoz, asbest ve diğer mineral liflerine bağlı
Pnömokonyoz, silisyum içeren tozlara bağlı
Pnömokonyoz, diğer inorganik tozlara bağlı
Pnömokonyoz, tanımlanmış
Pnömokonyoz, tüberküloz ile birlikte
Hipersensitivite pnömoniti, organik tozlara bağlı
İntersitisyel akciğer bozuklukları, kronik ilaca bağlı
İntersitisyel akciğer bozukluğu, ilaca bağlı tanımlanmamış
İntersitisyel akciğer hastalığı, diğer, fibrozisli
İntersitisyel akciğer hastalıkları, diğer, tanımlanmış
Fibrotoraks
Hemotoraks
Kronik pulmoner yetmezlik, cerrahi sonrası
Girişim sonrası solunum bozukluğu, tanımlanmamış
Kronik solunum yetmezliği
Pulmoner kollaps
82
(*)
(*)
(*)
(*)
(*)
(*)
(*)
J98.5
J98.6
J99.0*
J99.1*
M89.0
M89.0
M89.0
M89.0
P14.0
P14.1
Q05
R06.0
R06.1
R06.2
R06.3
R06.4
S48.0
S48.1
S58.0
S58.1
S78.0
S78.1
S88.0
S88.1
S98.0
S98.1
S98.2
S98.3
Z94.1
Z95
Z96.6
Z96.7
Mediasten hastalıkları, başka yerde sınıflanmamış
Diyafragma bozuklukları
Romatoid akciğer hastalığı (M05.1†)
Solunum bozuklukları, diğer yaygın bağ dokusu
bozukluklarında
Algonörodistrofi
Omuz el sendromu
sudek atrofisi
sempatik refleks distrofi
Doğum yaralanmasına bağlı Erb paralizisi
Doğum yaralanmasına bağlı klumpke paralizisi
Meningomyelosel
Dispne
Stridor
Hırıltı (Wheezing)
Periodik solunum
Hiperventilasyon
Omuz ekleminde travmatik amputasyon
Omuz ve dirsek arasında travmatik amputasyon
Dirsek düzeyinde travmatik amputasyon
Dirsek ve el bileği arasında travmatik amputasyon
Kalça ekleminde travmatik amputasyon
Kalça ve diz arasında travmatik amputasyon
Diz düzeyinde travmatik amputasyon
Diz ve ayak bileği arasında travmatik amputasyon
Ayağın ayak bileği düzeyinde travmatik amputasyonu
Bir ayak parmağının travmatik amputasyonu
İki veya daha çok ayak parmağının travmatik amputasyonu
Ayağın diğer kısımlarının travmatik amputasyonu
Kalp nakli
Kalp ve damar implant ve greftleri
Ortopedik eklem implantı
Kemik ve tendon implantları, diğer
C GRUBU
E10.5
E13.5
E66.0
E66.1
E78.0
E78.1
E78.2
E78.3
E78.4
G51
G56
G57
İnsülin bağımlı diyabetes mellitüs, periferik dolaşım
komplikasyonuyla birlikte
Diyabetes mellitüs, diğer tanımlanmış, periferik dolaşım
Obezite, aşırı kaloriye bağlı
Obezite, ilaçlara-bağlı
Saf hiperkolesterolemi
Saf hipergliseridemi
Hiperlipidemi karma
Hiperşilomikronemi
Hiperlipidemi, diğer
Fasiyal sinir bozuklukları
Üst ekstremite mononöropatileri
Alt ekstremite mononöropatileri
83
(*)
(*)
(*)
(*)
(*)
G58
G59*
G60
G61
G62
G83.0
G83.1
G83.2
G83.3
G83.4
G83.8
G83.9
H81
M08
M09*
M21
M22
M23
M24
M25.3
M41
M43.6
M45
M75
M95.4
R26
R42
S42.0
S42.1
S42.2
S42.3
S42.4
S42.7
S42.8
S43
S46
S52.0
S52.1
S52.2
S52.3
S52.4
S52.5
S52.6
S52.7
S52.8
S53
S62
Mononöropatiler, diğer
Mononöropati, başka yerde sınıflanmış hastalıklarda
Kalıtsal ve idiopatik nöropati
Enflamatuvar polinöropati
Polinöropatiler, diğer
Üst ekstremite diplejisi
Alt ekstremite monoplejisi
Üst ekstremite monoplejisi
Monopleji, tanımlanmamış
Kauda equina sendromu
Paralitik sendromlar diğer, tanımlanmış
Paralitik sendrom, tanımlanmamış
Vestibüler fonksiyon bozuklukları
Juvenil artrit
Juvenil artrit, başka yerde sınıflanmış hastalıklarda
Ekstremitelerin diğer kazanılmış deformiteleri
Patella bozuklukları
Dizin iç bozukluğu
Özel eklem bozuklukları, diğer
Eklemin diğer instabilitesi
Skolyoz
Tortikollis
Ankilozan spondilit
Omuz lezyonları
Göğüs ve kaburganın kazanılmış deformitesi
Yürüyüş ve hareket anormallikleri
Baş dönmesi (Vertigo)
Klavikula kırığı
Skapula kırığı
Humerus üst uç kırığı
Humerus şaftı kırığı
Humerus alt uç kırığı
Klavikula, skapula ve humerus birden fazla kırıkları
Omuz ve üst kol diğer kısımlarının kırığı
Omuz kemeri eklem ve ligamentlerinin çıkık, burkulma ve
gerilmesi
Omuz ve üst kol düzeyinde kas ve tendon yaralanması
Ulna üst uç kırığı
Radius üst ucu kırığı
Ulna şaftı kırığı
Radius şaft kırığı
Ulna ve radius şaftlarının kırığı
Radius alt uç kırığı
Ulna ve radius alt uç kırığı
Ön kol birden fazla kırıkları
Ön kol diğer kısımlarının kırığı
Dirsek eklem ve ligamentlerinin çıkık, burkulma ve gerilmesi
El bileği ve el düzeyinde kırık
84
(*)
(*)
(*)
(*)
S64.0
S64.1
S64.2
S64.3
S64.4
S64.7
S64.8
S66.0
S66.1
S66.2
S66.3
S66.4
S66.5
S66.6
S66.7
S66.8
S67
S68
S72.0
S72.1
S72.2
S72.3
S72.4
S72.7
S72.8
S73
S82.0
S82.1
S82.2
S82.3
S82.4
S82.5
S82.6
S82.7
S82.8
S83
S92.0
S92.1
S92.2
S92.3
S92.4
S92.5
El bileği ve el düzeyinde 85anay sinir yaralanması
El bileği ve el düzeyinde median sinir yaralanması
El bileği ve el düzeyinde radial sinir yaralanması
Başparmak dijital siniri yaralanması
Parmağın dijital sinirinin diğer yaralanması
El bileği ve el düzeyinde birden fazla sinir yaralanması
El bileği ve el düzeyinde diğer sinirlerin yaralanması
El bileği ve el düzeyinde başparmak uzun fleksor kas ve
tendonunun yaralanması
Parmağın fleksor kas ve tendonunun diğer yaralanması
El bileği ve el düzeyinde baş parmak ekstansör kas ve
El bileği ve el düzeyinde diğer parmak ekstansör kas ve
El bileği ve el düzeyinde baş parmak intirinsik kas ve
El bileği ve el düzeyinde diğer parmak intirinsik kas ve
El bileği ve el düzeyinde birden fazla fleksör kas ve
tendonların yaralanması
El bileği ve el düzeyinde birden fazla ekstansör kas ve
tendonların yaralanması
El bileği ve el düzeyinde diğer kas ve tendonların yaralanması
El bileği ve elin ezilme yaralanması
El bileği ve elin travmatik amputasyonu
Femur boyun kırığı
Pertrokanterik kırık
Subtrokanterik kırık
Femur şaft kırığı
Femur alt uç kırığı
Femurun birden fazla kırıkları
Femur diğer kısımlarının kırıkları
Kalça eklem ve ligamentlerinin çıkık, burkulma ve gerilmesi
Patella kırığı
Tibia üst uç kırığı
Tibia şaft kırığı
Tibianın alt uç kırığı
Tek başına fibula kırığı
Medial malleol kırığı
Lateral malleol kırığı
Baldırın birden fazla kırıkları
Alt bacağın diğer kısımlarının kırıkları
Diz eklem ve ligamentlerinin çıkık, burkulma ve gerilmesi
Kalkaneus kırığı
Talus kırığı
Tarsal kemik(ler)in diğer kırığı
Metatarsal kemik kırığı
Ayak baş parmağı kırığı
Ayak parmağının diğer kırıkları
85
S92.7
T23.2
T23.3
T23.6
T23.7
Ayağın birden fazla kırıkları
El bileği ve elin ikinci derece yanığı
El bileği ve elin üçüncü derece yanığı
El bileği ve elin ikinci derece korozyonlar
El bileği ve elin üçüncü derece korozyonlar
D GRUBU
A-B-C Grubunda yer almayan tanı kodlarındaki fizik tedavi
ve rehabilitasyon uygulamaları
Açıklama bölümündeki (*) işareti, bölge seans kontrolüne tabi olmayan tanıları
gösterir.
Açıklama bölümündeki (**) işareti, robotik rehabilitasyon sistemi uygulamaları
yapılabilecek tanıları gösterir.
Liste-7
EK-9/C
AYAKTA TEDAVİDE HEKİM VE DİŞ HEKİMİ MUAYENESİ KATILIM PAYI
ALINMAYACAK KRONİK HASTALIKLAR LİSTESİ
TANI
KODU
A15-A19
A24
A80-A89
A87
B00-B09
B18
B20-B24
C00-C14
C15-C26
C30-C33
C34
C38
C40-C41
C41.0
C43-C44
C49.5
C50
C51-C58
C60-C63
C64-C68
C69
C71
C72
HASTALIK ADI
Tüberküloz
Ruam ve Melioidoz
Merkezi sinir sisteminin viral enfeksiyonları
Viral Menenjit
Deri ve Müköz Membran Lezyonları ile Karakterize Viral İnfeksiyonlar
Kronik Viral Hepatitler
İnsan İmmüm Yetmezlik Virusu (HIV) Hastalığı
Dudak, Ağız Boşluğu ve Farinksil Malign Neoplazmları
Sindirim Organları Malıgn Neoplazmları
Solunum Organları ve İntratorasik Organların Malıgn Neoplazmları
Bronş ve Akciğerlerde Malıgn Neoplazm
Kalp, Mediasten ve Plevrada Malıgn Neoplazm
Kemik ve Eklem Kıkırdağının Malıgn Neoplazmları
Kafa ve Yüz Kemikleri
Derinin Malıgn Neoplazmları
Pelvis Bağ ve Yumuşak Dokusu Malign Neoplazmı
Memenin Malıgn Neoplazmı
Kadın Genital Organlarının Malıgn Neoplazmları
Erkek Genital Organlarının Malıgn Neoplazmları
Üriner Sistemin Malıgn Neoplazmları
Göz ve Eklerinde Malıgn Neoplazm
Beyinde Malıgn Neoplazm
Omurilik, Kranial Sinirler ve Merkezi Sinir Sisteminin Diğer Kısımlarında Malıgn
Neoplazm
86
C73-C75
C77
C81
C82
C83
C90
C91
C92
C94
D55-D59
D60-D64
D65-D69
D73.2
D80
E00-E90
F20-F29
F60-F69
F70-F79
G00
G30-G32
G35-G37
G40-G47
G51
G70-G73
G80-G83
G81
G82
H81
H90
I05-I09
I10-I15
I20-I25
I26-I28
I31.0
I31.1
I34
I36
I37
I41
I42
I50
I60-I69
I71
J44
Troid ve Diğer İç Salgı Bezlerinin Malıgn Neoplazmları
Lenf Bezlerinin İkincil (Sekonder) ve Tanımlanmamış Malıgn Neoplazmları
Hodgkin Hastalığı
Foliküler [Nodüler] Non-Hodgkin Lenfoma
Yaygın Non-Hodgkin Lenfoma
Multiple Miyelom ve Malıgn Plazma Hücresi Neoplazmları
Lenfoid Lösemi
Miyeloid Lösemi
Hücre Tipi Tanımlanmış Diğer Lösemiler
Hemolitik Anemiler
Aplastik ve Diğer Anemiler
Pıhtılaşma Bozuklukları, Purpura ve Diğer Hemorajik Durumlar
Kronik Konjestif Splenomegali
Antikor Kusurlarının Baskın Olduğu İmmün Yetmezlik
Endokrin, Nütrisyonel ve Metabolik Hastalıklar
Şizofreni, Şizotipal ve Sanrılı Bozukluklar
Erişkinde Kişilik ve Davranış Bozuklukları
Zeka Geriliği
Bakteriyel Menenjit , Başka Yerde Sınıflanmamış
Sinir Sisteminin Diğer Dejeneratif Hastalıkları
Merkezi Sinir Sisteminin Demiyelinizan Hastalıklar
Epizodik ve Paroksismal Bozukluklar
87anayi Sinir Bozuklukları
Kas-Sinir Kavşağı ve Kas Hastalıkları
Serebral Palsi
Hemipleji
Parapleji ve Tetrapleji
Vestibüler İşlev Bozuklukları
İleti Tipi ve Sensorinöral İşitme Kaybı
Kronik Romatizmal Kalp Hastalığı
Hipertansif Hastalıklar
İskemik Kalp Hastalıkları
Pulmoner Kalp Hastalığı ve Pulmoner Dolaşım Hastalıkları
Kronik Adheziv Perikardit
Kronik Konstriktif Perikardit
Romatizmal Olmayan Mitral Kapak Bozuklukları
Romatizmal Olmayan Trikuspid Kapak Bozuklukları
Pulmoner Kapak Bozuklukları
Miyokardit, Başka Yerde Sınıflanmış Hastalıklarda
Kardiyomiyopati
Kalp Yetmezliği
Serebrovasküler Hastalıklar
Aort Anevrizması Ve Disseksiyonu
Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı
87
J45
J96.1
K50
K51
K59.2
K59.3
K71.3
K71.4
K71.5
K72.1
K73
K74
K86.0
K90.0
M00M99
N11
N18
N31
Q20
Q21
Q22
Q23
Q24
Q65
Q90-Q94
Q96
Q99
Astım
Kronik Solunum Yolu Yetmezliği
Crohn Hastalığı (Regional Enterit)
Ülseratif Kolit
Nörojenik Barsak, Başka Yerde Sınıflanmamış
Megakolon, Başka Yerde Sınıflanmamış
Toksik Karaciğer Hastalığı, Kronik Persistan Hepatit İle
Toksik Karaciğer Hastalığı, Kronik Lobuler Hepatit İle
Toksik Karaciğer Hastalığı, Kronik Aktif Hepatit İle
Karaciğer Yetmezliği, Kronik
Kronik Hepatit,
Karaciğer Fibroz ve Sirozu
Kronik Pankreatit,
Çöliak Hastalığı
Kas İskelet Sistemi ve Bağ Dokusu Hastalıkları
Kronik Tübülo-İnterstisyel Nefrit
Kronik Böbrek Yetmezliği
Mesanenin Nöromusküler Fonksiyon Bozukluğu, Başka Yerde
Kalp Odacıkları ve Bağlantılarının Konjenital Malformasyonları
Kardiak Septanın Konjenital Malformasyonları
Pulmoner ve Trikuspid Kapakların Konjenital Malformasyonları
Aort ve Mitral Kapakların Konjenital Malformasyonları
Kalbin Diğer Konjenital Malformasyonları
Kalçanın Konjenital Deformiteleri
Kromozom Anomalileri, Başka Yerde Sınıflanmamış
Turner Sendromu
Kromozom Diğer Anomalileri, Başka Yerde Sınıflanmamış
Sağlık raporu ile belgelenmesi kaydıyla bu listede yer alan tanılarda geçerli olmak üzere ilgili
branşa başvurularda SUT’un 3.2.1 numaralı maddesinde tanımlanan katılım payı alınmaz.
Lis
EKHiperbarik Oksijen Tedavisi Uygulama Listesi
Endikasyon
Dekompresyon hastalığı
Hava veya gaz embolisi
Karbonmonoksit,
siyanid zehirlenmesi,
akut duman İnhalasyonu
ICD – 10 Tanı Kodları
T70.3 Dekompresyon Hastalığı
T79.0 Hava veya Gaz Embolisi
T58 Karbonmonoksit
T59 Gazlar Dumanlar ve Buharların Diğer Toksik
Etkisi
88
İLK
SEVKTE
SEANS
20
20
5
MAKSİM
TOPLAM
SEANS
SAYISI
40
40
30
T65.0 Siyanidlerin Toksik Etkisi
Gazlı gangren
A48.0 Gazlı Gangren
M72.5 Nekrotizan Fasiit
Yumuşak dokunun
nekrotizan infeksiyonları L08.8 Deri ve Subkütan dokunun diğer tanımlanmış
(derialtı, kas, 89anay)
lokal enfeksiyonları
T04.0 Boyun ve baş ezici yaralanmaları
T04.1 Karın,bel,pelvis ve toraks’ın ezici yaralanmaları
T04.2 Üst ekstremite(ler)in birden fazla ezici
yaralanmaları
T04.3 Alt ekstremite(ler)in birden fazla ezici
yaralanmaları
T04.4 Alt ekstremite(ler) ile üst ekstremite(ler) birden
fazla ezici yaralanmaları
T04.7 Ekstremite(ler) ile pelvis, bel, karın ve toraksın
Crush yaralanmaları,
kompartman sendromu, ezici yaralanmaları
T04.9 Birden fazla ezici yaralanmalar, tanımlanmamış
diğer akut travnatik
iskemiler
T04.8 Vücut kısımlarının diğer kombinasyonlarının
ezici yaralanmaları,
T79.3 Travmatik sonrası yara enfeksiyonu, başka
yerde sınıflanmamış
T79.8 Travmanın diğer erken komplikasyonları
T79.9 Travmanın tanımlanmamış erken
komplikasyonu
W23 Cisimler arasında sıkıştırılma, yaralanma, ezilme,
basılma
Yara iyileşmesinin
E10 İnsülin bağımlı DM
geciktiği durumlar
E10.5 İnsülin bağımlı DM, periferik dolaşım
(diyabetik ve nonkomplikasyonuyla birlikte
diyabetik)
E10.6 İnsülin bağımlı DM, tanımlanmış diğer
E10.7 İnsülin bağımlı DM, birden fazla
E10.8 İnsülin bağımlı DM, tanımlanmamış
komplikasyonlarla birlikte
E11 İnsülin bağımlı olmayan DM
E11.5 İnsülin bağımlı olmayan DM, periferik dolaşım
E11.6 İnsülin bağımlı olmayan DM, tanımlanmış diğer
E11.7 İnsülin bağımlı olmayan DM, birden fazla
E11.8 İnsülin bağımlı olmayan DM, tanımlanmamış
E13 Diyabetes Mellitus, diğer tanımlanmış
89
10
50
20
50
20
50
30
60
E13.5 DM, diğer tanımlanmış periferik dolaşım
E13.6 DM, Diğer tanımlanmış, tanımlanmış diğer
E13.7 DM, diğer tanımlanmış birden fazla
E13.8 DM, diğer tanımlanmış, tanımlanmamış
E14 Diyabetes Mellitus, tanımlanmamış
E14.5 DM, tanımlanmamış periferik dolaşım
E14.6 DM, tanımlanmamış, tanımlanmış diğer
E14.7 DM, tanımlanmamış, birden fazla
komplikasyonla birlikte
E14.8 DM, tanımlanmamış, tanımlanmamış
I73.1 Tromboanjitis obliterans-Buerger ülserli
I74.2 Üst ekstremite arterlerinin embolizm ve
trombozu
I74.3 Alt ekstremite arterlerinin embolizm ve
trombozu
I74.4 Ekstremite arterlerinin embolizm ve trombozu,
tanımlanmamış
I73.8 Periferik vasküler hastalıklar, diğer tanımlanmış
I73.9 Periferik vasküler hastalık, tanımlanmamış
I83.0 Alt ekstremitenin varikoz venleri,
I83.2 Ülser ve enflamasyonla birlikte alt ekstremitenin
variköz venleri
L97 Alt ekstremitenin ülseri, başka yerde
sınıflanmamış
L98 Deri ve deri altı dokunun diğer bozuklukları,
başka yerde sınıflanmamış
L98.4 Derinin kronik ülseri, başka yerde
sınıflanmamış
L89 Dekubit ülseri
S91.0 Ayak bileği açık yarası
S91.1 Tırnağın etkilenmediği ayak parmak(lar)ın açık
yarası
S91.2 Tırnağın etkilendiği ayak parmak(lar)ın açık
yarası
S91.3 Ayağın diğer kısımlarının açık yarası
S91.7 Ayak bileği ve ayağın birden fazla açık yaraları
T81.3 Operasyon yarasında açılma, başka yerde
sınıflanmamış
90
Kronik refrakter
osteomyelit
Radyasyon nekrozları
Tutması şüpheli deri
flepleri ve greftleri
Termal yanıklar
Beyin absesi
Anoksik ansefalopati
T81.4 Bir işlem sonrası enfeksiyon, başka yerde
sınıflanmamış
T81.5 Bir işlem sonrası operasyon yarası
T81.7 Bir işlem sonrası vasküler komplikasyonlar,
başka yerde sınıflanmamış
H60.2 Malign otitis eksterna
M46.3 Spondilodiskit
M46.4 Dissit tanımlanmamış
M86 Osteomyelit
M86.3 Kronik multifokal osteomyelit
M86.4 Kronik ostemyelit, direne sinüs ile
M86.5 Kronik hematojenöz osteomyelit, diğer
M86.6 Kronik Osteomyelit, diğer
M86.8 Osteomyelit, diğer
M86.9 Osteomyelit, tanımlanmamış
T84 İnternal ortopedik protez cihazları, implant ve
greftlerinin komplikasyonları
T84.5 İç eklem protezine bağlı infeksiyon ve
inflamatuar reaksiyon
T84.6 İnternal tesbit cihazından (herhangi yer)
enfeksiyon ve enflamatuar reaksiyon
T84.7 İnternal ortopedik protez cihazları implantları ve
greftlerinden dolayı diğer enfeksiyon
T84.8 İnternal ortopedik protez cihazları, implantları
ve greftlerinin diğer komplikasyonları
T84.9 İnternal ortopedik protez cihazı, implant ve
greftinin tanımlanmamış komplikasyonu
T87.4 Amputasyon güdüğünün enfeksiyonu
T87.5 Amputasyon güdüğünün nekrozu
K62.7 Radyasyon proktiti
L58.1 Uzun süreli radyodermatit
L58.9 Radyodermatit Tanımlanmamış,
N30.4 Radyasyon sistiti
T66 Radyasyonun tanımlanmamış etkileri
Y84.2 Radyolojik uygulama ve radyoterapi sonrası
anormal reaksiyon veya geç komplikasyon
Z94.5 Deri Nakli
T29.0 Termal Yanıklar (Birden fazla bölge yanıkları,
derecesi tanımlanmamış)
T35.1 Birden Fazla Vücut bölgesinin Doku
nekrozuyla birlikte olan donuğu
G06.6 Kafa içi Apse ve Granülom
G93.4 Anoksik Ansefalopati
91
40
80
30
60
20
30
20
30
20
20
40
50
Ani işitme kaybı
H91.4 Ani işitme kaybı
H34.1 Santral Retinal Arter Tıkanıklığı
Retinal arter oklüzyonu H34.2 Retinal Arter Tıkanıklıkları
H34.8 Retinal Vasküler Tıkanıklıklar
M46 Enflamatuvar spondilopatiler, diğer
Kafa kemikleri, sternum M46.2 Vertebranın Osteomyeliti
ve vertebraların akut
M86.1 Akut Osteomyelit,Diğer
osteomyelitleri
M86.2 Subakut osteomyelit
Osteonekroz
M87.0 Kemiğin İdiopatik Aseptik Nekrozu
20
40
20
40
40
80
30
60
AYAKTAN BAŞVURULARDA ÖDEME LİSTESİ
SIRA
NO
UZMANLIK
DALLARI
1
4
7
10
İç Hastalıkları
Nefroloji
Hematoloji
Kardiyoloji
Çocuk Sağlığı
ve Hastalıkları
Çocuk
Kardiyolojisi
Fiziksel Tıp ve
Rehabilitasyon
Kalp ve Damar
Cerrahisi
Çocuk Kalp ve
Damar Cerrahisi
Spor hekimliği
Tıbbi Ekoloji ve
Hidroklimatoloji
16
17
30
35
36
48
51
UZMANLIK
U1 U2 E1 E2 E3 E4 E5 E6 E7 H1 H2 H3 H4 H5 H6 H
KODU
1000
1062
1070
1100
56
56
56
68
45
45
45
54
45
45
45
54
41
40
40
58
41
40
40
52
41
40
40
52
41
40
40
52
41
40
40
52
41
40
40
52
24
23
23
30
25
24
24
31
26
25
25
32
1500
45 36 36 33 40 33 33 33 33 21 22 23 24 25 27 2
1586
54 43 43 40 48 40 40 40 40 25 26 27 29 30 32 2
1800
50 40 40 36 36 45 36 36 36 21 22 23 24 25 24 3
2300
56 46 46 50 42 42 42 42 46 23 24 25 26 27 26 2
2387
56 46 46 50 42 42 42 42 46 23 24 25 26 27 26 2
4000
50 40 40 36 36 45 36 36 36 21 22 23 24 25 24 3
600
50 40 40 36 36 45 36 36 36 21 22 23 24 25 24 3
[R.G 21 Ocak 2012 – 28180]
—— • ——
Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumundan:
ALKOLLÜ İÇKİ ÜRETİMİNDE KULLANILACAK AMBALAJ MATERYALİ İLE
İLGİLİ TÜTÜN VE ALKOL PİYASASI DÜZENLEME KURULU KARARI
Karar No : 6683
Karar Tarihi : 4/1/2012
Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurulu;

4733 sayılı Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanun’un, Kurulun Çalışma Esasları, Görev ve Yetkileri başlıklı 3
92
27
26
26
33
28
27
27
34
27
26
26
33
2
2
2
3
üncü maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinin; “4207 sayılı Tütün
Mamullerinin Zararlarının Önlenmesine Dair Kanunda yer alan hükümler saklı
kalmak kaydıyla, tütün ve alkol tüketiminden kaynaklanan kamusal, toplumsal
ya da tıbbi nitelikteki her türlü zararlı etkileri önleyecek düzenlemeleri
yapmak, bunlarla ilgili kararları almak.” Hükmü kapsamında;
Alkollü içkiler; bira hariç cam malzemeden yapılmış ambalaj ile iç piyasaya arz edilir.
Cam haricinde ambalaj ile üretilen alkollü içkilerin (bira hariç) 1/7/2012 tarihinden
itibaren üretimi yapılamaz,
1/7/2012 tarihinden önce cam haricinde ambalaj ile ambalajlanarak üretilmiş alkollü
içkilerin (bira hariç) toptan satıcılar tarafından teslimi 1/10/2012 tarihinden itibaren
yapılamaz,
Cam haricinde ambalaj ile ambalajlanarak üretilmiş alkollü içkilerin (bira hariç)
perakende satıcıları veya açık alkollü içki satıcıları tarafından satışı 1/1/2013 tarihinden
itibaren yapılamaz,
B- Bu Kararın Resmî Gazete’de yayımlanmasını,
Karar altına almıştır.
[R.G 21 Ocak 2012 – 28180]
—— • ——
Anayasa Mahkemesi Başkanlığından:
Esas Sayısı
: 2010/90
Karar Sayısı : 2012/1 (Yürürlüğü Durdurma)
Karar Günü : 12.1.2012
YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI İSTEMİNDE BULUNAN: Serik İcra Hukuk
Mahkemesi
YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI İSTEMİNİN KONUSU: 9.6.1932 günlü, 2004
sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 88. maddesinin ikinci fıkrasının sonuna 17.7.2003 günlü,
4949 sayılı İcra ve İflas Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21. maddesiyle
eklenen cümlede yer alan “…alacaklının muvafakatı ve …” ibaresinin, Anayasa’nın 2., 13.
ve 35. maddelerine aykırılığı ileri sürülerek iptaline ve yürürlüğünün durdurulmasına karar
verilmesi istemidir.
YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI İSTEMİNİN İNCELENMESİ
Yürürlüğün durdurulması istemini de içeren başvuru kararı ve ekleri, bu konudaki esas
inceleme raporu ile ekleri, itiraz konusu ibare, dayanılan Anayasa kuralları ve bunların
gerekçeleri ile öteki yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp
düşünüldü:
9.6.1932 günlü, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 88. maddesinin ikinci fıkrasının
sonuna 17.7.2003 günlü, 4949 sayılı Kanun’un 21. maddesiyle eklenen cümlede yer alan “…
alacaklının muvafakatı ve…” ibaresi, 12.1.2012 günlü, E. 2010/90, K. 2012/4 sayılı kararla
iptal edildiğinden, bu ibarenin, uygulanmasından doğacak sonradan giderilmesi güç veya
olanaksız durum ve zararların önlenmesi ve iptal kararının sonuçsuz kalmaması için kararın
Resmî Gazete’de yayımlanacağı güne kadar YÜRÜRLÜĞÜNÜN DURDURULMASINA,
12.1.2012 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
Başkanvekili
Serruh KALELİ
Başkanvekili
Alparslan ALTAN
93
Üye
Fulya KANTARCIOĞLU
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz PAKSÜT
Üye
Zehra Ayla PERKTAŞ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECİPOĞLU
Üye
Hicabi DURSUN
Üye
Celal Mümtaz AKINCI
Üye
Erdal TERCAN
[R.G 21 Ocak 2012 – 28180]
—— • ——
Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü İşyurtları Daire
Başkanlığından:
İHALELERE KATILMAKTAN YASAKLAMA KARARI
1. İhale Kayıt Numarası
(İKN)
2. Yasaklama Kararı
Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel
Veren Bakanlık/Kurum Müdürlüğü İşyurtları Daire Başkanlığı
3. İhaleyi Yapan İdarenin
Kocaeli Cumhuriyet
Adı
İl/İlçe Kocaeli/İzmit
Başsavcılığı
Mah.
TelTel: 0262 324 40 91
Adresi Karabaş
Hafız Binbaşı Cad. İzmit Faks
Fax: 0262 324 35 70
Posta
41100
E-Mail [email protected]
Kodu
4. İhalelere Katılmaktan Yasaklanan Gerçek 5. Ortak ve/veya
veya Tüzel Kişi
Ortaklıkların
Adı/Unvanı
Reha Özen
Yenidoğan Mah.
Nahil Serbest İş Hanı
1/20 Sakarya
T.C. Kimlik No. 38993006334
Vergi Kimlik/
6870058237 Gümrükönü
Mükellefiyet No. V.D.
Kayıtlı Olduğu
Ticaret/Esnaf
Sakarya-20099
Odası
Adresi
94
Ticaret/Esnaf
27862
Sicil No.
6.
7. Yasaklamanın
A
Yı
Yasaklam
( )
(1) Dayanağı ve
y
l
a Süresi
Kapsamı
c-2886 DİK
Tüm
İhalelerden
Bakanlık
İhalelerinden
Kurum
İhalelerinden
a4734 ( ) b-4735
KİSK
KİK
(X d-Diğer
) Mevzuat
(X Tüm
) İhalelerden
Bakanlık
( )
İhalelerinden
Kurum
( )
İhalelerinden
( )
( )
( )
( )
( )
Yasaklama Kararı Aşağıdaki Açıklamalar Dikkate Alınarak Doldurulacaktır.
1 – İKN : İstisna kapsamındakiler dahil 4734 ve 4735 sayılı Kanunlara göre yapılan
yasaklamalarda doldurulacaktır.
2 – T.C. Kimlik No : Yasaklananın gerçek kişi olması durumunda doldurulacaktır.
3 – Kayıtlı Olduğu Ticaret/Esnaf Odası ve Ticaret Esnaf Sicil No : Herhangi bir Ticaret
veya Esnaf Odasına kayıtlı olmaması halinde kayıtlı olmadığı belirtilecektir.
4 – Diğer Mevzuat : İstisna kapsamındakiler dahil 4734, 4735 ve 2886 sayılı Kanunların
dışındaki mevzuata göre verilen yasaklamalarda doldurulacaktır.
5 – Ortak ve/veya Ortaklıkların : 4734 sayılı Kanunun 58/2 nci maddesi ile 4735 sayılı
Kanunun 26/2 nci maddesinde sayılan ortak ve/veya ortakların bulunması halinde bu bölüm
doldurulacaktır. Bu bölümde yer alan kişinin birden fazla olması durumunda ek yapılabilir.
[R.G 21 Ocak 2012 – 28180]
—— • ——
8/1/2002 tarihli ve 4736 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrası hükmünden
muaf tutulacakların tespitine dair 28/1/2002 tarihli ve 2002/3654 sayılı Kararnamenin eki
Kararda değişiklik yapılmasına ilişkin ekli Kararın yürürlüğe konulması; Sağlık Bakanlığının
29/12/2011 tarihli ve 14368 sayılı yazısı üzerine, anılan Kanunun 1 inci maddesine göre,
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan YardımcısıBaşbakan Yardımcısı
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
95
ve
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
Çevre ve Şehircilik BakanıDışişleri
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Gençlik ve Spor Bakanı Gıda,
Tarım
İ. N. ŞAHİN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ŞİMŞEK
İçişleri Bakanı
Kalkınma Bakanı Kültür ve Turizm Bakanı Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
ve
2/1/2012 TARİHLİ VE 2012/2688 SAYILI
KARARNAMENİN EKİ
KARAR
MADDE 1 ‒ 28/1/2002 tarihli ve 2002/3654 sayılı Kararnamenin eki Karara aşağıdaki
madde eklenmiştir.
“MADDE 52 ‒ 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu uyarınca Sosyal Güvenlik
Kurumuna devredilen Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü, Sosyal Sigortalar Kurumu
Başkanlığı ve Bağ-Kur Genel Müdürlüğü ile 3816 sayılı Kanun kapsamında bulunanlar ve
tedavi giderleri Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununda yer alan ödeneklerden karşılanan
kişiler, Sağlık Bakanlığına bağlı tüm sağlık kurum ve kuruluşlarından alınan tedavi hizmetleri
karşılığı tutarlardan, Sağlık Bakanlığı ile geri ödeme kurumları arasında sağlanan mutabakat
gereği tespit olunan aylık ödeme tutarını aşan kısmına isabet eden hizmet bedelleri oranında,
8/1/2002 tarihli ve 4736 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrası hükmünden
muaftır.”
MADDE 2 ‒ Bu Kararın uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanı, Maliye Bakanı ve Sağlık Bakanı tarafından müştereken belirlenir.
MADDE 3 ‒ Bu Karar 1/1/2012 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde
MADDE 4 ‒ Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G 24 Ocak 2012 – 28183]
—— • ——
4/7/1956 tarihli ve 6772 sayılı Kanun kapsamına giren kurumlarda çalışan işçilere 2012
yılında:
a) Kanunun 1 inci maddesine göre yapılacak ilave tediyenin birinci yarısının 31/1/2012,
diğer yarısının 29/6/2012 tarihinde,
b) Kanunun 2 nci maddesine göre maden işletmelerinin münhasıran yer altı işlerinde
çalışanlara yapılacak ilave tediyenin tamamının 27/12/2012 tarihinde,
ödenmesi; Maliye Bakanlığının 5/1/2012 tarihli ve 124 sayılı yazısı üzerine, mezkur
Kanunun 4 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 16/1/2012 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
96
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
Başbakan Yardımcısı Başbakan YardımcısıBaşbakan YardımcısıBaşbakan Yardımcısı
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Adalet Bakanı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR A. DAVUTOĞLU M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Enerji ve Tabii Kaynaklar BakanıGençlik ve Spor Bakanı Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı
Gümrük ve Ticaret Bakanı
İ. N. ŞAHİN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ŞİMŞEK
İçişleri Bakanı
Kalkınma BakanıKültür ve Turizm BakanıMaliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G 24 Ocak 2012 – 28183]
—— • ——
Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığından:
ÜRÜNLERİN ÜLKEYE GİRİŞİNDE VETERİNER KONTROLLERİNİN
DÜZENLENMESİNE DAİR YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 17/12/2011 tarihli ve 28145 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ürünlerin
Ülkeye Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmeliğin 8 inci
maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(3) Merkezi yetkili makam tarafından yapılan incelemeler sonucunda, veteriner sınır
kontrol noktasının, 31/12/2010 tarihli ve 27802 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Veteriner
Sınır Kontrol Noktası Müdürlüklerinin Görev ve Çalışma Esaslarına Dair Yönetmelikte
belirlenen şartları taşımadığı tespit edildiğinde veya halk veya hayvan sağlığı ile ilgili önemli
risklerin bulunması halinde veteriner sınır kontrol noktalarının yetkileri askıya alınır. Yetkileri
askıya alınan veteriner sınır kontrol noktaları sadece bu maddenin ikinci fıkrası uyarınca
yeniden listeye dâhil edilir.”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“(2) Birinci fıkranın (b) bendinde belirtilen durumlarda, ürünler veteriner sınır kontrol
noktasında 6 ncı maddenin üçüncü ve dördüncü fıkralarında belirtilen belge, kimlik ve fiziksel
kontrollere tabi tutulur. Ancak, derisi yüzülmeden ithal edilen kürklü yabani av hayvanları,
üçüncü fıkranın (a) bendine uygun olarak ve 7 nci maddenin birinci fıkrasında belirtilen belge
ile birlikte gümrük gözetiminde varış işletmesine gönderilerek kimlik kontrolü ile sağlık
kontrolü ve 17/12/2011 tarihli ve 28145 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Canlı Hayvanlar
ve Hayvansal Ürünlerde Belirli Maddeler ile Bunların Kalıntılarının İzlenmesi İçin Alınacak
97
Önlemlere Dair Yönetmeliğe uygun olarak kalıntı aranması dışındaki fiziksel kontrolü varış
işletmesinde gerçekleştirilir. Kontrollerin sonuçları ürünlerin giriş yaptığı veteriner sınır
kontrol noktası müdürlüğüne gönderilir. Kontrollerin sonuçlarına bağlı olarak gerektiğinde,
23 üncü maddede belirtilen önlemler alınır.”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (a), (b) ve (ç)
bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“a) İthalatın yasak olmadığı bir ülkeden veya bölgeden gelmesi ve Bakanlıkça
belirlenen miktarı aşmaması koşuluyla, yolcu beraberinde gelen ve kendi kişisel tüketimlerine
yönelik ürünlere uygulanmaz.
b) İthalatın yasak olmadığı bir ülkeden veya bölgeden gelmesi, Bakanlıkça belirlenen
miktarı aşmaması ve ticari olarak ithalatı amaçlanmamış olması koşuluyla, özel kişilere küçük
sevkiyatlar halinde gönderilen ürünlere uygulanmaz.”
“ç) Ürünlerin miktarının Bakanlıkça belirlenen miktarı aşmadığı durumlarda, hermetik
olarak kapatılmış kaplarda en az 121 oC’de 3 dakikaya eşdeğer ısıl işleme tabi tutulmuş
aşağıdaki ürünlere uygulanmaz:
1) Yolcu beraberinde gelen ve kendi kişisel tüketimleri için amaçlanan ürünler.
2) Ticari olarak ithalatı amaçlanmamış olması koşuluyla, özel kişilere küçük sevkiyatlar
halinde gönderilen ürünler.”
MADDE 5 – Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür.
[R.G 24 Ocak 2012 – 28183]
—— • ——
Kamu İhale Kurumundan:
KAMU İHALE TEBLİĞİ
(TEBLİĞ NO: 2012/1)
MADDE 1 – 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun 67 nci maddesine göre, ½/2012
tarihinden geçerli olmak üzere uygulanacak eşik değerler ve parasal limitler Kanunun ilgili
maddeleri bazında aşağıda belirtilmiştir:
Buna göre;
1- 3 üncü maddenin;
(g) bendinde belirtilen 5.849.426,- TL (Beşmilyon sekizyüzkırkdokuzbin
dörtyüzyirmialtı Türk Lirası), 6.629.154,- TL (Altımilyon altıyüzyirmidokuzbin yüzellidört
Türk Lirası),
2- 8 inci maddenin;
(a) bendinde belirtilen 699.270,- TL (Altıyüzdoksandokuzbin ikiyüzyetmiş Türk Lirası),
792.482,- TL (Yediyüzdoksanikibin dörtyüzsekseniki Türk Lirası),
(b) bendinde belirtilen 1.165.451,- TL (Birmilyon yüzaltmışbeşbin dörtyüzellibir Türk
Lirası), 1.320.805,- TL (Birmilyon üçyüzyirmibin sekizyüzbeş Türk Lirası),
© bendinde belirtilen 25.640.021,- TL (Yirmibeşmilyon altıyüzkırkbin yirmibir Türk
Lirası), 29.057.835,- TL (Yirmidokuzmilyon elliyedibin sekizyüzotuzbeş Türk Lirası),
3- 13 üncü maddenin (b) bendinin;
(1) nolu alt bendinde belirtilen 76.291,- TL (Yetmişaltıbin ikiyüzdoksanbir Türk Lirası),
86.460,- TL (Seksenaltıbin dörtyüzaltmış Türk Lirası), 152.588,- TL (Yüzelliikibin
beşyüzseksensekiz Türk Lirası), 172.927,- TL (Yüzyetmişikibin dokuzyüzyirmiyedi Türk
Lirası),
98
(2) nolu alt bendinde belirtilen 76.291,- TL (Yetmişaltıbin ikiyüzdoksanbir Türk Lirası),
86.460,- TL (Seksenaltıbin dörtyüzaltmış Türk Lirası), 152.588,- TL (Yüzelliikibin
beşyüzseksensekiz Türk Lirası), 172.927,- TL (Yüzyetmişikibin dokuzyüzyirmiyedi Türk
Lirası), 1.271.609,- TL (Birmilyon ikiyüzyetmişbirbin altıyüzdokuz Türk Lirası), 1.441.114,TL (Birmilyon dörtyüzkırkbirbin yüzondört Türk Lirası),
(3) nolu alt bendinde belirtilen 152.588,- TL (Yüzelliikibin beşyüzseksensekiz Türk
Lirası), 172.927,- TL (Yüzyetmişikibin dokuzyüzyirmiyedi Türk Lirası), 1.271.609,- TL
(Birmilyon ikiyüzyetmişbirbin altıyüzdokuz Türk Lirası), 1.441.114,- TL (Birmilyon
dörtyüzkırkbirbin yüzondört Türk Lirası),
4- 21 inci maddenin;
(f) bendinde belirtilen 127.154,- TL (Yüzyirmiyedibin yüzellidört Türk Lirası),
144.103,- TL (Yüzkırkdörtbin yüzüç Türk Lirası),
5- 22 nci maddenin;
(d) bendinde belirtilen 38.144,- TL (Otuzsekizbin yüzkırkdört Türk Lirası), 43.228,- TL
(Kırküçbin ikiyüzyirmisekiz Türk Lirası), 12.709,- TL (Onikibin yediyüzdokuz Türk Lirası),
14.403,- TL (Ondörtbin dörtyüzüç Türk Lirası),
6- 53 üncü maddenin (j) fıkrasının;
(1) nolu bendinde belirtilen 254.315,- TL (İkiyüzellidörtbin üçyüzonbeş Türk Lirası),
288.215,- TL (İkiyüzseksensekizbin ikiyüzonbeş Türk Lirası),
(2) nolu bendinde belirtilen 576.629,- TL (Beşyüzyetmişaltıbin altıyüzyirmidokuz Türk
Lirası), 653.493,- TL (Altıyüzelliüçbin dörtyüzdoksanüç Türk Lirası), 1.152,- TL (Bin
yüzelliiki Türk Lirası), 1.305,- TL (Bin üçyüzbeş Türk Lirası), 1.153.259,- TL (Birmilyon
yüzelliüçbin ikiyüzellidokuz Türk Lirası), 1.306.988,- TL (Birmilyon üçyüzaltıbin
dokuzyüzseksensekiz Türk Lirası), 2.305,- TL (İkibin üçyüzbeş Türk Lirası), 2.612,- TL
(İkibin altıyüzoniki Türk Lirası), 3.458,- TL (Üçbin dörtyüzellisekiz Türk Lirası), 3.918,- TL
(Üçbin dokuzyüzonsekiz Türk Lirası), 11.532.599,- TL (Onbirmilyon beşyüzotuzikibin
beşyüzdoksandokuz Türk Lirası), 13.069.894,- TL (Onüçmilyon altmışdokuzbin
sekizyüzdoksandört Türk Lirası), 23.065.198,- TL (Yirmiüçmilyon altmışbeşbin
yüzdoksansekiz Türk Lirası), 26.139.788,- TL (Yirmialtımilyon yüzotuzdokuzbin
yediyüzseksensekiz Türk Lirası), 4.612,- TL (Dörtbin altıyüzoniki Türk Lirası), 5.226,- TL
(Beşbin ikiyüzyirmialtı Türk Lirası),
7- 62 nci maddenin;
(h) bendinde belirtilen 141.143,- TL (Yüzkırkbirbin yüzkırküç Türk Lirası), 159.957,TL (Yüzellidokuzbin dokuzyüzelliyedi Türk Lirası),
olarak güncellenmiştir.
½/2012 tarihinden itibaren geçerli olacak yukarıda belirtilen Eşik Değerler ve Parasal
Limitlere ilişkin, bir önceki dönem ile karşılaştırmalı değerler, ayrıca tablo halinde ekte yer
almaktadır.
MADDE 2 – İdarelerin tabi oldukları eşik değer ve parasal limitlerin belirlenmesinde;
5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanununun yürürlüğe girmesinden önceki bütçe
statülerinin göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
MADDE 3 – Bu Tebliğ ½/2012 tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 4 – Bu Tebliğ hükümlerini Kamu İhale Kurumu Başkanı yürütür.
Ek:
4734 SAYILI KANUNDA YER ALAN EŞİK DEĞERLER VE PARASAL
LİMİTLERİN
BİR ÖNCEKİ DÖNEM İLE KARŞILAŞTIRMALI DEĞERLERİNE İLİŞKİN TABLO
31/1/2012 TARİHİNE KADAR
½/2012 – 31/1/2013 DÖNEMİNDE
99
EŞİK DEĞERLER
UYGULANACAK EŞİK
DEĞERLER İLE
PARASAL LİMİTLER VE
TUTARLAR
EŞİK DEĞERLER
TL
TL
UYGULANAN
EŞİK DEĞERLER İLE PARASAL
LİMİTLER VE TUTARLAR
MADDE 8
699.270
1.165.451
25.640.021
PARASAL LİMİTLER VE TUTARLAR
792.482
1.320.805
29.057.835
PARASAL LİMİTLER VE
TUTARLAR
MADDE 3 (g)
TL
TL
5.849.426
6.629.154
76.291
152.588
1.271.609
86.460
172.927
1.441.114
127.154
144.103
38.144
12.709
43.228
14.403
254.315
288.215
576.629
1.152
1.153.259
2.305
3.458
11.532.599
23.065.198
4.612
653.493
1.305
1.306.988
2.612
3.918
13.069.894
26.139.788
5.226
141.143
159.957
MADDE 13 (b)
MADDE 21 (f)
MADDE 22 (d)
MADDE 53 (j)/1
MADDE 53 (j)/2
MADDE 62 (h)
[R.G 24 Ocak 2012 – 28183]
—— • ——
100
Ankara 5. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1955/533 Esas Sayılı dosyasının zayi olduğu
anlaşıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylâp veya Heyelân Sebebiyle Mahkeme
ve Adliye Dairelerinde 101ana Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair
Kanun hükümlerinin söz konusu dosya için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri
gereğince işlem yapılmasına karar verildiği ilan olunur.
562/1-1
[R.G 24 Ocak 2012 – 28183]
—— • ——
YÖETMELİKLER
Ekli Yönetmeliğin yürürlüğe konulması; Milli Eğitim Bakanlığının 3/1/2012 tarihli ve 4
sayılı yazısı üzerine, Bakanlar Kurulu’nca 3/1/2012 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGİN
F. ŞAHİN
S. ERGİN
N. ERGÜN
Adalet Bakanı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği Bakanı V.
Bilim,
Sanayi ve Teknoloji Bakanı
F. ÇELİK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Enerji ve Tabii Kaynaklar BakanıGençlik ve Spor Bakanı Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı
Gümrük ve Ticaret Bakanı
İ. N. ŞAHİN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ŞİMŞEK
İçişleri Bakanı
Kalkınma BakanıKültür ve Turizm BakanıMaliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
MİLLÎ GÜVENLİK BİLGİSİ ÖĞRETİMİ YÖNETMELİĞİNİN
YÜRÜRLÜKTEN KALDIRILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 28/12/1979 tarihli ve 8/37 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe
konulan Millî Güvenlik Bilgisi Öğretimi Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.
GEÇİCİ MADDE 1 – 1 inci madde ile yürürlükten kaldırılan Yönetmeliğin
uygulanmasına 2011-2012 öğretim yılı sonuna kadar devam edilir.
MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G 25 Ocak 2012 – 28184]
101
—— • ——
TEBLİGAT KANUNUNUN UYGULANMASINA DAİR YÖNETMELİK
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Dayanak
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat
Kanununun uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; yargı mercileri, 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı
Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa ekli (I) sayılı cetvelde yer alan genel bütçe
kapsamındaki kamu idareleri, (II) sayılı cetvelde yer alan özel bütçeli idareler, (III) sayılı
cetvelde yer alan düzenleyici ve denetleyici kurumlar, (IV) sayılı cetvelde yer alan sosyal
güvenlik kurumları ile il özel idareleri, belediyeler, köy hükmî şahsiyetleri, barolar ve noterler
tarafından yapılacak tüm tebligat işlemlerine ilişkin usul ve esasları kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, Tebligat Kanununun 60 ıncı maddesine dayanılarak
hazırlanmıştır.
İKİNCİ BÖLÜM
Tebligatın Yapılması
Tebligatın yapılması
MADDE 4 – (1) 2 nci maddede belirtilen merciler tarafından yapılacak tüm tebliğler,
bu Yönetmelik hükümlerine göre Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü (PTT) veya
memur vasıtasıyla yapılır.
Tebligatın memur vasıtasıyla yapılması
MADDE 5 – (1) Tebligatın;
a) Kanunlarda özel hüküm bulunan hallerde,
b) Gecikmesi halinde zarar doğabilecek işlerde,
c) 2 nci maddede belirtilen ve aynı yerde bulunan merciler arasında ya da bu mercilerde
bulunan kişilere,
yapılması durumunda, tebliğler kendi memurları veya mahalli mülki idare amirinin
emriyle kolluk vasıtasıyla yaptırılır.
(2) Memur vasıtasıyla tebligat yaptırılmasını gerektiren sebep tebligat evrakında
gösterilir.
(3) Kolluk vasıtasıyla tebligat yaptırılabilmesi için, tebliği çıkaran merciin, sebebini de
belirtmek suretiyle mahalli mülki idare amirine müracaat etmesi gerekir. Mahalli mülki idare
amirinin emri olmadan kolluğa gönderilen tebliğ evrakı gönderen mercie iade edilir.
(4) Zor kullanılmasını gerektiren veya soruşturma evresine ilişkin görevlerin kolluk
tarafından yapılacağına dair olan hükümlerle bu Yönetmeliğin Yedinci Bölümünde yer alan
özel hükümler saklıdır.
Ücret tarifesi
MADDE 6 – (1) Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü, bu Yönetmeliğe göre
yapacağı işlerden dolayı alacağı ücretleri ayrı bir tarifeyle tespit eder.
Memur vasıtasıyla tebliğde zorunlu masraflar
MADDE 7 – (1) Bu Yönetmelik gereğince memur vasıtasıyla yaptırılacak tebliğlerde,
tebliğ yapana verilecek zorunlu masrafların miktarı, tebliğ yapılacak şahsın bulunduğu yerin
102
uzaklığına göre, her mali yılbaşında, il idare kurullarınca, merkez ilçe ve bağlı ilçeler için ayrı
ayrı tespit olunur.
(2) 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 49 uncu maddesine göre
tazminat alan memurlara, yaptıkları tebliğler için ödeme yapılmaz.
Ücret ve masrafların peşin ödenmesi
MADDE 8 – (1) Tebligatın yapılmasını isteyen, aksine bir hüküm bulunmadıkça 6 ncı
madde gereğince hazırlanan tarifede belirtilen ücreti veya 7 nci madde gereğince verilecek
zorunlu masrafları peşin olarak öder. Tebligat masrafları kesin olarak belirlenemez ise avans
olarak alınır ve daha sonra mahsubu yapılarak bakiyesi iade edilir.
(2) Tebliği çıkaracak merci tarafından belirlenen süre içinde gerekli masrafın
verilmemesi halinde talepten vazgeçilmiş sayılır. Haklı sebeplerden dolayı bu süreye
uyulmaması halinde yeni bir süre verilir.
(3) Adli yardımdan faydalananların, birinci fıkra gereğince vermeleri gereken ücret
veya masraflar, ileride haksız çıkacak taraftan alınmak üzere ilgili mercilerce ödenir.
(4) Yabancı elçilik ve konsolosluklardan gönderilen evraka ait ücret veya masrafın bu
elçilik veya konsolosluklardan talep edilebilmesi, anlaşma hükümlerine ve mütekabiliyet
esaslarına tabidir.
(5) Yabancı ülkelerde yapılacak tebligat ücretleri, 39 uncu madde gereğince
yayımlanacak tebliğ esaslarına göre tebliği çıkaran merci tarafından alınır.
Tebliğ evrakının kaybı halinde masraflar
MADDE 9 – (1) PTT İşletmesine tevdi edilen tebliğ evrakının, mücbir haller dışında
kaybedilmesi halinde masraflar, 2/3/1950 tarihli ve 5584 sayılı Posta Kanununun taahhütlü
maddeler hakkındaki hükümleri gereğince karşılanır. Masraf miktarı, tebliğ evrakının tanzim
ve tebliği için gerekli masraf miktarından fazla olamaz.
(2) Tebliğ evrakı, postaya değerli olarak verilirse, kaybı halinde tazminat, Posta
Kanununun değerli maddeler hakkındaki hükümleri gereğince ödenir.
(3) Tebliğ evrakının telgraf servisinde kayıp veya gecikmeye uğraması halinde birinci
fıkra hükümleri uygulanır.
Uçak, telgraf ve diğer seri veya özel vasıtalarla tebligat
MADDE 10 – (1) Tebligat, uçakla veya postada kullanılan diğer seri ve özel vasıtalarla
veya muhtelif işaretli telgraflarla da yaptırılabilir.
(2) Tebliğin bu vasıtalardan hangisiyle yapılacağı ilgilinin talebi üzerine veya resen,
mahkeme başkanı, hâkim veya tebliği yaptıracak diğer merciler tarafından kararlaştırılır.
Talepte bulunan müracaatını yazılı olarak yapmamışsa, talep, ilgili evrak üzerine yazılarak
kendisine imzalattırılır.
(3) İlgilinin talebi veya resen görülen lüzum üzerine birinci fıkrada yazılı vasıtalardan
biriyle tebligat yapılabilmesi için, tebligatı çıkaran merci tarafından sebebinin evrak üzerinde
gösterilmesi gerekir.
Uçak, telgraf ve diğer seri veya özel vasıtalarla tebligat ücretleri
MADDE 11 – (1) Tebligatın, resen veya talep üzerine uçak, telgraf ve diğer seri veya
özel vasıtalarla yapılması halinde bunlara ait ücretler, 6 ncı madde gereğince hazırlanan ücret
tarifesine göre tebliği isteyenden, tebliğ ücretine ilaveten alınır.
Elektronik tebligat
MADDE 12 – (1) Tebligatlar, elektronik yolla yapılabilir, zorunlu bir sebeple
yapılamaması hâlinde bu Yönetmelikte belirtilen usullerle tebligat yapılır. Elektronik yolla
tebligata ilişkin usul ve esaslar buna ilişkin yönetmelikle düzenlenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Tebligat Esasları
Tebliğ evrakının nüshaları ve makbuz verilmesi
103
MADDE 13 – (1) Tebliğ olunacak her nevi evrak, biri dosyasına konulmak ve diğeri
tebliğ edilecek kişilere verilmek üzere yeterli sayıdaki nüshadan oluşur. Bu nüshalarda, iş
sahibi veya vekilinin imzası bulunur. Resen yapılan tebligata ait evrak, tebliği çıkaran merciin
yetkili memuru tarafından imzalanır.
(2) Tebliğ olunmak üzere yetkili mercilere verilecek evrakın her nüshasına bu
mercilerce, verildiği tarih yazılır ve istenirse makbuz verilir.
(3) Her nevi evrakın tebliğine ve davetiyelere ait tebliğ mazbataları dosyasına konulur.
Davetiyelerin tanzimi
MADDE 14 – (1) Tebligat Kanununun 9 uncu maddesinde yazılı kayıtları içermek
üzere tanzim olunacak davetiyeler, ek-1’de yer alan (1) numaralı örnekte gösterildiği şekilde
hazırlanır.
Müddet tayini
MADDE 15 – (1) 10 uncu maddede sayılan vasıtalarla yapılan tebligatlar dışındaki her
çeşit tebliğ evrakı ve davetiyelerin, ilgililere ulaşması ve ilgililerin tebliğin veya davetiyenin
gereklerini yerine getirebilmesi için bu evrakı çıkaran merci tarafından tayin edilecek
müddetin hesabında, evrakın gönderileceği mahallin yakınlık veya uzaklığı, mevsim koşulları,
ulaşım araçlarının durumu gibi hususlar dikkate alınır.
Bilinen adreste tebligat
MADDE 16 – (1) Tebligat, öncelikle tebliğ yapılacak şahsın bilinen en son adresinde
yapılır. Bilinen en son adresin tespitinde, tebliğ isteyenin beyanı, muhatabın veya diğer
ilgililerin bildirimleri ya da mevcut belgeler esas alınır.
(2) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat
yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen
en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Ayrıca başkaca adres araştırması
yapılmaz. 79 uncu maddenin ikinci fıkrasına göre renkli bastırılan tebligat zarfında, adresin
muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olduğu belirtilerek bu adrese tebligat
yapılacağına dair meşruhata yer verilir.
Adresten başka yerde tebligat
MADDE 17 – (1) Bir şahsa, adresinden başka bir yerde tebligat yapılabilmesi, o şahsın
kabulü halinde mümkündür.
(2) Tebliğ yapılacak şahsın, tebliği çıkaran mercie, PTT merkezine veya tebliğ
memuruna müracaat etmesi durumunda da tebliğ yapılır.
Vekile tebligat
MADDE 18 – (1) Vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır. Vekile
bürosunda yapılacak tebligat, resmî çalışma gün ve saatleri içinde yapılır.
(2) Vekil birden çok ise bunlardan birine tebligat yapılması yeterlidir. Eğer tebligat
birden fazla vekile yapılmış ise bunlardan ilkine yapılan tebliğ tarihi asıl tebliğ tarihi sayılır.
Ancak, 4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun, kararların sanıklara
tebliğ edilmesine ilişkin hükümleri saklıdır.
Kanuni temsilciye tebligat
MADDE 19 – (1) Kanuni temsilcisi bulunanlara yapılacak tebligat temsilciye yapılır.
(2) Kanuni temsilcisi bulunanlara kanun hükümleri gereğince bizzat kendilerine tebligat
yapılması icap ederse temsilciye tebligat yapılmaz.
(3) Kanuni temsilcisi olmayıp da bulunması gerekenlere usulüne göre kanuni temsilci
tayini yoluna gidilir.
Tüzel kişilere ve ticari işletmelere tebligat
MADDE 20 – (1) Tüzel kişilere tebliğ yetkili temsilcilerine, bunlar birden çok ise
yalnız birine yapılır.
(2) Bakanlıkların ve bunların teşkilatının, Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa
ekli (I) sayılı cetvelde yer alan genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri, (II) sayılı cetvelde
104
yer alan özel bütçeli idareler, (III) sayılı cetvelde yer alan düzenleyici ve denetleyici
kurumlar, (IV) sayılı cetvelde yer alan sosyal güvenlik kurumları ile il özel idarelerinin,
belediyelerin, köylerin ve özel kanunlarına dayanılarak kurulmuş bulunan teşekküllerle,
şirketlerin, derneklerin ve vakıfların yetkili temsilcileri, bağlı bulundukları kanunlara ve
statülerine göre tayin edilir.
(3) Gerçek ve tüzel kişilere ait ticari işletmelerin işlemlerinden kaynaklanan
uyuşmazlıklarda, ticari işletmenin o işlemde yetkili ticari temsilcisine yapılan tebliğ
geçerlidir.
Tüzel kişilerin memur ve müstahdemlerine tebligat
MADDE 21 – (1) Tüzel kişiler adına tebligatı almaya yetkili kişiler, herhangi bir
sebeple mutat iş saatlerinde işyerinde bulunmamaları veya o sırada evrakı bizzat alamayacak
bir halde olmaları durumunda tebliğ, tüzel kişinin o yerdeki sürekli çalışan memur veya
müstahdemlerinden birine yapılır.
(2) Ancak, kendisine tebliğ yapılacak memur veya müstahdemin, tüzel kişinin o yerdeki
teşkilatı veya personeli içinde görev itibariyle tebligatın muhatabı olan tüzel kişinin
temsilcisinden sonra gelen bir kimse veya evrak müdürü gibi esasen bu tür işlerle
görevlendirilmiş bir kişi olması gereklidir.
(3) Bu kişilerin de bulunmaması halinde, bu husus tebliğ mazbatasında belirtilir ve
tebliğ, o yerdeki diğer bir memur veya müstahdeme yapılır.
Er ve erbaşlara tebligat
MADDE 22 – (1) Er ve erbaşlara yapılacak tebliğ, kıta komutanı ve kurum amiri gibi
en yakın üste yapılır.
(2) Nöbetçi amiri veya subayı, tebliğ memurunun en yakın üste tebliğ yapmasını temin
eder.
Diğer askeri şahıslara tebligat
MADDE 23 – (1) 22 nci maddenin kapsamı dışında kalan askeri şahıslara, birlik veya
kurumda tebligat yapılması gerektiğinde, tebliğin yapılmasını nöbetçi amiri veya subayı temin
eder. Muhatap bu kişiler tarafından derhal bulundurulamaz veya tebellüğden kaçınırsa ya da
diğer bir sebeple tebliğin temini mümkün olmazsa, tebliğ o nöbetçi amiri veya subayına
yapılır.
Seferde askeri şahıslara tebligat
MADDE 24 – (1) Sefer halinde olan birlik veya kuruma mensup askeri şahıslara
tebligat, bağlı bulundukları Kara, Deniz ve Hava Kuvvetleri Komutanlıkları aracılığıyla
yapılır.
(2) Tebligatı, kıta komutanı, kurum amiri gibi en yakın üst yapar.
Aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçiye tebligat
MADDE 25 – (1) Kendisine tebligat yapılacak kişi adresinde bulunmazsa tebliğ,
kendisi ile aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır.
Meslek ve sanat erbabına tebligat
MADDE 26 – (1) Belirli bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenlere, o
yerde de tebligat yapılabilir.
(2) Muhatabın işyerinde bulunmaması halinde tebliğ, aynı yerde sürekli olarak çalışan
memur veya müstahdemlerinden birine yapılır.
(3) Muhatap, meslek veya sanatını konutunda icra ediyorsa, kendisi bulunmadığı
takdirde memur veya müstahdemlerinden birine yapılır. Bunlardan hiç birinin bulunmaması
durumunda tebliğ, aynı konutta sürekli olarak oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine
yapılır.
Otel, hastane, fabrika ve okul gibi yerlerde tebligat
MADDE 27 – (1) Tebliğ yapılacak kişi; otel, pansiyon, hastane, tedavi veya istirahat
evi, fabrika, okul, öğrenci yurdu, resmi veya özel daire veya kurum gibi içine serbestçe
105
girilemeyen veya arananın kolayca bulunması mümkün olmayan bir yerde bulunuyorsa
tebliğin yapılmasını, o yeri idare eden veya muhatabın bulunduğu kısmın amiri temin eder.
(2) Muhatap bu kişiler tarafından derhal bulundurulamaz veya tebellüğden kaçınırsa
yahut diğer bir sebeple tebliğin temini mümkün olmazsa tebliğ o yeri idare eden veya
muhatabın bulunduğu kısmın amirine yapılır.
Tutuklu ve hükümlülere tebligat
MADDE 28 – (1) Tutuklu ve hükümlülere tebligat yapılmasını, bu kişilerin bulunduğu
kurum müdürü, müdür yoksa orayı idare eden memur temin eder.
(2) Bir yıl veya daha fazla hürriyeti bağlayıcı ceza ile mahkûm olup kendilerine kanuni
temsilci atanmış olanlara ait tebligat, 19 uncu maddeye göre yapılır.
(3) Tutuklu ve hükümlüye tebligat yapılamazsa tebliğ mazbatasına müdür veya memur
tarafından belirtilen sebep şerh verilir.
(4) Tutuklu veya hükümlünün hastanede bulunması halinde dahi tebligat, yukarıdaki
fıkralar hükümlerine göre yapılır.
Muhatabın geçici olarak başka yere gitmesi
MADDE 29 – (1) 21, 22, 23, 25, 26 ve 27 nci maddelerde yazılı kişiler, tebliğ yapılacak
olanın geçici olarak başka yere gittiğini belirtirlerse, tebliğ memuru, muhatabın hangi sebeple
adresten geçici olarak ayrıldığını, beyanda bulunanın adı ve soyadı ile sıfatını tebliğ
tutanağına yazar. Tebliğ tutanağını beyanda bulunana imzalattırır ve tebliğ edilecek evrakı
beyanda bulunana verir. Bu kişiler, tebliğ evrakını kabule mecburdurlar.
(2) Bu kişilerin beyanlarını imzadan kaçınmaları ve tebliğ evrakını kabul etmemeleri
durumunda, tebliğ memuru bu hususu tutanağa yazar, imzalar ve tebliğ olunacak evrakı, o
yerin muhtar veya ihtiyar heyeti üyesinden birine ya da kolluk amir veya memurlarına imza
karşılığında teslim eder ve teslim ettiği kişinin adresini içeren ihbarnameyi gösterilen adresin
kapısına yapıştırır.
(3) Bu maddeye göre yapılacak tebligatlarda tebliğ, tebliğ evrakının 21, 22, 23, 25, 26
ve 27 nci maddelerde yazılı kişilere verildiği tarihte veya ihbarname kapıya yapıştırılmışsa bu
tarihten itibaren onbeş gün sonra yapılmış sayılır.
Muhatabın adreste bulunmaması, ölmesi veya adresinden sürekli olarak ayrılması
halinde yapılacak işlem
MADDE 30 – (1) Adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine meşruhat verilerek
çıkarılan tebligatlar hariç olmak üzere, muhatap veya muhatap adına tebliğ yapılabilecek
olanlardan hiçbiri gösterilen adreste sürekli olarak bulunmazsa, tebliğ memurunun, adreste
bulunmama sebebini bilmesi muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar heyeti veya
meclisi üyeleri, kolluk amir ve memurlarından araştırarak beyanlarını tebliğ mazbatasına
yazıp imzalatması, imzadan çekinmeleri halinde bu durumu yazarak imzalaması gerekir.
(2) Muhatap ölmüşse veya gösterilen adresten sürekli olarak ayrılmış ve yeni adresi de
tebliğ memurunca tespit edilememişse tebligat evrakı, tebligatı çıkaran mercie geri gönderilir.
(3) Yeni adres, tebliğ memuru tarafından tespit edilmişse bu adres, tebliğ
mazbatasındaki mahsus yerine ve tebliğ evrakındaki adresin bulunduğu tarafa yazılır.
(4) Yeni adres, tebliğ memurunun tevzi bölgesi dâhilinde bulunduğu takdirde tebligat o
adrese yapılır. Yeni adres, aynı PTT merkezinin diğer bir tevzi bölgesinde veya başka bir PTT
merkezinin mıntıkası içinde bulunursa, tebliğ evrakı yeni adreste tebliğinin temini için memur
tarafından bağlı olduğu merkeze iade olunur.
(5) 15 inci maddede yer alan hususlar göz önünde bulundurulduğunda tebligatın, tebliğ
evrakında belirtilen tarihten önce yapılamayacağının anlaşılması veya yeni adresin yabancı bir
ülkeye ait olması durumunda PTT merkezi tebliğ evrakını tebligatı çıkaran mercie geri
gönderir.
Tebliğ imkânsızlığı ve tebellüğden kaçınma ile adres kayıt sistemindeki adreste
bulunamama halinde yapılacak işlem
106
MADDE 31 – (1) Tebliğ memuru;
a) Muhatap veya muhatap adına tebligat yapılabilecek kişiler, o adreste bulundukları
halde hiçbirinin tebliğ anında gösterilen adreste mevcut olmamaları,
b) Muhatap ya da kendilerine tebligat yapılabilecek kişilerin tebellüğden kaçınması,
c) Muhatap, gösterilen adreste hiç oturmamış veya bu adresten sürekli olarak ayrılmış
olsa dahi tebligatın, muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine bu husus
meşruhat verilerek çıkarılması,
hallerinden biri gerçekleştiği takdirde tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya
ihtiyar heyeti veya meclisi üyesinden birine ya da kolluk amir veya memuruna imza
karşılığında teslim eder. Tebliğ memuru, ek-1’de yer alan (2) numaralı örneğe uygun olarak
düzenlenen ihbarnameyi gösterilen adresteki kapıya yapıştırır. (a) bendinde belirtilen halin
gerçekleşmesi durumunda tebliğ memuru, tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini
de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirir.
(2) Birinci fıkranın © bendi gereğince yapılacak tebligatlarda tebliğ memurunca 30
uncu maddeye göre araştırma yapılmaz.
Tebliğ tarihi
MADDE 32 – (1) 31 inci maddenin birinci fıkrasına göre yapılacak tebligatlarda,
ihbarnamenin gösterilen adresin kapısına yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.
Tebliğ evrakının saklanması ve ihbarnamenin kapıda kalma süresi
MADDE 33 – (1) 29 uncu maddenin ikinci fıkrası ve 31 inci madde gereğince
kendisine tebliğ evrakı teslim edilen kişiler, tebliğ evrakını üç ay saklamakla yükümlüdürler.
Tebliğ evrakının belirli süre içermesi durumunda, bu evrak içerdiği sürenin bitiminden
itibaren üç ay daha saklanır. Bu süreden sonra tebliğ evrakı hakkında yapılacak işlemler ilgili
kurumların mevzuatına tâbidir.
(2) 29 ve 31 inci maddeler gereğince yapılan tebligatlarda kapıya yapıştırılan ihbarname
on gün süreyle kapıda kalır.
Muhatap yerine tebligat yapılacak kişinin yaş ve ehliyet şartı
MADDE 34 – (1) Muhatap yerine kendisine tebliğ yapılacak kişinin görünüşüne
nazaran onsekiz yaşından aşağı olmaması ve açıkça anlaşılır bir şekilde ehliyetsiz
bulunmaması gerekir.
(2) Akıl hastalığı, akıl zayıflığı veya diğer bir hastalık ya da engel sebebiyle kendisi ile
anlaşma imkânı olmayan kişiye tebligat yapılmaz.
(3) Muhatap adına kendisine tebligat yapılacak olan, görünüşüne nazaran onsekiz
yaşından aşağı veya açıkça anlaşılır bir şekilde ehliyetsiz olur ve o adreste muhatap yerine
tebligat yapılacak başka bir kişi de bulunmazsa 30 ve 31 inci madde hükümlerine göre işlem
yapılır.
Tebliğ mazbatasında bulunması gereken bilgiler ve tanzimi
MADDE 35 – (1) Tebliğ bir mazbata ile belgelendirilir. Bu mazbatanın;
a) Tebliği çıkaran merciin adını,
b) Tebliği isteyen tarafın adını, soyadını ve adresini,
c) Muhatabın adını, soyadını ve adresini,
ç) Tebliğin konusunu,
d) Tebliğin kime yapıldığını ve tebliğ muhatabından başkasına yapılmış ise o kişinin
adını, soyadını, adresini ve 34 üncü madde gereğince tebellüğe ehil olduğunu,
e) Tebliğ tarihini, saatini ve nerede yapıldığını,
f) 30 uncu ve 31 inci maddelerdeki durumların gerçekleşmesi halinde bu hususlarla
ilgili hangi işlemlerin yapıldığını, adreste bulunmama ve kaçınma için gösterilen sebebi,
g) Tebligatın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine yapılması durumunda buna
ilişkin kaydı,
107
ğ) Tebliğ evrakı kime verilmiş ise onun adı, soyadı, sıfatı ve imzası ile tebliğ
memurunun adı, soyadı ve imzasını,
içermesi gerekir.
(2) Tebliğ mazbatasında yukarıda belirtilen hususları kaydetmek için yeterli alan
bulunmaması halinde tebliğ memuru usulüne uygun şekilde mazbataya eklenti yapabilir.
(3) Bu maddeye göre hazırlanarak bastırılan ve tebligatı çıkaran merci tarafından tanzim
edilen ek-1’de yer alan (3) numaralı örnek tebliğ mazbatasının ilgili bölümleri tebliğ memuru
tarafından tebliğ yerinde düzenlenir.
(4) Tebliğ mazbatası, tebliği çıkaran merci ve tebliğ memuru tarafından okunaklı
şekilde düzenlenir.
(5) Tebliğ mazbatasında muhatabın birden fazla adresine yer verilemez. Aksi halde
tebliğ mazbatası tebligatı çıkaran mercie iade edilir.
Kimlik araştırması
MADDE 36 – (1) Tebliğ memuru, tebligat yaparken muhatabın veya bu Yönetmelik
hükümlerine göre onun adına tebliğ yapılacak kişilerin kimlikleri ile bu Yönetmelikte
belirtilen şartları taşıyıp taşımadıklarını incelemeye yetkilidir.
İmza edemeyecek durumda olmak
MADDE 37 – (1) Kendisine tebliğ yapılacak kişi, imza atacak kadar yazı bilmez veya
diğer sebeplerle imza atamayacak durumda bulunursa okuryazar komşulardan bir kimse,
okuryazar bir komşu bulunmaz veya bulunan komşu imzadan kaçınırsa tebliğ memurunun
daveti üzerine gelecek olan o mahalle veya köyün muhtar veya ihtiyar heyeti ya da meclisi
üyelerinden birisi yahut bir kolluk görevlisi huzurunda aşağıdaki hükümlere göre tebligat
yapılır:
a) Kendisine tebliğ yapılan kişinin sol elinin başparmağı, sol elinin baş parmağı yoksa
aynı elinin diğer bir parmağı, sol eli yoksa sağ elinin baş parmağı, bu da yoksa diğer
parmaklarından biri bastırılır.
b) Tebliğ yapılacak kişinin iki eli de yoksa tebliğ evrakı kendisine verilir.
c) Tebliğ mazbatasında hangi elin hangi parmağının bastırıldığı ve sebebi, tebliğ
yapılacak kişinin iki eli de yoksa evrakın kendisine verildiği ve huzurunda tebligat yapılan
şahsın kimliği yazılarak hazır bulunan şahsa da imzalattırılır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Yabancı Ülkede Yapılacak, Yabancı Ülkeden Gelecek veya
Yabancılara Yapılacak Tebligat
Yabancı ülkelerde bulunanlara tebligat
MADDE 38 – (1) Yabancı ülkelerde bulunanlara tebliğ olunacak evrak, tebligatı
çıkaran merciin bağlı bulunduğu bakanlık aracılığıyla Dışişleri Bakanlığına, oradan da o
yerdeki Türkiye Büyükelçiliğine veya başkonsolosluğuna gönderilir.
(2) Dışişleri Bakanlığının aracılığına gerek görülmeyen hallerde, tebligat evrakı
bakanlıklarca doğrudan o yerdeki Türkiye Büyükelçiliğine veya başkonsolosluğuna
gönderilebilir.
(3) Dışişleri Bakanlığı ve tebliği çıkaran merciin bağlı olduğu bakanlık tebliğ evrakını,
39, 40, 41, 43 ve 47 nci madde hükümlerine göre düzenlenip düzenlenmediği yönünden
inceler, varsa yanlışlık ve eksiklikleri düzelttirir veya tamamlattırır.
Tebliğ evrakının düzenlenmesi
MADDE 39 – (1) Yabancı ülkelere gönderilecek tebliğ evrakı, anlaşma hükümleri ve
mütekabiliyet esaslarına göre düzenlenir.
(2) Yabancı ülkelere gönderilecek tebliğ evrakında; muhatabın adı ve soyadı, tam adresi
ve uyruğu gösterilir. Bu bilgiler yazı makinesi ile yazılır.
108
(3) Her takvim yılı başında, tebligat işleriyle ilgili anlaşmalar hükümleri, mütekabiliyet
esasları ve hangi ülkeler için avans olarak ne kadar tebligat masrafı yatırılması gerektiği
Adalet Bakanlığınca Dışişleri Bakanlığından görüş alınarak Resmî Gazete’de yayımlanır.
(4) Bir takvim yılı içinde meydana gelen değişiklikler de aynı usulle ilan edilir.
Tebliğ evrakının tercüme ettirilmesi
MADDE 40 – (1) Tebliğ evrakı ve tebliğ mazbatalı kapalı zarf, muhatabın bulunduğu
ülke diline veya anlaşmalarla belirlenen dile tercüme ettirilir.
(2) Tebliğ evrakı, ilgili tarafından tebligatı çıkaracak mercie verilmişse, tercümenin
noterlikte yaptırılması gerekir. İlgilinin bulunduğu yerdeki noterlikte o dili bilen mütercim
bulunmaz ve ilgilinin tercümeyi şahsen veya vekili tarafından diğer bir şehirdeki noterlikte
yaptırması imkânı da bulunmazsa, tercüme, tebligatı çıkaracak merci tarafından tercüme
yapılabilecek yerde bulunan denk bir merci vasıtasıyla oradaki noterlikte yaptırılır.
(3) Tebligat evrakı, ilgili merci tarafından resen tanzim edilmişse, merciin mütercimi
varsa onun tarafından tercüme edilir ve merci tarafından onaylanır. Aksi halde, o yerdeki
noterlikte veya diğer bir yerde bulunan denk bir merci vasıtasıyla tercüme ettirilir.
(4) Şu kadar ki ilgili merci, adli mercilerden ibaret ise, tercüme, mütercim
bulunabilecek yerdeki yetkili merciin istinabesi suretiyle yaptırılır.
Müddet tayini
MADDE 41 – (1) Yabancı ülkelere gönderilecek olan ve belirli bir günü içeren tebliğ
evrakının, tebliği çıkaran merci tarafından, belirlenen günden en az üç ay önce ilgili bakanlığa
gönderilmesi gerekir.
Yabancı ülkelerdeki Türk vatandaşı olmayanlara tebligat
MADDE 42 – (1) Yabancı ülkede kendisine tebligat yapılacak kişi Türk vatandaşı
olmadığı takdirde, tebligat o ülkenin yetkili makamı vasıtasıyla yapılır. Bunun için anlaşma
veya o ülke kanunları müsait ise, o yerdeki Türkiye siyasi memuru veya konsolosu tebligat
yapılmasını yetkili makamdan ister.
Yabancı ülkelerde Türk vatandaşına yapılacak tebligat
MADDE 43 – (1) Yabancı ülkede kendisine tebligat yapılacak kişi, Türk vatandaşı
olduğu takdirde tebligat, o yerdeki Türkiye siyasi memuru veya konsolosu vasıtasıyla da
yapılabilir.
(2) Bu halde tebligatı Türkiye siyasi memuru veya konsolosu ya da bunların
görevlendirecekleri bir memur yapar.
(3) Tebliğin konusu ile hangi merci tarafından çıkarıldığı bilgilerinin yer aldığı ve otuz
gün içinde başvurulmadığı takdirde tebliğin yapılmış sayılacağı ihtarını içeren bildirim,
muhataba o ülkenin mevzuatının izin verdiği yöntemle gönderilir.
(4) Bildirimin o ülkenin mevzuatına göre muhataba tebliğ edildiği belgelendirildiğinde,
tebliğ tarihinden itibaren otuz gün içinde Türkiye Büyükelçiliği veya Konsolosluğuna
başvurulmadığı takdirde tebligat otuzuncu günün bitiminde yapılmış sayılır. Muhatap Türkiye
Büyükelçiliği veya Konsolosluğuna başvurduğu takdirde tebliğ evrakını almaktan kaçınırsa,
bu hususta düzenlenecek tutanak tarihinde tebliğ yapılmış sayılır. Evrak bekletilmeksizin
merciine iade edilir.
(5) Tebligat, ek-1’de yer alan (4) numaralı örneğe göre düzenlenecek bir mazbata ile
belgelendirilir.
(6) Tebellüğden kaçınma halinde bu husus mazbataya yazılarak tebliğ yapan tarafından
imzalanır.
(7) Bu maddeye göre kazaî merciler tarafından çıkarılacak tebligatta, tebliğ evrakı
doğrudan o yerdeki Türkiye Büyükelçiliği veya Konsolosluğuna gönderilebilir. Türkiye
Büyükelçiliği veya Konsolosluğu tarafından tebliğ işleminin gerçekleştirilmesinden sonra
evrak doğrudan ilgili kazaî mercie gönderilir.
109
(8) Tebligatı çıkaran kazaî merci bu madde hükmüne ya da 38 inci maddeye göre tebliğ
yapma hususunda takdir hakkına sahiptir.
Yabancı ülkelerden gelen evrakın tebliği
MADDE 44 – (1) Yerleşim yeri Türkiye’de bulunan yerli veya yabancı şahıslara tebliğ
edilmek üzere yabancı bir ülkenin elçiliğinden veya havzasında bulunduğu valilik kanalıyla
konsolosluğundan Dışişleri Bakanlığına tevdi olunan evrak, Dışişleri Bakanlığı tarafından
anlaşma hükümleri ve mütekabiliyet esaslarına uygun görüldüğü takdirde, ek-1’de yer alan
(5) numaralı örnek şeklindeki tebliğ mazbatası, zarf içinde tebligatın mahiyetine göre ilgili
bakanlığa gönderilir. İlgili bakanlık tebligatı, muhatabın bulunduğu yerdeki yetkili merci
vasıtasıyla bu Yönetmelik hükümleri gereğince yaptırır.
(2) Tebliğ işlemi yerine getirildikten sonra tebliğ mazbatası aynı yollardan iade edilir.
Türkiye’de yabancılara tebligat
MADDE 45 – (1) Türkiye’de kendisine tebligat yapılamayacak olan bir yabancıya
tebligat çıkarılması durumunda muhatap, tebliğ memuruna kendisine tebligat
yapılamayacağını beyan eder veya tebliğ memuru bu hususu bizzat öğrenirse keyfiyet tebliğ
mazbatasına şerh edilerek evrak iade olunur.
(2) Muhatap, tebliğ yapılabilecek kişilerden olmasına rağmen, muhatabın adresi, “ülke
dışı” muamelesi gören bir yer ise ve tebliğ memuru tebligatı yapamazsa birinci fıkra
gereğince işlem yapılır.
(3) Birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen hallerde, tebellüğden kaçınma gibi bu
Yönetmelik hükümlerine göre diğer bir işlem yapılmaz.
(4) Birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen hallerde tebligatı çıkaran merci, tebliğ evrakını,
bağlı olduğu bakanlık kanalıyla Dışişleri Bakanlığına gönderir.
(5) Türkiye’de kendilerine tebligat yapılamayacak olan elçi, elçilik katibi gibi kişiler
Dışişleri Bakanlığı tarafından belirlenir.
Yabancı ülkelerde Türk memurlarına tebligat
MADDE 46 – (1) Resmî görevle yabancı ülkede bulunan Türk memurlarına 38 inci
maddenin birinci fıkrası veya 43 üncü madde hükümlerine göre tebliğ yapılır.
Yabancı ülkelerde Türk askerî şahıslarına tebligat
MADDE 47 – (1) Yabancı ülkede bulunan Türk askerî şahıslarına yapılacak tebligat
bağlı bulundukları Kara, Deniz, Hava Kuvvetleri Komutanlığı, Jandarma Genel Komutanlığı
ve Sahil Güvenlik Komutanlığı vasıtasıyla yapılır.
(2) Bu komutanlıklar tebliğ evrakını, tebligat yapılacak şahsın bulunduğu yabancı
ülkedeki birlik veya kurum komutan veya amirine gönderirler.
(3) Tebligatı, kıta komutanı, kurum amiri gibi en yakın üst yapar. Kıta veya bir kurum
yoksa tebligat en yakın amiri tarafından yapılır.
(4) Üçüncü fıkradaki haller dışında yurt dışında bulunan asker kişilere tebligat, 46 ncı
madde hükmüne göre yapılır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
İlanen Tebligat
Adresin meçhul olması
MADDE 48 – (1) Bu Yönetmelik hükümleri uyarınca kendisine tebligat yapılamayan,
tebliğ memuru tarafından adresi tespit edilemeyen, adres kayıt sisteminde de yerleşim yeri
adresi bulunmayan kişinin adresinin tespiti için tebligatı çıkaran merci tarafından adres
araştırması yapılır.
(2) Tebligatı çıkaran merci, muhatabın adresini öncelikle resmî veya özel kurum ve
dairelerden, bunlardan sonuç alınamadığı takdirde kolluk vasıtasıyla araştırabilir ve tespit
ettirebilir. Yapılan araştırmalara rağmen muhatabın adresinin tespit edilememesi halinde adres
meçhul sayılır.
(3) Adresi meçhul olanlara tebligat ilanen yapılır.
110
(4) İlânen tebligat, bu maddedeki usuller izlendikten sonra başvurulacak son çaredir.
İlanen tebligat usulü
MADDE 49 – (1) İlanen tebliğ, 48 inci madde gereğince ilgili merciin sebebini
göstermek suretiyle vereceği karar üzerine aşağıdaki şekilde yapılır:
a) İlan, kendisine tebliğ yapılacak kişinin en güvenilir bir şekilde öğrenmesini
sağlayabilecek ve varsa tebliği çıkaran merciin bulunduğu yerde yayımlanan bir gazetede ve
elektronik ortamda Basın İlan Kurumu vasıtasıyla yapılır. Muhatabın en güvenilir bir şekilde
öğrenmesini sağlayabileceği umulan gazete, tebliği çıkaran merciin bulunduğu yerde
yayımlanan bir gazete ise, ayrıca bir diğer gazete ile ilan yapılmaz.
b) Tebliğ olunacak evrak ve ilan sureti bir ay süreyle tebliği çıkaran mercide herkesin
kolayca görebileceği bir yere asılır.
c) Merci, gerekirse, ikinci defa ilan yapılmasına karar verebilir. İkinci ilan da (a) ve (b)
bendi hükümlerine göre yapılır. İki ilan arasındaki süre bir haftadan az olamaz. İkinci ilan,
gerekiyorsa yabancı ülke gazeteleriyle de yaptırılabilir.
(2) Adresi yabancı ülkede bulunanlara ilan yoluyla tebliğ yapılmasını gerektiren
hallerde, tebliği çıkaran merci, tebliğ olunacak evrak ile ilan suretlerini yabancı ülkede
bulunan kişinin varsa bilinen en son adresine, ayrıca, iadeli taahhütlü mektupla gönderir ve
posta makbuzunu dosyasında saklar.
İlanın yaptırılması
MADDE 50 – (1) İlan, tebliği çıkaran merci tarafından masrafı 8 inci maddeye göre
ilgilisinden alınarak 49 uncu madde gereğince yayımlattırılır.
(2) İlan yabancı bir ülke gazetesiyle yayımlanacak ise 38 ilâ 41 inci madde hükümleri
de kıyasen uygulanır.
İlanın içeriği
MADDE 51 – (1) İlanda; ilgililerin ad ve soyadları, işleri, yerleşim yeri veya mesken ya
da işyeri adresleri, tebliğ olunacak evrakın içeriğinin özeti, tebliğin anlaşılabilecek şekilde
konusu, sebebi, ilanın hangi merciden verildiği, ilan daveti gerektiriyorsa nerede ve ne için,
hangi gün ve saatte hazır bulunacağı hususlarına yer verilir.
Tebliğ tarihi
MADDE 52 – (1) İlan yoluyla tebliğ, son ilan tarihinden itibaren yedi gün sonra
yapılmış sayılır. İlan yoluyla tebliğ yapılmasına karar veren merci, işin gereğine göre daha
uzun bir süre tayin edebilir. Ancak bu süre onbeş günü geçemez.
ALTINCI BÖLÜM
Usulsüz Tebligat, Gece ve Tatil Günlerinde Tebligat
Usulüne aykırı tebliğin hükmü
MADDE 53 – (1) Tebliğ, usulüne aykırı yapılmış olsa bile, muhatabı tebliği öğrenmiş
ise geçerlidir. Aksi takdirde tebligat yapılmamış sayılır. Muhatap, her ne şekilde olursa olsun
tebliğ evrakını veya davetiyeyi alırsa ya da bunların içeriğini öğrenirse tebliği öğrenmiş
sayılır.
(2) Muhatabın tebliği öğrendiğini beyan ettiği tarih, tebliğ tarihi olarak kabul edilir.
(3) Tebliğin usulüne aykırı yapılmış olması halinde, muhatabın tebliği öğrendiğinin ve
bunun tarihinin iddia ve ispatı mümkün değildir.
Gece vakti tebligat
MADDE 54 – (1) Gece vakti tebligat yapılabilir.
Tatil günlerinde tebligat
MADDE 55 – (1) Resmî ve adli tatil günlerinde de tebligat yapılabilir.
YEDİNCİ BÖLÜM
Kazaî Tebligat
Kazaî tebligatın kapsamı
111
MADDE 56 – (1) Adli, idari ve askerî kaza mercilerince yapılacak tebligat işlerinde bu
Yönetmelik hükümleri uygulanır.
Değiştirilen adresin bildirilmesi zorunluluğu ve yapılacak işlemler
MADDE 57 – (1) Muhataba veya adresinde bu Yönetmeliğin gösterdiği usullere göre
onun yerine tebellüğ edebilecek birine tebligat yapılmasından veya 31 inci madde gereğince
işlem yapılmasından sonra muhatap bu adresini değiştirirse, yeni adresini hemen tebliği
yaptırmış olan kaza merciine bildirmek zorundadır. Bu takdirde bundan sonraki tebliğler,
bildirilen yeni adrese yapılır.
(2) Adresini değiştiren kişi yenisini bildirmediği ve adres kayıt sisteminde yerleşim yeri
adresi de tespit edilemediği takdirde, adres araştırması yapılmasına gerek kalmaksızın ek-1’de
yer alan (6) numaralı örneğe göre düzenlenecek tebliğ evrakının bir nüshası eski adresin
kapısına asılır ve asılma tarihi tebliğ tarihi sayılır.
(3) Bundan sonra eski adrese çıkarılan tebliğler muhataba yapılmış sayılır.
(4) Daha önce tebligat yapılmamış olsa bile, tüzel kişiler bakımından ana statü, sicil,
tüzük ve kuruluş senedi gibi resmî kayıtlardaki adresleri esas alınır ve bu madde hükümleri
uygulanır.
(5) Daha önce yurt dışındaki adresine tebligat yapılmış Türk vatandaşı, yurt dışı adresini
değiştirir ve bunu tebliği çıkaran mercie bildirmez, adres kayıt sisteminden de yerleşim yeri
adresi tespit edilemezse, bu kişinin yurt dışında daha önce tebligat yapılan adresine Türkiye
Büyükelçiliği veya Konsolosluğunca 43 üncü maddeye göre gönderilen bildirimin adrese
ulaştığının belgelendiği tarihten itibaren otuz gün sonra tebligat yapılmış sayılır.
Celse esnasında veya kalemde tebligat
MADDE 58 – (1) Celse esnasında veya kalemde soruşturmaya, davaya ya da takibe ait
evrakın; taraflara, ilgili üçüncü kişilere, katılana, vekillere veya kanuni temsilcilere tutanağa
geçirilmek suretiyle veya imza karşılığında, tebliğ konusu belirtilerek tevdii, tebliğ
hükmündedir. Bu durumda ayrıca tebliğ mazbatası düzenlenmesi gerekmez ve masraf da
alınmaz.
Avukat kâtiplerine ve stajyerlerine tebligat
MADDE 59 – (1) Celse esnasında kazaî merci tarafından, sıfatları usulen tespit edilen
avukat kâtiplerine ve stajyerlerine bir sonraki celse gün ve saatinin bildirilmesi, avukata tebliğ
hükmündedir.
Vekillerin birbirlerine tebligat yapması
MADDE 60 – (1) Vekil vasıtasıyla takip edilen davalarda, vekil, makbuz karşılığında
diğer vekile tebligat yapabilir.
Tebliğ mazbatası tanzim edilmemesi
MADDE 61 – (1) 59 uncu ve 60 ıncı maddeler gereğince yapılan tebligatta, ayrıca
tebliğ mazbatası tanzim edilmez.
Tebellüğ edecek şahsın hasım olması
MADDE 62 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre muhatap adına kendilerine tebliğ
yapılabilecek kişilerin, o davada hasım olarak ilgileri varsa, muhatap adına kendilerine
tebligat yapılamaz.
Tebliğ kararlarının ivediliği
MADDE 63 – (1) Tebliğe dair kararlar, daha önce belirlenmiş celse günü beklenmeden
verilir.
Yargı yerlerinde memur vasıtasıyla tebliğ
MADDE 64 – (1) Adli, idari ve askerî yargı yerleriyle diğer adalet daireleri, resen veya
talep halinde, işin mahiyetine göre, memurları vasıtasıyla tebligat yapılmasına karar
verebilirler.
Cumhuriyet başsavcılığına tebligat
112
MADDE 65 – (1) Cumhuriyet başsavcılığına yapılacak tebligat, tebliğ olunacak evrak
aslının gösterilmesi ya da elektronik ortamda gönderilmesi suretiyle yapılır. Tebligatın
belgelendirilmesi için, elektronik ortamda güvenli elektronik imzalı olarak gönderilen evrak
hariç olmak üzere Cumhuriyet savcısı tarafından evrak aslına “Görüldü” ibaresi yazılarak
imzalanır.
(2) Şu kadar ki, bu Tebliğ bir sürenin başlangıcına esas olacaksa, Cumhuriyet savcısı
evrakın gösterildiği günü de evrak aslına yazar ve imzalar.
Askerî kazada tebligat
MADDE 66 – (1) Askerî kaza makam ve mercilerince askeri şahıslara yapılacak
tebligat, yazılı bir emirle ifa olunur ve tebellüğ ilmühaberi, tebligatı talep veya emreden
makam veya mercie gönderilir.
(2) Tebellüğ ilmühaberinin;
a) Tebliği çıkaran merciin adını,
b) Tebliği talep veya emreden makam veya merciin adını,
c) Tebliğ olunan şahsın, adını, soyadını ve künyesini,
ç) Tebliğin konusunu,
d) Tebliğin nerede yapıldığını, tarihi ve saatini,
e) Tebliğ ve tebellüğ eden şahısların imzalarını,
içermesi gerekir.
SEKİZİNCİ BÖLÜM
İdari Tebligat
Kapsamı
MADDE 67 – (1) Kazaî ve mali tebligatın dışında kalan tebligat, idari tebligattır.
Birden fazla kişinin temsilcisine tebligat
MADDE 68 – (1) Birden fazla kişinin temsilcisine, tebliğ olunacak evrakın ancak bir
nüshası verilir.
(2) Şu kadar ki, yalnız evrakı tebellüğ için vekalet verilen kişiye temsil ettiği kişilerin
sayısı kadar nüsha verilir.
(3) Evrakı tebellüğ için temsilci tayin ederek merciine bildirmiş olan kişiye tebligat
yapılmaz.
Gümrük ve tekel işlerinde tebligat
MADDE 69 – (1) Gümrük ve tekel işlerinde, kendi kanunlarının imkân verdiği hallerde,
işlemin yapıldığı yerde hazır bulunan ilgiliye tebligat, bu işle görevli memurlar vasıtasıyla
yapılır.
Tapu idarelerince yapılacak tebligat
MADDE 70 – (1) Tapuda kayıtlı taşınmazların veya miras, istimlak, cebrî icra veya
mahkeme ilâmıyla iktisapta bulunan hak sahipleri, adreslerini ve değiştirdikleri takdirde
yenisini bulundukları yerin tapu idaresine bildirmeye mecburdur. Kendilerine bu durumu
belgeleyen bir makbuz verilir. Davetiye veya tebliğ evrakı, bu suretle bilinen son adrese
gönderilir. Hak sahiplerinin adres bildirmemeleri hâlinde adres kayıt sistemindeki adresleri
tebligat adresleri olarak kabul edilir.
DOKUZUNCU BÖLÜM
Malî Tebligat
Sayıştay tarafından yapılacak tebligat
MADDE 71 – (1) Sayıştay tarafından yapılacak tebligat, tebliğ yapılacak kişilerden
merkez teşkilatlarında görevli bulunanlara bağlı oldukları daireler, bunların haricinde
kalanlara mahalli mülki amiri vasıtasıyla ve memur marifetiyle yaptırılır.
(2) Adresin tespit olunamaması veya tebellüğden kaçınma hallerinde tebligat, Tebligat
Kanunu ve bu Yönetmelik hükümlerine göre yapılır.
Diğer mali tebligat
113
MADDE 72 – (1) Özel kanunlarda tebligata ilişkin bir hüküm bulunmaması halinde
mali tebliğler, Tebligat Kanunu ve bu Yönetmelik hükümlerine göre yapılır.
ONUNCU BÖLÜM
Tebliğ Evrakının Hazırlanması ve PTT İşletmesine Tevdi
Tebliğ mazbatalı zarfın düzenlenmesi
MADDE 73 – (1) 2 nci maddede belirtilen mercilerce çıkarılacak tebliğ evrakı, teslim
sırasında kolaylıkla ayrılabilecek şekilde, ek-1’de yer alan (7) numaralı örneğe göre
hazırlanmış olan tebliğ mazbatalı bir zarf içine konulur.
(2) Tebliğ evrakının tebliğ mazbatası haricindeki kısımları, tebliği çıkaran merci
tarafından doldurulur.
Telgrafla tebligat
MADDE 74 – (1) Telgrafla tebligat, normal veya acele işaretli olmak üzere iki tür
olarak kabul edilir. Telgraf otomasyon sistemi üzerinden alınacak listenin bir örneği çıkaran
mercie verilir.
Liste ile tevdi
MADDE 75 – (1) Tebligat çıkarmaya yetkili mercilerce usulüne uygun olarak
düzenlenen tebliğ evrakı, ek-1’de yer alan (8) numaralı örneğe uygun olarak tanzim edilen
tevdi listesi ile birlikte PTT işyerlerine tevdi edilir.
Tebliğ evrakının tetkiki
MADDE 76 – (1) PTT İşletmesi, tebliğ evrakının tebliğ mazbatası haricinde kalan
kısımlarının tebliği çıkaran merci tarafından tamamen doldurup doldurmadığı, posta
pullarının tarifeye göre yapıştırıp yapıştırmadığı, evrakı tevdi edenin huzurunda tetkik eder.
Usulüne uygun olmayan evrak, sebebi tevdi listesinde yazılarak iade edilir.
Tebliğ evrakının kabulü
MADDE 77 – (1) Tebliğ evrakı, barkod numaraları vasıtasıyla kayıtlı posta otomasyon
sistemine kaydedilir. Sistem üzerinden kabul listesi düzenlenir. Kabul listesinin bir örneği
çıkaran mercie verilir. Kabul edilen tebliğ evrakı, sistem üzerinden takip edilir. Tebliğ
evrakının teslimi ile mazbatalarının çıkış merciine iade işlemleri bu Yönetmelik hükümleri
kapsamında yapılır.
ONBİRİNCİ BÖLÜM
Tebliğin vaktinde yapılmaması
MADDE 78 – (1) Tebliğ vaktinde yapılmaz veya tebliğ mazbatası belirlenen zamanda
gelmezse tebligatı çıkaran merci durumu mahalli PTT merkezine bildirir.
(2) Mahalli PTT merkezi, şikâyet konusu olan evrakın ne işlem gördüğünü inceler ve
gerekirse varış merkezinden araştırır ve takip eder.
(3) Yapılan araştırma ve takip sonucu, mahalli PTT merkezi ve gerektiğinde Posta ve
Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü tarafından mümkün olduğu kadar kısa bir zaman içinde
tebligatı çıkaran mercie bildirilir.
Basılı evrak
MADDE 79 – (1) Ek-1’de yer alan (2) ve (7) numaralı örnek basılı evrağı, Posta ve
Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü, diğerleri ise tebliği çıkaran merciler tarafından temin
edilir.
(2) Bu Yönetmeliğe ekli örneklere göre bastırılacak evrakın beyaz renkte olması
gerekir. Ancak, 16 ncı maddenin ikinci fıkrası uyarınca adres kayıt sistemine göre
düzenlenecek tebliğ zarfı açık mavi renkte bastırılır.
Atıflar
MADDE 80 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesiyle, mevzuatta, 20/8/1959 tarihli
ve 4/12059 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Tebligat Tüzüğüne yapılan
atıflar, bu Yönetmeliğe yapılmış sayılır.
114
Yürürlük
Yürütme
MADDE 82 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.
Ek-1
ÖRNEK 1
Davetiyenin 1 inci sayfası
Örnek No: 1 – Tebligat Yönetmeliği m. 14
T. C.
………………………………..…………
………………………………………..…
Dosya no
TAAHHÜTLÜ
No.
Adres:
…………………………………………………….
…………………………………………………
…………………………………………………
Not: Bu kısma davet edilen şahsın adresi yazılır.
Davetiyenin 2 nci sayfası (Birinci sayfanın arkası)
DAVETİYE
Tarafların ve varsa kanuni temsilci ve vekillerinin:
Adı ve soyadı
Adresi
Adı ve Soyadı
Adresi
Adı ve soyadı
Adresi
Tebliğin konusu
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
Hazır bulunması gereken
Yer
Tarih
Gün
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
115
Saat
:…………………………………………………………………………
Kanunlara göre derci icap eden sair hususlar
Resmi mühür ve imza
Not: Davetiyenin üçüncü sayfası, Örnek No; 3’ün birinci sayfası ile
Davetiyenin dördüncü sayfası, Örnek No; 3’ün ikinci sayfası ile aynıdır.
116
ÖRNEK 2
TEBLİGAT HABER KAĞIDI
TEBLİGAT HABER KAĞIDI
Muhatabın
Adı ve Soyadı:…………………………………...
Muhatabın
Adı ve Soyadı:…………………………………...
Tebliği Çıkaran Merciin Adı:……………………
Tebliği Çıkaran Merciin Adı:……………………
Barkod/Dosya no:……………………………….
Barkod/Dosya no:……………………………….
Adınıza olan tebliğ evrakı:…………………………………
Sebebiyle ……………………………………’e teslim
edilmiştir. Oradan alabileceğiniz duyurulur.
Tarih: …/…/…
Saat: …./….
Tebligatı teslim alan
Muhtarın
Adı-Soyadı
İmzası ve Mührü
Tebliğ Memurunun
Adı-Soyadı
İmzası
(Örnek No:2 – Tebligat Yönetmeliği m. 31
Tarih: …/…/…
….
Saat: …./
(Örnek No:2 – Tebligat Yönetmeliği m. 31
117
Tebliğ Memurunun
Adı-Soyadı
İmzası
ÖRNEK 3
Tebliğ Mazbatasının 1 inci sayfası
Örnek No:3 – Tebligat Yönetmeliği m. 35
Muhatabın adı soyadı veya unvanı:
…………………………………….………
…………………………………………….
Adresi: ….….……………………………
………………………….…………………
Dosya No: ………………………….…….
Tebliği isteyenin adı soyadı veya ünvanı
………………………………….…………
………………………………………….…
……………….……………………………
……………………….……………………
Tebliğin Konusu:
………………………………….…………
………………………………………….…
…………………………………………….
…………………………………………….
Barkod No:………….…………………….
Adres:
………………….…………………………
………………………….…………………
………………………………….…………
………………………………………….…
Not: Bu kısma tebligatı çıkaran merciin adresi yazılır.
Tebliğ Mazbatasının 2 nci sayfası
TEBLİĞ MAZBATASI
Tebliğ evrakı;
1 – Adresinde veya ……………...……..............…… ……………………muhatap…………..
………………………………………...……..…………………………………………………
2 – …………………………………...…..………………………….sebebiyle muhatap yerine
………………. ………………………………………………………………………………...
3 – Tebliğ yapılması …………………….……..……………sebebiyle temin edilemediğinden
………………………….………..……………………………………………………………..
…………………………………………….……..……………………………..........................
4 – Muhatabın muvakkaten …………….....…………………………………………………...
gittiği….……………………………………………….…………………………….tarafından
bildirildiğinden…………………………………………………………………………………
5 – (……………....…..) mehil tayin edilip (ikinci defa) tebligat çıkarıldığından keyfiyet haber
verilerek muhatap yerine ………….……………………………………………………..
…………………………………………….………………………………………………….
6 –………………………………..……………….……..……..tebellüğden imtina ettiğinden
…………………………………………….………….…………………………………………
7 – Adreste kimse bulunmaması üzerine…………...……….………………………………….
…………………………………………………...……………………………………………
8 – Tebliğ yapılacak kimse………………..………...………………………………………...
sebebiyle imtina ettiğinden………………………………………………………………..……
…….………..………. ………….huzurunda ……….……….…………………………………
Tebliğ Tarihi
Tebligat yapılanın
(imza veya parmak izi)
İmza
Tebliğ Memurunun İmzası:
Muhatap adresini değiştirmişse tebliğ memuru tarafından tespit edilen yeni adresi:
118
119
ÖRNEK 4
TEBLİĞ MAZBATASI
(Yabancı memlekette Türk vatandaşına yapılacak tebligata mahsustur)
Tebligatı çıkaran merciin adı
Dosya no
Tebliğ evrakının tarihi
:………………………………………………………………..
:………………………………………………………………..
:………………………………………………………………..
Tebliği isteyenin
:………………………………………………………………..
Adı soyadı veya unvanı
:………………………………………………………………..
Adresi
:………………………………………………………………..
Muhatabın
:………………………………………………………………..
Adı soyadı veya unvanı
:………………………………………………………………..
Adresi
:………………………………………………………………..
Tebliğin mevzuu
:………………………………………………………………..
…………………………………………………………………………….......................................
…………………………………………………………………………….......................................
Tebliğ evrakı,
1 – Muhatap ……………………………………………………………………………………………
2 – ……………………………………………….. sebebiyle muhatap yerine ………………………..
………………………………………………………………………………………………………….
3 – …………………………………………… tebellüğden imtina ettiğinden ………………………..
………………………………………………………………………………………………………….
4 – Yukarıdaki (1, 2 ve 3) numaralarda yazılı durumların haricindeki işlemler………………………..
………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………….
Tebliğ tarihi
Tebligat yapılanın
İmzası
Tebliğ memurunun
imzası ve mühür
Tebliğ Mazbatalı Zarf
T. C.
Dışişleri Bakanlığı
Tebliği Çıkaran Merciin Adı:
………………………………………………….
Evrakın tarihi:
………………………………………………….
Barkod/Dosya no:
………………………………………………….
Adres:
…………………………………………………
…………………………………………………
…………………………………………………
120
121
ÖRNEK 5
Örnek no 5 ile birlikte kullanılacak olan tebliğ mazbatasının birinci sayfası
(A)
T.C. Dışişleri Bakanlığı
Tarih:
Numara:
Tebliği çıkaran yabancı memleketteki
merciin adı:
Evrakın tarihi:
Numarası:
Tebliğin konusu:
(B)
İlgili Bakanlık:
Evrakın tarihi:
Numarası:
Not: (A) kısmı Dışişleri Bakanlığı, (B) kısmı ilgili
Bakanlık tarafından doldurulur.
Dosya No:
TAAHHÜTLÜ
No.
Adres:
………………….…………………………
………………………….…………………
………………………………….…………
………………………………………….…
Not: Bu kısmı, tebligatı PTT’ye tevdi eden merci doldurur
Not: Bu tebliğ mazbatasının ikinci sayfası, Örnek No: 3’ ün ikinci sayfası ile aynıdır.
122
ÖRNEK 6
Örnek No: 6’nın 1 inci sayfası
T. C.
………………………………..…………
………………………………………..…
Dosya no:
TAAHHÜTLÜ
No.
Adres:
…………………………………………………
…………………………………………………
…………………………………………………
Not: Bu kısma muhatabın adresi yazılır.
Örnek No: 6’nın 2 nci sayfası
TEBLİĞ
Tebliği çıkaran
Merciin adı
Dosya no
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
Muhatabın
Adı ve soyadı
Adresi
1 – Tebliğin konusu
2 – Tebliğ edilecek husus
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
:…………………………………………………………………………
Yapıştırıldığı tarih
İmza ve mühür
:…………………………………………………………………………
Tebliğ memurunun imzası
Not: Bu sayfa görülüp okunacak şekilde kapıya yapıştırılır.
Not:
Örnek No: 6’nın üçüncü sayfası, Örnek No: 3’ün birinci sayfası ile
Örnek No: 6’nın dördüncü sayfası, Örnek No: 3’ün ikinci sayfası ile
aynıdır.
123
124
ÖRNEK 7
Tebliğ Mazbatalı Zarf
Tebliği çıkaran
Merciin adı: …………………………………......
Dosya no: ……………………………………….
Tebliğ daveti de kapsıyorsa, hazır bulunulması
gereken:
Yer: ……………………………………………..
Tarih: ……………………………………………
Gün: ……………………………………………..
Saat: ……………………………………………..
Bu zarf …………………………………………..
ihtiva eder
TAAHHÜTLÜ
No.
Adres:
……………………………………………
İmza ve mühür
……………………………………………
……………………………………………
Not: Bu zarfa Örnek No: 3 eklenecektir.
125
[R.G 25 Ocak 2012 – 28184]
—— • ——
Karar No
: 2012/2
İşyeri
: Nurbin Temizlik İnş. Turz. Gıda Tarım Ürünleri Bilgisayar
San. Tic. Ltd. Şti.
Tespiti İsteyen :
T.Sağlık-İş Sendikası
İnceleme
: Nurbin Temizlik İnş. Turz. Gıda Tarım Ürünleri Bilg. San. Tic. Ltd.
Şti.’de Bakanlığımızca yapılan incelemede; şirket tarafından Alaşehir Devlet Hastanesi,
Ödemiş Devlet Hastanesi, Kütahya Yoncalı Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi,
Tavşanlı Doç. Dr. Mustafa Kalemli Devlet Hastanesi, İzmir Alsancak Ağız ve Diş Sağlığı
Merkezi, Sakarya Toyota-SA Acil Yardım Hastanesi ve Göle Devlet Hastanesinde bilgisayar
otomasyonu, veri giriş, veri hazırlama ve kontrol işletmenliği işlerinin yapılması nedeniyle
İşkolları Tüzüğü’nün 24 sıra numaralı „Sağlık“ işkolunda yer aldığı tespit edilmiştir.
Karar: Nurbin Temizlik İnş. Turz. Gıda Tarım Ürünleri Bilgisayar San. Tic. Ltd. Şti.
Tarafından Alaşehir Devlet Hastanesi, Ödemiş Devlet Hastanesi, Kütahya Yoncalı Fizik
Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanesi, Tavşanlı Doç. Dr. Mustafa Kalemli Devlet Hastanesi,
İzmir Alsancak Ağız ve Diş Sağlığı Merkezi, Sakarya Toyota-SA Acil Yardım Hastanesi ve
Göle Devlet Hastanesinde yürütülen işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü’nün 24 sıra
numaralı „Sağlık“ işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete’de yayımlanmasına
2821 sayılı Sendikalar Kanununun 4’üncü maddesi gereğince karar verilmiştir.
[R.G 25 Ocak 2012 – 28184]
—— • ——
ANAYASA MAHKEMESİ KARARLARI
Esas Sayısı: 2010/51
Karar Sayısı: 2011/137
Karar Günü: 12.10.2011
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Akçaabat Sulh Hukuk Mahkemesi
İTİRAZIN KONUSU : 1.7.2003 günlü, 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu’nun
23.1.2008 günlü, 5728 sayılı Kanun’un 513. maddesiyle değiştirilen 28. maddesinin son
fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “…Bakanlıkça…” sözcüğünün, Anayasa’nın 10.
maddesine aykırılığı savıyla iptali istemidir.
 OLAY
Yasa dışı avlanan davalıya karşı Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından açılan tazminat
davasında, itiraz konusu kuralın Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan Mahkeme, iptali
için başvurmuştur.
126
II- İTİRAZIN GEREKÇESİ
Başvuru kararının gerekçe bölümü şöyledir:
“Mahkememizce görülmekte olan davada uygulanacak olan Kara Avcılığı Kanununun
28. maddesinin son fıkrasında geçen “Bu madde hükümlerine göre mülkiyetin kamuya
geçirilmesi kararı verilmiş olsa bile, yasak avlanma ile yaban hayatında ve ekosistemde
meydana gelen tahribat ve eksilme nedeniyle hükmolunacak tazminat av hayvanı türlerine
göre, “Bakanlıkça” tespit edilen değerler üzerinden hesaplanır” ibaresinin yapılan incelemesi
sonucunda; tazminata esas alınacak zarar miktarında “Bakanlık” tarafından belirlenen
değerler üzerinden hesaplanması kriterinin esas alındığı, açılan davada “Çevre ve Orman
Bakanlığının” da “davacı taraf” olduğu dikkate alındığında, bu fıkranın uygulanması, davada,
“davacı taraf” olan Bakanlık tarafından belirlenen kriterler üzerinden tazminat miktarını
belirleme sonucunu doğuracağı, bunun ise Anayasa’nın 10. maddesinde anlamını bulan
“Kanun önünde eşitlik” ilkesine açıkça aykırı olduğu anlaşılmakla; bu konuda bir karar
vermek üzere Anayasa’nın 152. maddesi gereğince; dosyanın Yüce Mahkemenize
gönderilmesinin uygun bulunduğu arz olunur.”
III- YASA METİNLERİ
A- İtiraz Konusu Yasa Kuralı
4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu’nun itiraz konusu sözcüğü de içeren 28. maddesi
şöyledir:
“Bu Kanunla yasak edilen fiilleri işleyenler derhal avdan men edilir.
Bu Kanunun 20 nci maddesi kapsamında elkonulan av hayvanları ve türevleri ile sair
eşyanın mülkiyetinin kamuya geçirilmesine mahallî mülkî amir tarafından karar verilir.
Mülkiyetin kamuya geçirilmesine karar verilen cansız av hayvanları ile, avlanan
hayvanlardan elde edilen ürünler ve sair eşya Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından satılarak
bedeli Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedilir.
Canlı olarak el konulan ve özel bakım ve tedaviye muhtaç olmayan av hayvanları,
Bakanlık yetkilileri tarafından başka bir şekilde değerlendirilmesine karar verilmediği
takdirde, doğal yaşama ortamlarında serbest bırakılır.
Bu madde hükümlerine göre mülkiyetin kamuya geçirilmesi kararı verilmiş olsa bile,
yasak avlanma ile yaban hayatında ve ekosistemde meydana gelen tahribat ve eksilme
nedeniyle hükmolunacak tazminat av hayvanı türlerine göre Bakanlıkça tespit edilen değerler
üzerinden hesaplanır. Hükmolunan tazminat, Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedilir.”
B- Dayanılan ve İlgili Görülen Anayasa Kuralları
Başvuru kararında Anayasa’nın 10. maddesine dayanılmış, 36. maddesi ise ilgili
görülmüştür.
IV- İLK İNCELEME
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi gereğince, Haşim KILIÇ, Osman
Alifeyyaz PAKSÜT, Fulya KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN,
Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ, Zehra Ayla PERKTAŞ, Engin
YILDIRIM ve Nuri NECİPOĞLU’nun katılımlarıyla 3.6.2010 tarihinde yapılan ilk inceleme
toplantısında, dosyada eksiklik bulunmadığından 1.7.2003 günlü, 4915 sayılı Kara Avcılığı
Kanunu’nun 23.1.2008 günlü, 5728 sayılı Kanun’un 513. maddesiyle değiştirilen 28.
maddesinin son fıkrasının birinci tümcesinde yer alan “…Bakanlıkça…” sözcüğünün esasının
incelenmesine OYBİRLİĞİYLE karar verilmiştir.
V- ESASIN İNCELENMESİ
Başvuru kararı ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu Yasa kuralı, dayanılan
ve ilgili görülen Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup
incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
A- Anlam ve Kapsam
127
4915 sayılı Kanun, sürdürülebilir av ve yaban hayatı yönetimi için av ve yaban
hayvanlarının doğal yaşam ortamları ile birlikte korunmaları, geliştirilmeleri, avlanmalarının
kontrol altına alınması, avcılığın düzenlenmesi, av kaynaklarının milli ekonomi açısından
faydalı olacak şekilde değerlendirilmesi amacına yönelik olarak çeşitli esaslar, önlemler,
yasaklar ve yaptırımlar içermektedir.
Yasa’nın “Avdan men etme ve mülkiyetin kamuya geçirilmesi” başlıklı 28. maddesinin
itiraz konusu sözcüğün yer aldığı son fıkrasında, bu madde hükümlerine göre mülkiyetin
kamuya geçirilmesi kararı verilmiş olsa bile, yasak avlanma ile yaban hayatında ve
ekosistemde meydana gelen tahribat ve eksilme nedeniyle hükmolunacak tazminatın, av
hayvanı türlerine göre Bakanlıkça tespit edilen değerler üzerinden hesaplanacağı ifade
edilmiştir.
Anılan fıkra, belirtilen koşulların varlığı halinde Bakanlığa, yasak avlanan kişiden
tazminat talep etme hakkı vermekte ve bu durumda Mahkemece hükmedilecek tazminat
miktarının av hayvanı türlerine göre “Bakanlıkça” tespit edilen değerler üzerinden
hesaplanması öngörülmektedir.
Kara Avcılığı Kanunu’nun 2. maddesinde, “Bakanlık” kavramının Çevre ve Orman
Bakanlığını ifade ettiği belirtilmekte ise de 4.7.2011 günlü, 27984 sayılı mükerrer Resmi
Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 29.6.2011 günlü, 645 sayılı Orman ve Su İşleri
Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 8.
maddesinde yaban hayatının korunması ve geliştirilmesi ile kara avcılığının düzenlenmesi ile
ilgili her türlü iş ve işlemleri yapmak veya yaptırmak, Orman ve Su İşleri Bakanlığının hizmet
birimlerinden olan Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğünün görevleri arasında
sayıldığından ve 30. maddesinde de “Mevzuatta bu Kanun Hükmünde Kararname ile Orman
ve Su İşleri Bakanlığına devredilen birimlerle ilgili görevler nedeniyle Çevre ve Orman
Bakanlığına yapılmış olan atıflar Orman ve Su İşleri Bakanlığına, Çevre ve Orman Bakanına
yapılmış olan atıflar Orman ve Su İşleri Bakanına yapılmış sayılır.” Denildiğinden 4915 sayılı
Kara Avcılığı Kanunu’nun iptali istenilen kuralında yer alan “Bakanlık” sözcüğünün, 645
sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girmesinden sonra Orman ve Su İşleri
Bakanlığını ifade ettiğinin kabulü ve bu kural uyarınca hükmolunacak tazminatın
hesaplanmasında av hayvanı türlerine göre Orman ve Su İşleri Bakanlığınca tespit edilen
değerlerin esas alınması gerekmektedir.
B- Anayasa’ya Aykırılık Sorunu
Başvuru kararında, itiraz konusu kural uyarınca yasak avlanma ile yaban hayatında ve
ekosistemde meydana gelen tahribat ve eksilme nedeniyle mahkemece tespit edilecek zarar
miktarının ve hükmolunacak tazminatın hesaplanmasında Bakanlık tarafından belirlenen
değerlerin esas alınmasının gerektiği, Kara Avcılığı Kanunu’nun 28. maddesi uyarınca açılan
tazminat davalarında Çevre ve Orman Bakanlığının davacı taraf olduğu dikkate alındığında,
davanın taraflarından biri olan Bakanlıkça belirlenen değerler üzerinden mahkemece tazminat
miktarının tespit edilmesinin kanun önünde eşitlik ilkesinin yer aldığı Anayasa’nın 10.
maddesine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.
6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında
Kanun’un 43. maddesine göre, ilgisi nedeniyle iptali istenen kural Anayasa’nın 36. maddesi
yönünden de incelenmiştir.
Hak arama hürriyetini düzenleyen Anayasa’nın 36. maddesinin birinci fıkrasında,
“Herkes, meşrû vasıta ve yollardan faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı
veya davalı olarak iddia ve savunma ile adil yargılanma hakkına sahiptir.” Denilerek yargı
mercilerine davacı ve davalı olarak başvurabilme ve bunun doğal sonucu olarak da iddia,
savunma, adil yargılanma hakkı güvence altına alınmıştır. Buna göre, hak arama
özgürlüğünün en önemli iki öğesini oluşturan, sav ve savunma haklarını kısıtlayacak, bu
128
hakların eksiksiz kullanımını engelleyecek ve adil yargılanmaya engel olacak yasa
kurallarının Anayasa’nın 36. maddesine aykırılık oluşturacağı tartışmasızdır.
Anayasa’nın 56. maddesinde de herkesin, sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama
hakkına sahip olduğu, çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak ve çevre kirlenmesini
önlemenin Devletin ve vatandaşların ödevi olduğu belirtilmiştir. Av ve yaban hayvanları ve
bunların doğal yaşam ortamları da bu madde çerçevesinde korunması ve geliştirilmesi
gereken doğal kaynaklardandır. 4915 sayılı Yasa’ya göre de av ve yaban hayvanlarını ve
doğal yaşam ortamlarını koruma, geliştirme, bu konuda her türlü tedbiri alma ve uygulama,
gerekli düzenlemeleri yapma yetkisi Bakanlığa aittir.
İtiraz konusu kural, av hayvanlarının 4915 sayılı Yasa hükümlerine aykırı olarak
avlanması ile yaban hayatında ve ekosistemde tahribat ve eksilme meydana gelmesi halinde
Bakanlığın tazminat talebinde bulunması üzerine mahkemenin tazminata doğrudan
hükmetmesini zorunlu kılmamaktadır. Diğer bir anlatımla kural, yaban hayatında ve
ekosistemde tahribat ve eksilme meydana getiren yasak avlanma fiilinin gerçekleşip
gerçekleşmediği hususunda mahkemenin inceleme ve değerlendirme yapmasına engel
oluşturmamaktadır.
Yapılacak inceleme ve değerlendirme sonucunda anılan fiilin gerçekleşmiş olduğu
kanaatine ulaşılması halinde mahkemece hükmolunacak tazminatın, bu alanda yetkili ve
uzman olan Bakanlıkça av hayvanı türlerine göre tespit edilen değerler üzerinden
hesaplanmasına ilişkin kural, olayın niteliğine, teknik boyutuna ve av ve yaban hayatının
dinamik ve değişken yapısına uygun olup kuralın hak arama özgürlüğünü, savunma hakkını
sınırlayan ve adil yargılanma hakkını zedeleyen bir yönü bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle kural Anayasa’nın 36. maddesine aykırı değildir. İptal isteminin
reddi gerekir.
Fulya KANTARCIOĞLU bu görüşe katılmamıştır.
İptali istenilen kuralın Anayasa’nın 10. maddesi ile ilgisi görülmemiştir.
VI- SONUÇ
1.7.2003 günlü, 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu’nun 23.1.2008 günlü, 5728 sayılı
Kanun’un 513. maddesiyle değiştirilen 28. maddesinin son fıkrasının birinci cümlesinde yer
alan “… Bakanlıkça …” sözcüğünün Anayasa’ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE,
Fulya KANTARCIOĞLU’nun karşıoyu ve OYÇOKLUĞUYLA, 12.10.2011 gününde karar
verildi.
Başkan
Haşim KILIÇ
Başkanvekili
Başkanvekili
Serruh KALELİ
Üye
Fulya KANTARCIOĞLU
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Fettah OTO
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Alparslan ALTAN
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECİPOĞLU
Üye
Hicabi DURSUN
Üye
Üye
Erdal TERCAN
KARŞIOY GEREKÇESİ
129
4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu’nun “Avdan men etme ve mülkiyetin kamuya
geçirilmesi” başlıklı 28. maddesinin itiraz konusu son fıkrasında, “Bu madde hükümlerine
göre mülkiyetin kamuya geçirilmesi kararı verilmiş olsa bile, yasak avlanma ile yaban
hayatında ve ekosistemde meydana gelen tahribat ve eksilme nedeniyle hükmolunacak
tazminat av hayvanı türlerine göre Bakanlıkça tespit edilen değerler üzerinden hesaplanır.
Hükmolunan tazminat, Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedilir.” Denilmektedir. Buna
göre, mülkiyetin kamuya geçirilmesi kararı verilmiş olsa bile yasak avlanma ile yaban
hayatında ve ekosistemde meydana gelen tahribat ve eksilme nedeniyle idare (Çevre ve
Orman Bakanlığı), önceden kendi tespit ettiği değerler üzerinden tazminat talep edebilecek,
bu tazminatın sadece tahsiline mahkeme karar verecektir. Tazminatın miktarıyla ilgili kişilere
itiraz hakkı tanınmadığı gibi mahkemeye de takdir yetkisi verilmemiştir. Av ve yaban
hayatının korunması, geliştirilmesi ve sürdürülmesine yönelik tedbirler, esaslar ve yaptırımlar
öngören Kara Avcılığı Kanunu’nda yer alan itiraz konusu kural ile belirlenen tazminatın,
yasak avlanma ile yaban hayatında ve ekosistemde meydana gelen tahribat ve eksilmeden
doğan zararın giderilmesine ve bu alanda yapılacak giderlerin bir kısmının zarar verenlerce
karşılanmasına yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devletinin temel ilkelerinden biri
“belirlilik”tir. Bu ilkeye göre, yasal düzenlemelerin hem kişiler hem de idare yönünden
herhangi bir duraksamaya ve kuşkuya yer vermeyecek şekilde açık, net, anlaşılır,
uygulanabilir ve nesnel olması, ayrıca kamu otoritelerinin keyfi uygulamalarına karşı
koruyucu önlem içermesi de gereklidir. Belirlilik ilkesi, hukuk güvenliği ile bağlantılı olup,
bireyin kendisine düşen yükümlülükleri öngörebilmesi ve davranışlarını buna göre
ayarlayabilmesi için hangi somut eylem ve olguya hangi hukuksal yaptırımın veya sonucun
bağlandığının, bunların idareye hangi müdahale yetkisini verdiğinin önceden bilmesini
zorunlu kılar.
İtiraz konusu kuralla 4915 sayılı Yasa’ya aykırı avlanma ile yaban hayatında ve
ekosistemde meydana gelen tahribat ve eksilme nedeniyle talep halinde hükmolunacak
tazminatın av hayvanı türlerine göre Bakanlıkça tespit edilen değerler üzerinden hesaplanması
öngörülmüş, ancak av hayvanı türlerine göre değer tespit edilirken gözetilmesi gereken,
avlanan, öldürülen ya da yaralanan hayvanın sayısı, avlanma bedeli, ülkemizde bulunduğu
bölgeler, neslinin tükenmekte olup olmadığı, üreme durumu, av turizmi yönünden önemi ve
avlanma ve Pazar değeri, ekolojik sistemdeki yeri, gelecekteki durumu, yeniden yetiştirilip
doğaya salınması için gerekli masraflar gibi somut ölçütlere yer verilmemiştir. Ayrıca, bu
değerlerin, bir kez mi yoksa belirli dönemlerde yeniden mi tespit edileceği belirtilmediğinden,
bu konuda Bakanlığa, keyfiliğe yol açabilecek şekilde, geniş, sınırsız ve ölçüsüz bir takdir
yetkisi tanınmıştır.
Anayasa’nın 36. maddenin birinci fıkrasında, “Herkes, meşru vasıta ve yollardan
faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı veya davalı olarak iddia ve savunma ile
adil yargılanma hakkına sahiptir” denilmiştir. “Sav ve savunma hakkı”, birbirini tamamlayan
ve biri diğerinden ayrılmaz bir bütün oluşturan niteliğiyle hak arama özgürlüğünün temelidir.
İtiraz konusu kuralla anılan tazminatın alacaklısı durumunda olan idareye av hayvanı
türlerine göre tazminat değeri belirleme konusunda geniş ve belirsiz bir yetki verilmekte,
hakim de hükmedilecek tazminat miktarının hesabında, Bakanlıkça takdire dayalı olarak
belirlenen bu değerlere bağlı kalmak zorunda bırakılmaktadır. Böylece, davalının tazminat
miktarına itirazı olanaksız hale getirilerek savunma hakkı engellenmektedir.
Öte yandan, tazminatın, onu talep eden Bakanlıkça tespit edilen değerler üzerinden
hesaplanması, adaletli ve hakkaniyete uygun bir hukuk düzeni kurup, bunu sürdürmekle
yükümlü olan hukuk devletinde kabul edilemez bir durumdur.
Açıklanan nedenlerle itiraz konusu kuralın, Anayasa’nın 2. ve 36. maddelerine aykırı
olduğu düşüncesiyle çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
130
Üye
Fulya KANTARCIOĞLU
[R.G 25 Ocak 2012 – 28184]
—— • ——
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN MAHKEMELER :
1- Zile Asliye Ceza Mahkemesi
(Esas: 2010/1)
2- Aliağa Asliye Ceza Mahkemesi
(Esas: 2010/36)
İTİRAZLARIN KONUSU : 4.12.2004 günlü, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi
Kanunu’nun;
1- 231. maddesine, 6.12.2006 günlü, 5560 sayılı Yasa’nın 23. maddesiyle eklenen (12)
numaralı fıkrasının,
2- 325. maddesinin, 6.12.2006 günlü, 5560 sayılı Yasa’nın 27. maddesiyle değiştirilen
(2) numaralı fıkrasının,
Anayasa’nın 2., 10. ve 38. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir.
 OLAY
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı sadece itiraz kanun yolunun
öngörülmesi ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında yargılama giderlerinin
sanığa yüklenmesi hakkında itiraz konusu kuralların Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan
Mahkemeler, iptalleri için itiraz yoluna başvurmuştur.
II- İTİRAZLARIN GEREKÇELERİ
 E.2010/1 Sayılı İtiraz Başvurusunun Gerekçe Bölümü Şöyledir:
“CMK’nun 231. maddesinin 5-14. fıkralarında hükmün açıklanmasının geri bırakılması
kararı düzenlenmiş olup; bu hükümlere göre sanığa verilen ceza 2 yıl veya daha az süreli
hapis veya para cezası ise sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış olması,
mahkemece sanığın kişiliği ve davranışları dikkate alınarak yeniden suç işlemeyeceği,
yönünde olumlu kanaate varılmış olması ve mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen
iade veya eski hale getirme şeklinde giderilmesi şartlarının gerçekleşmesi halinde hükmün
açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilecek olup bu halde 5 yıllık denetim süresi
belirlenerek bu karar verilecek bu süre içinde sanığa belli bir eğitim programına devam
etmek, belli bir meslek veya sanat sahibi olması halinde gözetim altında çalıştırılma, belli
yerlere gitmekten yasaklanma veya devam etme şeklinde bir tedbire de ek olarak karar
verilebilecek; bu beş yıllık denetim süresi içinde belirlenmişse denetimli serbestlik
tedbirlerine uymak ve kasıtlı bir suç işlememek halinde davanın düşmesine karar verilecek
aksi halde mahkemece açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanacak; hükmün açıklanmasının
geri bırakılması kararı verilmesi halinde verilen hapis cezası ertelenemeyecek ve para cezası
gibi seçenek yaptırımına çevrilemeyecek ancak açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanırken
sanığın durumu değerlendirilerek ceza yarısına kadar indirilmesine veya bir kısmının infaz
edilmemesine veya koşulların gerçekleşmesi halinde hapis cezasının ertelenmesine veya
seçenek yaptırımına çevrilmesine karar verilerek hüküm açıklanabilecektir.
131
Halen Ceza Mahkemelerince verilen kararların temyizinde 1412 sayılı CMUK’un 305326. maddeleri tatbik edilmekte olup, bu hükümlerden 305. madde kapsamı dışında kalan
kararlar cezanın tür ve mahiyetine göre re’sen veya başvuru üzerine temyiz incelemesine tabi
iken, mahkumiyet hükmü verilen kararlar için 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinin 12.
fıkrasında bu kararlara karşı itiraz yolunun açık olduğuna hükmedilerek temyiz yolu
kapatılmıştır. Bir an için bu düzenlemenin hükmün açıklamasının geri bırakılması kararına
temyiz yolunu kapattığı mahkumiyeti belirleyen karara karşı temyiz yolunun hala açık olduğu
ileri sürülebilir ise de, kanun metni karşısında bu düşünceyi savunmak güç olduğu gibi
uygulamada da Yargıtay kararları ve mahkemeler uygulamasında bu düzenlemenin karara
karşı temyiz incelemesi yolunu kapattığı kabul edilmektedir. Hükmün açıklanmasının geri
bırakılması kararına itiraz edildiğinde de itiraz mercii sadece hükmün açıklanmasının geri
bırakılması şartlarının oluşup oluşmadığı yönünden inceleme yapmakta, mahkumiyet
kararının yerindeliğine ilişkin bir belirleme ve karar vermemektedir. CMK’nun 231.
maddesinin 5. fıkrasında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararın kurulan hükmün
sanık açısından bir hukuki sonuç doğurmayacağı açıklanmış ise de, müsadere, yargılama
gideri gibi konularda verilen kararlar kesin bir hükmün hukuki sonuçlarını doğurmakta, bu
yönlerden itiraz sırasında değerlendirme yapılamadığı veya yapılmadığı temyiz yolunun ise
kapalı olması sebebi ile adeta kesin olarak verilen bir karar gibi işlem yapılmaktadır.
Yargılama giderlerine ilişkin olarak CMK’nun 325. maddesinin 2. fıkrasında hükmün
açıklanmasının geri bırakılması halinde tüm giderlerin sanığa yükletileceği açıkça
öngörülmüştür. Bu hükme dayanarak hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına
karar verilen sanığa vekalet ücreti de yükletilmektedir.
Anayasamızın devletin temel niteliklerini belirleyen 2. maddesinde devletimizin insan
haklarına saygılı bir hukuk devleti olduğu açıklanmaktadır. Devletimiz insan haklarına riayet
etmek konusunda İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesine de taraf olmuştur. Taraf olunan İnsan
Hakları Avrupa Sözleşmesindeki haklara uygun düzenlemeler yapmak hem bu sözleşmeye
taraf olmanın bir gereği, hem de Anayasamızın 2. maddesinin bir gereğidir. Bir karara karşı
temyiz kapalı olması ancak temyize tabi olup da kesinleşen kararlar gibi sonuçlar doğurması
İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesince kabul edilen adil yargılanma hakkını teminat altına alan
düzenlemelerine de aykırı sayılmalıdır. Bu gibi sebeplerle CMK’nun 231. maddesinin 11.
fıkrasının ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının sanık açısından bir hukuki
sonuç doğurmayacağı CMK’nun 231. maddesinin 5. fıkrasında açıklanmasına rağmen,
hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde tüm giderlerin sanığa yükletileceğine ilişkin
CMK’nun 325/2. fıkrasını Anayasamızın devletin niteliklerini açıklayan 2. maddesine aykırı
olduğunu düşünmekteyiz.
Ayrıca CMK’nun 325/11. maddesi, tekerrüre esas sabıkası olduğu için hakkında
hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyen ve hakkında verilen karara karşı
temyiz hakkı verilen sanıklar ile, sabıkası olmadığı için hakkında hükmün açıklanmasının geri
bırakılması verilen ama temyiz hakkı tanınmayan sanıklar arasında eşitsizlik yaratmaktadır.
Bir eşitsizlik olacak ise bunun sabıkası olamayan kişiler lehine olması gerekli iken tersi
sözkonusudur. Bu sebeple CMK’nun 325. maddesi Anayasamızın kanun önünde eşitlik
konulu 10. maddesine de aykırıdır.
Dosyamızda sanık sabıkasız olup, sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkememizce
verilen 2006/365 esas, 2006/649 karar sayılı karar temyiz mahkemesince, karardan sonra
08.08.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5278 sayılı Kanun ile değişik CMK’nun 231. maddesi
gereğince sanık hakkında hükmün açıklanmasının gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesi
amacı ile bozulmuş, mahkememizce bu bozma ilamına uyulmuş ve 31.12.2009 tarihli celsede
C. Savcısı sanık hakkında mahkumiyet kararı verilip sanığın sabıkasız geçmişi, sanığın
şikayetçi kurum zararını ödemiş olması sebebi ile hakkında CMK’nun 231. maddesi
gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesini talep etmiştir. Bu
132
sebeple CMK’nun 231. maddesinin 11. fıkrası ile 325. maddesinin 2. fıkrası mahkememizce
sanık hakkında tatbiki gerekebilecek hükümlerdir.
Özet olarak açıkladığımız düşüncemiz dikkate alınarak Anayasamızın 152. maddesi
gereğince inceleme yapılarak 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinin 11. fıkrası ile 325.
maddesinin 2. fıkrasının iptaline karar verilmesini talep ederiz.”
B) E.2010/36 Sayılı İtiraz Başvurusunun Gerekçe Bölümü Şöyledir:
“1- Ceza Muhakemesi Kanununun 325/2. maddesinin Anayasa’nın 2. maddesine
aykırılığı:
Anayasamızın 2. maddesi, “Türkiye Cumhuriyeti, toplumun huzuru, milli dayanışma v e
adalet anlayışı içinde, insan haklarına saygılı, Atatürk Milliyetçiliğine bağlı, başlangıçta
belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, laik, sosyal bir hukuk Devletidir” şeklindedir
Görüldüğü üzere; Türkiye Cumhuriyeti’nin bir hukuk devleti olduğu maddede
belirtilmektedir.
Hukuk devleti “insan haklarına saygılı ve bu hakları koruyucu âdil bir hukuk düzeni
kuran ve bunu devam ettirmekle kendini yükümlü sayan, hukuk kurallarına ve Anayasa’ya
uygun davranan, bütün eylem ve işlemleri yargı denetimine bağlı olan devlet olarak”
tanımlanabilir.
Bu tanıma göre; henüz hakkındaki mahkumiyet hükmü kesinleşmeyen sanığın
mahkumiyet hükmünün sonucu olan yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasının evrensel
hukuk anlayışına ve kurallarına uygun düşmeyeceği açıktır.
Öte yandan; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı her ne kadar itiraz
yolu açık ise de; yapılacak denetimin şekli bir denetim olacağı açıklandığından inceleme
mercinin isnat olunan eylemin sübut bulup bulmadığı yönünde bir değerlendirme yapmayacak
oluşu ve yargılama giderlerine ilişkin de yapılacak başvuruyu da bu nedenle
inceleyemeyeceği dikkate alındığında, belirtilen yasa maddesinin Anayasamızda belirtilen
hukuk devleti ilkesine aykırı olduğu görülecektir.
Yine hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği takdirde kişi 5 yıl süre ile
denetim süresine tabi tutulacak, bu süre içerisinde kasıtlı suç işlemediği takdirde hükmolunan
ceza düşecektir. Ancak daha önceden ödemek zorunda kaldığı yargılama giderlerini geri
alabilmek için kamuya dava açmak zorunda kalacaktır.
Bu durumun da hukuk devleti anlayışına uygun olmadığı düşünülmektedir.
2- Ceza Muhakemesi Kanununun 325/2. maddesinin Anayasanın 10. maddesine
aykırılığı:
Anayasamızın 10. maddesinde eşitlik ilkesi tanımlanmıştır.
Buna göre herkes dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep vb.
benzeri sebeplerle ayrım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir.
Yukarıda vurgulandığı şekilde ancak hükmün açıklandığı takdirde içerik itibariyle yasa
denetimine izin vermeyen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu nedeniyle sanığa
yargılama gideri yükletmek, henüz suçlu olduğu kesinleşmeyen kişiyi, hakkında dava
açılması nedeniyle diğerlerinden farklı bir konuma sokmaktadır. Bu durum, hakkında dava
açılan kişiyi ileride suçsuz olduğu anlaşılacak olsa bile suçluymuşcasına mahkum etmek
anlamına gelecektir
Bu nedenle ilgili yasa hükmünün Anayasa’nın eşitlik ilkesine aykırı olduğu
düşünülmektedir.
3- Ceza Muhakemesi Kanununun 325/2. maddesinin Anayasa’nın 38. maddesine
aykırılığı:
Anayasanın 38. maddesi, “Kimse, işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanunun suç
saymadığı bir fiilden dolayı cezalandırılamaz; kimseye suç işlediği zaman kanunda o suç için
konulmuş olan cezadan daha ağır bir ceza verilemez.
133
Suç ve ceza zamanaşımı ile ceza mahkumiyetinin sonuçları konusunda da yukarıdaki
fıkra uygulanır.
Ceza ve ceza yerine geçen güvenlik tedbirleri ancak kanunla konulur.
Suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar kimse suçlu sayılamaz...” şeklindedir.
Görüldüğü üzere ceza mahkumiyetinin sonucu olan yargılama gideri 5271 sayılı
Yasanın 325/2. maddesi uyarınca henüz suçluluğu sabit olmasa da sanıklara yükletilmektedir.
Bu nedenle belirtilen yasa hükmünün Anayasaya aykırı olduğu düşünülmektedir.”
A- İtiraz Konusu Yasa Kuralları
1- 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin onikinci fıkrası şöyledir:
“(12) Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir.”
2- 5271 sayılı Kanun’un itiraz konusu ibarenin yer aldığı 325. maddesi şöyledir:
“(1) Cezaya veya güvenlik tedbirine mahkûm edilmesi hâlinde, bütün yargılama
giderleri sanığa yüklenir.
(2) Hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve cezanın ertelenmesi hallerinde de
birinci fıkra hükmü uygulanır.
(3) Yargılamanın değişik evrelerinde yapılan araştırma veya işlemler nedeniyle
giderler meydana gelmiş olup da, sonuç sanık lehine ortaya çıkmış ise, bu giderlerin sanığa
yüklenmesinin hakkaniyete aykırı olacağı anlaşıldığında mahkeme, bunların kısmen veya
tamamen Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verir.
(4) Hüküm kesinleşmeden sanık ölürse, mirasçılar giderleri ödemekle yükümlü
tutulmazlar.”
B- Dayanılan Anayasa Kuralları
Başvuru kararlarında Anayasa’nın 2., 10. ve 38. maddelerine dayanılmıştır.
IV- İLK İNCELEME
A- E.2010/1 sayılı itiraz başvurusuyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8.
maddesi gereğince, Haşim KILIÇ, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Sacit ADALI, Fulya
KANTARCIOĞLU, Mehmet ERTEN, A. 134anay ÖZLER, Fettah OTO, Serdar
ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ ve Zehra Ayla PERKTAŞ’ın katılımlarıyla
4.2.2010 günü yapılan ilk inceleme toplantısında;
1- Anayasa’nın 152. ve 2949 sayılı Yasa’nın 28. maddesine göre, Anayasa
Mahkemesinin işin esasına girerek verdiği ret kararının Resmî Gazete’de yayımlanmasından
sonra on yıl geçmedikçe aynı yasa hükmünün Anayasa’ya aykırılığı iddiasıyla tekrar
başvuruda bulunulamaz.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesinin itiraz konusu (12) numaralı
fıkrasına yönelik iptal başvurusu, Anayasa Mahkemesi’nin 12.3.2009 günlü, E.2007/14,
K.2009/48 sayılı kararıyla, Anayasa’ya aykırı olmadığı gerekçesi ile esastan reddedilmiş ve
bu karar 25.6.2009 günlü, 27269 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.
Anayasa Mahkemesince işin esasına girilerek Anayasa’ya aykırı olmaması nedeniyle
reddedilen itiraz konusu kural hakkında yeni bir başvurunun yapılabilmesi için, önceki kararın
Resmî Gazete’de yayımlandığı 25.6.2009 gününden başlayarak geçmesi gereken on yıllık
süre henüz dolmamıştır.
4.12.2004 günlü, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesine, 6.12.2006
günlü, 5560 sayılı Kanun’un 23. maddesiyle eklenen (12) numaralı fıkranın iptali istemiyle
yapılan itirazın, Anayasa’nın 152. ve 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve
Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 28. maddelerinin son fıkraları gereğince reddine,
2- Dosyada eksiklik bulunmadığından, 4.12.2004 günlü, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi
Kanunu’nun 325. maddesinin, 6.12.2006 günlü, 5560 sayılı Kanun’un 27. maddesiyle
değiştirilen (2) numaralı fıkrasının esasının incelenmesine, OYBİRLİĞİYLE karar verilmiştir.
134
B- E.2010/36 sayılı itiraz başvurusuyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün
8. maddesi hükmü gereğince, Haşim KILIÇ, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Fulya
KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket
APALAK, Serruh KALELİ, Zehra Ayla PERKTAŞ, Engin YILDIRIM ve Nuri
NECİPOĞLU’nun katılımlarıyla 13.5.2010 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında,
dosyada eksiklik bulunmadığından, işin esasının incelenmesine, OYBİRLİĞİYLE karar
verilmiştir.
C- Sınırlama Sorunu
Anayasa’nın 152. ve 6216 sayılı Kanun’un 40. maddesine göre, Anayasa Mahkemesi’ne
yapılacak başvurular, itiraz yoluna başvuran Mahkemenin bakmakta olduğu davada
uygulayacağı yasa kuralları ile sınırlıdır.
İtiraz yoluna başvuran mahkemeler, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 325.
maddesinin, 6.12.2006 günlü, 5560 sayılı Kanun’un 27. maddesiyle değiştirilen ikinci
fıkrasının tamamının iptalini istemektedir.
5271 sayılı Kanun’un 325. maddesinin ikinci fıkrasında, cezanın ertelenmesi
durumunda da yargılama giderleriyle ilgili olarak birinci fıkraya atıf yapılmaktadır. Bu
nedenle, cezanın ertelenmesi ve buna bağlı yargılama giderlerinin açılan davayla bir ilgisi
bulunmadığından 5271 sayılı Kanun’un 325. maddesinin ikinci fıkrasına ilişkin esas
incelemenin, “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve…” bölümü ile sınırlı olarak
yapılmasına 4.2.2010 ve 13.5.2010 tarihlerinde yapılan toplantılarda OYBİRLİĞİYLE karar
verilmiştir.
V- BİRLEŞTİRME KARARI
4.12.2004 günlü, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 325. maddesinin,
6.12.2006 günlü, 5560 sayılı Kanun’un 27. maddesiyle değiştirilen (2) numaralı fıkrasının
iptaline karar verilmesi istemiyle yapılan E.2010/36 sayılı itiraz başvurusuna ilişkin davanın,
aralarındaki hukuki irtibat nedeniyle E.2010/1 sayılı dava ile BİRLEŞTİRİLMESİNE, esasın
kapatılmasına, esas incelemenin E.2010/1 sayılı dosya üzerinden yürütülmesine, 13.5.2010
gününde OYBİRLİĞİYLE karar verilmiştir.
VI- ESASIN İNCELENMESİ
Başvuru kararları ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu Yasa kuralı,
dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup
incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Başvuru kararlarında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının sanık hakkında
hukukî sonuç doğurmayacağı öngörülmesine rağmen, bu kararların temyiz edilip kesinleşmiş
kararların sonuçlarında olduğu gibi tüm yargılama giderlerini sanığa yükleyen, tekerrüre esas
sabıkası olduğu için hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyen
ancak temyiz hakkı olan sanıklar ile sabıkası olmadığı için hakkında hükmün açıklanmasının
geri bırakılması kararı verilen ve fakat temyiz hakkı bulunmayan sanıklar arasında eşitsizlik
yaratan ve ceza mahkûmiyetinin sonucu olan yargılama giderlerini henüz suçluluğu sabit
olmayan sanığa yükleyen itiraz konusu kuralın, Anayasa’nın 2., 10. ve 38. maddesine aykırı
olduğu ileri sürülmüştür.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun hükmün açıklanmasının geri bırakılması
kurumunu düzenleyen 231. maddesinde, hükmün açıklanmasının ertelenmesinin koşulları, bu
kararın verilebilmesi için sanığın kabulünün gerektiği, bu kararla birlikte verilebilecek
denetimli serbestlik tedbirleri, denetimli serbestlik koşullarına uygun davranılması veya ihlal
edilmesi hallerinde ne tür bir uygulama yapılması gerektiği, hükmün açıklanmasının geri
bırakılması kararına itiraz edilebileceğine ilişkin düzenlemeler yapılmıştır.
İtiraz konusu ibare, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın
bütün yargılama giderlerinden sorumlu olacağını öngörmektedir.
135
Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti, insan haklarına dayanan, bu hak ve
özgürlükleri koruyup güçlendiren, eylem ve işlemleri hukuka uygun olan, her alanda adaletli
bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa’ya aykırı durum ve tutumlardan
kaçınan, hukuku tüm devlet organlarına egemen kılan, Anayasa ve yasalarla kendini bağlı
sayan, yargı denetimine açık olan devlettir. Hukuk devletinde yasa koyucu, Anayasa
kurallarına bağlı olmak koşuluyla ihtiyaç duyduğu düzenlemeyi yapma yetkisine sahiptir.
Anayasa’nın 10. maddesinde yer verilen eşitlik ilkesi hukuksal durumları aynı olanlar
için söz konusudur. Bu ilke ile eylemli değil, hukuksal eşitlik öngörülmüştür. Eşitlik ilkesinin
amacı, aynı durumda bulunan kişilerin yasalar karşısında aynı işleme bağlı tutulmalarını
sağlamak, ayrım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemektir. Bu ilkeyle, aynı durumda
bulunan kimi kişi ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak yasa karşısında eşitliğin ihlali
yasaklanmıştır. Yasa önünde eşitlik, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı
anlamına gelmez. Durumlarındaki özellikler, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik
kuralları ve uygulamaları gerektirebilir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar
farklı kurallara bağlı tutulursa Anayasa’da öngörülen eşitlik ilkesi zedelenmez.
Anayasa’nın 38. maddesinin ilk fıkrasında, “Kimse, ... kanunun suç saymadığı bir
fiilden dolayı cezalandırılamaz” denilerek “suçun yasallığı”, üçüncü fıkrasında da “ceza ve
ceza yerine geçen güvenlik tedbirleri ancak kanunla konulur” denilerek, “cezanın yasallığı”
ilkesi getirilmiştir. Anayasa’da öngörülen suçta ve cezada yasallık ilkesi, insan hak ve
özgürlüklerini esas alan bir anlayışın öne çıktığı günümüzde, ceza hukukunun da temel
ilkelerinden birini oluşturmaktadır. Anayasa’nın 38. maddesine paralel olarak Türk Ceza
Kanunu’nun 2. maddesinde yer alan “suçta ve cezada kanunilik” ilkesi uyarınca, hangi
eylemlerin yasaklandığı ve bu yasak eylemlere verilecek cezaların hiçbir kuşkuya yer
bırakmayacak biçimde yasada gösterilmesi, kuralın açık, anlaşılır ve sınırlarının belli olması
gerekmektedir. Kişilerin yasak eylemleri önceden bilmeleri gerektiği düşüncesine dayanan bu
ilkeyle temel hak ve özgürlüklerin güvence altına alınması amaçlanmaktadır.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bir beraat hükmü olmayıp, yapılan
yargılama sonunda eylemin suç ve sanığın suçlu olduğu tespit edilmekte ve bir mahkûmiyet
hükmü kurulmaktadır. Mahkûmiyet hükmü mevcut olmakla birlikte sanığın kabulüyle sanık
ile ceza arasındaki bağlantı belirli şartlarla kesilmekte ve açıklanması askıya alınmakta, geri
bırakılmaktadır. Suç ve suçlulukla mücadelede, caydırıcılık ve suç işlenmesinin önlenmesi
amacıyla, bir suç işleyen ve hakkında mahkûmiyet kararı verilen kişinin yeniden topluma
kazandırılması için verilen hükmün, belirli koşulların varlığı hâlinde açıklanmasının geri
bırakılmasının bir beraat kararı şeklinde değerlendirilmesi ve bir beraat kararı sonuçlarını
doğurması beklenemez. Zira yasakoyucu, hâkim tarafından hükmün açıklanmasının geri
bırakılmasına karar verilen sanık hakkında bir denetim süresi belirlenerek bu süre içinde sanık
hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanabilmesini mümkün kılmıştır.
Ceza hukukunun, toplumun kültür ve uygarlık düzeyi, sosyal ve ekonomik yaşantısıyla
ilgili bulunması nedeniyle suç ve suçlulukla mücadele amacıyla ceza ve ceza muhakemesi
alanında sistem tercihinde bulunulması Devletin ceza siyaseti ile ilgilidir. Bu bağlamda ceza
hukukuna ilişkin düzenlemeler bakımından yasakoyucu Anayasa’nın temel ilkelerine ve ceza
hukukunun ana kurallarına bağlı kalmak koşuluyla, soruşturma ve yargılamaya ilişkin olarak
hangi yöntemlerin uygulanacağı, toplumda belli eylemlerin suç sayılıp sayılmaması, suç
sayıldıkları takdirde hangi çeşit ve ölçülerdeki ceza yaptırımlarıyla karşılanmaları gerektiği,
hangi hal ve hareketlerin ağırlaştırıcı ya da hafifletici öge olarak kabul edileceği gibi
konularda takdir yetkisine sahiptir. Yasakoyucunun takdir yetkisi kapsamında ilk defa suç
işleyen ve suçu sabit görülen kimseleri toplum barışını sağlamaya yönelik olarak hükümlü
olma süreci dışına çıkaran hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında yargılama
giderlerinin sanığa yükletilmesine ilişkin itiraz konusu kuralda, Anayasa’da belirtilen hukuk
devleti ilkesine aykırı bir yön bulunmamaktadır.
136
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı itiraz kanun yolu
öngörülmüştür, ayrıca deneme süresi sonunda verilecek düşme veya geri bırakma koşullarına
uyulmaması halinde verilecek karar hakkında esas hükümle birlikte temyiz denetimi olanaklı
bulunmaktadır. Hakkında mahkûmiyet hükmü kurulduktan sonra sanığın kabulüyle verilen ve
kanun yoluna başvurmanın mümkün olduğu hükmün açıklanmasının geri bırakılması
kararında, yargılama giderlerinin sanığa yüklenmesine ilişkin itiraz konusu kuralda eşitlik
ilkesine aykırılık yoktur.
Açıklanan nedenlerle, itiraz konusu kural Anayasa’nın 2., 10. ve 38. maddelerine aykırı
değildir. İtirazın reddi gerekir.
VII- SONUÇ
4.12.2004 günlü, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 325. maddesinin,
6.12.2006 günlü, 5560 sayılı Kanun’un 27. maddesiyle değiştirilen (2) numaralı fıkrasının
“Hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve …” bölümünün Anayasa’ya aykırı olmadığına
ve itirazın REDDİNE, 3.11.2011 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
Başkan
Haşim KILIÇ
Başkanvekili
Serruh KALELİ
Başkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Fulya KANTARCIOĞLU
Üye
Fettah OTO
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECİPOĞLU
Üye
Hicabi DURSUN
Üye
Üye
Erdal TERCAN
[R.G 25 Ocak 2012 – 28184]
—— • ——
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Aydın 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
İTİRAZIN KONUSU : 3.7.2005 günlü, 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15.
maddesinin altıncı fıkrasının “2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 75 inci maddesi
hükümleri belediye taşınmazları hakkında da uygulanır.” Biçimindeki son cümlesinin
Anayasa’nın 2., 5., 10., 11. ve 36. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir.
 OLAY
137
Mülkiyeti davalı Belediyeye ait taşınmazın kiracısı olan davacı tarafından açılan
çekişmenin önlenmesi davasında, itiraz konusu kuralın Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına
varan Mahkeme iptali için başvurmuştur.
“Anayasanın;
2. maddesi, devletin, bir yandan kişi hürriyeti ve güvenliğini esas alırken diğer yandan
da bireyleri idarenin eylem ve işlemlerine karşı korumasını,
5. maddesi, “Sosyal Devlet” ilkesinin bir gereği olarak, devletin ülkede yaşayan tüm
vatandaşlarının siyasal, ekonomik ve sosyal koşullardan eşit şekilde yararlandırmasını ve
bunun için gerekli olan önlemleri almasını,
10. maddesi; Devletin vatandaşları arasında eşit muamelede bulunmasını
amaçlamaktadır.
Bilindiği gibi, hukukumuzda çağdaş hukuk sistemlerinde olduğu gibi kişilerin huzur ve
güven içerisinde alışverişte bulunmaları, devraldıkları şeylerin ileride kendilerinden
alınabileceği endişelerini taşımamaları, dolayısıyla toplum düzenini sağlamak düşüncesiyle
alan kişinin iyi niyetinin korunması ilkesi kabul edilmiştir. Düzenleniş şekline nazaran, iptal
istemine konu yasa maddesi bir yönüyle, davalı idarenin mülkiyet hakkını korumayı
amaçlamaktadır. Mülkiyet hakkının korunmasına yönelik gerek iç hukukumuzda ve gerekse iç
hukuk hükmünü haiz taraf olduğumuz © sözleşmelerde somut, çarpıcı düzenlemeler yer
almaktadır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne ek 1 numaralı Protokol ile anılan
sözleşmeye, öğrenim hakkı, serbest seçim hakkı ile birlikte mülkiyet hakkı ilave olunmuştur.
Kamu özgürlükleri kavramına karşıt olarak “kişi özgürlükleri” kavramı içine yerleştirilen
mülkiyet hakkı sözleşmeye göre mutlak olmayıp genel yarar amacına yönelik bazı kısıtlama
yahut sınırlamalara konu edilebilecektir. Sözleşmenin 1. fıkrasının ilk cümlesinin zımnen
içerdiği “mülkiyete saygı ilkesi” (genel kural), maddenin açıkça izin verdiği özel müdahale
şekilleri dışındaki her türlü müdahaleyi yasaklamak suretiyle, mülkiyet hakkına genel bir
koruma sağlamaktadır. Mülkiyet hakkına meşru müdahale amacı olan kamu yararını Avrupa
İnsan Hakları Mahkemesi çok geniş biçimde yorumlamakla birlikte yasa koyucunun bu
yoldaki ekonomik ve sosyal politikayı saptarken, müdahalede “orantılılık” ve “adil denge”
ilkelerini gözetmesi, genel menfaatin icapları ile bireyin temel haklarının gerekleri arasında
dengeyi sağlanması gerektiğini vurgulamaktadır. Bu olgular esas itibarıyla “hukuk devleti”
ilkesinin zorunlu bir sonucudur. Açıklamalar ışığı altında bakıldığında; 5393 sayılı Belediye
Yasasının 15. maddesinin son fıkrası ile getirilen “..2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 75
inci maddesi hükümleri belediye taşınmazları hakkında da uygulanır.” Hükmünün
Anayasanın yukarıda zikredilen maddeleri ile yine yukarıda atıfta bulunulan ilkelere açıkça
aykırı olduğu çekişmesizdir. İfade olunan hususlardan ayrı olarak, bu maddenin yürürlüğe
girmesi ile belediyelere ait olup; evvelce kiraya verilmiş taşınmazlar ile kiraya verilecek
taşınmazlara hangi hükümlerin uygulanacağı konusunda dahi belirsizlik doğmuştur. Kanunun
15/son maddesindeki değişiklikten önce Belediyelere ait taşınmazlar hakkında 6570 sayılı
Gayrimenkul Kiraları Hakkındaki Kanunu’nun uygulanacağı tartışmasız iken kira “akti
devam eden taşınmazlar için Kanunun 15/son maddesinin değişmesi özel hukukla kiracıya
tanınan hakların ortadan kalkıp kalkmadığı hususunda tereddüt meydana gelmiştir. Öyle ki,
Yasanın yürürlüğe girmesiyle uygulamada oluşan belirsizlikler, normlar hiyerarşisinde hiçbir
şekilde yer almadığı halde, adeta bir yasa hükmü imiş gibi İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler
Genel Müdürlüğünün 15.11.2005 tarihli genelgesi ile giderilmeye çalışılmaktadır. Bu durum
“hukuk devleti” ilkesiyle bağdaşmamaktadır.
“Yasa önünde eşitlik ilkesi” hukuksal durumları aynı olanlar için söz konusudur. Bu
ilke ile eylemli değil, hukuksal eşitlik öngörülmüştür. Eşitlik ilkesinin amacı, aynı durumda
bulunan kişilerin yasalar karşısında aynı işleme bağlı tutulmalarını sağlamak, ayrım
138
yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemektir. Bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kimi kişi
ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak yasa karşısında eşitlik ilkesi ihlal edilmiş olmaz.
Yasa önünde eşitlik, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı anlamına gelmez.
Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar farklı kurallara bağlı tutulursa
Anayasa’da öngörülen eşitlik ilkesi zedelenmez.
Genel anlamda eşitlik ilkesi ise, şekli hukuki eşitlik ve maddi hukuki eşitlik olarak iki
anlamda yorumlanabilir. Şekli hukuki eşitlikten kastedilen kanunların genel ve soyut nitelik
taşıması, yani kapsadığı herkese eşit olarak uygulanmasıdır. Anayasanın 10. maddesinin,
hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa “imtiyaz” tanınamayacağı yolundaki ikinci fıkrası
da bu anlamda eşitliği hedef görünmektedir. Ancak şüphesiz ki, eşitlik ilkesinin anlamını şekli
hukuki eşitlikle sınırlandırmak mümkün değildir. Maddi hukuki eşitlik, şekli eşitliğin
ötesinde, aynı durumda bulunanlar için haklarda ve ödevlerde, yararlarda ve yükümlülüklerde,
yetkilerde ve sorumluluklarda, fırsatlarda ve hizmetlerde eşit davranma zorunluluğunu
içermektedir. Bu anlamda eşitlik ilkesinin ihlal edilmiş olup olmadığının anlaşılabilmesi için
Anayasaya uygunluk denetiminde sadece kanunların genel ve soyut nitelik taşıyıp
taşımadıklarının değil, onların içeriklerinin de araştırılması gerekir
Anayasa Mahkemesi’nin 18.12.2008 tarih, 2005/33 E., 2008/182 K. Sayılı kararında,
kanun önünde eşitlik kavramı “...Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar farklı
kurallara bağlı tutulursa Anayasa’da öngörülen eşitlik ilkesi zedelenmez.” Şeklinde ifade
edilmiştir.
Buna göre idarenin; birey karşısında, özel hukuk düzenlemelerinden ayrı olarak (6570
sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkındaki Kanun ve Borçlar Kanunu) lehine eşitsizlik
oluşturacak nitelikteki yasal düzenlemelerle haksız olarak avantajlı hale getirilmesi,
Anayasa’nın 10. maddesi ile koruma altına alınan “kanun önünde eşitlik” ilkesine aykırıdır.
Aynı yerleşim biriminde taşınmazını kiraya veren özel hukuk gerçek ve tüzel kişilerinin,
şartların gerçekleşmesi halinde ancak, genel olarak kiracı lehine hükümler taşıyan 6570 sayılı
Yasanın aynı sıra Borçlar Kanunu hükümlerine dayalı olarak tahliye isteyebileceği, oysa aynı
şekilde kiraya veren belediyenin ise 5393 sayılı Yasanın kendisine büyük kolaylık sağlayan
düzenlemesi ile tahliyeyi sağlayabileceği dikkate alındığında idare lehine oluşan eşitsizlik
daha çarpıcı şekilde ortaya çıkmaktadır.
Anayasanın “Hak Arama Hürriyeti” başlıklı 36. maddesinde de, herkesin meşru vasıta
ve yollardan faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı ve davalı kimliğiyle sav ve
savunma hakkına sahip olduğu belirtilmiştir. Sav ve savunma hakkı birbirini tamamlayan ve
birbirinden ayrılması olanaksız niteliğiyle hak arama özgürlüğünün temelini oluşturur. Önemi
nedeniyle hak arama özgürlüğü, yalnız toplumsal barışı güçlendiren dayanaklardan biri değil
aynı zamanda bireyin adaleti bulma, hakkı olanı elde etme, haksızlığı önleme uğraşının da
aracıdır. Bu hakkın kullanılması, yerine getirilmesi olabildiğince kolaylaştırılmalı, olumlu ya
da olumsuz sonuç almayı geciktiren, güçleştiren engeller kaldırılmalıdır. 5393 sayılı Yasanın
15. maddesinin 5. fıkrası, tahliye için diğer özel yasalarda öngörülen şartların tahakkuk edip
etmediğinin kanıtlanmasına olanak tanımadan, idareye, sözleşme sonunda tek taraflı olarak
tahliye yetkisi vermektedir. Bu durumun Anayasanın 36. maddesinde öngörülen kişinin hak
arama özgürlüğünü sınırlandırdığı açıktır.”
3.7.2005 günlü, 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15. maddesinin itiraz konusu cümleyi
de içeren altıncı fıkrası şöyledir:
“Belediye mallarına karşı suç işleyenler Devlet malına karşı suç işlemiş sayılır. 2886
sayılı Devlet İhale Kanununun 75 inci maddesi hükümleri belediye taşınmazları hakkında
da uygulanır.”
139
Mahkeme, başvuru kararında Anayasa’nın 2., 5., 10., 11. ve 36. maddelerine
dayanmıştır.
IV- İLK İNCELEME
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi hükmü uyarınca Haşim KILIÇ, Osman
Fettah OTO, Serdar ÖZGÜLDÜR, Zehra Ayla PERKTAŞ, Recep KÖMÜRCÜ, Alparslan
ALTAN, Burhan ÜSTÜN, Engin YILDIRIM, Nuri NECİPOĞLU, Hicabi DURSUN ve Celal
Mümtaz AKINCI’nın katılımlarıyla yapılan ilk inceleme toplantısında;
1- 7.5.2010 günlü, 5982 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı Maddelerinde
Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun uyarınca, 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin
Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun ile ilgili gerekli düzenlemeler yapılmadan,
Mahkeme’nin çalışıp çalışamayacağına ilişkin ön meselenin incelenmesi sonucunda;
Mahkeme’nin çalışmasına bir engel bulunmadığına, Fulya KANTARCIOĞLU, Mehmet
ERTEN, Fettah OTO, Zehra Ayla PERKTAŞ ile Celal Mümtaz AKINCI’nın gerekçesi
2010/68 esas sayılı dosyada belirtilen karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA,
2- Dosyada eksiklik bulunmadığından, işin esasının incelenmesine, Osman Alifeyyaz
PAKSÜT, Mehmet ERTEN, Hicabi DURSUN ile Celal Mümtaz AKINCI’nın karşıoyları ve
OYÇOKLUĞUYLA,
7.12.2010 gününde karar verildi.
Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten
sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Başvuru kararında, iptali istenen kuralda, orantılılık ve adil denge ilkelerinin
gözetilmediği, özel hukuk düzenlemelerinde birey karşısında idare lehine eşitsizlik
oluşturulduğu ve idareye sözleşme süresi sonunda tek taraflı olarak tahliye yetkisi verildiği,
bu suretle hak arama özgürlüğünün engellendiği belirtilerek kuralın, Anayasa’nın 2., 5., 10.,
11. ve 36. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.
İtiraz konusu kural ile belediyelere ait taşınmazlarda 2886 sayılı Devlet İhale
Kanunu’nun ecrimisil ve tahliyeye ilişkin 75. maddesinin uygulanacağı öngörülmektedir.
Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti, insan haklarına dayanan, bu hak ve
özgürlükleri koruyup güçlendiren, eylem ve işlemleri hukuka uygun olan, her alanda adaletli
bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa’ya aykırı durum ve tutumlardan
kaçınan, hukuku tüm devlet organlarına egemen kılan, Anayasa ve yasalarla kendini bağlı
sayan, yargı denetimine açık olan devlettir. Hukuk devletinde yasa koyucu, Anayasa
kurallarına bağlı olmak koşuluyla ihtiyaç duyduğu düzenlemeyi yapma yetkisine sahiptir.
Anayasa’nın 10. maddesinde öngörülen “yasa önünde eşitlik ilkesi” hukuksal durumları
aynı olanlar için söz konusudur. Bu ilke ile eylemli değil, hukuksal eşitlik öngörülmüştür.
Eşitlik ilkesinin amacı, aynı hukuksal durumda bulunan kişilerin aynı işleme bağlı
tutulmalarını sağlamak ve yasalarla kişiler arasında ayrım yapılmasını ve ayrıcalık
tanınmasını önlemektir. Bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kişi ve topluluklara ayrı kurallar
uygulanarak yasa karşısında eşitliğin ihlali yasaklanmıştır.
Anayasa’nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesinin birinci fıkrasında, “Herkes
meşru vasıta ve yollardan faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı veya davalı
olarak iddia ve savunma ile adil yargılanma hakkına sahiptir” denilerek yargı organlarına
davacı ve davalı olarak başvurabilme ve bunun doğal sonucu olarak da iddia, savunma ve adil
yargılanma hakkı güvence altına alınmıştır. Maddeyle güvence altına alınan dava yoluyla hak
arama özgürlüğü, kendisi bir temel hak niteliği taşımasının ötesinde, diğer temel hak ve
özgürlüklerden gereken şekilde yararlanılmasını ve bunların korunmasını sağlayan en etkili
140
güvencelerden biridir. Kişilere yargı mercileri önünde dava hakkı tanınması adil bir
yargılanmanın ön koşulunu oluşturur.
Belediyeler, belde sakinlerinin mahallî müşterek nitelikteki pek çok ihtiyacını
karşılamak üzere kurulan kamu tüzel kişileridir. Belediyeler, yasalarla yüklenilen ve yerel
toplumsal yaşamın zorunlu gereksinimleri olan görevlerini sürekli, düzenli ve sistemli bir
şekilde yerine getirebilmek amacıyla ayni ve nakdi kaynağa ihtiyaç duyarlar. Belediyelerin
kamu hizmetlerinin görülmesine ayrılmış olan kaynaklarından biri de kendilerine ait olan
taşınmazları kiraya vermek suretiyle sağladığı kira geliridir.
Başkasına ait bir maldan bir bedel karşılığında yararlanma esasına dayanan kira
sözleşmesi, tarafların serbest iradeleriyle oluşur ve her iki taraf için borç doğurur. Bu nedenle
genel olarak, özel hukuk kurallarına göre düzenlenmesi gerekir. Ancak, belediyeler ile
belediyelere ait taşınmazlar arasındaki bağlantı, özel hukuktaki bir malikle-taşınmaz
arasındaki mülkiyet ilişkisinden farklıdır. Zira özel hukukta malik, malına istediği gibi
tasarruf edebilmede, onu dilediği fiyatla dilediğine satmada ya da kiralamada ve maldan elde
ettiği geliri istediği gibi harcamada özgür olmasına karşın; belediyeler, sahip olduğu
taşınmazlar üzerinde tasarrufta bulunurken bazı kurallara uymak durumundadırlar.
Belediyeler, sahip oldukları taşınmazları, dilediklerine diledikleri fiyatla devredemezler. Söz
konusu taşınmazlar, kamusal bir sorumlulukla ve kamu hukukunun belirlediği usule göre
kullanılır ve bu yerlerden elde edilecek gelir, kamu idaresinin yapmakla yükümlü olduğu
hizmette harcanır. Bu nedenle, yasakoyucunun takdir yetkisi kapsamı içinde, kamu
hizmetlerinin sürekli, düzenli ve sistemli bir şekilde sürdürülebilmesi için kamu yararı
amacıyla, belediyelere ait taşınmazların, kira sözleşmesi sonunda tahliyelerine ve ecrimisil
ödenmesine ilişkin itiraz konusu kuralın Anayasa’nın hukuk devleti ilkesi ile çelişen bir yönü
bulunmamaktadır.
Öte yandan, taşınmazını kiraya veren belediyeler ile diğer kişiler aynı hukuksal
konumda değildirler. Belediyeler ile belediyelere ait taşınmazlar arasında sorumluluk,
yönetim ve tasarruf biçimi yönünden kamu hukuku ilişkisi bulunmakta ve bu emlâkten elde
edilen gelir kamu hizmetine ayrılmaktadır. Bu nedenle, diğer kişiler ile aynı hukuksal
konumda bulunmayan belediyelerin, kiraya verdikleri taşınmazlar hakkında, kira sözleşmesi
sonunda farklı bir tahliye usulü öngörülerek ayrı hukuksal işleme tabi tutulmasında eşitlik
ilkesine aykırılıktan söz edilemez.
Ayrıca, itiraz konusu kural, kiracının yargıya başvurma hakkını ortadan
kaldırmadığından, yargı yoluna başvurma imkânının mevcut olduğu bir durumda hak arama
özgürlüğünün ihlal edildiğinden söz edilemez.
Açıklanan nedenlerle itiraz konusu kural Anayasa’nın 2., 10. ve 36. maddelerine aykırı
değildir. İtirazın reddi gerekir.
İtiraz konusu kuralın Anayasa’nın 5. ve 11. maddeleriyle ilgisi görülmemiştir.
VI- SONUÇ
3.7.2005 günlü, 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15. maddesinin altıncı fıkrasının
“2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 75 inci maddesi hükümleri belediye taşınmazları
hakkında da uygulanır.” Biçimindeki son cümlesinin Anayasa’ya aykırı olmadığına ve itirazın
REDDİNE, 8.12.2011 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
Başkanvekili
Serruh KALELİ
Başkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Fulya KANTARCIOĞLU
Üye
Ahmet AKYALÇIN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Üye
Üye
141
Zehra Ayla PERKTAŞ
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECİPOĞLU
Üye
Hicabi DURSUN
Üye
Celal Mümtaz
AKINCI
Üye
Erdal TERCAN
KARŞIOY
3.7.2005 günlü 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15. maddesinin beşinci fıkrasının
“2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 75 nci maddesi hükümleri belediye taşınmazları
hakkında da uygulanır” şeklindeki son cümlesinin iptali için itiraz başvurusunda
bulunulmuştur.
Belediye’ye ait 2.Alış Veriş Merkezi No.1(11) adresindeki üstü örtülü (musakkaf)
olduğu anlaşılan taşınmaz, 2886 sayılı Yasa uyarınca 23.9.1999 günü yapılan ihale sonucu
noterde tanzim edilen kira sözleşmesi ile 23.9.1999 – 31.7.2000 günlerini kapsar biçimde
şahsa kiralanmış, takip eden kira dönemlerinde de kira bedeli artırılmak suretiyle 31.7.2009
tarihine kadar kullanılarak kira sözleşmesi sürdürülmüştür.
Belediye, ihale yöntemi ile kiraya verdiği taşınmazın kira süresinin 31.7.2009 günü sona
erdiğini belirterek 10 gün içinde boşaltılmasını istemiş, şahıs ise kira sözleşmesinin devam
ettiğini ileri sürerek itiraz başvurusunda bulunan mahkemeden bu durumun tespitini istemiştir.
Belediye Kanunu’nun 15. maddesinin beşinci fıkrasının iptali istenen son cümlesinin
yollama yaptığı 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 75. maddesinde, sadece işgalden
kaynaklanan ecrimisil ve tahliye konuları düzenlenmiştir. Sözü edilen maddede, kira
sözleşmesinden kaynaklanan ihtilaflarda fuzuli işgalin olmayacağı varsayılarak bu durum
tahliye nedeni olarak gösterilmemiş, kira sözleşmesinin bitiminden itibaren işgalin devam
etmesi halinde ecrimisil talep edilmesini ise kira sözleşmesinde hüküm bulunmaması şartına
bağlayarak, kira sözleşmesi bulunan hallerden kaynaklanan uyuşmazlıkların çözümü kapsam
dışında tutulmuştur.
Somut olayda, kiralayan (Belediye) kira süresinin sona erdiğini, kiracı (Şahıs) ise kira
sözleşmesinin devam ettiğini ileri sürdükleri için aralarındaki uyuşmazlığın kira
sözleşmesinden kaynaklandığı ve ortada iptali istenen kuralın uygulanmasını gerektiren fuzuli
bir işgalin varlığından söz etme imkanı bulunmamaktadır. Bu gibi uyuşmazlıkların 6570 sayılı
Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun 1. maddesinde yer alan “Belediye teşkilâtı olan
yerlerle, iskele, liman ve istasyonlardaki gayrimenkullerin (Musakkaf olmayanları hariç)
kiralanmalarında kiralayanla kiracı arasındaki hukuki münasebetlerde bu kanun ile Borçlar
Kanununun bu kanuna aykırı olmayan hükümleri tatbik olunur” hük(mü)üm uyarınca bu
Kanunda öngörülen kurallara göre sonuçlandırılacağı gözetildiğinde, iptali istenen kuralın
uyuşmazlığın çözümünde uygulanma yerinin bulunmadığı açıktır.
Nitekim,
İçişleri
Bakanlığı
Mahalli
İdareler
Genel
Müdürlüğü’nün
B050MAH0650002/11753-82652 sayılı, 2886/75 konulu ve 2005/119 numaralı valiliklere
gönderdiği Genelge’nin bir bölümünde “… belediyelerin sahip olduğu taşınmazlar
bakımından 2886 sayılı Kanunun 75 inci maddesinin uygulanmasında aşağıdaki usul ve
esaslara uyulması uygulamada doğan hukuki sorunların önlenmesi bakımından büyük önem
arz etmektedir.
1) 2886 sayılı Kanun dahilinde ihale edilen taşınmazlar bakımından arsa ve arazi
dahil, öncelikle kira sözleşmesi hükümlerine göre hareket edilecektir. Ayrıca, kira süresi
dolmadan ve tahliye isteğine ilişkin hukuki şartlar oluşturulmadan mülki idare amirinden
tahliye talebinde bulunulmayacaktır.
142
2) 6570 sayılı Kanun kapsamında bulunan taşınmazlar için, tahliye şartlarının yasal
olarak doğmuş olması ve bunun belediye tarafından belgelendirilmesi halinde tahliye
talebinde bulunulabilecektir. Mahkemelerde tahliye davasına konu edilmiş bir taşınmazın
tahliyesi için 2886 sayılı Kanunun 75 inci maddesine göre tahliye talebinde
bulunulmayacaktır.
3)Belediye taşınmazının, belediyenin rızası hilafına veya bilgisi dışında işgali söz
konusu ise, belgelendirilmesi yoluyla mülki makamdan tahliye talebinde bulunulacaktır.
Belediye taşınmazlarının fuzuli işgali durumunda tahliye sağlanana kadar, 2886
Kanunda düzenlenen esaslar dahilinde ecrimisil tahsili de zorunlu bulunmaktadır.
Konu hakkında bilgi edinilmesini ve mülki makamlarla belediyelere duyurulmasını rica
ederim” denilmek suretiyle öncelikle kira sözleşmesine göre hareket edilmesi, belediyenin
rızası hilafına veya bilgisi dışında işgalin söz konusu olması halinde, bu husus
belgelendirilmek koşulu ile 2886 sayılı Yasa’nın 75. maddesinin uygulanabileceğine işaret
edilmesi de kira sözleşmesine dayanan olaylardaki uyuşmazlıkların çözümünde 5393 sayılı
Kanun’un 15. maddesinin beşinci fıkrasının son cümlesi değil, 6570 sayılı Gayrimenkul
Kiraları Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanacağını göstermektedir.
Yukarıda açıklandığı üzere, uyuşmazlığın çözümünde uygulanma yeri bulunmayan
kurala yönelik itiraz başvurusunun yetkisizlik nedeniyle reddine karar verilmesi gerekir.
Bu itibarla esasın incelenmesine ilişkin gerekçeye katılamıyoruz.
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Hicabi DURSUN
Üye
KARŞIOY
5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15. maddesinin altıncı fıkrasının “2886 sayılı Devlet
İhale Kanununun 75. maddesi hükümleri belediye taşınmazları hakkında da uygulanır”
biçimindeki son cümlesinin itiraz başvurusunda bulunan Mahkeme’nin bakmakta olduğu
davada uygulanma olanağı yoktur.
Devlet İhale Kanunu’nun 75. maddesi işgalden kaynaklanan ecrimisil ve tahliye
konuları düzenlenmiş; kira sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlıklarda fuzuli işgalin
olamayacağı kabul edilerek, bu durum tahliye nedenleri arasında belirtilmemiştir.
Olayda kiralayan Belediye, kira süresi sonunda tahliyeyi talep etmiş ve Mahkeme de
taleple bağlı olduğundan, kuralı uygulama olanağına esasen sahip değildir.
Bu nedenle başvurunun, Mahkeme’nin yetkisizliği nedeniyle reddi gerekir.
Üye
[R.G 25 Ocak 2012 – 28184]
—— • ——
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu
143
İTİRAZIN KONUSU : 4.11.1981 günlü, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 7.
maddesinin (l) bendinin Anayasa’nın 2. ve 130. maddelerine aykırılığı savıyla iptaline ve
yürürlüğünün durdurulmasına karar verilmesi istemidir.
 OLAY
Öğretim üyesi davacının, denenmek üzere başka bir yükseköğretim kurumuna
atanmasına dair işlemin iptali ve bu işlem nedeniyle yoksun kaldığı özlük haklarının iadesine
karar verilmesi istemiyle açtığı davada yerel mahkemece verilen istemin kabulü yönündeki
kararın Danıştay 8. Dairesi tarafından bozulması üzerine yerel mahkemece verilen ısrar kararı
nedeniyle dosyayı inceleyen Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu, itiraz konusu kuralın
Anayasa’ya aykırı olduğu kanaatine vararak iptali ve yürürlüğün durdurulması istemiyle
başvurmuştur.
“Anayasa Mahkemesi kararlarında da belirtildiği gibi, Anayasa’nın 2. maddesinde
belirtilen hukuk devleti, eylem ve işlemleri hukuka uygun, insan haklarına dayanan, bu hak ve
özgürlükleri koruyup güçlendiren, her alanda adil bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek
sürdüren, Anayasa’ya aykırı durum ve tutumlardan kaçınan, hukukun üstün kurallarıyla
kendini bağlı sayan, yargı denetimine açık, yasaların üstünde yasa koyucunun da uyması
gereken Anayasa ve temel hukuk ilkelerinin bulunduğu bilincinde olan devlettir.
Hukuk devleti ilkesinin önkoşullarından biri olan hukuk güvenliği ile kişilerin hukuki
güvenliğinin sağlanması amaçlanmaktadır. Hukuk güvenliği ilkesi, hukuk normlarının
öngörülebilir olmasını, bireylerin tüm eylem ve işlemlerinde devlete güven duyabilmesini,
devletin de yasal düzenlemelerinde bu güven duygusunu zedeleyici yöntemlerden kaçınmasını
gerekli kılar.
Anayasa’nın 130., 131. ve 132. maddeleri yükseköğretim kurum ve kuruluşlarını
düzenlemektedir. Anayasa koyucu, Anayasa’nın 130. maddesiyle üniversiteleri bir Anayasal
kuruluş olarak kabul etmiş ve üniversitelerle ilgili başlıca kuralları belirtmiş, üniversitelerin
“kamu tüzelkişiliğine ve bilimsel özerkliğe” sahip olmalarını öngörmüştür.
Anayasa’nın 130. maddesi, üniversite çalışmalarını, eğitim ve öğretimin her türlü dış
etkiden uzak, bilimin gerektirdiği yansız ve baskısız bir ortamda yapılmasını sağlayacak
biçimde düzenlemiştir.
Anayasa Mahkemesi kararlarında da belirtildiği gibi, “Bilimsel özerklik”, geniş bir
kavramdır. Anayasa, bu ilkesiyle üniversiteleri, 2. maddesinde yer alan temel niteliklere sahip
bir hukuk devletinin üniversitesine yaraşır biçimde öğretim, araştırma ve yayın konularını
belirlemek ve yürütmek serbestliğine sahip kılmış bulunmaktadır. Anayasa’nın 130. maddesi,
üniversitelerin yine bir hukuk devletinin üniversitesine yaraşır biçimde, uygar ve evrensel
karakterde öğretim-eğitim, araştırma ve yayın konularında bilimsel özerkliğe sahip bir kamu
tüzelkişisi biçiminde kurulmasını ve Cumhuriyetin temel organları içinde bu niteliğiyle yer
almasını istemiş, üniversitelerin öğretim üyeleri ve yardımcılarını, bir meslek sınıfı olarak
düşünmüş ve buna göre düzenlemeler yapmıştır.
Nitekim Anayasa’nın 130. maddesinin yedinci fıkrasında; “Üniversite yönetim ve
denetim organları ile öğretim elemanları; Yükseköğretim Kurulunun veya üniversitelerin
yetkili organlarının dışında kalan makamlarca her ne suretle olursa olsun görevlerinden
uzaklaştırılamazlar.” Dokuzuncu fıkrasında ise; “Yükseköğretim kurumlarının kuruluş ve
organları ile işleyişleri ve bunların seçimleri, görev, yetki ve sorumlulukları, üniversiteler
üzerinde Devletin gözetim ve denetim hakkını kullanma usulleri, öğretim elemanlarının
görevleri, unvanları, atama, yükselme ve emeklilikleri, öğretim elemanı yetiştirme,
üniversitelerin ve öğretim elemanlarının kamu kuruluşları ve diğer kurumlar ile ilişkileri,
öğretim düzeyleri ve süreleri, yükseköğretime giriş, devam ve alınacak harçlar, Devletin
yapacağı yardımlar ile ilgili ilkeler, disiplin ve ceza işleri, malî işler, özlük hakları, öğretim
144
elemanlarının uyacakları koşullar, üniversitelerarası ihtiyaçlara göre öğretim elemanlarının
görevlendirilmesi, öğrenimin ve öğretimin hürriyet ve teminat içinde ve çağdaş bilim ve
teknoloji gereklerine göre yürütülmesi, Yükseköğretim Kuruluna ve üniversitelere Devletin
sağladığı malî kaynakların kullanılması kanunla düzenlenir.” Hükmüne yer verilmiştir.
Anayasa’nın 130. maddesi üniversite öğretim üyelerine belirli haklar ve yetkiler
tanımıştır. Bilimsel özgürlük, serbestçe araştırmada ve yayında bulunabilme, öğrenim ve
öğretimi özgürlük ve güvence içinde sürdürebilme hak ve yetkileri bunlara örnek olarak
gösterilebilir.
Bu itibarla, öğretim elemanlarının denenmek üzere başka bir yükseköğretim kurumunda
görevlendirilmeleri halinde öğretim üyelerine tanınan güvencelerin sağlanabilmesi, hukuki
güvenliğin oluşturulabilmesi için görevlendirmenin süresinin, bu süre içerisinde ilgili
hakkında uygulanacak işlemlerin, ilgilinin çalışmalarının ve faaliyetlerinin izlenmesi yöntem
ve esasları ile kadro durumunun ne olacağı konularının Yasada açıkça düzenlenmesi gerektiği
halde bu hususlara 2547 sayılı Yasa’nın 7/l. Maddesinde yer verilmemiştir.
Ayrıca, 2547 sayılı Yasa’nın 7/l. Maddesi uyarınca yapılan atamanın denenmek üzere
geçici bir süre görevlendirme mi yoksa naklen atama niteliğinde mi olduğu hususu da açıklık
taşımamaktadır. Dolayısıyla, belirtilen Yasa kuralının Anayasa’nın 130. maddesinin yedinci
ve dokuzuncu fıkralarına aykırı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Anayasa’nın 130. maddesine aykırılık oluşturan kural, kuşkusuz, aynı zamanda
Anayasa’nın 2. maddesinde ifadesini bulan “Hukuk Devleti İlkesi”ne de aykırılık
oluşturmaktadır.
Açıklanan nedenlerle, bir davaya bakmakta olan mahkemenin, o davada uygulanacak
bir yasanın Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına götüren görüşünü açıklayan kararı ile Anayasa
Mahkemesine başvurulması gerektiğini düzenleyen 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin
Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 28. maddesinin birinci fıkrası gereğince,
2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 7. maddesinin (l) bendinin Anayasa’nın 130. ve 2.
maddelerine aykırı olduğu kanısına ulaşılması nedeniyle Anayasa Mahkemesine
başvurulmasına, bu kuralın Anayasa’ya aykırılığı ve uygulanması durumunda giderilmesi güç
ve olanaksız zararlar doğabileceği gözetilerek esas hakkında bir karar verilinceye kadar
yürürlüğünün durdurulmasının istenilmesine, dosyada bulunan belgelerin onaylı bir örneğinin
Anayasa Mahkemesi Başkanlığına gönderilmesine, 28.1.2010 gününde oyçokluğu ile karar
verildi.”
4.11.1981 günlü, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun “Yükseköğretim Kurulunun
görevleri” başlıklı 7. maddesinin itiraz konusu (l) bendi şöyledir:
“l) Rektörlerin disiplin işlemlerini kovuşturmak ve karara bağlamak, öğretim
elemanlarından bu Kanunda öngörülen görevleri yerine getirmekte yetersizliği görülenler
ile bu Kanunla belirlenen yükseköğretimin amaç, ana ilkeleri ve öngördüğü düzene aykırı
harekette bulunanları rektörün önerisi üzerine veya doğrudan, normal usulüne göre,
yükseköğretim kurumları ile ilişkilerini kesmek veya denenmek üzere başka bir
yükseköğretim kurumuna atamak,”
Başvuru kararında, iptali istenilen kuralın Anayasa’nın 2. ve 130. maddelerine aykırı
olduğu ileri sürülmüştür.
IV- İLK İNCELEME
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi uyarınca, Haşim KILIÇ, Osman
Fettah OTO, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ, Zehra Ayla
PERKTAŞ ve Recep KÖMÜRCÜ’nün katılımlarıyla 24.3.2010 gününde yapılan ilk inceleme
145
toplantısında dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine, yürürlüğü
durdurma isteminin esas inceleme aşamasında karara bağlanmasına OYBİRLİĞİYLE karar
verilmiştir.
Başvuru kararı ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu kural, dayanılan
 Uygulanacak Kural Sorunu
Anayasa’nın 152. ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama
Usulleri Hakkında Kanun’un 40. maddesine göre, mahkemeler, bakmakta oldukları davalarda
uygulayacakları kanun ya da kanun hükmünde kararname kurallarını Anayasa’ya aykırı
görürler veya taraflardan birinin ileri sürdüğü aykırılık savının ciddi olduğu kanısına
varırlarsa, o hükmün iptali için Anayasa Mahkemesine başvurmaya yetkilidirler. Ancak, bu
kurallar uyarınca bir mahkemenin Anayasa Mahkemesine başvurabilmesi için elinde
yöntemince açılmış ve mahkemenin görevine giren bir davanın bulunması ve iptali istenen
kuralların da o davada uygulanacak olması gerekmektedir. Uygulanacak yasa kuralları,
davanın değişik evrelerinde ortaya çıkan sorunların çözümünde veya davayı sonuçlandırmada
olumlu ya da olumsuz yönde etki yapacak nitelikte bulunan kurallardır.
İtiraz başvurusunda bulunan Mahkemede bakılmakta olan dava, öğretim üyesi olan
davacının denenmek üzere başka bir yükseköğretim kurumuna atanmasına dair işlemin iptali
istemiyle açılmıştır. Bu nedenle itiraz konusu bendin ilk cümlesinde yer alan ve
Yükseköğretim Kuruluna “Rektörlerin disiplin işlemlerini kovuşturmak ve karara bağlamak”
şeklinde bir görev veren düzenleme, bakılmakta olan davada uygulanacak kural niteliği
taşımamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, 4.11.1981 günlü, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 7.
maddesinin (l) bendinde yer alan “Rektörlerin disiplin işlemlerini kovuşturmak ve karara
bağlamak,” ibaresinin, itiraz başvurusunda bulunan Mahkeme’nin bakmakta olduğu davada
uygulanma olanağı bulunmadığından, bu ibareye ilişkin başvurunun Mahkeme’nin yetkisizliği
nedeniyle REDDİNE, 22.12.2011 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verilmiştir.
B- Sınırlama Sorunu
İtiraz yoluna başvuran mahkemece bakılan davaya konu olayda davacı öğretim üyesi,
denenmek üzere başka bir yükseköğretim kurumuna atanmıştır. İtiraz konusu kuralda ise
denenmek üzere atamanın yanında öğretim elemanlarının yükseköğretim kurumları ile
ilişkilerini kesmek konusunda da Yükseköğretim Kuruluna yetki verilmiştir. Mahkemece
bakılan davaya konu olayda davacı öğretim üyesinin yükseköğretim kurumları ile ilişkisinin
kesilmesi söz konusu değildir. Bu nedenle, 4.11.1981 günlü, 2547 sayılı Yükseköğretim
Kanunu’nun 7. maddesinin (l) bendinin “…öğretim elemanlarından bu Kanunda öngörülen
görevleri yerine getirmekte yetersizliği görülenler ile bu Kanunla belirlenen yükseköğretimin
amaç, ana ilkeleri ve öngördüğü düzene aykırı harekette bulunanları rektörün önerisi üzerine
veya doğrudan, normal usulüne göre, yükseköğretim kurumları ile ilişkilerini kesmek veya
denenmek üzere başka bir yükseköğretim kurumuna atamak,” bölümüne ilişkin esas
incelemenin, bu bölümde yer alan “veya denenmek üzere başka bir yükseköğretim kurumuna
atamak” ibaresi ile sınırlı olarak yapılmasına, 22.12.2011 gününde OYBİRLİĞİYLE karar
verilmiştir.
C- Anayasaya Uygunluk Denetimi
Başvuru kararında, özetle, Anayasa’nın 130. maddesinin dokuzuncu fıkrasında, öğretim
elemanlarının görevleri, unvanları, atama, yükselme ve emeklilikleri, disiplin ve ceza işleri,
malî işler, özlük hakları, öğretim elemanlarının uyacakları koşullar, üniversitelerarası
ihtiyaçlara göre öğretim elemanlarının görevlendirilmesi, öğrenim ve öğretimin hürriyet ve
teminat içinde ve çağdaş bilim ve teknoloji gereklerine göre yürütülmesine ilişkin hususların
146
kanunla düzenleneceği yolunda bir hükme yer verildiği; Anayasa’nın 130. maddesinde
üniversite öğretim üyelerine belirli haklar ve yetkiler tanınmış olduğu, bilimsel özgürlük,
serbestçe araştırmada ve yayında bulunabilme, öğrenim ve öğretimi özgürlük ve güvence
içinde sürdürebilme hak ve yetkilerinin bunlara örnek olarak gösterilebileceği; bu
düzenlemeler dikkate alındığında, öğretim elemanlarının denenmek üzere başka bir
yükseköğretim kurumunda görevlendirilmeleri halinde öğretim üyelerine tanınan
güvencelerin sağlanabilmesi, hukuki güvenliğin oluşturulabilmesi için görevlendirmenin
süresinin, bu süre içinde ilgili hakkında uygulanacak işlemlerin, ilgilinin çalışmalarının ve
faaliyetlerinin izlenmesi yöntem ve esasları ile kadro durumunun ne olacağı konularının
Yasada açıkça düzenlenmesi gerektiği halde bu hususlara 2547 sayılı Yasa’nın itiraz konusu
7/l maddesinde yer verilmediği; ayrıca, 2547 sayılı Yasa’nın 7/l maddesi uyarınca yapılan
atamanın denenmek üzere geçici bir süre görevlendirme mi yoksa naklen atama niteliğinde mi
olduğu hususunun da açıklık taşımadığı; belirtilen nedenlerle itiraz konusu kuralın
Anayasa’nın 130. maddesinin yedinci ve dokuzuncu fıkralarına aykırı olduğu; Anayasa’nın
130. maddesine aykırılık oluşturan kuralın, aynı zamanda Anayasa’nın 2. maddesinde
ifadesini bulan “hukuk devleti ilkesi”ne de aykırılık oluşturduğu iddia edilmiştir.
Anayasa’nın 130. maddesinin dokuzuncu fıkrasında, öğretim elemanlarının atanmaları
ve disiplin işleri de dahil olmak üzere üniversiteler ve öğretim elemanları ile ilgili birçok
hususun kanunla düzenleneceği kuralına yer verilmiştir. Ayrıca 130. maddede, üniversitelerin
bilimsel özerkliğe sahip olmalarına vurgu yapılarak, öğrenim ve öğretimin hürriyet ve teminat
içinde çağdaş bilim ve teknoloji gereklerine göre yürütülmesi gereğine dikkat çekilmiştir.
İtiraz konusu kuralda, “denenmek üzere atama” işleminin öğretim elemanlarına hürriyet
ve teminat teşkil edebilecek şekilde düzenlenmemiş olduğu görülmektedir. Denenmek üzere
atama işlemini gerektiren ve Yasada “düzene aykırı hareket etme” şeklinde ifadelendirilen
eylemin ya da “yetersizlik” şeklinde ifadelendirilen olgunun hangi hallerde ortaya çıkacağı ve
sayılan bu durumların nasıl tespit edileceğinin açıkça ve öngörülebilir biçimde
düzenlenmesine ihtiyaç bulunmaktadır. Ayrıca, “denenmek üzere atama” işlemi, itiraz konusu
kuralda bu şekilde adlandırılmasa bile özü itibariyle bir tür disiplin cezası niteliğini
taşımaktadır. Bu nedenle, denenmek üzere atama işlemini düzenleyen kurallarda, savunma
hakkı başta olmak üzere disiplin ve ceza işleri bağlamında öğretim elemanlarına tanınmış hak
ve güvencelere yer verilmesi gerekmektedir. İtiraz konusu yasa kuralı ise belirtilen bu
gereklilikleri karşılamamaktadır. Keza, denenmek üzere başka bir yükseköğretim kurumuna
atanan öğretim elemanın hangi süreyle atandığının belli olmaması, bu yolla atanan kişinin hak
ve yükümlülüklerinin ve deneme sürecinin takip ve sonlandırılmasına ilişkin usul ve esasların
Yasada gösterilmemiş olması da Anayasa’nın 130. maddesinin dokuzuncu fıkrası ile
bağdaşmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle kural, Anayasa’nın 2. ve 130. maddelerine aykırıdır, iptali gerekir.
VI- YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI İSTEMİ
4.11.1981 günlü, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 7. maddesinin (l) bendinde
yer alan “veya denenmek üzere başka bir yükseköğretim kurumuna atamak” ibaresinin
yürürlüğünün durdurulması isteminin, koşulları oluşmadığından REDDİNE, 22.12.2011
gününde OYBİRLİĞİYLE karar verilmiştir.
VII- SONUÇ
4.11.1981 günlü, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 7. maddesinin (l) bendinde
yer alan “veya denenmek üzere başka bir yükseköğretim kurumuna atamak” ibaresinin
Anayasa’ya aykırı olduğuna ve İPTALİNE, 22.12.2011 gününde OYBİRLİĞİYLE karar
verildi.
Başkan
Başkanvekili
147
Üye
Haşim KILIÇ
Alparslan ALTAN
Fulya KANTARCIOĞLU
Üye
Ahmet AKYALÇIN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Üye
Zehra Ayla PERKTAŞ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECİPOĞLU
Üye
Hicabi DURSUN
Üye
Üye
Erdal TERCAN
[R.G 25 Ocak 2012 – 28184]
—— • ——
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Danıştay Onbirinci Dairesi
İTİRAZIN KONUSU : 31.5.2006 günlü, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık
Sigortası Kanunu’nun 101. maddesinde yer alan “…bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla
ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde görülür” bölümünün, Anayasa’nın 2.,
37., 125. ve 155. maddelerine aykırılığı savıyla iptali ve yürürlüğünün durdurulması istemidir.
 OLAY
Emekli Sandığı tarafından 2001 yılında bağlanan yetim aylığının, idareden kaynaklanan
hata nedeniyle fazla ödendiğinin tespit edilmesi üzerine, fazla tutarın kesileceğine ilişkin
işlemin iptali istemiyle İdare Mahkemesi’nde açılan davanın görev yönünden reddi yolundaki
kararın temyiz incelemesinde, itiraz konusu kuralın Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan
Danıştay Onbirinci Daire iptali için başvurmuştur.
“Anayasanın 2. maddesinde belirtilen sosyal devlet, bireyin huzur ve gönencini
gerçekleştiren ve güvenceye alan, kişi ve toplum arasında denge kuran, emek ve sermaye
ilişkilerini dengeli olarak düzenleyen, çalışanların insanca yaşaması ve çalışma yaşamının
kararlılık içinde gelişmesi için sosyal, ekonomik ve mali önlemleri alarak çalışanları koruyan,
işsizliği önleyici ve ulusal gelirin adalete uygun biçimde dağılmasını sağlayıcı önlemleri alan
devlettir.
Anayasa Mahkemesi’nin konuya ilişkin kararlarına egemen olan görüşe göre de, sosyal
devletin görevi, kişinin onurlu bir yaşam sürdürmesi ve maddi ve manevi varlığını bu yönde
geliştirmesi için gerekli koşulları oluşturmak, güçsüzleri güçlüler karşısında koruyarak gerçek
eşitliği, yani sosyal adaleti, sosyal gönenci, sosyal güvenliği ve toplumsal dengeyi
sağlamaktır.
148
Anayasa’nın 60. maddesinde, “Herkes sosyal güvenlik hakkına sahiptir. Devlet, bu
güvenliği sağlayacak gerekli önlemleri alır ve teşkilatı kurar.” Kuralına yer verilmiş olup
maddede, sosyal güvenlik, bireyler yönünden “hak”, Devlet yönünden “ödev” olarak
öngörülmüştür. Anayasa koyucu, Devlet’i yalnızca sosyal güvenliği sağlayacak önlemleri
almak ve gerekli örgütü kurmakla görevlendirmemiş, aynı zamanda bunu Devlet’in
yükümlülüğü olarak düzenlemiştir.
Sosyal güvenlik hakkının, yurttaşlarının sosyal durumu ve gönenciyle ilgilenen, onlara
insanlık onuruna yaraşır asgari yaşama düzeyi sağlayan “sosyal devletin gereği ve zorunlu
sonucu olduğu, sosyal güvenliğin sağlanmasının Devlete Anayasa ile verilen ve yerine
getirilmesi zorunlu bulunan bir kamu hizmeti olduğu kuşkusuzdur.
5502 sayılı Kanun ile kurulan Sosyal Güvenlik Kurumu, Devletin sosyal güvenlik
ödevini yerine getirmek üzere kurulmuş, kamu tüzel kişiliğini haiz bir kamu kurumudur.
Anayasanın 123. maddesinin 3. fıkrasında, ,:kamu tüzel kişiliği ancak kanunla veya
kanunun açıkça verdiği yetkiye dayanılarak kurulur.” Hükmüne yer verilmiş olup, genel
olarak kamu tüzel kişileri, Devlet tarafından kamu yararının gerçekleştirilmesi amacıyla
kurulan, kamu gücü ayrıcalıklarıyla donatılan tüzel kişilerdir. Bu tüzel kişilerin özel hukuk
tüzel kişilerinden farklı olarak üstün ve ayrıcalıklı yetkilere sahip olmasıyla güdülen amaç
kamu yararının sağlanması ve kamu hizmetinin en iyi şekilde yerine getirilmesidir.
Bu bağlamda, Sosyal Güvenlik Kurumunun kurulmasına ilişkin 5502 sayılı Kanunun ve
bu Kanun uyarınca kurulan Kurumun, sosyal güvenlik hizmetlerini yerine getirirken
uygulayacağı 5510 sayılı Kanun hükümlerinin irdelenmesi gerekmektedir.
5510 sayılı Kanun ile Devlet memurları ve diğer kamu görevlileri, hizmet akdine dayalı
ücretle çalışanlar, tarımsal işlerde ücretle çalışanlar, kendi hesabına çalışanlar ve tarımsal
alanda kendi hesabına çalışanları kapsayan beş ayrı emeklilik rejiminin, aktüeryal olarak hak
ve yükümlülüklerin eşit olacağı tek emeklilik rejiminde buluşturulması amaçlanmaktadır.
Yasa, sosyal sigortalar ile genel sağlık sigortasından yararlanacak kişileri, işverenleri
sağlık hizmeti sunucularını, bu Yasa’nın uygulanması yönünden gerçek kişiler ile her türlü
kamu ve özel hukuk tüzel kişilerini ve tüzel kişiliği olmayan diğer kurum ve kuruluşları
kapsamaktadır.
Yasada, sosyal sigortalar ile genel sağlık sigortası yönünden kişileri güvenceye alacak
düzenlemelere yer verilmektedir. Bu bağlamda, Yasa’da, sosyal sigortalardan yararlanacak
kişiler ve sağlanacak haklar, bu haklardan yararlanma koşulları, finansman ve karşılanma
yöntemleri belirlenmekte, sosyal sigortaların ve genel sağlık sigortasının işleyişine ilişkin ilke
ve yöntemler yer almaktadır.
20.5.2006 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5502 sayılı Sosyal
Güvenlik Kurumu Kanunu’nun 1. maddesinde, Sosyal Güvenlik Kurumu’nun kamu tüzel
kişiliğini haiz olduğu, 28. maddesinde, kurum hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli
görevlerin 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu hükümlerine tabi olarak istihdam edilen
personel tarafından yürütüleceği, 29. maddesinde, kurum kadrolarının tespiti, ihdası,
kullanılması ve iptali ile kadrolara ilişkin diğer hususlarda 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü
Hakkında Kanun Hükmünde Kararname hükümlerinin uygulanacağı, 35. maddesinde
kurumun malları, alacakları ve banka hesaplarının, 2004 sayılı Kanun ve 6183 sayılı Kanun
bakımından Devlet malı hükmünde olduğu, alacaklarının imtiyazlı alacaklar olduğu ve
kurumun taşınır ve taşınmazları ile bankalardaki mevduatları dahil her türlü alacaklarının
haczedilemeyeceği hükme bağlanmıştır.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu genel olarak
incelendiğinde ise, sosyal sigorta ve genel sağlık sigortasından yararlandırılmaya ilişkin
hükümlerin emredici nitelikte olduğu görülmektedir. Nitekim, anılan Kanunun 7. maddesinde,
sigortalılığın Kanunda öngörülen biçimde çalışmaya başlama ya da statüye geçmekle
kendiliğinden başlayacağı, 12. maddesinde, işyeri, işyerinin bildirilmesi, devri, intikali ve
149
nakline ilişkin bilgileri kuruma bildirmenin zorunlu olduğu, 11. maddesinde belirtilen
yükümlülükleri yerine getirmeyenler hakkında 102. madde uyarınca idari para cezası
uygulanacağı, 92. maddesinin 1. fıkrasında, kısa ve uzun vadeli sigorta kapsamındaki kişilerin
sigortalı ve genel sağlık sigortalısı olması, genel sağlık sigortası kapsamındaki kişilerin ise
genel sağlık sigortalısı olmasının zorunlu olduğu, bu Kanunda yer alan sigorta hak ve
yükümlülüklerini ortadan kaldırmak, azaltmak, vazgeçmek veya başkasına devretmek için
sözleşmelere konulan hükümlerin geçersiz olduğu, 98. maddesinde, sosyal sigortalara, özel
sigortalar konusundaki yasa hükümlerinin uygulanmayacağı, 102. maddesinde, prim borcunu
ödemeyen veya yasanın öngördüğü yükümlülükleri yerine getirmeyenler hakkında Kurumun
idari para cezası verme yetkisine sahip olduğu, 92. maddesinin 2. fıkrasında, prim borcunu
gösteren ve Kurumca düzenlenen belgelerin, resmi makamların usulüne göre verdikleri
belgeler niteliğinde olduğu, 92. maddesinin 3. fıkrasında, sigortalılığın bu Kanunda sayılan
sigortalı sayılma şartlarının kaybedilmesi veya ölüm halinde sona ereceği, 96. maddesinde ise,
Kurumca işverenlere, sigortalılara, isteğe bağlı sigortalılara gelir veya aylık almakta olanlara
ve bunların hak sahiplerine, genel sağlık sigortalılarına ve bunların bakmakla yükümlü olduğu
kişilere, fazla veya yersiz olarak yapıldığı tespit edilen bu Kanun kapsamındaki her türlü
ödemelerin, ilgililerin Kurumdan alacağı varsa bu alacaklarından mahsup edileceği kurala
bağlanmıştır.
Bu Kanun maddelerinden de anlaşılacağı üzere, kamu tüzel kişisi olduğu kuruluş
yasasında açıkça belirtilen Sosyal Güvenlik Kurumunun, Devletin Anayasada işaret edilen
sosyal güvenliğe ilişkin ödev ve yükümlülüklerini, (kamu hizmetini) yerine getirmek için
kamu gücü ayrıcalıklarıyla donatılan, yasa gereği kendiliğinden ve zorunlu olarak sigortalı
kapsamına alınanların hukuki statülerinde tek taraflı değişiklik yapmaya yetkili bir kamu tüzel
kişisi olduğu ve dolayısıyla bu kişiler hakkında tesis ettiği tüm işlemlerin idari işlem
niteliğinde olduğu açıktır.
Tarafların serbest iradeleriyle belirlenmiş hukuki ilişkilerin bulunmadığı idare
hukukunda, kanunla önceden belirlenmiş statüler mevcuttur, idare hukukunda, özel hukuktan
farklı olarak kamu yararı amacıyla idare kamu gücünü kullanarak kişilerin hukuki statüsünde
tek taraflı olarak değişiklikler yapabilir. Bir idari işlemin yapılabilmesi için o işlemin ilgilisi
tarafından kabul edilmesine gerek yoktur, idarenin tesis ettiği idari işlemler, ilgili kişi istese
de istemese de hukuki sonuçlarını doğurur.
5510 sayılı Kanunun kapsamında bulunanlar, isteklerine bakılmaksızın kendiliğinden ve
zorunlu olarak sigortalı ve genel sağlık sigortalısı statüsüne girerler. Bu statü uyarınca,
ödeyecekleri primler, primlerin oranları, çalışma süresi gibi yükümlülükleri ile bu
yükümlülükleri yerine getirmeleri sonucu elde edecekleri yaşlılık veya malullük aylığından
faydalanma ve sağlık sigortasından yararlanma gibi hakları önceden belirlenmiştir, ilgililer
sigorta türlerinden (5510 sayılı Kanunun 4/l-a.b ve c kapsamında sigortalı olma yönünden)
istediklerini seçme hakkına sahip olmadıkları gibi hangi kapsamda sigortalı sayılacakları da
Kanunla önceden belirlenmiştir.
Anayasa’da Türkiye Cumhuriyetinin demokratik bir hukuk devleti olduğu
vurgulanırken, Devlet içinde tüm kamusal yaşam ve yönetimin yargı denetimine bağlı olması
amaçlanmıştır. Çünkü yargı denetimi hukuk devletinin olmazsa olmaz koşuludur.
Anayasa’nın 125. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “idarenin her türlü eylem ve
işlemlerine karşı yargı yolu açıktır” kuralıyla amaçlanan etkili bir yargısal denetimdir. Bu
kural, idarenin kamu hukuku ya da özel hukuk alanına giren tüm eylem ve işlemlerini
kapsamaktadır.
Tarihsel gelişime paralel olarak Anayasa’da adli ve idari yargı ayrımına gidilmiş, kimi
maddelerinde bu ayrıma ilişkin kurallar yer almıştır. Anayasa’nın 125. maddesinin birinci
fıkrasındaki “idarenin her türlü eylem ve işlemlerine karşı yargı yolu açıktır”, 140.
maddesinin birinci fıkrasındaki “Hakimler ve savcılar adli ve idari yargı hakim ve savcıları
150
olarak görev yaparlar”, 142. maddesindeki “mahkemelerin kuruluşu, görev ve yetkileri,
işleyişi ve yargılama usulleri kanunla düzenlenir” ve 155. maddesinin birinci fıkrasındaki
“Danıştay, idari mahkemelerce verilen ve kanunun başka bir idari yargı merciine bırakmadığı
karar ve hükümlerin son inceleme merciidir. Kanunla gösterilen belli davalara da ilk ve son
derece mahkemesi olarak bakar” biçimindeki düzenlemeler idari-adli yargı ayrılığının
kurumsallaştığının kanıtıdır. Kural olarak, idarenin kamu gücü kullandığı kamu hukuku
alanına giren işlem ve eylemlerinin idari yargı, özel hukuk alanına giren eylem ve işlemlerinin
ise adli yargı denetimine tabi olacağı Anayasa’nın “Kanuni hakim güvencesi” başlıklı 37.
maddesinde belirtilen, “Hiç kimse kanunen tâbi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne
çıkarılamaz.” Amir hükmünün zorunlu sonucudur.
Anayasanın yürütme bölümünde yer alan 125. maddesinin ilk fıkrasından sonra gelen
fıkraları idari yargı sisteminde geçerli olan ilkeleri belirlemekte olup, sözü edilen fıkralarda
değinilen idari işlemlere karşı açılacak davalarda sürenin yazılı bildirim tarihinden itibaren
başlaması, idari eylem ve işlem niteliğinde veya idarenin takdir yetkisini kaldıracak biçimde
yargı kararı verme yasağı, yürütmenin durdurulması kararı verilebilmesi için gerekli olan
koşullar, yürütmenin durdurulması kararına getirilebilecek sınırlamalar ve idarenin verdiği
zararı ödeme yükümlülüğü, ağırlıklı olarak adli yargı sistemi için değil, idari yargı sistemi için
geçerli olan temel ilkelerdir.
Anayasa’nın belirlemiş olduğu bu kurallar, İdari Yargılama Usulü Kanununda da yer
alan idari yargılama usul ve esaslarının ana kurallarıdır. Anayasanın değişik maddelerinde
kurumsallaşan ve 125. ile 155. maddelerinde belirtilen idari – adli yargı ayrımına ilişkin
düzenlemeler nedeniyle idari yargının görev alanına giren bir uyuşmazlığın çözümünde adli
yargının görevlendirilmesi konusunda yasa koyucunun takdir yetkisi bulunmamaktadır.
Öte yandan, Anayasanın 157. maddesinin birinci fıkrasında “Askeri Yüksek idare
Mahkemesi, askerî olmayan makamlarca tesis edilmiş olsa bile, asker kişileri ilgilendiren ve
askerî hizmete ilişkin idarî işlem ve eylemlerden doğan uyuşmazlıkların yargısal denetimini
yapan ilk ve son derece mahkemesidir” kuralına yer verilmek suretiyle, özel görevli bir idari
yargı yeri olan Askerî Yüksek idare Mahkemesinin görev alanı anayasal güvenceye
kavuşturulmuştur. Bu bağlamda, asker kişileri ilgilendirmeyen ve askeri hizmete ilişkin
olmayan idarî eylem ve işlemlerin yargısal denetiminin de Danıştay’da ya da öteki idari yargı
yerlerinde yapılacağı sonucuna ulaşılacağı açıktır.
Kamu kurum ve kuruluşlarının kamu hizmetleriyle veya bu hizmetlerin yürütülmesiyle
ilgili kararları idarî nitelik taşıyan kararlardır. Anayasanın 155. maddesinin birinci fıkrasında,
“Danıştay, idarî mahkemelerce verilen ve kanunun başka bir idarî yargı merciine bırakmadığı
karar ve hükümlerin son inceleme merciidir” kuralına yer verilerek Danıştay’ın görevi açık ve
kesin bir biçimde belirlenmiştir. Kuralın açıklığı ve kesinliği karşısında, Danıştay’ın görev
alanına giren bir uyuşmazlığın çözümünün adlî yargı yerine bırakılması konusunda yasama
organının takdir yetkisine ve seçme hakkına sahip olduğunu ileri sürmek mümkün değildir.
Tersi durum, Anayasa’nın “Kanunî hakim güvencesi” başlıklı 37. maddesinin birinci
fıkrasındaki buyurucu kurala aykırılık oluşturur.
Anayasa Mahkemesinin 22.5.1976 tarih ve E:1976/1, K:1976/28 sayılı kararında
belirtildiği üzere, adlî yargının amacı, taraflar arasındaki uyuşmazlığın hak ve nesafet
kurallarına göre çözülerek haksızlığın giderilmesi ve varsa zararın tazmin ettirilmesi olduğu
halde, idarî yargı denetiminin ana ereği, idarenin, hukuk alanı ve kanun çerçevesi içinde
kalmasını sağlamaktır. Başka bir anlatımla, idari yargı denetiminin amacı, idarenin kanunların
verdiği yetkileri aşması veya kötüye kullanması ya da hukuka aykırı işlem tesis etmesi veya
eylemde bulunması hallerinde bu işlemleri iptal etmek veya hukuka aykırı eylem nedeniyle
ilgililere verilen zararın tazminine hükmetmek suretiyle idareyi hukuk alanı içinde kalmaya
zorlamaktır. Hukuka aykırı olması nedeniyle bir idarî işlemin iptal edilmesine ilişkin karar,
geçmişe yürür, yani sakat idarî işlemin yapıldığı andan itibaren hüküm ifade eder. Bundan
151
dolayı iptal hükmü idareye iptal edilen idarî işlemden önce mevcut olan ve bu işlemle
değiştirilmiş bulunan hukukî durumu aynen iade etme zorunluluğunu yükler.
Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından, 5510 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması
sonucu tesis edilen işlemlere karşı iş mahkemelerinde açılan davalar, “tespit” ve “eda” davası
niteliğinde olup, bu davalar sonucunda hukuka aykırı işlemler iptal edilmediğinden, hukuk
aleminde varlığını sürdürmektedir. Davanın kabulü veya reddi şeklindeki mahkeme kararları
taraflar arasındaki uyuşmazlığın hak ve nesafet kurallarına göre çözümünü sağlamaktadır.
Dolayısıyla idarî yargının varlık nedeni olan idarenin hukuka aykırı işlem ve eylemlerinden
ilgilileri koruma amacı ve idarenin hukuk alanı ve kanun çerçevesi içinde kalmasını
sağlamaya yönelik amaç bu tür kararlarla gerçekleşmemektedir.
İdari yargının görev alanı belirlenirken, kişiler hakkında tesis edilen işlem ile bu işlemin
dayanağı olan yasa kuralının niteliği ve işlemi tesis eden idarenin hukuki statüsünün bir bütün
olarak değerlendirilmesi gerekmektedir.
5510 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden önce, hizmet akdine dayalı olarak bir
işverene bağımlı çalışan ve sosyal güvence yönüyle Sosyal Sigortalar Kurumuna tabi bulunan
işçiler ile kendi adlarına bağımsız olarak çalışan ve sosyal güvence yönüyle Bağ-Kur’a tabi
olan sigortalılar ve kamu idarelerinde çalışan ve sosyal güvence yönüyle Emekli Sandığına
tabi olan memur ve diğer kamu görevlileri çalışma hayatlarında kendilerine uygulanan
mevzuatın niteliği gözetilmeksizin Sosyal Güvenlik Kurumunun kurulması ile tek bir sosyal
güvence altında birleşmiştir.
Anayasa’nın 2. ve 60. maddeleri uyarınca, bireylerin sosyal güvenlik hakkını
sağlayacak sosyal güvenlik teşkilatının kurulması zorunluluğu karşısında, kanunla kurulan ve
kamu tüzel kişiliğini haiz bulunan Sosyal Güvenlik Kurumu kendisine yasa ile verilen kamu
hizmetini yerine getirirken yasa gereği zorunlu olarak sigortalı olanlar hakkında tesis ettiği
işlemlerde üstün ve ayrıcalıklı yetkilerini kullanmak suretiyle hukuki statülerinde tek taraflı
olarak değişiklik yapma yetkisine sahiptir. 5510 sayılı Kanunun 98. maddesinde, “...bu
Kanunda hüküm bulunmayan hallerde özel sigortalara ilişkin hükümler, bu Kanun
hükümlerinin uygulanmasında dikkate alınmaz.” Ve 99. maddesinde, “Sosyal güvenlik hak ve
yükümlülükleri ile ilgili yapılacak her türlü kanunî düzenlemeler bu Kanunda yapılır.”
Kurallarına yer verilerek sosyal sigorta işlemleri hakkında kamu hukukuna özgü kuralları
içeren 5510 sayılı Kanunun bu Kanun kapsamında bulunan kişilere uygulanması
öngörülmüştür.
Öte yandan, 5510 sayılı Kanun kapsamına alınan kişilerin çalışma hayatlarında tabi
oldukları hukuki statülerini gözeterek Kurum tarafından tesis edilen idari işlemlere karşı
açacakları davaların görüm ve çözümünü farklı yargı yerlerine tabi kılmak, idari işlemleri
ilgili bireylere göre ayrıştırmak sonucunu doğurur ki bu sonucun, kamu hizmeti kuramıyla
bağdaştırılması olanaksızdır.
Uyuşmazlık konusu olayda, davalı idarenin bilgisayar sisteminden kaynaklanan bir hata
nedeniyle, davacıya vefat eden babasından dolayı bağlanan yetim aylığının, fazla ödendiğinin
tespiti üzerine 5510 sayılı Kanunun 96. maddesi ve bu madde hükmü uyarınca yürürlüğe
konulan “Fazla ve Yersiz Ödemelerin Tahsiline ilişkin Usul ve Esaslar Hakkında
Yönetmelik”in 10. maddesi uyarınca, 11.173,95-TL borç çıkartılmış ve 2009 yılı Ağustos
ayından itibaren yetim aylığından ¼ oranında kesinti yapılmak suretiyle tahsil yoluna
gidileceği hususunda davalı idarece kamu gücü kullanılarak tesis edilmiş bulunan bir idari
işlem davaya konu edilmiştir.
Bu itibarla Sosyal Güvenlik Kurumunca kamu hizmeti yerine getirilirken kamu gücü
kullanılarak 5510 sayılı Kanun kapsamında bulunan sigortalılar hakkında tesis edilen tüm
işlemler idari işlem niteliğinde bulunduğundan ve bu işlemler nedeniyle idare ile ilgililer
arasında çıkan uyuşmazlıkları çözmekle görevli yargı yeri Anayasal düzenlemelere göre idari
yargı olduğundan, 5510 sayılı Kanunun 101. maddesinde yer alan “bu Kanun hükümlerinin
152
uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde görülür” tümcesinin
Anayasa’nın 2., 37., 125., ve 155. maddelerine aykırı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; Anayasanın 152. ve 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin
Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 28. maddesinin birinci fıkrası gereğince,
5510 sayılı Kanunun “Uyuşmazlıkların çözüm yeri” başlıklı 101. maddesinde yer alan “bu
Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde
görülür” tümcesinin Anayasa’nın 2., 37., 125., ve 155. maddelerine aykırı olduğu kanısına
ulaşılması nedeniyle tümcenin iptali ve yürürlüğünün durdurulması istemiyle Anayasa
Mahkemesine başvurulmasına, dosyada bulunan belgelerin onaylı birer örneğinin Anayasa
Mahkemesi Başkanlığı’na gönderilmesine, 24.02.2010 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.”
31.5.2006 günlü, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun
itiraz konusu kuralı içeren 101. maddesi şöyledir:
“Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, bu Kanun hükümlerinin
uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde görülür.”
Başvuru kararında, Anayasa’nın 2., 37., 125. ve 155. maddelerine dayanılmıştır.
IV- İLK İNCELEME
Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi uyarınca, Haşim KILIÇ, Osman
Fettah OTO, Serdar ÖZGÜLDÜR, Şevket APALAK, Serruh KALELİ, Zehra Ayla
PERKTAŞ ile Engin YILDIRIM’ın katılımlarıyla yapılan ilk inceleme toplantısında: Dosyada
eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine, yürürlüğü durdurma isteminin esas
inceleme aşamasında karara bağlanmasına, 22.9.2010 gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.
A- Anlam ve Kapsam
5510 sayılı Kanun, sosyal sigortalar ile genel sağlık sigortası bakımından kişileri
güvence altına almak; bu sigortalardan yararlanacak kişileri ve sağlanacak hakları, bu
haklardan yararlanma şartları ile finansman ve karşılanma yöntemlerini belirlemek; sosyal
sigortaların ve genel sağlık sigortasının işleyişi ile ilgili usûl ve esasları düzenlemek amacıyla
getirilmiştir. Kanun, sosyal sigortalar ile genel sağlık sigortasından yararlanacak kişileri,
işverenleri, sağlık hizmeti sunucularını, bu Kanunun uygulanması bakımından gerçek kişiler
ile her türlü kamu ve özel hukuk tüzel kişilerini ve tüzel kişiliği olmayan diğer kurum ve
kuruluşları kapsamaktadır.
5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu’yla, 5434 sayılı Emekli Sandığı
Kanunu’nun bazı maddeleri yürürlükten kaldırılmış, kamu tüzel kişiliğine sahip Türkiye
Cumhuriyeti Emekli Sandığı, © işleme gerek kalmaksızın, bu Kanunun yürürlük tarihi
itibarıyla, görevleri ile birlikte, 1. maddeye dayanılarak kurulan kamu tüzel kişiliğine sahip
Sosyal Güvenlik Kurumuna devredilmiştir.
5510 sayılı Kanunla 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu, 1479 sayılı Esnaf ve
Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanunu, 2925 sayılı
Tarım İşçileri Sosyal Sigortalar Kanunu, 2926 sayılı Tarımda Kendi Adına ve Hesabına
Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kanunu ve 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı
Kanunu kapsamında bulunanlar, geçici maddelerle korunan haklar dışında, sosyal güvenlik ve
sağlık hizmetleri yönünden yeni bir sisteme bağlı tutulmuş ve 5510 sayılı Kanun’un
yürürlüğünden sonra göreve başlayanlar yönünden, prim esasına dayalı sigorta sistemine
153
geçilmiştir. Bu sistemle, devlet memurları ve diğer kamu görevlileri, hizmet akdine göre
ücretle çalışanlar, tarım işlerinde ücretle çalışanlar, kendi hesabına çalışanlar ve tarımda kendi
hesabına çalışanları kapsayan beş farklı emeklilik rejimi, aktüeryal olarak hak ve
yükümlülükler yönünden tek bir sosyal güvenlik sistemi altında toplanmıştır.
5510 sayılı Kanun’un iptali için açılan iki ayrı iptal davası birleştirilmiş ve Anayasa
Mahkemesi’nin 15.12.2006 günlü, E.2006/111, K.2006/112 sayılı kararıyla, anılan Kanun’un
birçok maddesiyle birlikte, bu Kanun’un yürürlük tarihinden önce 5434 sayılı T.C. Emekli
Sandığı Kanunu hükümlerine tâbi olarak görev yapmakta olan memurlar ve diğer kamu
görevlilerini diğer sigortalılarla aynı sisteme tâbi kılan hükümlerin iptaline karar verilmiştir.
İptal kararını takiben kabul edilen 17.4.2008 günlü, 5754 sayılı “Sosyal Sigortalar Ve Genel
Sağlık Sigortası Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik
Yapılmasına Dair Kanun” ile Anayasa Mahkemesi iptal kararı doğrultusunda 5510 sayılı
Kanunda düzenlemeler yapılmış ve anılan Kanun’a eklenen Geçici 1 inci ve Geçici 4 üncü
maddelerle 5754 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği tarih itibariyle bu Kanun’un 4 üncü
maddesinin birinci fıkrasının © bendi kapsamına alınanlar ile bunların dul ve yetimleri
hakkında, bu Kanunla yürürlükten kaldırılan hükümleri de dahil 5434 sayılı Kanun
hükümlerine göre işlem yapılacağı hüküm altına alınmıştır. Diğer bir deyişle, 5754 sayılı
Kanun’un yürürlüğe girmesinden önce memur ve diğer kamu görevlisi olarak çalışmakta
olanlar, evvelce olduğu gibi 5434 sayılı Kanun hükümlerine tâbi olacaklar ve bunların
emeklilikleri bakımından da aynı Kanun hükümleri uygulanmaya devam edecek; ancak 5754
sayılı Kanun’un yürürlüğe girmesinden sonra memur ve diğer kamu görevlisi olarak
çalışmaya başlayanlar ise 5510 sayılı Kanun’un 4/c maddesi uyarınca, bu Kanun hükümlerine
tâbi sigortalı sayılacak ve haklarında 5434 sayılı Kanun değil 5510 sayılı Kanun’un
öngördüğü kural ve esaslar uygulanacak; ihtilaf halinde de adli yargı görevli bulunacaktır.
5754 sayılı Kanun’un yürürlüğüyle birlikte, artık sosyal sigortacılık esasına göre
faaliyet gösteren ve yaptığı, tesis ettiği işlem ve muameleler idari işlem sayılamayacak bir
sosyal güvenlik kurumunun varlığından söz etmek gerekli bulunmaktadır. 5754 sayılı
Kanun’un yürürlüğe girmesinden önce iştirakçi sıfatıyla çalışmakta olan memurlar ve diğer
kamu görevlileri ile emekli sıfatıyla 5434 sayılı Kanun’a göre emekli, dul ve yetim aylığı
almakta olanlar ve ayrıca memurlar ve diğer kamu görevlilerinden ileride emekliliğe hak
kazanacaklar yönünde ise Sosyal Güvenlik Kurumu’nun tesis edeceği işlem ve yapacağı
muameleler “idari işlem” niteliğini korumaya devam edecek bunlara ilişkin ihtilaflarda da
evvelce olduğu gibi idari yargı yeri görevli olmaya devam edecektir.
5754 sayılı Kanunla değişik 5510 sayılı Kanun’un sistematiğinde sosyal
sigortalardan yararlanacak kişiler ve sağlanacak haklar, bu haklardan yararlanma
koşulları, finansman ve karşılanma yöntemleri belirlenmekte, sosyal sigortaların ve
genel sağlık sigortasının işleyişine ilişkin ilke ve yöntemler yer almaktadır. 5502 sayılı
Kanunda, Sosyal Güvenlik Kurumu’nun, “bu Kanunda hüküm bulunmayan durumlarda özel
hukuk hükümlerine tâbi” olduğu belirtilmiştir.
İtiraz konusu kuralın yer aldığı 101. maddede, 5510 sayılı Kanunun uygulanmasından
doğan uyuşmazlıkların çözüm yeri konusunda genel bir hüküm getirilmiştir. Maddeye göre,
bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla
ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde görülecektir. Maddede, “bu Kanunda
aksine hüküm bulunmayan haller” sözcükleri kullanılmak suretiyle, getirilen genel kuralın
istisnaları, genel gönderme yoluyla gösterilmiştir.
5510 sayılı Kanun’un 102. maddesinde, aynı Kanunda öngörülen bazı yükümlülüklerin
zamanında ya da usulünce yerine getirilmemesi halinde Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından
verilecek idarî para cezaları ile ilgili hükümler düzenlenmiştir. Maddenin dördüncü
154
fıkrasında, bu cezaların ne şekilde tahakkuk edeceği, ödeneceği, buna karşı ödeme süresi
içinde Kuruma itiraz edilebileceği, itirazın takibi durduracağı, itirazın reddi üzerine de kararın
tebliğ tarihinden itibaren otuz gün içinde yetkili “idare mahkemesi”ne başvurulabileceği
belirtilmiştir. 102. maddenin dördüncü fıkrasının dördüncü cümlesi, yapılan itiraz başvurusu
incelenmiş ve Anayasa Mahkemesi’nin 20.10.2011 günlü, E.2010/55, K.2011/140 sayılı
kararıyla Anayasa’ya aykırılık savı reddedilmiştir.
İş mahkemeleri, iş hukukundan doğan uyuşmazlıklara bakmak üzere 5521 sayılı İş
Mahkemeleri Kanunu’na dayanılarak kurulmuştur. İptali istenilen kuralda, Sosyal Güvenlik
Kurumu’nun prim ve diğer alacaklarının hesaplanması, sigortalı olma hakkının kazanılması
ya da kaybedilmesi, ihbar, kıdem ve diğer tazminatlardan doğan uyuşmazlıklar sonucunda
hükmolunan miktarların ve bunlara uygulanacak faiz oranlarının hesaplanması gibi kendi
içinde bütünlük ve ihtisas gerektiren konular, iş hukuku ile de yakından bağlantılı
ihtisaslaşmış bu mahkemelere bırakılmıştır.
B- Anayasa’ya Aykırılık Sorunu
Başvuru kararında, sosyal hukuk devletinde sosyal güvenliğin, bireyler yönünden hak
olarak öngörüldüğü, bireylere sağlanan bu anayasal güvencenin yaşama geçirilebilmesi için
devletin tüm çalışanlara sosyal güvenlik hakkını sağlamak ve bunun için gerekli önlemleri
almakla yükümlü olduğu, devlete Anayasa ile verilen bu zorunlu kamu hizmetinin kamu
tüzelkişiliğine sahip Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından yerine getirildiği, kamu yararının
gerçekleştirilmesi amacıyla kurulan Kurumun kamu gücüyle üstün ve ayrıcalıklı yetkilerle
donatıldığı, 5510 sayılı Kanunda sosyal sigortadan yararlanmaya ilişkin hükümlerin emredici
nitelikte olduğu ve tek taraflı olarak değiştirilebileceği, idarenin tesis ettiği işlemlerin kişiler
yönünden hukuksal sonuç doğuracağı, sigortalılığın isteğe bağlı olmayıp zorunlu olduğu,
Anayasa’da idarî ve adlî yargı ayrımına gidildiği, kanunî hakim güvencesinin de bu ayrımı
gerektirdiği, idarî işlemlere karşı açılacak davalarda idarî yargının görevli olacağı, bu konuda
kanun koyucunun takdir yetkisinin bulunmadığı, idarî yargının görev alanı belirlenirken,
kişiler hakkında tesis edilen işlem ile bu işlemin dayanağı olan kuralın niteliği ve
işlemi tesis eden idarenin hukuki statüsünün bir bütün olarak değerlendirilmesi ve
sosyal güvenlik işlemleri hakkında
kamu hukukuna özgü kuralların uygulanması
gerektiği, bu nedenlerle itiraz konusu kuralın Anayasa’nın 2., 37., 125. ve 155. maddelerine
aykırı olduğu ileri sürülmüştür.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 1.10.2008 günü
yürürlüğe giren “Uyuşmazlıkların Çözüm Yeri” başlıklı 101. maddesinde, bu Kanunda aksine
hüküm bulunmayan hallerde, bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan
uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği belirtilmiştir; bu hükümle, Kanunun 102.
maddesindeki idarî para cezalarıyla ilgili davaların idare mahkemelerinde görülmesi dışında,
Kanun kapsamındaki tüm uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görülmesi öngörülmüştür.
Anayasa’nın, Cumhuriyetin niteliklerinin belirlendiği 2. maddesinde, Türkiye
Cumhuriyeti’nin insan haklarına saygılı, başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan,
demokratik, lâik, sosyal bir hukuk devleti olduğu vurgulanmıştır. Hukuk devleti, insan
haklarına saygılı ve bu hakları koruyucu adaletli bir hukuk düzeni kuran ve bunu sürdürmekle
kendini yükümlü sayan, bütün işlem ve eylemleri yargı denetimine bağlı olan devlettir.
Anayasa’nın 125. maddesinin birinci fıkrasında, “İdarenin her türlü eylem ve
işlemlerine karşı yargı yolu açıktır”; 140. maddesinin birinci fıkrasında, “Hâkimler ve savcılar
adlî ve idarî yargı hâkim ve savcıları olarak görev yaparlar”; 142. maddesinde,
“Mahkemelerin kuruluşu, görev ve yetkileri işleyişi ve yargılama usulleri kanunla
düzenlenir”; 155. maddesinin birinci fıkrasında da, “Danıştay, idarî mahkemelerce verilen ve
kanunun başka bir idarî yargı merciine bırakmadığı karar ve hükümlerin son inceleme
155
merciidir. Kanunda gösterilen belli davalara da ilk ve son derece mahkemesi olarak bakar”
kurallarına yer verilmiştir. Anayasa’nın 37. maddesinde ise “Hiç kimse kanunen tâbi olduğu
mahkemeden başka bir merci önüne çıkarılamaz” denilmiştir.
Anayasa, Türkiye Cumhuriyeti’nin demokratik bir hukuk devleti olduğunu vurgularken,
devlet içinde tüm kamusal yaşam ve yönetimin yargı denetimine bağlı olmasını amaçlamıştır.
Yargı denetimi demokrasinin “olmazsa olmaz” koşuludur. Anayasa’nın “idarenin her türlü
eylem ve işlemlerine karşı yargı yolu açıktır” kuralıyla benimsediği husus da etkili bir
yargısal denetimdir. Anayasa’nın 125. maddesinin birinci fıkrasında yer alan kural, yönetimin
kamu hukuku ya da özel hukuk alanına giren tüm eylem ve işlemlerini kapsamaktadır.
Anayasa Mahkemesi’nin daha önceki kimi kararlarında da belirtildiği üzere, tarihsel
gelişime paralel olarak Anayasa’da adlî ve idarî yargı ayrımına gidilmiş ve idarî
uyuşmazlıkların çözümünde idare ve vergi mahkemeleriyle Danıştay yetkili kılınmıştır. Bu
nedenle, kural olarak idare hukuku alanına giren konularda idarî yargı, özel hukuk alanına
giren konularda adlî yargı görevli olacaktır. Bu durumda idarî yargının görev alanına giren bir
uyuşmazlığın çözümünde adlî yargının görevlendirilmesi konusunda yasa koyucunun mutlak
bir takdir hakkının bulunduğunu söylemek olanaklı değildir. Ancak idarî yargının denetimine
bağlı olması gereken idarî bir uyuşmazlığın çözümü, haklı neden ve kamu yararının
bulunması halinde yasa koyucu tarafından adlî yargıya bırakılabilir.
5510 sayılı Kanun ile birlikte sosyal güvenlik tek çatı altında toplanmış, özel hukuk
niteliği ağır basan sosyal güvenlik hukuku alanı oluşmuştur. İtiraz konusu kuralda, ayrım
yapılmaksızın 5510 sayılı Kanundaki iş ve işlemler hakkında genel bir düzenleme yapılmış ve
aksine hüküm bulunmayan hallerde, Kanun kapsamındaki uyuşmazlıkların çözüm yeri olarak
iş mahkemeleri gösterilmiştir. İş mahkemeleri, iş hukuku alanındaki uyuşmazlıkları çözmekle
görevli, ihtisaslaşmış adlî yargı mahkemeleridir. Yasa koyucu 5510 sayılı Kanun
kapsamındaki iş ve işlemler, prim esasına dayalı yeni sistemin niteliğine bağlı olarak iş
mahkemelerinin görev alanı kapsamına alabilir. Sosyal güvenlik hukuku kapsamında aynı
konuya ilişkin tüm uyuşmazlıkların, bu alanda görevli uzman mahkeme olan iş
mahkemelerinde görülmesinin, hak arama özgürlüğünü kolaylaştırıcı nitelikte olduğu, bu
suretle kısa sürede sonuç alınmasını olanaklı kıldığı da açıktır.
Bu bakımdan 5510 sayılı Kanunun yürürlüğünden sonra, prim esasına dayalı yeni
sistemin içeriği ve Kanun kapsamındaki iş ve işlemlerin niteliği göz önünde
bulundurulduğunda, itiraz konusu kuralla, yargılamanın bütünlüğü ve uzman mahkeme olması
nedeniyle Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıkların
çözümünde iş mahkemelerinin görevlendirilmesinde Anayasa’ya aykırılık görülmemiştir.
Ancak, yukarıda açıklandığı üzere 5754 sayılı Kanun’un yürürlüğe girmesinden önce
statüde bulunan memurlar ve diğer kamu görevlileriyle ilgili sosyal güvenlik mevzuatının
uygulanmasından doğan idari işlem ve eylem niteliğindeki uyuşmazlıklarda idari yargının
görevinin devam edeceği açıktır.
Açıklanan nedenlerle, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası
Kanunu’nun 101. maddesinde yer alan “…bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili
ortaya çıkan uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde görülür” bölümü, Anayasa’nın 2., 37., 125. ve
155. maddelerine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir.
Fulya KANTARCIOĞLU ile Zehra Ayla PERKTAŞ bu görüşe katılmamışlardır.
VI- YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI İSTEMİ
101. maddesinin “… bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan
uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde görülür.” Bölümüne yönelik iptal istemi, 22.12.2011 günlü,
E.2010/65, K.2011/169 sayılı kararla reddedildiğinden, bu bölüme ilişkin YÜRÜRLÜĞÜN
DURDURULMASI İSTEMİNİN REDDİNE, 22.12.2011 gününde OYBİRLİĞİYLE karar
verildi.
156
VII- SONUÇ
101. maddesinin “… bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan
uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde görülür.” Bölümünün Anayasa’ya aykırı olmadığına ve
itirazın REDDİNE, Fulya KANTARCIOĞLU ile Zehra Ayla PERKTAŞ’ın karşıoyları ve
OYÇOKLUĞUYLA, 22.12.2011 gününde karar verildi.
Başkan
Haşim KILIÇ
Başkanvekili
Serruh KALELİ
Başkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Fulya KANTARCIOĞLU
Üye
Ahmet AKYALÇIN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Üye
Zehra Ayla PERKTAŞ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECİPOĞLU
Üye
Hicabi DURSUN
Üye
Üye
Erdal TERCAN
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 1.10.2008 günü
yürürlüğe giren “Uyuşmazlıkların Çözüm Yeri” başlıklı 101. maddesinde, bu Kanunda aksine
hüküm bulunmayan hallerde, bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan
uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görüleceği belirtilmiş; böylece, Kanun’un 102.
maddesindeki idari para cezalarıyla ilgili davaların idare mahkemelerinde görüleceğine ilişkin
kural dışında kalan Kanun kapsamındaki tüm uyuşmazlıkların, adli ve idari yargı ayrımı
yapılmaksızın iş mahkemelerinde görülmesi öngörülmüştür.
Anayasa’nın 125. maddesinin birinci fıkrasında, “İdarenin her türlü eylem ve
işlemlerine karşı yargı yolu açıktır”; 140. maddesinin birinci fıkrasında, “Hâkimler ve savcılar
adli ve idari yargı hâkim ve savcıları olarak görev yaparlar”; 142. maddesinde,
“Mahkemelerin kuruluşu, görev ve yetkileri işleyişi ve yargılama usulleri kanunla
düzenlenir”; 155. maddesinin birinci fıkrasında da, “Danıştay, idari mahkemelerce verilen ve
kanunun başka bir idari yargı merciine bırakmadığı karar ve hükümlerin son inceleme
merciidir. Kanunda gösterilen belli davalara da ilk ve son derece mahkemesi olarak bakar”
denilmektedir.
Bu kurallarla Türk hukuk sistemindeki tarihsel gelişime de paralel olarak idari ve adli
yargı ayırımı kabul edilerek idari uyuşmazlıkların çözümünde idare ve vergi mahkemeleriyle
Danıştay yetkili kılınmıştır. Buna göre, idare hukuku alanına giren konularda idari yargı; özel
hukuk alanına giren konularda da adli yargı görevli olacaktır. Ancak, Anayasa Mahkemesi
kararlarıyla haklı neden ve kamu yararı gibi hizmet gereklerinin zorunlu kıldığı bazı
durumlarda bu kurala istisna getirilebileceği kabul edilmiştir. Bununla birlikte Anayasa’daki
157
idari ve adli yargı ayırımının korunabilmesinin getirilecek istisnanın sınırlarının çok dar
tutulmasına bağlı olduğu açıktır. Bu konuda yasa koyucunun mutlak bir takdir yetkisinin
bulunduğu söylenemez.
SGK, 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu’na göre, bu Kanun ile Kuruma
görev ve yetki veren diğer kanunların hükümlerini uygulamak üzere; kamu tüzel kişiliğini
haiz, idari ve mali açıdan özerk, bu Kanunda hüküm bulunmayan durumlarda özel hukuk
hükümlerine tabi bir kamu kurumudur. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın ilgili
kuruluşu olup, gelirleri kamu geliri, giderleri kamu gideri olan Kurum, Sayıştay’ın denetimine
tabidir. Kurumun malları, alacakları, banka hesapları Devlet malı hükmünde, alacakları ise
imtiyazlı alacaklardır.
Kurum’un, Anayasa ile güvence altına alınan sosyal güvenliğin sağlanması ve
korunması konusundaki görev ve yükümlülüğünü yerine getirebilmesi için yaptırım uygulama
yetkisine sahip bulunduğu, bu yaptırımın da idari nitelikte olduğu ve idari yargı rejimine bağlı
tutulması gerektiği açıktır. Bu bağlamda, Kurum’un, 5502 ve 5510 sayılı Kanunlara göre
yaptığı işlemler kamu gücü kullanılarak yapılan tek taraflı idari işlemlerdir. Nitekim, Anayasa
Mahkemesi’nin 20.10.2011 günlü, Esas: 2010/55 Karar: 2011/140, sayılı kararında Kurum’un
idari bir organ olup, yaptığı tek taraflı işlemlerin de idari işlem olduğu belirtilmiştir.
Bu durumda, 5510 sayılı Yasa’nın uygulanmasıyla ilgili idari para cezaları dışında,
idare hukuku alanına giren başka uyuşmazlıkların da bulunduğu göz ardı edilerek Kanun’un
102. maddesindeki idari para cezalarıyla ilgili uyuşmazlıklar dışındaki tüm uyuşmazlıkların iş
mahkemelerinde görüleceğinin hükme bağlanmasının, yasa koyucuyu bu yönde bir
düzenleme yapmaya zorlayan hizmetin gereklerinden kaynaklanan haklı bir neden de
olmadığı dikkate alındığında Anayasa’nın idari ve adli yargı ayırımını kabul eden sistemiyle
bağdaşmadığı görülmektedir.
Öte yandan, Anayasa’nın 142. maddesinde Mahkemelerin, kuruluşu, görev ve yetkileri,
işleyişi ve yargılama usullerinin kanunla düzenleneceği belirtildiğinden, yasa koyucunun
yerine geçerek yargı kararı ile herhangi bir mahkemenin görevine ilişkin kural konulamaz. Bu
nedenle itiraz konusu kuralla 5510 sayılı Yasa’dan doğan uyuşmazlıklarda açıkça adli yargı
görevli kılınmasına karşın, Karar’ın 5510 sayılı Yasa’nın yürürlüğe girmesinden önce Emekli
Sandığına bağlı olarak çalışanlarla ilgili geçici hüküm kapsamında kalanlar yönünden
doğacak uyuşmazlıklarda, idari yargının görevli olacağına ilişkin yorum yoluyla ulaşılan red
gerekçesinin de Anayasa’ya uygunluğundan söz edilemez. Kaldı ki, Kurum’un idare hukuku
alanına giren işlemleri sadece Emekli Sandığı iştirakçilerine ilişkin uyuşmazlıklarla sınırlı
olmadığından, yorumlu red kararı, itiraz konusu kuralın Anayasa’ya uygunluğunun
sağlanması için bu yönüyle de yeterli bir gerekçe içermemektedir.
Açıklanan nedenlerle itiraz konusu kuralın, Anayasa’nın 125., 140. ve 155. maddelerine
aykırı olduğu ve iptali gerektiği düşüncesiyle çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
Üye
Fulya KANTARCIOĞLU
101. maddesinde yer alan “… bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan
uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde görülür.” Bölümünün itiraz yolu ile iptali istenilmektedir.
Anayasa’nın 9. maddesinde, yargı yetkisinin Türk Milleti adına bağımsız
mahkemelerce kullanılacağı, 125. maddesinde, idarenin her türlü eylem ve işlemine karşı
yargı yolunun açık olduğu, 140. maddesinde hakimler ve savcıların adli ve idari yargı hakim
ve savcıları olarak görev yapacakları, 155. maddesinde Danıştay’ın idari mahkemelerce
verilen ve kanunun başka bir idari yargı merciine bırakmadığı karar ve hükümlerin son
158
inceleme mercii olduğu Kanunla gösterilen belli davalara da ilk ve son derece mahkemesi
olarak bakacağı belirtilmektedir.
Söz konusu kurallarda belirtildiği gibi, Anayasa’da idari ve adli yargı ayrılığının kabul
edildiği açıktır. Bu ayırım uyarınca idarenin kamu gücünü kullanarak kamu hukuku esaslarına
göre tesis ettiği işlemleri ile eylemleri idari yargı, özel hukuk alanına giren işlemleri ise adli
yargı denetimine tabi olacaktır.
Bu durumda idari eylem ve işlemler konusunda genel yetkili yargı yerinin idari yargı
olduğu açık olup idari yargının görev alanına giren bir uyuşmazlığın çözümünde adli yargının
görevlendirilmesi konusunda yasakoyucunun takdir hakkı bulunmamaktadır. Nitekim,
Anayasa’nın 155. maddesinde, “Kanunun başka bir idari yargı merciine bırakmadığı”
denilerek, yasakoyucuya verilen takdir yetkisi idari yargı yerini belirlemekle
sınırlandırılmıştır.
Sosyal güvenlik hakkı yurttaşların sosyal durumu ve refahını sağlamakla görevli
sosyal hukuk devletinin gereği ve Devlete Anayasa ile verilen ve yerine getirilmesi zorunlu
bulunan bir kamu hizmetinin sonucudur. Bu durumda sosyal güvenlikle ilgili hizmetin yerine
getirilmesi sırasında kamu gücü kullanılarak tesis edilen işlemlerin idari işlem niteliğinde
olduğu açıktır.
İtiraz konusu kuralda ise Anayasa’nın ve Anayasa Mahkemesinin bu konudaki
kararlarına karşın, idari ve adli yargı ayrımı yapılmadan “5510 sayılı Kanun hükümlerinin
uygulanmasıyla ilgili ortaya çıkan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde görülmesi”
öngörülmek suretiyle, kamu hukukuna giren işlemler ve özel hukuka giren işlemler ayrımına
ve buna bağlı olarak idari yargı adli yargı ayrımına uyulmamıştır.
Açıklanan nedenle 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası
Kanunu’nun 101. maddesinde yer alan “… bu Kanun hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili
ortaya çıkan uyuşmazlıklar iş mahkemelerinde görülür.” Bölümünün Anayasa’nın 2., 37.,
125. ve 155. maddelerine aykırı olduğu ve iptali gerektiği düşüncesi ile çoğunluk görüşüne
katılmıyorum.
Üye
Zehra Ayla PERKTAŞ
[R.G 25 Ocak 2012 – 28184]
—— • ——
KANUNLAR
TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ İLE ÜRDÜN HAŞİMİ KRALLIĞI
HÜKÜMETİ ARASINDA GÜMRÜK KONULARINDA İŞBİRLİĞİ VE
KARŞILIKLI YARDIM ANLAŞMASININ ONAYLANMASININ
UYGUN BULUNDUĞUNA DAİR KANUN
Kanun No. 6268
Kabul Tarihi: 12/1/2012
MADDE 1 – (1) 1 Aralık 2009 tarihinde Amman’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Ürdün Haşimi Krallığı Hükümeti Arasında Gümrük Konularında İşbirliği ve
Karşılıklı Yardım Anlaşması” ile söz konusu Anlaşmaya ilişkin Notaların onaylanması uygun
bulunmuştur.
159
MADDE 2 – (1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
25/1/2012
[R.G 26 Ocak 2012 – 28185]
—— • ——
TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ İLE GÜRCİSTAN HÜKÜMETİ
ARASINDA KARA GÜMRÜK GEÇİŞ NOKTALARININ ORTAK
KULLANIMINA İLİŞKİN MUTABAKAT ZAPTININ
ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA
DAİR KANUN
Kanun No. 6269
MADDE 1 – (1) 11 Haziran 2010 tarihinde İstanbul’da imzalanan “Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti ile Gürcistan Hükümeti Arasında Kara Gümrük Geçiş Noktalarının
Ortak Kullanımına İlişkin Mutabakat Zaptı”nın onaylanması uygun bulunmuştur.
MADDE 3 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
25/1/2012
[R.G 26 Ocak 2012 – 28185]
—— • ——
TÜRKİYE CUMHURİYETİ EMEKLİ SANDIĞI KANUNU İLE BAZI
KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN
Kanun No. 6270
MADDE 1 – 8/6/1949 tarihli ve 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı
Kanununun 89 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 89 – Hizmet sürelerinin tamamı bu Kanun ve/veya 31/5/2006 tarihli ve 5510
sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun geçici 4 üncü maddesi
kapsamında geçenlerden emekli, adi malullük veya vazife malullüğü aylığı bağlanan veyahut
toptan ödeme yapılan asker ve sivil tüm iştirakçilere, her tam fiili hizmet yılı için aylık
bağlamaya esas tutarın bir aylığı emekli ikramiyesi olarak verilir.
Birinci fıkra kapsamına girmemekle birlikte, bu Kanun ve/veya 5510 sayılı Kanunun
geçici 4 üncü maddesi kapsamında hizmeti bulunanlardan mülga 2829 sayılı Sosyal Güvenlik
Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerin Birleştirilmesi Hakkında Kanunun 8 inci
maddesi uyarınca birleştirilen hizmet süreleri üzerinden emeklilik, yaşlılık ya da malullük
aylığı bağlananlara ise; bu Kanun veya 5510 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesi
hükümlerine tabi olarak bu Kanuna tabi daire, kuruluş ve ortaklıklarda geçen çalışmalarının,
25/8/1971 tarihli ve 1475 sayılı İş Kanununun 14 üncü maddesinde belirtilen kıdem
tazminatına hak kazanma şartlarına uygun olarak sona ermiş olması şartıyla emekli ikramiyesi
ödenir.
160
İkinci fıkra uyarınca ödenecek emekli ikramiyesi, bu Kanun veya 5510 sayılı Kanunun
geçici 4 üncü maddesi kapsamına giren görevlerde geçen her tam fiili hizmet yılı ile sınırlı
olarak bu görevlerden ayrıldıkları tarihteki emeklilik keseneğine esas aylık tutarı üzerinden ve
aylığın başlangıç tarihindeki katsayılar dikkate alınarak ödenir. Mülga 2829 sayılı Kanunun
12 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi ile üçüncü fıkrasının son cümlesinin bu
maddeye aykırı hükümleri uygulanmaz.
Yukarıdaki fıkralara göre verilecek emekli ikramiyesinin hesabında 30 fiili hizmet
yılından fazla süreler ile mülga 2829 sayılı Kanunun 8 inci maddesi uyarınca birleştirilen
hizmet süreleri üzerinden aylık bağlananlara ödenecek emeklilik ikramiyesinin hesabında bu
Kanun veya 5510 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesi hükümlerine tabi olarak bu Kanuna
tabi daire, kuruluş ve ortaklıklarda geçen ve 1475 sayılı Kanunun 14 üncü maddesine göre
kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona eren geçmiş hizmet süreleri ve her
ne suretle olursa olsun evvelce iş sonu tazminatı veya bu mahiyette olmakla birlikte başka bir
adla tazminat ödenen süreleri ile kıdem tazminatı ya da emekli ikramiyesi ödenmiş olan
süreleri dikkate alınmaz. Ancak, mülga 2829 sayılı Kanun hükümleri uygulanmış olmakla
birlikte, bu Kanun veya 5510 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesi kapsamında hizmetleri
arasında başka bir sigortalılık hali kapsamında çalışması bulunmayanların emekli
ikramiyesine esas fiili hizmet sürelerinin hesabında, 1475 sayılı Kanunun 14 üncü
maddesindeki şartlar aranmaz.
Emekli ikramiyesinin hesabına esas hizmet süresinin tespitinde dikkate alınmak üzere,
emeklilik veya malullük aylığı bağlanması dışında herhangi bir sebeple görevleri sona erenler
için, görevin sona erme sebebinin bu durumu kanıtlayan belgelerle birlikte yazılı olarak
kuruma bildirilmesi ve bunların özlük dosyasında saklanması zorunludur. Bu zorunluluğa
uymayanlar ikinci fıkra hükümlerinden yararlandırılmazlar.
İştirakçilerden, kanunlarla belirlenen bekleme süreleri sonunda kadrosuzluk veya yaş
haddi sebebiyle emekliye sevk edilenler ve vazife malullüğü hükümlerine göre vazife
malullüğü aylığı bağlananlar ile ölüm sebebiyle haklarında emeklilik işlemi uygulananlara; bu
Kanuna göre aylığa hak kazandıkları tarihi takip eden üç ay içinde emekli ikramiyesinin
hesaplanmasına esas alınan katsayılarda meydana gelecek artış nedeniyle oluşacak ikramiye
farkları ile ilk mali yılın birinci ayında katsayılar dışındaki diğer unsurlarda meydana gelecek
artışa, bu tarihte yürürlükte olan katsayılar uygulanmak suretiyle bulunacak ikramiye farkları,
emekli ikramiyesi ile ilgili hükümlere göre ayrıca ödenir. Ancak, aylığa hak kazandıkları
tarihi takip eden üç ay içinde katsayılarda artış yapılmadığı takdirde, müteakiben katsayılarda
altı ay içinde yapılacak ilk artıştan doğan ikramiye farkları da bunlara ayrıca ödenir.
Emekli, adi malullük veya vazife malullüğü aylığı bağlanmadan veyahut toptan ödeme
yapılmadan ölen iştirakçiler için yukarıdaki esaslara göre hesaplanacak ikramiyenin tamamı,
aylığa veya toptan ödemeye hak kazanan dul ve yetimlere, bu Kanunun mülga 68 inci
maddesinde gösterilen hisseleriyle orantılı olarak ödenir.
Emekli ikramiyesini aldıktan sonra yeniden iştirakçi durumuna girenlerin tekrar
emekliye ayrılmalarında, sadece sonradan geçen hizmetlerine karşılık yukarıdaki esaslara
göre emekli ikramiyesi ödenir. Şu kadar ki, evvelce verilmiş olan ikramiye ile sonradan geçen
hizmetler için ayrıca tahakkuk ettirilecek ikramiyenin hesabına esas alınan fiili hizmet süreleri
toplamı, 30 yıldan fazla olamaz ve evvelce 30 hizmet yılı için emekli ikramiyesi ödenmiş
olanlara hiçbir şekilde ikramiye farkı ödenmez.
Bu Kanunun mülga 88 inci maddesi kapsamına girenlerin emekli ikramiyeleri hakkında
da yukarıdaki hükümlere göre işlem yapılır.
Sosyal Güvenlik Kurumunca tahakkuk ettirilmiş veya ettirilecek emekli ikramiyelerini
almadan ölenler ile ölüm tarihinde aylığa müstahak dul ve yetim bırakmadan ölen
iştirakçilerin ikramiyeleri, kanuni mirasçılarına ödenir.
161
Bu madde gereğince Sosyal Güvenlik Kurumunca ödenen emekli ikramiyeleri,
düzenlenecek fatura üzerine Sayıştay ve Danıştay başkanları için kendi kurumları, diğerleri
için emekliye sevk onayını veren kurum tarafından karşılanır. Özelleştirilen, faaliyeti
durdurulan, kapatılan veya tasfiye edilen kamu idareleri tarafından karşılanması gereken
emekli ikramiyesi tutarları ise, emekliye sevk onayı aranmaksızın ve faturası karşılığında
Hazine tarafından karşılanır. Bu fıkraya göre Sosyal Güvenlik Kurumuna yapılacak
ödemelerin, fatura düzenlenmesini müteakip iki ay içinde Sosyal Güvenlik Kurumuna
aktarılması zorunludur.
Ölenlerin hak sahiplerine ödenecek emekli ikramiyesinin tahsili hakkında da yukarıdaki
fıkra hükmü uygulanır.”
MADDE 2 – 5434 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 223 – Bu maddenin yürürlük tarihinden önce, mülga 2829 sayılı
Kanunun 8 inci maddesi uyarınca birleştirilen hizmet süreleri üzerinden emeklilik, yaşlılık ya
da malullük aylığı bağlananlar ile ölenlerin hak sahiplerine, varsa açtıkları davalardan
vazgeçmeleri ve bu Kanunun 89 uncu maddesindeki şartların varlığı halinde aynı esas ve
usuller çerçevesinde emekli ikramiyesi ödenir. Davalardan vazgeçilmesi halinde,
mahkemelerce Sosyal Güvenlik Kurumu lehine hükmedilecek vekalet ücretleri Kurumca
tahsil edilmez.
Bu Kanun veya 5510 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesi kapsamında fasılalı olarak
hizmeti bulunan ve bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte aynı kapsamda çalışmakta
olanlardan, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten sonra emeklilik, yaşlılık, malullük ile dul
ve yetim aylığı bağlanacak olanlar hakkında 89 uncu maddenin dördüncü fıkrasının
uygulanmasında, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki fasılalı hizmet süreleri için
1475 sayılı Kanunun 14 üncü maddesindeki şartlar aranmaz.”
MADDE 3 – 16/5/2006 tarihli ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanununun 28
inci maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “50 kişiyi” ibaresi “80 kişiyi” şeklinde
MADDE 4 – 5502 sayılı Kanunun 35 inci maddesinin altıncı fıkrasına aşağıdaki cümle
eklenmiştir.
“Ancak ekonomik koşullar göz önünde bulundurularak kira bedellerini belirlemeye Yönetim
Kurulu yetkilidir.”
MADDE 5 – 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık
Sigortası Kanununun 43 üncü maddesinin başlığı “Cumhurbaşkanlığı, Türkiye Büyük Millet
Meclisi Başkanlığı, Başbakanlık, Bakanlık ve Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliği
görevinde bulunanların aylıkları” şeklinde değiştirilmiş, maddeye beşinci fıkrasından sonra
gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiş ve maddenin mevcut altıncı fıkrası aşağıdaki şekilde
“Dışarıdan bakanlık veya Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliği görevlerinde
bulunanlara veya bu görevleri herhangi bir sebeple sona erenlere, Kanunun 26, 28, 44, geçici
2 ve geçici 4 üncü maddeleri gereğince aylık bağlanmasına hak kazanmaları ve en az 2 yıl
süreyle bu görevlerde bulunmuş olmaları halinde, 27, 29, geçici 2 ve geçici 4 üncü maddelere
göre hesaplanacak aylık tutarından az olmamak kaydıyla, Cumhurbaşkanına ödenmekte olan
aylık ödeneğin % 40’ı esas alınarak Cumhurbaşkanına bağlanacak yaşlılık aylığının % 42’si
oranında malullük, emeklilik veya yaşlılık aylığı ödenir. Bu fıkra hükümlerine göre aylık
ödenebilmesi için, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce geçici 4 üncü madde
kapsamında dışarıdan bakanlık ya da Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliği görevi esas
alınarak malullük veya emeklilik aylığı ödenenler hariç olmak üzere, malullük, emeklilik veya
yaşlılık aylığı bağlanmış olanlar ile aylık bağlanma şartlarını haiz olmayanların en az 2 yıl
süreyle Başbakanlık Müsteşarı emsal alınarak sigorta primi veya geçici 4 üncü madde
kapsamında emekli keseneği ile kurum karşılığı ödemiş olmaları da zorunludur.
162
Yukarıdaki fıkraya göre tespit edilen aylığı almakta iken ya da dışarıdan bakanlık veya
Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliği görevleri sırasında veya bu görevlerinin sona
ermesinden sonra ölenlerin bu Kanunda düzenlenen koşullara sahip olan hak sahiplerine, 2 yıl
süreyle bu görevlerde bulunmuş olma ve sigorta primi veya emekli keseneği ile kurum
karşılığı ödenmesi açısından yukarıdaki fıkrada düzenlenmiş olan şart aranmaksızın, bu
maddeye göre hesap edilen aylık esas alınarak ölüm ya da dul ve yetim aylığı bağlanır.
Ancak, dışarıdan bakanlık veya Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliği görevlerinde
bulunanlar ile bunlardan ölenlerin hak sahiplerine, 27, 29, 33, geçici 2 ve geçici 4 üncü
maddelere göre hesaplanan aylık, altıncı ve yedinci fıkraya göre bağlanan aylıktan düşükse
aradaki fark, Hazineden tahsil edilir.”
“Bu madde kapsamında bağlanan aylıklar, Cumhurbaşkanına ödenmekte olan aylık
ödenekteki değişime bağlı olarak yeniden hesaplanarak ödenir ve bu aylıklar hakkında 55 inci
maddenin ikinci fıkrası uygulanmaz.”
MADDE 6 – 5510 sayılı Kanunun 60 ıncı maddesinin yedinci fıkrasının birinci
cümlesine “30 günlük” ibaresinden önce gelmek üzere “üçte birinin” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 7 – 5510 sayılı Kanunun 64 üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki (d)
bendi eklenmiştir.
“d) 63 üncü maddeye göre yöntem, tür, miktar ve kullanım sürelerinin belirlenmesi
sonucunda Kurumca finansmanı sağlanacak sağlık hizmetlerinin kapsamı dışında bırakılan
sağlık hizmetleri.”
MADDE 8 – 5510 sayılı Kanunun 65 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki cümle
eklenmiştir.
“Kurum gerekli gördüğü hallerde bu fıkra gereğince kişilerin ulaşım hizmetlerini, hizmet satın
alma ve kiralama gibi usullerle temin etmeye yetkilidir.”
MADDE 9 – 5510 sayılı Kanunun 68 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“Katılım payı, birinci fıkranın (a) bendindeki sağlık hizmetleri için 2 Türk Lirası olarak
uygulanır. Katılım payı, (b) ve (c) bentlerindeki sağlık hizmetleri için gereksiz kullanımı
azaltma, sağlık hizmetlerinin niteliği itibarıyla hayati öneme sahip olup olmaması, kişilerin
prime esas kazançlarının, gelir ve aylıklarının tutarı ve benzeri ölçütler dikkate alınarak % 10
ilâ % 20 oranları arasında olmak üzere Kurumca belirlenir. Ayrıca Kurum, birinci fıkranın (c)
bendinde belirtilen sağlık hizmetlerinde, aile hekimlerince yazılan reçeteler dâhil olmak üzere
reçetede yer alan üç kaleme/üç kutuya kadar ilaç/ilaçlar için 3 Türk Lirası, ilave her bir
kalem/kutu ilaç için 1 Türk Lirası olmak üzere katılım payı uygulamaya yetkilidir. Katılım
payına ilişkin kutu hesabında enjektable formlar, serum ve beslenme ürünleri ile Kurum
tarafından belirlenecek ilaçlar dikkate alınmaz. Kurum, birinci fıkranın (a) bendi gereği
belirlediği katılım payını; birinci basamak sağlık hizmeti sunucularında yapılan muayenelerde
almamaya ya da daha düşük tutarlarda belirlemeye veya tekrar birinci fıkranın (a) bendi için
belirlenen tutara getirmeye, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmet sunucularında yapılan
muayenelerde ise müracaat edilen sağlık hizmeti sunucusunun yer aldığı basamak, sağlık
hizmeti sunucusunun resmi ve özel sağlık hizmeti sunucusu niteliğinde olup olmaması, önceki
basamaklardan sevkli olarak başvurulup başvurulmadığı gibi hususları göz önünde
bulundurarak on katına kadar artırmaya ve sağlık hizmeti sunucuları için farklı belirlemeye
yetkilidir. Birinci fıkranın (d) bendinde belirtilen sağlık hizmetleri bedelinin % 1’ine kadar
katılım payı alınabilir. % 1’ine kadar tespit edilen katılım payını almamaya, yarısına kadar
indirmeye Kurum yetkilidir. Kurum, bu fıkrada belirtilen 1 Türk Lirası, 2 Türk Lirası ve 3
Türk Lirasını, 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca belirlenen yeniden
değerleme oranına kadar her yıl artırmaya yetkilidir.”
MADDE 10 – 5510 sayılı Kanunun 70 inci maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki cümle
eklenmiştir.
163
“60 ıncı maddenin birinci fıkrasının © bendinin (1), (3) ve (9) numaralı alt bentlerinde
sayılanların, Kurumla sözleşmeli üniversite ve istisnai hallerde özel sağlık hizmeti
sunucularına müracaat edebilme koşulları ile uygulamaya ilişkin usul ve esaslar Kurum
tarafından belirlenir.”
MADDE 11 – 5510 sayılı Kanunun 102 nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
“Mahkeme kararına, Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurlarınca
yapılan tespitler veya diğer kamu idarelerinin denetim elemanlarınca kendi mevzuatları
gereğince yapacakları soruşturma, denetim ve incelemelere ya da kamu idarelerinden alınan
belgelere istinaden düzenlenenler hariç olmak üzere, bildirgenin veya belgenin yasal süresi
geçtikten sonra ilgililerce kendiliğinden 30 gün içinde verilmesi ve söz konusu cezaların
ilgililerce, yapılacak tebligat tarihini takip eden günden itibaren 15 gün içinde ödenmesi
halinde, bu maddenin birinci fıkrasının (a), (b), (g), (h) ve (j) bentlerinde öngörülen cezalar
dörtte bir oranına karşılık gelen tutar üzerinden uygulanır.”
MADDE 12 – 5510 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 7 – Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri ile dışarıdan bakanlığa
atananlardan bu görevleri sona erdiği halde, yaşlılık, emeklilik veya malullük aylığı
bağlanmasına hak kazanamayanların, Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının © bendi
kapsamında kurmuş oldukları sigortalılık ilişkisi, bu görevlerinin sona erdiği tarihten itibaren
30 gün içinde Kuruma başvurmaları ve bu Kanuna göre uzun vadeli sigorta kolları yönünden
sigortalı olmayı gerektiren bir işte çalışmamaları halinde, Türkiye Büyük Millet Meclisi
üyeliği veya dışarıdan bakanlık görevi sebebiyle ödenen ödeneğin ilişkili olduğu dönemin
bitimini izleyen ay başından başlamak üzere 4 yıl süreyle aynı kapsamda devam ettirilir ve
ödenecek sigorta primi Başbakanlık Müsteşarı için Kanunun 80 inci maddesinin üçüncü
fıkrası ile belirlenen prime esas kazancı üzerinden hesaplanır. Bu şekilde hesaplanan sigorta
prim tutarları, sigortalı payı da dâhil olmak üzere, Kurum tarafından üçer aylık dönemler
itibarıyla düzenlenecek fatura üzerine Türkiye Büyük Millet Meclisi bütçesinden karşılanır.
Yaşlılık aylığı bağlanması için en erken yaşa göre tamamlanması gereken prim ödeme gün
sayısını dolduranlar için bu fıkra hükümlerine göre sigorta primi ödenmesine son verilir.
Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri ile dışarıdan bakanlığa atananlardan bu görevleri
sona erdiği halde, yaşlılık, emeklilik veya malullük aylığı bağlanmasına hak kazanamayan ve
uzun vadeli sigorta kolları yönünden sigortalı olmayı gerektiren bir işte çalışanların ise birinci
fıkraya göre belirlenecek sigorta primine esas kazanç tutarı ile bu Kanunun 80 inci maddesi
veya geçici 4 üncü maddesi uyarınca fiilen çalıştığı iş için tespit olunan prime esas kazanç
veya emeklilik keseneğine esas aylığı arasındaki farka ilişkin sigortalı payı dâhil sigorta
primleri ile emekli keseneği ve kurum karşılığı farkları, birinci fıkraya göre belirlenecek süre
ve usuller esas alınarak Türkiye Büyük Millet Meclisi bütçesinden ödenir.
Sigorta primlerinin, Türkiye Büyük Millet Meclisi bütçesinden karşılanacağı süre
içerisinde Kanuna göre uzun vadeli sigorta kolları açısından sigortalı olmayı gerektiren bir
işte çalışmakta iken bu çalışmaları sona erenler ise birinci fıkra hükümlerine göre belirlenecek
4 yıllık süreyi aşmamak kaydıyla ve başvuru tarihinden itibaren aynı usul ve esaslarla birinci
fıkra hükmünden yararlandırılır.
Yukarıdaki birinci, ikinci ve üçüncü fıkra hükümleri, Türkiye Büyük Millet Meclisi
üyeliği veya dışarıdan atandığı bakanlık görevi sona erdiği halde, yaşlılık, emeklilik veya
malullük aylığı bağlanmasına hak kazanamayanlardan, Kanunun geçici 4 üncü maddesi
kapsamına girenlerin, 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanununa göre
ödenmeye devam olunacak emekli kesenekleri ile kurum karşılıkları hakkında da uygulanır.
4 yıl süreyle sigorta primlerinin veya emekli kesenekleri ile kurum karşılıklarının
Türkiye Büyük Millet Meclisi bütçesinden karşılanmasına ilişkin uygulamadan bir dönemden
fazla yararlanılamaz.
164
Bu madde hükümlerine göre, sigorta primleri veya emekli kesenekleri ile kurum
karşılıklarının tamamı Türkiye Büyük Millet Meclisi bütçesinden karşılanan süreler emekli
ikramiyesinin hesabına esas sürenin tespitinde dikkate alınmaz. Birinci fıkrada belirtilen 4
yıllık sürenin bitimine rağmen yaşlılık aylığı veya emeklilik aylığı bağlanabilecek en erken
yaş itibarıyla tamamlanması için gerekli olan prim ödeme gün sayısını veya fiili hizmet
süresini tamamlamamış olanların kalan süreye ilişkin sigorta primine esas kazançları veya
emekli keseneğine esas aylık tutarları, birinci fıkraya göre belirlenecek tutardan az olamaz.
Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri ile dışarıdan bakanlığa atananlardan bu görevleri
sona erdiği halde, birinci fıkrada belirtilen 4 yıllık süre sonunda da yaşlılık, emeklilik veya
malullük aylığı bağlanmasına hak kazanamayanlardan, uzun vadeli sigorta kolları açısından
sigortalı olmayı gerektirecek şekilde çalışanların veya isteğe bağlı sigortalı olanların sigorta
primine esas kazançları veya emekli keseneğine esas aylık tutarları da birinci fıkraya göre
belirlenecek tutardan az olamaz. Ayrıca, bu tutar ile Kanunun 80 inci maddesi veya geçici 4
üncü maddesi uyarınca fiilen çalıştığı iş için tespit olunan prime esas kazanç veya emeklilik
keseneğine esas aylık arasındaki farka ilişkin işveren payı veya kurum karşılığı farkı da
kendileri tarafından ödenir.”
MADDE 13 – 5510 sayılı Kanunun geçici 7 nci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“24/7/2003 tarihli ve 4956 sayılı Kanunun 48 inci maddesi ile değişik, mülga
17/10/1983 tarihli ve 2926 sayılı Kanunun 2 nci maddesi hükmü 2/8/2003 tarihi öncesi için de
uygulanır.”
MADDE 14 – 5510 sayılı Kanunun geçici 14 üncü maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra
eklenmiştir.
“2008 yılı Ekim ayı başından önce 5434 sayılı Kanuna göre emekli olup yine bu tarihten
önce serbest avukatlık veya noterlik yapanların aylıklarından bu maddenin birinci fıkrasının
(b) bendi hükümlerine göre sosyal güvenlik destek primi kesilir.”
“GEÇİCİ MADDE 37 – 19/5/2011, 23/10/2011 ve 9/11/2011 tarihlerinde meydana
gelen depremler sonucunda malul kalan sigortalılar ile ölen sigortalılar için, malullük ya da
ölüme sebep olan deprem tarihinden önceki döneme ilişkin olarak en az 30 gün malullük,
yaşlılık ve ölüm sigortaları primi veya bir aylık kesenek ile karşılık ödenmiş ve bu süreye
ilişkin sigortalı tescil işleminin Kanunda belirtilen sigortalı bildirim sürelerinden kaynaklanan
haller saklı kalmak kaydıyla deprem tarihlerinden önce yapılmış olması şartıyla, Kanunda
öngörülen prim ödeme süresi, hizmet, prim ve prime ilişkin borcu olmama ve sigortalılık
sürelerine ilişkin diğer şartlar aranmaksızın bu Kanun hükümlerine göre Kurumca kendilerine
veya hak sahiplerine aylık bağlanır. Bu şekilde bağlanan aylıklarla ilgili Kanunda öngörülen
prim veya kesenek ile karşılıkların eksik olan kısmı Maliye Bakanlığı tarafından Kuruma
ödenir. Bu konudaki usul ve esaslar Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Maliye Bakanlığı
ve Hazine Müsteşarlığınca müştereken tespit edilir.
Birinci fıkra kapsamına girenlerden depremler sonucunda yaralanan veya sakat
kalanlara verilecek protez, ortez, araç ve gereç bedelleri için katılım payı alınmaz.”
“GEÇİCİ MADDE 38 – Bu Kanunun 43 üncü maddesindeki % 42 oranı yeni bir yasal
düzenleme yapılıncaya kadar % 45 olarak uygulanır.
Bu maddenin yürürlük tarihinden önce bu Kanunun 43 üncü maddesinin üçüncü
fıkrasında sayılan görevlerde bulunmuş olanlardan herhangi bir sebeple bu görevleri sona
erenler ile Büyük Millet Meclisi, Millet Meclisi, Cumhuriyet Senatosu, Temsilciler Meclisi ve
Danışma Meclisi Başkanları da bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip eden aybaşından
itibaren bu Kanunun 43 üncü maddesi hükmünden yararlanır.
Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibariyle Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliği
görevi devam edenler ile daha önce yasama organı üyeliği görevi sona ermiş olanlardan veya
165
dışarıdan bakanlığa atanmış olanlardan halen milletvekilliği esas alınarak emekli aylığı
ödenenlerin, bu Kanunun 43 üncü maddesine göre aylığa hak kazanabilmesinde, aynı
maddenin altıncı fıkrasının birinci cümlesinde belirtilen 2 yıllık süre şartı aranmaz.
Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliği ile
dışarıdan atandığı bakanlık görevi sona erdiği halde, malullük, yaşlılık veya emeklilik aylığı
bağlanmasına hak kazanamayanlardan, bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının ©
bendi kapsamında sigortalılık ilişkisi devam edenlerin veya bu kapsamda sigortalılık ilişkisi
kurmaları gerekenlerin bu sigortalılık ilişkisinden kaynaklanan emekli kesenekleri ve kurum
karşılıkları, bu Kanunun ek 7 nci maddesi ile belirlenmiş olan esas ve usuller çerçevesinde ve
bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 60 gün içinde Kuruma başvurmaları halinde,
başvurularını izleyen aybaşından başlayarak 4 yıl süreyle Türkiye Büyük Millet Meclisi
bütçesinden karşılanır.
Bu madde esas alınarak geriye dönük herhangi bir ödeme yapılmaz ve geriye dönük hak
talep edilemez.”
MADDE 17 – 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun;
a) 99 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan “elli milyon lira para cezası” ibaresi
“yüzon Türk Lirası idari para cezası” şeklinde,
b) 100 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “ikiyüz milyon lira para cezası”
ibaresi “dörtyüzelli Türk Lirası idari para cezası” şeklinde,
c) 101 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “yediyüzelli milyon lira para cezası”
ibaresi “binyediyüz Türk Lirası idari para cezası” şeklinde,
ç) 102 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer alan “yüz Yeni Türk Lirası”
ibaresi “yüzyirmibeş Türk Lirası” şeklinde, (b) bendinde yer alan “ikiyüz milyon lira para
cezası” ibaresi “dörtyüzelli Türk Lirası idari para cezası” şeklinde, (c) bendinde yer alan “yüz
milyon lira para cezası” ibaresi “ikiyüzyirmi Türk Lirası idari para cezası” şeklinde,
d) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “yüz milyon lira para cezası” ibaresi
“ikiyüzyirmi Türk Lirası idari para cezası” şeklinde,
e) 104 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “beşyüz milyon lira para cezası”
ibaresi “binikiyüz Türk Lirası idari para cezası” şeklinde, ikinci fıkrasında yer alan
“yüzmilyon lira para cezası” ibaresi “ikiyüzyirmi Türk Lirası idari para cezası” şeklinde,
f) 105 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde yer alan “iki yüz Yeni
Türk Lirası” ibareleri “ikiyüzelli Türk Lirası” şeklinde, (c) bendinde yer alan “biner Yeni
Türk Lirası” ibaresi “binikiyüzellişer Türk Lirası” şeklinde, (d) bendinde yer alan “bin Yeni
Türk Lirası” ibaresi “binikiyüzelli Türk Lirası”, “beşyüz Yeni Türk Lirası” ibaresi “beşyüzelli
Türk Lirası” şeklinde,
MADDE 18 – 21/9/2006 tarihli ve 5544 sayılı Meslekî Yeterlilik Kurumu Kanununun
26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“ç) Kurumun ulusal ve © düzeyde gerçek veya tüzel kişilere vereceği hizmetler
karşılığında elde edeceği gelirler.”
“GEÇİCİ MADDE 3 – (1) 26 ncı maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen
kuruluşların 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 ve 2012 yıllarına ait Kurum aidat miktarları her yıl
için ayrı ayrı olmak üzere her bir Genel Kurul temsilcisi başına bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihte geçerli olan aylık brüt asgari ücretin yirmi katı olarak uygulanır. Bu kapsamda yer alan
kuruluşlarca söz konusu yıllara ait ödenmiş olan aidat miktarlarının bu düzenleme ile yeniden
tespit edilen aidat tutarlarını aşan kısmı bakımından ilgili kuruluş için alacak hakkı doğmaz.
(2) Birinci fıkrada belirtilen kuruluşların, aynı fıkra esaslarına göre yapılandırılan
toplam aidat borçlarını ve 2012 yılı aidatlarını 31/12/2012 tarihine kadar Kuruma ödemeleri
halinde aidat borçlarına gecikme zammı ve gecikme faizi uygulanmaz.”
166
MADDE 20 – Bu Kanunun;
a) 14 üncü maddesi ½/2012 tarihinde,
b) 12 nci maddesi 1/3/2012 tarihinde,
c) 5 ve 16 ncı maddeleri 1/1/2012 tarihinden geçerli olmak üzere 1/3/2012 tarihinde,
ç) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,
MADDE 21 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
25/1/2012
[R.G 26 Ocak 2012 – 28185]
—— • ——
CUMHURBAŞKANI SEÇİMİ KANUNU
Kanun No. 6271
BİRİNCİ BÖLÜM
Genel Hükümler
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Kanunun amacı; Cumhurbaşkanı seçimine, Cumhurbaşkanı
adaylarında aranacak niteliklere, seçim öncesi, seçim günü ve seçim sonrası yapılması
gereken işlemlere ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
Seçimde uygulanacak genel ilkeler
MADDE 2 – (1) Cumhurbaşkanı halk tarafından seçilir.
(2) Seçim genel, eşit ve gizli oyla, bütün yurtta aynı günde, yargı yönetim ve denetimi
altında yapılır. Yurt dışında yaşayan Türk vatandaşlarının oy kullanmaları, 26/4/1961 tarihli
ve 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun hükümleri
çerçevesinde sağlanır.
(3) Seçmen, oyunu tam bir serbestlikle kendisi kullanır.
(4) Oyların sayımı, dökümü ve tutanaklara bağlanması açık olarak yapılır.
(5) Bu Kanunda özel hüküm bulunmayan hâllerde 298 sayılı Kanun, 22/4/1983 tarihli
ve 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu, 10/6/1983 tarihli ve 2839 sayılı Milletvekili Seçimi
Kanunu, 18/1/1984 tarihli ve 2972 sayılı Mahalli İdareler ile Mahalle Muhtarlıkları ve İhtiyar
Heyetleri Seçimi Hakkında Kanun, 23/5/1987 tarihli ve 3376 sayılı Anayasa Değişikliklerinin
Halkoyuna Sunulması Hakkında Kanun ile bunların ek ve değişikliklerinin bu Kanuna aykırı
olmayan hükümleri uygulanır.
(6) Yüksek Seçim Kurulu, Cumhurbaşkanı seçimlerinin başlamasından bitimine kadar,
seçimin düzen içinde yönetimi ve dürüstlüğü ile ilgili bütün işlemleri yapmak ve yaptırmak
amacıyla, gerekli ilke kararları almaya, beşinci fıkrada sayılan kanunlar ile bu Kanunda
seçimle ilgili olarak yer alan bütün süreleri gerektiğinde kısaltarak tespit ve ilâna yetkilidir.
Seçim dönemi, seçim döneminin başlangıcı ve seçimlerin tamamlanması
MADDE 3 – (1) Cumhurbaşkanı seçimleri beş yılda bir yapılır. Bir kimse en fazla iki
defa Cumhurbaşkanı seçilebilir.
(2) Cumhurbaşkanı seçimi, Cumhurbaşkanının görev süresinin dolmasından önceki
altmış gün içinde; makamın herhangi bir şekilde boşalması hâlinde ise boşalmayı takip eden
altmış gün içinde tamamlanır. Cumhurbaşkanı seçim dönemi, Cumhurbaşkanının görev
167
süresinin dolmasından önceki altmışıncı gün, makamın herhangi bir şekilde boşalması hâlinde
ise boşalmayı takip eden gün başlar.
(3) İkinci fıkrada öngörülen süreler içinde seçimin tamamlanması amacıyla, Yüksek
Seçim Kurulu tarafından, seçim takvimi resen belirlenir ve ilân edilir.
Seçim sistemi ve uygulanması
MADDE 4 – (1) Genel oyla yapılacak seçimde, geçerli oyların salt çoğunluğunu alan
aday Cumhurbaşkanı seçilmiş olur. İlk oylamada bu çoğunluk sağlanamazsa, bu oylamayı
izleyen ikinci Pazar günü ikinci oylama yapılır. Bu oylamaya, ilk oylamada en çok oy almış
bulunan iki aday katılır ve geçerli oyların çoğunluğunu alan aday Cumhurbaşkanı seçilmiş
olur.
(2) İkinci oylamaya katılmaya hak kazanan adaylardan birinin ölümü veya seçilme
yeterliğini kaybetmesi hâlinde, ikinci oylama, boşalan adaylığın birinci oylamadaki sıraya
göre ikame edilmesi suretiyle yapılır. Bunların dışındaki sebeplerle boşalma olması hâlinde
ikame yoluna gidilemez.
(3) Oylamalara tek adayla gidilmesi hâlinde, oylama referandum şeklinde yapılır. Aday
geçerli oyların çoğunluğunu alması hâlinde Cumhurbaşkanı seçilmiş olur. Oylamada, adayın
geçerli oyların çoğunluğunu alamaması hâlinde seçim yenilenir.
(4) Yeni seçilen Cumhurbaşkanı göreve başlayıncaya kadar görev süresi dolan
Cumhurbaşkanının görevi devam eder. Cumhurbaşkanlığı makamının ölüm, çekilme veya
başka bir sebeple boşalması hâlinde, yenisi seçilinceye kadar, Türkiye Büyük Millet Meclisi
Başkanı Cumhurbaşkanlığına vekillik eder ve Cumhurbaşkanına ait yetkileri kullanır.
(5) Cumhurbaşkanı seçilenin, varsa partisi ile ilişiği kesilir ve Türkiye Büyük Millet
Meclisi üyeliği sona erer.
Seçimin geri bırakılması
MADDE 5 – (1) Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından savaş sebebiyle yeni
seçimlerin yapılmasına imkân görülmediğine dair karar verilmesi hâlinde, Cumhurbaşkanı
seçimi bir yıl geriye bırakılır.
(2) Geri bırakma sebebi ortadan kalkmamışsa, erteleme kararındaki usule göre bu işlem
tekrarlanabilir.
Seçilme yeterliği
MADDE 6 – (1) Kırk yaşını doldurmuş ve yüksek öğrenim yapmış Türkiye Büyük
Millet Meclisi üyeleri veya bu niteliklere ve milletvekili seçilme yeterliğine sahip her Türk
vatandaşı Cumhurbaşkanı seçilebilir.
İKİNCİ BÖLÜM
Seçim Öncesi İşleri
Aday gösterilme
MADDE 7 – (1) Cumhurbaşkanlığına Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri içinden
veya Meclis dışından aday gösterilebilmesi en az yirmi milletvekilinin yazılı teklifiyle
mümkündür. Her bir milletvekili ancak bir aday için teklifte bulunabilir.
(2) En son yapılan milletvekili genel seçimlerinde, aldıkları geçerli oylar toplamı
birlikte hesaplandığında, yüzde onu geçen siyasi partiler ortak aday gösterebilir. Her bir siyasi
parti ancak bir aday için teklifte bulunabilir.
(3) Aday gösterilmek kişinin yazılı muvafakatine bağlıdır.
(4) Yüksek Seçim Kurulu tarafından ilân edilen süre içinde, adayların isimleri,
muvafakat belgeleri ve gerekli diğer belgelerle birlikte Türkiye Büyük Millet Meclisi
Başkanlığına veya Yüksek Seçim Kuruluna başvurularak aday gösterilmiş olur. Başvurunun
Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına yapılması hâlinde, tüm bilgi ve belgeler, başvuru
süresinin bitiminden itibaren yirmidört saat içinde Yüksek Seçim Kuruluna iletilir.
(5) Aday gösterme süresinin sona erdiği tarihten itibaren hiçbir şekilde yeni aday
gösterilemez.
168
Adaylarla ilgili bilgi ve belgelerde eksiklik
MADDE 8 – (1) Adaylarla ilgili bilgi ve belgelerde eksiklik tespit edilmesi hâlinde,
Yüksek Seçim Kurulunca, eksikliklerin giderilmesi için beş günlük süre verilir.
(2) Eksikliklerin, verilen süre içinde aday tarafından giderilmemesi hâlinde, aday
kendiliğinden adaylıktan çekilmiş sayılır.
Adaylığın incelenmesi ve geçici aday listesi
MADDE 9 – (1) Yüksek Seçim Kurulu, adaylar hakkında yaptığı inceleme sonucunda
seçilme yeterliğini ve aday gösterilme şartlarını taşıyanları gösteren geçici aday listesini
belirler. Geçici aday listesi ve itiraz süresi Resmî Gazetede yayımlanır.
İtiraz ve kesin aday listesi
MADDE 10 – (1) Resmî Gazetede yapılan ilândan itibaren iki gün içinde, geçici aday
listesine veya bu listeye alınmamaya ilişkin karara karşı Yüksek Seçim Kuruluna itiraz
edilebilir.
(2) Yüksek Seçim Kurulu itirazları üç gün içinde kesin karara bağlar ve kesin aday
listesini Resmî Gazetede yayımlar.
Adayların görevden ayrılması ve göreve dönmesi
MADDE 11 – (1) Cumhurbaşkanı adayı gösterilen hâkimler ve savcılar, yüksek yargı
organları mensupları, yüksek öğretim kurumlarındaki öğretim elemanları, Yükseköğretim
Kurulu, Radyo ve Televizyon Üst Kurulu üyeleri, kamu kurumu ve kuruluşlarının memur
statüsündeki görevlileri ile yaptıkları hizmet bakımından işçi niteliği taşımayan diğer kamu
görevlileri, belediye başkanları ve subaylar ile astsubaylar, siyasi partilerin il ve ilçe yönetim
kurulu başkan ve üyeleri ile belediye meclisi üyeleri, il genel meclisi üyeleri, kamu kurumu
niteliğindeki meslek kuruluşları ile sendikalar, kamu bankaları ile üst birliklerin ve bunların
üst kuruluşlarının ve katıldıkları teşebbüs veya ortaklıkların yönetim ve denetim kurullarında
görev alanlar, aday listesinin kesinleştiği tarih itibarıyla görevlerinden ayrılmış sayılır. Bu
durum Yüksek Seçim Kurulunca aday gösterilenin bağlı bulunduğu bakanlığa veya kuruma
derhal bildirilir.
(2) Yüksek mahkeme üyeleri, hâkimler, savcılar ve bu meslekten sayılanlar ile subay ve
astsubaylar hariç olmak üzere, Cumhurbaşkanı adayı gösterilen Devlet memurları ve diğer
kamu görevlileri, adaylığı veya seçimi kaybetmeleri hâlinde, Yüksek Seçim Kurulunca
Cumhurbaşkanının seçildiğinin ilân edilmesini takip eden bir ay içinde müracaat etmeleri
kaydıyla eski görevlerine veya kazanılmış hak aylık derecelerindeki başka bir göreve
dönebilirler.
Adaylıkta eksilme
MADDE 12 – (1) Birinci oylamada, kesin aday listesinin Resmî Gazetede yayımından
itibaren, oy verme günü saat 17.00’ye kadar listede meydana gelecek eksilmeler, değişikliği
gerektirmez.
Propaganda
MADDE 13 – (1) Propaganda dönemi, aday listesinin kesinleştiği gün başlar ve
oylamaların yapılacağı günden önceki gün saat 18.00’de sona erer.
(2) Propaganda döneminde, Türkiye Radyo ve Televizyonlarında yapılacak propaganda
yayınlarının tam bir tarafsızlık ve eşitlik içinde yapılması, Yüksek Seçim Kurulu ile Türkiye
Radyo ve Televizyon Kurumu tarafından sağlanır.
(3) Adayların, özel radyo ve televizyonlardaki propaganda konuşmalarında, süre ile
ilgili sınırlamalar dışında, 298 sayılı Kanunun ilgili hükümleri uygulanır.
(4) Propaganda döneminde Başbakan, bakanlar ve milletvekilleriyle ilgili yasaklara
ilişkin hükümler dâhil olmak üzere propagandaya dair diğer hususlarda 298 sayılı Kanun
hükümleri kıyasen uygulanır.
Adaylara yardım
169
MADDE 14 – (1) Adaylar, yabancı devletlerden, © kuruluşlardan, tüzel kişilerden ve
Türk uyrukluğunda olmayan gerçek kişilerden bağış ve yardım alamazlar.
(2) Adaylar, Yüksek Seçim Kurulu tarafından belirlenecek adaylık başvurusu süresi
içinde mal bildiriminde bulunmak zorundadır. Seçilen adayın mal bildirimi, seçim
sonuçlarının kesinleşmesini müteakip Resmî Gazetede yayımlanır.
(3) Her bir kişinin adaylara yapabileceği nakdî yardım miktarı, her bir tur için en yüksek
Devlet memuruna mali haklar kapsamında fiilen yapılmakta olan her türlü ödemelerin bir
aylık brüt tutarını geçemez. Alınan bağış ve yardımlar veraset ve intikal vergisinden
müstesnadır. Adaylar ödünç niteliğinde para kabul edemez.
(4) Seçimlerde şeffaflığın sağlanması amacıyla, Yüksek Seçim Kurulunca belirlenecek
tutarın üzerindeki nakdî yardımlar adayların “Seçim Hesabı” olarak kendileri adına
açtıracakları bir banka hesabına yatırılır. Yüksek Seçim Kurulunca belirlenecek tutarın altında
kalan nakdî yardımlar ise makbuz karşılığında alınır ve seçim hesabına yatırılır. Alınan bağış
ve yardımlar sadece seçim harcamalarında kullanılır ve başka bir amaç için tahsis edilemez.
(5) Adaylığın kesinleşmesinden seçim sonuçlarının kesinleşmesine kadar geçen
dönemde bağış ve yardımlar ile yapılan harcamalar Yüksek Seçim Kurulu tarafından tasdik
edilen listelere kaydedilir.
(6) Seçim hesapları ile bağış, yardım ve harcamalara ilişkin bilgi ve belgeler, seçim
sonuçlarının kesinleşmesini izleyen on gün içinde Yüksek Seçim Kuruluna sunulur. Yüksek
Seçim Kurulu bir ay içinde, seçim hesaplarını inceler ve varsa usulsüzlükleri ve öngörülen
limitlerin aşılıp aşılmadığını tespit eder. Bu aşamada tespit edilen eksikliklerin giderilmesi
amacıyla Yüksek Seçim Kurulu tarafından adaylara uygun bir süre verilir. Alınan bağış ve
yardımlardan belirtilen limiti aşan miktar ile harcanmayan kısım Hazineye intikal ettirilir.
Kurul bu görevi yerine getirirken Sayıştaydan ve gerekli görülen diğer ilgili kamu
kurumlarından yardım alabilir.
(7) Yüksek Seçim Kurulunca yapılan inceleme sonuçları kesin olup, incelemenin
tamamlanmasını müteakip bir ay içinde ilân edilir.
(8) Aday, Yüksek Seçim Kuruluna önceden bildirmek şartıyla, seçim hesapları ile gelir
ve harcamalara ilişkin bilgi ve belgelerin kayda geçirilmesi ve ibrazına ilişkin hususlarda
1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali
Müşavirlik Kanununa göre yetki almış meslek mensuplarından veya avukatlardan birini ya da
birkaçını yetkili kılabilir. Bu durumda, yetkilendirilen meslek mensubu, yukarıda belirtilen
hususların yerine getirilmemesi veya eksik yerine getirilmesinde ilgili mevzuat hükümlerine
göre sorumlu tutulur.
(9) Aday tarafından verilecek mal bildiriminin usul ve esasları, adaylar tarafından
kullanılacak listelerin şekil, içerik ve tasdiki, makbuzların şekil ve içeriği, bastırılması, bağış
ve yardımların alınması, kayda geçirilmesi, harcanması, harcanmayan ya da bağış sınırını
aşan kısmın Hazineye intikali ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve esaslar
Yüksek Seçim Kurulunca belirlenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Seçim Günü İşleri
Kullanılacak oy pusulasının şekli
MADDE 15 – (1) Oylamalarda kullanılacak filigranlı birleşik oy pusulasında
“Cumhurbaşkanı Adayları” ibaresi ile Yüksek Seçim Kurulu tarafından çekilen kuraya göre
sırası belirlenen adayların adı ve soyadı yer alır.
(2) Oylamanın referandum şeklinde yapılması hâlinde beyaz üzerine “Evet”, kahverengi
üzerine “Hayır” ibareleri yazılı, iki ayrı renkten oluşan birleşik oy pusulası kullanılır.
(3) Kullanılacak birleşik oy pusulalarıyla ilgili diğer hususlar Yüksek Seçim Kurulu
tarafından belirlenir. Yüksek Seçim Kurulu, birleşik oy pusulalarını kendisi bastırabileceği
170
gibi gerektiğinde uygun göreceği il seçim kurulları vasıtasıyla bastırmaya da yetkilidir.
Gerekli ödenek Maliye Bakanlığınca karşılanır.
Oy kullanma şekli
MADDE 16 – (1) Seçmen, sandık kurulunca kendisine verilen birleşik oy pusulası ve
“Evet” veya “Tercih” yazılı mührü alarak oyunu kullanmak üzere kapalı oy verme yerine
girer.
(2) Seçmen, mührü, birleşik oy pusulasında tercih ettiği adaya ait özel daire içine
basmak, birleşik oy pusulasını zarfa koymak ve zarfı sandığa atmak suretiyle oyunu kullanır.
(3) Oyunu kullanan seçmen, mührü sandık kurulu başkanına geri verir.
Oylamanın referandum şeklinde yapılması hâlinde oy kullanma
MADDE 17 – (1) Seçmen, sandık kurulunca kendisine verilen, beyaz üzerine “Evet”
kahverengi üzerine “Hayır” ibareleri bulunan iki ayrı renkten oluşan birleşik oy pusulası ve
“Evet” veya “Tercih” yazılı mührü alarak oyunu kullanmak üzere kapalı oy verme yerine
girer.
(2) Seçmen, mührü, birleşik oy pusulasında tercih ettiği kısmın üzerine basmak, birleşik
oy pusulasını zarfa koymak ve zarfı sandığa atmak suretiyle oyunu kullanır.
(3) Oyunu kullanan seçmen, mührü sandık kurulu başkanına geri verir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Seçimden Sonra Yapılacak İşler ve Son Hükümler
Seçim tutanakları ve sonuçların birleştirilmesi
MADDE 18 – (1) Sandık, ilçe ve il seçim kurullarınca düzenlenmesi gereken
tutanakların içeriği ile seçim sonuçlarının birleştirilmesine ilişkin usul ve esaslar Yüksek
Seçim Kurulu tarafından belirlenir.
(2) Yüksek Seçim Kurulu, il seçim kurullarından gelen sonuçları birleştirerek ilân eder.
Seçimin veya birleştirme tutanağının iptali
MADDE 19 – (1) Bir veya birkaç seçim çevresinde, yapılan seçimin veya düzenlenen
birleştirme tutanağının, seçim işlemleri sebebiyle iptaline karar verilmesi hâlinde, iptal edilen
kısmın ülke genelindeki seçim sonuçlarına etkisi olup olmadığı göz önüne alınarak Yüksek
Seçim Kurulu tarafından söz konusu seçim çevrelerinde seçimlerin yenilenip
yenilenmeyeceğine karar verilir.
Cumhurbaşkanı seçiminin sonuçlandırılması
MADDE 20 – (1) Cumhurbaşkanı seçiminin kesin sonuçları, Yüksek Seçim Kurulu
tarafından Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı ile Cumhurbaşkanlığı Makamına
bildirilir, kamuoyuna ilân edilir ve Resmî Gazetede yayımlanır.
(2) Seçilen Cumhurbaşkanı adına, Yüksek Seçim Kurulu tarafından Cumhurbaşkanı
seçildiğine dair bir tutanak düzenlenir.
Cumhurbaşkanına tutanağın verilmesi ve andiçme töreni
MADDE 21 – (1) Seçilen Cumhurbaşkanı adına düzenlenen tutanak, Türkiye Büyük
Millet Meclisi Genel Kurulunda, Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı tarafından verilir ve
aynı oturumda andiçme töreni yapılır. Bu oturum, eski Cumhurbaşkanının görev süresinin
dolduğu gün, makamın başka bir sebeple boşalması hâlinde ise seçim sonuçlarının
kesinleşmesinden itibaren üç gün içinde gerçekleştirilir.
Değiştirilen mevzuat
MADDE 22 – (1) 298 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan
“milletvekili” ibaresinden önce gelmek üzere “Cumhurbaşkanı,” ibaresi eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Onbirinci Cumhurbaşkanının görev süresi yedi yıldır.
(2) 31/5/2007 tarihli ve 5678 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının Bazı
Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce
seçilen Cumhurbaşkanları, iki defa seçilememeleri kuralı dâhil, Anayasanın değişiklik öncesi
hükümlerine tabidir.
171
Yürürlük
Yürütme
MADDE 24 – (1) Bu Kanun hükümlerini Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı ile
Bakanlar Kurulu yürütür.
25/1/2012
[R.G 26 Ocak 2012 – 28185]
—— • ——
CEZANIN KALDIRILMASI KARARLARI
Cumhurbaşkanlığından:
Ruhsatsız silah bulundurma ve uyuşturucu madde satma suçlarından
cezalandırılmasına karar verilen ve bu cezaları kesinleşerek Adana 8. Ağır Ceza
Mahkemesinin 7/9/2011 tarihli ve 2011/531 değişik iş sayılı kararıyla 4 yıl 12 ay hapis cezası
olarak cezalarının içtimaına hükmedilen, Adana İli, Seyhan İlçesi, Hürriyet Mahallesi, Cilt
No: 21, Hane No: 338, Birey Sıra No: 5’de nüfusa kayıtlı, Celalettin ve Yeter’den olma,
5/5/1978 doğumlu, 14422276110 T.C. kimlik numaralı Muhittin TAŞ’ın kalan cezası, Adalet
Bakanlığının 10/10/2011 tarihli ve B.03.0.CİG.0.00.00.07-102-0459-2011/2187/49540 sayılı
yazısı ekinde gönderilen ve adı geçenin sürekli hastalık hali kapsamında bulunduğunu belirten
Adlî Tıp Kurumu 3 üncü Adlî Tıp İhtisas Kurulunun 13/6/2011 tarihli ve
B.03.1.ATK.0.06.00.03-101.01.02-11/40517/5543-5376 sayılı raporu sebebiyle, Türkiye
Cumhuriyeti Anayasasının 104 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca
kaldırılmıştır.
25/1/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
[R.G 26 Ocak 2012 – 28185]
—— • ——
Batman Ağır Ceza Mahkemesinin 6/4/2006 tarihli ve E: 2005/377, K: 2006/86 sayılı
kararıyla, taammüden adam öldürme suçundan 30 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar
verilen ve cezası kesinleşen, Batman İli, Sason İlçesi, Örenağıl Mahallesi/Köyü, Cilt No: 26,
Hane No: 13, Birey Sıra No: 9’da nüfusa kayıtlı, Ferman ve Bessi’den olma, 1/12/1956
doğumlu, 46384949580 T.C. kimlik numaralı Kısmet GENÇ’in kalan cezası, Adalet
Bakanlığının 7/12/2011 tarihli ve B.03.0.CİG.0.00.00.03-102-4270-2009/15421/60167 sayılı
172
yazısı ekinde gönderilen ve adı geçenin sürekli hastalık hali kapsamında bulunduğunu belirten
Adlî Tıp Kurumu 3 üncü Adlî Tıp İhtisas Kurulunun 10/10/2011 tarihli ve
B.03.1.ATK.0.06.00.03-101.01.02-11/66543/9057-8708 sayılı raporu sebebiyle, Türkiye
Cumhuriyeti Anayasasının 104 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca
kaldırılmıştır.
25/1/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
[R.G 26 Ocak 2012 – 28185]
—— • ——
Resmî evrakta sahtecilik ve hırsızlık suçlarından cezalandırılmasına karar verilen ve
bu cezaları kesinleşerek Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2010 tarihli ve 2010/273
değişik iş sayılı kararıyla 10 yıl 36 ay 41 gün hapis cezası olarak cezalarının içtimaına
hükmedilen, Şanlıurfa İli, Siverek İlçesi, Kamışlı Köyü, Cilt No: 41, Hane No: 157, Birey
Sıra No: 2’de nüfusa kayıtlı, Bilal ve Mevlüde’den olma, 1/7/1963 doğumlu, 63502308906
T.C. kimlik numaralı Erol BOZSÜT’ün kalan cezası, Adalet Bakanlığının 13/12/2011 tarihli
ve B.03.0.CİG.0.00.00.07-102-1070-2011/3034/62120 sayılı yazısı ekinde gönderilen ve adı
geçenin sürekli hastalık hali kapsamında bulunduğunu belirten Adlî Tıp Kurumu 3 üncü Adlî
Tıp İhtisas Kurulunun 26/9/2011 tarihli ve B.03.1.ATK.0.06.00.03-101.01.02-11/64409/87748345 sayılı raporu sebebiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 104 üncü maddesinin ikinci
fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca kaldırılmıştır.
25/1/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
[R.G 26 Ocak 2012 – 28185]
—— • ——
İskenderun Ağır Ceza Mahkemesinin 28/3/2008 tarihli ve E: 2006/593, K: 2008/107
sayılı kararıyla, kasten öldürme ve öldürmeye teşebbüs suçlarından 26 yıl 8 ay hapis cezası ile
cezalandırılmasına karar verilen ve cezası kesinleşen, Kayseri İli, Bünyan İlçesi, Samağır
Mahallesi/Köyü, Cilt No: 45, Hane No: 8, Birey Sıra No: 53’de nüfusa kayıtlı, Selami ve
Saniye’den olma, ¼/1947 doğumlu, 12308352262 T.C. kimlik numaralı Hayati EKİNCİ’nin
kalan cezası, Adalet Bakanlığının 13/12/2011 tarihli ve B.03.0.CİG.0.00.00.07-102-10742011/3035/62121 sayılı yazısı ekinde gönderilen ve adı geçenin sürekli hastalık ve sakatlık
hali kapsamında bulunduğunu belirten Adlî Tıp Kurumu 3 üncü Adlî Tıp İhtisas Kurulunun
28/9/2011 tarihli ve B.03.1.ATK.0.06.00.03-101.01.02-11/64558/8807-8397 sayılı raporu
173
sebebiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 104 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi
hükmü uyarınca kaldırılmıştır.
25/1/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
[R.G 26 Ocak 2012 – 28185]
—— • ——
Yargıtay 9. Hukuk Dairesinden:
Esas No : 2011/48313
Karar No : 2011/43574
YARGITAY İLAMI
Mahkemesi :
Edirne İş Mahkemesi
Tarihi
: ¼/2011
Numarası : 2010/474-2011/133
Davacı : Mustafa AKDENİZ
Davalı
: Tarım Reformu Genel Müdürlüğü adına Avukat Zehra ÖZSEVEN
Temyiz Eden
: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
Davacı Mustafa Akdeniz ile davalı Tarım Reformu Genel Müdürlüğü arasındaki alacak
davasına ilişkin Edirne İş Mahkemesince verilen ve temyiz edilmeksizin kesinleşen ¼/2011
tarih ve 2010/474 esas, 2010/133 karar sayılı kararının 5510 sayılı Kanunun 80. Maddesine
aykırı olduğu iddiası ile kanun yararına bozulması Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının
26/9/2011 gün ve 2011/225030 sayılı tebliğnamesi ile istenilmiş olmakla, dosyadaki tüm
belgeler okunup dava dosyası için Tetkik Hakimi U. Ocak tarafından düzenlenen rapor
dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Mahkemece, davacının ücretlerinden sigorta primi kesilmesi yasaya aykırı
bulunduğundan, açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Adalet Bakanlığı’nın 30/5/2011 tarihli yazısı ile kararın kanun yararına temyiz edilmesi
istenmiş olup Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından anılan karar 5510 sayılı Kanunun
80. Maddesine aykırı olduğu gerekçesi ile kanun yararına temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre davacı işçi ile davalı işveren arasında ilave tediye alacağından
sigorta primi kesilip, kesilemeyeceği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İlave tediye alacağının kapsamı, yararlanacaklar, yararlanma şartları, miktarı ve ödeme
zamanı 6772 sayılı Devlet ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye
Yapılması Hakkındaki Kanun ile düzenlenmiştir. Kanunun 1 inci maddesinde, Devlet ve ona
bağlı kurumların hangileri olduğu, ayrıca yararlanacak kişiler açıkça belirtilmiştir.
Buna göre;
A. İşveren kapsamı yönünden Devlete ve ona bağlı olmak üzere,
1. Genel, katma ve özel bütçeli daireler,
2. Sermayesi değişen kurumlar,
3. Sermayesinin yarısından fazlası Devlete ait olan şirket ve kurumlar ve bunlara bağlı
kuruluşlar,
4. Belediyeler ve belediyelere bağlı kuruluşlar,
5. 3460 ve 3659 sayılı Kanun kapsamına giren, sermayesinin tamamı Devlete ait olan
veya bu sermaye ile kurulan iktisadi Devlet kuruluşları,
174
3460 sayılı Yasa bugün itibari ile yürürlükte olan bir yasa değildir. 3659 sayılı Yasa ise,
banka ve Devlet kurumlarında çalışan memurların aylıkları ile ilgili düzenleme getirmiş ve
halen yürürlüktedir. Bu Yasanın 1 inci maddesinde, kapsama dahil kurumlar daha ayrıntılı
açıklanmıştır.
Yukarda belirtilen kurumlarca, sermayesinin yarısından fazlasına iştirak suretiyle
kurulan kuruluşlar ve bunların aynı nispette iştirakleriyle vücut bulan kurumlar, ticaret ve
sanayi odaları ve borsalar veya satın alınıp belediyelere bağlanan müesseseler de Kanun
kapsamına alınmıştır.
Keza 5018 sayılı Kamu Mali Yönetim ve Kontrol Kanununda, merkezi yönetim
kapsamındaki kamu idareleri, sosyal güvenlik kurumları ve mahalli idarelerden oluşan genel
yönetim kapsamındaki kamu idareleri ekli cetvellerde sayılmıştır. Bu cetvellerde Genel Bütçe
Kapsamındaki Kamu İdareleri, Özel Bütçeli İdareler, Düzenleyici ve Denetleyici Kurumlar ve
Sosyal Güvenlik Kurumlarında çalışanların kanun kapsamında olduğunun kabulü gerekir.
Sonuç itibari ile kapsam bakımından, Devlet tarafından yasa ve yasanın verdiği yetki ile
idari işlemle kurulan ve kamusal yetki ve ayrıcalıklardan yararlanan kamu tüzel kişilikleri ve
bunlara bağlı kuruluşlarda iş sözleşmesi ile çalışanlara uygulanacağı görülmektedir.
B. İşçi yönünden kapsama gelince:
İş Kanunu kapsamına girsin girmesin, yukarda belirtilen Devlet ve ona bağlı kurumlarda
İş Kanununun 1 inci maddesindeki tanıma göre, işçi sayılan herkes bu alacaktan
yararlanacaktır. Kanun, 4857 ve 1475 sayılı İş Kanunundan önceki İş Kanununa atıfta
bulunmuştur. 4857 sayılı İş Kanunu işçi tanımına 2 nci maddesinde yer vermiştir. Buna göre
“bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye işçi” denir. O halde bir iş sözleşmesine
dayanarak, yukarda belirtilen kurumlarda çalışan her işçiye ilave tediye ödemesinin yapılması
gerekir.
C. Ödenecek ücret yönünde kapsam:
Maddenin son cümlesinde, yukarda belirtilen işyerlerinde çalışan işçilere ücret
sistemleri ne olursa olsun her yıl için birer aylık ücret tutarında ilave tediye ücreti ödeneceği
belirtilmiştir. Devlet ve ona bağlı maden işletmelerinin yeraltında çalışan işçilere, ayrıca bir
aylık ödeme dışında birer aylık daha ödemenin yapılacağı Kanunun 2 nci maddesinde
açıklanmıştır.
Kanunun 3 üncü maddesinde, işçilere her yıl için birer aylık (yeraltında çalışan işçilere
her yıl için ikişer aylık) ilave tediye dışında, birer aylık ücret istihkaklarını geçmemek üzere
Bakanlar Kurulu kararı ile aynı oranda bir ilave tediye ödemesi yapılabileceği belirtilmiştir.
Keza Yasanın Ek 1 inci maddesi ile ilave tediyelerin Toplu İş Sözleşmesi ile
kararlaştırılması halinde buna sınır getirilmiş ve “Bu Kanun uyarınca işçilere yapılan ilave
tediyelerden ayrı olarak, her yıl için her biri bir aylık istihkakları tutarını (hafta ve genel tatil
ücretleri dahil) geçmemek şartıyla toplu iş sözleşmeleri ile en çok iki ikramiye daha
verilebilir” düzenlemesine yer verilmiştir. Toplu İş Sözleşmesi ile yukarda belirtilen
kurumlarda çalışan işçilere en çok iki ay daha ilave tediye ödeneceğinin kararlaştırılabileceği,
bu miktar üzerinde ödeme yapılacağı şeklindeki düzenlemenin yasal sınırı aşan miktarda
geçersiz olacağını kabul etmek gerekir.
Kanun, kapsam içinde olmayan ancak Toplu İş Sözleşmesi uygulanacak işyerleri için de
Ek 2 nci madde ile bir sınırlama getirmiş ve kapsamda kalmayan işyerlerinde Toplu İş
Sözleşmeleri ile en çok dört aylık, yeraltındaki işyerlerinde ise en çok beş aylık ilave tediye
oranında ücret ödeneceği kuralına yer vermiştir. Ancak bu tür işyerlerinde Toplu İş
Sözleşmesi ile kararlaştırılan bu tür ödemeleri ilave tediye olarak değil, akdi ikramiye olarak
kabul etmek yerinde olacaktır.
Kanunun 4 üncü maddesine göre, ilave tediye alacağının ödeme zamanını, Bakanlar
Kurulu belirler. Bakanlar Kurulunun kararı ile ilave tediye alacağı muaccel hale gelir. İlave
tediye hesabı, Bakanlar Kurulunun belirlediği ödeme tarihlerindeki ücrete göre yapılmalıdır
175
(Yargıtay 9. HD. 12/9/2011 gün 2011/36505 E. 2011/29278 K.). Ödeme zamanı taraflarca
kararlaştırılmadığında, Borçlar Kanununun 101 inci maddesi uyarınca, temerrüt için
alacaklının ihtarına gerek vardır. İlave tediye alacağı yasadan kaynaklandığından, talep
halinde temerrüt tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmelidir. Toplu iş sözleşmelerinde
bulunan, 6772 sayılı Yasa maddesinin tekrarından ibaret hükümler, alacağın dayanağının ilgili
Yasa olduğu gerçeğini değiştirmeyeceğinden, bu durumlarda dahi yasal faize karar
verilmelidir. Ancak, özelleştirme vb. sebeplerle ödenme koşullarının yitirildiği, ilave tediye
alacağının sadece toplu iş sözleşmesine göre ödenmesinin kararlaştırıldığı durumlarda, 2822
sayılı Kanunun 61 inci maddesi uyarınca en yüksek işletme kredisi faizine hükmedilmelidir
(Yargıtay 9. HD. 13/9/2011 gün 2011/39204 E. 2011/29535 K.).
Aynı maddede ilave tediye alacağının nasıl hesaplanacağı ve kesinti yapılıp
yapılmayacağı belirtilmiştir. Buna göre aylık olarak bu alacağın hesaplanmasında, fazla
mesai, evlilik, çocuk zamları veya primleri, ayni yardımlar, hafta ve genel tatil ücretleri gibi
esas ücrete dahil olan ödemeler dikkate alınmaz. Bu düzenleme nedeni ile ilave tediye
alacağının bir ay için yirmialtı gün üzerinden hesaplanması gerekir.
İlave tediye alacağından sigorta primleri kesilmez. Ancak 1/10/2008 tarihinde yürürlüğe
giren 5510 sayılı Yasanın 80/c ve 105 inci maddeleri uyarınca, ücretin eki niteliğindeki bu
ödeme, 1/10/2008 tarihinden itibaren sigorta prim kesintisine tabidir.
İlave tediye alacağı, ödeme tarihinde işçinin işinden ayrılmış olup olmadığına
bakılmaksızın, hak edilen yıl içinde o yerde veya aynı idare, teşekkül ve müesseseye ait
muhtelif yerlerde geçmiş olan hizmetlerinin toplamı oranında ve son çalıştığı yerde ödenir,
işçi tam yıl çalışmamış ise, ilave tediye o yıl için kıstelyevm esasına göre hesaplanıp
ödenecektir.
İşçinin ilave tediye alacağına, esas olacak çalışma süresinin hesaplanmasında iş
sözleşmesinin devamı müddetine rastlayan yasal ve idari izinler, hastalık izinleri, hafta tatili
ile ulusal bayram ve genel tatil günleri, çalışılmış gibi hesaba katılır.
Somut olayda, davacının ilave tediye alacağından kesilen sigorta primlerinin iadesine
karar verilmiştir.
Yukarıda açıklandığı üzere 1/10/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın
80/c ve 105 inci maddeleri uyarınca ücretin eki niteliğindeki bu ödeme, 1/10/2008 tarihinden
itibaren sigorta prim kesintisine tabidir. Yapılan kesinti kanundan kaynaklanmaktadır.
Mahkemece anılan kanun hükmü 176anayi176ua alınmaksızın 6772 sayılı Kanunun 4.
Maddesi gerekçe gösterilerek davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı
gerektirmiştir.
SONUÇ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 1086 sayılı Hukuk Usulü
Muhakemeleri Kanununun 429/2 (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 362/2)
maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeplerle kabulü ile hükmün
“sonuca etkili olmamak üzere” yukarıda belirtilen sebeple BOZULMASINA, kararın bir
örneğinin Resmî Gazete’de yayımlanması için Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na tevdiine 15/11/2011 gününde oybirliği ile karar verildi.
[R.G 26 Ocak 2012 – 28185]
—— • ——
BAKANLAR KURULU KARARI
176
Ekli “Mal ve Hizmetlere Uygulanacak Katma Değer Vergisi Oranlarının Tespitine
İlişkin Kararda Değişiklik Yapılmasına Dair Karar”ın yürürlüğe konulması; Maliye
Bakanlığının 16/1/2012 tarihli ve 71 sayılı yazısı üzerine, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi
Kanununun 28 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 16/1/2012 tarihinde
kararlaştırılmıştır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
İ. N. ŞAHİN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ŞİMŞEK
İçişleri Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
MAL VE HİZMETLERE UYGULANACAK KATMA DEĞER VERGİSİ
ORANLARININ TESPİTİNE İLİŞKİN KARARDA DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR KARAR
MADDE 1 – 24/12/2007 tarihli ve 2007/13033 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile
yürürlüğe konulan Mal ve Hizmetlere Uygulanacak Katma Değer Vergisi Oranlarının
Tespitine İlişkin Karara aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 1 – (1) 15/7/2012 tarihine kadar uygulanmak üzere; okul, sağlık
hizmet tesisi ve öğrenci yurdu olarak kullanılmak amacıyla inşa edilen prefabrik yapı
teslimlerinde katma değer vergisi oranı %1 olarak belirlenmiştir.”
MADDE 2 – Bu Karar yayımını izleyen gün yürürlüğe girer.
MADDE 3 – Bu Karar hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.
Bakanlar Kurulu Kararının Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
Tarihi
Sayısı
30/12/2007
26742
Bakanlar Kurulu Kararında Değişiklik Yapan Düzenlemelerin Yayımlandığı
Resmî Gazete’nin
Tarihi
Sayısı
8/2/2008
26781
6/4/2008
26839
177
19/7/2008
20/9/2008
29/3/2009
28/4/2011
27/11/2011
27/12/2011
26941
27003
27184
27918
28125
28155
[R.G 27 Ocak 2012 – 28186]
—— • ——
ATAMA KARARI
Bazı yer hâkim ve Cumhuriyet savcılarının 6087 sayılı Hâkimler ve Savcılar Yüksek
Kurulu Kanunu’nun 15 inci maddesinin 1 inci fıkrasının © bendi uyarınca Hâkimler ve
Savcılar Yüksek Kurulu Müfettişliğine atanmalarına ilişkin karar aşağıda gösterilmiştir.
GENEL KURUL KARARI: 19.10.2011/288
Mardin Cumhuriyet Savcısı
98369 Emre GÜLÜŞÜR
Turhal Cumhuriyet Savcısı
94994 Eyüp SAVCI
Ordu Hâkimi
92610 Harun KUKU
Banaz Cumhuriyet Savcısı
94999 Hüseyin Turgut İMAMGİLLER
Mudanya Cumhuriyet Savcısı 95025 İlhan AKILLI
Artvin Hâkimi
94980 Mahmut BALTACIOĞLU
Bilecik Hâkimi
95105 Mecit ÖZGÜL
Sürmene Cumhuriyet Savcısı 92578 Mehmet Şirin IŞIK
Altınekin Cumhuriyet Savcısı 95141 Mehmet YILMAZ
Kınık Cumhuriyet Savcısı
98027 Metin ŞAHİN
Eceabat Cumhuriyet Savcısı
92579 Murat GÖLYERİ
Kırşehir Cumhuriyet Savcısı
41905 Murat GÜLAÇ
Tarsus Hâkimi
95100 Mustafa ÖZÇELİK
Burdur Hâkimi
41819 Oğuz AKALIN
Kaş Hâkimi
92634 Selami YILMAZ
Gebze Hâkimi
39972 Sinan EKİCİ
Ordu Cumhuriyet Savcısı
95053 Suat UZUN
Silifke Hâkimi
95106 Talip DEMİRCAN
İstanbul İdare Mahkemesi Üyesi
94884
Hamit Ali KANDİL
Çanakkale İdare Mahkemesi Başkanı
42965
Muhammet TOKALI
Konya İdare Mahkemesi Üyesi 97721 Semih ASLAN
İstanbul İdare Mahkemesi Üyesi
40600
Şevki DAVUT
Ankara İdare Mahkemesi Üyesi 94880 Tahsin TOSUN’un
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Müfettişi olarak atanmalarına,
Karar verildi.
—— • ——
178
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Genel Kurulu’nun 28.12.2011 gün ve 467 sayılı
kararı ile teklif edilen üç aday arasından, Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Genel Sekreter
Yardımcısı 34892 Muzaffer BAYRAM, 6087 sayılı Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu
Kanunu’nun 11 inci maddesinin 1 inci fıkrası gereğince Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu
Genel Sekreteri olarak atanmıştır.
—— • ——
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Teftiş Kurulu Başkan Yardımcısı 34217 Oktay
ACU’nun, Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başmüfettişliğine atanmasına,
Karar verilmiştir.
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Tetkik Hâkimi 39792 Havva BAĞLI GÜRGEN’in
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Genel Sekreter Yardımcılığına atanmasına,
Karar verilmiştir.
—— • ——
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başmüfettişleri 35857 İlhan ÖNKAL ile 34928
Adem KARTAL’ın Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Teftiş Kurulu Başkan
Yardımcılıklarına atanmalarına,
Karar verilmiştir.
[R.G 27 Ocak 2012 – 28186]
—— • ——
GÖREVLENDİRME KARARI
1 ‒ Adlî Tıp Kurumu Başkan Yardımcılığına, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Adlî
Tıp Anabilim Dalı öğretim üyesi Yrd. Doç. Dr. Fatih YAĞMUR’un görevlendirilmesi,
2659 sayılı Adlî Tıp Kurumu Kanununun 26 ncı ve 2547 sayılı Yükseköğretim
Kanununun 38 inci maddeleri gereğince uygun görülmüştür.
2 ‒ Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür.
26/1/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Sadullah ERGİN
Başbakan
Adalet Bakanı
[R.G 27 Ocak 2012 – 28186]
—— • ——
179
MÜNHAL NOTERLİKLER
2009 yılı tahmini gayrisafi gelirleri 500.000.-TL. olan, aşağıda isimleri yazılı bulunan
muhdes BİRİNCİ SINIF noterlikler münhaldir.
1512 sayılı Noterlik Kanununun 22 ve müteakip maddeleri gereğince BİRİNCİ SINIF
noterlerden bu noterliklere atanmaya istekli olanların ilan tarihinden itibaren bir ay içinde
Bakanlığımıza veya bulundukları yer Cumhuriyet Başsavcılıklarına başvurmaları
gerekmektedir.
Posta ile doğrudan doğruya Bakanlığa gönderilmiş olan dilekçeler başvuru süresi içinde
Bakanlığa gelmediği takdirde atama işleminde nazara alınmaz.
İlan olunur.
1 – Beşiktaş Yirmidokuzuncu Noterliğinin; Çilekli Caddesi ile Ebulula Mardin
Caddesinin Çilekli Caddesi ile kesiştiği yerden başlayarak, Ülgen Sokak ile kesiştiği yere
kadar olan bölümünün Beşiktaş Onaltıncı Noterliğinin ihdas bölgesinden çıkartılarak, Levent
Semtinde, Çilekli Caddesi ile Ebulula Mardin Caddesinin Çilekli Caddesi ile kesiştiği yerden
başlayarak, Ülgen Sokak ile kesiştiği yere kadar olan bölümü üzerinde ve Çilekli Caddesine
açılan Cadde ve Sokakların 100 metre derinliklerinde, diğer noterliklerle rekabet ortamı
yaratmayacak uygun bir yerde,
2 – Beyoğlu Ellidördüncü Noterliğinin; Okçu Musa Caddesinin Yolcuzade İskender
Caddesi ile kesiştiği yerden başlayarak, Tenha Sokak ile kesiştiği yere kadar olan bölümü ile
Yenikapı Sokağın Tenha Sokak ile kesiştiği yere kadar olan bölümünün Beyoğlu
Yirmiyedinci Noterliğinin ihdas bölgesinden çıkartılarak, Okçu Musa Caddesinin Yolcuzade
İskender Caddesi ile kesiştiği yerden başlayarak, Tenha Sokak ile kesiştiği yere kadar olan
bölümü üzerinde ve Yanık Kapı Sokağın Yolcu Hamam Sokak ile kesiştiği yerden başlayarak,
Tenha Sokak ile kesiştiği yere kadar olan bölümü üzerinde ve Tenha Sokak dahil Okçu Musa
Caddesi ile Yanık Kapı Sokak arasında kalan bölgedeki sokaklarda, diğer noterliklerle rekabet
ortamı yaratmayacak uygun bir yerde,
3 – Beyoğlu Ellialtıncı Noterliğinin; Dereboyu Caddesi, Köprülü Sokak, Şafak Sokak,
Bahar Sokak, Kardeşler Sokak, Dedekorkut Sokak, Atom Sokak, G-44 Sokak ile Büyükdere
Caddesinin Kanyon İş Merkezi ile Metrocity İş Merkezi arasında kalan (Caddenin batı yakası)
bölümünün Beyoğlu Kırksekizinci Noterliğinin ihdas bölgesinden çıkartılarak, Levent
Semtinde, Dereboyu Caddesi, Köprülü Sokak, Şafak Sokak, Bahar Sokak, Kardeşler Sokak,
Dedekorkut Sokak, Atom Sokak, G-44 Sokak ile Büyükdere Caddesi üzerinde bulunan
Kanyon İş Merkezinden Metrocity İş Merkezine kadar (caddenin batı yakası) olan bölümü
üzerinde, diğer noterliklerle rekabet ortamı yaratmayacak uygun bir yerde,
658/1-1
MÜNHAL NOTERLİKLER
2009 yılı tahmini gayrisafi gelirleri 250.000.-TL. olan, aşağıda isimleri yazılı bulunan
muhdes İKİNCİ SINIF noterlikler münhaldir.
1512 sayılı Noterlik Kanununun 22 ve müteakip maddeleri gereğince BİRİNCİ SINIF
VE İKİNCİ SINIF noterlerden bu noterliklere atanmaya istekli olanların ilan tarihinden
itibaren bir ay içinde Bakanlığımıza veya bulundukları yer Cumhuriyet Başsavcılıklarına
başvurmaları gerekmektedir.
Posta ile doğrudan doğruya Bakanlığa gönderilmiş olan dilekçeler başvuru süresi içinde
Bakanlığa gelmediği takdirde atama işleminde nazara alınmaz.
İlan olunur.
1 – Amasya Üçüncü Noterliğinin; Milli Egemenlik Caddesi, bu caddeden itibaren
Mustafa Kemal Paşa Caddesi, devamında Yavuz Acar Caddesi, bu caddeden itibaren Hoca
Ahmet Yesevi Caddesi ve İstasyon Caddesinin çevrelediği alan içerisinde kalan cadde ve
180
sokaklar ile sınırları oluşturan caddelerin bu alana bakan taraflarında, diğer noterliklerle
rekabet ortamı yaratmayacak uygun bir yerde,
2 – Biga İkinci Noterliğinin; Kıbrıs Şehitleri Caddesinin Bandırma Caddesi ile kesiştiği
yerden Kevser Ozangil Caddesi ile kesiştiği yere kadar olan kısmının güney tarafında ve bu
güney tarafa açılan cadde ve sokakların 100 metre derinliklerinde, diğer noterlikle rekabet
3 – Çerkezköy Beşinci Noterliğinin; Fevzipaşa Caddesi üzerinde ve bu caddeye açılan
cadde ve sokakların 50 metre derinliklerinde, diğer noterliklerle rekabet ortamı yaratmayacak
uygun bir yerde,
4 – Ereğli (Zonguldak) Beşinci Noterliğinin; Suphi Konak Caddesinin Şehit Rıdvan
Caddesi ile kesiştiği yerden başlayarak, devamında 1.Abalı Sokak, 2.Abalı Sokak ve 2.Abalı
Sokağın Abalı Cami ile kesiştiği köprünün bulunduğu yere kadar olan kısımda ve Suphi
Konak Caddesi ve 2. Abalı Sokağına açılan cadde ve sokakların 50 metre derinliklerinde,
diğer noterliklerle rekabet ortamı yaratmayacak uygun bir yerde,
5 – Ereğli (Konya) Üçüncü Noterliğinin; Yunus Emre Meydanına açılan Dr. Rauf
Denktaş Caddesi, İnönü Caddesi, Uğur Mumcu Caddesi ve meydana açılan diğer cadde ve
sokakların 100 metre derinliklerinde, diğer noterliklerle rekabet ortamı yaratmayacak uygun
bir yerde,
6 – Manavgat Yedinci Noterliğinin; Mudul Kavşağından başlanarak Remzi Güven
Caddesi ve devamla Piyade Er Fikret Karaosmanoğlu Caddesini takiben Alanya Manavgat
Çevre Yolu ve Zübeyde Hanım Caddesi ile çevrili bölgenin içinde kalan kısımda ve sınırları
oluşturan caddelerde, diğer noterliklerle rekabet ortamı yaratmayacak uygun bir yerde,
7 – Ordu Altıncı Noterliğinin; Turgut Özal Bulvarı ve devamında Erol Ataşan Bulvarı
ile bu bulvarların doğusunda kalan cadde ve sokaklarda, diğer noterliklerle rekabet ortamı
8 – Ödemiş Üçüncü Noterliğinin; İstasyon Caddesinin Karşıyaka Caddesi ile kesiştiği
yerden başlamak kaydıyla Cumhuriyet Caddesi, Saraçoğlu Caddesinin tamamı ve Saraçoğlu
Caddesine açılan sokak ve caddelerin 50 metre derinliklerinde Kiraz-Alaşehir, Birgi-Salihli
çıkışına kadar olan cadde ve sokaklarda, diğer noterliklerle rekabet ortamı yaratmayacak
uygun bir yerde,
9 – Salihli Dördüncü Noterliğinin; Belediye Caddesinin 18.Sokak ile kesiştiği yerden
2.Sokak ile kesiştiği yere kadar olan kısmının Salihli İkinci Noterliğinin ihdas bölgesinden
çıkartılarak, Belediye Caddesinin 18.Sokak ile kesiştiği yerden 2.Sokak ile kesiştiği yere
kadar olan kısmı ile 2.Sokaktan yukarıya doğru Abay Bulvarına kadar olan kısımda, Abay
Bulvarında ve Site Caddesinde, diğer noterliklerle rekabet ortamı yaratmayacak uygun bir
yerde,
10 – Soma İkinci Noterliğinin; Atatürk Caddesinin Gazi Osman Paşa Caddesi ile
kesiştiği yerden Balıkesir Caddesi ile kesiştiği yere kadar olan kısmında ve caddenin bu
kısmına açılan cadde ve sokakların 50 metre derinliklerinde, diğer noterlikle rekabet ortamı
11 – Van Sekizinci Noterliğinin; Hacıbekir Caddesinin Şabaniye ve Doğu Caddesiyle
kesiştiği yerden Esen ve Meteoroloji Sokak ile kesiştiği yere kadar olan kısmında ve caddenin
bu kısmına açılan cadde ve sokakların 50 metre derinliklerinde, diğer noterliklerle rekabet
659/1-
[R.G 27 Ocak 2012 – 28186]
—— • ——
181
Ekli “Belgesiz İhracat Kredileri ile Vergi Resim ve Harç İstisnası Hakkında Kararda
Değişiklik Yapılmasına İlişkin Karar”ın yürürlüğe konulması; Ekonomi Bakanlığının
2/1/2012 tarihli ve 86 sayılı yazısı üzerine, 20/2/1930 tarihli ve 1567 sayılı Kanunun 1 inci,
27/6/1963 tarihli ve 261 sayılı Kanunun 1 inci, 14/5/1964 tarihli ve 474 sayılı Kanunun 2 nci,
3/6/2011 tarihli ve 637 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 7 nci maddeleri ile 2/2/1984
tarihli ve 2976 sayılı Kanun hükümlerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 10/1/2012 tarihinde
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
C. YILMAZ
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGİN
F. ŞAHİN
B. YILDIRIM
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği Bakanı V.Bilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELİK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Gençlik ve Spor BakanıGıda, Tarım ve Hayvancılık
BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı
İ. N. ŞAHİN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ŞİMŞEK
İçişleri Bakanı
Kalkınma BakanıKültür ve Turizm Bakanı Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
BELGESİZ İHRACAT KREDİLERİ İLE VERGİ RESİM VE HARÇ İSTİSNASI
HAKKINDA
KARARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA İLİŞKİN KARAR
MADDE 1 – 8/1/2010 tarihli ve 2010/51 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe
konulan Belgesiz İhracat Kredileri ile Vergi Resim ve Harç İstisnası Hakkında Kararın 1 inci
maddesinin birinci fıkrasında yer alan “31/12/2011” ibaresi “31/12/2012” şeklinde
MADDE 2 – Bu Karar 1/1/2012 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde
MADDE 3 – Bu Karar hükümlerini Ekonomi Bakanı yürütür.
Bakanlar Kurulu Kararının Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
Tarihi
Sayısı
182
6/2/2010
27485
[R.G 28 Ocak 2012 – 28187]
—— • ——
Adana İli, Seyhan İlçesinde bulunan ve ekli listede mahalle adları ile ada ve parsel
numaraları gösterilen taşınmazların kentsel dönüşüm ve yenileme çalışmaları kapsamında
Seyhan Belediyesi tarafından acele kamulaştırılması; İçişleri Bakanlığının 26/12/2011 tarihli
ve 47401 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 27 nci maddesine göre,
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
C. YILMAZ
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGİN
F. ŞAHİN
B. YILDIRIM
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği Bakanı V.Bilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
İ. N. ŞAHİN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ŞİMŞEK
İçişleri Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
183
184
[R.G 28 Ocak 2012 – 28187]
—— • ——
Kocaeli İli, Kartepe İlçesinde bulunan ve ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları
gösterilen alanın Kartepe Kent Merkezi Kentsel Dönüşüm ve Gelişim Proje Alanı ilan
edilmesi; İçişleri Bakanlığının 2/1/2012 tarihli ve 113 sayılı yazısı üzerine, 5393 sayılı
Belediye Kanununun 73 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 16/1/2012 tarihinde
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan YardımcısıBaşbakan Yardımcısı
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELİK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
İ. N. ŞAHİN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ŞİMŞEK
İçişleri Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
185
ve
ve
186
187
188
[R.G 28 Ocak 2012 – 28187]
—— • ——
GÖREVLENDİRME KARARI
1 – Adlî Tıp Kurumu Birinci Adlî Tıp İhtisas Kurulu Başkanlığına, Akdeniz
Üniversitesi Tıp Fakültesi Adlî Tıp Anabilim Dalı öğretim üyesi Doç. Dr. İbrahim ÜZÜN’ün
görevlendirilmesi,
2659 sayılı Adlî Tıp Kurumu Kanununun 26 ncı ve 2547 sayılı Yükseköğretim
Kanununun 38 inci maddeleri gereğince uygun görülmüştür.
2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür.
27/1/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Sadullah ERGİN
Başbakan
Adalet Bakanı
[R.G 28 Ocak 2012 – 28187]
—— • ——
YÖNETMELİK
Enerji Piyasası Düzenleme Kurumundan:
ELEKTRİK PİYASASI MÜŞTERİ HİZMETLERİ YÖNETMELİĞİNDE
MADDE 1 – 25/9/2002 tarihli ve 24887 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik
Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin Geçici 7 nci maddesindeki “1 Ocak 2012” ibaresi
“1 Ocak 2013” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 2 – Bu Yönetmelik 1/1/2012 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde
MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu Başkanı
yürütür.
[R.G 28 Ocak 2012 – 28187]
—— • ——
189
TEBLİĞLER
Karar No
: 2012/4
İşyeri
: Altınkılıçlar Kahve Kakao Ürünleri Tic. Ve San. A.Ş.
Beyoğlu Kabataş Ömer Avni Mah. Meclisi Mebusan Cad.
İnebol Sok. Ekemen Han No: 1-1/3
İSTANBUL (Merkez)
Tespiti İsteyen :
İnceleme
: Altınkılıçlar Kahve Kakao Ürünleri Tic. Ve San. A.Ş.’de
Bakanlığımızca yapılan incelemede; Beyoğlu Kabataş Ömer Avni Mah. Meclisi Mebusan
Cad. İnebol Sok. Ekemen Han No: 1-1/3 İSTANBUL adresinde merkez işyeri ile
Eminönü/İSTANBUL adresinde bulunan büro işyerinde idari ve yönetim işleri yürütülen
şirketin “Kahve Dünyası” markası adı altında faaliyetlerini sürdürdükleri, Kemerburgaz’da
bulunan fabrika işyerinin henüz faaliyete geçmediği, şirkete ait Türkiye’nin çeşitli illerinde
bulunan mağaza ve Corner (ürün satış noktaları) paket, sıcak ve soğuk kahve, çikolata, pasta
gibi ürünlerin satışı ile mağazalara gelen müşterilere servis işlerinin yapıldığı ve şirket
tarafından yapılan asıl işin cafe ve pastane işletmek işi olduğu, Kemerburgaz’da bulunan
fabrika, cornerlar, merkez ve büro’da yapılan işlerin asıl işe yardımcı işler niteliğinde olduğu
ve şirkete ait işyerlerinin İşkolları Tüzüğü’nün 25 sıra numaralı “Konaklama ve eğlence
yerleri” işkolunda yer aldığı tespit edilmiştir.
Karar: Altınkılıçlar Kahve Kakao Ürünleri Tic. Ve San. A.Ş. ve bağlı işyerlerinde
yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü’nün 25 sıra numaralı “Konaklama ve
eğlence yerleri” işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete’de yayımlanmasına
2821 sayılı Sendikalar Kanununun 4’üncü maddesi gereğince karar verilmiştir.
[R.G 28 Ocak 2012 – 28187]
—— • ——
Türk Patent Enstitüsü Başkanlığından:
MARKA TESCİL BAŞVURULARINA AİT MAL VE HİZMETLERİN
SINIFLANDIRILMASINA İLİŞKİN TEBLİĞ
(TPE: 2012/2)
MADDE 1 – (1) 12/7/1995 tarihli ve 95/7094 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile taraf
olunan Markaların Tescili Amacıyla Mal ve Hizmetlerin © Sınıflandırmasına İlişkin Nis
Anlaşması hükümlerine göre düzenlenen mal/hizmet listesi Anlaşmaya taraf ülkelerin
kararlarıyla çeşitli zaman aralıklarında yenilenmekte ve beş yıllık aralıklarla
yayımlanmaktadır. Bu Tebliğ, Nis Anlaşması çerçevesinde oluşturulan Nis Sınıflandırmasının
1/1/2012 tarihinden itibaren uygulanacak olan onuncu baskısında yer alan değişiklikleri
içermektedir. Nis Sınıflandırması kapsamında yer alan mallara ve hizmetlere ilişkin olarak
oluşturulan liste Tebliğ ekinde düzenlenmiştir.
MADDE 2 – (1) Tebliğin ekinde yer alan listede, mallar 34, hizmetler 11 sınıfta
toplanmıştır.
190
MADDE 3 – (1) Tebliğin ekindeki listede yer alan bazı gruplar genel başlıklar halinde
düzenlenmiştir. Genel başlıkların, tanımlama kapsamına giren ve ilgili Nis sınıfında bulunan
malların/hizmetlerin tamamını kapsadığı kabul edilecektir.
MADDE 4 – (1) Tebliğin ekinde yer alan liste, tüm malları veya hizmetleri
kapsamamaktadır. Herhangi bir genel başlık kapsamına girmeyen ve listede belirtilmemiş
mallara veya hizmetlere marka tescil başvurusunda yer verilmesi durumunda; söz konusu
mallar veya hizmetler listede yer alan, aynı Nis sınıfında bulunan ve benzer nitelik, fonksiyon
veya amaca sahip olan mallarla veya hizmetlerle aynı kapsamda değerlendirilecektir.
MADDE 5 – (1) 24/6/1995 tarihli ve 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun
Hükmünde Kararnamenin 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen aynı tür
malın veya hizmetin tespitinde, Tebliğin ekinde yer alan listede yer verilen gruplar esas
alınacaktır. Ancak, Enstitü marka tescil başvurularının veya itirazların incelenmesi
aşamalarında bu grupları, aynı tür mal veya hizmetin tespitinde daha dar veya farklı mal veya
hizmet gruplarını da içerecek şekilde daha geniş kapsamda değerlendirebilir.
MADDE 6 – (1) 8/1/2007 tarihli ve 26397 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Marka
Tescil Başvurularına Ait Mal ve Hizmetlerin Sınıflandırılmasına İlişkin Tebliğ (BİK/TPE:
2007/2) yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 7 – (1) Bu Tebliğ hükümleri 1/1/2012 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere
yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 8 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Türk Patent Enstitüsü Başkanı yürütür.
EK :
 SINIF
Sanayide, bilim sahasında, fotoğrafçılıkta, tarım, bahçecilik ve ormancılıkta kullanılan
kimyasallar (gübreler ve topraklar dahil).
İşlenmemiş suni reçineler ve işlenmemiş plastikler.
Yangın söndürücü maddeler.
Ev ve kırtasiye amaçlı olmayan yapıştırıcılar.
2. SINIF
Boyalar, vernikler, laklar, pas önleyiciler, ahşabı koruyucu maddeler, boyalar için
bağlayıcı ve inceltici maddeler, boya pigmentleri, metali koruyucu maddeler, ayakkabı
boyaları; matbaa boyaları ve mürekkepleri, tonerler (dolu halde toner kartuşları
dahil); besin maddelerini, ispençiyari ürünleri ve içecekleri boyamağa mahsus
maddeler.
İşlenmemiş doğal reçineler.
Boyacılar, dekoratörler, matbaacılar ve sanatçılar için metal levhalar ve toz halde metaller.
3. SINIF
Ağartma ve temizlik amaçlı maddeler.
Parfümeri; kozmetik ürünleri, kişisel kullanım amaçlı koku vericiler (insan ve hayvanlar için
deodorantlar dahil).
Sabunlar.
Diş bakımı ürünleri.
Aşındırıcı ürünler (Zımpara bezleri, zımpara kağıtları, ponza taşları, aşındırıcı pastalar dahil).
Parlatma ve bakım ürünleri (deri, vinil, metal, ahşap v.b.için).
4. SINIF
Sınai amaçlı yağlar, gresler (kesme sıvıları, toz emici-ıslatıcı ve bağlayıcı maddeler
dahil).
Katı yakıtlar (odun dahil).
Sıvı ve gaz yakıtlar ile bunların katkıları.
191
Aydınlanma amaçlı mumlar, fitiller, yarı mamul vakslar, balmumları (vakslar), parafinler.
5. SINIF
İnsan ve hayvan sağlığı için ilaçlar, tıbbi amaçlı kimyasal ürünler, kimyasal elementler.
Tıbbi amaçlı diyet maddeleri; zayıflatıcı ürünler; bebek mamaları; tıbbi amaçlı bitkiler
ve bitkisel içecekler; insan ve hayvanlar için diyetetik takviyeler (tıbbi amaçlı olmayan
diyet maddeleri, diyet takviyesi olarak polen, tıbbi amaçlı olmayan hayvan yemi
katkıları dahil).
Diş hekimliği için ürünler (aletler/cihazlar hariç).
Hijyen sağlayıcı ürünler (pedler, tamponlar, tıbbi amaçlı yakılar, pansuman malzemeleri,
kağıt ve tekstilden dahil çocuk bezleri).
Zararlı bitkileri, hayvanları ve mantarları imha edici maddeler.
İnsan ve hayvanlar için olanlar hariç deodorantlar, havayı tazeleyici kokular.
Dezenfektanlar, antiseptikler (mikrop öldürücüler), tıbbi amaçlı deterjanlar.
6. SINIF
Değerli olmayan maden cevherleri.
Adi metaller ile bunların alaşımları ve yarı mamulleri.
Barınma, saklama, muhafaza etme, kaplama, sarma, çevreleme, depolama veya yerleştirme
amaçlarıyla yapılmış metalden malzemeler ve araçlar (metalden mamul inşaatlarda kullanıma
mahsus malzemeler; metalden portatif merdivenler dahil).
Eleme, filtreleme, ve benzeri amaçlar için yapılmış metalden malzemeler.
Metalden mamul kapılar ve pencereler, kepenkler, jaluziler, bunların kasaları ve aksamları.
Elektrik için olmayan madeni kablolar, teller.
Hırdavatçı (nalburiye) eşyası.
Havalandırma, ısıtma, kanalizasyon, telefon, © elektrik ve iklimlendirme tesisatları için
havalandırma kanalları, menfezler, menfez kapakları, bacalar, baca şapkaları, menhol (baca)
kapakları, ızgaralar.
Metalden mamul işaretle gösterme, yönlendirme, belirtme, tanıtma amaçlı malzemeler
(tabelalar, panolar, plakalar dahil).
Metalden mamul sıvı veya gaz nakli amaçlı borular ve bunların bağlantı parçaları (metalden
vanalar; sondaj boruları dahil).
Madeni para kasaları.
Metalden mamul demiryolu malzemeleri.
Madeni iskele babaları ve şamandıraları, madeni dubalar, deniz taşıtları için çapa demirleri.
Döküm işleri için madeni kalıplar (makine parçası olanlar hariç).
Adi metallerden veya bunların alaşımlarından yapılmış sanat eserleri.
Metalden mamul kapaklar, şişe kapakları.
Madeni direkler.
Kaldırma, yükleme ve nakil için madeni paletler, madeni halatlar, yük kaldırma ve taşımada
kullanılan madeni askılar, bağlar, kolonlar, kuşaklar, bantlar ve şeritler.
7. SINIF
Ahşap, metal, cam ve plastik malzemelerin ve madenlerin işlenmesi, bunlara şekil verilmesi
için makineler, takım tezgahları ve bu amaçla kullanılan endüstriyel robotlar (galvanizle
kaplama ve elektroliz (akımla kaplama) makineleri dahil).
İş makineleri, aynı işleve sahip robotik mekanizmalar.
Kaldırma, taşıma ve iletme makineleri, aynı işleve sahip robotik mekanizmalar
(asansörler, yürüyen merdivenler, vinçler dahil).
Tarım, hayvancılık, ziraat sektörlerinde ve tahıl / meyve / sebze /gıda işlenmesinde
kullanılan makineler ve robotik mekanizmalar.
192
Kara taşıtları için olanlar hariç motorlar, elektrikli motorlar, bunların parçaları ve tertibatları
(kara taşıtlarında kullanılan ve bu sınıfta yer alan parçalar, elektrikli kapı açma-kapama
üniteleri dahil)
Rulmanlar, bilyalı veya masuralı yataklar.
Lastik sökme ve takma makineleri.
Alternatörler, jeneratörler, elektrik jeneratörleri, güneş enerjisi ile çalışan jeneratörler.
Boya makineleri, otomatik boya püskürtme tabancaları, elektrikli zımbalama makineleri ve
tabancaları, elektrikli yapıştırıcı tabancalar, basınçlı hava veya sıvı püskürtücü makineler için
tabancalar, elektrikli el matkapları, motorlu el testereleri, dekupaj makineleri, spiral
makineler, basınçlı hava üreticiler, kompresörler, araç yıkama makineleri ve yukarıda sayılan
makine ve araçlarla aynı işleve sahip robotlar.
Kaynak makineleri, elektrikli ark kaynak cihazları, elektrikli lehim cihazları, elektrikli ark
kesme cihazları, elektrikli kaynak makine elektrotları ve bunlarla aynı işleve sahip robotlar.
Matbaa makineleri.
Ambalajlama makineleri, doldurma-tapalama ve kapatma makineleri, etiketleme makineleri,
tasnifleme makineleri ve yukarıda sayılan makinelerle aynı işleve sahip robotlar ve robotik
mekanizmalar (elektrikli plastik kapama/mühürleme cihazları [paketleme] dahil).
Tekstil makineleri,dikiş makineleri ve bunlarla aynı işleve sahip endüstriyel robotlar .
Makine veya motor parçası olmayan pompalar (akaryakıt dolum ve dağıtım pompaları ve
bunların tabancaları dahil).
Doğrama, öğütme, ezme, çırpma ve ufalama için mutfakta kullanılan elektrikli aletler; yıkama
makineleri (çamaşır / bulaşık yıkama makineleri, çamaşır kurutucuları ısıtma yöntemi ile
kurutmayanlar dahil); zemin, halı veya döşeme temizleme amaçlı elektrikli makineler,
elektrikli süpürgeler ve bunların parçaları.
Otomatik satış makineleri.
8. SINIF
Değerli madenlerden olanlar dahil çatallar, kaşıklar, bıçaklar ve kesme, doğrama,soyma
amaçlı elektrikli olmayan kesici mutfak aletleri.
Kesici ve dürtücü silahlar.
Traş, epilasyon, manikür, pedikür, güzellik amaçlı kişisel bakım için kullanılan bu sınıfa dahil
alet ve cihazlar (elektrikli saç düzleştiricileri ve kıvırıcıları, makaslar dahil).
Makine, cihaz ve taşıt onarımı, inşaat, ziraat, bahçecilik ve ormancılıkla ilgili elle çalışan
(motorsuz) aletler.
Elektrikli-elektriksiz, buharlı ütüler.
9. SINIF
Bilimsel amaçlı ve laboratuarda kullanım amaçlı olanlar dahil ölçme aletleri, cihazları,
göstergeler ve laboratuarlarda kullanılan malzemeler.
Ses ve görüntünün kaydı, nakli veya yeniden meydana getirilmesi (reprodüksiyonu) için
cihazlar (veri işlem, haberleşme ve çoğaltma amaçlı cihazlar ve bilgisayar çevre donanımları
dahil).
Manyetik, optik kayıt taşıyıcılar ve bunlara kaydedilmiş bilgisayar programları ve yazılımları;
bilgisayar ağları vasıtasıyla indirilebilen ve manyetik ve optik ortamlara kayıt edilebilen
elektronik yayınlar; manyetik/optik okuyuculu kartlar.
Antenler, uydu antenler, yükselticiler ve bunların parçaları.
Bilet otomatları, nakit para çekme makineleri.
Makine ve cihazlarda kullanılan elektronik elemanlar.
Birim zamandaki tüketim miktarını ölçen sayaçlar ve zaman ayarlayıcıları.
Koruyucu giysiler, koruma ve can kurtarma amaçlı donanımlar (dalgıçlar için kulak tıkaçları
dahil).
Gözlükler, güneş gözlükleri, lensler ve bunların kutuları, kılıfları, parçaları ve aksesuarları.
193
Elektrik enerjisini iletim, dönüştürme, depolama kontrol cihazları ve araçları (elektrik,
elektronikte kullanılan kablolar ve güç kaynakları; piller, aküler, anot ve katotlar
dahil).
Ana fonksiyonu uyarı ve alarm olan cihazlar (taşıt alarmları hariç), elektrikli ziller.
Trafikte kullanım amaçlı sinyalizasyon, işaretle bildirme cihazları ve araçları.
Yangın söndürme amaçlı taşıtlar dahil, yangın söndürme aletleri ve cihazları (yangın
söndürme hortumları ve yangın söndürme vanaları dahil).
Radarlar, denizaltı radarları (sonarlar), gece görüşü sağlayıcı veya arttırıcı aletler ve cihazlar.
Mıknatıslar, dekoratif mıknatıslar.
10. SINIF
Cerrahi, tıbbi, diş hekimliği ve veterinerlik için alet, cihaz ve mobilyalar .
Yapay organlar ve protezler (koruma amaçlı kulak tıkaçları dahil).
Tıbbi ortopedik malzemeler.
Ameliyathane giysileri ve steril örtüler.
Cinsel amaçlı aletler ve malzemeler.
Prezervatifler (condom/kaput).
Biberonlar, biberon emzikleri, emzikler, bebekler için diş kaşıyıcılar.
11. SINIF
Aydınlatma cihazları (taşıtlar, iç ve dış mekanlar için aydınlatma armatürleri).
Isıtma ve buhar üretme tesisatı için cihazlar (Katı, sıvı, gaz yakıtlı ve elektrikli sobalar,
kuzineler dahil).
İklimlendirme ve havalandırma cihazları.
Soğutucular ve dondurucular.
Pişirme, kurulama ve kaynatmada kullanılan elektrikle ve gazla çalışan aletler, makineler ve
cihazlar (elektrikli ve ısıtma yöntemi ile çalışan çamaşır kurutucuları, saç kurutucuları ve el
kurutma cihazları dahil).
Sıhhi tesisat, vitrifiye.
Su yumuşatma cihazları, su arıtma cihazları, su arıtma tesisatı, atık arıtma tesisatı.
Tıbbi amaçlı olmayan elektrikli alt yaygıları ve elektrikli battaniyeler, ısıtıcı yastıklar,
elektrikli veya elektriksiz ayak ısıtıcıları, sıcak su torbaları (termoforlar).
Akvaryumlar için filtreler ve filtre-motor kombinasyonları.
Sanayi tipi pişirme, kurutma ve soğutma tesisatı.
Pastörize ve sterilize edici makineler.
12. SINIF
Motorlu kara taşıtları ve bu taşıtlar için motorlar, parçalar (motosikletler, mobilet dahil).
Bisikletler ve bunların gövdeleri, gidonları, çamurlukları.
Taşıt kasaları, damperli kasalar, traktör römorkları, frigorifik kasalar, römork bağlantıları ,
taşıtlar için damperler, kaldırma tertibatları.
Taşıt koltukları, koltuklar için baş dayanakları, emniyetli çocuk koltukları, koltuk kılıfları,
araba örtüleri(şekilli), güneşlikler.
Sinyaller ve yön sinyalleri için kollar, taşıt camları için silecekler, silecek kolları.
Taşıtlar için iç ve dış lastikler, tubles lastikler, lastik tamir takımları, taşıt lastikleri için
yamalar, kaynak yamalar, taşıt lastikleri için supaplar.
Taşıt camları, emniyetli taşıt camları, taşıtlar için dikiz aynaları ve yan aynalar.
Patinaj zincirleri, takozlar.
Taşıtlar için portbagajlar, bisiklet ve kayak taşıyıcıları, seleler.
Lastik şişirme pompaları.
Taşıtlar için hırsız alarmları, kornalar.
Yolcular için emniyet kemerleri, havalı yastıklar.
194
Bebek arabaları, tekerlekli sandalyeler, pusetler.
El arabaları, Pazar arabaları, tek veya çok tekerlekli el arabaları, market arabaları, ev eşyaları
için tekerlekli taşıyıcılar.
Raylı taşıtlar: Lokomotifler, trenler, tramvaylar, vagonlar,teleferikler, telesiyejler.
Deniz taşıtları ve parçaları (motorları hariç).
Hava taşıtları ve parçaları (motorları hariç).
13. SINIF
Ateşli, havalı, yaylı silahlar ile bunlara ait kılıf ve askı kayışları.
Ağır silahlar, havanlar, roketler.
Havai fişekler.
Kişisel kullanım için koruyucu gazlar.
14. SINIF
Kuyumculuk eşyaları (taklitleri dahil); altınlar, mücevherler, kıymetli taşlar ve bunlardan
mamul takılar, kol düğmeleri, kravat iğneleri ve heykeller, biblolar.
Saatler ve zaman ölçme cihazları,(kronometreler, metronomlar ve parçaları, saat kordonları
dahil).
15. SINIF
Müzik aletleri ve kutuları
16. SINIF
Kağıt, karton (mukavva) ve bunlardan yapılmış ürünler (kırtasiye amaçlı ürünler hariç).
Plastik malzemeden mamul ambalajlama ve sarma malzemeleri.
Matbaa ve ciltleme malzemeleri.
Basılı evraklar; basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar,
(pullar).
Kırtasiye, büro, eğitim ve öğretim malzemeleri (mobilyalar ve cihazlar hariç).
Büro makineleri.
Badana ve boya işleri için fırçalar ve rulolar.
17. SINIF
Kauçuk, gütaperka, lastik, amyant (asbest), mika veya bunlardan mamul toz, levha, çubuk ve
folyo halinde yarı mamul sentetik malzemeler.
Yalıtım (izolasyon), dolgu ve tıkama malzemeleri (derz dolguları, contalar, o-ringler dahil).
Lastikten, plastikten veya kauçuktan mamul bükülebilir borular, hortumlar (taşıtlar için
kullanılanlar dahil), boru, kılıf ve rakorları tekstilden hortumlar, madeni olmayan boru
kılıfları ve rakorları, hortum rakorları, taşıtlar için radyatör hortumları (yangın hortumları
hariç).
18. SINIF
İşlenmiş veya işlenmemiş deriler ve postlar, yapay deriler, köseleler, astarlık deriler.
Derilerden, deri taklitlerinden veya diğer malzemelerden mamul taşıma amaçlı başka
sınıflarda yer almayan eşyalar (çantalar, deri veya kösele kutular ve sandıklar, anahtarlıklar
dahil).
Şemsiyeler, güneş şemsiyeleri, güneşlikler, bastonlar.
Kırbaçlar, koşum takımları, eyerler, üzengi ve eyer kayışları.
19. SINIF
İnşaat, yol yapımı, tamirat, kaplama amaçlarıyla kullanılan kum, çakıl, mıcır, asfalt, zift,
çimento, alçı gibi malzemeler.
Beton, alçı, toprak, kil, doğal ve yapay taş, ahşap, plastik veya sentetik malzemelerden imal
edilmiş ve şekil almış yapı / inşaat / yol yapımı ve benzer amaçlı malzemeler, yapı
elemanları, taşınabilir bu malzemelerden yapılar, direkler, bariyerler (ahşap ve sentetik
malzemeden kapı ve pencereler dahil).
195
Yollar için metal, mekanik ve aydınlatmalı olmayan trafik işaretleri.
Beton, taş veya mermerden yapılmış anıtlar, heykeller.
Tabaka veya şerit halinde tabii veya sentetik yüzey kaplamaları, ısı ile yapıştırılabilen
sentetik kaplamalar; çatılar için ziftli kartonlar; ziftli kaplamalar.
İnşaatlar için cam ürünleri.
Metalden olmayan prefabrik yüzme havuzları.
Akvaryum kumları.
20. SINIF
Yapıldıkları maddelere ve malzemelere bakılmaksızın mobilyalar (elbise askıları- ayaklı veya
sabitlenenler dahil).
Yatak şilteleri, yastıklar, tıbbi amaçlı olmayan havalı yataklar ve yastıklar, kampçılar için
uyku tulumları, deniz yatakları.
Aynalar.
Arı kovanları , suni petekler ve petek çıtaları.
Bebekler için ana kucakları, parmaklıklı oyun parkları (iç mekanlar için), bebek beşikleri,
yürüteçler.
Ahşap veya sentetik malzemeden mamul panolar, resimler, tablolar için çerçeveler, kimlik
kartları, künyeler, isimlikler, etiketler.
Ahşap veya sentetik malzemeden mamul ambalaj, nakliye ve depolama amaçlı variller, fıçılar,
bidonlar, hazneler (depolar), kutular, ambalaj kapları, nakliye amaçlı konteynerler, sandıklar,
taşıma paletleri, bunlarla birlikte kullanılan kapaklar.
Ahşap veya sentetik malzemelerden mamul hırdavat (nalburiye) eşyası, mobilya bağlantıları,
açma kapama tertibatları.
Tahta, mum, balmumu, plastik veya alçıdan mamul bu sınıfa dahil süs ve dekorasyon eşyaları.
Sepetler, balıkçı sepetleri.
Ev hayvanları için kulübeler, yuvalar, yataklar.
Ahşap veya sentetik malzemeden mamul portatif merdivenler, hareketli merdivenler.
Bambu perdeler, stor perdeler, şerit perdeler, dekorasyon amaçlı boncuklu perdeler;
perde kopçaları, perde halkaları, perde kancaları, perde çubukları.
21. SINIF
Elektriksiz temizlik aletleri gereçleri(Boya fırçaları hariç fırçalar, çelik talaşları,
süngerler, çelik yünleri, üstüpüler, tekstilden mamul temizleme ve silme bezleri, bulaşık
eldivenleri, elektrikli olmayan cilalama makineleri, halı süpürgeleri, sopalı yer
paspasları, makine parçası olmayan elektrikli fırçalar dahil).
Diş fırçaları, elektrikli diş fırçaları, diş ipleri, tıraş fırçaları, saç fırçaları, taraklar
(Elektrikli-elektriksiz makyaj temizleme cihazları dahil).
Bu sınıfa dahil elektrikle çalışmayan ev ve mutfak gereçleri, çamaşır mandalları, kap-kacak,
vazolar (değerli metalden olanlar dahil).
Ütü masaları ve kılıfları, çamaşır kurutmalıkları, elbise askıları.
Ev hayvanları için kafesler ve malzemeler, evlerde kullanılan bitki ve hayvan yetiştirme
yerleri (terraryumlar).
Camdan, porselenden, seramikten, kilden süs ve dekorasyon eşyaları.
Fare kapanları, haşarat tuzakları, sinek yakalayıcılar, sinek raketleri (sineklik), tuvalet taşı
delikleri için kapaklar (sinek ve haşaratı kovucu veya yok edici elektrikli cihazlar)
Parfüm bekleri (yandığında koku yayan bekler), parfüm spreyleri ve vaporizatörleri
(püskürteç),makyaj çıkartmak için elektrikli olmayan aletler, pudra ponponları, tuvalet
eşyaları için kutular.
Püskürtmeli hortum başlıkları, sulama süzgeçleri için başlıklar, sulama aletleri, bahçe sulama
süzgeçleri, musluklara takılan uçlar.
196
İşlenmemiş cam, yarı işlenmiş cam, dekorasyon için cam mozaikler ve cam tozları (inşaat için
olanlar hariç), cam yünleri (izolasyon ve tekstil amaçlı olmayan).
Spor müsabakalarında verilen kupalar.
22. SINIF
Halatlar,ipler, ip merdivenler, hamaklar, balık ağları (araç çekme halatları dahil).
Çadırlar, tenteler, brandalar, yelkenler, otomobil örtüleri.
Tekstilden mamul ambalaj torbaları.
Kauçuk ve sentetik olmayan döşeme doldurma malzemeleri (yün, pamuk dahil).
Tekstil amaçlı sentetik elyaflar, işlenmemiş büküm elyafları, cam elyaflar.
23. SINIF
Tekstil amaçlı büküm iplikleri; dikiş, nakış ve örgü iplikleri, tireler, esnek iplikler.
24. SINIF
Dokunmuş veya dokunmamış kumaşlar.
Ev tekstil ürünleri (bayraklar, flamalar, mendiller dahil).
25. SINIF
Koruyucu amaçlı olanlar hariç her türlü malzemeden yapılmış iç-dış giysiler,çoraplar.
Ayak giysileri.
Baş giysileri.
26. SINIF
Danteller ve nakışlar (aplikeler), güpürler, fistolar, dar dokumalar, şeritler ve kurdeleler,
ekstraforlar, fitiller, giysiler için kumaştan yapılmış hazır harfler ve rakamlar, armalar, rütbe
işaretleri, vatkalar.
Giysiler için düğmeler, kopçalar, halkalar, fermuarlar, ayakkabı ve kemer tokaları, perçinler,
yapışkan bantlar, bağlar, toplu iğneler, iğneler, dikiş iğneleri, dikiş makinesi iğneleri, tığlar ve
örgü şişleri, iğne kutuları ve iğnelikler.
Yapma çiçekler, yapma meyveler.
Takma saçlar ve saç aksesuarları.
27. SINIF
Halılar, kilimler, yolluklar,seccadeler.
Muşambalar, yapay çimen, döşemelik mantarlı muşamba (linolium).
Spor amaçlı minderler.
Tekstilden olmayan duvar kaplamaları, duvar kağıtları.
28. SINIF
Oyunlar ve oyuncaklar (Banyo ya da yüzme esnasında kullanılan hava ile şişirilen oyuncaklar
dahil).
Salonda oynanan oyunlar; harici ekran ya da monitör ile bağlanıp oynanabilen oyunlar için
aletler, makineler ve cihazlar (jetonla çalışanlar dahil).
Hayvanlar için oyuncaklar.
Çocuk bahçeleri, parklar ve oyun parkları için oyuncaklar.
Jimnastik ve spor aletleri ile malzemeleri.
Suni yılbaşı ağaçları ve bunlar için süsler, suni karlar, çıngıraklar, eğlence (parti, diskotek vb.)
süsleri, parti şapkaları
29. SINIF
Et, balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri.
Kuru bakliyat.
Hazır çorbalar, bulyonlar.
Zeytin, zeytin ezmeleri.
Süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil).
Yenilebilir bitkisel yağlar.
197
Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü
meyve ve sebzeler (gıda maddesi olarak hazırlanan polen dahil).
Kuru yemişler.
Fındık ve fıstık ezmeleri, tahin.
Yumurtalar, yumurta tozları.
Patates cipsleri.
30.SINIF
Kahve, kakao; kahve veya kakao esaslı içecekler, çikolata esaslı içecekler.
Makarnalar, mantılar, erişteler.
Pastacılık ve fırıncılık mamulleri, tatlılar.
Bal, arı sütü, propolis.
Yiyecekler için çeşni/lezzet vericiler.
Mayalar, kabartma tozları.
Her türlü un, irmikler, nişastalar.
Toz şeker, kesme şeker, pudra şekeri.
Çaylar, buzlu çaylar.
Şekerlemeler, çikolatalar, bisküviler, krakerler, gofretler.
Sakızlar.
Dondurmalar, yenilebilir buzlar.
Tuz.
Hububat (tahıl) ve mamulleri.
Pekmez.
31. SINIF
Tarım ürünleri, bahçecilik ürünleri ve tohumlar.
Ormancılık ürünleri.
Canlı hayvanlar (kuluçkalık yumurtalar, döllenmiş yumurtalar dahil).
Canlı ve kurutulmuş bitkiler ve otlar.
Hayvan yemleri.
Malt (insan tüketimi için olmayan).
32. SINIF
Biralar; bira yapımında kullanılan preparatlar.
Maden suları, kaynak suları, sofra suları, sodalar.
Sebze ve meyve suları, bunların konsantreleri ve özleri, meşrubatlar.
33. SINIF
Alkollü içecekler (biralar hariç).
34. SINIF
Tütün ve tütün mamulleri.
Tütün içenlere mahsus malzemeler (pipolar, puro ve sigara ağızlıkları küllükler, tütün
kutuları, sigara sarmak için cep aletleri, sigara kağıtları, nargileler, çakmaktaşları, çakmaklar
dahil).
Kibritler.
35. SINIF
Reklamcılık, pazarlama ve halkla ilişkiler ile ilgili hizmetler (Ticari ve reklam amaçlı sergi
ve fuarların organizasyonu hizmetleri dahil).
Büro hizmetleri.
İş yönetimi, idaresi ve bu konular ile ilgili danışmanlık, muhasebe ve mali müşavirlik
hizmetleri (ithalat-ihracat acente hizmetleri dahil).
Ticari ve sınai ürünler için eksperlik hizmetleri.
Açık artırmaların düzenlenmesi ve gerçekleştirilmesi hizmetleri.
198
Müşterilerin malları elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için malların* bir araya
getirilmesi hizmetleri; (belirtilen hizmetler perakende, toptan satış mağazaları, elektronik
ortamlar, katalog ve benzeri diğer yöntemler ile sağlanabilir.)
* Bu kısımda mal veya mal grubu belirtiniz.
36. SINIF
Sigorta hizmetleri.
Finansal ve parasal hizmetler.
Gayrimenkul komisyonculuğu, müşavirliği ve idaresi hizmetleri.
Gümrük müşavirliği hizmetleri.
37. SINIF
İnşaat hizmetleri, inşaat araç – gereçlerinin ve iş makinelerinin kiralanması hizmetleri.
Temizlik hizmetleri; dezenfeksiyon hizmetleri; haşere ilaçlama hizmetleri; temizlik
araçları ve makinelerinin kiralanması hizmetleri.
Kara araçları servis istasyonu hizmetleri (bakım, tamir ve akaryakıt dolumu).
Deniz araçlarının bakımı ve tamiri hizmetleri; gemi inşaatı hizmetleri.
Hava taşıtlarının bakım ve tamiri hizmetleri.
Mobilyalara ilişkin döşeme, tamir, restorasyon hizmetleri.
Isıtma, havalandırma ve su tesisatının kurulması (tesis edilmesi), bakımı ve tamiri
hizmetleri.
Giysilerin temizliği, bakımı ve tamiri hizmetleri.
Sınai makinelerin ve cihazların, büro makinelerinin ve cihazlarının, haberleşme
cihazlarının, elektrikli ve elektronik cihazların tesisi, bakımı ve tamiri hizmetleri.
Saat tamiri hizmetleri.
Madencilik, maden çıkarma hizmetleri.
Ayakkabı, çanta, kemer tamiri hizmetleri.
38. SINIF
Radyo ve televizyon yayın hizmetleri.
Haberleşme hizmetleri (internet servisi sağlama hizmetleri dahil).
Haber ajansı hizmetleri.
39. SINIF
Kara, deniz ve hava taşımacılığı hizmetleri ve kara, deniz ve hava taşıtlarının kiralanması
hizmetleri (tur düzenleme, seyahat için yer ayarlama, kurye hizmetleri dahil).
Araba parkları hizmetleri, garaj kiralama hizmetleri.
Tekne barındırma hizmetleri.
Boru hattı ile taşıma hizmetleri.
Elektrik dağıtım hizmetleri.
Su temin hizmetleri.
Taşıt ve malları kurtarma hizmetleri.
Malların depolanması, paketlenmesi ve sandıklanması hizmetleri.
Çöplerin depolanması ve taşınması hizmetleri, atıkların toplanması ve taşınması hizmetleri.
40. SINIF
Adi metallerin işleme hizmetleri.
Değerli metallerin işlenmesi hizmetleri.
Fotografik ve sinematografik ürünlerin işlenmesi hizmetleri (banyo, baskı ve foto gravür
hizmetleri dahil).
Gıdaların işlenmesi hizmetleri.
Hayvan kesim hizmetleri.
Deri ve kürk işleme hizmetleri.
Saraçlık hizmetleri.
199
Kumaş işleme hizmetleri, yün işleme hizmetleri.
Terzilik hizmetleri, nakış işleme hizmetleri.
Ahşap ve kereste işleme hizmetleri.
Sanat eserlerinin çerçevelenmesi hizmetleri.
Sıvı, kimyasal madde, gaz, hava işleme hizmetleri.
Cam ve optik cam işleme hizmetleri.
Malzemelerin montajı (üçüncü şahıslar adına) hizmetleri.
Diş teknisyenliği (döküm) hizmetleri.
Çömlekçilik hizmetleri.
Enerji üretimi hizmetleri, jeneratörlerin kiralanması hizmetleri.
Kağıdın işlenmesi.
Baskı hizmetleri, ciltçilik hizmetleri.
Plastik işleme hizmetleri.
41. SINIF
Eğitim ve öğretim hizmetleri.
Sempozyum, konferans, kongre ve seminer düzenleme, idare hizmetleri.
Spor, kültür ve eğlence hizmetleri.
Dergi, kitap, gazete v.b.gibi yayınların basıma hazır hale getirilmesi, okuyucuya ulaştırılması,
dağıtımına ilişkin hizmetler (global iletişim ağları vasıtasıyla anılan hizmetlerin sağlanması da
dahil).
Film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri.
Haber muhabirliği hizmetleri, foto-muhabirliği hizmetleri.
Fotoğrafçılık hizmetleri.
Tercüme hizmetleri.
42. SINIF
Bilimsel ve sınai inceleme, araştırma hizmetleri; mühendislik hizmetleri.
Bilgisayar hizmetleri.
Bu sınıfa dahil olup mühendislik, mimarlık, bilgisayar hizmetleri kapsamına girmeyen her
türlü tasarım hizmetleri; grafik sanat tasarım hizmetleri.
Sanat eserleri orijinallik onay hizmetleri.
43. SINIF
Yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri.
Geçici konaklama hizmetleri (gündüz bakımı (kreş) hizmetleri dahil).
Hayvan bakım evleri hizmetleri.
44. SINIF
Tıbbi hizmetler.
Güzellik bakımı hizmetleri.
Veterinerlik ve hayvancılıkla ilgili hizmetler.
Tarım, bahçecilik ve ormancılıkla ile ilgili hizmetler.
45. SINIF
Hukuki hizmetler (sınai ve fikri mülkiyet hakları konusunda danışmanlık hizmetleri dahil).
Güvenlik hizmetleri.
Evlendirme büroları hizmetleri.
Cenaze hizmetleri.
Giysi kiralama hizmetleri.
Yangın söndürme hizmetleri.
Refakat etme hizmetleri.
[R.G 28 Ocak 2012 – 28187]
200
—— • ——
ANAYASA MAHKEMESİ ÜYELİĞİNE SEÇME KARARI
Anayasa Mahkemesi Üyeliğine, Danıştay Genel Kurulunca gösterilen üç aday
arasından, Danıştay Üyesi Muammer TOPAL, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 104 üncü
maddesinin ikinci fıkrasının © bendi ile 146 ncı maddesi ve 6216 sayılı Anayasa
Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanunun 6 ve 7 nci maddeleri
uyarınca seçilmiştir.
29/1/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
[R.G 30Ocak 2012 – 28189]
—— • ——
BAKANLAR KURULU KARARI
Ankara İli, Beypazarı İlçesinde bulunan ve ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları
gösterilen alanın Kurtuluş 1. Bölge Kentsel Dönüşüm ve Gelişim Proje Alanı ilan edilmesi;
İçişleri Bakanlığının 2/1/2012 tarihli ve 114 sayılı yazısı üzerine, 5393 sayılı Belediye
Kanununun 73 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 16/1/2012 tarihinde
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Başbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGİN
F. ŞAHİN
E. BAĞIŞ
N. ERGÜN
201
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELİK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Gençlik ve Spor BakanıGıda, Tarım ve Hayvancılık
BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı
İ. N. ŞAHİN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ŞİMŞEK
İçişleri Bakanı
Kalkınma BakanıKültür ve Turizm Bakanı Maliye Bakanı
Ö. DİNÇER
İ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
202
203
204
205
[R.G 31 Ocak 2012 – 28190]
—— • ——
YÖNETMELİKLER
Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığından:
SU HAYVANLARININ SAĞLIK KOŞULLARI İLE HASTALIKLARINA KARŞI
KORUNMA VE MÜCADELE YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı;
a) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanı ile bunlardan elde edilen ürünlerin ithalatı ve transit
geçişinde, pazara sunumunda uygulanacak hayvan sağlığı şartlarını,
b) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanı hastalıkları için minimum önleyici tedbirler
konusunda, yetkili otoritenin, su ürünleri üretimi yapan işletmecilerin ve bu endüstrideki
tarafların farkındalığının ve hazırlığının artırılmasını,
c) Bazı su hayvanı hastalıklarının ortaya çıktığından şüphe duyulması veya bu
hastalıkların ortaya çıkması durumunda alınacak minimum kontrol önlemlerini,
düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, yetiştiriciliği yapılan su hayvanları, yetiştiricilik
işletmeleri ve su ürünleri işleme tesisleri ile bunların faaliyetlerinin kayıt altına alınmasını, su
hayvanlarının hastalıklarının kontrolü için alınacak önlemler, su hayvanlarının ve ürünlerinin
piyasaya arz edilmesinde uygulanacak sağlık koşulları ile su hayvanlarının ithalat koşullarına
ait esasları kapsar.
(2) Bu Yönetmelik,
a) Ticari olmayan akvaryumlarda yetiştirilen süs su hayvanlarını, doğrudan gıda
zincirine dâhil edilmek üzere toplanan veya yakalanan yabani su hayvanlarını ve balık yemi,
balık yağı ve benzer ürünlerin üretimi amacıyla yakalanan su hayvanlarını,
b) Süs su hayvanlarının, evcil hayvan mağazaları, bahçe havuzları, ticari akvaryumlar
veya toptancılarda, ülkenin doğal sularıyla doğrudan temas olmaksızın veya doğal sulara
hastalık bulaşması riskini kabul edilebilir bir düzeye indiren bir atık arıtma sistemine sahip
işletmelerde tutulduğu durumları,
kapsamaz.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik,
a) 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem
Kanununa dayanılarak,
b) 24/10/2006 tarihli ve 2006/88/ EC sayılı Su Hayvanları ve Ürünlerine İlişkin Hayvan
Sağlığı Gereklilikleri ve Su Hayvanlarında Belirli Hastalıkların Önlenmesi ve Kontrolüne
Dair Avrupa Birliği Konsey Direktifine,
c) Su Hayvanlarının Karantinaya Alınmasına İlişkin Gerekliliklere Dair 12/12/2008
tarihli ve 2008/946/EC sayılı Komisyon Kararına paralel olarak,
206
hazırlanmıştır.
Tanımlar ve kısaltmalar
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Acil eylem planı: 58 inci maddede belirtilen, su hayvanları hastalıkları ile ilgili olarak
acil durumlarda devreye sokulacak ve ihtiyaç duyulması halinde güncellenecek planı,
b) Artan ölüm oranı: Hüküm süren koşullarda belirli bir çiftlik veya yumuşakça
yetiştirme alanı için yetkili otorite ve işletme sahibi arasında işbirliği sağlanarak
kararlaştırılan kayda değer ölçüde normal sayılan düzeyin üzerinde seyreden açıklanamamış
ölümleri,
c) Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını,
ç) Bölge: Kaynağından ağzına kadar bütün bir su tutma alanını veya bu su tutma
alanında, kaynakta veya kaynaklardan su hayvanlarının yukarıya doğru göçünü engelleyen
doğal veya yapay bir bariyere kadar uzanan bir bölümünü veya su tutma alanları arasında
ağızlar yoluyla oluşan epidemiyolojik bağlantıdan dolayı, ağızlarda dâhil olmak üzere birden
fazla su tutma alanını,
d) Bölüm: Belirli bir hastalık açısından belirli bir sağlık statüsüne sahip bir su hayvanı
popülasyonunu içinde barındıran ortak bir biyogüvenlik sistemi bünyesindeki bir veya birden
çok çiftliği,
e) Coğrafi bilgi sistemi (GIS): Uzaktan algılama ile fiziksel bağlantı kurmadan
yeryüzünün ve yer kaynaklarının incelenmesinde kaydetme ve inceleme tekniğini,
f) Çiftlik: İnsan tüketimi amacıyla hasat edilmiş veya yakalanmış yabani su
hayvanlarının kesimden önce beslenmeksizin bekletildiği yerler hariç olmak üzere, su
hayvanlarının piyasaya sürülmek üzere yetiştirildiği bir su ürünleri yetiştiricilik işletmesine ait
her türlü müştemilat, kapalı alan veya tesisi,
g) Dinlendirme: Hastalık yönetimi bağlamında, bir çiftlikten belirli bir hastalığa duyarlı
olan veya hastalık etkenini bulaştırabileceği bilinen yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının ve
mümkün olduğu durumlarda, taşıyıcı suyun boşaltılması işlemini,
ğ) Duyarlı tür: Doğal vakalar veya doğal yolları taklit eden deneysel enfeksiyon yoluyla
bir hastalık etkeninin tespit edildiği türü,
h) Enfeksiyon: Bir konakçının içinde veya üzerinde çoğalan ya da başka şekilde gelişen
veya latent bir hastalık etkeninin bulunmasını,
ı) Enfekte bölge veya bölüm: Enfeksiyonun gerçekleştiği bilinen bölge veya bölümü,
i) Epidemiyolojik birim: Belirli bir yerleşimde, hayvanların aynı su ortamını
paylaşmalarından veya bir hayvan grubundaki bir hastalık etkeninin diğer hayvanlara kolayca
yayılmasını mümkün kılan yönetim uygulamalarından dolayı, bir hastalık etkenine maruz
kalma açısından yaklaşık olarak aynı riski taşıyan su hayvanları grubunu,
j) Gözcü su hayvanları: Karantina sırasında yardımcı bir tanı aracı olarak kullanılacak
yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarını,
k) Hastalık: Su hayvanlarında bir ya da daha fazla etiyolojik etken ile oluşan klinik veya
klinik olmayan enfeksiyonu,
l) Hastalıktan ari bölge veya bölüm: 60 ve 61 inci maddelere göre hastalıktan ari olarak
ilan edilen bölge veya bölümleri,
m) İleri işleme: Atık ya da yan ürün oluşturan ve hastalıkları yayma riski doğurabilen
kanatma, temizleme, iç organlarını çıkarma, baş kesme, dilimleme ve filetolama gibi
anatomik bütünlüğü etkileyen her türlü tedbir ve teknik kullanılarak, su hayvanlarının insan
tüketiminden önce işlenmesini,
n) İzinli işleme tesisi: 27/12/2011 tarihli ve 28155 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğine uygun olarak gıda üretimi
amacıyla su hayvanlarının işlenmesi için onay alan ve bu Yönetmeliğe uygun olarak izin
verilen her türlü gıda işletmesini,
207
o) İzinli işleme tesisi sahibi: Kontrolleri altındaki izinli işleme tesisi içerisinde bu
Yönetmeliğin gerekliliklerinin yerine getirilmesini sağlamaktan sorumlu gerçek veya tüzel
kişiyi,
ö) Karantina: Atık suların uygun şekilde arıtılması dâhil olmak üzere, bir su hayvanları
grubunun belirli bir süre boyunca gözetim altında tutulmak ve uygun olduğu durumlarda, test
ve tedaviden geçirilmek üzere diğer su hayvanlarıyla doğrudan ya da dolaylı olarak temasta
bulunmaksızın izolasyonda tutulmasını,
p) Karantina birimi: Bir karantina tesisinin yalnızca aynı partiye ait ve aynı sağlık
statüsüne sahip olan yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarını ve uygun olduğu hallerde, gözcü su
hayvanlarını içeren işletimsel ve fiziksel açıdan müstakil bir birimini,
r) Karantina tesisi: Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının karantinada tutulduğu; bir ya
da daha fazla karantina biriminden oluşan ve yetkili otorite tarafından bir karantina tesisi
olarak yetkilendirilen ve kayıt altına alınan tesisi,
s) Konakçı: Hastalıktan etkilenen hedef türü,
ş) Liste 1 hastalıkları: Ek-2’de yer alan Liste 1’de belirtilen su hayvanları hastalıklarını,
t) Liste 2 hastalıkları: Ek-2’de yer alan Liste 2’de belirtilen su hayvanları hastalıklarını,
u) Muhafaza alanı: Enfekte bir çiftlik veya yumuşakça yetiştirme alanının etrafında
bulunan, hastalığın yayılmasını önlemek üzere hastalık kontrol tedbirlerinin uygulandığı alanı,
ü) OIE: Dünya Hayvan Sağlığı Örgütünü,
v) Ortak biyogüvenlik sistemi: Su hayvanı sağlığı gözetimi için, hastalık önleme ve
hastalık kontrolü açısından aynı tedbirlerin uygulandığı sistemi,
y) Piyasaya arz: Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının satışa sunulması, nakliyesi dâhil
olmak üzere ücretsiz veya ücret karşılığı satışını ve her türlü hareketini,
z) Resmi kontrol: 5996 sayılı Kanun ile bu Yönetmelik ve yetkili otorite tarafından
verilen talimatlar çerçevesinde bu Yönetmeliğin hükümlerinin uygun olarak gerçekleştirilip
gerçekleştirilmediğinin denetimini,
aa) Resmi gözetim: Bir çiftlik veya bölge üzerinde sağlık kontrollerini yürütmek
amacıyla yetkili otorite tarafından yapılan izleme çalışmalarını,
bb) Resmi veteriner hekim: Bakanlık adına görev yapan Bakanlık veteriner hekimini,
cc) Su ürünleri yetiştiricilik işletmesi: Su hayvanlarının yetiştirilmesi, saklanması veya
büyütülmesiyle bağlantılı herhangi bir faaliyette bulunan kar amacı güden ya da gütmeyen
kamusal veya özel her türlü tesisi,
çç) Su hayvanı: Çenesizler (Agnatha) üst sınıfına, kıkırdaklılar (Chondrichthyes) ve
kemikliler (Osteichthyes) sınıflarına ait balıkları, yumuşakçalar (Mollusca) soyuna ait
yumuşakçaları ve kabuklular (Crustace) alt soyuna ait kabukluları,
dd) Su ürünleri yetiştiricilik işletmesi sahibi: kontrolü altındaki su hayvanı üretim
tesisinde bu Yönetmeliğin gerekliliklerine uygunluğu sağlamaktan sorumlu olan gerçek veya
tüzel kişiyi,
ee) Sportif balıkçılık tesisi: Eğlence ve dinlence amaçlı balıkçılık için, yetiştiriciliği
yapılan su hayvanları ile balıklandırma yapılarak popülasyonun devam ettirildiği göl veya
akarsularda bulunan tesisleri,
ff) Süs amaçlı su hayvanı: Yalnızca süs amacıyla tutulan, yetiştirilen veya piyasaya arz
edilen bir su hayvanını,
gg) Ulusal referans 208anayi208uarl: Su hayvanları hastalıkları ile ilgili olarak
fonksiyon ve görevleri 65 inci maddede açıklanan ve Bakanlıkça yetkilendirilen
208anayi208uarl,
ğğ) Üretim alanı: Yumuşakça yataklarını içeren her türlü tatlı su, deniz, nehir ağzı,
karasal veya göl alanını ya da yumuşakça kültürasyonu için kullanılan yumuşakçaların
alındığı sahayı,
208
hh) Vektör: Bir hastalığa duyarlı olmayan ancak bir konakçıdan diğerine patojenleri
taşıyarak enfeksiyonu yayabilen türü,
ıı) Yabani su hayvanı: Kültür hayvanı olmayan su hayvanlarını,
ii) Yatırma alanı: Sınırları şamandıralar veya diğer sabit araçlarla açıkça işaretlenmiş
olan ve yalnızca canlı yumuşakçaların doğal olarak arındırılması için kullanılan her türlü tatlı
su, deniz, nehir ağzı veya gölü,
jj) Yeni görülen hastalık: Su hayvanlarında veya su hayvanı ürünlerinde ticaret gibi
yollarla, popülasyonlar içinde ve arasında yayılma potansiyeline sahip olan ve sebebi
hâlihazırda belirlenmiş veya belirlenmemiş olabilen, yeni tespit edilmiş, Ek-2’de duyarlı tür
olarak henüz listelenmemiş yeni bir konakçı türünde tespit edilen listelenmiş ciddi bir
hastalığı,
kk) Yetiştirme: Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının bir çiftlikte veya bir yumuşakça
yetiştirme alanında yetiştirilmesini,
ll) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanı: Bir çiftliğe veya yumuşakça yetiştirme alanına
alınması amaçlanan yabani su hayvanları dâhil olmak üzere bir çiftlikte veya yumuşakça
yetiştirme alanında yetiştirilen, yumurta ve sperma/gametler dâhil herhangi bir yaşam
evresindeki su hayvanını,
mm) Yetkili otorite: Bakanlık Teşkilatında görev yapan Veteriner Hizmetleri, Bitki
Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu veya bu Yönetmelik çerçevesinde fiziksel kontrolleri ve idari
işleri yerine getirmekle yükümlü olan yetkiliyi veya bu yetkilerin devredildiği otoriteyi,
nn) Yumuşakça yetiştirme alanı: Bütün su ürünleri yetiştiricilik işletmelerinin ortak bir
biyogüvenlik sistemi altında faaliyet gösterdiği bir üretim alanını veya yatırma alanını,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Su Ürünleri Yetiştiricilik İşletmesi ve İşleme Tesisleri
Su ürünleri yetiştiricilik işletmesi ve işleme tesislerine izin verilmesi
MADDE 5 – (1) Her su ürünleri yetiştiricilik işletmesine yetkili otorite tarafından 6 ncı
maddeye uygun olarak izin verilir. Bir yumuşakça yetiştirme alanlarında, uygun olduğu
durumlarda verilecek izin, yumuşakçalara yönelik birden çok su ürünleri üretim firmasını da
kapsayabilir. Ancak, bir yumuşakça yetiştirme alanının içerisinde bulunan dağıtım ve arıtma
merkezleri ya da benzeri işletmelere, bireysel olarak izin verilir.
(2) Yetkili otorite 45 inci madde çerçevesinde hastalık kontrol amacıyla yetiştiriciliği
yapılan su hayvanlarının kesimini gerçekleştiren her işleme tesisine yine 6 ncı maddesine
uygun şekilde izin verir.
(3) Yetkili otorite su ürünleri yetiştiriciliği yapan her işletmeye ve izinli her işleme
tesisine özel bir kayıt numarası verir.
(4) Birinci fıkrada belirtilen izne istisna olarak yetkili otorite, yalnızca aşağıda belirtilen
işletmeler için kayıt şartı arar.
a) Su hayvanlarının piyasaya arz edilme amacı olmaksızın tutulduğu, su ürünü
yetiştiricilik işletmeleri haricindeki tesisler,
b) Sportif balıkçılık tesisleri,
c) Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin 2 nci maddesinin
üçüncü fıkrasına göre yalnızca insan tüketimine yönelik olarak yetiştiriciliği yapılan su
hayvanlarını piyasaya arz eden su ürünleri yetiştiricilik işletmeleri.
İzin koşulları
MADDE 6 – (1) 5 inci maddenin birinci ve ikinci fıkralarında belirtilen izin, su ürünleri
yetiştiriciliği yapan işletme sahibi veya izinli işleme tesisi sahibinin aşağıdaki şartları yerine
getirmesi koşuluyla, yetkili otorite tarafından verilir.
a) İşletme ve tesis sahibinin 10, 11 ve 12 nci maddelerdeki ilgili hükümleri yerine
getirmesi,
209
b) İşletme ve tesis sahibinin yetkili otoriteye birinci fıkranın (a) bendinde belirtilen
hükümlerin karşılandığını göstermesini sağlayacak bir sistem oluşturması,
c) Yetkili otoritenin gözetiminde kalması.
(2) Yapılacak faaliyet çiftliklere, yumuşakça yetiştirme alanlarına veya çiftliğin ya da
yumuşakça yetiştirme alanının yakınlarında bulunan yabani su hayvanları stoklarına hastalık
bulaşması açısından kabul edilemez bir risk doğuracaksa, izin verilmez. Ancak, izin
başvurusunun reddine yönelik bir karar vermeden önce, faaliyetin alternatif bir sahaya
taşınması olasılığı dâhil olmak üzere risk azaltma tedbirleri göz önünde bulundurulur.
(3) Su ürünleri yetiştiricilik işletmesi veya izinli işleme tesisi sahibi izin koşullarının
yerine getirip getirmediğinin değerlendirmesine imkân verecek, asgari olarak 7 nci maddede
yer alan bilgileri kapsayacak şekilde bütün gerekli bilgileri yetkili otoriteye sunmakla
yükümlüdür.
İzinli su ürünleri yetiştiricilik işletmeleri ile işleme tesislerinin resmi kaydında
tutulması gereken bilgiler
MADDE 7 – (1) Her bir su ürünleri yetiştiricilik işletmesi için, aşağıdaki asgari bilgiler
8 inci maddede düzenlendiği şekliyle kayıt altına alınır.
a) Su ürünleri yetiştiricilik işletmesinin adı ve adresleri ile telefon, faks, e-posta içeren
irtibat bilgileri,
b) Verilen kayıt numarası ve belirli izin tarihleri, tanımlama kodları veya numaraları,
belirlenmiş üretim koşulları veya izin ile ilgili diğer hususları içeren ayrıntılı bilgileri,
c) Çiftliğin, bütün çiftlik alanlarının koordinatlarını içeren uygun bir sistem kullanılarak
tespit edilen ve mümkünse, GIS (Coğrafi Bilgi Sistemi) koordinatları ile belirlenen coğrafi
konumu,
ç) Amacı, yetiştirme sisteminin tipi veya karatabanlı tesisler, deniz kafesleri, kara
havuzları gibi tesisler ve düzenlemeye tabi olduğu yerlerde, azami üretim hacmi,
d) İç su havuzlarındaki çiftlikler, dağıtım merkezleri ve arıtım merkezleri, su kaynakları
ve tahliyelerine ilişkin bilgiler,
e) Çiftliğin hastalıktan arî olup olmadığı, hastalıktan arî bir bölge veya bölümde
bulunuyorsa, çiftlikte böyle bir sağlık statüsüne ulaşmak üzere bir programın uygulanıp
uygulanmadığı veya çiftliğin Ek-2’de belirtilen bir hastalıkla enfekte olduğunun bildirilmesi
ve benzeri sağlık statüsüne ilişkin güncel bilgiler,
f) Birden çok türün bulunduğu çiftlikler veya süs balığı çiftlikleri için, asgari olarak
türlerden herhangi birinin Ek-2’de listelenen hastalıklara duyarlı veya bu hastalıkların bilinen
vektörleri olup olmadığı bilgisi.
(2) Bir yumuşakça yetiştirme alanına, 5 inci maddenin birinci fıkrasına göre izin
verildiği durumlarda, yumuşakça yetiştirme alanı içerisinde faaliyet gösteren bütün su ürünleri
yetiştiricilik işletmeleri için, birinci fıkranın (a) bendinde belirtilen bilgiler kaydedilir. Birinci
fıkranın (b) ve © bentlerinde belirtilen veriler, yumuşakça yetiştirme alanı düzeyinde kayıt
altına alınır.
(3) Her izinli işleme tesisi için, aşağıdaki asgari bilgiler 8 inci maddede düzenlendiği
şekliyle kayıt altına alınır.
a) İzinli işleme tesisinin adı ve adresleri ile telefon, faks, e-posta içeren irtibat bilgileri,
b) Kayıt numarası ve izin tarihleri, tanımlama kodları veya numaraları, belirlenmiş
üretim koşulları veya yetki/yetkilerle ilgili diğer hususları içeren ayrıntılı bilgileri,
c) İşleme tesisinin koordinatlarını içeren uygun bir sistem kullanılarak tespit edilen ve
mümkünse, GIS (Coğrafi Bilgi Sistemi) koordinatları ile belirlenen coğrafi konumu,
ç) İzinli işleme tesisinin atık su arıtma sistemlerine ilişkin ayrıntılar,
d) İzinli işleme tesisinde işleme tabi tutulan su hayvanı türleri.
(4) Bir çiftlikte yetiştirilen su hayvanlarının türleri de kayıt altına alınır.
Kayıt
210
MADDE 8 – (1) Yetkili otorite tarafından, su ürünleri yetiştiricilik işletmeleri ve izinli
işleme tesisleri için, asgari olarak 7 nci maddede yer alan bilgileri kapsayacak şekilde bir
kayıt oluşturulur ve bu kayıt güncel tutularak kamunun erişimine açılır.
Resmi kontroller
MADDE 9 – (1) 17/12/2011 tarihli ve 28145 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gıda
ve Yemin Resmi Kontrollerine Dair Yönetmeliğin 5 inci maddesinin ikinci fıkrasına göre su
ürünleri yetiştiricilik işletmeleri ve izinli işleme tesislerinde yetkili otorite tarafından resmi
kontroller gerçekleştirilir.
(2) Birinci fıkrada düzenlenen resmi kontroller, her bir su ürünleri yetiştiricilik işletmesi
için asgari olarak düzenli kontrolleri, ziyaretleri, incelemeleri ve uygun olduğu durumlarda,
örnekleme çalışmalarını içerir. Bu süreçte su hayvanı ve ürünleri üretim işletmesinin ve izinli
işleme tesisinin hastalıklara yakalanma ve hastalık bulaştırma açısından doğurduğu risk göz
önünde bulundurularak planlama yapılır. Su ürünleri yetiştiricilik işletmeleri ile izinli işleme
tesislerinin bulunduğu bölge veya bölümün sağlık durumuna bağlı olmak üzere, resmi
kontroller Ek-1’in (B) bölümünde belirtilen hükümlere göre yapılır.
Kayıt yükümlülükleri ve izlenebilirlik
MADDE 10 – (1) Su ürünleri yetiştiricilik işletmeleri, aşağıda belirtilen unsurların
kaydını tutmakla yükümlüdür.
a) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının ve ürünlerinin çiftlik veya yumuşakça
yetiştirme alanındaki dâhili veya harici bütün hareketlerini,
b) Üretim tipiyle bağlantılı her epidemiyolojik birimdeki ölüm oranlarını,
c) 12 nci maddeye göre hazırlanan risk tabanlı hayvan sağlığı gözetim programının
sonuçlarını.
(2) İzinli işleme tesisleri, yetiştiriciliği yapılan su hayvanları ve ürünlerinin bu tesislerde
harici ve dâhili bütün hareketlerini kayıt altına almakla yükümlüdür.
(3) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanları nakliyatı sırasında, nakliyeciler aşağıda belirtilen
unsurların kaydını tutmakla yükümlüdür.
a) Nakliyat tipi ve nakliye edilen türler için uygun olduğu şekilde, nakliyat sırasında
ortaya çıkan ölüm oranlarını,
b) Nakliye aracının ziyaret ettiği çiftlikler, yumuşakça yetiştirme alanları ve işleme
tesislerini,
c) Nakliyat sırasında ortaya çıkan her türlü su alışverişi, özellikle yeni su kaynakları ve
su alma yerini.
(4) İzlenebilirliğe ilişkin özel hükümlere istisna olarak, su ürünleri yetiştiricilik
işletmesi sahipleri birinci fıkranın (a) bendi çerçevesinde kaydedilen bütün hayvan
hareketlerini, menşe ve varış yerlerinin izlenmesini sağlayacak şekilde kayıt altına almakla
yükümlüdür. Bu hareketler ulusal bir kayıt sistemine kaydedilir ve bu bilgiler bilgisayar
ortamında tutulur.
İyi hijyen uygulamaları
MADDE 11 – (1) Su ürünleri yetiştiricilik işletmeleri ile izinli işleme tesisleri,
hastalıkların ortaya çıkmasını ve yayılmasını önlemek için yapılan faaliyetle bağlantılı olarak
iyi hijyen uygulamaları kullanmakla yükümlüdür.
Hayvan sağlığı gözetim programı
MADDE 12 – (1) Yetkili otorite bütün çiftlik ve yumuşakça yetiştirme alanlarında
üretim türüne uygun olarak bir risk tabanlı hayvan sağlığı gözetim programı uygular.
(2) Birinci fıkrada belirtilen risk tabanlı hayvan sağlığı gözetim programı aşağıda
belirtilen kriterleri tespit etmeyi amaçlar:
a) Üretim türüne uygun olarak bütün çiftlik ve yumuşakça yetiştirme alanlarında, ölüm
oranında görülen artışları,
211
b) Ek-2’de listelenen hastalıklara duyarlı türlerin tutulduğu çiftlik ve yumuşakça
yetiştirme alanlarında bu hastalıklara ilişkin durumu.
(3) Bu hayvan sağlığı gözetim programlarının uygulanması Ek-1’in (B) bölümünde
belirtilen hükümlere göre yapılır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Yetiştiriciliği Yapılan Su Hayvanlarının ve Ürünlerinin Piyasaya Arz
Edilmesine İlişkin Hayvan Sağlığı Koşulları
Hastalıkların listelenmesi
MADDE 13 – (1) Liste 1 hastalıkları bu fıkranın (a) bendinde belirtilen kriteri taşıyan
hastalıklar ile (b) veya (c) fıkrasında belirtilen kriterleri taşıyan hastalıklardır.
a) Hastalığın ülkenin su hayvanlarında yerleşik olmaması ve eldeki bilgiler dâhilinde,
ilgili patojenin ülke sularında bulunmaması,
b) Hastalığın, ülkeye girmesi halinde, üretim kayıpları veya su hayvanlarının ve
ürünlerinin ticaretinde potansiyelin kısıtlanması yoluyla, ülkenin su hayvanlarında kayda
değer ekonomik etkiler yaratacak olması,
c) Hastalığın, ülkeye girmesi halinde, ülke hukuku veya © hükümlerle korunmaya değer
görülen bir varlık olan yabani su hayvanı popülasyonuna yönelik zararlı çevresel etkiler
yaratabilecek olması.
(2) Liste 2 hastalıkları bu fıkranın (a), (b), (c), (ç) ve (d) bentlerinde belirtilen kriterleri
taşıyan ya da © ve (f) fıkralarında belirtilen kriterleri taşıyan hastalıklardır.
a) Ülkedeki bölgelerin belirli hastalıktan ari olması,
b) Hastalığın, katı kontrol tedbirleri ve ticaret kısıtlamaları olmaksızın çiftlik ya da
yumuşakça yetiştirme alanı düzeyinde kontrol edilmesinin ve durdurulmasının güç olması,
c) Deneyimler ışığında, hastalıktan arî bölge veya bölümlerin oluşturulup
korunabileceği ve bu korumanın maliyet etkin olduğu hallerde, hastalığın ülke düzeyinde
kontrol altına alınabilmesi,
ç) Su hayvanlarının piyasaya arz edilmesi sırasında, hastalığın daha önce hastalığa
yakalanmamış bir alanda ortaya çıkma riskinin bulunması,
d) Enfekte su hayvanları için güvenilir ve basit testlerin erişilebilir olması gerekir,
e) Hastalığın, hastalıktan ari olan bir bölge veya bölüme girmesi halinde, hastalık ve
kontrolüyle bağlantılı yıllık maliyetlerin, bölgedeki duyarlı su hayvanı türünün üretim
değerinin %5’ini aşması ve üretim kayıpları veya su hayvanları ve ürünlerinin © ticaretindeki
olanakların kısıtlanması yoluyla, ülkenin su hayvanlarında kayda değer ekonomik etkiler
yaratacak olması,
f) Hastalığın, hastalıktan ari bir bölge veya bölüme girmesi halinde, ortaya çıktığı yerde
ülke hukuku veya © hükümlerle korunmaya değer görülen yabani su hayvanı popülasyonuna
yönelik zararlı çevresel etkiler yarattığının belirlenmiş olması.
Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının piyasaya arz edilmesine ilişkin genel
koşullar
MADDE 14 – (1) Yetkili otorite, su hayvanları ve ürünlerinin piyasaya sürülmesinde,
varış ya da geçiş yerlerinde Ek-2’de listelenen hastalıklara ilişkin sağlık durumlarının
tehlikeye düşmemesini sağlar.
(2) Ek-2’de listelenmemiş hastalıklar için yetiştiriciliği yapılan su hayvanları yetkili
otoritenin sıkı gözetimi altında sadece bilimsel amaçlarla piyasaya arz edilir. Yetkili otorite,
bu piyasaya arz sırasında, varış yerinde ya da geçiş yerlerinde bulunan su hayvanlarının Ek–
2’de listelenen hastalıklara ilişkin sağlık durumlarını tehlikeye düşürmemesi gerekir.
Nakliyata ilişkin hastalık önleme gereklilikleri
MADDE 15 – (1) Yetkili otorite aşağıdaki hususların yerine getirilmesini sağlar:
212
a) Nakliye edilen hayvanların sağlık durumunun değişmemesini sağlamak ve
hastalıkların yayılması riskini azaltmak üzere, yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının nakliyatı
sırasında gerekli hastalık önleme tedbirlerinin uygulanması,
b) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının, sağlık durumlarının değişmesini ve varış
yerinin ve uygun olduğu durumlarda, geçiş yerlerinde sağlık durumunun tehlikeye düşmesini
engelleyecek koşullar altında nakil edilmesi.
(2) Nakliyat süresince her türlü su değişimleri, nakledilen yetiştiriciliği yapılan su
hayvanlarının, su değişim yerindeki ve varış yerindeki su hayvanlarının sağlık durumunu
tehlikeye düşürmeyecek yerlerde ve koşullarda gerçekleştirilir.
(3) Bu madde hükümleri Ek–2’de listelenmemiş hastalıklar ve bu hastalıklara duyarlı
türler için de geçerlidir.
Hayvan sağlığının sertifikalanması
MADDE 16 – (1) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının piyasaya arz edilme işleminin,
hayvanların, 60 ıncı madde çerçevesinde hastalıktan arî olduğu ilan edilen bir bölge veya
bölüme alınması sırasında hayvan sağlığının sertifikalanması gerekir. Yetiştirme ve stok
destekleme veya insan tüketiminden önce ileri işleme amacıyla piyasaya arz edilen su
hayvanlarının da, 54 üncü maddenin birinci ve ikinci fıkralarına göre bir gözetim ya da
eradikasyon programına tabi olması gerekir.
(2) Ancak, balık için, hayvanların dağıtımdan önce kesilmesi ve iç organlarından
temizlenmesi, yumuşakçalar ve kabuklular için, hayvanların işlenmemiş veya işlenmiş ürün
olarak dağıtılması amacıyla piyasaya arz edilen yetiştiriciliği yapılan su hayvanları için
hayvan sağlığının sertifikalanması gerekmez.
(3) Hayvanların 7 ve 8 inci bölümlerde belirtilen hastalık kontrol tedbirlerine tabi olan
bir alandan dışarıya çıkmasının gerektiği durumlarda, su hayvanlarının piyasaya arz edilmesi
işlemi, hayvan sağlık sertifikasyonunu gerektirir.
(4) Bu madde hükümleri Ek-2’de listelenmemiş hastalıklar ve bu hastalıklara duyarlı
türler için de geçerlidir.
Su hayvanlarının yetiştirme ve stok desteği amacıyla piyasaya arz edilmesine
ilişkin genel gereklilikler
MADDE 17 – (1) Yetiştirme amacıyla piyasaya arz edilen yetiştiriciliği yapılan su
hayvanlarında aşağıda belirtilen kriterler göz önünde bulundurulur:
a) Hayvanların klinik açıdan sağlıklı olması,
b) Hayvanların ölüm oranında sebebi belirlenmemiş bir artışın görüldüğü bir çiftlikten
veya böyle bir yumuşakça yetiştirme alanından gelmiş olmaması.
(2) Ek-2’de listelenmemiş hastalıklar ve bu hastalıklara duyarlı türler ölüm oranlarında
sebebi belirlenememiş artışların görüldüğü bir çiftlik veya yumuşakça yetiştirme alanından
gelmiş ise ölüm oranında artış gözlenen epidemiyolojik birimden bağımsız bir bölümünden
gelen hayvanlar yapılacak bir risk analizinin ardından piyasaya arz edilir.
(3) 6 ncı bölümünde belirtilen hastalık kontrol tedbirleri çerçevesinde itlafı veya kesimi
istenen yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının, yetiştirme ve stok desteği amaçlarıyla piyasaya
arz edilir.
(4) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının stok desteği amacıyla doğaya veya sportif
balıkçılık işletmelerine bırakılabilmesi için, aşağıdaki koşulları sağlanır:
a) Hayvanların birinci fıkradaki gerekliliklere uygun olması,
b) Hayvanların, Ek–1’de yer alan A bölümünde belirtildiği üzere, en azından
bırakılacakları suların sağlık durumuna denk bir sağlık durumuna sahip bir çiftlikten veya
yumuşakça yetiştirme alanından gelmiş olması gerekir. Ancak, yetiştiriciliği yapılan su
hayvanlarının, 60 ıncı maddeye uygun olarak hastalıktan arî olduğu bildirilmiş bir bölgeden
veya bölümden gelmesine izin verilir.
213
Belirli bir hastalığa duyarlı türlere ait yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının
hastalıktan arî bölgelere alınması
MADDE 18 – (1) Bir hastalığa duyarlı olan yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının, 60
ıncı maddeye göre hastalıktan arî olduğu bildirilmiş bir bölgeye veya bölüme yetiştirme ya da
stok desteği amaçlarıyla kabul edilebilmesi için, yine bu hastalıktan 214anayi statüsüne sahip
başka bir bölge veya bölümden gelmesi gerekir.
(2) Belirli hastalığa yaşamın belirli evrelerinde duyarlı olan türlerin bu hastalığı başka
hayvanlara bulaştırmadığı bilimsel olarak kanıtlanabildiği durumlarda, bu yaşam evreleri için
birinci fıkra hükümleri uygulanmaz. Bu durumda Bakanlık bu türleri ve yaşam evrelerini
içeren bir liste oluşturacak ve bilimsel ve teknolojik gelişmeleri hesaba katarak gerek
duyduğunda listeyi güncelleyecektir.
Vektör türlere ait canlı su hayvanlarının hastalıktan arî bölgelere alınması
MADDE 19 – (1) Ek-2’de belirtilen türler haricindeki bir türün vektör türler olarak
belirli bir hastalığın yayılmasına neden olabileceğinin bilimsel veriler veya uygulama
deneyimi ile doğrulanması halinde, 60 ıncı maddeye göre belirli bir hastalıktan arî olduğu
bildirilmiş olan bir bölge ya da bölüme yetiştirme veya stok desteği amacıyla alınacak vektör
türleri aşağıdaki koşulların birini karşılar:
a) Vektör türlerin hastalıktan 214anayi statüsüne sahip başka bir bölge veya bölümden
gelmiş olması,
b) Sunulan bilimsel verilerin veya uygulama deneyiminin ışığında, bu yöntemin
hastalığın bulaşma riskini, bu bulaşmanın önlenmesi açısından kabul edilebilir bir düzeye
indirmek için yeterli görüldüğü durumlarda, vektör türlerin patojenden arındırılmış su
içerisinde uygun bir süre için 5 inci bölümde yer alan hükümler göz önünde bulundurularak
karantinada tutulması.
(2) Vektör türler ile bu türlerin bu maddenin kapsamına giren yaşam evreleri ve uygun
olduğu hallerde, bu türlerin bir hastalığı bulaştırabileceği koşullara ilişkin bir liste Bakanlık
tarafından hazırlanır.
İnsan tüketimi öncesi ileri işleme için piyasaya arz edilecek olan yetiştiriciliği
yapılan su hayvanları ve ürünleri
MADDE 20 – (1) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının ve bu hayvanların ürünlerinin,
60 ıncı madde çerçevesinde bu hastalıklardan arî olduğu bildirilmiş bir bölge veya bölümde
ileri işleme için piyasaya arz edilmesi aşağıdaki koşulların birinin karşılanması halinde
mümkündür.
a) Hayvanların hastalıktan 214anayi statüsüne sahip başka bir bölge ya da bölümden
gelmesi,
b) Hayvanların hastalıkların yayılmasını önleyici koşullar altında, izinli bir işleme
tesisinde işlenmesi,
c) Balıklar için, hayvanların dağıtımdan önce kesilmesi ve iç organlarından
temizlenmesi,
ç) Yumuşakçalar ve kabuklular için, hayvanların işlenmemiş veya işlenmiş ürün olarak
dağıtılması.
(2) 60 ıncı madde çerçevesinde hastalıklardan arî olduğu bildirilmiş bir bölge veya
bölümde ileri işleme için piyasaya arz edilen canlı yetiştiriciliği yapılan su hayvanları,
aşağıdaki koşullardan birinin olması durumunda işleme yerinde yalnızca geçici olarak tutulur:
a) Hayvanların hastalıktan 214anayi statüsüne sahip başka bir bölge ya da bölümden
gelmesi,
b) Hayvanların patojenleri inaktive eden bir atık arıtım sistemiyle donatılmış olan ya da
atıkların doğal sulara hastalık bulaşması riskini kabul edilebilir bir düzeye indirecek diğer
arıtma türlerine tabi tutulduğu dağıtım merkezleri, arıtma tesisleri veya benzer işletmelerde
tutulması.
214
İleri işleme olmaksızın insan tüketimi için piyasaya arz edilen yetiştiriciliği yapılan
su hayvanları ve ürünleri
MADDE 21 – (1) Canlı yumuşakça veya kabukluların ülke sularında geçici olarak
tutulduğu veya dağıtım merkezleri, arıtma tesisleri veya benzeri işletmelere alındığı
durumlarda, 20 nci maddenin ikinci fıkrası uygulanır.
(2) Su ürünlerinin Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinde
belirtilen paketleme ve etiketleme hükümlerine uygun perakende satış paketleriyle
ambalajlandığı durumlarda, yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının, ileri işleme olmaksızın
insan tüketimi için ambalajlı olarak perakende satış amacıyla piyasaya arz edileceği
durumlarda 18 inci madde uygulanmaz.
Yabani su hayvanlarının hastalıktan 215anayi statüsüne sahip bölgelere veya
bölümlere alınması
MADDE 22 – (1) 60 ıncı madde çerçevesinde bu hastalıklardan arî olduğu
bildirilmemiş bir bölge veya bölümde yakalanan yabani su hayvanları, hastalıklardan arî
olduğu bildirilmiş bir bölge veya bölüme bırakılmadan önce, hastalık bulaşma riskini kabul
edilebilir bir düzeye indirebilmek için yeterli bir süre boyunca uygun tesislerde yetkili
otoritenin gözetiminde 5 inci Bölümde yer alan hükümler göz önünde bulundurularak
karantina altında tutulur.
(2) Bir risk analizinin yapılması ve riskin birinci fıkranın uygulanması sonucu
beklenenden yüksek olmaması koşuluyla, yetkili otorite birinci fıkrada öngörülen karantina
uygulaması olmaksızın geleneksel ekstansif lagün yetiştiriciliği uygulamalarına izin verir.
Süs amaçlı su hayvanlarının piyasaya arz edilmesi
MADDE 23 – (1) Yetkili otorite, süs amaçlı su hayvanlarının piyasaya arzında su
hayvanlarının sağlık durumunun tehlikeye düşürmemesini sağlar.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Yetiştiriciliği Yapılan Su Hayvanları ve Ürünlerinin İthalatı
İthalata ilişkin genel yükümlülükler
MADDE 24 – (1) Bakanlık, kendi mevzuatında yer alan ilgili hayvan sağlığı
koşullarına uyumluluk açısından ithalat yapan ülkeye veya bu ülke kesimine ilişkin olarak
uygun teminatlar sağladığını belirlemesi gerekir.
İthalata ilişkin teminatlar
MADDE 25 – (1) Bakanlık mevzuat uyumluluğu için, ithalat yapan ülke veya bu ülke
kesiminde aşağıda belirtilen özellikleri göz önünde bulundurur:
a) İthalat yapan ülkenin mevzuatı,
b) İthalat yapan ülkedeki yetkili otoritenin teşkilatı ve inceleme servisleri, bu servislerin
yetkileri, tabi oldukları gözetim ve personel kapasitesi dâhil olmak üzere, mevzuatlarını etkili
bir şekilde uygulamak için kullanımlarına sunulan araçlar,
c) İthalata yönelik canlı su hayvanı üretim, imalat, işleme, saklama ve dağıtım süreçleri
için geçerli olan yürürlükteki hayvan sağlığı koşulları,
ç) İthalat yapan ülkenin yetkili otoritesinin ilgili hayvan sağlığı koşullarına uyumluluk
veya denklik açısından verebileceği teminatlar,
d) İthalat yapan ülkeden canlı su hayvanı pazarlanması konusundaki deneyimler ve
gerçekleştirilmiş olan her türlü ithalat incelemenin sonuçları,
e) Özellikle liste 1 hastalıklarına ve ithalat yapan ülkenin genel su hayvanı sağlığı
durumunun ülkede su hayvanı sağlığı açısından risk oluşturabilecek her türlü boyutuna dikkat
edilmek üzere, ithalat yapan ülkedeki yetiştirilmiş ve yabani su hayvanlarının sağlık durumu,
f) İthalat yapan ülkenin toprakları içerisinde, başta Dünya Hayvan Sağlığı Örgütü (OIE)
tarafından listelenen ihbarı mecburi hastalıklar olmak üzere, enfeksiyöz veya bulaşıcı su
hayvanı hastalıklarına ilişkin bilgileri temin etmedeki düzeni, hızı ve titizliği,
215
g) Diğer ülkelerden ithalata ilişkin kurallar dâhil olmak üzere, su hayvanı hastalıklarının
önlenmesi ve kontrol altına alınmasına yönelik olarak ithalat yapan ülkede yürürlükte olan
kurallar ve uygulamaları.
Belgeler
MADDE 26 – (1) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanları ve ürünlerinden oluşan her
partinin ülkeye girişinde hayvan sağlık sertifikasını içeren bir belge eşlik eder.
(2) Hayvan sağlığı sertifikası, partinin bu Yönetmelik kapsamında ülkeye girişi yapılan
ve yetiştiriciliği yapılan su hayvanları ile ürünleri için belirtilen gereklilikleri karşıladığını
belgeler.
(3) Hayvan sağlığı sertifikası, ülkenin halk ve hayvan sağlığı mevzuatının diğer
hükümleri nezdinde şart koşulan ayrıntıları da içerir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Su Hayvanlarının Karantinası ile İlgili Hükümler
Uygulanması gereken karantina koşulları
MADDE 27 – (1) Karantina sürecinin, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (ö) bendine
uygun bir karantina tesisinde gerçekleştirilmiş olması gerekir.
(2) Karantina tesisi, yetkili otoritenin denetimi altında olup, yetkili otorite;
a) Karantina tesisinin bina ve müştemilatını yılda en az bir kez ziyaret eder.
b) Karantina tesisinin bu Yönetmelikte belirtilen koşulları sağlayıp sağlamadığını
kontrol eder.
c) Veteriner hekim veya su ürünleri mühendisinin faaliyetlerini denetler.
Ç) İzin prosedürlerine temel oluşturan koşulları denetler.
Karantina tesislerine izin verilmesi
MADDE 28 – (1) Bir karantina tesisine yetkili otorite tarafından izin verilebilmesi için,
aşağıdakilere uygunluk sağlaması gerekir:
a) 5 inci maddede belirtilen izin koşulları,
b) Karantina tesisleri için 37, 38 ve 39 uncu maddelerde belirtilen asgari koşullar.
(2) İzin verilen her karantina tesisine bir kayıt numarası verilir.
(3) Bakanlık, izinli karantina tesislerinin yeni ve güncel listesini kamunun erişimine
sunar.
Karantina tesisleri izinlerinin askıya alınması ve iptali
MADDE 29 – (1) Bir karantina tesisinde, Liste 2 hastalıklarının varlığına ilişkin şüphe
duyulduğuna dair bildirim alması halinde, yetkili otorite:
a) Tesisin iznini askıya alır.
b) Şüphenin doğrulanması veya bertaraf edilmesi için gerekli olan tedbirleri 39 uncu
maddenin ikinci fıkrasına göre alır.
(2) Birinci fıkraya göre verilen askıya alma kararı aşağıda belirtilen koşullardan biri
sağlanıncaya kadar kaldırılmaz.
a) Liste 2 hastalıklarına ilişkin şüphenin resmi olarak bertaraf edilmiş olması,
b) Liste 2 hastalıklarına yönelik olarak karantina tesisinde uygulanan eradikasyon
sürecinin başarıyla tamamlanması ve ilgili karantina birimlerinin temizlenip dezenfekte
edilmesi.
(3) Bir karantina tesisinin izni, tesisin 28 inci maddede belirtilen koşullara
uygunluğunun sona ermesi halinde Yetkili Otorite tarafından iptal edilir.
Doğruluk beyanı
MADDE 30 – (1) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanı partilerinin ithalatında, partilerin
ülkede karantinaya alınmasında, ithalatçı ya da yetkilisi, karantina tesisinden sorumlu kişi
tarafından imzalanan ve su hayvanlarının karantinaya kabul edileceğini doğrulayan yazılı bir
doğruluk beyanı sunar.
216
(2) Birinci fıkrada belirtilen doğruluk beyanı karantina tesisinin kayıt numarasını içerir
ve Türkçe olarak hazırlanır.
(3) Birinci fıkrada düzenlenen doğruluk beyanı; sınır kontrol noktasına, partinin varış
tarihinden önce ulaştırılır veya su hayvanlarının bu kontrol noktasından serbest dolaşıma
salınmasından önce, ithalatçı veya temsilcisi tarafından sınır kontrol noktasına sunulur.
Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının karantina tesislerine doğrudan nakliyatı
MADDE 31 – (1) İthal edilen yetiştiriciliği yapılan su hayvanı partileri, sınır kontrol
noktasından ülkede karantinaya alınacağı karantina tesisine nakledilir. Bu nakliyat için taşıt
kullanılması halinde, taşıtlar sınır kontrol noktasının resmi veteriner hekimi tarafından
kolayca açılmayacak şekilde mühürlenir.
Su hayvanı nakliyatlarının izlenmesi
MADDE 32 – (1) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanı partilerinin ithalatında, partilerin
ülkede karantinaya alınmasında,
a) Sınır kontrol noktasının resmi veteriner hekimi, partinin orijin ve varış yerlerini,
partinin sınır kontrol noktasına varışından bir çalışma günü önce karantina tesisinin
bulunduğu ilin yetkili otoritesine bildirir.
b) Karantina tesisinden sorumlu olan kişi, karantina tesisinin bulunduğu ilin yetkili
otoritesini partinin tesise varışından bir çalışma günü önce partinin gelişinden haberdar eder.
c) Karantina tesisinin bulunduğu ilin yetkili otoritesi, kendisini birinci fıkranın (a)
bendinde belirtilen şekilde partinin nakliyatından haberdar etmiş olan sınır kontrol noktasının
resmi veteriner hekimini, partinin tesise varışından sonraki üç gün içerisinde bilgisayar
sistemi aracılığıyla partinin varışından haberdar eder.
(2) Sınır kontrol noktasının yetkili makamına, bir karantina tesisine götürüleceği
bildirilen yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının tahmini varış süresini izleyen üç gün
içerisinde varış noktasına gelmediğine dair bir doğrulama ulaşırsa, yetkili otorite uygun
şekilde tedbir alır.
Hastalıktan ari bölge veya uygulanması gereken karantina koşulları
MADDE 33 – (1) Vektör türlere ait yetiştiriciliği yapılan su hayvanları ile yabani su
hayvanlarının 19 ve 22 nci maddelerde belirtilen hükümlerin sağlanmasında veya ithal edilen
bu hayvanların piyasaya arz edilmesi için karantina uygulaması yapılacaksa, partiler aşağıdaki
şartlara uygun olacaktır:
a) Karantina dönemi aynı karantina tesisinde uygulanır. Yetiştiriciliği yapılan su
hayvanları aşağıda belirtilen karantina hükümlerine tabi tutulur:
1) Duyarlı türler için, 35 inci maddede belirtilen hükümler,
2) Vektör türler için, 36 ncı maddede belirtilen hükümler.
b) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanları, yalnızca yetkili otoritenin yazılı izniyle
karantinadan çıkarılır.
Liste 2 hastalıklarına ilişkin şüphe veya doğrulama halinde alınacak tedbirler
MADDE 34 – (1) Karantina sırasında, karantina tesisinde bir ya da birden çok
hastalığın varlığından şüphelenilirse, yetkili otorite:
a) 39 uncu maddeye göre uygun numuneleri toplar ve bunların analizini yaptırır.
b) 217anayi217uar sonuçları beklenirken, hiçbir hayvanın karantina tesisine giriş ya da
çıkış yapılmamasını sağlar.
(2) Karantina sırasında, Liste 2 hastalıklarının doğrulanması halinde, yetkili otorite:
a) Hastalıkların yayılma riskini göz önünde bulundurarak, karantina birimindeki bütün
su hayvanlarının tesisten çıkarılmasını ve imha edilmesini sağlar,
b) Karantina birimlerinin temizlenmesini ve dezenfekte edilmesini sağlar,
c) Son temizleme ve dezenfeksiyonu izleyen on beş günlük dönem boyunca, hiçbir
hayvanın karantina birimlerine sokulmamasını temin eder,
217
ç) Karantina birimlerindeki suyun, Liste 2 hastalıklarından sorumlu enfeksiyöz etkenin
etkili bir şekilde inaktive edilmesini sağlayacak bir şekilde arıtılmasını sağlar.
(3) Yetkili otorite, su hayvanlarının varış noktasında hastalıklara ilişkin sağlık statüsünü
tehlikeye düşürmemesini sağlamak kaydıyla, karantina tesisinde tutulan su hayvanlarının ve
bunların ürünlerinin piyasaya arz edilmesine izin verebilir.
Duyarlı türler için karantina hükümleri
MADDE 35 – (1) Balıklar, en az altmış gün boyunca kabuklular, en az kırk gün
boyunca, yumuşakçalar, en az doksan gün boyunca karantinada tutulur.
(2) Duyarlı türler için muayene, numune alma, test ve tanı yöntemleri aşağıda belirtilen
şekilde gerçekleşir.
a) Liste 2 hastalıklarının oluşmadığını ortaya koymak için, negatif sonuçlar alınıncaya
kadar 39 uncu maddede belirtilen muayene, numune alma, test ve tanı süreçleri
gerçekleştirilir.
b) Marteilia refrigens enfeksiyonuna duyarlı türlerin karantinaya alındığı haller
haricinde, muayene, numune alma, test ve tanı için gözcü su hayvanları kullanılabilir.
c) Yetkili otorite, kullanılacak gözcü su hayvan sayısını; tutulan su hayvanı sayısı,
karantina biriminin büyüklüğü ve tanısı konulacak hastalık veya hastalıkların ve türlerin
özelliklerini göz önünde bulundurarak belirleyecektir.
Ç) Gözcü su hayvanları;
1) Tanısı konulacak hastalığa duyarlı türlerden ve mümkün olduğu hallerde ve yaşam
koşullarının da dikkate alınmasıyla, en duyarlı yaşam evrelerinde olacaktır.
2) Tanısı konulacak hastalık veya hastalıklardan arî ilan edilmiş bir bölge ya da
bölümden veya ihracatçı bir ülkeden ya da ihracatçı ülkenin bu şartı sağlayan bir kısmından
elde edilmiş olacaktır.
3) Tanısı konulacak hastalık veya hastalıklara karşı aşılanmamış olacaktır.
4) Karantinaya alınacak su hayvanları varışlarından hemen önce veya hemen sonra
karantina birimine alınır ve tanısı konulacak hayvanlarla temas halinde ve aynı zooteknik ve
çevresel koşullar altında tutulur.
(3) Yetkili otorite, karantina koşullarını her bir su hayvanı partisinin karantina
döneminin başında ve sonunda denetler. Bu kontrolleri gerçekleştirirken;
a) Liste 2 hastalıklarının 218anayi218uar ortamında tespitine elverişli çevre koşullarını
sağlayıp sağlamadığını denetler,
b) Karantina süresi boyunca ölüm oranı kayıtlarını inceler,
c) Geçerli olduğu durumlarda, karantina birimlerindeki su hayvanlarını kontrol eder.
Vektör türler için karantina hükümleri
MADDE 36 – (1) Vektör türler en az otuz gün boyunca karantinada tutulur. Karantina
birimindeki su, günde en az bir kez değiştirilir.
(2) Yetkili otorite, karantina koşullarını her bir su hayvanı partisinin karantina
döneminin başında ve sonunda denetler. Bu kontrolleri gerçekleştirirken:
a) Karantina süresi boyunca ölüm oranı kayıtlarını inceler,
b) Geçerli olduğu durumlarda, karantina birimindeki su hayvanlarını kontrol eder.
Karantina tesislerine yönelik yapı ve ekipman koşulları
MADDE 37 – (1) Karantina tesisi, diğer karantina tesisleri, diğer çiftlikler ve diğer
yumuşakça yetiştirme alanlarından, yetkili otorite tarafından Liste 2 hastalıklarının
epidemiyolojisi dikkate alınarak yürütülen bir risk analizine dayanarak belirlenen uzaklıkta
olmalıdır. Ancak, bir karantina tesisi, bir çiftlik ya da yumuşakça yetiştirme alanının
içerisinde de bulunabilir.
(2) Karantina birimleri, aralarında su değişiminin mümkün olmayacağı şekilde
yapılandırılır. Buna ek olarak, her bir birimin su çıkış sistemi, aynı çiftlik ya da yumuşakça
218
yetiştirme alanı içerisindeki karantina birimleri veya diğer birimler arasında olası her türlü
çapraz bulaşmayı önleyecek şekilde tasarlanmalıdır.
(3) Karantina birimlerinin su kaynağı, Liste 2 hastalıklarından arî olmalıdır.
(4) Karantina birimlerinin tahliye sistemi Liste 2 hastalıklarından arî ilan edilmiş ya da
bu hastalıklar açısından bir gözetim veya eradikasyon programına tabi olan bir bölüm veya
bölgede yer alıyorsa, yetkili otorite tarafından onaylanmış bir çıkış suyu arıtma sistemine
sahip olması gerekir. Çıkış suyu arıtma sistemi:
a) Karantina biriminde oluşan bütün çıkış sularını ve atıkları, Liste 2 hastalıklarından
sorumlu enfeksiyöz etkeninden etkili olarak inaktive edecek bir şekilde arıtım yapılır,
b) Devamlı işletim ve eksiksiz muhafaza sağlamak için, arıza emniyetli yedek
mekanizmalarla donatılır.
(5) Karantina birimleri, Liste 2 hastalıklarını yayabilecek diğer hayvanlarla teması
engelleyecek şekilde yapılandırılır.
(6) Bütün ekipmanlar temizlenebilecek ve dezenfekte edilebilecek şekilde yapılandırılır
ve temizleme ile dezenfeksiyon için uygun ekipmanlar hazır bulundurulur.
(7) Karantina tesisinin ve farklı birimlerinin bütün girişlerinde ve çıkışlarında hijyen
bariyerleri kurulur.
(8) Farklı karantina birimleri arasında çapraz bulaşmayı engellemek için, karantina
tesisinin her bir karantina birimi kendi ekipmanına sahip olur.
Yönetim koşulları
MADDE 38 – (1) Karantina tesisinin su hayvanı üretim tesisi işletmecisi, sözleşme
veya hukuki dayanak yoluyla, bir veteriner hekim veya su ürünleri mühendisi hizmetlerinden
yararlanır.
(2) Karantinaya alınan her bir su hayvanı partisi için:
a) Karantina birimi temizlenmeli ve dezenfekte edilmeli ve birime, yeni bir partinin
getirilmesinden önce en az yedi gün herhangi bir su hayvanı sokulmamalıdır.
b) Karantina dönemi, son su hayvanı partisi birime alınana kadar başlatılamaz.
(3) Gelen ve giden partiler arasında çapraz bulaşmayı önlemek için uygun tedbirler
alınır.
(4) Karantina tesisine yetkisiz kişiler giremez.
(5) Karantina tesisine giren kişiler, ayakkabılar dâhil olmak üzere, koruyucu kıyafet
giymek zorundadır.
(6) Kişiler veya ekipmanlar arasında, karantina tesisleri veya karantina birimleri
arasında ya da karantina tesisleri ile çiftlikler ya da yumuşakça yetiştirme alanları arasında
bulaşmaya neden olabilecek herhangi bir temas gerçekleşemez.
(7) Teslimden sonra, tanklar, konteynırlar ve su dâhil olmak üzere, nakliye taşıtları ve
ekipmanları, Liste 2 hastalıklarından sorumlu enfeksiyöz etkeninden etkili bir şekilde inaktive
edecek şekilde arıtılır.
(8) Ölü su hayvanları ve klinik hastalık belirtileri sergileyen su hayvanları, bir veteriner
hekim tarafından klinik açıdan muayene edilmeli ve ölü su hayvanları ile klinik hastalık
belirtileri sergileyen su hayvanlarından temsili örnekler, yetkili otorite tarafından
görevlendirilen bir 219anayi219uarla muayeneden geçirilir.
(9) Gerekli muayene, numune alma ve tanı yöntemleri, yetkili otorite işbirliği içerisinde
ve yetkili otoritenin denetimi altında uygulanır.
(10) 10 uncu maddede düzenlenen kayıt yükümlülüklerine ek olarak, karantina tesisinde
aşağıdakilerin kaydı tutulur:
a) Personel giriş-çıkışı,
b) Gelen suların ve atık suların uygun şekilde arıtımı,
c) Karantina sürecini etkileyen elektrik kesintileri, bina hasarları veya şiddetli hava
koşulları gibi her türlü sıra dışı koşullar,
219
ç) Test için sunulan numunelerin tarihleri ve sonuçları.
Su hayvanlarında muayene, numune alma, test ve tanı
MADDE 39 – (1) Yetkili otorite su hayvanlarına yönelik muayene, numune alma, test
ve tanı işlemleri, Liste 2 hastalıklarının 220anayi220uar ortamında tespitine elverişli çevre
koşullarını, karantina tesisinde karantina döneminin başından sonuna kadar korunmasını
sağlayacak şekilde yürütür.
(2) Yetkili otorite karantina sırasında, aşağıdaki su hayvanlarından karantina döneminin
bitiş tarihinden on beş gün önce numune alır.
a) Gözcü su hayvanlarının kullanıldığı durumlarda, bu hayvanların her birinden numune
alır.
b) Gözcü su hayvanlarının kullanılmadığı durumlarda, prevalansı % 10 ise, on
hayvandan az olmamak üzere % 95 güven aralığıyla Liste 2 hastalıklarının tespitini
sağlayacak sayıda su hayvanından numune alır.
(3) Muayene, numune alma, test ve teşhis işlemleri OIE su hayvanlarına yönelik tanısal
test kılavuzunun son sürümü ve konu ile ilgili Avrupa Birliği direktiflerine uygun olarak
yapılır.
ALTINCI BÖLÜM
Su Hayvanlarında Görülen Hastalıkların İhbarı ve
Asgari Kontrol Tedbirleri
Hastalık ihbarı
MADDE 40 – (1) Ek-2’de listelenen bir hastalığın varlığından şüphe duyulması için
herhangi bir sebebin bulunması ya da hastalığın yetiştiriciliği yapılan su hayvanları arasında
var olduğunun doğrulanması halinde, bu şüphe ve doğrulama yetkili otoriteye, yetkili otorite
tarafından Bakanlığa gecikmeksizin bildirilir. Ayrıca, yetiştiriciliği yapılan su hayvanları
arasında ölüm oranının giderek artması durumunda, daha ileri incelemeler için ölümlerin
yetkili otoriteye veya özel bir veteriner hekime gecikmeden bildirilmesi gerekir.
(2) İşletme sahibi ve su hayvanlarıyla ilgilenen kişiler, hayvanlara nakil sırasında eşlik
eden kişiler, su hayvanlarına yönelik sağlık hizmetlerinde görev yapan veteriner hekimler ve
diğer uzmanlar, resmi veteriner hekimler, veteriner veya diğer resmi ya da özel
220anayi220uarlar220a uzman personelleri ve duyarlı türlere ait su hayvanlarıyla veya bu tür
hayvanların ürünleriyle meslek ilişkisi bulunan diğer tüm kişiler birinci fıkrada belirtilen
hususları bildirmekle yükümlüdür.
(3) Bakanlık, Ek-2’de yer alan herhangi bir hastalığın çıkış ve sönüşünü, yirmi dört saat
içerisinde Avrupa Birliği komisyonuna gerekli bildirimleri yapar.
Hastalık şüphesi
MADDE 41 – (1) Ek-1’de yer alan A bölümünde belirtilen kategori 1 veya 3’e giren bir
sağlık statüsüne sahip bölge veya bölümlerde Ek-2’de belirtilen bir hastalıktan şüphe
duyulması durumunda;
a) Yetkili otorite, uygun numuneleri alır ve 65 inci maddede belirtilen bir
220anayi220uarl gönderir;
b) Birinci fıkranın (a) bendinde belirtilen incelemenin sonuçları beklenirken yetkili
otorite:
1) Hastalık şüphesi bulunan çiftlik veya yumuşakça yetiştirme alanını resmi gözetim
altına alır ve hastalığın diğer su hayvanlarına yayılmasını önlemek için ilgili kontrol tedbirleri
alır.
2) Yetkili otorite tarafından aksine izin verilmedikçe, hastalık şüphesi bulunan ilgili
çiftliğe veya yumuşakça yetiştirme alanına yetiştiriciliği yapılan hiçbir su hayvanının girişçıkışına izin verilmez.
3) 42 nci maddede belirtilen epizootik inceleme başlatılır.
Epizootik inceleme
220
MADDE 42 – (1) Ek-2’de yer alan Liste 1’de belirtilen bir hastalık veya Ek-1’de yer
alan A bölümünde belirtilen kategori 1 veya 3’e giren bir sağlık statüsüne sahip bölge veya
bölümlerde, 41 inci maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen inceleme sonucunda
Ek-2’de belirtilen bir hastalığın varlığının tespit edilmesi halinde, yetkili otorite 41 inci
maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (3) numaralı alt bendine uygun olarak bir epizootik
inceleme başlatır.
(2) Birinci fıkrada belirtilen epizootik inceleme aşağıdaki amaçlarla yürütülür:
a) Bulaşmanın olası kaynağını ve yollarını belirlemek,
b) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının 40 ıncı maddede belirtilen şüphe ihbarından
önceki dönem içerisinde çiftliği veya yumuşakça yetiştirme alanını terk edip etmediğini
araştırmak,
c) Hastalığın diğer çiftliklere de yayılıp yayılmadığını incelemek.
(3) Yetkili otorite, birinci fıkrada belirtilen epizootik inceleme sonucunda, hastalığın bir
ya da birden fazla çiftliğe, yumuşakça yetiştirme alanına veya çevrili olmayan sulara bulaşmış
olabileceğini belirlerse, bu çiftlik, yumuşakça yetiştirme alanı veya çevrili olmayan sularda 41
inci maddede belirtilen tedbirleri uygular.
(4) Geniş su tutma alanları veya kıyısal alanlarda, yetkili otorite daha az geniş bir alanın
hastalığın yayılmamasını sağlamaya yeterli olduğunu tespit ederse, 41 inci maddenin
uygulanmasını enfeksiyon şüphesi taşıyan çiftliğin veya yumuşakça yetiştirme alanının
çevresindeki daha az geniş bir alanla kısıtlamaya karar verebilir.
(5) Ayrıca hastalık ile ilgili olarak elde edilen bulgular komşu ülkeler için
epidemiyolojik açıdan önem taşıyorsa, hastalık çıkışının gecikmeden ilgili komşu ülkeye
bildirimi Bakanlık tarafından yapılır.
Kısıtlamaların kaldırılması
MADDE 43 – (1) 41 inci maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen inceleme
sonucunda hastalık varlığının belirlenememesi halinde, yetkili otorite aynı fıkranın (b)
bendinde belirtilen kısıtlamaları kaldırır.
YEDİNCİ BÖLÜM
Liste 1 Hastalıklarının Doğrulanması Halinde
Alınacak Asgari Kontrol Tedbirleri
Genel tedbirler
MADDE 44 – (1) Hastalık çıkması durumunda yetkili otorite;
a) Çiftlik veya yumuşakça yetiştirme alanını resmi olarak hastalıklı alan ilan eder.
b) Hastalıklı alan ilan edilen çiftlik veya yumuşakça yetiştirme alanının etrafında birer
koruma bölgesi ve gözetim bölgesi dâhil olmak üzere, hastalığa uygun bir muhafaza alanı
oluşturur.
c) Muhafaza alanı içerisine stok desteği amacı dahi olsa herhangi bir yetiştiriciliği
yapılan su hayvanının, bu alanın içine alınmamasını veya bu alandan dışarı hareket
ettirilmemesini sağlar.
Ç) Muhafaza alanında, hastalığın daha fazla yayılması açısından bir risk
oluşturmayacaksa su hayvanlarının alanın içine alınmasına veya bu alandan dışarı
çıkarılmasına izin verir.
d) Hastalığın daha fazla yayılmasını önlemek için gerekli olan her türlü ilave tedbirleri
alır.
Hasat ve ileri işleme
MADDE 45 – (1) Ticari boyuta ulaşan ve herhangi bir klinik hastalık belirtisi
göstermeyen yetiştiriciliği yapılan su hayvanları, insan tüketimi veya ileri işleme için yetkili
otoritenin gözetiminde hasat edilir.
(2) Hasat, dağıtım merkezlerine veya arıtma merkezine sokma, ileri işleme ve
yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının gıda zincirine giriş amacıyla hazırlanmasında
221
uygulanan ilgili diğer işlemler, hastalığa neden olan patojenin yayılmasını önleyici koşullar
altında yapılır.
(3) Dağıtım merkezleri, arıtma merkezleri veya benzeri işletmeler, hastalıktan sorumlu
olan patojeni inaktive eden bir atık arıtım sistemiyle donatılır veya atıklar, doğal sulara
hastalık bulaşma riskini kabul edilebilir bir düzeye indiren diğer arıtma türlerine tabi tutulur.
(4) İleri işleme, Bakanlıkça ruhsatlandırılmış işleme tesislerinde gerçekleştirilir.
Uzaklaştırma ve bertaraf etme
MADDE 46 – (1) Hem ölü balık ve yumuşakçalar hem de klinik hastalık belirtileri
gösteren canlı balık ve yumuşakçalar 24/12/2011 tarihli ve 28152 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan İnsan Tüketimi Amacıyla Kullanılmayan Hayvansal Yan Ürünler Yönetmeliğinde
belirtilen hükümlere göre mümkün olan en kısa sürede 57 nci maddede sunulan acil eylem
planına göre yetkili otoritenin gözetimi altında ortamdan uzaklaştırılır ve imhası sağlanır.
(2) Ticari boyuta ulaşmamış olan ve klinik hastalık belirtileri göstermeyen yetiştiriciliği
yapılan su hayvanları, üretim tipinin ve bu hayvanların hastalığın daha fazla yayılması
açısından doğurduğu risk göz önünde bulundurularak, İnsan Tüketimi Amacıyla
Kullanılmayan Hayvansal Yan Ürünler Yönetmeliğinde belirtilen hükümlere göre uygun bir
süre içerisinde ortamdan uzaklaştırılır ve imha edilir.
Dinlendirme ve boş bırakma
MADDE 47 – (1) Mümkün olan her durumda, hastalıklı çiftlikler veya yumuşakça
yetiştirme alanları, boşaltıldıktan ve uygun olduğu durumlarda, temizlenip dezenfekte
edildikten sonra uygun bir dinlendirme döneminden geçirilir. Hastalığa duyarlı olmayan
yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının yetiştirildiği çiftlikler ile yumuşakça yetiştirme alanları
için, dinlendirme dönemine ilişkin kararlar, yapılacak bir risk analizine bağlı olarak belirlenir.
Su hayvanlarının korunması
MADDE 48 – (1) Yetkili otorite, hastalıkların diğer su hayvanlarına yayılmasını
önlemek için gereken tedbirleri alır.
Tedbirlerin kaldırılması
MADDE 49 – (1) Yetkili otorite tarafından 7 nci bölümde belirtilen tedbirler,
eradikasyon tedbirleri alınıncaya ve muhafaza alanında hastalık ve hastalıktan etkilenen su
ürünleri yetiştiricilik işletmelerinin türleri için uygun numune alma ve gözetim
çalışmalarından negatif sonuçlar alınıncaya kadar uygulanır.
SEKİZİNCİ BÖLÜM
Liste 2 Hastalıklarının Doğrulanması Halinde
Alınacak Asgari Kontrol Tedbirleri
Hastalıktan ari bölge veya bölümde alınacak tedbirler
MADDE 50 – (1) Liste 2 Hastalıklarının, bu hastalıktan arî olduğu bildirilmiş bir bölge
veya bölümde doğrulanması halinde aşağıdakilerden biri uygulanır;
a) Yetkili otorite, bu hastalıktan 222anayi statüsünü yeniden kazandırmak için 7 nci
Bölümde sunulan tedbirleri uygular.
b) Yetkili otorite 54 üncü maddeye uygun bir eradikasyon programı hazırlar.
(2) Yetkili otorite, ortamdan uzaklaştırılması ve imhası gereken yetiştiriciliği yapılan su
hayvanlarına 7 nci bölümde belirtilen tedbirlerin uygulanmasına karar verirse, klinik olarak
sağlıklı hayvanların insan tüketimi için kesime gönderilmeden önce piyasa boyutuna kadar
büyütülmesine veya hastalıklı diğer bir bölgeye veya bölüme taşınmasına izin verebilir. Bu tür
durumlarda, hastalığın daha fazla yayılmasını azaltacak ve yayılmayı mümkün olduğu kadar
önleyecek tedbirler alınır.
(3) İlgili işletmenin hastalıktan 222anayi statüsünü geri almak istemediği durumlarda 51
inci madde uygulanır.
Hastalıktan 222anayi statüsüne sahip olmayan bir bölge veya bölümde alınacak
tedbirler
222
MADDE 51 – (1) Liste 2 Hastalıklarının, hastalıktan 223anayi statüsüne sahip olmayan
bir bölge veya bölümde doğrulanması durumunda, Yetkili otorite bu hastalığı kontrol altına
almak için aşağıda belirtilen asgari tedbirleri uygular;
a) Çiftlik veya yumuşakça yetiştirme alanını hastalıklı alan ilan eder.
b) Hastalıklı alan ilan edilen çiftlik veya yumuşakça yetiştirme alanının etrafında birer
koruma bölgesi ve gözetim bölgesi dâhil olmak üzere, hastalığa uygun bir muhafaza alanı
oluşturur.
c) Yetiştiriciliği yapılan su hayvanlarının muhafaza alanının dışına hareketleri, yalnızca
14 üncü maddenin ikinci fıkrasına göre çiftliklere veya yumuşakça yetiştirme alanlarına
sokulmasıyla veya 45 inci maddenin birinci fıkrasına göre insan tüketimi için hasat edilmesi
ve kesilmesi ile olabilir.
Ç) İşletmenin üretim tipi ve işletmedeki ölü hayvanların hastalığın daha fazla yayılması
açısından doğurduğu riski göz önünde bulundurularak, uygun bir süre içinde, İnsan Tüketimi
Amacıyla Kullanılmayan Hayvansal Yan Ürünler Yönetmeliğinde belirtilen hükümlere uygun
olarak ve 57 nci maddede belirtilen acil eylem planına göre ortamdan uzaklaştırır ve imha
eder.
Yabani su hayvanlarında hastalıkların kontrolü
MADDE 52 – (1) Yabani su Liste 1 hastalıklarına yakalandığı veya yakalandığından
şüphelenildiği durumlarda, yetkili otorite hastalığın durumunu izleyerek hastalığı azaltmak ve
daha da yayılmasını mümkün olduğu kadar önlemek için tedbir alır.
(2) Hastalıktan 223anayi statüsüne sahip bir bölge veya bölümde yabani su
hayvanlarının Liste 2 hastalıklarına yakalandığı veya yakalandığından şüphelenildiği
durumlarda, yetkili otorite durumu izleyerek ve hastalığı azaltmak ve daha da yayılmasını
mümkün olduğu kadar önlemek için tedbir alır.
Yeni görülen hastalıklar
MADDE 53 – (1) Yetkili otorite yeni görülen bir hastalığı kontrol altına almak ve eğer
hastalık su hayvanlarının sağlık durumunu tehlikeye düşürme potansiyeline sahipse, bu
hastalığın yayılmasını önlemek için uygun tedbirler alır.
(2) Yeni bir hastalığın ortaya çıkması durumunda, hastalık ile ilgili olarak elde edilen
bulgular komşu ülkeler için epidemiyolojik açıdan önem taşıyorsa, hastalık çıkışının
gecikmeden ilgili komşu ülkeye bildirimi Bakanlık tarafından yapılır.
DOKUZUNCU BÖLÜM
Kontrol Programları ve Aşılama
Gözetim ve eradikasyon programlarının hazırlanması
MADDE 54 – (1) Yetkili otorite, hastalıklı olduğu düşünülmeyen ama Ek-2’de yer alan
Liste 2’de belirtilen hastalıklardan bir veya birden çoğundan Ek-1’de yer alan A bölümünde
belirtilen kategori 3’e uygun 223anayi statüsüne sahip olmayan bir bölge veya bölümde bu
hastalıklardan biri veya birden çoğu için hastalıktan 223anayi statüsü verilmek üzere bir
gözetim programı hazırlar.
(2) Liste 2 hastalıklarından biri veya birden fazlasının görüldüğü Ek-1’de yer alan A
bölümünde belirtilen kategori 5’e uygun bir bölge veya bölümde, bu hastalıklardan biri veya
birden fazlası için yetkili otorite bir eradikasyon programı oluşturur.
Programların içeriği
MADDE 55 – (1) Programlar, asgari olarak aşağıdaki koşulları içermelidir.
a) Hastalığın programın başlatılmasından önceki epidemiyolojik durumuyla ilgili bir
açıklama,
b) Programın tahmini maliyetleri ve beklenen faydalarının bir analizi,
c) Programın muhtemel süresi ve programın tamamlanma tarihine kadar ulaşılacak
amaç,
223
ç) Programın uygulanacağı coğrafi ve idari alanın içerik ve sınırlar açısından
tanımlaması.
Programların uygulama dönemi
MADDE 56 – (1) Programlar, aşağıdaki koşullar gerçekleştirilene kadar devam eder:
a) 45 inci maddede belirtilen gerekliliklerin yerine getirilmiş olması ve bölge veya
bölümün hastalıktan arî ilan edilmesi,
b) Programın, amacına hizmet etmediği noktada Bakanlık tarafından geri çekilmesi.
(2) Program birinci fıkranın (b) bendine göre geri çekilirse, programın geri çekildiği
tarihten itibaren 51 inci maddede belirtilen muhafaza tedbirleri uygulanır.
Yeni ve liste I hastalıklarına yönelik acil eylem planı
MADDE 57 – (1) Bakanlık hastalık çıktığında farkındalığını arttırmak ve hastalığa
hazırlığı yüksek düzeyde tutmak ve çevresel koruma temin etmek için gerekli olan ulusal
tedbirleri belirleyen bir acil eylem planı oluşturur.
(2) Acil eylem planıyla:
a) Bir salgının hızlı ve etkili eradikasyonu için gerekli olan olanaklara, ekipmana,
personele ve diğer uygun materyallere erişimi sağlanır.
b) Uygun olduğu hallerde, acil eylem aşılaması için gerekli olduğu düşünülen aşı
gereklilikleri ve aşılama koşulları açıklanır.
(3) Acil eylem planları hazırlanırken 58 inci maddede belirtilen kriterler ve gereklilikler
göz önünde bulundurulur.
(4) Acil eylem planları beş yılda bir güncelleştirilir.
(5) Acil eylem planı, yeni görülen hastalıkların ve Liste 1 hastalıklarının salgınlarında
uygulanır.
Acil eylem planlarına ilişkin kriter ve gereklilikler
MADDE 58 – (1) Bakanlık;
a) Acil eylem planlarının uygulanması ve hızlı ve başarılı bir eradikasyon
kampanyasının uygulamaya konması için gerekli olan yasal yetkilerin temin edilmesini sağlar.
b) Liste 1 hastalıklarına karşı mücadelenin bütün boyutlarıyla ele alınması için acil
eylem fonlarına, bütçe olanaklarına ve mali kaynaklara erişim sağlar.
c) Liste 1 hastalıklarıyla veya yeni görülen hastalıklarla başa çıkmak için hızlı ve etkili
bir karar verme süreci sağlamak amacıyla bir emir komuta zinciri oluşturur, kontrol
stratejilerinin genel yönetimi, merkezi bir karar verme biriminin sorumluluğunda olur.
Ç) Liste 1 hastalıklarının veya yeni görülen hastalıkların ortaya çıkması halinde, yerel
hastalık kontrol merkezlerini en kısa sürede kurmak için hazır olması ve yerel düzeyde
hastalık kontrol ve çevre koruma tedbirleri uygulayabilmesi için ayrıntılı planlar hazırlar ve
erişime sunar.
d) Veteriner ve çevre koruma konularına ilişkin eylemlerin uygun şekilde koordine
edilmesini sağlamak üzere, yetkili otoriteler ile yetkili çevre otoriteleri ve kuruluşları arasında
işbirliği sağlar.
e) Personel, ekipman ve 224anayi224uar kapasitesi dâhil olmak üzere, hızlı ve etkili bir
kampanya sürdürebilmek için yeterli kaynaklar temin eder.
f) Liste I hastalıklarıyla veya yeni görülen hastalıklarla başa çıkmak için uygulanacak
bütün eylem, prosedür, talimat ve kontrol tedbirlerinin ayrıntılı, kapsamlı ve uygulamaya
yönelik açıklamalarını içerecek güncel bir işletim el kitabı hazırlar ve erişime sunar.
g) Uygun olduğu durumlarda, acil eylem aşılamalarına yönelik ayrıntılı planlar hazırlar
ve erişime sunar.
Ğ) Personelin gerçek zamanlı uyarı egzersizlerinde epizootik hastalıkların klinik
belirtileri, epidemiyolojik olarak incelenmesi ve kontrolü konulu eğitimler ile kurumlara,
çiftçilere ve veteriner hekimlere yönelik devamlı hastalık farkındalığı kampanyaları sağlamak
üzere iletişim becerileri konulu eğitimlere düzenli olarak katılmalarını sağlar.
224
h) Kısa bir süre içerisinde ortaya çıkan çok sayıda mihrakın kontrol edilmesi için gerekli
olan kaynakların göz önünde bulundurulduğu acil eylem planları hazırlar.
I) Veteriner gerekliliklerine istisna olarak, acil eylem planlarını herhangi bir hastalık
mihrakı halinde, su hayvanı karkasları veya su hayvanı atıkları için yürütülecek her türlü toplu
tasfiyenin çevrenin hasar görmesini önleyecek süreçler veya yöntemler kullanılarak, hayvan
ve insan sağlığını tehlikeye atmamasını sağlayacak şekilde hazırlar.
(2) Acil eylem planı özellikle aşağıdaki hususları karşılar:
a) Toprak, hava, yüzey ve © sularının, bitki ve hayvanların karşılaştığı zararın asgaride
tutulması,
b) Gürültü veya kokudan kaynaklı rahatsızlığın asgaride tutulması,
c) Doğanın veya özel öneme sahip yerlerin karşılaşacağı ters etkilerin asgaride
tutulması.
(3) Acil eylem planları, bir mihrak halinde hayvan karkaslarının ve hayvan atıklarının
arıtımı veya tasfiyesi için uygun sahaların ve görevlerin tespitini de kapsar.
Aşılama
MADDE 59 – (1) 53, 54 ve 57 nci maddelere göre onaylanmadığı sürece, Liste 1
hastalıklarına karşı aşılama yapılmaz.
(2) 60 ıncı maddeye göre hastalıklardan arî ilan edilen veya 54 üncü maddenin birinci
fıkrasına uygun şekilde onaylanmış bir gözetim programı kapsamında olan bölgelerin
herhangi bir bölümünde Liste 2 hastalıklarına karşı aşılama yapılmaz.
(3) Hastalıktan ari ilan edilmeyen veya 54 üncü maddenin ikinci fıkrasına uygun şekilde
onaylanmış bir eradikasyon programı kapsamında olan bölgelerin herhangi bir bölümünde
Liste 2 hastalıklarına karşı aşılama yapılır.
(4) Aşılama programlarında Bakanlıktan onaylı aşılar kullanılır.
(5) Birinci ve ikinci fıkralar, kontrollü koşullar altında aşı geliştirme ve test etme
amaçlarıyla gerçekleştirilen bilimsel çalışmalar için geçerli olmayacaktır. Bu tür çalışmalar
sırasında, yetkili otorite diğer su hayvanlarının çalışmalar çerçevesinde yürütülen aşılamanın
yan etkilerine karşı korunması için uygun önlemlerin alınmasını sağlar.
ONUNCU BÖLÜM
Hastalıktan Arilik Statüsü
Hastalıktan 225anayi
MADDE 60 – (1) Bakanlık aşağıda belirtilen şartların birini karşılaması durumunda
ülkenin tamamını Liste 2 hastalıklarının bir veya birden fazlası için arî ilan edebilir:
a) Bölgede hastalıklara duyarlı hiçbir türün bulunmaması,
b) Patojenin ülkenin su kaynaklarında yaşayamayacağının tespit edilmesi,
(2) Bakanlık, komşu ülkelerle paylaşılan su tutma alanlarını hastalıktan ari ilan
edemediği durumlarda, ülkede hastalığın pasif olarak yayılmasını önleyecek şekilde uygun
tampon alanlar oluşturur.
(3) Aşağıda belirtilen koşullardan birini sağlayan bir bölge veya bölüm Liste 2
hastalıklarının bir veya birden fazlası için Bakanlık tarafından arî ilan edilebilir:
a) Bölgede veya bölümde ya da varsa, su kaynağında, hastalıklara duyarlı hiçbir türün
bulunmaması,
b) Patojenin bölgede veya bölümde ve varsa, su kaynaklarında yaşayamayacağının
tespit edilmesi,
c) Bölge veya bölümün 45 inci maddede belirtilen koşulları karşılaması.
Hastalıktan arî bölge veya bölüm
MADDE 61 – (1) Belirlenen bölgenin coğrafi sınırları bir harita üzerinde açıkça
belirtilir. Yetkili otorite;
225
a) Duyarlı türlerin bulunduğu fakat hastalığın klinik belirtilerine elverişli koşullara
karşın, hastalıktan 226anayi statüsü için yapılan başvurunun tarihinden önce en az on yıllık
bir sürede hastalık vakasının gözlemlenmediği bir bölgeyi hastalıktan arî kabul eder.
b) Bilinen son hastalık oluşumunun hastalıktan 226anayi statüsüne yönelik başvurunun
tarihinden on yıl önce görüldüğü veya hedefe yönelik gözetimden önceki enfeksiyon
statüsünün, klinik belirtilerin ortaya çıkmasına elverişli koşulların bulunmaması gibi
sebeplerden dolayı bilinmiyorsa, hastalıktan ari kabul eder.
c) Bir izleme programı yürütürken uygun bir tampon bölge oluşturur. Tampon
bölgelerin sınırlarını, hastalıktan arî bölgenin pasif hastalık girişinden koruyacak şekilde
düzenler.
(2) Belirli bir hastalıkla ilgili sağlık statüsünün, çevreleyen doğal suların hastalığa
ilişkin sağlık statüsüne bağlı olduğu bir ya da birden çok çiftlikten veya yumuşakça yetiştirme
alanından oluşan bölümler;
a) Bir bölüm bir ya da daha fazla çiftlikten veya çiftliklerden ya da yumuşakça
yetiştirme alanlarından oluşan bir grup veya kümeden oluşabilir ve bu çiftlik, grup veya
kümeler, bölümü oluşturan bütün çiftliklerin ortak bir biyogüvenlik sistemi dâhilinde olması
koşuluyla, coğrafi konumları ve diğer çiftlik grup veya kümelerinden uzaklıkları sebebiyle tek
bir epidemiyolojik birim olarak kabul edilir. Bir bölümün coğrafi sınırları, bir harita üzerinde
açıkça belirtilecektir.
b) Duyarlı türlerin bulunduğu fakat hastalığın klinik belirtilerine elverişli koşullara
karşın, hastalıktan 226anayi statüsü için yapılan başvurunun tarihinden önce en az on yıllık
bir sürede hastalık vakasının gözlemlenmediği bir bölüm, birinci fıkrada belirtilen
gerekliliklere gerekli değişikliklerin yapılması koşuluyla uygunluk sağlarsa hastalıktan ari
kabul edilir.
c) Bilinen son hastalık oluşumunun hastalıktan 226anayi statüsüne yönelik başvurunun
tarihinden on yıl önce görüldüğü veya hedefe yönelik gözetimden önceki enfeksiyon
statüsünün, klinik belirtilerin ortaya çıkmasına elverişli koşulların bulunmaması gibi
sebeplerden dolayı bilinmediği bir bölüm, hastalıktan ari kabul edilebilir.
Ç) Bir bölümdeki her bir çiftlik veya yumuşakça yetiştirme alanı, hastalık oluşumunu
önlemek için gerek görüldüğü durumlarda, yetkili otorite tarafından uygulamaya konulan
ilave tedbirlere tabi olacaktır. Bu tür tedbirler, bölümün etrafında bir izleme programının
yürütüleceği bir tampon bölgenin oluşturulması ve olası patojen taşıyıcılara veya vektörlere
karşı ilave korumanın sağlanmasını kapsar.
(3) Belirli bir hastalıkla ilgili sağlık statüsünün, çevreleyen doğal suların hastalığa
ilişkin sağlık statüsüne bağlı olduğu bir ya da daha fazla bireysel çiftlikten oluşan bölümler;
Bir bölüm çevresindeki suların hayvan sağlığı statüsünden etkilenmediği için, tek bir
epidemiyolojik birim olarak kabul edilebilecek bireysel bir çiftlik veya bölümdeki her bir
çiftliğin dört ve yedinci fıkralarda belirtilen kriterlere uygun olduğu fakat hayvanların
çiftlikler arasında hareket etmesinden dolayı, bütün çiftliklerin ortak bir biyogüvenlik
sistemine ait olması kaydıyla, tek bir epidemiyolojik birim olarak kabul edilen birden fazla
çiftlikten oluşur.
(4) Bir bölüme, hastalık riskini kabul edilebilir bir düzeye indirmek amacıyla ilgili
patojeni inaktive eden bir su arıtma tesisi aracılığıyla veya doğrudan bir kuyu, sondaj deliği
veya kaynaktan su temin edilir. Bu su kaynağı çiftliğin dışında yer aldığı durumlarda, su
doğrudan çiftliğe verilir ve bir boru aracılığıyla kanalize edilir.
(5) Su hayvanlarının çevredeki suyollarından, bir bölüm içerisindeki çiftliklere
girmesini önlemek için doğal veya yapay bariyerler oluşturulur.
(6) Uygun olduğu durumlarda bölüm, çevredeki suyollarından gelen suyun neden
olabileceği taşmalara ve sızıntılara karşı korunur.
226
(7) İkinci fıkranın (ç) bendinde, hastalık oluşumunu önlemek için gerek görüldüğü
durumlarda, ilave tedbirler alınır. Bu tür tedbirler ile bölümün etrafında bir izleme
programının yürütüleceği bir tampon bölgenin oluşturulması ve olası patojen taşıyıcılara veya
vektörlere karşı ilave koruma sağlanır.
(8) Faaliyete giren ya da faaliyetlerini tekrar başlatan bireysel çiftliklere yönelik özel
hükümler aşağıda belirtilmiştir.
a) Üçüncü ve yedinci fıkralarda yer alan gereklilikleri karşılayan fakat hastalıktan arî bir
bölümden alınan su hayvanlarıyla faaliyete giren yeni bir çiftlik, yetkilendirme için gerekli
olan numune alma sürecinden geçmeksizin hastalıktan arî olarak kabul edilir.
b) Bir aradan sonra hastalıktan arî ilan edilen bir bölümden alınan su hayvanlarıyla
faaliyete tekrar giren ve üçüncü ile yedinci fıkralarda yer alan gereklilikleri karşılayan bir
çiftlik, aşağıdaki koşulların sağlanması kaydıyla yetkilendirme için gerekli olan numune alma
sürecinden geçmeksizin hastalıktan arî olarak kabul edilir.
1) Çiftliğin son dört yıllık faaliyetlerine ilişkin sağlık geçmişinden haberdar olması;
ancak, çiftlik dört yıldan az bir süredir faaliyet göstermekteyse, fiili faaliyet dönemi göz
önünde tutulur.
2) Çiftliğin Ek-2’de listelenen hastalıklar açısından herhangi bir hayvan sağlığı tedbirine
tabi tutulmamış olması ve çiftlikte, hastalıklarda herhangi bir öncünün gözlemlenmemiş
olması gerekir.
3) Su hayvanı, yumurta veya gametlerin çiftliğe getirilmesinden önce, çiftliğin
temizlenmesi, dezenfekte edilmesi ve gerektiği ölçüde dinlendirme döneminden geçirilmesi
gerekir.
Hastalıktan arî bölge veya bölümlere ilişkin listeler
MADDE 62 – (1) Bakanlık tarafından hastalıktan arî ilan edilmiş bölge ve bölümlerin
güncel bir listesi oluşturulur ve saklanır. Bu listeler, kamunun erişimine sunulur.
Hastalıktan 227anayi statüsünün korunması
MADDE 63 – (1) 60 ıncı maddeye uygun şekilde Liste 2 hastalıklarından birinden veya
birden fazlasından arî ilan edilen bölge veya bölümün, hastalığın klinik belirtilerine neden
olan koşulların varlığını sürdürmesi ve bu Yönetmeliğin ilgili hükümlerinin uygulanmasını
takiben yetkili otorite tarafından, hedefli gözetim çalışmaları sonlandırılabilir ve hastalıktan
227anayi statüsü korunabilir.
Hastalıktan 227anayi statüsünün askıya alınması ve yeniden verilmesi
MADDE 64 – (1) Yetkili otorite;
a) Hastalıktan arî bir bölge veya bölüm olarak statünün korunması için gerekli olan
koşullardan herhangi birinin ihlal edildiğini düşünüyorsa, Ek-1’de yer alan A bölümünde
belirtildiği üzere hastalık açısından daha yüksek bir sağlık statüsüne sahip olan bölge veya
bölümlerden yapılan duyarlı tür ve vektör tür ticaretini askıya alır ve 41, 42, 43, 50 ve 51 inci
maddelerde yer alan hükümleri uygular.
b) 42 nci maddenin birinci fıkrasında düzenlenen epizootik inceleme sonucunda, şüphe
edilen ihlalin gerçekleşmemiş olduğunu doğrularsa, bölge veya bölüme hastalıktan 227anayi
statüsünü geri verir.
c) Epizootik inceleme sonucunda, enfeksiyonun büyük ihtimalle gerçekleşmiş olduğunu
doğrularsa, bölge veya bölümün hastalıktan 227anayi statüsünü, statünün bildiriminde izlenen
prosedüre uygun şekilde geri çeker. Bölge veya bölümün hastalıktan 227anayi statüsünü geri
kazanması için, 45 inci maddede belirtilen gerekliliklere uygunluğu sağlar.
ONBİRİNCİ BÖLÜM
Yetkili 227anayi227uarlar
Ulusal referans 227anayi227uarlar227a227n işlev ve görevleri
227
MADDE 65 – (1) Bu Yönetmelik uyarınca görevlendirilen ulusal referans
228anayi228uarlar228, kendi sorumluluk alanlarına giren tanı standartlarının ve
yöntemlerinin koordinasyonundan sorumlu olur. Ulusal referans 228anayi228uarlar228:
a) Ek-2’de belirtilen hastalıklardan herhangi birine ilişkin şüphelerin ortaya çıkması
halinde, © standart metotlar ile teşhisi yapmak ve durumu Bakanlığa gecikmeksizin
bildirmekle yükümlüdür.
b) Ek-2’de belirtilen hastalıklardan herhangi birine ilişkin şüphelerin ortaya çıkması
halinde, OIE su hayvanlarına yönelik tanısal test kılavuzunun son sürümü ve konu ile ilgili
Avrupa Birliği direktiflerine uygun © standart metotlar ile teşhisi yapmak ve durumu
Bakanlığa gecikmeksizin bildirmekle yükümlüdür.
c) Teşhis tekniklerinde bir örnekliliği sağlamak için bu konuda görev yapan uzmanların
eğitimini yapar ve eğitimlerin sürekliliğini sağlar.
Ç) Liste 1 hastalıklarının tüm hastalık çıkışları ile Liste II’de belirtilen hastalıkların ilk
çıkışlarında ilgili pozitif sonuçlarının teyit edilmesini sağlar.
d) Bakanlıkla düzenli ve açık bir diyalog içinde olur.
e) Bu Yönetmelikte belirtilen farklı deney yöntemlerine yönelik kriterleri göz önünde
bulundurarak, bu bendin (1), (2) ve (3) numaralı alt bentlerinde belirtilen Avrupa
standartlarına göre çalışır.
1) EN ISO/IEC 17025 Deney ve kalibrasyon 228anayi228uarlar228a228n yeterliliği
için genel şartlar,
2) EN 45002 Deney 228anayi228uarlar228a228n değerlendirilmesine yönelik genel
kriterler,
3) EN 45003 genel çalışma ve tanıma gerekliliklerini içeren kalibrasyon ve deney
228anayi228uarlar228 akreditasyon sistemi.
f) e bendinde belirtilen koşulları sağlayan 228anayi228uarlar akreditasyon kuruluşları
tarafından akredite edilir.
g) © karşılaştırmalı ve yeterlilik testlerine düzenli olarak katılır ve ulusal düzeyde
yeterlilik testleri düzenler.
(2) Birinci fıkranın © bendinde belirtilen deney 228anayi228uarlar228a228n
akreditasyonu ve değerlendirilmesi, bireysel testler ya da test grupları üzerinde
gerçekleştirilebilir.
(3) İşletimin EN ISO/IEC 17025’e uygunluğunun sağlanmasının uygulama açısından
güç olduğu hallerde, birinci fıkranın © bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtilen
gereklilikleri
karşılamayan
228anayi228uarlar228
Bakanlık
ulusal
referans
228anayi228uarlar228 olarak görevlendirebilir; ancak, bu 228anayi228uarlar228a ISO 9001
kılavuzlarına uygun bir şekilde kalite güvencesi altında işletilmesi gerekir.
Ulusal referans 228anayi228uarlar228
MADDE 66 – (1) Bakanlık, su hayvanları hastalık patojenlerinin tanı ve
kimliklendirilmesi amacıyla Ulusal Referans 228anayi228uarlar228a228 belirler.
(2) Bu Yönetmeliğin gerekliliklerine uygun olarak etkili bir teşhis hizmeti sağlamak
için, ulusal referans 228anayi228uarlar228 67 nci maddeye uygun şekilde görevlendirilmiş
diğer 228anayi228uarlar228a, OIA ve topluluk referans 228anayi228uarlar228 ile işbirliğinde
bulunur.
(3) Bakanlık, her ulusal referans 228anayi228uarlar228 bu Yönetmelik açısından gerekli
olan 228anayi228uar incelemelerini gerçekleştirmesi ve 45 inci maddedeki belirtilen işlevlere
ve görevlere riayet etmesi için, yeterli düzeyde donatılmasını ve uygun sayıda uzman
personelle işletilmesini sağlar.
Diğer 228anayi228uarlar228a görevlendirilmesi
228
MADDE 67 – (1) Bakanlık, 65 inci maddede belirtilen tanısal hizmetler için yalnızca
aşağıdaki
gereklilikleri
karşılayan
229anayi229uarlar229
görevlendirir.
Bu
229anayi229uarlar:
a) Ek-2’de listelenen hastalıklardan herhangi birine ilişkin şüphe olması halinde,
durumu gecikmeksizin yetkili otoriteye bildirir.
b) Ulusal referans 229anayi229uarlar229 tarafından düzenlenen tanısal prosedürlere
yönelik karşılaştırmalı deneylere katılır.
c) Bu Yönetmelikte belirtilen farklı deney yöntemlerine yönelik kriterleri göz önünde
bulundurur.
Ç) Aşağıda belirtilen Avrupa standartlarına göre çalışır.
1) EN ISO/IEC 17025 Deney ve kalibrasyon 229anayi229uarlar229a229n yeterliliği
için genel şartlar,
2) EN 45002 Deney 229anayi229uarlar229a229n değerlendirilmesine yönelik genel
kriterler,
3) EN 45003 genel çalışma ve tanıma gerekliliklerini içeren kalibrasyon ve deney
229anayi229uarlar229 akreditasyon sistemi.
d) (ç) bendinde belirtilen koşulları sağlayan 229anayi229uarlar, akreditasyon kuruluşları
tarafından akredite edilir.
(2) Deney 229anayi229uarlar229a229n akreditasyonu ve değerlendirilmesi bireysel
testler ya da test grupları üzerinde gerçekleştirir.
(3) Bakanlık EN ISO/IEC 17025’e uygunluğunun sağlanmasının uygulama açısından
güç olduğu durumlarda, yöntemi uygulamayan 229anayi229uarlar229 görevlendirebilir.
Ancak, bu 229anayi229uarlar229a ISO 9001’e uygun olarak çalışması gerekir.
(4) Bakanlık bu maddede belirtilen gerekliliklerin karşılanmaması durumunda
görevlendirmeyi iptal eder.
Teşhis hizmetleri ve muayene metotları
MADDE 68 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre gerçekleştirilecek 229anayi229uar
hizmetleri, bu amaçla Bakanlıkça yetkilendirilmiş 229anayi229uarlar229a gerçekleşir.
(2) Bu maddeye uygun şekilde teşhis hizmetleri için belirlenen 229anayi229uarlar, 39
uncu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen muayene metotlarını uygular.
ONİKİNCİ BÖLÜM
İdari yaptırımlar
MADDE 69 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine aykırı davrananlar hakkında 5996 sayılı
Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununun ilgili hükümlerine göre idari
yaptırımlar uygulanır.
Yürürlük
Yürütme
MADDE 71 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı
yürütür.
Ek-1
14 üncü Maddenin Uygulanmasında Göz Önünde Tutulacak Sağlık Statüleri
A. Yetiştirme ve stok desteği amaçlı su hayvanları
Katagori Sağlık Statüsü
Girişine İzin
Verilen Hayvan
229
Sağlık
Sertifikasyonu
Çıkışına
İzin
1
2
3
4
5
Hastalıktan Ari
60 ıncı madde
Katagorileri
Sadece katagori
1
Gözetim
programı
Sadece katagori
54 üncü
1
maddenin birinci
fıkrası
Belirsiz
(enfekte olduğu
düşünülmeyen
fakat hastalıktan
Katagori 1, 2
230anayi
veya 3
statüsüne
yönelik bir
programa tabi
olmayan)
Eradikasyon
programı
Sadece katagori
54 üncü
1
maddenin ikinci
fıkrası
Enfekte
Bütün katagoriler
51 inci madde
Giriş
Evet
Evet
Verilen
Hayvan
Çıkış
Katagorileri
Katagori 3
Bütün
veya 5’e
katagoriler
Hayır
Katagori
1,2 veya
4’e Evet
Katagori 3
ve 5
Hayır
Hayır
Katagori 3
ve 5
Evet
Evet
Sadece
katagori 5
Hayır
Evet
Sadece
katagori 5
B. Çiftliklerde ve yumuşakça üretim alanlarında tavsiye edilen gözetim ve
kontroller
Mevcut
Türler
1 inci
Bölüm’de
anılan Sağlık
Statüsü
Risk
düzeyi
Survey
Gözetim
Bakanlık
için
tavsiye
edilen
denetim
sıklığı
(12 nci
madde)
Ek-2’de
listelenen
hastalıklara
duyarlı tür
yok
Kategori 1
60 ıncı
maddenin
birinci
fıkrasının (a)
veya (b)
bentlerine
Düşük
Pasif
4 yılda 1
230
Yetkili
otorite
için
tavsiye
edilen
denetim
sıklığı
(9
uncu
madde)
Sağlık
statüsünü
korumak
için gerekli
olan
denetim,
numune
alma ve
gözetim
işlemlerine
özgü
gereklilikler
4 63 üncü
yılda 1 maddeye
göre
hastalıktan
230anayi
statüsünün
korunmasına
göre
hastalıktan
231anayi.
Ek-2’de
Kategori 1
listelenen
60 ıncı
hastalıklardan maddenin
birine veya
birinci
daha
fıkrasının ©
fazlasına
bendine göre
duyarlı türler hastalıktan
arilik
Kategori 2
Hastalıktan
ari ilan
edilmemiş
fakat 54 üncü
maddenin
birinci
fıkrasına göre
onaylanmış
bir gözetim
programına
tabi.
Kategori 3
Enfekte
olduğu
düşünülmeyen
fakat
hastalıktan
231anayi
statüsüne
yönelik bir
gözetim
programına
tabi olmayan.
Kategori 4
Enfekte
olduğu bilinen
fakat 54 üncü
maddenin
ikinci
fıkrasına göre
onaylanmış
bir
eradikasyon
programına
tabi.
Kategori 5
Enfekte
yönelik özel
gereklilikler
Yüksek Aktif,hedefe Her yıl
yönelik
veya pasif
Orta
2 yılda 1
Düşük
4 yılda 1
Yüksek Hedefe
yönelik
Orta
Her yıl
Düşük
4 yılda 1
Yüksek Aktif
Her yıl
2 yılda 1
H
er yıl
2
yılda 1
2
yılda 1
H 54 üncü
er yıl
maddenin
2 birinci
yılda 1 fıkrasına
2 belirtilenlere
yılda 1 uygun belirli
gereklilikler.
Y
ılda 3
Orta
Her yıl
Y
ılda 2
Düşük
2 yılda
bir
Yüksek Hedefe
yönelik
Orta
Her yıl
Düşük
4 yılda 1
Yüksek Pasif
4 yılda 1
231
2 yılda 1
Y
ılda 1
H 54 üncü
er yıl
maddenin
2 ikinci
yılda 1 fıkrasında
2 belirtilenlere
yılda 1 belirli
gereklilikler.
H 6 ncı
er yıl
Bölüme
olduğu bilinen Orta
ve 6 ncı
Bölümde
Düşük
belirtilen
asgari kontrol
tedbirlerine
tabi.
 Risk Düzeyleri
Yüksek risk taşıyan
çiftlik
Hastalık yayma veya
diğer çiftliklerden veya
yabani
hayvanlardan
hastalık kapma riskinin
yüksek olduğu çiftlikler,
tesislerin mevcut türlere
göre,
salgın
riskini
arttırabilecek
yüksek
biokütle, düşük su kalitesi
gibi
yetiştirme
koşullarında
işletilen
çiftlikler
ile
ileri
yetiştirme
veya
stok
desteğine yönelik canlı su
hayvanı satışı yapılan
çiftlikleri ifade eder.
4 yılda 1
4 yılda 1
Orta düzey risk taşıyan
çiftlik
Hastalık yayma veya diğer
çiftliklerden veya yabani
hayvanlardan hastalık kapma
riskinin orta düzeyde olduğu
çiftlikler, tesislerin mevcut
türlere göre, salgın riskini
her zaman arttırmayan orta
düzeyde biokütle ve düşük
su kalitesi gibi yetiştirme
koşullarında
işletildiği
çiftlikler ile büyük ölçüde
insan tüketimine yönelik
canlı su hayvanı satışı
yapıldığı çiftlikleri ifade
eder.
2 uygun belirli
yılda 1 gereklilikler.
4
yılda 1
Düşük risk taşıyan
çiftlik
Hastalık yayma veya
diğer çiftliklerden veya
yabani
hayvanlardan
hastalık kapma riskinin
düşük olduğu çiftlikler,
tesislerin mevcut türlere
göre,
salgın
riskini
arttırmayan
düşük
biokütle, iyi su kalitesi
gibi
yetiştirme
koşullarında
işletilen
çiftlikler ile sadece insan
tüketimine yönelik canlı
su
hayvanı
satışı
yapıldığı çiftlikleri ifade
eder.
D.Sağlık gözetim tipleri
Pasif gözetim
Belirlenmiş hastalıkların
çıkış veya şüphesi ve
ölüm oranlarındaki her
türlü artış anında ihbar
edilir. 41, 42 ve 43 üncü
maddelerde
belirtilen
inceleme uygulanır.
Aktif gözetim
Bakanlık veya Bakanlık
adına
yetkili
otorite
tarafından
gerçekleştirilecek
rutin
kontroller yapılır.
Çiftlikte veya yumuşakça
yetiştirme alanında su
hayvanı popülasyonunun
klinik hastalıklar açısından
muayene edilmesi gerekir.
Denetim sırasında Ek-2’de
listelenen
hastalıklardan
birinden
şüphelenilmesi
veya ölüm oranında artış
görülmesi halinde, tanısal
numunelerin
toplanması
gerekir.
Hastalıkların çıkış veya
232
Hedefe yönelik gözetim
Bakanlık veya Bakanlık
adına
yetkili
otorite
tarafından
gerçekleştirilecek
rutin
kontroller yapılır.
Belirli
su
hayvanı
numunelerinin alınması ve
belirlenen
yöntemlerle
belirli
patojen
veya
patojenler için test edilmesi
sağlanır.
Belirlenmiş hastalıkların
çıkış veya şüphesi ve ölüm
oranlarındaki herhangi bir
artış anında ihbar edilir
şüphesi
ve
ölüm
oranlarındaki herhangi bir
artış anında ihbar edilir.
Ek-2
Hastalık Listesi
BALIK
YUMUŞAKÇALA
R
KABUKLULAR
LİSTE 1 HASTALIKLARI
HASTALIK
DUYARLI
TÜRLER
Epizootik hematopoietik Alabalık (Onchorhynchus
nekrozis
mykiss) ve tatlı su levreği
(Perca fluviatilis)
Epizootik ülseratif
Cinsler: Catla, Channa,
sendrom
Labeo, Mastacembelus,
Mugil, Puntius ve
Trichogaster.
Bonamia exitosa
Avustralya kum istiridyesi
enfeksiyonu
(Ostrea angasi) ve Şili
yassı istiridyesi (O.
Chilensis)
Perkinsus marinus
Pasifik istiridyesi
enfeksiyonu
(Crassostrea gigas) ve
Doğu istiridyesi (C.
Virginica)
Microcytos mackini
Pasifik istiridyesi
enfeksiyonu
(Crassostrea gigas) ve
Doğu istiridyesi (C.
Virginica), Olimpia yassı
istiridyesi (Ostrea
conchaphila) ve Avrupa
yassı istiridyesi (O. Edulis)
Taura sendromu
Körfez beyaz karidesi
(Penaeus setiferus), Pasifik
mavi karidesi (P.
Stylirostris) ve Pasifik
beyaz karidesi (P.
Vannamei)
Sarıbaş hastalığı
Körfez kahverengi karidesi
(Penaeus aztecus), Körfez
pembe karidesi (P.
Duorarum), Kuruma
karidesi (P. Japonicus),
Siyah Kaplan karidesi (P.
Monodon),Körfez beyaz
karidesi (Penaeus setiferus),
Pasifik mavi karidesi (P.
Stylirostris) ve Pasifik
233
BALIK
beyaz karidesi (P.
Vannamei)
LİSTE 2 HASTALIKLARI
HASTALIK
DUYARLI
TÜRLER
Kocabaş sazan (Aristichthys
nobilis), altınbalık
(Carassius auratus), havuz
sazanı C. Carassius (), ot
sazanı (Ctenopharyngodon
Sazanların bahar
idellus), pullu sazan ve koi
viremisi (SBV)
sazanı (Cyprinus carpio),
gümüş sazan
(Hypophthalmichthys
molitrix), yayın balığı
(Silurus glanis) ve kadife
balığı (Tinca tinca)
Ringa balığı (Clupea spp.),
beyaz balık (Coregonus
sp.), turnabalığı (Esox
lucius), mezgit
(Gadusaeglefinus), morina
balığı (G. Macrocephalus),
Atlantik morinası (G.
Morhua), Pasifik somonu
Viral hemorajik
(Oncorhynchus spp),
septisemi
gökkuşağı alabalığı (O.
Mykiss), gelincik balığı
(Onos mustelus), deniz alası
(Salmo trutta), kalkan
(Scophthalmus maximus),
çaça balığı
(Sprattussprattus) ve gölge
balığı (Thymallus
thymallus)
Köpek somonu
(Oncorhynchus keta), coho
somonu (O. Kisutch),
234ana alası (O. Masou),
Enfeksiyöz
gökkuşağı veya çelikbaş
hematopoietic nekroz
alabalığı (O. Mykiss), kızıl
(IHN)
somon (O. Nerka),pembe
somon (O. Rhodurus),kral
somonu (O.tshawytscha) ve
Atlantik somonu (Salmo
salar)
Koi herpes virüsü
Pullu sazan ve koi sazanı
(KHV) hastalığı
(Cyprinus carpio)
Enfeksiyöz somon
Gökkuşağı alabalığı
anemisi (ESA)
(Oncorhynchus mykiss),
234
Marteilia refrigens
enfeksiyonu
YUMUŞAKÇALAR
Bonamia ostreae
enfeksiyonu
KABUKLULAR
Beyaz benek hastalığı
Atlantik somonu (Salmo
salar) ve deniz alası (S.
Trutta)
(Ostrea angasi), Şili yassı
istiridyesi (O. Chilensis),
Avrupa yassı istiridyesi (O.
Edulis), Arjantin istiridyesi
(O. puelchana), mavi midye
(Mytilus edulis) ve Akdeniz
midyesi (M.
galloprovincialis)
(Ostrea angasi), Şili yassı
istiridyesi (O. chilensis),
Olimpia yassı istiridyesi
(O. conchaphila), Asya
istiridyesi (O.
denselammellosa), Avrupa
yassı istiridyesi (O. edulis)
ve Arjantin istiridyesi (O.
puelchana)
Bütün farklı kabuklular
(Decapoda takımı).
[R.G 31 Ocak 2012 – 28190]
—— • ——
Millî Savunma Bakanlığından:
SAVUNMA SANAYİİ GÜVENLİĞİ YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 4/6/2010 tarihli ve 27601 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Savunma
Sanayii Güvenliği Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent
eklenmiştir.
“çç) Kripto Güvenlik Belgesi (NATO/Millî): Genelkurmay Başkanlığınca; Türk Silahlı
Kuvvetleri için üretilen, geliştirilen, kullanılan veya envanter kontrolü (kripto anahtar üretimi
dâhil) Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından merkezi olarak yapılan NATO/Millî kripto cihaz ile
malzemesini kullanan, üreten, geliştiren veya nakleden personele NATO ve Millî olarak
tanzim edilen süreli belgeyi,”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesinin dokuzuncu fıkrası yürürlükten
kaldırılmış ve onuncu fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(10) Gizlilik derecesi verilen projelerde görev alacak kişi ve kuruluşlardan, projenin
gizlilik derecesine uygun Kişi Güvenlik Belgesi ve Tesis Güvenlik Belgesi istenir.”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 13 üncü maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde
“(3) Proje makamınca, yürütülecek projenin gizlilik derecesi dikkate alınarak, teklif
isteme ve teklife çağrı dosyalarının gönderilmesi süreci de dâhil olmak üzere, ilgili şahıs ve
235
kuruluşlardan Kişi Güvenlik Belgesi, Tesis Güvenlik Belgesi ile ARGE Projeleri hariç olmak
üzere, Üretim İzin Belgesi istenir.”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde
“(3) Savunma Sanayii Millî Güvenlik Makamınca yaptırılan arşiv araştırması ve
güvenlik soruşturması sonucunda Çok Gizli gizlilik dereceli Kişi Güvenlik Belgesi ile
belgelendirilen kuruluş personeli için, arşiv araştırması ve güvenlik soruşturması
yapılmaksızın, kripto emniyet eğitiminin alınmasını müteakip Kripto Güvenlik Belgesi
verilmesi hususunda Genelkurmay Başkanlığı yetkilidir.”
MADDE 6 – Bu Yönetmelik hükümlerini Millî Savunma Bakanı yürütür.
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
Tarihi
4/6/2010
Sayısı
27601
[R.G 31 Ocak 2012 – 28190]
—— • ——
TEBLİĞLER
Maliye Bakanlığından:
DEVLET MEMURLARI KANUNU GENEL TEBLİĞİ
(SERİ NO: 162)
4/7/2001 tarihli ve 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 12 nci maddesinde,
11/10/2011 tarihli ve 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile değişiklikten önce,
“Memurlar ve diğer kamu görevlilerinden asli kadro ve görevleri dışında, kurum ve
kuruluşların yönetim kurulu, denetim kurulu, tasfiye kurulu, danışma kurulu üyelikleri ve
komisyon, heyet, komite ile benzeri organlarda görev alanlara, bu görevlerinden sadece biri
için ücret ödenebilir. Bu maddenin uygulanmasında oluşacak tereddütleri gidermeye Maliye
Bakanlığı yetkilidir.” hükmü yer almaktaydı.
666 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 5 inci maddesinin 15/1/2012 tarihinde
yürürlüğe giren (s) fıkrası ile yapılan değişiklikten sonra söz konusu madde hükmü,
“Memurlar ve diğer kamu görevlilerinden, kurum ve kuruluşların yönetim kurulu, denetim
kurulu, tasfiye kurulu, danışma kurulu üyelikleri ve komisyon, heyet, komite ile benzeri
organlarda görev alanlara, kurum içi ve kurum dışı ayrımı yapılmaksızın bu görevlerinden
sadece biri için ücret ödenebilir. Bu maddenin uygulanmasında oluşacak tereddütleri
gidermeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.” şeklini almıştır.
Söz konusu maddeye ilişkin olarak uygulama birliğinin sağlanması ve tereddütlerin
giderilmesi amacıyla aşağıdaki açıklamaların yapılması gerekli görülmüştür:
1) Memurlar ve diğer kamu görevlilerinden kurum ve kuruluşların; yönetim kurulu,
denetim kurulu, tasfiye kurulu, danışma kurulu üyelikleri ve komisyon, heyet ve komite ile
benzeri organlarda görev alanlara, aldıkları görevler karşılığında ilgili mevzuatında herhangi
bir ücret ödenmesinin öngörülmüş olması halinde 15/1/2012 tarihinden itibaren bu
görevlerden sadece biri için ücret ödenecektir.
236
2) Maddede geçen “kurum ve kuruluşların” ibaresinden, memur veya diğer kamu
görevlilerinin memur veya diğer kamu görevlisi sıfatı nedeniyle ilgili mevzuatı uyarınca
belirtilen görevleri alabilecekleri, asli görevli bulundukları kurum da dahil olmak üzere her
statüdeki kurum ve kuruluşların anlaşılması gerekmektedir.
3) 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 12 nci maddesi yeni bir ödeme veya mali
hak getirmemekte, söz konusu görevler karşılığında memurlar ve diğer kamu görevlilerine
ilgili mevzuatında öngörülmüş olan ödemelerden sadece birinin yapılabilmesine yönelik
hüküm içermektedir. Dolayısıyla, ilgili mevzuatında ücret ödenmesi öngörülmeyen görevler
için bu maddeye dayanılarak herhangi bir ödeme yapılmayacaktır.
4) 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 12 nci maddesi kapsamında birden fazla
görev alanlar, bu görevlerin hangisinden ücret alacağını belirleyerek asli görevli bulunduğu
kurumun merkez teşkilatı personel birimi ile görev yaptığı birime on gün içerisinde
bildirecektir.
5) Anılan maddede belirtilen görevler karşılığında ödeme yapacak kurum tarafından,
ödeme yapılmadan önce ilgiliden kurumundan veya başka kurumlardan bu kapsamda
kendisine herhangi bir ödeme yapılmadığına dair yazılı beyan alınacaktır. Bu beyanda
bulunmayanlara herhangi bir ödeme yapılmayacaktır.
ÖRNEK 1) Bir kuruluşun ilgili mevzuat hükümleri uyarınca sermayesine iştirak ettiği
anonim şirketlerden birinde yönetim kurulu üyesi, bir diğerinde denetim kurulu üyesi olarak
kuruluşu temsilen görevlendirilen ve bu görevleri karşılığında ücret öngörülen bir memura, bu
görevlendirmelerin 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 12 nci maddesi kapsamında
bulunması nedeniyle 15/1/2012 tarihinden itibaren söz konusu iki görevden sadece biri için
ödeme yapılabilecektir.
ÖRNEK 2) Kurumunda ücret öngörülen bir komisyon üyeliği görevini yürüten ve aynı
zamanda başka bir kurum veya kuruluşta ücret öngörülen bir yönetim kurulu üyeliği de
bulunan memur, 15/1/2012 tarihinden itibaren bu iki görevden biri için öngörülen ödemenin
yapılması hususunda tercihte bulunacak ve bu ödemelerden sadece birini alabilecektir.
8/1/2003 tarihli ve 24987 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Devlet Memurları Kanunu
Genel Tebliği (Seri No:155) yürürlükten kaldırılmıştır.
Tebliğ olunur.
[R.G 31 Ocak 2012 – 28190]
—— • ——
Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasından:
ÇEK DEFTERLERİNİN BASKI ŞEKLİNE, BANKALARIN HAMİLE ÖDEMEKLE
YÜKÜMLÜ OLDUĞU MİKTAR İLE ÇEK DÜZENLEME VE ÇEK HESABI
AÇMA YASAĞI KARARLARININ BİLDİRİLMESİNE VE
DUYURULMASINA İLİŞKİN TEBLİĞ (SAYI:2010/2)’DE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR TEBLİĞ
(SAYI: 2012/1)
MADDE 1 – 20/1/2010 tarihli ve 27468 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çek
Defterlerinin Baskı Şekline, Bankaların Hamile Ödemekle Yükümlü Olduğu Miktar ile Çek
Düzenleme ve Çek Hesabı Açma Yasağı Kararlarının Bildirilmesine ve Duyurulmasına
İlişkin Tebliğ (Sayı: 2010/2)’in 4 üncü maddesinde yer alan “altıyüzellibeş Türk Lirası”
ibareleri “yediyüzyirmibeş Türk Lirası” olarak değiştirilmiştir.
237
MADDE 2 – Aynı Tebliğin geçici 2 nci maddesinde yer alan “beşyüzkırkbeş Türk
Lirası” ibareleri “altıyüz Türk Lirası” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 3 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 4 – Bu Tebliğ hükümlerini Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Başkanı
yürütür.
[R.G 31 Ocak 2012 – 28190]
—— • ——
Adalet Bakanlığından :
İhale Kayıt Numarası Alınmamıştır.
(İKN)
Adalet Bakanlığı
Veren Bakanlık/Kurum
Ceza İnfaz Kurumları ile
Tutukevleri İşyurtları
Adı
İl/İlçe Ankara/Yenimahalle
Kurumu Daire
Başkanlığı
HSYK Binası Konya
Tel312 204 12 39-312 223 92
Adresi
Yolu No: 70
Faks
79
Posta
06330
E-Mail
Kodu
veya Tüzel Kişi
Ortaklıkların
Can Kahve Hizmetleri
Adı/Unvanı
San. ve Tic. A.Ş.
Abide-i Hürriyet Caddesi
No:223 İstanbul Adalet
Adresi
Sarayı Oda 21
Şişli/İstanbul
T.C. Kimlik No. 48064078030
Vergi Kimlik/
1980421621
Mükellefiyet No.
Kayıtlı Olduğu
Ticaret/Esnaf
İstanbul Ticaret Odası
Odası
Ticaret/Esnaf
642559
Sicil No.
6.
7. Yasaklamanın
aA
Yı
b-4735
Yasaklam
( )
(1) Dayanağı ve
4734 ( )
( )
y
l
KİSK
a Süresi
Kapsamı
KİK
c-2886 DİK
(X d-Diğer
( )
) Mevzuat
238
Tüm
İhalelerden
Bakanlık
İhalelerinden
Kurum
İhalelerinden
(X Tüm
) İhalelerden
Bakanlık
( )
İhalelerinden
Kurum
( )
İhalelerinden
( )
( )
( )
1 - İKN : İstisna kapsamındakiler dahil 4734 ve 4735 sayılı Kanunlara göre yapılan
2 - T.C. Kimlik No : Yasaklananın gerçek kişi olması durumunda doldurulacaktır.
3 - Kayıtlı Olduğu Ticaret/Esnaf Odası ve Ticaret Esnaf Sicil No : Herhangi bir Ticaret
4 - Diğer Mevzuat : İstisna kapsamındakiler dahil 4734, 4735 ve 2886 sayılı Kanunların
5 - Ortak ve/veya Ortaklıkların : 4734 sayılı Kanunun 58/2 nci maddesi ile 4735 sayılı
780/1-1
—————
(İKN)
Adalet Bakanlığı
Adı
Kurumu Daire
Başkanlığı
HSYK Binası Konya
Tel312 204 12 39-312 223 92
Adresi
Yolu No: 70
Faks
79
Posta
06330
E-Mail
Kodu
veya Tüzel Kişi
Ortaklıkların
Emin Yılmaz-Catering
Adı/Unvanı
Adil Demirhan
Yem. İkr. Taş. ve Muh.
Hiz. İşlt.
Cevizli Orhantepe Mah. Arap Çeşme Mah. Namık
Adresi
Kartal Adliye Sarayı
Kemal Caddesi No: 44
No:18 Kartal/İstanbul
Gebze/İstanbul
T.C. Kimlik No. 34907314618
32056169462
Vergi Kimlik/
9680056515
Mükellefiyet No.
Kayıtlı Olduğu
Kartal Bakkallar, Bayiler
Ticaret/Esnaf
Gebze Ticaret Odası
ve Büfeciler Esnaf Odası
Odası
Ticaret/Esnaf
13037
6692
Sicil No.
239
6.
Yasaklam
a Süresi
7. Yasaklamanın
A
Yı
( )
(1) Dayanağı ve
y
l
Kapsamı
c-2886 DİK
Tüm
İhalelerden
Bakanlık
İhalelerinden
Kurum
İhalelerinden
ab-4735
4734 ( )
KİSK
KİK
(X d-Diğer
) Mevzuat
(X Tüm
) İhalelerden
Bakanlık
( )
İhalelerinden
Kurum
( )
İhalelerinden
( )
( )
( )
( )
( )
781/1-1
—————
(İKN)
Adalet Bakanlığı
Adı
Kurumu Daire
Başkanlığı
HSYK Binası Konya
Tel312 204 12 39-312 223 92
Adresi
Yolu No: 70
Faks
79
Posta
06330
E-Mail
Kodu
veya Tüzel Kişi
Ortaklıkların
Cemre Kağıtçılık
Adı/Unvanı
Matbaacılık San. ve Tic.
Ltd. Şti.
Litros Yolu 2.
Matbaacılar Sitesi No:2
Adresi
NC4 Kat:4
Topkapı/İstanbul
T.C. Kimlik No.
240
Vergi Kimlik/
Mükellefiyet No.
Kayıtlı Olduğu
Ticaret/Esnaf
Odası
Ticaret/Esnaf
Sicil No.
6.
A
Yasaklam
(
y
a Süresi
2050129411 Davutpaşa
İstanbul Ticaret Odası
408994/356576
)
7. Yasaklamanın
Yı
(1) Dayanağı ve
l
Kapsamı
c-2886 DİK
Tüm
İhalelerden
Bakanlık
İhalelerinden
Kurum
İhalelerinden
ab-4735
4734 ( )
KİSK
KİK
(X d-Diğer
) Mevzuat
(X Tüm
) İhalelerden
Bakanlık
( )
İhalelerinden
Kurum
( )
İhalelerinden
( )
( )
( )
( )
( )
782/1-1
[R.G 31 Ocak 2012 – 28190]
—— • ——
OCAK / 2 0 12
A) İSTİFA EDEN VEYA MESLEKTEN AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR
1-
29361
Hayri DEMİR
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu
B) İSTEĞİ ÜZERİNE EMEKLİYE AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR
241
01.12.2011
12-
25259
28027
Telat AYDIN
Battal ÖZER
İstanbul Hâkimi
Adana Ağır Ceza Mahkemesi Başkanı
19.01.2012
25.01.2012
C) YAŞ HADDİNDEN EMEKLİYE AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR
123456789101112-
18791
20278
20502
20921
20946
22029
22838
23228
25605
26484
27286
30061
Mahmut MUNYAR
Özer KAYA
Yalçın GENÇSOY
Ali DEMİR
Çağatay KAYIRAN
Abdullah KOÇ
Naşid GÜREL
Necdet OKAY
Mustafa Sıtkı SANİOĞLU
Aziz AKTAŞOĞLU
İzzet ESİN
Özcan ORAL
Bursa Hâkimi
İstanbul Hâkimi
Kartal Cumhuriyet Savcısı
İstanbul Cumhuriyet Savcısı
Ankara Hâkimi
Bursa Hâkimi
Bakırköy Hâkimi
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi Başkanı
Kartal Cumhuriyet Savcısı
Ankara Hâkimi
Akşehir Hâkimi
İstanbul Hâkimi
—— • ——
242
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012
19.01.2012

tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni

Transkript

Benzer belgeler

ýhbarı mecburý hastalıklar hakkında teblýð

Uluslararası Gözlemciler Türkiye`deki Cumhurbaşkanlığı Adaylarının

milletvekili seçiminde partilere, bağımsız adaylara verilmek ve ilan

Uluslararası seçim gözlemcilerinin belirttiğine göre, Türkiye

gündem - Sakarya SMMM Odası

gündem - Sakarya SMMMO

gündem