Sharkhan - Şevket Sönmez

Şevket Sönmez
Sharkhan
19 Jan - 11 Feb 2011
“Sharkhan I”, 1’ 30’’, DVD
“Sharkhan II”, 1’ 09’’, DVD
“Sharkhan III”, 3’ 02’’, DVD
Daha önceki çalışmalarımda yapay ve doğal varoluş
karşıtlıklarını, bireysel ve resmi tarih çatışmalarını kişisel
geçmişimin merceğinden incelerken bu sergimde
yoluma şerit değiştirerek devam ediyorum; pantografın
yarı belgesel mantığı bu sergide rüyaları ve hayalleri
çağrıştıran bir niteliğe bürünüyor. Arşivlenmiş mekan
ve insan görüntülerinin yerini o mekanlarda kurulan
hayallerin görüntüleri alıyor. Videolarımı hazırlarken
temel çıkış noktam belleğin işleyişine dair iki özellik oldu;
kronoloji ve apansızlık.
In my previous works, I was examining the oppositions
of artificial and natural existence through the lens of
my personal past, but in this exhibition, I continued my
path by changing the lane; the half documentary logic
of pantograph becomes a quality that evokes dreams.
This time, instead of the archived images of locations and
people, the dreams created in these locations take place.
When creating the videos, my starting point was the two
qualities regarding the process of memory; chronology
and suddenness.
Soldan sağa ilerleyen sonra da yöneldiği sonsuz
boşluktan geri dönen sabit ama hareketli imajlarla karşı
karşıyayız.
We are face to face with the stable but mobile images that
are moving from left to right and then returning from the
endless void that they were directed to.
Belleğimiz bilişsel düzeyde kronolojik işliyor olsa da
kişisel tarihimizin görüntüleri apansız belirerek bu dizgeyi
bozuyor (neyse ki).
Although our memory is progressing choronological on a
cognitive level, the images of our personal history break
this system by appearing suddenly (hopefully).
Bağlamının sınırlarından kopmuş her an ve bu ‘an’ ların
zihnimizde uçuşan imajları uygarlık çölünde birer vahadır.
Every moment that is broken off the boundaries of its
context and the flying images of these ‘moments’ are an
oasis in the desert of civilization.
Videoları oluşturduğum imajları üst üste bindirerek bu
apansızlık ilkesine dokunmak istedim.
İmaj çöplüğünde yaşıyoruz ve ben çöp karıştırıyorum.
By overlapping the images I used to create the videos I
wanted to touch upon the suddenness principle.
Alışveriş merkezleri ve sanat galerileri, aile arşivleri ve
tarih, siyasal tarih, sanatın tarihi, google images, gündem.
We are living in an trash of images and i’m going through
the trashes.
Uçurumun tepesinde durup dünyayı izlerken düşünmek
ve oradan düşerken düşünmek.
Shopping centres and art galleries, family archives and
history, political history, history of art, google images,
agenda.
Belleğimiz günlük hayatımızın ‘yerçekimi’ sayılabilir.
Kitch ürün toptancılarının buluştuğu büyük bir ticari
komplekste dolaşırken sadece bir çağdaş sanat fuarında
ya da bir bienalde dolaşıyor gibi olmuyorsunuz,
hayatınızın coğrafyasının üzerinde paraşütle uçar gibi
(belki düşer gibi) oluyorsunuz.
‘Sanat’ mevhumunun konforlu ortamından uzak bir
karmaşa dünyasına düşüyorsunuz.
İşin ilginç yanı, paraşüt açık mı değil mi belli değil.
To think while standing on the cliff of an abyss and
watching the world, and to think while falling from there.
Our memory can be considered as the ‘gravity’ of our
daily lives.
When you are walking around in a big commercial
complex where the kitch product wholesalers meet,
you are not only walking around in a contemporary art
exhibition or a bienal, you are as if you’re flying with a
parachute (or even falling) over the geography of your life.
You are falling into a chaotic world far away from the
comfortable atmosphere of the concept of ‘art’.
The weird thing about this is that we don’t know if the
parachute is open or not.
Galip Dede Caddesi No:24/11 Kat: 4
Tünel Beyoğlu / İstanbul
“Peyk”, 100 x 220 cm, watercolor on paper, 2010
“Sharkhan 8”, 185 x 216 cm, oil on canvas, 2010
“Sharkhan IX”, 70 x 200 cm, watercolor on paper, 2011
“Sharkhan 7”, 224.5 x 180 cm, oil on canvas, 2010