ALT MENÜ
Transkript
ALT MENÜ
ALTMENÜ Çocukta Olumlu Davranışlar Geliştirmek ................................................................................................ 5 Yaşın Gelişimsel Özelliklerini Bilmek ................................................................................................... 5 Her yaşa uygun yöntemi uygulamak ................................................................................................... 5 Çocuğun Gözleri ile Dünyaya Bakmak ................................................................................................. 6 Kendi Çocuğunu İyi Tanımak ............................................................................................................... 6 Davranışın Nedenini Düşünmek .......................................................................................................... 6 Çocuğun da İhtiyaçlarının Farkında Olmak ve Ona Yardımcı Olmak ................................................... 6 Çocuğun Ritmine Ayak Uydurmak ....................................................................................................... 6 Çocuk İçin Güvenilir Olmak .................................................................................................................. 6 Tutarlı Olmak ....................................................................................................................................... 7 Sınırlar/Kurallar Koymak ...................................................................................................................... 7 Örnek Olmak ........................................................................................................................................ 8 Zamanı Yapılandırmak ......................................................................................................................... 8 Dikkatini Başka Yöne Çekmek .............................................................................................................. 8 Ortam Hazırlamak................................................................................................................................ 9 Takdir ve Teşvik ................................................................................................................................... 9 Gözardı ve Teşvik ............................................................................................................................... 10 Seçenek Sunmak ................................................................................................................................ 11 Önleyici Açıklama Yapmak ................................................................................................................. 12 Davranışın Sonucunu Açıklayarak Zararını Göstermek ...................................................................... 12 Yardımcı Çözüm Yolu Göstermek ...................................................................................................... 12 Davranışın Sonucunu Yaşatmak ........................................................................................................ 13 Çocuk Yetiştirmede Olumsuz Yöntemler ........................................................................................... 14 Eğlenerek Öğreniyor ve Gelişiyorum ..................................................................................................... 16 Çocukla Etkili Zaman Geçirmek ......................................................................................................... 16 Bazı Oyun Önerileri... ..................................................................................................................... 17 Hayali / Kurmaca Oyunlar .............................................................................................................. 18 Deneylerle öğrenelim... ................................................................................................................. 18 El becerilerini geliştirelim... ........................................................................................................... 19 Büyük Kasları Çalıştırmak için… ..................................................................................................... 21 Kitap Okuma .................................................................................................................................. 22 Günlük Hayatın İçinde Öğrenme Ortamları Yaratmak ...................................................................... 24 Evde ............................................................................................................................................... 24 Yolda .............................................................................................................................................. 26 Alışverişte ...................................................................................................................................... 27 Çocuk ve Beslenme ................................................................................................................................ 28 1 Aylık ................................................................................................................................................ 28 3 Aylık ................................................................................................................................................ 30 4 Aylık ................................................................................................................................................ 31 7 Aylık ................................................................................................................................................ 33 8 Aylık ................................................................................................................................................ 34 9 Aylık ................................................................................................................................................ 35 11 Aylık .............................................................................................................................................. 36 12 Aylık .............................................................................................................................................. 37 13‐14 Aylık ......................................................................................................................................... 38 23‐24 Aylık ......................................................................................................................................... 42 Okul Öncesi Yaşlarda Sağlıklı / Dengeli Beslenme ............................................................................. 44 Temel Besinler ............................................................................................................................... 44 Vucuda Zarar Veren Yiyecekler ..................................................................................................... 47 Günlük / Haftalık Yenmesi Gereken Miktarlar .............................................................................. 48 İştahsız / Yemek Yemek İstemeyen Çocuklar ................................................................................ 48 Yemekleri Pişirirken Nelere Dikkat Etmeli? ................................................................................... 49 Okul Öncesi Çocuğun Yemek Planlama Rehberi............................................................................ 50 Çocuk ve Sağlık ...................................................................................................................................... 51 Hastalık Belirtileri .............................................................................................................................. 52 Neler Yapılmalı? ................................................................................................................................. 52 Ateş ................................................................................................................................................ 53 Havale ............................................................................................................................................ 53 İshal ............................................................................................................................................... 54 Kabızlık ........................................................................................................................................... 55 Alerji .............................................................................................................................................. 56 Öksürük ......................................................................................................................................... 56 Nezle .............................................................................................................................................. 57 Çocuk Hastalıkları .......................................................................................................................... 58 Nekahat Devresi ............................................................................................................................ 62 Farklı Konular ................................................................................................................................. 63 Yaşam Kurtaran Teknikler...................................................................................................................... 66 Bilinç Kaybının Anlaşılması ................................................................................................................ 66 Soluk Alıp Almadığının Kontrolü ........................................................................................................ 66 İyileşme Konumu ............................................................................................................................... 67 Tıkanma ............................................................................................................................................. 68 Soluksuz Kalma .................................................................................................................................. 69 Suda Boğulma .................................................................................................................................... 69 Şok ..................................................................................................................................................... 70 Zehirlenmeler .................................................................................................................................... 71 Yanıklar .............................................................................................................................................. 72 Ağır Kanama ...................................................................................................................................... 73 Batan Cisimler .................................................................................................................................... 74 Kesik ve Sıyrıklar ................................................................................................................................ 75 Burun Kanamaları .............................................................................................................................. 75 Baş ve Yüz Yaralanmaları ................................................................................................................... 76 Diş Kırılması ....................................................................................................................................... 77 Çürükler ve Şişmeler .......................................................................................................................... 77 Parmaklarda Ezilme ........................................................................................................................... 77 Burkulma ........................................................................................................................................... 77 Kırık ve Çıkıklar .................................................................................................................................. 78 Göze Cisim Kaçması ........................................................................................................................... 79 Göze Kimyasal Kaçması ..................................................................................................................... 80 Kulağa Cisim Kaçmasi ........................................................................................................................ 80 Burnuna Cisim Kaçması ..................................................................................................................... 80 Elektrik Çarpması ............................................................................................................................... 81 Elektrik Yanıkları ................................................................................................................................ 81 Küçük Isırıklar ve Böcek Sokmaları .................................................................................................... 82 Diken ve Kıymık Batması ................................................................................................................... 82 Tuvalet Eğitimi ....................................................................................................................................... 83 Tuvalet Eğitimi İçin Uygun Zamanlama ............................................................................................. 83 Tuvalet Eğitiminin Verilmesi .............................................................................................................. 84 Sorunlu Olduğu Haller ....................................................................................................................... 85 Gündüz Sorunlu Olduğu Haller: ..................................................................................................... 85 Gece Sorunlu Olduğu Haller: ......................................................................................................... 87 Bağlanma ............................................................................................................................................... 88 ÇocuktaOlumluDavranışlarGeliştirmek Çocuk 1 yaşına yaklaştığında, hareket ve kendini ifade etme becerisi artacak ve etrafını keşfe çıkmaya başlayacaktır. Bu dönemde ailenin işi güçleşir. Çocuğunu tehlikelerden korumak, ona doğruyu öğretmek, gelişimini desteklemek ve onu “terbiye” etme amacı ile farklı disiplin yöntemlerini uygulamaya başlarlar. Gerçekçi beklentiler, karşılıklı anlayış, teşvik, iletişim becerileri‐ küçük çocuklarda işbirliği ve sorumluluğun geliştirilmesi için bir temel oluştururlar. Bu temeli oluştururken aileler etkili disiplin yöntemleri uygulayabilirler. Disiplin, bazı yetişkinler için ceza ile aynı anlamı taşır. http://www.7cokgec.org/cocuk_yetistirmede_olumsuz_yontemler.php Fakat disiplin, çocuğa başkaları ile işbirliği yapmasını, kendi davranışlarını kontrol etmesini, iç denetim geliştirmesini öğretir. Disiplin olumlu davranışların pekiştirilmesi ve olumsuz davranışların ortadan kaldırılmasına yöneliktir. Çocuklarda bu olumlu davranışların geliştirilmesi ve pekiştirilmesi için ailelerin yapabilecekleri çok şey vardır: YaşınGelişimselÖzellikleriniBilmek Çocuğun içinde bulunduğu dönemin gelişimsel özelliklerini bilerek beklentiler oluşturmak ve bu doğrultuda çocuğu desteklemek gerekir. Örneğin, üç yaşına kadar çocuklar başkaları ile uyumlu bir şekilde oynayamazlar. Anne babalar 2 yaşındaki çocuklarını başka çocuklar ile oynamaları için bir ortam yaratmaya çalışırlarsa hayal kırıklığına uğrarlar. Çünkü çocukları bekledikleri uygun davranışı göstermeyebilir. Aynı şekilde iki yaşında bir çocuk ile yemeğe gidildiğinde onun uzun süre yerinde oturmayacağı bilinmeli. Anne baba olarak böyle bir beklentiye girmek aynı şekilde hayal kırıklıklarına ve gerginliklere sebep verebilir. Çünkü bu iki durumda da tanımlanan davranışalar, çocuğun içinde bulunduğu yaş döneminden beklenilmeyecek becerilerdir. Bu sebeple gelişimini desteklemeye yönelik, gelişimsel özelliklerin takip edilmesi edilmesi ve buna oygun ortamların hazırlanması gereklidir. Heryaşauygunyöntemiuygulamak 2 yaşındaki bir çocuğa ve 8 yaşındaki bir çocuğa farklı disiplin yöntemleri uygulamak gerekir. Örneğin, ‘dikkatini başka yere çekmek’ bebekler ve küçük çocuklar için etkili olabilir ama 4 yaşındaki bir çocuk için olmayacaktır. Çocuğun içinde bulunduğu dönemdeki yapabilirlikleri önemlidir. ÇocuğunGözleriileDünyayaBakmak Çocuklar yetişkinler gibi düşünmezler. Çocuklarının davranışlarını kendi standartları ile değerlendirmeye kalkışan yetişkinler zor anlar yaşayabilirler. Örneğin, iki yaşında topunun arkasından sokağa fırlayan bir çocuk veya dört yaşında ‘ödünç aldım’ diyerek arkadaşının evinden sormadan oyuncak getiren çocuğu bir yetişkinin anlaması zor olabilir. Çocukların farklı düşündükleri kabul edilmeli. Bu farklı düşünme tarzı gelişime bağlı olarak farklılıklar ve gelişim gösterir. Örneğin, 66‐72 ayda çocuklar karmaşık neden‐ sonuç ilişkilerini kurabilirler. KendiÇocuğunuİyiTanımak Herhangi bir disiplin yöntemi belirli bir yaş aralığı için önerilebilir, ama anne babalar zaman içerisinde bazı yöntemlerin kendi çocuklarında etkili olmadığını veya bazı yöntemlerin ise çok etkili olduğunu keşfedeceklerdir. DavranışınNedeniniDüşünmek Aileler çocuklarının davranışlarının nedenlerini anlamaya çalışırlarsa, oluşan olumsuz bir davranışı değiştirmek için ne yapabileceklerini çok daha kolay bulabilirler. Örneğin çocuk yemek yemiyorsa belki çok yorgundur, belki hastalanmak üzeredir veya başka bir sıkıntısı vardır. Önemli olan böyle bir durumda çocuğa ulaşılmasıdır. Her davranışın mutlaka geçerli bir nedeni olmayabilir, ancak eğer çocuğun yaptığı olumsuz davranışın çocuğa göre geçerli bir sebebi varsa, bunu bilmek çocuğa daha anlayışla yaklaşılmasını sağlayabilir. Çocukların davranışlarının bir veya birçok nedeni olabilir. Çocukların kendilerini ifade etme becerisi geliştikçe davranışın nedenini, çocukla birlikte bulup düzeltmeye çalışmak veya desteklemek önemlidir. Anne baba çocuğun davranışının nedenine kendi karar vermemeli, nedeni çocuktan da öğrenmelidir. Ailenin düşündüğü neden çocuk için geçerli olmayabilir. Örneğin, gece yalnız yatmak istemeyen çocuğun kapris yaptığını düşünen anne aslında çocuğun korktuğunu gözden kaçırabilir. ÇocuğundaİhtiyaçlarınınFarkındaOlmakveOnaYardımcıOlmak Çoğu olumsuzlukların üstesinden gelmek için önemlidir. Örneğin, bir anne acelesi olup evden bir an önce çıkmak, çocuğu da oyuncakları ile oynamaya devam etmek istiyor olabilir. Çocuk aniden kaldırılıp götürülürse, annesine zorluk çıkartabilir. Onun isteği oyuncakları ile oynamaktır. Anne çocuğunun yanına gidip, gitme nedenlerini açıklayıp, oyuncaklara çocuğu ile birlikte veda ederse çocuk daha az tepki gösterecektir. ÇocuğunRitmineAyakUydurmak Her çocuğun gün içinde daha aktif, yorgun, neşeli ve sinirli olduğu zamanları vardır. Anne babalar bunu iyi gözlemlerler. Anne babanın kendi düzenleri uğruna çocuk ile mücadeleye girmeleri yerine, onun ritmini gözetmeleri önemlidir. Örneğin, dışarı çıkma zamanının çocuğun yorgun/ aç olduğu saatlere veya uyku zamanına denk getirmemek. ÇocukİçinGüvenilirOlmak Aileler çocuklarına bakmakla yükümlüdürler. Fakat anne baba olmak, çocuk için güvenilen bir kişi olmayı beraberinde getirmez. Güven duygusu bebeklikten itibaren ihtiyaçların düzenli karşılanması ile gelişir. Çocuğa sıcaklık/sevgi göstererek, tutarlı davranarak ve ona karşı adil olarak gelişecektir. Anne babasına güvenen bir çocuk, kendisine sınırlar koyulurken onlara güvenecek ve dediklerini korkmadan yapacaktır. TutarlıOlmak Çocukla ilişkide tutarlı olmak çok önemlidir. Tutarlı davranıldığında hep aynı davranışa aynı tepki verilir. Belli bir davranışın kimi zaman hoş görülmesi kimi zaman da aynı davranış yüzünden ceza alınması çocukta çelişkiler yaratabilir. Yaptığı davranışın doğru mu, yanlış mı olduğunu kavrayamaz. Anne babalar istenmeyen davranışlara tepkilerinde zaman zaman farklı, tutarsız davranabilirler. Örneğin, bazen aynı davranış karşısında daha hoşgörülü, bazen ise daha sabırsız ve sert olabilirler. Farklı davranmanın birçok sebebi olabilir. Ebevynin tavrını bazen davranışın nerede olduğu, o günkü ruh hali, çocuğun yaşı, kişiliği, kendilerine benzeyen/benzemeyen yönleri etkileyebilir. Örneğin, çocuk evde yemeğini döktüğünde kızılmıyor ama misafirlikte dökerse kızılabilir. Yani ortamın farklılığı anne babanın davranışını değiştirebiliyor. Anne keyifli olduğunda çocuğun evi dağıtmasını hoşgörebilir, sinirli olunduğunda ise kızılabilir. Anne babanın ruh hali çocuğa karşı davranışı etkiliyebiliyor. Anne baba arasındaki eğitim görüşlerindeki tutarlılık yani kullanılan yöntemlerde aynı dilin konuşulması önemlidir. Örneğin, bir davranış anne tarafından kabul edilemezken baba tarafından kabul ediliyorsa, çocuk kendi içinde çatışmalar yaşayabilir. Anne babanın çocuğa karşı tutarlı tepki ve davranışları, çocuğun olumlu davranışlar geliştirmesine yardımcı olacaktır. Örneğin, aile içindeki kurallar kendisine nedenleriyle aktarıldığı ve kuralları uygularken anne-baba tutarlı olduğu zaman çocuk da kurallara daha kolay uyacaktır. Aynı zamanda çocuğun iç denetim geliştirmesi de desteklenecektir. Sınırlar/KurallarKoymak Sınırlar/kurallar, içgüdüleri kendilerini araştırmaya iten çocukların zarar görmemeleri için çok önemlidir. Örneğin, karşıdan karşıya geçerken el tutmak istemeyen bir çocuk için kuralı kesin koymak gerekir. Sınırlar olmadan çocuklar için etraflarındaki dünya çok korkutucu olabilir. Koyulan sınırların/kuralların çocuğa açıklanması gerekir. Bazı aileler çocuklarına engel olmayı veya üzmeyi istemedikleri için sınırlar, kurallar koyamazlar. Fakat çocuklar hayatlarında engeller olmazsa öğrenemezler. Tabii ki bu sınırların sayısı ve tutarlılığı çok önemlidir. Çocuklar kurallardan hoşlanırlar ve uygulamayı bilirler. Bazen bir kuralı uygulamak durumunda olduklarında sadece tekrar duymak için kuralı sesli tekrar ederler. Sınırları zorlamayı deneyerek, koyulan sınırların ve anne babalarının güvenilirliğini denerler. Sınır koymak, çocuklara hayatta “evet” ve “hayır” ların olduğunu öğretir. Önemli olan bu “hayır” ve “evet” leri birer öğrenme deneyimine dönüştürmektir. Çocuğun çocuğun kedinin kuyruğunu çekmesine izin verilmez ama ona kedilerin nasıl sevilmeleri gerektiği öğretilebilir. ÖrnekOlmak Çocuklar çok iyi birer gözlemcidir ve hayatlarında tanıdıkları ilk kişiler aileleridir. Bir video kamera gibi tüm davranışlarını kayıt ederler. Ailelerin bunun farkında olmaları gerekir. Çocuktan yapması beklenen davranışları anne babanın kendi davranışlarıyla örnek olması işi kolaylaştıracaktır. Her evin düzeni ve düzen anlayışı kendine aittir. Ancak bu düzeni sağlayacak kural veya yasakların inandırıcı olması için annenin/babanın da onlara uyması gerekir. Örnek olmak çocuktan istenilen davranışların gerçekleşmesi için bir yoldur. Yetişkinler kendi hayatlarındaki sınırlar ile baş etmede çocuklara örnek olurlar. Örneğin kırmızıda durmak- bir kural, bir sınır ise ışıkta durmaları ile çocuklarına örnek olacaklardır. ZamanıYapılandırmak Çocuklar belirgin ve ön görebilecekleri bir düzende rahat ederler. Bu onların kendilerini güvende hissetmelerine yardımcı olur. Sabah kalkıldığında önce kahvaltı edilir, sonra giyinilir vb. DikkatiniBaşkaYöneÇekmek Çocuklar etraflarındaki her şey ile çok ilgilidirler, dokunmak ve araştırmak isterler. Yetişkin olarak her şeye “hayır” demek ve onunla inatlaşmak yerine, tehlikeli durumlarda onun o an dikkatini çekecek bir hareket yapmak ve sonrasında yönlendirmek etkili olabilir. Özellikle küçük yaşlarda bu anne babayı o andaki zor durumdan kurtarabilir. Örneğin; çocuk lambanın prizine yönlenmiştir, o an ismini söylemek ve “Bak burada ne var?” deyip başka bir yere yönlendirmek etkili olabilir. Bunu yaparken olumlu, onu ürkütmeyen bir yaklaşım önemlidir. İleride biraz daha büyüdüğünde, dikkatini başka yöne çekmek yerine, prizleri ile neden oynanmaması gerektiği anlatılmalıdır. Dikkatini başka yöne çekmek çok küçük bebeklerde de etkili bir yöntemdir. Örneğin, 4 aylık bir bebek babasının kulağını çektiği zaman hemen başka bir oyuncak göstererek onun dikkatini oraya yönlendirmek. Meraklı ve dikkat süreleri kısa olduğu için bu etkili olmaktadır. OrtamHazırlamak Çocukların enerjisini, zevk alacakları öğrenme deneyimlerine dönüştürmek ve bunu yaparken ortamı güvenli hale getirmek önemlidir. Bu çocuğu değil, ortam kontrol altına almaktır. Ortam hazırlamak hoşa gitmeyen bir davranış için gerçekleşmeden önce önlem almayı sağlar. İletişimi destekleyen bir yöntemdir çünkü ‘hayır’ ve ‘yapma’ların sayısını azaltacaktır. Ortam hazırlamak her yaş grubu için farklı bir anlam taşır. Küçük yaşlarda ellenmesi kesinlikle istenmeyen nesneleri ortadan kaldırmak. Örneğin, salonda aile için çok değerli ve çocuğun ulaşabileceği bir nesne var ise onu kaldırmak. Çocuk büyüdüğünde neden ellememesi gerektiği anlatılabilir, ama 14 aylık bir çocuğa bunu anlatmak zor olabilir. Ortamı güvenli hale getirmek. Bu güvenlik tedbirleri yaşa göre farklılık gösterecektir. Örneğin, tuvaleti keşfeden 1,5 yaşındaki çocuk için banyo kapısını kilitlemek ya da tuvalet kapağına güvenlik kilidi ile kilitlemek gerekir. 3 yaşındaki bir çocuk için buna gerek kalmıyacaktır. Evdeki bıçak ve makasları okul öncesi yaşlarda da çocuğunun erişeceği alanlardan kaldırmak gibi. Çocukların enerjilerini atabilecekleri güvenli ortam sunmak gelişimlerini destekleyecektir. Örneğin, evde zıpalaması için tehlikeli eşyaları kaldırmak ve bir minder koymak. Böylelikle çocuğun hem hareket ihtiyacı karşılanacak, hem de olası kazalardan korunacaktır. Çocuğun boyuna uygun bazı ortamlar yaratmak. Özellikle küçük yaşlarda, onun da oturarak zaman geçirebileceği masa/sandalye temin etmek. Çocuk böylelikle önemsendiğini hissedecek ve kendi kendine masasında vakit geçirmeyi öğrenecektir. İlgisini çekecek, gelişimini destekleyecek yaşına uygun oyuncaklar sunmak. Bir alışkanlığın yerleşmesi için gerekli düzenlemeleri yapmak. Örneğin, diş fırçalama alışkanlığını kazandırırken ıslanmaması için kollarının sıvanması, boyu musluğa yetişmiyorsa ayağının altına bir tabure konması, kokulu bir sabunun hazır olması, çocuğa özel havlunun erişebileceği bir yerde asılı olması gibi anne tarafından yapılan hazırlıklar çocuğa istenen davranışta bulunabileceği ortamı hazırlar. Olumsuz bir davranışı ortadan kaldırmak için önceden ortamı hazırlamak. Örneğin, çocuk boyu yetmediği için elini yıkamak, dişini fırçalamak istemiyor ve hırçınlaşıyorsa anne önceden tabureyi koyarak sorun olmadan önlemini almış olur. TakdirveTeşvik Küçük yaşlardan itibaren çocuğun olumlu davranışlarını takdir etmek hem çocuğu mutlu edecek hem de bu olumlu davranışlarını tekrar etmesini sağlayacaktır. Yaşı için yeni olan bir davranışı deneyip başarabilen çocuk kendisiyle gurur duyar. En çok önem verdiği ve sevdiği kişiler olan anne ve babasının bu başarıyı farketmesi ise çocuğa ayrı bir sevinç verecektir. Takdir ederken; Çocuğa hangi davranışının olumlu olduğunu açıkça belirterek takdir etmek gereklidir. Çocuk okuldan döndüğünde üstünden çıkardıklarını toplayıp yerine yerleştirdiyse “Üstünden çıkarttıklarını topladığın için çok mutlu oldum” denebilir. Önemli olan çocuğu övmek değil yaptığı davranışı takdir etmektir. Yani takdir kişiliğe yönelik değil çaba, beceri ve davranış üzerine olmalıdır. Çocuk güzel bir şey yaptığında anında takdir edilmelidir. Ödüllerin maddi değil manevi olması çok önemlidir. Maddi ödüller çocuğu her yaptığı olumlu davranışın sonucunda rüşvete kadar götürebilir. Çocukla sevdiği şeyleri paylaşmak, sözle takdir etmek, takdir belirten bir bakış veya gülüş, dokunuş, kucaklamak, oyun oynamak, parka gitmek, birlikte kek veya pasta yapmak, özellikle ona zaman ayırmak... gibi maddi değeri olmayan teşvikler maddi ödülden daha etkili olacaktır. Çocuğu takdir ederken anne-baba kendi duygularını belirtmelidir. Örneğin: “Yemeğini tabağında bırakmadan bitirdin, çok hoşuma gitti” “Sofrayı çok güzel kurmuşsun, seninle gurur duydum” gibi. Ancak duyguları ifade ederken ses tonu ve yüz ifadesi de takdirin inandırıcı olması için çok önemlidir. Anne baba çok sevindiklerini üzgün veya ifadesiz bir yüzle söylerseniz hiç bir etkisi olmayacaktır. Duyguları ifade ederken içten ve candan bir tavır içinde olunmalıdır. Çoğu zaman her takdir cümlesinin sonuna daha etkili olmasını düşünerek “İşte hep böyle olmalısın” deriz. Ne dersiniz bu takdir çocuğun boğazına dizilmez mi? Bize “Yemek çok güzel olmuş, hep böyle yap” deseler hoşumuza gider mi? Takdir ve teşviğin etkili olabilmesi için sadece beğenilen hareketten söz etmek gerekir. Genellikle çocuklar herhangi bir konuda takdir edildiklerinde, kabul gördüklerinde bundan o kadar hoşlanırlar ki başka konularda da takdir edilmek için bir çabaya girerler. Bu da çoğu zaman onları diğer davranışlarını düzeltmeye yönlendirir. Yaptığı davranışlar nedeniyle takdir edilen çocuk kendiyle gurur duyacağı için kendine güveni gelişecektir. Kendine güvenli olmak tüm konularda da başarılı olmasını sağlayacaktır. Tutarlı davrandığımızda çocuk ailesine ve ortama güven duyacaktır. Kendine ve başkalarına güvenen, duyarlı bir kişi olacaktır. GözardıveTeşvik Çocuğa hangi davranışının olumlu olduğunu açıkça belirterek takdir etmek gereklidir. Çocuk okuldan döndüğünde üstünden çıkardıklarını toplayıp yerine yerleştirdiyse “Üstünden çıkarttıklarını topladığın için çok mutlu oldum” denebilir. Önemli olan çocuğu övmek değil yaptığı davranışı takdir etmektir. Yani takdir kişiliğe yönelik değil çaba, beceri ve davranış üzerine olmalıdır. Çocuk güzel bir şey yaptığında anında takdir edilmelidir. Ödüllerin maddi değil manevi olması çok önemlidir. Maddi ödüller çocuğu her yaptığı olumlu davranışın sonucunda rüşvete kadar götürebilir. Çocukla sevdiği şeyleri paylaşmak, sözle takdir etmek, takdir belirten bir bakış veya gülüş, dokunuş, kucaklamak, oyun oynamak, parka gitmek, birlikte kek veya pasta yapmak, özellikle ona zaman ayırmak... gibi maddi değeri olmayan teşvikler maddi ödülden daha etkili olacaktır. Çocuğu takdir ederken anne-baba kendi duygularını belirtmelidir. Örneğin: “Yemeğini tabağında bırakmadan bitirdin, çok hoşuma gitti” “Sofrayı çok güzel kurmuşsun, seninle gurur duydum” gibi. Ancak duyguları ifade ederken ses tonu ve yüz ifadesi de takdirin inandırıcı olması için çok önemlidir. Anne baba çok sevindiklerini üzgün veya ifadesiz bir yüzle söylerseniz hiç bir etkisi olmayacaktır. Duyguları ifade ederken içten ve candan bir tavır içinde olunmalıdır. Çoğu zaman her takdir cümlesinin sonuna daha etkili olmasını düşünerek “İşte hep böyle olmalısın” deriz. Ne dersiniz bu takdir çocuğun boğazına dizilmez mi? Bize “Yemek çok güzel olmuş, hep böyle yap” deseler hoşumuza gider mi? Takdir ve teşviğin etkili olabilmesi için sadece beğenilen hareketten söz etmek gerekir. Genellikle çocuklar herhangi bir konuda takdir edildiklerinde, kabul gördüklerinde bundan o kadar hoşlanırlar ki başka konularda da takdir edilmek için bir çabaya girerler. Bu da çoğu zaman onları diğer davranışlarını düzeltmeye yönlendirir. Yaptığı davranışlar nedeniyle takdir edilen çocuk kendiyle gurur duyacağı için kendine güveni gelişecektir. Kendine güvenli olmak tüm konularda da başarılı olmasını sağlayacaktır. Tutarlı davrandığımızda çocuk ailesine ve ortama güven duyacaktır. Kendine ve başkalarına güvenen, duyarlı bir kişi olacaktır. SeçenekSunmak Çocuğa seçenek sunmak kabul edilmeyen davranışın yerine, yapabileceği, kabul edilir bir veya birkaç davranışı göstermektir. Yani sadece yapma demek yerine yapmasını beklenen davranışlar arasından seçim yapabilmesi için yol göstermektir. Örneğin; Misafir geldiğinde sürekli ortalarda dolaşıp annesini rahatsız eden çocuğa “Misafir geldiği zaman ortalıkta dolaşmanı istemiyorum. Sen dolaştığında biz konuşamıyoruz. Hem gelenler hem de ben rahatsız oluyorum. Misafir geldiğinde ister odanda/içerde otur oyna, istersen köşeye bir yastık koyalım yanımızda yerde oyna.” denilebilir. Burada çocuğa o davranışı neden istemediği açıkladıktan sonra, o davranış yerine kabul edilen iki davranış arasından bir seçim yapması istenir. Seçim çocuğun kendisine ait olunca, seçtiği çözümün sorumluluğunu da yüklenmiş oluyor. Çocuk üzerinde etkili olabilmek için tüm bunları söylerken kullanılacak ses tonunun sakin ancak kesin olması gereklidir. Aksi takdirde çocukla inatlaşma söz konusu olabilir. Ayrıca sunulan davranışlardan birinin çocuk için cazip olması ailenin işini daha da kolaylaştıracaktır. ÖnleyiciAçıklamaYapmak Anne baba çocuğun hangi davranışları yapmasını istemediğini belirleyip bunu çocuğa açıkça anlatması gerekir. Bunu yapabilmek için ailenin hangi davranışları kabul edip hangilerini etmeyeceğini bilmesi önemlidir. Çocuktan beklentiler, davranış yaşanmadan önce açıklamak gerekir. Böylece anne babanın önleyici açıklamaları sayesinde pek çok istenmeyen davranış daha ortaya çıkmadan önlenmiş olacaktır. Çocuktan beklentilerin neler olabileceğini açıklamak, çocuğu gereksiz yere azarlanmaktan korur. Örneğin: “Akşam vaktinde yatmak lazım” gibi beklentimizi açık olmayan bir şekilde ifade etmek yerine “Akşam saat 9’da yatmanı istiyorum” diyebiliriz. Önleyici açıklamayı yaparken kullanılan ses tonu, kararlılık ve istenmemesinin nedenini açıklamak çocuk üzerinde etkili olabilmek açısından çok önemlidir. DavranışınSonucunuAçıklayarakZararınıGöstermek (3 yaşından küçük çocuklar için etkili bir yöntem olmayabilir - neden sonuç ilişkisi kurmakta zorlanırlar.) Çocuğun istenmeyen davranışı tekrarlamaması için o davranışın yanlış olduğunu bilmesi gereklidir. Davranışının sonucunu açıklayarak zararını göstermek de bir yöntemdir. Bunun için de anne babanın çocukla konuşarak bu davranışın neden yanlış olduğunu anlatması önemlidir. Böylece çocuk yaptığı davranışın nelere yol açacağını farkeder. Sebep-sonuç ilişkisi kurmayı öğrenir. Yavaş yavaş kendi davranışının başkaları için ne zararı olduğunu öğrenmeye başlar. Başkasını rahatsız edebildiğini, veya acı verdiğini gördüğünde yanlış yaptığını farkeder. Bu da davranışını düzeltmesini kolaylaştırır. Amaç, çocuğun yaptığı davranışın neden istenmeyen bir davranış olduğunu anlaması ve bunu kendiliğinden yapmak istememesidir, başında bir yetişkin olduğu ya da ailesinin istemediğinden dolayı değil. Bu çocukta yerleştirmek istenen olumlu davranışlar için de geçerlidir. Çocuk sonuçta doğruyu, doğru olduğu için yapmalıdır. Hatalı davranıştan, yanlış olduğunu bildiği için kaçınmalıdır, cezadan korktuğu için değil. Davranışın neden yanlış olduğunu anlatıp, çocuğa bu davranışının zararları gösterildiğinde yaptığı davranışın etkilerini göstererek yaptığının yanlış olduğu anlaması sağlanmış olur. Böylece anne baba çocuğa kendi kendini denetleyebilmesini ve doğruyu bulması sonucunda dürüstlüğü, ahlaklı ve vicdanlı olmayı öğretmiş olur. Yani ahlak gelişimine destek verilmiş olunur. YardımcıÇözümYoluGöstermek Çocuğa yaptığı bir davranışın sadece zararını anlatıp pişmanlık duyurmak yeterli olmayabilir. Çocuğa bu olumsuz davranış yerine uygulayabileceği kabul edilebilir bir davranış yani yardımcı çözüm yolu göstermek de gereklidir. Örneğin, anne çocuğunun resim yapmak için abisinin defterini koparmaması gerektiğini söylüyor. Ama aynı zamanda resim çizmesi için çocuğuna bir resim defteri alabilir. DavranışınSonucunuYaşatmak (Küçük çocuklar için etkili bir yöntem olmayabilir- neden sonuç ilişkisi kurmakta zorlanırlar.) Tüm olumlu disiplin yöntemlerini denedikten sonra, çocuğun istenmeyen davranışı hala devam ediyorsa artık çocuk davranışının sonuçlarını yaşamalıdır. Örneğin; her yeni alınan oyuncağı kıran çocuğa “Yeni birşeyi kırmanın zararını sana anlatmıştım. Oyuncaklarını tamir edip oynayabileceğini söyledim. Yeni bir oyuncak istersen ancak para biriktirip alabileceğini söyledim, ayrıca böyle davranmanın beni ne kadar üzdüğünü sana anlattım. Ama ne yazık ki sen hala oyuncaklarını kırmaya devam ediyorsun. Artık sana önerebileceğim bir şey kalmadı. Bayrama kadar sana yeni oyuncak almayacağım” denilebilir. Bu yöntemde amaç ceza vermek değil, davranışın sonucunu yaşatmaktır. Ancak ikisi kolaylıkla birbirine karıştırılabilinir. Ceza ile sonucunu yaşatmanın arasında ne gibi bir fark vardır? Cezada, çocuk olumsuz davranışının sonucunda hemen cezalandırılır. Sonucunu yaşatmakta ise anne babanın çocuğunun olumsuz davranışını engellemek için önce tüm olumlu disiplin yöntemlerini dener. Cezanın vermek istediği fikir şudur: “Sen beni üzdün, ben de seni üzüyorum”. Sonucunu yaşatmanın vermek istediği fikir ise şudur: “Ben tüm olumlu yöntemleri denedim, ama sen yine de olumsuz davranışını değiştirmedin. Bu davranışını engelleyebilmek için sana davranışının sonucunu yaşatmaktan başka çarem kalmadı”. Cezada çocuğu en çok üzebilecek davranışlar yapılır. Sonucunu yaşatmakta ise çocuk olumsuz davranışa neden olan şeyden mahrum edilir. Örneğin; Evde top oynayıp cam kıran çocuğa anne hiç bir olumlu disiplin yöntemi uygulamadan sokağa çıkma yasağı koyarsa bu ceza olur. Ancak bir çok yöntemi denedikten sonra “Evde top oynamamanı sana söylemiştim. Bunun bize ne kadar zarar verdiğini, pek çok ihtiyacımız için biriktirdiğimiz paraların cam taktırmaya gittiğini de anlatmıştım. Ama sen hala aynı davranışa devam ediyorsun. Onun için bir hafta topla oynamayacaksın” derse bu davranışının sonucunu yaşatmak olur. Yani olumsuz davranışla ilgisiz birşeyden değil, o davranışla ilgili olan şeyden mahrum etmek. Bu durumda çocuk top oynamakla ilgili olumsuz sonucu yaşarken, yaptığı yanlışlar üzerinde düşünebilir. Çocuğa yaptığı davranışın sonuçlarını yaşatmadan önce diğer yöntemlerin bir süre tutarlı olarak uygulanması ve bunları uygulandığı çocuğa anlatmak gerekir. Bunları hiç uygulamadan ve neden böyle bir yöntem uyguladığı anlatmadan çocuğa davranışının sonuçları yaşatılırsa çocuk bunun nedenini anlayamayacak ve kendini cezalandırılmış hissedecektir. Ayrıca tüm bunları yaparken anne babanın tavrı ve yüz ifadesi çok önemlidir. Bu yöntemleri uygularken şu unutulmamalıdır : Bu yöntemleri sıra ile kullanmak gerekli değildir. Bazı yöntemler bazı davranışlar için geçerliyken bazıları için geçerli olmayabilir. Örneğin, bir davranışı bazen yalnızca ortamı değiştirerek engellenebilir, ama bazen de bir davranışı düzeltmek için tüm yöntemlerin denenmesi gerekebilir. Hatta bazen zorlanabilir de. Önemli olan kararlı olmak ve olumlu sonuca ulaşabilmek için hem anne babanın kendisine hem de çocuğa zaman tanımasıdır. ÇocukYetiştirmedeOlumsuzYöntemler Aileler çocukları olumsuz, kendilerini rahatsız eden veya değiştirmek istedikleri bir davranış yaptıklarında, doğru buldukları ya da kendi ailelerinden gördükleri disiplin yöntemlerini uygulamaya çalışırlar. Bu yöntemlerden bazıları, “olumsuz yöntemler” diye adlandırılır bu yöntemlerin çocuklar üzerinde kalıcı zararlı etkileri vardır. Anne babanın kendi aile değerleri ve çevrelerinden gördükleri, uygulanan yöntemleri belirleyebilmekte. Hatta toplumda kabul gören ve atasözlere geçen bazı tutum ve davranışlar da çocuk yetiştirme yöntemlerini belirleyebilmekte. Örneğin,“Dayak cennetten çıkmadır”, “Eti senin kemiği benim”, “Kızını dövmeyen dizini döver”, “Evde katı bir disiplin olması şart, yoksa insanın tepesine çıkarlar”, “Çocuk babadan korkmalı” “Dizginler ana babanın elinde olmalıdır” gibi. Bu geleneksel davranışlar toplumda da kabul gördüğü için, bazı anne babalar tarafından baskıcı yöntem olarak kullanılmaktadır. Oysa ki baskıcı bir yöntemle çocuk yetiştirilen ortamlarda, çocuğa hiçbir özgürlük tanınmaz ve “katı bir düzen” uygulanır. Genelde bu düzende ceza ön plandadır ve kararlar yetişkin tarafından alınır. Nedeni açıklanmayan kurallara çocuğun uyması beklenir. Bu tip disiplin şekilleri çocuğa kızgınlık, karşı koyma, güvensizlik, suçluluk gibi olumsuz duygular yaşatabilir. Olumsuz diğer bir yöntem de baskıcı yöntemin tam tersi aşırı hoşgörü yöntemidir. Bu yöntemin geçerli olduğu ortamlarda çocuğun yaptığı her şey hoşgörülür. Anne baba, çocuk ne isterse ve ne yaparsa kabul eder. Bu ortamlarda genelde evde sorun yok gibi gözükse de çocukların bitmek bilmeyen istekleri anne babanın dayanma sınırlarını zorlayabilir ve bu sonsuz hoşgörü ortamı sert cezaların uygulandığı bir ortama dönüşebilir. Bu durumda hem aşırı hoşgörü hem de sert cezalar birlikte kullanıldığı için çocuk tutarsızlık yaşar. Çocuk yaptıkları onaylanıyor mu yoksa onaylanmıyor mu anlayamaz. Örneğin, çocuk uzun bir müddet evde top oynmasına izin verilir daha sonra aynı şeyi yaptığında bunalan anne-baba ceza verebilir. Dayak ve Fiziksel Cezalar Vücudun el ayak veya diğer yerlerine vurmak, tartaklamak, kulak çekmek, bir fiske atmak, çimdiklemek dayak veya fiziksel cezalardır. Dayak ve Fiziksel Cezaların Etkileri: Fiziksel olarak canı yanar. Çocuk en sevdiği, en değer verdiği kişiden dayak yediği için çok üzülür. Kendisine ve çevresine karşı güveni sarsılabilir. Her hatalı davranış karşısında dayak yiyebileceğini düşünen korkabilir, ürkek ve pısırık olabilir. Sorunlarını konuşarak halletmeyi bilmediği için bir problemle karşılaşınca o da şiddete başvurabilir, saldırgan olabilir. Kendinden küçük veya aciz kişilere aynı yöntemi kullanabilir. Yaptığı yanlış davranış karşılığında dayak yediğinde kendini ödeşmiş sayar ve kendinde yeniden o davranışı tekrarlamaya hak görür. Dayak yememek için yalan söyleyebilir. Genelde fiziksel cezanın uygulandığı ortamlarda büyüyen çocuklar ileride sorumluluk duygusu gelişmemiş, iç denetimden yoksun, veya tam tersi başka birinin kontrolü altına kolaylıkla girebilen, her şeyi kabullenen yetişkinler olabilirler. Duygusal Cezalar Bazen çocuğun istenmeyen davranışları, dayak atmadan sözle hor görmek, sevgiyi esirgemek, azarlamak, korkutmak, tehdit etmek, alay etmek, küçümsemek, eleştirmek gibi kırıcı hareketlerle engellemeye, değiştirmeye çalışabilir. Bunlar çocuğun gelişimini olumsuz etkileyen duygusal cezalardır. Sözle hor görmek: Örneğin, “Haydi oradan aptal sen de!” veya “Geri zekalı mısın?”. Sevgiyi esirgemek: Örneğin, “Beni üzersen seni sevmem, başkasının annesi olurum”. Azarlamak: Örneğin, “Ne biçim çocuksun bıktım.”. Korkutmak: Örneğin, “Seni bırakıp giderim veya çingenelere veririm seni”,”Doktora götürür iğne yaptırırım.” . Tehdit etmek: Örneğin, “Akşama babana söylerim görürsün gününü.”, “Karnende kırık not olursa eve gelme.”. Alay etmek, küçümsemek: Örneğin, “Şişko sen de veya sen mi kazanacaksın güleyim bari.”, “Koca bebek.”. Eleştirmek, suçlamak: Örneğin, “Üstünü başını kirletmeden yemek yiyemezsin.”, “Senin dağınıklığın yüzünden misafirlere rezil oldum.”. Beddua etmek: Örneğin, “Allah cezanı versin.”, “Gözün çıksın.”, “Elin kırılsın.” Küsmek: Örneğin, “ Bir daha bana anne deme, konuşmuyorum.”. Aldırmaz davranmak: Örneğin, ”Ne halin varsa gör beni hiç ilgilendirmiyor.”. Emir vermek: Örneğin, “Akşam saat sekizde yatacaksın. Bu elbiseyle beyaz ayakkabı giyme. Yüksek sesle konuşma!”. Kıyaslamak: Örneğin, “Ablan gibi olamıyorsun bir türlü”, veya “Bak Orhan hiç annesini üzüyor mu?”. Duygusal Cezaların Etkileri: Çocuklar sürekli bu gibi sözleri işittiklerinde “Ben hiç bir şey beceremiyorum.” düşüncesi ile kendilerine güvenleri sarsılabilir, Ailelerinin kendilerini sevmediğini sanabilir, Korkak, ürkek ve çekingen olabilirler, ya da tam tersi herşeye karşı çıkıp saldırgan olabilirler. Duygulara yönelik tehditler çocuğun tüm gelişimini olumsuz yönde etkileyebilir. Örneğin “Annem beni terkeder.” düşüncesi yerleşmiş bir çocuğu birine bırakmak veya okul zamanı geldiğinde okula başlatmak problem olabilir. Sürekli eleştirilen çocuk her attığı adımda yanlış yapmaktan korkabilir. Yasaklara sorgulamadan boyun eğebilir. EğlenerekÖğreniyorveGelişiyorum "Öğrenmenin yaşı yoktur" sözünü hepimiz biliriz, ancak gelişimin ve öğrenmenin en hızlı ve belirleyici olduğu erken yaşların önemi yadsınamaz. Okul öncesi dönemde gerçekleşen öğrenme deneyimleri; çocuğunuzun dil, matematik ve problem çözme becerileri için temel oluşturması dışında, kendine güveni, öz saygıyı, başkalarıyla etkileşimi ve yaşam boyu sürebilecek öğrenme arzusunu da kuvvetlendirir. Bu amaçla burada günlük hayatın içerisinde sizlere erken öğrenme ve gelişimi destekleyici bazı faaliyetler sunmak; çocuklarınızın zihinsel, bedensel, sosyal ve duygusal açıdan okul hayatına hazır başlayabilmeleri için yapabilecekleriniz konusunda bilgilendirmek istiyoruz. Unutmayın "Her an bir öğrenme anına dönüşebilir!" Çocuklar nasıl öğreniyor? Her çocuğun yeni bir bilgiyi öğrenme şekli diğerlerinden farklıdır. Bazıları görerek, bazıları duyarak ve konuşarak, bazıları ise dokunarak... Bazıları da bunlardan birkaçını aynı anda kullanarak en iyi şekilde öğrenir. Siz de çocuğunuzun gelişim özelliklerini dikkate alarak, yeni bir bilgiyi en iyi hangi yollardan öğrenebildiğini gözlemleyin. Bu sayede çocuğunuzun güçlü bilgi alma alan/alanlarını keşfedebilir, bilgiyi farklı yollardan vermeye çalışarak, dengeli bir şekilde çocuğunuzun öğrenmesini pekiştirebilirsiniz. Güven ortamı... Çocuğunuzla kurduğunuz sıcak ve güvenli ilişki onların gelişmesi ve öğrenmesi için ideal bir ortam oluşturur. Çocuklar bilgi ve becerilerini arttırırken anne babalarının onların yanında olup desteklemeleri ve cesaretlendirmeleri önemlidir. Sevildiğini ve önemsendiğini hisseden çocuk kendini güvende hisseder ve daha kolay öğrenir. ÇocuklaEtkiliZamanGeçirmek Çocukla etkili zaman geçirmek, sürekli ve tutarlı olarak, onun duygusal, sosyal, zihinsel ve bedensel gelişim alanlarını destekleyen etkinlikler yapmak ya da yapmasına fırsat vermek anlamına gelir. Burada iki nokta önemlidir. Birincisi yukarıda belirtilen dört gelişim alanını desteklemek, ikincisi ise çocukla her gün tutarlı olarak belirli bir süreyi bu desteği sağlayacak şekilde geçirmek. Sizlerle bu bölümde çocuğunuz ile beraber etkili zaman geçirebilmeniz için farklı öneriler paylaşmak istiyoruz. BazıOyunÖnerileri... Çocuğunuzun zihinsel becerilerini (dikkat, konsantrasyon, görsel hafıza, problem çözme vb.) ve sosyal becerilerini geliştirmeye yönelik oyunlar oynaması için zaman ayırın. Yapboz: Farklı sayıda parçalara sahip yapbozları satın alabileceğiniz gibi evde kendiniz de yapabilirsiniz. Örneğin dergilerinden bulduğunuz bir doğa resmini kalın bir kartona yapıştırın. Daha sonra bunları parçalara ayırmak için kesin. Sayısını çocuğunuzun yaşını ve becerilerini göz önünde bulundurarak 10 dan 50 ye kadar belirleyebilirsiniz. Resimleri olay sırasına göre dizme içeren oyunlar oynamayı deneyebilirsiniz. Karışık sıradaki resimleri anlamlı bir hikaye meydana getirecek şekilde düzenlemesini isteyebilirsiniz Oyuncakçılardan buna yönelik kutu oyunu alabilir ya da evde kartlara çizimler yapıp çocuğunuzun bunları sıraya koymasını isteyebilirsiniz. Sınıflandırma/Gruplama: Gazete ve dergilerden farklı kategorilere ait resimler kesin (hayvanlar, bitkiler, taşıtlar, giysiler vb). Kategoriler hakkında çocuğunuzla konuşun ve resimleri kategorilere göre ayırmasını isteyin. Görsel ayrım yapabilmeyi güçlendirmek ve aynı zamanda dil gelişimini de desteklemek için yararlı bir faaliyettir. Yaşı ilerledikçe “yediğimiz şeyler”, “giydiğimiz şeyler”, “yemek yaparken kullandığımız şeyler” gibi kategoriler de oluşturun. Çocuğunuzun resimleri bu kategorilere göre sınıflandırmasını isteyin. Hafıza oyunları: Önünde ters çevrilmiş kartların içinden, daha önce açtığı kartın aynısını bulma oyunu. Çocuğunuz hem daha önce açtığı kartın ne olduğunu ve yerini aklında tutacak, hem de eşleme yapacağı için el göz koordinasyonu ve hafıza becerilerini geliştirebilecektir. Kutu Oyunları: 4-5 yaş ve üzeri çocuklar için önerilir. Ailecek oynanabilecek kutu oyunları sayesinde çocuğunuz sayı saymayı, sıralamayı, sabırlı davranıp sırasını beklemeyi, kurallara uymayı öğrenirken, ailecek geçirilen bu ortak zaman sayesinde sevildiğini hisseder. Çocuğunuz için kutu oyunları seçerken çocuklarınızın yaşını ve ilgi alanlarını dikkate almanızı öneririz. Genellikle aileler oyunlarda çocukları üzülmesin diye kazanmalarına izin verirler ancak gerçek hayatta herkes sizin kadar özverili olmayacaktır. Arada sırada çocuğunuz yenilmenin ne demek olduğunu da yaşamalı. Böyle durumlar ona oyunlarda bazen kazanıp bazen kaybedebileceğini ancak keyif almanın önemli olduğunu öğretir. Hayali/KurmacaOyunlar Çocuklar hayali oyunlarıyla duygularını ve düşüncelerini dışarı vurur. Olmak istedikleri kişiler olup kontrolün kendilerinde olduğu oyunlar uydururlar. Çevrelerindeki ebeveynleri taklit edip, gündelik hayatlarındaki deneyimlerini yaşatırlar. Hayali oyunlar çocukların sosyal, duygusal ve dil gelişimi için oldukça önemlidir. Evde kullanılmayan malzemelerden çocuğunuz için kostümler ya da aksesuarlar yapmayı deneyebilirsiniz. Örneğin kağıttan tavşan kulağı yapıp eski bir saç bandının iki yanına yapıştırabilir; kağıt ve lastik bant kullanarak korsan göz yaması yapabilirsiniz. Doktorculuk oynamak için pipeti bir termometre olarak kullanabilir, küçük yoğurt ya da puding kabının ucuna ip bağlayarak steteskop gibi kullanabilirsiniz. Bu tarz malzemeler çocuğunuzun farklı rollere girmesini kolaylaştırırken, farklı kimliklere girerek bu kişilerin neler hissedebileceğini de deneyimlemiş olur. Çocuğunuzun hayali oyunlarına siz de katılarak günlük hayattaki rutinleri doğal yoldan çocuğunuza yaşatma imkanı da bulabilirsiniz. Örneğin, alışverişe gitme, otobüse binme, doktora gitme, restoranda yemek yeme, postaneye gitme gibi küçük oyun senaryoları yaşatabilirsiniz. Çocuğunuzun oyunlarında yönlendirici olmayıp izleyici ve destekleyici olmak; çocuğunuzun kendini rahatça ifade edebildiği, hayal gücü ve yaratıcılığının sınırlarını zorladığı bir oyun alanı yaratmak önemlidir. Bırakın kendinizi sevimli miniğinizin oyun dünyasına ve bu keyifli dünyanın tadını çıkarmaya bakın. Deneylerleöğrenelim... Evde buz kalıbına su doldurabilir daha sonra donmuş buz kalıplarını çocuğunuza göstererek, bazı maddelerin belli ortamlarda farklı şekillere dönüşebileceğini gösterebilirsiniz. Buzun eriyince yine su olacağını da gösterin. Mıknatıs alabilir, metal eşyaları nasıl çektiğini kendi kendine test etmesini sağlayabilirsiniz. Fasulye ekebilir onun filizlenmesini/büyümesini takip edebilirsiniz. Bu sürede çocuğunuza onu sulaması görevini verebilirsiniz. Her gün biraz büyüdüğünü görmek onu çok heyecanlandıracaktır. Dünya ya da Türkiye haritası alıp duvara yapıştırabilir; denizler, okyanuslar, ülkeler/şehirler hakkında konuşabilirsiniz. Elbecerilerinigeliştirelim... Çocuğunuzun çizimleri önceleri karalamanın ötesine gidemezken zamanla 5-6 yaşına geldiğinde çizimleri gerçek resimlere benzemeye başlar. Çocuğunuzu olabildiğince erken yaşta kağıt, renkli boya kalemleri, suluboya gibi malzemelerle tanıştırmanız okulda gerekli olacak yazma becerilerini geliştirmesi için önemlidir. Bir yandan ince kaslarını (kalem tutma, fırça tutma, parmak boyası yapma, vs) çalıştırırken bir yandan da yaratıcılığını ve el becerisini geliştirmiş olacaktır. Ayrıca düşüncelerini ve duygularını çizimler aracılığıyla ifade etmeyi de deneyimlemiş olacaktır. Özel günlerde (bayramlar, yılbaşları) aile üyeleri ya da yakınlarınız için renkli kartpostallar hazırlamak, yazılar ve yapışkanlarla bunları süslemek çocuğunuz için eğlenceli bir aktivite olabilir. Yazmaya yardımcı olacak el kaslarını güçlendirmek için çocuğunuza el işi malzemeleri, makas (ucu keskin olmayan çocuk makasları), tutkal, oyun hamuru verin. Sizin çizmiş olduğunuz şekilleri makas yardımıyla kesmesini isteyin ya da şekilli cetvel yardımıyla çizdiği şekilleri keserek bir kolaj çalışması yapmasına destek verin. Unutmayın yaratıcılığın sonu yok. Çocuğunuzun özgürce kendini ifade etmesine izin verin. İsterse çocuğunuz bir hikaye anlatan resimler de çizebilir. Resimleri hakkında sorular sorun. Hangi duygularla ve ne düşünerek yapmış olduğunu anlamaya çalışın. Resimlerin üzerine çocuğunuzun ismini de yazmayı unutmayın (kendi yazabiliyorsa kendisi de yazabilir) ve herkesin görebileceği bir yere asın. Övgüler almak ve her sabah uyandığında resimlerini görmek çocuğunuzun kendine güvenini arttıracak ve daha fazla resim yapmak isteyecektir. Eğer çocuğunuz resimlerini saklamak isterse ona ait bir kutu verin ve resimlerini burada saklayabileceğini söyleyin. Kutunun ön yüzüne ismini de yazın ve bu kutuyu istediği yerde saklaması için çocuğunuza verin. Evinizde bulunan eski atılacak malzemeleri çocuğunuzun el becerilerini geliştirmek için kullanabileceği malzemeler haline getirebilirsiniz. Örneğin, kullanılmış tuvalet kağıdı rulosu, yoğurt kabı, margarin kabı, yumurta kabı, eski kutular, plastik tabaklar, vs. çok çeşitli şekil ve büyüklükteki malzemeleri çocuğunuzun kullanması için ayırın. Çocuğunuzla birlikte patates baskısı yapmayı deneyebilirsiniz. Patatesleri ortadan ikiye bölün. Üzerlerini oyarak şekiller oluşturun ve çocuğunuzun bunları boyaya batırıp kağıda bastırmasını isteyin. Çocuğunuz ortaya çıkan şekilleri görünce keyif alırken aynı zamanda ince kaslarını çalıştırmış olacaktır. Kağıdı ikiye, dörde, sekize katlayıp ve geri açabilir farklı şekiller ve hayvan figürleri yapabilirsiniz. Daha sonra bunları büyük bir kağıda teşhir amaçlı yapıştırabilirsiniz (Origami ince kasları, Görsel dikkati, el göz koordinasyonunu geliştirmek için önerilen keyifli bir aktivitedir.) Oyun hamurundan küçük yuvarlak boncuklar yapabilir, bir kürdan yardımıyla ortalarında bir delik açabilirsiniz ve bunları boyayabilirsiniz. Kuruması için 2-3 gün beklettikten sonra çocuğunuzla birlikte bunları bir ipe dizebilir, bileklik ve kolyeler yapabilirsiniz. Dilerseniz küçük makarna parçalarını da boyayarak boncuk olarak kullanabilirsiniz. Bu farklı renkte ve şekildeki boncukları etrafa dağılmaması için boş bir buz kabı ya da yumurta kabında saklayabilirsiniz. Evde küçük çocuk varsa boncukları dikkatli saklamanızı öneririz çünkü bebeğiniz bunları bulup ağzına götürmek isteyebilir. Çocuğunuzun ismini bir kartona yazın ve her harfin üzerinde delgeç yardımıyla delikler açın. Çocuğunuza bir ip verin ve ismini oluşturan harflerin içinden geçirmesini isteyin. Başlangıç için ipin ucunu kartonun arkasından düğümleyin ya da bantlayın. Bitirdiğinde bunu herkesin görebileceği bir yere asın. Birlikte oyun hamurlarını kullanarak şekiller yapın. Kare, üçgen, dikdörtgen, daire Kağıda geometrik şekiller çizin ve çocuğunuzdan bunları kesmesini isteyin (ucu keskin olmayan çocuk makasıyla ve kağıt kesiklerine karşı dikkatli olarak) Eğer çocuğunuz makas kullanarak kağıt kesmekte zorlanıyorsa yumuşak hamurları makasla kesmesini isteyebilirsiniz. BüyükKaslarıÇalıştırmakiçin… Öncelikle çocuğunuzun güvenliğini sağladığınızdan emin olun. Çocuğunuzun vücudunu farklı şekillerde kullanabilmesi için cesaretlendirin. Evde çocuğunuzla beraber müzik eşliğinde dans edin, zıplayın (tek ayak üstünde ve iki ayakla öne doğru). Ne kadar komik göründüğünün hiç önemi yok sadece keyif almaya çalışın. “Donma” oyunu oynamayı deneyin. Müzik durunca belirlediğiniz bir pozisyonda kalın ta ki müzik tekrar başlayana kadar. Yastıkların ya da yumuşak engellerin üzerinden atlaması için evde engeller oluşturun, el ele tutuşup kendi etrafınızda dönün, yere eğilin kalkın -çocuğunuzun yerden bir şeyler toplamasını isteyin-, takla egzersizleri yapın, sandalyelerin ya da masanın altından sürünerek çıkmasını söyleyin, yere çömelin ve o halde belli bir mesafe yürüyün. Tek ayağıyla dengede kalma oyunu oynamayı deneyin (ayakları her defasında değiştirin). Bir ip üzerinde adımlayarak yürüme oyunu oynayın. Daha eğlenceli hale getirmek için çocuğunuza bu ipin altında bir nehir olduğunu ve düşmemesi gerektiğini hayal etmesini söyleyin. Bu aktivitelerin hepsini bir günde yapmayı denemeyin. Çocuğunuzun isteği ve keyif alması doğrultusunda aktiviteleri uygulayın. Bunları yaparken de çocuğunuzun ne yaptığını kelimelerle ifade etmeyi unutmayın (Şimdi zıp zıp zıplıyorsun, yastıkların üzerinden ne de güzel atladın..) Topla oyunlar oynayın. Belli bir mesafeden birbirinize atıp tutabilirsiniz. Bir kova ya da kutuyu hedef olarak belirleyip belirli bir uzaklıktan topu içine atmayı deneyebilirsiniz. Ya da topa ayağıyla vurmasını isteyebilirsiniz. Bu aktivite için farklı şekil ve büyüklükteki topları kullanabilir, çocuğunuzun farklı ağırlıktaki topları fırlatabilme becerileri denemesine yardımcı olabilirsiniz. Ya da evde eski külotlu çorapların içine fasulye ya da benzeri malzemeler koyarak toplar yapabilirsiniz. Büyük kasları güçlendirmek için çocuğunuzla birlikte hareketli faaliyetler yapıntavşan gibi zıplayın, yılan gibi süzülün, at gibi koşun; salıncağa binin, birlikte bisiklete binin, top oynayın, sek sek oyunu oynayın. "Şef der ki" oyunu oynayabilirsiniz. Örneğin, ‘tek ayak üzerinde zıpla’ deyin ama siz yere eğilip kalkın. Çocuğunuzun sadece sizin hareketlerinizi mi taklit ettiğini, yoksa söylediklerinizi de anladığını görmek için eğlenceli bir yoldur. Sabun köpüğünden baloncuklar yapabilir çocuğunuzdan bunları yakalayıp patlatmasını isteyebilirsiniz. Uçurtma yapıp rüzgarlı bir günde uçurabilirsiniz. Çocuğunuzun oyunlarında yönlendirici olmayıp izleyici ve destekleyici olmak; çocuğunuzun kendini rahatça ifade edebildiği, hayal gücü ve yaratıcılığının sınırlarını zorladığı bir oyun alanı yaratmak önemlidir. Bırakın kendinizi sevimli miniğinizin oyun dünyasına ve bu keyifli dünyanın tadını çıkarmaya bakın. KitapOkuma Kitap okumak, çocuğunuzun dil gelişimini desteklemek için yapılabilecek en iyi faaliyetlerden biridir. Çocuğunuz okumayı öğrenmeye başlamadan çok önce kitaplarla ilgilenmeye başlar. Kapağına bakar, içindeki resimlerine bakar ve ne anlatmaya çalıştığını anlamaya çalışır. Kitapçıya gidin ve çocuğunuzdan bir kitap seçmesini isteyin. Onu satın almadan önce kitabın kapağına birlikte bakın ne hakkında olabileceği üzerine konuşun ve eve gidince okumak için sabırsızlandığınızı söyleyin. Sizinle birebir geçireceği bu kitap okuma zamanı çocuğunuz için de heyecan verici olacaktır. Her gün belirlediğiniz bir zaman diliminde, çocuğunuza düzenli olarak kitap okuyun. Hikaye okurken farklı karakterler için farklı ses tonları ve canlı bir dil kullanın. Hikaye ile ilgili ya da adı geçen nesne/karakterlerle ilgili sorular sorun. Ayrıca resimdekileri göstermesini de isteyin (kediyi gördün mü? Bu babaannenin kedisine ne kadar da benziyor değil mi? Göster bakalım at nerde, gibi). Hikayedeki kahramanların duyguları hakkında konuşarak çocuğunuzun farklı duyguları tanımasına yardımcı olabilirsiniz. Yine çocuğunuzun farklı duyguları tanıyabilmesi için gazete ve magazinlerden farklı duygu durumları içeren resimler kesin (örn; mutlu, üzgün, kızgın, korkmuş, şaşkın,...) ve bir “duygular” kitabı oluşturun. Resimdeki kişilerin neden böyle hissetmiş olabileceği üzerine de konuşabilirsiniz. Çocuklar tekrarlarla öğrendiği için aynı hikayeyi tekrar tekrar dinlemekten sıkılmayacaktır. Sizin anlattıklarınızı dinlerken olayları hayalinde canlandırmaya başlayacaktır. Hikayenin sonunu ve de neler olacağını bilmek onda bir güven ve kontrol duygusu yaratır. Bu yüzden çocuğunuz aynı hikaye kitabını size tekrar tekrar okutmak isterse biraz sabırlı ve anlayışlı olun. Zamanla miniğinizi sizin başladığınız bir cümleyi bitirirken ya da atladığınız bir şey olursa geri dönmeniz için sizi uyarırken bulabilirsiniz. Zaman içinde size okuduğunuz hikayenin kendince bir versiyonunu da anlatmaya başlayacak ve bundan büyük keyif alacaktır. Çocuğunuzu okuduğunuz hikayeye farklı sonlar eklemesi için teşvik edin. Bu onun düşünmesini ve yaratıcılığını geliştirmesini destekler. Çocuğunuza resimleri kullanarak hikayede neler anlatıldığını tahmin etmesine yardım edin. Herhangi bir hikayeyi aile üyelerine roller vererek canlandırmayı da deneyebilirsiniz. Böylece çocuğunuz hikayeyi aklında tutabilecek ve sizlere roller vermek de hoşuna gidecektir. Çocuğunuz size hikaye anlatırken sesini teybe kaydedebilirsiniz. Kendi sesini duymaktan hoşlanacağı için tekrar tekrar teyp kaydını dinlemek isteyecektir. İsterse farklı hikayeler için kayıtlar yapabilir uzakta yaşayan aile üyelerine özel günlerinde hediye olarak gönderebilirsiniz. Kendi hikayesini oluşturması için siz de çocuğunuzu cesaretlendirebilirsiniz. Başı, ortası ve sonu olan hikayeler oluşturması için teşvik edin. İsterse bunların resmini de çizebilir ve siz de bunların altına yazılar yazabilirsiniz. Sonrasında bunları bir kitap haline getirebilirsiniz. Beraberce bir kapak da hazırlarsınız ve çocuğunuzun kendi hikaye kitabi olmuş olur. Çocuğunuzun sizi evde okurken görebilmesini sağlamanız önemlidir. Ailece karar alıp ortak bir okuma zamanı belirleyebilirsiniz. Bu süre içinde televizyonu kapatın her aile üyesinin eline bir kitap alıp okuma zamanına katılmasını sağlayın. Çocuğunuzla birlikte çocuk kütüphanelerini ziyaret etmeyi deneyebilirsiniz. Okuma günleri düzenlenip düzenlenmediğini de sorabilir, çocuğunuzla birlikte bunlara katılabilirsiniz. GünlükHayatınİçindeÖğrenmeOrtamlarıYaratmak Rutin ev işleri veya günlük koşuşturmalar içerisinde pek çok ‘an’ sizin tarafınızdan çocuğunuz için keyifli bir öğrenme anına dönüştürülebilir. Bu sayede hem çocuğunuzla beraber keyifli vakit geçirmiş olacak hem de ona yeni bir şey öğretmenin mutluluğunu yaşayacaksınız. Evde Çocuklar sofra kurma, yemek pişirme süreçlerine dahil olmaktan büyük keyif alırlar. Hele de sonrasında kendisinin de kurulmasında yardım ettiği bir sofrada oturmak veya kendisinin de yapımında katkı sunduğu yiyecekleri birlikte yemek… Çocuğunuz ile farklı yiyecekleri birlikte hazırlayabilirsiniz. Örneğin pasta, kurabiye, muhallebi, meyve salatası yapabilir, birlikte bunları süsleyebilirsiniz. Burada kullandığınız ölçü birimleri onun temel matematik becerilerini (‘bana 3 adet yumurta verebilir misin?’, ‘bize şimdi 1 bardak un gerekiyor’ vb.) geliştirirken, yeni kelimeler öğrenmesine imkan sağladığı için dil gelişimine de katkıda bulunur. Yemek hazırlarken sebze ve meyveleri tanıtabilir, sebze ve meyvelerin kendi arasındaki farklılıklardan (tatları/ enkleri vb.) konuşabilirsiniz. Örneğin, sebzelerden hangilerinin sert/yumuşak, hangilerini kabuklu/kabuksuz yiyebildiğimizi veya nerede yetiştikleri hakkında konuşabilirsiniz. Masayı hazırlarken çocuğunuzdan yaşına uygun yardım alabilirsiniz. Örneğin, çorba için kaşıkları veya peçeteleri masaya götürebilir. Kaç tane kaşık götürmesi gerektiğini çocuğunuza sorun. Çocuğunuz her kişi için bir kaşık götürerek birebir eşlemeyi öğrenirken aynı zamanda sofra kurma düzenini de (çatal sol-bıçak sağ, peçete kullanma vs..) öğrenme fırsatı bulur. Masada bazı eksikler bırakıp çocuğunuzdan tamamlamasını isteyebilirsiniz Örneğin, bir tabağın yanına kaşığı eksik koyma, bardağı ya da peçeteyi eksik koyma gibi. Yemek masasında çocuğunuzla farklı şekil ve renkteki yiyecekleri bulma oyunu oynayabilirsiniz. Örneğin, çocuğunuza “hadi bana masadaki yeşil renkli yiyeceği bul” ya da “hadi şimdi masadaki kırmızı ve yuvarlak olan yiyecekleri bul” gibi. Basit sayı saymalara tabakları, bardakları, çatal kaşıkları saymakla başlanabilir. Örneğin çocuğunuza “Masada kaç tane bardak var?” “kaç dilim ekmek istersin?” ya da “tabağında kaç köfte parçası var? Biri gitti şimdi kaç kaldı?” diye sorabilirsiniz. Ayrıca “Kimin tabağında daha fazla/az yiyecek var?” gibi sorular sorarak çocuğun az-çok kavramını anlamasına yardımcı olabilirsiniz. Çocuğunuzun kendi kendine yemek yemesine izin verin. Çatal kaşık tutarak kendi yemeğini masada sizinle birlikte oturarak yemesi konusunda kurallarınız olsun. Kesmekte zorlandığı et gibi yiyeceklerde ona yardımcı olabilirsiniz. Kendi başına yiyerek okula başladığında yazı yazmasını kolaylaştıracak ince kaslarını da güçlendirecektir. Yemek zamanlarını çocuğunuz için eğlenceli hale getirmek için sofrada herkes gün içinde neler yaptığı hakkında konuşabilir. Çocuğunuzdan çamaşır sepetindeki kirlileri renklerine göre ayırmasını isteyebilirsiniz (renkliler buraya, beyazlar şuraya gibi). Makineye yerleştirirken teker teker saydırabilirsiniz. Çorapların eşlerini bulmasını isteyebilir, kaç tane gömlek ya da kaç tane pantolon olduğunu saymasını isteyebilirsiniz. Yapabiliyorsanız ayrı çamaşır sepetleri de kullanın. Önlerine beyaz ve renkli diye karton da yapıştırıp çocuğunuzdan bunlara uygun şekilde ayırmasını isteyebilirsiniz. Çocuğunuzun odasında kirli çamaşırlarını atabileceği bir sepet bulundurun. Hatta üzerine çocuğunuzun sevdiği bir çizgi film kahramanın resmini yapıştırabilir ve ‘Kirli çamaşırlar için lütfen beni kullanın’ gibi komik yazılar yazabilirsiniz. Çamaşırlar kuruduktan sonra çocuğunuzla beraber katlayabilir daha sonra kendi temiz çamaşırlarını dolabına/çekmecesine koymasına yardım edebilirsiniz. Kıyafetlerini yerleştirirken üzerlerindeki düğmeleri sayabilir, ya da sizin kıyafetinizdeki düğmeleri beraberce sayabilirsiniz. Yolda Yolda yürürken çocuğunuza ‘hadi şimdi bana kırmızı bir şey göster’ ya da sence şu adamın şapkası ne renk’ gibi sorular sorabilirsiniz. Bu sayede yolda gezmeleriniz daha keyifli ve öğretici bir hal alacaktır. Yanınızdan geçen arabaları, kedi ve köpekleri sayabilir veya adımlarınızı sayabilirsiniz. ‘Bakkala kadar kaç adımda gideceğiz hadi gel sayalım.’ gibi. Açık havada çocuğunuzla yürüyüşlere çıkabilirsiniz. Etrafta gördüğünüz çiçekler, ağaçlar, böcekler, köpek-kediler ya da taşlar hakkında konuşabilirsiniz. Çocuğunuzla yaya kuralları ve trafik ışıkları hakkında konuşabilirsiniz. Karşıdan karşıya geçerken nelere dikkat etmesi gerektiği, yaya geçidini kullanması gerektiğini, yayalar için yeşil ışık yandığında geçip kırmızı yandığında beklemesi gerektiğini öğretebilir ve bunları uygulayabilirsiniz. Dışarıda gezerken dökülen ağaç yaprakları gördüğünüzde sonbaharın geldiğini söyleyebilir, mevsimler hakkında konuşabilirsiniz. Dışarıda yağmur ya da kar yağdığında çocuğunuzun bunu hissetmesini sağlayabilirsiniz. Doğadaki canlılar hakkında konuşabilir- bazı hayvanların uçabildiğini, yüzebildiğini vb., canlı türlerinden söz edebilirsiniz. Yürürken birlikte şarkılar söyleyebilir, söylediğiniz ritme göre adımlama hızınızı değiştirebilirsiniz. Yolda yürürken “Önce kim bulacak?” oyunu oynayabilirsiniz. Örneğin ‘ilk önce kim bir kırmızı araba gösterecek?’ gibi. Otobüste giderken çocuğunuzdan durduğunuz durakları saymasını isteyebilirsiniz. Otobüste/arabada camdan dışarı bakarken yanınızdan geçen arabaları, kamyonları sayabilirsiniz. Çocuğunuza geçmişle ilgili sorular sorabilirsiniz: “Anneannenlerde ne yapmıştın hatırlıyor musun? Dün ne olmuştu, dün biz nereye gitmiştik? gibi. “Şimdi nereye gidiyoruz? Yarın ne yapacağız?” gibi gelecekle ilgili sorular da sorabilir zaman kavramını öğrenmesine yardımcı olabilirsiniz. Çocuğunuz için arabanızın arka koltuğunda kitap bulundurabilirsiniz. Gideceğiniz yer hakkında konuşabilir, çocuğunuza bilgi verebilirsiniz. Bu sayede düşünmesini ve planlama becerilerini geliştirmesini desteklemiş olursunuz. Alışverişte Evde çocuğunuzla birlikte bir alışveriş listesi yapın. Çocuğunuz da isterse kendi listesini yapabilir. Henüz okuyamayan çocuğunuz için dergi ya da gazetelerden keseceğiniz meyve, sebze vb resimlerini listeye yapıştırmak eğlenceli olacaktır. Resimlerini yapmak da eğlenceli olabilir. Çocuğunuzdan bu listeye bakarak marketten alacağınız bazı şeyleri bulmasını isteyebilirsiniz. Ayrıca etiket okuma, ürün içeriklerini okuma konusunda çocuğunuza örnek olabilirsiniz. Markette/pazarda alışveriş yaparken çocuğunuzun çok çeşitli sebze ve meyvelere dokunmasını, onları koklamasına fırsat verin. Bunların nerelerden geldiği, nerede yetiştikleri ya da renkleri hakında konuşun. Alışveriş sepetinizdeki parçaları çocuğunuzla beraber sayabilirsiniz. Markette aldığınız sebze ve meyvelerin ağırlıkları hakkında konuşun. Çocuğunuzun 1 kilonun 2 kilodan az olduğunu anlamasına yardımcı olun. Poşetleri iki eline verip hangisinin ağır ya da hafif olduğunu anlamasına yardımcı olun. Alışveriş yaparken parayı nasıl kullandığınızı çocuğunuza gösterebilirsiniz. Örneğin ‘aldıklarımız 17 TL tuttu ben amcaya 20 TL verdim ve o da bana 3 TL geri verdi. Çocuğunuzla para hakkında konuşabilirsiniz. Onun için bir kumbara satın alabilir, para biriktirmesi için teşvik edebilirsiniz. Daha sonra istediği bir şeyi alması için para biriktirmesi ve bunun için beklemesi gerektiğini bilir. Aldığınız bazı hafif malzemeleri çocuğunuza taşıtın; ona küçük görevler verin. Böylece çocuğunuz ailenin bir parçası olduğunu ve onun yardımına ihtiyaç duyulduğunu görür. Her defasında çocuğunuzu takdir etmeyi ihmal etmeyin ve onu sevginizle ödüllendirin. Eve geldiğinizde poşetleri boşaltırken “kaç tane elma aldık? Hadi gel birlikte sayalım” gibi yönlendirmelerle çocuğunuzu sayı saymaya teşvik edebilirsiniz. Aldığınız malzemeleri birlikte yerleştirebilirsiniz. Örneğin buzdolabına girecekleri çocuğunuzun ayırmasını isteyebilirsiniz. ÇocukveBeslenme 1Aylık Bebeğin ilk 4-6 ay boyunca sadece anne sütüyle beslenmesi yeterlidir ve bu onun gelişimi için çok önemlidir. Dört aydan önce hasta da olsa, hava çok sıcak da olsa bebeğin anne sütünden başka hiçbir şeye ihtiyacı yoktur. Su, bitkisel çaylar ve meyve suları gibi sıvıların bebeğe verilmesine gerek yoktur. Anne sütü ile beslenen bebeklere 4. haftadan başlayarak D vitamini verilmelidir, çünkü sadece D vitamini anne sütünde yeterli miktarda bulunmaz. Bu vitamine 2 yaşına kadar doktorun önerdiği dozda düzenli olarak devam edilmeli. Ayrıca bebek açık havaya çıkarıldığında da güneş ışınları ile D vitamini vücuda girer. Ancak yaz aylarında bebeği sıcaktan ve güneşten korumak önemlidir. Annenin Sütü Yeterli Mi? Annenin bebeğini yeteri kadar besleyip besleyemediği konusunda endişeleri olabilir. Bebeğin kilo artışı yeterliyse, günde 5-6 kez bezini ıslatıyorsa veya her açıldığında altı ıslaksa yeterli besleniyor demektir. Ayrıca bebeğin doktoru da kontrollerde bebeğin kilo alışını kontrol edecektir. Emzirme Sıklığı Doğumdan sonra bebeğe istedikçe meme verilmelidir. Bebek ne kadar çok emzirilirse annenin sütü o kadar çok olacaktır. İlk günlerde emzirme sıklığı çok değişken olsa da çoğu bebek her ½-3 saatte bir emmek ister. İlk günler kimi bebekler 5 dakika içinde memeyi boşaltırken kimileri 45 dakikaya kadar devam edebilir. Bebek memeyi kendiliğinden bırakana dek emzirilmelidir. Ancak emzirme süresi bir saatten fazla sürüyor ya da meme uçları sızlıyorsa doktora ya da bir emzirme uzmanına danışılmalıdır. Süt miktarı arttıkça emzirme sıklığı azalacaktır. Mesela bebek iki haftalık olduğunda iki beslenme arasındaki saat biraz daha uzayacaktır. Memenin uzun bir süre boyunca emilmesi ağrı yapmaz. Bebeği yanlış tutma ve yanlış emzirme teknikleri ağrıya neden olur. Meme Vermek hakkında detaylı bilgi almak için tıklayınız. Bebek Emmeyi İstemezse... Bebek hasta olduğunda, ağzında pamukçuk oluştuğunda, ilerki aylarda diş çıkarırken ya da bir değişiklik hissettiğinde meme emmeyi reddedebilir. Bu çoğu annenin emzirmeden vazgeçmesine neden olmaktadır. Halbuki bu durumlar çoğu defa çözümlenebilir. Bu gibi durumlarda bebekle yakın temas içinde olup onunla uyumak denenebilir bir yöntem olabilir, her istediğinde ve değişik pozisyonlarda emzirebilir. Doktorun yanı sıra daha önce meme vermiş tecrübeli bir anne de yardımcı olabilir. Sütün Sağılması Bebek emzirildiği zaman annenin kendini onun saatlerine uydurması, devamlı yanında bulunması gerekir çünkü biberonla olduğu gibi bir başkası onu besleyemez. Ancak anne bir süre bebekten ayrılacaksa, işe başlayacaksa ya da bebeğin doğumdan sonra bir süre hastanede kalması gerekiyorsa süt sağabilinir. Ayrıca çok dolu olan memenin bebeğin almasını kolaylaştırmak veya düşük doğum ağırlıklı ve ememeyen bir bebeğin beslenmesi için de sütün sağılması gerekebilir. Sütü elle ya da süt pompasıyla sağmak mümkündür. Elle sütü sağmak en etkili ve sağlıklı yöntemdir. Mümkünse ılık bir duş alınmalı ya da ılık bir şeyler içilmeli ve sessiz ve temiz bir ortam ayarlanmaya çalışılmalıdır. Cam, geniş ağızlı ve kapaklı bir kap ya da kavanoz önceden 5 dakika kaynatıp soğutmuş olmalı. Süt sağma işlemine başlamadan önce eller yıkanmalı. Baş ve işaret parmağı göğsün kahverengi kısmının çevresine koyulmalıdır. Önce parmakları birbirinden uzaklaştırarak meme göğüs duvarına bastırılmalı, sonra parmakları yaklaştırarak göğüs sıkıştırılmalıdır. Bu işlem değişik yönlerden tekrarlanmalı. Sıkma ve serbest bırakma hareketi düzenli olarak tekrarlanmalı, hızı, basıncı ve ritmi isteğe göre ayarlanmalı. Yeterli sütü boşaltabilmek için parmaklar memenin kahverengi kısmının etrafında hareket ettirilmelidir. Bu arada göğüse masaj yaparak ve hafif fiskeler vurarak sütün dolması sağlanabilir. Başlandığında damla damla gelen süt sonradan artar. Meme çok hassas bir doku olduğu için sıvama şeklinde hareketlerden ve sert el hareketlerinden kaçınmalı. Sütün sağılması başlangıçta emzirmeden daha uzun sürebilir, yarım saat ya da bir saat ilk başlarda gerekli olabilir. Ancak işlemi öğrendikten sonra süre azalacaktır. Sütü Saklama Yöntemi Temiz koşullarda sağılan süt oda ısısında 6-8 saat, buzdolabında 24-48 saat, derin dondurucuda ise 6 ay değerini kaybetmeden saklanabilir. Dolaptan çıkarılan sütü ısıtmak için ise bir kaba sıcak su doldurup sağılan sütün içinde bulunduğu kabı sıcak su dolu kabın içine koyulmalı. Süt kabı doğrudan ateş üzerine koyulmamalıdır. Saklanılan anne sütü hiçbir zaman kaynatılmamalıdır. Sağılan sütü biberon kullanmadan doğrudan kaptan veya bir kaşıkla bebeğe vermek en uygunudur. Küçük bir kahve fincanı ya da çay bardağını yarısına kadar doldurulabilir. Kabın alt kısmı bebeğin dudağına değdirilip eğilmeli. Süt bebeğin ağzına dökülmemeli, bebek dil hareketleriyle sütü kendisi almalı. Mastit Süt, memenin bir bölümünde kalırsa buna süt birikmesi denir. Süt boşaltılmadığında meme dokusunda iltihap (mastit) oluşur. Bu durumda memeye dokunulduğunda, ağrıyan üzeri kırmızı şişlik görülebilir. Bazen de meme dokusu bakteri yüzünden de iltihaplanabilir. Yetersiz emzirme, emzirme sıklığı ve süresinde azalma, meme temizliğindeki hatalar mastitin nedenleri olabilir. Önemli olan süt akışının hızlandırılmasıdır. Sık emzirme, meme ucuna doğru yapılabilecek hafif bir masaj, ılık pansuman ve süt pompası yardımıyla meme iltihabı iyileştirilir. Böyle bir durumda mutlaka doktora danışılmalı. Bebek Neden Kusuyor? Bebek kustuğunda bütün yediklerini çıkarttığı düşünebilir. Oysa fazla gelen kısmı kusmaktadır. Bebeğin kusmuğu ekşi süt gibi kokuyor ve kesik süt gibi görünüyorsa süt bebeğin midesine gitmiştir. Çoğu bebek ara sıra, bazısı da her beslenmede kusar. Bunu azaltmak için beslenme zamanlarında bebeğin hava yutmasını azaltmaya çalışmaktır. Mesela bebek ağlarken beslenmemeli, biberonu verirken mümkün olduğunca dik tutmaya çalışılmalı. Yemek yerken veya hemen sonra bebeği çok fazla sallamak da kusmaya sebep olabilir. Bebeğin kusması genelde dik oturmaya başladıktan sonra kesilecektir ancak bir yaşına kadar kusan bebekler de vardır. Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003-AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan 3Aylık Bebek emziriliyorsa bu ayda da onun için gerekli olan her şey anne sütünde mevcuttur. Bebek artık daha büyümüş ve süt ihtiyacı artmıştır, buna cevap verecek şekilde emzirilirse süt onu doyurmaya yetecektir. Bebeğin kilo artışı yeterliyse ona bir de mama verilmesi kesinlikle gerek yoktur. Bebeği emzirirken sadece D vitamini vermek yeterlidir. Flor hapı alınması konusunda ise doktora danışabilir. Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003-AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan 4Aylık Ek Besinler Bebek bu aya kadar yalnız anne sütüyle beslenmişse doktorun önerisiyle ek gıdalara başlanabilir. Kalori gereksinimi, demir, çinko ve C vitamini gibi gereksinimlerinin karşılanması ve bebeğin çeşitli besinlerin tadına alıştırılması için 4-6 aylar arasında ek besinlere başlanması gerekir. Bu ek gıdalar anne sütünü tamamlamak üzere verilecektir, bebek emzirmeye devam edilebilir. Bebeğin kilo alışı yeterliyse, doktor ek besinlere başlanmasını 6. aya kadar bekletebilir. Ayrıca bebek destekle oturamıyorsa ya da kafasını ve boynunu kontrol edip tutamıyorsa katı yiyeceklere başlamak için erken olabilir. Ek besinlere başlandığında, özellikle katı gıdaları verirken, bebek diliyle besinleri itebilir. Bu bebeğin yeni tanıştığı tatları sevmediği için değildir. Bebeğin isteği dışında olan bu davranış genelde altıncı aydan sonra düzelir. Ek besinler bebeğin değişik tatlara ve kıvamlara alıştıracak ve ilerde kolay yemek yeme alışkanlığı kazandıracaktır. Doktorun önerisine göre başlanacak ek besinler meyve püresi, muhallebi, yoğurt, sebze püresi olabilir. Bebeğe verilecek tüm yiyeceklerin temizliğine dikkat edilmiş ve taze olarak pişirilmiş olmalıdır. Bebeğe hiçbir zaman şekere veya reçele batırılmış emzik verilmemeli. Çayın hiçbir besleyici değeri olmadığı gibi özellikle demirin bağırsakta emilmesini engelleyerek çocuğunuza zararlı olabilir. Bu nedenle hiç verilmemelidir. Meyve püresi: Mevsimine göre elma, armut, erik, kayısı, muz, kivi ya da şeftalinin kabuklarını soyup cam rendede rendeledikten sonra 1-2 tatlı kaşığıyla başlayarak bebeğe verilebilir. Ayrıca muz ezildikten sonra portakal suyu veya elma suyuyla da sulandırılabilir. Meyve püresine başlanıldıktan sonra günde bir veya iki kez öğün aralarında olacak şekilde orta büyüklükte bir meyve verilebilir. Meyve püresine şeker eklenmemeli. Muhallebi: Bebeğin 4-5 aylık olduğunda başlayacağı muhallebi genellikle akşam öğünü olarak 18.00-20.00 saatleri arasında verilir. Muhallebi pastörize süt veya hazır mamalarla hazırlanabilir. Yoğurt: Yoğurt genellikle ikindi öğününde ek gıda olarak verilir, muhallebi yerine de kullanılabilir. Bebeğe 8 aylık olana dek çarşıdan alınan yoğurt verilmemeli. Bu süre içinde evde 2 günde bir yapılacak yoğurt verilebilir. Yoğurdu yapmak için kaynatılmış süt elin dayanabileceği sıcaklığa kadar soğutulur. 1-2 çorba kaşığı sütün içine 1 çorba kaşığı yoğurdu karıştırarak mayalanmalı. Daha sonra bunu 1 litre süte eklemeli ve yavaşça karıştırmalı. Hareket ettirmeden sıcak bir yerde 4 saat bekletilmeli. Sebze püresi/çorbası: Öğle öğününde 1-2 tatlı kaşığından başlayıp yavaş yavaş arttırarak 1 kase sebze çorbasını çocuğa verilebilir. Başlangıçta koyu çorba kıvamında hazırlanabilir, ilk haftadan sonra koyu püre şeklinde de denenebilir. 1. hafta: 4 su bardağı su, 1orta boy havuç, 1 orta boy patates, 1 tatlı kaşığı pirinç ağzı kapalı olarak 45-50 dakika pişirilir. Düdüklü tencerede pişirmek istediğinizde 1 su bardağı suyla 15 dakika pişirmek yeterlidir. Tel süzgeç veya blenderdan geçirilir. Bu sulu çorbaya önce yarım çay bardağı ile başlanabilir. Bebek için bu çorba tam bir öğün haline gelinceye kadar çorbadan sonra anne sütüyle öğün tamamlanabilir. 2. hafta: Aynı tarif daha az su ve çorba piştikten sonra 1 tatlı kaşığı zeytinyağı konarak hazırlanır. 3. hafta: Bu karışıma mevsim sebzeleri de eklenebilir. Her gün yeni bir sebze olmak üzere ¼ enginar, ¼ domates eklenebilir. Bu çorba iki günlük pişirilerek yarısı buzdolabında saklanabilir. Ispanak, pazı maydanoz gibi yeşil yapraklı sebzeler konduğunda bu çorbaları günlük olarak tüketmek önerilir. Bu aşamada sebze püresine tepeleme bir çorba kaşığı kıyma da eklenebilir. Ek gıdalara başladıktan sonra yemeklerde bebeğe istiyorsa su verilebilir. 18. ayın sonuna kadar suyu kaynatıp vermek önerilir. Ek Besinler Verilirken Dikkat Edilecek Noktalar Bebek anne sütü aldığı sürece ek besinler kaşıkla verilmelidir. Verilen her gıdadan sonra bebek emziriliyorsa öğün sonunda anne sütü verilebilir. Ek besinlere az miktarda kaşık ve bardakla başlanmalı, her gün miktar azar azar arttırılmalıdır. Bebek büyüdükçe ve bu ek besinlere alıştıkça bu besinler kendi başlarına bir öğün haline gelecektir. Yeni denenen besinler bebeğe aç karnına verilmelidir. Bebek bir besine alıştıktan sonra diğerine geçilmeli, aynı günde birden fazla ek besine başlanmamalıdır. Ayrıca yeni verilen yiyeceklerin alerji yapıp yapmadığına da böylece dikkat edilebilir. Gıdalar taze olmalı, en fazla iki günlük olarak hazırlanmalıdır. Bebeğe konserve, hazır meyve suları, hazır çorbalar, et suyu tabletleri verilmemelidir. Bebekler şeker ve çikolataya alıştırılmamalıdır. Bebek yeni gıdayı almazsa zorlanmamalı, bir süre sonra tekrar denenmelidir. Bebeğin zorlanması, ciddi bir sorun haline dönüşebilir ve çocukta da tepki yaratabilir. Sürekli olarak bebeğin yiyecekleri özel karıştırıcı makineden (blendardan) geçirildiğinde buna alışabilir ve daha sonra sorun yaşanabilir. Bu nedenle bir süre sonra bebeğin yiyeceklerini çatalla ezmek yeterlidir. Bebeğin de tat duygusu vardır. Bu nedenle ona tatları seçme hakkı tanınmalı. Besinleri birbirine karıştırmadan ayrı ayrı tatmasına fırsat verilmeli. Her bebeğin kendine özgü bir yeme hızı vardır. Sabırlı olunması ve çabuk yemesi için bebeği zorlamak, el-kol hareketlerini engellemek gibi gerginliğe ve huzursuzluğa yol açabilecek davranışlardan kaçınmak yerinde olur. Bebeğe yemek yedirirken, televizyon gibi onun dikkatini başka şeylere yoğunlaştıracak uyarıcıların olmamasına dikkat edilmelidir. Bebek çok az yemiş olsa bile doyduğunu anlatmaya çalıştığı zaman ona yedirmeyi bırakmak gerekir, bebeğin aşırı beslenmesi de sakıncalı olabilir. Yemek zamanlarını herkes için zevkli bir zamana dönüştürmeye çalışmak önemlidir. Mama sandalyesinde oturmaya başlayınca tabak, kaşık ve çatalı önüne konulabilir. Bebek hem yemeklerle hem de tabak, kaşıkla oynasın. İlk katı yiyeceklere başlandığında biraz sabretmek gerekir. Bebek şimdiye kadar sadece emmeyi biliyordu. Bu yüzden henüz katı yiyecekleri nasıl yutacağını bilmiyordur. Bu ilk zamanlarda etrafın kirlenmesi, yiyeceklerin ziyan olması normaldir. Zamanla ve sabırla bebek değişik yiyecekleri yemeği ve sevmeyi öğrenecektir. Bu ay beslenme sorununun başladığı ay olabileceğinden dikkatli olunmalı. Bebeği Beslerken Nelere Dikkat Etmeli? Bebeği beslerken dikkat edilmesi gereken bazı kurallar vardır. Öncelikle beslemeye başlamadan önce bebeği yedirecek kişi ellerini sabunlamalı. Çiğ et, tavuk, balık ya da yumurtaya dokunduktan ya da burun temizledikten sonra mutlaka eller yıkanmalıdır. Bebeğin bir öğünde yediği yemek tabakta kalmışsa diğer öğün için saklanmamalı çünkü bebeğin tükürüğünden geçen enzimler ve bakteriler yemeğin bozulmasına neden olacaklardır. Bu nedenle sadece bebeğin yiyebileceği kadar miktar, temiz bir kaşıkla tabağa konmalı. Bebeğe verilecek yiyeceğin sıcak olup olmadığını anlamak için önce yemek karıştırılmalı ve yediren kişi bileğinin iç kısmına bir damla dökmeli. Yiyecekler hazırlanırken kullanılan aletlerin ve tezgahın temiz olmasına dikkat edilmeli. Kullanılacak sebze ve meyveler bol suyla yıkanmalı. Buzdolabında durması gereken yiyecekler bir saatten fazla dışarıda bekletmemeli. Yemek hazırlarken tadına bakmak istendiğinde her sefer için ayrı kaşık kullanmalı ya da kaşığı yıkadıktan sonra kullanmalı. Bebek için de temiz bir kaşık hazırlanmalı. Bu aydan itibaren istenirse bebek bardağa alıştırmaya başlanabilir. Bebeğin emzirilmeyeceği durumlarda su ya da meyve suyu vermek için bardak iyi bir seçim olacaktır. Ayrıca bardağa iyice alışan bebeği memeden ya da biberondan vazgeçirmenin daha kolay olduğu görülecektir. Seçilecek bardak iki kulplu, kırılmaz ve devrildiğinde içindekilerin dökülemeyeceği türden olmalı. Bebek bardaktan içmeye iyice alışana kadar üstünü kirletmemesi için bir önlük takmak iyi bir fikir olabilir. Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003-AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan 7Aylık Bu ayda kahvaltıya başlanabilir. Kahvaltı hazır mama, peynir, reçel veya pekmez ve ekmek ile hazırlanabilir. Akşamdan ıslatılmış 1 çay kaşığı peyniri, bir çay kaşığı reçel/pekmez ve bir miktar sütle ezilebilir ve bu karışıma ekmek içi katılabilir. Önce 1-2 tatlı kaşığı şeklinde başlanabilecek bu kahvaltıyı giderek arttırılmalı. İstenirse 1 çay kaşığı tereyağı da bu karışıma eklenebilir. Yarım ince dilim ekmek yerine ise 2-3 tane bebe bisküvisi kullanabilir. Bazı ballar bebeğe alerji yapabileceğinden kesinlikle 1 yaşından önce bal verilmemesi önerilmektedir. Sebze püresine bu aydan itibaren bir tepeleme çorba kaşığı pişmiş kıyma veya orta boy ince bir biftek veya derisiz tavuk eti parçası eklenebilir. Yemek zamanlarında bebeğe bir kaşık ya da kendi başına kullanabileceği plastik bir bardak verilebilir. Kendi başına yiyebileceği yiyecekler de hoşuna gidecektir. Küçük bir parça ekmek ya da kaşığı tutmaya çalışmak bebeği mutlu edecektir. Bir bardağa koyulan biraz mama ya da meyve suyunu içmeye çalışması onun için önemli bir adımdır. Zamanla bardağı kullanmaya alıştıkça içecek miktarı arttırabilir. Şeker, şekerli su, şekerli tatlılar, şekerli hazır satılan içeceklerin besleyici değeri çok azdır. Bu yiyecek ve içecekler bebeğin iştahını azaltacak ve dişlerine de zararlı olabilecektir. 7 Aylık Bebek İçin Örnek Menü Sabah uyandığında : Anne sütü Sabah : Kahvaltı ve anne sütü Öğlen : 6-10 tatlı kaşığı sebze püresi ve anne sütü İkindi : 6-10 tatlı kaşığı meyve püresi+ bir çay bardağı yoğurt+ anne sütü Akşam : 6-10 tatlı kaşığı muhallebi+ anne sütü Gece : Bebek isterse anne sütü Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003-AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan 8Aylık Bebeğin kendine has bir yemek yeme tarzı vardır ve tercih ettiği yiyecekler olabilir. Bu ayda bebeğin kahvaltısına katı pişmiş yumurtanın sarısını eklenebilir. 1 çay kaşığı olarak başlayıp daha sonra miktar arttırabilir. Bir haftanın sonunda bebek tam bir yumurta sarısı yiyebilir. Yumurta sarısı ilk başlarda katı, alıştıktan sonra ise kayısı kıvamında verilebilir. Çocuğun değişik tatlara alışması için artık ona mercimek, yoğurtlu yayla ve acısız tarhana çorbalarından içirtebilir. Baharatsız olarak hazırlanacak ızgara ya da sebzeli, terbiyeli köfte de bebeğe verilebilir. Balık ise öğle öğünlerinde etin yerine denenebilir. Aynı şekilde öğle öğünlerinde et yerine 15 günde bir kez olmak üzere karaciğer verilebilir. Kuzu veya koyun ciğerini az tuzlu suda haşlayıp zarı çıkartılmalı ve püre şeklinde sebze çorbası içine eklenmeli. Pilav, makarna ve dolmalar da bu aydan başlayarak yoğurt ile karıştırıp verilebilir. Bebeğe henüz inek sütü verilmemeli çünkü hala çok küçüktür. Yeni yiyecekleri yemeğin başında, bebek açken vermeyi denemeli. Bebeğin eline ısırarak yemesi için yumuşak, haşlanmış sebzeler, meyve veya ekmek verilebilir. Bebek bu dönemde kendi başına yemek yemek isteyecektir. Bu nedenle yere yemek dökülmemesi için önlemler alınabilir, mesela yere büyük plastik bir örtü serilebilir. Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003-AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan 9Aylık Bu zamana kadar anne sütünü tamamlamak üzere verilen ek besinler artık çocuk için asıl besin haline gelmiştir. Bu dönemde pişirilen ev yemeklerinin çoğundan püre haline getirip bebeğe verilebilir. Bebeğin dişleri çıkmamış bile olsa artık sebzeler ve meyveler süzgeçten ya da blenderdan geçirmek yerine çatalla ezilebilir. Ezilen yiyecekte kabuk, çekirdek ya da büyük parça kalmamasına dikkat edilmemeli. Bu yemekleri çocuk da yiyeceği için az baharatlı ve az tuzlu olmaları önemlidir. Bebeğin günde 1 kez etli gıda alması yeterlidir. Tavuk ve balık eti ve yağsız etler tercih edilmeli. Bebeğin yiyeceklerine tuz, şeker ya da baharat eklenmemeli. Tatsız olduğu düşünülen yiyecekler bebek için yeni bir denemedir ve o bu yemeklerin tadını öyle bilecektir. Yemeklere eklenilen tuzdaki sodyum küçük bebeğe fazla gelebilir, hatta zararlı olabilir. Pilav, makarna ve dolma yoğurtla karıştırarak bebeğe verilebilir. Yoğurdu evde yapmak zor geliyorsa çarşıdan alınan yoğurt da bebeğe verilebilir. İlk yıl boyunca zararlı olabileceğinden bebeğe bal ve inek sütü verilmemeli. Çiğ yumurta ve kaynatılmamış süt de bebek için zararlı olabilecek hastalıkları taşıyor olabilir. Mısır, fındık, patlamış mısır ya da çabuk dağılan türdeki kurabiyeler bebeğin boğazına takılabilir. Bebeğe yiyeceklerin soğuk ya da ılık verilmesinde hiçbir sakınca yoktur. Yiyecekler yine de ısıtılmak istenirse bebek yemeden hemen önce ısıtılabilir. Biberonu ya da bardağı kendisinin tutması için bebek teşvik edilmeli. Bebek hala emziriliyorsa onun emmeye karşı ilgisi biraz azalmış olabilir. Memeyi bırakmaya hazır olduğuna hemen karar vermemeli. Bebeği memeden kesmek için planlı bir şekilde azaltma yoluna gidilmelidir. Yemek zamanlarında bebeğin de ailenin bir üyesi olduğunu anlamasına yardımcı olmak için mama sandalyesi sofraya yaklaştırılarak hep beraber yiyebilir. Bebeğin artık kendi başına yemek yemesi için fırsat tanınmalı. Küçük parçalar halinde hazırlanan sebze, meyve, köfte, patates gibi yiyecekleri yiyebilir. Bebek emziriliyorsa bazen göğüs uçlarını ısırabilir. O zaman “Hayır” diye kesin bir tonda konuşarak, memeden birkaç dakikalığına uzaklaştırılabilir. Isırılması istenmediğini öğrenecektir. 9 Aylık Bebek İçin Örnek Menü 06.00-06.30 Anne sütü 08.00-09.00 Kahvaltı : (1 çay bardağı taze meyve suyu, yumurta sarısı, 1 tatlı kaşığı peynir, 1 çay kaşığı yağ, 1 tatlı kaşığı reçel veya pekmez, 4-5 bisküvi) 12.00-13.00 Öğle yemeği : (Bir kase kıymalı veya tavuk etli sebze püresi) + anne sütü 16.00-16.30 İkindi : (Bir kase yoğurt+meyve püresi veya bisküvi, bir kase muhallebi + anne sütü) Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003-AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan 11Aylık Bebeği Memeden Kesmek Aslında bebek ek gıdalara başladığı andan itibaren yavaş yavaş bebek memeden kesilmeye başlanmıştır bile. Bebeği memeden kesmek iki aşamalı bir süreçtir. Birinci aşamada memeden başka bir yerden bebeğin süt veya mama almaya alışmasını sağlamak gerekir. Emzirilen bir bebeğin biberona ya da bardağa alıştırılması biraz zaman alabilir. Bu nedenle bebeği memeden tamamen kesmeden önce alıştırmaya başlamak gerekir. Aslında bebek bir yaşını doldurduktan sonra biberondan yavaş yavaş vazgeçmesi diş sağlığı için önerilmektedir. Bu nedenle bebek doğrudan bardağa alıştırılırsa ilerde de biberonu bıraktırmak gibi bir sorun yaşanmaz. İkinci aşamada da memenin aşamalı olarak kesilmesi gerekmektedir. Bebeği birden memeden kesmek bebek için hem fiziksel hem de duygusal olarak çok yaralayıcı olabilir. Anne için de memelerin şişmesi, sızıntı, tıkanmış süt kanalları, enfeksiyon gibi sorunlara neden olabilir. Bu nedenle hastalık ya da acilen bebeğin memeden kesilmesini gerektiren bir neden yoksa birkaç hafta önce başlayarak yavaş yavaş memeden kesmek daha doğru olacaktır. Bebeğin hayatında taşınma, annenin işe başlaması, bakıcı değişmesi gibi önemli bir değişiklik varsa bu süreci biraz ertelemek gerekebilir. En yaygın yaklaşım her seferinde bir beslenmeyi kaldırmaktır. Bir hafta boyunca göğüslerin ve bebeğin bu öğünün eksikliğine alışınca yeni bir öğün daha atlanabilir. Bazı anneler bebeğin en az süt aldığı ya da kendi işlerini en fazla etkileyen öğünü önce bırakmayı tercih etmektedirler. Mesela çalışan bir anne için bu öğle öğünü olabilir. Altı aydan küçük bebekler memeden kesildiklerinde bunun yerine mutlaka mamaya başlanmalıdır. Bebek büyüdükçe zaten kesmiş olunan meme öğününün yerini bir başka beslenme alacaktır. Sabah erken ve akşam geç saatlerde memeyi kesmek genelde en sona kalır. Bu hem anne hem de bebek için en rahat ve keyifli saatlerdir. Bebeği yavaş yavaş memeden kesmek karşılanabilecek ciddi rahatsızlıkları önleyecektir. Ancak bazen göğüslerde şişkinlik hissedilebilir. O zaman sadece göğüsleri rahatlatacak kadar süt sağmak yeterlidir. Yavaş yavaş memeyi azaltmak anne üzerindeki duygusal etkiyi de azaltacaktır. Adetten kesilme, hamilelik, doğum ve doğum sonrası dönemlerde olduğu gibi memeden kesme dönemi de hormonal değişikliklerin çok yoğun olduğu bir dönemdir. Hafif depresyon, sinirlilik ve ruh halinde değişikliklerin yaşanması normaldir. Annenin bebek ile arasındaki özel ilişkiyi bırakması bir kayıp duygusuna ve üzüntüye sebep olabilir. Emzirmenin, bebek ile arasındaki ilişkisinin sadece bir parçası olduğunu hatırlamalı. Bunu sona erdirmek aralarındaki bağı zayıflatmayacak ya da sevgiyi azaltmayacaktır. Aslında bazı anneler çocuklarıyla aktif olarak daha fazla iletişimde bulundukları için ilişkilerinin daha da sağlamlaştığını ifade etmişlerdir. Bebek memeden kestikten birkaç hafta sonra göğüsler tamamen boşalacaktır. Ancak bazen aylar boyunca göğüslerden bir miktar sütün gelmesi de normaldir. Göğüslerin eski şekline yakın bir hale dönmeleri de biraz zaman alabilir. Göğüsler eskisinden biraz daha küçük veya büyük olabilir. Ayrıca genetik etkilere, hamileliğe ve emzirmeye bağlı olarak biraz daha sarkık olabilirler. Memeden kesilince bebek kendisini rahatlatmak için başparmağını ya da bir battaniyeyi seçebilir. Bu normal ve sağlıklı bir davranıştır. Daha fazla ilgi istediğinde onunla ilgilenilmeli. Bu ilgi onun daha sonra bağımsızlığını elde etmek için ihtiyacı olan güveni kazanmasını sağlayacaktır. Bebekler ilk yıl sonunda doğum ağırlıklarının üç katına ulaşırlar. İkinci senede ise ağırlıklarının sadece ¼’ü kadar kilo artışı görülür. Bu aylarda bebeklerde görülen iştah azalması normaldir, vücudun bu değişimi dengeleme çabasıdır. Onu biraz daha fazla yemesi için zorlamamalı. Çevrede “Bu çocuk ne kadar zayıf, hiç mi yemek yemiyor” diyenlere de aldırmamalı. En önemlisi doktorun söyledikleridir. Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003-AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan 12Aylık Ailenin yardımı olmadan bebeğin kendi başına yemek yemesine izin verilmeli. Kendi başına eliyle yiyebileceği ya da kaşıkla yemeye çalışabileceği yemekler önüne koyulabilir. Bebeğe dilimlenmiş domates ve salatalık çiğ olarak verilebilir. Bebeğin tercih ettiği ya da sevmediği bazı yemekler varsa bunları kabul edilmeli. Bir kaç yiyecek dışında verilen diğer tüm yemekleri yemeği reddetse bile tercihlerine saygı gösterilmeli. Günde üç öğün yiyebileceği bir düzen oluşturmaya çalışılmalı. Bebek bu ayda memeden kesiyorsa bundan sonra nasıl besleneceği doktor ile konuşulmalı. Bebeğe bu aydan itibaren pastörize inek sütü verilebilir. Sütün içine şeker ya da kakao gibi şeyler katarak tatlandırmaya çalışmaya gerek yoktur çünkü bebek henüz sütün tadını bilmiyordur. Nasıl alıştırılırsa öyle devam edecektir. Hatta süt mümkünse dolaptan çıkarıp verilmelidir. Çok soğuk geliyorsa biraz dışarıda bekletilmelidir. Ancak her seferinde ısıtılıp çocuk ılık süte alıştırıldığında sokaktayken ya da evin dışındayken sorun yaşanabilir. 12 Aylık Bebek İçin Örnek Menü Uyanınca : Anne sütü Sabah : Kahvaltı (Bir çay bardağı şekersiz süt, ½ kibrit kutusu peynir, gün aşırı bir yumurta, 1 tatlı kaşığı reçel/pekmez, ½ ince dilim ekmek veya 2-3 tane bisküvi) Ara : 1 çay bardağı meyve püresi Öğle : 5-6 silme yemek kaşığı kıymalı sebze püreleri (Kıymalı dolma içleri, terbiyeli veya sebzeli köfteler, sebzeli tavuk veya balık, kurubaklagil püreleri) 5-6 silme yemek kaşığı patates püreleri (Makarna, pilav, hamur işleri), 1 çay bardağı su veya süt İkindi : 8-10 yemek kaşığı yoğurt, 6 yemek kaşığı meyve püresi, ekmek, evde yapılmış ince bir dilim kek veya 2-3 bisküvi Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003-AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan 13‐14Aylık Anne sütü 6-9. aydan sonra çocuğun temel besini olmaktan çıkar. Bu nedenle 12-15 aylar arasında, en geç 2 yaşında, anne sütü yavaş yavaş kesilmelidir. Memeden kesilirken bazı çocuklar meme emmek konusunda ısrarcı davranabilirler. Bu konuda anlayışlı davranılması ve dolaylı olarak diğer beslenme yöntemlerine yavaş yavaş dönülmesi yerinde olacaktır. Çocuklar için anne ve babalarıyla yenen yemek çok önemlidir. Mümkün olduğunca onunla aynı zamanda ve aynı sofrada yemek yenilmelidir. Beraber yemek yerken ailesini seyredecek ve yaptıklarının aynısını o da yapmaya çalışacaktır. Çocuğun ayrı bir tabağı olmalıdır ve kaşık kullanmaya başlayabilir. Bu yaşta çocukların sağlıklı yemek yeme alışkanlığını kazanmalarına yardımcı olmak için çok sabırlı olunması gerekmektedir. Çocuk artık ailesinin yediklerinden yiyebilir. Yemekleri pişirirken biber ve baharat kullanımına dikkat edilmesi yeterlidir. Hazırlanan yemeğin onun çiğneyebileceği ve yutabileceği küçük parçalar halinde hazırlayarak önüne konulabilir. Artık çocuğun yiyecekleri öğütücüden geçirilmemeli. Küçük yaşlardan itibaren çocuğa hamburger, pizza ya da patates kızartması gibi dışardan alınan ya da iştah kesen kraker türü yiyeceklerden uzak durma alışkanlığı kazandırılmalıdır. Bu yiyecekler pratik olsalar da sağlıksızdır. Bir yaşından itibaren çocuğun dengeli beslenmesi için dikkat edilmesi gereken konular: Yenmesi Gerekenler 1. Her gün en az 2 su bardağı süt (içecek olarak ya da yemeklerin içinde) veya yoğurt tüketmelidir. Bu besinler kemiklerin ve dişlerin gelişimi için önemli olan kalsiyumu bol miktarda içerirler. Çocuk sütü fazla sevmiyorsa yumurtayla biraz süt karıştırılıp krep şeklinde pişirilebilir. Dondurma, sütle karıştırılan tahıllar veya sütle hazırlanan soslar da süt tüketimi için bir seçenek olabilir. Peyniri de kalsiyum kaynağı olarak unutmamak gerekir. İki kibrit kutusu peynirde bir bardak sütteki kadar kalsiyum vardır ve yoğun protein içerir. 2. Demir vücutta kan yapımında görevlidir. Tavuk, balık, yumurta ve kuru baklagillerde bol bulunduğundan günde 2 porsiyon yenmelidir. 1 porsiyon et 2 köfte veya 3-4 silme yemek kaşığı kuru baklagile eş değerdir. Yumurta her şekilde tüketilebilir. Çocuk yumurta yemiyorsa içinde yumurta olan kek, puding gibi şeyleri denenebilir. 3. Meyve ve sebzeler vitamin yönünden zengindir. Kalsiyum ve demir emilimine de yardımcı olurlar. Bu yaşlarda çocuklara 3-4 porsiyon sebze ve meyve gereklidir. 1 porsiyon sebze 5-6 silme yemek kaşığı sebze yemeği demektir. 1 porsiyon meyve ise 1 orta boy meyveye eşittir. Çocuk sebzeleri yerken sorun çıkarıyorsa sebzeleri çorba, pilav, makarna, börek ve köftelerin içine konulabilir. Çocuk meyveleri kabuklu yerse bu yaşlarda sık rastlanan kabızlık sorununun önlenmesine yardımcı olur. 4. Vücudun esas enerji kaynağı ekmek ve unlu, nişastalı yiyeceklerdir. Günde en az 6 porsiyon yenmesi gerekir. Bu miktarın 3 porsiyonu 3 dilim ekmek, diğerleri çorba, pilav, makarna, patates, börek, vb. şeklinde verilebilir. 1 porsiyon 5-6 silme yemek kaşığı pilav/makarna ya da 1 dilim ekmeğe eşittir. Yenmemesi Gerekenler 1. Sert ve taneli besinler, fındık, fıstık, kabak ve ay çekirdeği kolayca soluk borusuna kaçarak boğulmaya yol açabileceği için verilmemelidir. Ayrıca büyük parça sosis, şeker, çiğ havuç ve (kabuklu) üzüm taneleri de tehlikeli olabilir. 2. Çay, kahve, kola içerdikleri uyarıcı maddeler nedeniyle çocukları aşırı sinirli yapabilir. En iyisi bu içecekleri çocuğa hiç tattırmamaktır. 3. Çocuğa içmesi için hazır meyve sularından, gazozlu içeceklerden verilmemeli Bunlar çoğunlukla şeker ve sudan ibarettirler ve besleyici değerleri yok denecek kadar azdır. Çocuk susadığında su, süt ya da taze sıkılmış meyve suyu denenebilir. 4. Çocuğu yemek suyu ile beslemek sık yapılan ama hatalı bir davranıştır. Besleyici değeri yoktur. Öğünlerin Önemi Çocuk her gün aynı saatlerde düzenli olarak yemek yiyeceğini bildiğinde daha rahat edecektir. Yemek saatleri ev düzenine göre ayarlanabilir. Sabah kahvaltıları çocuğun gün içindeki enerjisi için önemlidir. Yataktan kalkar kalkmaz kahvaltı etmek istemiyorsa ısrar edilmemeli, yarım saat kadar sonra denenmeli. Çocukların mideleri küçüktür ve günde üç öğünle idare edemezler. Yemekten birkaç saat sonra acıkabilirler. Sabah kahvaltısıyla öğle yemeği arasında (kuşluk vaktinde) ve ikindi zamanında çocuğun açlığını yatıştıracak besleyici değeri yüksek meyve, peynir, kek gibi bir şeyler verilebilir. Yemek aralarında verilen şeker çocuğun iştahını kapatarak yetersiz beslenmesine yol açabilir. Çocuk Çok Yemek Seçerse Çocukların ne yemekten hoşlandığı kesinlikle içinde yetiştiği çevreye bağlıdır. Anne ve baba çocuk için birer örnektirler ve farkında olmadan çocuğun yeme alışkanlıklarını etkilerler. Özellikle annenin bazı tür yiyeceklere duyduğu alışkanlığı çocuk da kazanır. Mesela elma sevmeyen bir annenin çocuğu da elma yemeyebilir. Çocuk hazırlanılan yemeklerden yemek istemiyorsa, hemen onun seveceği farklı bir şey hazırlamaya kalkışmamalı. Mesela evdeki tek yemek pırasaysa ve çocuk onu yemek istemiyorsa hemen çok istiyor diye köfte-makarna yapmamalı. Anneyi yormayacak ve onun da istediği olmayacak bir şey, mesela kolay bir sandviç gibi bir seçenek sunulabilir. Ya da o öğün için tüm ailenin bu yemeği yiyeceğini, bunu yemezse gelecek yemek zamanına kadar acıkacağı söylenebilir. Yine de yemek yemek istemediğinde sakin bir şekilde tabağı kaldırabilir ve isterse sofradan kalkabileceği söylenebilir. Değişik yiyeceklerin tadına bakması için teşvik edilmeli. Pişirilen bir yemeği ilk seferde yemediğinde hemen pes edilmemeli. Çocuklar genelde ilk karşılaştıkları yiyecekleri istemezler. Birkaç gün sonra aynı yiyecek tekrar denenebilir. Belki o zaman tadına bakabilir. Belki de 3-4 kez pişirdikten sonra ancak denemek isteyecektir. Çocuk Biraz Kilolu İse Yavaş yavaş şişmanlayan bir çocuk muhtemelen çok fazla karbonhidrat almaktadır. Ancak iştahını yatıştırmak ve enerji almak için karbonhidratlara ihtiyacı da vardır. Bunun yanı sıra karbonhidratlar proteinler, mineraller ve vitaminler de içerirler. Bu nedenle çocuk şişmanlıyorsa yediklerini azaltmaya çalışmamalı. Sadece şeker tüketimine, özellikle şekerli içeceklere ve yağlı gıdalara dikkat etmek yeterli olacaktır. İki yaşından sonra çocukların aldıkları yağ miktarına da, (özellikle margarin ve tereyağ) kısıtlama getirilebilir. Çocuk susadığında sürekli hazır satılan meyve sularından içiyorsa aldığı şeker hem dişlerine zararlı olacak hem de bir sürü fazla ama boş kalori almış olacaktır. Bu nedenle en iyi içecek su olacaktır. Çocuk Çok Az Yiyor İse “Tabağındaki her şeyi bitirmelisin.” Bu herhalde sık duyulan bir cümledir. Ancak her gün çocuğun aynı miktarda yemesini beklemek de haksızlık olur. Bazı günler daha aç olan çocuk tabağına konulandan da fazlasını yiyebilir. Diğer günlerse koyulanı bile bitiremeyebilir. Her zaman tabağında çok fazla yemek kalıyorsa belki de servis yaparken daha az koymalı. Çocuğun porsiyonları küçük olmalıdır. Biraz daha büyüdüğünde de ne kadar yemek almak istediğine kendisi karar verirse onu bitirmesi de kolaylaşacaktır. Sadece çocuğun kendisi ne kadar aç olduğunu bilmektedir. Bu nedenle çocuğun tabağına onun istediği miktarda yemek koyulmalı. Eğer bunu belirtecek yaşta değilse, anne baba kendilerinin belirledikleri miktarı onun yemesini beklememelidir. Çocuk her besin grubundan yediğinde ihtiyacı olan maddeleri alabilir. Ancak bazen çocuklar yemeleri gereken yiyeceklerin bazılarını sevmez ve yemeyi reddederler. Anne babaların çoğu çocuklarının az yediğini düşünüp endişelenirler. Çoğu çocuk büyümesine ve gelişmesine yetecek kadar yemektedir. Daha fazla yemeleri için ödüllendirilmelerine ya da “Bunu yersen sana çikolata vereceğim” gibi ödünlere hiç ihtiyaç yoktur. Çocuk çok az ya da çok fazla yediği için cezalandırılmamalıdır. Sürekli eleştirildiğinde iştahından utanacak ve suçluluk duymaya başlayacaktır. Çocuk yemek yemesi için zorlanmamalı ve inatlaşmamalı. Ne Kadar Kilo Almalı? Bir yaşından sonra çocuğun kilo alması muhtemelen yavaşlamış, haftada 30-60 grama kadar düşmüştür. Tabii bu ortalama bir değerdir. Çocuğun nasıl ve ne kadar büyüdüğünü anlamak için her üç ayda bir kilosunu ve boyunu ölçmek yeterlidir. Kilo alış hızıyla boyunun uzaması aynıysa iyi gelişiyor demektir. Yani büyüme eğrisinin her ay için düzenli bir şekilde artması çocuğun sağlıklı geliştiğini gösterir. Biberonu bırakmak Anne babalar biberonu bıraktıklarında çocuklarının uykuya dalamayacağını veya bardaktan biberonla içtiği kadar süt içmeyeceğini düşünüp telaşlanırlar. Çocukların çoğu ikinci senede biberonu bırakıp bardağa geçmeye hazırdırlar. Çocuk bardakla biberonla içtiğinden daha az süt içiyor olabilir ancak her gün 2 bardak süt içmesi zaten yeterlidir. Ayrıca çocuğun diğer süt ürünlerinden yediği de unutulmamalı. Çocuğun biberonu bırakması için sabırlı olunmalı. Çoğu bir anda biberonu bırakıp bardaktan içmeye başlayamaz. Artık yemek zamanlarında bardakla süt verebilir, biberonu kullanacağı saatler sınırlandırılabilir. Bazı çocuklar uyandıklarında ya da uykuya dalarken biberonu isteyebilirler. Ancak biberon devamlı bir emzik gibi kullanılmamalıdır. Sürekli biberon emmek, dişleri koruyan tükürüğün salgılanmasını yavaşlatır ve bakteriler için uygun üreme ortamı yaratır, dişlerine zarar verebilir. Bunun yanı sıra, iştahın kapanmasına ve yemek yeme alışkanlıklarında sorunlarla karşılaşılmasına da yol açar. Sık ortaya çıkan kulak enfeksiyonlarıyla da ilgisi vardır. Biberon daima annenin elinde ve kontrolünde olmalıdır. Çocuk biberondan bir şey içerken hep kucakta tutulmalı ve biberon yetişkinin elinde olmalı ki çocuk güvenlik ihtiyacını yetişkinden karşılasın, biberondan değil. Çocuğun memede ve biberonla geçirdiği zaman mümkün olduğunca azaltılmalı. Çocuğun biberona ilgisinin azaldığı, değişiklik yapmak için uygun zamanlar kollanmalı. Biberonun içindeki süt ya da meyve suyu iyice sulandırılmalı, biberon emziği değişimi denenebilir. Çocuğa artık büyüdüğünü, içeceklerini bardaktan içebileceğini, biberona ihtiyacı kalmadığını söylenebilir. Biberonları beraberce kaldırabilir. Ona daha neşeli, şirin bardaklar alınabilir. Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003-AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan 23‐24Aylık Çocuk Sofrada Ailesini Zorluyorsa! Çocuğun yemeği yemek yerine oynaması büyüklere öğretilen sofra adabına uymamaktadır. Ayrıca çocuğun bir kaşık alıp dolaşmaya başlaması, gelip gitmesi yemekte bir araya gelen aileyi huzur içinde yemek yenmesini de engelleyecektir. Çocuğu ne zaman terbiye edeceğine ailesi karar verecektir. Ancak bunun için yemek zamanlarını seçmek pek iyi bir fikir değildir. Bazı anne babalar çocuklarıyla yemek yeme savaşına girdiklerinde bütün ailenin hayatı da zarar görmektedir. Mesela bazı evlerde yemek zamanında normal konular yerine sadece çocuk hikayeleri anlatılır ki ilgisi dağılan çocuğun ağzına anne yemek tıkıştırabilsin. Bazı anne babalar arkadaşlarına yemeğe gidemezler çünkü çocukları sadece evde yemek yemektedir. Bazen de televizyonda çocuğu reklamlara dalmışken ağzına kaşığı sokan anneler vardır. Aslında çocuklar da hepimiz gibi acıkırlar. Acıktıklarında vücutları onlara yemek yemelerini söyler ve onlar da yerler. Çok az çocuğun aslında gerçekten ciddi anlamda yeme sorunu vardır. Sorun çocuğun yetişkinlerin verdiği, söylediği zamanda ve istediği şekilde yemediğinde ortaya çıkar. Anne baba yemek zamanıyla ilgili kuralların üzerinde ne kadar ısrarla durursa çocuk da mama sandalyesinin kavga için harika bir yer olduğunu öğrenecektir. Daha sonraları da yemek zamanının ailesinin dikkatini ve ilgisini (babasından ve kardeşinden de çok) çekebileceği tek zaman olduğunu anlayacaktır. Ne yapılabilir? Yemek zamanlarının bir savaş haline gelmesine izin verilmemelidir. Yemek yemek çocuk için bir keyif olmalıdır, ızdırap değil. Öncelikle aileler kendi duyguları ile ilgilenmeli: 1. Yeterli yiyecek sunuluyorsa çocuk hiç aç kalmayacaktır. 2. Çocuğun kilosunu büyüme grafiğine işaretlemeli. Kilosu tutarlı bir şekilde, aynı çizgide artmaya devam ediyorsa sorun yok demektir. Yeteri kadar artmadığını düşünülüyorsa doktorla konuşabilir. 3. Ailenin görevi çocuğuna faydalı yiyecekler hazırlamak, bunları onun ağzına zorla sokmak değildir. 4. Çocuğun bakımını paylaşan kişilerle de onu yemeğe zorlamamaları gerektiği konusunu paylaşılmalı. 5. Çocuk yemeğini kendi başına yiyebileceği şekilde, kesilmiş, ayıklanmış sunulmalı ve yardım istemedikçe karışmamalı. 6. Yardım istediğinde hemen kaşığı alıp ağzına sokmamalı. Kaşığı doldurmalı ve kendisinin kaşığı alıp ağzına götürmesine izin verilmeli. 7. Yemeği kendisi istediği için yediğini ve onun aktif olduğunu ona hissettirmeli. Ona yedirmeye çalışmamalı. 8. Yemeğini hangi şekilde isterse yemesine izin verilmeli: parmaklarıyla ya da kaşığıyla. Önemli olanın istediği yiyeceği alabilmesi olduğunu, alış şeklinin önemli olmadığını anlamalıdır. 9. Yemekleri istediği sırada ya da karıştırarak yemesine izin verilmeli. Ancak tatlı aklına gelip sorduğunda yemekten sonra yemesi söylenebilir, yemesi gerekenlerin tatlıdan daha önemli olduğu sonucuna varacaktır. Bu da tüm çocuklarda olduğu gibi tatlıyı daha da fazla istemesine neden olacaktır. 10. Çocuğun yiyeceklerini hazırlamak için çok uğraşmamalı iki saat hazırlamak için uğraşılan bir yiyeceğin yere atıldığını görmek anneyi daha da kızdıracaktır. Basit ve pratik şeyler hazırlanırsa duygusal olarak da beklentiler yükselmez. 11. Yiyecekleri hiçbir zaman ödül, ceza, rüşvet veya tehdit olarak kullanmamalı. Çocuğun yeme alışkanlığının, terbiyesinden ayrı olduğu hatırlanmalı. Çocuk acıkmışsa hazırlananlardan ne istiyorsa, istediği kadar yiyebilmeli. Tatlı olarak dondurma veriliyorsa iyi bir çocuk olduğu için vermemeli. Dondurma yiyemeyecekse bu yaramazlık yaptığı için değil dondurma bulunmadığı için olmalıdır. 12. Çocuk yeteri kadar yediğinde yemek sona erdirilmeli. Ne yediği ve nasıl yediği onun kararı diye kabullenilmişse bir yemekten daha fazla yemesinin ya da hiç yememesinin de onun kararı olduğu bilinir. Son dakikada dayanamayıp ağzına bir iki kaşık daha koymaya çalışmamalı. 13. Yemek zamanlarının eğlenceli geçmesine çalışılmalı. Hiç kıpırdamadan oturmak çocuk için çok zordur ve büyüklerin konuşmalarına katılmakta zorlanabilir. Bu nedenle tüm yemek boyunca onun sofrada kıpırdamadan oturmasını beklemek haksızlık olur. Masada kendisini ailenin bir üyesi gibi hissetmesi isteniyorsa aileyle beraber oturup istediğini yemesine izin verilmeli. Daha sonra oynamaya gidebilir. 2 Yaşındaki Çocuk İçin Örnek Menü Sabah : 1 çay bardağı süt veya taze meyve suyu, 1 kibrit kutusu peynir veya yumurta (haftada 4 kez), 1 tatlı kaşığı yağ veya 5 adet çekirdeği çıkarılmış zeytin, 2-3 tatlı kaşığı reçel, bal veya pekmez, 1 orta dilim ekmek Ara : 1 porsiyon meyve Öğle : 1 köfte kadar haşlama veya ızgara et, tavuk, balık veya sebzeli köfte, kıymalı kabak dolması, kurubaklagil yemekleri, 4 yemek kaşığı sebze yemeği, 3-4 yemek kaşığı pilav veya makarna, 1 çay bardağı yoğurt veya süt İkindi : 1 çay bardağı meyve suyu veya süt, 4-5 adet bisküvi veya 1 dilim ekmek Akşam : 1 kase çorba, 4 yemek kaşığı sebze yemeği, 1 çay bardağı yoğurt Kaynak: Bekman, S., Çorapçı, N. S., Özdemir, A., Kizir, A., Erman, C. (2004). Anne Destek Programı (ADP), AÇEV, İstanbul. OkulÖncesiYaşlardaSağlıklı/DengeliBeslenme Çocuk yararlı besinlerden yeterli miktarda, yani yaşına uygun yediğinde dengeli beslenmiş olur. Sebzeler meyveler, süt ve sütten yapılan yiyecekler, kurubaklagiller, et, ekmek gibi yiyecekler yararlı besinlerdir. Bu besinler çocuğun gelişimi, büyümesi için çok gereklidir. TemelBesinler 1. Sebze-meyveler: Yararlı besinlerin ilk grubu sebze ve meyvelerdir. Sebze ve meyveler yararlı besinlerdir çünkü bu yiyeceklerde vücuda yararlı vitaminler bulunur. Özellikle yeşil yapraklı sebzeler (ıspanak, pazı, semizotu, taze fasulye gibi) ve bütün meyveler (özellikle portakal, mandalina, limon gibi turunçgiller, çilek) ve domates C vitamini içerirler. Vitamin içerdikleri için bu besinler yenildiğinde hastalıklara karşı direnç artar. 2. Kurubaklagiller-yumurta-et : Büyüme ve gelişmeyi sağlayan yararlı besinlerin ikinci grubu ise kurubaklagiller, yumurta ve et grubudur, Bunlar hastalıklara direnç kazandırırlar. Bu grupta en önemli yiyecekler baklagillerdir. Baklagillere nebati/bitkisel et de denir. Örneğin, kurufasulye, mercimek, nohut, bakla ve bezelye. Bu grupta bir de hayvansal et içeren yiyecekler vardır. Tavuk, balık ve kuzu, koyun, dana eti, kıymadan yapılan köfte, ciğer gibi yiyeceklerdir. 3. Süt ve sütten yapılan yiyecekler : Diğer yararlı yiyecek grubu da hücre çalışmasında önemli rol üstlenen süt ve sütten yapılan yiyeceklerdir. Peynir, tulum peyniri, çömlek peyniri, yoğurt, muhallebi, ayran, sütlaç, muhallebi ve sütten yapılan çorbalar. Kalsiyum açısından zengin olup, diş ve kemik gelişiminde önemlidir. 4. Tahıl ve tahıldan yapılan yiyecekler: Bir diğer en temel besin grubu ise tahıllardır. Buğday, çavdar, yulaf, mısır unundan yapılan ekmek, hamur işleri, bulgur, pilav, şehriye, makarna, börek. 5. Nişasta, tatlı ve yağ: Temel besinlerin son grubu da nişasta, tatlılar ve yağdır. Bisküvi, pasta, tatlı, bal, reçel, pekmez, yağlar. Temel besinlerin yanında su ve diğer içecekleri de (ayran, meyve suları gibi) unutmamak gerekir. Su, besinlerin vücutta öğütülmesini kolaylaştırır ve zararlı maddelerin dışarı atılmasını sağlar. Vücudun %72 sinin (yarısından fazlası) su olduğunu hatırlarsak, her gün bolca su ve diğer içeceklerden içmelidir. Temel Besinler Listesi Besinin Adı Sağladığı Yararlar Hayvansal besin (balık, tavuk, et, süt, yumurta) kurufasulye, mercimek, fındık, fıstık, un, ekmek, makarna, pirinç ve tüm tahıllar. Zayıflık, açlık, yorgunluk. Tüm şekerli, unlu, nişastalı besinler, tahıllar, patates, reçel, bal, tatlı meyve. Bedenin ısı ve enerji ihtiyacını karşılar. A ve D vitaminleri bazı yağlarda birlikte bulunur (tereyağı). Bedenin gelişmesi ve deri yapısı için gereklidir. Soğuğa karşı korur. Zayıflık, açlık, yorgunluk. Hayvansal yağlar, tereyağı, sebze, mısır, ayçiçeği, fıstık özü yağları, zeytinyağı, margarin, kaymak, kuruyemişler (yer fıstığı, fındık, şamfıstığı) peynir. Kemik ve dişlerin Kemik yapısında Süt, yoğurt, ayran, Bedenin ısı ve Nişasta ve Karbonhidratlar enerji ihtiyacını Şeker karşılar. Yağlar Mineraller Madensel Yiyecek Kaynağı Büyüme yetersizliği, zayıflık, kansızlık, bedensel yorgunluk, hastalıklara karşı dirençsizdir. Bedeni geliştirir gürbüz ve kuvvetli olur. Hastalıklara karşı daha dirençli olur. Proteinler Eksikliğinin Doğuracağı Sonuçlar Tuzlar, Kalsiyum Fosfor sağlıklı gelişmesini, kasların iyi çalışmasını sağlar. Kan pıhtılaşmasına yardımcı olur. bozukluk ve göğüs kafesinin yetersiz gelişmesi, kan pıhtılaşmasında zorluk. Kemik ve dişlerin sağlığına yardımcı olur. Kemik ve diş bozuklukları. peynir, dondurma, muhallebi, koyu renkli bazı sebzeler, som balığı. Süt ve süt ürünleri, et, tavuk, balık, yumurta, kuru sebzeler, fındık, fıstık, tahıllar. Demir Kansızlık, Kan yapıcıdır, yorgunluk, deriyi sağlıklı tutar. solgunluk. Ciğer, yürek,böbrek, yağsız et, yumurta sarısı, yeşil yapraklı sebze, kuru fasulye, bezelye, kurumeyveler,patates. İyot Guatr hastalığına karşı iyi gelir. Guatr hastalığı, Bedene enerji yavaş gelişme ve sağlamaya yardımcı yavaş büyüme. olur. Tuzlu su balıkları, iyot eklenmiş sofra tuzu, balıkyağı, iyotlu deniz kenarındaki toprakta yetişen sebze ve meyve. Genel büyüme, sağlam kemik ve diş yapısı saçların A Vitamini sağlığı, göz sağlığı, gözün karanlığa ve aydınlığa uyum sağlaması. Süt ve sütlü yiyecek, Yavaş ve yetersiz A vitamini eklenmiş büyüme, gece margarin ve tereyağı, körlüğü, solunum yumurta sarısı, ciğer, yolları böbrek, yeşil ve sarı hastalıklarında artış renkli sebzeler, olabilir. domates, sarı meyve, balıkyağı. B1 Vitamini Yağsız et, ciğer, Besinlerin böbrek, tavuk ve sindirimine İştahsızlık, kümes hayvanları, yardımcı olur. Sinir yorgunluk, kabızlık, tahıllar, bulgur, sistemine ve kalbin baş ağrıları. buğday, pirinç, çalışmasına yerfıstığı, kuru yardımcı olur. sebzeler. B2 Vitamini Turunçgiller, limon, Derinin gelişmesini Yavaş büyüme, ağız portakal, yeşil sağlar. Gözlere ve kenarlarında yara ve yapraklı sebzeler, sindirime yardımcı çatlaklar, ışığa aşırı patates, domates, olur. hassasiyet. lahana vb. kavun, çilek. Niacin Derinin sağlıklı olmasını ve sindirimin normal çalışmasını sağlar. Vitaminler İshal, sivilceler, depresyon. Güneş ışığı, balıkyağı,ton balığı,sardalye,ciğer, yumurta,D Vitamini, süt tozu,margarin. Kemik ve dişlerin oluşması, C Vitamini hastalıklara karşı dirençli kılar. Eklemlerde ağrı, diş etlerinde kanama, yaraların yavaş iyileşmesine neden olur. Kemik ve diş D Vitamini sağlığına yardımcı olur. Diş ve kemiklerde gelişme bozuklukları. VucudaZararVerenYiyecekler Şeker, gofret gibi yiyecekler, kızartmalar, tuz ve baharatlar, yağların fazlası, çay, gazoz gibi gazlı içeceklerin fazlası ve açıkta satılan yiyecekler sağlığa zararlıdır. Şeker, çikolata gibi yiyecekler vücuda enerji verir. Ancak fazlası zararlıdır. Ayrıca çocuğun öğün aralarında şeker, çikolata, gofret yediğinde iştahı kesilecektir. Bu sebeple yararlı gıdaları yemeyecektir. Üstelik şekerli yiyecekler yendikten sonra dişler fırçalanmazsa şeker dişleri çürütür. Bu nedenle şeker/gofret yerine öğün aralarında meyve, havuç, salatalık, peynir, pekmez, yoğurt, kuru meyveler verilebilir. Çocuk dişlerinin çürümemesi için şekerli yiyeceklerden hemen sonra dişlerini fırçalamalıdır. Kızartmalar vücuda gereğinden fazla yağ girmesine neden olur. Bu yağlar ilerde damar rahatsızlıklarına yol açabilir. Yiyecekleri yağda kızartma yerine yağsız tavada, ızgarada pişirebilir, haşlanabilir. Tuz belli ölçüde vücut için gereklidir ancak az miktarda kullanılmasında fayda var. Sofrada tuz çocuğun yanına konmamalı veya zararı anlatılmalıdır. Yemeklere tad versin diye acı biber ya da baharat konur. Bunlar da çocuklar için zararlıdır. Yemeklerde mümkün olduğunca az margarin kullanılmalıdır. Margarin yerine salat yağı ya da ayçiçek yağı, ya da zeytinyağı kullanmak daha sağlıklıdır. Koyu çay fazla içildiğinde gelişmekte olan çocuğun boyu yeterince uzamayabilir. Fazla çay çocuğu sinirli de yapabilmektedir. Yemekle birlikte içilen çay çocukta kansızlığa neden olmaktadır. Bu yüzden çocuğu küçük yaşlarda çay içirmeye alıştırmamalı. Eğer vermek zorunda kalınırsa da yemeklerden 1 saat sonra verilmeli. Çayı çok açık veya biraz süt veya limon ekleyerek vermek daha yararlı olacaktır. Çay yerine ıhlamur veya adaçayı verilebilir. Gazoz ve kola gibi asitli, sodalı içecekler çocuğun iştahını kapar ve dişleri çürütür. En iyisi çocuğu küçük yaştan itibaren bu tür çok yararlı olmayan şekerli içeceklere alıştırmamaktır. Özellikle açıkta satılan yiyeceklerden simit, şerbetli tatlıların ne şekilde korunduğu bilinmemektedir. Çocuğa bu yiyeceklerin sağlıksız koşullarda hazırlandığını, mikrop kapıp hastalanabileceği anlatılabilir. Bunları yemesi önlenebilir. Sağlıklı/dengeli beslenme aynı zamanda vücuduna ve yaşına uygunmiktarlarda yemesidir. Sadece sağlıklı yiyecekleri çocuğa yedirmek değil onların yiyecekleri miktar kadar tabaklarına yemek koymak ya da onların yiyebilecekleri kadar yemek yemesini beklemek de önemlidir. Yiyeceklerin cinsi kadar miktarı da önemlidir. Günlük/HaftalıkYenmesiGerekenMiktarlar Çocukların dengeli beslenmesi isteniyorsa yararlı besinlerin beş grubundan da kurubaklagiller, et, yumurtadan; sebze ve meyvelerden; süt-süt ürünleri; tahıl/lifli gıdalardan ve nişastalı besinlerden gün içinde yemesi sağlanmalı. Eğer bu yapılabilirse çocuk dengeli besleniyor demektir. Yararlı besinleriancak dengeli bir şekilde yersek bedenin büyümesini, gelişmesini sağlayabiliriz. Dengeli beslenmede neyi yediğimiz kadar neleri birarada yediğimiz de önemlidir. Örneğin nohutun (protein) yanında pilav (enerji) olması pilavdaki enerji verici değerin vücuda daha yararlı olmasını sağlar. Tek başına yoğurt (protein) yerine yoğurtlu makarna (enerji) yiyen çocuk daha dengeli beslenmiş olur. Düzenli bir şekilde kahvaltı yapmanın faydası Sabah saatleri çocukların zihninin öğrenmeye açık olduğu saatlerdir. Çocuk sabah kahvaltı etmediğinde vücuduna yeterli besin almadığında dikkati veremeyebilir, kolay öğrenmeyebilir. Bu yüzden okul çağı çocuklarının kahvaltı yapması büyük önem taşımaktadır. Eğer çocuk kuvvetli bir kahvaltı yaparsa derslerinde daha dikkatli olur, derslerini daha iyi anlar ve öğrenir. Çocuk kahvaltı yapmaya isteksiz olsa bile muhakkak 1 dilim ekmek üzerine reçel, bal veya pekmez sürülebilir, bir bardak süt, bir elma, yumurta, kurabiye, yoğurt verilebilir. İştahsız/YemekYemekİstemeyenÇocuklar Çocuğun tabağındaki yemeği yemek istememesinin sizlerin de söylediği gibi birçok nedeni olabilir: Aileden biri yemek seçiyor olabilir. Çocuk özellikle okulöncesi dönemde anne ve babasını örnek alır. Eğer anne ya da baba yemek seçiyorsa çocuk da yemek seçer. Örneğin, anne ya da baba ıspanak yemiyorsa çocuk da yemek istemez. Çocuğa zorla yemek yedirildiğinde de inatlaşma olabilir. İştahsız bir çocuğun arkasından annesinin elinde tabakla koştuğunu çok görürüz. Çocuk,“ Acıktığım zaman nasıl olsa annem benim yemeğimi yedirecek” diye düşünür. Zorla yedirmek yerine çocuğa yeterli zaman tanıyarak yiyebileceği miktarı masada yemesini sağlamaya çalışmalı. Eğer çocuk hala direniyor ve yemiyorsa kesin bir tavırla “eğer yemeğini yemek istemiyorsan masadan kalkabilirsin ancak yemek saatine kadar hiçbir şey yemeyeceksin” denilebilir. Bu davranışta kararlı olmalı. “Eyvah çocuğum şimdi aç kalacak“ diyerek karardan vaz geçilirse çocuk zamanında yeme alışkanlığını öğrenemez. Çocuğun tabağına yiyebileceğinden fazla yemek konduğunda da yemeyebilir. O nedenle tabağına yiyebileceği miktarda koymalı ki sorunlar yaşanmasın. Yemeğini bitirdiğinde çocuğu “aferin yemeğini bitirmişsin” diyerek takdir edebiliriz. Çocuğa istediğinde tekrar alabileceği söylenebilir. Yiyecekler çiğneyemeyeceği büyüklükte tabağına konuduğunda da çocuk yemek istemeyebilir. Çocuğun önündeki yemek küçük parçalar halinde kesilebilir. Örneğin, çocuğun önüne bir dilim börek koyduğunda yemesi zordur. Küçük dilimlere kesilirse bu sorun halledilmiş olur. Çocuk tabağına konulan yemeğin tadını sevmediği için yemeyebilir. Ancak çocuklar bazen yararlı olsa da bazı besinleri yememekte ısrar eder. Bu durumda çocuğu zorlamak hiçbir çözüm getirmez. Çocukların sevmediği yiyecekleri çocuğa zorla vermek yerine bu yararlı besinler farklı şekillerde verilebilir. Örneğin, çocuklar süt sevmiyorsa sütlaç yapılabilir, sütü kakao ile verilebilir ya da sütten yapılan besin olan yoğurt veya sütten yapılmış çorbalar verilebilir. Çocuğun yorgun, uykusuz, hasta olması veya hastalığın nekahat dönemind olmasından dolayı iştahı olmayabilir. Bu gibi durumlarda çocuğun yemesi için ısrar etmemeli. Örneğin çocuk hastalığı sırasında yeterli sıvı aldıysa (su, ıhlamur, ayran ve limonata gibi) bir iki gün boyunca az yemesi sorun yaratmaz. Çünkü hastalığın bitiminde hastalık süresince kaybettiği besinleri tekrar almaya başlayacaktır. Yemek yenilen masanın temiz, bakımlı ve hoş görünmemesi çocuğun iştahıcı kapayabilir. Çocukların yemek yediği ortamı daha cazip hale getirmek için masaya güzel bir örtü serilebilir, renkli peçeteler kullanılabilir vb. Çocuklara masayı hazırlarken bazı sorumluluklar vererek yemek zamanını cazip hale getirebilir. Böylece kendi hazırladıkları masada yemek yemesi çocukları sevindirebilir. Bazı çocuklar televizyona o kadar dalarlar ki yemek yemeyi unutabilirler. Çocuk yemek yerken televizyon açık olduğunda uzun süre televizyonu seyreder ve önündeki yemek soğur. Yemek sürecinde televizyon kapalı tutulabilir. Yemek yenilen ortamda yaşanan gergin hava ve tartışmalar çocuğun iştahını kesebilir. Çocuk huzurlu ve mutlu olduğu zaman yediği besinler kendisine faydalı olmakta, enerji vermektedir. Bu yüzden çocuğa huzurlu bir ortam sağlamalı. Yemek saatlerini sevilen ve birlikte huzur içinde paylaşılan zamanlar haline getirebilir. Masada gün içinde herkes yaşadıkları olayları birbirine anlatabilir. YemekleriPişirirkenNelereDikkatEtmeli? Önemli olan yemekleri besin değerleri bir başka deyişle faydalarını yok etmeden pişirmektir. Kurubaklagilleri ve sebzeleri pişirme önerileri: Kurubaklagillerin bizler için faydalarını yok etmeden pişirebilmek için yapılacak pek çok şey vardır. Kurubaklagiller pişmeden önce oda ısısında 8-24 saat süre ile ıslatılmalıdır. Eğer sıcak su ile ıslatırsanız ıslatma süresi daha da kısalabilir. Kurubaklagiller arasında kırmızı ve sarı mercimek ıslatılmadan da pişirilebilir. Küçük çocuklara verilecek kurubaklagillerin kabuklarının soyulması gerekebilir. Eğer kurubaklagilleri gerekli süre ıslatırsanız kabukları kolayca soyulabilir. Kurubaklagillerdeki gaz yapıcı özelliklerin bir kısmı ıslatma suyuna geçtiği için kurubaklagilleri ıslatınca gaz yapıcı özelliği azalır. Bu nedenle ıslatılan suyun dökülmesi gerekmektedir. Kurubaklagilleri pişirirken uzun süre yüksek ısıda pişirmememiz gerekir çünkü yüksek ateşte pişen kurubaklagillerin kabuklarının ayrılması ile demir değerleri azalır. Kurubaklagiller içinde bulunan proteinlerde pişirme ile herhangi bir kayıp olmaz. Sebzeleri pişirmeden önce sebzeler iyice yıkanmalı daha sonra soyulmalı, ayıklanmalı, doğranmalı ve su içinde bekletilmeden pişirilmelidir. Bu şekilde pişirildiğinde faydalarını azaltmamış oluruz. Ayrıca sebzelerin rengi, şekli korunmuş olur. Sebzeleri pişirirken de dikkat edilmesi gereken yöntemlerin başında sebzelerin haşlandığı suyun dökülmeden yemeklere eklenmesidir. Buna neden sebzeler haşlandığı zaman bizlere faydası olacak bölümleri (bazı mineraller ve suda eriyen vitaminler) haşlama suyuna geçer. Haşlama suyunun yemeklerde kullanılması ile bu besin öğeleri ziyan edilmemiş olur. Eğer bu su kullanılmazsa sebzelerin besleyici değerinde kayıplar oluşur. Ancak, sebzelerdeki C vitamini pişirirken sıcağın etkisi ile bir miktar kayba uğrayabilir. Bu nedenle sebzeler az su içinde kısa sürede pişirilmelidir. Margarinler mümkün olduğunca yemeklerde az kullanılmalıdır. Çok miktarda margarin yerine her gün çok az miktarda sütten elde edilen tereyağı, veya bu yağları içeren peynirleri, daha fazla miktarlarda ayçiçek, mısır özü gibi diğer bitkisel yağları ve mümkünse bol bol da zeytinyağı yemek daha sağlıklıdır. OkulÖncesiÇocuğunYemekPlanlamaRehberi Aile Mektupları Bilgi ve Destek Seti (2003‐AÇEV) Yazar: Uzman Danışman Aylin Koçak Danışmanlar: Prof. Dr. Sevda Bekman, Uzman Danışman Selda Özen, Uzman Danışman Şeyma Doğramacı, Pediatrist Dr. Şule Yazgan ÇocukveSağlık Aileler ne kadar dikkat etseler de çocuklar hastalanır. Bu hastalıklar bazen hafif ve geçici bazen de ciddi ve uzun sürelidir. Bazı hastalık belirtilerine karşı dikkatli olunursa ciddi hastalıkları hemen başında farkederek daha çabuk iyileşmelerine yardımcı olunabilir. HastalıkBelirtileri Yüzün kızarması, sıcak ve kuru veya soluk görünmesi, Beklenmedik aşırı terlemeler ve ateş, Çocuğun tam uyanık ve hareketli olduğu saatlerde uyku halinde olması, Gözlerinin sulu, çakmak çakmak ve kızarmış görünümde olması, Burun akıntısı, hapşırık ve öksürük, Boğaz ağrısından şikayet, kalın, kısık veya hırıltılı konuşma, boğazın şişmesi ve kızarıklığı, Bulantı, kusma ve ishal, Boyun ve sırt tutulması, Kulak, baş, göğüs, karın ya da eklemlerde ağrılar, Deride döküntü, kızarıklıklar, kabarcıklar ve lekeler, Havale, nöbet ve kasılmalar, Aşırı sinirlilik. NelerYapılmalı? Hastalık belirtilerini görür görmez çocuğu sessiz, sakin bir yere yatırmalı çünkü pek çok hastalığın en bulaşıcı devresi belirtilerin ilk göründüğü zamandır. Çocuğun üstünü hafifçe örtmeli ve ateşine bakmalı. Hasta çocukların iştahı hemen kesilir. Onları yemeğe zorlamamalı. İlaç vermeden önce ılık süt, ayran, çorba ve meyve suyu gibi sulu yiyecekler vermeli. Hastalık belirtileri görülünce çocuğu mutlaka bir doktora götürmeli. Ateş Ateş nasıl ölçülür? Termometre ile ağızdan veya koltuk altından ve yahut makattan ateş ölçülebilir. Ağız termometresini 4-5 yaşından küçük çocuklara uygulamak zordur. Bebeklerde makattan ölçmek daha kolaydır. Ancak doktora çocuğun ateşini söylerken ateşin nereden ölçtüğü söylemeli. Ateş ölçülürken termometreyi 3-5 dakika tutmalı. Sabah erken ve akşam geç saatler ateş ölçmek için en uygun zamanlardır. Çocuk hasta gibi görünüyorsa ateşini sık sık ölçüp kontrol ettirmeli. Eğer birkaç gün halsiz gibiyse hergün aynı saatlerde ateşini ölçmeli. Çocuğun ateşini ölçmeden önce yarım saat kadar sakin tutmak, ateşi ağızdan ölçülecekse yine yarım saat öncesinde sıcak veya soğuk yiyecek-içecek vermemek gerekir. Ateş ölçülürken çocuğun yanında bekleyip bu süre içinde sakin durmasını sağlamalı. Termometreyi okuduktan sonra ılık su ve sabunla yıkayıp alkolle temizlemeli ve kutusunda saklamalı. Çocuk ateşliyse neler yapmak gerekir? Ateşli çocuğun üstünü fazla örtmemeli ve Soba, kalorifer ve ocağın yanından uzaklaştırmalı. Oda çok sıcaksa camı biraz açarak odanın ısısını azaltmalı. Çocuğun üzerini örtmek veya sıcak ortamlarda tutmak ateşinin yükselmesine neden olur. Su veya başka içecekler vermeli, istemiyorsa fazla zorlamamalı ama tekrar su vermeyi denemeli. Sıvıların verilmesi vücuttan kaybolan terin yerine konması için en iyi yoldur. Çocuğun alnına, kol ve bacakların eklem yerlerine ıslak bez koyuabilir. Ancak çocuğu irkiltmemek için önce ılık bez kullanmalı ve zamanla bezin ıslattılan suyunu soğutmalı. Sonuç almak için bu işleme en az 30 dakika devam etmeli. Ateşi düşürmek maksadı ile çocuğa aspirin vermemeli. Aspirin zararlı olabilir. Tüm bu işlemler yapıldıktan sonra ateş düşmediyse çocuğu derhal doktora götürmek en iyisi olacaktır. Böylece hastalığın ilerlemesine fırsat vermeden tedaviye başlanabilir. Havale Yüksek ateşle birlikte havale çocuklarda sıklıkla görülebilir. Ateşli havale genellikle her iki kol ve bacağın aynı anda önce 1 dakika süren kasılması, sonra da çırpınma denilen 10-15 dakika süren ritmik kasılmasıdır. Daha sonra kendiliğinden durur. Havale durumunda neler yapmalı? Çocuğun ateşi hızlı bir şekilde 39 dereceye çıkabilir. Bu yüzden çocuğu yakından gözlemeli ve ateşi hemen düşürmeye çalışmalı. Eğer ateş çok yükselmişse telaşa kapılmadan çocuğu soyup soğuğa yakın suya sokmak veya ıslak bir çarşafa sarmak ve bir doktora götürmek gerekir. Havale geçirmiş bir çocuğu mutlaka bir uzmana götürmeli. (Örneğin, İstanbul’da Çapa Tıp Fakültesi Gelişim Nörolojisi). Çocuğun ailesinde havale geçirmiş olanlar varsa o çocuğun havale geçirmesi daha büyük bir ihtimaldir. Böyle bir durum varsa ateşin düşürülmesi için daha fazla çaba gösterilmelidir. İshal Bildiğiniz gibi sağlıklı bir çocuk yediği besinlerin yararlı kısımlarını muhafaza eder, ancak ishal olan çocuk besin olarak aldıklarını olduğu gibi dışarı çıkarır. Vücuttan su ve tuz kaybedilir. İshal Türkiye’de en çok ölüme neden olan çocuk hastalıklarının başında gelmektedir. Her yıl ülkemizde 20.000’den fazla çocuk ölmekte ve ölen her 4 çocuktan 1’i ishalden ölmektedir. Eğer çocuk günde 4 kez veya daha fazla sulu kaka yapıyorsa ishal olmuş demektir. Çocukları ishalden korumak için neler yapılabilir? Çocuğun ishal olmasına çocuğun çevresindeki mikroplar neden olur. Çocuğun kirli ellerle yemek yemesi, etrafta uçuşan kara sinekler ve açıkta saklanan çöpler, temiz olmayan suyun içilmesi ve kullanılması, sebze ve meyvelerin yıkanmadan yenilmesi, çocuğun vücuduna mikropların girmesine neden olur ve ishale yol açar. Nedenler bunlar olunca birçok önlem alınabilir. Çocukların/bebeklerin yemekten önce ve tuvaletten sonra ellerinin sabunla yıkanması önemlidir. Annelerin de kendi temizliğine dikkat etmesi önemlidir. Annelerin çocukları beslemeden once ve altlarını değiştirdikten sonra ellerini/tırnaklarını sabunlu suyla yıkaması sağlıklı koşulların başında gelir. Temiz içme suyu sağlamak için eğer su klorlu değilse kaynatılarak içilmesi gerekir. Sebze ve meyveler bol, temiz su ile yıkanmalıdır. Evde yiyecekleri kara sinekten korumak için yiyecekler tel dolap veya buzdolabında korunmalıdır. Çöpler üstü kapalı kovalarda ya da kutularda saklanmalıdır. Tuvaletlerin üstü kapalı olmalı ve tuvaletlerde musluktan akan su bulunmalıdır. Bu önlemler çocukların ishal olmasını engellemekte etkilidir. Bütün önlemlere rağmen çocuğu ishalden korunamamışsa vücuda giren mikroplar su ve tuz kaybına neden olur. Çocuk ishal olmuş veya kusuyorsa neler yapmalı? Su kaybı olacağından sıvı gıdalar vermeli. Örneğin, bol su, ayran veya açık çay. gerekirse hazır paket ishal önleyici sıvılar da verilebilir. Hazır paket şeker-tuz karışımı sıvılar en yakın sağlık ocaklarından ücretsiz olarak temin edilebilir. Midesi kaldırırsa pirinç, patates, kızarmış ekmek, şeftali, muz, yoğurt ve yağsız makarna azar azar verilebilir. Çocuk anne sütü ile besleniyorsa anne sütü kesilmemelidir. İnek sütü veriliyorsa yarı yarıya sulandırılmalıdır. İshal durumunda çocuğun yaşı ne kadar küçükse beden o kadar çabuk susuz kalır ve bu durum da çok tehlikelidir. İdrar miktarında azalma, ağızda ve gözde kuruluk ,şiddetli kusma ile birlikte kanlı sümüklü ve kötü kokulu kaka ve çocukta dalgınlık görüldüğünde hiç vakit kaybetmeden bir sağlık kuruluşuna gidilmeli ve hekime danışılmalıdır. Hekim önermedikçe hastalıklarda komşu tavsiyesi ile ilaç kullanılmamalıdır. Kabızlık Kabızlık pek çok çocuğun hayatının bir döneminde, özellikle de ek gıdalara geçişte yaşadığı bir sorundur. Gıdalarla yeterince sıvı ve posa alınmadığında kabızlık oluşabilir. Posa her ne kadar vitamin, mineral ya da kalori içermiyorsa da beslenmemiz açısından son derece önemlidir. Sindirim sisteminin iyi çalışmasını sağlamasının yanı sıra pek çok hastalığa karşı koruyucu etkisi de vardır. Posalı yiyeceklerden zengin bir diyet kabızlığın önlenmesi ve tedavisi için en önemli unsurdur. Ayrıca erik, armut, üzüm suyu gibi gıdalar içerdikleri bazı şekerler nedeniyle doğal barsak yumuşatıcılarıdır. Kabızlığı engellemek için bol miktarda sıvı almayı da unutmamak gerekir. Kabızlığa iyi gelecek birkaç öneri: Çocuğunuza kahvaltıda çay yerine erik, armut, kayısı suyu gibi meyve suları verin. Her gün bir miktar çiğ sebze ya da salata vermeye çalışın. Kepekli, yulaflı ve işlenmemiş buğdaydan yapılmış ekmekleri tercih edin. Çocuğunuzun günde 2-4 bardak su içmesini sağlayın. Posadan zengin gıdalar: Meyveler Sebzeler Armut Marul Erik Karnabahar Üzüm Salatalık Kayısı Domates Mandalina Biber Kuru Meyveler Kereviz Kavun Mısır Çilek Kabak Kepekli, yulaflı ve işlenmemiş buğdaydan yapılmış ekmekler Fındık, Fıstık Mercimek Bezelye Fasulye Bazı gıdalar kabızlığa yatkınlığı arttırır. Bu tip gıdalardan uzak durmakta yarar var. Muz, çikolata, kızarmış yiyecekler ve günlük ihtiyacın üzerinde alınan süt ürünleri ve bu tip gıdalara örnek olarak sayılabilir. Metni Yazan: Pediatrist Dr. Şule Yazgan Alerji Alerji günümüzde çok sık olarak karşımıza çıkan bir hastalıktır. Bazı insanların vücudu çevrede bulunan kimi maddeleri tehlikeli görerek onlara karşı bazı bağışıklık hücrelerini etkin hale geçirirler. Çevremizde sıklıkla olan ev tozu, kedi, köpek tüyleri, ağaçlardan dökülen polenler, küf, kimi böcekler, hava kirliliği ve bazı gıdalar bu maddelere örnektir. Bu tip maddeler burun içindeki yüzeyle temas ettiğinde vücutta bir dizi kimyasal mekanizmayı başlatarak, hücrelerden bazı bağışıklık maddelerin salınmasına neden olur. Sonuçta burun akıntısı, hapşurma, burun çekme, gözlerde yaşarma, ciltte kaşıntı, boğazda ve burunda kaşıntı olur. Alerjik kişilerin gözlerinin çevresinde morluklar görülebilir. En sık rastlanan alerji nedeni ev tozu akarlarına karşı olandır. Ev tozu akarları gözle görülemeyecek kadar küçük böceklerdir. Ev tozunda yaşarlar. Yetişkin dişi her 3 haftada bir 50 kadar yumurta bırakabilir. Bu akarların dışkıları alerjik reaksiyonlara neden olabilir. Yatak örtüleri, yatak, halı, perde, tüylü oyuncaklar ve tozlu kitaplar akarların için uygun ortamlardır. Bir kişinin neye alerjisi olduğu deri testleriyle anlaşılabilir. Ev tozuna alerjisi olan kişinin odasında ağır perdeler, halılar, tüylü oyuncaklar ve kitaplar bulunmamalıdır. Yatağı toz tutmayan bir örtüyle kaplanmalı, odası sık sık elektrik süpürgesiyle süpürülmeli ve ardından havalandırılmalıdır. Odanın ısısı ve nemi azaltılmalıdır. Alerjisi olan bir kişinin evinde kesinlikle sigara içilmemelidir. Polen mevsiminde pencereler açılmamalı ve ev havalandırma cihazı ile havalandırılmalıdır. Gerekiyorsa doktor tarafından alerji belirtilerini azaltacak bir ilaç başlanabilir. Bu ilaç genellikle bir antihistaminiktir. Bazen alerjiye yatkınlığı azaltacak ilaçlar içeren burun spreyleri de kullanılabilir. Metni Yazan: Pediatrist Dr. Şule Yazgan Öksürük Öksürük çoğunlukla virüslere bağlı olarak üst solunum yolu enfeksiyonu bulgularından biridir. Bazen beraberlerinde burun tıkanıklığı yada akıntısı,ateş,hafif boğaz ağrısı olabilir.Çoğunlukla başlangıçta kuru olan öksürük nezle iyileşirken daha dolu bir hal alır.Çoğu zaman öksürük evde tedavi ile kendi kendine geçer. Çoğunlukla antibiyotik tedavisi gerekmez. Evde yapılabilecekler; Hava yollarının nemlendirilmesi , buruna sık sık serum fizyolojik damlatmak ve burun akıntılarını temizlemek ve evde buhar yapmak çok yararlı olacaktır. Evde sigara içilmemelidir.Bol su içmek sekresyonları yumuşatacağı için etkilidir. Bir yaş üstündeki çocuklara 1-2 tatlı kaşığı ballı limon,4 yaşından büyük çocuklara lolipop, boğaz pastilleri verilebilir. Ayrıca içinde Dextrometorphan bir öksürük şurubu da kullanılabilir.Gece yatmadan önce burnun temizlenmesi ve yatağın baş kısmının biraz yükseltilmesi de çocuğunuzun rahat uyumasını sağlayacaktır. Öksürükle giden acil durumlar; Boğazına bir şey kaçtıysa, Öksürürken dudakları morarıyorsa, Çocuğunuz dört aylıktan küçükse, Üç günden uzun süren ateşi varsa, Normalden hızlı nefes alıp veriyorsa, Göğüs nefes alıp verirken inip kalkıyorsa, Sekresyonlarında kan varsa, Öksürürken ağrısı oluyorsa, Lütfen doktorunuza başvurun. Metni Yazan: Pediatrist Dr. Şule Yazgan Nezle Burun akıntısı, öksürük, hapşurma ve ateşle giden bir hastalık olan nezle çocukların en sık yakalandıkları hastalıklardandır. Nezleye neden olan yüzden fazla virüs olması hastalığın tekrar tekrar geçirilmesine yol açar. Özellikle okula giden çocuklar, hastalığı sık sık birbirlerine bulaştırırlar. Bu nedenle çocukların yılda 6-7 kez nezle geçirmelerine şaşmamak gerek. Nezle hafif sayılabilecek bir hastalık olmasına rağmen özellikle bebeklerde büyük huzursuzluğa ve sıkıntıya yol açar. Bu durumun en büyük nedeni bebeklerin burunlarını temizleyememeleri ve ağızdan nefes almakta zorlanmalarıdır. Özellikle beslenme sırasında sıkıntı çeken bebekler ayrıca burun ve boğazda biriken salgıların etkisiyle öksürebilir, göğüslerinde hırıltı duyulabilir. Bebeğimizin bu perişan halini görmek biz anne babaları çok üzer. Bir an önce ilaçlarla bebeğimizin bu hastalıktan kurtulmasını isteriz. Ne yazık ki nezleyi tedavi edebilecek bir ilaç henüz keşfedilmedi. Antibiyotikler de bu hastalığa çare değil. Ne yapmalı? Her ne kadar çok basit görünse da nezleye en iyi gelen şey çocuğun salgılarının sulandırılması ve varsa ateşinin düşürülmesidir. Bebeğini emziren anne emzirme sıklığını artırabilir. Salgıların sulandırılması için en iyi ilaç sudur. Ayrıca buhar yapmak da mukozaları nemli tutacağı için yararlıdır. Buruna serum fizyolojik içeren damlalar damlattıktan sonra burun temizleme pompası yardımıyla burun içinde biriken salgıları temizlemek bebeği burundan nefes almasına yardımcı olacaktır. Bu işlemi özellikle uyku ve yemek öncesi yapmak iyi olur. Ayrıca uyku öncesi banyo yaptırmak burun tıkanıklığının azalmasını ve bebeğin rahatlamasını sağlar. Tüm viral hastalıklar gibi nezlede de ilk 48 saat süresince yüksek ateş görülebilir. Bu durumda bebek ince giydirilmeli, ılık bir banyo yaptırılmalı. Çok huzursuzsa ve ateşi 38°C’ın üzerinde ise ateş düşürücü ilaç verilebilir. İki aydan küçük bebeklerde ateş önemli bir rahatsızlığın belirtisi olabileceğinden ateş düşürücü vermekten kaçınmalı ve herhangi bir şey yapmadan önce doktora danışılmalıdır. Ateş düşürücüleri doktorun önerdiği doz ve sıklıkta kullanmaya özen gösterilmeli. Nezle ile beraber görülebilecek öksürüğün evde tedavisi için 1 yaşından büyük çocuklara 1-2 tatlı kaşığı ballı limon, 4 yaşından büyük çocuklara lolipop, boğaz pastilleri verilebilir. Ayrıca doktora danışılarak içinde Dextrometorphan adlı bir aktif madde olan bir öksürük şurubu da kullanılabilir. Gece yatmadan önce burnun temizlenmesi ve yatağın baş kısmının biraz yükseltilmesi de çocuğunuzun rahat uyumasını sağlayacaktır. Ne zaman endişelenmeli? Bebek 3 aydan küçükse ve ateşi 38C üzerinde ise, çok huzursuzsa, yatınca huzursuzluğu artıyorsa, kulağını çekiyorsa, nefes alıp vermekte güçlük çekiyorsa, öksürürken ağrısı oluyorsa, normalden hızlı nefes alıp veriyorsa, hırıltısı varsa ya da hastalık 10 günden uzun sürdüyse mutlaka doktora danışılmalı. Metni Yazan: Pediatrist Dr. Şule Yazgan ÇocukHastalıkları Çocuk hastalıklarının belirtilerini ve dikkat edilmesi gereken noktaları bilirsek çocuğu bu hastalıklardan korur veya eğer yakalandıysa hastalığı mümkün olduğunca kolay atlatmasını sağlayabilir. Çocuğun bir çocuk hastalığı geçirdiğinden şüphe ediliyorsa mutlaka doktora götürmeli. Bunun pekçok önemli nedeni vardır. Çocuk, aşı yapmaya götürüldüğünde, geçirdiği hastalıklar söylenmeli. Bunun yanı sıra ilerde çocuk büyüdüğü zaman hangi çocuk hastalıklarını geçirdiğinin bilinebilmesi için doktora gidip hastalığın kesin teşhisinin konması da çok önemlidir. Çocuk Hastalıkları Hastalıklar Belirtileri Tedavi Kızamık* •Kızamığın kuluçka devresi uzundur. Çocukta tedaviye cevap vermeyen yüksek ateş gözlenir. •Çocuk kuru öksürür. •Gözlerde kanlanma olur. •Mutlaka doktora gidilmelidir. İyi •Çocuğun durumu gittikçe bakılmazsa zatürreye dönüşebilir. kötüleşir ve aniden döküntüler çıkar. Döküntüler kulak arkası ve ensede başlar. Enseden aşağı doğru yayılır ve daha sonra kol ve bacaklarda görülür. Kızamıkçık* •Bir iki günlük halsizlik görülür. •Yaklaşık 38 derece ateş •Mutlaka doktora gidilmelidir. gözlenir. •Çocuğun dizleri ağrır, lenf bezleri şişebilir. •Döküntüler kızamık gibi kulak arkası ve enseden başlar. •Mutlaka doktora gidilmeli ve hastalığın kesin teşhisi konmalıdır. Çünkü kızamıkçık çıkarmış bir çocuk hamile bir kadına hastalık bulaştırırsa bebek sakat veya zeka geriliği ile doğabilir. Beşinci Hastalık •Çok basit bir hastalıktır. •Ateş fazla değildir. •Döküntüler yanaklarda‐ yüzde tokat yemiş gibi görülür. Su Çiçeği* •Bazı alerjiler su çiçeğinin döküntülerine benzer. Geçirilen hastalığın su çiçeği olduğundan şüphe ediliyorsa mutlaka doktora gidilmelidir. •Çok bulaşıcı bir hastalıktır. Çünkü su çiçeği de hamile kadının Hasta kişilerin eşyalarından bebeğine zarar verebilir. bile bulaşabilir. •Ateş için ateş düşürücü verilebilir. •Ateş, başağrısı, kusma •Daha sonra iz bırakmasını engellemek görülebilir. için çocuğun bunları kaşıması •Döküntü saçlı deride başlar, engellenmelidir. Çocuğun tırnaklarının su doludur ve kaşıntılıdır. Son kısa kesilmesi, uyurken eline eldiven yıllarda aşısı geliştirilmiştir. giydirilmesi bu döküntüleri kaşıyıp koparmasını engelleyebilir. Ilık bir banyo rahatlatıcı olabilir. Ağızdan alınan antihistaminic ilaç kaşıntıyı azaltabilir. Kabakulak* •Bazı komplikasyonlara yol açabileceği için doktora gidilmesi gerekir. •Ateş, baş, kulak ağrısı ve •Çocuk yutmakta zorluk çektiği ve acı halsizlikle kendini belli eder. duyduğu için mümkün olduğu kadar •Ardından tek veya iki tarafta sulu ve ekşi olmayan yiyecekler yanak şişer. verilmelidir. •Ergenlik çağından sonra bu hastalığı geçiren erkeklerde az da olsa kısırlık •Böyle bir durumda doktora gidilmelidir. Çünkü bu hastalık da hamile kadınların bebeğine zarar verebilir. ortaya çıkabilir. Kızıl •Antibiyotikle tedavi edilir. •Başlangıç anidir. Yüksek •Erken tedavi edilmezse orta kulak ateş, baş ağrısı, boğaz ağrısı, iltihabına, sinüzite ve zatürreye yol halsizlik, yutkunma güçlüğü açabilir. Ayrıca kalp romatizması, görülür. böbrek ve eklemlerde zararlı etkisi •Bu belirtilerden 1‐2 gün olabilir. sonra döküntü başlar. •NOT: Kızıl hastalığında taşıyıcılık söz Döküntü yüzden başlayıp tüm konusudur. Yani bir kimse kızıl olan vücuda yayılır, küçük kırmızı birisinin yanında bulunarak mikrop noktalar halindedir. Deriyi kapar ama hastalanmayabilir ancak bu pürtüklü yapar, üstüne kişi hastalığı başkalarına bulaştırır. Bu parmakla bastırınca solar. yüzden hasta ile beraber yakınları da tedaviye alınmalıdır. Aşısı yoktur. Boğmaca* •Çocuğun boğmacaya yakalandığından şüphe ediliyorsa muhakkak derhal •Öksürük aralıklı olarak gelir. doktora götürmek ve tedaviye Geldiğinde çocuk arka arkaya başlamak gereklidir. çok fazla öksürür, kusar, •Doktorun verdiği ilaçları tam ve horoz gibi öter. zamanında kullanmak, söylediği tedavi •Çocuğu çok zorlayan yöntemlerini ve önerdiği yiyecekleri hırpalayan bir hastalıktır. Bu çocuğa vermek hastalığın en rahat yüzden aşısı mutlaka biçimde geçmesini sağlayacak ve zamanında yaptırılmalıdır. sonradan sorunların oluşmasını engelleyecektir. *Aşı ile önlenebilen hastalıklar. Çocuk Hastalıkları Hastalıklar Üst Solunum Yolu Enfeksiyonu Belirtileri •Bronşit aniden ortaya çıkmaz. •Çocuk once nezle olur, boğazı iltihaplanır ve hastalık daha sonra ciğerlere iner. Bundan dolayı hastalık başında fark edilip doktora gidilirse ilerlemeden durdurulabilir. •Bu tür hastalıklara kışın Tedavi •Çocuğun bir süredir öksürdüğü gözlenirse bir doktora götürüp öksürüğün nedeni bulunmalı ve doktorun verdiği ilaçlar kullanılmalıdır. daha çabuk yakalanılır. Çünkü kışın vücudun direnci daha düşüktür ve soğuk nedeniyle daha küçük mekanlarda kalabalık şekilde yaşanır. Bu ortamlarda içilen sigara ve hava kirliliği de çocuğun üst solunum yolu enfeksiyonlarına daha kolay yakalanmasına neden olur. •Çocuğun başkaları tarafından sık sık öpülmesi de bu hastalıklara yol açan mikrop ve virüslerin çocuğa bulaşmasına yol açar. •Pekçok kişi öksürdüğünde çocuğa bir öksürük şurubu içirip, öksürüğü kesmeye çalışır. Fakat çocuk öksürüyorsa mutlaka bir nedeni vardır ve öksürük şurubu tek başına hiçbir işe yaramadığı gibi zaman kaybına yol açar ve hastalığın ilerlemesine neden olur. Orta Kulak İltihabı •Genellikle antibiyotik tedavisi uygulanır ve birkaç gün içinde düzelir. •Çocuk doktorlarının en çok •Tekrar tekrar orta kulak iltihabı rastladıkları hastalıklardan geçirenlerde işitme kaybı ve konuşma biridir. Nezle gibi üst solunum bozuklukları görülebilir. yolu enfeksiyonlarından •“Çocuğu yıkarsam kulağına su kaçar, sonra ortaya çıkar. orta kulak iltihabı olur” endişesi vardır. •Bebeklerde huzursuzluk, Bu korku çok gereksizdir. Çünkü sağlam kulak ile oynama görülür. kulağa su kaçmaz. Daha büyük çocuklar ise •Banyo sırasında kulağa giren suyu kulak ağrısından şikayet parmağa sarılacak bir tülbentle silmek ederler. Süt çocuklarında en yeterli olacaktır. Kulağa giren su sık rastlanan bulgu ateştir. Bu içerisini temizler ve tekrar dışarı akar. yüzden açıklanamayan her •Çocuğu korumak için yapılacak şey yüksek ateş durumunda orta soğuk havalarda kulaklarının kapalı kulak iltihabı akla gelmelidir. olmasını sağlamaktır. Çocuk nezle olduğunda burnunu açık tutmak, hastalığın kulağa vurmasını engeller. Ayrıca çocuk yatarak beslenmemelidir. Konjoktivit (Göz kızarıklığı, kaşıntısı, akıntısı) •Büyük ölçüde bakteriler, daha seyrek olarak da virüsler neden olur. •Gözde kanlanma, sulanma, batma hissi, bazen ışıktan rahatsız olma, göz •Önemli bir rahatsızlıktır ve mutlaka bir kapaklarında şişme vardır. doktora gidilmelidir. Doktorun verdiği •Bazı türlerinde cerahatli bir ilaçların kullanılması ile genellikle bir akıntı gözlenir. Sabahları göz hafta içinde iyileşir. kapaklarının yapışmasına neden olabilir. •Hasta kişiden ve onun kullandığı eşyaların kullanılmasından bulaşabilir. İdrar Yolları İltihabı •Çocuk doktora götürülüp tahlil yaptırılmalı ve gerekiyorsa film çektirilmelidir. •İltihaplanma intibiyotik tedavisi ile kurutulacaktır. •Özellikle kız çocuklarında •Bunun yanı sıra tuvaletten sonraki görülür. Sık sık az miktarlarda temizliğe dikkat edilmeli, özellikle idrar yapma, yanma, ateşle kızlarda temizlik önden arkaya doğru kendini belli eder. yapılmalı ve çocuk da bu temizliğe alıştırılmalıdır. •Çocuğun ayaklarını sıcak tutmak ve sulu gıdalar vererek idrarın artmasını sağlamak hastalığın iyileşmesi için çok yararlı olacaktır. NekahatDevresi Çocuk hastalıkları geçtikten sonra bile özel bakıma muhtaçtır. Çünkü hastalık sonrası vücudun direnci düştüğü için başka bir hastalığa çabuk yakalanabilir. Nekahat devresinde nelere dikkat etmek ve neler yapmak gerekir? Hastalıktan yeni kurtulan çocuğu dikkatle izlemeli. Sabah akşam belirli saatlerde ateşini ölçmeli hareketlerine, neşesine dikkat etmeli. Nekahat devresindeki çocuğun dinlenmesi ve yorulmaması gerekir. Bunu sağlamak için çocuğa “Dur, otur” denileceğine çocuğun oturarak uğraşacağı, vakit geçirebileceği faaliyetler bulmaya çalışmalı. Örneğin masal anlatmalı, kitap okumalı. Çocuk nekahat devresinde kolayca üşütüp tekrar hasta olabileceğinden oda ısısına dikkat etmeli ne üşüyeceği ne de terleyeceği bir sıcaklıkta olmasını sağlamalı. Bu devrede çocuğun beslenmesine de çok dikkat etmemiz gereklidir. Çünkü çocuk hastalık sırasında zayıflamış ve güçsüzleşmiştir. Bunu telafi etmek için özellikle protein ağırlıklı besinler, yani yumurta, et gibi almasını sağlamalı. Hastalıktan sonra çocuk hala iştahsız olabilir ve yutkunmakta zorluk çekebilir. Bundan dolayı bu yiyecekleri püre veya çorba haline getirmeli ve en önemlisi süsleyerek çekici, iştah açıcı hale getirerek çocuğun bunları yemesini sağlamalı. Sonuç olarak, Çocuk hastalanmadan önlemler alarak hastalanmasına engel olmaya çalışmalı. Çocuğun hastalık belirtilerini yakından gözlemeli. Hastalığın başında hemen müdahale etmek hastalığın ilerlemesini engelleyebilir. Çocuk hastalandıysa bir doktora danışmadan kesinlikle ilaç kullanmamalı. İlaçların son kullanma tarihine dikkat etmeli. Gerektiği zaman hemen doktora gitmeli ve tedaviye başlamakta gecikmemeli. Çocuğu doktordan korkutmamalı ve doktora normal bir tanıdığına gidermiş gibi gitmesini sağlamalı. Çocuğu sadece hastalandığı zaman değil sağlıklı olduğu zamanda doktora kontrole götürmeli.. Aşılar, çocukları bir çok tehlikeli hastalıktan korumaktadır. Aşılanmamış çocuklarda beslenme bozukluğu, sakatlık ve ölümler aşılı olanlardan daha sık görülmektedir. Bu yüzden küçük yaşta devletçe de yapılan (ücretsiz) gerekli tüm aşıların eksiksiz olarak ve zamanında yapılmasına dikkat etmeli. FarklıKonular Ağızda ya da Boğazda Ağrı Olduğunda Bademcikler, dişler, dişetleri ve ağız mukozasındaki pek çok rahatsızlıkta ağızda yaralar ve kuruluklar olabilir.Bu durumlarda kimi gıdalar acıyı arttırırken kimileri rahatlatıcı etki yapar. Çocuğunuzun ağzında yara olduğunda yumuşak kıvamlı yutulabilecek gıdalar seçmeye çalışın. Aşağıda bu tip gıdaların örneklerini bulacaksınız: Sütlaç İyi pişmiş sebzeler Yoğurt Meyve püresi Kremalı çorbalar Omlet/krep Püreler Makarna Yağda yumurta Dondurma Pudingler Soğuk sıvılar Çocuğun ağzında ya da boğazında yara varsa: Tüm gıdaları yumuşayana dek pişirilmeli, yemek suları ile servis yapılmalı, Besin değeri arttırmak ve daha sulu hale getirmek için gıdalara et suyu, erimiş tereyağı, sos, krema ve mayonez katabilir Su ve diğer sıvıların içilmesi zor oluyorsa koyu sıvılar içebilir (Örneğin; kremalı çorba, boza, salep). Bazen sıvıları kamışla içmek daha rahatlatıcı olabilir. Genellikle oda sıcaklığındaki gıdalar daha rahat yenir. Ancak bazen dondurma, yoğurt, şerbet, komposto gibi soğuk gıdalar daha rahatlatıcı olabilir. Asitli meyveler, meyve suları, tuzlu ve baharatlı gıdalar ağızda yara olduğunda rahatsızlık verebilir; bu tip gıdalardan uzak durulmalı. Ağızda kuruluk varsa tüm bu önerilere ek olarak aşağıdakilere de dikkat edilmeli: Gün boyunca sık sık besleyici gıdalar verin (örn: süt, yoğurt) Buz parçaları emmek rahatlatabilir ya da şekersiz bonbon verilebilir. Ağızda yara yok ancak kuruluk varsa limonata, ekşi şeker, turşu gibi gıdalar ve şekersiz sakız çiğnemek tükürük yapımını arttıracaktır. Antibiyotik Antibiyotikler nedir? Ne zaman kullanılmalıdır? Antibiyotikler bazı mikropların neden olduğu hastalıkların tedavisinde kullanılan ilaçlardır. Uygun kullanıldıklarında hayat kurtaran antibiyotikler gereksiz yere kullanıldığında yarardan çok zarar getirebilir. Antibiyotikler her türden mikrobu öldürür mü? Hayır. Antibiyotikler sadece bakterilerin neden olduğu hastalıklara iyi gelir, virüslere etkileri yoktur. Virüsler bakterilerden daha küçük olan mikroorganizmalardır. Virüslere bağlı olarak gelişen hastalıklar nezle, grip, boğaz ağrısı, ishal gibi belirtilerle kendilerini gösterir ve genellikle destekleyici tedavi ile kendiliğinden düzelir. Antibiyotiğe dirençli mikroplar var mı? Evet. Antibiyotikler çoğunlukla bakterilerin ortadan kaldırılmasını ya da durdurulmasını sağlar. Ancak uygun olmayan durumlarda kullanıldıklarında bazı bakteriler bu antibiyotiklere direnç geliştirir yani antibiyotik kullanılsa bile işe yaramaz. Daha güçlü antibiyotikler kullanmak gereken mikroplar ortaya çıkar. Nezle, grip gibi hastalıklarda antibiyotik kullanmalı mı? Bu tip bir çok hastalık antibiyotiklere cevap vermez. Bu tip hastalıklar çoğunlukla 1-2 hafta süre içinde kendiliğinden geçerler. Bu dönemde doktorun önerdiği biçimde davranılmalı. Hastalık 2 haftadan uzun sürerse doktora tekrar danışılmalı. Çocuğunuz hastalandığında ne yapmalısınız? Çocukluk çağında sık görülen hastalıklar hakkında bilgi edinmeli. Eğer çocuğun sağlığı konusunda endişeleniliyorsa doktora danışılmalı. Asla doktora danışmadan antibiyotik alınmamalı. Doktor antibiyotik kullanımına gerek görmezse çocuğun ciddi bir rahatsızlığı yok demektir. Destekleyici tedavi ile (dinlenme, bol sıvı alımı gibi) iyileşmesi beklenmeli. Bu tip basit hastalıkların çocuğun bağışıklık sistemini güçlendirilmesi gerekir. Muayene ya da laboratuar testleri sonucu doktorunuz antibiyotik önerdiyse ilacı uygun süre ve miktarda kullanmaya özen gösterilmeli. Aksi taktirde çocuğa yarardan çok zarar verilebilir. Demir eksikliği tanısı nasıl konur? Çocuklarda demir eksikliği tanısı çoğu zaman herhangi bir belirti vermez. Tüm sağlam çocuklarda 9-12 ay arası demir eksikliği olup olmadığını araştırmak amacıyla bir kez tam kan sayımı yapılır. Bu testin sonucunda demir eksikliği düşünülürse demir içeren damla ya da şuruplar başlanır. Demir içeren ilaçlar alırken nelere dikkat edilmeli? Demir emilimini arttırmak için tercihen aç karna (yemeklerden 1 saat önce ya da sonra) ya da C vitamini içeren gıdalarla beraber alınmalıdır. Özellikle süt ile alındığında demir emilimi azalır. Demir tedavisi bazı çocuklarda kabızlık, ishal, karın ağrısı gibi barsak sorunlarına yol açabilir. Böyle bir durumda doktora başvurulmalı. Demir dişlerde geçici boyamaya neden olabilir, bunu önlemek için çocuğa demir verdikten sonra bir miktar su içirin ya da fırça veya tülbent ile temizlemeli. Demir çocuğun kakasını da koyu renge boyayabilir. Demir tedavisini düzenli bir şekilde uygulayan çocuklarda kan değerlerinde 1 ay içinde belirgin düzelme görülürse de düzelme tam olarak 3-4 ay alabilir. Bu dönemden sonra diyette demir açısından zengin gıdalar tüketmeye özen göstermek gerekir. Uygun tedaviye rağmen kan değerlerinde düzelme olmadığında kansızlığa yol açabilecek başka nedenler aranmalıdır. Hazırlayan: Pediatrist Dr. Şule Yazgan Kaynak: Bekman, S., Çorapçı, N. S., Özdemir, A., Kizir, A., Erman, C. (2004). Anne Destek Programı (ADP), AÇEV, İstanbul. YaşamKurtaranTeknikler Burada anlatılan tekniklerin iyi bilinmesi acil durumlarda zaman yitirmeden uygulamamızı sağlar. Bazen saniyelerin bile önemi vardır. Çocuğun bilinci kapalıymış gibi görünüyorsa, yaralarıyla ilgilenmeden önce buradaki yöntemler uygulanmalı. Soluk almıyorsa beynin oksijensizlikten zarar görmemesi için akciğerlerine hava göndermek yaşamsal önem taşır. Aldığınız havayı onun akciğerlerine üfleyerek bunu sağlayabilirsiniz. Kalbi atmıyorsa kan dolaşımını kalbine masaj yaparak sürdürebilirsiniz. Bunları yaparken asla umutsuzluğa kapılmayın. Saatler süren uğraştan sonra yaşama dönen çocuklar vardır. BilinçKaybınınAnlaşılması Dikkat! Çocuğunuz bir iki saniye için bile olsa kendini kaybederse (bilinci kapanırsa) hemen acil yardım çağırın. Bir yandan ayak tabanına vururken bir yandan da adını seslenin. Buna tepki verip vermediğine dikkat edin. Çocuğu sarsmayın, yaralanmışsa durumu kötüleşebilir. Tepki vermiyorsa bilinci kapalı demektir. Hemen soluk alıp almadığına bakın. Tepki veriyorsa, yarasının nerede olduğuna bakıp ona göre ilk yardım uygulayın. SolukAlıpAlmadığınınKontrolü Ağzını açmak için çenesini hafifçe aşağı çekin. 1. Çocuğu sert bir yere sırtüstü yatırıp yanına diz çökün. Bir elinizi alnına koyup hafifçe bastırarak başını biraz geriye doğru itin. Diğer elinizle ağzını açın. Soluma belirtisi yoksa, çocuğu bir yanına çevirin ya da dizlerinize yüzükoyun yatırın. Soluk almasını engelleyen bir şey varsa çıkarmak için bir parmağınızı ağzının içine sokun. Bunu yaparken dikkatli olun ve tıkayan şeyi daha da aşağılara, soluk borusuna doğru itmeyin. Soluk alıp almadığını bir daha kontrol edin. 2. Kulağınızı, yüzünüz ayaklarına bakacak biçimde ağzına ve burnuna yaklaştırın. Soluma seslerini duymaya, kulağınıza gelebilecek havayı hissetmeye çalışın. Bu arada göğüs kafesinin solunumla aşağı yukarı hareket edip etmediğine bakın. Soluk alıyorsa, çocuğu çevirip iyileşme konumunda yatırın ve hemen acil yardım çağırın. Hızır Acil Servis: 112 İyileşmeKonumu Çocuk kendinde değilse ama soluk alıyorsa, onu aşağıda anlatılan konumda yatırmalısınız. En güvenli yatış şekli budur. Çünkü dilinin geriye gidip hava yollarını tıkaması ve kusarsa kusmuğun soluk borusuna kaçması böylece önlenebilir. Dikkat! Çocuğun boynunda ya da omurgasında yaralanma olasılığı varsa, söz gelimi, yüksekten düşmüşse ya da trafik kazası geçirmişse iyileşme konumunda yatırmayın. En güvenli yatış şekli: 1. Çocuğun yüzünü, çenesi yukarı bakacak biçimde, size doğru çevirin. Sizin tarafınızdaki kolunu yanına uzatın ve elini ayası yukarı gelecek biçimde kalçasının altına yerleştirin. Öteki kolunu kıvırıp göğsüne koyun. Uzakta kalan bacağını size yakın olan bacağının üstüne yerleştirin. Başını bir yana çevirip geriye doğru iyice eğin; çenesi ileri doğru bakmalı. Yanına bir battaniye ya da ceket serin. Bir elinizi korumak için yüzüne koyun ve öbür elinizle kalçasından kavrayın. Çocuğu size doğru, battaniyenin üzerine yavaşça yuvarlayın. 2. Ağız ve burnunun kapanmamasına dikkat üste gelen kolunu ve bacağını dik açı yapacak biçimde kıvırıp vücuduna destek yapın. Kalçasının altında kalan kolunu yavaşça çekerek vücudunun yanına getirin. 3. ederek 4. Bir battaniye ya da ceketle üstünü örttükten sonra yardım çağırın. Yardım gelene dek yanından ayrılmayın. Her üç dakikada bir solunumunu ve kalbinin atıp atmadığını kontrol edin. Hızır Acil Servis: 112 Tıkanma Soluk borusuna kaçan küçük bir şey ya da yiyecek parçası tıkanmaya ve ani öksürüğe yol açar. Çocuğun yeniden düzenli soluk alabilmesi için bunun hemen çıkarılması gerekir. Olur olmaz her şeyi ağızlarına atmaya meraklı küçük çocuklarda tıkanarak boğulmaya sıkça rastlanır. Küçükler bisküvi, galeta gibi kuru ve kırıntılı yiyecekleri yutmakta güçlük çekebilir; bu yiyeceklerden kaçınmalısınız. Bebeklerde: 1. Bebeği ya ayak bileklerinden tutup baş aşağı getirin ya da dizlerinize yatırıp yüzünü yere çevirin. Kürek kemiklerinin arasına üç dört kez sertçe vurarak sıvazlayın. 2. Hala soluk alamıyorsa yan yatırıp başını hafifçe geriye çekin. Bir elinizle sırtını arkadan destekleyip diğer elinizin iki parmağıyla göbek çukuru ile göğüs kafesinin ters V yaptığı noktanın ortasına bastırın. Buraya bastırarak içeri ve yukarı doğru yönelen çabuk ve güçlü bir basınç oluşturmalısınız. Çocuklarda: 1. Oturun ya da bir dizinizin üstüne çökün ve çocuğu başı aşağı sarkacak biçimde dizinize yüzüstü yatırın. Bir elinizle göğsünü destekleyerek kürek kemiklerinin arasına birkaç kez sertçe vurun. 2. Tıkanmayı böyle açamazsanız, parmağınızı çocuğun ağzının içine sokarak boğazına kaçan şeyi çıkarmaya çalışın. Bunu yaparken tıkayan şeyi daha da aşağılara itmemeye dikkat edin. 3. Durumu hala kucağınıza oturtun. Bir kafesinin ters V yaptığı yukarı parmağınızı düzelmemişse arkası size dönük olarak elinizle sırtını desteklerken öbür elinizi göğüs noktanın ortasına üç dört kez bastırın. İçeri, doğru yönelen çabuk ve güçlü bir basınç oluşturmalısınız. Yumruk yaparken baş içeri alın. Dikkat ! Çocuk soluk alıp veremiyorsa, Boğazına tıkanan şeyi çıkaramıyorsanız, Tıkayan şeyi çıkardığınız halde çocuğun durumu düzelmiyorsa, Hemen Acil Yardım Çağırın. SoluksuzKalma DİKKAT! Çocuğu, kendinden geçerse, birkaç saniye için bile olsa soluk alamazsa kaygı verici bir belirti gösterirse HEMEN ACİL YARDIM ÇAĞIRIN. Yüzünüzün yakınındaki herhangi bir şey çocuğun ağzını ve burnunu tıkayarak soluk almasını engelleyebilir. Ne yapmalı? Soluk alıyor ancak kendinde değilse önce iyileşme konumunda yatırın, sonra da acil yardım çağırın. Bilinci yerindeyse yanında kalıp onu rahatlatın. 1. Çocuğu kaldırın ya da yüzünü kapatan şeyi hemen alın. 2. Çocuğun bilincinin yerinde olup olmadığına bakın ve solumunu kontrol edin. SudaBoğulma Bebekler ve çocuklar çok sığ suda bile boğulabilirler. Çocuğun başı suya girdiğinde otomatik tepkisi başını kaldırıp sudan çıkarmak değil, bağırmak için derin bir soluk almak olur. Ne Yapmalı? 1. Çocuğun bilincinin yerinde olup olmadığına bakın ve solunumunu kontrol edin. Öksürük, kusma varsa soluk alabiliyor demektir. Boynunu, sırtını ya da belini incitmesi olasılığı varsa yavaşça kaldırın; bu arada omurgasını hareket ettirmemeye dikkat edin. 2. Soluk alıyor ancak kendinde değilse ciğerlerinden ve ağzından suyun akması için iyileşme konumunda yatırın ve hemen acil yardım çağırın. Çocuğu sıcak tutmak için üzerini bir battaniye ya da ceket ile örtün. Kısa bir süre için bile olsa soğuk suda kalması tehlikeli biçimde üşütmesine yol açacağından en kısa zamanda sıcak bir yere götürülmesini sağlayın. 3. Bilinci yerindeyse onunla konuşarak güven verip rahatlatın. Sıcak tutmayı da unutmayın. Dikkat! Çocuğunuz suda boğulmaktan kurtarılmışsa bilincini kaybetmemiş bile olsa hemen acil yardım çağırın. Şok Şok kan basıncının (tansiyon) tehlikeli bir biçimde düşmesiyle ortaya çıkan yaşamsal önemi olan, ciddi bir durumdur. Aşırı kanamaya yol açan bir yaralanma ya da ağır yanıklarda görülebilir. Belirtiler: Cildin solması, soğuması, terleme Dudak içlerinde ve dudaklarda morarma Hızlı ve kesik kesik soluma Bitkinlik Baş dönmesi ve bilinç bulanıklığı Bilinç kaybı Ne Yapmalı? 1. Çocuğu sırtüstü yatırın, başını bir yana çevirip ayaklarını 20 cm. kadar yükseğe kaldırın. Ayaklarının altına yastık, battaniye gibi bir şeyler koyabilirsiniz. Bacağında kırık varsa ya da zehirli yılan ya da akrep sokmuşsa bacaklarını kaldırmayın. 2. Çocuğu sıcak tutmak için üstünü örtün. Sıcak termofor koyarak ya da elektrikli battaniye ile ısıtmaya çalışmayın; bu kanın deriye hücum ederek yaşamsal organlardan çekilmesine yol açar. 3. Susuzluk duyarsa ıslak bir bezle dudaklarını ıslatın. Yiyecek ve içecek hiçbir şey vermeyin. Yalnızca ağır yanık durumlarında içmesi için su verebilirsiniz. 4. Kendinden geçerse solumunu kontrol edin. Soluk alıyorsa iyileşme konumunda yatırın. Dikkat! Çocuğunuz şokta ise hemen acil yardım çağırın. Zehirlenmeler Bebekler ve küçük çocuklar meraklı ve ne bulurlarsa yemeye istekli oldukları için zehirli maddeleri onların erişemeyeceği bir yerde ve kilit altında saklamalısınız. Zehirlenme, çocuklarda sık görülen önemli bir sorundur. BELİRTİLER: Belirtiler alınan zehrin türüne bağlı olarak değişiklik gösterir. Genellikle aşağıdaki belirtilerle karşılaşabilirsiniz; Karın ağrısı Kusma Şok belirtileri Havale Baş dönmesi Bilinç kaybı Yanıcı ya da asitli bir zehirse ağızda yanma ya da renk değişikliği Çocuğun yakınında zehir ya da boşalmış zehir kabının bulunması Ne yapmalı? 1. Çocuk kendinden geçerse solunumunu kontrol edin. 2. Ağzının çevresinde yanık görürseniz ya da çocuğunuzun kimyasal madde içtiğini düşündürecek başka bir belirti varsa cildini ve dudaklarını suyla yıkayın. Bilinci yerindeyse içmesi için biraz süt ya da su verin. 3. Aldığı zehrin türünü, miktarını ve geçen zamanı belirlemeye çalışın. Doktor için bu bilgiler çok önemlidir. Varsa zehrin kalanını ve kabını da doktora verin. 4. Çocuk kusarsa bundan da örnek alıp doktora verin. Çocuğu kusturmaya çalışmayın. Yanıklar Deride kızarıklığa yol açan 2-3 cm.’lik küçük ve yüzeysel bir yanık önemli değildir, evde tedavi edilebilir. Bundan daha büyük bir yanık ise yanık yerinden su kaybına ve enfeksiyona yol açabileceği için tehlikeli olabilir. Küçük Yanıklar: Ne yapmalı? 1. Yanık yeri basınçsız akan soğuk suyun altında ağrı azalana kadar tutarak soğutun. Böylece yanan yerin su toplamasını da önleyebilirsiniz. 2. Yanık su toplarsa üstünü gazlı bez ya da tüy bırakmayacak temiz bir parça kumaşla kapatıp bantlayın. Su toplayan yeri patlatmayın. Burası, yanan yeri yeni deri oluşurken koruyacaktır. Yanığın üstüne krem, diş macunu ya da yoğurt gibi şeyler sürmeyin. Çocuk Giysileriyle Yanarsa: Ne yapmalı? 1. Çocuğu yere, yanan bölge yukarı gelecek şekilde yatırın. Yanan yerlere elinizle dokunmayın, kendi giysilerinizi yaklaştırmayın. 2. Su dökerek ya da üzerine kilim, battaniye ya da kalın perde kapatarak alevleri söndürmeye çalışın. Bunu yaparken çocuğun başını örtmemeye olabildiğince dikkat edin. Yanığın nedeni elektrikse çocuğun üzerine su dökmeyin. Alevleri naylon ya da diğer yanıcı maddelerle örterek söndürmeye çalışmayın. Çocuğu dışarı çıkarmaya kalkmayın, hava alevleri güçlendirecektir. 3. Alevler söndüğünde büyük yanıklarda yapılacak ilk yardımı uygulayın. DİKKAT! Aşağıdaki durumlarda ilkyardım sağlandıktan sonra hemen bir sağlık kuruluşuna başvurun. Yanan yer 2-3 cm.den büyükse, Yanık elektrik çarpması sonucu oluşmuşsa. Büyük Yanıklar: Ne Yapmalı? Fanilasını önden makasla kesip çıkarın. 1. Kaynar suya, kızgın yağa ya da kimyasal maddelere dokunmuş olan bol giysileri çocuğun diğer yerlerine değdirmeden çıkarın. Yanan deriye yapışmış yanık ve kavruk giysileri çıkarmaya çalışmayın. 2. Yanan yerlerini soğuk suyla serinletin. Çocuğu soğuk su dolu küvete sokun ya da soğuk su ile ıslatılmış havlu, çarşaf gibi bir şeyle yanık yerleri örtün. Derisini ovalamayın. 3. Yanığa kimyasal maddeler yol açtıysa, deriyi bol soğuk su ile yıkayın, ancak zarar görmemiş yerlere yıkanan yerlerden su akmamasına dikkat edin. 4. Yanan yeri temiz sargı bezi ile kapatın. Steril sargı bezi yoksa sıcak ütülenmiş mendil ya da yastık kılıfı da aynı işi görür. 5. Şok belirtilerinin olup olmadığına bakın. Bununla ilgili ilk yardım yapın. Susamışsa biraz su içirebilirsiniz. AğırKanama Bir yaradan fazlaca kan fışkırıyorsa ya da kanama beş dakikadan uzun sürerse, kanın pıhtılaşabilmesi için kanamayı durdurmaya çalışmalısınız. Dikkat! Çocukta ağır kanama varsa ilkyardım uyguladıktan sonra hemen hastaneye götürün. Ne yapmalı? 1. Kanayan yeri çocuğun kalbinin hizasından yükseğe getirin. Böylece buraya doğru kan akımı yavaşlar. Yaraya batmış cisim var mı diye bakın. Varsa aşağıda anlatıldığı gibi (“Batan Cisimler”) ilk yardım uygulayın. 2. Yaranın üzerini temiz, tüy bırakmayan bir parça kumaşla kapatın. Temiz bir mendil ya da peçete bu iş için uygundur. Buraya 10 dakika kadar sıkıca bastırın. Yaraya kapatacak bez bulamazsanız yara dudaklarını iyice yaklaştırarak ellerinizle bastırın. 3. Yaraya bastırdığınız ilk bezi almadan, üzerine yeni bir parça bez koyup yarayı sıkıca sarın. Bu sargıyı kanlasa da çıkarmayın, bir yandan bastırmaya devam ederken bir yandan da üzerine yeni bir sargı sarın. 4. Şok belirtileri olup olmadığına bakın. Gerekirse ilk yardımda bulunun. BatanCisimler Yara yerine batan küçük kıymık, pislik gibi parçacıklar genellikle kanamayla temizlenir. Daha büyük cisimler ise yaranın yüzeyinden alınabilir. Yaranın içine batmış cisim varsa ağıdaki gibi ilkyardım uygulayın. Ne yapmalı? 1. Kanama çok fazla ise kanayan yeri çocuğun kalbinin hizasından yükseğe getirin ve batan cismin çevresinden yaraya bastırın. Ancak kanama artarsa bastırmayı bırakın. Batan cismi çıkarmaya ya da yarayı temizlemeye kalkışmayın. Yaranın üzerine batan cismi derinlere kaçmayacak biçimde hafifçe sarın. <br<br 2. Bir süre için yaraya bastırmayı bırakıp temiz bir mendil ya da gazlı bezi sosis gibi kıvırarak halka haline getirin. 3. Halka haline getirdiğiniz mendili yaranın çevresine koyup üzerini gazlı bezle sarın. Batan cismin üzerini çok sıkı sarmamaya özen gösterin. Dikkat! Çocuğun bir yerine bir şey batmışsa ilkyardım uyguladıktan sonra hemen hastaneye başvurun. </br<br KesikveSıyrıklar Çocuklarda kesik ve sıyrıklara sıkça rastlanır, bunların çoğu evde tedavi edilebilir. Çocuğun tetanos aşılarını zamanında yaptırmalı. Tetanos mikrobu kesiklerden bulaşır. Hayvan ısırıklarını da kesikler gibi tedavi edin; ancak zehirli ısırık ya da böcek sokması varsa bakınız. Ne yapmalı? 1. Önce eller yıkanmalı. Yara yerini muslukta yıkayıp antiseptiğe batırılmış pamukla temizleyin. Her silişte temiz bir pamuk kullanın. Yara yerine batmış bir şey varsa çıkarmaya çalışmayın. Çocuğu bir hayvan ısırdıysa yarayı sabunlu suyla iyice yıkayın. 2. Beş dakika geçtiği halde kanama sürüyorsa temiz bir mendil ya da gazlı bezle üzerine birkaç dakika bastırın. 3. Yarayı temiz tutmak için üzerini yara bandı ile kapatın. Kesiğin üzerine antiseptik merhem sürmeyin. 4. Bütünüyle iyileşene dek yara bandını ya da pansumanı çıkarmayın. Böylece yara yeri nemli tutulmuş olur, bu da yaranın daha kolay iyileşmesini sağlar. Yara bandını ya da pansumanı her gün değiştirin. Yapışkan bandın daha kolay çıkması için su ile ıslatın. Dikkat! Kesik yeri geniş ve derinse Yara yeri kirliyse Yüzde ciddi yara varsa Yara yeri ezik, yara dudakları düzensizse Paslı çivi batması ya da hayvan ısırması gibi yüzeyde küçük ama derinlere ulaşan bir yara varsa, ilkyardımdan hemen sonra hastaneye başvurun. Yaranın çevresindeki alan daha sonra kızarır ve acımaya başlarsa mikrop kapmış olabilir; en kısa zamanda doktora danışın. BurunKanamaları Burna gelen bir darbe, burnun karıştırılması ya da sert sümkürme burun kanamasına yol açabilir. Hiçbir neden olmaksızın da burun kanaması olabilir. Burun içindeki damarları daha ince olan çocuklarda burun kanaması daha sık görülür. Ne yapmalı? 1. Başını öne, lavaboya ya da bir kabın içine eğerek burun deliklerini 10 dakika kadar sıkıca kapatın. Kanı içeri çekmemesini ve yutmamasını, tersine tükürmesini söyleyin. 2. Kanama devam ediyorsa çok soğuk suyla ıslatılmış bir bezi ya da buz torbasını iki üç dakika burnunun üzerinde tutun, sonra burun deliklerini yeniden kapatın. 3. Kanama durduktan sonra dört saat kadar burnunu sümkürmesine izin vermeyin. Doktoru Arayın Kanama yarım saat geçtikten sonra bile aynı şiddette devam ediyorsa hemen doktorunuzu arayın. Çocuğunuzun burnu sık sık kanıyorsa doktorunuza danışın. BaşveYüzYaralanmaları Baş bölgesindeki yaralanmalar çocuklarda sıkça görülen, ancak çürük ve şişliklere neden olsalar da genellikle pek önemli olmayan yaralanmalardır. Baş ya da alındaki küçük bir yaralanma bile epey kanamaya neden olabilir. Baş bölgesine şiddetli bir darbe gelmesi kafatası içinde beynin ani hareketine bağlı beyin sarsıntısına yol açabilir ya da hemen belirti vermeyen bir kafa içi kanamasına neden olabilir. Bu tür yaralanmalar sonrasında görülen belirtiler aşağıya çıkarılmıştır. Dikkat! Çocuğun kafasını çarparsa ve 24 saat içinde herhangi bir anormal davranış ya da aşağıdaki belirtilerden birini gösterirse hemen acil yardım çağırın. Geçici de olsa bilinç kaybı Kusma Normalde horlamadığı halde çocuğunuzun horlaması ya da hırıltılı soluk alıp vermesi Burnundan ya da kulağından berrak ya da kanlı akıntı gelmesi Normal olmayan kanama Parlak ışıktan rahatsız olma Ne Yapmalı? 1. Başını çarptığında şişlik oluşursa üzerine soğuk su ile ıslatılmış bez ya da buz torbası koyun; bu şişliği azaltacaktır. Alttaki deride oluşan değişiklikleri dakikada bir kontrol edin ve ortası ağarmış bir kızarıklık oluşursa soğuk uygulamasına son verin. 2. Çarptığı yerde kanama olursa vücudun diğer yerlerinde görülen kanamalarda yaptığınız gibi üzerine temiz bir mendil ya da gazlı bezle bastırın. 3. 24 saat boyunca çocuğunuzu yakından izleyin. Yukarıda sıralanan ve gecikmeye gelmez yardım gerektiren belirtilerden biri ya da birkaçının oluşup oluşmadığına bakın. Kafasını fena çarpmışsa üç saatte bir uyandırın; uyanmazsa hemen acil yardım çağırın. 4. Burnundan ya da kulağından kan ya da açık renkli bir sıvı gelirse burnunun ve kulağının altına temiz bir örtü serip çocuğu iyileşme konumunda yatırın. Kulağından akıntı geliyorsa daha kolay akması için o kulağın üzerine yatırın. Akıntıyı durdurmaya çalışmayın. DişKırılması Dişi kırılır ya da yerinden çıkarsa çocuğunuzu kırılan parça ya da çıkan diş ile birlikte hemen diş hekimine götürün. ÇürüklerveŞişmeler Çarpma ya da düşme sonucu deri altındaki dokularda iç kanama nedeniyle şişlik ve renk değişikliği oluşur. Bunlar genellikle yavaş yavaş iyileşip bir hafta içinde yok olurlar. Ne yapmalı? 1. Şişkinliğin üzerinde çok soğuk suyla ıslatılmış bez ya da ıslak beze sarılı buz torbası koyun. Bunu şişkinliğin üzerinde yarım saat kadar tutarsanız ağrı ve şişlik azalacaktır. 2. Ağrı çoksa ve şişen kolunu ya da bacağını hareket ettirmekte zorluk çekiyorsa eklemlerde burkulma olup olmadığını kontrol edin. ParmaklardaEzilme Çocuğun parmakları kapı ya da pencereye sıkışıp ezilirse birkaç dakika soğuk su altında tutun. Parmaklar çok şişmişse ya da saatler sonra bile ağrı varsa çocuğu hastaneye götürün. Burkulma Burkulma eklemleri destekleyen ve “ligament” denen güçlü bağların zedelenmesidir. Kemik kırığına benzer belirtilere yol açabilir. Kırık ile burkulmayı ayırt edemezseniz kırılmış gibi ilkyardım uygulayın. Burkulan eklemin altına yumuşak bir şey koyarak destekleyin. Ne yapmalı? 1. Ayakkabısını, çorabını ve zedelenen eklemdeki şişliği arttırabilecek ne varsa yavaşça çıkarın. 2. Burkulan eklemi en çok rahat edeceği konuma getirip altından destekleyin. Ağrıyı ve şişliği azaltmak için soğuk suyla ıslatılmış bezle sarın ya da üzerine buz torbası koyun. 3. Eklemin çevresine kalınca bir kat pamuk yerleştirerek sıkıca sarın. Çok sıkı sararsanız dolaşım kesileceği için tırnaklarda beyazlaşma, hatta morarma olabilir. Buna dikkat etmelisiniz. Belirtiler: Zedelenen yerde ağrı Şişme ve daha sonra morarma Eklemin hareketinde güçlük Dikkat! İlk yardım uyguladıktan sonra hemen hastaneye başvurun. KırıkveÇıkıklar Kemikleri henüz sertleşmediği ve daha esnek olduğu için bebeklerde ve küçük çocuklarda kırıklara daha az rastlanır. Bazen kemikteki kırılma tam olmaz. Buna “yeşil ağaç” kırığı denir. Eklemi oluşturan kemiklerin biri ya da birkaçı yerinden kayarsa buna çıkık (dislokasyon) denir. Çocuğunuzun boynunda ya da omurgasında kırık olduğundan kuşkulanıyorsanız ve solunumu durmamışsa çocuğu yerinden kıpırdatmayın. Ne yapmalı? 1. Ayakkabısını, çorabını ve zedelenen eklemdeki şişliği arttırabilecek ne varsa yavaşça çıkarın. Çok gerekli olmadıkça çocuğu yerinden oynatmayın. 2. Kırık ya da çıkık olan yeri çocuğun en rahat olacağı biçimde destekleyin. Bilek, kol ya da köprücük kırıklarında, kırık bölgesini pamuklarla destekleyip çocuğunuz izin verirse kolunu dirseğinden yavaşça kıvırarak boynundan askıya alın. Bunu yapabilmek için kolu zorlamayın. Bacakta ya da ayak bileğinde kırık varsa çocuğu yatırıp kırık yerin çevresine ve dizleri ile ayak bileklerinin arasına pamuk yerleştirin. Yaralı bacağı kırılan yerin altından ve üstünden diğer bacağa bağlayın. Düğümlerin altına pamuk yerleştirin. (Sargı bezini sağlam tarafta düğümleyerek destekleyin.) 3. Şok belirtilerinin olup olmadığına bakıp ona göre ilkyardım yapın. Bacağında kırıktan şüpheleniyorsanız bacaklarını kaldırmayın. Belirtiler: Yaralanan yerde şiddetli ağrı Şişme ve daha sonra morarma Eklemin hareketinde güçlük Yaralanan yerde şekil bozukluğu, bacak ya da kol ters biçimde kıvrılmış ya da diğerinden kısa görülebilir. Dikkat! Gerekli ilkyardımı yapar yapmaz acil yardım çağırın. GözeCisimKaçması Herkesin gözüne kolayca kirpik ya da toz kaçabilir. Çocuğunuzun gözü kızarıp sulandığı halde içinde hiçbir şey göremiyorsanız tahriş nedeni enfeksiyon olabilir. Ne yapmalı? 1. Birkaç dakika bekleyerek gözün sulanıp cismi atıp atmayacağına bakın. Çocuğun gözünü oğuşturmasına izin vermeyin. 2. Cisim çıkmamışsa güçlü bir ışığın altında çocuğunuzun gözünü inceleyin. Alt göz kapağını başparmağınızla hafifçe aşağı doğru çekerken çocuğun yukarı bakmasını söyleyin. 3. Kaçan cismi gözakının üzerinde görebiliyorsanız temiz bir mendili kıvırarak köşesiyle ya da bir parça nemli pamuğu bükerek ucuyla hafifçe dokunup almaya çalışın. 4. Gözün içinde bir şey göremezseniz, üst göz kapağını kirpiklerden tutup alt gözkapağının üzerine doğru çekin. Cisim üst gözkapağının altındaysa bu hareketle çıkabilir. 5. Çocuğun gözünde hala acı ve sulanma varsa, cisim gözakında değilse ya da kolayca çıkarılamıyorsa gözü bir parça pamuğun üzerinden eşarpla bağlayarak hastaneye başvurun. Çocuğun gözünü oğuşturmasını engelleyin. Gözbebeğinin (gözün ortasındaki renkli bölüm) üstünde bulunan ya da gözakına saplanmış bir cismi çıkarmaya çalışmayın. GözeKimyasalKaçması Çocuğun gözüne kimyasal madde kaçar ya da aşındırıcı bir sıvı bulaşırsa hemen parmaklarınızla göz kapaklarını açarak gözü bol su ile yıkayın. Tek gözü etkilenmişse, kimyasal maddenin diğer gözü de etkilememesi için çocuğun başını etkilenen göz aşağı gelecek biçimde eğik tutun. Gözü kalınca bir parça pamuğun üzerinden eşarpla bağlayarak hemen bir hastaneye başvurun, bulaşan maddenin kabını da götürün. Belirtiler: Gözde acı Gözde sulanma ve kızarma Çocuğun gözünü oğuşturması KulağaCisimKaçmasi Çocuğun kulağına böcek girebilir ya da küçük bir cismi kulağına itebilir. Bunların kulağa sorulmaması gerektiğini anlayacak yaşa gelene dek boncuk, bilye gibi küçük şeylerle oynamasına izin vermeyin, kuruyemiş yedirmeyin. Ne yapmalı? 1. Çocuğu omuzlarına havlu koyup sorunlu kulak yukarı gelecek biçimde başını bir yana doğru hafifçe eğin ve kulağına birkaç damla ılık su akıtın. (Suyu kulağına hafifçe azar azar dökün.) 2. Başını zorunlu kulak aşağı gelecek biçimde öbür yana eğin. Su geri gelirken kulağa kaçan cisim de çıkabilir. Bunda başarılı olamazsanız çocuğunuzu hastaneye götürün. Belirtiler: Kulakta kaşıntı İşitme güçlüğü Çocuğun kulağını ovuşturup çekiştirmesi BurnunaCisimKaçması Çocuklar bezelye, boncuk gibi küçük şeyleri burunlarına sokabilirler. Belirtiler: Burundan kokulu, kanlı akıntı gelmesi. Ne Yapmalı? Çocuk sümkürebiliyorsa her seferinde burun deliklerinden birini kapatarak sümkürtün. Cisim çıkmazsa kendiniz çıkarmaya çalışmayın, çocuğu hemen hastaneye götürün. ElektrikÇarpması Hafif bir elektrik çarpması yalnızca iğnelenme gibi bir duyu uyandırır. Şiddetli bir çarpma ise çocuğu fırlatıp bilincinin kaybolmasına, solunumunun ve kalbinin durmasına neden olabilir. Elektrik kaçağı olan bir aygıta ıslak elle dokunmak kuru elle dokunmaktan daha tehlikelidir. Dikkat! Çocukta geçici bir süre için bile olsa bilinç kaybı olursa, Elektrik çarpmasına bağlı yanığı varsa, gerekli ilkyardımı yapar yapmaz hastaneye götürün. ElektrikYanıkları Elektrik çarpmalarında, akımın vücuda girdiği ve çıktığı yerlerde yanıklar oluşabilir. Bu nedenle çocuğun elektrik kaynağına ve yere değen yerlerinde yanıklar bulunabilir. Bunlar küçük görünseler de derine işlemiş olabilirler. Ne Yapmalı? 1. Sigortaları çıkararak elektriği kesin. Bunu yapamıyorsanız ayağınızın altına plastik paspas ya da bir tomar kuru gazete kağıdı gibi yalıtkan bir şeyler koyun. Kabloyu ya da çocuğu tahta sandalye, süpürge sapı gibi elektriği iletmeyen bir şeyle iterek elektrik kaynağından ayrın. Hiçbir şey bulamazsanız ellerinizi kuru bez ya da gazete kağıdı ile sarıp yalıtarak çocuğunuzu çekin. Çocuğun giysilerinden tutun, cildine dokunmamaya çalışın. 2. Bilincinin yerinde olup olmadığını kontrol edin. Bilinci açıksa onunla konuşup rahatlatın. Şok belirtileri bulunup bulunmadığını araştırın. 3. Vücudun elektrik kaynağına ve yere değen yerlerinde yanık olup olmadığına bakın. Elektrik yanığı kırmızı ve dağlanmış gibi olur, şişebilir. Yanık varsa büyük yanıklarda yapılan ilkyardımı uygulayın. KüçükIsırıklarveBöcekSokmaları Bazı bitkilerin dikenleri, böceklerin sokması ya da ısırması, can yakmakla birlikte, çocuk için tehlikeli olmayan yaralanmalara yol açabilir. Bununla birlikte bu yaralanmalar, bazı kişilerde alerjik tepkilere neden olup tıbbi bakım da gerektirebilirler. Dikkat! Çocuğun soluma güçlüğü çekiyorsa Yaygın kabartılar dökerse Başı döner, baygınlık geçirirse Şok belirtileri gösterirse, böcek sokması ağzının içindeyse, ilkyardım uyguladıktan sonra hemen hastaneye başvurun. Belirtiler: Keskin acı Kızarıklık Hafif şişlik Kaşıntı Ne Yapmalı? 1. Arı sokmalarında iğnenin deride kalıp kalmadığını kontrol edin. İğneyi bıçak ya da tırnağınızın ucuyla ya da cımbızla, küçük zehir kesesinin patlatmadan çıkarmaya çalışın. 2. Arının soktuğu yere buz ya da soğuk suyla ıslatılmış bez koyun. Arı sokması ağzında ya da dudaklarındaysa, soğuk bir şeyler içirin; çocuk iki yaşından büyükse emmesi için bir parça buz verin. Bu şişliği azaltır. 3. Çabucak kızarıp şişen ve kaşınan bölgeyi, çevresini kalamin losyonuna batırılmış pamukla silerek rahatlatmaya çalışın. Arının soktuğu noktanın çevresine antihistaminik merhem sürmeniz de yararlı olacaktır. DikenveKıymıkBatması Çocuğun eline, ayağına sık sık diken ya da kıymık batacaktır. Ayağına batanlar ağrı yapmayabilir ama parmaklarına batan kıymık ya da dikenler canını yakar. Ne Yapmalı? 1. Kıymığın ucu görünüyorsa, ucunu aleve tutup mikroplarını kırdıktan sonra cımbızla yavaşça çekerek çıkarın. 2. Kıymığın ucu açıkta değil ama cildin altında görülebiliyorsa çok derine batmamış demektir. Bir iğnenin ucunu alevden geçirerek mikroplarını kırıp soğutun. İğnenin ucuna dokunmadan, kıymığın bulunduğu yerde, battığı yerden başlayarak cildi hafifçe çizin. Kıymığın derinde olan ucunu iğnenin ucuyla kanırtıp cımbızla çekin, yarayı sabunlu suyla iyice yıkayın. 3. Kıymık ya da diken derinin içine iyice batmışsa ve çocuğun canını yakmıyorsa, en iyisi olduğu yerde bırakmaktır. Zamanla kendi kendine çıkacaktır. Dikkat! Batan kıymığın çevresi 48 saat içinde kızarır, şişer ve ağrırsa, Büyük ve ağrı veren kıymığı kendiniz çıkaramıyorsanız Batan cisim cam veya metal parçasıysa En kısa zamanda doktora başvurunuz. Kaynak: Bekman, S., Çorapçı, N. S., Özdemir, A., Kizir, A., Erman, C. (2004). Anne Destek Programı (ADP), AÇEV, İstanbul. TuvaletEğitimi Tuvalet eğitimi, çocuğun hiç bir kimsenin yardımı ve hatırlatması olmadan, kendi kendine tuvaletinin geldiğinin farkına varıp, tuvalete gidip tuvaletini yapabilmesidir. Yani tuvalete gitme davranışını kontrol edebilmesidir. Tuvalet eğitimi, anne babanın çocuğunun çişinin geldiğini farkedip onu uyararak tuvalete göndermesi değildir. TuvaletEğitimiİçinUygunZamanlama Tuvalet eğitimi için 2- 2,5 yaşları beklenmelidir. Çünkü çocukta tuvaletini yapmayla ilgili organlar bu yaşlar civarında gelişir. Bu yaşlardan önce çocuk tuvaletinin geldiğini hissetse bile tutamaz. Çocuğun tuvaletinin geldiğinin farkına varması, farkına vardıktan sonra tutabilmesi ve gidip yapabilmesi için, bu işlemin tümü ile ilgili organlarla (böbrek, karın kasları, sidik torbası) beyin arasındaki sinyallerin gidip gelebilmesi için gerekli gelişimin tamamlanmış olması gereklidir. Genellikle halk arasında tuvalet eğitimine başlamak için daha erken yaşlar düşünülür. Örneğin; 1-1,5 yaş gibi, hatta daha kundaktan alıştırdığını iddia eden anneler bile vardır. Ancak 2-2,5 yaş öncesinde annenin belirli saatlerde çocuğunu tuvalete oturtması, bezini açması veya çocuğun hareketlerinden tuvaletinin geldiğini anlayıp tuvalete götürmesi tuvalet eğitimi değildir. Çünkü, bu durumlarda çocuğun tuvaletini yapması kendi kontrolü altında değildir. Onun için de tuvalet eğitimi anlamına gelmez. Çocuklar arasındaki farklılıklar da unutulmamalıdır. Yani 2 yaşından bir kaç ay önce veya 2,5 yaşından biraz sonra alışabilen çocuklar da vardır. 2-2,5 yaşından önce çocuk tuvalet eğitimi için zorlanmamalıdır. Zorlandığında anne ile çocuk arasında bir mücadele olabilir. Tuvalet eğitimi 1-1,5 yaşlarında verilmeye çalışıldığında hem anne hem de çocuk gereksiz yere üzülmüş ve zorlanmış olacaktır. Erken yaşta lazımlığa (oturağa) oturtulmaya zorlanan çocuklar birkaç ay içinde bunu bırakacaklardır. Ayrıca erken yaşta zorlamayla yapılan tuvalet eğitiminin daha sonraki yaşlarda bazı davranış ve kişilik bozukluklarına da yol açtığı yapılan araştımalarda saptanmıştır. Örneğin; çok erken yaşlarda zorlanarak alıştırılan çocuklar daha büyük yaşlarda altlarına yeniden kaçırabilirler. TuvaletEğitimininVerilmesi Çocuklar genelde tuvalet eğitimine hazır olduklarında bazı işaretler verirler. Bunlar ara sıra gündüz uykularından kuru kalkmaya başlamaları, bezden rahatsız olduklarını ifade etmeleri veya 1-2 saat kuru kalabilmeleridir. Çocuk belirli aralıklarla tuvalete veya oturağa oturtulur. Tuvalete oturduğunda kendisini güvende hissetmelidir. Eğer tuvaletin içine düşeceğinden korkarsa bir daha oturmak istemeyebilir. Bu nedenle eğer tuvalete oturuyorsa klozete uygulanan ek bir kapak ilave edilebilir. Alaturka tuvaletlerde ise tuvaletin deliği çocuğu ürkütebilir. Alaturka tuvalet yerine oturağa oturtmak gerekir. Özellikle kakalarını yaptıklarında kendi vücutlarından çıkan bir şeyi görme ihtiyacındadırlar. Çocuk düzenli ve devamlı olarak oturağa oturtulur. Oturtma aralıkları çocuğun gün içindeki faaliyetlerine göre ayarlanabilir. Örneğin; yemeklerden sonra, uykudan önce gibi. Böylece çocuk hem tuvalete oturmaya alışacak hem de tuvaletinin gelişi düzene girecektir. Bu aralıklar çocuktan çocuğa, çiş sıklığına ve düzenine göre ayarlanmalıdır. Çocuğa tuvalete gittiğinde kolay indirilip kaldırılabilen giysiler giydirilmelidir (eşofman veya belden lastikli pantalon gibi). Çocuk tuvalete oturtulduğunda biraz oyalanmalıdır. Henüz tuvaletini yapmasıyla ilgili kasları çok iyi gelişmemiş olduğundan, tuvaletini hemen oturur oturmaz yapamayabilir veya hepsini bir anda yapamayabilir. Bu nedenle tuvalette otururken eline bir oyuncak verilebilir veya kısa bir hikaye kitabı okunabilir. Böylece hem tuvaletini yapması sağlanır hem de tuvalet işi zevkli ve keyifli bir hale dönüşmüş olur. Çocuğa tuvaleti geldiğinde bunu söylemesi ve tuvalete gitmesi gerektiği anlatılmalıdır. Böylece ondan ne beklenildiği açıkça belirtilmiş olur. Anne tuvalete gideceği zaman “Çişim geldi tuvalete gidiyorum.” diyerek çocuğa örnek olmalıdır. Kazayla altına yaptığı zamanlarda ise çocuğu utandırıcı mahçup edici ifadelerden özellikle sakınılmalıdır. Utandırıcı ve aşağılayıcı laflar söylendiğinde çocukta suçluluk duygusu oluşabilir. Çocuğunuz kakasını kendisine ait ilginç bir ürün olarak görmektedir. Kakasının kendi vücudundan çıktığının yeni farkına varmıştır. Bu nedenle kakasıyla ilgili olumsuz şeyler söylemekten kaçınmalı. Anne çocuğunun altını silerken kötü koktuğunu söyler, burnunu kapatıp lazımlığı yüzünü ekşiterek hemen döker ya da kakasına bakmak istediğinde ona kızılırsa duyguları incinir. Onun ilgisini paylaşılıyormuş gibi görünüp rol yapmak gerekmez ancak kakasının pis olduğunu ve iğrenmesi gerektiği ona aşılanmamalı. Çocuk kakasının ailesini iğrendirdiğini bilirse tüm vücudunun dolayısıyla da kendisinin ailesini iğrendirdiğini düşünebilir. Doktorunuz tarafından gerekli görülmemişse bağırsak hareketlerini kolaylaştırmak için ilaç vermemeli. Tuvalet alışkanlığını kazandıktan sonra, 4-5 yaşlarında, temizlik alışkanlığını da çocuğa öğretmek gerekir. Yani tuvaletini yaptıktan sonra (çiş veya kaka) hem kendi temizliğini hem de tuvaletin temizliğinin nasıl olacağını öğrenmelidir. Su ile temizliğini yaptıktan sonra kağıt ile kurulanması gerektiği ve daha sonra ellerini çok iyi yıkaması gerektiğini bilmelidir. Kızların önden arkaya doğru taharetlenmeleri gerektiği anlatılmalıdır. Çocuk tuvalet eğitimini kazanana ve alışkanlık haline getirene kadar, anne bütün bu dikkat edilecek konuları düzenli ve sürekli olarak uygulamalıdır. SorunluOlduğuHaller Bazı çocuklarda tuvalet eğitimi sorun olmadan çözümlenmiştir. Bazı çocuklarda ise 4-6 yaşlarında hala sorunlar yaşanıyor olabilir. Bazı çocuklar gündüzleri altlarına kaçırabilir. Bazı çocuklar da gündüzleri hiç bir sorun olmadığı halde geceleri uyurken altlarına kaçırabilirler. GündüzSorunluOlduğuHaller: Çocuk 4-6 yaşlarına geldiğinde kendi kendine değil de başka biri “yap” deyince tuvalete gidiyor, uyarılmadığı zaman ise altına kaçırıyorsa, çözümlenmesi gereken bir sorun var demektir. Genelde çocuklar oyuna daldıklarında veya anne babaları ile inatlaştıklarında altlarına kaçırırlar. Bu durumlarda anne/baba çocuğunun çişinin gelmesini kollar ve çocuğun hareketlerinden tuvaletinin geldiğini anlayarak “çişin geldi, haydi tuvalete git” derler. Bunun sonucunda kimi çocuk tuvalete gider ve çişini yapar, kimi çocuk ise inat eder, oyuna dalar, çişini tutar, sonuçta da ya bir kısmını ya da tamamını kaçırır. Anne/baba kızar, çocuk üzülür ve bu böyle devam eder. Bu zamanla aile - çocuk arasında bir çatışma, çekişme haline gelir. Böyle bir durumda, haber verme görevini (çişinin geldiğini hissetmek görevini) tamamen anne/baba üstlenmiştir. Halbuki çişinin geldiğini farketmek ve gidip tuvalete yapmak çocuğun sorumluluğu ve işidir. Ancak anne babalar huzursuzluk olmasın/ çamaşırı kirlenmesin diye devamlı çocuğun peşinde gezip, ne zaman tuvalete gitmesi gerektiğini söyler. Anne baba çocuğa “Senin çişin gelmiştir git yap.” dediği zaman çocuğa 2 fikir verilmiş olur: 1. “Bu iş anne babamın işidir.” Bu çocuğa tuvalete gitmeyi ailesinin hatırlatması gerektiğini düşündürür. Anne baba her türlü sorumluluğu üstüne aldığı için çocuğu tembelliğe ve “anne babam hatırlatmazsa altıma yapabilirim” fikrine alıştırır. Bu da çocuğun ailesine bağımlılığını pekiştirir. Kendine güven geliştirmesini engeller. 2. “Anne babam her şeyi bildiğini sanır.” Aslında burada problem çocuğun çişini tutamaması değildir. Çocuğun kendi kendini anne babasına ispat etme isteğidir. Çünkü anne baba “senin çişin gelmiştir, git yap” dediğinde her şeyi bildiğini ve her şeyin onun kontrolü altında olduğu fikrini verir. Bu durum anne baba ile çocuk arasında çatışma başlatır. Çocuk ailesine karşı direnerek “ben çişimin gelmediğini senden daha iyi bilirim” demek istediği için, onları dinlemeyerek tuvalete gitmeyi reddeder ve altına yapar. Böyle başlayan aile-çocuk arasındaki inatlaşmayı, yemek yeme ve yatma ile ilgili de görebiliriz. Bu tür inatlaşmalar çocuğun anne babadan bağımsızlaşıp, özgüven kazanması için bir engel olur. Neler Yapılabilir? İlk yapılacak değişiklik, kullanılan kelimelerde olmalıdır. Çocukla inatlaşma yaratacak ifadeler yerine sorumluluğu onun üzerine veren ifadeler kullanılmalıdır. Örneğin “git bak bakalım çişin gelmiş mi?”gibi bir ifade kullanılabilir. Böyle bir ifade de çişinin olup olmadığı kararı çocuğa bırakılmıştır. Yani sorumluluk çocuktadır. “Senin çişin gelmiştir, git yap” Yanlış ifade “Git bak bakalım, çişin gelmiş mi acaba” Doğru ifade Ailenin çocuğa çişinin geldiğini haber vermenin yanı sıra, altına bez bağladığında, gece altına naylon serdiğinde tüm sorumluluğu çocuktan kendi üzerine almış olur. Böyle yaparak çocuğa “altına kaçırabilirsin, ben nasıl olsa önlemleri aldım, sorun olmayacak” mesajı verilir. Islakları çocuğun kendisine yıkattırılmalıdır. Altına kaçırdığı zaman aile “çişinin geldiğini farketmedin herhalde” diyerek ıslaklarını hemen çocuğa yıkatmalıdır. Çocuktan ıslaklarını yıkaması istenirken kesinlikle kızgın ve sert bir ifade kullanılmamalıdır ancak kararlı olunduğu belli edilmelidir. Böylece çocuğa şu fikir verilmiş olur. “Çiş kaçırabilirsin ama sonucuna sen katlanırsın, sen temizlersin, çünkü bu senin işin ve sorumluluğun”. * Kirlettiği çamaşırlarını yıkarken su ve sabunla oynamak çocuğun hoşuna gidebilir. Ancak her altını ıslattığında, suyun ve sabunun miktarını kontrol altında tutarak çamaşırları yıkatıldığında, bir süre sonra ıslaklarını yıkamak ona eğlenceli gelmeyecek, aksine bir görev haline geldiği için yoracaktır. Altına kaçırmak konusunda daha dikkatli olmaya başlayacaktır. Çocuk altına kaçırdığı zaman utandırılmamalıdır. Genel olarak “sen ne biçim çocuksun”, “ne kadar ayıp” gibi sözlerle kızgınlık ifade edilmemelidir. Bunun yerine yumuşak ama kararlı bir ses tonuyla ıslaklarını yıkaması gerektiği söylenebilir. Çişi geldiğinde altına kaçırmayıp bunun yerine kendiliğinden tuvalete gidip yaptığında hemen takdir edilmelidir. GeceSorunluOlduğuHaller: Bazı çocuklarda gündüz hiç bir tuvalet sorunu olmadığı halde gece altını ıslatma söz konusu olabilir. Bu durum bazen daha büyük yaşlardaki kişilerde de görülen bir problemdir. Gece altını ıslatmanın birden fazla sebebi olabilir: Birinci sebep fizyolojik olabilir. Eğer çocuk hiç tuvalet alışkanlığı kazanamadan 5-6 yaşına kadar düzenli olarak altına yapıyorsa doktor (ürolog) tedavisi gereklidir. Özellikle ailesindeki büyükler de çocukluklarında benzer durumu yaşamışlarsa neden büyük bir ihtimalle fizyolojik olabilir. Diğer bir sebep ise psikolojiktir. Çocuk yaşamında mutlu olmadığı bir şeyden dolayı da geceleri altına kaçırıyor olabilir. Özellikle de tuvalet terbiyesi kazanmış bir çocuğun daha sonra yaşamında olan önemli değişiklikler (yakınının ölümü, bir kardeşinin olması, ev değişimi, okul değişimi, anne baba boşanmaları) sonrası altına kaçırdığı hallerde psikolojik nedenleri düşünmekte yarar vardır. Böyle bir durumda uzman bir kişi (psikolog) ile işbirliği yapmak gerekir. Başka bir neden ise çocuğun uykusunun ağır olması, uyanamaması ve altına kaçırdığının farkına varamamasıdır. Bu neden gece altına kaçırma sorununda en çok karşılaşılandır. Çocukta herhangi bir fizyolojik ve psikolojik sorun yoktur, tek sorun çocuğun uykudan uyanıp çişinin geldiğinin farkına varamamasıdır. * Burada işlenen sebep bu duruma yöneliktir. Neler Yapılabilir? Bu yaştaki bir çocuk altına kaçırdığı için kendisi de tedirgindir. Bundan dolayı önce kendisi ile konuşup bu işe beraberce çözüm bulabilmek için anlaşılmalıdır. Evde yaşayan diğer kişilerle de konuşarak çocuğun bu sorununu çözmek için yardımcı olmaları sağlanmalıdır. Yatmadan bir saat önce bütün sulu gıdalar kesilmelidir. Eğer çocuğun yatmadan önce süt, meyve suyu içmek gibi bir alışkanlığı varsa, bunun miktarı azaltılarak günün başka bir saatine aktarılması gerekir. Bunu yaparken çocuğa nedenleri anlatılmalıdır. Yatmadan önce tuvalete gidip çişinin tamamı yaptırılmalıdır. Çocuk geceleri düzenli aralıklarla uyandırılmalı ve tuvalete gitmesi sağlanmalıdır. Çocuğu düzenli aralıklarla kaldırabilmek için, düzenli bir yatış saati olmalıdır. Örneğin: Çocuk akşam saat 22:00 de yatıyor ve sabah 10:00 da kalkıyorsa, her 3 saatte bir çocuk uyandırılabilir. Yani 22:00 de hemen yatmadan evvel tuvalete götürerek çişinin tamamını yapmasını sağladıktan sonra 3 saat aralıklarla 01:00, 04:00, 07:00 de uyandırarak tuvaletini yapması sağlanabilir. Ancak sadece çocuğu tuvalete götürüp çişini yaptırmak yeterli olmaz. Çocuk tam olarak uyandırılarak tuvalete götürülmelidir. Tamamen uyanık ve ne yaptığının farkında olması sağlanmalıdır. Genelde çocuklar bu gece kalkmalarından pek hoşlanmazlar. Gözlerini açmadan, tuvalete gidip geldiklerinin farkına bile varmadan tuvaletlerini yaparlar, yani aslında uyanık değildirler. Işıkları açarak, tuvalete kendi yürümesini sağlayarak, tuvaletini bitirdikten sonra kendi ve tuvalet temizliğini de yaparak yatağına geri dönmesi sağlanmalıdır. Çocuklar bu işleri bilinçli olarak yapmadıkları sürece gece kaldırmanın hiç bir faydası olmayacaktır. Çocuk kalktığında kuru değilse, bu kez çocuk yine uyanık olarak kendi ıslaklarını değiştirip kurularını giymelidir ve çarşafları ıslandıysa onları değiştirip kurularını yaymalıdır. (Kirlileri geceden suya bastırıp, sabah yıkayabilir.) Asla yatarken çocuğun altına bez ya da naylon serilmemelidir. Bu ona “altına yapabilirsin” mesajını verir. Kaynak: Bekman, S., Çorapçı, N. S., Özdemir, A., Kizir, A., Erman, C. (2004). Anne Destek Programı (ADP), AÇEV, İstanbul. Bağlanma Bağlanma, bebek ve anne ya da bebeğe bakan kişi arasında gelişen duygusal bağdır. Anne ile duygusal bağ kurma gereksinimi, yeni doğan bebeklerin yaşamlarını sürdürebilmeleri ve kendilerini güvende hissetmeleri için gereklidir. Bağlanma bebek ile annelerini birbirlerine yakınlaştırarak, bebeklerin tehlikelere karşı korunmalarını sağlar. Bebek ve anne arasındaki bu bağlanma nasıl gerçekleşir? 50 yılı aşkın bir süreden beri uzmanlar bağlanmayı araştırmaktadırlar. Pek çok farklı teorik tartışma gerçekleştirilmiş ve farklı yaklaşımlar sunulmuştur. Yaklaşımlardan birini Erick Erikson geliştirmiştir. Erikson’a göre, “güven” duygusunun kurulmasında bebeklerin doğumlarından bir yaşına kadar olan süre önemlidir. Bebek tüm ihtiyaçlarını tutarlı bir şekilde karşılayan kişiye bağlanır ve bu onda güven duygusunu geliştirir. Kendine bakan kişiye güvenen bebekler, iki yaşlarında yaşadıkları kısa ayrılıklardan etkilenmeyebilirler. Diğer bir yaklaşım John Bowlby’in yaptığı araştırmaların sonucunda gelişmiştir. Bowlby’ nin geliştirdiği, “Bağlanma Teorisi” (1969), bağlanmanın genelde ilk iki sene içinde dört genel evrede geliştiğini açıklar: Yaşamın ilk haftalarında (doğum-ilk 6 hafta) bebekler kendilerine bakan kişiyle yakın temas içerisindedirler, onlar bebeklerin yemek ve bakım gibi temel ihtiyaçlarını karşılarlar. Tanımadıkları bir kişi ile kaldıklarında üzüntü duymazlar, bu kişiyi kendilerine bakan kişiden ayırt edemezler. (6 hafta-8 ay) Bebekler tanıdıklarına ve yabancılara farklı davranmaya başlarlar ve 6-7 aylıkken, tanımadıkları nesne ve insanlar ile karşılaştıklarında “tedbir” alırlar. Örneğin, bu durumlarda annelerine yakınlaşmaya çalışırlar. (6-8 ay - 18-24 ay) Çocuklar anneleri veya ona bakan kişiler odadan çıktığında “ayrılık korkusu” duyarlar. Bu korku, çocuk ve bağlandığı kişi ile arasındaki fiziksel ve duygusal ilişkiyi düzenler. Çocuk ve ona bakan kişi arasındaki uzaklık arttığında biri (anne veya çocuk) mesafeyi azaltmaya yönelir. Bağlanma çocuğa “güven” duygusunu yaşattığı için annesi onun için güvenilir bir üstür.Çevreyi keşfetmek için bağlanma kurduğu kişiden zaman zaman uzaklaşır. Ancak, bu süreçde teması bazen yenilemek ister ve güvenilir bir üs olan o kişiye geri döner. Daha sonra gene keşfine devam eder. (18-24 ay ve sonrası) Çocuk hareketlendiğinde ve annesinden uzak uzun süreler geçirmeye başladığında bağlanma ilişkisini sağlamak ikisinin görevidir. Ya anne, ya da çocuk teması yenilemek için harekete geçer. Bu evre birkaç yıl sürer. Bu alanda Mary Ainsworth’un çalışmaları, Bowlby’ nin ‘Bağlanma Teorisi’ nden etkilenmiştir. Kendisi, Afrika ve Amerika’da anne ve çocuk ikilileri üzerinde yaptığı araştırmalarda üç farklı bağlanma tipi ayırt etmiştir: Güvenli Tip: Anne genelde sıcak ve tutarlı davranır, bebeğin gösterdiği ihtiyaçlarına yönelik uyarıları (ağlamak, beden dili vb.) hemen farkında olur. Bu tip bağlanmalarda bebekler aktiftirler. Bu çocuklar her durumda açık bir şekilde bağlanma gerçekleştirmektedirler. Annelerinin varlığıyla belirgin bir şekilde huzur buldukları ve yokluğunda sıkıntı yaşadıkları gözlemlenmiştir. Anneleri tarafından yalnız bırakıldıklarında doğal olarak kısmen huzursuz olmakta ancak panik yaşamadan anneleri ile yakınlık ve temas aramaktadırlar. Tekrar bir araya geldiklerinde kolayca sakinleşmekte ve çevreyi keşfetmeye devam etmektedirler. Okul öncesi dönemde sosyal ve uyumlu çocuklar olarak nitelendirilirler. Kaçınan Tip: Bu bağlanma tipinde, bebekte bağlanmama ve anneden kaçınma davranışları görülür. Anne nadiren bebeğin duygularına tepki verir ve genelde onun duygularını görmezlikten gelir. Bu tipte annenin davranışları reddedici, öfkeli ve temastan kaçınan niteliktedir. Anne, bebeğin kendisine bağlanmasından rahatsızlık duyabilir ve onun bağımsız olmasını teşvik eder. Bu tip bağlanma geliştirmiş çocukların anneleri ayrılıktan sonra geri dönünce onları coşkulu bir şekilde karşılamadıkları, annelerinden kaçtıkları ve göz ardı etttikleri, kucaktan hoşlanmadıkları görülse de kucaktan indirildiklerinde tepki gösterdikleri, anneleri odadayken de onunla ilişki kurmadan tek başına oynadıkları gözlenmiştir. Bu çocuklar okul öncesi dönemde kızgın, savunmacı ve diğer çocuklardan uzak çocuklar olarak tanımlanırlar. Kaygılı-Kararsız Tip: Anne belirsiz ve tutarsız davranır. Bu tip bağlanma geliştirmiş çocukların annelerine davranışları gergindir. Anneler bebeğin sinyallerini yanlış değerlendirir ve bebek sık ağlar. Annelerine yakın dururlar buna rağmen korku duymaya devam ederler. Anneleri odadayken annelerinin yakınlığını ararlar ama aynı zamanda kızgın oldukları ve annelerini istemediklerine dair hareketlerde bulundukları, hatta annelerine vurarak ittikleri gözlemlenmiştir. Bu kategorideki bazı çocukların da aşırı pasif oldukları gözlemlenmiştir. Okul öncesi dönemde annesine bağlı ve ondan kopamayan çocuklar olarak tanımlanırlar. Bağlanma durumlarını yaratan tek bir sebep yoktur; ailenin davranışları, çocuğun özellikleri, aile ve kültür etkili olur. Ailelerin Davranışları: Araştırmacılar değişik bağlanma tiplerinin, annelerin bebeklerinin ihtiyaçlarına gösterdikleri duyarlıklarının bir sonucu olduğunu savunmuşlardır. Ağlamalarına hemen cevap verilen 3 aylık bebeklerin, 12 aylıkken “güvenli bağlanma” kategorisine girdikleri gözlenmiştir (Ainsworth ve Bell, 1967). Tersi aile tutumlarında ise bebekler güvenli olmayan bir bağlanma göstermektedir. Çoğu araştırmalar buna benzer temel sonuçlar bulmuştur. Çocuğun Özellikleri: Gözlemler güvenli bağlanma için “sorumlu” anne- babalara ihtiyaç duyulmasının yanında, ailelerin de bu bakımı gerçekleştirebilmeleri için “karşılık veren” bebeklere ihtiyaçları olduğunu bulmuştur. Bağlanma karşılıklı bir ilişkidir. Bir tarafın vermesi için onun da karşıdan alması gerekir. Araştırmalar, anneleri ile sosyal ilişki kurmak yerine daha uzun süre nesneler ile oynayan çocukların, ileride güvenli olmayan bağlanma gösterdiklerini bulmuştur (Lewis&Feiring,1989). Aile Etkileri: Aileler üzerinde stres yaratan pek çok faktör, bebeklerin bağlanma tipleri üzerinde etkilidir. En önemli faktörlerden biri düşük ekonomik seviyedir. Fakirlik düzeyinde yaşayan çocuklar, yüksek ekonomik seviyede yaşayanlara oranla daha az güvenli bağlanma göstermektedirler (Shaw, 1994). Bir diğer faktör evlilik anlaşmazlıklarıdır. Evliliklerinde sorun yaşayanların, güvenli bağlanamayan çocukları olma olasılıkları daha yüksektir (Belsky&İsabella,1988). Stresli durumlar anne babada hassasiyet yaratmaktadır, bu da güvenli bağlanma olasılığını azaltmaktadır. Kızgın ve şiddet içeren ilişkiler belirsiz davranışları beraberinde getirmekte, aileler çocukları için tutarlı, güvenli bir kaynak olarak görülmemektedir. Kültürel etkiler: İçinde yaşanılan toplum önemlidir. Bazen toplum bağlanma tipini belirlemede önemli bir rol oynar. Örneğin, İsrail’ de kibutzlarda yaşayan aileler, çocuklarını gün içinde görmelerine rağmen onlara bakan kendi anne veya babaları değildir. 11-14 aylıkken ortak büyütülen bu çocuklar, aileleri veya onlara bakan kişiler ile yabancı bir ortama sokulduklarında çoğu üzüntü, yarısı korku/ direnç ve sadece %37 si güvenli bağlanma sergilemişlerdir(Sagi, 1985). Bir başka örnek; Kuzey Almanya’da az sayıda çocuğun güvenli bağlanma gerçekleştirdikleri görülmüştür. Bir çalışmada araştırmacılar, 1 yaşındaki çocukların % 49’u kaygılı/kaçınan bağlanma oluşturmuşlar, sadece % 33’ü güvenli bağlanmıştır (Grossmann ve ark., 1985). Kuzey Almanya aileleri ayrıntılı incelendiğinde, bu ailelerin çocuklarına karşı duyarsız olmadıkları görülmüştür. Bu ebeveynler kişilerarası mesafeyi geniş tutmayı gerektiren bir kültürel değere sahip çıkmaktadırlar. Kültürel inanışlarına göre çocuklar kendi başlarına hareket edebilir hale geldiklerinden itibaren ten temasından uzak tutulmalıdırlar. Araştırmacılar kuzey Almanya’lı anneler arasında ideal çocuğun “bağımsız, yapışmayan, ebeveynlerinden istekleri olmayan ve sorgulamadan annelerin talimatlarına uyan” çocuk olduğunu öne sürmüşlerdir. Sağlıklı Bağlanma Bağlanma tipi genelde ilk yaşa kadar gelişir. Eğer önemli bir olay olmaz ise (annenin hastalığı/ölümü, taşınma, yeni bir bebeğin doğumu) ergenlik yaşına kadar sabit kalır. Araştırma sonuçları, bağlanma tipinin nesiller boyunca kendini tekrar ettiğini göstermiştir. Bağlanma tipini değiştirmek için müdahaleler gerekir. Kısa bir müdahale bile annelerin çocukları ile güvenli bir ilişki geliştirmesine yardımcı olabilir. Sağlıklı bir bağlanma için anne babanın veya çocuğa bakan kişinin, bebeğin duygularına ve isteklerine duyarlı olması çok önemlidir. Onun ihtiyaçlarını ve duygularını anlamaya çalışmak; uykusunun geldiğini, acıktığını, sıkıntılı olduğunu, keyifli ve mutlu olduğunu anlamak ve ona göre tepki vermek, güvenli bağlanma için gereklidir. Gece süresince de ihtiyaçlarına karşı aynı duyarlılık sürdürülmelidir. İhtiyaçlara sıcak, hassas, tutarlı karşılık vermek ve çocuk için güvenilir olmak güvenli bağlanmanın temelini oluşturur. “Saat ve takvim anneliği”nden‐belli, sabit, esnek olmayan bir bakım tarzından uzak durulmalı. Bebeğin sinyalleri takip edilmeli ve ihtiyaçlarına tutarlı ve düzenli cevap verilmelidir. Bebekler ihtiyaçlarını çoğunlukla ağlayarak ifade ederler. Çocuğa bakan kişinin bu ağlamalara uygun tepki vermesi önemlidir. Bir bebek neden ağlar? o o o o o o o o Açlık, yorgunluk, kendini rahatsız veya yalnız hissetmesi Etrafında fazla uyaranın bulunması Annenin gergin olması Kucağa alınma veya yatırılma arzusu Ten değmesi ihtiyacı Gazının veya kolik olması Fiziksel temas, hareket ve sevgi ihtiyacı Bazı katı yiyeceklere karşı hassas olması Bebekler konuşamadıklarından, bebeğin hissettiklerini annenin sözle ve mimiklerle ifade etmesi gerekir. "Açsın değil mi? Mamanı yedin, şimdi doydun. Mutlu oldun." gibi sözler, bebeğin kendi duygularını ve ihtiyaçlarını tanımasına yardımcı olur. Ayrıca konuşmayı öğrenmesini kolaylaştırır ve kendini ifade etmesine temel oluşturur. Bu da sağlılkı bağlanmayı destekler. Sağlıklı bir bağlanma, sadece bebeğin fiziksel ihtiyaçlarını karşılamak değildir. Onunla gün içinde keyifli zamanlar ve mutlu paylaşımlarda bulunmak da önemlidir. Sağlıklı bağlanma için bebeğin fiziksel temas ihtiyacının giderilmesi gereklidir. Bunu gidermenin bir yolu bebeğin emzirilmesidir. Emziremeyen annelere dahi emzirme davranışları önerilir: biberonu verirken bebeği emzirme pozisyonunda tutmak, onunla konuşmak, arada pozisyon değiştirmek, süreci annenin idare etmesi, göz kontağı kurmak. Bebeği taşıma şekli de sağlıklı bağlanmanın gelişmesinde önemlidir. Bebek yakın fiziksel temasın olacağı şekilde tutulmalı (kanguru pozisyonu), bebek kendini güvende hissetmeli, uyaran ve hareket ihtiyacı karşılanmalı. Bu tarzda taşımakla, bebeğin nörolojik gelişimi desteklenir. Isısı ve kalp atışları kontrol altında olur. Bebek ile duygusal bir bağ kurulur. Eğer bebeğin bu şekilde taşınması tercih edilmiyorsa, sıkça kucağa alınmalıdır. Bağlanma özelliklerinin geliştiği 0‐2 yaş arası çocuğun güven duygusunu zedelenmemesi için, annenin veya çocuğa bakan kişinin yanında olması ve bu kişinin değişmemesi çok önemlidir. Sık sık ve uzun ayrılıklardan uzak durulması önerilir. Bağlanma böyle durumlardan olumsuz etkilenebilir. o o Eğer anne bebeğin yanında kalamıyorsa, güvenilir, sürekli sevgi gösteren bir bakıcıya ihtiyaç vardır. Bakıcının dikkatli seçimi ve bebeği bakıcıya bırakmaktaki geçiş yavaş gerçekleştirilmelidir. Bakıcının sık sık değişmemesi önemlidir. Bir araya gelindiği zamanlarda bebeğe sevgi ve ilgi gösterilmeli, bebek anneye yeniden bağlandığını hissetmeli. Anne babalar kendilerine zaman ayırmalıdır. Arada her şeyden uzaklaşıp bir nefes alabilmeleri çok önemlidir. Anne babaların isteklerini yapabilen, kendilerine de vakit ayırabilen kişiler olmaları, çocuğa iyi bakım verebilmek için bir koşuldur. Stresli durumlar anne babada hassasiyet yaratmaktadır, bu da güvenli bağlanma olasılığını azaltmaktadır. Babanın annenin sorumluluklarını paylaşması, bebek bakımına aktif katılması baba bebek arasında sağlıklı bağlanmanın oluşması için gereklidir. Bu aynı zamanda bebekle anne arasındaki bağımlı ilişkinin zamanla azalmasına, çocuğun kendine yetebilen, bağımsız özellikler geliştirmesi için gereklidir.