YL Tezi - Samet Kaşık
Transkript
YL Tezi - Samet Kaşık
T.C. BEYKENT ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ İŞLETME YÖNETİMİ ANABİLİM DALI PAZARLAMA BİLİM DALI KOBİLER VE ELEKTRONİK TİCARET: İSTANBUL İLİ ÖRNEĞİ Yüksek Lisans Tezi Tezi Hazırlayan: Samet KAŞIK İstanbul, 2015 T.C. BEYKENT ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ İŞLETME YÖNETİMİ ANABİLİM DALI PAZARLAMA BİLİM DALI KOBİLER VE ELEKTRONİK TİCARET: İSTANBUL İLİ ÖRNEĞİ Yüksek Lisans Tezi Tezi Hazırlayan: Samet KAŞIK Öğrenci No: 120773063 Danışman: Yrd. Doç. Dr. Erkut ALTINDAĞ İstanbul, 2015 YEMİN METNİ Yüksek Lisans Tezi olarak sunduğum “KOBİler ve Elektronik Ticaret: İstanbul İli Örneği” başlıklı bu çalışmanın, bilimsel ahlak ve geleneklere uygun şekilde tarafımdan yazıldığını, yararlandığım eserlerin tamamının kaynaklarda gösterildiğini ve çalışmamın içinde kullanıldıkları her yerde bunlara atıf yapıldığını belirtir ve bunu onurumla doğrularım. 15.04.2015 Adı ve Soyadı : Samet KAŞIK Danışmanı : Yrd. Doç. Dr. Erkut ALTINDAĞ Türü ve Tarihi : Yüksek Lisans, 2015 Alanı : Pazarlama Anahtar Kelimeler : Elektronik Ticaret, İnovasyon, KOBİ ÖZ KOBİLER VE ELEKTRONİK TİCARET: İSTANBUL İLİ ÖRNEĞİ Günümüzde popülerliği hızla artan ve şirketler tarafından olmazsa olmaz bir araç haline gelen elektronik ticaret, internetin toplumun büyük çoğunluğunca kullanılmaya başlamasıyla birlikte ihtiyaçlarımızı karşılamak adına hızlı bir çözüm olarak hayatımızda yer edinmiştir. Bu çalışmanın temel amacı, KOBİlerin elektronik ticaret algısının, elektronik ticaret ile ilgili beklentilerinin ve elektronik ticaretin önündeki engellerin inovasyon süreçlerine ve performansına etkisinin incelenmesidir. Yapılan çalışma ile elektronik ticaret alanındaki inovasyon süreçleri ve inovasyon bilgi kaynaklarının şirketin performansı üzerine etkisi incelenmiştir. İstanbul ilindeki KOBİlerin orta ve üst düzey yöneticilerine 50 sorudan oluşan bir anket uygulanmış olup, toplam 277 anket değerlendirmeye alınmıştır. SPPS 17 programında güvenilirlikleri ve geçerlilikleri kontrol edilen anketler, faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizi yöntemleri ile incelenmiştir. Sonuç olarak, inovasyon süreçleri ile inovasyon bilgi kaynakları faktörlerinin şirket performansı üzerinde anlamlı bir ilişkisinin olduğu tespit edilmiştir. Böylelikle şirket performansının arttırılmasında inovasyon süreçlerinin ve inovasyon kaynaklarına yatırım yapmanın zorunlu hale geldiği ortaya konulmuştur. bilgi Name and Surname : Samet KAŞIK Supervisor : Assist. Prof. Erkut ALTINDAĞ Degree and Date : Master, 2015 Major : Marketing Keywords : Electronic Commerce, Innovation, SMEs ABSTRACT SMEs AND ELECTRONIC COMMERCE: THE CASE OF ISTANBUL Electronic commerce has been increasingly popular and become a must tool for the enterprises. Since the internet started to be used commonly by all segments of the society, electronic commerce had gained a crucial significance as a practical way for people to meet their needs. The main purpose of this study is to examine the perception of and the expectations from electronic commerce by SMEs, and to evaluate the effect of the obstacles to e-commerce on the innovation processes and performance. Within this study, impact of the innovation processes and innovation data sources in the field of electronic commerce on the performance of the enterprises is analysed. A survey comprising of 50 questions had been conducted by the participation of middle and higher level managers of the SMEs in Istanbul. In total, 277 surveys had been examined. Reliability and validity of these surveys were checked via SPSS-17, and evaluated by using the methods of factor analysis, correlation analysis and regression analysis. As a result, it has been confirmed that factors of innovation processes and innovation data sources have a meaningful relation with the performance of companies. Therefore, the importance and necessity of investing in innovation processes and data sources for increasing the company performance is verified by this study. İÇİNDEKİLER Sayfa No. ÖZ ABSTRACT TABLOLAR LİSTESİ ........................................................................................... v ŞEKİLLER LİSTESİ ............................................................................................ vi GRAFİKLER LİSTESİ ....................................................................................... vii KISALTMALAR................................................................................................. viii GİRİŞ ...................................................................................................................... 1 BİRİNCİ BÖLÜM ELEKTRONİK TİCARET KAVRAMI 1.1. Elektronik Ticaretin Tanımı ....................................................................... 4 1.2. Elektronik Ticaretin Tarihçesi .................................................................... 5 1.3. Taraflar Açısından Elektronik Ticaret Türleri ............................................. 9 1.3.1. Şirketten Tüketiciye (B2C) Elektronik Ticaret................................... 10 1.3.2. Şirketten Şirkete (B2B) Elektronik Ticaret ........................................ 10 1.3.3. Tüketiciden Tüketiciye (C2C) Elektronik Ticaret .............................. 11 1.3.4. Tüketicien Şirkete (C2B) Elektronik Ticaret...................................... 12 1.3.5. Kâr Amacı Gütmeyen Kuruluşlar ve Hükümetlerce Elektronik Ticaret ........ 12 1.3.6. Organizasyonel ( Şirket İçi ) Elektronik Ticaret ................................. 13 1.4. Elektronik Ticaret ile Geleneksel Ticaret Karşılaştırması.......................... 14 1.4.1. Elektronik Ticaretin Geleneksel Ticaretten Farkları ........................... 14 1.4.2. Elektronik Ticaretin Avantajları ........................................................ 15 1.4.3. Elektronik Ticaretin Dezavantajları ................................................... 17 İKİNCİ BÖLÜM KÜÇÜK VE ORTA BÜYÜKLÜKTE İŞLETMELER 2.1. KOBİ Tanımı ........................................................................................... 19 2.2. Kobilerin Sınıflandırılması ....................................................................... 19 2.3. Avrupa Birliği’nde KOBİler ..................................................................... 20 2.4. A.B.D.’de KOBİler .................................................................................. 21 iii 2.5. KOBİlerin Ülke Ekonomisindeki Yeri ...................................................... 22 2.6. KOBİleri Destekleyici Kuruluşlar............................................................. 24 2.6.1. KOSGEB: Kuruluşu, Amacı, Vizyonu ve Misyonu ........................... 24 2.6.2. KOSGEB’in Görevleri ...................................................................... 25 2.6.3. KOSGEB’in Ekonomideki Rolü ........................................................ 26 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM TÜRKİYE'DE ELEKTRONİK TİCARET 3.1. Türkiye’de Elektronik Ticaretin Gelişimi ve Mevcut Durumu .................. 27 3.2. Elektronik Ticaretin Ekonomik ve Sosyal Yaşama Etkileri ....................... 31 3.3. Elektronik Ticarette Türkiye’nin Dünyadaki Konumu .............................. 33 DÖRDÜNCÜ BÖLÜM METODOLOJİ VE UYGULAMA 4.1. Araştırmanın Amacı ................................................................................. 40 4.2. Araştırmanın Kapsamı ve Sınırları............................................................ 40 4.3. Araştırmanın Yöntemi ve Modeli ............................................................. 40 4.4. Araştırmadan Elde Edilen Veriler ve Bunların Değerlendirilmesi ............. 42 4.4.1. Demografik Özellikler ....................................................................... 42 4.4.2. Araştırma Ölçeğinin Güvenilirlik Analizleri....................................... 44 4.4.3. Faktör Analizi .................................................................................... 46 4.4.4. Korelasyon Analizi ............................................................................ 50 4.4.5. Regresyon Analizi.............................................................................. 52 4.4.6. Hipotezlerin Değerlendirilmesi .......................................................... 54 SONUÇ ................................................................................................................. 59 KAYNAKÇA ........................................................................................................ 62 EK-1 ANKET FORMU ÖRNEĞİ ....................................................................... 69 iv TABLOLAR LİSTESİ Sayfa No. Tablo 1: Elektronik Ticaret ile Geleneksel Ticaret Karşılaştırması ......................... 14 Tablo 2: KOBİlerin Sınıflandırılması ..................................................................... 21 Tablo 3: AB'de KOBİ Sınıflandırılması ................................................................. 22 Tablo 4: ABD'de KOBİ Tanımı ............................................................................. 23 Tablo 5: KOBİlerin Ekonomideki Payının Yıllar İçindeki Seyri............................. 25 Tablo 6: E-Ticaret Küresel Karşılaştırma (2013).................................................... 41 Tablo 7: Ankete Cevap Veren Yöneticilerin Statülerinin Oranları .......................... 44 Tablo 8: Ankete Katılan İşletmelerin Faaliyette Bulundukları Sektör Dağılımı ...... 45 Tablo 9: Değişkenlerin Güvenilirlik Analizi .......................................................... 46 Tablo 10: Detaylı Güvenilirlik Analizi ................................................................... 47 Tablo 11: Temel İstatistiki Bilgiler ........................................................................ 48 Tablo 12: Bileşen Matriksi .................................................................................... 49 Tablo 13: Oransal Değişkenler............................................................................... 49 Tablo 14: Bileşen Matriksi .................................................................................... 50 Tablo 15: İnovasyon Süreci ile İnovasyon Bilgi Kaynakları Faktör Analizleri ....... 51 Tablo 16: Bileşen Matriksi .................................................................................... 51 Tablo 17: Korelasyon Tablosu ............................................................................... 53 Tablo 18: Katsayılar .............................................................................................. 55 Tablo 19: ANOVA Varyans Analizi ve Araştırma Modeli Özeti ............................ 55 Tablo 20: Hipotezlerin Değerlendirilmesi .............................................................. 60 v ŞEKİLLER LİSTESİ Sayfa No. Şekil 1: Türkiye’de E-Ticaret Pazar Büyüklüğü ..................................................... 32 Şekil 2: 2014 Yılı Küresel Dijital Durum ............................................................... 35 Şekil 3: 2014 Yılı Türkiye’de Dijital Durum .......................................................... 36 Şekil 4: 2014 Yıllık Küresel Büyüme ..................................................................... 36 Şekil 5: Türkiye – 2014 Yıllık Büyüme .................................................................. 37 Şekil 6: Türkiye – 2014 Yılı İnternet Kullanımı ..................................................... 39 Şekil 7: Kullanılan Cihazlara Göre E-Ticaret (2014) .............................................. 40 Şekil 8: Araştırma Modeli ...................................................................................... 44 vi GRAFİKLER LİSTESİ Sayfa No. Grafik 1: KOBİlerin Ana Sektör Gruplarına Dağılımı ........................................... 24 Grafik 2: Dünyada Mobil Ticaret Kullanım Oranı (2014) ...................................... 30 Grafik 3: E-Ticaret Pazar Büyüklüğü – 2013 (Milyar TL) ..................................... 31 Grafik 4: Dünya’da İnternet Kullanım Oranı ......................................................... 37 Grafik 5: Dünya’da E-Ticaret Kullanım Oranı (2014) ........................................... 39 vii KISALTMALAR 3D Secure : Uluslararası Güvenlik Platformu ADSL : Bakışımsız Sayısal Abone Hattı ARPA : Gelişmiş Araştırma Projeleri Ajansı B2B : Şirketten Şirkete Elektronik Ticaret B2C : Şirketten Tüketiciye Elektronik Ticaret BDDK : Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu C2B : Tüketiciden Şirkete Elektronik Ticaret C2C : Tüketiciden Tüketiciye Elektronik Ticaret EDI : Elektronik Veri Değişimi EDIFACT : İdari, Ticaret ve Nakliyata İlişkin Elektronik Veri Değişimi EFT : Elektronik Fon Transferi KMO : Kaiser-Meyer-Olkin KOBİ : Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmeler KOSGEB : Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı NCP : Network Kontrol Protokolü OECD : Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü ORBIS : Amerika Birleşik Devletleri Ticaret Veri Tabanı SBA : Amerika Birleşik Devletleri Küçük İşletmeler Dairesi SET : Güvenli Elektronik İşlem SMS : Kısa Mesaj Servisi SPPS : Sosyal Bilimler için İstatistik Paketi SSL : Güvenli Giriş Katmanı TBMM : Türkiye Büyük Millet Meclisi TCP/IP : Aktarım Kontrol Protokolü/İnternet Protokolü TOBB : Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği TÜBİSAD : Türkiye Bilişim Sanayicileri Derneği TÜİK : Türkiye İstatistik Kurumu UCLA : Kaliforniya Üniversitesi USDA : Amerika Birleşik Devletleri Tarım Bakanlığı WTO : Dünya Ticaret Örgütü WWW : Dünya Çapında Ağ Servisi viii GİRİŞ -Çalışmanın Amacı: Ülkelerin ekonomilerinde yadsınamaz bir öneme sahip olan KOBİlerin, günümüz iş dünyasında varlıklarını sürdürebilmeleri için elektronik ticaret başta olmak üzere modern pazarlama ve satış tekniklerini kullanmaya başlamaları gerekmektedir. Bu tekniklerin hayata geçirilebilmesi, ilgili Ar-Ge ve inovasyon süreçlerinin doğru olarak gerçekleştirilmesine bağlıdır. Bu çalışmanın temel amacı, KOBİlerin elektronik ticaret içindeki varlıklarının araştırılması; bu doğrultuda gerçekleştirdikleri ve gerçekleştirecekleri Ar-Ge ve inovasyon süreçlerinin incelenmesi ve bu süreçlerin işletme performansı üzerindeki etkilerinin analiz edilmesidir. -Çalışmanın Önemi: İstihdam, katma değer, satış ve yatırım alanlarında ülke ekonomisine en büyük katkıda bulunan işletmeler KOBİlerdir. Bu açıdan, bir ülke için KOBİlerin varlığının ve sürdürülebilirliğinin önemi yadsınamaz. Yıllar içinde giderek önem kazanmış olan ve geleceğin piyasasında var olabilmek için bir zorunluluk haline gelen elektronik ticaretin KOBİlerce de benimsenmesi ve kullanıma geçirilmesi, yalnızca KOBİlerin sürdürülebilirliği için değil, ayrıca ülkelerin ekonomilerinin dengede kalması için de gereklidir. Bu çerçevede, KOBİlerin elektronik ticaret ile ilgili inovasyon süreçlerini hayata geçirebilmelerinin önemi oldukça büyüktür. -Çalışma Planı: Çalışmanın birinci bölümünde, elektronik ticaret kavramının tanımı, tarihçesi ve türleri ele alınmış ve elektronik ticaret ile geleneksel ticaretin karşılaştırılması yapılmıştır. İkinci bölümde, Türkiye’de, AB’de ve ABD’de geçerli olan KOBİ tanımları ve sınıflandırılmaları incelenmiş, KOBİlerin ülke ekonomisindeki yeri araştırılmış ve KOSGEB hakkında bilgi verilmiştir. Üçüncü bölümde, Türkiye’de elektronik ticaretin tarihçesi ve ekonomik ve sosyal hayata etkileri anlatılmış olup, Türkiye’de elektronik ticaretin mevcut durumunun diğer ülkeler ile karşılaştırılması yapılmıştır. Dördüncü bölümde ise, araştırmanın konusuna, amacına, yöntemine, analiz ile bulgularına, sonuç ve öneriler kısmına yer verilmiş; KOBİlerin elektronik ticareti kullanmaya başlaması için gerekli olan Ar-Ge ve inovasyon süreçleri ve inovasyon bilgi kaynaklarının firma performansı üzerinde etkili olduğu, araştırma ve analizler sonucunda ortaya konulmuştur. 1 -Kullanılan Metod ve Teknikler: Araştırma için gerekli bilgiler e-mail, sosyal mecralar ve çevrimiçi reklamlar yoluyla anket yöntemi uygulanarak İstanbul’daki KOBİlerde çalışan orta ve üst düzey yöneticilere uygulanmıştır. Ankette toplam 50 soru sorulmuştur. Yapılan anket ile KOBİlerin elektronik ticareti bir pazarlama tekniği olarak entegre edebilmeleri için gerekli inovasyon süreçleri ve inovasyon bilgi kaynaklarının işletme performansı üzerine etkileri ölçülmeye çalışılmıştır. -Karşılaşılan Zorluklar ve Sınırlamalar: Yöneticilerin duygusal zekâsı ve yenilikçi kurum kültürünün çalışan performansı üzerinde etkisinin olup olmadığı çoğunluğu İstanbul olmak üzere Türkiye genelinde şirketlerde çalışan 305 yönetici ile yapılmıştır. Daha kapsamlı bir genelleme yapabilmek için araştırmanın daha büyük kitleler üzerinde ölçülmesi gerekmektedir. Elektronik ticarete yönelik inovasyon süreçleri ve inovasyon bilgi kaynaklarının işletme performansı üzerinde bir etkiye sahip olup olmadığı, İstanbul’da bulunan KOBİlerde çalışan 277 yönetici ile yapılan anketler çerçevesinde değerlendirilmiştir. Daha geçerli bir genelleme yapılabilmesi için araştırmanın daha kapsamlı ve daha büyük kitleler üzerinde ölçümlenme yapılarak değerlendirilmesi gerekmektedir. -Çalışmanın Başlıca Varsayımları: Bu çalışmada aşağıdaki varsayımlar değerlendirilmiştir: H1. KOBİlerin elektronik ticareti doğru şekilde algılamalarının işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. H2. Şirket yöneticilerinin e-ticarete karşı yönelim ve beklentilerinin işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. H3. E-Ticaret faaliyetleri önündeki engeller işletme performansını doğrudan ve negatif yönde etkiler. H4. Web faktörlerinin işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. 2 H5. İnovasyon süreçlerinin işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. H6. İnovasyon bilgi kaynaklarının işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. 3 BİRİNCİ BÖLÜM ELEKTRONİK TİCARET KAVRAMI 1.1. Elektronik Ticaretin Tanımı Elektronik ticaret, en basit hali ile internet yoluyla ürünlerin alınıp satılması anlamına gelmektedir ve insanların aklında ilk oluşturduğu imge tüketicilerin Amazon benzeri internet sitelerinden yaptıkları perakende alışverişlerdir. Ancak EBusiness and E-Commerce Management (E-İş ve E-Ticaret Yönetimi) adlı kitabında belirttiği üzere, Dave Chaffey’e göre e-ticaret, yalnızca kuruluşlar ve müşteriler arasında elektronik ağlar aracılığıyla gerçekleşen finansal işlemler olarak düşünülmemelidir. E-ticaret, bir kuruluş ile herhangi bir üçüncü taraf arasında elektronik yoldan gerçekleşen işlemlerin tümünü kapsamaktadır. Bu tanıma göre, müşterilerin bilgi talepleri gibi finansal olmayan işlemler de e-ticaretin bir parçası olarak düşünülmelidir. Chaffey, kitabında ayrıca Kalakota ve Whinston’ın (1997) farklı bakış açıları ve farklı alanlar için yaptıkları e-ticaret tanımlarından da bahsetmiştir (Chaffey 2009, 10): “ i. İletişim perspektifi – bilgi, ürün ve hizmetler veya ödemelerin elektronik yollardan iletilmesi. ii. İş süreci perspektifi – teknolojinin, ticari işlemler ve iş akışı otomasyonuna uygulanması. iii. Hizmet perspektifi – verilen hizmetin hızını ve kalitesini arttırırken aynı zamanda maliyetlerin azaltılmasının sağlanması. iv. Çevrimiçi perspektif – ürün ve bilginin çevrimiçi olarak alınıp satılması.” Bunun yanı sıra, uluslararası organizasyonlar ve konu ile ilgilenen kişi ve kuruluşların elektronik ticaret ile ilgili çeşitli tanımları mevcuttur. Dünya Ticaret Örgütüne (WTO) göre; ürünlerin üretilmesinin, reklamının, satışının ve dağıtımının 4 telekomünikasyon ağları üzerinden yapılması olarak nitelendirilebilir (Dünya Ticaret Örgütü 2014). Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD) elektronik ticaret faaliyetini mal ve hizmet alışverişinin, sipariş verme/alma amacı için özel olarak tasarlanmış yöntemler aracılığıyla bilgisayar ağları üzerinden gerçekleştirilmesi olarak tanımlamıştır (OECD 2013). Ayrıca, Elektronik Ticaret ve Ticaret Noktaları adlı kitabında Zeynep Ersoy İyiler, elektronik ticaretten her türlü ürünün ve hizmetin bilgisayarlar ve elektronik iletişim kanalları gibi teknolojiler (akıllı kart, EFT, Pos terminaller, faks vb.) kullanılarak satışa sunulması ve satın alınmasını içeren bir kavram olarak bahsetmiştir (İyiler 1999, 36). Bu tanımlar, elektronik ticaretin yalnızca ürünlerin alınıp satılmasından ibaret olmadığını; bunun yanı sıra, tedarik zinciri boyunca süren satış öncesi ve satış sonrası aktiviteleri de kapsadığını göstermektedir. Elektronik ticaret, elektronik iletişimi sağlayan çeşitli dijital teknolojiler ile desteklenmektedir. Bu teknolojiler, internet siteleri ve e-posta aracılığı ile sağlanan internet iletişiminin yanı sıra, kablosuz veya mobil teknolojileri ve kablolu veya uydu televizyonu gibi medya teknolojilerini de kapsamaktadır (Chaffey 2009, 11). 1.2. Elektronik Ticaretin Tarihçesi Elektronik ticaretin tarihi kişisel bilgisayarların ortaya çıkmasından ve her evde bulunacak kadar yaygınlaşmasından çok daha öncelere dayanmaktadır. İnternetin ilk formlarının geliştirildiği zamanlarda ortaya çıkan elektronik ticaretin ne şekilde geliştirilerek büyük bir endüstri halini aldığını daha iyi kavramak için, elektronik ticaretin tarihçesini ve bu süreçteki mihenk taşlarını incelemek faydalı olacaktır. Gelişmiş Araştırma Projeleri Ajansı (Advanced Research Projects Agency – ARPA) tarafından 1969 yılında geliştirilmiş olan ve internetin atası olarak kabul edilen ARPAnet’in iki temel kuruluş amacı vardı. Bunların birincisi, çeşitli araştırma enstitüleri arasında veri transferini mümkün kılarak akademik araştırmaların 5 kolaylaştırılmasını sağlamaktı. İkinci amaç ise, ABD Savunma Bakanlığı tarafından talep edilmiş olan ve olası bir nükleer savaş durumunda hükümet ile iletişimin sürdürülmesini sağlayacak bir sistem geliştirilmesiydi. ARPAnet geliştirildikten sonra birbirine bu ağ ile bağlanan ilk üç kurum Los Angeles’taki California Üniversitesi (UCLA), Stanford Araştırma Enstitüsü ve Utah Üniversitesi oldu. ARPAnet’in Network Kontrol Protokolü (NCP) aracılığıyla kullanıcılar farklı yerlerden iki ana bilgisayara ve yazıcılara bağlanarak bilgisayarlar arasında dosya ve veri transferi yapabiliyorlardı. Daha sonraları ARPAnet üzerinde yapılan geliştirmeler ve ayarlamalar ile birçok önemli temel buluşun da temeli atılmıştır. Örneğin, 1971 senesinde Ray Tomlinson ARPAnet’e, elektronik ticaretin gelişimi için de oldukça önemli bir teknoloji olarak kabul edilen elektronik posta özelliğini eklemiştir (Free Encyclopedia of Ecommerce 2013). John Markoff’un “What the Dormouse Said: How the Sixties Counterculture Shaped the Personal Computer Industry” kitabında anlatıldığına göre, ilk elektronik ticaret aktivitesi, internetin babası sayılan bu ilkel iletişim ağı üzerinden gerçekleştirilmiştir. Yazar, 1971 ve 1972 yıllarında, Stanford Üniversitesi Yapay Zeka Laboratuvarı öğrencileri ile Massachussetts Teknoloji Üniversitesi (MIT) öğrencileri arasında ilk para transferinin bir uyuşturucu alışverişi amacıyla ARPAnet hesapları üzerinden gerçekleştirildiğinden bahsetmiştir. İnternetin en ilkel formunun hemen ardından, elektronik ticaret de en basit biçimi ile ortaya çıkmıştır (Markoff 2005). ARPAnet teknolojisindeki en önemli gelişmelerden birisi olan ve Aktarım Kontrol Protokolü/İnternet Protokolü (TCP/IP) adıyla bilinen karmaşık ağ kodu, daha sonra ARPAnet’i gerisinde bırakacak olan ağ sisteminin de zeminini oluşturmuştur. 1983 yılında NCP’nin yerini alan TCP/IP, ARPAnet’in farklı diğer ağlar ile bağlantı kurmasını sağlamış ve birbiriyle bağlantı kuran bu ağlar çoğaldıkça, günümüzde internet olarak adlandırdığımız ağı oluşturmuşlardır (Free Encyclopedia of Ecommerce 2013). 1970’li yılların sonlarında kullanılmaya başlanan Elektronik Veri Değişimi (EDI) ve Elektronik para transferi (EFT) teknolojileri, elektronik ticaretin gelişmesinde çok büyük rol oynayan unsurlardır. EDI, şirketler, devlet kurumları ve 6 diğer kuruluşlar arasındaki elektronik veri aktarımının belli protokoller çerçevesinde ve minimum insan müdahalesi ile gerçekleşmesini sağlayan bir standardizasyon sistemidir. 1996 senesinde, Amerikan Milli Standartlar ve Teknolojiler Enstitüsü, EDI’yi “belli bir biçimde formatlanmış olan ve parasal enstrümanlar dışındaki belgeleri temsil eden mesajların bilgisayarlar arasında aktarımı” olarak tanımlamıştır. EDI standartları, kuruluşlar arasındaki iş iletişiminin kolaylaştırılmasını sağlamak amacıyla oluşturulmuştur. EDI, her ne kadar elektronik ticaretin temelini oluşturuyor olsa da, hızlı biçimde yayılamamıştır. Tian ve Stewart’ın (2007) çalışmasında belirtildiğine göre, 1990’ların sonunda ABD’deki firmaların yalnızca %1’ EDI teknolojisini kullanmaktaydı. Bir EDI ağına bağlanmanın çok masraflı bir teknoloji gerektirmesi ve oldukça yavaş bir işleyişe sahip olması bunun başlıca sebepleri olarak gösterilmektedir. 1986 yılında Birleşmiş Milletler tarafından uluslararası elektronik ticaretin kolaylaştırılmasını sağlamak amacıyla geliştirilen Ticaret ve Taşımanın Yönetimi için Elektronik Veri Değişimi (Electronic Data Interchange for Administration Commerce and Transport - EDIFACT) ise, EDI standartlarının, uluslararası elektronik ticaretin standardizasyonunu sağlamak için kullanılmasını sağlamak amacıyla daha geniş bir çerçeveye uyarlanmış versiyonudur (United Nations Economic Commission for Europe 2014). Birleşmiş Milletler’in Eylül 1986 tarihli kararı ile EDI standartlarının tüm dünyada elektronik ticaret sistemlerinin tabanı olarak kullanılmaya başlaması, elektronik ticaretin günümüzdeki halini almasında rol oynayan önemli faktörlerden biridir. Tarihte ilk çevrimiçi alışveriş sistemi ise 1979 yılında Michael Aldrich tarafından geliştirilmiştir. Sıradan bir televizyonu telefon hattı aracılığıyla para transferi gerçekleştirebilecek bir bilgisayara bağlayarak geliştirdiği sisteme “teleshopping” adını veren Michael Aldrich, tarihe çevrimiçi alışveriş sisteminin mucidi ve dünya çapında milyar dolarlık bir iş alanı olan elektronik ticaretin temellerini atan kişilerden birisi olarak geçmiştir (Aldrich, Inventor's Story 2011). 7 Aldrich’in buluşunun ardından, 1980’lerde elektronik ticaret ile ilgili birçok farklı girişimlerde bulunulmuş ve elektronik ticaret yeni bir iş alanı olarak gelişmeye başlamıştır. Örneğin, 1981 yılında ilk B2B çevrimiçi alışveriş sistemi olan Thomson Holidays UK geliştirilmiştir (Khoshnampour ve Nosrati 2011, 95). Bunun ardından, ilk B2C çevrimiçi alışveriş sistemi olan Gateshead SIS/Tesco 1984’te kurulmuştur (Khoshnampour ve Nosrati 2011, 95). Tam kapsamlı bir elektronik ticaret hizmeti sağlayan ilk internet sitesi olan “Electronic Mall” ise, yine 1984 yılının Nisan ayında CompuServe şirketi tarafından ABD ve Kanada’da hizmete açılmıştır (Zafeeruddin 2014, 26). Elektronik ticaretin günümüzdeki halini almasındaki en büyük katkılardan birisi kuşkusuz ki 1989 yılında CERN’de “World Wide Web (WWW)” sistemini kurmuş olan, İngiliz Bilim Adamı Tim Berners-Lee’ye aittir. “World Wide Web” sistemini, dünyanın dört bir yanındaki üniversiteler ve enstitülerde çalışan bilim adamlarının otomatik bilgi paylaşımını sağlamak amacıyla NeXT bilgisayarında geliştirmiş olan Berners-Lee, CERN’de kurmuş olduğu dünyanın ilk internet sitesinde internet sitesinin nasıl kullanılacağı ve nasıl server kurulacağı gibi bilgileri paylaşmıştır. CERN’in 30 Nisan 1993’te “World Wide Web” yazılımını halka açık “domain”e koyması ile birlikte, “World Wide Web”in büyük bir hızla gelişmesi de başlamıştır (O'Luanaigh 2014). 1980’lerde ilk örneklerinin görülmeye başladığı B2C elektronik ticaret modelinin, evlerde bilgisayar kullanımının yaygınlaştığı, internetin farklı kıtaları birbirine bağladığı ve hizmet sağlayıcıların sayısının arttığı 1990’lı yıllara kadar pek de kârlı bir ticaret şekli olduğu söylenemez. Ancak bahsedilen gelişmelerle birlikte, 1990’larda “çevrimiçi alışveriş”, “elektronik ticaret” ve “elektronik iş” kavramları ilk defa kullanılmaya başlamıştır (Aldrich, Online Shopping in the 1980s 2011, 4). 1990’lar, elektronik ticaretin gelişiminin büyük bir ivme kazandığı yıllardır. Birçok büyük ve köklü elektronik ticaret sitesi de bu dönemde kurulmuştur. Bu sitelerden, Cleveland merkezli Book Stacks Unlimited şirketinin 1992 yılında kurduğu “www.books.com”, kredi kartı ile çevrimiçi alışveriş imkânı sağlayan ilk elektronik ticaret sitesi olması açısından önemlidir (Zafeeruddin 2014, 26). Bununla birlikte, 1994 sonlarına doğru piyasaya sürülen Netscape 1.0 versiyonu, SSL 8 kodlaması ile internet üzerinden yapılan kredi kartı işlemlerin güvenli olmasını sağlayarak elektronik ticaretin gelişimine büyük bir katkıda bulunmuştur (Hiser, ve diğerleri 2001). 1995 yılında ise, ABD Ulusal Bilim Kurulu, daha önce internet üzerinden ticari şirket kurulmasına karşı getirmiş olduğu katı yasağı kaldırarak, elektronik ticaret endüstrisinin gelişimine ivme kazandırmıştır (Zafeeruddin 2014, 27). Bunun hemen ardından, yine 1995 yılında, dünyanın en büyük alışveriş sitelerinden olan Amazon.com ve eBay.com kurulmuştur (Hiser, ve diğerleri 2001). 1999 yılında ise, Alibaba Grup adlı elektronik ticaret sitesi Çin merkezli olarak faaliyet göstermeye başlamış olup, 2014’te 217 ülkede hizmet veren ve yılın üçüncü çeyreği için 90,5 milyar ABD Doları ticaret hacmine sahip bir şirket haline gelmiştir (Alibaba.com, e.t. 19.11.2014). Alibaba örneği, elektronik ticaretin 1990’lardan bu yana ne kadar yüksek bir ivme ile gelişmekte olduğunun en belirgin örneklerinden biridir. Türkiye’de ise, elektronik ticaretin geçmişi Amerika’daki kadar eskilere dayanmamaktadır. Bu alanda, henüz 15 yıldan daha az bir süredir faaliyet göstermekte olan Türkiye’nin ilk B2C elektronik ticaret sitesi olan infoshop.com.tr, 1998 yılında kurulmuştur (EticaretMag.com, e.t. 28.10.2014). 2000 yılının Nisan ayında Doğan değiştirmesinin Yayın Holding ardından tarafından gerçekleştirilen satın bir alınan yeniden infoshop.com, el yapılandırma ile hepsiburada.com adresine yönlendirilmiştir (Hürriyet Gazetesi - Arşiv 2000). 2013’te yılın elektronik ticaret sitesi seçilen hepsiburada.com, 7 milyon üyesi ile faaliyetini sürdürmektedir (Hepsiburada.com, e.t. 17.11.2014). 1.3. Taraflar Açısından Elektronik Ticaret Türleri Elektronik ticaretin günümüzde kullanılan türleri, genellikle elektronik ticaret faaliyetinde bulunan taraflara göre sınıflandırılmaktadır. Çeşitli yazarlar tarafından yapılan sınıflandırmalarda bazı farklılıklar görülse de, yapılmış olan farklı sınıflandırmaların birçoğunda yer alan taraflar birbiri ile örtüşmektedir. Bidgoli tarafından “Electronic Commerce: Principles and Practice” adlı kitabında elektronik ticaret türleri, şirketten tüketiciye elektronik ticaret (business-to-consumer/B2C), şirketten şirkete elektronik ticaret (business-to-business/B2B), tüketiciden tüketiciye elektronik ticaret (consumer-to-consumer/B2C), tüketiciden şirkete elektronik ticaret 9 (consumer-to-business/C2B), kâr amacı gütmeyen kuruluşlar ile hükümetler tarafından yapılan elektronik ticaret ve organizasyonel (şirket içi) elektronik ticaret şeklinde sınıflandırılmıştır (Bidgoli 2002, 50). 1.3.1. Şirketten Tüketiciye (B2C) Elektronik ticaret B2C, şirketlerin doğrudan tüketicileri hedef alarak genellikle perakende satış yaptıkları elektronik ticaret modelidir (RingDNA.com, e.t. 12.12.2014). Amazon.com, barnesandnoble.com, hepsiburada.com, idefix.com gibi elektronik ticaret siteleri bu türe örnek olarak gösterilebilir. Amazon.com ve iş ortakları gibi yalnız B2C türünde elektronik ticaret yapan ve tüketiciye oldukça geniş bir ürün ve hizmet yelpazesi (kitaplar, DVD’ler, elektronik cihazlar, kişisel bakım ürünleri vb.) sunan şirketlerin yanı sıra, geleneksel satış yapan birçok şirket de kapsamlı internet siteleri üzerinden çevrimiçi mağazalarını kurarak sanal pazara giriş yapmışlardır. Türkiye’de Türk Hava Yolları, LC Waikiki, Mango, Teknosa ve D&R gibi birçok firma, geleneksel ticaretin yanı sıra, B2C türü elektronik ticarette de aktif olarak yer alan şirketlere örnek olarak gösterilebilirler. Bu şekildeki örneklerde, ürün ve hizmetler elektronik kanallar yoluyla da sunularak, geleneksel ticaret, elektronik ticaret ile desteklenmektedir. Amerikan Nüfus Bürosu tarafından yayınlanan rapora göre, ABD’de tüketicilere yalnızca internet üzerinden satış yapan firmaların, B2C elektronik ticaret yapan tüm firmaların sayısına oranı %72,4 olarak belirtilmiştir (RingDNA.com, e.t. 12.12.2014). Ancak, Bidgoli’nin kitabında, geleneksel ile elektronik ticareti harmanlayan B2C şirketlerinin uzun vadede yalnız elektronik ticaret yapan şirketlerden daha başarılı olacağı öngörülmektedir. Buna sebep olarak ise, bu şirketlerin fiziksel mağazalarının varlığının oluşturduğu güven, ürünlerin bu mağazalarda dokunulabilir halde var olması, ürün iadesinin mağazalardan gerçekleştirilebilmesi ve fiziksel mağazalarda müşteri hizmetlerine ulaşmanın kolaylığı gibi avantajlar gösterilmektedir (Bidgoli 2002, 50). 10 1.3.2. Şirketten Şirkete (B2B) Elektronik ticaret B2B olarak tanımlanan kurumlar arası ticaret; birçok alıcı veya tedarikçi firmanın elektronik ortamlar aracılığıyla buluşarak alım ve satım işlemlerini gerçekleştirdiği elektronik ticaret çeşididir (Alptürk 2005, 33). Bu teknoloji, EDI ve EFT yoluyla uzun yıllardır kullanılmaktadır. Ancak internetin getirdiği yeni imkânlara paralel olarak internet üzerinden yapılan B2B elektronik ticaret, bazı yönleri ile EDI’den farklılaşmaktadır. İnternetin gelişmesi ve yaygınlaşması ile birlikte B2B elektronik ticaret, EDI’de olduğu gibi yalnız belirli üretici, sağlayıcı ve dağıtıcılar arasında gerçekleşmek yerine, internet erişimi olan her kullanıcıya eşit fırsatlar sunmaktadır (Kayıhan ve Yıldız 2004, 48). B2B sistemleri, firmalar arasındaki işlemlerin hızını arttırmakta, manuel yapılan işlemleri en aza indirerek meydana gelebilecek hataları azaltmakta ve böylece firmaların zamandan ve insan hatasından doğacak maliyetlerden tasarruf etmesini sağlamaktadır. Bu tarz sistemlerde, ürün siparişleri, faturalar, envanter durumu, lojistik, nakliye ve iş sözleşmeleri gibi normalde kağıt üzerinde yapılan işlemler elektronik ortamda yapılabilmekte ve büyük bir işgücü tasarrufu yapılabilmektedir. Ayrıca, tedarikçiler envanter durumlarına online olarak erişebilmekte ve stokta azalan ürünler zamanında temin edilebilmektedir. Firmaların hammadde, ürün ve hizmetlerin temini için birbirine bağımlı olması da bu türdeki elektronik ticaretin popülerliğinin artmasını sağlamış olup, B2B işlemleri için yaygın olarak ekstranet gibi özel teknolojiler kullanılmaktadır (Bidgoli 2002, 52). B2B sistemlerine örnek olarak, Ford, Daimler Chrysler ve General Motors tarafından geliştirilmiş bir otomatik veri değişimi sitesi olan “covinist” (http://www.covisint.com) gösterilebilir. Bu sistem, satın alma, tedarik zinciri yönetimi ve ortak ürün geliştirilmesi gibi alanlarda hizmet vermekte olup, bunun sayesinde temel iş hatları arasında ve bir şirketin kendi tedarik zinciri içerisinde gerekli iletişim sağlanmakta ve iş ortakları siparişe göre üretim yapma kabiliyetine erişmektedirler (Bidgoli 2002, 51). 1.3.3. Tüketiciden Tüketiciye (C2C) Elektronik Ticaret 11 C2C kategorisi, internet ve web teknolojileri yoluyla bireyler arasında gerçekleştirilen elektronik ticareti kapsamaktadır. C2C ile tüketiciler doğrudan diğer tüketicilere satış yapabilirler (Bidgoli 2002, 52). Örneğin, bireyler küçük ilanlar ve reklamlar vererek, internet üzerinden veya “gittigidiyor.com” gibi çevrimiçi açık arttırma siteleri vasıtasıyla ürün ve hizmet satışı yapabilirler. Dünya çapında en bilinen ve en çok kullanılan C2C türü elektronik ticaret sitesine örnek olarak eBay verilebilir. Bu tarz sitelerde, kataloglar, açık arttırmalar ve ürün alıcıya ulaşana kadar ödemenin bloke edilmesi gibi hizmetler sağlanmaktadır. Örneğin, Türkiye’de faaliyet gösteren gittigidiyor.com adlı site, “sıfır risk” adını verdiği bir sistem geliştirmiştir. Siteden bir ürün satışı yapıldığında, alıcı ödemeyi yapmakta ve satıcı tarafından ürün kargolanmaktadır. Bu sırada, ödenen ücret sitenin havuz hesabı adını verdiği bir hesapta tutulurken, ürünü denemesi için alıcıya 3 gün süre tanımaktadır. Bu süre dolduğunda, alıcının onayı ile ücret satıcının hesabına aktarılmakta ve böylece siteden alışveriş yapanlar güvence altına alınmaktadır (gittigidiyor.com, e.t. 10.12.2014). 1.3.4. Tüketiciden Şirkete (C2B) Elektronik Ticaret C2B türü elektronik ticaret, bireylerin şirketlere satış yapması olarak tanımlanmıştır. Bu kavram, bir boyutuyla işletmelerin bireylerden ürün veya hizmet satın alması şeklinde nitelendirilmektedir. Buna örnek olarak, şirketlerin blog yazarlarına reklamlarının yapılması karşılığında para ödemesi verilebilir. Bu şekilde gerçekleşen C2B elektronik ticaret, doğrudan işletme ile birey arasında gerçekleşebileceği gibi, Google Adwords/Adsense gibi uygulamalar aracılığıyla daha basitleştirilmiş ve kurumsallaştırılmış bir şekilde de yapılabilmektedir (Hom 2013). Diğer bir boyutta ise, tüketicilerin satın almak istedikleri ürün ve hizmeti sağlayan firmaları araştırarak fiyat teklifi alabildikleri ve firmalar arasında karşılaştırma yapabildikleri sistemler de C2B türü elektronik ticaret olarak tanımlanmaktadır (Bidgoli 2002, 52). Priceline.com ve armut.com gibi tüketicilerin firmalardan fiyat teklifi istediği internet siteleri C2B’nin bu ikinci boyutuna örnek olarak gösterilebilir. 12 1.3.5. Kâr Amacı Gütmeyen Kuruluşlar ve Hükümetlerce Elektronik Ticaret Elektronik ticaret uygulamaları, son yıllarda bazı gelişmiş ülkelerin hükümetlerince ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlarca da kullanılmaya başlamıştır. Örneğin Bidgoli, Amerika Birleşik Devletleri’nde Savunma Bakanlığı, Hazine Bakanlığı ve Gelir Yönetimi İdaresi gibi kurumların 2000’li yılların başından itibaren elektronik ticaret uygulamalarını kullandığını belirtmektedir (Bidgoli 2002, 56). Devlet kurumlarına ilave olarak, birçok üniversite de kendi ürün ve hizmetlerinin uluslararası düzeyde pazarlaması için elektronik ticaret kullanmaya başlamıştır. Örneğin, Harvard Üniversitesi, “My Manage Mentor” adı altında sunduğu çevrimiçi yöneticilik eğitimlerinin, elektronik ticaret yoluyla dünya çapında pazarlamasını yapmaktadır. Bunların yanı sıra, kâr amacı gütmeyen kuruluşlar ile politik ve sosyal organizasyonlar da bağış toplamak gibi çeşitli işlemler için elektronik ticaret araçlarını kullanmaktadırlar. Bu gibi kuruluşlardan bazıları elektronik ticareti ayrıca satın alma işlemleri için de kullanarak maliyetlerini düşürmekte ve zamandan tasarruf etmektedirler (Bidgoli 2002, 56). 1.3.6. Organizasyonel (Şirket İçi) Elektronik Ticaret Organizasyonel veya şirket içi elektronik ticaret, bir kuruluşun veya şirketin kendi bünyesi içerisinde gerçekleşen her türlü ürün, hizmet veya bilgi aktarımı aktivitelerini veya şirketin kendi çalışanlarına ürün-hizmet satması, eğitim programları düzenlemesi, insan kaynakları hizmetleri sağlaması gibi birçok farklı işlemi kapsayabilir. Bu hizmetler, şirket veya kuruluş içerisinde geliştirilmiş olan “intranet” adı verilen sistemler aracılığıyla sağlanmaktadır (Bidgoli 2002, 56). İntranet, genel olarak haberleşme ve iletişim amaçları üzerine kurulmuş, kurum içi özel bir ağ olarak tanımlanabilir. Şirket içindeki iletişim ve bilgi paylaşımının esas alındığı bir sistem olan ve şirketler ve çalışanlar açısından büyük önem taşıyan intranet üzerinden, çalışanların arasında sosyalleşme imkânı oluşturulması, birbirleriyle kesintisiz bilgi paylaşımı ve işbirliği sağlanması 13 hedeflenmektedir. İntranet teknolojisinden önce bilgi kaynakları, farklı ortamlarda saklanarak yalnızca belli bir alan ile ilgili çalışanların erişimine açık tutulmaktaydı. Bugün ise intranet sayesinde, çalışanlar şirket içindeki farklı birimlerin veri tabanlarına, raporlarına ve ilgili oldukları diğer tüm bilgilere tek bir ara yüzden ulaşabilmekteler (workcube.com, e.t. 13.12.2014). 1.4. Elektronik Ticaret ile Geleneksel Ticaret Karşılaştırması 1.4.1. Elektronik Ticaretin Geleneksel Ticaretten Farkları Geleneksel ticaretin de, elektronik ticaretin de amacı aynıdır: ürün ve hizmetleri satarak kâr elde etmek. Ancak bu iki ticaret türü amaçlarına ulaşmada kullandıkları yöntemler açısından birbirlerinden oldukça farklıdırlar. Bu farklılıklar Tablo 1’de daha detaylı olarak gösterilmektedir. Elektronik ticarette, işletme gerçek anlamda fiziksel bir ofise veya mağazaya sahip olmak zorunda değildir ve çoğu zaman satıcı ile alıcı birbirlerini görmez. Pazarlama ve satış işlemlerinin neredeyse tamamı internet ve telekomünikasyon teknolojileri aracılığıyla gerçekleştirilir. Diğer bir yandan, özellikle orta ve büyük ölçekteki firmaların neredeyse tümü, fiziksel mağazalarının yanı sıra sanal mağazalar da açarak geleneksel ve elektronik ticareti bir arada icra etmektedir (Bidgoli 2002, 49-50). Tablo 1: Elektronik Ticaret ile Geleneksel Ticaret Karşılaştırması Aktivite Ürün Bilgisi İletişim Yöntemi Ürün erişilebilirlik kontrolü Sipariş oluşturma Ürün sipariş onayı Faturalama Geleneksel Ticaret Dergiler, broşürler Normal posta, telefon Telefon, faks, mektup Basılı sipariş formları Telefon, faks Basılı fatura formları 14 Elektronik Ticaret İnternet siteleri, çevrimiçi kataloglar E-posta E-posta, internet sitesi, ekstranet sistemleri E-posta, internet siteleri E-posta, internet siteleri, EDI İnternet siteleri Kaynak: Bidgoli, Hossein. 2002. Electronic Commerce: Principles and Practice. Bakersfield, California: Academic Press. Elektronik ticaret ile geleneksel arasındaki temel farklar kendini genellikle iletişim ve onay işlemlerinde göstermektedir. Veri transferi için geleneksel ticarette birçok yöntem bulunmaktadır. Ancak bu yöntemlerin hiçbiri elektronik posta veya elektronik temelli diğer veri aktarım yollarından daha hızlı olamaz (Esat 2004, 17). Klasik ticaret sisteminde, doğrudan satıcı firma ile görüşülerek, katalog, dergi, numune gibi basılı materyaller üzerinden satın alınmak istenen ürün ile ilgili bilgi elde edilirken; elektronik ticarette, genellikle firmanın internet sitesi üzerinden bilgi edinilmektedir. Siparişler de, geleneksel ticarette olduğu gibi formlar üzerinden değil, EDI ve EFT gibi yine internet üzerindeki çeşitli sistemler aracılığıyla gerçekleştirilmektedir (Dolanbay 2000, 34). 1.4.2. Elektronik Ticaretin Avantajları Elektronik Ticaret, geleneksel ticaret karşısında, gerek ticari işletmeler, gerekse tüketiciler açısından birçok avantaja sahiptir. Farklı ölçeklerdeki birçok işletme tarafından oldukça yoğun bir biçimde kullanılan elektronik ticaret araçları, işletmelerin tedarikçiler, müşteriler, gümrük idareleri, bankalar ve kamu kuruluşları gibi, ticaret sürecinde birebir iletişim halinde olduğu aktörler ile olan aktivitelerini çok daha pratik bir hale getirmekte, zaman ve maliyet açısından tasarruf etmelerini sağlamaktadır. Ayrıca, elektronik ticaret sayesinde envanter durumu eşzamanlı olarak kontrol edilebilmekte ve arz-talep uyumluluğu dengede tutularak, stok maliyetlerinin azaltılmasına katkıda bulunmaktadır (Sarısakal ve Aydın 2003, 84). Bunların yanı sıra, Oğuztürk ve Alparslan’ın E-Ticaret Stratejisinde Entelektüel Sermayenin Görünümü başlıklı makalelerinde belirtildiği üzere, elektronik ticaretin sunmuş olduğu geniş pazar ve sınırsız alışveriş imkânları sayesinde, satıcılar ürün ve hizmetlerinin reklam ve pazarlamasını tüm dünyada yapabilmekte, yerel pazarlarla sınırlı kalmamaktadırlar. Elektronik ticaret, fiziksel ofisler veya mağazalar kurarak büyük riskler almadan yeni pazarlara açılma imkânı sunmaktadır. Ayrıca, elektronik ticarette ürün ve hizmetler tüketiciye aracısız olarak doğrudan internet üzerinden ulaştırılmakta; elektronik ortamda yapılan işlemler 15 sayesinde personel ve zamandan tasarruf edilebilmekte ve bütün bunlar sayesinde işletmelerin maliyetleri %40-%60 oranlarında büyük düşüşler göstermektedir. Böylece, işletmeler pazardaki rekabet güçlerini arttırabilirler. Tüm bunlara ek olarak, elektronik ticaret müşterilerin öneri, talep ve şikâyetlerine çok daha kolay ulaşılmasını sağlamış ve müşteri memnuniyetinin arttırılarak, işletmelerin müşteri ilişkileri yönetimi alanında daha başarılı olmalarına yardımcı olmuştur (Oğuztürk ve Alparslan 2011, 152). Poon ve Swatman’a göre, küçük şirketlerin elektronik ticarete atılmalarındaki en büyük etken gelecekteki kazanç beklentisidir. Bu atılımın, beklentiler somut biçimde karşılandığı sürece devam edeceğini belirtmişler ve elektronik ticaretten beklenen faydaları, doğrudan ve dolaylı olarak ikiye ayırmışlardır. Bu iki kategoriyi de kendi içlerinde kısa ve uzun vadeli olmak üzere iki alt kategoride değerlendirmişlerdir. Örneklerle açıklamak gerekirse, iletişim maliyetlerinden tasarruf, doğrudan kısa vadeli faydalara; pazarlama ve iş fırsatları dolaylı kısa vadeli faydalara; müşteri bağlılığı doğrudan uzun vadeli faydalara; yeni iş alanlarının geliştirilmesi ise dolaylı uzun vadeli faydalara örnek olarak gösterilebilir (Fillis ve Wagner 2005, 611). Tüketiciler açısından bakıldığında da elektronik ticaretin birçok faydasını görmek mümkündür. Elektronik ticaret sayesinde, tüketiciler internet üzerinden sunulmakta olan binlerce ürün ve hizmet çeşidi arasından, üstelik çarşı-pazar dolaşmak zorunda kalmadan, seçim yapabilme şansına sahip olmaktadırlar. Ayrıca elektronik ticaret sayesinde artan rekabet ile birlikte, tüketiciler istedikleri ürünlere çok daha uygun fiyatlarla erişebilmektedirler. Sanal ortamda aynı ürünün farklı fırsatlarla birlikte sunulan birçok alternatifini inceleme imkânına kavuşan tüketiciler, daha kaliteli bir hizmet alabilmektedirler (Oğuztürk ve Alparslan 2011, 153). Satın alınan ürünlerin beklenildiği gibi çıkmaması veya nakliye sırasında hasar görmüş olması gibi durumlarda internet üzerinden alınan ürünün iadesi gerçekleştirilmekte; üstelik birçok internet sitesi belirli bir süre için koşulsuz iade seçeneği sunmaktadır. Satın alınan ürün, siparişinden adrese ulaşana kadar tüketici tarafından takip edilebilmekte ve satın alınan ürün tedarik aşamasında iptal edilebilmektedir. Ayrıca tüketicilerin bilgi güvenliğinin tartışılmaz hassaslığı göz 16 önüne alınarak, birçok işletme elektronik ticaret sitelerinde SSL, SET, 3D Secure, havale ve kapıda ödeme gibi güvenli ödeme seçenekleri sunmaktadır. Böylece, internet üzerinden alışverişin alıcıya getirebileceği riskler en aza indirilmektedir. Birçok alışveriş sitesi, canlı destek hizmeti sağlamakta ve ürün seçimi/siparişi esnasında alıcıların aklına takılan soruları sorabilmesine imkân vermektedir (Gökgül 2014, 82-83). 1.4.3. Elektronik Ticaretin Dezavantajları Elektronik ticaretin sunduğu avantajların yanı sıra, hukuki ve operasyonel açılardan birtakım dezavantajlar da mevcuttur. Mustafa Gökgül’ün, Türkiye’de Elektronik Ticaret ve İşletmelere, Tüketicilere Sağladığı Avantajlar, Dezavantajlar başlıklı tezinde yasal açıdan ortaya çıkan sorunların temelinde yatan sebep şöyle açıklamıştır: “İnternet bütünü ile ele alındığında teknik olarak denetime izin vermeyen bir altyapıya sahiptir. İnternete girmek, yararlanmak, ticari ya da ticaret dışı çeşitli olanakları kullanmak için her hangi bir yasal formalite, başvuru izni, onay gibi işlemler söz konusu değildir. Bu kapsamda internetin hukuki anlamda bir sahibi, işletmecisi, yöneticisi ve dolayısıyla sorumlusu da yoktur.” (Gökgül 2014, 81) Bahsedilen bu durum, internet üzerinden yürütülmekte olan elektronik ticaretin tarafları açısından, potansiyel riskler ve güvenlik zafiyetleri oluşturmaktadır. Elektronik ticaretin yasal konularda ortaya çıkardığı sorunlara birkaç örnek vermek gerekirse, bunların başında vergi politikası, dış ticaret politikası ve telif hakları gibi konular gelmektedir. Elektronik ticaretin vergilendirme ve vergi politikası üzerinde güçlü bir etkisi vardır. Elektronik ticaretin büyümesi ve gelişmesi ile ortaya çıkan yeni iş modelleri (dijital pazar yerleri, çevrimiçi kataloglar, sanal topluluklar, ücretli bilgi servisleri, çevrimiçi açık artırmalar ve portallar), elektronik ticaret konusunda 17 vergi mevzuatında çok fazla boşluk bulunmasından dolayı, potansiyel olarak yerel ve ulusal vergi kurallarının uygulanmasına zarar vermektedir. Ayrıca, internet üzerinden uluslararası ticaretin artması sebebiyle, benzer olumsuz etkiler ticaret politikası için de geçerlidir. Tüm bunlara ek olarak, elektronik ticarette telif haklarının korunması da oldukça sıkıntılı bir konudur. Bilindiği üzere, internet; korsan kitap, müzik ve film gibi telif haklarına aykırı bilgi ve eğlence ürünleri için oldukça düşük maliyetli bir dağıtım kanalı olarak görülmektedir. Bu tarz korsan ürünler, daha düşük fiyatlı ya da kimi zaman ücretsiz olduğundan, orijinallerinin satın alınması yerine internet üzerinden indirilmesi büyük bir hızla yaygınlaşmaya devam etmektedir (Gökgül 2014, 80-81). Yukarıda bahsedilen yasal boşlukların yanı sıra, elektronik ticaret, işletmeler için operasyonel dezavantajlar da oluşturabilmektedir. Bu açıdan elektronik ticaretin en büyük eksilerinden birisi, işletmelerin müşteri ile insani temasının bulunmayışıdır. Müşteri ile birebir iletişim kurularak alışveriş esnasında ona yardımcı olunması, kararsız kaldığı durumlarda ürünü satın almaya ikna edilmesi gibi fırsatlar elektronik ticarette mevcut değildir (EticaretMag.com, e.t. 12.12.2014). Elektronik ticaretin eksilerinden biri de tüketici deneyimidir. Tüketicilerin birçoğu sadece ekrandan gördükleri, dokunarak inceleyemedikleri bir ürünü satın alma fikrine çok sıcak yaklaşmamaktadırlar (EticaretMag.com, e.t. 12.12.2014). Koşulsuz iade seçeneği mümkün olsa dahi, ürün sipariş edildikten sonra tesliminin beklenmesi, teslim alındıktan sonra denenerek beğenilmediği takdirde geri kargolanması ve ödeme iadesinin beklenmesi gibi prosedürler kimi alıcılar için birer angarya olarak görülebilmektedir. Bahsedilen bu olumsuzluklara ek olarak, özellikle ülkemizdeki tüketiciler hala çevrimiçi alışverişe karşı bir güven sorunu yaşamaktadır. İnternet sitesinin güvenlik düzeyinden ve aldıkları ürünün kalitesinden emin olamamaları, kredi kartı numaralarını bir internet sitesiyle paylaşmaktan çekinmeleri ve karşılarında reel bir kişinin bulunmaması gibi faktörler bu güvensizliğin temellerini oluşturmaktadır (EticaretMag.com, e.t. 12.12.2014). 18 İnternet üzerinden yapılan alışveriş sonrasında işletme tarafından e-posta veya SMS ile iletilen reklam ve kampanya mesajlarının sıklığı, ürün satın alındıktan sonra sorun yaşanması durumunda müşteri temsilcilerine ulaşılamaması, ürünün tedarik süresinin gereğinden fazla uzaması, yanlış ürün teslimi gibi sorunlar, her zaman yaşanan olaylar olmasa dahi özellikle tüketiciler için can sıkıcı bir hale gelmektedirler. Bu gibi durumlar müşteri kaybına sebep olarak, elektronik ticaretin operasyonel dezavantajları arasında yerlerini almaktadırlar. 19 İKİNCİ BÖLÜM KÜÇÜK VE ORTA BÜYÜKLÜKTE İŞLETMELER 2.1. KOBİ Tanımı Ülkemizde, bir işletmenin büyük ölçekli veya orta ve küçük ölçekli sayılabilmesi için gerekli koşullar, yasalar ve yönetmeliklerle belirlenmiştir. Küçük ve orta büyüklükteki işletme için en güncel tanım, Türkiye Cumhuriyeti Resmi Gazetede 2012/3834 sayılı karar ile 4 Kasım 2012 tarihinde yayınlanmış olan ‘Küçük Ve Orta Büyüklükteki İşletmelerin Tanımı, Nitelikleri ve Sınıflandırılması Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’te mevcuttur (TOBB 2012). İlgili yönetmeliğin 3. maddesinin (a) bendinde işletmenin tanımı, “yasal statüsü ne olursa olsun, bir veya birden çok gerçek veya tüzel kişiye ait olup bir ekonomik faaliyette bulunan birimler veya girişimler” olarak yapılmıştır. Aynı maddenin (b) bendinde ise küçük ve orta büyüklükte işletme (KOBİ), “ikiyüzelli kişiden az yıllık çalışan istihdam eden ve yıllık net satış hasılatı veya mali bilançosundan herhangi biri kırk milyon Türk Lirasını aşmayan işletme” şeklinde tanımlanarak, bir işletmenin KOBİ sayılabilmesi için gerekli niteliklerin çerçevesi çizilmiştir. Ayrıca, aynı yönetmeliğin 8. maddesine göre, bir işletmenin sermayesinin veya oy haklarının %25’inden fazlası, (bölgesel kalkınma fonları veya yıllık bütçesi 25 milyon Türk Lirasının altında yahut nüfusu 5000’den az olan yerlerdeki belediyeler ve köy tüzel kişilikleri hariç) kamu kurum veya kuruluşlarının kontrolündeyse, bu limitlerin içinde olsa dahi KOBİ sayılmamaktadır (TBMM 2012). 2.2. KOBİlerin Sınıflandırılması KOBİ tanımı geniş bir çerçeveyi kapsadığından, 4 Kasım 2012 tarihli ilgili yönetmeliğin 4. Maddesi ile KOBİler mikro işletme, küçük işletme ve orta büyüklükteki işletme olarak 3 gruba ayrılmıştır: 20 i. Mikro işletme: Yıllık 10 kişiden az istihdam sağlayan ve yıllık net satış hasılatı veya mali bilançosundan herhangi biri 1 milyon Türk Lirasının altında olan işletmeler. ii. Küçük işletme: Yıllık çalışan sayısı 50 kişiden az olan ve yıllık net satış hasılatı veya mali bilançosundan herhangi biri 8 milyon Türk Lirasını aşmayan işletmeler. iii. Orta büyüklükteki işletme: Yıllık 250 kişiden az çalışan istihdam eden ve yıllık net satış hasılatı veya mali bilançosundan herhangi biri 40 milyon Türk Lirasının altında olan işletmeler. (TBMM 2012) Tablo 2: KOBİlerin Sınıflandırılması Mikro Ölçekli KOBİ Küçük Ölçekli KOBİ Orta Ölçekli KOBİ Çalışan Personel Sayısı < 10 < 50 < 250 Yıllık Net Satış Hâsılatı ≤ 1 Milyon TL ≤ 8 Milyon TL ≤ 40 Milyon TL Yıllık Mali Bilançosu ≤ 1 Milyon TL ≤ 8 Milyon TL ≤ 40 Milyon TL Kriter Kaynak: Küçük Ve Orta Büyüklükteki İşletmelerin Tanımı, Nitelikleri ve Sınıflandırılması Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik, 2012 2.3. Avrupa Birliği’nde KOBİler Avrupa Birliği’nde KOBİlerin net tanımı, AB Komisyonu tarafından 6 Mayıs 2003’te alınan karar ile yapılmış ve işletmelerin KOBİ olarak nitelendirilmesini belirleyecek olan kıstaslar tüm AB ülkelerinde geçerli olacak şekilde ortak bir çerçeve içine alınmıştır. Alınan bu karara göre, yıllık çalışan sayısı 250’den az olan ve yıllık hasılat veya mali bilançosundan herhangi biri 43 milyon Avro’yu aşmayan işletmeler Avrupa Birliği içerisinde KOBİ sınıfında değerlendirilmektedir (Avrupa Komisyonu 2014). 21 Tablo 3: AB'de KOBİ Sınıflandırılması KOBİ Kategorisi Çalışan Sayısı Ciro veya Mali Bilanço Orta Büyüklükte < 250 ≤ € 50 milyon ≤ € 43 milyon Küçük < 50 ≤ € 10 milyon ≤ € 10 milyon Mikro < 10 ≤ € 2 milyon ≤ € 2 milyon Kaynak: Avrupa Komisyonu Resmi İnternet Sitesi (URL: http://ec.europa.eu/enterprise/policies/sme/facts-figures-analysis/sme13.12.2014). definition/index_en.htm Yalnızca çalışan sayısı baz alınarak yapılan istatistiklere göre, 2010 yılında Avrupa’daki KOBİlerin toplam işletme sayısına oranı %99,8 olarak belirlenmiş olup, bu işletmeler Avrupa’nın toplam istihdamının %66,9’unu, satış hasılatının %57’sini ve Katma değerin %58’ini oluşturmuşlardır (Centre for Strategy and Evaluation Services 2012). 2.4. A.B.D.’de KOBİler Avrupa Birliği ve Türkiye’nin aksine, Amerika Birleşik Devletleri (ABD)’de KOBİler için devlet tarafından yapılmış genel bir tanım mevcut değildir. Bu durum, “küçük ve orta ölçekli” kavramlarının göreceli oluşundan ve firmaların faaliyet gösterdikleri sektörlere (sanayi, hizmet veya tarım) göre işletmenin büyüklüğü algısının değişmesinden kaynaklanmaktadır. Bu sebeple, ABD’deki bazı devlet kurumları, işletmelerin çalışan sayısı ve yıllık hasılat miktarlarını ölçüt alarak, farklı sektörler için farklı KOBİ tanımları yapmışlardır. ABD Uluslararası Ticaret Komisyonu, Ocak 2010 tarihinde yayınlamış olduğu KOBİ İhracat Raporu’nda kıstas olarak ABD Küçük İşletmeler Dairesi (SBA) ve ABD Tarım Bakanlığı tarafından, aşağıdaki Tablo 4’te gösterildiği şekilde yapılmış olan KOBİ tanımlarını kullanmıştır (Hammer 2010, 2). 22 Tablo 4: ABD'de KOBİ Tanımı İhracat Yapan veya Yapmayan Sanayi Sektörü & İhracat Yapmayan Hizmet Sektörü Normal İş Kolları Yüksek Değere Sahip İş Kolları Çalışan Sayısı < 500 < 500 < 500 < 500 Ciro Belirtilmemiş ≤ $7 milyon ≤ $25 milyon < $250.000 Tanımı Yapan Kuruluş A.B.D. Küçük İşletmeler Dairesi (SBA) Bilgi Kaynağı ABD Nüfus İdaresi A.B.D. Küçük İşletmeler Dairesi (SBA) ABD Ticaret Veritabanı (ORBIS) A.B.D. Küçük İşletmeler Dairesi (SBA) ABD Ticaret Veritabanı (ORBIS) A.B.D. Tarım Bakanlığı (USDA) ABD Tarım Bakanlığı (USDA) Kıstaslar İhracatta Yer Alan Hizmet Sektörü Tarım Sektörü Kaynak: ABD Uluslararası Ticaret Komisyonu KOBİlerin İhracata Katılımı Raporu (URL: http://www.usitc.gov/publications/332/pub4125.pdf 14.12.2014) 2.5. KOBİlerin Ülke Ekonomisindeki Yeri Son yıllarda, ekonominin dinamizmine ve sosyal sisteme olan katkılarından dolayı, KOBİlerin önemi tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de daha iyi anlaşılmaya başlamıştır. Türkiye’de KOBİler özellikle istihdam olanakları oluşturma konusunda büyük ölçekli işletmelere oranla çok daha büyük bir potansiyele sahiptirler. Bunun yanı sıra, KOBİlerin üretim miktarları tek tek bakıldığında bir anlam ifade etmese de, toplam üretim miktarı olarak gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin ekonomilerinde yadsınamaz bir orana sahiptirler. Türkiye’nin ekonomik kalkınmasının yanı sıra, sosyal sisteminde de önemli bir yere sahip olan KOBİler, istihdam imkânı yaratarak bölgeler arasındaki gelişmişlik farklarının azaltılması gibi toplumsal işlevlere de sahiplerdir (Boşgelmez 2003, 15-16). Ülkemizde, işletmelerin çalışan sayısı ile birlikte satış hasılatı ve bilanço değerlerini içeren istatistiki veriler düzenli olarak yayınlanmadığından, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) Sanayi ve Hizmet İstatistikleri verilerine göre 250’nin altında çalışanı olan işletmelerin sayısı toplam KOBİ sayısı olarak alınmaktadır. Buna göre, TÜİK’in 2011 verileri dikkate alındığında, Türkiye’de toplam 2.587.319 KOBİ bulunmaktadır (TÜİK 2011). TOBB’un yayınlamış olduğu 2011-2013 KOBİ 23 Stratejisi ve Eylem Planı’na göre, çalışan sayısı 250’nin altında olduğu halde satış hasılatı ve bilanço değeri 40 milyon TL’nin üzerinde olan işletmelerin oranı göz ardı edilebilecek kadar küçük (yaklaşık binde bir) olduğundan, ülkedeki toplam KOBİ sayısına ulaşmanın en sağlıklı yolunun çalışan sayısını baz almak olduğu belirtilmektedir (KOSGEB 2011, 25). KOBİlerin ana sektör gruplarına dağılımı, TÜİK Yıllık İş İstatistikleri 2009 yılı verilerine göre aşağıdaki grafikte gösterilmektedir. KOBİlerin %42’si hizmet, %40’ı ticaret, %13’ü imalat ve %5’i inşaat sektöründe faaliyet göstermektedir (KOSGEB 2011). Grafik 1: KOBİlerin Ana Sektör Gruplarına Dağılımı Kaynak: KOSGEB. 2011. KOBİ Stratejisi Eylem Planı 2011-2013. Eylem Planı, Ankara: KOSGEB. TÜİK 2011 Sanayi ve Hizmet İstatistikleri Raporu’na göre, KOBİler Türkiye’deki istihdamın %76’sını, katma değerin %53,26’ini, satışların %62,96’ini ve yatırımların %53,74’ünü oluşturmaktadır (TÜİK 2011). Bunların yanı sıra, TÜİK 2013 Dış Ticaret İstatistikleri, Türkiye’nin toplam ihracatının %59,2’sinin KOBİler tarafından gerçekleştirildiğini göstermektedir (TÜİK 2014). Ayrıca, BDDK 2014 Haziran verisine göre ise, toplam krediler içerisinde KOBİ kredilerinin payı %26,87’lik bir oran teşkil etmektedir (BDDK 2014). 24 Tablo 5: KOBİlerin Ekonomideki Payının Yıllar İçindeki Seyri 2006 Toplam istihdam içindeki pay 2007 2008 2009 2010 2011 79,4% 78,5% 78,0% 69,4% 69,3% 69,2% Toplam katma değer içindeki pay 57,3% 56,2% 55,2% 55,5% 54,5% 53,3% Toplam satışlar içindeki pay 67,4% 67,2% 65,5% 64,8% 64,2% 62,9% Toplam yatırım içindeki pay 44,6% 44,6% 50,0% 41,1% 50,0% 53,7% Kaynak: TÜİK 2006 - 2011 Sanayi ve Hizmet İstatistikleri 2.6. KOBİleri Destekleyici Kuruluşlar 2.6.1. KOSGEB: Kuruluşu, Amacı, Vizyonu ve Misyonu Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı ya da kısa ve daha çok bilinen adı ile KOSGEB, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’na bağlı, tüzel kişiliğe sahip bir kamu kuruluşudur ve tüm faaliyetlerinde özel hukuk hükümlerine tabidir. TBMM’de 12 Nisan 1990 tarihinde kabul edilmiş olan 3624 sayılı ‘Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı Kurulması Hakkında Kanun’ ile kurulmuş olan KOSGEB’in amacı, bahsi geçen kanunun birinci maddesinde “Ülkenin ekonomik ve sosyal ihtiyaçlarının karşılanmasında küçük ve orta ölçekli işletmelerin payını ve etkinliğini artırmak, rekabet güçlerini ve düzeylerini yükseltmek, sanayide entegrasyonu ekonomik gelişmelere uygun biçimde gerçekleştirmek” olarak belirtilmiştir (TBMM 1990). Türkiye’deki KOBİlerin uluslararası pazarda söz sahibi olmasına katkı sağlayan, KOBİ ve girişimcilik politikalarının belirlenmesinde etkin rol alarak dünya çapında örnek alınan bir kuruluş olma vizyonu ile faaliyetlerini sürdüren KOSGEB, internet sitesinde misyonunu: KOBİlerin rekabet güçlerini geliştirmeye ve girişimcilik kültürünü yaygınlaştırmaya yönelik nitelikli hizmet ve destekler sunarak, KOBİlerin ekonomik ve sosyal kalkınmadaki paylarını arttırmak” şeklinde açıklamıştır (KOSGEB 2014). 25 2.6.2. KOSGEB’in Görevleri 3624 sayılı Kanun’un dördüncü maddesi ile KOSGEB’in görevleri detaylı biçimde tanımlanmıştır. Buna göre, KOSGEB’in görevleri aşağıdaki şekilde özetlenebilir: i. Sanayide, Ar-Ge faaliyetlerinin desteklenmesi ii. Ar-Ge faaliyetlerin uygulanmasının kolaylaştırılması amacıyla Teknoloji Merkezleri, Teknoparklar, Danışmanlık Merkezleri, Enstitüler gibi tesis ve birimler kurulmasının sağlanması ve desteklenmesi, iii. Sanayi ve üniversite işbirliğinin kuvvetlendirilerek, bilgi ve teknoloji paylaşımının arttırılması ve böylece teknoloji seviyesinin yükseltilmesi, iv. KOBİlerin yönetim biçimlerinin çağdaş işletmecilik seviyesine yükseltilebilmesini sağlamak amacıyla; yatırım, üretim, yönetim, planlama ve pazarlama konularındaki bilgi ve becerilerinin geliştirilmesini sağlamak üzere, çeşitli yönlerden gerekli olan teknik ve sosyal altyapıyı kazandıracak olan “İhtisas Merkezleri” kurmak ve kurulmasını sağlamak, v. İşletmelerin üretimlerini, uluslararası standartlara uyumlu hale getirmek için modernizasyon süreçlerinde gerekli yardımın sağlanması ve sanayi rehabilitasyonunun kolaylaştırmasını teminen işletmelerin desteklenmesi; ayrıca sanayi ürünlerinin çeşitlendirilmesi ve yan sanayi ilişkilerinin geliştirilmesi amacıyla gerekli olan teknik desteği teorik ve uygulamalı olarak sağlayacak Danışmanlık Merkezleri kurulması, vi. İşletmelerin ihtiyaçları doğrultusunda eğitim uzmanları yetiştirilerek Uygulamalı Teknik Eğitim Merkezleri’nin kurulması ve bu merkezlerde işletmeler için yaygın eğitim programları düzenlenmesi, vii. Girişimlerin ve girişimcilerin desteklenerek ülkemizde bir girişimcilik kültürünün geliştirilmesi ve yaygınlaştırılması, viii. Ülkemizdeki yatırım ortamının iyileştirilmesi amacıyla gerekli tedbirlerin alınması ve işletmeler arasındaki işbirliğinin geliştirilerek yerli/yabancı sermaye katkısı ile ortak yatırımların oluşturulmasının desteklenmesi, 26 (TBMM 1990). 2.6.3. KOSGEB’in Ekonomideki Rolü Hızla büyümekte ve küreselleşmekte olan Türkiye ekonomisi için KOSGEB’in oldukça önemli bir yeri vardır. KOSGEB, ülkemizde istihdamın yaklaşık %70’ini sağlamakta olan KOBİlerin modernizasyon ve inovasyon süreçlerini kolaylaştırarak zamana ayak uydurmalarını sağlamıştır (TÜİK 2011). Teknolojik ve organizasyonel açılardan verdiği destek ve sağladığı imkânlarla, ekonomide büyük bir yeri olan KOBİlerin yerel ve küresel pazarda gittikçe daha çok güçlenmekte olan büyük şirketlere karşı rekabet ederek ayakta kalabilmesinde büyük bir paya sahiptir. 27 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM TÜRKİYE’DE ELEKTRONİK TİCARET 3.1. Türkiye’de Elektronik Ticaretin Gelişimi ve Mevcut Durumu İlk olarak 1970’li yıllarda Amerika Birleşik Devletleri’nde ortaya çıkmış olan elektronik ticaretin Türkiye’de ortaya çıkması ve gelişimi, ülkede internetin kullanılmaya başladığı 1990’lı yıllardan sonrasında mümkün olabilmiştir. Gelişmekte olan bir ülke olarak, sanayileşmede dünyada 17. sıraya sahip Türkiye son yıllarda büyük değişimler geçirmiştir. Ülkenin 1996’da AB ile gümrük birliğine girmesi ve 1999’da AB’ye aday olması gibi gelişmeler kurumlar ve toplum üzerinde etkili olmuş ve bilgi teknolojisi alanındaki yatırımların artmasını sağlamıştır (Kaynak, Tatoğlu ve Kula 2005). Türkiye’deki ilk dönemlerinde, elektronik ticaretin gelişiminin önündeki aşağıda detaylı olarak açıklanmış olan engellerin birçoğu zaman içerisinde giderilmiş veya ortadan kalkmış olup, Türkiye’deki elektronik ticaret sektörü de çağı yakalamayı başarabilmiştir. 1990’lı yıllarda, internete erişim oldukça yavaş ve pahalı olduğundan, bu dönemlerde elektronik ticaret hızlı bir büyüme kaydedememiştir. Türkiye’de elektronik ticaretin gelişimi 1998 yılında ivme kazanmıştır. 2003 yılına kadar kişisel bilgisayar sayısı ve internet kullanım oranları gelişmiş ülke ortalamalarının çok altında olduğundan, elektronik ticarette istenen hacimlere ulaşılması mümkün olamamıştır. Bu oranların artması ile birlikte elektronik ticaret işlemlerinde yadsınamaz bir ilerleme kaydedilmiştir (Çelik ve Yılmaz 2011). 2005 yılında ADSL ve fiber internetin ortaya çıkması Türkiye’de elektronik ticaret sektörü açısından kırılma noktalarından biri olmuştur. Bu sayede internete daha hızlı ve ucuz bir şekilde erişim sağlanabilmeye başlamış ve bu durum da sektörün ivme kazanmasına büyük bir katkıda bulunmuştur (Sert 2014, 8). 28 Akman ve Rehan’ın (2010) çalışmasına göre bilgisayar kullanma becerisi, günlük ortalama internet kullanımı gibi faktörler elektronik ticaret kullanımına etki eden önemli faktörlerdendir. Türkiye’de elektronik ticaretin ilk dönemlerinde, tüketicilerin elektronik ticaret kullanımından kaçınmasının en büyük sebebi ise %75,93’lük bir oranla “ödeme güvenliği” konusu olarak belirlenmiştir. Bu durum aşağıdaki sebeplere bağlı olarak değerlendirilebilir: “Sanal” bir satıcının ürün garantisi veya ürün iadesi olanağı sağlayamayacağı konusunda yaşanan güvensizlik, Ürünün teslimi konusundaki endişeler (hasarlı ürün teslimi veya ürün tesliminde yaşanabilecek gecikme/iptaller), İnternetteki bilginin güvenilirliğine karşı duyulan kuşku, İnternet üzerinde gerçekleşen sanal suçlar ile ilgili haberlerin yarattığı tedirginlik, Geleneksel alışveriş yöntemlerine alışkın olan kişilerin, internet alışverişinde satıcıyı bireysel olarak görememelerinden kaynaklanan rahatsızlık, Elektronik imzanın ülkede tam olarak anlaşılamamış ve yaygınlaşmamış oluşu (Akman ve Rehan 2010, 1896). Türk toplumunun satın alma alışkanlıklarının belirgin özelliklerinden biri olan “ürüne dokunma” isteği, e- ticaret sektörü için ilk dönemlerde büyük bir sorun teşkil etmiş olsa da, birçok internet mağazasının satış sonrası destek ve koşulsuz iade gibi uygulamaları sayesinde tüketici alışkanları zamanla değişmiş ve bu sorun büyük oranda aşılabilmiştir (Sert 2014, 7). Elektronik ticaret sektörünün, ilk zamanlarda Türkiye’de yaygınlaşmasının önüne çıkmış olan en önemli engellerden biri olan ödeme güvenliği konusu, bankacılık sistemindeki gelişmeler, güvenlik düzeyinin yükseltilmesi ve internet mağazaları tarafından havale/kapıda ödeme gibi farklı ödeme yöntemlerinin sunulması sayesinde, büyük oranda giderilebilmiş ve internet üzerinden alışveriş yapmaya karşı duyulan endişe azalmıştır (Sezgin 2013). 29 Türkiye’de henüz Amerika ve Avrupa’dakinin yarısı kadar bir geçmişe sahip olan elektronik ticaretin gelişimi, son yıllarda internetin de hızlandırmış olduğu küreselleşme süreci sayesinde artan bir ivme kazanmış ve günümüzde Türkiye’de de tüm dünya ile hemen hemen aynı seviyeyi yakalayabilmiştir. Türkiye İş Bankası İktisadi Araştırmalar Bölümü tarafından Nisan 2013 tarihinde yayınlanmış olan “Dünyada ve Türkiye’de E-Ticaret Sektörü” başlıklı rapora göre, Türkiye’de faaliyet gösteren elektronik ticaret sitelerinin sayısı 12 bine yaklaşmıştır. Elektronik ticaret sektöründe faaliyet gösteren firmaların büyük çoğunluğunu özel şirketler teşkil ediyor olsa da, Sivil Toplum Kuruluşları ve spor kulüpleri gibi tüzel kişilere ait elektronik satış platformları da internet üzerinden faaliyet göstermektedir. Ülkede mevcut elektronik ticaret pazarının yapısı daha çok işletmeden tüketiciye (B2C) elektronik ticaret modeline odaklanmıştır. Son yıllarda, kadın tüketicilere yönelik reklam ve pazarlama faaliyetlerindeki artışa paralel olarak, Türkiye’de çevrimiçi moda perakendeciliğinde oldukça hızlı bir gelişim gözlemlenmiştir (Sezgin 2013). GÜNEY KORE ÇİN B.A.E. SİNGAPUR HONG KONG ALMANYA TÜRKİYE MALEZYA BİRLEŞİK KRALLIK ABD İSPANYA ARJANTİN İTALYA VİETNAM SUUDİ ARABİSTAN AVUSTRALYA BREZİLYA MEKSİKO POLONYA KANADA FRANSA GÜNEY AFRİKA FİLİPİNLER TAYLAND ENDONEZYA HİNDİSTAN RUSYA JAPONYA 40% 35% 30% 25% 20% 15% 10% 5% 0% 37% 27% 27% 23% 23% 20% 19% 19% 18% 18% 17% 17% 16% 15% 15% 15% 15% 14% 14% 13% 12% 11% 11% 11% 9% 9% 8% 6% Grafik 2: Dünyada Mobil Ticaret Kullanım Oranı (2014) Kaynak: Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. (URL: http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/ 21.01.2015) 30 Deloitte’un Türkiye’de elektronik ticaret konusunda yaptığı araştırmaya göre, ülkenin önde gelen 25 çevrimiçi perakendecisinin yaklaşık %60’ı fiziksel bir mağazaya sahip olmayıp, yalnızca eticaret kanalıyla hizmet sağlamaktadır. “Pure player” adıyla da bilinen bu tarz firmalar, daha çok kendilerine ait bir marka yaratmayı tercih etmektedir (Sezgin 2013). Bir ülkedeki internet kullanıcı sayısı ile elektronik ticarete olan ilgi arasında doğrudan bir ilişki bulunur. Uluslararası tanınmış bir sosyal medya ajansı olan “We are Social”’ın hazırlamış olduğu, 2014 verilerini değerlendiren “Dijital, Sosyal ve Mobil” Ocak 2015 raporuna göre Türkiye’deki internet kullanıcı sayısı 2014 yılında 37,7 milyon kişi civarında olup, bu rakam toplam nüfusun %49’una tekabül etmektedir (Kemp 2015). Yine aynı rapora göre ülke nüfusunun %33’ü elektronik ticaret kullanmıştır. Ayrıca, son dönemlerde akıllı telefonların ve 3G teknolojilerinin hızlı gelişimi sayesinde mobil internet kullanımında da bir artış görülmekte ve bununla paralel olarak mobil elektronik ticaret kullanım oranları da artmaktadır. ‘We are Social’ sosyal medya ajansı tarafından hazırlanan Ocak 2015 araştırmasına göre, Türkiye’de mobil cihazlar üzerinden ürün veya hizmet satın alanların tüm nüfusa oranı %19 olarak belirtilmekte olup, aşağıdaki grafikte görülebileceği üzere, bu oran ile Türkiye gelişmiş ülkeler arasında 7. sırada yer almaktadır (Kemp 2015). Grafik 3: E-Ticaret Pazar Büyüklüğü – 2013 (Milyar TL) Çok Kanallı - Ulaşım & Konaklama Online - Pazaryeri Online - Bahis Online - Çok Kategorili Online - Özel Alışveriş Çok Kanallı - Elektronik Online - Ulaşım & Konaklama Online - Dikey Çok Kanallı - Giyim & Ayakkabı Çok Kanallı - Ev & Dekorasyon Çok Kanallı - Eğlence & Kültür Çok Kanallı - Diğer 4,30 ₺ 1,70 ₺ 1,60 ₺ 1,40 ₺ 1,30 ₺ 1,00 ₺ 0,70 ₺ 0,60 ₺ 0,50 ₺ 0,30 ₺ 0,10 ₺ 0,50 ₺ Kaynak: Deloitte. 2014. Türkiye’de E-Ticaret: Pazar Tanımlama ve 2013 Pazar Büyüklüğü Ölçümleme Çalışması. Araştırma Raporu, İstanbul: TÜBİSAD: Bilişim Sanayicileri Derneği. Bilişim Sanayicileri Derneği (TÜBİSAD)’nin yayınlamış olduğu Türkiye’de E-Ticaret Pazar Tanımlama ve 2013 Pazar Büyüklüğü Raporu’nda sunulmuş olan 31 aşağıdaki Şekil 1’de, seçilmiş bazı faaliyet alanlarına göre elektronik ticaret sektörünün yurtiçi pazar yapısı ve hacmi detaylı biçimde görülebilmektedir. Bu rapora göre, Türkiye’de 2013 yılı için elektronik ticaret pazarı toplam büyüklüğü 14.0 Milyar TL olarak kaydedilmiş olup, bu miktarın 5,1 milyar TL’sini tatil ve seyahat harcamaları, 5,0 milyar TL’sini yalnızca çevrimiçi satış yapan perakende alışverişleri ve 2,3 milyar TL’sini ise çok kanallı, yani hem çevrimiçi hem de fiziksel mağazalara sahip elektronik ticaret sitelerinden yapılan alışverişler oluşturmaktadır (Deloitte 2014). Şekil 1: Türkiye’de E-Ticaret Pazar Büyüklüğü Kaynak: Deloitte. 2014. Türkiye’de E-Ticaret: Pazar Tanımlama ve 2013 Pazar Büyüklüğü Ölçümleme Çalışması. Araştırma Raporu, İstanbul: TÜBİSAD: Bilişim Sanayicileri Derneği. 3.2. Elektronik Ticaretin Ekonomik ve Sosyal Yaşama Etkileri İşletmeler için en temel prensip olan minimum maliyet ile maksimum kâr etme amacı sabit kalmış olsa da, elektronik ticaretin doğuşu ile birlikte, klasik ticaret anlayışının yapısı ve unsurları ciddi bir değişikliğe uğramıştır. Elektronik ticaret, ekonomik alanda oldukça büyük değişimler getirmiş ve dolayısıyla bu durumun sosyal alana da yansıyan önemli etkileri olmuştur. Elektronik ticaretin ekonomi üzerindeki en belirgin etkisi, ekonomik faaliyet alanındaki bariyerleri kaldırması olmuştur. Büyük bir hızla ilerleyen bilgi teknolojilerinin bir sonucu olarak, tüm üretici, tedarikçi ve tüketicileri bir araya 32 getirme potansiyeline sahip olan elektronik ticaretin ekonomik etkilerinin oldukça belirgin olacağı düşünülmektedir (Doğaner 2007, 33). Temel olarak ekonomik bir olgu olarak değerlendirilen elektronik ticaret, küreselleşen piyasalar ve internetin her alanda yaygınlaşması neticesinde sosyal hayat üzerinde de etkisi yadsınamayacak değişimleri beraberinde getirmektedir (Doğaner 2007, 41). Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi (MEGEP) kapsamında Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yayınlanmış olan “E-Ticaret Raporu” içerisinde belirtildiği üzere, “OECD tarafından üye ülkelerde 1998 ortalarında yürütülen ve 1999’da yayınlanan araştırmaya göre elektronik ticaretin, ekonomik ve sosyal yaşamda kayda değer değişikliklere neden olduğu belirlenmiştir” (MEGEP 2007, 15). Elektronik ticaretin meydana getirdiği ekonomik değişiklikler ve bunların sonucu olarak ortaya çıkan sosyal etkilerin birbirleri ile bağlantılı oldukları aşağıdaki örneklerde de gözlemlenebilir. Elektronik ticaret, bürokrasiyi ve manuel işlemleri en aza indirerek işletmelerin genel maliyetlerini düşürmekte, düşen maliyetler fiyatlara yansımakta ve bu durum işletmeler arası rekabeti arttırıcı bir etkide bulunmaktadır. Rekabet arttıkça, tüketici açısından tercihe konu ürün ve firma seçenekleri artmakta ve dolayısıyla, klasik pazarlamada üreticide olan pazar gücü elektronik ticarette tüketiciye geçmektedir. Ayrıca, elektronik ticarette 7/24 çalışma ilkesi ile sürekli ticaret veya alışveriş imkânı sağlanmakta olup, üreticiler için zaman kısıtı sorunu ortadan kalkmakta, tüketiciler için ise büyük bir kolaylık sağlanmaktadır (Uygur 2010, 44). Elektronik ticarette, işlem maliyetlerinin düşük olması, yeni pazarlara girişte büyük engellerin bulunmaması ve tüketici açısından bilgiye erişimdeki kısıtların ortadan kalkması gibi faktörler, ticari faaliyetleri gerektiği gibi tam rekabet ortamına yaklaştırmaktadır. Böylece, piyasaya giriş koşulları açısından, her seviyedeki işletme eşit şansa sahip olabilmektedir. Bu durum sayesinde, B2C oranının yükselmesi beklenmekte olup, KOBİlerin doğrudan evdeki tüketiciye ulaşabilmesi ve böylece pazar payını genişleterek rekabet gücünü arttırması kolaylaşmaktadır (MEGEP 2007, 17). 33 Elektronik ticaret, tedarikçiler, üreticiler, müşteriler ve kullanıcılar arasındaki ilişkileri kolaylaştırmakta; gerek yerel, gerekse uluslararası bazda ticari çevreyi etkilemekte ve iş olanaklarının yaratılması ve geliştirilmesini sağlamaktadır. Bu doğrultuda, elektronik ticaretin getirmiş olduğu değişiklikler kendisini en çok KOBİlerce hissedilmektedir. Dijital ortam, KOBİlere etkili ve ucuz bir pazarlama kanalı sunmakta ve böylece büyük ölçekli şirketler ile rekabet etme şanslarını arttırmaktadır (Kalaycı 2008, 148). Elektronik ticaret ile pazarlamanın temel unsurlarından olan zaman ve mekan kısıtı ortadan kalkmakta; hedeflenen pazara coğrafi olarak yakın olmanın cazibesi azalmaktadır. Büyüklüklerinden ötürü büyük çaplı firmalardan daha esnek bir yapıya ve böylece müşteri beklentilerine daha hızlı biçimde adapte olabilme kapasitesine sahip olan KOBİlerin, elektronik ticarette daha avantajlı bir konumda bulundukları söylenebilir (MEGEP 2007, 16). Bu durumlar göz önünde bulundurulduğunda, elektronik ticaretin KOBİler için oldukça avantajlı durumlar yarattığı ve piyasayı yalnızca büyük firmaların domine etmesinin ve küçük ve orta ölçekteki firmaların soyunun tükenmesinin önüne geçtiği çıkarımında bulunulabilir. Elektronik ticaret yönteminde, Firmanın iş organizasyonu ve modelleri değişmekte, üretici ile tüketici arasında “aracısızlaşma” sağlanmakta veya “yeni fonksiyonlar üstlenen sanal aracılar” ortaya çıkmaktadır (Uygur 2010, 44). Böylece hem üretici hem de tüketici için daha arzu edilir ürün-fiyat eşleştirmeleri ortaya çıkmaktadır. Elektronik ticaretin yaygınlaşmasında büyük bir etkiye sahip olduğu söylenen “şeffaflık” ve “açıklık” nitelikleri tüketicinin pazardaki gücünü artırmakla birlikte, kişisel bilgilerin toplandığı veri tabanlarının kişilerin aleyhinde kullanılabileceği riskini doğurmaktadır (MEGEP 2007, 16). 3.3. Elektronik Ticarette Türkiye’nin Dünyadaki Konumu ‘We are Social’ adlı uluslararası sosyal medya ajansı, internet, sosyal medya ve mobil erişim üzerine Ocak 2015 tarihinde yayınladığı, 2014 yılı verilerine dayanan raporda, Türkiye’nin de içinde olmak üzere, gelişmiş bir ekonomiye sahip 30 ülkedeki 34 internet ve mobil erişim verileri ile elektronik ticaret rakamlarını ortaya koymuştur. Şekil 2’de gösterilen rapor verilerine göre, yılsonunda dünya çapındaki internet kullanıcılarının sayısı 3 milyarı, mobil kullanıcıların sayısı ise 3.6 milyarı aşmıştır. Şekil 2: 2014 Yılı Küresel Dijital Durum Kaynak: Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. (URL: http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/ 21.01.2015) Şekil 3’te belirtilmiş olan verilere göre, toplamda 76,7 milyon nüfusa sahip Türkiye’de ise bu rakam 38 milyon kişiye yaklaşmış olup, bu rakam toplam nüfusun yaklaşık olarak %49’una tekabül etmektedir. 35 Şekil 3: 2014 Yılı Türkiye’de Dijital Durum Kaynak: Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. (URL: http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/ 21.01.2015) Şekil 4: 2014 Yıllık Küresel Büyüme Kaynak: Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. (URL: http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/ 21.01.2015) Bu rakamlar önceki yıl ile karşılaştırıldığında, aktif internet kullanıcılarının sayısı küresel çapta %21 oranında artış göstermiş; Türkiye genelinde ise bu yükseliş %11 oranında gerçekleşmiştir. Dünyada ve Türkiye’de dijital alandaki yıllık büyüme verileri Şekil 4 ve Şekil 5’te gösterilmektedir. 36 Şekil 5: Türkiye – 2014 Yıllık Büyüme Kaynak: Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. (URL: http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/ 21.01.2015) Şekil 2’de gösterilmiş olan küresel dijital durum verileri ile Şekil 3’te verilen Türkiye’de dijital durum verileri karşılaştırıldığında, Ocak 2015 itibarıyla dünya nüfusunun %42’sinin internete erişimi bulunurken, nüfusunun %49’una tekabül eden internet erişimi ile Türkiye’nin dünya ortalamasının üzerinde bulunduğu görülebilmektedir. Aşağıdaki Grafik 4’te görülebileceği üzere, Türkiye, gelişmiş 30 ülke arasında 21. sırada yer almaktadır. Grafik 4: Dünya’da İnternet Kullanım Oranı 37 93% 92% 90% 89% 89% 89% 87% 86% 84% 81% 79% 77% 75% 67% 66% 60% 60% 58% 54% 53% 49% 49% 47% 46% 44% 44% 42% 38% 37% 28% 19% KANADA B.A.E. GÜNEY KORE AVUSTRALYA BİRLEŞİK KRALLIK ALMANYA ABD JAPONYA FRANSA SİNGAPUR HONG KONG İSPANYA ARJANTİN POLONYA MALEZYA İTALYA RUSYA SUUDİ ARABİSTAN BREZİLYA MISIR TÜRKİYE MEKSİKO ÇİN GÜNEY AFRİKA FİLİPİNLER VİETNEM KÜRESEL… NİJERYA TAYLAND ENDONEZYA HİNDİSTAN 100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% Kaynak: Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. (URL: http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/ 21.01.2015) Raporlanmış aktif internet kullanıcı verileri ve kullanıcıların beyanına göre oluşturulmuş olan ve Türkiye çapında internet kullanım istatistiklerinin verildiği Şekil 6’da bulunan verilere göre, 2014 yılında aktif internet kullanıcılarının toplam sayısı 37,7 milyon iken, toplam aktif mobil internet kullanıcı sayısı ise 31, 7 milyon olarak kaydedilmiştir. 38 Şekil 6: Türkiye – 2014 Yılı İnternet Kullanımı Kaynak: Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. (URL: http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/ 21.01.2015) Dünya çapında ve Türkiye’de internet kullanım oranlarındaki artış, aynı zamanda elektronik ticaretin de daha yaygın hale gelmesine etkide bulunmaktadır. ‘We are Social’ tarafından düzenlenen raporda yer alan ve “GlobalWebIndex” verileri kullanılarak hazırlanmış olan elektronik ticaret incelemelerine göre, elektronik ticaretin en aktif biçimde kullanıldığı ilk 5 ülke sırasıyla Birleşik Krallık, Almanya, Güney Kore, ABD ve Avustralya olarak kaydedilmekte olup, nüfusunun %33’ü elektronik ticaret aktivitesinde bulunan Türkiye, bu oran ile 30 gelişmiş ülke arasında 19. Sıraya yerleşmiştir (Kemp 2015). Grafik 5: Dünya’da E-Ticaret Kullanım Oranı (2014) 39 50% 40% 30% 20% 64% 63% 62% 56% 51% 49% 49% 46% 45% 44% 44% 40% 39% 39% 37% 37% 37% 36% 33% 30% 25% 24% 24% 23% 21% 18% 16% 14% 70% 60% 10% BİRLEŞİK KRALLIK ALMANYA GÜNEYKORE ABD AVUSTRALYA KANADA FRANSA SİNGAPUR B.A.E. İSPANYA POLONYA JAPONYA HONGKONG İTALYA ÇİN MALEZYA ARJANTİN BREZİLYA TÜRKİYE RUSYA SUUDİARABİSTAN VİETNAM MEKSİKO GÜNEYAFRİKA FİLİPİNLER TAYLAND ENDONEZYA HİNDİSTAN 0% Kaynak: Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. (URL: http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/ 21.01.2015) Şekil 7’de ise, elektronik ticaret aktivitesi sırasında kullanılan cihazlara yönelik veriler gösterilmektedir. 2014 yılında Türkiye nüfusunun %33’ü kişisel bilgisayarları üzerinden; %19’u ise mobil cihazlar üzerinden çevrimiçi alışveriş yapmıştır. Şekil 7: Kullanılan Cihazlara Göre E-Ticaret (2014) Kaynak: Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. (URL: http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/ 21.01.2015) 40 Yukarıdaki verilere bakılarak ülkemizde elektronik ticaretin pek de kötü bir durumda olmadığı düşünülebilir. Ancak genel bir bakış açısı ile bakılıp, elektronik ticaret ülkedeki perakende sektörünün büyüklüğüne göre değerlendirildiğinde, daha farklı bir tablo ile de karşılaşılabilir. Örneğin, TÜBİSAD’ın “Türkiye’de E-Ticaret Pazar Tanımlama ve 2013 Pazar Büyüklüğü Raporu”na göre, Türkiye’de elektronik ticaretin toplam perakende içindeki payı 2013 yılı için %1,3 olarak kaydedilmiştir. Bu oran yalnızca gelişmiş ülkeler ortalaması olan %5,5’in değil, ayrıca gelişmekte olan ülkeler ortalaması olan %3,5’in de altındadır. Bu durum elektronik ticaretin ülkemizde yeteri kadar gelişmiş olmadığını gösterebileceği gibi, ülkenin bu alandaki yüksek potansiyelinin bir göstergesi olarak da değerlendirilebilir (Deloitte 2014). Tablo 6: E-Ticaret Küresel Karşılaştırma (2013) Nüfus (mn) Gelişmiş Ülkeler Online Perakende / Toplam Perakende Kişibaşı Gelir USD k (SGP) İngiltere ABD Almanya Fransa Japonya İspanya İtalya 10,4% 7,4% 6,0% 5,5% 4,2% 3,1% 1,8% 87% 81% 84% 83% 79% 72% 58% 85% 72% 79% 75% 77% 55% 44% 37 53 40 36 37 30 30 64 316 81 64 127 47 60 Gelişmekte Olan Ülkeler Ülke Online İnternet Alışveriş Penetrasyonu* Yapanlar Çin Polonya Brezilya Rusya Hindistan 5,6% 5,3% 3,1% 2,8% 0,7% 42% 65% 49% 53% 12% 44% 30% 34% 38% 23% 10 21 12 18 4 1.361 39 198 143 1.243 Türkiye 1,3% 49% 24% 15 76 Kaynak: Deloitte. 2014. Türkiye’de E-Ticaret: Pazar Tanımlama ve 2013 Pazar Büyüklüğü Ölçümleme Çalışması. Araştırma Raporu, İstanbul: TÜBİSAD: Bilişim Sanayicileri Derneği. 41 DÖRDÜNCÜ BÖLÜM METODOLOJİ VE UYGULAMA 4.1. Araştırmanın Amacı Bu araştırma çalışması tamamen akademik bir amaca hizmet etmekte olup; çalışmanın amacı, KOBİlerin elektronik ticaret algısının incelenmesi, elektronik ticaret ile ilgili yönelim ve beklentilerinin belirlenmesi, KOBİlerin elektronik ticaret yapmasının önündeki engellerin ve elektronik ticaret içerisindeki varlıklarının araştırılması ve bu doğrultuda inovasyon süreçlerinin, performanslarının ve bilgi kaynaklarının akademik bir değerlendirilmesinin yapılmasıdır. Çalışmanın sonunda hedeflenen, elektronik ticaret yapan KOBİlerin firma performansının analiz edilmesi ve bilimsel metodlar kullanılarak elde edilen veriler ışığında anlamlı bilimsel sonuçlara ulaşabilmektir. 4.2. Araştırmanın Kapsamı ve Sınırları KOBİlerin elektronik ticaret içindeki varlıklarının ve bu doğrultudaki inovasyonların şirket performansına etkilerinin araştırıldığı bu çalışmada örneklem İstanbul’da faaliyet gösteren KOBİler olarak belirlenmiştir. Geçerli bir örneklem evreni oluşturabilmek için anketler reklam da dâhil olmak üzere çeşitli mecralar aracılığıyla olabildiğince farklı alanlardaki KOBİlere ulaştırılmıştır. 4.3. Araştırmanın Yöntemi ve Modeli Çalışmada, araştırmanın verileri anket yöntemi kullanılarak toplanmıştır. Anket sorularının, var olan koşullar altında en fazla bilgiyi elde edecek çeşitlilikte oluşturulması hedeflenmiştir. Ayrıca, anket formunun hazırlanmasında 5’li ve 10’lu ölçeklere oranla daha güvenilir sonuç vereceği düşünülen 7’li Likert tutum ölçeği 42 kullanılmıştır. Bu şekilde hazırlanmış olan anket formu örneği Ek-1’de sunulmaktadır. Anketteki soruların yanıtlandırılmasında sunulan seçeneklerde; (1) tamamen katılmıyorum, (2) çoğunlukla katılmıyorum, (3) kısmen katılmıyorum, (4) ne katılıyorum, ne katılmıyorum, (5) kısmen katılıyorum, (6) çoğunlukla katılıyorum, (7) tamamen katılıyorum değerlerini temsil etmektedir. Oluşturulan anket formu, Google.com üzerinden yayınlanmış ve e-posta aracılığıyla paylaşılmıştır. Bunun yanı sıra, LinkedIn.com üzerinden çeşitli sektörlerde faaliyet gösteren birçok KOBİ çalışanı ile doğrudan paylaşılan anket formu, hedef kitlesi içerisindeki çeşitliliği sağlayabilmek adına, facebook.com kanalında kullanıcı hedeflemesi yapılarak verilen reklamlar aracılığıyla ilgili kişilere ulaştırılmış ve veri çeşitliliği desteklenmiştir. Sonuç olarak, internet üzerinden oluşturulmuş olan ve çevrimiçi mecralar yoluyla paylaşım ve dağıtımı gerçekleştirilen anket formu, İstanbul’daki KOBİlerin orta ve üst düzey yöneticileri tarafından doldurulmuş ve toplam 277 anket değerlendirmeye alınmıştır. Elektronik Ticaret ile İlgili Yönelim ve Beklenti Elektronik Ticaret Algılaması Elektronik Ticaretin Önündeki Engeller İnovasyon Performansı Web Site Kullanımı İnovasyon Süreci İnovasyon Bilgi Kaynakları 43 Şirket Performansı Şekil 8: Araştırma Modeli 4.4. Araştırmadan Elde Edilen Veriler ve Hipotezlerin Değerlendirilmesi Araştırma modeli için geliştirilen ölçek çeşitli sektörlerdeki 277 kişiye elektronik ortamda ulaştırılmış ve tamamından geri dönüş sağlanmıştır. Anket dönüş oranının bu kadar yüksek olmasının başlıca nedeni anketi dolduran kişilere elektronik form gönderildikten sonra kişilerle temasa geçilip bilgilendirmiş olmalarıdır. Anketlerdeki tüm soruların doldurulduğu ve sistematik bir hata yapılmadığı gözlemlenmiştir. 4.4.1. Demografik Özellikler Ankete katılanların demografik yapısı aşağıdaki gibidir: Tablo 7: Ankete Cevap Veren Yöneticilerin Statülerinin Oranları Statüsü Sıklık Oran Üst Düzey Yönetici 82 30% Orta Düzey Yönetici 195 70% TOPLAM 277 100% Ankete katılan yöneticilerin statülerinin dağılımı Tablo 9’da gösterilmektedir. Ankete katılanlardan 12 kişi (%4) Üst Düzey Yönetici, 54 kişi (%18) Orta Düzey Yönetici, 88 kişi (%29) Uzman, 151 kişi (%50) Yetkilidir. Ankete katılanların %66’sının 26-35 yaş aralığında olması nedeniyle yetkili unvanında çalışan sayısının fazla olması açıklanabilir. Bilişim sektöründe çalışanlarının unvanlarının uzman olarak adlandırılması nedeniyle uzman oranı %29 çıkmıştır. Anket taleplerinin üst düzey yöneticilerine çok fazla iletilememesi nedeniyle üst düzey yönetici oranı %4’te kalmıştır. 44 Tablo 8: Ankete Katılan İşletmelerin Faaliyette Bulundukları Sektör Dağılımı Faaliyet Gösterdiği Sektör Sıklık Oran Gıda/İçecek/Tütün 17 6% Ağaç/Kâğıt/Basım 0 0% İlaç/Tıbbi Cihaz 0 0% Giyim/Tekstil/Deri 98 35% Bankacılık-Finans 45 16% Otomotiv 0 0% Mobilya 24 9% Kimya/Petrol/Lastik 0 0% Ana Metal 0 0% 64 23% 0 0% 29 11% 277 100% Bilişim Telekomünikasyon Diğer TOPLAM Ankete katılan işletmelerin faaliyet gösterdikleri sektör Tablo 10’da gösterilmektedir. Ankete katılan işletmelerin 2 tanesi (%1) Gıda/İçecek/Tütün, 4 tanesi (%1) Ağaç/Kâğıt/Basım, 3 tanesi (%1) İlaç/Tıbbi Cihaz, 2 tanesi (%1) Giyim/Tekstil/Deri, 214 tanesi (%70) Bankacılık-Finans, 34 tanesi (%11) Bilişim, 2 tanesi (%1) Telekomünikasyon sektörlerinde, 42 tanesi ise (%14) diğer sektörlerde çalışmaktadır. Ankete katılanlardan Otomotiv, Mobilya, Kimya/Petrol/Lastik, Ana Metal sektörlerinde çalışan olmadığı görülmüştür. 45 4.4.2. Araştırma Ölçeğinin Güvenilirlik Analizleri Anketlerin tamamı bir veri setine dönüştürüldükten sonra sosyal bilimlerde kullanılan tüm araştırma tekniklerinin en önemli aşaması olarak kabul edilen güvenilirlik analizine tabi tutulmuştur. Toplam 50 sorudan oluşturulan ankette genel güvenilirlik oranı 0,936 olarak tespit edilmiştir. Bu oran, eşik değer olan 0,700’ün bir hayli üzerinde olup ölçeğin son derece güvenilir olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, araştırmadaki tüm bağımsız ve bağımlı değişkenler ayrı ayrı incelenmiş ve ortalamanın 0,900’ün altına düşmediği görülmüştür. Bunun anlamı anketi dolduranların soruların doğru bir şekilde algılayıp benzer değişkenlere benzer cevaplar verdiğini göstermektedir (Cronbach 1951). Araştırmanın güvenilirlik değerleri aşağıdaki Tablo 11 ve Tablo 12’de sunulmuştur. Tablo 9: Değişkenlerin Güvenilirlik Analizi Cronbach Alpha (α) Değerleri Standart Değişkenlere Bağlı Cronbach Alpha (α) Değerleri Değişken Sayısı ,936 ,936 50 46 Tablo 10: Detaylı Güvenilirlik Analizi Ögeler et1 et2 et3 et4 et5 et6 et7 et8 et9 b1 b2 engel1 engel2 engel3 Web1 Web2 Web3 Web4 Web5 Web6 Web7 Web8 Web9 Web10 In1 In2 In3 In4 In5 In6 In7 In8 IP1 IP2 IP3 IP4 IP5 IP6 IP7 IBK1 IBK2 IBK3 IBK4 IBK5 IBK6 IBK7 IBK8 IBK9 IBK10 IBK11 Öge Silinirse Ölçek Ort. 261,0181 260,8628 261,2924 261,2022 261,3646 260,8736 261,4549 261,2635 260,9350 260,9964 261,1841 263,2166 261,8087 261,6751 261,7040 262,6390 262,3069 262,2816 261,8845 261,4982 261,5812 261,6065 261,4043 261,1516 261,7365 261,7437 261,7437 261,9206 261,7437 261,9711 261,9097 261,8303 262,0433 262,0144 261,9170 261,7942 261,3502 261,9783 261,8303 261,5271 262,0469 261,8051 261,5162 262,9856 262,8592 262,6065 262,6426 262,6787 262,3357 262,5162 Öge Silinirse Düzeltilmiş Öge Çoklu Korelasyon Öge Slinirse Ölçek Toplam Karesi Cronbach Alpha Varyansı Koralasyon 1437,532 ,402 ,765 ,935 1445,372 ,287 ,747 ,936 1452,505 ,139 ,690 ,936 1451,720 ,202 ,646 ,936 1446,972 ,252 ,632 ,936 1448,270 ,238 ,478 ,936 1440,734 ,260 ,622 ,936 1437,231 ,375 ,679 ,935 1440,880 ,305 ,572 ,935 1437,272 ,278 ,765 ,936 1433,325 ,313 ,786 ,935 1414,808 ,335 ,678 ,936 1442,402 ,179 ,802 ,937 1450,387 ,128 ,809 ,937 1450,405 ,112 ,719 ,937 1444,203 ,145 ,807 ,937 1494,119 -,202 ,760 ,940 1417,703 ,318 ,859 ,936 1428,110 ,281 ,833 ,936 1420,302 ,539 ,729 ,934 1410,607 ,516 ,805 ,934 1414,682 ,538 ,774 ,934 1408,807 ,554 ,766 ,934 1437,680 ,398 ,613 ,935 1399,673 ,616 ,810 ,934 1397,199 ,647 ,820 ,933 1379,300 ,711 ,869 ,933 1378,928 ,709 ,846 ,933 1400,699 ,573 ,738 ,934 1368,753 ,720 ,780 ,932 1386,836 ,637 ,798 ,933 1377,323 ,713 ,834 ,933 1385,056 ,699 ,808 ,933 1393,275 ,581 ,828 ,934 1384,178 ,642 ,789 ,933 1414,621 ,554 ,775 ,934 1419,236 ,583 ,767 ,934 1406,072 ,458 ,700 ,935 1384,330 ,669 ,799 ,933 1411,663 ,528 ,817 ,934 1387,081 ,544 ,804 ,934 1395,484 ,614 ,818 ,933 1435,932 ,315 ,650 ,935 1377,427 ,513 ,655 ,934 1367,020 ,623 ,821 ,933 1357,276 ,699 ,885 ,932 1365,542 ,678 ,847 ,933 1359,059 ,673 ,821 ,933 1362,992 ,686 ,835 ,933 1349,425 ,744 ,813 ,932 47 Toplam 50 sorunun yer aldığı araştırmada anketi dolduranların verdikleri cevapların ortalamaları 5,34 tespit edilmiştir. Minimum değer 3,93 ve maksimum değerde 6,28’dir. Tüm bu değişkenlerin varyans ortalaması 0,315’tir. Bu veriler bize araştırmadaki sorulara verilen cevapların belli bir bölgede kümelendiğini ve bu nedenle tutarlı olduğunu göstermektedir. Araştırmanın temel istatistiki bilgileri Tablo 13’te sunulmaktadır. Tablo 11: Temel İstatistiki Bilgiler Ortalama Minimum Maksimum Aralık Ortalama Değişkenler 5,343 3,931 6,285 2,354 Maksimum/ Varyans Minimum 1,599 ,315 Değişken Sayısı 50 4.4.3. Faktör Analizi Faktör analizi (FA), birbiriyle ilişkili çok sayıda değişkeni bir araya getirerek az sayıda kavramsal olarak anlamlı yeni değişkenler (faktörler, boyutlar) bulmayı keşfetmeyi amaçlayan çok değişkenli bir istatistik olarak tanımlanabilir. Daniel'e (1988) göre faktör analizi, bir grup değişkenin kovaryans yapısını incelemek ve bu değişkenler arasındaki ilişkileri, faktör olarak isimlendirilen çok daha az sayıdaki gözlenemeyen gizli değişkenler bakımından açıklamayı sağlamak üzere düzenlenmiş bir tekniktir (Akt.Stapleton, 1997). Rennie (1997) ise, Faktör Analizi'ni, maksimum varyansi açıklayan az sayıda açıklayıcı faktöre (kavrama) ulaşmayı amaçlayan ve gözlenen değişkenler arasındaki ilişkileri temel alan bir hesaplama mantığına sahip analitik bir teknik olarak tanımlamaktadır (Büyüköztürk 2002, 472). İlk olarak araştırmanın bağımsız değişkenleri üzerinde faktör analizleri gerçekleştirilmiştir. Dokuz sorudan oluşan elektronik ticaret algılaması faktörü bir bütün olarak kümelenmiş ve tek bir üst değişken olarak modeldeki yerini almıştır. Elektronik ticaret algılamasının faktör yükleri ve KMO oranı tablo 14’te belirtilmiştir. 48 Tablo 12: Bileşen Matriksi Bileşen 1 et1 et2 et3 et4 et5 et6 et7 et8 ,591 ,676 ,692 ,576 ,652 ,638 ,546 ,732 et9 ,684 Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Uygunluk Ölçüsü ,820 Elektronik ticaretle ilgili yönelim ve beklenti faktörü ile elektronik ticaretin önündeki engeller faktörü soru sayısı olarak yalın bir içeriğe sahip olması nedeniyle tek bir tablo olarak aşağıda Tablo 15’te özetlenmiştir. Tablo 13: Oransal Değişkenler Temel Oran Açılım Yönelim ve Beklenti 1 1,000 ,841 Yönelim ve Beklenti 2 1,000 Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Uygunluk Ölçüsü Temel Oran Açılım engel1 1,000 ,579 ,841 engel2 1,000 ,760 ,500 engel3 1,000 ,708 Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Uygunluk Ölçüsü ,665 49 Elektronik ticaret ile ilgili yönelim ve beklenti faktörü toplam iki sorudan oluşmaktadır ve KMO değeri 0,500 olarak belirlenmiştir. Bu oranın taban değer olan 0,600 ün altında kalmasının sebebi faktörün sadece iki sorudan oluşmasıdır. Bu tip durumlarda tüm soruları içeren genel güvenilirlik değerine ve KMO oranına bakılarak karar verildiği için araştırma kapsamında bu durum bir sorun olarak görülmemiştir. Web sitesi kullanımı ile ilgili ölçek kendi içerisinde ikiye ayrılmıştır. İlk beş soru birlikte kümelenirken altı ila 10 arasındaki tüm sorular ikinci bir faktöre atanmıştır. Ölçekle ilgili faktör analizleri aşağıdaki tabloda belirtilmiştir. Tablo 14: Bileşen Matriksi Bileşenler 1 Web1 Web2 Web3 Web4 Web5 Web6 ,816 Web7 ,785 Web8 ,765 Web9 ,658 Web10 ,690 Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Uygunluk Ölçüsü 2 ,538 ,786 ,675 ,752 ,719 ,663 İnovasyon süreci ile inovasyon bilgi kaynaklarının yer aldığı faktör analizi ise Tablo 17’de detaylı olarak açıklanmıştır. 50 Tablo 15: İnovasyon Süreci ile İnovasyon Bilgi Kaynakları Faktör Analizleri Bileşen 1 In1 ,794 In2 ,829 In3 ,859 In4 ,861 In5 ,591 In6 ,762 In7 ,784 In8 ,805 Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Uygunluk Ölçüsü Bileşen 2 1 IBK1 IBK2 IBK3 IBK4 IBK5 IBK6 IBK7 IBK8 ,865 2 ,889 ,549 ,762 ,868 ,687 ,756 ,855 ,906 IBK9 ,811 IBK10 ,836 IBK11 ,695 Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Uygunluk Ölçüsü ,856 Araştırmanın bağımlı değişkeni olarak belirlenen inovasyon performansı toplam yedi sorudan oluşmakta olup, yapılan faktör analizleri sonucunda tek bir başlık altında kümelendiği görülmüştür. (Bkz: Tablo 18) Tablo 16: Bileşen Matriksi Bileşen 1 IP1 IP2 IP3 IP4 IP5 IP6 ,719 ,834 ,814 ,762 ,775 ,600 IP7 ,700 Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Uygunluk Ölçüsü 51 ,823 İnovasyon performansının faktör analiziyle birlikte korelasyon analizine geçilmeden önce yapılması gereken tüm istatistiki kontroller gerçekleştirilmiş ve bilimsel açıdan hiçbir şüpheye yer bırakılmamıştır. Takip eden bölümde değişkenler arası ilişkiler incelenecek ve kavramlar arasında sebep sonuç ilişkisi kurulacaktır. 4.4.4. Korelasyon Analizi İki değişken arasındaki ilişkinin yönünü, derecesini ya da gücünü belirtmek için en sık kullanılan istatistik yöntemi korelasyon analizidir. Doğrusal ilişkileri ortaya çıkaran bu analiz, doğrusal olmayan bir şeklide anlamlı çıkmayabilir. Korelasyon katsayısı, bir değişkendeki değişimin diğer bir değişkendeki değişimin ne kadarını açıkladığını göstermektedir. Karşılıklı ilişkiyi gösteren korelasyon, sebep-sonuç ilişkisini göstermediği için, bir bağımlı ve bir bağımsız değişken arasında aranabildiği gibi, iki bağımlı ya da iki bağımsız değişken arasında da aranabilmektedir. Korelasyon katsayısı bir oran olup, -1 ile +1 arasında bir değer almaktadır (Nakip 2013, 348-349). Pozitif değerler direkt yönlü doğrusal ilişkiyi temsil etmektedir. Negatif değerler ise ters yönlü bir doğrusal ilişkiyi temsil etmektedir. Bu katsayının (0) değerini alması ise araştırmaya dâhil edilen değişkenler arasında doğrusal bir ilişkinin olmadığını göstermektedir (Altındağ 2011, 106). Regresyon analizine geçilmeden önce yapılan korelasyon analizinde tüm değişkenlerin birbirleri ile olan ilişkileri ölçülmeye çalışılmıştır. Aşağıda da tüm korelasyon katsayılarının yer aldığı Tablo 19’da görüleceği üzere inovasyon performansı üzerinde en güçlü etkisi olan değişken şirketlerin kullandığı inovasyon sürecidir. İnovasyona önem veren şirketlerin gelişimlerini en üst düzeye çıkarabilmeleri için sistematik bir şekilde teknoloji ve piyasa takibi yapmaları, müşterilerle fikir alışverişinde bulunmaları, inovatif fikir arayışı içerisinde yeni süreçleri örgüte kazandırmaya çalışmaları şirket performansı üzerinde pozitif yönde bir etkiye sahiptir. (0,759) Ayrıca inovasyon bilgi kaynaklarına ait her iki faktöründe benzer düzeyde performansa etki ettiği kanıtlanmıştır. Şirketin inovasyon faaliyetlerinde kendi içerisindeki bilgi kaynaklarını kullanması, müşterilerden bilgi alması, rakipleri bir kıyaslama noktası olarak kullanması, ar-ge merkezlerine ağırlık vermesi ve üniversite, araştırma merkezi, meslek grupları ile birlikte faaliyette bulunması şirketin inovasyon performansını doğrudan etkilemekte ve arttırmaktadır. 52 Tablo 17: Korelasyon Tablosu E-Ticaret Algı E-Ticaret Algı Pearson Korelasyonu 1 Sig. (2-tailed) İnovasyon İnovasyon Yönelim Webfaktor Webfaktor İnovasyon Bilgi Bilgi İnovasyon ve Engeller 1 2 Süreci Kaynakları Kaynakları Performansı Beklenti 1 2 ,306** -,033 ,115 ,289** ,299** ,103 ,176** ,279** ,000 ,581 ,055 ,000 ,000 ,086 ,003 ,000 N 277 277 277 277 277 277 277 277 277 Pearson Korelasyonu ,306** 1 ,349** -,099 ,129* ,196** ,014 ,282** ,257** ,000 ,100 ,031 ,001 ,822 ,000 ,000 Yönelim ve Beklenti Sig. (2-tailed) ,000 N 277 277 277 277 277 277 277 277 277 Pearson Korelasyonu -,033 ,349** 1 ,137* ,074 ,171** ,067 ,253** ,121* Sig. (2-tailed) ,581 ,000 ,023 ,217 ,004 ,266 ,000 ,044 N 277 277 277 277 277 277 277 277 277 Pearson Korelasyonu ,115 -,099 ,137* 1 ,016 ,018 -,106 ,112 ,042 Sig. (2-tailed) ,055 ,100 ,023 ,796 ,770 ,078 ,064 ,491 N 277 277 277 277 277 277 277 277 277 Pearson Korelasyonu ,289** ,129* ,074 ,016 1 ,694** ,634** ,477** ,559** Sig. (2-tailed) ,000 ,031 ,217 ,796 ,000 ,000 ,000 ,000 N 277 277 277 277 277 277 277 277 277 Pearson Korelasyonu ,299** ,196** ,171** ,018 ,694** 1 ,608** ,706** ,759** ,000 ,001 ,004 ,770 ,000 ,000 ,000 ,000 N 277 277 277 277 277 277 277 277 277 Pearson Korelasyonu ,103 ,014 ,067 -,106 ,634** ,608** 1 ,442** ,600** ,086 ,822 ,266 ,078 ,000 ,000 ,000 ,000 277 277 277 277 277 277 277 277 277 ,282** ,253** ,112 ,477** ,706** ,442** 1 ,680** ,000 ,000 ,064 ,000 ,000 ,000 Engeller Webfaktor 1 Webfaktor 2 İnovasyon Süreçleri Sig. (2-tailed) İnovasyon Bilgi Kaynakları 1 Sig. (2-tailed) N Pearson ,176** İnovasyon Korelasyonu Bilgi Kaynakları 2 Sig. (2-tailed) ,003 ,000 N 277 277 277 277 277 277 277 277 277 Pearson Korelasyonu ,279** ,257** ,121* ,042 ,559** ,759** ,600** ,680** 1 ,000 ,000 ,044 ,491 ,000 ,000 ,000 ,000 N 277 277 277 * Korelasyon 0.05 düzeyinde anlamlıdır. **Korelasyon 0.01 düzeyinde anlamlıdır. 277 277 277 277 277 İnovasyon Performansı Sig. (2-tailed) 53 277 Araştırma sonuçlarına bakıldığında yüksek düzeyde ilişki içerisinde olması beklenen elektronik ticaret algılaması faktörü 0,279 korelasyon değeri ile düşük bir etkiye sahip olduğu görülmüştür. Bunun temel sebeplerinden birisi bazı firmaların elektronik ticareti henüz güvenilir bulmamaları ve süreçteki teknik zorluklarından dolayı yaşanılan problemler elektronik ticaret algısını düşük düzeyde tutmuştur. Bu nedenle şirket performansı ile bu faktör arasında anlamlı bir ilişki göze çarpmamaktadır. Daha kapsamlı bir nedensellik ilişkisinin ölçülmesi için son aşamada regresyon analizi gerçekleştirilmiştir. 4.4.5. Regresyon Analizi Regresyon analizi, iki ya da daha çok değişken arasındaki ilişkiyi ölçmek için kullanılan analiz metodudur. Eğer tek bir değişken kullanılarak analiz yapılıyorsa buna tek değişkenli regresyon, birden çok değişken kullanılıyorsa çok değişkenli regresyon analizi olarak isimlendirilir. Regresyon analizi ile değişkenler arasındaki ilişkinin varlığı ve eğer ilişki varsa ilişkinin gücü hakkında bilgi edinilebilir. Diğer bir önemli nokta da, regresyon analizi iki değişken arasında sebep-sonuç ilişkisi ararken, sebep-sonuç ilişkisini ortaya çıkarmaz. Sadece birlikte bir değişimin olup olmadığını gösterir. Genel olarak nicel değişkenlerin analizinde kullanılan regresyon analizi, basit ve çoklu olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Bir bağımlı değişken ile birden fazla değişken arasındaki ilişkiyi inceleyen çoklu regresyon analizi bir bağımsız değişken içeren basit regresyon analizinin doğal bir uzantısıdır (Altındağ 2011, 112). Tüm bağımsız değişkenlerin aynı anda değerlendirmeye alındığı regresyon analizinde inovasyon performansı üzerinde hangi bağımsız değişkenlerin etkisi olduğu net bir şekilde görülmektedir. Tablo 20’de değişkenlerin beta değerleri ve modelin determinasyon katsayısı tablonun değerlendirilmesinde belirleyici olacaktır. 54 Tablo 18: Katsayılar Standartlaştırılmamış Standartlaştırılmış Katsayılar Katsayılar Anlamlılık Model t Düzeyi (p) Standart B Beta Hata (Sabit) ,411 ,435 ,945 ,346 eticaretalgi ,077 ,064 ,048 1,196 ,233 yonelimvebeklenti ,109 ,038 ,121 2,850 ,005 engeller -,063 ,032 -,079 -1,983 ,048 1 webfaktor1 ,044 ,033 ,051 1,343 ,181 webfaktor2 -,061 ,064 -,052 -,960 ,338 inosurec ,379 ,057 ,425 6,654 ,000 inobilgikaynak1 ,248 ,047 ,264 5,321 ,000 inobilgikaynak2 ,180 ,036 ,260 4,955 ,000 Tablo 19: ANOVA Varyans Analizi ve Araştırma Modeli Özeti Kareler Toplamı 227,050 113,822 340,872 Model Regresyon Artık Toplam 1 Serbestlik Derecesi 8 268 276 Kareler Ortalaması 28,381 ,425 Model R R2 Düzeltilmiş R2 1 ,816a ,666 ,656 F 66,825 Anlamlılık Düzeyi (p) ,000a Tahmini Standart Hata ,65170 Analiz sonuçlarına bakıldığında şirketlerin kullandığı inovasyon süreçleri ile inovasyon bilgi kaynakları faktörleri doğrudan ve pozitif yönde şirket performansını etkilemektedir. Bu değişkenlerin yanı sıra, yönetimin elektronik ticaretle alakalı yönelim ve beklentisi düşük düzeyde de olsa performans üzerinde belirleyici etkiye sahiptir. Araştırmanın bağımlı değişkeni olan inovasyon performasındaki değişimlerin % 66,6’sı bu faktörler tarafında şekillendirilmektedir. Performans üzerindeki yaklaşık %35’lik açıklanamayan kısım bu araştırma modelinde yer almadığı için sebep sonuç ilişkisi kurulamamıştır. Bu nedenle gelecekte aynı alanda çalışma yapmak isteyen akademisyenler performans üzerindeki açıklanamayan bu bölümün hangi değişkenler tarafından yönlendirildiğini inceleyen bir model geliştirebilirler. 55 Tekrar analiz sonuçlarına bakıldığında elektronik ticaretin önündeki engellerin negatif bir beta değeri aldığı görülmektedir. Mikro boyutta da olsa elektronik ticaretin güvenli olmadığının düşünülmesi, devletin elektronik ticareti destekleyici çalışmaların yetersiz olması hukuki altyapının henüz oluşmamış olması inovasyon performansını negatif yönde etkilemiştir. Yakın zamanda elektronik ticaretin şirketler için bir zorunluluk haline geleceğini düşünen ve stratejik öngörüsü olan yönetimlerin uygulamaları sayesinde şirketlerin inovasyon performansı olumlu anlamda etkilenebilir. Ancak en önemli husus şirketlerin inovasyon süreçlerini rahat bir ortamda sürdürebilmeleri için buna uygun bir örgüt yapısı oluşturmaları, nitelikli personel istihdam etmeleri, AR-GE merkezlerine yatırım yapmaları ve doğru insanları doğru pozisyonda kullanmaları gerekmektedir. 4.4.6. Hipotezlerin Değerlendirilmesi H1. KOBİlerin elektronik ticareti doğru şekilde algılamalarının işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır: DESTEKLENMEMİŞTİR. Anketteki 1-9 arasındaki soruların incelemiş olduğu elektronik ticaret algılaması faktörü, anketin 33-39 arası soruların incelemiş olduğu inovasyon performansı faktörü ile birlikte değerlendirildiğinde, yapılan faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizine göre KOBİlerin elektronik ticareti doğru şekilde algılamalarının işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde etkisinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Böylelikle H.1. hipotezi reddedilmiştir. Bağımlı değişkenin inovasyon performansı olduğu elektronik ticaret algı modelinde, beta değerinin 0,048 olması, elektronik ticaretin doğru şekilde algılanmasının işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde bir etkisi olmadığını göstermektedir. Hâlihazırda, KOBİlerin ticari hacimlerinde elektronik ticaretin geleneksel satış kanalları kadar etkin olmadığı gözlemlenmekte olup, elektronik ticaretin her geçen gün daha büyük bir yol kat ettiğini düşünülünce, önümüzdeki yıllarda bu kanalın performans üzerine etkilerinin tekrar araştırılması gerektiği söylenebilir. 56 H2. Şirket yöneticilerinin elektronik ticarete karşı yönelim ve beklentilerinin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır: DESTEKLENMEMİŞTİR. Anketteki 10-11 arasındaki soruların incelemiş olduğu elektronik ticarete karşı yönelim ve beklenti faktörü, anketin 33-39 arası soruların incelemiş olduğu inovasyon performansı faktörü ile birlikte değerlendirildiğinde, yapılan faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizine göre şirket yöneticilerinin elektronik ticarete karşı yönelim ve beklentilerinin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde etkisinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Böylelikle H.2. hipotezi reddedilmiştir. Bağımlı değişkenin inovasyon performansı olduğu elektronik ticarete karşı yönelim ve beklenti modelinde beta değerinin 0,121 olması, şirket yöneticilerinin elektronik ticarete karşı yönelim ve beklentilerinin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde bir etkisi olmadığını göstermektedir. Elektronik ticarette zaman ve lokasyon kavramının olmayışı, geleneksel ticaretten ayırt edici en büyük özelliklerinden birisidir. Geleneksel ticarette yer almayıp, yalnızca elektronik ticaret ile belirli bir büyüklüğe ulaşan şirketler, gelecek planlaması yapmada diğer şirketlere yol göstermektedirler. Devlet desteklerinin ve özel sektörde elektronik ticaret kanalına yatırım yapan yatırımcıların takip edilmesi ve bu tarz olanaklardan faydalanılması şirketin faydasına olacaktır. Ayrıca, şirketlerin uzun vadeli plan yapmaları, elektronik ticaretin şirket performansı üzerindeki etkisinin artırılmasında yardımcı olacaktır. H3. Elektronik ticaret faaliyetleri önündeki engeller işletme performansını doğrudan ve negatif yönde etkiler: KISMEN DESTEKLENMİŞTİR. Anketteki 12-14 arasındaki soruların incelemiş olduğu elektronik ticaret faaliyetleri önündeki engeller faktörü, anketin 33-39 arası soruların incelemiş olduğu inovasyon performansı faktörü ile birlikte değerlendirildiğinde, yapılan faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizine göre, elektronik ticaret faaliyetleri önündeki engellerin işletme performansı üzerinde doğrudan ve negatif yönde etkisi olduğu sonucuna kısmen ulaşılmıştır. Böylelikle H.3. hipotezi kabul edilmiştir. Bağımlı değişkenin inovasyon performansı olduğu elektronik ticaret faaliyetleri önündeki 57 engeller modelinde beta değerinin -0,079 olarak bulunması, elektronik ticaret faaliyetlerinin önündeki engellerin işletme performansı üzerinde doğrudan ve negatif yönde kısmen bir etkisi olduğunu göstermektedir. Bu noktada güvenlik konusunda ve hukuki altyapılarda karşılaşılan sorunların çözülebilmesi için yatırımcıların bu noktada sıkıntı yaşamamalarını sağlayacak ve tüketicilerin haklarını koruyacak şekilde yeni yasa çalışmaları yürütülmesi ve güvenlik donanımlarının arttırılması gerekmektedir. Böylece, elektronik ticaretin önündeki engellerin büyük bir kısmı bertaraf edilmiş olacaktır. Ayrıca, elektronik ticarete yatırım yapmayan ve yatırım oranı düşük oran şirketlerin desteklenmesi, hem elektronik ticaretin yol kat etmesini, hem de istihdam açısından yeni fırsatlar yaratılmasını sağlayacak ve işletmelerin üretim ve satış faaliyetlerinde etkisini gösterecektir. H4. Web sitesi kullanım faktörlerinin işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır: DESTEKLENMEMİŞTİR. Anketteki 15-24 arasındaki soruların incelemiş olduğu web sitesi kullanım faktörü, anketin 33-39 arası soruların incelemiş olduğu inovasyon performansı faktörü ile birlikte değerlendirildiğinde, yapılan faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizine göre web sitesi kullanım faktörünün işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde etkisinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Böylelikle H.4. hipotezi reddedilmiştir. KOBİlerin dışarıdan aldığı hizmetlerde oluşan aksaklıklar ve iletişim sorunları, şirket performansını olumsuz yönde etkilemektedir. Şirketlerin müşteri hizmetleri faaliyetleri ve internet sitesi alt yapı çalışmaları konusunda dışarıdan aldıkları hizmetler doğru bir şekilde yönetilmez ve kontrol edilmezse, rakiplere karşı sahip olunan avantajlar, karşılaşılan sorunların gölgesinde kalacaktır. Sonuç olarak, işletmenin satışları ve buna bağlı olarak performansı bu durumdan etkilenecektir. H5. İnovasyon süreçlerinin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. DESTEKLENMİŞTİR. Anketteki 25-32 arasındaki soruların incelemiş olduğu inovasyon süreçleri faktörü, anketin 33-39 arası soruların incelemiş olduğu inovasyon performansı faktörü 58 ile birlikte değerlendirildiğinde, yapılan faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizine göre inovasyon süreçlerinin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Böylelikle H.5. hipotezi kabul edilmiştir. Bağımlı değişkenin inovasyon performansı olarak uygulandığı inovasyon süreçleri modelinde beta değerinin 0,425 olması, inovasyon süreçlerinin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde bir etkisi olduğunu göstermektedir. KOBİler, elektronik ticaret alanındaki akademik ve sektörel etkinlikleri ve yenilikleri; yeni yatırım alanlarını ve teknolojik altyapılar ile ilgili inovasyonları sürekli olarak takip etmelidirler. İşletme bünyesinde oluşturulacak profesyonel bir ekip vasıtasıyla, bu sistemlerin şirkete nasıl entegre edileceğine ve bu entegrasyonun işletmeye nasıl bir katkı sağlayacağına dair çalışmalar yapıldığı takdirde, inovasyon süreçlerinin performans üzerindeki etkisi maksimize edilebilecektir. H6. İnovasyon bilgi kaynaklarının işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır: DESTEKLENMİŞTİR. Anketteki 40-50 arasındaki soruların incelemiş olduğu inovasyon bilgi kaynakları faktörü, anketin 33-39 arası soruların incelemiş olduğu inovasyon performansı faktörü ile birlikte değerlendirildiğinde, yapılan faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizine göre, inovasyon süreçlerinin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde bir etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Böylelikle H.6. hipotezi kabul edilmiştir. Bağımlı değişkenin inovasyon performansı olduğu inovasyon bilgi kaynakları faktörlerinde, beta değerlerinin 0,264 ve 0,260 olması, inovasyon bilgi kaynaklarının işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde bir etkisi olduğunu göstermektedir. Şirketler, Ar-Ge yatırımlarını yaparlarken, kendilerine yeni değerler katacak sistemleri ve devlet destekli çalışmaları incelemeli ve kendilerine maksimum fayda sağlayacak olan kaynakları kullanmalıdırlar. Bu kaynaklar, bölgesel bazda ve farklı sektörlerde çeşitlilik göstereceği için, çalışmalar şirketin maksimum performans sergileyebileceği kanallar aracılığıyla yürütülmeli ve alternatif maliyetler her zaman hesaplanmalıdır. 59 Tablo 20: Hipotezlerin Değerlendirilmesi Hipotezler Durum H1. KOBİlerin elektronik ticareti doğru şekilde algılamalarının işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. DESTEKLENMEMİŞTİR H2. Şirket yöneticilerinin elektronik ticarete karşı yönelim ve beklentilerinin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. DESTEKLENMEMİŞTİR H3. Elektronik ticaret faaliyetleri önündeki engeller işletme performansını doğrudan ve negatif yönde etkiler. KISMEN DESTEKLENMİŞTİR H4. Web sitesi kullanım faktörlerinin işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. DESTEKLENMEMİŞTİR H5. İnovasyon süreçlerinin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. DESTEKLENMİŞTİR H6. İnovasyon bilgi kaynaklarının işletme performansı üzerinden doğrudan ve pozitif yönde etkisi vardır. DESTEKLENMİŞTİR. 60 SONUÇ Dinamik bir sektörde rekabet avantajı elde etmek isteyen şirketlerin tamamı elektronik ticaret konusunda yatırım yapmalı, tüm ürün ve hizmetlerini sanal ortamda müşteri ile buluşturmalıdır. Günümüzde bu artık bir seçenek değil, zorunluluktur. Elektronik ticaret sayesinde iş yapma hızı artacak, internet üzerinden ürünlerin daha düşük maliyetle müşteriye ulaşması sağlanacak, maliyetlerin büyük ölçüde azaltılması ile birlikte dünya pazarlarına daha rekabetçi şekilde giriş yapılabilecektir. Böylelikle, pazar alanı genişleyecek ve potansiyel müşterilere daha kolay ulaşılabilecektir. Bu sayede şirketler, çekirdek bir rekabet avantajı kazanacak ve internetin getirdiği dinamizm ile hem satış kapasiteleri, hem de yıllık ciroları arttırılacaktır. İnternetin stok ve demirbaş maliyetlerini de azalttığı göz önünde bulundurulursa, doğru bir şekilde algılanıp kullanıldığı takdirde elektronik ticaretin işletme performansı üzerinde doğrudan ve pozitif yönde etki etmekte olduğu söylenebilir. Elektronik ticaretin etkili biçimde kullanılabilmesi için öncelikle elektronik ticaretin önündeki engellerin kaldırılması yönünde adımlar atılmalıdır. Bu çerçevede, elektronik ticaret için hukuki bir altyapı oluşturulması ve internet üzerinden para transferlerinin güvenliğinin arttırılması gibi konularda iyileştirmeler yapılarak yatırımcılar ve tüketiciler açısından elektronik ticaret daha güvenilir hale getirilmelidir. Elektronik ticaretin önündeki bu engellerin kaldırılması, tüketicilerin firmalara duydukları güvenin artmasını sağlayacak; ayrıca, bu sektörü yatırımcılar açısından cazip hale getirecektir. Bu da firmaların performansının arttırılması açısından büyük bir önem taşımaktadır. Elektronik ticaret, gelişimini hızla sürdürmekte olan ve çeşitli yeniliklere gebe bir iş alanıdır. Dolayısıyla, işletmelerin başarılı olabilmeleri için bu alanda yapılan akademik çalışmaların yanı sıra sektörel yenilikleri de takip etmeleri ve bu doğrultuda gerekli inovasyon süreçlerine dâhil olmaları bir zorunluluk haline gelmektedir. Bu bağlamda, işletmelerin elektronik ticaret alanındaki inovasyonların takibini yapacak ve 61 bu süreçleri şirket stratejilerine entegre edebilecek profesyonel bir ekip ile çalışması önem arz etmektedir. İşletmeler, inovasyon faaliyetlerini yürütürken Ar-Ge çalışmalarına da olabildiğince önem vermelidir. Bu süreçte, gerek akademik çalışmalar, gerek devlet destekli projeler, gerekse farklı şirketlerce kullanılan benzer sistemler incelenmeli ve işletme açısından en uygun olarak değerlendirilen bilgi kaynakları kullanılarak gerçekleştirilen inovasyonlardan optimal fayda sağlanması için çalışılmalıdır. Bu alanda yapılacak inovatif projeler, şirketlerin gelişimi için elzem olduğu kadar, elektronik ticaret alanında yapılan küresel ölçekli çalışmalara katacağı değer açısından da büyük bir önem teşkil etmektedir. Ulusal ve uluslarası alanda faaliyet gösteren danışmanlık şirketlerinden alınacak danışmanlık hizmetleri, ulaşılacak noktalara daha hızlı ve efektif bir şekilde ulaşmayı sağlayacaktır. Etkili bir yönetim stratejisinin tasarımı ve bunun uygulanması, işletmenin kendi performansını düzenli olarak takip edebilmesi ve bu doğrultuda şirketlerin çalışma sistemlerini düzenli olarak güncel hale getirmeleri, işletmenin performansının olumlu yönde ilerleyebilmesi açısından büyük önem taşımaktadır. Teknolojik gelişmelerin hızla hayatımıza girdiği şu zamanlarda gelişmelere ayak uydurulamaması işletmeleri rekabet açışından dezavantajlı bir duruma düşürecektir. Yapılan inovasyon faaliyetlerinde yurtiçi ve yurtdışından kaynak kullanılması, sürece daha hızlı dâhil olunmasını sağlayacaktır. Bu koşullar sağlandığı takdirde, her zaman rekabet açışından avantajlı konumda olunacağının unutulmaması gerekmektedir. Araştırma kapsamında uyguladığımız ankette yer alan inovasyon bilgi kaynakları faktöründe, özel Ar-Ge merkezleri, danışmanlık şirketleri ve üniversitelerin bilgi kaynağı olarak kullanılmadıkları ortaya çıkmıştır. Akademik kaynakların ve profesyonel ekiplerin desteğinin alınması şirket performansların ölçümlenmesinde ve yenilikçi projeler geliştirilmesinde daha başarılı sonuçlar getirecektir. Bu tarz çalışmaların yapılması, ulusal ve uluslararası piyasalarda rekabet avantajı sağlama konusunda bir ön adım olabilir. 62 Bu çalışma yapılırken, veri toplama sürecinin sadece İstanbul ili içerisinde gerçekleştirildiği göz önünde bulundurulduğunda, ulusal ve küresel ölçekle kıyaslandığında bu araştırma yetersiz kalacaktır. Ekonomik yönden ve elektronik ticaret açışından söz konusu bu bölge ülkenin diğer kesimlerinden daha gelişmiş olsa da, ileride bu konuda araştırma yapmak isteyecek akademisyenlere, daha geniş kapsamlı ve daha önemli bulgular elde edebilmeleri açısından çalışmalarını ülke genelinde yapmaları önerilmektedir. Daha geniş bir coğrafi alanda yapılacak olan bir araştırma ve homojen bir örneklem kitlesi, bu çalışmayı daha genellenebilir sonuçlara ulaştırabilir. Gerçekleştirilen analizler altı farklı sektörden 277 katılımcı yöneticiden alınan anket verilerine dayanmaktadır; daha geniş bir örneklem kitlesi ile daha doğru sonuçlar ve daha büyük bir resim ortaya çıkartılabilir. Orijinalliğine sadık kalarak kullanılan ölçekler toplamda 50 soruluk ve 5 sayfalık bir anket ortaya çıkmasına neden olmuştur. Özellikle anketin doldurulması sürecinin uzun olması dolayısıyla anketi dolduran yöneticilerin bazı bölümlerde dikkatinin dağılması, ters ölçekli soruları okuduklarında anlayamama, anketi doldurmaktan sıkıldıkları için belirli bir bölümden sonrasını rastgele işaretleme gibi olumsuz durumlarla karşılaşılmıştır. Bu nedenle gelecek araştırmalarda kullanılacak ölçeklerin daha sade ve anlaşılır olması araştırmadaki veri toplama sürecini daha hızlı ve güvenilir hale getirecektir. Konu itibariyle elektronik ticaret yapan KOBİlerin şirket performansının incelendiği bu yüksek lisans tezinde, tek başına tez konusu olacak elektronik ticaretin güvenilirliği konusunda daha detaylı bir çalışma yapılabilir. 63 KAYNAKÇA Akgül, A., & Çevik, O. (2003). İstatistiksel analiz teknikleri. Emek Ofset, Ankara, 417. Akman, İbrahim, ve Mohammad Rehan. 2010. «The predictive impact of sociodemographic and.» Scientific Research and Essays 5 (14): 1890-1898. Aldrich, Michael. 2011. Inventor's Story. 01 Kasım. Erişim Tarihi: Ekim 28, 2014. http://www.aldricharchive.com/inventors_story.html. —. 2011. «Online Shopping in the 1980s.» US IEEE 'Annals of the History of Computing, Ekim-Aralık: 57-61. Erişim Tarihi: Ekim 26, 2014. http://www.aldricharchive.com/downloads/anhc-33-4-anec-aldrich.pdf. Alptürk, Ercan. 2005. «Elektronik Pazar Yerleri ve B2B.» Vergi Sorunları Dergisi (198): 33. Altındağ, E. (2011), Aile Şirketlerinde Stratejik Yönelim Düzeylerinin Tespiti Ve Firma Performansı Üzerindeki Etkisi, Doktora Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze. Avrupa Komisyonu. 2014. Enterprise and Industry: What is an SME? 5 Aralık. Erişim Tarihi: Aralık 13, 2014. http://ec.europa.eu/enterprise/policies/sme/facts-figures-analysis/smedefinition/index_en.htm. BDDK. 2014. Türk Bankacılık Sektörü Temel Göstergeleri. İstatistik Raporu, Veri ve Sistem Yönetimi Daire Başkanlığı, Ankara: Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulu. Erişim Tarihi: Aralık 14, 2014. https://www.bddk.org.tr/WebSitesi/turkce/Raporlar/TBSGG/13364tbs_temel _gostergeler.pdf. Bidgoli, Hossein. 2002. Electronic Commerce: Principles and Practice. Bakersfield, California: Academic Press. 64 Boşgelmez, Alpaslan. 2003. Küreselleşme Sürecinde KOBİlerin Türkiye Ekonomisindeki Yeri, Yapısal Analizleri ve Isparta Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Isparta: T.C. Süleyman Demirel Üniversitesi SBE. Büyüköztürk, Şener. 2002. «Faktör Analizi: Temel Kavramlar ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı.» Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi (32): 470-483. Centre for Strategy and Evaluation Services. 2012. Final Executive Summary: Evaluation of the SME Definition. Değerlendirme Raporu, Kent: Centre for Strategy and Evaluation Services. Erişim Tarihi: Aralık 13, 2014. http://ec.europa.eu/enterprise/policies/sme/files/studies/executive-summaryevaluation-sme-definition_en.pdf. Chaffey, Dave. 2009. E-Business and E-Commerce Management: Strategy, Implementation and Practice. 4th Edition. Harlow: Pearson Education Limited. Cronbach, Lee J. 1951. «Coefficient alpha and the internal structure of tests.» Psychometrika 16 (3): 297-334. Çelik, H. Eray, ve Veysel Yılmaz. 2011. «Extending the Technology Acceptance Model for Adoption of E-Shopping by Consumers in Turkey.» Journal of Electronic Commerce Research 12 (2): 152-164. Deloitte. 2014. Türkiye’de E-Ticaret: Pazar Tanımlama ve 2013 Pazar Büyüklüğü Ölçümleme Çalışması. Araştırma Raporu, İstanbul: TÜBİSAD: Bilişim Sanayicileri Derneği. Erişim Tarihi: Ocak 9, 2015. http://www2.deloitte.com/content/dam/Deloitte/tr/Documents/technologymedia-telecommunications/tr-tubisad-turkiye-eticaret-pazar-buyuklugu.pdf. Doğaner, Murat. 2007. Elektronik Ticaret, Türkiye'de Elektronik Ticaretin Gelişimi ve İşletmeden Tüketiciye Elektronik Ticaret Üzerine Bir Araştırma. MSc Thesis, Konya: T.C. Selçuk Üniversitesi İşletme Anabilimdalı. Dolanbay, Coşkun. 2000. E-Ticaret Stratejileri ve Yöntemler. Ankara: Meteksan Sistem Yayınları. 65 Dünya Ticaret Örgütü. 2014. Electronic commerce. 1 Ocak. Erişim tarihi: Ekim 29, 2014. http://www.wto.org/english/thewto_e/whatis_e/tif_e/bey4_e.htm. Ersoy (İyiler), Zeynep. 1999. Elektronik Ticaret ve Ticaret Noktaları. Ankara: İGEME. Esat, Demet Nimet. 2004. «Elektronik Ticaret ve İşletmeler Arası Elektronik Ticaret Uygulamaları.» Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli: T.C. Kocaeli Üniversitesi SBE, 13 Ekim. Fillis, Ian, ve Beverly Wagner. 2005. «E-business Development: An Exploratory Investigation of the Small Firm.» International Small Business Journal 23 (6): 604-634. Gökgül, Mustafa. 2014. «Türkiye'de Elektronik Ticaret ve İşletmelere, Tüketicilere Sağladığı Avantajlar, Dezavantajlar.» Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: T.C. İstanbul Kültür Üniversitesi SBE, 26 Mayıs. Hammer, Alexander. 2010. Small and Medium-Sized Enterprises: Overview of Participation in U.S. Exports. Araştırma Raporu, Washington, DC: ABD Uluslararası Ticaret Komisyonu (USITC). Erişim Tarihi: Aralık 14, 2014. http://www.usitc.gov/publications/332/pub4125.pdf. Hiser, Emily, Ben Lanka, Felicia Oliver, ve Li Wai. 2001. History of E-commerce. Erişim Tarihi: Ekim 26, 2014. http://newmedia.medill.northwestern.edu/courses/nmpspring01/brown/Revstr eam/history.htm. Hom, Elaine J. 2013. «What is C2B.» Business News Daily Web Sitesi. 28 Ağustos. Erişim Tarihi: Aralık 4, 2014. http://www.businessnewsdaily.com/5001what-is-c2b.html. Kalaycı, Cemalettin. 2008. «Elektronik Ticaret ve KOBİlere Etkileri.» International Journal of Economic and Administrative Studies 1 (1): 139-150. 66 Kayıhan, Şaban, ve Habib Yıldız. 2004. Elektronik Ticaretin Hukuki ve Vergi Boyutu. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Kaynak, Erdener, Ekrem Tatoğlu, ve Veysel Kula. 2005. «An analysis of the factors affecting the adoption of electronic commerce by SMEs: Evidence from an emerging market.» International Marketing Review (Emerald Group Publishing Limited) 22 (6): 623-640. doi:10.1108/02651330510630258. Khoshnampour, Mohsen, ve Masoud Nosrati. 2011. «An overview of E-commerce.» World Applied Programming 1 (2): 94-99. KOSGEB. 2011. KOBİ Stratejisi Eylem Planı 2011-2013. Eylem Planı, Ankara: KOSGEB. —. 2014. Vizyon & Misyon. Düzenleyen: Strateji Geliştirme ve Mali Hizmetler Dairesi Başkanlığı. Strateji Geliştirme ve Mali Hizmetler Dairesi Başkanlığı. 12 Aralık. Erişim Tarihi: Aralık 12, 2014. http://www.kosgeb.gov.tr/Pages/UI/Baskanligimiz.aspx?ref=20. Markoff, John. 2005. What the Dormouse Said: How the Sixties Counterculture Shaped the Personal Computer Industry. New York: Penguin Books. MEGEP. 2007. Pazarlama ve Perakende E-Ticaret. Ders Notları, Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi (MEGEP), Ankara: T.C. Milli Eğitim Bakanlığı. Nakip, M. (2013). Pazarlama Araştırmalarına Giriş (SPSS Uygulamalı). (4. Basım).Seçkin Yayınları OECD. 2013. «Glossary of Statistical Terms: E-Commerce.» OECD. 17 Ocak. Erişim Tarihi: Ekim 29, 2014. http://stats.oecd.org/glossary/detail.asp?ID=4721. Oğuztürk, Bekir Sami, ve Ali Murat Alparslan. 2011. «E-Ticaret Stratejisinde Entellektüel Sermayenin Görünümü.» Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 1 (13): 145-168. 67 O'Luanaigh, Cian. 2014. World Wide Web born at CERN 25 years ago. 12 Mart. Erişim Tarihi: Ekim 27, 2014. http://home.web.cern.ch/about/updates/2014/03/world-wide-web-born-cern25-years-ago. Sarısakal, M. Nusret, ve M. Ali Aydın. 2003. «E-Ticaretin Yeni Yüzü Mobil Ticaret.» Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi 1 (2): 83-90. Sert, Sami. 2014. E-Ticaret ve Perakende Sektörüne Etkileri. Yüksek Lisans Bitirme Projesi, İşletme Anabilim Dalı, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir: Gediz Üniversitesi. Sezgin, Aslı G. Şat . 2013. Dünyada ve Türkiye'de E-Ticaret Sektörü. Araştırma Raporu, İktisadi Araştırmalar Bölümü, İstanbul: Türkiye İş Bankası. Erişim Tarihi: Ocak 15, 2015. http://ekonomi.isbank.com.tr/UserFiles/pdf/ar_04_2013.pdf. TBMM. 1990. KOSGEB Kuruluş Kanunu. Ankara, 12 Nisan. Erişim Tarihi: Aralık 12, 2014. http://www.kosgeb.gov.tr/Pages/UI/Baskanligimiz.aspx?ref=2. TBMM. 2012. Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmelerin Tanımı, Nitelikleri ve Sınıflandırılması Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. Ankara: T.C. Resmi Gazete, 4 Kasım. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/11/20121104-11.htm. Tian, Yan, ve Concetta Stewart. 2007. Chapter 1.1: History of E-Commerce. Cilt I, Electronic Commerce: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications içinde, yazan Annie Becker, 1-8. Florida: IGI Global. TOBB. 2012. Türkiye'deki KOBİ Tanımı. 4 Kasım. Erişim Tarihi: Aralık 13, 2013. http://kobi.org.tr/index.php/tanimi/layout. TÜİK. 2014. Haber Bülteni: Küçük ve Orta Büyüklükteki Girişim İstatistikleri, 2014. 2 Ekim. Erişim Tarihi: Aralık http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18521. 68 14, 2014. TÜİK. 2011. Yıllık Sanayi ve Hizmet İstatistikleri. İstatistik Verisi, Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim Tarihi: Aralık 14, 2014. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1035. United Nations Economic Commission for Europe (UNECE). 2014. Part 1: Introduction - Trade - UNECE. Erişim Tarihi: Ekim 28, 2014. http://www.unece.org/tradewelcome/areas-of-work/un-centre-for-tradefacilitation-and-e-businessuncefact/outputs/standards/unedifact/tradeedifactrules/tradeedifactrules.html. Uygur, Eren. 2010. E-Ticaret ve Türkiye'deki Durumu. Yüksek Lisans Tezi, İşletme Anabilim Dalı, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara: T.C. Atılım Üniversitesi. Zafeeruddin, Faseehuddin Alias Yawar Zafar. 2014. «Electronic Commerce : A Study.» Computer Science: An International Journal 8: 26-27. İNTERNET KAYNAKLARI Alibaba.com. 2014. «Alibaba Group Announces September Quarter 2014 Results.» Alibaba Group Web Sitesi. 4 Kasım. Erişim Tarihi: Kasım 19, 2014. http://www.alibabagroup.com/en/news/press_pdf/p141104.pdf. EticaretMag.com. 2013. «Türk E-ticaret Pazarı ve İstatistikleri.» eticaretmag.com. 6 Şubat. Erişim Tarihi: Ekim 28, 2014. http://eticaretmag.com/turk-e-ticaretpazari-ve-istatistikleri/. —. 2012. Yeni Başlayanlar İçin E-ticaretin Avantaj ve Dezavantajları. 12 Eylül. Erişim Tarihi: Aralık 12, 2014. http://eticaretmag.com/yeni-baslayanlar-icine-ticaretin-avantaj-ve-dezavantajlari/. Free Encyclopedia of Ecommerce. 2013. ARPAnet: internet, network, technology and research. 01 Ocak. Erişim Tarihi: http://ecommerce.hostip.info/pages/58/ARPAnet.html. 69 Ekim 27, 2014. gittigidiyor.com. 2001. Ticaret Nasıl Gerçekleşiyor? 1 Ocak. Erişim Tarihi: Aralık 10, 2014. http://yardim.gittigidiyor.com/yeni-uyeler/ticaret-nasil- gerceklesiyor. Hepsiburada.com. 2013. Hakkımızda: Hepsiburada.com. Doğan Online. Erişim Tarihi: Kasım 17, 2014. http://www.hepsiburada.com/hakkimizda. Hürriyet Gazetesi - Arşiv. 2000. «İnfoshop artık Doğan On-Line bünyesinde.» Hürriyet - Ekonomi. 7 Nisan. Erişim Tarihi: Ekim 28, 2014. http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/printnews.aspx?DocID=-145857. Kemp, Simon. 2015. «News: Digital, Social & Mobile Worldwide in 2015.» We are Social Website. 21 Ocak. Erişim Tarihi: Ocak 24, 2015. http://wearesocial.net/blog/2015/01/digital-social-mobile-worldwide-2015/. RingDNA.com. 2014. RingDNA: What is B2C Sales? 1 Ocak. Erişim Tarihi: Aralık 12, 2014. http://www.ringdna.com/inside-sales-glossary/what-is-b2c-sales. workcube.com. 2010. «İntranet Nedir? Kurumlar intranete neden ihtiyaç duyarlar?» Workcube Enterprise Web Sitesi. Düzenleyen: Ferdi Fırat. 8 Şubat. Erişim Tarihi: Aralık 13, 2014. http://www.workcube.com/intranet-nedir-kurumlarintranete-neden-ihtiyac-duyarlar. 70 EK-1 ANKET FORMU ÖRNEĞİ Sayın Yönetici, Bu anket formu, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilimi İşletme Bölümü tarafından yürütülmekte olan “KOBİler ve Elektronik Ticaret: İstanbul İli Örneği” isimli araştırmanın araştırma kısmı ile ilgilidir. Bu araştırma çalışması tamamen akademik bir amaca yönelik olup, çalışmanın amacı; elektronik ticaret yapan KOBİlerin firma performansının analiz edilmesi ve elde edilen veriler kullanılarak bu hususta anlamlı bilimsel sonuçlara ulaşabilmektir. Uygulamanın kapsadığı soruları cevaplandırmak, hiç kuşkusuz zamanınızın bir kısmını alacaktır. Ancak, üniversite ve iş hayatı arasındaki ilişkileri güçlendirmek ve elde edilen sonuçlardan ortaklaşa yararlanmak düşüncesi ile bize yardımcı olacağınızı ümit etmekteyiz. Gönderilecek cevaplar kesinlikle gizli tutulacaktır. Elde edilen sonuçlar işletme adı belirtmeksizin genel ve ortalama özellikler şeklinde, bu araştırmaya katılan şirketlerden arzu edenlere de gönderilecektir. Birbirine benzeyen ve tekrar gibi görünen sorular araştırma tekniği açısından sorulması zorunlu sorulardır. Dolayısıyla bütün soruların cevaplandırılması, değerlendirmenin sağlıklı yapılabilmesi için büyük önem arz etmektedir. İlginiz için teşekkürlerimizi sunar, çalışmalarınızda başarılar dileriz. Saygılarımızla… Yrd. Doç. Dr. Erkut Altındağ Samet Kaşık Araştırma Sorumlusu: Araştırma Danışmanı: Samet Kaşık Yrd. Doç. Dr. Erkut ALTINDAĞ [email protected] [email protected] İşletme Hakkında Genel Bilgiler İşletmenin Adı : Faaliyet Alanının Sınırları : Bölgesel Ulusal Uluslararası Faaliyet Gösterdiği Sektör : Gıda/İçecek/Tütün Ağaç/Kâğıt/Basım İlaç/Tıbbi Cihaz. Giyim/Tekstil/Deri Mak-Teçh/Metal Eşya Otomotiv Mobilya Kimya/Petrol/Lastik Ana Metal Bilişim Telekomünikasyon Diğer Çalışan Sayısı : İşletmenin Kuruluş Yılı : Formu Dolduran Hakkında Genel Bilgiler Adı ve Soyadı (zorunlu değil) : Çalıştığı Departman : Üretim Muhasebe Personel Satış/Pazarlama Diğer Ünvanı / Statüsü : İşletme Sahibi/Ortağı Üst düzey yönetici Orta düzey yönetici Yaşı : Cinsiyeti : Eğitim Durumu : İlköğretim Lise Yüksekokul Üniversite Yüksek Lisans Doktora İnternet üzerinden perakende/toptan satışımız mevcuttur Evet Hayır İşletmelerle(Bayilerle) olan ticari faaliyetlerimizde interneti kullanıyoruz. Evet Hayır 71 Aşağıdaki soruları işletmenizin mevcut durumuna göre cevaplayınız. Bu ölçekte; (1) Tamamen katılmıyorum, (2) çoğunlukla katılmıyorum, (3) Kısmen katılmıyorum, (4) Ne katılıyorum, ne katılmıyorum, (5) Kısmen katılıyorum, (6) Çoğunlukla katılıyorum ve (7) Tamamen katılıyorum seçeneğini temsil etmektedir. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 E-TİCARET ALGILAMASI Elektronik ticaret ( Mal ve hizmetlerin, olası tüm ticari işlemlerinin internet üzerinden gerçekleşmesidir. İşletmeden son müşteriye olabileceği gibi, firmalar veya merkezle bayiler arasında internet üzerinden gerçekleşen her türlü sipariş, satış, ödeme vb işlemlerde e-ticaret kapsamına girer.)gelecekteki ticaret modelidir. Elektronik ticaret ile iş yapma hızı artar. İnternet ürünlerin daha düşük maliyetle müşteriye ulaşmasını sağlar. İnternet potansiyel müşterilere daha kolay ulaşabilmeyi sağlar. Elektronik ticaret, maliyetleri büyük ölçüde azaltarak dünya pazarlarına daha ucuz şekilde ulaşmayı sağlar. Elektronik ticaret sayesinde pazar alanı genişler. Elektronik ticaret firmama gerçek bir rekabet avantajı sağlar. İnternette yer almak firmanın çevresindeki ve piyasadaki imajını güçlendirir. İnternet araştırma ve geliştirme faaliyetleri için gereklidir. E-TİCARETLE İLGİLİ YÖNELİM-BEKLENTİ Şirketimiz gelecek 5 yıl içinde elektronik ticarete daha bağımlı 10 olacaktır. Çevremizde başarılı uygulamaları görünce bizler de e-ticaret için 11 yatırım kararı verebiliriz. E-TİCARETLE ÖNÜNDEKİ ENGELLER 1 2 3 4 5 6 7 1 2 3 4 5 6 7 1 2 3 4 5 6 7 12 Elektronik ticaret güvenli değildir. 13 Devletin elektronik ticareti destekleyici çalışmaları yetersizdir. 14 Elektronik ticaretin hukuki alt yapısı henüz oluşturulmamıştır. 15 16 17 18 19 20 21 22 WEB SİTESİ KULLANIMI Şirketlerimiz web sitelerini işletme içinde yapmak yerine işletme dışından profesyonel danışmanlık hizmet almalıdırlar. Şirketimizinde web sayfası düzenlemekten anlayan kalifiye eleman bulmakta zorluk çekiyoruz. Şirketimizde bilgi teknolojileri konusunda alt yapısı eksikliği bulunmaktadır Şirketimiz ürün ya da hizmeti e-ticaretle baka bir şirketten satın alması (B2B) maliyet avantajı sağlar. Şirketimiz ürün ya da hizmeti e-ticaretle başka bir şirketten satın alması (B2B) zaman avantajı sağlar. Şirketimiz ürünlerini ya da hizmetlerini internet aracılığıyla müşterilerine satmaları (B2C) performanslarını arttırır. Şirketimiz elektronik ticaret uygulamalarını (B2B, B2C) oluşturabilecek teknik sermayeye sahiptir. Şirketimiz elektronik ticaret uygulamalarını (B2B, B2C) 72 1 2 3 4 5 6 7 oluşturabilecek entelektüel sermayeye sahiptir. Şirketimiz internet aracılığıyla reklam, tanıtım tutundurma 23 çabalarında bulunması performansını arttırır. Şirketimiz internetten satış sonrası hizmet vermesi rekabet 24 avantajı sağlar. 25 26 27 28 29 30 31 İNOVASYON SÜRECİ Şirketimiz inovatif fikir oluşturabilmek için, müşterilerin, rakiplerin, tedarikçilerin, ortakların ve çalışanların fikirlerinden sistematik bir şekilde faydalanmaktadır. Şirketimizdeki kalkınma projelerinin geliştirilmesi sırasında, müşterilerin, rakiplerin, tedarikçilerin, ortakların ve uzmanların teklif ve tenkitleri devamlı göz önünde bulundurulmaktadır. Şirketimizde inovatif fikirlerin arayışı, fikirlerin stratejik olarak seçilmesi ve seçilen fikirlerin organize edilip başarılı bir şekilde ürünlere/hizmetlere uygulanmasına önem verilmektedir. Şirketimizin en iyi şekilde inovasyon performansı elde edebilmesi için, araştırmacılar, geliştiriciler, tasarımcılar, üretim yöneticileri, satış personeli vb. çalışanlar arasında etkin bir iletişim bulunmaktadır. Şirketimiz, gelişimi en üst düzeye çıkarmak için sistematik bir şekilde teknoloji ve piyasa takibi yapmaktadır. Pazarlama ve satış organizasyonunda, yarar sağlayacak konular üzerinde, müşteriler ile fikir alışverişinde bulunulmaktadır. Şirketimizdeki proje müdürleri, stratejik projeler, kaynaklar ve kalkınma projesi üzerinde yeterli yönetim kontrolüne sahiptir. 1 2 3 4 5 6 7 Şirketimizin gelişme programı kapsamında, bir işin nasıl ve 32 kimlerle yapıldığı gibi hususlar sistematik bir şekilde araştırılmaktadır. İNOVASYON PERFORMANSI ( Son 3 Yıl Baz Alınacaktır. ) Şirketimizin önceki yıllara nazaran inovasyon performansı 33 göstergelerinden elde ettiği başarı oranlarında artış olmuştur. Şirketimiz rakiplerinden daha önce pazara yeni ürün/hizmet 34 sunmaktadır. Mevcut ürün portföyünde yer alan yeni ürün yüzdesinde artış 35 görülmektedir. 36 İnovasyon projeleri sayısında artış görülmektedir. 37 Yeni ürün ve hizmetlerin kalitesinde artış görülmektedir. Fikri hakları koruma altında yapılan inovasyonlarda artış 38 görülmektedir. Şirketimiz çevresiyle uyumlu bir zihniyet oluşturmuş ve yönetim 39 sistemini yenilemiştir. 1 2 3 4 5 6 7 İNOVASYON BİLGİ KAYNAKLARI ( Son 3 Yıl Baz Alınacaktır. ) 1 2 3 4 5 6 7 Şirketimiz yaptığı inovasyon faaliyetlerinde kendi içindeki bilgi 40 kaynaklarını kullanmıştır (Ar-Ge, üretim, satış ve pazarlama, yönetim, diğer) Şirketimiz yaptığı inovasyon faaliyetlerinde bilgi kaynağı olarak 41 donanım, malzeme, yedek parça ya da yazılım sağlayıcılarını 73 42 43 44 45 46 47 48 49 50 kullanmıştır. Şirketimiz yaptığı inovasyon faaliyetlerinde bilgi kaynağı olarak müşterilerini kullanmıştır. Şirketimiz yaptığı inovasyon faaliyetlerinde bilgi kaynağı olarak rakiplerini veya diğer kuruluşları kullanmıştır. Şirketimiz yaptığı inovasyon faaliyetlerinde bilgi kaynağı olarak danışmanlar, ticari laboratuvarlar ya da özel Ar-Ge merkezlerini kullanmıştır. Şirketimiz son 3 yıldır yaptığı inovasyon faaliyetlerinde bilgi kaynağı olarak üniversiteler ve yükseköğretim kuruluşlarını kullanmıştır. Şirketimiz son 3 yıldır yaptığı inovasyon faaliyetlerinde bilgi kaynağı olarak kamu ve özel araştırma merkezlerini kullanmıştır. Şirketimiz son 3 yıldır yaptığı inovasyon faaliyetlerinde bilgi kaynağı olarak bilimsel dergi ve yayınları kullanmıştır. Şirketimiz son 3 yıldır yaptığı inovasyon faaliyetlerinde, konferanslar, fuarlar ve sergiler gibi bilgi kaynaklarını kullanmıştır. Şirketimiz son 3 yıldır yaptığı inovasyon faaliyetlerinde bilgi kaynağı olarak yurtiçi-yurtdışı eğitimleri kullanmıştır. Şirketimiz son 3 yıldır yaptığı inovasyon faaliyetlerinde bilgi kaynağı olarak mesleki ve/veya ticari birlikleri kullanmıştır. 74 ÖZGEÇMİŞ 15 Temmuz 1988 yılında Ordu’da doğan Samet Kaşık, 1999 yılında Bisaş İlköğretim Okulu’nda temel eğitimini, 2002 yılında Bursa Hasan Ali Yücel Anadolu Lisesi’nde orta öğrenimini tamamlamıştır. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İktisat Bölümünden 2011 yılında mezun olan Kaşık, 2013 yılında Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim dalı Pazarlama Bölümünde yüksek lisans eğitimine başlamıştır. Aday: Samet KAŞIK 75