teşhisten tedaviye > atrial fibrilasyon

TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
Genç Kardiyologlar Grup Sorumlusu
- Prof.Dr.Oktay Ergene
Bilimsel İçeriğin Değerlendirilmesi, Son Düzenleme
- Prof. Dr. Zeki Öngen
Düzenleme, Gözden Geçirme
- Uz.Dr.Rida Berilğen
- Uz.Dr.Barış Düzel
Hazırlayan ekip : Celal Bayar üniversitesi Çalışma Grubu
Asistan Sorumlusu
- Uz.Dr.Zeynep Yapan Emren
Üyeler
- Dr.Onur Dalgıç
- Dr.Uğur Taşkın
- Dr.Özge Çapkıran
Asistan Cep Kitabı - 2013
ASİSTAN CEP KİTABI
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
Basamak 1
Çarpıntı şikayeti ve/veya düzensiz nabız varlığında EKG çekilmelidir. EKG’de ilk kez AF saptanan hastalar için
basamak 2 ’ye geçiniz.
NOT: EKG’de SR saptanan ancak AF şüphesi devam eden hastalar (kriptojenik inme, tekrarlayan senkop, AF
yatkınlaştıran faktörler* + ciddi semptom varlığı) holter EKG, olay kaydedici gibi ileri tetkiklerle
değerlendirilmelidir. Bu tetkikler sonucunda AF saptanan hastalar için basamak 2 ’ye geçiniz.
*AF yatkınlaştıran faktörler basamak 3’te “*” ile işaretlenmiştir.
Kapak hastalığı, kronik obstrüktif AC hastalığı, doğumsal kalp hastalığı AF yatkınlaştıran diğer faktörlerdir.
Basamak 2 (Semptomların sorgulanması)
Semptomların sınıflandırılması için EHRA skoru kullanılmalıdır.
SKOR
AÇIKLAMA
EHRA-I
Semptom yok
EHRA-II
Hafif semptomlar; normal günlük aktivite etkilenmemektir.
EHRA-III
Ciddi semptomlar; normal günlük aktivite etkilenmemektedir.
EHRA-IV
Özürlülüğe yol açan semptomlar; normal günlük aktivite gerçekleştirilememektedir.
Basamak 3
ANAMNEZ
Yaş *
LABORATUVAR
Geçici iskemik atak*
Böbrek fonksiyon testleri
Cinsiyet
İnme*
Karaciğer fonksiyon testleri
Hipertansiyon*
Tiroid fonksiyon testleri
Diyabet*
Kronik böbrek
yetersizliği*
Hipo/hipertiroidi*
Kalp yetmezliği*
İlaç / Alkol kullanımı
Koagülasyon testleri
Koroner arter hastalığı*
Kanama öyküsü
Periferik arter hastalığı*
Tromboemboli
Hemogram
TETKİKLER
Ekokardiyografi
ASİSTAN CEP KİTABI
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
Basamak 4 (Tedavi kararları)
AF tanısından sonraki ilk tedavi yeterli antitrombotik tedavi ve ventrikül hız kontrolünü içerir. Daha sonra ritm
kontrolünün gerekliliğine karar verilir (Hemodinamik kararsızlık durumunda acil kardiyoversiyon gereklidir)
-Antitrombotik tedavi için basamak 5 ve 6’ya bakınız.
-AF’li hastalarda kanama riskinin belirlenmesi için basamak 7’ye bakınız.
-Ventrikül hız kontrolü için basamak 8’e bakınız.
-Ritm kontrolü gerekliliğine karar vermek için basamak 9’a bakınız.
-Kalp yetmezliği, hipertiroidi, akut koroner sendrom gibi durumlarda AF önerileri için özel hasta gruplarında AF
yönetimine (konunun sonuna) bakınız.
-AF hastalarının takibi için basamak 14’e bakınız.
Basamak 5 (Antitrombotik tedavi)
AF saptanan hastalarda inme riski hesaplanmalıdır, CHA2DS2-VASc skoru kullanılmalıdır, skor ≥1 ise OAK tedavi
Paroksismal
AF’si
olan
hastalar,
ısrarcı
veya
AF ile benzer
bir inme
riskine
sahip olarak
NOT:endikedir
<65 yaş, (şekil-1).
lone AF hastalarda
inme
riski
hem
kadınlarda
hem
dekalıcı
erkeklerde
çok düşük
olup bu
hastalara
kabul edilmelidirler.
Atriyal fibrilasyonlu hastada inmeye yol açabilecek major risk faktörleri.
MAJÖR RİSK FAKTÖRLERİ
Konjestif kalp yetmezliği / LV işlev bozukluğu(LVEF≤40)
Hipertansiyon
Yaş ≥ 75
Diabetes mellitus
İnme / GİA / tromboembolizm
Damar hastalığı (AKS, PAH, kompleks aort plağı)
Yaş 65–74
Cinsiyet kategorisi (yani, kadın cinsiyeti)
SKOR
1
1
2
1
2
1
1
1
LVEF: Sol ventrikül ejekdiyon fraksiyonu, GİA: Geçici iskemik atak, AKS: Akut koroner sendrom, PAH: Periferik arter hastalığı
ASİSTAN CEP KİTABI
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
ŞEKİL 1: Antikoagülan tedavi seçimi
ATRİYAL FİBRİLASYON
EVET
NOT
VALVÜLER AF
Yeni oral antikoagülanlar 2
gruba ayrılır
HAYIR
EVET
1.Oral direkt trombin
inhibitörleri(dabigatran)
<65 yaş ve yalnız AF(bayanları içeren)
HAYIR
2.Oral direkt faktör Xa
inhibitörleri
(rivaroksaban, apiksaban)
İnme riskini değerlendir
0
1
Yeni OAK’lar VKA’lerine
kıyasla daha fazla yarar
(dabigatran 150 mg ve
apiksaban), güvenlik ve
kolaylık sunar.
≥2
AF’si olan, bir OAK kullanımı
önerilen fakat terapötik
aralık içerisinde tutma
zorluğuna, VKA’lerinin yan
etkilerine veya INR
monitörizasyonunun
olanaksızlığına bağlı
ayarlanmış dozda VKA (INR
2-3) kullanamayan
hastalara yeni OAK önerilir.
Oral antikoagülan tedavi
Kanama riskini değerlendir
(HAS-BLED skoru)
Hasta değerlerini ve
tercihlerini dikkate al
Antitrombotik tedavi
verilmez
Yeni OAK
VKA
AF: Atriyal fibrilasyon; OAK: Oral antikoagülan; VKA: Vitamin K antagonsiti
ASİSTAN CEP KİTABI
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
Basamak 6 (Antikoagülan tedavi alternatifleri)
Antikoagülan tedaviyi kabul etmeyen ya da kontrendikasyonu bulunan hastalarda alternatif tedaviler
Aspirin + klopidogrel
Aspirin tedavisine göre koruyuculuğu fazla ancak kanama oranı yüksek
Aspirin
Özellikle yaşlı hastalarda warfarin ile benzer intrakranial kanama ve majör kanama
oranları, inmeden koruyuculuğu tartışmalı.
LAA
(Sol atrium appendiks)
kapatma
İşlem sonrası sürekli aspirin kullanma gerekliliği nedeniyle artan kanama oranları ve
LA’da başka trombüs odakları da olabileceği göz önüne alınırsa yararı tartışmalı.
Basamak 7 (Kanama riskinin hesaplanması)
AF’si olan hastalarda antikoagülan veya antitrombositik tedavi başlanırken (VKA, yeni OAK, ASA+Klopidogrel,
yalnız ASA) kanama riski değerlendirilmesi önerilir. Kanama riskini değerlendirmede HAS-BLED skorunu
hesaplanmalıdır, skorun ≥3 olması yüksek riski gösterir.
NOT: HASBLED skoru antikoagülan tedavi başlanma kararını etkilemez ancak yeni oral antikoagülan
tedavilerin bazıları için doz ayarlaması (Örneğin, kanama riskine göre dabigatran 110 veya 150 mg) ve geri
dönüşümlü kanama risk faktörlerinin düzeltilmesi amacıyla kullanılmalıdır.
HASBLED Skoru
HARF
KLİNİK ÖZELLİKLER
AÇIKLAMA
H
Hipertansiyon *
Sistolik kan basıncı >160 mmHg
1
A
Dializ, böbrek nakli veya kreatinin ≥ 2.5mg/dl
AST-ALT-ALP x3, biluribin x2 , siroz vb.
S
Anormal böbrek işlevi
Anormal karaciğer işlevi
İnme
1
1
1
B
Kanama
Anemi, kanama öyküsü veya diyatezi
1
L
Labil INR’ler *
E
D
Yüksek, anstabil değerler,terapötik aralıkta geçen zaman <%60
Yaşlılar (ör; yaş>65)
İlaçlar *
Alkol *
PUAN
1
1
Nonsteroid anti-inflamatuarlar, antiplatelet ajanlar
1
1
INR: Internasyonel normalized ratio . AST : Aspartat aminotransferaz, ALT : alanin aminotranferaz , ALP : alkalen fosfatazz
*Değiştirilebilir risk faktörleridir.
ASİSTAN CEP KİTABI
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
Basamak 8 (Hız kontrolü)
Altta yatan hastalığa göre aşağıdaki ilaçlardan biri seçilebilir.
(Minör semptomları olan (EHRA skoru 1) yaşlı hastalarda ilk yaklaşım olmalıdır.)
(Özel durumlar konunun sonuna bakınız)
İNAKTİF YAŞAM TARZI
Digital
AKTİF YAŞAM TARZI
KOAH
Diltiazem,Verapamil,Digital,B1-bloker
Kalp Yetersizliği
B-bloker, Digital
Hipertansiyon veya ek hastalık yok
B-bloker, Diltiazem, Verapamil ,Digital
Basamak 9 (Ritm kontrolü)
KİMLERE ÖNERİLİR ?
Yeterli hız kontrolüne rağmen semptomatik olan (EHRA skoru≥2) hastalarda ritm kontrolü önerilmektedir.
Genç semptomatik hastalarda ilk yaklaşım olarak ritim kontrolü düşünülmelidir.
AF ile ilgili kalp yetersizliği olan hastalarda ritim kontrolü semptom iyileşmesi için düşünülmelidir.
Düzeltilmiş bir tetikleyiciye bağlı ikincil AF’si olan hastalarda ritim kontrolü düşünülmelidir
Konu sonu tablo
NASIL YAPALIM ?
Elektriksel kardiyoversiyon ile ilgili öneriler
Basamak 10
Farmakolojik kardiyoversiyon ile ilgili öneriler
Basamak 11
Uzun dönem ritim kontrolü için uygun vakalarda ablasyon düşünülmelidir
Basamak 13
ASİSTAN CEP KİTABI
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
Basamak 10 (Elektriksel kardiyoversiyon)
AF SÜRESİNE GÖRE KARDİYOVERSİYON ÖNERİLERİ
Semptom başlangıcı
(Geçen süre)
<48 saat
>48 saat
veya
süreye dair şüphe
Ne yapalım?
Düşük molekül ağırlıklı heparin (DMAH) ile kardiyoversiyon sağlanabilir.
TÖE
İntrakardiyak trombüs var*
3 ay antikoagülasyon sonrası kontrol TÖE
İntrakardiyak trombüs yok
DMAH ile kardiyoversiyon
TÖE yoksa ya da alternatif olarak
3 haftalık efektif antikoagülasyon sonrası
kardiyoversiyon
* TÖE’de aşağıdaki belitilenlerden bir tanesi varsa inme ve tromboembolizm öngördürücüsüdür
TÖE ‘DE İNME VE TROMBOEMBOLİZM ÖNGÖRDÜRÜCÜLERİ
LA trombüs varlığı
Kompleks aortik plaklar
Spontan ekokontrast
Düşük LAA hızları (≤20 cm/s)
Basamak 11 (Farmakalojik kardiyoversiyon)
Şekil 2 ve 3 farmakolojik kardiyoversiyona ait genel yaklaşımları tanımlamaktadır.
Farmakolojik kardiyoversiyon için kullanılabilecek ilaçlar aşağıda özetlenmiştir
Yapısal kalp hastalığı varsa: i.v. Amiodaron
Yapısal kalp hastalığı yoksa: i.v. Flekainid, i.v. propafenon, i.v. ibutilid (Türkiye’de mevcut olmayan ilaçlar)
Basamak 12 (Sinüs ritminin korunması)
Antiaritmik ilaçlar sinüs ritminin korunmasında orta düzeyde etkilidir. İlaç ile indüklenen proaritmi veya
ekstrakardiyak yan etkiler sıktır. Antiaritmik ilaç seçiminde güvenlik esas alınmalıdır(Bkz. antiaritmik ilaçlar)
Propafenon
Flekainid
B-bloker
Amiodaron
Dronedaron
Sotalol
ASİSTAN CEP KİTABI
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
ASİSTAN CEP KİTABI
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
Basamak 13 (Ablasyon)
KATETER ABLASYON
Kimler için
uygun?
(Deneyimli operatör olması şartıyla, antiaritmik ilaca alternatif olarak )
Anti aritmik tedavi altında sık tekrarlayan paroksismal AF’li hastalar
(İlk basamak tedavi olarak)
Paroksismal AF’si olan seçilmiş hastalar ve yapısal kalp hastalığı olmayan hastalar
CERRAHİ ABLASYON (MAZE PROSEDÜRÜ)
Nedir ?
Pulmoner venler izole edilir.
Kateter ablasyonuna göre uzun dönemde daha başarılıdır
Kimler için
uygun?
Kardiyak cerrahi geçiren semptomatik hastalar (IIa, A)
(Minimal risk ile yapılması halinde) kardiyak cerrahi geçiren asemptomatik hastalar (IIb, C)
(Minimal invaziv yolla yapılması şartıyla) eş zamanlı kardiyak cerrahi geçirmeksizin kateter
ablasyonu başarısızlığından sonra semptomatik AF’li hastalar (IIb C)
Basamak 14 (Takipte genel ilkeler)
AF ile takip edilen bir hastada iki kontrol arasında semptom gelişmiş ya da risk faktörü eklenmiş ise
Koroner arter hastalığı, hipertansiyon, kalp yetmezliği gibi yatkınlaştırıcı aynı zamanda kötüleştirici rol
oynayan faktörler değerlendirilmeli, şüphe edilen hastalığa göre laboratuar tahlilleri ve gerekli ise
ekokardiyografi istenmelidir.
Hız kontrolü yeterliliği gözden geçirilmeli , yeterli ise ritm kontrolü açısından değerlendirme yapılmalıdır.
Hız kontrolü yeterli değil ise kullanılan ilaç tedavisi düzenlenmelidir.
AF ile takip edilen bir hastada iki kontrol arasında semptom gelişmemiş ya da risk faktörü eklenmemiş ise
Hasta kullanmakta olduğu ilaç tedavilerinin özelliklerine göre takip edilir. (Warfarin-INR takibi gibi)
NOT: AF çok geniş yelpazede hasta profilini kapsadığından belirli takip süreleri önermek mümkün değildir.
ASİSTAN CEP KİTABI
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
ÖZEL HASTA GRUPLARINDA AF YÖNETİMİ
Kalp
yetmezliği
Akut
koroner
sendrom
DM
Gebelik
Hız kontrolü ve antikoagülasyon için
1-LVEF ↓ ise betabloker
2-Monoterapi yetersiz olduğunda digoksin eklenebilir
3-Akut sistolik KYde amiodaron seçilmeli, alternatif olarak
aksesuar yol dışlanırsa digoksin önerilir
4-Korunmuş LVEFde non-dihidropiridin kalsiyum kanal
blokeri düşünülebilir,alternatif olarak betabloker
düşünülebilir
5- LVEF ↓ ise non-dihidropiridin kalsiyum kanal blokeri
önerilmez
6-Başarısız isen kalıcı AF’de ve CRT endikasyonu varsa AV
düğüm ablasyonu önerilmektedir
1-Ciddi hemodinamik bozukluk veya ısrarcı iskemisi olan
hastalar için veya AKS’si ve AF’si olan hastalarda yeterli hız
kontrolü farmakolojik ajanlar ile sağlanamadığında DCC
önerilmektedir
2-AKS’si olan hastalarda AF’ye verilen hızlı ventriküler
yanıtın yavaşlatılması amacıyla intravenöz amiodaron
uygulaması önerilmektedir
3-AKS’si olan hastalarda AF’ye verilen hızlı ventriküler
yanıtın yavaşlatılması amacıyla intravenöz betabloker
önerilmektedir
4-AKS’si olan ve hiçbir klinik kalp yetersizliği belirtisi
olmayan hastalarda AF’ye verilen hızlı ventriküler yanıtın
yavaşlatılması amacıyla intravenöz non-dihidropiridin
kalsiyum kanal antagonisti (verapamil, diltiazem)
uygulaması düşünülmelidir
5-Kalp yetersizliği ile ilişkili AF’si ve AKS’si olan hastalarda
hızlı ventriküler yanıtın yavaşlatılması amacıyla intravenöz
digoksin uygulaması düşünülebilir
1-Kan basıncı kontrolü, statin tedavisi vs. gibi anlaşılır bir
risk yönetimi yaklaşımı önerilir
2-Antitrombotik tedavi önerilmektedir
1-Eğer hız kontrolü gerekliyse, bir betabloker veya bir nondihidropiridin kalsiyum kanal antagonisti düşünülmelidir
Gebeliğin ilk üç ayı boyunca, betabloker kullanımı fetus
üzerine potansiyel negatif etki riskine karşı tartılmalıdır
2-Betabloker veya non-dihidropiridin kalsiyum kanal
antagonistleri kontrendikeyse, digoksin düşünülebilir
3- Tromboembolizme karşı koruma yüksek tromboembolik
risk taşıyan AF hastalarında gebelik boyunca
önerilmektedir. Ajan seçimi (heparin veya warfarin)
gebelik evresine göre yapılmalıdır
4- Gebeliğin ikinci üç ayından beklenen doğumdan 1 ay
öncesine kadar bir oral VKA uygulaması önerilmektedir
5- Gebeliğin ilk üç ayında ve son ayı boyunca ağırlığa göre
ayarlanmış terapötik dozlarda subkutan DMAH
uygulaması önerilmekte; alternatif olarak, aktive kısmi
tromboplastin zamanını kontrolün 1.5 katına uzatmak
için UFH verilebilir
Ritm kontrolü için
1-Miyokart iskemisi, semptomatik
hipotansiyonu veya pulmoner konjesyon
semptomları olan hastalarda yüksek ventrikül
hızı farmakolojik önlemlere yanıt
vermediğinde DCC önerilmektedir.
2-Ciddi yeni stabil olmayan KY’de SR
korumaya yönelik antiaritmik kullanımı
amiodaron ile sınırlanmalıdır
3-Elektriksel kardiyoversiyonu kolaylaştırmak
veya farmakolojik kardiyoversiyon için
amiodarone önerilir
4-Yeterli hız kontrolüne rağmen KY ve
semptomatik ısrarcı AF’si olan hastalar
için,elektriksel kardiyoversiyon ve ritm
kontrolü düşünülebilir
5-Dirençli semptomatik AFsi olan KYde
ablasyon düşünülebilir
1-AKS durumunda AF’si olan hastalarda
flekainid veya propafenon uygulaması
önerilmemektedir.
1-DCC gebeliğin tüm evrelerinde güvenle
uygulanabilir ve AF’ye bağlı olarak
hemodinamik açıdan stabil olmayan
hastalarda ve anne veya fetus için devam
eden AF riskinin yüksek kabul edildiği
zamanlarda önerilmektedir.
2-Yapısal açıdan normal kalpleri olan
hemodinamik açıdan stabil hastalarda,aritmi
konversiyonunun zorunlu olması ve DCC’nin
uygun olmaması halinde,
yakın zamanda başlayan AF’nin
sonlandırılması için intravenöz yolla verilen
flekainid veya ibutilid düşünülebilir
ASİSTAN CEP KİTABI
Hipertroidi
Hipertrofik
KMP
1-Tirotoksikoz komplikasyonun gözlendiği AF hastalarında
ventrikül yanıt hızının kontrolü için bir betabloker
uygulanması önerilmektedir
2-Betabloker kontrendike olduğunda non-dihidropiridin
grubu kullanılabilir
3-Aktif tiroid hastalığında diğer inme riski faktörlerinin
varlığına dayalı olarak antitrombotik tedavi önerilmektedir
4-Ötiroid durum bir kez yeniden sağlandığında,
antitrombotik profilaksi
için öneriler hipertirodizmi olmayan hastalar için olan
önerilerle aynıdır
1-Betabloker ve verapamil önerilir
2-Kontrendike değilse OAK tedavisi (INR 2.0-3.0)
önerilmektedir
WPW
1-İlk tercih sınıf I antiaritmik ilaçlar veya amiodarondur
2-Betablokerler, non-dihidropiridin kalsiyum
kanal
antagonistleri,digoksin ve adenozin kontrendikedir
Akciğer
hastalıkları
1-Akut bir pulmoner hastalık veya kronik pulmoner
hastalık alevlenmesi sırasında AF gelişen hastalarda
hipoksemi ve asidozun düzeltilmesi başlangıç tedavisidir
2-Non-dihidropiridin kalsiyum kanal antagonisti
düşünülmeli; alternatif olarak küçük dozlarda beta-1 seçici
blokerleri (örn., bisoprolol) düşünülmelidir
3-Bronkospastik akciğer hastalığı olan hastalarda teofilin
ve betaadrenerjik agonist ajanları önerilmemektedir
4-Obstrüktif akciğer hastalığı olan hastalarda seçici
olmayan betabloker, sotalol, propafenon ve adenozin
önerilmemektedir
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
1-Ritm kontrolü gerektiğinde
kardiyoversiyondan önce
tiroid işlevinin normalleştirilmesi
gereklidir, aksi takdirde nüks riski yüksektir
1-Yakın zamanda başlayan AF ise DCC veya
farmakolojik kardiyoversiyon önerilmekte
2-Ritm kontrolüne ulaşmak ve sinüs ritmini
korumak amacıyla amiodaron (alternatif
olarak, disopiramid veya betabloker)
düşünülmelidir
3-Farmakolojik kontrole dirençli olan
semptomatik AF de kateter ablasyonu
düşünülmelidir
4-Dirençli AFde ablasyon işlemleri (endike
olması halinde eşzamanlı septal miyektomi
ile) düşünülebilir
1- Ani kardiyak ölümün önlenmesi için AF’si
olan hastalarda aşikar bir aksesuar yolun
kateter ablasyonu önerilmektedir
2- AKÖ’den sağ kalan ve aşikar aksesuar yol
iletimi kanıtı olan hastalarda,kateter
ablasyonu için deneyimli bir ablasyon
merkezine hemen sevk önerilmektedir
3-Yüksek riskli meslekleri icra eden (örn.,
pilotlar, toplu taşıma sürücüleri) ve yüzey
EKG’sinde aşikar ancak asemptomatik
aksesuar yol iletimi olan hastalar için kateter
ablasyonu önerilmektedir
4-Yüzey EKG’sinde aşikar ancak
asemptomatik aksesuar yol iletimi varlığında
AF gelişim riski yüksek hastalarda kateter
ablasyonu önerilmektedir
5- Aşikar bir aksesuar yol kanıtı bulunan
asemptomatik hastalar yalnızca tam bir
açıklama ve dikkatli konsültasyon sonrasında
Aksesuar yolun kateter ablasyonu için
düşünülmelidirler
1-DCC AF’nin bir sonucu olarak hemodinamik
stabilitesini kaybeden hastalarda
denenmelidir
ASİSTAN CEP KİTABI
Postoperatif
hastada
1-Kısa etkili betablokerler (esmolol gibi) veya alternatif
non-dihidropiridin kalsiyum kanal blokerleri kullanılabilir ;
digoksin daha az etkilidir
2-Kontrendikasyon yoksa AF süresi 48 saat ve üzerinde
olduğunda ameliyat sonrası AF için antitrombotik veya
antikoagülasyon ilaç uygulaması düşünülmeli; eğer sinüs
ritmi başarıyla yeniden sağlanmışsa, antikoagülasyon
süresi en az 4 hafta ancak inme riski faktörleri varsa daha
uzun olmalıdır
TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ATRİAL FİBRİLASYON
1-Kardiyak cerrahi girişim geçirenler için
ameliyat sonrası AF’nin önlenmesinde oral
betabloker önerilmektedir
2-Cerrahi girişim gününe kadar betablokere
(veya AF tedavisine yönelik diğer oral
antiaritmik ilaçlara) devam edilmesi
önerilmektedir
3-Tekrarlayan veya dirençli postoperatif
AF’de sinüs ritmini korumak için antiaritmik
tedavi düşünülmelidir
3-Ameliyat sonrası AF geliştiren ve
hemodinamik açıdan stabil olmayan
hastalarda DCC ile sinüs ritminin yeniden
sağlanması önerilmektedir
4-Ameliyat sonrası AF için yüksek risk
altındaki hastalar için profilaktik tedavi
olarak ameliyat öncesinde amiodaron
uygulanması düşünülmelidir
5-Sotalol kardiyak cerrahiden sonra AF’nin
önlenmesi için düşünülebilir ancak proaritmi
riski ile ilişkilendirilmektedir
6-Kardiyak cerrahiden sonra AF’nin
önlenmesi için biatrial pacing düşünülebilir
7-Kardiyak cerrahiden sonra AF insidansının
düşürülmesi için kortikosteroidler
düşünülebilir ancak bu ilaçlar risk ile
ilişkilendirilmektedir