T.C. A D A L E T B A K A N L I Ğ I EĞĠTĠM DAĠRESĠ BAġKANLIĞI

Transkript

T.C.
ADALET BAKANLIĞI
EĞĠTĠM DAĠRESĠ BAġKANLIĞI
YARGI MEVZUATI BÜLTENĠ
Bültenin Kapsadığı Tarihler
16-31 Ocak 2013
Yayımlandığı Tarih
31 Ocak 2013
Sayı
2013-02
ĠÇĠNDEKĠLER
-
-
-
-
-
-
-
-
631 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname Kapsamındaki Personelin Mali ve
Sosyal Haklarına ve Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlara
ĠliĢkin 2013/4156 Sayılı Karar
(R.G. 16 Ocak 2013 – 28530)
Bitki Karantinası Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 16 Ocak 2013 – 28530)
2872 Sayılı Çevre Kanunu Uyarınca Verilecek Ġdari Para Cezalarına ĠliĢkin
Tebliğ (2013/1) (R.G. 16 Ocak 2013 – 28530)
2872 Sayılı Çevre Kanununun 20 nci Maddesinin (K) Bendi Uyarınca
Verilecek Ġdari Para Cezalarına ĠliĢkin Tebliğ (2013/1)
(R.G. 16 Ocak 2013 – 28530)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Umman Sultanlığı Arasında Gümrük
Konularında ĠĢbirliği ve KarĢılıklı Yardım AnlaĢmasının Onaylanmasının
Uygun Bulunduğuna Dair 6365 Sayılı Kanun
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve Hırvatistan Cumhuriyeti Hükümeti
Arasında Türkiye Cumhuriyeti ve Hırvatistan Cumhuriyeti Arasında
Yatırımların KarĢılıklı TeĢviki ve Korunmasına Yönelik AnlaĢmaya ĠliĢkin
DeğiĢikliklere Dair Ek Protokolün Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna
Dair 6366 Sayılı Kanun
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti ile Sırbistan Cumhuriyeti Arasında Sosyal Güvenlik
AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair 6367 Sayılı Kanun
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Tanzanya BirleĢik Cumhuriyeti Arasında
Ticaret ĠĢbirliği AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair
6368 Sayılı Kanun
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Botsvana Cumhuriyeti Hükümeti
Arasında Ticari, Ekonomik ve Teknik ĠĢbirliği AnlaĢmasının
Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair 6369 Sayılı Kanun
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti ile Malta Cumhuriyeti Arasında Gelir Üzerinden
Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Engel Olma AnlaĢması ve Eki Protokolün Onaylanmasının Uygun
Bulunduğuna Dair 6370 Sayılı Kanun
(R.G. 17
Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Bermuda Hükümeti Arasında Vergi
Konularında Bilgi DeğiĢimi AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun
(R.G. 17 Ocak
2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Etyopya Federal Demokratik
Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Büyükelçilik ile Misyon ġefi ve
Diplomatlar için Ġkametgah ĠnĢaası için Arsa DeğiĢimi AnlaĢmasının
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Lübnan Cumhuriyeti Hükümeti Arasında
Gençlik ve Spor Alanında ĠĢbirliği Programının Onaylanmasının Uygun
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Fas Krallığı Hükümeti Arasında Gençlik
ve Spor Alanlarında ĠĢbirliği Protokolünün Onaylanmasının Uygun
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Azerbaycan Cumhuriyeti Hükümeti
Arasında Trans Anadolu Doğal Gaz Boru Hattı Sistemine ĠliĢkin
Hükümetlerarası AnlaĢma ile Eki Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve THE
Trans Anatolıan Gas Pıpelıne Company B.V. Arasında Trans-Anadolu Doğal
Gaz Boru Hattı Sistemi Hakkında ev Sahibi Hükümet AnlaĢmasının
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Arasında Yatırımların KarĢılıklı Korunması ve TeĢvikine ĠliĢkin AnlaĢmanın
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Arasında Ortaklık ve ĠĢbirliği AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti ile Azerbaycan Cumhuriyeti Arasında Kamu Personel
Yönetiminin GeliĢtirilmesi ve Desteklenmesi Alanlarında ĠĢbirliğine ĠliĢkin
Protokolün Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair 6378 Sayılı Kanun
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve Gana Cumhuriyeti Hükümeti Arasında
Ġkili Hava Hizmetleri AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna
(R.G. 17 Ocak 2013
– 28531)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Gana Cumhuriyeti Hükümeti Arasında
Sağlık ve Tıp Bilimleri Alanlarında ĠĢbirliğine Dair AnlaĢmanın
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Turizm Alanında ĠĢbirliği AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun
(R.G. 17 Ocak 2013
– 28531)
-
-
-
-
-
-
-
-
Askeri Alanda Eğitim, Teknik ve Bilimsel ĠĢ Birliği Çerçeve AnlaĢmasının
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Tarımsal ĠĢbirliği Konulu Mutabakat Zaptının Onaylanmasının Uygun
(R.G. 17 Ocak 2013 –
28531)
Uygulama Alanı Ġlan Edilen ġanlıurfa Ġlinde, Bağımsız Köy Kurulması
Hakkında 2012/4145 Sayılı Karar
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Serbest Avukatlardan Hizmet Satın Alınmasına ĠliĢkin Usul ve Esaslar
Hakkında 2012/4096 Sayılı Yönetmelik
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Anayasa Mahkemesinin E: 2012/128, K: 2013/1 (Yürürlüğü Durdurma)
Sayılı Kararı
(R.G. 17 Ocak 2013 – 28531)
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna Ait Kararlar
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532)
6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına KarĢı ġiddetin Önlenmesine Dair
Kanuna ĠliĢkin Uygulama Yönetmeliği
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532)
ĠĢ Sağlığı ve Güvenliği Kurulları Hakkında Yönetmelik
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532)
Elektronik Ürün Senedi Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair
Yönetmelik
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532)
Atıkların Karayolunda TaĢınmasına ĠliĢkin Tebliğ
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532)
Kamu Personeli Genel Tebliği (Seri No: 3)
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Avrupa Komisyonu Arasında Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti ile Avrupa Komisyonu Arasındaki Türkiye’ye ĠliĢkin
―Bölgesel Kalkınma‖ BileĢeni Altındaki Katılım Öncesi Yardım Aracından
Sağlanan Topluluk Yardımına Yönelik Çok Yıllı ―UlaĢtırma‖ Operasyonel
Programı ile Ġlgili Finansman AnlaĢmasını DeğiĢtiren Finansman
AnlaĢması‖ nın AnlaĢmaya Dair Beyanları Ġçeren ĠliĢik Notalar Ġle Birlikte
Onaylanması Hakkında 2012/4147 Sayılı Karar
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532-Mükerrer)
Sağlanan Topluluk Yardımına Yönelik Çok Yıllı ―Çevre‖ Operasyonel
Programı ile Ġlgili Finansman AnlaĢmasını DeğiĢtiren Finansman
AnlaĢması‖nın AnlaĢmaya Dair Beyanları Ġçeren ĠliĢik Notalar ile Birlikte
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532-Mükerrer)
Sağlanan Topluluk Yardımına Yönelik Çok Yıllı ―Bölgesel Rekabet
Edebilirlik‖ Operasyonel Programı ile Ġlgili Finansman AnlaĢmasını
-
-
-
-
-
-
DeğiĢtiren Finansman AnlaĢması‖nın AnlaĢmaya Dair Beyanları Ġçeren ĠliĢik
Notalar ile Birlikte Onaylanması Hakkında 2012/4149 Sayılı Karar
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532-Mükerrer)
―Ġnsan Kaynaklarının GeliĢtirilmesi‖ BileĢeni Altındaki Katılım Öncesi
Yardım Aracından Sağlanan Topluluk Yardımına Yönelik Çok Yıllı
Operasyonel Program ―Ġnsan Kaynaklarının GeliĢtirilmesi Operasyonel
Programı‖ ile Ġlgili Finansman AnlaĢmasını DeğiĢtiren AnlaĢma‖nın
(R.G. 18 Ocak 2013 – 28532-Mükerrer)
Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesine YapılmıĢ Bazı BaĢvuruların Tazminat
Ödenmek Suretiyle Çözümüne Dair 6384 Sayılı Kanun
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ile Bazı Kanunlarda
DeğiĢiklik Yapılmasına Dair 6385 Sayılı Kanun
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
Adlî Tıp Kurumu Altıncı Adlî Tıp Ġhtisas Kurulu BaĢkanlığına, Ġstanbul
Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Ruh
Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı öğretim üyesi Prof. Dr. Hamdi
TUTKUN’un görevlendirilmesi Dair Karar
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
Sınır Tespitine Dair Karar
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
Elektronik Tebligat Yönetmeliği
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
Mezarlık Yerlerinin ĠnĢaası ile Cenaze Nakil ve Defin ĠĢlemleri Hakkında
Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
Vakıflar Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
ÖzelleĢtirme Yüksek Kurulunun 16/01/2013 Tarih ve 2013/02 Sayılı Kararı
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
Anayasa Mahkemesinin E: 2011/3, K: 2013/1 Sayılı Kararı
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
-
-
-
-
-
-
-
-
-
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
Adalet Bakanlığından ÇeĢitli Ġlanlar
(R.G. 19 Ocak 2013 – 28533)
Bursa Ġli, Yıldırım Ġlçesi, Mevlana, Ulus, Yavuzselim, Arabayatağı,
Çınarönü, Hacivat ve ġirinevler Mahalleleri Sınırları Ġçerisinde Yer Alan
Bazı Riskli Alan Ġlan Edilmesi Hakkında 2012/4086 Sayılı Karar
(R.G. 20 Ocak 2013 – 28534)
Bursa Ġli, Osmangazi Ġlçesi, Akpınar Mahallesi Sınırları Ġçerisinde Yer Alan
Bazı Alanların Kentsel DönüĢüm ve GeliĢim Proje Alanı Ġlan Edilmesi
(R.G. 20 Ocak 2013 – 28534)
Ankara Ġli, Altındağ Ġlçesi, Atıfbey, Hıdırlıktepe ve ĠsmetpaĢa Mahalleleri
Sınırları Ġçerisinde Bulunan Bazı Alanların Riskli Alan Ġlan Edilmesi
(R.G. 20 Ocak 2013 – 28534)
Karaman Ġlinde Yürütülen Kentsel DönüĢüm ve GeliĢim Projesi Kapsamında
Bazı TaĢınmazların Karaman Belediyesi Tarafından Acele KamulaĢtırılması
(R.G. 20 Ocak 2013 – 28534)
Bursa Ġli, Ġnegöl Ġlçesinde Tesis Edilecek Akdere Regülatörü ve
Hidroelektrik Santralinin Yapımı Amacıyla Bazı TaĢınmazların Hazine
Adına Tescil Edilmek Üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu Tarafından
Acele KamulaĢtırılması Hakkında 2012/4123 Sayılı Karar
(R.G. 20 Ocak 2013 – 28534)
Bazı TaĢınmazların Türkiye Elektrik Ġletim Anonim ġirketi Genel
Müdürlüğü Tarafından Acele KamulaĢtırılması Hakkında 2012/4124 Sayılı
Karar
(R.G. 20 Ocak 2013 – 28534)
Ġstanbul Ġli, Sarıyer Ġlçesi, Fatih Sultan Mehmet Mahallesi (Armutlu)
(R.G. 20 Ocak 2013 –
28534)
Erzurum Ġli, Yakutiye Ġlçesi, Mecidiye, Aziziye, Gaziler ve Veyisefendi
Mahalleleri Sınırları Ġçerisinde Yer Alan Bazı Alanların Riskli Alan Ġlan
Edilmesi Hakkında 2012/4141 Sayılı Karar
(R.G. 20 Ocak 2013 – 28534)
Bazı Alanların Turizm Merkezi, Bazı Alanların ise Kültür ve Turizm
Koruma ve GeliĢim Bölgesi Olarak Ġlanı ile Bazı Turizm Merkezlerinin Ġsim
ve Sınırlarının DeğiĢtirilmesi Hakkında 2012/4153 Sayılı Karar
(R.G. 20 Ocak 2013 – 28534)
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Kamu Sosyal Tesislerine ĠliĢkin Tebliğ (Sayı: 2013-3)
(R.G. 21 Ocak 2013 – 28535)
Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığına Bağlı Turkish Petroleum International
Company Limited ġirketinin Boru Hatları ile Petrol TaĢıma Anonim
ġirketine Devredilmesine ĠliĢkin 2012/4152 Sayılı Karar
(R.G. 22 Ocak 2013 – 28536)
Konut Edindirme Yardımı Hak Sahiplerine Ödeme Yapılmasına Dair
Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapılmasına ĠliĢkin Yönetmelik
(R.G. 22 Ocak 2013 – 28536)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Ġran Ġslam Cumhuriyeti Hükümeti
Arasında Eğitim Alanında ĠĢbirliği Mutabakat Zaptı Onaylanması Hakkında
2012/4069 Sayılı Karar
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Gürcistan Hükümeti arasında imzalanan
―Sarp-Sarpi, Çıldır/AktaĢ-Kartsakhi ve Posof/Türkgözü-Akhaltsikhe Kara
Gümrük GeçiĢ Noktalarındaki Yolcu, Araç ve EĢya Hareketine ĠliĢkin
ĠĢlemlerin ve ÇalıĢma Saatlerinin UyumlaĢtırılması ile ĠĢbirliğine Dair
Protokol‖ün onaylanması Hakkında 2012/4071 Sayılı Karar
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
Bazı AnlaĢmaların Yürürlüğe Girdiği Tarihlerin Tespit Edilmesi Hakkında
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
Türkiye Cumhuriyeti Maliye Bakanlığı, Mali Suçları AraĢtırma Kurulu
BaĢkanlığı (MASAK) ile Rusya Federasyonu Federal Finansal Gözetim
Ġdaresi Arasında Suç Gelirlerinin Aklanması ve Terörizmin Finansmanı ile
Mücadele Alanında ĠĢbirliğine ĠliĢkin Mutabakat Muhtırası Hakkında
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
Bağımsız Denetime Tabi Olacak ġirketlerin Belirlenmesine Dair 2012/4213
Sayılı Karar
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
Türk Telekomünikasyon Anonim ġirketinin Hazine Mülkiyetinde Bulunan
Hisselerinin ÖzelleĢtirilmesine Dair 2013/4230 Sayılı Karar
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
Dernekler Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
Alkol ve Alkollü Ġçki Tesislerinin Haiz Olmaları Gereken Teknik ġartlar,
Kurulmaları, ĠĢletilmeleri ve Denetlenmelerine ĠliĢkin Usul ve Esaslar
Hakkında Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
ĠĢkolu Tespit Kararı (No: 2013/1)
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
Çek Defterlerinin Baskı ġekline, Bankaların Hamile Ödemekle Yükümlü
Olduğu Miktar ile Çek Düzenleme ve Çek Hesabı Açma Yasağı Kararlarının
Bildirilmesine ve Duyurulmasına ĠliĢkin Tebliğ (Sayı: 2010/2)’de DeğiĢiklik
Yapılmasına Dair Tebliğ (Sayı: 2013/1)
(R.G. 23 Ocak
2013 – 28537)
Anayasa Mahkemesinin E: 2012, K: 2013/16 Sayılı Karar
(R.G. 23 Ocak 2013 – 28537)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve Mısır Arap Cumhuriyeti Hükümeti
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Arasında Eğitim ĠĢbirliği Alanında Mutabakat Zaptının Onaylanmasının
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Ukrayna Bakanlar Kabinesi Arasında
Bitki Koruma ve Bitki Karantina Alanında ĠĢbirliği AnlaĢmasının
Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair 6387
Sayılı Kanun
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Türkiye Cumhuriyeti ile Lübnan Cumhuriyeti Arasında Serbest Ticaret Alanı
Tesis Eden Ortaklık AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Türkiye Cumhuriyeti ile Morityus Cumhuriyeti Arasında Serbest Ticaret
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Türkiye Cumhuriyeti ile Kore Cumhuriyeti Arasında Serbest Ticaret Alanı
Tesis Eden Çerçeve AnlaĢmanın Onaylanmasının Uygun Bulunduğu
Hakkında 6390 Sayılı Kanun
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Türkiye Cumhuriyeti ile Kore Cumhuriyeti Arasında Mal Ticareti
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Zambiya Cumhuriyeti Hükümeti
Arasında Ticari ve Ekonomik ĠĢbirliği AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun
R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Ġstanbul Ġli, Sarıyer Ġlçesi, Çamlıtepe (Derbent) Mahallesi Gerigörünüm ve
Etkilenme Bölgesi Sınırları Ġçerisinde Bulunan Bazı Riskli Alan Ġlan
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Genel Kurulunun 15/6/2012 Tarih ve
347-383 Sayılı Karar
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
606 Sayılı Kararı
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
8 Sayılı Kararı (R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Adalet Bakanlığından Ġlan
(R.G. 24 Ocak 2013 – 28538)
Kurum ve KuruluĢlarının YurtdıĢı TeĢkilatını OluĢturan Birimlerin Nitelik,
Kurulduğu ġehir ve Ülke, Görev Alanı, Akredite Edildiği Ülkeler ve Bağlı
Bulunduğu Misyonlar Hakkında 2012/4140 Sayılı Karar
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Ankara Ġli, Çankaya Ġlçesi, Ġlker, Metin AkkuĢ ve Yukarı Dikmen
Mahalleleri Sınırları Ġçerisinde Bulunan Bazı Alanların Riskli Alan Ġlan
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Ġstanbul Ġli, Zeytinburnu Ġlçesi, Sümer Mahallesi sınırları içerisinde bulunan
Bazı Alanların Riskli Alan Ġlan Edilmesi Hakkında 2012/4160 Sayılı Karar
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Karaman Ġli, Merkez Ġlçesinde Bulunan Bazı Alanların Kentsel DönüĢüm ve
GeliĢim Proje Alanı Ġlan Edilmesi Hakkında 2013/4165 Sayılı Karar
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Erzincan Ġli, Kemaliye Ġlçesinde Tesis Edilecek Ziyaret Hidroelektrik
Santralinin Yapımı Amacıyla Bazı TaĢınmazların Enerji Piyasası Düzenleme
Kurumu Tarafından Acele KamulaĢtırılması Hakkında 2013/4166 Sayılı
Karar
(R.G. 25
Ocak 2013 – 28539)
Bazı Enerji Ġletim Hatlarının Yapımı Amacıyla Ġhtiyaç Duyulan
TaĢınmazların Türkiye Elektrik Ġletim Anonim ġirketi Genel Müdürlüğü
Tarafından Acele KamulaĢtırılması Hakkında 2013/4168 Sayılı Karar
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Kocaeli Ġli, Gebze Ġlçesinde Tesis Edilecek Gebze Doğalgaz Kombine
Çevrim Santralinin Yapımı Amacıyla Parsel Numarası Belirtilen TaĢınmazın
Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu Tarafından Acele KamulaĢtırılması
(R.G. 25
Ocak 2013 – 28539)
Bazı AnlaĢmaların Yürürlük Tarihlerinin Tespit Edilmesi Hakkında
2013/4180 Sayılı Karar (R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Van Ġli, Gürpınar ve Edremit Ġlçelerinde Tesis Edilecek Köprüler Gem
Hidroelektrik Santralinin Yapımı Amacıyla Bazı TaĢınmazların Enerji
Piyasası Düzenleme Kurumu Tarafından Acele KamulaĢtırılması Hakkında
(R.G. 25 Ocak
2013 – 28539)
Bazı TaĢınmazların Tesis Edilecek Enerji Ġletim Hattının Yapımı Amacıyla
Türkiye Elektrik Ġletim Anonim ġirketi Genel Müdürlüğü Tarafından Acele
KamulaĢtırılması Hakkında 2013/4194 Hakkında 2013/4191 Sayılı Karar
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Erzincan Ġli, Kemaliye Ġlçesi ile Malatya Ġli, Arapgir Ġlçesinde Tesis Edilecek
Demir Hidroelektrik Santralinin Yapımı Amacıyla Bazı TaĢınmazların
Hazine Adına Tescil Edilmek Üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu
Tarafından Acele KamulaĢtırılması Hakkında 2013/4202
Sayılı
Karar
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Karabük Ġlinde Yürütülen Kentsel DönüĢüm ve GeliĢim Projesi Kapsamında
Bazı TaĢınmazların Karabük Belediyesi Tarafından Acele KamulaĢtırılması
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Sakarya Ġli, Hendek Ġlçesi, Kemaliye Mahallesi Sınırları Ġçerisinde Bulunan
Alanın Riskli Alan Ġlan Edilmesi Hakkında 2013/4204 Sayılı Karar
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Gün IĢığından Daha Fazla Yararlanmak Amacıyla Bütün Yurtta Saatlerin
Yeniden Düzenlenmesi Hakkında 2013/4212 Sayılı Karar
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
6772 Sayılı Kanun Kapsamına Giren Kurumlarda ÇalıĢan ĠĢçilere 2013
Yılında Yapılacak Ġlave Tediyelerin Ödeme Tarihlerinin Belirlenmesi
(R.G. 25 Ocak 2013 –
28539)
Ağrı Ġli, Patnos Ġlçesinde Bulunan Alanın Riskli Alan Ġlan Edilmesi
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
65 YaĢını DoldurmuĢ Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk VatandaĢları ile
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Özürlü ve Muhtaç Türk VatandaĢlarına Aylık Bağlanması Hakkında
Yönetmelik
(R.G. 25 Ocak 2013 –
28539)
Asbestle ÇalıĢmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
ÖzelleĢtirme Yüksek Kurulunun 18/01/2013 Tarihli ve 2013/10 Sayılı Kararı
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığının 24/01.2013 Tarih ve 2013/ÖĠB-K-01
Sayılı Kararı
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Bağımsız Denetim Resmi Sicil Tebliği
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Bağımsız Denetim Yetkilendirme Tebliği
(R.G. 25 Ocak 2013 – 28539)
Katılım Öncesi Yardım Aracı GeçiĢ Dönemi Desteği ve Kurumsal
Yapılanma BileĢeni Kapsamındaki 2009 Türkiye Ulusal Programına Yönelik
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Avrupa Toplulukları Komisyonu
Arasında Finansman AnlaĢmasına Zeyilname No 2‖nin iliĢik Notalarla
birlikte Onaylanması Hakkında 2013/4179 Sayılı Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Türk-Ukrayna Uluslararası Kara UlaĢtırması Karma Komisyon Toplantısı
Protokolü‖nün Onaylanması Hakkında 2013/4185 Sayılı Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti Tarafından Avrupa Konseyi Kalkınma
Bankası Bünyesinde Kurulması Öngörülen Bölgesel Konut Edindirme
Programı Fonuna Hibe Sağlanmasına ĠliĢkin 2013/4198 Sayılı Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Türkiye Cumhuriyeti ile Slovakya Cumhuriyeti Arasında Sosyal Güvenlik
SözleĢmesi‖nin Onaylanması Hakkında 2013/4178 Sayılı Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Ġstanbul Ġli, GaziosmanpaĢa Ġlçesi Sınırları Ġçerisinde Bulunan Bazı
Alanların Riskli Alan lan Edilmesi Hakkında 2012/4099 Sayılı Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Ankara Ġli, Beypazarı Ġlçesi, AyvaĢık Mahallesi Sınırları Ġçerisinde Yer Alan
ve Kroki ile Listede Sınır ve Koordinatları Gösterilen Alanın Kentsel
DönüĢüm ve GeliĢim Proje Alanı Ġlan Edilmesi Hakkında 2013/4161 Sayılı
Karar
(R.G. 26 Ocak
2013 – 28540)
Resmi Ġlan Fiyatlarının Tespit Edilmesi ve 5/3/2012 Tarihli ve 2012/2967
Sayılı Kararnamenin Yürürlükten Kaldırılması Hakkında 2013/4211 Sayılı
Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Diyarbakır Ġli, Sur Ġlçesi, Tarihi Sur Koruma Bandı Ġçerisindeki AlipaĢa ve
Lalebey Mahalleleri ile Ġçkale Bölgesindeki CevatpaĢa Mahallesi Sınırları
Ġçerisinde Gecekondu DönüĢüm Proje Alanı Olarak Belirlenen Sahalarda
Bulunan Bazı TaĢınmazların Toplu Konut Ġdaresi BaĢkanlığı Tarafından
Acele KamulaĢtırılması Hakkında 2013/4215 Sayılı Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Trabzon Ġli, Merkez Ġlçesi, Gürbulak Beldesi, Güzelyalı Mahallesi Sınırları
Ġçerisinde Bulunan Bazı Alanların Riskli Alan Ġlan Edilmesi Hakkında
-
-
-
-
-
-
-
-
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Ankara Ġli, Mamak Ġlçesi, Araplar, Derbent, Dostlar ve Köstence Mahalleleri
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Karaman Ġli, Merkez Ġlçesi, Gevher Hatun, Tabduk Emre ve ġeyh Edebali
Mahalleleri Sınırları Ġçerisinde Bulunan Bazı Alanların Kentsel DönüĢüm ve
GeliĢim Proje Alanı Ġlan Edilmesi Hakkında 2013/4236 Sayılı Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Hükümlü Devrim AS’ın Kalan Cezasının Kaldırılması Hakkında ( No:
2013/3) Sayılı Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
YurtdıĢında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmelikte
DeğiĢiklik Yapılmasına Dair 2012/4130 Sayılı Yönetmelik
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Hukuk UyuĢmazlıklarında Arabuluculuk Kanun Yönetmeliği
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu ĠĢ SözleĢmesi Kanunu Gereğnce;
ĠĢkollarındaki ĠĢçi Sayıları ve Sendikaların Üye Sayılarına ĠliĢkin 2013 Ocak
Ayı Ġstatistikleri Hakkında Tebliğ
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği (Sıra No: 423)
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Zorunlu KarĢılıklar Hakkında Tebliğ (Sayı: 2005/1)’de DeğiĢiklik
Yapılmasına Dair Tebliğ
(Sayı: 2013/2)
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21/01/2013 Tarihli ve 2013/1 Sayılı
Kararı
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Yargıtay 2. Hukuk Dairesine Ait Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
DanıĢtay BeĢinci Dairesine Ait Karar
(R.G. 26 Ocak 2013 – 28540)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Makedonya Cumhuriyeti Hükümeti
Arasında ĠĢbirliği Protokolü’nün Onaylanması Hakkında 2013/4209 Sayılı
Karar
(R.G. 27 Ocak 2013 – 28541)
Bazı TaĢınmazların Türkiye Elektrik Ġletim Anonim ġirketi Genel
Müdürlüğü Tarafından Acele KamulaĢtırılmasına ĠliĢkin 2013/4167 Sayılı
Karar
(R.G. 27 Ocak 2013 – 28541)
Çanakkale Ili, Gelibolu Ilçesinde Yürütülen Kanalizasyon ġebeke ve Atiksu
Arıtma Tesislerinin GeliĢtirilmesi Projesi Kapsamında Bazi TaĢınmazlarin
Gelibolu Belediyesi Tarafindan Acele KamulaĢtırılması Hakkında 2013/4192
Sayılı Karar
(R.G. 27 Ocak 2013 –
28541)
KirĢehir Ili, Mucur Ilçesinde Tesis Edilecek Geycek Rüzgâr Enerjisi
SantralınınYapımı Amacıyla Bazı TaĢınmazların Hazine Adına Tescil
Edilmek Üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu Tarafindan Acele
KamulaĢtırılması Hakkında 2013/4193 Sayılı Karar
(R.G. 27 Ocak 2013 – 28541)
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Türkiye Cumhuriyeti Maliye Bakanlığı Mali Suçları AraĢtırma Kurulu
BaĢkanlığı (MASAK) ile Filipinler Cumhuriyeti Mali Ġstihbarat Birimi
Karapara Aklamayla Mücadele Konseyi (AMLC) Arasında Karapara
Aklama ve Terörizmin Finansmanı ile Ġlgili Finansal Ġstihbarat DeğiĢiminde
ĠĢbirliğine Dair Mutabakat Muhtırası’nın Yürürlüğe Konulması Hakkında
(R.G. 27 Ocak 2013 – 28541)
Bursa Ġlinde Tesis Edilecek Gözede II Hidroelektrik Santralinin Yapiımı
Amacıyla Bazı TaĢınmazların Acele KamulaĢtırılmasına Dair 2013/4229
Sayılı Karar
(R.G. 27 Ocak 2013 – 28541)
Ulusal Gençlik ve Spor Politikası Belgesinin Kabul Edilmesi Hakkında
(R.G. 27 Ocak 2013 – 28541)
2012/4093 Ticaret Sicili Yönetmeliği
(R.G. 27 Ocak 2013 – 28541)
Tütün Mamulleri ve Alkollü Ġçkilerin SatıĢına ve Sunumuna ĠliĢkin Usul ve
Esaslar Hakkında Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 27 Ocak 2013 – 28541)
Ġthalatta Gözetim Uygulanmasına ĠliĢkin Tebliğ (Tebliğ No: 2007/36)’in
Yürürlükten Kaldırılmasına ĠliĢkin Tebliğ
(R.G. 28 Ocak 2013 – 28542)
Ġthalatta Gözetim Uygulanmasına ĠliĢkin Tebliğ (Tebliğ No: 2007/37’in
Yürürlükten Kaldırılmasına ĠliĢkin Tebliğ
(R.G. 28 Ocak 2013 – 28542)
Gümrük Genel Tebliği (Gümrük ĠĢlemleri) (Seri No: 102)
(R.G. 28 Ocak 2013 – 28542)
(R.G. 28 Ocak 2013 – 28542)
(R.G. 28 Ocak 2013 – 28542)
5939 Sayılı Konut Edindirme Yardımı Hak Sahiplerine Ödeme Yapılmasına
Dair Kanunda DeğiĢiklik Yapılmasına ĠliĢkin Kanun ve Konut Edindirme
Yardımı Hak Sahiplerine Ödeme Yapılmasına Dair Yönetmelikte DeğiĢiklik
Yapılmasına ĠliĢkin Yönetmelik ile 5664 Sayılı Konut Edindirme Yardımı
Hak Sahiplerine Ödeme Yapılmasına Dair Kanuna 662 Sayılı Kanun
Hükmünde Kararnamenin 73 Üncü Maddesi Ġle Eklenen Hükme Göre Tespit
Edilen Hak Sahipleri Listesi
(R.G. 28 Ocak 2013 – 28542-Mükerrer)
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna Ait Atama Kararı
(R.G. 29 Ocak 2013 – 28543)
Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü Tarafından Verilecek Ġdari Para Cezaları
Hakkında Yönetmelik (SHY-ĠPC)
(R.G. 29 Ocak 2013 – 28543)
Bankaların Destek Hizmeti Almalarına ĠliĢkin Yönetmelikte DeğiĢiklik
Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 29 Ocak 2013 – 28543)
Bankaların Ġç Sistemleri Hakkında Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapılmasına
Dair Yönetmelik
(R.G. 29 Ocak 2013 – 28543)
Karayoluyla ġehirlerarası Yolcu TaĢımacılığı Alanında Uygulanacak Taban
Ücret Tarifesi Hakkında Tebliğ (Tebliğ No: 67)
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
(R.G. 29 Ocak 2013 – 28543)
(R.G. 29 Ocak 2013 – 28543)
(R.G. 29 Ocak 2013 – 28543)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Libya Hükümeti Arasında Askeri Eğitim
ĠĢ Birliği Mutabakat Muhtırasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair
6393 Sayılı Kanun
(R.G. 30 Ocak 2013 –
28544)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Sırbistan Cumhuriyeti Hükümeti
Arasında BaĢta Terörizm ve Örgütlü Suçlar Olmak Üzere Ağır Suçlarla
Mücadelede ĠĢbirliği AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
Arasında Çevre Alanında ĠĢbirliği AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
Arasında Tarımsal ĠĢbirliği Konulu Mutabakat Zaptının Onaylanmasının
Uygun Bulunduğuna Dair 6396Sayılı Kanun
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
Uluslararası Bitki Koruma SözleĢmesine Katılmamızın Uygun Bulunduğuna
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
Afrika Kalkınma Bankası KuruluĢ AnlaĢmasına Katılmamızın Uygun
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
Afrika Kalkınma Fonu KuruluĢ AnlaĢmasına Katılmamızın Uygun
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
Milletlerarası Finansman Kurumu Ana AnlaĢmasının Tadil Edilmesine
ĠliĢkin Guvernörler Kurulu Kararının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
HaberleĢme Özgürlüğüne ve Özel Hayatin Gizliliğine Yönelik Ihlallerin
Tespiti ve Önlenmesine IliĢkin Tedbirlerin Belirlenmesi Amaciyla Bir
Meclis AraĢtirmasi Komisyonu Kurulmasina IliĢkin 1030 Sayılı Karar
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
Elektronik Ġmza ile Ġlgili Süreçlere ve Teknik Kriterlere ĠliĢkin Tebliğde
DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Tebliğ
(R.G. 30 Ocak 2013 – 28544)
2000 Tarihli Tehlikeli ve Zararlı Maddelerle Kirlenme Olaylarına KarĢı
Hazırlıklı Olma, Müdahale ve ĠĢbirliği Protokolüne Katılmamızın Uygun
(R.G. 31 Ocak 2013 –
28545)
1974 Denizde Can Emniyeti Uluslararası SözleĢmesine ĠliĢkin 1978
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Protokolüne Katılmamızın Uygun Bulunduğuna Dair 6402 Sayılı Kanun
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Emniyetli Konteynerler Hakkında Uluslar Arası SözleĢmeye Katılmamızın
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
1978 Gemiadamlarının Eğitim, Belgelendirilme ve Vardiya Standartları
Hakkında Uluslararası SözleĢmeye ĠliĢkin DeğiĢikliklerin Kabulü Hakkında
Karara Katılmamızın Uygun Bulunduğuna Dair 6404 Sayılı Kanun
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
1979 Denizde Arama ve Kurtarma Uluslararası SözleĢmesine ĠliĢkin
DeğiĢikliklerin Kabulüne Dair Karara Katılmamızın Uygun Bulunduğu
Hakkında 6405 Sayılı Kanun
(R.G. 31 Ocak 2013 –
28545)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve Danimarka Krallığı Hükümeti Arasında
Enerji Alanında ĠĢbirliğine ĠliĢkin Mutabakat Zaptının Onaylanmasının
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Avustralya Hükümeti Arasında Gelir
Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi
Kaçakçılığına Engel Olma AnlaĢması ve AnlaĢmaya ĠliĢkin Protokolün
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Elektrik Piyasası Kanunu ile Özel Tüketim Vergisi Kanununda DeğiĢiklik
Yapılmasına Dair 6408 Sayılı Kanun
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Türkiye Cumhuriyeti ve Slovakya Cumhuriyeti Arasında Yatırımların
KarĢılıklı TeĢviki ve Korunmasına ĠliĢkin AnlaĢmanın Onaylanmasının
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Yükseköğretim Kurumları TeĢkilatı Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun
Hükmünde Kararnamelerde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair 6410 Sayılı Kanun
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Ceza Muhakemesi Kanunu Ġle Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin Ġnfazı
Hakkında Kanunda DeğiĢiklik Yapılmasına Dair 6411 Sayılı Kanun
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Adalet Bakanlığından Atama Kararı
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
ĠĢ Güvenliği Uzmanlarının Görev, Yetki, Sorumluluk ve Eğitimleri
Hakkında Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
ĠĢ Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına
Dair Yönetmelik
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Proje ve Kontrolluk ĠĢlerinde Uygulanacak Fiyat ArtıĢ Oranları Hakkında
Tebliğ
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Ġthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine ĠliĢkin Tebliğ (Tebliğ No: 2013/1)
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Ġthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine ĠliĢkin Tebliğ (Tebliğ No: 2013/2)
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Sulak Alanlar Tebliği (Tebliğ No: 6)
-
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
Adalet Bakanlığından Münhal Noterlik Ġlanı
(R.G. 31 Ocak 2013 – 28545)
2013 Ocak Ayında YaĢ Haddinden ve Ġsteği Üzerine Emekliye Ayrılan
Hâkim ve Savcılar Belirtir Liste
BAKANLAR KURULU KARARI
Karar Sayısı : 2013/4156
Ekli ―8/2/2002 Tarihli ve 2002/3729 Sayılı Kararnamenin Eki Kararda DeğiĢiklik
Yapılması ile Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlara ĠliĢkin Kararın 2013
Yılında da Uygulanmasına Dair Karar‖ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığının 3/1/2013
tarihli ve 28 sayılı yazısı üzerine, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 152 nci maddesi
ile 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 14 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca
6/1/2013 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. ARINÇ
BaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan YardımcısıBaĢbakan YardımcısıBaĢbakan Yardımcısı V.
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
S. ERGĠN
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği Bakanı V.Bilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR A. DAVUTOĞLU
F. ġAHĠN
ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanı
Çevre ve ġehircilik BakanıDıĢiĢleri
Bakanı
Ekonomi Bakanı V.
M. ġĠMġEK
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı V.
Gençlik ve Spor BakanıGıda, Tarım ve Hayvancılık
BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Kalkınma BakanıKültür ve Turizm Bakanı Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
E. GÜNAY
V. EROĞLU
Milli Eğitim Bakanı Milli Savunma Bakanı V. Orman ve Su ĠĢleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Sağlık BakanıUlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanı
8/2/2002 TARĠHLĠ VE 2002/3729 SAYILI KARARNAMENĠN EKĠ KARARDA
DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASI ĠLE DEVLET MEMURLARINA ÖDENECEK
ZAM VE TAZMĠNATLARA ĠLĠġKĠN KARARIN 2013 YILINDA DA
UYGULANMASINA DAĠR KARAR
MADDE 1 – 8/2/2002 tarihli ve 2002/3729 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe
konulan Kararın 2 nci maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
―Madde 2 – Kapsama dahil tüm personel için 2013 yılının birinci altı aylık dönemindeki
―ortalama ücret toplamı üst sınırı‖ 7.235 TL olarak tespit edilmiĢtir.‖
MADDE 2 – Aynı Kararın 3 üncü maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
―Madde 3 – Mevcut karar, onay veya diğer mevzuat uyarınca kapsama dahil personele
yapılmakta olan aynî ve/veya nakdî ödeme unsurlarına yeni bir unsur ilave edilmemesi ve 2
nci maddede yer alan ortalama ücret toplamı üst sınırının aĢılmaması kaydıyla 2013 yılının
birinci altı aylık döneminde kapsama dahil personelin mali ve sosyal hakları, kurum içi
hiyerarĢik yapıların gerektirdiği ölçüde ve mevzuatı dahilinde %3,14 oranına kadar yetkili
organlar tarafından belirlenecek oranlarda artırılabilir.‖
MADDE 3 – 17/4/2006 tarihli ve 2006/10344 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile
yürürlüğe konulan ―Devlet Memurlarına Ödenecek Zam ve Tazminatlara ĠliĢkin Karar‖ ve eki
cetvellerin uygulanmasına 2013 yılında da devam olunur.
MADDE 4 – Bu Karar, 1/1/2013 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde
yürürlüğe girer.
MADDE 5 – Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G. 16 Ocak 2013 – 28530 ]
—— • ——
YÖNETMELĠK
Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığından:
BĠTKĠ KARANTĠNASI YÖNETMELĠĞĠNDE DEĞĠġĠKLĠK
YAPILMASINA DAĠR YÖNETMELĠK
MADDE 1 – 3/12/2011 tarihli ve 28131 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bitki
Karantinası Yönetmeliğinin ekinde yer alan ―EK-6 GiriĢ ve ÇıkıĢ Kapıları‖ tablosunun ―A)
BĠTKĠ VE BĠTKĠSEL ÜRÜN GĠRĠġ KAPILARI‖ bölümü aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
― A) BĠTKĠ ve BĠTKĠSEL ÜRÜN GĠRĠġ KAPILARI
SIRA
BAĞLI OLDUĞU ĠL
NO
1
1
ADANA
2
AĞRI
1
3
ANKARA
4
1, 2
ANTALYA
KAPININ ADI
Adana, Yumurtalık Serbest Bölge
Doğu Beyazıt, Gürbulak
Ankara Tır, Ankara Posta, Esenboğa
Antalya, Antalya Havalimanı, Antalya Serbest
Bölge
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
Türkgözü
Hopa, Sarp
Bandırma
Bartın
Bursa, 3Gemlik, Mudanya, Ġnegöl
Çanakkale
Denizli
Kapıkule TIR, Kapıkule Gar, Kapıkule Yolcu
1,2
EDĠRNE
Salonu, Ġpsala, Hamzabeyli
ERZURUM
Erzurum
ESKĠġEHĠR
EskiĢehir
GAZĠANTEP
Gaziantep, Islahiye
GĠRESUN
Giresun
IĞDIR
Dilucu
Ġstanbul Posta, Karaköy Yolcu Salonu, Ambarlı,
HaydarpaĢa, Halkalı, Erenköy, Atatürk Havalimanı
1,2
ĠSTANBUL
Kargo, Atatürk Havalimanı Serbest Bölge, Ġstanbul
Deri Serbest Bölge, Trakya Serbest Bölge, Sabiha
Gökçen Uluslararası Havalimanı, Pendik
Ġzmir, Adnan Menderes, Ġzmir TIR, Ege Serbest
1,2
ĠZMĠR
Bölge, Aliağa, Dikili, ÇeĢme
HAKKARĠ
Esendere
Antakya, 2Ġskenderun, Isdemir, Yayladağı Kapı,
1
HATAY
Cilvegözü
KAHRAMANMARAġ KahramanmaraĢ
2
KASTAMONU
Ġnebolu
KAYSERĠ
Kayseri
KĠLĠS
Öncüpınar
2,3
KOCAELĠ
Ġzmit, Derince, Gebze, Dilovası
KONYA
Konya
MALATYA
Malatya
MARDĠN
Mardin, Nusaybin
Mersin, Yolcu Salonu, TaĢucu, Mersin Serbest
1,2
MERSĠN
Bölge
MUĞLA
Dalaman Havalimanı
2
ORDU
Ordu, Ünye
2
RĠZE
Rize
1,2
SAKARYA
Sakarya
1,2
SAMSUN
Samsun, Samsun Serbest Bölge
2
SĠNOP
Sinop
SĠVAS
Sivas
ġANLIURFA
ġanlıurfa, Akçakale
ġIRNAK
Habur, Ġpekyolu
Tekirdağ, Çorlu Havalimanı, Çerkezköy, Avrupa
2
TEKĠRDAĞ
Serbest Bölge
1,2
TRABZON
Trabzon, Trabzon Serbest Bölge
UġAK
UĢak
VAN
Kapıköy
1
YALOVA
Yalova
ARDAHAN
2
ARTVĠN
BALIKESĠR
2
BARTIN
1,2
BURSA
ÇANAKKALE
DENĠZLĠ
2
45
ZONGULDAK
Zonguldak, Karadeniz Ereğli
Üretim ve çoğaltım materyali ithaline yetkili iller
2
AhĢap ambalaj malzemeleri hariç orman ürünleri ithalatına yetkili iller
3
EK-4, Madde 2.6.2’ye göre ABD’den meĢe ithalatına yetkili kapılar‖
1
MADDE 2 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür.
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
Tarihi
Sayısı
3/12/2011
28131
Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
Tarihi
Sayısı
117/12/2011
28145
217/5/2012
28295
39/8/2012
28379
414/12/2012
28497
[R.G. 16 Ocak 2013 – 28530 ]
—— • ——
TEBLĠĞLER
Çevre ve ġehircilik Bakanlığından:
2872 SAYILI ÇEVRE KANUNU UYARINCA VERĠLECEK
ĠDARĠ PARA CEZALARINA ĠLĠġKĠN TEBLĠĞ
(2013/1)
9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun 20 nci maddesinde, Kanuna aykırılık
halinde uygulanacak idari para cezaları belirlenmiĢtir.
30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17 nci maddesinin yedinci
fıkrasında idari para cezalarının her takvim yılı baĢından geçerli olmak üzere o yıl için
4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri
uyarınca tespit ve ilân edilen yeniden değerleme oranında artırılmak suretiyle uygulanacağı ve
bu Ģekilde yapılacak hesaplamalarda bir Türk Lirasının küsurunun dikkate alınmayacağı
hükmü yer almaktadır.
Maliye Bakanlığı tarafından hazırlanarak 10/11/2012 tarihli ve 28463 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan, 419 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği uyarınca 2012
yılı yeniden değerleme oranı % 7,80 olarak tespit ve ilan edilmiĢtir.
Bu duruma binaen, 2872 sayılı Çevre Kanununun 20 nci maddesinde yer alan para
cezaları 1/1/2013 tarihinden itibaren aĢağıda belirtilen miktarlarda uygulanacaktır.
2872 sayılı Çevre Kanunu Uyarınca Verilecek Ġdari Para Cezalarına ĠliĢkin Tebliğ
(2007/2), 2872 sayılı Çevre Kanunu Uyarınca Verilecek Ġdari Para Cezalarına ĠliĢkin Tebliğ
(2011/1) ve 2872 sayılı Çevre Kanunu Uyarınca Verilecek Ġdari Para Cezalarına ĠliĢkin Tebliğ
(2012/1) yürürlükten kaldırılmıĢtır.
Tebliğ olunur.
2872 sayılı Çevre Kanununun
20 nci maddesinin
(a) bendindeki ceza miktarları
(b) bendindeki ceza miktarı
(c) bendindeki ceza miktarları
(d) bendindeki ceza miktarları
(e) bendindeki ceza miktarı
(f) bendindeki ceza miktarı
(g) bendindeki ceza miktarı
(h) bendindeki ceza miktarları
(ı) bendinin; 1 no’lu alt bendindeki
ceza miktarları
ceza miktarları
ceza miktarları
ceza miktarları
(ı) bendinin altıncı paragrafındaki
ceza miktarları
(i) bendindeki ceza miktarı
(j) bendindeki ceza miktarları
(k) bendindeki özel çevre koruma
bölgelerine iliĢkin ceza miktarı
(l) bendindeki ceza miktarları
(m) bendindeki ceza miktarları
Kanundaki ceza miktarı
500 TL
1.000 TL
24.000 TL
48.000 TL
6.000 TL
2.000 TL
300 TL
(b) bendi için iki kat:
48.000 TL
96.000 TL
(c) bendi için iki kat:
12.000 TL
4.000 TL
600 TL
(d) bendinin ikinci
cümlesindeki konutlarla ilgili
olarak:
600 TL
10.000 TL
60.000 TL
6.000 TL
400 TL
1.200 TL
4.000 TL
12.000 TL
Ton baĢına*:
40 TL
10 TL
100 KR
Ton BaĢına*:
30 TL
6 TL
100 KR
Ton BaĢına*:
20 TL
4 TL
100 KR
Ton baĢına*:
10 TL
2 TL
40 KR
24.000 TL
600 TL
1.000 TL
24.000 TL
600 TL
20.000 TL
Dekar baĢına*:
20 TL
Metreküp baĢına*:
120 TL
6.000 TL
4.000 TL
1/1/2013-31/12/2013 tarihleri
arasında uygulanacak ceza
842 TL
1.689 TL
40.636 TL
81.274 TL
10.154 TL
3.383 TL
504 TL
81.274 TL
162.552 TL
20.317 TL
6.769 TL
1.012 TL
1.012 TL
16.929 TL
101.595 TL
10.154 TL
674 TL
2.029 TL
6.769 TL
20.317 TL
67,69 TL
16,89 TL
163 KR
50,76 TL
10,12 TL
163 KR
33,83 TL
6,74 TL
163 KR
16,89 TL
3,34 TL
65 KR
40.636 TL
1.012 TL
1.689 TL
40.636 TL
1.012 TL
33.863 TL
33,83 TL
203,17 TL
10.154 TL
6.769 TL
48.000 TL
1.200 TL
12.000 TL
24.000 TL
24.000 TL
60.000 TL
100 TL
2.000.000 TL
2.000.000 TL
100.000 TL den
1.000.000 TL’ye kadar
100.000 TL den
1.000.000 TL’ye kadar
(n) bendindeki ceza miktarları
(o) bendindeki ceza miktarı
(p) bendindeki ceza miktarı
(r) bendindeki ceza miktarları
(s) bendindeki ceza miktarı
(t) bendindeki ceza miktarı
(u) bendindeki ceza miktarı
(v) bendindeki ceza miktarı
(y) bendindeki ceza miktarı
81.274 TL
2.029 TL
20.317 TL
40.636 TL
40.636 TL
101.595 TL
163 TL
3.386.604 TL
3.386.604 TL
169.327 TL'den
1.693.300 TL'ye kadar
169.327 TL'den
1.693.300 TL'ye kadar
Belediyelerde;
Belediyelerde;
Nüfusu 100.000’den
·
Nüfusu 100.000’den
fazla olanlarda:
fazla olanlarda:
50.000 TL
84.660 TL
·
Nüfusu 100.000 –
·
Nüfusu 100.000 – 50.000
50.000 arasında olanlarda:
arasında olanlarda:
30.000 TL
50.796 TL
·
Nüfusu 50.000 –
·
Nüfusu 50.000 – 10.000
10.000 arasında olanlarda:
20.000 TL
33.863 TL
·
Nüfusu 10.000 – 2.000 ·
Nüfusu 10.000 – 2.000
10.000 TL
16.929 TL
·
Organize Sanayi
·
Organize Sanayi
Bölgelerinde:
Bölgelerinde:
100.000 TL
169.327 TL
·
Bunların dıĢında kalan ·
Bunların dıĢında kalan
endüstri ve atıksu üreten her endüstri ve atıksu üreten her türlü
türlü tesiste:
tesiste:
60.000 TL
101.595 TL
·
Geçici 4 üncü maddesinin 5 inci
fıkrasındaki ceza miktarları
[R.G. 16 Ocak 2013 – 28530 ]
—— • ——
Orman ve Su ĠĢleri Bakanlığından:
2872 SAYILI ÇEVRE KANUNUNUN 20 NCĠ MADDESĠNĠN
(k) BENDĠ UYARINCA VERĠLECEK ĠDARĠ PARA
CEZALARINA ĠLĠġKĠN TEBLĠĞ (2013/1)
9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun 20 nci maddesinde, Kanuna aykırılık
halinde uygulanacak idari para cezaları belirlenmiĢtir.
30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17 nci maddesinin yedinci
fıkrasında idari para cezalarının her takvim yılı baĢından geçerli olmak üzere o yıl için
4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri
uyarınca tespit ve ilân edilen yeniden değerleme oranında artırılmak suretiyle uygulanacağı ve
bu Ģekilde yapılacak hesaplamalarda bir Türk Lirasının küsurunun dikkate alınmayacağı
hükmü yer almaktadır.
Maliye Bakanlığı tarafından hazırlanarak 10/11/2012 tarihli ve 28463 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan, 419 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği uyarınca 2012
yılı yeniden değerleme oranı % 7,80 olarak tespit ve ilân edilmiĢtir.
Bu duruma binaen, 2872 sayılı Çevre Kanununun 20 nci maddesinin birinci fıkrasının
(k) bendinde yer alan para cezaları 1/1/2013 tarihinden itibaren aĢağıda belirtilen miktarlarda
uygulanacaktır.
Tebliğ olunur.
2872 sayılı Kanunun
5491 sayılı
Kanun ile değiĢik
20 nci maddesinin
(k) bendindeki özel çevre
koruma bölgelerine iliĢkin
olanlar dıĢındaki ceza
miktarları
Kanundaki ceza miktarı
1/1/2013 – 31/12/2013
tarihleri arasında
uygulanacak ceza
20.000 TL
100.000 TL
33.863 TL
169.327 TL
[R.G. 16 Ocak 2013 – 28530 ]
—— • ——
KANUNLAR
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE UMMAN SULTANLIĞI ARASINDA
GÜMRÜK KONULARINDA ĠġBĠRLĠĞĠ VE KARġILIKLI YARDIM
ANLAġMASININ ONAYLANMASININ UYGUN
BULUNDUĞUNA DAĠR KANUN
Kanun No. 6365
Kabul Tarihi: 2/1/2013
MADDE 1 – (1) 13 Nisan 2010 tarihinde Maskat’ta imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Umman Sultanlığı Arasında Gümrük Konularında ĠĢbirliği ve KarĢılıklı Yardım
AnlaĢması”nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
MADDE 2 – (1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ VE HIRVATĠSTAN CUMHURĠYETĠ
HÜKÜMETĠ ARASINDA TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ VE HIRVATĠSTAN
CUMHURĠYETĠ ARASINDA YATIRIMLARIN KARġILIKLI TEġVĠKĠ
VE KORUNMASINA YÖNELĠK ANLAġMAYA ĠLĠġKĠN
DEĞĠġĠKLĠKLERE DAĠR EK PROTOKOLÜN
ONAYLANMASININ UYGUN
Kanun No. 6366
MADDE 1 – (1) 18 ġubat 2009 tarihinde Ankara’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ve Hırvatistan Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Türkiye Cumhuriyeti ve
Hırvatistan Cumhuriyeti Arasında Yatırımların KarĢılıklı TeĢviki ve Korunmasına
Yönelik AnlaĢmaya ĠliĢkin DeğiĢikliklere Dair Ek Protokol”ün onaylanması uygun
bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ ĠLE SIRBĠSTAN CUMHURĠYETĠ ARASINDA
SOSYAL GÜVENLĠK ANLAġMASININ ONAYLANMASININ
UYGUN BULUNDUĞUNA DAĠR KANUN
Kanun No. 6367
MADDE 1 – (1) 26 Ekim 2009 tarihinde Belgrad’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
ile Sırbistan Cumhuriyeti Arasında Sosyal Güvenlik AnlaĢması”nın onaylanması uygun
bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE TANZANYA BĠRLEġĠK
CUMHURĠYETĠ ARASINDA TĠCARET ĠġBĠRLĠĞĠ
Kanun No. 6368
MADDE 1 – (1) 18 ġubat 2010 tarihinde Ankara’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Tanzanya BirleĢik Cumhuriyeti Arasında Ticaret ĠĢbirliği AnlaĢması”nın
onaylanması uygun bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE BOTSVANA CUMHURĠYETĠ
HÜKÜMETĠ ARASINDA TĠCARĠ, EKONOMĠK VE TEKNĠK ĠġBĠRLĠĞĠ
Kanun No. 6369
MADDE 1 – (1) 6 Mayıs 2010 tarihinde Ankara’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Botsvana Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Ticari, Ekonomik ve Teknik ĠĢbirliği
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ ĠLE MALTA CUMHURĠYETĠ ARASINDA GELĠR
ÜZERĠNDEN ALINAN VERGĠLERDE ÇĠFTE VERGĠLENDĠRMEYĠ
ÖNLEME VE VERGĠ KAÇAKÇILIĞINA ENGEL OLMA
ANLAġMASI VE EKĠ PROTOKOLÜN ONAYLANMASININ
Kanun No. 6370
MADDE 1 – (1) 14 Temmuz 2011 tarihinde Ġstanbul’da imzalanan “Türkiye
Cumhuriyeti ile Malta Cumhuriyeti Arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte
Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına Engel Olma AnlaĢması” ve eki “Protokol”ün
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE BERMUDA HÜKÜMETĠ ARASINDA
VERGĠ KONULARINDA BĠLGĠ DEĞĠġĠMĠ ANLAġMASININ
ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA
DAĠR KANUN
Kanun No. 6371
MADDE 1 – (1) 23 Ocak 2012 tarihinde New York’ta imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Bermuda Hükümeti Arasında Vergi Konularında Bilgi DeğiĢimi AnlaĢması”nın
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE ETYOPYA FEDERAL
DEMOKRATĠK
CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ARASINDA BÜYÜKELÇĠLĠK ĠLE MĠSYON ġEFĠ
VE DĠPLOMATLAR ĠÇĠN ĠKAMETGAH ĠNġAASI ĠÇĠN ARSA
DEĞĠġĠMĠ ANLAġMASININ ONAYLANMASININ
UYGUN BULUNDUĞUNA
DAĠR KANUN
Kanun No. 6372
MADDE 1 – (1) 28 Aralık 2010 tarihinde Addis Ababa’da imzalanan “Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti ile Etyopya Federal Demokratik Cumhuriyeti Hükümeti Arasında
Büyükelçilik ile Misyon ġefi ve Diplomatlar Ġçin Ġkametgah ĠnĢaası Ġçin Arsa DeğiĢimi
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE LÜBNAN CUMHURĠYETĠ
HÜKÜMETĠ ARASINDA GENÇLĠK VE SPOR ALANINDA
ĠġBĠRLĠĞĠ PROGRAMININ ONAYLANMASININ
UYGUN BULUNDUĞUNA
DAĠR KANUN
Kanun No. 6373
MADDE 1 – (1) 21 Nisan 2009 tarihinde Ankara’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Lübnan Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Gençlik ve Spor Alanında ĠĢbirliği
Programı”nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE FAS KRALLIĞI HÜKÜMETĠ
ARASINDA GENÇLĠK VE SPOR ALANLARINDA ĠġBĠRLĠĞĠ
PROTOKOLÜNÜN ONAYLANMASININ
UYGUN BULUNDUĞUNA
DAĠR KANUN
Kanun No. 6374
MADDE 1 – (1) 15 Kasım 2011 tarihinde Rabat’ta imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Fas Krallığı Hükümeti Arasında Gençlik ve Spor Alanlarında ĠĢbirliği
Protokolü”nün onaylanması uygun bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE AZERBAYCAN CUMHURĠYETĠ
HÜKÜMETĠ ARASINDA TRANS ANADOLU DOĞAL GAZ BORU HATTI
SĠSTEMĠNE ĠLĠġKĠN HÜKÜMETLERARASI ANLAġMA ĠLE EKĠ TÜRKĠYE
CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ VE THE TRANS ANATOLIAN GAS
PIPELINE COMPANY B.V. ARASINDA TRANS-ANADOLU DOĞAL
GAZ BORU HATTI SĠSTEMĠ HAKKINDA EV SAHĠBĠ
HÜKÜMET ANLAġMASININ ONAYLANMASININ
UYGUN BULUNDUĞUNA
DAĠR KANUN
Kanun No. 6375
MADDE 1 – (1) 26 Haziran 2012 tarihinde Ġstanbul’da imzalanan “Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti ile Azerbaycan Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Trans Anadolu
Doğal Gaz Boru Hattı Sistemine ĠliĢkin Hükümetlerarası AnlaĢma” ile eki “Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti ve The Trans Anatolian Gas Pipeline Company B.V. Arasında TransAnadolu Doğal Gaz Boru Hattı Sistemi Hakkında Ev Sahibi Hükümet AnlaĢması”nın
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
HÜKÜMETĠ ARASINDA YATIRIMLARIN KARġILIKLI KORUNMASI
VE TEġVĠKĠNE ĠLĠġKĠN ANLAġMANIN ONAYLANMASININ
UYGUN BULUNDUĞUNA
DAĠR KANUN
Kanun No. 6376
MADDE 1 – (1) 25 Ekim 2011 tarihinde Ġzmir’de imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Azerbaycan Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Yatırımların KarĢılıklı Korunması
ve TeĢvikine ĠliĢkin AnlaĢma”nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
HÜKÜMETĠ ARASINDA ORTAKLIK VE ĠġBĠRLĠĞĠ ANLAġMASININ
DAĠR KANUN
Kanun No. 6377
MADDE 1 – (1) 6 Kasım 2007 tarihinde Bakü’de imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Azerbaycan Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Ortaklık ve ĠĢbirliği
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ ĠLE AZERBAYCAN CUMHURĠYETĠ ARASINDA
KAMU PERSONEL YÖNETĠMĠNĠN GELĠġTĠRĠLMESĠ VE DESTEKLENMESĠ
ALANLARINDA ĠġBĠRLĠĞĠNE ĠLĠġKĠN PROTOKOLÜN
DAĠR KANUN
Kanun No. 6378
MADDE 1 – (1) 3 Haziran 2008 tarihinde Ankara’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
ile Azerbaycan Cumhuriyeti Arasında Kamu Personel Yönetiminin GeliĢtirilmesi ve
Desteklenmesi Alanlarında ĠĢbirliğine ĠliĢkin Protokol”ün onaylanması uygun bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ VE GANA CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ
ARASINDA
ĠKĠLĠ HAVA HĠZMETLERĠ ANLAġMASININ ONAYLANMASININ
Kanun No. 6379
MADDE 1 – (1) 24 Mart 2011 tarihinde Akra’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ve Gana Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Ġkili Hava Hizmetleri AnlaĢması”nın
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE GANA CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ
ARASINDA SAĞLIK VE TIP BĠLĠMLERĠ ALANLARINDA ĠġBĠRLĠĞĠNE
DAĠR ANLAġMANIN ONAYLANMASININ UYGUN
Kanun No. 6380
MADDE 1 – (1) 24 Mart 2011 tarihinde Akra’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Gana Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Sağlık ve Tıp Bilimleri Alanlarında
ĠĢbirliğine Dair AnlaĢma”nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
ARASINDA TURĠZM ALANINDA ĠġBĠRLĠĞĠ ANLAġMASININ
DAĠR KANUN
Kanun No. 6381
MADDE 1 – (1) 20 Ekim 2011 tarihinde Akra’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Gana Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Turizm Alanında ĠĢbirliği AnlaĢması”nın
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
ARASINDA ASKERĠ ALANDA EĞĠTĠM, TEKNĠK VE BĠLĠMSEL Ġġ BĠRLĠĞĠ
ÇERÇEVE ANLAġMASININ ONAYLANMASININ UYGUN
Kanun No. 6382
MADDE 1 – (1) 24 Mart 2011 tarihinde Akra/Gana’da imzalanan “Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti ile Gana Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Askeri Alanda
Eğitim, Teknik ve Bilimsel ĠĢ Birliği Çerçeve AnlaĢması”nın onaylanması uygun
bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
ARASINDA TARIMSAL ĠġBĠRLĠĞĠ KONULU MUTABAKAT ZAPTININ
ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA DAĠR KANUN
Kanun No. 6383
MADDE 1 – (1) 20 Ekim 2011 tarihinde Akra’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Gana Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Tarımsal ĠĢbirliği Konulu
Mutabakat Zaptı”nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
16/1/2013
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
3083 sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlenmesine Dair Tarım Reformu Kanunu
uyarınca uygulama alanı ilan edilen ġanlıurfa Ġlinde, ekli listede bağlılık durumları gösterilen
köy altı yerleĢim birimlerinin ana köyden ayrılarak karĢılarında belirtilen adlarla bağımsız köy
olmaları; Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığının 17/12/2012 tarihli ve 18620 sayılı yazısı
üzerine, adı geçen Kanunun 14 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 24/12/2012
tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
BaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan YardımcısıBaĢbakan Yardımcısı
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
A. DAVUTOĞLU M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı
Gençlik ve Spor BakanıGıda,
Tarım
ve
Hayvancılık BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Kalkınma Bakanı Kültür ve Turizm Bakanı Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim Bakanı Milli Savunma Bakanı Orman ve Su ĠĢleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
24/12/2012 TARĠHLĠ VE 2012/4145 SAYILI
KARARNAMENĠN EKĠ
LĠSTE
SIRA
ĠLĠ
ĠLÇESĠ
BUCAĞI
KÖYÜ
BAĞLININ ADI
YE
NO
1
ġANLIURFA AKÇAKALE MERKEZ
YUKARIDEREN
KAYALIK
KA
2
ġANLIURFA
HARRAN
MERKEZ YUKARIYAKINYOL AġAĞIYAKINYOL AġAĞIY
3
ġANLIURFA
SĠVEREK
BUCAK
ERTEM
SĠSLĠCE
SĠ
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
YÖNETMELĠK
Ekli ―Serbest Avukatlardan Hizmet Satın Alınmasına ĠliĢkin Usul ve Esaslar Hakkında
Yönetmelik‖in yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığının 14/11/2012 tarihli ve 28704 sayılı
yazısı üzerine, 26/9/2011 tarihli ve 659 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 5 inci ve 16
ncı maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 24/12/2012 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim Bakanı Milli Savunma BakanıOrman ve Su ĠĢleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
SERBEST AVUKATLARDAN HĠZMET SATIN ALINMASINA ĠLĠġKĠN
USUL VE ESASLAR HAKKINDA YÖNETMELĠK
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ve
özel bütçeli idareler tarafından ulusal ve uluslararası yargı mercileri ile tahkim davalarında,
hizmet satın alınması, hizmet satın alınacak serbest avukatların nitelikleri, görevleri,
sorumlulukları, mali hakları ile takip ve denetimine iliĢkin usul ve esasları belirlemektir.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 26/9/2011 tarihli ve 659 sayılı Genel Bütçe
Kapsamındaki Kamu Ġdareleri ve Özel Bütçeli Ġdarelerde Hukuk Hizmetlerinin
Yürütülmesine ĠliĢkin Kanun Hükmünde Kararnamenin 5 inci ve 16 ncı maddelerine
dayanılarak hazırlanmıĢtır.
Tanımlar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;
a) Bakan: Ġdarelerin bağlı, ilgili veya iliĢkili olduğu bakanı, Yükseköğretim Kurulu ile
Ölçme, Seçme ve YerleĢtirme Merkezi BaĢkanlığı, üniversiteler ve yüksek teknoloji
enstitüleri için Milli Eğitim Bakanını,
b) Birim: Ġdarelerin merkez birimlerini,
c) Birim amiri: Ġlgili idarenin birim amirini,
ç) Hukuk birimi: Ġdarelerde hukuk hizmetlerini yürüten birimi,
d) Hukuk birim amiri: Ġdarelerin merkez teĢkilatındaki hukuk biriminin amirini,
e) Koordinasyon görevi: Ġdarelerce birden fazla yer ve bölgede avukatlık hizmeti satın
alınması durumunda, hizmet satın alınacak serbest avukatlarla idare arasındaki koordinasyonu
sağlamak üzere hukuk birimlerinde görevli avukat veya hukuk müĢavirlerine verilecek görevi,
f) Serbest avukat: Bu Yönetmelik kapsamında kendisinden hizmet satın alınan ve
19/3/1969 tarihli ve 1136 sayılı Avukatlık Kanununa göre serbest meslek kapsamında faaliyet
yürüten avukat veya avukatlık ortaklıkları ile yabancı avukat ve avukatlık ortaklıklarını,
g) SözleĢme bedeli: Yapılacak iĢin niteliğine ve kapsamına göre sözleĢmede
belirlenecek ücreti,
ğ) Üst yönetici: Milli Savunma Bakanlığında Bakanı, diğer bakanlıklarda müsteĢarı ve
kamu idarelerinde en üst yöneticiyi,
h) Vekalet ücreti: Mahkemeler, hakemler veya icra daireleri tarafından idare lehine
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen ücreti,
ifade eder.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Avukatlık Hizmeti Satın Alınması
Avukatlık hizmeti satın alınacak haller
MADDE 4 – (1) Ġdareler, muhakemat hizmetlerini kendi hukuk birimlerinden,
bakanlıklarından veya bağlı kuruluĢlarından ve Maliye Bakanlığından temin edemediği ya da
hizmetin özel uzmanlık gerektirdiği ilgili bakan onayı ile belirlendiği hallerde, serbest
avukatlardan hizmet satın alabilir.
(2) Hizmet alımının konusu bir veya birden fazla dava ve icra iĢinin takip ve
sonuçlandırılması olabileceği gibi belirli bir yerdeki dava ve icra takiplerinin belirli bir
süreyle sınırlı olarak görülmesi Ģeklinde de olabilir.
Doğrudan temin
MADDE 5 – (1) Muhakemat hizmetlerini yürütmek üzere hizmet alımları 4/1/2002
tarihli ve 4734 sayılı Kamu Ġhale Kanununun 22 nci maddesinin birinci fıkrasının (g) ve (h)
bentlerine göre doğrudan temin usulüyle yapılır.
Aranacak nitelikler
MADDE 6 – (1) Türk ve yabancı uyruklu serbest avukatlarda aĢağıdaki Ģartlar aranır:
a) Staj süresi hariç en az beĢ yıl fiilen avukatlık yapmıĢ olmak.
b) Baroya kayıtlı olmak.
c) Baro disiplin kurulunca son üç yılda verilmiĢ uyarma cezası dıĢında ceza almamıĢ
olmak.
ç) Serbest avukatın kendisi, eĢi, alt veya üst soyu tarafından, hizmet satın alacak idare
aleyhine hizmet alımının konusu ile ilgili olarak son iki yılda dava alınmamıĢ olmak veya
hizmet satın alacak idare aleyhine derdest davası bulunmamak.
d) Ġdarece belirlenecek özel Ģartları taĢımak.
Ġstenilecek belgeler
MADDE 7 – (1) Serbest avukatlardan baĢvuru esnasında aĢağıda belirtilen belgeler
istenir:
a) Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarasını da içeren yazılı dilekçe.
b) Avukatlık ruhsatnamesinin tasdikli örneği.
c) Avukatlık ortaklığı adına yapılacak müracaatlarda baro avukatlık ortaklığı sicil
belgesi.
ç) Vergi levhası örneği.
d) Barodan son üç yılda uyarma dıĢında disiplin cezası almadığına dair belge.
e) Ġki adet vesikalık fotoğraf.
f) Yabancı avukatların, barolarından aldıkları avukat olduklarını ve avukatlık süresini
tevsik eden belgenin noter onaylı tercümesi.
Hizmet satın alma komisyonu
MADDE 8 – (1) Hizmet satın alma komisyonu, üst yöneticinin onayı ile biri baĢkan
olmak üzere ilgili idareden üç, hukuk biriminden iki kiĢi olacak Ģekilde en az beĢ kiĢiden
teĢekkül eder. Üst yönetici, söz konusu onayda aynı zamanda harcama yetkilisini de belirler.
(2) Üst yönetici, bu yetkisini yazılı olmak ve sınırlarını açıkça belirtmek kaydıyla alt
kademelere devredebilir.
(3) Komisyon, hizmet satın alınacak en az üç serbest avukata hizmet satın alınacak iĢin
mahiyetini belirten bir davetiye göndererek tekliflerin bildirilmesi için onbeĢ gün süre verir.
(4) Komisyon tekliflerin değerlendirilmesi için eksiksiz olarak toplanır ve kararlarını
çoğunlukla alır. Kararlarda çekimser kalınamaz. KarĢı oy kullanan komisyon üyeleri, karĢı oy
gerekçelerini karara yazmak ve imzalamak zorundadır. Komisyonca alınan kararlar ve
düzenlenen tutanaklar; komisyon baĢkan ve üyelerinin adları, soyadları ve görev unvanları
belirtilerek imzalanır. Komisyon, tekliflerin incelenmesi sonucunda aranılan nitelikleri
taĢıdığı tespit edilen serbest avukatlar arasından yapacağı değerlendirme sonucunda hizmet
satın alınacak serbest avukatı belirler ve bu konudaki kararını harcama yetkilisinin onayına
sunar.
SözleĢmeye davet ve sözleĢmenin imzalanması
MADDE 9 – (1) Harcama yetkilisinin onayı üzerine hizmet satın alınmasına karar
verilen serbest avukat idarece belirlenecek süre içinde sözleĢme yapmak üzere davet edilir.
Belirlenen süre içerisinde sözleĢme imzalamayanlar, sözleĢme yapma hakkını kaybeder.
(2) Hizmet satın alımına iliĢkin sözleĢme idare tarafından hazırlanır ve idare adına ilgili
harcama yetkilisi ile hizmet satın alınan serbest avukat tarafından imzalanır.
Temsil belgesi
MADDE 10 – (1) Avukatlara kendilerine verilen dava ve icra iĢlemlerinin takibiyle
ilgili olarak idareyi temsil etmek üzere temsil belgesi verilir.
KiĢisel dosya
MADDE 11 – (1) Serbest avukatlar hakkında ilgili hukuk birimi tarafından performans
değerlendirmesine esas olmak üzere sözleĢmeye istinaden yapılan iĢlerle ilgili olarak dosya
tutulur.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Görevler, Sorumluluklar ve Yasaklar
Görevler
MADDE 12 – (1) Serbest avukatların görevleri Ģunlardır:
a) Kendisine verilen iĢleri bizzat takip etmek.
b) SözleĢmenin kapsamı ve süresi içinde kendisine tevdi edilen dosya ile ilgili olarak
her türlü hukuki tedbiri almak ve iĢi geciktirmeden yasal iĢlemlere baĢlamak, tahkim dahil her
türlü davaları açmak, açılan davalara cevap vermek, icra takiplerini baĢlatmak, dava ve icra
iĢlerini takip etmek, duruĢmalara katılmak, aleyhe kararlar hakkında her türlü kanun yollarına
baĢvurmak, tahkim davalarında iptal davası açmak ve takip etmek, kararların infazını
sağlamak.
c) SözleĢmenin imzalanmasını müteakip en geç bir hafta içinde dosyaları veya dava ve
icra takibine konu belgeleri zimmet karĢılığı teslim almak ve hukuki süreci tamamlanan
dosyaları zimmet karĢılığında ilgili birime teslim etmek.
ç) Talep halinde takip ettikleri iĢlerin mevcut durumları hakkında ilgili birime rapor
vermek.
d) Mevzuat ile sözleĢmelerinde belirtilen esaslara uymak.
(2) Serbest avukatın göreve baĢlama tarihi sözleĢmede aksi öngörülmemiĢ ise
sözleĢmenin imza tarihidir.
(3) Ġdare aleyhine verilen kararlar için kanun yoluna baĢvuruda idare yararının
bulunmadığının düĢünülmesi halinde; dosya, vazgeçme gerekçeleri ile kararın tebliğ veya
tefhim tarihi de belirtilmek ve yapılacak inceleme için geçecek süre de dikkate alınmak
suretiyle, serbest avukat tarafından idarenin merkez hukuk birimine gönderilir.
(4) Serbest avukatlar tarafından takip edilen davalarda, davanın özelliği nedeniyle
hukuk birimlerince gerek görüldüğü takdirde keĢif, duruĢma ve Yargıtay murafaalarına hukuk
birim amirinin görevlendireceği hukuk müĢaviri ve kadrolu avukatlar veya talep halinde
Maliye Bakanlığı tarafından görevlendirilecek Hazine avukatları da katılabilir.
Sorumluluklar
MADDE 13 – (1) Serbest avukatların sorumlulukları Ģunlardır:
a) Teslim edilen iĢleri, idarenin tabi olduğu mevzuat ve sözleĢme hükümlerine,
Avukatlık Kanununa, meslek kurallarına ve diğer mevzuat hükümlerine uygun olarak takip
etmek.
b) Ġdarenin hak ve menfaatlerini öncelikle gözetmek.
c) Takip ettikleri iĢleri, dava ve icra esas defterine kaydedilmek üzere ilgili birime
derhal bildirmek, dava ve icra takipleri ile ilgili dilekçelerin, duruĢma ve keĢif zabıtlarının,
bilirkiĢi raporlarının, mahkeme ilamlarının, temyiz dilekçelerinin, yüksek yargı kararlarının
ve ilgili diğer belgelerin birer örneğini en kısa sürede ilgili birime veya hukuk birimine
vermek.
ç) Dava ve icra takibi ile ilgili iĢlemleri gecikmeye yer vermeden, süresinde yerine
getirmek.
d) SözleĢmenin sona ermesi halinde; takip ettikleri dava ve icra dosyalarının kendilerine
teslim edilmiĢ tüm evrak ve belge asılları ile birlikte varsa gerekli hukuki iĢlemleri de
tekemmül ettirmek suretiyle iĢin sona erme tarihinden itibaren on gün içinde ilgili birime
zimmet karĢılığı teslim etmek ve aldığı avansı teslim tarihinden önce idareye iade etmek.
e) Dava ve icra dosyalarını düzenli olarak tutmak, gelen ve giden evrakı kayıt ve
muhafaza etmek.
f) Dosyalar ve diğer iĢler geri alınıncaya kadar ellerindeki iĢleri takip etmek.
(2) Serbest avukatlar, idareleri vekil sıfatıyla temsile yetkili olan görevlilerle aynı yetki
ve sorumlulukları haizdir. Kusurları nedeniyle doğacak her türlü sorumluluk kendilerine ait
olup mevzuattan ve sözleĢmeden kaynaklanan yükümlülüklerini hiç veya gereği gibi yerine
getirmedikleri takdirde genel hükümler uyarınca idareye karĢı sorumludur.
(3) Davanın idare avukatları ile birlikte takibi, hizmet satın alınan serbest avukatların
yükümlülüğünü ve sorumluluğunu azaltmaz ve ortadan kaldırmaz.
Yasaklar
MADDE 14 – (1) Serbest avukatlara iliĢkin yasaklar Ģunlardır:
a) Ġdarece takip edilmekte olan dava ve icra takipleri ile idarenin taraf olduğu konularda
meydana gelecek uyuĢmazlıklarda karĢı tarafın avukatlığını ve danıĢmanlığını yapmak, görüĢ
bildirmek ve her ne nam altında olursa olsun karĢı tarafı temsil etmek.
b) Doğrudan ya da dolaylı olarak sözleĢme konusu hizmetler ile çıkar çatıĢması
yaratabilecek herhangi bir ticari veya mesleki faaliyette bulunmak.
c) SözleĢme konusu iĢin ifası sırasında ve sonrasında; bu iĢ nedeniyle edinmiĢ olduğu
idareye ait bilgilerden 9/10/2003 tarihli ve 4982 sayılı Bilgi Edinme Hakkı Kanununun
Dördüncü Bölümünde düzenlenen nitelikteki bilgiler ile Avukatlık Kanununun 36 ncı
maddesinde düzenlenen nitelikteki bilgileri açıklamak.
ç) 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 5 inci maddesi ile 21/7/1953
tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 107 nci
maddesinde yer alan yasaklara uymamak.
d) SözleĢme konusu iĢ ile ilgili olarak idare adına tahsilat yapmak.
(2) Ġdare lehine sonuçlanan davalarda karĢı tarafça icra dairesi dıĢında ödeme yapılmak
istenilmesi halinde, hizmet alınan serbest avukat idarenin belirleyeceği vezne veya banka
hesabına ödeme yapılmasını sağlamak ve ödemeye iliĢkin makbuz örneğini ivedilikle idareye
göndermek zorundadır.
(3) Bu madde hükümleri serbest avukatla aynı avukatlık bürosunda çalıĢan diğer
avukatlar hakkında da uygulanır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
SözleĢmelerin Süresi, Denetim ve Fesih
SözleĢmelerin süresi
MADDE 15 – (1) SözleĢme süresi, sözleĢmede aksi belirtilmediği sürece yapılan iĢle
sınırlıdır. Taraflar iĢin niteliğine göre sözleĢmeyi süreli olarak da yapabilirler.
(2) Yönetmelik ekinde yer alan Serbest Avukata ĠliĢkin Performans Değerlendirme
Tablosu (Ek-1), iĢin bitim tarihinden itibaren onbeĢ gün içinde ilgili birim amiri ve
koordinasyonla görevli avukat veya hukuk müĢaviri tarafından ayrı ayrı doldurularak hukuk
birim amirine gönderilir.
(3) Serbest avukatla yeni bir sözleĢme yapılıp yapılmayacağına dair teklif, Serbest
Avukata ĠliĢkin Performans Değerlendirme Tablosuna göre tespit edilen baĢarı durumu ile
birim amiri ve koordinasyonla görevli avukat veya hukuk müĢavirinin görüĢü de alınmak
suretiyle hukuk birim amiri tarafından hizmet satın alma komisyonuna sunulur.
Denetim
MADDE 16 – (1) Serbest avukatlar tarafından takip edilen iĢler, ilgili idarenin hukuk
birimi tarafından her zaman denetlenebilir.
(2) Serbest avukatlar denetim esnasında kendisinden istenilen bilgi ve belgeleri
denetimle görevli kiĢilere vermek zorundadır.
(3) Hukuk birimi tarafından yapılan denetim sonuçları ilgili idarenin birim amirine
rapor halinde sunulur.
(4) Yapılan denetim sonucunda yasaklara aykırı davranıĢı tespit edilen avukatlar
hakkında 17 nci madde ve genel hükümler uyarınca iĢlem yapılır.
SözleĢmenin feshi
MADDE 17 – (1) Serbest avukatların sözleĢmeleri;
a) Hizmet satın alınan serbest avukatların, aranılan nitelikleri taĢımadıklarının sonradan
anlaĢılması veya bu Ģartlardan herhangi birini sonradan kaybetmeleri,
b) SözleĢmenin uygulanması sırasında, 5/1/2002 tarihli ve 4735 sayılı Kamu Ġhale
SözleĢmeleri Kanununun 25 inci maddesinde belirtilen yasak fiil ve davranıĢlarda
bulunulduğunun tespit edilmesi,
c) Mazeretsiz olarak duruĢmalara katılınmaması nedeniyle davanın idare aleyhine
sonuçlanmasına veya davanın açılmamıĢ sayılmasına karar verilmesi suretiyle hak kaybına
neden olunması,
ç) Kanuni sürelere uymayarak davanın veya alacağın zamanaĢımına uğratılması, dava
ve icra dosyalarında kanun yollarına baĢvuru sürelerine uyulmaması, idare aleyhine sonuç
doğuracak önemli hataların tespiti ve idare adına haricen tahsilat yapılması,
d) Hizmet sözleĢmesinde belirtilen yükümlülüklerin yerine getirilmemesi,
e) Bu Yönetmelikte belirtilen yasaklara uyulmaması,
f) Ġdarenin hak ve menfaatlerinin korunması hususunda ihmal ve kusurlarının
bulunması,
hallerinde idare tarafından doğrudan veya ilgili birimin talebi üzerine hiçbir ihtar ve
süreye tabi olmaksızın tek taraflı olarak feshedilir ve idarenin uğradığı zarar tazmin ettirilir.
(2) Taraflar, bir ay önceden yazılı bildirimde bulunmak Ģartıyla sözleĢmeyi her zaman
feshedebilirler.
(3) Birinci fıkrada belirtilen nedenlerle sözleĢmesi feshedilen serbest avukatların kimlik
bilgileri idare tarafından diğer kamu kurum ve kuruluĢlarınca yapılacak araĢtırmaya esas
olmak üzere, BaĢbakanlık Hukuk Hizmetleri BaĢkanlığına bildirilir.
BEġĠNCĠ BÖLÜM
Mali Hükümler ile Diğer Hükümler
SözleĢme bedeli ve vekalet ücreti
MADDE 18 – (1) SözleĢme bedelinin dava aĢamaları esas alınmak suretiyle kademeli
olarak ödenmesi esastır. SözleĢme bedeli; yapılacak iĢin niteliği, kapsamı ve süresi dikkate
alınarak belirlenir ve ödenecek ücret, ödenme zamanı ve Ģekline sözleĢmede yer verilir.
(2) SözleĢme konusu iĢ ile ilgili asıl alacak, faiz ve yargılama gideri gibi idare alacakları
tamamen tahsil edildikten sonra taraflarca ayrıca sözleĢmede kararlaĢtırılması halinde,
hakemler, mahkemeler veya icra dairelerince idare lehine hükmedilip tahsil edilen vekalet
ücreti serbest avukata, mevzuat gereğince yapılması gereken kesintiler düĢüldükten sonra
ödenir.
(3) Serbest avukatlara, avukatlık ortaklığı avukatlarına ve bunların yanında hizmet akdi
ile çalıĢan avukatlara ayrı ayrı ödeme yapılamaz. Hizmet sözleĢmesine istinaden idare
tarafından tek ödeme yapılır.
(4) Serbest avukat tarafından takip edilen dava veya icra takibinin, hizmet satın alınan
idarede istihdam edilen avukatlar veya Maliye Bakanlığından hizmet talebi suretiyle Hazine
avukatı ile birlikte yürütülmesi halinde, vekalet ücreti dağıtım oranı avukatların sarf ettiği
emek ve takip süresi dikkate alınarak idarenin hukuk birimince belirlenir.
Ön ödeme
MADDE 19 – (1) Serbest avukatların talep etmesi halinde, 10/12/2003 tarihli ve 5018
sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun 35 inci maddesine uygun olarak dava ve
icra iĢlerinin gerektirdiği mahkeme gider ve harçlarını karĢılamak üzere, idare veya ilgili
birim tarafından 30/12/2005 tarihli ve 2005/9913 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe
konulan Ön Ödeme Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik hükümlerine uygun olarak ön
ödeme yapılır ve mahsup edilir.
Adres bildirme ve tebligat
MADDE 20 – (1) Taraflar hizmet satın alma sözleĢmesinde bildirdikleri iĢyeri, yerleĢim
yeri ve elektronik posta adresleri ile telefon ve faks numaralarındaki değiĢiklikleri üç gün
içinde karĢı tarafa bildirmek zorundadır. Adres değiĢikliğinin bildirilmemesi halinde
sözleĢmedeki adresler geçerli kabul edilir.
(2) Ġdare tarafından yapılacak tebligatlar avukatların idareye bildirdiği iĢyeri adreslerine,
idareye yapılacak tebligatlar ise ilgili birim adreslerine yapılır.
Hüküm bulunmayan haller
MADDE 21 – (1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde genel hükümlere göre
iĢlem yapılır.
Yürürlük
MADDE 22 – (1) SayıĢtayın görüĢü alınarak hazırlanan bu Yönetmelik yayımı
tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 23 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
SERBEST AVUKATA ĠLĠġKĠN PERFORMANS DEĞERLENDĠRME
TABLOSU (EK-1)
SERBEST AVUKATIN
KĠMLĠK
BĠLGĠLERĠ
GÖRÜġLER
Görev ve yetki alanına giren
iĢleri zamanında takip edip
sonuçlandırma alıĢkanlığı.
Ġdare için hak kaybına neden
olacak
herhangi
bir
kusurunun olup olmadığı
(süre kaçırma, dava düĢürme,
ara kararını yerine getirmeme
gibi).
Ġdareyle olan iliĢkileri.
Ġdare adına takip edilen
iĢlerin sonuçlarını zamanında
kuruma bildirip bildirmediği.
Yeni bir sözleĢme yapılması
konusundaki
görüĢ
ve
öneriler.
NOT: Tablo koordinasyonla görevli avukat veya hukuk müĢaviri ile birim amiri tarafından
ayrı ayrı düzenlenecektir.
Tarih - Ġmza
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
ANAYASA MAHKEMESĠ KARARI
Anayasa Mahkemesi BaĢkanlığından:
Esas Sayısı
: 2012/128
Karar Sayısı : 2013/1 (Yürürlüğü Durdurma)
Karar Günü : 10/1/2013
ĠPTAL VE YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI ĠSTEMĠNDE BULUNANLAR :
1- Ankara 7. Ġdare Mahkemesi
(Esas : 2012/128)
2- Ankara 5. Ġdare Mahkemesi
(Esas : 2012/145)
3- Ankara 13. Ġdare Mahkemesi (Esas : 2012/12)
ĠPTAL VE YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASI ĠSTEMĠNĠN KONUSU:
18/5/2004 günlü, 5174 sayılı Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve Borsalar
Kanunu’nun;
A) 1- 38. maddesinin beĢinci fıkrasının,
2- Geçici 10. maddesinin birinci fıkrasının ―…üst üste iki dönem süresince meclis
baĢkanlığı, yönetim kurulu baĢkanlığı, konsey baĢkanlığı ve Birlik BaĢkanlığı görevlerinde
bulunanlar aradan iki seçim dönemi geçmedikçe aynı görevlere yeniden seçilemezler.‖
bölümünün,
Anayasa’nın 2., 13., 67. ve 135. maddelerine aykırılığı ileri sürülerek iptallerine ve
yürürlüklerinin durdurulmasına karar verilmesi istemidir.
B) 1- 16. maddesinin beĢinci fıkrasının,
2- 40. maddesinin üçüncü fıkrasının,
Anayasa’nın 2. ve 135. maddelerine aykırılığı ileri sürülerek iptallerine karar verilmesi
istemidir.
YÜRÜRLÜĞÜN DURDURULMASINA ĠLĠġKĠN ĠNCELEME
Yürürlüğün durdurulması istemini de içeren baĢvuru kararları ve ekleri, bu konudaki
yürürlüğü durdurma ve esas inceleme raporu ile ekleri, iptali istenilen kurallar, dayanılan
Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten
sonra gereği görüĢülüp düĢünüldü:
18.5.2004 günlü, 5174 sayılı Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve Borsalar
Kanunu’nun;
1- 16. maddesinin beĢinci fıkrası,
2- 18. maddesinin üçüncü fıkrası,
3- 38. maddesinin beĢinci fıkrası,
4- 40. maddesinin üçüncü fıkrası,
5- 63. maddesinin altıncı fıkrası,
6- 65. maddesinin yedinci fıkrası,
7- Geçici 10. maddesinin birinci fıkrasının ―…üst üste iki dönem süresince meclis
baĢkanlığı, yönetim kurulu baĢkanlığı, konsey baĢkanlığı ve Birlik BaĢkanlığı görevlerinde
bulunanlar aradan iki seçim dönemi geçmedikçe aynı görevlere yeniden seçilemezler.‖
bölümü,
10/1/2013 günlü, E.2012/128, K.2013/7 sayılı kararla iptal edildiğinden, bu fıkraların ve
bölümün, uygulanmasından doğacak sonradan giderilmesi güç veya olanaksız durum ve
zararların önlenmesi ve iptal kararının sonuçsuz kalmaması için kararın Resmî Gazete’de
yayımlanacağı güne kadar YÜRÜRLÜKLERĠNĠN DURDURULMASINA, Nuri
NECĠPOĞLU ile Zühtü ARSLAN’ın karĢıoyları ve OYÇOKLUĞUYLA, 10/1/2013 gününde
karar verildi.
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Fulya KANTARCIOĞLU
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Hicabi DURSUN
Üye
Celal Mümtaz AKINCI
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
KARġIOY YAZISI
5174 sayılı Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve Borsalar Kanunu’nun itiraz
konusu kuralları, oda ve borsalarda üst üste iki dönem meclis baĢkanlığı ve yönetim kurulu
baĢkanlığı görevini yapanların aradan iki seçim dönemi geçmedikçe aynı görevlere yeniden
seçilemeyeceklerini düzenlemektedir. Bu kuralların Anayasa’ya aykırılık teĢkil etmediğini
düĢündüğümüzden, çoğunluğun iptal kararına katılmadık. Ayrıca, 5174 sayılı Kanun’da üst
üste iki dönem baĢkanlık görevini yapanların oda ve borsalarda meclis üyeliği veya yönetim
kurulu üyeliği gibi diğer görevlere seçilmelerini engelleyen herhangi bir kural da
bulunmamaktadır.
Ġtiraz konusu kuralların Anayasa’ya aykırı olmadığı ve bu kuralların uygulamasından
doğacak sonradan telafisi imkansız durum ve zararların bulunmadığı gerekçesiyle yürürlüğün
durdurulmasına yönelik çoğunluk görüĢüne katılmıyoruz.
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 17 Ocak 2013 – 28531 ]
—— • ——
HÂKİMLER VE SAVCILAR YÜKSEK KURULU KARARI
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu BaĢkanlığından:
2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 21 inci maddesine göre 2 yıllık yükselme
sürelerini aldıkları aylıkta Aralık 2012 dönemi sonuna kadar bitiren adli yargı Hâkim,
Cumhuriyet baĢsavcı ve savcıları ile idarî yargı Hâkimlerinin adlarını belirtir listeler 2802
sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 22 nci maddesi gereğince aĢağıda gösterilmiĢtir.
Sürelerini doldurdukları halde bu listede adlarını bulamayanlar ilân tarihinden itibaren
otuz gün içinde Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna yazılı olarak baĢvurmak sureti ile
durumlarının yeniden incelenmesini isteyebilirler.
Sicil
No
Adı Soyadı
ADLÎ YARGI
A - HÂKÎM SINIFI
Görev Yeri
35184
42410
42429
42440
2 nci derecede terfi sürelerini bitirenler :
Tülay ÖZTÜRK
Lüleburgaz
Tayyar ZÜMRÜT
Yalvaç
Hülya AVCI DAĞ
Ordu
Muhammet Alı KAVAK
Van
42517
42571
42585
42586
92531
92545
92549
92558
92563
Mustafa ERDOĞAN
Muhammet ÖZ
Zehra Hilal BĠLGĠN
Harun ASAN
Serkan BAġ
Uğur BÜTÜNER
Mustafa BABAYĠĞĠT
ġakire Nurten YÜKSEL
Murat ÖZEN
Gaziantep
Bafra
Ermenek
Rize
Bodrum
Niğde
Adalet Bakanlığı
Yargıtay
Yargıtay
Ünvanı
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Ağır Ceza Mahkemesi
BaĢkanı
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Daire BaĢkanı
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
92566
92575
92580
92586
92591
92614
Muhammed Zeki TEMEL
Mustafa ATALAN
ġerife ġAHĠN
Dilek ÖZKAN EREN
Bilge TEZCAN
Bayram YAZAN
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
92640
Deniz
GÜMRÜKÇÜ
Dr.Mert GÜMÜġAY
Dr.Ali Rıza TÖNGÜR
Mehmet EROL
Türkan HALICI
Seyfi HAN
Armağan BURAN
Sibel ATACAN ULU
Ahmet Hamdi BAYAR
Üyesi
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
BaĢkanı
Tetkik Hâkimi
Hâkim
95020
95139
95255
98141
92517
92519
92542
92573
92596
92601
94997
95010
95015
95023
95026
95028
95031
95039
95048
95051
95055
95059
95069
95075
95078
95114
95118
95129
95130
95132
95136
95144
95146
95161
97987
97990
97996
98062
Adalet Bakanlığı yetkili
Yargıtay
Yargıtay
Yargıtay
Devrek
Türkiye
Adalet
Akademisi'nde görevli
GÜLHAN Bergama
Kadirli
KemalpaĢa
Çatalca
Marmaris
KırĢehir
Ceyhan
MuĢ
Mehmet IġIK
Yargıtay
Rahime BAġ
Hınıs
3 üncü derecede terfi sürelerini bitirenler :
ġermin GÜNAL
Niğde
Arif BAYAR
Yargıtay
Yavuz GÜRTEPE
Hâkimler ve
Yüksek Kurulu
Onur DEMĠR
Tunceli
Turgay YURTDAKAL
Aksaray
Hakan MERDAN
Yargıtay
Serkan ÇINAR
Tokat
Murat GÖBEKCĠ
Yargıtay
Mehmet ÖZDEMĠR
Alanya
ġükrü ALTUNAY
Çorlu
Özkan DOĞAN
Ordu
Hasan ÇAMLIBEL
Buldan
Mustafa ĠNANÇ
Yargıtay
Mehmet BALDUZ
Yargıtay
Hüsnü Sidal ġAYIK
Yargıtay
Mustafa TOSUN
Çankırı
Susam MERDAN
Yargıtay
Günbike
EFĠL Yargıtay
BÖLÜKBAġ
Hidayet KAYNAK
Alanya
Ahmet SAYĞAN
Tarsus
Özlem KILINÇ
Söke
Ömer KILIÇ
Karabük
Murat Emre SAKALSIZ
AlaĢehir
Elif ÇAĞLAR
Düzce
Mustafa ERDOĞAN
Yargıtay
Fahri YÜKSEL
Kdz.Ereğli
Ġbrahim KOZAN
Van
Ahmet ARICIGĠL
Ceyhan
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Savcılar Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
105052
105281
105538
107494
112128
120083
124689
93860
95101
97951
100561
101723
104660
104696
104877
104923
104940
107651
109649
119820
124678
124687
104759
107523
101198
101211
101218
101234
101236
101240
101246
101276
101436
101516
101529
104720
104794
104906
107333
107401
107546
107578
107596
109718
111935
118991
119168
Süheyla ÜNÜVAR
Aksaray
Fatih KÖSEKAYA
Yargıtay
Özden GENÇLER ÜNAL Van
Yusuf YILMAZ
Yargıtay
Adem GÖNÜL
Yargıtay
Yakup AKAR
Yargıtay
Tahir YĠĞĠTEL
Hülya ÜNÜVAR
Yargıtay
Ebru Havva AKBĠLEK
Bala
Meral ÜSTÜNDAĞ
Giresun
Yusuf KAYA
Tarsus
Ġsmail AKAY
Batman
Ferhan ġĠMġEK
Susurluk
ġule ARSLAN
Yargıtay
Mesut ÇEVĠK
Amasya
Handan Saray OCAK
Yargıtay
Ayhan DAL
Karacabey
ġule ATTĠLA
Emel CAN DULKADĠR
Yunak
Mehmet AKSU
Hakkâri
Ömer UZUNÇAYIR
Amasra
Ġsmail GÜLENÇ
Ağrı
Esma AYAR
Aksaray
Serdal SAĞLAM
PerĢembe
5 inci derecede terfi sürelerini bitirenler :
Duygu DĠKMEN
ÇeĢme
Emine KOÇAK
Yargıtay
Mustafa ERASLAN
Söke
Havva YAKAR
Van
Sibel DUMAN
Yargıtay
Gökçen DENĠZ ÇAMUR
Yargıtay
AyĢe BOZOĞLU
Selçuk
AyĢe
Tuba Hınıs
KARAOSMANOĞLU
Sibel KARTAL
Van
GülĢen TOMBULOĞLU
Yargıtay
Abdurrahim GÖKBAY
Burdur
Bülent KIRLANGIÇ
Mudurnu
Mehmet Serhat AVCI
Kırklareli
Ercan GÜLER
Ġskenderun
Nursel BEDĠR
MuĢ
Cihangir YILDIZ
KuĢadası
Mustafa ZEYBEK
Yargıtay
Neslihan
AKTEMUR Yargıtay
ÖZTÜRK
Aylin DĠġBUDAK
Sinop
GüneĢ KĠBAR
Yargıtay
Ġkbal BOZKURT
Bozüyük
Gökhan KURT
Artvin
Ġrfan ġANCI
Yargıtay
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
120848 Özcan ÇAKIROĞLU
Artvin
124676 Ġjlal Nursel DOĞULU Develi
ĠRK
124682 Dicle AKARÇAY
Keçiborlu
107341 Mecit ÇELEBĠ
Dörtyol
108890 Harun ESEN
Yargıtay
123642 Serkan AKGÜN
Ayvacık
6 ncı derecede terfi sürelerini bitirenler :
104687 Ġlkay YETER
Kargı
107411 Tuğba ALDEMĠR
Yargıtay
107514 Hafize YAVUZ
107638 Muazzez TĠRYAKĠ
Yargıtay
109481 Meltem DUYAN
Yargıtay
109617 Aslıhan ÖZGÖNÜL
Yargıtay
109632 Dilem
AKSOY Bodrum
KARAKAYA
109656 Seyda BAYARSLAN
Alanya
109666 Sultan SEVĠMLĠ
Akçadağ
109792 Ahmet
Ferizli
MOLLAMAHMUTOĞLU
109815 Meltem CANER
DoğanĢehir
111942 Mahmut ALTIN
Yargıtay
119044 Halime BARUT
Andırın
119072 Ġnan ÖZDOĞAN
Iğdır
120586 Bahtiyar ÇOBAN
120657 Ahmet Metin GÖKLER
122262 Hacı GÜNGÖR
Sinop
119143 Sultan
KÖYSÜREN Yargıtay
GENÇ
119157 Mehmet Emin ÇELĠK
Bitlis
120662 Burçak SEVGĠ
Yargıtay
120749 Nilgün
ÖZDAMAR Yargıtay
KARAKÜLAH
120758 Neylan ĠSLAMOĞLU
Yargıtay
120813 Fatma
KARAMAN Yargıtay
ODABAġI
120815 Ebru ALTAġ
Yargıtay
120585 Ġsmihan UÇAR ÜNSAL
Ardahan
120628 Ġsmail GENCER
Ağrı
120656 Tuğba
APAYDIN PınarbaĢı (Kayseri)
AKSOY
120669 Murat SAĞLAM
Kırkağaç
120770 Sibel ALAN
Keles
120861 Hülya PEK
Tekman
120877 Emine BAYBURTLU
Ġncesu
120882 Banu
Fatma Boğazlıyan
GÜNARSLAN
120893 Halide YILDIZ KAYA
Yargıtay
122373 Mehmet AKYÜZ
Amasra
122455 Nesrin KÜÇÜK
Kiraz
122492 Ġbrahim PĠLGĠR
SarıkamıĢ
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Hâkim
Hâkim
Hâkim
122543
122565
123782
124702
125396
125475
125506
125515
125569
125638
125869
42391
42394
42417
42574
42637
92544
92576
92609
92636
111949
92554
93625
94993
94995
94999
95006
95011
95038
95058
95062
95067
95070
95091
95133
95137
95141
95150
95151
97961
119827
112240
101205
Onur KADAKAL
Ayfer YILDIZ
Ramazan BALTACI
Bersu RENK
Mehmet TÜRCAN
Ġsmail ġAHĠN
Serkan ÖZGÜNGÖR
Gökben TELLĠ GÜLER
Emrah SANCAKTAR
Mustafa DEMĠR
Ömer YILMAZ
Saruhanlı
Kırıkhan
Bayburt
Kızıltepe
Ereğli (Konya)
Ulus
Gerede
Söke
Karacasu
Çine
Hınıs
B - SAVCI SINIFI
Bayram YAKAR
Van
Emin ALKAN
Yargıtay
Gazi ġĠMġEK
Yargıtay
Tevrat ATEġ
Aydın NARMANLI
Bandırma
Serkan NOĞAY
Gemlik
Erdoğan DEMĠRTAġ
SeydiĢehir
Metin ÖZYURT
Erzurum
Mehmet YILMAZ
ġile
Enes POLAT
Manavgat
Mustafa BAġDAġ
Kumluca
Taylan Özgür ULU
Ceyhan
Alper TUNÇER
Tire
Atilla POLAT
Van
Hüseyin
Turgut Hâkimler ve Savcılar
ĠMAMGĠLLER
Yüksek Kurulu
Recep ESER
Burhaniye
Ahmet BĠÇER
Ġskenderun
Alper DAĞLI
Osmaniye
Altuğ KürĢat ġAHĠN
SeydiĢehir
Mustafa Kamil ÇOLAK
Hâkimler ve Savcılar
Yüksek Kurulu
Ġbrahim Halil ÇUBAN
Mudanya
Adem ATASOY
Bingöl
Murat SAMAT
Zekeriya GÜNAL
Niğde
Musa AYAZ
Rize
Mehmet YILMAZ
Yüksek Kurulu
Ali Osman ġEN
Niğde
Ömer TÜTÜNCÜ
Yüksek Kurulu
Tolga UZER
Menemen
BarıĢ KILIÇ
Delice
Özlem ĠLHAN UZUNCA Çine
Zeynal Abidin EKĠCĠ
Adalet Bakanlığı TeftiĢ
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Cumhuriyet Savcısı
Tetkik Hâkimi
Cumhuriyet BaĢsavcısı
Cumhuriyet BaĢsavcısı
Kurul MüfettiĢi
Kurul MüfettiĢi
Tetkik Hâkimi
Kurul MüfettiĢi
Kurul MüfettiĢi
Adalet MüfettiĢi
101613
101657
104728
105115
107609
107670
101351
101297
101310
101343
101359
101365
101398
101445
101455
101660
102095
104663
105682
107477
107614
108037
69460
107501
107589
109806
107441
107603
109640
113396
119016
119077
119283
120092
124692
107054
119664
120304
120313
120593
120741
123777
Kurulu BaĢkanlığı
Bandırma
Bolvadin
Ilgın
Adalet Bakanlığı TeftiĢ
Kurulu BaĢkanlığı
Hakan ÖZDEMĠR
Düzce
Rıdvan YÜKSEL
Kula
Hüseyin PATIRAMAN
Dr.Muhammet
Nedim Adalet Bakanlığı yetkili
BEKRĠ
Halil Okan ġĠMġEK
Ġslahiye
Server ġĠMġEK
Edremit
Serkan ÇAKMAK
Zara
Mehmet Fatih KIRBAġ
Derik
Olcay DÜNDAR
Van
Burak Gürtuğ GÜNEY
Sarıveliler
Mustafa AÇAR
Yüksek Kurulu
Taner GÜNGÖR
Edremit
Yahya DOĞAN
UlukıĢla
Oğuz KÖKTAN
Havza
Salih OĞLAKCI
Manavgat
Öncer ATEġ
Tarsus
Ali ÖZTÜRK
Arapgir
Ersin TOSUN
Van
Vahit ÖZCAN
ġarkıĢla
Türker ALPTEKĠN
BeyĢehir
Özkan GÜRDOĞAN
Ayvacık
Onur
Ġdil
BÜYÜKHATĠPOĞLU
Erdem IġIK
Acıpayam
Mehmet DEMĠR
Kınık
Halil KOÇAK
Ulus
Yalçın MERCAN
Niksar
Volkan ÇETĠNKAYA
BaĢkale
Saime
KUTLU Sarayönü
ALTINBAġ
Musa KASIMOĞLU
Cizre
Ertan YÜCE
EĢme
Mehmet Akif COġAR
Artova
Muhammet BARUT
Bayramiç
Sümeyra ÇETĠN
Adilcevaz
Recep ARDIHAN
Pütürge
Emrah YALDIZKAYA
Varto
Yavuz ARNAK
Aksaray
Ferdi ÖZER
Osmaneli
Ali KILINÇ
Enez
Ahmet DĠLFĠRUZ
Mükremin YILDIRIM
Nusret ġAHĠN
Mehmet Akif BOSTANCI
Adalet MüfettiĢi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Kurul MüfettiĢi
124718
125168
125172
125225
125230
125246
125257
125460
125554
125567
125574
125622
42967
Mehmet BAġKAYA
Ġclal ÇELĠK
Harun DUYKU
Hacı Ömer KOYUNCU
Buket BULAK
Serpil TELLĠ
Süleyman POLAT
Mustafa CELAYĠR
Gürhan Okan US
Murat KARAGÖZ
Abdullah SERT
Mehmet ASIL
Pınarhisar
Gölhisar
Erbaa
Sinop
Tatvan
Senirkent
Derinkuyu
Yozgat
Yerköy
Tire
Merzifon
Kozan
C - ĠDARÎ YARGI
Ahmet DURMAZ
Erzurum
94919 Yusuf ALTINTAġ
103790 Seçkin TOYDEMĠR
DanıĢtay BaĢkanlığı
Ankara
94875
Mustafa MORAL
Ordu
94877
Özlem EROL
Ġzmir
94888
Berna ERCAN DOĞAN
Ordu
94906
Kadir YILDIZ
Trabzon
97669
Mehmet Emin SEVĠMLĠ
Malatya
97707
Yunus ERASLAN
Konya
97708
Vedat DEMĠR
Adana
97714
97717
97733
Trabzon
97736
Kutlan Menderes ELMAS
Zeki UYSAL
Ahmet
Bahaddin
KARAġLAR
Ahmet AKKOCA
97745
Seyfettin KARA
Antalya
97746
Bekir DURAN
Kastamonu
101857
102685
103138
103788
Sevil MEHEL TELLĠ
Akif ÇELĠK
Ender GÜNGÖR
Hasan
Nafi Ankara
KOCABEYOĞLU
Oğuz SALMAN
Ankara
97685
Ankara
Ġdare
Mahkemesi
BaĢkanı
Tetkik Hâkimi
Vergi
Mahkemesi
Üyesi
Vergi
Mahkemesi
Üyesi
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Bölge
Ġdare
Mahkemesi Üyesi
Ġdare
Mahkemesi
BaĢkanı
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Vergi
Mahkemesi
Üyesi
Vergi
Mahkemesi
Üyesi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Vergi
Mahkemesi
BaĢkanı
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
97721
Semih ASLAN
97750 Yasemin BUYURAN
97755 Hüseyin AKDAġ
107212 Sebahattin ULUDAĞ
Yüksek Kurulu
Ankara
97690
Remzi MALKOÇ
Van
97724
Ayfer COġKUN
Van
100513 Recep ġENDĠL
Kocaeli
101534 Osman AKCAN
Çorum
101636 Harun MOR
Ġstanbul
102316 Murat MENGĠ
Ankara
102669 Nevzat YOLAÇAR
Ankara
103141 Altar GÖKÇĠMEN
Rize
101788 Ali ÖKSÜZ
Ġzmir
119361 Zeynel Faruk EFE
Konya
Kurul MüfettiĢi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Ġdare
Üyesi
Ġdare
Üyesi
Vergi
Üyesi
Ġdare
Üyesi
Ġdare
Üyesi
Ġdare
Üyesi
Ġdare
Üyesi
Ġdare
Üyesi
Ġdare
Üyesi
Vergi
Üyesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
101105 Osman KAYA
Konya
101848 Zübeyir ÖZER
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Van
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Tetkik Hâkimi
Denizli
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Tetkik Hâkimi
Ankara
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Tokat
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
ġanlıurfa
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Ġstanbul
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Türkiye
Adalet Hâkim
107145 Ġbrahim ARSLAN
Akademisi'nde görevli
Ankara
101124 Nurdan YALÇĠN
101647 Nazım Taha KOÇAK
101770 Gözde YOKUġ
101773
101784
101798
101821
Volkan MÜFTÜOĞLU
Harun COġKUN
Ertuğrul ÇEKĠN
Burak Turan BENLĠ
101823 Mustafa AK
101828 Remzi KAYIP
101832 AyĢegül DOKURLAR
107148 Selda
GÜRSOYTRAK DanıĢtay BaĢkanlığı
Ġdare
Mahkemesi
Üyesi
Tetkik Hâkimi
GÜLSEVEN
107176 Ġsmail GÜNEġ
Antalya
108090 Çetin ÖZHAN
Ġstanbul
107217 Selda EROL
Ġstanbul
107218 Perihan
BORUCU Diyarbakır
GÜNGÖR
107230 Emine
ÖZDEMĠR Ġstanbul
GÜÇLÜ
119733 Berna UÇAR ÖZÇAL
Ġstanbul
124807 Ziyade KELEġ
Balıkesir
Vergi
Üyesi
Vergi
Üyesi
Mahkemesi
Vergi
Üyesi
Vergi
Üyesi
Ġdare
Üyesi
Vergi
Üyesi
Mahkemesi
Vergi
Üyesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
Mahkemesi
—— • ——
Birinci dereceye yükselmiĢ olup 31/12/2012 tarihi itibariyle birinci sınıfa ayrılma
incelemesine tâbi tutulacak olan adlî ve idari yargı hâkimleri ile Cumhuriyet savcılarının
adlarını belirtir liste aĢağıda gösterilmiĢtir.
Aralık 2012 döneminde birinci dereceye yükselme incelemesine girecek olanlar listeye
dahil edilmemiĢtir.
Birinci dereceye yükseldikleri ve sürelerini bitirdikleri hâlde bu listede adlarını
göremeyenler yayım tarihinden itibaren 1 ay içinde Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna
yazılı baĢvurmak sureti ile durumlarının incelenmesini isteyebilirler.
Sicil
No
20783
24366
24771
25405
30066
32483
33185
38115
42681
42715
37949
38957
40580
42043
42693
42712
42357
Adı ve Soyadı
Sezai GÖNÜLTAġ
Hayati ÇUHADAR
Etem
Tuğrul
TOPRAKOĞLU
Azmi YILMAZ
Tevfik ERDOĞAN
ġaban ALTUNIġIK
Salim
Demirhan
DURAK
Servet ALYANAK
ġahmetli
Hasan
ÇEVĠK
Erhan ÖZKAN
Zülbiye
ALĠCANOĞLU
Fatih SARIKAYA
ġehmus
AKÇAKAYA
Samim SARAÇ
Ahmet OKUYAN
Murat
GÖNÜLDURU
Özgür KUZULU
HAKĠM SINIFI
Görev Yeri
Ünvanı
Mardin
Silivri
Iğdır
Ağır Ceza Mahkemesi Üyesi
Kilis
Osmaniye
Ġnebolu
Batman
Hâkim
Hâkim
Kilis
Söke
Hâkim
Hâkim
Tokat
Ayvalık
Hâkim
Hâkim
Amasya
Kilis
Safranbolu
Çankırı
Alanya
Hâkim
Ağır
Ceza
BaĢkanı
Hâkim
Hâkim
Hâkim
Ġnebolu
Hâkim
Mahkemesi
42359 Serkan TURAN
42445 Bayram
ALBAYRAK
42470 Erdem
ODABAġIOĞLU
42512 Serhat BENLĠ
42528 Ġsmail BEKREK
42559 Vedat BOZKURT
42590 Hüseyin UĞURLU
Lüleburgaz
Yargıtay
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Kars
Hâkim
Çorum
Nazilli
Yargıtay
Hakkari
42791 AyĢegül
ARSLANTAġ
43153 BarıĢ KARAKUġ
GümüĢhane
Hâkim
Hâkim
Tetkik Hâkimi
Ağır
Ceza
BaĢkanı
Hâkim
Sicil
Adı ve Soyadı
No
23194 Mehmet
Ali
ÖZKURT
37111 Abdullah ĠNCE
37321 Olcay
ALĠCANOĞLU
38754 Tuncay
ELARSLAN
38686 Mehmet
Nazif
YAġAR
42684 Cengiz ġAġI
42731 YaĢar PEÇEN
42386 Seyfullah ĠRK
42404 Halit TUNÇ
42414 Ahmet KURT
42431 Adnan DEMĠRCĠ
42460 Osman KARAKOÇ
42527 Müslüm
CANPOLAT
42716 Necati KAZAK
Sicil
No
38335
42961
42965
Adı ve Soyadı
Yılmaz GÜVEN
Bülent DAĞ
Muhammet
TOKALI
42966 Metin SARIKURT
42972 Tarık ÇAĞLAYAN
42975 Yusuf GÜNEY
Mahkemesi
Karaman
SAVCI SINIFI
Görev Yeri
Hâkim
Bitlis
Kastamonu
Ayvalık
Sinop
Osmaniye
Manavgat
Çatalca
Develi
NevĢehir
Bafra
Tekirdağ
Niğde
Kızılcahamam
Tarsus
ĠDARĠ YARGI
Görev Yeri
EskiĢehir
Ordu
Bakanlık
Vergi Mahkemesi Üyesi
Vergi Mahkemesi Üyesi
Kurul MüfettiĢi
ġanlıurfa
Manisa
Sivas
Ġdare Mahkemesi BaĢkanı
Ünvanı
Ünvanı
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532]
—— • ——
YÖNETMELĠKLER
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığından:
6284 SAYILI AĠLENĠN KORUNMASI VE KADINA KARġI ġĠDDETĠN
ÖNLENMESĠNE DAĠR KANUNA ĠLĠġKĠN
UYGULAMA YÖNETMELĠĞĠ
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmelik, Ģiddete uğrayan veya Ģiddete uğrama tehlikesi
bulunan kadınlar, çocuklar, aile bireyleri ve tek taraflı ısrarlı takip mağduru olan kiĢilerin
korunması ve bu kiĢilere yönelik Ģiddetin önlenmesi ile Ģiddet uygulayan veya uygulama
ihtimali olan kiĢiler hakkında Ģiddetin önlenmesine yönelik tedbirler ile bu tedbirlerin
alınması ve uygulanmasına iliĢkin usul ve esasları kapsar.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 8/3/2012 tarihli ve 6284 sayılı Ailenin Korunması ve
Kadına KarĢı ġiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 22 nci maddesine dayanılarak
hazırlanmıĢtır.
Tanımlar ve kısaltmalar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) AydınlatılmıĢ rıza: Korunan kiĢinin kendisi hakkında verilebilecek tedbir kararının
anlayabileceği bir biçimde sebepleri, aĢamaları ve sonuçları hakkında açıklama yapılarak
bilgilendirilmesi ve özgür iradesi ile bu hususların tamamını anlayıp kabul ettiğine dair yazılı
beyanını,
b) Bakanlık: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığını,
c) Gecikmesinde sakınca bulunan hal: Kolluk tarafından yapılacak tahkikat ve risk
değerlendirilmesi sonucunda, derhal iĢlem yapılmadığı takdirde, Ģiddet eyleminin
önlenememesi, kiĢinin can güvenliği, hak ve hürriyetlerinin korunmasının tehlikeye girmesi,
korunan kiĢinin zarar görmesi, Ģiddet eyleminin iz, eser, emare ve delillerinin kaybolması,
Ģiddet uygulayanın kaçması veya kimliğinin tespit edilememesi gibi ihtimallerin ortaya
çıkması ve resen veya ilgilinin talebi üzerine mülki amirden ya da hâkimden karar almak için
yeterince vakit bulunamaması halini,
ç) Geçici koruma: Hayati tehlikesi bulunan Ģiddet mağdurunun kolluk tarafından
gerektiğinde her türlü teknik cihaz ve donanımlarla, yirmidört saat esasına göre kesintisiz
olarak, Ģiddet uygulayan veya uygulama tehlikesi bulunan kiĢilerden gelebilecek tehlikelerden
korunması amacıyla yerine getirilen tedbiri,
d) Genel Müdürlük: Kadının Statüsü Genel Müdürlüğünü,
e) Hâkim: Aile mahkemesi hâkimini,
f) Hayati tehlike: Bir kimsenin ölümle sonuçlanabilecek bir Ģiddet olayına maruz
kalması ya da kalma ihtimalinin bulunması halini,
g) Ġhbar ve Ģikâyet: Ġhbar, üçüncü kiĢiler tarafından ilgili makam veya mercilere olayın
yazılı, sözlü veya baĢka bir suretle bildirilmesini; Ģikâyet, Ģiddet mağdurunun Ģiddet veya
Ģiddet tehlikesi halinde ilgili makam veya mercilere müracaat etmesini,
ğ) Kanun: 8/3/2012 tarihli ve 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına KarĢı ġiddetin
Önlenmesine Dair Kanunu,
h) Kolluk: Polis, jandarma ve sahil güvenlik birimlerini,
ı) Kolluk amiri: Hakkında tedbir kararı verilen kiĢilerin yerleĢim yeri veya bulunduğu
ya da tedbirin uygulanacağı yerdeki Jandarma Genel Komutanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü
ve Sahil Güvenlik Komutanlığı tarafından atamalarındaki usule göre konu ile yetkili ve
görevli kolluk biriminin komutanını/amirini,
i) Konukevi: Fiziksel, duygusal, cinsel, ekonomik veya sözlü istismara veya Ģiddete
uğrayanların, Ģiddetten korunması, psiko-sosyal ve ekonomik sorunlarının çözülmesi,
güçlendirilmesi ve bu dönemde Ģiddet mağdurlarının varsa çocukları ile birlikte ihtiyaçlarının
da karĢılanmak suretiyle geçici süreyle kalabilecekleri ve konukevi, sığınmaevi, kadın
sığınağı, kadınevi, Ģefkatevi ve benzeri adlarla açılan yatılı sosyal hizmet kuruluĢunu,
j) Korunan kiĢi: Tedbir kararı kapsamında korunan Ģiddet mağdurunu ve varsa
beraberindeki çocukları, aile bireylerini ve tek taraflı ısrarlı takip mağdurunu,
k) Koruyucu tedbir kararı: Kanun kapsamında belirtilen merciler tarafından korunan kiĢi
hakkında olayın niteliği dikkate alınarak hükmedilecek tedbirlere iliĢkin kararı,
l) Müdürlük: Aile ve Sosyal Politikalar il veya ilçe müdürlüğünü,
m) ġiddet: KiĢinin, fiziksel, cinsel, psikolojik veya ekonomik açıdan zarar görmesiyle
veya acı çekmesiyle sonuçlanan veya sonuçlanması muhtemel hareketleri, buna yönelik tehdit
ve baskıyı ya da özgürlüğün keyfî engellenmesini de içeren, toplumsal, kamusal veya özel
alanda meydana gelen fiziksel, cinsel, psikolojik, sözlü veya ekonomik her türlü tutum ve
davranıĢı,
n) ġiddet mağduru: Mütekabiliyet ilkesi çerçevesinde uyruğuna bakılmaksızın, Kanunda
Ģiddet olarak tanımlanan tutum ve davranıĢlara doğrudan veya dolaylı olarak maruz kalan ya
da kalma tehlikesi bulunan kiĢiyi ve Ģiddetten etkilenen veya etkilenme tehlikesi bulunan
kiĢiyi,
o) ġiddet Önleme ve Ġzleme Merkezi (ġÖNĠM): ġiddetin önlenmesi ile koruyucu ve
önleyici tedbirlerin etkin bir biçimde uygulanmasına yönelik güçlendirici ve destekleyici
danıĢmanlık, rehberlik, yönlendirme ve izleme hizmetlerinin verildiği, yeterli ve gerekli
personelin görev yaptığı ve tercihen kadın personelin istihdam edildiği, çalıĢmaların yedi gün
yirmidört saat esasına göre yürütüldüğü merkezi,
ö) ġiddet uygulayan: Kanunda Ģiddet olarak tanımlanan tutum ve davranıĢları uygulayan
veya uygulama tehlikesi bulunan kiĢiyi,
p) Önleyici tedbir kararı: Kanunda belirtilen merciler tarafından Ģiddet uygulayan veya
uygulama tehlikesi bulunan kiĢi hakkında, olayın niteliği dikkate alınarak hükmedilecek
tedbirlere iliĢkin kararı,
r) ġikâyet mercileri: Kolluğu, mülki amiri, Cumhuriyet baĢsavcılığını, hâkimi,
Bakanlığın ilgili birimlerini,
s) Tedbir kararı: Kanun kapsamında, Ģiddet mağduru ve Ģiddet uygulayan hakkında
hâkim, mülkî amir veya kolluk tarafından, talep veya ihbar üzerine ya da resen verilecek
kararı,
Ģ) Tek taraflı ısrarlı takip: Aralarında aile bağı veya iliĢki bulunup bulunmadığına
bakılmaksızın, Ģiddet uygulayanın, Ģiddet mağduruna yönelik olarak, güvenliğinden endiĢe
edecek Ģekilde fiziki veya psikolojik açıdan korku ve çaresizlik duygularına sebep olacak
biçimde, içeriği ne olursa olsun fiili, sözlü, yazılı olarak ya da her türlü iletiĢim aracını
kullanarak ve baskı altında tutacak her türlü tutum ve davranıĢı,
ifade eder.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Ġhbar ve ġikâyet
Ġhbar ve Ģikâyet
MADDE 4 – (1) KiĢinin, Ģiddete uğraması veya Ģiddete uğrama tehlikesi altında
bulunması halinde herkes durumu yazılı, sözlü veya baĢka bir suretle ilgili makam ve
mercilere ihbar edebilir. ġiddet veya Ģiddete uğrama tehlikesinden haberdar olan kamu kurum
ve kuruluĢları ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluĢları ise durumu derhal, Ģikâyet
mercilerine bildirmek zorundadır.
(2) ġiddet mağduru, Ģiddet veya Ģiddete uğrama tehlikesine maruz kalması halinde
durumu Ģikâyet mercilerine yazılı, sözlü veya baĢka bir Ģekilde bildirebilir.
(3) ġikâyet mercileri Kanun kapsamındaki görevlerini gecikmeksizin yerine getirmekle
yükümlüdür.
(4) Müdürlük veya ġÖNĠM’e yapılan Ģikâyet ve ihbarlar, bunlar tarafından olayın
özelliğine göre, kolluğa, mülki amire, Cumhuriyet baĢsavcılığına veya hâkime gecikmeksizin
bildirilir.
(5) Sözlü yapılan Ģikâyet ve ihbarlar derhal tutanağa geçirilir.
Yapılacak iĢlemler
MADDE 5 – (1) Kolluk, kendisine yapılan ihbar veya Ģikâyet üzerine genel hükümler
doğrultusunda gerekli iĢlemleri yapar. Gecikmesinde sakınca bulunan hallerde Kanun
kapsamında almıĢ olduğu koruyucu ve önleyici tedbirleri onaylanmak üzere tedbirin niteliğine
göre mülki amire veya hâkime sunar. Kolluk, kendisine intikal eden her olay hakkında
gecikmeksizin en seri vasıtalarla ġÖNĠM’e bilgi verir.
(2) Cumhuriyet baĢsavcılığı, yapılan ihbar ve Ģikâyet üzerine evrakın bir örneğini
ivedilikle olayın niteliğine göre uygulanabilecek olan koruyucu veya önleyici tedbir hakkında
karar verilmek üzere hâkime veya mülki amire gönderir.
(3) Mülki amire yapılan ihbar veya Ģikâyet üzerine Kanunun 3 üncü maddesinde
belirtilen koruyucu tedbirlerden birine, birkaçına veya uygun görülecek benzer tedbirlere
karar verilebilir. Ayrıca mülki amir olayın niteliğine göre Ģikâyet veya ihbarı, kolluğa veya
Cumhuriyet baĢsavcılığına bildirir.
(4) Hâkim veya mülki amir tarafından verilen kararlar ivedilikle ġÖNĠM’e bildirilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Tedbir Kararları
Mülkî amir tarafından verilecek koruyucu tedbir kararları
MADDE 6 – (1) Kanun kapsamında korunan kiĢilerle ilgili olarak aĢağıdaki
tedbirlerden birine, birkaçına veya uygun görülecek benzer tedbirlere delil veya belge
aranmaksızın mülkî amir tarafından ilgilinin talebi, Bakanlık veya kolluk görevlilerinin
baĢvurusu üzerine ya da resen karar verilebilir:
a) Kendisine ve gerekiyorsa beraberindeki çocuklara, bulunduğu yerde veya baĢka bir
yerde uygun barınma yeri sağlanması,
b) Diğer kanunlar kapsamında yapılacak yardımlar saklı kalmak üzere, geçici maddi
yardım yapılması,
c) Psikolojik, meslekî, hukukî ve sosyal bakımdan rehberlik ve danıĢmanlık hizmeti
verilmesi,
ç) Hayatî tehlikesinin bulunması hâlinde, ilgilinin talebi üzerine veya resen geçici
koruma altına alınması,
d) Gerekli olması hâlinde, korunan kiĢinin çocukları varsa çalıĢma yaĢamına katılımını
desteklemek üzere dört ay, kiĢinin çalıĢması hâlinde ise iki aylık süre ile sınırlı olmak
kaydıyla, on altı yaĢından büyükler için her yıl belirlenen aylık net asgari ücret tutarının
yarısını geçmemek ve belgelendirilmek Ģartıyla Bakanlık bütçesinin ilgili tertibinden
karĢılanmak suretiyle kreĢ imkânının sağlanması.
Barınma yerinin sağlanması
MADDE 7 – (1) Hakkında barınma yeri sağlanmasına karar verilen kiĢiler, Bakanlığa
ait veya Bakanlığın gözetim ve denetimi altında bulunan yerlerde; barınma yerlerinin yetersiz
kaldığı hâllerde ise mülkî amirin, acele hâllerde kolluğun veya Bakanlığın talebi üzerine kamu
kurum ve kuruluĢlarına ait sosyal tesis, yurt veya benzeri yerlerde güvenli nakli sağlanıncaya
kadar geçici olarak barındırılır.
(2) Korunan kiĢi varsa beraberindeki çocukları ile birlikte ġÖNĠM tarafından Bakanlığa
bağlı veya Bakanlığın denetimi altında bulunan barınma yerlerine güvenli nakli sağlanıncaya
kadar, bedeli ödenerek ve geçici barınmanın sağlandığı yer kolluğu tarafından kiĢinin
güvenliği sağlanarak sosyal tesis, yurt ve benzeri yerlerde geçici olarak barındırılır. Barınma
ve iaĢe giderleri, ġÖNĠM tarafından ödenir. Korunan kiĢinin yerleĢtirildiği yere iliĢkin bilgi
ġÖNĠM’e bildirilir. ġÖNĠM kiĢinin talebini de dikkate alarak uygun ilk kabul birimi veya
konukevi hizmeti verilecek yeri belirler ve korunan kiĢinin buraya yerleĢtirilmesini sağlar.
(3) Korunan kiĢi ve beraberindeki çocukların hayati tehlikesinin bulunması halinde
konukevi, ilk kabul birimi veya diğer tesislere güvenli bir Ģekilde yerleĢtirilmesine kolluk
tarafından refakat edilir. ġÖNĠM tarafından il içi ve il dıĢı nakillerde ulaĢım için araç tahsis
edilir ve ulaĢım giderleri ile korunan kiĢinin zorunlu giderleri karĢılanır.
(4) Barınma yeri sağlanması tedbirinin kolluk amirince uygulandığı veya korunan
kiĢinin kollukta bulunduğu hallerde, kolluk tarafından kiĢi ġÖNĠM’e ivedilikle ulaĢtırılır.
Bunun mümkün olmaması halinde barınma ve iaĢe giderleri Bakanlık bütçesinin ilgili
tertibinden karĢılanmak üzere kendisine ve beraberindekilere geçici barınma imkânı, ikinci
fıkrada belirtilen Ģekilde sağlanır.
(5) Mülki amirin veya kolluk amirinin kararı ile kamu kurum ve kuruluĢlarına ait
barınma yerlerine getirilen Ģiddet mağduru, baĢka herhangi bir karar veya onay aranmaksızın
barınma yerine derhal kabul edilir.
(6) Resen hakkında barınma yeri sağlanması tedbirine karar verilen kiĢinin barınma
yerinde kalmak istememesi halinde aydınlatılmıĢ rızası alınarak kalmak istediği yere ġÖNĠM
tarafından ulaĢtırılır. KiĢinin hayati tehlikesinin bulunması halinde kolluk refakati talep edilir.
Geçici maddi yardım yapılması
MADDE 8 – (1) Korunan kiĢi hakkında Kanunun 17 nci maddesi uyarınca geçici maddi
yardım yapılır.
(2) Tedbir kararı, ilgiliye tefhim veya tebliğ edilir ve yerine getirilmek üzere ġÖNĠM’e
gönderilir.
(3) Geçici maddi yardım kararı ile on altı yaĢından büyükler için her yıl belirlenen aylık
net asgari ücret tutarının otuzda birine kadar günlük ödeme yapılır. Korunan kiĢinin birden
fazla olması hâlinde, ilave her bir kiĢi için bu tutarın yüzde yirmisi oranında ayrıca ödeme
yapılır. Ancak, ödenecek tutar hiçbir Ģekilde belirlenen günlük ödeme tutarının bir buçuk
katını geçemez. Korunan kiĢilere barınma yeri sağlanması hâlinde bu fıkrada belirlenen
tutarlar yüzde elli oranında azaltılarak uygulanır.
(4) Geçici maddi yardım, korunan kiĢinin kimlik numarası ve banka hesap numarası
beyanına istinaden, kararın ġÖNĠM’e tebliğ edilmesini müteakiben hazırlanan bordro ile
ödenir. Bordro, her ayın onbeĢinde ve otuzunda düzenlenerek tahakkuk eden meblağ
ilgililerin banka hesabına yatırılır. Aynı tedbir kararında birden fazla kiĢi hakkında geçici
maddi yardım yapılmasına dair karar verilmesi halinde bu kiĢiler aynı bordroda gösterilir ve
ödemeler aynı banka hesap numarasına yapılır. Ödeme evrakına karar örneği eklenir. Geçici
maddi yardıma dair ödemelere kararın geçerliliği süresince devam edilir. Geçici maddi
yardım yapılmasının kaldırılmasına ya da değiĢtirilmesine karar verilmesi halinde kararın
geçerli olduğu gün üzerinden hesaplanarak ödeme yapılır. Korunan kiĢiye elden ödeme
yapılmaz.
(5) Geçici maddi yardımlar için yapılan ödemeler, Bakanlık bütçesine, geçici maddi
yardımlar için konulan ödenekten karĢılanır. Geçici maddi yardıma iliĢkin ödemelerin geri
alımı 42 nci maddede belirtilen esaslara göre yapılır.
(6) Diğer Kanunlara göre yapılan yardımlar, geçici maddi yardım yapılması tedbirine
karar verilmesine engel olmaz.
(7) Bu madde kapsamında yapılan ödemeler, gelir vergisi ile veraset ve intikal
vergisinden, bu ödemeler için düzenlenen kâğıtlar ise damga vergisinden istisnadır.
Rehberlik ve danıĢmanlık hizmeti
MADDE 9 – (1) Korunan kiĢiye, kiĢinin psikolojik ve sosyo-ekonomik durumu
değerlendirilerek, hakları, destek alabileceği kurumlar, meslek edindirme kurslarına
katılmasına yönelik faaliyetlerde bulunmayı da kapsayacak Ģekilde iĢ bulma ve benzeri
konularda geliĢmesi ve uyum sağlaması, gerekli olan seçimleri, yorumları, planları yapması
ve kararları vermesine yarayacak bilgi ve becerileri kazandırmak ve psikolojik destek
sağlamak üzere ilgili kamu kurum ve kuruluĢları ile iĢbirliği içerisinde gerekli hizmetler
verilir.
(2) Korunan kiĢinin hukuki rehberliğe ihtiyacı olması halinde 48 inci madde ile
düzenlenen davalara müdahil olmayı da içeren gerekli destek ve danıĢmanlık hizmeti verilir.
(3) Bu hizmetlerin yerine getirilmesinde koordinasyon ġÖNĠM tarafından sağlanır.
Geçici koruma altına alınma
MADDE 10 – (1) Mülkî amir veya gecikmesinde sakınca bulunan hallerde kolluk amiri
tarafından, olayın niteliği, Ģikâyet ve ihbar göz önünde bulundurularak Ģiddet mağdurunun
hayati tehlikesinin bulunması halinde ilgilinin talebi üzerine veya resen geçici koruma altına
alma tedbiri verilir.
(2) Geçici koruma altına alınma tedbir kararının yerine getirilmesinden, hakkında
koruyucu tedbir kararı verilen kiĢilerin yerleĢim yeri, bulunduğu veya tedbirin uygulanacağı
yerdeki kolluk görevli ve yetkilidir. Korunan kiĢi acil durumlarda hemen, diğer hallerde ise
yirmidört saat öncesinden gideceği yere iliĢkin olarak görevli ve yetkili kolluğa bilgi verir.
Kolluk tarafından korunan kiĢinin gideceği yerdeki kolluk gecikmeksizin haberdar edilir ve
tedbir kararı uygulanmaya devam olunur.
(3) Korunan kiĢinin ne Ģekilde koruma altına alınacağı, Ģiddet mağduruna yönelik
muhtemel tehdit ve risk göz önüne alınarak Ģiddet mağduru ve Ģiddet uygulayanın durumunun
değerlendirilmesi suretiyle 11/11/2008 tarihli ve 27051 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Cumhuriyet BaĢsavcılıkları ve Mahkemelerce Alınacak Tanık Koruma Tedbirlerine ĠliĢkin
Esas ve Usuller Hakkında Yönetmelikte yer alan fiziki koruma tedbirleri hâkim veya mülki
amir tarafından, gecikmesinde sakınca bulunan hallerde kolluk tarafından belirlenir.
(4) Korunan kiĢiye, geçici koruma kararının kapsam ve içeriği, Ģiddet veya Ģiddete
uğrama tehlikesinin varlığı halinde arayabileceği telefon numaraları, kolluğun sorumlulukları,
hangi durumlarda kolluğa bilgi vermesi gerektiği, hangi kolluk biriminin geçici koruma
hizmetinden sorumlu olduğu ve benzeri hususlar, kolluk tarafından açıklanarak tutanağa
geçirilir ve tebliğ edilir.
KreĢ imkânı sağlanması
MADDE 11 – (1) Çocuk sahibi olan korunan kiĢinin çalıĢmaması halinde, çalıĢma
yaĢamına katılımını desteklemek üzere dört ay, çalıĢması hâlinde ise iki aylık süre ile sınırlı
olmak, on altı yaĢından büyükler için her yıl belirlenen aylık net asgari ücret tutarının yarısını
geçmemek ve belgelendirilmek Ģartıyla Bakanlık bütçesinin ilgili tertibinden karĢılanmak
üzere kreĢ imkânı sağlanması tedbiri verilir.
(2) Korunan kiĢi, çocuğun kamuya ait veya özel kreĢe kaydedildiğine veya kreĢe devam
ettiğine dair belge ile aylık kreĢ bedelini gösterir belgeyi Müdürlüğe ibraz eder. Müdürlük
birinci fıkra uyarınca gerekli iĢlemleri yerine getirir ve hizmetin alınması süresi üzerinden
aylık olarak ödeme yapar. Çocuk bir aydan daha kısa bir süre faydalanmıĢ ise hizmet aldığı
gün üzerinden ödeme yapılır.
(3) KreĢ bedelinin birinci fıkrada belirtilen tutardan az olması halinde belgedeki tutar,
fazla olması halinde ise birinci fıkrada belirtilen tutar ödenir. Bu ödemeler Müdürlük
tarafından kreĢe yapılır.
(4) KreĢ imkânı sağlanmasına dair tedbirin suiistimalinin öğrenilmesi halinde ödenen
meblağ korunan kiĢiden tahsil edilir.
Hâkim tarafından verilecek koruyucu tedbir kararları
MADDE 12 – (1) Kanun kapsamında korunan kiĢilerle ilgili olarak hâkim tarafından,
ilgilinin talebi, Bakanlık veya kolluk görevlilerinin ya da Cumhuriyet savcısının baĢvurusu
üzerine veya resen, Ģiddetin uygulandığı hususunda delil veya belge aranmaksızın aĢağıdaki
koruyucu tedbirlerden birine, birkaçına veya olayın özelliğine göre mülki amir tarafından
alınabilecek tedbirler de dâhil olmak üzere, uygun görülecek benzer tedbirlere karar
verilebilir:
a) ĠĢ yerinin değiĢtirilmesi.
b) KiĢinin evli olması hâlinde müĢterek yerleĢim yerinden ayrı yerleĢim yeri
belirlenmesi.
c) 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanunundaki Ģartların varlığı hâlinde
ve korunan kiĢinin talebi üzerine tapu kütüğüne aile konutu Ģerhi konulması.
ç) Korunan kiĢi bakımından hayatî tehlikenin bulunması ve bu tehlikenin önlenmesi için
diğer tedbirlerin yeterli olmayacağının anlaĢılması hâlinde ve ilgilinin aydınlatılmıĢ rızasına
dayalı olarak 27/12/2007 tarihli ve 5726 sayılı Tanık Koruma Kanununa göre kimlik ve ilgili
diğer bilgi ve belgelerinin değiĢtirilmesi.
ĠĢyerinin değiĢtirilmesi
MADDE 13 – (1) Hâkim tarafından, korunan kiĢinin tabî olduğu ilgili mevzuat
hükümlerine göre, talebinin bulunması halinde veya onayı alınmak suretiyle iĢyerinin
bulunduğu il içinde ya da il dıĢında değiĢtirilmesine karar verilebilir.
(2) Karar hâkim tarafından, korunan kiĢi bakımından en uygun koĢullar göz önüne
alınarak yerine getirilmek üzere korunan kiĢinin iĢ yerine tebliğ edilir.
(3) Karar yetkili kurum veya kiĢi tarafından yerine getirilir. ĠĢ yeri değiĢtirilmesine dair
tedbir kararının kaldırılması halinde de karar iĢyerine tebliğ edilir.
Ayrı yerleĢim yeri belirlenmesi
MADDE 14 – (1) Hâkim tarafından, korunan kiĢinin talebi üzerine kiĢinin evli olması
hâlinde müĢterek yerleĢim yerinden ayrı bir yerleĢim yeri belirlenebilir.
(2) Hakkında ayrı yerleĢim yeri belirlenmesine dair tedbir kararı verilen kiĢinin
müracaatı üzerine, nüfus müdürlüğü tarafından kiĢinin talebine uygun olarak adresle ilgili
iĢlemler yerine getirilir.
Aile konutu Ģerhi
MADDE 15 – (1) Hâkim tarafından, Türk Medenî Kanunundaki Ģartların varlığı hâlinde
ve korunan kiĢinin talebi üzerine tapu kütüğüne, aile konutu Ģerhi konulması kararı verilebilir.
(2) Karar, hâkim tarafından ivedilikle yerine getirilmek üzere ilgili tapu sicil
müdürlüğüne gönderilir.
Kimlik ve diğer bilgi ve belgelerin değiĢtirilmesi
MADDE 16 – (1) Kimlik ve diğer bilgi ve belgelerin değiĢtirilmesi tedbiri, hâkim
tarafından, korunan kiĢinin hayati tehlikesinin bulunması ve bu tehlikenin önlenmesi için
diğer tedbirlerin yeterli olmayacağının anlaĢılması hâlinde, ilgilinin aydınlatılmıĢ rızasına
dayanılarak Tanık Koruma Kanunu hükümlerine göre verilen tedbir kararıdır.
(2) Karar, ĠçiĢleri Bakanlığınca gereği yerine getirilmek üzere hâkim tarafından
Cumhuriyet baĢsavcılığına gönderilir.
(3) Cumhuriyet baĢsavcılığınca bu karar ĠçiĢleri Bakanlığına ivedilikle gönderilir. Karar
üzerine yapılan iĢlemin sonucu, ĠçiĢleri Bakanlığı tarafından Cumhuriyet baĢsavcılığına
bildirilir.
Hâkim tarafından verilecek önleyici tedbir kararları
MADDE 17 – (1) Hâkim tarafından Ģiddet uygulayanlarla ilgili olarak aĢağıdaki
önleyici tedbirlerden birine, birkaçına veya uygun görülecek benzer tedbirlere karar
verilebilir:
a) ġiddet mağduruna yönelik olarak Ģiddet tehdidi, hakaret, aĢağılama veya küçük
düĢürmeyi içeren söz ve davranıĢlarda bulunmaması.
b) MüĢterek konuttan veya bulunduğu yerden derhâl uzaklaĢtırılması ve müĢterek
konutun korunan kiĢiye tahsis edilmesi.
c) Korunan kiĢilere, bu kiĢilerin bulundukları konuta, okula ve iĢyerine yaklaĢmaması.
ç) Çocuklarla ilgili daha önce verilmiĢ bir kiĢisel iliĢki kurma kararı varsa, kiĢisel
iliĢkinin refakatçi eĢliğinde kurulması, kiĢisel iliĢkinin sınırlanması ya da tümüyle
kaldırılması.
d) Gerekli görülmesi hâlinde korunan kiĢinin, Ģiddete uğramamıĢ olsa bile yakınlarına,
tanıklarına ve kiĢisel iliĢki kurulmasına iliĢkin hâller saklı kalmak üzere çocuklarına
yaklaĢmaması.
e) Korunan kiĢinin Ģahsi eĢyalarına ve ev eĢyalarına zarar vermemesi.
f) Korunan kiĢiyi iletiĢim araçlarıyla veya sair surette rahatsız etmemesi.
g) Bulundurulması veya taĢınmasına kanunen izin verilen silahları kolluğa teslim
etmesi.
ğ) Silah taĢıması zorunlu olan bir kamu görevi ifa etse bile bu görevi nedeniyle
zimmetinde bulunan silahı kurumuna teslim etmesi.
h) Korunan kiĢilerin bulundukları yerlerde alkol ya da uyuĢturucu veya uyarıcı madde
kullanmaması ya da bu maddelerin etkisinde iken korunan kiĢilere ve bunların bulundukları
yerlere yaklaĢmaması, bağımlılığının olması hâlinde, hastaneye yatmak dâhil, muayene ve
tedavisinin sağlanması.
ı) Bir sağlık kuruluĢuna muayene veya tedavi için baĢvurması ve tedavisinin
sağlanması.
(2) Hâkim, 3/7/2005 tarihli ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununda yer alan koruyucu
ve destekleyici tedbirler ile Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre velayet, kayyım, nafaka
ve kiĢisel iliĢki kurulması hususlarında da karar verebilir.
(3) ġiddet uygulayan, aynı zamanda ailenin geçimini sağlayan veya katkıda bulunan kiĢi
ise hâkim, Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre nafakaya hükmedilmemiĢ olması kaydıyla,
Ģiddet mağdurunun yaĢam düzeyini göz önünde bulundurarak talep edilmese dahi tedbir
nafakasına hükmedebilir. Tedbir nafakasının tahsiline iliĢkin hususlar 43 üncü maddedeki
usul ve esaslara göre yerine getirilir.
ġiddet tehdidinde veya küçük düĢürmeyi içeren söz ve davranıĢlarda bulunmama
MADDE 18 – (1) Hâkim tarafından, Ģiddet uygulayanın korunan kiĢiye karĢı tehdit,
hakaret, aĢağılama veya küçük düĢürme ve benzeri söz ve davranıĢlarda bulunmamasına
iliĢkin olarak karar verilebilir.
UzaklaĢtırma ve konutun korunan kiĢiye tahsisi
MADDE 19 – (1) Hâkim tarafından Ģiddet uygulayanın, korunan kiĢi ile birlikte
oturdukları müĢterek konuttan uzaklaĢtırılarak, konutun korunan kiĢiye tahsis edilmesine
iliĢkin karar verilebilir.
(2) Mülki amir ya da hâkim, talep edilmesi hâlinde korunan kiĢiye, Ģiddet uygulayana
ya da bu kiĢilerin yakınlarına ait kiĢisel eĢya ve belgelerin kolluk marifetiyle kendilerine
teslim edilmesine karar verebilir. Teslim edilecek kiĢisel eĢya ve belgeler, tedbir kararında
gösterilir.
(3) Bu tedbirin uygulanması, Ģiddet uygulayanın uzaklaĢtırıldığı konutun kira, elektrik,
su, telefon, doğalgaz ve benzeri giderlerini karĢılamaya devam etmesine engel teĢkil etmez.
Hâkim Ģiddet uygulayanın, koruma kararı süresince aile konutunun kira sözleĢmesini
feshetmemesine, kamu konutu tahsisinin kaldırılması yönünde talepte bulunmamasına ve bu
tür yükümlülüklerinin devamı ile uygun göreceği diğer tedbirlere de karar verebilir.
(4) Kira sözleĢmesine iliĢkin tedbir kararı kiralayana, kamu konutu tahsisinin
kaldırılmamasına yönelik tedbir kararı ise ilgili kamu kurumuna bildirilir.
Korunan kiĢinin bulunduğu yere yaklaĢmama
MADDE 20 – (1) Hâkim tarafından, Ģiddet uygulayanın korunan kiĢiye, konuta, okula,
iĢyerine ve korunan kiĢinin bulunabileceği sair yerlere yaklaĢmamasına iliĢkin karar
verilebilir.
Çocukla kiĢisel iliĢki kurulmasının sınırlandırılması
MADDE 21 – (1) Hâkim tarafından daha önce verilmiĢ, çocukla kiĢisel iliĢki kurma
kararı varsa kiĢisel iliĢkinin refakatçi eĢliğinde yapılmasına veya durumun özelliğine göre
sınırlandırılmasına ya da tümüyle kaldırılmasına iliĢkin karar verilebilir.
Yakınlara, tanıklara ve çocuklara yaklaĢmama
MADDE 22 – (1) Hâkim tarafından gerekli görülmesi hâlinde, Ģiddet uygulayanın,
Ģiddete uğramamıĢ olsa bile korunan kiĢinin, yakınlarına, Ģiddetin tanıklarına ve kiĢisel iliĢki
kurulmasına iliĢkin hâller saklı kalmak üzere çocuklarına yaklaĢmamasına iliĢkin karar
verilebilir.
EĢyalara zarar vermeme
MADDE 23 – (1) Hâkim tarafından, Ģiddet uygulayanın, korunan kiĢinin Ģahsi
eĢyalarına ve ev eĢyalarına zarar vermemesine yönelik karar verilebilir.
ĠletiĢim araçlarıyla rahatsız etmeme
MADDE 24 – (1) Hâkim tarafından, Ģiddet mağdurunun korunması amacıyla, Ģiddet
uygulayanın görsel, iĢitsel, yazılı, internet ve benzeri iletiĢim araçlarıyla ya da sair surette
korunan kiĢiyi rahatsız etmemesine yönelik karar verilebilir.
Silah teslimi
MADDE 25 – (1) Hâkim tarafından, Ģiddet mağdurunun korunması amacıyla Ģiddet
uygulayana ait silâhların kolluğa teslimine ve tedbir süresinin sonuna kadar emanetine yönelik
karar verilebilir.
Kamu görevi nedeniyle kullanılan silahın teslimi
MADDE 26 – (1) Hâkim tarafından, Ģiddet uygulayanın, silah taĢıması zorunlu olan bir
kamu görevi ifa etse bile bu görevi nedeniyle zimmetinde bulunan silahı kurumuna teslim
etmesine yönelik karar verilebilir.
(2) Silahı teslim alan kurum amiri, karar süresinin sonuna veya tedbirin değiĢtirildiğine
ya da kaldırıldığına dair yeni bir karar verilmedikçe birinci fıkra hükümlerine göre verilen
tedbir kararını uygulamaya devam eder ve silahı hiçbir Ģekilde iade etmez.
(3) Silahın teslim alınması ve iadesi iĢlemleri kurum amiri, Ģiddet uygulayan ve bir tanık
arasında imzalanan tutanak ile yerine getirilir.
Alkol veya uyuĢturucu ya da uyarıcı madde kullanmama ve bağımlılık halinde
muayene ve tedavi
MADDE 27 – (1) Hâkim tarafından, Ģiddet uygulayanın, korunan kiĢilerin bulundukları
yerlerde alkol, uyuĢturucu veya uyarıcı madde kullanmaması ya da bu maddelerin etkisinde
iken korunan kiĢilere ve bunların bulundukları yerlere yaklaĢmaması, bağımlılığının olması
hâlinde, hastaneye yatmak dâhil, muayene ve tedavisinin sağlanmasına yönelik karar
verilebilir.
(2) Hakkında önleyici tedbir kararı verilen kiĢinin, bir sağlık kuruluĢunda muayene veya
tedavi olmasının sağlanması ve sonuçları ile tedbirin kiĢi üzerindeki etkilerinin takibi ġÖNĠM
tarafından ilgili kurum veya kuruluĢ ile koordinasyon içerisinde yerine getirilir. ġÖNĠM
olayın özelliğine göre bu kararın yerine getirilmesi sırasında kolluktan yardım isteyebilir.
(3) Hakkında tedbir kararı verilen kiĢinin sağlık kuruluĢunda tedaviyi reddetmesi
halinde durum tutanakla tespit edilerek ivedilikle Cumhuriyet baĢsavcılığına ve ġÖNĠM’e
bildirilir.
(4) Bu tedbirin uygulanmasına iliĢkin giderler, 44 üncü maddenin üçüncü fıkrasındaki
usul ve esaslara göre karĢılanır.
Bir sağlık kuruluĢunda muayene ve tedavi
MADDE 28 – (1) Hâkim tarafından Ģiddet uygulayanın, Ģiddet eğilimine yol açan
davranıĢlarını önlemek amacıyla, sağlık kuruluĢuna muayene veya tedavisi için baĢvurması ve
tedavisinin sağlanmasına yönelik karar verilebilir.
(2) ġiddet uygulayanın muayene ve tedavisinin sağlanmasına karar verilmesi halinde,
illerde il halk sağlığı müdürlüğüne, ilçelerde toplum sağlığı merkezine baĢvurulması
zorunludur.
(3) ġiddet uygulayan, illerde il halk sağlığı müdürlüğü varsa ruh sağlığı Ģubesi
tarafından, ilçelerde toplum sağlığı merkezi tarafından kamuya ait sağlık kuruluĢuna sevk
edilir. Ġlgilinin tedaviyi sürdürüp sürdürmediği ve yapılan iĢlemin sonucu bu birimler
tarafından ġÖNĠM’e bildirilir.
(4) Hakkında tedbir kararı verilen kiĢinin sağlık kuruluĢunda tedaviyi reddetmesi
halinde durum tutanakla tespit edilerek ivedilikle Cumhuriyet baĢsavcılığına ve ġÖNĠM’e
bildirilir.
(5) Bu tedbirin uygulanmasına iliĢkin giderler, 44 üncü maddenin üçüncü fıkrasındaki
usul ve esaslara göre karĢılanır.
Kolluk amiri tarafından alınabilecek tedbirler
MADDE 29 – (1) Mülkî amir tarafından alınabilecek barınma yeri sağlanmasına ve
geçici koruma altına alınmasına iliĢkin tedbirler, gecikmesinde sakınca bulunan hâllerde ilgili
kolluk amirince de alınabilir. Kolluk amiri, evrakı en geç tedbirin alındığı tarihi takip eden ilk
iĢgünü içinde mülkî amirin onayına sunar. Mülkî amir tarafından kırk sekiz saat içinde
onaylanmayan tedbirler kendiliğinden kalkar.
(2) 18, 19, 20 ve 22 nci maddelerde belirtilen ve hâkim tarafından karar altına
alınabilecek önleyici tedbirler, gecikmesinde sakınca bulunan hâllerde ilgili kolluk amirince
alınabilir. Kolluk amiri evrakı en geç tedbirin alındığı tarihi takip eden ilk iĢgünü içinde
hâkimin onayına sunar. Hâkim tarafından yirmi dört saat içinde onaylanmayan tedbirler
kendiliğinden kalkar.
(3) Tatil günleri sürenin hesabına dâhildir. Sürenin bitimi resmi tatil veya hafta sonuna
rastlarsa, süre takip eden ilk iĢ günü sona erer.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Tedbir Kararlarının Verilmesi, Yerine Getirilmesi ve Diğer Usul ĠĢlemleri
Tedbir kararının verilmesi
MADDE 30 – (1) Tedbir kararı ilgilinin talebi, müdürlük, ġÖNĠM veya kolluk
görevlileri ya da Cumhuriyet savcısının baĢvurusu üzerine verilir. Tedbir kararları en çabuk
ve en kolay ulaĢılabilecek yer hâkiminden, mülkî amirden ya da kolluktan talep edilebilir.
(2) Tedbir kararı ilk defasında en çok altı ay için verilebilir. Ancak Ģiddet veya Ģiddet
uygulanma tehlikesinin devam edeceğinin anlaĢılması hâlinde, resen, korunan kiĢinin,
müdürlük, ġÖNĠM veya kolluk görevlilerinin talebi üzerine, tedbirlerin süresinin veya
Ģeklinin değiĢtirilmesine ya da aynen devam etmesine karar verilebilir.
(3) Koruyucu tedbir kararı verilebilmesi için, Ģiddetin uygulandığı hususunda delil veya
belge aranmaz. Önleyici tedbir kararı, geciktirilmeksizin verilir. Kararın verilmesi, Kanunun
amacını gerçekleĢtirmeyi tehlikeye sokabilecek Ģekilde geciktirilemez.
(4) Hâkim veya mülki amir tarafından resen, korunan kiĢi, müdürlük, ġÖNĠM veya
kolluk görevlileri tarafından yapılan talep üzerine, Ģiddet veya Ģiddet uygulama tehlikesinin
ortadan kalktığının anlaĢılması halinde, kararı veren merci tarafından verilen tedbirlerin
kaldırılmasına karar verilebilir. Tedbirlerin kaldırılmasına karar verilmesi halinde bu karar
korunan kiĢiye de tebliğ edilir.
Tedbir kararının tebliği
MADDE 31 – (1) Tedbir kararı, kararı veren merci tarafından korunan kiĢiye ve Ģiddet
uygulayana tefhim veya tebliğ edilir. Bu karar, yerine getirilmek üzere görevli olan kurum
veya kuruluĢa gönderilir.
(2) Tedbir talebinin reddine iliĢkin karar, sadece korunan kiĢiye tebliğ edilir.
(3) 29 uncu maddenin birinci fıkrası kapsamında alınan tedbirlerin belirtilen sürelerde
yetkili merci tarafından onaylanmaması halinde tedbir kararının kalktığı korunan kiĢiye tebliğ
edilir, ilgili kolluğa bildirilir.
(4) Gecikmesinde sakınca bulunan hâllerde ilgili kolluk birimi tarafından alınan önleyici
tedbir, Ģiddet uygulayana bir tutanakla derhâl tebliğ edilir ve bu husus hakkında ġÖNĠM’e ve
mahkemeye bildirimde bulunulur.
(5) ġiddet uygulayana, tedbir kararına aykırı davranması halinde hakkında zorlama
hapsine tabi tutulmasına karar verilebileceği ihtarı kararda belirtilir. Ayrıca tedbir kararının
tefhim ve tebliğ iĢlemlerinde de bu ihtar yapılır.
Gizlilik
MADDE 32 – (1) Gerekli bulunması hâlinde, tedbir kararı ile birlikte talep üzerine veya
resen, korunan kiĢi ve diğer aile bireylerinin kimlik bilgileri veya kimliğini ortaya
çıkarabilecek bilgileri ve adresleri ile korumanın etkinliği bakımından önem taĢıyan diğer
bilgileri, tüm resmi kayıtlarda gizli tutulur. Bu bilgileri hukuka aykırı olarak baĢkasına veren,
ifĢa eden veya açıklayan kiĢi hakkında 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun
ilgili hükümleri uygulanır.
(2) Adli iĢlemlerde, Ģiddet mağduruna iliĢkin gizlilik iĢlemleri Cumhuriyet
BaĢsavcılıkları ve Mahkemelerce Alınacak Tanık Koruma Tedbirlerine ĠliĢkin Esas ve Usuller
Hakkında Yönetmelik hükümleri çerçevesinde yerine getirilir.
(3) Korunan kiĢiye yapılacak tebligatlarda ġÖNĠM’e ait adres bilgileri kullanılır.
(4) Birinci fıkra hükmüne göre bilgilerinin gizli tutulmasına karar verilen korunan
kiĢinin, Milli Eğitim Bakanlığı, Merkezî Nüfus Ġdaresi Sistemi, Sosyal Güvenlik Kurumu,
Ulusal Yargı Ağı BiliĢim Sistemi, kolluk, bankalar, sağlık kurum ve kuruluĢları ve benzeri
tüm kayıtlardaki bilgileri gizli tutulur.
(5) Korunan kiĢi hakkında gizlilik kararı verilmesi halinde, karar ġÖNĠM müdürü
aracılığıyla tedbir kararının uygulanacağı yer nüfus müdürlüklerinde ilgilinin nüfus kaydına
iĢlenir. Gizlilik Ģerhinde kararı veren mercinin adı, kararın tarih ve sayısı bulunur. Bu
durumda korunan kiĢilerin resmi baĢvuru, iĢ ve iĢlemlerinin yapılması sırasında adres beyanı
istenilmez. Gizlilik kararı verilen kayıtlar sadece elektronik ortamda tutulur.
(6) Korunan kiĢinin nüfus kaydına iĢlenen gizlilik Ģerhi, tedbir kararının süresinin sona
ermesini takip eden onbeĢinci gün MERNĠS veri tabanından silinir. Gizliliğe iliĢkin tedbir
kararının değiĢtirilmesi veya kaldırılması halinde ise nüfus müdürlüğü tarafından karar
gecikmeksizin yerine getirilir.
Mülki amir tarafından verilen kararlara itiraz
MADDE 33 – (1) Kanun hükümlerine göre mülki amir tarafından verilen koruyucu
tedbir kararına karĢı, tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde, ilgililer tarafından
aile mahkemesine itiraz edilebilir. Aile mahkemesinin bulunmaması halinde 34 üncü
maddenin ikinci fıkrasında yer alan usule göre iĢlem yapılır.
(2) Hâkim, verilen tedbir kararının kaldırılmasına veya uygun görülecek baĢka bir
tedbirle değiĢtirilmesine veya aynen devamına karar verebilir.
(3) Ġtiraz hakkında duruĢma yapılmaksızın karar verilir. Ancak, hâkim tarafından gerekli
görülmesi halinde ilgililer dinlenebilir. Karar bir hafta içinde verilir. Ġtiraz üzerine verilen
karar kesindir.
Hâkim tarafından verilen tedbir kararlarına ve zorlama hapsi kararına itiraz
MADDE 34 – (1) Kanun hükümlerine göre hâkim tarafından verilen koruyucu veya
önleyici tedbir kararları ile tedbir kararlarına aykırılık dolayısıyla verilen zorlama hapsi
kararlarına karĢı, tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde ilgililer tarafından aile
mahkemesine itiraz edilebilir.
(2) Ġtiraz üzerine dosya, o yerde aile mahkemesinin birden fazla dairesinin bulunması
hâlinde, numara olarak kendisini izleyen daireye, son numaralı daire için birinci daireye, o
yerde aile mahkemesinin tek dairesi bulunması hâlinde asliye hukuk mahkemesine, aile
mahkemesi hâkimi ile asliye hukuk mahkemesi hâkiminin aynı hâkim olması hâlinde ise en
yakın asliye hukuk mahkemesine gecikmeksizin gönderilir.
(3) Tedbir kararlarına karĢı yapılan itirazı inceleyecek merci, itiraz talebinin kabulüne
veya reddine, verilen tedbir kararının kaldırılmasına, uygun görülecek baĢka bir tedbirle
değiĢtirilmesine veya aynen devamına karar verebilir.
(4) Ġtiraz hakkında duruĢma yapılmaksızın karar verilir. Ancak, hâkim tarafından gerekli
görülmesi halinde ilgililer dinlenebilir.
(5) Asıl dava ile birlikte talep edilen tedbirler hakkında verilen kararlara karĢı, esas
davadan bağımsız olarak ikinci fıkrada yer alan usule göre itiraz edilebilir.
(6) Zorlama hapsi kararlarına karĢı yapılan itirazda da ikinci fıkrada yer alan usule göre
iĢlem yapılır.
(7) Karar bir hafta içinde verilir. Ġtiraz üzerine verilen karar kesindir.
Tedbir kararının ilgili makamlara iletilmesi ve yerine getirilmesi
MADDE 35 – (1) Tedbir kararları, kararın niteliğine göre Cumhuriyet baĢsavcılığına,
kolluğa veya müdürlüğe gecikmeksizin en seri vasıtalarla bildirilir.
(2) Kanun kapsamında ilgili mercilere yapılan baĢvurular ile bu baĢvuruların kabul ya
da reddine iliĢkin kararlar, baĢvuru yapılan merci tarafından ġÖNĠM’e gecikmeksizin
bildirilir.
(3) Tedbir kararları, kararın niteliğine göre kamu kurum ve kuruluĢları tarafından
ġÖNĠM ile iĢbirliği içerisinde ivedilikle yerine getirilir. Koruyucu veya önleyici tedbir
kararlarının alınması ve yerine getirilmesi aĢamasında Ģiddet mağduru ile Ģiddet uygulayan
arasında uzlaĢma ya da arabuluculuk önerilemez.
(4) Korunan kiĢinin geçici koruma altına alınmasına, gecikmesinde sakınca bulunan
hallerde barınma yeri sağlanmasına iliĢkin koruyucu tedbir kararları ile Ģiddet uygulayan
hakkında verilen önleyici tedbir kararlarının yerine getirilmesinden, hakkında koruyucu veya
önleyici tedbir kararı verilen kiĢinin yerleĢim yeri veya bulunduğu ya da tedbirin
uygulanacağı yerdeki kolluk görevli ve yetkilidir.
(5) Önleyici tedbir kararı, Cumhuriyet baĢsavcılığı tarafından görevli ve yetkili kolluğa
ivedilikle gönderilir ve kolluk marifeti ile uygulanması izlenir. Cumhuriyet baĢsavcılığınca
gerektiğinde tedbir kararının baĢvuruda bulunanlar tarafından kolluğa götürülmesine imkân
tanınır. Önleyici tedbir kararlarının yerine getirilip getirilmediği karar süresince kolluk
tarafından kontrol edilir. Bu kontrol korunan kiĢinin;
a) Bulunduğu konutun haftada en az bir kez ziyaret edilmesi,
b) Ġkinci derece dâhil olmak üzere yakınları ile iletiĢim kurulması,
c) KomĢularının bilgisine baĢvurulması,
ç) Oturulan yerin muhtarından bilgi alınması,
d) Bulunduğu konutun çevresinde araĢtırma yapılması,
Ģeklinde yerine getirilir. Tedbir kararlarına aykırılığın tespit edilmesi halinde bu husus
hakkında tutanak tutulur ve Cumhuriyet baĢsavcılığına gönderilir.
(6) Tedbir kararlarının alınması ve uygulanması için yapılan iĢ ve iĢlemlerin aĢamaları
ve sonucu hakkında ilgili kurum tarafından aynı gün en geç saat 16.00’ya kadar en seri
vasıtalarla ġÖNĠM’e bildirilir.
(7) Korunan kiĢi, korunduğu yer dıĢında baĢka bir yere gitmesi gerektiğinde gideceği
yer hakkında kolluğa bilgi verir, bu durumda dahi hakkında verilen kararın uygulanmasına
devam edilir. Korunan kiĢi tarafından tedbir kararına uyulmaması halinde bu husus kolluk
amiri tarafından bir tutanak ile tespit edilir.
(8) Tedbir kararının ilgililere tefhim veya tebliğ edilmemesi, kararın uygulanmasına
engel teĢkil etmez.
Kolluk görevleri
MADDE 36 – (1) Kolluk görevleri, kolluğun merkez ve taĢra teĢkilâtında Kanunda
belirtilen hizmetlerle ilgili olarak, kolluk birimlerince belirlenmiĢ olan yeteri kadar görevli
tarafından yerine getirilir.
(2) Bu görevliler, özellikle çocuk ve kadının insan hakları ile kadın erkek eĢitliği
konusunda eğitim almıĢ personel arasından belirlenir.
Teknik yöntemlerle takip
MADDE 37 – (1) Hâkim, tedbir kararlarının uygulanmasında teknik araç ve yöntemler
kullanılmasına karar verebilir. Ancak, teknik araçlar kullanılmak suretiyle, kiĢilerin ses ve
görüntü kaydı alınamaz, kiĢiler dinlenemez ve izlenemez.
Tedbir kararlarına aykırılık
MADDE 38 – (1) Tedbir kararlarının ihlal edildiğinin kolluk tarafından tespit edilmesi
halinde tutulan tutanak Cumhuriyet baĢsavcılığına iletilir. Bu tutanak Cumhuriyet baĢsavcılığı
tarafından ivedilikle aile mahkemesine gönderilir. Tedbir kararlarının ihlal edildiğinin aile
mahkemesince tespit edilmesi halinde ise baĢka bir iĢleme gerek kalmaksızın resen zorlama
hapsine iliĢkin karar verilebilir.
(2) Tedbir kararının ihlali, tedbire karar veren mahkemenin yargı alanı içerisinde olduğu
takdirde zorlama hapsi kararı, bu mahkeme tarafından verilir. Ancak tedbirin baĢka bir
mahkemenin yargı alanı içerisinde ihlal edilmesi halinde, mükerrerliğe neden olmamak
açısından kararı veren mahkemeden aynı tedbir hakkında daha önce zorlama hapsine karar
verilip verilmediği hususunda bilgi istenilir. Verilen bilgiye göre ihlal durumu
değerlendirilerek karar verilir.
(3) Zorlama hapsine karar verilebilmesi için Ģiddet uygulayana, tedbir kararına aykırı
davranması halinde hakkında zorlama hapsi uygulanacağına dair ihtarın da yer aldığı tedbir
kararının tefhim veya tebliğ edilmiĢ olması gerekir.
(4) Zorlama hapsine iliĢkin kararlar, duruĢma yapılmaksızın verilir. Ancak, hâkim
tarafından gerekli görülmesi halinde ilgililer dinlenebilir.
(5) Kanun hükümlerine göre hakkında tedbir kararlarına aykırı hareket eden Ģiddet
uygulayana, fiili bir suç oluĢtursa bile, ihlal edilen tedbirin niteliğine ve aykırılığın ağırlığına
göre hâkim tarafından üç günden on güne kadar zorlama hapsine tâbi tutulmasına karar
verilir.
(6) Tedbir kararının gereklerine aykırılığın her tekrarında, ihlal edilen tedbirin niteliğine
ve aykırılığın ağırlığına göre zorlama hapsinin süresi onbeĢ günden otuz güne kadardır. Ancak
zorlama hapsinin toplam süresi altı ayı geçemez.
(7) Zorlama hapsi kararları tekerrüre esas olmaz, koĢullu salıverilme hükümleri
uygulanmaz ve adli sicil kayıtlarına iĢlenmez.
ġiddet önleme ve izleme merkezlerinin kurulması
MADDE 39 – (1) Bakanlık, Ģiddetin önlenmesi ile Ģiddet mağduru hakkında verilecek
koruyucu tedbirler ile Ģiddet uygulayan hakkında verilecek önleyici tedbirlerin etkin bir
biçimde uygulanmasına yönelik güçlendirici ve destekleyici danıĢmanlık, rehberlik,
yönlendirme ve izleme hizmetlerinin verildiği, yeterli ve gerekli uzman personelin görev
yaptığı ve tercihen kadın personelin istihdam edildiği, çalıĢmaların yedi gün yirmidört saat
esasına göre yürütüldüğü ġÖNĠM’i kurar.
Kurumlararası koordinasyon
MADDE 40 – (1) Kanun hükümlerinin yerine getirilmesinde kurumlararası ve sivil
toplum kuruluĢları ile koordinasyon Bakanlık tarafından gerçekleĢtirilir.
(2) Kamu kurum ve kuruluĢları ile diğer gerçek ve tüzel kiĢiler, Kanunun
uygulanmasıyla ilgili olarak kendi görev alanına giren konularda iĢbirliği ve yardımda
bulunmak ve alınan tedbir kararlarını ivedilikle yerine getirmekle yükümlüdür. Gerçek ve
tüzel kiĢiler, Kanun kapsamında Bakanlık çalıĢmalarını desteklemek ve ortak çalıĢmalar
yapmak üzere teĢvik edilir.
(3) Kadınların çalıĢma yaĢamına katılımı, özellikle kadın ve çocukla ilgili olmak üzere
Ģiddetle mücadele mekanizmaları ve benzeri politikalar konusunda, Bakanlık tarafından
üniversiteler, ilgili meslek kuruluĢları ve sivil toplum kuruluĢlarının da görüĢleri alınarak
bilgilendirme materyalleri hazırlanır veya hazırlatılır. Materyaller, Türkiye Radyo ve
Televizyon Kurumu ile ulusal, bölgesel ve yerel yayın yapan özel televizyon kuruluĢları ve
radyolar tarafından ayda en az doksan dakika yayınlanır. Bu yayınlar, asgari otuz dakikası
17.00-22.00 saatleri arasında olmak üzere 08.00-22.00 saatleri arasında yapılır ve yayınların
kopyaları her ay düzenli olarak Radyo ve Televizyon Üst Kuruluna teslim edilir. Bu saatler
dıĢında yapılan yayınlar, aylık doksan dakikalık süreye dâhil edilmez. Bu süreler Radyo ve
Televizyon Üst Kurulu tarafından denetlenir.
(4) Kanunda öngörülen görevlerin yerine getirilmesi sırasında kamu kurum ve
kuruluĢlarının personeli Bakanlık görevlilerine yardımcı olurlar.
Eğitim
MADDE 41 – (1) Kanunun etkin bir biçimde uygulanması amacıyla tüm kamu kurum
ve kuruluĢları ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluĢları, personel ve üyelerinin
Bakanlığın hazırlayıp koordine edeceği, kadının insan hakları ile kadın erkek eĢitliği
konusunda eğitim programlarına katılmasını sağlar.
(2) Ġlköğretim ve ortaöğretim müfredatına, kadının insan hakları ve kadın erkek eĢitliği
konusunda eğitime yönelik dersler konulur. Müfredata eklenen derslerin içeriği Milli Eğitim
Bakanlığının ilgili birimi ile Genel Müdürlük tarafından birlikte hazırlanır.
(3) Ortaöğretim öğrencileri ile yükseköğrenim öğrencileri, Bakanlığın görev alanına
giren konularda sosyal sorumluluk projeleri oluĢturmada ya da mevcut projelerin içerisinde
yer alma konularında teĢvik edilir. Bu öğrencilere mezun oldukları tarihte Bakanlık ile Milli
Eğitim Bakanlığı ya da Yükseköğretim Kurumu tarafından hazırlanan bir sertifika verilir.
BEġĠNCĠ BÖLÜM
Mali Hükümler ve Diğer Hükümler
Geçici maddi yardımlarda rücu
MADDE 42 – (1) Geçici maddi yardımlar için yapılan ödemelerin tahsili için, ödeme
tutarı, ödemenin yapılacağı yer ile tebliğ tarihinden itibaren bir ay içinde ödenmesi hususu
Ģiddet uygulayana tebliğ edilir. Ödemenin süresinde yapılmaması halinde bu tutar, 21/7/1953
tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre
ilgili vergi dairesi tarafından takip ve tahsil edilir.
(2) Korunan kiĢinin gerçeğe aykırı beyanda bulunduğunun ilgili müdürlüğe yapılan
ihbar üzerine veya kollukta ya da ġÖNĠM tarafından kararların uygulanması izlenirken tespit
edilmesi halinde, bu hususa iliĢkin tutanak tutulur ve sosyal inceleme raporu düzenlenir. Bu
durumda yapılan ödemeler, kendisine ödeme yapılan kiĢiden 6183 sayılı Kanun hükümlerine
göre tahsil edilir.
(3) Korunan kiĢinin gerçeğe aykırı beyanda bulunduğunun tespiti halinde birinci fıkra
hükümlerine göre Ģiddet uygulayandan tahsil edilmiĢ olan tutar kendisine iade edilir.
Nafaka
MADDE 43 – (1) Kanun hükümlerine göre nafakaya karar verilmesi hâlinde, kararın
bir örneği, resen nafaka alacaklısının veya borçlusunun yerleĢim yeri icra müdürlüğüne
gönderilir.
(2) Gizlilik kararı bulunması halinde icra müdürlükleri tarafından yapılacak iĢlemlerde
32 nci maddenin ikinci fıkrası kapsamında korunan kiĢinin bilgileri gizli tutulur.
(3) Nafaka ödemekle yükümlü kılınan kiĢinin Sosyal Güvenlik Kurumu ile bağlantısı
olması durumunda, korunan kiĢinin baĢvurusu aranmaksızın nafaka, ilgilinin aylık, maaĢ ya
da ücretinden icra müdürlüğü tarafından tahsil edilir.
(4) Ġcra müdürlüklerinin nafakanın tahsili iĢlemlerine iliĢkin posta giderleri Cumhuriyet
baĢsavcılığının suçüstü ödeneğinden karĢılanır. Ayrıca harç ve benzeri hiçbir ad altında
masraf alınmaz.
Sağlık giderleri
MADDE 44 – (1) Korunan kiĢinin sağlık giderleri, genel sağlık sigortası kapsamında
karĢılanır. Ancak Kanun hükümlerine göre hakkında koruyucu tedbir kararı verilen kiĢilerden
genel sağlık sigortalısı olmayan ve genel sağlık sigortalısının bakmakla yükümlü olduğu kiĢi
kapsamına da girmeyen veya genel sağlık sigortası prim borcu sebebiyle fiilen genel sağlık
sigortasından yararlanamayan ya da diğer mevzuat hükümleri gereğince tedavi yardımından
yararlanma hakkı bulunmayanlar, bu hâllerin devamı süresince, 31/5/2006 tarihli ve 5510
sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 60 ıncı maddesinin birinci
fıkrasının (c) bendinin (1) numaralı alt bendi kapsamında, gelir testine tabî tutulmaksızın
genel sağlık sigortalısı sayılır.
(2) Korunan kiĢinin kimlik ve adres bilgilerinin gizlenmesi kararı varsa, sağlık
hizmetlerinden yararlanırken, baĢvurusunun gizli tutulması, sıra beklememesi, öncelikli ve en
kısa zamanda iĢlemlerinin tamamlanması esastır.
(3) Kanun hükümlerine göre hakkında önleyici tedbir kararı verilen kiĢinin aynı
zamanda rehabilitasyonunun veya tedavi edilmesinin gerekli olduğuna karar verilmesi
hâlinde, genel sağlık sigortası kapsamında karĢılanmayan rehabilitasyon hizmetlerine yönelik
giderler ile rehabilitasyon hizmetleri kapsamında verilmesi gereken diğer sağlık hizmetlerinin
giderleri Bakanlık bütçesinin ilgili tertiplerinden karĢılanır.
Harç, masraf ve vergiden muafiyet
MADDE 45 – (1) Kanun kapsamındaki baĢvurular ile verilen kararların icra ve infazı
için yapılan iĢlemlerden yargılama giderleri, harç, posta gideri ve benzeri hiçbir ad altında
masraf alınmaz.
(2) Kanunun 17 nci maddesi uyarınca yapılan ödemeler, gelir vergisi ile veraset ve
intikal vergisinden, bu ödemeler için düzenlenen kâğıtlar ise damga vergisinden müstesnadır.
Davaya katılma
MADDE 46 – (1) Bakanlık, gerekli görmesi hâlinde kadın, çocuk ve aile bireylerine
yönelik olarak uygulanan Ģiddet veya Ģiddet tehlikesi dolayısıyla açılan ve herhangi bir
Ģekilde haberdar olduğu idarî, cezaî, hukukî her tür davaya ve çekiĢmesiz yargıya müdahil
olarak katılabilir.
Yürürlük
MADDE 47 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 48 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı
yürütür.
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532]
—— • ——
ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:
Ġġ SAĞLIĞI VE GÜVENLĠĞĠ KURULLARI
HAKKINDA YÖNETMELĠK
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, iĢ sağlığı ve güvenliği ile ilgili çalıĢmalarda
bulunmak üzere iĢ sağlığı ve güvenliği kurullarının hangi iĢyerlerinde kurulacağı ve bu
kurulların oluĢumu, görev ve yetkileri, çalıĢma usul ve esasları ile birden çok kurul bulunması
halinde kurullar arasında koordinasyon ve iĢbirliği yöntemlerini belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı ĠĢ Sağlığı ve
Güvenliği Kanunu kapsamına giren, elli ve daha fazla çalıĢanın bulunduğu ve altı aydan fazla
süren sürekli iĢlerin yapıldığı iĢyerlerini kapsar.
Dayanak ve tanımlar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 6331 sayılı ĠĢ Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 22 ve
30 uncu maddelerine göre düzenlenmiĢtir.
(2) Bu Yönetmeliğin uygulanması bakımından çalıĢan, iĢveren, kurul ve çalıĢan
temsilcisi ve benzeri kavramlar 6331 sayılı ĠĢ Sağlığı ve Güvenliği Kanununda tanımlandığı
gibidir.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Genel Hükümler
ĠĢverenin yükümlülüğü
MADDE 4 – (1) Elli ve daha fazla çalıĢanın bulunduğu ve altı aydan fazla süren sürekli
iĢlerin yapıldığı iĢyerlerinde iĢveren, iĢ sağlığı ve güvenliği ile ilgili çalıĢmalarda bulunmak
üzere kurul oluĢturur.
(2) Altı aydan fazla süren asıl iĢveren-alt iĢveren iliĢkisinin bulunduğu hallerde;
a) Asıl iĢveren alt iĢverenin çalıĢan sayıları ayrı ayrı elli ve daha fazla ise asıl iĢveren ve
alt iĢveren ayrı ayrı kurul kurar. ĠĢ sağlığı ve güvenliği faaliyetlerinin yürütülmesi ve
kurullarca alınan kararların uygulanması konusunda iĢbirliği ve koordinasyon asıl iĢverence
sağlanır.
b) Bir iĢyerinde sadece asıl iĢverenin çalıĢan sayısı elli ve daha fazla ise bu durumda
kurul asıl iĢverence kurulur. Kurul oluĢturma yükümlülüğü bulunmayan alt iĢveren, kurul
tarafından alınan kararların uygulanması ile ilgili olarak koordinasyonu sağlamak üzere
vekâleten yetkili bir temsilci atar.
c) Alt iĢverenin çalıĢan sayısı elli ve daha fazla, asıl iĢverenin çalıĢan sayısı ellinin
altında ise iĢyerinde kurul alt iĢverence oluĢturulur. Asıl iĢveren alt iĢverenin oluĢturduğu
kurula iĢbirliği ve koordinasyonu sağlamak üzere vekâleten yetkili bir temsilci atar.
ç) Asıl iĢveren ve alt iĢverenin çalıĢan sayıları ayrı ayrı ellinin altında ve toplam çalıĢan
sayısı elliden fazla bulunduğu durumlarda ise koordinasyon asıl iĢverence yapılmak kaydıyla,
asıl iĢveren ve alt iĢveren tarafından birlikte bir kurul oluĢturulur. Kurulun oluĢumunda üyeler
6 ncı maddeye göre her iki iĢverenin ortak kararı ile atanır.
(3) Asıl iĢveren alt iĢveren iliĢkisi bulunmayan ve aynı çalıĢma alanında birden fazla
iĢverenin bulunması ve bu iĢverenlerce birden fazla kurulun oluĢturulması hâlinde iĢverenler,
birbirlerinin çalıĢmalarını etkileyebilecek kurul kararları hakkında diğer iĢverenleri
bilgilendirir.
(4) ĠĢverenler, iĢ sağlığı ve güvenliği mevzuatına uygun kurul kararlarını uygular.
Kurulun kurulacağı diğer iĢyerleri
MADDE 5 – (1) ĠĢverene bağlı, fabrika, müessese, iĢletme veya iĢletmeler grubu gibi
birden çok iĢyeri bulunduğu hallerde elli ve daha fazla çalıĢanın bulunduğu her bir iĢyerinde
ayrı ayrı kurul kurulur.
(2) Birinci fıkrada belirtilen durumlarda ihtiyaç duyulması halinde kurullar arasında
koordinasyon ve bilgi alıĢ veriĢi iĢverence sağlanır. ĠĢveren, birden çok iĢyerinin her birinde
kurulacak kurulların çalıĢma usullerini düzenlemek, iĢ ve görüĢ birliğini sağlamak amacıyla
bu iĢyerlerine ait iĢ sağlığı ve güvenliği ile ilgili raporların, en az üç ayda bir, ilgili teknik
eleman ve uzmanlarca incelenmesini sağlar. Ayrıca bu raporları göz önünde tutarak alınması
gereken tedbirleri tespit eder ve uygulanmasını sağlar.
Kurulun oluĢumu
MADDE 6 – (1) Kurul aĢağıda belirtilen kiĢilerden oluĢur:
a) ĠĢveren veya iĢveren vekili,
b) ĠĢ güvenliği uzmanı,
c) ĠĢyeri hekimi,
ç) Ġnsan kaynakları, personel, sosyal iĢler veya idari ve mali iĢleri yürütmekle görevli
bir kiĢi,
d) Bulunması halinde sivil savunma uzmanı,
e) Bulunması halinde formen, ustabaĢı veya usta,
f) ÇalıĢan temsilcisi, iĢyerinde birden çok çalıĢan temsilcisi olması halinde baĢ temsilci.
(2) Kurulun baĢkanı iĢveren veya iĢveren vekili, kurulun sekreteri ise iĢ güvenliği
uzmanıdır. ĠĢ güvenliği uzmanının tam zamanlı çalıĢma zorunluluğu olmayan iĢyerlerinde ise
kurul sekretaryası; insan kaynakları, personel, sosyal iĢler veya idari ve mali iĢleri yürütmekle
görevli bir kiĢi tarafından yürütülür.
(3) Bu maddenin birinci fıkrasının (b), (c), (ç) ve (d) bentlerinde gösterilen üyeler
iĢveren veya iĢveren vekili tarafından atanırlar.
(4) Birden fazla iĢ güvenliği uzmanı ve iĢyeri hekiminin bulunduğu iĢyerlerinde iĢveren
tarafından görevlendirme yapılır. ĠĢ güvenliği uzmanının görevlendirilmesinde o iĢyerinin
tehlike sınıfına uygun uzmanlar arasından birisi görevlendirilir.
(5) Bu maddenin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen üye o iĢyerindeki formen,
ustabaĢı veya ustaların yarıdan fazlasının katılacağı toplantıda açık oyla seçilir. Seçimle
belirlenememesi halinde iĢveren tarafından atanır.
(6) Bu maddenin birinci fıkrasının (e) ve (f) bentlerinde sözü geçen kurul üyelerinin
aynı usullerle yedekleri seçilir.
(7) 4 üncü maddenin ikinci fıkrasının (ç) bendine göre kurulacak kurullarda üyeler ve
kurul sekreteri asıl iĢveren ve alt iĢveren tarafından ortak kararla atanır.
Eğitim
MADDE 7 – (1) ĠĢveren tarafından, kurulun üyelerine ve yedeklerine iĢ sağlığı ve
güvenliği konularında eğitim verilmesi sağlanır. Kurul üyelerinin ve yedeklerinin eğitimleri
asgari aĢağıdaki konuları kapsar;
a) Kurulun görev ve yetkileri,
b) ĠĢ sağlığı ve güvenliği konularında ulusal mevzuat ve standartlar,
c) Sıkça rastlanan iĢ kazaları ve tehlikeli vakaların nedenleri,
ç) ĠĢ hijyeninin temel ilkeleri,
d) ĠletiĢim teknikleri,
e) Acil durum önlemleri,
f) Meslek hastalıkları,
g) ĠĢyerlerine ait özel riskler,
ğ) Risk değerlendirmesi.
(2) Asıl iĢveren alt iĢveren iliĢkilerinde ortak kurul oluĢumunda eğitimden her iki
iĢveren birlikte sorumludur.
Görev ve yetkiler
MADDE 8 – (1) Kurulun görev ve yetkileri Ģunlardır;
a) ĠĢyerinin niteliğine uygun bir iĢ sağlığı ve güvenliği iç yönerge taslağı hazırlamak,
iĢverenin veya iĢveren vekilinin onayına sunmak ve yönergenin uygulanmasını izlemek,
izleme sonuçlarını rapor haline getirip alınması gereken tedbirleri belirlemek ve kurul
gündemine almak,
b) ĠĢ sağlığı ve güvenliği konularında o iĢyerinde çalıĢanlara yol göstermek,
c) ĠĢyerinde iĢ sağlığı ve güvenliğine iliĢkin tehlikeleri ve önlemleri değerlendirmek,
tedbirleri belirlemek, iĢveren veya iĢveren vekiline bildirimde bulunmak,
ç) ĠĢyerinde meydana gelen her iĢ kazası ve iĢyerinde meydana gelen ancak iĢ kazası
olarak değerlendirilmeyen iĢyeri ya da iĢ ekipmanının zarara uğratma potansiyeli olan olayları
veya meslek hastalığında yahut iĢ sağlığı ve güvenliği ile ilgili bir tehlike halinde gerekli
araĢtırma ve incelemeyi yapmak, alınması gereken tedbirleri bir raporla tespit ederek iĢveren
veya iĢveren vekiline vermek,
d) ĠĢyerinde iĢ sağlığı ve güvenliği eğitim ve öğretimini planlamak, bu konu ve
kurallarla ilgili programları hazırlamak, iĢveren veya iĢveren vekilinin onayına sunmak ve bu
programların uygulanmasını izlemek ve eksiklik görülmesi halinde geri bildirimde bulunmak,
e) ĠĢyerinde yapılacak bakım ve onarım çalıĢmalarında gerekli güvenlik tedbirlerini
planlamak ve bu tedbirlerin uygulamalarını kontrol etmek,
f) ĠĢyerinde yangın, doğal afet, sabotaj ve benzeri tehlikeler için alınan tedbirlerin
yeterliliğini ve ekiplerin çalıĢmalarını izlemek,
g) ĠĢyerinin iĢ sağlığı ve güvenliği durumuyla ilgili yıllık bir rapor hazırlamak, o yılki
çalıĢmaları değerlendirmek, elde edilen tecrübeye göre ertesi yılın çalıĢma programında yer
alacak hususları değerlendirerek belirlemek ve iĢverene teklifte bulunmak,
ğ) 6331 sayılı ĠĢ Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 13 üncü maddesinde belirtilen
çalıĢmaktan kaçınma hakkı talepleri ile ilgili acilen toplanarak karar vermek,
h) ĠĢyerinde teknoloji, iĢ organizasyonu, çalıĢma Ģartları, sosyal iliĢkiler ve çalıĢma
ortamı ile ilgili faktörlerin etkilerini kapsayan tutarlı ve genel bir önleme politikası
geliĢtirmeye yönelik çalıĢmalar yapmak.
(2) Kurul üyeleri bu Yönetmelikle kendilerine verilen görevleri yapmalarından dolayı
hakları kısıtlanamaz, kötü davranıĢ ve muameleye maruz kalamazlar.
ÇalıĢma usulleri
MADDE 9 – (1) Kurul inceleme, izleme ve uyarmayı öngören bir düzen içinde ve
aĢağıdaki esasları göz önünde bulundurarak çalıĢır.
a) Kurullar ayda en az bir kere toplanır. Ancak kurul, iĢyerinin tehlike sınıfını dikkate
alarak, tehlikeli iĢyerlerinde bu sürenin iki ay, az tehlikeli iĢyerlerinde ise üç ay olarak
belirlenmesine karar verebilir.
b) Toplantının gündemi, yeri, günü ve saati toplantıdan en az kırk sekiz saat önce kurul
üyelerine bildirilir. Gündem, sorunların ve varsa iĢ sağlığı ve güvenliğine iliĢkin projelerin
önem sırasına göre belirlenir. Kurul üyeleri gündemde değiĢiklik isteyebilirler. Bu istek
kurulca uygun görüldüğünde gündem buna göre değiĢtirilir.
c) Ölümlü, uzuv kayıplı veya ağır iĢ kazası halleri veya özel bir tedbiri gerektiren
önemli hallerde kurul üyelerinden herhangi biri kurulu olağanüstü toplantıya çağırabilir. Bu
konudaki tekliflerin kurul baĢkanına veya sekreterine yapılması gerekir. Toplantı zamanı,
konunun ivedilik ve önemine göre tespit olunur.
ç) Kurul toplantılarının günlük çalıĢma saatleri içinde yapılması asıldır. Kurulun
toplantılarında geçecek süreler günlük çalıĢma süresinden sayılır.
d) Kurul, üye tam sayısının salt çoğunluğu ile iĢveren veya iĢveren vekili baĢkanlığında
toplanır ve katılanların salt çoğunluğu ile karar alır. Çekimser oy kullanılamaz. Oyların
eĢitliği halinde baĢkanın oyu kararı belirler. Çoğunluğun sağlanamadığı veya baĢka bir
nedenle toplantının yapılmadığı hallerde durumu belirten bir tutanak düzenlenir.
e) Her toplantıda, görüĢülen konularla ilgili alınan kararları içeren bir tutanak
düzenlenir. Tutanak, toplantıya katılan baĢkan ve üyeler tarafından imzalanır. Ġmza altına
alınan kararlar herhangi bir iĢleme gerek kalmaksızın iĢverene bildirilmiĢ sayılır. Ġmzalı
tutanak ve kararlar sırasıyla özel dosyasında saklanır.
f) Toplantıda alınan kararlar gereği yapılmak üzere ilgililere duyurulur. Ayrıca
çalıĢanlara duyurulması faydalı görülen konular iĢyerinde ilân edilir.
g) Her toplantıda, önceki toplantıya iliĢkin kararlar ve bunlarla ilgili uygulamalar
hakkında baĢkan veya kurulun sekreteri tarafından kurula gerekli bilgi verilir ve gündeme
geçilir.
(2) Kurulca iĢyerinde ilân edilen kararlar iĢverenleri ve çalıĢanları bağlar.
(3) Kurul, 6331 sayılı ĠĢ Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 13 üncü maddesinde belirtilen
çalıĢmaktan kaçınma hakkı taleplerinde birinci fıkranın (a) bendine göre belirlenen süre
dikkate alınmaksızın acilen toplanır. Toplantıda alınan karar çalıĢan ve çalıĢan temsilcisine
yazılı olarak tebliğ edilir.
ĠĢverenin veya iĢveren vekilinin kurula iliĢkin genel yükümlülüğü
MADDE 10 – (1) ĠĢveren veya iĢveren vekili, kurul için gerekli toplantı yeri, araç ve
gereçleri sağlar.
(2) ĠĢveren veya iĢveren vekili, kurulca hazırlanan toplantı tutanaklarını, kaza ve diğer
vakaların inceleme raporlarını ve kurulca iĢyerinde yapılan denetim sonuçlarına ait kurul
raporlarını, iĢ müfettiĢlerinin incelemesini sağlamak amacıyla, iĢyerinde bulundurur.
Kurulun yükümlülüğü
MADDE 11 – (1) Kurullar, yapacakları tekliflerde, bulunacakları tavsiyelerde ve
verecekleri kararlarda iĢyerinin durumunu ve iĢverenin olanaklarını göz önünde
bulundururlar.
(2) Kurul üyeleri, görevleri nedeniyle iĢyerlerinin yapım ve üretim teknikleri, ticari
sırları ve ekonomik durumları hakkında gördükleri ve öğrendiklerini gizli tutmak
zorundadırlar.
(3) Kurullar, iĢ sağlığı ve güvenliği yönünden teftiĢ yapmaya yetkili Bakanlık iĢ
müfettiĢlerine iĢyerlerinde yapacakları teftiĢ ve incelemelerde kolaylık sağlamak ve yardımcı
olmakla yükümlüdür.
ÇalıĢanların yükümlülüğü
MADDE 12 – (1) ÇalıĢanlar sağlık ve güvenliğin korunması ve geliĢtirilmesi amacıyla
iĢ sağlığı ve güvenliği kurullarınca konulan kurallar, yasaklar ile alınan karar ve tedbirlere
uymak zorundadırlar.
(2) ĠĢyerinde iĢ sağlığı ve güvenliği tedbirlerinin belirlenmesi, uygulanması ve alınan
tedbirlere uyulması hususunda çalıĢanlar kurullarla iĢbirliği yaparlar.
(3) Kurullar tarafından alınan kararlar veya uygulamada karĢılaĢtıkları güçlükler
hakkında çalıĢanlar çalıĢan temsilcileri aracılığı ile kurula bilgi verirler.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Son Hükümler
Yürürlükten kaldırılan mevzuat
MADDE 13 – (1) 7/4/2004 tarihli ve 25426 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan ĠĢ
Sağlığı ve Güvenliği Kurulları Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıĢtır.
GeçiĢ hükmü
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) 6 ncı madde uyarınca oluĢturulacak kurulda, mezkûr
maddenin birinci fıkrasının (b) ve (c) bentlerinde sayılanların bulundurulma zorunluluğu
Kanunun 38 inci maddesinde belirtilen sürelere uygun olarak aranır.
(2) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden önce iĢyerlerinde oluĢturulmuĢ olan iĢ sağlığı ve
güvenliği kurullarınca alınan kararların geçerliliği devam eder.
Yürürlük
Yürütme
MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanı
yürütür.
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532]
—— • ——
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:
ELEKTRONĠK ÜRÜN SENEDĠ YÖNETMELĠĞĠNDE DEĞĠġĠKLĠK
MADDE 1 – 12/11/2011 tarihli ve 28110 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Elektronik Ürün Senedi Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin (a) ve (h) bentleri yürürlükten
kaldırılmıĢ, (e) bendinde geçen “senedi” ibaresinden sonra gelmek üzere “(ELÜS)” ibaresi
eklenmiĢtir.
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin altıncı fıkrasının üçüncü, dördüncü
ve beĢinci cümleleri ile yedinci fıkrası yürürlükten kaldırılmıĢtır.
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin sonuna aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.
“(2) Bakanlık,akdedilecek protokoller çerçevesinde, teknik bilgi ve uzmanlık isteyen
konularda EKK’dan her türlü desteği alabilir ve iĢbirliğinde bulunabilir.”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesinin ikinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
değiĢtirilmiĢ, üçüncü fıkrasında geçen “, son beĢ yıl içinde KPDS'den en az (C) düzeyinde
veya bu sınavlara denkliği kabul edilmiĢ bir sınavdan eĢdeğer puan almıĢ olması” ibareleri
yürürlükten kaldırılmıĢtır.
“(2) Elektronik kayıt kuruluĢunun yönetim kuruluna ilgili birim personeli arasından
Bakanlıkça bir asil ve bir yedek üye atanır. Bakanlıkça atanan yönetim kurulu üyesinin görev
süresi iki yıl olup, süre bitiminde yeniden atanabilir. Elektronik kayıt kuruluĢunun faaliyetine
baĢlayabilmesi için, bu hususa iliĢkin düzenlemenin esas sözleĢmede yer alması zorunludur.”
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin Geçici 1inci maddesinde geçen “düzenlenebilir”
ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ürün senedi defteri tutulabilir” ibareleri eklenmiĢtir.
MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğe aĢağıdaki Geçici 2 nci ve Geçici 3 üncü maddeler
eklenmiĢtir.
“GEÇĠCĠ MADDE 2 – (1) Elektronik ürün senedi iĢlemlerinde; alıcı karĢısında satıcı,
satıcı karĢısında alıcı konumuna geçerek piyasa katılımcılarının hak ve yükümlülüklerini
teminat altına alan, iĢlemlerin eĢleĢtirilmesi, iĢlem gören elektronik ürün senedinin teslimatı
gibi iĢleri yürütmek üzere, yetkilendirilen ticaret borsası bünyesinde bir takas merkezi
oluĢturulur veya bu borsanın takas iĢlemlerinden doğan sorumluluğu saklı kalmak kaydıyla
takas hizmetleri konusunda faaliyet gösteren bir kuruluĢla anlaĢma yapılır.”
“GEÇĠCĠ MADDE 3 – (1) 13/1/2005 tarihli ve 25699 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Ticaret Borsalarında Alım Satım Yapan Aracılar Hakkında Yönetmelik
hükümlerine göre faaliyet gösteren borsa ajanları, yetkilendirilen ticaret borsalarında bu
Yönetmelik kapsamında aracılık faaliyeti yürütmeye yetkilidir.”
MADDE 8 – Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.
Tarihi
Sayısı
12/11/2011
28110
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532]
—— • ——
TEBLĠĞLER
ATIKLARIN KARAYOLUNDA TAġINMASINA ĠLĠġKĠN TEBLĠĞ
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak, Tanımlar ve Kısaltmalar ile Genel Ġlkeler
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı; 5/7/2008 tarihli ve 26927 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmeliğin Ek-IV’ündeki Atık
Listesinde yer alan atıkların karayolu ile taĢınmasına dair esasların belirlenmesidir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmeliğin EkIV’ündeki Atık Listesinde yer alan tehlikeli atıklar ile taĢınması kendi mevzuatı ile kurala
bağlanmıĢ olan özel atıklar ve tıbbi atıkların karayolu ile taĢınmasına dair esasları kapsar.
(2) Bu Tebliğ;
a) Maden atıkları, ambalaj atıkları, tehlikesiz atıklar ve radyoaktif atıkların taĢınmasını,
b) Uluslararası anlaĢmalar ile savaĢ hali ve olağanüstü hallerde uygulanacak mevzuat
hükümlerine göre yapılan taĢıma iĢlemleri ile Türk Silahlı Kuvvetlerine ait olan ya da Türk
Silahlı Kuvvetlerinin temsilcilerinin eĢlik ettiği araçlarla yapılan taĢıma iĢlemlerini,
kapsamaz.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, 9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun 11, 12 ve
13 üncü maddeleri ile 4/7/2011 tarihli ve 644 sayılı Çevre ve ġehircilik Bakanlığının TeĢkilat
ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci ve 8 inci maddelerine,
31/3/2007 tarihli ve 26479 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tehlikeli Maddelerin
Karayoluyla TaĢınması Hakkında Yönetmeliğin ilgili hükümlerine dayanılarak,
(2) 22/3/2010 tarihinden itibaren taraf olduğumuz, Tehlikeli Malların Karayolu ile
Uluslararası TaĢımacılığına ĠliĢkin Avrupa AnlaĢmasına paralel olarak,
hazırlanmıĢtır.
MADDE 4 – (1) Bu Tebliğde geçen;
a) ADR: Tehlikeli Malların Karayoluyla Uluslararası TaĢınmasına ĠliĢkin Avrupa
AnlaĢmasını,
b) Atık: Herhangi bir faaliyet sonucunda oluĢan, çevreye atılan veya bırakılan Atık
Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmeliğin Ek-1’inde yer alan sınıflardaki herhangi bir
maddeyi,
c) Atık kategorileri: Yönetimleri açısından farklılık gösteren ve Ek-1’deki atık kodlarına
göre sınıflandırılan atıkları,
ç) Araç park yeri: Tehlikeli atık taĢıyan araçların taĢıma iĢlemi yapmadıkları zaman
bulunacakları ve Ek-IV’te verilen teknik özellikleri haiz alanları,
d) Atık Takip Hizmet Sağlayıcısı (ATHS): Sistemin kullanımı sırasında mobil
cihazların iĢletilmesi sırasında, sahadaki araçlara ve araçların ait oldukları firmalara eğitim,
destek ve danıĢmanlık hizmeti verecek olan Türkiye’de yerleĢik kurum ya da iĢletmeleri,
e) Araç Takip Servis Sağlayıcısı (ATSS): Mobil Atık Takip Sisteminin altyapısında
bulunan mobil cihazların montajı ve bakımı dâhil olmak üzere buradan gelen bilgileri
toplayıp, Bakanlık sunucularına, Bakanlık tarafından belirlenmiĢ iletiĢim protokolünü
kullanarak gönderecek, Türkiye’de bulunan kurum ya da iĢletmeleri,
f) Atık taĢıma araç lisansı: Bu Tebliğ ile belirlenen esaslara uygun olarak ilgili il
müdürlüğünce atık taĢımak amacıyla faaliyet gösteren firmalara ait araçlara verilen Ek-3’teki
belgeyi,
g) Atık taĢıma firma lisansı: Bu Tebliğ ile belirlenen esaslara uygun olarak ilgili il
müdürlüğünce atık taĢımak amacıyla faaliyet gösteren firmalara verilen Ek-2’deki belgeyi,
ğ) Bakanlık: Çevre ve ġehircilik Bakanlığını,
h) Ġl Müdürlüğü: Çevre ve ġehircilik Ġl Müdürlüğünü,
ı) Çevre lisansı/Geçici faaliyet belgesi: 29/4/2009 tarihli ve 27214 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Çevre Kanununca Alınması Gereken Ġzin ve Lisanslar Hakkında
Yönetmelikte düzenlenen belgeyi,
i) ĠĢaretlemeler: Lisanslı araçlar üzerinde bulunması 31/3/2007 tarihli ve 26479 sayılı
Resmî Gazete’de yayımlanan Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla TaĢınması Hakkında
Yönetmelik ile belirlenmiĢ ve tehlike sınıfını gösteren etiketlerin ADR’nin güncel
versiyonuna uygun iĢaretleri,
j) Mevzuat: 2872 sayılı Çevre Kanunu ile 10/7/2003 tarihli ve 4925 sayılı Karayolu
TaĢıma Kanunu ve bu kanunlara dayanılarak çıkarılan mevzuatı,
k) Mobil cihaz: Atık taĢıyan araçlar üzerine monte edilecek, araç konum bilgisi, aracın
durumu, seyrine iliĢkin bilgiler ile Ulusal Atık TaĢıma Formu bilgilerinin kaydedilmesini ve
Araç Takip Servis Sağlayıcısına gönderilmesini sağlayan, en az bir GPS modülü, mobil
iletiĢim modülü ve veri giriĢ panelinden oluĢan cihazı,
l) Mobil Atık Takip Sistemi (MoTAT): Her bir taĢıma iĢlemine iliĢkin bilgilerin
kaynağında kayıt altına alınması, atık yüklü araçların seyir halindeyken izlenmesi ve bu
Ģekilde atık taĢıma iĢlemlerinin etkin bir Ģekilde denetlenmesi amacıyla hazırlanan sistemi,
m) Özel atık: Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmeliğin Ek-IV’ündeki Atık
Listesinde yer alan ve üretici sorumluluğu ilkesinden hareketle, yönetimleri ayrı
yönetmeliklerle düzenlenmiĢ olan atık yağ, bitkisel atık yağ, atık akümülatör, atık pil, ömrünü
tamamlamıĢ lastikler, ömrünü tamamlamıĢ araçlar ile atık elektrikli ve elektronik eĢyaları,
n) Seyyar konteyner: Kamyonun kasası üzerine monte edilip sökülebilen yekpare
konteyneri,
o) Tehlikeli atık: Yönetimleri özel mevzuat ile düzenlenmiĢ olan özel atıklar ve tıbbi
atık hariç olmak üzere Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmeliğin Ek-IV’ündeki
Atık Listesinde (*) ile iĢaretlenmiĢ atıkları,
ö) Tıbbi atık: 22/7/2005 tarihli ve 25883 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tıbbi
Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde tanımlanan atıkları,
p) Tutarlılık kontrolü: Atığın oluĢumundan bertarafı/geri kazanımına kadar olan süreçte;
atığın miktarı, atığın kodu ve bu atığa ait Ulusal Atık TaĢıma Formu bilgilerinin, taĢınan atık
ile uyumunun kontrolünü,
r) Ulusal Atık TaĢıma Formu (UATF): 14/3/2005 tarihli ve 25755 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinin Ek-9’unda yer alan ve il
müdürlüklerince basılarak ücret karĢılığı atık üreticisi veya yetkilendirilmiĢ kuruluĢlara
verilen formu,
s) Yetki belgesi: 11/6/2009 tarihli ve 27255 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Karayolu TaĢıma Yönetmeliği kapsamında bir faaliyette bulunacak gerçek ve tüzel kiĢilere
verilen belgeyi,
ifade eder.
Genel ilkeler
MADDE 5 – (1) Bu Tebliğ kapsamında belirtilen atıkların taĢınmasında aĢağıdaki
kurallara uyulur.
a) Bu Tebliğ kapsamında kullanılacak taĢıtların (araçların), Tehlikeli Maddelerin
Karayoluyla TaĢınması Hakkında Yönetmelik ve Tehlikeli Malların Karayolu ile Uluslararası
TaĢımacılığına ĠliĢkin Avrupa AnlaĢması (ADR)’nın 9 uncu bölümünde belirtilen
hükümlerine uygun olması gerekir. Söz konusu taĢıtların üretimi yurt içinde ise, bu taĢıtların
ADR’ye uygun olduğunu Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığınca verilmiĢ belge ile, yurt
dıĢından ithal edilmiĢ taĢıtlardan ise ilgili otoritesinden alınmıĢ ADR’ye uygunluk veya tip
onay belgesi ile belgelendirilmesi gerekir.
b) Bu Tebliğ kapsamındaki atıkların taĢınmasında kullanılacak araçlar ve bu araçların
bağlı bulunduğu firmalar için il müdürlüklerinden taĢıma lisansı alınır.
c) Bu Tebliğ kapsamında olan atıkların taĢınması iĢlemleri sırasında, MoTAT sistemi
kullanılır. Bu Tebliğ hükümlerine uygun olarak mobil cihaz takılmayan araçlar ile bu Tebliğ
kapsamında olan atıklar taĢınamaz.
ç) UATF’de yer alan bilgiler, atık taĢıyan araç üzerine monte edilecek olan mobil cihaz
kullanılarak sisteme aktarılır ve aynı zamanda basılı UATF bu Tebliğin altıncı bölümü
çerçevesinde doldurulup imzalanarak en az 5 yıl süreyle saklanır.
d) Bu Tebliğ kapsamındaki atıkları taĢıyan araçların MoTAT Sistemine kaydedilmesi ve
bu araçlarla atık taĢınması sırasında, taĢınan atığa ait UATF’nin çevrimiçi doldurulması
esastır. Ayrıca taĢınan atığa ait basılı UATF’ler taĢıma süresince lisanslı araçta bulundurulur.
e) TaĢıma iĢlemlerinde her bir atık için Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin
Yönetmeliğin Ek-IV’ünde yer alan 6 haneli atık kodları kullanılır.
f) Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmeliğin EK-IV’ündeki 09 01 Fotoğraf
Endüstrisi Atıkları baĢlığı altında yer alan atıklar ile tek seferde 50 kg altında taĢınacak olan
tıbbi atıklar hariç diğer atıklar için lisanslı araçla taĢıma zorunluluğu bulunmamakla birlikte
bu atıkların kayıt altına alınabilmesi için basılı UATF kullanılır ve atığın teslim edildiği
lisanslı geri kazanım/bertaraf tesisince kayıt altına alınır.
g) Tıbbi atıkların taĢınması esnasında Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinin Ek1/c’sinde yer alan küçük miktarda atık üreten sağlık kuruluĢları hariç atık miktarı
gözetmeksizin UATF kullanılır.
ğ) Tıbbi atıklar hariç olmak üzere 50 kg altında olan atıkların kargo ile taĢınması ancak
uluslararası tehlikeli yük taĢımacılığına iliĢkin belge almıĢ olan kargo Ģirketlerince yapılır.
h) Bu Tebliğ kapsamında yer alan atıkların, bu maddenin birinci fıkrasının (f) ve (ğ)
bentlerinde belirtilen hükümler saklı kalmak kaydıyla geçici faaliyet belgesi veya çevre lisansı
almıĢ geri kazanım/bertaraf tesislerine lisanslı araçlarla taĢınır.
ı) Kontamine varil, IBC tank ve bidon atıklarının aynı amaçla ve aynı üretici/ithalatçı
tarafından tekrar kullanımı amacıyla toplanarak taĢınması üretici/ithalatçı sorumluluğunda
olup, bu atıklar atık minimizasyonu olarak değerlendirildiğinden MoTAT kapsamında
değildir. Ancak üretici/ithalatçı, bu atıkları taĢımak amacıyla kullanacakları araç bilgilerini
bulundukları ilin il müdürlüklerine taĢıma öncesinde yazılı olarak bildirir. Atığın taĢınmasını
müteakip ise sevk irsaliyesi ve kantar fiĢinin bir örneği üretici/ithalatçı tarafından bulunduğu
ilin il müdürlüğüne gönderilir.
i) Kontamine varil, IBC tank ve bidon atıklarının geri kazanım veya bertaraf amacıyla
toplanması ve taĢınması halinde bu maddenin (ı) fıkrası hükümleri uygulanmaz.
j) Park halinde iken araçta atık bulunmaz. Ancak, mücbir sebepler veya arazi durumuna
göre araç atıkla yüklü iken zorunlu olarak park edilmesi gerektiğinde, firma lisans dosyasında
belirtilen ve Ek-IV’te verilen özelliklere haiz araç park yerlerinde park edilir. Park alanında
acil durumlara karĢı güvenlik önlemleri alınır.
k) Tıbbi atıklar hariç olmak üzere, atıklar araca yüklendikten sonra geri
kazanım/bertaraf tesisine teslim edilme süresi 10 gündür. Mücbir hallerde bu süre 30 günü
geçemez.
l) Mobil cihazlar ve iletiĢim altyapı hizmetleri, Bakanlık tarafından yetkilendirilmiĢ
ATSS’ler tarafından sağlanır.
m) Mobil cihazları ve iletiĢim altyapı hizmetlerinin sahadaki iĢletim ve kullanım desteği
ile eğitim hizmetlerini, Bakanlık tarafından yetkilendirilen ATHS’ler verir.
n) Mevcut mobil cihazı ve iletiĢim alt yapısı olan firmalar, Bakanlıkça talep edilen
Ģartları ve gerekli entegrasyonu sağlaması durumunda bu cihazların kullanımına devam
edebilir.
o) Bakanlık sistemin iĢletimi sırasında atık taĢıyan firma ve araçlara teknik ya da
iĢletimsel destek vermez, bu hizmet destek ihtiyacının konusuna göre ATHS ya da ATSS’ler
tarafından sağlanır.
ö) Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmelikte tanımlanan ve 21/10/2010
tarihli ve 2010/190 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Tehlikeli Maddeler
Ġçin Yaptırılacak Sorumluluk Sigortaları Hakkında Karara göre Hazine MüsteĢarlığınca
belirlenen talimat ve tarife doğrultusunda mali sorumluluk sigortası yaptırılır.
p) Atığın taĢınması iĢlemlerinde; ağırlık ölçümü sırasında ölçüm cihazlarından
kaynaklanan atık ağırlığının % 5’inden fazla farklılıklar, hacim olarak ölçülen atıkların daha
sonra kütle olarak ölçülmesinden kaynaklanabilecek dönüĢüm farklılıkları, matbu ve imzalı
UATF üzerindeki bilgiler ile MoTAT sistemi üzerindeki bilgilerin eĢleĢmesi ve atık kodunun
belirlenmesindeki hataların tespiti amacıyla tutarlılık kontrolü yapılması esastır.
r) Bu Tebliğ kapsamında kullanılacak ve ADR Bölüm 6’da tanımlanan kaplar
(ambalajlar); akredite bir kuruluĢ tarafından test edilmiĢ ve UN numarası verilerek
sertifikalandırılmıĢ olmalıdır. Tehlikeli atıkların karayolu ile taĢınmasında bu kaplar
kullanılır.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Yükümlülükler
Bakanlığın merkez teĢkilatının görev ve yetkileri
MADDE 6 – (1) Bakanlığın görev ve yetkileri aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) Atık taĢıma esaslarını belirlemek.
b) Mobil Atık Takip Sistemini oluĢturmak.
c) ATHS’leri yetkilendirmek ve yükümlülüklerini yerine getirilmediğinin tespit
edilmesi durumunda ATHS’nin yetkisini iptal etmek.
ç) Mobil cihazın özeliklerini belirlemek.
d) Mobil cihaz için baĢvuran ATSS’lere yeterlilik vermek, yeterliliğini denetlemek ve
ATSS’nin yükümlülüklerini yerine getirmediğinin tespit edilmesi durumunda yetkisini iptal
etmek.
Ġl Müdürlüğünün görev ve yetkileri
MADDE 7 – (1) Ġl Müdürlüklerinin görev ve yetkileri aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) Atık taĢıma lisansı almak üzere baĢvuran firma ve araçlara, 19 uncu ve 20 nci
maddelerde istenen bilgi ve belgeler doğrultusunda lisans vermek.
b) Lisanslandırma iĢlemlerini MoTAT Sistemi kullanarak gerçekleĢtirmek, firma ve
araçları kayıt altına almak.
c) Firma ve firmaya bağlı her bir araç için ayrı ayrı lisans belgesi düzenlemek.
ç) UATF stok ve satıĢ bilgilerini MoTAT Sistemini kullanarak kayıt altına almak.
d) MoTAT Sistemini kullanarak UATF’leri ücreti karĢılığında atık üreticisine veya
yetkilendirilmiĢ kuruluĢlara vermek.
e) Araçları yılda en az 1 kez denetlemek, denetimler sonucu lisans koĢullarına uymayan
firma ve araçların lisansını iptal etmek, lisans verilen ve lisansı iptal edilen firma ve araç
bilgilerini Bakanlığa bildirmek.
f) 5 inci maddede esası belirtilen tutarlılık kontrolünü yapmak.
g) Atık taĢıma lisansı almak üzere baĢvuran firmanın talebine istinaden araçla
taĢınabilecek olan atık kodlarını belirlemek.
Geri kazanım ve bertaraf tesislerinin görev ve yetkileri
MADDE 8 – (1) Bakanlıktan lisans almıĢ geri kazanım ve bertaraf tesislerinin görev ve
yetkileri aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) Sadece UATF olan atıkları tesise kabul etmek.
b) 5 inci maddede belirtilen tutarlılık kontrolünü yapmak ve tutarsızlık durumunda il
müdürlüğüne bildirmek.
c) Kontrol edilen UATF bilgilerini MoTAT sistemi üzerinden de onaylamak.
ç) UATF’lerin ilgili bölümlerini doldurmak ve altıncı bölümde tanımlanan prosedüre
uymak.
Atık üreticisinin yükümlülükleri
MADDE 9 – (1) Atık üreticisinin yükümlülükleri aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) Bağlı oldukları il müdürlüklerine baĢvurarak, Bakanlık veri tabanına kayıt olmak.
b) Atıkların araca yüklenmesi iĢlemi ile birlikte mobil cihaz kullanılarak girilen
bilgilerin basılı ve ıslak imzalı olan UATF ile aynı olduğunu kontrol etmek ve onaylamak.
c) Bakanlık çevrimiçi uygulamalarını kullanarak, tesislerine ait UATF bilgilerini
görmek, kontrol etmek ve uyuĢmazlık durumunda bağlı oldukları il müdürlüğüne durumu
bildirmek.
ç) Atık taĢıma iĢlemini yapacak olan lisanslı firmanın ve bu firmaya bağlı aracın lisans
belgelerini kontrol etmek, atık taĢıma lisansı olmayan veya lisans süresi biten firmalar ve
araçlar ile taĢıma iĢlemi yapmamak, bu tür firmaların tespit edilmesi durumunda il
müdürlüğüne bilgi vermek.
d) UATF’leri il müdürlüklerinden temin etmek, ilgili bölümlerini doldurmak ve altıncı
bölümde tanımlanan prosedüre uymak.
Atık taĢıma firmalarının yükümlülükleri
MADDE 10 – (1) Atık taĢıma firmalarının yükümlülükleri aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) Ġl müdürlüklerinden atık taĢıma firma/araç lisansı almak ve bu Tebliğle belirlenen
Ģartlara uymak.
b) Araçlara mobil cihaz taktırmak ve kullanmak.
c) ATHS’lerle koordineli çalıĢmak.
ç) Atık taĢıyan araçlar için ADR mevzuatı yükümlülüklerini yerine getirmek.
d) UATF’lerin ilgili bölümlerini doldurmak ve altıncı bölümde tanımlanan prosedüre
uymak.
e) 5 inci maddenin birinci fıkrasının (ö) bendinde belirtilen mali sorumluluk sigortasını
yaptırmak.
Araç takip servis sağlayıcılarının görev ve yükümlülükleri
MADDE 11 – (1) ATSS’lerin görev ve yükümlülükleri aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) Sistem kapsamında mobil cihazların iletiĢim altyapısını sağlamak ve sürdürmek.
b) Araç takip sistemleri ve mobil teknolojiler konusunda uzmanlıklarını belgelemek ve
Bakanlıktan yetki almak.
c) Üzerinde Bakanlık tarafından belirlenecek özellikteki UATF yazılımı yüklenmiĢ, araç
konum ve araç seyir bilgilerini alıp iletebilecek mobil cihaz ve bileĢenlerini tedarik etmek,
cihazın montajını yapmak veya yaptırmak.
ç) Türkiye genelinde, cihazlara teknik destek sağlayacak yeterli servis ağını kurmak.
d) Takılan mobil cihazların tanımlayıcı bilgileri ve lisanslı araç kimlik bilgilerini
Bakanlık internet tabanlı uygulamalarını kullanarak girmek ve eĢleĢtirmek.
e) Araçlardan toplanan bilgilerin gizliliği sağlanmak ve Bakanlık tarafından belirlenen
kurallara uygun olarak Bakanlık sunucularına aktarmak.
f) Veri kaybı yaĢanmaması için gerekli önlemleri almak.
Atık takip hizmet sağlayıcılarının görev ve yetkileri
MADDE 12 – (1) ATHS’lerin görev ve yetkileri aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) Sistemin sahadaki uygulaması sırasında gerekli olan kullanıcı eğitimlerini vermek,
iĢletimsel destek hizmetlerini sunmak ve kullanıcılardan gelen talepleri cevaplandırmak.
b) Lisanslı firma yetkilileri ve lisanslı araç sürücülerine mobil cihaz kullanımı
eğitimlerini vermek.
c) Verilen eğitimlere iliĢkin belge düzenlemek, Bakanlık internet tabanlı uygulamalarını
kullanarak bu belgeye ait bilgileri Bakanlığa bildirmek.
ç) Bakanlık bünyesindeki atık taĢıma uygulamalarının eğitimini; lisanslı atık taĢıma
firmalarına, lisanslı araç sürücülerine, geri kazanım ve bertaraf tesislerine vermek.
d) Lisanslı araç ve araç üzerinde bulunan mobil cihaz arızalarında arızayı kayıt altına
almak, arıza kaydını müteakip durumu MoTAT sistemi üzerinden en geç 1 saat içinde
Bakanlığa raporlamak, acil durumlarda gerekli tedbirlerin alınması amacıyla ilgili kurumlara
bildirimde bulunmak.
e) Firmalar ile Sistem Abonmanlık SözleĢmelerinin imzalanması ve takibini
gerçekleĢtirmek.
f) Abonelik süreçlerinde oluĢan problemleri Bakanlığa bildirmek.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Mobil Atık TaĢıma Sistemi
Sistemin genel tanımı
MADDE 13 – (1) Sistem, her bir taĢıma iĢlemine iliĢkin bilgilerin kaynağında kayıt
altına alınmasını, yüklü araçların seyir halindeyken takip edilmesini ve bu Ģekilde atık taĢıma
iĢlemlerinin etkin bir Ģekilde izlenmesi ve denetlenmesini hedeflemektedir.
(2) MoTAT sistemi, Atık TaĢıma Firma Lisansı ve Atık TaĢıma Araç Lisansı verilmesi
aĢamasından itibaren Bakanlık ilgili birimleri, il müdürlükleri, atık üreticileri, lisanslı atık
taĢıma firmaları ve lisanslı geri kazanım/bertaraf tesislerince atıkların taĢınması sırasında
kullanılır.
(3) Sistem kapsamında; atık taĢıma firmalarının ve araçlarının lisansları çevrimiçi olarak
kayıt altına alınır, UATF bilgileri mobil cihazlar kullanılarak sisteme girilir, yüklü araçlar
seyir halindeyken takip edilir, kayıt altına alınan UATF’ler lisanslı geri kazanım veya bertaraf
tesislerince denetlenerek onaylanır.
Lisanslandırma iĢleminde kullanılacak sistem
MADDE 14 – (1) Lisanslandırma iĢlemlerinde;
a) Firma ve bu firmalara bağlı araçlara, il müdürlüklerince mobil atık takip sistemi
kullanılarak lisans verilir.
b) Firma ve araç bilgilerinin sisteme girilmesinden sonra sistem tarafından otomatik
olarak lisans numarası üretilir.
c) Lisansa iliĢkin tüm bilgi giriĢi yapıldıktan sonra matbu lisans belgesi çıktısı sistem
üzerinden alınarak imzalanır ve firmaya teslim edilir.
TaĢıma iĢlemleri sırasında kullanılacak sistem
MADDE 15 – (1) TaĢıma iĢlemlerinde;
a) TaĢıma iĢlemleri baĢlamadan önce mobil cihaz kullanılarak UATF bilgilerinin
girilmesi esastır. Atık üreticisinin atığı teslim ettiği veya araç sürücüsünün atığı teslim aldığı
coğrafi noktada, taĢınacak atık ve atığın gideceği geçici faaliyet belgeli veya çevre lisanslı
tesise iliĢkin bilgiler mobil cihaz kullanılarak sisteme girilir.
b) Teknik aksaklıklar nedeni ile mobil cihaz kullanılarak sisteme girilmeyen UATF
kayıtları, atığın araca yüklenmesini takip eden en geç 12 saat içinde ve atık geçici faaliyet
belgeli veya çevre lisanslı tesise ulaĢmadan Bakanlık tarafından sağlanan internet tabanlı
uygulama kullanılarak taĢıma firması tarafından sisteme girilir.
c) Çevrimiçi taĢıma uygulaması kullanımı için atık taĢıma firmasına il müdürlüklerince
lisans aĢamasında verilen kullanıcı kodu ve Ģifresi kullanılır.
ç) Mobil cihaz kullanılmadan internet tabanlı uygulama ile yapılan veri giriĢleri için
ilgili firma teknik aksaklığı belgelemekle yükümlüdür. Bakanlık ve il müdürlükleri bu Ģekilde
yapılan giriĢleri inceler ve uygunluğu konusunda karar verir. Uygun bulunmayan giriĢ ve
taĢıma iĢlemleri için 2872 sayılı Çevre Kanununun ilgili maddesi doğrultusunda idari yaptırım
uygulanır.
d) Araç, geçici faaliyet belgeli veya çevre lisanslı tesise ulaĢtığında yapılan atık
teslimatı mobil cihaz kullanılarak Bakanlığa bildirilir. BoĢaltma iĢlemleri sırasında mobil
cihaz kullanılarak girilen bilgiler geçici faaliyet belgeli veya çevre lisanslı tesisin yetkili
kullanıcıları tarafından onaylanır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Lisanslandırma ĠĢlemleri
Firmaların ve araçların lisanslandırılmasında genel kurallar
MADDE 16 – (1) Atık taĢıyan firma ve araçların lisanslandırılmasında aĢağıdaki
hususlara uyulur.
a) Atık taĢıma firma lisansı ve atık taĢıma araç lisansı gerçek ve tüzel kiĢiler için
düzenlenir. Bu Tebliğ kapsamında yer alan atıkları taĢımak isteyen gerçek ve tüzel kiĢiler
kullanacakları aracın bu iĢe uygunluğunu gösteren ve 19 uncu ve 20 nci maddelerinde
listelenen bilgi, belge ve dokümanlarla birlikte ilgili il müdürlüğüne baĢvurur ve lisans alır.
b) Lisans baĢvurusu yapılan araçlarda, teknik özellikleri Bakanlıkça belirlenen mobil
cihaz bulundurulur.
c) Firma lisans süresi 5 yıldır. Bu süre sonunda lisans için gerekli Ģartların halen
sağlandığının belgelenmesi ve firmanın talep etmesi halinde aynı Ģartlar altında yenilenir.
Firmaya bağlı araç lisansı geçerlilik süresi, firma lisansı geçerlilik süresini aĢamaz.
ç) Lisans yenileme baĢvuruları mevcut lisansın bitiĢ tarihinden en az 45 gün öncesinde
ilgili il müdürlüğüne yapılır. Lisans süresinin bitmesi halinde yeni lisans belgesi düzenlenene
kadar taĢıma iĢlemi yapılamaz.
d) Firma lisansı ve araç lisansı ücretleri her yıl Çevre ve ġehircilik Bakanlığı Döner
Sermaye ĠĢletmesi Müdürlüğü tarafından belirlenir. Mevcut firma lisansına sonradan eklenen
her araç için araç lisans belgesi ücreti alınır. Yeni eklenen araç lisanslarıyla birlikte firma
lisansı yenilenir ancak firma lisans süresi uzatılmaz ve firma lisans ücreti tekrar alınmaz.
e) Firma ve firmaya bağlı her bir araç için Ek-II ve Ek-III’te örnekleri verilen lisans
belgeleri il müdürlüklerince MoTAT sistemi kullanılarak ayrı ayrı düzenlenir.
f) Mevzuata aykırı fiillerden dolayı firma lisansının iptal edilmesi durumunda firma
lisansına bağlı tüm araç lisansları da iptal edilir. Lisansı iptal edilen firmaya iptal tarihinden
itibaren 6 ay süreyle yeni lisans belgesi düzenlenmez.
g) Firma lisansı alınabilmesi için en az bir araç için lisans alınması zorunludur. Tek
baĢına firma lisansı ya da tek baĢına araç lisansı verilemez.
ğ) Atık taĢıma firma lisansı ve atık taĢıma araç lisansı devredilemez. Lisans alma
Ģartlarında bir değiĢiklik olması durumunda lisans yenilenir.
h) Firma lisansı, firmanın merkez adresinin ticaret sicile kayıtlı olduğu ilin il
müdürlüğünce düzenlenir. Bu lisansa bağlı olmak koĢuluyla, atık taĢıyacak araçlar için taĢıma
lisansı farklı bir il müdürlüğünce düzenlenebilir. Yeni düzenlenen araç lisansına iliĢkin
bilgiler firma lisansını veren il müdürlüğüne MoTAT sistemi üzerinden çevrimiçi olarak
gönderilir. Firma lisans belgesi yeni eklenen araç lisanslarını da içerecek Ģekilde firma
lisansının verildiği il müdürlüğünce yenilenir.
ı) Firma, lisans ile birlikte bağlı olduğu Ġl Müdürlüğünden MoTAT sistemini
kullanabilmek için gerekli olan kullanıcı kodu ve Ģifre bilgilerini alır.
i) Firma, atık taĢıma iĢlemleri sırasında kendisinden talep edilen bilgileri MoTAT
sistemini kullanarak bildirir ve Bakanlık ile temel iletiĢimini bu sistem üzerinden
gerçekleĢtirir.
j) Firma, MoTAT sistemi kullanılarak bildirilen her türlü bilgiden sorumludur ve
araçlara takılı olan mobil cihaz kullanılmadan yapılan veri giriĢleri için arızayı belgelemesi
gerekir.
k) Firma, taĢıdığı yükün özelliğine göre araçlarında Tehlikeli Maddelerin Karayolu ile
TaĢınması Hakkında Yönetmelik ile belirlenmiĢ ve tehlike sınıfını gösteren etiketleri ve
ADR’nin güncel versiyonuna uygun iĢaretleri kullanır.
l) TaĢıma lisansı alan firmalar, araç lisansına yeni atık kodu eklenmesi talebini, aracın
lisans alımı tarihini takip eden 30 günden sonra yapabilir. Yeni atık kodu eklenmesi
durumunda firma lisansı ve araç lisansı süreleri uzatılmaz ve lisans ücreti alınmaz.
Lisans alacak firmalarda aranacak Ģartlar
MADDE 17 – (1) TaĢıma Lisansı alacak firmalarda aĢağıdaki Ģartlar aranır.
a) Karayolu TaĢıma Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak verilmiĢ yetki belgesine
(C1, C2, K1, K2, L1, L2, M1, M2, M3) sahip olmak.
b) Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla TaĢınması Hakkında Yönetmeliğin 25 inci
maddesinde geçen hükümlere göre güvenlik danıĢmanı bulundurmak.
c) Atıkların taĢınmasında Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla TaĢınması Hakkında
Yönetmelik hükümleri geçerli olup, söz konusu Yönetmeliğin 8 inci bölümünde verilen
yükümlülükleri sağlamak.
Lisans alacak firmaların araçlarında ve bu araçlarda çalıĢtırılacak sürücülerde
aranacak Ģartlar
MADDE 18 – (1) Lisans alacak araçlar için aĢağıdaki Ģartlar aranır.
a) Atık taĢıma lisansı düzenlenecek olan aracın, Karayolu TaĢıma Yönetmeliği
hükümlerine uygun olarak verilmiĢ geçerli yetki belgesine kayıtlı olması gerekir.
b) Atık taĢıma iĢlemi taĢınan atığın özelliğine uygun araçlarla yapılır. Aynı araçta aynı
kap/bölme içinde taĢınacak atıkların kod numaralarının aynı olması gerekir. Farklı atıklar
Varil/IBC gibi ambalajlar ile taĢınmak koĢuluyla aynı araçta taĢınabilir ancak bu atıkların
tehlikelilik özellikleri risk yaratmayacak ve birbirleri ile reaksiyona girmeyecek Ģekilde
gerekli tedbirler alınır. Tıbbi atıkların taĢınacağı araçların teknik özellikleri Ek-V’de yer
almaktadır. Tıbbi atıklar diğer atıklarla birlikte aynı araçta taĢınamaz. Tıbbi atık taĢıma aracı
ile baĢka atık taĢınamaz.
c) TaĢınan atığa uygun iĢaretler taĢıma sırasında araca takılır. Tankerlerde her bölmede
bulunan farklı atıklar için uygun iĢaretlemeler bulundurulur.
ç) TaĢınacak atığın fiziksel ve kimyasal özelliğini içeren bilgi ve acil durumda
kullanılacak gerekli malzeme, lisans baĢvurusu sırasında ve her bir taĢıma iĢleminde araçta
bulundurulur.
d) Atık taĢıyacak araçların model yaĢı 10’dan büyük olamaz. Karayolu Trafik
Yönetmeliği’nde yer alan “M” kategorisi araçlar ve “O” kategorisi araçlar hariç motorsuz
araçlara lisans belgesi düzenlenmez.
e) “O” sınıfı römorklu (dorse) araçlar kullanılarak yapılacak taĢıma iĢlemleri için
römorka lisans belgesi düzenlenir. Römorku çekecek çekici için lisans belgesi düzenlenmez
ancak çekiciye iliĢkin bilgiler MoTAT sisteminde kayıt altına alınır ve plakası araç lisans
belgesinde belirtilir. Römorklar kayıtlı çekiciler dıĢında baĢka çekicilerle kullanılamaz.
f) Sıvı atıkların tanker ile taĢınması durumunda, taĢıma araçlarının kasa veya tankları;
sızdırmaz, koku önleyen ve kolaylıkla temizlenebilir nitelikte olması gerekir.
g) TaĢımanın variller içinde yapılması durumunda; variller palet üzerinde sabitlendikten
sonra araçlara yüklenir. Tıbbi atık taĢıma araçları hariç diğer araçların zemininin taĢınan
atığın toplam hacmine göre sızıntıyı toplayabilecek mazgal yapısı ile donatılması gerekir.
ğ) TaĢımanın panelvan tipi araçlarla yapılması durumunda; sürücü ile atık taĢınan
bölüm atıktan kaynaklanan risklere karĢı izole edilir. Bu araçlarda atığın taĢındığı yük
kısmının üzerinde bir havalandırma bulundurulur.
h) Atık, dökme olarak taĢınması durumunda sızdırmaz konteyner türü kasa ile taĢınır.
Dökme olarak atığın taĢınması esnasında baĢka bir atık taĢınamaz.
ı) TaĢımada konteyner kullanılması halinde konteynerlerin zemini sızıntılara karĢı
yüksekliği en az 10 cm olan ızgara sistemi ile donatılır. Konteynerlere lisans
düzenlenmemekle birlikte kayıt altına alınması amacıyla konteyner üzerine il müdürlüklerince
belirlenen sıra numarası dikey yüksekliği en az 20 cm olacak Ģekilde firmalarca yazdırılır.
Konteynerlere verilecek sıra numaraları taĢıma firma lisans no-konteyner sıra no Ģeklinde
düzenlenir.
i) Dökme olarak atık taĢınan konteynerlerde, IBC’lerde ve tankerlerde farklı bir atığın
taĢınması halinde 29/1/2011 tarihli ve 27125 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tanker
Temizleme Tesisleri Tebliği hükümlerine göre temizleme iĢlemi yapılır.
j) Araçlarda gerekli koruyucu malzeme olarak eldiven, önlük, emniyet gözlüğü, emniyet
ayakkabısı, kuru kimyevi tozlu yangın söndürme cihazı, saçılma ve dökülmelere karĢı sıvı
atık temizleme kiti bulundurulur. Bu kitler dökülen atığın yayılmasını engelleyici ve sıvı atığı
emen aparatlar içerir.
k) Acil durumlarda uygulanmak üzere alınacak tedbirlere iliĢkin talimatname araçlarda
bulundurulur.
l) Tıbbi atık taĢıma aracı hariç olmak üzere taĢıma aracı kasasının veya tankerin
yanlarında ve arka kısmında olmak üzere dikey yüksekliği en az 20 cm olan Atık TaĢıma
Aracı ibaresi bulundurulur. Bu ibarenin altında taĢınan atığın kategorisi, Ek-1’de yer alan
listedeki baĢlıkları içeren portatif yazı bulundurulur. Firma logosu ve reklamları tehlikelilik
iĢaretlerini kapatacak büyüklükte olamaz. Tıbbi atık taĢıyacak araçların renklerin, araç
üzerinde bulunacak yazıların ve amblemin 22/7/2005 tarihli ve 25883 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğine uygun olması gerekir.
m) Lisans baĢvurusu yapılan araçlarda, Bakanlık tarafından onaylanmıĢ bir ATSS
tarafından sağlanmıĢ olan mobil cihazın bulunması ve araç sürücülerinin yetkili bir ATHS
tarafından gerekli eğitimleri almıĢ olması gerekir.
n) Açık kasalı taĢıma araçlarında atık yüklendikten sonra üzeri ağ, branda gibi malzeme
ile kapatılır.
o) Tıbbi atıkların taĢınmasında “O” sınıfı römorklu (dorse), panelvan tipi, açık kasalı
araçlar ile konteyner kullanılmaz. Tıbbi atıklar dökme Ģeklinde taĢınmaz.
(2) Lisans alacak araç sürücüleri için aĢağıdaki Ģartlar aranır.
a) Tehlikeli Maddelerin Karayolu ile TaĢınması Hakkında Yönetmelik gereği, SRC5
türü mesleki yeterlilik belgesine sahip olunması.
b) Atık taĢımacılığı yapmak için eğitim sertifikasına sahip olunması.
c) Acil durumlarda uygulanmak üzere alınacak tedbirlere iliĢkin talimatnameler
konusunda eğitimli olunması.
ç) Mobil cihazın kullanımı konusunda eğitim alınmıĢ olması.
Firma lisansı baĢvurusunda istenen belgeler
MADDE 19 – (1) Aracın bağlı olduğu firmanın lisanslandırılması için il müdürlüklerine
yapılacak baĢvurularda aĢağıdaki bilgi ve belgeler bulundurulur.
a) Firmanın adı, adresi, telefon numarası, vergi numarası.
b) Firma sahibinin/sahiplerinin adı, adresi, telefon numarası.
c) Ticari sicil gazetesi, imza sirküleri.
ç) Lisans alacak araçların plakalarını ihtiva eden firma yetkililerince imzalı yazı.
d) Karayolu TaĢıma Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak alınmıĢ geçerli yetki
belgesi örneği (noter tasdikli) (C1, C2, K1, K2, L1, L2, M1, M2, M3).
e) Tehlikeli Maddeler Ġçin Yaptırılacak Sorumluluk Sigortaları Hakkında Karar
doğrultusunda yapılan mali sorumluluk sigortası.
f) Ġl müdürlüğünce gerekli görülmesi durumunda bu belgelere ilaveten istenecek bilgi
ve belgeler.
Araç lisansı baĢvurusunda istenen bilgi ve belgeler
MADDE 20 – (1) Araç lisansı için il müdürlüklerine yapılacak baĢvurularda aĢağıdaki
bilgi ve belgeler bulundurulur.
a) Aracın ait olduğu firmanın/Ģahsın adı, adresi ve telefon numarası.
b) Araç ruhsat fotokopisi.
c) TaĢınacak atıkların, Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmeliğin EK-IV’üne
göre atık kodları listesi.
ç) Aracın TaĢıyabileceği Tehlikeli Atık Sınıfları (Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin
Yönetmeliğin Ek-III’ünde yer alan A-Tehlikeli Kabul Edilen Atıkların Özellikleri-H kodları).
d) Atığın taĢınacağı ambalaj türü.
e) TaĢınacak atığın her biri için ayrı ayrı fiziksel ve kimyasal özelliği.
f) Olabilecek kazalara karĢı ilk müdahale ve ilk yardımda kullanılacak malzemeler
listesi ve acil müdahale planı.
g) Araçlara monte edilmiĢ mobil cihaza iliĢkin satıĢ sözleĢmesi, çalıĢır durumda
olduğunu gösterir test sonuçları ve kullanıcı eğitim belgeleri.
ğ) Atık taĢıyacak her bir araç için aracın trafiğe çıkma ve tehlikeli madde taĢıması
konusunda uygunluğunu gösteren, UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığınca
yetkilendirilmiĢ periyodik araç muayenesi ve yola elveriĢlilik muayene hizmeti veren
kurum/kuruluĢlarca düzenlenen uygunluk belgesi.
h) Araç sürücülerinin ad-soyadı, TC kimlik numarası, SRC5 türü mesleki yeterlilik
belgesi, sürücü ehliyet fotokopisi, telefonu ve e-posta adresi.
ı) Sürücülerin, aracın bağlı bulunduğu firmada çalıĢtığını gösterir sigorta kayıtları.
i) Tıbbi atık taĢıma aracının bu tebliğin Ek-V’inde belirtilen teknik özelliklere sahip
olduğunu gösteren teknik rapor.
j) Ġl müdürlüğü gerekli görmesi durumunda bu belgelere ilaveten istenecek bilgi ve
belgeler.
BEġĠNCĠ BÖLÜM
Araç Takip Servis Sağlayıcıları ile Atık Takip Hizmet Sağlayıcılarının Nitelikleri ve
Yetkilendirilme
Araç takip servis sağlayıcılarının nitelikleri
MADDE 21 – (1) ATSS’lerin nitelikleri aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) Ülke genelinde bir defada en az 500 araçlık sistem teslimatını yapmıĢ olmak ve bunu
belgelemek.
b) Bir sistemde en az 10.000 mobil birimin aktif olarak kullanılmakta olduğunu
belgelemek.
c) ISO 9001, ISO 14001 ve ISO 27001 belgelerine sahip olmak.
ç) Mobil birimlerde E-mark belgesi bulundurmak.
d) Türkiye genelinde bütün büyük illerde ve toplamda en az 50 ilde sözleĢmeli yetkili
servisi bulunmak.
e) Mobil birimlerin tesisi ve desteği için yetkili servislerde eğitimli personel
bulundurmak.
Atık takip hizmet sağlayıcılarının nitelikleri
MADDE 22 – (1) ATHS’lerin nitelikleri aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) 12/11/2010 tarihli ve 27757 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre Görevlisi ve
Çevre DanıĢmanlık Firmaları Hakkında Yönetmelik hükümleri doğrultusunda Çevre
DanıĢmanlık Yeterlilik Belgesi ile atığın toplanması, taĢınması, geri kazanılması, bertaraf
edilmesi, bertaraf sahalarının kapatılma sonrası bakımı ve bu tür faaliyetlerin gözetim,
denetim ve izlenmesini kapsayan atık yönetimi konusunda en az 3 yıllık deneyime sahip
olmak.
b) Kullanıcı hataları ve talepleri için yedi gün yirmi dört saat çalıĢacak, çağrı merkezine
sahip olmak.
c) ATHS’de 7/24 acil yardım ve teknik destek alanlarında çalıĢtırmak üzere bilgi iĢlem,
kimya ve çevre konularında uzmanlaĢmıĢ, araç takip sistemi ve tehlikeli kimyasallar
konularında eğitilmiĢ en az 3 çevre görevlisini bünyelerinde bulundurmak.
ç) Gerekli eğitimleri verebilecek nitelikte eğitimci kadrosuna sahip olmak ya da bu
nitelikteki kiĢileri istihdam etmek.
d) Eğitim belgesi düzenlemek.
Araç takip servis sağlayıcıları ve atık takip hizmet sağlayıcılarının
yetkilendirilmesi
MADDE 23 – (1) 21 inci ve 22 nci maddelerinde belirtilen nitelikleri sağlayan ve bunu
belgeleriyle birlikte Bakanlığa sunan ATSS ve ATHS’ler Bakanlıkça yetkilendirilir.
ALTINCI BÖLÜM
Ulusal Atık TaĢıma Formu (UATF) Bulundurma Zorunluluğu ve Kullanımı
Ulusal Atık TaĢıma Formu
MADDE 24 – (1) Bu Tebliğ kapsamında belirlenen atıkların taĢınması sırasında UATF
kullanılır.
(2) UATF’ler çevrim içi olarak MoTAT sistemi kullanılarak sisteme aktarılır. Ancak
basılı UATF’ler de taĢıma süresince araçta bulundurulur.
(3) UATF’ler atık üreticileri veya yetkilendirilmiĢ kuruluĢlarca il müdürlüklerinden
ücreti mukabili temin edilir.
Ulusal atık taĢıma formlarının kullanımı
MADDE 25 – (1) Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği (Ek 9-A) ve (Ek 9-B) de
yer alan atık taĢıma formlarından (A) formu mavi, (B) formu pembe, (C) formu beyaz, (D)
formu yeĢil, (E) formu sarı renktedir. Atık üreticisi ve taĢıyıcı tarafından ülke içi taĢımada (Ek
9-A) da yer alan (A) , (B) , (C) , (D) formları, uluslararası taĢımada ise (Ek 9-B) de yer alan
(A) , (B) , (C) , (D) , (E) formları doldurulur. (A) , (C) ve (E) formları iki nüsha halinde
düzenlenir. Bu formlardan;
a) (D) formu taĢıma baĢlamadan önce, atık üreticisinde kalır, üretici tarafından valiliğe
gönderilir.
b) (A) , (B) , (C) , (E) formları taĢıma esnasında bulundurulmak kaydı ile taĢıyıcıya
verilir.
c) (E) formu uluslararası taĢımada, taĢıyıcı tarafından gümrük çıkıĢında Bakanlığa bir
nüshası gönderilmek üzere gümrük memuruna teslim edilir.
ç) (A), (B) ve (C) formu taĢıyıcı tarafından atık bertaraf tesisi sorumlusuna
imzalatılarak, (A) ve (B) formları atıkla birlikte teslim edilir. (C) formu ise taĢıyıcıda kalır ve
bir nüshası üreticiye teslim edilir.
d) (A) ve (B) formu atık bertarafından sorumlu kiĢi veya kuruluĢ tarafından imzalanarak
alınır. (A) formunun bir nüshası bertarafçı tarafından net miktarlar, bertaraf yeri ve tarihi form
üzerine doldurulduktan sonra valiliğe gönderilir.
e) (B) formu net miktarlar, bertaraf yeri ve tarihi form üzerine doldurulduktan sonra geri
kazanım veya bertaraf eden tarafından üreticiye gönderilir.
(2) Gönderilen ve alınan tüm taĢıma formları, üç yıl süre ile saklanır ve denetimlerde
yetkili idarelerce istendiğinde hazır bulundurulur.
YEDĠNCĠ BÖLÜM
ÇeĢitli ve Son Hükümler
Atıkların karayolunda taĢınması esnasında yapılacak denetimlerin esasları ve
uygulanacak idari yaptırımlar
MADDE 26 – (1) Atıkların karayolunda taĢınması esnasında Tehlikeli Maddelerin
Karayoluyla TaĢınması Hakkında Yönetmelik ile kamu kurumları arasında protokoller ile
düzenlenen yol denetimleri sırasında aĢağıdaki belgeler ve araçta bulunması zorunlu
malzemeler kontrol edilir.
a) Ġl müdürlüğü tarafından araca ve bağlı bulunduğu firmaya verilen lisans belgelerinin
noter tarafından onaylanmıĢ bir örneği.
b) Ġlk yardım ve müdahaleye iliĢkin bilgileri içeren acil durum talimatnamesi.
c) TaĢıyacağı atığın adı ve özelliğine göre kaza anında yapılacak ilk yardım ve
müdahalede gerekli olan malzeme ve gereçler.
ç) Aracı kullanan sürücünün atık taĢımacılığına iliĢkin yetkili kurum/kuruluĢlardan
almıĢ olduğu SRC5 mesleki yeterlilik belgesi.
d) TaĢınan atık için düzenlenen UATF.
e) Aracın Karayolu TaĢıma Yönetmeliği hükümlerine uygun yetki belgesi kaydı.
f) ADR’nin Bölüm 8.1.2’sine uygun bilgi ve belgeler.
Ġdari yaptırımlar
MADDE 27 – (1) Bu Tebliğde yer alan yükümlülüklere uymayanlar hakkında 2872
sayılı Çevre Kanununda yer alan ilgili yaptırımlar uygulanır.
Mevcut atık taĢıma firma ve araç lisansları
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Mevcut atık taĢıma lisansı olan firmalar ve araçlar, bu
Tebliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 1 yıl içinde lisanslarını bu Tebliğe uygun olarak
yeniler.
Mobil cihaz taktırılması zorunluluğu
GEÇĠCĠ MADDE 2 – (1) Bu Tebliğin yürürlüğe girmesinden önce lisans almıĢ olan
firmaların araçlarına bu Tebliğin yürürlüğe girmesini müteakip 1 yıl içinde mobil cihazı
taktırılır ve gerekli eğitimlerin alınması sağlanır.
Yürürlük
MADDE 28 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 29 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Çevre ve ġehircilik Bakanı yürütür.
Ek-I
ATIK KATEGORĠLERĠNE GÖRE ATIK KODLARI
Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmelik Ek-IV Atık Listesine göre
TEHLĠKELĠ ATIKLAR (TA)
Atık Yönetimi Genel Esaslarına ĠliĢkin Yönetmelik Ek-IV Atık Listesinde (*) iĢaretli
kodlar
ÖZEL ATIKLAR
Atık Yağ (AY)
120106
120107
120110
120112
130101
130104
130105
130109
130110
130111
130112
130113
130204
130205
130206
130207
130208
130301
Bitkisel Atık Yağ (BAY)
020301
020304
200125
200126
Atık Akümülatörler (APA)
160601
Ömrünü TamamlamıĢ Lastik(ÖTL)
160103
PCB/PCT Atıkları
130101
130301
160109
160209
160210
170902
Elektrik Elektronik Ekipman Atıkları (EEEA)
16 02 11
16 02 13
130306
130307
130308
130309
130310
130506
190207
TIBBĠ ATIKLAR (TıA)
180101
180102
180103
180104
180201
180202
180203
20 01 21
20 01 23
20 01 35
Ek-II
T.C.
………………….. VALĠLĠĞĠ
Çevre ve ġehircilik Ġl Müdürlüğü
ATIK TAġIYAN FĠRMALAR ĠÇĠN LĠSANS BELGESĠ
1- Firmanın bilgileri:
2- Firma sahibinin/sahiplerinin adı, adresi ve telefon numarası:
Ad:
Adres:
Telefon:
3- Tehlikeli yük taĢımaya uygun donanıma haiz nakliye aracı sayısı:
4- Lisans alan araçların plakaları:
5- Tehlikeli yük taĢımacılığı eğitim sertifikasına sahip sürücü sayısı:
6- TaĢınacak tehlikeli yüklerin tehlike sınıf numaraları:
7- TaĢınacak tehlikeli atık kodları (AYGEĠY Ek-4)
Yukarıda belirtilen firma, ulusal/uluslararası tehlikeli yük taĢımacılığında 7 nci
maddede
verilen (veya ekli liste ile birlikte verilen) atıkları taĢımak için gerekli teknik
özelliklere
ve donanımlara haiz araçlara sahiptir.
Bu belge ………………… tarihine kadar geçerlidir.
FĠRMA LĠSANS NO:
NOT: Lisans verilen firmanın sahiplerinde veya sahip oldukları araçlarda değiĢiklik
olduğunda, lisansın geçerlilik süresi sona erdiğinde lisans belgesi Valiliğe (Çevre ve
ġehircilik Ġl Müdürlüğüne) geri gönderilir.
Ek-III
T.C.
………………….. VALĠLĠĞĠ
Çevre ve ġehircilik Ġl Müdürlüğü
ATIK TAġIYAN ARAÇLAR ĠÇĠN LĠSANS BELGESĠ
1-Aracın ait olduğu firmanın adı, adresi ve telefon numarası, lisans numarası:
2- Araç lisans kategorisi:
3-Aracın tipi:
4-Plaka numarası ve (varsa) Ģasi numarası:
Bu (römork) dorse sadece aĢağıda belirtilen çekiciler ile çekilebilir
5-Araç sahibinin adı, iĢ adresi ve telefon numarası:
6- TaĢınacak tehlikeli yüklerin tehlike sınıf numaraları:
7- TaĢınacak tehlikeli atık kodları (AYGEĠY Ek-4)
Yukarıda belirtilen araç, ulusal/uluslararası tehlikeli yük taĢımacılığında 6 ncı
maddede verilen (veya ekli liste ile birlikte verilen) atıkları taĢımak için gerekli
özelliklere sahiptir.
Bu belge ………………… tarihine kadar geçerlidir.
ARAÇ LĠSANS NO:
NOT: 1- Her araç için ayrı bir lisans alınacaktır.
2-Araç servisten çıkarıldığında, araçta bir değiĢiklik yapıldığında, 4üncü
maddede belirtilen Ģahısların dıĢında diğer kiĢilere devredildiğinde, lisansın geçerlilik
süresi sona erdiğinde lisans belgesi Valiliğe (Çevre ve ġehircilik Ġl Müdürlüğü) geri
gönderilecektir.
Ek IV
1-
234-
Atık TaĢıma Araç Park Yeri Teknik Özellikleri
Tehlikeli Madde TaĢımacılığında Ġzlenecek Güzergahlar ve Park Yerleri ile ilgili olarak,
UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığı’nca yayımlanan Tehlikeli Maddelerin
Karayollarında TaĢınması Hakkında Yönetmelik hükümlerine bağlı kalmak kaydıyla,
Yönetmeliğin 9 uncu maddesine göre, Tehlikeli madde yüklü taĢıtların izleyeceği güzergahlar
ve park yerleri ile depolar, ADR’nin 8.4 bölümüne uygun olarak yapılacaktır.
Park alanının etrafı çevrili olmalıdır.
Park alanları konut alanlarının içinde olmamalıdır.
Tehlikeli atık taĢıyan araçlar belirlenmiĢ olan park yerleri dıĢındaki alanlara, meskun
mahallere geliĢigüzel park edilemez.
Ek V
Tıbbi atık taĢıma araçlarının teknik özellikleri
Tıbbi atıkların toplanması ve taĢınması için kullanılan araçlarda aĢağıdaki Ģartlar aranır.
a) Atıkların yüklendiği kısmın tamamen kapalı yapılması.
b) SıkıĢtırma mekanizmasının bulunmaması.
c) ġoför mahalli ile atık yükleme kısmı arasında boĢluk bulunması.
d) Atık yükleme kısmının kaza halinde zarar görmemesi için sağlam yapılması.
e) Atık yükleme kısmının iç yüzeyinin paslanmaz, kolaylıkla temizlenebilen ve
dezenfekte edilebilen düzgün yüzeyli olması.
f) Dik köĢeler içermemesi, kesiĢen yüzeylerin yumuĢak dönüĢlerle birbirine birleĢmesi,
g) Sağ, sol ve arka yüzeylerinde görülebilecek uygun büyüklükte ve siyah renkli
―Uluslararası Biyotehlike‖ amblemi ile siyah harfler ile yazılmıĢ ―DĠKKAT! TIBBĠ ATIK‖
ibaresinin bulunması.
h) DıĢ yüzeyinin turuncu renge boyanması.
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532]
—— • ——
Devlet Personel BaĢkanlığından:
KAMU PERSONELĠ GENEL TEBLĠĞĠ
(SERĠ NO: 3)
10/3/2011 tarihli ve 6191 sayılı Kanun ile 926 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel
Kanununa eklenen Geçici 32 nci maddede yer alan hükümler çerçevesinde, 12 Mart 1971
tarihinden 22/3/2011 tarihine kadar, yargı denetimine kapalı idari iĢlemler veya Yüksek
Askeri ġura kararları ile Türk Silahlı Kuvvetlerinden iliĢiği kesilenlerden, Milli Savunma
Bakanlığı tarafından hak sahibi olduklarına karar verilenlerin Devlet Personel BaĢkanlığınca
atama teklifleri yapılmıĢtır.
Bu kapsamda, kamu kurum ve kuruluĢları emrine atama teklifi yapılan “AraĢtırmacı
(6191)” kadro unvanlı personele iliĢkin olarak ilgili kurum ve kuruluĢlar ile personelden
BaĢkanlığımıza intikal ettirilen konularda kamu kurum ve kuruluĢları arasında uygulama
birliğinin sağlanması amacıyla aĢağıdaki açıklamaların yapılması gerekli görülmüĢtür.
1) Söz konusu personelin;
a) “AraĢtırmacı (6191)” unvanıyla atanabilmesi açısından 657 sayılı Devlet Memurları
Kanununun 48 inci maddesindeki Ģartları taĢıması gerektiği,
b) Atama teklifinin yapılmasını müteakip göreve baĢlaması ile birlikte 926 sayılı
Kanunun Geçici 32 nci maddesinde belirtildiği üzere aylık ve diğer mali haklar haricinde 657
sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi olacağı,
c) Ġlk aylığa göreve baĢladığı günden itibaren hak kazanacağı, Kanunun yürürlüğe
girdiği tarihten göreve baĢladığı tarihe kadar geçen süre için aylık ödenmeyeceği,
d) Zorunlu emeklilik tarihinin Milli Savunma Bakanlığından (ilgili Kuvvet
Komutanlıklarından) daha önce temin edilen formlarda belirtilen tarih olacağı,
e) Göreve baĢladığı yıl için yıllık izin kullanma hakkı bulunmakta olduğu, göreve
baĢlamadan önceki yıl için yıllık izin hakkı bulunmadığı,
f) Yıllık izin sürelerinin hesabında, hangi statüde olursa olsun kamu kurum ve
kuruluĢlarında geçen hizmet süreleri ile kamu kurum ve kuruluĢlarında geçmese dahi Devlet
memurlarının kazanılmıĢ hak aylıklarının hesabında değerlendirilen hizmet sürelerinin
dikkate alınması gerektiği,
g) Devlet memurluğuna ilk defa atanması sebebiyle ilk atamada harcırah ödenmesinin
mümkün olmadığı,
h) Kurum içi yer değiĢikliği ve il değiĢikliği taleplerinin çözümlenmesinin yürürlükteki
mevzuat çerçevesinde atanan kurumun takdirinde bulunduğu,
2) 926 sayılı Kanunun Geçici 32 nci maddesi gereğince Genel Ġdare Hizmetleri
Sınıfında ihdas edilen “AraĢtırmacı (6191)” unvanlı kadroların atama teklifi iĢlemi ile birlikte
190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin ekli
cetvellerinin ilgili bölümüne eklenmiĢ sayılacağı,
3) Kamu kurum ve kuruluĢlarının, “AraĢtırmacı (6191)” unvanlı kadrolarına atama
teklifi yapılan personelin atama, göreve baĢlama veya baĢlamama iĢlemlerini,
tamamlanmasını müteakip Devlet Personel BaĢkanlığına ivedilikle bildirmeleri gerektiği,
4) “AraĢtırmacı (6191)” unvanlı kadroların bağlı olduğu teĢkilatın (merkez, taĢra veya
döner sermaye) belirlenmesi hususunun atama teklifi yapılan kurum ve kuruluĢun takdirinde
bulunduğu,
5) “AraĢtırmacı (6191)” unvanlı personele 4046 sayılı ÖzelleĢtirme Uygulamaları
Hakkında Kanunun 22 nci maddesi hükümlerinin uygulanamayacağı,
6) 926 sayılı Kanunun Geçici 32 nci maddesinin yürürlüğe girdiği tarih ile ilgili
personelin atama teklifinin yapıldığı Kurumda göreve baĢladığı tarih arasındaki kesenek ve
kurum karĢılıkları ve emeklilik keseneğine esas aylık derece ve kademeleri ile ek
göstergelerinin ilgili Kuvvet Komutanlığı, Jandarma Genel Komutanlığı veya Sahil Güvenlik
Komutanlığı tarafından tespiti ile atama teklifinin yapıldığı Kurum tarafından Sosyal
Güvenlik Kurumuna ödenmesi gerektiği,
7) “AraĢtırmacı (6191)” kadro unvanıyla kurumlarında göreve baĢlayan personelin
kurum değiĢtirmesi, istifası, vefatı halinde veya herhangi bir nedenle kadronun boĢalması
halinde bu kadronun baĢka bir iĢleme gerek kalmaksızın iptal edilmiĢ sayılacağı, buna iliĢkin
bilgilerin Devlet Personel BaĢkanlığına bildirilmesi gerektiği ve bu durumda söz konusu
personelin “AraĢtırmacı (6191)” unvanlı kadroya herhangi bir Ģekilde yeniden atanmasının
mümkün bulunmadığı, kurumunda veya farklı bir kurumda baĢka bir kadroya atanması
halinde atandığı yeni kadro unvanı için öngörülen haklardan faydalanması gerektiği,
8) “AraĢtırmacı (6191)” unvanıyla atanan personelden yükseköğrenim yapmıĢ olan
astsubayların intibaklarının, 926 sayılı Kanunun 137 nci maddesinin 3 üncü fıkrasının c
bendinde belirtilen esaslar çerçevesinde baĢvuru tarihinden itibaren ileriye dönük olarak
halihazırda çalıĢtığı kamu kurum ve kuruluĢu tarafından,
a) Fakülte, yüksekokul veya meslek yüksekokulunu bitirdiğine dair resmi belgeyi ibraz
edip müracaatını yaptığı tarihteki derece ve kademelerine,
- 2 yıl süreli yüksek öğrenim için 1 kademe,
- 3 yıl süreli yüksek öğrenim için 2 kademe,
- 4 yıl süreli yüksek öğrenim için 1 derece,
ilave edilerek yapılması,
b) 2 ve 3 yıl süreli yüksek öğrenimi tamamlayarak intibakları yapılmıĢ olanların, daha
sonra lisans öğrenimini tamamlamaları halinde intibak iĢlemlerinin daha önce ilave edilen
kademelerle birlikte 1 dereceyi aĢmayacak Ģekilde yeniden yapılması,
c) Yüksek öğrenimden dolayı bir defadan fazla yapılan intibak iĢlemleri toplamının 1
dereceden fazla olmaması, 5 yıl ve üzerindeki öğrenimlerin 4 yıldan fazlası için kademe
verilmemesi,
d) Ġntibak iĢlemleri hususunda ortaya çıkabilecek tereddütlerde ilgili Kuvvet
Komutanlığının görüĢünün alınması,
9) “AraĢtırmacı (6191)” unvanlı personelin, mali haklarına esas olacak derece, kademe
ve rütbe terfilerinin, 926 sayılı Kanunun 30 uncu ve 78 inci maddelerinde düzenlenen normal
bekleme süreleri esas alınarak her yıl 30 Ağustos tarihinde halen çalıĢtıkları kamu kurum ve
kuruluĢlarınca yapılması,
10) “AraĢtırmacı (6191)” unvanlı personelin görevlerinin öğrenim durumu, mesleki
becerileri ve daha önce ifa ettikleri hizmetler de göz önünde bulundurularak; kurumun veya
görevli olduğu birimin görev ve hizmetleri ile ilgili konularda verilecek görevleri ifa etmek,
kurumun veya görevli olduğu birimin görevleri hakkında araĢtırma, inceleme yapmak ve bu
konuları değerlendirerek sorunlara çözüm yollarını belirlemek, rapor yazmak, koordinasyon
ve danıĢmanlık yapmak, bu konularla ilgili toplantı ve etkinliklere katılmak, araĢtırma
programlarını hazırlamak ve verilecek benzeri diğer görevleri yapmak olduğu,
hususları tebliğ olunur.
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532]
—— • ——
MĠLLETLERASI ANDLAġMALAR
Hükümetimiz adına 30 Kasım 2012 tarihinde imzalanan ekli ―Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Avrupa Komisyonu Arasında Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Avrupa
Komisyonu Arasındaki Türkiye’ye ĠliĢkin ―Bölgesel Kalkınma‖ BileĢeni Altındaki Katılım
Öncesi Yardım Aracından Sağlanan Topluluk Yardımına Yönelik Çok Yıllı ―UlaĢtırma‖
Operasyonel Programı ile Ġlgili Finansman AnlaĢmasını DeğiĢtiren Finansman AnlaĢması‖nın
AnlaĢmaya dair Beyanları içeren iliĢik Notalar ile birlikte onaylanması; DıĢiĢleri Bakanlığının
25/12/2012 tarihli ve HUM/2818567 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı
Kanunun 3 üncü ve 5 inci maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 31/12/2012 tarihinde
kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Not: Ekleri 18 Ocak 2013 Tarihli ve 28532 Sayılı Resmi Gazetenin
Mükerrer Sayısında YayınlanmıĢtır.
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532-Mükerrer]
—— • ——
Öncesi Yardım Aracından Sağlanan Topluluk Yardımına Yönelik Çok Yıllı ―Çevre‖
Operasyonel Programı ile Ġlgili Finansman AnlaĢmasını DeğiĢtiren Finansman AnlaĢması‖nın
AnlaĢmaya dair Beyanları içeren iliĢik Notalar ile birlikte onaylanması; DıĢiĢleri Bakanlığının
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim Bakanı
Milli Savunma Bakanı Orman ve Su ĠĢleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532-Mükerrer]
—— • ——
Öncesi Yardım Aracından Sağlanan Topluluk Yardımına Yönelik Çok Yıllı ―Bölgesel
Rekabet Edebilirlik‖ Operasyonel Programı ile Ġlgili Finansman AnlaĢmasını DeğiĢtiren
Finansman AnlaĢması‖nın AnlaĢmaya dair Beyanları içeren iliĢik Notalar ile birlikte
onaylanması; DıĢiĢleri Bakanlığının 25/12/2012 tarihli ve HUM/6926712 sayılı yazısı
üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü ve 5 inci maddelerine göre, Bakanlar
Kurulu’nca 31/12/2012 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
BaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan YardımcısıBaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan Yardımcısı
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR A. DAVUTOĞLU M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim BakanıMilli Savunma BakanıOrman ve Su ĠĢleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532-Mükerrer]
—— • ——
Hükümetimiz adına 3 Aralık 2012 tarihinde imzalanan ekli ―Türkiye Cumhuriyeti
Komisyonu Arasındaki Türkiye’ye ĠliĢkin ―Ġnsan Kaynaklarının GeliĢtirilmesi‖ BileĢeni
Altındaki Katılım Öncesi Yardım Aracından Sağlanan Topluluk Yardımına Yönelik Çok Yıllı
Operasyonel Program ―Ġnsan Kaynaklarının GeliĢtirilmesi Operasyonel Programı‖ ile Ġlgili
Finansman AnlaĢmasını DeğiĢtiren AnlaĢma‖nın onaylanması; DıĢiĢleri Bakanlığının
25/12/2012 tarihli HUM/8517695 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
ve
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 18 Ocak 2013 – 28532-Mükerrer]
—— • ——
KANUNLAR
AVRUPA ĠNSAN HAKLARI MAHKEMESĠNE YAPILMIġ
BAZI BAġVURULARIN TAZMĠNAT ÖDENMEK
SURETĠYLE ÇÖZÜMÜNE DAĠR KANUN
Kanun No. 6384
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Kanunun amacı, Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesine yapılmıĢ bazı
baĢvuruların tazminat ödenmek suretiyle çözümüne dair esas ve usullerin belirlenmesidir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Kanun;
a) Ceza hukuku kapsamındaki soruĢturma ve kovuĢturmalar ile özel hukuk ve idare
hukuku kapsamındaki yargılamaların makul sürede sonuçlandırılmadığı,
b) Mahkeme kararlarının geç veya eksik icra edildiği ya da hiç icra edilmediği,
iddiasıyla Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesine yapılmıĢ baĢvuruları kapsar.
(2) Avrupa Ġnsan Hakları SözleĢmesi ve Türkiye'nin taraf olduğu ek protokoller
kapsamında korunan haklara iliĢkin Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesinin yerleĢik içtihatları
doğrultusunda Ülkemiz aleyhine verilen ihlal kararlarının yoğunluğu dikkate alınmak
suretiyle, Adalet Bakanlığınca teklif edilecek diğer ihlal alanları bakımından da Bakanlar
Kurulu kararıyla bu Kanun hükümleri uygulanabilir.
(3) Ġdari nitelikteki soruĢturmalardan kaynaklanan baĢvurular hakkında bu Kanun
hükümleri uygulanmaz.
Tanımlar
MADDE 3 – (1) Bu Kanunun uygulanmasında;
a) Bakanlık: Adalet Bakanlığını,
b) BaĢvuran: Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesine baĢvurmuĢ olanları,
c) BaĢvuru: Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesine yapılmıĢ olan baĢvuruyu,
ç) Komisyon: Tazminat talebi hakkında karar vermek amacıyla kurulan Komisyonu,
d) Müracaat: Komisyona iletilen talebi,
e) Müracaat eden: Komisyondan tazminat talebinde bulunanları,
ifade eder.
Komisyon ve çalıĢma esasları
MADDE 4 – (1) Bu Kanun kapsamında yapılacak müracaatlar hakkında karar vermek
üzere Bakanlığın merkez, bağlı ve ilgili kuruluĢlarında çalıĢan hâkim ve savcılar arasından
Adalet Bakanı tarafından atanacak dört kiĢi ile Maliye Bakanı tarafından Maliye Bakanlığı
personeli arasından atanacak bir kiĢiden oluĢan toplam beĢ kiĢilik bir Komisyon kurulur.
Komisyon BaĢkanı bu üyeler arasından Adalet Bakanı tarafından seçilir.
(2) 9 uncu madde hükmü saklı kalmak üzere Komisyon üyelerine, müracaatlar
sonuçlandırılıncaya kadar baĢka bir görev verilmez.
(3) Komisyon, üye sayısının salt çoğunluğuyla toplanır ve toplantıya katılanların salt
çoğunluğuyla karar verir.
(4) Komisyonun sekretarya hizmetleri Bakanlık tarafından yürütülür.
(5) Kamu kurum ve kuruluĢları ile yargı mercileri, Komisyonun görevi kapsamında
ihtiyaç duyduğu her türlü bilgi ve belgeyi gecikmeksizin Komisyona göndermek zorundadır.
Müracaatın Ģekli ve süresi
MADDE 5 – (1) Komisyona müracaat, Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesine baĢvuru
tarihini ve numarasını gösteren resmi kayıt kabul mektubu, baĢvuru formu ve diğer ilgili bilgi
ve belgelerle birlikte, müracaat edenin kimlik bilgilerini içeren imzalı bir dilekçeyle yapılır.
(2) BaĢvuran, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde Komisyona
müracaat edebilir. Bu süre içinde müracaatta bulunmayanlar Avrupa Ġnsan Hakları
Mahkemesinin münhasıran iç hukuk yollarının tüketilmemiĢ olması gerekçesine dayanan
kabul edilemezlik kararının kendilerine tebliğinden itibaren bir ay içinde de Komisyona
müracaat edebilirler.
(3) Bakanlar Kurulu kararıyla;
a) 2 nci maddenin ikinci fıkrası uyarınca Kanunun kapsamının geniĢletilmesi,
b) 9 uncu maddenin ikinci fıkrası uyarınca sürenin uzatılması,
durumunda müracaat hakkı kazananlar, bu haklarını Bakanlar Kurulu kararının Resmî
Gazete’de yayımı tarihinden itibaren altı ay içinde kullanabilirler.
(4) Müracaatın Cumhuriyet baĢsavcılıkları aracılığıyla da yapılması mümkündür.
Cumhuriyet baĢsavcılığı, müracaat evrakını derhal Komisyona gönderir. Bu durumda
Cumhuriyet baĢsavcılığına yapılan müracaat tarihi esas alınır.
(5) Müracaatlara iliĢkin düzenlenecek kâğıtlar damga vergisinden, yapılacak iĢlemler
harçlardan müstesnadır.
Müracaatın reddi
MADDE 6 – (1) Komisyon;
a) Müracaat konusu baĢvurunun, Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesince öngörülen iç
hukuk yollarının tüketilmesi koĢulu dıĢındaki diğer kabul edilebilirlik Ģartlarını taĢımadığını,
b) Komisyona süresinde müracaat edilmediğini,
c) Müracaat edenin hukuki menfaati olmadığını,
ç) Müracaatın 2 nci madde kapsamına girmediğini,
tespit ederse müracaatı reddeder.
Müracaat hakkında karar ve karara itiraz
MADDE 7 – (1) Komisyon, müracaat hakkında dokuz ay içinde karar vermek
zorundadır.
(2) Komisyon, Avrupa Ġnsan Hakları Mahkemesinin emsal kararlarını da gözetmek
suretiyle müracaat konusunda gerekçeli olarak karar verir.
(3) Komisyon kararlarına karĢı tebliğ tarihinden itibaren on beĢ gün içinde Komisyon
aracılığıyla Ankara Bölge Ġdare Mahkemesine itiraz edilebilir. Ġtiraz dilekçesi müracaata
iliĢkin diğer tüm belgelerle birlikte derhal itiraz merciine gönderilir. Bu itiraz öncelikli
iĢlerden sayılarak üç ay içinde karara bağlanır. Mahkeme tarafından Komisyon kararı yerinde
görülmezse iĢin esası hakkında karar verilir. Ġtiraz üzerine verilen kararlar kesindir.
(4) Ödenmesine karar verilen tazminat, kararın kesinleĢmesinden itibaren üç ay içinde
Bakanlık tarafından ödenir. Ödemeye iliĢkin düzenlenecek kâğıtlar damga vergisinden,
yapılacak iĢlemler harçlardan müstesnadır.
Kararın ilgili adli veya idari mercie bildirimi
MADDE 8 – (1) Komisyona yapılan müracaat sonucunda Komisyonun kesinleĢen
kararlarının bir örneği müracaata konu iĢlemin yapıldığı adli veya idari mercie gönderilir.
(2) Müracaata konu iĢlem henüz sonuçlandırılmamıĢsa ilgili adli veya idari merci
tarafından bu iĢlem ivedilikle sonuçlandırılır.
Süre
MADDE 9 – (1) Bu Kanun, 23/9/2012 tarihi itibarıyla Avrupa Ġnsan Hakları
Mahkemesi nezdinde kaydedilmiĢ baĢvurular hakkında uygulanır.
(2) Birinci fıkradaki süre Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca uzatılabilir.
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Komisyon üyeleri, bu Kanunun yayımlandığı tarihten
itibaren en geç bir ay içinde atanır.
Yürürlük
MADDE 10 – (1) Bu Kanunun;
a) 5 inci maddesi yayımı tarihinden itibaren bir ay sonra,
b) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,
Yürütme
18/1/2013
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
SOSYAL SĠGORTALAR VE GENEL SAĞLIK SĠGORTASI KANUNU
ĠLE BAZI KANUNLARDA DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA
DAĠR KANUN
Kanun No. 6385
MADDE 1 – 25/6/2003 tarihli ve 4904 sayılı Türkiye ĠĢ Kurumu Kanununa aĢağıdaki
geçici madde eklenmiĢtir.
“ĠĢ ve meslek danıĢmanları
GEÇĠCĠ MADDE 3 – 27/6/2012 tarihi itibarıyla ĠĢ ve Meslek DanıĢmanı Mesleki
Yeterlilik Belgesine sahip olanlardan ĠĢ ve Meslek DanıĢmanı pozisyonunda istihdam
edilebilmek için ilgili mevzuatında öngörülen koĢullar ile Kamu Personeli Seçme Sınavı
KPSS (B) grubu KPSSP3 puan türünde 10/7/2010 ve 11/7/2010 tarihlerinde yapılan sınavlara
girmiĢ ve bu sınavlardan en az 70 puan almıĢ olma koĢulunu taĢıyanlardan bu maddenin
yayımı tarihinden itibaren yirmi gün içinde yazılı olarak müracaat edenler, Kurum tarafından
belirlenecek usul ve esaslar çerçevesinde boĢ bulunan ĠĢ ve Meslek DanıĢmanı pozisyonlarına
atanır.
11/6/2012 tarihli iĢ ve meslek danıĢmanı alım ilanına istinaden yapılan yerleĢtirme
sonucuna göre istihdam edilen iĢ ve meslek danıĢmanlarından bu pozisyonlarda 1/11/2012
tarihi itibarıyla çalıĢmakta iken 2013 yılı için sözleĢmeleri yenilenememiĢ olanlar ile askerlik
ve doğum nedenleriyle görevlerinden ayrılanlardan ilgili mevzuatına göre yeniden hizmete
alınma Ģartlarını kaybetmemiĢ olanların söz konusu yerleĢtirme iĢlemleri ve atanmalarına
iliĢkin hakları saklıdır. Bunlardan askerlik ve doğum nedenleriyle görevlerinden ayrılanların
yeniden istihdam edilmek üzere ilgili mevzuatında öngörülen süre içinde, sözleĢmesi
yenilenememiĢ olanların ise bu maddenin yayımı tarihinden itibaren yirmi gün içinde
baĢvurmaları hâlinde aynı pozisyon için ilgili mevzuatına göre sözleĢme yapılır.”
MADDE 2 – 21/4/2005 tarihli ve 5335 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde
Kararnamelerde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Kanunun 30 uncu maddesine aĢağıdaki fıkra
eklenmiĢtir.
“Ġkinci fıkraya göre emeklilik veya yaĢlılık aylığı kesilenlerin sigortalılıklarının sona
erdiği tarih yazılı istek tarihi kabul edilerek ilgili sosyal güvenlik kanunlarına göre aylıkları
yeniden bağlanır.”
MADDE 3 – 16/5/2006 tarihli ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanununun 5
inci maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (f) bentleri aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢ ve beĢinci
fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “kendi nam ve hesabına çalıĢanlar” ibaresinden önce
gelmek üzere “tarımda ve tarım dıĢında” ibaresi eklenmiĢtir.
“a) SayıĢtay BaĢkanlığı, Millî Savunma Bakanlığı, ĠçiĢleri Bakanlığı, Maliye Bakanlığı,
Sağlık Bakanlığı, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı,
Gümrük ve Ticaret Bakanlığı, Kalkınma Bakanlığı, Hazine MüsteĢarlığı, Türkiye ĠĢ Kurumu
Genel Müdürlüğü, YurtdıĢı Türkler ve Akraba Topluluklar BaĢkanlığı ile öğretim üyeleri
arasından Yükseköğretim Kurulu tarafından görevlendirilecek birer temsilciden,”
“f) Tarımda kendi nam ve hesabına çalıĢanların üye olduğu kanunla kurulu kamu
kurumu niteliğindeki en üst meslek kuruluĢlarından en fazla üyeye sahip ilk üç kuruluĢ
tarafından üye sayılarına orantılı olarak belirlenen 9 temsilciden, tarım dıĢında kendi nam ve
hesabına çalıĢanların üye olduğu kanunla kurulu kamu kurumu niteliğindeki en üst meslek
kuruluĢlarından en fazla üyeye sahip ilk üç kuruluĢ tarafından üye sayılarına orantılı olarak
belirlenen 9 temsilciden,”
MADDE 4 – 5502 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde yer
alan “bir” ibaresi “iki” Ģeklinde, (h) bendinde yer alan “Kendi nam ve hesabına” ibaresi
“Tarımda kendi nam ve hesabına” Ģeklinde, aynı fıkrada yer alan “10” ibaresi “12” Ģeklinde,
ikinci fıkrada yer alan “altı” ibareleri “yedi” Ģeklinde değiĢtirilmiĢ ve birinci fıkraya aĢağıdaki
bent eklenmiĢtir.
“i) (h) bendi dıĢındaki kendi nam ve hesabına çalıĢanları temsilen seçilecek bir üye,”
MADDE 5 – 5502 sayılı Kanuna aĢağıdaki ek madde eklenmiĢtir.
“Kadrolar
EK MADDE 4 – Ekli (1) ve (2) sayılı listelerde yer alan kadrolar ihdas edilerek 190
sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Sosyal Güvenlik Kurumuna ait
bölümüne eklenmiĢtir.”
MADDE 6 – 5502 sayılı Kanuna aĢağıdaki geçici madde eklenmiĢtir.
“GEÇĠCĠ MADDE 10 – Bu maddeyi ihdas eden Kanunla bu Kanunun 5 inci ve 6 ncı
maddelerinde yapılan değiĢikliklere istinaden, tarım dıĢında kendi nam ve hesabına çalıĢanları
temsilen asil ve yedek üye seçimi gündemiyle toplanacak olağanüstü genel kurul bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde toplanır.
4/12/2012 tarihinde yapılan olağan genel kurulda kendi nam ve hesabına çalıĢanları
temsilen seçilen asil ve yedek üye, tarımda kendi nam ve hesabına çalıĢanları temsilen seçilen
üye olarak kabul edilir.”
MADDE 7 – 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık
Sigortası Kanununun 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasına aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.
“Ayrıca, lise ve dengi öğrenim görülmesi sebebiyle bakmakla yükümlü olunan kiĢi veya hak
sahibi sıfatıyla sağlık hizmetinden yararlandırılan çocuklar, 20 yaĢını dolduracakları tarihi
aĢmamak kaydıyla bu öğrenimlerini bitirmelerini izleyen tarihten itibaren 120 gün süreyle
aynı kapsamda sağlık hizmetlerinden yararlanmaya devam ederler.”
MADDE 8 – 5510 sayılı Kanunun 73 üncü maddesinin ikinci fıkrasının üçüncü
cümlesinde yer alan “kamu idaresi sağlık hizmeti sunucuları tarafından sevk edilmesi halinde”
ibaresi madde metninden çıkarılmıĢtır.
MADDE 9 – 5510 sayılı Kanunun 81 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi
aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
“c) Kısa vadeli sigorta kolları prim oranı, sigortalının prime esas kazancının %2’sidir.
Bu primin tamamını iĢveren öder. Bu oranı %1,5 oranına düĢürmeye ya da %2,5 oranına
artırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.”
MADDE 10 – 5510 sayılı Kanunun 83 üncü ve 84 üncü maddeleri yürürlükten
kaldırılmıĢtır.
MADDE 11 – 5510 sayılı Kanuna aĢağıdaki ek madde eklenmiĢtir.
“1479 sayılı Kanun ve mülga 2926 sayılı Kanun kapsamındaki sigortalıların basamak
tespiti
EK MADDE 8 – 1479 sayılı Kanun ve mülga 2926 sayılı Kanun kapsamında 1/10/2008
tarihinden önce Kuruma kayıt ve tescili yapılan sigortalılardan, sigortalılık baĢlangıç veya
bitiĢ tarihi değiĢenlerin daha önceden tespit edilmiĢ gelir basamakları ve bu basamakların
yükselme tarihleri değiĢtirilmez. Bu sigortalılardan, tescil tarihi daha eski bir tarihe alınanların
eski tescil tarihi ile yeni tescil tarihi arasındaki sigortalılık sürelerine iliĢkin gelir basamağı,
ilk defa tescil edildiği tarih itibarıyla seçtiği veya intibak ettirildiği basamak olarak kabul
edilir.
Bu sigortalıların diğer sosyal güvenlik kanunları kapsamında geçen hizmet süreleri
basamak tespitinde dikkate alınmaz.”
“Yersiz yapılan sağlık giderlerinin terkini
GEÇĠCĠ MADDE 45 – Bu Kanuna göre genel sağlık sigortalısı ya da bakmakla
yükümlü olunan kiĢi kapsamına girmekle birlikte, asli olarak hak etmediği bir kapsamda
sağlık hizmeti alanlara 31/1/2012 tarihine kadar verilen sağlık hizmetlerine iliĢkin Kurumca
tahakkuk ettirilmiĢ veya ettirilecek borçlar, varsa ilgililerin bu nedenle açtıkları davadan
vazgeçmeleri halinde tahsil edilmez. Bu borçlara iliĢkin açılmıĢ olan dava ve icra
takiplerinden Kurumca vazgeçilir.”
“Sosyal güvenlik destek prim borçlarının yapılandırılması
GEÇĠCĠ MADDE 46 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce iĢtirakçi veya
sigortalı olup, bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında
sigortalı sayılmasını gerektirir nitelikte çalıĢması nedeniyle ilgili mevzuatına göre sosyal
güvenlik destek primi ödemesi gerekenlerin, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip eden
ayın sonu itibarıyla tahakkuk ettiği halde ödenmemiĢ olan sosyal güvenlik destek primi
borçları ve ferîleri, ilgililerin bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ay baĢından
itibaren dört ay içinde baĢvuruda bulunmaları halinde 13/2/2011 tarihli ve 6111 sayılı Bazı
Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu
ve Diğer Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde DeğiĢiklik Yapılması Hakkında
Kanunun ilgili maddelerine göre yapılandırılır.”
“5335 sayılı Kanunun 30 uncu maddesi kapsamında çalıĢmaya baĢlayanlara yapılan
yersiz ödemelerin yapılandırılması
GEÇĠCĠ MADDE 47 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce, 5335 sayılı
Kanunun 30 uncu maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca emeklilik veya yaĢlılık
aylıklarının kesilmesini gerektiren bir iĢte çalıĢmıĢ olanların, bu aylıklarının hangi tarihte
tekrar bağlanacağının tespitinde 5335 sayılı Kanunun 30 uncu maddesinin beĢinci fıkrası
dikkate alınır.
Sosyal güvenlik kanunlarına göre emeklilik veya yaĢlılık aylığı almakta iken 5335 sayılı
Kanunun 30 uncu maddesinin ikinci fıkrası kapsamına giren kurum ve kuruluĢlara ait
iĢyerlerinde çalıĢmaları nedeniyle aylıkları kesilmesi gerekenlere, bu maddenin yürürlüğe
girdiği tarihi takip eden ödeme dönemine kadar yersiz olarak ödendiği tespit edilen aylıklara
iliĢkin asli ve ferî borçlar, ilgililerin bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ay
baĢından itibaren dört ay içinde baĢvuruda bulunmaları halinde 6111 sayılı Kanunun ilgili
maddelerine göre yapılandırılır.”
MADDE 15 – 5510 sayılı Kanunun 40 ıncı maddesinin ikinci fıkrasında yer alan
tabloya aĢağıdaki sıralar eklenmiĢ; üçüncü fıkrasında yer alan “Bu sürelerin, üç yılı
geçmemek üzere yarısı” ibaresi, “Bu sürelerin, üç yılı geçmemek üzere; (18) numaralı
sırasında bulunanlar için tamamı diğerleri için yarısı” Ģeklinde değiĢtirilmiĢ ve dördüncü
fıkrasında yer alan “malûliyet halleri” ibaresinden sonra gelmek üzere “ile (18) numaralı
sırada bulunanlar” ibaresi eklenmiĢtir.
“16) Basın ve gazetecilik
Basın Kartı Yönetmeliğine göre
90
mesleğinde
basın kartı sahibi olmak
suretiyle fiilen çalıĢanlar.
17) Türkiye Radyo-Televizyon
Basın Kartı Yönetmeliğine göre 90
Kurumu
basın kartı sahibi olmak suretiyle;
Türkiye Radyo-Televizyon Kurumunda
haber hizmetinde fiilen çalıĢanlar.
18) Türkiye Büyük Millet Meclisi Yasama organı üyeleri ile dıĢarıdan 90”
atanan bakanlar.
“Fiili hizmet süresi zammı uygulanması sonucu verilmesi gereken ek aylık prim ve
hizmet belgesi ile yatırılacak primler
GEÇĠCĠ MADDE 48 – 2008 yılı Ekim ayı baĢı ile bu maddenin yürürlük tarihini takip
eden ay baĢına kadar geçen süre içinde bu Kanunun bu maddeyi ihdas eden Kanunla değiĢik
40 ıncı maddesi gereğince fiili hizmet süresi zammı süresine tabi iĢyerleri ve iĢlerde çalıĢanlar
için 5510 sayılı Kanunun 86 ncı maddesine göre verilmesi gereken ek prim belgelerinin bu
maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ay baĢından itibaren üç ay içinde verilmesi
halinde idari para cezası uygulanmaz.
Bu maddenin yayımı tarihini takip eden ay baĢından itibaren sigortalılarca; üç aylık süre
içinde Kurumca istenecek belgelerle baĢvurulması ve altı aylık süre içerisinde hesaplanacak
fiili hizmet süresi zammına iliĢkin prim tutarının ödenmesi halinde gecikme zammı ve
gecikme cezası alınmaz.”
MADDE 17 – 5510 sayılı Kanunun geçici 38 inci maddesinin üçüncü fıkrasından sonra
gelmek üzere aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.
“Bu fıkranın yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeliği
görevi devam edenlerden, Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) veya (b) bentleri
kapsamında aylık almakta iken aylıklarını kestirip 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (c)
bendi kapsamında sigortalılık talebinde bulunanların, bu Kanunun 43 üncü maddesine göre
aylığa hak kazanabilmesinde, 2 yıl süreyle bu görevlerde bulunmuĢ olma ve sigorta primi
veya emekli keseneği ile kurum karĢılığı ödenmesine iliĢkin Ģartlar aranmaz. Bunların
müracaatları halinde bu fıkranın yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ay baĢından itibaren
Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) veya (b) bentleri kapsamında olan ve
kesilen aylıkları bu Kanunun 43 üncü maddesindeki aylık seviyesine yükseltilmek suretiyle
yeniden bağlanır.”
MADDE 18 – 4/5/2007 tarihli ve 5648 sayılı Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme
Kurumu KuruluĢ ve Görevleri Hakkında Kanunun 14 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının
son iki cümlesi yürürlükten kaldırılmıĢtır.
“GEÇĠCĠ MADDE 2 – 31/12/2012 tarihi itibarıyla Kurumda 14 üncü maddenin
dördüncü fıkrası kapsamında istihdam edilenlerden sözleĢmesi, dil yeterliliği Ģartını yerine
getirememiĢ olması sebebiyle yenilenmeyen personelin sözleĢmeleri, bu maddenin yürürlüğe
girdiği tarihte, baĢkaca bir iĢleme gerek kalmaksızın 1/1/2013 tarihi itibarıyla yenilenmiĢ
sayılır. SözleĢmesi bu Ģekilde yenilenen ve dil yeterliliği Ģartını sağlayamayan personelin bu
Ģartı 31/12/2013 tarihine kadar yerine getirmesi zorunludur. Anılan tarihe kadar 14 üncü
maddenin dördüncü fıkrasında öngörülen dil yeterliliği belgesini ibraz etmeyenlerin
sözleĢmeleri yenilenmez.”
MADDE 20 – 18/10/2012 tarihli ve 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu ĠĢ SözleĢmesi
Kanununun geçici 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrasına aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.
“Ancak, en son yayımlanan 2009 istatistiğinde toplu iĢ sözleĢmesi yapma yetkisi için baĢvuru
hakkına sahip iĢçi sendikalarının 7/11/2012 tarihinde ve sonraki bu fıkraya göre yapacakları
yetki tespit talepleri, 41 inci maddede yer alan iĢyeri veya iĢletme çoğunluğu Ģartlarına göre
sonuçlandırılır.”
MADDE 21 – Bu Kanunun;
a) 7 nci maddesi 1/6/2012 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
b) 9 uncu, 10 uncu ve 11 inci maddeleri 1/9/2013 tarihinde,
c) 15 inci maddesi 2008 yılı Ekim ayı baĢından itibaren geçerli olmak üzere yayımı
tarihinde,
ç) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,
MADDE 22 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
18/1/2013
(1) SAYILI LĠSTE
KURUMU : SOSYAL GÜVENLĠK KURUMU
TEġKĠLATI : MERKEZ
ĠHDAS EDĠLEN KADROLARIN
Sınıfı
GĠH
GĠH
GĠH
GĠH
GĠH
Unvanı
Yönetim Kurulu Üyesi
BaĢkanlık MüĢaviri
ġube Müdürü
Sosyal Güvenlik Uzmanı
Sosyal Güvenlik Uzman Yardımcısı
TOPLAM
Derecesi
1
1
1
1
7
Serbest
Kadro
Adedi
1
10
9
250
200
470
Toplam
1
10
9
250
200
470
(2) SAYILI LĠSTE
KURUMU : SOSYAL GÜVENLĠK KURUMU
TEġKĠLATI : TAġRA
ĠHDAS EDĠLEN KADROLARIN
Sınıfı
GĠH
GĠH
Unvanı
Veri Hazırlama ve Kontrol ĠĢletmeni
Memur
TOPLAM
Derecesi
7
7
Serbest
Kadro
Adedi
1750
1750
3500
Toplam
1750
1750
3500
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
GÖREVLENDĠRME KARARI
Adalet Bakanlığından:
1 – Adlî Tıp Kurumu Altıncı Adlî Tıp Ġhtisas Kurulu BaĢkanlığına, Ġstanbul Medeniyet
Üniversitesi Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim
Dalı öğretim üyesi Prof. Dr. Hamdi TUTKUN’un görevlendirilmesi,
2659 sayılı Adlî Tıp Kurumu Kanununun 26 ncı ve 2547 sayılı Yükseköğretim
Kanununun 38 inci maddeleri gereğince uygun görülmüĢtür.
2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür.
18/1/2013
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
Sadullah ERGĠN
BaĢbakan
Adalet Bakanı
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
SINIR TESPĠT KARARI
ĠçiĢleri Bakanlığından:
1 – Giresun Ġli Alucra Ġlçesi Merkez Bucağına bağlı Çakrak Köyü ile Yağlıdere Ġlçesi
Merkez Bucağına bağlı Akpınar Köyü arasında kalan iki ilçe arası sınırın özel krokisinde de
gösterildiği üzere;
―1300 rakımlı (Y=466993, X=4489308) KarabaĢın Değirmeninden baĢlayıp, buradan
Ayı Deresini (Y=466871, X=4489817), (Y=466624, X=4489902), (Y=466448, X=4490113),
(Y=466312, X=4490095), (Y=466260, X=4489770), (Y=465929, X=4489575), (Y=465833,
X=4489402), (Y=465591, X=4489175), (Y=465458, X=4489133), (Y=465353, X=4488964),
(Y=465350, X=4488885) takiben iki Obuzun (dereciğin) birleĢimi olan 1630 rakımlı
(Y=465246, X=4488679) noktaya çekilen hat, buradan Söğütlü Orman Tepesinin batısındaki
1720 rakımlı (Y=465313, X=4488134) Obuzu takiben 2003 rakımlı (Y=464964, X=4487598)
Sarıalan Tepesine çekilen hat, buradan 2070 rakımlı (Y=463685, X=4487574) Kızakkertili
Tepesine çekilen hat, buradan 2150 rakımlı (Y=462761, X=4488410) Sulağın Tepesine
çekilen hat, buradan Kırkharman Deresi üzerindeki 1720 rakımlı (Y=461173, X=4488413)
noktaya çekilen düz hat, buradan 1900 rakımlı (Y=461780, X=4487541) Keltepeyi takiben
1850 rakımlı (Y=462349, X=4486834) Hacı Abdullah Duvarına çekilen düz hat, buradan
2040 rakımlı (Y=461637, X=4486397) Kurban Tepeyi takiben Ördek Gölünün batı tarafında
bulunan 2003 rakımlı (Y=461501, X=4485949) isimsiz tepeye çekilen hat, buradan 1850
rakımlı (Y=460443, X=4484421) tepeyi takiben 2351 rakımlı (Y=459278, X=4483495)
DeliktaĢ Tepesine çekilen ve burada son bulan hat‖ olarak belirlenmesi,
5442 sayılı Ġl Ġdaresi Kanununun 2'nci maddesinin (B) ve (D) bentlerine göre uygun
görülmüĢtür.
2 – Tarafların karĢı taraf sınırı içinde kalan genel ve özel hakları saklıdır.
3 – Bu Kararı ĠçiĢleri Bakanı yürütür.
18/1/2013
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
Ġdris Naim ġAHĠN
BaĢbakan
ĠçiĢleri Bakanı
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
YÖNETMELĠKLER
ELEKTRONĠK TEBLĠGAT YÖNETMELĠĞĠ
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak, Tanımlar ve Ġlkeler
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; elektronik ortamda yapılacak tebligatlara
iliĢkin usul ve esasları düzenlemektir.
(2) Bu Yönetmelik, kazaî merciler, 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî
Yönetimi ve Kontrol Kanununa ekli (I) sayılı cetvelde yer alan genel bütçe kapsamındaki
kamu idareleri, (II) sayılı cetvelde yer alan özel bütçeli idareler, (III) sayılı cetvelde yer alan
düzenleyici ve denetleyici kurumlar, (IV) sayılı cetvelde yer alan sosyal güvenlik kurumları
ile il özel idareleri, belediyeler, köy hükmî Ģahsiyetleri, barolar ve noterler tarafından Posta ve
Telgraf TeĢkilatı Genel Müdürlüğü vasıtasıyla yapılacak elektronik tebligatları kapsar.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanununun
7/a maddesine dayanılarak hazırlanmıĢtır.
Tanımlar
a) Elektronik tebligat: Bu Yönetmelik kapsamına uygun olarak elektronik ortamda
yapılan tebligatı,
b) Elektronik tebligat adresi: Muhatap ve tebligatı çıkaran merciye ait olan elektronik
tebligata elveriĢli kayıtlı elektronik posta adresini,
c) Elektronik tebligat hizmeti: BiliĢim sistemleri vasıtasıyla muhatabın elektronik
tebligat adresine iletilmek üzere, tebligatı çıkaran merci tarafından tebligatın gönderilmesini
ve bu iletinin muhataba elektronik ortamda delillendirilerek tesliminin sağlanması hizmetini,
ç) Elektronik tebligat mesajı: Tebliğ edilecek içerik veya diğer ekli dokümanlar ile
tebliğ için gerekli muhatap bilgilerinden oluĢan tebligat mesajının tümünün tebligatı çıkaran
merci tarafından güvenli elektronik imza ile imzalanmıĢ halini,
d) Güvenli elektronik imza: 15/1/2004 tarihli ve 5070 sayılı Elektronik Ġmza
Kanununun 4 üncü maddesinde tanımlanan güvenli elektronik imzayı,
e) Hizmet sağlayıcısı: Kayıtlı elektronik posta hizmet sağlayıcısını,
f) Ġdare: Posta ve Telgraf TeĢkilatı Genel Müdürlüğünü,
g) ĠĢlem sertifikası: Ġdarenin veya diğer hizmet sağlayıcılarının hizmetlerine iliĢkin
iĢlem verilerini imzalamak için kullandığı elektronik sertifikayı,
ğ) Kanun: 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanununu,
h) Kayıtlı elektronik posta (KEP): Elektronik iletilerin, gönderimi ve teslimatı da dâhil
olmak üzere kullanımına iliĢkin olarak delil sağlayan, elektronik postanın nitelikli Ģeklini,
ı) MERSĠS: Gümrük ve Ticaret Bakanlığı tarafından oluĢturulan ve yönetilen Merkezi
Sicil Kayıt Sistemini,
i) MERSĠS No: MERSĠS tarafından verilen tekil numarayı,
j) Muhatap: Elektronik tebligatı alan gerçek veya tüzel kiĢiyi,
k) Olay kaydı: Ġdare veya diğer hizmet sağlayıcılar tarafından elektronik tebligat
hizmetinin verilmesi esnasında meydana gelen ve mevzuat gereği kaydının tutulması zorunlu
olan tüm biliĢim sistemi iĢlem kayıtlarını,
l) Tebligatı çıkaran merci: Elektronik tebligat göndermek için Ġdare tarafından
kendilerine elektronik tebligat adresi verilen bu Yönetmeliğin 1 inci maddesinin ikinci
fıkrasında belirtilen kazaî merciler ile diğer kurum ve kuruluĢları,
m) Zaman damgası: 5070 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinde tanımlanan zaman
damgasını,
ifade eder.
Ġlkeler
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında aĢağıdaki ilkeler göz önüne alınır:
a) Bilgi güvenliğinin sağlanması.
b) KiĢisel verilerin korunması.
c) Birlikte çalıĢabilirlik.
ç) Hizmet kalitesinin sağlanması.
d) Uluslararası standartların sağlanması.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Elektronik Tebligatla Ġlgili Genel Hükümler
Elektronik tebligat hizmeti
MADDE 5 – (1) Elektronik ortamda tebligat yapmaya yetkili kılınmıĢ Ġdare, elektronik
tebligat hizmetini yerine getirir.
Elektronik tebligat adresi edinme
MADDE 6 – (1) Tebligatı çıkaran merciler, elektronik tebligat adresi almak için
Ġdareye baĢvurur. Yapılan baĢvuruda, elektronik tebligat adresinin hangi birim ve personel
tarafından kullanılacağı da belirtilir.
(2) Tebligatı çıkaran merciin merkezî yapıda bir biliĢim sistemine sahip olması,
iĢlemlerini elektronik ortamda yapması ve talebi halinde, merci bünyesinde bulunan tüm
birimler için tek bir elektronik tebligat adresi kullanılır. Elektronik tebligat gönderme iĢlemi
tebligatı çıkaran merciin sistemi ile Ġdarenin sistemi arasında yapılacak entegrasyonla
sağlanır.
(3) Elektronik tebligat hizmetinden yararlanacak muhatap, elektronik tebligata elveriĢli
kayıtlı elektronik posta adresi edinir.
(4) Gerçek kiĢi muhataplar, güvenli elektronik imza vasıtasıyla elektronik tebligat adresi
almak için hizmet sağlayıcılara baĢvuru yapabilir.
(5) Muhataplara ait elektronik tebligat adresleri ve bu adreslere iliĢkin değiĢiklikler,
Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası veya MERSĠS numarasıyla eĢleĢtirilmiĢ Ģekilde hizmet
sağlayıcılar arasında gerçekleĢtirilecek entegrasyon kapsamında, tebligat çıkarmaya yetkili
mercilerin ve tüm hizmet sağlayıcıların eriĢimine açık bir Ģekilde elektronik tebligat hizmeti
alanlar listesinde tutulur. Elektronik tebligat hizmetinden isteğe bağlı olarak yararlananların,
bu listede yer almaları muvafakatlerine bağlıdır.
Elektronik tebligat hizmetinden yararlanma
MADDE 7 – (1) Anonim, limited ve sermayesi paylara bölünmüĢ komandit Ģirketlere,
elektronik yolla tebligat yapılması zorunludur. Gerçek kiĢiler ve diğer tüzel kiĢiler elektronik
tebligattan isteğe bağlı olarak yararlanır.
(2) Kendilerine yalnızca elektronik yolla tebligat yapılması zorunlu olan muhatapların,
tebligat çıkarmaya yetkili merciler nezdindeki iĢlemlerinde elektronik tebligat adreslerini
bildirmeleri zorunludur.
(3) Kendilerine zorunlu olarak elektronik yolla tebligat yapılması gereken muhataplara,
elektronik tebligatın zorunlu bir sebeple yapılamaması hâlinde, Kanunda belirtilen diğer
usullerle tebligat yapılır. Bu tebligatta ayrıca, müteakip tebligatların elektronik ortamda
yapılacağı bildirilir.
(4) Kendilerine elektronik yolla tebligat yapılması isteğe bağlı olan muhatapların,
elektronik yolla tebligat almak istemeleri halinde, tebligat çıkarmaya yetkili merciler
nezdindeki iĢlemlerinde elektronik tebligat adresini bildirmeleri gerekir. Bu muhatapların,
tebliğ çıkaran merciye bildirdiği adresin elektronik tebligata elveriĢli olmaması halinde,
bunlara, Kanunda belirtilen diğer usullerle tebligat yapılır. Bu durumda gönderilecek
tebligata, muhatabın bildirmiĢ olduğu adresin, elektronik tebligata elveriĢli olmadığına iliĢkin
Ģerh düĢülür.
Tebligatı çıkaran merci tarafından elektronik tebligatın gönderilmesi
MADDE 8 – (1) Tebligatı çıkaran merci, elektronik tebligat mesajını Ġdare tarafından
verilen elektronik tebligat adresi aracılığıyla Ġdareye iletir.
Ġdare tarafından elektronik tebligatın alınması ve muhataba iletilmesi
MADDE 9 – (1) Kendisine elektronik tebligat mesajı ulaĢan Ġdare, bu mesajı zaman
damgasıyla iliĢkilendirerek muhatabın elektronik tebligat adresine; muhatap diğer bir hizmet
sağlayıcıdan elektronik tebligat adresi almıĢ ise, bu hizmet sağlayıcının sunucusuna iletir.
Kendisine elektronik tebligat mesajı ulaĢan diğer hizmet sağlayıcıları da bu mesajı zaman
damgasıyla iliĢkilendirerek muhatabın elektronik tebligat adresine iletir.
(2) Ġdare ve hizmet sağlayıcılar, zaman damgası bilgisini ve mesaj özetini muhataba
iletmez, sisteminde tutar.
(3) Elektronik yolla tebligat, muhatabın elektronik tebligat adresine ulaĢtığı tarihi
izleyen beĢinci günün sonunda yapılmıĢ sayılır.
(4) Hizmet sağlayıcılar, muhatabın adresine elektronik tebligatın iletilip iletilmediğine
ve gecikme oluĢmuĢsa bu gecikmeye iliĢkin kayıtlar da dahil tüm süreçlerin olay kayıtlarını
tutar, bu bilgileri Ġdarenin sistemi vasıtasıyla tebligatı çıkaran merciye derhal bildirir.
(5) Olay kayıtları günde en az bir defa olmak üzere zaman damgası eklenerek güvenli
elektronik imzayla imzalanır ve eriĢilebilir Ģekilde arĢivlerde otuz yıl süreyle saklanır.
(6) Hizmet sağlayıcılar, talep halinde elektronik tebligata iliĢkin delil kayıtlarını yetkili
mercilere elektronik ortamda sunmakla ve bu amaçla oluĢturacağı sistemi hazır tutmakla
yükümlüdür.
Muhatabın diğer usullerle bilgilendirilmesi
MADDE 10 – (1) Muhatap tarafından hizmet sağlayıcıya iletiĢim için diğer bir
elektronik posta adresi bildirilmiĢse, elektronik tebligatın ulaĢtığı anda bu adrese,
bilgilendirme mesajı gönderilir.
(2) Muhatap tarafından hizmet sağlayıcıya iletiĢim için kısa mesaj alma özelliği olan
telefon numarası bildirilmiĢse, talep halinde ve ücreti muhataba ait olmak üzere bu telefon
numarasına hizmet sağlayıcı tarafından elektronik tebligat bilgilendirme mesajı gönderilir.
(3) Bu madde kapsamındaki bilgilendirmelerin herhangi bir nedenle yapılamamıĢ
olması, tebligat süresini ve geçerliliğini etkilemez, hizmet sağlayıcının da ikinci fıkra
gereğince muhataptan alacağı ücretin iadesi dıĢında bu madde kapsamında herhangi bir
sorumluluğunu gerektirmez.
(4) Muhatabın bu madde kapsamında bilgilendirilmesine iliĢkin olay kayıtları hizmet
sağlayıcı tarafından tutulur.
Hizmet sağlayıcılar tarafından kullanılacak iĢlem sertifikasında bulunması gerekli
hususlar
MADDE 11 – (1) ĠĢlem sertifikasında, hizmet sağlayıcıya ait bilgiler ve hizmet
sağlayıcı adına iĢlem yapmaya kimin yetkili olduğu hususuna yer verilir.
Muhatabın elektronik tebligatı alma usulü
MADDE 12 – (1) Muhatap elektronik tebligat hesabına, güvenli elektronik imzasını
kullanarak veya hizmet sağlayıcı tarafından verilen parola ve Ģifre ile birlikte telefonuna kısa
mesajla gelen tek kullanımlık Ģifre vasıtasıyla eriĢir.
(2) Hizmet sağlayıcı, elektronik tebligatı sadece bu tebliği almaya yetkili olan kiĢiye
ulaĢtırmayı garanti eder. Tebliği almaya yetkili kiĢinin, kimlik doğrulaması hizmet sağlayıcı
tarafından yapılır.
(3) Vekile veya kanuni temsilciye yapılacak elektronik tebligatlarda, Kanun
hükümlerine uygun olarak ikinci fıkra hükümleri uyarınca iĢlem yapılır.
Elektronik tebligat hizmetinin kullanıma kapatılması
MADDE 13 – (1) Ġsteğe bağlı olarak elektronik tebligat hizmetinden yararlanan
muhataplar yönünden elektronik tebligat hizmetinin kullanıma kapatılmasında, 25/8/2011
tarihli ve 28036 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Kayıtlı Elektronik Posta Sistemine ĠliĢkin
Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin kayıtlı elektronik posta hesabının kullanıma
kapatılmasına iliĢkin hükümleri uygulanır.
(2) Kamu kurum ve kuruluĢları elektronik tebligat alma hizmetinin kullanıma
kapatılması baĢvurusunu Ġdareye yazılı olarak iletirler. Yapılan baĢvuruda, elektronik tebligat
adresinin hangi birim adına ve hangi yetkili personel tarafından kullanıldığı da belirtilir.
(3) Gerçek kiĢiler için, hizmetin kullanıma kapatılması baĢvurusu elektronik imza
kullanılarak elektronik ortamda da yapılabilir.
(4) Kullanıma kapatılan elektronik tebligat adresleri, elektronik tebligat hizmeti alanlar
listesinden derhal silinir ve elektronik tebligat adresinin kullanıma kapatıldığı an, zaman
damgasıyla kayıt altına alınır.
(5) Kullanıma kapatılan elektronik tebligat adresine tebligat gönderimi ve alımı
engellenir ancak üç ay süreyle muhatabın eriĢimine açık tutulur.
(6) Hizmet sağlayıcı, elektronik imza kullanılarak hizmetin kullanıma kapatılması
baĢvurusu yapıldığı hallerde derhal, fiziki baĢvurularda beĢ iĢ günü içinde muhatabın
elektronik tebligat adresine elektronik tebligat mesajı gönderilmesini engeller.
(7) Elektronik tebligat yapılması zorunlu olan muhataplar, hizmet sağlayıcılarını
değiĢtirebilirler, ancak elektronik tebligat hizmetinin kullanıma kapatılması için baĢvuruda
bulunamazlar.
(8) Ölüm, ceza infaz kurumuna girme, askerlik hizmeti gibi sebeplerle elektronik
tebligat hizmetinden yararlanma imkanı ortadan kalkmıĢ ancak tebligat çıkarmaya yetkili
merciler nezdindeki iĢlemlerinde elektronik tebligat adresini bildirmiĢ olan muhatabın,
elektronik tebligat adreslerinin kullanıma kapatılması veya askıya alınması iĢlemi ilgili
kurumlar ile Ġdarenin sistemi arasında sağlanacak entegrasyon çerçevesinde otomatik olarak
yapılabilir. Tüzel kiĢiliğin sona ermesi ve benzeri sebeplerle elektronik tebligat hizmetinden
yararlanma imkanı ortadan kalkmıĢ olan tüzel kiĢi muhatabın, elektronik tebligat adresinin
kullanıma kapatılması konusunda da bu fıkra hükümleri uygulanır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Elektronik Tebligat Hizmetiyle Ġlgili Ġdarenin ve Diğer Hizmet Sağlayıcıların Görev,
Yetki ve Sorumlulukları
Elektronik tebligat hizmetiyle ilgili görev, yetki ve sorumluluklar
MADDE 14 – (1) Ġdare, Kanunun elektronik tebligata iliĢkin hükümlerine ve bu
Yönetmeliğe uygun olarak tebligatı çıkaran merciler tarafından iletilen elektronik tebligatları,
kayıtlı elektronik posta sistemi vasıtasıyla muhataba ulaĢtırır. Ancak, muhatap elektronik
tebligat adresini Ġdare dıĢında diğer bir hizmet sağlayıcıdan almıĢ ise Ġdarenin sorumluluğu,
kendine ulaĢan elektronik tebligat mesajını zaman damgasıyla iliĢkilendirerek ilgili hizmet
sağlayıcının sunucusuna ilettiği anda sona erer.
(2) Ġdare ve diğer hizmet sağlayıcılar, elektronik tebligat hizmetine iliĢkin olay
kayıtlarını mevzuatta belirlenen süreler içinde saklamakla yükümlüdür.
(3) Mevzuatta yer alan istisnalar saklı kalmak kaydıyla tebligat içeriğinin muhatap
haricindeki kiĢilerce görülememesi için hizmet sağlayıcılar ile tebligat çıkarmaya yetkili
merciler tarafından gerekli tedbirler alınır.
(4) Ġdare ve diğer hizmet sağlayıcılar, elektronik tebligat hizmetini yürütmek için
kendilerine bildirilen verileri, elektronik tebligat hizmeti haricinde herhangi bir maksatla
kullanamaz ve üçüncü kiĢilerle paylaĢamaz. Ġdare ve diğer hizmet sağlayıcılar, bu verilerin
güvenli bir Ģekilde saklanmasından münhasıran sorumlu olup, mevzuat gereğince
saklanmasına ihtiyaç kalmayan verileri imha eder.
(5) Elektronik tebligat hizmeti sağlama sözleĢmesinin yapılması, verilerin üçüncü
kiĢilere nakline muhatabın rıza göstermesi Ģartına bağlanamaz. Elektronik ortamda tebliğ
edilen evrakın aslı veya içeriğinin üçüncü kiĢilere verilmesi konusunda anlaĢma yapılamaz.
(6) Ġdare ve diğer hizmet sağlayıcılar, elektronik tebligatları muhatabın elektronik
tebligat adresine ulaĢtırmak üzere teslim almak, istendiğinde saklama süresi içinde eriĢime
hazır halde bulundurmakla yükümlüdür.
(7) Ġdare ve diğer hizmet sağlayıcılar, elektronik tebligat mesajını, tebligatı çıkaran
merci tarafından iletilmesi tarihinden bir gün sonra baĢlamak üzere iki ay süresince eriĢime
hazır tutar. Muhatap ile hizmet sağlayıcı arasında aksine bir sözleĢme yok ise bu sürenin
sonunda elektronik tebligata konu içerik silinir.
(8) Elektronik tebligat hizmetinin yerine getirilmesi esnasında görev alan kiĢilerin
sorumluluğuyla ilgili olarak Kanun hükümleri uygulanır.
(9) Ġdare ve diğer hizmet sağlayıcılar, engelli kiĢilerin elektronik tebligat hizmetinden
yararlanabilmeleri için mümkün olan çalıĢmaları yapar.
(10) Kendisine zorunlu olarak elektronik yolla tebligat yapılması gereken ancak
elektronik tebligat adresi edinmeyen muhatapların MERSĠS’te kayıtlı olan tebligat
adreslerine, elektronik tebligat adresi edinmeleri için baĢvuruda bulunmaları konusunda
MERSĠS’ten sorumlu kurum tarafından bildirim yapılır.
Elektronik tebligat hizmetlerinin ücretlendirilmesi
MADDE 15 – (1) Ġdare, bu Yönetmelikte sayılan hizmetlerin karĢılığında alacağı
bedele iliĢkin ücret tarifesini Kanun hükümleri çerçevesinde belirleyerek resmî internet
sayfasında yayımlar.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Uygulanacak hükümler
MADDE 16 – (1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde niteliğine uygun
düĢtüğü ölçüde 25/1/2012 tarihli ve 28184 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tebligat
Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik ile Kayıtlı Elektronik Posta Sistemine ĠliĢkin
Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik hükümleri uygulanır.
Yürürlük
MADDE 17 – (1) Bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi,
ikinci ve üçüncü fıkrası ile 13 üncü maddesinin yedinci fıkrası ve 14 üncü maddesinin onuncu
fıkrası 19/1/2013 tarihinde, diğer hükümleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 18 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Sağlık Bakanlığından:
MEZARLIK YERLERĠNĠN ĠNġAASI ĠLE CENAZE NAKĠL VE DEFĠN
ĠġLEMLERĠ HAKKINDA YÖNETMELĠKTE DEĞĠġĠKLĠK
MADDE 1 – 19/1/2010 tarihli ve 27467 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Mezarlık
Yerlerinin ĠnĢaası ile Cenaze Nakil ve Defin ĠĢlemleri Hakkında Yönetmeliğin 2 nci
maddesinin birinci fıkrasında yer alan “gömme izin belgesi” ibaresi “ölüm belgesi” olarak
değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “181
sayılı Sağlık Bakanlığının TeĢkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2
nci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi ile 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi”
ibaresi “11/10/2011 tarihli ve 663 sayılı Sağlık Bakanlığı ve Bağlı KuruluĢlarının TeĢkilat ve
Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 40 ıncı maddesi, 25/4/2006 tarihli ve
5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununun 31 inci maddesi” olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde yer
alan “ölüm sebebi” ibaresi “ölüm Ģekli” olarak, “Sağlık Bakanlığı Hudut ve Sahiller Sağlık
Genel Müdürlüğü teĢkilatı, il sağlık müdürlükleri veya sağlık grup baĢkanlıklarınca” ibaresi
“Sağlık Bakanlığı Türkiye Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü teĢkilatı, halk sağlığı
müdürlüğü veya toplum sağlığı merkezlerince” olarak değiĢtirilmiĢ ve (g), (ğ), (h) ve (j)
bentleri aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
“g) Ölüm belgesi: Tabip veya ölüm belgesi düzenleme yetkilisi tarafından verilen,
cenazenin defninin yapılmasının uygun olduğunu gösteren Ek-2’deki belgeyi,
ğ) Ölüm belgesi düzenleme yetkilisi: Ölüm belgesi vermeye yetkili tabip bulunmaması
halinde bahse konu belgeyi düzenlemekle yetkilendirilmiĢ görevliyi,
h) Hükümet tabibi: Toplum sağlığı merkezi hekimini veya aile hekimini,”
“j) Yol izin belgesi: Bulunduğu mahal dıĢına nakledilecek cenazeler için tabip veya
ölüm belgesi düzenleme yetkilisi veya ilgili belediyenin görevlisi tarafından verilecek ve
belediyece veya köy muhtarınca onaylanacak, tabutun sızdırmazlığının sağlandığını da
gösteren Ek-3’teki belgeyi,”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “il sağlık
müdürlüğü, il çevre ve orman müdürlüğü” ibaresi “halk sağlığı müdürlüğü, il çevre ve
Ģehircilik müdürlüğü” olarak, “il tarım müdürlüğü” ibaresi “il gıda, tarım ve hayvancılık
müdürlüğü” olarak, dördüncü fıkrasında yer alan “sağlık grup baĢkanlığı, ilçe tarım
müdürlüğü” ibaresi “toplum sağlığı merkezi, ilçe gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüğü”
olarak, “il çevre ve orman müdürlüğünce” ibaresi “il çevre ve Ģehircilik müdürlüğünce”
olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 15 inci maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
“MADDE 15 – (1) Her mezarlıkta oraya gömülen cenazelerin adı soyadı, Türkiye
Cumhuriyeti kimlik numarası, baba adı, doğum tarihi, ölüm tarihi, adresi, ölüm Ģekli, cenaze
ölüm belgesi numarası ve hangi numaralı mezara gömüldüklerini gösteren Ek-5’teki mezarlık
defteri tutulur. Bu defter gerekli güvenlik tedbirlerinin alınması Ģartıyla elektronik ortamda da
tutulabilir.”
MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin Dördüncü Bölümünün baĢlığı “Ölüm Belgesi
Düzenleme Yetkilisi ve Ölüm Belgesi Düzenlenmesi” olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 16 ncı maddesi baĢlığı ile birlikte aĢağıdaki Ģekilde
“Ölüm belgesi verilmesi
MADDE 16 – (1) Ölüm resmî sağlık kurumlarında gerçekleĢmiĢ veya cenaze resmî
sağlık kurumuna getirilmiĢ ise, ölüm belgesi sağlık kurumunca düzenlenir ve kurumun müdür
veya baĢtabibi tarafından tasdik edilir.
(2) Ölüm, özel sağlık kuruluĢlarında gerçekleĢmiĢ ise, ölüme sebep olan hastalık
esnasında tedavi eden tabibin verdiği ölüm belgesi varsa bu belge belediye tabibi, yoksa
toplum sağlığı merkezi hekimi veya aile hekimi tarafından tasdik edilmek Ģartıyla geçerli olur.
Tasdik iĢlemi elektronik ortamda da yapılabilir.
(3) Ölümün sağlık kurumları dıĢında gerçekleĢmesi durumunda ölüm belgesi cenazenin
bulunduğu yerdeki belediye tabibi tarafından, belediye tabibi bulunmayan yerlerde toplum
sağlığı merkezi hekimi yoksa aile hekimi tarafından, bunların bulunmaması halinde ise ölüm
belgesi düzenleme yetkilisi tarafından verilir.
(4) Ölüm belgesi düzenleme yetkilisi bulunmayan veya makul sürede ulaĢılamadığı
yerlerde ise bu belge jandarma karakol komutanları veya köy muhtarları tarafından verilir.
Mesai saatleri dıĢında verilecek olan ölüm belgelerinin düzenlenmesi iĢi ilçe bazında,
belediye tabibi, toplum sağlığı merkezi hekimi ve aile hekimlerinin dahil olduğu nöbet sistemi
ile verilir. Bu nöbet listesi toplum sağlığı merkezlerince oluĢturulur, mahalli mülki amir
tarafından onaylanır. Nöbet listesi oluĢturulurken coğrafi Ģartlar göz önünde bulundurularak
ilçeler birleĢtirilebilir. Mesai saatleri dıĢında ölüm belgesi düzenlenmesine iliĢkin nöbet, adli
hizmet nöbetleri ile birlikte verilebilir. 112 acil sağlık istasyonu görevlileri vakaya
gittiklerinde ölüm gerçekleĢmiĢ ise doğrudan ölüm belgesi düzenleyebilir. Bu nöbet
uygulamasında ihtiyaç duyulan lojistik hizmetler halk sağlığı müdürlüklerince verilir.
(5) Ölüm belgesi düzenlenirken cenazenin kimliğine iliĢkin gerekli inceleme ve
araĢtırma yapılır. Bu kapsamda cenaze yakınlarından ölen kiĢiye ait nüfus cüzdanı aslını ölüm
belgesini düzenleyen yetkililere göstermeleri istenir. Ölen kiĢinin nüfus cüzdanının
bulunamaması durumunda ölen kiĢinin yakınlarından ölen kiĢinin adı, soyadı ve T.C. kimlik
numarasının yazılı beyanı istenir. Ölen kiĢinin yakınlarından ölen kiĢinin adı, soyadı ve T.C.
kimlik numarasının yazılı beyanı dıĢında nüfus kayıt örneği veya kimlik bilgilerine iliĢkin
baĢkaca bir belge istenmez.
(6) Ölüm belgesi elektronik ortamda doldurulur. Ancak teknik sebeplerle kâğıt
ortamında doldurulanlar beĢ iĢ günü içerisinde elektronik ortama aktarılır.”
MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesi baĢlığı ile birlikte aĢağıdaki Ģekilde
“Ölüm belgesi düzenleme yetkililerinin tespiti ve ilanı
MADDE 17 – (1) Belediye tabibi veya hükümet tabibi bulunmayan yerlerde mahallin
en büyük mülki idare amiri tarafından o mahalde görev yapan sağlık personeli, yoksa diğer
kamu görevlileri, yoksa jandarma karakol komutanları veya köy muhtarlarına eğitim verilir.
Eğitim sonrası baĢarılı olup görevlendirilecek kiĢilere Ek-6’daki belge verilir. Bu görevlilerin
tespiti en büyük mülkî amir tarafından her yıl yeniden yapılır.
(2) Ölüm belgesi düzenleme yetkililerinin ad ve soyadları, unvanları, meslekleri, görev
yerleri ve iletiĢim bilgileri ile herhangi bir sebeple ölüm anında yerleĢim yerinde
bulunmamaları halinde yerlerine bakmakla kimin görevli olacağı, tablo halinde halk sağlığı
müdürlüğü ve toplum sağlığı merkezlerinde muhafaza edilir, köy muhtarlığı, nüfus
müdürlüğü, ilgili jandarma karakol komutanlığına bildirilir, değiĢiklikler tabloya iĢlenir.
Belde ve köylerde ikamet edenlere ve üçüncü Ģahıslara; belediyeler ve köy muhtarlıklarınca
herhangi bir aksaklık olmayacak Ģekilde ilan edilip duyurulur.”
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 18 inci maddesi baĢlığı ile birlikte aĢağıdaki Ģekilde
“Ölüm belgesi düzenleme yetkililerinin eğitimi
MADDE 18 – (1) Ölüm belgesi düzenleme yetkililerinin eğitimi, Türkiye Halk Sağlığı
Kurumunca belirlenecek müfredat çerçevesinde mülki amirlikçe yerine getirilir.”
MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin 19 uncu maddesi baĢlığı ile birlikte aĢağıdaki Ģekilde
“Ölüm belgesi düzenleme yetkililerinin görevlerinin sona ermesi
MADDE 19 – (1) Ölüm belgesi düzenleme yetkilisinin görev yaptığı yerde belediye
tabibi, toplum sağlığı merkezi hekimi veya aile hekiminin göreve baĢlaması durumunda ölüm
belgesi düzenleme yetkilisinin görevi kendiliğinden sona erer.”
MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin 20 nci maddesi baĢlığı ile birlikte aĢağıdaki Ģekilde
“Ölüm belgesi düzenleme yetkililerinin görevlerinden ayrılması
MADDE 20 – (1) Ölüm belgesi düzenleme yetkililerinin görevlerinden ayrılmaları
durumunda yeni görevliler zaman geçirilmeksizin belirlenir. Görevinden ayrılanlarca ölü
muayenesi yapılamaz ve ölüm belgesi verilemez.”
“MADDE 21 – (1) Ölüyü muayene edenler veya ölüm belgesi vermeye yetkili olanlar
vefat sebebinin doğal olmayan yollardan olduğuna dair Ģüphe veya kanaat taĢıdıkları takdirde
adli makamları, bulaĢıcı hastalıktan olduğuna dair Ģüphe taĢıdıklarında ise, cenazenin
bulunduğu mahaldeki toplum sağlığı merkezini haberdar etmeden ölüm belgesi veremezler.
Tabip olmayan yerlerde bulaĢıcı hastalık Ģüphesiyle vefat edenler için, ölüm belgesi
düzenleme yetkililerince, haberdar edilen sağlık biriminin talimatlarına göre ölü muayenesi
yapılır, ölüm belgesi verilir ve defnin talimatlara uygun olarak yerine getirilmesi sağlanır.”
MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğin 22 nci maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
“MADDE 22 – (1) Ölümler, ölüm olayının meydana geldiği tarihten itibaren 10 gün
içinde halk sağlığı müdürlüğü tarafından elektronik ortamda nüfus müdürlüğüne bildirilir.
Ölüm olayları nüfus müdürlüğüne bildirilirken ölen kiĢinin nüfus cüzdanı aslı da nüfus
müdürlüğüne gönderilir. Ölen kiĢinin nüfus cüzdanının bulunamaması durumunda ölen
kiĢinin yakınlarından ölen kiĢinin adı, soyadı ve T.C. kimlik numarasının yazılı beyanı istenir.
Ölen kiĢinin yakınlarından ölen kiĢinin T.C. kimlik numarasının yazılı beyanı dıĢında nüfus
kayıt örneği veya kimliğe iliĢkin baĢkaca bir belge istenmez.”
MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğin 24 üncü maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendi
“ç) BulaĢıcı hastalık nedeni ile ölenler için ölüm belgesi veren hekimin veya ölüm
belgesi düzenleme yetkilisinin bildirim yaptığı sağlık kuruluĢunun talimatlarına göre ek
önlemler alınır,”
MADDE 15 – Aynı Yönetmeliğin 26 ncı maddesinin birinci fıkrasında yer alan
“gömme izin belgesi” ibaresi “ölüm belgesi” olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 16 – Aynı Yönetmeliğin 34 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan
“Hudut” ibaresinin baĢına “Türkiye” ibaresi eklenmiĢtir.
MADDE 17 – Aynı Yönetmeliğin 37 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “ölüm
sebebinin” ibaresi “ölüm Ģeklinin” olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 18 – Aynı Yönetmeliğin 39 uncu maddesinin birinci ve üçüncü fıkralarında
yer alan “gömme izin belgesi” ibareleri “ölüm belgesi” olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 19 – Aynı Yönetmeliğin 40 ıncı maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “Ġl
Sağlık Müdürlüğünce” ibaresi “Halk Sağlığı Müdürlüğünce” olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 20 – Aynı Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-1, Ek-2, Ek-3, Ek-5 ve Ek-6
ekteki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 22 – Bu Yönetmelik hükümlerini ĠçiĢleri Bakanı ve Sağlık Bakanı birlikte
yürütür.
Tarihi
Sayısı
19/1/2010
27467
Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapan Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
Tarihi
Sayısı
3/4/2012
28253
Yönetmeliğin ekleri için tıklayınız
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Vakıflar Genel Müdürlüğünden:
VAKIFLAR YÖNETMELĠĞĠNDE DEĞĠġĠKLĠK
MADDE 1 – 27/9/2008 tarihli ve 27010 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Vakıflar
Yönetmeliğinin Üçüncü Bölümü ile birlikte 29, 30, 31, 32, 33 üncü maddeleri yürürlükten
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 35 inci maddesinin beĢinci fıkrası yürürlükten
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 38 inci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 53 üncü maddesinin ikinci fıkrası yürürlükten
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 54 üncü maddesine aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.
“(4) Temsilen yönetilen mülhak vakıflarda ayrıca tevliyet ücreti kesilmez.”
“MADDE 58 – (1) Medrese, sıbyan mektebi, darüĢĢifa, bimarhane, imaret, kütüphane
gibi hayrat binalar, üzerindeki kültür varlığı çeĢitli nedenlerle yıkılarak arsa haline gelmiĢ
taĢınmazlar ile arsa halindeki taĢınmazlar ve üzerine yapılan binalar tahsis edilebilir.”
“(3) Genel Müdürlükten izin alınmak kaydıyla taĢınmazın bir bölümü veya bütününde
vakfın iktisadi iĢletmesi veya kamu kurumlarının sahibi ve ortağı olduğu iktisadi teĢekküller
tarafından amacın tahakkukuna matuf iktisadi faaliyet gösterilebilir.”
MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 116 ncı maddesinin birinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
“(1) Toplantıda alınan kararlar üyelerce imzalanarak, bir yazı ekinde Genel Müdürlüğe
gönderilir.”
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 122 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi
“d) Vakıfların iktisadi iĢletmelerini denetlemek, tüm iĢtiraklerini mali tabloları
üzerinden değerlendirmek, vakfın hissesinin %50’den fazla olanları ayrı bir Genel Müdürlük
onayı ile incelemek.”
MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin 123 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi
“b) Genel Müdürlüğün merkez ve taĢra teĢkilatı ile iĢletmelerin personeli hakkında her
türlü teftiĢ, inceleme ve soruĢturma yapmak; Genel Müdürlüğün denetimine tabi vakıfların
iktisadi iĢletmelerini denetlemek, tüm iĢtiraklerini mali tabloları üzerinden değerlendirmek,
vakıfların yurtiçi, yurtdıĢı Ģube ve kuruluĢları ile personeli hakkında teftiĢ ve inceleme
yapmak ayrıca vakfın hissesinin %50’den fazla olanları ayrı bir Genel Müdürlük onayı ile
incelemek,”
MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin 126 ncı maddesinin beĢ ve altıncı fıkraları
MADDE 13 – Bu Yönetmelik hükümlerini Vakıflar Genel Müdürlüğünün bağlı olduğu
Bakan yürütür.
Tarihi
Sayısı
27/9/2008
27010
Tarihi
Sayısı
114/8/2010
28254
211/8/2011
28022
330/11/2011
28128
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
TEBLĠĞLER
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığından:
ÖZELLEġTĠRME YÜKSEK KURULU KARARI
Tarih
: 16/01/2013
Karar No
: 2013/02
Konu
: Ġmar Planı.
ÖzelleĢtirme Yüksek Kurulu’nca;
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığı'nın 25/12/2012 tarih ve 8721 sayılı yazısına istinaden;
1- Mülkiyeti Sümer Holding A.ġ. adına kayıtlı Malatya Ġli, YeĢilyurt Ġlçesi, Kuyulu
Köyü sınırları içinde bulunan 473.605 m2 yüzölçümlü 141 ada, 1 no'lu parsel ve Görgü Köyü
sınırlarında bulunan 290.838 m2 yüzölçümlü 151 ada 5 no'lu parsele yönelik Kurulumuzun
16/7/2012 tarih ve 2012/105 sayılı Kararı ile onaylanan 1/5000 ölçekli ve 1/1000 ölçekli
mevzii imar planlarına göre yapılan ifraz-tevhid iĢlemi sonucunda oluĢan, 141 ada, 6, 7, 8, 9,
10, 11, 12, 13 no'lu parsellere iliĢkin ―Sanayi ve Depolama Alanı (E:1.00 ;
Hmax:Teknolojinin Gerektirdiği Yükseklik), Resmi Kurum Alanı, Yol ve Park Alanı‖ kararı
getirilmesine ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığınca hazırlanan 1 (bir) paftadan oluĢan 1/5.000
ölçekli Mevzii Ġmar Planı DeğiĢikliği, 9 (dokuz) paftadan oluĢan 1/1.000 ölçekli Mevzii Ġmar
Planı değiĢikliğinin onaylanmasına,
2- Onaylanan imar planlarının Resmî Gazete’de yayımlanmasını müteakip, bilgi ve
gereği için YeĢilyurt Belediye BaĢkanlığı'na gönderilmesine,
karar verilmiĢtir.
Kararın eki için tıklayınız
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Tarih
: 16/01/2013
Karar No
: 2013/03
Konu
: Kapsam ve Programa Alma
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığının 25/12/2012 tarihli ve 8731 sayılı yazısına istinaden;
Mülkiyeti Tütün, Tütün Mamulleri, Tuz ve Alkol ĠĢletmeleri A.ġ.’ye ait iken
Kurulumuzun 22.11.2010 tarih, 2010/94 sayılı Kararı ile Malatya Valiliğine tahsis edilmek
üzere Maliye Hazinesine devrine karar verilen Malatya ili, Merkez ilçesi, Dernek
Mahallesinde bulunan ve tapunun 1043 ada, 106 parsel no.sunda kayıtlı, 16.793.00 m²
yüzölçümlü taĢınmazın üzerinde bulunan binalarla birlikte devir ve tahsisine iliĢkin anılan
Kararın 1. maddesinin iptal edilerek bu taĢınmazın özelleĢtirme kapsam ve programına
alınmasına,
Söz konusu taĢınmazın satıĢ veya mülkiyetin gayrı ayni hakların tesisi veya iĢin
gereğine uygun sair hukuki tasarruflar yöntemi uygulanmak suretiyle özelleĢtirilmesine,
ÖzelleĢtirme iĢlemlerinin 3 (üç) yıl içinde tamamlanmasına,
Karar verilmiĢtir.
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Tarih
: 16/01/2013
Karar No
: 2013/04
Konu
: Ġmar Planı.
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığı’nın 21/12/2012 tarih ve 8587 sayılı yazısına istinaden;
Ġzmir Ġli, Torbalı Ġlçesi, YazıbaĢı Mahallesi sınırları içerisinde yer alan özelleĢtirme
kapsam ve programındaki Tütün, Tütün Mamulleri, Tuz ve Alkol ĠĢletmeleri A.ġ.
(Gayrimenkul A.ġ.) mülkiyetinde bulunan, 63.000,00 m² yüzölçüme sahip 1337 nolu parsele
“Sanayi Alanı (Emsal: 0.70, Hmax: Yapının teknolojik özelliğine göre belirlenecektir)” ve
“Yol” kullanım kararı getirilmesine iliĢkin ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığınca hazırlanan,
Kurulumuzun 12/06/2012 tarih ve 2012/70 sayılı Kararı ile onaylanan, 16/06/2012 tarih ve
28325 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 1/25000 ölçekli Nazım Ġmar Planı DeğiĢikliği,
1/5000 ölçekli Nazım Ġmar Planı ve 1/1000 ölçekli Mevzii Ġmar Planına iliĢkin askı sürecinde
Ġzmir BüyükĢehir Belediye BaĢkanlığı ve Torbalı Belediye BaĢkanlığı’nca yapılaĢma
koĢullarına yapılan itirazların kabulüne, diğer itirazların reddine,
Yapılan itirazlar sonucu yeniden düzenlenen 1/1000 ölçekli Mevzii Ġmar Planı’nın
onaylanmasına,
Onaylanan imar planlarının Resmî Gazete’de yayımlanmasını müteakip, bilgi ve gereği
için Ġzmir BüyükĢehir Belediye BaĢkanlığı ve Torbalı Belediye BaĢkanlığı’na gönderilmesine
karar verilmiĢtir.
Tarih
:
16/01/2013
Karar No
: 2013/05
Konu
:Aydın-Merkez-Orta Mahallesi (6566 ada 6 nolu parsel)
Ġmar Planı DeğiĢikliği
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığının 24/12/2012 tarih ve 8680 sayılı yazısına istinaden;
1- Mülkiyeti özelleĢtirme kapsam ve programında bulunan Türkiye Elektrik Dağıtım
A.ġ. (TEDAġ) adına kayıtlı Aydın Ġli, Merkez Ġlçesi, Orta Mahallesi sınırları içerisinde yer
alan toplam yüzölçümü 15.428,00 m² olan 6566 ada 5 nolu parsele ―Organize Sanayi Alanı‖
ve ―Yol‖ fonksiyonu önerilmesine iliĢkin ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığınca hazırlanan,
Kurulumuzun 25/07/2012 tarih ve 2012/110 sayılı Kararı ile onaylanan 1/5000 ölçekli Nazım
Ġmar Planı DeğiĢikliği ve 1/1000 ölçekli Uygulama Ġmar Planı DeğiĢikliğinin alan üzerindeki
yapılara yönelik itirazlar neticesinde yeniden düzenlenmesine,
2- ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığınca; alan üzerindeki yapılar nedeniyle 6566 ada 5
nolu parselin ifrazı sonucu oluĢan 14.929,83 m² yüzölçüme sahip 6566 ada 6 nolu parsele
―Organize Sanayi Alanı‖ ve ―Yol‖ fonksiyonu önerilmesine iliĢkin hazırlanan 1/5000 ölçekli
Nazım Ġmar Planı DeğiĢikliği ve 1/1000 ölçekli Uygulama Ġmar Planı DeğiĢikliğinin
onaylanmasına,
gereği için Aydın Belediye BaĢkanlığı ve Sanayi Bölgeleri Genel Müdürlüğüne
gönderilmesine karar verilmiĢtir.
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Tarih
: 16/01/2013
Karar No
: 2013/06
Konu
: Ġmar Planı.
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığı’nın 27.12.2012 tarih ve 8778 sayılı yazısına istinaden;
1- ÖzelleĢtirme kapsam ve programında bulunan Tütün, Tütün Mamulleri Tuz ve Alkol
ĠĢletmeleri A.ġ. ve Maliye Hazinesi mülkiyetindeki Manisa Ġli, Merkez Ġlçesi, Muradiye
Mevkii, 26 ada, 2 ve 3 no’lu parsellere yönelik Kurulumuzun 28.10.2011 tarih ve 2011/84
sayılı Kararı ile onaylanan 1/5.000 ölçekli Nazım Ġmar Planı DeğiĢikliği ve 1/1.000 ölçekli
Uygulama Ġmar Planı DeğiĢikliği sonucunda oluĢturulan toplam 173.130,74 m² yüzölçümlü,
687 ada, 1 no’lu ve 26 ada, 5 ve 6 no’lu parsellere iliĢkin ―Ticaret Alanı (Emsal:1.00 ;
Hmax:Serbest), GeliĢme Konut Alanı (Emsal:1.00 ; Hmax: 15.50), Eğitim Tesisi Alanı
(Emsal:0.60 ), Dini Tesis Alanı, Kentsel Spor Alanı, Park ve Dinlenme Alanı, Yol‖ kullanım
kararları getirilmesine iliĢkin 1/5.000 ölçekli nazım imar planı değiĢikliği ve 1/1.000 ölçekli
uygulama imar planı değiĢikliğinin onaylanmasına,
gereği için Muradiye Belediye BaĢkanlığı’na gönderilmesine,
karar verilmiĢtir.
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Tarih
: 16/01/2013
Karar No
: 2013/07
Konu
: Ankara-Keçiören-Hasköy (90721 ada 1 no’lu parsel)
ÖzelleĢtirme kapsam ve programında bulunan mülkiyeti Karayolları Genel
Müdürlüğü’ne ait Ankara Ġli, Keçiören Ġlçesi, Hasköy Mahallesi sınırları içerisinde yer alan
toplam 15.272,00 m² yüzölçümlü 90721 ada 1 no’lu parsele ―Kentsel Servis Alanı ( E:3.00,
Hmax: 10 Kat ) ve Yol‖ fonksiyonu önerilmesine iliĢkin ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığınca
hazırlanan 1/25000 ölçekli Nazım Ġmar Planı DeğiĢikliği, 1/5000 ölçekli Nazım Ġmar Planı
DeğiĢikliği ve 1/1000 ölçekli Uygulama Ġmar Planı DeğiĢikliğinin onaylanmasına,
karar verilmiĢtir.
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
ANAYASA MAHKEMESĠ KARARLARI
Esas Sayısı: 2011/3 (Siyasi Parti Mali Denetimi )
Karar Sayısı: 2013/1
Karar Günü: 3.1.2013
I- MALĠ DENETĠMĠN KONUSU
Halkın YükseliĢi Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
Anayasa Mahkemesi Ġçtüzüğü’nün 16. maddesi uyarınca Serruh KALELĠ, Alparslan
ALTAN, Fulya KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, Serdar
ÖZGÜLDÜR, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Zehra Ayla PERKTAġ, Recep KÖMÜRCÜ,
Burhan ÜSTÜN, Engin YILDIRIM, Nuri NECĠPOĞLU, Hicabi DURSUN, Celal Mümtaz
AKINCI ve Erdal TERCAN’ın katılımıyla Halkın YükseliĢi Partisinin 2010 yılı kesin
hesabının incelenmesine iliĢkin olarak 14.12.2011 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında;
1- Dosyada eksiklik bulunmadığından iĢin esasının incelenmesine,
2- Genel Merkez kesin hesabının dayanağını oluĢturan gelir-gider belgeleri ile bu
belgelerin kaydedildiği defterlerin gönderilmesi için Partiye bu kararın tebliğinden itibaren 30
gün süre verilmesine,
OYBĠRLĠĞĠYLE, karar verilmiĢtir.
III- ESASIN ĠNCELENMESĠ
Halkın YükseliĢi Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2010 yılı kesin hesap
çizelgeleri ile dayanağını oluĢturan defter ve belgeler üzerinde yapılan inceleme sonuçlarını
içeren ve Anayasa Mahkemesi Raportörü Selim ERDEM tarafından heyete sunulan esas
inceleme raporu, Anayasa ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin KuruluĢu ve Yargılama
Usulleri Hakkında Kanun ile 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’nun ilgili kuralları, bunların
gerekçeleri ve diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüĢülüp
düĢünüldü:
Denetimin maddi öğelerini oluĢturan defter ve belgelerde Partinin Genel Merkezi ile il
örgütlerinin 2010 yılı gelirlerinin 134.305,50 TL, giderlerinin 127.650,64 TL, dönem sonu
alacaklarının 10,20 TL olduğu, 6.644,66 TL’nin ise kasa ve banka mevcudu olarak 2011
yılına devredildiği anlaĢılmaktadır.
Partinin 2010 yılı kesin hesabının, Parti Meclisince 15.6.2011 tarihinde kabul edilerek
onaylandığı görülmüĢtür.
Partinin, 2010 yılı kesin hesabının gelir ve gider rakamlarının yukarıda açıklanan
tutarlardan oluĢtuğu, bu haliyle 2010 yılı kesin hesabının doğru, denk ve 2820 sayılı Kanun’a
uygun olduğu sonucuna varılmıĢtır.
A- Gelirlerin Ġncelenmesi
1- Genel Merkez Gelirleri
Partinin Genel Merkez gelirleri 130.615,54 TL olarak gösterilmiĢtir.
Bunun 108.584,00 TL’si bağıĢ gelirleri, 54,55 TL’si faiz ve nemalandırma gelirleri,
1.619,92 TL’si geçen yıldan devreden alacaklar, 14.076,41 TL’si 2009 yılından devreden
nakit, 6.280,66 TL’si ise yıl sonundaki borçlardan oluĢmaktadır.
Parti Genel Merkezinin defter kayıtları ve gelir belgeleri üzerinde yapılan incelemede,
gelirlerin 2820 sayılı Kanun’a uygun olarak sağlandığı sonucuna varılmıĢtır.
2- Ġl Örgütleri Gelirleri
Parti il örgütlerinin gelirleri 3.689,96 TL olarak gösterilmiĢtir.
Bunun 215,00 TL’si bağıĢ gelirleri, 3.474,96 TL’si ise 2009 yılından devreden nakit
mevcudundan oluĢmaktadır.
Parti il örgütlerinin kesin hesap çizelgelerinin gelir bölümünde yapılan incelemede,
gelirlerin 2820 sayılı Kanun’a uygun olduğu sonucuna varılmıĢtır.
B- Giderlerin Ġncelenmesi
1- Genel Merkez Giderleri
Partinin Genel Merkez giderleri 125.993,11 TL olarak gösterilmiĢtir.
Bunun 125.362,59 TL’si genel yönetim giderleri, 630,52 TL’si ise önceki yıldan kalan
borç ödemelerinden oluĢmaktadır.
Parti Genel Merkezinin 2011 yılına devreden nakit mevcudu 4.612,23 TL ve dönem
sonu alacağı 10,20 TL’dir.
Parti Genel Merkezinin defter kayıtları ve gider belgeleri üzerinde yapılan incelemede,
giderlerin 2820 sayılı Kanun’a uygun olarak gerçekleĢtirildiği sonucuna varılmıĢtır.
2- Ġl Örgütleri Giderleri
Parti il örgütlerinin giderleri 1.657,53 TL olarak gösterilmiĢ olup, tamamı genel yönetim
giderlerinden oluĢmaktadır.
Parti il örgütlerinin 2011 yılına devreden nakit mevcudu 2.032,43 TL’dir.
Parti il örgütlerinin kesin hesap çizelgelerinin gider bölümleri üzerinde yapılan
incelemede, giderlerin 2820 sayılı Kanun’a uygun olduğu sonucuna varılmıĢtır.
C- Parti Malları
Partinin 2010 yılı defter ve belgeleri üzerinde yapılan incelemede, 2010 yılında
herhangi bir taĢınmaz mal ve değeri yüz lirayı aĢan taĢınır mal ve menkul kıymet ediniminin
olmadığı anlaĢılmıĢtır.
IV- SONUÇ
Halkın YükseliĢi Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda;
Partinin 2010 yılı kesin hesabında gösterilen 134.305,50 TL gelir, 127.650,64 TL gider
ve 10,20 TL dönem sonu alacağı ile 6.644,66 TL nakit devrinin eldeki bilgi ve belgelere göre
doğru, denk ve 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’na uygun olduğuna, 3.1.2013 gününde
OYBĠRLĠĞĠYLE karar verildi.
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Esas Sayısı: 2011/9 (Siyasi Parti Mali Denetimi)
Katılımcı Demokrasi Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
Anayasa Mahkemesi Ġçtüzüğü’nün 16. maddesi uyarınca, Serruh KALELĠ, Alparslan
AKINCI ve Erdal TERCAN’ın katılımıyla Katılımcı Demokrasi Partisinin 2010 yılı kesin
hesabının incelenmesine iliĢkin olarak 14.12.2011 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında,
dosyada eksiklik bulunmadığından iĢin esasının incelenmesine OYBĠRLĠĞĠYLE karar
verilmiĢtir.
Katılımcı Demokrasi Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2010 yılı kesin hesap
düĢünüldü:
örgütlerinin 2010 yılı gelirlerinin 64.943,77 TL, giderlerinin 58.688,73 TL olduğu, 6.255,04
TL’nin ise kasa ve banka mevcudu olarak 2011 yılına devredildiği anlaĢılmaktadır.
Partinin, 2010 yılı kesin hesabının gelir ve gider rakamlarının yukarıda açıklanan
Bunun 15.000,00 TL’si bağıĢ ve aidat gelirleri, 30.095,77 TL’si ise 2009 yılından
devreden nakit mevcudundan oluĢmaktadır.
Bunun 18.450,00 TL’si genel merkezden gönderilen yardımlar, 300,00 TL’si bağıĢ ve
aidat gelirleri, 1.098,00 TL’si ise 2009 yılından devreden nakit mevcudundan oluĢmaktadır.
Bunun 24.922,90 TL’si genel yönetim giderleri, 18.450,00 TL’si ise il teĢkilatlarına
yapılan yardımlardan oluĢmaktadır.
Parti Genel Merkezinin 2011 yılına devreden nakit mevcudu 1.722,87 TL’dir.
Parti il örgütlerinin giderleri 15.315,83 TL olarak gösterilmiĢ olup, tamamı genel
yönetim giderlerinden oluĢmaktadır.
C- Parti Malları
IV- SONUÇ
Katılımcı Demokrasi Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda;
Partinin 2010 yılı kesin hesabında gösterilen 64.943,77 TL gelir ve 58.688,73 TL gider
ile 6.255,04 TL nakit devrinin eldeki bilgi ve belgelere göre doğru, denk ve 2820 sayılı Siyasi
Partiler Kanunu’na uygun olduğuna, 3.1.2013 gününde OYBĠRLĠĞĠYLE karar verildi.
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Katılımcı Demokrasi Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
Katılımcı Demokrasi Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda,
verilmiĢtir.
Katılımcı Demokrasi Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2011 yılı kesin hesap
düĢünüldü:
Partinin 2011 yılı kesin hesabının gelir ve gider rakamlarının yukarıda açıklanan
Bunun 64.500,00 TL’si bağıĢ ve aidat gelirleri, 1.722,87 TL’si ise 2010 yılından
devreden nakit mevcudundan oluĢmaktadır.
Bunun 16.200,00 TL’si genel merkezden gönderilen yardımlar, 1.200,00 TL’si bağıĢ ve
aidat gelirleri, 4.532,17 TL’si ise 2010 yılından devreden nakit mevcudundan oluĢmaktadır.
Bunun 22.271,86 TL’si genel yönetim giderleri, 16.200,00 TL’si ise il teĢkilatlarına
Parti il örgütlerinin giderleri 18.451,41 TL olarak gösterilmiĢ olup, tamamı genel
C- Parti Malları
IV- SONUÇ
Katılımcı Demokrasi Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda;
ile 31.231,77 TL nakit devrinin eldeki bilgi ve belgelere göre doğru, denk ve 2820 sayılı
Siyasi Partiler Kanunu’na uygun olduğuna, 3.1.2013 gününde OYBĠRLĠĞĠYLE karar verildi.
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz PAKSÜT
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Türkiye Komünist Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
Anayasa Mahkemesi Ġçtüzüğü’nün 16. maddesi uyarınca, HaĢim KILIÇ, Serruh
KALELĠ, Alparslan ALTAN, Fulya KANTARCIOĞLU, Ahmet AKYALÇIN, Serdar
AKINCI ve Erdal TERCAN’ın katılımıyla Türkiye Komünist Partisinin 2010 yılı kesin
hesabının incelenmesine iliĢkin olarak 4.1.2012 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında,
verilmiĢtir.
Türkiye Komünist Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2010 yılı kesin hesap
düĢünüldü:
örgütlerinin 2010 yılı gelirlerinin 1.731.558,75 TL, giderlerinin 1.717.097,75 TL olduğu,
14.461,00 TL’nin ise kasa ve banka mevcudu olarak 2011 yılına devredildiği anlaĢılmaktadır.
Partinin 2010 yılı kesin hesabının, Parti Merkez Komitesince 25.6.2011 tarihinde kabul
edilerek onaylandığı görülmüĢtür.
Bunun 299.446,08 TL’si teĢkilatlardan aktarılan gelirler, 7.956,47 TL’si ise 2009
yılından devreden nakit mevcudundan oluĢmaktadır.
Parti il örgütlerinin gelirleri 1.424.156,20 TL olarak gösterilmiĢtir.
Bunun 1.241.850,00 TL’si aidat gelirleri, 182.306,00 TL’si ise genel merkezden
gönderilen yardımlardan oluĢmaktadır.
Bunun 110.635,35 TL’si genel yönetim giderleri, 182.306,00 TL’si ise teĢkilatlara
Parti il örgütlerinin giderleri 1.424.156,20 TL olarak gösterilmiĢtir.
Bunun 1.124.710,12 TL’si genel yönetim giderleri, 299.446,08 TL’si ise genel merkeze
gönderilen paylardan oluĢmaktadır.
C- Parti Malları
IV- SONUÇ
Türkiye Komünist Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda,
Partinin 2010 yılı kesin hesabında gösterilen 1.731.558,75 TL gelir ve 1.717.097,75 TL
gider ile 14.461,00 TL nakit devrinin eldeki bilgi ve belgelere göre doğru, denk ve 2820 sayılı
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
ĠĢçi Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
AKINCI ve Erdal TERCAN’ın katılımıyla ĠĢçi Partisinin 2010 yılı kesin hesabının
incelenmesine iliĢkin olarak 14.12.2011 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında;
ĠĢçi Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2010 yılı kesin hesap çizelgeleri ile
dayanağını oluĢturan defter ve belgeler üzerinde yapılan inceleme sonuçlarını içeren ve
Anayasa Mahkemesi Raportörü Selim ERDEM tarafından heyete sunulan esas inceleme
raporu, Anayasa ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin KuruluĢu ve Yargılama Usulleri
Hakkında Kanun ile 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’nun ilgili kuralları, bunların
düĢünüldü:
örgütlerinin 2010 yılı gelirlerinin 1.698.928,37 TL, giderlerinin 1.589.502,08 TL, dönem sonu
alacaklarının 10.494,74 TL olduğu, 98.931,55 TL’nin ise kasa ve banka mevcudu olarak 2011
yılına devredildiği anlaĢılmaktadır.
Bunun 25.334,43 TL’si bağıĢ gelirleri, 190.342,00 TL’si örgütlerden gönderilen gelirler,
5.090,14 TL’si tazminat gelirleri, 38.674,39 TL’si 2009 yılından devreden nakit, 121.840,88
TL’si ise yıl sonundaki borçlardan oluĢmaktadır.
Bunun 486.978,40 TL’si aidat gelirleri, 490.893,98 TL’si bağıĢ gelirleri, 147.632,00
TL’si alınan örgüt yardımları, 9.577,70 TL’si parti etkinlik gelirleri, 5.704,33 TL’si satıĢ
gelirleri, 2.855,00 TL’si mal varlığı gelirleri, 11.487,85 TL’si diğer parti gelirleri, 155.725,38
TL’si 2009 yılından devreden nakit, 6.791,89 TL’si ise yıl sonundaki borçlardan
oluĢmaktadır.
Bunun 240.974,91 TL’si genel yönetim giderleri, 129.098,17 TL’si ise önceki yıldan
kalan borç ödemelerinden oluĢmaktadır.
Parti Genel Merkezinin 2011 yılına devreden nakit mevcudu 936,02 TL ve dönem sonu
alacağı 10.272,74 TL’dir.
Bunun 1.209.823,13 TL’si genel yönetim giderleri, 9.605,87 TL’si ise önceki yıldan
kalan borç ödemelerinden oluĢmaktadır.
Parti il örgütlerinin 2011 yılına devreden nakit mevcudu 97.995,53 TL ve dönem sonu
alacakları 222,00 TL’dir.
C- Parti Malları
IV- SONUÇ
ĠĢçi Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda;
Partinin 2010 yılı kesin hesabında gösterilen 1.698.928,37 TL gelir, 1.589.502,08 TL
gider ve 10.494,74 TL dönem sonu alacağı ile 98.931,55 TL nakit devrinin eldeki bilgi ve
belgelere göre doğru, denk ve 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’na uygun olduğuna,
3.1.2013 gününde OYBĠRLĠĞĠYLE karar verildi.
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Üye
Üye
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Recep KÖMÜRCÜ
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
YeĢiller Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
AKINCI ve Erdal TERCAN’ın katılımıyla YeĢiller Partisinin 2010 yılı kesin hesabının
incelenmesine iliĢkin olarak 14.12.2011 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında;
YeĢiller Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2010 yılı kesin hesap çizelgeleri ile
düĢünüldü:
Partinin 2010 yılı kesin hesabının, Parti Merkez Yürütme Kurulunca 10.6.2011
tarihinde kabul edilerek onaylandığı görülmüĢtür.
Bunun 748,42 TL’si aidat gelirleri, 8.907,00 TL’si bağıĢ gelirleri, 6.958,47 TL’si
teĢkilatlardan aktarılan gelirler, 8,82 TL’si ise 2009 yılından devreden nakit mevcudundan
oluĢmaktadır.
Bunun 11.891,00 TL’si aidat gelirleri, 14.580,00 TL’si bağıĢ gelirleri, 637,50 TL’si
genel merkezden gönderilen yardımlar, 233,82 TL’si diğer gelirler, 2.091,62 TL’si ise 2009
Bunun 14.719,05 TL’si genel yönetim giderleri, 748,79 TL’si çeĢitli giderler, 637,50
TL’si ise teĢkilatlara yapılan yardımlardan oluĢmaktadır.
Parti Genel Merkezinin 2011 yılına devreden nakit mevcudu 517,37 TL’dir.
Parti il örgütlerinin giderleri 26.930,64 TL olarak gösterilmiĢtir.
Bunun 19.972,67 TL’si genel yönetim giderleri, 6.957,97 TL’si ise teĢkilatlara yapılan
yardımlardan oluĢmaktadır.
C- Parti Malları
IV- SONUÇ
YeĢiller Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda;
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Türkiye Komünist Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
Türkiye Komünist Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda, dosyada
eksiklik bulunmadığından iĢin esasının incelenmesine OYBĠRLĠĞĠYLE karar verilmiĢtir.
Türkiye Komünist Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2011 yılı kesin hesap
düĢünüldü:
örgütlerinin 2011 yılı gelirlerinin 1.408.963,66 TL, giderlerinin 1.393.742,21 TL olduğu,
15.221,45 TL’nin ise kasa ve banka mevcudu olarak 2012 yılına devredildiği anlaĢılmaktadır.
Partinin 2011 yılı kesin hesabının, Parti Merkez Komitesince 25.6.2012 tarihinde kabul
Partinin Genel Merkez gelirleri, 154.648,47 TL olarak gösterilmiĢtir.
Bunun 140.187,47 TL’si teĢkilatlardan aktarılan gelirler, 14.461,00 TL’si ise 2010
Bunun 1.141.950,00 TL’si aidat gelirleri, 112.365,19 TL’si ise genel merkezden
gönderilen yardımlardan oluĢmaktadır.
Bunun 27.061,83 TL’si genel yönetim giderleri, 112.365,19 TL’si ise teĢkilatlara
Bunun 1.114.127,72 TL’si genel yönetim giderleri, 140.187,47 TL’si ise genel merkeze
gönderilen paylardan oluĢmaktadır.
C- Parti Malları
IV- SONUÇ
Türkiye Komünist Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda;
Partinin 2011 yılı kesin hesabında gösterilen 1.408.963,66 TL gelir ve 1.393.742,21 TL
gider ile 15.221,45 TL nakit devrinin eldeki bilgi ve belgelere göre doğru, denk ve 2820 sayılı
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Milli Demokrat Halkın Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
ALTAN, Fulya KANTARCIOĞLU, Mehmet ERTEN, Serdar ÖZGÜLDÜR, Osman
Alifeyyaz PAKSÜT, Recep KÖMÜRCÜ, Burhan ÜSTÜN, Engin YILDIRIM, Nuri
NECĠPOĞLU, Hicabi DURSUN, Celal Mümtaz AKINCI ve Erdal TERCAN’ın katılımıyla
Milli Demokrat Halkın Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesine iliĢkin olarak
22.3.2012 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında;
2- Partinin 2010 yılı kesin hesabını, 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’nun 74.
maddesinde öngörülen sürede Anayasa Mahkemesine vermeyen parti sorumluları hakkında,
aynı Kanun’un 111. maddesinin (b) bendi uyarınca yasal iĢlem yapılabilmesi için Ankara
Cumhuriyet BaĢsavcılığına suç duyurusunda bulunulmasına,
Milli Demokrat Halkın Partisinin, 2010 yılında il örgütlerinin gelir ve gideri
bulunmadığından sadece Genel Merkez kesin hesabı incelenmiĢtir.
Milli Demokrat Halkın Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2010 yılı kesin hesap
düĢünüldü:
örgütlerinin 2010 yılı gelirlerinin 8.195,04 TL, giderlerinin 7.771,10 TL olduğu, 423,94
Partinin 2010 yılı kesin hesabının, Parti Merkez Yürütme Kurulu tarafından kabul
A- Genel Merkez Gelirlerinin Ġncelenmesi
Bunun 7.820,00 TL’si bağıĢ gelirleri, 375,04 TL’si ise 2009 yılından devreden nakit
mevcudundan oluĢmaktadır.
B- Genel Merkez Giderlerinin Ġncelenmesi
Partinin Genel Merkez giderleri 7.771,10 TL olarak gösterilmiĢ olup, tamamı genel
Parti Genel Merkezinin 2011 yılına devreden nakit mevcudu 423,94 TL’dir.
C- Parti Malları
IV- SONUÇ
Milli Demokrat Halkın Partisinin 2010 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda;
Partinin 2010 yılı kesin hesabında gösterilen 8.195,04 TL gelir ve 7.771,10 TL gider ile
423,94 TL nakit devrinin eldeki bilgi ve belgelere göre doğru, denk ve 2820 sayılı Siyasi
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Osman Alifeyyaz
PAKSÜT
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
YeĢiller Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
YeĢiller Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda, dosyada eksiklik
bulunmadığından iĢin esasının incelenmesine OYBĠRLĠĞĠYLE karar verilmiĢtir.
YeĢiller Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2011 yılı kesin hesap çizelgeleri ile
düĢünüldü:
Partinin 2011 yılı kesin hesabının, Parti Merkez Yürütme Kurulunca 25.6.2012
tarihinde kabul edilerek onaylandığı görülmüĢtür.
Bunun 2.000,00 TL’si bağıĢ gelirleri, 5.500,00 TL’si teĢkilatlardan aktarılan gelirler,
517,37 TL’si ise 2010 yılından devreden nakit mevcudundan oluĢmaktadır.
Bunun 16.780,00 TL’si aidat gelirleri, 18.490,00 TL’si bağıĢ gelirleri, 2.503,05 TL’si
ise 2010 yılından devreden nakit mevcudundan oluĢmaktadır.
Partinin Genel Merkez giderleri 2.953,78 TL olarak gösterilmiĢ olup, tamamı genel
Parti il örgütlerinin giderleri 36.393,38 TL olarak gösterilmiĢtir.
Bunun 30.893,38 TL’si genel yönetim giderleri, 5.500,00 TL’si ise genel merkeze
aktarılan paylardan oluĢmaktadır.
C- Parti Malları
IV- SONUÇ
YeĢiller Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda;
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Zühtü ARSLAN
Muammer TOPAL
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Engelsiz Türkiye Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesidir.
II- ĠLK ĠNCELEME
Engelsiz Türkiye Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda, dosyada
eksiklik bulunmadığından iĢin esasının incelenmesine OYBĠRLĠĞĠYLE karar verilmiĢtir.
Engelsiz Türkiye Partisinin, Anayasa Mahkemesine verdiği 2011 yılı kesin hesabının
Anayasa Mahkemesi BaĢkanlığına sunulmasına iliĢkin yazı ve ekleri ile inceleme sonuçlarını
içeren ve Anayasa Mahkemesi Raportörü Selim ERDEM tarafından heyete sunulan ilk
düĢünüldü:
28.12.2011 tarihinde kurulan Partinin 2011 yılında herhangi bir gelir ve giderinin
bulunmadığı, bu itibarla 2011 yılı kesin hesabının 2820 sayılı Kanun’a uygun olduğu
sonucuna varılmıĢtır.
IV- PARTĠ MALLARI
Engelsiz Türkiye Partisinin 2011 yılına iliĢkin sunmuĢ olduğu belgeler üzerinde yapılan
incelemede, 2011 yılında herhangi bir taĢınmaz mal ve değeri yüz lirayı aĢan taĢınır mal ve
menkul kıymet ediniminin olmadığı anlaĢılmıĢtır.
V- SONUÇ
Engelsiz Türkiye Partisinin 2011 yılı kesin hesabının incelenmesi sonucunda;
Partinin 28.12.2011 tarihinde kurulduğu ve 2011 yılında herhangi bir gelir ve giderinin
bulunmadığı anlaĢıldığından, Partinin 2011 yılı kesin hesabının eldeki bilgi ve belgelere göre
2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’na uygun olduğuna 3.1.2013 gününde OYBĠRLĠĞĠYLE
karar verildi.
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Kartal 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/537 Esas sayılı dosyasının zayi olduğu
anlaĢıldığından, 4473 sayılı Yangın, Yersarsıntısı, Seylâp veya Heyelân Sebebiyle Mahkeme
ve Adliye Dairelerinde Ziyaa Uğrayan Dosyalar Hakkında Yapılacak Muamelelere Dair
Kanun hükümlerinin söz konusu dosya için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri
gereğince iĢlem yapılmasına karar verildiği ilân olunur.
469/1-1
—————
Kütahya 1. Ġcra Müdürlüğünün 2006/845 Esas sayılı takip dosyasının zayi olduğu
470/1-1
—————
Ankara 19. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/472 Esas sayılı dosyasının zayi olduğu
471/1-1
[R.G. 19 Ocak 2013 – 28533]
—— • ——
Bursa Ġli, Yıldırım Ġlçesi, Mevlana, Ulus, Yavuzselim, Arabayatağı, Çınarönü, Hacivat
ve ġirinevler mahalleleri sınırları içerisinde yer alan ve ekli kroki ile listede sınır ve
koordinatları gösterilen alanın riskli alan ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının
5/12/2012 tarihli ve 2070 sayılı yazısı üzerine, 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların
DönüĢtürülmesi Hakkında Kanunun 2 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 17/12/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
M. ġĠMġEK
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
BaĢbakan YardımcısıBaĢbakan Yardımcısı V.BaĢbakan YardımcısıBaĢbakan Yardımcısı
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
B. YILDIRIM
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
Ġ. N. ġAHĠN
ĠçiĢleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
Kalkınma Bakanı Kültür ve Turizm Bakanı
ve
M. ġĠMġEK
Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Ekleri için tıklayınız.
[R.G. 20 Ocak 2013 – 28534]
—— • ——
Bursa Ġli, Osmangazi Ġlçesi, Akpınar Mahallesi sınırları içerisinde yer alan ve ekli kroki
ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanın kentsel dönüĢüm ve geliĢim proje alanı ilan
edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının 5/12/2012 tarihli ve 2071 sayılı yazısı üzerine,
5393 sayılı Belediye Kanununun 73 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 17/12/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
M. ġĠMġEK
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
B. YILDIRIM
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
Ġ. N. ġAHĠN
ĠçiĢleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
ve
M. ġĠMġEK
Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 20 Ocak 2013 – 28534]
—— • ——
Ankara Ġli, Altındağ Ġlçesi, Atıfbey, Hıdırlıktepe ve ĠsmetpaĢa mahalleleri sınırları
içerisinde bulunan ve ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanların riskli alan
ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının 5/12/2012 tarihli ve 2068 sayılı yazısı üzerine,
6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında Kanunun 2 nci
maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 17/12/2012 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
M. ġĠMġEK
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
B. YILDIRIM
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
ĠçiĢleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
Tarım
ve
M. ġĠMġEK
Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 20 Ocak 2013 – 28534]
—— • ——
Karaman Ġlinde yürütülen kentsel dönüĢüm ve geliĢim projesi kapsamında ekli listede
bulundukları yer ile ada ve parsel numaraları gösterilen taĢınmazların Karaman Belediyesi
tarafından acele kamulaĢtırılması; ĠçiĢleri Bakanlığının 4/12/2012 tarihli ve 30035 sayılı
yazısı üzerine, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci maddesine göre, Bakanlar
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
BaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan Yardımcısı
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
T. YILDIZ
M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
Ekonomi Bakanı
V.
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
ĠçiĢleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
M. ġĠMġEK
Maliye Bakanı
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Eki için tıklayınız.
[R.G. 20 Ocak 2013 – 28534]
—— • ——
Bursa Ġli, Ġnegöl Ġlçesinde tesis edilecek Akdere Regülatörü ve Hidroelektrik Santralinin
yapımı amacıyla ekli listede bulundukları yer ile ada ve parsel numaraları belirtilen
taĢınmazların Hazine adına tescil edilmek üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu
tarafından acele kamulaĢtırılması; Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının 19/12/2012 tarihli
ve 1523 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci maddesine göre,
Bakanlar Kurulu’nca 24/12/2012 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
Ġ. N. ġAHĠN
ĠçiĢleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Liste için tıklayınız.
ve
[R.G. 20 Ocak 2013 – 28534]
—— • ——
Ekli haritalarda gösterilen güzergâhlar üzerinde tesis edilecek enerji iletim hatlarının
yapımı amacıyla ihtiyaç duyulan direk yerlerinin mülkiyet Ģeklinde, iletken salınım
gabarisinin ise irtifak hakkı kurulmak suretiyle Türkiye Elektrik Ġletim Anonim ġirketi Genel
Müdürlüğü tarafından acele kamulaĢtırılması; Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının
17/12/2012 tarihli ve 1504 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
Ġ. N. ġAHĠN
ĠçiĢleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Eğitim BakanıMilli Savunma Bakanı Orman ve Su ĠĢleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 20 Ocak 2013 – 28534]
—— • ——
ve
Ġstanbul Ġli, Sarıyer Ġlçesi, Fatih Sultan Mehmet Mahallesi (Armutlu) sınırları içerisinde
bulunan ve ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanın riskli alan ilan
6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında Kanunun 2 nci
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
Ġ. N. ġAHĠN
ĠçiĢleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
ve
M. ġĠMġEK
Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 20 Ocak 2013 – 28534]
—— • ——
Erzurum Ġli, Yakutiye Ġlçesi, Mecidiye, Aziziye, Gaziler ve Veyisefendi mahalleleri
sınırları içerisinde yer alan ve ekli krokiler ile listelerde sınırları ve koordinatları gösterilen
alanların riskli alan ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının 10/12/2012 tarihli ve 2104
sayılı yazısı üzerine, 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında
Kanunun 2 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 24/12/2012 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
ve
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
Ġ. N. ġAHĠN
ĠçiĢleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
ve
M. ġĠMġEK
Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 20 Ocak 2013 – 28534]
—— • ——
Bazı alanların turizm merkezi, bazı alanların ise kültür ve turizm koruma ve geliĢim
bölgesi olarak ilanı ile bazı turizm merkezlerinin isim ve sınırlarının değiĢtirilmesi hakkındaki
ekli Kararın yürürlüğe konulması; Kültür ve Turizm Bakanlığının 29/11/2012 tarihli ve
250932 sayılı yazısı üzerine, 2634 sayılı Turizmi TeĢvik Kanununun 3 üncü maddesi ile
16/4/2004 tarihli ve 2004/7253 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Kültür ve
Turizm Koruma ve GeliĢim Bölgeleri ile Turizm Merkezlerinin Belirlenmesine ve Ġlanına
ĠliĢkin Yönetmelik hükümlerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 17/12/2012 tarihinde
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
M. ġĠMġEK
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
B. YILDIRIM
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
Ġ. N. ġAHĠN
ĠçiĢleri Bakanı
C. YILMAZ
E. GÜNAY
ve
M. ġĠMġEK
Maliye Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
KARARNAMENĠN EKĠ
KARAR
MADDE 1 – (1) Ekli (I) sayılı listede belirtilen ve sınırları krokilerde gösterilen alanlar
turizm merkezi olarak tespit ve ilan olunmuĢtur.
MADDE 2 – (1) Ekli (II) sayılı listede belirtilen ve sınırları krokilerde gösterilen alanlar
kültür ve turizm koruma ve geliĢim bölgesi olarak tespit ve ilan olunmuĢtur.
MADDE 3 – (1) Ekli (III) sayılı listede belirtilen turizm merkezlerinin sınırları,
krokilerde gösterildiği Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 4 – (1) Artvin Kafkasör Turizm Merkezinin ismi Artvin Kafkasör Kültür ve
Turizm Koruma ve GeliĢim Bölgesi olarak, Bursa Dağyenice Termal Turizm Merkezinin ismi
Bursa Dağyenice Termal Kültür ve Turizm Koruma ve GeliĢim Bölgesi olarak
MADDE 5 – (1) Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 6 – (1) Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G. 20 Ocak 2013 – 28534]
—— • ——
TEBLĠĞ
Maliye Bakanlığından:
KAMU SOSYAL TESĠSLERĠNE ĠLĠġKĠN TEBLĠĞ
(SAYI: 2013-3)
13/12/1983 tarihli ve 178 sayılı Maliye Bakanlığının TeĢkilat ve Görevleri Hakkında
Kanun Hükmünde Kararnamenin 10 uncu maddesi ve 20/12/2012 tarihli ve 6363 sayılı 2013
Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununun ―Mali kontrole iliĢkin hükümler‖ baĢlığı altındaki 8
inci maddesinin yedinci fıkrasına göre, merkezi yönetim kapsamındaki kamu idareleri, döner
sermayeli kuruluĢlar, kamu iktisadi teĢebbüsleri, kamu bankaları ile diğer kamu kurum ve
kuruluĢlarının tasarrufunda bulunan eğitim ve dinlenme tesisi, misafirhane, kreĢ, çocuk
bakımevi, spor tesisi ve benzeri sosyal ve destek amaçlı tesislerden dinlenme amacıyla veya
diğer amaçlarla yararlanacaklardan alınacak yemek, konaklama ve diğer hizmet bedellerinin
tespitinde ve elde edilen gelirlerin kullanımında aĢağıdaki esas ve usullere uyulması gerekli
görülmüĢtür.
I - EĞĠTĠM VE DĠNLENME TESĠSLERĠ
Kamu kurum ve kuruluĢlarınca iĢletilen eğitim ve dinlenme tesislerinden yararlanacak
kurum personelinden 2013 yılında alınacak en az bedeller, tesislerin bu Tebliğ ekinde (Ek-1)
belirtilen özellikleri göz önünde bulundurularak, aĢağıdaki Ģekilde tespit edilmiĢtir:
1 - Ek-1’de sayılan özelliklerden onbeĢ ve daha fazlasını taĢıyan tesislerde kiĢi baĢına
günlük 13,15 TL yemek ve 5,15 TL (1 Temmuz - 15 Ağustos döneminde 6,80 TL) konaklama
bedeli,
2 - Ek-1’de sayılan özelliklerden asgari oniki ve en fazla ondört tanesini taĢıyan
tesislerde kiĢi baĢına günlük 11,20 TL yemek ve 4,50 TL (1 Temmuz - 15 Ağustos döneminde
5,80 TL) konaklama bedeli,
3 - Ek-1’de sayılan özelliklerin oniki tanesinden daha azı bulunan tesislerde kiĢi baĢına
günlük 8,80 TL yemek ve 3,75 TL (1 Temmuz - 15 Ağustos döneminde 5,50 TL) konaklama
bedeli,
alınır.
4 - Ayrıca, konut veya bağımsız bölümde; buzdolabı bulunanlarda günlük en az 1,80
TL, televizyon bulunanlarda günlük en az 2,00 TL ve klima bulunanlarda günlük en az 2,80
TL, konut baĢına ilave bedel alınır.
II - MĠSAFĠRHANELER
1 - Misafirhanelerden yararlanan kurum personelinden kiĢi baĢına her gece için en az
6,80 TL alınır. Ġdarelerce, verilen hizmetin özelliği, maliyeti ve standardın üzerinde olması,
odadaki yatak sayısı gibi hususlar dikkate alınarak daha yüksek konaklama bedeli tespit
edilebilir.
2 - Misafirhanelerden yararlanacak geçici görevli kamu personelinden alınacak
konaklama bedeli, geçici görevlendirmenin ilk 10 günü için gündeliklerinin 2013 Yılı
Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa ekli (H) cetvelinin dipnotunda yer alan hükme göre %50
artırımlı miktarının tamamını, daha sonraki günler için ise artırımsız gündeliklerinin 1/2’sini,
geçici görevli denetim elemanlarından alınacak konaklama bedeli ise yurtiçi gündeliklerinin
%50 artırımlı miktarının tamamını geçemez.
Misafirhanelerden yararlanan geçici görevli personel hangi kamu kurumunda çalıĢırsa
çalıĢsın hepsine aynı tarife uygulanacaktır.
Diğer sosyal tesislerden yararlandırılan geçici görevli kamu personeli ile geçici görevli
denetim elemanlarından alınacak konaklama bedeli hakkında da yukarıdaki hükümler
uygulanır.
3 - Her ne ad altında ve sürede olursa olsun (kiralanmıĢ olan yerler dahil) kurumun
tasarrufunda olan yerlerde personelin konaklaması halinde (lojman olarak tahsis edilenler
hariç), bu yerler de ―Misafirhane‖ kapsamında değerlendirilecektir.
III - KREġ VE ÇOCUK BAKIMEVLERĠ ÜCRETLERĠ
Kamu kurum ve kuruluĢlarına ait kreĢ ve çocuk bakımevlerine kabul edilecek Devlet
memurları ile diğer kamu personelinin her çocuğu için aylık bakım ücreti asgari 124,00 TL
olarak tespit edilmiĢtir.
Ancak belirlenen asgari aylık ücretlerin kreĢ ve çocuk bakımevi hizmetlerinin
karĢılanmasında yeterli olmadığı durumlarda, kurum ve kuruluĢlar belirlenen ücretin üzerinde
bedel tespit etmeye yetkilidir.
IV - SPOR TESĠSLERĠ
1 - Kurum personeli de dahil olmak üzere, her türlü futbol, basketbol, voleybol salon ve
sahalarından, tenis kortlarından, yüzme havuzlarından, su ve kıĢ sporlarının yapıldığı
yerlerden veya diğer spor tesislerinden yararlananlardan, bir saatlik yararlanma karĢılığı,
- Spor alet ve malzemelerinin yararlananlar tarafından temin edilmesi halinde kiĢi
baĢına en az 4,50 TL,
- Spor alet ve malzemelerinin tesisten temin edilmesi halinde kiĢi baĢına en az 6,80 TL,
bedel alınır.
Amatör spor müsabakaları sırasında lisanslı sporcuların antrenman amacıyla veya
öğrencilerin ders programı çerçevesinde belirtilen tesislerden yararlanmaları halinde, ilgili
idarelerce gerekli görüldüğü takdirde bedel alınmayabilir veya daha az bir bedel alınabilir.
2 - Hamam, sauna ve kaplıcalardan bir saatlik yararlanma karĢılığı kiĢi baĢına en az 8,10
TL bedel alınır.
3 - Spor tesisleri ile hamam, sauna ve kaplıcaların eğitim ve dinlenme tesisleri içinde
yer alması durumunda, belirli devreler itibarıyla dinlenme amacıyla kalanların bu tesislerden
yararlanmaları halinde 1 inci ve 2 nci maddede belirtilen bedellerin 1/4’ü alınır.
4 - Spor tesisleri ile hamam, sauna ve kaplıcalara abone olan kamu personelinden
alınacak 1 aylık abone bedeli, yukarıda belirtilen miktarların 15 katından az olmamak
kaydıyla, kurumlarca belirlenebilir.
V - ORTAK HUSUSLAR
1 - Kamu kurum ve kuruluĢlarının tasarrufunda bulunan eğitim ve dinlenme tesisi,
misafirhane, kreĢ, çocuk bakımevi, spor tesisi ve benzeri sosyal tesislerin iĢletme giderleri için
ilgili kurum ve kuruluĢların bütçelerinden herhangi bir katkıda bulunulmaması esastır.
Söz konusu tesislerin bakım ve onarımlarının yaptırılabilmesini sağlamak amacıyla, bu
tesislerden yıl içinde elde edilen gelirlerin brüt tutarının % 5’inden az olmamak üzere
ayrılacak tutarlar ayrı bir hesapta tutularak söz konusu ihtiyaçlar için harcanacaktır. Bu
hesaptan yapılacak harcamalarda, hizmetin sunumu açısından ihtiyaç duyulan döĢeme ve
demirbaĢ alımlarında BaĢbakanlık ve/veya Bakanlığımızca çıkarılmıĢ veya çıkarılacak olan
tasarruf genelgesi, talimatı ve tebliğlerine uyulacaktır.
2 - Bu tesislerde merkezden geçici görevle gönderilecek personel sayısı asgari seviyede
tutulacak ve 2012 yılında görevlendirilen personel sayısı hiç bir Ģekilde aĢılmayacaktır.
Bu tür yerlerde, 2013 yılında, merkezi yönetim bütçesi ile döner sermaye ve fonlardan
ücret ödenmek üzere ilk defa personel istihdam edilmeyecek, ancak ücreti sosyal tesis iĢletme
gelirlerinden karĢılanmak üzere ilk defa personel istihdamı yapılabilecektir.
3 - Kuruma ve/veya mensuplarına yardım ve hizmet amacıyla kurulmuĢ olan fon, vakıf,
dernek ve benzeri kuruluĢlar eliyle iĢletilen tesislere kurum bütçesinden doğrudan veya
dolaylı olarak katkıda bulunulmayacaktır.
4 - Tesislerin bir önceki yıl doluluk oranları ile bu yıl yapılacak olan müracaat sayıları
da dikkate alınarak doluluk oranı % 50’nin altına düĢen tesisler hizmete açılmayacak, yeterli
sayıda müracaat olmaması halinde dönemler itibarıyla yapılan müracaatlar birleĢtirilerek
dönem sayılarının azaltılması yoluna gidilecektir.
5 - Kamp dönemleri için tespit edilen tarifenin % 20’si müracaat sırasında avans olarak
alınacaktır. Kamp tahsis edilemeyenler ile kamp döneminin baĢlamasından bir hafta öncesine
kadar vazgeçenlere avansları aynen iade edilecektir. Geçerli bir mazereti olmaksızın bu
süreden sonra vazgeçtiklerini bildirenlere her gün için avansın % 5’i oranında kesinti
yapılmak suretiyle avansları iade edilecek, kamp döneminin baĢlamasına kadar
vazgeçtiklerini bildirmeyenlerin ise avansları iade edilmeyerek gelir kaydedilecektir.
6 - Tesislerin lokanta (alakart usulüyle yemek çıkarılması halinde alakart yemek
bedelleri dahil), pastane, kafeterya, büfe, disko ve diğer hizmet verilen yerlerinde yemek,
kahvaltı, içki, meĢrubat, çay, kahve ve benzeri hizmet bedelleri hiç bir Ģekilde maliyetinin
altında olmayacaktır.
7 - Yukarıda yazılı yemek, konaklama ve diğer hizmetlerin bedelleri (geçici görevli
kamu personelinden misafirhanelerde alınacak konaklama bedeli hariç), yararlananlardan
alınması gereken en az miktarlar olup, kurum ve kuruluĢlar yemeğin maliyeti, hizmetin daha
farklı Ģekillerde sunulması ve tesisin bulunduğu mahallin özelliği gibi hususlar ile talebin
yoğun olduğu Temmuz-Ağustos, yılbaĢı, bayram ve yarıyıl tatili gibi dönemleri de dikkate
alarak bu bedellerin üzerinde bedel tespit edebileceklerdir.
8 - a) Bir kurum veya kuruluĢun eğitim ve dinlenme tesisleri, misafirhane, kreĢ ve çocuk
bakımevlerinden yararlandırılan o kurum ve kuruluĢun emeklisi ile o kurum ve kuruluĢun
personelinin veya emeklisinin eĢleri, üstsoy ve altsoylarına, kurum personeli için belirlenen
tarife uygulanır.
b) Bir kurum veya kuruluĢun eğitim ve dinlenme tesisleri, misafirhane, kreĢ ve çocuk
bakımevlerinden yararlanan diğer kurum ve kuruluĢların personeli ve emeklileri ile bunların
eĢleri, üstsoy ve altsoylarına, kurum personeli için belirlenen tarifenin % 25 fazlası uygulanır.
c) Eğitim ve dinlenme tesisleri ile misafirhanelerden (a) ve (b) fıkrasında yer alanların
dıĢında yararlandırılanlara kurum personeli için belirlenen tarifenin % 50 fazlası uygulanır.
Ancak, tesislerden yararlanmada öncelik; o kurum personeli ve emeklisi ile bunların eĢleri,
üstsoy ve altsoylarına verilir.
ç) Sözkonusu tesislerde, 1 ġubat 2010 tarihinden sonra doğan çocuklar için konaklama
bedeli alınmaz. Bunlar için yemek istenilmesi halinde yemek bedelinin yarısı alınır. 1 ġubat
2007 ile 1 ġubat 2010 tarihleri arasında (bu tarihler dahil) doğan çocuklar için ise (eğitim ve
dinlenme tesislerinde yemek istenilip istenilmediğine bakılmaksızın) konaklama ve yemek
bedelinin yarısı alınır.
d) Bir kurum veya kuruluĢun bağlı ve ilgili kuruluĢlarına ait eğitim ve dinlenme tesisleri
ile misafirhanelerinden yararlandırılan o kurum ve kuruluĢun personeli ve emeklisi ile
bunların eĢleri, üstsoy ve altsoylarına, bağlı ve ilgili kuruluĢ personeli için belirlenen tarife
uygulanabilir.
e) Kamu sosyal tesislerinden yararlandırılmayla ilgili olarak yayımlanan BaĢbakanlık
Genelgeleri hükümleri saklıdır.
9 - Bu Tebliğde belirlenmiĢ olan bedellere, katma değer vergisi dahil değildir.
Bu Tebliğin II/2 nci maddesindeki sınırlamalar, konaklama bedelinin katma değer
vergisi dahil olarak belirlenmesi halinde dahi aĢılamaz.
10 - a) Görevi ve unvanı ne olursa olsun hiç bir kiĢi ve personel, tesislerden ve yukarıda
belirtilen hizmetlerden bedelini ödemeden yararlandırılamaz.
b) Tesisler için tespit edilen ücretler, tahsisin yapıldığı tarihte ilgililerden peĢin olarak
tahsil edilir.
c) Kamp ve tesislerden, tahsis belgesinde ismi yazılı olanların yerine baĢkaları
faydalandırılamaz.
ç) Tesisler devamlılık arz edecek Ģekilde yurt, pansiyon veya bekâr lojmanı olarak
kullanılamaz.
11 - Kamu görevlileri sendika ve konfederasyonlarınca düzenlenecek eğitim
çalıĢmalarında, kamu kurum ve kuruluĢlarının eğitim tesislerinden kamu kurumları için
öngörülen tarife karĢılığı ve tesisin uygun olması halinde ilgili sendika ve konfederasyonlar
yararlandırılabilir.
12 - Tesislerin tamamen veya kısmen kiraya verilmesi imkanları araĢtırılarak
uygulamaya bu yönde ağırlık verilecektir. Ġhtiyaç duyulması halinde yemek, çay ve sair
hizmetler, hizmet alımı suretiyle temin edilebilecektir.
13 - Tesislerde, tesisin bağlı olduğu kurumun merkeziyle veya tedarik gibi tesisin
iĢletilmesiyle doğrudan iliĢkili olarak yapılan resmi görüĢmeler ve haberleĢmeler dıĢında,
tesislerde kalanların yararlandıkları telefon, faks ve internet gibi hizmetlerin ücretleri
yararlananlar tarafından tesisten ayrılmadan önce ödenecektir. Ġdareler bu konuda gerekli
önlemleri alacaklardır.
14 - Kamu kurum ve kuruluĢlarınca iĢletilen kreĢ ve çocuk bakımevi gibi tesislerin
sosyal tesis kapsamında olması nedeniyle, bu tesislerin giderlerine de bütçeden katkıda
bulunulmayacak, dolayısıyla bunların her türlü giderleri (temizlik hizmeti alımı dahil) kreĢ ve
çocuk bakımevlerinin kendi gelirlerinden karĢılanacaktır.
15 - Kurum ve kuruluĢların bu Tebliğ kapsamındaki tesislere iliĢkin olarak 2013 yılında
uygulayacakları tarife ve yararlanma bedelleri, kendi internet sitelerinde yer alacak ve daima
güncel tutulacaktır.
16 - Sosyal tesislerle ilgili olarak yapılacak ödeme ve tahsilatlarda aĢağıdaki hususlara
uyulacaktır:
a) Görevliler nezdinde kurum amirleri tarafından belirlenen miktarın üzerinde nakit
bulundurulmayacaktır.
b) Avans olarak verilen tutarların en geç 30 gün içinde mahsubu veya iadesi
sağlanacaktır.
c) Sosyal tesis paraları milli bankalarda muhafaza edilecektir.
ç) Ödeme ve tahsilatın banka vasıtasıyla yapılması esas olacaktır.
17- Kurum amirleri bizzat ya da denetim elemanları marifetiyle sosyal tesislerin
iĢlemlerini, defter ve belgelerini zaman zaman ve her halükarda yılsonlarında
denetleyeceklerdir. Düzenlenecek denetim raporları kurumlarda muhafaza edilecektir.
18 - Bu Tebliğde belirtilmeyen hususlar hizmetin gereğine göre ilgili mevzuata aykırı
olmamak üzere kurumlar tarafından belirlenir.
19 - Bu Tebliğ hükümleri 1/2/2013 tarihinden geçerli olmak üzere uygulanır.
Tebliğ olunur.
Ek – 1
EĞĠTĠM VE DĠNLENME TESĠSLERĠNĠN ÖZELLĠKLERĠ
Kamu kurum ve kuruluĢlarınca iĢletilen eğitim ve dinlenme tesislerinde bulunabilecek
özellikler aĢağıda belirtilmiĢtir.
1 - Tesisin deniz, göl, akarsu kenarında veya kıĢ sporlarına elveriĢli yerler ile termal
alanlarda olması
2 - Konut veya bağımsız bölümünde tuvalet ve banyo
3 - Sıcak su
4 - Havalandırma tesisatı
5 - Konut veya bağımsız bölümünde telefon
6 - Salonlarda ve konut veya bağımsız bölümlerde müzik yayını
7 - Mutfak ve lokanta
8 - Konut veya bağımsız bölümün içinde mutfak mekanı
9 - Dinlenme ve oyun salonu
10 - Çay bahçesi
11 - Asansör
12 - Diskotek
13 - Çocuk bahçesi
14 - Spor alanları
15 - Revir
16 - Plaj
17 - GüneĢlenme yerleri ve teçhizatı
18 - Otopark (en az 20 araçlık)
19 - Yüzme havuzu
20 - Hamam
21 – Sauna
[R.G. 21 Ocak 2013 – 28535]
—— • ——
Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığına bağlı Turkish Petroleum International Company
Limited ġirketinin Boru Hatları ile Petrol TaĢıma Anonim ġirketine devredilmesine iliĢkin
ekli Kararın yürürlüğe konulması; Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının 17/12/2012 tarihli
ve 3984 sayılı yazısı üzerine, 233 sayılı Kamu Ġktisadi TeĢebbüsleri Hakkında Kanun
Hükmünde Kararnamenin 58 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 24/12/2012 tarihinde
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
KARARNAMENĠN EKĠ
KARAR
MADDE 1 – (1) 28/7/1988 tarihli ve 88/13180 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına
dayanılarak Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığına bağlı olarak kurulmuĢ olan Turkish
Petroleum International Company Ltd. ġirketinin sermayesi 150 milyon ABD Dolarından 500
milyon ABD Dolarına çıkarılmıĢtır. Söz konusu sermaye artırımının tamamı, nakden ve
defâten Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığının özkaynaklarından ödenir.
MADDE 2 – (1) Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığına ait Turkish Petroleum
International Company Ltd. ġirketi hisseleri, 1 inci maddede öngörülen sermaye artırımını ve
ödemeyi müteakip bedelsiz olarak, Boru Hatları ile Petrol TaĢıma A.ġ.'ye devredilir.
(2) Turkish Petroleum International Company Ltd. ġirketine ait TP Petrol Dağıtım A.ġ.
hisseleri, bedelsiz olarak Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığına bağlı Turkish Petroleum
Overseas Company Ltd. ġirketine devredilir.
(3) Bu Karar kapsamında yapılacak sermaye artırımı ve hisse devirlerine iliĢkin iĢlemler
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının koordinasyonunda Kalkınma Bakanlığı, Maliye
Bakanlığı, Hazine MüsteĢarlığı ve ilgili kuruluĢlar tarafından yürütülür.
MADDE 3 – (1) 28/7/1988 tarihli ve 88/13180 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının eki
Kararın 1 inci maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
"Madde 1 – Boru Hatları ile Petrol TaĢıma A.ġ.; Türkiye'nin petrol ihtiyacının
karĢılanmasına katkıda bulunmak, uluslararası ticaret alanında faaliyette bulunmasını temin
etmek, petrol ameliyeleri (arama, sondaj, üretim, taĢıma, pazarlama, saha hizmetleri ve rafinaj
gibi) ve petrol ticareti ile jeotermal ameliyelerini icabında kuracağı Ģirket vasıtası ile
yürütmek amacıyla, yabancı devlet mevzuatına göre faaliyet göstermek üzere yurtdıĢında bir
Ģirket kurabilir, gerektiğinde kurulmuĢ Ģirketlere, o Ģirkette yönetim kurulunda temsilci
bulundurma hakkı veren bir nispetle iĢtirak edebilir."
Kararın 2 nci maddesinde yer alan "150 Milyon U.S. Dolarıdır." ibaresi, "500 Milyon ABD
Dolarıdır." Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.
Kararın 6 ncı maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
"Madde 6 – ġirketin yönetimi, çalıĢma esasları, iç denetimi ve Boru Hatları ile Petrol
TaĢıma A.ġ. ile iliĢkileri Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının koordinasyonunda Kalkınma
Bakanlığı, Hazine MüsteĢarlığı ve Boru Hatları ile Petrol TaĢıma A.ġ. tarafından belirlenir.
ġirketin yönetim kurulu, bu Ģirketin tabi olduğu yabancı mevzuatın gerektirdiği esas ve Ģartlar
çerçevesinde düzenlenir."
MADDE 6 – (1) 28/7/1988 tarihli ve 88/13180 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ve eki
Kararda yer alan "Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı" ibareleri "Boru Hatları ile Petrol
TaĢıma A.ġ.", "Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığının" ibareleri "Boru Hatları ile Petrol
TaĢıma A.ġ.'nin", "Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığına" ibaresi "Boru Hatları ile Petrol
TaĢıma A.ġ.'ye" ve "Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığınca" ibaresi "Boru Hatları ile Petrol
TaĢıma A.ġ. tarafından" Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 7 – (1) Turkish Petroleum International Company Ltd. ġirketi ile ilgili olarak
Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığına yapılmıĢ olan atıflar, Boru Hatları ile Petrol TaĢıma
A.ġ.'ye yapılmıĢ sayılır.
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Bu Kararın 3 üncü, 5 inci, 6 ncı ve 7 nci maddeleri, 2 nci
maddede öngörülen devir iĢlemlerinin tamamlanmasından sonra uygulanır.
MADDE 9 – (1) Bu Karar hükümlerini Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı yürütür.
[R.G. 22 Ocak 2013 – 28536]
—— • ——
YÖNETMELĠK
BaĢbakanlık (Hazine MüsteĢarlığı)’tan:
KONUT EDĠNDĠRME YARDIMI HAK SAHĠPLERĠNE ÖDEME
YAPILMASINA DAĠR YÖNETMELĠKTE DEĞĠġĠKLĠK
YAPILMASINA ĠLĠġKĠN YÖNETMELĠK
MADDE 1 – 14/8/2007 tarihli ve 26613 sayılı Konut Edindirme Yardımı Hak
Sahiplerine Ödeme Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 5 inci maddesinin baĢlığı “Nema ve Kâr
Payı Hesaplaması” olarak değiĢtirilmiĢ; birinci fıkradan sonra gelmek üzere aĢağıdaki fıkra
ikinci fıkra olarak eklenmiĢ ve diğer fıkralar buna göre teselsül ettirilmiĢtir.
“(2) 5664 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında tanımlanan hak
sahiplerine EGYO tarafından ödenen kâr paylarının EGYO’nun yükümlülüğünü aĢan kısmı,
Hazine MüsteĢarlığınca incelenmesini müteakip düzenlenecek rapora istinaden Hazine
tarafından EGYO’ya ödenir. Bir hak sahibinin alacağı toplam kâr payı hesaplamasına iliĢkin
matematiksel gösterim Ek-2’dedir.”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğe ekteki Ek-2 eklenmiĢtir.
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
“MADDE 10 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Hazine MüsteĢarlığının bağlı olduğu
Bakan ile Toplu Konut Ġdaresi BaĢkanı birlikte yürütür.”
MADDE 4 – Bu Yönetmelik, 28/7/2008 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı
MADDE 5 – Bu Yönetmelik hükümlerini Hazine MüsteĢarlığının bağlı olduğu Bakan
ile Toplu Konut Ġdaresi BaĢkanı birlikte yürütür.
Tarihi
Sayısı
14/8/2007
26613
Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapan Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
Tarihi
Sayısı
7/1/2010
27455
Ek-2
BĠR HAK SAHĠBĠNĠN ALACAĞI TOPLAM KÂR PAYINA ĠLĠġKĠN
MATEMATĠKSEL GÖSTERĠM
29/2/2008 itibari ile EGYO’da oluĢan kâr payı tutarı: (KPT)
EGYO’ya KEY karĢılığı devredilen taĢınmazların tutarı: 395.751.717,17 TL
Kâr Payı Katsayısı (KPK) = KPT/ 395.751.717,17 TL
Bir Hak Sahibinin Alacağı Toplam Kâr Payı = (Anapara + Nema) * KPK
[R.G. 22 Ocak 2013 – 28536]
—— • ——
MĠLLETLERARASI ADLAġMALAR
19 Haziran 2012 tarihinde Tahran'da imzalanan ekli "Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile
Ġran Ġslam Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Eğitim Alanında ĠĢbirliği Mutabakat Zaptı"nın
Kurulu'nca 12/12/2012 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
N. ERGÜN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı V.Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
B. ATALAY
M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
V.
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
Milli Savunma BakanıOrman ve Su ĠĢleri Bakanı
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE ĠRAN ĠSLAM CUMHURĠYETĠ
HÜKÜMETĠ ARASINDA EĞĠTĠM ALANINDA ĠġBĠRLĠĞĠ
MUTABAKAT ZAPTI
Millî Eğitim Bakanlığı tarafından temsil edilen Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile
Eğitim Bakanlığı tarafından temsil edilen Ġran Ġslam Cumhuriyeti Hükümeti (bundan sonra
tekil olarak "taraf" birlikte "taraflar" olarak adlandırılacaklardır);
- Türkiye Cumhuriyeti ve Ġran Ġslam Cumhuriyetinin iki ülke arasında daha ileri
seviyede bilim, eğitim ve kültür iĢbirliği yapılmasına gösterdikleri ilgiden yola çıkarak,
- 19 Haziran 2006 tarihinde imzalanan "Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Ġran Ġslam
Cumhuriyeti Hükümeti Arasında 2006-2009 Yıllarına Ait Eğitim, Bilim, Kültür, Gençlik ve
Spor DeğiĢim Programı"nın uygulanmasına göre,
- Türkiye Cumhuriyeti Milli Eğitim Bakanı Sayın Ömer Dinçer'in 19-20 Haziran 2012
tarihlerinde Ġran Ġslam Cumhuriyeti'ne yaptıkları ziyaret kapsamında,
- Ġki ülke arasındaki uzun zamanlı tarihi ve kültürel bağları gözönünde bulundurarak,
aĢağıdaki maddeler üzerinde her iki ülke arasında karĢılıklı çıkar, kardeĢlik, eĢitlik,
dayanıĢma ve birliktelik ilkesi temelinde anlaĢmıĢlardır.
MADDE 1
Taraflar, bu Mutabakat Zaptının maddelerine ve kendi ülkelerindeki kanun ile
yönetmeliklere bağlı kalarak iki ülke arasındaki eğitim bağlarının güçlendirilmesi için çaba
göstereceklerdir.
MADDE 2
Taraflar, ölçme ve değerlendirme metotları, eğitim belgelerinin tanınması ve ders
programları konularını incelemek üzere bilgi ve belge değiĢiminde bulunacaklardır.
MADDE 3
Taraflar birbirlerini bölgesel ve uluslararası alanda düzenledikleri eğitim çalıĢmalarına,
sanat festivallerine, konferanslar, seminerler, bilimsel ve sportif etkinlikler ile Öğrenci
Olimpiyatlarına davet edecekler ve bu tür etkinliklere katılımda gerekli kolaylığı
sağlayacaklardır.
MADDE 4
Ġki ülke arasındaki mevcut iĢbirliğinin geliĢtirilmesi için taraflar aĢağıdaki alanlarda
bilgi ve kaynak değiĢiminde bulunacaklardır:
a) Okul öncesi eğitim ve kâr amacı gütmeyen/özel okul eğitim sistemleri, müfredat dıĢı
etkinlikler,
b) Müfredat ve ders kitabı geliĢtirme,
c) Çevre eğitimi, halk eğitimi, okul sağlığı, vatandaĢlık hakları, barıĢ ilkeleri ve adem-i
merkeziyetçilik de olmak üzere makro eğitim politikaları,
d) Eğitim sisteminde BIT uygulaması.
MADDE 5
Taraflar, okul öncesi, ilk ve orta öğretim ve her iki tarafın da ilgi alanına giren diğer
konularda uzman değiĢimi gerçekleĢtireceklerdir.
MADDE 6
Taraflar, aĢağıda sıralanan alanlarda yetiĢkinlerin ve gençlerin eğitimi ile ilgili olarak
iĢbirliğini teĢvik edeceklerdir:
a) Kitap fuarları düzenlemek, sergi açmak ve tiyatro oyunları sahnelemek,
b) Çocuklara yönelik boyama kitabı, film ve kukla gösterisi alanlarında bilgi
değiĢiminde ve tecrübe paylaĢımında bulunmak.
MADDE 7
Taraflar, Türkiye Cumhuriyeti Öğrenci TeĢkilatı ya da Türkiye'deki benzer teĢkilat ile
Ġran Ġslam Cumhuriyeti Öğrenci TeĢkilatı arasında bağlantıları ve iĢbirliğini güçlendirme
hususundaki niyetlerini beyan ederler.
MADDE 8
Taraflar, UNESCO Ortak Okullar Projesi (ASP) Ģeklinde internet üzerinden bağlantı
kurarak ortaöğretim kurumları arasında bilgi paylaĢımında bulunacaklar ve bu aĢamada
bağlantı kurmak ve bilgi paylaĢımında bulunmak üzere 10 lise belirleyeceklerdir.
MADDE 9
Bakanlıkları tarafından yayınlanan eğitim ve geliĢimle ilgili yayınların ve üç ayda bir
yayınlanan dergilerin paylaĢımının yanısıra; taraflar, bilimsel ve eğitsel dergilerinin birer
sayısını diğer tarafın eğitim sistemini tanıtmak üzere tahsis edeceklerdir.
MADDE 10
Taraflar aĢağıdaki alanlarda Ortak Uzman ÇalıĢtayları gerçekleĢtirme hususundaki
niyetlerini beyan ederler:
a) YetiĢkin eğitimi ve yaĢam boyu öğrenim,
b) Okula devam etmeyen kızların eğitimi,
c) Engelli öğrencilere verilecek Mesleki Eğitim,
d) Deprem sonrası kriz yönetimi.
MADDE 11
Taraflar, karĢılıklılık temelinde, iki ülkede faaliyet gösteren okullardaki öğretmenlerin
oturma izinlerinin daha kolay bir yöntemle ücretsiz alınması için çaba sarfedeceklerdir.
MADDE 12
Bu Mutabakat Zaptının uygulanması amacı ile taraflar aĢağıdaki kurumların Uygulayıcı
Kurumlar olması hususunda anlaĢmıĢlardır:
1. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti için: Türkiye Cumhuriyeti Millî Eğitim Bakanlığı.
2. Ġran Ġslam Cumhuriyeti Hükümeti için: Ġran Ġslam Cumhuriyeti Eğitim Bakanlığı.
MADDE 13
Taraflar bu Mutabakat Zaptının uygulanmasını izlemek amacıyla 3 kiĢiden oluĢan ve
baĢkanlığını Bakan Yardımcısının/Bakanlık MüsteĢarı’nın yaptığı ortak bir komisyon
kuracaklardır. Bu komisyon dönüĢümlü olarak Tahran ve Ankara'da yılda bir defa
toplanacaktır. Toplantının yapılamadığı durumlarda bu toplantı yerine doküman değiĢiminde
bulunulacaktır.
MADDE 14
Bu Mutabakat Zaptının maddelerinin hayata geçirilmesi önceden farklı kanallar
aracılığıyla kararlaĢtırılan ve devam etmekte olan etkinlik ve/veya programları
etkilemeyecektir.
MADDE 15
Misafir taraf kendi delegasyon üyelerinin/gruplarının gidiĢ-dönüĢ biletlerini
karĢılayacak, ev sahibi taraf ise iaĢe-ibate giderleri ile katılımcıların bu Mutabakat Zaptı
çerçevesinde davet edildikleri ve iĢtirak ettikleri çalıĢmalardan kaynaklanan ülke içi ulaĢım
giderlerinden sorumlu olacaktır.
MADDE 16
ĠĢbu Mutabakat Zaptı, tarafların, anılan belgenin yürürlüğe girmesi için gerekli iç yasal
usullerinin tamamlandığını birbirlerine diplomatik yollarla bildirdikleri son yazılı bildirimin
alındığı tarihte yürürlüğe girecektir.
MADDE 17
ĠĢbu Mutabakat Zaptı yürürlüğe giriĢ tarihinden itibaren 1 yıl süre ile yürürlükte
kalacaktır ve Akit Taraflardan biri Mutabakat Zaptı'nı sona erdirme niyetini diğer tarafa
diplomatik yollarla yazılı olarak 6 ay önce bildirmediği takdirde, aynı süre için yenilenecektir.
ĠĢbu Mutabakat Zaptı'nın sona ermesi, baĢlatılmıĢ veya devam eden faaliyetleri ve projeleri
etkilemez.
ĠĢbu Mutabakat Zaptı hükümlerinin yorumlanmasından veya uygulanmasından doğan
her türlü uyuĢmazlık, taraflar arasında görüĢmeler yoluyla dostane Ģekilde çözümlenir.
MADDE 18
ĠĢbu Mutabakat Zaptı, Akit Tarafların karĢılıklı yazılı rızalarıyla herhangi bir zamanda
değiĢtirilebilir. DeğiĢiklikler, iĢbu Mutabakat Zaptı'nın 16. maddesinde belirtilen usule uygun
Ģekilde yürürlüğe girecektir.
ĠĢbu Mutabakat Zaptı, Tahran'da 19 Haziran 2012 tarihinde Türkçe, Farsça ve Ġngilizce
dillerinde üç orijinal nüsha halinde ve bütün metinler eĢit derecede geçerli olmak üzere
imzalanmıĢtır. Yorum farklılıkları olması halinde Ġngilizce metin esas alınacaktır.
Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti adına
Ġran Ġslam Cumhuriyeti
Hükümeti adına
Ömer DĠNÇER
Millî Eğitim Bakanı
Hamid Reza HAJl BABAEI
Eğitim ve Öğretim Bakanı
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Gürcistan Hükümeti arasında 24 Mayıs 2011
tarihinde Sarp’ta imzalanan ekli ―Sarp-Sarpi, Çıldır/AktaĢ-Kartsakhi ve Posof/TürkgözüAkhaltsikhe Kara Gümrük GeçiĢ Noktalarındaki Yolcu, Araç ve EĢya Hareketine ĠliĢkin
ĠĢlemlerin ve ÇalıĢma Saatlerinin UyumlaĢtırılması ile ĠĢbirliğine Dair Protokol‖ün
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
N. ERGÜN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı V.Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
B. ATALAY
M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
V.
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
“SARP - SARPĠ”, “ÇILDIR/AKTAġ - KARTSAKHĠ”
VE “POSOF/TÜRKGÖZÜ - AKHALTSĠKHE”
KARA GÜMRÜK GEÇĠġ NOKTALARINDAKĠ
YOLCU, ARAÇ VE EġYA HAREKETĠNE ĠLĠġKĠN ĠġLEMLERĠN
VE ÇALIġMA SAATLERĠNĠN UYUMLAġTIRILMASI
ĠLE ĠġBĠRLĠĞĠNE DAĠR PROTOKOL
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve Gürcistan Hükümeti (bundan sonra "Taraflar" olarak
anılacaktır);
"Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Gürcistan Hükümeti arasında "Sarp - Sarpi",
"Çıldır/AktaĢ - Kartsakhi" ve "Posof/Türkgözü - Akhaltsikhe" Kara Gümrük GeçiĢ
Noktaları'nın Ortak Kullanımına Dair AnlaĢma"nın (bundan sonra "AnlaĢma" olarak
anılacaktır) tarafları olarak;
AnlaĢmanın 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasına dayanarak;
Kara hudut geçiĢ ve Gümrük iĢlemlerini tekrara yer vermeden kolaylaĢtırmak amacıyla;
"Sarp - Sarpi", "Çıldır/AktaĢ - Kartsakhi" ve "Posof/Türkgözü - Akhaltsikhe" Kara
Gümrük GeçiĢ Noktaları'nın (bundan sonra "GeçiĢ Noktaları" olarak anılacaktır) ortak
kullanımını sağlama kararı doğrultusunda;
AĢağıdaki konularda mutabık kalmıĢlardır:
MADDE 1
TANIMLAR
a) "Özet beyan"; eĢyanın Taraflardan birinin Gümrük bölgesine giriĢi veya Gümrük
bölgesinden çıkıĢı esnasında veya öncesinde, belirlenmiĢ bir Ģekil ve usul ile Gümrük
makamlarının bir kiĢi tarafından bilgilendirildiği veri veya belge,
b) "ÇalıĢma saatleri"; bu Protokolün uygulanacağı GeçiĢ Noktaları'nda Gümrük
iĢlemlerinin fiilen yürütüldüğü zaman dilimi,
c) "Gümrük iĢlemi"; Tarafların Gümrük mevzuatlarına uygun olarak, ilgili kiĢiler ve
Gümrük makamlarınca gerçekleĢtirilmesi gereken tüm iĢlemler,
d) "GiriĢ iĢlemi"; giriĢ ülkesinin ulusal mevzuatı veya taraf olduğu anlaĢmalar ve
sözleĢmelerle ya da idari düzenlemelerle Gümrük bölgesine giriĢi yasak edilmiĢ ve edilecek
eĢya ile Gümrük bölgesine belirli Gümrük geçiĢ noktalarından getirilmesi öngörülen eĢya
hariç olmak üzere; eĢyanın veya yolcuların ilgili Tarafın Gümrük bölgesine giriĢini etkileyen
her türlü ulusal mevzuat hükümlerine tabi olmak üzere, eĢyanın, yolcuların veya bunların
taĢındığı araçların Gümrük iĢlemlerinin yürütüldüğü alanlara giriĢine iliĢkin her türlü iĢlemler,
e) "ÇıkıĢ iĢlemi"; çıkıĢ ülkesinin ulusal mevzuatı veya taraf olduğu anlaĢmalar ve
sözleĢmelerle veya idari düzenlemelerle Gümrük bölgesinden çıkarılması yasak edilmiĢ ve
edilecek eĢya ile Gümrük bölgesini belirli Gümrük GeçiĢ Noktalarından terk edeceği
öngörülen eĢya hariç, eĢyanın veya yolcuların ilgili Tarafın Gümrük bölgesinden çıkıĢını
düzenleyen her türlü ulusal mevzuat hükümlerine tabi olmak üzere, eĢyanın, yolcuların veya
bunların taĢındığı taĢıma aracının Gümrük iĢlemlerinin yürütüldüğü alanlardan Gümrük
bölgesi dıĢına çıkıĢına iliĢkin her türlü iĢlemler,
f) "Elektronik veri değiĢimi"; kabul görmüĢ mesaj standartlarına göre yapılandırılmıĢ
verilerin, bir bilgisayar sistemi ile diğer bir bilgisayar sistemi arasında elektronik olarak
aktarımı,
g) "KiĢisel veri"; belirli veya kimliği belirlenebilir gerçek ve tüzel kiĢilere iliĢkin tüm
bilgiler,
h) "Gümrük kontrol sahası"; Gümrük bölgesinin, etrafından fiziksel olarak ayrılmıĢ olan
ya da ayrılmıĢ addedilen, tarafların Gümrük idarelerinin denetim, kontrol, yetki ve
sorumluluğunda tutulan kısmı anlamına gelir. Gümrük kontrol sahası, geçiĢ noktalarının
alanını kapsar.
MADDE 2
GÜMRÜK KONTROL SAHASI ĠġLEMLERĠ
Bu Protokol kapsamında ortak kullanıma konu olan Gümrük kontrol sahalarında
yürütülecek iĢlemler, iĢlem sırası itibariyle takip eden maddelere göre ve 6 ncı madde
hükümlerine uygun olarak yapılır.
MADDE 3
ÇIKIġ ÜLKESĠ ĠġLEMLERĠ
1. Ülkeden çıkıĢ yapacak araçların plaka kayıtları, çıkıĢ ülkesi Gümrük kontrol sahasına
varıĢlarında yetkili memurlarca sisteme girilir.
2. Araç sürücülerinin ve varsa yolcuların ülkeden çıkıĢ iĢlemleri, sistem üzerinden
yapılır ve gerektiğinde söz konusu sürücülerin ya da yolcuların pasaportlarına kayıt düĢülür.
Pasaport iĢlemleri, AnlaĢma’nın 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi gereğince
yapılacak protokol çerçevesinde gerçekleĢtirilir.
3. a) Gerek ticari gerekse kiĢisel kullanıma mahsus araçların;
b) Ticari nitelikteki eĢyanın;
c) Yolcu beraberindeki eĢyanın;
ülkeden çıkıĢına iliĢkin, özet beyan ve/veya diğer belge ya da bilgiler de dahil olmak
üzere, Gümrük iĢlemleri, veri giriĢ iĢlemleri dikkate alınarak tamamlanır.
4. Yukarıdaki iĢlemlerin tamamlanmasının ardından veriler giriĢ ülkesine iletilir. GiriĢ
ülkesine aktarılacak veriler, AnlaĢma’nın 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinde
belirtilen Protokol ile belirlenir.
MADDE 4
GĠRĠġ ÜLKESĠ ĠġLEMLERĠ
1. Sürücüler ve varsa yolcuların ülkeye giriĢ iĢlemleri, çıkıĢ ülkesi tarafından,
AnlaĢma’nın 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi gereğince yapılacak protokol
çerçevesinde sistem üzerinden aktarılan pasaport bilgileri doğrultusunda gerçekleĢtirilir.
2. Araç ve eĢyaya iliĢkin olarak çıkıĢ ülkesinde hazırlanan ve elektronik yoldan giriĢ
ülkesinin Gümrük Ġdaresine iletilen bilgiler, sistem vasıtasıyla temin edilir ve bu veriler, ticari
yük taĢıyan araçlarla ilgili olarak ibraz edilir. Ġbrazı halinde; TIR, ATA, CPD Karnesi de, özet
beyan olarak kabul edilir. Özet beyanda yer alacak veriler, AnlaĢma’nın 4 üncü maddesinin
ikinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen Protokol ile belirlenir.
3. Ancak, TIR, ATA, CPD Karnesinin ibraz edilmemesi halinde, ikinci fıkrada belirtilen
özet beyan esas alınarak, transit/Gümrük rejimi, giriĢ ülkesi iç hukuku çerçevesinde baĢlatılır.
4. Gerek ticari gerekse yolcu beraberi eĢyanın beyanına iliĢkin muayene iĢlemleri, giriĢ
ülkesi mevzuatına uygun olarak tamamlanır. Ancak, aĢağıda belirtilen hallerde, eĢyanın
muayenesi yapılmadan, araç ya da eĢya çıkıĢ ülkesine geri gönderilir:
a) Beyanın elektronik ortamda gönderilmemesi, eksik beyanda bulunulması ve haricen
yapılan kontrolde mührün bozulması veya brandanın yırtılması veya konteynerin/aracın
kurcalanmıĢ olabileceğini gösterir diğer emareler gibi eĢyanın çıkarıldığının ya da eĢya
üzerinde değiĢiklik yapıldığının görülmesi halinde, hiçbir iĢlem yapılmayarak, araç/eĢya çıkıĢ
ülkesine geri gönderilir.
b) Yapılan Gümrük muayenesi sonucunda beyanda yer alan verilerle
karĢılaĢtırıldığında, eksik veya fazla miktarın olması veya eĢyanın, AnlaĢma’nın 4 üncü
maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendi kapsamında ihracı yasak olan ve Tarafların hali
hazırda birbirleriyle paylaĢtıkları liste kapsamında bulunması ve konunun giriĢ ülkesi
mevzuatına göre suç ve kabahat içermemesi durumunda araç/eĢya, çıkıĢ ülkesine iade edilir.
c) Yapılan kontrolde, beyan edilen miktara göre fazla miktardaki eĢyanın, aracın veya
konteynerin mühürlü kısmında bile olsa gizlendiğinin ve saklandığının ya da zula tabir edilen
yerlere konulmuĢ olduğunun görülmesi halinde, giriĢ ülkesi gerekli takibatı yapar.
5. Yapılan kontrolün sonuçları, AnlaĢmanın 3 üncü maddesi uyarınca çıkıĢ ülkesine
elektronik ortamda iletilir.
6. GiriĢ ülkesinin iç hukuku çerçevesinde ve gerekli durumlarda araçlar, X-Ray
taramasına tabi tutulabilir.
7. ÇıkıĢ ülkesi, beyanı, kontrol sonuçlarını esas alarak sonuçlandırır.
8. GiriĢ ülkesi görevlisi elektronik ortamda gerekli iĢlemlerinin tamamlandığının teyit
edilmesini takiben, araç veya yolcuların Gümrük kontrol sahasından ayrılmasına izin verir.
MADDE 5
GĠRĠġ ÜLKESĠNDE YAPILAN DĠĞER ĠġLEMLER
1.
a) Yolcuların sağlık kontrolü, Dünya Sağlık Örgütü tarafından ilan edilen durumlarda ve
salgın hastalık riski devam ettiği sürece gerçekleĢtirilir. Diğer hallerde, yolcuların sağlık
kontrolü, gerek görülmesi halinde yapılır.
b) Dezenfeksiyon, sadece salgın ve bulaĢıcı hastalık riski taĢıyan bitki ve bitkisel
ürünler ile canlı hayvan ve hayvansal ürünleri taĢıyan ticari kara taĢıtlarına uygulanır; insan
taĢımaya mahsus kara taĢıtları ile diğer taĢıtlara uygulanmaz.
c) Salgın ve bulaĢıcı hastalık riskinin bulunduğu hallerde, salgın süresiyle sınırlı olmak
kaydıyla, sınırın kapatılması ve karantina dâhil her tür tedbir alınır.
d) Dezenfeksiyon ücreti, maliyeti aĢmayacak Ģekilde belirlenir ve elde edilen gelir,
dezenfeksiyon amacı dıĢında kullanılmaz.
e) Dezenfeksiyonun Gümrük sahasında iĢ ve iĢlem süreçlerini uzatmayacak ve sınırda
yığılmalara yol açmayacak Ģekilde uygulanması konusunda gerekli tedbirler alınır.
2. Gıda, tarım ve hayvansal ürünlerin ülkeye giriĢine, yetkili personelin kontrolünün
ardından izin verilir.
3. Taraflar, araçlara yönelik radyoaktif detektörleri kendi iç mevzuatlarına göre
kullanacaklardır.
MADDE 6
TEKNĠK HÜKÜMLER
1. ĠĢbu Protokolle düzenlenmeyen iĢlemler, Tarafların iç mevzuat hükümlerine göre
tamamlanır.
2. GeçiĢ Noktaları'nın ortak kullanımı çerçevesinde yürütülecek bütün iĢlemler,
AnlaĢma'nın 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinde bahsi geçen Protokole göre
tasarlanan yazılım ile yürütülür.
Herhangi bir nedenle yazılımın bir saatten uzun bir süre çalıĢmaması; ya da bu sorunun
1 saatten daha kısa bir sürede düzeltilemeyeceğinin öngörülmesi halinde, iĢlemler manüel
olarak yürütülür ve veriler bilahare sisteme aktarılır.
Yazılımın, Taraflardan birinde 6 saatten fazla çalıĢmaması durumunda diğer Taraf
toplantıya çağırılarak, sorunun giderilmesine yönelik müĢterek tedbirler alınır.
3. Gerekli olan hallerde, Taraflar birbirlerine teknik ve idari yardımda bulunurlar.
MADDE 7
GÖRÜġMELER VE ANLAġMAZLIKLARIN HALLĠ
1. Ortak Komite tarafından kurulan alt komite, üç ayda bir düzenli olarak toplanır.
2. Acil durumlarda, Taraflardan birinin yazılı baĢvurusu üzerine, alt komite 1 gün
içerisinde toplanır.
3. Alt komitenin raporları her iki Tarafın yetkili makamlarına iletilir.
4. Alt komite, ortaya çıkan ihtilafları Tarafların iç mevzuatları çerçevesinde ve dostane
müzakereler yoluyla çözüme kavuĢturur. Çözülemeyen hususlar, Ortak Komite'ye havale
edilir.
5. Protokolün 4 üncü maddesinin altıncı fıkrasının uygulanmasından kaynaklanan
sonuçlar, çıkıĢ ülkesine, gerek talep üzerine gerekse re'sen iletilebilir.
MADDE 8
GENEL HÜKÜMLER
1. Taraflar, Gümrük GeçiĢ Noktaları’nda kullanılacak teknik cihazların rutin ayar ve
bakımlarının zamanında ve sağlıklı yapılmasını birbirlerine taahhüt ederler ve bu ayarların ve
bakım iĢlerinin yapılmasının ardından birbirlerini bilgilendirirler.
2. Taraflar, Ģüphe halinde veya gerekli olması durumunda, teknik cihazların ayar ve
bakımına iliĢkin taleplerini birbirlerine iletebilirler. Böyle bir talepte bulunulması halinde,
talepte bulunulan Taraf, teknik cihazların ayar ve bakımının yapılmasını sağlar ve bu bakımın
sonuçlarını diğer Tarafa iletir.
MADDE 9
ÇALIġMA SAATLERĠ
1. Gümrük iĢlemleri, prensip olarak, 24 saat esasına göre yürütülür.
2. "Çıldır/AktaĢ - Kartsakhi" ve "Posof/Türkgözü - Akhaltsikhe" Kara Gümrük GeçiĢ
Noktaları’nda, ticari eĢyayla ilgili çalıĢma saatleri, hizmeti aksatmayacak Ģekilde ve resmi
tatil günleri, yerel saatler ve nöbet değiĢimi dikkate alınarak, Ortak Komite tarafından
belirlenir.
MADDE 10
BÖLGESEL ĠRTĠBAT NOKTALARI VE ĠġBĠRLĠĞĠ
1. ĠĢbu Protokol'ün yürürlüğe girmesinden itibaren 1 ay içerisinde, Taraflar, iĢbu
Protokolün uygulandığı kara Gümrük GeçiĢ Noktaları'ndaki mahalli temsilcilerin isim, ünvan
ve iletiĢim bilgilerini birbirleriyle paylaĢırlar ve ilgili değiĢiklikleri 1 ay içerisinde birbirlerine
iletirler.
2. Taraflar, iĢbu Protokolün geçerli olduğu kara Gümrük GeçiĢ Noktaları’nda
uygulanmakta olan Gümrük mevzuatlarıyla uygulamalarını, iĢbu Protokolün yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren 3 ay içerisinde birbirlerine iletirler ve oluĢabilecek tüm değiĢiklikleri
birbirlerine 1 ay içerisinde bildirirler.
MADDE 11
YÜRÜRLÜĞE GĠRĠġ
ĠĢbu Protokol, Tarafların, Protokol'ün yürürlüğe girmesi için gerekli iç yasal
prosedürlerin tamamlandığını birbirlerine, diplomatik yollardan bildirdikleri en son yazılı
ihbarın alındığı tarihte yürürlüğe girer.
ĠĢbu Protokol, AnlaĢma yürürlükte olduğu sürece yürürlükte kalır. Taraflardan her biri,
diplomatik yoldan, diğer Taraf’a yazılı tebliğde bulunarak iĢbu Protokol'ü her zaman
feshedebilir. Bu durumda, Protokol, söz konusu tebliğin alındığı tarihten üç (3) ay sonra
feshedilir.
ĠĢbu Protokol'ün feshi, hali hazırda devam etmekte ya da yürütülmekte olan faaliyet ve
projeleri etkilemez.
ĠĢbu Protokol'de, Akit Tarafların karĢılıklı yazılı rızasıyla her zaman değiĢiklik
yapılabilir. Yapılan değiĢiklikler, bu maddenin birinci fıkrası gereği aynı yasal prosedüre göre
ĠĢbu Protokol, Hükümetleri tarafından tam olarak yetkilendirilmiĢ aĢağıdaki imza
sahipleri tarafından imzalanmıĢtır.
ĠĢbu Protokol, Sarp'ta, 24 Mayıs 2011 tarihinde, Türkçe, Gürcüce ve Ġngilizce
dillerinde, bütün metinler aynı derecede geçerli olmak üzere ikiĢer orijinal nüsha halinde
düzenlenmiĢtir. ĠĢbu Protokol'ün uygulanmasında yorum farklılığı olması halinde, Ġngilizce
metin geçerlidir.
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ
HÜKÜMETĠ ADINA
ZĠYA ALTUNYALDIZ
GÜMRÜK MÜSTEġARI
GÜRCĠSTAN HÜKÜMETĠ
ADINA
JAMBUL EBANOIDZE
GELĠR ĠDARESĠ BAġKANI
MALĠYE BAKAN YARDIMCISI
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
BAKANLAR KURULU KARARLARI
Ekli listede imza yeri ve tarihleri ile adları yazılı anlaĢmaların yürürlüğe girdiği
tarihlerin aynı listede belirtildiği Ģekilde tespit edilmesi; DıĢiĢleri Bakanlığının anılan listede
tarih ve sayıları belirtilen yazıları üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
T. YILDIZ
M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
ve
V.
ve
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
Ekli ―Türkiye Cumhuriyeti Maliye Bakanlığı, Mali Suçları AraĢtırma Kurulu BaĢkanlığı
(MASAK) ile Rusya Federasyonu Federal Finansal Gözetim Ġdaresi Arasında Suç Gelirlerinin
Aklanması ve Terörizmin Finansmanı ile Mücadele Alanında ĠĢbirliğine ĠliĢkin Mutabakat
Muhtırası‖nın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığının 6/12/2012 tarihli ve 24486 sayılı
yazısı üzerine, 5549 sayılı Suç Gelirlerinin Aklanmasının Önlenmesi Hakkında Kanunun 12
nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 19/12/2012 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
T. YILDIZ
M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
V.
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ MALĠYE BAKANLIĞI, MALĠ SUÇLARI ARAġTIRMA
KURULU BAġKANLIĞI (MASAK) ĠLE RUSYA FEDERASYONU FEDERAL
FĠNANSAL GÖZETĠM ĠDARESĠ ARASINDA SUÇ GELĠRLERĠNĠN
AKLANMASI VE TERÖRĠZMĠN FĠNANSMANI ĠLE
MÜCADELE ALANINDA ĠġBĠRLĠĞĠNE ĠLĠġKĠN
MUTABAKAT MUHTIRASI
Türkiye Cumhuriyeti Maliye Bakanlığı, Mali Suçları AraĢtırma Kurulu BaĢkanlığı
(MASAK) ile Rusya Federasyonu Federal Finansal Gözetim Ġdaresi bundan sonra “Taraflar”
diye anılacaktır,
Suç gelirlerinin aklanması, terörizmin finansmanı ve bunlarla bağlantılı suç faaliyeti ile
mücadele alanında karĢılıklı menfaatleri doğrultusunda,
Mütekabiliyet esasına dayalı olarak ve her bir Tarafın ulusal mevzuatı çerçevesinde
mümkün olan en etkili Ģekilde iĢbirliği yapma ihtiyacını dikkate alarak,
AĢağıdaki Ģekilde mutabakata varmıĢlardır:
1. Taraflar, bu Mutabakat Muhtırası hükümlerine uygun olarak, kendi ülke mevzuatları
ve uluslararası yükümlülüklerine uyumlu Ģekilde kendi yetkileri dahilinde hareket ederek,
özellikle bilgi değiĢimi hususunda iĢbirliği yapacaklardır.
2. Taraflar, suç gelirlerinin aklanması, terörizmin finansmanı ve bunlarla bağlantılı suç
faaliyeti ile ilgili olduğundan Ģüphelenilen parasal fonlar ve diğer malvarlıklarına iliĢkin
iĢlemler ve yanı sıra bu tür iĢlemlere karıĢan gerçek ve tüzel kiĢilerin faaliyetlerine iliĢkin
sahip oldukları bilgileri bir araya getirmek, geliĢtirmek ve analiz etmek amacıyla özellikle
bilgi değiĢimi hususunda iĢbirliği yapacaklardır.
3.1. Taraflar, iletiĢim için hazırlanmıĢ teknik araçları kullanarak, kendiliğinden veya
talep üzerine yazılı olarak bilgi değiĢiminde bulunacaklardır.
3.2. Yapılacak talep aĢağıdaki hususları içerecektir:
a) Talepte bulunan Tarafın ismi;
b) Talepte bulunulan Tarafın ismi;
c) Talebe sebep teĢkil eden hususlar ve talebin gerekçesine iliĢkin kısa bir açıklama
(talebin aciliyeti durumunda talepte bulunan Taraf bu aciliyetin gerekliliğini ortaya
koyacaktır);
d) Ġstenen bilginin içeriğine iliĢkin açıklama;
e) Bilginin istenme amacı;
f) Talebin yerine getirilmesine iliĢkin diğer bilgiler.
3.3. Talebin uygun Ģekilde yerine getirilmesi için, talepte bulunulan Taraf, gerektiği
takdirde ilave bilgi verilmesi için baĢvurabilir.
4.1. Bilgi talebi, talepte bulunulan Taraf Devletin egemenliğini, güvenliğini, kamu
düzenini ya da diğer asli menfaatlerini etkilemesi ya da ulusal mevzuatına ve/veya
uluslararası yükümlülüklerine aykırı olması ya da ülkesinde adli tahkikatın baĢlatılmıĢ olması
halinde tamamen ya da kısmen reddedilebilir.
4.2. Talepte bulunulan Taraf, talebin yerine getirilmesini reddetmesi durumunda, redde
iliĢkin sebepler konusunda talepte bulunan tarafı bilgilendirecektir.
5.1. Bu Mutabakat Muhtırası uyarınca elde edilen bilgiler, talepte bulunulan Tarafın
önceden yazılı rızası alınmaksızın, taleplerde belirtilen amaçlar ve verilme amacı dıĢında
kullanılmayacaktır.
5.2. Bu Mutabakat Muhtırası uyarınca elde edilen bilgiler gizli tutulacaktır ve talepte
bulunan Tarafın ulusal kaynaklarından elde ettiği benzer bilgi için, mevzuatının Ģart koĢtuğu
gizlilik içerisinde korunacaktır.
5.3. Taraflar, kendi Devletlerinin mevzuatını ve uluslararası yükümlülükleri esas alarak,
bu Mutabakat Muhtırası uyarınca elde edilen bilgileri, kazaen ya da yasadıĢı olarak imhası,
tahrif edilmesi, dağıtımı ve baĢka suretle yasadıĢı olarak kullanımından korumak için gerekli
idari ve teknik tedbirleri alacaklardır.
6.1. Rus Tarafı bakımından bilgi değiĢimi Rusya Federasyonu mevzuatına uygun olarak
sağlanacaktır.
6.2. Türk Tarafı bakımından bilgi değiĢimi Türkiye Cumhuriyeti mevzuatına uygun
olarak sağlanacaktır.
6.3. Her bir Taraftan alınan bilgiler, bilgiyi veren Tarafın önceden yazılı rızası
alınmaksızın, herhangi üçüncü bir tarafa verilmeyecek, idari, kovuĢturma ya da adli amaçlar
için kullanılmayacaktır.
7.1. Taraflar her bir ülkenin mevzuatına uyumlu bilgi değiĢim prosedürleri oluĢturmak
üzere müĢterek düzenleme yapacaklar ve bu Mutabakat Muhtırası kapsamındaki hususlar için
birbirleri ile istiĢarede bulunacaklardır.
7.2. Taraflar, talep üzerine ya da kendiliğinden, her bir Taraf’ın suç gelirlerinin
aklanması ve terörizmin finansmanıyla mücadele alanındaki ulusal mevzuatına iliĢkin olarak
bilgi değiĢimi yapabilirler.
7.3. Taraflar deneyimleri paylaĢmak ve karĢılıklı menfaatlere iliĢkin hususları görüĢmek
üzere müĢtereken toplantılar ve çalıĢtaylar düzenleyebilirler ve gerçekleĢtirebilirler.
7.4. Bu Mutabakat Muhtırasındaki hiçbir düzenleme, Tarafların diğer karĢılıklı kabul
edilebilir iĢbirliği yöntemleri üzerinde çalıĢmasını ve geliĢtirmesini engellemeyecektir.
8. Taraflar arasındaki iĢbirliği ve bilgi değiĢimi Ġngilizce dilinde gerçekleĢtirilecektir.
9. Bu Mutabakat Muhtırası, Muhtıraya tamamlayıcı ekler ilave edilmesi yoluyla,
Tarafların karĢılıklı rızası ile değiĢtirilebilir. Taraflar bu değiĢikliklere dair onaylarını yazılı
nota değiĢimi ile bildirecekler ve değiĢiklik onayı son bildirim tarihinde yürürlüğe girecektir.
10. Taraflar bu Mutabakat Muhtırasının yorumlanmasında veya uygulanmasında ortaya
çıkabilecek anlaĢmazlıkları çözmek için müzakere ve istiĢarelerde bulunacaklardır.
11. Bu Mutabakat Muhtırası uluslararası bir antlaĢma değildir ve uluslararası hukuk ile
düzenlenen herhangi bir hak veya yükümlülük doğurmaz.
12. Bu Mutabakat Muhtırası herhangi bir süre ile kayıtlı olmaksızın uygulanacaktır.
13. Taraflar bu Mutabakat Muhtırasının onaylandığını yazılı nota değiĢimi ile
bildirecekler ve Mutabakat Muhtırası son bildirim tarihinde yürürlüğe girecektir.
14. Herhangi bir Taraf her zaman diğer Tarafa bu Mutabakat Muhtırasını feshetme
niyetini yazılı olarak bildirebilir. Bu Mutabakat Muhtırası, diğer Tarafça söz konusu
bildirimin alınmasından 90 gün sonra fesholur.
15. Bu Mutabakat Muhtırasının fesihten önce alınan bilgilerin gizliliğini sağlayan
hükümleri, fesihten sonra da yürürlükte kalacaktır.
Bu Mutabakat Muhtırası Ġstanbul’da 3 Aralık 2012 tarihinde her biri Türkçe, Rusça ve
Ġngilizce iki suret olarak imzalanmıĢ olup, tüm metinler aynı Ģekilde orijinaldir. Bu Mutabakat
Muhtırası hükümlerinin yorumlanmasında ve/veya uygulanmasında farklılık durumunda,
Ġngilizce metin kullanılacaktır.
Türkiye Cumhuriyeti, Maliye Bakanlığı,
Mali Suçları AraĢtırma Kurulu BaĢkanlığı
(MASAK) adına
Federal Finansal
Gözetim Ġdaresi
(Rusya Federasyonu) adına
Mürsel Ali KAPLAN
Yury CHIKHANCHIN
MASAK BaĢkanı
BaĢkan
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
Ekli ―Bağımsız Denetime Tabi Olacak ġirketlerin Belirlenmesine Dair Karar‖ın
yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığının 29/11/2012 tarihli ve 1786 sayılı yazısı üzerine,
6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 397 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
T. YILDIZ
M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
V.
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
Ekli "Türk Telekomünikasyon Anonim ġirketinin Hazine Mülkiyetinde Bulunan
Hisselerinin ÖzelleĢtirilmesine Dair Karar'ın yürürlüğe konulması; ÖzelleĢtirme Ġdaresi
BaĢkanlığının görüĢü ve UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığının 11/1/2013 tarihli
ve 82 sayılı yazısı üzerine, 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun ek 17 nci maddesine
göre, Bakanlar Kurulu'nca 14/1/2013 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
BaĢbakan YardımcısıBaĢbakan YardımcısıBaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan Yardımcısı
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
TÜRK TELEKOMÜNĠKASYON ANONĠM ġĠRKETĠNĠN HAZĠNE
MÜLKĠYETĠNDE BULUNAN HĠSSELERĠNĠN
ÖZELLEġTĠRĠLMESĠNE DAĠR KARAR
MADDE 1 – (1) Türk Telekomünikasyon Anonim ġirketinin (Türk Telekom) Hazine
mülkiyetinde bulunan hisselerinin özelleĢtirilmesine iliĢkin olarak;
a) Toplam % 6,68 oranındaki Türk Telekom hissesinin satıĢ yöntemi ile özelleĢtirilmesi,
satıĢın halka arz suretiyle gerçekleĢtirilmesi ve halka arz iĢleminin 31/12/2013 tarihine kadar
tamamlanması,
b) Halka arz iĢleminde yurtiçi ve/veya yurtdıĢı sermaye piyasalarında satıĢ ile buna
iliĢkin zamanlamanın piyasa Ģartlarına göre tespiti ve ek satıĢ hakkının kullanılabilmesi
hususlarının Türk Telekom Ġhale Komisyonunca belirlenmesi,
c) 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu uyarınca, Türk Telekom hisselerinin satıĢında
Türk Telekom ve T.C. Posta ve Telgraf TeĢkilatı Genel Müdürlüğü çalıĢanları ile küçük
tasarruf sahiplerine ayrılması öngörülen % 5 oranındaki pay ile ilgili olarak; 2008 yılında % 3
oranındaki payın ayrılmasını müteakip bu defa da (a) bendinde belirtilen oranın % 10'u
tutarındaki Ģirket paylarının yine (a) bendinde belirtilen oran içerisinde değerlendirilerek, söz
konusu çalıĢanlara ve küçük tasarruf sahiplerine ayrılması,
ç) Halka arz iĢleminde özendirici imkanların kullanılmasına, piyasa Ģartlarına göre Türk
Telekom Ġhale Komisyonu tarafından karar verilmesi,
MADDE 3 – (1) Bu Kararı Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
YÖNETMELĠKLER
ĠçiĢleri Bakanlığından:
DERNEKLER YÖNETMELĠĞĠNDE DEĞĠġĠKLĠK
MADDE 1 – 31/3/2005 tarihli ve 25772 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Dernekler
Yönetmeliğinin 14 üncü maddesinin birinci fıkrası aĢağıdaki Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.
―Yönetim kurulu, dernek tüzüğüne göre genel kurula katılma hakkı bulunan üyelerin
listesini düzenler. Genel kurula katılma hakkı bulunan üyeler; en az onbeĢ gün önceden,
toplantının günü, saati, yeri ve gündemi en az bir gazetede veya derneğin internet sayfasında
ilan edilmek, yazılı olarak bildirilmek, üyenin bildirdiği elektronik posta adresine ya da
iletiĢim numarasına mesaj gönderilmek veya mahalli yayın araçları kullanılmak suretiyle
toplantıya çağrılır. Bu çağrıda, çoğunluk sağlanamaması sebebiyle toplantı yapılamazsa,
ikinci toplantının hangi gün, saat ve yerde yapılacağı da belirtilir. Ġlk toplantı ile ikinci
toplantı arasındaki süre yedi günden az, altmıĢ günden fazla olamaz.‖
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesinin birinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
değiĢtirilmiĢ ve aynı maddenin dördüncü fıkrasında yer alan ―genel kurul sonuç bildirimi ve
eklerini‖ ibaresi ―genel kurul sonuç bildirimini‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.
―Olağan veya olağanüstü genel kurul toplantılarını izleyen otuz gün içinde, yönetim ve
denetim kurulları ile diğer organlara seçilen asıl ve yedek üyeleri içeren ve Ek-3’te yer alan
Genel Kurul Sonuç Bildirimi mülki idare amirliğine verilir. Genel kurul toplantısında tüzük
değiĢikliği yapılması halinde; genel kurul toplantı tutanağı, tüzüğün değiĢen maddelerinin eski
ve yeni Ģekli, her sayfası yönetim kurulu üyelerinin salt çoğunluğunca imzalanmıĢ dernek
tüzüğünün son Ģekli, bu fıkrada belirtilen süre içinde ve bir yazı ekinde mülki idare amirliğine
verilir.‖
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 19 uncu maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
“MADDE 19 – YurtdıĢından yardım alacak olan dernekler Ek-4’te belirtilen
YurtdıĢından Yardım Alma Bildirimini doldurup mülki idare amirliğine bildirimde
bulunurlar.‖
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 20 nci maddesi yürürlükten kaldırılmıĢtır.
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 23 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan ―(EK7)’de‖ ibaresi ―Ek-9’da‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 27 nci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi
―Ayrıca, temsilcilik veya Ģube açma baĢvurularında Ek-9’da yer alan örnek statüdeki bilgileri
ihtiva eden statünün de verilmesi zorunludur.‖
MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 32 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan
―Dernekler aĢağıda yazılı defterleri tutarlar.‖ cümlesinden sonra gelmek üzere aĢağıdaki
cümle eklenmiĢ ve aynı maddenin ikinci fıkrasında yer alan ―Bu maddede sayılan ve
derneklerce‖ ibaresi ―Derneklerce‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.
―Ancak, Alındı Belgesi Kayıt Defteri, DemirbaĢ Defteri ve Envanter Defterlerinin tutulması
isteğe bağlıdır. Büyük Defterin onaylatılması zorunlu değildir.‖
MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 36 ncı maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi
aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢ ve aynı maddenin ikinci fıkrasının baĢına ―Tasdik edilen her
defter için ayrı bir tasdik numarası verilir.‖ cümlesi eklenmiĢtir.
―Ancak, Yevmiye Defteri kullanılacağı yıldan önce gelen son ayda, her yıl yeniden tasdik
ettirilir.‖
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 37 nci maddesinin birinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
―Ġl dernekler müdürlüğü, tasdikini yaptığı defterleri elektronik ortamda tutulan, örneği
Ek-12’de yer alan Tasdik Defterine kaydeder. Her yılın sonunda çıktısı alınan Tasdik
Defterinin sayfaları sıra numarasıyla teselsül edildiğine bakılarak, bu sayfalar teker teker il
dernekler müdürlüğünün mühürü ile mühürlenir ve son sayfasına kaç sayfadan ibaret olduğu
ile onay tarihi belirtilerek, il dernekler müdürü tarafından imzalanır.‖
“MADDE 38 – Dernek gelirleri alındı belgesi ile tahsil edilir. Dernek gelirlerinin
bankalar aracılığı ile tahsili halinde banka tarafından düzenlenen dekont veya hesap özeti gibi
belgeler alındı belgesi yerine geçer.
Dernek giderleri ise fatura, perakende satıĢ fiĢi, serbest meslek makbuzu gibi harcama
belgeleri ile yapılır. Ancak, 31/12/1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü
maddesi kapsamında bulunan ödemeler için 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu
hükümlerine göre gider pusulası düzenlenir. Bu kapsamda da bulunmayan ödemeler için Ek13’te yer alan Gider Makbuzu veya banka dekontu gibi belgeler harcama belgesi olarak
kullanılır.
Dernekler tarafından kiĢi, kurum veya kuruluĢlara yapılacak bedelsiz mal ve hizmet
teslimleri Ek-14’te yer alan Ayni Yardım Teslim Belgesi ile yapılır. KiĢi, kurum veya
kuruluĢlar tarafından derneklere yapılacak bedelsiz mal ve hizmet teslimleri ise Ek-15’te yer
alan Ayni BağıĢ Alındı Belgesi ile kabul edilir.
Bu belgeler; Ek-13, Ek-14 ve Ek-15’te gösterilen biçim ve ebatta, müteselsil seri ve sıra
numarası taĢıyan, kendinden karbonlu elli asıl ve elli koçan yaprağından meydana gelen ciltler
veya elektronik sistemler ve yazı makineleri aracılığıyla yazdırılacak form veya sürekli form
Ģeklinde, dernekler tarafından bastırılır. Form veya sürekli form Ģeklinde bastırılacak
belgelerin, belirtilen nitelikte olması zorunludur.
Bastırılan belgelerin adedi ile seri ve sıra numaralarının, onbeĢ gün içinde basımevleri
tarafından mülki idare amirliğine bildirilmesi zorunludur.‖
MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin 43 üncü maddesinin beĢinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
―Alındı Belgesi Ciltleri Takip Defteri elektronik ortamda tutulur. Her yılın sonunda
çıktısı alınan Alındı Belgesi Ciltleri Takip Defterinin sayfaları sıra numarasıyla teselsül
edildiğine bakılarak, bu sayfalar teker teker il dernekler müdürlüğünün mühürü ile mühürlenir
ve son sayfasına kaç sayfadan ibaret olduğu ile onay tarihi belirtilerek, il dernekler müdürü
tarafından imzalanır.‖
MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğin 44 üncü maddesinin beĢinci fıkrası yürürlükten
MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğin 46 ncı maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
“MADDE 46 – Yönetim kurulu asıl üyeleri hariç, dernek adına gelir tahsil edecek kiĢi
veya kiĢiler, yetki süresi de belirtilmek suretiyle, yönetim kurulu kararı ile tespit edilir. Gelir
tahsil edecek kiĢilerin açık kimliği, imzası ve fotoğraflarını ihtiva eden ve Ek-19’da yer alan
Yetki Belgesi dernek tarafından iki nüsha olarak düzenlenerek, dernek yönetim kurulu
baĢkanınca onaylanır. Yönetim kurulu asıl üyeleri yetki belgesi olmadan gelir tahsil edebilir.
Yetki belgelerinin süresi yönetim kurulu tarafından en çok bir yıl olarak belirlenir.
Süresi biten yetki belgeleri birinci fıkraya göre yenilenir. Yetki belgesinin süresinin bitmesi
veya adına yetki belgesi düzenlenen kiĢinin görevinden ayrılması, ölümü, iĢine veya görevine
son verilmesi, derneğin kendiliğinden dağıldığının tespit edilmesi veya fesih edilmesi gibi
hallerde, verilmiĢ olan yetki belgelerinin dernek yönetim kuruluna bir hafta içinde teslimi
zorunludur. Ayrıca, gelir toplama yetkisi yönetim kurulu kararı ile her zaman iptal edilebilir.‖
MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğin 53 üncü maddesinin ikinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
―Ġzin almak için baĢvuracak derneklerde aĢağıdaki Ģartlar aranır:
a) En az bir yıldan beri faaliyette bulunması,
b) Amacı ve bu amacı gerçekleĢtirmek için giriĢtiği faaliyetler ve yaptığı hizmetler ile
gelecekte yapılması düĢünülen iĢlerin; üyelerinin dıĢında topluma yararlı sonuçlar verecek
nitelikte olması,
c) Benzer amaçlı dernekler arasında en çok üyeye sahip olması,
ç) Son üç yıl içinde, kendi üyeleri dıĢında ulusal veya uluslararası alanda yaptığı en az
üç proje veya faaliyetini belgelendirmesi,
d) YerleĢim yerinin bulunduğu il dıĢında, en az üç ilde Ģube veya temsilciliğinin
bulunması,
e) Bu konuda genel kurulunda karar almıĢ olması.‖
MADDE 15 – Aynı Yönetmeliğin 61 inci maddesinin baĢlığı ―Alkollü içki kullanılması
ve canlı müzik yayını‖ Ģeklinde, birinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢ ve aynı
maddeye aĢağıdaki fıkralar eklenmiĢtir.
―Dernek lokallerinde alkollü içki kullanılması mülki idare amirinin iznine bağlıdır.
Ancak, alkollü içki izni verilebilmesi için dernek lokalinin içkili yer bölgesi içinde bulunması
zorunludur. Yetkili mercilerden alkollü içki satıĢ belgesi alamayan veya bu belgesi iptal
edilmiĢ derneklerin lokallerinde alkollü içki verilemez ve alkollü içki kullanılamaz.‖
―Dernek lokallerinde, halkın huzur ve sükûnu ile kamu istirahatı açısından sakınca
bulunmaması kaydıyla yapılacak ölçüm ve kontrolü müteakip, mülki idare amirinin kararıyla
canlı müzik izni verilir. Canlı müzik lokal açma ve iĢletme izin belgesine iĢlenmez. Ancak,
görevliler sorduğu zaman gösterilebilecek Ģekilde iĢyerinde bulundurulur.
Canlı müzik izni verilen yerlerde, belirlenen saatler dıĢında ve ilgili mevzuatta belirtilen
ses seviyelerinin üstünde halkın huzur ve sükûnunu bozacak Ģekilde yayın yapılması
durumunda izin iptal edilir. Bu hususlar, canlı müzik izni verilirken derneğe tebliğ edilir.
Dernek yöneticileri veya 60 ıncı maddede belirtilen sorumlu müdürler, canlı olarak veya
elektronik cihazlarla yapılan müzik yayınının tespit edilen saatleri aĢmamasını ve gerekli ikaz
levhalarının asılmasını sağlar.‖
MADDE 16 – Aynı Yönetmeliğin 66 ncı maddesinin birinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
―Kumar oynatıldığı, izinsiz içki kullanıldığı, umuma açık yer durumuna geldiği veya
yazılı uyarıya rağmen, 63 üncü maddede belirtilen lokal yönergesine veya bu Yönetmelikte
belirtilen lokaller ile ilgili diğer usul ve esaslara aykırı hareket edildiği tespit edilen lokaller,
mülki idare amiri tarafından otuz günü geçmemek üzere geçici süreyle faaliyetten men edilir.‖
MADDE 17 – Aynı Yönetmeliğin 67 nci maddesine aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.
―Lokal açma ve iĢletme izin belgesi iptal edilen derneklerin lokal açma baĢvuruları,
iptal tarihinden itibaren bir yıl geçmedikçe incelemeye alınmaz.‖
MADDE 18 – Aynı Yönetmeliğin 71 inci maddesinin ikinci fıkrasının ikinci cümlesi
―Bu tespitleri yaptırmaya Lokal Açma ve ĠĢletme Ġzin Belgesini veren mülki idare amirliği
yetkilidir.‖
MADDE 19 – Aynı Yönetmeliğin 74 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan ―Bu
yönetmelikte‖ ibaresi ―Bu yönergelerde‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 20 – Aynı Yönetmeliğin 77 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan ―sandık
yönetmeliğinde‖ ibaresi ―74 üncü maddeyle düzenlenen sandık yönergesinde‖ Ģeklinde
MADDE 21 – Aynı Yönetmeliğin 87 nci maddesinin ikinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
―Her defter, ilk yaprağından baĢlamak kaydıyla sayfaları (001)’den (200)’e kadar
numaralandırılır.‖
MADDE 22 – Aynı Yönetmeliğin 88 inci maddesinin birinci fıkrasının üçüncü cümlesi
―Açılan her dosya üzerine derneğin kütük numarası yazılır.‖
MADDE 23 – Aynı Yönetmeliğin 91 inci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi
―Gerekli görülen hallerde protokol, proje ve diğer belgelerin bir örneğinin dernekler birimine
verilmesi istenir.‖
MADDE 24 – Aynı Yönetmeliğin Ek-2’si, Ek-3’ü, Ek-4’ü, Ek-6’sı, Ek-9’u, Ek-12’si,
Ek-13’ü, Ek-14’ü, Ek-16’sı, Ek-17’si, Ek-18’i, Ek-19’u, Ek-21’i, Ek-22’si, Ek-24’ü, Ek-25’i
ve Ek-26’sı ekteki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 25 – Aynı Yönetmeliğin Ek-7’si ve Ek-23’ü yürürlükten kaldırılmıĢtır.
MADDE 26 – Bu Yönetmelik 31/1/2013 tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 27 – Bu Yönetmelik hükümlerini ĠçiĢleri Bakanı yürütür.
Sayısında YayınlanmıĢtır.
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumundan:
ALKOL VE ALKOLLÜ ĠÇKĠ TESĠSLERĠNĠN HAĠZ OLMALARI GEREKEN
TEKNĠK ġARTLAR, KURULMALARI, ĠġLETĠLMELERĠ VE
DENETLENMELERĠNE ĠLĠġKĠN USUL VE ESASLAR
HAKKINDA YÖNETMELĠKTE DEĞĠġĠKLĠK
MADDE 1 – 26/9/2002 tarihli ve 24888 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Alkol ve
Alkollü Ġçki Tesislerinin Haiz Olmaları Gereken Teknik ġartlar, Kurulmaları, ĠĢletilmeleri ve
Denetlenmelerine ĠliĢkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 15 inci maddesinin üçüncü
fıkrası yürürlükten kaldırılmıĢtır.
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğe aĢağıdaki geçici 4 üncü madde eklenmiĢtir.
“GEÇĠCĠ MADDE 4 – Bira üretimi yaparak dolum yapmadan üretim yerinde açık
olarak satan firmalar, 15/1/2014 tarihine kadar tesislerine dolum ekipmanı ilave ederek
ürettikleri biranın dolumunu yapacak ve ambalajlı olarak piyasaya arz edecek hale getirmek
zorundadır. Bu Ģartı yerine getirmeyen firmaların izinleri iptal edilir.‖
MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu
BaĢkanı yürütür.
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
TEBLĠĞLER
ĠġKOLU TESPĠT KARARI
Karar No. : 2013/1
ĠĢyeri
: Yılmaz Apartmanı Yöneticiliği
Yıldız Evler Mah. Tagore Caddesi No: 8/15
Çankaya/ANKARA
SGK Sicil No. :1029604.006
Tespiti Ġsteyen :
Genel-ĠĢ Sendikası
Ġnceleme
: Yılmaz Apartmanı Yöneticiliğinde Bakanlığımızca yapılan incelemede;
söz konusu apartmanda görevli kapıcı tarafından ortak kullanım alanlarının genel temizlik
iĢleri ile servis (alıĢ-veriĢ) hizmetinin yapıldığı, bu nedenle yapılan iĢin ĠĢkolları
Yönetmeliğinin 20 sıra numaralı ―Genel iĢler‖ iĢkolunda yer aldığı tespit edilmiĢtir.
Karar: Yılmaz Apartmanı Yöneticiliği iĢyerinde yapılan iĢin niteliği itibariyle ĠĢkolları
Yönetmeliğinin 20 sıra numaralı ―Genel iĢler‖ iĢkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî
Gazete’de yayımlanmasına 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu ĠĢ SözleĢmesi Kanununun 5’inci
maddesi gereğince karar verilmiĢtir.
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
Karar No. : 2013/2
ĠĢyeri
: DNZ Grup Tem. Hiz. ĠnĢ. Taah. Oto. Med. Haz.
Yem. San. ve Tic. Ltd. ġti.
TalatpaĢa Bulvarı Meydan Mah. No: 113/42
Cebeci-Çankaya/ANKARA
Tespiti Ġsteyen :T. Sağlık-ĠĢ Sendikası
Ġnceleme
: DNZ Grup Tem. Hiz. ĠnĢ. Taah. Oto. Med. Haz. Yem. San. ve Tic. Ltd.
ġti.’de Bakanlığımızca yapılan incelemede; söz konusu Ģirket tarafından hizmet alım ihalesi
ile ĠsmetpaĢa Mah. Doruk Sok. Yenice/KARABÜK adresinde bulunan Yenice Devlet
Hastanesinde yapılan malzemesiz genel temizlik iĢlerinin, ġair EĢref Mah. 85. Sok. No: 24
Kırkağaç/MANĠSA adresinde bulunan Kırkağaç Devlet Hastanesinde yapılan, polikliniklerin
ve genel alanların temizliği, çöplerin ve tıbbi atıkların atılması ile yatan hastaların taburcu
edildikten sonra yatak çarĢaflarının ve yastık kılıflarının değiĢtirilmesi, yıkanması ve
ütülenmesi iĢlerinin, Solakzade Mahallesi Yavuz Sultan Selim Bulvarı No: 49
Palandöken/ERZURUM adresinde bulunan Ġller Bankası A.ġ. Erzurum Bölge Müdürlüğü
iĢyerinde yapılan genel temizlik ve tabldot dağıtım iĢinin, Elmalı/ANTALYA adresinde
bulunan Elmalı Devlet Hastanesi iĢyerinde yapılan temizlik, sekreterlik ve aĢçılık
hizmetlerinin, Fatih Sultan Mehmet Bulvarı No: 70 Tarım Kampüsü Yanı
Yenimahalle/ANKARA adresinde bulunan Gıda Referans Laboratuvar Müdürlüğü iĢyerinde
yaptığı genel temizlik hizmetlerinin ve Eskil/AKSARAY adresinde bulunan Eskil Devlet
Hastanesinde yapılan, hasta karĢılama, hastane binasının ve bahçesinin genel temizliği ile
hasta ve malzeme taĢınması iĢlerinin ĠĢkolları Yönetmeliği’nin 20 sıra numaralı ―Genel iĢler‖
iĢkolunda,
Gez Mah. Çaykara Cad. Yakutiye/ERZURUM adresinde bulunan Erzurum Ağız ve DiĢ
Sağlığı Merkezi Hastanesi iĢyerinde yapılan, bilgi sistem kullanımı ve genel temizlik iĢlerinin
ĠĢkolları Yönetmeliği’nin 10 sıra numaralı ―Ticaret, büro, eğitim ve güzel sanatlar‖ iĢkolunda
yer aldığı,
Gülabibey Mah. Cemilbey Cad. No: 81 Merkez/ÇORUM adresinde bulunan, Çorum
Göğüs Hastalıkları Hastanesinde yapılan hasta kabulü, bilgisayara tanı giriĢi, hasta sevk
iĢlemleri, hasta yatıĢ iĢlemleri, ilaç ve istirahat raporlarının sisteme yüklenmesi, taburcu
iĢlemleri, fatura ve reçete düzenlenmesi v.b. tıbbi sekreterlik hizmetleri ile ReĢadiye Mah.
Civan Sok. Dr. Mehmet Aydın Sağlık Kompleksi Ġlkadım/SAMSUN adresinde bulunan
Samsun Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Hastanesi iĢyerinde yapılan, hasta kabul, sekreterlik,
tahakkuk, hasta dosya takibi ve muayene-randevu, tedavi ve arĢivleme, hastaların doğru
birime ulaĢtırılıp muayene edilmesi için hasta danıĢma, yönlendirme gibi iĢler ile bilgisayar
bakım, onarım ve hastane otomasyon iĢlerinin ĠĢkolları Yönetmeliği’nin 17 sıra numaralı
―Sağlık ve sosyal hizmetler‖ iĢkolunda,
yer aldıkları tespit edilmiĢtir.
Karar: Yapılan bu tespitlerin Resmî Gazete’de yayımlanmasına 6356 sayılı Sendikalar
ve Toplu ĠĢ SözleĢmesi Kanununun 5’inci maddesi gereğince karar verilmiĢtir.
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasından:
ÇEK DEFTERLERĠNĠN BASKI ġEKLĠNE, BANKALARIN HAMĠLE ÖDEMEKLE
YÜKÜMLÜ OLDUĞU MĠKTAR ĠLE ÇEK DÜZENLEME VE ÇEK HESABI AÇMA
YASAĞI KARARLARININ BĠLDĠRĠLMESĠNE VE DUYURULMASINA ĠLĠġKĠN
TEBLĠĞ (SAYI: 2010/2)’DE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR TEBLĠĞ
(SAYI: 2013/1)
MADDE 1 – 20/1/2010 tarihli ve 27468 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çek
Defterlerinin Baskı ġekline, Bankaların Hamile Ödemekle Yükümlü Olduğu Miktar ile Çek
Düzenleme ve Çek Hesabı Açma Yasağı Kararlarının Bildirilmesine ve Duyurulmasına
ĠliĢkin Tebliğ (Sayı: 2010/2)’in 4 üncü maddesinde yer alan ve 31/1/2012 tarihli ve 6273
sayılı Kanunla ―bin Türk Lirası‖ olarak belirlenen ―yediyüzyirmibeĢ Türk Lirası‖ ibareleri
―binkırkbeĢ Türk Lirası‖ olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 2 – Aynı Tebliğin geçici 2 nci maddesinde yer alan ―altıyüz Türk Lirası‖
ibareleri ―altıyüzonbeĢ Türk Lirası‖ olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 3 – Bu Tebliğ 25/1/2013 tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 4 – Bu Tebliğ hükümlerini Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası BaĢkanı
yürütür.
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
Esas Sayısı: 2012/80
ĠTĠRAZ YOLUNA BAġVURANLAR :
1- Askeri Yargıtay 4. Dairesi
(E. 2012/80)
(E. 2012/81)
(E. 2012/82)
(E. 2012/83)
(E. 2012/84)
(E. 2012/109)
(E. 2012/110)
(E. 2012/111)
(E. 2012/112)
(E. 2010/113)
11- KKK 1. Ordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi (E. 2012/114)
(E. 2012/115)
(E. 2012/119)
(E. 2012/120)
(E. 2010/121)
(E. 2012/122)
(E. 2012/123)
(E. 2012/124)
(E. 2012/125)
(E. 2010/131)
(E. 2012/138)
(E. 2012/139)
(E. 2012/140)
(E. 2012/141)
(E. 2010/142)
(E. 2012/144)
27- KKK 6. Mknz. P. Tüm. K.lığı Askeri Mahkemesi
(E. 2012/148)
(E. 2012/150)
(E. 2012/151)
30- Askeri Yargıtay Daireler Kurulu
(E. 2010/152)
(E. 2012/153)
(E. 2012/154)
(E. 2013/3)
(E. 2013/8)
ĠTĠRAZLARIN KONUSU : 22.5.1930 günlü, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun;
1- 47. maddesinin birinci fıkrasının 22.3.2000 günlü, 4551 sayılı Kanun’un 12.
maddesiyle değiĢtirilen (A) bendinin birinci ve ikinci cümlelerinin,
2- 31.3.2005 günlü, 5329 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle eklenen ek 8. maddesinin
ikinci fıkrasının “Sırf askerî suçlar ile bu Kanunun Üçüncü Babının Dördüncü Faslında yazılı
suçlar hakkında, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile…” bölümünün,
3- 26.2.2008 günlü, 5739 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle eklenen ek 10. maddesinin,
Anayasa’nın 2. ve 10. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir.
I- OLAY
Bakılmakta olan davalarda, itiraz konusu kuralların Anayasa'ya aykırı olduğu kanısına
varan Mahkemeler, iptalleri için baĢvurmuĢlardır.
II- ĠTĠRAZLARIN GEREKÇESĠ
Ġtiraz yoluna baĢvuran Mahkemelerin baĢvuru kararlarında özetle; 1632 sayılı Askeri
Ceza Kanunu’nun 47. maddesinin birinci fıkrasının (A) bendiyle anılan Kanun’un üçüncü
babının 4. faslında düzenlenen suçlar nedeniyle hükmolunacak cezalara iliĢkin erteleme,
tedbir ya da para cezasına çevrilme yasağı ile 3., 5. ve 8. fasıllarda düzenlenen suçlara iliĢkin
erteleme yasağının, ek 8. maddenin ikinci fıkrası ile sırf askeri suçlar ile anılan Kanun’un
üçüncü babının dördüncü faslında düzenlenen suçlar nedeniyle hükmolunacak cezalar
hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımların
uygulanamamasının, ek 10. maddenin ikinci fıkrasıyla da 1632 sayılı Kanun’da düzenlenen
tüm suçlarla ilgili olarak 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesinin (5) ila
(14) numaralı fıkraları arasında düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair
kuralların uygulanamamasının aynı hukuki durumda bulunan kiĢiler arasında eĢitsizlik
yarattığı; mahkemelerce suça etki eden faktörlerin yeterince değerlendirilip failin ve fiilin
özellikleri dikkate alınarak hükmolunacak cezanın ĢahsileĢtirebilmesi imkânını ortadan
kaldırdığı ve ölçülülük ilkesine aykırılık teĢkil ettiği belirtilerek, itiraz konusu kuralların
Anayasa’nın 2. ve 10. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüĢtür.
III- YASA METĠNLERĠ
A- Ġtiraz Konusu Yasa Kuralları
22.5.1930 günlü, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun itiraz konusu kuralları da içeren
maddeleri Ģöyledir:
1- “Cezaların tecili ve hürriyeti bağlayıcı cezalar yerine uygulanabilecek ceza ve
tedbirler
Madde 47- (DeğiĢik: 13/5/1940 - 3823/1 md.) Türk Ceza Kanununun birinci kitabının
müstakil faslında yazılı olan cezaların tecili hakkındaki kaideler aĢağıdaki hükümler nazara
alınmak Ģartiyle askeri Ģahıslar hakkında da tatbik olunur.
A) (DeğiĢik : 22/3/2000 - 4551/12 md.) Askeri mahkemelerden Askeri Ceza
Kanununun Üçüncü Babının Dördüncü Fasılında yazılı suçlardan dolayı verilen cezalar
tecil edilemez ve para cezasına veya tedbirlerden birine de çevrilemez. Aynı Kanunun
Üçüncü Babının Üçüncü Faslı ile 84 üncü maddesi hariç olmak üzere 5 inci ve 130 uncu
maddesi hariç olmak üzere sekizinci fasıllarında yazılı suçlardan dolayı verilen cezalar
tecil edilemez. Ancak fiili iĢlediği zaman onsekiz yaĢını doldurmamıĢ çocuklarla, hüküm
zamanında yetmiĢ yaĢına girmiĢ olanların mahkum oldukları bir seneden az hapis cezaları
tecil olunabilir.
B) Türk Ceza Kanunu mucibince bir kabahat fiilinden dolayı mahkum olan ve cezası
tecil edilen kimse bir sene içinde ve yine mezkür kanuna tevfikan hapis cezası ile mahkum
olan ve cezası tecil edilen bir kimse beĢ sene içinde; askeri bir suçtan dolayı hapis veya daha
ağır bir cezaya mahkum olur ve bu askeri cürüm Türk Ceza Kanunu mucibince cezayi mucip
fiillerden bulunmazsa, ikinci mahkumiyet evvelki cezanın teciline mani olmaz.
C) Evvelki mahkumiyet askeri bir suç için verilmiĢ bir ceza olur ve bu askeri suç Türk
Ceza Kanunu mucibince cezayi mucib bir fiil bulunmazsa ikinci fiilden dolayı Türk Ceza
Kanunu mucibince verilecek cezanın teciline birinci fiil mani olamaz.‖
2- “Ek Madde 8- (Ek: 31/3/2005 – 5329/1 md.) 26.9.2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk
Ceza Kanununun genel hükümleri bu Kanunda yer verilen suçlar hakkında da uygulanır.
Ancak, bu Kanunun fer’î askerî cezalara ve cezaların ertelenmesine iliĢkin hükümleri ile
zamanaĢımına iliĢkin 49 uncu maddesinin (A) bendi hükümleri saklıdır.
Sırf askerî suçlar ile bu Kanunun Üçüncü Babının Dördüncü Faslında yazılı suçlar
hakkında, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile ön ödeme hükümleri
uygulanmaz.
3- “Ek Madde 10- (Ek: 26/2/2008-5739/1 md.) Bu Kanunda ve diğer ilgili kanunlarda
gerekli değiĢiklikler yapılıncaya kadar, 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun
Birinci Kitabında yer alan düzenlemeler bakımından bu Kanunun ek 8 ve 9 uncu maddeleri ile
16/6/1964 tarihli ve 477 sayılı Disiplin Mahkemeleri KuruluĢu, Yargılama Usulü ve Disiplin
Suç ve Cezaları Hakkında Kanunun 63 üncü maddesinin ikinci fıkrası hükümlerinin
uygulanmasına devam olunur.
Bu Kanunda yazılı suçlarla ilgili olarak 4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza
Muhakemesi Kanununun 231 inci maddesinin beĢ ila ondördüncü fıkraları
uygulanmaz.”
B- Dayanılan Anayasa Kuralları
BaĢvuru kararlarında, Anayasa’nın 2. ve 10. maddelerine dayanılmıĢtır.
IV- ĠLK ĠNCELEME
1- Anayasa Mahkemesi Ġçtüzüğü hükümleri uyarınca E.2012/80, 2012/81, 2012/82,
2012/83, 2012/84 sayılı dosyaların 12.9.2012; E.2012/109 sayılı dosyanın 3.10.2012;
E.2012/110, 2012/111, 2012/112, 2012/113, 2012/114, 2012/115 sayılı dosyaların
11.10.2012; E.2012/119, 2012/121, 2012/122, 2012/123, 2012/124, 2012/125 sayılı
dosyaların 1.11.2012; E.2012/131 sayılı dosyanın 22.11.2012; E.2012/138, 2012/139,
2012/140, 2012/141 sayılı dosyaların 4.12.2012; E.2012/142, 2012/144, 2012/148, 2012/150,
2012/151 sayılı dosyaların 27.12.2012; E.2012/152, 2012/153, 2012/154 sayılı dosyaların
3.1.2013; E.2013/3 ve 2013/8 sayılı dosyaların ise 17.1.2013 gününde yapılan ilk inceleme
toplantılarında, dosyalarda eksiklik bulunmadığından iĢin esasının incelenmesine,
OYBĠRLĠĞĠYLE karar verilmiĢtir.
2- E.2012/120 sayılı dosyanın 1.11.2012 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında
öncelikle davada uygulanacak kural sorunu görüĢülmüĢtür.
Anayasa’nın 152. ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin KuruluĢu ve Yargılama
Usulleri Hakkında Kanun’un 40. maddesine göre, mahkemeler, bakmakta oldukları davalarda
uygulayacakları kanun ya da kanun hükmünde kararname kurallarını Anayasa’ya aykırı
görürler veya taraflardan birinin ileri sürdüğü aykırılık savının ciddi olduğu kanısına
varırlarsa, o hükmün iptali için Anayasa Mahkemesi’ne baĢvurmaya yetkilidirler. Ancak, bu
kurallar uyarınca bir mahkemenin Anayasa Mahkemesi’ne baĢvurabilmesi için elinde
yöntemince açılmıĢ ve mahkemenin görevine giren bir davanın bulunması ve iptali istenen
kuralların da o davada uygulanacak olması gerekmektedir. Uygulanacak yasa kuralları,
davanın değiĢik evrelerinde ortaya çıkan sorunların çözümünde veya davayı sonuçlandırmada
olumlu ya da olumsuz yönde etki yapacak nitelikte bulunan kurallardır.
BaĢvuru kararında, 1632 sayılı Kanun’un 47. maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin
birinci ve ikinci cümlelerinin, ek 8. maddesinin ikinci fıkrasının “Sırf askeri suçlar ile bu
Kanunun Üçüncü Babının Dördüncü Faslında yazılı suçlar hakkında, kısa süreli hapis
cezasına seçenek yaptırımlar ile…” bölümünün, ve ek 10. maddesinin ikinci fıkrasının
“silahında dikkatsizlik tedbirsizlik sonucu yaralanmaya sebebiyet vermek suçu” yönünden
iptaline karar verilmesi talep edilmiĢtir.
Ġtiraz yoluna baĢvuran Mahkemece iptali talep olunan 1632 sayılı Kanun’un 47.
maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin birinci ve ikinci cümlelerinde, failin iĢlediği 1632
sayılı Kanun’un üçüncü babının dördüncü faslında yazılı suçlar (79 ila 81. maddeler)
nedeniyle verilen cezaların tecil edilemeyeceği, para cezası ya da tedbire çevrilemeyeceği,
ayrıca bu babın üçüncü faslı (63 ila 78. maddeler) ile beĢinci ( 84. madde hariç olmak üzere
82 ila 107. maddeler) sekizinci faslındaki (130. madde hariç olmak üzere 131 ila 133.
maddeler) suçlar nedeniyle hükmolunacak cezaların tecil edilemeyeceği; ek 8. maddenin
ikinci fıkrasında, sırf askerî suçlar ile bu Kanun’un üçüncü babının dördüncü faslında yazılı
suçlar hakkında, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar uygulanmayacağı; ek 10.
maddenin ikinci fıkrasında ise 1632 sayılı Kanun’da yazılı suçlarla ilgili olarak 5271 sayılı
Kanun’un 231. maddesinin beĢ ila ondördüncü fıkralarının uygulanmayacağı düzenlenmiĢtir.
Ġtiraz yoluna baĢvuran Mahkeme’nin önündeki davanın konusunu oluĢturan dikkatsizlik
sonucu baĢkasının yaralanmasına sebebiyet vermek suçu, askeri suçlardan olup 1632 sayılı
Kanun’un üçüncü babının onuncu faslının 146. maddesinde düzenlenmiĢtir. Dolayısıyla bu
suç nedeniyle hükmolunan hapis cezasının teciline, seçenek yaptırımlara çevrilmesine,
Kanun’un 47. maddesinin birinci fıkrasının (A) bendi ve ek 8. maddesinin ikinci fıkrası engel
teĢkil etmemektedir. BaĢka bir ifadeyle anılan suç, ortak hüküm niteliğinde olan Kanun’un 47.
maddesinin birinci fıkrasının (A) bendi ile ek 8. maddesinin ikinci fıkrası kapsamında
değildir. Bu itibarla, Kanun’un 47. maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin birinci ve ikinci
cümleleri ve ek 8. maddesinin ikinci fıkrasının “ Sırf askeri suçlar ile bu Kanunun Üçüncü
Babının Dördüncü Faslında yazılı suçlar hakkında, kısa süreli hapis cezasına seçenek
yaptırımlar ile…” bölümü görülmekte olan davada uygulanacak kural niteliği taĢımamaktadır.
Açıklanan nedenlerle;
A- Dosyada eksiklik bulunmadığından, 22.5.1930 günlü, 1632 sayılı Askeri Ceza
Kanunu’nun, 26.2.2008 günlü, 5739 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle eklenen ek 10.
maddesinin ikinci fıkrasının “silahında dikkatsizlik ve tedbirsizlik sonucu yaralanmaya
sebebiyet vermek suçu” yönünden esasının incelenmesine,
B- 22.5.1930 günlü, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun;
1- 47. maddesinin birinci fıkrasının, 22.3.2000 günlü, 4551 sayılı Kanun’un 12. maddesi
ile değiĢtirilen (A) bendinin birinci ve ikinci cümlelerinin,
2- 31.3.2005 günlü, 5329 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle eklenen ek 8. maddesinin
ikinci fıkrasının “Sırf askerî suçlar ile bu Kanunun Üçüncü Babının Dördüncü Faslında yazılı
suçlar hakkında, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile…” bölümünün,
“silahında dikkatsizlik ve tedbirsizlik sonucu yaralanmaya sebebiyet vermek suçu”
yönünden itiraz baĢvurusunda bulunan Mahkeme’nin bakmakta olduğu davada uygulanma
olanağı bulunmadığından, bu cümlelere ve bölüme iliĢkin baĢvurunun Mahkeme’nin
yetkisizliği nedeniyle REDDĠNE, OYBĠRLĠĞĠYLE karar verilmiĢtir.
V- BĠRLEġTĠRME KARARLARI
1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun yukarıda belirtilen maddelerinin iptali istemiyle
açılan E.2012/81, 2012/82, 2012/83, 2012/84, 2012/109, 2012/110, 2012/111, 2012/112,
2012/113, 2012/114, 2012/115, 2012/119, 2012/120, 2012/121, 2012/122, 2012/123,
2012/124, 2012/125, 2012/131, 2012/138, 2012/139, 2012/140, 2012/141, 2012/142,
2012/144, 2012/148, 2012/150, 2012/151, 2012/152, 2012/153 ve 2012/154 sayılı dosyalar ile
E.2013/3 ve 2013/8 sayılı dosyaların aralarındaki hukuki irtibat nedeniyle E.2012/80 sayılı
dosya ile BĠRLEġTĠRĠLMESĠNE, esaslarının kapatılmasına, esas incelemesinin E.2012/80
sayılı dosya üzerinden yürütülmesine OYBĠRLĠĞĠYLE karar verilmiĢtir.
BirleĢtirme kararları her ne kadar farklı suç tipleri yönünden verilmiĢse de
değerlendirme iptal konusu maddelerin kapsadığı tüm suçlar bakımından yapılmıĢtır.
VI- ESASIN ĠNCELENMESĠ
BaĢvuru kararı ve ekleri, Anayasa Mahkemesi Raportörü Mustafa ÇAL tarafından
hazırlanan iĢin esasına iliĢkin rapor, itiraz konusu Yasa kuralları, dayanılan Anayasa kuralları
ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği
görüĢülüp düĢünüldü:
A- Uygulanacak Kural Sorunu
E.2012/80 sayılı dosya ile birleĢtirilmesine karar verilen E.2012/114 sayılı dosyada
itiraz yoluna baĢvuran Mahkeme, 1632 sayılı Kanun’un ek 10. maddesinin Anayasa’nın 2. ve
10. maddelerine aykırılığını ileri sürerek iptaline karar verilmesini istemiĢtir.
Ġtiraz baĢvurusunda bulunan Mahkeme’de, sanığın Kanun’un 144. maddesi delaletiyle
5237 sayılı Kanun’un 257. maddesinin (2) numaralı fıkrası gereğince ―ihmal suretiyle
memuriyet görevini kötüye kullanmak suçu”ndan cezalandırılması talebiyle kamu davası
açılmıĢtır.
Ġtiraz yoluna baĢvuran Mahkemece iptali talep olunan Kanun’un ek 10. maddesinin
birinci fıkrasında Kanun’da ve diğer ilgili kanunlarda gerekli değiĢiklikler yapılıncaya kadar,
5237 sayılı Kanun’un birinci kitabında yer alan düzenlemeler bakımından 1632 sayılı
Kanun’un ek 8. ve 9. maddeleri ile 477 sayılı Disiplin Mahkemeleri KuruluĢu, Yargılama
Usulü ve Disiplin Suç ve Cezaları Hakkında Kanunun 63. maddesinin ikinci fıkrası
hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı; ikinci fıkrasında ise 1632 sayılı Kanun’da
yazılı suçlarla ilgili olarak 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin beĢ ila ondördüncü
fıkralarının uygulanmayacağı düzenlenmiĢtir.
Ġtiraz konusu ek 10. maddenin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanma
olanağını ortadan kaldıran ikinci fıkrasının görülmekte olan davada uygulanma olanağı
bulunmasına karĢın, geçiĢ hükmü niteliğindeki itiraz konusu ek 10. maddenin birinci fıkrası,
görülmekte olan davada uygulanacak kural niteliği taĢımamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, 22.05.1930 günlü, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun 5739
sayılı Kanun’un 1. maddesiyle eklenen ek 10. maddesinin birinci fıkrasının itiraz
baĢvurusunda bulunan Mahkeme’nin bakmakta olduğu davada uygulanma olanağı
bulunmadığından, bu fıkraya iliĢkin baĢvurunun Mahkeme’nin yetkisizliği nedeniyle
REDDĠNE, OYBĠRLĠĞĠYLE karar verilmiĢtir.
B- Sınırlama Sorunu
Anayasa’nın 152. ve 6216 sayılı Kanun’un 40. maddesine göre, Anayasa Mahkemesi’ne
itiraz yoluyla yapılacak baĢvurular baĢvuran mahkemenin bakmakta olduğu davada
uygulayacağı yasa kuralı ile sınırlıdır.
BaĢvuran Mahkemelerce iptali talep olunan 1632 sayılı Kanun’un ek 8. maddesinin
ikinci fıkrasında sırf askerî suçlar ile Kanunun üçüncü babının dördüncü faslında yazılı suçlar
hakkında, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile ön ödeme hükümlerinin
uygulanmayacağı kurala bağlanmıĢtır. Ġtiraz yoluna baĢvuran mahkemelerin bazıları itiraz
konusu kuralın sırf askeri suçlar kısmı yönünden bazıları ise hem sırf askeri suçlar hem de
üçüncü babın dördüncü faslında yazılı suçlar yönünden kısa süreli seçenek yaptırımlar
bölümünün iptalini talep etmiĢlerdir. Ancak itiraz baĢvurularının tamamı kısa süreli hapis
cezasına seçenek yaptırımların uygulanmamasına iliĢkin olup ön ödeme hükümlerine iliĢkin
olarak bir baĢvuru bulunmamaktadır. Dolayısıyla, kuralda yer alan “Sırf askerî suçlar ile bu
Kanunun Üçüncü Babının Dördüncü Faslında yazılı suçlar” ibaresi ön ödeme hükümleri için
de geçerli olan ortak bir ibare olduğundan ve ön ödeme ile ilgili bölümün baĢvuran
mahkemelerce uygulanma kabiliyeti olmadığından ek 8. maddenin ikinci fıkrasına yönelik
Anayasa’ya aykırılık incelemesinin de “… kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar
ile…” bölümüyle sınırlandırılması gerekmektedir.
Bu nedenle, 1632 sayılı Kanun’un 5329 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle eklenen ek 8.
maddesinin ikinci fıkrasının “Sırf askerî suçlar ile bu Kanunun Üçüncü Babının Dördüncü
Faslında yazılı suçlar hakkında, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile…”
bölümüne iliĢkin esas incelemenin, “…kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile…”
ibaresiyle sınırlı olarak yapılmasına, OYBĠRLĠĞĠYLE karar verilmiĢtir.
C- Anayasa’ya Aykırılık Sorunu
1- 1632 Sayılı Kanun’un 47. Maddesinin Birinci Fıkrasının, 4551 Sayılı Kanun’un
12. Maddesi Ġle DeğiĢtirilen (A) Bendinin Birinci ve Ġkinci Cümlelerinin Ġncelenmesi
BaĢvuru kararlarında, itiraz konusu kuralda yer alan Kanun’un üçüncü babının
dördüncü faslında düzenlenen suçlar nedeniyle hükmolunacak cezalara iliĢkin erteleme, tedbir
ya da para cezasına çevrilme yasağı ile 3., 5. ve 8. fasıllarda düzenlenen suçlara iliĢkin tecil
yasağının aynı hukuki durumda bulunan kiĢiler arasında eĢitsizlik yarattığı; mahkemelerce
suça etki eden faktörlerin yeterince değerlendirilip failin ve fiilin özellikleri dikkate alınarak
hükmolunacak cezanın kiĢiselleĢtirilmesi imkânını ortadan kaldırdığı ve ölçülülük ilkesine
aykırılık teĢkil ettiği belirtilerek kuralın, Anayasa’nın 2. ve 10. maddelerine aykırı olduğu ileri
sürülmüĢtür.
Kanun’un 47. maddesinin (A) bendinin birinci ve ikinci cümlelerinde, failin iĢlediği
Kanun’un üçüncü babının dördüncü faslında yazılı suçlar (79 ila 81. maddeler) nedeniyle
verilecek olan cezaların tecil edilemeyeceği, para cezası ya da tedbire çevrilemeyeceği
belirtilmiĢ, ayrıca bu babın üçüncü faslı (63 ila 78. maddeler) ile beĢinci faslı (84. madde
hariç olmak üzere 82 ila 107. maddeler), sekizinci faslındaki (130. madde hariç olmak üzere
131 ila 133. maddeler) suçlar nedeniyle hükmolunacak olan cezaların tecil edilemeyeceği
kurala bağlanmıĢtır.
5237 sayılı Kanun’un "Hapis cezasının ertelenmesi” baĢlıklı 51. maddesinde,
mahkemelerce hükmolunacak hapis cezalarının ertelenmesine iliĢkin hükümler yer
almaktadır. Anılan maddenin (1) numaralı fıkrasında, miktar ve tür bakımından hangi
cezaların ertelenebileceği ile ertelemenin koĢulları düzenlenmektedir. Buna göre, iĢlediği
suçtan dolayı iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkum edilen kiĢinin cezası
ertelenebilecektir. Erteleme kararının verilebilmesi için kiĢinin daha önce kasıtlı bir suçtan
dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiĢ olması, suçu iĢledikten sonra
yargılama sürecinde gösterdiği piĢmanlık dolayısıyla tekrar suç iĢlemeyeceği konusunda
mahkemede bir kanaatin oluĢması gerekmektedir.
Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti, insan haklarına dayanan, bu hak ve
özgürlükleri koruyup güçlendiren, eylem ve iĢlemleri hukuka uygun olan, her alanda adaletli
bir hukuk düzeni kurup bunu geliĢtirerek sürdüren, Anayasa’ya aykırı durum ve tutumlardan
kaçınan, hukuku tüm devlet organlarına egemen kılan, Anayasa ve yasalarla kendini bağlı
sayan, yargı denetimine açık olan devlettir.
Ceza hukukunun, toplumun kültür ve uygarlık düzeyi, sosyal ve ekonomik yaĢantısıyla
ilgili bulunması nedeniyle suç ve suçlulukla mücadele amacıyla ceza ve ceza muhakemesi
alanında sistem tercihinde bulunulması Devletin ceza siyaseti ile ilgilidir. Kanun koyucu ceza
hukukuna iliĢkin düzenlemelerde yetkisini kullanırken kuĢkusuz, Anayasa’ya ve ceza
hukukunun temel ilkelerine bağlı kalmak koĢuluyla hangi eylemlerin suç sayılacağı, bunlara
uygulanacak yaptırımın türü ve ölçüsü, cezayı ağırlaĢtırıcı veya hafifletici tutum ve
davranıĢların neler olacağı, hangi cezaların seçenek yaptırımlara çevrilebileceği veya
ertelenebileceği ve hangi suçların hükmün açıklanmasının geri bırakılması kapsamında
kalacağı gibi konularda takdir yetkisine sahiptir. Bu takdir yetkisinin kullanılmasında suçun
askeri suç olup olmamasının da dikkate alınacağı açıktır. Askerlik hizmetinin ulusal
güvenliğin sağlanmasındaki belirleyici yeri ve ağırlığı, sivil yaĢamda suç oluĢturmayan ya da
önemsiz görülebilecek cezaları gerektiren kimi eylemlerin askeri suç olarak kabul
edilmelerini ve ağır yaptırımlara bağlanmalarını gerekli kılabilmektedir. Ancak, askeri ceza
hukuku alanında da suç ile suça karĢılık gelen yaptırımlar ve tedbirler arasında makul, kabul
edilebilir, amaçla uyumlu bir orantının sağlanması, hukuk devleti olmanın gereğidir.
Ceza hukukunda, cezanın infaz edilmesiyle güdülen amaç kiĢiye gerçekleĢtirdiği
haksızlık dolayısıyla etkili bir uyarıda bulunmak ve etkin piĢmanlık duymasını sağlamaktır.
Cezasının infazıyla hükümlünün gelecekte sosyal sorumluluğa sahip olarak suçsuz bir hayat
sürmeye yatkın duruma getirilmesi gerekmektedir. ÇağdaĢ ceza hukukunda ceza
yaptırımlarının belirlenmesindeki temel amaç ise suçlunun ıslahı, yeniden suç iĢlemesinin ve
toplum için sürekli bir tehlike olmasının önüne geçme ve dolayısıyla topluma tekrar yararlı bir
birey haline getirilmesini sağlamaktır. Bu nedenle günümüzde suçlar için ceza yanında ya da
yerine bir kısım tedbirler uygulanması söz konusu olmaktadır. Yine sanık hakkında
hükmolunacak olan hapis cezasının ertelenebilmesi ile suçlunun, toplum içinde özgürlüğü
kısıtlanmadan, cezaevlerinin olumsuz etkilerinden de kurtarılarak, toplumla sosyal bağları
koparılmadan ve her Ģeyden de önemlisi hayatın normal akıĢı değiĢmeden ıslah edilmesi
amaçlanmaktadır. Cezaların kiĢiselleĢtirilmesine yönelik bu düzenlemeler, kamu yararının da
bir gereğidir.
Ġtiraz konusu kuralın gerekçesinde, maddede belirtilen suçlar nedeniyle hükmolunacak
kısa süreli hapis cezalarının para cezası ya da diğer seçenek yaptırımlara çevrilebilmesi yahut
ertelenmesinin bu suçların etkili bir Ģekilde cezalandırılmasını engelleyeceği, kiĢilerin suç
iĢleme yönündeki eğilimlerini artıracağı ve disiplini bozacağı, bu nedenle söz konusu
kısıtlamanın gerekli olduğu belirtilmiĢse de kanun koyucu, askeri ceza hukukunda erteleme
kurumunu düzenlerken hukuk devleti ilkesinin bir gereği ve ceza hukukunun temel
prensiplerinden olan ölçülülük ilkesiyle bağlıdır. Bu ilke ise ―elveriĢlilik‖, ―gereklilik‖ ve
―orantılılık‖ olmak üzere üç alt ilkeden oluĢmaktadır. ―ElveriĢlilik‖, baĢvurulan önlemin
ulaĢılmak istenen amaç için elveriĢli olmasını, ―gereklilik‖ baĢvurulan önlemin ulaĢılmak
istenen amaç bakımından gerekli olmasını, ―orantılılık‖ ise baĢvurulan önlem ile ulaĢılmak
istenen amaç arasında olması gereken ölçüyü ifade etmektedir.
Ölçülülük ilkesiyle devlet, cezalandırmanın sağladığı kamu yararı ile bireyin hak ve
özgürlükleri arasında adil bir dengeyi sağlamakla yükümlüdür. Askeri disiplinin tesisinde
zafiyeti önlemek amacıyla getirilen kural ve gerekçesi dikkate alındığında, belirli suçlar
açısından askeri disiplinin tesisinin suçluların yalnızca hapis cezasıyla cezalandırılmalarıyla
sağlanabileceği Ģeklinde bir yaklaĢımın benimsendiği görülmektedir. Kanun koyucunun, 1632
sayılı Kanun’da erteleme kapsamı dıĢındaki suçları belirlerken suçların niteliğini, iĢleniĢ
Ģekillerini, ağırlığını, askeri disiplin üzerindeki etkisini, öngörülen ceza miktarlarını ve suçla
korunan hukuki yarar gibi etkenleri gözeteceği açıktır. Oysa itiraz konusu kuralla erteleme
kapsamının dıĢında tutulan suçlar arasında savaĢ ve seferberlik halinde iĢlenen suçlar ile ceza
üst sınırı on yıl hatta müebbet hapis cezası olanlarla birlikte cezası çok hafif olan suçlar da
bulunmaktadır. Bu durumda, asker kiĢiler yönünden itiraz konusu kuralla erteleme kapsamı
dıĢındaki suçlar belirlenirken suçların niteliği, iĢleniĢ Ģekilleri, ağırlığı, askeri disiplin
üzerindeki etkisi, öngörülen ceza miktarları ve suçla korunan hukuki yarar gibi etkenlerin göz
ardı edildiği, bu yönüyle de kuralın kamu yararı ve bireyin hak ve özgürlükleri arasında adil
bir denge oluĢturmadığından ölçülülük ilkesine ve dolayısıyla hukuk devleti ilkesine aykırılık
oluĢturduğu açıktır.
Öte yandan, iki yıl veya daha az süreli hapis cezası gerektiren eylemler nedeniyle
hükmolunacak olan hapis cezalarının suçlunun kiĢiliği ve suça etki eden diğer etkenler ve
hükmolunacak yaptırımın da göz önünde tutulması suretiyle erteleme imkânının tanınması
cezaların kiĢiselleĢtirilmesi ve suçlunun yeniden topluma kazandırılması açısından önem
taĢımaktadır. Failin kiĢilik yapısı, psikolojik ve ahlaki eğilimleri ile kendisini suç iĢlemeye
sevk eden saikler dikkate alındığında, failin hapis cezasıyla cezalandırılarak cezaevine
konulmasına gerek kalmaksızın kanun ve toplumsal kurallara uygun davranması sağlanabilir.
Ġtiraz konusu kural nedeniyle, iki yıl veya daha az süreli hapis cezasına mahkum olan tüm
sanıklar yönünden yargılama mercilerine erteleme konusunda hiçbir seçenek bırakılmaması
her Ģeyden önce suçluda gözlenen iyi halin ve bir daha suç iĢlememeye yönelik oluĢan
piĢmanlığın, failin geçmiĢinin, ilk kez suç iĢlemiĢ olma halinin de değerlendirilememesi
sonucunu ortaya çıkarır. Ertelemenin, cezanın kiĢiselleĢtirilmesinde hakime takdir hakkı
tanıyan bir kurum olduğu da dikkate alındığında, itiraz konusu kuralın hakimin takdir hakkını
ortadan kaldırdığı da açıktır. Bu yönüyle de itiraz konusu kuralda, çağdaĢ ceza hukukundaki
ceza ve ceza yerine uygulanabilecek olan alternatif yaptırımların ve cezanın ĢahsileĢtirilmesi
ilkesinin de göz ardı edildiği sonucuna varılmıĢtır.
Açıklanan nedenlerle, itiraz konusu kural Anayasa’nın 2. maddesine aykırıdır. Ġptali
gerekir.
Anayasa’nın 2. maddesine aykırı görülerek iptal edilen kuralın ayrıca 10. maddesi
yönünden incelenmesine gerek görülmemiĢtir.
Mehmet ERTEN, Burhan ÜSTÜN ile Muammer TOPAL bu görüĢe katılmamıĢlardır.
2- 1632 Sayılı Kanun’un 5329 Sayılı Kanun’un 1. Maddesiyle Eklenen Ek 8.
Maddesinin Ġkinci Fıkrasının “...kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile...”
Bölümünün Ġncelenmesi
BaĢvuru kararlarında, itiraz konusu kural nedeniyle sırf askeri suçlar ile 1632 sayılı
Kanun’un üçüncü babının dördüncü faslında düzenlenen suçlarla ilgili olarak hükmolunacak
cezalar hakkında 5237 sayılı Kanun’un kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar
uygulanmamasının asker ve sivil kiĢiler arasında eĢitsizlik yarattığı; askerlik hizmetinin
özelliği, askeri disiplin ve askeri yargının kendine mahsus özellikleri gibi soyut gerekçelerin
bu ayırımı haklı gösteremeyeceği, bu düzenlemenin mahkemelerce suça etki eden faktörlerin
yeterince değerlendirilip failin ve fiilin özelliklerini dikkate alarak hükmolunacak cezanın
kiĢiselleĢtirilmesi imkânını ortadan kaldırdığı belirtilerek kuralın, Anayasa’nın 2. ve 10.
maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüĢtür.
Kanun’un itiraz konusu kuralın da yer aldığı ek 8. maddesinin ikinci fıkrasında, sırf
askeri suçlar ile Kanun’un üçüncü babının dördüncü faslında yazılı suçlar hakkında, kısa
süreli hapis cezasına seçenek yaptırımların uygulanmayacağı kurala bağlanmıĢtır.
5237 sayılı Kanun’un 49. maddesinin ikinci fıkrasına göre, hükmedilen bir yıl veya
daha az süreli hapis cezası, kısa süreli hapis cezası olarak adlandırılmakta; 50. maddenin
birinci fıkrasında ise kısa süreli hapis cezası yerine uygulanabilecek seçenek yaptırımlar
gösterilerek bu konuda hâkime takdir yetkisi tanınmaktadır. Kanun’un 50. maddesi gereğince
kısa süreli hapis cezalarının, suçlunun kiĢiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama
sürecinde duyduğu piĢmanlığa ve suçun iĢlenmesindeki özelliklere göre adli para cezasına,
mağdurun veya kamunun uğradığı zararın tamamen giderilmesine, en az iki yıl süreyle bir
eğitim kurumuna devam etmeye, belirli yerlere ya da belirli etkinliklere katılmaktan
yasaklanmaya, ilgili ehliyet ya da ruhsatın geri alınmasına veya belirli meslek ya da sanatı
yapmaktan yasaklanmaya yahut kamuya yararlı bir iĢte çalıĢmaya çevrilebilmesi imkânı
bulunmaktadır.
Ġtiraz konusu kural, kısa süreli hapis cezasına mahkum olan sanıkların toplum içinde
özgürlükleri kısıtlanmadan, cezaevlerinin olumsuz etkilerinden de kurtarılarak, toplumla
sosyal bağları koparılmadan ve hayatın normal akıĢı değiĢmeden ıslah edilmelerine engel
teĢkil etmekte ve sanıklarda gözlenen iyi halin ve piĢmanlığın değerlendirilememesi sonucunu
ortaya çıkarmaktadır. Sonuç olarak kısa süreli hapis cezasına mahkum olan sanıklar yönünden
seçenek yaptırımlara çevrilme yasağı öngören itiraz konusu kuralın, 1632 sayılı Kanun’un 47.
maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin birinci ve ikinci cümlelerine iliĢkin gerekçede
belirtilen nedenlerle ceza hukukunun temel prensiplerinden olan cezanın kiĢiselleĢtirilmesi ile
ölçülülük ilkesine ve dolayısıyla hukuk devleti ilkesine aykırılık oluĢturduğu açıktır.
gerekir.
3- 1632 Sayılı Kanun’un 5739 Sayılı Kanun’un 1. Maddesiyle Eklenen Ek 10.
Maddesinin Ġkinci Fıkrasının Ġncelenmesi
BaĢvuru kararlarında, itiraz konusu kural nedeniyle 1632 sayılı Kanun’da düzenlenen
suçlarla ilgili olarak 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin beĢ ila ondördüncü fıkraları
arasında düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kuralların
uygulanmamasının asker ve sivil kiĢiler arasında eĢitsizlik yarattığı; askerlik hizmetinin
özelliği, askeri disiplin ve askeri yargının kendine mahsus özellikleri gibi soyut gerekçelerin
bu ayırımı haklı gösteremeyeceği, bu düzenlemenin mahkemelerce suça etki eden faktörlerin
yeterince değerlendirilip failin ve fiilin özelliklerini dikkate alarak hükmolunacak cezanın
kiĢiselleĢtirilebilmesi imkânını ortadan kaldırdığı ve ölçülülük ilkesine aykırılık teĢkil ettiği
belirtilerek kuralın, Anayasa’nın 2. ve 10. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüĢtür.
Kanun’un ek 10. maddesinin ikinci fıkrasına göre, 1632 sayılı Kanun’da düzenlenen
suçlarla ilgili olarak 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin beĢ ila ondördüncü fıkralarının
uygulanmayacağı kurala bağlanmıĢtır. Bu düzenleme nedeniyle diğer bütün koĢulları bulunsa
dahi 1632 sayılı Kanun’da düzenlenen suçlara iliĢkin olarak hükmün açıklanmasının geri
bırakılmasına karar verilebilmesi imkânı bulunmamaktadır.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu günümüzde Batı Avrupa ülkelerinin
çoğunun ceza mevzuatında yer alan bir kurumdur. Özellikle 1950’li yıllardan sonra Kıta
Avrupası ceza hukukuna girmiĢ olan bu kurum, ilk olarak Anglo-Sakson hukukunda ortaya
çıkmıĢtır. Bu kurum, yargılanması tamamlanmıĢ olan sanığın belli bir süre denetim altında
tutulması esasına dayanır. Hâkim, sanığın suçluluk ve kusurluluğunu saptamakla beraber
cezaya hükmetmeyi geriye bırakmakta ve onu belirli bir süre içinde denetim altında
tutmaktadır. Tabi tutulduğu denetim süresi içinde davranıĢları olumlu bulunduğu takdirde
sanık için bir mahkumiyet kararı verilmemektedir. Böylece deneme süresini baĢarıyla
geçirmiĢ olan sanık, hükümlü olma süreci dıĢına çıkarılmaktadır. Sanıkların toplumda suçlu
olarak damgalanmaması ve topluma normal bireyler olarak tekrar kazandırılması kurumun
temel amaçlarındandır.
5721 sayılı Kanun’un 231. maddesi ile getirilen düzenlemeye göre, mahkeme, sanığa
yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan ceza iki yıl veya daha az
süreli hapis veya adli para cezası ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar
verebilecektir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması durumunda, sanık beĢ yıl denetim
süresine tabi tutulacak, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç iĢlemediği takdirde hüküm
ortadan kaldırılarak, davanın düĢmesine karar verilecektir.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılabilmesi için, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan
mahkum olmaması, mahkemece sanığın kiĢilik özellikleri ile duruĢmadaki tutum ve
davranıĢları göz önünde bulundurularak yeniden suç iĢlemeyeceği hususunda kanaate
varılması, suçun iĢlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan
önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekir. Görüldüğü üzere
kurum, yalnızca sanığın menfaatleri düĢünülerek getirilmiĢ olmayıp, önemli ölçüde toplumsal
yarar ve kamu düzeninin korunması da amaçlanmıĢtır. Mukayeseli hukukta suç ve suçlulukla
mücadele, suç iĢlenmesinin önlenmesi ve caydırıcılık açısından bu ve buna benzer kurumlara
geniĢ biçimde yer verildiği görülmektedir.
1632 sayılı Kanun’da düzenlenen suçlara iliĢkin olarak hükmün açıklanmasının geri
bırakılmasına karar verilebilmesine engel teĢkil eden itiraz konusu kuralın, askeri yargının
özellikleri dikkate alınarak askeri yargı sisteminde uygulanan askeri disiplinin tesisi amacıyla
getirildiği anlaĢılmaktadır. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, aynen erteleme ve kısa
süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar gibi hükmün ve cezanın kiĢiselleĢtirilmesi
kurumlarından biridir. Ġtiraz konusu kuralla, askeri disiplinin tesisi gerekçesiyle suçların
iĢleniĢ Ģekli, ağırlığı ve korunan hukuki menfaat gibi hususlarda herhangi bir ayrım
gözetilmeksizin 1632 sayılı Kanun’da düzenlenen tüm suçlar yönünden hükmün
açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanamaması, ceza adaleti ile güdülen amaca uygun
olmadığı gibi cezanın kiĢiselleĢtirilmesinde hâkime tanınan takdir hakkını da ortadan
kaldırmaktadır.
Sonuç olarak iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasıyla cezalandırılan
sanıklar açısından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel olan
itiraz konusu kural, 1632 sayılı Kanun’un 47. maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin
birinci ve ikinci cümlelerine iliĢkin gerekçede belirtilen nedenlerle ceza hukukunun temel
prensiplerinden olan cezanın kiĢiselleĢtirilmesi ile ölçülülük ilkesine ve dolayısıyla hukuk
devleti ilkesine aykırılık oluĢturmaktadır.
gerekir.
VII- SONUÇ
22.5.1930 günlü, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun;
A- 47. maddesinin birinci fıkrasının, 4551 sayılı Askerî Ceza Kanunda DeğiĢiklik
Yapılması Hakkında Kanun’un 12. maddesi ile değiĢtirilen (A) bendinin birinci ve ikinci
cümlelerinin Anayasa’ya aykırı olduğuna ve ĠPTALĠNE,
B- 1- 31.3.2005 günlü, 5329 sayılı Askerî Ceza Kanunu ile Disiplin Mahkemeleri
KuruluĢu, Yargılama Usulü ve Disiplin Suç ve Cezaları Hakkındaki Kanunda DeğiĢiklik
Yapılmasına Dair Kanun’un 1. maddesiyle eklenen ek 8. maddesinin ikinci fıkrasının “Sırf
askerî suçlar ile bu Kanunun Üçüncü Babının Dördüncü Faslında yazılı suçlar hakkında, kısa
süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile…” bölümüne iliĢkin esas incelemenin, “…kısa
süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile…” ibaresi ile sınırlı olarak yapılmasına,
2- 5329 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle eklenen ek 8. maddesinin ikinci fıkrasında yer
alan “…kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile…” ibaresinin Anayasa’ya aykırı
olduğuna ve ĠPTALĠNE,
C- 26.2.2008 günlü, 5739 sayılı ÇeĢitli Kanunlarda DeğiĢiklik Yapılmasına Dair
Kanun’un 1. maddesiyle eklenen ek 10. maddesinin;
1- Birinci fıkrasının, itiraz baĢvurusunda bulunan Mahkeme’nin bakmakta olduğu
davada uygulanma olanağı bulunmadığından, bu fıkraya iliĢkin baĢvurunun Mahkeme’nin
yetkisizliği nedeniyle REDDĠNE,
2- Ġkinci fıkrasının Anayasa’ya aykırı olduğuna ve ĠPTALĠNE,
Mehmet ERTEN, Burhan ÜSTÜN ile Muammer TOPAL’ın karĢıoyları ve
OYÇOKLUĞUYLA, 17.1.2013 gününde karar verildi.
BaĢkan
HaĢim KILIÇ
BaĢkanvekili
Serruh KALELĠ
BaĢkanvekili
Alparslan ALTAN
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Serdar ÖZGÜLDÜR
Üye
Zehra Ayla PERKTAġ
Üye
Recep KÖMÜRCÜ
Üye
Burhan ÜSTÜN
Üye
Engin YILDIRIM
Üye
Nuri NECĠPOĞLU
Üye
Hicabi DURSUN
Üye
Üye
Erdal TERCAN
Üye
Muammer TOPAL
Üye
Zühtü ARSLAN
KARġIOY GEREKÇESĠ
Ġtirazın konusu 22.5.1930 günlü, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun;
1- 47. maddesinin birinci fıkrasının 22.3.2000 günlü, 4551 sayılı Kanun’un 12.
maddesiyle değiĢtirilen (A) bendinin birinci ve ikinci cümlelerinin,
2- 31.3.2005 günlü, 5329 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle eklenen Ek 8. maddesinin
ikinci fıkrasının “ Sırf askeri suçlar ile bu Kanunun Üçüncü Babının Dördüncü Faslında
yazılı suçlar hakkında, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlar ile…” bölümünün,
3- 26.2.2008 günlü, 5739 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle eklenen Ek 10. maddesinin
ikinci fıkrasının,
Askeri Ceza Kanunu’nda öngörülen kimi suçlar yönünden Anayasa’nın 2. maddesine
aykırılığı ileri sürülerek iptali istemidir.
Anayasa Mahkemesinin 5.7.2012 günlü Esas: 2012/9, Karar : 2012/103 sayılı
21.11.2012 günlü ve 28474 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan kararının “KarĢıoy
Gerekçesi”nde belirtilen nedenlerle itiraz baĢvurularının reddi gerekir.
Bu nedenle çoğunluğun iptale iliĢkin kararına katılmadık.
Üye
Mehmet ERTEN
Üye
Burhan ÜSTÜN
[R.G. 23 Ocak 2013 – 28537]
—— • ——
KANUNLAR
Üye
Muammer TOPAL
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ VE MISIR ARAP CUMHURĠYETĠ
HÜKÜMETĠ ARASINDA EĞĠTĠM ĠġBĠRLĠĞĠ ALANINDA MUTABAKAT
ZAPTININ ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA
DAĠR KANUN
Kanun No. 6386
MADDE 1 – (1) 13 Eylül 2011 tarihinde Kahire’de imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ve Mısır Arap Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Eğitim ĠĢbirliği Alanında
Mutabakat Zaptı‖nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
23/1/2013
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE UKRAYNA BAKANLAR KABĠNESĠ
ARASINDA BĠTKĠ KORUMA VE BĠTKĠ KARANTĠNA ALANINDA
ĠġBĠRLĠĞĠ ANLAġMASININ ONAYLANMASININ UYGUN
Kanun No. 6387
MADDE 1 – (1) 22 Aralık 2011 tarihinde Ankara’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Ukrayna Bakanlar Kabinesi Arasında Bitki Koruma ve Bitki Karantina Alanında
ĠĢbirliği AnlaĢması‖nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
23/1/2013
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ ĠLE LÜBNAN CUMHURĠYETĠ ARASINDA SERBEST
TĠCARET ALANI TESĠS EDEN ORTAKLIK ANLAġMASININ
DAĠR KANUN
Kanun No. 6388
MADDE 1 – (1) 24 Kasım 2010 tarihinde Beyrut’ta imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
ile Lübnan Cumhuriyeti Arasında Serbest Ticaret Alanı Tesis Eden Ortaklık AnlaĢması‖nın
MADDE 2 – (1) Söz konusu AnlaĢmanın eklerine iliĢkin değiĢiklikleri onaylamaya
Bakanlar Kurulu yetkilidir.
23/1/2013
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ ĠLE MORĠTYUS CUMHURĠYETĠ ARASINDA
SERBEST TĠCARET ANLAġMASININ ONAYLANMASININ
Kanun No. 6389
MADDE 1 – (1) 9 Eylül 2011 tarihinde Ġstanbul’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti ile
Morityus Cumhuriyeti Arasında Serbest Ticaret AnlaĢması‖nın onaylanması uygun
bulunmuĢtur.
23/1/2013
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ ĠLE KORE CUMHURĠYETĠ ARASINDA SERBEST
TĠCARET ALANI TESĠS EDEN ÇERÇEVE ANLAġMANIN
ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞU
HAKKINDA KANUN
Kanun No. 6390
MADDE 1 – (1) 1 Ağustos 2012 tarihinde Ankara’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
ile Kore Cumhuriyeti Arasında Serbest Ticaret Alanı Tesis Eden Çerçeve AnlaĢma‖nın
23/1/2013
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ ĠLE KORE CUMHURĠYETĠ ARASINDA MAL
TĠCARETĠ ANLAġMASININ ONAYLANMASININ UYGUN
Kanun No. 6391
MADDE 1 – (1) 1 Ağustos 2012 tarihinde Ankara’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
ile Kore Cumhuriyeti Arasında Mal Ticareti AnlaĢması‖nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
23/1/2013
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE ZAMBĠYA CUMHURĠYETĠ
HÜKÜMETĠ ARASINDA TĠCARĠ VE EKONOMĠK ĠġBĠRLĠĞĠ
Kanun No. 6392
MADDE 1 – (1) 15 Aralık 2011 tarihinde Cenevre’de imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Zambiya Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Ticari ve Ekonomik ĠĢbirliği
AnlaĢması‖nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
23/1/2013
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
Ġstanbul Ġli, Sarıyer Ġlçesi, Çamlıtepe (Derbent) Mahallesi gerigörünüm ve etkilenme
bölgesi sınırları içerisinde bulunan ve ekli kroki ve listede sınır ile koordinatları gösterilen
alanın riskli alan ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının 17/12/2012 tarihli ve 2200
sayılı yazısı üzerine, 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
HÂKĠMLER VE SAVCILAR YÜKSEK KURULU KARARLARI
HÂKĠMLER VE SAVCILAR YÜKSEK KURULU
GENEL KURUL KARARI
Karar Tarihi : 15/6/2012 - 22/6/2012
Karar No : 347 - 383
AĢağıda belirtilen mahallerdeki Cumhuriyet baĢsavcılığı ve mahkemelerin yargı alanı
itibariyle listede gösterilen yerlere bağlanmasına karar verilmiĢtir.
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
GENEL KURUL KARARI
Karar Tarihi : 7/11/2012
Karar No : 606
1 – Ġstanbul Anadolu Adliyesinde faaliyet gösterecek olan ağır ceza mahkemeleri, çocuk
ağır ceza mahkemeleri, çocuk mahkemeleri, iĢ mahkemeleri, ticaret mahkemeleri, kadastro
mahkemeleri, fikri ve sınai haklar ceza mahkemesi, fikri ve sınai haklar hukuk mahkemesi ve
infaz hâkimlikleri yargı çevrelerinin Adalar, AtaĢehir, Beykoz, Çekmeköy, Kartal, Kadıköy,
Maltepe, Pendik, Sancaktepe, Sultanbeyli, ġile, Tuzla, Ümraniye ve Üsküdar ilçelerinin idari
sınırları olarak belirlenmesine,
2 – Ġstanbul Anadolu Adliyesinde faaliyet gösterecek olan diğer mahkemelerin yargı
çevrelerinin AtaĢehir, Çekmeköy, Kartal, Kadıköy, Maltepe, Pendik, Sancaktepe, Sultanbeyli,
Tuzla, Ümraniye ve Üsküdar ilçelerinin idari sınırları olarak belirlenmesine karar verilmiĢtir.
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
GENEL KURUL KARARI
Karar Tarihi : 15/1/2013
Karar No
:8
Kazan ve Kızılcahamam Adliyelerinin Ankara Ağır Ceza Mahkemesi yargı alanından
çıkartılarak Sincan Ağır Ceza Mahkemesi yargı alanına bağlanmasına,
Erzin Adliyesinin Osmaniye Ağır Ceza Mahkemesi yargı alanından çıkartılarak
Ġskenderun Ağır Ceza Mahkemesi yargı alanına bağlanmasına,
Bahçesaray Adliyesinin Bitlis Ağır Ceza Mahkemesi yargı alanından çıkartılarak Van
Ağır Ceza Mahkemesi yargı alanına bağlanmasına,
Altınova Ġlçesinin adli yönden Karamürsel Adliyesi yargı alanından çıkartılarak Yalova
Hasanbeyli Ġlçesinin adli yönden Bahçe Adliyesi yargı alanından çıkartılarak Osmaniye
Çatalzeytin Ġlçesinin adli yönden Türkeli Adliyesi yargı alanından çıkartılarak Ġnebolu
Çavdır Ġlçesinin adli yönden Tefenni Adliyesi yargı alanından çıkartılarak Gölhisar
Adliyesi yargı alanına bağlanmasına karar verilmiĢtir.
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
Adalet Bakanlığından :
Ġstanbul 10.Ġcra Müdürlüğünün 2006/165 Esas sayılı dosyasının zayi olduğu
Kanun Hükümlerinin söz konusu dosya için uygulanmasına ve anılan Kanun hükümleri
gereğince iĢlem yapılmasına karar verildiği ilan olunur.
582/1-1
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
Kamu kurum ve kuruluĢlarının yurtdıĢı teĢkilatını oluĢturan birimlerin nitelik,
kurulduğu Ģehir ve ülke, görev alanı, akredite edildiği ülkeler ve bağlı bulunduğu misyonlar
hakkındaki 13/4/1999 tarihli ve 99/12770 sayılı Bakanlar Kurulu Kararında değiĢiklik
yapılmasına iliĢkin ekli Kararın yürürlüğe konulması; DıĢiĢleri Bakanlığının 11/12/2012
tarihli ve 3378 sayılı yazısı üzerine, 189 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 4 üncü ve 6
ncı maddelerine göre, Bakanlar Kurulu'nca 24/12/2012 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
ve
KARARNAMENĠN EKĠ
KARAR
MADDE 1 – 13/4/1999 tarihli ve 99/12770 sayılı Kararnamenin eki DıĢiĢleri
Bakanlığına ait (1), (3), (4) ve (5) sayılı cetvellerde, ekli cetvelde yer alan ek, iptal ve
değiĢiklikler yapılmıĢtır.
MADDE 2 – Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G. 24 Ocak 2013 – 28538]
—— • ——
Ankara Ġli, Çankaya Ġlçesi, Ġlker, Metin AkkuĢ ve Yukarı Dikmen mahalleleri sınırları
içerisinde bulunan ve ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanın riskli alan
ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının 20/12/2012 tarihli ve 2237 sayılı yazısı
üzerine, 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında Kanunun 2 nci
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Ġstanbul Ġli, Zeytinburnu Ġlçesi, Sümer Mahallesi sınırları içerisinde bulunan ve ekli
kroki ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanın riskli alan ilan edilmesi; Çevre ve
ġehircilik Bakanlığının 17/12/2012 tarihli ve 2198 sayılı yazısı üzerine, 6306 sayılı Afet Riski
Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında Kanunun 2 nci maddesine
göre, Bakanlar Kurulu’nca 24/12/2012 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Karaman Ġli, Merkez Ġlçesinde bulunan ve ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları
gösterilen alanların kentsel dönüĢüm ve geliĢim proje alanı ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik
Bakanlığının 17/12/2012 tarihli ve 2202 sayılı yazısı üzerine, 5393 sayılı Belediye
Kanununun 73 üncü
maddesine
göre,
Bakanlar Kurulu’nca
3/1/2013
tarihinde
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Erzincan Ġli, Kemaliye Ġlçesinde tesis edilecek Ziyaret Hidroelektrik Santralinin yapımı
amacıyla ekli listede bulundukları yer ile ada ve parsel numaraları belirtilen taĢınmazların
Hazine adına tescil edilmek üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından acele
kamulaĢtırılması; Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının 19/12/2012 tarihli ve 1524 sayılı
yazısı üzerine, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci maddesine göre,
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
ve
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Ekli haritalarda gösterilen güzergâhlar üzerinde tesis edilecek enerji iletim hatlarının
yapımı amacıyla ihtiyaç duyulan direk yerlerinin mülkiyet Ģeklinde, iletken salınım
gabarisinin ise irtifak hakkı kurulmak suretiyle Türkiye Elektrik Ġletim Anonim ġirketi Genel
Müdürlüğü tarafından acele kamulaĢtırılması; Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının
24/12/2012 tarihli ve 1548 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Kocaeli Ġli, Gebze Ġlçesinde tesis edilecek Gebze Doğalgaz Kombine Çevrim
Santralinin yapımı amacıyla ekli listede bulunduğu yer ile parsel numarası belirtilen
taĢınmazın Hazine adına tescil edilmek üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından
acele kamulaĢtırılması; Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının 24/12/2012 tarihli ve 1547
sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci maddesine göre,
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Ekli listede imza yeri ve tarihleri ile adları yazılı anlaĢmaların yürürlüğe girdiği
tarihlerin aynı listede belirtildiği Ģekilde tespit edilmesi; DıĢiĢleri Bakanlığının anılan listede
tarih ve sayıları belirtilen yazıları üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Van Ġli, Gürpınar ve Edremit Ġlçelerinde tesis edilecek Köprüler Gem Hidroelektrik
Santralinin yapımı amacıyla ekli listede bulundukları yer ile ada ve parsel numaraları
belirtilen taĢınmazların Hazine adına tescil edilmek üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Ekli haritada gösterilen güzergâh üzerinde tesis edilecek enerji iletim hattının yapımı
amacıyla ihtiyaç duyulan direk yerlerinin mülkiyet Ģeklinde, iletken salınım gabarisinin ise
irtifak hakkı kurulmak suretiyle Türkiye Elektrik Ġletim Anonim ġirketi Genel Müdürlüğü
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Erzincan Ġli, Kemaliye Ġlçesi ile Malatya Ġli, Arapgir Ġlçesinde tesis edilecek Demir
Hidroelektrik Santralinin yapımı amacıyla ekli listede bulundukları yer ile ada ve parsel
numaraları belirtilen taĢınmazların Hazine adına tescil edilmek üzere Enerji Piyasası
Düzenleme
Kurumu
tarafından
acele
kamulaĢtırılması;
Enerji
ve
Tabii
Kaynaklar Bakanlığının 24/12/2012 tarihli ve 1550 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı
KamulaĢtırma Kanununun 27 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 11/1/2013 tarihinde
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
S. ERGĠN
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Karabük Ġlinde yürütülen kentsel dönüĢüm ve geliĢim projesi kapsamında ekli listede
bulundukları yer ile ada ve parsel numaraları belirtilen taĢınmazların Karabük Belediyesi
tarafından acele kamulaĢtırılması; ĠçiĢleri Bakanlığının 19/12/2012 tarihli ve 31490 sayılı
yazısı üzerine, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci maddesine
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
S. ERGĠN
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Sakarya Ġli, Hendek Ġlçesi, Kemaliye Mahallesi sınırları içerisinde bulunan ve ekli kroki
ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanın riskli alan ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik
Bakanlığının 26/12/2012 tarihli ve 2326 sayılı yazısı üzerine, 6306 sayılı Afet Riski Altındaki
Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında Kanunun 2 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
S. ERGĠN
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Gün ıĢığından daha fazla yararlanmak amacıyla bütün yurtta saatlerin;
- 31 Mart 2013 Pazar günü saat 03.00’ten itibaren bir saat ileri alınması,
- 27 Ekim 2013 Pazar günü saat 04.00’ten itibaren bir saat geri alınması;
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının 10/1/2013 tarihli ve 15 sayılı yazısı üzerine, 697
sayılı Günün Yirmi Dört Saate Taksimine Dair Kanunun 2 nci maddesine göre,
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
4/7/1956 tarihli ve 6772 sayılı Kanun kapsamına giren kurumlarda çalıĢan iĢçilere 2013
yılında;
a) Kanunun 1 inci maddesine göre yapılacak ilave tediyenin birinci yarısının 31/1/2013,
diğer yarısının 28/6/2013 tarihinde,
b) Kanunun 2 nci maddesine göre maden iĢletmelerinin münhasıran yer altı iĢlerinde
çalıĢanlara yapılacak ilave tediyenin tamamının 25/12/2013 tarihinde,
ödenmesi; Maliye Bakanlığının 8/1/2013 tarihli ve 152 sayılı yazısı üzerine, mezkur
Kanunun 4 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 14/1/2013 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Ağrı Ġli, Patnos Ġlçesinde bulunan ve ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları
gösterilen alanın riskli alan ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının 4/1/2013 tarihli ve
43 sayılı yazısı üzerine, 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
YÖNETMELĠKLER
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığından:
65 YAġINI DOLDURMUġ MUHTAÇ, GÜÇSÜZ VE KĠMSESĠZ TÜRK
VATANDAġLARI ĠLE ÖZÜRLÜ VE MUHTAÇ TÜRK
VATANDAġLARINA AYLIK BAĞLANMASI
HAKKINDA YÖNETMELĠK
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, 1/7/1976 tarihli ve 2022 sayılı 65 YaĢını
DoldurmuĢ Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk VatandaĢlarına Aylık Bağlanması Hakkında
Kanunda belirtilen aylıklardan yararlanabileceklerin baĢvuru Ģekli, hak sahipliğinin tespiti,
kontrolü ve aylıkların ödenmesine iliĢkin usul ve esasları belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik;
a) 65 yaĢını doldurmuĢ, kanunen bakmakla yükümlü kimsesi bulunmayan, sosyal
güvenlik kurumlarından her ne ad altında olursa olsun bir gelir veya aylık hakkından
yararlanmayan, nafaka bağlanmamıĢ veya bağlanması mümkün olmayan, mahkeme kararıyla
veya doğrudan mevzuat gereği bağlanmıĢ herhangi bir devamlı gelire sahip bulunmayan ve
2022 sayılı Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının memur aylık katsayısı
ile çarpımı sonucu bulunacak tutardan daha az geliri olan Türk vatandaĢlarını,
b) 65 yaĢını doldurmamıĢ olmakla birlikte, özürlü olduklarını yetkili hastanelerden
alacakları özürlü sağlık kurulu raporu ile kanıtlayan, toplam özür oranı % 40 ile % 69
arasında olan, 18 yaĢını doldurmuĢ ve herhangi bir iĢe yerleĢtirilememiĢ olan özürlülerden;
kanunen bakmakla yükümlü kimsesi bulunmayan, sosyal güvenlik kurumlarından her ne ad
altında olursa olsun bir gelir veya aylık hakkından yararlanmayan, nafaka bağlanmamıĢ veya
bağlanması mümkün olmayan, mahkeme kararıyla veya doğrudan mevzuat gereği bağlanmıĢ
herhangi bir devamlı gelire sahip bulunmayan ve her türlü gelirleri toplamının aylık
ortalaması itibarıyla 2022 sayılı Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının
memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutardan daha az geliri olanları,
c) BaĢkasının yardımı olmaksızın hayatını devam ettiremeyecek derecede özürlü
olduklarını yetkili hastanelerden alacakları özürlü sağlık kurulu raporu ile kanıtlayan, toplam
özür oranı % 70 ve üzerinde olan, 18 yaĢını doldurmuĢ bulunan özürlülerden; kanunen
bakmakla yükümlü kimsesi bulunmayan, sosyal güvenlik kurumlarından her ne ad altında
olursa olsun bir gelir veya aylık hakkından yararlanmayan, nafaka bağlanmamıĢ veya
bağlanması mümkün olmayan, mahkeme kararıyla veya doğrudan mevzuat gereği bağlanmıĢ
herhangi bir devamlı gelire sahip bulunmayan ve her türlü gelirleri toplamının aylık
ortalaması itibarıyla 2022 sayılı Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının
memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutardan daha az geliri olanları,
ç) Sosyal güvenlik kurumlarından her ne ad altında olursa olsun bir gelir veya aylık
hakkından yararlanmadığı, nafaka bağlanmadığı veya bağlanması mümkün olmadığı gibi,
mahkeme kararıyla veya doğrudan mevzuat gereği bağlanmıĢ herhangi bir devamlı gelire
sahip bulunmadığı ve her ne ad altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamının aylık
ortalamasına göre 2022 sayılı Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının
memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutardan daha az geliri olduğu halde;
kanunen bakmakla yükümlü olduğu ve fiilen bakımını gerçekleĢtirdiği, toplam özür oranı
%40 ve üzerinde olduğu gibi 18 yaĢını da tamamlamamıĢ durumda özürlü yakını olanları,
d) Sosyal güvenlik kurumlarından yetim olarak aylık veya gelir almakta olan
çocuklardan özürlü olanların aldıkları aylık veya gelir toplamı tutarları toplam özür oranlarına
göre bu Yönetmelik kapsamında ödenecek olan aylık tutarından düĢük olanları,
kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 2022 sayılı 65 YaĢını DoldurmuĢ Muhtaç, Güçsüz ve
Kimsesiz Türk VatandaĢlarına Aylık Bağlanması Hakkında Kanunun 4 üncü maddesine
dayanılarak hazırlanmıĢtır.
Tanımlar
a) 2022 modülü: BütünleĢik Sosyal Yardım Hizmetleri Bilgi Sistemindeki 2022 sayılı
Kanuna iliĢkin iĢ ve iĢlemlerin yürütüldüğü modülü,
b) Bakanlık: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığını,
c) Genel Müdürlük: Sosyal Yardımlar Genel Müdürlüğünü,
ç) Kanunen bakmakla yükümlü kimsesi bulunmayan: 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı
Türk Medeni Kanununun 364 üncü maddesine göre tespit edilecek hiçbir yakını bulunmayan
veya bu kapsamdaki bir veya birden fazla yakınından toplam olarak, 2022 sayılı Kanunun 1
inci maddesinde belirtilen tutara eĢit veya daha fazla tutarda nafaka almayan veya alması
mümkün olmayanları,
d) Mütevelli Heyeti: Sosyal YardımlaĢma ve DayanıĢma Vakfının karar organını,
e) Nafaka yükümlüsü: 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 364 üncü maddesinde ifade
edilen altsoy, üstsoy ve refah durumlarına göre kardeĢlerini,
f) Özürlü sağlık kurulu raporu: 3/7/2009 tarihli ve 27277 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan 2022 sayılı Kanun Kapsamında Aylık Alan Özürlülere Sağlık Kurulu Raporu
Vermeye Yetkili Hastanelerin Belirlenmesi ile Sağlık Raporlarının Alınmasına ĠliĢkin Usul ve
Esaslar Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre alınan raporu,
g) Puanlama formülü: Bakanlık tarafından geliĢtirilen, kiĢilerin harcamaları, gelirleri ve
servetleri dikkate alınarak gelirlerine ulaĢmada kullanılan formülü,
ğ) Sistem: Bakanlık tarafından geliĢtirilen, vatandaĢların sosyal yardım için
baĢvurularından hak sahipliğinin belirlenmesi ve ilgili yardım ya da desteğin teslimine kadar
bütün süreçlerini içeren, karar destek sistemi niteliğinde çevrimiçi olarak çalıĢan e-devlet
uygulaması olan BütünleĢik Sosyal Yardım Hizmetleri Bilgi Sistemini,
h) Vakıf: Sosyal YardımlaĢma ve DayanıĢma Vakıflarını,
ı) YaĢlı: 65 yaĢını doldurmuĢ olanları,
i) Yetkili hastane: 2022 sayılı Kanun Kapsamında Aylık Alan Özürlülere Sağlık Kurulu
Raporu Vermeye Yetkili Hastanelerin Belirlenmesi ile Sağlık Raporlarının Alınmasına ĠliĢkin
Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelikte belirtilen sağlık kuruluĢlarını,
ifade eder.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
BaĢvuru, Ön Ġnceleme ve Sosyal Ġnceleme
BaĢvuru ve ön inceleme
MADDE 5 – (1) 2022 sayılı Kanun uyarınca bağlanacak aylıklara iliĢkin baĢvurular,
kiĢilerin adrese dayalı nüfus kayıt sisteminde kayıtlı ikametgâhının bulunduğu Vakfa yapılır.
(2) BaĢvuruların Ģahsen ve yazılı olması esas olmakla birlikte baĢvuru iĢleminin kanunî
temsilciler tarafından yapılması hâlinde mahkemeden alınmıĢ karar örneği, vekil tarafından
baĢvuru yapılması hâlinde vekâletname örneği baĢvuru formuna eklenir.
(3) 2022 sayılı Kanun uyarınca bağlanacak aylıklara iliĢkin olarak Vakıflar tarafından
yapılacak tüm iĢ ve iĢlemler sistem üzerinden 2022 modülü kullanılarak gerçekleĢtirilir.
(4) BaĢvuru sırasında baĢvuran tarafından EK-1’de yer alan Aylık BaĢvuru Formu
imzalanır.
(5) YaĢlılık aylığı baĢvurularında, herhangi bir belge talep edilmemesi esastır. Özürlüler
ve 18 yaĢ altı özürlü yakını bulunanlar için bağlanacak aylık baĢvurusu sırasında aĢağıdaki
belgeler istenir.
a) Özürlü ve baĢkasının yardımı olmaksızın hayatını devam ettiremeyecek derecede
özürlü aylığı baĢvurularında, özürlü sağlık kurulu raporunun aslı ya da noter/hastane
baĢhekimliği tarafından onaylı sureti veya Sağlık Bakanlığı veri tabanından elektronik olarak
paylaĢılan rapor bilgileri kabul edilir. Bununla birlikte özürlü sağlık kurulu raporu suretlerine
Vakıf Müdürlerince, aslının ibraz edilmesi kaydıyla “aslı gibidir” onayı verilir.
b) 18 yaĢ altı özürlü yakını aylığı baĢvurularında; özürlü sağlık kurulu raporunun
yanında, kanuni velisinin olmadığı durumlarda atanmıĢ vasilere iliĢkin mahkemece verilmiĢ
vesayet kararının aslı ya da noter tarafından onaylı sureti istenir. Bununla birlikte vesayet
kararı suretlerine Vakıf Müdürlerince, aslının ibraz edilmesi kaydıyla “aslı gibidir” onayı
verilir.
(6) Eksik belge ile yapılan baĢvurular kabul edilmez ve aylık baĢvurusu belgelerin
tamamlanmasını müteakip sisteme iĢlenir.
(7) BaĢvuruda bulunan kiĢilere EK-1’de yer alan BaĢvuru Alındı Belgesi verilir.
(8) BaĢvuruda bulunan kiĢilerden gelir durumlarının tespiti için belge istenmemesi
esastır.
(9) Özürlü olarak baĢvuruda bulunan vatandaĢlara ücretsiz özürlü sağlık kurulu raporu
uygulamasından faydalanabilmeleri için Vakıf Müdürü tarafından imzalanan sevk kâğıdı
verilir.
(10) 2 nci maddenin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında baĢvuruda bulunanların
Türkiye ĠĢ Kurumuna baĢvuruları sistem aracılığıyla yapılır.
Sosyal inceleme
MADDE 6 – (1) Sosyal inceleme, hane ziyareti ve çevre araĢtırmasından elde edilen
bilgilerden oluĢur.
(2) Sosyal inceleme; baĢvuru formunda beyan edilen bilgiler ile merkezi veri
tabanlarından yapılan sorgulamalar doğrultusunda elde edilen bilgilerin doğrulanması ve
hanenin genel durumunun mahallinde tespit edilmesi amacıyla, Vakıf personeli tarafından
baĢvuruda bulunanın ikametgâhına ve çevresine gidilmek ve hane ziyaret bilgi formu
doldurulmak suretiyle gerçekleĢtirilir.
(3) Aylık almaya hak kazanan kiĢilerin sosyal incelemeleri her yıl yenilenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Değerlendirme, Karar ve Ödeme
Değerlendirme
MADDE 7 – (1) 2022 sayılı Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının
Devlet memurlarının aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpılmasından bulunacak tutardan
daha az geliri olanlar, 2022 sayılı Kanunun uygulanmasında muhtaç sayılır. 2022 sayılı
Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının, yılı merkezi yönetim bütçe
kanununda farklı olarak tespit edilmiĢ olması halinde muhtaçlığa esas tutar, bütçe
kanunundaki gösterge rakamı esas alınarak hesaplanır.
(2) 2 nci maddenin birinci fıkrasının (a), (b), (c) ve (ç) bentleri kapsamında, sistem
üzerinden yapılan sorgulamalar ve sosyal incelemeden elde edilen verilere göre;
a) Hangi ad altında olursa olsun sosyal güvenlik kurumlarından bir gelir veya aylık
hakkından faydalananlar ile isteğe bağlı prim ödeyenler dahil olmak üzere sosyal güvenlik
kurumlarına uzun vadeli sigorta kolları kapsamında sigortalı olmayı gerektirecek Ģekilde bir
iĢte çalıĢanlar,
b) 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası
Kanununun 60 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi kapsamında genel sağlık sigortalısı
sayılanlar,
c) Muhtaçlık sınırına eĢit veya üzerinde nafaka bağlanmıĢ veya bağlanması mümkün
olanlar,
ç) Muhtaçlık sınırına eĢit veya üzerinde mahkeme kararıyla veya bir mevzuat gereği
bağlanmıĢ devamlı bir geliri bulunanlar,
d) Herhangi bir Ģekilde muhtaçlık sınırına eĢit veya üzerinde devamlı gelir sağlayan ya
da sağlaması mümkün olanlar,
e) Kamu veya özel kurum ve kuruluĢlarda iaĢe ve ibateleri dâhil olmak üzere sürekli
bakımı yapılan veya yaptırılanlar,
f) Malları ve gelirleri devredilerek bir sözleĢmeyle gerçek veya tüzel kiĢilerce
kendilerine bakılanlar,
aylığa hak kazanamaz.
(3) KiĢinin bakmakla yükümlü olunan kiĢi statüsünde sağlık güvencesine sahip olması
veya aynı hanede sosyal güvenceye sahip bireylerin bulunması durumları aylığa hak
kazanılmasında tek baĢına engel teĢkil etmeyip bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen
muhtaçlık ölçütü dikkate alınmak suretiyle iĢlem tesis edilir.
(4) 18 yaĢından küçük özürlü yakınlarına aylık bağlanabilmesi için fiilen bakım
iliĢkisinin gerçekleĢmesi ve bakıcı ile bakılan kiĢinin aynı hanede ikamet etmesi Ģartları
aranır.
(5) KiĢinin yaĢlı veya özürlü aylığı alması, fiilen bakımını üstleneceği özürlü yakını
bulunması durumunda 18 yaĢ altı özürlü yakını aylığı bağlanmasına engel teĢkil etmez.
(6) KiĢinin 2 nci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde belirtilenlerin vasisi olması,
kiĢiye ayrıca aylık bağlanmasına engel teĢkil etmez.
(7) Aylığa hak kazanma durumları uygun olanların muhtaçlığı, puanlama formülü ile
belirlenir.
(8) Değerlendirmeler sonucu hane içinde kiĢi baĢına düĢen geliri muhtaçlık sınırının
altında olanlara aylık bağlanır.
Karar
MADDE 8 – (1) 2022 sayılı Kanun kapsamındaki aylıklara iliĢkin tüm iĢ ve iĢlemler,
baĢvuru tarihinden itibaren en geç bir ay içinde tamamlanır.
(2) Mütevelli Heyetinin kararları sistem üzerinden 2022 modülü kullanılarak Genel
Müdürlüğe gönderilir. Ayrıca yazıĢma yapılmaz. Ancak Genel Müdürlük, gerektiğinde aylık
bağlanmaya esas belgelerin Vakıf BaĢkanı onaylı suretlerini istemeye yetkilidir.
(3) Vakıf Mütevelli Heyeti verdiği kararların, 2022 sayılı Kanun ve bu Yönetmelikte
belirtilen hükümlerle, 2022 modülünden ve sosyal incelemeden elde ettiği bilgilere uygun
olmasından sorumludur.
Ödeme
MADDE 9 – (1) Mütevelli Heyeti kararı ile muhtaçlığı tespit edilerek aylık bağlanan
kiĢilerin aylığa hak kazandıkları tarih, baĢvuru tarihini takip eden aybaĢıdır.
(2) Aylığa hak kazanma baĢlangıç tarihinden ilk aylık ödemesinin yapıldığı ödeme
dönemine kadar olan aylık hakları için, aylığın bağlandığı tarihi takip eden ilk ödeme
döneminde defaten ödeme yapılır.
(3) Aylıkların ödeme gün ve dönemleri Genel Müdürlük tarafından belirlenir.
Belirlenen gün ve dönemlerde ödemeler; hak sahiplerinin kendilerine veya durumlarına göre
vekillerine, vasilerine, kayyumlarına veya velilerine peĢin olarak yapılır.
(4) Aylık türlerine göre,
a) YaĢlılık aylığı: 2022 sayılı Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının
memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunan tutarda,
b) Özürlü ve 18 yaĢ altı özürlü yakını aylığı: 2022 sayılı Kanunun 1 inci maddesinde
belirtilen gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunan tutarın
%200’ü tutarında,
c) BaĢkasının yardımı olmaksızın hayatını devam ettiremeyecek derecede özürlü aylığı:
2022 sayılı Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının memur aylık katsayısı
ile çarpımı sonucu bulunan tutarın %300’ü tutarında,
ödeme yapılır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Karar Sonrası ĠĢlemler, Aylıkların Durdurulması ve Kesilmesi
Karar sonrası iĢlemler
MADDE 10 – (1) Aylık bağlama iĢlemi tamamlananlara ait bilgiler, 5510 sayılı
Kanunun 60 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinin üç numaralı alt bendine göre genel
sağlık sigortası kapsamına alınmaları amacıyla Genel Müdürlük tarafından sistem üzerinden
Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilir ve bu bildirim sonrasında ilgililer genel sağlık sigortalısı
olarak Sosyal Güvenlik Kurumunca tescil olunurlar. Aylıkları durdurulan veya aylıkları
kesilenler de aynı yöntemle Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilir.
(2) Her yıl yapılacak olan sosyal inceleme ve merkezi veri tabanlarından elde edilen
bilgiler doğrultusunda durumu değiĢtiği tespit edilenlerin muhtaçlığı Mütevelli Heyetince
tekrar değerlendirilir. Değerlendirme sonucu durumları bu Yönetmelik hükümlerine uygun
olmadığı tespit edilenlerin aylıkları kesilir.
(3) Mütevelli Heyeti kararlarına iliĢkin itirazlar ilgili Vakfa yapılır.
Aylıkların durdurulması ve kesilmesi
MADDE 11 – (1) YaĢlılık aylığı ve özürlü aylıkları, aĢağıda belirtilen hallerde geçici
olarak durdurulur.
a) Aylık almakta iken ikametgâhını baĢka Vakfın görev alanına girecek Ģekilde
değiĢtirenlerin aylıkları geçici olarak durdurulur. KiĢilerin bir yıl içinde yeni
ikametgâhlarındaki ilgili Vakfa baĢvurmaları gerekmekte olup muhtaçlığının devam ettiğinin
Mütevelli Heyeti tarafından tespiti halinde aylıkları durdurulduğu tarihten itibaren yeniden
baĢlatılarak hak ettiği aylıklar takip eden ilk ödeme döneminde ödenir.
b) Süreli raporu bulunanlar için, raporun Sağlık Bakanlığı veri tabanından temin
edilemediği durumlarda, rapor süresi dolmasına rağmen yeni raporunu Vakfa teslim
etmeyenlerin aylıkları geçici olarak durdurulur. Rapor süresinin dolum tarihinden itibaren bir
yıl içinde yeni rapor getirilmesi halinde geçici olarak durdurulmuĢ olan aylıklar, durdurulduğu
tarihten itibaren yeniden baĢlatılarak takip eden ilk ödeme döneminde ödenir.
(2) YaĢlılık aylığı ve özürlü aylıkları, aĢağıda belirtilen hallerde kesilir.
a) Ölüm.
b) Feragat.
c) 18 yaĢ altı özürlü yakını aylığı alanlar için özürlünün 18 yaĢını doldurması.
ç) 18 yaĢ altı özürlü yakını aylığı alanlar için bakıcı ile bakılanın aynı hanede ikamet
etmediğinin, aynı hanede ikamet etse dahi fiili bakımın gerçekleĢmediğinin ve aylığın özürlü
için kullanılmadığının tespit edilmesi.
d) Türk vatandaĢlığından çıkarılma, Türk vatandaĢlığı muhafaza edilmeksizin yabancı
memleket uyruğuna girilmesi.
e) Süreli raporu bulunanlar için rapor süresi dolmasına rağmen yeni raporun bir yıl
içinde Vakfa teslim edilmemesi.
f) Aylık almakta iken ikametgâhını baĢka Vakfın görev alanına girecek Ģekilde
değiĢtirenler için bir yıl içinde yeni ikametgâhlarındaki Vakfa baĢvurulmaması.
g) Aylığın bir yıl boyunca aralıksız olarak alınmaması.
ğ) 7 nci maddenin ikinci fıkrasının (a), (b), (ç), (e) ve (f) bentlerinde belirtilen
sebeplerle ya da muhtaçlık sınırına eĢit veya üzerinde nafaka almakta olması veya gelir elde
etmekte olması sebepleriyle aylık bağlanması koĢullarının kaybedilmesi.
h) Muhtaçlık sınırına eĢit veya üzerinde gelir elde edebilecek olması veya nafaka
alabilecek olması ya da baĢka sebeplerle muhtaçlık halinin ortadan kalktığının tespit edilmesi.
(3) Ġkinci fıkranın;
a) (a), (b), (c) ve (d) bentlerinde sayılanların aylıkları, aylığın kesilmesini gerektiren
durumun gerçekleĢtiği,
b) (ç) bendinde belirtilenlerin aylıkları, tespitin yapıldığı,
c) (e) ve (f) bentleri kapsamına girenlerin aylıkları, bir yıllık sürenin sona erdiği,
ç) (g) bendi kapsamına girenlerin aylıkları, aylığın ilk defa alınmadığı,
d) (ğ) bendi kapsamına girenlerin aylıkları, aylık bağlanması koĢullarının kaybedildiği,
e) (h) bendi kapsamına girenlerin aylıkları, muhtaçlığın ortadan kalktığına iliĢkin
tespitin yapıldığı,
tarihi takip eden ilk ödeme döneminin baĢından itibaren kesilir.
(4) Birinci fıkranın (a) ve (b) bentleri ile ikinci fıkranın (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve 7 nci
maddenin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde sayılan durumların tespiti Genel Müdürlük
tarafından sistem aracılığıyla; bu maddenin ikinci fıkrasının (b), (ç), (ğ) ve (h) bentlerinde
sayılan durumların tespiti Vakıflar tarafından sistem aracılığıyla yapılır.
(5) Aylığı kesilenlerin yeniden aylık talebinde bulunmaları halinde baĢvurular yeni
baĢvuru olarak değerlendirilir. Özürlü sağlık kurulu raporu geçerlilik süresi “sürekli” olanların
kesilme tarihinden itibaren beĢ yıl içerisinde aylık talebinde bulunmaları halinde rapor
istenilmez.
BEġĠNCĠ BÖLÜM
Özürlülüğün Belirlenmesi ve Özür Oranlarındaki DeğiĢiklikler
Özürlülüğün belirlenmesi
MADDE 12 – (1) 2022 sayılı Kanun Kapsamında Aylık Alan Özürlülere Sağlık Kurulu
Raporu Vermeye Yetkili Hastanelerin Belirlenmesi ile Sağlık Raporlarının Alınmasına ĠliĢkin
Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik hükümlerine göre belirlenir.
(2) 2022 sayılı Kanunun uygulanmasında;
a) Özür durumuna göre toplam özür oranı % 40 ile % 69 arasında olanlar “özürlü”,
b) Özür durumuna göre toplam özür oranı % 70 ve üzeri oranda olanlar ise “baĢkasının
yardımı olmaksızın hayatını devam ettiremeyecek derecede özürlü”
olarak kabul edilir.
Özür oranlarındaki değiĢiklikler
MADDE 13 – (1) YaĢlılık aylığı bağlananlardan %70 ve üzeri oranda özürlü olduklarını
özürlü sağlık kurulu raporu ile kanıtlayanların aylıkları baĢkasının yardımı olmaksızın
hayatını devam ettiremeyecek derecede özürlü aylığına dönüĢtürülür. Ancak %40 ile %69
arası oranda özürlü sağlık kurulu raporuna sahip 65 yaĢını doldurmuĢ vatandaĢlara sadece
yaĢlılık aylığı bağlanır.
(2) 65 yaĢın doldurulmasından önce özürlü aylığı bağlanmıĢ olanların aylıkları aynı
Ģekilde ödenmeye devam olunur.
(3) Toplam özür oranı, özürlü aylığı tutarında artıĢ yapılmasını gerektirecek Ģekilde
artanların aylıkları, özürlü sağlık kurulu raporunun Vakıf kayıtlarına geçtiği tarihi takip eden
dönem baĢından itibaren artırılır.
(4) Toplam özür oranı, 2022 sayılı Kanuna göre aylık bağlanması gereken oranın altına
düĢenlerin aylıkları özürlü sağlık kurulu raporunun düzenlenme tarihini takip eden dönem
baĢından itibaren kesilir. Raporun, Sağlık Bakanlığı veri tabanından temin edilemediği
durumlarda, rapor tarihinden itibaren üç ay içinde yeni raporunu Vakfa teslim etmeyenlerin
aldıkları yersiz ödemeler için ödeme tarihinden tahsil tarihine kadar geçen süre için kanuni
faizi ile birlikte Bakanlık tarafından borç tahakkuk ettirilir ve takibi sağlanır.
(5) Toplam özür oranı, aylık türünü değiĢtirecek Ģekilde azalanların aylıkları, özürlü
sağlık kurulu raporunun düzenlenme tarihini takip eden dönem baĢından itibaren azaltılır.
Raporun, Sağlık Bakanlığı veri tabanından temin edilemediği durumlarda, rapor tarihinden
itibaren üç ay içinde yeni raporunu Vakfa teslim etmeyenlerin aldıkları yersiz ödemeler daha
sonra ödenecek aylıklardan 1/4 oranında mahsuben tahsil edilir. Borçların mahsup yoluyla
tahsil imkânının kalmaması halinde Bakanlık tarafından takibi sağlanır.
ALTINCI BÖLÜM
Bildirim Yükümlülüğü, Fazla veya Yersiz ÖdenmiĢ Aylıkların Geri Alınması
ve Ġdari Yaptırımlar
Bildirim yükümlülüğü
MADDE 14 – (1) Aylık almakta olanlar veya aylık sahiplerinin eĢ, anne, baba, vasi,
kayyum, veli veya vekilleri, aylıkların kesilmesini gerektiren durumları üç ay içinde Vakfa
bildirmekle yükümlüdürler.
(2) Bu yükümlülüğe uymayarak yersiz aylık tahsilinde bulunanlara ödenmiĢ olan
aylıklar için ödeme tarihinden tahsil tarihine kadar geçen süre için kanuni faizi ile birlikte
Bakanlık tarafından borç tahakkuk ettirilerek, takip ve tahsili sağlanır. Süresi içinde bildirim
yükümlülüğüne uyulmuĢ olmakla veya aylık hakkından feragat talebinde bulunulmakla
birlikte, süresinde aylık kesme iĢlemi yapılmayarak aylıkların ödenmeye devam olunması
durumunda geri tahsil olunacak aylık tutarları için kanuni faiz veya Tüketici Fiyatları Endeksi
(TÜFE) aylık değiĢim oranlarına göre ayrıca bir fark alınmaz.
Fazla veya yersiz ödenmiĢ aylıkların geri alınması
MADDE 15 – (1) 11 inci maddenin üçüncü fıkrasına göre aylığının kesilmesi gereken
ödeme dönemi baĢından itibaren her ne suretle olursa olsun, istihkaklarından fazla veya yersiz
ödenen aylıklar ile 14 üncü maddeye göre tahakkuk ettirilmiĢ faiz, borcun tahsilinden önce
aynı kiĢiye tekrar aylık bağlanmıĢ olması durumunda aylıklarından mahsup edilir. 13 üncü
maddenin dördüncü ve beĢinci fıkralarında belirtilen hallerde, anılan hükümlere göre iĢlem
yapılır.
(2) Borçların mahsup yoluyla tahsil imkânının kalmaması halinde Bakanlık tarafından
takip ve tahsili sağlanır.
MADDE 16 – (1) Aylığa hak kazanmak üzere düzenlenen belgelerin gerçeğe uymadığı
tespit edildiği takdirde ödenmiĢ olan aylıklar için ödeme tarihinden tahsil tarihine kadar geçen
süre için Türkiye Ġstatistik Kurumunca her ay için belirlenen Tüketici Fiyatları Endeksi
(TÜFE) aylık değiĢim oranları esas alınarak hesaplanacak tutarıyla birlikte Bakanlık
tarafından borç tahakkuk ettirilerek takip ve tahsili sağlanır.
(2) Hak sahibinden tahsili imkanının kalmadığı durumlarda, Bakanlık tarafından
tahakkuk edilen borç, aylığın ödenmesinde kasıt, kusur veya ihmali olduğu tespit edilenlerden
müteselsilen tahsil edilir.
(3) Gerçeğe uygun olmayan belgeleri düzenleyen ve kullananlar hakkında genel
hükümlere göre ceza kovuĢturması yapılması için Bakanlık tarafından Cumhuriyet Savcılığına
suç duyurusunda bulunulur. Bu belgeleri düzenleyenlerin kamu görevlisi olması durumunda,
haklarında ayrıca idari soruĢturma açılır.
YEDĠNCĠ BÖLÜM
Muhtaçlık ve bakım iliĢkisinin kontrolü
MADDE 17 – (1) Bakanlık, ilgililerin gelir, yaĢam düzeyi ve varlıkları, bakım
iliĢkisinin gerçekleĢtirilip gerçekleĢtirilmediği hakkında, belirleyeceği yöntemlerle inceleme
yapmaya veya kamu kurum ve kuruluĢları aracılığı ile yaptırmaya, resmi ve özel idari
müessese ve ortaklarından ve Ģahıslardan bilgi ve belge istemeye yetkilidir.
(2) Ġnceleme neticesinde muhtaç olmadıkları anlaĢılanlara aylık bağlanmaz ve varsa
bağlanmıĢ aylık ödemesi durdurulur. Bunların muhtaçlık durumu yeniden incelenmek üzere
Genel Müdürlük tarafından ilgili Vakfa bildirilir. Mütevelli Heyetlerince yeniden yapılan
inceleme sonucunda yine muhtaç olduğu tespit edilen ve Genel Müdürlük tarafından da bu
tespit iĢlemi uygun görülenlerin aylıkları bağlanır.
(3) Aylık bağlama iĢleminden sonra yapılacak incelemeler sonucunda, aylık bağlama
kararını etkileyecek durumların tespit edilmesi halinde, tespit edilen eksikliklerin giderilmesi
için durum aylık bağlanana ve ilgili Vakfa tebliğ edilir. Eksikliklerin giderilmemesi halinde,
15 inci madde hükümleri saklı kalmak kaydıyla, tebligat tarihinden itibaren üç aylık sürenin
sona erdiği tarihin içinde bulunduğu ödeme döneminin sonunda aylık kesme veya düzeltme
iĢlemi yapılır ve fazla ödenen tutarlar geri alınır.
(4) Bakanlık Denetim Hizmetleri BaĢkanlığı tarafından her yıl, 2022 sayılı Kanun
kapsamında yapılan ödemelere iliĢkin olarak, ödeme türü, hak sahiplerinin ağırlıklı olduğu
ikamet bölgeleri, sistemin sağladığı güvenlik dereceleri ve benzeri ölçütler üzerinden
yapacağı risk değerlendirme sonuçlarına göre ve örneklem metoduyla belirlediği hak
sahiplerinin durumunu inceler ve sonuçlarını, uygulamaya yönelik önerileri ile birlikte
Bakanlığa raporlar. Genel Müdürlük bu raporda yer verilen ve uygulamada tespit ettiği diğer
yaygın uygulama hatalarını her yıl Vakfa yazılı olarak bildirir.
Aylıkların haczedilemeyeceği
MADDE 18 – (1) Nafakaya iliĢkin haklar saklı kalmak kaydıyla, 2022 sayılı Kanun
uyarınca bağlanan aylıklar kiĢinin rızası olsa bile haczedilemez, baĢkasına devir ve temlik
edilemez.
Düzenleyici iĢlemler
MADDE 19 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesi ile birlikte muhtaçlık kararının
alınması ve aylıkların bağlanmasına iliĢkin tüm iĢ ve iĢlemler Vakıflar tarafından yerine
getirilir.
(2) Bakanlık çıkardığı alt düzeyde düzenlemelerin bir örneğini on gün içinde Maliye
Bakanlığına gönderir.
Vergi muafiyeti
MADDE 20 – (1) Aylıkların bağlanmasında ve ödenmesinde kullanılan bütün belgeler,
her türlü vergi ve resim ödemelerinden muaftır.
Aylık farkı ödemeleri
MADDE 21 – (1) 2 nci maddenin birinci fıkrasının (d) bendi kapsamında yapılacak
olan tüm iĢ ve iĢlemler ilgili Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından yerine getirilir.
(2) Aylık farkı almaya hak kazanacak Ģekilde özürlü olduğunu belgeleyen ve sosyal
güvenlik kurumlarından yetim olarak aylık veya gelir almakta olan çocuklardan, aldıkları
aylık ya da gelir toplamı tutarları özürlülük derecelerine göre bu Yönetmelik kapsamında
ödenebilecek olan aylık tutarından düĢük olanlara, bu Yönetmelikle belirlenen diğer Ģartlar
aranmaksızın aradaki fark ilgili sosyal güvenlik kurumu tarafından ödenir. Birden fazla sosyal
güvenlik kurumundan ya da birden fazla dosya üzerinden aylık veya gelir alanlar için aradaki
fark yalnızca tercih edecekleri bir sosyal güvenlik kurumu tarafından ya da tercih edecekleri
tek bir dosya üzerinden ödenir. Bu kapsamda aylık farkı baĢlangıç tarihi Sosyal Güvenlik
Kurumuna baĢvurularının kayda geçtiği tarihi izleyen aybaĢıdır.
(3) Ġlgili sosyal güvenlik kurumu tarafından fark olarak ödenen tutarlar Hazineden tahsil
edilir. Ödemenin yapılabilmesi için ilgililerce, yetkili hastanelerden alınacak özürlü sağlık
kurulu raporu ile birlikte, yetim olarak aylık veya gelir alınan sosyal güvenlik kurumuna
bizzat veya kanuni temsilcilerince baĢvuruda bulunulması gerekir.
(4) Sosyal güvenlik kurumlarından 2 nci maddenin birinci fıkrasının (d) bendi
kapsamında ödenmekte olan yetim aylığı veya gelirinin kesilmesi durumunda alınan aylık
farkları da kesilir.
Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE 22 – (1) 6/11/2010 tarihli ve 27751 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 65
YaĢını DoldurmuĢ Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk VatandaĢları ile Özürlü ve Muhtaç Türk
VatandaĢlarına Aylık Bağlanması Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıĢtır.
Muhtaçlık hesaplaması
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) 7 nci maddenin yedinci fıkrasında belirtilen Puanlama
Formülü uygulamaya geçinceye kadar muhtaçlık; gelir, servet ve harcamalar esas alınarak
aĢağıdaki Ģekilde belirlenir.
a) Hanenin gelir durumu;
1) Tespit/beyan edilen aylık net maaĢ, ücret, nafaka, yevmiye ve diğer gelirlerin yıllık
tutarının aylık ortalaması,
2) Hanenin; mülkiyeti hane bireylerinden birine ait olan ikamet ettiği konutu ile
mülkiyeti baĢka birine ait olmakla birlikte kira ödemediği konutu için konutun (takdir
edilen/beyan edilen) rayiç bedelinin 240’ta biri,
3) Hanenin ikamet ettiği konut haricinde diğer konutları için (takdir edilen/beyan
edilen) rayiç bedelinin 240’ta biri ve (takdir edilen/beyan edilen) kira getirisinin toplamı,
4) Ġkamet edilen konut haricindeki konut için kira geliri elde edilmiyorsa veya kira
geliri beyan edilmiyorsa konutun rayiç bedelinin 120’de biri,
5) Dükkânlar için rayiç bedelin 240’ta biri ve (takdir edilen/beyan edilen) kira
getirisinin toplamı,
6) Dükkân için kira geliri elde edilmiyorsa veya kira geliri beyan edilmiyorsa dükkânın
rayiç bedelinin 120’de biri,
7) Hanenin arazi, tarla ve benzeri için rayiç bedelin 240’ta biri ve (takdir edilen/beyan
edilen) aylık (zirai/ticari/kira ve benzerleri) getirisinin toplamı,
8) Hanenin binek aracı için aracın kasko/rayiç bedelinin 120’de biri,
9) Hanenin ticari/ zirai amaçlı aracı için aracın kasko bedelinin 120’de biri, kasko
bedelinin belirlenememesi halinde ise rayiç bedelinin 120’de biri ile bu araçların
(takdir/beyan edilen) aylık (zirai/ticari/kira ve benzerleri) getirisinin toplamı,
10) Hanenin büyük ve küçükbaĢ hayvanları için il/ ilçe gıda tarım ve hayvancılık
müdürlüklerinden temin edilen yıllık getiri miktarının aylık tutarı,
11) Hanenin tespit/beyan edilen banka mevduatları için aylık faiz getirisinin iki katı
tutar,
12) 24/5/1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun Ek 7 nci maddesi
gereğince yapılan evde bakım ödemeleri ve 2022 sayılı Kanun gereğince bağlanan aylıklar
hariç olmak üzere sürekli ve düzenli olarak alınan Ģartlı eğitim yardımı, Ģartlı sağlık yardımı,
eĢi vefat etmiĢ kadınlara yönelik yardım, burs, harçlık gibi nakdî sosyal yardımların aylık
ortalaması,
13) Aynı hanede ikamet etmemesine rağmen nafaka yükümlüleri tarafından sağlanan
destek tutarı,
14) Tarımsal destek geliri tutarı,
15) Uzun vadeli sigorta kolları açısından zorunlu olarak sigortalı olmayı gerektirecek
Ģekilde çalıĢanların gelirleri,
16) Diğer gelirlerin toplamının aylık ortalaması,
dahil edilerek yapılan hesaplama ile belirlenir.
b) Birinci fıkranın (a) bendinin alt bentlerinde yer alan taĢınır ve taĢınmazların tespit
edilen rayiç bedellerine iliĢkin değerlendirmeyi Mütevelli Heyeti yapar.
c) Hanenin harcama durumu; gıda, giyim, kira, ısınma, eğitim, sağlık, ulaĢım, eğlence
ve benzerlerine yapılan yıllık ödemelerin aylık ortalaması dâhil edilerek yapılan hesaplama ile
belirlenir.
ç) Harcamalar, hanenin gelir seviyesinin bir göstergesi olarak dikkate alınacak olup
birinci fıkranın (a) bendine göre hesaplanacak gelir tutarından hiçbir Ģekilde çıkarılamaz.
d) Hanenin tespit/beyan edilen harcamalarının birinci fıkranın (a) bendine göre tespit
edilen gelir tutarından fazla olması durumunda harcama ve gelir arasındaki fark gelire eklenir.
e) Birinci fıkranın (a) bendine göre tespit edilen gelir tutarının beyan/tespit edilen
harcama düzeyinin üzerinde olması durumunda harcamalar gelire eklenmez.
ĠĢlemleri devam eden dosyalar
GEÇĠCĠ MADDE 2 – (1) Ġl veya ilçe idare kurulları tarafından ya da Sosyal
YardımlaĢma ve DayanıĢma Vakıfları tarafından muhtaçlık kararı alınmıĢ olmakla birlikte
aylık bağlama iĢlemleri henüz tamamlanmamıĢ olanlar hakkında alınmıĢ muhtaçlık
kararlarının geçerli olarak kabul edilmesinde ve aylıklarının bağlanmasında geçici 1 inci
maddeye göre tekrar muhtaçlık tespiti yapılması gerekmez ve bu durumda olanların aylık
bağlama iĢlemleri, 22 nci madde ile yürürlükten kaldırılan Yönetmelik hükümleri
çerçevesinde Bakanlık ve Vakıflar tarafından sonuçlandırılır.
Yürürlük
MADDE 23 – (1) Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Maliye Bakanlığı tarafından
müĢtereken hazırlanan bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 24 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı
yürütür.
T.C.
AİLE VE SOSYAL POLİTİKALAR BAKANLIĞI
SOSYAL YARDIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ
……….
SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI
2022 Sayılı Kanun Aylıkları Başvuru Formu
Tarih:
…..
SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI BAŞKANLIĞINA
2022 Sayılı Kanun uyarınca bağlanan aylıklardan faydalanmak istiyorum. Hakkımda gerekli inceleme
ve araştırmaların yapılmasını kabul ediyorum. Gereğini arz ederim.
İmza:
Adı Soyadı:
Adres:
Telefon:
Başvuru Kayıt Tarihi:
Başvuru Kayıt No:
KONTROL
Vakıf personeli tarafından daha önceki kayıtlarından, ADRES, MERKEZİ İNCELEME, HANE ZİYARETİ
kontrolü yapılacaktır.

İKAMET BİLGİLERİ KONTROLÜ
Aynı Adres

MERKEZİ İNCELEME DURUM KONTROLÜ
Güncel

HANE ZİYARETİ DURUM KONTROLÜ
İnceleme Süresi Henüz Dolmamıştır
Adres Değişmiştir
Güncel Değil
Sorgulanamadı
Sorgu İzni Eksik
İnceleme Süresi Dolmuştur
BAŞVURUYU ALAN VAKIF PERSONELİNİN;
İmzası:
Adı Soyadı:
Tarih:
T.C.
AİLE VE SOSYAL POLİTİKALAR BAKANLIĞI
SOSYAL YARDIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ
……….
SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA VAKFI
2022 Sayılı Kanun Aylıkları Başvuru Alındı Belgesi
Başvuru Sahibinin Adı-Soyadı:
Vakfın Adı:
Başvuru Kayıt No:
Başvuru Kayıt Tarihi:
Başvuruyu Alan Vakıf Personelinin;
Adı –Soyadı, Unvanı:
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
ASBESTLE ÇALIġMALARDA SAĞLIK VE GÜVENLĠK
ÖNLEMLERĠ HAKKINDA YÖNETMELĠK
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, çalıĢanların asbest söküm, yıkım, tamir,
bakım, uzaklaĢtırma çalıĢmalarında asbest tozuna maruziyetlerinin önlenmesi ve bu
maruziyetten doğacak sağlık risklerinden korunması, sınır değerlerin ve diğer özel önlemlerin
belirlenmesidir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı ĠĢ Sağlığı ve
Güvenliği Kanunu kapsamına giren, asbest veya asbestli malzeme ile yapılan çalıĢmalarda,
asbest tozuna maruziyetin olabileceği tüm iĢlerde ve iĢyerlerinde uygulanır.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik;
a) 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı ĠĢ Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 30 uncu maddesi
ile 9/1/1985 tarihli ve 3146 sayılı ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının TeĢkilat ve
Görevleri Hakkında Kanunun 12 nci maddesine dayanılarak,
b) 19/9/1983 tarihli ve 83/477/EEC sayılı, 25/6/1991 tarihli ve 91/382/EEC sayılı
Avrupa Konseyi Direktifleri ile 27/3/2003 tarihli ve 2003/18/EC sayılı ve 30/11/2009 tarihli
ve 2009/148/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Direktiflerine paralel olarak
hazırlanmıĢtır.
a) Asbest:
1) Aktinolit Asbest, CAS No 77536-66-4,
2) Antofilit Asbest, CAS No 77536-67-5,
3) Grünerit Asbest (Amosit), CAS No 12172-73-5,
4) Krizotil, CAS No 12001-29-5, CAS No 132207-32-0,
5) Krosidolit, CAS No 12001-28-4,
6) Tremolit Asbest, CAS No 77536-68-6
lifli silikatları,
b) Asbest söküm çalıĢanı: Bakanlıkça kurulan komisyon tarafından oluĢturulan eğitim
programını tamamlamıĢ ve kurs bitirme belgesi almıĢ çalıĢanı,
c) Asbest söküm uzmanı: Yönetmelik kapsamında belirtilen iĢlemlerin uygulanması
aĢamasında iĢveren tarafından sorumluluk verilen, Bakanlıkça kurulan komisyon tarafından
oluĢturulan eğitim programını bitirip, sınavda baĢarılı olarak kurs bitirme belgesi alan kiĢiyi,
ç) Bakanlık: ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığını,
d) Genel Müdürlük: ĠĢ Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğünü,
e) ĠSGÜM: ĠĢ Sağlığı ve Güvenliği Enstitüsü Müdürlüğünü,
f) Zaman Ağırlıklı Ortalama Değer (ZAOD/TWA): Günlük 8 saatlik zaman dilimine
göre ölçülen veya hesaplanan zaman ağırlıklı ortalama değeri
ifade eder.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Genel Hükümler
Kullanım yasağı
MADDE 5 – (1) Çevre ve ġehircilik Bakanlığının ilgili mevzuatındaki hükümler saklı
kalmak kaydı ile asbest konusunda aĢağıdaki hükümlere uyulur.
a) Asbestin her türünün çıkarılması, iĢlenmesi, satılması ve ithalatı,
b) Asbest içeren her türlü ürünün ithalatı ve satılması,
c) Asbest ürünlerinin veya asbest ilave edilmiĢ ürünlerin üretimi ve iĢlenmesi
yasaktır.
Risk değerlendirmesi
MADDE 6 – (1) ĠĢveren, asbest tozuna maruziyet riski bulunan çalıĢmalarda, asbestin
türü ve fiziksel özellikleri ile çalıĢanların maruziyet derecesini dikkate alarak risk
değerlendirmesi yapmakla yükümlüdür.
(2) Risk değerlendirmesi yapılırken çalıĢanlar veya temsilcilerinin görüĢleri alınır.
(3) Risk değerlendirmesinde çalıĢılan ortam havasındaki asbest miktarının belirlenmiĢ
sınır değerin altında olduğunun ortaya çıkması halinde;
a) Sadece, kolay kırılmayan malzeme ile çalıĢılan, geçici ve kısa süreli tamir ve bakım
iĢlerinde,
b) Asbest liflerinin sıkı Ģekilde bağlı olduğu malzemenin bozulmadan ve parçalanmadan
uzaklaĢtırılması iĢlerinde,
c) Ġyi durumdaki asbestli malzemenin paketlenmesi iĢlerinde,
ç) Ortam havasının izlenmesi ve kontrolü iĢleri ile malzemelerde asbest bulunup
bulunmadığının tespiti için örnek alınması iĢlerinde,
bu Yönetmeliğin 9 uncu, 16 ncı ve 17 nci madde hükümleri uygulanmayabilir.
(4) Gerek görüldüğünde ve üçüncü fıkranın (a), (b) ve (c) bentlerinde sayılanlardan
farklı asbestli malzeme ile karĢılaĢılması durumunda risk değerlendirmesi yeniden yapılır.
Söküm, yıkım, tamir, bakım ve uzaklaĢtırma iĢleri
MADDE 7 – (1) ĠĢveren, söküm, yıkım, tamir, bakım ve uzaklaĢtırma iĢlerine
baĢlamadan önce, asbest içerebilecek malzeme ve yerlerini belirlemek için tesis, bina, gemi ve
benzeri yapı ve sistemlerde inceleme yaparak gereken tedbirleri alır. Yıkım izni için
18/3/2004 tarihli ve 25406 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Hafriyat Toprağı, ĠnĢaat ve
Yıkıntı Atıklarının Kontrolü Yönetmeliğinin ilgili hükümleri uygulanır. ĠĢverenin çalıĢma
yaptığı herhangi bir yapı veya ortamda asbest veya asbestli malzeme bulunduğu Ģüphesi varsa
bu Yönetmelik hükümleri uygulanır.
(2) ĠĢveren; asbest içerebilecek malzemelerin, söküm, yıkım, tamir, bakım ve
uzaklaĢtırma iĢlerini 8 inci maddede belirtilen uzman nezaretinde ve yine aynı maddede
belirtilen çalıĢanlarca yapılmasını sağlar.
(3) Teknik önlemler alınmasına rağmen, havadaki asbest konsantrasyonunun 11 inci
maddede belirtilen sınır değeri aĢabileceği söküm, yıkım, tamir, bakım ve uzaklaĢtırma gibi
belirli iĢlerde; çalıĢanların korunması için iĢveren, özellikle aĢağıda belirtilen önlemleri alır.
a) Uygun solunum sistemi koruyucusu ve diğer kiĢisel koruyucu donanım ile bunları
kullanacak çalıĢanların ve çalıĢma sürelerinin belirlenmesi ve kiĢisel koruyucuların
kullanılmasını sağlar.
b) Sınır değerin aĢılması ihtimali olan yerlere uyarı levhalarının konulmasını sağlar.
c) Asbest veya asbestli malzemeden çıkan tozun, tesis veya çalıĢma alanı dıĢına
yayılmasını önler.
(4) Bu maddede belirtilen iĢlere baĢlamadan önce, alınacak önlemler hususunda
çalıĢanlar veya temsilcilerini bilgilendirir ve onların görüĢlerini alır.
Asbest söküm, yıkım, tamir, bakım ve uzaklaĢtırma iĢini yapmaya yetkili kiĢiler
MADDE 8 – (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki iĢler, asbest söküm uzmanı nezaretinde
asbest söküm çalıĢanı tarafından yapılır.
(2) Asbest söküm, yıkım, tamir, bakım ve uzaklaĢtırma iĢlerine iliĢkin bir mesleki
eğitim belgesine sahip olanlardan 19 uncu maddede bahsi geçen kurs bitirme belgesi
istenmez.
(3) Bu Yönetmelikte belirtilen eğitimleri almıĢ olanlardan bu iĢ için ayrıca mesleki
eğitim belgesi istenmez.
Bildirim ve iĢ planı
MADDE 9 – (1) ĠĢveren, bu Yönetmelik kapsamına giren çalıĢmalara baĢlamadan önce
iĢ planı hazırlamak ve iĢyerinin bağlı bulunduğu ÇalıĢma ve ĠĢ Kurumu Ġl Müdürlüğüne iĢ
planı ile birlikte bildirimde bulunmakla yükümlüdür.
a) Bildirimde aĢağıdaki hususlar yer alır;
1) ĠĢyerinin ticari unvanı ve adresi,
2) Sökümü yapılacak asbestin türü ve miktarı,
3) Yapılacak iĢler ve iĢlemler,
4) ÇalıĢan sayısı,
5) ĠĢe baĢlama tarihi ve iĢin tahmini süresi,
6) Asbest söküm uzmanı belgesi,
7) Asbest söküm çalıĢanı belgesi.
(2) ĠĢ planında, çalıĢanların sağlık ve güvenliğini korumak için yapılan risk
değerlendirmesi çerçevesinde iĢyerinde alınacak önlemler belirtilir. Bu planda özellikle;
a) ĠĢin çeĢidi ve tahmini süresi,
b) ĠĢin yürütüleceği yer,
c) Asbest ve/veya asbest içeren malzemelerin uzaklaĢtırılmasında kullanılacak metot,
ç) Asbest sökümü ve uzaklaĢtırılması iĢleminde kullanılacak ekipmanın özellikleri,
d) ĠĢi yapanların korunmaları ve arındırılmaları,
e) ĠĢlem sırasında ortamda veya yakınında bulunan diğer kiĢilerin korunması,
f) Asbest ve/veya asbestli malzemelerin yerinde kalmasının daha büyük bir risk
oluĢturmadığı haller dıĢında, yıkıma baĢlanmadan önce bina ve tesislerden bu malzemelerin
uzaklaĢtırılması iĢlemlerine iliĢkin hususlar yer alır.
(3) ĠĢveren ve/veya temsilcileri, asbest söküm, yıkım, tamir, bakım, uzaklaĢtırma
iĢlemleri tamamlandığında, iĢyerinde asbest tozuna maruziyet riskinin kalmadığını belirten ve
ölçüm sonuçlarını da içeren bir belge düzenlenmesini sağlar.
(4) Akredite olmuĢ ve Genel Müdürlükçe yetkilendirilmiĢ laboratuvarlarca düzenlenen
bu belge ve ölçüm sonuçlarını içeren rapor iĢveren ve/veya temsilcileri tarafından ÇalıĢma ve
ĠĢ Kurumu Ġl Müdürlüğüne teslim edilir.
(5) ÇalıĢanlar ve/veya temsilcileri, ÇalıĢma ve ĠĢ Kurumu Ġl Müdürlüğüne yapılan
bildirimle ilgili tüm belgeleri talep etme ve görme hakkına sahiptir.
Asbest ölçümleri
MADDE 10 – (1) Asbest ölçme ve numune alma iĢlemleri akredite olmuĢ ve Genel
Müdürlükçe yetkilendirilmiĢ laboratuvarlarca aĢağıda belirtildiği Ģekilde yapılır.
a) ĠĢe baĢlamadan önce yapılan risk değerlendirmesi sonuçları dikkate alınarak, 11 inci
maddede belirtilen sınır değere uygunluğu sağlamak için çalıĢma ortamından düzenli olarak
alınan asbest numunelerinde lif sayımı yapılır.
b) Ölçüm için kullanılan numune alma metodu, çalıĢanların asbest ve/veya asbestli
malzemeden kaynaklanan tozun kiĢisel maruziyetini gösterecek Ģekilde uygulanır ve numune
alan kiĢinin korunması için de gerekli önlemler alınır.
c) Numune alma yerleri belirlenirken çalıĢanların ve/veya çalıĢan temsilcilerinin de
görüĢleri alınır.
ç) Numuneler bu konuda görevli akredite ve yetkilendirilmiĢ laboratuvar çalıĢanları
tarafından alınır. Alınan numunelerin analizi, (e) bendinde belirtildiği Ģekilde, lif saymak için
uygun araç gereçle donatılmıĢ akredite ve yetkilendirilmiĢ laboratuvarlarda yapılır.
d) Numune alma süresi, ölçüm veya zaman ağırlıklı hesaplama ile sekiz saatlik çalıĢma
süresinde (bir vardiya) çalıĢanın maruziyetini belirleyecek Ģekilde düzenlenir.
e) Lif sayımı, faz-kontrast mikroskobu kullanılarak Dünya Sağlık Örgütünün 1997
yılında tavsiye ettiği metotla veya eĢdeğer sonuçları veren baĢka bir metotla yapılır.
(2) Havadaki asbestin ölçülmesinde, uzunluğu beĢ mikrondan daha büyük, eni üç
mikrondan daha küçük ve boyu eninin üç katından büyük olan lifler hesaba katılır.
Sınır değer
MADDE 11 – (1) ĠĢveren, bu Yönetmelik kapsamındaki çalıĢmalarda çalıĢanların
maruz kaldığı havadaki asbest konsantrasyonunun, sekiz saatlik zaman ağırlıklı ortalama
değerinin (ZAOD-TWA) 0,1 lif/cm3’ü geçmemesini sağlar.
Sınır değerlerin aĢılmasının önlenmesi
MADDE 12 – (1) Bu Yönetmelik kapsamına giren çalıĢmalarda, çalıĢanların bu
malzemelerden çıkan toza maruziyetinin en aza indirilmesi ve her durumda asbestin ortam
havasındaki miktarının 11 inci maddede belirtilen sınır değeri aĢmaması için özellikle aĢağıda
belirtilen önlemler alınır:
a) Bu Yönetmelik kapsamına giren çalıĢmalar mümkün olan en az sayıda çalıĢan ile
yapılır.
b) ÇalıĢma sistemi, asbest tozu çıkarmayacak Ģekilde tecrit edilecek, bu mümkün
değilse çıkan tozun ortama yayılması önlenecek Ģekilde tasarlanır.
c) Asbeste maruziyet riski olan çalıĢmaların yapıldığı yerlerin ve kullanılan ekipman
temizlik ve bakım iĢlerinin düzenli ve etkili Ģekilde yapılması sağlanır.
ç) Asbest veya toz çıkaran asbestli malzemeler, sızdırmaz uygun paketler içerisinde
taĢınır ve diğer malzemelerden ayrı olarak depolanır.
d) Asbest içeren atıklar derhal toplanarak Çevre ve ġehircilik Bakanlığının ilgili
mevzuatındaki iĢaretlemeler kullanılarak içinde asbest olduğunu gösterecek Ģekilde
etiketlenip sızdırmaz paketler içinde en kısa zamanda iĢyerinden uzaklaĢtırılır ve ilgili
mevzuata uygun Ģekilde yok edilir.
Sınır değerin aĢılması
MADDE 13 – (1) 11 inci maddede verilen sınır değerin aĢılması halinde;
a) Sınır değerin aĢılmasının nedenleri tespit edilerek asbest konsantrasyonunun bu
değerin altına inmesi için derhal gerekli önlemler alınır. ÇalıĢanların korunması için uygun
önlemler alınıncaya kadar etkilenmiĢ alanda çalıĢma yapılamaz.
b) Alınan önlemlerin yeterli olup olmadığını belirlemek için ortam havasında tekrar
asbest konsantrasyonu ölçümü yapılır.
c) Maruziyetin diğer önlemlerle azaltılmasının mümkün olmadığı ve ancak solunum
sistemi koruyucusu kullanılarak sınır değere uyumun mümkün olduğu hallerde, çalıĢanların
koruyucu ile çalıĢmaları süreklilik arz edemez, her bir çalıĢanın çalıĢacağı azami süre önceden
belirlenir ve bu süre kesinlikle aĢılamaz. Koruyucu kullanılarak yapılan çalıĢma süresince,
fiziki Ģartlar, iklim Ģartları ve çalıĢanların veya temsilcilerinin görüĢleri de dikkate alınarak
uygun dinlenme araları verilir.
Genel önlemler
MADDE 14 – (1) Asbest veya asbestli malzeme tozuna maruziyet riski bulunan
çalıĢmalarda aĢağıdaki önlemler alınır.
a) Asbest olduğu belirlenen çalıĢma alanlarında;
1) Gerekli iĢaretlemeler yapılır ve uyarı levhaları konulur.
2) Görevli olanlar dıĢındaki çalıĢanların girmesi önlenir.
3) Sigara içilmesi yasak olan alanlar belirlenir.
4) Yeme içme için ayrılan yerler, asbest tozu ile kirlenme riski bulunan yerlerin dıĢında
seçilir.
b) Asbestle çalıĢılan iĢyerlerinde;
1) ÇalıĢanlara koruyucu giysi, solunum cihazları gibi yapılan iĢe uygun kiĢisel koruyucu
donanım verilir.
2) KiĢisel koruyucu donanımlar iĢyeri dıĢına çıkarılmaz. Koruyucu giysiler iĢyerinde
veya temizlik iĢlerinin yapıldığı yerlerde temizlenir ve iĢyerinden yalnızca kapalı kaplar
içerisinde çıkarılır.
3) Koruyucu giysiler ile çalıĢanların kendilerine ait giysileri ayrı ayrı yerlerde muhafaza
edilir.
4) ÇalıĢanlara uygun el ve yüz yıkama yerleri, tozlu iĢlerde ise duĢ imkanı sağlanır.
5) Kullanılan kiĢisel koruyucu donanımlar, özel olarak belirlenmiĢ yerlerde saklanır, her
kullanımdan sonra kontrol edilip temizlenir, tamir ve bakımı yapılır.
(2) Birinci fıkrada belirtilen önlemler için çalıĢanlara herhangi bir mali yük getirilemez.
ÇalıĢanların ve/veya temsilcilerinin bilgilendirilmesi
MADDE 15 – (1) ĠĢveren gözetiminde asbest söküm uzmanınca; asbest söküm
çalıĢanına, iĢyerinde diğer çalıĢanlara ve çalıĢan temsilcilerine aĢağıdaki konularda yeterli
bilgi verilir.
a) Asbest ve/veya asbestli malzemeden yayılan tozun neden olabileceği sağlık riskleri,
b) Yönetmelikte belirtilen sınır değerler ve ortam havasında sürekli yapılması gereken
ölçümler,
c) Sigara içilmemesi de dahil uyulması gereken hijyen kuralları,
ç) KiĢisel koruyucu donanımların kullanımı ve alınacak önlemler,
d) Asbest maruziyetini en aza indirmek için tasarlanmıĢ özel önlemler.
(2) Birinci fıkrada yer alan önlemlere ek olarak;
a) ÇalıĢan ve temsilcilerine, ortam havasındaki asbest konsantrasyonu ölçüm sonuçları
hakkında bilgi verilir ve bu sonuçlarla ilgili gerekli açıklamalar yapılır.
b) 11 inci maddede belirtilen sınır değerin aĢıldığı hallerde, çalıĢanlar ve temsilcileri bu
durumdan derhal haberdar edilir, nedenleri bildirilir ve alınacak önlemler hakkında görüĢ
alıĢveriĢinde bulunulur. Acil bir durumda alınan önlemler çalıĢan ve temsilcilerine bildirilir.
Sağlık gözetimi
MADDE 16 – (1) ÇalıĢanlar aĢağıdaki hususlar göz önünde bulundurularak sağlık
gözetimine tabi tutulur.
a) Bu Yönetmelik kapsamındaki iĢleri ilk defa yapacak kiĢinin, önce iĢyeri hekimi
tarafından genel sağlık durumu değerlendirilir ve Ek-I’de belirtildiği Ģekilde, özellikle
solunum sistemi muayeneleri baĢta olmak üzere genel sistemik fizik muayene ile diğer tetkik
ve kontrolleri yapılır. ĠĢyeri hekimi, risk değerlendirmesi ve ölçüm sonuçlarını dikkate alarak
çalıĢanların sağlık durumlarını değerlendirir ve değerlendirme sonucuna göre akciğer
radyografilerini uygun sürelerle tekrarlar, bu süre 2 yılı aĢamaz.
b) Sağlık gözetiminden sorumlu iĢyeri hekimi; muayene ve tetkiklerin sonucuna göre,
çalıĢanın asbeste maruz kalacağı iĢlerde çalıĢtırılmaması da dahil her türlü koruyucu ve
önleyici tedbirleri belirleyerek iĢverene önerilerde bulunur.
c) ÇalıĢanlara maruziyetin sona ermesinden sonra da yapılması gereken sağlık
değerlendirmeleri ile ilgili bilgi verilir. Hekim, maruziyetin bitmesinden sonra sağlık
gözetiminin devam etmesi gereken süreyi belirleyebilir.
ç) ÇalıĢan ve/veya iĢveren sağlık muayene ve tetkiklerinin yeniden yapılmasını isteme
hakkına sahiptir.
Kayıtların tutulması
MADDE 17 – (1) Asbestle çalıĢılan iĢyerlerinde iĢverenler aĢağıda belirtilen kayıtları
tutmak ve bunları saklamakla yükümlüdürler:
a) Asbest söküm iĢini yapan veya yaptıran iĢveren, asbest sökümünde görev alanların
yaptıkları iĢleri, çalıĢma süresini ve maruziyet düzeyini belirten kayıtları tutar ve saklar. ĠĢyeri
hekimi, diğer sağlık personeli veya sağlıktan sorumlu kurum ve kuruluĢlar talep etmeleri
halinde bu kayıtları inceleyebilir. ÇalıĢanlar kendilerine ait kayıtların bir örneğini alabilirler.
ÇalıĢan ve/veya temsilcileri kayıtlar hakkında isimsiz olarak genel bilgileri alabilirler.
b) Asbest tozuna maruziyetin sona ermesinden sonra kayıtlar en az 40 yıl süreyle
saklanır.
c) ĠĢyerinin çalıĢanlarıyla devri halinde kayıtlar devredilen iĢletmeye teslim edilir.
ç) ĠĢyerinin kapanması halinde kayıtlar Sosyal Güvenlik Kurumu Ġl Müdürlüğüne teslim
edilir.
Asbestoz ve mezotelyoma kayıtları
MADDE 18 – (1) Sosyal Güvenlik Kurumunca tespit edilen veya Sosyal Güvenlik
Kurumuna bildirilen asbestoz ve mezotelyoma vakaları ile ilgili kayıtlar bu Kurum tarafından
tutulur.
Eğitim programları
MADDE 19 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında verilecek eğitimlerin programı, usul ve
esasları ile asbest söküm uzmanının nitelikleri, Tozla Mücadele Yönetmeliğinde düzenlenen
Tozla Mücadele Komisyonunun önerileri de göz önünde bulundurularak Bakanlıkça kurulan
komisyon tarafından belirlenir ve tebliğ olarak yayımlanır.
(2) Asbest söküm uzmanlarının eğitimi ĠSGÜM tarafından yürütülür.
(3) Tebliğde belirlenen programa uygun olarak kamu kurum ve kuruluĢları, iĢçi ve
iĢveren sendikaları, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluĢları ve Bakanlıkça iĢyeri
hekimliği ve iĢ güvenliği uzmanlığı eğitimi için yetkilendirilen kurumlar tarafından
düzenlenecek asbest söküm çalıĢanlarının eğitimleri, asbest söküm uzmanları tarafından
verilir.
(4) Eğitimleri veren kurum ve kuruluĢlar tarafından eğitimin sonunda sınav yapılarak
baĢarılı olan katılımcılara kurs bitirme belgesi düzenlenir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Son Hükümler
Uygulama esasları
MADDE 20 – (1) Bakanlık bu Yönetmelikle ilgili uygulama esaslarını düzenlemek
amacıyla tebliğ çıkarabilir.
MADDE 21 – (1) 26/12/2003 tarihli ve 25328 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Asbestle ÇalıĢmalarda Sağlık ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik yürürlükten
Belge düzenleme
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Asbest tozuna maruziyet riskinin kalmadığını belirten ve
ölçüm sonuçlarını da içeren belge, 9 uncu maddenin dördüncü fıkrası yürürlüğe girene kadar
geçen sürede uygun araç gereçle donatılmıĢ laboratuvarlarca düzenlenerek ÇalıĢma ve ĠĢ
Kurumu Ġl Müdürlüğüne teslim edilir.
Asbestin laboratuvarlarca ölçümü
GEÇĠCĠ MADDE 2 – (1) 10 uncu maddenin yürürlüğe gireceği tarihe kadar 21 inci
madde ile yürürlükten kaldırılan Yönetmeliğin ilgili hükümleri uygulanır.
Yürürlük
MADDE 22 – (1) Bu Yönetmeliğin;
a) 9 uncu maddesinin dördüncü fıkrası ile 10 uncu maddesi yayımı tarihinden 1 yıl
sonra,
b) 19 uncu maddesi yayımı tarihinden 6 ay sonra,
c) Diğer hükümleri yayımı tarihinde
Yürütme
MADDE 23 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanı
yürütür.
EK – I
(1) Bu Yönetmeliğin 16 ncı maddesinde belirtilen sağlık gözetimleri ile ilgili hususlar
Ģunlardır:
a) Mevcut bilgilere göre serbest asbest liflerine maruziyet aĢağıdaki hastalıklara sebep
olabilir.
1) Asbestoz
2) Mezotelyoma
3) Akciğer kanseri (bronĢiyal karsinom)
4) Mide-bağırsak kanseri
b) ĠĢyeri hekimi ve/veya diğer sağlık personeli, asbeste maruz kalan çalıĢanların her
birinin maruz kalma durumunu ve çalıĢma Ģartlarını izlemekle yükümlüdür.
c) ÇalıĢanların sağlık muayeneleri, iĢ sağlığı prensip ve uygulamalarına uygun Ģekilde
yapılır ve en az aĢağıdaki hususları içerir.
1) ÇalıĢanın mesleki ve tıbbi özgeçmiĢi ile ilgili kayıtlarının tutulması,
2) Her çalıĢanın genel sistemik fizik muayenesi ve özellikle solunum sistemi
muayenesini,
3) Yukarıda belirtilen muayeneler yapılırken gerekli gizlilik esasına dikkat edilmesi,
4) 35x35 standart akciğer radyografisinin veya dijital akciğer radyografisinin çekilmesi,
5) Solunum fonksiyon testinin yapılması (Solunan havanın hacmi ve hızı).
ç) Uygun olarak yapılan sağlık gözetimi sonucunda, çalıĢanın sağlığında Ģüpheli durum
saptandığında, hekim mevzuata uygun olarak çalıĢanın ileri tetkiklerinin yapılmasını ve ilgili
uzman tarafından değerlendirilmesini isteyebilir. Ayrıca çalıĢana sağlık durumu ile ilgili bilgi
verilir. Benzer biçimde maruz kalan diğer çalıĢanların sağlık durumu da gözden geçirilir.
d) Yapılan sağlık gözetimi ile ilgili olarak her çalıĢanın kiĢisel sağlık kaydı tutulur ve
güncellenir. Bu kayıtlar gizlilik esasına uygun olarak ve gerektiğinde incelenebilecek Ģekilde
saklanır.
e) ĠĢyeri hekimi, iĢ sağlığındaki geliĢmeleri göz önüne alarak balgam sitoloji testi,
bilgisayarlı tomografi, tomodansitometri gibi daha ileri tetkikler isteyebilir.
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Sağlık Bakanlığından:
AĠLE HEKĠMLĠĞĠ UYGULAMA YÖNETMELĠĞĠ
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı;
a) Birinci basamak sağlık hizmetlerini güçlendirmek ve verilen sağlık hizmetinin
kalitesini artırmak için görev yapan aile hekimi ve aile sağlığı elemanlarının çalıĢma usul ve
esaslarını,
b) ÇalıĢılan yer, kurum ve statülerine göre öncelik sıralamasını,
c) Aile hekimliği uygulamasına geçiĢe ve nakillere iliĢkin puanlama sistemini ve
sayılarını,
ç) Aile sağlığı merkezi olarak kullanılacak yerlerde aranacak fiziki ve teknik Ģartları,
d) Eğitim aile sağlığı merkezinde veya biriminde görev yapan asistan/araĢtırma
görevlisi, eğitici ve aile sağlığı elemanlarının çalıĢma usul ve esaslarını,
e) Eğitim aile sağlığı merkezi olarak kullanılacak yerlerde aranacak fiziki ve teknik
Ģartları,
f) Meslek ilkelerini, iĢ tanımlarını, performans ve hizmet kalite standartlarını,
g) Hasta sevk evrakı, reçete, rapor ve diğer kullanılacak belgelerin Ģeklini ve içeriğini,
ğ) Diğer kurum ve kuruluĢlarla iĢbirliğini,
h) Kayıtların tutulmasını,
ı) ÇalıĢma ve denetime iliĢkin sair usul ve esasları,
belirlemektir.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik 24/11/2004 tarihli ve 5258 sayılı Aile Hekimliği
Kanununun 8 inci maddesine dayanılarak hazırlanmıĢtır.
Tanımlar
a) Aile hekimi: KiĢiye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak teĢhis,
tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerini yaĢ, cinsiyet ve hastalık ayrımı yapmaksızın, her
kiĢiye kapsamlı ve devamlı olarak belirli bir mekânda vermekle yükümlü, gerektiği ölçüde
gezici sağlık hizmeti veren ve tam gün esasına göre çalıĢan aile hekimliği uzmanı veya
Kurumun öngördüğü eğitimleri alan uzman tabip veya tabipleri,
b) Aile hekimliği birimi: Bir aile hekimi ile en az bir aile sağlığı elemanından oluĢan
yapıyı,
c) Aile sağlığı elemanı: Aile hekimi ile birlikte hizmet veren, sözleĢmeli olarak
çalıĢtırılan veya Türkiye Halk Sağlığı Kurumu veya eğitim kurumunca görevlendirilen
hemĢire, ebe, sağlık memuru (toplum sağlığı) ve acil tıp teknisyenini,
ç) Aile sağlığı merkezi: Bir veya birden fazla aile hekimi ile aile sağlığı elemanlarınca
aile hekimliği hizmetinin verildiği sağlık kuruluĢunu,
d) Asistan: Tıpta uzmanlık mevzuatına göre aile hekimliği uzmanlık eğitimi veren
üniversite ya da Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu eğitim ve araĢtırma hastanelerinde aile
hekimliği uzmanlık eğitimi alan ve eğitim sorumlusunun gözetim ve koordinasyonunda,
eğitim aile sağlığı merkezlerinde veya biriminde aile hekimliği hizmeti veren
asistan/araĢtırma görevlisini,
e) Bakanlık: Sağlık Bakanlığını,
f) Birinci basamak sağlık hizmetleri: Sağlığın teĢviki, koruyucu sağlık hizmetleri ile ilk
kademedeki teĢhis, tedavi ve rehabilitasyon hizmetlerinin bir arada verildiği, bireylerin
hizmete kolayca ulaĢabildikleri, etkin ve yaygın sağlık hizmeti sunumunu,
g) Eğitici: Eğitim aile sağlığı merkezinde veya biriminde, tıpta uzmanlık mevzuatında
belirlenen sorumluluğu çerçevesinde, asistanlarca sunulan aile hekimliği hizmetlerini ve bu
personelin eğitimlerini koordine eden, öğretim üyesi, öğretim görevlisi, eğitim görevlisi ve
baĢasistan gibi tıpta uzmanlık mevzuatına göre yetkili eğitim sorumlularını,
ğ) Eğitim aile hekimliği birimi: Eğiticinin gözetim ve koordinasyonunda, bir asistan ile
en az bir aile sağlığı elemanından oluĢan yapıyı,
h) Eğitim aile sağlığı merkezi: Eğiticinin gözetim ve koordinasyonunda, bir veya birden
fazla asistan ile aile sağlığı elemanlarınca aile hekimliği hizmetinin verildiği sağlık
kuruluĢunu,
ı) Eğitim Kurumu: Tıpta uzmanlık mevzuatına göre aile hekimliği uzmanlık eğitimi
veren üniversite ya da Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu eğitim ve araĢtırma hastanelerini,
i) Entegre sağlık hizmeti: Kurumca belirlenecek yerlerde, bünyesinde koruyucu sağlık
hizmetleri, acil sağlık hizmetleri, muayene, tedavi ve rehabilitasyon hizmetleri, doğum, ana
çocuk sağlığı hizmetleri, ayakta ve/veya yatarak tıbbî ve cerrahî müdahale ile çevre sağlığı,
adlî tabiplik ve ağız/diĢ sağlığı hizmetleri gibi hizmetlerin de verildiği, birinci basamak sağlık
hizmetlerini yoğunlukla yürütmek üzere tasarlanmıĢ sağlık hizmetini,
j) Geçici aile hekimi: Aile hekiminin yıllık izin, hastalık izni ve diğer nedenlerle görev
baĢında bulunamadığı sürede yerine bakan veya boĢ aile hekimliği pozisyonuna yerleĢtirme
yapılıncaya kadar bu pozisyona görevlendirilen aile hekimini,
k) Geçici aile sağlığı elemanı: Aile sağlığı elemanının yıllık izin, hastalık izni ve diğer
nedenlerle görev baĢında bulunamadığı sürede yerine bakan veya boĢ aile sağlığı elemanı
pozisyonuna yerleĢtirme yapılıncaya kadar bu pozisyona görevlendirilen aile sağlığı
elemanını,
l) Gezici sağlık hizmeti: Aile hekimi ve/veya aile sağlığı elemanının, müdürlükçe tespit
edilen uzak mahalle, belde, köy, mezra gibi yerleĢim birimlerine, Türkiye Halk Sağlığı
Kurumunca belirlenen usul ve esaslara göre giderek mahallinde vereceği sağlık hizmetini,
m) Hizmet bölgesi, hizmet grubu ve hizmet puanı: 8/6/2004 tarihli ve 25486 sayılı
Resmî Gazete’de yayımlanan Sağlık Bakanlığı Atama ve Nakil Yönetmeliğinin ilgili
maddelerinde açıklanan bölge, grup ve puanlarını,
n) Kanun: 5258 sayılı Aile Hekimliği Kanununu,
o) Kurum: Türkiye Halk Sağlığı Kurumunu,
ö) Müdürlük: Halk sağlığı müdürlüğünü,
p) Toplum sağlığı merkezi: Bölgesinde yaĢayan toplumun sağlığını geliĢtirmeyi ve
korumayı ön plana alarak sağlıkla ilgili risk ve sorunları belirleyen, bu sorunları gidermek için
planlama yapan ve bu planları uygulayan, uygulatan; birinci basamak koruyucu, iyileĢtirici ve
rehabilite edici sağlık hizmetlerini müdürlüğün sevk ve idaresinde organize eden, bu
hizmetlerin verimli Ģekilde sunulmasını izleyen, değerlendiren ve destekleyen, bölgesinde
bulunan sağlık kuruluĢları ile diğer kurum ve kuruluĢlar arasındaki koordinasyonu sağlayan
sağlık kuruluĢunu,
r) Yerinde sağlık hizmeti: Aile hekimi ve/veya aile sağlığı elemanının, müdürlükçe
tespit edilen cezaevi, çocuk ıslahevi, huzurevi, korunmaya muhtaç çocukların barındığı çocuk
yuvaları ve yetiĢtirme yurtları gibi toplu yaĢam alanlarına Kurumca belirlenen usul ve esaslara
göre giderek, yerinde vereceği sağlık hizmetini,
ifade eder.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
ÇalıĢma Usul ve Esasları
Aile hekiminin görev, yetki ve sorumlulukları
MADDE 4 – (1) Aile hekimi, aile sağlığı merkezini yönetmek, birlikte çalıĢtığı ekibi
denetlemek ve hizmet içi eğitimlerini sağlamak, Bakanlıkça ve Kurumca yürütülen özel sağlık
programlarının gerektirdiği kiĢiye yönelik sağlık hizmetlerini yürütmekle yükümlüdür.
(2) Aile hekimi, kendisine kayıtlı kiĢileri bir bütün olarak ele alıp kiĢiye yönelik
koruyucu, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerini bir ekip anlayıĢı içinde sunar.
(3) Aile hekiminin Kurumca belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde görev, yetki ve
sorumlulukları aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) ÇalıĢtığı bölgenin sağlık hizmetinin planlamasında bölgesindeki toplum sağlığı
merkezi ile iĢbirliği yapmak.
b) Hekimlik uygulaması sırasında karĢılaĢtığı toplum ve çevre sağlığını ilgilendiren
durumları bölgesinde bulunduğu toplum sağlığı merkezine bildirmek.
c) Kendisine kayıtlı kiĢilerin ilk değerlendirmesini yapmak için altı ay içinde ev
ziyaretinde bulunmak veya kiĢiler ile iletiĢime geçmek.
ç) KiĢiye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak teĢhis, tedavi,
rehabilitasyon ve danıĢmanlık hizmetlerini vermek.
d) Sağlıkla ilgili olarak kayıtlı kiĢilere rehberlik yapmak, sağlığı geliĢtirici ve koruyucu
hizmetler ile ana çocuk sağlığı ve üreme sağlığı hizmetlerini vermek.
e) Periyodik sağlık muayenesi yapmak.
f) Kayıtlı kiĢilerin yaĢ, cinsiyet ve hastalık gruplarına yönelik izlem ve taramaları
(kanser, kronik hastalıklar, gebe, lohusa, yenidoğan, bebek, çocuk sağlığı, adölesan (ergen),
eriĢkin, yaĢlı sağlığı ve benzeri) yapmak.
g) Evde takibi zorunlu olan engelli, yaĢlı, yatalak ve benzeri durumdaki kendisine
kayıtlı kiĢilere evde veya gezici/yerinde sağlık hizmetlerinin yürütülmesi sırasında kiĢiye
yönelik koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak teĢhis, tedavi, rehabilitasyon ve
danıĢmanlık hizmetlerini vermek.
ğ) Aile sağlığı merkezi Ģartlarında teĢhis veya tedavisi yapılamayan hastaları sevk
etmek, sevk edilen hastaların geri bildirimi yapılan muayene, tetkik, teĢhis, tedavi ve yatıĢ
bilgilerini değerlendirmek, ikinci ve üçüncü basamak tedavi ve rehabilitasyon hizmetleri ile
evde sağlık hizmetlerinin koordinasyonunu sağlamak.
h) Tetkik hizmetlerinin verilmesini sağlamak ya da bu hizmetleri vermek.
ı) Verdiği hizmetlerle ilgili olarak sağlık kayıtlarını tutmak ve gerekli bildirimleri
yapmak.
i) Kendisine kayıtlı kiĢileri yılda en az bir defa değerlendirerek sağlık kayıtlarını
güncellemek.
j) Gerektiğinde hastayı gözlem altına alarak tetkik ve tedavisini yapmak.
k) Entegre sağlık hizmetinin sunulduğu merkezlerde gerektiğinde hastayı gözlem amaçlı
yatırarak tetkik ve tedavisini yapmak.
l) Ġlgili mevzuatta birinci basamak sağlık kuruluĢları ve resmî tabiplerce kiĢiye yönelik
düzenlenmesi öngörülen her türlü sağlık raporu, sevk evrakı, reçete ve sair belgeleri
düzenlemek.
m) Kurumca belirlenen konularda hizmet içi eğitimlere katılmak.
n) Kurumca ve ilgili mevzuat ile verilen diğer görevleri yapmak.
Aile sağlığı elemanının görev, yetki ve sorumlulukları
MADDE 5 – (1) Aile sağlığı elemanı, aile hekimi ile birlikte ekip anlayıĢı içinde kiĢiye
yönelik koruyucu, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerini sunmak ve görevinin
gerektirdiği hizmetler ile ilgili sağlık kayıt ve istatistiklerini tutmakla yükümlüdür. 4 üncü
maddede sayılan görevlerin yerine getirilmesinde aile hekimi ile birlikte çalıĢır.
(2) Aile sağlığı elemanının Kurumca belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde görev,
yetki ve sorumlulukları aĢağıda belirtilmiĢtir.
a) KiĢilerin hayati bulgularını ölçmek ve kaydetmek.
b) Aile hekiminin gözetiminde, talimatı verilen ilaçları uygulamak.
c) Yara bakım hizmetlerini yürütmek.
ç) Tıbbi alet, malzeme ve cihazların hizmete hazır bulundurulmasını sağlamak.
d) Poliklinik hizmetlerine yardımcı olmak, tıbbi sekreter bulunmadığı hallerde sevk
edilen hastaların sevk edildiği kurumla koordinasyonunu sağlamak.
e) Gereken tetkikler için numune almak, eğitimini aldığı basit laboratuvar tetkiklerini
yapmak veya aldığı numunelerin ilgili laboratuvar tarafından teslim alınmasını sağlamak.
f) Gezici ve yerinde sağlık hizmetleri, sağlığı geliĢtirici ve koruyucu hizmetler ile ana
çocuk sağlığı ve üreme sağlığı hizmetlerini vermek, evde sağlık hizmetlerinin verilmesinde
aile hekimine yardımcı olmak.
g) Kurumca belirlenen hizmet içi eğitimlere katılmak.
ğ) Sağlık hizmetlerinin yürütülmesi ile ilgili olarak görev, yetki ve sorumlulukları
kapsamında aile hekiminin verdiği diğer görevleri yerine getirmek.
h) Kurumca ve ilgili mevzuat ile verilen diğer görevleri yapmak.
Gezici ve yerinde sağlık hizmetlerinin yürütülmesi
MADDE 6 – (1) Aile hekimliği pozisyonlarının planlanmasında; sağlık hizmetine
ulaĢımın zor olduğu belde, köy, mezra, uzak mahalleler ve benzeri yerleĢim yerleri için gezici
sağlık hizmeti; cezaevi, çocuk ıslahevi, huzurevi, korunmaya muhtaç çocukların barındığı
çocuk yuvaları ve yetiĢtirme yurtları gibi özellik arz eden toplu yaĢama alanlarından oluĢan
yerler için ise yerinde sağlık hizmeti bölgeleri müdürlükçe belirlenerek Kurumca onaylanır.
Gezici sağlık hizmet bölgesi veya yerinde sağlık hizmet bölgesi olarak onaylanan yerlerle
ilgili yapılmak istenen değiĢiklikler 6 aylık dönemler halinde ilgili aile hekimlerinin de
görüĢleri alınmak suretiyle müdürlükçe belirlenerek Kurumun onayına sunulur. Aile hekimi
tarafından talep edilen gezici veya yerinde sağlık hizmet bölgesi değiĢiklikleri ise müdürlükçe
uygun bulunması durumunda, 6 aylık dönem kısıtlamasına tabi olmaksızın Kurum onayına
sunulur. Kurum onayına sunulan değiĢiklik tekliflerine iliĢkin karar Kurum tarafından en geç
1 ay içerisinde alınır.
(2) Cezaevi, çocuk ıslahevi, huzurevi, korunmaya muhtaç çocukların barındığı çocuk
yuvaları ve yetiĢtirme yurtları gibi kiĢilerin kayıtlı oldukları aile hekimlerine doğrudan
baĢvuru imkânlarının olmadığı ya da aile hekimlerini serbestçe seçme imkânının bulunmadığı
toplu olarak yaĢanılan ancak tabibi olmayan kurumların talepleri üzerine bir ya da birden çok
aile hekimi yerinde sağlık hizmeti vermekle yükümlü kılınabilir. Bu kurumlarda yerinde
sağlık hizmeti veren aile hekimleri, kurumlarda ikamet eden kiĢileri kayıt ederler. Yerinde
sağlık hizmet bölgesi olarak ilan edilen kurumlar, aile hekimlerinin sunacağı sağlık hizmeti
için asgari Ģartları sağlamakla yükümlüdür. Bu yerlerde her 100 kiĢi için ayda üç saatten az
olmamak üzere; 750 kayıtlı kiĢiye kadar haftada en az bir kez, 750 ve üzeri kayıtlı kiĢiye ise
haftada en az iki kez yerinde sağlık hizmeti verilir. Cezaevi ve çocuk ıslahevi için bu süre iki
kat olarak uygulanır.
(3) Aile hekimlerinin gezici sağlık hizmeti sunacakları bölgelerdeki yerleĢim
birimlerine bir plan dâhilinde periyodik aralıklarla ulaĢmaları ve hizmet vermeleri esastır.
Gezici sağlık hizmetine iliĢkin planlama; coğrafi durum, iklim ve ulaĢım Ģartları ile kendisine
bağlı yerleĢim birimlerinin sayısı dikkate alınarak ve gezici sağlık hizmeti sunulacak yerleĢim
yerine ulaĢmak amacıyla yolda geçen süreler hariç olmak üzere her 100 kiĢi için ayda iki
saatten az olmamak kaydıyla o yerleĢim yerinde aile hekimi tarafından yapılır. Nüfusu 250
kiĢiye kadar olan yerleĢim yerlerine en az ayda bir kez, 250 ile 500 kiĢi arasında olan yerleĢim
yerleri için en az ayda iki kez, nüfusu 500 ve üzeri olan yerleĢim yerlerine ise en az haftada
bir kez gezici sağlık hizmeti verilir. Gezici sağlık hizmeti bölgesinde Bakanlığa ait sağlık
tesisi var ise bu tesisler hizmet için kullanılabilir.
(4) Gezici sağlık hizmeti planlaması yapılırken, istatistikî olarak aile hekimliği birimine
müracaat eden hasta yoğunluğunun en az olduğu günler için planlama yapılır. Aile hekimi
gezici ve/veya yerinde sağlık hizmeti planını sözleĢme döneminin ilk ayında aylık olarak
yapar ve toplum sağlığı merkezine bildirir. Bu plan sözleĢme döneminin sonuna kadar her ay
uygulanır. Her ayın sonunda gezici/yerinde hizmet faaliyet raporunu toplum sağlığı merkezine
bildirir. Zorunlu hallerde aile hekimi her türlü gezici hizmet planı değiĢikliğini hizmeti
aksatmayacak Ģekilde bölgesindeki toplum sağlığı merkezine önceden bildirir. Aile hekimi;
köy ve mahalle muhtarları ile kurum yetkilileri vasıtasıyla en geç bir önceki ayın son iĢ günü
saat 12.00 ye kadar programının duyurulmasını sağlar. Aile sağlığı elemanının görev yetki ve
sorumlulukları çerçevesinde, gezici/yerinde sağlık hizmetlerinin ilgili kısmı ulaĢım ve tıbbi
donanım imkânlarının aile hekimince sağlanması kaydıyla aile sağlığı elemanı tarafından da
yapılabilir. Aile sağlığı elemanınca yapılan gezici/yerinde sağlık hizmeti süresi aile hekiminin
gezici/yerinde sağlık hizmeti süresinden sayılmaz.
(5) Gezici sağlık hizmetinin verildiği günlerde tek birimli aile sağlığı merkezinin
hizmete açık tutulması sağlanır.
BağıĢıklama hizmetleri
MADDE 7 – (1) BağıĢıklama hizmetleri aile hekimi tarafından yürütülür. GeniĢletilmiĢ
bağıĢıklama programı kapsamında ve/veya Bakanlık ve Kurum tarafından yürütülen
kampanyalar doğrultusunda ihtiyaç duyulan aĢılar, bölgesindeki toplum sağlığı merkezi
tarafından aile hekimlerine ulaĢtırılır. Aile hekimleri aile sağlığı merkezinde soğuk zincir
Ģartlarının sürdürülmesi için gerekli tedbirleri alır. Birden çok aile hekiminin görev yaptığı
aile sağlığı merkezlerinde, aile hekimlerinin müĢtereken muhafaza ettikleri aĢılar için üçer
aylık aralıklarla bir aile hekimi ve bir aile sağlığı elemanı soğuk zincir sorumlusu olarak
belirlenir. Aile sağlığı merkezinde yalnızca bir aile hekimliği biriminin bulunması halinde
sorumluluk bu birimdeki aile hekimi ile aile sağlığı elemanına aittir.
Aile hekimliği birimine kiĢi kaydı ve aile hekimi seçimine iliĢkin esaslar
MADDE 8 – (1) KiĢilerin aile hekimlerine ilk kaydı, müdürlük tarafından ikamet
ettikleri bölge göz önünde bulundurularak yapılır. Yenidoğanlar ile henüz nüfusa kayıtlı
olmayan bebek ve çocuklar annelerinin kayıtlı olduğu aile hekimine kaydedilir. Her ilçe ve
10/7/2004 tarihli ve 5216 sayılı BüyükĢehir Belediyesi Kanununa tabi olmayan il merkezleri
ayrı bir bölgedir. KiĢiler, aile hekimini bölge sınırlaması olmaksızın serbestçe seçebilirler.
Zorunlu haller dıĢında aile hekimi üç aydan önce değiĢtirilemez. Aile hekimi değiĢikliği
kiĢilerin yazılı talebi üzerine hizmet almak istediği aile hekimince veya ilgili toplum sağlığı
merkezince yapılır. Aile hekimince yapılan değiĢiklik, talep belgesi ile birlikte beĢ iĢ günü
içerisinde ilgili toplum sağlığı merkezine ulaĢtırılır.
(2) Sağlık hizmeti sunumu sırasında meydana gelen Ģiddet olayının adli veya mülki
idare makamlarınca verilen belgeyle belgelendirilmesi durumunda, aile hekimi veya aile
sağlığı elemanına Ģiddet uygulayan kiĢinin müdürlükçe mevcut aile hekiminden kaydı silinir.
Bu Ģekilde kaydı silinen kiĢinin, aynı iĢ günü içerisinde yeni aile hekimi seçmemesi
durumunda ikamet ettiği bölge göz önünde bulundurulmak suretiyle kayıtlı nüfusu en düĢük
aile hekimine müdürlükçe kaydı yapılır.
(3) Ġkamet ettiği ilden baĢka bir ile ikamet amacıyla yeni gelen kiĢiler istedikleri bir aile
hekimine kayıt yaptırırlar. Ġkamet amacıyla yer değiĢtiren kiĢinin talepte bulunmaması
halinde, 30 gün içerisinde toplum sağlığı merkezi tarafından kiĢiye ulaĢılarak ve kendisine
bilgi verilmek sureti ile yeni adresine yakın aile hekimlerinden nüfusu en düĢük olanına kayıt
edilir.
(4) Herhangi bir nedenle bölgedeki aile hekimleri tarafından kayıt edilemeyen kiĢi,
müdürlük tarafından öncelikle ikamet ettiği yere yakın ve en az kiĢi kaydı olan aile hekiminin
listesine eklenir.
(5) Gezici sağlık hizmeti verilen yerlerde oturan kiĢiler, gezici sağlık hizmeti almak
üzere baĢka bir aile hekimine kayıt olamazlar. Ancak baĢka bir aile hekimine kayıt olmak
isterlerse, kayıt oldukları aile hekiminin aile sağlığı biriminden hizmet alırlar. Bu durumda,
kayıt olunan yeni aile hekimi, o kiĢi veya kiĢiler için gezici sağlık hizmeti vermekle yükümlü
tutulmaz.
(6) Sürekli ikamet ettiği bölgeden uzakta kalacak kiĢi veya geçici süre ile Türkiye’de
ikamet edecek olan kiĢi, kendisine yakın konumdaki bir aile hekiminden misafir olarak sağlık
hizmeti alır. Ancak 5216 sayılı BüyükĢehir Belediyesi Kanununa tabi olan ilçeler misafir
uygulaması bakımından tek bölge kabul edilir. Aile hekimi misafir kiĢiler için herhangi bir
ücret talep edemez.
Meslek ilkeleri
MADDE 9 – (1) Aile hekimi ve aile sağlığı elemanı, sağlık hizmetlerinin yürütülmesi
esnasında 13/1/1960 tarihli ve 4/12578 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan
Tıbbi Deontoloji Nizamnamesi ve bağlı bulunan ilgili mevzuat hükümlerine ve hasta
haklarına uymakla yükümlüdür.
ÇalıĢma saatleri
MADDE 10 – (1) Aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları tam gün esasına göre
çalıĢırlar.
(2) Mesai saatleri ve günleri, çalıĢma yerinin Ģartları da dikkate alınmak suretiyle
çalıĢtığı bölgedeki kiĢilerin ihtiyaçlarına uygun olarak aile hekimi tarafından teklif edilir ve
müdürlükçe uygun görülmesi halinde onaylanır. Yapılacak ev ziyaretleri ve gezici/yerinde
sağlık hizmetleri çalıĢma süresine dâhil edilir. ÇalıĢılan günler ve saatler aile sağlığı
merkezinin dıĢ levhasının yakınında ve görülecek bir yerine asılarak kiĢilerin bilgilenmesi
sağlanır.
(3) Aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları deprem, sel felaketi ve salgın gibi
olağanüstü durumlarda çalıĢma saatlerine bağlı kalınmaksızın çalıĢtırılabilirler.
(4) Entegre sağlık hizmeti sunulan merkezler dıĢında, hastanelerde aile hekimlerine ve
aile sağlığı elemanlarına nöbet tutturulmaması esastır. Ancak 657 sayılı Kanunun ek 33 üncü
maddesinde belirtilen yerlerde ihtiyaç ve zaruret hâsıl olduğunda haftalık çalıĢma süresi ve
mesai saatleri dıĢında aile hekimlerine ve aile sağlığı elemanlarına nöbet görevi verilebilir.
Aile hekimliği çalıĢanlarına isteği dıĢında nöbet tutturulabilmesi için;
a) Sağlık tesisinin büyükĢehir belediye sınırları dıĢında olması,
b) Sağlık tesisinin personel dağılım cetveline (PDC) göre hekim doluluk oranının ve
fiilen çalıĢan hekimlerin %60'tan aĢağı olması,
c) Sağlık tesisinin ebe, hemĢire, sağlık memuru (toplum sağlığı) ve acil tıp teknisyeni
kadrolarında PDC'ye göre bu unvanlarda fiilen çalıĢan personelin doluluk oranlarının %60'ın
altında olması,
ç) Ġldeki hastaneler ve 112 acil sağlık hizmetlerindeki hekim ve yardımcı sağlık
personelinin PDC'ye göre doluluk oranlarının ve fiilen bu unvanlarda çalıĢan personelin
%80'in altında olması,
Ģartlarının bir arada bulunması gerekir. Aile hekimliği çalıĢanlarına görev yaptıkları
mahalli mülki sınırlardaki sağlık tesislerinde nöbet görevi verilebilir. Beldelerde çalıĢanlar
ancak bağlı olduğu ilçe merkezinde nöbet tutabilirler. Nöbet tutulacak sağlık tesisinde hastane
yöneticisi ve baĢhekim hariç diğer tüm personelin (baĢhekim yardımcısı, uzman hekimler,
diyaliz hekimleri, kan bankası hekimleri ve benzerleri) nöbet listesine dâhil edilmesine
rağmen ihtiyacın devam etmesi durumunda nöbet görevi verilebilir. Tek aile hekimliği
biriminin bulunduğu aile sağlığı merkezindeki aile hekimliği çalıĢanlarına nöbet görevi
verilemez. Nöbetlere iliĢkin planlama aile hekimliği uygulamasında aksamaya mahal
vermeyecek Ģekilde yapılır ve hafta içi sekizer saat, haftasonu ise onaltı saatten fazla
olmamak üzere haftalık 30 saatten fazla nöbet tutturulamaz. Aile hekimliği çalıĢanlarına
tuttukları nöbetler için ilgili kurumlarca nöbet ücreti ödenir. PDC doluluk oranı
değerlendirilmesine, hastane yöneticisi ve baĢhekim hariç diğer tüm personel (baĢhekim
yardımcısı, uzman hekimler, diyaliz hekimleri, kan bankası hekimleri ve benzerleri) dâhil
edilir.
(5) Adli tıp kurumunun doğrudan hizmet vermediği ve hastane bulunan yerlerde yerinde
ölü muayenesi dıĢındaki adli tıp hizmetleri hastaneler tarafından verilir. Yerinde ölü
muayenesi hizmetleri, mesai saatleri içinde toplum sağlığı merkezi hekimlerince, mesai
saatleri dıĢında öncelikle toplum sağlığı merkezi hekimleri olmak üzere aile hekimleri ve
kamu hastaneleri dıĢındaki diğer kamu kurum ve kuruluĢlarındaki hekimlerin de dâhil
edilebileceği icap nöbeti Ģeklinde sunulur. Hastane bulunmayan ilçe merkezleri ve entegre
sağlık hizmetinin sunulduğu merkezlerde acil sağlık hizmetleri ile adlî tabiplik hizmetleri;
mesai saatleri içinde aile hekimleri, mesai saatleri dıĢında ve resmi tatil günlerinde ise ilçe
merkezindeki, toplum sağlığı merkezi hekimleri, entegre sağlık hizmeti sunulan merkezlerde
çalıĢan hekimler ve aile hekimlerinin toplamı dikkate alınarak aĢağıdaki gibi icap veya aktif
nöbet uygulamaları Ģeklinde yürütülür.
a) Hastane bulunmayan ilçe merkezlerindeki adli tıbbi hizmetler ile acil sağlık
hizmetleri mesai saatleri dıĢında ilçedeki toplum sağlığı merkezi hekimleri ve aile
hekimlerince icap veya aktif nöbet Ģeklinde yürütülür. Ġlçe merkezindeki toplam hekim sayısı
altı veya daha az ise icap, altıdan fazla ise aktif nöbet Ģeklinde yürütülür.
b) Entegre sağlık hizmetinin sunulduğu merkezlerde toplam hekim sayısı altı ve altıdan
az ise mesai saatleri dıĢındaki adli tıbbi hizmetler ve acil sağlık hizmetleri; toplum sağlığı
merkezi hekimleri, entegre sağlık hizmetinin sunulduğu merkezde çalıĢan hekimler ve aile
hekimleri tarafından münavebeli olarak icap nöbeti Ģeklinde, toplam hekim sayısı altıdan fazla
ise münavebeli olarak aktif nöbet Ģeklinde yürütülür.
c) Hastane bulunmayan ilçe merkezleri ile entegre sağlık hizmetinin sunulduğu
merkezlerde aile hekimi sayısı birden fazla ise, müdürlük hizmet ihtiyacını değerlendirerek
mesai saatlerini güne yayarak düzenler.
(6) Ġhtiyaç olması halinde beĢinci fıkrada aile hekimleri için öngörülen çalıĢma Ģekil ve
koĢulları aile sağlığı elemanları için de uygulanır. Entegre sağlık hizmeti sunulan merkezlerde
tutulan nöbetler için aile hekimlerine ve aile sağlığı elemanlarına nöbet ücreti ödenmez veya
nöbet izni verilmez. Bu çalıĢmaların karĢılığı olarak farklı katsayı ile kayıtlı kiĢi sayısı
ödemesi yapılabilir.
Ġzinler
MADDE 11 – (1) SözleĢme ile çalıĢtırılan aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları;
yıllık, mazeret ve hastalık izinlerini 24/12/2010 tarihli ve 2010/1237 sayılı Bakanlar Kurulu
Kararı ile yürürlüğe konulan Aile Hekimliği Uygulaması Kapsamında Sağlık Bakanlığınca
ÇalıĢtırılan Personele Yapılacak Ödemeler ile SözleĢme Usul ve Esasları Hakkında
Yönetmelikte belirtilen hükümler çerçevesinde kullanırlar.
(2) SözleĢmeli olmayan aile hekimi ve aile sağlığı elemanları, aile hekimliği hizmeti
verdikleri müddetçe, izinler bakımından asli statülerine iliĢkin mevzuata tâbidir.
Göreve baĢlayıĢ ve ayrılıĢ
MADDE 12 – (1) Aile hekimi veya aile sağlığı elemanı olmak isteyen sağlık
personelinin sözleĢme imzalayabilmesi için kadrosunun bulunduğu kurumun muvafakati
aranır. SözleĢme imzalayarak göreve baĢlayan kiĢiler bu görevlerini yürüttükleri sürece
kurumlarında aylıksız veya ücretsiz izinli sayılırlar ve bunların kadroları ile iliĢikleri devam
eder.
(2) SözleĢmeli personel statüsünde görev yapmaktayken aile hekimliği veya aile sağlığı
elemanı sözleĢmesi imzalayanlar aile hekimliği hizmetinden ayrılmaları halinde, Kanunun 3
üncü maddesine göre eski görev yerlerinde bir pozisyona dönerler.
(3) Bakanlık ve bağlı kuruluĢ kadrolarında memur statüsünde görev yapmakta iken
ücretsiz izne ayrılarak sözleĢmeli statüde aile hekimi veya aile sağlığı elemanı olan personel,
sözleĢmesinin herhangi bir suretle sona ermesi halinde kadro veya personel dağılım cetveli
fazlalığına bakılmaksızın ücretsiz izne ayrıldığı görevine geri döner. Ancak kadrosunun
bulunduğu birimin aile hekimliği uygulaması nedeniyle kaldırılması halinde bu birimin
aktarıldığı toplum sağlığı merkezine atanır ve bunların memuriyet görevine baĢlamasından
itibaren 30 gün içinde kendisinin talep etmesi ve müdürlüğün de uygun görmesi ile bir defaya
mahsus olmak üzere aynı il içinde personel dağılım cetvelinde açık olan ve doluluk oranlarına
göre ihtiyaç duyulan kadrolardan birine yer değiĢtirme suretiyle ataması yapılabilir.
(4) SözleĢmeli olarak aile hekimliği hizmetinin sürdürülmesi Tıpta Uzmanlık Sınavına
(TUS) girmeye veya farklı görevler için baĢvurmaya engel değildir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Performans ve Hizmet Kalite Standartları
Performans değerlendirmesi
MADDE 13 – (1) Aile hekimlerinin performans değerlendirmeleri bireye yönelik olarak
vermiĢ oldukları koruyucu sağlık hizmetleri dikkate alınarak yapılır.
(2) Bireye yönelik koruyucu sağlık hizmetlerinden hangilerinin ne oranda performans
değerlendirmesinde etkili olacağına dair usul ve esaslar Aile Hekimliği Uygulaması
Kapsamında Sağlık Bakanlığınca ÇalıĢtırılan Personele Yapılacak Ödemeler ile SözleĢme
Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelikte belirlenen hükümler çerçevesinde belirlenir.
Hizmet kalite standartlarının oluĢturulması ve geliĢtirilmesi
MADDE 14 – (1) Aile sağlığı merkezinin fiziki yapısı, donanımı, fonksiyonelliği,
personel durumu ve hizmetin niteliği gibi hizmet sunumunu doğrudan etkileyen unsurlar
hizmet kalite standartlarını oluĢturur.
(2) Hizmet kalite standartlarının yükseltilmesinin sağlanması için aile hekimi ve aile
sağlığı elemanı; Kurumca belirlenen birinci ve ikinci aĢama eğitimleri ile aile hekimliğine
yönelik diğer eğitimlerin en az %80 ine devam etmekle yükümlüdür.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Atamalarda ve Görevlendirmelerde Öncelik Sıralaması, Ölçütler ile
Atama ve Nakillere ĠliĢkin Esaslar
SözleĢmeli aile hekimleri
MADDE 15 – (1) Ġl genelinde aile hekimliği pozisyonunun boĢalması veya yeni
pozisyon açılması durumunda en geç bir ay içinde, sözleĢme ile çalıĢtırılacak aile hekimleri
aĢağıdaki sıralamaya göre yerleĢtirilir.
a) Askerlik dönüĢü veya doğum sonrası bir defalık tercih hakkı bulunan aile hekimleri:
bu grupta bulunan aile hekimlerine askerlik veya doğum sonrası kamu görevine baĢlama
tarihine göre öncelik verilir. Kamu görevlisi olmayan hekimler için ise müdürlüğe baĢvuru
tarihine göre öncelik verilir.
b) YerleĢtirme sırasında aile sağlığı merkezinde uzman aile hekimliği kontenjanı var
ise; o pozisyonu önce o ilde aile hekimliği yapan aile hekimliği uzmanları, daha sonra ildeki
diğer aile hekimliği uzmanları.
c) SözleĢmeli aile hekimi olarak görev yapanlar, (a) bendindeki bir defalık tercih
hakkını kullanmayan aile hekimleri, yargı kararının uygulanması nedeniyle sözleĢmesi
feshedilen aile hekimleri, Sağlık Bakanlığı Atama ve Nakil Yönetmeliği kapsamında mazeret
nedeni ile naklen tayin olanlardan atama kararından önceki son bir yıl boyunca aile hekimliği
yapmıĢ olanlar.
ç) Varsa yedek liste: Ġlk yerleĢtirme esnasında yedek listeye giren hekimler müteakip
yerleĢtirmede sıra kendilerine gelmesine rağmen yerleĢmezler ise yedek listeden çıkarılırlar.
d) Ġl içindeki tabip ve uzman tabipler.
(2) Aile hekimliği yerleĢtirmeleri il bazında yapılır. Ġldeki kamu kurum ve
kuruluĢlarında çalıĢan aile hekimliği uzmanları, tabipler ve diğer uzman tabiplerden
muvafakati verilenler baĢvuru yaparlar. YerleĢtirmeler bentlere göre ve bentler içerisinde de
(a) bendi hariç en yüksek hizmet puanından baĢlamak üzere tercihlere göre yapılır.
(3) Aile hekimliği uzmanlarının, grup çalıĢmasının sağlanması, uzmanlık hizmetlerinin
yaygınlaĢtırılması ve kiĢilerin hizmet unsurlarından dengeli bir Ģekilde yararlanabilmeleri için
her aile sağlığı merkezinden bir pozisyonu tercih ederek yerleĢme hakları vardır. Bu hak
birinci fıkranın (b) bendindeki yerleĢtirmeler için uygulanır. Bununla birlikte dört (dahil) - altı
(dahil) birim planlanmıĢ aile sağlığı merkezlerinde ikinci bir aile hekimliği uzmanı, yedi ve
üzerinde birim bulunan aile sağlığı merkezlerinde ise her üç birim için bir aile hekimliği
uzmanı daha o pozisyonlardan birini tercih ederek yerleĢebilir. Aile hekimliği uzmanı, aile
hekimliği uzmanı kontenjanı dolan bir aile sağlığı merkezine ancak durumuna uygun birinci
fıkranın (c) veya (d) bentlerinden ve hizmet puanları sıralamasına göre yerleĢebilir.
(4) YerleĢtirme yapılırken, Kurumun ve müdürlüğün internet sayfası üzerinden en az
beĢ gün süreyle boĢ pozisyonun ilanı yapılır ve baĢvuranların belirlenen yer, gün ve saatte
yerleĢtirme toplantısında hazır bulunmaları duyurulur. YerleĢtirmenin yapılacağı ilde halen
sözleĢmeli aile hekimi olarak görev yapan personelin boĢ pozisyonları tercih etmesi halinde
bu personelin boĢalttığı pozisyonlar ile birlikte bütün yerleĢtirme iĢlemleri tek oturumda
tamamlanır. Bu iĢlemler ilanda duyurulan gün ve saatte elektronik ortamda da yapılabilir.
(5) Aile hekimliği pozisyonunda göreve baĢlayan sözleĢmeli aile hekimi, bu pozisyonda
fiilen bir yıl çalıĢmadan baĢka bir aile hekimliği pozisyonuna nakil talebinde bulunamaz. Bir
yıllık fiilen çalıĢma süresinin hesaplanmasında, hafta sonu, resmi tatil günleri ve yıllık izin
kullanılan günler fiili çalıĢmadan sayılır. Ancak mazeret ve hastalık izinli geçirilen günler ise
fiili çalıĢmadan sayılmaz.
(6) Münhal aile hekimliği pozisyonlarından, birinci fıkra çerçevesinde iki yerleĢtirme
iĢlemi neticesinde yerleĢtirme yapılamamıĢ pozisyonlara, Kurum tarafından ilan edilmek
suretiyle, diğer illerde sözleĢmeli aile hekimi olarak çalıĢanlar arasından yılda asgari üç kez
olmak üzere yerleĢtirme yapılır. Bu pozisyonlara yerleĢmek isteyenler, tercih yaparak
müracaatta bulunur. Kurum tercih sırasına bakmaksızın aĢağıdaki öncelik sıralamasına uymak
kaydıyla hizmet puanına göre yerleĢtirme iĢlemini tamamlar. Hizmet puanlarının eĢit olması
hâlinde tercih sıralamasına bakılır. Tercih sıralamasının aynı olması durumunda ise toplam
sözleĢmeli aile hekimliği süresi fazla olan öncelikli olarak yerleĢtirilir. YerleĢtirme iĢlemini
müteakip 15 gün içerisinde yeni pozisyonlarda baĢlayıĢ yapılır. Ġl dıĢından yerleĢtirmeye
açılan aile hekimliği pozisyonlarında sözleĢme ile çalıĢtırılacak aile hekimleri aĢağıdaki
sıralamaya göre yerleĢtirilir.
a) Ġl dıĢından yerleĢtirmeye açılan aile sağlığı merkezinde uzman aile hekimliği
kontenjanı var ise; pozisyonun bulunduğu il dıĢında aile hekimliği yapan aile hekimliği
uzmanları.
b) Münhal pozisyonun bulunduğu ilin dıĢında sözleĢmeli aile hekimi olarak görev
yapanlar.
(7) Bu madde çerçevesinde yerleĢtirme iĢlemi yapılmasına rağmen aile hekimliği
pozisyonlarının doldurulamaması halinde valilik kamu görevlisi olmayan tabip ve uzman
tabiplerden aile hekimi olarak çalıĢtırılmak üzere ihtiyaç duyulan sayıyı belirleyerek
Kurumdan talepte bulunur. Bakanlığın önerisi ve Maliye Bakanlığının uygun görüĢü ile
pozisyon adedi belirlenir. Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasındaki Ģartları taĢıyıp
kamu görevlisi olmayan uzman tabip ve tabiplerin baĢvuruları alınır ve prim ödenmek
suretiyle kamu sektörü dıĢında çalıĢtıkları süreler de dâhil edilerek hizmet puanları hesaplanır.
Bu hizmet puanı sadece aile hekimliği yerleĢtirme ve nakillerinde geçerlidir. Kamu görevlisi
olmayan uzman tabip ve tabiplerin öncelik ve yerleĢtirilmeleri birinci fıkranın (b) ve (d)
bendine göre yapılır.
(8) Bu maddedeki yerleĢtirmeye iliĢkin diğer usul ve esaslar Kurum tarafından
belirlenir.
SözleĢmeli aile sağlığı elemanları
MADDE 16 – (1) Ebe, hemĢire, acil tıp teknisyeni ve sağlık memurları (toplum sağlığı)
kendilerinin talebi ve Bakanlık veya ilgili kurumlarının muvafakati ile aĢağıdaki öncelik ve
Ģartlar gözetilmek suretiyle istihdam edilerek aile sağlığı elemanı sözleĢmesi imzalarlar.
a) Aile hekimince talep edilen ebe, hemĢire, acil tıp teknisyeni veya sağlık memurları
(toplum sağlığı) ile aile sağlığı elemanı sözleĢmesi imzalanabilmesi için, aile sağlığı elemanı
adayının kadro veya pozisyonunun görev yapmak istediği aile hekimliği biriminin bulunduğu
ilde olması Ģarttır.
b) Bakanlık ve bağlı kuruluĢları kadro ve pozisyonlarında 657 sayılı Devlet Memurları
Kanununun 4 üncü maddesinin (A) bendi kapsamında ebe, hemĢire, acil tıp teknisyeni veya
sağlık memuru (toplum sağlığı) unvanında çalıĢanlardan “A” hizmet grubu illerde görev
yapanlar üst hizmet bölgesinden alt hizmet bölgesine olmak kaydıyla aile hekimi ile
anlaĢmaları durumunda anlaĢtıkları pozisyonlar için aile sağlığı elemanı olarak sözleĢme
imzalarlar. Diğer kamu kurum ve kuruluĢlarının kadro ve pozisyonlarında ebe, hemĢire, acil
tıp teknisyeni veya sağlık memuru (toplum sağlığı) unvanında çalıĢanlar ise aile hekimi ile
anlaĢmaları durumunda kurumlarının muvafakati sonrası anlaĢtıkları pozisyonlar için aile
sağlığı elemanı olarak sözleĢme imzalarlar.
c) Kamu görevlisi olmayan ebe, hemĢire, acil tıp teknisyeni veya sağlık memurlarının
(toplum sağlığı) yerleĢtirilmesi; ilde aile sağlığı elemanı pozisyonlarının doldurulamaması
halinde Valilik aile sağlığı elemanı olarak çalıĢtırılmak üzere ihtiyaç duyulan yerleri ve sayıyı
belirleyerek Kurumdan talepte bulunur. Bakanlığın önerisi ve Maliye Bakanlığının uygun
görüĢü ile pozisyon adedi belirlenir. Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasındaki Ģartları
taĢıyıp pozisyona yerleĢme tarihi itibari ile altı ay öncesine kadar kamu görevlisi olmayan
ebe, hemĢire, acil tıp teknisyeni veya sağlık memurlarından (toplum sağlığı) aile hekimi ile
anlaĢanlar anlaĢtıkları pozisyon için aile sağlığı elemanı sözleĢmesi imzalarlar.
(2) Aile sağlığı elemanı sözleĢme imzaladığı aile hekimliği birimindeki aile hekiminin
görevinden ayrılması veya yer değiĢtirmesi durumunda sözleĢme döneminin bitimine kadar o
pozisyonda görevine devam edebilir. Bu durumda sözleĢmesini feshetmek isterse bir yıl
beklemeden yeni sözleĢme imzalayabilir.
(3) Üç ay içinde aile hekimi sözleĢme imzalayacak bir aile sağlığı elemanı bulamaz ise
aile hekiminin talebi üzerine valilik, sözleĢme imzalamak isteyen ebe, hemĢire, acil tıp
teknisyeni, sağlık memuru (toplum sağlığı) ile o pozisyon için sözleĢme imzalayabilir.
Görevlendirme
MADDE 17 – (1) Ġldeki boĢ aile hekimi ve aile sağlığı elemanı pozisyonları
görevlendirme suretiyle doldurulur. Farklı ilçeden görevlendirme yapılması halinde,
görevlendirme süresi, personelin rızası olmadıkça altı ayı geçemez.
Naklen atama
MADDE 18 – (1) Aile hekimi olarak sözleĢme imzalayan personel, sözleĢmeli olarak
görev yaptığı il dıĢında baĢka bir ilde ilan edilmiĢ münhal aile hekimliği pozisyonlarına 15
inci maddedeki usul ve esaslar çerçevesinde baĢvurarak yerleĢebilir. Bu durumda, personelin
kadrosu bağlı bulunduğu Kurum tarafından aile hekimi olarak yerleĢtiği ve yeni sözleĢme
imzaladığı ilde münhal kadronun mevcut olduğu birime aktarılır. Bu Ģekilde yapılacak naklen
atama iĢlemleri, atama dönemine ve kur’aya tabi olmaksızın, Personel Dağılım Cetvelinde boĢ
yer bulunmaması halinde standart dikkate alınarak gerçekleĢtirilir. Aile hekiminin yeni
yerleĢtiği aile hekimliği pozisyonda fiilen bir sözleĢme dönemi görev yapmadan
sözleĢmesinin sona ermesi durumunda, eski görev yerine, eski görev yerinde Personel
Dağılım Cetveline göre boĢ yer bulunmaması halinde eski görev yeri esas alınarak, Sağlık
Bakanlığı Atama ve Nakil Yönetmeliğinin 26 ncı maddesi hükümlerine göre naklen ataması
yapılır.
Atama ve nakillere iliĢkin sair hususlar
MADDE 19 – (1) Aile hekimi veya aile sağlığı elemanın bu Yönetmelikte düzenlenen
hükümler dıĢında özür durumu gibi farklı nedenlerle naklen ataması yapılamaz. Bu
konumdaki personel memur olarak görev yaparken sözleĢmeli statüye geçmiĢ ise, memuriyete
tekrar dönmeden tayin talebinde bulunabilir veya bu Yönetmelikteki düzenlemeye göre
sıralamaya girebilir.
(2) SözleĢmeli aile hekimlerinin ve aile sağlığı elemanlarının kadroları ile iliĢkisi devam
ettirilerek her yıl düzenli olarak kadro ve derece ilerlemeleri ile intibakları yapılarak kayıtlara
iĢlenir.
(3) Aile hekimliği uygulaması kapsamındaki atama ve nakillerle ilgili olarak bu
Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde Sağlık Bakanlığı Atama ve Nakil Yönetmeliği
hükümlerinin uygulanmasına devam edilir.
Aile hekimi/aile sağlığı elemanı pozisyonlarının tespiti
MADDE 20 – (1) Aile hekimlerinin çalıĢma bölgeleri nüfus yoğunluğu, idari ve coğrafi
Ģartlar ile kiĢilerin sağlık hizmeti alma alıĢkanlıkları göz önünde bulundurularak belirlenir.
Aile hekimliği birimleri bölgede ortalama 3500 kiĢiye bir aile hekimi düĢecek Ģekilde tespit
edilir. Ġdari, coğrafi ve nüfus özellikleri ile yerel Ģartları farklılık gösteren yerleĢim
yerlerindeki pozisyonlarda aile hekimine kayıtlı nüfus sayısı değiĢiklik gösterebilir. Bölgedeki
nüfus hareketleri ve hizmet ihtiyacındaki değiĢiklikler göz önüne alınarak valiliğin teklifi ve
Kurumun onayı ile yeni aile hekimliği birimleri açılabilir veya kapatılabilir. Kurum onayı
alındıktan sonra pozisyonlar bir ay içerisinde ilan edilir.
(2) Kuruma bağlı olup entegre sağlık hizmeti sunulan merkezlerin bulunduğu ilçe
merkezlerindeki bütün aile hekimliği birimleri bu merkezlerin bünyesinde açılır.
(3) Her aile hekiminin yanında en az bir aile sağlığı elemanı çalıĢır. Sağlık evlerinde
çalıĢmakta olan ebeler, hizmet yönünden o bölgenin bağlandığı aile hekimine/hekimlerine;
idari yönden ise toplum sağlığı merkezine bağlı olarak çalıĢırlar.
(4) Aile sağlığı elemanları, bu Yönetmeliğin 16 ncı maddesi çerçevesinde aile
hekimlerince belirlenir ve zorunlu sebepler hariç, sözleĢme imzalanmadan en az bir ay önce
müdürlüğe bildirilir.
Eğitim
MADDE 21 – (1) Aile hekimlerine iki aĢama halinde eğitim verilir ve bu eğitimlerin
içeriği Kurum tarafından belirlenir. Birinci aĢama eğitim programının süresi en çok on
gündür. Üniversitelerde bir ay süre ile aile hekimliği stajı yapmıĢ olarak mezun olan hekimler
birinci aĢama eğitimden muaf tutulur. Ġkinci aĢama eğitimi ise uzaktan eğitim tarzında
yapılacak Ģekilde planlanarak birinci aĢama eğitiminin bitiminden sonra baĢlar ve süresi en az
on iki aydır. Bu eğitimlerde Kurumun belirlediği kriterlere göre baĢarılı olmak esastır.
(2) Aile hekimliği uzmanlarının birinci ve ikinci aĢama eğitimlere katılması zorunlu
değildir. SözleĢme imzalamıĢ aile hekimliği uzmanları, uzman tabip, tabip ve aile sağlığı
elemanları; içeriği, süresi ve standartları Kurum tarafından belirlenen diğer hizmet içi
eğitimlere alınabilirler.
(3) Aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları bu madde kapsamında alınması öngörülen
her eğitim süresinin en az % 80 ine devam etmek zorundadırlar.
BEġĠNCĠ BÖLÜM
Fiziki ve Teknik ġartlar
Aile sağlığı merkezi
MADDE 22 – (1) Aile sağlığı merkezi, Kurum tarafından öngörülen nüfus kriterleri
esas alınmak suretiyle sözleĢme yapmıĢ bir ya da daha fazla aile hekimi tarafından açılabilir.
(2) Aynı aile sağlığı merkezindeki her aile hekimi ve aile sağlığı elemanı pozisyonu için
ayrı ayrı sözleĢme yapılır.
(3) Aile hekimleri, sağlık hizmetlerine yardımcı olmak amacıyla ebe, hemĢire, sağlık
memuru, tıbbi sekreter gibi ilave sağlık hizmetleri personeli ile güvenlik, temizlik, kalorifer,
sekretarya ve benzeri hizmetler için ferden veya müĢtereken personel çalıĢtırabilir ya da
hizmet satın alabilirler.
(4) Aile sağlığı merkezinde her üç aile hekimliği birimi için ilave bir sağlık personeli
(ebe, hemĢire, sağlık memuru, tıbbi sekreter gibi) müdürlük tarafından görevlendirilebilir. Bu
Ģekilde görevlendirilecek personelin çalıĢma usul ve esasları Kurum tarafından belirlenir.
(5) Eğitim aile sağlığı merkezleri ve Kurum tarafından uygun görülen aile sağlığı
merkezleri eğitim amaçlı olarak kullanılabilir.
Aile sağlığı merkezinin fiziki Ģartları
MADDE 23 – (1) Aile sağlığı merkezlerinde aĢağıda belirtilen asgari fiziki Ģartlar
aranır.
a) Binanın kolay ulaĢılabilir, güvenli, uygun havalandırma, ısıtma ve aydınlatma
imkânlarına sahip, toplam alanının tek aile hekimi için 60 metrekare olması gerekir. Birden
fazla hekimin birlikte çalıĢması durumunda her aile hekimi için 20 metrekare ilave edilir. Bir
aile sağlığı merkezinde 2-6 aile hekimliği birimi olmasına azami dikkat gösterilir.
b) Bekleme ve danıĢma bölümü bulunur. Bir hekim için bekleme alanında en az 5, daha
sonraki her hekim için ilaveten en az 3’er adet olmak üzere yeterli sayıda bekleme koltuğu
bulundurulur. Bekleme koltuğunun kolay temizlenebilir ve ergonomik yapıda olması; ahĢap,
PVC veya metal malzemelerden yapılmıĢsa oturulan ve yaslanılan alanların bir döĢeme
malzemesi ile kaplanmıĢ olması gerekir. Bekleme alanında Kurumca gönderilen güncel afiĢ
ve broĢürler düzenlenmiĢ panoda asılı olarak bulundurulur, panoda asılamayacak olanlar
çerçeveli olarak bulundurulur. Hasta ve hasta yakınlarının dilek ve önerilerini kolaylıkla
ulaĢtırılabilmesini sağlayacak dilek ve öneri kutuları bulundurulur.
c) Muayene odasının, her aile hekimi için en az 10 metrekare olması gerekir. Muayene
odasında lavabo bulunur.
ç) Tıbbi müdahale odası, hastaya tıbbi giriĢimlerin yapılabileceği büyüklükte, lavabosu
bulunan bir odadır. Bu odada aĢı, enjeksiyon, küçük cerrahi müdahalelerin yapılmasına uygun
muayene ve müdahale masası, muayene ve acil müdahale malzemeleri, jinekolojik muayene
masası ile dezenfeksiyon ve sterilizasyon cihazlarının bulunması gereklidir.
d) Laboratuvar hizmetlerinin aile hekimince merkezde verilmesi planlanıyorsa bu
hizmetler için uygun bir oda bulunur.
e) Aile sağlığı merkezi içerisinde kullanıma hazır, bütün aile hekimliği birimlerince de
kullanılabilecek mahremiyet kurallarının uygulandığı, bebek bakım ve emzirme alanı veya
odası bulunur.
f) Hastaların kullanabileceği tercihen kadın-erkek için ayrı olmak üzere birbirinden
ayrılmıĢ, müstakil tuvalet ve lavaboların olması gerekir. Her lavaboda sıvı sabun, kâğıt havlu
ve poĢetli çöp sepeti, her tuvalette tuvalet kâğıdı ve poĢetli çöp sepeti bulundurulur.
Tuvaletlerde acil çağrı butonu bulundurulur.
g) Tercihen binanın giriĢ katında kurulurlar. Engelli ve yaĢlı vatandaĢların giriĢ ve
çıkıĢlarını mümkün kılan, kolaylaĢtırıcı tedbirler alınır.
ğ) Tıbbi hizmet alanları ile bekleme alanlarında iç ortam sıcaklığı 18-27 0C arasında
tutulur, muayene odasının iç ortam sıcaklığı için alt sınırın 20 0C olması gerekir. Isıtma soba
hariç diğer araçlarla sağlanır.
h) Aile sağlığı merkezinin iç alanlarının boya ve bakımı tam olmalıdır. DıĢ cephe boyası
ve tamiratı ile ilgili gerekli talepler belirlenerek ilgili yerlere gönderilmelidir.
ı) Aile sağlığı merkezinin sağlık hizmeti sunulan alanlarına ait zemin kaplamasının
kolay temizlenebilir nitelikte olması gerekir.
(2) Kullanım ömrünü tamamlamıĢ veya ihtiyaç fazlası olan malzemeler aile sağlığı
merkezi içinde bulundurulamaz.
(3) Bakanlığa tahsisli bulunan ve Kurum tarafından aile hekimlerine kiralanmıĢ
müstakil bina olarak kullanılan aile sağlığı merkezlerinin ilk çevre düzenlemesi müdürlük
tarafından yapılır. Daha sonraki bakımları aile hekimleri tarafından devam ettirilir.
(4) Muayene odası dıĢında birinci fıkrada sayılan diğer odalar aile hekimlerince
müĢterek kullanılabilir.
Aile sağlığı merkezinin teknik donanımı
MADDE 24 – (1) Aile sağlığı merkezinde aĢağıda belirtilen asgari tıbbi cihaz ve
malzemenin faal olarak bulundurulması zorunludur.
a) Steteskop.
b) Tansiyon aleti (çocuk ve eriĢkin olmak üzere en az iki boy).
c) Otoskop.
ç) Oftalmoskop.
d) Termometre.
e) IĢık kaynağı.
f) Dil basacağı.
g) Paravan, perde ve benzerleri.
ğ) Muayene masası.
h) Refleks çekici.
ı) Mezura.
i) Fetal el doppleri.
j) AĢı nakil kabı.
k) Snellen eĢeli.
l) Diapozon seti.
m) Tartı aleti (bebek, eriĢkin boy).
n) Boy ölçer (bebek, eriĢkin boy).
o) Pansuman seti.
ö) Enjektör, gazlı bez gibi gerekli sarf malzemeleri.
p) Keskin atık kabı.
r) Acil seti; acil müdahale setinde asgari aĢağıda belirtilen malzemeler bulunur.
1) Laringoskop seti ve yedek pilleri (çocuk ve eriĢkin için),
2) Ambu ve maske (çocuk ve eriĢkin boy),
3) Oksijen hortumu ve maskeleri,
4) Entübasyon tüpü (çocuk ve eriĢkin için),
5) Yardımcı hava yolu araçları (laringeal maske, airway ya da kombi tüp),
6) Enjektörler (2, 5,10 cc ebatlarında her bir ebattan asgari beĢ adet),
7) KiĢisel koruyucu ekipman (eldiven, maske ve benzerleri.).
s) Defibrilatör.
Ģ) Manometreli oksijen tüpü (taĢınabilir).
t) Seyyar lamba.
u) Buzdolabı (sadece aĢılar ve antiserumlar için).
ü) AĢı dolabının ve aile sağlığı merkezinin tıbbi hizmet alanları ile bekleme alanlarında
iç ortam sıcaklık takiplerini yapmak için standartları Kurumca belirlenmiĢ olan ısı verisi
gönderebilen 2 adet termometre (AĢı dolabı sıcaklık takipleri en fazla iki saatlik aralıklarla
yapılacak olup bu süre gerekli görülmesi halinde Kurumca değiĢtirilebilir.).
v) AĢılar ve ilaçlar için karekod okuyucu.
y) Ġlaçların miat ve stoklarının listesi (elektronik ortamda takip edilir.).
z) Jinekolojik muayene masası, spekülüm, muayene ve RĠA seti.
aa) Ġlâç ve malzeme dolabı.
bb) Sterilizatör.
cc) EKG cihazı.
çç) Tromel.
dd) Glikometre.
ee) Tekerlekli sandalye.
ff) Nebülizatör.
gg) Santrifüj cihazı.
ğğ) Jeneratör veya kesintisiz güç kaynağı.
hh) Küçük cerrahi seti; asgari 1 portegü, 1 makas, 1 penset, 1 bisturi sapı, stapler (dört
hekime kadar iki set, dört hekimden sonra her dört hekim için ilave bir set).
ıı) GeniĢletilmiĢ bağıĢıklama programı kapsamında uygulanan aĢılar ve antiserumlar.
ii) Kurum tarafından belirlenen bulundurulması zorunlu tutulan temel acil ilâçlar, aĢılar
ve antiserumlar.
(2) Birden fazla aile hekiminin bir arada çalıĢtığı aile sağlığı merkezlerinde, bu
maddenin birinci fıkrasındaki tıbbi cihaz ve malzemelerden (a)’dan (k) bendine kadar (k
bendi dahil) olanlar her aile hekimi için ayrı ayrı bulundurulur.
(3) Bakanlıkça ve Kurumca özellikleri belirlenen bilgisayar, donanım, yazılım ve bilgi
teknolojileri ile ilgili asgari Ģartlara uyulur.
(4) Aile hekimlerinin kullanmak zorunda oldukları teknik, tıbbi cihaz, bilgisayar
donanımları ile gezici sağlık hizmetlerinin sunumu için gerekli olan motorlu araçlar, esas
olarak aile hekimleri tarafından temin edilir.
(5) Aile hekimleri, aile sağlığı merkezinde yangına karĢı alınması gereken tedbirleri alır,
tıbbi atıklar ve çöpler için 22/7/2005 tarihli ve 25883 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak gerekli tedbirleri alır.
(6) Aile sağlığı merkezi gideri olarak yapılacak katkıların tespitinde kullanılmak üzere
aile hekimliği birimleri, fiziki Ģartlar ve donanım açısından Ek-1 deki gibi değerlendirilir.
Aile sağlığı merkezinin oluĢturulması
MADDE 25 – (1) Aile hekimleri, öncelikle bu Yönetmelikteki asgari fiziki Ģartları haiz,
Bakanlık, Kurum veya bağlı kuruluĢlara ait sağlık hizmeti vermek amacıyla yapılan binalarda
hizmet verirler. Bu imkânın sağlanamaması halinde müdürlüğün onayı ile uygun standartlara
sahip bölgedeki diğer mekânlarda da hizmet verebilirler.
(2) Merkezin, sağlık hizmetlerinin çeĢidine ve niteliğine uygun olması, hizmeti sunan ve
kullananların memnuniyetini sağlaması, fonksiyonel ve yapısal olarak belirlenen asgari
Ģartları sağlaması ve hizmetten yararlanacakların kolayca ulaĢabilecekleri yerde olması
esastır.
(3) Aile hekimi birden fazla yerleĢim yerinde gezici sağlık hizmeti vermek zorunda ise
aile sağlığı merkezi müdürlükçe uygun görülen merkezi konumdaki yerde kurulur. Bu yerin
seçiminde ve gezici sağlık hizmeti verilecek yerleĢim yerlerinin tespitinde ulaĢım zorluğu,
güzergâh, yakınlık, coğrafi özellikler ve vatandaĢın kullanım alıĢkanlıkları gibi özellikler göz
önünde bulundurulur.
(4) Aile sağlığı merkezlerinin adres değiĢiklikleri, çalıĢma bölgesi içinde olmak kaydı
ile bu maddedeki hususlara bağlı kalınarak, aile hekimlerinin talebi, müdürlüğün uygun
görüĢü ve valiliğin onayı ile yapılır. Bu değiĢiklik 5 gün içerisinde Kuruma bildirilir.
(5) Üniversitelerin aile hekimliği anabilim dalları veya eğitim ve araĢtırma hastaneleri
aile hekimliği klinik Ģefliklerinin talebi, müdürlüğün uygun görüĢü ve Kurumun onayı ile bir
veya daha fazla aile sağlığı merkezi eğitim, araĢtırma ve hizmet amacıyla kullanılabilir.
(6) Eczane bulunan binalarda aile sağlığı merkezi açılamaz.
(7) Aile sağlığı merkezlerine Kurum tarafından belirlenen kıstaslar çerçevesinde isim
verilir.
Aile sağlığı merkezinin iĢletilmesi
MADDE 26 – (1) Aile sağlığı merkezinde birden çok aile hekimi hizmet veriyor ise,
aile hekimleri kendi aralarında bir yönetim planı oluĢturarak yönetici belirler ve yönetici
ismini müdürlüğe bildirirler. Yönetici seçimi zorunlu haller dıĢında yılda bir kez yapılır.
Yönetim tarafından alınan kararlar karar defterine iĢlenir. Yönetici, aile sağlığı merkezinin
iĢletilmesinden birinci derecede sorumlu olduğu gibi bu merkezin müdürlük ve toplum sağlığı
merkezi ile koordinasyonunu sağlamakla da görevlidir. Yöneticinin diğer aile hekimleri ve
aile sağlığı elemanları üzerinde herhangi bir idari görev ve sorumluluğu bulunmaz.
Tetkik ve tahlil iĢlemleri
MADDE 27 – (1) TeĢhis ve takip için gerekli görülen basit görüntüleme ya da
laboratuvar tetkikleri aile sağlığı merkezlerinde yapılabilir. Aile hekimlerinin istediği
laboratuvar tetkikleri öncelikle halk sağlığı laboratuvarı olmak üzere müdürlüğün uygun
gördüğü bir laboratuvarda yaptırılır. Bu laboratuvarların seçiminde iç ve dıĢ kalite kontrol
programlarının uygulanıyor olması dikkate alınır.
ALTINCI BÖLÜM
Kullanılacak Belgeler
Sevk evrakı, reçete düzenlenmesi ve aile hekiminin bilgilendirilmesi
MADDE 28 – (1) Aile hekimi, hastasının ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmeti
veren bir kuruluĢa baĢvurmasına gerek olup olmadığına karar verir. Gerek görülmesi halinde
hastayı da bilgilendirerek sevk eder ve hastasına verilen sağlık hizmetini geri bildirim vasıtası
ile izler.
(2) Kurumun belirlediği usul ve esaslar çerçevesinde ve bilgi iĢlem altyapısı Kurum
tarafından oluĢturulmak kaydıyla; ikinci ve üçüncü basamak sağlık kurum ve kuruluĢlarına
sevk edilen veya bu kuruluĢlara doğrudan müracaat eden kiĢilere verilen hizmetler, kendi aile
hekimine elektronik ortamda bildirilir.
(3) Gebe ve bebek tespiti ile takipleri, aĢı uygulaması, doğum ve bildirimi zorunlu
hastalıklar gibi durumlar ilgili aile hekimine iletilmek üzere hizmeti sunan sağlık kurum ve
kuruluĢu tarafından müdürlüğe en geç beĢ iĢ günü içerisinde bildirilir. Bu bildirimi
yapmayanlar hakkında yürürlükteki mevzuat hükümlerine göre iĢlem tesis edilir.
(4) Birinci basamakta resmî reçete yazılması ve kiĢilerin sağlık durumuyla ilgili rapor
tanziminde aile hekimi yetkilidir. Ancak olağanüstü durumlar, acil durumlar ile toplum
sağlığını tehdit eden ve koruyucu amaçlı ilaç kullanımını (kemoproflaksi) gerektiren bulaĢıcı
ve salgın hastalık hallerinde özel durum belirtilmek suretiyle toplum sağlığı merkezi
hekimleri de resmî reçete düzenleyebilirler. Bu durumda ilgili aile hekimi en kısa sürede
bilgilendirilir.
(5) Ölüm belgesi, 19/1/2010 tarihli ve 27467 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Mezarlık Yerlerinin ĠnĢaası ile Cenaze Nakil ve Defin ĠĢlemleri Hakkında Yönetmeliğe göre
düzenlenerek ilgili aile hekimi en kısa sürede bilgilendirilir.
(6) Aile hekimi, hastasını bir üst basamağa sevk ederken ilgili forma sevk gerekçelerini,
yapılan tetkik sonuçlarını ve hastanın temel sağlık bilgilerini yazmak zorundadır.
(7) Hasta sevk evrakı, reçete, rapor, bildirimi zorunlu hastalıklarla ilgili formlar ve diğer
kullanılacak belge örnekleri Kurum tarafından belirlenir. Aile hekimince düzenlenen bu
belgeler kiĢinin yazılı veya elektronik dosyasına kaydedilir.
YetkilendirilmiĢ aile hekimleri
MADDE 29 – (1) Kurum dıĢında birinci basamak sağlık hizmeti veren; üniversiteler,
askeri birlikler, hastaneler, kurum ve iĢyerlerinde yetkilendirilmiĢ aile hekimliği hizmeti
verilebilir. Bu kurumlarda Kurumun öngördüğü eğitimleri almaları Ģartı ile herhangi bir
suretle istihdam edilen hekimlerin talebi ve kurumlarının teklifi üzerine, valiliğin uygun
görüĢü ve Kurumun onayı ile kendi görev ve sorumluluk alanlarıyla sınırlı olmak kaydıyla,
aile hekimliği yetkisi verilir. Kurumlar bu Yönetmelikteki fiziki Ģartları ve teknik donanımı
sağlamakla yükümlüdür. YetkilendirilmiĢ aile hekimleri Kurum tarafından belirlenen hizmete
özel sözleĢmeyle göreve baĢlatılırlar. YetkilendirilmiĢ aile hekimi, aile hekiminin yaptığı iĢ ve
iĢlemleri yapmakla yükümlüdür. YetkilendirilmiĢ aile hekimine de kiĢi kaydı yapılır.
(2) YetkilendirilmiĢ aile hekimi, aile hekimliği görevi dıĢında kalan hususlarda kendi
mevzuat hükümlerine tabidir.
(3) Üniversitelerin aile hekimliği anabilim dallarına ve aile hekimliği uzmanlık eğitimi
veren eğitim ve araĢtırma hastaneleri aile hekimliği klinik Ģefliklerine kendilerinin talebi ve
kurumlarının teklifi üzerine yetkilendirilmiĢ aile hekimliği yetkisi verilir. Bu birimlerde görev
yapan öğretim elemanları kendi görev ve sorumluluk alanları dıĢında da kiĢi kaydı
yapabilirler.
(4) YetkilendirilmiĢ aile hekiminden hizmet alanların aile hekimi seçme hakkı saklıdır.
(5) Aile hekimliği yetkisi verilmemiĢ olanlar, kurum ve iĢyerlerinde oluĢacak acil
durumlarda hastaya gerekli ilk müdahaleyi yapar ve gerekirse hastane acil servisine sevk
ederek en kısa süre içerisinde aile hekimini bilgilendirir. Sevk, reçete ve rapor gerektiren acil
hallerde kiĢiyi bilgilendirir ve bilgilendirme notu ile birlikte aile hekimine gönderir. Bu
kiĢilerin aile hekimlerince takip edilmesi zorunludur.
YEDĠNCĠ BÖLÜM
Kayıtların Tutulması ve Denetim
Tutulacak kayıtlar
MADDE 30 – (1) Aile hekimlerinin kullandığı basılı veya elektronik ortamda tutulan
kayıtlar, kiĢilerin sağlık dosyaları ile raporlar, sevk belgesi ve reçete gibi belgeler resmî kayıt
ve evrak niteliğindedir.
(2) Kayıtlı kiĢi sayısı, yapılan hizmetlerin listesi, muayene edilen ve sevk edilen hasta
sayısı, kodları ile birlikte konulan teĢhisler, reçete içeriği, aĢılama, gebe ve lohusa izlemi,
bebek ve çocuk izlemi, üreme sağlığı ve bulaĢıcı hastalıklar ile ilgili veriler ve Kurum
tarafından belirlenen benzeri veriler evrak kayıt kriterlerine göre belirli aralıklarla düzenli
olarak basılı veya elektronik ortamda Kuruma bildirilir.
(3) Aile hekimlerinin ve aile sağlığı elemanlarının kendileri ile ilgili kayıtları
müdürlükte tutulur.
Kayıtların tutulma Ģekli ve muhafazası
MADDE 31 – (1) Aile hekimi kendisine kayıtlı kiĢilerin kiĢisel sağlık dosyalarını
tutmakla yükümlüdür. Kayıtların güvenliği ve mahremiyeti aile hekiminin
sorumluluğundadır.
(2) Denetim sırasında talep edilmesi halinde, aile hekimi hasta haklarına riayet etmek
suretiyle kendisine kayıtlı kiĢilerin dosyalarını göstermek zorundadır.
(3) KiĢi, kendisi ile ilgili tutulan kayıtların bir nüshasını aile hekiminden talep edebilir.
(4) Aile hekimlerinin, lisans hakları Bakanlığa ait olan veya Bakanlıkça belirlenip ilan
edilen, standartlara haiz bir aile hekimliği bilgi sistemi yazılımı kullanmaları Ģarttır.
(5) Aile hekimleri, bakmakla yükümlü olduğu vatandaĢlara ait bilgi sisteminde tuttuğu
tüm verilerin ilgili mevzuatı çerçevesinde gizliliğini, bütünlüğünü, güvenliğini ve
mahremiyetini sağlamakla yükümlüdür.
(6) Herhangi bir vatandaĢa ait kiĢisel veriler ile kiĢisel sağlık verileri, müdürlük ya da
Bakanlık ve Kurum haricindeki herhangi bir kayıt ortamında (bilgisayar, hard disk, cd, dvd,
yazılı doküman gibi) yüklenici firma tarafından kaydedilemez. Bu durumun tespiti halinde bu
yazılımın kullanımı iptal edilir.
(7) Aile hekimliği bilgi sistemi ekranlarında hiçbir surette kiĢi, ürün ya da hizmet
reklamına yer verilemez, hiçbir ürün ya da hizmetin satıĢı ve satıĢını teĢvik edici
yönlendirmeler yapılamaz.
Kayıtların devri
MADDE 32 – (1) Bulunduğu bölgeden ayrılacak olan aile hekimi kendisine kayıtlı
kiĢilerin verilerini sorumlu olacak aile hekimine devreder. Devir teslimin yapılamadığı
durumlarda ayrılacak olan aile hekimi bu verileri bölgesindeki toplum sağlığı merkezine
teslim eder. Ayrılan aile hekiminin hiçbir Ģekilde verileri devredemediği hallerde toplum
sağlığı merkezi gerekli verileri temin ederek sorumlu olacak aile hekimine verir ve devir
teslimi yapmayan aile hekimi ile ilgili tutanak tutarak müdürlüğe bildirir.
Denetim
MADDE 33 – (1) Aile sağlığı merkezi, aile hekimleri ve aile sağlığı elemanları,
mevzuat ve sözleĢme hükümlerine uygunluk ile diğer konularda Kurum, ilgili mülkî idare
amirleri ve yerel sağlık idare amirleri veya bunların görevlendireceği personelin denetimine
tâbidir. Denetim yapmaya yetkili amir, ilgili mevzuat ve sözleĢme Ģartlarına aykırılığı
doğrudan kendisi tespit edebileceği gibi, tespiti yapmak üzere incelemeci veya soruĢturmacı
da görevlendirebilir. Bu denetimler Kurum tarafından belirlenen denetleme formları ile
gerçekleĢtirilir. Mevzuat ve sözleĢme Ģartlarına aykırılık tespit edildiği takdirde, Aile
Hekimliği Uygulaması Kapsamında Sağlık Bakanlığınca ÇalıĢtırılan Personele Yapılacak
Ödemeler ile SözleĢme Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelikte belirtilen hükümler
çerçevesinde ilgililer hakkında iĢlem tesis edilir.
SEKĠZĠNCĠ BÖLÜM
Eğitim Aile Sağlığı Merkezi ve Eğitim Aile Hekimliği Birimine
ĠliĢkin Usul ve Esaslar
Eğitim aile sağlığı merkezi ve eğitim aile hekimliği birimi
MADDE 34 – (1) Aile hekimliği saha eğitimleri için aile hekimliği uzmanlık eğitimi
veren Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu veya Üniversite Rektörlükleri ile Kurum arasında
sözleĢme yapılarak öngörülen nüfus kriterleri esas alınmak suretiyle eğitim kurumları
tarafından eğitim aile sağlığı merkezi veya eğitim aile hekimliği birimi açılabilir. Bunların
açılacağı yer, eğitim kurumunun talebi, müdürlüğün uygun görüĢü ve Kurumun onayı ile
belirlenir. Birim sayıları her bir asistan sayısı esas alınarak belirlenir ve Kurumca onaylanır.
Eğitim kurumunda asistan sayısının fazla olması halinde, müdürlüğün uygun görüĢü ve
Kurumun onayı ile aynı eğitim kurumuna bağlı birden fazla eğitim aile sağlığı merkezi
açabilir.
(2) Eğitim aile sağlığı merkezinde; eğiticinin gözetim ve koordinasyonunda, aile
hekimliği uzmanlık eğitimi gören bir veya birden fazla asistan tarafından aile hekimliği
hizmeti verilir. Asistanların rotasyon süreleri Tıpta Uzmanlık Kurulu (TUK) kararlarına göre
belirlenir.
(3) Eğitim aile sağlığı merkezindeki asistan ve aile sağlığı elemanı ile ayrıca sözleĢme
yapılmaz.
(4) Eğitim kurumu, ihtiyaç halinde eğitim aile sağlığı merkezlerinde verilen sağlık
hizmetlerine yardımcı olmak amacıyla ebe, hemĢire, sağlık memuru, tıbbi sekreter gibi ilave
sağlık hizmetleri personeli ile güvenlik, temizlik, kalorifer, sekretarya ve benzeri hizmetler
için personel çalıĢtırır.
(5) BoĢalan veya yeni açılacak aile hekimliği birimleri eğitim kurumunun talebi üzerine
yerleĢtirme esasları dikkate alınmaksızın asgari altı aydan önce asistanın birimden
ayrılmayacağı taahhüdü ile birlikte eğitim aile hekimliği birimi olarak birinci fıkradaki usule
göre eğitim kurumlarına tahsis edilebilir.
(6) Eğitim aile sağlığı merkezinin, sağlık hizmetlerinin çeĢidine ve niteliğine uygun
olması, hizmeti sunan ve kullananların memnuniyetini sağlaması, fonksiyonel ve yapısal
olarak belirlenen asgari Ģartları sağlaması ve hizmetten yararlanacakların kolayca
ulaĢabilecekleri yerde olması esastır.
(7) Eğitim aile hekimliği birimleri çalıĢma bölgesi içinde olmak kaydıyla bu maddedeki
hususlara bağlı kalınarak eğitim kurumunun teklifi, müdürlüğün uygun görüĢü ve valiliğin
onayı ile hizmet için verilen mekân değiĢtirebilirler. Bu değiĢiklik 5 iĢ günü içerisinde
Kuruma bildirilir. Eğitim aile sağlığı merkezlerine Kurum tarafından belirlenen kıstaslar
çerçevesinde isim verilir.
(8) Eğitim aile sağlığı merkezi/eğitim aile hekimliği biriminde yapılan eğitimlerin
hizmette aksamaya meydan vermeyecek Ģekilde planlanması ve uygulanması gerekir.
Eğitim aile sağlığı merkezinin iĢletilmesi
MADDE 35 – (1) Eğitim aile sağlığı merkezi/eğitim aile hekimliği biriminde verilen
aile hekimliği hizmetleri, eğiticinin gözetim ve koordinasyonunda verilir. Eğitici, eğitim aile
sağlığı merkezinin iĢletilmesinden kurumu ile birlikte birinci derecede sorumlu olduğu gibi bu
merkezin müdürlük ile koordinasyonunu sağlamakla da görevlidir.
Eğitim aile sağlığı merkezinin fiziki Ģartları ve teknik donanımı
MADDE 36 – (1) Eğitim aile sağlığı merkezi/eğitim aile hekimliği birimi bu
Yönetmelikteki diğer aile sağlığı merkezleri için öngörülen fiziki Ģartlar ve teknik
donanımlara iliĢkin hükümlere tabidir.
(2) Asistanlarının eğitim ihtiyaçları için eğitim salonu/asistan odası, eğitici odası, eğitim
laboratuvar odası eğitim kurumunca sağlanır.
(3) Eğitim aile sağlığı merkezinin, eğitim kurumunun kampüs alanı dıĢında planlanması
durumunda eğitim laboratuvar odası, eğitim ihtiyaçları için mikroskop, lam, lamel, santrifüj
cihazı ve benzeri malzemeler bulundurulur.
ÇalıĢma saatleri, izin ve denetim
MADDE 37 – (1) Eğitim aile sağlığı merkezi/eğitim aile hekimliği biriminde görev
yapan asistan, eğitici ve aile sağlığı elemanları izinler, disiplin iĢlemleri ve kazanç getirici
faaliyet yasağı bakımından asli statülerine iliĢkin mevzuata tabidirler.
(2) Eğitim aile sağlığı merkezi/eğitim aile hekimliği biriminde eğitim kurumu tarafından
eğitici, asistan ve aile sağlığı elemanı olarak görevlendirilen personel tam gün esasına göre
çalıĢırlar. Mesai saatleri ve günleri, çalıĢma yerinin Ģartları da dikkate alınmak suretiyle
çalıĢtığı bölgedeki kiĢilerin ihtiyaçlarına uygun olarak eğitim kurumu tarafından belirlenir ve
müdürlükçe onaylanır. Yapılacak ev ziyaretleri ve gezici/yerinde sağlık hizmetleri çalıĢma
süresine dâhil edilir. ÇalıĢılan günler ve saatler eğitim aile sağlığı merkezi/eğitim aile
hekimliği biriminin görünür bir yerine asılarak kiĢilerin bilgilenmesi sağlanır.
Tetkik ve tahlil iĢlemleri
MADDE 38 – (1) Eğitim aile sağlığı merkezi/eğitim aile hekimliği biriminde kayıtlı
kiĢiler için gereken tetkik, teĢhis ve görüntüleme hizmetleri eğitim kurumunca verilir. Eğitim
aile sağlığı merkezlerinde laboratuvar hizmetinin verilmesi zorunlu olup müstakil olarak
hizmet verilen eğitim aile sağlığı merkezlerinde görüntüleme hizmeti de verilebilir. Eğitim
kurumunun talebi halinde bu hizmetler müdürlük aracılığı ile de temin edilebilir.
Diğer hususlar
MADDE 39 – (1) Eğitici ve asistanlar, bu Yönetmelikteki aile hekimlerinin, eğitim
kurumunca görevlendirilen aile sağlığı elemanları ise bu Yönetmelikteki aile sağlığı
elemanlarının, yetkilerine sahip olup görev ve sorumlulukları ile yükümlüdürler.
(2) Eğitim aile sağlığı merkezlerinde eğitici, asistan ve aile sağlığı elemanlarının göreve
baĢlayıĢları ve ayrılıĢları eğitim kurumu sorumluluğunda yapılır. Personel hareketleri bir ay
öncesinden Kuruma bildirilir.
(3) Eğitici, asistan ve aile sağlığı elemanları; hizmet kalite standartlarının
yükseltilmesinin sağlanması için Kurumca belirlenen birinci aĢama eğitiminden muaftır.
DOKUZUNCU BÖLÜM
MADDE 40 – (1) 25/5/2010 tarihli ve 27591 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Aile
Hekimliği Uygulama Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıĢtır.
(2) Diğer mevzuatta, 25/5/2010 tarihli ve 27591 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliğine yapılmıĢ olan atıflar bu Yönetmeliğe yapılmıĢ
sayılır.
AçılmıĢ aile sağlığı merkezlerinin durumu
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte faaliyette olan aile
sağlığı merkezleri bina Ģartları ve fizik mekânları bakımından 1/1/2014 tarihine kadar bu
Yönetmelik ile getirilen asgari fiziki Ģartlara uygun hale getirilmek zorundadır.
Ġdari görevden ayrılması uygun görülmeyenler
GEÇĠCĠ MADDE 2 – (1) Ġl sağlık müdürü, müdür yardımcısı ve Ģube müdürü olarak
görev yapan tabip ve uzman tabiplerden aile hekimliğine baĢvurmaları ve yerleĢtirilme hakkı
elde etmesine rağmen idari görevlerinden ayrılmaları Bakanlıkça uygun görülmeyenler, ilde
pozisyon boĢalması veya yeni pozisyon açılması halinde 15 inci maddenin birinci fıkrasının
(c) bendine göre yerleĢtirilirler.
Yürürlük
Yürütme
MADDE 42 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Sağlık Bakanı yürütür.
EK-1
AĠLE SAĞLIĞI MERKEZĠ GĠDERĠ OLARAK YAPILACAK KATKILARIN
TESPĠTĠNDE KULLANILMAK ÜZERE AĠLE HEKĠMLĠĞĠ BĠRĠMĠ
GRUPLANDIRMASI
1
2
3
STANDART
D Grubu
Hasta müracaatları elektronik sıra
takip
sistemi
ile
yönlendirilmektedir.
Muayene odası asgari 14 m2'dir.
Bekleme alanlarında büyüklüğüne
+
C Grubu
+
B Grubu
A Grubu
+
+
+
+
+
uygun LCD, plazma, LED TV ve
benzeri cihazlar bulundurup sağlığı
geliĢtirici eğitim amaçlı yayınlar
yapılmaktadır.
Tek
hekimli
aile
sağlığı
merkezlerinde bekleme alanı asgari
4 20 m2'dir (birden fazla aile hekimi
görev yapıyorsa her bir aile hekimi
için 5 m2 ilave edilir).
Aile sağlığı merkezinde en az 10
m2'lik müstakil bir "aĢılama ve
bebek/çocuk
izlemleri
odası"
oluĢturulmuĢtur (birden fazla aile
5
hekiminin görev yaptığı aile
sağlığı merkezlerinde her üç hekim
için bir "aĢılama ve bebek/çocuk
izlemleri odası" planlanır ).
Gebe izlemleri ve aile planlaması
hizmetlerinin yürütülmesi için en
az 10 m2'lik müstakil bir oda
oluĢturulmuĢtur (birden fazla aile
6
hekiminin görev yaptığı aile
sağlığı merkezlerinde her üç hekim
için bir "gebe izlem ve aile
planlaması odası" planlanır).
Aile sağlığı merkezinde aile
planlaması için rahim içi araç
7 uygulaması ve takibi yapılmakta
ve kayıtları elektronik ortamda
tutulmaktadır.
Kullanıma hazır bir Ģekilde
müstakil asgari 5 m2’lik bir
emzirme odası veya bölümü
planlanmıĢtır (bu alan diğer aile
hekimleri ile birlikte ortak
8 kullanılabilir). Emzirme alanında
masa, oturma grubu ve bebek
bakım ünitesi ile bebeği koruyucu
güvenlik önlemleri (korkuluk,
yükseltilmiĢ kenarlar ve benzerleri)
bulunmaktadır.
Aile sağlığı merkezinde her üç
9 hekim için bir adet müstakil
müdahale odası planlanmıĢtır.
Belgelendirmek kaydıyla her aile
10 hekimi haftalık asgari 10 saat
temizlik personeli çalıĢtırmaktadır.
Belgelendirmek kaydıyla ebe,
hemĢire, acil tıp teknisyeni, sağlık
memuru (toplum sağlığı) veya
11
tıbbi
sekreterden
birisi
çalıĢtırılmaktadır (aile hekimi
baĢına haftalık 10 saat).
12 Belgelendirmek kaydıyla her aile
+
+
+
+
+
+
+
*
+
+
*
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
13
14
15
16
hekimi için 11 nci satıra ilave
olarak haftalık 10 saat ebe,
hemĢire, acil tıp teknisyeni, sağlık
memuru (toplum sağlığı) veya
tıbbi
sekreterden
birisi
çalıĢtırılmaktadır.
Birden fazla aile hekiminin görev
yaptığı aile sağlığı merkezlerinde
haftada asgari 14 saat esnek mesai
saati uygulaması yapılmaktadır.
Aile sağlığı merkezine ait aktif
internet sayfası bulunmaktadır.
Sağlık
hizmetinin
verildiği
yerlerde ve bekleme alanında
sağlık personeli ve hastalar için
yeterli düzeyde el antiseptiği
bulundurulmaktadır.
Engelliler için düzenlenmiĢ tuvalet
iĢlevsel olarak bulunmaktadır.
+
+
+
+
+
+
+
+
(*) Tek hekimin çalıĢtığı aile sağlığı merkezlerinde 5 ve 6 ncı satırda belirtilen odalar birlikte
kullanılabilir.
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
TEBLĠĞLER
Tarih :18/1/2013
Karar No:2013/10
Konu :Muğla-Ula-Akyaka (3841 no’lu parsel)
ÖzelleĢtirme Yüksek Kurulunca;
ÖzelleĢtirme kapsam ve programında bulunan mülkiyeti Maliye Hazinesi'ne ait Muğla
Ġli, Ula Ġlçesi, Akyaka Beldesi sınırları içerisinde yer alan toplam 19.299,92 m2 yüzölçümlü
3841 no'lu parsele "Konut Alanı (Emsal: 0.60, Hmax: 2 Kat), Trafo, Park ve Yol" fonksiyonu
önerilmesine iliĢkin ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığınca hazırlanan 1/5000 ölçekli Nazım Ġmar
Planı DeğiĢikliği ve 1/1000 ölçekli Uygulama imar Planı DeğiĢikliğinin onaylanmasına,
karar verilmiĢtir.
Tebliğin eki için tıklayınız
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
KARAR
TARĠH : 24/1/2013
KARAR NO :2013/ÖĠB-K-01
KONU
: Elektrik Üretim A.ġ.ye ait; Bozüyük, Haraklı - Hendek ve
Pazarköy-Akyazı Hidroelektrik Santrallerinin ĠĢletme Hakkının
Verilmesi.
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığınca,
ÖzelleĢtirme Yüksek Kurulu (ÖYK)’nun 30/5/2003 tarih ve 2003/34 sayılı kararı ile
özelleĢtirme kapsamına, 19/10/2009 tarih ve 2009/59 sayılı kararı ile özelleĢtirme programına
alınarak özelleĢtirme stratejisi belirlenen Elektrik Üretim A.ġ.ye ait hidroelektrik
santrallerinden Bozüyük, Haraklı-Hendek ve Pazarköy-Akyazı Hidroelektrik Santrallerinin
―ĠĢletme Hakkının Verilmesi‖ yöntemiyle özelleĢtirilmesini teminen Ġhale Ġlanı ve Ġhale
ġartnamesinde belirtilen hususlar kapsamında yapılan ihale sonucunda Ġhale Komisyonunca;
• 710.000 (yediyüzonbin) ABD Doları bedelle en yüksek teklifi veren Eyyüpoğlu
Mühendislik Elektrik Enerjisi Toptan SatıĢ Ltd. ġti.ye Ġhale ġartnamesi çerçevesinde iĢletme
hakkının verilmesine, Eyyüpoğlu Mühendislik Elektrik Enerjisi Toptan SatıĢ Ltd. ġti.nin
sözleĢmeyi imzalamaktan imtina etmesi veya diğer yükümlülükleri yerine getirmemesi
halinde, teminatının Ġdare lehine irat kaydedilmesine ve ihalenin iptaline dair verilen kararın
onaylanmasına,
• Bu karar çerçevesinde iĢletme hakkı devir sözleĢmesinin imzalanması ve karar
gereklerinin yerine getirilmesi hususlarında Ġdarenin yetkili kılınmasına
ÖYK’nın 13/1/1998 tarih, 98/03 sayılı kararına istinaden karar verilmiĢtir.
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Kamu Gözetimi, Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumundan:
BAĞIMSIZ DENETĠM RESMĠ SĠCĠL TEBLĠĞĠ
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, Kamu Gözetimi, Muhasebe ve Denetim
Standartları Kurumu tarafından yetkilendirilen bağımsız denetim kuruluĢları ile bağımsız
denetçilere iliĢkin Bağımsız Denetim Resmi Sicil kayıtlarının elektronik ortamda tam, doğru
ve güvenilir bir Ģekilde tutulmasına ve resmi sicil bilgilerinden Kurum tarafından
belirlenenlerin ilan edilmesine iliĢkin usul ve esasları düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, bağımsız denetim kuruluĢları ve bağımsız denetçilerin
resmi sicile kaydı gereken bilgilerinin; tescili, kontrol ve takibi, güncel tutulması, güvenliği,
paylaĢımı ve ilanına iliĢkin iĢlemleri kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, 26/12/2012 tarihli ve 28509 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Bağımsız Denetim Yönetmeliğinin 49 uncu maddesine dayanılarak
hazırlanmıĢtır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) Bu Tebliğdeki terimler Bağımsız Denetim Yönetmeliğinde tanımlanan
anlamları ile kullanılmıĢtır. Ayrıca bu Tebliğin uygulanmasında;
a) Eğitim ve Yetkilendirme Bilgi Sistemi (EYBĠS): Kurum tarafından oluĢturulan, resmi
sicil ve yetkilendirme iĢlemlerinin elektronik ortamda yürütüldüğü, tescil ve ilan edilmesi
gereken içeriklerin düzenli bir Ģekilde depolandığı veri tabanını da içeren bilgi iĢlem
sistemini,
b) Güvenli elektronik imza: 15/1/2004 tarihli ve 5070 sayılı Elektronik Ġmza
Kanununun 4 üncü maddesinde tanımlanan imzayı,
c) Sicil: Bağımsız Denetim Resmi Sicilini,
ç) Sicile kayıt grubu: Denetim kuruluĢu ve denetçilerin sicilde tescil iĢlemlerinin
yürütüldüğü ayrı grupları,
d) Tadil iĢlemi: Sicilde kayıtlı bulunan hususlarda meydana gelen değiĢikliğin kayda
geçirilmesi iĢlemini,
e) Terkin iĢlemi: Sicil kayıtlarındaki bir hususun silinmesi iĢlemini,
f) Tescil iĢlemi: Tescile tabi bir hususun sicile kayıt iĢlemini,
g) Yönetmelik: Bağımsız Denetim Yönetmeliğini,
ğ) Zaman damgası: Bir elektronik verinin üretildiği, değiĢtirildiği, gönderildiği, alındığı
veya kaydedildiği zamanın tespit edilmesi amacıyla, elektronik sertifika hizmet sağlayıcısı
tarafından elektronik imzayla doğrulanan kaydı,
ifade eder.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Bağımsız Denetim Resmi Sicili, Sicil Esasları ve Kayıt Usulü
Bağımsız denetim resmi sicili
MADDE 5 – (1) Denetim kuruluĢları ve denetçilere iliĢkin kayıtlar, Kurumca elektronik
ortamda tutulan Bağımsız Denetim Resmi Sicilinde izlenir.
(2) Sicile, Yönetmeliğin 18 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkrasında yer verilen
bilgiler, sürekli eğitim bilgileri; yargı organları, Kurum ve diğer kamu kurumları ve meslek
örgütleri tarafından verilen cezalar, uygulanan müeyyideler, Kurum ve diğer kamu kurumları
tarafından yürütülen gözetim ve denetime iliĢkin bilgiler ile mührün takibine iliĢkin bilgiler
kaydedilerek takibi yapılır.
(3) Sicile kayıtlı olmayanlar denetim faaliyetinde bulunamazlar.
Sicil esasları
MADDE 6 – (1) Sicilde aĢağıdaki esaslar hakimdir:
a) Beyan: KiĢinin güvenli elektronik imza ile beyan ettiği bilgi ve belgeler Kurumca
kontrol edildikten sonra tescile esas olur.
b) Önemlilik: EYBĠS’te Kurumca önemli görülen bilgilerin kaydı tutulur.
c) Gerçeğe uygunluk: Sicil kayıtlarının gerçeği tam ve doğru olarak yansıtması esastır.
ç) Güncellik: EYBĠS’te kayıtlı bilgilerin güncel tutulması esastır.
d) Alenilik: EYBĠS’te kaydı tutulan bilgilerden Kurumca belirlenenler kamuya ilan
edilir.
Sicil dili
MADDE 7 – (1) Sicil kayıtları Türkçe tutulur. EYBĠS’te kaydı tutulan bilgilerle ilgili
olarak yurt dıĢından temin edilecek belgelerin ilgili ülkenin yetkili makamlarınca veya
Türkiye’nin o ülkedeki konsolosluğunca ya da Lahey Devletler Özel Hukuku Konferansı
çerçevesinde hazırlanan Yabancı Resmi Belgelerin Tasdiki Mecburiyetinin Kaldırılması
SözleĢmesi hükümlerine göre onaylanmıĢ olması ve müracaata belgelerin tercümelerinin de
eklenmesi Ģarttır.
Kayıt yeri
MADDE 8 – (1) Denetim kuruluĢu ve denetçilerin sicil iĢlemleri, EYBĠS üzerinde
gerçekleĢtirilir ve sicil kayıtları bu sistem üzerinde tutulur.
Sicil kayıt grubu
MADDE 9 – (1) Denetim kuruluĢu ve denetçilerin sicil iĢlemleri kayıt grupları esas
alınarak yürütülür.
(2) Sicilde kayıtlı bulunanlar mesleki faaliyetleri açısından aktif veya pasif olma
durumlarına göre iki ayrı grupta listelenir.
(3) Kurum tarafından, denetimi yapılacak iĢletmenin büyüklüğü, faaliyetleri ile tabi
olduğu düzenlemelerin özelliği ve benzeri hususlar dikkate alınarak belirlenen iĢletmeleri
denetlemek üzere farklı listeler oluĢturulması halinde denetim kuruluĢları ve denetçiler sicilde
buna göre listelenir.
Kayıt numarası
MADDE 10 – (1) Sicile kaydı yapılan denetim kuruluĢu ve denetçiye EYBĠS üzerinde,
sicile tescil sırasında, bir kayıt numarası verilir.
(2) Kayıt numarası, sicile kayıt grubu dikkate alınarak, bir (1)’den itibaren teselsül eden
numarayı ifade eder.
Sicil numarası
MADDE 11 – (1) Kurum tarafından her denetim kuruluĢuna ve denetçiye, tescil iĢlemi
sırasında bir sicil numarası verilir.
(2) Sicil numarası,
a) Kurumca bağımsız denetçi mührü teslim edilen denetçiler için “BD/Yetkilendirilme
Yılı/Kayıt Numarası/Mühür Numarası”,
b) Mühür teslimi yapılmayan denetçiler için “BD/Yetkilendirilme Yılı/Kayıt
Numarası/0”,
c) Denetim kuruluĢlarının sicil numarası, “BDK/Yetkilendirilme Yılı/ Kayıt Numarası”,
ç) Denetim kuruluĢu Ģubelerinin sicil numarası ise “BDK/Yetkilendirilme Yılı/ Kayıt
Numarası/ġube Sıra Numarası”,
olacak Ģekilde belirlenir.
(3) Bu maddede geçen “BD” bağımsız denetçiyi, “BDK” bağımsız denetim kuruluĢunu;
“Yetkilendirilme Yılı” ise denetim kuruluĢu ve denetçiye denetim yetkisinin verildiği yılı
ifade eder.
Eski kayıtların muhafazası
MADDE 12 – (1) EYBĠS sicil kayıtları kayıt tarihlerine göre; güncel kayıtlar aktif
olarak gözükecek Ģekilde, tadil veya terkin iĢlemine tabi tutulmuĢ olan eski kayıtlar ise
istendiğinde eriĢilebilecek, ancak üzerinde herhangi bir değiĢiklik yapılmayacak Ģekilde pasif
olarak tutulur.
Sicilde tutulacak bilgilerin teyidi
MADDE 13 – (1) Denetim kuruluĢları ile denetçiler tarafından Kuruma bildirilen ve
sicilde tescil, tadil ve terkin iĢlemini gerektiren bilgi ve belgelere iliĢkin olarak gerektiğinde
ilgili kurumların veri tabanlarından yararlanılabilir, bunlardan teyit alınabilir.
ġekli hataların tadili
MADDE 14 – (1) ġekle iliĢkin olarak sonradan tespit edilen hatalar Kurumca resen
veya talep üzerine tadil edilir.
(2) Tadili gerektiren belgeler ile birlikte tadilin gerekçesi de sisteme yüklenir.
(3) Tadil iĢlemi ilk tescil tarihini etkilemez.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Sicil ĠĢlemleri ve Ġlan
Sicil iĢlemleri
MADDE 15 – (1) Sicil iĢlemleri; tescil, tadil ve terkin iĢlemlerinden oluĢur.
(2) Kayıtların dayanağını teĢkil eden belgeler Kuruma gönderilir.
(3) Tescil edilecek tüm hususlar ile tadil ve terkin iĢlemlerinin belgeye dayanması
esastır. Belgeye dayanmayan hususlar sicil iĢlemine konu edilemez.
(4) Denetim kuruluĢlarında mevzuatta öngörülen diğer yükümlülükler yerine
getirilmedikçe ve gerekli harç ve ücretler ödenmedikçe sicile ilk kayıt iĢlemi yapılmaz.
(5) Denetçilerde gerekli harç ve ücretler ödenmedikçe sicile ilk kayıt iĢlemi yapılmaz.
(6) Kurum tarafından öngörülen haller saklı kalmak kaydıyla, yetki belgeleri iptal
edilenlerin EYBĠS kayıtları resen terkin edilir.
Tescil talebi
MADDE 16 – (1) Tescil, kural olarak talep üzerine yapılır. Resen ya da mahkemelerin
veya ilgili kurumların bildirimi üzerine yapılacak tescillere iliĢkin hükümler saklıdır.
(2) Ġlk tescil talebine, gerekli harç ve ücretlerin ödendiğine dair belgeler eklenir.
Müracaata yetkili kiĢiler
MADDE 17 – (1) Sicile müracaat;
a) Denetçilerde, Ģahsen veya görev alınan denetim kuruluĢu aracılığıyla,
b) Denetçinin ölüm, gaiplik ve temyiz kudretinden yoksunluk hallerinde yetkili
temsilcisi, mirasçısı veya vasiyeti tenfiz memuru tarafından,
c) Denetim kuruluĢlarında, imza yetkisini haiz kiĢiler tarafından,
ç) Denetim kuruluĢlarının iflas, konkordato, tasfiye, devir, birleĢme, bölünme ve benzeri
hallerinde tasfiye memuru, yetkili temsilcisi veya imza yetkisini haiz kiĢiler tarafından,
yapılır.
Mahkeme kararı veya resmi kurumun bildirimi üzerine tescil
MADDE 18 – (1) Tescile konu bir hususun mahkeme kararıyla ya da resmi yazıyla
bildirilmesi halinde Kurum bu hususu tescil eder.
Tescil iĢlemlerinde süreler
MADDE 19 – (1) Denetim kuruluĢları, yetkilendirme iĢleminin kendilerine tebliğinden
itibaren tescil ve ilana yönelik iĢlemlerin tekemmülü için doksan gün içinde Kuruma
müracaatta bulunurlar.
(2) Sicilde tadil veya terkine konu olacak iĢlemler, bilgi veya belgede meydana gelen
değiĢikliğin gerçekleĢtiği günden sonraki on gün içinde Kuruma bildirilir.
(3) Tescil, tadil ve terkine iliĢkin bu maddedeki iĢlemlere dair müracaat ve bildirim
yükümlülüğünün süresi içinde yerine getirilmediğinin Kurumca tespit edilmesi halinde
müracaata yetkili kiĢilerden, bu tespiti takip eden otuz gün içinde müracaat ve bildirimde
bulunmama sebebi hakkında açıklama istenir. Bu sürenin sonunda Kurum, ilgili hususun
tescil edilmemesi ile varsa konu hakkındaki önceki kararının iptali cihetine gidebilir veya
iĢlemi resen tescil ederek ilgililer hakkında idari veya adli iĢlem baĢlatır.
Müracaat ve bildirim zamanının tespiti
MADDE 20 – (1) Kuruma elektronik ortamda yapılan müracaat ve bildirimlerde
müracaat veya bildirim tarihi, iĢlemin EYBĠS’teki zaman damgası ile kayıt altına alındığı
tarihtir.
Kurumun inceleme yükümlülüğü
MADDE 21 – (1) Kuruma yapılan müracaat veya bildirimler, Kurumca;
a) Tescili talep edilen hususun sicile kaydı gerekli bir husus olup olmadığı,
b) Tescil talebinin mevzuatta öngörülen sürede ve müracaata yetkili kiĢiler tarafından
yapılıp yapılmadığı,
c) Kurumca istenilen belgelerin müracaat ekinde yer alıp almadığı,
ç) Tescil edilecek hususun gerçeği tam olarak yansıtıp yansıtmadığı,
yönünden incelenir.
Kurumca eksikliklerin giderilmesi
MADDE 22 – (1) 21 inci madde uyarınca Kurumca yapılan incelemeler sonucunda,
eksiklikler olduğunun anlaĢılması halinde bu hususlar müracaat sahibine bildirilir.
(2) Eksikliklerin tamamlanması için otuz günden fazla olmamak üzere süre verilir. Bu
süre, iĢlemin mahiyetine göre Kurumca en fazla on gün daha uzatılabilir.
(3) Verilen süre içerisinde eksikliklerin tamamlanmaması halinde müracaat sahibinin
tescil talebinden feragat ettiği kabul edilir.
Tescil talebinin reddi
MADDE 23 – (1) 21 inci madde uyarınca yapılan incelemeler sonucuna istinaden
Kurumca tescil talebinin reddine karar verilenlere, ret iĢlemi sebepleri belirtilerek en geç otuz
gün içinde bildirilir.
Ġtiraz
MADDE 24 – (1) Müracaat sahipleri sicil iĢlemlerine iliĢkin olarak tescil tarihinden
itibaren on gün içinde Kuruma itiraz edebilirler.
(2) Kurum, yapılan itirazı değerlendirir. Ġtirazın haklı bulunması halinde buna göre
iĢlem tesis ederek durumu müracaat sahibine bildirir.
Ġlan
MADDE 25 – (1) Yetkilendirme iĢlemleri, sicile kayıt ve ilanla birlikte hüküm ifade
eder.
(2) Ġlan, Kurum internet sitesinden yapılır.
(3) Sicile kaydedilen denetçi ya da denetim kuruluĢuna iliĢkin bilgilerden Kurum
tarafından belirlenenler ilan edilmeyebilir.
(4) Üçüncü kiĢiler, ilan edilen sicil kayıtlarını bilmediklerini iddia edemezler.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Verilerin Saklanması, Güvenliği ve PaylaĢımı
Verilerin saklanması ve güvenliği
MADDE 26 – (1) Kurum, EYBĠS’te kayıtlı verilerin dıĢardan gelebilecek tehditlere
karĢı güvenliğinin sağlanması amacıyla gerekli tedbirleri alır.
(2) EYBĠS kayıtları ile bu kayıtlara esas bilgi ve belgeler hukuki güvenlik, kalıcılık ve
yüksek kaliteyi gözetecek Ģekilde Kurumca muhafaza edilir.
Sicil iĢlemlerinin elektronik ortamda güvenli elektronik imza kullanılarak
gerçekleĢtirilmesi
MADDE 27 – (1) Bu Tebliğ kapsamında yapılacak müracaat, bildirim, itiraz ve diğer
iĢlemler, elektronik ortamda ve 5070 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinde tanımlanan “Güvenli
Elektronik Ġmza” kullanılarak yapılır.
(2) Bağımsız denetim kuruluĢlarında imza yetkisini haiz kiĢilerin kuruluĢ namına ve
kendi adlarına üretilen güvenli elektronik imzayla kuruluĢu temsil etmeleri durumunda,
kullanılacak nitelikli elektronik sertifikalarda sertifika sahibi alanı içine, sertifika sahibinin adı
ve soyadı ile birlikte temsil ettiği tüzel kiĢiliğin ticaret unvanının, ticaret sicil numarasının ve
denetim kuruluĢu sicil numarasının yazılması ve bu hususun sicile kaydı Ģarttır.
(3) Elektronik ortamda üretilen belgelerin tescile dayanak olabilmesi için bu belgelerde
güvenli elektronik imza ile birlikte zaman damgasının da kullanılması zorunludur. Elektronik
ortamda güvenli elektronik imza ile imzalanmıĢ belgelerde noter onayı aranmaz.
(4) EYBĠS’te elektronik ortamda iĢlem yapılamaması halinde iĢlemler, daha sonra
elektronik ortama aktarılmak üzere, yazılı ortamda ve Kurumca uygun görülen sürede
yürütülür.
(5) Bu Tebliğ uyarınca yapılacak tebligatlar hakkında 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı
Tebligat Kanunu hükümleri uygulanır.
Verilerin paylaĢımı
MADDE 28 – (1) EYBĠS’teki bilgiler, mevzuat ile getirilen sınırlamalar ve bu Tebliğde
belirtilen usul ve esaslara göre yapılacak iĢbirliği protokolleri çerçevesinde ilgili kurumlarla
paylaĢılabilir.
(2) EYBĠS’teki bilgilerden faydalanmak isteyen kurumlar, Kuruma yazılı olarak
müracaat eder. Müracaatta, talep edilen bilgilerin kullanım amacı ve varsa kanuni dayanağı
açıkça belirtilir.
(3) Kurumlar, aldıkları verilerin gizliliğini ve güvenliğini sağlamakla yükümlüdür.
Alınan veriler talebe esas gerekçe dıĢında hiçbir amaçla kullanılamaz ve baĢka kiĢi veya
kurumlara verilemez.
(4) Veri paylaĢımından yararlanan kurumlar, aldıkları verileri mevzuata aykırı
kullanmaları veya güvenliğini sağlayamamaları durumunda doğacak hukuki sonuçlardan
sorumludurlar.
BEġĠNCĠ BÖLÜM
Ġdari yaptırım
MADDE 29 – (1) Sicil kaydına iliĢkin müracaat ve bildirimlerin süresi içerisinde tam
ve doğru olarak yapılmaması halinde denetim kuruluĢu veya denetçi hakkında Yönetmelikte
yer alan yaptırımlar uygulanır.
Tebliğde hüküm bulunmayan haller
MADDE 30 – (1) Bu Tebliğde hüküm bulunmayan hususlar Kurum tarafından
düzenlenir.
Yürürlük
Yürütme
MADDE 32 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Kurum BaĢkanı yürütür.
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
Kamu Gözetimi, Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumundan:
BAĞIMSIZ DENETĠM YETKĠLENDĠRME TEBLĠĞĠ
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, bağımsız denetim kuruluĢları ile bağımsız
denetçilerin Kamu Gözetimi, Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumu tarafından
yetkilendirilmelerine iliĢkin usul ve esasları düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, bağımsız denetim kuruluĢları ve bağımsız denetçilerin
yetkilendirme Ģartları, müracaat usulü ve iĢlemleri ile yetki belgeleri ve yetkinin kullanımına
iliĢkin usul ve esaslarını kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, 26/12/2012 tarihli ve 28509 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Bağımsız Denetim Yönetmeliğinin 49 uncu maddesine dayanılarak
hazırlanmıĢtır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) Bu Tebliğdeki terimler, Bağımsız Denetim Yönetmeliğinde
tanımlanan anlamları ile kullanılmıĢtır. Ayrıca bu Tebliğin uygulanmasında:
a) Eğitim ve Yetkilendirme Bilgi Sistemi (EYBĠS): Kurum tarafından oluĢturulan, resmi
sicil ve yetkilendirme iĢlemlerinin elektronik ortamda yürütüldüğü, tescil ve ilan edilmesi
gereken içeriklerin düzenli bir Ģekilde depolandığı veri tabanını da içeren bilgi iĢlem
sistemini,
b) Güvenli elektronik imza: 15/1/2004 tarihli ve 5070 sayılı Elektronik Ġmza
Kanununun 4 üncü maddesinde tanımlanan imzayı,
c) Yetkilendirme: Denetim kuruluĢu olarak faaliyette bulunma Ģartlarını taĢıyan
sermaye Ģirketleri ile denetçi olarak faaliyette bulunma Ģartlarını taĢıyan meslek mensuplarına
iliĢkin olarak bu Tebliğde yer alan usul ve esaslara göre gerçekleĢtirilen iĢlemi,
ç) Yönetmelik: Bağımsız Denetim Yönetmeliğini,
ifade eder.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Yetkilendirme ġartları
Denetim kuruluĢu olarak yetkilendirilme Ģartları
MADDE 5 – (1) 1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Serbest Muhasebeci Mali MüĢavirlik ve
Yeminli Mali MüĢavirlik Kanunu ve ilgili mevzuatta öngörülen Ģartlar saklı kalmak kaydıyla,
denetim alanında faaliyet izni talebinde bulunan kuruluĢun:
a) Sermaye Ģirketi olması,
b) Paylarının veya hisselerinin nama yazılı olması,
c) Faaliyet konusunun bağımsız denetime veya bununla birlikte 3568 sayılı Kanun
kapsamındaki mesleki alana münhasır olması,
ç) Ticaret unvanında bağımsız denetim ibaresinin bulunması,
d) Esas sözleĢmesinin veya Ģirket sözleĢmesinin denetime iliĢkin mevzuat hükümlerine
aykırı hususlar içermemesi,
e) Sermayesinin ve oy haklarının yarısından fazlasının denetçilerine ait olması ve
ortaklarının tamamının meslek mensubu olması,
f) Denetçilerinin Yönetmeliğin 14 üncü maddesi çerçevesinde Bağımsız Denetçi
Belgesine sahip olması,
g) Denetçilerinin tam zamanlı ve asgari bir raporlama dönemi için istihdam edilmiĢ
olması,
ğ) Yönetmeliğin 28 inci maddesindeki Ģartları sağlayan en az iki sorumlu denetçisinin
bulunması,
h) Denetim kadrosunun, asgari olarak, Yönetmeliğin 27 nci maddesinde belirtilen
denetim ekiplerini oluĢturabilecek nitelik ve geniĢlikte olması,
ı) Yönetim organı üyelerinin tamamının meslek mensubu olması, yüzde yetmiĢ beĢi
geçmemek üzere çoğunluğunun ise kadrosundaki denetçilerden oluĢması,
i) Denetçilerinin, ortaklarının ve kilit yöneticilerinin baĢka bir denetim kuruluĢunda
veya bağımsız denetim faaliyeti gerçekleĢtiren herhangi bir gerçek kiĢi yanında ya da tüzel
kiĢilikte ortak, kilit yönetici veya denetçi olmaması, kendi adına bağımsız denetim
faaliyetinde bulunmaması,
j) Denetim rehberleri dahil olmak üzere, esasları Kurumca belirlenen kalite kontrol
sistemine iliĢkin politika ve süreçlerini yazılı olarak oluĢturmuĢ olması,
k) Denetim faaliyetlerini etkin bir Ģekilde yürütebilmesini teminen Kurum tarafından
uygun görülecek düzeyde organizasyon, mekân, teknik donanım, belge ve kayıt düzenine
sahip olması,
l) Faaliyet izninin daha önce Kurum tarafından iptal edilmemiĢ olması,
m) Tüzel kiĢiliğin ve ortaklarının olumsuz bir itibara sahip olmaması ve ortaklarının
denetim mesleğinin gerektirdiği Ģeref ve haysiyete uymayan bir durumunun bulunmaması,
Ģarttır.
Denetçi olarak yetkilendirilme Ģartları
MADDE 6 – (1) Denetçi olmak isteyenlerin:
a) Hukuk, iktisat, maliye, iĢletme, muhasebe, bankacılık, kamu yönetimi ve siyasal
bilgiler dallarında eğitim veren fakülte ve yüksekokullardan veya denkliği Yükseköğretim
Kurulunca tasdik edilmiĢ yabancı yükseköğretim kurumlarından en az lisans seviyesinde
mezun olması veya diğer öğretim dallarından lisans seviyesinde mezun olmakla beraber bu
fıkrada belirtilen bilim dallarından en az lisansüstü seviyesinde diploma almıĢ olması,
b) Meslek mensubu olması,
c) Türkiye’de yerleĢik olması,
ç) Medeni hakları kullanma ehliyetine sahip bulunması,
d) Yönetmeliğin 15 inci maddesinde belirtilen uygulamalı mesleki eğitimi tamamlamıĢ
olması,
e) Yönetmeliğin 16 ncı maddesinde belirtilen denetçilik sınavında baĢarılı olması,
f) 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53 üncü maddesinde belirtilen
süreler geçmiĢ olsa bile; kasten iĢlenen bir suçtan dolayı bir yıl veya daha fazla süreyle hapis
cezasına ya da affa uğramıĢ veya hükmün açıklanması geri bırakılmıĢ olsa bile devletin
güvenliğine karĢı suçlar, anayasal düzene ve bu düzenin iĢleyiĢine karĢı suçlar, milli
savunmaya karĢı suçlar, devlet sırlarına karĢı suçlar ve casusluk, zimmet, irtikâp, rüĢvet,
hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat
karıĢtırma, edimin ifasına fesat karıĢtırma, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama
veya kaçakçılık suçlarından mahkûmiyeti olmaması,
g) Faaliyet izninin daha önce Kurum tarafından iptal edilmemiĢ olması,
ğ) Bağımsız denetim mesleğinin gerektirdiği Ģeref ve haysiyete uymayan bir durumunun
bulunmaması, olumsuz bir itibara sahip olmaması,
Ģartlarını taĢıması gerekir.
Ek Ģart belirleme
MADDE 7 – (1) Kurum, belirli alanların düzenlenmesi ve denetlenmesinden sorumlu
kurum, kurul veya kuruluĢların görüĢlerini alarak, Yönetmeliğin 13 üncü maddesinin
dördüncü fıkrası ile 14 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca, bu alanlarda denetim
yapacak denetim kuruluĢları ve denetçiler için ek Ģartlar belirleyebilir ve bu Ģartları sağlayan
denetim kuruluĢları ve denetçileri listeler halinde ayrıca ilan eder.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Yetkilendirme Müracaatı
Müracaat yeri ve usulü
MADDE 8 – (1) Denetim kuruluĢu ve denetçi olarak yetkilendirilmek isteyenler
müracaat iĢlemlerini EYBĠS üzerinden yaparlar.
(2) Yetkilendirme talebinde bulunanlar öncelikle, yetkilendirme Ģartlarının tespitine
yönelik bilgilerin tamamını sisteme girmek suretiyle EYBĠS üzerinden müracaatta bulunurlar.
(3) Faaliyet izni Kurum tarafından daha önce iptal edilmiĢ olanlar yetkilendirme
müracaatında bulunamazlar.
Müracaata yetkililer
MADDE 9 – (1) Yetkilendirmeye iliĢkin müracaat;
a) Denetçilerde, Ģahsen veya görev alınan denetim kuruluĢu aracılığıyla,
b) Denetim kuruluĢlarında, imza yetkisini haiz kiĢiler tarafından,
yapılır.
Müracaat zamanının tespiti
MADDE 10 – (1) Kuruma elektronik ortamda yapılan müracaat tarihi, iĢlemin
EYBĠS’teki zaman damgası ile kayıt altına alındığı tarihtir.
Kurumun inceleme yükümlülüğü
MADDE 11 – (1) Yetkilendirme müracaatları, Kurumca;
a) Talebin mevzuatta öngörülen sürede ve müracaata yetkili kiĢiler tarafından yapılıp
yapılmadığı,
b) Beyan edilen bilgilerin gerçeği tam olarak yansıtıp yansıtmadığı,
c) Yurt dıĢından temin edilecek belgelerin ilgili ülkenin yetkili makamlarınca veya
Türkiye’nin o ülkedeki konsolosluğunca ya da Lahey Devletler Özel Hukuku Konferansı
çerçevesinde hazırlanan Yabancı Resmi Belgelerin Tasdiki Mecburiyetinin Kaldırılması
SözleĢmesi hükümlerine göre onaylanıp onaylanmadığı ve müracaat dilekçesine belgelerin
tercümelerinin de eklenip eklenmediği,
yönünden incelenir.
(2) EYBĠS’e kaydı yapılan bilgi ve belgelerin teyitlerinde ilgili kurumların veri
tabanlarından yararlanılabilir.
Kurumca eksikliklerin giderilmesi
MADDE 12 – (1) 11 inci madde uyarınca Kurumca yapılan incelemeler sonucunda,
eksiklikler olduğunun anlaĢılması halinde bu hususlar müracaat sahibine bildirilir.
(2) Eksikliklerin tamamlanması için otuz günden fazla olmamak üzere süre verilir. Bu
süre, iĢlemin mahiyetine göre Kurumca en fazla on gün daha uzatılabilir.
(3) Verilen süre içerisinde eksikliklerin tamamlanmaması halinde müracaat sahibinin
yetkilendirme talebinden feragat ettiği kabul edilir.
Yetkilendirme talebinin reddi
MADDE 13 – (1) 11 inci madde uyarınca yapılan incelemeler sonucunda Kurumca
yetkilendirme talebinin reddine karar verilenlere ret iĢlemi, sebepleri belirtilerek en geç otuz
gün içinde bildirilir.
Ġtiraz
MADDE 14 – (1) Müracaat sahipleri yetkilendirme iĢleminin reddine iliĢkin olarak on
gün içinde Kuruma itiraz edebilirler.
(2) Kurum, yapılan itirazı değerlendirir. Ġtirazın haklı bulunması halinde buna göre
iĢlem tesis ederek durumu müracaat sahibine bildirir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Yetkilendirme ĠĢlemleri ve Yetkinin Kullanımı
Yetkilendirme
MADDE 15 – (1) Kurum tarafından gerektiğinde yerinde inceleme yapılmak suretiyle
müracaatları Kurumca değerlendirilip gerekli Ģartları taĢıdığına karar verilen kuruluĢlara en
geç doksan gün içinde gerekli harç ve ücretleri ödeyerek Kuruma tescil talebinde bulunmaları
gerektiği hususu bildirilir. Bu süre içinde tescil talebinde bulunulmaması halinde kuruluĢun
yetkilendirme talebinden feragat ettiği kabul edilir.
(2) Müracaatları Kurumca değerlendirilip gerekli Ģartları taĢıdığına karar verilen meslek
mensuplarına, gerekli harç ve ücretleri ödemeleri ve Kuruma tescil talebinde bulunmaları
gerektiği hususu bildirilir.
(3) Gerekli harç ve ücretler ödendikten sonra tescil ve ilan iĢlemleri Kurumca
tamamlanır.
Yetki belgeleri
MADDE 16 – (1) Gerekli harç ve ücreti ödeyerek Kuruma tescil talebinde bulunan
kuruluĢlar ile meslek mensuplarının Bağımsız Denetim Siciline tescili yapılır. Tescil edilen
kuruluĢlara “Bağımsız Denetim KuruluĢu Belgesi”, meslek mensuplarına da “Bağımsız
Denetçi Belgesi ve Bağımsız Denetçi Kimliği” verilir.
Yetkinin kullanımı
MADDE 17 – (1) Denetim ancak, Kurumca yetkilendirilen denetim kuruluĢları veya
denetçiler tarafından yetkileri çerçevesinde gerçekleĢtirilir.
(2) Denetim kuruluĢları ve denetçilerin yetkilerinin kullanımı, yetkilendirmenin Kurum
tarafından ilanıyla baĢlar.
(3) KAYĠK’lerin ve faaliyet alanları, iĢletme büyüklükleri, çalıĢan sayısı ve benzeri
ölçütlere göre Kurumca belirlenen iĢletmelerin denetimi yalnızca denetim kuruluĢları
tarafından, diğerlerinin denetimi ise denetim kuruluĢları veya denetçiler tarafından yapılır.
(4) Denetim kuruluĢlarında yetki, kuruluĢ adına denetim raporunu imzalamaya yetkili
sorumlu denetçiler eliyle ve bunların sorumluluğunda kullanılır. Bu sorumluluk, denetim
kuruluĢunun ve kilit yöneticilerinin sorumluluğunu ortadan kaldırmaz.
BEġĠNCĠ BÖLÜM
Yetki Belgelerinin Ġadesi, Yenilenmesi ve Zayi Halleri
Yetki belgelerinin iadesi
MADDE 18 – (1) Faaliyet izni iptal edilen denetim kuruluĢu ve denetçiler, Kurumca
uygun görülen haller hariç olmak üzere, bu hususun kendilerine tebliği tarihinden itibaren
otuz gün içinde yetki belgelerini Kuruma bizzat veya kanuni vekilleri vasıtasıyla elden iade
ederler. Aksi halde keyfiyet Kurum tarafından Cumhuriyet Savcılığına bildirilir.
(2) Vefat veya gaiplik hallerinde yetki belgeleri geçersiz hale gelir. Bu hallerin nüfus
siciline kaydını müteakip yetki belgeleri denetçinin varisleri veya kanuni vekilleri tarafından
Kuruma elden iade edilir.
(3) Ġadeyi gerektiren diğer hallerde yetki belgeleri otuz gün içinde Kuruma iade edilir.
Yetki belgelerinin yenilenmesi
MADDE 19 – (1) Yetki belgesindeki yazıların okunamayacak kadar silinmesi veya
belgenin fiziksel olarak kullanılamayacak duruma gelmesi halinde talep üzerine, eskiyen veya
fiziksel olarak yıpranan yetki belgelerinin Kuruma iadesi Ģartıyla, yeni belge verilir.
Yetki belgelerinin zayii
MADDE 20 – (1) Yetki belgesinin yangın, su baskını veya deprem gibi afet halleri ile
hırsızlık veya diğer irade dıĢı sebeplerle zayi olması halinde, denetim kuruluĢu ve denetçiler
keyfiyeti, ekinde tevsik edici bir belge bulunan yazı ile yirmi gün içinde Kuruma bildirirler.
(2) Herkesçe malum olan mücbir sebep hallerinde bildirim ve tevsik edici belge
aranmaz.
(3) Yeni yetki belgeleri, sicile gerekli kayıt konulmak suretiyle yetkilendirilen kiĢiye
teslim edilir.
ALTINCI BÖLÜM
MADDE 21 – (1) Yetki belgelerinin kaybedildiğinin süresi içinde Kuruma
bildirilmemesi veya faaliyet izninin iptali halinde, Kurumca uygun görülen haller hariç, yetki
belgelerinin süresi içinde Kuruma iade edilmemesi hallerinde denetim kuruluĢu ve denetçiler
hakkında Yönetmelikte yer alan yaptırımlar uygulanır.
Tebliğ kapsamında yapılacak müracaat, bildirim, itiraz ve diğer iĢlemlerde usul
MADDE 22 – (1) Meslek mensuplarınca bu Tebliğ kapsamında yapılacak müracaat,
bildirim ve itirazlar ile diğer iĢlemler, elektronik ortamda ve 5070 sayılı Kanunun 4 üncü
maddesinde tanımlanan “Güvenli Elektronik Ġmza” kullanılarak yapılır.
(2) EYBĠS’te elektronik ortamda iĢlem yapılamaması halinde iĢlemler, daha sonra
elektronik ortama aktarılmak üzere, yazılı ortamda ve Kurumca uygun görülen sürede
yürütülür.
(3) Bu Tebliğ uyarınca yapılacak tebligatlar hakkında 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı
Tebligat Kanunu hükümleri uygulanır.
Yetki belgelerinin teslim ve tesellümü
MADDE 23 – (1) Yetki belgeleri teslim/tesellüm tutanağı hazırlanarak imza karĢılığı
yetkilendirilen kiĢiye teslim edilir ve teslim alınır.
Tebliğde hüküm bulunmayan haller
MADDE 24 – (1) Bu Tebliğde hüküm bulunmayan hususlar Kurum tarafından
düzenlenir.
GeçiĢ dönemi yetkilendirmeleri
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Yönetmeliğin geçici 1, 2 ve 3 üncü maddeleri uyarınca
Kurumca yetkilendirilecek olanlar da yine bu maddelerde yer alan istisna hükümleri saklı
kalmak üzere, bu Tebliğ hükümlerine tabidir.
Yürürlük
Yürütme
MADDE 26 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Kurum BaĢkanı yürütür.
[R.G. 25 Ocak 2013 – 28539]
—— • ——
MĠLLETLERARASI ANDLAġMALAR
Ekli ―Katılım Öncesi Yardım Aracı GeçiĢ Dönemi Desteği ve Kurumsal Yapılanma
BileĢeni Kapsamındaki 2009 Türkiye Ulusal Programına Yönelik Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Avrupa Toplulukları Komisyonu Arasında Finansman AnlaĢmasına Zeyilname
No 2‖nin iliĢik Notalarla birlikte onaylanması; DıĢiĢleri Bakanlığının 20/12/2012 tarihli ve
HUM/3605855 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü ve 5 inci
maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 3/1/2013 tarihinde kararlaĢtırılmıĢtır.
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
AndlaĢmanın Türkçe ve Yabancı dil metni için tıklayınız
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
10 Ekim 2012 tarihinde Ankara’da imzalanan ekli ―Türk-Ukrayna Uluslararası Kara
UlaĢtırması Karma Komisyon Toplantısı Protokolü‖nün onaylanması; DıĢiĢleri Bakanlığının
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti tarafından Avrupa Konseyi Kalkınma Bankası
bünyesinde kurulması öngörülen Bölgesel Konut Edindirme Programı Fonuna 1.000.000
Avro tutarında hibe sağlanmasına iliĢkin olarak 23 Ekim 2012 tarihinde imzalanan ekli
AnlaĢmanın yürürlüğe girmesi; BaĢbakan Yardımcılığının 11/12/2012 tarihli ve 19604 sayılı
yazısı üzerine, 28/3/2002 tarihli ve 4749 sayılı Kanunun 9 uncu maddesine göre, Bakanlar
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
ve
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
MĠLLETLERARASI SÖZLEġME
25 Ocak 2007 tarihinde Ankara’da imzalanan ve 9/11/2010 tarihli ve 6069 sayılı
Kanunla onaylanması uygun bulunan ekli ―Türkiye Cumhuriyeti ile Slovakya Cumhuriyeti
Arasında Sosyal Güvenlik SözleĢmesi‖nin onaylanması; DıĢiĢleri Bakanlığının 26/11/2012
tarihli ve HUM/6191898 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
SözleĢmenin Türkçe ve Yabancı dil metni için tıklayınız
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Ġstanbul Ġli, GaziosmanpaĢa Ġlçesi sınırları içerisinde bulunan ve ekli krokiler ile
listelerde sınır ve koordinatları gösterilen alanların riskli alan ilan edilmesi; Çevre ve
ġehircilik Bakanlığının 17/12/2012 tarihli ve 2197 sayılı yazısı üzerine, 6306 sayılı Afet Riski
Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında Kanunun 2 nci maddesine göre, Bakanlar
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Not: Kararın Ekleri 26 Ocak 2013 Tarihli ve 28540 Sayılı Resmi Gazetede
YayınlanmıĢtır.
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Ankara Ġli, Beypazarı Ġlçesi, AyvaĢık Mahallesi sınırları içerisinde yer alan ve ekli kroki
ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanın kentsel dönüĢüm ve geliĢim proje alanı ilan
5393 sayılı Belediye Kanununun 73 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 3/1/2013
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Kararın ekleri için tıklayınız
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Resmi ilan fiyatlarının ekli tarifede gösterildiği Ģekilde tespit edilmesi ve 5/3/2012
tarihli ve 2012/2967 sayılı Kararnamenin yürürlükten kaldırılması; Basın Ġlan Kurumu Genel
Kurulunun teklifi üzerine, 2/1/1961 tarihli ve 195 sayılı Kanunun 39 uncu maddesine göre,
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
KARARNAMENĠN EKĠ
RESMÎ ĠLÂN FĠYAT TARĠFESĠ
Resmî ilânların fiyat tarifesi 195 sayılı Kanunun 39 uncu maddesi uyarınca aĢağıdaki
Ģekilde tespit edilmiĢtir.
1. Resmi ilânların yayın ücreti, tek sütunda bir santimetrelik boy ile ölçülmek suretiyle
tespit edilir.
Ancak, birden fazla sütunu kapsayacak Ģekilde yayınlanan ilânların sütun sayısının
belirlenmesinde; 10 puntoluk metin harfleri ile dizilen ilân metinleri için tek sütun geniĢliği
40 milimetre, 8 puntoluk metin harfleri ile dizilen ilân metinleri için tek sütun geniĢliği 36
milimetre olacak Ģekilde, kıyasen iĢlem yapılır. Tek sütun olarak yayınlanan ilânlarda ise
sütun geniĢliği bu fıkra hükmündeki esaslar dâhilinde belirlenir.
Anılan ilânların bu sütun geniĢliklerine göre ölçümlenebilmesi için, gazetelerin
içeriklerindeki diğer yazı metinlerinin dizgisinde de yukarıda belirtilen punto
büyüklüklerindeki metin harflerinin kullanılması asıldır.
Resmî ilân baĢlıklarının 24 puntoyu geçmemesi ve bu baĢlıkların ilân metinleri ile
mütenasip olması Ģarttır. BaĢlık dıĢında 10 puntoluk metin harfleriyle dizilen ilânların 5
santimetrelik kısmında en az 12 satır, 8 puntoluk metin harfleriyle dizilen ilânların 5
santimetrelik kısmında ise yine en az 14 satır yazı bulunur. Ġlân metinlerinde 8 puntodan
küçük harfler kullanılmaz.
Daha büyük puntolu harflerle ve daha dar sütuna dizilen ilânlar, yukarıdaki açıklamalar
çerçevesinde kıyasen hesaplanır.
2. Resmî ilânların bir santimetresinin tek sütundaki yayın ücreti 8,40 TL’dir.
ġu kadar ki, günlük fiili satıĢ ortalaması, 10.000’den az olmayan gazeteler için 9,25 TL,
25.000’den az olmayan gazeteler için 18,00 TL, 50.000’den az olmayan gazeteler için de
31,30 TL’dir.
Bu maddede belirtilen ücretlere KDV dâhil değildir.
3. Resmî ilânların tahmini bedelleri, Basın Ġlân Kurumunun tespit edeceği esaslara göre,
ilânı verenler tarafından peĢin olarak Kuruma ödenir ve fatura tanziminden sonra mahsup
iĢlemi yapılır.
Kanuni engeller sebebiyle tahmini ilân bedellerini peĢin ödeyemeyen merkezi yönetim
kapsamındaki kamu idareleri, faturanın kendilerine ulaĢması üzerine borçlarını derhal öderler.
4. Bu tarife, Resmî Gazete’de yayımını takip eden ay baĢından itibaren yürürlüğe girer.
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Diyarbakır Ġli, Sur Ġlçesi, Tarihi Sur Koruma Bandı içerisindeki AlipaĢa ve Lalebey
mahalleleri ile Ġçkale Bölgesindeki CevatpaĢa Mahallesi sınırları içerisinde gecekondu
dönüĢüm proje alanı olarak belirlenen sahalarda bulunan ve ekli krokiler ile listelerde sınır ve
koordinatları gösterilen taĢınmazların Toplu Konut Ġdaresi BaĢkanlığı tarafından acele
kamulaĢtırılması; 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci maddesine göre, Bakanlar
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Trabzon Ġli, Merkez Ġlçesi, Gürbulak Beldesi, Güzelyalı Mahallesi sınırları içerisinde
bulunan ve ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanların riskli alan ilan
edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının 2/1/2013 tarihli ve 13 sayılı yazısı üzerine, 6306
sayılı Afet Riski Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında Kanunun 2 nci maddesine
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Ankara Ġli, Mamak Ġlçesi, Araplar, Derbent, Dostlar ve Köstence mahalleleri sınırları
içerisinde bulunan ve ekli krokiler ile listelerde sınır ve koordinatları gösterilen alanların riskli
alan ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının 17/12/2012 tarihli ve 2199 sayılı yazısı
üzerine, 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların DönüĢtürülmesi Hakkında Kanunun 2 nci
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Karaman Ġli, Merkez Ġlçesi, Gevher Hatun, Tabduk Emre ve ġeyh Edebali mahalleleri
sınırları içerisinde bulunan ve ekli kroki ile listede sınır ve koordinatları gösterilen alanların
kentsel dönüĢüm ve geliĢim proje alanı ilan edilmesi; Çevre ve ġehircilik Bakanlığının
5/12/2012 tarihli ve 2069 sayılı yazısı üzerine, 5393 sayılı Belediye Kanununun 73 üncü
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
BaĢbakan YardımcısıBaĢbakan Yardımcısı BaĢbakan YardımcısıBaĢbakan Yardımcısı
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
CEZANIN KALDIRILMASI KARARI
CumhurbaĢkanlığından:
Ġzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/10/2008 tarihli ve E: 2008/294, K: 2008/304
sayılı kararıyla, hırsızlık suçundan 6 ay 20 gün hapis, ruhsatsız silah taĢıma suçundan 11 ay
20 gün hapis ve korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateĢ etme suçundan 10
ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen ve cezaları kesinleĢen, Denizli Ġli, Çivril
Ġlçesi, GümüĢsu-Dere Mahallesi, Cilt No: 35, Hane No: 33, Birey Sıra No: 29’da nüfusa
kayıtlı, Mehmet ve Suzan’dan olma, 24/4/1976 doğumlu, 34273291988 T.C. kimlik numaralı
Devrim AS’ın cezası, Adalet Bakanlığının 9/1/2013 tarihli ve B.03.0.CĠG.0.00.00.07-1020397-2012/3769/74164 sayılı yazısı ekinde gönderilen ve adı geçenin sürekli hastalık ve
sakatlık hali kapsamında bulunduğunu belirten Adlî Tıp Kurumu 3 üncü Adlî Tıp Ġhtisas
Kurulunun 5/10/2012 tarihli ve B.03.1.ATK.0.06.00.03-101.01.02-12/83673/11058-10859
sayılı raporu sebebiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 104 üncü maddesinin ikinci
fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca kaldırılmıĢtır.
25/1/2013
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
YÖNETMELĠKLER
Ekli ―YurtdıĢında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmelikte
DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik‖in yürürlüğe konulması; 657 sayılı Devlet
Memurları Kanunu ve 189 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye göre, Bakanlar Kurulu’nca
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
YURTDIġINDA SÜREKLĠ GÖREVLENDĠRĠLECEK PERSONEL
HAKKINDA YÖNETMELĠKTE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA
DAĠR YÖNETMELĠK
MADDE 1 – 28/7/2006 tarihli ve 2006/11534 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile
yürürlüğe konulan YurtdıĢında Sürekli Görevlendirilecek Personel Hakkında Yönetmeliğin 5
inci maddesinin birinci fıkrasına aĢağıdaki bent eklenmiĢtir.
“j) Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı; bilim ve teknoloji müĢaviri ve bilim ve
teknoloji ataĢesi.”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğe ekli (1) sayılı cetvele aĢağıdaki (13) numaralı sıra
eklenmiĢtir.
13. BĠLĠM, SANAYĠ VE TEKNOLOJĠ BAKANLIĞI
Unvan
Disiplin
Üst Disiplin Amiri
Amiri
Bilim ve Teknoloji
Misyon
Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı
MüĢaviri
ġefi
MüsteĢarı
Bilim ve Teknoloji AtaĢesi
Misyon
Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı
ġefi
MüsteĢarı
MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
HUKUK UYUġMAZLIKLARINDA ARABULUCULUK
KANUNU YÖNETMELĠĞĠ
BĠRĠNCĠ KISIM
Genel Hükümler
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; arabuluculuk yoluyla hukuk
uyuĢmazlıklarının çözümlenmesinde uygulanacak usul ve esaslar ile arabuluculuk eğitimi
verecek kuruluĢların denetlenmesi, eğitimin süresi, içeriği ve standartları ile ilgili hususları ve
yapılacak olan yazılı ve uygulamalı sınavın ilke ve kurallarının belirlenmesi ile arabulucular
sicilinin düzenlenmesi ve arabulucularda aranacak koĢullarla, arabulucuların denetlenmesi ve
izlenmesi ile ilgili hususları ve Arabuluculuk Daire BaĢkanlığı ile Arabuluculuk Kurulunun
çalıĢma usul ve esaslarını düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 7/6/2012 tarihli ve 6325 sayılı Hukuk
UyuĢmazlıklarında Arabuluculuk Kanununun uygulama alanını, arabuluculuk eğitimi verecek
kuruluĢların denetlenmesi, eğitimin süresi, içeriği ve standartları ile ilgili hususları ve
yapılacak olan yazılı ve uygulamalı sınavın ilke ve kurallarının belirlenmesi ile arabulucular
sicilinin düzenlenmesi, arabulucularda aranacak koĢullar ile arabulucuların denetlenmesi ve
izlenmesi ile ilgili hususları ve Arabuluculuk Daire BaĢkanlığı ile Arabuluculuk Kurulunun
çalıĢma usul ve esaslarını kapsar.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, Hukuk UyuĢmazlıklarında Arabuluculuk Kanununun
19 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 22 nci maddesi, 31 inci maddesinin sekizinci fıkrası ile 36
ncı maddesine dayanılarak hazırlanmıĢtır.
Tanımlar
a) Arabulucu: Arabuluculuk faaliyetini yürüten ve Bakanlıkça düzenlenen arabulucular
siciline kaydedilmiĢ bulunan gerçek kiĢiyi,
b) Arabuluculuk: Sistematik teknikler uygulayarak, görüĢmek ve müzakerelerde
bulunmak amacıyla tarafları bir araya getiren, onların birbirlerini anlamalarını ve bu suretle
çözümlerini kendilerinin üretmesini sağlamak için aralarında iletiĢim sürecinin kurulmasını
gerçekleĢtiren, uzmanlık eğitimi almıĢ olan tarafsız ve bağımsız bir üçüncü kiĢinin katılımıyla
ve ihtiyarî olarak yürütülen uyuĢmazlık çözüm yöntemini,
c) Arabulucu Bilgi Sistemi: Arabulucuların elektronik ortamda iĢlem yapabilmelerini
sağlayan sistemi,
ç) Bakanlık: Adalet Bakanlığını,
d) Büro: Arabulucunun iĢlerini yürüttüğü yeri,
e) Daire BaĢkanlığı: Adalet Bakanlığı Hukuk ĠĢleri Genel Müdürlüğü bünyesinde
kurulan Arabuluculuk Daire BaĢkanlığını,
f) Eğitim kuruluĢları sicili: Arabuluculuk eğitimi verme izni alan eğitim kuruluĢlarının
kaydedildiği sicili,
g) Elektronik liste: Arabuluculuk eğitimi verme izni alan eğitim kuruluĢlarının isminin
elektronik ortamda tutulduğu listeyi,
ğ) Elektronik ortam: BiliĢim sistemi ve biliĢim ağından oluĢan toplam ortamı,
h) Genel Müdürlük: Adalet Bakanlığı Hukuk ĠĢleri Genel Müdürlüğünü,
ı) Kanun: Hukuk UyuĢmazlıklarında Arabuluculuk Kanununu,
i) Kurul: Arabuluculuk Kurulunu,
j) Sınav kurulu: Yapılacak yazılı ve uygulamalı sınavı yönetmek ve sonuçlandırmak
üzere baĢkan, asil ve yedek üyelerden oluĢan kurulu,
k) Sicil: Arabulucular sicilini,
l) Tarife: Arabuluculuk Daire BaĢkanlığı tarafından yıllık olarak hazırlanan ve Kurul
tarafından onaylanan Arabuluculuk Asgari Ücret Tarifesini,
m) TeftiĢ Kurulu BaĢkanlığı: Adalet Bakanlığı TeftiĢ Kurulu BaĢkanlığını,
n) Uygulamalı sınav: Yazılı sınavda baĢarılı olanlara yapılacak uygulama sınavını,
o) Yazılı sınav: Arabuluculuk eğitiminin bitiminde yapılacak yazılı sınavı,
ifade eder.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Arabuluculuğun Temel Ġlkeleri
Ġradi olma ve eĢitlik
MADDE 5 – (1) Taraflar, arabulucuya baĢvurmak, süreci devam ettirmek,
sonuçlandırmak veya bu süreçten vazgeçmek konusunda tamamen serbest olup, öncelikle
uyuĢmazlığı arabuluculuk yoluyla sonuçlandırma konusunda anlaĢırlar. Taraflar, hiçbir
Ģekilde zorla bu sürecin içine dahil edilemeyecekleri gibi her aĢamada uyuĢmazlığı
arabuluculuk yoluyla çözmekten de vazgeçebilirler.
(2) Taraflar, gerek arabulucuya baĢvururken gerekse süreç boyunca eĢit haklara
sahiptirler. Taraflardan biri arabuluculuk sürecinin dıĢında bırakılamayacağı gibi söz hakkı da
diğerine göre kısıtlanamaz.
Gizlilik
MADDE 6 – (1) Taraflarca aksi kararlaĢtırılmadıkça arabulucu, arabuluculuk faaliyeti
çerçevesinde kendisine sunulan veya diğer bir Ģekilde elde ettiği bilgi ve belgeler ile diğer
kayıtları gizli tutmakla yükümlüdür.
(2) Arabuluculuk faaliyeti sırasında fotoğraf çekilemez, ses ve görüntü kaydı yapılamaz.
(3) Gizlilik kuralına aykırı hareket eden arabulucunun; hukuki ve cezai sorumluluğu
saklı olup, sicilden silinmesine de karar verilebilir.
(4) Gizlilik kuralına uyma yükümlülüğü, arabulucunun yanında çalıĢan kiĢiler ile
denetim ve gözetiminde ilgili mevzuatı çerçevesinde staj yapanları da kapsar.
(5) Aksi kararlaĢtırılmamıĢsa, taraflar ve varsa vekilleri de birinci fıkrada belirtilen
gizlilik kuralına uymakla yükümlüdür. Aynı Ģekilde, Bakanlık ve Kurul görevlileri yönünden
de bu yükümlülük geçerlidir.
Beyan veya belgelerin kullanılamaması
MADDE 7 – (1) Taraflar, arabulucu veya arabuluculuğa katılanlar da dâhil olmak üzere
üçüncü bir kiĢi, uyuĢmazlıkla ilgili olarak hukuk davası açıldığında yahut tahkim yoluna
baĢvurulduğunda, aĢağıdaki beyan veya belgeleri delil olarak ileri süremez ve bunlar
hakkında tanıklık yapamaz:
a) Taraflarca yapılan arabuluculuk daveti veya bir tarafın arabuluculuk faaliyetine
katılma isteği.
b) UyuĢmazlığın arabuluculuk yolu ile sona erdirilmesi için taraflarca ileri sürülen
görüĢler ve teklifler.
c) Arabuluculuk faaliyeti esnasında, taraflarca ileri sürülen öneriler veya herhangi bir
vakıa veya iddianın kabulü.
ç) Sadece arabuluculuk faaliyeti dolayısıyla hazırlanan belgeler.
(2) Birinci fıkra hükmü, beyan veya belgenin Ģekline bakılmaksızın uygulanır.
(3) Birinci fıkrada belirtilen bilgilerin açıklanması mahkeme, hakem veya herhangi bir
idari makam tarafından istenemez. Bu beyan veya belgeler, birinci fıkrada öngörülenin
aksine, delil olarak sunulmuĢ olsa dahi hükme esas alınamaz. Ancak, söz konusu bilgiler bir
kanun hükmü tarafından emredildiği veya arabuluculuk süreci sonunda varılan anlaĢmanın
uygulanması ve icrası için gerekli olduğu ölçüde açıklanabilir.
(4) Bir, iki ve üçüncü fıkralar, arabuluculuğun konusuyla ilgili olup olmadığına
bakılmaksızın, hukuk davası ve tahkimde uygulanır.
(5) Birinci fıkrada belirtilen sınırlamalar saklı kalmak koĢuluyla, hukuk davası ve
tahkimde ileri sürülebilen deliller, sadece arabuluculukta sunulmaları sebebiyle kabul
edilemeyecek deliller hâline gelmez.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Arabulucuların Hak ve Yükümlülükleri
Tarafsızlık
MADDE 8 – (1) Arabulucu, arabuluculuk faaliyetini yürütürken tarafsız davranmak
zorunda olup, tarafsızlığı hakkında Ģüpheye yol açacak tutum ve davranıĢta bulunamaz.
Unvanın kullanılması
MADDE 9 – (1) Sadece sicile kayıtlı olan arabulucular, arabulucu unvanını ve bu
unvanın sağladığı yetkileri kullanma hakkına sahiptirler.
(2) Arabulucu, arabuluculuk faaliyetine baĢlamadan önce bu unvanını taraflara
bildirmek zorundadır.
Ücret ve masrafların istenmesi
MADDE 10 – (1) Arabulucu yapmıĢ olduğu faaliyet karĢılığı ücret ve masrafları isteme
hakkına sahiptir. Arabulucu, ücret ve masraflar için avans da talep edebilir.
(2) Aksi kararlaĢtırılmadıkça arabulucunun ücreti, faaliyetin sona erdiği tarihte
yürürlükte bulunan Tarifeye göre belirlenir ve ücret ile masraf, taraflarca eĢit olarak
karĢılanır.
(3) Arabulucu, arabuluculuk sürecine iliĢkin olarak belirli kiĢiler için aracılık yapma
veya belirli kiĢileri tavsiye etmenin karĢılığı olarak herhangi bir ücret talep edemez. Bu
yasağa aykırı olarak tesis edilen iĢlemler batıldır.
Taraflarla görüĢme ve iletiĢim kurulması
MADDE 11 – (1) Arabulucu, tarafların her biri ile ayrı ayrı veya birlikte görüĢebilir ve
iletiĢim kurabilir. Taraflar bu görüĢmelere vekilleri aracılığı ile de katılabilirler.
(2) Arabulucu, taraflarla görüĢülerek iletiĢim kurulduğuna, arabuluculuk faaliyetine
baĢlandığına, bu faaliyete iliĢkin iĢlem ve eylemlerin doğru bir biçimde uygulandığına ve
nihayetinde arabuluculuk faaliyetinin sona erdirildiğine yönelik fiili durum ve aĢamaları
belgelendirir; belge arabulucu, taraflar veya vekillerince imzalanır. Taraflar veya vekillerince
imzalanmaz ise sebebi belirtilmek sureti ile sadece arabulucu tarafından imzalanır.
Görevin özenle ve tarafsız biçimde yerine getirilmesi
MADDE 12 – (1) Arabulucu görevini özenle, tarafsız bir biçimde ve bizzat kendisi
yerine getirmek zorunda olup, bu görevini kısmen dahi olsa bir baĢkasına devredemez.
(2) Arabulucu olarak görevlendirilen kimse, tarafsızlığından Ģüphe edilmesini
gerektirecek önemli hâl ve Ģartların varlığı veya bu hâl ve Ģartların sonradan ortaya çıkması
hâlinde tarafları bilgilendirmekle yükümlüdür. Bu açıklamaya rağmen taraflar, arabulucudan
görevi üstlenmesini birlikte talep ederlerse, arabulucu bu görevi üstlenebilir yahut üstlenmiĢ
olduğu görevi sürdürebilir.
(3) Arabulucu, taraflar arasında eĢitliği gözetmekle yükümlüdür.
(4) Arabulucu, bu sıfatla görev yaptığı uyuĢmazlık ile ilgili olarak açılan davada, daha
sonra, hâkimlik, hakemlik ve bilirkiĢilik yapamayacağı gibi avukat olarak da görev
üstlenemez.
Reklam yasağı
MADDE 13 – (1) Arabulucuların iĢ elde etmek için reklam sayılabilecek her türlü
giriĢim ve eylemde bulunmaları, internet sitelerinde, tabelalarında ve basılı kâğıtlarında
arabulucu, avukat ve akademik unvanlarından baĢka sıfat kullanmaları yasaktır. Ayrıca
arabulucular, ülke içinde iĢbirliği yaptıkları ve baĢka kentlerdeki arabulucuları, arabulucu
bürolarını; irtibat bürosu ve benzeri tanımlarla, iĢbirliğini genelleĢtirecek ve süreklilik
kazandıracak biçimde açıklayamazlar, duyuramazlar.
(2) Arabulucunun açacağı internet sayfasının alan adı, sadece arabulucunun adı soyadı
ve unvanını içerebilir.
(3) Arabulucu; iĢ sağlama amacına yönelik olacak ve haksız rekabete yol açacak
Ģekilde, özel amaçlı arama motorlarına, rehberlerine, listelerine, veri tabanlarına ve
benzerlerine kayıt olamaz, kayıt edilmesine rıza gösteremez. Ancak, iĢ sağlama amacına
yönelik olmamak ve haksız rekabete yol açmamak kaydıyla, internet sayfasını özel amaçlı
arama motorlarına kayıt edebilir, anahtar kelime olarak da; sadece adı soyadı ve unvanı ile
bulunduğu Ģehrin adını kullanabilir.
(4) Arabulucu, internet kullanıcılarını kendi sitesine yönlendirecek Ģekilde internet kısa
yolları kullanılmasına izin veremez ve reklam yapamaz.
(5) Tabela ve basılı kâğıtlarda; sadece birinci fıkrada belirtilen unvanlar, birlikte çalıĢma
hâlinde; “arabuluculuk bürosu” ibaresi ile büronun bulunduğu kat ve büro veya daire
numarası, telefon numarası, internet adresi ve elektronik posta adresi bilgileri yer alabilir.
Bunların dıĢındaki bir unvana, deyime, Ģekle, ambleme ve Türkçe dıĢında yabancı dillerde
ifade edilen Ģekil, iĢaret, resim, fotoğraf ve benzerlerine yer verilemez.
(6) Tabela, bina cephelerine, büro balkonu ve pencerelerine, büronun bulunduğu
binanın giriĢ kapısının yanına, giriĢ holü veya koridoruna, büro giriĢ kapılarının yanına
asılabilir. Ancak; birden fazla tabela asılamaz. Tabela yerine ıĢıklı pano kullanılamaz, tabela
ıĢık verici donanım ile süslenemez. Tabelada en çok iki renk kullanılabilir.
(7) DıĢ cephe tabelasının boyutu 100 cm x 150 cm’ yi geçemez.
Tarafların aydınlatılması
MADDE 14 – (1) Arabulucu, arabuluculuk faaliyetinin baĢında, tarafları
arabuluculuğun esasları, süreci ve hukuki sonuçları hakkında, Ģahsen ve doğrudan
aydınlatmakla yükümlüdür. Ancak, bu yükümlülüğü yerine getirirken tarafsızlığı hakkında
Ģüpheye yol açacak tutum ve davranıĢlardan kaçınır.
(2) Arabulucu, tarafları arabuluculuk yoluyla çözümlenen hukuki uyuĢmazlıklar ve
arabuluculuk faaliyeti sonucunda tarafların anlaĢmaya varması durumunda düzenlenecek olan
ve mahkemesince Ģerh verilmesi ile birlikte ilam niteliğinde belge hâlini kazanan, anlaĢma
belgesinin nitelik ve hukuki sonuçları hakkında özellikle bilgilendirir.
Belge saklama yükümlülüğü
MADDE 15 – (1) Arabuluculuk faaliyetinin sona ermesi hâlinde, arabulucu, bu
faaliyete iliĢkin kendisine yapılan bildirimi, tevdi edilen ve elinde bulunan belgeleri ve
düzenlenen tutanağı beĢ yıl süre ile saklamak zorundadır.
(2) Arabulucu, arabuluculuk faaliyeti sonunda düzenlediği son tutanağın birer örneğini
taraflara verir. Bu tutanağın bir örneğini arabuluculuk faaliyetinin sona ermesinden itibaren
bir ay içinde Genel Müdürlüğe de gönderir.
Aidat ödenmesi
MADDE 16 – (1) Arabuluculardan sicile kayıtlarında giriĢ aidatı ve her yıl için de yıllık
aidat alınır. Aidatlar peĢin olarak Maliyeye ödenir.
(2) Aidatlar, her yıl için Maliye Bakanlığı tarafından ilan edilen yeniden değerleme
oranında artıĢ yapılarak Kurul tarafından belirlenir.
(3) GiriĢ aidatı ve yıllık aidatlar genel bütçeye gelir kaydedilir.
(4) Yıllık aidat her yılın ocak ayı sonuna kadar ödenir.
(5) Aidatların ödendiğine dair belgelerin bir örneği ilgililerince en geç bir ay içinde
Genel Müdürlüğe gönderilir.
ĠKĠNCĠ KISIM
Özel Hükümler
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Arabuluculuk Faaliyeti
Arabulucuya baĢvuru
MADDE 17 – (1) Taraflar dava açılmadan önce veya davanın görülmesi sırasında
arabulucuya baĢvurma konusunda anlaĢabilirler. Mahkeme de tarafları arabulucuya
baĢvurmak konusunda; arabuluculuğun esasları, süreci ve hukuki sonuçları hakkında
aydınlatıp, arabuluculuk yoluyla uyuĢmazlığın çözülmesinin sosyal, ekonomik ve psikolojik
açıdan faydalarının olabileceğini hatırlatarak onları teĢvik edebilir.
(2) Aksi kararlaĢtırılmadıkça, taraflardan birinin arabulucuya baĢvuru teklifine otuz gün
içinde olumlu cevap verilmez ise bu teklif reddedilmiĢ sayılır.
Arabulucunun seçilmesi
MADDE 18 – (1) BaĢkaca bir usul kararlaĢtırılmadıkça arabulucu veya arabulucular
taraflarca seçilir.
Arabuluculuk faaliyetinin yürütülmesi
MADDE 19 – (1) Arabulucu, seçildikten sonra tarafları en kısa sürede ilk toplantıya
davet eder.
(2) Taraflar, emredici hukuk kurallarına aykırı olmamak kaydı ile arabuluculuk usulünü
serbestçe kararlaĢtırabilirler.
(3) Taraflarca kararlaĢtırılmamıĢsa arabulucu; uyuĢmazlığın niteliğini, tarafların
isteklerini ve uyuĢmazlığın hızlı bir Ģekilde çözümlenmesi için gereken usul ve esasları göz
önüne alarak arabuluculuk faaliyetini yürütür.
(4) KeĢif, bilirkiĢiye baĢvurma ve tanık dinleme gibi niteliği gereği yargısal bir yetkinin
kullanımı olarak sadece hâkim tarafından yapılabilecek iĢlemler arabulucu tarafından
yapılamaz.
(5) Arabulucu, sürecin yürütülmesi sırasında, taraflara hukuki tavsiyelerde bulunamaz;
bir çözüm önerisi ya da öneriler kataloğu geliĢtirip, bunu onlara empoze edemeyeceği gibi,
müzakereler sırasında geliĢtirilen bir çözüm önerisi üzerinde anlaĢmaya varmaları için de
onları zorlayamaz. Ancak, taraflardan birisinin, uyuĢmazlığın çözümü bağlamında, sunmuĢ
olduğu bir önerinin, arabulucu tarafından, diğer tarafa iletilmesi ve onun bu konudaki
beyanının alınması bu kapsamda mütalaa edilemez.
(6) Dava açıldıktan sonra tarafların birlikte arabulucuya baĢvuracaklarını beyan etmeleri
hâlinde yargılama, mahkemece üç ayı geçmemek üzere ertelenir. Bu süre, tarafların birlikte
baĢvurusu üzerine bir defaya mahsus olmak üzere üç aya kadar uzatılabilir.
(7) Taraflar arabuluculuk müzakerelerine bizzat veya arabuluculuk konusunda özel
yetki verilmiĢ vekilleri aracılığı ile katılabilirler.
(8) Arabulucular, Arabulucu Bilgi Sistemi üzerinden de faaliyetlerini yürütebilirler.
(9) Arabulucular, yargı organları ve elektronik altyapısını tamamlamıĢ kamu kurum ve
kuruluĢları ile bilgi ve belge alıĢveriĢini elektronik ortamda yapabilirler.
Arabuluculuk sürecinin baĢlaması ve sürelere etkisi
MADDE 20 – (1) Arabuluculuk süreci, dava açılmadan önce arabulucuya baĢvuru
hâlinde, tarafların ilk toplantıya davet edilmeleri ve taraflarla arabulucu arasında sürecin
devam ettirilmesi konusunda anlaĢmaya varılıp bu durumun bir tutanakla belgelendirildiği
tarihten itibaren iĢlemeye baĢlar. Dava açılmasından sonra arabulucuya baĢvuru hâlinde ise bu
süreç, mahkemenin tarafları arabuluculuğa davetinin taraflarca kabul edilmesi veya tarafların
arabulucuya baĢvurma konusunda anlaĢmaya vardıklarını duruĢma dıĢında mahkemeye yazılı
olarak beyan ettikleri ya da duruĢmada bu beyanlarının tutanağa geçirildiği tarihten itibaren
iĢlemeye baĢlar.
(2) Arabuluculuk sürecinin baĢlamasından sona ermesine kadar geçirilen süre,
zamanaĢımı ve hak düĢürücü sürelerin hesaplanmasında dikkate alınmaz.
Arabuluculuğun sona ermesi
MADDE 21 – (1) AĢağıda belirtilen hâllerde arabuluculuk faaliyeti sona erer:
a) Tarafların uyuĢmazlık konusu üzerinde anlaĢmaya varması.
b) Taraflara danıĢıldıktan sonra arabuluculuk için daha fazla çaba sarf edilmesinin
gereksiz olduğunun arabulucu tarafından tespit edilmesi.
c) Taraflardan birinin karĢı tarafa veya arabulucuya, arabuluculuk faaliyetinden
çekildiğini bildirmesi.
ç) Tarafların anlaĢarak arabuluculuk faaliyetini sona erdirmesi.
d) UyuĢmazlığın arabuluculuğa elveriĢli olmadığının veya 4/12/2004 tarihli ve 5271
sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince uzlaĢma kapsamına girmeyen bir suç ile ilgili
olduğunun tespit edilmesi.
(2) Arabuluculuk faaliyeti sonunda tarafların anlaĢtıkları, anlaĢamadıkları veya
arabuluculuk faaliyetinin nasıl sonuçlandığı bir tutanak ile belgelendirilir. Arabulucu
tarafından düzenlenecek bu belge, arabulucu, taraflar veya vekillerince imzalanır. Belge
taraflar veya vekillerince imzalanmazsa, sebebi belirtilmek sureti ile sadece arabulucu
tarafından imzalanır.
(3) Arabuluculuk faaliyeti sonunda düzenlenen tutanağa, faaliyetin sonuçlanması
dıĢında hangi hususların yazılacağına taraflar karar verir. Arabulucu, bu tutanak ve sonuçları
konusunda taraflara gerekli açıklamaları yapar.
(4) Arabuluculuk faaliyetinin sona ermesi hâlinde, arabulucu, bu faaliyete iliĢkin
kendisine yapılan bildirimi, tevdi edilen ve elinde bulunan belgeleri, ikinci fıkraya göre
düzenlenen tutanağı beĢ yıl süre ile saklamak zorundadır. Arabulucu, arabuluculuk faaliyeti
sonunda düzenlediği son tutanağın birer örneğini taraflara da verir. Bu tutanağın bir örneğini
arabuluculuk faaliyetinin sona ermesinden itibaren bir ay içinde Genel Müdürlüğe gönderir.
(5) Arabulucu, arabuluculuk sürecinde hukuki ve fiili sebeplerle görevini yapamayacak
hale gelirse, tarafların üzerinde anlaĢtığı yeni bir arabulucu ile süreç kaldığı yerden devam
ettirilebilir. Önceki yapılan iĢlemler geçerliliğini korur.
(6) Arabuluculuk süreci sırasında taraflardan birinin ölümü hâlinde, arabuluculuk
faaliyeti sona erer.
Tarafların anlaĢması
MADDE 22 – (1) Arabuluculuk faaliyeti sonunda varılan anlaĢmanın kapsamı
taraflarca belirlenir, anlaĢma belgesi düzenlenmesi hâlinde, bu belge taraflar ve arabulucu
tarafından imzalanır.
(2) Taraflar, arabuluculuk faaliyeti sonunda bir anlaĢmaya varırlarsa, bu anlaĢma
belgesinin icra edilebilirliğine iliĢkin Ģerh verilmesini talep edebilirler. Dava açılmadan önce
arabuluculuğa baĢvurulmuĢsa, anlaĢmanın icra edilebilirliğine iliĢkin Ģerh verilmesi, asıl
uyuĢmazlık hakkındaki görev ve yetki kurallarına göre belirlenecek olan mahkemeden talep
edilebilir. Davanın görülmesi sırasında arabuluculuğa baĢvurulması durumunda ise
anlaĢmanın icra edilebilirliğine iliĢkin Ģerh verilmesi, davanın görüldüğü mahkemeden talep
edilebilir. Bu Ģerhi içeren anlaĢma, ilam niteliğinde belge sayılır.
(3) Ġcra edilebilirlik Ģerhinin verilmesi, çekiĢmesiz yargı iĢidir ve buna iliĢkin inceleme
dosya üzerinden de yapılabilir. Ancak arabuluculuğa elveriĢli olan aile hukukuna iliĢkin
uyuĢmazlıklarda inceleme duruĢmalı olarak yapılır. Bu incelemenin kapsamı anlaĢmanın
içeriğinin arabuluculuğa ve cebrî icraya elveriĢli olup olmadığı hususları ile sınırlıdır.
AnlaĢma belgesine icra edilebilirlik Ģerhi verilmesi için mahkemeye yapılacak olan baĢvuru
ile bunun üzerine verilecek kararlara karĢı ilgili tarafından istinaf yoluna gidilmesi hâlinde,
maktu harç alınır. Taraflar anlaĢma belgesini icra edilebilirlik Ģerhi verdirmeden baĢka bir
resmî iĢlemde kullanmak isterlerse, damga vergisi de maktu olarak alınır.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Arabulucular Sicili
Arabulucular sicilinin tutulması
MADDE 23 – (1) Özel hukuk uyuĢmazlıklarında arabuluculuk yapma yetkisini
kazanmıĢ kiĢilerin sicilleri, sicil numarası verilmek suretiyle, Daire BaĢkanlığınca tutulur.
(2) Sicilde kiĢinin ad ve soyadı, doğum tarihi, mesleği, iĢ adresi ve akademik unvanı
gibi Ģahsi bilgileri yer alır. Ayrıca, kiĢi ister ve bildirirse arabuluculukla ilgili özel çalıĢma ve
uzmanlık alanları da sicilinde yer alabilir. Bu bilgiler, Daire BaĢkanlığı tarafından Genel
Müdürlüğün internet sitesinde duyurulur.
(3) Arabulucu, sicilde yer alan kendisine ait bilgilerde meydana gelen her türlü
değiĢikliği bir ay içinde varsa belgesi ile birlikte Genel Müdürlüğe bildirmek zorundadır. Bu
değiĢiklikler ile ilgili olarak Daire BaĢkanlığı tarafından elektronik ortamda gerekli
düzeltmeler yapılır.
(4) Daire BaĢkanlığı, arabulucular hakkında ayrıca Ģahsi sicil dosyası tutar. ġahsi sicil
dosyasına arabulucunun kimliği, öğrenim ve meslek durumu, bildiği yabancı dil, meslekî
eserleri ve yazıları, aile durumu, disiplin ve ceza soruĢturması ve sonuçları, baĢka görevlerde
geçen hizmet gibi hususlara iliĢkin belgeler ile diğer belgeler konulur.
Arabulucular siciline kayıt olma Ģartları
MADDE 24 – (1) Sicile kayıt, ilgilinin Daire BaĢkanlığına yazılı olarak baĢvurması ve
Ģartları taĢıdığının anlaĢılması üzerine yapılır.
(2) Ġlgili baĢvuru sırasında 23 üncü maddenin ikinci fıkrasında belirtilen Ģahsi bilgilerini
içeren belgeler ile arabuluculuk eğitimini tamamladığını gösterir baĢarı belgesinin aslı veya
onaylı örneğini de sunmakla yükümlüdür.
(3) Arabulucular siciline kaydedilebilmek için;
a) Türk vatandaĢı olmak,
b) Mesleğinde en az beĢ yıllık kıdeme sahip hukuk fakültesi mezunu olmak,
c) Tam ehliyetli olmak,
ç) Kasten iĢlenmiĢ bir suçtan mahkûm olmamak,
d) Arabuluculuk eğitimini tamamlamak ve Bakanlıkça yapılan yazılı ve uygulamalı
sınavda baĢarılı olmak,
gerekir.
(4) KesinleĢmiĢ bir disiplin kararı sonucunda meslekten veya kamu görevinden
çıkarılmıĢ olan kimse, diğer Ģartları taĢısa bile üçüncü fıkranın (b) bendindeki Ģart yönüyle
meslek erbabı sayılmaz. Bu durumda olanlar lehlerine verilmiĢ bir yargı kararı olmadıkça
sicile kayıt olamazlar.
(5) BaĢvuru tarihi itibarı ile fiilen avukatlık mesleğini veya bir kamu görevini ifa
etmeyen baĢvuru sahiplerinin, arabuluculuk mesleğini yapmalarına ruhen ve bedenen engel
bir hâllerinin bulunmadığını sağlık kuruluĢlarından alacakları raporlarla belgelendirmeleri
gerekir.
(6) Sicile kayıt için baĢvuruda bulunacak kiĢinin fiilen yürütmekte olduğu asıl
mesleğinin ilgili mevzuatında, arabuluculuk faaliyetini yürütmesine engel bir hüküm
bulunmamalıdır.
(7) Sicile kayıt için baĢvuruda bulunan kiĢi, üçüncü fıkranın (b) bendindeki Ģartı
taĢıdığını ve beĢinci fıkrada bahsedilen sağlık durumunu düzenlenme tarihi itibarı ile altı
aydan daha eski tarihli olmayan belgelerle ispatlamak zorundadır.
(8) Üçüncü fıkrada sayılan sicile kayıt Ģartlarını taĢıdığı anlaĢılan ve belgelerinde
eksiklik bulunmayan baĢvuru sahiplerinin sicile kayıtlarının yapılacağı hususu ile Ģartları
taĢımadığı anlaĢılan veya verilen bir aylık süreye rağmen eksik belgelerini sunmayan baĢvuru
sahiplerinin sicile kayıtlarının yapılamayacağı hususunda Daire BaĢkanlığınca baĢvuru
tarihinden veya eksik belgenin ikmalinden itibaren iki ay içinde karar verilir. Bu kararlar
ilgilisine de tebliğ edilir. Bu kiĢiler belge eksikliklerini ikmal ettiklerinde yeniden sicile kayıt
için baĢvuruda bulunabilirler.
(9) Arabulucu, sicile kayıt tarihinden itibaren faaliyetine baĢlayabilir.
(10) Arabulucu, üçüncü fıkrada sayılan Ģartlarla ilgili olarak kendisine ait bilgilerde
meydana gelen her türlü değiĢikliği bir ay içinde varsa belgesi ile birlikte Genel Müdürlüğe
bildirmek zorundadır. Bu değiĢiklikler ile ilgili olarak Daire BaĢkanlığı tarafından sicilde ve
elektronik ortamda gerekli düzeltmeler yapılır.
Arabulucular sicilinden silinme
MADDE 25 – (1) Arabuluculuk için aranan koĢulları taĢımadığı hâlde sicile kaydedilen
veya daha sonra bu koĢulları kaybeden arabulucunun kaydı Daire BaĢkanlığınca silinir.
Arabulucunun ölümü hâlinde de aynı iĢlem yapılır.
(2) Silinme iĢleminden önce, arabulucunun yazılı savunması alınır. Arabulucu, yazılı
savunmada bulunması için kendisine yapılan yazılı bildirimin tebliğinden itibaren on günlük
süre içinde savunmasını vermek zorundadır. Tebliğden imtina eden veya bu süre içinde
savunmada bulunmayan arabulucu savunma hakkından vazgeçmiĢ sayılır.
(3) Daire BaĢkanlığı, Kanunun öngördüğü yükümlülükleri önemli ölçüde veya sürekli
yerine getirmediğini tespit ettiği arabulucuyu yazılı olarak uyarır; uyarıya uyulmaması
hâlinde, bu Yönetmelikte öngörülen usul ve esaslar çerçevesinde denetim yaptırıp,
arabulucunun ikinci fıkra uyarınca savunmasını da aldıktan sonra, gerekirse adının sicilden
silinmesini Kuruldan talep eder. Kurul tarafından sicilden silinmeye yönelik bir karar verilirse
Daire BaĢkanlığınca bu karar ilgilisine tebliğ edilir.
(4) Arabulucu, sicilden kaydının silinmesini her zaman isteyebilir. Bu durumda olanlar
sınav Ģartları dıĢındaki Ģartları haiz ise yeniden sicile kayıt yaptırabilirler.
ÜÇÜNCÜ KISIM
Eğitim, Sınav ve Denetim
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Arabuluculuk Eğitimi ve Eğitim KuruluĢları
Arabuluculuk eğitimi
MADDE 26 – (1) Arabuluculuk eğitimi, hukuk fakültesinden mezun olduktan sonra beĢ
yıllık meslekî kıdem kazanmıĢ kiĢiler tarafından alınan, arabuluculuk faaliyetinin yürütülmesi
ile ilgili temel bilgileri, iletiĢim becerileri, müzakere ve uyuĢmazlık çözüm yöntemleri,
psikoloji ile diğer teorik ve pratik bilgileri içeren ve arabuluculuğun yerine getirilmesi için
gerekli olan bilgi ve becerilerin kazanılmasını amaçlayan eğitimi ifade eder.
(2) Arabulucu olacak kiĢilere asgari otuzaltı saati teorik ve oniki saati uygulamalı olmak
üzere toplam kırksekiz saat arabuluculuk eğitimi verilir.
(3) Teorik eğitimin altı saati (a) bendinde belirtilen arabuluculuk için gerekli olan temel
hukuk bilgisinin, otuz saati ise (b) bendinde belirtilen arabuluculuk için gerekli olan teknik
bilginin ve becerinin verilmesinden oluĢur.
a) Arabuluculuk için gerekli olan temel hukuk bilgisi eğitimi; arabuluculuğa elveriĢli
alanlar, yargılama aĢamasında arabuluculuğa baĢvurulması hâlinde dikkat edilmesi gereken
hususlar, arabuluculuk müzakereleri sonunda yapılması gereken iĢlemler ile bir anlaĢmanın
ortaya çıkması hâlinde bu anlaĢmanın düzenlenmesi ve hukuki niteliği gibi hususları kapsar.
b) Teknik bilgi eğitimi; iletiĢim becerileri ve beden dili, müzakere yöntemleri, toplantı
yönetimi, psikoloji, geliĢim psikolojisi, kiĢilik, davranıĢ bozuklukları, öfke kontrolü ve sosyal
psikoloji ile sorun çözme becerileri, uyuĢmazlık analizi ve uyuĢmazlık çözümünde
uygulanacak yöntemler, arabuluculuk süreci ve arabuluculukta uyulması gereken etik kurallar
gibi arabuluculuğa yönelik eğitimleri içerir.
(4) Uygulama eğitimi; adayların bireysel ve gruplar hâlinde sistematik teknikleri
kullanma becerilerini geliĢtirmelerini sağlayacak örnek uyuĢmazlık çözüm çalıĢmaları ile
uygulama gözetimi faaliyetlerini içerir. Bu kapsamda; eğitim alanlardan örnek bir uyuĢmazlık
senaryosu ortaya koymaları ve arabuluculuk yöntemini kullanarak uyuĢmazlığı çözüme
kavuĢturmaları, akabinde eğitmenlerle birlikte grup değerlendirmeleri yapmaları beklenir.
(5) Arabuluculara, arabuluculuk eğitim izni verilen kuruluĢlarca teorik ve uygulamalı,
toplam sekiz saatten az olmamak üzere yılda en az bir defa yenileme eğitimi verilir.
Arabulucular her yıl verilen bu sekiz saatlik eğitime katılmak zorundadırlar.
(6) Eğitime katılanların, belgeye dayalı ve eğitim kuruluĢlarınca kabul edilen haklı bir
mazeretleri olmadıkça arabuluculuk eğitimi süresince verilen ders ve çalıĢmalara katılımları
zorunludur. Eğitim kuruluĢlarınca, adayların derslere devam durumunu gösteren çizelge
düzenlenir ve kabul edilebilir haklı bir mazereti bulunmaksızın derslerin 1/12’sine devam
etmeyenlerin eğitim programıyla iliĢiği kesilir.
Arabuluculuk eğitimi baĢarı belgesi
MADDE 27 – (1) Eğitim kuruluĢları, eğitimlerini baĢarı ile tamamlayan kiĢilere en geç
bir ay içinde arabuluculuk eğitimini tamamladıklarına dair bir belge verirler.
Eğitim kuruluĢlarına izin verilmesi
MADDE 28 – (1) Arabuluculuk eğitimi üniversitelerin hukuk fakülteleri, Türkiye
Barolar Birliği veya Türkiye Adalet Akademisi tarafından verilir. Bu kuruluĢlar Bakanlıktan
izin alarak eğitim verebilirler. Ġzin verilen eğitim kuruluĢlarının listesi elektronik ortamda
yayımlanır.
(2) Ġzin için yazılı olarak baĢvurulur. BaĢvuru sadece aile hukuku uyuĢmazlıkları, ticarî
uyuĢmazlıklar ve iĢçi-iĢveren uyuĢmazlıkları gibi belirli alanlarda arabuluculuk eğitimi
verilmesine yönelik olabilir. BaĢvuruda; eğitimin içeriği ve sürelerini kapsar Ģekilde eğitim
programı, eğiticilerin sayısı, unvanları ve uzmanlıkları ile yeterlikleri ve eğitim programının
finansman kaynakları ile eğitim verilecek mekanlar hakkında gerekçeli ve yeterli bilgiler
verilir.
(3) BaĢvuruda sunulan belgelere dayalı olarak, eğitimin amacına ulaĢacağı, eğitimin
yapılacağı mekanların uygunluğu ve eğitim kuruluĢlarında eğitim faaliyetinin devamlılığının
sağlanacağı tespit edilirse, ilgili eğitim kuruluĢuna en çok üç yıl için geçerli olmak üzere izin
verilir. Ġzin verilen eğitim kuruluĢu, eğitim kuruluĢları siciline kaydedilir.
(4) Ġki ve üçüncü fıkralarda belirtilen nitelikleri taĢımadığı anlaĢılan eğitim kuruluĢunun
baĢvurusu, baĢvuru talebinin Bakanlığa ulaĢtığı tarihten itibaren iki ay içinde incelenerek
reddedilir ve karar ilgilisine tebliğ edilir. Bakanlıkça iki ay içinde karar verilemediği takdirde
talep reddedilmiĢ sayılır.
(5) Ġzin süresi uzatılmayan veya izni iptal edilen eğitim kuruluĢu, eğitim kuruluĢları
sicilinden ve elektronik listeden silinir. Bu eğitim kuruluĢuna ait belgeler dosyasında saklanır.
Ġzin süresinin uzatılması
MADDE 29 – (1) Sicile kayıtlı olan bir eğitim kuruluĢu kayıt süresinin bitiminden en
erken bir yıl ve en geç üç ay önce, eğitim kuruluĢları sicilindeki kaydının geçerlilik süresinin
uzatılmasını yazılı olarak talep edebilir. Eğitim kuruluĢunun 30 uncu maddeye göre sunduğu
raporlardan, arabuluculuk eğitiminin baĢarılı Ģekilde devam ettiğinin anlaĢıldığı ve 31 inci
maddede belirtilen sebeplerin bulunmadığı hâllerde, verilmiĢ bulunan iznin geçerlilik süresi
her defasında üç yıl uzatılabilir. Eğitim kuruluĢu, süresi içinde yaptığı baĢvuru hakkında karar
verilinceye kadar listede kayıtlı kalır.
(2) Ġzin süresinin uzatılmasına iliĢkin talepler, talebin Bakanlığa ulaĢtığı tarihten
itibaren iki ay içinde incelenerek karara bağlanır ve karar ilgilisine tebliğ edilir.
Daire BaĢkanlığına bilgi verme yükümlülüğü
MADDE 30 – (1) Eğitim kuruluĢları, her yıl ocak ayında bir önceki yıl içinde
gerçekleĢtirdikleri eğitim faaliyetinin kapsamı, içeriği ve baĢarısı konusunda Daire
BaĢkanlığına bir rapor sunar.
(2) Rapor sunmayan eğitim kuruluĢuna yazılı ihtarda bulunularak bir aylık süre verilir.
Ġhtarda, raporun verilen süreye rağmen sunulmaması hâlinde eğitim verme izninin iptal
edileceği hususu belirtilir.
Eğitim kuruluĢuna verilen iznin iptali
MADDE 31 – (1) AĢağıdaki hâllerde eğitim kuruluĢuna verilmiĢ olan izin, Bakanlığın
talebi üzerine Kurul tarafından iptal edilir:
a) Ġzin verilebilmesi için aranan Ģartlardan birinin ortadan kalkmıĢ veya mevcut
olmadığının tespiti.
b) Eğitimin yeterli Ģekilde verilemediğinin tespiti.
c) Arabuluculuk eğitimi baĢarı belgesi düzenlenmesinde sahtecilik veya önemli hatalar
yapılması.
ç) 30 uncu maddedeki rapor verme yükümlülüğünün yapılan ihtara rağmen yerine
getirilmemesi.
d) Eğitim faaliyetinin devamlılığının sağlanmadığının tespiti.
(2) Eğitim kuruluĢunun yazılı talebi üzerine Kurulca her zaman eğitim izninin iptaline
karar verilebilir.
(3) Eğitim izninin iptaline iliĢkin talepler, Kurulun yapacağı ilk toplantıda
değerlendirilerek karara bağlanır.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Sınav, Sınav Kurulunun OluĢumu ve Görevleri
Sınavlar
MADDE 32 – (1) Arabuluculuk eğitimini tamamlayanların sicile kayıt olabilmeleri için
bu Yönetmeliğe uygun olarak yapılacak yazılı ve uygulamalı sınavlarda baĢarılı olmaları
zorunludur.
(2) BaĢarılı olanların sınav sonuçları, sicile kayıt iĢlemleri tamamlanıncaya kadar
geçerliliğini korur.
Sınavların yeri, Ģekli ve günü
MADDE 33 – (1) Yazılı sınav, yılda iki kez, uygulamalı sınav ise yazılı sınav sonuçları
açıklandıktan sonra yapılır. Uygulamalı sınava katılacaklar yazılı sınavın sonucuna göre
belirlenir. Sınavların yapılacağı yer, tarih ve saat Daire BaĢkanlığınca belirlenir.
(2) Sınavların yeri, tarihi ve saati Genel Müdürlüğün internet sayfasında yayımlanmak
suretiyle duyurulur.
Sınavların konusu
MADDE 34 – (1) Yazılı ve uygulamalı sınav, 26 ncı madde uyarınca arabuluculuk
eğitimi sırasında verilen konuları kapsar.
Sınav kurulu ve oluĢumu
MADDE 35 – (1) Yazılı ve uygulamalı sınavı yönetmek üzere Genel Müdürlük
bünyesinde, Arabuluculuk Daire BaĢkanının baĢkanlığında, bir psikolog ve Kurulun Bakanlık
dıĢından görevlendirilen üyeleri arasından en az birisi arabulucu olmak kaydı ile Kurul
tarafından gizli oyla seçilecek üç üyenin katılımı ile beĢ kiĢilik sınav kurulu oluĢturulur.
Seçimde alınan oyların sayısına göre en çok oy alandan baĢlanmak üzere önce asıl, sonra
yedek üye olarak seçilmiĢ olanlar tespit edilir. Oylarda eĢitlik halinde ad çekilir. Seçilen
üyelerin görev süreleri seçildikleri yıl ile sınırlıdır. Kurul tarafından asil üyelerin seçildiği
usulle ve aynı sayıda yedek üyeler de belirlenir.
(2) Sınav kurulunun seçimle belirlenen üyeleri dıĢındaki asil üyelerinin hukuki veya fiilî
sebeplerle sınav kuruluna katılamaması hâlinde, yerlerine yedek üye olarak görevlendirilen
kiĢiler katılır.
(3) Sınav kurulu üye tam sayısı ile toplanır ve en az üç oy ile karar alır. Sınav kurulunun
sekretarya hizmetleri Daire BaĢkanlığınca yürütülür.
(4) Sınav kurulunun baĢkan ve üyeleri, kendilerinin veya eĢlerinin üçüncü derece de
dahil olmak üzere kan veya kayın hısımlarının katıldıkları sınavların, sınav kurulunda görev
alamazlar. Bu durumda sınav kuruluna yedek üyeler katılır.
Sınav kurulunun görevleri
MADDE 36 – (1) Sınav kurulu, sınavların düzenli Ģekilde yürütülmesi, sınavların
süresinin, puanlama esaslarının ve uygulamalı sınava katılacakların belirlenmesi, yazılı
sınavla ilgili soruların ve uygulamalı sınavla ilgili senaryoların arabuluculuk eğitimi veren
eğitim kuruluĢlarına hazırlattırılması, hazırlanan senaryoların sınava girenlerce icra
edilmesinin sağlanması, sınava girenlerin bilgi, beceri ve davranıĢlarının gözlemlenerek
sergilenen performansa göre uygulamalı sınav baĢarı puanlarının tespit edilmesi ve ilanı,
sınav tutanaklarının düzenlenmesi ile sınavlarla ilgili evrakın Daire BaĢkanlığına teslim
edilmesi iĢlerini ve sınavlara iliĢkin diğer iĢleri yürütür.
Sınav baĢvuru mercii ve Ģekli
MADDE 37 – (1) Yazılı sınava girmek isteyenlerin, Ek-1’deki Arabulucu Sınavı
BaĢvuru Formunu doldurarak, T.C. kimlik numarası, adli sicil beyanı ve arabuluculuk
eğitimini tamamladığını gösteren baĢarı belgesi ile hukuk fakültesi mezunu ve mesleğinde en
az beĢ yıllık kıdeme sahip olduğunu gösterir belgelerin asılları veya onaylı suretleri ile birlikte
son baĢvuru günü mesai bitimine kadar Daire BaĢkanlığına veya bulundukları yer ağır ceza
merkezindeki Cumhuriyet baĢsavcılığına baĢvurmaları gerekir.
(2) BaĢvuru ile ilgili diğer hususlar sınav ilanında belirtilir.
BaĢvuru formunun incelenmesi
MADDE 38 – (1) BaĢvuru formu, ilgilinin yazılı sınava girebilme hakkını taĢıyıp
taĢımadığının tespiti açısından incelenir.
(2) BaĢvuru formundaki soruların bir veya birkaçını cevapsız bırakanlar ile sınava
girebilme hakkını taĢımadığı tespit edilenlerin baĢvuruları reddedilip, bu durum kendilerine
bildirilir.
(3) Yazılı sınava girebilme hakkını taĢıyanlara iliĢkin gerekli bilgiler, sınavı yapacak
kuruma iletilir. Sınava giriĢ ve kimlik belgesi ilgili kurumca baĢvurana gönderilir.
Sınavların yapılıĢı
MADDE 39 – (1) Yazılı sınav, klasik veya test usulü Ģeklinde yapılır.
(2) Bu sınav, Ölçme, Seçme ve YerleĢtirme Merkezi BaĢkanlığı, Türkiye ve Orta-Doğu
Amme Ġdaresi Enstitüsü veya yükseköğretim kurumları arasından Bakanlıkça belirlenecek bir
kuruluĢa yaptırılabilir.
(3) Uygulamalı sınav; sınav kurulunun huzurunda ve hazırlatılan senaryolardaki
uyuĢmazlıkların, sınava girenlerce, uyuĢmazlık çözme ve arabuluculuk adımları izlenerek
çözüme kavuĢturulmasının sağlanması Ģeklinde uygulamalı olarak yapılır.
Sınavlarda baĢarı puanı
MADDE 40 – (1) Yazılı ve uygulamalı sınavlarda ayrı ayrı olmak üzere her bir
sınavdan yüz üzerinden en az yetmiĢbeĢ puan alanlar baĢarılı sayılırlar.
(2) Uygulamalı sınavda baĢarılı sayılmak için sınav kurulu üyelerinin yüz tam puan
üzerinden verdikleri notların aritmetik ortalamasının en az yetmiĢbeĢ puan olması gereklidir.
Sınavların sonuçlarının açıklanması ve itiraz
MADDE 41 – (1) Daire BaĢkanlığı, yazılı sınav sonuçlarını, sınav sonuçlarının
kendisine intikal ettiği, uygulamalı sınav sonuçlarını da, sınav kurulunca sınav sonuçlarının
bildirildiği tarihten itibaren bir ay içinde ilan eder.
(2) Ġlgililer, yazılı sınav sonuçlarının ilanından itibaren yedi gün içinde Daire
BaĢkanlığına yazılı olarak itiraz edebilirler.
(3) BaĢkanlık tarafından yazılı sınav ile ilgili itirazlar yazılı sınavı yapan kuruma yedi
gün içinde bildirilir. Ġtiraz sonuçları da ilgililere aynı süre zarfında BaĢkanlıkça yazılı olarak
bildirilir.
(4) Yazılı sınava yapılan itirazlar, sınavı yapan kurum tarafından karara bağlanır.
(5) Yapılan yazılı sınavlarda hatalı sorulara tekabül eden puanlar eĢit Ģekilde diğer
sorulara dağıtılır. Ancak, soruların yüzde beĢinden fazlasının hatalı olduğunun ikinci fıkrada
belirtilen süre içinde yapılan itirazlar üzerine veya herhangi bir Ģekilde tespit edilmesi hâlinde,
yazılı sınav iptal edilir ve en kısa sürede yeni sınav yapılır.
Uygulamalı sınava katılamama
MADDE 42 – (1) Sınava gireceklerden geçerli mazeretleri sebebi ile uygulamalı sınava
katılamayanların müracaatları üzerine, sınav kurulunca mazeretlerinin kabulüne karar
verilenler için o dönem yapılan uygulamalı sınav günleri içinde baĢka bir uygulamalı sınav
günü belirlenir ve kendilerine bildirilir.
Sınavların geçersiz sayılması
MADDE 43 – (1) Sınava girenlerden;
a) Ġzin almadan sınav salonu veya yerini terk edenler,
b) Sınavlarda kopya çekenler veya kopya çekmeye teĢebbüs edenler,
c) Sınavlarda kopya verenler veya kopya vermeye teĢebbüs edenler,
ç) Kendi yerine baĢkasının sınavlara girmesini sağlayanlar,
d) Sınavların düzenine aykırı davranıĢta bulunanlar,
hakkında tutanak düzenlenir ve bunların sınavları geçersiz sayılır.
(2) Sınavı kazananlardan baĢvuru formunda gerçeğe aykırı beyanda bulunduğu tespit
edilenlerin sınavları da geçersiz sayılır. Bu durumda olanlar hiçbir hak talebinde
bulunamazlar. Ayrıca gerçeğe aykırı beyanda bulunduğu tespit edilenler hakkında idari ve
yasal iĢlemler yapılır.
Sınavlarda baĢarısız kabul edilme
MADDE 44 – (1) Sınava baĢvuranlardan;
a) Yapılan sınavlarda yetmiĢbeĢ puandan daha düĢük puan alanlar,
b) Sınavları geçersiz sayılanlar,
c) Sınavlara katılmayanlar,
baĢarısız kabul edilirler.
Tekrardan sınav hakkı
MADDE 45 – (1) 43 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi gereğince sınavları
geçersiz sayılanlar ile 44 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (c) bentleri gereğince
sınavlarda baĢarısız kabul edilenler, sınavlara tekrardan girebilme hakkına sahiptirler.
Sınav evrakının saklanması ve imhası
MADDE 46 – (1) Sınavı kazananlara ait sınav baĢvuru evrakı, ilgili olduğu Ģahsi sicil
dosyasına konulur. Kaybedenlere ait sınav baĢvuru evrakı ise sınav sonuçlarının ilanından
itibaren altı ay içinde talep etmeleri hâlinde iade edilir. Belirtilen sürede iade edilmeyen evrak
tutanak ile imha edilir. Ancak, idari yargı yoluna baĢvuranlar hakkındaki evrakın
muhafazasına dava sonuçlanıncaya kadar devam edilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Denetim
Denetim usulü
MADDE 47 – (1) Daire BaĢkanlığı, Kanun ve bu Yönetmelik hükümlerinin yerine
getirilip getirilmediğini, yasak uygulama ve davranıĢların bulunup bulunmadığını ve amaç
dıĢında faaliyet gösterilip gösterilmediğini tespit etmek amacı ile arabulucuları, arabuluculuk
bürolarını ve arabuluculuk eğitim izni verilen kuruluĢları denetim görevlileri aracılığı ile
denetler.
(2) Eğitim izni verilen kuruluĢların denetimi iki yılda bir yapılır.
(3) Ġhbar veya Ģikâyet üzerine arabulucular ve arabuluculuk büroları ile eğitim izni
verilen kuruluĢlar her zaman denetlenebilir.
Denetim görevlileri
MADDE 48 – (1) Arabuluculuk hizmetlerinin yürütülmesine iliĢkin tüm iĢlem ve
uygulamaların, arabuluculuk eğitim kuruluĢlarının ve arabulucuların denetim iĢlerinde
görevlendirilmek üzere Genel Müdürlükte yeterli sayıda denetim görevlisi istihdam edilir.
(2) Denetim görevlileri, adalet uzmanı olarak çalıĢanlar arasından beĢ yıl süreyle görev
yapmak üzere Genel Müdürlükçe görevlendirilir.
(3) Denetim görevlilerine yapacakları denetim iĢleri yönünden TeftiĢ Kurulu BaĢkanlığı
tarafından gerekli eğitimler verilir.
(4) Denetim görevlilerinin görev süreleri, iĢin gerektirdiği ölçüde ve kendilerinin ortaya
koydukları performansa göre yeniden uzatılabilir.
Denetimin kapsamı
MADDE 49 – (1) Eğitim kuruluĢları;
a) Eğitim hizmetlerinin Kanun ve bu Yönetmelik hükümlerine ve amacına uygun olarak
yürütülüp yürütülmediği,
b) Faaliyet izinlerinin ve eğitim görevlilerinin çalıĢma izinlerinin mevcut ve geçerli olup
olmadığı,
c) Görev alanlarına uygun olarak hareket edilip edilmediği,
ç) Eğitim programlarının usulüne uygun olarak hazırlanıp hazırlanmadığı, yeterli olup
olmadığı ve bu programların eğitim süresince gerektiği Ģekilde ve eksiksiz olarak uygulanıp
uygulanmadığı,
d) Kayıt ve defterlerin usulüne uygun olarak tutulup tutulmadığı,
yönünden denetlenir.
(2) Arabulucular ve arabuluculuk büroları;
a) Kanun ve bu Yönetmelik hükümlerine uygun hareket edilip edilmediği,
b) Kanun ve bu Yönetmelikle tanınan hakların amaç dıĢında kötüye kullanılıp
kullanılmadığı,
c) Kanun ve bu Yönetmeliğin öngördüğü yükümlülüklere aykırı hareket edilip
edilmediği,
yönünden denetlenir.
Denetim sonucunun izlenmesi
MADDE 50 – (1) Denetim sonucunda denetim görevlilerince bir rapor düzenlenir.
Düzenlenen bu raporun bir sureti denetlenen kuruluĢ veya büronun arĢivinde muhafaza edilir,
diğer sureti de Daire BaĢkanlığına sunulur.
(2) Denetim sonucunda tespit edilen eksiklikler duruma göre denetim görevlilerince
veya Daire BaĢkanlığınca ilgili kiĢi ve kuruluĢlara yazılı bir Ģekilde bildirilerek bu
eksikliklerin giderilmesi için eksikliğin niteliğine göre uygun bir süre verilir. Verilen süre
sonunda eksiklikler giderilmediği takdirde veya denetim sonucu, konusu suç teĢkil eden
uygulamalar tespit edildiğinde idari ve yasal iĢlemlere baĢlanır.
(3) Amacı dıĢında faaliyet gösterdiği veya suç iĢlediği tespit edilen arabulucu veya
eğitim kuruluĢları hakkında 25 ve 31 inci maddeler ile bu Yönetmeliğin ilgili diğer hükümleri
uyarınca iĢlem yapılır.
DÖRDÜNCÜ KISIM
TeĢkilat
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Daire BaĢkanlığı
Daire BaĢkanlığı
MADDE 51 – (1) Daire BaĢkanlığı, bir daire baĢkanı, yeteri kadar tetkik hâkimi ve
diğer personelden oluĢur.
(2) Daire BaĢkanlığı nezdinde, Kanun ve bu Yönetmelikle verilen arabuluculuk
faaliyetleri ile ilgili görevleri yerine getirmek üzere; Arabuluculuk Hizmetleri Bürosu, Sicil
Bürosu ve Eğitim Bürosu gibi bürolar baĢta olmak üzere hizmetin gereklerine uygun olarak
yeterli sayıda bürolar oluĢturulur.
Daire BaĢkanlığının görevleri
MADDE 52 – (1) Daire BaĢkanlığının görevleri genel olarak Ģunlardır:
a) Arabuluculuk hizmetlerinin düzenli ve verimli olarak yürütülmesini sağlamak.
b) Arabuluculukla ilgili yayın yapmak, bu konudaki bilimsel çalıĢmaları teĢvik etmek ve
desteklemek.
c) Kurulun çalıĢması ile ilgili her türlü karar ve iĢlemi yürütmek ve görevleri ile ilgili
bakanlık, diğer kamu kurum ve kuruluĢları, üniversiteler, kamu kurumu niteliğindeki meslek
kuruluĢları, kamu yararına çalıĢan vakıf ve dernekler ile uygun görülen gönüllü gerçek ve
tüzel kiĢilerle iĢbirliği yapmak.
ç) Arabuluculuk kurumunun tanıtımını yapmak, bu konuda kamuoyunu bilgilendirmek,
ulusal ve uluslararası kongre, sempozyum ve seminer gibi bilimsel organizasyonları
düzenlemek veya desteklemek.
d) Ülke genelinde arabuluculuk uygulamalarını izlemek, ilgili istatistikleri tutmak ve
yayımlamak.
e) Arabuluculuk eğitimi verecek kuruluĢlar tarafından bu amaçla yapılan baĢvuru ile
eğitim kuruluĢları sicilindeki kaydın geçerlilik süresinin uzatılması talebinin karara
bağlanmasını Bakanlığın onayına sunmak, arabuluculuk eğitimi verecek eğitim kuruluĢlarını
listelemek ve elektronik ortamda yayımlamak.
f) Arabulucu sicilini tutmak, sicile kayıt taleplerini karara bağlamak, 25 inci maddenin
bir ve dördüncü fıkraları kapsamında arabulucunun sicilden silinmesine karar vermek ve bu
sicilde yer alan kiĢilere iliĢkin bilgileri elektronik ortamda duyurmak.
g) Arabulucular tarafından arabuluculuk faaliyeti sonunda düzenlenen son tutanakların
kayıtlarını tutmak ve birer örneklerini saklamak.
ğ) Görev alanına giren kanun ve düzenleyici iĢlemler hakkında inceleme ve araĢtırma
yaparak Genel Müdürlüğe öneride bulunmak.
h) Yıllık faaliyet raporunu ve izleyen yıl faaliyet planını hazırlayarak Kurulun bilgisine
sunmak.
ı) Yıllık Arabuluculuk Asgari Ücret Tarifesini hazırlamak.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Arabuluculuk Kurulu ve Görevleri
Arabuluculuk Kurulu
MADDE 53 – (1) Kurul aĢağıdaki üyelerden oluĢur:
a) Hukuk ĠĢleri Genel Müdürü.
b) Arabuluculuk Daire BaĢkanı.
c) Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu tarafından hukuk mahkemelerinde görev
yapmakta olan birinci sınıfa ayrılmıĢ hâkimler arasından seçilecek iki hâkim.
ç) Türkiye Barolar Birliğinden üç temsilci.
d) Türkiye Noterler Birliğinden bir temsilci.
e) Yükseköğretim Kurulu tarafından seçilen özel hukuk alanından bir öğretim üyesi.
f) Adalet Bakanı tarafından seçilecek üç arabulucu.
g) Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğinden bir temsilci.
ğ) Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonundan bir temsilci.
h) Türkiye Adalet Akademisi Eğitim Merkezi Müdürü.
(2) BaĢkan ihtiyaca göre Kurul toplantılarına uzman kiĢileri çağırabilir.
(3) Kurul baĢkanı Hukuk ĠĢleri Genel Müdürüdür. Genel Müdürün bulunmadığı
toplantılarda BaĢkanlık görevi Arabuluculuk Daire BaĢkanı tarafından yerine getirilir.
(4) Kurul, mart ve eylül aylarında olmak üzere yılda en az iki kez toplanır. Ayrıca,
BaĢkanın veya en az beĢ üyenin talebiyle Kurul her zaman toplantıya çağrılabilir.
(5) Kurul en az on kiĢi ile toplanır.
(6) Kurul üye tam sayısının salt çoğunluğu ile karar alır. Karara muhalif kalan üyelerin
görüĢlerini yazılı olarak sunma hakları vardır. Karara muhalif üyeler, muhalefet gerekçelerini
en geç on gün içinde Kurul baĢkanlığına ibraz ederler.
(7) Eğitim kuruluĢlarının eğitim izinlerinin iptaline iliĢkin taleplerin değerlendirilip
karara bağlandığı Kurul görüĢme ve oylamalarına, hakkında karar verilecek eğitim kuruluĢu
temsilcisi olarak görev yapan Kurul üyeleri katılamazlar.
(8) Mazeretsiz olarak art arda iki toplantıya katılmayan üyenin üyeliği düĢer. Üyeliği
düĢen kiĢinin yerine, kalan süreyi tamamlamak üzere kurum veya kuruluĢunca yeni bir üye
görevlendirilir. Üyenin istifası veya ölümü hâlinde de aynı hüküm geçerlidir.
(9) Kurulun Bakanlık dıĢından görevlendirilen üyelerinin görev süresi üç yıldır. Görev
süresi dolan üyeler yeniden görevlendirilebilir. Eski kurulun görevi yeni kurul oluĢuncaya
kadar devam eder.
(10) Kurulun gündemi Daire BaĢkanlığınca belirlenip, Kurul toplantısından beĢ gün
önce Kurul üyelerinin iletiĢim adreslerine elektronik posta yoluyla gönderilir. Gündem dıĢı
konular da Kurulda görüĢülebilir.
(11) Kurulun sekretaryası Daire BaĢkanlığınca yürütülür.
(12) Kurul üyelerine çalıĢmaları karĢılığında ayrıca bir ücret ödenmez. Ancak, kurulun
toplanacağı yer dıĢında baĢka bir yerden katılan Kurul üyelerinin gündelik, yol gideri,
konaklama ve diğer zorunlu giderleri 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu
hükümlerine göre Bakanlıkça karĢılanır.
Kurulun görevleri
MADDE 54 – (1) Kurulun görevleri Ģunlardır:
a) Arabuluculuk hizmetlerine iliĢkin temel ilkeler ile arabuluculuk meslek kurallarını
belirlemek.
b) Arabuluculuk eğitimine ve eğitim kuruluĢlarının nitelikleri ile çalıĢma usul ve
esaslarına yönelik ilke ve standartlar ile arabuluculuk eğitimi sonunda yapılacak olan sınava
iliĢkin temel ilke ve standartları tespit etmek.
c) Arabulucuların denetimine iliĢkin kuralları belirlemek.
ç) Kanuna göre çıkarılması gereken ve Genel Müdürlük tarafından hazırlanan
yönetmelik taslaklarına, gerekirse değiĢiklik yaparak son Ģeklini vermek.
d) Eğitim kuruluĢlarının eğitim izinlerini iptal etmek.
e) 25 inci maddenin üçüncü fıkrası kapsamında arabulucunun sicilden silinmesine karar
vermek.
f) Arabulucuların ödeyecekleri sicile kayıt aidatını ve yıllık aidatları tespit etmek.
g) Arabuluculuk Asgari Ücret Tarifesini gerekiyorsa değiĢiklik yapmak suretiyle
onaylamak.
ğ) Daire BaĢkanlığı tarafından yürütülecek faaliyetlerin etkinliğini artırmak üzere
tavsiyelerde bulunmak.
h) Daire BaĢkanlığının yıllık faaliyet raporu ve planı hakkında görüĢ bildirmek.
ı) Daire BaĢkanlığının faaliyet planında yer alan konularla ilgili kurum ve kuruluĢların
uygulamaya sağlayabileceği katkıları belirlemek.
i) Arabuluculuk hizmetlerinin yürütülmesiyle ilgili olarak gerek Daire BaĢkanlığınca
bildirilen gerekse re’sen öğrenilen genel ve önemli sorunları görüĢüp, çözüm önerilerinde
bulunmak.
BEġĠNCĠ KISIM
Sınav kurulunda geçici olarak görev alma
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) 35 inci maddenin birinci fıkrası uyarınca oluĢturulacak sınav
kurulunda görev alacak arabulucunun yerine, ilk yıl için Kurulun Bakanlık dıĢından
görevlendirilen ve arabulucu olmayan üyeleri arasından seçim yapılır.
Adalet uzman yardımcılarının geçici olarak görevlendirilmesi
GEÇĠCĠ MADDE 2 – (1) 48 inci maddenin ikinci fıkrasına göre denetim görevlisi
olarak görevlendirilmek üzere yeterli sayıda adalet uzmanı atanana kadar, adalet uzman
yardımcıları da denetim görevlisi olarak görevlendirilebilirler.
Yürürlük
MADDE 55 – (1) Bu Yönetmelik 22/6/2013 tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 56 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.
Yönetmeliğin eki için tıklayınız
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Maliye Bakanlığından:
VERGĠ USUL KANUNU GENEL TEBLĠĞĠ
(SIRA NO: 423)
Borsada rayici olmayan yabancı paraların, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu gereğince
2012 yılı için yapılacak değerlemelerine esas olmak üzere, aynı Kanunun 280 inci
maddesinin ikinci ve üçüncü fıkralarında yer alan hükümlere dayanılarak tespit olunan kurlar
aĢağıda gösterilmiĢtir.
Borsada rayici olmayan yabancı paraların ve bu paralarla olan senetli ve senetsiz alacak
ve borçların değerlemesinde 2012 yılı sonu itibariyle bu kurlar uygulanacaktır.
Öte yandan, 20/4/1976 tarihli ve 15565 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 130 Sıra
Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile 27/12/1998 tarihli ve 23566 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan 217 Seri Numaralı Gelir Vergisi Genel Tebliğinde belirtildiği üzere
değerleme günü itibariyle Bakanlığımızca kur ilan edilmediği durumlarda T.C. Merkez
Bankasınca ilan edilen kurların esas alınması gerekmektedir. Bu Ģekilde yapılacak
değerlemelerde efektif cinsinden yabancı paralar için efektif alıĢ kurunun (bulunmaması
halinde döviz alıĢ kurunun), döviz cinsinden yabancı paralar içinse döviz alıĢ kurunun
uygulanacağı tabiidir.
Ancak, vergi uygulamaları açısından, bankaların 31/12/2012 tarihi itibariyle yapacakları
değerleme sırasında bu Tebliğ ile belirlenen kurlar yerine, T.C. Merkez Bankasınca belirlenen
esaslara uygun olarak tespit ettikleri ve fiilen uyguladıkları alıĢ kurlarını esas almaları
gerekmektedir.
Tebliğ olunur.
SIRA NO
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
DÖVĠZLER
1 Amerikan Doları
1 Arjantin Pesosu
1 Arnavutluk Leki
1 Avustralya Doları
1 Azerbaycan Yeni Manatı
1 B.A.E.Dirhemi
1 Bahama Doları
1 Bahreyn Dinarı
1 BangladeĢ Takası
1 Barbados Doları
1 Belarus Rublesi
1 Bolivya Boliviyanosu
1 Botsvana Pulası
1 Brezilya Reali
1 Bulgar Levası
1 Burundi Frangı
1 Cezayir Dinarı
1 Çek Korunası
1 Çin Yuanı
1 Danimarka Kronu
1 Dominik Pesosu
1 Endonezya Rupisi
1 Etiyopya Birri
1 Fas Dirhemi
KUR (TL)
1,7826
0,36471
0,01694
1,8477
2,2835
0,48766
1,7912
4,7509
0,02244
0,90010
0,00021
0,25552
0,22990
0,87576
1,1924
0,00116
0,02288
0,09400
0,28369
0,31518
0,04484
0,00019
0,09803
0,21192
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
1 Filipin Pesosu
1 Gana Yeni Sedisi
1 Guatemala Quetzali
1 Guyana Doları
1 Güney Afrika Randı
1 Güney Kore Wonu
1 Güney Sudan Lirası
1 Haiti Gourdesi
1 Hırvatistan Kunası
1 Hindistan Rupisi
1 Honduras Lempirası
1 Hong Kong Doları
1 Irak Dinarı
100 Ġran Riyali
1 Ġngiliz Sterlini
1 Ġsveç Kronu
1 Ġsviçre Frangı
1 Ġzlanda Kronu
100 Japon Yeni
1 Kanada Doları
1 Katar Riyali
1 Kazakistan Tengesi
1 Kolombiya Pesosu
1 Kosta Rika Kolonu
1 Kuveyt Dinarı
1 Laos Yeni Kipi
1 Latviya Latsı
1 Lesotho Lotisi
1 Liberya Doları
1 Libya Dinarı
1 Litvanya Litası
1 Lübnan Lirası
1 Macar Forinti
1 Malezya Ringgiti
1 Makedonya Dinarı
1 Meksika Pesosu
1 Mısır Lirası
1 Moldova Leyi
1 Nepal Rupisi
1 Nijerya Nayrası
1 Nikaragua Kordobası
1 Norveç Kronu
1 Özbekistan Somu
1 Pakistan Rupisi
1 Panama Balboası
1 Paraguay Guaranisi
1 Peru Yeni Solu
1 Polonya Zlotisi
1 Rumen Leyi
1 Rus Rublesi
0,04362
0,94150
0,22659
0,00876
0,21045
0,00168
0,49074
0,04250
0,31296
0,03271
0,08996
0,23107
0,00154
0,01442
2,8708
0,27219
1,9430
0,01393
2,0656
1,7919
0,49197
0,01191
0,00101
0,00350
6,2781
0,00022
3,3876
0,21048
0,02471
1,4193
0,68477
0,00119
0,00812
0,58498
0,03795
0,13787
0,28942
0,14788
0,02045
0,01148
0,07356
0,31839
0,00090
0,01819
1,7912
0,00042
0,70174
0,57934
0,52599
0,05808
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
SIRA NO
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
1 Sırbistan Dinarı
1 Singapur Doları
1 Somali ġilini
1 Srilanka Rupisi
1 Sudan Lirası
1 Suriye Lirası
1 Suudi Arabistan Riyalı
1 ġili Pesosu
1 Tayland Bahtı
1 Tayvan Doları
1 Tunus Dinarı
1 Ukrayna Hryvnası
1 Uruguay Pesosu
1 Umman Riyali
1 Ürdün Dinarı
1 Venezuella Bolivarı Fuerte
1 Yemen Riyali
1 Yeni Ġsrail ġekeli
1 Yeni Zelanda Doları
1 Zambiya Kvaçası
1 Euro
0,02080
1,4646
0,00112
0,01410
0,40571
0,02523
0,47672
0,00373
0,05854
0,06163
1,1536
0,22251
0,09329
4,6519
2,5253
0,41708
0,00831
0,48009
1,4717
0,00034
2,3517
EFEKTĠFLER
1 ABD Doları
1 Avustralya Doları
1 Danimarka Kronu
1 Ġngiliz Sterlini
1 Ġsveç Kronu
1 Ġsviçre Frangı
100 Japon Yeni
1 Kanada Doları
1 Kuveyt Dinarı
1 Norveç Kronu
1 Suudi Arabistan Riyali
1 Euro
KUR (TL)
1,7814
1,8392
0,31496
2,8688
0,27200
1,9401
2,0580
1,7853
6,1839
0,31817
0,47314
2,3501
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasından:
ZORUNLU KARġILIKLAR HAKKINDA TEBLĠĞ (SAYI: 2005/1)’DE
DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR TEBLĠĞ
(SAYI: 2013/2)
MADDE 1 – 16/11/2005 tarihli ve 25995 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Zorunlu
KarĢılıklar Hakkında Tebliğ (Sayı: 2005/1)’in 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin
(1), (2), (3), (4), (5) ve (7) numaralı alt bentleri ile (b) bendinin (1), (4) ve (5) numaralı alt
bentleri aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
“1) Vadesiz, ihbarlı mevduatlar ve özel cari hesaplarda yüzde 11,25,
2) 1 aya kadar vadeli mevduatlar/katılma hesaplarında (1 ay dâhil) yüzde 11,25,
5) 1 yıla kadar vadeli mevduatlar/katılma hesaplarında yüzde 6,25,”
“7) 1 yıla kadar (1 yıl dâhil) vadeli Türk lirası diğer yükümlülüklerde yüzde 11,25,”
“1) Vadesiz ve ihbarlı döviz tevdiat, yabancı para özel cari ve vadesiz kıymetli
maden depo hesapları ile 1 aya kadar, 3 aya kadar, 6 aya kadar ve 1 yıla kadar
vadeli döviz tevdiat, yabancı para katılma ve kıymetli maden depo hesaplarında
yüzde 12,”
“4) 1 yıla kadar (1 yıl dâhil) vadeli yabancı para diğer yükümlülüklerde yüzde 12,
5) 3 yıla kadar (3 yıl dâhil) vadeli yabancı para diğer yükümlülüklerde yüzde 10”
MADDE 2 – Aynı Tebliğin 6 ncı maddesinin dördüncü fıkrasının (a) bendinin (2)
numaralı alt bendi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
“2) En fazla yüzde 30’u; yüzde 20’lik ilk dilimine denk gelen tutarı “1,4”, yüzde 5’lik
ikinci dilimine denk gelen tutarı “1,9”, yüzde 5’lik üçüncü dilimine denk gelen tutarı “2,4”
katsayısıyla çarpılmak suretiyle bulunan toplam tutar üzerinden standart altın cinsinden,”
MADDE 3 – Bu Tebliğin 1 inci maddesi 1/2/2013 tarihinde, 2 nci maddesi 15/2/2013
MADDE 4 – Bu Tebliğ hükümlerini Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası BaĢkanı
yürütür.
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Tarih : 16/1/2013
Karar No: 2013/8
Konu : TDĠ’ye ait Mavi Kule Apartmanındaki taĢınmazların özelleĢtirilmesi.
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığı (Ġdare)’nın 10/12/2012 tarih, 8251 sayılı yazısına
istinaden;
Bakanlar Kurulu’nun 10/8/1993 tarih ve 93/4693 sayılı Kararı ile özelleĢtirme
kapsamına alınan ve Kurulumuzun 30/10/1995 tarih ve 95/81 sayılı Kararı ile özelleĢtirme
stratejisi belirlenen Türkiye Denizcilik ĠĢletmeleri A.ġ. (TDĠ)’ye ait Ġzmir Ġli, KarĢıyaka
Ġlçesi, Aksoy Mahallesi, Cemal Gürsel Caddesi, Girne Sokak No: 2 adresinde yer alan ve
tapunun 9364 ada, 18 no’lu parselinde kayıtlı Mavi Kule Apartmanındaki; Zemin Kat, Birinci
ve Ġkinci Katlarda bulunan 44 adet dükkan (42 adet dükkan, 2 katlı mağaza) ve 1 adet restoran
katından oluĢan bağımsız bölümlerin bir bütün olarak “satıĢ” yöntemiyle özelleĢtirilmelerini
teminen Ġhale Ġlanı ve Ġhale ġartnamesinde belirtilen hususlar kapsamında yapılan ihale
sonucunda, Ġhale Komisyonunca;
1. Ġhale konusu taĢınmazların; 11.800.000 (Onbirmilyonsekizyüzbin) Türk Lirası
bedelle en yüksek teklifi veren Emin UMÜR’e Ġhale ġartnamesi çerçevesinde satılmasına,
Emin UMÜR’un sözleĢmeyi imzalamaktan imtina etmesi veya diğer yükümlülükleri yerine
getirmemesi halinde, teminatının Ġdare lehine irat kaydedilmesine, 11.760.000
(OnbirmilyonyediyüzaltmıĢbin) Türk Lirası bedelle ikinci teklifi veren Arif AKBAġ’a Ġhale
ġartnamesi çerçevesinde satılmasına, Arif AKBAġ’ın sözleĢmeyi imzalamaktan imtina etmesi
veya diğer yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde, teminatının Ġdare lehine irat
kaydedilmesine ve ihalenin iptal edilmesine
dair verilen Kararın onaylanmasına,
2. Bu Karar çerçevesinde, satıĢ sözleĢmesinin imzalanması ve karar gereklerinin yerine
getirilmesi hususlarında Ġdarenin yetkili kılınmasına
karar verilmiĢtir.
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Tarih : 18/1/2013
Karar No: 2013/12
Konu : TKĠ Genel Müdürlüğü’ne ait konutların
özelleĢtirme kapsam ve programına alınması.
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığının 10/1/2013 tarih ve 294 sayılı yazısına istinaden,
1. Türkiye Kömür ĠĢletmeleri Kurumu (TKĠ) Genel Müdürlüğü’ne ait; Ankara Ġli,
Yenimahalle Ġlçesi, Yukarı Yurtçu Köyü sınırları içerisindeki Turkuaz Vadisi Projesinde ekli
listede yer alan toplam 238 adet konutun özelleĢtirme kapsam ve programına alınmasına,
2. Söz konusu taĢınmazların satıĢ yöntemi ile özelleĢtirilmelerine,
3. ÖzelleĢtirme iĢlemleri tamamlanıncaya kadar söz konusu taĢınmazların her türlü
bakım, onarım ve iĢletilmesi ile bu taĢınmazlardan doğan her türlü yükümlülükler ve
iĢletilmelerinden elde edilecek gelirlerin TKĠ Genel Müdürlüğü’ne bırakılmasına,
4. ÖzelleĢtirme iĢlemlerinin 2 (iki) yıl içerisinde tamamlanmasına,
karar verilmiĢtir.
TURKUAZ VADĠSĠ PROJESĠNDE TÜRKĠYE KÖMÜR ĠġLETMELERĠ
KURUMUNA AĠT LOJMAN LĠSTESĠ
Parsel
Daire
Blok
Kat
Bağımsız Bölüm
No
Sayısı
61473
2
B2- Bodrum+Zemin+12 Kat
1-54
54
34
61473
2
B2- Bodrum+Zemin+12 Kat
1-54
54
35
61449
2
CK- Bodrum+Zemin+14 Kat
1-62
62
10
61474
2
CK- Bodrum+Zemin+14 Kat
1-6, 8-38, 40-47, 49-51,
55
13
53, 57-62
61474
2
CK- Bodrum+Zemin+1,2,3,14. 1-6, 8, 9, 13, 16, 17, 59,
13
11 Kat
61
Toplam
238 adet
Ada
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Yargıtay BaĢkanlığından:
YARGITAY BÜYÜK GENEL KURULU KARARI
Sayı: 2013 / 1
Karar Günü: 21 / 01 / 2013
14.02.2011 tarih ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren
09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8.
maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 14. maddesinde yapılan değiĢiklik uyarınca;
Yargıtay BaĢkanlar Kurulunun 10.01.2013 tarih, 1 sayılı kararı ile hazırlanan Yargıtay
ĠĢbölümü karar tasarısını görüĢmek üzere Yargıtay Büyük Genel Kurulu önceden belli edilen
21.01.2013 Pazartesi günü saat: 13.30’da 323 Üyenin katılımıyla Konferans Salonunda
Birinci BaĢkan Ali Alkan’ın BaĢkanlığında toplandı.
A) Hukuk Dairelerinin ĠĢ Durum Çizelgesi;
HUKUK
DAĠRELERĠ
Hukuk
Genel
Kurulu
1. Hukuk Dairesi
2. Hukuk Dairesi
3. Hukuk Dairesi
4. Hukuk Dairesi
5. Hukuk Dairesi
6. Hukuk Dairesi
7. Hukuk Dairesi
8. Hukuk Dairesi
9. Hukuk Dairesi
10. Hukuk Dairesi
11. Hukuk Dairesi
12. Hukuk Dairesi
13. Hukuk Dairesi
14. Hukuk Dairesi
15. Hukuk Dairesi
16. Hukuk Dairesi
17. Hukuk Dairesi
18. Hukuk Dairesi
19. Hukuk Dairesi
20. Hukuk Dairesi
21. Hukuk Dairesi
22. Hukuk Dairesi
23. Hukuk Dairesi
Toplam Hukuk
2011'den
Devir
2012'de Gelen 2012'de Çıkan 2013'e
ĠĢ
ĠĢ
Devir
165
1932
1445
652
1900
15633
4080
8906
5791
3105
3575
2821
48702
12334
14087
12993
5259
998
3764
2905
4761
1774
4970
3867
12889
9563
2056
186898
17300
27490
23828
19260
27646
19330
9869
15331
39877
25555
19169
34220
30225
15407
8136
9832
16930
15511
18453
15565
24375
30628
6975
472844
16130
32089
26443
20377
29051
17715
10194
13437
44558
27514
21756
40627
30386
14589
8262
11962
15267
14886
19422
15195
25041
30102
7780
494228
3070
11034
1465
7789
4386
4720
3250
4715
44021
10375
11500
6586
5098
1816
3638
775
6424
2399
4001
4237
12223
10089
1251
165514
B) Ceza Dairelerinin ĠĢ Durum Çizelgesi;
CEZA DAĠRELERĠ
Ceza Genel Kurulu
2011'den
Devir
635
2012'de
Gelen ĠĢ
1593
2012'de
Çıkan ĠĢ
1873
2013'e
Devir
355
1. Ceza Dairesi
2. Ceza Dairesi
3. Ceza Dairesi
4. Ceza Dairesi
5. Ceza Dairesi
6. Ceza Dairesi
7. Ceza Dairesi
8. Ceza Dairesi
9. Ceza Dairesi
10. Ceza Dairesi
11. Ceza Dairesi
12. Ceza Dairesi
13. Ceza Dairesi
14. Ceza Dairesi
15. Ceza Dairesi
Toplam Ceza
8895
33399
40743
32300
5606
43650
22272
24724
10034
27488
16151
13824
26763
16708
44137
367329
6317
31023
38110
38800
16311
30053
31675
37444
11719
29669
31089
34141
27095
15891
22556
403486
10166
49529
46508
32679
13708
24743
33843
40404
16006
18965
22691
28873
28745
13909
46637
429279
5046
14893
32345
38421
8209
48960
20104
21764
5747
38192
24549
19092
25113
18690
20056
341536
GENEL TOPLAM
554227
876330
923507
507050
Hukuk ve Ceza Dairelerinin ĠĢ durum çizelgeleri incelendi.
GEREĞĠ GÖRÜġÜLDÜ:
I ) YARGITAY HUKUK DAĠRELERĠ ĠġBÖLÜMÜ
A) ĠġBÖLÜMÜ GENEL ESAS VE ĠLKELERĠ
1) Yargıtay Hukuk Daireleri arasında iĢbölümü, temyiz incelemesinin
sonuçlandırılmasında zaman kayıplarını önlemek, uzmanlaĢmayı, akademik çalıĢma ve
iĢbirliğini desteklemek, hukuksal sorunların çözümünde sorumluluk üstlenerek yönlendirici
olabilmek ve Hukuk Dairelerinin hukuksal kimliklerini güçlendirmek amacıyla, aĢağıda yer
alan "ihtisas alanı ve temel görev esasları" çerçevesinde yapılır.
2) Ġhtisas Alanı;
2.1) Yargıtay Hukuk Daireleri, ―Medeni Hukuk Daireleri‖, ―Gayrimenkul Hukuku
Daireleri‖, ―Ticaret ve Borçlar Hukuku Daireleri‖, ―ĠĢ ve Sosyal Güvenlik Hukuku Daireleri‖
olmak üzere dört ―ihtisas alanı‖ altında toplanır.
2.2) Her Hukuk Dairesi, kural olarak yalnızca bir ihtisas alanı altında yer alır.
2.3) Zaruret bulunması halinde bir hukuk dairesi, iki ihtisas alanı altında yer alabilir.
3) Temel Görev;
3.1) Her Hukuk Dairesi, ihtisas alanına giren temel görev ya da görevlere sahiptir.
3.2) Hukuk Dairelerine, kural olarak, temel görevi ile bağdaĢmayan görevler verilmez.
4) Zorunluluk bulunması halinde bir daireye, bu durum ortadan kalkıncaya kadar,
ihtisas alanı ve temel görevi dıĢında da görev verilebilir.
B) ORTAK HÜKÜMLER
1) Bu iĢbölümüne iliĢkin kararların yürürlüğe girdiği tarih itibariyle, 09.02.2012 tarihli
Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararı uyarınca dairelerin görevinde olup henüz temyiz
incelemesi sonuçlanmayan dosyaların temyiz incelemeleri aynı daireler tarafından
tamamlanır.
2) Bu iĢbölümü kararına göre görevli hale gelen daire, iĢbölümü kararının alındığı
tarihte esasına kayıtlı bulunan ve görevli hale geldiği dosyaların temyiz incelemesini yapar;
dosyanın ilk geliĢ tarihinde görevli bulunmadığından bahisle görevsizlik kararı veremez.
3) Dosyanın, eksiklikleri nedeniyle geri çevrilmiĢ olması, temyiz inceleme görevinin
benimsendiği anlamına gelmez. Ancak, geri çevirme kararını veren daire, dosyanın Yargıtay'a
ilk geliĢ tarihinde ya da geri çevirme sonrası geldiği tarihte temyiz incelemesiyle görevli daire
ise, görevsizlik kararı veremez.
4) Temyiz incelemesi tamamlanarak mahalline gönderilen dosyalara iliĢkin karar
düzeltme istemlerinin incelemesi aynı daire tarafından tamamlanır.
5) Dairelerin, ihtisas alanları ve temel görevleri ile bağlantılı ve/veya fer'isi durumunda
bulunan davalar hakkında görevsizlik kararı verebilmesi, sözkonusu davanın baĢka bir
dairenin görevleri arasında açıkça yazılı olması Ģartına bağlıdır.
6) Daireler, öninceleme yapmadan duruĢma günü veremezler. Dairenin ihtisas alanı ile
ilgili bir konuda duruĢma günü vermiĢ olması halinde görevsizlik kararı verilmez. Daire,
ihtisas alanı ile ilgili bulunmayan bir konuda duruĢma günü vermiĢ ise, duruĢma gününün
verilmiĢ olması görevsizlik kararı verilmesine engel teĢkil etmez. Bu durumda, duruĢma
gününden önce dosyanın görevli daireye ulaĢması temin edilir ve duruĢma günü gelecek
tarafların mağdur edilmemesi için gerekli tedbirler alınır. Ancak, duruĢma yapılmıĢ ve
taraflarca iĢbölümüne yönelik bir itirazda bulunulmamıĢsa görevsizlik kararı verilmez.
7) Asıl davayla ilgili ihtiyati haciz ve ihtiyati tedbir taleplerine iliĢkin kararların temyiz
inceleme görevi, asıl davaya bakacak olan daireye aittir.
8) Temyize konu davada eski yasa maddelerinin uygulanmıĢ bulunması halinde görevin
belirlenmesinde, bu maddelerde yazılı müesseselerin düzenlendiği yeni yasa maddeleri esas
alınır. Bu iĢbölümü ile atıf yapılan yasa maddelerinin değiĢmesi halinde, yeni yasanın karĢılık
gelen maddelerine atıf yapılmıĢ sayılır.
9) Bir davada, bir kaç hukuk dairesinin görevine giren uyuĢmazlık söz konusu ise,
temyiz incelemesi, uyuĢmazlığı doğuran asıl hukuki iliĢkiye ait hüküm ve kararları inceleyen
daire tarafından yapılır. UyuĢmazlık konusu hukuki iliĢki bir kaç dairenin görev alanına giren
karma sözleĢmeye yahut birden ziyade sözleĢme türüne ayrı ayrı dayanıyorsa, temyiz
incelemesi, bunlardan Türk Borçlar Kanunundaki özel sözleĢme türüne iliĢkin davalara ait
hüküm ve kararları incelemekle görevli daire tarafından yapılır.
10) Bir davada, uyuĢmazlık konusu hukuki iliĢki Türk Borçlar Kanununda yazılı özel
sözleĢme türleri arasındaki karma bir sözleĢmeye ya da TBK'da düzenlenen birden fazla özel
sözleĢme türüne ayrı ayrı dayanıyorsa, temyiz incelemesi, özel sözleĢme türlerinin yasada yer
aldığı sıralama dikkate alınarak önce düzenlenen sözleĢme türüne iliĢkin davalara ait hüküm
ve kararları incelemekle görevli daire tarafından yapılır.
11) Yabancı mahkeme kararlarının tanınması ve tenfizi istemli davalar sonucu verilen
kararlar ile hakemlerce ve hakemlere iliĢkin her türlü iĢlerle ilgili hüküm ve kararların
incelenmesi, esas davaya ait hükmü incelemekle görevli daire tarafından yapılır.
12) Ebniye Kanunu, 2510 sayılı Ġskan Kanunu ve 4753 sayılı Çiftçiyi Topraklandırma
Kanunu gibi kanunlardan doğan ve ayın davası açılması imkanı bulunmayan durumlarda
açılan tazminat davaları ile 6100 sayılı HMK'nın 125. maddesi hükmünden yararlanılmak
suretiyle tazminata dönüĢtürülen davalara iliĢkin olarak verilen hüküm ve kararların temyiz
incelemesi, ayın uyuĢmazlığını inceleyecek daire tarafından yapılır.
13) ĠĢbölümünde 1/2 paylaĢım esası getirilen daireler arasında iĢ paylaĢımı:
13.1) O gün ya da hafta içinde gelen ve 1/2 paylaĢıma konu dosyalar esasa
kaydedilmeksizin nöbetçi olan dairede toplanır ve eĢit iki gruba ayrıldıktan sonra kura
çekilmesi suretiyle bölüĢtürülüp diğer daireye liste halinde teslim edilir.
13.2) Bu dairelerce daha önce bozulan dosyalarda, bozmaya uyularak yeniden yapılan
yargılama üzerine verilen kararların temyiz incelemesi bozma kararını veren daire tarafından
yapılır; bu dosyalar paylaĢıma dâhil edilmez.
13.3) PaylaĢıma dâhil iĢlerden olmadığı halde, paylaĢıma dâhil gibi müstakilen görevli
olmayan daireye gönderilen dosyalar, esasa kaydedilmeksizin bir liste ekinde müstakilen
görevli daireye teslim edilir.
14) Yargıtay 5. ve 18. Hukuk Daireleri arasında kamulaĢtırma davalarına iliĢkin
dosyaların paylaĢımı:
14.1) Ġki daire arasında görev bölüĢümüne esas olan iller aĢağıda sıralandığı Ģekilde iki
grup halinde belirlenmiĢtir:
Birinci Grup: Adıyaman, Ağrı, Amasya, Ankara, Ardahan, Artvin, Bartın, Batman,
Bayburt, Bingöl, Bitlis, Bolu, Çankırı, Çorum, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Erzincan, Erzurum,
Gaziantep, Giresun, GümüĢhane, Hakkari, Iğdır, Ġstanbul, Karabük, Kars, Kastamonu,
Kırıkkale, Kırklareli, Kilis, Kocaeli, Mardin, MuĢ, Ordu, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop,
Sivas, ġanlıurfa, ġırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak.
Ġkinci Grup: Adana, Antalya, Afyon, Aydın, Aksaray, Balıkesir, Bilecik, Bursa,
Burdur, Çanakkale, Denizli, Elazığ, EskiĢehir, Hatay, Isparta, Ġzmir, Ġçel (Mersin), Kayseri,
Karaman, Konya, Kütahya, KahramanmaraĢ, KırĢehir, Malatya, Manisa, Muğla, NevĢehir,
Niğde, Osmaniye, UĢak.
14.2) Dairelerin görevli bulunduğu gruba dâhil olmayan mahkemelerden gelen dosyalar
ile müstakilen görevli bulunmayan daireye gelen dosyalar esasa kaydedilmeksizin dairesine
bir liste ekinde teslim edilir.
15) Yargıtay 7 nci, 9 uncu ve 22. Hukuk Daireleri arasında iĢ hukuku temel görevine
iliĢkin dosyaların paylaĢımı:
15.1) Dosyaların paylaĢımına esas olan iller aĢağıda üç grup halinde gösterilmiĢtir:
Birinci Grup: Adana, Amasya, Antalya, Artvin, Bartın, Bayburt, Bolu, Burdur, Çorum,
Düzce, Giresun, GümüĢhane, Hatay, Isparta, KahramanmaraĢ, Karabük, Kastamonu, Mersin,
Ordu, Osmaniye, Rize, Samsun, Sinop, Tokat, Trabzon, Zonguldak.
Ġkinci Grup: Adıyaman, Balıkesir, Batman, Bursa, Çanakkale, Diyarbakır, Edirne,
Gaziantep, Ġstanbul, Kırklareli, Kilis, Kocaeli, Mardin, Sakarya, Siirt, ġanlıurfa, Tekirdağ,
Yalova.
Üçüncü Grup: Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Ankara, Ardahan, Aydın, Bilecik.
Bingöl, Bitlis, Çankırı, Denizli, Elazığ, Erzincan, Erzurum, EskiĢehir, Hakkâri, Iğdır, Ġzmir,
Karaman, Kars, Kayseri, Kırıkkale, KırĢehir, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Muğla, MuĢ,
NevĢehir, Niğde, Sivas, ġırnak, Tunceli, UĢak, Van, Yozgat.
15.2) Dairelerin görevli bulunduğu gruba dâhil olmayan mahkemelerden gelen dosyalar
ile müstakilen görevli bulunmayan daireye gelen dosyalar esasa kaydedilmeksizin dairesine
bir liste ekinde teslim edilir.
15.3) Geri çevirme, maddi hatanın düzeltilmesi ve direnme kararı üzerine gelen
dosyaların incelenmesi aynı daire tarafından yapılır; bu dosyalar yanlıĢ daireye gönderilmiĢ
ise esasa kaydedilmeksizin görevli dairesine liste ekinde teslim edilir.
16) 2013 yılında, 7 nci, 9 uncu ve 22 inci Hukuk Dairelerine gelen dosyaların paylaĢımı
aĢağıda yazılı esaslar çerçevesinde yapılır:
16.1) 9 ncu Hukuk Dairesi arĢivinde bulunan dosyaların süratle eritilmesi amacıyla;
a) Bu iĢbölümünün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 7 nci, 9 uncu ve 22 inci Hukuk
Dairelerine gönderilen ve ortak görevli bulundukları dosyaların tamamı, 12.000 sayısına
ulaĢana kadar 7 nci Hukuk Dairesi esasına kaydedilir ve temyiz incelemesi bu daire tarafından
yapılır.
b) 12.000 dosya tamamlandıktan sonra, takip eden ve 7 nci Hukuk Dairesinin görevli
olduğu grup dıĢındaki mahkemelerden gelecek 24.000 dosya 22 nci Hukuk Dairesi esasına
kaydedilir ve temyiz incelemesi bu daire tarafından yapılır.
c) Geri çevirme üzerine gelen dosyalar ile maddi hata talepleri ve direnme kararları
sayıya dâhil edilmez ve bu dosyaların incelemesi ilgili dairesi (geri çevirme kararını yada
önceki kararı veren daire) tarafından yapılır.
d) Yukarıda sözü edilen rakamlara ulaĢıldıktan sonra 7 nci Hukuk Dairesi gibi, 9 ncu ve
22 nci Hukuk Daireleri de yalnızca kendi grupları kapsamındaki mahkemelerden gelen
dosyaların temyiz incelemesini yaparlar.
16.2) Dairelerin görevli bulunduğu sayıya dâhil edilmeyecek iĢler ile gruba dâhil
olmayan mahkemelerden gelen dosyalar, esasa kaydedilmeksizin ilgili dairesine bir liste
ekinde teslim edilir.
17) 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 47. maddesi uyarınca, hâkimlerin fiil
ve kararlarından dolayı Devlet aleyhine açılan tazminat davalarının ilk derece yargılaması asıl
davanın temyiz incelemesini yapmakla görevli ilgili Hukuk Dairesi tarafından yapılır.
18) Hukuk dairelerinin görevleri altında yer alan "hatırlatma"ların amacı, temyiz
incelemesi ile görevli hukuk dairesinin belirlenmesinde sıklıkla karĢılaĢılabilecek yanılmaları
önlemek ve gözden kaçabilecek farklılıklara dikkat çekmektir.
A) HUKUK DAĠRELERĠN GÖREVLERĠ
BĠRĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Ġhtisas Alanı: Gayrimenkul Hukuku
Temel Görev: Gayrimenkul Mülkiyeti – Tapu Sicili
1) TaĢınmaz mallara iliĢkin, tapu kaydına ve mülkiyet hakkına dayalı tapu iptal, tescil,
elatmanın önlenmesi, yıkım (kal) istemli davalar ile haksız iĢgal tazminatı (ecrimisil) istemli
davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar.
Hatırlatma:
 Kadastro sonucu oluĢan tapu kaydının, kadastro öncesi nedenlere dayalı iptal ve
tescili (KK m.12) istemli davalar ile mükerrer kadastrodan kaynaklanan davalar sonucu
verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 16. HD'ne,
 Hazine tarafından açılan devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yer ya da zilyetlikle
iktisap koĢullarının oluĢmadığı iddiasına dayalı davalar sonucu verilen hüküm ve kararların
temyiz inceleme görevi 8. HD'ne,
 Münhasıran açılan ecrimisil davaları sonucu verilen kararlardan zilyetliğe dayalı
olanların temyiz inceleme görevi 8. HD'ne, kiĢisel hakka dayalı olanların temyiz inceleme
görevi ise 14. HD'ne ait bulunmaktadır.
2) 01.04.1974 tarih, 1/2 sayılı Yargıtay Ġçtihatları BirleĢtirme Kararına konu edilen ve
uygulamada muris muvazaası olarak adlandırılan hukuksal nedene dayalı tapu iptali ve tescil
istemli davalar ile tenkis davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 TBK'nın 19. maddesine dayalı (genel muvazaa) davalar sonucu verilen hüküm ve
kararların temyiz inceleme görevi 17. HD'ne ait bulunmaktadır.
3) Mülkiyet hakkına dayanılarak açılmıĢ ve bu hakkın gerçek sahibine hükmen
nakledilmesini amaçlayan tapu iptal davaları ( (TMK m. 705 ve 716) sonucu verilen hüküm
ve kararlar,
4) Batıl ve geçerli olmayan nedenlerle (sahtecilik, ehliyetsizlik vb) yok hükmünde
olduğu ileri sürülen temliki tasarruflar hakkında açılmıĢ davalar (TMK m. 1025, TMK m. 15
vd) sonucu verilen hüküm ve kararlar,
5) AĢırı yararlanma, yanılma, aldatma ve korkutma gibi iradeyi sakatlayan sebeplere
(TBK m. 28, 30 ila 39) dayanılarak açılmıĢ tapu iptal davaları sonucu verilen hüküm ve
kararlar,
6) Tapuda bağıĢ suretiyle gerçekleĢtirilen temliki tasarruflar hakkında; TBK'nın 290,
291, 292, 293, 294 ve 295. maddelerine dayanılarak (bağıĢlamadan rücu koĢullarının
gerçekleĢtiği, koĢullu bağıĢtan koĢulun yerine getirilmemesi nedeniyle rücu, rücu koĢuluyla
bağıĢtan vazgeçme) açılan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
7) Ölünceye kadar bakma ve gözetme sözleĢmesine bağlanarak yapılan temliki
tasarruflar hakkında "sözleĢmeye aykırılık" ya da "geçersizlik" iddiasıyla (TBK m. 611 vd)
açılan tapu iptal davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
8) Tapuda vekil eliyle gerçekleĢtirilen temliki tasarruflar hakkında, vekaletin hile ile
alındığı ve kötüye kullanıldığı iddiası ile (TBK m. 502) açılan tapu iptal ve tescil davaları
sonucu verilen hüküm ve kararlar,
9) Hazine tarafından açılan, TMK'nın 588. maddesine dayalı gaiplik ve buna bağlı tapu
iptal ve tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
10) Cemaat Vakıflarınca açılan tapu iptal ve tescil davaları sonucu verilen hüküm ve
kararlar
Hatırlatma:
 Kadasro öncesi nedenlere dayalı olarak açılan tapu iptal ve tescil davalarının temyiz
inceleme görevi 16. HD'ne ait bulunmaktadır.
11) Vakıfların, 5737 sayılı Vakıflar Kanununun 17 ve 30. maddeleri uyarınca açmıĢ
oldukları tapu iptal ve tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
12) Tapu kayıt maliki ile davacının aynı kiĢi olduklarının tespitine iliĢkin davalar
13) 4721 sayılı TMK'nın 1027. maddesine dayanılarak tapu sicilindeki yanlıĢlığın
düzeltilmesi istemiyle (ad ve soyadı düzeltilmesi istemleri dâhil) açılan davalar sonucu verilen
hüküm ve kararlar,
ĠKĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Ġhtisas Alanı: Medeni Hukuk
Temel Görev: Aile Hukuku (Evlilik Hukuku)
1) 4721 sayılı TMK'nın "Aile Hukuku" baĢlıklı Ġkinci Kitabının, "Evlilik Hukuku"
baĢlıklı 1. Kısmında yer alan hükümlerden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve
kararlar,
Hatırlatma:
 NiĢan bozmadan kaynaklanan davalar ile münhasıran açılan nafaka ve eĢya davaları
sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 3. HD'ne,
 Mal rejiminden (TMK 202-281) kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve
kararların temyiz inceleme görevi 8. HD'ne ait bulunmaktadır .
2) 4721 sayılı TMK'nın "Aile Hukuku" baĢlıklı Ġkinci Kitabının, "Hısımlık" baĢlıklı 2.
Kısmında yer alan, "Soybağının Kurulması" baĢlıklı 1. Bölümünün 5, 6 ve 7. ayrımları ile
"Aile" baĢlıklı 2. Bölümünde yer alan hükümlerden (TMK m. 321 ila 395) kaynaklanan
davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 Hısımlık kısmının 1. Bölümünün 1, 2, 3 ve 4. ayırımlarında yer alan ( m. 282 ila 320:
Kocanın babalığı, tanıma ve babalık, evlat edinme) hükümlerden kayanaklanan davalar
 Ev baĢkanının sorumluluğundan (TMK m.369) kaynaklanan davalar sonucu verilen
hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi ise 3. HD'ne ait bulunmaktadır.
3) 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına KarĢı ġiddetin Önlenmesine Dair Kanuna
dayanılarak alınan tedbirler,
4) Uluslararası Çocuk Kaçırmanın Hukuki Veçhelerine Dair SözleĢmeye ve 5717
Uluslararası Çocuk Kaçırmanın Hukuki Yön ve Kapsamına Dair Kanuna göre açılan
(çocukların mutad meskeni olan ülkeye iadesi) davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
5) 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu ile 5395 sayılı
Çocuk Koruma Kanundan kaynaklanan (korunmaya muhtaç çocuklar hakkında alınacak karar
ve tedbirlere iliĢkin) dava ve talepler hakkında verilen hüküm ve kararlar,
ÜÇÜNCÜ HUKUK DAĠRESĠ
Ġhtisas Alanı: Borçlar-Ticaret Hukuku
Temel Görev: Sebepsiz ZenginleĢme, Kusursuz Sorumluluk, Abonelik
SözleĢmeleri, Adi Ortaklık, Aile Hukuku (Nafaka, tazminat)
1) Kararı veren mahkemenin sıfatına ve arada sözleĢme iliĢkisi bulunup bulunmadığına
bakılmaksızın sebepsiz zenginleĢmeden (TBK m. 77 ila 82) kaynaklanan davalar sonucu
verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunda düzenlenen sözleĢmelerden
(devre mülk, devre tatil, paket tur, kapıdan satıĢ gibi) kaynaklanan sebepsiz zenginleĢme
davaları sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 13. HD'ne ait
bulunmaktadır.
2) Kusursuz sorumluluktan kaynaklanan davalar (TBK'nın 65 vd maddeleri, TMK m.
369 vb) sonucu verilen hüküm ve kararlar,
3) Noterlerin hukuki sorumluluğuna iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
4) Estetik amaçlı ameliyatlar ile diĢ tedavi, protez vb yapımından kaynaklanan davalar
5) Araç tamirine iliĢkin davalar nedeniyle verilen hüküm ve kararlar,
6) Fotoğraf ve video çekiminden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve
kararlar,
7) Kararı veren mahkemenin ve tarafların sıfatına bakılmaksızın kaçak elektrik, kaçak
su ve kaçak doğalgaz kullanma nedeniyle açılan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
8) Kararı veren mahkemenin ve tarafların sıfatına bakılmaksızın su, elektrik, doğalgaz,
telefon ve internet aboneliği sözleĢmelerinden ve bu sözleĢmelerin kurulmasına iliĢkin
uyuĢmazlıklardan kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
9) Kararı veren mahkemenin ve tarafların sıfatına bakılmaksızın atık su bedelinden
kaynaklanan davalar nedeniyle verilen hüküm ve kararlar.
10) Kararı veren mahkemenin ve tarafların sıfatına bakılmaksızın adi ortaklıktan
kaynaklanan davalar nedeniyle verilen hüküm ve kararlar,
11) 4721 sayılı TMK'nın "Miras Hukuku" BaĢlıklı 3. Kitabında yer alan "Vasiyetname"
hükümlerinden (TMK m. 520-526, 542-544, 550-556, 557-559, 600-604 ve 595-597)
kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar.
12) BoĢanma davasından bağımsız olarak açılan, her çeĢit nafakaya iliĢkin davalar ile
karı-koca arasında Türk Borçlar Kanunundan kaynaklanan eĢya davaları sonucu verilen
13) NiĢan bozma nedeniyle hediyelerin geri alınması ve tazminat istemli davalar sonucu
DÖRDÜNCÜ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Haksız Fiil Tazminatı
1) Tarafların sıfatına bakılmaksızın (tacirler dâhil), haksız eylemden kaynaklanan (suç
teĢkil eden eylemler, haksız haciz, haksız ihtiyati tedbir, haksız Ģikâyet vb dâhil) davalar
nedeniyle verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 Trafik kazalarından kaynaklanan davalar (bedensel zararlar dâhil) sonucu verilen
hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 17. HD'ne,
 Kaçak elektrik, su ve doğalgaz kullanımdan kaynaklanan davalar sonucu verilen
 Taraflar arasında sözleĢme iliĢkisi bulunup, bu sözleĢmeden kaynaklanan haksız
eylem nedeniyle açılan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi
13. HD'ne ait bulunmaktadır.
2) Tarafların sıfatına bakılmaksızın, TMK'nın 24 ve TBK'nın 58. maddeleri gereğince
kiĢilik haklarına saldırı nedeniyle (basın yoluyla saldırı dâhil) açılan tazminat davaları sonucu
3) Menkul eĢyalara iliĢkin alacak ve tespit davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
4) Taraflar arasında sözleĢme iliĢkisi bulunmayan araç mülkiyetinin tespiti davaları
5) Çevre kirlenmesinden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
6) ĠĢ akdi ile çalıĢmayan kamu görevlilerinin, çalıĢtığı kuruma karĢı verdikleri
zararlardan kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
7) Özel yasalardan kaynaklanıp (Maden Kanunu, TaĢ Ocakları Nizamnamesi, Milli
Müdafaa Mükellefiyeti Kanunu gibi) diğer hukuk dairelerinin görevi dıĢında kalan davalar
nedeniyle verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma;
 Özel yasalara göre yapılan sözleĢmelerden kaynaklanan davalar sonucu verilen
hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 13. HD'ne ait bulunmaktadır.
8) Orman Kanunundan kaynaklanan tazminat davaları sonucu verilen hüküm ve
kararlar,
9) 3530 sayılı Tahkim Kanunundan kaynaklanan uyuĢmazlıklar nedeniyle verilen
10) Tarafların tacir ve iĢin ticari iĢletmeyle ilgili bulunmadığı Ġcra ve Ġflas Kanununun
89. maddesinden kaynaklanan menfi tespit davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma
 Tarafları tacir olup, ĠĠK'nın 89. maddesi uyarınca açılmıĢ menfi tespit davaları
sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 19. HD'ne ait bulunmaktadır.
11) Tarafların tacir ve iĢin ticari iĢletmeyle ilgili olmadığı, gemi siciline kayıtsız deniz
araçlarının çarpıĢmasından kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
12) Ġdari yargı kararlarının uygulanmamasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat
davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
13) Hâkimlerin sorumluluğundan kaynaklanıp Devlet aleyhine açılan davalar ile buna
iliĢkin rücu davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 Ortak hükümler bölümünün 17. maddesinde yazılı davalar ayrıktır.
14) Yedieminlerin sorumluluğuna iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
15) Ġcra ve Ġflas Kanununun 5. maddesi gereğince icra memurlarının eylemi nedeniyle
Adalet Bakanlığı aleyhine açılan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
16) 2330 sayılı Nakdi Tazminat Kanunundan kaynaklanan davalar sonucu verilen
BEġĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: KamulaĢtırma, Devlet Tarafından Mülkiyet Hakkının Ġhlalinden
Kaynaklanan Tazminat
1) Ortak hükümler bölümünün 14. maddesinde yazılı ―Birinci Grup‖ta yer alan illerin
merkez ve ilçelerinde bulunan mahkemeler tarafından, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanunundan
kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma;
 Ortak hükümler bölümünün ikinci grubunda yer alan illerin merkez ve ilçelerinde
bulunan mahkemeler tarafından kamulaĢtırmasız elatmadan kaynaklanan davalar sonucu
verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 18. HD'ne,
bulunan mahkemeler tarafından 2942 sayılı yasadan kaynaklanan davalar nedeniyle verilen
2) Ortak hükümler bölümünün 14. maddesinde yazılı ―Birinci Grup‖ta yer alan illerin
merkez ve ilçelerinde bulunan mahkemeler tarafından, kamulaĢtırmasız el atmadan
kaynaklanan el atmanın önlenmesi, taĢınmaz ve muhtesat bedellerinin tahsili davaları sonucu
Hatırlatma;
bulunan mahkemeler tarafından kamulaĢtırmasız elatmadan kaynaklanan davalar sonucu
verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 18. HD'ne ait bulunmaktadır.
3) Ġmar uygulaması sonucu bedele dönüĢtürülen taĢınmaz bedelleri ile imar uygulaması
sebebi ile oluĢturulan ipotek bedellerinin artırılması ve eksiltilmesi ile ilgili davalar sonucu
4) Tapu sicilinin tutulmasından kaynaklanan tazminat davaları (TMK m. 1007) sonucu
5) Tapu kaydının mahkeme kararıyla iptalinden kaynaklanan ve Devlet aleyhine açılan
tazminat davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
6) 775 sayılı Gecekondu Kanunundan Kaynaklanan tazminat davaları sonucu verilen
hüküm ve kararlar.
ALTINCI HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Kira Hukuku
1) Tarafların sıfatına bakılmaksızın, kira iliĢkisinden kaynaklanan davalar (kira tespiti
ve uyarlama dâhil) sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma;
 Finansal kiralama sözleĢmesinden kaynaklanan her tür dava sonunda verilen hüküm
ve kararların temyiz inceleme görevi 19. HD'ne ait bulunmaktadır.
2) 2004 sayılı ĠĠK'nın 10. babında yazılı hükümlerden (kira alacağı ve tahliye)
kaynaklanan itirazın kaldırılması ve tahliyeye iliĢkin olup Ġcra Mahkemelerince verilen
3) Kira alacağı nedeniyle baĢlatılan takipler üzerine icra mahkemelerince verilen itirazın
kaldırılması kararları,
YEDĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Ġhtisas Alanı: Gayrimenkul Hukuku, ĠĢ ve Sosyal Güvenlik Hukuku
Temel Görev: Kadastro Hukuku, ĠĢ Hukuku
1) 2613, 5602 ve 766 sayılı kanunlar ile 3402 sayılı Kadastro Kanunu uyarınca yapılan
tesis kadastrosundan kaynaklanan davalar sonucu Kadastro Mahkemelerince verilen hüküm
ve kararların 1/2'si (diğer yarısı 16. HD'ne ait olmak üzere)
Hatırlatma:
 Hazinenin ya da Orman Ġdaresinin taraf olup, çekiĢmeli taĢınmazın orman olduğu
iddiasında bulunulan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 20.
HD'ne,
 2981 (imar kadastrosu) ve 2859 (yenileme kadastrosu) sayılı yasalar, 3402 sayılı
Kadastro Kanununun 22/2-a maddesi (uygulama kadastrosu), 2924 sayılı kanun ve 3402
sayılı Kanunun Ek-4. maddesi (2/B alanlarına iliĢkin kullanım kadastrosu) ile 7269 sayılı
yasanın 18. maddesi (afet kadastrosu) uyarınca yapılan kadastrodan kaynaklanan davalar
sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi müstakilen 16. HD'ne ait
bulunmaktadır.
2) AĢağıda yazılı davalar hakkında, ortak hükümlerin 15. maddesinde yer alan ve iĢ
hukuku dairelerine özgü birinci grup illerin merkez ve ilçelerinde bulunan mahkemelerce
verilen hüküm ve kararlar:
2.1) 4857 sayılı ĠĢ Kanunundan kaynaklanan davalar,
Hatırlatma:
 4857 sayılı Kanunun 77. maddesine dayalı iĢ kazası ve meslek hastalığından doğan
maddi ve manevi tazminat davaları ile bunlarla birlikte açılan iĢçilik alacaklarına iliĢkin
davalar ve hizmet tespiti ile birlikte açılan iĢçilik alacaklarına iliĢkin davalar sonucu verilen
hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 21. HD'sine ait bulunmaktadır.
2.2) 4857 sayılı ĠĢ Kanununa göre iĢçi sayılan kimselerle iĢverenler arasında, 818 sayılı
Borçlar Kanunundan, 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunundan, 6772 sayılı Kanunda
öngörülen ilave tediye alacağından ve iĢ sözleĢmesi kapsamında 5188 sayılı Özel Güvenlik
Hizmetlerine Dair Kanundan kaynaklanan davalar,
2.3) 4857 sayılı ĠĢ Kanununa göre iĢçi sayılan kimselerle iĢverenler arasında Ġcra ve
Ġflas Kanununun 67. maddesi gereğince açılan itirazın iptali davaları, m.72 gereğince açılan
menfi tespit davaları ve istirdat davaları ile iĢ sözleĢmesinin yapılması veya devamı sırasında
iĢçiden alınan senedin iptali davaları,
2.4) 5953 sayılı Basın Mesleğinde ÇalıĢanlarla ÇalıĢtıranlar Arasındaki Münasebetlerin
Tanzimi Hakkında Kanundan kaynaklanan davalar,
2.5) 854 sayılı Deniz ĠĢ Kanunundan kaynaklanan davalar,
2.6) 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanununun Ek 2. maddesi gereğince kurulan vakıf
üniversitelerinin öğretim elemanları ile üniversite arasında ĠĢ Kanunu ve iĢ sözleĢmesinden
kaynaklanan davalar,
2.7) 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu ĠĢ SözleĢmesi Kanunundan (mülga 2821 ve 2822
sayılı Kanunlar) ve toplu iĢ sözleĢmesinden kaynaklanan davalar,
2.8) 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları Kanunundan kaynaklanan davalar,
2.9) 4447 sayılı ĠĢsizlik Sigortası Kanunundan kaynaklanan davalar,
2.10) Tarafların sıfatına bakılmaksızın, 4046 sayılı ÖzelleĢtirme Uygulamaları
Hakkında Kanunun 21. maddesi kapsamında iĢ kaybı tazminatından kaynaklanan
uyuĢmazlıklara iliĢkin davalar,
SEKĠZĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Ġhtisas Alanı: Gayrimenkul Hukuku, Medeni Hukuk
Temel Görev: Zilyetlik Hukuku, Miras Hukuku, Ġcra ve Ġflas Hukuku
1) Tapusuz taĢınmazlar hakkında, kazandırıcı zamanaĢımı zilyetliğine dayanılarak
(TMK m. 713/1., 3402 sayılı yasa m. 14, 17) açılan tescil davaları ile mülkiyetinin ve
zilyetliğinin tespiti davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 Kadastro sırasında, kadastro harici bırakılan taĢınmazlar hakkında açılan tescil
bulunmaktadır.
2) Tapulu taĢınmazlar hakkında, TMK'nın 713/2. maddesine dayanılarak açılan tapu
iptal ve tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
3) TMK'nın 981 vd maddelerinde düzenlenen, yalnızca zilyetliğin korunmasına iliĢkin
4) Hazine tarafından, devletin hüküm ve tasarrufu altındaki taĢınmazlardan olduğu
iddiası ile açılan tapu iptal, tescil, meni müdahale, ecrimisil ve kal davaları sonucu verilen
Hatırlatma:
 Kadastro sonucu oluĢan tapu kayıtlarının, kadastro öncesi nedenlere dayanılarak
iptal ve tescili istemiyle açılan davalar ile kadastro harici bırakılan taĢınmazlar hakkında
açılan tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 16. HD'ne
ait bulunmaktadır.
5) Toprak Komisyonlarınca yapılan belirtmeye dayanılarak kesinleĢmiĢ sicillere karĢı
açılan (TMK m.713/1, 3402 sayılı Kanun m. 14) tapu iptal ve tescil istekli davalar sonucu
6) TaĢınmaz üzerinde bulunan yapı, ağaç ve benzeri muhtesatın aidiyetinin tespiti
istemiyle açılan her türlü davalar sonucunda genel mahkemelerce verilen hüküm ve kararlar,
7) 4721 sayılı TMK'nın ―Miras Hukuku‖ (TMK 3. Kitap) hükümlerinden kaynaklanan
ve diğer dairelerin görevine girmeyen davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 Muris muvazaası olarak adlandırılan hukuksal nedene dayalı tapu iptali ve tescil
istemli davalar ile tenkis davaları sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi
 4721 sayılı TMK'nın "Miras Hukuku" BaĢlıklı 3. Kitabında yer alan "Vasiyetname"
hükümlerinden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme
görevi 3. HD'ne,
 Miras iliĢkisinden kaynaklanan paylaĢma ve ortaklığın giderilmesi (TMK m. 642)
bulunmaktadır.
8) 4721 sayılı TMK'nın 598. maddesi hükmüne dayanılarak açılmıĢ mirasçılık belgesi,
atanmıĢ mirasçı belgesi veya vasiyet alacaklısı belgesi verilmesi ya da mirasçılık belgesinin
iptali istemiyle açılmıĢ davalar sonucunda verilen hüküm ve kararlar,
9) 4721 sayılı TMK'nın 676, 677 ve 678 maddelerinden kaynaklanan miras taksim
sözleĢmesi ve miras payının devri sözleĢmesine dayanan tapu iptal ve tescil davaları ile aynı
yasanın 527 ve 528. maddelerinde yer alan miras sözleĢmesinden kaynaklanan tapu iptal ve
tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
10) EĢler arasında mal rejimlerinden kaynaklanan (TMK m.202-281) davalar sonucu
11) 2004 sayılı ĠĠK'nın 24 vd maddelerinde düzenlenen ilamların icrası yolu ile yapılan
takiplerle ilgili itiraz ve Ģikâyetler üzerine Ġcra Mahkemesince verilen hüküm ve kararlar,
12) Rehnin (menkul ve gayrimenkul) paraya çevrilmesi yolu ile yapılan takiplerle (ĠĠK
m. 145 vd) ilgili itiraz ve Ģikâyetler ile ipoteğin kaldırılması (ĠĠK m.153) talebi üzerine Ġcra
Mahkemelerince verilen hüküm ve kararlar,
13) ĠĠK'nın 96 vd maddeleri uyarınca açılan istihkak davaları ile icra müdürlüğünün
haczin uygulanması iĢlemlerine yönelik Ģikâyetler üzerine (ĠĠK 96, 97, 99) verilen hüküm ve
kararlar
14) Ġcra mahkemeleri tarafından genel hükümler çerçevesinde görülen istihkak davaları
DOKUZUNCU HUKUK DAĠRESĠ
Ġhtisas Alanı: ĠĢ ve Sosyal Güvenlik Hukuku
Temel Görev: ĠĢ Hukuku
AĢağıda yazılı davalar hakkında, Ortak hükümlerin 15. maddesinde yer alan, ĠĢ Hukuku
Dairelerine özgü 2. Grup illerin merkez ve ilçelerinde bulunan mahkemelerce verilen hüküm
ve kararlar:
1) 4857 sayılı ĠĢ Kanunundan kaynaklanan davalar,
Hatırlatma:
hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 21. HD'sine aittir.
2) 4857 sayılı ĠĢ Kanununa göre iĢçi sayılan kimselerle iĢverenler arasında, 818 sayılı
3) 4857 sayılı ĠĢ Kanununa göre iĢçi sayılan kimselerle iĢverenler arasında Ġcra ve Ġflas
Kanununun 67. maddesi gereğince açılan itirazın iptali davaları, m.72 gereğince açılan menfi
tespit davaları ve istirdat davaları ile iĢ sözleĢmesinin yapılması veya devamı sırasında iĢçiden
alınan senedin iptali davaları,
4) 5953 sayılı Basın Mesleğinde ÇalıĢanlarla ÇalıĢtıranlar Arasındaki Münasebetlerin
5) 854 sayılı Deniz ĠĢ Kanunundan kaynaklanan davalar,
6) 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanununun Ek 2. maddesi gereğince kurulan vakıf
7) 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu ĠĢ SözleĢmesi Kanunundan (mülga 2821 ve 2822
8) 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları Kanunundan kaynaklanan davalar,
9) 4447 sayılı ĠĢsizlik Sigortası Kanunundan kaynaklanan davalar,
10) Tarafların sıfatına bakılmaksızın, 4046 sayılı ÖzelleĢtirme Uygulamaları Hakkında
Kanunun 21. maddesi kapsamında iĢ kaybı tazminatından kaynaklanan uyuĢmazlıklara iliĢkin
davalar,
ONUNCU HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Sosyal Güvenlik Hukuku
1) Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından açılan rücu davaları sonucu verilen hüküm ve
kararlar,
2) AĢağıda yazılı davalarla ilgili verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi
Yargıtay 10. ve 21. Hukuk Daireleri arasında eĢit olarak paylaĢılmak suretiyle yapılır:
2.1) 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunundan kaynaklanan
davalar,
2.2) 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunundan kaynaklanan davalar,
2.3) 5454 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunundan kaynaklanan
davalar,
2.4) 1479 sayılı (Bağ-Kur) Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız ÇalıĢanlar Sosyal
Sigortalar Kurumu Kanunundan kaynaklanan davalar,
2.5) 2925 sayılı Tarım ĠĢçileri Sosyal Sigortalar Kanunundan kaynaklanan davalar,
2.6) 2926 sayılı "Tarımda Kendi Adına ve Hesabına ÇalıĢanlar Sosyal Sigortalar
Kanunu" ndan kaynaklanan davalar,
2.7) 2108 sayılı Muhtar Ödenek ve Sosyal Güvenlik Kanunundan kaynaklanan davalar,
2.8) 2829 sayılı "Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerin
BirleĢtirilmesi Hakkında Kanun" dan kaynaklanan davalar,
2.9) 2147 sayılı Yurt DıĢında ÇalıĢan Türk VatandaĢlarının, Yurt DıĢında ÇalıĢma
Sürelerinin Sosyal Güvenlikleri Bakımından Değerlendirilmesi Hakkında Kanundan
2.10) 3201 sayılı Yurt DıĢında Bulunan Türk VatandaĢlarının Yurt DıĢında Geçen
2.11) 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usûlü Hakkında Kanunu uyarınca yapılan
takiplerden (Sosyal Güvenlik Kurumunun süresi içinde ödenmeyen prim ve diğer
alacaklarının tahsiline iliĢkin olarak) kaynaklanan tüm davalar (ödeme emrine itiraz, menfi
tespit, haczin kaldırılması, haczedilemezlik),
2.12) 5458 sayılı Sosyal Güvenlik Prim Alacaklarının Yeniden Yapılandırılması ve Bazı
Kanunlarda DeğiĢiklik Yapılması Hakkına Kanundan kaynaklanan davalar.
ONBĠRĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Ticaret Hukuku / Sigorta Hukuku
1) 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununda yer alan Ticari ĠĢletme, Ticaret Sicili ve Unvanı,
Haksız Rekabet, Ticari Defterler, Acente, ġirketler (Anonim, Limited, Kollektif ve
Komandit), Kıymetli Evrak (Poliçe, Bono, Çek ve diğerleri), Yolcu ve EĢya TaĢıma, Deniz
Ticareti (Gemi, Donatma ĠĢtiraki, Deniz Kazaları, Deniz TaĢımaları), Sigorta (Hayat, Mal,
Sorumluluk ve Deniz Sigortaları) ve iliĢkilerinden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm
ve kararlar,
Hatırlatma;
 6098 sayılı TBK'nın 502 vd maddelerinde düzenlenen simsarlık (tellallık)
sözleĢmesinden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme
görevi 13. HD'ne,
 Konut ve iĢyeri sigortası sözleĢmeleri ile can-hayat sigortası (taĢıma hukukundan
doğup doğmadığına bakılmaksızın) sözleĢmelerinden kaynaklanan davalar (rücu davaları
dâhil) ile TTK'nın 1301. maddesinden kaynaklanan Sigortalının kendi trafik kasko
sigortasına, trafik sigortasının da kendi sigortalısına karĢı açtığı tazminat davaları ile yolcu
taĢıma iliĢkisi dâhil sigortanın taraf olduğu her türlü cismani ve maddi zararlı trafik
kazalarından doğan davalar nedeniyle verilen hüküm ve kararların temyiz incelemesi 17.
HD'ne,
 Tacirler arası hizmet alım sözleĢmesinden kaynaklanan davalar (rücu dâhil) sonucu
verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 23. HD'ne ait bulunmaktadır
2) TTK'nın 4. maddesi atfıyla, Türk Medeni Kanununda yer alan, rehin karĢılığında
ikraz ile meĢgul olma (TMK m. 962-969, TTK 4/1)) iĢlerinden kaynaklanan davalar sonucu
3) TTK'nın 4. maddesinin atfıyla, Türk Borçlar Kanununda yer alan, iĢletmenin satılma
ve değiĢtirilmesi (TBK. m. 202-203), yayım sözleĢmesi (TBK m. 487-501), kredi mektubu ve
kredi emri (TBK m. 515-519), ticari temsilciler, ticari vekiller ve diğer tacir yardımcıları
(TBK m. 547-554), ticari nitelikli havale (TBK m. 555-560), saklama sözleĢmeleri (TBK m.
561 vd) iliĢkilerinden kaynaklanan alacak davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
3) Bankacılık Kanunu, Ticari ĠĢletme Rehni Kanunu, Sermaye Piyasası Kanunu, 5684
sayılı Sigortacılık Kanunu ve 5941 sayılı Çek Kanunu'ndan kaynaklanan alacak davaları,
Hatırlatma:
 Bu yasalardan kaynaklanan itirazın iptali ve menfi tespit davaları sonucu verilen
 Tüketici kredisi sözleĢmelerinden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve
kararların temyiz inceleme görevi 13. HD'ne ait bulunmaktadır.
4) 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 1521. maddesinden kaynaklanan (Ticaret
Ģirketlerinde, ortakların veya pay sahiplerinin Ģirketle veya birbirleriyle Ģirket ortaklığından
veya pay sahipliğinden kaynaklanan davalarda veya Ģirketin yönetim kurulu üyeleri,
yöneticileri, müdürleri, tasfiye memurları ya da denetçilerine karĢı açılacak davalar) davalar
ile taĢıma (kara, hava, deniz ve uluslararası sözleĢmeler dâhil) ve sigorta hukukundan
kaynaklanan alacak davaları yanında ĠĠK'nın 67. maddesine dayalı itirazın iptali ve ĠĠK'nın 72.
maddesinden kaynaklanan borçlu olmadığının tespiti davaları sonucu verilen hüküm ve
kararlar,
5) Tarafların sıfatına bakılmaksızın, 556 sayılı Markaların Korunması, 551 sayılı Patent
Haklarının Korunması, 554 sayılı Endüstriyel Tasarımların Korunması ve 555 sayılı Coğrafi
ĠĢaretlerin Korunması Hakkındaki Kanun Hükmündeki Kararnameler Ġle 5846 Sayılı Fikir ve
Sanat Eserleri Kanunundan kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
ONĠKĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Ġcra ve Ġflas Hukuku
1) 2004 sayılı Ġcra ve Ġflas Kanunu uyarınca yapılan icra ve iflas takiplerinden
kaynaklanan Ģikâyet, itiraz ve itirazın kaldırılması talepleri hakkında Ġcra Mahkemelerince
verilen hüküm ve kararlar;
Hatırlatma:
 Kira alacaklarının tahsili ve tahliye amacıyla yapılan takiplerden kaynaklanan
itirazın kaldırılması ve tahliye talepleri sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme
görevi 6. HD'ne,
 Ġlamlı icra ile rehnin paraya çevrilmesi yoluyla yapılan takiplerden kaynaklanan
Ģikâyet, itiraz ve itirazın kaldırılması talepleri sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz
inceleme görevi 8. HD'ne,
 ĠĠK'nın 96 vd maddeleri uyarınca açılan istihkak davaları ile icra müdürlüğünce
haczin uygulanması iĢlemlerine yönelik Ģikâyetler üzerine (ĠĠK 96, 97, 99) verilen hüküm ve
kararların temyiz inceleme görevi 8. HD'ne,
 ĠĠK uyarınca düzenlenen sıra cetveline itiraz ve Ģikâyetler hakkında verilen hüküm ve
kararların temyiz inceleme görevi 23. HD'ne,
 ĠĠK'dan kaynaklanan suçlar hakkında verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme
görevi 11.CD'ne ait bulunmaktadır.
2) ĠĠK uyarınca yapılan icra takipleri sonucu icra müdürlükleri tarafından cebri icra yolu
ile satılan menkul ve gayrimenkul mallarla ilgili satıĢlar ve satıĢa hazırlık iĢlemleri nedeniyle
icra mahkemelerine yapılacak Ģikâyetler üzerine verilen hüküm ve kararlar,
3) Sulh Hukuk Mahkemelerince verilen ortaklığın satılarak giderilmesine dair kararlar
nedeniyle satıĢ memurluklarınca yapılacak satıĢlar ve satıĢa hazırlık iĢlemlerine iliĢkin
Ģikâyetler ve ihalenin feshi talepleri hakkında Sulh Hukuk Mahkemelerince verilen hüküm ve
kararlar,
4) 6183 sayılı Yasanın 99. maddesi uyarınca yapılan Ģikâyet sonucu Ġcra Mahkemesince
verilen taĢınmaz ihalesinin feshi ile ilgili hüküm ve kararlar,
5) TaĢınmazın ihalesi üzerine ĠĠK'nın 135/2. maddesine göre borçluya, taĢınmaz
baĢkaları tarafından iĢgal edilmekte ise, bu kiĢilere çıkarılan tahliye emrine yönelik Ģikâyetler
ile ĠĠK'nın 276. maddesinin uygulanması hakkında icra mahkemelerince verilen hüküm ve
kararlar,
6) Alacaklıların ĠĠK'nın 89. maddesi uyarınca borçluların üçüncü kiĢilerdeki alacakları
ile ilgili 1. ve 2. haciz ihbarnamelerine karĢılık üçüncü kiĢilerin Ġcra Mahkemelerine vaki
Ģikâyetleri üzerine icra mahkemesince verilen hüküm ve kararlar ile sözü edilen maddenin 4.
fıkrası uyarınca üçüncü kiĢinin tazminata mahkum edilmesi isteği üzerine icra mahkemesince
ONÜÇÜNCÜ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: SözleĢme Hukuku, Tüketici Hukuku
1) 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun ikinci kısmında yer alan ve diğer dairelerin
görevine girmeyen sözleĢmeler ile özel kanunlara göre yapılıp diğer dairelerin görevine
girmeyen sözleĢmelerden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 Abonelik sözleĢmelerinden ve bu sözleĢmelerin tesisinden kaynaklanan davalar,
sebepsiz zenginleĢmeden kaynaklanan davalar ile estetik amaçlı ameliyatlardan, diĢ tedavi,
protez vb yapımından, araç tamirinden, fotoğraf ve video çekiminden kaynaklanan davalar
 6102 sayılı TTK'nın 4. maddesinde sözü edilen ve ticari dava sayılan davalar (rehin
karĢılığı ikraz, yayım sözleĢmesi, kredi mektubu ve kredi emri, ticari temsilci, vekil ve diğer
tacir yardımcıları iliĢkisi, ticari nitelikli havale, saklama sözleĢmesinden kaynaklanan)
 Eser sözleĢmesinden kaynaklanan davaların (yukarıda yazılı ve 3. HD.nin görevi
dıĢında kalan)sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 15. HD'ne,
 Okutma, eğitim-öğretim ve yetiĢtirme giderleri ile ilgili olarak yasadan veya
sözleĢmeden doğan her türlü davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme
görevi 18. HD'ne,
 Ticari nitelikteki alım-satım, finansal kiralama ve faktoring sözleĢmelerinden
kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 19. HD'ne,
 Tacirler arası hizmet alım sözleĢmesinden ve arsa, arsa payı-kat karĢılığı inĢaat
sözleĢmesinden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme
görevi 23. HD'ne ait bulunmaktadır.
2) 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunda düzenlenen abonelik
sözleĢmesi dıĢındaki sözleĢmelerden (devre mülk, devre tatil, paket tur, kapıdan satıĢ gibi)
Hatırlatma;
 Abonelik sözleĢmelerinden ve bu sözleĢmelerin tesisinden kaynaklanan davalar
nedeniyle verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 3. HD'ne ait bulunmaktadır.
3) Ġmalatçının sorumluluğuna iliĢkin davalar (Tüketicinin Korunması Hakkında
Kanunun 4. maddesine göre sorumlu olan ve sorumlu olmasına rağmen tüketici ile akdi
iliĢkisi bulunmayan imalatçı, ithalatçı, bayi ve acente arasında doğan davalar dâhil) sonucu
4) Alacağın temliki ve borcun naklinden doğan ve 11 nci, 15 nci ve 19. Hukuk
Dairelerinin görevleri dıĢında kalan davalara iliĢkin olarak verilen hüküm ve kararlar,
5) 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu uyarınca bankalarca genel
mahkemelerde açılan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
ONDÖRDÜNCÜ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: ġahsi Haklar, Sınırlı Ayni Haklar, Kamu Orta Malları,
Gayrimenkul Mülkiyetinin sınırları, Ortaklığın Giderilmesi
1) Sınırlı ayni haklara (TMK 779 vd) iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
2) TaĢınmaz mülkiyetini devir hakkının kısıtlamalarından (TMK m. 732-736: Önalım
hakkı, sözleĢmeden doğan önalım hakkı ve alım-geri alım hakları) kaynaklanan davalar
3) Kamu orta mallarından mera, yaylak, kıĢlak iddiası ile açılan davalar sonucu genel
mahkemelerden verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma ;
 Kadastro sonucu oluĢan sicile karĢı, kadastrodan önceki nedenlerle açılan iptal ve
tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 16. HD'ne ait
bulunmaktadır.
4) AĢağıda yazılı davalar gibi Ģahsi haklara dayalı ve taĢınmaz mallarla ilgili davalar
sonucu verilen hüküm ve kararlar:

SatıĢ vaadi sözleĢmelerine dayalı tapu iptali ve elatmanın önlenmesi davaları,

Yükleniciden haricen satın alınan bağımsız bölüme iliĢkin olup, 30.09.1988 tarihli
1987/2 E. 1988/2 K. sayılı Yargıtay Ġçtihadı BirleĢtirme Kararına dayalı tapu iptali ve tescil
davaları,

Tahsis kararlarına dayalı elatmanın önlenmesi ve tapu iptali ve tescil davaları,

Ġnanç sözleĢmesine dayalı tapu iptali ve tescil davaları (05.02.1947 tarihli 20/65
sayılı Yargıtay Ġçtihadı BirleĢtirme Kararı),
Hatırlatma:

Mülkiyet hakkından kaynaklanan ve inanç sözleĢmesine dayalı tapu iptal ve
tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevii 1. HD'ne ait
bulunmaktadır.

Ölünceye kadar bakma aktine dayalı tapu iptali ve tescil davaları.
5) 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 724, 725 ve 729. maddelerine dayalı (temliken
tescil) tapu iptali ve tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
6) Ferman ve hüccet gibi tasarruf belgelerinin sahteliği nedeniyle açılan iptal davaları
7) Karz (ödünç) ipoteklerinin kaldırılması ile ilgili davalar sonucu verilen hüküm ve
kararlar,
8) Geçit ve mecra hakkı ile ilgili davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
9) Su yoluna vaki müdahalenin meni ve iptal davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
10) Kaynaklara, özel ve genel sulara iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
11) Mülkiyet hakkına dayalı olup, mülkiyeti uyuĢmazlık konusu olmayan tapuda yazılı
Ģerhin ve ipoteğin kaldırılmasına iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
12) 5520 sayılı Kanunla değiĢik Tapu Kanununun 31. maddesi uyarınca açılan tapuda
sınır ve yüzölçümü düzeltilmesine iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma;
 Kadastro sonucu oluĢan sicil hakkında açılan sınır ve yüzölçümü düzeltilmesine
iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 16. HD'ne ait
bulunmaktadır.
13) Tapu kaydına bağlı taĢınmazlarda, TMK'nın 737. maddesine dayalı komĢuluk
hukukuna aykırı davranıĢın giderilmesine iliĢkin davalar (komĢuluk hukukundan kaynaklanan
tazminat davaları dâhil) sonucu verilen hüküm ve kararlar,
14) PaydaĢlar veya mirasçılar arasında taĢınır ve taĢınmaz malların taksimi ve Ģüyuunun
giderilmesi (TMK m. 642, 696-699) davaları (paydaĢlıktan çıkarma dâhil) sonucu verilen
15) Elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete dönüĢtürülmesi istemli davalar sonucu
ONBEġĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Eser SözleĢmeleri
ĠĢin niteliği ve tarafların sıfatına bakılmaksızın eser (istisna) sözleĢmelerinden
kaynaklanan davalar sonucu verilen (TBK m. 470-486) hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 Arsa, arsa payı ya da kat karĢılığı inĢaat sözleĢmelerinden kaynaklanan davalar
 DiĢ tedavi, protez v.s, estetik amaçlı ameliyatlar, araç tamiri ile fotoğraf ve video
çekiminden kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi
ise 3. HD'ne ait bulunmaktadır.
ONALTINCI HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Kadastro Hukuku, Ġmar Hukuku
1) 2613, 5602 ve 766 sayılı kanunlar ile 3402 sayılı Kadastro Kanunu uyarınca yapılan
ilk tesis kadastrosundan kaynaklanan davalar sonucu Kadastro Mahkemelerince verilen
hüküm ve kararların 1/2'si (diğer yarısı 7. HD'ne ait olmak üzere)
Hatırlatma:
 Hazinenin ya da Orman Ġdaresinin taraf olup, çekiĢmeli taĢınmazın orman olduğu
iddiasında bulunduğu davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 20.
HD'ne,
 Ġmar kadastrosu, yenileme kadastrosu, uygulama kadastrosu, kullanım kadastrosu,
güncelleme kadastrosu ve afet kadastrosundan kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve
kararların temyiz inceleme görevi müstakilen 16. HD'ne ait bulunmaktadır.
2) 7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirlerle
Yapılacak Yardımlara Dair Kanunun 18. maddesi uyarınca yapılan "Afet Kadastrosu"ndan
3) Kadastro öncesi nedenlere (zilyetlik, kamu orta malı iddiası dâhil) dayanılarak genel
mahkemelerde açılan (3402 Kadastro Kanunu m. 12) tapu iptal ve tescil davaları,
4) Kadastro sırasında tespit harici bırakılan ve hakkında kadastro tutanağı
düzenlenmeyen taĢınmazlar hakkında açılan tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar,
5) Hazine tarafından, kadastro sırasında tespit harici bırakılan taĢınmazlar hakkında,
3402 sayılı Kadastro Kanununun 18. maddesi uyarınca, Hazine adına tescil istemiyle açılan
6) Kadastro sonucu tescil edilen taĢınmazlar hakkında sınır ve yüzölçümünün
düzeltilmesi istemiyle açılan davalar (KK. m. 41) sonucu verilen hüküm ve kararlar,
7) Tarafların sıfatına ve iddianın mahiyetine bakılmaksızın, 2859 sayılı Tapulama ve
Kadastro Paftalarının Yenilenmesi Hakkındaki Kanun uyarınca yapılan yenileme kadastrosu
ile 3402 sayılı yasanın 22/2-a maddesi uyarınca yapılan uygulama kadastrosundan
8) Tarafların sıfatına ve talebin mahiyetine bakılmaksızın 2924 sayılı kanun ya da 3402
sayılı Kadastro Kanununun (5831 sayılı yasanın 8. maddesi ile eklenen) Ek-4. maddesi
uyarınca 2/B alanlarında yapılan kullanım kadastrosundan veya kesinleĢmiĢ 2/B alanları
hakkında zilyetlik ve muhdesat Ģerhi verilmesi isteminden kaynaklanan davalar nedeniyle
9) 3194 sayılı Ġmar Kanunu, 2981 sayılı Kanun ve ilgili diğer imar mevzuatından
kaynaklanan tapu iptal, tescil vb. davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 Ġmar uygulaması sonucu bedele dönüĢtürülen taĢınmaz bedelleri ile imar uygulaması
sebebi ile oluĢturulan ipotek bedellerinin artırılması ve eksiltilmesi ile ilgili davalar sonucu
verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 5. HD'ne ait bulunmaktadır.
10) Ġmar uygulaması (Ģuyulandırma) sonucu (3194 sayılı Kanunun 18. ve 2981 sayılı
Kanunun 10/c maddesi) oluĢan imar parsellerinin hukuki dayanağını teĢkil eden idari iĢlemin
idari yargıda iptal edilmesiyle yolsuz tescil durumuna düĢen imar çap kayıtlarının iptali ile
eski kadastral mülkiyet ve geometrik durumuna çevrilmesi isteğiyle açılan davalar sonucu
11) Mükerrer kadastrodan kaynaklanan tapu iptal ve tescil davaları
ONYEDĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Trafik Kazalarından Kaynaklanan tazminat, Sigorta Hukuku,
Merci Tayini
1) Trafik kazasından kaynaklanan tazminat davaları (bedensel zarar ile ölümden
kaynaklanan tazminatlar dâhil) sonucu verilen hüküm ve karar,
2) 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 1472. maddesinden (6762 sayılı Türk Ticaret
Kanununun 1301. maddesi) kaynaklanan ve kasko sigortası ile ilgili rücuan tazminat davaları
3) Sigortalının kendi trafik kasko sigortasına, trafik sigortasının da kendi sigortalısına
karĢı açtığı tazminat davaları ile yolcu taĢıma iliĢkisi dâhil sigortanın taraf olduğu her türlü
cismani ve maddi zararlı trafik kazalarından doğan davalar nedeniyle verilen hüküm ve
kararlar,
4) Adli Yargı içinde, yargı yeri belirlenmesine iliĢkin ihtilaflar nedeniyle yargı yerinin
belirlenmesi (merci tayini),
5) Ġcra Ġflas Kanunu ve 6183 sayılı kanundan kaynaklanan tasarrufun iptali davaları
6) TBK'nın 19. maddesi gereğince muvazaa iddiasına iliĢkin davalar sonucu verilen
Hatırlatma:
 Muris muvazaasından kaynaklanan tapu iptal ve tescil davaları sonucu verilen
7) 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkındaki Kanundan doğan ve
diğer dairelerin görev alanına girmeyen her türlü davalara iliĢkin hüküm ve kararlar,
8) Konut ve iĢyeri sigortası sözleĢmeleri ile taĢıma hukukundan doğup doğmadığına
bakılmaksızın can-hayat sigortası sözleĢmelerinden kaynaklanan davalar sonucu (rücu dâhil)
ONSEKĠZĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Ġhtisas Alanı: Gayrimenkul Hukuku, Medeni Hukuk
Temel Görev: Kat Mülkiyeti, KamulaĢtırma, KiĢiler Hukuku, Hısımlık, Vesayet
1) 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun uygulanmasından kaynaklanan uyuĢmazlıklarla
ilgili davalara iliĢkin hüküm ve kararlar,
2) Paylı mülkiyete ya da elbirliği mülkiyetine tabi taĢınmazlarda paydaĢlardan veya
birlikte malik olanlardan birinin, taĢınmaz mülkiyetinin kat mülkiyetine çevrilmesini istediği
ortaklığın giderilmesi davaları (634 sayılı Yasanın 12. maddesi) sonucu verilen hüküm ve
kararlar,
3) Birden çok parsel üzerinde yer alan toplu konut ve diğer yapıların ortak
yönetiminden kaynaklanan uyuĢmazlıklara iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
4) Ortak hükümler bölümünün 14. maddesinde yazılı ―Ġkinci Grup‖ta yer alan illerin
merkez ve ilçelerinde bulunan mahkemeler tarafından, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanunundan
Hatırlatma;
 Ortak hükümler bölümünün birinci grubunda yer alan mahkemeler tarafından
kamulaĢtırmasız elatmadan kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz
 Ortak hükümler bölümünün birinci grubunda yer alan mahkemeler tarafından 2942
sayılı yasadan kaynaklanan davalar nedeniyle verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme
görevi 5. HD'ne ait bulunmaktadır.
5) Ortak hükümler bölümünün 14. maddesinde yazılı ―Ġkinci Grup‖ta yer alan illerin
merkez ve ilçelerinde bulunan mahkemeler tarafından, kamulaĢtırmasız el atmadan
kaynaklanan el atmanın önlenmesi, taĢınmaz ve muhtesat bedellerinin tahsili davaları sonucu
Hatırlatma;
 Ortak hükümler bölümünün birinci grubunda yer alan mahkemeler tarafından
kamulaĢtırmasız elatmadan kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz
inceleme görevi 5. HD'ne ait bulunmaktadır.
6) 4721 sayılı TMK'nın KiĢiler Hukuku baĢlıklı 1. Kitabının "Gerçek KiĢiler" baĢlıklı 1.
Kısmında yer alan maddelerden (TMK m. 8-46) kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm
ve kararlar,
7) 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu uyarınca nüfus kayıtlarının düzeltilmesine
iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar ile vatandaĢlığın tespitine iliĢkin hüküm ve
kararlar,
8) 4721 sayılı TMK'nın "KiĢiler Hukuku" baĢlıklı 1. Kitabının "Tüzel KiĢiler" baĢlıklı 2.
Kısmında yer alan hükümlerden (TMK m. 47-117) kaynaklanan davalar sonucu verilen
9) 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 56 ila 100. maddeleri ile 5253 sayılı Dernekler
Kanunu hükümlerine göre açılmıĢ derneklerin feshi, derneğin sona erdiğinin tespiti gibi
dernekler hukukundan kaynaklanan her türlü dava sonucunda verilen hüküm ve kararlar,
10) Siyasi partilere, meslek kuruluĢlarına (Esnaf Odaları, Ticaret Borsaları gibi) ve bu
kuruluĢlarla üyeleri arasında çıkan uyuĢmazlıklara iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve
kararlar,
11) 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 101 vd maddeleri kapsamında kalan vakıfların
kuruluĢ ve tescil iĢlemleri, vakıf senedinin düzenlenmesi ve değiĢtirilmesi, vakfın teĢkilatı
(örgütü), denetimi, yöneticilerin azli, vakıf yönetiminin amacının ve mallarının değiĢtirilmesi,
vakfın sona ermesi ve tasfiyesi; ayrıca, Osmanlı döneminde kurulan ve 5737 sayılı Vakıflar
Yasasına tabi olan vakıflarda, vakfiye Ģartı gereği vakıf evladı veya ilgilisi olduğunun ya da
tevliyete hak kazandığının tespiti ile vakfın gelir fazlasından yararlanma (intifa) haklarıyla
ilgili olarak açılan davalara iliĢkin hüküm ve kararlar,
12) 4721 sayılı TMK'nın 2. Kitabının, "Hısımlık" baĢlıklı 2. Kısmında yer alan
"Soybağının Kurulması" baĢlıklı 1. Bölümünün 1, 2, 3 ve 4. ayrımlarında yer alan
maddelerden (TMK m.282 ila 320: Soybağı, tanıma, babalık, evlat edinme vb) kaynaklanan
davalar nedeniyle verilen hüküm ve kararlar,
13) 4721 sayılı TMK'nın 2. Kitabının, "Vesayet" baĢlıklı 3. Kısmında yer alan
maddelerden (TMK m. 396-494) kaynaklanan davalar nedeniyle verilen hüküm ve kararlar,
14) 3561 sayılı Mal Memurlarının Kayyım Tayin Edilmesine Dair Kanuna göre verilen
kayyım atanması ile ilgili davalar ile kayyımlık kararlarının kaldırılmasına iliĢkin davalar
15) Taraflarının sıfatına bakılmaksızın, okutma, eğitim-öğretim ve yetiĢtirme giderleri
ile ilgili olarak yasadan (657, 1416, 5535, 3466, 926, 5401, 4652, 2330, 2547, 3580 ve 3269
sayılı kanunlar ve benzerleri) veya sözleĢmeden doğan her türlü davalar sonucu verilen
ONDOKUZUNCU HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Ticaret Hukuku, Bankalar Hukuku
1) Ticari nitelikteki alım-satım sözleĢmesinden kaynaklanan her türlü davalar (ihtiyati
haciz talebine ve ihtiyati hacze itiraza iliĢkin davalar dâhil) sonunda verilen hüküm ve
kararlar,
Hatırlatma ;
 Taraflarının sıfatına bakılmaksızın abonelik sözleĢmelerinden kaynaklanan davalar
sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 3. HD'ne ait bulunmaktadır.
 Tacirler arası hizmet alım sözleĢmesinden kaynaklanan davalar sonucu verilen
2) Tarafları tacir olup, ĠĠK'nın 89. maddesi uyarınca açılmıĢ menfi tespit davaları,
Hatırlatma:
 Tarafların tacir ve iĢin ticari iĢletmeyle ilgili bulunmadığı ĠĠK'nın 89. maddesinden
kaynaklanan menfi tespit davaları sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi
3) Deniz Hukuku, Kooperatifler Hukuku, TaĢıma Hukuku ve Sigorta Hukuku
uygulamasından ve istisna sözleĢmelerinden doğan davalar hariç olmak üzere;
3.1) ĠĠK'nın 67. maddesine göre açılan ticari dava niteliğindeki itirazın iptali davaları
sonunda verilen hüküm ve kararlar,
3.2) ĠĠK'nın 69. maddesinden kaynaklanan borçtan kurtulma davaları sonunda verilen
3.3) ĠĠK'nın 72. maddesine dayanan ticari dava niteliğindeki menfi tespit ve istirdat
davaları sonunda verilen hüküm ve kararlar,
Hatırlatma:
 Tacirler arası kira sözleĢmelerinden kaynaklanan davaların temyiz inceleme görevi
6. HD'ne,
 Tacirler arası hizmet alım sözleĢmelerinden kaynaklanan davalar sonucu verilen
4) Banka ve finans kuruluĢlarından kullandırılan genel veya ticari kredi
sözleĢmelerinden kaynaklanan itirazın iptali ve menfi tespit davaları sonunda verilen hüküm
ve kararlar,
Hatırlatma:
 Deniz hukuku, taĢıma ve sigorta hukukundan kaynaklanan tüm davalar sonucu
verilen hüküm ve kararlar ile banka ve finans kurumlarınca kullandırılan genel ve ticari kredi
sözleĢmelerinden kaynaklanan alacak davaları sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz
 Tüketici kredisinden kaynaklanan davalar ile 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi
Kartları Kanunundan kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararların temyiz
 Kooperatifler hukukundan kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm vekararların
temyiz inceleme görevi 23. HD'ne ait bulunmaktadır
5) Finansal Kiralama SözleĢmesinden kaynaklanan her tür dava sonunda verilen hüküm
ve kararlar,
6) Faktoring SözleĢmesinden kaynaklanan her tür dava sonunda verilen hüküm ve
kararlar,
YĠRMĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Orman Hukuku, Hâkimin reddi
1) Orman Kadastro Komisyonlarınca yapılan orman kadastrosu, 2/B (orman rejimi
dıĢına çıkarma) uygulaması, aplikasyon ve maddi hataların düzeltilmesi (6831 sayılı yasanın
4999 sayılı yasanın 4. maddesi ile değiĢik 9/son maddesi uyarınca) iĢlemlerinden kaynaklanan
davalar sonucunda verilen hüküm ve kararlar,
2) Orman Ġdaresi ya da Hazinenin taraf olup orman iddiasında bulunmaları nedeniyle
orman yönünden araĢtırması yapılması gerekli olan kadastro tespitine itiraz, tapu iptal, tescil
ve elatmanın önlenmesi istemiyle açılan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
3) Orman idaresi ya da Hazine taraf olmasa dahi, 3402 sayılı yasanın 30/2. maddesi
uyarınca re'sen araĢtırma yapılması zorunlu olup sınırlarında orman bulunması veya
taĢınmazın orman niteliği göstermesi nedeniyle orman tahdit, 2/B ve aplikasyon haritaları ile
bu haritalardaki maddi hataların düzeltilmesine iliĢkin haritaların uygulanması gereken ya da
6831 sayılı yasanın 1. maddesi uyarınca orman sayılıp sayılmadığı yönünden inceleme
yapılması gerekli bulunan davalar sonucu kadastro mahkemelerinden verilen hüküm ve
kararlar,
4) Hâkimin reddi talebi üzerine verilen kararlar,
YĠRMĠBĠRĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Ġhtisas Alanı: ĠĢ ve sosyal Güvenlik Hukuku
Temel Görev: Sosyal Güvenlik Hukuku
1) Hizmet tespiti ve birlikte iĢçilik hakları istemiyle Sosyal Güvenlik Kurumu
BaĢkanlığı ve iĢveren hakkında açılan davalar sonucunda verilen hüküm ve kararlar,
2) 3417, 4853 ve 5568 sayılı Kanunlar uyarınca iĢçi tarafından tasarrufu teĢvik ve nema
alacağı ile ilgili iĢveren, Sosyal Güvenlik Kurumu ve Hazine aleyhine açılan davalar
sonucunda verilen hüküm ve kararlar,
3) 5664 sayılı Konut Edindirme Yardımı Hak Sahiplerine Ödeme Yapılmasına Dair
Kanun kapsamındaki uyuĢmazlıklara iliĢkin davalar sonucunda verilen hüküm ve kararlar,
4) ĠĢ kazası ve meslek hastalığından doğan maddi ve manevi tazminat davaları (iĢçi ve
iĢveren arasındaki rücu davaları dâhil) ile bu davalarla birlikte açılan iĢçilik alacaklarına
iliĢkin davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
5) AĢağıda yazılı davalarla ilgili verilen hüküm ve kararların temyiz incelemesi
Yargıtay 10. ve 21. Hukuk Daireleri arasında eĢit olarak paylaĢılmak suretiyle yapılır:
5.1) 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunundan kaynaklanan
davalar,
5.2) 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunundan kaynaklanan davalar,
5.3) 5454 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunundan kaynaklanan
davalar,
5.4) 1479 sayılı (Bağ-Kur) Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız ÇalıĢanlar Sosyal
Sigortalar Kurumu Kanunundan kaynaklanan davalar,
5.5) 2925 sayılı Tarım ĠĢçileri Sosyal Sigortalar Kanunundan kaynaklanan davalar,
5.6) 2926 sayılı "Tarımda Kendi Adına ve Hesabına ÇalıĢanlar Sosyal Sigortalar
Kanunu" ndan kaynaklanan davalar,
5.7) 2108 sayılı Muhtar Ödenek ve Sosyal Güvenlik Kanunundan kaynaklanan davalar,
5.8) 2829 sayılı "Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerin
BirleĢtirilmesi Hakkında Kanun" dan kaynaklanan davalar,
5.9) 2147 sayılı Yurt DıĢında ÇalıĢan Türk VatandaĢlarının, Yurt DıĢında ÇalıĢma
5.10) 3201 sayılı Yurt DıĢında Bulunan Türk VatandaĢlarının Yurt DıĢında Geçen
5.11) 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usûlü Hakkında Kanunu uyarınca yapılan
takiplerden (Sosyal Güvenlik Kurumunun süresi içinde ödenmeyen prim ve diğer
alacaklarının tahsiline iliĢkin olarak) kaynaklanan tüm davalar (ödeme emrine itiraz, menfi
tespit, haczin kaldırılması, haczedilemezlik),
5.12) 5458 sayılı Sosyal Güvenlik Prim Alacaklarının Yeniden Yapılandırılması ve Bazı
Kanunlarda DeğiĢiklik Yapılması Hakkına Kanundan kaynaklanan davalar.
YĠRMĠĠKĠNCĠ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: ĠĢ Hukuku
AĢağıda yazılı davalar hakkında, ortak hükümlerin 15. maddesinde yer alan, ĠĢ Hukuku
Dairelerine özgü 3. Grup illerin merkez ve ilçelerinde bulunan mahkemelerce verilen hüküm
ve kararlar:
1) 4857 sayılı ĠĢ Kanunundan kaynaklanan davalar,
Hatırlatma:
hüküm ve kararların temyiz inceleme görevi 21. HD'sine aittir.
2) 4857 sayılı ĠĢ Kanununa göre iĢçi sayılan kimselerle iĢverenler arasında, 818 sayılı
3) 4857 sayılı ĠĢ Kanununa göre iĢçi sayılan kimselerle iĢverenler arasında Ġcra ve Ġflas
Kanununun 67. maddesi gereğince açılan itirazın iptali davaları, m.72 gereğince açılan menfi
tespit davaları ve istirdat davaları ile iĢ sözleĢmesinin yapılması veya devamı sırasında iĢçiden
alınan senedin iptali davaları,
4) 5953 sayılı Basın Mesleğinde ÇalıĢanlarla ÇalıĢtıranlar Arasındaki Münasebetlerin
5) 854 sayılı Deniz ĠĢ Kanunundan kaynaklanan davalar,
6) 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanununun Ek 2. maddesi gereğince kurulan vakıf
7) 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu ĠĢ SözleĢmesi Kanunundan (mülga 2821 ve 2822
8) 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları Kanunundan kaynaklanan davalar,
9) 4447 sayılı ĠĢsizlik Sigortası Kanunundan kaynaklanan davalar,
10) Tarafların sıfatına bakılmaksızın, 4046 sayılı ÖzelleĢtirme Uygulamaları Hakkında
Kanunun 21. maddesi kapsamında iĢ kaybı tazminatından kaynaklanan uyuĢmazlıklara iliĢkin
davalar,
YĠRMĠÜÇÜNCÜ HUKUK DAĠRESĠ
Temel Görev: Ticaret Hukuku, Kooperatifler Hukuku
1) Kooperatifler hukukundan kaynaklanan davalar sonucu verilen hüküm ve kararlar,
2) Sermaye Ģirketleri ve kooperatiflerin uzlaĢma yoluyla yeniden yapılandırılması
talebine iliĢkin hüküm ve kararlar,
3) Genel mahkemelerden verilmiĢ (adi ve malvarlığının terki suretiyle) konkordatoya
iliĢkin hüküm ve kararlar,
4) Tacirler arası hizmet alım sözleĢmesinden kaynaklanan her türlü davalar (rücu dâhil)
sonucu verilen hüküm ve kararlar.
5) Arsa, arsa payı ya da kat karĢılığı inĢaat sözleĢmelerinden kaynaklanan davalar
nedeniyle verilen hüküm ve kararlar.
6) Genel mahkemelerden verilmiĢ iflas ve iflasın ertelenmesine iliĢkin hüküm ve
kararlar,
7) 2004 sayılı ĠĠK uyarınca icra mahkemeleri ile genel mahkemelerde görülen sıra
cetveline iliĢkin Ģikâyet ve davalar sonunda verilen hüküm ve kararlar,
8) 2004 sayılı ĠĠK'nın 235. maddesi uyarınca iflas tasfiyesinde düzenlenen sıra cetveline
yönelik Ģikâyet ve davalar (kayıt kabul, kayıt terkini davaları ile sıraya yönelik Ģikâyetler)
sonunda verilen hüküm ve kararlar,
9) 2004 sayılı ĠĠK'nın 94. maddesine göre alınan yetkiye dayalı davalar nedeniyle
verilen hüküm ve kararlar.
II) YARGITAY CEZA DAĠRELERĠ ĠġBÖLÜMÜ
A) ORTAK HÜKÜMLER
1) Bu iĢbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dâhil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten
sonra düzenlenen iĢlerin temyiz incelemesi, bu iĢbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi
tarafından yapılır.
2) Daireler, bu iĢbölümü kararının yürürlüğe girdiği tarihte esasına kayıtlı bulunan iĢler
ile daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dıĢına gönderdiği
iĢlerden geri gelenlere bakarlar.
3) Eylemlerin nitelendirilmesine ve suçların unsurlarının değiĢtirilerek baĢka bir suça
dönüĢtürülmesine iliĢkin olarak yeni düzenleme yapılması halinde, görevin belirlenmesinde
yeni adlandırmaya itibar edilir.
4) Kaçakçılık ve buna bağlı olarak iĢlenen evrakta sahtecilik suçlarından birlikte dava
açılmıĢ olması halinde verilen kararın temyiz incelemesi 7. CD tarafından yapılır.
B) DAĠRELERĠN GÖREVLERĠ
BĠRĠNCĠ CEZA DAĠRESĠ
Madde 81......Kasten öldürme
Madde 82......Nitelikli haller
Madde 83......Kasten öldürmenin ihmali davranıĢla iĢlenmesi
Madde 84......Ġntihara yönlendirme
Madde 87/4...Kasten yaralama sonucu ölüm meydana gelmesi
ĠKĠNCĠ CEZA DAĠRESĠ
Madde 141 ila 147 .....Hırsızlık (Üçte biri)
Madde 163....KarĢılıksız yararlanma (Yarısı)
Madde 165...Suç eĢyasının satın alınması veya kabul edilmesi, (Tamamı)
Madde 167, 168, 169...Ortak hükümler
ÜÇÜNCÜ CEZA DAĠRESĠ
Madde 86...Kasten yaralama
Madde 87...Neticesi sebebiyle ağırlaĢmıĢ yaralama (Dördüncü fıkra hariç)
Madde 88...Kasten yaralamanın ihmali davranıĢla iĢlenmesi
6831 sayılı Yasaya aykırılıktan kaynaklanan iĢler
DÖRDÜNCÜ CEZA DAĠRESĠ
Madde 97...Terk
Madde 98...Yardım ve bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi
Madde 106...Tehdit
Madde 107...ġantaj
Madde 108..Cebir
Madde 111...Tüzel kiĢiler hakkında güvenlik tedbiri uygulanması
Madde 112...Eğitim ve öğretimin engellenmesi
Madde 113...Kamu kurumu veya kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluĢlarının
faaliyetlerinin engellenmesi
Madde 114...Siyasi hakların kullanılmasının engellenmesi
Madde 115...Ġnanç, düĢünce ve kanaat hürriyetinin kullanılmasını engelleme
Madde 116..Konut dokunulmazlığını ihlal
Madde 117...ĠĢ ve çalıĢma hürriyetinin ihlali,
Madde 118...Sendikal hakların kullanılmasının engellenmesi
Madde 119...Ortak hüküm
Madde 120...Haksız arama
Madde 121...Dilekçe hakkının kullanılmasının engellenmesi
Madde 122...Ayırımcılık,
Madde 123..KiĢilerin huzur ve sükununu bozma
Madde 124...HaberleĢmenin engellenmesi
Madde 125..Hakaret
Madde 126..Mağdurun belirlenmesi
Madde 127..Ġsnadın ispatı
Madde 128..Ġddia ve savunma dokunulmazlığı
Madde 129..Haksız fiil nedeniyle veya karĢılıklı hakaret
Madde 130..KiĢinin hatırasına hakaret
Madde 131..SoruĢturma ve kovuĢturma koĢulu
Madde 181...Çevrenin kasten kirletilmesi
Madde 182...Çevrenin taksirle kirletilmesi
Madde 183...Gürültüye neden olma
Madde 184...Ġmar kirliliğine neden olma
BEġĠNCĠ CEZA DAĠRESĠ
Madde 235...Ġhaleye fesat karıĢtırma
Madde 236...Edimin ifasına fesat karıĢtırma
Madde 237...Fiyatları etkileme,
Madde 238...Kamuya gerekli Ģeylerin yokluğuna neden olma,
Madde 239...Ticari sır, bankacılık sırrı veya müĢteri sırrı niteliğindeki bilge ve
belgelerin açıklanması,
Madde 240...Mal veya hizmet satımından kaçınma,
Madde 241...Tefecilik,
Madde 242...Tüzel kiĢiler hakkında güvenlik tedbiri uygulanması,
Madde 247...Zimmet
Madde 248...Etkin piĢmanlık
Madde 249...Daha az cezayı gerektiren hal
Madde 250...Ġrtikap
Madde 251...Denetim görevinin ihmali
Madde 252...RüĢvet
Madde 253...Tüzel kiĢiler hakkında güvenlik tedbiri uygulanması
Madde 255...Yetkili olmadığı iĢ için yarar sağlama
Madde 256...Zor kullanma yetkisine iliĢkin sınırın aĢılması,
Madde 257...Görevi kötüye kullanma,
Madde 258...Göreve iliĢkin sırrın açıklanması,
Madde 259...Kamu görevlisinin ticareti,
Madde 260...Kamu görevinin terki veya yapılmaması,
Madde 261...KiĢilerin malları üzerinde usulsüz tasarruf ,
Madde 262...Kamu görevinin usulsüz olarak üstlenilmesi,
Madde 263...Kanuna aykırı eğitim kurumu,
Madde 264...Özel iĢaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma,
Madde 265...Görevi yaptırmamak için direnme,
Madde 266...Kamu görevine ait araç ve gereçleri suçta kullanma,
Yargı yeri belirlemeleri,
Dava nakli
ALTINCI CEZA DAĠRESĠ
Madde 148...Yağma (Tamamı)
Madde 149....Nitelikli yağma (Tamamı)
Madde 150....Daha az cezayı gerektiren hal
YEDĠNCĠ CEZA DAĠRESĠ
Özel Ceza Yasalarından veya Kabahatler Yasası'ndan doğan ve baĢka dairelerin görev
alanına girmeyen suçlar ve kararlar
SEKĠZĠNCĠ CEZA DAĠRESĠ
Madde 94....ĠĢkence,
Madde 95....Neticesi sebebiyle ağırlaĢmıĢ iĢkence,
Madde 96....Eziyet ,
Madde 154..Hakkı olmayan yere tecavüz ,
Madde 170.....Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması,
Madde 171.....Genel güvenliğin taksirle tehlikeye sokulması,
Madde 172.....Radyasyon yayma,
Madde 173.....Atom enerjisi ile patlamaya sebebiyet verme,
Madde 174.....Tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el değiĢtirmesi,
Madde 175...Akıl hastası üzerindeki bakım ve gözetim yükümlülüğünün ihlali,
Madde 176....ĠnĢaat veya yıkımla ilgili emniyet kurallarına uymama,
Madde 177...Hayvanın tehlike yaratabilecek Ģekilde serbest bırakılması,
Madde 178....ĠĢaret ve engel koymama,
Madde 197....Parada sahtecilik,
Madde 198....Paraya eĢit sayılan değerler,
Madde 199...Kıymetli damgada sahtecilik,
Madde 200...Para ve kıymetli damgaları yapmaya yarayan araçlar,
Madde 201....Etkin piĢmanlık,
Madde 202....Mühürde sahtecilik ,
Madde 213...Halk arasında korku ve panik yaratmak amacıyla tehdit ,
Madde 214....Suç iĢlemeye tahrik,
Madde 215....Suçu ve suçluyu övme,
Madde 216....Halkı kin ve düĢmanlığa tahrik veya aĢağılama,
Madde 217....Kanunlara uymamaya tahrik,
Madde 218...Ortak hüküm,
Madde 243..BiliĢim sistemine girme
Madde 244..Sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiĢtirme
Madde 245..Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
Madde 246..Tüzel kiĢiler hakkında güvenlik tedbiri uygulanması
3091 sayılı TaĢınmaz Mal Zilyetliğine Yapılan Tecavüzlerin Önlenmesi Hakkındaki
Yasaya iliĢkin iĢler
5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Yasasına iliĢkin iĢler
6136 sayılı AteĢli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Yasaya iliĢkin iĢler
Bu iĢbölümüne göre ceza dairelerinden herhangi birinin görevine girmeyen ve Türk
Ceza Yasasından kaynaklanan tüm diğer suçlar
DOKUZUNCU CEZA DAĠRESĠ
Madde 76....Soykırım
Madde 77....Ġnsanlığa karĢı suçlar
Madde 78....Örgüt
Madde 79....Göçmen kaçakçılığı
Madde 80....Ġnsan ticareti
Madde 219..Görev sırasında din hizmetlerini kötüye kullanma
Madde 220..Suç iĢlemek amacıyla örgüt kurma
Madde 221..Etkin piĢmanlık
Madde 222..ġapka ve Türk harfleri
Madde 267...Ġftira
Madde 268...BaĢkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
Madde 270...Suçu üstlenme
Madde 271...Suç uydurma
Madde 272...Yalan tanıklık,
Madde 273...ġahsi cezasızlık veya cezanın azaltılmasına gerektiren sebepler,
Madde 275...Yalan yere yemin
Madde 276...Gerçeğe aykırı bilirkiĢilik veya tercümanlık
Madde 277...Yargı görevi yapanı etkileme,
Madde 278...Suçu bildirmeme,
Madde 279...Kamu görevlisinin suçu bildirmemesi
Madde 280...Sağlık mesleği mensuplarının suçu bildirmemesi,
Madde 281...Suç delillerini yok etme, gizleme veya değiĢtirme
Madde 282...Suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama,
Madde 283...Suçluyu kayırma,
Madde 284...Tutuklu, hükümlü veya suç delillerini bildirmeme,
Madde 285...Gizliliğin ihlali,
Madde 286...Ses ve görüntülerin kayda alınması
Madde 287...Genital muayene,
Madde 288...Adil yargılamayı etkilemeye teĢebbüs
Madde 289...Muhafaza görevini kötüye kullanma
Madde 290...Resmen teslim olunan mala elkonulması ve bozulması
Madde 291...BaĢkası yerine ceza infaz kurumuna veya tutukevine girme,
Madde 292...Hükümlü veya tutuklunun kaçması
Madde 294...Kaçmaya imkan sağlama,
Madde 295...Muhafızın görevini kötüye kullanması
Madde 296...Hükümlü veya tutukluların ayaklanması
Madde 297...Ġnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eĢya sokmak
Madde 298...Hak kullanımını ve beslenmeyi engelleme
Madde 299..CumhurbaĢkanına hakaret
Madde 300..Devletin egemenlik alametlerini aĢağılama
Madde 301..Türk Milletini, Türkiye Cumhuriyeti Devletini, Devletin kurum ve
organlarını aĢağılama
Madde 302...Devletin birliği ve ülke bütünlüğünü bozmak
Madde 303...DüĢmanla iĢbirliği yapmak,
Madde 304...Devlete karĢı savaĢa tahrik
Madde 305...Temel milli yararlara karĢı faaliyette bulunmak için yarar sağlama
Madde 306...Yabancı devlet aleyhine asker toplama,
Madde 307...Askeri tesisleri tahrip ve düĢman askeri hareketleri yararına anlaĢma,
Madde 308...DüĢman devlete maddi ve mali yardım
Madde 309..Anayasayı ihlal
Madde 310..CumhurbaĢkanına suikast ve fiili saldırı
Madde 311..Yasama organına karĢı suç
Madde 312..Hükümete karĢı suç
Madde 313..Türkiye Cumhuriyeti Hükümetine karĢı silahlı isyan
Madde 314..Silahlı örgüt
Madde 315..Silah sağlama
Madde 316..Suç için anlaĢma
Madde 317..Askeri komutanlıkların gaspı
Madde 318..Halkı askerlikten soğutma
Madde 319..Askerleri itaatsizliğe teĢvik
Madde 320..Yabancı hizmetine asker yazma, yazılma
Madde 321..SavaĢ zamanında emirlere uymama
Madde 322..SavaĢ zamanında yükümlülükler
Madde 323..SavaĢta yalan haber yayma
Madde 324..Seferberlikle ilgili görevin ihmali
Madde 325..DüĢmandan ünvan ve benzeri payeler kabulü
Madde 326..Devletin güvenliğine iliĢkin belgeler
Madde 327..Devletin güvenliğine iliĢkin bilgileri temin etme
Madde 328..Siyasal veya askeri casusluk
Madde 329..Devletin güvenliğine ve siyasal yararlarına iliĢkin bilgileri açıklama
Madde 330..Gizli kalması gereken bilgileri açıklama
Madde 331..Uluslararası casusluk
Madde 332..Askeri yasak bölgelere girme
Madde 333..Devlet sırlarından yararlanma, Devlet hizmetlerinde sadakatsizlik
Madde 334..Yasaklanan bilgileri temin
Madde 335..Yasaklanan bilgilerin casusluk maksadıyla temini
Madde 336..Yasaklanan bilgileri açıklama
Madde 337..Yasaklanan bilgileri siyasal veya askeri casusluk maksadıyla açıklama
Madde 338..Taksir sonucu casusluk fiilerinin iĢlenmesi
Madde 339..Devlet güvenliği ile ilgili belgeleri elinde bulundurma
Madde 340..Yabancı devlet baĢkanına karĢı suç
Madde 341..Yabancı devlet bayrağına karĢı hakaret
Madde 342..Yabancı devlet temsilcilerine karĢı suç
Madde 343..KarĢılıklılık koĢulu
298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkındaki Yasaya
iliĢkin iĢler
1631 sayılı Askeri Ceza Yasasının 131. maddesinde düzenlenen suçlar,
2911 sayılı Toplantı ve Gösteri YürüyüĢleri Hakkındaki Yasa
2937 sayılı Devlet Ġstihbarat Hizmetleri ve Milli Ġstihbarat TeĢkilat Yasası
3713 sayılı Terörle Mücadele Yasası
4959 sayılı Topluma Kazandırma Yasası
5253 sayılı Dernekler Yasası
5816 sayılı Atatürk Aleyhine ĠĢlenen Suçlar Hakkında Yasaya iliĢkin iĢler
07.12.1994 gün ve 4053 sayılı Yasa ile 2797 sayılı Yargıtay Yasası'nın 14. maddesine
eklenen fıkra gereğince, 3953 sayılı Yasaya göre ve Askeri Yargıtay'dan gönderilen
dava ve iĢler ile aynı yasa uyarınca adli yargı mercilerine devredilen dava ve iĢlerden
temyizen intikal edecek olan iĢler
ONUNCU CEZA DAĠRESĠ
Madde 185..Zehirli madde katma
Madde 186..BozulmuĢ veya değiĢtirilmiĢ gıda veya ilaçların ticareti
Madde 187..KiĢilerin hayatını ve sağlığını tehlikeye sokacak biçimde ilaç yapma veya
satma
Madde 188..UyuĢturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti
Madde 190..UyuĢturucu veya uyarıcı madde kullanılmasını kolaylaĢtırma
Madde 191..Kullanmak için uyuĢturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek
veya bulundurmak
Madde 193..Zehirli madde imal ve ticareti
Madde 194..Sağlık için tehlikeli madde temini
Madde 195..BulaĢıcı hastalıklara iliĢkin tedbirlere aykırı davranma
Madde 196..Usulsüz ölü gömülmesi
2313 sayılı UyuĢturucu Maddelerin Murakabesi Hakkındaki Yasaya iliĢkin iĢler
3298 sayılı UyuĢturucu Maddelerle ilgili Yasaya iliĢkin iĢler
5898 sayılı Uçucu Maddelerin Zararlarından Ġnsan Sağlığının Korunmasına Dair
Yasaya iliĢkin iĢler
5941 sayılı Çek Yasasından kaynaklanan iĢler (3167 sayılı Yasa 1/4 oranında)
ONBĠRĠNCĠ CEZA DAĠRESĠ
Madde 203...Mühür bozma
Madde 204..Resmi belgede sahtecilik
Madde 205..Resmi belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek
Madde 206..Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
Madde 207..Özel belgede sahtecilik
Madde 208..Özel belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemek
Madde 209..Açığa imzanın kötüye kullanılması
Madde 210..Resmi belge hükmünde belgeler
Madde 211..Daha az cezayı gerektiren hal
Madde 212..Ġçtima
213 sayılı Vergi Usul Yasasından kaynaklanan iĢler
2004 sayılı Ġcra ve Ġflas Kanunu'ndan kaynaklanan suçlar
ONĠKĠNCĠ CEZA DAĠRESĠ
Madde 85..Taksirle öldürme
Madde 89..Taksirle yaralama
Madde 90..Ġnsan üzerinde deney
Madde 91..Organ ve doku ticareti
Madde 92..Zorunluluk hali
Madde 132..HaberleĢmenin gizliliğini ihlal
Madde 133..KiĢiler arasındaki konuĢmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Madde 134..Özel hayatın gizliliğini ihlal
Madde 135..KiĢisel verilerin kaydedilmesi
Madde 136..Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Madde 137..Nitelikli haller
Madde 138..Verileri yok etmeme,
Madde 139..ġikâyet
Madde 179..Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Madde 180..Trafik güvenliğini taksirle tehlikeye sokma
2863 sayılı Tabiat ve Kültür Varlıklarını Koruma Yasasından kaynaklanan iĢler,
5271 sayılı CMK'nun 141-144 maddelerinde düzenlenen koruma tedbirleri nedeniyle
tazminat
ONÜÇÜNCÜ CEZA DAĠRESĠ
Madde 160....KaybolmuĢ veya hata sonucu ele geçmiĢ eĢya üzerinde tasarruf
(Tamamı)
Madde 163....KarĢılıksız yararlanma (Yarısı)
ONDÖRDÜNCÜ CEZA DAĠRESĠ
Madde 99..Çocuk düĢürtme
Madde 100..Çocuk düĢürme
Madde 101..KısırlaĢtırma
Madde 102..Cinsel saldırı
Madde 103..Çocukların cinsel istismarı
Madde 104..ReĢit olmayanla cinsel iliĢki
Madde 105..Cinsel taciz
Madde 109..KiĢiyi hürriyetinden yoksun kılma
Madde 223..UlaĢım araçlarının kaçırılması veya alıkonulması
Madde 224..Kıt'a sahanlığında veya münhasır ekonomik bölgedeki sabit platformların
iĢgali
Madde 225..Hayasızca hareketler
Madde 226..Müstehcenlik
Madde 227..FuhuĢ
Madde 228..Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
Madde 229..Dilencilik
Madde 230..Birden çok evlilik, hileli evlenme, dinsel tören
Madde 231..Çocuğun soybağını değiĢtirme
Madde 232..Kötü muamele
Madde 233..Aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğün ihlali
Madde 234..Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
ONBEġĠNCĠ CEZA DAĠRESĠ
Madde 151...Mala zarar verme,
Madde 152..Mala zarar vermenin nitelikli halleri,
Madde 153..Ġbadethanelere ve mezarlıklara zarar verme,
Madde 155..Güveni kötüye kullanma,
Madde 156..Bedelsiz senedi kullanma,
Madde 157..Dolandırıcılık,
Madde 158..Nitelikli dolandırıcılık,
Madde 159..Daha az cezayı gerektiren hal,
Madde 161..Hileli iflas,
Madde 162..Taksirli iflas,
Madde 164..ġirket veya kooperatifler hakkında yanlıĢ bilgi,
Madde 166..Bilgi vermeme,
Madde 167, 168, 169..Ortak hükümler,
III) 1- Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabul edilen iĢbölümü kararının 01.02.2013
tarihinde yürürlüğe girebilmesi için 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı yasayla
değiĢik 14/son maddesi uyarınca Ocak ayı içinde Resmi Gazete de yayımlanmasının
sağlanmasına;
2- Kabul edilen iĢ bölümü kanunun;
a) Yargıtay Hukuk ve Ceza Genel Kurulları BaĢkanlıklarına, Daire BaĢkanlıklarına ve
Yargıtay Cumhuriyet BaĢsavcılığına ve Yargıtay kararları dergisinde yayınlanmak üzere
Yayın ĠĢleri Müdürlüğüne,
b) Barolara ve avukatlara duyurulmasını sağlamak üzere Türkiye Barolar Birliği
BaĢkanlığına,
c) Kararın elektronik ortamda hazırlanan bir örneğinin UYAP dosya gönderme formu
ekranında yapılacak düzenlemelerde esas alınmak üzere Adalet Bakanlığı Bilgi ĠĢlem Dairesi
BaĢkanlığına gönderilmesine,
3- Kitapçık halinde basılıp mahkemelere gönderilmek, Yargıtay, HSYK ve Adalet
Bakanlığı internet sitelerinde yayımlanmak suretiyle uygulayıcıların zamanında bilgi
edinmelerinin sağlanmasına,
21/01/2013 tarihinde, oyçokluğuyla karar verildi.
Aslı gibidir.24/01/2013
Levent ALATAN
Genel Yazı ĠĢleri Müdürü
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinden:
Esas No
: 2011/16683
Karar No
: 2012/29409
YARGITAY ĠLAMI
Ġncelenen Kararın:
Mahkemesi
: Yozgat 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
Tarihi
: 10.08.2006
Numarası
: Esas No: 2006/455 Karar No: 2006/394
Davacı
: Fikret Müjde
Davalı
: Hasımsız
Dava Türü
: Evlenmeye Ġzin Verilmesi
Temyiz Eden : Yargıtay Cumhuriyet BaĢsavcılığı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen
hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet
BaĢsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüĢülüp düĢünüldü.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa, 31.3.2011 tarihli 6217 sayılı Kanunun 3.
maddesiyle ilave edilen Geçici 3. maddenin (1.) fıkrası gereğince; 1086 sayılı Kanunun
temyize iliĢkin hükümlerinin uygulanması gerekmiĢtir.
Davacı Fikret Müjde'nin hasımsız olarak açtığı ve yargılama aĢamasında eĢi Rasim
Müjde'nin icazetini aldığı evlenmeye izin davasında, müĢterek çocukları Zehra Müjde'nin
evlenmesine izin verilmesini istediği, mahkemece davanın kabulüne karar verildiği ve
hükmün temyiz edilmeksizin kesinleĢtiği anlaĢılmaktadır.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 124/2. maddesi ile "ancak, hakim olağanüstü
durumlarda ve pek önemli bir sebeple onaltı yaĢını doldurmuĢ olan erkek veya kadının
evlenmesine izin verebilir. Olanak bulundukça karardan önce ana ve baba veya vasi dinlenir."
hükmü getirilmiĢtir.
Evlenmesine izin verilmesi istenilen 05.05.1991 doğumlu Zehra Müjde'nin dava ve
hüküm tarihinde onaltı yaĢını doldurmadığı anlaĢılmaktadır.
Mahkemece, yasal Ģartın oluĢmaması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi
gerekirken Türk Medeni Kanununun 124/2. maddesi hükmüne aykırı olarak evlenmeye izin
verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiĢtir.
SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet BaĢsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri
Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü
ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.
06.12.2012
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
DANIġTAY KARARI
DanıĢtay BeĢinci Daire BaĢkanlığından:
Esas No : 2012/6799
Karar No
: 2012/6892
Kanun Yararına Temyiz Ġsteminde Bulunan : DanıĢtay BaĢsavcılığı
Davacı
: Süheyla KarĢıyakalı Adına SAĞLIK-SEN
Vekili
: Av. Abdullah Erkol
Çakmak Cad. Buğdaycı ĠĢ Hanı K:5/30 - MERSĠN
Davalı
: Mersin Valiliği
Ġsteğin Özeti
: Mersin 1. Ġdare Mahkemesi Tek Hakimince verilen 17.10.2011
günlü (Mahkemece sehven 30.9.2011 olarak yazılmıĢtır.), E:2011/491, K:2011/1533 sayılı
kararın bozulmasına ve davanın süre aĢımı nedeniyle reddine iliĢkin Adana Bölge Ġdare
Mahkemesinin 05.01.2012 günlü, E:2012/2, K:2012/56 sayılı kararının düzeltilmesi isteminin
reddine iliĢkin Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 20.03.2012 günlü, E:2012/989, K:2012/870
sayılı kararının 2577 sayılı Ġdari Yargılama Usulü Kanununun 51. maddesi uyarınca kanun
yararına bozulması istenilmektedir.
DanıĢtay Tetkik Hakimi
: Serap Erkan
DüĢüncesi
: Davacının yer değiĢtirme suretiyle atanmasından doğan yolluğuna
yönelik olarak açılan dava süresinde olduğundan, Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin
05.01.2012 günlü, E:2012/2, K:2012/56 sayılı kararının kanun yararına bozulması gerektiği
düĢünülmektedir.
DanıĢtay BaĢsavcısı : Turgut Candan
DüĢüncesi
: Ġstanbul Avrupa Yakası GaziosmanpaĢa 3 No'lu Acil Sağlık
Hizmetleri Ġstasyonunda sözleĢmeli Acil Tıp Teknisyeni olarak görev yapan Süheyla
KARġIYAKALI adına SAĞLIK-SEN tarafından, adıgeçenin becayiĢ yoluyla Mersin Akdeniz
8 No'lu Acil Sağlık Hizmetleri Ġstasyonuna atanması nedeniyle hak ettiği sürekli görev
yolluğunun ödenmesi için 22.12.2010 günü yaptığı baĢvurunun reddine iliĢkin 10.02.2011
günlü Mersin Valiliği Ġl Sağlık Müdürlüğü iĢleminin iptali ile yoksun kalınan sürekli görev
yolluğunun yasal faiziyle birlikte ödenmesine hükmedilmesi istemiyle açılan davada; dava
konusu iĢlemin iptali ve davacının hakettiği sürekli görev yolluğunun idareye baĢvuru
tarihinden itibaren iĢleyecek yasal faiziyle birlikte davalı idare tarafından davacıya ödenmesi
yolunda Mersin Birinci Ġdare Mahkemesi Tek Hakimince verilen 30.09.2011 gün ve
E:2011/491, K:2011/1533 sayılı kararın, davalı idarenin itirazı üzerine "...davacının, bu atama
nedeniyle harcırah ödenmediğini, göreve baĢladığı 15.09.2010 tarihinde öğrendiği
anlaĢılmakta olup, bu tarihten itibaren 60 gün içinde ve en son 15.11.2010 tarihine kadar 2577
sayılı Kanunun 12'nci maddesinin atıfta bulunduğu 11'inci maddesi uyarınca idareye
baĢvurması veya aynı süre içinde dava açması gerekirken, bu süre geçirilerek ödenmeyen
yolluğun ödenmesi isteğiyle 22.12.2010 tarihinde yaptığı baĢvurunun 10.02.2011 gün ve
43300/05303 iĢlemle reddi üzerine, söz konusu ret iĢleminin tebliğ tarihi esas alınarak
01.04.2011 tarihinde kayda giren dilekçeyle açılan davanın süre aĢımı sebebiyle esastan
incelenmesine imkan bulunmamaktadır." gerekçesiyle, davalı idarenin itirazının kabulü ile
anılan Tek Hakim kararının bozulması ve davanın süre aĢımı nedeniyle reddi yolundaki
Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 05.01.2012 gün ve E:2012/2, K:2012/56 sayılı kararının
düzeltilmesi isteminin reddine iliĢkin Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 20.03.2012 gün ve
E:2012/989, K:2012/870 sayılı kararının hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek kanun yararına
bozulması istemiyle DanıĢtay BaĢsavcılığına yapılan baĢvuru üzerine konu incelendi.
2577 sayılı Ġdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51'inci maddesinde; Bölge Ġdare
Mahkemesi kararları ile idare ve vergi mahkemelerince ve DanıĢtay'ca ilk derece mahkemesi
olarak verilip temyiz incelemesinden geçmeden kesinleĢmiĢ bulunan kararlardan niteliği
bakımından yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade edenlerin ilgili Bakanlıkların
göstereceği lüzum üzerine veya kendiliğinden BaĢsavcı tarafından kanun yararına temyiz
olunabileceği; temyiz isteği yerinde görüldüğü takdirde, kararın kanun yararına bozulacağı;
bu bozma kararının, daha önce kesinleĢmiĢ olan mahkeme veya DanıĢtay kararının hukuki
sonuçlarını ortadan kaldırmayacağı hükme bağlanmıĢtır.
657 sayılı Kanunun 4/B maddesine tabi olarak çalıĢan ve ücreti merkezi yönetim
bütçesinden ödenen sözleĢmeli personele yönelik 2010 yılı hizmet sözleĢmesinin 6'ncı
maddesinin son cümlesinde yer alan "SözleĢmeli personele geçici görev yolluğu dıĢında
harcırah ödenmez." ibaresinin iptalini istemiyle açılan davada; DanıĢtay BeĢinci Dairesince
25.06.2010 gün ve E:2010/683 sayı ile "(...) Temel ve asli fonksiyonları kamu hizmetini
yürütmek olan kamu görevlileri, kamu hizmetinin iyi iĢlemesi için, ya kendi isteklerine dayalı
olarak, ya da re'sen kanunlarda yer alan kurallar çerçevesinde, yetkili idari makamlarca
bulundukları yerden baĢka bir yere atanabilmekte, bu atamaya bağlı olarak da yeni görev
yerlerinde göreve baĢlayabilmek için bazı giderler yapmak zorunda kalmaktadırlar. Yolluk
ödemesi, kamu hizmetinin gerektirdiği durumlarda bu hizmet için görevlendirilen kiĢilerin
katlanacakları giderleri karĢılamak üzere yapılan parasal ödemeyi içeren bir idari iĢlem olup,
atama iĢlemi sonucunda görev yeri değiĢen kamu görevlisinin karĢı karĢıya kaldığı külfetin
kamu hizmetinin yürütülmesinden kaynaklanması nedeniyle, Kanun koyucu tarafından bu
külfetin kamuca karĢılanması amacıyla yasal düzenlemeler yapılmıĢtır.
29.3.2009 günlü, 27184 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan, SözleĢmeli Personel
ÇalıĢtırılmasına ĠliĢkin Esaslarda DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Esasların 5. maddesi ile söz
konusu Esaslara Ek 3. madde eklenerek, sözleĢmeli personelin belirli Ģartları taĢıması
koĢuluyla naklen atanmasına yönelik düzenleme getirilmiĢtir.
Anılan Esaslar ile günün geliĢen koĢullarına uygun olarak belirli durumlarda sözleĢmeli
personele nakil olanağı tanınması nedeniyle, görev yeri değiĢen personele bu esnada
katlandığı zorunlu giderlerin karĢılığı olarak yolluk ödenmesi gerekirken, sözleĢmeli
personele geçici görev yolluğu dıĢında harcırah ödenemeyeceği yolunda düzenleme
getirilmesine yönelik 2010 yılı hizmet sözleĢmesinin ilgili maddesinde hukuka uyarlık
görülmemiĢtir." gerekçesiyle; 2010 yılı hizmet sözleĢmesinin 6'ncı maddesinin son
cümlesinde yer alan "SözleĢmeli personele geçici görev yolluğu dıĢında harcırah ödenmez."
ibaresinin yürütmesinin durdurulmasına ve aynı Dairece 16.11.2011 gün ve E:2010/683,
K:2011/6434 sayı ile de iptaline karar verilmiĢtir.
Atama tarihi itibariyle harcırahını alamayan kamu personeli, bu yasal düzenlemeye
iliĢkin yargısal süreci izleyerek kendisine bu ödemenin yapılması istemiyle 2577 sayılı
Yasa'nın 10'uncu maddesine göre her zaman idareye baĢvurabilir.
ġu kadar ki, 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu'nun "Ödenemeyen
giderler ve bütçeleĢtirilmiĢ borçlar" baĢlıklı değiĢik 34'üncü maddesinin üçüncü fıkrasında,
"Ġlgili olduğu malî yılın sonundan baĢlayarak beĢ yıl içinde alacaklıları tarafından geçerli bir
mazerete dayanmaksızın, yazılı talep edilmediğinden veya belgeleri verilmediğinden dolayı
ödenemeyen borçlar zamanaĢımına uğrayarak kamu idareleri lehine düĢer" hükmüne yer
verilmiĢ olup, davanın konusu hakedilen yasal ödeneklerin ödenmesi istemi olduğuna göre,
beĢ yıllık zamanaĢımı süresi alacağın doğduğu mali yılın bitiminden itibaren baĢlayacağından,
davacının, baĢvuruda bulunduğu 2010 yılı itibariyle yapılacak hesaplamaya göre, 2010
yılından itibaren doğan alacağını baĢlangıç olarak 2010 mali yılının sona ermesinden sonra
01.01.2011 tarihinden itibaren beĢ yıllık sürenin dolacağı 31.12.2015 günü sonuna kadar,
hakettiği ödeneklerin verilmesi istemiyle 2577 sayılı Yasa'nın 10'uncu maddesine göre
idareye baĢvurarak talep etmesi ve bunun reddi üzerine 2577 sayılı Yasa'da öngörülen süreler
içinde dava açması olanaklıdır.
Olayda, dava konusu iĢlemin iptali ve davacının hakettiği sürekli görev yolluğunun
idareye baĢvuru tarihinden itibaren iĢleyecek yasal faiziyle birlikte davalı idare tarafından
davacıya ödenmesi yolundaki Ġdare Mahkemesi Tek Hakim kararı, ilgilinin göreve baĢladığı
15.09.2010 tarihinden itibaren 60 gün içinde ve en son 15.11.2010 tarihine kadar 2577 sayılı
Kanunun 12'nci maddesinin atıfta bulunduğu 11'inci maddesi uyarınca idareye baĢvurmadığı
veya aynı süre içinde dava açmadığı gerekçesiyle bozulmuĢ ve dava süre aĢımı nedeniyle
reddedildikten sonra yapılan kararın düzeltilmesi baĢvurusu da Adana Bölge Ġdare
Mahkemesince reddedilmiĢ olup, davacının 2577 sayılı Yasa'nın 10'uncu maddesi
kapsamındaki baĢvurusunun reddi üzerine açtığı dava süresinde olduğundan iĢin esasının
incelenmesi gerekirken davanın süre aĢımı yönünden reddinde hukuki isabet görülmemiĢtir.
2577 sayılı Ġdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 51'inci maddesine göre, kanun yararına
temyiz yoluna, ancak, "niteliği bakımından yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade eden"
kararlara karĢı baĢvurabilme olanağı mevcut olup; yukarıda yapılan tespit ve değerlendirmeler
karĢısında, Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin yürürlükteki hukuka aykırı sonuçlar ifade ettiği
açık bulunan 05.01.2012 gün ve E:2012/2, K:2012/56 sayılı kararının düzeltilmesi isteminin
reddine iliĢkin 20.03.2012 gün ve E:2012/989, K:2012/870 sayılı kararının yürürlükteki
hukuka aykırı olduğu sonucuna ulaĢılmıĢtır.
Açıklanan nedenle, dava konusu iĢlemin iptali ve davacının hakettiği sürekli görev
yolluğunun idareye baĢvuru tarihinden itibaren iĢleyecek yasal faiziyle birlikte davalı idare
tarafından davacıya ödenmesi yolunda Mersin Birinci Ġdare Mahkemesi Tek Hakimince
verilen 30.09.2011 gün ve E:2011/491, K:2011/1533 sayılı kararın bozulmasına ve davanın
süre aĢımı nedeniyle reddine iliĢkin Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 05.01.2012 gün ve
E:2012/2, K:2012/56 sayılı kararının düzeltilmesi isteminin reddine iliĢkin Adana Bölge Ġdare
Mahkemesinin 20.03.2012 gün ve E:2012/989, K:2012/870 sayılı kararının kanun yararına
bozulmasının uygun olacağı düĢünülmektedir.
TÜRK MĠLLETĠ ADINA
Hüküm veren DanıĢtay BeĢinci Dairesince iĢin gereği düĢünüldü:
Davacının becayiĢ yoluyla Mersin Akdeniz 8 Nolu Acil Sağlık Hizmetleri Ġstasyonuna
atanması nedeniyle hak ettiği sürekli görev yolluğunun ödenmesi için yaptığı 22.12.2010
günlü baĢvurunun reddine iliĢkin 10.02.2011 günlü, 5303 sayılı iĢlemin iptali ile yoksun
kalınan sürekli görev yolluğunun yasal faiziyle birlikte ödenmesine hükmedilmesi istemiyle
dava açılmıĢtır.
Mersin 1. Ġdare Mahkemesince verilen 17.10.2011 günlü (Mahkemece sehven
30.9.2011 olarak yazılmıĢtır.), E:2011/491, K:2011/1533 sayılı Tek Hakimli kararla dava
konusu iĢlemin iptali ve davacının hakettiği sürekli görev yolluğunun idareye baĢvuru
tarihinden itibaren iĢleyecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine karar verilmiĢtir.
Bu karar, davalı idare tarafından itiraz edilmesi üzerine, Adana Bölge Ġdare
Mahkemesinin 05.01.2012 günlü, E:2012/2, K:2012/56 sayılı kararıyla bozulmuĢ ve dava süre
aĢımı nedeniyle reddedilmiĢ, kararın düzeltilmesi istemi de Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin
20.03.2012 günlü, E:2012/989, K:2012/870 sayılı kararıyla reddedilmiĢtir.
Davacının, Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 05.01.2012 günlü, E:2012/2, K:2012/56
sayılı kararının kanun yararına bozulması yönünde verdiği dilekçe üzerine, DanıĢtay
BaĢsavcılığı Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 05.01.2012 günlü, E:2012/2, K:2012/56 sayılı
kararının düzeltilmesi isteminin reddine iliĢkin Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 20.03.2012
günlü, E:2012/989, K:2012/870 sayılı kararının, 2577 sayılı Ġdari Yargılama Usulü
Kanununun 51. maddesi uyarınca kanun yararına bozulmasını istemektedir.
2577 sayılı Ġdari Yargılama Usulü Kanunu'nun "Kanun Yararına Bozma" baĢlıklı 51.
maddesinde, "1- Bölge idare mahkemesi kararları ile idare ve vergi mahkemelerince ve
DanıĢtayca ilk derece mahkemesi olarak verilip temyiz incelemesinden geçmeden kesinleĢmiĢ
bulunan kararlardan niteliği bakımından yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade edenler,
ilgili bakanlıkların göstereceği lüzum üzerine veya kendiliğinden BaĢsavcı tarafından kanun
yararına temyiz olunabilir.
2- Temyiz isteği yerinde görüldüğü takdirde karar, kanun yararına bozulur. Bu bozma
kararı, daha önce kesinleĢmiĢ olan mahkeme veya DanıĢtay kararının hukuki sonuçlarını
kaldırmaz.
3- Bozma kararının bir örneği ilgili bakanlığa gönderilir ve Resmî Gazete'de
yayımlanır." hükmü yer almaktadır.
Anılan Kanun maddesinde, kanun yararına bozma sebebi olarak, temyiz incelemesinden
geçmeden kesinleĢen kararların, kanuna aykırı olmasından daha geniĢ bir anlam taĢıyan,
yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade ediyor olması gösterilmiĢ olup; kanun yararına
temyiz yoluna, niteliği bakımından yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade eden kararlar
hakkında baĢvurulabilir. Kanun yararına bozma ile usul ve esasa iliĢkin hukuk kurallarının
içtihat birliğine uygun olarak uygulanması ve daha sonraki benzer davalarda mahkemelerin
aynı hukuki yanlıĢlığı yapmalarının önlenmesi amaçlanmaktadır.
2577 sayılı Ġdari Yargılama Usulü Kanununun 7/1. maddesinde; dava açma süresinin
özel kanunlarında ayrı süre gösterilmeyen hallerde DanıĢtayda ve idare mahkemelerinde
altmıĢ gün olduğu hükmü getirilmiĢ; 10. maddesinde ise; "Ġlgililerin, haklarında idari davaya
konu olabilecek bir iĢlem veya eylemin yapılması için idari makamlara baĢvurabilecekleri,
altmıĢ gün içinde bir cevap verilmezse isteğin reddedilmiĢ sayılacağı, ilgililerin altmıĢ günün
bittiği tarihten itibaren dava açma süresi içinde konusuna göre DanıĢtay'a, idare ve vergi
mahkemelerine dava açabilecekleri, altmıĢ günlük süre içinde idarece verilen cevap kesin
değilse ilgilinin bu cevabı istemin reddi sayarak dava açabileceği gibi, kesin cevabı da
bekleyebileceği, bu takdirde dava açma süresinin iĢlemeyeceği, ancak, bekleme süresinin
baĢvuru tarihinden itibaren altı ayı geçemeyeceği, dava açılmaması veya davanın süreden
reddi hallerinde, altmıĢ günlük sürenin bitmesinden sonra yetkili idari makamlarca cevap
verilirse cevabın tebliğinden itibaren altmıĢ gün içinde dava açabilecekleri." hükmüne yer
verilmiĢtir.
Dava dosyasının incelenmesinden; davacının becayiĢ yoluyla Mersin Akdeniz 8 Nolu
Acil Sağlık Hizmetleri Ġstasyonuna atanmasına iliĢkin iĢlemde, atamanın "harcırahsız"
(yolluksuz) olduğuna dair herhangi bir bilginin bulunmadığı; davacının, 15.9.2010 tarihinde
yeni görev yerinde baĢladıktan sonra 22.12.2010 tarihinde Mersin Ġl Sağlık Müdürlüğüne
baĢvurarak harcırahının (yolluğunun) ödenmesi talebinde bulunduğu ve 10.2.2011 günlü,
5303 sayılı iĢlem ile bu talebin reddi üzerine, söz konusu ret iĢleminin iptali amacıyla 60
günlük yasal dava açma süresi içerisinde, temyizen incelenmekte olan davanın açıldığı
anlaĢılmıĢtır.
Her ne kadar Adana Bölge Ġdare Mahkemesince davacının yeni görevine baĢladığı
tarihten itibaren 2577 sayılı Kanunun 7. ve 11. maddelerinde belirtilen süreler geçirildikten
sonra yapılan baĢvurunun reddi üzerine açılan davanın süresinde olmadığı kabul edilmiĢ ise
de; davacının naklen atanma iĢleminde ''atamanın harcırahsız (yolluksuz) yapıldığı''
hususunun belirtilmiĢ olup olmaması, dava açma süresinin baĢlangıcı açısından önem arz
etmektedir.
Buna göre;
1- Davacıya tebliğ edilen naklen atama iĢleminde, iĢlemin "harcırahsız" (yolluksuz)
olarak kurulduğu yolunda bir ibare yer almıĢsa, ilgili bu iĢlemin kendisine tebliğ edildiği
tarihten itibaren, atama iĢleminde yer alan "harcırahsız" (yolluksuz) ibaresinin iptali ve bu
atama iĢlemi nedeniyle yoksun kaldığı harcırahın (yolluğun) kendisine ödenmesine
hükmedilmesi istemiyle dava açabilir.
Bu durumda davacı, niteliği yukarıda belirtilen davayı, naklen atama iĢleminin
kendisine tebliğ edildiği tarihi izleyen günden itibaren 2577 sayılı Kanunun 7. maddesinde
öngörülen süre içerisinde doğrudan açabileceği gibi; anılan Kanunun 11. maddesinin tanıdığı
olanak nedeniyle idareye baĢvurarak, bu baĢvuru üzerine idarece kurulacak olan olası
olumsuz iĢleme karĢı bu maddedeki süreci iĢleterek de dava açabilir.
2- Davacıya tebliğ edilen naklen atama iĢleminde "harcırahsız" (yolluksuz) ibaresi yok
ise; ilgilinin, naklen atama iĢleminden doğan harcırahının (yolluğunun) tarafına ödenmesi için
yaptığı baĢvuru 2577 sayılı Yasanın 10. maddesi kapsamında olup, bu baĢvuru üzerine
kurulacak iĢlemin iptali istemiyle açılacak davanın süresinin de 10. madde hükmüne göre
belirlenmesi gerekmektedir.
Olayda; davacının Mersin Akdeniz 8 Nolu Acil Sağlık Hizmetleri Ġstasyonuna
atanmasına iliĢkin iĢlemde atamanın harcırahsız olduğuna dair herhangi bir ibarenin mevcut
olmaması karĢısında; davacının harcırah (yolluk) ödenmesi talebiyle 22.12.2010 tarihinde
idareye yaptığı baĢvuru, 2577 sayılı Kanunun 10. maddesi kapsamında yapılmıĢ bir baĢvuru
niteliğini taĢıdığından, bu konuda çıkan uyuĢmazlıkta davacının yeni görev yerine baĢlama
tarihinin dava açma süresi için baĢlangıç olarak alınması mümkün bulunmamaktadır.
Öte yandan; davacının harcırah (yolluk) istemli baĢvurusunun reddine iliĢkin 10.2.2011
günlü ret iĢleminin davacıya tebliğinden itibaren, bu iĢlemin iptali istemiyle aynı gün açılan
davanın, 2577 sayılı Kanunun 7. maddesi uyarınca süresinde olduğu da açıktır.
Bu durumda; 2577 sayılı Kanunun 10. maddesinde yer alan hükümler uyarınca
süresinde açılan davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, davanın süresinde
olmadığı gerekçesiyle reddi yolunda verilen Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 05.01.2012
günlü, E:2012/2, K:2012/56 sayılı kararının düzeltilmesi isteminin reddine iliĢkin Adana
Bölge Ġdare Mahkemesinin 20.03.2012 günlü, E:2012/989, K:2012/870 sayılı kararında
hukuki isabet görülmemiĢtir.
Açıklanan nedenlerle; DanıĢtay BaĢsavcılığının kanun yararına temyiz isteminin
kabulüne, Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 05.01.2012 günlü, E:2012/2, K:2012/56 sayılı
kararının düzeltilmesi isteminin reddine iliĢkin Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin 20.03.2012
günlü, E:2012/989, K:2012/870 sayılı kararının 2577 sayılı Ġdari Yargılama Usulü
Kanununun 51. maddesi uyarınca, hükmün sonuçlarına etkili olmamak üzere kanun yararına
bozulmasına, kararın bir suretinin Mersin Valiliği ile DanıĢtay BaĢsavcılığına gönderilmesine
ve bu kararın Resmî Gazete'de yayımlanmasına, 7.11.2012 tarihinde oyçokluğuyla karar
verildi.
(X) KARġI OY :
Kanun yararına bozulması istenilen karar, Adana Bölge Ġdare Mahkemesinin "kararın
düzeltilmesi isteminin reddine" iliĢkin 20.3.2012 günlü, E:2012/989, K:2012/870 sayılı
kararıdır.
Kanun yararına bozma isteğinin ancak "niteliği bakımından yürürlükteki hukuka aykırı
bir sonucu ifade eden" kararlara yöneltilebileceği, 2577 sayılı Ġdari Yargılama Usulü
Kanununun 51. maddesinin 1. fıkrası hükmü gereğidir. Bu tür kararlar, uyuĢmazlığın esasını
çözümleyen kararlardır.
Ġncelenen istek ise, uyuĢmazlığın esasını çözümleyen bir karara yönelik olmayıp bu
nitelikte bir kararın düzeltilmesi isteğinin reddine dair karara yöneliktir. Bu nedenle
bozulması istenen karar, kanun yararına bozma isteğine konu edilebilecek kararlardan
değildir.
Diğer yandan, istek 20.3.2012 tarihli E:2012/989, K:2012/870 sayılı kararın
düzeltilmesi isteğinin reddine dair karara yöneliktir. Karar düzeltme isteğine iliĢkin kararda
ise hukuka aykırı bir yön saptanmamakla birlikte, bu kararla düzeltilmesi isteği reddedilen
5.1.2012 günlü, E:2012/2, K:2012/56 sayılı karardaki aykırılıklardan bahisle karar düzeltme
isteğinin reddine iliĢkin kararın Dairece bozulmuĢ bulunması yönüyle de, verilen karar ''kanun
yararına bozma'' düzenlemesine uygun olmamıĢtır.
Belirtilen nedenlerle, isteğin ilk karara yönelik olarak düzenlenmesi halinde incelenmek
üzere gönderilmesi için dosyanın DanıĢtay BaĢsavcılığına iadesi gerektiği görüĢüyle karara
karĢıyım.
(XX) KARġI OY :
Adana Bölge Ġdare Mahkemesince verilen 20.03.2012 günlü, E:2012/989, K:2012/870
sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olduğundan, DanıĢtay
BaĢsavcılığınca anılan kararın kanun yararına temyiz isteminin reddine karar verilmesi
gerektiği düĢüncesiyle karara karĢıyım.
[R.G. 26 Ocak 2013 – 28540]
—— • ——
MĠLLETLERARASI ANDLAġMA
16 Kasım 2012 tarihinde Ġstanbul’da imzalanan ekli ―Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile
Makedonya Cumhuriyeti Hükümeti Arasında ĠĢbirliği Protokolü‖nün onaylanması; DıĢiĢleri
Bakanlığının 26/12/2012 tarihli ve HUM/212238 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve
244 sayılı Kanunun 3 üncü ve 5 inci maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 11/1/2013
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
S. ERGĠN
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 27 Ocak 2013 – 28541]
—— • ——
Ekli ―Bazı TaĢınmazların Türkiye Elektrik Ġletim Anonim ġirketi Genel Müdürlüğü
Tarafından Acele KamulaĢtırılmasına ĠliĢkin Karar‖ın yürürlüğe konulması; Enerji ve Tabii
Kaynaklar Bakanlığının 24/12/2012 tarihli ve 1549 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
BAZI TAġINMAZLARIN TÜRKĠYE ELEKTRĠK ĠLETĠM ANONĠM
ġĠRKETĠ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TARAFINDAN ACELE
KAMULAġTIRILMASINA ĠLĠġKĠN KARAR
MADDE 1 – (1) Ekli (1) sayılı haritada gösterilen güzergâh üzerinde tesis edilecek
enerji iletim hattının yapımı amacıyla ihtiyaç duyulan direk yerlerinin mülkiyet Ģeklinde,
iletken salınım gabarisinin ise irtifak hakkı kurulmak suretiyle Türkiye Elektrik Ġletim
Anonim ġirketi Genel Müdürlüğü tarafından acele kamulaĢtırılması kararlaĢtırılmıĢtır.
MADDE 2 – (1) Ekli (2) sayılı haritada gösterilen alanda tesis edilecek trafo
merkezinin yapımı amacıyla ihtiyaç duyulan taĢınmazların Türkiye Elektrik Ġletim Anonim
ġirketi Genel Müdürlüğü tarafından acele kamulaĢtırılması kararlaĢtırılmıĢtır.
MADDE 4 – (1) Bu Karar hükümlerini Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı yürütür.
R.G. 27 Ocak 2013 – 28541]
—— • ——
Çanakkale Ġli, Gelibolu Ġlçesinde yürütülen kanalizasyon Ģebeke ve atıksu arıtma
tesislerinin geliĢtirilmesi projesi kapsamında ekli listede bulundukları yer ile ada ve parsel
numaraları belirtilen taĢınmazların Gelibolu Belediyesi tarafından acele kamulaĢtırılması;
ĠçiĢleri Bakanlığının 19/12/2012 tarihli ve 31496 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 27 Ocak 2013 – 28541]
—— • ——
KırĢehir Ġli, Mucur Ġlçesinde tesis edilecek Geycek Rüzgâr Enerjisi Santralinin yapımı
amacıyla ekli listede bulundukları yer ile ada ve parsel numaraları belirtilen taĢınmazların
Hazine adına tescil edilmek üzere Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından acele
kamulaĢtırılması; Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının 24/12/2012 tarihli ve 1551 sayılı
yazısı üzerine, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci maddesine göre,
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 27 Ocak 2013 – 28541]
—— • ——
Ekli ―Türkiye Cumhuriyeti Maliye Bakanlığı Mali Suçları AraĢtırma Kurulu BaĢkanlığı
(MASAK) ile Filipinler Cumhuriyeti Mali Ġstihbarat Birimi Karapara Aklamayla Mücadele
Konseyi (AMLC) Arasında Karapara Aklama ve Terörizmin Finansmanı ile Ġlgili Finansal
Ġstihbarat DeğiĢiminde ĠĢbirliğine Dair Mutabakat Muhtırası‖nın yürürlüğe konulması;
Maliye Bakanlığının 4/1/2013 tarihli ve 168 sayılı yazısı üzerine, 5549 sayılı Suç Gelirlerinin
Aklanmasının Önlenmesi Hakkında Kanunun 12 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 27 Ocak 2013 – 28541]
—— • ——
Bursa Ġlinde tesis edilecek Gözede II Hidroelektrik Santralinin yapımı amacıyla bazı
taĢınmazların acele kamulaĢtırılmasına dair 16/7/2012 tarihli ve 2012/3493 sayılı
Kararnamenin eki listenin ikinci sırasında bulunan ―Gözede‖ ibaresinin ―Aksu‖ olarak
değiĢtirilmesi; Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının 4/1/2013 tarihli ve 15 sayılı yazısı
üzerine, 2942 sayılı KamulaĢtırma Kanununun 27 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
ve
Bakanı
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Tarım
ve
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
[R.G. 27 Ocak 2013 – 28541]
—— • ——
Ekli ―Ulusal Gençlik ve Spor Politikası Belgesi‖nin kabul edilmesi; Gençlik ve Spor
Bakanlığının 15/11/2012 tarihli ve 11709 sayılı yazısı üzerine, 638 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin 18 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 26/11/2012 tarihinde
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
B. ATALAY
M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
V.
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. ġĠMġEK
H. YAZICI
Bakanı V.
Gümrük ve Ticaret Bakanı
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Not: Kararın Eki 27 Ocak 2013 Tarihli ve 28541 Sayılı Resmi Gazetede
YayınlanmıĢtır.
[R.G. 27 Ocak 2013 – 28541]
—— • ——
Ekli ―Ticaret Sicili Yönetmeliği‖nin yürürlüğe konulması; Gümrük ve
Ticaret Bakanlığının 22/11/2012 tarihli ve 7322 sayılı yazısı üzerine, 13/1/2011 tarihli ve
6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 26 ncı maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 19/12/2012
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
BaĢbakan
B. ARINÇ
A. BABACAN
B. ATALAY
B. BOZDAĞ
S. ERGĠN
F. ġAHĠN
E. BAĞIġ
N. ERGÜN
Teknoloji Bakanı
F. ÇELĠK
E. BAYRAKTAR
T. YILDIZ
M. Z. ÇAĞLAYAN
Bakanı
V.
Ekonomi Bakanı
T. YILDIZ
S. KILIÇ
M. M. EKER
H. YAZICI
Ġ. N. ġAHĠN
C. YILMAZ
E. GÜNAY
M. ġĠMġEK
ĠçiĢleri Bakanı
Ö. DĠNÇER
Ġ. YILMAZ
V. EROĞLU
R. AKDAĞ
B. YILDIRIM
Not: Ticaret Sicili Yönetmeliğinin Eki 27 Ocak 2013 Tarihli ve 28541 Sayılı
Resmi Gazetede YayınlanmıĢtır.
[R.G. 27 Ocak 2013 – 28541]
—— • ——
Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumundan:
TÜTÜN MAMULLERĠ VE ALKOLLÜ ĠÇKĠLERĠN SATIġINA VE SUNUMUNA
ĠLĠġKĠN USUL VE ESASLAR HAKKINDA YÖNETMELĠKTE
DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR YÖNETMELĠK
MADDE 1 – 7/1/2011 tarihli ve 27808 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tütün
Mamulleri ve Alkollü Ġçkilerin SatıĢına ve Sunumuna ĠliĢkin Usul ve Esaslar Hakkında
Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (i) bendinde yer alan “ĠĢyerlerinde tütün
mamulleri satıĢı” ibaresinden sonra gelmek üzere “, nargilelik tütün mamulü sunumu” ibaresi
ile fıkraya aĢağıdaki bent eklenmiĢtir.
“m) Nargilelik tütün mamulü sunumu yapan kiĢi: Nargilelik tütün mamulünün, piyasaya
arz ambalajını açarak mevzuata uygun Ģekilde nihai tüketiciye sunumunu yapan, sunum
uygunluk belgesini haiz gerçek veya tüzel kiĢiyi,”
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin birinci fıkrasına aĢağıdaki bent
eklenmiĢtir.
“f) Nargilelik tütün mamulünün sunumu suretiyle satıĢ yapabilmek için, nargilelik tütün
mamulü sunum uygunluk belgesi.”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin birinci fıkrasına aĢağıdaki bent
eklenmiĢtir.
“h) 4207 sayılı Kanun kapsamında, tütün mamullerinin tüketilmesinin yasaklandığı
alanlarda nargilelik tütün mamulü sunumu yapılamaz.”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer
alan “Bu kiĢilerin, doğrudan açık alkollü içki satıcılarına” ibaresinden sonra gelmek üzere “,
nargilelik tütün mamulü sunumu yapan kiĢilere” ibaresi eklenmiĢ; (c) bendinin birinci
cümlesinde yer alan “nargile içim yerlerine yönelik yapılan nargilelik tütün mamulü satıĢı
hariç,” ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢtır.
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin baĢlığı aĢağıdaki Ģekilde
değiĢtirilmiĢ ve maddeye aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.
“Perakende, açık alkollü içki satıĢı ve nargilelik tütün mamulü sunumu ile ilgili
iĢyerlerine iliĢkin esaslar”
“(4) Nargilelik tütün mamulü sunumu faaliyetine ve iĢyerlerine iliĢkin usul ve esaslar,
Kurum tarafından çıkarılacak tebliğ ile belirlenir.”
MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 12 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan
“Perakende ve açık alkollü içki satıĢ belgesi” ibaresinden sonra gelmek üzere “ile nargilelik
tütün mamulü sunum uygunluk belgesi” ibaresi eklenmiĢ, ikinci fıkrasının (a) bendinin (1)
numaralı alt bendi ile (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde yer alan “izin belgesi örneği.”
ibaresinden sonra gelmek üzere “, nargilelik tütün mamulü sunumu yapacaklar için iĢyeri
açma ve çalıĢma ruhsatı örneği ve/veya turizm iĢletme belgesi ile yetkili makamlardan
alınacak uygunluk yazısı.” ibaresi eklenmiĢtir.
“(15) SatıĢ belgelerinin düzenlenmesine iliĢkin belirlenen usul ve esaslar, nargilelik
tütün mamulü sunum uygunluk belgesi için de geçerlidir.”
“(6) Süre uzatım iĢlemi ve satıĢ belgelerinin geçerliliğine iliĢkin usul ve esaslar,
nargilelik tütün mamulü sunum uygunluk belgesi için de geçerlidir.”
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 26 ncı maddesinin altıncı fıkrasında yer alan “ĠĢyeri
açma ve çalıĢma ruhsatları ile yetkili idarelerce açık alkollü içki satıcılarına” ibaresinden
sonra gelmek üzere “ve nargilelik tütün mamulü sunumu yapılan iĢyerlerine” ibaresi
eklenmiĢtir.
MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğe aĢağıdaki geçici madde eklenmiĢtir.
“Mevcut nargilelik tütün mamulü içim mekânlarının faaliyetlerine iliĢkin aykırılık
durumu
GEÇĠCĠ MADDE 7 – (1) Mevcut nargilelik tütün mamulü içim mekânları;
faaliyetlerini, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içerisinde bu madde ile
aynı tarihte yürürlüğe giren düzenlemelere uygun hale getirmeleri zorunludur.”
MADDE 12 – Bu Yönetmelik hükümlerini Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme
Kurumu BaĢkanı yürütür
Tarihi
Sayısı
7/1/2011
27808
Tarihi
Sayısı
117/6/2011
27967
29/10/2011
28079
330/11/2011
28100
419/12/2012
28502
531/12/2012
28514 (4. Mükerrer)
[R.G. 27 Ocak 2013 – 28541]
—— • ——
Ekonomi Bakanlığından:
ĠTHALATTA GÖZETĠM UYGULANMASINA ĠLĠġKĠN
TEBLĠĞ (TEBLĠĞ NO: 2007/36)’ĠN YÜRÜRLÜKTEN
KALDIRILMASINA ĠLĠġKĠN TEBLĠĞ
MADDE 1 – 28/12/2007 tarihli ve 26740 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ġthalatta
Gözetim Uygulanmasına ĠliĢkin Tebliğ (Tebliğ No: 2007/36) yürürlükten kaldırılmıĢtır.
MADDE 2 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – Bu Tebliğ hükümlerini Ekonomi Bakanı yürütür.
[R.G. 28 Ocak 2013 – 28542]
—— • ——
ĠTHALATTA GÖZETĠM UYGULANMASINA ĠLĠġKĠN
TEBLĠĞ (TEBLĠĞ NO: 2007/37)’ĠN YÜRÜRLÜKTEN
KALDIRILMASINA ĠLĠġKĠN TEBLĠĞ
MADDE 1 – 28/12/2007 tarihli ve 26740 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ġthalatta
Gözetim Uygulanmasına ĠliĢkin Tebliğ (Tebliğ No: 2007/37) yürürlükten kaldırılmıĢtır.
MADDE 3 – Bu Tebliğ hükümlerini Ekonomi Bakanı yürütür.
[R.G. 28 Ocak 2013 – 28542]
—— • ——
GÜMRÜK GENEL TEBLĠĞĠ
(GÜMRÜK ĠġLEMLERĠ)
(SERĠ NO: 102)
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Tebliğ, pil ve akümülatörlerin serbest dolaĢıma giriĢ iĢlemlerini
gerçekleĢtirmeye yetkili gümrük müdürlüklerinin belirlenmesi amacıyla hazırlanmıĢtır.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanununun 10
uncu maddesine dayanılarak hazırlanmıĢtır.
Pil ve akümülatörler ihtisas gümrüğü uygulaması
MADDE 3 – (1) Pil ve Akümülatörlerin Ġthalat Denetimi Tebliği kapsamı pil ve
akümülatörlerin serbest dolaĢıma giriĢ iĢlemleri sadece aĢağıda belirtilen gümrük
müdürlüklerinden yapılır.
Sıra No
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
Yetkili Gümrük Müdürlüğü
Esenboğa Gümrük Müdürlüğü
Ankara Gümrük Müdürlüğü
Halkalı Gümrük Müdürlüğü
HaydarpaĢa Gümrük Müdürlüğü
Atatürk Havalimanı Kargo Gümrük Müdürlüğü
Sabiha Gökçen Havalimanı Gümrük Müdürlüğü
Erenköy Gümrük Müdürlüğü
Ġstanbul Deri Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğü
Ambarlı Gümrük Müdürlüğü
YeĢilköy Gümrük Müdürlüğü
Mersin Gümrük Müdürlüğü
Gemlik Gümrük Müdürlüğü
Bursa Gümrük Müdürlüğü
Ege Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğü
Ġzmir Gümrük Müdürlüğü
Dilovası Gümrük Müdürlüğü
Özel ve zorunlu durumlar
MADDE 4 – (1) Gümrük ve Ticaret Bakanlığı (Gümrükler Genel Müdürlüğü) bu
Tebliğin uygulanması sırasında ortaya çıkan özel ve zorunlu durumları inceleyip
sonuçlandırmaya yetkilidir.
Yürürlükten kaldırılan tebliğ
MADDE 5 – (1) 18/3/2011 tarihli ve 27878 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan
Gümrük Genel Tebliği (Gümrük ĠĢlemleri) (Seri No: 82) yürürlükten kaldırılmıĢtır.
Yürürlük
Yürütme
MADDE 7 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.
[R.G. 28 Ocak 2013 – 28542]
—— • ——
(SERĠ NO: 103)
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Tebliğ, telsiz ve telekomünikasyon terminal ekipmanlarının serbest
dolaĢıma giriĢ iĢlemlerini gerçekleĢtirmeye yetkili gümrük müdürlüklerinin belirlenmesi
amacıyla hazırlanmıĢtır.
Dayanak
Telsiz ve telekomünikasyon terminal ekipmanları ihtisas gümrüğü uygulaması
MADDE 3 – (1) Telsiz ve Telekomünikasyon Terminal Ekipmanlarının Ġthalat
Denetimi Tebliği kapsamı telsiz ve telekomünikasyon terminal ekipmanlarının serbest
dolaĢıma giriĢ iĢlemleri sadece aĢağıda belirtilen gümrük müdürlüklerinden yapılır.
Sıra No
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Yetkili Gümrük Müdürlüğü
Esenboğa Gümrük Müdürlüğü
Ankara Gümrük Müdürlüğü
Halkalı Gümrük Müdürlüğü
HaydarpaĢa Gümrük Müdürlüğü
Atatürk Havalimanı Kargo Gümrük Müdürlüğü
Atatürk Havalimanı Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğü
Erenköy Gümrük Müdürlüğü
Ġstanbul Deri Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğü
Sabiha Gökçen Havalimanı Gümrük Müdürlüğü
Adnan Menderes Gümrük Müdürlüğü
Gebze Gümrük Müdürlüğü
Yürürlük
Yürütme
[R.G. 28 Ocak 2013 – 28542]
—— • ——
(SERĠ NO: 104)
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Tebliğ, atıkların ve metal hurdaların Türkiye Gümrük Bölgesine
giriĢ iĢlemlerini gerçekleĢtirmeye yetkili gümrük müdürlüklerinin belirlenmesi amacıyla
hazırlanmıĢtır.
Dayanak
Atık ve metal hurdalar ihtisas gümrüğü uygulaması
MADDE 3 – (1) Çevrenin Korunması Yönünden Kontrol Altında Tutulan Atıkların ve
Metal Hurdaların Ġthalat Denetimi Tebliğleri kapsamı atıkların ve metal hurdaların Türkiye
Gümrük Bölgesine giriĢ iĢlemleri ile Çevre ve ġehircilik Bakanlığınca gerçekleĢtirilecek
ithalat kontrolleri yalnızca aĢağıda belirtilen sınır gümrük kapılarında/limanlarda yapılır.
Gümrük Müdürlüğü
Çanakkale Gümrük Müdürlüğü
Biga Gümrük Müdürlüğü
Gemlik Gümrük Müdürlüğü
Hamzabeyli Gümrük Müdürlüğü
Ġpsala Gümrük Müdürlüğü
Kapıkule Gar Gümrük Müdürlüğü
Uzunköprü Gümrük Müdürlüğü
Tekirdağ Gümrük Müdürlüğü
Dilucu Gümrük Müdürlüğü
Gürbulak Gümrük Müdürlüğü
Sarp Gümrük Müdürlüğü
Cilvegözü Gümrük Müdürlüğü
Ġsdemir Gümrük Müdürlüğü
Ġskenderun Gümrük Müdürlüğü
Ambarlı Gümrük Müdürlüğü
Aliağa Gümrük Müdürlüğü
Derince Gümrük Müdürlüğü
Dilovası Gümrük Müdürlüğü
Mersin Gümrük Müdürlüğü
Samsun Gümrük Müdürlüğü
Karadeniz Ereğli Gümrük Müdürlüğü
Zonguldak Gümrük Müdürlüğü
Sınır Gümrük
Kapısı/Limanı
Çanakkale
ĠçdaĢ
Gemlik
Hamzabeyli
Ġpsala
Kapıkule
Uzunköprü
Tekirdağ
Dilucu
Gürbulak
Sarp
Cilvegözü
Ġskenderun
Ġskenderun
Ambarlı
Aliağa
Alsancak
Derince
Dilovası
Mersin
Samsun
Ereğli
Zonguldak
EĢya Cinsi
Metal Hurda/Atıklar
(2) Habur Gümrük Müdürlüğü sadece plastik ve kâğıt atıkların giriĢ iĢlemlerini
gerçekleĢtirmeye yetkilidir.
Yürürlük
Yürütme
[R.G. 28 Ocak 2013 – 28542]
—— • ——
Emlak Konut Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı Anonim ġirketinden:
5939 SAYILI KONUT EDĠNDĠRME YARDIMI HAK SAHĠPLERĠNE ÖDEME
YAPILMASINA DAĠR
KANUNDA DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA ĠLĠġKĠN KANUN VE KONUT
EDĠNDĠRME YARDIMI
HAK SAHĠPLERĠNE ÖDEME YAPILMASINA DAĠR YÖNETMELĠKTE
DEĞĠġĠKLĠK
YAPILMASINA ĠLĠġKĠN YÖNETMELĠK ĠLE 5664 SAYILI KONUT EDĠNDĠRME
YARDIMI HAK SAHĠPLERĠNE ÖDEME YAPILMASINA DAĠR KANUNA
662 SAYILI KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMENĠN
73 ÜNCÜ MADDESĠ ĠLE EKLENEN HÜKME GÖRE
TESPĠT EDĠLEN HAK SAHĠPLERĠ LĠSTESĠ
Ödemelerde T.C. kimlik numarasının ibrazı zorunludur.
Emlak Konut Gayrikenkul Yatırım Ortaklığı Anonim Şirketi'nin hazırladığı Konut
Edindirme Yardımı Hak Sahipleri Listesine http://www.keyodemeleri.com/ adresinden
ulaşabilirsiniz.
[R.G. 28 Ocak 2013 – 28542-Mükerrer]
—— • ——
ATAMA KARARI
Adlî yargı hâkim ve Cumhuriyet savcılarının 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanunu
gereğince atanmalarına iliĢkin kararname aĢağıda gösterilmiĢtir.
BĠRĠNCĠ DAĠRE KARARI: 30.11.2012/2890
1- Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Kadıköy Ağır Ceza
Mahkemesi BaĢkanı 19405 Nihat KÖSEOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 20499 Cabir GENÇ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 20511 Naci
AYAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 20558 Ali ASKER KAZAK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 20593 Aynur TUNÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 20604 Dr.Zülfü KUZU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 20632 Ali Kemal
DOĞAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 20656 Erdal GÖZÜAÇIK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 20670 Cumhur ĠġMAR,
Ġstanbul Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet BaĢsavcısı 20682 Ertan
ERBAY,
Bakırköy Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet BaĢsavcısı 20762 Yusuf ULU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 20765 Mustafa Cahit MERGEN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 20905 Selahattin ULUSOY,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 20919 Bilgi YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 21001 Vedat YILDIRIM,
Bakırköy Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet BaĢsavcı Vekili 21007 Ahmet
Tayfun BALYEMEZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 21120 Mehmet Emin ÖZTAġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 21176 Doğan
KAPTAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 21408 Mahmut KÜÇÜKGÖZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 21693 Ekrem ESĠN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 21776 Ahmet EKMEKÇĠ,
Ġstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Üsküdar Çocuk Ağır
Ceza Mahkemesi BaĢkanı 21779 Emin DOĞANAY,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 21811 Servet KARTAL,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 21892 Ahmet
ATLI,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Kadıköy Ağır Ceza Mahkemesi
BaĢkanı 21940 Mevlüt TAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 21976 Mahmut Celal GÜNAYDIN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 21991 Sibel MÜFTÜOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 21997 Zeynep DENĠZOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 22031 Vejdi Seyfi TOPBAġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 22056 Hasan ÖĞÜTCÜ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 22093
Alaettin ĠNCĠ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 22126 Suat
GÜL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 22795 Bülent BARLAS,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 22800 Bayram
ALBAYRAK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Beykoz Cumhuriyet BaĢsavcısı
22826 Nuh TEKĠN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet BaĢsavcı Vekili 22869
Ġbrahim ÖZDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 23061 Hasan BÜYÜKKILIÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 23125 Turan ATEġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 23128 Hamza AYDIN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 23132 Gülden Filiz TÜYSÜZ,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Kadıköy Ağır Ceza Mahkemesi
BaĢkanı 23137 Mehmet SELÇUK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 23147 Mehmet
ÇELĠK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 23251 Dursun
YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 23654 Metin
HELVACI,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 23662 Mehmet Ali ÖNEN,
Ġstanbul Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet BaĢsavcısı 23701 Mustafa
ADAGÜL,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 23722 Ümit
Hulusi KOÇAL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 23742 Mustafa GÜLER,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 23846 Mustafa
ERDOĞAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 23886 Nermin TANIL,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Sultanbeyli Cumhuriyet Savcısı 23915
Necati ERDEK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 23965 Mustafa ÖZÇELĠK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 23969 Necip GÜNER,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 24285 Asiye KIPÇAK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Tuzla Hâkimi 24418 Kemal GÜNDÜZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 24489 Abdullatif TÜZÜN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 24493 Yüksel AYGÜN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 24540 Necdet
KADIOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Tuzla Hâkimi 24543 Ömer YOLAL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 24564 Gülay BERKAY,
Bakırköy Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet BaĢsavcı Vekili 24659 ġeref
TÜZÜN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 24691 Müfit
BÜYÜKÇOLPAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 24719 Adem
ÇAKIR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 24777 Sevim
YÜKSELOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 24800 Naciye Füsun ÇAĞLAR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 25106 Alaeddin
DEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 25110 Suat
ARSLAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 25162 Mehmet Akif SÖNMEZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 25201 Reyhan BÜYÜKKILIÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 25267 Seher ÖZKURT,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 25392 Mazlum GĠRGĠN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 25445 Mustafa ÖVÜÇ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 25540 Abdulgani
KUBĠLAY,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 25570 Hamdi SĠNANOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 25597 Hüseyin
Avni ÖZCAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 25653 Ġbrahim Fikri TALMAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 25690 Sevgi ÖVÜÇ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 25747 Mahmut
Nedim UYGUR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 25945 Semra DEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 25973 Ali Sadık TAġTEPE,
Ġstanbul Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet BaĢsavcısı 25994 Ekrem
AYDINER,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 26044 Mustafa ÖZPAK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 26046 Nihat
TURAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 26059 Yunus KARABIYIKOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi Üyeliğine, Üsküdar Ağır Ceza Mahkemesi
Üyesi 26101 Melda ġAHĠN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 26147 Kamil
UZMAN,
Bakırköy Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet BaĢsavcı Vekili 26158 Nihat
ÇAKAR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 26181 Aydan BÜYÜKYILDIZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 26261 Ali Fuat
AKIN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 27540 Nilüfer GÜVEMLĠ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 27550 Ali ALTINTÜRK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 27562 Aysel BEġER,
Ali TAġKAFA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 27839 Ahmet
KIPÇAK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 27893 Semih
AKÇA,
Kırıkkale Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 28159 Ekrem HALICI,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 28211 Mustafa
AKER,
Ġstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet BaĢsavcılığına, Ankara Bölge Adliye
Mahkemesi C. BaĢsavcısı 28214 Hüseyin CANAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Kadıköy Cumhuriyet BaĢsavcı
Vekili 28224 Ömer KurtuluĢ AKSOY,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 28230 Nazmi
MARDĠNOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi Üyeliğine, Kadıköy Ağır Ceza Mahkemesi
Üyesi 28282 Mehmet Kamil GÜNAY,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 28285 Ahmet
Faik KAPLUHAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 28294 Tamer AKGÖKÇE,
OKAY,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet BaĢsavcı Vekili 28353
Ġsmet EFE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 28362 Enver KUMBASAR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 28378 ġema KELEBEK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 28473 Adil
ÖZER,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 28531 ġükran KURT,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 28757 Haydar ÖZTOP,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 28883 Mehmet
Ata ATAPEK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 29125 Adnan
RaĢit YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 29199 Feride AKSAKAL,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Kadıköy Hâkimi 29218 Tahsin
DOĞAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 29269 Ġsmet
ġANLI,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 29287 Müçteba
NUMANOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 29352 Bahar EFE,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 29376 Ahmet
KABATAġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 29514 ġükrü
FĠDAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 29597 Zeynep KILIÇ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 29846 Nejdet
EVREN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 29856 Orhan ÇAĞLAYAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 29857 Sedat ÇEVĠK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 29888 Ali
HACIĠBRAHĠMOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 29917 Gökhan PALA,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 29923 Mehmet BÖLÜK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 29924 Uğur DUMAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 29979 Mehmet Nejat YĠĞĠT,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 29980 Ali Temel
ÜNAL,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 29981 Nihat
ÇOġKUN,
CAYMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 30062 Muzaffer ULUÇ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 30073 Ferhat
BOZKURT,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 30112 Emine ÜNAL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 30132 Serap KURTAY,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 30217 Osman
ÖZTÜRK,
ÇETĠN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 30612 Tamer
BAġPINAR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Tuzla Cumhuriyet BaĢsavcısı 30628 Ahmet
GÖKÇINAR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 30640 Yılmaz KARAKUġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 30656 Adnan Rahmi KARAÇAM,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 30678 Veysel
ERTUĞRUL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 30689 Lale BĠLGĠN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 30693 Mehmet ReĢat KOPARAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Sultanbeyli Cumhuriyet BaĢsavcısı 30704
Mehmet Fatih ÖZDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 30719 Emine YĠĞĠT,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 30766 Nevzat BOZTAġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 30775 Baki
KAYA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 30778 Ġsmet
ACAR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 30829 Murat
YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 30841 Seyit
PEKER,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 30860 Mustafa YÖRÜ,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Üsküdar Ağır Ceza Mahkemesi
BaĢkanı 30863 Hayri KAYNAR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 30864 Bülent KÖKSAL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 30883 Erdoğan GÜNEY,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 30890 Resül
YÜKSEL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 30893 Abdullah KOCAGER,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 30899 Sinan
KUġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 30941 Ömer
Erol ZIHNA,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 30957 Necdet Ufuk
ALAYBEYOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 30996 Ġlhan OBUT,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 31083 Mustafa UÇANOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 31450 Cengiz DURNA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 31453 Akın
YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 31475 Abdurrahman BULDAĞ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 31575 ġerafettin
ÖZDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 31585 Ziyaeddin MÜMTAZ,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Üsküdar Ağır Ceza Mahkemesi
BaĢkanı 31594 Melih OSMANÇAVUġOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 32022 ġükrü ILGAR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 32147 Gülperi GÜNEġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Tuzla Hâkimi 32163 Habibe ESER,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 32273 Dursun KAYA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 32369 Ali
DOĞAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 32403 Ufuk
DERĠNÖZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 32428 Niyazi DENĠZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 32438 Mustafa Can KORKARER,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 32465
Selahattin AYDOĞDU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 32493 Caner
ERGÖZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 32501 Remzi ÖZDEMĠR,
YĠĞĠT,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Kartal Ağır Ceza Mahkemesi
BaĢkanı 32878 Ahmet Ata UZUNER,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 33191 Selma ÇALIġGAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 33193 Mükerrem ÇEVĠK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 33208 Ali
GÜNGÖR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 33228 Dursun
KILIÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 33271 Nesrin BULDAĞ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 33272 Dilek GÖKKOYUN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 33275 Orkide TÜRKOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 33284 Hatice YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 33314 Nuri
KATLANDUR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 33340
Salih YILDIRIM,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Kartal Cumhuriyet BaĢsavcı Vekili
33371 Ġskender GÖRGÜLÜ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 33375 Ümit MÜDERRĠSOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 33385 Fikret
YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Tuzla Hâkimi 33428 Ġhsan Ġsa ARISOY,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Sultanbeyli Cumhuriyet Savcısı 33431 Uğur
GÖKKOYUN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 33462 Necat YEġĠLALĠOĞLU,
Dr.Cengiz APAYDIN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 33492 Yusuf
Ziya ATAġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 33505 Alper ġevket ATĠKALĠOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 33562 Zeki BAYRAKTAROĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 33863 Dilek ÇAKIROĞLU ġUA,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 33867 Sibel ÖZDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 33875 Özlem KARAÇAM,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 33882 YaĢar Nur TURAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 33898 Fatma AYDOĞDU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 33905 Zühal Ayhan ALDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 33910 Döndü DEMĠRTAġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 33918 Zeynep Hülya DERĠNÖZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 33924 Fatma BAĞLAMA,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 33926 Lale ġĠMġEK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 33933 Ayten AKTUĞ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 33968 ġerafettin SAKA,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 33983 Mehtap YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 33993 Gökhan
GÖKTAġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 34011 HaĢim
GÜVERCĠN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 34015 Ekrem
TÜRKOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 34028 Faruk
SARIOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 34029 Süleyman ÖZTÜRK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 34062 Hüseyin Turgut BAYRAKTAR,
KarĢıyaka Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Ġzmir Cumhuriyet Savcısı 34091
Selahattin PĠġTAV,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 34095 Murat
AKYAMAÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 34102 Mehmet YOYLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Sultanbeyli Cumhuriyet Savcısı 34103 Ġdris
AKSOY,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 34120 Musa GÜLNAR,
Rıdvan GÜNDOĞDU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 34139 Mehmet
AYDIN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 34178 Mehmet YARIKAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 34185 Fatih
DĠRĠCAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Bakırköy Cumhuriyet BaĢsavcı
Vekili 34242 Oğuz YÖNTEM,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 34284 Ali Arslan GĠRĠTLĠ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 34307 Ümit
BABAYĠĞĠT,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 34317 Zeki
TAġPINAR,
Saadettin ULUSOY,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Üsküdar Cumhuriyet BaĢsavcı
Vekili 34355 Ender KESKĠN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 34375 Beyazıt
SERDAR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 34381 Bayram
KAPUCU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 34385 Mahir MERDUN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 34398 Muharrem SARIKAYA,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 34468 Mahmut ERDEMLĠ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 34475 Ġdris
TAġCAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 34478 Cengiz
TURHAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 34675 Kadir
ERDAL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 34688 NeĢet KAYA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Tuzla Cumhuriyet Savcısı 34780 Mustafa
ÇINAR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 34850 Cengiz
Cem KARAKAġLI,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 34896 Mahmut
Tansel TÜFEKÇĠ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 34910 Mehmet
ÇALKAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 34938 Feyza SARISOY,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 34955 Canan SEÇGĠN,
Bakırköy Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Ġstanbul Cumhuriyet Savcısı 34956
Hüseyin AYAR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 34971 Oğuzhan
MADEN,
Bakırköy Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Ġstanbul Cumhuriyet Savcısı 34996 Hikmet
USTA,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 35023 Aydın TEKDOĞAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 35028 Arzu
YALÇIN,
Cevad TELLĠ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 35038 Ülkü DOĞANYILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 35044 Fethiye ÇELĠK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 35050 Mehmet Halit TEKĠġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 35052 Vahittin
AYGÜN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 35071 ġükran DEMĠRAY,
KarĢıyaka Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, KarĢıyaka Cumhuriyet Savcısı 35121
Nurbay AKTAġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 35137 Sevim ERDAL,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 35176 Uğur
SEÇGĠN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 35180 Ġsmet
Ayhan KORKMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 35186 Suzan KURAR,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Kartal Ağır Ceza Mahkemesi
BaĢkanı 35223 Nadir ÖZSOY,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 35254 Arzu
AKGÜN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 35278 Nuray YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 35299 Ahmet
ÇEKĠÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 35330 Fikran AZKIN,
Abdulkadir BAġARI,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 35476 Mehdi KOMġUL,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 35841 Esin
SOLMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 35907 Zafer YENĠTEPE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 35914 AyĢenur YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 35921 Haluk AZKIN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 35963 Mayde BARAN SARIOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 35985 AyĢe Burcu GÖKTAġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 36033 Doğu
AKTAġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 36047 Neslihan ABOġOĞLU,
Erzincan Cumhuriyet Savcılığına, Ereğli (Konya) Cumhuriyet Savcısı 36066 Ayhan
DEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 36088 Mehmet Ali MERĠÇ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 36110 Hacı
Mehmet TÜLÜ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 36115 Emine DĠġCĠOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 36574 Selahattin COġKUN,
Beykoz Cumhuriyet BaĢsavcılığına, Ġstanbul Cumhuriyet Savcısı 36810 Bilal
BAYRAKTAR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 36833 Zeynel DAġLIÇAY,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 36847 Selçuk KAYA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 36854 Sedat
YILDIRIM,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 36856 ġenol
DEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Tuzla Hâkimi 36879 Çiğdem DEMĠRCĠ,
Mehmet ÖNER,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 36902 Nazan BAKAN,
Ankara Hâkimliğine, GölbaĢı (Ankara) Hâkimi 36911 Hilal Sevgi HAKAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 36928 Cesim
EREN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 36943 Müberra TÜLÜ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 36956 Demet BAġAK KORKMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 36964 Suat ÖZCANLI,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet BaĢsavcı Vekilliğine, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 36979
Akif ÖZGÜN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 36982 Fatma
Arzu ALDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 36985 Zeynep DURDU AK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 36991 Vekil
ÖZTÜRK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 37009 Davut
DAĞ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 37032 Ercan
KAYHAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 37039 Akın KOCABIÇAK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Sultanbeyli Cumhuriyet Savcısı 37054 Sinan
KARAKUġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 37084 Nesrin KAYA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 37088 Mehmet
Sıddık ÇĠNKO,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 37106 Aysun ONGUN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 37118 Mustafa
ÇĠÇEK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 37162 Ali ERBIYIK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 37192 Metin
ATEġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 37199 Beyhan AYTEKĠN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 37213 Fatma DURU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 37214 Rana AKSOY,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 37220 Bayram
ERTAġ,
LOKMAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Tuzla Cumhuriyet Savcısı 37241 Ersel
ERTÜRK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Tuzla Cumhuriyet Savcısı 37265 Aydın
ÖZDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 37290 Rağıp
TEPEDÜZÜ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 37382 Feyruze UZUN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 37400 Mendires
ARICAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 37402 Nermin KAZANCI,
Hayrettin AKKAYA,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 37412 Ġlksen ATEġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 37476 Baki
ĠNCE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 37488 Sevgi YÜCE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 37493 Feridun BECERĠKLĠ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 37504 Süleyman Murat KAYA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Tuzla Cumhuriyet Savcısı 37532 Ali
BAHADIR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 37552 Ersoy
YÜCE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 37556 Kader UYANIK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 37567 Pervin GÖK ERMERAK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 37593 Ünsal BAYAV,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 37606 Tülin ġENDURAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Tuzla Hâkimi 37624 Dilek ġEN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 37668 Muharrem BALLI,
Abdurrahman ÜġENMEZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 37933 Hasan
Mete UYANIK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 37951 YeĢim SAYILDI,
Ġstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanlığına, Ġstanbul Hâkimi 37952 Ġbrahim
BALIK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38059 Ercan GÜZELOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 38073 Ġsmail
DEĞĠRMENCĠ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 38096 Ersin
AKDERE,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 38097 Emin
CEVAHĠROĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 38114 Zeynel
Abidin ZEYFEOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 38124 Orhan
ELBEYLĠ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 38136 Uzay BALCI YILDIZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 38139 Doğan
GEDĠK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38147 Berrin ÇELEN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 38149 Hüseyin
Erkan ÖZKURT,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 38185 Orhan
GÜNGÖR,
Hüseyin GÜMÜġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 38226 Ali ÇETĠN,
Kırıkkale Cumhuriyet Savcılığına, Hatay Cumhuriyet Savcısı 38228 Erdoğan
BAYRAKTAR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38237 Funda DOĞAN AKDERE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 38238 Leyla YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 38254 Aydın
AKTAġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38258 Hülya DALASLAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Tuzla Cumhuriyet Savcısı 38265 Ġrfan
IRMAK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 38272 AyĢe KARAOĞLU KARADAĞ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 38290 Bayram AYDOĞDU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Tuzla Hâkimi 38302 Neveser IRMAK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38313 Seher BAġAR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 38315 Tunç
CANTAYMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38384 Güventürk KIZILYEL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 38398 Leyla ZORLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 38399 Müge
Zelda HÜNER,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 38435 Bülent BULUT,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 38484 Nihat ZĠNCĠRLĠ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38490 Mustafa Özgür ERGENÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38509 Nuh Hüseyin KÖSE,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 38511 Ayhan
AKTUĞ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 38524 Ersel
YILDIZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 38543 Yusuf LEYLA,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38545 Fatma DERE GÜZELOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 38552 Ġsmail
ALAGÖZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 38560 Bekir
YEġĠLTOPRAK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 38592 Belgin ÖZTÜRK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 38625 Faruk
SÖKER,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 38639 Selçuk
SAYILDI,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Sultanbeyli Cumhuriyet Savcısı 38640 Ömer
BOYDAġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 38683 Rıza
Yetkin ORCAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 38715 Belgin TECĠK BĠNGÖL,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 38745 Aylin ARISÜT,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 38748 Metin
SARIHAN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 38762 Nilüfer KIRHAN ORCAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 38766 Zafer
TEKĠR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 38773 Serhan
KESMEZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 38775 Cemile KANDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 38800 Mustafa Tarık ġENTUNA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 38847 Sıddık
ĠLGAR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Sultanbeyli Cumhuriyet Savcısı 38850 Ali
ÇETĠN,
Mustafa DOĞAN,
Selahittin DURGUN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 38901 Murat ĠġLEYEN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 39465 Murat YILDIZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 39468 Serap SÖZEN ÇOLAK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 39502 Ġbrahim TEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 39511 Hasan
KILIÇ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 39556 Gültekin
POLAT,
Feridun KABADAYI,
NECCAROĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 39684 Ümit POLAT,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 39692 Metin KIZILTAġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Sultanbeyli Cumhuriyet Savcısı 39701 Suat
ECĠT,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 39715 Mehmet
SEVĠNÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 39739 Hüsnü YILDIRIM,
Mustafa KÜÇÜKOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 39806 Deniz Emre BARUTÇU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 39838 Vahdettin TOKLUCU,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 39839 Çağan HANIMELĠ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 39842 Ġbrahim Halil ġUA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 39876 Sezai
ÖZTÜRK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Tuzla Hâkimi 39881 Mustafa BEKTAġ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 39895 YaĢar BARUTÇU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 39899 Mahmut
POLAT,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kadıköy Cumhuriyet Savcısı 39906 Tugay
TARIMCI,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 39926 Hasan AKDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Üsküdar Cumhuriyet Savcısı 39969 Zekeriya
ġEN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 39971 Bülent
CANOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 39987 Levent
KANDEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Sultanbeyli Hâkimi 40008 Celalettin APA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 40011
Kemalettin ÜNLÜ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 40019 Erkan SARIÇAM,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 40020 Amil ECE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 40021 Dursun YILMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Tuzla Hâkimi 40057 Ahmet KAYA,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 40083 Veysel
YILDIZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 40111 Murat
BÜTE,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 40159 RüĢtü
YAMAK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 40179 Ramazan
ÖKSÜZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 40186 Ġsmet Ertuğrul GEREDE,
Hüseyin ÖNELGE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 40199 Baki TONBAK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 40206 Özgül BECERĠKLĠ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 40241 Murat BOYLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 40246 Ġsmail
ÇOLAK,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 40359 Cengiz DÖKÜNLÜ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 40747 Hasan AKDOĞAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 40748 Talip
DEMĠREZEN,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 40844 ġengül ELĠġ BĠÇĠCĠOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 40873 Nihat
DEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 40886 Berna DÖNMEZ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Pendik Cumhuriyet Savcısı 40917 Olcay
ERGE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Ümraniye Hâkimi 40967 Funda KÖSE AYDAR,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 41046 Ġhsan SARTIK,
DĠZLE,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kadıköy Hâkimi 41409 Nuray ÖZ DEMĠR,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 41483 Ömer
SOLMAZ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Pendik Hâkimi 41933 Betül ÇELĠK DĠZLE,
Küçükçekmece Hâkimliğine, Bafra Hâkimi 41986 Feride KORKUT KURT,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 42004 Sevnur ġAHĠN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 42005 Dr. BarıĢ
DUMAN,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 42015 Ercan
ATEġ,
Çorum Hâkimliğine, Safranbolu Hâkimi 42043 Samim SARAÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Üsküdar Hâkimi 42072 Ülkü SEVĠNÇ,
Ġstanbul Anadolu Hâkimliğine, Kartal Hâkimi 42094 Erkan ġĠMġEK,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Kartal Cumhuriyet Savcısı 42152 Mehmet
Veysi AKTAġ,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Ümraniye Cumhuriyet Savcısı 42165 Orhan
BĠÇĠCĠOĞLU,
Ġstanbul Anadolu Cumhuriyet Savcılığına, Tuzla Cumhuriyet Savcısı 42181 ġükran
AGAMOLA ARMAĞAN,
Silivri Cumhuriyet Savcılığına, Ayancık Cumhuriyet Savcısı 107342 Ġsmail
ÇALIġKAN,
Maçka Hâkimliğine, Artvin Hâkimi 120595 SavaĢ YĠGEN,
ġarkikaraağaç Hâkimliğine, Keçiborlu Hâkimi 120873 Güner DURMUġ,
Kandıra Cumhuriyet Savcılığına, Tutak Cumhuriyet Savcısı 120874 Dilek ERMĠġLER,
Senirkent Hâkimliğine, Pertek Hâkimi 122432 Zeynep KELEġ,
Acıpayam Cumhuriyet Savcılığına, Kozan Cumhuriyet Savcısı 122473 Halil YÜCEL,
Batman Hâkimliğine, Marmara Hâkimi 125380 ġaban Oğuz CANBOLAT,
Yığılca Cumhuriyet Savcılığına, Manavgat Cumhuriyet Savcısı 126021 AĢkın YEĞĠN,
Naklen,
2- 1’inci derecenin 4’üncü kademesi olan 1500+7600+7000 gösterge karĢılığı aylıkla,
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet BaĢsavcılığına, Ankara Cumhuriyet eski
Savcısı 26043 Fethi ġĠMġEK,
Mesleğe kabul edilmesi nedeniyle açıktan,
AtanmıĢlardır.
[R.G. 29 Ocak 2013 – 28543]
—— • ——
YÖNETMELĠKLER
Sivil Havacılık Genel Müdürlüğünden:
SĠVĠL HAVACILIK GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TARAFINDAN VERĠLECEK
ĠDARĠ PARA CEZALARI HAKKINDA YÖNETMELĠK
(SHY-ĠPC)
BĠRĠNCĠ BÖLÜM
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, 14/10/1983 tarihli ve 2920 sayılı Türk Sivil
Havacılık Kanununda belirtilen hükümlere ve Sivil Havacılık Genel Müdürlüğünün sivil
havacılığı düzenlemek maksadıyla alacağı önlemlere aykırılık oluĢturan fiilleri ve bu fiillere
2920 sayılı Kanunun 143 üncü maddesi uyarınca verilecek idari para cezalarına iliĢkin usul ve
esasları düzenlemektir.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 2920 sayılı Kanunun 143 üncü maddesi ile
10/11/2005 tarihli ve 5431 sayılı Sivil Havacılık Genel Müdürlüğünün TeĢkilat ve Görevleri
Hakkında Kanunun 4 üncü maddesinin (p) bendi ile 22 nci maddesine dayanılarak
hazırlanmıĢtır.
a) AIP: Ülkelerin havacılıkla ilgili detaylı ülke bilgilerini içeren ve düzenli aralıklarla
yayımlanan havacılık bilgi yayınını,
b) ATC: Hava trafik kontrol hizmetini,
c) ATM: Hava aracının, operasyonunun her aĢamasında emniyetli ve verimli hareketini
sağlamak üzere gerekli olan hava trafik hizmetleri, hava sahası yönetimi ve hava trafik akıĢ
yönetimi gibi yer temelli ve hava kaynaklı iĢlevlerden oluĢan hava trafik yönetimini,
ç) ATSEP Lisansı: CNS/ATM teknik hizmet sağlayıcı kuruluĢun temel eğitim ve
yeterlik eğitimini baĢarıyla tamamlayarak 24/2/2010 tarihli ve 27503 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Hava Trafik Emniyeti Elektronik Personeli Sertifika ve Lisans Yönetmeliği
(SHY-5) çerçevesinde yapılacak yeterlik sınavı sonucunda baĢarılı olan asistan ATSEP
sertifikalı personele Genel Müdürlük tarafından verilen yetki belgesini,
d) Bakım kuruluĢu: 17/7/2007 tarihli ve 26585 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Onaylı Bakım KuruluĢları Yönetmeliği (SHY 145-01)’ne göre bakım yapmak üzere
yetkilendirilmiĢ kamu kurum ve kuruluĢları ile gerçek ve tüzel kiĢilere ait iĢletmeleri,
e) Bakım personeli: Hava aracının veya hava aracına ait her tür motor, pervane, parça
veya cihazın muayenesini, revizyonunu, parça değiĢtirmesini, onarımını, arıza veya hasar
giderimini yapan personeli,
f) Bulgu: Ġlgili sivil havacılık düzenlemelerine aykırı olan, emniyet ve güvenlik
standardını düĢüren, uçuĢ ve yer emniyeti ve güvenliğini etkileyebilecek bir yetersizlik, kusur
veya uygunsuzluğu,
g) CNS hizmet sağlayıcı: HaberleĢme seyrüsefer gözetim hizmetini sağlayan kurum
veya kuruluĢu,
ğ) FDM: UçuĢ verileri izleme programını,
h) FTO: Pilot lisansı alınmasına esas teĢkil eden teorik bilgi ve uçuĢ eğitimi veren Genel
Müdürlük tarafından onaylı uçuĢ eğitim organizasyonunu,
ı) Gayrisıhhi iĢyeri: 5/4/2008 tarihli ve 26838 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sivil
Hava UlaĢımına Açık Havaalanlarında Yer Alan Gayrisıhhi ĠĢyerleri Ġçin ĠĢyeri Açma ve
ÇalıĢma Ruhsatlarına ĠliĢkin Yönetmelik (SHY-33A) kapsamında faaliyeti sırasında
çevresinde bulunanlara biyolojik, kimyasal, fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden az veya çok
zarar veren veya vermesi muhtemel olan ya da doğal kaynakların kirlenmesine sebep
olabilecek iĢyerlerini,
i) Genel Müdür: Sivil Havacılık Genel Müdürünü,
j) Genel Müdürlük: Sivil Havacılık Genel Müdürlüğünü,
k) Güvenlik eğitim kuruluĢu: Özel güvenlik görevlileri ve yönetici adaylarına özel
güvenlik eğitimi vermek üzere kurulan eğitim kurumlarını,
l) Hava aracı: Havalanabilen ve havada seyredebilme kabiliyetlerine sahip her türlü
aracı,
m) Havaalanı: Karada ve su üzerinde, içerisindeki bina, tesis, donanımlar dahil hava
araçlarının kalkması, inmesi ve yer manevraları için hazırlanmıĢ, hava araçlarının bakım ve
diğer ihtiyaçlarının karĢılanmasına, yük ve yolcu indirilip, bindirilmesine elveriĢli tesisleri
bulunan yerleri,
n) Havaalanı iĢletmecisi: Havaalanı iĢletiminden sorumlu kamu kurum ve kuruluĢları ile
gerçek ve özel tüzel kiĢileri,
o) Havacılık iĢletmesi: Türk tescilli hava araçlarıyla faaliyette bulunan tüm iĢletmeleri,
ö) Kargo: Bagaj ve posta dıĢında taĢınabilecek her türlü fiziksel nesneyi,
p) Kargo acentası: Havaalanı veya havacılık iĢletmesi ile iĢ yapan ve kargo, kurye ve
ekspres koliler konusunda ilgili makam tarafından kabul edilen veya istenen güvenlik
kontrollerini sağlayan acenta, nakliyeci veya diğer bir kuruluĢu,
r) Kategori 3 bulgu: 14/5/2010 tarihli ve 27581 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Yerli ve Yabancı Hava Araçlarına Yapılan Emniyet Değerlendirmelerine Dair Yönetmelik
(SHY-SAFA) kapsamında yapılan denetimlerde tespit edilen uçuĢ emniyetini direkt
etkileyebilecek ciddi bulguyu,
s) Kök sebep: Uygunsuzluğun veya bulgunun oluĢmasına neden olan, ortadan
kaldırılması halinde aynı uygunsuzluğun veya bulgunun tekrar oluĢmasını engelleyecek
gerçek durum ya da olayı,
Ģ) Kural tanımaz yolcu: Uçağa biniĢten, uçak indikten sonra kapı açılmasına kadar olan
sürede yolcu veya personelin düzenini veya güvenliğini tehlikeye atacak hareketlerde
bulunan, uçaktaki malzemelere zarar veren, tehdit eden veya sivil havacılık alanında
uygulanan mevzuat kurallarına ve mürettebatın uyarılarına uymayan kiĢiyi,
t) NOTAM: UçuĢ personeline uçuĢ ve uçuĢ emniyeti ile ilgili herhangi bir havacılık,
hizmet, kolaylık, yöntem veya tehlikenin varlığını, koĢullarını ya da değiĢikliğine özgü
bilgileri zamanında bildirmek amacıyla yapılan duyuruyu,
u) SAFA: Yabancı hava araçlarına yapılan emniyet denetlemesini,
ü) Sağlık kuruluĢu: Genel Müdürlük tarafından yetkilendirilmiĢ havacılık tıp merkezini,
v) Sıhhi iĢyeri: Sivil hava ulaĢımına açık havaalanlarında bulunan ve Sivil Hava
UlaĢımına Açık Havaalanlarında Yer Alan Gayrisıhhi ĠĢyerleri Ġçin ĠĢyeri Açma ve ÇalıĢma
Ruhsatlarına ĠliĢkin Yönetmelik (SHY-33A) kapsamı dıĢında kalan iĢyerlerini,
y) SMS: Emniyet yönetim sistemini,
z) Terminal iĢletmecisi: Sivil hava ulaĢımına açık havaalanlarında havaalanı iĢletmecisi
dıĢında yap-iĢlet-devret modeli, kiralama ve benzeri Ģekillerde terminal iĢletmeciliği yapan
iĢletmeyi,
aa) UçuĢ personeli: Havacılık iĢletmeleri tarafından belirlenen, hava aracının sevk ve
idaresiyle görevli pilotlar, uçuĢ mühendisleri ile sertifikalı kabin içi emniyet ve diğer
hizmetlerin yürütülmesiyle görevli kabin ekibini ve yükleme görevlilerini, uçak tipine göre
uçuĢ mühendisi kapsamında gerektiğinde seyrüsefer ve radyo operatörleri ile uçuĢ uçak bakım
teknisyenlerini,
bb) UçuĢ eğitmeni: Genel Müdürlük tarafından uçuĢ eğitmeni olarak görev yapmak
üzere yetkilendirilmiĢ, havacılık personeline eğitim veren kiĢiyi,
cc) Üretim kuruluĢu: Üretim yapmak üzere Genel Müdürlük tarafından yetkilendirilmiĢ
kamu kurum ve kuruluĢları ile gerçek ve tüzel kiĢilere ait iĢletmeleri,
çç) VFR: Açık hava koĢullarında, bir hava aracının yeri görerek seyrüseferine devam
etmesine izin verilen kuralları,
dd) Yer hizmetleri kuruluĢu: 28/8/1996 tarihli ve 22741 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Havaalanları Yer Hizmetleri Yönetmeliği (SHY-22) hükümlerine uygun olarak
havaalanlarında yer hizmetleri yapmak üzere çalıĢma ruhsatı alan özel hukuk tüzel kiĢiliği
statüsündeki kuruluĢları,
ifade eder.
(2) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında yukarıda belirtilen tanımlar dıĢında, 2920 sayılı
Kanun, 5431 sayılı Kanun ve diğer sivil havacılık mevzuatı ile ülkemizin üyesi bulunduğu
uluslararası sivil havacılık kuruluĢları tarafından yayımlanan dokümanlarda belirtilen tanımlar
ve kısaltmalar geçerlidir.
ĠKĠNCĠ BÖLÜM
Genel Hükümler
Ġdari para cezası
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte tanımlanmayıp, Genel Müdürlük tarafından tespit
edilip ilgili kurum ve kuruluĢlara uygunsuzluğun giderilmesi için verilen süre içerisinde
düzeltilmeyen uygunsuzluklara 5.000 TL idari para cezası ile gerektiğinde ilave idari tedbir
uygulanır.
(2) Ek-1’de yer almamakla beraber, Genel Müdürlükçe çıkarılan mevzuatta açıkça
belirtilmek sureti ile idari para cezası uygulanacağı ifade edilen aykırılıklar ile bulguların
tespiti halinde 2920 sayılı Kanunun 143 üncü maddesi uyarınca idari para cezası uygulanır.
Ek-1’de yer alan bulgulara ise belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.
(3) Sivil havacılıkta gönüllü raporlamayı teĢvik etmek ve SMS kültürünü geliĢtirmek
için aĢağıdaki esaslar dahilindeki ihlallere idari para cezası uygulanmaz:
a) Yapılan ihlaller yapılıĢ tarihinden itibaren en geç 1 ay içinde ihlalin tekrarlanmaması
için kök sebeplerini içerecek Ģekilde önleyici, düzeltici önlemlerin ne olduğunu açıklayan ve
Genel Müdürlük tarafından kabul edilen detaylı bir bildirim raporunun Genel Müdürlüğe
sunulmuĢ olması.
b) Yapılan ihlalin kasıt ile veya bilerek yapılmamıĢ olması, yapılan ihlalden ilgili
kurum, kuruluĢ ve gerçek kiĢi maddi bir kazanç temin etmemiĢ olması, ihlalin bu amaçla
yapılmamıĢ olması.
c) Genel Müdürlüğe yapılan gönüllü bildirimin Genel Müdürlük tarafından planlanan
denetim tarihinden en geç 1 ay öncesinden yapılmıĢ olması.
ç) FDM kayıtlarından ilgili havayolu tarafından tespit edilen ihlaller, gerekli önlemlerin
alınması ve Genel Müdürlük denetimlerinde istendiğinde ibraz edilmesi.
(4) Genel Müdürlüğe sunulan raporun uygun bulunmaması halinde, ihlale bu
Yönetmeliğin öngördüğü idari para cezası uygulanır.
(5) Gönüllü raporlamaya rağmen aynı ihlalin bir yıl içinde tekrarlaması halinde
müteakip ihlaller idari para cezasından istisna edilmez.
(6) Genel Müdürün onayı olmadan idari para cezası kararı verilemez. Genel Müdürün
onayının alınmasını müteakip, idari para cezası 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat
Kanununa göre ilgili kiĢiye tebliğ edilir.
Kural tanımaz yolcular
MADDE 5 – (1) Kural tanımaz yolcunun bu Yönetmelikte belirlenen ihlallerden birini
uyarıya rağmen sürdürmeye devam etmesi halinde ihlale ait tutanak, uçağın kaptanı ile uçağın
iki kabin memuru olmak üzere üç kiĢinin tutacağı bir tutanak ile tespit edilir. Bu tutanakta
ilgili kiĢinin adı soyadı, Türk vatandaĢı ise T.C. kimlik numarası ve tespit edilebiliyor ise
adres bilgileri yer alır. Yabancı uyruklu yolcuların ise adı, soyadı ve pasaport numarası ile
tespit edilebiliyor ise adres bilgileri yer alır.
(2) Kural tanımaz yolcu hakkında tutanak tutulabilmesi için kendisine, eyleminin Genel
Müdürlük talimatlarına aykırı olduğu, sonlandırmaması halinde ilgili kiĢi hakkında bu
Yönetmeliğe göre belirtilen miktarda idari para cezası uygulanması için tutanak tutulacağı
hakkında sözlü ikazın yapılması gerekir.
(3) Kural tanımaz yolcu hakkındaki tutanak ilgili havayolunun tutanakta imzası olan
kendi personeli ile yapacağı inceleme ve mutabakat sonrasında kalite sistem yöneticisi ve
sorumlu müdürün ortak imzası ile Genel Müdürlüğe gönderilir. Genel Müdürlük gerektiğinde
konu ile ilgili havayolundan ve ilgililerden ilave bilgi ve belge isteyebilir.
(4) Kural tanımaz yolcu ile ilgili uygulanan cezalara itirazlarda ispat sorumluluğu ilgili
havayoluna aittir.
Diğer idari yaptırımların uygulanması
MADDE 6 – (1) Bu Yönetmelikte düzenlenen ihlaller için düzenlenen idari para
cezalarının uygulanması diğer mevzuat hükümleri uyarınca düzenlenen idari yaptırımların
uygulanmasını engellemez.
Ġhlaller
MADDE 7 – (1) Aynı gerçek veya tüzel kiĢiler tarafından gerçekleĢtirilen aynı veya
farklı ihlallerin her biri ayrı ayrı belirtilmek suretiyle birden fazla idari para cezası verilebilir.
(2) Bir fiil hem idari para cezasına konu olup hem de suç olarak tanımlanmıĢ ise, sadece
suçtan dolayı yaptırım uygulanmasını teminen Genel Müdürlük tarafından yetkili Cumhuriyet
BaĢsavcılığına ihbarda bulunulur. Ancak, suçtan dolayı yaptırım uygulanamayan hallerde
kabahat dolayısıyla 2920 sayılı Kanun ve bu Yönetmelik hükümlerine uygun Ģekilde idari
para cezası verilir.
Tespit edilen aykırılıkların süresi içerisinde giderilmemesi
MADDE 8 – (1) Genel Müdürlük tarafından tespit edilen ve idari para cezası
uygulanmıĢ aykırılıkların düzeltilmesi için ilgilisine verilen süreler içerisinde söz konusu
aykırılıkların giderilmemesi durumunda tespit edilen her bir bulgu için ilgilisine onbin Türk
Lirası idari para cezası uygulanır.
Ġdari para cezalarının ödeme süresi ve yeri, gelir kaydı ve tahsili
MADDE 9 – (1) Ġdari para cezası, idari yaptırım kararının tebliğinden itibaren bir ay
içinde Genel Müdürlüğün hesabına ödenir.
(2) Ġdari para cezasını, 11 inci maddede belirtilen kanun yoluna baĢvurmadan önce
ödeyen kiĢiden cezanın dörte üçü tahsil edilir. PeĢin ödeme, kiĢinin bu karara karĢı kanun
yoluna baĢvurma hakkını etkilemez.
(3) Ġdari para cezasına muhatap olanın ekonomik durumunun müsait olmaması halinde
idari para cezasının ilk taksitinin peĢin ödenmesi koĢuluyla, bir ay içersinde vergi dairesine
müracaat edilmesi halinde, bir yıl içinde ve dört eĢit taksit halinde ödenebileceğine ilgili vergi
dairesince karar verilebilir. Taksitlerin zamanında ve tam olarak ödenmemesi halinde idari
para cezasının kalan kısmının tamamı tahsil edilir.
(4) KesinleĢen idari para cezalarının ödeme süresi içinde ödenmemesi veya
taksitlendirilmesi durumunda taksitlerin tam ve zamanında ödenmemesi halinde, ödenmeyen
idari para cezaları, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü
Hakkında Kanun hükümlerine göre ilgili vergi dairesince takip ve tahsil edilir.
(5) Ġdari para cezaları genel bütçeye gelir kaydedilir.
Yeniden değerleme
MADDE 10 – (1) Bu Yönetmelikte belirlenen idari para cezası 5326 sayılı Kanunun 17
nci maddesinin yedinci fıkrasına uygun Ģekilde yeniden değerleme oranında arttırılarak
uygulanır. Yeniden değerleme yapılarak belirlenen idari para cezası alt sınırları Genel
Müdürlüğün internet sayfasında duyurulur.
(2) Ġdari para cezası karĢılıkları yeniden değerlemeye göre 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı
Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca tespit ve Maliye
Bakanlığınca ilan edilen alt sınırın altında olamaz.
Ġdari yaptırım kararlarına itiraz
MADDE 11 – (1) Ġdari para cezalarına karĢı, tebliğ tarihinden itibaren onbeĢ gün içinde
sulh ceza mahkemesine baĢvurabilir. Bu süre içerisinde baĢvurunun yapılmamıĢ olması
halinde idari para cezaları kesinleĢir.
Hüküm bulunmayan hallerde yapılacak iĢlemler
MADDE 12 – (1) Bu Yönetmelikte açıkça düzenlenmemiĢ olmakla birlikte, gerçek ve
tüzel kiĢilerin 2920 sayılı Kanunun 143 üncü maddesine göre Genel Müdürlüğün sivil
havacılığı düzenlemek maksadıyla aldığı önlemlere aykırı durumların, ilgili ihtisas biriminin
bağlı olduğu Genel Müdür Yardımcısı baĢkanlığında ilgili ihtisas biriminde görev alan
kiĢilerden seçilecek toplam üç kiĢilik bir komisyon tarafından tespit edilmesi ve Genel
Müdürün uygun bulması halinde de idari para cezası verilebilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Son Hükümler
Yürürlük
MADDE 13 – (1) Bu Yönetmelik 1/1/2014 tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 14 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Sivil Havacılık Genel Müdürü yürütür.
[R.G. 29 Ocak 2013 – 28543]
—— • ——
Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumundan:
BANKALARIN DESTEK HĠZMETĠ ALMALARINA ĠLĠġKĠN
YÖNETMELĠKTE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA
DAĠR YÖNETMELĠK
MADDE 1 – 5/11/2011 tarihli ve 28106 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bankaların
Destek Hizmeti Almalarına ĠliĢkin Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin altıncı ve yedinci
fıkraları aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
―(6) BaĢka Ģirket bünyesinde istihdam edilen personel, 1 inci maddenin ikinci fıkrasının
(a) bendinde sayılan iĢlerde, çağrı merkezi, müĢteri ziyareti Ģeklinde yapılanlar dâhil
pazarlama, veri giriĢi, dosyalama, arĢiv, yönetici asistanlığı, bankanın idari iĢlerinin takibi,
bilgi sistemleri gibi hizmet alanlarında, bankada geçici veya sürekli olarak çalıĢtırılabilir. Bu
kapsamdaki personele verilecek sisteme eriĢim, veriye eriĢim veya veriyi görme yetkisi iĢin
gerektirdiği bilgiyi kapsayacak sekilde sınırlandırılmalıdır.‖
―(7) BaĢka Ģirket bünyesinde istihdam edilmekle birlikte bankada geçici veya sürekli
olarak çalıĢan personel aracılığıyla yapılanlar hariç olmak üzere, destek hizmeti
kuruluĢlarından sağlanacak pazarlama faaliyeti mevduat veya katılım fonu kabulü hariç
bireysel nitelikli ürün ve hizmetlerin ve kredi kartlarının pazarlanması ile sınırlıdır.
Bankalarca mevduat veya katılım fonu kabulü dıĢındaki faaliyetlerinden herhangi birinin
pazarlanması konusunda destek hizmeti alınması durumunda, pazarlama faaliyetleri
münhasıran ikinci el satıĢ yapan yerler hariç olmak üzere oto bayilerinde, emlak ofislerinde,
çağrı merkezleri kullanılarak, Ģube içerisinde hizmet sunularak veya internet, televizyon,
telefon, elektronik hizmet birimleri ve mevzuat ile izin verilen diğer dağıtım kanalları yoluyla
gerçekleĢtirilebilir. Pazarlama hizmeti alımına iliĢkin olarak ilgili diğer mevzuatta yer alan
usul ve esaslar saklıdır.‖
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 9 uncu maddesinin ikinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
―(2) Denetim komitesi, destek hizmeti alınmasında bankanın iç sistemlerinin etkin ve
yeterli bir Ģekilde iĢletilmesini veya iç kontrol ya da iç denetim faaliyetlerinin yürütülmesini
engelleyici ya da risk doğurucu herhangi bir hususun oluĢup oluĢmadığı ve destek hizmeti
kuruluĢunun nitelikli pay sahiplerinin ve Ģirketi temsil ile yetkili yöneticilerinin 6 ncı
maddede belirlenen Ģartları idame ettirip ettirmedikleri hususlarında, en az yılda bir banka
yönetim kuruluna sunmak üzere bir değerlendirme raporu hazırlar.‖
MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Bankacılık Düzenleme ve Denetleme
Kurumu BaĢkanı yürütür.
Tarihi
Sayısı
5/11/2011
28106
[R.G. 29 Ocak 2013 – 28543]
—— • ——
Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumundan:
BANKALARIN ĠÇ SĠSTEMLERĠ HAKKINDA YÖNETMELĠKTE
MADDE 1 – 28/6/2012 tarihli ve 28337 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bankaların
Ġç Sistemleri Hakkında Yönetmeliğin 7 nci maddesinin ikinci fıkrasının (o) bendi aĢağıdaki
Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
―(o) Bankanın alacağı destek hizmetine iliĢkin risk değerlendirmesi yapmak,
değerlendirmelerini bir rapor halinde yönetim kuruluna sunmak, hizmet alınması halinde de
sözleĢme süresince, yılda bir defadan az olmamak üzere, düzenli bir Ģekilde bu iĢlemleri
tekrarlamak ve ayrıca, destek hizmeti kuruluĢunun sağladığı hizmetlerin yeterliliğini
izlemek,‖
MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini Bankacılık Düzenleme ve Denetleme
Kurumu BaĢkanı yürütür.
Tarihi
Sayısı
28/6/2012
28337
[R.G. 29 Ocak 2013 – 28543]
—— • ——
TEBLĠĞLER
UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığından:
KARAYOLUYLA ġEHĠRLERARASI YOLCU TAġIMACILIĞI ALANINDA
UYGULANACAK TABAN ÜCRET TARĠFESĠ HAKKINDA TEBLĠĞ
(TEBLĠĞ NO: 67)
MADDE 1 – (1) Karayoluyla yapılan Ģehirlerarası yolcu taĢımacılığı piyasasında, aĢırı
ücret uygulamaları nedeniyle geliĢme gösteren haksız rekabetin önlenmesi amacıyla
10/7/2003 tarihli ve 4925 sayılı Karayolu TaĢıma Kanununun 11 inci maddesi çerçevesinde
Bakanlığımızca "Karayoluyla ġehirlerarası Yolcu TaĢımacılığı" alanında 4 ay süreyle
uygulanmak üzere aĢağıdaki taban ücret tarifesi belirlenmiĢtir.
“KARAYOLUYLA ġEHĠRLERARASI YOLCU TAġIMACILIĞINDA
UYGULANACAK
TABAN ÜCRET TARĠFESĠ
YOL MESAFESĠ
(KM)
101-115
116-130
131-150
151-175
176-200
201-250
251-300
TARĠFE
(TL)
13
14
15
17
19
22
25
YOL MESAFESĠ
(KM)
701-800
801-900
901-1000
1001-1100
1101-1200
1201-1300
1301-1400
TARĠFE
(TL)
54
58
61
64
67
70
72
301-350
29
1401-1500
75
351-400
33
1501-1625
79
401-475
38
1626-1750
83
476-550
42
1751-1875
88
551-625
46
1876-2000
92
626-700
50
2001 ve üzeri
96
NOT: Çanakkale Boğazı geçiĢli hatlarda tablodaki ücretlere geçiĢ ücreti eklenerek uygulama
yapılacaktır.‖
MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ Bl ve D1 yetki belgesi sahipleri tarafından karayoluyla
yapılan tarifeli Ģehirlerarası yolcu taĢımalarında kilometre esasına göre 1 ġubat - 31 Mayıs
2013 tarihleri arasında uygulanacak olup, uygulama süresince aĢağıdaki hususlara uyulacaktır.
a) Bu Tebliğ ile belirlenen taban ücret tarifesine Katma Değer Vergisi (KDV) dâhildir.
b) Uyguladıkları ücret tarifesi bu Tebliğe uymayan yetki belgesi sahipleri bu Tebliğin
yayımından itibaren Bakanlığa baĢvurarak en geç yirmi (20) gün içerisinde her türlü iĢ ve
iĢlemlerini tamamlayarak bu Tebliğe uygun ücret tarifesini alır ve uygularlar.
c) Yetki belgesi sahipleri Karayolu TaĢıma Yönetmeliğinin 57 nci maddesi çerçevesinde
indirimli yolcu bileti kesme haklarını, bu Tebliğ ile belirlenen taban ücret tarifesinden daha
aĢağı olmamak üzere kullanabilirler.
ç) Karayolu TaĢıma Yönetmeliğinin 57 nci maddesi çerçevesinde Bakanlıktan önceden
izin almak suretiyle yapılan özel indirimli bilet satıĢları ile çocuklar ve özürlüler için yapılan
zorunlu indirimlerde (c) bendi hükümleri uygulanmaz.
MADDE 4 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanı
yürütür.
[R.G. 29 Ocak 2013 – 28543]
—— • ——
TARĠH
: 18/1/2013
KARAR NO : 2013/13
KONU
: Ġmar Planı.
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığı’nın 9/1/2013 tarih ve 220 sayılı yazısına istinaden;
1- Mülkiyeti Karayolları Genel Müdürlüğü adına kayıtlı toplam 44.542 m²’lik alandan
oluĢan Ġzmir Ġli, Bayraklı Ġlçesi, Mansuroğlu Mahallesi, 52 ada 86, 96, 98 no’lu parseller,
Bornova Ġlçesi, Kazımdirik Mahallesi 52 ada 20, 84, 88 no’lu, 358 ada 136, 137, 143, 160
no’lu parseller ile mülkiyeti Maliye Hazinesi adına kayıtlı Kazımdirik Mahallesi 358 ada 4
no’lu parsele ve mülkiyeti Karayolları Genel Müdürlüğü adına kayıtlı toplam 90.266 m² lik
alandan oluĢan Ġzmir Ġli, Bornova Ġlçesi, Kazımdirik Mahallesi, 402 ada 160, 5 ada 19, 20, 21,
95, 125 no’lu parsellere iliĢkin ―II. ve III. Kentsel ve Bölgesel ĠĢ Merkezi (E:2.00; Hmax: 10
Kat), Park Alanı, Yol ve Trafo‖ kararı getirilmesine dair Kurulumuzun 3/10/2012 tarih ve
2012/144 sayılı Kararı ile onaylanan imar planı değiĢikliğine askı sürecinde yapılan itirazların
değerlendirilmesi sonucunda; uygun görülen bazı itirazlar doğrultusunda yeniden düzenlenen
1/25.000 ve 1/5.000 ölçekli nazım imar planı değiĢikliği ve 1/1.000 ölçekli uygulama imar
planı değiĢikliğinin onaylanmasına,
gereği için Ġzmir BüyükĢehir Belediye BaĢkanlığı ve Bornova Belediye BaĢkanlığı’na
gönderilmesine,
karar verilmiĢtir.
Not : Ekleri 29.01.2013 Tarihli ve 28543 Sayılı Resmi Gazetede
YayınlanmıĢtır.
[R.G. 29 Ocak 2013 – 28543]
—— • ——
TARĠH
: 28/1/2013
KARAR NO : 2013/14
KONU
: Sümer Holding A.ġ.ye ait %20
oranındaki iĢtirak hissesinin satıĢı.
Kurulumuzca;
ÖzelleĢtirme Ġdaresi BaĢkanlığı’nın (Ġdare) 28/12/2012 tarih ve 8824 sayılı yazısı
gereğince; Türk Arap Gübre A.ġ. (ġirket)’nin sermayesindeki Sümer Holding A.ġ.
(Holding)’ye ait %20 oranında ve 44.044.- (Kırkdörtbinkırkdört) TL tutarındaki sermayeyi
temsil eden hissenin, Kurulumuzun 21/02/2006 tarih, 2006/16 sayılı Kararına göre ―SatıĢ‖
yöntemi ve ―Pazarlık‖ usulü uygulamak suretiyle özelleĢtirilmesine iliĢkin; anılan Kanun,
Ġhale ġartnamesi, Ġhale Ġlan metni ve ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde 4046 sayılı
ÖzelleĢtirme Uygulamaları Hakkında Kanun’un 4. Maddesine istinaden verilen yetki ile
Holding tarafından gerçekleĢtirilen ihalesi neticesinde;
- Söz konusu hissenin; Toros Tarım San. ve Tic. A.ġ.ye 2.300.000.(Ġkimilyonüçyüzbin) ABD Doları bedelle satılmasına, ġirket AnasözleĢmesi gereği satıĢa
konu hissenin bu satıĢ bedeli üzerinden Ġhale ġartnamesinde yer alan ödeme Ģartları
çerçevesinde ġirket’in diğer ortaklarına teklif edilmesine ve öncelik hakkı bulunan ġirket
ortaklarınca önalım hakkının kullanılmamasına bağlı olarak adı geçen teklif sahibinin Hisse
SatıĢ SözleĢmesini imzalamaktan imtina etmesi veya diğer yükümlülüklerini yerine
getirmemesi halinde teminatının irat kaydedilerek, Proje Yönetim Planlama Peyzaj BiliĢim
ĠnĢ. Turiz. San. ve Tic. Ltd. ġti.ne 2.250.000.- (Ġkimilyonikiyüzellibin) ABD Doları bedelle
satılmasına, ġirket AnasözleĢmesi gereği satıĢa konu hissenin bu satıĢ bedeli üzerinden Ġhale
ġartnamesinde yer alan ödeme Ģartları çerçevesinde ġirket’in diğer ortaklarına teklif
edilmesine ve öncelik hakkı bulunan ġirket ortaklarınca önalım hakkının kullanılmamasına
bağlı olarak adı geçen teklif sahibinin Hisse SatıĢ SözleĢmesini imzalamaktan imtina etmesi
veya diğer yükümlülüklerini yerine getirmemesi halinde teminatının irat kaydedilerek ihalenin
iptal edilmesine,
- Ġhale ġartnamesi hükümleri gereğince peĢin esasına göre teklif veren
isteklilerin/alıcıların, ödemelerini vadeye bırakmaları halinde, vadeye bırakılan meblağa, Ġhale
ġartnamesi’nde belirtilen esaslara göre vade farkı uygulanmasına ve kesin teminat mektubu
alınmasına,
- Söz konusu satıĢa iliĢkin Hisse SatıĢ SözleĢmesi imzalanması ve devir iĢlemleri ile
karar gereklerinin Holding tarafından yerine getirilmesine,
karar verilmiĢtir
[R.G. 29 Ocak 2013 – 28543]
—— • ——
KANUNLAR
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE LĠBYA HÜKÜMETĠ ARASINDA
ASKERĠ EĞĠTĠM Ġġ BĠRLĠĞĠ MUTABAKAT MUHTIRASININ
DAĠR KANUN
Kanun No. 6393
MADDE 1 – (1) 4 Nisan 2012 tarihinde Ankara’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Libya Hükümeti Arasında Askeri Eğitim ĠĢ Birliği Mutabakat Muhtırası‖nın
29/1/2013
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE SIRBĠSTAN CUMHURĠYETĠ
HÜKÜMETĠ ARASINDA BAġTA TERÖRĠZM VE ÖRGÜTLÜ SUÇLAR
OLMAK ÜZERE AĞIR SUÇLARLA MÜCADELEDE ĠġBĠRLĠĞĠ
Kanun No. 6394
MADDE 1 – (1) 10 Mart 2011 tarihinde Ankara’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Sırbistan Cumhuriyeti Hükümeti Arasında BaĢta Terörizm ve Örgütlü Suçlar
Olmak Üzere Ağır Suçlarla Mücadelede ĠĢbirliği AnlaĢması‖nın onaylanması uygun
bulunmuĢtur.
29/1/2013
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
HÜKÜMETĠ ARASINDA ÇEVRE ALANINDA ĠġBĠRLĠĞĠ
Kanun No. 6395
MADDE 1 – (1) 10 Mart 2011 tarihinde Ankara’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Sırbistan Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Çevre Alanında ĠĢbirliği
AnlaĢması‖nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
29/1/2013
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
HÜKÜMETĠ ARASINDA TARIMSAL ĠġBĠRLĠĞĠ KONULU
MUTABAKAT ZAPTININ ONAYLANMASININ UYGUN
Kanun No. 6396
MADDE 1 – (1) 28 Eylül 2011 tarihinde Ankara’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Sırbistan Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Tarımsal ĠĢbirliği Konulu Mutabakat
Zaptı‖nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
29/1/2013
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
ULUSLARARASI BĠTKĠ KORUMA SÖZLEġMESĠNE KATILMAMIZIN
Kanun No. 6397
MADDE 1 – (1) BirleĢmiĢ Milletler Gıda ve Tarım Örgütü Konferansının 1997 yılında
düzenlenen 29 uncu oturumunda kabul edilen ―Uluslararası Bitki Koruma SözleĢmesi‖nin
yeniden gözden geçirilmiĢ metnine katılmamız uygun bulunmuĢtur.
29/1/2013
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
AFRĠKA KALKINMA BANKASI KURULUġ ANLAġMASINA KATILMAMIZIN
Kanun No. 6398
MADDE 1 – (1) 4/8/1963 tarihli ―Afrika Kalkınma Bankası KuruluĢ AnlaĢması‖na
katılmamız uygun bulunmuĢtur.
MADDE 2 – (1) Türkiye Cumhuriyeti’nin Afrika Kalkınma Bankasına olan sermaye
iĢtiraki taahhüdü ve bu taahhüt çerçevesinde yapılacak ödemeler 67.790.000 Özel Çekme
Hakkı (SDR) karĢılığını geçemez. Bakanlar Kurulu gerektiğinde söz konusu tutarı beĢ katına
kadar artırmaya yetkilidir.
29/1/2013
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
AFRĠKA KALKINMA FONU KURULUġ ANLAġMASINA KATILMAMIZIN
Kanun No. 6399
MADDE 1 – (1) 29/11/1972 tarihli ―Afrika Kalkınma Fonu KuruluĢ AnlaĢması‖na
katılmamız, AnlaĢma’nın 58 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamında 43 üncü maddesinin
birinci fıkrası ile 48 inci maddesine ihtirazi kayıt derpiĢ olunmak kaydıyla uygun
bulunmuĢtur.
MADDE 2 – (1) Türkiye Cumhuriyeti’nin Afrika Kalkınma Fonuna olan sermaye
iĢtiraki taahhüdü ve bu taahhüt çerçevesinde yapılacak ödemeler 40.693.468 Özel Çekme
Hakkı (SDR) karĢılığını geçemez. Bakanlar Kurulu gerektiğinde söz konusu tutarı beĢ katına
kadar artırmaya yetkilidir.
29/1/2013
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
MĠLLETLERARASI FĠNANSMAN KURUMU ANA ANLAġMASININ TADĠL
EDĠLMESĠNE ĠLĠġKĠN GUVERNÖRLER KURULU KARARININ
DAĠR KANUN
Kanun No. 6400
MADDE 1 – (1) Milletlerarası Finansman Kurumu Ana AnlaĢmasının tadil edilmesine
iliĢkin Guvernörler Kurulu Kararının onaylanması uygun bulunmuĢtur.
29/1/2013
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
TBMM KARARI
HABERLEġME ÖZGÜRLÜĞÜNE VE ÖZEL HAYATIN GĠZLĠLĠĞĠNE
YÖNELĠK ĠHLALLERĠN TESPĠTĠ VE ÖNLENMESĠNE ĠLĠġKĠN
TEDBĠRLERĠN BELĠRLENMESĠ AMACIYLA BĠR MECLĠS
ARAġTIRMASI KOMĠSYONU KURULMASINA
ĠLĠġKĠN KARAR
Karar No. 1030
Karar Tarihi: 22.01.2013
HaberleĢme özgürlüğüne ve özel hayatın gizliliğine yönelik ihlallerin tespiti ve
önlenmesine iliĢkin tedbirlerin belirlenmesi amacıyla Anayasanın 98’inci, Ġçtüzüğün 104 ve
105’inci maddeleri uyarınca bir Meclis araĢtırması açılmasına, bu araĢtırmayı yapacak
Komisyonun 17 üyeden kurulmasına, Komisyonun çalıĢma süresinin BaĢkan, BaĢkanvekili,
Sözcü ve Kâtip Üye seçimi tarihinden baĢlamak üzere 3 ay olmasına ve gerektiğinde Ankara
dıĢında da çalıĢmasına, Genel Kurulun 22.01.2013 tarihli 55’inci BirleĢiminde karar
verilmiĢtir.
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
TEBLĠĞLER
Karar No. : 2013/3
ĠĢyeri
: Adana UlaĢım Org. Tur. Ziraat Su ve Su Tes. Gıda ve Et
Ür. Tem. Hiz. Tic. ve San. A.ġ.
Adana BüyükĢehir Belediyesi Yeni Hizmet Binası Kat: 2
Seyhan/ADANA
SGK Sicil No. :99049.01-1135583.01-1135575.01-1113600.01
Tespiti Ġsteyen :
Belediye-ĠĢ Sendikası
Ġnceleme
: Adana UlaĢım Org. Tur. Ziraat Su ve Su Tes. Gıda ve Et Ür. Tem. Hiz.
Tic. ve San. A.ġ.’de Bakanlığımızca yapılan incelemede; Ģirket çalıĢanlarının iĢlemlerinin
yürütüldüğü büro iĢyerinde yapılan iĢler, Adana BüyükĢehir Belediyesinin 2886 sayılı Kanun
hükümleri çerçevesinde yetkili makamın onayıyla açtığı ―Adana BüyükĢehir Belediyesi
Ekmek Fabrikalarında Üretilen Ekmeğin Toptan SatıĢı ĠĢi‖ ihalesi kapsamında çalıĢtırılan
iĢçilerin yaptığı iĢler ile ―Adana BüyükĢehir Belediyesi Ekmek Fabrikalarında Üretim
Esnasında Ortaya Çıkan Iskarta Ekmeğin ġartname Hükümleri Doğrultusunda Toptan SatıĢı
ĠĢi‖ ihalesi kapsamında çalıĢan iĢçiler tarafından yapılan iĢlerin ĠĢkolları Yönetmeliğinin 10
sıra numaralı ―Ticaret, büro, eğitim ve güzel sanatlar‖ iĢkolunda,
―UlaĢım Daire BaĢkanlığına Bağlı Raylı TaĢıma Sisteminin ĠĢletilmesi ĠĢinde Teknik,
Ġdari ve Destek Hizmetleri Ġçin Personel ÇalıĢtırılması Hizmet Alımı‖ ihalesi kapsamında
çalıĢan iĢçilerin yaptığı iĢin metro ulaĢım hizmeti olması sebebiyle ĠĢkolları Yönetmeliğinin
15 sıra numaralı ―TaĢımacılık‖ iĢkolunda,
yer aldığı tespit edilmiĢtir.
Karar: Yapılan bu tespitlerin Resmî Gazete’de yayımlanmasına 6356 sayılı Sendikalar
ve Toplu ĠĢ SözleĢmesi Kanununun 5’inci maddesi uyarınca karar verilmiĢtir.
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
Kamu Ġhale Kurumundan:
KAMU ĠHALE TEBLĠĞĠ
(TEBLĠĞ NO: 2013/1)
MADDE 1 – (1) 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu Ġhale Kanununun 67 nci
maddesine göre, 1/2/2013 tarihinden geçerli olmak üzere uygulanacak eĢik değerler ve parasal
limitler Türkiye Ġstatistik Kurumu tarafından açıklanan 2012 yılı Aralık ayı Toptan EĢya Fiyat
Endeksi (Toptan EĢya Fiyatları Genel Endeksi Tablosunda 2012 Aralık ayının bir önceki yılın
Aralık ayına göre değiĢim oranı % 2,45) esas alınarak güncellenmiĢ olup Kanunun ilgili
maddeleri bazında aĢağıda belirtilmiĢtir:
a) 3 üncü maddenin birinci fıkrasının (g) bendinde belirtilen 6.629.154,- TL (Altımilyon
altıyüzyirmidokuzbin
yüzellidört
Türk
Lirası),
6.791.568,TL
(Altımilyon
yediyüzdoksanbirbin beĢyüzaltmıĢsekiz Türk Lirası).
b) 8 inci maddenin birinci fıkrasının;
1) (a) bendinde belirtilen 792.482,- TL (Yediyüzdoksanikibin dörtyüzsekseniki Türk
Lirası), 811.897,- TL (Sekizyüzonbirbin sekizyüzdoksanyedi Türk Lirası).
2) (b) bendinde belirtilen 1.320.805,- TL (Birmilyon üçyüzyirmibin sekizyüzbeĢ Türk
Lirası), 1.353.164,- TL (Birmilyon üçyüzelliüçbin yüzaltmıĢdört Türk Lirası).
3) (c) bendinde belirtilen 29.057.835,- TL (Yirmidokuzmilyon elliyedibin
sekizyüzotuzbeĢ Türk Lirası), 29.769.751,- TL (Yirmidokuzmilyon yediyüzaltmıĢdokuzbin
yediyüzellibir Türk Lirası).
c) 13 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin;
1) (1) numaralı alt bendinde belirtilen 86.460,- TL (Seksenaltıbin dörtyüzaltmıĢ Türk
Lirası), 88.578,- TL (Seksensekizbin beĢyüzyetmiĢsekiz Türk Lirası), 172.927,- TL
(YüzyetmiĢikibin dokuzyüzyirmiyedi Türk Lirası), 177.163,- TL (YüzyetmiĢyedibin
yüzaltmıĢüç Türk Lirası).
2) (2) numaralı alt bendinde belirtilen 86.460,- TL (Seksenaltıbin dörtyüzaltmıĢ Türk
Lirası), 88.578,- TL (Seksensekizbin beĢyüzyetmiĢsekiz Türk Lirası), 172.927,- TL
(YüzyetmiĢikibin dokuzyüzyirmiyedi Türk Lirası), 177.163,- TL (YüzyetmiĢyedibin
yüzaltmıĢüç Türk Lirası), 1.441.114,- TL (Birmilyon dörtyüzkırkbirbin yüzondört Türk
Lirası), 1.476.421,- TL (Birmilyon dörtyüzyetmiĢaltıbin dörtyüzyirmibir Türk Lirası).
3) (3) numaralı alt bendinde belirtilen 172.927,- TL (YüzyetmiĢikibin
dokuzyüzyirmiyedi Türk Lirası), 177.163,- TL (YüzyetmiĢyedibin yüzaltmıĢüç Türk Lirası),
1.441.114,- TL (Birmilyon dörtyüzkırkbirbin yüzondört Türk Lirası) 1.476.421,- TL
(Birmilyon dörtyüzyetmiĢaltıbin dörtyüzyirmibir Türk Lirası).
ç) 21 inci maddenin birinci fıkrasının (f) bendinde belirtilen 144.103,- TL
(Yüzkırkdörtbin yüzüç Türk Lirası), 147.633,- TL (Yüzkırkyedibin altıyüzotuzüç Türk
Lirası).
d) 22 nci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen 43.228,- TL (Kırküçbin
ikiyüzyirmisekiz Türk Lirası), 44.287,- TL (Kırkdörtbin ikiyüzseksenyedi Türk Lirası),
14.403,- TL (Ondörtbin dörtyüzüç Türk Lirası), 14.755,- TL (Ondörtbin yediyüzellibeĢ Türk
Lirası).
e) 53 üncü maddenin birinci fıkrasının (j) bendinin;
1) (1) numaralı alt bendinde belirtilen 288.215,- TL (Ġkiyüzseksensekizbin ikiyüzonbeĢ
Türk Lirası), 295.276,- TL (ĠkiyüzdoksanbeĢbin ikiyüzyetmiĢaltı Türk Lirası).
2) (2) numaralı alt bendinde belirtilen 653.493,- TL (Altıyüzelliüçbin dörtyüzdoksanüç
Türk Lirası), 669.503,- TL (AltıyüzaltmıĢdokuzbin beĢyüzüç Türk Lirası), 1.305,- TL (Bin
üçyüzbeĢ Türk Lirası), 1.336,- TL (Bin üçyüzotuzaltı Türk Lirası), 1.306.988,- TL (Birmilyon
üçyüzaltıbin
dokuzyüzseksensekiz
Türk
Lirası),
1.339.009,TL
(Birmilyon
üçyüzotuzdokuzbin dokuz Türk Lirası), 2.612,- TL (Ġkibin altıyüzoniki Türk Lirası), 2.675,TL (Ġkibin altıyüzyetmiĢbeĢ Türk Lirası), 3.918,- TL (Üçbin dokuzyüzonsekiz Türk Lirası),
4.013,- TL (Dörtbin onüç Türk Lirası), 13.069.894,- TL (Onüçmilyon altmıĢdokuzbin
sekizyüzdoksandört Türk Lirası), 13.390.106,- TL (Onüçmilyon üçyüzdoksanbin yüzaltı Türk
Lirası), 26.139.788,- TL (Yirmialtımilyon yüzotuzdokuzbin yediyüzseksensekiz Türk Lirası),
26.780.212,- TL (Yirmialtımilyon yediyüzseksenbin ikiyüzoniki Türk Lirası), 5.226,- TL
(BeĢbin ikiyüzyirmialtı Türk Lirası), 5.354,- TL (BeĢbin üçyüzellidört Türk Lirası).
f) 62 nci maddenin birinci fıkrasının (h) bendinde belirtilen 159.957,- TL
(Yüzellidokuzbin dokuzyüzelliyedi Türk Lirası), 163.875,- TL (YüzaltmıĢüçbin
sekizyüzyetmiĢbeĢ Türk Lirası).
(2) 1/2/2013 tarihinden itibaren geçerli olacak yukarıda belirtilen EĢik Değerler ve
Parasal Limitlere iliĢkin, bir önceki dönem ile karĢılaĢtırmalı değerler, ayrıca tablo halinde
ekte yer almaktadır.
MADDE 2 – (1) Ġdarelerin tabi oldukları eĢik değer ve parasal limitlerin
belirlenmesinde; 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malȋ Yönetimi ve Kontrol
Kanununun yürürlüğe girmesinden önceki bütçe statüleri göz önünde bulundurulur.
MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ 1/2/2013 tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 4 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Kamu Ġhale Kurumu BaĢkanı yürütür.
EK-1
4734 SAYILI KANUNDA YER ALAN EġĠK DEĞERLER VE PARASAL
LĠMĠTLERĠN BĠR ÖNCEKĠ DÖNEM ĠLE KARġILAġTIRMALI DEĞERLERĠNE
ĠLĠġKĠN TABLO
EġĠK DEĞERLER
1/2/2013 – 31/1/2014 DÖNEMĠNDE
UYGULANACAK EġĠK
DEĞERLER ĠLE
PARASAL LĠMĠTLER VE
TUTARLAR
EġĠK DEĞERLER
TL
TL
31/1/2013 TARĠHĠNE KADAR
UYGULANAN
EġĠK DEĞERLER ĠLE PARASAL
LĠMĠTLER VE TUTARLAR
MADDE 8
792.482
1.320.805
29.057.835
PARASAL LĠMĠTLER VE TUTARLAR
811.897
1.353.164
29.769.751
PARASAL LĠMĠTLER VE
TUTARLAR
MADDE 3 (g)
TL
TL
6.629.154
6.791.568
86.460
172.927
1.441.114
88.578
177.163
1.476.421
144.103
147.633
43.228
14.403
44.287
14.755
288.215
295.276
653.493
1.305
1.306.988
2.612
669.503
1.336
1.339.009
2.675
MADDE 13 (b)
MADDE 21 (f)
MADDE 22 (d)
MADDE 53 (j)/1
MADDE 53 (j)/2
3.918
13.069.894
26.139.788
5.226
4.013
13.390.106
26.780.212
5.354
159.957
163.875
MADDE 62 (h)
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
Bilgi Teknolojileri ve ĠletiĢim Kurumundan:
ELEKTRONĠK ĠMZA ĠLE ĠLGĠLĠ SÜREÇLERE VE TEKNĠK KRĠTERLERE
ĠLĠġKĠN TEBLĠĞDE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR TEBLĠĞ
MADDE 1 – 6/1/2005 tarihli ve 25692 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik
Ġmza ile Ġlgili Süreçlere ve Teknik Kriterlere ĠliĢkin Tebliğin 6 ncı maddesi aĢağıdaki Ģekilde
―MADDE 6 - Ġmza oluĢturma ve doğrulama verileri ile özetleme algoritmalarının, ETSI
TS 102 176-1 standardına ve aĢağıda yer alan Ģartlara uygun olması gerekir.
a) Ġmza sahibinin imza oluĢturma ve doğrulama verileri:
i. RSA için en az 2048 bit veya
ii. DSA için en az 3072 bit veya
iii. DSA Eliptik Eğrisi için en az 256 bit
b) ESHS’nin imza oluĢturma ve doğrulama verileri:
i. RSA için en az 2048 bit veya
ii. DSA için en az 3072 bit veya
iii. DSA Eliptik Eğrisi için en az 256 bit
c) Özetleme algoritması:
i. SHA-256 veya
ii. SHA-384 veya
iii. SHA-512 veya
iv. WHIRLPOOL
Birinci fıkrada belirtilen algoritmalar ve parametreler 31/12/2016 tarihine kadar
geçerlidir.‖
MADDE 2 – Aynı Tebliğin 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi aĢağıdaki
―c) TS ISO/IEC 27001 veya ISO/IEC 27001‖
MADDE 3 – Aynı Tebliğin 11 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (ii) alt
bendi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
―ii. CWA 14167-2, CWA 14167-3 veya CWA 14167-4’te belirtilen kriterlere
uygunluğunu veya‖
MADDE 4 – Aynı Tebliğe aĢağıdaki geçici 3 üncü madde eklenmiĢtir.
―GEÇĠCĠ MADDE 3 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte faaliyette bulunan
ESHS’ler altı ay içinde 6 ncı maddeye uyum sağlar.‖
MADDE 6 – Bu Tebliğ hükümlerini Bilgi Teknolojileri ve ĠletiĢim Kurulu BaĢkanı
yürütür.
[R.G. 30 Ocak 2013 – 28544]
—— • ——
KANUNLAR
2000 TARĠHLĠ TEHLĠKELĠ VE ZARARLI MADDELERLE KĠRLENME
OLAYLARINA KARġI HAZIRLIKLI OLMA, MÜDAHALE VE
ĠġBĠRLĠĞĠ PROTOKOLÜNE KATILMAMIZIN UYGUN
Kanun No. 6401
MADDE 1 – (1) ―2000 Tarihli Tehlikeli ve Zararlı Maddelerle Kirlenme Olaylarına
KarĢı Hazırlıklı Olma, Müdahale ve ĠĢbirliği Protokolü‖ne katılmamız uygun bulunmuĢtur.
30/1/2013
[R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
1974 DENĠZDE CAN EMNĠYETĠ ULUSLARARASI SÖZLEġMESĠNE ĠLĠġKĠN
1978 PROTOKOLÜNE KATILMAMIZIN UYGUN
Kanun No. 6402
MADDE 1 – (1) 17 ġubat 1978 tarihinde kabul edilen ―1974 Denizde Can Emniyeti
Uluslararası SözleĢmesine ĠliĢkin 1978 Protokolü‖ne katılmamız uygun bulunmuĢtur.
MADDE 2 – (1) Söz konusu Protokol’ün teknik eklerine iliĢkin değiĢiklikleri
onaylamaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.
30/1/2013
[R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
EMNĠYETLĠ KONTEYNERLER HAKKINDA ULUSLARARASI
SÖZLEġMEYE KATILMAMIZIN UYGUN
Kanun No. 6403
MADDE 1 – (1) ―Emniyetli Konteynerler Hakkında Uluslararası SözleĢme‖ye
MADDE 2 – (1) Bu SözleĢme’nin teknik hükümler içeren eklerine iliĢkin değiĢiklikleri
30/1/2013
[R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
1978 GEMĠADAMLARININ EĞĠTĠM, BELGELENDĠRĠLME VE VARDĠYA
STANDARTLARI HAKKINDA ULUSLARARASI SÖZLEġMEYE
ĠLĠġKĠN DEĞĠġĠKLĠKLERĠN KABULÜ HAKKINDA KARARA
KATILMAMIZIN UYGUN BULUNDUĞUNA
DAĠR KANUN
Kanun No. 6404
MADDE 1 – (1) 22 Mayıs 1991 tarihinde kabul edilen ―1978 Gemiadamlarının Eğitim,
Belgelendirilme ve Vardiya Standartları Hakkında Uluslararası SözleĢme’ye ĠliĢkin
DeğiĢikliklerin Kabulü Hakkında Karar‖a katılmamız uygun bulunmuĢtur.
MADDE 2 – (1) Anılan SözleĢme’nin teknik hükümler içeren eklerine iliĢkin
değiĢiklikleri onaylamaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.
30/1/2013
[R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
1979 DENĠZDE ARAMA VE KURTARMA ULUSLARARASI SÖZLEġMESĠNE
ĠLĠġKĠN DEĞĠġĠKLĠKLERĠN KABULÜNE DAĠR KARARA
KATILMAMIZIN UYGUN BULUNDUĞU
HAKKINDA KANUN
Kanun No. 6405
MADDE 1 – (1) 18 Mayıs 1998 tarihinde kabul edilen ―1979 Denizde Arama ve
Kurtarma Uluslararası SözleĢmesi’ne ĠliĢkin DeğiĢikliklerin Kabulüne Dair Karar‖a
MADDE 2 – (1) Bu SözleĢme’nin teknik hükümler içeren eklerine iliĢkin değiĢiklikleri
30/1/2013
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ VE DANĠMARKA KRALLIĞI
HÜKÜMETĠ ARASINDA ENERJĠ ALANINDA ĠġBĠRLĠĞĠNE
ĠLĠġKĠN MUTABAKAT ZAPTININ ONAYLANMASININ
Kanun No. 6406
MADDE 1 – (1) 6 Ağustos 2008 tarihinde Kopenhag’da imzalanan ―Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti ve Danimarka Krallığı Hükümeti Arasında Enerji Alanında ĠĢbirliğine
ĠliĢkin Mutabakat Zaptı‖nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
30/1/2013
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE AVUSTRALYA HÜKÜMETĠ
ARASINDA GELĠR ÜZERĠNDEN ALINAN VERGĠLERDE ÇĠFTE
VERGĠLENDĠRMEYĠ ÖNLEME VE VERGĠ KAÇAKÇILIĞINA
ENGEL OLMA ANLAġMASI VE ANLAġMAYA ĠLĠġKĠN
PROTOKOLÜN ONAYLANMASININ UYGUN
Kanun No. 6407
MADDE 1 – (1) 28 Nisan 2010 tarihinde Ankara’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
Hükümeti ile Avustralya Hükümeti Arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte
Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına Engel Olma AnlaĢması‖ ve AnlaĢma’ya
iliĢkin ―Protokol‖ün onaylanması uygun bulunmuĢtur.
30/1/2013
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
ELEKTRĠK PĠYASASI KANUNU ĠLE ÖZEL TÜKETĠM VERGĠSĠ
KANUNUNDA DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR KANUN
Kanun No. 6408
MADDE 1 – 20/2/2001 tarihli ve 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununun 3 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinin (3) numaralı alt bendinin sonuna aĢağıdaki cümle
eklenmiĢtir.
―Dağıtım ve perakende satıĢ faaliyetlerinin ayrıĢtırılması iĢlemleri, bu Kanuna istinaden
belirlenen usul ve esaslar dâhilinde, kayıtlı değerler üzerinden yapılması Ģartıyla, 5520 sayılı
Kurumlar Vergisi Kanunu kapsamında yapılan bölünme iĢlemi sayılır.‖
MADDE 2 – 4628 sayılı Kanunun geçici 9 uncu maddesi aĢağıdaki Ģekilde
―GEÇĠCĠ MADDE 9 – Düzenlemeye tâbi tarifeler üzerinden elektrik enerjisi satın alan
tüketicileri, dağıtım bölgeleri arası maliyet farklılıkları nedeniyle var olan fiyat
farklılıklarından kısmen veya tamamen koruyacak Ģekilde tesis edilmiĢ ve uygulamaya iliĢkin
hususları Kurum tarafından hazırlanan tebliğ ile düzenlenmiĢ fiyat eĢitleme mekanizması
31/12/2015 tarihine kadar uygulanır. Tüm kamu ve özel dağıtım Ģirketleri ile 3 üncü
maddenin birinci fıkrasının (c) bendinin (3) numaralı alt bendi uyarınca kurulan perakende
satıĢ Ģirketleri fiyat eĢitleme mekanizması içerisinde yer alır.
31/12/2015 tarihine kadar ulusal tarife uygulamasının gerekleri esas alınır ve ulusal
tarifede çapraz sübvansiyon uygulanır. Ulusal tarife Kurumca hazırlanır ve Kurul onayıyla
31/12/2015 tarihine kadar tüm hesaplar ilgili mevzuata göre ayrıĢtırılarak tutulur.
Bu madde kapsamındaki sürelerin beĢ yıla kadar uzatılmasına Bakanlar Kurulu
yetkilidir.‖
MADDE 3 – 4628 sayılı Kanunun geçici 14 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c)
bendinde yer alan ―31/12/2012‖ ibaresi ―31/12/2015‖ olarak değiĢtirilmiĢ ve aynı bende
aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.
―Bu bent kapsamındaki sürenin beĢ yıla kadar uzatılmasına Bakanlar Kurulu yetkilidir.‖
MADDE 4 – 6/6/2002 tarihli ve 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununun geçici 5
inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan ―31/12/2012‖ ibaresi ―31/12/2019‖ Ģeklinde
MADDE 5 – Bu Kanun 1/1/2013 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde
30/1/2013
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ VE SLOVAKYA CUMHURĠYETĠ ARASINDA
YATIRIMLARIN KARġILIKLI TEġVĠKĠ VE KORUNMASINA
ĠLĠġKĠN ANLAġMANIN ONAYLANMASININ UYGUN
Kanun No. 6409
MADDE 1 – (1) 13 Ekim 2009 tarihinde Ankara’da imzalanan ―Türkiye Cumhuriyeti
ve Slovakya Cumhuriyeti Arasında Yatırımların KarĢılıklı TeĢviki ve Korunmasına ĠliĢkin
AnlaĢma‖nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.
30/1/2013
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
YÜKSEKÖĞRETĠM KURUMLARI TEġKĠLATI KANUNU ĠLE BAZI
KANUN VE KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE
DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR KANUN
Kanun No. 6410
MADDE 1 – 28/3/1983 tarihli ve 2809 sayılı Yükseköğretim Kurumları TeĢkilatı
Kanununun ek 116 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (ç) bendinden sonra gelmek üzere
aĢağıdaki bentler eklenmiĢ ve mevcut bentler buna göre teselsül ettirilmiĢtir.
―d) Fatih Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı iken adı ve bağlantısı değiĢtirilerek
oluĢturulan ve Rektörlüğe bağlanan Ankara Sağlık Yüksekokulundan,
e) Fatih Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı iken adı ve bağlantısı değiĢtirilerek oluĢturulan
ve Rektörlüğe bağlanan Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulundan,
f) Fatih Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı iken adı ve bağlantısı değiĢtirilerek oluĢturulan
ve Rektörlüğe bağlanan HemĢirelik Yüksekokulundan,
g) Fatih Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı iken adı ve bağlantısı değiĢtirilerek oluĢturulan
ve Rektörlüğe bağlanan Ankara Meslek Yüksekokulundan,
ğ) Fatih Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı iken adı ve bağlantısı değiĢtirilerek oluĢturulan
ve Rektörlüğe bağlanan Sağlık Bilimleri Meslek Yüksekokulundan,‖
MADDE 2 – 2809 sayılı Kanuna aĢağıdaki madde eklenmiĢtir.
―Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi
EK MADDE 148 – Ankara’da, Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi adıyla yeni bir
üniversite kurulmuĢtur.
Bu Üniversite, Rektörlüğe bağlı olarak;
a) Sosyal ve BeĢeri Bilimler Fakültesinden,
b) Siyasal Bilgiler Fakültesinden,
c) Yabancı Diller Fakültesinden,
ç) Dini Ġlimler Fakültesinden,
d) Hukuk Fakültesinden,
e) Sosyal Bilimler Enstitüsünden,
f) Doğu ve Afrika AraĢtırmaları Enstitüsünden,
g) Türk Dünyası AraĢtırmaları Enstitüsünden,
ğ) Batı Dünyası AraĢtırmaları Enstitüsünden,
h) Ġslam AraĢtırmaları Enstitüsünden,
oluĢur.‖
―GEÇĠCĠ MADDE 43 – Fatih Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı olan Tıp Fakültesi ve
Sağlık Bilimleri Enstitüsü ile Ankara Sağlık Yüksekokulu, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon
Yüksekokulu, HemĢirelik Yüksekokulu, Ankara Meslek Yüksekokulu ve Sağlık Bilimleri
Meslek Yüksekokulunda halen öğrenimlerini sürdüren öğrenciler ve bu yükseköğretim
kurumlarının öğretim elemanları ile malvarlığı Turgut Özal Üniversitesine devredilir. 20122013 eğitim-öğretim yılında kayıt yaptıran öğrenciler dâhil bu yükseköğretim kurumlarında
halen öğrenimlerini sürdüren öğrencilere verilecek mezuniyet belgeleri ile diplomalar,
istekleri halinde önceden bağlı bulundukları üniversitenin adıyla ilgili üniversite tarafından
verilir.
Fatih Üniversitesinin 5/6/1996 tarihli ve 4142 sayılı Kanun ve diğer düzenlemeler
uyarınca kazanmıĢ olduğu bütün hak ve yetkiler saklıdır.‖
MADDE 4 – 2809 sayılı Kanunun ek 36 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (e) ve (f)
bentleri yürürlükten kaldırılmıĢtır.
MADDE 5 – 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol
Kanununa ekli (II) sayılı cetvelin ―A) Yükseköğretim Kurulu, Üniversiteler ve Yüksek
Teknoloji Enstitüleri‖ bölümüne aĢağıdaki ibare eklenmiĢtir.
―106) Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi‖
MADDE 6 – 2/9/1983 tarihli ve 78 sayılı Yükseköğretim Kurumları Öğretim
Elemanlarının Kadroları Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye aĢağıdaki madde
eklenmiĢtir.
―EK MADDE 17 – Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesinde kullanılmak üzere ekli (1)
sayılı listede yer alan öğretim elemanlarına ait kadrolar ihdas edilerek, bu Kanun Hükmünde
Kararnameye bağlı cetvellere Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi bölümü olarak
eklenmiĢtir.‖
MADDE 7 – 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun
Hükmünde Kararnameye aĢağıdaki madde eklenmiĢtir.
―EK MADDE 15 – Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesinde kullanılmak üzere ekli (2)
sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek, bu Kanun Hükmünde Kararnameye bağlı
cetvellere Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi bölümü olarak eklenmiĢtir.‖
MADDE 8 – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
30/1/2013
Listeler için tıklayınız.
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
CEZA MUHAKEMESĠ KANUNU ĠLE CEZA VE GÜVENLĠK
TEDBĠRLERĠNĠN ĠNFAZI HAKKINDA KANUNDA
DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR KANUN
Kanun No. 6411
MADDE 1 – 4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 202 nci
maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan ―Bu madde hükümleri,‖ ibaresi ―Birinci ve ikinci fıkra
hükümleri,‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢ ve maddeye aĢağıdaki fıkralar eklenmiĢtir.
―(4) Ayrıca sanık;
a) Ġddianamenin okunması,
b) Esas hakkındaki mütalaanın verilmesi,
üzerine sözlü savunmasını, kendisini daha iyi ifade edebileceğini beyan ettiği baĢka bir
dilde yapabilir. Bu durumda tercüme hizmetleri, beĢinci fıkra uyarınca oluĢturulan listeden,
sanığın seçeceği tercüman tarafından yerine getirilir. Bu tercümanın giderleri Devlet
Hazinesince karĢılanmaz. Bu imkân, yargılamanın sürüncemede bırakılması amacına yönelik
olarak kötüye kullanılamaz.
(5) Tercümanlar, il adlî yargı adalet komisyonlarınca her yıl düzenlenen listede yer alan
kiĢiler arasından seçilirler. Cumhuriyet savcıları ve hâkimler yalnız bulundukları il
bakımından oluĢturulmuĢ listelerden değil, diğer illerde oluĢturulmuĢ listelerden de tercüman
seçebilirler. Bu listelerin düzenlenmesine iliĢkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.‖
―GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Bu Kanunun 202 nci maddesinin beĢinci fıkrasında
öngörülen yönetmelik, Adalet Bakanlığınca bu maddeyi ihdas eden Kanunun yürürlüğe
girdiği tarihten itibaren bir ay içinde çıkarılır. Bu yönetmelik uyarınca tercüman listeleri
oluĢturuluncaya kadar bu Kanunun 202 nci maddesinin dördüncü fıkrasında düzenlenen
tercüme hizmetleri sanığın kendisi tarafından getirilen tercüman tarafından yerine getirilir.‖
MADDE 3 – 13/12/2004 tarihli ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin Ġnfazı
Hakkında Kanunun 16 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan ―üçer aylık‖ ibaresi ―birer
yıllık‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢ ve maddeye aĢağıdaki fıkralar eklenmiĢtir.
―(5) Kapalı ceza infaz kurumuna girdikten sonra gebe kalanlardan koĢullu
salıverilmesine altı yıldan fazla süre kalanlar ile eylem ve tutumları nedeniyle tehlikeli
sayılanlar hakkında dördüncü fıkra hükümleri uygulanmaz. Bu kiĢilerin cezasının dördüncü
fıkrada öngörülen kısmı, ceza infaz kurumlarında kendileri için düzenlenen uygun yerlerde
infaz olunur.
(6) Maruz kaldığı ağır bir hastalık veya sakatlık nedeniyle ceza infaz kurumu
koĢullarında hayatını yalnız idame ettiremeyen ve toplum güvenliği bakımından tehlike
oluĢturmayacağı değerlendirilen mahkûmun cezasının infazı üçüncü fıkrada belirlenen usule
göre iyileĢinceye kadar geri bırakılabilir.‖
MADDE 4 – 5275 sayılı Kanunun 17 nci maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
―MADDE 17 – (1) Kasten iĢlenen suçlarda üç yıl, taksirle iĢlenen suçlarda ise beĢ yıl
veya daha az süreli hapis cezalarının infazı, çağrı üzerine gelen hükümlünün istemi üzerine,
Cumhuriyet BaĢsavcılığınca ertelenebilir.
(2) Erteleme, her defasında bir yılı geçmemek üzere en fazla iki kez uygulanabilir.
(3) Erteleme süresi içinde, hükümlü hakkında kasten iĢlenen bir suçtan dolayı kamu
davası açılması hâlinde, erteleme kararı kaldırılarak ceza derhal infaz olunur.
(4) Birinci fıkrada belirtilen hapis cezalarının infazına baĢlanmıĢ olsa bile, hükümlünün
yükseköğrenimini bitirebilmesi, ana, baba, eĢ veya çocuklarının ölümü veya bu kiĢilerin
sürekli hastalık veya malullükleri nedeniyle ailenin ticari faaliyetlerinin yürütülebilmesinin
veya tarım topraklarının iĢlenebilmesinin imkânsız hâle gelmesi veya hükümlünün
hastalığının sürekli bir tedaviyi gerektirmesi gibi zorunlu ve çok ivedi hâllerde, Cumhuriyet
BaĢsavcılığınca altı ayı geçmeyen sürelerle hapis cezasının infazına ara verilebilir. Ancak bu
ara verme iki defadan fazla olamaz.
(5) Erteleme isteminin kabulü, güvence gösterilmesine veya diğer bir Ģarta bağlanabilir.
(6) Bu madde hükümleri;
a) Terör suçları, örgüt faaliyetleri çerçevesinde iĢlenen suçlar ve cinsel dokunulmazlığa
karĢı iĢlenen suçlardan mahkûm olanlar,
b) Mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verilenler,
c) Disiplin veya tazyik hapsine mahkûm olanlar,
hakkında uygulanmaz.‖
MADDE 5 – 5275 sayılı Kanunun 19 uncu maddesinin ikinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde
değiĢtirilmiĢ ve maddeye aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.
―(2) Kasten iĢlenen suçlarda üç yıl, taksirle iĢlenen suçlarda ise beĢ yıldan fazla hapis
cezasının infazı için doğrudan yakalama emri çıkarılır.‖
―(3) Adlî para cezasından çevrilen hapsin infazında hükümlüye öncelikle çağrı kâğıdı
gönderilir.‖
MADDE 6 – 5275 sayılı Kanunun 51 inci maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.
―MADDE 51 – (1) Hükümlüler, kurum içindeki veya dıĢındaki genel durumları, eğitim
ve iyileĢtirme faaliyetlerine etkin katılımları, kurum düzenine karĢı tutumları ve kendilerine
verilen iĢlerdeki gayretleri dikkate alınarak teĢvik esaslı ödüllerden yararlandırılabilirler.
(2) Bu madde hükümleri, çocuk hükümlüler için de geçerlidir.
(3) Hükümlülere verilebilecek ödüller Ģunlardır:
a) Kapalı ceza infaz kurumlarında bulunan evli hükümlüler, en geç üç ayda bir kez
olmak üzere, üç saatten yirmidört saate kadar eĢleri ile kurum veya eklentilerinde ceza infaz
kurumu personelinin yakın nezareti olmaksızın mahrem Ģekilde görüĢtürülebilir.
b) Çocuk hükümlülere, en geç iki ayda bir kez olmak üzere, üç saatten yirmidört saate
kadar ana ve babasıyla veya vasisiyle kurum ya da eklentilerinde ceza infaz kurumu
personelinin yakın nezareti olmaksızın aile görüĢmesi yaptırılabilir.
c) Haftalık ziyaret süresi iki saate kadar uzatılabilir.
d) Kapalı ziyaret yerine açık ziyaret yaptırılabilir.
e) Üst üste kullanılmayan en fazla üç haftalık ziyaret süresi toplu olarak
kullandırılabilir.
f) Haftalık telefonla görüĢme süresi veya sayısı iki katına kadar artırılabilir.
g) Sosyal, kültürel veya sportif etkinliklerden öncelikli veya daha uzun süreli
yararlanmaları sağlanabilir.
h) Haftalık harcama miktarı yarı oranında artırılabilir.
ı) Tek kiĢilik odalarda televizyon bulundurma imkânı verilebilir.
j) Hediye verilebilir.
k) Takdir belgesi veya tavsiye mektubu verilebilir.
(4) Ödüllendirme sisteminin usul ve esasları ile bu ödüllerden yararlanmanın kapsam ve
Ģartları, suç türleri dikkate alınarak yönetmelikle belirlenir.‖
MADDE 7 – 5275 sayılı Kanunun 54 üncü maddesinin birinci fıkrasına aĢağıdaki
cümle eklenmiĢtir.
―Çocuk hükümlüler bakımından bu fıkranın (b) bendi uygulanmaz.‖
MADDE 8 – 5275 sayılı Kanunun 58 inci maddesinin üçüncü fıkrası aĢağıdaki Ģekilde,
dördüncü fıkrasında yer alan ―Nakil‖ ibaresi ―Görevli nezaretinde yapılan nakiller‖ Ģeklinde
―(3) Çocuk eğitimevlerine nakiller kurum görevlisinin nezaretinde yapılır. Açık ceza
infaz kurumlarına nakiller ise kurum görevlisi olmaksızın yapılır. Bu hâlde hükümlünün, aynı
il sınırları içinde bulunan ceza infaz kurumları arasındaki nakillerde aynı gün içinde; farklı
illerde bulunan ceza infaz kurumları arasındaki nakillerde ise kurum amirinin kırksekiz saati
geçmeyecek Ģekilde belirleyeceği süre içinde, nakledildiği açık ceza infaz kurumuna giriĢ
yapması gerekir. Belirlenen sürelerde açık ceza infaz kurumuna giriĢ yapmayan hükümlüler
hakkında 97 nci madde hükümleri uygulanır.‖
MADDE 9 – 5275 sayılı Kanunun 83 üncü maddesinin birinci fıkrasına aĢağıdaki
cümle eklenmiĢtir.
―Çocuk hükümlüler için ziyaret süresi bir saatten az, üç saatten fazla olmamak üzere
belirlenir.‖
MADDE 10 – 5275 sayılı Kanunun 94 üncü maddesinin ikinci fıkrasının ikinci cümlesi
―Hükümlünün, izin süresi içinde gece konaklaması gerektiği takdirde, kendi evi veya (a)
bendinde belirtilen bir yakınının evinde, güvenli görülen baĢka bir yerde ya da gidilen yerde
bulunan kapalı ceza infaz kurumunda kalmasına, güvenlik hususu değerlendirilmek ve gerekli
güvenlik tedbirleri alınmak suretiyle, gidilen yerin valisi tarafından karar verilir.‖
MADDE 11 – 5275 sayılı Kanunun 95 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan
―yılda en çok üç kez olmak üzere her defasında‖ ibaresi ―üç ayda bir,‖ Ģeklinde
MADDE 12 – 5275 sayılı Kanunun 116 ncı maddesinin dördüncü fıkrasının birinci
cümlesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢ ve maddeye aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.
―Ġkinci ve üçüncü fıkraya göre izin verilen tutuklunun, izin süresi içinde gece
konaklaması gerektiği takdirde, kendi evi veya ikinci fıkrada belirtilen bir yakınının evinde,
güvenli görülen baĢka bir yerde ya da gidilen yerde bulunan kapalı ceza infaz kurumunda
kalmasına, güvenlik hususu değerlendirilmek ve gerekli güvenlik tedbirleri alınmak suretiyle,
gidilen yerin valisi tarafından karar verilir.‖
―(5) Dördüncü fıkra ile 94 üncü maddenin ikinci fıkrasının uygulamasına iliĢkin usul ve
esaslar Adalet ve ĠçiĢleri bakanlıklarınca müĢtereken hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.‖
―GEÇĠCĠ MADDE 4 – (1) Bu Kanunun 105/A maddesinin birinci fıkrasının (a)
bendinde ve ikinci fıkrasında belirtilen altı aylık süre Ģartı ile birinci fıkrasının (b) bendinde
belirtilen cezanın belirli bir süre infaz edilmesine iliĢkin Ģart 31/12/2015 tarihine kadar
uygulanmaz.‖
MADDE 14 – Bu Kanunun 6 ncı maddesi yayımı tarihinden iki ay sonra, diğer
maddeleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
30/1/2013
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
ATAMA KARARI
1 – Türk Patent Enstitüsü Yönetim Kurulu Üyeliğine, Eğitim Dairesi BaĢkanı (34418)
Muharrem ÜRGÜP’ün atanması, 5000 sayılı Türk Patent Enstitüsü KuruluĢ ve Görevleri
Hakkında Kanunun 5 inci maddesi gereğince uygun görülmüĢtür.
2 – Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür.
30/1/2013
Abdullah GÜL
CUMHURBAġKANI
Sadullah ERGĠN
BaĢbakan
Adalet Bakanı
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
YÖNETMELĠKLER
Ġġ GÜVENLĠĞĠ UZMANLARININ GÖREV, YETKĠ, SORUMLULUK VE
EĞĠTĠMLERĠ HAKKINDA YÖNETMELĠKTE DEĞĠġĠKLĠK
MADDE 1 – 29/12/2012 tarihli ve 28512 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan ĠĢ
Güvenliği Uzmanlarının Görev, Yetki, Sorumluluk ve Eğitimleri Hakkında Yönetmeliğin 34
üncü maddesinin üçüncü fıkrasının son cümlesinde geçen ―belgesi‖ ifadesi ―belgesinin
geçerliliği askıya alınan veya‖ ifadesi Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğe aĢağıdaki geçici madde eklenmiĢtir.
―Belirli süre hizmeti olanların çalıĢma yetkisi
GEÇĠCĠ MADDE 2 – (1) Üç yıllık mesleki tecrübe ve (C) veya (B) sınıfı iĢ güvenliği
uzmanlığı belgesine sahip iĢ güvenliği uzmanları; sektörel düzenleme kapsamında kendi
meslek dallarına uygun iĢlerin yapıldığı iĢyeriyle sınırlı olmak üzere, bütün tehlike
sınıflarındaki iĢyerlerinde görevlendirilebilirler. Bu hüküm, maddenin yürürlüğe giriĢ
tarihinden itibaren yedi yıl geçerlidir. Bu süre içinde iĢyerinin tehlike sınıfına uygun belge
almayan veya alamayan iĢ güvenliği uzmanları için söz konusu görevlendirmeler kazanılmıĢ
hak sayılmaz.
(2) Bu madde ile yapılan düzenleme kapsamında, iĢyerinde yapılan asıl iĢ esas alınmak
üzere iĢ güvenliği uzmanlarının meslek dalı ile iĢyeri tehlike sınıfının ilgisi NACE Rev. 2
Altılı Ekonomik Faaliyet Sınıflaması dikkate alınarak Bakanlıkça belirlenir.
(3) Bu madde kapsamında görev yapmak isteyenler, üç yıl içinde müracaat etme
hakkına sahiptirler. Bu kiĢiler, Sosyal Güvenlik Kurumundan alınan ve en az üç yıl süreyle
ikinci fıkrada belirlenen iĢyerlerinde çalıĢtıklarına dair en az 750 günlük prim ödeme
kayıtlarını gösteren hizmet dökümüyle birlikte yapacakları sözleĢmeleri Genel Müdürlüğe
bildirirler. Bu kapsamda görevlendirilenler bu maddenin yürürlüğü süresince haklarını
kullanabilirler.‖
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin EK-2’sinde yer alan Yıllık Değerlendirme
Raporundaki ―iĢçi sayısı‖ ifadesi ―çalıĢan sayısı‖ olarak değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin EK-9’unda yer alan ĠĢ Güvenliği Uzmanlığı Eğitim
Kurumları için Ġhtar Tablosunda 12 nci sırada yer alan ―15 gün‖ ifadesi ―30 gün‖ olarak
MADDE 5 – Bu Yönetmeliğin ikinci maddesi yayımı tarihinden iki ay sonra, diğer
maddeleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 6 – Bu Yönetmelik hükümlerini ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.
Tarihi
Sayısı
29/12/2012
28512
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
Ġġ SAĞLIĞI VE GÜVENLĠĞĠ HĠZMETLERĠ YÖNETMELĠĞĠNDE
MADDE 1 – 29/12/2012 tarihli ve 28512 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan ĠĢ Sağlığı
ve Güvenliği Hizmetleri Yönetmeliğinin 10 uncu maddesine aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.
―(4) Sağlık Bakanlığından ruhsatlı sağlık hizmeti sunucusu olan iĢyerlerinde kurulacak
ĠSGB’lerde ilk yardım ve acil müdahale odası Ģartı ve EK-1’de belirtilen araç ve gereçler ile
ulaĢım amaçlı araç bulundurulması zorunluluğu aranmaz.‖
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 12 nci maddesinin beĢinci fıkrasının birinci ve ikinci
cümleleri aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢ ve dokuzuncu fıkrasının birinci cümlesinden sonra
gelmek üzere aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.
―OSGB’ler kuruldukları il ve sınır komĢusu illerde hizmet sunmaya yetkilidir. Sınır illerin
dıĢında hizmet verilebilmesi için, bu Yönetmelikte belirtilen Ģartları sağlayarak o illerde Ģube
açılması zorunludur.‖
―Ancak, tapu kütüğüne mesken olarak kayıtlı binalarda yer alan bölümlerin tamamının yetkili
idarelerce iĢyeri olarak ruhsatlandırılmıĢ olması Ģartıyla bu bölümlerde OSGB kurulabilir.‖
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesine aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.
―(7) Bakanlıkça yetkilendirilen toplum sağlığı merkezleri iĢyeri hekimliği ve diğer
sağlık personeli hizmetlerini 12 nci maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen Ģartları iĢ güvenliği
uzmanı odası hariç yerine getirmeleri durumunda sunabilirler. ĠĢ sağlığı ve güvenliği
hizmetlerini vermek istedikleri takdirde 12 nci ve 16 ncı maddelerde belirtilen Ģartları yerine
getirirler. Toplum sağlığı merkezlerinin yetkilendirilme ve denetimine iliĢkin usul ve esaslar
Sağlık Bakanlığı ve Bakanlığın birlikte hazırlayacakları genelge ile belirlenir.‖
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin geçici 1 inci maddesi baĢlığıyla birlikte aĢağıdaki
―Mevcut OSGB’lerin durumu
GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Mevcut OSGB’lerin onaylanmıĢ yerleĢim planında değiĢiklik
olması halinde, fiziki Ģartların bu Yönetmelik hükümlerine uygun olması Ģartı aranır.
(2) Mevcut OSGB’ler bu Yönetmeliğin yayımlanmasından itibaren altı ay içerisinde
EK-8’deki örneğine uygun tabelayı, OSGB’nin bulunduğu binanın giriĢine veya OSGB’nin
giriĢine asarlar. Bu yükümlülüğü süresinde yerine getirmeyen OSGB’lerin belgesi doğrudan
iptal edilir.‖
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin EK-7’sinde yer alan ―Ortak Sağlık ve Güvenlik
Birimleri ve Sorumlu Müdürler Ġçin Ġhtar Tablosu‖ nun altıncı sırasında yer alan ―15 iĢ günü‖
ifadesi ―30 iĢ günü‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.
MADDE 7 – Bu Yönetmelik hükümlerini ÇalıĢma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.
Tarihi
Sayısı
29/12/2012
28512
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
TEBLĠĞLER
PROJE VE KONTROLLUK ĠġLERĠNDE UYGULANACAK
FĠYAT ARTIġ ORANLARI HAKKINDA TEBLĠĞ
28/7/1988 tarihli ve 88/13181 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan
―Kamu Sektörüne Dahil Ġdarelerin Ġhalesi YapılmıĢ ve Yapılacak ĠĢlerinde Ġhale Usul ve
ġekillerine Göre Fiyat Farkı Hesabında Uygulayacakları Esaslar‖ın 4 üncü maddesinin (4.5)
numaralı bendi gereği, birinci derecenin son kademesindeki bekâr bir Devlet Memuru olarak
Bakanlık Yapı ĠĢleri Genel Müdürlüğü Proje Dairesi BaĢkanının bütün ek ödentileri dahil net
maaĢının sözleĢmeye esas yıl dönemi (sözleĢme birim fiyatlarının ait olduğu yıl dönemi) ile
uygulama yılı dönemine ait miktarları arasındaki artıĢ oranları;
1/1/2013 tarihinden itibaren, proje ve kontrolluk iĢlerinde uygulanmak üzere;
1980
1981
1982
1983
1984
1984
1985
1985
1986
1986
1987
1987
1988
1988
1989
1989
1990
1990
1991
1991
1991
1992
1992
yılı
yılı
yılı
yılı
1.
2.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
3.
1.
2.
1/1/2013 tarihinden itibaren
sözleĢmeleri için
208162,929
143311,726
95792,782
76200,210
dönemi sözleĢmeleri için
61665,625
52673,740
40024,100
36212,713
28936,867
26058,430
20829,309
18055,953
13786,055
11355,112
8911,075
4626,337
3801,131
3017,123
dönemi (1 Ocak - 30 Haziran) sözleĢmeleri için
2475,086
dönemi (1 Temmuz - 14 Eylül) sözleĢmeleri için
1865,193
dönemi (15 Eylül - 31 Aralık) sözleĢmeleri için
1734,046
1308,815
dönemi (1 Temmuz - 31 Aralık) sözleĢmeleri için
1078,868
1993
1993
1993
1994
1994
1994
1994
1995
1995
1995
1995
1996
1996
1997
1997
1998
1998
1998
1999
1999
2000
2000
2000
2000
2001
2001
2001
2001
2001
2001
2001
2001
2001
2002
2002
2002
2002
2002
2003
2003
1.
2.
3.
1.
2.
3.
4.
1.
2.
3.
4.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
3.
1.
2.
1.
2.
3.
4.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
1.
2.
3.
4.
5.
1.
2.
dönemi (1 Ekim - 31 Aralık) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Ocak - 31 Mart) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Nisan - 30 Haziran) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Ocak - 31 Mart) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Nisan - 14 Nisan) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Nisan - 14 Kasım) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Kasım - 31 Aralık) ve
dönemi (1 Ekim-31 Aralık) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Ocak - 31 Mayıs) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Haziran - 30 Haziran) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Aralık - 31 Aralık) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Ocak - 14 Nisan) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Nisan - 14 Mayıs) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Mayıs - 14 Haziran) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Haziran - 30 Haziran) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Eylül - 14 Ekim) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Ekim - 14 Kasım) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Kasım - 14 Aralık) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Aralık - 31 Aralık) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Ocak - 14 Ocak) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Ocak - 14 Mayıs) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Mayıs - 14 Temmuz) sözleĢmeleri için
812,943
652,981
591,939
484,111
430,213
421,011
406,480
353,655
333,037
205,402
139,518
94,425
53,621
39,956
30,201
25,116
22,641
17,452
14,650
12,852
11,780
10,983
10,361
9,444
9,235
8,303
7,974
7,646
7,265
6,901
6,503
6,210
5,690
4,618
4,445
4,187
4,065
3,719
3,666
2004
2004
2005
2005
2006
2006
2007
2007
2008
2008
2008
2009
2009
2010
2010
2011
2011
2012
2012
2012
2013
1.
2.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
3.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
1.
2.
3.
1.
dönemi (1 Temmuz - 14 Ağustos) sözleĢmeleri için
dönemi (15 Ağustos - 31 Aralık) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Ocak - 14 Ocak ) sözleĢmeleri için
dönemi (1 Ocak
) sözleĢmeleri için
3,426
3,303
3,183
2,975
2,906
2,784
2,664
2,578
2,508
2,353
2,231
2,162
2,058
1,989
1,920
1,800
1,729
1,618
1,072
1,068
1,000
Olarak tespit edilmiĢtir.
Tebliğ olunur.
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
ĠTHALATTA HAKSIZ REKABETĠN ÖNLENMESĠNE ĠLĠġKĠN TEBLĠĞ
Amaç
MADDE 1 – (1) Türk Gümrük Tarife Cetveli’nde (TGTC) yapılan değiĢiklikler
sonucunda damping ve sübvansiyona karĢı önleme tabi bazı eĢyanın sınıflandırmasında da
değiĢiklikler meydana gelebilmektedir.
(2) Bu Tebliğ’in amacı, Ek-1’deki tabloda bahsi geçen Ġthalatta Haksız Rekabetin
Önlenmesine ĠliĢkin Tebliğlerin uygulanmasında, mezkûr tabloda yer alan ve Gümrük ve
Ticaret Bakanlığınca da teyit edilen geçerli eĢya sınıflandırmalarının esas alınmakta
olduğunun duyurulmasıdır.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, Ek-1’deki tabloda yer alan Ġthalatta Haksız Rekabetin
Önlenmesine ĠliĢkin Tebliğler çerçevesinde münhasıran damping ve sübvansiyona karĢı
önlem uygulamasına konu olan eĢyanın tarife pozisyonlarında ve bu pozisyonlar kapsamı
madde tanımları ve/veya eĢya sınıflandırmalarına iliĢkin tarife tatbikatında meydana gelen
değiĢikliklerin ilanını kapsar.
Ġlan
MADDE 3 – (1) Ek-1’deki tabloda yer alan Ġthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine
ĠliĢkin Tebliğlerin 14/6/1989 tarihli ve 3577 sayılı Ġthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi
Hakkında Kanunun 9 uncu maddesi çerçevesindeki uygulamasında, mezkûr tabloda yer alan
tarife pozisyonları ve eĢya sınıflandırmalarının esas alınmakta olduğu ilan olunur.
(2) Bu Tebliğ, Ek-1’deki tabloda bahsi geçen damping ve sübvansiyona karĢı
önlemlerin kapsamında herhangi bir değiĢikliğe yol açmaz.
Yürürlük
Yürütme
MADDE 5 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Ekonomi Bakanı yürütür.
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
ĠTHALATTA HAKSIZ REKABETĠN ÖNLENMESĠNE
ĠLĠġKĠN TEBLĠĞ
Kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Tebliğ, 14/6/1989 tarihli ve 3577 sayılı Ġthalatta Haksız Rekabetin
Önlenmesi Hakkında Kanun, 20/10/1999 tarihli ve 99/13482 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile
yürürlüğe konulan Ġthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Karar ve 30/10/1999
tarihli ve 23861 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ġthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi
Hakkında Yönetmelikten oluĢan Ġthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Mevzuat
hükümleri çerçevesinde yürürlükte bulunan dampinge karĢı önlemlerden 2013 yılının ikinci
yarısında süresi dolacak olanların ilanını kapsar.
Yürürlük süresi sona erecek dampinge karĢı önlemler
MADDE 2 – (1) AĢağıdaki tabloda yer alan dampinge karĢı önlemlerin yürürlükte
kalma süreleri, karĢılarında belirtilen tarihlerde sona erecektir.
G.T.Ġ.P.
Ürün
4411.13.90
4411.14.90
4411.92.90
4411.93.90
Laminat Parke
(Levha halinde
olsun olmasın)
6301.40
6301.90
Önlemin
Yayımlandığı
MenĢe veya
Resmi
Ġhracatçı
Gazete
Ülke
Tarih ve
Sayısı
Tebliğ
No
Önlemin
BitiĢ
Tarihi
Çin Halk
30/7.2008Cumhuriyeti 26952
2008/24
30/7/2013
2008/27
1/8/2013
Sentetik
liflerden
battaniyeler
Çin Halk
1/8/2008(elektrikli
Cumhuriyeti
26954
olanlar hariç) ve
diz battaniyeleri
Diğer
battaniyeler ve
diz battaniyeleri
Yalnız,
6001.10.00.00.11
kesilerek
battaniye elde
edilebilen rulo
6001.92
veya kesilmiĢ
halde örme
tüylü mensucat
Çin Halk
Cumhuriyeti
Çin Tayvanı
5407. …(*)
Sentetik
filamentten
mensucat
Güney Kore
1/8/200826954
2008/25
1/8/2013
5/9/200826988
2008/31
5/9/2013
Malezya
Tayland
5402.31
Naylon veya
diğer
poliamidlerden
tek katının her
biri 50 teksi
geçmeyen
tekstürize
iplikler
Çin Halk
Cumhuriyeti
Alüminyumdan
mamul
3701.30.00.00.29 hassaslaĢtırılmıĢ
Çin Halk
Cumhuriyeti
ofset baskı
kalıpları
3921.90.60.00.11
3921.90.60.00.13 Polietilen veya
3926.90.92.00.00 polipropilenden
3926.90.97.90.19 mamul Ģerit
5407.20.11.90.00
veya
5407.20.19.90.00 benzerlerinden
5903.90.91.90.00
dokunmuĢ
6306.12.00.00.00
mensucat
4410.12
YönlendirilmiĢ
lif levha
Oriented strand
board (OSB)
15/11/200827055
2008/32 15/11/2013
15/11/200827055
2008/33 15/11/2013
18/12/200827084
2008/34 18/12/2013
Çin Halk
Cumhuriyeti
Vietnam
Amerika
BirleĢik
Devletleri
Kanada
9609.10
5806.32.90.00.11
KurĢun
kalemler ve
kurĢun boya
kalemleri
Çin Halk
Cumhuriyeti
5402.33
2008/35 18/12/2013
18/12/200827352
2008/36 18/12/2013
31/12/200827097 (4.
Mükerrer)
2008/41 31/12/2013
Çin Halk
Cumhuriyeti
Cırt bant
Çin Tayvanı
5806.32.90.00.19
18/12/200827084
Yalnız
cırt bantın
bileĢenleri
(kroĢ ve
astragan)
Poliesterlerden
tekstürize
iplikler
Çin Halk
Cumhuriyeti
Çin Tayvanı
Çin Halk
Cumhuriyeti
Endonezya
Malezya
Tayland
(*) Önleme tabi ürünler, Ġthalatta Haksız Rekabeti Önlenmesine ĠliĢkin Tebliğ (Tebliğ No:
2008/25)’in ekinde belirtilmiĢtir.
(**)Dampinge karĢı önlem uygulamasına konu olan eĢyanın tarife pozisyonlarında ve bu
pozisyonlar kapsamı madde tanımları ve/veya eĢya sınıflandırmalarına iliĢkin tarife
tatbikatında meydana gelen değiĢiklikler, ilgili Tebliğler ile Resmi Gazetede
yayımlanmaktadır.
Nihai gözden geçirme baĢvurusu ve iĢlemler
MADDE 3 – (1) Ġthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesi Hakkında Yönetmeliğin 35 inci
maddesi uyarınca, 2 nci maddede belirtilen önlemlerin yürürlük sürelerinin bitiminden önce
tabloda yer alan maddelerin yerli üreticilerinin veya yerli üretim dalı adına hareket ettiğini
tevsik eden gerçek veya tüzel kiĢi ya da kuruluĢların ilgili üründeki önlemin sona ermesinin
dampingin ve zararın devam etmesine veya yeniden meydana gelmesine yol açacağı
iddiasıyla bir nihai gözden geçirme soruĢturması açılmasını talep etme hakları mevcuttur.
Ġlgili yerli üreticilerin veya yerli üretim dalı adına hareket ettiğini tevsik eden gerçek veya
tüzel kiĢi ya da kuruluĢların iddialarını ve taleplerini yeterli delillerle desteklemeleri esastır.
(2) Birinci fıkrada belirtilen talebin, ilgili mevzuat çerçevesinde geçerli görülmesi ve bir
nihai gözden geçirme soruĢturması sonucunda ilgili üründeki önlemin sona ermesinin
dampingin ve zararın devam etmesine veya yeniden meydana gelmesine yol açmasının
muhtemel olduğunun tespit edilmesi halinde, o ürüne yönelik dampinge karĢı önlem
uygulamasına mevcut haliyle veya gerçekleĢtirilen tespitler doğrultusunda değiĢtirilmiĢ
biçimiyle devam edilebilir.
(3) Yeterli delilleri içeren yazılı baĢvuruların ilgili önlemin sona erme tarihinden en geç
üç ay önce;
T.C. Ekonomi Bakanlığı
Ġthalat Genel Müdürlüğü
Damping ve Sübvansiyon AraĢtırma Dairesi
Ġnönü Bulvarı, 06510 Emek/ANKARA,
Tel: 0.312.204 77 10 veya 212 87 52
Faks: 0.312. 212 87 65
adresine ulaĢtırılması gerekmektedir.
Yürürlük
Yürütme
MADDE 5 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Ekonomi Bakanı yürütür.
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
Orman ve Su ĠĢleri Bakanlığından:
SULAK ALANLAR TEBLĠĞĠ
(TEBLĠĞ NO: 6)
15/3/1994 tarihli ve 94/5434 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile kabul edilip, 17/5/1994
tarihli ve 21937 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ramsar SözleĢmesinin (Sulak Alanların
Korunması SözleĢmesi) 2 nci ve 3 üncü maddeleri ile 17/5/2005 tarihli ve 25918 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Sulak Alanların Korunması Yönetmeliğinin 24 üncü ve 25 inci
maddeleri uyarınca uluslararası listeye dahil edilerek koruma altına alınan Nemrut Kalderası
Sulak Alan sınırlarını gösteren kroki ile sınır koordinatları ektedir.
Bu alandaki koruma ve kullanım esasları, SözleĢme Hükümlerine uygun olmak üzere
29/6/2011 tarihli ve 645 sayılı Orman ve Su ĠĢleri Bakanlığının TeĢkilat ve Görevleri
Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci ve 8 inci maddesi ile Sulak Alanların
Korunması Yönetmeliğinde yer alan esaslar çerçevesinde yürütülür. Uygulamadan sorumlu
kurum ve kuruluĢlar ile gerçek ve tüzel kiĢiler, alanın korunmasında yukarıda sözü edilen
ulusal mevzuat ve uluslararası sözleĢme hükümlerine uygun iĢlem yapmakla yükümlüdür.
Söz konusu alanla ilgili olarak yapılacak tüm planlama faaliyetlerinde Ramsar
SözleĢmesi ve Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği hükümleri dikkate alınır. Bu alanda
daha önce hazırlanmıĢ her türlü planlama, programlama, projelendirme, koruma ve yönetim
çalıĢmaları bir yıl içinde sulak alanlarla ilgili ulusal mevzuatımız ve ülkemizin taraf olduğu
uluslararası sözleĢme hükümlerine uyumlu hale getirilir.
Gerçek ve tüzel kiĢilere verilecek izin, tesis edilecek bina hakkı, mülkiyetin gayri ayni
haklar ile yapılacak tesisler ve kullanma ile ilgili iĢlemler için bu mevzuat hükümleri esas
alınarak uygulama yapılır.
Söz konusu alanın sınırları 1/25.000 ölçekli haritalara iĢlenmiĢ olup, sınır koordinatları
ile birlikte ilgili kurum ve valiliklere intikal ettirilir.
Tebliğ olunur.
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
MÜNHAL NOTERLĠK
2012 yılı gayri safı geliri 486.611,47.-TL. olan birinci sınıf Kartal Onyedinci Noterliği
24 Mart 2013 tarihinde yaĢ tahdidi nedeniyle boĢalacaktır.
1512 sayılı Noterlik Kanununun 22 ve müteakip maddeleri gereğince BĠRĠNCĠ SINIF
NOTERLERDEN bu noterliğe atanmaya istekli olanların ilan tarihinden itibaren bir ay içinde
Bakanlığımıza veya bulundukları yer Cumhuriyet BaĢsavcılıklarına baĢvurmaları
gerekmektedir.
Posta ile doğrudan doğruya Bakanlığa gönderilmiĢ olan dilekçeler baĢvurma süresi
içinde Bakanlığa gelmediği takdirde atama iĢleminde nazara alınmaz.
Keyfiyet Noterlik Kanununun 22 nci maddesinin 2 nci fıkrası uyarınca ilan olunur.
767/1-1
R.G. 31 Ocak 2013 – 28545]
—— • ——
2013 Ocak Ayında YaĢ Haddinden ve Ġsteği Üzerine Emekliye Ayrılan
Hâkim ve Savcılar Belirtir Liste
OCAK / 2 0 13
A) ĠSTEĞĠ ÜZERĠNE EMEKLĠYE AYRILAN HÂKĠM VE SAVCILAR
12345678910111213141516-
20558
22482
23003
24240
24610
26272
26713
26716
27934
28149
28204
29201
30632
30749
30864
31466
Ali Asker KAZAK
Ahmet Mevlüt YILDIRIM
Ali KĠRAZ
Ümit YaĢar EKġĠOĞLU
Fedai ÖZTÜRK
Muzaffer SAY
GülĢen Gülen DERĠNGÖL
Metin KARACAN
Mehmet ÖKTEM
Fatma Tankut DEMĠR
Faruk ÇALIġKAN
Ahmet MERĠÇ
Ümit YaĢar ÖZDEMĠR
Canip YETĠġĠR
Bülent KÖKSAL
YaĢar BEDĠR
Bakırköy Ağır Ceza Mahkemesi BaĢkanı
Kocaeli Hâkimi
Bakırköy Hâkimi
Ġstanbul Hâkimi
Edirne Hâkimi
Mersin Ağır Ceza Mahkemesi Üyesi
Ġstanbul Vergi Mahkemesi Üyesi
Ġstanbul Bölge Ġdare Mahkemesi Üyesi
Ġstanbul Bölge Ġdare Mahkemesi Üyesi
Ġzmir Cumhuriyet Savcısı
Ġzmir Cumhuriyet Savcısı
Sivas Cumhuriyet Savcısı
Antalya Cumhuriyet Savcısı
Kocaeli Cumhuriyet Savcısı
Üsküdar Hâkimi
Kocaeli Hâkimi
B) YAġ HADDĠNDEN EMEKLĠYE AYRILAN HÂKĠM VE SAVCILAR
1234-
22524
23125
26744
26803
Aydın ġENER
Turan ATEġ
Ġsmail TORAMAN
AyĢe Nadide EYRĠAY
Ġstanbul Cumhuriyet Savcısı
Üsküdar Hâkimi
Antalya Bölge Ġdare Mahkemesi Üyesi
Sakarya Vergi Mahkemesi Üyesi
—— • ——

T.C. A D A L E T B A K A N L I Ğ I EĞĠTĠM DAĠRESĠ BAġKANLIĞI

Transkript

Benzer belgeler

Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Birinci

PDF İndir

İstanbul, 11.08.2016 Konu :6728 Sayılı Torba Kanun İle Ar

T.C. A D A L E T B A K A N L I Ğ I EĞĠTĠM DAĠRESĠ BAġKANLIĞI

Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

1 Cumhuriyetçi misiniz, demokrat mı? Regis DEBRAY Çeviren: Prof

Sinema TV Dergi

125 Yıllık İtalyan İhtişamı: BVLGARI

T.C. A D A L E T B A K A N L I Ğ I EĞĠTĠM DAĠRESĠ BAġKANLIĞI

A 2269 - Soruhavuzu.org

AltUst_7 - AltÜst Dergisi

MTA Dergisi 110, 143-164, 1990 DOĞU VE GÜNEYDOĞU

2011 yılı Adlî Yargı Yaz Kararnamesi