tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni

Transkript

tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni
T.C.
ADALET BAKANLIĞI
EĞİTİM DAİRESİ BAŞKANLIĞI
YARGI MEVZUATI BÜLTENİ
Bültenin Kapsadığı Tarihler
30 Mart – 05 Nisan 2010
Yayımlandığı Tarih
06 Nisan 2010
Sayı
443
İÇİNDEKİLER
-
-
-
-
4/12/2009 Tarihli ve 2009/15641 Sayılı Kararnamenin Eki Kararda
Değişiklik Yapılmasına İlişkin Ekli Kararın Yürürlüğe Konulmasına Dair
2010/259 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı
(R.G. 30 Mart 2010 – 27537)
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulundan İdari Yargı Hâkim Adaylarının,
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca 11/3/2010 Tarihinde Yapılan Ad
Çekme Sonucuna Göre, 2802 Sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 13.
Maddesi Gereğince Atanmalarına İlişkin Kararname
(R.G. 01 Nisan 2010 – 27539)
Adalet Bakanlığından 1 Adet Atama Kararı
(R.G. 3 Nisan 2010 – 27541)
Anayasa Mahkemesi Üyeliğine 1 Adet Seçme Kararı
(R.G. 30 Mart 2010 – 27537)
Anayasa Mahkemesi Üyeliğine 1 Adet Seçme Kararı
(R.G. 31 Mart 2010 – 27538)
Adalet Bakanlığından 3 Adet Görevlendirme Kararı
(R.G.03 Nisan 2010 – 27541)
Türkiye Adalet Akademisi Genel Kurulunun Toplantı, Çalışma Usul ve
Esasları Hakkında Yönetmelik
(R.G. 30 Mart 2010 – 27537)
Gümrük Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 31 Mart 2010 – 27538)
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulundan Aralık 2009 Dönemi Sonuna
Kadar Sürelerini Bitirip, Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca
Yükseltilmelerine Karar Verilen Adli Yargı Hâkim, Cumhuriyet Başsavcı ve
Savcıları ile İdari Yargı Hâkimlerine Ait Sıra Defteri
(R.G. 03 Nisan 2010 – 27541)
Anayasa Mahkemesinin E: 2005/145, K: 2009/112 Sayılı Karar Özeti
(R.G. 03 Nisan 2010 – 27541)
İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Gülbahar ve Tut/Türkiye Davası)
İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Evrim Öktem/Türkiye Davası)
İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Köktepe/Türkiye Davası)
İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Güveç/Türkiye Davası)
-
-
-
Sermaye Piyasası Kurulundan Gayrimenkul Yatırım Ortaklıklarına İlişkin
Esaslar Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Seri: VI, No: 27)
(R.G. 30 Mart 2010 – 27537)
Bayındırlık ve İskan Bakanlığından Yapı, Tesis ve Onarım İşleri İhalelerinde
Kullanılan Müteahhitlik Karneleri ve İş Bitirme Belgelerinin 2010 Yılına Ait
Değerlendirme Katsayıları Hakkında Tebliğ
(R.G. 01 Nisan 2010 – 27539)
Bayındırlık ve İskân Bakanlığından Mimarlık ve Mühendislik Hizmet
Bedellerinin Hesabında Kullanılacak 2010 Yılı Yapı Yaklaşık Birim
Maliyetleri Hakkında Tebliğ
(R.G. 01 Nisan 2010 – 27539)
Adalet Bakanlığından Münhal Noterlikler İlânları
(R.G. 02 Nisan 2010 – 27540)
Türkiye Adalet Akademisi Başkanlığından Türkiye Adalet Akademisi
Yönetim Kuruluna Üye Seçimine İlişkin İlân
(R.G. 03 Nisan 2010 – 27541)
2010 Mart Ayında İstifa Eden veya Meslekten Ayrılan, İsteği Üzerine ve Yaş
Haddinden Emekliye Ayrılan Hâkim ve Savcılara Ait Liste
Bakanlar Kurulu Kararı
Karar Sayısı : 2010/259
4/12/2009 tarihli ve 2009/15641 sayılı Kararnamenin eki Kararda değişiklik
yapılmasına ilişkin ekli Kararın yürürlüğe konulması; Ulaştırma Bakanlığının 22/3/2010
tarihli ve 4509 sayılı yazısı üzerine, 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun ek 3 üncü maddesine
göre, Bakanlar Kurulu’nca 22/3/2010 tarihinde kararlaştırılmıştır.
22/3/2010 TARİHLİ VE 2010/259 SAYILI
KARARNAMENİN EKİ
KARAR
MADDE 1 – 4/12/2009 tarihli ve 2009/15641 sayılı Kararnamenin eki Kararın 1 inci
maddesinin birinci fıkrasında yer alan "Mühendislik ve Müşavirlik Hizmetleri İşleri için
sözleşmesindeki bitiş tarihinden sonra yapılacak" ibaresi "Mühendislik ve Müşavirlik
Hizmetleri İşleri için sözleşmesindeki süre uzatımı verilmeden önceki bitiş tarihi olan
13/2/2009 tarihinden sonra yapılan ve yapılacak" şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 2 – Aynı Kararın 2 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan "Mühendislik ve
Müşavirlik Hizmetleri İşleri için sözleşme süresinin bitim tarihinden itibaren işin bitimine
kadar yapılacak" ibaresi "Mühendislik ve Müşavirlik Hizmetleri İşleri için sözleşmesindeki
süre uzatımı verilmeden önceki bitiş tarihi olan 13/2/2009 tarihinden itibaren işin bitimine
kadar yapılan ve yapılacak" şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 3 – Bu Karar 17/12/2009 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde
yürürlüğe girer.
MADDE 4 – Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
Bakanlar Kurulu Kararının Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
Tarihi
Sayısı
17/12/2009
27435
[R.G. 30 Mart 2010 – 27537]
—— • ——
Atama Kararları
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başkanlığından:
İdari yargı hâkim adaylarının, Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca 11/3/2010
tarihinde yapılan ad çekme sonucuna göre, 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 13.
maddesi gereğince atanmalarına ilişkin Kararname aşağıda gösterilmiştir.
KARAR : 11/3/2010/24
3. derecenin 1. kademesi (1020+3000) gösterge ile
1- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120503 Canan ACAR Muğla İdare Mahkemesi
Üyeliğine,
4. derecenin 1. kademesi (915+2300) gösterge ile
2- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120507 Müjgan YILMAZ KARA Çanakkale İdare
Mahkemesi Üyeliğine,
5. derecenin 1. kademesi (835+2200) gösterge ile
3- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120509 Selim GÜNDOĞDU İstanbul Vergi
Mahkemesi Üyeliğine,
6. derecenin 1. kademesi (760+1600) gösterge ile
4- Bursa İdarî Yargı Hâkim Adayı 118692 Ercan ÖZDEMİR İstanbul Vergi Mahkemesi
Üyeliğine,
8. derecenin 1. kademesi (660+1300) gösterge ile
5- İstanbul İdarî Yargı Hâkim Adayı 120472 Yılmaz KATİPOĞLU İstanbul İdare
Mahkemesi Üyeliğine,
6- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120473 Emine Ferdane PANDIR İstanbul İdare
Mahkemesi Üyeliğine,
7- Samsun İdarî Yargı Hâkim Adayı 120474 Başak YILDIRIM ÖLMEZ Kocaeli İdare
Mahkemesi Üyeliğine,
8- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120475 Hilal AKTEMUR DERMANCIOĞLU
Elazığ İdare Mahkemesi Üyeliğine,
9- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120476 Gökhan BALABAN Eskişehir Vergi
Mahkemesi Üyeliğine,
10- Bursa İdarî Yargı Hâkim Adayı 120477 Esra SARIKAYA Muğla İdare Mahkemesi
Üyeliğine,
11- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120478 Deniz DÖKMECİ İstanbul İdare
Mahkemesi Üyeliğine,
12- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120479 Serhat Emin TAŞ İstanbul Vergi
Mahkemesi Üyeliğine,
13- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120480 Ali YULA Bursa İdare Mahkemesi
Üyeliğine,
14- Konya İdarî Yargı Hâkim Adayı 120486 Şenol KARADENİZ Samsun İdare
Mahkemesi Üyeliğine,
15- Kırıkkale İdarî Yargı Hâkim Adayı 120502 Ömer ŞENGÜL İstanbul İdare
Mahkemesi Üyeliğine,
16- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120508 Duygu ÖZKAN İstanbul Vergi
Mahkemesi Üyeliğine,
17- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120510 Ayşe KILIÇ Edirne İdare Mahkemesi
Üyeliğine,
8. derecenin 2. kademesi (675+1300) gösterge ile
18- Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 120499 Osman AVŞAR Samsun Vergi
Mahkemesi Üyeliğine
Ad çekme usulü ile naklen atanmışlardır.
[R.G. 1 Nisan 2010 – 27539]
—— • ——
Adalet Bakanlığından:
Karar Sayısı : 2010/154
1 – Açık bulunan Müsteşar Yardımcılığına, Ceza İşleri Genel Müdürü (32361) Galip
Tuncay TUTAR’ın atanması, 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 5435 sayılı
Kanunla değişik 37 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.
2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür.
2/4/2010
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN
Sadullah ERGİN
Başbakan
Adalet Bakanı
[R.G. 3 Nisan 2010 – 27541]
—— • ——
Anayasa Mahkemesi Üyeliğine Seçme Kararı
Cumhurbaşkanlığından:
Karar Sayısı : 2010/5
Anayasa Mahkemesi Yedek Üyeliğine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 104 üncü
maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi ile 146 ncı maddesi ve 2949 sayılı Anayasa
Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanunun 3, 4 ve 10 uncu maddeleri
uyarınca Denizcilik Müsteşarlığı Müsteşar Yardımcısı Dr. Alparslan ALTAN seçilmiştir.
29/3/2010
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
[R.G. 30 Mart 2010 – 27537]
—— • ——
Cumhurbaşkanlığından:
Karar Sayısı : 2010/6
Anayasa Mahkemesi Yedek Üyeliğine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunca gösterilen üç
aday arasından Yargıtay Üyesi Burhan ÜSTÜN, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 104 üncü
maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi ile 146 ncı maddesi ve 2949 sayılı Anayasa
Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanunun 4 üncü maddesi uyarınca
seçilmiştir.
30/3/2010
Abdullah
GÜL
CUMHURBAŞKANI
[R.G. 31 Mart 2010 – 27538]
—— • ——
Görevlendirme Kararları
Adalet Bakanlığından:
Karar Sayısı : 2010/182
1 – Adlî Tıp Kurumu Birinci Adlî Tıp İhtisas Kurulu İç Hastalıkları Üyeliğine, İstanbul
Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü İç Hastalıkları Anabilim Dalı
Öğretim Üyesi Prof. Dr. Süheyla GÜVEN APAYDIN’ın görevlendirilmesi,
2659 sayılı Adli Tıp Kurumu Kanununun 26 ncı ve 2547 sayılı Yükseköğretim
Kanununun 38 inci maddeleri gereğince uygun görülmüştür.
2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür.
2/4/2010
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN
Sadullah ERGİN
Başbakan
Adalet Bakanı
—— • ——
Adalet Bakanlığından:
Karar Sayısı : 2010/183
1 – Adlî Tıp Kurumu Dördüncü Adlî Tıp İhtisas Kurulu Çocuk Psikiyatrisi Üyeliğine,
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Çocuk Ruh Sağlığı
ve Hastalıkları Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Süleyman Salih ZOROĞLU’nun
görevlendirilmesi,
2659 sayılı Adli Tıp Kurumu Kanununun 26 ncı ve 2547 sayılı Yükseköğretim
Kanununun 38 inci maddeleri gereğince uygun görülmüştür.
2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür.
2/4/2010
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN
Sadullah ERGİN
Başbakan
Adalet Bakanı
—— • ——
Adalet Bakanlığından:
Karar Sayısı : 2010/184
1 – Adlî Tıp Kurumu Birinci Adlî Tıp İhtisas Kurulu Genel Cerrahi Üyeliğine, İstanbul
Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü Genel Cerrahi Anabilim
Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Nihat YAVUZ’un yeniden görevlendirilmesi,
2659 sayılı Adli Tıp Kurumu Kanununun 26 ncı ve 2547 sayılı Yükseköğretim
Kanununun 38 inci maddeleri gereğince uygun görülmüştür.
2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür.
2/4/2010
Abdullah GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN
Sadullah ERGİN
Başbakan
Adalet Bakanı
[R.G. 03 Nisan 2010 – 27541]
—— • ——
Yönetmelikler
Türkiye Adalet Akademisi Başkanlığından:
TÜRKİYE ADALET AKADEMİSİ GENEL KURULUNUN TOPLANTI,
ÇALIŞMA USUL VE ESASLARI HAKKINDA YÖNETMELİK
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, Türkiye Adalet Akademisi Genel Kurulunun
etkin ve verimli çalışabilmesi için toplantı, çalışma usul ve esaslarını belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, Türkiye Adalet Akademisi Genel Kurulunun oluşumu,
toplanması, yetki ve görevleri ile çalışma usul ve esaslarına dair hükümleri kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 23/7/2003 tarihli ve 4954 sayılı Türkiye Adalet
Akademisi Kanununun 13 üncü maddesi uyarınca hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Akademi: Türkiye Adalet Akademisini,
b) Bakanlık: Adalet Bakanlığını,
c) Bakan: Adalet Bakanını,
d) Başkanlık: Türkiye Adalet Akademisi Başkanlığını,
e) Başkan: Türkiye Adalet Akademisi Başkanını,
f) Kurul: Türkiye Adalet Akademisi Genel Kurulunu,
g) Kurul Başkanı: Türkiye Adalet Akademisi Genel Kurul Başkanını,
h) Kanun: Türkiye Adalet Akademisi Kanununu,
i) Üye: Türkiye Adalet Akademisi Genel Kurul Üyesini,
j) Yönetim Kurulu: Türkiye Adalet Akademisi Yönetim Kurulunu,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Genel Kurulun Oluşumu ve Üyeliğin Sona Ermesi
Genel kurulun oluşumu
MADDE 5 – (1) Kurul; Bakan, Bakanlık Müsteşarı, Ceza İşleri Genel Müdürü, Hukuk
İşleri Genel Müdürü, Kanunlar Genel Müdürü, Avrupa Birliği Genel Müdürü, Personel Genel
Müdürü, Eğitim Dairesi Başkanı, Başkan ve Akademinin önceki başkanları ile dört yıl için
seçilen aşağıdaki üyelerden oluşur:
a) Yargıtay Büyük Genel Kurulunun ikisi hukuk daireleri, ikisi ceza daireleri üyeleri
arasından seçeceği dört üye.
b) Danıştay Genel Kurulunun üyeleri arasından seçeceği üç üye.
c) Askeri Yargıtay Genel Kurulunun kendi üyeleri arasından seçeceği bir üye.
d) Askeri Yüksek İdare Mahkemesi Genel Kurulunun hâkim sınıfından olan kendi
üyeleri arasından seçeceği bir üye.
e) Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulunun kendi üyeleri arasından seçeceği bir üye.
f) Yükseköğretim Kurulunun Türkiye'deki hukuk fakültelerinin öğretim üyeleri
arasından seçeceği iki üye.
g) Türkiye Barolar Birliği Yönetim Kurulunun en az on beş yıl fiilen mesleği icra etmiş
avukatlar arasından seçeceği bir üye.
h) Türkiye Noterler Birliği Yönetim Kurulunun birinci sınıf noterler arasından seçeceği
bir üye.
i) Kanunun 22 nci ve 23 üncü maddeleri ile 24 üncü maddesinin ikinci fıkrası
kapsamında olanların kendi aralarından seçeceği dört üye.
Üyeliğin sona ermesi
MADDE 6 – (1) Seçimle gelen üyelerin görev süresi seçilme tarihinden itibaren dört yıl
geçmekle sona erer.
(2) Kurum, kuruluş ve kurullarında görevleri sona ermiş üyeler, yerlerine yeni üye
seçilinceye kadar görevlerine devam ederler.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Genel Kurulun Görevleri ve Çalışma Esasları
Genel kurulun görevleri
MADDE 7 – (1) Genel Kurulun görevleri şunlardır:
a) Yönetim Kurulunun asıl ve yedek üyelerini seçmek,
b) Yönetim Kurulu tarafından sunulan yıllık çalışma raporu ile Denetim Kurulu
raporunu inceleyerek karara bağlamak,
c) Yönetim Kurulu tarafından sunulan kısa ve uzun vadeli eğitim ve öğretim planı ile
yıllık çalışma programını görüşerek karara bağlamak,
d) Yönetim Kurulu tarafından teklif edilen yıllık bütçeyi ve personel ihtiyaçlarını
inceleyerek karara bağlamak,
e) Başkan ile Yönetim ve Denetim Kurullarının ibrası hakkında karar vermek,
f) Akademide verilen hizmetler karşılığında alınacak ücretler için Yönetim Kurulunca
hazırlanan tarifeyi onaylamak,
g) Denetim Kurulu üyelerini seçmek,
h) Kurul Başkanı ve iki katip üyeyi seçmek,
i) Kanunlarla verilen diğer görevleri yerine getirmek.
Toplantı
MADDE 8 – (1) Kurul, her yıl Nisan ayı içinde Başkan tarafından belirlenen yer ve
zamanda olağan toplantısını yapar.
(2) Gereken hallerde Yönetim Kurulu veya Başkan ya da en az on beş üyenin
görüşülecek konuyu da belirten yazılı istemleri üzerine Kurul, gecikmeksizin Başkan
tarafından belirlenen yerde olağanüstü toplantıya çağırılır.
(3) Kurul her olağan ve olağanüstü toplantıları için kendi üyeleri arasından açık oylama
usulüyle bir başkan ve iki katip üye seçer.
Gündem
MADDE 9 – (1) Kurulun;
a) Olağan toplantıya çağırılması halinde, Başkan tarafından belirlenen konular,
b) Başkan tarafından olağanüstü toplantıya çağırılması halinde, Başkan tarafından
belirlenen konular,
c) Yönetim Kurulu tarafından olağanüstü toplantıya çağırılması halinde, Yönetim
Kurulu kararında belirtilen ve Başkan tarafından önerilen konular,
d) En az on beş üyenin yazılı istemi üzerine olağanüstü toplantıya çağırılması halinde,
söz konusu istemde belirlenen ve Başkan tarafından önerilen konular,
gündemini oluşturur.
(2) Gündem yukarda belirtilen konular çerçevesinde Başkanlık tarafından hazırlanır ve
toplantı tarihinden en az on gün önce üyelere dağıtılır.
(3) Gündemde; yoklama, açılış, Kurul Başkanlığı seçimi, Kurul Başkanının açış
konuşması, görüşülmesi istenen konular, üyelerin dilek ve temennileri, Kurul Başkanının
dilek ve temennilere cevap teşkil eden konuşması, Kurul Başkanının kapanış konuşması,
toplantı yeter sayısının sağlanamaması durumunda ikinci toplantının yeri ve zamanı ile uygun
görülen diğer hususlar yer alır.
Toplantı ve karar yeter sayısı
MADDE 10 – (1) Kurul üye tam sayısının salt çoğunluğu ile toplanır ve toplantıya
katılanların çoğunluğu ile karar verir.
(2) Çoğunluk sağlanamazsa ikinci toplantı katılan üyelerle yapılır.
(3) Yapılan açık oylamada eşitlik olması halinde Kurul Başkanının bulunduğu taraf
çoğunlukta sayılır. Kurul toplantılarında çekimser oy kullanılamaz.
Kurul başkanlığı
MADDE 11 – (1) Kurul Başkanlığı; bir başkan ve iki katip üyeden oluşur. Kurul
Başkanı ve iki katip üye Kurulun kendi üyeleri arasından açık oylama usulüyle seçilir.
Görüşmeler
MADDE 12 – (1) Kurulun görüşmeleri aşağıda belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde
yapılır:
a) Başkan tarafından toplantı yeter sayısının bulunması durumunda toplantı açılır ve
gündem maddelerinin görüşülmesine geçilmeden; Akademi hakkında ve daha önceki
toplantılarda verilmiş olan kararların uygulama safahatı konusunda bilgi verilir.
b) Gündem üzerinde bir değişiklik önerisi yoksa maddeler sırasıyla görüşülür. Başkan
veya en az beş üyenin yazılı önergesi ile sunulan konuların gündeme alınmasına karar
verilebilir. Gündemde bulunmayan ve Kurulca gündeme alınmayan konular müzakere
edilemez.
c) Toplantıda çeşitli görüşlerin belirmesi sebebi ile olumlu veya olumsuz bir çoğunluk
kararına bağlanamayan veya üyelerce incelenmesi gerekli görülen konuların, bir sonraki
toplantıda görüşülmesine karar verilebilir.
d) Kurul Başkanı lüzumlu gördüğü ve Kurulun olağan işleri dışında özel önem taşıyan
ve teknik incelemeleri gerektiren konuların görüşülmesi sırasında üyelerin birisinden konuyu
incelemesini ve Kurulda raportörlük yapmasını isteyebilir.
e) Bütün önergeler yazılı olarak Kurul Başkanına verilir. Önergeler Kurul tarafından
katip üyeye okutulur. Kurul Başkanı gerekli gördüğü önergeler hakkında leh ve aleyhte
konuşma yapmak isteyenler olup olmadığını tespit ederek müzakere açabileceği gibi önergeyi
doğrudan Kurulun onayına da sunabilir. Müzakereye açılan önergelerde Kurul Başkanı, ilk ve
son sözü önerge sahibine verilmek suretiyle söz isteyenlere isteme sırasına göre, usul
hakkında söz isteyenlere ise öncelikle söz verir.
f) Üyeler, gündemin herhangi bir maddesinin görüşülmesi sırasında konu hakkında
Kurul Başkanından aydınlatıcı bilgi isteyebilirler. Kurul Başkanı, istenen bilgiyi doğrudan
doğruya kendisi verebileceği gibi bir üyeden açıklamada bulunmasını isteyebilir.
g) Konuşmalar Kurul Başkanına hitaben yapılır. Kurul Başkanı konuya ilişkin görüşünü
ve oyunu en son açıklar.
Oylama usulü
MADDE 13 – (1) Gündemde yer alan her madde, hakkındaki konuşmalar
tamamlandıktan sonra oylanır. Oylar el kaldırmak suretiyle kullanılır. Ancak Yönetim
Kuruluna katılacak asıl ve yedek üyelerin seçimi gizli oylama usulüyle ayrı ayrı yapılır. Kurul
Başkanı sonucu açıklar.
Kurul toplantılarının tutanağa geçilmesi
MADDE 14 – (1) Kurul toplantılarının ses kaydı alınarak toplantı yeri, tarihi,
katılanların ad ve soyadlarını da içerecek şekilde konuşulanların dökümü yapılıp tutanak
haline getirilir.
(2) Bu tutanağın her sayfası Akademi mührü ile mühürlenip Kurul Başkanı ve katip
üyelerce imzalandıktan sonra Başkanlığa tevdi edilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Yönetim Kurulu Üyesi Adaylığı ve Seçimi
Yönetim kurulu üyesi adaylığı
MADDE 15 – (1) Yönetim Kurulunun seçimle gelen üyeliklerine;
a) Genel Kurul üyeleri,
b) Yargıtay üyeleri,
c) Danıştay üyeleri,
d) Birinci sınıf adlî yargı hâkimleri ve Cumhuriyet savcıları ile bu sınıftan sayılanlar,
e) Birinci sınıf idarî yargı hâkimleri ile bu sınıftan sayılanlar,
f) Hukuk profesörleri,
g) En az yirmi yıl fiilen avukatlık yapmış olanlar,
h) En az yirmi yıl fiilen noterlik yapmış birinci sınıf noterler,
aday olabilirler.
Başvuru usulü
MADDE 16 – (1) Kurul üyeleri, toplantı öncesinde veya sırasında aday olabilirler.
(2) Kanunun 9 uncu maddesinin birinci fıkrasında yazılı niteliklere sahip kimseler
toplantı tarihine kadar başvurabilirler.
(3) Kurul üyeleri, kendi üyelerini veya Kanunun 9 uncu maddesinin birinci fıkrasında
yazılı niteliklere sahip kimseleri, toplantı öncesinde veya sırasında aday gösterebilirler.
(4) Adaylarda aranan nitelikler, başvuru ve seçim tarihleri, Akademinin resmi internet
sayfası ile Resmî Gazete’de seçim tarihinden en az on beş gün önce ilan edilir.
(5) Toplantıdan önce başvuru ve aday gösterme Başkanlığa, toplantı sırasında başvuru
ve aday gösterme ise Kurul Başkanlığına verilecek bir dilekçeyle yapılır.
(6) Kurul üyelerinin adaylığı dışında yapılan başvuru ve aday göstermelerde, dilekçeye
adaylarda aranan niteliklerin bulunduğuna ilişkin belge eklenir.
(7) Toplantıdan önce başvuran ve aday gösterilen kişilere başvurunun yapıldığını
gösteren bir alındı belgesi verilir.
(8) Eksik belgeyle yapılan başvurular ve aday göstermeler değerlendirmeye alınmaz.
(9) Posta yoluyla yapılan başvurularda, başvurunun alındığı tarih esas alınır. Postadaki
gecikmeler dikkate alınmaz.
Adayların seçimi
MADDE 17 – (1) Yönetim Kurulu üyeliğinin seçimi Kurulca gizli oylama usulü ile
yapılır.
(2) Başvuranlar ve aday gösterilenleri belirtir oy pusulaları hazırlanır.
(3) Birden fazla Yönetim Kurulu üyeliği seçiminin aynı toplantıda yapılması
durumunda oylama, oy pusulasına boş üye sayısı kadar adayın ad ve soyadının karşısındaki
kutucuğun işaretlenmesi suretiyle yapılır.
(4) Oylama sırasında, Akademi mührünü taşıyan oy pusulası ve zarf kullanılır.
(5) Yönetim Kurulu üyeliğinin seçimi sonuçlanıncaya kadar oylamaya aralıksız devam
edilir.
Geçersiz oylar
MADDE 18 – (1) Oylar;
a) Oy pusulasında boşalan üye sayısından fazla adayın ad ve soyadının işaretlenmiş
olması,
b) Akademi mührünü taşımayan pusula veya zarf ile kullanılmış olması,
c) Belirgin bir işareti taşıyan pusula veya zarf ile kullanılmış olması,
hallerinde geçersiz sayılır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Denetim Kurulunun Oluşumu, Seçimi ve Üyeliğin Sona Ermesi
Denetim kurulunun oluşumu
MADDE 19 – (1) Denetim Kurulu; Kurulun kendi üyeleri arasından seçtiği üç üyeden
oluşur.
Adaylık ve başvuru usulü
MADDE 20 – (1) Denetim Kurulu üyeliğine; Kurul üyeleri doğrudan aday
olabilecekleri gibi, bir Kurul üyesi tarafından da aday gösterilebilirler.
Üye seçimi
MADDE 21 – (1) Denetim Kurulu üyeliğinin seçimi, bu Yönetmeliğin 20 nci
maddesine göre aday olanlar arasından Kurulca 17 ve 18 inci maddeleri uyarınca yapılır.
Üyeliğin sona ermesi
MADDE 22 – (1) Denetim Kurulu üyelerinin görev süresi seçilme tarihinden itibaren
iki yıl geçmekle sona erer.
ALTINCI BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Yürürlük
MADDE 23 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 24 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Başkan yürütür.
[R.G. 30 Mart 2010 – 27537]
—— • ——
Başbakanlık (Gümrük Müsteşarlığı)’tan:
GÜMRÜK YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 7/10/2009 tarihli ve 27369 sayılı mükerrer Resmî Gazete’de yayımlanan
Gümrük Yönetmeliğinin 40 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (a), (b) ve (ç) bentleri aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“a) Eşyayı gönderenin adı, soyadı,
b) Türkiye’deki alıcısının adı, soyadı,
ç) Eşyanın cinsi, nev’i, daralı ve net ağırlıkları veya diğer ölçüleri (litre, metreküp vb.),”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 96 ncı maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Eşyanın başka bir geçici depolama yeri veya antrepoya nakli ve geçici depolama
yerindeki eşyanın başkasına devri
MADDE 96 – (1) Başka bir gümrük idaresi denetimindeki geçici depolama yerine veya
antrepoya nakli istenen eşya, transit rejimi hükümlerine göre taşınır.
(2) 333 üncü madde hükmü aynı zamanda geçici depolama işlemlerinde de uygulanır.”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 154 üncü maddesine, aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(7) 142, 143, 144 ve 146 ncı madde hükümleri duruma göre uyarlanarak uygulanır.”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 163 üncü maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(2) 142, 143, 144 ve 146 ncı madde hükümleri duruma göre uyarlanarak uygulanır.”
MADDE 5 - Aynı Yönetmeliğin 171 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“(2) Geçici ithalatta sözlü beyana tabi eşya, ek-22’de yer alan Sözlü Beyan Formu
kullanılarak beyan edilir. Söz konusu formun tescili, geçici ithalat rejimi kullanım izni
hükmündedir.”
MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 181 inci maddesinin yedinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“(7) Dördüncü fıkra kapsamında ilgili kurumlarca yapılan kontroller sırasında
yükümlüden talep edilebilecek diğer belgeler ile ithale konu eşyayı temsil etmeyen belgeler
gümrük idarelerince ayrıca aranmaz.”
MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 196 ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 196 – (1) Eşyanın,
a) Türk Gümrük Tarife Cetvelinin 27 (27.01 ila 27.05 ve 27.16 hariç), 28, 29 uncu
fasılları ve 32.08, 34.03 ve 38.11 tarife pozisyonu ile 39.01 ile başlayarak 39.15 dâhil olmak
üzere bu tarife pozisyonlarında yer alan eşyanın dökme olarak gelmesi,
b) (a) bendinde belirtilen eşya dışında, ek-23’te yer alan listede bulunması,
c) Gümrük vergilerinin tahakkuk ettirilmesi, muafiyet hükümlerinin uygulanması ya da
uygulanacak ticaret politikası önlemlerinin belirlenmesi için eşyanın gümrük tarife istatistik
pozisyonunun muayene ile görevli memurca tespitinin mümkün olmaması,
ç) İşlenmiş tarım ürünlerinin bileşim tablosundaki yerinin belirlenmesinin gerekmesi,
hallerinden herhangi birinin varlığı durumunda laboratuvar tahlili yapılır.
(2) a) Birinci fıkranın (b) ve (c) bentlerinde belirtilen eşyanın muayene ile görevli
memura belge kontrolü için gelmesi halinde beyanname içeriği eşya laboratuvar tahliline
gönderilmez. Ayrıca ek-23’te yer alan listede bulunan eşyanın niteliği itibarıyla gümrük tarife
istatistik pozisyonunun tespitinin mümkün olması halinde muayene ile görevli memurun
eşyayı laboratuar tahliline göndermesine gerek yoktur.
b) Birinci fıkranın (a) bendinde belirtilen eşya hariç, ithalinde süreklilik bulunan,
göndericisi, alıcısı ve menşei aynı eşyanın, özelliklerini belirleyici belgelerinde ve bu belgeler
ile eşya üzerinde bulunan ayırt edici ibarelerde farklılık bulunmaması ve beyanname tescil
tarihi itibarıyla en fazla bir yıl öncesine dayanan tahlil raporunun tarih ve sayısının
beyannamenin 44 no.lu kutusunda beyan edilmesi halinde, daha önce yapılan tahlile itibar
edilerek yeniden laboratuvar tahliline gönderilmez. Ancak bilgisayar sistemi tarafından
beyanın kontrolü türünün kırmızı hat tam muayene olarak belirlenmesi halinde, yükümlünün
bu kolaylıktan yararlanmasına izin verilmez.
c) 39.01 ila 39.15 tarife pozisyonlarında yer alıp dökme gelen ve (b) bendinde belirtilen
özellikleri taşıyan eşyanın A veya B Sınıfı Onaylanmış Kişi Statü Belgesi sahibi olanlar
tarafından ithalinde, aynı bentte belirtilen özellikleri taşıyan ve beyanname tescil tarihi
itibariyle en fazla altı ay öncesine dayanan bir tahlil raporu ibraz edilmesi halinde buna itibar
edilir.
ç) Birinci fıkrada belirtilen eşya, laboratuvar tahliline tabi tutulduktan sonra gümrük
gözetiminden çıkmamış ve başka eşya ile karıştırılmamış veya birleştirilmemiş ise yeniden
laboratuvar tahliline gönderilmez.
(3) Birinci fıkranın (a) ve (ç) bentlerinde belirtilen eşyanın muayene ile görevli memura
belge kontrolü için gelmesi halinde ise, beyanname muhteviyatı eşyanın gümrük
laboratuvarına gönderilmesi gerekliliği belge kontrolü ile görevli memur tarafından bilgisayar
sistemi üzerinde bir müzekkere ile idare amirine bildirilir ve 183 üncü maddenin ikinci fıkrası
çerçevesinde memur değişikliği yapılır. İdare amiri oluru ile numune alınması sağlanarak eşya
tahlile gönderilir ve kontrol işlemleri sonuçlandırılır.
(4) İkinci fıkranın (b) ve (c) bentlerinde belirtilen kolaylığın suistimal edilmesinin
önlenmesini teminen gerekli görülen durumlarda eşya tahlile gönderilebilir.
(5) Tahlile ilişkin işlemler, Gümrük Laboratuvarlarının Faaliyetleri Hakkında
Yönetmelik ile belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde yapılır.”
MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 247 nci maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki cümle
eklenmiştir.
“Beyana konu eşyanın gümrük vergilerinin tahsili için hareket gümrük idaresine bildirimde
bulunulur.”
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 332 nci maddesinin ikinci fıkrasının ikinci cümlesi
yürürlükten kaldırılmış ve maddenin mükerrer ikinci fıkrası üçüncü fıkra olarak
değiştirilmiştir.
MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin 389 uncu maddesinin birinci fıkrasında geçen “veya
antrepo” ifadesi yürürlükten kaldırılmış ve “geçici depolama yeri” ifadesi “geçici depolama
yerine” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin 487 nci maddesine aşağıdaki şekilde dördüncü fıkra
eklenmiştir.
“(4) Gümrük idarelerinin izninden kaynaklanmayan hallerde, eşyanın telef olması veya
kaybı mahkeme kararı ile kanıtlanır. Ancak;
a) Suçüstü şeklindeki hırsızlıklar, hazırlık tahkikatı üzerine Cumhuriyet Savcılığınca
verilen belge ile,
b) Hasar, telef veya kayıp herkesçe bilinen ve duyulan başka olaylar yüzünden olmuşsa
o yerin en büyük mülki idare amiri tarafından verilecek belge ile,
kanıtlanır.”
MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğin 497 nci maddesinin birinci fıkrasına ikinci cümleden
sonra gelmek üzere aşağıdaki şekilde üçüncü cümle eklenmiştir.
“Dâhilde işleme rejimi kapsamında indirimli teminat uygulamasından yararlanmak için ibraz
edilmiş teminat mektupları ise, Bakanlar Kurulu Kararı ile belirlenecek indirimli teminat
tutarını karşılamaları ve ek-77/B'de yer alan örneğe uygun görülmeleri durumunda kabul
edilir.”
MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğin 527 nci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki (ç)
bendi eklenmiştir.
“(ç) 5000 m2 ile 100.000 m3'ü aşan kısımlar için ayrıca teminat aranmaz.”
MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğin Dokuzuncu Kitap İkinci Kısım başlığı ve 560 ıncı
maddesi madde başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Gümrük Müdürlükleri ve Çalışma Zamanı”
“Gümrük müdürlükleri ve çalışma saatleri
MADDE 560 – (1) Müsteşarlık kurumsal internet sayfasında yer alan gümrük
müdürlükleri yetkilerine göre A ve B sınıfı gümrük müdürlükleri olarak iki sınıfa ayrılır. A
sınıfı gümrükler, her türlü gümrük işlemlerini; B sınıfı gümrükler, yalnızca yolcu ve yolcu
beraberinde gelen eşya ile Müsteşarlıkça belirlenen gümrük işlemlerini yapmaya yetkilidir.
(2) Her gümrükte günlük kanuni çalışma saatlerinin başlangıç ve sonu, iklim, mevsim
ve o yerin ihtiyaçları göz önünde bulundurularak Müsteşarlıkça belirlenir. Ancak,
Müsteşarlıkça belirlenmeyen durumlarda ilgili Valilikçe yapılan düzenleme uygulanır.”
MADDE 15 – Aynı Yönetmeliğin 561 inci maddesinin dördüncü fıkrasının ilk paragrafı
ile (a) ve (b) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(4) Gümrük idarelerinde doğrudan temsil yoluyla iş takibi yapılabilmesi konusunda
aşağıdaki hükümler uygulanır.
a) Gümrük idarelerinde özel hukuk tüzel kişilerinin doğrudan temsil yoluyla iş takibi
yapacak kanuni temsilcileri hariç diğer kişilerde, Kanunun 227 nci maddesinin birinci
fıkrasının (g) ve (h) dışındaki bentlerinde sayılan şartlar aranır. Beyanname imzalanabilmesi,
tahakkukun tebellüğü ve itiraz gibi hukuki sonuç doğuran tasarruf ve işlemler dahil, tüm
gümrük işlemlerinin takibinde; çalıştığı şirket tarafından sigorta ettirildiğine ilişkin Sosyal
Güvenlik Kurumu aylık sigorta primleri bordrosu, şirketi temsil etmeye yetkili olduğunu
gösterir temsil belgesini haiz olması ve temsil belgesinin Ticaret Sicil Gazetesinde
yayımlanması ve konuya ilişkin Ticaret Sicil Tüzüğünün 104 üncü maddesi uyarınca
düzenlenen Ticaret Sicil Tasdiknamesinin ilgili gümrük idaresine ibrazı zorunludur. Özet
beyan ve taşıdıkları eşyanın sadece transit işlemlerini yapacak kara, deniz ve havayolu
işletmeleri ile nakliyeci kuruluş temsilcilerinde söz konusu şartlar aranmaz.
b) Doğrudan temsil yolu ile iş takibi yapacak kişilerin gümrük işlemleri için gerekli
BİLGE Kullanıcı Kodu taleplerinde (a) bendinde belirtilen belgeler ilgili gümrük idaresi
tarafından aranır. Belgelerin ibraz edilmemesi veya eksik ibraz edilmesi halinde ilgililere
kullanıcı kodu verilmez veya bloke konulur.”
MADDE 16 – Aynı Yönetmeliğin 563 üncü maddesinin altıncı fıkrasının son cümlesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Gümrük müşavirlerince kurulan tüzel kişiliklere müşavir yardımcıları da ortak
olabilir.”
MADDE 17 – Aynı Yönetmeliğin;
1) 23 üncü maddenin birinci fıkrasının (ç) bendinde yer alan “Kanunun 239 ve 240 ıncı
maddeleri” ifadesi “Kanunun 239 uncu maddesi”,
2) 42 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “temsilcisi örneği ek-7'de” ifadesi
“temsilcisi örneği ek-7.3'te”,
3) 97 nci maddenin ikinci fıkrasında yer alan “intikal ettirilir” ifadesi “intikal ettirilmesi
sağlanır.”,
4) 127 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “477” ifadesi “417”,
5) 130 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “175 inci” ifadesi “182 nci”,
6) 147 nci maddesinin başlığı “Özelliği olan eşyanın tesliminde basitleştirilmiş usul”,
7) 161 inci maddesinin birinci fıkrasında geçen “156 ncı” ifadesi “165 inci” ve
“sertifikasına” ifadesi “sertifikası”,
8) 165 inci maddesinin birinci fıkrasında geçen “22” ifadesi “4”,
9) 169 uncu maddesinin başlığı “Serbest dolaşıma girişte sözlü beyana tabi eşya”,
10) 170 inci maddesinin başlığı “İhracatta sözlü beyana tabi eşya”,
11) 178 inci maddesinin üçüncü fıkrasında geçen “183 ila 185 inci” ifadesi “175 ila 177
nci”,
12) 181 inci maddesinin altıncı fıkrasında geçen “Üçüncü ve dördüncü fıkralara” ifadesi
“Dördüncü fıkraya”,
13) 205 inci maddesinin dördüncü fıkrasının (a) bendinde yer alan “veya fatura beyanı”
ifadesi “, fatura beyanı, EUR.MED Dolaşım Sertifikası veya EUR.MED Fatura Beyanı”,
14) 223 üncü maddesinin birinci fıkrasının 3 üncü cümlesinde yer alan “olup
olmadığının tespit edilmesi esastır.” ifadesi “olup olmadığı tespit edilir.” ve üçüncü
fıkrasındaki “vagonlar” ifadesi “vagonlar,”
15) 226 ncı maddesinin birinci fıkrasındaki “diğerlerinin yüklenmemesi nedeni” ifadesi
“kalan eşyanın yüklenmeme nedeni”,
16) 228 inci maddesinin ikinci fıkrasında geçen “sınırlı geçerli” ifadesi ““sınırlı
geçerli””,
17) 229 uncu maddesinin altıncı fıkrasının birinci cümlesinde geçen “transit
beyannamesi veya tamamlayıcı belgelerdeki” ifadesi “transit beyannamesinin veya transit
refakat belgesinin”; yine aynı cümledeki “kutudaki” ifadesi “kutusundaki”,
18) 243 üncü maddesinin birinci fıkrasında geçen “gerekli belgeler” ifadesi “transit
refakat belgesi”,
19) 245 inci maddesinin üçüncü fıkrasında geçen “transit refakat belgesinin bir örneği”
ifadesi “transit refakat belgesinin onaylı bir örneği”,
20) 247 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin ikinci cümlesinde yer alan
“sonlandırılmaz.” ifadesi “kapatılmaz.”; aynı bendin 4 üncü cümlesinde yer alan “edilerek
beyanname kapatılır veya” ifadesi “edilerek beyanname kapatılır ve”,
21) 266 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde yer alan “46 no.lu ekin” ifadesi
“ek-46’nın”,
22) 292 nci maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan “251” ifadesi “231”,
23) 328 inci maddesinin başlığı “Gümrük antrepo rejimi için tanımlar”,
24) 339 uncu maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde geçen “165 inci” ifadesi “166
ncı”,
25) 393 üncü maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan “476” ifadesi “376”,
26) 399 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “454 üncü” ifadesi “408 inci”,
27) 445 inci maddesinde yer alan “188 ila 208 inci” ifadesi “180 ila 195 inci”,
28) 499 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan “altıncı fıkrası” ifadesi “beşinci
fıkrası”,
29) 563 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında geçen “gümrük başmüdürlüğüne” ifadesi
“gümrük ve muhafaza başmüdürlüğüne”,
30) 580 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan, “meydana çıkarılan farklar” ifadesi
“ortaya çıkarılan farklar”,
31) Geçici 1 inci maddesinde yer alan “fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde”
ifadesi “ve üçüncü fıkralarında”, Geçici 2 nci maddesinde yer alan “yapılmasını teminen
1/4/2010” ifadesi “aşamalı olarak tamamlanacağı 1/1/2011”,
32) 14 no.lu Ek’inde yer alan “II. Beyanname Kutularına İlişkin Açıklamalar”
bölümünün “A. İHRACAT” ve “B. İTHALAT” başlıkları altında yer alan “47 – Vergilerin
hesaplanması:” kutusuna ilişkin açıklamalarda yer alan “(Ek 15 birinci bölüm)” ve “(Ek 15
ikinci bölüm)” ifadeleri “(Müsteşarlığın kurumsal internet sayfasından duyurulur.)”,
33) 16 no.lu Ek’inde yer alan formun 15 no.lu satırında yer alan “15. Royalti ve lisans
ücretleri (Bkz. (a))” ifadesi “15. Royalti ve lisans ücretleri (Bkz. 9(a))”,
34) 17 no.lu Ek’inde yer alan “4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu” ifadesi ile
75 no.lu Ek’inde yer alan “1918 sayılı Kaçakçılığın Men ve Takibine Dair Kanun” ifadesi,
“5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu”,
35) 37 no.lu Ek’inin başlığı “TRANSİT REFAKAT BELGESİ ÖRNEĞİ VE
TRANSİTTE KULLANILAN TRANSİT BEYANNAMESİ HARİÇ DİĞER BELGELER”,
Yükleme Listeleri alt başlığı 1 inci maddesinde yer alan “59 no’lu” ifadesi “53 no’lu” ve “60
no’lu” ifadesi “54 no’lu”, Alındı alt başlığı 1 inci maddesinde yer alan “40 no’lu” ifadesi “35
no’lu”, Bireysel Teminat alt başlığı 1 inci maddesinde yer alan “44 no’lu” ifadesi “36 no’lu”,
Kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme sertifikaları alt başlığı 1 inci maddede yer alan
“47 ve 48 no’lu” ifadesi “41 ve 42 no’lu” ve aynı maddede yer alan “53 no’lu” ifadesi “47
no’lu”,
36) 40 no.lu Ek’inde yer alan “referans tutarın %1’i olan” ifadesi “referans tutarın %100
/ % 50 / %30 / %1’i olan”,
37) 55 no.lu Ek’inde yer alan Hariçte İşleme Rejimi İzni İçin Başvuru Devam Formu ile
56 no.lu Ek’inde yer alan Hariçte İşleme Rejimi İzin Devam Formunda bulunan "20. Article
147(2) of the Code" başlığı "20. Kanunun 137 nci maddesi", "21. Article 586(2)" başlığı ise
"21. 398 inci madde",
38) 82 no.lu Ek’inin 15 inci maddesinde yer alan “zorunlu haller” ifadesi “beklenmeyen
haller”,
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 18 – Aynı Yönetmeliğin;
1) 38 inci maddesinin birinci fıkrasının başına “205 inci maddenin dördüncü fıkrası
hükümleri saklı kalmak kaydıyla”,
2) 131 inci maddesinin birinci fıkrasına “Déclaration en Douane” ifadesinden sonra
gelmek üzere “CPD Karnesi ve Sözlü Beyan Formu”,
3) 153 üncü maddesinin birinci fıkrasına “belgesi” ifadesinden sonra gelmek üzere
“veya 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (c) bentlerinde belirtilen yetkilendirilmiş
yükümlü sertifikası”,
ifadesi eklenmiştir.
MADDE 19 – Aynı Yönetmeliğin 21 no.lu Eki ile 14 no.lu Ekinin 15 ve 16 no.lu ekleri
yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 20 – Aynı Yönetmeliğe Ek 77/A dan sonra gelmek üzere Ek-14’teki şekilde
Ek 77/B eklenmiştir.
MADDE 21 – Aynı Yönetmeliğin 82 no.lu Ek’inin 6, 11, 15, 23, 29 ve 31 no.lu satırları
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, 24 no.lu satırı yürürlükten kaldırılmış ve Ek’e aşağıdaki
satırlar eklenmiştir.
“Navlun faturası ve/veya sigorta poliçesinin mevcudiyetine rağmen ibraz edilmemesi”
“Tam beyanlı yaygın basitleştirilmiş usul kapsamında yürütülen işlemler hariç olmak
üzere, beyanın kontrolü sonucunda vergi farkı yaratmayan veya %5’i aşmayan vergi farkı
yaratan durumların tespiti.”
“Mücbir sebepler ve beklenmeyen haller dışında transit beyannamesinde gümrük idaresi
değişikliği.”,
“Geçici ithalata konu eşyanın Ekonomik Etkili Gümrük Rejimleri İzin Formunda
belirtilen gümrük idaresinden farklı bir gümrük idaresinden yeniden ihraç edilmesi ya da
başka bir gümrükçe onaylanmış işlem veya kullanıma tabi tutulması”,
“Serbest bölgeye eşya girişinde ve çıkışında bilgilerin envanter defterlerine süresi
içerisinde işlenmemesi.”
“Stajyerlerin ve gümrük müşavir yardımcılarının işe başlayış ve ayrılış bildirimlerinin
öngörülen sürede yapılmaması.”
3
6
3
7
3
8
3
9
4
0
TIR araçlarının denetim ve kontrollerinin sağlanması amacıyla TIR güzergâhı üzerinde
belirlenen TIR denetleme ve konaklama noktalarına uğramamaları
Nihai kullanım izin hak sahibince izin belgesinde öngörülen sürenin sona ermesinden
itibaren otuz günlük sürenin geçirilerek izni veren gümrük idaresine müracaat edilmesi.
Nihai kullanım izin belgesinin iptali (yükümlünün hatasından kaynaklanması hali)
Gümrük Kanununun Geçici 6 ncı maddesinin onuncu fıkrası uyarınca uygun bulunan
Asgari Ücret Tarifesine uyulmaması (Her bir Asgari Ücret Tarifesi konusu itibariyle
ayrı ayrı)
Yetkilendirilmiş Gümrük Müşavirleri tarafından düzenlenen raporların süresi içinde
sunulmaması
MADDE 22 – Aynı Yönetmeliğin 6 no.lu Eki ekteki Ek-1, 7 no.lu Eki ekteki Ek-2, 11
no.lu Eki ekteki Ek-3, 12 no.lu Eki ekteki Ek-4, 14 no.lu Ekinde bulunan Ek 7 ekteki Ek-5, 23
no.lu Eki ekteki Ek-6, 33 no.lu Eki ekteki Ek-7, 41 no.lu Eki ekteki Ek-8, 42 no.lu Eki ekteki
Ek-9, 59 no.lu Eki ekteki Ek-10, 62 no.lu Eki ekteki Ek-11, 65 no.lu Eki ekteki Ek-12 ve 75
no.lu Eki ekteki Ek-13’deki şekilde değiştirilmiştir.
MADDE 23 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 24 – Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük Müsteşarlığının bağlı olduğu
Bakan yürütür.
EK-1
“EK 6
MENŞELİ OLMAYAN GİRDİLERLE İMAL EDİLEN ÜRÜNE MENŞE STATÜSÜ
KAZANDIRAN VEYA KAZANDIRMAYAN İŞÇİLİK VEYA İŞLEME
FAALİYETLERİNE İLİŞKİN LİSTE
(Tekstil Ürünleri Dışındaki Ürünler)
Tarife
Pozisyonu
(1)
0201
0202
0203
0204
0205
Ürün Tanımı
(2)
Sığır eti (taze veya
soğutulmuş)
Sığır Eti (dondurulmuş)
Domuz Eti (taze,
soğutulmuş veya
dondurulmuş)
Koyun ve keçi etleri (taze,
soğutulmuş veya
dondurulmuş)
At, eşek, katır veya bardo
Menşeli Olmayan Girdilere Uygulanarak
Menşe Statüsü Kazandıran İşçilik veya
İşlemler
(3)
En az üç aylık bir besi döneminden sonraki
kesim(1)
En az üç aylık bir besi döneminden sonraki
kesim(1)
En az iki aylık bir besi döneminden sonraki
kesim(1)
En az iki aylık bir besi döneminden sonraki
kesim(1)
En az üç aylık bir besi döneminden sonraki
0206
y 0408
etleri (taze, soğutulmuş
veya dondurulmuş)
Sığır, domuz, koyun, keçi,
at, eşek, katır veya
bardoların yenilen sakatatı
(taze, soğutulmuş veya
dondurulmuş)
Kuş yumurtası, kabuksuz,
kurutulmuş ve yumurta
sarısı, kurutulmuş.
kesim(1)
En az üç aylık bir besi döneminden sonraki
kesim, domuz, koyun ve keçiler için en az iki
aylık besi döneminden sonraki kesim(1).
-y 0407 pozisyonunda sınıflandırılan kabuklu,
taze veya dayanıklı hale getirilmiş kuş
yumurtalarının,
-y 0408 pozisyonunda sınıflandırılan kabuksuz,
kurutulmuş olanlar hariç kuş yumurtalarının,
-y 0408 pozisyonunda sınıflandırılan kurutulmuş
olanlar hariç yumurta akının,
Kurutulması (uygun olduğu durumlarda kırma ve
ayırmadan sonra)
Kullanılan ham pamuğun kıymetinin fabrika çıkış
fiyatının % 50 sini geçmediği imalat.
Menşeli olmayan girdilerle uygulandığında
menşe statüsü kazandırmayan işçilik veya işleme
faaliyetleri
Üzüm şırasından imalat
y 1404
Linter pamuğu,
beyazlatılmış
y 2009
Üzüm suyu, fermente
edilmemiş ve alkol
katılmamış, ilave şeker
veya diğer tatlandırıcı
maddeler katılmış olsun
olmasın
İlave taze üzüm şırası
Taze üzüm şarabından imalat
(konsantre edilmiş olsun
olmasın) veya alkol içeren,
vermut hazırlamak için
kullanılan taze üzüm şarabı
Menşeli olmayan girdilere uygulanarak menşe
statüsü kazandıran işçilik veya işlemler
Vermut
Konsantre edilmiş olsun olmasın taze üzüm şırası
veya alkol içeren, 2204 pozisyonunda
sınıflandırılan taze üzüm şarabından imalat.
Sabun veya deterjan
Keçe veya dokunmamış mensucattan imalat
emdirilmiş, sıvanmış veya
kaplanmış keçe ve
dokunmamış mensucat,
Ayakkabı, mobilya,
Keçe veya dokunmamış mensucattan imalat
döşeme, otomobil karoseri,
cam veya metal temizleme
pat veya tozları ve benzeri
için boya ve cila
emdirilmiş, sıvanmış veya
y 2204
y 2205
y 3401
y 3405
y 3502
kaplanmış keçe ve
dokunmamış mensucat.
Kurutulmuş yumurta
albumini
-y 0407 pozisyonunda sınıflandırılan kabuklu,
taze veya dayanıklı hale getirilmiş kuş
yumurtalarının,
-y 0408 pozisyonunda sınıflandırılan kabuksuz,
kurutulmuş olanlar hariç kuş yumurtalarının,
-y 3502 pozisyonunda sınıflandırılan kurutulmuş
olanlar hariç yumurta akının,
Kurutulması (uygun olduğu durumlarda kırma ve
ayırmadan sonra).
y 4203
İki veya daha fazla doğal veya bileşim yoluyla
elde edilen deri ve kösele parçalarının dikilmesi
veya birleştirilmesi
y 4910
İlgili seramik parçaların dekorasyonu, dekorasyon
sonucunda elde edilen ürünün, dekorasyonda
kullanılan ürünlerden farklı bir pozisyonda
sınıflandırılması şartıyla
6401 ila
Ayakkabılar
Herhangi bir pozisyondaki girdiden imalat,
6405
ayakkabı yüzlerinin 6406 pozisyonunda
sınıflandırılan iç taban veya diğer taban parçaları
ile birleştirilmesi hariç
y 6911 ila y Seramikten sofra ve mutfak İlgili seramik parçaların dekorasyonu, dekorasyon
6913
eşyası, diğer ev eşyaları ve sonucunda elde edilen ürünün, dekorasyonda
tuvalet eşyası, seramikten
kullanılan ürünlerden farklı bir pozisyonda
heykelcikler ve diğer süs
sınıflandırılması şartıyla
eşyası, dekore edilmiş
y 7117
Seramikten taklit
İlgili seramik parçaların dekorasyonu, dekorasyon
mücevherci eşyası, dekore sonucunda elde edilen ürünün, dekorasyonda
edilmiş.
kullanılan ürünlerden farklı bir pozisyonda
sınıflandırılması şartıyla
y
Dinamik Rasgele Erişimli Çalışma ve işlemeden kaynaklanan bir kıymet
8473.30.20 Bellek (DRAMs) olarak
artışının olduğu imalat ve uygulanabildiği
ve
bilinen elektronik entegre
hallerde, imalatın yapıldığı ülke menşeli girdilerin
y
devreler
fabrika çıkış fiyatının en az %45’ini oluşturduğu
8473.50.20
imalat
y 8482
y 85.19
Doğal veya bileşim yoluyla
elde edilen deri ve
köseleden giyim eşyası
Her türden seramik
takvimler, baskılı, (takvim
saat dahil), dekore edilmiş
%45 kuralının karşılanamaması halinde
DRAM’lar, kıymet olarak en yüksek orana sahip
girdi ile aynı ülke menşeli olur.
Bilyalı makaralı veya iğneli İç ve dış halkaların parlatılması, yatak alıştırma
rulmanlar, monte edilmiş(2) ve ısıl işlemini takip eden montaj işlemi
Manyetik ses kaydetme
Montaj işleminden kaynaklanan bir kıymet
cihazları (kaydedilen sesi
artışının olduğu imalat ve uygulanabildiği
tekrar vermeye mahsus
hallerde, montajın yapıldığı ülke menşeli
cihaz içersin içermesin)
girdilerin fabrika çıkış fiyatının en az % 45’ini
oluşturduğu imalat
% 45 kuralının karşılanamaması halinde,
üretimde kullanılan herhangi bir ülke menşeli
girdilerin kıymetinin fabrika çıkış fiyatının en az
% 35’ini oluşturması şartıyla o ülke menşeli
kabul edilir.
y
Kayıt yapılmamış 3.5”
8523.29.15. manyetik mikro disketler,
00.29
önceden formatlanmış
olsun olmasın ve diskin
üzerine yapılan kaydın
kalitesini kontrol amaçlı
analog sinyal içersin
içermesin
y 8527
Radyo yayınları için alıcı
cihazlar (aynı kabın içinde
ses kayıt veya kayıt edilen
sesi tekrar vermeye mahsus
cihaz veya saatle birlikte
olsun olmasın)
% 35 kuralı iki ülke için sağlanıyorsa, eşya daha
yüksek yüzdeye sahip ülke menşeli kabul edilir.
Disketin montajına ( manyetik diskin
yerleştirilmesi ve kapakların montajı dahil) ek
olarak manyetik diskin veya kapakların imalatı.
Eğer ne disk ne de alt ve üst kapaklar montajın
yapıldığı ülkede üretilmemişse; disketler, imalatta
kullanılan ve kıymetleri toplamı fabrika çıkış
fiyatının en yüksek yüzdesini teşkil eden girdiler
menşeli olur. Disketin montajı (manyetik diskin
yerleştirilmesi ve kapakların montajı dahil) ve
paketlenmesi tek başına menşe kazandırmaz.
Montaj işleminden kaynaklanan bir kıymet
artışının olduğu imalat ve uygulanabildiği
hallerde, montajın yapıldığı ülke menşeli
girdilerin fabrika çıkış fiyatının en az % 45’ini
oluşturduğu imalat
% 45 kuralı karşılanamaması halinde, üretimde
kullanılan herhangi bir ülke menşeli girdilerin
kıymetinin fabrika çıkış fiyatının en az % 35’ini
oluşturması şartıyla o ülke menşeli kabul edilir.
y 8528
y 8542
% 35 kuralı iki ülke için sağlanıyorsa, eşya daha
yüksek yüzdeye sahip ülke menşeli kabul edilir.
Televizyon alıcıları (video, Montaj işleminden kaynaklanan bir kıymet
monitörler ve projektörler artışının olduğu imalat ve uygulanabildiği
hariç) Radyo yayımları
hallerde, montajın yapıldığı ülke menşeli
alıcı cihazı, veya ses kayıt girdilerin fabrika çıkış fiyatının en az % 45’ini
veya tekrar verme cihazı
oluşturduğu imalat
(görüntü kayıt veya tekrar
verme cihazı hariç) içersin % 45 kuralı karşılanamaması halinde, üretimde
içermesin.
kullanılan herhangi bir ülke menşeli girdilerin
kıymetinin fabrika çıkış fiyatının en az % 35’ini
oluşturması şartıyla o ülke menşeli kabul edilir.
Entegre devreler
% 35 kuralı iki ülke için sağlanıyorsa, eşya daha
yüksek yüzdeye sahip ülke menşeli kabul edilir.
Difüzyon işlemi (entegre devrelerin uygun bir
dopant eklenmesi yoluyla yarı iletken bir substrat
üzerinde oluşturulması
Menşeli olmayan girdilerle uygulandığında
menşe statüsü kazandırmayan işçilik veya işleme
y
8548.90.20
y 8443.31,
8443.32,
8443.39,
8443.99
y 9113
Dinamik Rasgele Erişimli
Bellek (DRAMs) olarak
bilinen elektronik entegre
devreler
Optik sistemli veya
kontaklı fotokopi cihazları
Saat kayışları, saat bantları
ve bilezik saatler ve
bunların parçaları,
tekstilden.
y 9401 ila y Seramikten koltuklar ,
9403
(9402 pozisyonunda
sınıflandırılanlar hariç)
yatağa veya diğer
mobilyalara dönüşen türden
olsun olmasın,ve parçaları,
dekore edilmiş
y 9405
Seramikten lambalar ve
aydınlatma düzenekleri,
ışıldak ve spot lambaları ve
bunların parçaları, tarifenin
başka yerinde belirtilmemiş
veya yer almamış, dekore
edilmiş; sabit bir ışık
kaynağına sahip
aydınlatmalı seramik
işaretler, isim tabelaları ve
bunların parçaları tarifenin
başka yerinde belirtilmemiş
veya yer almamış, dekore
edilmiş
faaliyetleri
Çalışma ve işlemeden kaynaklanan bir kıymet
artışının olduğu imalat ve uygulanabildiği
hallerde, imalatın yapıldığı ülke menşeli girdilerin
fabrika çıkış fiyatının en az %45’ini oluşturduğu
imalat
%45 kuralının karşılanamaması halinde
DRAM’lar, kıymet olarak en yüksek orana sahip
girdi ile aynı ülke menşeli olur.
Fotokopi cihazının montajı, harness, dram,
silindir, yan tabakalar, mil yatağı vida ve cıvata
somunu imalatı ile birlikte.
Menşeli olmayan girdilerle imal edilen ürüne
menşe statüsü kazandıran işçilik veya işleme
faaliyetleri
Kullanılan menşeli olmayan girdilerin kıymetinin
fabrika çıkış fiyatının % 40’ını geçmediği imalat
Seramik parçaların dekorasyonu, dekorasyon
sonucunda elde edilen ürünün, dekorasyonda
kullanılan ürünlerden farklı bir pozisyonda
sınıflandırılması şartıyla
Seramik parçaların dekorasyonu, dekorasyon
sonucunda elde edilen ürünün, dekorasyonda
kullanılan ürünlerden farklı bir pozisyonda
sınıflandırılması şartıyla
(1)
Bu şartlar sağlanmadığında et (sakatat), hayvanın doğduğu ve en uzun süre beslendiği ülke
menşeli sayılır.
(2)
“Monte edilmiş” terimi kısmen monte edilmişi de içerir. Ancak monte edilmemiş haldeki
parçalar buna dahil değildir.”
EK-2
1 İhracatçı
(
Numara
çeviri için
)
(
“EK 7
ORJİNAL
çeviri için
)
MENŞE ŞAHADETNAMESİ
(
2 Alıcı
(
çeviri için
çeviri için
)
3 Menşe Ülkesi
(
çeviri için
)
)
4 Taşımaya İlişkin Bilgiler (Tercihe Bağlı)
(
çeviri için
)
5 Gözlemler
(
çeviri için
6 Sıra No; kolilerin marka ve işaretleri, sayı ve türleri; eşyanın 7 Miktar
tanımı
(
(
çeviri için
)
)
)
çeviri için
8 Yukarıda Tanımlanan Eşyaların 3 Nolu Kutuda Belirtilen Ülke Menşeli Olduğu Tasdik
Olunur.
(
çeviri için
)
Düzenleme Yeri ve Tarihi, İsim, İmza ve Yetkili Merciinin Mührü
(
çeviri için
)
1 İhracatçı
(
çeviri için
EK 7.1
KOPYA
çeviri için
)
Numara
)
(
MENŞE ŞAHADETNAMESİ
(
2 Alıcı
(
çeviri için
çeviri için
)
3 Menşe Ülkesi
(
çeviri için
)
5 Gözlemler
(
çeviri için
)
)
4 Taşımaya İlişkin Bilgiler (Tercihe Bağlı)
(
çeviri için
)
6 Sıra No; kolilerin marka ve işaretleri, sayı ve türleri; eşyanın tanımı
(
çeviri için
)
7 Miktar
(
çeviri için
)
8 Yukarıda Tanımlanan Eşyaların 3 Nolu Kutuda Belirtilen Ülke Menşeli Olduğu Tasdik
Olunur.
(
çeviri için
)
Düzenleme Yeri ve Tarihi, İsim, İmza ve Yetkili Merciinin Mührü
(
çeviri için
)
1 İhracatçı
(
EK 7.2
KOPYA
çeviri için
)
Numara
çeviri için
)
(
MENŞE ŞAHADETNAMESİ
(
çeviri için
)
3 Menşe Ülkesi
(
çeviri için
)
5 Gözlemler
(
çeviri için
)
2 Alıcı
Consignee
4 Taşımaya İlişkin Bilgiler (Tercihe Bağlı)
(
çeviri için
)
6 Sıra No; kolilerin marka ve işaretleri, sayı ve türleri; eşyanın tanımı
(
çeviri için
)
7 Miktar
(
çeviri için
)
8 Yukarıda Tanımlanan Eşyaların 3 Nolu Kutuda Belirtilen Ülke Menşeli Olduğu Tasdik
Olunur.
(
çeviri için
)
Düzenleme Yeri ve Tarihi, İsim, İmza ve Yetkili Merciinin Mührü
(
çeviri için
)
1
İhracatçı (Ticaret Sicil Gazetesinde Numara
yayımlandığı şekliyle Adı veya Firma Adı ve
Açık Adresi)
EK 7.3
BAŞVURU
FORMU
MENŞE ŞAHADETNAMESİ
2 Alıcı (Adı veya Firma Adı ve Açık adresi)
3 Menşe Ülkesi
4 Taşımaya İlişkin Bilgiler (Tercihe Bağlı)
5 Gözlemler
6 Sıra No; kolilerin marka ve işaretleri, sayı ve türleri1; 7 Miktar (brüt veya net
eşyanın tanımı
ağırlığını veya diğer ölçü
birimini belirtiniz)
8 Aşağıda imzası bulunan ben;
- yukarıda tanımlanan eşyanın 3 nolu kutuda belirtilen ülke menşeli olduğunu gösterir
menşe şahadetnamesinin düzenlenmesi için MÜRACAAT,
- bu başvuru formu ve destekleyici bilgi ve belgelerin doğru olduğunu, eşyanın menşe
kurallarını sağladığını BEYAN,
- Yetkili mercilerin isteği üzerine, bu sertifikanın düzenlenmesi için gerekli görülen her
türlü ek destekleyici bilgi ve belgeyi ibraz edeceğimi TAAHHÜT;
Ederim.
9 Başvuran( ihracatçı değilse)
Yer ve tarih
Başvuranın
imzası2
1 Ambalajı olmayan eşya için yerine göre eşyanın sayısını veya “dökme” olduğunu belirtiniz.
2 temsilcinin imzası ile birlikte matbaa harfleriyle yazılmış adı yer almalıdır.
MENŞE ŞAHADETNAMESİNİN ve BAŞVURU FORMUNUN DOLDURULMASINDA
DİKKAT EDİLECEK KURALLAR
1. Formlar daktilo veya el yazısı ile doldurulabilir. El yazısı ile doldurulmaları halinde
mürekkepli kalem ve matbaa harfleri kullanılmalıdır.
2. Sertifika ve başvuru formunun üzerinde silintiler ve birbiri üzerine yazılmış
düzeltmeler bulunmamalıdır. Yapılacak değişiklikler yanlış bilgilerin üstleri çizilerek
yerlerine istenilen kayıtlar eklenerek yapılır. Bu şekildeki işlemlerin hepsi,
değişiklikleri yapan kişi tarafından imza ve yetkili mercii tarafından da tasdik
edilmelidir.
3. Sertifika ve başvuru formundaki her bir maddenin önüne bir sıra numarası
konulmalıdır. En son kayıtın hemen altına yatay bir çizgi çekilmelidir. Kullanılmayan
yerler, sonradan bir eklenmeyi imkansız kılmak üzere aynı şekilde iptal edilmelidir.
4. İhracat ticareti gereği icap ediyorsa, asıldan başka, bir veya birkaç suret çıkartılabilir.”
EK-3
BAZI MADDELERİN FİRE ORANLARINA İLİŞKİN
LİSTE
Eşyanın Cinsi
: Fire Oranları
Güney Amerika Derileri:
Frigorifik standart tiplerde
%8
Tip Frigorifiklerde
% 10
Soledoroslard
a
% 10
Kamposlarda
% 16
Kormiçriyalar
da
% 16
Tuzlu Kurularda
%5
Hava kurularında
% 1-3
Diğer ülkelerden gelen deriler:
Salamura Kurularda
Kurularda
“EK 11
:
% 5-15
% 3-5
G.T.İ.P
2707.10
Deniz yolu
ile
taşımada %
0,5
Boru hattı
ile
taşımada %
0,3
Karayolu
ile
Antrepoda %
taşımada %
(A)
(B)
0,4
0,4
0,003
2707.20
0,5
0,3
0,4
0,4
0,003
2707.50.90.00.11
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
2709.00
1
0,5
0,5
0,3
0,0025
2710.11.11.00.00
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
2710.11.15.00.11
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
2710.11.15.00.19
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
2710.11.21.00.00
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
2710.11.25.00.00
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
2710.11.31.00.00
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
2710.11.41.00.00
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
2710.11.45.00.11
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
2710.11.45.00.12
0,5
0,3
0,3
0,4
0,003
(A)- 90 güne kadar
(B)-90 günden sonraki her gün
için
Diğerleri
:
Pamuk İhracatında
Deri İhracatında
Yapağı İhracatında
Yün, yapağı, tops
Fire Oranları
% 1,5
% 1-1,5
%1,5
%5
EK-4
“EK 12
GEÇİCİ DEPOLAMA YERLERİNE KONULMASI HALİNDE ÖZEL TERTİP VE
DÜZENEK GEREKTİREN EŞYA LİSTESİ
I - PARLAYICI VE PATLAYICI MADDELER
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
001-Azoture de plonb (Kurşun azatür)
2850.00.60.10.19
002-Ammonium asit (sulp)
2811.19.80.90.00
003-Ammen carbonite
2836.99.17.90.19
004-Astralite
3808.93
005-Ammale (Ammate)
2842.90.80.99.19
006-Alkol (Etil alkol)
22.07
007-Ace tylure d'argent
2843.29.00.20.00
008-Amatol (Trinitrotoul + Amonyum Nitrat)
3602.00.00.00.19
009-Amonyum Pikrat
2908.99.90.90.29
010-Amil Klorosilan
2931.00.99.90.69
011-Antimon penta klorür
2827.39.85.90.00
012-Antimon penta florür
2826.19.90.90.19
013-Azot hidrür (Nitrogen hyride)
2814.10.00.00.00
014-Aside picrugue(sulp) [Trinitrofenol (Pikrik asit)]
2908.99.90.10.11
015-Alcool methyligue (Metanol [Metil Alkol]
2905.11.00.10.11 2905.11.00.10.12
(saf olanlar)
2905.11.00.20.11 2905.11.00.20.12 (tenik)
016-Benzil Bromür
2903.69.90.00.29
017-Benzil Klorür
2903.69.90.00.11
018-Bromik asit
2811.19.80.90.00
019-Brom triflorür
2812.90.00.00.19
020-Brom penta florür
2812.90.00.00.19
021-Brom
2801.30.90.00.00
022-Ballistite (Dumansız Barut)
3601.00.00.00.12
023-Cheditte (Klorat veya Perklorat esaslı patlayıcı karışımıdır.)
3602.00.00.00.19
024-Cortide (Dumansız Barut)
3601.00.00.00.12
025-Cortide MD (Dumansız Barut)
3601.00.00.00.12
026-Carbure de calsium (Kalsiyum karbür,Karpit)
2849.10.00.00.00
027-Collodiom (Kollodyon)
3912.20.11.00.11 3912.20.11.00.19
028-Chlorate de potasse (Potasyum klorat)
2829.19.00.00.12
029-Dinamit
3602.00.00.00.11
030-Dinitrobenzen
2904.20.00.00.13
031-Dinitro fenol (Dinitrophenol)
2908.99.90.90
032-Dinitro naphtalane (1-2-4 Dinitro naftalen)
2904.20.00.00.24
033-Dinitro anisol
2909.30.90.90.18
034-Dinitro (orto cresol) [Dinitro-o-krezoller]
2908.99.90.90.12
035-Diazabenzonitrat (sulp)
2927.00.00.00.19
036-Dinitrobenzol (Benzil alkol) [Dinitro Benzen]
2904.20.00.00.13
037-Donarite (Nitroglikol + Nitrotoluen)
3602.00.00.00.19
038-Diklor asetik asit
2915.40.00.00.12
039-Dimetil sülfat
2920.90.10.11.12
040-Dinitroglycerine (mayi)
2920.90.85.90.00
041-Eter asetik (Etil asetat)
2915.31.00.00.00
042-Esans terebentin aldehid (Terebantin esansı)
043-Etil Klorokarbonat
2915.90.00.00.49
044-Et de perchlorate karışımları
3602.00.00.00.19
045-Fulminate de mercure
2852.00.00.24.00
046-Fulminate d'argent (sulp)
2843.29.00.20.00
047-Fulminate de plombe (sulp)
2842.90.80.92.00
048-Fulminate de fer (sulp)
2842.90.80.92.00
049-Fulminate de cuivre (sulp)
2842.90.80.92.00
050-Fulminate de zinc (sulp)
2842.90.80.92.00
051-Fulminate d'ammonium (sulp)
2842.90.80.92.00
052-Fulminate de sodyum (sulp)
2842.90.80.92.00
053-Fulminate'ler (Diğerleri)
2842.90.80.92.00
054-Fluosilsik asit
2811.19.80.90.00
055-Fluosülfenik asit
2811.19.80.90.00
MADDENİN ADI
:
3805.10.10.00.00
G.T.İ.POZİSYONU
:
056-Fosfor oksiklorür
2812.10.18.00.11
057-Fosfor tribromür
2812.90.00.00.12
058-Fosfor triklorur
2812.10.15.00.00
059-Gaz cyanogene (mayi)
2853.00.90.20.00
060-Gurdinamit (sulp)
3602.00.00.00.11
061-Gun powder (silah barutu)
3601.00.00.00.19
062-Gun powder wite
3601.00.00.00.19
063-Gelatine dinamit (sulp)
3602.00.00.00.11
064-Hexanitro mannite (Mamnitol Hekza Nitrat)
2920.90.85.90.00
065-Hexonitro diphenilamine (Hekzanitrodifenilamin)
2921.44.00.90.11
066-Hidrür di antimoine (gaz)
2850.00.20.00.00
067-Hexametilen triperoksit diamin
2921.22.00.00.12
068-Hexametilen diamin (1.6 Diamin ohexane)
2921.22.00.00.11
069-Hidrazin ve Hidrazin hidrat
2825.10.00.00.11
070-Hidroyodik asit (Hidrolodik asit)
2811.19.80.90.00
071-Hidrobromik asit
2811.19.10.00.00
072-Hidroklorik asit (Hidrojen klorür)
2806.10.00.00.12 2806.10.00.00.11
(teknik)
(saf)
073-Hidroflorik asit (Hidrojen florür)
2811.11.00.00.00
074-Hidrojen peroksit a)Perhidrol
2847.00.00.10.00
075-Hidrojen peroksit b)Diğerleri
2847.00.00.90.19 2847.00.00.90.11
(sıvı)
(katı)
076-Hydure de 'Azote
2850.00.20.00.00
077-İyodik asit
2811.19.80.90.00
078-İyodin monoklorür
2812.10.99.00.19
079-Kollodyum
3912.20.11
080-Kalsiyum Karbür (Karpit)
2849.10.00.00.00
081-Klorsülfonik asit (klor sülfirük asit)
2806.20.00.00.00
082-Kloreks (Chlorax) (Not: Dikloretiler olarak da belirtilmiştir)
2909.20.00.90.11
083-Kükürt klorür (sülfür monochloride)
2812.10.99.00.11
084-Kükürt diklorür (Sülphurdichloride)
2812.10.93.00.00
085-Metil alkol (Metanol) [saf]
2905.11.00.10.11 2905.11.00.10.12
086-Metil alkol [saf olmayan]
2905.11.00.20.11 2905.11.00.20.12
087-Melange chlorate (Klorat karışımı)
3602.00.00.00.19
088-Menzoil klorür (Benzoil klorür)
2916.32.00.20.00
089-Melange de nitrat gaz dissous
3824.90.97.90.69
090-Merkuri
2805.40.90.00.00 2805.40.10.00.00
(normal)
(net ağırlığına)
091-Merkuriazude
2850.00.60.10.19
092-Menite (Mannitol, Mannasugar)
2905.43.00.00.00
093-Metil kloro format
2915.90.00.00.21
094-Monotritronophtalinea
2904.20.00.00.17
095-Mannitol hekzonitrat
2920.90.85.90.00
096-Nitrure de soufre
2850.00.20.00.00
097-Nitrometan (mayi)
2904.20.00.00.21
098-Nitrate de methyle (mayi)
2920.90.85.90.00
099-Nitrate de etil (mayi)
2920.90.85.90.00
100-Nobelite
3602.00.00.00.11
101-Nitrate d'amidon
2922.31.00.00.19
102-Nitrür d'azite
2850.00.20.00.00
103-Nitrodi azobenzol klorat
2927.00.00.00.19
104-Nitrometan de mercure basigue
2931.00.99.90.69
105-Nitroquoniden (guanidin nitrat)
2925.29.00.00.12
106-Nitroure
2850.00.20.00.00
107-Nitrating asit [(Nitrat asidi) (Nitrik asit)]
2808.00.00.00.11
108-Nitroselüloz (sulp)
3912.20
109-Nitro sülfürük asit (nitrosil Sülfirik Asit)
2811.19.80.90.00
110-Ortho Krezol (Orthocresol)
2907.12.00.10.00
111-Ham Krezol
2707.99.80.00.13
112-Pikrik asit (sulp) - Trinitrofenol
2908.99.90.10.11
113-Potasyum klorat
2829.19.00.00.12
114-Poudre noire sans fomee (Dumansız Barut)
3601.00.00.00.12
115-Pictare de potasse (sulp)
2908.99.90.90.29
116-Poudre sans fumee TNP (Dumansız (Barut)
3601.00.00.00.12
117-Petrol esansı
2710.11
118-Phosfor
2804.70.00.00.11 2804.70.00.00.12
(kırmızı)
(beyaz)
119-Petroklacite
3602.00.00.00.19
120-Poudre d'explosion anagon
3601.00.00.00.12
121-Penthrite (Pentaerithritol Tetranitrat) (PETN) (Hasetrol)
2920.90.85.90.00
122-Permonite (Permoniol) (Desomorphine) [Morfin] 2939.11.00.00.12
123-Poudre sans fumee hirsch
3601.00.00.00.12
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
124-Poudre sans fumee schutze
125-Poudre sans fumee FC
126-Poudre sans fumee walsrode
3601.00.00.00.12
3601.00.00.00.12
3601.00.00.00.12
127-Poudre sans fumee no II
3601.00.00.00.12
128-Poudre sans fumee Mİ 71
3601.00.00.00.12
129-Poudre sans fumee BAM
3601.00.00.00.12
130-Poudre sans fumee M/88
3601.00.00.00.12
131-Poudre sans fumee Sp
3601.00.00.00.12
132-Poudre sans fumee Rp
3601.00.00.00.12
133-Poudre sans fumee
3601.00.00.00.12
134-Pirosulfusil klorür
2812.10.99.00.19
135-Plasto
32.08/32.09/32.10
136-Pyrosulfuryl chloride Disülfürylchloride)
2812.10.99.00.19
137-Perklorik asit
2811.29.90.90.11
138-Roburite La
3602.00.00.00.19
139-Roburite I
3602.00.00.00.19
140-Sprengglatine (sulp)
3602.00.00.00.19
141-Stabilite II
3506
142-Siklonit (Cyclonite; Trimethylene trinitramine)
2933.69.10.10.00
143-Siklohekzil triklorsilan
2931.00.99.90.69
144-Siklohekzenil triklorosilan
2931.00.99.90.69
145-Silikon tetra klorür
2812.10.99.00.19
146-Stannik klorür
2827.39.10.00.12
147-Sülfisil klorür
2827.39.85.90.00
148-Site Carbonite de Carbon
2803.00.00.90.19
149-Sülfonitrik asit
2808.00.00.00.13
150-Trinitro benzen
2904.20.00.00.28
151-Trinitro toluen (TNT)
2904.20.00.00.23
152-Trinitro meta xylene (xylite) (Lignit; Ksilen miski)
2904.20.00.00.11
153-Trinitro anisol
2909.30.90.90.18
154-Trinitrotoluéne
2904.20.00.00.23
155-Trinitrotoluol
2904.20.00.00.23
156-Trinitrophenetol (Pikrik asit)
2908.99
157-Trinitroanilin
2921.42.00.00.14
158-Tetra nitro anilin
2921.42 00.00.15
159-Tetranitromethylaniline Tetryl-Pyronite)
2921.42.00.00.15
160-Tetranitrotoluol (sulp)
2904.20.00.00.28
161-Tetranitrometan (mayi)
2904.20.00.00.28
162-Trinitro demethyloniline (sulp)
2921.42.00.00.14
163-Tiofosforilklorür
2812.10.18.00.19
164-Titanum tetraklorür
2827.39.85.90.00
165-Titanum triklorür
2827.39.85.90.00
166-Titanum sülfat
2833.29.30.00.00
167- Wetter dinamit pertrhrinite
3602.00.00.00.11
168- Wetter fulmenite
3602.00.00.00.19
II - YANICI MADDELER:
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
001-Acetin (Glyceriyl monoacetat)
2915.39.00.99.19
002-Aceton-Ersatz (Kolat uçan etarat mahlülü)
3814.00.90.00.19
003-Ansol (Etil alkol+Etil asetat+susuz etilalkol
3814.00.90.00.19
004-Aseton (propanon)
2914.11.00.00.00
005-Asordin (Karbon tetraklorür) (Tetra klorkarbon)
2903.14.00.00.00
006-Avantin (İzopropilalkol)
2905.12.00.00.12
007-Akrilonitril
2926.10.00.00.00
008-Asetal
2911.00
009-Asetaldehit (Etanal)
2912.12.00.00.00
010-Akrolein (2-propenal)
2912.19.90.90.11
011-Allil alkol (propenol)
2905.29.10.00.00
012-Amil asetat (Pentil asetat)
2915.39.00.30.12
013-Amil alkol (Tert) (Pentanol)
2905.19.00.90.16
014-Amil alkol izomerleri ve karışımları
2905.19.00.90.16
015-Amil klorür (n.) (1- Chloro pentan)
290319800019
016-Amil klorür (karışık) (1 Chloropentan+3Chloro
pentan+ 1 Chloromethyl bütane+1 Chloro 3
methyl bütane+3Chloromethyl bütane)
2903.19.80.00.19
017-Amil merkaptan
2930.90.99.90.68
018-Amil nitrit
2920.90.85.11.11
019-Apkolen (Petrol solventi)
2710.11.90.00.11
020-Apkotinner
3814.00.90.00.19
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
021-Ateş alan film ve pelliküller (Ambalajları üzerinde
yanıcı ve parlayıcı etiket ve işareti bulunanlar)
3701;3702 ve 39. Fasıl
022-Alkollü nebati hülasalar
1302.11.00-1302.19.80.99.00 arası
023-Alkollü uçan yağlar
3301
024-Alkollü koku veren karışımlar
3302.90.10
025-Akrilik esaslı toz ve levhalar
3906/3918/3919/3920/3921.
026-Benzin
2710.11
027-Benzol (Benzen)
2902.20.00.00.00
028-Benzin oform (Tetraklorkarbon)
2903.14.00.00.00
029-n-Bütil asetat
2915.33.00.00.00
030-Bütil alkol (sco)
2905.14.90.00.12
031-Bütil alkol (Tert) [2-Metilpropan-2-ol]
2905.14.10.00.00
032-Butil aldehit (n)
2912.19.10.00.00
033-Butil amin (n)
2921.19.99.00.59
034-Butil amin (sec)
2921.19.99.00.59
035-Butil amin (tert)
2921.19.99.00.59
036-Butil klorür (n)
2903.19.80.00.19
037-Butilen oksid
2910.90.00.00.19
038-Bütil propi onat (n)
2915.50.00.00.14
039-Bütan
2901.10.00.10.11
040-Büten 1
2901.23.00.00.00
041-Buten 2 (co's)
2901.23.00.00.00
042-Buten 2 (lirans)
2901.23.00.00.00
043-Amonyum bikromat; Amonyum dikromat 2841.50.00.90.29
044-Butil Amin (DI-SEC)
2921.19.99.00.59
045-Bütanol (Normal bütil alkol)
2905.13.00.00.00
046-Butil benzin (sec)
2902.90.00.99.00
047-Çinko etil
2931.00.99.90.69
048-Depol (Terebentin yağı ürünü)
3805.90.90.90.19
049-Dial (Diaseton alkol) (4hidroksi; 4 metil pentan) 2914.40.10.00.00
050-Depanol (Terebetin yağı ürünü)
3805.90.90.90.19
051-Dipenten (Terebentin yağı ürünü) ham
3805.90.90.90.11
052-Dipenten (Terebentin yağı ürünü) saf
2902.19.00.00.13
053-Disolvan CA (Kolay uçan muhalliler)
3814.00.90.00.19
054-Dravvin (Estilasitati havi muhalliler mahlutu)
3814.00.90.00.19
055-1,1-Difluoreton
2903.39.90.10.15
056-Denature alkol
2207.20
057-Dependip
27.10
058-Diasetil
2914.19.90.00.11
059-Dİ-tri-Butil peroksit
2909.60.00.00.19
060-Diklorosetilen
2903.15.00.00.00
061-Dietilamin
2921.19.50.00.00
062-Dietilketon
2914.19.90.00.19
063-Diisopropilamin
2921.19.99.00.59
064-Dimetilasetal
2911.00.00.10.12
065-Dimetilamin
2921.11.00.00.12
066-Dimetildiklorosilan
2931.00.99.90.69
067-Dinitrotuluen
2904.20.00.00.15
068-)1-4-Dioksan (dietilendioksit)
2932.99.00.50.12
069-Di-n-propilamin
2921.19.99.00.59
070-Dodesiltriklorosilan
2931.00.99.90.69
071-Driolan (Not: Osalmid olarak da belirtilmiştir.)
2924.29.98.00.39
072-Dtil-n-Butileter
2909.19.90.00.12
073-2 Dietilbutiraldehid
2912.19.90.90.14
074-Diluanlar (Uçucu organik sulandırıcı karma çözücü)
3814.00.90.00.19
075-Diazinon (mahlül halinde) saf
2933.59.10.00.00
076-Diazinon (mahlül halinde) hazırlanmış) 3808.91.40.00.00
077-Epiklorhidrin (1-klor 2,3 epoksi propan) 2910.30.00.00.00
078-Erkonal (Dibenzil eter)
2909.30.90.90.11
079-Esans da petrol (Petrol esansı)
2710.11.90.00.19
080-Eter da petrol
2710.1190.00.11
081-Eter sülfirik (Eter; dietiler)
2909.11.00.00.00
082-Eter asetik (Etil asetat) [Asetat d'etil]
2915.31.00.00.00
083-Etil alkol (alkol etilik)
22.07
084-Ethylenedichloride; 1,2 dicloro ethane; ethylene
2903.15.00.00.00
085-Etilen Klorhidrin
2905.59.98.90.99
086-Etil Formiyat
2915.13.00.90.12
087-Etilen
2901.21.00.00.11
2901.21.00.00.19
(Kullanıldığı yere göre değişir)
088-Ethilamin
2921.19.99.00.33
089-Etilborat
2920.90.85.90.00
090-Etil klorür
2903.11.00.00.12
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
091-Etil krotonat
2916.19.95.90.00
092-Etil diklorasilon
2931.00.99.90.69
093-Etilen imın (Aziridine)
2933.91.90.00.49
094-Etilen oksit
2910.10.00.00.00
095-Etil merkaptan (Etilsulfhidrat; ethhanol)
2930.90.99.90.31
096-Etil metil eter
2909.19.90.00.19
097-Etil nitrat (Not: Nitro Etan olarak da belirtilmiştir.)
2904.20.00.00.22
098-Etil nitrik (Not: Etil Nitrat olarak da belirtilmiştir.) 2920.90.85.90.00
099-Etil propionat
2915.50.00.00.19
100-Etil triklorosilan
2931.00.99.90.69
101-Ferro silisyum (% 30-70 silisyum ihtiva eden ferro
7202.21
silisyumlar `shppinge-regulatıon')
102-Fluorin
2801.30.10.00.00
103-Feniltriklorosilon
2931.00.99.90.69
104-Fosforik anhidr (Fosfor pentaoksit)
2809.10.00.00.00
105-Fosfor pentaklorür
2812.10.16.00.00
106-Fosfor pentasülfür
2813.90.10.00.00
107-Fosfor seskisülfür
2813.90.10.00.00
108-Gazolin
27.10
109-Gazolin gaz
27.10
110-Gomalaka solusyonları
1301
3210
111-Hazırlanmış Vernikler
3208. - 3209. - 3210.
112-Hidrojen
2804.10.00.00.00
113-Heptan
2901.10.00.90.12
114-Hekzan-n
2901.10.00.90.11
115-Ham petrol ve emsali hafif yağlar
2709.00
116-Isoamilalkol
2905.19.00.90.18
117-Isoamilasetat (asetat d'amil) [Isopentilacetat]
2915.39.00.30.13
118- Izobütil alkol
2905.14.90.00.11
119-Isopropilalkol
2905.12.00.00.12
120-Isobuten
2901.23.00.00.00
121-Isobutilamin
2921.19.99.00.59
122-Isooktan
2901.10.00.90.19
123-Isookten
2901.29.00.90.11
124-Isopentan
2901.10.00.90.19
125-Isopren (3 metil 1,3 butadien)
2901.24.00.00.00
126-Isopropilasetat
2915.39.00.10.00
127-Izopropil alkol
2905.12.00.00.12
128-Izopropliamin
2921.19.99.00.21
129-Isopropileter (Not: dilsopropileter olarak da belirtilmiştir.)
130-Isopropilmerkoptan
2930.90.99.90.68
131-Kensolene (80-200 derecede kaynayan benzin)
27.10
132-Kollodyon
3912.20.11
133-Kloroform (Triklormetan)
2903.13.00.00.00
134-Karbonmonooksit
2811.29.90.90.19
135-Klortirflor etan
2903.49.19.00.22
136-Kalsiyum
2805.12.00.00.00
137-Kalsiyum fosfür
2848.00.00.90.00
138-Kalsiyum resitant
3806.20.00.00.00
139-Kloral formamid
2924.19.00.00.29
140-Kolonya ispirtosu
22.07
141-Kroton aldehid (2 bütenal)
2912.19.90.90.12
142-Kristallal (Benzin)
27.10
143-Kau‡uk solusyonları
4005.20.00.00.00
144-Lacteole (Benzin)
27.10
2909.19.90.00.11
145-Ligroin
27.10
146-Lindol (Trikrezilfosfat) (Tritolilfosfat)
2919.90.00.10.13
147-L"sungemitel BP (Propionat bütil)
2915.50.00.00.14
148-L"sungemitel E 13 (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
149-L"sungemitel E 14 (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
150-L"sungemitel E 33 (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
151-L"sungemitel EMA (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
152-L"sungemitel DA (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
153-Likefie petrol gazı [Likit Petrol Gazı (L.P.G.)]
2711.19.00.00.11
154-Lityum
2805.19.90.00.12
155-Lityum alüminyum hidrür (mayi)
2850.00.20.00.00
156-Lityum alüminyum hidrür (sulp)
2850.00.20.00.00
157-Lityum alüminyum etereal
[28.52-28.53]
158-Lityum amid
[28.52-28.53]
159-Lityum silikon
2839.90.90.90.15
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
160-Metanol (alkol metilik) [saf]
2905.11.00.10.11 2905.11.00.10.12
161-Metanol (alkol metilik) [teknik]
2905.11.00.20.11 2905.11.00.20.12
162-Lityum hidrür
2850.00.20.00.00
163-Metal (Kolay kaynayan eterler mahlutu) 3814.00.90.00.19
164-Methylacceton (aseton + metilasetat + metilalkol)
3814.00.90.00.19
165-Methylated siprit (odun ispirtosu ile karışık alkol)
3814.00.90.00.19
166-Metil asetat
2915.39.00.30.11
167-Metil etiletan (Pentan)
2901.10.00.90.13
168-Mettel L30 (Terebentin yağı ürünü)
3805.10.10.00.00
169-Monoklorbenzol (Benzen)
2903.61.00.00.11
170-Mavi gaz (Blue gas; water gas)
2705.00.00.00.00
171-Metan
2711.19.00.00.13
172-Metilamin
2921.11.00.00.11
173-Metilamin (solusyon)
2921.11.00.00.11
174-Metil klorür
2903.11.00.00.11
175-Metil merkaptan
2930.90.99.90.28
176-Magnezyum (toz)
8104.30.00.00.00
177-Magnezyum (varak)
8104.90.00.00.19
178-Magnezyum dioksit (Magnezyum peroksit)
2816.10.00.00.00
179-Magnezyum resinat
3806.90.00.90.19
180-Metaklorein (2-metil, 2-propenal)
2912.19.90.90.13
181-Metil asetat (Metial)
2911.00.00.10.11
182-Metilal
2911.00.00.10.11
183-Metil allil klorür
2903.29.00.00.00
184-Metilklorometileter
2909.19.90.00.19
185-Metil siklopentan
2902.19.00.00.19
186-Metil etil keton (Butanon)
2914.12.00.00.00
187-Metil formiat
2915.13.00.90.11
188-2-Metil heptan
2901.10.00.90.19
189-Metil hidrazin
2928.00.90.10.19
190-Metil iyodür
2903.39.90.90.11
191-Metil izobütil keton (4 metil 2 pentanon) 2914.13.00.00.00
192-Metil isopropenil keton
2914.19.90.00.19
193-Metil isopropil keton
2914.19.90.00.19
194-Metil metakrilat
2916.14.00.00.11
195-Metil pentadien
2901.29.00.90.11
196-Metil pentan
2901.10.00.90.19
197-Metil propionat
2915.50.00.00.19
198-Metil propil keton
2914.19.90.00.19
199-Metil sülfür
2930.90.99.90.14
200-Metil triklorosilan
2931.00.99.10.00
201-Meta xylon
2902.42.00.00.00
202-Nafta (Petroleum spirit)
2710.11.15.00.11
203-Nafta solvan
2710.11.15.00.19
204-Neohekzan
2901.10.00.90.19
205-Neosol
3814.00.90.00.19
206-Nikel karbonil
2931.00.99.90.12
207-N-pentan
2901.10.00.90.19
208-N-Prepilamin
2921.19.99.00.29
209-Orto Xylen
2902.41.00.00.00
210-Propil alkol
2905.12.00.00.11
211-Pencatetat (amilalkol)
2905.19.00.90.16
212-Pentexel (amilalkolü havi mahlut)
3814.00.90.00.19
213-Peralkol (cyclahexamol + alkol)
3814.00.90.00.19
214-Peramilalkol (cyclonxanal +alkol + isoporipilik + bütanol)
3814.00.90.00.19
215-Petrohol (isopropilalkol)
2905.12.00.00.12
216-Pencetetat (amilalkol)
2905.19.00.90.16
217-Persprit (isopropilalkol)
2905.12.00.00.12
218-Petrol
2709.00
219-Pineoil (terebentin yağı müştekkatı)
3805.10.10.00.00
220-Propan
2711.29.00.00.11
221-Propilen
2711.29.00.00.14
222-Polivinil metil eter
3907.20.99.00.00
223-Potasyum borahidrür
2850.00.20.00.00
224-Potasyum bromat
2829.90.40.00.00
225-Potasyum hipofosfit
2835.10.00.20.00
226-Potasyum sülfür
2830.90.85.10.11
227-Popopargyl klörür
2903.29.00.00.00
228-Popion aldrehid
2912.19.90.90.14
229-Propilen diklorür
2903.29.00.00.00
230-Propilen oksit (Metil oksiran)
2910.20.00.00.00
231-Piridin
2933.31.00.90.11
232-Piroksilin (Nitroselüloz)
3912.20
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
233-Solaesthin [Metilen klorür] (Niklormetan)
2903.12.00.00.00
234-Spectrol (kokulandırılmış petraklor karbonj)
2903.14.00.00.00
235-Speziall"sungsmittel (kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90.00.19
236-Speziall"sungsmittel A, E, EF (kol. kayna. eter. mah.)
3814.00.90.
237-Sülfürdükarbon
2813.10.00.00.00
238-Siklopropon
2902.19.00.00.19
239-Siklopentan
2902.19.00.00.19
240-Sodyum amalgam
28.53
241-Sodyum amid
242-Sodyum hidrür
243-Sellülozik vernikler
244-Sellülozik boyalar
245-Sellüloit mamulatı
3208.90.99.00.19
28.53
2850.00.20.00.00
3208.90.99.00.11
3208.90.99.00.12
3701/3702/3918
3919/3920/3921 (Mamülün türüne göre değişir)
246-Tamasol j (isobütilasetat)
2915.39.00.92.00
247-Tcp (Trikrezilfosfat) Tritolil fosfat
2919.90.00.10.13
248-Terapin (benzin)
27.10
249-Terlito (benzin)
27.10
250-Tetra (tetraklor karbon)
2903.14.00.00.00
251-Tetra form (tetraklor karbon)
2903.14.00.00.00
252-Tetrakol (tetraklor karbon)
2903.14.00.00.00
253-Textile (65-100 derece kaynayan benzin) 27.10
254-Tolüol
2902.30.00.00.00
255-Tpp (Triphenylphosphat)
2919.90.00.10.12
256-Tri (Trikoloretilen)
2903.22.00.00.00
257-Tri acetin (gliserin triasetat)
2915.39.00.30.14
258-Tetra fluorfetilen
2903.39.90.10.49
259-Tenamen 3
3814.00.90
260-Tenamen 60
3814.00.90
261-Terpinolen
2902.19.00.00.19
262-Terametilsilan
2931.00.99
263-Toryum
2844.30.55.10.00
264-Titanyum
8108.
265-Trietilamin
2921.19.99.00.11
266-Trimetilamin
2921.11.00.00.13
267-Trimetril klorosilan
2931.00.99
268-Troluoil; Petroleum Solvent
27.10
269-Tinnerler
3814.00
270-Ure peroksit (Carbamide peroksit)
2921.00.95.90.69
271-Uhu yapıştırıcı
3506.
272-Vesteron (Tetra kloretan)
2903.19.80.00.19
273-V.M.P.Nophtha (100-160 derecede kaynayan benzin)
27.10
274-Vinil klorür
2903.21.00.00.00
275-Vinil metil eter
2909.19.90.00.19
276-Vinil asetat
2915.32.00.00.00
277-Vinil 2- Kloroetileter
2909.19.90.00.19
278-Vinil etil eter
2909.19.00.00.19
279-Viniliden klorür
2903.29.00.00.00
280-Vinil isobütik eter
2909.19.00.00.19
281-Viniltriklorosilan
2931.00.99
282-Weichmachungsmittel 9 (3 valanslı suni alkol)
1520.00.00.90.00
283-White spirit (benzin)
2710.11.21.00.00
284-Xylol (Xylene ortho, meta, para)
2902.(41.42.43)
285-Xylonsubstitu
2902.90.00.99.00
286-Zirkonyum
8109.
III - YANMAYI ARTIRICI MADDELER:
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU
:
001-Air liquide (oxiliquide) [Tazyik edilmiş hava]
2853.00.30.00.00
002-Amonyak mahlulu (Nişadır ruhu)
2827.10.00.00.00
003-Asit asetik (Her nevi)
2915.21.00.00.11
2915.21.00.00.12
(buzlu)
(ticari)
004-Asit azotik nitrit (KEZZAP)
2808.00.00.00.12
005-Asit klorhidrik (Tuz ruhu)
2806.10.00.00.12
006-Asit floridrik
2811.11.00.00.00
007-Asit formik
2915.11.00.00.00
008-Asit sülfirik dumanlı (oleum)
2807.00.90.00.00
009-Asit sülfürik kesif dumansız (saç yağı)
2807.00.10.00.19
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
010-Beyaz fosfor
2804.70.00.00.12
011-Gaz disuklor metil (metilklorür)
2903.11.00.00.11
012-Gaz siyanojen
2853.00.90.20.00
013-Hydrure de phosphor (gaz)
2850.00.20.00.00
014-Karbür d" kalsiyum (kalsiyum karbür)
2849.10.00.00.00
015-Klorat d" potas (Potasyum karbür)
2829.19.00.00.12
016-Nitrat d'amonyum (Amonyum nitrat)
3102.30.10.00.00
3102.30.90.00.00
(Sulu Çözelti ve katı olmasına göre
değişir)
017-Nitrat d" potas (Potasyum nitrat)
2834.21.00.00.00
018-Nitrat d" sut (Sodyum Nitrat)
3102.50
019-Per oksit d" sodyum (Sodyum Peroksit) 2815.30.00.00.00
020-Potasyum (metal)
2805.19.90.00.11
021-Perhidrol
2847.00.00.10.00
022-Sodyum (metal)
2805.11.00.00.00
023-Suni sis maddeleri
3604.90.00.00.13
024-Tazyik edilmiş gazlardan hidrojen (müvellidülma)
2804.10.00.00.00
025-Tazyik edilmiş gazlardan oksijen (müvellidülhumoza)
2804.40.00.00.00
026-Tazyik edilmiş gazlardan karbonmonoksit (Humzu karbon) 2811.29.90.90.19
027-Tazyik edilmiş gazlardan amonyak
2814.10.00.00.00
028-Tazyik edilmiş gazlardan asit karbonik
2811.29.90.90.19
029-Tazyik edilmiş gazlardan asit
sülfürü (Gazi kibriti)
2807.00.10.00.19
030-Tazyik edilmiş gazlardan klor
2801.10.00.00.00
IV - TEHLİKELİ VE ZARARLI KİMYASAL MADDELER:
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU
:
001-Nitro Benzaldehit
(1) kırmızı
(2) beyaz
(3) normal
(4) net ağırlığında
(5) teknik
(6) saf
(7) sıvı
(8) katı
(9) saf olan
(10) saf olmayan
(11) kullanıldığı yere göre değişir
(12) buzlu
(13) ticari
(14) sulu çözelti ve katı olmasına göre değişir
(15) mamülün türüne göre değişir
2913.00.00.90.11
EK-5
“(Ek 7)
ORTAK TRANSİT REJİMİNE İLİŞKİN SÖZLEŞME’YE TARAF ÜLKELER VE
KODLARI
1 no.lu kutu:
Almanya
Avusturya
Belçika
Bulgaristan
Çek Cumhuriyeti
Danimarka
Estonya
Finlandiya
Fransa
Hollanda
İngiltere
İrlanda
İspanya
Kıbrıs Rum Kesimi
İsveç
DE (004)
AT (038)
BE (017)
BG (068)
CZ (061)
DK (008)
EE (053)
FI (032)
FR (001)
NL (003)
GB (006)
IE (007)
ES (011)
CY (600)
SE (030)
İsviçre
İtalya
İzlanda
Letonya
Litvanya
Lüksemburg
Macaristan
Malta
Norveç
Polonya
Portekiz
Romanya
Slovakya
Slovenya
Yunanistan
CH (039)
IT (005)
IS (024)
LV (054)
LT (055)
LU (018)
HU (064)
MT (046)
NO (028)
PL (060)
PT (010)
RO (066)
SK (063)
SI (091)
GR (009)
Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşme’ye taraf olan ülkeler, Topluluk Üyesi Ülkeler ve
EFTA Ülkeleri olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. İsviçre, İzlanda ve Norveç EFTA ülkeleri
olup, diğer ülkeler Topluluk Üyesi Ülkelerdir.
EK-6
“EK 23
LABORATUVAR TAHLİLİNE TABİ TUTULACAK EŞYA LİSTESİ
TARİFE
POZİSYONU
04.01-04.06
0409.00
04.10
1106.20.10.00.00
11.08
12.08
13. FASIL
15. FASIL
EŞYANIN İSMİ
Pozisyon metinleri
Tabi bal
Pozisyon metni
Başka maddeler katılmış (denatüre)
Pozisyon metni
Pozisyon metni
Lak; sakız, reçine ve diğer bitkisel özsu ve hülasalar
Hayvansal ve bitkisel katı ve sıvı yağlar ve bunların parçalanma ürünleri;
hazır yemeklik katı yağlar; hayvansal ve bitkisel mumlar
17. FASIL
Şeker ve şeker mamulleri
18. FASIL
Pozisyon metinleri (18.01 hariç)
19. FASIL
Hububat, un, nişasta veya süt müstahzarları; pastacılık ürünleri
20.07, 20.08, 20.09 Pozisyon metinleri
21. FASIL
Yenilen çeşitli gıda müstahzarları
22.01
Pozisyon metni
22.02
Pozisyon metni
2205.90
Pozisyon metni
22.07
Pozisyon metni
22.08
Pozisyon metni (Muhtevası 2 litre veya daha az kaplarda olanlar hariç)
22.09
Pozisyon metni
23. FASIL
Gıda sanayinin kalıntı ve döküntüleri; hayvanlar için hazırlanmış kaba
yemler (2309.10 hariç)
25. FASIL
Tuz; kükürt; topraklar ve taşlar; alçılar, kireçler ve çimento (25.03-25.05,
25.07, 25.09, 25.13-25.18 hariç)
26.18-26.21
Pozisyon metinleri
27. FASIL
Mineral yakıtlar, mineral yağlar ve bunların damıtılmasından elde edilen
ürünler; bitümenli maddeler; mineral mumlar (27.01-27.05, 27.16 hariç)
28. FASIL
Anorganik kimyasallar; kıymetli metallerin, radyoaktif elementlerin, nadir
toprak metallerinin ve izotoplarının organik veya anorganik bileşikleri
29. FASIL
Organik kimyasal ürünler
3002.10.95.00.00
İnsan menşeli olanlar
3002.10.99.00.00
Diğerleri
3002.90.50
Fermentler
31. FASIL
Gübreler
32. FASIL
Debagatte ve boyacılıkta kullanılan hülasalar; tanenler ve türevleri;
boyalar, pigmentler ve diğer boyayıcı maddeler; müstahzar boyalar ve
vernikleri; macunlar; mürekkepler (32.13, 32.15 hariç)
33. FASIL
Uçucu yağlar ve rezinoitler; parfümeri, kozmetik veya tuvalet
müstahzarları (Perakende satılacak halde olması halinde 33.04-33.07 hariç)
34. FASIL
Sabunlar, yüzeyaktif organik maddeler, yıkama müstahzarları, yağlama
müstahzarları, suni mumlar, müstahzar mumlar, temizleme veya bakım
müstahzarları, ışık temini için kullanılan her türlü mumlar ve benzerleri,
model yapmaya mahsus her türlü patlar, "dişçi mumları" ve alçı esaslı
dişçilik müstahzarları. (34.01, 34.05, 34.06 hariç)
35. FASIL
Albüminoid maddeler; değişikliğe uğramış nişasta esaslı ürünler; tutkallar;
enzimler (3506.10 hariç)
38. FASIL
Muhtelif kimyasal maddeler (38.18, 3822.00.00.10.00, 3822.00.00.20.00,
3822.00.00.30.00 hariç)
39. FASIL
Plastikler ve mamulleri (3917.40, 39.22-39.26 pozisyonlarında yer alanlar
hariç)
40.01-40.08
Pozisyon metinleri
41.15
Pozisyon metni
44.05, 44.10, 44.11 Pozisyon metinleri
47. FASIL
Odun veya diğer lifli selülozik maddelerin hamurları; geri kazanılmış kağıt
veya karton (döküntü, kırpıntı ve hurdalar) (47.07 hariç)
48.01,
48.02, Pozisyon metinleri
48.04,
48.05
48.10, 48.11
50.04-50.07
Pozisyon metinleri
51.06-51.13
Pozisyon metinleri
52. FASIL
Pamuk (52.01, 52.02 hariç)
53. FASIL
Dokumaya elverişli diğer bitkisel lifler; kağıt ipliği ve kağıt ipliğinden
dokunmuş mensucat (53.01-53.05 hariç)
54. FASIL
Sentetik ve suni filamentler
TARİFE
EŞYANIN İSMİ
POZİSYONU
55. FASIL
Sentetik ve suni devamsız lifler.
56.02-56.05, 56.07 Pozisyon metinleri
58. FASIL
Özel dokunmuş mensucat; tufte edilmiş dokumaya elverişli mensucat;
dantela; duvar halıları; şeritçi ve kaytancı eşyası; işlemeler
59. FASIL
Emdirilmiş, sıvanmış, kaplanmış veya lamine edilmiş dokumaya elverişli
mensucat; dokumaya elverişli maddelerden teknik eşya (59.01, 59.04,
59.05, 59.08-59.10 hariç)
60. FASIL
Örme eşya
68.06, 68.14, 68.15 Pozisyon metinleri
69.02,
69.03, Pozisyon metinleri
69.07, 69.08
70. FASIL
Cam ve cam eşya (70.01, 70.02, 70.06-70.11, 70.14, 70.16 hariç)
71. FASIL
Tabii veya kültür inciler, kıymetli veya yarı kıymetli taşlar, kıymetli
metaller, kıymetli metallerle kaplama metaller ve bunlardan mamul eşya;
taklit mücevherci eşyası; metal paralar (71.01-71.06, 71.16-71.18 hariç)
72. FASIL
Demir ve çelik
73.04-73.06
Pozisyon metinleri
74. FASIL
Bakır ve bakırdan eşya (74.15-74.19 hariç)
75. FASIL
Nikel ve nikelden eşya
76. FASIL
Alüminyum ve alüminyumdan eşya (76.08-76.16 hariç)
78. FASIL
Kurşun ve kurşundan eşya (7806.00.50.00.00 hariç)
79. FASIL
Çinko ve çinkodan eşya (7907.00.10.00.00 hariç)
80. FASIL
Kalay ve kalaydan eşya (8007.00.50 hariç)
81. FASIL
Diğer adi metaller; sermetler, bunlardan eşya
9001.40, 9001.50
Pozisyon metinleri
EK-7
“EK-33
RİSKLİ EŞYA
Armonize Sistem Kodu
Eşya Tanımı
0207 12
0207 14
01.05 pozisyonuna giren ve Gallus domesticus türüne ait kümes
hayvanlarının etleri ve yenilen sakatatı (dondurulmuş),
1701 11
1701 12
1701 91
1701 99
Kamış veya pancar şekeri ve kimyaca saf sakaroz (katı halde)
2208 20
2208 30
2208 40
2208 50
2208 60
2208 70
2208 90
Alkol derecesi hacim itibariyle %80’den az olan tağyir (denatüre)
edilmemiş etil alkol; damıtım yoluyla elde edilen alkollü içkiler,
likörler ve diğer alkollü içecekler
2402 20
Tütün içeren sigaralar
2403 10
İçilen tütün (herhangi bir oranda tütün yerine geçen maddeleri içersin
içermesin)
27 nci faslın tamamı
(27.01 ila 27.05 ve 27.16
hariç)
Mineral yakıtlar, mineral yağlar ve bunların damıtılmasından elde
edilen ürünler, bitümenli maddeler, mineral mumlar (taş kömürü,
taşkömüründen elde edilen briketler, toprak ve benzeri katı yakıtlar;
linyit; turb; taşkömürü, linyit ve turbdan elde edilen kok ve semikok,
kami kömürü; havagazı, sugazı, fakir gaz ve benzeri gazlar ve
elektrik enerjisi hariç)
1801 00
Kakao, dane ve kırıkları
0901
0902
0903
Kahve, çay ve Paraguay çayı
0802 11
0802 12
0802 31
0802 32
0803 00
8517 12
8519 81
8521
8528
8471
8473.30
Badem, ceviz, muz
Cep telefonu, ses ve görüntü oynatıcıları, bilgisayar ve yedek
parçaları
EK-8
EK-9
EK-10
“EK 59
STANDARD VERİMLİLİK ORANLARI
(Madde 322 (2))
Genel Açıklama:
Standard verim oranları yalnızca herhangi bir kalite standardına uyan sağlam, gerçek ve ticari nitelikteki ithal eşyaya ve ikame ürünlerinin belirli bir kalite
gereğine uydurulması için özel işleme metotlarının uygulanması sonucunda elde edilmemiş olması şartıyla uygulanabilir
CN kodu
İthal eşya
Açıklama
(1)
0407.00. Kabuklu yumurtalar
30
Sıral
a-ma
(2)
1
2
3
Kod (1)
(3)
İkame ürün
Açıklama
(4)
y (a) Yumurtalar, kabuksuz, sıvı halde veya dondurulmuş.
0408.99.80 (b) Kabuklar
y
0511.99.85
0408.19. (a) Yumurta sarıları, sıvı halde veya dondurulmuş
81
y (b) Yumurta albümini, sıvı halde veya dondurulmuş
0408.19.89 (c) Kabuklar
y
3502.19.90
y
0511.99.85
0408.91.80 (a) Yumurtalar, kabuksuz, kurutulmuş
y (b) Kabuklar
0511.99.85
Her 100 kg’lık
ithal eşya başına
ikame ürün
miktarı (kg) (2)
(5)
86,00
12,00
33,00
53,00
12,00
22,10
12,00
4
Yumurtalar, kabuksuz, sıvı
halde veya dondurulmuş.
6
0408.11.80
y
3502.11.90
y
0511.99.85
0408.11.80
3502.11.90
0511.99.85
0408.91.80
Yumurta sarıları, sıvı halde
veya dondurulmuş
7
0408.11.80 Yumurta sarıları, kurutulmuş
Ekmeklik Buğday
8
y (a) Kuru madde içerisindeki ağırlık oranı itibariyle %0.60’da fazla kül
1101.00.15 içermeyen ekmeklik buğday unu
(100)
(b) Kepek
y (c) Kavuz
2302.30.10
y
2302.30.90
y (a) Kuru madde içerisindeki ağırlık oranı itibariyle %0.60’den fazla kül
1101.00.15 içeren ancak %0.90’dan fazla içermeyen ekmeklik buğday unu
(100) (b) Kepek
y
2302.30.10
1101.00.15 (a) Kuru madde içerisindeki ağırlık oranı itibariyle %0.90’den fazla kül
(150) içeren ancak %1.10’dan fazla içermeyen ekmeklik buğday unu
y (b) Kepek
5
y
0408.99.
80
0408.19.
81
ve
0408.19.
89
y
1001.90.
99
9
10
(a) Yumurta sarıları, kurutulmuş
(b) Yumurta albümini, kurutulmuş (kristal halinde)
(c) Kabuklar
15,40
7,40
12,00
(a) Yumurta sarıları, kurutulmuş
(b) Yumurta albümini, kurutulmuş (diğer hallerde)
(c) Kabuklar
Yumurtalar, kabuksuz, kurutulmuş
15,40
6,50
12,00
25,70
46,60
(*)
22,50
2,50
(*)
20,00
(*)
13,25
2302.30.10
y
1001.90.
99
(devam)
11
12
13
14
15
16
1101.00.15
(170)
y
2302.30.10
1101.00.15
(180)
1104.29.11
1107.10.11
y
1001.90.99
y
2302.30.10
y 2302.30
veya
y
2303.30.00
1107.10.19
y
1001.90.99
y 2302.30
veya
y
2303.30.00
1108.11.00
1109.00.00
y
2302.30.10
y
2303.10.90
(a) Kuru madde içerisindeki ağırlık oranı itibariyle %1.10’dan fazla kül
içeren ancak %1.65’den fazla içermeyen ekmeklik buğday unu
(b) Kepek
Kuru madde içerisindeki ağırlık oranı itibariyle %1.65’den fazla kül
içeren ancak %1.90’dan fazla içermeyen ekmeklik buğday unu
Kabuğu veya kavuzu çıkarılmış buğday (dilimlenmiş veya iri parçalar
halinde ufalanmış olsun olmasın) (3)
(a) Malt, kavrulmamış, buğdaydan elde edilmiş, un şeklinde
(b) Çimlendirilmemiş buğday
(c) Kepek
(d) Kökçükler
(*)
6,25
98,03
(*)
(*)
1,00
19,00
3,50
(a) Malt, kavrulmamış, buğdaydan elde edilmiş, un dışındaki şekillerde
(b) Çimlendirilmemiş buğday
(c) Kökçükler
(*)
1,00
3,50
(a) Buğday nişastaları
(b) Buğday gluteni
(c) Kepek
(d) Nişasta imalat artıkları
45,46
7,50
25,50
12,00
1001.10. Makarnalık Buğday (durum
00 buğdayı)
17
18
19
1001.10.
00
(devam)
20
21
y (a) Buğday irmiği ‘kuskus’ (4)
1103.11.10 (b) Kuru ağırlık üzerinden hesaplandığında ağırlıkça %95’den fazla
1103.11.10 fakat %1.30’dan az kül içeren buğdayın kabaca öğütülmesinden elde
edilen küçük parçalar ve buğday irmiği
y (c) Un
1101.00.11 (d) Kepek
y
2302.30.10
1103.11.10 (a) Kuru ağırlık üzerinden hesaplandığında ağırlıkça %95’den az kül
içeren buğdayın kabaca öğütülmesinden elde edilen küçük parçalar ve
1101.00.11 buğday irmiği
y (b) Un
2302.30.10 (c) Kepek
1103.11.10 (a) Kuru ağırlık üzerinden hesaplandığında ağırlıkça %95’den fazla
fakat %1.30’dan az kül içeren buğdayın kabaca öğütülmesinden elde
1101.00.11 edilen küçük parçalar ve buğday irmiği
y (b) Un
2302.30.10 (c) Kepek
y (a) Kuru ağırlık üzerinden hesaplandığında ağırlıkça %1.30 veya daha
1103.11.10 fazla kül içeren buğdayın kabaca öğütülmesinden elde edilen küçük
parçalar ve buğday irmiği
y (b) Kepek
2302.30.10
y (a) Yumurta ve ekmeklik buğday unu veya irmiği içermeyen ve kuru
1902.19.10 ağırlık üzerinden ağırlıkça %0.95’den fazla kül içermeyen makarnalar
(b) Un
1101.00.11 (c) Kepek
y
2302.30.10
50,00
17,00
8,00
20,00
60,00
15,00
20,00
67,00
8,00
20,00
75,00
20,00
62,50
13,70
18,70
22
23
24
25
26
27
y (a) Yumurta ve ekmeklik buğday unu veya irmiği içermeyen ve kuru
1902.19.10 ağırlık üzerinden ağırlıkça %0.95’den fazla fakat %1.10’dan az kül
içeren makarnalar
1101.00.11 (b) Un
y (c) Kepek
2302.30.10
y (a) Yumurta ve ekmeklik buğday unu veya irmiği içermeyen ve kuru
1902.19.10 ağırlık üzerinden ağırlıkça %1.10’dan fazla fakat %1.30’dan az kül
içeren makarnalar
1101.00.11 (b) Un
y (c) Kepek
2302.30.10
y (a) Yumurta ve ekmeklik buğday unu veya irmiği içermeyen ve kuru
1902.19.10 ağırlık üzerinden ağırlıkça %1.30’dan fazla kül içeren makarnalar
(b) Kepek
y
2302.30.10
y (a) Yumurta içeren fakat ekmeklik buğday unu veya irmiği içermeyen ve
1902.11.00 kuru ağırlık üzerinden ağırlıkça %0.95’den fazla kül içermeyen
makarnalar (5)
1101.00.11 (b) Un
y (c) Kepek
2302.30.10
y (a) Yumurta içeren fakat ekmeklik buğday unu veya irmiği içermeyen ve
1902.11.00 kuru ağırlık üzerinden ağırlıkça %0.95’den fazla fakat %1.10’dan az kül
içeren makarnalar (5)
1101.00.11 (b) Un
y (c) Kepek
2302.30.10
y (a) Yumurta içeren fakat ekmeklik buğday unu veya irmiği içermeyen ve
1902.11.00 kuru ağırlık üzerinden ağırlıkça %1.10’dan fazla fakat %1.30’dan az kül
içeren makarnalar (5)
66,67
8,00
20,00
71.43
3,92
19,64
79,36
15,00
(5)
13,70
18,70
(5)
8,00
20,00
(5)
3,92
28
1003.00. Arpa
90
29
30
1003.00.
90
(devam)
31
1101.00.11
y
2302.30.10
y
1902.11.00
y
2302.30.10
y
1102.90.10
(100)
y
2302.40.10
y
2302.40.90
y
1103.19.30
(100)
1102.90.10
y
2302.40.10
y
2302.40.90
y
1104.29.01
(100)
(b) Un
(c) Kepek
(a) Yumurta içeren fakat ekmeklik buğday unu veya irmiği içermeyen ve
kuru ağırlık üzerinden ağırlıkça %1.30’dan fazla kül içeren makarnalar
(b) Kepek
(a)Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça en fazla %0.9 kül ve %0.9
kaba lif içeren arpa unu
(b) Kepek
(c) Kavuz
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça en fazla %1 kül ve %0.9
kaba lif içeren arpanın kabaca öğütülmesinden elde edilen küçük
parçalar ve arpa irmiği
(b) arpa unu
(c) Kepek
(d) Kavuz
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1’den fazla kül ve
ağırlıkça %0.9’dan fazla kaba lif içermeyen kabuğu veya kavuzu
çıkarılmış arpa taneleri (3)
(b) Kepek
y (c) Kavuz
2302.40.10
y
2302.40.90
19,64
(5)
15,00
66,67
10,00
21,50
(*)
2,00
10,00
21,50
(*)
10,00
21,50
32
33
34
35
y (a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1’den fazla kül ve
1104.29.03 ağırlıkça %0.9’dan fazla kaba lif içermeyen kabuğu çıkarılmış,
(100) dilimlenmiş veya iri parçalar halinde ufalanmış veya kavuzu çıkarılmış
arpa taneleri (3)
(b) Kepek
y (c) Kavuz
2302.40.10
y
2302.40.90
y (a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1’den fazla kül içermeyen
1104.29.05 (talk içermeyen) yuvarlatılmış arpa taneleri (6), birinci kategori
(100) (b) Kepek
(c) Kavuz
y
2302.40.10
y
2302.40.90
y (a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1’den fazla kül içermeyen
1104.29.05 (talk içermeyen)
(300) Yuvarlatılmış arpa taneleri (6), ikinci kategori
(b) Kepek
y (c) Kavuz
2302.40.10
y
2302.40.90
y (a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1’den fazla kül ve
1104.19.69 ağırlıkça %0.9’dan fazla kaba lif içermeye flokon halindeki arpa taneleri
(b) Kepek
(c) Kavuz
y
2302.40.10
y
(*)
10,00
21,50
50,00
20,00
27,50
(*)
20,00
15,00
66,67
10,00
21,33
2302.40.90
36
37
38
1004.00. Yulaf
00
39
y
1107.10.91
y
1003.00.90
y
2302.40.10
y 2302.40
veya
y
2303.30.00
y
1107.10.99
y
1003.00.90
y 2302.40
veya
y
2303.30.00
1107.20.00
y
1003.00.90
y 2302.40
veya
y
2303.30.00
y
1102.90.30
(100)
(a) Arpa maltı, kavrulmamış, un şeklinde
(b) Arpa, çimlendirilmemiş
(c) Kepek
(d) Kökçükler
(*)
1,00
19,00
3,50
(a) Arpa maltı, kavrulmamış
(b) Arpa, çimlendirilmemiş
(c) Kökçükler
(*)
1,00
3,50
(a) Malt, kavrulmuş
(b) Arpa, çimlendirilmemiş
(c) Kökçükler
(*)
1,00
3,50
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %2.3’den fazla kül,
%1.8’den fazla kaba lif, %11’den fazla nem içermeyen ve peroksidazı
neredeyse atıl olan yulaf unu
55,56
33,00
40
41
42
43
44
y
2302.40.10
y
2302.40.90
y
1103.12.00
(100)
(b) Kepek
(c) Kavuz
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %2.3’den fazla kül,
%0.1’den fazla zar, %11’den fazla nem içermeyen ve peroksidazı
neredeyse atıl olan yulafın kabaca öğütülmesinden elde edilen küçük
parçalar ve yulaf irmiği
y (b) Un
1102.90.30 (c) Kepek
y (d) Kavuz
2302.40.10
y
2302.40.90
1104.22.98 Kırpılmış Yulaf
y (a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %2.3’den fazla kül,
1104.22.20 %0.5’den fazla zar, %11’den fazla nem içermeyen ve peroksidazı
(100) neredeyse atıl olan kabuğu veya kavuzu çıkarılmış arpa taneleri
(b) Kepek
y
2302.40.10
y (a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %2.3’den fazla kül,
1104.22.30 %0.1’den fazla zar, %11’den fazla nem içermeyen ve peroksidazı
(100) neredeyse atıl olan kabuğu çıkarılmış, dilimlenmiş veya iri parçalar
halinde ufalanmış yulaf taneleri
y (b) Kepek
2302.40.10 (c) Kavuz
y
2302.40.90
y (a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %2.3’den fazla kül,
1104.12.90 %0.1’den fazla zar, %12’den fazla nem içermeyen ve peroksidazı
(100) neredeyse atıl olan flokon halindeki yulaf taneleri
7,50
(*)
2,00
33,00
7,50
98,04
(*)
33,00
(*)
33,00
3,50
50,00
33,00
45
1005.90. Mısır, diğerleri
00
46
47
48
y
2302.40.10
y
2302.40.90
y
1104.12.90
(100)
y
2302.40.10
y
1102.20.10
(100)
y
1104.30.90
y
2302.10.10
y
1102.20.10
(200)
y
1104.30.90
y
2302.10.10
y
1102.20.10
(100)
y
1104.30.90
y
2302.10.10
(b) Kepek
(c) Kavuz
13,00
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %2.3’den fazla kül,
%0.1’den az fakat %1.5’den fazla zar, %12’den fazla nem içermeyen ve
peroksidazı neredeyse atıl olan flokon halindeki yulaf taneleri
(b) Kepek
62,50
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1.3’den fazla yağ,
%0.8’den fazla kaba lif içermeyen mısır unu
(b) Mısır embriyonu
(c) Kepek
71,43
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1.3’den az fakat %1.5’den
fazla yağ, %0.8’den fazla kaba lif içermeyen mısır unu
(b) Mısır embriyonu
(c) Kepek
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1.5’den az fakat %1.7’den
fazla yağ, %1’den fazla kaba lif içermeyen mısır unu
(b) Mısır embriyonu
(c) Kepek
33,00
12,00
14,00
(*)
8,00
6,50
83,33
8,00
6,50
1005.90.
00
(devam)
49
y (a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %0.9’den fazla yağ,
1103.13.10 %0.6’den fazla kaba lif içermeyen mısırın kabaca öğütülmesinden elde
(100) edilen küçük parçalar ve mısır irmiği (7)
55,56
16,00
50
51
52
1102.20.10
veya
1102.20.90
y
1104.30.90
y
2302.10.10
y
1103.13.10
(300)
y
1104.30.90
y
2302.10.10
y
1103.13.10
(500)
y
1104.30.90
y
2302.10.10
y
1103.13.90
(100)
y
1104.30.90
y
2302.10.10
(b) Mısır unu
(c) Mısır embriyonu
(d) Kepek
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1.3’den fazla yağ,
%0.8’den fazla kaba lif içermeyen mısırın kabaca öğütülmesinden elde
edilen küçük parçalar ve mısır irmiği (7)
(b) Mısır embriyonu
(c) Kepek
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1.3’den az fakat %1.5’den
fazla yağ, %1’den fazla kaba lif içermeyen mısırın kabaca
öğütülmesinden elde edilen küçük parçalar ve mısır irmiği (7)
(b) Mısır embriyonu
(c) Kepek
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1.5’den az fakat %1.7’den
fazla yağ, %1’den fazla kaba lif içermeyen mısırın kabaca
öğütülmesinden elde edilen küçük parçalar ve mısır irmiği (7)
(b) Mısır embriyonu
(c) Kepek
12,00
14,00
71,43
12,00
14,00
(*)
8,00
6,50
(*)
8,00
6,50
53
54
55
56
57
58
59
y
1104.19.50
(110)
y
2302.10.10
y
1104.19.50
(130)
y
2302.10.10
y
1104.19.50
(150)
y
2302.10.10
1108.12.00
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %0.9’dan fazla yağ,
%0.7’den fazla kaba lif içermeyen flokon halindeki mısır taneleri
(b) Kepek
62,50
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1.3’dan fazla yağ,
%0.8’den fazla kaba lif içermeyen flokon halindeki mısır taneleri
(b) Kepek
76,92
(a) Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %1.3’dan az fakat %1.7’den
fazla yağ, %1’den fazla kaba lif içermeyen flokon halindeki mısır
taneleri
(b) Kepek
90,91
(a) Mısır nişastası
(b) 62 no’lu sıralamada belirtilen ürünler
y (a) Beyaz kristal toz halinde glikoz (aglomere edilmiş olsun olmasın) (8)
1702.30.50
veya
y (b) 62 no’lu sıralamada belirtilen ürünler
1702.30.50 (c) Glikoz atığı
y
1702.30.90
y
1702.30.90
veya
y
1702.30.90
y
2905.44.11
(a) Beyaz kristal toz dışındaki hallerde glikoz (aglomere edilmiş olsun
olmasın) (9)
35,50
21,08
7,09
62,11
30,10
47,62
30,10
10,00
62,11
30,10
(b) 62 no’lu sıralamada belirtilen ürünler
(a) D -glusitol miktarı üzerinden hesaplandığında ağırlık itibariyle % 2
veya daha az D-mannitol içeren sulu çözelti halindeki D-Glusitol
59,17
1005.90.
00
(devam)
60
61
İthal eşya
CN kodu Açıklama
(1)
1005.90.00
Sıral
a-ma
(2)
Kod
(3)
veya
y
3824.60.11
y
2905.44.19
veya
y
3824.60.19
y
2905.44.91
veya
y
2905.44.99
veya
y
3824.60.91
veya
y
3824.60.99
(1)
62
y 1104.30.90
y 15.15
y 2303.10.11
y 2303.10.19
veya
(sorbitol) (10)
29,10
(b) 63 no’lu sıralamada belirtilen ürünler
(a) D -glusitol miktarı üzerinden hesaplandığında ağırlık itibariyle % 2
‘den fazla D-mannitol içeren sulu çözelti halindeki D-Glusitol (sorbitol)
67,56
(b) 63 no’lu sıralamada belirtilen ürünler
29,10
(a) D-glusitol (sorbitol), Kuru maddenin 100 kg’ına göreli olarak.
41,32
(b) 63 no’lu sıralamada belirtilen ürünler
29,10
İkame ürün
Açıklama
(4)
56 ve 58 no’lu sıralamalarda yer alan ikame ürünler için
tamamlayıcı ürünler (12)
Mısır embriyonu
Mısır yağları
Mısır gluteni
Mısır gluteni yemi
Mısır yağının artıklarını içeren gluten yemi
Her 100 kg’lık ithal eşya başına ikame
ürün miktarı (kg) (2)
(5)
(a)
(b)
(c)
(d)
(e)
(f)
6,10
6,10
2,90
24,0
0
4,50
19,5
0
24,0
0
2,90
4,50
19,5
0
2,90
4,50
22,7
0
2,90
22,7
0
y 2309.90.20
y 2306.90.05 Mısır embriyonu küspesi
63
59 ve 61 no’lu sıralamalarda yer alan ikame ürünler için
tamamlayıcı ürünler (12)
y 1104.30.90 Mısır embriyonu
y 15.15 Mısır yağları
y 2303.10.11 Mısır gluteni
y 2303.10.19 Mısır gluteni yemi
veya Mısır yağının artıklarını içeren gluten yemi
y 2309.90.20
y 2306.90.05 Mısır embriyonu küspesi
30,1
0
30,1
0
6,10
6,10
23,0
0
CN kodu
(1)
1006.10.21 Kavuz içinde bulunan pirinç
(çeltik), yarı haşlanmış,
yuvarlak taneli
Sıral
a-ma
(2)
64
65
3,20
30,1
0
30,1
0
30,1
0
2,90
2,90
4,50
18,5
0
2,90
4,50
21,7
0
2,90
23,0
0
29,1
0
3,20
29,1
0
26,2
0
3,20
29,1 29,1 29,1
0
0
0
İkame ürün
Her 100 kg’lık
ithal eşya başına
Kod (*)
Açıklama
ikame ürün
miktarı (kg) (2)
(3)
(4)
(5)
1006.20.11 a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, yarı haşlanmış, yuvarlak taneli
80,00
y b) Kapçıklar
20,00
1213.00.00
1006.30.21 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
71,00
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
6,00
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
3,00
2302.40.08 d) Kapçıklar
20,00
29,1
0
İthal eşya
Açıklama
4,50
18,5
0
3,20
30,1
0
1006.40.00
y
1213.00.00
66
1006.10.23 Kavuz içinde bulunan pirinç
(çeltik), yarı haşlanmış, orta
taneli
67
68
1006.30.61 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08 d) Kapçıklar
1006.40.00
y
1213.00.00
1006.20.13 a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, yarı haşlanmış, orta taneli
y b) Kapçıklar
1213.00.00
1006.30.23 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08 d) Kapçıklar
1006.40.00
y
65,00
8,00
7,00
20,00
80,00
20,00
71,00
6,00
3,00
20,00
1213.00.00
69
1006.10.25 Kavuz içinde bulunan pirinç
(çeltik), yarı haşlanmış,
uzunluk/genişlik oranı 2'den
büyük fakat 3'ten küçük
olan uzun taneli
70
71
1006.30.63
1102.30.00
veya
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08
1006.40.00
y
1213.00.00
1006.20.15
a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, orta taneli
b) Pirinç unu veya kepeği
65,00
c) Kırık pirinçler
d) Kapçıklar
7,00
20,00
a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, yarı haşlanmış,
uzunluk/genişlik oranı 2'den büyük fakat 3'ten küçük olan uzun taneli
y b) Kapçıklar
1213.00.00
1006.30.25 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı
1102.90.50 2'den büyük fakat 3'ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
8,00
80,00
20,00
71,00
6,00
3,00
20,00
1213.00.00
72
1006.10.27 Kavuz içinde bulunan pirinç
(çeltik), yarı haşlanmış,
uzunluk/genişlik oranı eşit
veya 3'ten büyük olan uzun
taneli
73
74
1006.30.65 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı
1102.90.50 2'den büyük fakat 3'ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
1006.20.17 a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, yarı haşlanmış,
uzunluk/genişlik oranı eşit veya 3'ten büyük olan uzun taneli
y b) Kapçıklar
1213.00.00
1006.30.27 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı eşit
1102.90.50 veya 3'ten büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
65,00
8,00
7,00
20,00
80,00
20,00
68,00
6,00
6,00
20,00
y
1213.00.00
75
1006.10.92 Kavuz içinde bulunan pirinç
(çeltik), yuvarlak taneli
76
77
78
1006.30.67 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı eşit
1102.90.50 veya 3'ten büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
1006.20.11 a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, yarı haşlanmış, yuvarlak taneli
y b) Kapçıklar
1213.00.00
1006.20.11 a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, yuvarlak taneli
y b) Kapçıklar
1213.00.00
1006.30.21 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
62,00
8,00
10,00
20,00
80,00
20,00
80,00
20,00
71,00
6,00
79
80
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08 d) Kapçıklar
1006.40.00
y
1213.00.00
3,00
20,00
1006.30.42 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08 d) Kapçıklar
1006.40.00
y
1213.00.00
1006.30.61 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08 d) Kapçıklar
1006.40.00
y
1213.00.00
65,00
5,00
10,00
20,00
65,00
8,00
7,00
20,00
81
1006.10.94 Kavuz içinde bulunan pirinç
(çeltik), orta taneli
82
83
84
1006.30.92 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08 d) Kapçıklar
1006.40.00
y
1213.00.00
60,00
1006.20.13
y
1213.00.00
1006.20.94
y
1213.00.00
1006.30.23
a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, yarı haşlanmış, orta taneli
b) Kapçıklar
80,00
20,00
a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, orta taneli
b) Kapçıklar
80,00
20,00
a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08 d) Kapçıklar
8,00
12,00
20,00
71,00
6,00
3,00
20,00
1006.40.00
y
1213.00.00
85
86
87
1006.30.44 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08 d) Kapçıklar
1006.40.00
y
1213.00.00
1006.30.63 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08 d) Kapçıklar
1006.40.00
y
1213.00.00
1006.30.63 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, orta taneli
65,00
5,00
10,00
20,00
65,00
8,00
7,00
20,00
60,00
1006.10.96 Kavuz içinde bulunan pirinç
(çeltik), uzunluk/genişlik
oranı 2’den büyük fakat
3’ten küçük olan uzun taneli
88
89
90
1102.90.50
veya
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08
1006.40.00
y
1213.00.00
1006.20.15
b) Pirinç unu veya kepeği
c) Kırık pirinçler
d) Kapçıklar
a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, yarı haşlanmış,
uzunluk/genişlik oranı 2’den büyük fakat 3’ten küçük olan uzun taneli
y b) Kapçıklar
1213.00.00
1006.20.11 a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, uzunluk/genişlik oranı 2’den
büyük fakat 3’ten küçük olan uzun taneli
y b) Kapçıklar
1213.00.00
1006.30.25 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı
1102.90.50 2’den büyük fakat 3’ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
8,00
12,00
20,00
80.00
20,00
80,00
20,00
71,00
6,00
3,00
20,00
91
92
93
1006.30.46 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı 2’den büyük fakat
1102.90.50 3’ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
1006.30.65 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı
1102.90.50 2’den büyük fakat 3’ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
1006.30.96 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı 2’den büyük fakat
1102.90.50 3’ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
65,00
5,00
10,00
20,00
65,00
8,00
7,00
20,00
60,00
8,00
12,00
1006.10.98 Kavuz içinde bulunan pirinç
(çeltik), uzunluk/genişlik
oranı eşit veya 3’ten büyük
olan uzun taneli
94
95
96
97
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
1006.20.17 a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, yarı haşlanmış,
uzunluk/genişlik oranı eşit veya 3’ten büyük olan uzun taneli
y b) Kapçıklar
1213.00.00
1006.20.98 a) Kavuzu çıkarılmış (kahverengi) pirinç, uzunluk/genişlik oranı eşit
veya 3’ten büyük olan uzun taneli
y b) Kapçıklar
1213.00.00
1006.30.27 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı eşit
1102.90.50 veya 3’ten büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
1006.30.48 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı eşit veya 3’ten
1102.90.50 büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
20,00
80,00
20,00
80,00
20,00
68,00
6,00
6,00
20,00
58,00
7,00
15,00
98
99
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
20,00
1006.30.67 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı eşit
1102.90.50 veya 3’ten büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
1006.30.98 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı eşit veya 3’ten
1102.90.50 büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00 d) Kapçıklar
y
1213.00.00
62,00
8,00
10,00
20,00
55,00
9,00
16,00
20,00
1006.20.11 Kavuzu çıkarılmış
(kahverengi) pirinç, yarı
haşlanmış, yuvarlak taneli
100
101
1006.20.13 Kavuzu çıkarılmış
(kahverengi) pirinç, yarı
haşlanmış, orta taneli
102
1006.30.21 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
1006.30.61 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
1006.30.23 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
93,00
5,00
2,00
88,00
10,00
2,00
93,00
5,00
2,00
103
1006.20.15 Kavuzu çıkarılmış
(kahverengi) pirinç, yarı
haşlanmış, uzunluk/genişlik
oranı 2’den büyük fakat
3’ten küçük olan uzun taneli
1006.20.15
(devam)
104
105
1006.30.63 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
1006.30.25 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı
1102.90.50 2’den büyük fakat 3’ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
1006.30.65 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı
1102.90.50 2’den büyük fakat 3’ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
88,00
10,00
2,00
93,00
5,00
2,00
88,00
10,00
2,00
1006.20.17
Kavuzu çıkarılmış
(kahverengi) pirinç, yarı
haşlanmış, uzunluk/genişlik
oranı eşit veya 3’ten büyük
olan uzun taneli
106
107
1006.20.92 Kavuzu çıkarılmış
(kahverengi) pirinç,
yuvarlak taneli
108
1006.30.27 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı eşit
1102.90.50 veya 3’ten büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
1006.30.67 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı eşit
1102.90.50 veya 3’ten büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
1006.30.42 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
93,00
5,00
2,00
88,00
10,00
2,00
84,00
6,00
10,00
109
1006.20.94 Kavuzu çıkarılmış
(kahverengi) pirinç, orta
taneli
110
111
1006.30.92 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
1006.30.44 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
1006.30.94 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
77,00
12,00
11,00
84,00
6,00
10,00
77,00
12,00
11,00
1006.20.96 Kavuzu çıkarılmış
112
(kahverengi) pirinç,
uzunluk/genişlik oranı 2’den
büyük fakat 3’ten küçük
olan uzun taneli
113
1006.20.98 Kavuzu çıkarılmış
(kahverengi) pirinç,
uzunluk/genişlik oranı eşit
veya 3’ten büyük olan uzun
taneli
1006.20.98
(devam)
114
115
1006.30.46 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı 2’den büyük fakat
1102.90.50 3’ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
1006.30.96 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı 2’den büyük fakat
1102.90.50 3’ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
1006.30.48 a) Yarı olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı eşit veya 3’ten
1102.90.50 büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
1006.30.98 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı eşit veya 3’ten
84,00
6,00
10,00
77,00
12,00
11,00
78,00
10,00
1
2,00
73,00
1006.30.21 Yarı olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç (parlatılmış
veya perdahlanmış olsun
olmasın), yarı haşlanmış,
yuvarlak taneli
1006.30.23 Yarı olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç (parlatılmış
veya perdahlanmış olsun
olmasın), yarı haşlanmış,
orta taneli
1006.30.25 Yarı olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç (parlatılmış
veya perdahlanmış olsun
olmasın), yarı haşlanmış,
uzunluk/genişlik oranı 2'den
büyük fakat 3'ten küçük
116
1102.90.50
veya
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08
1006.40.00
1006.30.61
1102.90.50
veya
y 2302.40
117
118
büyük olan uzun taneli
b) Pirinç unu veya kepeği
12,00
15,00
c) Kırık pirinçler
a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, yuvarlak taneli
b) Pirinç unu veya kepeği
1006.40.00 c) Kırık pirinçler
1006.30.63 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
1006.30.65 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı
1102.90.50 2'den büyük fakat 3'ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
96,00
2,00
2,00
96,00
2,00
2,00
96,00
2,00
olan uzun taneli
1006.30.27 Yarı olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç (parlatılmış
veya perdahlanmış olsun
olmasın), yarı haşlanmış,
uzunluk/genişlik oranı eşit
veya 3'ten büyük olan uzun
taneli
1006.30.42 Yarı olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç (parlatılmış
veya perdahlanmış olsun
olmasın), yuvarlak taneli
1006.30.44 Yarı olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç (parlatılmış
veya perdahlanmış olsun
olmasın), orta taneli
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
119
120
121
1006.30.67 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yarı haşlanmış, uzunluk/genişlik oranı eşit
1102.90.50 veya 3'ten büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
1006.30.92 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), yuvarlak taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
1006.30.94 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), orta taneli
1102.90.50 b) Pirinç unu veya kepeği
veya
y
2302.40.02
veya
2,00
96,00
2,00
2,00
94,00
2,00
4,00
94,00
2,00
y c) Kırık pirinçler
2302.40.08
1006.40.00
1006.30.46 Yarı olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç (parlatılmış
veya perdahlanmış olsun
olmasın), uzunluk/genişlik
oranı 2’den büyük fakat
3’ten küçük olan uzun taneli
1006.30.48 Yarı olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç (parlatılmış
veya perdahlanmış olsun
olmasın), uzunluk/genişlik
oranı eşit veya 3’ten büyük
olan uzun taneli
122
123
1006.30.61 Tam olarak değirmenden
ila geçirilmiş pirinç
1006.30.98
124
1006.30.92 Tam olarak değirmenden
1006.30.94 geçirilmiş pirinç, diğerleri
125
1006.30.96 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı 2’den büyük fakat
1102.90.50 3’ten küçük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
1006.30.98 a) Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç (parlatılmış veya
perdahlanmış olsun olmasın), uzunluk/genişlik oranı eşit veya 3’ten
1102.90.50 büyük olan uzun taneli
veya b) Pirinç unu veya kepeği
y
2302.40.02
veya
y
2302.40.08 c) Kırık pirinçler
1006.40.00
y Tam olarak değirmenden geçirilmiş pirinç, parlatılmış, perdahlanmış
1006.30.61 veya önceden paketlenmiş(10)
ila
y
1006.30.98
y Pirinç patlağı
1904.10.30
4,00
94,00
2,00
4,00
93,00
2,00
5,00
100,00
60,61
1006.30.96
1006.30.98
1006.30.61
1006.30.63
1006.30.65
1006.30.67
1006.30.92
1006.30.94
1006.30.96
1006.30.98
1006.40.00
Tam olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç, yarı
haşlanmış
126
y Önceden pişirilmiş pirinç (14)
1904.90.10
80,00
Tam olarak değirmenden
geçirilmiş pirinç, diğerleri
127
y Önceden pişirilmiş pirinç (14)
1904.90.10
Kırık Pirinçler
128
129
1102.90.50 Pirinç unu
1103.19.50 Pirincin kabaca öğütülmesinden elde edilen küçük parçalar ve pirinç
irmiği
1104.19.91 Pirinç, flokon halinde
y a) Zeytinyağı, rafine edilmiş, veya zeytinyağı
1509.90.00 b) Rafinaj mahsulü asit yağları (15)
y
3823.19.90
y a) Zeytin-ezmesi yağı, rafine edilmiş, veya zeytin ezmesi yağı
1510.00.90 b) Donyağı
y c) Rafinaj mahsulü asit yağları (15a)
1522.00.39
y
3823.19.90
y a) Kakao daneleri, bütün veya kırık, kabuklu ve kavrulmuş
1801.00.00 b) Kakao kabukları, iç kabukları, zarları ve diğer kakao döküntüleri
1802.00.00
18.03 a) Kakao hamuru
1802.00.00 b) Kakao kabukları, iç kabukları, zarları ve diğer kakao döküntüleri
y a) En fazla %14 yağ içeren kakao hamuru
1803.20.00 b) Kakao yağı (katı)
y c) Kakao kabukları, iç kabukları, zarları ve diğer kakao döküntüleri
70,00
60,00
60,00
50,00
99,00
99,00
1509.10.10 Lampant zeytinyağı
130
131
y Rafine edilmemiş zeytin1510.00.10 ezmesi yağı
132
y Kakao daneleri, bütün veya
1801.00.00 kırık, ham
133
1801.00.00 Kakao daneleri, bütün veya
kırık, ham veya kavrulmuş
134
135
99,00
98.00
95,00
3,00
76,3
16,7
76,3
16,7
40,3
36,0
16,7
136
137
138
139
140
1803.10.00 Kakao hamuru, yağı
alınmamış
141
1804.00.00
1802.00.00
y
1803.20.00
y
1804.00.00
1802.00.00
y
1803.20.00
y
1804.00.00
1802.00.00
y
1804.00.00
y
1805.00.00
1802.00.00
y
1804.00.00
y
1805.00.00
1802.00.00
y
1804.00.00
y
1805.00.00
1802.00.00
y
1804.00.00
y
1803.20.00
a) %14’den fazla ancak en çok %18 yağ içeren kakao hamuru
b) Kakao yağı (katı)
c) Kakao kabukları, iç kabukları, zarları ve diğer kakao döküntüleri
42,7
33,6
16,7
a) %18’den fazla yağ içeren kakao hamuru
b) Kakao yağı (katı)
c) Kakao kabukları, iç kabukları, zarları ve diğer kakao döküntüleri
44,8
31,5
16,7
a) Kakao yağı (katı)
b) En fazla %14 yağ içeren kakao tozu (16)
c) Kakao kabukları, iç kabukları, zarları ve diğer kakao döküntüleri
36,0
40,3
16,7
a) Kakao yağı (katı)
b) %14’den fazla ancak en çok %18 yağ içeren kakao tozu (16)
c) Kakao kabukları, iç kabukları, zarları ve diğer kakao döküntüleri
33,6
42,7
16,7
a) Kakao yağı (katı)
b) %18’den fazla yağ içeren kakao tozu (16)
c) Kakao kabukları, iç kabukları, zarları ve diğer kakao döküntüleri
31,5
44,8
16,7
a) Kakao yağı (katı)
b) En fazla %14 yağ içeren kakao hamuru
46,7
52,2
142
143
144
145
1803.10.00
(devam)
146
1803.20.00 Kakao hamuru, yağı alınmış
1701.99.10 Beyaz şeker
147
148
17.03 melaslar
149
150
y
1804.00.00
y
1803.20.00
y
1804.00.00
y
1803.20.00
y
1804.00.00
y
1805.00.00
y
1804.00.00
y
1805.00.00
y
1804.00.00
y
1805.00.00
1805.00.00
2905.44.19
veya
2905.44.91
2905.44.99
3824.60.11
3824.60.19
3824.60.91
3824.60.99
2905.43.00
2102.10.31
2102.10.39
a) Kakao yağı (katı)
b) %14’den fazla ancak en çok %18 yağ içeren kakao hamuru
43,6
55,3
a) Kakao yağı (katı)
b) %18’den fazla yağ içeren kakao hamuru
40,8
58,1
a) Kakao yağı (katı)
b) En fazla %14 yağ içeren kakao tozu (16)
46,7
52,2
a) Kakao yağı (katı)
b) %14’den fazla ancak en çok %18 yağ içeren kakao tozu (16)
43,6
55,3
a) Kakao yağı (katı)
b) %18’den fazla yağ içeren kakao tozu (16)
40,8
58,1
Kakao tozu (16)
a) D-glusitol (sorbitol), Kuru maddenin 100 kg’ına göreli olarak
99,0
75,53
b) D-Mannitol (mannitol)
24,51
Kuru ekmekçi mayası (17)
Diğer ekmekçi mayaları (18)
25,53
80,00
(*)
(1)
(2)
(3)
(4)
(5)
Standard verim oranı, (EC) no 1520/2000 (OJ L 177, 15.7.200 s.1) sayılı Komisyon Tüzüğü EK E’de belirtilen ilgili dönüştürme katsayısına dayanılarak
hesaplanacaktır.
Bu sütundaki alt açılımlar Kombine Nomanklatürdekine karşılık gelmektedir. Daha fazla alt açılıma gerek duyulduğunda bunlar parantez () içinde
gösterilmektedir. Bu alt açılımlar ihracat iadelerini düzenleyen tüzüklerde kullanılanlara karşılık gelmektedir.
Kayıplar bu sütundaki miktarların toplamlarının 100’den çıkarılması yoluyla hesaplanmaktadır.
Kavuzu veya kabuğu çıkarılmış hububat (EEC) No. 821/68 (OJ L 149, 29.6.1968. s. 46) sayılı Tüzük ekinde tanımlanan hububattır.
Kuru madde ağırlığı üzerinden ağırlıkça %0.95’den az kül içeren ve göz büyüklüğü 0.25 mm olan elekten geçen ürün oranı ağırlık itibariyle %10’u
geçmeyen buğday irmiği.
Uygulanacak standart verim oranı üretilen her kilo makarna için kullanılan yumurta sayısına göre aşağıdaki formül kullanılarak bulunacaktır.
─ sıralama 25: T=
100
x100
160-(Xx1,6)
─ sıralama 26: T=
100
x100
150-(Xx1,6)
─ sıralama 27: T=
100
x100
140-(Xx1,6)
─ sıralama 28: T=
(6)
(7)
(8)
(9)
(10)
100
x100
126-(Xx1,6)
Yuvarlatılmış hububat (EEC) No. 821/68 sayılı Tüzük Ekinde tanımlanan hububatlardır.
Aşağıdaki özellikteki mısır irmiği ve mısırın kabaca öğütülmesinden elde edilen küçük parçalar ile ilgilidir:
─ göz büyüklüğü 315 mikrometre olan elekten geçen ürün oranı ağırlık itibariyle %30’u geçmeyenler veya
─ göz büyüklüğü 150 mikrometre olan elekten geçen ürün oranı ağırlık itibariyle %5’i geçmeyenler .
Kristal toz halinde ve %92 dışındaki konsantre oranlarda olan glikoz için belirtilecek miktar her 100 kilogram mısır için 43.81 kilogram D-Glusitol
anhidrattır
Kristal toz dışındaki hallerde ve %82 dışındaki konsantre oranlarda olan glikoz için belirtilecek miktar her 100 kilogram mısır için 50.93 kilogram DGlusitol anhidrattır.
%70 dışındaki konsantre oranlarda olan D-Glusitol için belirtilecek miktar her 100 kilogram mısır için 41.4 kilogram D-Glusitol anhidrattır.
(11)
(12)
(13)
(14)
(15)
(15a)
(16)
(17)
(18)
%70 dışındaki konsantre oranlarda olan D-Glusitol için belirtilecek miktar her 100 kilogram mısır için 47.3 kilogram D-Glusitol anhidrattır.
(a)’dan (f)’ye olan alternatiflerin uygulanabilmesi için işlemde ortaya çıkan gerçek sonuçların dikkate alınması gerekmektedir.
Düzenlemelerin tamamlanabilmesi amacıyla, elde edilen kırık pirincin miktarı CN kodu 1006.30.61 ila 1006.30.98 altında yer alan pirincin işlenmesi
amacıyla yapılan ithalat anındaki kırık pirinç miktarına karşılık gelecektir. Parlatma durumunda bu miktar, ithalat sırasında belirlenen kırık pirinç
haricinde, ithal pirincin %2’si kadar arttırılacaktır.
Önceden pişirilmiş pirinç, nihai pişirme işlemini kolaylaştırmak amacıyla önpişirme ve suyunun kısmen alınması işlemi geçiren ağartılmış tane halindeki
pirinci kapsamaktadır.
Rafine edilmemiş lampant zeytinyağındaki oleik asid yüzdesinin iki katı rafine zeytinyağı/zeytinyağı için 5 sayılı sütunda belirtilen ürün miktarlarından
düşülecek ve rafinaj mahsulü asit yağı miktarını oluşturacaktır.
Rafine edilmemiş lampant zeytinyağındaki oleik asid yüzdesinin iki katı rafine zeytinyağı-artığı/zeytinyağı-atrığı için 5 sayılı sütunda belirtilen ürün
miktarlarından düşülecek ve rafinaj mahsulü asit yağı miktarını oluşturacaktır.
Suda çözünür kakao için 5 sayılı sütunda belirtilen miktara %1.5 alkalin eklenecektir.
Toplam şeker içerisinde %48’e çıkarılan pancar melasından veya toplam şeker içerisinde % 52’ye çıkarılan kamış melasından elde edilen %95 kuru
madde içeren ekmekçi mayası için sabitlenen verim. Kuru madde oranı farklı olan ekmekçi mayaları için gösterilecek miktar, toplam şeker içerisinde
%48’e çıkarılan pancar melasının yada toplam şeker içerisinde %52’ye çıkarılan kamış melasının her 100 kilogramı için 22.4 kilogram kuru mayadır.
Toplam şeker içerisinde %48’e çıkarılan pancar melasından veya toplam şeker içerisinde % 52’ye çıkarılan kamış melasından elde edilen %28 kuru
madde içeren ekmekçi mayası için sabitlenen verim. Kuru madde oranı farklı olan ekmekçi mayaları için gösterilecek miktar, toplam şeker içerisinde
%48’e çıkarılan pancar melasının yada toplam şeker içerisinde %52’ye çıkarılan kamış melasının her 100 kilogramı için 22.4 kilogram kuru mayadır.
EK-11
“EK 62
ÖZEL DÜZENEK VE YAPI GEREKTİREN EŞYA LİSTESİ
I - PARLAYICI VE PATLAYICI MADDELER
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
001-Azoture de plonb (Kurşun azatür)
2850.00.60.10.19
002-Ammonium asit (sulp)
2811.19.80.90.00
003-Ammen carbonite
2836.99.17.90.19
004-Astralite
3808.93
005-Ammale (Ammate)
2842.90.80.99.19
006-Alkol (Etil alkol)
22.07
007-Ace tylure d'argent
2843.29.00.20.00
008-Amatol (Trinitrotoul + Amonyum Nitrat)
3602.00.00.00.19
009-Amonyum Pikrat
2908.99.90.90.29
010-Amil Klorosilan
2931.00.99.90.69
011-Antimon penta klorür
2827.39.85.90.00
012-Antimon penta florür
2826.19.90.90.19
013-Azot hidrür (Nitrogen hyride)
2814.10.00.00.00
014-Aside picrugue(sulp) [Trinitrofenol (Pikrik asit)]
2908.99.90.10.11
015-Alcool methyligue (Metanol [Metil Alkol]
2905.11.00.10.11 2905.11.00.10.12
(saf olanlar)
2905.11.00.20.11 2905.11.00.20.12 (tenik)
016-Benzil Bromür
2903.69.90.00.29
017-Benzil Klorür
2903.69.90.00.11
018-Bromik asit
2811.19.80.90.00
019-Brom triflorür
2812.90.00.00.19
020-Brom penta florür
2812.90.00.00.19
021-Brom
2801.30.90.00.00
022-Ballistite (Dumansız Barut)
3601.00.00.00.12
023-Cheditte (Klorat veya Perklorat esaslı patlayıcı karışımıdır.)
3602.00.00.00.19
024-Cortide (Dumansız Barut)
3601.00.00.00.12
025-Cortide MD (Dumansız Barut)
3601.00.00.00.12
026-Carbure de calsium (Kalsiyum karbür,Karpit)
2849.10.00.00.00
027-Collodiom (Kollodyon)
3912.20.11.00.11 3912.20.11.00.19
028-Chlorate de potasse (Potasyum klorat)
2829.19.00.00.12
029-Dinamit
3602.00.00.00.11
030-Dinitrobenzen
2904.20.00.00.13
031-Dinitro fenol (Dinitrophenol)
2908.99.90.90
032-Dinitro naphtalane (1-2-4 Dinitro naftalen)
2904.20.00.00.24
033-Dinitro anisol
2909.30.90.90.18
034-Dinitro (orto cresol) [Dinitro-o-krezoller]
2908.99.90.90.12
035-Diazabenzonitrat (sulp)
2927.00.00.00.19
036-Dinitrobenzol (Benzil alkol) [Dinitro Benzen]
2904.20.00.00.13
037-Donarite (Nitroglikol + Nitrotoluen)
3602.00.00.00.19
038-Diklor asetik asit
2915.40.00.00.12
039-Dimetil sülfat
2920.90.10.11.12
040-Dinitroglycerine (mayi)
2920.90.85.90.00
041-Eter asetik (Etil asetat)
2915.31.00.00.00
042-Esans terebentin aldehid (Terebantin esansı)
3805.10.10.00.00
043-Etil Klorokarbonat
2915.90.00.00.49
044-Et de perchlorate karışımları
3602.00.00.00.19
045-Fulminate de mercure
2852.00.00.24.00
046-Fulminate d'argent (sulp)
2843.29.00.20.00
047-Fulminate de plombe (sulp)
2842.90.80.92.00
048-Fulminate de fer (sulp)
2842.90.80.92.00
049-Fulminate de cuivre (sulp)
2842.90.80.92.00
050-Fulminate de zinc (sulp)
2842.90.80.92.00
051-Fulminate d'ammonium (sulp)
2842.90.80.92.00
052-Fulminate de sodyum (sulp)
2842.90.80.92.00
053-Fulminate'ler (Diğerleri)
2842.90.80.92.00
054-Fluosilsik asit
2811.19.80.90.00
055-Fluosülfenik asit
2811.19.80.90.00
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
056-Fosfor oksiklorür
2812.10.18.00.11
057-Fosfor tribromür
2812.90.00.00.12
058-Fosfor triklorur
2812.10.15.00.00
059-Gaz cyanogene (mayi)
2853.00.90.20.00
060-Gurdinamit (sulp)
3602.00.00.00.11
061-Gun powder (silah barutu)
3601.00.00.00.19
062-Gun powder wite
3601.00.00.00.19
063-Gelatine dinamit (sulp)
3602.00.00.00.11
064-Hexanitro mannite (Mamnitol Hekza Nitrat)
2920.90.85.90.00
065-Hexonitro diphenilamine (Hekzanitrodifenilamin)
2921.44.00.90.11
066-Hidrür di antimoine (gaz)
2850.00.20.00.00
067-Hexametilen triperoksit diamin
2921.22.00.00.12
068-Hexametilen diamin (1.6 Diamin ohexane)
2921.22.00.00.11
069-Hidrazin ve Hidrazin hidrat
2825.10.00.00.11
070-Hidroyodik asit (Hidrolodik asit)
2811.19.80.90.00
071-Hidrobromik asit
2811.19.10.00.00
072-Hidroklorik asit (Hidrojen klorür)
2806.10.00.00.12 2806.10.00.00.11
(teknik)
(saf)
073-Hidroflorik asit (Hidrojen florür)
2811.11.00.00.00
074-Hidrojen peroksit a)Perhidrol
2847.00.00.10.00
075-Hidrojen peroksit b)Diğerleri
2847.00.00.90.19 2847.00.00.90.11
(sıvı)
(katı)
076-Hydure de 'Azote
2850.00.20.00.00
077-İyodik asit
2811.19.80.90.00
078-İyodin monoklorür
2812.10.99.00.19
079-Kollodyum
3912.20.11
080-Kalsiyum Karbür (Karpit)
2849.10.00.00.00
081-Klorsülfonik asit (klor sülfirük asit)
2806.20.00.00.00
082-Kloreks (Chlorax) (Not: Dikloretiler olarak da belirtilmiştir)
2909.20.00.90.11
083-Kükürt klorür (sülfür monochloride)
2812.10.99.00.11
084-Kükürt diklorür (Sülphurdichloride)
085-Metil alkol (Metanol) [saf]
086-Metil alkol [saf olmayan]
087-Melange chlorate (Klorat karışımı)
088-Menzoil klorür (Benzoil klorür)
089-Melange de nitrat gaz dissous
090-Merkuri
2812.10.93.00.00
2905.11.00.10.11 2905.11.00.10.12
2905.11.00.20.11 2905.11.00.20.12
3602.00.00.00.19
2916.32.00.20.00
3824.90.97.90.69
2805.40.90.00.00 2805.40.10.00.00
(normal)
(net ağırlığına)
091-Merkuriazude
2850.00.60.10.19
092-Menite (Mannitol, Mannasugar)
2905.43.00.00.00
093-Metil kloro format
2915.90.00.00.21
094-Monotritronophtalinea
2904.20.00.00.17
095-Mannitol hekzonitrat
2920.90.85.90.00
096-Nitrure de soufre
2850.00.20.00.00
097-Nitrometan (mayi)
2904.20.00.00.21
098-Nitrate de methyle (mayi)
2920.90.85.90.00
099-Nitrate de etil (mayi)
2920.90.85.90.00
100-Nobelite
3602.00.00.00.11
101-Nitrate d'amidon
2922.31.00.00.19
102-Nitrür d'azite
2850.00.20.00.00
103-Nitrodi azobenzol klorat
2927.00.00.00.19
104-Nitrometan de mercure basigue
2931.00.99.90.69
105-Nitroquoniden (guanidin nitrat)
2925.29.00.00.12
106-Nitroure
2850.00.20.00.00
107-Nitrating asit [(Nitrat asidi) (Nitrik asit)]
2808.00.00.00.11
108-Nitroselüloz (sulp)
3912.20
109-Nitro sülfürük asit (nitrosil Sülfirik Asit)
2811.19.80.90.00
110-Ortho Krezol (Orthocresol)
2907.12.00.10.00
111-Ham Krezol
2707.99.80.00.13
112-Pikrik asit (sulp) - Trinitrofenol
2908.99.90.10.11
113-Potasyum klorat
2829.19.00.00.12
114-Poudre noire sans fomee (Dumansız Barut)
3601.00.00.00.12
115-Pictare de potasse (sulp)
2908.99.90.90.29
116-Poudre sans fumee TNP (Dumansız (Barut)
3601.00.00.00.12
117-Petrol esansı
2710.11
118-Phosfor
2804.70.00.00.11 2804.70.00.00.12
(kırmızı)
(beyaz)
119-Petroklacite
3602.00.00.00.19
120-Poudre d'explosion anagon
3601.00.00.00.12
121-Penthrite (Pentaerithritol Tetranitrat) (PETN) (Hasetrol)
2920.90.85.90.00
122-Permonite (Permoniol) (Desomorphine) [Morfin] 2939.11.00.00.12
123-Poudre sans fumee hirsch
3601.00.00.00.12
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
124-Poudre sans fumee schutze
125-Poudre sans fumee FC
126-Poudre sans fumee walsrode
127-Poudre sans fumee no II
128-Poudre sans fumee Mİ 71
3601.00.00.00.12
3601.00.00.00.12
3601.00.00.00.12
3601.00.00.00.12
3601.00.00.00.12
129-Poudre sans fumee BAM
3601.00.00.00.12
130-Poudre sans fumee M/88
3601.00.00.00.12
131-Poudre sans fumee Sp
3601.00.00.00.12
132-Poudre sans fumee Rp
3601.00.00.00.12
133-Poudre sans fumee
3601.00.00.00.12
134-Pirosulfusil klorür
2812.10.99.00.19
135-Plasto
32.08/32.09/32.10
136-Pyrosulfuryl chloride Disülfürylchloride)
2812.10.99.00.19
137-Perklorik asit
2811.29.90.90.11
138-Roburite La
3602.00.00.00.19
139-Roburite I
3602.00.00.00.19
140-Sprengglatine (sulp)
3602.00.00.00.19
141-Stabilite II
3506
142-Siklonit (Cyclonite; Trimethylene trinitramine)
2933.69.10.10.00
143-Siklohekzil triklorsilan
2931.00.99.90.69
144-Siklohekzenil triklorosilan
2931.00.99.90.69
145-Silikon tetra klorür
2812.10.99.00.19
146-Stannik klorür
2827.39.10.00.12
147-Sülfisil klorür
2827.39.85.90.00
148-Site Carbonite de Carbon
2803.00.00.90.19
149-Sülfonitrik asit
2808.00.00.00.13
150-Trinitro benzen
2904.20.00.00.28
151-Trinitro toluen (TNT)
2904.20.00.00.23
152-Trinitro meta xylene (xylite) (Lignit; Ksilen miski)
2904.20.00.00.11
153-Trinitro anisol
2909.30.90.90.18
154-Trinitrotoluéne
2904.20.00.00.23
155-Trinitrotoluol
2904.20.00.00.23
156-Trinitrophenetol (Pikrik asit)
2908.99
157-Trinitroanilin
2921.42.00.00.14
158-Tetra nitro anilin
2921.42 00.00.15
159-Tetranitromethylaniline Tetryl-Pyronite)
2921.42.00.00.15
160-Tetranitrotoluol (sulp)
2904.20.00.00.28
161-Tetranitrometan (mayi)
2904.20.00.00.28
162-Trinitro demethyloniline (sulp)
2921.42.00.00.14
163-Tiofosforilklorür
2812.10.18.00.19
164-Titanum tetraklorür
2827.39.85.90.00
165-Titanum triklorür
2827.39.85.90.00
166-Titanum sülfat
2833.29.30.00.00
167- Wetter dinamit pertrhrinite
3602.00.00.00.11
168- Wetter fulmenite
3602.00.00.00.19
II - YANICI MADDELER:
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
001-Acetin (Glyceriyl monoacetat)
2915.39.00.99.19
002-Aceton-Ersatz (Kolat uçan etarat mahlülü)
3814.00.90.00.19
003-Ansol (Etil alkol+Etil asetat+susuz etilalkol
3814.00.90.00.19
004-Aseton (propanon)
2914.11.00.00.00
005-Asordin (Karbon tetraklorür) (Tetra klorkarbon)
2903.14.00.00.00
006-Avantin (İzopropilalkol)
2905.12.00.00.12
007-Akrilonitril
2926.10.00.00.00
008-Asetal
2911.00
009-Asetaldehit (Etanal)
2912.12.00.00.00
010-Akrolein (2-propenal)
2912.19.90.90.11
011-Allil alkol (propenol)
2905.29.10.00.00
012-Amil asetat (Pentil asetat)
2915.39.00.30.12
013-Amil alkol (Tert) (Pentanol)
2905.19.00.90.16
014-Amil alkol izomerleri ve karışımları
2905.19.00.90.16
015-Amil klorür (n.) (1- Chloro pentan)
290319800019
016-Amil klorür (karışık) (1 Chloropentan+3Chloro
pentan+ 1 Chloromethyl bütane+1 Chloro 3
methyl bütane+3Chloromethyl bütane)
2903.19.80.00.19
017-Amil merkaptan
2930.90.99.90.68
018-Amil nitrit
2920.90.85.11.11
019-Apkolen (Petrol solventi)
2710.11.90.00.11
020-Apkotinner
3814.00.90.00.19
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
021-Ateş alan film ve pelliküller (Ambalajları üzerinde
yanıcı ve parlayıcı etiket ve işareti bulunanlar)
3701;3702 ve 39. Fasıl
022-Alkollü nebati hülasalar
1302.11.00-1302.19.80.99.00 arası
023-Alkollü uçan yağlar
3301
024-Alkollü koku veren karışımlar
3302.90.10
025-Akrilik esaslı toz ve levhalar
3906/3918/3919/3920/3921.
026-Benzin
2710.11
027-Benzol (Benzen)
2902.20.00.00.00
028-Benzin oform (Tetraklorkarbon)
2903.14.00.00.00
029-n-Bütil asetat
2915.33.00.00.00
030-Bütil alkol (sco)
2905.14.90.00.12
031-Bütil alkol (Tert) [2-Metilpropan-2-ol]
2905.14.10.00.00
032-Butil aldehit (n)
2912.19.10.00.00
033-Butil amin (n)
2921.19.99.00.59
034-Butil amin (sec)
2921.19.99.00.59
035-Butil amin (tert)
2921.19.99.00.59
036-Butil klorür (n)
2903.19.80.00.19
037-Butilen oksid
2910.90.00.00.19
038-Bütil propi onat (n)
2915.50.00.00.14
039-Bütan
2901.10.00.10.11
040-Büten 1
2901.23.00.00.00
041-Buten 2 (co's)
2901.23.00.00.00
042-Buten 2 (lirans)
2901.23.00.00.00
043-Amonyum bikromat; Amonyum dikromat 2841.50.00.90.29
044-Butil Amin (DI-SEC)
2921.19.99.00.59
045-Bütanol (Normal bütil alkol)
2905.13.00.00.00
046-Butil benzin (sec)
2902.90.00.99.00
047-Çinko etil
2931.00.99.90.69
048-Depol (Terebentin yağı ürünü)
3805.90.90.90.19
049-Dial (Diaseton alkol) (4hidroksi; 4 metil pentan) 2914.40.10.00.00
050-Depanol (Terebetin yağı ürünü)
3805.90.90.90.19
051-Dipenten (Terebentin yağı ürünü) ham
3805.90.90.90.11
052-Dipenten (Terebentin yağı ürünü) saf
2902.19.00.00.13
053-Disolvan CA (Kolay uçan muhalliler)
3814.00.90.00.19
054-Dravvin (Estilasitati havi muhalliler mahlutu)
3814.00.90.00.19
055-1,1-Difluoreton
2903.39.90.10.15
056-Denature alkol
2207.20
057-Dependip
27.10
058-Diasetil
2914.19.90.00.11
059-Dİ-tri-Butil peroksit
2909.60.00.00.19
060-Diklorosetilen
2903.15.00.00.00
061-Dietilamin
2921.19.50.00.00
062-Dietilketon
2914.19.90.00.19
063-Diisopropilamin
2921.19.99.00.59
064-Dimetilasetal
2911.00.00.10.12
065-Dimetilamin
2921.11.00.00.12
066-Dimetildiklorosilan
2931.00.99.90.69
067-Dinitrotuluen
2904.20.00.00.15
068-)1-4-Dioksan (dietilendioksit)
2932.99.00.50.12
069-Di-n-propilamin
2921.19.99.00.59
070-Dodesiltriklorosilan
2931.00.99.90.69
071-Driolan (Not: Osalmid olarak da belirtilmiştir.)
2924.29.98.00.39
072-Dtil-n-Butileter
2909.19.90.00.12
073-2 Dietilbutiraldehid
2912.19.90.90.14
074-Diluanlar (Uçucu organik sulandırıcı karma çözücü)
3814.00.90.00.19
075-Diazinon (mahlül halinde) saf
2933.59.10.00.00
076-Diazinon (mahlül halinde) hazırlanmış) 3808.91.40.00.00
077-Epiklorhidrin (1-klor 2,3 epoksi propan) 2910.30.00.00.00
078-Erkonal (Dibenzil eter)
2909.30.90.90.11
079-Esans da petrol (Petrol esansı)
2710.11.90.00.19
080-Eter da petrol
2710.1190.00.11
081-Eter sülfirik (Eter; dietiler)
2909.11.00.00.00
082-Eter asetik (Etil asetat) [Asetat d'etil]
2915.31.00.00.00
083-Etil alkol (alkol etilik)
22.07
084-Ethylenedichloride; 1,2 dicloro ethane; ethylene
2903.15.00.00.00
085-Etilen Klorhidrin
2905.59.98.90.99
086-Etil Formiyat
2915.13.00.90.12
087-Etilen
2901.21.00.00.11
2901.21.00.00.19
(Kullanıldığı yere göre değişir)
088-Ethilamin
2921.19.99.00.33
089-Etilborat
2920.90.85.90.00
090-Etil klorür
2903.11.00.00.12
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
091-Etil krotonat
2916.19.95.90.00
092-Etil diklorasilon
2931.00.99.90.69
093-Etilen imın (Aziridine)
2933.91.90.00.49
094-Etilen oksit
2910.10.00.00.00
095-Etil merkaptan (Etilsulfhidrat; ethhanol)
2930.90.99.90.31
096-Etil metil eter
2909.19.90.00.19
097-Etil nitrat (Not: Nitro Etan olarak da belirtilmiştir.)
2904.20.00.00.22
098-Etil nitrik (Not: Etil Nitrat olarak da belirtilmiştir.) 2920.90.85.90.00
099-Etil propionat
2915.50.00.00.19
100-Etil triklorosilan
2931.00.99.90.69
101-Ferro silisyum (% 30-70 silisyum ihtiva eden ferro
7202.21
silisyumlar `shppinge-regulatıon')
102-Fluorin
2801.30.10.00.00
103-Feniltriklorosilon
2931.00.99.90.69
104-Fosforik anhidr (Fosfor pentaoksit)
2809.10.00.00.00
105-Fosfor pentaklorür
2812.10.16.00.00
106-Fosfor pentasülfür
2813.90.10.00.00
107-Fosfor seskisülfür
2813.90.10.00.00
108-Gazolin
27.10
109-Gazolin gaz
27.10
110-Gomalaka solusyonları
1301
3210
111-Hazırlanmış Vernikler
3208. - 3209. - 3210.
112-Hidrojen
2804.10.00.00.00
113-Heptan
2901.10.00.90.12
114-Hekzan-n
2901.10.00.90.11
115-Ham petrol ve emsali hafif yağlar
2709.00
116-Isoamilalkol
2905.19.00.90.18
117-Isoamilasetat (asetat d'amil) [Isopentilacetat]
2915.39.00.30.13
118- Izobütil alkol
2905.14.90.00.11
119-Isopropilalkol
2905.12.00.00.12
120-Isobuten
2901.23.00.00.00
121-Isobutilamin
2921.19.99.00.59
122-Isooktan
2901.10.00.90.19
123-Isookten
2901.29.00.90.11
124-Isopentan
2901.10.00.90.19
125-Isopren (3 metil 1,3 butadien)
2901.24.00.00.00
126-Isopropilasetat
2915.39.00.10.00
127-Izopropil alkol
2905.12.00.00.12
128-Izopropliamin
2921.19.99.00.21
129-Isopropileter (Not: dilsopropileter olarak da belirtilmiştir.)
130-Isopropilmerkoptan
2930.90.99.90.68
131-Kensolene (80-200 derecede kaynayan benzin)
27.10
132-Kollodyon
3912.20.11
133-Kloroform (Triklormetan)
2903.13.00.00.00
134-Karbonmonooksit
2811.29.90.90.19
135-Klortirflor etan
2903.49.19.00.22
136-Kalsiyum
2805.12.00.00.00
137-Kalsiyum fosfür
2848.00.00.90.00
138-Kalsiyum resitant
3806.20.00.00.00
139-Kloral formamid
2924.19.00.00.29
140-Kolonya ispirtosu
22.07
141-Kroton aldehid (2 bütenal)
2912.19.90.90.12
142-Kristallal (Benzin)
27.10
143-Kau‡uk solusyonları
4005.20.00.00.00
144-Lacteole (Benzin)
27.10
145-Ligroin
27.10
146-Lindol (Trikrezilfosfat) (Tritolilfosfat)
2909.19.90.00.11
2919.90.00.10.13
147-L"sungemitel BP (Propionat bütil)
2915.50.00.00.14
148-L"sungemitel E 13 (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
149-L"sungemitel E 14 (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
150-L"sungemitel E 33 (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
151-L"sungemitel EMA (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
152-L"sungemitel DA (Kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90
153-Likefie petrol gazı [Likit Petrol Gazı (L.P.G.)]
2711.19.00.00.11
154-Lityum
2805.19.90.00.12
155-Lityum alüminyum hidrür (mayi)
2850.00.20.00.00
156-Lityum alüminyum hidrür (sulp)
2850.00.20.00.00
157-Lityum alüminyum etereal
[28.52-28.53]
158-Lityum amid
[28.52-28.53]
159-Lityum silikon
2839.90.90.90.15
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
160-Metanol (alkol metilik) [saf]
2905.11.00.10.11 2905.11.00.10.12
161-Metanol (alkol metilik) [teknik]
2905.11.00.20.11 2905.11.00.20.12
162-Lityum hidrür
2850.00.20.00.00
163-Metal (Kolay kaynayan eterler mahlutu) 3814.00.90.00.19
164-Methylacceton (aseton + metilasetat + metilalkol)
3814.00.90.00.19
165-Methylated siprit (odun ispirtosu ile karışık alkol)
3814.00.90.00.19
166-Metil asetat
2915.39.00.30.11
167-Metil etiletan (Pentan)
2901.10.00.90.13
168-Mettel L30 (Terebentin yağı ürünü)
3805.10.10.00.00
169-Monoklorbenzol (Benzen)
2903.61.00.00.11
170-Mavi gaz (Blue gas; water gas)
2705.00.00.00.00
171-Metan
2711.19.00.00.13
172-Metilamin
2921.11.00.00.11
173-Metilamin (solusyon)
2921.11.00.00.11
174-Metil klorür
2903.11.00.00.11
175-Metil merkaptan
2930.90.99.90.28
176-Magnezyum (toz)
8104.30.00.00.00
177-Magnezyum (varak)
8104.90.00.00.19
178-Magnezyum dioksit (Magnezyum peroksit)
2816.10.00.00.00
179-Magnezyum resinat
3806.90.00.90.19
180-Metaklorein (2-metil, 2-propenal)
2912.19.90.90.13
181-Metil asetat (Metial)
2911.00.00.10.11
182-Metilal
2911.00.00.10.11
183-Metil allil klorür
2903.29.00.00.00
184-Metilklorometileter
2909.19.90.00.19
185-Metil siklopentan
2902.19.00.00.19
186-Metil etil keton (Butanon)
2914.12.00.00.00
187-Metil formiat
2915.13.00.90.11
188-2-Metil heptan
2901.10.00.90.19
189-Metil hidrazin
2928.00.90.10.19
190-Metil iyodür
2903.39.90.90.11
191-Metil izobütil keton (4 metil 2 pentanon) 2914.13.00.00.00
192-Metil isopropenil keton
2914.19.90.00.19
193-Metil isopropil keton
2914.19.90.00.19
194-Metil metakrilat
2916.14.00.00.11
195-Metil pentadien
2901.29.00.90.11
196-Metil pentan
2901.10.00.90.19
197-Metil propionat
2915.50.00.00.19
198-Metil propil keton
2914.19.90.00.19
199-Metil sülfür
2930.90.99.90.14
200-Metil triklorosilan
2931.00.99.10.00
201-Meta xylon
2902.42.00.00.00
202-Nafta (Petroleum spirit)
2710.11.15.00.11
203-Nafta solvan
2710.11.15.00.19
204-Neohekzan
2901.10.00.90.19
205-Neosol
3814.00.90.00.19
206-Nikel karbonil
2931.00.99.90.12
207-N-pentan
2901.10.00.90.19
208-N-Prepilamin
2921.19.99.00.29
209-Orto Xylen
2902.41.00.00.00
210-Propil alkol
2905.12.00.00.11
211-Pencatetat (amilalkol)
2905.19.00.90.16
212-Pentexel (amilalkolü havi mahlut)
3814.00.90.00.19
213-Peralkol (cyclahexamol + alkol)
3814.00.90.00.19
214-Peramilalkol (cyclonxanal +alkol + isoporipilik + bütanol)
3814.00.90.00.19
215-Petrohol (isopropilalkol)
2905.12.00.00.12
216-Pencetetat (amilalkol)
2905.19.00.90.16
217-Persprit (isopropilalkol)
2905.12.00.00.12
218-Petrol
2709.00
219-Pineoil (terebentin yağı müştekkatı)
3805.10.10.00.00
220-Propan
2711.29.00.00.11
221-Propilen
2711.29.00.00.14
222-Polivinil metil eter
3907.20.99.00.00
223-Potasyum borahidrür
2850.00.20.00.00
224-Potasyum bromat
2829.90.40.00.00
225-Potasyum hipofosfit
2835.10.00.20.00
226-Potasyum sülfür
2830.90.85.10.11
227-Popopargyl klörür
2903.29.00.00.00
228-Popion aldrehid
2912.19.90.90.14
229-Propilen diklorür
2903.29.00.00.00
230-Propilen oksit (Metil oksiran)
2910.20.00.00.00
231-Piridin
2933.31.00.90.11
232-Piroksilin (Nitroselüloz)
3912.20
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
233-Solaesthin [Metilen klorür] (Niklormetan)
2903.12.00.00.00
234-Spectrol (kokulandırılmış petraklor karbonj)
2903.14.00.00.00
235-Speziall"sungsmittel (kolay kaynayan eterler mahlutu)
3814.00.90.00.19
236-Speziall"sungsmittel A, E, EF (kol. kayna. eter. mah.)
3814.00.90.
237-Sülfürdükarbon
2813.10.00.00.00
238-Siklopropon
2902.19.00.00.19
239-Siklopentan
2902.19.00.00.19
240-Sodyum amalgam
28.53
241-Sodyum amid
28.53
242-Sodyum hidrür
2850.00.20.00.00
243-Sellülozik vernikler
244-Sellülozik boyalar
245-Sellüloit mamulatı
3208.90.99.00.19
3208.90.99.00.11
3208.90.99.00.12
3701/3702/3918
3919/3920/3921 (Mamülün türüne göre değişir)
246-Tamasol j (isobütilasetat)
2915.39.00.92.00
247-Tcp (Trikrezilfosfat) Tritolil fosfat
2919.90.00.10.13
248-Terapin (benzin)
27.10
249-Terlito (benzin)
27.10
250-Tetra (tetraklor karbon)
2903.14.00.00.00
251-Tetra form (tetraklor karbon)
2903.14.00.00.00
252-Tetrakol (tetraklor karbon)
2903.14.00.00.00
253-Textile (65-100 derece kaynayan benzin) 27.10
254-Tolüol
2902.30.00.00.00
255-Tpp (Triphenylphosphat)
2919.90.00.10.12
256-Tri (Trikoloretilen)
2903.22.00.00.00
257-Tri acetin (gliserin triasetat)
2915.39.00.30.14
258-Tetra fluorfetilen
2903.39.90.10.49
259-Tenamen 3
3814.00.90
260-Tenamen 60
3814.00.90
261-Terpinolen
2902.19.00.00.19
262-Terametilsilan
2931.00.99
263-Toryum
2844.30.55.10.00
264-Titanyum
8108.
265-Trietilamin
2921.19.99.00.11
266-Trimetilamin
2921.11.00.00.13
267-Trimetril klorosilan
2931.00.99
268-Troluoil; Petroleum Solvent
27.10
269-Tinnerler
3814.00
270-Ure peroksit (Carbamide peroksit)
2921.00.95.90.69
271-Uhu yapıştırıcı
3506.
272-Vesteron (Tetra kloretan)
2903.19.80.00.19
273-V.M.P.Nophtha (100-160 derecede kaynayan benzin)
27.10
274-Vinil klorür
2903.21.00.00.00
275-Vinil metil eter
2909.19.90.00.19
276-Vinil asetat
2915.32.00.00.00
277-Vinil 2- Kloroetileter
2909.19.90.00.19
278-Vinil etil eter
2909.19.00.00.19
279-Viniliden klorür
2903.29.00.00.00
280-Vinil isobütik eter
2909.19.00.00.19
281-Viniltriklorosilan
2931.00.99
282-Weichmachungsmittel 9 (3 valanslı suni alkol)
1520.00.00.90.00
283-White spirit (benzin)
2710.11.21.00.00
284-Xylol (Xylene ortho, meta, para)
2902.(41.42.43)
285-Xylonsubstitu
2902.90.00.99.00
286-Zirkonyum
8109.
III - YANMAYI ARTIRICI MADDELER:
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU
:
001-Air liquide (oxiliquide) [Tazyik edilmiş hava]
2853.00.30.00.00
002-Amonyak mahlulu (Nişadır ruhu)
2827.10.00.00.00
003-Asit asetik (Her nevi)
2915.21.00.00.11
2915.21.00.00.12
(buzlu)
(ticari)
004-Asit azotik nitrit (KEZZAP)
2808.00.00.00.12
005-Asit klorhidrik (Tuz ruhu)
2806.10.00.00.12
006-Asit floridrik
2811.11.00.00.00
007-Asit formik
2915.11.00.00.00
008-Asit sülfirik dumanlı (oleum)
2807.00.90.00.00
009-Asit sülfürik kesif dumansız (saç yağı)
2807.00.10.00.19
MADDENİN ADI
:
G.T.İ.POZİSYONU :
010-Beyaz fosfor
2804.70.00.00.12
011-Gaz disuklor metil (metilklorür)
2903.11.00.00.11
012-Gaz siyanojen
2853.00.90.20.00
013-Hydrure de phosphor (gaz)
2850.00.20.00.00
014-Karbür d" kalsiyum (kalsiyum karbür)
2849.10.00.00.00
015-Klorat d" potas (Potasyum karbür)
2829.19.00.00.12
016-Nitrat d'amonyum (Amonyum nitrat)
3102.30.10.00.00
3102.30.90.00.00
(Sulu Çözelti ve katı olmasına göre
değişir)
017-Nitrat d" potas (Potasyum nitrat)
2834.21.00.00.00
018-Nitrat d" sut (Sodyum Nitrat)
3102.50
019-Per oksit d" sodyum (Sodyum Peroksit) 2815.30.00.00.00
020-Potasyum (metal)
2805.19.90.00.11
021-Perhidrol
2847.00.00.10.00
022-Sodyum (metal)
2805.11.00.00.00
023-Suni sis maddeleri
3604.90.00.00.13
024-Tazyik edilmiş gazlardan hidrojen (müvellidülma)
2804.10.00.00.00
025-Tazyik edilmiş gazlardan oksijen (müvellidülhumoza)
2804.40.00.00.00
026-Tazyik edilmiş gazlardan karbonmonoksit (Humzu karbon) 2811.29.90.90.19
027-Tazyik edilmiş gazlardan amonyak
2814.10.00.00.00
028-Tazyik edilmiş gazlardan asit karbonik
2811.29.90.90.19
029-Tazyik edilmiş gazlardan asit
sülfürü (Gazi kibriti)
2807.00.10.00.19
030-Tazyik edilmiş gazlardan klor
2801.10.00.00.00
IV - TEHLİKELİ VE ZARARLI KİMYASAL MADDELER:
MADDENİN ADI
001-Nitro Benzaldehit
:
G.T.İ.POZİSYONU
2913.00.00.90.11
:
V - KORUNMASI ÖZEL DÜZENEK VE YAPILARA
GEREK GÖSTEREN MADDELER
A - Soğuk Hava Depolarına Alınacak Olanlar
TARİFE
POZİSYONU
EŞYANIN İSMİ
2. FASIL
3. FASIL
Etler ve Yenilen Sakatat
Balıklar, Kabuklu Hayvanlar, Yumuşakçalar ve Suda
Yaşayan diğer omurgasız hayvanlar
4. FASIL
Süt ürünleri, Kuş ve Kümes Hayvanlarının
Yumurtaları,Tarifenin Başka yerinde belirtilmeyen veya
yer almayan yenilebilir hayvansal menşeli ürünler (Tabii
Bal hariç)
0504.00
05.06
0510.00
05.11
7. FASIL
8. FASIL
Bütün pozisyon
Bütün pozisyon
Bütün pozisyon
Bütün pozisyon
Yenilen sebzeler ve bazı kök ve yumrular
Yenilen meyvalar ve yenilen sert kabuklu meyvalar;
Turunçgillerin ve Kavunların ve Karpuzların kabukları
(08.01, 08.02, 08.13 hariç)
15. FASIL
Hayvansal ve bitkisel katı ve sıvı yağlar ve bunların
parçalanma ürünleri; hazır yemeklik katı yağlar;
hayvansal ve bitkisel mumlar.
16. FASIL
Et, balık, kabuklu hayvanlar, yumuşakçalar veya diğer su
omurgasızlarının müstahzarları.
1704.90.30.00.00 Beyaz Çikolata
18.03
Bütün pozisyon
18.06
A. Çikolata ve çikolata mamülleri
B. Kakaolu şekerci mamülleri ve şeker yerine kullanılan
maddelerden imal edilmiş kakaolu şekerci mamulleri.
1902.20
20.04
20.09
21.02
21.04
2105.00
TARİFE
POZİSYONU
2937.12
30.01
30.02
Doldurulmuş Makarnalar
Bütün pozisyon
Dondurulmuş Meyva Suları
Mayalar
Çorbalar, et suları ve müstahzarları, karışım halindeki
homojenize gıda müstahzarları
Bütün pozisyon
EŞYANIN İSMİ
Ensülin ve tuzları
Bütün pozisyon
Bütün pozisyon
30.03
Bütün pozisyon (Yalnız belirli sıcaklıkta saklanması
gerekenler)
30.04
Bütün pozisyon (Yalnız belirli sıcaklıkta saklanması
gerekenler)
3502.19
Yumurta Albüminin Diğerleri
35.07
Enzimler, Peynir ve yoğurt mayası
3821.00.00.00.00 Mikroorganizmaların
geliştirilmesinde
kullanılan
müstahzar
Kültür ortamları
3822.00
Laboratuvarda veya teşhiste kullanılan reaktifler (Yalnız
belirli sıcaklıkta saklanması gerekenler)
B - Eşyanın Tabiatına Uygun Depolara Alınacak Olanlar
TARİFE
POZİSYONU
28.44
3601.00
3602.00
3603.00
36.04
36.06
93.06
EŞYANIN İSMİ
Bütün pozisyon
Silah Barutu
Müstahzar Patlayıcı Maddeler
Yalnız İnfilak Kapsülleri
Bütün pozisyon (Sis işaretleri hariç)
Ferro-seryum ve piroforik alaşımlar
Yalnız Dolu Av Fişekleri ile Havalı Silahlar için
kurşunlar
EK-12
“EK 65
EK 65
GÜMRÜK KONTROLÜ ALTINDA İŞLEME REJİMİNE TABİ
TUTULABİLECEK EŞYA VE BU EŞYAYA UYGULANABİLECEK İŞLEM LİSTESİ
Sıra No:
1
Gümrük Kontrolü Altında
İşlenmesine İzin Verilen Eşya
Her türlü eşya
2
Her türlü eşya
3
4
5
Her türlü eşya
Her türlü eşya
Her türlü eşya
6
Her türlü eşya
7
Her türlü eşya
8
TGTC’nin 24. Faslındaki tütünler
9
2401 10 tarife pozisyonundaki ham
veya işlenmemiş tütün, 2401 20
tarife pozisyonundaki ham veya
işlenmemiş
kısmen
sapları
koparılmış/damarları çıkarılmış tütün
10
1511 90 19 tarife pozisyonundaki
Palm yağının katı fraksiyonları veya
1511 90 91 tarife pozisyonundaki
Palm yağının sıvı fraksiyonları veya
1513 11 10 tarife pozisyonundaki
Hindistan cevizi yağı veya 1513 19
30 tarife pozisyonundaki Hindistan
cevizi yağının sıvı fraksiyonları veya
1513 21 10 tarife pozisyonundaki
Palm çekirdeği yağı veya yalnızca
1513 29 30 tarife pozisyonundaki
Palm
çekirdeği
yağının
sıvı
fraksiyonları veya 1513 21 10 tarife
pozisyonundaki Babassu yağı
Uygulanabilecek İşlem
Olduğu gibi veya setler halinde
sunulacak şekilde işlemek
Atık veya döküntü halinde getirmek
veya yok etmek
Denatürasyon
Kısım veya bileşenlerin geri kazanılması
Hasar görmüş kısımların ayrılması veya
yok edilmesi
Görülen hasarın etkilerini düzeltecek
şekilde işleme
Serbest
bölgede
veya
gümrük
antreposunda, izin verilen elleçleme
faaliyetleri
2403 91 00 tarife pozisyonundaki
“homojenize edilmiş” veya “yeniden
tertip edilmiş” tütün ve/veya 2403 99 90
tarife pozisyonundaki toz tütün haline
getirmek
2401 20 tarife pozisyonundaki tamamen
veya
kısmen
sapları
koparılmış/damarları çıkarılmış tütün
şeklinde ve 2401 30 00 tarife
pozisyonundaki
tütün
döküntüsü
oluşturacak şekilde işleme
Aşağıdakileri oluşturan işleme:
-3823 11 00, 3823 12 00, yalnızca 3823
19 10, yalnızca 3823 19 30 ve yalnızca
3823 19 90 tarife pozisyonlarındaki yağ
asitleri karışımları
-2915 70 00, 2915 90 00 00 11, yalnızca
2915 90 00, yalnızca 2916 15 00 ve
yalnızca 2916 19 50, 2916 19 95 90
tarife pozisyonlarındaki yağ asitleri
-Yalnızca
3824
90
97
tarife
pozisyonundaki yağ asitlerinin metil
ester karışımı
-Yalnızca 2915 70 00, yalnızca 2915 90
00, yalnızca 2916 15 00 ve yalnızca
2916 19 80 tarife pozisyonlarındaki yağ
asitlerinin metil esterleri
-3823 70 00 tarife pozisyonuna karşılık
gelen yağ alkollerinin karışımı
-2905 16 85 (2-Etil-l-hekzanol hariç),
2905 17 00 ve 2905 19 00 tarife
pozisyonlarındaki yağ alkolleri
-1520 00 00 tarife pozisyonundaki
gliserin(glycerol)
11
12
Tarife pozisyonu; 2707 10, 2707 20,
2707 30, 2707 50, 2707 91 00, 2707
99 30, 2707 99 91, 2707 99 99 ve
2710 11 olan eşya
Tarife pozisyonu 2707 99 11 olan
ham sıvı yağlar
Tarife pozisyonu 2710 19 51 veya 2710
19 55 olan eşyaya dönüştürme
Tarife pozisyonu; 2707 10 90, 2707 20
90, 2707 30 90, 2707 50 90, 2707 99 30,
2707 99 99, 2902 20 00(Güç temininde
veya yakıt olarak kullanılmaya mahsus
olanlar hariç),
2902 30 00 (Güç
temininde
veya
yakıt
olarak
kullanılmaya mahsus olanlar hariç),
2902 41 00, 2902 42 00, 2902 43 00,
2902 44 00 (Güç temininde veya yakıt
olarak kullanılmaya mahsus olanlar
hariç),olan eşyaya dönüştürme
EK-13
“EK-75
TAAHHÜTNAME
4458 Sayılı Gümrük Kanunu gereğince yabancı limanlara sefer yapacak gemileri
serbest dolaşımda bulunan veya serbest dolaşımda bulunmayan yağ ve yakıt verilmesine
ilişkin işlemleri gümrük idareleri nezdinde takip ederken, 4458 sayılı Gümrük Kanunu ve
Gümrük Yönetmeliğinin öngördüğü bütün hususlara riayet edeceğimize; aksi takdirde
firmamız yetkilileri hakkında 4458 sayılı Gümrük Kanunu, 1567 sayılı Türk Parasının
Kıymetini Koruma Hakkında Kanun ve buna ilişkin Karar ile 5607 sayılı Kaçakçılıkla
Mücadele Kanunu hükümlerinin uygulanmasını kabul ve taahhüt ederiz.
Damga Pulu
İmza
FİRMANIN:
Ünvanı
Adresi
Ticaret Sicil No
Firmaya Ait Deniz Yakıt
Tankerlerinin Adları
:
:
:
:
İmza
EK-14
“EK 77-B
DAHİLDE İŞLEME REJİMİ KAPSAMINDA KULLANILACAK
İNDİRİMLİ TEMİNAT MEKTUBU ÖRNEĞİ
……………………………………….Gümrük
Müdürlüğü/Başmemurluğu/İdare
Memurluğu’nda yapılan ………………………………………………konusu gümrük
işlemi/her
türlü
gümrük
işlemlerine
ilişkin
olarak
kısmen
veya
tamamen…………………………………………………………’dan
tahsili
gereken
……………………………………………….………..………………
TL’yi
(yazıyla.......................................................................) gümrük idaresince yapılacak ilk istek
üzerine bu durumu ispat eden başka bir belge aramaya lüzum görmeksizin itirazsız ödemeyi
taahhüt ettiğimizi ve bu miktarın gümrük idaresince istenmiş olması, istenen miktarın tahsil
edilmesi gereken hâle geldiğini ifade edeceğinden ve istek tarihinden itibaren 7 gün içinde
ödenmemesi hâlinde, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun
hükümlerine göre belirlenen gecikme zammı oranında faiz ödeyeceğimizi teminatı
veren .................................................................’nın kurumu temsil ve imzaya yetkili
memurları sıfatıyla beyan ve taahhüt ederiz.
Bu teminat mektubu kesin ve süresizdir.”
[R.G. 31 Mart 2010 – 27538]
—— • ——
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Kararı
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başkanlığından:
Aralık 2009 dönemi sonuna kadar sürelerini bitirip, Hâkimler ve Savcılar Yüksek
Kurulunca yükseltilmelerine karar verilen adli yargı hâkim, Cumhuriyet başsavcı ve savcıları
ile idari yargı hâkimlerine ait sıra defteri 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 29
uncu maddesi gereğince aşağıda gösterilmiştir.
[R.G. 3 Nisan 2010 – 27541]
—— • ——
Anayasa Mahkemesi Kararı
Anayasa Mahkemesi Başkanlığından:
Esas Sayısı
: 2005/145
Karar Sayısı : 2009/112
Karar Günü : 23.7.2009
İPTAL DAVASINI AÇAN: Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri Haluk KOÇ ve
Kemal ANADOL ile birlikte 112 milletvekili
İPTAL DAVASININ KONUSU: 20.10.2005 günlü, 5413 sayılı Eleman Temininde
Güçlük Çekilen Yerlerde Sözleşmeli Sağlık Personeli Çalıştırılması ile Bazı Kanun ve Kanun
Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, Sağlık Hizmetleri Temel
Kanunu ve Sağlık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde
Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un;
1- 2. maddesiyle, 10.7.2003 günlü, 4924 sayılı Eleman Temininde Güçlük Çekilen
Yerlerde Sözleşmeli Sağlık Personeli Çalıştırılması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde
Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un 5. maddesine eklenen fıkranın
birinci tümcesinin,
2- 3. maddesiyle, 10.7.2003 günlü, 4924 sayılı Yasa’nın 7. maddesinin değiştirilen
birinci fıkrasının ikinci tümcesinin “... hizmet sözleşmesinde belirtilen koşullara uymaması
nedeniyle sicil veya disiplin amirleri tarafından yazılı olarak ikaz edilenlerden söz konusu
koşullara uymama halinin tekerrürü durumu ile ...” bölümünün,
3- 6. maddesiyle, 7.5.1987 günlü, 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu’nun ek
1. maddesinin ikinci fıkrasının sonuna eklenen tümcelerin,
Anayasa’nın 2., 6., 7., 8., 10., 11. ve 128. maddelerine aykırılığı savıyla iptallerine ve
yürürlüklerinin durdurulmasına karar verilmesi istemidir.
……………………………………………………………………
VIII- SONUÇ
20.10.2005 günlü, 5413 sayılı Eleman Temininde Güçlük Çekilen Yerlerde Sözleşmeli
Sağlık Personeli Çalıştırılması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde
Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu ve Sağlık
Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik
Yapılması Hakkında Kanun’un;
1- 2. maddesiyle, 10.7.2003 günlü, 4924 sayılı Eleman Temininde Güçlük Çekilen
Yerlerde Sözleşmeli Sağlık Personeli Çalıştırılması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde
Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un 5. maddesine eklenen fıkranın
birinci tümcesinin Anayasa’ya aykırı olduğuna ve İPTALİNE, Haşim KILIÇ, Sacit ADALI,
Cafer ŞAT ile Serdar ÖZGÜLDÜR’ün karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA,
2- 3. maddesiyle, 10.7.2003 günlü, 4924 sayılı Yasa’nın 7. maddesinin değiştirilen
birinci fıkrasının ikinci tümcesinin “... hizmet sözleşmesinde belirtilen koşullara uymaması
nedeniyle sicil veya disiplin amirleri tarafından yazılı olarak ikaz edilenlerden söz konusu
koşullara uymama halinin tekerrürü durumu ile ...” bölümünün Anayasa’ya aykırı olmadığına
ve iptal isteminin REDDİNE, Fulya KANTARCIOĞLU, Mustafa YILDIRIM ile Zehra Ayla
PERKTAŞ’ın karşıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA,
3- 6. maddesiyle, 7.5.1987 günlü, 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu’nun ek
1. maddesinin ikinci fıkrasının sonuna eklenen tümceler, 12.3.2008 günlü, 5748 sayılı
Yasa’nın 1. maddesiyle değiştirildiğinden, bu tümcelere ilişkin, KONUSU KALMAYAN
İPTAL İSTEMİ HAKKINDA KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
OYBİRLİĞİYLE,
4- 2. maddesiyle, 10.7.2003 günlü, 4924 sayılı Yasa’nın 5. maddesine eklenen fıkranın
birinci tümcesinin iptal edilmesi nedeniyle doğacak hukuksal boşluk kamu yararını ihlal edici
nitelikte görüldüğünden, Anayasa’nın 153. maddesinin üçüncü fıkrasıyla 2949 sayılı Anayasa
Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 53. maddesinin
dördüncü ve beşinci fıkraları gereğince, bu tümceye ilişkin İPTAL HÜKMÜNÜN,
KARARIN RESMÎ GAZETE’DE YAYIMLANMASINDAN BAŞLAYARAK BİR YIL
SONRA YÜRÜRLÜĞE GİRMESİNE, OYBİRLİĞİYLE,
23.7.2009 gününde karar verildi.
Başkan
Başkanvekili
Üye
Haşim KILIÇ
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Sacit ADALI
Üye
Fulya
KANTARCIOĞLU
Üye
Ahmet AKYALÇIN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Mustafa YILDIRIM
Üye
Cafer ŞAT
Üye
A. Necmi ÖZLER
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Zehra Ayla PERKTAŞ
[R.G. 3 Nisan 2010 – 27541]
—— • ——
İnsan Hakları Mahkemesi Kararları
GÜLBAHAR ve TUT/Türkiye Davası*
Başvuru No:24468/03
Strazburg
24 Şubat 2009
USUL
Türkiye Cumhuriyeti Devleti aleyhine açılan (24468/03) no’lu davanın nedeni (T.C.
vatandaşları) sırasıyla 1973 ve 1972 doğumlu olan Süleyman Gülbahar ve Hüseyin Tut’un
(başvuranlar) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne 24 Temmuz 2003 tarihinde Avrupa İnsan
Hakları Sözleşmesi’nin (AİHS) Temel İnsan Haklarını güvence altına alan 34. maddesi
uyarınca yapmış olduğu başvurudur.
Başvuranlar, İstanbul Barosu avukatlarından G. Tuncer tarafından temsil edilmektedir.
OLAYLAR
I. DAVANIN KOŞULLARI
27 Temmuz 1995 tarihinde, terörle mücadele çerçevesinde yürütülen operasyonlar sırasında
başvuranlar, İstanbul polisi tarafından yasadışı silah bulundurmaktan yakalanmışlardır. 9
Ağustos 1995 tarihinde, İstanbul 3 No’lu Devlet Güvenlik Mahkemesi nöbetçi hakimi
başvuranların tutuklanmasına karar vermiştir. 21 Eylül 1995 tarihli iddianame ile Devlet
Güvenlik Mahkemesi Savcısı yasadışı örgüt adına cinayet, silahlı saldırı ve patlayıcı
kullanmak gibi terör eylemlerinde bulunmaktan dört sanıkla birlikte başvuranların
mahkumiyetini talep etmiştir.
Devlet Güvenlik Mahkemesi, her iki başvuran için üç ayda bir duruşmalar gerçekleştirmiştir.
Mahkeme, atılı suçların niteliği ve kanıtların durumunu göz önüne alarak her seferinde
başvuranların tutukluluk halinin devamına karar vermiştir. 9 Ekim 2001 tarihinde, İstanbul 4
No’lu Devlet Güvenlik Mahkemesi, sağlık durumu nedeniyle Gülbahar’ın serbest
bırakılmasına karar vermiştir. Gülbahar izleyen duruşmaların hiçbirine katılmamıştır.
Hükümet, başvuranların ve avukatlarının ondan fazla duruşmada hazır bulunmadığını ifade
etmektedir.
12 Mart 2003 tarihinde gerçekleştirilen 41. duruşma sırasında Devlet Güvenlik Mahkemesi,
Devletin anayasal düzenine saldırıda bulunmaktan başvuranları ömür boyu hapse mahkum
etmiştir. Ancak 21 Ekim 2003 tarihinde sözkonusu karar, usul hatası nedeniyle Yargıtay
tarafından bozulmuştur.
* Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir.
21 Ekim 2005 tarihinde de tutuklu bulunduğu süre göz önüne alınarak Tut serbest
bırakılmıştır. 30 Haziran 2004 tarihinde Devlet Güvenlik Mahkemelerinin kaldırılmasıyla
dava İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi’nde görülmeye başlanmış olup halen derdesttir.
HUKUK
Başvuranlar, AİHS’nin 6/1 maddesi kapsamında haklarında açılan dava süresinin
uzunluğundan şikayetçilerdir. Başvuranlar, AİHS’nin 6/3 maddesine atıfta bulunarak,
gözaltında bulundukları süre esnasında avukat yardımından faydalanmamaları nedeniyle de
şikayetçi olmaktadırlar. Ayrıca Tut, tutukluluk süresinin çok uzun olmasından şikayetçi
olmakta ve AİHS’nin 5/3 maddesine atıfta bulunmaktadır.
Hükümet, dava halen derdest olduğundan iç hukuk yollarının tüketilmediği kanaatindedir.
Hükümet ayrıca, iç hukuk yollarının etkisiz olduğuna kanaat getirildiği takdirde, altı ay
kuralına riayet edilmediği itirazında bulunmaktadır. Son olarak Hükümet, başvuranların esasa
ilişkin itirazlarına karşı çıkmaktadır.
AİHM, daha önce benzer şikayet ve görüşleri incelediğini hatırlatmaktadır (bkz, örneğin,
E.K.-Türkiye, başvuru no: 28496/95, 28 Kasım 2000 ve Yücel-Türkiye (no:2), başvuru no:
31152/04, 8 Nisan 2008). Mevcut davada AİHM, yukarıda sözü edilen davalarda ulaştığı
sonuçlardan farklı bir sonuca ulaşmak için hiçbir neden görememektedir. AİHS’nin 35.
maddesinde belirtilen kabuledilemezliğe ilişkin hiçbir gerekçe tespit edemeyen AİHM,
sözkonusu şikayetlerin kabuledilebilir nitelikte olduğunu beyan etmektedir.
AİHS’nin 6/1 maddesinde ileri sürülen ihlale ilişkin olarak ise, dikkate alınacak süre 27
Temmuz 1995 tarihinde başlamaktadır. AİHM’nin elindeki unsurlara göre ulusal mahkemeler
önünde halen derdest olan dava iki dereceli mahkemede üç kere görülerek yaklaşık on üç yıl
altı ay sürmüştür.
AİHM, mevcut davadakine benzer sorunları ortaya koyan davaları incelemiş ve konuya ilişkin
yerleşik içtihadından çıkan kriterleri göz önüne alarak “makul süre” gerekliliğine riayet
edilmediğini tespit etmiştir (bkz, diğerleri arasından, Frydlender-Fransa, başvuru no:
30979/96).
Başvuranlar ve avukatları tarafından yinelenen eksiklikler ile işlenen suçların karmaşıklığını
göz önüne alarak mevcut davada farklı bir sonuca ulaşmak için hiçbir neden göremeyen
AİHM, AİHS’nin 6/1 maddesinin ihlal edildiği kanaatindedir.
Başvuranların gözaltı sırasında avukat yardımından yoksun kalmalarına ilişkin AİHS’nin 6/3
c) maddesi ile ilgili olarak AİHM, Salduz-Türkiye (başvuru no: 36391/02, 27 Kasım 2008)
kararına atıfta bulunmakta ve aynı gerekçelerle sözkonusu hükmün ihlal edildiğini tespit
etmektedir.
Başvuranın şikayetçi olduğu tutukluluk yaklaşık dokuz yıl on ay sürmüştür. AİHM, benzer
davaları incelemiş ve bu kadar süre tutuklu tutulmanın AİHS’nin 5/3 maddesini ihlal ettiğine
kanaat getirmiştir (bkz, Dereci-Türkiye, başvuru no: 77845/01, 24 Mayıs 2005 ve TaciroğluTürkiye, başvuru no: 25324/02, 2 Şubat 2006). Hükümetin sözkonusu sonuçlardan farklı
sonuçlara ulaştıracak hiçbir tespit ve argüman sunmamasından dolayı AİHM, Tut açısından
AİHS’nin 5/3 maddesinin ihlal edildiği sonucuna ulaşmaktadır.
AİHS’nin 41. maddesinin uygulanmasına ilişkin olarak ise başvuranlar maruz kaldıkları
manevi zarar için sırasıyla 25.000 ve 40.000 Euro talep etmektedirler. Hükümet, AİHM’ye
sözkonusu talepleri reddetme çağrısında bulunmaktadır.
Başvuranların belli bir manevi zarara uğramalarından dolayı AİHM, hakkaniyete uygun
olarak Gülbahar’a 7000 Euro ve Tut’a 13.000 Euro manevi tazminat ödenmesine
hükmetmektedir.
Başvuranlar, yaklaşık 6.500 Euro avukatlık ücretine ve 200 Euro masraflara tekabül eden
miktarı talep etmektedirler. Belgelendirilmediğini göz önüne alan AİHM, masraflara ilişkin
talepleri reddetmektedir. Buna karşın, avukatlık ücreti ile ilgili taleplere ilişkin olarak, AİHM,
başvuranların avukatı tarafından iletilen çalışma tablosunu göz önüne almakta ve hakkaniyete
uygun olarak başvuranlara 1.000 Euro ödenmesine hükmetmektedir.
BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, AİHM, OYBİRLİĞİYLE;
1. Başvurunun geri kalan kısmının kabuledilebilir olduğuna;
2. AİHS’nin 6/1 maddesinin ihlal edildiğine;
3. AİHS’nin 6/3 c) maddesinin ihlal edildiğine;
4. Başvuran Hüseyin Tut açısından AİHS’nin 5/3 maddesinin ihlal edildiğine;
5. a) AİHS’nin 44/2 maddesi gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde,
ödeme tarihindeki döviz kuru üzerinden YTL çevrilmek üzere, Savunmacı Devlet
tarafından aşağıdaki miktarların ödenmesine:
(i)her türlü vergiden muaf tutularak Süleyman Gülbahar’a 7.000 Euro (yedi bin Euro)
manevi tazminat;
(ii)her türlü vergiden muaf tutularak Hüseyin Tut’a 13.000 Euro (on üç bin Euro)
manevi tazminat
(iii)her türlü vergiden muaf tutularak avukatlık ücreti için başvuranlara ortaklaşa
olarak 1.000 Euro (bin Euro).
b) sözkonusu sürenin bittiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına kadar Hükümet
tarafından, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan faiz oranının üç
puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına;
6. Adil tatmine ilişkin diğer tüm taleplerin reddine;
KARAR VERMİŞTİR.
İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM’nin iç tüzüğünün 77. maddesinin 2. ve
3. paragraflarına uygun olarak 24 Şubat 2009 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir.
—— • ——
EVRİM ÖKTEM/Türkiye Davası*
Başvuru No: 9207/03
Strazburg
4 Kasım 2008
USUL
T.C. vatandaşı Evrim Öktem (başvuran) tarafından Türkiye Cumhuriyeti aleyhine, 5 Ocak
2003 tarihinde İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına ilişkin Sözleşme’nin
(Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi - AİHS) 34. maddesi uyarınca yapılan 9207/03 numaralı
başvuru sonucu bu dava görülmektedir.
Başvuran Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) önünde İstanbul barosu
avukatlarından G. Tuncer, Y. Can ve E. Ardıç tarafından temsil edilmektedir.
OLAYLAR
I. DAVANIN KOŞULLARI
Başvuran 1981 doğumlu olup İstanbul’da ikamet etmektedir.
Hükümetin ifadesine göre, 7 Kasım 1995 günü saat 15.00’e doğru Barbaros (Bağcılar)
Lisesi çevresinde devriye gezen R.Ç., M.Y. ve İ.K. isimli üç sivil polis, yedi sekiz gencin okul
bahçesinin parmaklıklarına Devrimci Öğrenci Birliği adına bir pankart astıklarını fark
etmişlerdir. Bu üç polis memuru, onlardan bu eyleme son vermelerini isteseler de, eyleme
katılan bazı gençler tarafından demir çubuk ve sopalarla tehdit edilmişlerdir.
Bunun üzerine, polisler önce uyarı mahiyetinde havaya ateş etmişlerdir. Polislerin havaya
ateş açarak takip ettiği eylemciler sokak aralarına dağılmışlardır. Bu arada polis memuru
R.Ç., başvuranı, dizinin altına isabet eden serseri bir kurşunla yaralanmış vaziyette 1/15 no’lu
dar sokakta bulmuştur.
Başvuran, olay yerinde tesadüfen bulunduğunu ifade etmiştir.
Polis R.Ç. derhal başvuranı Bağcılar Devlet Hastanesi’ne götürmüştür. Burada yapılan
muayene sırasında, merminin isabet ettiği yerde çok sayıda kırık olduğu tespit edilmiş ve
cerrahi bir müdahale sonucu mermi çıkarılmıştır.
Ertesi gün, başvuran ailesine teslim edilmiştir.
Yine 8 Kasım 1995 tarihinde, R.Ç.’ye ait silahta yapılan balistik inceleme sonucunda,
başvurana isabet eden merminin bu silahtan çıktığı tespit edilmiştir.
* Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir.
9 Kasım günü Validebağ Sağlık Merkezi’nde tedavi altına alınan başvuran 30 Kasım’a
kadar burada kalmış ve bu merkezin sağlık kurulu kendisine iki ay istirahat vermiştir. Daha
sonra, başvuran Adli Tıp Kurumu Bakırköy Şube Müdürlüğü’nde yeniden muayene
edilmiştir.
19 Mart 1996 tarihinde kesinleşen son tıbbi rapora göre, yaranın isabet eden bir mermi
vasıtasıyla oluştuğu kesinleşmiş ve bunun sonucu altmış günlük iş göremez raporu verilmiştir.
14 Mart 1996 tarihinde başvuranın babası, R.Ç. hakkında Bakırköy Cumhuriyet Savcısı’na
suç duyurusunda bulunmuştur.
17 Nisan 1996 tarihinde sorgusu yapılan R.Ç. ifadesinde, eylemcilerle karşılaştıklarında
önce takviye güç çağırmayı denediğini, ancak eylemcilerin burası senin mezarın olur tarzı
tehditler savurarak hemen üzerlerine hücum ettiklerini ileri sürmüştür. R.Ç. ifadesinin
devamında, eylemcileri caydırmak amacıyla havaya ateş etmek zorunda kaldığını ve bu arada
silahını yere doğru da ateşlediğini ve bu mermilerden birinin yerden sekerek başvurana isabet
ettiğini belirtmiştir.
18 Nisan 1996 tarihinde iddia makamı, R.Ç.’nin Bakırköy Ceza Mahkemesi önünde ateşli
silahla saldırmak ve adam yaralamak suçundan dava açmış ve Ceza Kanunu’nun 456/2, 457/1
ve 281. maddeleri gereğince mahkûm edilmesini istemiştir.
Yargılama, 22 Nisan 1996 tarihinde başlamıştır. 4 Ekim günü yapılan bir sonraki
duruşmada sanığın mahkemeye çağrılması dahil usule ilişkin konular ele alınmıştır.
R.Ç.’nin bulunmadığı 25 Şubat 1997 tarihli duruşmada, başvuranın babası davada müdahil
taraf olmuş, bilirkişi ve tıbbi raporlara dayanarak zanlıyı kasıtlı hareket etmekle suçlamıştır.
15 Mayıs 1997 tarihinde başvuran, esas hakimleri tarafından dinlenmiştir.
Bu zamana kadar adresleri belirlenemediği için ne – bu arada emekliye ayrılan – R.Ç. ne
diğer iki ekip arkadaşı mahkeme tarafından dinlenebilmiştir. Bu durum, yedi duruşma
boyunca sürmüştür.
14 Mayıs 1999 tarihinde, R.Ç. hakkında tutuklama emri çıkarılmıştır.
9 Kasım 1999 tarihinde, polis memuru M.Y.’nin ifadesi alınmıştır. M.Y., o gün yalnızca
içinde bulundukları aracı kullandığını ve R.Ç ile daha sonra vefat eden İ.K.’nın söyledikleri
doğrultusunda tutanak düzenlediğini beyan etmiştir.
R.Ç.’nin 9 Mart 2000 tarihine kadar bulunamaması yüzünden daha sonra görülen sekiz
duruşma boyunca davada herhangi bir ilerleme kaydedilememiştir.
Bu tarihte, sanık ilk ve son kez mahkeme önüne çıkarılmıştır. Bu duruşmada davacı taraf
hazır bulunmamış ve halka açık duruşmanın 9 Haziran günü görüşülmesi kararlaştırılmıştır.
Hakimler sanığın tutuksuz yargılanmasına karar vermişlerdir.
Herhangi bir sonuç çıkmayan 9 Haziran 2000 tarihli duruşmadan sonra, ceza mahkemesi
kapanış oturumunu 3 Ekim 2000 tarihinde gerçekleştirmiştir. Münazaralar sırasında
başvuranın avukatı, müvekkilinin bu gösterinin ortasında tesadüfen bulunduğunu ve kendisine
karşı kasıtlı olarak ateşli silah kullanılmasının meşru bir yönü olamayacağını iddia etmiştir.
Avukat, yasadışı bir eyleme katılma suçundan hakkında kovuşturma açılan ilgili şahsın daha
sonra İstanbul Çocuk Mahkemesi tarafından suçsuz bulunduğunu belirtmiştir.
Savcılık ise, R.Ç.’nin icraatını Ceza Kanunu’nun 49. maddesi anlamında meşru müdafaa
şeklinde yorumlayarak beraatını istemiştir.
Duruşmanın nihayetinde hakimler, R.Ç.’nin beraatına karar vermişlerdir.
Mahkeme, başvuranın, sanığın görev silahından çıkan bir merminin isabet etmesiyle
yaralandığını; buna rağmen ikazları göz ardı ederek kaçmaya devam etmemesi gerektiğini
vurgulamış; olayın meydana geliş şekli ve gelişimi ile eylemcilerin ikazları reddeden
tutumunu göz önüne alarak, zanlının silahını haklı bir gerekçeyle kullandığını ve bunun zaten
yönetmeliklere uygun olduğunu değerlendirmiştir. Mahkeme, mevcut olayda aşırı güç
kullanılmadığına karar vermiştir.
Bunun üzerine davacı taraf temyize başvurmuştur.
Yargıtay 11 Mart 2002 tarihli kararında, 22 Aralık 2000 tarihinde Resmi Gazete’de
yayınlanan ve 23 Nisan 1999 tarihinden önce işlenen bazı suçlar için erteleme tedbirleri
öngören 4616 sayılı yeni Kanun uyarınca davayı erteleme kararı almak yerine mahkemenin,
Ceza Kanunu’nun 49. maddesine dayanarak R .Ç. hakkında verdiği beraat kararını yasalara
aykırı bularak bozmuştur.
Böylece, Bakırköy Ceza Mahkemesi davaya tekrar bakarak 12 Eylül 2002 tarihinde R.Ç.
hakkında verilen kararın ertelenmesine hükmetmiştir.
19 Eylül 2002 tarihinde davacı taraf, zanlının cezasız kalmasına neden olan bu karara 4616
sayılı Kanun çerçevesinde itiraz etmiştir.
27 Eylül 2002 tarihinde bu itiraz başvurusu reddedilmiştir.
HUKUK
I. AİHS’NİN 2. VE 3. MADDELERİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA
Başvuran, şartlar gerektirmediği halde orantısız bir şekilde kendisine karşı ateşli silah
kullanıldığını ve bir polis memuru tarafından açılan ateş sonucu yaralandığını, bunun
kendisini psikolojik yönden sarstığını ve olay günü sadece 14 yaşında olduğunu iddia
etmektedir. Ayrıca başvuran, mağduriyetine karşı adli makamların uygun tepki
vermediklerinden de şikâyetçi olmaktadır.
Başvuran AİHS’in 2. ve 3. maddelerini ileri sürmektedir:
Hükümet bu iddialara itiraz etmektedir.
A. Tarafların argümanları
1. Hükümet
Hükümet, başvuranın 3. maddeye dayandırdığı şikâyetle ilgili olarak iç hukuk yollarını
tüketmediğini, zira bu konunun hiçbir zaman ceza, idare ve/veya hukuk mahkemeleri önüne
götürülmediğini ileri sürmektedir. Mevcut davada yaralanma sonucu ortaya çıkan
mağduriyetle ilgili olarak Hükümet, başvuranın idare mahkemeleri vasıtasıyla mağduriyetini
telafi edebileceğini veya Borçlar Kanunu çerçevesinde lehine sonuçlanacak bir tazminat
davası açabileceğini, zira bu yasanın 53. maddesi gereğince bir zanlının ceza mahkemesinde
mahkûm edilmemesinin hukuk mahkemelerini bağlamadığını iddia etmektedir.
Hükümet diğer taraftan 2. maddenin uygulanması için bir kimsenin Devlet güçlerinin
elindeyken ya hayatını kaybetmesi veya çok ağır bir şekilde yaralanması gerektiğini öne
sürmektedir. Bu nedenle Hükümete göre, başvuranın yarası hayatını tehlikeye sokacak
nitelikte olmadığından, mevcut davada 2. madde kapsamına girmemektedir. Bu konuyla ilgili
olarak Hükümet, Türkiye aleyhine İlhan davası kararına ([GC], no 22277/93, prg. 76, CEDH
2000-VII) atıfta bulunmaktadır.
Hükümet, yukarıdaki itirazı kabul edilmediği takdirde, olay tutanağını göstermekte ve
polislerin yasadışı bir eylemle karşı karşıya kaldıklarını hatırlatmaktadır. Hükümet
savunmasında, madem ki başvuran bu eyleme gerçekten katılmıyordu o halde kendi
okulundan bu kadar uzakta ne işi vardı sorusunu yöneltmektedir. Hükümete göre başvuran,
aslında polislerin yaptığı «iki ikaz çağırısına uymamış» ve «eylemci bir grubun üyesi» olarak
«polislere sopayla saldırmaya yeltenmiştir».
Hükümet ayrıca, polis memuru R.Ç.’nin hiçbir zaman başvurana nişan almadığını ve
«dolayısıyla onun yaralanabileceğini düşünemediğini», amacının sadece AİHS’nin 2.
maddesinin 2 a ve c fıkraları dahilinde hareket ederek «ayaklanmaya dönüşen yasadışı bir
eylemi» durdurabilmek için «havaya ateş etmek» ve bu suretle kamu düzenini sağlamak ve
aynı zamanda polislerin ve olay yerinde bulunan diğer insanların can güvenliğini korumak
olduğunu ileri sürmektedir.
Hükümetin görüşüne göre eylemciler, hem liseli gençleri hem polisleri tehdit etmeye
başlamışlardı; polisler önce amirlerini arayarak takviye güç istemişler, ancak hızla büyüyen
tehlike karşısında kendileri müdahale etmek zorunda kalmışlardır.
Bu bağlamda Hükümet, olay tutanağına gönderme yaparak mevcut davada polis tarafından
açılan ateşin tam anlamıyla bu konuyla ilgili yönetmeliklere uygun olduğunu ileri
sürmektedir.
Hükümet, bu olayla ilgili tüm soruşturmaların hızlı ve etkin bir şekilde yürütüldüğünü
savunmaktadır. Davanın 4616 sayılı Yasa uygulanarak ertelenmesinin hiçbir şeyi
değiştirmeyeceğini öne süren Hükümet, ulusal mahkemelerde görülen bir davanın etkinliğinin
davacı taraf lehine sonuçlanmamasıyla bağlantılı olmadığını vurgulamaktadır. Bunların
dışında Hükümet, başvuranın 12 Eylül 2002 tarihli karara itiraz etme imkânına sahip
olduğunu ileri sürmektedir.
Yukarıda yapılan açıklamalar çerçevesinde Hükümet, olayın meydana geliş şartlarının
AİHS’nin 2. ve 3. maddelerini ihlâl edecek nitelikte olmadığını iddia etmektedir.
2. Başvuran
3. maddeye ilişkin olarak başvuran, şikâyetinin maruz kaldığı fiziki şiddetle değil yaşadığı
psikolojik acıyla alakalı olduğunu, dolayısıyla bunun mevcut hukuk yollarıyla telafi
edilemeyeceğini vurgulamaktadır. Ayrıca başvuran, bu davanın tazminat ödenmesi için değil
kendisine saldıran kişinin cezalandırılmasını sağlamak amacıyla AİHM önüne getirildiğini ve
dolayısıyla uğradığı zararın tazminat davalarıyla telafi edilebilme olasılığının bu davayı fazla
etkilemediğini ileri sürmektedir.
Esasa ilişkin olarak başvuran, kendisinin bilinçli olarak eyleme katıldığı iddiasını
reddetmekte ve her halükârda Devrimci Öğrenci Birliği’nin hiçbir zaman ulusal anlamda
yasadışı olarak görülmediğini vurgulamaktadır.
Başvuran ayrıca, yetkili makamların olayı bir ayaklanmaymış gibi göstermeye çalışmasına
ve bu üç polis memurunun bir avuç öğrenciyi ateş ederek kovalamasını, onların savunmasız
kalmalarına, hayatlarının tehlike altında olmasına ve bu isyanı bastırmak istemelerine
bağlamasına itiraz etmektedir. Başvuranın kanaatine göre, aslında polisler olay tutanağını
yazarken bu kötü eylemlerini savaş anında vuku bulan bir meşru müdafaa gibi göstermeye
çalışmışlardır. Yine başvurana göre, esas hakimleri, sanığın lehine olacak şekilde düzenlenmiş
bu tutanağa dayanarak hüküm vermekle hata etmişler, kendisinin dört yıl boyunca mahkeme
önüne çıkmaktan kaçmasına göz yummuşlar ve nihayetinde davacı tarafın bulunmadığı bir
duruşmada aftan yararlanmasına olanak sağlamışlardır.
B. AİHM’nin değerlendirmesi
1. Kabuledilebilirliğe ilişkin
a. İtiraz yollarının tüketilmesi
AİHM, Hükümetin idare ve hukuk mahkemeleri önünde görülecek itiraz yollarının
tüketilmediği yönündeki iddiasının AİHS’nin 2. ve 3. maddelere atfedilen şikâyetlerin
bütününü kapsadığını gözlemlemektedir. Bununla birlikte, AİHM, böyle durumlar
karşısındaki içtihadını daha önce de defalarca dile getirdiğini anımsatarak, mevcut davada
yine başvuranın ceza hukuku yollarını gerektiği gibi tükettiğini, ancak buna ilaveten herhangi
bir tam yargı davası ve/veya tazminat davası açması gerekmediğini tespit etmektedir (bakınız,
diğer birçoğu arasından, Türkiye aleyhine Yaşa davası, 2 Eylül 1998, prg. 71’den 75’e kadar,
Karar ve Hükümlerin Derlemesi 1998-VI ; Türkiye aleyhine Hüseyin Şimşek davası,
no 68881/01, prg. 60’dan 62’ye kadar, 20 Mayıs 2008, ve yine içerisinde yer alan referanslar).
Bu itibarla AİHM, Hükümetin itirazını reddetmektedir.
b. AİHS’nin 2. ve 3. maddelerinin uygulanabilirliği hakkında
AİHM, daha önce de suçlanan eylem sonucu eyleme konu kişinin ölmediği durumlarda da
AİHS’nin 2. ve 3. maddeleri kapsamında yapılan şikâyetleri incelediğini hatırlatır. Bu
konuyla ilgili olarak AİHM, hemen bu alandaki yerleşik içtihadına atıfta bulunur (Yunanistan
aleyhine Makaratzis davası [GC], no 50385/99, prg. 49 ve 50, CEDH 2004-XI ; İlhan davası,
söz konusu bölüm, prg. 75 ve 76 ; Yaşa davası, söz konusu bölüm, prg. 92’den 108’e kadar).
Bu bağlamda Hükümet, mevcut davada 2. maddenin uygulanamaz olduğunu ileri
sürmektedir. Bu argümanı değerlendirebilmek için, hem başvurana karşı kullanılan gücün
potansiyel olarak öldürücü olup olmadığının hem polis memuru R.Ç.’nin bu eyleminin ilgili
şahsın fiziki bütünlüğü ve 2. maddeyle korunan çıkarları üzerinde hangi etkiyi yaratmış
olduğunun belirlenmesi gerekmektedir. Bu nedenle, diğer unsurların yanısıra, kullanılan
gücün şiddeti ve türü, kasıtlı olup olmadığı veya güç kullanımının altında yatan esas niyetin
ne olduğu da yine değerlendirme yapmak için göz önünde bulundurulması gereken önemli
unsurlardır (Makaratzis davası, söz konusu bölüm, prg. 50 et 51).
Suçlanan eylemin gerçekleştiği bu olaylar sırasında, R.Ç.’nin, diğer iki ekip arkadaşıyla
birlikte, aralarında başvuranın da bulunduğu birkaç genci – dar sokak aralarında – takip
ederken, kaçan gençleri korkutmak amacıyla silahını kullandığını hiç kimse inkâr
etmemektedir. AİHM’in kanaatine göre, R.Ç.’nin gerçek niyeti ne olursa olsun, nihayetinde
başvuran onun silahından çıkan bir mermiyle yaralanmış ve doğası icabı hayatını tehlikeye
sokan bir eylemin kurbanı olmuştur.
Hükümetin de savunduğu gibi bu eylem, 2. maddenin ikinci paragrafında sıralanan ve
potansiyel olarak ölümcül nitelik taşıyan bir güç kullanımını meşru kılan durumlardan biri
veya diğerinin kapsamına girmektedir. Buna karşın, Hükümetin iddia ettiğinin (ibidem)
aksine, ihtilaflı merminin öngörülemez bir şekilde yerden sektiği hipotezi bu konuda
belirleyici olamaz, zira bu olay çok daha vahim bir trajediyle sonuçlanabilirdi (bakınız, örnek
olarak, Türkiye aleyhine Güleç davası, 27 Temmuz 1998 tarihli karar, prg. 70, Derleme
1998-IV). Hükümetin, diz kapağı altında çok sayıda kırık oluşturan bu ihtilaflı yaranın
hafifliği üzerine kurduğu argüman hakkında AİHM, buna benzer yaralanma olaylarının vuku
bulduğu durumlarla daha önce de karşılaştığını hatırlatarak, verdiği kararlarda bu
yaralanmaları AİHS’nin 2. maddesi kapsamına girecek kadar önemli yaralanmalar olarak
nitelendirdiğini vurgulamaktadır (bakınız, örnek olarak, Birleşik Krallık alyhine Anthony
Lloyd Green davası (karar), no 28079/04, 19 Mayıs 2005).
Sonuç olarak, yukarıda belirtilen kıstasları dikkate alan AİHM, R.Ç.’nin davranış biçimi
nedeniyle ve ilgili şahsın hayatının tehlikeye sokulmuş olması dolayısıyla, mevcut davada
AİHS’nin 2. maddesinin uygulanabilir olduğuna hükmetmektedir.
Bunun sonrasında, AİHS’nin 35. maddesinde belirtilen başka bir kabuledilemezlik
gerekçesi bulunmadığından, şikâyet dilekçesinin bu bölümü kabuledilebilir ilan edilmelidir.
2. Esasa ilişkin
a. AİHS’nin 2. maddesi
i. Esasa ilişkin
AİHS’nin 2. maddesinin uygulanabilirliğini belirleyen genel kıstasların ışığında (Şimşek ve
diğerleri, söz konusu bölüm, prg. 104 ve 105 ; Güleç, söz konusu bölüm, prg. 71 ;
Makaratzis, söz konusu bölüm, prg. 56 ve 57 ; Türkiye aleyhine Hamiyet Kaplan ve diğerleri
davası, no 36749/97, prg. 46’dan 48’e kadar, 13 Eylül 2005 ; Bulgaristan aleyhine Velikova
davası, no 41488/98, prg. 68, CEDH 2000-VI ; Türkiye aleyhine Salman davası [GC], no
21986/93, prg. 97, CEDH 2000-VII ; Türkiye aleyhine Kılıç davası, no 22492/93, prg. 62,
CEDH 2000-III ; Birleşik Krallık aleyhine McCann ve diğerleri davası, 27 Eylül 1995,
prg. 146 ve 147, seri A no 324), AİHM, bazı durumlarda polislerin ölümcül sonuçlar
doğurabilecek boyutlarda güç kullanması kabul görse de, 2. maddenin bu konuda sınırsız
yetki tanımadığını, aksine Devletlerin en önemli görevinin, kişi hayatına yönelik eylemleri
vazgeçirecek gerekli idari ve hukuki düzeni kurmak ve 2. madde ihlâllerini önleyen, ortadan
kaldıran ve cezalandıran bir uygulama sistemi oluşturmak olduğunu bir kez daha
hatırlatmaktadır.
Yasaların uygulanmasından sorumlu yetkililerin keyfi eylemlerine müsamaha etmek,
gerçek anlamda insan haklarına saygı ilkesiyle bağdaşmamaktadır. Ancak, kolluk güçleri
tarafından gerçekleştirilen operasyonların ulusal hukuk tarafından öngörülmüş olması
gerektiği gibi, keyfi davranış ve istismarlara ve hatta önlenebilir kazalara karşı geliştirilmiş
uygun ve etkili bir güvence sistemi geliştirmek suretiyle bu hukuk tarafından sınırları iyice
çizilmelidir. Kolluk güçleri, hem hazırlıklı bir operasyon yürütürken ve hem de beklenmeyen
şekilde tehlikeli görülen bir şahsı kovaladıkları sırada görevlerini yerine getirirken belirsizlik
içerisine düşmemelidirler. Kanunların uygulanmasından sorumlu olan kişilerin hangi şartlarda
güç uygulayabilecekleri ve ateşli silah kullanabilecekleri, konuyla ilgili uluslararası normlar
da dikkate alınarak, idari ve hukuki bir çerçevede belirlenmelidir (Makaratzis, söz konusu
bölüm, prg. 58 ve 59 ; Hamiyet Kaplan ve diğerleri, söz konusu bölüm, prg. 49).
AİHM, davanın koşullarını dikkate alarak, ihtilaflı gösterinin Hükümet tarafından
ayaklanmayı tetikleyecek nitelikte olarak değerlendirilmesini haklı bulmamaktadır
(yukarıdaki ilgili paragraf – daha önce sözü edilen Şimşek ve diğerleri, söz konusu bölüm,
prg. 107 ; Güleç, söz konusu bölüm, prg. 70 ; Makaratzis, söz konusu bölüm, prg. 64
davalarıyla karşılaştırınız). Dava dosyasında, R.Ç.’nin de aralarında bulunduğu üç polis
memurunun olaya müdahale ettiği sırada, yedi sekiz göstericinin - yasalara aykırı bir şekilde suç niteliği taşıyan hangi eylemleriyle olay yerinde bulunan masum insanların hayatını
tehlikeye attıklarını kanıtlayan herhangi bir unsur bulunmamaktadır. Ayrıca bu üç polisin,
olaya resmi plaka taşımayan bir araçla ve sivil kıyafetlerle müdahale ettikleri halde, eylemi en
uygun şartlarda bastırmak amacıyla sadece yetkilerini kullandıklarını iddia etmeleri yine
kabul edilmesi zor bir durumdur.
R.Ç. ve adli makamlar gibi, Hükümet de polisin ellerindeki demir çubuk ve sopaları
sallayan bazı eylemcilerin her an saldırıya geçebileceğini düşünmekte haklı olduğunu
savunmakta ve üstelik «eylemci bir grubun üyesi olan» başvuranın da aslında «polislere
sopayla saldırdığını» ileri sürmektedir.
Her halükârda, burada söz konusu olan iddialar, ilgili polis memurlarının düzenlediği olay
tutanağı, polislerden ikisinin tanıklıkları ile doğrulanmamıştır, ayrıca herhangi bir mahkeme
kararına da dayanmamaktadır
Üç polis memurunun hayatlarının gerçekten tehlikede olduğu endişesiyle hareket ettikleri
varsayılsa bile, yine de amaç ve yöntemler arasındaki dengeyi bozmamaları gerekirdi.
Kendileri üzerinde kanıtlanmış ciddi bir hasar ve tehdit oluşumu bulunmadığından, polislerin
bu zor durumdan kurtulmak için takviye gücün gelmesini beklemeleri (yukarıdaki ilgili
paragraflar in fine) ve böylece tabancalarından başka hiçbir caydırıcı imkânlarının
bulunmadığını akılda tutarak, o anda kalabalığın tahrik olmasını önlemeleri daha doğru olurdu
(Güleç, söz konusu bölüm, prg. 71 ; Şimşek ve diğerleri, söz konusu bölüm, prg. 111).
Oysa bu üç ekip arkadaşı, daha sonra büyüyerek R.Ç.’nin kontrolsüz ve tehlikeli bir
şekilde silahını kullanmasına kadar varan hazırlıksız bir operasyon girişiminde
bulunmuşlardır: R.Ç. bile « havaya », « boş bir araziye» veya « yere » doğru onlarca defa
ateş ettiğini ve hatta son mermilerini evlerin bulunduğu dar bir sokakta koşarken attığını kabul
etmektedir.
Bu şartlar altında AİHM, mevcut davada kullanılan gücün bu birkaç eylemci ve bilhassa 14
yaşındaki başvuranın oluşturduğu tehlikeye dayanarak kişisel bir refleksten ibaret olduğunu
kabul edemez (örnek olarak, McCann ve diğerleri, söz konusu bölüm, prg. 58 ve 59, prg. 200
ile karşılaştırınız) ; zaten görüldüğü kadarıyla, R.Ç.’nin seçtiği yöntem, Türkiye’de bu alanda
uygulanan yönetmeliklere de uymamaktadır.
Buna karşın AİHM’in kanaatine göre, polis memuru R.Ç. büyük bir serbestiyle hareket
etmiş ve düşüncesizce davranmıştır. Yine de kendisi eğer uygun bir eğitim görmüş ve ona
göre talimat almış olsaydı veya en azından takviye güç istediği zaman amiri ona kesin ve açık
talimatlar vermiş olsaydı, büyük olasılıkla böyle davranmayacaktı.
Ayrıca AİHM, olayın bu denli çığrından çıkmasına neden olan en önemli unsurun, büyük
bir olasılıkla olayın vuku bulduğu tarihte, barış ortamında polislerin bireysel olarak veya
takip operasyonları sırasında güç kullanmasına ilişkin açık tavsiye ve kıstaslar öngören bir
sistemin bulunmayışı olduğu görüşündedir (Şimşek ve diğerleri, söz konusu bölüm, prg. 109
ve 110; mutatis mutandis, Makaratzis, söz konusu bölüm, prg.70).
Olayın meydana geliş şartları göz önüne alındığında, Devletin sorumluluğu ortadadır ve
günümüz toplumlarında polise düşen görevin zorluğu, insanoğlunun davranışlarının
öngörülememesi, operasyonel öncelikler ve eldeki imkânlar açısından tercih edilen seçimin
kaçınılmaz olduğu gibi hususları ileri süremez (Makaratzis, söz konusu bölüm, prg. 69).
Buna göre, polis memuru R.Ç.’nin başvurana karşı makul sınırları aşan ve mutlak gerekli
olduğu tartışılır bir güç kullanması ve iç hukukun bu tür davranışlara karşı aldığı önlemlerin
yetersiz kalması dolayısıyla, AİHS’nin 2. maddesi usul açısından ihlâl edilmiştir.
ii. Usule ilişkin
AİHM, her şeyden önce, AİHS’nin 2. maddesi kapsamında Devletlerin üstlendiği usule
ilişkin yükümlülükler ki bunlar 3. madde için de geçerlidir, konusundaki yerleşik içtihadında
belirtilen genel ilkeleri anımsatır (Hamiyet Kaplan ve diğerleri, söz konusu bölüm,
prg. 56’dan 59’a kadar; Türkiye aleyhine Teren Aksakal davası, no 51967/99, prg. 84’den
87’ye kadar, CEDH 2007-... (hazırdaki) (alıntılar); Türkiye aleyhine Okkalı davası, no
52067/99, prg. 65, 66 ve 76, CEDH 2006-... (hazırdaki) (alıntılar); Makaratzis, söz konusu
bölüm, prg. ve 74 ; Türkiye aleyhine Çamdereli davası, no 28433/02, prg. 36 ve 37, 17
Temmuz 2008 ; Türkiye aleyhine Türkmen davası, no 43124/98, prg. 51’den 53’e kadar,
19 Aralık 2006 ; bakınız, yine, mutatis mutandis, Türkiye aleyhine Abdülsamet Yaman davası,
no 32446/96, prg. 55, 2 Kasım 2004 ; Türkiye aleyhine Yeşil ve Sevim davası, no 34738/04,
prg. 37 ve 38 ve 41, 5 Haziran 2007 ; Türkiye aleyhine Batı ve diğerleri davası, no 33097/96
ve 57834/00, prg. 133’den 137’ye kadar, CEDH 2004-IV ; Türkiye aleyhine Şimşek ve
diğerleri davası, söz konusu bölüm, prg. 114’den 117’ye kadar).
AİHM, özellikle mevcut davada olduğu gibi ceza davası açılmasına neden olan
durumlarda, devletin üstlendiği usule ilişkin yükümlülüklerin ön soruşturma aşamasıyla sınırlı
kalmadığını vurgulamaktadır. Bu durumda, karar aşaması da dahil olmak üzere yargılamanın
tamamında, 2. maddede belirtilen zorunluluklar karşılanmalıdır. Böylelikle, ulusal
mahkemeler kişilerin hayatlarına mal olabilecek ve/veya onları maddi ya da manevi zarara
uğratabilecek davranışları hiçbir zaman cezasız bırakmamalıdır. Halkın güvenini kazanmak,
hukuk devletine olan inancı korumak ve yasadışı eylemlere göz yumulduğu ve suçların
işlenmesine müsamaha gösterildiği kanısının oluşmasını önlemek bakımından çok önemlidir.
Bir devlet görevlisi 2. ve 3. maddelere aykırı bir davranışta bulunmakla suçlanıyorsa,
yargılama veya mahkûmiyet zamanaşımına uğratılarak hükümsüz bırakılmamalı ve bu gibi
davalarda af veya bağışlama gibi önlemlerin uygulanmasına izin verilmemelidir (Teren
Aksakal, söz konusu bölüm, prg. 88 ; aynı şekilde bakınız, mutatis mutandis, Türkmen, söz
konusu bölüm, prg. 51 ve 53 in fine ; Yeşil ve Sevim, söz konusu bölüm, prg. 38 ; Okkalı, söz
konusu bölüm, prg. 76, ve metinde yeralan referanslar).
Mevcut davada, her ne kadar, yargının yavaşlığı tek başına pozitif yükümlülükleri hiçe
sayan bir durum yaratmışsa da, AİHM, polis memuru R.Ç.’nin 4616 sayılı kanundan
yararlanmasına imkân vermek suretiyle hakkında açılan davanın sonuçlandırılmaması ve
dolayısıyla bir nevi cezasız bırakılmasını bu yönde hüküm vermek için yeterli bulmaktadır.
AİHM, daha önce de aynı hukuki sorunların ortaya çıktığı durumlarla karşılaştığını (bakınız,
diğerleri arasından, Batı ve diğerleri, söz konusu bölüm, prg. 147 ; Abdülsamet Yaman, söz
konusu bölüm, prg. 59 ; Çamdereli, söz konusu bölüm, prg. 38, ve metinde yeralan
referanslar) ve mevcut davada daha öncekilerden farklı bir çözüm bulunmasını gerektirecek
herhangi bir neden görmediğini anımsatmaktadır. AİHM ayrıca, mevcut davada uygulanan
ılımlı ceza sisteminin, başvuranın şikâyetçi olduğu eylemin gerçekleştirilmesini önleyecek
nitelikte caydırıcı bir güce sahip olmadığını vurgulamaktadır.
Bu unsurlar, AİHM’nin 2. maddenin usule ait bölümünün ihlal edildiğine hükmetmesi için
yeterli görülmektedir.
b. AİHS’nin 3. maddesi
AİHM, yukarıdaki ihlâllerin belirlenmesinden sonra ve olayın meydana geliş koşullarının
aynı olması nedeniyle mevcut davanın AİHS’nin 3. maddesi kapsamında ayrıca incelenmesini
gerekli görmemektedir.
II. DİĞER İHLAL İDDİALARI HAKKINDA
Daha önce incelenen iddialarıyla bağlantılı olarak başvuran, ayrıca polis memuru R.Ç.
hakkında açılan davanın aşırı derecede uzun sürmesinden ve şikâyetlerini dile getirdiği ceza
mahkemelerinin etkili olmayışından yakınmaktadır. Başvuran, AİHS’nin 6.maddesinin 1.
fıkrası ile 13. maddesini ileri sürmektedir.
Yine 6. madde kapsamında başvuran, gösteri düzenleme yasasına aykırı davranmakla
suçlandığı kendi davasının da 4616 sayılı kanun uygulanmak suretiyle sonuçlandırılmadığını
iddia etmektedir. Başvuran ayrıca, masumiyet karinesi ilkesinin ihlâl edildiğini ileri
sürmektedir.
Hükümet bu iddialara itiraz etmektedir.
A. Tarafların argümanları
Hükümetin kanaatine göre, İstanbul Çocuk Mahkemesi’nin gösteri düzenleme yasasına
aykırı davranmakla ilgili verdiği 17 Ocak 2001 tarihli kararın ertelenmesi kararına itiraz
etmeyen başvuranın, « masumiyet karinesi » ilkesinin ihlâl edildiğini de ileri sürmemesi
gerekir. Bu kararı ulusal mahkemelerin verdiği son kesin karar olarak değerlendiren Hükümet,
söz konusu kararın ilamından iki yıl sonra açılan mevcut davanın bu bölümünün AİHS’nin
35. maddesinin 1. fıkrasında başvuru için zorunlu kılınan altı aylık süreyi aştığını
vurgulamaktadır.
Hükümet 2. ve 3. maddelerle bağlantılı olarak 13. maddeyle ilgili olarak, başvuranın iç
hukuk yolu olmadığı konusunda şikayetçi olması çerçevesinde olayın vuku bulduğu 7 Kasım
1995 tarihinin altı aylık süre için başlangıç tarihi kabul edilmesi gerektiğini belirtmektedir.
Dolayısıyla, bu bağlamda da mevcut başvuru için geç kalınmıştır.
Başvuran ayrıca polis memuru R.Ç. hakkında yürütülen davanın uzunluğu konusunda
şikayetçi olmamalıdır, zira ne kendisi ne avukatı bu konuyu Bakırköy Ceza Mahkemesi
önünde dile getirmişlerdir.
Başvuran, ihtilaflı yargılamanın süresiyle ilgili olarak, 6. maddenin 1. fıkrasında yer alan
ivedilik zorunluluğunun, kendi müdahalesine gerek kalmaksızın, mahkemeler tarafından resen
uygulanması gerektiğini ileri sürmektedir.
B. AİHM’nin değerlendirmesi
AİHM, mevcut dava dosyasında 2. madde kapsamında ortaya çıkan temel iki hukuki
konuyu hükme bağladığını hatırlatır. AİHM, davayla ilgili bütün gerekçeler ile tarafların
argümanlarını göz önüne alarak, AİHS’nin 6. maddesinin 1. fıkrası ile 13. maddesine
dayandırılan diğer şikâyetlerin ayrıca incelenmesine gerek olmadığı kanaatine varmaktadır
(bakınız, diğer birçok karar arasında, Türkiye aleyhine Kamil Uzun davası, no 37410/97prg.
64, 10 Mayıs 2007).
III. AİHS’NİN 41. MADDESİ’NİN UYGULANMASI
A. Manevi tazminat
Başvuran 30.000 Euro manevi tazminat talep etmektedir.
Hükümet bu meblağı aşırı olarak nitelendirmektedir.
AİHM olayların meydana geldiği sıradaki yaşını göz önünde bulundurarak başvurana bu
yönde 16.000 Euro ödenmesini kararlaştırmaktadır.
B. Yargılama masraf ve giderleri
Başvuran Türkiye’de geçerli bulunan avukatlık ücret tarifesini referans alarak yargılama
giderleri için 3.000 Euro talep etmektedir. Uygulamadaki işlemlerin yarattığı sıkıntılar
nedeniyle her bir işi belgelemesinin mümkün olmaması doğrultusunda başvuran temsil
giderinin değerlendirilmesi hususunu AİHM’nin takdirine bırakmaktadır.
Hükümet bu talebi doğrulayıcı belgenin bulunmayışında herhangi bir meblağın ödenmesine
karşı çıkmaktadır.
AİHM’nin yerleşik içtihadına göre bir başvuran gerçekliğini, gerekliğini kanıtladığı makul
miktarlardaki yargı giderlerini elde edebilir (Bkz. diğerleri arasında, Nikolova-Bulgaristan
kararı, no: 31195/96). Bu başvuruda talebini destekleyici herhangi bir belge sunmadığından
AİHM başvuranın bu talebini reddetmektedir.
C. Gecikme Faizi
AİHM, Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı faiz oranına
üç puanlık bir artışın ekleneceğini belirtmektedir.
BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, MAHKEME, OYBİRLİĞİYLE,
1. AİHS’nin 2. ve 3. maddeleri hakkındaki şikayetlerin kabuledilebilir olduğuna;
2. AİHS’nin 2. maddesinin hem esas bakımından hem usul bakımından ihlal edildiğine;
3. AİHS’nin 3., 6., ve 13. maddeleri hakkındaki şikayetlerin ayrıca incelenmesine gerek
olmadığına;
4. a) AİHS’nin 44/2 maddesi gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde,
miktara yansıtılabilecek her türlü vergiden muaf tutularak ödeme tarihindeki döviz kuru
üzerinden ulusal para birimine çevrilmek üzere Savunmacı Devlet tarafından başvurana
manevi tazminat olarak 16.000 (on altı bin) Euro ödenmesine;
b) sözkonusu sürenin bittiği tarihten itibaren ödemenin yapıldığı tarihe kadar Hükümet
tarafından, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan faiz oranının üç puan
fazlasına eşit oranda faiz uygulanmasına;
5. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddine;
KARAR VERMİŞTİR.
İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM’nin iç tüzüğünün 77. maddesinin 2. ve 3.
paragraflarına uygun olarak 4 Kasım 2008 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir.
—— • ——
KÖKTEPE/Türkiye Davası*
Başvuru No:35785/03
Strazburg
22 Temmuz 2008
İKİNCİ DAİRE
USUL
Türkiye Cumhuriyeti Devleti aleyhine açılan (35785/03) no’lu davanın nedeni T.C. vatandaşı
Halil İbrahim Köktepe’nin (başvuran) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne 17 Ekim 2003
tarihinde Temel İnsan Hakları ve Özgürlüklerini güvence altına alan Avrupa İnsan Hakları
Sözleşmesi’nin (AİHS) 34. maddesi uyarınca yapmış olduğu başvurudur.
Başvuran Çanakkale Barosu avukatlarından M. Öztok tarafından temsil edilmektedir.
OLAYLAR
1955 doğumlu olan başvuran Çanakkale’de ikamet etmektedir.
A. Başvurana ait arazinin ‘devlete ait orman arazisi’ olarak tasnif edilmesine ilişkin
dava
15 Haziran 1952 tarihli Toprak Komisyonu kararı üzerine Hazine 30 Ocak 1953 tarihinde,
Çanakkale Saricali’de bulunan 21.200 yüzölçüme sahip bir araziyi özel bir şahsa satmıştır.
Satış işlemi köylülerin toprak edinmesine yönelik bir program çerçevesinde
gerçekleştirilmiştir. Tarla olarak vasıflandırılan bu arazi sözkonusu özel şahıs adına tescil
edilmiştir (parsel no: 745).
Arazi, 1953 ile 1993 yılları arasında dört kez el değiştirmiştir. 26 Temmuz 1993 tarihinde
sözkonusu araziyi başvuran satın almıştır. Daha önceki üç malike verildiği gibi Tapu ve
Kadastro Genel Müdürlüğü tarafından başvurana da bir tapu verilmiştir.
Bu arada, kadastro komisyonu devlete ait orman arazilerinin tahdit işlemlerine başlamış, bu
çalışma sonucunda sözkonusu parselin bir bölümü (krokiler üzerinde 20’den 24’e kadar
gösterilen noktalar, kuzey yönü) devlete ait orman arazisi içinde kalmıştır. Dosya unsurlarına
göre komisyon kararları 19 Kasım 1990 tarihinde kamuoyuna açıklanmış ancak tapu sicil
kayıtlarına şerh konulmamıştır.
Başvuran Orman Genel Müdürlüğü’nün orman arazisi tahdidine ilişkin kararına karşı 17
Temmuz 1996 tarihinde Çanakkale Asliye Hukuk Mahkemesi’nde dava açmıştır. Başvuran
kadastro komisyonu tarafından gerçekleştirilen işlemin hatalı olduğunu iddia etmiştir.
* Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir.
Hakim heyeti, bilirkişiler (tarım uzmanı, orman uzmanı ve teknik uzman), ihtilaflı tarafların
temsilcileri ve yerel tanıklar keşif yapmak üzere ihtilaf konusu araziye bir çok defa
gitmişlerdir.
İlk keşif 10 Ekim 1997 tarihinde yapılmıştır. Düzenlenen bilirkişi raporu 17 Ekim 1997
tarihinde dosyaya konulmuştur. Bilirkişi, kadastro komisyonunun sınır çizgilerini 19 dan 25 e
kadar numaralandırıldığını ve arazinin A bölümünün ‘orman dışı’ olarak tasnif edildiğini,
buna karşın B bölümünün devlet orman arazisi sınırları içinde kabul edildiğini, olayların
meydana geldiği dönemde arazide orman örtüsü bulunmadığını ancak Çanakkale Asliye Ceza
Mahkemesi önünde devam eden 1995/205 no’lu dava unsurlarına göre başvuranın ‘orman
örtüsünü’ yok etmeye yönelik çalışmalar yapmakla suçlandığının anlaşıldığını ve arazinin
bazı yerlerinin makiyle kaplı olduğunu belirterek ihtilaf konusu arazinin tamamının devlet
orman arazisi olduğu sonucuna varmıştır.
Tarım uzmanı 30 Ekim 1997 tarihinde raporunu dosyaya eklemiştir. Bu raporda arazi
üzerinde uzun zamandan beri tarım yapılmadığı ve %15-20 oranında yükselti farkı olduğu
belirtilerek arazinin otlak vasfı taşıdığı sonucuna varılmıştır.
Başvuran 16 Aralık 1997 tarihinde bu raporlara itiraz ederek yeniden bir bilirkişi incelemesi
yapılması talebinde bulunmuştur.
Üç orman uzmanı, bir tarım uzmanı ve bir teknik uzman tarafından 12 Nisan 1998 tarihinde
yapılan bilirkişi incelemesinde ihtilaf konusu arazi, hava fotoğrafları, bölge haritası ve
amenajman planı ışığında incelenmiştir. Bu incelemeye başvuranın temsilcisi de katılmıştır.
Tarım uzmanı 28 Mayıs 1998 tarihli raporunda, her ne kadar 1957 yılına ait haritada yeşil
olarak gösterilmişse de ihtilaf konusu arazinin tarla olarak mütalaa edilmesi gerektiğini,
burada esasen maki ve çalılıkların bulunduğunu tespitinde bulunmuştur. Harita, çoğaltılması
yasak olduğu gerekçesiyle dosyaya eklenmemiştir. Yükselti farkına ilişkin olarak ise, farkın A
bölümünde % 8-10 düzeyinde olduğu B bölümünde ise % 18-20’ye kadar yükseldiği
tespitinde bulunulmuştur.
Üç kişiden müteşekkil orman uzmanı heyeti, bölge haritası, dosyaya eklenmeyen bir hava
fotoğrafı, orman amenajman planı ve orman kadastro tutanağı temelinde bir rapor
düzenlemişlerdir. Heyet bunun dışında Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kurulu’nun 22 Mart
1996 tarihli bir kararını esas almıştır. Bu karara göre, 1953 yılında verilen tapular, ilgili
dönemde arazi makilik ve çalılıklardan ibaret olduğu ve devlet orman arazisi olarak
değerlendirilmediği gerekçesiyle geçerliliklerini korumaktaydılar. Yükselti farkına ilişkin
olarak ise heyet, bu farkın A bölümünde % 6-10, B bölümünde ise % 15-20 düzeyinde olduğu
tespitinde bulunmuştur. Bu unsurların tamamının göz önünde bulundurulduğu raporda
çoğunluk, ihtilaf konusu arazinin orman arazisi olmadığı sonucuna ulaşmıştır.
Ayrık oy görüşünde, orman bilirkişilerinden biri olan M.K. ihtilaflı taşınmazın orman alanı
olarak değerlendirilmesi gerektiğine ve bilirkişi kurulunun Yargıtay kararına başvuruda
bulunmadığına kanaat getirmiştir.
13 Nisan 1999 tarihli ek raporlarında, bilirkişiler, ihtilaflı taşınmazın bir kısmının (yaklaşık
13.625 m2 lik alanın) maki ve çalılarla kaplıyken taşınmazın diğer kısmının (yaklaşık 7.525 m2
lik kısmının) tarım alanı olduğunu belirtmişlerdir.
1 Eylül 1999 tarihinde, başvuran, bilirkişi raporu özellikle ayrık oy görüşü hakkındaki
görüşlerini dosyaya sunmuştur.
30 Haziran 2000 tarihinde, üç bilirkişiden oluşan başka bir kurul tarafından yeni bir bilirkişi
raporu düzenlenmiştir. Tahdit Komisyonu gibi bilirkişi raporu da, ihtilaflı taşınmazın kısmen
orman alanı içerisinde yer aldığı sonucuna ulaşmıştır.
16 Kasım 2000 tarihinde, mahkeme, dosyaya eklenen bilirkişi raporlarının sonuçları arasında
farklılık olduğunu tespit etmiştir. Bununla birlikte mahkeme, Yargıtay İçtihadı Birleştirme
Genel Kurulu kararının, haritalar temel alınarak gerçekleştirilen bilirkişi incelemesini
etkileyecek nitelikte olmadığı kanaatindedir. İhtilaflı taşınmazın kısmen orman alanı
içerisinde yer aldığı hakkındaki bilirkişi raporu sonuçları ışığında karar veren mahkeme,
orman arazisi niteliği taşıyan alanların edinilmesinin mümkün olmadığını belirtmiş ve
başvuranın talebini reddetmiştir.
6 Ağustos 2003 tarihinde, başvuran, temyize başvurmuştur. Başvuran, ilk aşamada
gerçekleştirilen bilirkişi raporlarının, planlara, havadan çekilmiş fotoğraflara ve 1945
öncesine ait yerleşme planlarına dayanmaması nedeniyle eksiklikleri olduğu kanaatindedir.
29 Ocak 2004 tarihinde, Yargıtay, sözkonusu başvuruyu reddetmiş ve ilk derece
mahkemesinin kararını onamıştır. Yargıtay, toplanan kanıt unsurları ve dosyanın içeriği göz
önüne alındığında, ihtilafın, 6831 sayılı yasa çerçevesinde taşınmazın tahdidine ilişkin
olduğunu ve 5653 sayılı orman kanunu uyarınca Tahdit Komisyonunun taşınmazı maki alanı
olarak nitelendirmesine imkan sağlayan hiçbir unsurun bulunmadığını belirtmiştir. Yargıtay
İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu kararı uyarınca yalnızca maki alanı olarak değerlendirilen
araziler bir değer taşımaktadır. Yargıtay, yükselti farkını %18 olduğunu ve bu yükselti
farkının %12’yi geçtiğinde, arazinin, orman alanı olarak değerlendirilmesi gerektiği tespitinde
bulunmuştur.
2 Temmuz 2004 tarihinde, Yargıtay, başvuran tarafından yapılan karar düzeltme başvurusunu
reddetmiştir.
B. Başvuranın mahkum edilmesine ilişkin ceza davası
Çanakkale Cumhuriyet Savcısı, 17 Mart 1995 tarihinde, başvuranı ve diğer kişileri Tapu
Kadastro’da başvuran adına kayıtlı (745 numaralı parsel) Saricali (Çanakkale) bölgesinde
bulunan arazinin bir kısmını (9 280 m²) 22 Şubat 1995 tarihinde bir buldozerle izinsiz olarak
orman vasfını yitirmesine teşebbüs etme suçuyla itham etmiştir.
Başvuran, 19 Kasım 1996 tarihinde Çanakkale İlk Derece Ceza Mahkemesi (“Ceza
Mahkemesi”) tarafından serbest bırakılmıştır.
Yargıtay 24 Aralık 1997 tarihinde İlk derece Mahkemesi’nin kararını bozmuştur.
Çanakkale Cumhuriyet Savcısı, 23 Aralık 1995 tarihinde, ağaçsızlaştırılan arazide buğday
ektiği gerekçesiyle başvuranı 18 Ocak 1996 tarihinde bir kez daha itham etmiştir.
Mahkeme, belirtilmeyen bir tarihte iki davanın birleştirilmesine ve Çanakkale Asliye Hukuk
Mahkemesi önünde görülmekte olan ve 2 Temmuz 2004 tarihinde nihai şeklini alan arazinin
sınırlandırılmasına ilişkin açılan hukuk davasının sonucunu beklemeye karar vermiştir.
Ceza Mahkemesi, 13 Aralık 2005 tarihinde, 6831 sayılı Orman Kanunu’nun 93. maddesinin
1. ve 3. fıkraları uyarınca iki kez olmak üzere başvuranı bir yıl üç aylık hapis cezasına
mahkum etmiştir. Mahkeme, 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren Türk Ceza
Kanunu’nun 55. maddesinin 1. ve 3. fıkraları uyarınca bu cezanın, üç yıllık bir süre için
ertelenmesine karar vermiştir.
Yargıtay, 28 Mayıs 2008 tarihinde tebliğ edilen 4 Şubat 2008 tarihli bir kararla başvuranın
itiraz başvurusunu reddetmiştir.
C. Başvuranın tapu senedinin iptal edilmesine ve Hazine adına tapuya tescil edilmesine
ilişkin süreç
Orman Bakanlığı, 28 Eylül 2007 tarihinde dava konusu arazi ile ilgili başvuranın tapu
senedinin iptal edilmesi ve arazinin Hazine adına tapuya tescil edilmesi amacıyla Çanakkale
Kadastro Mahkemesi’ne başvurmuştur. Orman Bakanlığı aynı zamanda arazinin üçüncü
şahıslara transfer edilmesini önlemek amacıyla bir takım tedbirlerin alınmasını talep etmiştir.
Aynı gün Mahkeme tedbirlerin alınmasına ilişkin talebi kabul etmiş ve Tapu Sicil
Müdürlüğü’nden kayıtlara şerh düşülmesini istemiştir.
22 Nisan 2008 tarihinde Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi önünde görülen duruşmada,
davanın hala mahkeme önünde görülmekte olduğu ve bir sonraki duruşma tarihinin 2
Temmuz 2008 olarak belirlendiği ifade edilmiştir.
HUKUK
Başvuran, arazisinin orman arazisi olarak vasıflandırılmasının 1 No’lu Ek protokol’ün 1.
maddesi anlamında mülkiyet hakkına yönelik olarak orantısız bir müdahale teşkil ettiğini
iddia etmektedir. Başvuran ayrıca AİHS’nin 6/1 maddesi yönünden şikayette bulunmaktadır.
I. 1 NO’LU EK PROTOKOL’ÜN 1. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI
HAKKINDA
A. Kabuledilebilirliğe ilişkin
Hükümet öncelikle, başvurunun yapıldığı sırada sözkonusu yargılamanın ulusal mahkemeler
önünde devam ettiği cihetle AİHM’yi bu şikayeti kabuledilemez ilan etmeye davet
etmektedir.
AİHM, arazinin tahdidine ilişkin yargılamanın 2 Temmuz 2004 tarihli Yargıtay kararıyla sona
erdiğini tespit etmektedir. AİHM, bir başvuruya ilişkin iç hukuktaki işlemlerin, AİHM’nin
kabuledilebilirliğe ilişkin kararını vermeden önce tamamlanmak kaydıyla, AİHM’ye
başvurunun yapılmasından sonra nihayete ermesine müsamaha etmektedir. (bkz., mutatis
mutandis, Ringeisen – Avusturya, 16 Temmuz 1971 tarihli karar, prg. 91, ve E.K. – Türkiye,
no: 28496/95, 28 Kasım 2000). Bu itibarla AİHM, itirazın bu bölümünü reddeder.
Hükümet, başvuranın 19 Kasım 1990 tarihinde açıklanan kadastro komisyonu kararına karşı
hiçbir itirazda bulunmadığı cihetle AİHM’den başvuruyu kabuledilemez ilan etmesini talep
etmektedir.
Başvuran Hükümetin savına karşı çıkmaktadır. Başvuran ihtilaf konusu araziyi tapu
kayıtlarına itibar ederek iyi niyetle satın aldığını iddia etmektedir.
AİHM, başvuranın, esasen sözkonusu dönemde arazinin maliki olmadığı cihetle, 19 Kasım
1990 tarihli kadastro komisyonu kararlarına itiraz etme imkanı bulunmadığını tespit
etmektedir. AİHM ayrıca, ihtilaflı arazinin, satışının gerçekleştiği 1993 yılında tapu kaydında
orman arazisi olarak vasıflandırıldığına ilişkin bir şerh bulunmadığını ve başvuranın bu
tasniften haberdar olduğunu kanıtlayan bir dosya unsuruna da rastlanmadığını
kaydetmektedir. Son olarak AİHM, ulusal mahkemelerin başvuranın talebini belirlenen süreye
riayet edilmemesinden kaynaklanan bir sorun nedeniyle kabuledilemez ilan etmediğini
anımsatmaktadır. Ulusal mahkemeler davayı esastan inceleyerek bu talebi reddetmişlerdir.
Dolayısıyla itirazın bu bölümü de aynı şekilde reddedilmelidir.
Hükümet, başvuranın tazminat talep etmek amacıyla idareye müracaat edebileceğini, bu
talebin zımnen ya da alenen reddedilmesi halinde ise ilgili Anayasa hükümleri (bu hükümler
uyarınca idarenin her türlü eylem ve işlemleri karşısında yargı yolu açıktır) ya da idari
yargılama usulü hükümleri temelinde tapu senedinin iptali gerekçesiyle tazminat davası
açabilme imkanının bulunduğunu savunmaktadır. Bu çerçevede Hükümet yukarıda sözü
edilen ulusal içtihada atıfta bulunmaktadır. Hükümet ayrıca, bizzat başvuranın temsilcisi M.
Öztok’un konuyla ilgili olarak Devletin objektif sorumluluğunu gündeme getirmek üzere 11
Aralık 2006 tarihinde Bursa İdare Mahkemesine başvurduğunu anımsatmaktadır.
Başvuran bu argümanlara itiraz etmektedir. Başvuran, bir arazinin orman arazisi olarak
vasıflandırılmasına ilişkin kesinleşmiş bir karara itiraz edebilmek üzere idari düzeyde
tüketebileceği herhangi bir iç hukuk yolu bulunmadığını iddia etmektedir. Hükümet
tarafından emsal gösterilen içtihada ilişkin olarak başvuran, buna benzer bazı ender vakalar
olduğunu ancak ilke olarak böylesi bir talebin gerçek bir başarı şansı bulunmadığını
düşünmektedir. Bu savını desteklemek için başvuran konuyla ilgili uygulamaya ilişkin başka
iç hukuk kararlarına atıfta bulunmaktadır.
İdarenin her türlü eylem ve işlemlerine karşı yargı yolunun açık olduğu ilkesi uyarınca
tazminat talep edebilme imkanına ilişkin olarak AİHM, Doğrusöz ve Aslan – Türkiye (no:
1262/02, prg. 22-23, 30 Mayıs 2006) davasında sözkonusu başvuru yollarının tapu
senetlerinin kanun dışı olarak iptal edilmesi durumuna ilişkin olduğu gerekçesiyle benzer bir
itirazı reddettiğini anımsatır. Ancak mevcut davada Çanakkale Kadastro Mahkemesi
başvuranın tahdide ilişkin talebini orman arazilerine dahil olan arazilerin özel şahıslara ait
olamayacağını öngören orman arazilerine ilişkin mevzuat mucibince reddetmiştir (bkz.,
mutatis mutandis, Mehmet Ali Miçoğulları – Türkiye, no: 75606/01, prg. 17, 10 Mayıs 2007).
Başvuranın bir tazminat elde etmek için Devletin objektif sorumluluğu temelinde yeniden bir
talepte bulunmasının istenmesine ilişkin olarak AİHM, başvuranın arazisinin devlet orman
arazisi olarak tahdidinin iptaline ilişkin ilk talebinin yukarıda sözü edilen örneklerde olduğu
gibi reddedilmesinden sonra, 35/1 maddesinden doğan yükümlülüğün muhtemelen etkili,
yeterli ve erişilebilir başvuru yollarını gereği gibi kullanmakla sınırlı olduğunu anımsatır
(Sofri ve diğerleri – İtalya, no: 37235). AİHS yalnızca iddia konusu ihlallerle ilişkili, elverişli
ve uygun başvuru yollarının tüketilmesini öngörür. Bu başvuru yolları hem teoride hem de
pratikte yeterli kesinliğe erişmiş olmalıdır, aksi takdirde arzu edilen etkililikten ve
erişilebilirlikten yoksun hale gelirler (Akdivar ve diğerleri – Türkiye, 16 Eylül 1996 tarihli
karar, prg. 66).
Halihazırda AİHM, Hükümet tarafından atıfta bulunulan kararlarda ulusal mahkemelerin tapu
sicil kayıtlarının, devlet görevlisi tarafından yapılmamış olsa dahi meydana gelen ‘hata’
neticesinde iyi niyetle tapu sahibi olmuş kimseleri zarara uğrattığı kanaatine vardıklarını;
ancak halihazırda başvuranın tapusunun ya da 1953 yılından beri sözkonusu arazinin maliki
olan kimselerin tapularının bir hata sonucu düzenlendiğini gösteren herhangi bir unsur
bulunmadığını kaydetmektedir. İhtilaf konusu arazinin Hazine tarafından 1953 yılında özel bir
şahsa tarla olarak satıldığı, başvuranın bu araziyi satın alan beşinci malik olduğu ve devlet
orman arazisi vasfı taşıdığı hakkında herhangi bir ibare bulunmayan tapu kayıtlarına itibar
ederek iyi niyetle satın aldığı hususunda taraflar arasında bir ihtilaf mevcut değildir. Ulusal
mahkemeler, başvuranın tahdide ilişkin talebini, 1953 yılında araziyi tarla olarak vasıflandıran
devlet görevlileri tarafından gerçekleştirilmiş hatalı bir işlem nedeniyle değil, konuyla ilgili
olarak uygulanabilir nitelikteki kanun hükümlerini göz önünde bulundurarak ve yargılama
sürecinde elde ettikleri unsurlara istinaden reddetmişlerdir.
Son olarak, iki tarafça öne sürülen içtihadın ışığında AİHM Hükümetin, özel bir şahsa ait bir
arazinin devlet orman arazisi olarak vasıflandırılmasına ilişkin iç hukuk hükümleri göz
önünde bulundurulduğunda böylesi bir başvurunun ne ölçüde etkili, yeterli ve erişilebilir
olacağını göstermediği kanaatindedir.
Nihayetinde, AİHM, Türk yüce mahkemeleri önünde konu ile ilgili görülen davaların sonucu
hakkında spekülasyon yapmaksızın sözkonusu arazinin niteliğinin belirlenebilmesi amacıyla
1996 yılından 2004 yılına dek zaten beklemiş olan başvurandan bir tazminat elde etmek
amacıyla yeni bir başvuru yapmasının beklenmeyeceğine kanaat getirmektedir (Bkz., mutatis
mutandis, Guillemin-Fransa, 21 Şubat 1997 tarihli karar).
Sonuç itibariyle AİHS’nin 35. maddesinin 3. paragrafı çerçevesinde başvurunun dayanaktan
yoksun olmadığını kaydeden AİHM, ayrıca başka açılardan bakıldığında da kabuledilemezlik
unsuru bulunmadığını tespit eder. Bu nedenle başvurular kabuledilebilir niteliktedir.
B. Esas Hakkında
Başvuran, arazisinin ormanlık alan olarak nitelendirilmesi ve bununla ilgili olarak ulusal
mahkemeler önünde yapmış olduğu başvurunun herhangi bir tazminat ödenmeksizin
reddedilmesinin Ek 1 No’lu Protokol’ün 1. maddesi uyarınca mülkiyet hakkına yönelik
orantısız bir müdahale teşkil ettiğini ileri sürmektedir.
1. Tarafların argümanları
a) Başvuran
79. Başvuran bir tarım alanı niteliğinde olmasına rağmen, ulusal mahkemelerin arazisini
ormanlık alan olarak nitelendirmesi nedeniyle yaptığı iptal başvurusunu reddettiklerini ileri
sürmektedir. Arazinin bu niteliği, Hazine tarafından ilk satışının yapıldığı 1953 yılında var
olduğu gibi, bizzat kendisinin araziyi satın aldığı 1993 yılında da devam etmiştir. Hukuken ve
teknik olarak arazinin bu nedenle ormanlık alan olarak nitelendirilmesi mümkün değildir.
Bununla birlikte, madem ki arazi ormanlık alan olarak nitelendirildi, Devlet’in kamulaştırma
usulünü izleyerek kendisine tazminat ödemesi gerekmekteydi, zira dava konusu sınırlama bir
nevi mülkiyetten yoksun bırakma niteliğindedir. Başvuran bu bakımdan Hükümet’in dava
konusu sınırlamanın, tıpkı 2 Mart 2006 tarihli ve 49908/99 başvuru numaralı Ansay-Türkiye
davasında olduğu gibi mülkiyet hakkını kullanması hususunda yapılan basit bir müdahaleden
ibaret olduğuna ilişkin iddiasına karşı çıkmaktadır. Başvuran bu türden bir sınırlama
sonrasında kendi arazisini kullanmasının imkansız hale geldiğini ve kullanması halinde ise
bunun cezai mahkumiyetle sonuçlanacağını hatırlatmaktadır. Başvurana göre, herhangi bir
tazminat ödenmeksizin, dava konusu arazinin sınırlandırılması, de facto bir ihlal teşkil
etmektedir ve mülkiyet hakkına yönelik orantısız bir müdahale niteliğindedir.
b) Hükümet
AİHM’nin bu konudaki içtihadına atıfta bulunan Hükümet, başvuranın Ek 1 No’lu
Protokol’ün 1 maddesi uyarınca gerekli olan ve mevcut bir alacağının doğmasına sebep
olabilecek ne “fiili bir mülk” ne de “yasal bir beklenti” sahibi olduğunu belirtmektedir.
(Dagalaş ve diğerleri-Türkiye (karar), no: 51326/99, 29 Eylül 2005; Özden-Türkiye (karar),
no: 11841/02, 3 Mayıs 2007; Gündüz-Türkiye (karar), no: 50253/07, 18 Ekim 2007 tarihli
karar; ve Pekinel-Türkiye, no: 9939/02, 18 Mart 2008 tarihli karar). Zira başvuran 1993
tarihinde araziyi satın aldığında bu arazinin 1990 yılında ormanlık alan olarak ilan edildiğini
biliyordu ya da bilmesi gerekmekteydi. Ayrıca Ansay-Türkiye davasına atıfta bulunan
Hükümet, başvuranın mülkiyet hakkına yönelik olarak yapılan müdahalenin meşru bir amaç
taşıdığını ve orantılı ölçüde gerçekleştiğini ifade etmektedir.
2. AİHM’nin takdiri
AİHM yerleşik içtihadına göre, mülkiyet hakkını özü itibarıyla güvence altına alan 1 No’lu
Ek protokol’ün 1. maddesinin birbirinden ayrı üç kural ihtiva ettiğini anımsatır (Bkz.,
özellikle, James ve diğerleri – Birleşik Krallık, 21 Şubat 1986 tarihli karar). Genel nitelik arz
eden birinci bendin ilk cümlesinde ifade edilen birinci kuralda mülkiyete saygı hakkından söz
edilmekte olup, aynı bendin ikinci cümlesinde yer alan ikinci kuralda mülkten yoksun
bırakma işlemi bazı koşullara bağlanır; ikinci bentte yer alan üçüncü kuralda ise sözleşmeci
devletlere mal ve mülklerin kullanımını kamu yararına uygun şekilde düzenleme yetkisi
tanınır. Belli birtakım mülkiyet hakkı ihlali örneklerine ilişkin olan ikinci ve üçüncü kural
birinci kuralda ifade edilen ilkenin ışığında yorumlanmalıdır (Bruncrona-Finlandiya, no:
41673/98, 16 Kasım 2004, ve Broniowski-Polonya [Büyük Daire], no: 31443/96,).
Ek 1 No’lu Protokol’ün 1. maddesi bakımından bir mülkiyetin var olup olmadığı hususunda
ise AİHM’nin Hükümet’in iddiasını benimsemesi mümkün değildir. AİHM, mevcut davanın
Hükümet tarafından ileri sürülen davalardan farklı olduğunu kaydetmektedir, zira başvuranın
dava konusu araziyi satın aldığı sırada, tapu kayıtlarında herhangi bir şerh bulunmaması
nedeniyle, arazinin ormanlık alan olarak nitelendirildiğinden haberdar olduğu hiçbir nesnel
unsur ile ortaya konmamıştır. Her halükarda geçerli bir tapu senedine sahip olan kişi, iç hukuk
ve uygulamaları uyarınca, Kadastro Komisyonu’nun çalışmaları sonrasında getirilen
sınırlandırmalara karşı kararın tebliğ edildiği tarihi takip eden on yıl içerisinde itiraz etme
hakkına sahiptir. Başka bir ifadeyle, tapu senedine sahip bir kişi, orman tahdidi, bu konuda bir
kesinleşmiş bir yargı kararı ile nihai hale gelene dek tahditsiz bir mülke sahip olmayı
umması pekala mümkündür. Bu nedenle başvuran, Ek 1 No’lu Protokol’ün 1. maddesi
uyarınca “mülk” sahibidir (Bkz., diğerleri arasında, Kopecky-Slovakya [Büyük Daire], no:
44912/98).
Bir müdahalenin varlığı hususunda ise AİHM, dava konusu arazinin ormanlık alan olarak
nitelendirilmesi nedeniyle başvuranın mülkiyet hakkının ihlal edildiği hususunda her iki
tarafın da hem fikir olduğunu tespit etmektedir. Bununla birlikte taraflar sözkonusu
müdahalenin sonuçları hususunda aynı görüşü paylaşmamaktadır.
Başvuran, sınırlandırmayı de facto olarak nitelendirirken, Hükümet dava konusu durumun
mülklerin kullanımına ilişkin düzenlemelerden kaynaklandığını belirtmektedir.
AİHM başvuran tarafından dile getirilen sınırlandırmanın etkilerinin tamamının, sözkonusu
mülkün kullanılabilirliğinin ciddi bir şekilde azalmasından ileri geldiğini, bu hususun Ek 1
No’lu Protokol’ün 1. maddesinin birinci bendinin birinci cümlesi bakımından incelenmesi
gerektiğini tespit etmektedir.
AİHM öncelikle başvuranın sözkonusu araziyi satın aldığı sırada iyi niyetli olmadığının hiçbir
şekilde ispat edilemediğini tespit etmekte ve başvuranın geçerli bir tapu senedine sahip
olduğunun altını çizmektedir.
AİHM yetkili mahkemelerin, adli bir kararla dava konusu araziyi ormanlık alan olarak
nitelendirdiğini tespit etmektedir. Başvuran tarafından arazinin niteliğine ilişkin yapılan
itiraza rağmen, ulusal mahkemeler, arazinin orman alanında bulunduğu yönündeki bilirkişi
raporlarına dayanarak Anayasa hükümleri gereğince tapu senedini iptal etmiştir. Ulusal
mahkemeler tarafından ileri sürülen gerekçeleri göz önünde bulunduran AİHM, başvurana
uygulanan yoksun bırakma işlemine gerekçe olarak gösterilen tabiatın ve ormanların
korunması amacının Ek 1 No’lu Protokol’ün 1. maddesinin birinci bendinin ikinci cümlesi
anlamında kamu yararı kapsamına girdiğini düşünmektedir (bkz., mutatis mutandis, Lazaridi
– Yunanistan, no: 31282/04, prg. 34, 13 Temmuz 2006). Bu çerçevede AİHM, her ne kadar
çevrenin genel olarak korunmasına yönelik AİHS’de özel bir hüküm bulunmasa da (Kyrtatos
– Yunanistan, no: 41666/98, prg. 52) günümüz toplumunun çevrenin korunması konusundaki
duyarlılığının her geçen gün daha da arttığını anımsatır (Fredin – İsveç (no:1), 18 Şubat 1991
tarihli karar, prg. 48). AİHM, çevrenin korunmasına bağlı sorunlara müteaddit defalar
değindiğini ve konunun önemine dikkat çektiğini kaydeder (Bkz. örneğin, Taşkın ve
diğerleri-Türkiye, no: 46117/99, Moreno Gomez-İspanya, no: 4143/02,; Fadeieva-Rusya, no:
55723/00, Giacomelli-İtalya, no: 59909/00…).
Tabiatın ve ormanların ve daha genel olarak da çevrenin korunması, kamuoyunda ve
dolayısıyla kamu makamları nezdinde sürekli ve desteklenen bir ilgiyle savunulan bir
değerdir. Çevrenin korunmasına ilişkin mülahazalar sözkonusu olduğunda, bilhassa da devlet
konuyla ilgili olarak bir yasal düzenlemeye gitmişse, ekonomik zorunluluklar ve hatta
mülkiyet hakkı gibi bazı temel haklar öncelik arz etmemelidirler (Hamer-Belçika, başvuru no:
21861/03).
Mevcut davada istenilen adil dengeye riayet edilip edilmediği hususunda karar vermeden önce
AİHM, Hükümet’in Ansay-Türkiye kararının (başvuru no: 49908/99, 2 Mart 2006) işbu
davanın incelenmesinde ilgili olduğunu savunması nedeniyle Hükümet’le aynı görüşleri
paylaşamayacağını belirtmektedir. Ansay davasında AİHM, başvuranların, mallarını kullanma
haklarına getirilen sınırlamanın gerçek kısıtlayıcı sonuçlarına ilişkin olarak olaylar ve hukuk
hakkında yeterli unsurlara sahip değildi ve incelemesi gereken esas sorun, başvuranların inşa
izinlerinin iptal edilmesinin sözkonusu tedbiri izlenen meşru amaçla orantısız kılacak nitelikte
başvuranlarda bir zarara neden olup olmadığının belirlenmesiydi. AİHM, haklı olarak,
sözkonusu sorunu, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesinin ikinci paragrafı uyarınca “malların
kullanımının düzenlenmesi” kapsamında incelemiştir oysa mevcut davada mülkten yoksun
bırakmanın ilk safhasını oluşturan bir tedbir sözkonusudur.
Mevcut davada başvuran, iyi niyetle, 1993 yılında o dönemde nizasız tarım arazisi olarak
nitelendirilen ve Türk Hukukunda esas alınan tapu kaydında sınırlayıcı her türlü şerhten uzak
dava konusu taşınmazı edinmiştir. Dolayısıyla başvuran taşınmazı, kendisine karşı
kullanılabilecek hiçbir kuralsızlık olmadan edinmiştir. Aksi bir durum sözkonusu olsaydı,
Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü, başvuranın halihazırda AİHM’ye sunduğu, mevzuata
uygun olarak düzenlenmiş tapu senedini kesinlikle başvurana vermezdi.
Bu bağlamda AİHM, başvuranın, taşınmazı edindiği tarihte taşınmazın orman tahdidine
girdiğini bilmesi gerektiğine dair Hükümet’in argümanı üzerinde durmaya gerek
duymamaktadır zira sözkonusu iddiayı desteklemek için hiçbir geçerli unsur
bulunmamaktadır. Buna karşın AİHM, halihazırda sahip olduğu tapu senedine aykırı olarak,
tarım arazisi alan başvuranın araziyi işleyemediğini, ekip biçemediğini veya başka hiçbir
işlem yapamadığını gözlemlemektedir. Kısaca, araziden istifade edebilmek için başvuran
somut hiçbir imkana sahip değildir.
AİHM, kararının, orman tahdidine ilişkin bir sınıflandırmanın, davaya ilişkin koşullardan
bağımsız olarak 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesinin ilk cümlesi uyarınca mülkiyet hakkına
yönelik bir müdahale oluşturduğu şeklinde bir ilke kararı olarak değerlendirilmemesi
gerektiğinin ve sözkonusu dava olayları ile sınırlı olduğunun altını çizer. Mevcut davada
ihtilaflı taşınmazın orman tahdidine dahil edilmesi başvuranın yasal yoldan edindiği mülkiyet
hakkının içini boşaltmıştır. Başvuranın, 28 Eylül 2007 tarihli ihtiyati tedbir kararına kadar,
sözkonusu taşınmazı üçüncü kişilere satabileceği hususundaki argüman sözkonusu tespiti
hiçbir şekilde etkilememektedir zira bir yandan sözkonusu satış imkanı tamamen teoriktir
diğer yandan ise tapu senedinin iptaline ve taşınmazın Orman Müdürlüğü lehine devrine
ilişkin süreç başlamıştır.
Bundan sonra artık ihtilaflı tedbirin istenilen adil dengeye riayet edip etmediğinin özellikle de
başvuranı orantısız bir yüke katlanmak zorunda bırakıp bırakmadığının belirlenmesi
gerekmektedir. Bu bağlamda, ulusal hukuk tarafından belirlenen tazminat usullerinin göz
önüne alınması gerekmektedir. AİHM, bu konuda mevcut davada etkili iç hukuk yolunun
bulunmadığını yukarıda tespit etmiştir. Davanın koşulları, özellikle de tahdidin nihai oluşu,
dava konusu durumu telafi edebilecek nitelikte etkili iç hukuk yolunun bulunmayışı,
başvuranın mülkiyet hakkından yararlanması karşısındaki engel ve tazminat ödenmemiş
olması, AİHM’yi, başvuranın, kamu yararının gerekleri ile mülkiyet hakkı arasında hüküm
sürmesi gereken adil dengeyi bozan alışılmışın dışında ve ölçüsüz bir yüke katlanmak
zorunda kaldığı yönünde düşünmeye sevk etmektedir (Bkz, mutatis, mutandis, Terazzi S.r.l).
AİHM, Hükümet’in tazminat ödenmemesini haklı çıkaran istisnai hiçbir koşulu belirtmediğini
kaydetmektedir.
Bu durumda, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesi ihlal edilmiştir.
AİHS’NİN 6/1 MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA
Başvuran, hatalı delil unsurlarına dayanarak karara varan ulusal mahkemelerin, hakkaniyetten
yoksun ve taraflı olmasından şikayetçidir. Başvuran, AİHS’nin 6. maddesine atıfta
bulunmaktadır.
Hükümet, mesnetten yoksun olduğu gerekçesiyle sözkonusu şikayetin kabuledilemez ilan
edilmesi için AİHM’ye çağrıda bulunmaktadır.
Başvuran, ulusal mahkemelerin ihtilaflı taşınmazın tahdidine ilişkin talebini reddetmek için
hatalı delillere dayandıklarını belirtmektedir. Başvurana göre, ulusal mahkemelerin,
kendisinin erişim imkanının mevcut olmadığını belirttiği eski belgeleri incelemesi
gerekmekteydi.
Şikayetin düzenlenme şeklini dikkate alan AİHM, başvuranın, esasen ulusal mahkemelerin
kanıtları değerlendirme şeklinden şikayetçi olduğunu tespit etmektedir. Bu bağlamda, AİHM,
sözkonusu ulusal mahkemelerin, başvuranın talebinin haklılığına karar vermek için hatalı
delillere dayandıklarını gösterecek hiçbir keyfi unsur saptamamaktadır. AİHM, Çanakkale
Asliye Hukuk Mahkemesi’nin çeşitli bilirkişi raporları ve objektif bir şekilde toplanan deliller
ışığında kararını verdiğini gözlemlemektedir. AİHM ayrıca, Yargıtay’ın başvuranın bu
konudaki şikayetini incelendiğini ve ilk derece mahkemesinin, ilgili hükümler ile eski
belgeleri incelemeye gerek olmaksızın ihtilaflı arazinin yükselti farkı gibi objektif unsurlara
dayanarak kararını verdiğini tespit ettiğini kaydetmektedir.
Başvuran, esasen ulusal mahkemeler tarafından benimsenen çözüme özü bakımından itiraz
etmekteyse de AİHM, bir mahkemenin niye başka bir kararı değil de bu kararı almasına neden
olan davaya ilişkin unsurları incelemenin kendi görevi olmadığını, aksi takdirde üçüncü ya da
dördüncü derece mahkemesi olacağını hatırlatmaktadır (Kemmache-Fransa (no:3), 24 Kasım
1994 tarihli karar).
Adil yargılanmaya ilişkin şikayetin açıkça dayanaktan yoksun olduğu ve AİHS’nin 35/3 ve
35/4 maddeleri uyarınca reddedilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmaktadır.
III. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI HAKKINDA
Başvuran maddi tazminat olarak, 21.200 m²’lik toplam yüzölçümü için m² başına 83 Euro
olmak üzere toplam 1.761.230 Euro talep etmektedir. Bu bağlamda başvuran, komşu
arazilerin değerini temel almıştır. Başvuran AİHM’nin bilgisine iki adet satış vaadi
sözleşmesi örneği sunmaktadır: birincisi 4.217.500 Euro değerindeki 13.762,56 m²’lik bir
araziye diğeri ise 2.078.050 Euro değerindeki 12.026,56 m²’lik bir başka araziye ilişkindir.
Başvuran, tahdide tabi alanın yüzölçümüne ilişkin belirli bir belgeye atıfta bulunmaksızın,
arazinin tamamı için zararının tazmin edilmesini talep etmektedir. Başvuran, arazinin yalnız
bir kısmına (yaklaşık 18.000 m²’lik kısmının) dava konusu tedbir uygulansa da arazinin kalan
kısmının da işlevini kaybettiğini ileri sürmektedir. Ayrıca, başvuran 352.246 Euro tutarındaki
gelir kaybının tazmin edilmesini talep etmektedir.
Manevi tazminat olarak ise başvuran, 10.000 Euro talep etmektedir.
Başvuran avukatlık ücreti olarak 10.000 Euro, yargılama masraf ve giderleri için 3.000 Euro
ve Strazburg’da gerçekleştirilen duruşmaya katılmak amacıyla yapılan masraflar için de 5.000
Euro talep etmektedir.
Hükümet, AİHM’ye, aşırı ve mesnetten yoksun olduğu hükmüne vardığı sözkonusu talepleri
reddetmesi çağrısında bulunmaktadır. Hükümet, ihtilaflı sınırlamanın kısmi olması nedeniyle
arazinin tamamına ilişkin olarak başvuranın yapmış olduğu tazminat talebinin kabuledilemez
olduğu kanaatindedir. Hükümet, taşınmazın tahdide tabi bölümünün yüzölçümü ilgili olarak
belirli bir belgeye atıfta bulunmamaktadır.
Yargılama masraf ve giderlerine ilişkin olarak ise Hükümet, hiçbir mesnede dayanmadığı
cihetle sözkonusu iddialara karşı çıkmaktadır.
Mevcut dava koşullarında Savunmacı Devlet ile başvuranlar arasında olası bir uzlaşma
ihtimalini göz önünde bulunduran AİHM, 41. maddenin uygulanmasının bu aşamada saklı
tutulmasının uygun olacağına kanaat getirmektedir.
BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, AİHM,
1. Oybirliğiyle, başvurunun mülkiyet hakkının ihlali kapsamındaki
kabuledilebilir, geri kalan kısmının kabuledilemez olduğuna;
kısmının
2. İkiye karşı beş oyla, 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesinin ihlal edildiğine;
3. İkiye karşı beş oyla, AİHS’nin 41. maddesinin uygulanması hususunun
a) saklı tutulmasına;
b) Hükümet ve başvuranın, kararın tebliğ edilmesinden itibaren altı ay içinde bu
mesele hakkındaki görüşlerini yazıyla kendisine bildirmeye ve bilhassa
aralarında varacakları her türlü uzlaşmadan kendisini haberdar etmeye davet
edilmesine;
c) Sonraki sürecin saklı tutulmasına ve gerektiğinde daire başkanının izlenecek
süreci belirlemeye yetkili kılınmasına;
KARAR VERMİŞTİR.
İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM İç Tüzüğünün 77. maddesinin 2. ve 3.
paragraflarına uygun olarak 15 Temmuz 2008 tarihinde yazıyla bildirilmiştir.
YARGIÇ CABRAL BARRETO VE YARGIÇ TÜRMEN’İN MUHALEFET ŞERHİ
Çoğunluğun yaklaşımına katılmadığımızı üzülerek bildiririz; bize göre 1 No’lu Ek
Protokol’ün 1. maddesi aşağıdaki nedenlerle ihlal edilmemiştir.
1. Evvela başvuran sözkonusu araziyi Temmuz 1993’te iktisap etmiştir.
O tarihte, sözkonusu parselin devlet orman arazisine dahil olduğuna dair tapu kayıtlarına
herhangi bir şerh düşülmemişti; bununla beraber, kadastro komisyonu sözkonusu arazinin
orman arazisine dahil edilmesini de beraberinde getiren devlet orman arazisi tahdidine yönelik
çalışmalar başlatmış ve bu karar 20 Ağustos 2990’da kamuoyuna açıklanmıştır.
Kararda başvuranın ‘iyi niyetle’ malı satın aldığından söz edilen paragraflar belli bir rezervle
okunmalıdır: şayet başvuran bu araziyi iktisap etmeden evvel gereken ihtimamı göstermiş
olsaydı sözkonusu arazinin durumu, bilhassa da orman arazisine dahil olup olmadığı hakkında
bilgi sahibi olma imkanı vardı.
2. Esasen bilmek gerekir ki Türk Hukukunda muhtelif orman kategorileri mevcuttur.
8 Şubat 1937 tarih ve 3116 sayılı Kanunun 3. maddesine göre, devlet ormanları, mahalli
idarelere ait ormanlar, vakıf ormanları ve hususi ormanlar olmak üzere dört çeşit orman
mevcuttur.
Halihazırda ise 6831 sayılı Kanunun 4. maddesinde göre ormanlar, devlet ormanları, kamu
tüzel kişiliklerine ait ormanlar ve hususi ormanlar olmak üzere üçe ayrılmıştır.
Hususi ormanlar devlet gözetim ve denetimine tabi olup sahipleri sınırlı işletim hakkına
sahiptirler.
Anayasa’nın 169. maddesi
devrolunamamaktadır.
uyarınca
yalnızca
devlet
Hakimlerin çoğunluğu, özel şahıslara ait ormanların
devrolunabildiği olgusunu gereği gibi değerlendirmemiştir.
ormanlarının
üçüncü
kişilere
mülkiyeti
serbestçe
Başvuranın tapu senedinin iptaline ve arazinin tapuya Hazine adına tescil ettirilmesine ilişkin
davada, Orman Bakanlığı’nın arazinin üçüncü kişilere devrolunmamasına yönelik olarak
geçici tedbir alınmasını talep ettiği olgusuna dikkat etmek gerekir.
Özetle, kararın benimsendiği tarihte başvuranın orman arazisinin halen maliki olduğu
sonucuna varmaktayız.
Bu arazi, bilhassa inşaat yasağı ve tarım arazisi olarak işletme yasağı olmak üzere hiç
kuşkusuz birtakım sınırlamalara tabi tutulmuştur.
Bununla birlikte, başvuranın sözkonusu araziyi üçüncü kişilere satması ya da legis artis ilkesi
uyarınca ağaçlandırarak ya da uygun bir biçimde ağaçlarını keserek orman arazisi olarak
kullanması mümkündü.
3. Mevcut dava koşullarında çoğunluğun, başka davalarda da uyguladığı, kamu yararı
sözkonusu olduğu hallerde mülkiyet hakkına yönelik sınırlamaların meşru ve orantılı
olabileceği yolundaki yerleşik içtihadından uzaklaşmasını anlamamaktayız.
3.1 Çoğunluk başvuranın şikayetini, mülkiyet hakkına saygı prensibinin ifade edildiği 1 No’lu
Ek Protokol’ün 1. maddesinin ilk cümlesi açısından incelemektedir.
Bize öyle geliyor ki, mevcut davada halen mülkiyet hakkına sahip olan başvuranın mülkiyet
hakkına riayet edilmiştir.
Mülkiyet hakkının birtakım kısıtlamalara konu edildiği doğru olmakla birlikte, çoğunluğun,
başvuranın ‘bu mülkiyetten gerçek anlamda yararlanma imkanı bulunmadığı’nı belirtmek
suretiyle ima ettiği bize göre yanlış ifadesinin aksine başvuranın mülkiyet hakkının içeriği
boşaltılmamıştır.
3.2. Sözkonusu yararlanma Ansay – Türkiye (no: 49908/99, 2 Mart 2006) davasında incelenen
yararlanmadan hiçbir şekilde farklılık arz etmemektedir.
Ansay davasında da bir arazinin iyi niyetle satın alınması sözkonusuydu ve bu araziye ilişkin
olarak bir de inşaat ruhsatı verilmişti.
Ancak, arazinin orman arazisi sınırları içinde bulunduğu gerekçesiyle bu ruhsat iptal edilmişti.
Bu davada başvuranlar arazinin ‘orman alanı’ olarak sınıflandırılması kararının böylesi bir
sınıflandırmanın getirdiği tüm kullanım sınırlamalarıyla birlikte mülkiyet haklarının ihlaline
yol açtığını iddia etmekteydiler.
AİHM bu davada resmi ya da fiili bir kamulaştırma olmadığını tespit etmiş, üstelik “ bir
arazinin ‘orman arazisi’ olarak sınıflandırılmış olması mülkiyet hakkından yoksun bırakmayı
beraberinde getirmez zira bu sınıflandırmadan sonra dahi tapu iptaline yönelik bir işlem
yapılmadığı müddetçe bir parsel özel şahsa ait olmaya devam edebilir” şeklinde bir hükme
varmıştı.
Ansay kararında AİHM, arazinin orman arazisi niteliğinden kaynaklanan sınırlamaların
başvuranların malik sıfatlarından doğan haklarından yararlanmalarına yönelik bir müdahale
teşkil ettiği cihetle 1 No’lu Ek Protokol’ün 1. maddesinin ikinci cümlesinin uygulanması
gerektiğini belirtmiştir.
Çevreye ilişkin kaygıları göz önünde bulunduran AİHM bu müdahaleyi haklı bularak ihtilaf
konusu tedbirin başvuranları, sözkonusu tedbiri gözetilen amaçla orantısız kılacak nitelikte bir
zarara uğratmadığını tespit etmiştir.
3.3. Benzer bir yaklaşım dairemiz tarafından Ek 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesinin ikinci
cümlesi açısından incelenen 26 Haziran 2007 tarihli Longobardi vd.-İtalya (7670/03)
kararında benimsenmişti.
Bir arazi imara açık olarak vasıflandırılmış, fakat Çevre ve Kültürel Miras Bakanlığı arazinin
bulunduğu bölgenin arkeolojik önemi muvacehesinde - bu davada Santa Elena kilisesinin
görünürlüğünün korunması gerekmekteydi – inşaat yasağı getirmiş ve hiçbir tazminat
ödememişti.
Bu bağlamda, AİHM, başvurana idare tarafından tazminat ödenmemiş olmasına rağmen genel
menfaatler ile bireyin temel haklarını koruma zorunlulukları arasında hüküm sürmesi gereken
adil dengenin gözetildiğini kaydetmiştir.
Her iki olayda da, taşınmazlar değerlerini neredeyse sıfıra indiren ve kullanım imkanlarını
asgariye indiren sınırlamalara tabi tutulmuşlardır. AİHM, buna rağmen, ihtilaf konusu
çıkarların dengesi açısından müdahalenin yerinde olduğu sonucuna varmıştır.
4.Bu çerçevede sözkonusu davanın çözümünü Luigi Longobardi ve Ansay başvurularında
verilen kararların uzantısı bağlamında değerlendiriyoruz.
Başvuran sınırlamalara rağmen mülkün sahibi olmaya devam ettiği cihetle, bu başvurunun
mülkiyet hakkına riayet etme ilkesi (Ek 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesinin birinci
paragrafının ilk cümlesi) çerçevesinde değil, malların kullanımının düzenlenmesine ilişkin 1.
maddenin ikinci cümlesi çerçevesinde değerlendirilmesi gerekmektedir.
Üstelik, biçim açımızdan Ansay davasındaki ve mevcut davadaki bahse konu taşınmazların
malikleri aynı statüde bulunmaktadır, bu kişiler ormanlık alan olarak vasıflandırılan, inşaata
açılması ve tarım arazisi olarak kullanılması yasak arazilerin sahibidirler ve bu türden bir
vasıflandırmanın
durumundadırlar.
beraberinde
getirdiği
kısıtlamalarla
taşınmazları
kullanmak
Yerleşik içtihada göre, Ek 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesinin ikinci cümlesi aynı maddenin
birinci cümlesinde yer alan ilke ışığında değerlendirilmedir; sonuç itibariyle, mülkiyet
hakkına müdahalenin kamu menfaatini koruma ile bireyin temel haklarını koruma
zorunlulukları arasında hüküm sürmesi gereken «adil dengeyi» gözetmelidir.
Kullanılan araçlar ile öngörülen amaç arasında makul bir oranın da bulunması gerekir.
Demek ki cevaplanması gereken temel sorun kamu menfaatinin gerekleri ile bireysel hakları
koruma zorunluluğu arasında hüküm sürmesi gereken adil dengenin gözetilip
gözetilmediğidir.
Bu gereğin yerine getirilip getirilmediğini değerlendirirken AİHM, kamu menfaati açısından
ilgili kanunun amaçlarının yerine getirmek için, gerek uygulanan yöntemlerin seçiminde
gerek sonuçlarının meşru olup olmadığını denetlerken devlete çok geniş bir takdir hakkı
tanımaktadır. (Bkz. Chassagnou vd.-Fransa kararı no: 25088/94, 28331/95 ve 28443/95).
Çevre gibi konularda, AİHM, alenen makul bir dayanaktan yoksun olmadığı sürece, ulusal
mevzuatın bu bağlamdaki uygulamasına riayet etmektedir (Bkz. mutatis mutandis, Saffi
taşınmazı-İtalya kararı no: 22774/93).
Bu başvuru ile ilgili olarak, başvuranın taşınmazının, 1990 yılında Orman Genel Müdürlüğü
tarafından teyid edilen kadastro planları çerçevesinde orman bölgesi olarak vasıflandırıldığı
görülmektedir. Başvuranın itiraz ettiği bu vasıflandırma 2000 yılında, sorunun tüm yönlerini
derinlemesine inceledikten sonra taşınmazın orman bölgesinde olduğuna dair vasıflandırmayı
onayan Çanakkale Asliye Hukuk Mahkemesi kararıyla da teyid edilmiştir.
Dava dosyasında bu vasıflandırmanın keyfi veya beklenmedik bir vasıflandırma olduğunu
gösterir herhangi bir unsur yer almamaktadır.
Bu durumda sözkonusu müdahale meşruiyet koşulunu karşılamaktadır.
Ayrıca, başvurana getirilen kısıtlamaların amacı olan çevrenin ve ormanların korunması Ek 1
no’lu Protokol’ün 1. maddesinin ikinci çümlesi anlamında kamu menfaati kapsamına
girmektedir.
Yapılan müdahalenin başvuranın mülkiyet hakkına yapılan müdahale ile kamu menfaati
hüküm sürmesi gereken denge konusunda, günümüz toplumunun çevrenin korunması
konusundaki duyarlılığı ışığında AİHM’nin müteaddit defalar değindiği üzere, «ihtilaf konusu
müdahalenin başvuranı, sözkonusu müdahaleyi izlenen meşru amaca nazaran orantısız kılacak
nitelikte bir zarara uğrattığı söylenemez» ifadesinin altını çizmek gerekir (Bkz. Kapsalis ve
Nima-Kapsali-Yunanistan kararı, no: 20937/03, 23 Eylül 2004).
Sonuç itibariyle, tazminat ödenmemesine rağmen, bu başvuruda kamu menfaatinin gerekleri
ile bireyin temel haklarının korunması zorunluluğu arasında adil bir dengenin gözetildiğine
itibar etmekteyiz.
—— • ——
GÜVEÇ/Türkiye Davası*
Başvuru No: 70337/01
Strazburg
20 Ocak 2009
İKİNCİ DAİRE
USUL
T.C. vatandaşı Oktay Güveç (“başvuran”) tarafından Türkiye Cumhuriyeti aleyhine, 9
Nisan 2001 tarihinde, İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına ilişkin
Sözleşme’nin (Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi - AİHS) 34. maddesi uyarınca yapılan
70337/01 numaralı başvuru sonucu bu dava görülmektedir.
Başvuran, AİHM önünde İstanbul Barosu avukatlarından Mükrime Avcı ve Derya
Bayır tarafından temsil edilmektedir.
OLAYLAR
Davanın Koşulları
Başvuran, 30 Nisan 1980 doğumlu olup, Belçika’da ikamet etmektedir.
29 Eylül 1995 tarihinde, Özcan Atik isimli şahıs, PKK’ya1 üye olduğu şüphesiyle
yakalanmıştır. Ertesi gün, başvuran, iddia edildiği üzere Özcan Atik tarafından polise verilen
bilgi üzerine İstanbul’da yakalanmıştır. Bu bilgiye göre, başvuran PKK’ya üye idi. Başvuran,
yakalanmasının ardından gözaltına alınmıştır.
Başvuran, 5 Ekim 1995 tarihinde polis tarafından sorgulanmıştır. Polis tarafından
hazırlanan ve kendisi tarafından imzalanan bir yazılı ifadede, PKK’ya üye olduğu ve Özcan
Atik de dahil olmak üzere bazı PKK üyeleriyle birkaç toplantı yaptığını belirttiği
kaydedilmiştir. Bir gün, Özcan Atik, başvurana, Menderes Koçak isimli bir şahsın PKK’ya
finansal yardım sağlamasını istediğini, ancak Menderes Koçak’ın bunu reddettiğini
anlatmıştır. Daha sonra Özcan Atik, Menderes Koçak’a ait bir aracı ateşe vermek için
başvurandan kendisine yardım etmesini istemiştir. Bunu, bir akşam iki kişinin de yardımıyla
gerçekleştirmişlerdir. Başvuran ayrıca, eğer yakalanmamış olsaydı PKK adına
gerçekleştirilecek olan başka olaylarda da yer alacağını eklemiştir.
* Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir.
1
Kürdistan İşçi Partisi, yasadışı bir örgüt.
7 Ekim 1995 tarihinde, Menderes Koçak, Özcan Atik’in ve başka bir şahsın,
kendisinden PKK için para vermesini isteyen kişiler olduğunu tespit etmiştir. Bunların,
bilahare aracını ve dükkânını ateşe veren iki kişi olup olmadığını ise bilmemektedir.
9 Ekim 1995 tarihinde, polis, başvuran ve Özcan Atik dahil üç kişiyi, Menderes
Koçak’ın aracının ateşe verildiği caddeye götürmüştür.
12 Ekim 1995 tarihinde, aynı polis operasyonunda yakalanan başvuran ve 21 kişi,
İstanbul Adli Tıp Kurumu’na götürülmüş ve burada muayene edilmişlerdir. Aynı gün
hazırlanan sağlık raporunda, başvuranın vücudunda herhangi bir kötü muamele izine
rastlanmadığı belirtilmiştir.
Başvuran, aynı tarihte İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi’ne götürülmüş, önce
savcı, daha sonra hakim tarafından sorgulanmış; hakim başvurana yönelik cezai işlemlerin
başlamasının öncesinde başvuranın tutuklanmasına karar vermiştir. Başvuran savcıya verdiği
ifadesinde PKK sempatizanı olduğunu fakat PKK üyesi olmadığını ifade etmiştir. Başvuran,
aracı üç kişiyle birlikte ateşe verdiğini de belirtmiştir. Ancak, hâkime verdiği ifadede, aracı
kendi başına ateşe verdiğini söylemiştir.
Polis, savcı ve hâkim sorgulaması sırasında, başvuran bir avukat tarafından temsil
edilmemiştir.
27 Kasım 1995 tarihinde, İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi Savcısı başvuran ve
on beş kişiyi, ülke topraklarının bir kısmını bölme amacıyla faaliyette bulunma suçuyla itham
eden iddianamesini sunmuştur. O tarihte yürürlükte olan Türk Ceza Kanunu’nun 125.
maddesi uyarınca, bu suç için öngörülen ceza, ölüm cezası idi.
18 Aralık 1995 tarihinde İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde (bundan böyle
“mahkeme” olarak anılacaktır) hazırlık duruşması yapılmıştır. Mahkeme heyetindeki üç
hakimden birisi askeri hakim idi.
İlk duruşma 27 Şubat 1996 tarihinde yapılmıştır; başvuran bu duruşmaya katılmış,
ancak bir avukat tarafından temsil edilmemiştir.
1 Mart 1996 tarihinde yapılan ikinci duruşmada, başvuran yine avukat tarafından
temsil edilmemiş, ancak bu mahkeme tarafından sorgulanmıştır. Başvuran, mahkemeye
çocukluk arkadaşı Özcan Atik’in bir gün gazete sattığını, fakat müşterilerinden birisinin
parasını vermediğini kendisine anlattığını nakletmiştir. Bunun ardından Özcan Atik, “o
müşteriye bir ders vermeyi” önermiştir. Bir gece, başvuran ve Özcan Atik, bir binanın önüne
gelmiş, Özcan Atik binanın önüne bidonla benzin dökmüş ve ateşe vermiştir. Başvuran hiçbir
aracı ateşe vermemiştir ve Menderes Koçak’ı da tanımamaktadır.
Başvuran ayrıca, mahkemeye, gözaltında olduğu sırada kendisine elektrik verildiğini,
tazyikli su sıkıldığını, copla dövüldüğünü, ayak tabanlarına da vurulduğunu anlatmıştır. Daha
sonra da, bilahare itham edileceği suçları işlediğine dair ifadeleri imzalamıştır. 12 Ekim 1995
tarihinde savcı ve hakim tarafından kendisinden alınan ifadelere ilişkin olarak başvuran, savcı
ve hakimin yalnızca doğum tarihini sorduklarını ve onlara başka ifade vermediğini
belirtmiştir. Başvuran ayrıca, polisin kendisini iddia edildiği üzere bir aracı ateşe verdiği yere
götürdüğünü reddetmiştir. Başvuranın serbest bırakılma talebi, mahkeme tarafından aynı
tarihte reddedilmiştir.
18 Nisan 1996 tarihinde yapılan üçüncü duruşmada, başvuranla birlikte suçlanan diğer
sanıkların bazılarını temsil eden avukat, mahkemeye başvuranı da temsil edeceği bilgisini
vermiştir. Bu duruşma esnasında Menderes Koçak da tanık olarak kanıt sunmuş ve Özcan
Atik’in kendisine hiçbir zaman PKK’ya para vermesini istemediğini belirtmiştir. Kendisine ait
bir araç ateşe verilmiştir, ancak Özcan Atik’in bunu yaptığını düşünmemektedir.
Başvurana, hapishanede sınırlı bir ziyaret rejimi uygulanmıştır ve ailesiyle açık
görüşme yapma olanağı olmamıştır.
Başvuran, müteakip ve iki ayda bir yapılan altı duruşmanın dördüne katılmamıştır.
Avukatı tarafından yapılan serbest bırakılma talepleri mahkeme tarafından reddedilmiştir.
Avukat, kötü muamele sonucu elde edilenler dışında başvuranın aleyhine hiçbir kanıt
bulunmadığını belirtmiştir.
Başvuranın gıyabında, fakat avukatının varlığında 29 Mayıs 1997 tarihinde yapılan 10.
duruşmada, savcı, mahkemeden başvuranı, iddianamede suçlandığı suçtan değil, yasadışı bir
örgüte üye olmak ve mala zarar vermekten yargılamasını talep etmiştir. Mahkeme, başvuranın
serbest bırakılması talebini reddetmiştir.
Başvuranın avukatı, 17 Temmuz 1997 tarihinde yapılan 11. duruşmaya katılmamıştır.
26 Ağustos 1997 tarihinde yapılan 12. duruşmada, avukat, mahkemeye Menderes Koçak
tarafından 18 Nisan 1996 tarihinde verilen ifadeye ilişkin olarak, başvuranın üzerine atılı
suçları işlediğini ortaya koyan hiçbir kanıt bulunmadığını ifade etmiştir.
Avukat, 2 Ekim 1997 tarihinde yapılan 13. duruşmaya bir iş mahkemesindeki işinden
dolayı katılmamıştır. Başvuran, savunmasını kendisi yapmış ve gözaltında kötü muamele
iddialarını yinelemiştir. Serbest bırakılma talebini de tekrarlamıştır, talep mahkeme tarafından
reddedilmiştir.
17 Ekim 1997 tarihinde, mahkeme, başvuranı yasadışı bir örgüte üye olmak ve
motorlu bir aracı ateşe vermekten dolayı suçlu bulmuş ve dokuz yıl sekiz ay on gün hapis
cezasına çarptırmıştır. Mahkeme, başvuranın gözaltında verdiği ifadelerin ve kendisiyle
birlikte suçlanan diğer sanıklar tarafından verilen ifadelerin, başvuranın yasadışı bir örgüte
üye olduğunu ve aracı ateşe verdiğini ortaya koyduğu kanısına varmıştır.
Başvuran temyize gitmiştir. Yargıtay, 12 Mart 1998 tarihinde, başvuranın
mahkûmiyetini bozmuştur. Dava, yeniden yargılama için mahkemeye geri gönderilmiştir.
11 Eylül 1998 tarihinde, yeniden yargılama sürecinde mahkemede bir hazırlık
duruşması yapılmıştır. Bu mahkeme heyetindeki üç hakimden birisi askeri hakim idi.
27 Ekim 1998 ve 30 Aralık 1999 tarihleri arasında sekiz duruşma yapılmıştır.
Başvuranın avukatı, bu duruşmalardan 18 Mart 1999 tarihli olana, başvuran ise iki duruşmaya
katılmıştır. 15 Temmuz 1999 tarihinde yapılan 5. duruşmada, askeri hakimin yerini, o
tarihlerde yürürlüğe giren yeni mevzuat gereği sivil hakim almıştır (bkz. Öcalan – Türkiye
[BD], no. 46221/99, §§ 2- 54, AİHM 2005-IV).
18 Kasım 1999 tarihinde, bir komiser, mahkemeye, iddiaların aksine Menderes
Koçak’a ait hiçbir aracın ateşe verilmediği bilgisini vermiştir.
21 Mart 2001 tarihinde 9. duruşma yapılmıştır, başvuran bu duruşmaya katılmış, ancak
avukatı katılmamıştır. Bu duruşmada, Menderes Koçak, mahkemeye kanıt sunmuş ve aracının
yakılmadığını ifade etmiştir. Kimse kendisinden PKK’ya para vermesini istememiştir.
Mahkeme tarafından 7 Ekim 1995 tarihinde polise verdiği ifadeyle mahkemedeki ifadesi
arasındaki tutarsızlığı açıklaması istendiğinde, Menderes Koçak polise böyle bir ifade
vermediğini, polisler tarafından hazırlanan ifadede ne yazıyorsa onu imzalamak zorunda
kaldığını belirtmiştir.
Aynı duruşmada, başvuran, Menderes Koçak’ı tanımadığını ve hiçbir aracı ateşe
vermediğini tekrarlamıştır. On beş yaşında, aleyhinde hiçbir kanıt olmaksızın yakalandığına
işaret etmiş ve serbest bırakılmasını talep etmiştir, talep mahkeme tarafından reddedilmiştir.
Başvuran, 23 Mayıs 2000 tarihinde yapılan duruşmaya katılmış, avukatı ise
katılmamıştır.
25 Temmuz 2000 tarihinde, başvuranın avukatının gıyabında yapılan 11. duruşmada,
başvuranın birlikte kaldığı mahkûmlar tarafından yazılmış bir mektup, mahkemeye
sunulmuştur. Mektupta, “[başvuranın] bazı psikiyatrik problemleri bulunmaktadır. Tedavisi
İstanbul’daki bir psikiyatri hastanesinde devam etmektedir, başkalarının yardımı olmadan
hayatını devam ettiremez. Sağlığı kötüye gitmektedir. Bu durumda, duruşmalara
katılamayacaktır ve bugünkü duruşmaya da katılmayı reddetmiştir. Size bu yazıyı yazma
ihtiyacı duyduk zira avukatının duruşmalara katılmadığını öğrendik” denilmiştir.
24 Temmuz 2000 tarihinde cezaevi hekiminin hazırladığı ve başvuranın birlikte
kaldığı mahkûm arkadaşlarının mektubuna eklenen sağlık raporunda, başvuranın, 2 Haziran
2000 tarihinde bir psikiyatri hastanesine götürüldüğü ve 11 Temmuz 2000 tarihinde cezaevine
geri döndüğü belirtilmiştir.
Başvuranın annesi de bu duruşmaya katılmış ve mahkemeye başvuranın ciddi
psikiyatrik sorunları olduğunu ifade etmiştir. Başvuranın serbest bırakılmasını talep etmiştir.
Duruşmada, savcı, mahkemeden başvuranı kundaklama suçlamasından beraat ettirmesini
(Türk Ceza Kanunu’nun 516/7. maddesi), ancak yasadışı örgüte üye olma suçundan mahkûm
etmesini talep etmiştir (Türk Ceza Kanunu’nun 168. maddesi).
Ancak, mahkeme, başvuranın tutukluluk halinin devamına hükmetmiş ve iddia
edildiği üzere suçun işlendiği tarihte yeterli suç ehliyeti olup olmadığının tespiti için bir
psikiyatri hastanesine sevk etmiştir.
7 Ağustos 2000 tarihinde, cezaevi hekimi, başvuranın cezaevindeki sorunlarına ilişkin
bir rapor hazırlamıştır. Bu rapora göre, başvuran Haziran 1999’da yüksek dozda ilaç alarak
intihara teşebbüs etmiştir. Ağustos 1999’da kendini yakmış ve vücudunda büyük ve ciddi
yanıklar oluşmuştur. Yaralarının tedavisi için üç ay hastanede yatmıştır. Bu esnada, depresyon
tedavisi de görmüştür. Cezaevine dönüşünden sonra, yanıklarının tedavisi beş ay sürmüştür.
Vücudunda hala yanık izleri bulunmaktadır.
2 Haziran 2000 tarihinde başvuran, ruh sağlığının kötüleşmesi üzerine hastaneye
kaldırılmış ve bir buçuk ay hastanede kaldırılmıştır. Sağlığı, hastaneden çıkmasından sonra
daha da kötüleşmiş ve hiç kimseyle konuşmamaya başlamıştır.
Cezaevi hekimi, raporunda cezaevindeki durumun başvuranın tedavisine hiçbir
katkısının olmadığını belirtmiştir. Başvuranın, konusunda uzman bir hastanede belli bir süre
tedavi görmesi gerekmektedir.
10 Ekim 2000 tarihinde yapılan 10. duruşmada, başvuranın yasal temsilcilerinden
birisi olan Mükrime Avcı, mahkemeye bir vekâletname sunmuş ve başvuranı temsil edeceğini
bildirmiştir. Mükrime Avcı, aynı gün mahkemeye sunduğu yazısında, yakalandığı tarihte
başvuranın henüz 15 yaşında olduğunu belirtmiştir. Türkiye, Birleşmiş Milletler Çocuk
Hakları Sözleşmesi’ne taraftır. Sözkonusu Sözleşme’nin 40/3 maddesi, Taraf Devletlerin,
ceza yasasını ihlalle itham edilen çocuklar için usuller ve kurumlar oluşturmalarını tavsiye
etmiştir. Esasen, Türkiye’de çocuk mahkemeleri bulunmaktadır. Ancak, başvuran devlet
güvenlik mahkemesinin yargı dairesine giren bir suçla itham edilmiştir ve bu durumda iç
hukuk onun bir çocuk mahkemesi tarafından yargılanmasını engellemiştir. Başvuran bir çocuk
mahkemesinde yargılanmış olsaydı, 12 gün boyunca gözaltında tutulmazdı, kendisini temsil
etmek üzere bir avukat görevlendirilirdi ve davası kısa bir sürede sonuçlanırdı.
Avukat, başvuranın maruz bırakıldığı kötü muamele, bunun yanı sıra cereyan eden
uzun tutukluluk halinin, o yaştaki bir çocuğun dayanabileceğinden çok daha fazla olduğunu
da eklemiştir. Başvuran, iki kez hayatına son vermeye teşebbüs etmiştir. Hala ciddi psikiyatrik
sorunları bulunmakta ve duruşmalara katılmak ona zor gelmektedir. Avukat, başvuranın
tedavi görebilmesi için serbest bırakılmasını talep etmiştir.
Avukat ayrıca, mahkemeye, 25 Temmuz 2000 tarihli mahkeme emrine rağmen
başvuranın hastaneye götürülmediğini mahkemeye bildirmiştir. Aynı gün, mahkeme,
başvuranın tahliye edilmesine karar vermiştir.
Başvuran, 13 Mart 2001 tarihli duruşmaya katılmış ve mahkemeye muayene için
hastaneye gitmiş olmasına rağmen hastane yetkililerinin başvuranın beraberinde bir resmi
yazı ya da sevk olmadığından bahisle kendisini muayene etmeyi reddettiklerini anlatmıştır.
Mahkeme sevk için yeni bir emir hazırlamıştır.
Başvuran, 25 Nisan 2001 tarihinde bir psikiyatri hastanesinde muayene edilmiştir. Bu
muayeneye ilişkin raporda, yukarıda değinilen iki durum haricinde, başvuranın Eylül 1998’de
bileklerini kesmek suretiyle kendini öldürmeye çalıştığı ifade edilmiştir. Kollarında ve
vücudundaki büyük yanık izleri halen görülebilir niteliktedir. Psikolojik sorunları, tutuklu
olduğu sürede başlamış ve burada geçirdiği süre zarfında kötüleşmiştir. 2 Haziran 2000 ve 11
Temmuz 2000 tarihleri arasında “majör depresyon” tanısıyla hastanede tedavi görmüştür.
Psikolojik sorunlarında şu anda azalma kaydedilmektedir. Raporda, başvuranın suçun
işlendiği tarihte psikolojik sorunlarının olmadığı ve mevcut akli durumunun cezai ehliyetini
etkilemediği sonucuna varılmıştır.
22 Mayıs 2001 tarihinde yapılan 16. duruşmada mahkeme, başvuranı kundaklama
suçlamasından beraat ettirmiştir. Ancak, yasadışı bir örgüte üye olmaktan dolayı suçlu bulmuş
ve sekiz yıl dört ay hapis cezasına çarptırmıştır. Mahkeme, başvuran tarafından önce
gözaltında ve gözaltından sonra savcı ve hâkime verilen ifadelerin, kendisinin yasa dışı bir
örgüte üye olduğu sonucuna varmada belirleyici olduğunu ifade etmiştir. Bu ifadelerde
başvuran, kendisinin de yer aldığı “çeşitli faaliyetler”i anlatmıştır. Mahkeme ayrıca,
başvuranın yasadışı broşür basımı ve dağıtımına karıştığı kanısına varmıştır.
Başvuran temyize gitmiştir. 13 Mart 2002 tarihinde, Yargıtay Cumhuriyet Savcısı
yazılı görüşünü sunmuş ve başvuranın mahkûmiyetinin onanmasını talep etmiştir. Bu yazı,
başvurana tebliğ edilmemiştir.
Başvuranın avukatı, detaylı temyiz dilekçesinde, kovuşturma makamı tarafından,
müvekkilinin yasadışı bir örgüte üye olduğu iddiasını desteklemek için öne sürülen tek
kanıtın, bir aracın yakılmasına ilişkin iddia olduğuna işaret etmiştir. Ancak, mahkemece tespit
edildiği üzere, böyle bir olay meydana gelmediği gibi, bu aracın sahibi de buna ilişkin bir
şikâyette bulunmamıştır. Türk hukuk sisteminde “çeşitli faaliyetler” gibi soyut kavramlar
bulunmamaktadır. Kanıt olarak dayanak alınabilecek herhangi bir faaliyetin, açıkça ortaya
konulmuş ve yeterli kanıtla desteklenmiş olması gerekirdi. Ayrıca, mahkeme kararında,
başvuranın yasadışı örgütün broşürlerinin yayınlanması ve dağıtımına karıştığı sonucuna
neden ve nasıl ulaşıldığına dair hiçbir açıklama yer almamaktadır. Avukat ayrıca, başvuranın
yaşına ilişkin argümanları ile Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi’ne atıflarını
yinelemiştir.
20 Mayıs 2002 tarihinde, Yargıtay başvuranın mahkûmiyetini onamıştır.
Başvuranın avukatı tarafından AİHM’ye verilen bilgilere göre, başvuran 2002’de
Türkiye’yi terk etmiş ve Belçika’ya giderek mülteci statüsü kazanmıştır.
HUKUK
I.AİHS’NİN 3. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI
Başvuran, AİHS’nin 3. maddesine dayanarak İstanbul Devlet Güvenlik
Mahkemesi’nde yargılanmasının ve yetişkinlerle birlikte tutuklu bulundurulmasının ruhsal
açıdan sıkıntı çekmesine sebep olduğunu ileri sürerek şikâyetçi olmuştur. AİHS’nin 3.
maddesine göre:
“Hiç kimse işkenceye, insanlık dışı ya da onur kırıcı ceza veya işlemlere tabi tutulamaz.”
Hükümet bu argümana itiraz etmiştir.
A.Kabuledilebilirlik
Hükümet, Ceza İnfaz Kurumları ile Tutukevleri Yönetimine ve Cezaların İnfazına
Dair Tüzük ve Yönetmelik’e dayanarak, başvuranın iç hukuk yollarını tüketmediğini, zira ne
kendisinin ne de avukatının sözkonusu Tüzük ve Yönetmelik’in 106. maddesi kapsamında
başvuranın yetişkinlerle tutuklu bulundurulmasına ilişkin olarak bir şikâyette bulunduğunu
ifade etmiştir. Hükümet ayrıca, başvuranın, şikâyetini, kendisini yargılayan mahkemenin ya
da Yargıtay’ın dikkatine sunma imkânına sahip olduğuna işaret etmiştir.
Başvuran buna cevaben, iç hukuktaki yönetmeliklerin ve ilgili uluslararası
sözleşmelerin sarih şartları bağlamında ele alındığında, yetkililerin kendisini yetişkin
tutuklulardan ayrı tutma yükümlülüğü olduğunu belirtmiştir. Uygulanabilir yerel mevzuat, o
tarihte başvuran yaşında herhangi bir çocuğun esenliğine yönelik potansiyel tehlikeleri açıkça
öngördüğünden, Hükümet’in, yargıçların ve cezaevi yetkililerinin kendisini yetişkinlerin
bulunduğu hapishanede tutarken bu tehlikeleri görmediklerini belirtmesinin gerekçesi olamaz.
AİHM, yerleşik içtihadına göre, AİHS’nin 35/1 maddesinde yer alan iç hukuk yolları
kuralının amacının, Sözleşmeci Devletlere, AİHM’ye sunulmadan önce, yapıldığı iddia edilen
ihlalleri önleme veya düzeltme olanağı tanımak olduğunu hatırlatır. Ancak, etkili iç hukuk
yollarının tüketilmesi zorunluluğu bulunmaktadır. Sözkonusu tarihte teoride ve pratikte
başvurulması mümkün olan etkili bir iç huku yolunun bulunduğu AİHM’yi tatmin etmek,
hukuk yollarının tüketilmediğini iddia eden Hükümet’e düşmektedir (bkz. diğerleri
meyanında, Vernillo – Fransa, 20 Şubat 1991 kararı; Dalia – Fransa, 19 Şubat 1998 kararı,
Reports of Judgments and Decisions 1998-I).
Bu ispat yükümlülüğü yerine getirildiğinde, Hükümet tarafından sunulan hukuk
yolunun gerçekten de tüketildiğini ya da herhangi bir nedenden dolayı davanın kendine özgü
koşulları çerçevesinde yetersiz ve etkisiz olduğunu ya da kendisini bu gereklilikten muaf tutan
özel koşulları bulunduğunu kanıtlamak başvurana düşmektedir (bkz. Aksoy – Türkiye, 18
Aralık 1996 kararı).
AİHM ayrıca, bu kural uygulanırken dava şartlarının göz önünde bulundurması
gerektiğini not eder. Buna göre, 35/1 maddenin gereğinden fazla şekilcilikle değil, belli bir
esneklikle uygulanması gerektiği görüşündedir (bkz. Akdıvar ve Diğerleri – Türkiye, 16 Eylül
1996).
AİHM, başvuranın 30 Eylül 1995 tarihinde yakalandığını ve 12 gün gözaltında
tutulduğunu, bu süre boyunca, o tarihte yürürlükte olan yerel mevzuat uyarınca, avukata veya
aile fertlerine erişiminin olmadığını not etmiştir. 12 Ekim 1995’te sözkonusu gözaltı sona
erdiğinde, bir savcı ve hâkim tarafından sorgulanmıştır. Bu sorgulamalar yine avukat
bulunmaksızın yapılmıştır. Aynı gün, hâkim, başvuranın tutuklamasına hükmetmiştir. Bu
koşullarda, AİHM, 12 gün süren gözaltında tecrit edildikten sonra serbest bırakılmış on beş
yaşında bir çocuğun, Ceza İnfaz Kurumları ile Tutukevleri Yönetimine ve Cezaların İnfazına
Dair Tüzük ve Yönetmelik’i dayanak olarak alıp yetişkin mahkûmlardan ayrı tutulmayı talep
etmesini beklemenin realist olmayacağı kanısındadır.
Ayrıca, AİHM, hâkimin, başvuranın tutuklanması talimatını verirken elinde ona ait
doğum tarihi bilgisinin mevcut olduğunu gözlemler. Dolayısıyla, başvuranın sadece 15
yaşında olduğunun farkında olmasına rağmen, hâkimin, başvuranın yetişkinlerin bulunduğu
cezaevinde tutulması talimatını vermek suretiyle uygulanabilir usulü tamamen hiçe sayarak
hareket ettiği görülmektedir.
Başvuranın ilk defa bir avukat tarafından temsil edilmesi, 18 Nisan 1996’da yapılan
üçüncü duruşma olup, tutuklanması talimatının verilmesinden yaklaşık 6 ay sonrasına tekabül
etmektedir. Bu altı aylık süre boyunca, mahkeme yalnızca başvuranın bir avukat tarafından
temsil edilmemesine müsaade etmekle kalmamış, aynı zamanda iki kez tutukluluk halinin
devam etmesi talimatını vermiştir.
Başvuranı 18 Nisan 1996 ve 10 Ekim 2000 tarihleri arasında temsil eden avukat, kendi
hesabına, başvuranı yeterli olarak savunamamıştır. Ayrıca 25 duruşmanın 17’sine
katılmayarak, başvuranın cezaevinde karşı karşıya olduğu psikolojik sorunları ve üç defa
kendini öldürmeye kalkışmasını mahkemeye bildirmemiştir.
Nihayetinde, başvuranın avukatının başvuranı yeterli derecede temsil edemediğini fark
eden ve başvuranın sağlık sorunlarını mahkemeye bildirme inisiyatifini alan, başvuranla
birlikte kalan diğer mahkûmlar olmuştur.
Başvuranın sorunlarının varlığı, cezaevi hekimi tarafından 7 Ağustos 2000 tarihli
raporda teyit edilmiştir. Sözkonusu raporda, hekim mahkemeye başvuranın kendisini
yaktığını, bileklerini kestiğini, yüksek dozda ilaç aldığını, birkaç defa hastaneye kaldırıldığını
bildirmiştir. Hekim ayrıca, mahkemeye cezaevindeki koşulların başvuranın tedavisi için
elverişli olmadığını, başvuranın konusunda uzman olan bir hastanede belirli bir süre tedavi
görmesi gerektiğini bildirmiştir.
Başvuranın sağlık sorunlarından ve cezaevinin tedavi için elverişli olmadığından
haberdar edildikten sonra dahi, mahkeme, başvuranın tutukluluk halinin devamı talimatını
vermiştir.
Bu davada, Hükümet, kendilerinin atıfta bulunduğu hukuk yolunun AİHS’nin 35/1.
maddesinin amacı bağlamında etkili olduğunu ortaya koyan herhangi bir belge veya kanıt
sunmamıştır. Bazı uluslararası kuruluşların raporlarında da değinildiği üzere Türkiye’de on
sekiz yaşın altındakileri, yetişkinlerin tutulduğu cezaevlerinde tutmaktan ibaret yaygın
uygulamayı dikkate aldığında, AİHM’nin, sözkonusu hukuk yolunun etkili olmasına ilişkin
şüpheleri bulunmaktadır.
Her hal ve karda, AİHM, yukarıda değinilen özel koşulların, başvuranı, AİHS’nin 3.
maddesi bağlamındaki şikâyetlerine ilişkin olarak iç hukuk yollarını tüketme şartından muaf
tuttuğu kanısındadır. Sonuç olarak, bu şikâyet, iç hukuk yollarının tüketilmemiş olması
gerekçesiyle reddedilemez.
AİHM, şikayetin, AİHS’nin 35/3 maddesi anlamı dahilinde, temelsiz olmadığı
sonucuna varmıştır ve kabuledilemez bulunması için başka bir gerekçe tespit etmemiştir.
Dolayısıyla, kabuledilebilir ilan edilmesi gereklidir.
B.Esas
Başvuran, AİHS’nin 3. maddesi bağlamında AİHM’nin içtihadına atıfta bulunarak,
Sözleşmeci Devletlerin, kendi yetki alanlarındaki bireylerin kötü muameleye tabi
tutulmamasını sağlamak amacıyla önlem alma yükümlülüklerinin olduğunu belirtmiştir. Bu
tür önlemler, özellikle çocuklar ve diğer hassas kişilere etkili koruma sağlamalı ve yetkililerin
bilmek zorunda oldukları ya da bilgileri dahilinde olması gereken kötü muameleyi önlemek
için yapılacak makul girişimleri kapsamalıdır.
Başvurana göre, savunmacı Devlet, gerek yerel mevzuatı gerek taraf olduğu
uluslararası sözleşmeler bağlamındaki yükümlülükleri hilafına, başvuranın beş yıldan fazla bir
süre yetişkinlerle tutulduğu cezaevindeki keyfi tutukluluk halinin vehameti karşısında etkili
koruma sağlayamamıştır. Üstelik, bu sürenin ilk onsekiz ayında, başvuran ölüm cezası
öngören bir suçtan yargılanmıştır. Devlet Güvenlik Mahkemesi’nin yargı dairesine giren bir
suçtan yargılandığı için, cezaevinde son derece sınırlı bir ziyaret rejimine tabi tutulmuştur.
Örneğin, ailesiyle açık görüş yapma imkânı olmamıştır. Tutukluluğun koşulları ruh sağlığı
üzerinde ters etki yapmış ve intihara teşebbüs etmesine sebep olmuştur.
Yukarıda değinilen sorunların ve İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde
yargılanmasının, insanlık dışı ve küçültücü muameleye varan, psikolojik ıstırap çekmesine
neden olduğunu ifade etmiştir.
Başvuran ayrıca, cezaevinde geçirdiği süre zarfında, sağlık sorunlarının ciddiyetine
bakılmaksızın, yeterli tedavi imkânı sağlanmadığını ileri sürmüştür. Başvurana göre, geçici
süre olsa dahi, yeterli sağlık hizmeti almasını sağlamak bağlamında, serbest bırakılmaması,
AİHS’nin 3. maddesine aykırı olan insanlık dışı muameleye varmıştır.
Başvuran, şikâyetlerini desteklemek amacıyla AİÖK raporlarına atıfta bulunmuştur.
Bu raporlarda AİÖK, Türkiye’de yetişkinlerin bulunduğu cezaevlerinde çocukların tutuklu
bulundurulması politikasına ilişkin endişelerini ifade etmiştir.
Hükümet, başvuranın yetişkinlerle aynı cezaevinde tutulduğu hususuna itiraz
etmemiştir. 25 Nisan 2001 tarihli sağlık raporuna atıfta bulunarak, başvuranın,
davranışlarından dolayı cezai ehliyetten muaf olmasına sebep olacak hiçbir psikolojik
sorununun bulunmadığını belirtmiştir. Ayrıca, başvuranın iddia edildiği üzere maruz kaldığı
kötü muamelenin, AİHS’nin 3. maddesi kapsamına giren asgari vahamet seviyesine
ulaşmadığını ifade etmiştir.
AİHM, öncelikle, başvuranın bir yetişkin cezaevinde tutulmasının sözkonusu tarihte
yürürlükte olan ve Türkiye’nin uluslararası anlaşmalar kapsamındaki yükümlülüklerini
yansıtan yönetmelikleri ihlal ettiğini gözlemler.
Ayrıca, 25 Nisan 2001 tarihli sağlık raporuna göre, başvuranın psikolojik problemleri
cezaevindeki tutukluluğu sırasında başlamış ve sonrasındaki beş yıllık tutukluluk süresince
kötüye gitmiştir. 24 Temmuz 2000 ve 7 Ağustos 2000 tarihli sağlık raporları da başvuranın
cezaevinde yaşadığı sorunları ayrıntılarıyla anlatmıştır. AİHM, başvuranın yargılama için
uygun bulunmasının ve serbest bırakılmasından altı ay sonra psikolojik sorunlarında azalma
görülmesinin, tutukluluğu sırasında yaşadığı sağlık sorunlarının ciddiyetini değiştirmediği
kanısındadır.
Hükümet tarafından işaret edildiği üzere, kötü muamelenin, AİHS’nin 3. maddesi
kapmasına girebilmesi için asgari vahamet seviyesine ulaşması gereklidir (İrlanda – İngiltere,
18 Ocak 1978 kararı). Bu asgari seviyenin değerlendirilmesi görecelidir: tedavi süresi, fiziksel
ve ruhsal etkileri gibi davanın tüm koşullarına ve bazı durumlarda, cinsiyet, yaş ve mağdurun
sağlık durumu gibi hususlara bağlıdır (bkz. diğer kararların yanı sıra, Tekin – Türkiye, 9
Haziran 1998 kararı).
Bu davada, AİHM, Hükümet’in, başvuranın sorunlarının AİHS’nin 3. maddesi
kapsamına girecek asgari vahamet seviyesine ulaşmadığı görüşüne katılmamaktadır.
Başvuran, hayatının beş yılını yetişkin mahkûmlarla geçirdiği cezaevine tutuklanarak
geldiğinde yalnızca on beş yaşındaydı. Bunun ilk altı buçuk ayında, hiçbir avukat tavsiyesine
erişimi olmamıştır. Aslında, yukarıda ayrıntılarıyla anlatıldığı üzere, tutuklandıktan yaklaşık
beş yıl sonrasına kadar yeterli yasal temsil imkânı olmamıştır. Bu koşullar ve on sekiz ay
boyunca ölüm cezası öngören bir suçla yargılanması, geleceği bakımından başvuran için
büyük bir belirsizlik yaratmıştır.
AİHM, başvuranın tutukluluk haline ilişkin yukarıda kaydedilen özelliklerin,
başvuranın psikolojik sorunlarına ve bunların da birkaç kez intihara teşebbüs etmesine neden
olduğu kanısına varmıştır.
AİHM ayrıca, ulusal yetkililerin, yalnızca başvuranın sorunlarından doğrudan sorumlu
olmakla kalmayıp, kendisine yeterli tedavi imkânı sağlayamadıkları kanısına varmıştır. Dava
dosyasında, mahkemeye başvuranın sorunlarına ve 2000 yılının yazına kadar meydana gelen
intihar girişimlerine dair bilgi verildiğini ortaya koyan hiçbir belge bulunmamaktadır. Aynı
şekilde, dava dosyasında, mahkemenin, sürekli olarak duruşmalara gelmediği süre zarfında
başvuranla alakadar olduğunu gösteren hiçbir belge bulunmamaktadır. Aslında, mahkemeye
ilk defa başvuranın sorunlarına ilişkin bilgi verilmesi, bu sorunlardan haberi olan - cezaevi
müdürü ya da cezaevi hekimi gibi - mahkûmlardan sorumlu bir yetkili tarafından değil,
başvuranın birlikte kaldığı mahkûmlar aracılığıyla olmuştur. Cezaevi hekiminin sağlık
raporunu mahkemeye gönderen de yine bu mahkûmlar olmuştur.
Bu rapora göre, cezaevi, başvuranın tedavisi için elverişli bir yer değildi ve başvuranın
konusunda uzman bir hastanede belirli bir süre tedavi görmesi gerekliydi. AİHM, cezaevi
hekimince sağlanan bilginin, mahkemenin, başvurana yeterli tedavi imkânı sağlamak için
adım atmasına neden olmamasını esefle not eder. Mahkeme tarafından atılan tek adım,
başvuranı bir hastaneye sevk etmek olmuştur, ancak bu sevk de sağlık sorunlarının tedavisi
için değil, iddia edildiği üzere üzerine atılı suçu işlediğinde gerekli cezai ehliyeti haiz olup
olmadığını tespit etmek amacıyla yapılacak olan muayene için yapılmıştır.
Aslında, başvuranın işaret ettiği gibi, mahkeme yalnızca tedavi görmesini
sağlayamamakla kalmamış aynı zamanda, ek bir iki buçuk aylık süre boyunca serbest
bırakılmasını reddederek, kendisi ve ailesinin de bu yöndeki çabalarını da engellemiştir.
Bu noktada AİHM, AİHS’nin 3. maddesinin tutukluları sağlık gerekçelerinden dolayı
serbest bırakmaya ilişkin genel bir yükümlülük ortaya koyduğu şeklinde yorumlanamamasına
karşın, yine de devlete özgürlükleri ellerinden alınmış kişilerin fiziki açıdan esenliklerini
korumak doğrultusunda, örneğin bu kişilere gerekli sağlık yardımı sağlamak şeklinde bir
yükümlülük getirdiği kanaatindedir (Mouisel – Fransa, no. 67263/01). Yukarıda değinildiği
üzere, yetkililer, bu yükümlülüğe dair kendilerini temize çıkaramamışlardır.
Başvuranın psikolojik sorunları ve ilk intihar girişimi dikkate alınmaksızın, tekrar bu
tür girişimlerde bulunmasını önlemek amacıyla hiçbir adım atılmadığı da not edilmelidir (bu
bağlamda bkz. Keenan – İngiltere, no. 27229/95).
Başvuranın yaşını, yetişkinlerle birlikte cezaevinde tutukluluk halinin süresini,
yetkililerin psikolojik sorunları için kendisine yeterli tedavi olanağı sağlayamamasını ve son
olarak da intihar girişimlerini önlemeye yönelik olarak hiçbir adım atmamalarını dikkate alan
AİHM, başvuranın insanlık dışı ve küçültücü muameleye maruz bırakıldığına dair şüphe
duymamaktadır. Dolayısıyla, AİHS’nin 3. maddesi ihlal edilmiştir.
AİHM, başvuranın bir devlet güvenlik mahkemesi tarafından yargılanmasının,
AİHS’nin 3. maddesi kapsamında kötü muamele teşkil ettiğine dair şikâyetin ayrıca
incelenmesinin gereksiz olduğu kanısındadır.
II.AİHS’NİN 5/3 VE 13. MADDELERİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI
Başvuran, AİHS’nin 5/3 maddesi kapsamında tutuklu yargılanma süresinin haddiden
fazla olduğunu ileri sürerek şikâyetçi olmuştur. Ayrıca, AİHS’nin 13. maddesi kapsamında,
tutuklu yargılanma süresine ilişkin olarak iç hukukta başvurabileceği bir hukuk yolu
olmadığını belirtmiştir. AİHM, AİHS’nin 13. maddesi bağlamındaki şikâyetin, salt AİHS’nin
5/4 maddesi kapsamında incelenmesi gerektiği kanısındadır. AİHS’nin 5. maddesinin 3. ve 4.
paragraflarına göre:
“3. Bu maddenin 1.c fıkrasında öngörülen koşullara uyarınca yakalanan veya tutulu
bulunan herkes[in] … makul bir süre içinde
yargılanmaya
veya
adli
sırasında serbest bırakılmaya hakkı vardır.
durumda
kovuşturma
4. Yakalama veya tutuklu durumda bulunma nedeniyle özgürlüğünden yoksun kılınan herkes,
özgürlük kısıtlamasının yasaya uygunluğu hakkında kısa bir süre içinde karar vermesi ve yasaya aykırı
görülmesi halinde kendisini serbest bırakması için bir
mahkemeye başvurma hakkına sahiptir.”
Hükümet, bu iddialara itiraz etmiş ve başvuranın 30 Eylül 1995 - 17 Ekim 1997
tarihleri arasında tutuklu yargılandığını ifade etmiştir. 17 Ekim 1997 tarihinden itibaren hapis
cezasını çekmekte ve dolayısıyla tutuklu yargılanmamakta idi.
AİHM, başvuranın tutukluluğunun, AİHS’nin 5/3 maddesi bağlamında 30 Eylül
1995’te yakalandığında başladığını ve 17 Ekim 1997’de mahkeme tarafından mahkûm
edilmesine kadar devam ettiğini gözlemler. 17 Ekim 1997’den, mahkumiyeti Yargıtay
tarafından 12 Mart 1998’de bozulana kadar, 5/1 maddesinin (a) bendine göre “yetkili bir
mahkeme tarafından mahkum edildikten sonra” hükümlü bulundurulmuştur, dolayısıyla
tutululuğunun bu bölümü, 5/3 madde kapsamı dışındadır (bkz. Cahit Yılmaz – Türkiye, no.
34623/03, 14 Haziran 2007, ve bu kararda atıfta bulunulan kararlar). Ancak, 12 Mart
1998’den, 10 Ekim 2000’de kefaletle serbest bırakılana kadar, başvuran yine AİHS’nin 5/3
maddesi bağlamında tutuklu yargılanmakta idi. Dolayısıyla, başvuran, dört yıl, yedi ay, on beş
günü tutuklu yargılanarak geçirmiştir.
A. Kabuledilebilirlik
Hükümet, başvuranın AİHS’nin 5/3 maddesinin ihlal edilmesinden dolayı mağdur
olduğunu iddia edemeyeceğini, zira tutuklu yargılanması sırasında geçirdiği sürenin, 22
Mayıs 2001 tarihinde kendisi hakkında hüküm veren mahkeme tarafından cezasından
düşüldüğünü belirtmiştir.
AİHM, savunmacı Devlet tarafından başka davalarda sunulan benzer görüşleri
hâlihazırda incelemiş (bkz. örneğin Arı ve Şen – Türkiye, no. 33746/02, 2 Ekim 2007 ve bu
kararda atıfta bulunulan davalar) ve tutuklu yargılanma esnasında cezaevinde geçirilen
sürenin sözkonusu mahkûmiyet kararından düşülmesinin, 5/3 maddenin ihlalini ortadan
kaldırmayacağı sonucuna varmıştır. Bu davada, Hükümet, AİHM’nin farklı bir sonuca
varmasını sağlayacak herhangi bir argüman sunmamıştır. Dolayısıyla, Hükümet’in,
başvuranın mağdur statüsüne ilişkin itirazı reddedilmelidir.
Hükümet, bu şikâyetlerin AİHS’nin 35/3 maddesi kapsamında dayanaktan yoksun
olmadığı kanısındadır. Ayrıca, başka herhangi bir gerekçeden dolayı kabuledilemez
olmadıklarını da not eder. Dolayısıyla kabuledilebilir ilan edilmeleri gereklidir.
B.Esas
1.AİHS’nin 5/3 maddesi
Hükümet, ciddi bir suçla itham edilen başvuranın devam eden tutukluluğuna ilişkin bir
kamu yararı gereğinin bulunduğunu ifade etmiştir. Ayrıca, kaçma ve aleyhindeki delilleri yok
etme tehlikesi de bulunmaktaydı.
Başvuran, kendi iddialarını muhafaza etmiştir.
AİHM, Hükümet’in, başvuranın tutukluluğunun başvuranın üzerine atılı suç
bağlamında dayanağı olduğunu ileri sürmekten öte, gerek iç hukuk gerek uluslararası
sözleşmeler bağlamındaki yükümlülükleri paralelinde, önce alternatif yöntemlerin
değerlendirildiği ve tutukluluğunun en son başvuru olarak kullanıldığı gibi bir argüman ileri
sürmediğini gözlemler (bkz. örneğin Nart – Türkiye, no. 20817/04, 6 Mayıs 2008). Ayrıca,
dava dosyasında başvuranın birkaç kez tutuklu yargılanmasının devamına karar veren
mahkemenin, herhangi bir tarihte başvuranın tutukluluk süresiyle alakadar olduğunu ortaya
koyabilecek hiçbir belge bulunmamaktadır. Aslında, Türkiye’deki yetkililerin on sekiz
yaşından küçük olanların tutuklanmasına ilişkin bu ilgisizlikleri, yukarıda anılan uluslararası
kuruluşların raporlarında aşikârdır.
Türkiye’yle ilgili en az üç kararda, AİHM, çocukların tutuklu yargılanması
uygulamasına ilişkin endişelerini ifade etmiş (bkz. Selçuk – Türkiye, no. 21768/02, 10 Ocak
2006; Koşti ve Diğerleri – Türkiye, no. 74321/01, 3 Mayıs 2007; yukarıda anılan Nart –
Türkiye) ve bu davadaki başvuranın geçirdiğinden daha kısa olan sürelere ilişkin olarak
AİHS’nin 5/3 maddesinin ihlal edildiğini tespit etmiştir. Örneğin, Selçuk kararında, başvuran
on altı yaşındayken dört ay tutuklu yargılanmış, Nart kararında başvuran on yedi yaşındayken
48 gün tutuklu yargılanmıştır. Bu davada, başvuran on beş yaşında tutuklanmış ve dört buçuk
yıldan fazla bir süre tutuklu yargılanmıştır.
Yukarıda anlatılanlar ışığında, AİHM, başvuranın tutuklu yargılanma süresinin
haddinden fazla olduğu ve AİHS’nin 5/3 maddesini ihlal ettiği kanısına varmıştır.
2.AİHS’nin 5/4 maddesi
Hükümet, başvuranın aslında Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 297 – 304
maddeleri çerçevesinde tutuklu yargılanmasına itiraz etme imkânının olduğunu ifade etmiştir
(bkz. Bağrıyanık –Türkiye, no. 43256/04, 5 Haziran 2007).
AİHM, sözkonusu tarihte Türkiye’de tutuklu yargılanmanın meşruluğuna itiraz etme
olasılığını hâlihazırda incelemiş ve uygulamada çok küçük bir başarı ihtimali sunduğu ve
sanıkların faydalanabileceği, gerçek anlamda çekişmeli bir usul sağlamadığı sonucuna
varmıştır (bkz. yukarıda anılan Koşti; Bağrıyanık; Doğan Yalçın – Türkiye, no. 15041/03, 19
Şubat 2008). AİHM, bu davada yukarıda kaydedilen sonuçlardan farklı bir sonuca varmasına
neden olacak özel bir durum tespit etmemiştir.
Yukarıda anlatılanlar ışığında, AİHM AİHS’nin 5/4 maddesinin ihlal edildiği
sonucuna varmıştır.
III.AİHS’NİN 6. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI
Başvuran, AİHS’nin 6/1 maddesi kapsamında,
-
kendisini yargılayan ve mahkûm eden İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi
heyetinde bir askeri hakim bulunması nedeniyle bağımsız ve tarafsız bir mahkeme
tarafından adil bir yargılamaya tabi tutulmadığını,
kendisine yönelik cezai yargılamanın makul bir süre içinde tamamlanmadığını,
silahların eşitliği ilkesinin, psikolojik sorunlar yaşayan on sekiz yaşını
doldurmamış bir kişi olmasından dolayı Cumhuriyet Savcısının görüşlerine
mukabele edemediği için ihlal edildiğini,
-
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı’nın yazılı görüşünün kendisine tebliğ
edilmediğini ve
İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi’nin kararının keyfi ve muhakemeden yoksun
olduğunu iddia emiştir.
Başvuran ayrıca, İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi Savcısının iddianamesinin,
güvenlik güçleri tarafından hazırlanan rapora dayalı olduğu gerekçesiyle AİHS’nin 6/2
maddesinin ihlal edildiğini iddia etmiştir. Ayrıca, aynı başlık altında, uzun tutuklu yargılanma
süresinin, masumiyet karinesi ilkesini ihlal ettiğini ileri sürmüştür.
Başvuran, AİHS’nin 6/3 maddesi kapsamında, üzerine atılan suçlardan haberdar
edilmediğini ve savunmasını hazırlamak için yeterli zaman ve imkândan faydalanma
hakkından yoksun bırakıldığını ileri sürmüştür. Kendisini savunamamasına rağmen, kendisine
bir avukat verilmemiştir. AİHS’nin 6. maddesinin ilgili kısımlarına göre:
“1. Herkes, … cezai alanda kendisine yöneltilen suçlamalar konusunda karar verecek olan, yasayla
kurulmuş bağımsız ve tarafsız bir mahkeme tarafından davasının makul bir süre içinde, … görülmesini istemek
hakkına sahiptir. ....
2. Bir suç ile itham edilen herkes, suçluluğu yasal olarak sabit oluncaya kadar suçsuz sayılır.
3. Her sanık en azından aşağıdaki haklara sahiptir:
a) Kendisine yöneltilen suçlamanın niteliği ve nedeninden en kısa zamanda, anladığı bir dille ve
ayrıntılı olarak haberdar edilmek;
b) Savunmasını hazırlamak için gerekli zamana ve kolaylıklara sahip olmak;
c) Kendi kendini savunmak veya kendi seçeceği bir savunmacının yardımından yararlanmak ve eğer
savunmacı tutmak için mali olanaklardan yoksun bulunuyor ve adaletin selameti gerektiriyorsa, mahkemece
görevlendirilecek bir avukatın para ödemeksizin yardımından yararlanabilmek;
…”
Hükümet, başvuranın argümanlarına itiraz etmiş ve yargılamasının adil olduğunu ileri
sürmüştür.
A. Kabuledilebilirlik
Hükümet, bu şikâyetlerin AİHS’nin 35/3 maddesi kapsamında dayanaktan yoksun
olmadığını kanısındadır. Ayrıca, başka herhangi bir gerekçeden dolayı kabuledilemez
olmadıklarını da not eder. Dolayısıyla kabuledilebilir ilan edilmeleri gereklidir.
B.Esas
Başvuran, yakalandığında yalnızca 15 yaşında olduğuna, 13 gün gözaltında
tutulduğuna ve avukat yardımı olmaksızın burada sorgulandığına işaret etmiştir. Akabinde
ölüm cezası öngören bir suçtan dolayı yargılanmış ve zaman içinde ruh sağlığı bozulmuştur.
İntihar girişimlerinden kaynaklanan yaralarından ve psikolojik sorunlarından dolayı çok
sayıda duruşmaya katılamamıştır. Yükü böylesine ağır bir davayla başa çıkabilmek için bir
avukat veya psikolog yardımı alamamış, davayı inceleme ve lehine kanıt sunma olanağı
bulamamıştır.
Yukarıda anlatılanlar bağlamında ve T. - İngiltere [BD] (no. 24724, 16 Aralık 1999)
ve V. – İngiltere [BD] (no. 24888/94) kararlarına atıfta bulunarak, başvuran, yargılamasına
etkili olarak katılma olanağından yoksun bırakıldığından şikâyetçi olmuştur.
Hükümet, polisin, başvurana üzerine atılı suçları ve haklarını hatırlattığını belirtmiştir.
Ayrıca, yargılamanın başından beri avukat yardımından faydalanmıştır.
AİHM, devlet güvenlik mahkemelerinin iddia edildiği üzere bağımsızlığı ve
tarafsızlığına ilişkin şikâyet içeren Türkiye aleyhindeki birkaç başvuruda, şikâyetçi olunan
yargılama işlemlerinin adil olmasına ilişkin başka şikâyetlerin dikkate alınmasını gereksiz
bularak, incelemesini yalnızca bu mahkemelerin bağımsızlığı ve tarafsızlığı boyutuyla
sınırlamıştır (bkz. diğerleri meyanında, Ergin – Türkiye, (No. 6), no. 47533/99, 4 Mayıs
1999). Ancak, AİHM, sıkça mevzu bahis olan sorunun bu davada bir kenara bırakılmasını
gerekli görmektedir, zira başvurunun kendine özgü vahim koşulları, 18 yaşından küçük bir
şahsın yargılama sürecine etkili katılımı ve avukat yardımı alma hakkı da içeren daha
zorlayıcı konular ortaya koymaktadır.
AİHM, AİHS’nin 6. maddesi kapsamında bir sanığın kendisine yönelik cezai
yargılamaya etkili olarak katılma hakkının genellikle yalnızca mevcut bulunma hakkını değil,
aynı zamanda yargılamayı dinleme ve takip etme hakkını da kapsadığını hatırlatır. Çekişmeli
yargılama kavramı bu tür hakları kendi içinde barındırır ve özellikle AİHS’nin 6. maddesinin
3. paragrafının (c) bendindeki “kendi kendini savunmak” ifadesinden çıkarılabilir.
Bu bağlamda “etkili katılım”, sanığın yargılama sürecinin niteliği ile, uygulanabilecek
her türlü cezanın ehemmiyeti de dahil olmak üzere, kendisi için sözkonusu olan riskleri
etraflıca kavradığı varsayımını içinde barındırır (bkz. en yakın tarihli olan Timergaliyev –
Rusya, no. 40631/02, 14 Ekim 2008 ve bu kararda anılan kararlar). “Etkili katılım” kavramı
ayrıca, sanığın, örneğin, gerekliyse bir çevirmen, avukat, sosyal yardım uzmanı veya
arkadaşının yardımıyla mahkemede genel olarak nelerden bahsedildiğini anlayabilmesini
gerektirir. Sanığın, iddia makamı tanıklarının söylediklerini anlayabilmesi ve temsil
ediliyorsa, savunma avukatına olayları kendi anlatımıyla aktarabilmesi, katılmadığı ifadeleri
belirtmesi ve mahkemenin savunma için ortaya konulması gerekli olguların farkında olmasını
sağlayabilmesi gerekir (bkz. Stanford – İngiltere, 23 Şubat 1994 kararı).
Bu davada başvuran, 30 Eylül 1995 tarihinde yakalanmış ve akabinde tek cezası ölüm
olan bir suçla itham edilmiştir. Küçük yaşına rağmen, sözkonusu tarihte uygulanabilir
mevzuat, başvuranın yargılamasını bir çocuk mahkemesinde yaptırmasını ve Devlet
tarafından kendisine bir avukat verilmesini engellemiştir.
18 Nisan 1996 tarihinde kadar, yani yakalandıktan yaklaşık altı buçuk ay sonrasına
kadar bir avukat tarafından temsil edilmemiştir. Bir avukat tarafından temsil edilmediği bu
süre içinde, polis, savcı ve hâkim tarafından sorgulanmış, itham edilmiş ve ardından mahkeme
tarafından sorgulanmıştır (18 yaşından küçük bir şahsın gözaltında yasal temsilcinin
bulunmamasıyla ilgili olarak bkz. Salduz – Türkiye [BD], no. 36391/02, 27 Kasım 2008).
İlk yargılamada 14, ikincisinde ise 16 duruşma yapılmıştır. Başvuran, bu duruşmaların
en az 14’üne katılmamıştır. Bunun sebebinin sağlık sorunları olduğunu belirtmiştir. Tıbbi
kanıtlarlarla desteklenen bu iddiaya Hükümet itiraz etmemiştir. Ayrıca, yukarıda anlatıldığı
üzere, mahkeme başvuranın duruşmalarda bulunmamasına dair herhangi bir endişe
beslememiş ve katılımını sağlamaya yönelik hiçbir adım atmamıştır.
Bu şartlarda, AİHM, başvuranın etkili bir şekilde yargılamaya katıldığı kanısında
değildir. Ayrıca, aşağıda izah edildiği üzere, AİHM, başvuranın kendi yargılamasına
katılamamasının, 18 Nisan 1996’dan itibaren bir avukat tarafından temsil edilmesiyle telafi
edildiği kanısında da değildir (bkz. a contrario, Stanford).
18 Nisan 1996 tarihli 3. duruşmada, bu tarihten itibaren başvuranı temsil edeceğini
bildiren avukat, 25 duruşmanın 17’sine katılmamıştır. Aslında, yeniden yargılama esnasında
bu avukat, yalnızca 18 Mart 1999 tarihli duruşmaya katılmıştır. 18 Mart 1999’dan, 10 Ekim
2002’de avukat Avcı tarafından temsil edilmeye başlandığı, yeniden yargılamanın önemli son
safhalarına değin, başvuran avukat yardımından tamamıyla yoksundu.
Bu noktada, AİHM, normalde Devlet’in, bir sanık avukatının davranış ve
kararlarından sorumlu tutulamayacağını öngören yerleşik içtihadını hatırlatır (bkz. Stanford)
zira savunmanın yürütülmesi, esasen sanık ile adli yardım kapsamında atanmış veya özel
olarak ücreti karşılığı tutulmuş olan avukatı arasındaki bir mevzudur (bkz. Czekalla –
Portekiz, no. 38830/97, AİHM 2002-VIII; Bogumil – Portekiz, no.35228/03, 7 Ekim 2008).
Ancak, adli yardım kapsamında atanmış bir avukatın etkili temsil sağlayamaması halinde,
AİHS’nin 6/3 maddesinin (c) bendi, ulusal makamların müdahalesini şart koşar (ibid).
Bu davada, başvuranı temsil eden avukat, adli yardım kapsamında atanmamıştır.
Ancak, AİHM, başvuranın küçük yaşı, itham edildiği suçların ciddiyeti, polis ve bir iddia
makamı tanığı tarafından başvuran aleyhinde ortaya atılan çelişkili iddialar, avukatının
kendisini gerektiği gibi temsil edememesi ve duruşmalara katılmamasının, mahkemeyi,
başvuranın, acilen yeterli avukatı yardımına ihtiyacı olduğunu düşünmeye sevk etmiş olması
gerektiği kanısındadır. Aslında, “adalet çıkarları gerektirdiğinde”, bir sanığın, mahkeme
tarafından mahkemenin kendi girişimiyle atanacak bir avukatının olması hakkı bulunmaktadır
(bkz. Vaudelle – Fransa, no. 35683/97, AİHM 2001-1).
AİHM, başvurana yönelik cezai yargılamayı bütünüyle dikkate almıştır. Özellikle
yargılamanın büyük bir bölümündeki, deyimi yerindeyse, de facto avukat yardımı eksikliği
dahil olmak üzere, yukarıda vurgulanan eksikliklerin, başvuranın yargılamasına etkili olarak
katılamamasının sonuçlarını daha da kötüleştirdiği ve kendisinin etkili iç hukuk yollarına
başvurma hakkını ihlal ettiği kanısındadır.
Dolayısıyla, 6. maddenin 3. paragrafının (c) bendi ile birlikte ele alındığında,
AİHS’nin 6/1 maddesi ihlal edilmiştir.
IV. DİĞER AİHS İHLALİ İDDİALARI
Başvuran, AİHS’nin 13. maddesi kapsamında, AİHS’nin 6. maddesi bağlamındaki
şikâyetleri açısından etkili bir hukuk yolunun bulunmadığını ileri sürmüştür. Son olarak,
AİHS’nin 14. maddesine dayanarak, başvuran, çocuk mahkemesi yerine bir devlet güvenlik
mahkemesi tarafından yargılandığından dolayı ayrımcılığa uğradığını iddia etmiştir.
AİHM, bu şikâyetlerin kabuledilebilir ilan edilebileceği kanısındadır. Ancak, yukarıda
tespit edilen ihlalleri dikkate alarak AİHM, bu şikâyetlerin ayrıca esasları emelinde
incelenmesinin gerekli olmadığını değerlendirmektedir.
V. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI
AİHS’nin 41. maddesine göre,
“AİHM işbu Sözleşme ve Protokollerinin ihlal edildiğine karar verirse ve ilgili Yüksek Sözleşmeci
Tarafın iç hukuku bu ihlali ancak kısmen telafi edebiliyorsa, AİHM, gerektiği takdirde, hakkaniyete uygun
surette, zarar gören tarafın adil tatminine hükmeder.”
A.Tazminat
Başvuran, yakalandığı tarihte çalıştığını ve ayda yaklaşık 200 Euro kazandığını
belirtmiştir. Yakalanıp tutuklanmasının ardından beş yıl bir ay çalışamamıştır. Dolayısıyla,
kaybettiği kazanç, faiziyle birlikte 32.000 Euro’ya ulaşmıştır. Bu tutarın, maddi tazminat
olarak kendisine ödenmesi gerektiğini iddia etmiştir.
Başvuran ayrıca, manevi tazminat olarak 103.000 Euro talep etmiştir.
Hükümet bu iddialara itiraz etmiştir.
AİHM, talep edilen maddi tazminat ile tespit edilen ihlaller arasında illiyet bağı
bulunmadığını kaydetmektedir; dolayısıyla bu iddiayı reddeder. Ancak, davanın kendine özgü
vahim şartlarını ve tespit edilen birden çok ihlalin niteliğini dikkate alarak, başvurana manevi
tazminat olarak 45,000 Euro ödenmesine karar vermiştir.
B.Yargılama masraf ve giderleri
Başvuran ayrıca, yerel mahkemelerdeki yargılama masraf ve giderleri için 6.050 TL
(iddianın yapıldığı 2006’da, yaklaşık 3.735 Euro) ve AİHM’deki masraflar için 79.670 TL
(49,200 Euro) talep etmiştir. Başvuran bu iddiasını desteklemek amacıyla davada iki
avukatının çalışma saatlerini gösteren bir ücret tarifesi sunmuştur.
Hükümet, meblağların haddinden fazla ve belgelerle yeterince desteklenmemiş olduğu
kanısındadır.
AİHM’nin yerleşik içtihadına göre, yargılama masraf ve giderlerinin ancak gerçekten
ve gerektiği için yapıldığı ve miktar açısından da makul olduğu ortaya konulduğu takdirde bir
başvuran bunların kendisine ödenmesine hak kazanır. Bu davada, AİHM, elindeki belgeleri ve
yukarıdaki ölçütleri dikkate alarak, tüm başlıklar altındaki masrafları karşılamak üzere,
Avrupa Konseyi’nden alınan 850 Euro adli yardım çıkarılarak, 5.000 Euro – yani toplam
4.150 Euro – ödenmesine karar vermiştir.
C.Gecikme faizi
AİHM, Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı faiz
oranına üç puanlık bir artışın ekleneceğini belirtmektedir.
BU GEREKÇELERE DAYANARAK AİHM, OYBİRLİĞİ İLE
1.Başvurunun kabuledilebilir olduğuna;
2.AİHS’nin 3. maddesinin ihlal edildiğine;
3. AİHS’nin 5/3 maddesinin ihlal edildiğine;
4. AİHS’nin 5/4 maddesinin ihlal edildiğine;
5.AİHS’nin 6/3 maddesinin (c) bendiyle ele alındığında, AİHS’nin 6/1 maddesinin
ihlal edildiğine;
6.AİHS’nin 13. ve 14. maddeleri kapsamındaki şikâyetlerin ayrıca incelenmesinin
gerekli olmadığına;
7.(a) AİHS’nin 44. maddesinin 2. paragrafı gereğince, kararın kesinleştiği tarihten
itibaren üç ay içinde, ödeme tarihindeki döviz kuru üzerinden Savunmacı Devlet’in para
birimine çevrilmek üzere ve her türlü vergi ve kesintiden muaf tutularak Savunmacı Devlet
tarafından başvurana manevi tazminat olarak 45.000 Euro (kırk beş bin Euro) ve yargılama ve
masraflar için 4.150 Euro (dört bin yüz elli Euro) ödenmesine;
(b)Yukarıda belirtilen üç aylık sürenin sona erdiği tarihten itibaren ödemenin
yapılmasına kadar, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan marjinal kredi
kolaylığı oranının üç puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına;
8. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddedilmesine
KARAR VERMİŞTİR.
İşbu karar İngilizce olarak hazırlanmış ve AİHM İçtüzüğü’nün 77. maddesinin 2. ve 3.
paragrafları gereğince 20 Ocak 2009 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir.
Sally Dollé
Katip
Françoise Tulkens
Başkan
—— • ——
Tebligler
Sermaye Piyasası Kurulundan:
GAYRİMENKUL YATIRIM ORTAKLIKLARINA İLİŞKİN ESASLAR
TEBLİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR TEBLİĞ
(SERİ: VI, NO: 27)
MADDE 1 – 8/11/1998 tarihli ve 23517 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Seri: VI,
No: 11 sayılı Gayrimenkul Yatırım Ortaklıklarına İlişkin Esaslar Tebliğinin 25 inci
maddesinin birinci fıkrasının (l) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“l) Portföye alınacak her türlü bina ve benzeri yapılara ilişkin olarak yapı kullanma
izninin alınmış ve kat mülkiyetinin tesis edilmiş olması zorunludur. Ancak, Kurul mülkiyeti
tek başına ya da başka kişilerle birlikte ortaklığa ait olan otel, alışveriş merkezi, iş merkezi,
hastane, ticari depo, fabrika, ofis binası gibi yapıların, tamamının veya ayrı bölümlerinin
yalnızca kira ve benzeri gelir elde etme amacıyla kullanılması halinde anılan yapının, yapı
kullanma izninin alınmasını ve tapu senedinde belirtilen niteliğinin taşınmazın mevcut
durumuna uygun olmasını yeterli kabul edebilir.”
MADDE 2 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – Bu Tebliğ hükümlerini Sermaye Piyasası Kurulu yürütür.
[R.G. 30 Mart 2010 – 27537]
—— • ——
Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:
YAPI, TESİS VE ONARIM İŞLERİ İHALELERİNDE KULLANILAN
MÜTEAHHİTLİK KARNELERİ VE İŞ BİTİRME BELGELERİNİN
2010 YILINA AİT DEĞERLENDİRME KATSAYILARI
HAKKINDA TEBLİĞ
28/3/1981 tarih ve 17293 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan “Yapı, Tesis ve Onarım
İşleri İhalelerine Katılma Yönetmeliği” uyarınca, ihalelere iştirak edecek olan müteahhitlerin,
ellerinde bulunan ve geçerliliği sona ermemiş müteahhitlik karneleri, ilgili kuruluşlarca,
aşağıda belirtildiği şekilde ve grubu aynı kalmak şartıyla aktarılarak kabul edilecektir.
1/1/2010 tarihinden itibaren, Müteahhitlik Karneleri ve İş Bitirme Belgeleri için geçerli
katsayılar aşağıda belirtilmiştir.
A) Tespit olunan bu katsayılar 1/1/2011 tarihine kadar uygulanacaktır.
B) 1/3/1981-28/2/1982 arasındaki tarihleri taşıyan (bu tarihler dahil) ve geçerliliğini
muhafaza eden müteahhitlik karneleri miktarı, grubu aynı kalmak şartıyla; 21.882,423 ile
çarpılacaktır.
C) 1/3/1982-31/12/1982 arasındaki tarihleri taşıyan (bu tarihler dahil) müteahhitlik
karneleri miktarı, grubu aynı kalmak şartıyla; 18.194,829 ile çarpılacaktır.
D) Kuruluşlarca iş bitirme belgelerinin ve müteahhitlik karnelerinin
değerlendirilebilmesi için 1/1/2010 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aşağıda tespit
olunan katsayılar uygulanacaktır.
2010 yılında
Yıllar
uygulanacak katsayılar
53'den önceki yıllar
1.553.826,846
1954
1.401.560,717
1955
1.241.267,007
1956
1.016.927,073
1957
889.623,331
1958
813.758,400
1959-1966
691.262,818
1967
627.139,473
1968
575.677,992
1969
548.387,103
1970
511.795,183
1971
460.457,284
1972
390.238,593
1973
345.207,025
1974
256.214,297
1975
204.316,477
1976
174.270,374
1977
1978
1979
1980
1981
1982
1983
1984
1985
1986
1987
1988
1989
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
127.829,179
91.409,284
67.679,884
31.614,572
21.882,423
18.194,829
15.816,344
12.653,581
8.722,853
6.317,767
4.869,565
3.237,361
1.963,993
1.191,281
764,415
459,036
276,906
165,902
75,409
41,780
21,461
12,436
8,027
4,854
3,965
2,395
1,841
1,586
1,421
1,340
1,196
1,123
1,026
1,000
Tebliğ olunur.
[R.G. 1 Nisan 2010 – 27539]
—— • ——
Bayındırlık ve İskân Bakanlığından:
MİMARLIK VE MÜHENDİSLİK HİZMET BEDELLERİNİN HESABINDA
KULLANILACAK 2010 YILI YAPI YAKLAŞIK BİRİM
MALİYETLERİ HAKKINDA TEBLİĞ
16/7/1985 tarihli ve 85/9707 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe giren
“Mimarlık ve Mühendislik Hizmetleri Şartnamesi”nin 3.2 maddesi gereğince mimarlık ve
mühendislik hizmet bedellerinin hesabında kullanılacak 2010 yılı Yapı Yaklaşık Birim
Maliyetleri, yapının mimarlık hizmetlerine esas olan sınıfı dikkate alınarak inşaat genel
giderleri ile yüklenici kârı dahil belirlenerek aşağıda gösterilmiştir.
Yapının Birim
Maliyeti
YAPININ MİMARLIK HİZMETLERİNE ESAS OLAN SINIFI
(BM) TL/M2
I. SINIF YAPILAR
A GRUBU YAPILAR
73,00
. 3 m yüksekliğe kadar kagir ve betonarme istinat ve bahçe duvarları
. Basit kümes ve basit tarım yapıları
. Plastik örtülü seralar
. Mevcut yapılar arası bağlantı-geçiş yolları
. Baraka veya geçici kullanımı olan küçük yapılar
. Yardımcı yapılar (Müştemilat)
. Gölgelikler-çardaklar
. Üstü kapalı yanları açık teneffüs, oyun gösteri alanları
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
B GRUBU YAPILAR
127,00
. Cam örtülü seralar
. Basit padok, büyük ve küçük baş hayvan ağılları
. Su depoları
. İş yeri depoları
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
II. SINIF YAPILAR
A GRUBU YAPILAR
201,00
. Kuleler, ayaklı su depoları
. Palplanj ve ankrajlı perde ve istinat duvarları
. Kayıkhane
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
B GRUBU YAPILAR
276,00
. Pnömatik ve şişirme yapılar
. Hangar yapıları (Uçak bakım ve onarım amaçlı)
. Tek katlı ofisler, dükkan ve basit atölyeler
. Semt sahaları, küçük semt parkları, çocuk oyun alanları ve müştemilatları
. Tarım, endüstri ve sanayi yapıları (Tek katlı, bodrum ve asma katı da
olabilen prefabrik beton ve çelik depo ve atölyeler, tesisat ağırlıklı ağıllar,
fidan yetiştirme ve bekletme tesisleri)
. Yat bakım ve onarım atölyeleri, çekek yerleri
. Jeoloji, botanik ve tema parkları
. Mezbahalar
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
III. SINIF YAPILAR
A GRUBU YAPILAR
448,00
. Okul ve mahalle spor tesisleri (Temel eğitim okullarının veya
işletme ve tesislerin spor salonları, jimnastik salonları, semt salonları)
. Katlı garajlar
. Hobi ve oyun salonları
. Ticari bürolar (üç kata kadar -üç kat dahil- asansörsüz ve kalorifersiz)
. Alışveriş merkezleri (semt pazarları, küçük ve büyük hal binaları, marketler. v.b.)
. Basımevleri, matbaalar
. Soğuk hava depoları
. Konutlar (dört kata kadar -dört kat dahil- asansörsüz ve kalorifersiz)
. Akaryakıt ve gaz istasyonları
. Kampingler
. Küçük sanayi tesisleri (Donanımlı atölyeler, ticarethane, dükkan,
imalathane, dökümhane)
. Semt postaneleri
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
B GRUBU YAPILAR
511,00
. Kreş-Gündüz bakımevleri
. Entegre tarımsal endüstri yapıları
. İdari binalar (ilçe tipi hükümet konakları, vergi daireleri)
. Gençlik Merkezleri
. Belediyeler ve çeşitli amaçlı kamu binaları
. Lokanta, kafeterya ve yemekhaneler
. Temel eğitim okulları
. Küçük kitaplık ve benzeri kültür tesisleri
. Jandarma ve emniyet karakol binaları
. Sağlık tesisleri (sağlık ocakları, kamu sağlık dispanserleri, sağlık
evleri, sağlık merkezleri)
. Ticari bürolar (Kaloriferli veya asansörlü)
. Halk evleri
. Pansiyonlar
. 150 kişiye kadar cezaevleri
. Fuarlar
. Sergi salonları
. Konutlar (asansörlü ve/veya kaloriferli)
. Marinalar
. Gece kulübü, diskotekler
. İtfaiye kurtarma istasyonları
. Misafirhaneler
. Büyük çiftlik yapıları
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
IV. SINIF YAPILAR
A GRUBU YAPILAR
577,00
. Özelliği olan büyük okul yapıları (Spor salonu, konferans salonu ve
ek tesisleri olan eğitim yapıları)
. Poliklinikler ve benzeri sağlık yapıları (Hastaneler hariç)
. Liman binaları
. İl tipi hükümet konakları (Büyük idare ve Büyükşehir belediye binaları)
. Ticari Bürolar (Asansörlü ve kaloriferli)
. 150 kişiyi geçen cezaevleri
. Kaplıcalar, şifa evleri vb. termal tesisleri
. İbadethaneler (Dini yapılar, 1000 kişiye kadar)
. Entegre sanayi tesisleri
. Aqua parklar
. Müstakil spor köyleri (Yüzme havuzları, spor salonları ve stadları bulunan)
. Yaşlılar Huzurevi, kimsesiz çocuk yuvaları, yetiştirme yurtları
. Büyük alışveriş merkezleri
. Yüksek okullar ve eğitim enstitüleri
. Apartman tipi konutlar (Bina yüksekliği 21.50 m.’yi aşan, asansörlü
ve/veya kaloriferli)
. Oteller (1 ve 2 yıldızlı)
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
B GRUBU YAPILAR
640,00
. İş Merkezleri
. Araştırma binaları ve laboratuarlar
. Metro istasyonları
. Stadyum, spor salonları ve yüzme havuzları
. Büyük postaneler (merkez postaneleri)
. Otobüs terminalleri
. Satış ve sergi binaları (showroomlar)
. Eğlence amaçlı yapılar (çok amaçlı toplantı, eğlence ve düğün salonları)
. Banka binaları
. Normal radyo ve televizyon binaları
. Özelliği olan genel sığınaklar
. Özellikli müstakil konutlar (villalar, teras evleri, dağ evleri, kaymakam evi)
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
C GRUBU YAPILAR
761,00
. Büyük kütüphaneler ve kültür yapıları
. Bakanlık binaları
. Yüksek öğrenim yurtları
. Arşiv binaları
. Radyoaktif korumalı depolar
. Büyük Adliye Sarayları
. Otel (3 yıldızlı) ve moteller
. Rehabilitasyon ve tedavi merkezleri
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
V. SINIF YAPILAR
A GRUBU YAPILAR
945,00
. Radyo-Tv İstasyonları
. Özelliği olan askeri yapılar ve orduevi
. Büyükelçilik yapıları, vali konakları ve 600 m2 üzerindeki özel konutlar
. Borsa binaları
. Üniversite kampüsleri
. Yüksekliği 50,50m’yi aşan yapılar
. Alışveriş kompleksleri (İçerisinde sinema, tiyatro, sergi salonu, kafe,
restoran, market, v.b. bulunan)
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
B GRUBU YAPILAR
1.144,00
. Kongre merkezleri
. Müze, sergi kütüphane kompleksleri
. Olimpik spor tesisleri - hipodromlar
. Bilimsel araştırma merkezleri, AR-GE binaları
. Hastaneler
. Havaalanları
. İbadethaneler (Dini yapılar, 1000 kişinin üzerinde)
. Oteller (4 yıldızlı)
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
C GRUBU YAPILAR
1.279,00
. Üst donanımlı kompleks oteller ve tatil köyleri (5 yıldızlı)
. Büyük radyo ve televizyon binaları
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
D GRUBU YAPILAR
1.559,00
. Opera, tiyatro bale yapıları, konser salonları ve kompleksleri
. Restore edilecek yapılar ve tarihi ve eski eser niteliğinde olup,
yıkılarak orijinaline uygun olarak yapılan yapılar
. ve bu gruptakilere benzer yapılar.
Açıklamalar:
1-) Benzer yapılar, ilgili gruptaki yapılara kıyasen uygulayıcı kurum ve kuruluşlarca
Mimarlık ve Mühendislik Hizmetleri Şartnamesinin ilgili hükümlerinden yararlanılarak
belirlenecektir.
2-) Tebliğin revizyonu çalışmalarında sınıfı veya grubu değiştirilen veya tebliğden
çıkarılan yapılar için, 2010 yılından önceki tebliğlere göre yapı sınıfı ve grubu belirlenmiş
mimarlık ve mühendislik hizmetlerinde; belirlendiği yılın tebliğindeki yapı sınıfı ve grubu
değiştirilmeksizin 2010 yılı tebliğinde karşılığı olan tutar esas alınmak suretiyle hesap
yapılacaktır.
3-) Tebliğdeki sınıf ve gruplar yapım aşamasında belirlenirken tereddüte düşülmesi
halinde, o yapının yapı yaklaşık maliyeti; yapının projesine göre hazırlanacak metrajlara
Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Birim Fiyatlarının uygulanması suretiyle hesaplanacaktır.
Tebliğ olunur.
[R.G. 1 Nisan 2010 – 27539]
—— • ——
İlânlar
Adalet Bakanlığından :
MÜNHAL NOTERLİK
2009 yılı gayri safi geliri 877,61l,37.-TL.olan birinci sınıf İstanbul Onbeşinci Noterliği
29 Mayıs 2010 tarihinde yaş tahdidi nedeniyle boşalacaktır.
1512 sayılı Noterlik Kanununun 22 ve müteakip maddeleri gereğince BİRİNCİ SINIF
NOTERLERDEN bu noterliğe atanmaya istekli olanların ilan tarihinden itibaren bir ay içinde
Bakanlığımıza veya bulundukları yer Cumhuriyet Başsavcılıklarına başvurmaları
gerekmektedir.
Posta ile doğrudan doğruya Bakanlığa gönderilmiş olan dilekçeler başvurma süresi
içinde Bakanlığa gelmediği takdirde atama işleminde nazara alınmaz.
Keyfiyet Noterlik Kanununun 22 nci maddesinin 2 nci fıkrası uyarınca ilan olunur.
2318/1-1
—————
MÜNHAL NOTERLİKLER
Aşağıda 2009 yılı gayrisafi gelirleri ve isimleri yazılı bulunan BİRİNCİ SINIF
noterlikler münhaldir.
1512 sayılı Noterlik Kanununun 22 ve müteakip maddeleri gereğince BİRİNCİ SINIF
noterlerden bu noterliklere atanmaya istekli olanların ilan tarihinden itibaren bir ay içinde
Bakanlığımıza veya bulundukları yer Cumhuriyet Başsavcılıklarına başvurmaları
gerekmektedir.
Posta ile doğrudan doğruya Bakanlığa gönderilmiş olan dilekçeler başvurma süresi
içinde Bakanlığa gelmediği takdirde atama işleminde nazara alınmaz.
İlan olunur.
Sıra No
I
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Noterliğin Adı
ADANA ONBEŞİNCİ NOTERLİĞİ
ANKARA KIRKDÖRDÜNCÜ NOTERLİĞİ
ANKARA ELLİİKİNCİ NOTERLİĞİ
ANTALYA BİRİNCİ NOTERLİĞİ
BEŞİKTAŞ ONUNCU NOTERLİĞİ
BURSA ONDÖRDÜNCÜ NOTERLİĞİ
ERZURUM BEŞİNCİ NOTERLİĞİ
İSTANBUL ONDÖRDÜNCÜ NOTERLİĞİ
İZMİR YEDİNCİ NOTERLİĞİ
MERSİN ONUNCU NOTERLİĞİ
SULTANBEYLİ BİRİNCİ NOTERLİĞİ
ZONGULDAK İKİNCİ NOTERLİĞİ
2009 Yılı Gayrisafi Gelirleri
1.019.697,41.-TL.
1.058.145,48.-TL.
1.215.058,97.-TL.
931.191,21.-TL.
1.101.618,40.-TL.
742.074,05.-TL.
646.654,04.-TL.
922.307,68.-TL.
837.558,21.-TL.
620.050,40.-TL.
1.229.787,82.-TL.
757.441,92.-TL.
[R.G. 2 Nisan 2010 – 27540]
—— • ——
Türkiye Adalet Akademisi Başkanlığından :
TÜRKİYE ADALET AKADEMİSİ YÖNETİM KURULUNA ÜYE SEÇİMİNE
İLİŞKİN İLAN
Türkiye Adalet Akademisi Yönetim Kurulunun seçimle gelen ve süresi sona eren iki
asıl ve bir yedek üyeliği için 27 Nisan 2010 Salı günü saat:14.30’da seçim yapılacaktır.
Çoğunluk sağlanamadığı takdirde ikinci toplantı katılanlarla 30 Nisan 2010 Cuma günü
saat 14.30’da yapılacaktır.
Adaylarda aranan nitelikler:
Türkiye Adalet Akademisi Genel Kurul üyeleri,
Yargıtay üyeleri,
Danıştay üyeleri,
Birinci sınıf adli yargı hâkimleri ve Cumhuriyet savcıları ile bu sınıftan sayılanlar,
Birinci sınıf idari yargı hâkimleri ile bu sınıftan sayılanlar,
Hukuk profesörleri,
En az yirmi yıl fiilen avukatlık yapmış olanlar,
En az yirmi yıl fiilen noterlik yapmış birinci sınıf noterler
aday olabilirler.
Başvuru usulü:
1-Yukarıdaki niteliklere sahip kimseler, toplantı tarihine kadar başvurabilirler.
2- Kurul üyeleri, yukarıdaki niteliklere sahip kimseleri toplantı öncesinde veya sırasında
aday gösterebilirler.
3-Toplantıdan önce başvuru ve aday gösterme Akademi Başkanlığına, toplantı sırasında
başvuru ve aday gösterme ise Genel Kurul Başkanlığına verilecek dilekçe ile yapılır.
4-Kurul Üyelerinin adaylığı dışında yapılan başvuru ve aday göstermelerde dilekçeye
adaylarda aranan niteliklerin bulunduğuna ilişkin belge eklenir.
5-Toplantıdan önce başvuran veya aday gösterilen kişilere başvurunun yapıldığını
gösteren bir alındı belgesi verilir.
6- Eksik belgeyle yapılan başvurular ve aday göstermeler değerlendirmeye alınmaz.
7- Posta yoluyla yapılan başvurularda, başvurunun alındığı tarih esas alınır. Postadaki
gecikmeler dikkate alınmaz.
Başvuru adresi:
Türkiye Adalet Akademisi Başkanlığı İncek Bulvarı Ahlatlıbel Çankaya-ANKARA
İlanen duyurulur.
[R.G. 3 Nisan 2010 – 27541]
—— • ——
MART / 2 0 1 0
A)
A) İSTİFA EDEN VEYA MESLEKTEN AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR
12-
41024
40602
İzzet DURAK
Koray CANDAN
Mersin Hâkimi
Elbistan Cumhuriyet Savcısı
20.01.2010
18.03.2010
B) İSTEĞİ ÜZERİNE EMEKLİYE AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR
12345-
38588
20661
24762
27810
29271
Dilek AKGÜL
Mehmet Şerif EREN
Ahmet Metin ÖZEN
Ülkü YÜKSEL
Ekrem ALTAY
Yargıtay Tetkik Hâkimi
Yalova Cumhuriyet Başsavcısı
Pendik Hâkimi
İzmir Hâkimi
Aydın Cumhuriyet Savcısı
25.02.2010
15.03.2010
17.03.2010
19.03.2010
26.03.2010
C) YAŞ HADDİNDEN EMEKLİYE AYRILAN HÂKİM VE SAVCILAR
12-
20614
20508
Mehmet MEHAN
Nuri YILMAZ
34-
22543
30063
Yılmaz ÇAPALI
Zehni AKSU
56-
22090
19764
Tevfik AYDIN
Ahmet Şükrü SEÇKİN
7-
18257
Naim KARTAL
Üsküdar Hâkimi
Yargıtay Dördüncü Ceza Dairesi
Üyesi
Ankara Hâkimi
Batman Ağır Ceza Mahkemesi
Üyesi
Bakırköy Cumhuriyet Savcısı
Yargıtay Sekizinci Hukuk Dairesi
Başkanı
İzmir Hâkimi
05.02.2010
01.03.2010
01.03.2010
01.03.2010
02.03.2010
03.03.2010
05.03.2010
8-
22521
Abdurrahim ÖZER
91011121314-
23945
20769
25248
19459
24243
19846
Ahmet KILIÇ
Arif Ergin AKDOĞAN
Selahattin AYDIN
Naci Çetin PELEN
Bekir Akın ATALAY
Mehmet ÖKTEN
Yargıtay Dokuzuncu Ceza Dairesi
Üyesi
Çorlu Cumhuriyet Savcısı
Karşıyaka Hâkimi
Eskişehir Cumhuriyet Savcısı
İstanbul Ticaret Mahkemesi Başkanı
Adana Hâkimi
İzmir Ticaret Mahkemesi Başkanı
11.03.2010
13.03.2010
15.03.2010
15.03.2010
21.03.2010
28.03.2010
31.03.2010