Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Anabilim Dalı

Transkript

TUAM-Veteriner Fakültesi Birimi
2.3. ZOOTEKNİ VE HAYVAN BESLEME BÖLÜMÜ
2.3.1.
HAYVAN BESLEME
ANABİLİM DALI
VE
BESLENME
HASTALIKLARI
Araştırma Adı
: Saccharomyces cerevisiae Canlı Maya Kültürünün Süt
Sığırlarında Süt Verimi ve Bileşenleri İle Bazı Rumen ve
Kan Parametreleri Üzerine Etkileri
Araştırmanın Niteliği
: Doktora Tezi
Yürütücü Kuruluş(lar)
: Sağlık Bilimleri, Veteriner Fakültesi
Varsa Destekleyen Kurum
:-
İşbirliği Yapan Kurluş (lar)
: TİGEM-Karacabey İşletmesi
Proje Yürütücüsü(leri)
: Hakan BİRİCİK*, H.Melih YAVUZ (Danışman)
Yayınlandığı Yer
:U.Ü.Veteriner F. Dergisi, 20, 9-17, 2001
Araştırma Özeti ve Uygulamaya Aktarılan Bulgular :
Bu çalışma, süt sığırı rasyonlarına katılan Saccharomyces cerevisiae maya kültürünün,
süt verimi ve bileşenleri ile bazı rumen ve kan parametreleri üzerine olan etkilerinin
saptanması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada 6 baş Esmer ve 18 baş Holstein süt
sığırı kullanılmıştır. Sığırlar kontrol ve deneme şeklinde adlandırılan 12’şer başlık 2 gruba
ayrılmıştır. Her iki gruptaki hayvanların süt verimi, yaş ve ırk bakımından benzer olmalarına
dikkat edilmiştir. Çalışma ilk iki haftası adaptasyon olmak üzere toplam 10 hafta
sürdürülmüştür. Bütün hayvanlar konsantre yem ve bezelye silajı ile beslenmişlerdir. Kontrol
grubunun yemine ilaveten bir katkı yapılmadığı halde deneme grubunun yemine günlük
hayvan başına 10 g Saccharomyces cerevisiae canlı maya kültürü katkısı yapılmıştır.
Sığırlardan denemenin 1, 30 ve 60. günlerinde sabah yemlemesinden 3 saat sonra rumen sıvısı
örnekleri alınmıştır. Rumen sıvısı örneklerinde rumen sıvısı pH değerleri ile total uçucu yağ
asidi (T.U.Y.A.) ve amonyak azotu (NH3-N) miktarları saptanmıştır. Kontrol ve deneme
gruplarında yer alan hayvanlardan belirlenen rumen pH, T.U.Y.A. ve NH3-N değerleri
arasındaki farklılıklar istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Kontrol ve deneme grubunda
yer alan süt sığırlarında haftalık olarak süt ölçümleri yapılmış ve çalışmanın 1, 15, 30 ve 60.
günlerinde alınan süt örnekleri, yağ, protein ve kuru madde bakımından analize tabi
tutulmuştur. Deneme sonunda gruplar arasında, süt verimi, süt yağı, süt protein ve kuru
maddesi ile % 4 yağa göre düzeltilmiş süt verimleri yönünden istatistiki farklılığa
rastlanmamıştır. Araştırmanın 1, 30 ve 60. günlerinde, kontrol ve deneme grubunda yer alan
hayvanlardan sabah yemlemesinden 3 saat sonra alınan kan örneklerinden yapılan analizler
sonucunda serum glikoz, üre, total protein ve kolesterol değerleri bakımından gruplar arasında
önemli bir farklılık bulunmamıştır. Sonuç olarak, süt sığırı rasyonlarına Saccharomyces
cerevisiae canlı maya kültürü ilave edilmesinin, süt verimi ve bileşenleri ile rumen ve kan
parametreleri üzerine önemli bir etkisinin olmadığı düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
: Süt sığırı, Saccharomyces cerevisiae, süt verimi,
süt bileşenleri, rumen parametreleri
Haberleşme Adresi
:*U.Ü. Veteriner Fakültesi, Hayvan Besleme ve
Beslenme Hastalıkları Anabilim Dalı,
Görükle Kampüsü 16059, Bursa
e-mail : *[email protected]
181
Araştırma Adı
: Farklı Enerji ve Protein İçeren Rasyonların Pharaoh
Bıldırcınlarının Besi Performansları Üzerine Etkisi
: Bağımsız Araştırma
: TUAM - Veteriner Fakültesi Birimi
:-
:-
: Ş.Şule GEZEN*, Metin PETEK
: U.Ü. Veteriner Fakültesi Dergisi, Cilt: 22, Sayı: 1-2, 2003
Bu araştırma, farklı enerji ve protein düzeyine sahip üç rasyonun Pharaoh
bıldırcınlarının besi performansı ve karkas randımanı üzerine etkilerini belirlemek amacıyla
yürütüldü. Araştırmada toplam 825 adet günlük Pharaoh bıldırcın (Coturnix Coturnix
Coturnix) civcivi kullanıldı. Her birinde 275 civciv bulunan 3 ana grup düzenlendi. Grupların
herbiri 55 civciv içeren 5 tekrar grubuna ayrıldı. Deneme süresince 1, 2 ve 3. grupların
metabolik enerji (Kkal/kg) ve ham protein (%) düzeyleri sırasıyla 2900-24; 3200-23; 320026.5 olacak şekilde düzenlendi. Deneme 35 gün sürdürüldü.
Araştırma sonunda, 3. grubun ortalama canlı ağırlık kazancı 1. gruptan yüksek
bulundu (p<0.001). Araştırma sonunda, bir kilogram canlı ağırlık artışı için tüketilen yem
miktarları 1., 2., 3. gruplarda sırasıyla 2.93, 2.65, 2.61 kg olarak tespit edildi. Karkas
randımanı bakımından gruplar ve cinsiyetler arasında farklılıklar görülmedi. Sonuç olarak,
Pharaoh bıldırcınlarının ham protein ve metabolik enerji gereksinimlerinin NRC (1994)’de
Japon bıldırcınları için verilen standartlardan daha yüksek olduğu kanısına varıldı.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Pharoh, bıldırcın, performans
182
Araştırma Adı
: Yumurta Tavuğu Rasyonlarına Klinoptilolit Katkısının
Yumurta Verimi ve Kalitesine Etkisi
: TUAM -Veteriner Fakültesi Birimi
:-
:-
: Ş.Şule GEZEN*, Faruk BALCI, Mustafa EREN,
Fatih ORHAN
: U.Ü. Veteriner Fakültesi Dergisi, Cilt: 23, Sayı 1-2-3, 2004
Bu araştırma farklı düzeyde kalsiyum içeren yumurta tavuğu yemlerine klinoptilolit
katkısının yumurta verimi, yumurta kabuk kalitesi, tibia külü ve dışkı kuru maddesi üzerine
etkilerini incelemek amacıyla yapıldı.
Altı hafta süren bu çalışmada toplam 96 adet 72 haftalık yaşta Lohmann-Kahverengi
yumurta tipi tavuk kullanıldı ve tavuklar 4 ana gruba ayrıldı. Ayrıca her ana grup, her biri 6
adet tavuk içeren 4 alt gruba ayrıldı. Deneme grupları Kontrol 1, %3.5 Ca; Kontrol 2, %4.2
Ca; Grup 1, %3.5 Ca+%1.0 klinoptilolit; Grup 2, %3.5 Ca +%2.0 klinoptilolit içerecek
şekilde düzenlendi. Klinoptilolit Manisa-Türkiye yöresinden elde edildi.
Deneme sonunda 2. Grubun ortalama yumurta ağırlığı diğer gruplardan önemli
derecede yüksek bulundu (P<0.001). Ayrıca 1 ve 2. Grubun dışkı kuru maddelerinin, Kontrol
1 ve 2 gruplarından önemli derecede yüksek olduğu saptandı (P<0.01). Araştırmada
belirlenen diğer parametreler arasındaki farkların önem taşımadığı belirlendi.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Klinoptilolit, yumurta kalitesi, yumurta ağırlığı
183
Araştırma Adı
: Karma Yemlere Katılan Narasin ve Nikarbazinin, Zeolit
İle Etkileşiminin Etlik Piliçlerin Besi Performansı Üzerine
Etkileri
: Doktora Tezi
:-
:-
: Ş.Şule GEZEN*, Mustafa EREN (Danışman)
: U.Ü Veteriner Fakültesi Dergisi, Cilt: 21, Sayı 1-2,
s. 95-101, 2002.
Bu çalışmanın amacı, karma yemlere katılan narasin ve nikarbazinin, zeolit ile
etkileşiminin, etlik piliçlerin canlı ağırlık kazancı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve
karkas randımanı üzerine etkilerinin belirlenmesidir.
Denemede toplam 312 adet bir günlük yaşta Avian Farms broyler erkek civciv
kullanılmış ve civcivler 4 ana gruba ayrılmıştır. Ayrıca her grup, her biri 13 adet civciv
içeren 6 replikasyon grubuna ayrılmıştır. Deneme süresince Grup 1, Grup 2, Grup 3 ve Grup
4’ ün izokalorik ve izonitrojenik yemlerine sırasıyla, 70 mg/kg narasin, 70 mg/kg narasin + %
2 zeolit , 125 mg/kg nikarbazin, 125 mg/kg nikarbazin + % 2 zeolit katılmıştır.
Denemenin 21. gününde zeolit ve antikoksidiyallerin birlikte kullanıldığı gruplarının
yemden yararlanma oranları narasinin tek başına kullanıldığı gruba göre daha iyi olmuştur
(P<0.05). Denemenin 40. gününde narasin grubunun canlı ağırlık kazancı (P<0.05), besi sonu
canlı ağırlığı (P<0.01) ve sıcak karkas ağırlığı (P<0.05), nikarbazin + zeolit grubundan yüksek
bulunmuştur. Grupların, 3. hafta canlı ağırlık artışı ve ortalama yem tüketimleri, 6. haftada ise
ortalama yem tüketimleri ve yemden yararlanma oranları arasındaki farkların istatistiki önem
taşımadığı belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Broiler, narasin, nicarbazin, zeolite
184
Araştırma Adı
: Enerji ve Protein Düzeyleri Farklı Rasyonlara L-Karnitin
Katkısının Broyler Performansı ve İç Organ Ağırlıklarına
Etkisi
:-
:-
: Ş.Şule GEZEN*, Metin PETEK
: İ.Ü. Veteriner Fakültesi Dergisi, Cilt: 29, Sayı 2,
s. 229-240, 2003
Bu çalışmanın amacı, farklı broyler diyetlerine L-Karnitin eklenmesinin broyler
performansı ve organ ağırlıklarına etkisini belirlemekti. 3x2 faktöriyel dizayna göre
düzenlenen 312 adet Avian Farms broyler erkek civcivler, her birine 50 mg/kg L-karnitin
eklenen ve eklenmeyen, ayrıca her birinde 13 civciv bulunan 4 replikasyon grubuna sahip üç
farklı düzeyde enerji ve protein içeren (optimum enerji ve protein; optimum protein ve %5
düşük enerji ; optimum enerji ve %10 düşük protein) rasyonla beslenmişlerdir.
Deneysel çalışmalar L-karnitinin karaciğerin canlı ağırlığa oranı ve 3-6 haftalar arası
yemden yararlanma oranı hariç broyler performansı ve organ ağırlıklarını etkilemediğini
gösterdi. Yemden yararlanma oranı 3-6 haftalar arasında artarken (p<0.05), karaciğerin canlı
ağırlığa oranı (p<0.01) karnitin eklenmesi ile azaldı. Rasyonlar besi sonu canlı ağırlığı,
ortalama canlı ağırlık kazancı, yemden yararlanma oranı, karaciğer ve abdominal yağ
ağırlığının canlı ağırlığa oranını önemli düzeyde etkiledi. Broyler performansı, optimum
enerji ve protein içeren rasyona L-karnitin eklenmesiyle önemli oranda yükseldi. Sonuç
olarak, bu uygulamanın üreticilere yararlı olabileceği kanısına varıldı.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Broyler, L-Karnitin, enerji, protein, iç organ ağırlıkları
185
Araştırma Adı
: Karma Yemlere Katılan Narasin ve Nikarbazinin, Zeolit
İle Etkileşiminin Etlik Piliçlerin İnce Bağırsak Ağırlığı,
Tibial Diskondroplazi, Tibia Külü ve Kan Parametreleri
Üzerine Etkileri
: Doktora Tezi
:-
:-
: Ş.Şule GEZEN*, Mustafa EREN (Danışman)
: U.Ü Veteriner Fakültesi Dergisi, Cilt: 21, Sayı 1-2,
s. 49-57, 2002.
Bu çalışmanın amacı, karma yemlere katılan narasin ve nikarbazinin, zeolit ile
etkileşiminin, etlik piliçlerin ince bağırsak ağırlığı (g/100 g canlı ağırlık), iç organ ağırlıkları
(karaciğer, taşlık, kalp – g/100 g canlı ağırlık), kan serumu sodyum (Na), potasyum (K), klor
(Cl) konsantrasyonları, altlık rutubeti, kemik külü ve tibial diskondroplazi (TD) üzerine
etkilerinin belirlenmesidir.
Denemede toplam 312 adet bir günlük yaşta Avian Farms broyler erkek civciv
kullanılmış ve civcivler 4 ana gruba ayrılmıştır. Ayrıca her ana grup, her biri 13 adet civciv
içeren 6 tekrar grubuna ayrılmıştır. Deneme süresince Grup NA, Grup NAZ, Grup Nİ ve
Grup NİZ’ in izokalorik ve izonitrojenik yemlerine sırasıyla, 70 mg/kg narasin, 70 mg/kg
narasin + % 2 zeolit , 125 mg/kg nikarbazin, 125 mg/kg nikarbazin + % 2 zeolit katılmıştır.
Denemenin 21. gününde NAZ grubunun ince bağırsak ağırlığı, Nİ ve NİZ grubundan
önemli düzeyde düşük bulunmuştur (P<0.01). Aynı dönemde NA grubunun kan serumu Cl
konsantrasyonu, Nİ ve NİZ gruplarına göre önemli düzeyde yükselmiştir (P<0.001). Ayrıca,
NİZ grubunun kan serumu Cl konsantrasyonu NAZ grubuna göre önemli düzeyde düşük
bulunmuştur (P<0.001). Bunun yanı sıra denemenin 40. gününde NA grubunun kan serumu
Na konsantrasyonu hem Nİ hem de NİZ grubundan (P<0.001), K konsantrasyonu ise sadece
Nİ grubundan düşük (P<0.05) bulunmuştur. NA ve Nİ gruplarıyla karşılaştırıldığında,
yemlerine zeolit katkısı (% 2) yapılan NAZ ve NİZ gruplarında 21. günde tibial
diskondroplazi görülme sıklığı ve şiddeti azalmıştır. Deneme sonunda NA ve Nİ gruplarının
altlık rutubetinin, NAZ grubundan önemli düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır (P<0.001).
Araştırmada belirlenen diğer parametreler arasındaki farkların istatistiki önem taşımadığı
belirlenmiştir.
Sonuç olarak, narasin ve nikarbazin içeren broyler yemlerine zeolit katkısı 21. gün
tibial diskondroplazi görülme sıklığını azaltmıştır, ayrıca zeolitin narasin ile birlikte kullanımı
ince bağırsak ağırlığını azaltmış ve deneme sonunda altlık rutubetini düşürmüştür. Bu
sonuçlar, yemlerde narasin ve nikarbazin ile birlikte zeolit kullanımının broylerlerde yararlı
etkileri olabileceği kanısını uyandırmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Broyler, narasin, nikarbazin, zeolit
186
Araştırma Adı
: Farklı Yumurtlama Periyodundaki Tavukların İçme Suyuna
İlave Edilen Likit Humat’ın Performans ve Yumurta
Kalitesi Üzerine Etkisi
: Farmavet
:
: Mustafa EREN*, Şerife Şule GEZEN, Gülay DENİZ,
Fatih ORHAN
:-
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
:
e-mail : * [email protected]
187
Araştırma Adı
: Zeolitin Broyler Performansı Üzerine Etkisi
:-
:-
: Ş. Şule GEZEN*, Mustafa EREN, Gülay DENİZ
: Indian Veterinary Journal, April, 81, 411-415, 2004
Bu çalışmanın amacı broyler yemlerine katılan zeolitin, performans, ince bağırsak
ağırlığı ve tibial diskondroplazi üzerine etkilerini belirlemekti. Toplam 156 adet bir günlük
yaşta erkek broyler civciv (Avian Farms) rasgele iki gruba ayrıldı. Her replikasyon grubunda
13 adet civciv olmak üzere 6 replikasyon grubu oluşturuldu.Piliçler %2 ve %0 düzeyinde
zeolit (klinoptilolit) içeren izokalorik ve izonitrojenik diyetleri ad libitum düzeyde tükettiler.
Broyler yemlerine %2 zeolit katkısıyla 21 ve 40. günlerde tibial diskondroplazi şiddeti ve
insidensinde önemli düzeyde azalma gözlendi. Aynı dönemde yemden yararlanma oranı da
iyileşti.Deneme sonunda ince bağırsak ağırlığının (P<0.05) ve altlık neminin (P<0.01) önemli
düzeyde azaldığı belirlendi.Diğer parametreler arasında istatistiki farklılık belirlenmedi.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Zeolite, broiler, tibial dyschondroplasia, performance,
small intestine weight
188
Araştırma Adı
: Farklı Elektrolit Dengelerinin Yumurta Kabuk Kalitesi
Üzerine Etkisi
: U.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu Başkanlığı
:-
: Şerife Şule GEZEN*, Mustafa EREN, Gülay DENİZ
: Revue De Medecine Veterinaire, 156, 10, 491-497, 2005
Bu araştırma, farklı elektrolit dengelerinin yumurta tavuklarında yumurta kabuk
kalitesi, yumurta ağırlığı, kan parametreleri, kemik külü ve dışkı kuru maddesi üzerine
etkilerini belirlemek amacıyla planlandı.
Araştırmada toplam 216 adet Lohmannn kahverengi yumurta tipi melez tavuk
kullanıldı. Araştırmada her biri 54 adet tavuktan oluşan 4 grup oluşturuldu. Kontrol grubu
rasyonunun elektrolit dengesi (Na+K-Cl), yumurta tavuğu yemlerinde rutin olarak kullanılan
değere (170 mEq/kg) göre oluşturulurken, Grup 1, Grup 2, Grup 3’ün rasyonları sırasıyla 80,
256, 330 mEq/kg düzeylerinde elektrolit dengesi içerecek şekilde hazırlandı. Araştırma 8
hafta sürdürüldü.
Denemede, hen day yumurta verimi, kabuk kalitesi (kabuk külü, kalınlığı, direnci,
kırık oranı), yumurta ağırlığı, dışkı nemi, kemik külü, glukoz ve mineral konsantrasyonu, asit
baz dengesiyle ilgili parametreler (pH, HCO3, pCO2, pO2) belirlendi.
Deneme sonunda 2. Grubun altlık kuru maddesi ve ortalama yumurta ağırlığı diğer
gruplardan önemli derecede yüksek bulundu (P<0.001). Ayrıca 2. Grubun kabuk kalınlığı ve
direncinin 1. Gruptan, tibia külünün ise kontrol grubundan önemli düzeyde yüksek olduğu
saptandı (P<0.05). Grup 1 ve 3’ün hasarlı yumurta oranı 2. Gruba göre önemli düzeyde
yüksek bulundu (P<0.01). Grup 2 ve 3’ün ilk 4 haftada Cl değerlerinin Kontrol ve 1. Gruptan
önemli düzeyde düşük, HCO3 değerinin ise önemli düzeyde yüksek (P<0.001) olduğu
belirlendi. Ayrıca, 3. Grubun kan pH değeri, 1. Gruptan yüksek bulundu (P<0.001). Bu
sonuçlar, klor fazla olduğu zaman elektrolit dengesinde görülen değişimlerin yumurta
kalitesine olumsuz yansımasının ve yumurtlamaya bağlı metabolik asidozisin, diyete alkali
eklenmesiyle kısmen düzeltilebileceğini göstermektedir. Sonuç olarak, ılımlı düzeydeki
elektrolit dengesi (256 mEq/kg) yumurta tavuklarının asit baz dengesini ve yumurta kabuk
kalitesini iyileştirdiği söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
: Dietary electrolyte balance- eggshell quality- blood
gases- blood electrolytes
Haberleşme Adresi
189
Araştırma Adı
: Karma Yemlere Katılan Avilamisin ve Lizofosfatidilkolin’in
Etlik Piliçlerin Besi Performansı İle Bazı Kan
Parametrelerine Etkileri
: Doktora Tezi
: U.Ü. Sağlık Bilimleri, Veteriner Fakültesi
:-
:-
:Gülay DENİZ*, H. Melih YAVUZ (Danışman)
: U.Ü. Veteriner Fak. Dergisi, 19(1-2), 93-101, 2000
Araştırma Özeti ve Uygulamaya Aktarılan Bulgular : Bu çalışma, karma yemlere katılan
avilamisin ve lizofosfatidilkolinin etlik piliçlerin besi performansı ile bazı kan parametreleri
üzerine hem ayrı ayrı hem de kombine etkilerinin saptanması amacıyla gerçekleştirilmiştir.
Denemede toplam 336 adet günlük Avian Farm broyler erkek civciv kullanılmış ve
civcivler kontrol grubu ile 1., 2. ve 3. deneme grupları şeklinde 4 temel gruba ayrılmışlardır.
Ayrıca temel grupların her biri eşit sayıda hayvan içeren yedişer replikasyon grubuna
ayrılmıştır. Araştırma 44 gün sürdürülmüş, bütün gruplara ilk üç hafta izokalorik ve
izonitrojenik olarak hazırlanmış broyler başlangıç yemi, daha sonraki haftalarda ise broyler
geliştirme yemi ad libitum olarak yedirilmiştir. Ancak kontrol grubunun yemine ilaveten bir
katkı yapılmadığı halde 1., 2. ve 3. deneme grupları için hazırlanan yemlere sırasıyla 10
mg/kg avilamisin, 0.25 g/kg lizofosfatidilkolin ve 10 mg/kg avilamisin + 0.25 g/kg
lizofosfatidilkolin katılmıştır. Araştırmanın sonunda 1., 2. ve 3. deneme gruplarının ortalama
canlı ağırlık artışları kontrol grubuna göre sırasıyla % 1.8, % 2.3 ve % 4.8 oranlarında daha
fazla olmuş ancak gruplar araındaki farklar istatistiki bakımdan önemli bulunmamıştır.
Grupların deneme sonu ortalama yem tüketim miktarları sırasıyla 3707.88, 3715.57, 3652.42
ve 3704.60 g, yemden yararlanma oranları ise 1.91, 1.88, 1.84 ve 1.82 olarak saptanmıştır.
Yem tüketim miktarları bakımından gruplar arasında istatistiki öneme sahip bir farklılık
belirlenmemiştir. Yemden yararlanma oranları 2. ve 3. deneme gruplarında kontrol grubuna
göre sırasıyla P<0.05 ve P<0.01 düzeyinde daha iyi bulunmuþtur. Grupların sıcak karkas
ağırlıkları ve sıcak karkas randımanı değerleri arasındaki farklar istatistiki açıdan önemsiz
bulunmuştur. Kan analizleri sonucunda, 3. deneme grubunun serum trigliserid düzeyi diğer
gruplara göre önemli derecede daha yüksek (P<0.001), serum glikoz düzeyi ise önemli
derecede daha düşük (P<0.001) bulunmuştur. Total protein ve total kolesterol düzeyleri
bakımından gruplar
arasında istatistiki öneme sahip bir farklılık görülmemiştir.Bu
araştırmanın sonucunda, avilamisinin broylerlerin besi performansı üzerine önemli bir etkisi
saptanamamıştır. Ancak antibiyotiklerin kanatlı hayvanlardaki etki mekanizması göz önüne
alındığında, avilamisinin kümes hijyenine fazla dikkat edilmediği durumlarda performansı
olumlu etkileyebileceği düşünülmektedir. Lizofosfatidilkolinin ise broylerlerde yemden
yararlanmayı iyileştirdiği ve bu etkisinin yağ sindirimini dolayısıyla da yemin enerji değerini
yükseltmesinden kaynaklanabileceği kanısına varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
: Broyler, avilamisin, lizofosfatidilkolin, besi performansı,
kan parametreleri
Haberleşme Adresi
190
Araştırma Adı
: Farklı Selenyum Kaynaklarının Broylerlerde Besi
Performansı ve Karkas Fire Oranı Üzerine Etkileri
:-
:-
: Gülay DENİZ*, Şerife Şule GEZEN, İ. İsmet TÜRKMEN
: Revue Méd. Vét., 156, 8-9, 2005
Bu araştırma, farklı selenyum kaynaklarının broylerlerde besi performansı ve karkas
fire oranı üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada günlük yaşta 273
adet erkek broyler civciv (Avian Farm) kullanılmıştır. Civcivler kontrol, organik ve inorganik
selenyum grupları şeklinde herbiri 91 adet hayvan içeren 3 temel gruba ayrılmışlardır. Ayrıca
temel grupların her biri eşit sayıda hayvan içeren yedişer replikasyon grubuna ayrılmıştır.
Araştırma 42 gün sürdürülmüştür. Bütün gruplara izokalorik ve izonitrojenik olarak
hazırlanmış broyler başlangıç (1-21. günler), broyler geliştirme (22-35. günler) ve broyler
bitiriş (36-42. günler) yemleri ad libitum olarak verilmiştir. Kontrol grubunun yemi selenyum
içermezken, inorganik selenyum grubunun yemine 0.3 ppm dozda mineral selenyum (sodyum
selenit), organik selenyum grubunun yemine ise aynı dozda organik selenyum (selenyumca
zenginleştirilmiş maya) katkısı yapılmıştır. Broylerlerlerin besi performansını belirlemek
amacıyla; araştırmanın 21 ve 42. günlerinde bütün gruplarda canlı ağırlık, canlı ağırlık
kazancı, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranları saptanmıştır. Araştırmanın bitiminde
ise gruplara ait soğuk karkas ağırlığı ve soğuk karkas randımanı değerleri belirlenmiş ve bu
değerler kullanılarak karkas fire oranları hesaplanmıştır.
Araştırmanın 21 ve 42. günlerinde gerek inorganik gerekse organik selenyumun
broylerlein canlı ağırlık, canlı ağırlık kazancı ve yem tüketimi üzerine önemli bir etkisi
saptanmamıştır. Aynı şekilde soğuk karkas ağırlığı ve verimi selenyum kaynaklarından
etkilenmemiştir. Ancak rasyonlarına 0.3 ppm dozda organik selenyum katkısı yapılan grubun
yemden yararlanma oranı (0-42. gün) kontrol ve inorganik selenyum gruplarına göre istatistiki
düzeyde iyileşmiş (P<0.001), karkas fire oranı ise önemli düzeyde (P<0.001) azalmıştır. Bu
araştırmadan elde edilen sonuçlara dayanarak; organik selenyum katkısının broylerlerde
yemden yararlanma oranını iyileştireceği, karkas fire oranını azaltarak et kalitesini ve
ekonomik kazancı artıracağı kanısına varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: Selenyum, etlik piliç, besi performansı, karkas, fire
191
Araştırma Adı
: Farklı Stres Koşullarında İçme Suyuna Katılan L-Karnitin,
Kolin, Sorbitol ve Enginar Ekstraktı Kombinasyonunun
(Hepabial Carnitine®) Etlik Piliçlerin Besi Performansı
Üzerine Etkisi
: CEVA DİF İLAÇ A.Ş.
:-
: Gülay DENİZ*, İ. İsmet TÜRKMEN,
Fatih ORHAN, Hakan BİRİCİK
: Revue Méd. Vét. Dergisinde yayına kabul edilmiştir
Bu çalışma; etlik piliçlerde strese yol açan yem değişikliği ve aşı dönemlerinde; içme
suyuna L-karnitin, kolin, sorbitol ve enginar ekstraktı kombinasyonu içeren Hepabial
Carnitine® katılmasının, etlik piliçlerin besi performansı üzerine etkisini belirlemek amacıyla
yapılmıştır. Araştırmada toplam 300 adet günlük yaşta erkek Avian Farm etlik civciv
kullanılmış ve civcivler metrekarede 13 civciv olacak şekilde kontrol, yem ve aşı grubu olmak
üzere 3 temel gruba rasgele dağıtılmıştır. Ayrıca temel grupların her biri eşit sayıda hayvan
içeren beşer tekrar grubuna ayrılmıştır. Araştırmada bütün gruplara standart broyler yemleri
ad libitum olarak verilmiş ancak kontrol grubu dışında kalan grupların içme sularına 1ml/lt
düzeyinde Hepabial Carnitine® katılmıştır. Yem grubunun içme suyuna; denemenin başında 3
gün ve her yem değişikliği döneminde 2 gün süreyle, aşı grubunun içme suyuna ise; aşı
uygulamalarından 6 saat sonra 2 gün süreyle Hepabial Carnitine® katkısı yapılmıştır.
Araştırma 42 gün sürdürülmüştür
Araştırmanın sonunda; yem ve aşı gruplarının canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yemden
yararlanma oranı ve sıcak karkas ağırlıklarında kontrol grubuna göre önemli düzeyde
(p<0.05) iyileşme saptanmıştır. Ancak yem tüketimi ve sıcak karkas randımanını bakımından
gruplar arasında istatistik öneme sahip bir fark oluşmamıştır. Bu çalışmadan elde edilen
sonuçlar; yem değişimi ve aşı dönemlerinde içme suyuna katılan L-karnitin, kolin, sorbitol ve
enginar ekstraktının broylerlerde besi performansını iyileştireceğini ayrıca bu kombinasyonu
alan broylerlerin çeşitli stres faktörleri ile daha iyi başa çıkabileceklerini düşündürmektedir.
Anahtar Kelimeler
Haberleşme Adresi
: L-karnitin, kolin, enginar ekstraktı, sorbitol, etlik piliç,
besi performansı, stres
192

Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Anabilim Dalı

Transkript

Benzer belgeler

Hakkında - Temel Nöroşirürji Kursları

lisans eğitim proğramı tablosu

Ayrıntılı Bilgi İçin - Çukurova Üniversitesi