Tez Yazım Kılavuzu - Sosyal Bilimler Enstitüsü

AFYON KOCATEPE ÜNĠVERSĠTESĠ
SOSYAL BĠLĠMLER ENSTĠTÜSÜ
LĠSANSÜSTÜ TEZ / PROJE HAZIRLAMA
YAZIM VE BASIM KILAVUZU
2008
GĠRĠġ
Bu kılavuz, “Afyon Kocatepe Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Öğretim ve Sınav
Yönetmeliği”nin 21-(1) ve 35-(1) maddesi gereğince, Sosyal Bilimler Enstitüsü‟ndeki
lisansüstü programlara kayıtlı öğrenciler için, lisansüstü eğitim programlarında yaptırılan
tezlerin yazımında yönlendirici olmak, aynı zamanda yüksek lisans ve doktora tezleri ile
araĢtırma raporları ve seminer çalıĢmalarının yazımında standartlaĢmayı sağlayacak ilke ve
kuralları belirlemek amacıyla düzenlenmiĢtir
Bilim kayıtlı bilgidir. Bu kayıtlılık, bir yandan bilimdeki birikimi, diğer yandan onun
açık seçikliğini, denetlenebilirliğini ve gerektiğinde tekrarlanabilirliğini, kısaca
eleĢtirilebilirliğini sağlar. EleĢtiri, sonuçlardan çok, süreçler üzerinde yapılır. Süreçler ise,
ancak, sistematik ve etkili iletiĢim sağlayabilecek bir kayıt (rapor) ile anlaĢılabilir. AraĢtırma
ve eğitim aracı olan tezlerde, bu süreçlerin bilinen önemli yönleri ile rapor edilmesi
gereksinimi en üst düzeydedir. Tezlerin kendine özgü içeriği, biçimi ve anlatımı vardır. Bu
bağlamda, tez yazma, klasik “kompozisyon” derslerinde öğretilen ya da öğretilmek
istenenlerden öte bazı bilgi, beceriler ve genel kabul görmüĢ yazım kurallarının kullanılmasını
gerektirir.
Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü‟nde hazırlanacak yüksek
lisans, doktora ve sanatta yeterlik tezleri bu tez yazım kurallarına tabi olacaktır. Farklı
alanlarda yapılan tezlerde, her tezin kendi içinde bilinen bir sistemi yansıtan iç tutarlık
sergilemesi önemsenmiĢtir. Diğer teknik ayrıntılar, bu amaçla hazırlanmıĢ yerli ve yabancı
elkitaplarına bırakılmıĢtır. Türkçe dilbilgisi kuralları bakımından da Türk Dil Kurumu‟nun
Ġmla Kılavuzu esas alınmalıdır. Tez hazırlayan öğrencilerin, bir Ģekilde ulaĢtıkları, ancak,
geçerliliği bilinmeyen uygulama örneklerini esas almak yerine, tez hazırlamanın kurallarını
tanıtan özgün yapıtlara baĢvurmaları ve bunları yöntem ve kaynakçalarında göstermeleri
gerekir.
Tez, yapılan çalıĢmanın ve çalıĢmayı yapanın niteliklerini yansıtan en somut bir
belgedir. Bu yönüyle de “açık” bir değerlendirme aracıdır. Tezin ilk etkisi biçimi iledir; genel
kabul görmüĢ kurallara göre biçimlendirilen tezlerin içeriğini oluĢturmak önem taĢır. Bunun
için, denilebilir ki tezler “biçimleriyle kabul, içerikleriyle takdir olunurlar”.
Genelde içerik ve biçim itibariyle, tezlerin hazırlanmasında üç temel amaç gözetilir.
Bunlar:
1. Amaca uygunluk,
2. AnlaĢılırlık,
3. Etkililiktir.
Tezler, hazırlanıĢ amacına uygun bir içerik ve yapıda olmalı; dil ve anlatım yönünden
ise hitap ettiği okuyucu kitlesince kolayca anlaĢılmalıdır. Bir akademik unvan için ilgili jüri
tarafından kabul edilen her tez, bilime ve/veya bilimsel yöntemlere katkı yapan özgün bir
çalışmadır. Bu çalışmanın kütüphanelerin genel arşivleme standartlarına ve enstitünün bu
dokümanda belirtilen kurallarına uygun olarak hazırlanması esastır.
Her öğrenci, yazdığı tezin, bu yönergede belirtilen standart ve kurallara uygunluğunu
sağlamakla yükümlüdür.
1. TEZĠN ĠÇERĠK ĠTĠBARĠYLE ĠLKELERĠ
Tezlerde, içeriğin üç ana ilkeyi karĢılaması gerekir. Bunlar:
1. Öz, fakat yeterince konuyu aydınlatması.
2. Okuyucuya bağımsız yorum ve yargıda bulunabilme olanağı vermesi.
2
3. Yazarın kendi yorum, yargı ve önerilerinde açık olmasıdır.
Her türlü iletiĢimde amaca en kısa yoldan ulaĢmak esastır. Gereksiz yere uzatılmıĢ bir
anlatım okuyucu açısından sıkıcı olabilir. Bununla birlikte, bir tezin değerlendirilebilmesi için
gerekli tüm bilgi kategorileri ve bunların ayrıntıları da tezde yer almalıdır. Bu nedenledir ki,
tezlerde oldukça standartlaĢmıĢ bölüm ve altbölümler bulunur.
AraĢtırma raporları ve özellikle de eğitim iĢlevi olan tezler, okuyucunun da kendi
yorumunu yapabilmesine olanak verecek bir içerikte olmalıdır. Hazırlayanın kendi yorumları
için yararlandığı dayanakların okuyucuya da sunulması gerekir. Aksi halde, bilimdeki
“denetlenebilirlik” ilkesi uygulanamaz.
Tez, verilerin toplanması ve sunulması ile bitmiĢ sayılmaz. Zira, ele alınan problemin
çözümü için, toplanan verilerin yorumlanması gerekir.
2. TEZĠN BÖLÜMLERĠ
Tezlerde içeriği oluĢturan bilgiler çeĢitli bölüm ve altbölümler halinde kümelendirilir.
Bu yönüyle, roman ve benzeri eserlerden ayrılır. Okuyucu araĢtırma raporunu baĢtan sona
okumadan da aradığını kolayca bulmak ve öğrenmek ister.
Bu konuda geliĢtirilen modeller arasında bazı ayrımlar varsa da; bunlar, daha çok
ayrıntılardadır. Tezler “DıĢ Kapak” ve Tez Tanıtım Sayfası”nın dıĢında genellikle, “Ön
Bölüm”, Ana Bölüm” ve “Arka Bölüm” olmak üzere üç kümede toplanabilen bölümler
halinde düzenlenir.
Zorunlu olmadıkça, bu bölümlendirme değiĢtirilmemelidir. SunuĢtaki bu ortaklık,
iletiĢimi büyük ölçüde kolaylaĢtırır. AraĢtırmanın özgünlüğü, bilgi türü ve sırasından çok,
bilgilerin kendisinde ve bunların yorumunda aranmalıdır. Tez, problemi, amacı, yöntemi,
bulguları, yorumu ve sonucu olan bir çalıĢma bütünüdür; normal bir kitap yazımından
farklıdır.
Her bölümün neleri ve nasıl içermesi gerektiği konusunda araĢtırma yöntemleri
kitaplarına bakılmalıdır. Ancak Ģu kadarını belirtelim ki; bölümler arası bir dengenin
kurulması tavsiye edilir. Kimi bölümler otuz-kırk sayfa iken, bazı bölümlerin dört-beĢ sayfa
olması dengeli bir bölümlenmenin yapılmadığını gösterir.
Bir tez incelendiğinde baĢtan sona doğru sırasıyla Ģu bölüm ve kısımlardan oluĢur:
• DıĢ Kapak
• Tez Tanıtım Sayfası
Ön bölüm
• BaĢlık Sayfası (Ġç Kapak)
• Yemin Metni
• Karar ve Onay Sayfası
• Özet
• Abstract
• Önsöz (isteğe bağlı olarak düzenlenir)
• Ġçindekiler
• Tablolar Listesi
• ġekiller Listesi
• Simgeler ve Kısaltmalar Dizini
Ana bölüm
• GiriĢ
• Tez Metni (Alt bölümleriyle birlikte)
3
• Sonuç ve Öneriler
Arka Bölüm
• Kaynakça
• Ekler
• ÖzgeçmiĢ (sadece doktora tezleri için)
2.1. DIġ KAPAK VE TEZ TANITIM SAYFASI
Enstitü tarafından hazırlanmıĢ dıĢ kapak kurum ismi ve tezi tanımaya yönelik
pencereden oluĢur. Tez tanıtım penceresi Ģeffaf madde ile kaplı olup, kapağı açmadan tezi
tanıma fırsatı verir. DıĢ kapak enstitüden temin edilebilir.
Tez tanıtım sayfası, dıĢ kapak penceresinden okunabilecek Ģekilde hazırlanır. Tanıtım
sayfası tezin ismi, doktora veya yüksek lisans tezi olduğu, tezi hazırlayan kiĢi, danıĢmanı,
teslim edildiği yer ve yıl bilgilerinden oluĢur (bkz. EK-1).
2.2. ÖN BÖLÜM
Ön bölüm, tezi bütünüyle tanıtan, bir tür “kimlik”tir. Genellikle, bu bölümde, önce boĢ
bir sayfa, sonra aĢağıdaki sıraya uygun ön sayfalar listesi bulunur. BaĢlık Sayfası, Yemin
Metni, Karar ve Onay Sayfası, Özet, Abstract, Önsöz (isteğe bağlı olarak düzenlenir),
Ġçindekiler, Tablolar Listesi, ġekiller Listesi, Kısaltmalar Dizini.
2.2.1. BaĢlık Sayfası (Ġç Kapak)
Tezin yazılı ilk sayfası, baĢlık sayfasıdır. Bu sayfada, sıra ile, Üniversite adı, Enstitü
adı, anabilim dalı adı, tezin niteliği (Yüksek Lisans, Doktora, Sanatta Yeterlik vb.), tezin
baĢlığı, tezi hazırlayanı tanıtıcı bilgi, tez danıĢmanı, tezin sunulduğu kurumun bulunduğu
Ģehir adı ile tarih yer alır (Bkz. EK-2 ve EK-3).
i. Tezin Sunulduğu Kurum ve Tezin Niteliği
Tezin yazılıp sunulduğu kurumun künyesi; TC, Üniversite, Enstitü, Anabilim Dalı ve
Tezin Niteliği (Yüksek Lisans Tezi, Doktora Tezi ve Sanatta Yeterlik gibi) sırası takip
edilerek, 12 puntoyla, koyu (bold) ve büyük harflerle, 1,5 satır aralığıyla yatay ortalanarak
yazılır.
ii. Tezin BaĢlığı
Tez baĢlığı, olabildiğince kısa ve içeriği yansıtır nitelikte olmalıdır. Uzunluk hakkında
kesin bir Ģey söylenemezse de, baĢlığın 50 harften fazla olmaması tavsiye edilir. BaĢlıktaki
sözcükler kaynak taramalarda “anahtar sözcük”ler olarak da kullanılacağından, her birinin
seçimi ve özellikle de birinci sözcük çok önemlidir.
BaĢlık, 16 puntoyla, koyu (bold) ve büyük harflerle, 1, satır aralığıyla yatay Ģekilde
ortalanarak yazılır. Bir satıra sığmaması halinde, bölüm baĢlıklarında olduğu gibi, baĢlık,
normal satır aralıkları ve kısalan satır uzunluklarıyla sürer.
iii. Tezi Hazırlayan
Tezi hazırlayan kiĢinin adı ve soyadına 12 puntoyla, koyu ve adın sadece ilk harfi
büyük, soyadı büyük harflerle yazı alanı ortalanarak baĢlık sayfasında yer verilir.
4
iv. Tez DanıĢmanı
Tez danıĢmanının akademik unvanı ile adının ilk harfleri büyük, soyadı büyük
harflerle, 12 puntoyla, koyu olarak yazı alanı ortalanarak yazılır.
v. Tezin Sunulduğu ġehir ve Tarih
Tezin yazılıp sunulduğu kurumun bulunduğu Ģehir ile tezin yazıldığı tarih, baĢlık
sayfasındaki son bilgi kümesini oluĢturur. Bunlar, 12 puntoyla, koyu ve büyük harflerle
yazılırlar.
vii. Tezin Destekleyicileri (Gerekli ise)
Tez Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel AraĢtırma Projeleri Komisyonu gibi bir
fondan desteklenmiĢse, buna iliĢkin proje numaralarının belirlenmesi gerekir. Bu durumda
baĢlık sayfasının altına “Bu tez ÇalıĢması BAPK‟ca desteklenmiĢtir. Proje No:………….”
gibi bir açıklama yazılmalıdır. (Bkz. EK -4).
2.2.2. Yemin Metni
“Yemin Metni”, “Karar ve Onay” sayfasının hemen önünde bulunur ve Romen
rakamlarıyla numaralandırılır. Yemin metnine iliĢkin formlar Ekler kısmında verilmiĢtir.
Formlar yüksek lisans ve doktora öğrencileri için farklı düzenlendiğinden bu hususa dikkat
edilmesi gerekmektedir (bkz. EK-5).
2.2.3. Karar (Tez Jürisi) ve Onay (Enstitü Müdürü) Sayfası
Tezlerde, Tez Jürisi ve Enstitü Müdürlüğü‟nce, tezin aranan nitelikleri taĢıdığı ve
baĢarı ile savunulduğunu belgeleyen bir sayfa bulunur. “Karar ve Onay Sayfası” adı ile
düzenlenen bu sayfada, önce Tez Jürisi BaĢkanı, sonra öteki üyelerin adları ve unvanları,
akademik kıdem dikkate alınarak yazılır. Ayrıca, üyelerin imzalayacağı bir sütun ile
savunmanın yapıldığı tarih de bu bölümde verilen bilgiler arasındadır.
Aynı sayfada, Jüri üyelerinin onayı ile, “tezin anılan anabilim dalında Yüksek Lisans,
Doktora yada Sanatta Yeterlik derecesi için öngörülen koĢulları karĢıladığı ve adayın bu
dereceyi almaya hak kazandığının yazıldığı” Enstitü Müdürlüğü‟nün onayına yer verilir (bkz.
EK-6).
2.2.4. Özet
Özet, bir tez hakkında ön bilgi veren kısımdır. Özette doğrudan aktarımlardan
kaçınılır. Özette, okuyucuya, problem, amaç, evren ve örneklem, izlenen yöntem, bulgular,
sonuç ve öneriler hakkında temel bilgiler verilir. Özet 250 kelimeyi ve bir sayfayı aĢamaz.
Özet metninin hemen altına “Anahtar Kelimeler” yazılır. Anahtar kelimelerin sayısı 5‟i
geçmemelidir.
Özetlerde Ģekil, tablo, kaynak ve matematiksel formüllere yer verilmez. AraĢtırmanın
en önemli dört veya beĢ kavramından ve sonucundan bahsedilir. Bulgular ve sonuçlar ayrıntılı
bir Ģekilde iĢlenmez. Anahtar kelimeler geliĢi güzel seçilmez. Alana özgü araĢtırma
geleneklerine uygun ve tanınan terimler kullanılır. Özette „ben‟, „biz‟ gibi ifadeler
kullanılmaz. Özette yuvarlak ve bilgi içermeyen “sonuçlar tablolar halinde sunuldu”,
“bulgular tartıĢıldı”, “literatür titizlikle incelendi” gibi ifadeler kesinlikle kullanılmaz. Her
cümle bir bilgi içermelidir. Özet içinde verilen sonuçlar geniĢ zaman kullanılarak yazılırken
değiĢkenler veri toplama araçları analiz teknikleri gibi konular dili geçmiĢ zamanda yazılır.
5
“Özet Bülteni”nde yayınlanmak ve YÖK‟e gönderilmek üzere, ayrı kopyalar halinde
hazırlanan Özet‟ler de Enstitü‟ye teslim edilecektir. Bu kopyalar, tezin kabulünden sonra
hazırlanır; amacı ise, tezi okuyamayacak olanlara, araĢtırmayı duyurmaktır.
Özet metni, “ÖZET” ifadesinin yer aldığı “bölüm” tanımlaması; tezin baĢlığı;
öğrencinin bu tez ile aldığı unvan ve adı; tezin sunulduğu anabilim dalı, üniversite ve enstitü
adları ile tezin kabul tarihi; danıĢman öğretim üyesinin unvan ve adından sonra; aynı sayfada,
baĢlar ve sürer (bkz. EK-7).
2.2.5. Abstract
Özet sayfasının Ġngilizce olarak yazımıdır ve tezlerde özet sayfasından sonra yer alır.
Abstract metninin hemen altına “Key Words” yazılır. Key Words‟lerin sayısı 5‟i
geçmemelidir (bkz. EK-8).
2.2.6. Önsöz (isteğe bağlı)
Ġsteğe bağlı olarak düzenlenen bir sayfadır. Bu sayfada teze önemli katkıları olan kiĢi
ve kurumlara teĢekkür edilir. Tezi hazırlayan öğrencinin adı, önsöz yazısının bir satır aralığı
altına ve yazı alanının sağ kenarında bitecek biçimde, küçük harflerle yazılır.
2.2.7. Ġçindekiler
Tezin ön, ana ve arka bölümlerdeki bütün bölüm ve altbölüm baĢlıkları ile bunların
baĢlangıç sayfa numaraları, tezdeki sıralarına göre, içindekiler sayfasında yer alır. Ġçindekiler
bölümü de, öteki bölümler gibi, büyük harflerle yazılmıĢ “ĠÇĠNDEKĠLER” baĢlığı ile baĢlar
(bkz. EK-9).
Bu sayfanın düzenlenmesinde göz önüne alınması gereken önemli hususlar Ģunlardır:
i. BaĢlıktan iki satır aralığı aĢağıya, yazı alanı sağ kenarında bitecek Ģekilde, küçük
harflerle “Sayfa” yazılır.
ii. Bundan bir satır aralığı aĢağıdan, yazı alanı sol kenarından baĢlayarak, büyük
harflerle ve normal satır aralıklarıyla “YEMĠN METNĠ”, “TEZ JÜRĠSĠ KARARI
VE ENSTĠTÜ MÜDÜRLÜĞÜ ONAYI” “ÖZET”, “ABSTRACT”, “ÖNSÖZ”,
“ĠÇĠNDEKĠLER”, “TABLOLAR LĠSTESĠ” ve “ġEKĠLLER LĠSTESĠ”,
“KISALTMALAR DĠZĠNĠ” baĢlıkları alt alta yazılır. Sonra “GĠRĠġ”e yer verilir.
iii. Bunlardan bir satır aralığı aĢağıya, altına ana bölüm numaralarının yazıldığı,
“BÖLÜM” ve baĢlığı, büyük harflerle koyu (bold) ve yazı alanı ortalanarak yazılır.
iv. Ana bölümler ve baĢlıkları yazıyla (BĠRĠNCĠ BÖLÜM: PAZARLAMA
KARMASI) ve alt bölümler, Ondalık Sistem kullanılarak Arap rakamlarıyla
numaralanır. Bu düzenlemede, ORTA BAġLIK sırasıyla 1,2,3,4 Ģeklinde büyük
harfle ve koyu olarak numaralanırken, YAN BAġLIKLAR, büyük harfle, açık
olarak yazılır ve Arap rakamlarıyla sıralanır (1.1.,1.2., 1.3. gibi). Alt BaĢlıklar ise
sadece ilk harfleri büyük, diğerleri küçük harflerle ve koyu olarak yazılır ve Arap
rakamlarıyla sıralanır (1.1.1, 1.1.2., 2.1.1., 2.2.1., 3.1.1 gibi).
Bölüm baĢlığı bir satıra sığmazsa, aynı hizadan baĢlayarak, alt satırdan yazıma
devam edilir. Bölüm numaraları aynı hizada bitecek (noktalar aynı doğrultuda
olacak) Ģekilde yazılır.
v. Alt baĢlıklar, ana baĢlıktan bir satır aralığı aĢağıdan baĢlar ve kendi aralarında
normal satır aralıkları bırakılarak yazılır. Bir bölümdeki en son alt baĢlık ile daha
6
sonraki ana baĢlık arasında da bir satır aralığı boĢluk bırakılır. Böylece, her ana
bölümdeki altbölümler kendi aralarında kümelenmiĢ olur.
vi. Her baĢlık, kendinden bir üst derecedekine göre baĢlığın ilk harfinin altında
olacak Ģekilde içeriden yazılır. BaĢlık ikinci satıra taĢmıĢ ise, kelimenin ilk harfi,
baĢlığın ilk harfinin altına gelecek Ģekilde yazılır.
vii. Ana bölümlerin yazımı bittikten bir satır aralığı sonra, yazı alanı sol kenarından
baĢlayarak, büyük harflerle ve normal satır aralıklarıyla sırasıyla “KAYNAKÇA”,
“EKLER” ve sadece doktora tezleri için “ÖZGEÇMĠġ” yazılır.
viii. Her ana baĢlık ve alt baĢlığın hizasına, “sayfa” sütununun altına, rapordaki
baĢlangıç sayfa numaraları yazılır. Bu amaçla, kısa olan baĢlıklar, yazı alanı sağ
kenarına on harf boĢluğu kalıncaya kadar, aynı hizaya gelen, aralıklı noktalarla
uzatılır. Sayfa numaraları, yazı alanı sağ kenar çizgisinde bitecek Ģekilde, ön bölüm
küçük Romen rakamları (i, ii, iii, gibi) ana bölüm ve arka bölüm Arap rakamları (1,
2, 3, gibi) ile yazılır.
ix. Bölüm ve altbölüm baĢlıkları içindekiler sayfasına yazılırken, hiç bir kısaltma ya
da değiĢtirme yapılmaz ve metindeki ayrıntı olduğu gibi korunur.
x. Ġçindekilerde verilen bilgiler sayfaya sığmazsa, yazı alanı üst kenarından
baĢlayarak ve ayrıca baĢlık ya da devamı belirten bir iĢaret kullanmadan, ikinci ve
daha sonraki sayfalarda sürdürülür.
2.2.8. Tablolar Listesi
Tezde varsa tablolar, ön bölümde sıralanır. Üç ya da daha fazla sayıdaki tablolar,
“tablolar listesi” olarak sıralanır. Üçün altında sayıdaki tablo için ayrı bir liste yapılmaz.
Tablolar listesinin hazırlanmasında uyulması gereken genel kurallar “içindekiler” sayfası ile
aynıdır (bkz. EK- 10).
2.2.9. ġekiller (Grafikler, Haritalar ve Resimler) Listesi
Tezde varsa Ģekiller, ön bölümde sıralanır. Üç ya da daha çok sayıdaki Ģekiller,
“Ģekiller listesi” olarak sıralanır. Daha az sayıdaki Ģekiller için ayrı bir liste yapılmaz. Tezde,
birden çok çeĢit ve her çeĢitten beĢ ve daha çok sayıda Ģekil varsa, Ģekilleri de kümeleĢtirerek
vermek yararlıdır. Bu amaçla, “Ģekiller listesi” bölüm baĢlığı altında, “resimler listesi”,
“haritalar listesi” gibi alt baĢlıklar kullanılır. ġekiller listesinin hazırlanmasında uyulması
gereken genel kurallar “içindekiler” sayfası ile aynıdır (bkz. EK- 11).
2.2.10. Simgeler ve Kısaltmalar Dizini (gerekli ise)
Kısaltmalar, metin içerisinde sıkça kullanılan ve her seferinde açık olarak yazılması
halinde okuyucunun metinle ilgisini kesen sözcüklerin baĢ harflerinin aralarında nokta
olmaksızın yazılmasıdır.
Simge ve kısaltmalarda genel kabul görmüĢ kısaltma Ģekilleri kullanılırken Türk Dil
Kurumu‟nun en son yayınladığı “Ġmla Kılavuzu” esas alınır. Gerekli görülür ise açıklama
konulmalıdır. Özellikle yaygın olarak bilinmeyen kısaltmalarda, ilk kullanıldığı yerde
parantez içerisinde kısaltması verilir, örneğin: az geliĢmiĢ ülkeler (bundan sonra kısaca AGÜ)
gibi, ve daha sonraki kullanımlarda bu kısaltma kullanılır. Kısaltmalar tabloda alfabetik sıraya
göre yer alır (EK- 12).
7
2.3. ANA BÖLÜM
Tez, problemi, amacı, yöntemi, bulguları, yorumu ve sonucu olan bir çalıĢma
bütünüdür. Tezlerde, araĢtırma probleminin tanımlanmasından önerilere kadar olan, temelde
bilgilerin sunulduğu, çeĢitli bölüm ve alt bölümlerden oluĢan tez metnine „„ana bölümler‟‟
denir. Ana bölüm genellikle “GiriĢ”, “Metin Bölümleri”, “Sonuç ve Öneriler”den oluĢur.
2.3.1. GiriĢ
GiriĢ kısmı, tezin Ana Bölümü‟nün ilk öğesidir. Bu nedenle tez metninin sayfaları,
„GiriĢ‟ kısmından baĢlayarak Arap rakamlarıyla (1, 2, 3,…) numaralandırılır. GiriĢ kısmında,
önsözde belirtilenler tekrar edilmemek üzere, araĢtırmanın amacı, önemi ve kapsamı;
araştırmada kullanılan metodoloji ve bölümlerin nasıl organize edildiği, çözümlenmesi
amaçlanan sorunsal ve kullanılan kavramsal çerçeve etraflıca açıklanmalıdır. Eğer tez
çalışmasında ve yazımında olağan dışı ve/veya tartışmalı bir isimlendirme, sınıflama ve
kavram kullanılmışsa, bunların açıklaması yine “Giriş” kısmında verilmelidir.
Ayrıca GiriĢ kısmında, çalıĢmanın amacına, tez konusu olarak alınan problemin ne
olduğuna, problemin çözümü ile ulaĢılacak kuramsal ve pratik yararın ne olacağına,
araĢtırmada var olan „„sınırlılıkların‟‟ neler olduğuna ve araĢtırmaya baĢlarken yapılan
varsayımlara, tezde geçen önemli terimlerin hangi anlamda kullanıldığına, yapılan
önermelere, ve araĢtırma konusunun yeni ne tür araĢtırmaları özendireceğine değinilir.
GiriĢ kısmında literatüre ayrıntılı olarak girilmez. GiriĢ kısmında çok fazla olmamak
koĢuluyla yapılan atıflar, araĢtırma problemi konusunda en önde gelen isimlere yapılır. Ġkinci
dereceden atıflardan kaçınılmalıdır.
GiriĢ, araĢtırmacının okuyucuyu ikna edeceği inandıracağı ve araĢtırmanın
gerekçelerini açık bir Ģekilde ortaya koyacağı kısımdır. GiriĢ kısmında tezin tümüne kuĢ
bakıĢı söz konusudur. Bulgulardan sonuçlardan bahsedilmez. Daha çok araĢtırmacı neyi, nasıl
ve niçin yapacağını anlatır.
2.3.2. Tez Metni
Tez Metni “GiriĢ” ve Sonuç” hariç en az üç alt bölümden oluĢmalıdır. Bu kısımda
araĢtırma sonunda elde edilen bilgi, belge ve bulgular sunularak, bunların problemin çözümü
açısından ne anlama gelebileceğine iliĢkin olası yorumlara yer verilir. Alt baĢlıklar tümü ile
araĢtırılan konuya göre ad almakla birlikte, bölüm baĢlığı da tek yada birden çok bölüm
halinde konu baĢlıkları ile ifade edilebilir.
Tez metninin alt bölümlerinde önce kuramsal nitelikteki bölüme yer verilir. Böylece
araĢtırmanın kuramsal çerçevesi çizilir. Bu bölüm bir tarihçe niteliğinde de olabilir. Eğer
araĢtırmada uygulama kullanılmıĢsa, “uygulama bölümü”ne yer verilir. Ana kısım içinde yer
alan konuya hazırlık niteliğindeki genel bilgilerin çalıĢma bütününün % 10-20‟sini aĢmayan
bir uzunlukta olması gerekir. Ancak bu, teorik çatının oluĢturulması anlamında
algılanmamalıdır.
Tez metninde çalıĢmanın kuramsal ekseni, literatür taraması, yöntemi ve bulguları
ortaya konur. Bölümler ve alt-bölümler tezin savının aĢamalarını temsil ederler. Bölümlerin,
mantıksal bir bütünlük içinde olması gereken tezin parçalarını oluşturduğu unutulmamalıdır.
Bu nedenle, bölümler ve alt-bölümler arasındaki bağlantıya ve tutarlılığa dikkat edilmeli,
bunların konunun açıklanmasına ne gibi bir katkısı olduğu gözden geçirilmelidir.
Bölüm başlıkları kısa ve bölümün tezin bütünlüğü içindeki yerini ifade eder nitelikte
olmalıdır. Bir bölümün tek bir ana başlığı veya bir ana başlığın tek bir alt başlığı olması
8
düşüncenin iyi örgütlenmediğinin göstergesidir. Her yeni bölüm yeni bir sayfadan başlar ve
bölüm numarası ve başlığı sayfanın en üstünde yer alır.
2.3.3. Sonuç ve Öneriler
Ana Bölüm‟ün son kısmı ise çalıĢmanın “özet”lendiği, araĢtırmacının konu ile ilgili
önerilerinin yer aldığı “Sonuç ve Öneriler” kısmıdır.
Sonuç kısmında, tez çalıĢmasından çıkarılan sonuçlar, ilgili bilim dalının temel ve
uygulamalı yönlerine yaptığı ve yapabileceği katkılar, bu çalıĢmadaki bulgulara dayanarak
yapılabilecek öneriler belirtilir. 5 ila 10 sayfa civarında olması beklenen sonuç ve öneriler
kısmında tezin bütünü özetlenmemeli tez çalışmasının aşamaları ve birbirleriyle bağlantısı
kısaca verilmelidir.
Ayrıca sonuç kısmında, yapılan araĢtırmada çözümlenemeyen sorunlar varsa, bunların
gelecekte hangi tür veya konudaki araĢtırmalarla çözümlenebileceğine iliĢkin bilgiler de
verilir.
2.4. ARKA BÖLÜM
Arka bölüm, “Kaynakça”, “Ekler” ve “ÖzgeçmiĢ” (özgeçmiĢ sadece doktora ve
sanatta yeterlik tezleri için gereklidir) kısımlarından oluĢur. Arka bölümün, tezlerde ana
bölümleri tamamlayıcı bir özelliği sahiptir.
2.4.1. Kaynakça
Yararlanılan kaynaklar, belli bir düzen içinde, tezin sonunda yer alır. Kaynakça
bölümü, büyük harflerle yazılmıĢ “KAYNAKÇA” baĢlığını taĢır.
Kaynaklar, baĢlıktan iki satır aralığı aĢağıdan baĢlayarak, normal kaynakça biçimleri
içinde sıralanır. Kaynakça hakkında ileriki bölümlerde daha geniĢ yer verilecektir.
Kaynakça‟ya bölüm numarası verilmeyecektir. Kaynakçadaki eserler yazar soyadına
göre alfabetik olarak sıralandığından eserlere ayrıca sıra numarası verilmeyecek ve
iĢaretlendirme kullanılmayacaktır. Kaynakçada yazarların unvanı kullanılmaz. Ayrıca,
kitaplar, makaleler, Türkçe-yabancı dil yayınları, yerli- yabancı kaynaklar, özel-resmi
yayınları gibi ayrımlar yapılmamalıdır. Kaynak Gösterme bölümünde kaynak gösterme
biçimleri ile ilgili ayrıntılı bilgi bulunmaktadır. Bu aĢamada dikkat edilmesi gereken nokta,
her kaynağın ikinci ve sonraki satırlarının 1,25 cm içeriden baĢlamasıdır. Kaynakların
aralarında herhangi bir boĢluk bırakılmaz, standart satır aralığı uygulanır (bkz. EK-13 ve EK 14).
2.4.2. Ekler
Ek, bir Ģeyin eksikliğini tamamlamak için ona katılan parçadır. Ekler metin içinde
sözü edilen fakat metnin sonunda verilen tablo, Ģekil, yazı, ölçme aracı, formlar gibi bilgi ve
belgelerden oluĢur.
Tez bittikten sonra, “içindekiler” sayfası gibi, bir “ekler” sayfası düzenlenir. Bu
sayfada, bölüm baĢlığı olarak “EKLER”, ek numaralarının bulunacağı sol sütuna “EK”, sayfa
numaralarının yazılacağı sağ sütuna da “Sayfa No” yazılarak, ekler sıralanır. Bu sayfadan
sonra ekler ayrı ayrı sunulur.
Her ek, genellikle, ayrı bir sayfada verilir ve sayfa ortalanarak yerleĢtirilir. ġekil, tablo
ve öteki belgeler kendi normal biçimleri içinde verilir.
Her ek‟e ayrı bir numara ve ad verilir. Ancak, çok sayıda ve aynı türden eklerin
bulunması halinde, ortak bir numara ve ad kullanılabilir (bkz. EK-15).
9
2.4.3. ÖzgeçmiĢ (sadece doktora tezleri için)
AraĢtırmacının, biyografisi ve yayınları “ÖZGEÇMĠġ” baĢlığı altında verilir. Bu
bölümde, tez uzmanlık dalı, eğitim ve varsa iĢ deneyimi, yayınlar ve alınan ödüllere yer
verilir. Her bilgi kümesi alt baĢlıklarla birbirinden ayrılır. “ÖZGEÇMĠġ” sayfası bir sayfayı
aĢmamalıdır; ancak, bazı özel durumlarda iki sayfaya da çıkabilir (bkz. EK-16).
3. TEZĠN BĠÇĠM ĠTĠBARĠYLE ĠLKELERĠ: YAZIM KURALLARI
Biçimin yalın, gereksiz karmaĢıklık ve süslemeden arınmıĢ ve kolayca anlaĢılır olması
önemlidir. Yalınlık tezin anlaĢılırlığını da büyük ölçüde arttırır.
Tezde uyulan biçimin, olabildiğince zihinsel iĢleyiĢe ve genel beklentilere uygunluğu
sağlanmalıdır. Bir baĢlık sayfasının düzenlenmesiyle ilgili olarak okuyucunun soruları, büyük
bir olasılıkla, “Bu eser ne ile ilgilidir, baĢlığı nedir?” Kim yazmıĢtır? Niçin yazmıĢtır? Nerede,
hangi kurumda ve ne zaman yazılmıĢtır” Ģeklinde olacaktır. BaĢlık sayfasının
düzenlenmesinde de, bilgilerin bu soruları karĢılayacak Ģekilde, yukarıdan aĢağıya doğru
sıralanması uygun olacaktır.
Bilgilerin sunuluĢunda (yerleĢtirilmesinde) denge ve simetri, biçimde aranan önemli
özelliklerdendir. Örneğin, baĢlık sayfasındaki bilgilerin yazı alanı ortalanarak ve belli
aralıklarla sayfada kümeleĢtirilmeleri, yazıya daha iyi bir görünüm ve anlaĢılırlık verir.
Tezde kullanılan kaynak gösterme yöntemlerinde ve kullanılan terimlerde birlik ve
tutarlılık sağlanmalıdır. Örneğin önce yasa kelimesi kullanılmıĢ ise tezin tümünde yasa
kelimesi kullanılmalı bir sayfada yasa bir sayfada kanun kelimesi kullanılmamalıdır. Aynı
Ģekilde yazı alanı ölçüleri, baĢlık biçimleri, tablo ve Ģekillere yapılan atıflar tezin her yerinde
aynı özellikleri taĢımalıdır.
Biçim ve görünüĢün oluĢumunda önemli olan kopya sayısı ve dağıtımı, yazı alanı,
bölüm ve altbölümlerin baĢlatılması, satır aralıkları, satırbaĢı ve sayfaların
numaralandırılmasına iliĢkin genel kurallar aĢağıda ayrıntılarıyla verilmiĢtir.
3.1. KOPYA SAYISI VE DAĞITIMI
3.1.1. Yüksek Lisans Öğrencileri Ġçin;
i. 7 adet tez (tezlerin 2 adeti Enstitüye teslim edilecektir).
ii. Yüksek Lisans Tez Jüri Öneri Formu (Enstitü eriĢim sayfasındaki formlar
menüsünden alabilirsiniz, http://www.sosbil.aku.edu.tr
iii. 2 adet CD (Tezin tamamı PDF formatında olacaktır).
vi. Tez veri formu doldurularak YÖK‟ün Ģart koĢtuğu Ģekilde referans numarası
alınacaktır (Form için bkz. http://tez2.yok.gov.tr/ Referans numarası alınmıĢ “Tezlerin
Çoğaltılması ve Yayınlanması Ġçin Ġzin Belgesi”nin 2 adet çıktısı alınarak tezlerle birlikte
Enstitü öğrenci iĢlerine teslim edilmesi gerekmektedir. Bu iĢlemi yapmayan öğrenciler telif
haklarına sahip olmayıp yazdığı tezin yazarı da olamayacağı gibi mezuniyeti Enstitü Yönetim
Kurulu tarafından onaylanmayacaktır. (Söz konusu izin belgesinin düzenlenmesinde 5846
sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu ile uluslararası ve yabancı mevzuat uygulamaları
dayanak olarak alınmıĢtır).
v. “Tezlerin Çoğaltılması ve Yayımı için Ġzin Belgesi”, Tez Veri GiriĢ Formu ile
birlikte aynı sayfada tek formda bulunmaktadır.
vi. Öğrenci iliĢik kesme formu doldurulacaktır (Enstitü eriĢim sayfasındaki formlar
menüsünden alabilirsiniz).
10
3.1.2. Doktora Öğrencileri Ġçin;
i. 9 adet tez (tezlerin 2 adeti Enstitüye teslim edilecektir).
ii. Doktora Tez Jüri Öneri Formu (Enstitü eriĢim sayfasındaki formlar menüsünden
alabilirsiniz, http://www.sosbil.aku.edu.tr
iii. 2 adet CD (Tezin tamamı PDF formatında olacaktır).
iv. Tez veri formu doldurularak YÖK‟ün Ģart koĢtuğu Ģekilde referans numarası
alınacaktır. (Form için bkz. http://tez2.yok.gov.tr/ Referans numarası alınmıĢ “Tezlerin
Çoğaltılması ve Yayınlanması Ġçin Ġzin Belgesi”nin 2 adet çıktısı alınarak tezlerle birlikte
Enstitü öğrenci iĢlerine teslim edilmesi gerekmektedir. Bu iĢlemi yapmayan öğrenciler telif
haklarına sahip olmayıp yazdığı tezin yazarı da olamayacağı gibi mezuniyeti de Enstitü
Yönetim Kurulu tarafından onaylanmayacaktır. (Söz konusu izin belgesinin düzenlenmesinde
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu ile uluslararası ve yabancı mevzuat uygulamaları
dayanak olarak alınmıĢtır).
v. “Tezlerin Çoğaltılması ve Yayımı için Ġzin Belgesi”, Tez Veri GiriĢ Formu ile
birlikte aynı sayfada tek formda bulunmaktadır.
vi. Öğrenci iliĢik kesme formu doldurulacaktır. (Enstitü eriĢim sayfasındaki formlar
menüsünden alabilirsiniz).
3.2. KÂĞIT VE YAZI ALANI (SAYFA DÜZENĠ)
Tezler, beyaz renkli birinci hamur, iyi nitelikte (en az “80 gramajlı”) düz, beyaz (mat)
ve A4 (210x297 mm) standardındaki kâğıtlara yazılır. Kâğıdın yalnız bir yüzü kullanılır.
Bilgisayar yazımında sayfa yapısı Ģu Ģekilde olmalıdır:
Üst boĢluk (top)
Alt boĢluk (bottom)
Sol (left)(cilt payı)
Sağ (right)
:3
:3
:4
: 2,5
cm
cm
cm
cm
Not: Kalan kısım yazı alanı olarak kullanılır ve çok önemli bir neden (Ģekil ve
tablolardaki bazı küçük taĢmalar gibi) olmadıkça bu alanın dıĢına çıkılmaz.
Karma tezler: Tez, yalnızca metin dosyasından oluĢmuyorsa, resim, harita, bilgisayar
programları, görüntü veya ses kayıtları da kullanılmıĢ ise bu durum Tez Veri GiriĢ Formunda
ve özette dosya adları da verilerek belirtilmelidir. Resim, görüntü ve ses kayıtları için tercih
edilen formatlar aĢağıdaki gibi olmalıdır:
Resim Formatları:
GIF (.gif)
PDF (.pdf)
TIFF (.tiff)
JPEG (.jpeg)
Görüntü Formatları:
MPEG (.mpg)
Quick Time - Apple (.mov)
Audio Video Interleaved - Microsoft (.avi)
11
Ses Formatları:
Wav (.wav)
MIDI (.midi)
MP3 (.mp3)
3.2.1. Yazı Karakteri
Metin, çoğaltma (fotokopi vb.) sırasında net çıkacak biçimde yazılmalıdır ve yazılarda
silinti olmamalıdır. Sayfanın tek yüzü kullanılmalıdır. Yazımda bilgisayar kullanımı
durumunda Ģu ölçütler geçerlidir:
Kelime ĠĢlem Yazılımı:
Karakter
:
Punto
:
Satır Aralıkları
:
Paragraf Aralıkları :
Paragraf BoĢluğu
:
Paragraf Düzeni
:
Word for Windows
Times New Roman
12 punto
1,5 satır aralıklı olmalıdır.
Paragraflar arasında önceki 6nk ve sonraki 6nk olmalıdır.
Her paragraf 1,25 cm içeriden baĢlamalıdır.
Ġki yana yaslanmıĢ (Justified)
Not: Üç satırı yada 40 kelimeyi aĢan doğrudan alıntılar 11 punto ve 1 satır aralığı ile
yazılmalıdır. Ayrıca tez içerisindeki tablolar ve grafiklerin metinleri, sığdırma amacıyla daha
küçük puntolarda ve tek aralıkla yazılabilir.
3.2.2 Sayfaların Numaralanması
Tezin her sayfası bir numara alır. GiriĢ‟e kadar olan Ön bölümdeki tüm sayfalar küçük
Romen rakamlarıyla (i, ii., iii...), ana ve arka bölümler ise 1‟den baĢlayarak Arap rakamlarıyla
(1,2,3...) numaralandırılmalıdır.
BaĢlık sayfası tezin “i” numaralı sayfasıdır. Ancak hiç bir zaman, bu sayfanın üstüne
numara yazılmaz.
Sayfa numaraları, bütün bölümlerde sayfaların alt ortasına yazılmalıdır.
Sayfa numaralarının yanına, nokta, çizgi ve benzeri hiç bir iĢaret konulmaz.
3.2.3. Yazı Dili
Noktalama ve imlâ konularında Türk Dil Kurumu yazım kılavuzu ile Türkçe
sözlüğüne uyulmalıdır. Tez yazımında geleneksel kural, birinci tekil kiĢi anlatımından
kaçınmaktır. Yani tezi hazırlayan kiĢi, anlatımı kendi ağzından yapmamalıdır. Anlatımda ya
edilgen yapıyı ya da birinci çoğul kiĢi anlatımını tercih etmelidir. Önsöz, giriĢ, bulgular,
sonuçlar, öneriler ve açıklamalar kısımları ile kaynak aktarımına yer verilen paragraflarda
uygun düĢmek Ģartıyla geniĢ zaman, Ģimdiki zaman ve geçmiĢ zaman gibi çeĢitli kipler karıĢık
olarak kullanılabilir. Kimi zaman bu kiplerden herhangi birine ağırlık verilebilir. Özet
yazımında edilgen kip kullanılmalıdır. ÖzgeçmiĢte ise genellikle görülen geçmiĢ zaman
üçüncü tekil kiĢi anlatımına yer verilmelidir.
Anlatım kurgusu tamamen yazar ve danıĢmanın seçimine bırakılmıĢtır. Yazımda,
anlam ve kapsam birliği açısından cümlelerin paragrafları oluĢturduğuna, paragrafların ise
bölüm baĢlığına uygun olması gerektiğine dikkat edilmelidir. Bölüm baĢlığı altındaki paragraf
sayısı anlatım kurgusuna bağlı olarak değiĢebilir, tek cümlelik paragraf kullanmaktan
12
kaçınılmalıdır.
3.3. BÖLÜM VE ALTBÖLÜMLERĠN BAġLATILMASI
AraĢtırma raporlarındaki konular ve aralarındaki hiyerarĢik iliĢkileri yansıtan
“anahatlar”ın yazıdan da kolayca çıkartılabilmesi gerekir. Bu nedenle, bölüm ve alt bölümleri
temsilde kullanılan baĢlık türünün yazı alanına yerleĢtirilmesi ve gerekirse numaralandırılması
özel bir önem taĢır.
3.3.1. Bölüm BaĢlıkları
Her bölümün bir baĢlığı ve numarası vardır. Bölüm baĢlığı, yazı alanının üst kenar
çizgisinin üç normal satır aralığı aĢağısından baĢlar ve büyük harflerle, yazı alanı ortalanarak
yazılır. Bir satıra sığmayan baĢlıklar, normal satır aralıkları ve giderek kısalan satır
uzunluklarıyla sürer.
Ana bölümlerde olduğu gibi, bölüm baĢlığı ile birlikte bölüm numarasının da
bulunması halinde, baĢlığın birinci satırı BÖLÜM sözcüğü ile bölüm numarasına ayrılır. Bu
durumda bölümün adı, bölüm numarasından iki satır aralığı aĢağıya yazılır. Bölümün birinci
paragrafı, bölüm adından iki satır aralığı aĢağıdan baĢlar.
3.3.2. Alt Bölüm BaĢlıkları
Bölümlerdeki bilgiler, kavramsal bir bütünlük ve akıĢ düzeni içinde kümeleĢtirilerek
sunulur. Birbirinden baĢlıklarla ayrılan bu kümelere altbölümler denir.
Bölümleri altbölümlere ayırmakta amaç, konuyu okuyucuya “daha iyi” sunabilmektir.
BaĢlıklar değiĢik konuların baĢladığını hatırlatan sinyallerdir. Okuyucu, baĢlıklar yardımıyla
konuyu daha rahat izleyebileceği gibi, istediği bilgileri, tezi baĢtan sona okumaksızın kolayca
bulabilir.
Alt bölümler belli bir bütünün uyumlu parçaları olarak düĢünülmelidir. Bu konuda en
iyi ölçüt, baĢlıkların kaldırılması halinde bile sunumdaki bütünlüğün bozulmayıĢıdır.
AraĢtırma raporlarında en çok kullanılan altbölüm baĢlık türleri, büyüklük sırasına
göre:
i. Orta BaĢlık,
ii. Yan BaĢlık,
iii. Alt BaĢlıklar‟dır.
Bunlardan her biri aĢağıda açıklanmıĢtır.
i. Orta BaĢlık
Orta baĢlık, en büyük altbölüm baĢlığıdır. Sola dayalı olarak Arap rakamı (1., 2.,3) ve
noktadan sonra iki boĢlukla birlikte büyük harflerle ve koyu (bold) olarak yazılır. Metin,
baĢlıktan bir satır aralığı aĢağıdan ve satırbaĢı yapılarak baĢlar.
ii. Yan BaĢlık
Yan baĢlık, ikinci büyük altbölüm baĢlığıdır. Yazı alanı sol kenarından baĢlayarak
Arap rakamları (1.1, 1.2. 1.; 2.1, 2.2) ve noktadan sonra iki boĢlukla birlikte açık büyük
harflerle yazılır. Yan baĢlıkla kendinden önceki metin arasında bir satır aralığı boĢluk
bırakılır.
13
iii. Alt BaĢlıklar
Yan baĢlıktan sonra alt baĢlıklar gelir. Birinci alt baĢlık, satırbaĢından baĢlayarak Arap
rakamları ve noktalar konularak (1.1.1, 1.1.2, 2.2.1, 2.2.2), kelimenin ilk harfleri büyük,
diğerleri küçük ve koyu (bold) yazılır. Metin bir satır aĢağıdan baĢlar
iv. Sayfa sonlarına gelen altbölüm baĢlıklarından sonra, en az bir ya da iki satır
bulunmalıdır. Yoksa, baĢlık bir sonraki sayfadan baĢlatılmalıdır.
Ġçindekiler sayfasında görünmesini istemediğimiz küçük baĢlıklar, küçük Romen
rakamlarıyla (i, ii, iii, iv) gösterilebilir.
4. KAYNAK GÖSTERME
Tezlerde en çok özen gösterilmesi gereken konulardan biri de kaynak göstermedir.
Bilim, insanlığın ortak değerlerindendir. Bilimsel çalıĢmalar, kendisinden önceki bilimsel
çalıĢmalara dayanır. Ancak bu bilgileri kullananlara da bir vefa örneği olarak, bilgi
kaynaklarını gösterme sorumluluğu yükler. Kaynağı belirtilmemiĢ bilgi aktarımları etik
kurallara uymadığı gibi, bilim adamlığına da yakıĢmaz. Bu amaçla tezlerde yararlanılan
kaynakların gösterilmesi zorunludur.
4.1. KAYNAK GÖSTERMEDE TEMEL ĠLKE VE AMAÇLAR
Tezlerde, baĢka kaynaklardan yapılan alıntılar ya aynen aktarılır ya özü
değiĢtirilmemek kaydıyla çalıĢmayı yapanın kendi cümleleriyle özetlenerek ya da
yorumlanarak verilir. Bu durumlarda, alıntı yapılan kaynağa (metin, tablo, Ģekil ve benzeri
dahil) mutlaka atıfta bulunulmalıdır. Bu konuda aĢağıdaki ilkeler uygulanır.
i. Metni hazırlayanın, kaynaktaki bilginin özünü değil, biçimini değiĢtirerek yaptığı
alıntılar çift tırnak arasına alınmadan gösterilirler.
ii. BaĢka kaynaklardaki bilgilerin aynen aktarılması durumunda, kaynaklarda
noktalama iĢaretleri ve çeviri yanlıĢları dahil olmak üzere harf, cümle, tarih, yer vb. gibi
yanlıĢlıklar da tekrarlanır. ÇalıĢmayı yapan kiĢi, kaynak metindeki yanlıĢlıkları düzelterek
vermek isterse, o zaman doğru bilgi, yanlıĢ bilgiden hemen sonra köĢeli parantez “[]”içinde
gösterilir.
Kaynak göstermenin amaçları Ģunlardır:
i. Yararlanılan kaynakların yazarlarını belirtmek suretiyle etik ve yasal kurallara
uymak,
ii. Aktarılan bilgilerin asıl kaynağa uygunluğu konusunda okuyucuya denetleme
imkânı vermek,
iii. Tezde ileri sürülen görüĢlerin, yanında ya da karĢısında yer alan görüĢleri
belirtmek,
iv. Okuyucuya yararlanabileceği diğer kaynakları sunmaktır.
Bir çalıĢmada kaynak göstermeyi gerektiren durumlar Ģunlardır:
i. Sıradan bilgilerin dıĢında kalan her türlü özgün bilgi, fikir, görüĢ veya eleĢtiriler,
ii. BaĢka kaynaklardan aynen yapılan aktarmalar,
iii. BaĢka yazarların kendilerine özgü düĢünce, hüküm ve önerileri,
iv. Bir tablo veya istatistiğin düzenlenmesinde kullanılan verilerin alındığı kaynak.
14
ÇalıĢmada kaynak göstermeyi gerektirmeyen durumlar Ģunlardır:
Herkesçe bilinen ve özgünlüğü bulunmayan genel bilgilere iliĢkin kaynak
gösterilmez. Ancak bu tür bilgilerin geçerliliğine yöneltilen eleĢtiriler özgün nitelikte
oldukları sürece bunların kaynağı gösterilmelidir.
ii.
öğretilerine kaynak göstermeye gerek yoktur.
iii. ÇalıĢmayı yapanın konu hakkındaki kendi deneyimlerini, gözlemlerini,
düĢüncelerini veya ulaĢtığı sonucu yazarken kaynak göstermesine gerek yoktur.
4.2. ĠNTĠHAL (AġIRMACILIK)
Bu alıntı türlerinin tamamında, ilgili kaynağa mutlaka atıf yapılır. Yüksek lisans ve
doktora tezlerinin yazımında intihal ya da baĢka bir deyiĢle aĢırmacılık yapılmamasına dikkat
edilmelidir. Ġntihal, “bir baĢkasına ait olan bir fikrin, buluĢun, araĢtırma sonuçlarının veya
araĢtırma ürünlerinin bir bölümünün ya da tümünün, hatta kitapların tümünün ya da bir
bölümünün kaynak gösterilmeksizin istemli olarak kopya ya da tercüme edilip yazarın kendi
üretimi imiĢ gibi gösterilmesi” olarak tanımlanabilir (Türkiye Bilimler Akademisi (TÜBA),
2002: 39). Bir kaynaktan yararlanıp, ona atıfta bulunmamak (intihal) önemli bir akademik
suçtur, öğrenci açısından son derece ciddi sonuçlar doğurabilecek bir disiplin soruĢturmasına
neden olabilir. (Ġntihalin cezası üniversite öğretim mesleğinden çıkarmadır)
Bilimsel araĢtırma yapılırken sadece baĢkalarının fikirlerini ve eserlerini derleme
yöntemine baĢvurulmamalıdır. AraĢtırmacının topladığı bilgi ve verilerden yola çıkarak kendi
fikir ve yorumlarını oluĢturması ve eserine aktarması gerekmektedir. Ayrıca, yapılan
araĢtırmada değiĢtirerek aktarma ya da aynen aktarma yapılsa dahi ilgili kısmın tek bir
kaynağa dayanarak yazılması makul görülmemektedir. Bu açıdan kaynak çeĢitliliğine özen
gösterilmeli ve aktarmalar konusunda ölçülü davranılmalıdır.
4.3. KAYNAK GÖSTERĠM (ATIFTA BULUNMA) ġEKĠLLERĠ
Tezlerde kaynakların gösterimi, Tarih Anabilim Dalı‟nda yapılan tezler hariç metin
içerisinde yapılacaktır. Bu sistem Bağlaç sistemi veya Harvard sistemi olarak da
adlandırılmaktadır. Tarih Anabilim Dalı‟nda yapılan tezlerde gerekli görüldüğü durumlarda
Klasik dipnot sistemi kullanılacaktır.
Gerekli ve mümkün olan her yerde fikirlerinizi, yapılmıĢ araĢtırmalara atıfta bulunarak
destekleyin. Ayrıca atıflarda noktalama iĢaretlerine ve alfabetik sıraya dikkat edilmelidir.
4.3.1. Bağlaç Sistemi (Tarih ve Maliye ABD hariç, bütün ABD’ler için
zorunludur)
Örnekler
i. Tek Yazar, Tek ÇalıĢma (soyadı-tarih)
• Sezer (1990: 92), toplumu Ģöyle tanımlıyor “………”
• Motivasyon, bireyin alternatif davranıĢ biçimlerinden birini seçmesinde etkili olan
süreçler olarak tanımlanabilir (Kanfer, 1990).
• “Tanzimat dönemi batılılaĢma …. nedenlerle baĢlamıĢtır” (Ġnalcık, 1990: 42-43).
ii. Ġki Yazar, Tek ÇalıĢma
• Yakın geçmiĢte yapılan bir araĢtırmada ………… (Kozan ve Ergin, 1998).
15
iii. 4 ve 5 Yazar
Yazar soyadlarını, özgün yayındaki sırayla veriniz. Ġkinci kez aynı yayına atıfta
bulunacağınız zaman ilk yazarın soyadından sonra “vd.” (ve diğerleri) ya da “ve ark.” (ve
arkadaĢları) kısaltmalarını kullanınız.
• (Oishi, Diener, Lucas, ve Suh, 1999)
• Oishi ve diğerleri (1999)…… veya (Oishi vd., 1999: 55).
Ġngilizce raporlarda ya da Ġngilizce özette “ve” bağlacı yerine “&” iĢareti kullanılır.
iv. 6 ve Üstü Yazar
Sadece ilk yazarın soyadını “vd.” ya da “ve ark.” ile kullanınız.
• Triandis ve diğerlerine (1987) göre……… veya ……… (Triandis vd., 1987: 99).
Eğer birden fazla çok yazarlı yayın aynı ilk isim ile kısaltılıyorsa ve/veya aynı yılda
yayınlanmıĢsa, ikisini ayrıĢtıracak kadar ilk yazarın soyadını “ve diğer.” ya da “ve ark.” ile
kullanınız.
• Kosslyn, Koenig, Barrett, Cave, ve Gabrieli (1992) ve Kosslyn, Koenig, Gabrieli,
Tang ve Daly (1992) ise
• Kosslyn, Koenig, Barrett ve diğerleri (1992)……… veya (Kosslyn, Koenig, Gabrieli
vd.1992).
Çok yazarlı yayınlar kaynakçada bütün yazarların soyadları ile, “vd.” kalıbı
kullanılmaksızın verilir.
v. Kurumların veya Grupların Yazar Olduğu Yayın
Ġlk defa atıfta bulunulduğunda kurumun/grubun tam adını ve arkasından kısaltmasını
verin. Sonraki kullanımlarda sadece kısaltma ve tarih kullanınız
• ……… (Türk Psikologlar Derneği [TPD], 1997).
• ……… (TPD, 1997).
vi. Yazarsız Yayın
Resmi yayınlara ve yazarı olmayan kaynaklara “Anonim” olarak atıfta bulunun.
• ……… (Anonim, 1976).
vii. Soyadı Aynı, Ġlk Adlar Farklı Yazarlar
Aynı soyadına sahip ilk yazarların adlarının baĢ harflerini de yıl ile birlikte veriniz.
•……… R. D. Luce‟un (1959) ve P. A. Luce‟un (1986) araĢtırmalarında...
•……… J. M. Goldberg ve Neff (1961) ve M. E. Goldberg ve Smith (1972)
vii. Aynı Yazar, Birden Fazla Yayın
• Farklı yıllar (Smith & Ben, 1991, 1993).
• Aynı yıl (Smith & Ben, 1991a, 1991b).
Birden fazla yayın, yazar soyadına göre alfabetik sırada verilir.
• ……… (Çırakoğlu, 1997; Demirutku, 1996; Kökdemir, 1999).
16
ix. Tarihsiz ÇalıĢmalar
• …… (Eflatun, bt). bt = bilinmeyen tarih
x. KiĢisel ĠletiĢim
Mektuplar, iç yazıĢmalar, telefon konuĢmaları ve benzeri iletiĢimlere metin içinde atıf
yapılabilir ama bunlar kaynakçaya eklenmez. ĠletiĢim kurulan kiĢinin ad(lar)ının ilk harfleri
ve soyadı mümkün olduğunca net tarih ile birlikte verilir.
• ……… H. C. Sümer (kiĢisel iletiĢim, 10 Mart 1999).
xi. Bir ÇalıĢmanın Bir Bölümü (Doğrudan Alıntı)
• Yazarın soyadı metinde geçmiyorsa; (Kassin, 1997: 8) Ģeklinde
• Yazarın soyadı metin geçiyorsa; Abrahamson, yönetim modasını “yönetim modası
oluĢum sürecinin bir ürünü” olarak değerlendirmektedir (1996: 256). ġeklinde gösterilmelidir.
xii. Ġkincil Kaynaktan Aktarma
•……..(ġerif, akt. Yılmaz, 1999: 94) (akt.: aktaran)
xiii. Metin Ġçinde Alıntı Yapma (Quotation)
Bir raporda, gerekli görüldüğünde bir baĢka araĢtırmacının yayınından bir kısım
tamamen alınabilir. Böyle bir durumda alıntı yapılan bölüm özgün kaynaktan hiç hata
yapmadan aktarılmalı ve alıntının kaynağı hem metinde sayfa numarası ile birlikte, hem de
kaynakçada belirtilmelidir. Bir metin bir baĢka kaynaktan atıf yapılmadan aynen alınırsa, bu
durum intihal (aĢırmacılık) kapsamına girer. Bu etik kurala dikkat etmek gerekmektedir.
Örnekler:
Eğer alıntı 40 kelimeden kısaysa çift tırnak içinde ve metinle birlikte verilmelidir.
Alıntı yapılan metinde çift tırnak varsa bu tek tırnağa dönüĢtürülmelidir.
Bilimi çeĢitli Ģekillerde tanımlamak mümkündür. Örneğin, Yıldırım (1991: 95) bilimi
“dünyamızda olup biten olguları „betimleme ve açıklama‟ yoluyla anlama giriĢimidir”
Ģeklinde tanımlıyor.
Eğer alıntı yapılacak metin 40 kelimeyi veya dört satırı geçiyorsa ayrı bir paragraf
halinde, blok hizalama yapılmalıdır ve sol kenardan bir paragraf ölçüsünde içeride 11 punto
ve 1 satır aralığı ile verilmelidir. Eğer alıntı yapılan metinde aynı cümle içinde kelime
atlanarak yazılıyorsa bu üç nokta (…) ile, eğer bazı cümleler atlanıyorsa bu dört nokta (….)
ile belirtilmelidir. Örneğin;
Bilim, dünyamızda olup biten olguları betimleme ve açıklama yoluyla anlama giriĢimidir.
Olguları betimleme, onları saptama, sınıflama ve dile getirme gibi iĢlemleri kapsar.… Bilimin
açıklama yönüne gelince bu konu bizi çok daha geniĢ sorunlara götürecek niteliktedir. …
[H]ipotez, doğa yasası, teori, nedensellik ve olasılık ilkeleri gibi kavramları ele almaya ihtiyaç
vardır (Yıldırım, 1991: 95).
4.3.2. Klasik Dipnot Sistemi (Tercih Edildiği Takdirde Türk Dili ve Edebiyatı,
Tarih ve Maliye ABD için)
Klasik dipnot sistemine göre kaynak gösterme yönteminde önce metin içinde geçen ve
herhangi bir kaynaktan alıntı ve aktarma sözden, bir isim, kavram veya konu sözcüğünden
hemen sonra ya da cümle veya paragraf sonuna noktadan önce olmak üzere dipnot numarası
17
üst simge (örnek1) Ģeklinde verilir. Dipnotlar, sayfanın altlarında, metinden dipnot çizgileriyle
ayrılan yazı alanında verilir. Dipnot çizgisi, yazı alanı sol kenarından baĢlayan, yaklaĢık
olarak 4 santimetre uzunluğunda yatay bir çizgidir. Bilgisayar kelime iĢlem programlarında
dipnot çizgisinin yeri ve dipnot bilgilerinin yerleĢtirilmesi programın öngördüğü Ģekilde
yapılır.
Kaynaklar, tezlerde ilk geçtikleri yerlerde ayrıntılı dipnot bilgileriyle, daha sonraki
atıflarda dipnot tekrarlama bağlaçlarıyla gösterilir. Yararlanılan kaynaklar, ilk geçtikleri
yerlerde ayrıntılı olarak tanımlanır. Bu amaçla kullanılan biçimler, kaynak türüne göre
değiĢir.
Bir kaynağa ilk kez baĢvurulduğunda onun dipnotta yazımı ile ikinci ve daha sonraki
yazımları birbirinden farklıdır. Bir kaynağa ilk kez yapılan baĢvuruda, kaynakla ilgili tüm
bilgiler verilir.
Klasik dipnot sistemine göre kaynak gösterme ile ilgili örnekler aĢağıda verilmiĢtir:
i. Tek Yazarlı Kitap
Hikmet Y.Celkan; Ziya Gökalp’in Eğitim Sosyolojisi, MEB Yayınları, No: 871, Bilim
ve Kültür Eserleri Dizisi, No: 141, MEB Basım Evi, Ġstanbul 1990, s.14-25.
Muhsin Macit; Erzurumlu Zihni Divanı, 2.Baskı, Kültür Bakanlığı Yayın Evi, Ankara
2001, s.217.
ii. Ġki Yazarlı Kitap
Muzaffer Sencer ve Yakut Sencer. Toplumsal Araştırmalarda Yönetim Bilim.
TODAĠE Yayınları, Ankara 1978, s.63.
iii. Ġkiden Çok Yazarlı Kitap
Mehmet Gönlübol vd.; Olaylarla Türk Dış Politikası (1919-1973). SBF Yayınları,
Ankara 1974, s.45-60.
iv. Bir Kurumun Kitabı
Devlet Ġstatistik Enstitüsü; Rakamlarla Türkiye Ekonomisi 2003, DĠE Yayınları,
Ankara 2004, s.20-31.
v. Çeviri Kitap
James M.Albertini; Ekonomik Sistemler: Uygulamada Kapitalizm ve Sosyalizm, Çev:
Cafer U. Uludağ Üniversitesi Yayını, Bursa 1990, s.7.
William, H.McNeeill; Dünya Tarihi, Çev: Alâeddin ġ. 7. Baskı, Ġmge Kitap Evi
Yayınları, Ankara 2003, s.677-694.
vi. Kitapta Bölüm
Fulay TurantaĢ ve Adnan Ünlütürk; “Tehlike Analizi ve Kritik Kontrol Noktaları”.
Gıda Mikrobiyoljisi, Ed: A. Ünlütürk, ve F. TurantaĢ, 1.Baskı, Mengi Tan Basım Evi, Ġzmir
1998, s.517-549.
Ġbrahim Örnek ve Muhittin Kaplan; “DıĢ Ticaret ve Kalkınma” Kalkınma Ekonomisi:
Seçme Konular, Ed: Taban, S. ve Kar, M. Ekin Kitap Evi, Bursa 2004, s.22.
vii. Derleyen, Hazırlayan
James Theberge; Economics of Trade and Devolopment. Ed. John Wiley, New York
1968, p.119.
Yücel Öztürk, “Kırım Hanlığı”, Türkler, C. 10, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara 2005,
Ed. Halil Ġnalcık, s. 152-265.
viii. Çok Ciltli Yayınlar
18
Ġsmail H.UzunçarĢılı; Osmanlı Tarih, C.III, TTK, Ankara 1973, s.126.
Fahir Armaoğlu; 20. Yüzyıl Siyasi Tarihi (1919-1980). C.I, Türkiye ĠĢ Bankası
Yayınları, Ankara 1991, s.192.
ix. Seri Yayınlar
Halil Seyidoğlu; Türkiye’de Sanayileşme ve Dış Ticaret Politikaları, Ekonomik ve
AraĢtırmalar Serisi, No: 2, Turhan Kitap Evi, Ankara 1982, s.15.
x. Yazar Adı Olmayan Yazı
“Avrupa‟da Dil Öğrenimi”, Avrupa Dergisi 2000, s.15.
xi. Dergiler
Bernard Lewis, “Ġzlanda‟da Türkler”, Türkiyat Mecmuası X, 1953, s. 275-288.
Mustafa Güler, “1150/1737 Osmanlı-Ġsveç Ticaret AntlaĢması”, Afyon Kocatepe
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. IX, S. 2, Aralık 2007, s. 101-121
xii. Yıllıklar
Devlet Ġstatistik Enstitüsü; Türkiye İstatistik Yıllığı-1998. DĠE Yayınları, Ankara 1999,
s.20.
xiii. Aylık Bültenler
Maliye Bakanlığı; Aylık Ekonomik Göstergeler, Eylül-Ekim 1997, s.23.
xıv. Gazeteler
Okan Müderrisoğlu. “Kriz Kapıda”, Sabah, 20.10.2001, nr.1232, s.12. (Bir gün
içerisinde farklı basımlar olabileceği için numarasının belirtilmesinde fayda vardır)
Hakimiyet-i Milliye, 12. TeĢrin-i Evvel, 1338/12 Ekim 1922, nr. 2551, s.3. ( Doğrudan
haberlere yapılan atıflarda)
Not: Resmi Gazete alıntıları da yukarıdaki örneklere uygun olarak verilmelidir.
xv. Ansiklopedi
Ömer C.Saraç; “Milli Gelir”, Ak İktisat Ansiklopedisi, C. II, Ak Yayınları, Ġstanbul
1973, s.20-30.
xvi. Tezler
Ömer Kucak; Zafernâme (Tarihçe-i Feth-i Revan ve Bağdad), BasılmamıĢ Yüksek
Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon 2007, s. 55.
xvii. Aynı Yayının Farklı Sayfasına Gönderme
Yıldırım, a.g.m., s. 20.
UzunçarĢılı, a.g.e., s.126-129.
xviii. Klasik Eserler
Aristotales, Nikomakhos’a Etik, C. V ,10, s.23.
xix. Kutsal Kitaplar
Kur’an, Zümer Sûresi, Ayet 9.
xx. Ulusal Bilimsel Toplantı
19
Berrin Uçkun; “Construction Of A Summarization Score Key Through Colleague
Conferencing”, 6. METU International ELT Convention, 25-27 May, Ankara 2000, s.114118.
Filiz Tılfarlıoğlu; “Cumhuriyet Dönemi Öğretmen YetiĢtirilmesine Tarihsel Bir
BakıĢ”, 2. Ulusal Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, 10-12 Mayıs, Çanakkale2000, s.50-62.
xxi. Bildiri Kitabı
M. Fahrettin Kırzaoğlu; “Dede-Korkut Oğuznamelerini Bırakan Oğuzların, Tokuz
Tümen Gürcistan‟a KomĢu YaĢadıklarını Gösteren: Abkaza, Aznavur, ġavkalı Melik
Deyimleri ve Baguloğlu Amıran ile Gogolet Kocaoğlu ġor ġamsoldın Kütükleri”, III.
Milletlerarası Türk Folklor Kongresi Bildirileri, Ankara 1986, s. 151-165.
xxii. Elektronik Kaynak
John
N.Berry;
“Educate
Library
Leaders”,
Library
Journal,
http://www.epnet.com/ehost, 30.03.2000.
Türk Kadınlar Derneği; “Kadınlar Yeni Kanun Tasarısı Ġçin Ayakta” Ankara 2004.,
http://www.tkd.com/ktk/basin.html, 22.10.2004.
xxiii. ArĢiv Belgelerinin GösteriliĢi;
1. BaĢbakanlık Osmanlı ArĢivi ( BOA Ģeklinde kısaltılabilir), Mühimme Defteri (MD
Ģeklinde kısaltılabilir), nr. 69, s. 100, hüküm: 210.
2. BOA, Hatt-ı Hûmayûn Tasnifi, nr. 13123.
3. BOA, Cevdet Tasnifi, Askeri, nr. 9506.
4. BaĢbakanlık Cumhuriyet ArĢivi, (BCA Ģeklinde kısaltılabilir), Bakanlar Kurulu
Kararları, Fon Kodu: 52, Dosya:652, Yer nr. 1.11.
4.4. DĠPNOTLAR
Genellikle metin içinde verilmesi durumunda fikirlerin akıcılığını bozan, fakat konuya
açıklık getirecek olan her türlü tanımlar, yorumlar, ek bilgiler, karĢıt görüĢler, sonraki
bölümlerde daha ayrıntılı ele alınacak konular dipnot halinde gösterilebilir. Dipnotların içinde
yazarların eserlerine gönderme yapılmak istenirse, bu yine Kaynak Gösterim ġekillerine (4.3.)
uygun Ģekilde yapılır. Dipnotlarda yapılacak açıklamalar, sayfa altında dipnot çizgisinin altına
tek aralıklarla Times New Roman karakteri, 9 punto ve tek satır aralığıyla yazılır. Dipnotlar
içeriden baĢlatılmaz. Metin içinde, açıklama yapma gereği duyulan yerde satır üstüne
çıkılarak 1'den baĢlayan numaralar verilir ve sayfanın altında bu numara sırasına göre
açıklamalar yapılır.
Dipnot örneği, örnek metinde verilmiĢtir. Dipnotlar çalıĢmanın baĢından sonuna kadar
birbirini takip edecek biçimde numaralandırılır.
Örnek:
“... hem para hem de maliye politikaları için gerekli olmasına rağmen, Rasyonel
Beklentiler literatüründe genellikle yalnızca para politikası terimleri ile formüle edilmektedir.
Dolayısıyla bu çalıĢmada da böyle bir yol izlenecektir.1 Politika nötrlüğü önermesi çeĢitli
makroekonomik modeller aracılığıyla gösterilmektedir.2 ÇeĢitli modellerin spesifikasyonu ...”
-------------------------------------------(Sayfa altı dipnot çizgisi)
1 Özelikle, Maliye Politikalarının etkilerini inceleyen iki çalıĢma için Bkz. Barro (1980) ve Mc Callum (1979).
2 Bu modeller hakkında ayrıntılı bilgi Bölüm III' de verilecektir. Burada sadece modellerin ortak özellikleri ele
alınmaktadır.
20
4.5. KAYNAKÇA OLUġTURMA
Bilimsel bir raporda araĢtırmacılar, önemli ölçüde diğer bilimsel yayınlardan ve
araĢtırmacılardan alıntı yaparlar. ġu nokta akıldan çıkarılmamalıdır: Metin içinde her alıntı
yapıldığında özgün kaynağa atıfta bulunulmalıdır. Metinde yapılan atıfların tümü kaynakçada,
kaynakçada olan kaynakların tümü de metinde bulunmalıdır. Bir rapor yazarken amacınızı
destekleyecek kadar kaynak göstermek yeterlidir. Daha çok kaynak, daha iyi rapor değildir.
4.5.1. Kaynakçada Kullanılan Kaynak Belirtme Biçimleri
Metin içinde kullanılan tüm atıflar kaynakça bölümünde tam künyeleri ile verilmelidir.
Bu bölümde, makale, kitap vb. yayınlara nasıl atıf yapılabileceğine dair örnekler sunulmuĢtur.
Kaynakça hazırlanırken atıfların (çoğunlukla) yazar soyadı ve tarih sırasına göre olması
gerekmektedir.
Çelik, D. (1986). ………
Çelik, D., ve IĢık, H. (1987). ………
Çelik, H. (1983). ………
Çelik, H. (1991a). Ders Anlatımında Görsel ………
Çelik, H. (1991b). Ders ÇalıĢma Becerileri ………
Çelik, A. L. (1990). ………
Çeliker, A. K (1990). ………
Louise, J. R., & M‟Carthy, H. L. (1967). ………
Louise, J. R., & M‟Carthy, H. L. (1968). ………
Not: Kurum/grup isimleri kısaltma değil açık olarak verilmelidir.
Türk Psikologlar Derneği (1997). ………
Türkiye BiliĢim Derneği (1997). ………
4.5.2. Bağlaç Sistemine Göre Kaynakçada Kaynak Belirtme Örnekleri
Bu kısımda, kaynakça bölümünde kaynakların nasıl belirtilmesi gerektiğine dair
örnekler yer almaktadır. Harvard Referans Sistemi temel alınarak hazırlanmıĢtır.
KĠTAPLAR
i. Tek Yazarlı Kitap
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yıl). Kitabın Adı (Baskı sayısı).
Formül Basım Yeri: Yayınevi.
Türkçe KarakaĢ, M. (2006). Küreselleşme ve Türk Kimliği, Ankara: Elips Kitap.
Ġngilizce Tomlinson, J. (1999). Globalization and Culture, Cambridge: Polity Press.
Ġki Yazarlı Kitap
Birinci yazarın soyadı, Adının baĢ harfi. ve Ġkinci yazarın soyadı, Adının baĢ
Formül harfi. (Yıl). Kitabın Adı (Baskı sayısı). Basım Yeri: Yayınevi.
Kökdemir, D. ve Demirutku, K. (2000). Akademik Yazım Kuralları Kitapçığı.
Türkçe Ankara: BaĢkent Üniversitesi Ġktisadi ve Ġdari Bilimleri Fakültesi Yayınları.
21
Sen, A. & Foster, J. (1997). On Economic Inequality, Oxford: Clarendon
Ġngilizce Press.
ii. Üç ve Daha Fazla Yazarlı Kitap
Birinci yazarın soyadı, Adının baĢ harfi., ikinci yazarın soyadı, Adının baĢ
Formül harfi, ve Üçüncü yazarın soyadı, Adının baĢ harfi. (Yıl). Kitabın Adı, (Baskı
sayısı). Basım Yeri: Yayınevi.
AltunıĢık, R., ÇoĢkun, R., Yıldırım, E. ve Bayraktaroğlu, S. (2001). Sosyal
Türkçe
Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
iii. Çeviri Kitap
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yıl). Kitabın adı (Baskı sayısı).
Formül (Çevirmenin adının baĢ harfi. Çevirmenin soyadı, Çev.). Basım Yeri:
Yayınevi. (Orijinal çalıĢma basım tarihi Tarih)
Lewis, B. (1991). Modern Türkiye’nin Doğuşu, (M. Kıratlı çev.). Ankara:
Türkçe Türk Tarih Kurumu Yayınları.
Beck, U. (2000). What is Globalization?, (P. Camiller, Trans.). Cambridge:
Ġngilizce Polity Press.
iv. Kitaptan Bölüm
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yıl). Bölümün adı. Kitabın adı
Formül (Baskı sayısı) içinde (bölümün sayfa aralığı). Basım Yeri: Yayınevi.
Yıldırım, A. Ve ġimĢek, H. (2000). Nitel AraĢtırmanın Planlanması. Sosyal
Türkçe Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (2. Baskı) içinde (49-91). Ankara:
Seçkin Yayınları.
Kuhn, T. S. (1971). The Priority of Paradigms. In The Structure of Scientifıc
Ġngilizce Revolutions (3rd ed.) (43-52). Chicago: The University of Chicago Press.
v. Tek Editörlü Kitap
Editörün soyadı, Editörün adının baĢ harfi. (Ed.). (Yıl). Kitabın adı (Baskı
Formül Sayısı). Basım Yeri: Yayınevi.
Karancı, A. N. (Ed.). (1997). Farklılıkla Yaşamak: Aile ve Toplumun Farklı
Türkçe Gereksinimleri Olan Bireylerle Birlikteliği, Ankara: Türk Psikologlar
Derneği Yayınları.
Featherstone, M. (Ed.). (1997). Undoing Culture: Globalization,
Ġngilizce Postmodernism and Identity, London: Sage Publications,
vi. Ġki Editörlü Kitap
Birinci editörün soyadı, Adının baĢ harfi. ve Ġkinci editörün soyadı, Adının
Formül baĢ harfi. (Ed.). (Yıl). Kitabın adı (Baskı sayısı). Basım Yeri: Yayınevi.
Akar, E. ve Kayahan, C. (2007). Elektronik Ticaret ve Elektronik İş
Türkçe Uygulamalar, Modeller, Stratejiler, Ankara: Nobel Yayın.
22
Goldstein, W. M., & Hogarth, R. (Eds.). (1997). Research on Judgement
Ġngilizce and Decision Making. Cambridge: Cambridge University Press.
vii. Üç Editörlü Kitap
Birinci editörün soyadı, Adının baĢ harfi., ikinci editörün soyadı, Adının baĢ
Formül harfi, ve Üçüncü editörün soyadı, Adının baĢ harfi. (Ed.). (Yıl). Kitabın Adı
(Baskı Sayısı). Basım Yeri: Yayınevi.
Yazıcı, H., Doğanay, H. ve Güner, İ. (1999). Erzurum İlinin Coğrafi
Türkçe Özellikleri. Cumhuriyetin 75. yılında Erzurum, Erzurum: Erzurum Valiliği
Yayını.
Featherstone, M., Lash S. & Robertson R. (Eds.). (1995). Global
Ġngilizce Modernities, London: Sage Publications.
viii. Editörlü Kitaptan Bölüm
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yıl). Bölümün adı. Editörün adının
Formül baĢ harfi. Editörün soyadı, (Ed.), Kitabın adı (Baskı sayısı) içinde (Bölümün
sayfa aralığı). Basım Yeri: Yayınevi.
Kasaba, ReĢat, (1998), “Eski ile Yeni Arasında Kemalizm ve Modernizm. S.
Türkçe Bozdoğan ve R. Kasaba, (Ed.), Türkiye’de Modernleşme ve Ulusal Kimlik
içinde (42-58). Ġstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Mardin, ġ. (1981). Religion and Secularism in Turkey. In E. Özbudun, A.
Ġngilizce Kazancıgil, (Eds.), Atatürk: Founder of a Modern State, London: C. H. &
Company.
ix. Tezlerden
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yıl). Tezin Adı. Tezin Türü (YL,
Formül Doktora, Sanatta Yeterlik). Sunulduğu Üniversite, Yer Adı.
HotamıĢlı, M. (2003). Örgütlerin Büyüme Sürecindeki Yapısal Değişim
Türkçe Modellerinin İncelenmesi ve Bir Uygulama. (YayınlanmamıĢ Doktora Tezi).
Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
Karadağ, G.. (2006). Avrupalı Gezginlerin Seyahatnamelerine Göre 19.
Türkçe Yüzyılda Batı Türkistan Hanlıkları. (YayınlanmamıĢ YL Tezi). Afyon
Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
SÜRELĠ YAYINLAR
x. Süreli Yayınlardan Tek Yazarlı Makale
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yıl). Makalenin adı. Süreli
Formül Yayının Adı, cilt (süreli yayının sayısı), sayfa aralığı.
23
Okay, M. O. (2003). ModernleĢme ve Türk ModernleĢmesinin Ġlk
Türkçe Dönemlerinden Ġnanç Krizlerinin Edebiyata Yansıması. Doğu Batı Düşünce
Dergisi, Sayı.3, 53-64.
Cooke, P. (1988). Modernity, Postmodernity and the City. Theory, Culture
Ġngilizce
and Society, 5(2-3), 475-492.
xi. Süreli Yayınlardan Ġki Yazarlı Makale
Birinci yazarın soyadı, Adının baĢ harfi, ve Ġkinci yazarın soyadı, Adının baĢ
Formül harfi. (Yıl). Makalenin adı. Süreli Yayının Adı, cilt (süreli yayının sayısı),
sayfa aralığı.
Ergün, M. ve Duman T. (1996).19. Yüzyılda Osmanlı Askeri Okullarının
Türkçe Ders Programları ve Ders Kitapları. Yeni Türkiye Dergisi, Sayı 7, 494-511.
Göle, N. & Bendix, R. (1997). Tradition and Modernity Reconsidered,
Ġngilizce Comparitive Studies in Society and History, IX (3). 2-12.
xii. Süreli Yayınlardan Üç Yazarlı Makale
Birinci yazarın soyadı, Adının baĢ harfi., Ġkinci yazarın soyadı, Adının baĢ
Formül harfi, ve Üçüncü yazarın soyadı, Adının baĢ harfi, (Yıl). Makalenin
adı. Süreli Yayının Adı, cilt (süreli yayının sayısı), sayfa aralığı.
KarakaĢ, M., Konuk, O. ve Çağan, K. (2008). Bolvadin‟de Toplumsal Yapı
Türkçe ve DeğiĢim. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, IX (1).742.
Gren, S. G., Welsh, M. A., & Dehler, G. E. (2003). Advocacy, Performance,
Ġngilizce and Threshold Influences on Decisions to Terminate New Product
Development. Academy of Management Journal, 46 (4), 419-434.
xiii. Süreli Yayınlardan Altıdan Fazla Yazarlı Makale
Birinci yazarın soyadı, Adının baĢ harfi., Ġkinci yazarın soyadı, Adının baĢ
harfi., Üçüncü yazarın soyadı, Adının baĢ harfi., Dördüncü yazarın soyadı,
Formül Adının baĢ harfi., BeĢinci yazarın soyadı, Adının baĢ harfi., Altıncı yazarın
soyadı, Adının baĢ harfi., ve diğer. (Yıl). Makalenin adı. Süreli Yayının Adı,
cilt (süreli yayının sayısı), sayfa aralığı.
BaĢçelik, B. E., Demirutku, K., Gültekin, D., IĢık, E., KayabaĢ, E., Özgün,
Türkçe A., ve diğer. (2002). Evrenin Görünmeyen Yamyamları: Kara Delikler.
Pivolka,1 (1), 6.
Wright, G. N., Philips, L. D., Whalley, P. C, Choo, G. T., Ng, K., Tan, I., et
Ġngilizce al. (1978). Cultural Differences in Probabilistic Thinking. Journal of Cross
Cultural Psychology, 9 (3), 285-299.
xiii. Ġkincil Kaynaktan Aktarma
Yazarın soyadı, Adının baĢ harfi., (Yıl). Yayın adı. Basım Yeri: Yayınevi,
Formül akt. Adının baĢ harfi. Soyadı. (Yıl). Yayın adı. Basım yeri: Yayınevi
24
Mardin, ġ. (2002). Türkiye’de Toplum ve Siyaset, Ġstanbul: ĠletiĢim
Türkçe Yayınları, akt. M. KarakaĢ. (2007). Küreselleşme ve Türk Kimliği, Ankara:
Elips Kitap.
Renner, K. (1899), Staat und Nation, Viyana, akt. E.J., Hobsbawm, 1993,
Yabancı Milletler ve Milliyetçilik, Ġstanbul: Ġnsan Yayınları
dilde
ĠNTERNET YAYINLARI
xiv. Ġnternet Sitesi
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yayınlanma veya güncellenme
Formül tarihi). Başlık. Alınma tarihi, internet adresi.
Üter, H. K. (9 ġubat 2004). kilter.online. 11 ġubat 2004,
http://www.baskent.edu.tr/~kilter.
Walker, J. R. (1 995). ULA ~ style citations of electronic sources. Retrieved
Ġngilizce
October 26, 1995, from http.//www.cas.usf.edu/english/walker/mla.html.
Türkçe
xv. Süreli Ġnternet Yayınından Makale
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yayınlanma Tarihî). Makalenin
Formül adı. Yayının Adı, cilt (sayı), sayfa aralığı, AraĢtırma Tarihi, internet adresi.
Lee, D. S., Austin, P. C, Rouleau, J. L,, Liu, P. P., Naimark, D., & Tu, J. V.
(November 19, 2003). Predicting Mortality Among Patients Hospitalized for
Ġngilizce Beart Failure. The Journal of the American Medical Association, 290 (19),
2581-2587. Retrieved November 23, 2003, from http://jama.amaassn.org/cgi/content/abstract/290/19/2581.
xvi. Veritabanlarından Alınan Dergi Makalesi, Bir Yazar
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yıl). Makalenin adı. Derginin Adı,
Formül cilt, (sayı) sayfa aralığı. Alınma Tarihi, Veritabanının adı.
Foster J. (2001). Education as Sustainability. Environmental Education
Ġngilizce Research, 7, 153-165. Retrieved June 22, 2001, from ERIC database.
xvii. Veritabanlarından Alınan Dergi Makalesi, Birden Fazla Yazar
Birinci yazarın soyadı, Adının baĢ harfi., Ġkinci yazarın soyadı, Adının baĢ
harfi., Üçüncü yazarın soyadı, Adının baĢ harfi, ve Dördüncü yazarın soyadı,
Formül Adının baĢ harfi. (Yıl). Makalenin adı. Derginin Adı, cilt, sayfa aralığı.
Alınma Tarihi, Veritabanının adı.
Borinan, W. C, Hanson, M. A., Oppler, S. H., Pulakos, E. D., & White, L. A.
Ġngilizce (1993). Role of early supervisory experience in supervisor performance.
Journal of Applied Psychology, 78, 443-449. Retrieved October 23, 2000,
from PsycArticles database.
xviii. Süreli olmayan Ġnternet Yayınından Makale
25
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yayınlanma Tarihi). Makalenin
Formül adı. AraĢtırma Tarihi, internet adresi.
Kökdemir, D. (2 Kasım 2003). Rüyalar ve Olasılıklar. 21 Kasım 2003,
Türkçe http://www.elyadal.org/dedektif/ruya2.htm.
Carlson, E. (July 17, 2003). Study Sııggests Interplay of Gene, Stress Can
Depression.
Retrieved
February
20,
2004,
from
Ġngilizce Predict
http://www.news.wisc.edu/story.php?get=8766.
xix. Çevrimiçi Kitap
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Yıl). Kitabın Adı. Alınma tarihi,
Formül internet adresi.
Austin, J. Pride Andprejudice,
Ġngilizce http://www.asoodread.com/Pride.
Retrieved
May
10,
2002,
from
xx. Çevrimiçi Gazete Makalesi
Yazarın soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Tam yayın tarihi). Makalenin adı.
Formül Gazetenin Adı. Alınma tarihi, internet adresi.
Batur, A. ve Yüksel, G. (14 Haziran 2000). Namus Borcu Ödendi. Milliyet.
Türkçe 22 Eylül 2003, http://www.milliyet.com.tr/2000/06/14/yasam/yasa.html.
Cohen, R. (February 6, 2004). Trivial pursuits. The Washington Post.
Ġngilizce Retrieved February 7, 2004, from
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A17487 2004Feb5.html.
xxi. Yazar ve Tarih Belirtilmeyen Ġnternet Belgesi
Formül Belgenin başlığı, (b.t). Alınma Tarihi, internet adresi.
GVU's 8th user survey. (n.d.). Retrieved August 8, 2000, from
Ġngilizce http://www.cc.gatech.edu/usersurveys/survey1997-10/
xxii. Ġnternet Üzerindeki Bir TartıĢma Grubu, Forum veya ĠletiĢim Listesine
Gönderilen Mesaj
Yazarın Soyadı, Yazarın adının baĢ harfi. (Tam alınma tarihi). Mesajın baĢlığı
Formül [Mesajın numarası], Ġnternet adresi'ne gönderilmiĢ mesaj.
Frook, B. D. (1999, July 23). New Inventions in the Cyberworld of
Ġngilizce Toylandia [Msg 25]. Message posted to
http://groups.earthlink.com/forum/messages/00025.ht mi.
GÖRSEL VE ĠġĠTSEL MEDYA
xxiii. Ulusal veya Uluslararası Olarak UlaĢılabilen Film veya Video
26
Yapımcının soyadı, Yapımcının adının baĢ harfi. (Yapımcı), Yönetmenin
Formül soyadı, Yönetmenin adının baĢ harfi. (Yönetmen). (Tarih). Filmin Adı
[Film]. Yapım yeri: Yapımcı firma.
Akpmar, N. (Yapımcı), Erdoğan, Y. (Yönetmen). (2004). Vizontele
Türkçe Tuba_[Film]. Türkiye: BKM Film.
Smith, J. D. (Producer), & Smithee, A. F. (Director). (2001). Really Big
Ġngilizce Disaster Movie [Motion picture]. United States: Paramount Pictures.
xxiv. Sınırlı Olarak UlaĢılabilen Film veya Video
Yapımcının soyadı, Yapımcının adının baĢ harfi. (Yapımcı), Yönetmenin
soyadı,
Yönetmenin adının baĢ harfi. (Yönetmen). (Tarih). Filmin Adı
Formül
[Film]. (Yapımcı kurum, Adres).
Aksoy, D. (Yapımcı), (2003). Başkent Tanıtım Filmi [Film]. (BaĢkent
Türkçe Üniversitesi Bilgi ĠĢlem Daire BaĢkanlığı, BaĢkent Üniversitesi Bağlıca
Kampusu EskiĢehir Yolu 20. Km 06530 Etimesgut/ ANKARA).
Harris, M. (Producer), & Turley, M. J. (Director). (2002). Writing Labs: A
Ġngilizce History [Motion picture]. (Available from Purdue University Pictures, 500
Oval Drive, West Lafayette, IN 47907).
xxv. Televizyon Programı
Yapımcının soyadı, Yapımcının adının baĢ harfi. (Yapımcı). (Yayınlanma
Formül tarihi). Programın adı. [Televizyon programı].Yayınlandığı yer: Yayın
kurumu.
Suna, N. (Yapımcı). (7 Kasım 2003). Anadolu Mücevher Sanatı. [Televizyon
Türkçe programı]. Ankara: TRT.
Important, I. M. (Producer). (1990, November 1). The Nightly News Hour.
Ġngilizce [Television broadcast]. New York: Central Broadcasting Service.
xxvi. Ses Kaydı
Bestecinin soyadı, Bestecinin adının baĢ harfi. (Telif hakkı tarihi). Eserin adı
[seslendirenin adı "tarafından kaydedildi" - Besteci ile eseri seslendiren
Formül farklıysa]. Albümün adı. [kayıt türü]. Yer: Firma ismi.(Kayıt tarihi telif
hakkı tarihinden farklıysa kayıt tarihi)
Türkçe Selçuk, M. N. (1999). Aziz İstanbul. Üstad [CD]. Ġstanbul: YKY Müzik.
Taupin, B. (1975). Someone saved my life tonight [Recorded by Elton John],
Ġngilizce On Capîain fantastic and the brown dirt cowboy [CD]. London: Big Pig
Music Limited.
4.5.3. Klasik Dipnot Sistemine Göre Kaynakçada Kaynak Belirtme Örnekleri
(Tarih ve Maliye ABD için)
i. Tek Yazarlı Kitap
ÇETĠNER, Ertuğrul. Konaklama Yönetim Muhasebesi, Güney Grafik, Ankara, 1989.
WALTHER, Ted. Dünya Ekonomisi, çev. Ünal Çağlar, Alfa Yayınları, Ġstanbul, 2002.
27
ii. Çok Yazarlı Kitap Ġçin
FANTORINI, Stefano ve Hakan Üzeltürk. Avrupa Birliği’nin Vergilendirme Politikası
ve Türkiye’nin Uyumu, Ġktisadi Kalkınma Vakfı, Ġstanbul, 2001.
TEZCAN, DurmuĢ, Mustafa Ruhan Erdem, Oğuz Sancakdar ve Rıfat Murat Önok.
İnsan Hakları El Kitabı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2006.
iii. Aynı Yazarın Aynı Yıla Ait Birden Fazla Eseri
GILLESPIE, Richard. “Spanish Protagonismo and the Euro-Med Partnership
Initiative”, The Euro-Mediterranean Partnership: Political and Economic Perspectives, der.
Richard Gillespie, Frank Cass Publishers, London, 1997, ss. 33-48.
GILLESPIE, Richard. “The Euro-Mediterranean Partnership Initiative”, The EuroMediterranean Partnership: Political and Economic Perspectives, der. Richard Gillespie,
Frank Cass Publishers, London, 1997, ss.1-8.
iv. Kitap Ġçinde Bölüm
BALTAS, Nickos. “The Economy of the European Union”, European Union
Enlargement, Palgrave Macmillan, New York, 2004, ss.146-157.
EDWARDS, Geoffrey. “The Pattern of the EU‟s Global Activity”, The International
Relations and The European Union, der. Christopher Hill ve Michael Smith, Oxford
University Press, Oxford, 2005, ss.39-63.
v. Tek Yazarlı Makale
DEMĠRBĠLEK, Tunç. “Liderlik Tipleri Açısından ĠĢçi Sendikası Yöneticileri Üzerine
Bir AraĢtırma”, D.E.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:5, Sayı:1, 2003, ss. 22-37.
LEE, Daniel Y. “Purchasing Power Parity and Dynamic Error Correction Evidence
from Asia Pacific Economies”, International Review of Economics and Finance, Cilt:8, 1999,
ss. 199–212.
vi. Bildiri Kitabında Yer Alan ÇalıĢma
SARIASLAN, Halil. “KĠT‟lerin ÖzelleĢtirilmesinde Sistematik Bir YaklaĢım”,
Özelleştirme Sempozyumu Kitabı, Dokuz Eylül Üniversitesi Ġ.Ġ.B.F. Maliye Bölümü ve Celal
Bayar Üniversitesi Ġ.Ġ.B.F., Manisa, 28-29.04.1994, ss.183-193.
vii. Tezler Ġçin;
ÇOLAKOĞLU, Ülker. Konaklama İşletmelerinin Yönetici-Yönetilen İlişkilerinde
İletişim Stratejileri, (YayınlanmamıĢ Doktora Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ġzmir, 1997.
viii. Internet Alıntılarında
TÜSĠAD, “AB Komisyonu‟nun raporu ile AB-Türkiye ĠliĢkilerinde Tarihsel Bir
AĢama KaydedilmiĢtir”, Basın Bülteni, 06.10.2004,
http://www.tusiad.org/internet.nsf/0ce54dd76703eef8c225669b0026d587/2ef1340e85d2053ec
2256b22004abd42/$FILE/duyuruno104.pdf (30.08.2007).
28
4.5.4. Kaynakça Yazımı ile Ġlgili Önemli Hatırlatmalar
i. Hazırladığınız araĢtırma raporu ya da ödev Türkçe hazırlanıyorsa, kaynakçada
belirtilen kaynaklar yazılırken yazarların isimleri arasında “ve” kullanılır.
Örnek:
Özkaptan, C. ve Tekinalp, O. (2003). Uzay Uygulamalarında Küçük uyduların Yeri ve
Maliyet Etkenleri. Pivolka, 1 (7), 3-13.
Hazırladığınız araĢtırma raporu ya da ödev Ġngilizce hazırlanıyorsa, kaynakçada
belirtilen kaynaklar yazılırken yazarların isimleri arasında “&” iĢareti kullanılır.
Örnek:
Garnham, A., & Oakhill, J. (1997). Thinking and Reasoning (4th ed.). Oxford:
Blackwell.
ii. Kitaplara ait kaynaklar yazılırken kitabın adından sonraki parantez içinde ikinci ve
daha üzerindeki baskı sayıları belirtilir. Birinci baskı için kitabın adından sonra herhangi bir
baskı sayısı verilmez.
iii. Makale ve kitap isimleri kaynakçada belirtilirken, sözcüklerin ilk harfi büyük,
diğerleri küçük yazılır.
iv. Kaynakçada dergi makalelerine ait kaynaklar belirtilirken, cilt numarasından sonra
parantez içinde verilen dergiye ait sayı numaraları, yalnızca derginin o sayısı birinci sayfadan
baĢlıyorsa verilir. Bazı dergiler her sayıda bir önceki sayının sayfa numarasını devam
ettirmektedirler. Bu durumda kaynakçada sayı numarası belirtmeye gerek yoktur.
Sayı Numaralı Örnek:
Özkaptan, C. ve Tekinalp, O. (2003). Uzay uygulamalarında Küçük Uyduların Yeri ve
Maliyet Etkenleri. Pivolka, 1 (7), 3-13.
Sayı Numarası Verilmeyen Örnek:
Coren, S. (1986). An Efferent Component in the Visual Perception of Direction and
Extent. Psychological Review, 93, 391-411.
v. Editörlü kitap, görsel ve iĢitsel medya, internet sitesi gibi bazı yapıtlar; kaynakçada
belirtilirken yabancı diller ve Türkçe arasında bazı farklılıklar ortaya çıkmaktadır. Örneğin;
Ġngilizce yazılmıĢ editörlü kitaplar kaynakçada belirtilirken kitabın adından önce “in”
kullanılırken, Türkçe editörlü kitaplarda “in” yerine kitabın adı ve baskı sayısından sonra
“içinde” sözcüğü kullanılmaktadır. Benzer biçimde internet sitelerinden ya da veri
tabanlarından alınan Ġngilizce makalelerin kaynakçada belirtilmesinde “from”, “retrieved”
gibi bazı sözcükler kullanılmaktadır. Bu türdeki Türkçe yapıtlar kaynakçada gösterilirken;
“in” ve “retrieved” sözcükleri yerine Türkçe sözcükler kullanmaya gerek yoktur.
Örnek:
Carlson, E. (July 17, 2003). Study Suggests Interplay of Gene, Stress Can Predict
Depression. Retrieved February 20, 2004, from http://www.news.wisc.edu/story.php?
Kökdemir, D. (2 Kasım 2003).
Rüyalar ve Olasılıklar. 21 Kasım 2003,
http://www.elyadal.org/dedektif/ruya2.htm.
vi. Yazar ve tarih belirtilmeyen internet belgelerinde, belgenin baĢlığı yazıldıktan
sonra kullanılan “(b.t.)” bilinmeyen tarih anlamına gelmektedir. Ġngilizce makalelerde
bilinmeyen tarih “(n.d.)” [no date] ile gösterilmektedir.
29
vii. Tablolar ve ġekiller
Bir raporda çoğunlukla rakamsal, bazen de rakamsal olmayan birtakım veri veya
bilgiler tablolar aracılığıyla iletilebilir. Tablolar sayesinde verilerinizi ekonomik ve düzenli bir
Ģekilde okuyucuya sunmanız mümkün olur. Tablolar hazırlanırken dikkat edilmesi gereken
bazı baĢlıklar aĢağıda sıralanmıĢtır:
• Aynı ya da benzer verileri birden fazla tabloda sunmayın.
• Bir - iki cümleyle özetlenebilecek verileri tablolaĢtırmayın.
• Bir tablo/Ģekil vb. kullandığınızda metin içinde bunlara atıfta bulunmayı unutmayın.
Örnek:
... Katılımcıların gelir durumlarına göre gelir grupları dağılımı Tablo 1‟de verilmiĢtir...
• Her tabloyu ayrı bir sayfada verin.
• Tablonun sıra sayısını ve adını sayfanın sol üstünde verin. BaĢlığın her kelimesinin
ilk harfini büyük yazın ve baĢlığın tamamını italik yapın.
Örnek
Tablo 1. Gelir Grupları
Kendinizi hangi gelir grubunda görüyorsunuz?
Toplam
Alt gelir Ortanın Orta gelir Ortanın Üst gelir
Sayı
grubu
altı
grubu
üstü
grubu
Gelirini belirtmeyenler 31,7
31,7
31,7
4,9
41
En alttakiler
72,5
14,6
12,9
178
Ortanın altındakiler
35,2
36,8
28,0
182
Orta gelir grubu
28,2
32,0
38,1
1,7
181
Ortanın üstündekiler
16,8
26,8
52,5
3,9
179
En üsttekiler
4,9
10,9
61,7
18,6
3,8
183
Oran
31,4
24,6
38,5
4,9
,7
100,0
Toplam
Sayı
296
232
363
46
7
944
χ2= 380,055 P=0,000
df= 20
α=0,05 C= 0,536
Kaynak: Afyon Ġli Tüketim Analizi, 2001: 35.
viii. Ekler
Raporun kaynakçadan sonra gelen bölümlerinden biri de eklerdir. Eğer metin içinde
yeni geliĢtirilen bir ölçekten, deney/araĢtırma sırasında kullanılan özel bazı materyalden söz
edilmiĢse bunlar ekte ya da eklerde sunulabilir. Bu durumda, metin içinde:
[…… AraĢtırmanın ilk aĢamasında, geliĢtirilen ölçeğin güvenirliği ve faktör yapısı
sınanmıĢtır. Güvenirliği düĢüren ve faktör yapısına uymayan maddeler atılmıĢ ve yerlerine
yeni maddeler yazılmıĢtır (Bkz., EK – 1). ……] Ģeklinde ölçeğin ya da materyalin olduğu
EK‟e atıf yapılmalıdır.
30
EKLER (ÖRNEK ġABLONLAR)
(Not: ġablonlardaki çerçeveler A4 kâğıdını sembolize etmektedir. ġablon
çıktıları çerçevesiz olacaktır.)
31
EK-1. TEZ TANITIM SAYFASI ÖRNEĞĠ
TÜRKĠYE GIDA PERAKENDECĠLĠĞĠNDE
REKABET STRATEJĠLERĠ
Nusret YURTER
Doktora Tezi
DanıĢman: Doç. Dr. Belkıs ÖZKARA
Haziran, 2001
Afyonkarahisar
32
EK-2. BAġLIK SAYFASI (ĠÇ KAPAK)
(Tüm tez ve projeler için Ġç Kapak’ta geçerli olan format)
Sayfa üst sınırından 3.5 cm.
T.C.
AFYON KOCATEPE ÜNĠVERSĠTESĠ
1.5 Satır aralığı ve 12
punto, büyük harf ve
koyu (bold)
SOSYAL BĠLĠMLER ENSTĠTÜSÜ
SOSYOLOJĠ ANABĠLĠM DALI
YÜKSEK LĠSANS TEZĠ
4 cm ara
TÜRKĠYE’DE VANDALĠZMĠN SOSYAL EKONOMĠK VE
PSĠKOLOJĠK BOYUTLARI
1.5 Aralık
ÇalıĢma BaĢlığı: Koyu
(bold), 16 punto ve
büyük harf
4 cm ara
Hazırlayan
Sadık DĠNÇTÜRK
1,5 satır aralığı, adın ilk
harfi büyük, soyadı büyük,
12 punto ve koyu
2 cm ara
DanıĢman
Yard. Doç. Dr. Ahmet Kemal BAYRAM
1,5 satır aralığı, unvan
ve adın ilk harfleri
büyük, soyadı büyük, 12
punto ve koyu
4 cm ara
AFYONKARAHĠSAR 2007
Büyük harf, 12
punto ve koyu
Sayfa alt sınırından
2,5 cm
33
EK-3. BAġLIK SAYFASI (ĠÇ KAPAK) ÖRNEĞĠ
T.C.
AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ
SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ
SOSYOLOJİ ANABİLİM DALI
YÜKSEK LİSANS TEZİ
TÜRKĠYE’DE VANDALĠZMĠN SOSYAL
EKONOMĠK VE PSĠKOLOJĠK BOYUTLARI
Hazırlayan
Sadık DĠNÇTÜRK
DanıĢman
Yard. Doç. Dr. Ahmet Kemal BAYRAM
AFYONKARAHĠSAR 2007
34
EK-4. ĠÇ KAPAK: TEZĠN DESTEKLEYĠCĠLERĠ (Gerekli Ġse)
T.C.
AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ
SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ
SOSYOLOJİ ANABİLİM DALI
YÜKSEK LİSANS TEZİ
TÜRKĠYE’DE VANDALĠZMĠN SOSYAL
EKONOMĠK VE PSĠKOLOJĠK BOYUTLARI
Hazırlayan
Sadık DĠNÇTÜRK
DanıĢman
Yard. Doç. Dr. Ahmet Kemal BAYRAM
AFYONKARAHĠSAR 2007
Bu Tez ÇalıĢması BAPK’ça DesteklenmiĢtir. Proje No: “……….”
35
EK-5. YEMĠN METNĠ ÖRNEĞĠ
Yüksek
Lisans
/
Doktora
tezi
olarak
sunduğum
“............................................................” adlı çalışmanın, tarafımdan bilimsel ahlak ve
geleneklere aykırı düşecek bir yardıma başvurmaksızın yazıldığını ve yararlandığım eserlerin
Kaynakça’da gösterilen eserlerden oluştuğunu, bunlara atıf yapılarak yararlanmış olduğumu
belirtir ve bunu onurumla doğrularım.
.../.../2011
Adı SOYADI
İmza
36
EK-6. KARAR VE ONAY SAYFASI ÖRNEĞĠ
TEZ JÜRĠSĠ KARARI VE ENSTĠTÜ MÜDÜRLÜĞÜ ONAYI
JÜRĠ ÜYELERĠ
ĠMZA
Tez DanıĢmanı:
Prof. Dr. Belkıs ÖZKARA
…………….......
Jüri Üyeleri:
Prof. Dr. Kemalettin CONKAR
…………….......
Doç. Dr. Mehmet KARAKAġ
…………….......
Doç. Dr. Muzaffer AYDEMĠR
…………….......
Yrd. Doç. Dr. Halil SAYLI
…………….......
.....................
anabilim
dalı
yüksek
lisans/doktora/sanatta
yeterlik
öğrencisi
…………………… ……………………‟ın, “…………………..………………………
…………………………………….” baĢlıklı tezi ..../..../..... tarihinde, saat ………‟da
Lisansüstü Eğitim Öğretim ve Sınav Yönetmeliğinin ilgili maddeleri uyarınca, yukarıda
isim ve imzaları bulunan jüri üyeleri tarafından değerlendirilerek kabul edilmiĢtir.
Doç. Dr. Mehmet KARAKAġ
MÜDÜR
37
EK- 7. ÖZET ÖRNEĞĠ
ÖZET
KENTLEġME SÜRECĠNDE AKRABALIK VE KOMġULUK KÜLTÜRÜ
(AFYONKARAHĠSAR ÖRNEGĠ)
Müjgan GÖLCÜK
AFYON KOCATEPE ÜNĠVERSĠTESĠ
SOSYAL BĠLĠMLER ENSTĠTÜSÜ
SOSYOLOJĠ ANABĠLĠM DALI
Haziran 2007
DanıĢman: Doç. Dr. Mehmet KARAKAġ
Kent, çeĢitli etnik grupları, kültür ve meslek gruplarını ve soso-ekonomik
sınıfları içine alan heterojen bir toplumdur. KentleĢme ise, Toplumsal değiĢmenin
önemli bir biçimi olan ekonomik, demografik ve toplumsal anlamlara sahip bir olgu
olarak değerlendirilmektedir. Ülkemizde kentleĢmenin salt bir nüfus hareketi olmadığı
açıkça görülmektedir Bir ucu kırda, diğeri kentte olan bir çözülme, kentte yoğunlaĢma
ve akım olayı olarak gerçekleĢmektedir.
KentleĢme sürecinde akrabalık ve komĢuluk kültürünün incelenmesi
(Afyonkarahisar Örneği) bu araĢtırmanın temel konusunu oluĢturmaktadır. ĠĢlenen
konular ise, Afyonkarahisar da yasayan halkın sosyo-demografik profili, kentleĢme
sorunları ve kentleĢme ile birlikte yasadıkları komĢuluk ve akrabalık kültürünün
sosyal değiĢmeye etkisi incelenmiĢtir.
Anahtar Kelimeler: KentlileĢme, kentleĢme, kent kültürü, akrabalık kültürü,
komĢuluk kültürü.
38
EK- 8. ABSTRACT ÖRNEĞĠ
ABSTRACT
THE CULTURE OF KINSHIP AND NEIGHBOURHOOD IN THE PROCESS
OF URBANIZATION
(AFYONKARAHĠSAR SAMPLE)
Müjgan GÖLCÜK
AFYON KOCATEPE UNIVERSITY
THE INSTITUTE OF SOCIAL SCIENCES
DEPARTMENT of SOCIOLOGY
June 2007
Advisor: Assoc. Prof. Dr. Mehmet KARAKAġ
Urban is a heterogeneous community which contains various ethnic cultural
occupation and economic groups. As to urbanization, it can be evaluated as a fact which
is a form of an economic change, and a fact which has demographic and social meanings.
In our country, it can be clearly seen that urbanization is not an absolute
population movements. It can be evaluated as a ravel whose one pole in urban area and
the other in the rural area, and condensation in a urban area or an movement event.
In the urbanization process, to scrutinize the neighbourhood and kinship (as in
Afyonkarahisar example) are the basis of this survey. The subjects studied are the social
demographic profiles of the citizens of Afyonkarahisar and their urbanization problems
and the effects of kinship on social changes.
Keywords: Urbanism, urbanization, urban culture, kinship culture and
neighbourhood culture.
39
EK-9. ĠÇĠNDEKĠLER ÖRNEK
ĠÇĠNDEKĠLER
YEMĠN METNĠ…………..…………………………………….……………………....i
TEZ JÜRĠSĠ KARARI VE ENSTĠTÜ MÜDÜRLÜĞÜ ONAYI………,…………...ii
ÖZET…………………………………………………………………………………...iii
ABSTRACT……………………………………………………………………….……iv
ÖNSÖZ………………………………………………………………………………….v
ĠÇĠNDEKĠLER………………………………………………………………………..vii
TABLOLAR LĠSTESĠ……………………….………………………………………viii
ġEKĠLLER LĠSTESĠ…………………………...……………………………………viii
HARĠTALAR LĠSTESĠ…………………………..……………………………..…...ix
RESĠMLERLĠSTESĠ……………..……………………………………………..……x
GRAFĠKLERLĠSTESĠ……………………….………………………………..…….xi
KISALTMALAR DĠZĠNĠ..……………………………………………………………ix
GĠRĠġ……………………………………………………………………………………1
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
PAZARLAMA KARMASI ELEMANLARI
1. ORTA BAġLIK 1………………………………………………………….………12
1.1. YAN BAġLIK 1………………………………………………………….……14
2. ORTA BAġLIK 2………………………………………………………….………13
2.1. YAN BAġLIK
2…………………………………………………………….…1Hata! Yer iĢareti
tanımlanmamıĢ.
2.1.1. Alt BaĢlık 1…………………………………………………………….….14
2.1.2. Alt BaĢlık 2…………………………………………………………….….15
3. ORTA BAġLIK
3………………………………………………………………..…114
3.1
YANBAġLIK1………………………………………..……………….……....114
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
YENĠ PAZARLAMA TEKNĠKLERĠ
1. ORTA BAġLIK 1…………………………………………………………………22
1.1. YAN BAġLIK 1…………………………………………………………….…24
2. ORTA BAġLIK 2……………………………………………………………….…23
2.1. YAN BAġLIK
2………………………………………………………………11Hata! Yer iĢareti
tanımlanmamıĢ.
2.1.1. Alt BaĢlık 1………………………………………………………………114
2.1.2. Alt BaĢlık 2………………………………………………………………115
3. ORTA BAġLIK
3…………………………………………………………………1114
3.1
YAN
BAġLIK
1……………………………………………………..…………1114
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
YENĠ PAZARLAMA TEKNĠKLERĠNĠN ĠġLEVLERĠ
1. ORTA BAġLIK 1…………………………………………………………………112
2. ORTA BAġLIK 2…………………………………………………………………113
2.1. YAN BAġLIK 1………………………………………………………………114
2.2. YAN BAġLIK
2………………………………………………………………11Hata! Yer iĢareti
40
tanımlanmamıĢ.
2.3.1. Alt BaĢlık 1………………………………………………………………114
2.3.2. Alt BaĢlık 2………………………………………………………………115
EK -10. TABLOLAR LĠSTESĠ ÖRNEĞĠ
TABLOLAR LĠSTESĠ
Sayfa
Tablo 1. Kamu ve Özel Menkul Kıymet Ġhraçları………………………………..……8
Tablo 2. ĠĢletmelerin Mevcut Borç/Özkaynak Oranları………………………….…...10
Tablo 3. ĠĢletmelerce Arzulanan Borç/Özkaynak Oranları……………………...........16
Tablo 4. Borç Kaynakları Kullanım Sıklığı…………………………………………...26
Tablo 5. ĠĢletmelerce Mevcutta Kullanılan Kredi Türleri……………………………118
Tablo 6. ĠĢletmelerin Borçlanma Nedenleri………………………………………......119
Tablo 7. Borç/Özkaynak Oranlarının Endüstrilere Göre Dağılımı……………..........120
Tablo 8. Borç/Özkaynak Oranlarının ĠĢletme YaĢına Göre Dağılımı…………..........121
Tablo 9. Cironun Borçlanma Oranlarına Göre Dağılımı……………………………..121
Tablo 10. Personel Sayısının Borçlanma Oranlarına Göre Dağılımı………………...122
41
EK-11. ġEKĠLLER LĠSTESĠ ÖRNEĞĠ
ġEKĠLLER LĠSTESĠ
Sayfa
ġekil 1. Enflasyon Oranları Trendi, 1980-2000…………………………………………..18
ġekil 2. Sermaye Yapısını Etkileyen Faktörlerin ġematik Gösterimi………………….…10
ġekil 3. Sermaye Yapısı Kararında Ortalama Sermaye Maliyeti..…………………….….51
ġekil 4. Hisse Senetleri Fiyat Hareketleri………………………..……………………..…65
42
EK-12. KISALTMALAR DĠZĠNĠ ÖRNEĞĠ
KISALTMALAR DĠZĠNĠ
AB : Avrupa Birliği
Bkz : Bakınız
C : Cilt
Çev : Çeviren
Drl : Derleyen
Hzl : Hazırlayan
H : Hicrî
M : Miladî
MEB : Milli Eğitim Bakanlığı
ĠÜ : Ġstanbul Üniversitesi
no : Numara
s : Sayfa
S : Sayı
SBE : Sosyal Bilimler Enstitüsü
TDK : Türk Dil Kurumu
TTK : Türk Tarih Kurumu
vb : Ve benzeri
43
EK-13. BAĞLAÇ SĠSTEMĠNE GÖRE KAYNAKÇA ÖRNEĞĠ
KAYNAKÇA
Akar, E. ve Kayahan, C. (2007). Elektronik Ticaret ve Elektronik İş
Uygulamalar, Modeller, Stratejiler, Ankara: Nobel Yayın.
Carlson, E. (July 17, 2003). Study Sııggests Interplay of Gene, Stress Can
Predict
Depression.
Retrieved
February
20,
2004,
from
http://www.news.wisc.edu/story.php?get=8766.
Demirutku, K. (2000). Influence of Motivational Profile on Organizational
Commitment and Job Satisfaction: A Cultural Exploration. ODTÜ,
Ankara: YayınlanmamıĢ yüksek lisans tezi.
Featherstone,
M.
(Ed.).
(1997).
Undoing
Culture:
Globalization,
Postmodernism and Identity, London: Sage Publications,
Hofstede, G. (1980). Motivation, Leadership and Organization: Do
American Theories Apply Abroad? Organizational Dynamics, 2(3) 2-63.
HotamıĢlı, M. (2003). Örgütlerin Büyüme Sürecindeki Yapısal Değişim
Modellerinin İncelenmesi ve Bir Uygulama. (YayınlanmamıĢ Doktora
Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
KarakaĢ, M. (2006). Küreselleşme ve Türk Kimliği, Ankara: Elips Kitap.
Mardin, ġ. (1981). Religion and Secularism in Turkey. In E. Özbudun, A.
Kazancıgil, (Eds.), Atatürk: Founder of a Modern State, London: C. H.
& Company
Maslow, A. (1975). A Theory of Human Motivation. In F. M. Levine (Ed.),
Theoretical Readings in Motivation: Perspectives on Human Behavior
(358-379). Chicago: Rand McNally.
Yazıcı, H., Doğanay, H. ve Güner, İ. (1999). Erzurum İlinin Coğrafi
Özellikleri. Cumhuriyetin 75. yılında Erzurum, Erzurum: Erzurum
Valiliği Yayını.
44
EK-14. KLASĠK DĠPNOT SĠSTEMĠNE GÖRE KAYNAKÇA ÖRNEĞĠ
KAYNAKÇA
BALTAS, Nickos. “The Economy of the European Union”, European Union
Enlargement, Palgrave Macmillan, New York, 2004, ss.146-157.
ÇETĠNER, Ertuğrul. Konaklama Yönetim Muhasebesi, Güney Grafik, Ankara,
1989.
ÇOLAKOĞLU, Ülker. Konaklama İşletmelerinin Yönetici-Yönetilen
İlişkilerinde İletişim Stratejileri, (YayınlanmamıĢ Doktora Tezi), Dokuz
Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġzmir, 1997.
EDWARDS, Geoffrey. “The Pattern of the EU‟s Global Activity”, The
International Relations and The European Union, der. Christopher Hill
ve Michael Smith, Oxford University Press, Oxford, 2005, ss.39-63.
ERAVCI, Mustafa. “Kitab-ı Cem Sultan ve Güney Batı Avrupa (Frengistan)”,
Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: IX, Sayı: 1,
2008, ss. 1-10.
FANTORINI, Stefano ve Hakan Üzeltürk. Avrupa Birliği’nin Vergilendirme
Politikası ve Türkiye’nin Uyumu, Ġktisadi Kalkınma Vakfı, Ġstanbul,
2001.
GILLESPIE, Richard. “Spanish Protagonismo and the Euro-Med Partnership
Initiative”,
The Euro-Mediterranean Partnership: Political and
Economic Perspectives, der. Richard Gillespie, Frank Cass Publishers,
London, 1997, ss. 33-48.
LEE, Daniel Y. “Purchasing Power Parity and Dynamic Error Correction
Evidence from Asia Pacific Economies”, International Review of
Economics and Finance, Cilt:8, 1999, ss. 199–212.
SARIASLAN, Halil. “KĠT‟lerin ÖzelleĢtirilmesinde Sistematik Bir YaklaĢım”,
Özelleştirme Sempozyumu Kitabı, Dokuz Eylül Üniversitesi Ġ.Ġ.B.F.
Maliye Bölümü ve Celal Bayar Üniversitesi Ġ.Ġ.B.F., Manisa, 2829.04.1994, ss.183-193.
TEZCAN, DurmuĢ, Mustafa Ruhan Erdem, Oğuz Sancakdar ve Rıfat Murat
Önok. İnsan Hakları El Kitabı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2006.
TÜSĠAD, “AB Komisyonu‟nun raporu ile AB-Türkiye ĠliĢkilerinde Tarihsel Bir
AĢama KaydedilmiĢtir”, Basın Bülteni, 06.10.2004,
http://www.tusiad.org/internet.nsf/0ce54dd76703eef8c225669b0026d587
/2ef1340e85d2053ec2256b22004abd42/$FILE/duyuruno104.pdf
(30.08.2007).
WALTHER, Ted. Dünya Ekonomisi, çev. Ünal Çağlar, Alfa Yayınları, Ġstanbul,
2002.
45
EK- 15. EKLER ÖRNEĞĠ
EKLER DĠZĠNĠ
Sayfa
Ek Tablo 1: ĠĢletme Büyüklüğünün Borçlanmaya Etkisine Dair Yapılan ÇalıĢma
Sonuçları……………………………………………………………………………..5
Ek Tablo 2: Büyümenin Borçlanmaya Etkisine Dair Yapılan ÇalıĢma
Sonuçları……………………………………………………………………………..7
Ek Tablo 3: Varlık Yapısının Borçlanmaya Etkisine Dair Yapılan ÇalıĢma
Sonuçları…………………………………………………………………...…...11
46
EK- 16. ÖZGEÇMĠġ SAYFASI ÖRNEĞĠ (Doktora tezleri için)
ÖZGEÇMĠġ
Ad SOYAD :……..
Anabilim Dalı :…..
KiĢisel Bilgiler
Doğum yeri ve yılı:……….
Eğitim
Yüksek Lisans: ………….
Lisans: ………………….
ĠĢ/Ġstihdam
…………………
………………..
Mesleki Birlik/Dernek/KuruluĢ Üyelikleri
………………….
…………………
Alınan Burs ve Ödüller
………………..
……………….
Yabancı Dil ve Puanı (ÜDS,KPDS, TOEFL, Dönemi ile birlikte):…
47
KAYNAKÇA
Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tez Yazım Kılavuzu (2004). Afyon:
Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayını.
American Psychological Association. (2001). Publication Manual of the American
Psychological Association (5th ed.). Washington, DC: APA.
American Psychological Association. (2001). Publication Manual of the American
Psychological Association (5th ed.). Washington, DC: APA.
Bailey, K. D. (1987). Methods of Social Research (3rd ed.). NY: The Free Press.
Başkent Üniversitesi, Akademik Tez Yazım Kuralları Kitapçığı (2004). Ankara.
Berg, B. L. (1998). Qualitative Research Methods for the Social Sciences. Boston: Allyn and
Bacon.
Burns, R. B. (2000). Introduction to Research Methods. London: Sage.
Değirmencioğlu, M. S., & Demirutku, K. (1999). Türkiye‟de Psikoloji Uygulama, AraĢtırma
ve Yayınlarda Etik Ġlkeler. Türk Psikoloji Dergisi, 14 (43), 111-119.
Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tez Yazım Kılavuzu, (2005). Ġzmir.
Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tez Yazım Kılavuzu. (2005). Gaziantep.
Köklü, N. (2002). Türkiye‟de Psikoloji Uygulama, AraĢtırma ve Yayınlarında Etik Ġlkeler,
TartıĢma VIII. Türk Psikoloji Dergisi, 17 (49), 93-99.
Levin, J., & Fox, J. A. (2000). Elementary Statistics in Social Research. Boston: Allyn and
Bacon.
Türkiye Bilimler Akademisi, (2002). Bilimsel Araştırmada Etik ve Sorunları, Ankara: TÜBA
Yayınları.
48