Şarkiyatçılar ve Eserleri

Transkript

Şarkiyatçılar ve Eserleri
Şarkiyatçılar ve Eserleri
Mantran, R. (1990). La Vie Quotidienne a Istanbul au Siecle de Soliman le
Magnifique. Paris : Hachette.
Guidi, M. (1927). La Lotta tra I'Islam e il Manicheismo: Un Libro di Ibn
al-Mukaffa'cantro iil Corano confodato da al-Qasım b. Ibrahim. Roma: .
Hodgson, M. G. (1993). İslam'ın Serüveni, Bir Dünya Medeniyetinde Bilinç ve
Tarih. İstanbul: İz Yay..
Aubın, J. (1994). "La politique orientale de Selim Ier". Itinéraires d'Orient.
Hommages à Claude Cahen, 197-216. Paris: .
Hasluck, F. W. (1928). Bektaşilik Tetkikleri. İstanbul: Türkiyat Enstitüsü.
Browne, E. G. (1905). A literary History of Persia. Londra: TF Unwin.
Marty, P. (1929). "Les Zaouias Marocaines et le Makhzen". Révue des Etudes
Islamiques, 4 (3), 575-600,
Wittek, P. (1944). Menteşe Beyliği. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay..
Aubın, J. (1970). "La politique religieuse des Safavides". Le Shiisme Imamite,
236-243. Paris: .
Grenard, F. (1898). Le Turkestan et Le Tibet: Le Havle Asia. Paris: Payot.
Cahen, C. (1953). "Sur les traces des premiers Akhis". Fuad Köprülü Armağanı,
81-91. Ankara: T. T. K. Yayınları.
Balıvet, M. (1994). Roumanie Byzantine et Pays de Rum Turc: Histoire d'Une
Espace d'Imbrication Greco-Turque. İstanbul: Les Editions Isis.
Bacqué-grammont, J. L. (1991). Les Ottomans, les Safavides et leur voisins:
Contribution a l'histoire des Relations Internationales dans l'Orient Islamique
de 1514-1524. İstanbul: Isis Yayınevi.
Mazzaouı, M. B. (1972). The origins of the Safawids : Si'ism, Sufism, and the
Gulat. Wiesbaden: F. Steiner.
Wittek, P. (1963). "Osmanlı İmparatorluğu'nda Türk Aşiretlerinin Rolü".
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi, 13 (17-18), 257-269,
Flemming, B. (1987). "Sahib-kıran und Mahdi Turkische Entzeiterwartungen im
ersten jahrzehnt der regierung Süleymans". Between the Danube and the
Caucasus. A collection of papers concerning Oriental sources on the history of
the peoples of central and Southeastern Europa., 43-62. Budapeşte: .
Hammer-purgstall, J. V. (). Büyük Osmanlı Tarihi 10. Cilt. İstanbul: Üçdal
Neşriyat.
Puech, H. (1949). Le Manichéisme. Son fondateur. Sa doctrine. Paris: Musée
Guimet.
Allouche, A. (2001). The origins and development of the Ottoman-Safavid
conflict (906-962/1500-1555). Istanbul: Anka Yayınları.
Baudier, M. (1625). Historie Generale de la Religion des Turcs. Paris: .
Walsh, J. R. (1962). "The Historiography of Ottoman-Safavid Relations in the
Walsh, J. R. (1962). "The Historiography of Ottoman-Safavid Relations in the
Sixteenth and Seventeenth Centuries". Historians of the Middle East, 196-209.
London: Oxford University Press.
Sourdel, D. (1970). The Cambridge History of Islam. London: Cambridge
University Press.
Matuz, J. (1966). "l'ascension au pouvoir des Safawides vue par un historien
ottoman contemporaine". Encyclopedia Iranica, (IV), 24-44,
Glassen, E. H. (1971). "Schah Isma'îl, Ein Mahdî der Anatolischen
Türkmenen?". Zeitschriften der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft,
(121), 61-69,
Babinger, F., & Köprülü, M. F. (2000). Anadolu'da İslamiyet. İstanbul: İnsan
Yayınları.
Salmon, G. (1904). "Confréries et Zaouyas de Tanger". Archives Marocaines, II
(1), 100-115,
Savory, R. M. (1965). "The Consolidation of Safavid Power in Persia". Der
Islam, (41), 71-94,
Gibb, H. A. (1991). İslam Medeniyeti Üzerine Araştırmalar. İstanbul: Endülüs
Yayınları.
Massignon, L. (1963). "Ala al-Haqq: Etude historique et critique sur une
formule dogmatique de theologie mystique d'aprds les sources islamiques".
Opera Minora (II) , 3l-39. Beyrut: .
Werner, E. (1988). Büyük Bir Devletin Doğuşu-Osmanlılar (Halk Ayaklanmaları
ve Askeri Feodalizm) (1300-1481). : Alan Yayıncılık.
Clayer, N. (1994). Mystiques, Etat et Societe: Les Halvetis dans l'air balkanique
de la fin du XVe sciecle e nos jours. : .
Beldıceanu-steınherr, I. (1975). "Le Règne de Selim Ier: Tournant Dans la vie
Politique et Religieuse de l'empire Ottoman". Turcica, VI (), 34-48,
Busbecq, O. G. (1939). Türk Mektupları. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Bel, A. (1938). La Religion Musulmane en Berbérié. Paris: .
Drague, G. (1951). Esquisse d'histoire religieuse du Maroc : confréries et
zaouïas. Paris: Peyronnet.
Massignon, L. (1975). La Passion de Husayn Ibn Mansur Hallaj. Paris: .
Bombacı, A. (1968). Historie De La Littérature Turque. Paris: İnstitut D'études
Turques De L'universite De Paris.
Chevalier, J. (1974). Le Soufisme et la Tradition Islamique. Paris: .
Fleischer, C. H. (1986). Bureaucrat and Intellectual in the Ottoman Empire: The
Historian Mustafa Ali (1541-1600). Princeton, New Jersey: Princeton Üniversity
Press.
Haneda, M. (1987). Le châh et les Qizilbāš : le système militaire safavide.
Berlin: K. Schwarz.
Runcıman, S. (1949). Le Manicheisme Medieval. Paris: Payot.
Melıkoff, I. (1998). Hadji Bektach : un mythe et ses avatars. Genèse et évolution
Melıkoff, I. (1998). Hadji Bektach : un mythe et ses avatars. Genèse et évolution
du soufisme populaire en Turquie. Leiden: Brill.
Hitti, P. K. (1980). Siyasi ve Kültürel İslam Tarihi. İstanbul: Özal Yayınevi.
Hammer-purgstall, J. V. (). Büyük Osmanlı Tarihi 15. Cilt. İstanbul: Üçdal
Neşriyat.
Vryonis, S. J. (1971). The Decline of Medieval Hellenism in Asia Minor and the
Process of Islamization from the Eleventh through the Fifteenth Century.
Berkeley, Los Angeles: University Of California Press.
Balıvet, M. (1995). Islam Mystique et Revolution Armee dans les Balkans
Ottomans: Vie du Cheikh Bedreddin, "le Hallaj des Turcs" (1358/59-1416).
İstanbul: Les Editions Isis.
(1910). Tarih-i Güzide. London: .
Lındner, R. P. (1983). Nomads and Ottomans in Medieval Anatolia.
Bloomington: Routledge.
Laoust, H. (1965). Les Schismes dans L'Islam. Paris: Payot.
Lewis, B. (1990). Istanbul et la Civilisation Ottomane. Paris: .
Gibb, E. J. (1904). A History of Ottoman Poetry. Londra: Luzac & Co..
Melıkoff, I. (1962). Abu Muslim: Le Porte-hache du Khrorassan. Paris: .
Mantran, R. (1990). 17. Yüzyılın İkinci Yarısında İstanbul: Kurumsal, İktisadi,
Toplumsal Tarih Denemesi. Ankara: Türk Tarih Kurumu.