KLL ve NHL tedavisinde yeni ajanlar

Kronik Lenfositik Lösemi
Tedavisinde Yeni Ajanlar
Bahriye PAYZIN
Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İzmir
4. Ulusal Lenfoma Miyeloma Kongresi
2-5 Mayıs 2013, Antalya
KLL tanısı
Asemptomatik
Yüksek
Risk?
Klinik
çalışma
Bekle ve gör
Semptomatik
İyi PS ?
Hayır
Klinik
çalışma
Evet
17 p delesyonu
Klinik
çalışma
Klinik
çalışma
alemtuzumab
FCR
RIC
allo-SCT
Gribben JG, O'Brien S. J Clin Oncol. 2011 Feb10;29(5):544-5
Asemptomatik KLL_Binet Evre A erken tedavi risk
tanımı
Yüksek risk
>=2
Mutasyonsuz
VH
17p-, 11q-,
+12q
LDT <12 ay
TK > 10U/L
Düşük
risk
Yüksek
risk
Bekle ve gör
Rituksimab
Fludarabin
Siklofosfamid
Bekle ve gör
Gribben JG, O'Brien S. J Clin Oncol. 2011 Feb 10;29(5):544-5
Lenfoid neoplazmalarda konvansiyonel
kemoterapiden hedefe yönelik tedaviye
doğru bir eğilim ortaya çıkmaktadır
Monoklonal antikorlar, proteozom
inhibitörleri ve immunomodulatör
derivelerinin başarısı ile yeni tanımlanan
‘pathway’ inhibisyonuna yönelik
araştırmalar hız kazanmıştır
Günümüzde en etkin KLL tedavisi
fludarabin, siklofosfamid ve rituksimab
(FCR) kombinasyonu: immunokemoterapi
Daha önceden tedavi görmemiş hastalarda FCR tedavisi ile toplu cevap
oranı (ORR) %95, tam cevap (CR): %44, kısmi cevap (PR): %44 ve 52 aylık
ilerlemesiz sağkalım (PFS): %44
FDA onayı alan son iki ajan
*Bendamustin (2008)
*Ofatumumab (2009)
CR (%) ORR (%) PFS (ay
Yeni tanı KLL
319 hasta
J Clin Oncol. 2009 Sep 10;27(26):4378-84.
klorambusil
3
31
8,3
bendamustin
31
68
21,6
Günümüzdeki bu tedaviler ile
*Ağır kemik iliği inhibisyonu
*Enfeksiyon riski
Konvansiyonel kemoterapiye dirençli
olabilen
*Mutasyonsuz IgVH, 17 p13.1, 11q22.3
Hedefe yönelik tedaviler bu
komplikasyonları azaltabilir
Monoklonal antikorlar
Sikline dayalı kinaz inhibitörleri (CDK)
Bcl2 inhibitörleri
B hücre reseptörü (BCR) sinyal yollarının
kinaz inhibitörleri
İmmunodulatör ilaçlar
Diğer ajanlar
Monoklonal antikorlar
-Rituksimab
-Ofatumumab
-Lumiliximab
-Obinutuzumab (GA-1019)
-SMIPs (küçük molekül immunofarmasötikler)
-Alemtuzumab
Ofatumumab
Tam insan anti-CD20 monoklonal antikoru
R’dan farklı bir epitopa daha potent bağlı
Komplemana dayalı sitotoksisite
Düşük seviyede CD20 ifadesi
Wierda,2010
protokol
hasta
no
tedavi
durumu
CR
(%)
ORR
(%)
PFS (ay)
OS (ay)
ofatumumab
95
FA-refrak
0
51
5,5
14,2
111
BF-refrak
2
44
5,5
17,4
Filinn, 2011
ofatumumab
42
Tedavisiz
0
44
Ulaşılmadı
Ulaşılmadı
Wierda,2011
O-FC
31
Tedavisiz
32
77
Ulaşılmadı
Ulaşılmadı
O-FC (1000mg)
30
Tedavisiz
50
73
Ulaşılmadı
Ulaşılmadı
PCO
33
Tedavisiz
45
94
Ulaşılmadı
Ulaşılmadı
Shanafelt,
2011
(500mg)
J Hematol Oncol. 2012 Sep 16;5:55
Yeni monoklonal antikorlar
Doz ve
uygulama
Nüks KLL
Cevap oranı
Cevap
süresi
Toksik etki
Byrd,
2007
Lumiliximab
İnsan IgG1
(anti-CD23)
500mg/m2
(28 günde
bir)
PO
Tek ajan
46 hasta
(faz 1)
ORR %0
(LAP boyutu,
lenfositozda
azalma)
(%52, %32)
Bildirim
Yok
İnfüzyon
reaksiyonu
Byrd,
2010
Lumiliximab
500mg/m2
(28 günde
bir)
PO
FCR ile
Kombinasyon
31 hasta
(fazI/II)
CR %52
ORR %65
Ortanca
9 ay
CR: 30
ay
İnfüzyon
reaksiyonu
Morschhauser,
2009
GA-101
Obinutuzumab
(anti-CD20 tip
II epitop)
ADCC
İnsan IgG1
400-2000
mg
1,8,22.
günler
+3 haftda
bir 9 doz İV
Tek ajan
13 hasta
(fazI)
%62 önceki
tedavide R
ORR %62
CR:1
PR:7
SD:5
3,5-8 ay
İnfüzyon
reaksiyonu
(gr 1/2)
nötropeni
(%69)
(gr 3/4)
SMIPs (küçük molekül immunofarmasötikler)
SMIPs, spesifik antokorun değişken bir bölgesini ve yoğun IgG-1kodlayan
bölgeyi içine almak üzere tasarlanmış peptidlerdir.
CD37, normal B, KLL-B ve NHL-B hücrelerinde ifade edilir
TRU-016: anti-CD37 monoklonal antikor
NK aracılıklı antikora dayalı hücresel sitotoksisite
Özellikle anti-CD20 dirençli olanlarda
Andritsos,
2009
TRU-016
Anti-CD37
Haftda
bir iv
4hafta
Nüks KLL
(10 hasta)
Cevap
süresi
Yan etki
Tek ajan/ fazI
ORR %62
bildirilmedi
İnfüzyon
reaksiyonu
Lenfositoz azalma
LAP küçülme
BCL-inhibitörleri
KLL hücrelerinde: BCL-2 ailesi üyeleri: BCL-2, BCL-XL ve MCL-1
Bu proteinler BAK ve BAX proapopitotik proteinlere ve apopitoza engel olur
Ajan /doz
Nüks KLL
Cevap oranı PFS (ay)
Yan etki
O’Brien
2007,
2009
Oblimersen
FC / FC+Ob
38/56
3mg/kg,
7 gün, İV inf
241 hasta,
fazIII
CR/nPR
%7 vs %17
Miyelosupres.
TLS, sitokin
salınım send.
O’Brien
2009
Obatoclax
Tek ajan
PR %4
Bildirilmedi Somnolans
28mg/m2 İV, 21
günde bir 8
doz
26 hasta
Faz I
Lenfositoz, anemi,
trombositopepenide düzelme
Roberts
2009
ABT-263
(Navitoclax)
Tek ajan
CR %0
PR 7, SD 8
100mg/po x7 g
250mg devam
29 hasta
Faz I/II
MCL-1 etkisiz
AT-101
R +AT-101
30 mg/po
21 gün/28 g
12 hasta
Faz II
CR %25
ORR %38
Castro
2006
ORR %33
Lenfositoz
splenomegalide
düzelme
(p=0,4)
sağkalım
avantajı yok
Öfori, ataksi
İnfüzyon reak.
Erişmedi
Tromboitopeni
GIS,
miyelosupresyon, halsizlik
Bildirilmedi Nötropeni,
ileus,
yorgunluk
BCL-inhibitörleri
Devam eden çalışmalar
Obatoclax
Faz I
FC-O vs FCR-O
Navitoclax
Faz I
Faz II
FCR-N vs BR
N vs NR
Lenalidomid+ AT-101
Protein kinaz inhibitörleri
Küçük molekül inhibitörler
Flavopiridol (Alvocidib)
SNS-032
SCH 727965 (Dinaciclib)
SYK (dalak tirozin kinaz) inhibitörleri
Fostamatinib
PRT-318, P505-15
PI3-k (Fosfatidilinositol 3-kinaz) inhibitörleri
GS-1101 (CA-101)
LYN kinaz inhibitörleri
Dasatinib
Bosutinib
Bafetinib
mTOR kinaz inhibitörleri
Rapamisin
Everolimus
BTK (Bruton’s tirozin kinaz) inhibitörleri
Ibrinutib
AVL-292
Dasatinib
Bosutinib
A) ANTİJEN BAĞININ YOKLUĞUNDA BCR SİNYALİ PI3K ‘YA DAYALI SAĞKALIM SİNYALİ SAĞLAR. BU MODELDE RAS GTPASE TC21, IGALFA VE IG
BETA İÇİNDEKİ FOSFORİLE OLMAMIŞ TİROZİN MOTİFLERİNE (SİYAH KUTUCUKLAR) BAĞLANIR VE PI3K’YA BAĞIMLI SAĞKALIM SİNYALLERİ
AKTİFLEŞİR. PI3KALFA VE DELTA BU YOLDA FAZLADAN FONKSİYON ÜSTLENİR. B) ANTİJENE BAĞLANMAYA CEVAP OLARAK BCR SİNYALİ CD79A VEB
ÜZERİNDEKİ TİROZİN MOTİFLERİNİN ( KIRMI<I KUTU) FOSFORİLİZASYONUNA (TURUNCU KUTU) DAYALI LYN VE SYK İNDUKLENİR. PROTEİN
KİNAZLARDAN (PEMBE SEMBOL) BİRKAÇI VE LİPİD KİNAZI ( MAVİ SEMBOL) PI3KDELTA SAĞKALIM, HÜCRE BÜYÜMESİ VE PROLİFERASYON
SİNYALLERİNİ İLETİR VE HÜCRE GÖÇÜNÜ DÜZENLER. BCR2NİN İNDÜKLEDİĞİ GEN İFADESİ DEĞİŞİKLİKLERİNİN ÖNEMLİ DÜZENLEYİCİLERİ
TRANSKRİPSİYON FAKTÖRLERİ NF-KB VE NFAT’DIR. BCR YOLUNDA YER ALAN VE ANLAMLI KLİNİK AKTİVİTESİ OLDUĞU GÖSTERİLMİŞ KÜÇÜK
MOLEKÜLLÜ SEÇKİN KİNAZ İNHİBİTÖRLERİ BELİRLENMİŞTİR.
(WİESTNER A. EMERGING ROLE OF KINASE TARGETED STRATEGIES IN CHRONIC LYMPHOCYTIC LEUKEMIA HEMATOLOGY AM SOC HEMATOL EDUC PROGRAM.
2012;2012:88-96.)
KLL hücreleri üzerindeki kemokin
reseptörleri (CXCR4 ve CXCR5) ve adezyon
molekülleri vasıtası ile, lenfoid dokularda
CXCL12 ve CXCL13 ifade eden Cd68+
‘nurselike’ hücreleri (NLC) ve, CXCL12
ifade eden düz kas aktin pozitif mezankimal
stromal hücreler (MSC) ve CD4+ T hücreleri
ile etkileşir.
KLL hücreleri üzerindeki VLA-4 integrinleri
(CD49d), kemokin reseptörleri ile işbirliği
yaparak, stroma hücreri üzerindeki ligandlar
(VCAM-1, fibronektin/FN) yolu ile hücrehücre adezyonunu gerçekleştirir.
SYK, BTK ve PI3Ks normal B hücresindeki
kemokin reseptör ve adezyon molekülü
sinyaline karışır.
Bu kinazların herbirine karşı küçük moleküllü
antagonistler dokudaki KLL hücrelerini kana
geçirme özelliğindedir.
KLL patogenezinde kinazlar
LYN
SYK
PI3Kδ
BTK
Kinaz
SRC ailesi TK
SYK/ZAP 70 ailesi TK
Lipid kinaz
TEC ailesi TK
Major hedef
Igα, Igß, SYK,
tirozin fosfataz
SYK, BLNK, BTK
Fosfotidilinozitol PIP2
PLCγ 2, PKCβ
Aktivasyon yolu
BCR, CD40, FCR
BCR, FcR, integrin
kemokin, C tipi lektin
sinyali
BCR, CD40, BAFF,
TLR, IL-4R, IL-7R,
RAS
BCR, CD40, BAFF, TLR,
FcR, kemokin sinyali
Genetik kayıp
Fare modeli:
Düşük BCR,
Artmış IgM,
Otoimmun hast.
Fare modeli:
Pro-B evresinde kısmi
blok, immatür B: tam
blok, matür B hücre
yokluğu
Fare modeli:
B1, marginal zon ve
germinal merkez B
hücre yokluğu, hipogammaglobulinemi
İnsanda
Pre-B evresinde blok, Xgeçişli agammagloblunemi
Farede:
PI3Kδ kaybına benzer
inhibitör
Dasatinib
Bosutinib
Bafetinib
Fostamatinib
PRT-318, P505-15
GS-1101
(CA-101)
Ibrutinib
AVL-292
Dasatinib, Bosutinib
Wiestner A.Hematology Am Soc Hematol Educ Program. 2012;2012:88
Dasatinib
Fostamatinib
GS-1101
(CAL-101)
Ibrutinib
(PCI-32 765)
Hedef kinaz
LYN, BTK, ABL
SYK, FLT3, KIT,
LCK, JAK1,JAK3
PI3Kδ
BTK
Doz
140mg PO
2x200 mg PO
2x150 mg PO
420 mg PO (840 mg)
KLL hastası
15 nüks hasta
11 nüks hasta
54 nüks hasta
76 nüks hasta (2
çalışma), 31 yaşlı tedavi
almamış
Tedavi cevabı
PR %20
Nodal cevap %27
PFS 7,5 ay
PR: KLL %55, DBBH
%22, ML %11
FL:%10 PFS 6,4ay
PR %26
Nodal cevap %80
PFS 15 ay
OR %60-73
PFS %86 (12 ayda)
Yan etki
Kemik iliği
inhibisyonu, kusma,
bulantı, diare, plörezi
Yorgunluk, kusma,
Diare, hipertansiyon
ÜSYE, KRC
fonksiyonalrında
bozulma
Yorgunluk, kusma,
diare, ÜSYE, kas
spazmı, artralji, periferal
ödem, ateş
Grade ¾ yan
etki
Nötropeni,
trombositpeni
(>%5) Nötropeni,
anemi, hipertansiyon
Pnömoni %24
Anemi, nötropeni,
trombositopeni
Enfeksiyon %26
Trombositopeni ve
Nötropeni <%10
KLL’de gelişim
evresi
Faz 2 tamamlandı
Faz 2 tamamlandı
Faz 1 tamamlandı
Faz 2/3 devam
Faz 1 tamamlandı
Faz 2/3 devam
Diğer
endikasyonlar
KML onaylı
Faz 3 tamamlandı
(romotoid artrit)
İndolen ve agresif
NHL
İndolen ve agresif NHL
ve MCL
Wiestner A.Hematology Am Soc Hematol Educ Program. 2012;2012:88
BTK inhibitörleri
BTK, Tec ailesinden sitoplamik bir tirozin kinazdır
BTK, BRC’nin indüklediği kalsiyum salınımı, hücre çoğalması ve
NF-kB yolunun ktivasyonu için gereklidir ve BRC sinyalinde esastır
Ibritunib BTK’ı geriye dönüşsüz baskılar
İbrutinib Cys-481’e bağlanarak 24 saatten fazla süre BTK’ı baskılar
İbrutinib hem BCR sinyalini hem de CD40, BAFF, TLR ve sitokin
sinyalini baskılar ve stromal hücrelerin koruyucu etkisini engeller,
İbrutinib aktive T hücrelerinden sitokin salınımı engeller
İbrutinib KLL hücrelerinde CCL3 ve CCL4 salgılanmasını engeller
ve serum düzeyndeki azalma ilaç aktiviesinin tayinine yarayabilir
İbrutinib CXCL12 ve CXCL13’ün VCM-1 ve fibronektin gibistromal
adezyon moleküllerine adezyonunu baskılar
İbrutinib, bortezomibe yüksek direnci olanlar dahil,
germinal merkez, aktive B hücre benzeri DBBH ve MCL
hücrelerinde bortezomib ile sinerjik olarak apopitoz ve
mitokondri hasarına yol açar.
(Dasmahapatra G, Patel H, Dent P, Fisher RI, Friedberg J, Grant S. Br J Haematol. 2013
Apr;161(1):43-56).
İbrutinib, multipl miyelomda, NF-kB üzerindeki
inhibisyon ile bortezomib ve lenalidomidin sitotoksik
etkisini arttırır
(Rushworth SA, Bowles KM, Barrera LN, Murray MY, Zaitseva L, MacEwan DJ.Cell Signal. 2013
Jan;25(1):106-12)
Lin, 2009
Ajan
Doz (nüks/ref.
KLL)
Cevap
oranı
Cevap
süresi
Yan etki
Flavopiridol
(Alvocidib)
30mg/m2 iv bolus+30mg
(50)/m2 infüzyon 1.gün,
3 hafta devam 4 haftada
bir, toplam 6 kür, Faz II, 7
hasta
CR %1,6
ORR
%53
PFS
10-12
ay
TLS
75mg/m2 (doz değişimi)
6 saat yükleme dozu
takiben hatalık 3 doz, 28
günde bir
ORR %0
Bildirim
yok
TLS
1,8,15.gün İV infüzyon
28 günde bir
(Doz ayarı)
Cevap
yok
Bildirim
yok
TLS
10 mg po
Faz II, 22 has.
CR %0
ORR
Bildirim
yok
Kİ inhibisyon
fırsatçı
enfeksiyon
Bildirim
yok
Kİ inhibisyon
fırsatçı
enfeksiyon
Pan CDK (sikline
dayalı kinaz inhibitörü)
Wierda,
2008
SNS-032
Flynn,
2009
SCH-727965
(Dinaciclib)
CDK2, CDK7, CDK9
inibörü
CDK1, CDK2, CDK5,
CDK9 inibörü
EverolimusAfinitor
Zent,
2010
Rapamisin derivesi
Decker,
2009
RapamisinSirolimus
Bildirilen
tarihe kadar
%14-18
Siklin D3, siklin E ve
siklin A ifadesini azaltır
5 mg/po
Faz II, 7 hasta
PR 1 hasta
SD 3 hasta
kusma
diyare
(tümör lizis
Send)
kusma
diyare
İmmunomodultör ajan: lenalidomid
-Antiangiogenic
-TNF-α inhibisyonu
-T hücre ve NK hücresi aracılıklı immun cevabın modulasyonu
-Apopitozun indüksiyonu
KLL hücreleri üzerinde yer alan ve T hücre aktivasyonuna yol açan CD80 ifadesini arttırır (klinik
sitokin salınımı sendromu ile korelasyon)
CD154 ifedesini arttırır, normal B hücre aktiveasyonu ile immunoglobulin yapmı artar
Chanan-Khan
2006
Ferrajoli, 2008
Chen,2009
Bodoux, 2009
Doz ve
uygulama
Cevap oranı
Cevap
süresi
Yan etki
2,5-25 mg PO
21 gün,
28 günde bir
Tek ajan faz II
45 hasta
ORR %53-56
2 yıl PFS
%87
Tümör lizis
sendromu
miyelosupresyon
Nüks tek ajan
Faz II, 25 hasta
ORR %32-47
1 yıl PFS
%81
Tümör
alevlenme
reaksiyonu
Diğer ajanlar
Hsp90 (heat shock protein): hücre sinyali ve hücre siklusunun
önemli aracılarının fonksiyonlarına karışır
Hsp90 inhibitörü fazI nüks/dirençli KLL
Histon deasetilaz inhibitörü Valproik asit, anti ve pro-apopitotik
genleri düzenleyerek apopitozu teşvik eder. In vitro KLL hücrelerinin
fludarabin, bortezomib, lenalidomide olan kemoduyarlılığını arttırır
SDF-1/CXCR4, KLL hücre trafiği ve sağkalımında rol alır. CXC4
antagonistleri KLL hücrelerinin mikroçevreye göçünü bozabilir ve
kemoterapötiklerine duyarlılığını arttırır
Plerixafor, bir CXC4 antagonistidir ve ritukimab ile kombinasyon
çalışmaları nüks KLL’de sürmektedir
Ülkemizdeki çalışmalar
PCI-32765CLL3001
İbritumumab+ BR vs plesabo+BR
En az 1 sıra ve 2 kür sistemik kemoterapi almış nüks ya
da dirençli semptomatik KLL
Ofatumumab
En az 3 ay veya 3 siklus anti-lösemi tedavisi almış ve 2.
veya 3. sıra tedavinin ardından PR (kısmi yanıt) veya CR
(tam yanıt) değerlendirmesi yapılmış KLL
R-FC (SUT)
A.TEDAVİ ENDİKASYONU OLAN, ECOG PERFORMANS
DURUMU 0-1 OLAN, 17 P DELESYONU BULUNMAYAN KLL
HASTALARININ BİRİNCİ BASAMAK TEDAVİSİNDE FLUDARABİN
VE SİKLOFOSFAMİD İLE KOMBİNE OLARAK ÖNCE 2 KÜR,
SONRA TAM VEYA KISMİ YANIT VARSA 4 KÜR OLMAK ÜZERE
TOPLAM 6 KÜR (1. KÜR 375MG/M2, 5 KÜR 500 MG/M2
DOZUNDA)
B. RELAPS / REFRAKTER, TEDAVİ ENDİKASYONU OLAN,
DAHA ÖNCE FLUDARABİN VE ALKİLLEYİCİ AJANLARLA TEDAVİ
SONRASI PROGRESYON GELİŞMİŞ, 65 YAŞ VE ALTI, ECOG
PERFORMANS DURUMU 0-1 OLAN, 17 P DELESYONU
BULUNMAYAN, KLL HASTALARINDA FLUDARABİN VE
SİKLOFOSFAMİD İLE KOMBİNE OLARAK ÖNCE 2 KÜR, SONRA
TAM VEYA KISMİ YANIT VARSA 4 KÜR OLMAK ÜZERE TOPLAM
6 KÜR (1. KÜR 375MG/M2, 5 KÜR 500 MG/M2)
Bendamustin (SUT)
A.
KRONİK LENFOSİTİK LÖSEMİ (KLL)’DE AŞAĞIDA BELİRTİLEN ENDİKASYONLARDAN BİRİNİN
VARLIĞINDA 100 MG/M2/GÜN DOZUNDA, 28 GÜNDE BİR 2 GÜN(D1,D2) KULLANILIR. RİTUKSİMABLA
BİRLİKTE KULLANILDIĞINDA HASTADA ECOG <2, DEL 17P NEGATİFLİĞİ KOŞULU ARANIR [İLK 2 KÜR
SONRASINDA OBJEKTİF YANIT ALINAN HASTALARDA (STABİL HASTALIK, KISMİ VEYA TAM YANIT)
TEDAVİYE EN FAZLA 6 KÜRE KADAR DEVAM EDİLEBİLİR].
1. KLORAMBUSİL, SİKLOFOSFAMİD, FLUDARABİN VE/VEYA BUNLARIN RİTUKSİMABLI
KOMBİNASYONLARI OLMAK ÜZERE EN AZ 3 DİZİ KEMOTERAPİ SONRASINDA DİRENÇLİ VEYA NÜKS
HASTALIĞI BULUNAN VE NON-MİYELOABLATİF ALLOJENEİK KÖK HÜCRE ADAYI OLMAYAN, ECOG
PERFORMANS DURUMU <3, DEL 17P MUTASYONU NEGATİF, 65 YAŞ ALTI HASTALARDA
2. PERFORMANS DURUMU ECOG< 2, TIBBİ NEDENLERLE FLUDARABİN KULLANAMAYAN VEYA DEL
17P MUTASYONU POZİTİF BULUNAN 65 YAŞ ÜZERİ HASTALARDA
3. NONMİYELOABLATİF KÖK HÜCRE NAKLİ SONRASINDA NÜKS EDEN HASTALARDA
B.
OTOLOG NAKİL ADAYI OLMAYAN VE/VEYA 65 YAŞ VE ÜZERİ, TEDAVİ GEREKTİREN VE
RİTUKSİMABLI REJİMLER DAHİL EN AZ 3 DİZİ TEDAVİ ALMIŞ NÜKS/DİRENÇLİ FOLLİKÜLER NONHODGKİN LENFOMADA 120 MG/M2/GÜN 21 GÜNDE BİR 2 GÜN (D1,D2) EN FAZLA 8 KÜR KULLANILIR
C.
OTOLOG NAKİL ADAYI OLMAYAN VE/VEYA 65 YAŞ VE ÜZERİ, MIPI SKORU ORTA-YÜKSEK
RİTUKSİMABLI REJİMLER DAHİL EN AZ 2 DİZİ TEDAVİ ALMIŞ NÜKS/DİRENÇLİ MANTLE HÜCRELİ NONHODGKİN LENFOMADA 120 MG/M2/GÜN 21 GÜNDE BİR 2 GÜN (D1,D2) EN FAZLA 6 KÜR KULLANILIR
D.
OTOLOG NAKİL ADAYI OLMAYAN VE/VEYA 65 YAŞ VE ÜZERİ, ÇOKLU KEMOTERAPİ, TALİDOMİD,
BORTEZOMİB VE LENOLİDOMİD GİBİ STANDART RUHSATLI TEDAVİLERE YANITSIZ (DİRENÇLİ) VEYA BU
TEDAVİLER SONRASINDA ERKEN NÜKS (<6 AY) GÖRÜLEN MULTİPL MİYELOM HASTALARI İLE OTOLOG
NAKİL DAHİL STANDART RUHSATLI TEDAVİ SEÇENEKLERİNİ TÜKETMİŞ DİRENÇLİ /NÜKS M. MİYELOM
HASTALARINDA 90-100 MG/M2 2 GÜN 28 GÜNDE BİR EN FAZLA 6 KÜR KULLANILIR.
Alemtuzumab (SUT)
Yeterli doz ve sürede alkilleyici ajanlar alan ve
Fludarabin fosfat kürlerini tamamlayan ya da Fludarabin
temelli kombinasyon rejimlerine kesin olarak dirençli hale
gelmiş Evre III ve IV kronik lenfoid lösemi hastalarında
endikedir.
(toplam 8 hafta)
Sonuç
Sonuç olarak gerek yeni ajanların gerekse şu anda
kullanılan immunokemoterapötiklerin kombinasyonları ile
yapılan ilaç sinerjisi çalışmaları akılcı ilaç kullanımını
sağlayabilir. KLL’de kür bulunamasa da yeni ortaya
çıkan hedefe yönelik tedaviler geleceğe yönelik büyük
umutlar vaat etmektedir.