Karşıdan Yükle

Transkript

Karşıdan Yükle

Refrakter Hodgkin Lenfoma
Tedavisinde İmmünoterapi
Berksoy Şahin
13.05.16
Berksoy Sahin, R-R HL İmmunoterapisi
1
Kanser Tedavisinin Evrimi
Surgery
Immuno-Oncology
Chemotherapy
1846
Sipuleucel-T 2010
Ipilimumab 2011
1946
Radiation Therapy
Immunotherapy
1901
Interferon-α 1995
Interleukin-2 1998
Targeted Therapy
1997
DeVita VT Jr, Chu E. Cancer Res 2008; 68(21):8643-53; The American Cancer Society. The History of Cancer. Available from:
cancer.org/cancer/cancerbasics/thehistoryofcancer/; Finn OJ. Ann Oncol 2012; 23 Suppl 8:viii6-9; Mansh M. Yale J Biol Med 2011; 84(4):381-9;
Kirkwood JM, et al. CA Cancer J Clin 2012; 62(5):309-35; National Cancer Institute (NCI) Cancer Drug Information: Vemurafenib. Available from:
cancer.gov/cancertopics/druginfo/vemurafenib; NCI Cancer Drug Information: Dabrafenib. Available from: cancer.gov/cancertopics/druginfo/fda-dabrafenib;
NCI Cancer Drug Information: Trametinib. Available from: cancer.gov/cancertopics/druginfo/fda-trametinib.
2
Kanser tedavisindeki eksik taş acaba
immuno-onkoloji mi?
“Immunotherapy
represents a new hope
for cancer patients”,
Cancer patient
“In any trial you get the odd
patient who does very well,
but this is an order of
magnitude above that.”, Mick
Peake,
Glenfield Hospital
“The high level of excitement around this
space is that immune checkpoint inhibitors
may apply to a very broad range of cancer
types, as both monotherapies and
combination therapies. The data we are seeing
so far, including recently released at ASCO,
also indicates the mechanism works in
patients who have failed previous cancer
therapies.”, Stephen Dunn, LifeTech Capital
“The field of
immunotherapy has
exploded in the last
decade, and more and
more patients are
benefiting”, Steven
O'Day, USC
3
Tümörler, normal sistem ile örtüşen, karmaşık,
mekanizmalar kullanarak kendilerini, immun sistem’den
kurtarırlar veya onu baskılarlar
1 Inhibition of tumor antigen
presentation
(eg, down regulation of MHC I)
APC
Tumor
Cell
2 Secretion of
immunosuppressive factors
(eg, TGF-B)
Activated
T-cell
T-reg
3
Inhibition of attack
by immune cells
(eg, disruption of T-cell checkpoint
pathways)
13.05.16
4
Recruitment of
immunosuppressive
cell types
(eg, regulatory T cells)
Drake CG, et al. Adv Immunol. 2006;90:51–81; Vesely MD, et al. Annu Rev Immunol. 2011;29:235–271.
4
Kanser İmmunoterapisi
Genel Yaklaşım
Peptide vaccine
DC vaccine
Genetic vaccine
CD40
CD137
IL-2
IFN
IL-15
IL-21
Active immunotherapy
OX40
CTLA-4
Adoptive cell transfer
immunotherapy
13.05.16
PD-1
T cell cloning
TCR or CAR
genetic engineering
5
Kanser immunoterapisi
• Kanser hücreleri,yüzey antijenlerini modifiye ederek
immun takipten kaçabilirler, bunu da T-hücre
supresyonu yaparak oluştururlar
• Bu mekanizmalar ‘’immune checkpoint’’ yolaklarıdır9-11
• İmmune checkpoint inhibitörü olan ilaçlar, tümörün
oluşturduğu immun supresyondan, effektör Thücrelerinin serbestleştirerek çalışırlar
• Monoklonal antikorlar (pembrolizumab ve nivolumab),
PD1 reseptör sinyal sistemi ile etkileşir ve onu bozar
• Bu iki ajan bu amaçla kullanılmaktadır
9. Keir ME. Annu. Rev. Immunol. 26, 677, 2008
11. Wilcox R a. Blood. 114(10), 2149-2158 (2009).
13.05.16
10. Dong H. Nat. Med. 8(8), 793, 2002.
6
Hodgkin lymphoma (HL)
• Lenf nod ve diğer lenfoid dokulardaki B-hücrelerinden
kaynaklanan nadir bir kanser
• 2015’te yeni 9 bin HL tanısı var
– Tüm NHL’nin %11’i ve tüm kanserlerin %0.5’I sıklıkta1
• Histoloji’de az sayıdaki tipik Hodgkin ve Reed- Sternberg
(HRS) hücreleri ile ekstensif immun infiltrasyon
karakteristiktir
• NHL’den HRS hücrelerinin immunofenotipik özellikleri ve
immun infiltrasyon ile ayırt edilir2,3
• Nodular lymphocyte-predominant HL (nlpHL) ve %95’ini
oluşturan klasik HL (cHL) olarak ayrılır
1.
2.
3.
Siegel RL, Miller KD, Jemal A. Cancer statistics, 2015. CA. Cancer J. Clin
Pileri SA, Ascani S, Leoncini L, et al. J. Clin.Pathol.55,162 176(2002).
Swerdlow SH. WHO classification of tumours of haematopoietic and lymphoid tissues. Fourth edi.
13.05.16
7
Relaps Hodgkin Lenfoma
• Lokalize HL’nin %10-15’i ve ileri Evre (stg IIIB-IV)
HL’nin %20-40’ında ilk tedaviden sonra relaps hastalık
oluşur1
• Tüm relapsların %40-50’si ilk 12 ayda gelişir2,3
• Yaklaşık %10-15 hastada ise ilk tedaviye direnç söz
konusudur4,5
• Salvage tedavilerle bu hastaların yarısında kalıcı
yanıtlar sağlanabilir
1. Josting A. J Clin Oncol 2002; 20:221.
3. Radman I. Ann Oncol 2002; 13:1650.
5. Canellos GP. N Engl J Med 1992; 327:1478.
13.05.16
2. Bonfante V.
J Clin Oncol 1997; 15:528.
4. Santoro A. J Clin Oncol 1987; 5:27.
8
HL Tedavisi
• Klasik Hodgkin, mevcut
stratejilerle %80 kür olan bir
malignite4,5
• Standart tedavi; yeni tanı
cHL’de sıklıkla bir multi- agent
kombine kemoterapi ve evre
/relaps riskine göre ayarlanan
radyoterapi’den oluşmaktadır.
• Yılda 1150 kişi HL’den ölmekte,
bunların çoğu da belli oranda;
– Tedaviye dirençli veya relaps
hastalıktan kaynaklanmakta
• Relaps hastalıktaki tedavi
sınırlıdır;
• Multi-ajan kemoterapi ve
bazan eklenen RT ile ASCT’den
oluşmakta,
• ASCT sonrası başarısızlıklarda
ise genelde immunoterapi
devreye girmekte
• Immunotoksin+monoklonal
antikor (anti-CD30+vedotin)7,8
– Aktif olmasına karşın,
progresyon kaçınılmaz,
mOS=22 ay
• PD1 inhibitörü tedavisi
(nivolumab, pembrolizumab)
4. Connors JM. JCO 2005; 23: 6400-8.
7. Younes A. JCO 2012; 30: 2183-89.
13.05.16
5. Viviani S. NEJM 2011; 365: 203-12
8. Moskowitz CH. Lancet 2015
9
Lenfoma Tedavisinde Yeni Stratejiler
•
•
13.05.16
Inhibition of ALK by crizotinib
Inhibition of PDGFR signaling by imatinib
Younes A. Nat Rev Clin Oncol. 2011;8:85–96
Riera L. J Biol Chem. 2010;285(34):26441-50
Broekman F. World J Clin Oncol. 2011; 2:80-93
10
Noduler Sklerozan
HL’de PD1 Yolağı
• Noduler sklerozan HL’de chr
9p24.1 amplifikasyonu
tekrarlanan genetik
anormalliktir
• chr 9p24.1
amplifikasyonunun anahedefinde PDL1 ve PDL2
kodlayan genler
bulunmaktadır
Green MR. Blood 2010;116:3268- 77.
13.05.16
11
Klasik HL’de PD1 Yolağı Tedavide bir
Hedef olabilir mi?
• Prekilinik çalışmalarda HRS hücrelerinin, PD1
yolağı ile immun deteksiyondan kaçtığı
gösterilmiştir
• Kromozom 9p24.1 değişikliği;
– PD-1 ligandları, PD-L1 ve PD-L2 zenginliğini
artırır,ve bunların etkilerini geliştirerek
– JAK- STAT sinyallerini artırır.
• PD1 inhibitörü ilaçlar, HL’de tümörün immun
tanınmadan kaçmasını inhibe edebilirler
13.05.16
12
150
100
Max Change in Target
Lesions From BL (%)
125
100
75
50
25
0
-25
-50
-75
-100
Melanoma
(n = 272)[1]
Pts
-59
-100
Pts
Pts
Response
Disease
1 mg/kg nivolumab
10 mg/kg nivolumab
0
Alive
Dead
Confirmed responders
Hodgkin’s Lymphoma
Complete
Stable
(N = 23)[4]
Advanced RCC
(N = 34)[3]
50
Advanced NSCLC
(N = 117)[2]
100
75
50
25
0
-25
-50
-75
-100
Max Change in Tumor
Burden From BL (%)
Max Change in Tumor
Burden From BL (%)
Max Change in Target
Lesions From BL (%)
Nivolumab’ın Antitümör Aktivitesi
10
0
-10
-20
-30
-40
-50
-60
-70
-80
-90
-100
Partial Response
Pts
1. Weber JS, et al. Lancet Oncol. 2015;16:375-384. 2. Rizvi NA, et al. Lancet Oncol. 2015;16:257-265
3. McDermott DF, et al. J Clin Oncol. 2015;[Epub ahead of print]. 4.Ansell SM, et al. N Engl J Med. 2015;372:311-319.
13.05.16
13
Change From Baseline
in Sum of Largest Diameter
of Target Lesions (%)
Change From Baseline
in Sum of Largest Diameter
of Target Lesions (%)
Pembrolizumab’ın Antitümör Aktivitesi
100
80
60
40
20
0
-20
-40
-60
-80
-100
100
80
60
40
20
0
-20
-40
-60
-80
-100
Melanoma[1] (N = 411)
KEYNOTE-001
Urothelial Cancer[4]
(N = 33)
KEYNOTE-012
100
80
60
40
20
0
-20
-40
-60
-80
-100
100
80
60
40
20
0
-20
-40
-60
-80
-100
NSCLC[2] (N = 262)
KEYNOTE-001
Gastric Cancer[5]
(N = 39)
KEYNOTE-012
100
80
60
40
20
0
-20
-40
-60
-80
-100
HNSCC[3] (N = 61)
KEYNOTE-012
100
80
60
40
20
0
-20
-40
-60
-80
-100
TNBC[6] (N = 32)
KEYNOTE-012
100
80
60
40
20
0
-20
-40
-60
-80
-100
cHL[7] (N = 29)
KEYNOTE-013
1. Robert C, et al. Lancet. 2014;384:1109-1117. 2. Garon EB, et al. ESMO 2014. LBA43. 3. Chow LQ, et al. ESMO 2014. LBA31. 4.
O’Donnell P, et al. ASCO GU 2015. Abstract 296. 5. Muro K, et al. ASCO GI 2015. Abstract 03. 6. Nanda R, et al. SABCS 2014.
Abstract S1-09. 7. Moskowitz C, et al. ASH 2014. Abstract 290.
13.05.16
14
Relaps / Refrakter Hodgkin
Lenfoma’da Nivolumab
December 6, 2014
• 23 R/R Hodgkin lenfoma Hastası
– #Medyan önceki tedavi= 4
– %78 Brentuximab ve %78 Auto-SCT sonrası progrese
• Chr 9p24.1 amplifikasonu – nodular sklerozan
subtipte rekürrent genetik anormallik
– PDL1 (9p24)
– PDL2 (9p24)
– JAK2 (9p24)
13.05.16
Chr 9
15
R/R cHL’de Nivolumab:
Faz I Doz Ekspansiyon Kohortu
cHL
ECOG PS 0/1,
Önceki tedavi ≥ 1 KT,
otoimmun veya öncesi
organ allograft veya
allogeneik BMT olmayanlar
(N = 23)
Nivolumab 3 mg/kg IV
Wk 1, Wk 4, then Q2W
for up to 2 yrs
• Primer sonlanım: güvenlilik ve tolerabilite
• Sekonder sonlanım: ORR, DoR, PFS
Ansell S, et al. N Engl J Med. 2015;372:311-319.
13.05.16
Ansell S, et al. ASH 2015. Abstract 583.
16
Klinik Etkinlik
•
•
ORR=%87, CR=%17, 24hfPFS=%86
mF/U=101 hf, mDoR / PFS /OS’ ye ulaşılamadı
13.05.16
Ansell S, et al. N Engl J Med. 2015;372:311-319.
17
Önceki Tedavilere göre Yanıtlar
13.05.16
18
Advers Olaylar
• Tüm A.O: %78
• İlaç İlişkili tüm
gradlarda en sık AO
– Raş
– T.peni
%22
%17
• Ciddi A.O (3/23)
– Pankreatit (1)
– MDS (1)
– LN ağrısı (1)
13.05.16
19
Nivolumab’ın Relaps veya Refrakter
Klasik Hodgkin Lenfoma Hastalardaki
(R/R cHL):
Faz 1 Çalışmasının İleri Takip Klinik Verileri
(CA209-039)
Abstract 583
Ansell SM, Armand P, Timmerman J, Shipp MA, Garelick MBB,
Zhu L, Lesokhin AM
13.05.16
20
CA209-039: Nivolumabın HL/NHL’de Faz I Çalışması
13.05.16
21
En İyi Yanıt
#
hasta
ORR
CR
PR
SD
Multipl Miyeloma
27
1 (4)
1 (4)
0
17 (63)
B-Hücreli Non-Hodgkin Lenfoma
31
8 (26)
3 (10)
5 (16)
16 (52)
Diffüz Büyük B-Hücreli
11
4 (36)
2 (18)
2 (18)
3 (27)
Foliküler NHL
10
4 (40)
1 (10)
3 (30)
6 (60)
Mantle Hücreli Lenfoma
4
0
0
0
3 (75)
Primer Mediastinal B-Hücreli
2
0
0
0
2 (100)
Diğer B-NHL
4
0
0
0
2 (50)
23
4 (17)
0
4 (17)
10 (43)
CTCL/MF
13
2 (15)
0
2 (15)
9 (69)
Periferik T-Hücreli
5
2 (40)
0
2 (40)
0
Diğer T-NHL
5
0
0
0
1 (20)
Hodgkin Lenfoma
23
20 (87)
6 (26)
14 (61)
3 (13)
Tümör tipi
T-Hücreli Non-Hodgkin Lenfoma
13.05.16
22
Probability of Patients in Response
HL’de Yanıt Süresi
1.0
0.9
0.8
0.7
0.6
0.5
0.4
0.3
0.2
Median DOR (95% CI): NR (15.5-NR)
0.1
0.0
0
3
9
12
15
18
21
24
4
2
0
Time, Months
No. Patients at Risk
18
6
15
9
• 12Medyan10 takip: 101
hf 7
• Medyan DOR’a ulaşılamamış
Ansell SM, et al. Blood. 2015;126: Abstract 583.
13.05.16
23
Hodgkin Lenfoma
OS
1,0
0,8
0,8
Genel Sağkalımın Oranı
Progresyonsuz Sağkalımın Oranı
PFS
1,0
0,6
0,4
0,2
0,0
0,6
0,4
0,2
0,0
Başlangıç 8 16 24 32 40 48 56 64 72 80 88 96 104 112 120 128
Başlangıç 8 16 24 32 40 48 56 64 72 80 88 96 104 112 120 128
İlk Dozdan Sonraki Zaman, Hafta
İlk Dozdan Sonraki Zaman, Hafta
median DoR, PFS, ve OS’a ulaşılamadı
13.05.16
24
Prediktif
Faktörler
• chr 9p24.1
amplifikasyonu
• PD1 ekpresyonu
(TIL):az
• PDL1 (tm):çok
• EBV-pozitifliği:az
• Noduler
sklerozan alttip
13.05.16
25
Özetle R/R cHL’de Nivolumab
• Genetik tabanında PDL1 overekspresyonu olan klasik
HL’da Nivolumab;
– Yoğun tedavi almış relaps/refrakter HL’lı hastalarda
• ASCT ve brentuximab tedavisi sonrası
– %87 yanıt oranı (%26 CR) ve 6aylık PFS’ı %86 ile oldukça
etkili bir tedavidir
• Advers olayları, solid tümörlerdekine benzer oranda
– genellikle (%78) Grad 1-2’dir ve en sık cilt (raş) ve
trombositopeni görülür.
– Grad 3 toksisite %22’dir.
• Relaps/Refrakter HL’de ASCT ve Brentixumab sonrası
ümit vermektedir
13.05.16
26
Allojeneik Nakil Sonrası Nivolumab
PD-1-blokajı, GVHD riskini artırabilir
Allo-SCT sonrası relapslı 12 HL hasta
Doz: 3 mg/kg her 2 hf
Önceki tedavi medyanı: 9 (7-11)
Öyküde Gr III-IV a/kr GVHD yok
8 hasta akraba ve 4 URD 1 haploidentical txp
En iyi yanıt allo-SCT öncesi: 8 PR, 4 CR
Allo-SCT, 2 hastada sonucu iyileştirdi
6 hasta, HL progression/relapse post allo-SCT
için tedavi aldı
DLI (n=4).
Nivolumab : 4 (1-10).
• 2 hastada aGVHD
• 7 / 8 (%87.5) klinik yarar
var (4 PR+ 3 CR, 1 aGVHD
post nivolumab PR
sağlandı)
Nivolumab, alloSCT sonrası güvenli olabilir
C.Herbaux, # 3979, ASH 2015
13.05.16
27
Klasik Hodgkin Lenfoma Hastalarında
Brentuximab Vedotin Başarısızlığı sonrası
Pembrolizumab ile PD-1 Blokajı: Güvenlilik,
Etkinlik, ve Biomarker Çalışması
Abstract 584
Armand P, Shipp MA, Ribrag V, Michot J-M, Zinzani PL, Gutierrez M, Snyder E,
Ricart AD, Balakumaran A, Moskowitz C
13.05.16
28
KEYNOTE-013 Çalışması
MDS
MM
NHL/PMBL
Klasik HL Kohortu
•
•
•
•
•
Brentuximab başarısızlığı
ASCT başarısız/uygun
değil
ECOG PS 0-1
Otoimmun hastalık yok
interstiyel AC hast. yok
Pembrolizumab
10 mg/kg IV
Her 2 hf’da bir
CR
Discontinuation allowed
after ≥24 wk
PR or SD
Treat for 24 mo
or
PD
or
Intolerable toxicity
PD
Discontinue
(option to continue until
confirmed)
PET/CT scans, her 12 hf’da bir sonra her 8 hf’tada bir
(IHP criteria)
Primer sonlanım:
Güvenlilik, CR oranı
İkincil sonlanım: OR, DOR, PFS, OS, biomarkers
Armand P, et al. Blood. 2015;126: Abstract 584.
13.05.16
Data cutoff date:
October 27, 2015
29
Etkinlik
Brentuximab Başarısızlığı
Transplant
Başarısızlığı
N = 22
Transplant
uygun değil/
Reddetmiş
N=9
Total
N = 31
16 (73%)
4 (44%)
20 (65%)
Complete Remission
3 (14%)
2 (22%)
5 (16%)
Partial Remission
13 (59%)
2 (22%)
15 (48%)
Stable Disease
4 (18%)
3 (33%)
7 (23%)
Progressive Disease
2 (9%)
2 (22%)
4 (13%)
Overall Response Rate
13.05.16
30
Etkinlik
100
% Change at Best Response
80
60
40
90% of patients had a reduction in target lesions
20
0
-20
-40
50% Decrease
-60
-80
-100
13.05.16
31
Tedavi başlangıcından beri geçen süre
• Yaşayanlarda Medyan takip : ~18 ay
• %80’inde 12 hf’da yanıt var
• 15 hasta (%48) progrese
Treatment Ongoing
Complete Response
Partial Response
*
Progressive Disease
Last Dose
• CR veya PR sağlanan 20 hastanın :
• 7 halen tedavide
• 13 tedaviyi bıraktı:
• 1 CR tedavide değil
• 1 PR başka tedaviye geçti
• 1 advers olay
• 3 allogeneik transplant
• 7 (%35 progressif hastalık)
•
%71 hastada DOR ≥ 24 hf
DOR aralığı 0.14+ ile 74+ hf arasında
değişmekte
Week
13.05.16
32
Progresyonsuz Sağkalım
100
PFS ( 24 hf): %69
90
Progression-Free Survival
80
70
60
50
40
30
20
10
0
0
10
20
30
40
50
60
70
80
90
7
4
1
0
Hf’lar
N = 31
28
23
18
15
10
13.05.16
33
KEYNOTE-013: Güvenlilik
Tedavi-İlişkili AO, %
Pembrolizumab
(N = 31)
Her grad’ta ≥ 3 hasta
Gastrointestinal
• Diarrhea
• Bulantı
Endokrin
• Hipotiroidizm
Metabolik/nutrisyon
Respiratuar
• Pneumonitis
Cilt
Muskuloskeletal
68
36
16
13
19
16
16
16
10
16
10
Herhangi grad 3
Artmış ALT/AST
Kolitis
Nefrotik syndrome
Sırt Ağrısı
Eklem Şişliği
Axillar Ağrı
16
3
3
3
3
3
3
Armand P, et al. ASH 2015. Abstract 584.
• Grad 4 Tedavi-ilişkili AO
yok
• Tedavi-ilişkili ölüm yok
• AO-ilişkili ilacı bırakma
– Grad 2 pneumonitis
– Grad 3 nefrotik
sendrom
KEYNOTE-013: Biomarker Çalışması
•
Immunohistokimya
– 15/16 (%94) PD-L1+ tm hücreleri
– 9/10 (%90) PD-L2+ tm hücreleri
•
Periferik Kan immunofenotipi
– Basal ve 7. kür PK örnekleri (n = 9)
FCM, aşağıdaki hücre
altgruplarının tamamında anlamlı
farklılık gözlendi
• Total T cells: P = .008
• CD4+ T cells: P = .039
• CD8+ T cells: P = .008
• NK cells: P = .039
1. Ribas A, et al. ASCO 2015. Abstract 3001.
2. Armand P, et al. ASH 2015. Abstract 584.
• Nanostring analiz
– Basal ve 7. kür RNA örnekleri (n = 19)
gen dizilim[1] 794 immun gen
platformunda incelendiğinde,
pembrolizumab sonrası hepsinde bazal
gen ekspresyonundan anlamlı
upregulasyon farklılığı gözlendi
• Expanded immune score: P = .004
• TCR score: P = .005
• IFN-γ score: P = .017
– Tek başına bir RNA veya gen
yanıtı belirlememekteydi
Sonuç: KEYNOTE-013
BV Başarısızlığında Pembrolizumab
• Preliminer veriler bu küçük klasik Hodgkin's lenfoma
Kohort’unda;
– Brentuximab vedotin Başarısızlığı sonrası, Pembrolizumab
Tedavisinin güvenlikli ve uzun süreli yanıtlarla etikili olabileceğini
telkin etmektedir
– ORR: %65
– ORR Transplant Başarısızlığı subgrup: %73
– ORR Transplant uygunsuz subgrup: 44%
– DoR ≥ 24 hf: %71
• Pembrolizumab, kanda dolaşan T ve NK hücrelerini
artırmakta, TCR/IFN-γ sinyallerini ‘upregule’ etmektedir
Armand P, et al. ASH 2015. Abstract 584.
13.05.16
36
Hangi PD1 Antikoru?
(Hasta Populasyon ve takip süreleri farklı)
Pembroluzumab
Nivolumab
– 31 H (30 cHL+1MCLH)
– 0 (%0) Brentixumab almayan hasta
– 9 (%29) transplant uygun olmayan
– 23 H (22 cHL+1 MCHL)
– 5 (%21) Brentixumab almayan hasta
– 3 (%13) transplant uygun olmayan
•
Takip süresi: ≈25 ay
•
Takip süresi: ≈18 ay
•
•
•
ORR %87
CR %17 (basılı veri)
24hfPFS %86
•
•
•
ORR %65
CR %16
24hf DoR %71
•
•
•
•
•
Toksisite
%78 Tüm grad
%22 Cilt
%17 trombositopeni
%13 Diare
•
•
•
•
•
Toksisite
%68 Tüm grad
%16 Cilt
%16 Diare
%16 Hipotiroidi
13.05.16
37
Sonuç
• Klasik Hodgkin lenfoma Noduler sklerozan alttipte
patogenezde kromozom 9 p24.1 gen amplifikasyonu ve
dolayısı ile PDL1 ve PDL2 overekspresyonu önemlidir
• Nivolumab ve Pembrolizumab relap/refrakter klasik HL
hastalarında umut verici bir etkinlik sunmaktadırlar
• Hastalık kür şansını anlamak için daha uzun süreli takibe
gereksinim vardır
13.05.16
38
İmmun Checkpoint Tedavisi:
Gelecek ne?
Anti–PD-1/PD-L1
Ev etkili
diğer
Tedaviler
13.05.16
Kanser
Tedavisinin
Geleceği
39
Anti–PD-1/PD-L1 Sonrası
Platformda Kanser Tedavisi
Anti–PD-1/anti–PD-L1
Bring T cells
into tumors:
+ Anti–CTLA-4
+ Immune-activating antibodies
or cytokines
+ TLR agonists or oncolytic
viruses
+ IDO or macrophage inhibitors
+ Targeted therapies
Generate T cells:
13.05.16
Vaccines
TCR-engineered ACT
CAR-engineered ACT
40
Sorular / Katkılar
13.05.16
41

Karşıdan Yükle

Transkript

Benzer belgeler

Geleceğim söz konusu ise, hizmeti en iyi bankadan

Fertilite Prezervasyonu Vaka Sunumları

Özgeçmiş - Tıp Fakültesi

Özgeçmiş - İstanbul Arel Üniversitesi

özgeçmiş - Kanser ve Kök Hücre Araştırma Merkezi

Doç. Dr. Nilay Şahin - Balıkesir Üniversitesi Sağlık Uygulama ve

Sjögren Sendromu - romatizmahastaliklari.com

özgeçmiş - Transplantasyon ve Gen Bilimleri Enstitüsü

Karşıdan Yükle