Cilt/Volume 2, Sayı/No 5 Kış/Winter 2015

Transkript

Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler
Journal of National Security and Military Sciences
Üç Aylık Akademik Dergi
Kış 2015 Cilt: 2 Sayı: 5 • Winter 2015 Vol: 2 No: 5 • Fiyatı: 15 TL.
Terörizmle Mücadelenin Özelliği ve Yönetimi-Türkiye Örneği • Harbin Evrimi • Yüzüncü Yılında Kut-ül Ammare Zaferinin
Düşündürdükleri • Mustafa Kemal Paşa ve TBMM’nin İlk Muhafızları: Topal Osman Ağa ve Giresunlular • Ortadoğu Güç Dengesi:
Arap Baharı Sonrası Gelişmeler • Uluslararası Hukuk ve Uluslararası Güç Kullanma • Geleceğin Güvenlik ve Askerî Harekât
Ortamı • Bir Güvenlik Modeli Olan Geçici Köy Koruculuğu Sistemi ve Sistemin SWOT (Mevcut-Gelecek Durum) Analizi
Kış 2015
Cilt: 2
Sayı: 5
Winter 2015
Vol: 2
No: 5
ISSN: 2148-0478
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisi
Üç Aylık, Hakemli, Akademik Dergidir.
21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü Yayınıdır.
Editörler/Editors
Prof. Dr. Ümit Özdağ ve Dr. Ali Bilgin Varlık
Yayın Danışma Kurulu/Editorial Advisory Board
Aleaddin Parmaksız [(E) Tümg., 21. YYTE], Bahar Aşcı (Dr., 21. YYTE), Erdoğan
Karakuş [(E) Hv.Korg., TESUD Bşk.], Ersel Aydınlı (Prof.Dr., Bilkent Üniversitesi),
Ersin Onulduran (Prof.Dr., A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi), Faruk Doğan (Dr., Beykent
Üniversitesi), Haldun Solmaztürk [(E.) Tuğg., Londra Metropolitan Üniversitesi],
Haldun Yalçınkaya (Doç.Dr., TOBB Üniversitesi), Hasan Köni (Prof.Dr., Kültür
Üniversitesi), Hikmet Özdemir [Prof.Dr., (E) Cumhurbaşkanlığı Başdanışmanı],
İsmet Görgülü (Yrd.Doç.Dr., Başkent Üniversitesi), Roger T. Ames (Prof.Dr., Hawaii
Üniversitesi), Sadi Çaycı (Prof. Dr., Başkent Üniversitesi), Sami Doğru (Doç.Dr., Çağ
Üniversitesi), Serhat Güvenç (Doç.Dr., Kadir Has Üniversitesi), Suat Dönmez [(E)
Tuğg., Dr., 21.YYTE], Yaşar Karagöz [(E) Tümg. 21.YYTE]
YASAL KÜNYE
Yayın Sahibi: 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü Adına Dr. Dursun Dağaşan
Sorumlu Yazı İşleri Müdürü: Hakan Boz
Yayın Türü: Yaygın Süreli Yayın
Yayın Şekli: 3 Aylık Türkçe ve İngilizce
ISSN: 2148-0478
İLETİŞİM:
21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü, Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi
Ahlatlıbel Mah. Yeni 1825 Sokak No: 60 İncek / Çankaya / ANKARA
Telefon: (+90) (312) 489 18 01 - 489 18 02
Belgegeçer: (+90) (312) 489 18 02
İnternet Adresi: www.milliguvenlikveaskeribilimler.com
Elektronik Posta: [email protected]
Satış Fiyatı: 15 TL.
Abone Ücreti: Yıllık 55 TL.
(Yılda 4 Kez Yayınlanır)
TASARIM
Ruhi ALAGÖZ
0532 391 03 29
BASKI
Öz-gem Matbaacılık Kağıtçılık Ltd. Şti.
Kazım Karabekir Caddesi No:85/1-6
İskitler /ANKARA 0312 341 62 36
BASKI TARİHİ
5 Ocak 2015
YASAL UYARI
© Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisinin tüm hakları saklıdır. Önceden yazılı izin almadan hiçbir
iletişim, kopyalama ya da yayın sistemi kullanılarak yeniden yayımlanamaz, çoğaltılamaz, dağıtılamaz, satılamaz
veya herhangi bir şekilde kamunun ücretli/ücretsiz kullanımına sunulamaz. Akademik ve haber amaçlı kısa
alıntılar bu kuralın dışındadır.
Aksi belirtilmediği sürece Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisinde yayımlanan yazılarda belirtilen fikirler
yalnızca yazar(lar)a aittir. MGAB dergisini, editörlerini, yayın danışma kurulu üyelerini ve diğer yazarları
bağlamaz.
İÇİNDEKİLER
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisi
Kış 2015 Cilt: 2 Sayı: 5
Editörlerden ........................................................................................................................................................................v
Terörizmle Mücadelenin Özelliği ve Yönetimi-Türkiye Örneği ......................................................1
Nazım ALTINTAŞ
Harbin Evrimi .................................................................................................................................................................35
Emre DİKİCİ ve Mehmet ŞİMŞEK
Yüzüncü Yılında Kut-ül Ammare Zaferinin Düşündürdükleri......................................................63
İhsan Şerif KAYMAZ
Mustafa Kemal Paşa ve TBMMʼnin İlk Muhafızları:
Topal Osman Ağa ve Giresunlular ...........................................................................................................103
Ümit DOĞAN
Ortadoğu Güç Dengesi: Arap Baharı Sonrası Gelişmeler
129
......................................................
Kürşad TURAN ve Mesut ASLAN
Uluslararası Hukuk ve Uluslararası Güç Kullanma .......................................................................157
Ali Rıza KUĞU
Geleceğin Güvenlik ve Askerî Harekât Ortamı ................................................................................175
Ahmet Zeki GEREHAN ve Hüseyin YALÇINKAYA
Bir Güvenlik Modeli Olan Geçici Köy Koruculuğu Sistemi ve
Sistemin SWOT (Mevcut-Gelecek Durum) Analizi ........................................................................199
Kasım YAKAR ve Çetin ARSLAN
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
iii
CONTENTS
Winter 2015 Vol.: 2 No: 5
Editorial ..................................................................................................................................................................................v
Characteristics and Management of
Combating Terrorism-A Turkish Perspective
Nazım ALTINTAŞ
1
...........................................................................................
Evolution of War ..........................................................................................................................................................35
Emre DİKİCİ and Mehmet ŞİMŞEK
Understanding the Kut-al Amara Victory a Century Later ............................................................63
The First Guards of Turkish Assembly and Mustafa Kemal Pasha:
Crippled Osman Agha and Giresunian .................................................................................................103
Ümit DOĞAN
The Balance of Powers in the Middle East:
Developments After the Arab Spring .......................................................................................................129
Kürşad TURAN and Mesut ASLAN
International Law and Use of Force
157
........................................................................................................
Ali Rıza KUĞU
Future Security and Operational Environment .................................................................................175
Ahmet Zeki GEREHAN and Hüseyin YALÇINKAYA
The Temporary Village Guards as a Security Paradigm and
Swot Analyses of The System ......................................................................................................................199
Kasım YAKAR and Çetin ARSLAN
iv
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
EDİTÖRLERDEN
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisi'nin değerli okurları,
Dergimizin beşinci sayısını bilginize sunarız.
İkinci cildin bu ilk sayısında, (E) Korg. Nazım ALTINTAŞ'ın, "Terörizmle Mücadelenin
Özelliği ve Yönetimi: Türkiye Örneği" başlıklı makalesi, Türkiye'nin terörizmle 30 yıllık
mücadelesinde uyguladığı tedbirlerden çıkarılan dersler ışığında devlet politikasının
belirlenmesine ilişkin önemli saptama ve önerileri içermektedir.
Bnb. Emre DİKİCİ ve Yzb. Mehmet ŞİMŞEK'in imzalarını taşıyan, "Harbin Evrimi"
başlıklı makale, harbin tarihsel süreç içerisinde teknolojik ve doktrinel gelişimini birlikte ele
alan yönüyle, olgunun kavramsallaştırılmasına yönelik muhtelif çalışmaları bütüncül bir yapı
içinde sunan yönüyle öne çıkmaktadır.
Prof. Dr. İhsan Şerif KAYMAZ'ın, "Yüzüncü Yılında Kut-ül Ammare Zaferinin
Düşündürdükleri" başlıklı makalesi, İngiliz Kraliyet Akademisinin Askerî Tarih
programlarında sürekli olarak işlenen; politik-askerî, stratejik, operatif ve taktik yönleriyle
onlarca müstesna dersi barındıran muharebeler zincirinin resmini, yüz yıl öncesinden
günümüze taşımaktadır.
Ümit DOĞAN'ın "Mustafa Kemal Paşa ve TBMM’nin İlk Muhafızları: Topal Osman
Ağa ve Giresunlular" başlıklı makalesinde, Giresunlu Topal Osman ve bir takım kuvvetindeki
yakın koruma kuvvetinin yakın tarihimizin sayfaları arasında yeterince incelenemeden
unutulmaya yüz tutan faaliyetlerini tarihe yeniden not düşmektedir.
Doç. Dr. Kürşad TURAN ve Arş. Gör. Mesut ASLAN'ın ortak çalışması olan "Ortadoğu
Güç Dengesi: Arap Baharı Sonrası Gelişmeler" başlıklı makale, Arap Baharı sonrasında Orta
Doğu'da ortaya çıkan yeni aktörlerin istikrar ve güvenlik ortamına olan etkilerine ve bölgede
oluşacak olan yeni güç dengesine ilişkin önemli saptamaları otaya koymaktadır.
(E) Tümg. Ali Rıza KUĞU'nun "Uluslararası Hukuk ve Uluslararası Güç Kullanma"
başlıklı makalesinde, uluslararası ortamda müdahalelerin meşruiyeti konusunda hukuk ve
güç arasındaki doktrinel tartışmanın kırılma noktaları ile güç ve hukuk arasındaki ilişki ve
çelişkiler ortaya konmaktadır.
P. Kur. Alb. Ahmet Zeki GEREHAN ve J. Yzb. Hüseyin YALÇINKAYA'nın "Geleceğin
Güvenlik ve Askerî Harekât Ortamı" başlıklı makalesinde, 10-20 yıllık bir öngörü ile güvenlik
ortamının nasıl şekilleneceği ve bu değişimin askerî harekâtın seyrinde ne tür nitel ve nicel
değişiklikler yaratabileceği irdelenmektedir.
J. Yzb. Kasım YAKAR ve J. Yzb. Çetin ARSLAN'ın "Bir Güvenlik Modeli Olan Geçici
Köy Koruculuğu Sistemi ve Sistemin SWOT (Mevcut-Gelecek Durum) Analizi" başlıklı
makalesi, GKK sistemini Türkiye'nin terörizmle mücadeledeki yerinin önemini ve sistemin
geleceğine ilişkin değerlendirmeleri ortaya koymaktadır.
İyi okumalar dileriz.
Prof. Dr. Ümit ÖZDAĞ
Yrd. Doç. Dr. Ali Bilgin VARLIK
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
v
.
Terörizmle Mücadelenin Özelliği ve
Yönetimi-Türkiye Örneği
Nazım ALTINTAŞ
.
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi
Kış/Winter 2015, Cilt/Volume 2, Sayı/No 5, 1-31
Terörizmle Mücadelenin
Özelliği ve YönetimiTürkiye Örneği
Nazım ALTINTAŞ*
Öz
Türkiye’nin PKK terör örgütü ile mücadelesi otuz yıldan beri devam etmektedir. Bu kadar uzun bir
süre gündemde olmasına rağmen terörizmle mücadelede yeterli bir devlet politikası oluşturulmamıştır. Makalenin birinci bölümünde terörizmle mücadele kavramı, PKK örneği üzerinden ele alınmıştır. İkinci bölümde 1984 yılından günümüze kadar olan dönemde terörizmle mücadelede için
hükümet seviyesinden illere kadar oluşturulan yönetim teşkilatı, kurumlar arası koordinasyon usulleri
açıklanmıştır. Son bölümde geçmiş tecrübelerden yararlanarak terörizmle mücadelenin yönetimi
için nasıl bir teşkilatlanma yapılması gerektiği, kapsamlı bir mücadele için hazırlanacak strateji ve
dokümanlar ile kurumlar arası koordinasyon tedbirlerine yönelik öneriler yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Terörizm, terörizmle mücadele, teröristle mücadele, kalkışma, kalkışmaya karşı
koyma, PKK.terör örgütü
Combating Terrorism-A Turkish Perspective
Abstract
Turkey’s fight against the PKK terrorist organization has been ongoing for thirty years. Although it
has been on the security agenda, a comprehensive state policy has not been developed throughout
the campaign. In the first part of this article the concept of fighting against terrorism is addressed
through PKK example. The second part summarizes management and coordination measures implemented for the fight against terrorism since 1984. In the last part, recommendations regarding
for inter-agency coordination measures, comprehensive strategy and documents to be prepared, and
improved organizational management to be made are addressed based on previous experiences.
Keywords: Terrorism, combat against terrorism, fight against terrorist, insurgency, counter insurgency, PKK terrorist organization..
*
(E) Korgeneral, [email protected]
Makalenin Geliş Tarihi: 19.10.2014 Kabul Tarihi: 15.12.2014
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
1
Nazım ALTINTAŞ
Kaynakça
Başbuğ İ. (2011). Terör Örgütlerinin Sonu. İstanbul: Remzi Kitabevi.
British Army Field Manuel (2009). Volume 1 Part 10, Counterinsurgency.
Connable B. ve Libicki C. M.. (2010). How Insurgencies End, National Defense
Research Institute.
Coşar M. Ü. (2011). The Basics of Terrorism and Counterterrorism. Routledge
Handbook of Criminology.
Crisis Group Europe Report No:234, (6 Kasım 2014). Turkey and PKK: Saving
the Peace Process.
FM 100-20 Military Operations in Low Intensity Conflict (1990).
Galula D. (2006). Counterinsurgency Warfare Theory and Practice. Praeger Security
International.
Guide to the Analysis of Insurgency. (2012). US Government Publication.
Kilcullen D. (Winter 2006-2007). Counterinsurgency Redux. Small Wars Journal,
Survival. 48.
Korhan T. (2012). Cumhuriyet Döneminde Umum Müfettişliklerle İlgili Bir Değerlendirme. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 4 (7).
Laçiner S. (2012). Günlük Gazete köşe yazısı.
Özdağ Ü. (2010). Türk Ordusu PKK’yı Nasıl Yendi? Ankara: Kripto Kitaplar.
30
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Terörizmle Mücadelenin Özelliği ve Yönetimi-Türkiye Örneği
Summary
Combating Terrorism- a Turkish Perspective
Nazım ALTINTAŞ*
Combating terrorism requires a comprehensive approach which covers administrative, legal , social, cultural , economic, diplomatic precautions alongside security measures for success. With the increasing influence of the media, the power
and effectiveness of terrorist organizations have enormously increased in recent
years than. Therefore it is difficult to overcome terrorism by only employing security measures; such measures may result in tactical success, but these will be
temporary unless augmented by additional steps.
Turkey’s fight against the PKK terrorist organization has been ongoing for
thirty years. This time period is above average compared to other similar problems
in the world. Although it has been on the security agenda, a comprehensive
counter strategy at state level has not been produced. Political parties have also
not offered comprehensive policy approaches. During this period mainly security
based methods have been implemented. There remains a need for special arrangements for the establishment of a legal framework and for coordination among several government agencies to deploy security forces effectively.
In the first part of the article the characteristics of fighting terrorism are addressed through the PKK example. The second part summarizes the legal framework and the use of security forces in place since 1984. The variety and
institutional diversity of the elements involved in the fight against terrorism has
put the need for coordination more important than anything else. The legal framework of past practices Turkey’s fight against terrorism can be classified as follows;
the martial law period (1984-87), State of Emergency period (1987-2002) (the
period which Turkish Armed Forces elements had directly involved after 1996 is
reviewed as a unique period), and the ongoing period after 2002. In the last part
of the article, recommendations regarding inter-agency coordination measures,
comprehensive strategy and documents to be prepared, and organizational improvements to be made are addressed based on previous experiences.
*
(Ret.) Lieutenant General, [email protected]
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
31
.
Harbin Evrimi
Emre DİKİCİ - Mehmet ŞİMŞEK
.
Harbin Evrimi
Emre DİKİCİ* ve Mehmet ŞİMŞEK**
Öz
Tarih boyunca insan toplulukları arasında pek çok savaş yaşanmış, bu savaşlarda kullanılan taktik,
teknik, doktrin, silah, araç ve malzemeler de sürekli bir değişim ve gelişim içerisinde olmuştur. Bu
çalışmada, harbin tarih boyunca uğradığı dönüşüm, kronolojik bir sıra ve sebep-sonuç ilişkisi içerisinde incelenmiştir. Harbin binlerce yıllık macerasının bu kısa özetinde, harbin evriminin, insanlığın
ulaştığı teknolojik seviye, toplumsal yapılardaki değişim, devlet ve hükümet şekilleri, küresel güvenlik
ortamı ve nihayet yaratıcı akıl ve inovasyon ile olan bağlantısı ön plana çıkmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Harp, harbin evrimi, harbin nesilleri, harbin nedenleri, Osmanlı ve harp.
Evolution of War
Abstract
Throughout history, many wars have been waged between human societies and the tactics, technology, doctrine, weapons, vehicles and materials used in these wars have been in constant change
and development. In this study, the transformation of wars throughout history has been examined
in chronological order and through cause-and-effect relationship. In this brief summary of the thousands of years of war’s history, the connections between the evolution of war and the technological
level reached by humanity, changes in the social structure, state and government types, the global
security environment and finally the creative mind and innovation are discussed.
Keywords: War, evolution of war, generations of war, reasons of war, Ottoman Empire and war.
* Binbaşı, Kara Kuvvetleri Komutanlığı, [email protected]
** Yüzbaşı, Kara Harp Akademisi, [email protected]
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
35
Yine, 1598 yılında, bir İngiliz asilzadesinin, İngilizlerin okçulukta çok iyi olduğu ve bu alanda mucizeler yarattığından bahsedip durması üzerinde muhatabı
yüzbaşının: “Efendim, geçmiş geçmişte kaldı, şimdi ise şimdidir. Ateşli silahlar
çıktığından bu yana, savaş çok değişti.” dediğini aktarıyor bize tarih (Parker, 2008:
106). Benzer şekilde, Köroğlu’na atfedilen “Delikli demir icat oldu, mertlik bozuldu.” sözü de aynı bakışın zengin kültürümüzdeki en hoş ifadelerinden biridir.
Dört yıl içerisinde milyonlarca askerîn mevzi savaşlarında öldüğü 1’inci Dünya
Savaşı başında, Alman Genelkurmayı savaşı 1914 Aralık’ında bitirmeyi planlıyordu. Dönemin ABD Genelkurmay Başkanı Woods da hemen savaşın başlamasından önce yaptığı bir açıklamada “Dünyanın birinci sınıf devletleri arasındaki
hiçbir modern savaş bir yıldan daha fazla süremez.” diyordu (Gürcan, 2012: 90).
İnsanlık tarihinin bilinen son 3500 yılında, savaşsız geçen dönemler 275 yıl
civarındadır (Uşaklıgil, 2007: 15). Görünen o ki, savaşlar hep vardı. Bundan sonra
da savaşların hep olacağını söylemek, pek de yanlış olmayacaktır.
Harbe tam bir hazırlık için, günümüzün ve geleceğin harplerine ilişkin kavrayış
ve öngörü şarttır. Bugün tamamen karanlık olan gelecek ise, ancak, geçmişin günümüze süzülen ışığın hüzme genişliğince aydınlatılabilir. Goethe’nin, “3000 yıllık
tarihinin hesabını yapamayan insan, günübirlik yaşayan insandır.” sözünden askerlere ve askerlik sanatını inceleyenlere de bir pay düştüğü kanaatindeyiz.
kısa insan ömürlerine sığdırılabilen gözlemlerin çok da sağlıklı olmadığı, birçok
hususun ancak on yıllar ya da asırlar sonra gerçekçi şekilde değerlendirilebildiği,
diğer sosyal bilimlerde olduğu gibi, harp sanatı açısından da aşikardır.
Bundan yaklaşık 2100 yıl önce, M.Ö. 3’üncü yüzyılda, savaş düzenindeki, falanks sistemindeki ve mızrak boylarındaki bazı değişimlere tanıklık eden Atinalı
Kaynakça
ABD. (2014, Mart). Savunma Tedarik Üniversitesi Savunma Tedarik Kısaltma ve
Terimleri Sözlüğü http://www.dau.mil/pubscats/PubsCats/13th _Edition_Glossary.pdf,.
Azzaroli, A. (1985). An Early History of Horsemanship. Massachusetts:Brill Academic Publishers.
Balcı, F. (2011). Do democracies promote peace in the lights of democratic peace
theory?. International Journal Of Human Sciences, 8 (1), 728-739.
Aslaner, S. ve Yentürk, H. (2011, Aralık). Osmanlı Askerî Tarihi, Bilim ve Sanat
Vakfı Türkiye Araştırmalar Merkezi, Notlar 23.
56
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Harbin Evrimi
Bolia, R. S. (2006). The Official History of the Falklands Campaign, Vol. II: War
and Diplomacy. U.S. Naval Institute Proceedings, 132(6).
Brooks, V. K. (1991). Back to the Future: Using Attack Helicopters to Restore Shock
to the Battlefield. Army Command and General Staff College, Kansas: Fort
Leavenworth.
Chesser, S. G. (Aralık, 2012). Afghanistan Casualties: Military Forces and Civilians.
Washington,DC: Congressional Report Service.
Clausewitz, C. V. (2011 ). Savaş Üzerine. (Çev. Koçak, S.). İstanbul: Doruk Yayımcılık.
Çınar, B. (2003). Savaş Tarihinde Saldırı−Savunma İlişkisi. Stradigma Dergisi,9,145-177.
Eminue, O. E. ve Ufomba, H. U.(2011). Modeling Terrorist Target Selection:
Organski’s Power Transition Theory. Defense & Security Analysis, 27 (4), 375382.
Freedman, L. (1989). The Evolution of Nuclear Strategy. Londra: Macmillan.
Fukuyama, F. (2004). Devlet İnşası: 21. Yüzyılda Dünya Düzeni ve Yönetişim. (Çev.
Çetinkasap, D.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Gaddis, J. L. (2002). Surprise, Security, and the American Experience. Ipswich: Harvard University Press.
Gorman, R.F. (2008). Great Events from History. The 20th Century, 1941-1970.
California: Salem Press.
Gürcan, M. (2012). Savaşın Evrimi ve Teorik Yaklaşımlar, Teoriler Işığında Güvenlik,
Savaş, Barış ve Çatışma Çözümleri. İstanbul:Bilgesam Yayınları.
Hart, R. A. (2006). Guderian : Panzer Pioneer or Myth Maker? Washington, DC:
Potomac Books Inc.
Keegan, J. (2007). Savaş Sanatı Tarihi (Çev. Koçak, S.). İstanbul:Doruk Yayımcılık.
Krepinevich, A. F.(1994). Cavalry to computer; the pattern of military revolutions.
The National Interest, 37, 30–42.
Lind, W. S. (2004). Understanding Fourth Generation War. Military Review,
84(5), 12-16.
Merom, G. A. (1999). Grand Design? Charles de Gaulle and the End of the Algerian War. Armed Forces & Society, 25(2), 279-280.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
57
Nye, J. S. ve Welch, D. A (2009). Küresel Çatışmayı ve İşbirliğini Anlamak. (Çev.
Akman, R.), İstanbul:Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Orend, B. (2004). Kant’s Ethics of War and Peace. Journal Of Military Ethics, 3(2),
161-177.
Parker, G. (2008). Cambridge Ilustrated History of Warfare. New York: Cambridge
University Press.
Simons, G. (2010). Fourth Generation Warfare and The Clash of Civilizations.
Journal Of Islamic Studies, 21(3), 391-412.
Strassler, R. B.(1998). The Landmark Thuycydides: A Comprehensive Guide to the
Peleponesian War. New York: Free Press.
Uşaklı, A. B. (2007). Savaşın Dönüşümünde Teknolojik Gelişmelerin Etkisi. (Yükseklisans Tezi). Atılım Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı.
Vassalo, A. W. (2003). Man, The State and War: A Theoretical Analysis. Military
Review, 83(1), 68.
58
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Harbin Evrimi
Summary
Evolution of War
Emre DİKİCİ* and Mehmet ŞİMŞEK**
According to Clausewitz war is the use of force to make enemy accept our will.
Many philosophers concurred in the idea that war is a natural issue stemming
from the nature of human-beings. There are mainly three causes of war: human
nature, political defects of individual countries and finally the lack of overall authority in and among countries.
Throughout history, many wars have been waged between human societies
and the tactics, technology, doctrine, weapons, vehicles and materials used in these
wars have been in constant change and development. Sumerians, Greeks and
Macedonians used versions of the phalanx, which is a kind of military formation,
in which soldiers used spears, pikes, sarissas. The best way to win in this kind of
formation was to outnumber the enemy. However, the invention of gunpowder
changed the rules of the game. Known as the first user of artillery in Europe, Turks
took advantage of gunpowder to destroy enemy fortresses. The conquest of İstanbul is the best example of artillery usage.
In the 16th century, European armies started to use musket rifles that required
armies to change their battle formation. Rather than forming up in masses, they
scattered their units across battlefield to minimize the effects of bullets. On the
other hand, Ottoman Army could not keep up with these changes in tactics and
started to lose the battles that took place in the 17th century.
In18th and 19th centuries, with the effects of French Revolution the range of
firearms was increased, and that improved the abilities of the infantry. Furthermore, wooden ships were replaced with metallic ones that changed the rules and
formation of naval battles.
Armies in the First World War suffered huge destruction of both men and
equipment that almost annihilated the industrial infrastructure of countries that
waged war. But the Second World War was even worse. The brutal effects of strategic bombing not only caused thousands of casualties but also disclosed the devastating impact of scientifically enhanced weaponry in the hands of men subject to
the worst aspects of human nature. Another result of the Second World War was
the formation of a bipolar world order and the race of nuclear arms.
Beginning with the Second World War, warfare technology has undergone dramatic developments. But the two most radical changes in war were the emergence
of ideological wars and global organizations such as NATO and United Nations
* Major, Turkish Land Forces Command, [email protected]
** Captain, Army War College, [email protected]
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
59
that took part in the wars. The Korean War was the first example that represented
the two changes mentioned above. Also in this period, humanity witnessed long
battles between nations that were under colonial regimes and those colonial powers
that were unwilling to give up their influence and interests in colonial areas.
Generations of War
Lind classifies war in four categories and takes the 1648 Westphalia Agreement
as the start of first generation wars. First generation wars took place between the
years 1648 and 1860. The main characteristics of the first generation wars were
order-based battlefield command and the establishment of distinctive military cultures. Also deception of adversaries and trench battles were heavily relied upon
during this generation of war.
The second generation of war stemmed from the need to protect infantry. As
a result artillery became the main assistant of infantry to minimize casualties. In
this period, technology started to become a significant element of warfare and
played an important role in determining the strategy.
Germans shaped the third generation wars as they did the second-generation
wars. These wars were focused on annihilation of enemy by speed and maneuver
rather than artillery operations.
The fourth generation of war has changed the linearity of traditional warfare
and brought new threats to the battlefield. In this generation of wars not only
states but also non-state actors play important roles. Especially non-state actors
take advantage of the asymmetric characteristics of fourth generation war. Technology enabled the birth of cyber warfare, making it easier to damage an enemy
remotely. All these changes in the battlefield have increased the importance of tactical level operations.
Conclusion
When we analyze the thousands years of warfare history, we see that we have
enough experience to determine some principles about the evolution of warfare.
First, the nature of warfare is driven by the weapons, vehicles, combat tactics and
techniques used. Second, the vicious cycle resulting from the mutual symmetry
of weapons and techniques used causes the prolongation of wars and increases the
number of deaths. Third, there is a cause and effect relationship between emerging
needs and technical or operational developments in the evolution of war. Finally,
ideas about military transformation based on limited time observations are not
healthy; it takes decades or centuries to make assessments in a realistic way.
60
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Yüzüncü Yılında Kut-ül Ammare Zaferinin
Düşündürdükleri
.
Yüzüncü Yılında
Kut-ül Ammare Zaferinin
Düşündürdükleri
İhsan Şerif KAYMAZ*
Öz
3 Kasım 1914’de İngilizlerin Basra Körfezindeki Fao Adası’na asker çıkarmalarıyla başlayan Irak
Cephesi harekâtında Osmanlı ve İngiliz imparatorlukları, iki büyük yenilgiyi ve zaferi ardışık olarak
yaşamışlardır. Çanakkale ile birlikte Kut-ül Amare, İngiliz askerî tarihinin en önemli yenilgileri arasında yer almaktadır. 14 Nisan 1915’de Şuayyibe Muharebesi’ndeki yenilgi, Osmanlı’ya, zaferi Arap
aşiretlerinin devlete sadakatine ve muharebe gücüne bağlamama konusunda acı bir ders vermiştir.
22 Kasım’da başlayan Selman-ı Pak Muharebeleri, taarruzî savunma anlayışının askerî tarihteki mükemmel örnekleri arasında yer almıştır. İngiliz ordusunun Kut-ül Amare’de savunmaya geçmesi, Osmanlı Ordusuna bir düşman kolordusunu kuşatma ve esir alma imkanı bahşetmiştir. Almanya’nın
güdümünde olan Osmanlı devlet iradesinin stratejik yanlış kararları neticesinde Irak Cephesi’nin
zayıflatılması, İngiltere’nin büyük bir yenilgilerini, Bağdat’ın ele geçirirken neredeyse hiç bir mukavemetle karşılaşmadıkları kolay bir zaferle telafi etmelerine neden olmuştur.
Anahtar Kelimeler: Kut-ül Amare, I. Dünya Savaşı, Irak Cephesi, Townshend, Halil Kut.
Understanding the Kut-al Amara Victory a Century Later
Abstract
During the Mesopotamian campaign which was started with the invasion of the Fao island in
the Persian Gulf on 3 November 1914, Ottoman and British empires experienced two major defeat
and victory consecutively. Kut- al Amara together with Çanakkale (Galiipoli), is among the most
important defeat of the British military history. The Şuayyib defeat on the 14th of April 1915 is a
painful lesson on not to devote victory to Arab tribes’ loyalty to the state and to their combat power.
Selman-ı Pak battle on 22-23 November sets a perfect example of offensive defense approach in the
military history. The British Army’s positioning in Kut-al Amara for defence was granted the opportunity to the Ottoman Army for seizure and surrender an enemy corps. As a result wrong strategic
decisions of Ottoman state will which is under the domination of Germany, weakening of
Mesopotamian front helped Britain to compensate their great defeat by an easy victory which they
faced nearly no resistance while capturing Baghdad.
Keywords: Kut-al Amara, IWW, Mesopotamian Campaign, Townshend, Halil Kut.
*
Gazi Üniversitesi Tarih Bölümü, [email protected]
Editörün Notu: Bu makalede okuma kolaylığı nedeniyle göndermeler dip notlarda yapılmıştır.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
63
Yüzüncü Yılında Kut-ül Ammare Zaferinin Düşündürdükleri
Notlar
1
İhsan Şerif Kaymaz, Mezopotamya’da Emperyalist Kapışma ve Yerleşme, İstanbul, Kaynak Yayınları, 2006.
2
CAB (Cabinet Papers) 38/11/27, 9.5.1906; CAB 38/11/19, 11.5.1906; CAB, 38/18/29, 4.5.1911; CAB, 38/19/58,
14.12.1911.
3
Stuart A. Cohen, “Mesopotamia in British Strategy, 1903–1914,” International Journal of Middle East Studies, No 9 (1978),
s. 172–173, dn. 11–13.
4
Cohen, a.g.m., s. 178–179, 180, dn 76.
5
Cohen, a.g.m., s. 180, dn. 77–79.
6
Yusuf Hikmet Bayur, Türk İnkılâbı Tarihî, C. II, K. 3, Ankara, Türk Tarih Kurumu Yayınları, 1951, s. 7–10; Cohen, a.g.m.,
s. 174.
7
Bayur, Türk İnkılâbı Tarihî, II/3, s. 7–17; Vladimir Potyempkin, et.al., Uluslararası İlişkiler Tarihî, Çeviren: Atilla Tokatlı,
C. II, 1.B., İstanbul, 1978, s. 482–484.
8
Cohen, a.g.m., s. 173–174, dn. 23–25.
9
Joseph Heller, British Policy Towards the Ottoman Empire, 1908–1914, London, Frank Cass & Co. Ltd., 1983, s. 96.
10
FO (Foreign Office Papers) 371/1825/25533/42105, 13.9.1913.
11
Briton Cooper Busch, Britain India and the Arabs (1914–1921), Los Angeles, University of California Press, 1971, s. 39;
Cohen, a.g.m., s. 180, dn. 83–84.
12
L/P&S (Indian Office Papers – Political and Secret) /10/462, p. 3683, 20.8.1914; L/P&S/10/462, P.3136/14,3439/14,
2.9.1914; Stuart A. Cohen, British Policy in Mesopotamia, 1903–1914, London, Ithaca Press, 1976, s. 298–299; Peter Sluglett, Britain and Iraq, 1914–1922, London, Ithaca Press, 1976, s. 9, dn. 4; Zeine N. Zeine, Arab-Turkish Relations and the
Emergence of Arab Nationalism, Beirut, Khayat’s, 1958, s. 98.
13
Busch, a.g.e., s. 3.
14
L/P&S/10/462, P. 3356, 29.8.1914; L/P&S/10/462, P. 3683, 18.8.1914; Cohen, a.g.e., s. 302–303; Busch, a.g.e., s. 6–7.
15
FO 371/2142/50458/58203, 11.10.1914.
16
Henry A. Foster, The Making of Modern Iraq; A Product of World Forces, London, Williams & Norgate Ltd., 1936, s. 53–
54.
17
Yılmaz Altuğ, “Arap Ülkelerinin Osmanlı İmparatorluğu’ndan Ayrılışı,” Belgelerle Türk Tarihî Dergisi, Sayı 25 (Ekim 1969),
s. 25.
18
George Lenczowski, The Middle East in World Affairs, 3rd Pr., Ithaca, New York, Cornell University Press, 1962, s. 74.
19
Stephen Hemsley Longrigg, Iraq: 1900–1950, A Political, Social and Economic History, Beirut, Oxford University Press,
1968, s. 79.Busch, a.g.e., s. 10–12; Cohen, a.g.e., s. 308–307;
20
Zeki Saleh, Mesopotamia (Iraq) 1600–1914: A Study in British Foreign Affairs, Baghdad, Al Ma’aref Press, 1957, s. 291;
Harry N. Howard, The Partition of Turkey: A Diplomatic History, 1913–1923, New York, Howard Fertig Inc., 1966, s. 59;
Zeine, a.g.e., s. 58.
21
Arnold T.(albot) Wilson, Loyalties, Mesopotamia 1914–1917: A Personal and Historical Record, London, Oxford University
Press, 1931, s. 9; F. J Moberley, History of the Great War Based on Official Documents: The Campaign in Mesopotamia, Vol
I, London, 1923, s. 95; Philip W.(illard) Ireland, Iraq: A Study in Political Development, London, Jonathan Cape, 1937, s.
208; Richard Coke, The Heart of the Middle East, London, Thornton, Butterworth Ltd., 1925, s. 145; Longrigg, a.g.e., s.
77–78.
22
Elie Kedourie, England and the Middle East: The Destruction of the Ottoman Empire (1914–1921), London, Bowes & Bowes
Publishers Ltd., 1956, s. 29; Marian Kent, Oil and Empire: British Policy and Mesopotamian Oil, 1900–1920, New York,
Barnes & Noble, 1976, s. 29; Elizabeth Monroe, Britain’s Moment in the Middle East, 1914–1956, Baltimore, The John
Hopkins Press, 1963, s. 25.
23
William Yale, The Near East: A Modern History, Ann Arbor, The University of Michigan Press, 1958, s. 211; Lenczowski,
a.g.e., s. 59.
24
Foster, a.g.e., s. 38.
25
FO 371/2140/46261/57234, 22.9.1914.
26
Edward J. Erickson, Ottoman Army Effectiveness in World War I: A Comparative Study, New York, Routledge, 2007, s. 67–
68.
27
Fahri Belen, 20. Yüzyılda Osmanlı Devleti, İstanbul, Remzi Kitabevi, 1973, s. 229; Fethi Çeliker, “Birinci Dünya Harbi’nde
Osmanlı İmparatorluğu,” Askerî Tarih Bülteni, Sayı 12 (Ağustos 1981), s. 58–59; Yusuf Hikmet Bayur, Türk İnkılâp Tarihî,
C. III, K. 3, Ankara, Türk Tarih Kurumu Yayınları, 1957, s. 88–89.
28
Busch, a.g.e., s. 3; Belen, a.g.e., s. 229; Coke, a.g.e., s. 143–144; Longrigg, a.g.e., s. 78–80.
29
Longrigg, a.g.e., s. 80; Busch, a.g.e., s. 50–51.
30
Sluglett, a.g.e., s. 10.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
91
31
Busch, a.g.e., s. 20.
32
Sluglett, a.g.e., s. 10; Busch, a.g.e., s. 22, 50–52.
33
A. J. Barker, The First Iraq War, 1914–1918; Britain’s Mesopotamian Campaign, New York, Enigma Books, 2009, s. 51–
54.
34
Edward J. Erickson, Ordered to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War, Wesport, Greenwood Press,
2001, s. 110.
35
Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 91–93; Belen, a.g.e., s. 240–241.
36
Erickson, Ottoman Army…, s. 75.
37
Busch, a.g.e., s. 25–28; Moberley, a.g.e., Vol. I, s. 136–137.
38
Sovyet Devlet Arşivi Gizli Belgelerinde Anadolu’nun Taksimi Planı, Derleyen: E. E. Adamof, et.al., Çeviren Babaeskili Hüseyin
Rahmi, 2. B., İstanbul, Belge Yayınları, 1972, s. 142–144; David Fromkin, A Peace to End All Peace: Creating the Modern
Middle East, 1914–1922, London, Penguin Books Ltd., 1991, s. 138–140; Yuluğ Tekin Kurat, Osmanlı İmparatorluğu’nun
Paylaşılması, Ankara, Kalite Matbaası, 1976, s. 12; H.(arold) W.(illiam) V.(azeille) Temperley, A History of the Peace Conference of Paris, Vol. VI, London, Henry Frowde & Hodder & Stoughton, 1924, s. 5–11; Diplomacy in the Near and Middle
East: A Documentary Record, 1535–1914, Compiled by J.(acob) C.(olleman) Hurewitz, Vol. I, New York, D. Van Nostrand
Co., 1956, s. 7–11; Documents on British Foreign Policy, 1919–1939, Vol. IV, First Series, Ed. by E.L. Woodward, Rohan
Butler, London, Her Majesty’s Stationary Office, 1952, s. 635–638; Howard, a.g.e., s. 127–131; Foster, a.g.e., s. 43.
39
CAB 42/2; 27/1, 14.3.1915 Hirtzel note.
40
Busch, a.g.e., s. 42–44.
41
CAB 42/2, Kitchener memorandum, “Alexandretta and Mesopotamia,” 16.3.1915.
42
CAB 24/1/G 12–17; CAB 22–1/2, 19.3.1915; Fromkin, a.g.e., s. 142.
43
CAB 27/1; CAB 42/3/12; L/P&S/11/105, P. 1745/16, “Report of the Committee on Asiatic Turkey,” 30.6.1915; William
Stivers, Supremacy of Oil: Iraq, Turkey and the Anglo-American World Order, 1918–1930, London, Ithaca, Cornell University
Press, 1982, s. 22–23; Busch, a.g.e., s. 45–48; Cohen, a.g.e., s. 1–2; Fromkin, a.g.e., s. 142–149; Jukka Nevakivi, Britain,
France and the Arab Middle East, 1914–1920, London, Athone Press, 1969, s. 18–25.
44
Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgeleri kastediliyor.
45
CAB 42/1, 24.2.1915.
46
Sluglett, a.g.e., s. 10; Busch, a.g.e., s. 24; Moberley, Vol. I, a.g.e., s. 133–134; Kedourie, a.g.e., s. 176; Bayur, Türk İnkılâp
Tarihî, III/3, s. 99–100; Longrigg, a.g.e., s. 79–80.
47
A. J. Barker, The Bastard War, The Mesopotamia Campaign of 1914–1918, New York, Dial Press, 1967, s. 96–97.
48
Belen, a.g.e., s. 258; Busch, a.g.e., s. 29–30; Coke, a.g.e., s. 146–147; Longrigg, a.g.e., s. 80.
49
Halil Kut, Halil Paşa: İttihat ve Terakki’den Cumhuriyet’e Bitmeyen Savaş, Yayına Hazırlayan: M. Taylan Sorgun, İstanbul,
7 Gün Yayınları, 1972, s. 150.
50
Erickson, Ottoman Army…, s. 68–74.
51
Belen, a.g.e., s. 258; Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 100.
52
David R. Woodward, Field Marshal Sir William Robertson, Westport Connecticut & London: Praeger, 1998, s 113.
53
Busch, a.g.e., s. 30–32, 48–49; Moberley, a.g.e., V/II, s. 24–25; Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 101–102.
54
CAB 42/4, 14.10.1915, 21.10.1915.
55
Coke, a.g.e., s. 148–150; Sluglett, a.g.e., s. 11.
56
Erickson, Ottoman Army…, s. 75.
57
Erickson, Ordered to Die…, s. 76–77, 112–113.
58
Kut, a.g.e., s. 154–156.
59
Erickson, Ottoman Army…, s. 76–77; 113–114.
60
Kut, a.g.e., s. 157.
61
Moberley, a.g.e., V/II, s. 166; Kut, a.g.e., s. 157–158.
62
Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 100–104; Belen, a.g.e., s. 259; Longrigg, a.g.e., s. 80–81; Fromkin, a.g.e., s. 200–202;
Busch, a.g.e., s. 35; Erickson, Ottoman Army…, s. 80.
63
Kazım Karabekir, Birinci Dünya Savaşı Anıları, İstanbul, Yapı Kredi Yayınları, 2011; Ali İhsan Sabis, Birinci Dünya Harbi,
C. III, İstanbul, Nehir Yayınları, 1991, s. 85. (Ali İhsan Bey, komuta görevini 30 Ocak 1916 günü üstlendi.)
64
Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 103–104; Belen, a.g.e., s. 259–260; Fromkin, a.g.e., s. 201.
65
Erickson, Ordered to Die…, s. 149.
66
Edmund Candler, The Long Road To Baghdad, Vol. I, New York: Cassell and Company, Ltd., 1919, s. 42.
67
Erickson, Ottoman Army…, s. 66; Moberley, a.g.e.,V/II, s. 226.
68
Moberley, a.g.e., V/II, s. 223.
92
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
69
Candler, a.g.e., s. 45.
70
Moberley, a.g.e.,V/II, s. 224.
71
Moberley, a.g.e.,V/II, s. 226.
72
Candler, a.g.e., s. 46, 49; Moberley, . a.g.e.,V/II, s. 228.
73
74
Martin Gilbert, The First World War: A Complete History. Henry Holt and Co., 2004. s. 688.
75
Kut, a.g.e., s. 161–163.
76
Vincent Joseph Esposito, A Concise History of World War I., Praeger. 1964, s. 414.
77
Esposito, a.g.e., s. 414; Candler, a.g.e., . s. 311.
78
Kut, a.g.e., s. 164–167.
79
Esposito, a.g.e., s. 414; Candler, a.g.e., . s. 311.
80
Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 104; Busch, a.g.e., s. 111; Longrigg, a.g.e., s. 86; Sluglett, a.g.e., s. 12.
81
Barker, First Iraq War…, s. 211.
82
83
Barker, First Iraq War…., s. 195.
84
85
Barker, First Iraq War…., s. 201; Candler, a.g.e., s. 141.
86
Wilson, a.g.e., s.117.
87
Moberley, a.g.e., V/II, s. 524; Candler, a.g.e., s. 155; Sabis, a.g.e., s. 112–136; Kut, a.g.e., s. 169–170.
88
Barker, First Iraq War..., s. 166.
89
Charles Vere Ferrers Townshend, My Campaign, Vol. II, New York: The James A. McCann Company, 1920, s. 169.
90
Feld-Mareşal Goltz tifüse yakalandığından 1916 yılı Mart ayı sonundan itibaren komuta fiilen Halil Paşa’daydı.
91
“The First Battle of Kut,” http://www.firstworldwar.com/battles/kut1.htm, (13.12.2014.); Kut, a.g.e., s. 1717–175.
92
Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 105; Belen, a.g.e., s. 288; Fromkin, a.g.e., s. 202; Longrigg, a.g.e., s 87; Wilson, a.g.e.,
s. 112–154; Sabis, a.g.e., s. 174.
93
Cyril Falls, The Great War, London, Putnam, 1959, s. 249.
94
Longrigg, a.g.e…, s. 87; Fromkin, a.g.e., s. 203.
95
Alexander Horace Cyril Kearsey, A Study of the Strategy and Tactics of Mesopotamia Campaign: 1914-1917, Aldershot, Gale
& Polden, 1959, s. 58; Moberly, a.g.e., V/II, s. 212-438; Türkiye Cumhuriyeti Genelkurmay Başkanlığı Harp Tarihi Dairesi,
Birinci Dünya Harbi’nde Türk Harbi: Irak-İran Cephesi: 1914–1918, C. III, K. 2, Hazırlayan: Nezihi Fırat, Behzat Baklaya,
Ankara, Genelkurmay Askeri Tarih ve Stratejik Etüt Dairesi Yayınları,1979, s. 780.
96
Townshend’in teslim olan birliğinin sayısını Bayur ve Belen 13.300 (Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 105; Belen, a.g.e.,
s. 288), Longrigg 9.250 (Longrigg, Iraq..., s. 87), Yale 8.000 (Yale, a.g.e., s. 234) Barker 13.164 (Barker, First Iraq War...,
s. 233), Kearsey ve Genelkurmay Başkanlığı 13.309 (Kearsey, a.g.e., s. 58; T.C. Genelkurmay Başkanlığı, a.g.e., s. 780)
olarak veriyor. Yale ve Longrigg’in rakamları gerçeği yansıtmıyor.
97
Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 104; Belen, a.g.e., s. 288.
98
Sabis, a.g.e., s. 157.
99
Norman F. Dixon, On the Psychology of Military Incompetence, Jonathan Cape Ltd 1976, s. 95–109’den aktaran http://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_Kut.
100 Georgina Howell, Daughter of the Desert: The Remarkable Life of Gertrude Bell. London, Macmillan, 2006. s. 311.
101 Lawrence, a.g.e., s. 62–63.
102 Selman-ı Pak.
103 L/P&S/11/105, P.2400/16, 30.4.1916.
104 L/P&S/11/105, P. 2400/16, 2.5.1916; L/P&S/11/105, P. 1745/16, 8.5.1916.
105 Busch, a.g.e. s. 120.
106 Busch, a.g.e., s. 111–112, 133; Fromkin, a.g.e., s. 305.
107 Busch, a.g.e., s. 127–135.
108 Busch, a.g.e., s. 115; Fromkin, a.g.e., s. 231–238.
109 Woodward, a.g.e., s. 118–19.
110 Barker, First Iraq War…, s. 271–272.
111 Busch, a.g.e., s. 113–115; Fromkin, a.g.e., s. 238, 263–267, 300; Monroe, a.g.e., s. 37–38.
112 Monroe, a.g.e., s. 29–32.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
93
113 Sovyet Devlet Arşivi..., s. 133.
114 Howard, a.g.e., s. 189–190; Fromkin, a.g.e., s. 188–189.
115 Yusuf Hikmet Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, C. III, K. 4, Ankara Türk Tarih Kurumu Yayınları, 1967, s. 379–380; Sevres Antlaşması’na Doğru, Derleyen: Osman Olcay, Ankara, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, 1981, s. lviilxiii; Laura Madge Adkisson, “ Great Britain and the Kemalist Movement for Turkish Independence,” Austin, University
of Texas, 1958 (yayınlanmamış doktora tezi), s. 62–71; Sovyet Devlet Arşivi..., s. 147–149; Diplomacy in the Near and
Middle East: A Documentary Record, 1914–1956, Compiled by J.(acob) C.(olleman) Hurewitz, Vol. II, New York, D. Van
Nostrand Co. Inc., 1958, s. 18–22; Nevakivi, a.g.e., s. 35–44.
116 Henry Harford Cumming, Franco-British Rivalry in the Post-War Near East: The Decline of French Influence, Westport, Connectucit, Greenwood Press, 1986 c. 1938 (Oxford University Press), s. 26–27, 39–41; Eliot Grinnel Mears, Modern Turkey,
New York, 1924, s. 614–618; Arnold Joseph Toynbee, Survey of International Affairs, 1925, Vol. I, The Islamic World Since
the Peace Settlement, London, Humphrey, Milford, 1927, s. 282–283; Fromkin, a.g.e., s. 192; Howard, a.g.e., s. 184–186;
Temperley, a.g.e., s. 16; Nevakivi, a.g.e., s. 39–42; Sovyet Devlet Arşivi..., s. 149–151; Kent, a.g.e., s. 122.
117 Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 106–107; Belen, a.g.e., s. 289; Yale, a.g.e., s. 234; Coke, a.g.e., s. 153; Longrigg, a.g.e.,
s. 87; Kut, a.g.e., s. 185.
118 Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 108; Belen, a.g.e., s. 304–306.
119 Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 108; Belen, a.g.e., 303–304; Yale, a.g.e., s. 235; Longrigg, a.g.e., s. 88–89; Coke, a.g.e.,
s. 152–154.
120 Busch, a.g.e., s. 120–124; Wilson, a.g.e., s. 184–209.
121 Kazım Karabekir ve Ali İhsan Beyler 1916 sonu ile 1917 başlarında mirlivalığa yükseltilmişlerdi.
122 Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 110–111; Belen, a.g.e., s. 306–307, 309–310; Coke, a.g.e., s. 155; Wilson, a.g.e, s.
233; Longrigg, a.g.e., s. 90.
123 Busch, a.g.e., s. 135.
124 Belen, a.g.e., s. 350–351.
125 Belen, a.g.e., s. 320.
126 Yale, a.g.e., s. 240–241.
127 Bayur, Türk İnkılâp Tarihî, III/3, s. 115; Belen, a.g.e., s. 322–323.
128 Cemal Paşa, Hatıralar, İstanbul, Çağdaş Yayınları, 1977, s. 241–265.
Kaynakça
Adamof E. E. (Der.) (1972). Sovyet Devlet Arşivi Gizli Belgelerinde Anadolu’nun
Taksimi Planı, (Çev. Babaeskili Hüseyin Rahmi). İstanbul: Belge Yayınları.
Adkisson Laura M. (1958). Great Britain and the Kemalist Movement for Turkish
Independence. (yayınlanmamış doktora tezi). Austin: University of Texas,
Altuğ Y. (Ekim 1969). Arap Ülkelerinin Osmanlı İmparatorluğu’ndan Ayrılışı.
Belgelerle Türk Tarihi Dergisi, Sayı 25.
Barker A. J. (1967). The Bastard War, The Mesopotamia Campaign of 1914–1918,
New York: Dial Press.
Barker A. J. (2009). The First Iraq War, 1914–1918; Britain’s Mespotamian Campaign, New York: Enigma Books.
Bayur Hikmet Y. (1951). Türk İnkılabı Tarihi, C. II, K. 3, Ankara: Türk Tarih
Kurumu Yayınları.
Bayur Hikmet Y. (1957). Türk İnkılâp Tarihi, C. III, K. 3, Ankara: Türk Tarih
Kurumu Yayınları, 1957.
94
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Bayur Hikmet Y. (1967). Türk İnkılap Tarihi, C. III, K. 4, Ankara: Türk Tarih
Kurumu Yayınları.
Belen F. (1973). 20. Yüzyılda Osmanlı Devleti, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Busch Briton C. (1971). Britain India and the Arabs (1914-1921), Los Angeles:
University of California Press.
CAB 24/1/G 12-17.
CAB 22-1/2, 19.3.1915.
CAB 27/1.
CAB 42/3/12.
L/P&S/11/105, P. 1745/16, “Report of the Committee on Asiatic Turkey,”
30.6.1915.
CAB 38/11/27, 9.5.1906.
CAB 38/11/19, 11.5.1906.
CAB 38/18/29, 4.5.1911.
CAB 38/19/58, 14.12.1911.
CAB 42/2, Kitchener memorandum, “Alexandretta and Mesopotamia,”
16.3.1915.
CAB 42/2; 27/1, 14.3.1915.
CAB 42/4, 14.10.1915, 21.10.1915.
Candler Edmund (1919). The Long Road To Baghdad, Vol. I, New York: Cassell
and Company, Ltd.
Cemal Paşa, Hatıralar. İstanbul: Çağdaş Yayınları.
Cohen, Stuart A. (1976). British Policy in Mesopotamia, 1903–1914, London: Ithaca Press,
Cohen Stuart A. (1978). Mesopotamia in British Strategy, 1903–1914. International Journal of Middle East Studies, No 9.
Coke R. (1925). The Heart of the Middle East, London, Thornton, Butterworth
Ltd.
Cumming Henry H. (1986). Franco-British Rivalry in the Post-War Near East: The
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
95
Decline of French Influence, Westport, Connectucit: Greenwood Press. c. 1938
(Oxford University Press).
Çeliker F. (Ağustos 1981). Birinci Dünya Harbi’nde Osmanlı İmparatorluğu. Askeri Tarih Bülteni, Sayı 12.
Dixon Norman F. (1976). On the Psychology of Military Incompetence, Jonathan
Cape Ltd.
Erickson Edward J. (2001). Ordered to Die: A History of the Ottoman Army in the
First World War, Wesport, Greenwood Press.
Erickson Edward J. (2007). Ottoman Army Effectiveness in World War I: A Comparative Study, New York, Routledge.
Esposito Vincent J. (1964). A Concise History of World War I., Praeger.
Falls C. (1959). The Great War, London, Putnam.
Fırat N. ve Baklaya B. (Der.) (1979). Birinci Dünya Harbi’nde Türk Harbi: Irakİran Cephesi: 1914–1918, C. III, K. 2. Ankara: Gnkur. Askeri Tarih ve Stratejik
Etüt Dairesi Yayınları.
FO 371/1825/25533/42105, 13.9.1913.
FO 371/2140/46261/57234, 22.9.1914.
FO 371/2142/50458/58203, 11.10.1914.
Foster Henry A. (1936). The Making of Modern Iraq; A Product of World Forces,
London, Williams & Norgate Ltd.
Fromkin D. (1991). A Peace to End All Peace: Creating the Modern Middle East,
1914-1922, London, Penguin Books Ltd.
Gilbert M. (2004). The First World War: A Complete History. Henry Holt and Co.
Heller J. (1983). British Policy Towards the Ottoman Empire, 1908–1914, London,
Frank Cass & Co. Ltd., 1983.
Horace A. ve Kearsey C. (1959). A Study of the Strategy and Tactics of Mesopotamia
Campaign: 1914-1917, Aldershot, Gale & Polden.
Howard Harry N. (1966). The Partition of Turkey: A Diplomatic History, 19131923, New York, Howard Fertig Inc.
Howell G. (2006). Daughter of the Desert: The Remarkable Life of Gertrude Bell.
London, Macmillan.
96
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Hurewitz J. Colleman (Der.). 1956). Diplomacy in the Near and Middle East: A
Documentary Record, 1535-1914, Vol. I, New York, D. Van Nostrand Co.
Ireland P. Willard. (1937). Iraq: A Study in Political Development, London, Jonathan Cape.
İnönü, İsmet (1985). Hatıralar, (Yayına Hazırlayan: Sabahattin Selek), C. I, 1.
B., İstanbul: Bilgi Yayınları.
Karabekir Kazım (2011). Birinci Dünya Savaşı Anıları. İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.
Kaymaz İhsan Ş. (2006). Mezopotamya’da Emperyalist Kapışma ve Yerleşme, İstanbul, Kaynak Y.
Kedourie E. (1956). England and the Middle East: The Destruction of the Ottoman
Empire (1914-1921), London, Bowes & Bowes Publishers Ltd., 1956.
Kent M. (1976). Oil and Empire: British Policy and Mesopotamian Oil, 1900-1920,
New York, Barnes & Noble.
Kurat Yuluğ T.(1976). Osmanlı İmparatorluğu’nun Paylaşılması, Ankara, Kalite
Matbaası, 1976.
Kut Halil (1972) Halil Paşa: İttihat ve Terakki’den Cumhuriyet’e Bitmeyen Savaş,
(Yayına Hazırlayan: M. Taylan Sorgun), İstanbul: 7 Gün Yayınları.
Lenczowski G. (1962). The Middle East in World Affairs, 3rd Pr., Ithaca, New
York, Cornell University Press, 1962.
Longrigg, Stephen Hemsley, Iraq: 1900–1950, A Political, Social and Economic
History, Beirut, Oxford University Press, 1968.
L/P&S/10/462, P. 3356, 29.8.1914.
L/P&S/10/462, P. 3683, 18.8.1914.
L/P&S/10/462, p. 3683, 20.8.1914.
L/P&S/10/462, P.3136/14,3439/14, 2.9.1914.
L/P&S/11/105, P.2400/16, 30.4.1916.
Mears Eliot G. (1924). Modern Turkey. New York.
Moberley F. J. (1923). History of the Great War Based on Official Documents: The
Campaign in Mesopotamia, Vol I, London.
Monroe E. (1963). Britain’s Moment in the Middle East, 1914-1956, Baltimore,
The John Hopkins Press.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
97
Nevakivi J. (1969). Britain, France and the Arab Middle East, 1914-1920, London:
Athone Press.
Olcay O. (Der.) (1981). Sevres Antlaşması’na Doğru. Ankara Üniversitesi Siyasal
Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Sabis Ali İhsan (1991). Birinci Dünya Harbi, C. III, İstanbul: Nehir Yayınları.
Saleh Z. (1957) Mesopotamia (Iraq) 1600-1914: A Study in British Foreign Affairs,
Baghdad, Al Ma’aref Press.
Sluglett Peter (1976). Britain and Iraq, 1914–1922, London, Ithaca Press.
Sovyet Devlet Arşivi
Stivers W. (1982). Supremacy of Oil: Iraq, Turkey and the Anglo-American World
Order, 1918-1930, London: Ithaca, Cornell University Press.
The First Battle of Kut. http://www.firstworldwar.com/battles/kut1.htm
(13.12.2014.)
Townshend Charles Vere F.(1920). My Campaign, Vol. II, New York: The James
A. McCann Company.
Toynbee Arnold J.(1927). Survey of International Affairs, 1925, Vol. I, The Islamic
World Since the Peace Settlement. London: Humphrey, Milford.
Vladimir Potyempkin (1978). Uluslararası İlişkiler Tarihi, (Çev.: Atilla Tokatlı),
C. II, 1.B., İstanbul.
William H. ve Temperley V. (1924). A History of the Peace Conference of Paris,
Vol. VI. London: Henry Frowde & Hodder & Stoughton.
Wilson Arnold T. (1931). Loyalties, Mesopotamia 1914-1917: A Personal and Historical Record. London: Oxford University Press.
Woodward David R. (1998). Field Marshal Sir William Robertson, Westport Connecticut & London: Praeger.
Woodward E.L. ve Butler R. (1952). Documents on British Foreign Policy, 19191939, Vol. IV, First Series, London: Her Majesty’s Stationary Office.
Yale W. (1958). The Near East: A Modern History, Ann Arbor: The University of
Michigan Press.
Zeine N. (1958). Arab-Turkish Relations and the Emergence of Arab Nationalism.
Beirut: Khayat’s.
98
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Summary
Understanding the Kut-al Amara Victory a Century Later
İhsan Şerif KAYMAZ*
During the Mesopotamian campaign which started with the invasion of the
Fao island in the Persian Gulf on 3 November 1914, Ottoman and British empires
fought two consecutive, major campaigns, both of which ended in Ottoman victory and British defeat. Taken together, Kut al Amara and Çanakkale (Galiipoli)
count among the most important defeats in British military history.
British troops were sent to the Persian Gulf in early November to protect
British oil interests. British offensive made rapid progress inland against weak
Turkish resistance. The Şuayyib defeat on the 14th of April 1915 was a painful
lesson for the Turks not to rely upon Arab tribes’ loyalty to the state or to their
combat power. Relying on a large degree to Arab tribes, the commander of the
Ottoman forces Süleyman Askerî Bey set up the defeat and ultimately committed
suicide. On the 20th of April Colonel Sakallı Nurettin Bey, who was a non-military academician, appointed as the commander of the Ottoman forces.
On March 1915 British government decided to enlarge the Mesopotamian
campaign’s goal to capture Baghdad. After the Gallipoli front was closed, the Ottoman army in Iraq was reinforced and reorganised with two army corps (18th
Corps under the command of Colonel Halil Kut and 13th Corps under the command of Colonel Mehmet Ali). These were combined under the 6th Army, commanded by the German general Colmar Freiherr von der Goltz.
By 28 September, under the leadership of General Charles Townshend, they
had taken the town of Kut-al-Amara just 120 miles south of Baghdad. During
the fighting on 22-23 November 1915 at Selman-ı Pak (Ctesiphon), Colonel
Sakallı Nurettin Bey’s tenacious defence caused British troops to lose half of all its
manpower. More than half of the 8,500 British and Indian troops who fought at
Ctesiphon were killed or wounded. The survivors then endured a dangerous and
exhausting retreat to Kut-al-Amara without decent medical or transport facilities.
Selman-ı Pak battle sets a perfect example of the offensive defence approach in
military operations. The British Army’s positioning in Kut-al Amara for defence
granted the opportunity to the Ottoman Army to force the capture and surrender
of an enemy corps.
Turkish troops besieged Townshend’s forces in Kut-al-Amara. The siege of Kutal-Amara lasted 147 days, before more than 13.000 troops surrendered on 29
*
Gazi Üniversitesi Tarih Bölümü
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
99
April 1916. Turkish forces lost 15.035 troops while British (mostly Indian Muslims) lost 26.291 during these fights.
As a result of the poor strategic decisions of Ottoman state, which was under
the domination of Germany in strategic matters, the weakening of the
Mesopotamian front helped Britain to compensate their great defeats in battle by
an easy victory during which they faced nearly no resistance while capturing Baghdad.
100
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Mustafa Kemal Paşa ve TBMM’nin İlk Muhafızları:
Topal Osman Ağa ve Giresunlular
Ümit DOĞAN
.
Mustafa Kemal Paşa ve
TBMM’nin İlk Muhafızları:
Topal Osman Ağa ve Giresunlular
Ümit DOĞAN*
Öz
1920 yılı Nisan ayına gelindiğinde Millî mücadelenin başlamasının üstünden bir yıllık bir süre
geçmesine rağmen Mustafa Kemal Paşa’yı ve Büyük Millet Meclisini koruyacak bir muhafız takımı
henüz oluşturulmamıştı. Neredeyse bütün askerler cephede olduğundan Ankara’da tek bir muhafız
eri bile yoktu. İç isyanların başlaması ile Mustafa Kemal Paşa ve arkadaşlarının can güvenliği iyice
tehlikeye girmişti. Sonunda bu güvenlik sorunu Giresunlu Topal Osman Ağa’nın gönüllü milislerinden oluşan bir muhafız takımı kurularak çözüldü. Giresunlu muhafızlar, Ali Şükrü Bey olayına
adı karışan Topal Osman Ağa’nın öldürüldüğü 1 Nisan 1923 tarihine kadar bu görevi başarıyla yürüttüler.
Anahtar Kelimeler: Topal Osman Ağa, muhafız takımı, Mustafa Kemal Paşa, Çerkez Ethem,
Ankara.
The First Guards of Turkish Assembly and Mustafa Kemal Pasha:
Crippled Osman Agha and Giresunian
Abstract
In April 1920, although it had been more than one year that national struggle had broken out,
the personal protection team to guard the National Assembly and Mustafa Kemal Pasha had not
been set up. There weren’t any guards in Ankara because all soldiers were on the front lines. With
the outbreak of several domestic disturbances, the security of Mustafa Kemal and the National Assembly were in danger. In the end this security problem was solved by forming a security team
chosen from among Topal (Crippled) Osman Ağa/Agha’s volunteer militias. These guards from Giresun carried out their duty successfully until 1 April 1923 when Osman Agha was killed because of
the Ali Sukru incident.
Keywords: Osman Agha, Guard Team, Mustafa Kemal Pasha, Circassian Ethem, Ankara.
*
Niğde Üniversitesi, Tarih Bölümü, [email protected].
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
103
Mustafa Kemal Paşa ve TBMM’nin İlk Muhafızları: Topal Osman Ağa ve Giresunlular
Kaynakça
Alpaslan, T. (2007). Topal Osman Ağa. İstanbul: Kumsaati Yayınları.
Armstrong, H.C. (1996). Bozkurt. İstanbul.
Hulusi Turgut, (5 Kasım 1999). Atatürk’ün Sırdaşı Anlatıyor. Sabah Gazetesi.
Beyoğlu, S. (2009). Millî Mücadele Kahramanı Giresunlu Topal Osman Ağa. İstanbul: Bengi Yayınları.
Çiçek, S. (2011). Topal Osman. İstanbul: Arı-Sanat Yayınları.
Doğan, Ü. (2014). Mustafa Kemal’in Muhafızı Topal Osman. Ankara: Kripto Yayınları.
Hacıfettahoğlu, İ. (2003). Ali Şükrü Bey. Ankara: Atlas Yayınları.
Hakimiyet-i Millîye
İstikbal
Karabekir, K. (1960). İstiklal Harbimiz. İstanbul.
Karacan, A. N. (1971). Lozan. İstanbul: Millîyet Yayınları.
Kılavuz, N. (2011). Kahramanlıktan Vatan Hainliğine, Çerkez Ethem, Kuvve-i
Seyyare’nin Teşkili ve Tasfiyesi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (21)
1.
Kocahanoğlu, O. S. (2005). Ali Fuat Cebesoy-Bilinmeyen Hatıralar, İstanbul,
Temel.
Menteşeoğlu, E. (1996). Yakın Tarihimizde Topal Osman Ağa ve Giresunlular. Giresun: Yeşilgiresun Matbaası.
Menteşeoğlu, E. (2014). Mustafa Kemal Paşa’nın Muhafız Alayı Komutanı Milis
Yarbay Osman Ağa. Ankara: Yardımcı Ofset Matbaas.ı
Nur, R. (2010). Mangal Yürekli Adam Topal Osman. İstanbul: Örgün Yayınları.
Özata, M. (2009). Atatürk ve Tıbbiyeliler. İzmir: Umay Yayınları.
Perinçek, M. (2001). Atatürk’ün Sovyetlerle Görüşmeleri. İstanbul: Kaynak Yayınları.
Sarıkoyuncu Değerli, E. (2006). Atatürk Dönemi Türk-Yunan Siyasi İlişkileri.
Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Ağustos, Sayı: 15.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
123
Ümit DOĞAN
Şener, C. (2005). Topal Osman Olayı. İstanbul: Etik Yayınları.
TBMM Gizli Celse Zabıtları
TBMM Zabıt Ceridesi
Üçüncü, S. (2012). Trabzon Mebusu Ali Şükrü Bey’in TBMM’nin Birinci Dönemindeki Faaliyetleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
124
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Mustafa Kemal Paşa ve TBMM’nin İlk Muhafızları: Topal Osman Ağa ve Giresunlular
Summary
The First Guards of Turkish Assembly and Mustafa Kemal Pasha: Crippled
Osman Agha and Giresunian
Ümit DOĞAN*
When it was April of 1920, even though a year had passed since the beginning
of the War of Independence, a personal protection team which would protect
Mustafa Kemal Pasha and GNAT (Grand National Assembly of Turkey) had still
not been formed.
The Çapanoğlu riot in Yozgat was suppressed by Cherkes Ethem in July in
1920. Cherkes Ethem wanted Mr.Yahya Galip, the governor of Ankara whom
Cherkes Ethem was regarding responsible of the riot to be sent to Yozgat. He intended to execute him.
Upon his wish refused by Mustafa Kemal Pasha, Cherkes Ethem overstepped
the mark and went so far as to say ‘ I will hang Mustafa Kemal Pasha at the
doorstep of the Assembly.’ Mustafa Kemal Pasha did not hear of his words but he
took precautions nonetheless. Then Cherkes Ethem intended to carry out what
he said and at his command he had a large force composed of armed gangs. Although it had been decided to form an ‘Assembly Guard Battalion’ in April, soldiers were at the front due to the war. This hindered the implementation of the
decision, and a regular guard unit could not be made in Ankara. In the end this
security issue was solved by establishing a guard unit from Topal Osman Agha’s
voluntary militia
Osman Agha went into the army voluntarily even though his father paid twice
to avoid mandatory service, and he joined the Ottoman Army for Balkan War
with his 93 friends. After having been injured by a shrapnel piece in this war, he
began to be called ‘Topal Osman Agha’. He fought on the eastern front of the
First World War before his injured leg recovered, and he recruited 100 volunteers
to join a private militia regiment to join the fight against the Russians. After the
Armistice of Mudros, he returned to Giresun, and entered into a battle against
Pontic gangs. Topal Osman Agha’s resistance against Pontic gangs was reported
to English High Commissariat with complaint petitions by proponents of Pontic
Greeks. Under the color of providing better security for British observers, the İstanbul Government assigned Mustafa Kemal Pasha as an inspector of the 9th
Army in Samsun in order to investigate incidents, to scatter Turkish gangs, to confiscate weapons and to maintain the order and safety of the community. Mustafa
Kemal Pasha and Osman Agha had a meeting in Havza on 29 May, 1919 and it
was the first time they met each other here. In the meeting, Mustafa Kemal Pasha
*
Niğde University, Dep. History, [email protected].
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
125
Ümit DOĞAN
ordered him not to end his fight against Pontic gangs; to the contrary Mustafa
Kemal Pasha ordered him to quicken it. Osman Agha never abandoned the guidance of Mustafa Kemal Pasha. Osman Agha who had returned to Giresun became
Mayor of the city, carried out the duty of leadership of Giresun Countrywide Resistance Organization, continued his fighting against Pontic gangs by establishing
a Coast Guard Organization.
Osman Agha came to Ankara with volunteer assigned units who were responsible for guarding Mustafa Kemal Pasha in October in 1920. After he came into
Mustafa Kemal Pasha’s presence, he said to his volunteer militia ‘Guarding Mustafa
Kemal Pasha is commanded to you, you do not allow even his death of natural
causes’ and returned to Giresun again. These guards who wholeheartedly protected
Mustafa Kemal Pasha upon the order of their Agha’s prevented two assassination
attempts in sequence by Cherkes Ethem in November 1920. Osman Agha tightened the security measures for Mustafa Kemal Pasha, assigned new guards for
guarding of Mustafa Kemal Pasha and these guards by themselves prevented the
last assassination attempts by Cherkes Ethem.
GNAT Militia Company which had been consisted of mostly Militia of Giresun by Osman Agha was reorganized as the GNAT Militia Battalion consisting
of three rifle companies and a machine gun company. A cavalry troop was added
to this battalion in January 1921. The Battalion was assigned to western front in
August 1921, and participated in all phases of the Sakarya battles. Under the order
of 1. Army Commandership, participated in The Battle of Dumlupınar in August
in 1922. They were honored by Mustafa Kemal Pasha because of their success of
seizing Afyon, Bursa, and Kütahya. A 100-man company that was organized by
him took charge of Turkish forces which entered into İstanbul in October in 1922
under Refet Pasha’s command. The Battalion that came in Ankara in March in
1923 continued its fundamental duty which was to guard GNAT and Its speaker.
With the death of Osman Agha who was involved in Mr. Ali Şükrü’s murder
in March in 1923, all militia of Giresun were discharged and sent to their own
homeland apart from Mustafa Kemal Pasha’s guards. The guards of Giresun had
performed their duty, and continue to up to this date.
126
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Ortadoğu Güç Dengesi:
Arap Baharı Sonrası Gelişmeler
Kürşad TURAN ve Mesut ASLAN
.
Ortadoğu Güç Dengesi:
Arap Baharı Sonrası Gelişmeler
Kürşad TURAN* ve Mesut ASLAN**
Öz
Ortadoğu’da geleneksel güç dengesi sistem aktörlerinin çeşitli müdahaleleri ile sağlanmıştır.
Bölge devletleri büyük güçlerden aldıkları desteklerle dış politikalarını belirlemişlerdir. Ancak Soğuk
Savaş’ın sona ermesiyle birlikte sistemin yapısında yaşanan değişmeler ve bölgede Irak gibi ülkeler
güç kaybederken İran’ın yükselişi, geleneksel güç dengesini değiştirmiştir. Özellikle Arap Baharı’nın
ardından ortaya çıkan yeni devlet dışı aktörler, sistem ve bölge düzeyinde sağlanan dengeye yeni bir
boyut katmıştır. Arap Baharı ile birlikte İran güçlenir, İsrail gücünü korurken, denge için kaçınılmaz
olan Sünni Blok’u parçalanmıştır. Bu durum Ortadoğu’da başta ABD olmak üzere hem sistem aktörlerinin hem de bölge aktörlerinin yeni bir denge oluşturmasını zorlaştırmaktadır. Bu çalışmanın
temelini, oluşan yeni aktörlerin dengeye etkileri ve Ortadoğu’da güç dengesinin geleceği oluşturmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Ortadoğu, Güç Dengesi, Arap Baharı.
The Balance of Powers in the Middle East:
Developments After the Arab Spring
Abstract
Traditional balance of powers determined their foreign policy with support they received from
the great powers. But with the end of Cold War, changes in the structure of the system such as the
rise of Iran and the weakening of Iraq lost have changed the conventional balance of power. Especially
after the Arab Spring, newly emerging non-state actors added a new dimension for balance of power’s
regional and systemic levels. With the Arab Spring, Iran became more assertive and Israel maintained
their power in the region, but the Sunni Block, which is crucial for the balance, has fallen apart.
This situation makes maintaining the balance of power more of a challenge for both global and regional actors. This study focuses on the recently surfaced actors and their impact on the balance
and the future of the Middle-Eastern balance of power.
Keywords: Middle-East, Balance of Power, Arab Spring.
* Doç. Dr. Gazi Üniversitesi İİBF Uluslararası İlişkiler Bölümü, [email protected]
** Arş. Gör. Gazi Üniversitesi İİBF Uluslararası İlişkiler Bölümü, [email protected]
Arş. Gör. Didem ÖZDEMİR’e katkılarından dolayı teşekkür ederiz
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
129
Kürşad TURAN - Mesut ASLAN
kapasiteye erişmiş, bölgede hakimiyet kurmak isteyen sistem aktörlerine karşı da
asimetrik bir üstünlük elde etmiştir.
İran nükleer programı ve Şii politikaları nedeniyle gücünü arttırmaya devam
etmektedir. İsrail ise ABD aracılığıyla Arap Baharı ardından doğan güç boşluğundan da yararlanarak bölge devletleriyle ikili ilişkiler kurmakta, kendi hedeflerine
doğru hızla ilerlemektedir. Bölgenin üçüncü denge unsuru olan Sünni’ler için ise
aynı durum söz konusu değildir. Arap Baharı sonrasında ortaya çıkan gruplar nedeniyle Sünni Blok daha küçük parçalara ayrılmıştır. Suudi Arabistan ve Türkiye
Sünni blok içerisinde liderliği ele geçirerek yeniden dengeyi sağlama çabası içerisindedir. Mısır ise henüz istikrarlı bir politika izleyemeyecek durumda olsa da, iç
işlerinde düzeni sağlar sağlamaz, Sünni blok’un liderliği için yarışa katılacaktır.
Sünni’ler arasındaki parçalanma İran ve İsrail için bölgede üstünlük anlamına gelse
de, Sünni’ler ve onları destekleyen sistem aktörleri (ABD ve müttefikleri) açısından
olumsuz bir gelişmedir.
Teorik bağlamda devlet ve sistem düzeyinde sağlanmaya çalışılan bölgesel
denge, oluşan yeni gruplar nedeniyle üç seviyeli bir denge sistemine dönüşmüştür.
Yeni ortaya çıkan bu üçüncü denge seviyesi hem bölgesel hem de küresel güçler
için aşılması zor bir sorundur. Devlet dışı gruplar ve aktörlerden oluşan bu alanda
ne kadar güçlü olursa olsun devletlerin hareket alanı kısıtlıdır. Bu nedenle Ortadoğu’da geleneksel olarak iki seviyede sağlanmış olan güç dengesi, günümüzde üç
seviyede sağlanmaya çalışılmakta ve başarısız olmaktadır. Üç seviyeli bir güç dengesini kurmak da korumak da devletler için zor bir görevdir.
Parçalanmış olan Sünni Blok, hızla yükselen İran ve İsrail tehdidi, IŞİD, ElKaide, Hizbullah, Selefizm, Vahabilik gibi devlet dışı aktörler, bölgedeki belirsizliği
arttırmakta ve dengeyi derinden sarsmaktadır. Aşırı dinamik bir bölgede geleceği
kestirmek zor olsa da günümüzdeki veriler ışığında yeni oluşacak Ortadoğu Dengesi’nde Sünni’lerin tek umudu parçalanmış yapıdan kurtulmak ve tekrar bölgede
bir denge unsuru olmaktır. Aksi takdirde Sünni koalisyonu ve destekçilerini bölgede zorlu günler beklemektedir.
Kaynakça
Ahrari, M., Starkey, B., & Entessar, N. (1996). Change and Continuity in the
Middle East. M. Ahrari içinde, Change and Continuity in the Middle East (s.
77-92). London: Macmillan Press LTD.
Alpher, J. (1994, Nisan). Israel’s Security concerns in the Peace Process. International Affairs (Royal Institute of International Affairs), s. 229-241.
Arı, T. (2006). BOP, Orta Doğu ve ABD: Politika mı Yoksa Propaganda mı? Global
Strateji, 57-67.
150
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Barchelor, J. (2014, Ağustos 30). The Islamic State is reshuffling balance of power
in Middle East. Aljazeera America:
http://america.aljazeera.com/opinions/2014/8/islamic-state-iraqirankurdistan.html adresinden alındı
Crosbie, S. K. (1974). A Tacit Alliance: France And Israel From Suez to the Six Day
War. Princeton: Princeton University Press.
Doster, B. (2012, Ağustos). Bir Bölgesel Güç Olarak İran’ın Ortadoğu. Ortadoğu
Analiz, s. 44-51.
Duran, B., & Yılmaz, N. (2013, Kış). Islam, Models and the Middle East: The
New. Perceptions, s. 139-170.
Gardner, F. (2014, 07 02). Saudi Arabia: Sandwiched by jihadists in Iraq and Yemen.
BBC News: http://www.bbc.com/news/world-middle-east-28133086 adresinden alındı
Guimaraes, B., & Scalabrin, M. (2014, 12 09). Iran Joins ISIS Fight. The Diplomat: http://thediplomat.com/2014/12/iran-joins-isis-fight/ adresinden alındı
Gürsel, K. (2014, 12 29). ‘Dört parmak’ havada kaldı. Millîyet Gazetesi:
http://www.millîyet.com.tr/-dort-parmak-havada-kaldi/dunya/ydetay/
1991177/default.htm adresinden alındı
Horowitz, D. (1993). The Israeli Concept of National Security. A. YANIV içinde,
National Security and Democracy in Israel (s. 11-53). Jerusalem: Lynne Rienner
Publishers.
Kholaif, D. (2014, 03 18). Will the GCC survive Qatar-Saudi rivalry? Al-Jazeera
English: http://www.aljazeera.com/indepth/features/2014/03/will-gcc-surviveqatar-saudi-rivalry-201431864034267256.html adresinden alındı
Layne, C. (2004). The War on Terrorism and the Balance of Power: The Paradoxes
of American Hegemony. T. Paul, J. Wirtz, & M. Fortmann içinde, Balance of
Power: Theory and Practive in the 21st Century (s. 103-126). California: Standford University Press.
Levy, J. S. (2004). What Do Great Powers Balance Against? T. V. Paul, J. J. Wirtz,
& M. Fortmann içinde, Balance of Power Theory and Practice in the 21st Century
(s. 29-52). Stanford: Stanford University Press.
Miller, B. (2004). The International System and Regional Balance in the Middle
East. T. V. Paul, J. J. Wirtz, & M. Fortmann içinde, Balance of Power Theory
and Practice in the 21st Century (s. 239-267). Stanford: Stanford University
Press.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
151
Paul, T. (2004). Balance of Power: Theory and Practice in the 21st Century. California: Stanford University Press.
Schoenbaum, D. (1993). The United States and the state of Israel. New York: Oxford University Press.
Sorokin, G. L. (1994, Haziran). Alliance Formation and General Deterrence: A
Game-Theoretic Model and the Case of Israel. The Journal of Conflict Resolution, s. 298-325.
Starkey, B. (1996). Post-Cold War Security in the GCC Region: Continuity and
Change in the 1990s. M. Ahrari içinde, Change and Continuity in the Middle
East (s. 143-164). London: Macmillan Press LTD.
Taylor, A. R. (1982). The Arab BAlance Of Power. New York: Syracuse University
Press.
152
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Summary
The Balance of Powers in the Middle East: Developments After the Arab Spring
Kürşad TURAN* ve Mesut ASLAN**
The traditional balance of power relied on three main blocks in Middle-East:
Sunni Arabs, Shi’ites and Israel. Throughout the Cold War these actors sought
support from great powers, and generally received it. Small regional powers often
based their strategy on taking advantage of the conflict between two great powers,
the USA and the USSR. Both great powers tried to widen their influence in the
region by giving economic and military support. Regional actors, on the other
hand, used these ties as leverage in their relations with others. By the end of Cold
War Russia limited its ties to the Middle East and the competition for regional
actors’ support became less of a priority. This does not mean that the need for a
regional balance ceased to exist. With the fall of Iraq, the Sunni block lost its leader
against the Iranian threat. Arab Spring further weakened these countries, causing
regime change in Egypt and threatening many regimes. Turkey, Saudi Arabia and
Iran each created new models to gain influence and power in the region. The
Saudi and Iranian models rely on religion through the Sunni and Shi’te sects respectively. Turkey, on the other hand, represented a liberal and moderate administration with political and economic strength. Even though Egypt is still
recovering from the Arab Spring, it is still a very important actor for the regional
balance. Parallel to these developments, the rise of non-state actors, such as radical
and/or Salafist groups, added a new level that needs to be taken into consideration
while trying to establish a regional balance. ISIS especially changed the way both
regional and global actors’ balance. Because it is a non-state group, conventional
ways of balancing are not very effective. This leads countries to adopt asymmetric
methods of balancing.
Saudi Arabia and Turkey compete to gain regional leadership while Iraq, Syria,
and Egypt, traditionally major regional actors, are unable to deal with ISIS. Iran
traditionally used Shi’te movements in the region to gain influence in other states.
This method may not be sustainable under future conditions. So Iran too needs
to find a more appropriate approach as a response to recent events. Israel on the
other hand historically depended on USA for its protection. With its strong ties
to USA, Israel gained an advantage after the Soviet Union left the region at the
end of the Cold War. While Arab Spring was weakening the Sunni bloc, Syria descending into civil war and ISIS keeping other actors busy, Israel’s main concern
has been the potential rise of a nuclear Iran that may challenge its nuclear monopoly in the region.
*
Assoc. Prof. Gazi Üniversitesi İİBF Uluslararası İlişkiler Bölümü, [email protected]
**
Asst. Prof. Gazi Üniversitesi İİBF Uluslararası İlişkiler Bölümü, [email protected]
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
153
This study evaluates past efforts to create a balance of power and the difficulty
of creating a stable regional structure in the Middle East with current conditions.
While ISIS gains power, new blocs reform and dissolve and various blocs work
together or simultaneously to put an end to the challenge of ISIS itself.
154
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Uluslararası Hukuk ve Uluslararası Güç Kullanma
Ali Rıza KUĞU
.
Uluslararası Hukuk ve
Uluslararası Güç Kullanma
Ali Rıza KUĞU*
Öz
Soğuk Savaş sonrası ortaya çıkan kuvvet boşluğu ve mikro millîyetçilik dalgası ile renkli devrimler
ve Arap Baharı kapsamındaki çatışmalar her an birer insani krize dönüşme potansiyeli taşımakta ve
çok defa uluslar arası müdahaleyi gerekli kılmaktadır. Ancak, iç savaş ya da çatışmalara uluslararası
toplumun göstereceği tepki hukuki açıdan tartışmalı bir konudur. Bu çalışma, çeşitli uluslararası
hukuk ekollerinin krizlere askerî müdahaleyi nasıl yorumladıkları üzerinde durmakta ve yakın tarihteki bazı örnekleri hukuki açıdan incelemektedir. Ayrıca, uluslar arası askerî güç kullanımında
ABD faktörünün rolü de vurgulanmaktadır. Krizlere müdahalede, genel kabul gören hukuki normları esas almak ve uluslararası toplumun ortak çıkarlarını gözetmek gerekmektedir. Askerî müdahalelerin meşru savunma ve insani maksatlar temelinde olması ve her safhasında BM vesayetinin
aranması meşruiyet ve başarıyı artıran faktörlerdir. En önemlisi, uluslararası müdahale “sınırların
kuvvet kullanılarak değiştirilemeyeceği” ilkesini ihlal etmemelidir.
Anahtar Kelimeler: Uluslararası krizlere müdahale, güç kullanımı, uluslararası hukuk, ABD güvenlik stratejisi, BM Şartı.
Abstract
In addition to post-Cold War power vacuum and the wave of micro-nationalism, so-called colored revolutions and the Arab Spring confrontations always have potential to develop into humanitarian crises and necessitate international interventions. In terms of law, however, the reaction of
the international community to civil wars or internal armed conflicts is a matter still open to lively
debate. This study mentions how different international law schools interpret military interventions
in international crises, and reviews some examples of the near history from the perspective of law.
Furthermore, the role of US in the use of international military power is also underlined. It is an
imperative to base “crisis response” on universally accepted norms of law and to take care of joint
interests of the whole international community. Military intervention should be thought of in the
context of self defence and humanitarian purposes, and a UN mandate should be sought in every
phase of it. Above all, international intervention should never violate the principle of “borders not
to be changed by use of force”.
Keywords: Intervention in international crises, use of force, international law, US security strategy, UN Charter.
*
(E) General, Xxxxx@xxxx.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
157
Belki de en önemli nokta, uluslararası müdahalenin “sınırların kuvvet kullanılarak değiştirilemeyeceği” ilkesi ile çatışmasına kesinlikle izin vermemektir. Nitekim, uluslararası müdahalelerle bağlantılı BM kararlarının hemen hepsinde,
ülkelerin toprak bütünlüklerinin tanındığı özellikle vurgulanmaktadır. Uluslararası
askerî müdahalelerin en tehlikeli politik sonuçlarından birisi, dini ve etnik azınlıkları koruma amacının aşılarak “şiddete dayalı ayrılıkçı milliyetçilik” akımının
güçlenmesi ve böylece yeni çatışmalara yol açılmasıdır. Batılı güçlerin sömürgesi
olan 3’üncü dünya ülkelerinin bağımsızlıklarının teslimine yönelik bir kavram
olarak ortaya çıkan self-determinasyonun bu müdahaleler vasıtasıyla istismar edilmesi ve ulus devletlerin güç kullanılarak parçalanmasının önüne geçilmelidir. Ulus
devletlerin zayıflatılması ya da ortadan kaldırılmasının kimsenin çıkarına olmayacağı, aksine küresel anlamda yeni bir istikrarsızlık ve çatışma dalgası yaratacağı
açıktır.10
Notlar
1
Bu yaklaşım, Atatürk’ün “Harp zaruri ve hayati olmalıdır. Ulusun hayatı tehlikeye maruz kalmadıkça harp
bir cinayettir.” sözüyle örtüşmektedir.
2 Literatürde bunlardan “benign purposes” diye bahsedilmektedir.
3 Uluslararası politika ve ilişkiler alanında klasik realizmin devamı olan ve ilk defa Kenneth Waltz tarafından
1970’lerin ortalarında literatüre sokulan Neo-realist akım; dünya düzenini daimi kaotik bir ortam olarak
görürken savaşı uluslararası politikanın en temel aracı olarak niteler. Dünya düzeninin güçler dengesine
(balance of power) dayandığını ve bu nedenle gücün en önemli parametre olduğunu, uluslararası hukuk ve
örgütlerin çok da belirleyici sayılmamaları gerektiğini savunur.
4 ABD’nin Panama, Grenada, Haiti vb. müdahaleleri bu kapsamda ele alınmalıdır.
5 Örneğin Abraham Sofaer “önleyici darbe”yi meşru kılmak için dört kritere başvurmaktadır. Bunlar, tehdidin
niteliği ve şiddeti, müdahale edilmezse tehdidin gerçekleşme ihtimali, güç kullanma dışındaki alternatiflerin
durumu, önleyici güç kullanımının BM dahil uluslararası anlaşmalara uygunluğudur. Bkz. Abraham Sofaer,
“On the Necessity of Pre-emption”, European Journal of International Law, Vol.14, No.2, 2003. Ayrıca,
Mark R. Amstutz “International Ethics: Concepts, Theories and Cases in Global Politics”, Boulder: Rowman&Littlefield, 2013. adlı eserinde daha farklı üç kriterden bahsetmektedir.
6 ABD’nin 1989’da Panama’yı işgaliyle sonuçlanan bu harekât “Operation Just Cause “ olarak anılmaktadır.
7 BM Genel Kurulu Panama’nın işgalini uluslararası hukukun ihlali olarak niteleyen ve kınayan bir karar almıştır.
8 Bkz. ABD Savunma Bakanı Cohen’in Başkan ve Kongre’ye sunduğu 1998 Yıllık Raporu ve “A National Security Strategy For A New Century, The White House, 1998” isimli doküman ile Douglas J. Murray and
Paul R. Viotti, “The Defense Policies of Nations”, John Hopkins University, 1994.
9 Bkz. Samuel Huntington, “The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order”, 1996. Prof.
Huntington’un Medeniyetler Çatışması adlı eseri ve aynı konudaki makalelerinde dünya Batı dünyası ve
diğerleri (The West vs. the rest) diye ikiye ayrılmakta ve bu temelde sürekli bir çatışma durumu öngörülmektedir.
10 Bkz. Francis Fukuyama, “The End of History and the Last Man”, Free Press, 1992 ile State-Building: Governance and World Order in 21st Century, Cornell University Pres, 2004. Yazarın çok ses getirmiş “Tarihin
Sonu” teorisinin bir özeleştirisi niteliğindeki “Devlet İnşası” adlı eser, ulus devletlerin dünya düzenindeki
yapıcı rolünü vurgulamaktadır.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
169
Ali Rıza KUĞU
Kaynakça
Henkin L. (1979). How Nations Behave, Law and Foreign Policy. Columbia University Press, New York.
Abraham Sofaer (2003). On the Necessity of Pre-emption. European Journal of
International Law, Vol.14, No.2.
Amstutz Mark R. (2013). International Ethics: Concepts, Theories and Cases in Global Politics. Boulder: Rowman&Littlefield.
The White House. (October 1998). A National Security Strategy For A New Century.
Murray Douglas J. ve Viotti Paul R. (1994). The Defense Policies of Nations. John
Hopkins University.
Samuel Huntington, “The Clash of Civilizations and the Remaking of World
Order”, 1996.
Fukuyama F. (1992). The End of History and the Last Man. Free Press.
Fukuyama F. (2004). State-Building: Governance and World Order in 21st Century.
Cornell University Pres.
170
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Summary
Ali Rıza KUĞU*
As armed conflicts at many points in the world arise constantly and result in
tragic losses and destruction, the international community feels a moral responsibility to stop human suffering. In terms of law, however, the reaction of the international community to civil wars or internal armed conflicts is a matter open
to lively debate. International law strictly prohibits the use of force against a country with the exception of “self defence”, which is formulated by UN Charter Article 51.
The three major international law schools approach this topic from different
angles, thus coming up with conflicting ideas. The traditionalist school argues
that war is always illegal and without an official invitation of the recognized government, to help one of the warring parties in a given country is totally unacceptable. The neo-realist school stands at the opposite side, and it is in favor of
intervention for the sake of UN principles, democracy and human rights, even
unilaterally by the US whenever necessary. The allied school is somewhere in between. Although its members are in line with neo-realists in terms of the necessity
of intervention, they are against the idea of unilateral US intervention. They seek
international consensus and participation as well as UN mandate as an instrument
of legitimacy. As a matter of fact, recent military interventions have proved that
this is a balanced and more plausible apprach.
Another important point to be kept in mind is that the international community can intervene in an internal strife only upon the call of the legal government. The intervention can not be in favor of non-state actors. However, an
intervention to prevent a massacre or to stop humanitarian crises is seen as moral
and legal.
Given its unmatched military capabilities and economic power, the US plays
a decisive role as far as interventions in international crises are concerned. It is
widely acknowledged that there is neither war nor peace, of global scale, without
US participation. This being the case, US interests and its foreign policy tenets
should be taken into consideration when the possibility of the use of an international force is discussed.
International interventions should be based on universally accepted norms of
law, and they should take care of joint interests of the whole international community rather than those of individual countries. Military interventions should
*
(Ret.) General, Xxxx@xxxxxx
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
171
Ali Rıza KUĞU
be thought in the context of self defence and humanitarian purposes, and a UN
mandate should be sought in every phase of them. Above all, international interventions should never violate the principle of “borders not to be changed by use
of force”.
172
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Geleceğin Güvenlik ve Askerî Harekât Ortamı
Ahmet Zeki GEREHAN ve Hüseyin YALÇINKAYA
.
Geleceğin Güvenlik ve
Askerî Harekât Ortamı
Ahmet Zeki GEREHAN* ve Hüseyin YALÇINKAYA**
Öz
Bu makalenin amacı geleceğin güvenlik ortamı ve bunun askerî harekât üzerinde etkilerini ortaya
koymaktır. Geleceğin ne şekilde olacağının günümüzden itibaren etkili olarak tahmin edilmesi ve
bir adım daha öteye gidilerek geleceğin şekillendirilmesi, devletler acısından öngörülen tehditlere
karşı etkili mukabelede bulunulması açısından önem arz etmektedir. Etkili olarak mukabelede bulunma ise öngörülen tehditlerle başarılı bir şekilde mücadele edecek askerî kuvvet yapısını, şimdiden
öngörmeye ve buna yönelik teknolojik araştırma ve projelerin geliştirilmesine bağlıdır. Maliyet etkin
çözümlerin bulunması ve ileride bu tehditlerle karşılaşıldığında hazırlıksız yakalanılmaması, savaşın
ve krizlerin maliyeti dikkate alındığında önemi daha da anlaşılacak bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu kapsamda bu çalışma, önümüzdeki 10-20 yıl içerisinde güvenlik ortamını ve teknolojideki gelişmeleri dikkate alarak, bu gelişmelerin askerî harekâta olan etkilerini ve devletlerin bu süre
içerisinde kendilerini nasıl bir ortam içerisinde bulacaklarına yönelik bir projeksiyon ortaya koymaya
çalışmaktadır. Ortaya konulan projeksiyon vasıtasıyla, literatürde açık bir alan olan tehdit değerlendirmesi ile geleceğin güvenlik ve askerî harekât ortamı konularında bilgi ihtiyacı karşılanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Gelecek, askerî harekât, güvenlik ortamı, kuvvet yapısı, savaş ve kriz
Future Security and Operational Environment
Abstract
The main aim of this article is to shed light on the future security environment and its effect on
military operations. It is has the ultimate importance to effectively counter the future threats by
forecasting the future and even shaping it starting from today. Effectively countering future threats
requires shaping the military force that will encounter the challenges starting from today and conducting modernization projects as early as possible. Taking cognizance of the cost of war and crisis,
it is very important to be prepared for such conditions to find cost effective solutions. In this context,
the study will present a projection of possible future in the near 10-20 years by taking into consideration the security environment and technological developments affecting the military operations.
In this context the study fills the gap on the literature about the threat assessment and future security
and operational environment.
Keywords: Future, military operations, security environment, force structure, war and crisis.
*
**
P. Kur.Alb., Kara Harp Akademisi, Harekât ve İstihbarat ABD Başkanı, [email protected]
J. Yzb., Kara Harp Akademisi, Öğrenci Subay, [email protected]
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
175
Ahmet Zeki GEREHAN - Hüseyin YALÇINKAYA
Gelecekte hâlâ etkisini koruyacak tehditler, konvansiyonel güçler arasındaki
ittifak ve mücadele, potansiyel tehditler ve meydan okumalar, konvansiyonel olmayan güçlerden gelen tehditler, kitle imha silahlarının yayılması, teknolojik değişim, medya savaşları ve meskun mahallerin güvenliği olarak karşımıza
çıkmaktadır. Konvansiyonel savaşlar her zaman tehdit olarak varlığını sürdürmekle
beraber hem ulus devletlere hem de uluslararası güvenliğe tehdit oluşturacak milisler, uluslararası terörist gruplar ve suç örgütleri, korsanlar ve diğer devlet-altı ve
devletler-arası etkenlerle mücadele açısından silahlı kuvvetlere önemli görevler düşecektir. Bu tehditlere ilave olarak teknolojik gelişmelerin ışığında ortaya çıkan silahlar ve platformlar orduların küçülmesini ve profesyonelleşmesini
hızlandıracaktır. Bu kapsamda savaşın doğasının değişmeyecek olması ve ulus devletlerin birincil aktör olma durumunun devam etmesi nedeniyle devletler arası
mücadele ve devlet dışı aktörlerin etkin karşı koyma çabaları harekât ortamını ve
kuvvet yapısını etkileyen en önemli unsurlar olacaktır.
Gelecekte birleşik ve müşterek harekâtı etkileyecek faktörler meskun mahallerde muharebe, asimetrik tehditlerle mücadele, siber savaşlar, enerji güvenliği,
bölgesel istikrarsızlıklar, terörizm, nükleer ve kitle imha silahlarının yayılması,
sınırı aşan ve organize suçlarla mücadele olacaktır. Bu tehditlerle mücadelede, millî
orduların kullanılmasından çok koalisyonlar ve küresel/bölgesel ittifaklar vasıtasıyla
karşı koyma ön plana çıkacaktır. Savunma harcamalarının ülkeler üzerinde yarattığı menfi tesir dikkate alındığında akıllı savunma kavramının içeriği genişleyecek
ve daha geniş bir sahada uygulama alanı bulacaktır.
Bu kapsamda öngörülen tehditlere karşı bugünden itibaren tedbir getirmek
maksadıyla teknolojik gelişmelere ve projelere yön vermek gerekmektedir. Yanlış
tanımlanmış tehditler üzerinden bu faaliyetlere girişilmesi savunma harcamalarının
maliyeti dikkate alındığında ülkeler açısından ekonomik krizlere sebep olabileceği
gibi tehditlere karşı zafiyet oluşmasına sebep olacaktır.
Not
1
C6ISR: C4ISR (Command, Control, Communication, Computer, Intelligence, Surveillance, Reconnaissance) Komuta ve Kontrol, Bilgi Sistemleri, Muhabere, İstihbarat, Keşif ve Gözetleme fonksiyonlarına Sivil
İşler ve Siber fonksiyonlarının eklenmesi ile oluşan bir yetenektir. C6ISR (C4ISR+Civil Affairs+Cyber) şeklinde özetlenmektedir.
C6ISR combines C4ISR with Civil Affairs and Cyber and is a capability to command and control the force.
Kaynakça
Baddeley, A.(2013). Urban Warfare, Asian Military Review, March- April 2013,
Volume 21(2), s.10, http://www.asianmilitaryreview.com/wp-content/uploads/2013/03/AMR-March-April13.pdf, (Erişim Tarihi: 24.11.2014).
188
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Biddle, S. (2006). Special Forces and the Future of Warfare. (Cover story). Military
Technology, 30(3), 12-19.
Capstone concept for joint operations: Joint force 2020.(2012). Chief of Staff,
USA, WashingtonD.C.,
http://www.dtic.mil/futurejointwarfare/concepts/ccjo_2012.pdf, (Erişim Tarihi: 02.12.2014).
Capstone concept for joint operations.(2005). Director for Operational Plans and
Joint Force Development, Joint Staff J-7, Joint Experimentation Transformation
and Concepts Division, Pentagon, Washington, D.C., http://www.dtic.mil/futurejointwarfare/concepts/approved_ccjov2.pdf (Erişim Tarihi: 02.02.2014).
Christopher, C. (n.d.). Biotechnology and war, the new challenge, Australian Army
Journal, Volume II(I), Military Technology, http://www.army.gov.au/Our-future/Publications/Australian-Army-Journal/Past-editions/~/media/Files/
Our%20future/LWSC%20Publications/AAJ/2004Winter/13-BiotechnologyAndWarTheN.pdf , (Erişim Tarihi: 02.12.2014).
Davidson C.N. ve Goldberg D.T.(2009). The future of learning institutions in a
digital age, The MIT Press Cambridge, Massachusetts.
https://mitpress.mit.edu/sites/default/files/titles/free_download/97802625135
93_Future_of_Learning.pdf , (Erişim Tarihi:28.11.2014).
Defense science board task force on directed energy weapons.(2007). Office of the
Under Secretary of Defense For Acquisition, Technology, and Logistics,
http://www.acq.osd.mil/dsb/reports/ADA476320.pdf, (Erişim Tarihi:
02.12.2014).
Deneve, A.(n.d.). Military uses of nanotechnology and converging technologies:
trends and future impacts, Royal High Institute for Defence Center for Security
and Defence Studies, Focus Paper 8, n.d.
http://www.irsd.be/website/media/Files/Focus%20Paper/FP08.pdf , (Erişim
Tarihi: 12.12.2014).
Deveci, B.M.(2007). Directed-energy weapons: Invisible and invincible?, (Master
Degree Thesis), Naval Postgraduate School, Monterey, California.
Devlet Planlama Teşkilatı.(2010). Biyoteknoloji özel ihtisas komisyonu raporu:
ulusal moleküler biyoloji modern biyoteknoloji ve biyogüvenlik atılım projesi
önerisi, Ankara, s.4, http://ekutup.dpt.gov.tr/bilim/oik533.pdf, (Erişim Tarihi:
18.02.2014).
Future land operating concept, joint concept note 2/12.(2012). The Development, Concepts and Doctrine Centre, Ministry of Defense, Shrivenham
SWINDON, Wiltshire, UK,
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
189
https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file
/33688/20120829jcn2_12_floc_u.pdf, (Erişim Tarihi: 02.02.2014).
Hildreth, S.A.(2007). Kinetic energy kill for ballistic missile defense: a status overview, CRS,
http://fas.org/sgp/crs/weapons/RL33240.pdf, (Erişim Tarihi: 25.12.2014).
İşyar, G. (2008). Günümüzde uluslararası güvenlik stratejileri: Kavramsal çerçeve
ve uygulama. Gazi Akademik Bakış, 2(3), 1.
John-Hopkins, M. (2010). Regulating the conduct of urban warfare: lessons from
contemporary asymmetric armed conflicts. International Review Of The Red
Cross, 92(878), 469-493.
Kanwal, G. (2007), China’s new war concepts for 21st century battlefields, Institute of Peace and Conflict Studies, No: 48,
http://www.ipcs.org/pdf_file/issue/1577903632IPCS-IssueBrief-No48.pdf ,
(Erişim Tarihi: 02.02.2014).
Keithly, D.M. ve Ferris, S.P.(1999), Auftragstaktik, or directive control, in joint
and combined operations, U.S. Army War College, Autumn99, Vol. 29(3), 118.
Kenkel, K. (2013). Five generations of peace operations: from the “thin blue line”
to “painting a country blue”. Revista Brasileira De Política Internacional, 56(1),
122-143.
Kreuder, G. (2013). Lead turning the fight: The Joint Operational Access Concept
and joint doctrine. Joint Force Quarterly, (69). 103.
Külebi, Ali.(2004). Geleceğin savaşları, s. 142
http://www.alikulebi.com/Sayfa.asp?islem=2& , (Erişim Tarihi: 20.02.2014).
Le Blanc, J. J. (2013). The Urban Environment and its influences on insurgent
campaigns. Terrorism And Political Violence, 25(5), 798-819.
Liles, S.(2012), Applying Traditional Military Principles to Cyber Warfare, 4th International Conference on Cyber Conflict, http://www.ccdcoe.org/publications/2012proceedings/3_2_Liles&Dietz&Rogers&Larson_ApplyingTraditiona
lMilitaryPrinciplesToCyberWarfare.pdf, (Erişim Tarihi: 20.02.2014).
Mercier, D. (2012). Thinking about air and space power in 2025 five guiding
principles, Air & Space Power Journal, 26(3), 16-30.
Metz, S. ve Millen, R.A.(2003). Future war/future battlespace,
http://www.strategicstudiesinstitute.army.mil/pdffiles/PUB214.pdf, (Erişim
Tarihi: 20.02.2014).
190
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Moltz, J. (2007). The Past, Present, and Future of Space Security. Brown Journal
Of World Affairs, 14(1), 187-195.
Moore, G.E.(1998). Cramming more components onto integrated circuits, Proceedıngs Of The IEEE, VOL. 86(1),
http://www.cs.utexas.edu/~fussell/courses/cs352h/papers/moore.pdf, (Erişim
Tarihi: 02.02.2014).
Nielsen, P.E.(n.d.). Effects of directed energy weapons,
http://ctnsp.dodlive.mil/files/2004/01/Effects-of-Directed-EnergyWeapons.pdf , (Erişim Tarihi: 20.02.2014).
Operational environments to 2028, Department Of Defence, USA, 2012. s.19
http://www.arcic.army.mil/app_Documents/TRADOC_Paper_OperationalEnvironments-to-2028-Strategic-Environment-for-Unified-Land-Operations_AUG2012.pdf , (Erişim Tarihi: 12.02.2014).
Opportunities in biotechnology for future army applications.(2001), Committee
on Opportunities in Biotechnology for Future Army Applications, Board on
Army Science and Technology, National Research Council,
http://openscenarios.ida.org/scenarios/55-Opportunities_in_Biotechnology_
for_Future_Army_Applications.pdf, (Erişim Tarihi: 20.02.2014).
Patterson VI, J. J. (2010). Integration of Special Operations Forces and Airpower
in Irregular Warfare. Air & Space Power Journal, 24(4), 39-46
Pfeffer, R.A.(2001) Emerging Energy Requirements for Future C4ISR, USA, s.7,
handle.dtic.mil/100.2/ADA467640, (Erişim Tarihi: 20.02.2014).
Poirier, W. J. and Lotspeich, J. (2013), Air force cyber warfare: now and the future,
Air & Space Power Journal, 73-96.
Preston,B. v.d.(2002). Space weapons; Earth wars, RAND,
http://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/monograph_reports/2011/RAN
D_MR1209.pdf , (Erişim Tarihi: 20.02.2014).
Richardson, J. M. (2009). The joint narrative: describing the future environment
and joint operations.(Report). Joint Force Quarterly, (54). 81.
Ruffa, C. C. (2013). The long and winding road. to success? Unit peace operation
effectiveness and its effect on mission success. Defense And Security Analysis,
29(2), 128-140.
Scales, R.J.(2009). Future war, U.S. Army War College, Carlisle Barracks, Pennsylvania.
Schreier, F.(n.d.), On cyberwarfare, DCAF Horızon 2015 Workıng Paper No. 7,
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
191
http://www.google.com.tr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=3&c
ad=rja&uact=8&ved=0CDAQFjAC&url=http%3A%2F%2Fwww.dcaf.ch%2
Fcontent%2Fdownload%2F67316%2F1025687%2Ffile%2FOnCyberwarfare-Schreier.pdf&ei=6v5uVOugIqmfygObnoDQDg&usg=AFQjCNHSti
4VD11zqhHbyC36ASV-0RLJ8g&bvm=bv.80185997,d.ZWU, (Erişim Tarihi: 02.12.2014).
Shalamanov,V.(n.d.), Comprehensive C4ISR approach: Bringing nations, NATO,
and the EU together from development to operations,
http://www.google.com.tr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=4&c
ad=rja&ved=0CD4QFjAD&url=http%3A%2F%2Fmercury.ethz.ch%2Fserviceengine%2FFiles%2FISN%2F142765%2Fichaptersection_singledocument%2F9b576958-2256-47ab-bc0e-6de4e9f621c3%2Fen%2FChapter%2B
6.pdf&ei=JFUKU—2NamN4wSGuYCoBQ&usg=AFQjCNGJh0dZ1TD
8vEtx_ieGnNd1NVHFiw&sig2=HBxLCVnfrE9hAzQSDkFfhQ&bvm=bv.6
1725948,d.bGE, (Erişim Tarihi: 02.02.2014).
Singer, P.W.(2009). Wired of war? Robots and Military Doctrine, JFQ / Issue
52(1), www.ndupress.ndu.edu.
Smart defense and the future of NATO: Can the alliance meet the challenges of the
twenty-first century(2012), Conference report and expert papers, 28-30, The
Chicago Council on Global Affairs, http://www.thechicagocouncil.org/userfiles/file/NATO/Conference_Report.pdf, (Erişim Tarihi: 02.02.2014).
Smith, M. V. (2011). Spacepower and warfare. JFQ: Joint Force Quarterly, (60),
42-45.
Tardy, T. (2014). Hybrid peace operations: Rationale and challenges. Global Governance, 20(1), 95-118.
The Future of families to 2030.(2011). A Synthesis Report, International Futures
Programme, OECD, 1-48, http://www.oecd.org/futures/49093502.pdf , (Erişim Tarihi:28.11.2014).
The Future urban warfare. (2008). Military Technology, 32(3), 36-46.
Tiwari, A.(2012), Military nanotechnology, Internatıonal Journal Of Engineering
Science & Advanced Technology,2012, Volume-2(4), 825 – 830.
U.S. Navy lasers offer a glimpse of the future.(2014).STRATFOR Report,
http://www.stratfor.com/sample/analysis/us-navy-lasers-offer-glimpse-future ,
(Erişim Tarihi:12.01.2015).
UK MOD, D. (2010). Global strategic trends-out to 2040. Minister Of Defense
UK Development Concept Doctrine Centre.
192
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
UK MOD, M. O. (2012). Future land operating concept. Swindon: Minister Of
Defense UK.
Uluslararası Enerji Ajansı, U. (2013). World Energy Outlook 2013. İstanbul: TÜSİAD.
United nations, d. o. (2013). World population prospects, The 2012 revision key
findings and advance tables. United Nations, http://esa.un.org/wpp/documentation/pdf/WPP2012_%20KEY%20FINDINGS.pdf
(Erişim Tarihi:
02.02.2014).
Unmanned systems integrated roadmap FY2011-2036.(2010), USA DoD, s.86
http://www.defense.gov/pubs/DOD-USRM-2013.pdf, (Erişim Tarihi:
19.01.2014).
US JFCOM, U. (2010). Joint operating environment,
http://www.peakoil.net/files/JOE2010.pdf (Erişim Tarihi: 19.01.2014).
US Joint Force Command. US NIC, N. I. (2012). Global Trends 2030: Alternative Worlds. Department Of National Intelligence Center. https://info.publicintelligence.net/GlobalTrends2030.pdf (Erişim Tarihi: 19.01.2014).
Valpolini, P. (2012). Urban warfare and air ops. Armada International, (6). 1.
Van Atta. R. H.(2002) Urban warfare in 2015: The role of persistent assistants in
achieving, ınstitute for defense analyses, http://www.aaai.org/Papers/Symposia/Spring/2005/SS-05-05/SS05-05-020.pdf, (Erişim Tarihi: 20.02.2014).
Vass, S.(2003). Stealth technology deployed on the battlefield, National Defence
University, Electronic Warfare Department, Budapest, Hungary,2003,
http://hadtudomanyiszemle.zmne.hu/docs/Volume2/Issue2/pdf/08vass.pdf
Walker, N.(2012). Megachange-the world in 2050, The Economist, England.
http://www.scmp.com/article/1000841/megachange-world-2050-economist ,
Wang, U.(2012). U.S. military’s big plan for renewable energy projects,
http://www.forbes.com/sites/uciliawang/2012/08/06/u-s-military-opens-up16m-acres-for-renewable-energy-projects/ , (Erişim Tarihi: 19.01.2014).
Weston, S. A. (2009). Examining Space Warfare. Air & Space Power Journal, 23(1),
73-82.
Yılmaz , S.(2009). Savunma teknolojileri karşısında dünya orduları yol ayırımında,
s.3, http://www.beykent.edu.tr/WebProjects/Uploads/yilmaz-ekim1.pdf (Erişim Tarihi: 22.02.2014).
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
193
Summary
Future Security and Operational Environment
Ahmet Zeki Gerehan* and Hüseyin Yalçınkaya**
The main aim of this article is to shed light on the future security environment
and its effect on military operations. It is has the ultimate importance to effectively
counter the future threats by forecasting and fore sighting the future and even
shaping it starting from today. Effective countering those treats requires shaping
the military force that will encounter the challenges starting from today and conducting modernization projects as earlier as possible. Taking the cognizance of the
cost of war and crisis, it is very important to be prepared for such conditions to
find cost effective solutions. In this context, the study tries to present a projection
of possible future in the near 10-20 years by taking into consideration the security
environment and technological developments affecting the military operations.
The 21th Century is as complex and chaotic as we have experienced already
and the future will be no different. There are conflicts nearly all around the globe.
Nation states are trying to overcome terrorism, religious and ethnic conflicts, insurgencies, and proliferation of weapons of mass destruction as well as cyber
threats, social and economic turmoil. These problems will deepen in the near future. Shifting power relationships, rise of new global actors, increasing population,
deepening religious sectarianism, globalization and its effect on the nations, technological change, urbanization, increasing impact of non-state actors, economic
growth and climate change will be the main issues that the nation states must
struggle with.
In this chaotic and complex security environment, advances in military technology will surely affect the military operations more than anything else. Especially
developments in information technologies, C6ISR, navigation systems, weapons
and ammunitions, robotics, bio and nano-technology and stealth technology will
enhance the dimensions of area of operations.
Taking into consideration of all these determinants, future military operations
will be complex and will be conducted primarily in urban environments. The
imbalance of power will shape alliances and “smart defense” will probably be the
most rational option for the nations. Conventional warfare will always be on the
table but due to these factors, most conflicts will be unconventional and hybrid.
Cyber Warfare might be the decisive factor in the future wars. İnteroperability
and military-police-interagency collaboration will be the desired outcome for mil*
Colonel (Infantry), Turkish Army War College, Head of Operation and Intelligence Department, [email protected]
** Captain (Gendarmerie), Turkish Army War College, Cadet, [email protected]
194
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
itary success. At the end all doctrine, training, leadership, structure, equipment
and soldiers will have to be compatible with the new threats in order to be successful.
As a result, getting prepared for the future threats starting from today and arranging the required modernization projects for military force structure based on
the possible future is dependent on forecasting the future as correctly as possible.
The success in the future operations lies behind converting the conventional military structure to a more hybrid version because as stated in the study, the change
in the military structure is very expensive and misguided changes will cause failure
in the area of operation.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
195
.
Bir Güvenlik Modeli Olan Geçici Köy Koruculuğu
Sistemi ve Sistemin SWOT (Mevcut-Gelecek Durum)
Analizi
Kasım YAKAR ve Çetin ARSLAN
.
Bir Güvenlik Modeli Olan Geçici Köy
Koruculuğu Sistemi ve Sistemin SWOT
(Mevcut-Gelecek Durum) Analizi
Kasım YAKAR* ve Çetin ARSLAN**
Öz
1984 yılında Eruh ve Şemdinli baskını ile başlayan ve günümüze kadar gelen terör olayları otuz
yıldır ülkemizin en önemli sorunu olmaya devam etmektedir. PKK terör örgütünün ilk eyleminden
yaklaşık bir yıl sonra, PKK’nın kendisini desteklemeyen, devletinin yanında yer alan masum vatandaşlarımıza karşı hız kazanan katliamları karşısında, arazinin dağlık oluşu, köylerin karakollara uzak
oluşu gibi nedenlerle jandarma karakolları yardıma gitmekte zorlanınca, devlet çareyi, kendi safında
yer alan vatandaşlarını gönüllülük esasına göre güvenlik güçleri olay yerine gidene kadar, köylerini,
can, mal ve ırzlarını korumaları için silahlandırmakta bulmuştur. O günden bugüne, korucular terör
örgütüne ve terör olaylarına karşı, toplumsal manada duruşun göstergesi olmuşlardır. Korucular; günümüze kadar bin beş yüzün üzerinde şehit ve iki bin civarında yaralı vermelerine, ailelerine yönelik
yapılan katliamlara, aldıkları düşük ücrete, özlük haklarındaki eksikliklere, bulundukları coğrafyada
dışlanmaya, emekliliklerinde aldıkları maaşla geçinmenin mümkün olmamasına ve PKK terör örgütü
ile uzantılarının onca yıldırma çabalarına rağmen halen hizmetlerine devam etmektedirler.
Anahtar Kelimeler: Geçici Köy Koruculuğu Sitemi, PKK, Güvenlik, SWOT analiz
The Temporary Village Guards as a Security Paradigm and
Swot Analyses of The System
Abstract
Separatist terror in Turkey first emerged in 1984 with the surprise attacks at Eruh and Şemdinli,
but remains today the most prominent problem of our country. Almost one year after the first attack
of PKK, because the gendarme units were slow to provide support to the villagers, and due to the
rugged area and distant nature of the settlements, the government decided to arm volunteer villagers
in order to protect their lives, villages, possessions and honor until the gendarmes arrived. This
would provide an initial shield against the increasing pressure from the PKK against the citizens
who did not support the terrorism and did not betray their country. Since their founding, the temporary village guards have been an important symbol of social solidarity. Despite over 1.500 martyrs
and almost 2.000 injured war veterans, as well as massacres against their families, low salaries, inequality on social rights, being excluded and marginalized, and intimidation attempts by the PKK
and its supporters against local residents, village guards still continue to serve.
Keywords: Temporary Village Guards, PKK, Security, SWOT Analysis.
*
J. Yzb. Kara Harp Akademisi, Öğrenci Subay, [email protected]
**
J. Yzb. Kara Harp Akademisi, Öğrenci Subay, [email protected]
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
199
Kasım YAKAR - Çetin ARSLAN
zemini yeniden ele alınıp, 442 Sayılı Köy Kanunu’nun 74’üncü maddesine dayandırılan köy koruculuğu ile ilgili kanun çıkartılıp, resmi gazetede yayınlayarak
sistemin şeffaf hale getirilmesi gerekmektedir. Sistemi denetleyecek yeni bir mekanizma kurularak, korucular eğitim, bakım, görev, izin, silahların kontrolü vb.
konularda denetlenmeye tabi tutulmalıdır. Ayrıca korucuların motivasyonunu
bozan “geçici” ibaresi de yönetmelikten kaldırılmalıdır.
Bazı güvenlik güçlerinin koruculara farklı gözle baktıkları ve koruculara güvenmedikleri de korucuların şikâyet ettiği konulardan birisidir. Bölgeye yeni atanan özellikle genç personele korucular iyi anlatılmalıdır. Bölge halkı için önem
arz eden cenaze, düğün vb. etkinliklere personelin iştirak edilmesi sağlanmalıdır.
Çözüme kavuşturulması gereken diğer bir konuda; korucular arasında kıyafet
birliğinin olmamasıdır. Teröristlerle girilen çatışmalarda da karışıklığa yol açtığından dolayı koruculara tek tip özel kıyafet verilerek kıyafet birliği sağlanmalıdır.
Böylece, hem korucuların devletin resmi görevlileri olduğu daha net anlaşılacak
hem de olası bir çatışmada güvenlik güçlerinin karşısındakinin korucu mu yoksa
terörist mi olduğu kuşkusu ortadan kalkacaktır.
Yapılan SWOT analizi sonucunda da anlaşıldığı üzere; geçici köy koruculuğu
sisteminin, bölücü terör örgütü ve bölgedeki tehdit ortamı devam ettiği sürece,
yürürlükte olması ülkemizin yararına olacaktır. Sistemin olağanüstü faydalarının
yanında, ihmal edilebilir ya da alınacak tedbirler ile kolayca giderilebilecek olumsuz yanları veya sakıncaları bulunmaktadır. Her ne kadar bazı haklı eleştiriler yapılsa da bunların birçoğunun masum olmadığı ortadadır.
Kaynakça
Akay, H. (Kasım-2009). Türkiye’de Güvenlik Sektörü, Sorular, Sorunlar, Çözümler,
Tesev Demokratikleşme Programı Siyasal Raporlama Serisi, Sayı 20.
Akça, İ., Balta Paker E., (2013). Askerler, Köylüler ve Paramiliter Güçler: Türkiye’de
Köy Koruculuğu Sistemi, Birikim ve Toplum Dergisi, Sayı 126
Aktan, C. C. (1999). 2000’li Yıllarda Yeni Yönetim Teknikleri 2 (Stratejik Yönetim), http://www.ceis.org.tr/dergiDocs/makale132.pdf
Argunhan M. (2009). Hamidiye Alayları ile Koruculuk İlişkisi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Ankara
Arık, Ö., (2009) İç Güvenlik Harekâtının Önemli Dinamiklerinden Olan GKK ve
GÖKK Sistemini SAİ Açısından Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Harp
Akademileri Komutanlığı
Başbuğ İlker, (2009), 26’ncı Genelkurmay Başkanı Orgeneral İlker Başbuğ’un 14
216
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Bir Güvenlik Modeli Olan Geçici Köy Koruculuğu Sistemi ve Sistemin SWOT (Mevcut-Gelecek Durum) Analizi
Nisan 2009 yılında Harp Akademileri’nde Yaptığı Yıllık Değerlendirme Konuşması, http://entellektuel.s4.bizhat.com/entellektuel-ftopic1496.html, (Erişim:08.02.2015)
Beşe, E., (2006) Geçici Köy Korucuları, http://sahipkiran.org/2012/12/19/koy-koruculugu-sistemi/ adresinden alınmıştır.
Cebecioğlu, C. (2006). SWOT Analizi ve Bir İşletme Üzerine Uygulama, Gebze
Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Coşkun, A., (2004) Emperyalist Devletlerin Doğu Anadolu Politikası ve Aşiret Süvari
Alayları, Ankara, Kozan Ofset.
Cuza, A.Ioan, The Strategic Management and SWOT Analysis in Military Organizations, Bucharest ROMANIA
Dede, O., Kaya E., AB’nin 2013 Türkiye İlerleme Raporu Üzerine Bir Değerlendirme, BİLGESAM, http://www.bilgesam.org / incele/ 737 /- ab % E2 % 80
% 99 nin - 2013 - turkiye - ilerleme - raporu - uzerine - bir –degerlendirme /
#. VPJOCML9lMs adresinden alınmıştır.
Erat, V., (2013) Kamu Görevlisi Kavramı Açısından Geçici Köy Korucuları, Dokuz
Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:28, Sayı:1
Geçici Köy Koruculuğu Sistemi, https:// www.jandarma.gov.tr / asayiş / gecici_korucu.doc (Erişim:07.01.2015)
Gönüllü Köy Korucuları Hakkında Yasa Teklifi Hazırlığı Çalıştayı Tutanak Özeti,
(2014), http://www.yasaizleme.org.tr / index. Php / 9 – uncategorised / 272
-gonullu – koy – koruculugu – hakkinda – yasa – teklifi – hazirligi – calistayi
– tutanak – ozeti - 22-01-2014 adresinden alınmıştır.
Gürlek, B. T. (2002). SWOT Analizi. Gebze, (TÜBİTAK)
Hepbıçakçı, Ç., ( 2001). Geçici Köy Koruculuğu Sisteminin Mevcut Durumu, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Harp Akademileri Komutanlığı.
İnfaz Listesinde Sekizinci Cinayet, (2014), http://www.millîyet.com.tr/infaz-listesinde-8-cinayet-gundem-1891763/, (Erişim: 24.12.2014)
Kaplan G., (Nisan 2013/4,). GKK Hakkındaki Gizli Yönetmeliğin Hukuksallığı,
Güncel Hukuk Dergisi, Sayı 112, s.44-47
Karataşoğlu S., Akpınar M., (Güz-2011). Geçici Köy Koruculuğu Sistemi Üzerine
Bir Saha Çalışması, Beytüşşebap Örneği, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,
Cilt:10 Sayı:38
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
217
Kartın, C., (2005). Mustafa Kemal Atatürk’ün Millî Mücadele Döneminde Doğu
Anadolu ve Güneydoğu Anadolu’daki Aşiretlere Yönelik Siyaseti, Yayınlamış Yüksek Lisans Tezi, Kayseri
Karzai, Hikmet, “Afganistan’da köy koruculuğu sistemi tartışılıyor.”
http://www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2010/07/100728_afghan_viewpoint.sh
tml (Erişim: 08.01.2015)
Koç, M., (2011), Bir Güvenlik Organizasyonu Olarak Geçici Köy Koruculuğu Sisteminin Dünü, Bugünü ve Terörle Mücadeledeki Önemine Dair Tespitler, Ç.Ü.
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 20, Sayı 3
Köy Korucuları Yönetmeliği, (2000), Resmi Gazete Tarihi:01.07.2000 Resmi Gazete Sayısı: 24096
Olson, R., (2012), Türk-Rus Dış Politikası: Kürt Meselesi Ve Çeçenya,
http://www.kovarabir.com/tag/robert-olson/
Özgür, A.Z., (2009) Jandarmanın Görev ve Yetkileri, Açık öğretim Fakültesi Yayını, Eskişehir
Özdemir, A. Rıza, (2012) PKK ve Korucular, Altınpost Yayınları
Polat C., (2014) Jandarmanın Dünyadaki Konumu, Jandarma Dergisi, Sayı:139
Sun Tzu, (1992,) Savaş Sanatı, Anahtar Kitap Yayınevi, İstanbul
Şeker, G. (2013). Kamu Yönetim Sisteminde Köy Koruculuğu ve Kırsal Alan Güvenliği, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Bahar 2013, Cilt:13, Sayı:1
Tahtacı, Bilgiç, A. (13.12.2013). Gönüllü Köy Korucularının Yasal Statülerinin Değerlendirilmesi Çalıştayı Tutanak Özeti, Ankara Barosu Yasa İzleme Enstitüsü,
Anakara
TBMM İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu, (2013) Terör ve Şiddet Olayları
Kapsamında Yaşam Hakkı İhlallerini İnceleme Raporu, 24. Dönem 3’ncü Yasama Yılı
TBMM 15 Nisan 2013 tarihli, 201188 numaralı “Koruculuk Sisteminin Kaldırılması Kanun Teklifi”, http://www2.tbmm.gov.tr/d24/2/2-1463.pdf (Erişim:19.12.2014)
TBMM Beşağaç Katliamı Hakkında Komisyon Raporu, (2008). İnsan Haklarını
İnceleme Komisyonu Başkanlığı
Turhan M., (2008), İç Güvenlik Harekâtı Kapsamında GKK Sisteminin Terörle Mücadele ve Günümüz Güvenlik Anlayışı Bakımından Değerlendirilmesi, Yüksek
Lisans Tezi, Harp Akademileri Komutanlığı
218
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
Türkiye’de Her On Kişiden Biri Sabıkalı, (2004), http://www.cnnturk.com/ 2004/
turkiye / 12 / 09 / turkiyede.her.10.kisiden.biri.sabikali / 56948.0 / (Erişim:
11.12.2014)
GÖÇ-DER, (2013) Türkiye’de Koruculuk Sistemi: Zorunlu Göç ve Geri Dönüşler,
İSTANBUL
442 Sayılı Köy Kanunu, R. Gazete Tarihi: 7.4.1924, Sayı: 68
AB Türkiye Yıllık İlerleme Raporu, (2013), Koalisyon Çalışma Dokümanı, Brüksel
AB Türkiye Yıllık İlerleme Raporu, (2014), Koalisyon Çalışma Dokümanı, Brüksel
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
219
Summary
The Temporary Village Guards as a Security Paradigm and Swot Analyses of
The System
Kasım YAKAR1*, Çetin ARSLAN2**
The Temporary Village Guards System in Turkey was adopted in 1985, shortly
after the first surprise attack of PKK in 1984. Because of the terrible massacres
committed by PKK against the villagers refusing to support them, and due to the
late response of the gendarme units to this criminal activity due to the rugged terrain and remoteness of settlements, the government decided to arm the voluntary
villagers in order to secure their own lives, villages, and belongings until security
forces could arrive.
The arming of the people for anti-terrorism created a great impact on PKK,
because the PKK has always claimed that the struggle given by PKK is on behalf
of the Kurdish People as a whole. This phenomenon created a contradiction that
is hard for the PKK to explain in both the homeland and on the international
stage. The large support of the village guards to the security of the state has indicated that this is not an ethnic fight but rather an ideological one, and the PKK
could not get the sympathy of the public as a whole. That’s why the PKK struggles
to influence and convince the people to gain their support. But up until now, with
the exception of a few small scale events, there hasn’t been a mass leaving from
the village guard system.
Currently there are about 65.000 village guards on duty. Up until now, the
village guards have suffered about 1.500 martyrs and about 2.000 wounded. Many
of these have serious sociological, psychological and economical problems. The
primary ones are as follows:
• The uncertainty of their status,
• Having no social security,
• Having low income,
• Being excluded from the society, and
• Being a target for PKK including their family members.
Although some improvements have been made recently, they are far away from
being sufficient. There remains much to be done to properly take care of these
veterans.
* Captain (Gendarmerie), Turkish War Colledge, [email protected]
** Captain (Gendarmerie), Cadet, Turkish War [email protected]
220
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
From a security perspective, the Temporary Village Guard System has exceptional benefits. Some of them are listed as below;
• Being a reflection of legitimacy of state,
• Providing the help of village guards who know the region well, to security
forces in homeland,
• Avoiding PKK recruiting supporters from the villages of guards,
• Being able to exploit the willingness and deep experience of all village guards,
• Using it as an important intelligence source in the region and as the fundamental rule of gaining the support of public in anti-terrorism operations
Some sections of the society, primarily the PKK and its proponents, have bitterly criticized the arming of village guards. For the abolishment of the system,
many legislative proposals have been made in the Parliament, putting forward
some arguments such as wrongfulness of resting a big responsibility such a “providing security” on the shoulders of the citizens, unclarified status of the village
guards, the low education credentials of the guards, crime rates among the guards
and the inconsistency with the criteria of EU.
In this study, taking into the consideration of the factors mentioned above,
the strengths, weaknesses, opportunities and threats of the Temporary Village
Guard System over the past 30 years is examined using the SWOT Analysis
method. At the end of the analysis, it is concluded that the system has exceptional
benefits for homeland security and the weaknesses and threats can be resolved by
taking some necessary precautions to utilize the system for supporting the security
of our country.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
221
.
Yayın Koşulları
1. Genel Esaslar
a. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi, hakemli bir dergi olup üç ayda bir
olmak üzere yılda dört kez (Kış, İlkbahar, Yaz ve Sonbahar) yayımlanır.
b. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi, bölgesel ve küresel güvenlik or‐
tamının ulusal güvenliğe olan etkilerini askerî bilimler bakış açısıyla inceleyen hakemli, bi‐
limsel bir dergidir.
c. Dergide benimsenen hakim yaklaşım; gerçeğin çok renkli, disiplinler arası, çok
boyutlu bir olgu olduğu ve ancak tarafsız olduğu kadar derin ve geniş bir kavrayışla ortaya
çıkarılabileceğidir. Bu kapsamda, dergide yer alan araştırmaların neredeyse tek ortak
özelliği, millî güvenlik ve askeri bilimler bakış açısı ile ve stratejik bir yaklaşımla ele
alınmalarıdır.
ç. Dergide Türkçe veya İngilizce dillerinde bilimsel makaleler yayınlanır.
2. Yazar(lar)ın Sorumlulukları
a. Yazar(lar) çalışmalarının bilimsel etik kurallarına uygunluğunu ve yazıya ait yasal hak‐
ların tamamına sahip olduklarını teyit ederler.
b. Yazar(lar) yazılarını göndermeleri ile birlikte yayın haklarının tamamını Millî Güvenlik
ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi’ne devretmiş ve derginin kurallarını kabul etmiş olur‐
lar.
c. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi’ne gönderilen yazılar, daha önce
hiçbir yerde yayımlanmamış ve gönderildiği esnada başka bir yayım organına yayımlanmak
üzere gönderilmemiş olmalıdır. Makalenin diğer bir sürümü, başka bir yayım organında
değerlendirme sürecinde veya basılmak üzere ise, yazar makaleyi dergiye ilk gönderdiği
aşamada editörleri doğrudan bilgilendirmelidir.
ç. İstisnai durumlarda Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi, Türkçeden
başka dillerde daha önce yayımlanmış yazıları yayımlayabilir. Benzer şekilde daha önce ya‐
yımlanmış olan bir makalenin güncelleştirilmiş veya geliştirilmiş hali de Millî Güvenlik ve
Askerî Bilimler Akademik Dergisi tarafından yayınlanabilir. Bu durumlarda; yazar(lar)ın baş‐
vuru aşamasında bunu belirtmesi ve ilgili yayın organından telif haklarını aldığına dair bel‐
geyi editöre ibraz etmesi gerekir. Bu kapsamdaki yazıların başlık bölümünde dipnota atıf
yapılarak makalenin daha önce yayınlanmış olduğunu belirtmesi gerekir.
d. Aksi belirtilmediği sürece Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi’nde ya‐
yımlanan fikirler yalnızca yazarlara aittir. Başka hiçbir kurum ve şahsı bağlamaz.
3. Makalelerin Gönderilmesi ve Takibi
a. Makaleler, [email protected] adresine veya “www.mgab.com” da “yazarlar için”
sayfasında yer alan “makale gönder” bölümü vasıtasıyla gönderilmelidir. Makalenin “alındı”
mesajı bir hafta içerisinde yazar(lar)a ulaşmadıysa yazı işlerini (Tlf. 0312 489 18 02) aran‐
malı ve makalenin ulaşıp ulaşmadığını teyit edilmelidir.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
223
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi Yayın Koşulları
b. Makalenin değerlendirme sürecinin her aşamasında yazarlar e‐ileti adresleri vasıta‐
sıyla bilgilendirilirler.
4. Yazar Tarafından Gönderilecekler
a. Öz Geçmiş: 100‐150 kelime arasında, Türkçe ve İngilizce olmalıdır. Öz geçmişte şu
bilgiler yer almalıdır: Doğum tarihi, bitirdiği üniversite(ler) ve tarihi, lisans üstü eğitim yap‐
tığı okul ve tarihi, doktorasını yaptığı okul, yıl ve tez konusu, mezuniyet sonrası eğitimini
yaptığı okul ve yıl, iş/idari deneyimi (gerekirse), akademik deneyimi (ders verdiği okul(lar),
verdiği konferanslar, katıldığı önemli toplantı ve konferanslar, yürüttüğü önemli projeler,
kitapları.
b. İngilizce Özet (Summary): Bu bölüm sadece Türkçe makaleler için uygulanacaktır.
Makalenin başlangıç bölümündeki İngilizce özet (Abstract) bölümüne ilave olarak hazırlanır.
Bu bölümün hacmi 750‐800 kelime civarında olmalıdır. Bu kısım, kaynakçadan hemen sonra
yeni bir sayfadan başlamalı ve başına “ summary” yazılmalıdır. Bunun altında makalenin
İngilizce başlığı yer almalıdır. Bunun altına yazarlarının isimleri ile İngilizce olarak çalıştıkları
kurumlar eklenmelidir. Yazar(lar)ın e‐ileti adresleri isimlerine dip not yapılarak verilmelidir.
Genişletilmiş İngilizce özet, sadece; giriş (ıntroduction), yöntem (method), bulgular (re‐
sults), ve sonuç (conclusion) bölümlerini içermelidir. Genişletilmiş İngilizce özet bölümü
makalenin kelime sınırlaması (10.000 kelime) dışındadır.
5. Eserler İçin Şekil Şartları
a. Eser Hacimleri:
(1) Makalenin hacminin 10.000 kelimeyi (yaklaşık 20‐25 sayfa) geçmemesi arzu edilir.
Makaleler için makbul hacim 7.000‐8.000 kelimedir. Kitap tahlilleri 1.500‐2.000 kelime,
görüş ve düşünce kağıtları 500‐2.000 kelime, yorum ve raporlar 2.000‐4.000 kelime ara‐
sında olmalıdır.
(2) Kitap tahlilleri için arzu edilen hacim, 1.500‐2.000 kelime (4‐6 sayfa) dir.
(3) Görüş ve düşünce kağıtları için arzu edilen hacim, 500‐2.000 kelime (1,5‐5 sayfa)
dir.
(4) Yorum ve raporlar için arzu edilen hacim, 2.000‐4.000 kelime (6‐12 sayfa) arasında
olmalıdır.
b. Başlık Bölümü: Bu bölümde, makalenin başlığı, yazar(lar)ın ad ve soy adları, soyadına
dip not olarak ünvan, kurum ve e‐ileti adresi, “Öz” ve “Abstract” (her biri azami 140‐170
kelime), “Anahtar Kelime” ve “Key Words” (5‐10 kelime) yer alır.
c. Metin Bölümü
(1) Bu bölüm, yazarın kurgusuna uygun alt bölümlemelerden oluşur. Yazının sonunda
“Sonuç” ya da “Sonuç Yerine” bölümü olması tercih edilmelidir.
(2) Üç kademeden daha fazla alt başlık kullanımından olabildiğinde kaçınılması uygun‐
dur.
(3) Bu bölümde, tablo, şekil, resim ve harita kullanılabilir.
224
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
(4) Göndermeler metin içinde paranteze alınarak,yayın yılı ve sayfa numarası belirtile‐
rek yapılmalıdır. Örneğin, (Başeren, 1999: 27). Dergide yer alan makalelerde, dergi Yayın
Kurulunda yer alan yazarlara ve derginin önceki sayılarına yapılan gönderme (atıf) sayısı
toplamı, makalede yer alan toplam gönderme sayısının % 20’sini geçmemelidir.
ç. Son Bölüm: Bu bölümde sırasıyla, “son not”, “kaynakça” ve gerekiyor ise “ekler” bö‐
lümü yer alır.
e. Sayfa Düzeni:
(1) Yazılar, Times New Roman 11 punto, iki yana yaslı, 1,15 satır aralığında, A4 sayfa
yapısına uygun yazılmalıdır.
(2) Kenar boşlukları sağ:4 cm, sol:4 cm alt:4,6 cm ve üst:4,6 cm. ve cilt payı: 0 olacak
şekilde hazırlanmalıdır. Paragraflar bir sekme (tab) içeriden başlamalı (sekmeler 1,25 cm.
olmalıdır) ve paragraf aralığı 6 nk, 1. seviye başlıklarda ise 12 nk boşluk, diğer seviye alt
başlıklarda ise 6 nk boşluk, önce ve sonrasında olacak şekilde metin yapılandırılmalıdır.
(3) Girintilerde daima sekme (tab: ok işaretli olan) tuşuna basılmalı, boşluk (uzun
bar) kullanılmamalıdır. boşluk tuşu sadece kelimeler arasında kullanılmalıdır.
(4) Sayfa numaraları alt başlıkta, yazar(lar)ın ad ve SOYAD(ları) köşeye 10 punto ola‐
rak yazılmalıdır.
(5) Çalışmanın başlığı Times New Roman 24 punto, kalın ve ortalı olarak yazılmalıdır.
Altına yan yana yazarların isimleri (16 punto) yazılmalı ve bir dipnot açılarak (*) ilk sayfa‐
nın altında Times New Roman 9 punto olarak önce yazışma yapılacak irtibat yazarının;
unvanı, bağlı olduğu kurum/kuruluş adresi (okul, üniversite, fakülte ve bölümler açık ola‐
rak belirtilmelidir.) ile e‐ileti adresleri, sonra diğer yazarların unvanı, bağlı olduğu
kurum/kuruluş adresi yer almalıdır.
(6) Yazar isimlerinin altında “öz” ve “anahtar kelimeler” (5 ile 10 arasında) yer almalı,
ardından İngilizce başlık, öz (abstract) ve anahtar kelimeler (keywords) verilmelidir. Her
iki özde de Times New Roman 9 punto tek satır aralığı olarak yazılmalıdır. Türkçe ve İngi‐
lizce özlerin her biri azami 140‐170 kelime olmalıdır.
(6) Teknik terimler tırnak içinde yazılmalı, yabancı sözcükler italik yazılmalıdır. Kı‐
saltma kullanımından kaçınılmalıdır.
(7) Bölümleme:
Alt başlık kullanımından olabildiğince kaçınılmalıdır. Dergide en fazla beş seviye baş‐
lık kullanılmaktadır. Zorunlu olmadıkça beş seviyenin dışına çıkılmamalıdır. Başlıklara nu‐
mara verilmemelidir.
Birinci Seviye
[İlk Harfler Büyük, ortaya dayalı, koyu, 12 nk boşluk (makalenin başlığı, Giriş, Sonuç vb.
ana başlıklar)]
İkinci Seviye [İlk Harfler Büyük, sola dayalı, koyu, 6 nk boşluk (makalenin ana alt baş‐
lıkları)]
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
225
Üçüncü seviye [1 sekme (tab) (1,25 cm sola), sadece İlk harf büyük diğer harflerin ta‐
mamı küçük, koyu, 6 nk boşluk]
Dördüncü seviye [Sadece İlk harf büyük diğer harflerin tamamı küçük, sola dayalı, koyu,
italik, 6 nk boşluk]
Beşinci seviye [1 sekme (tab) (1,25 cm sola), sadece İlk harf büyük diğer harflerin ta‐
mamı küçük, koyu, 6 nk boşluk]
(8) Tablo, Şekil, Resim, Bağıntı, Hipotez, Alıntı
(a) Test edilen her hipotez, hareket tarzı, senaryo, bağıntı vb. ayrı ayrı ifade edilmelidir.
Bunlara ayrı numara verilmelidir (Hipotez 1 veya Hipotez 1a, 1b gibi). Hipotezler bir boşluk
içeriden ve italik olarak yazılmalıdır. Örnek:
Senaryo 1: Xxxxx Xxxxx.
Tablolar, tablo başlığı üstte bulunacak şekilde, “Tablo 1.” yazısı ve tablonun başlığı koyu,
ortalanarak yazılmalıdır. Örnek:
Tablo 1. Xxxxx Xxxxx
Bağıntılarda da tablolarda kullanılan esaslar kullanılır.
Şekiller, şekil başlığı altta bulunacak şekilde, “Şekil 1.” yazısı ve şeklin başlığı koyu, ola‐
cak şekilde, ortalanarak yazılmalıdır. Örnek:
Şekil 1. Xxxxx Xxxxx
Resimlerde de şekillerde kullanılan esaslar kullanılır.
Tablo ve şekil içeriği Times New Roman 10 punto olarak yapılandırılacaktır. İstatistikler
için virgülden sonra üç haneden fazlası yazılmamalıdır. Metin içinde tablo, şekil ve bağın‐
tılara gönderme yapıldığında parantez içinde kullanılmalıdır. Örnek: (Tablo 1)
Alıntılar 40 kelimeden daha az ise tırnak işareti içinde belirtilerek yazılmalı ve o ifadenin
bulunduğu sayfanın numarası belirtilmelidir. Örneğin: (Öztürk, 2003: 147). Eğer 40 kelime‐
den daha fazla alıntı yapılması gerekiyorsa alıntı yapılan kısım, iki sekme (2,5 cm.) içeriden,
tırnak içinde yazılmalı, en sonuna alıntı yapıldığı yerdeki sayfa numarası (s. 25) belirtilme‐
lidir.
(9) Metin dışındaki diğer unsurlar “Notlar”, “Ekler” ve “Kaynakça” sırasıyla kullanılma‐
lıdır.
f. Göndermeler (Atıflar/referanslar):
(1) Kaynaklara göndermeler dipnotlarla değil, metnin içinde açılacak ayraçlarla
yapılmalıdır. Ayraç içindeki sıra şöyle olmalıdır. Yazar(lar)ın soyadı, kaynağın yılı: sayfa
numaraları. Örnekler:
• Cümle içinde yazarın isminden sonra:.... Ergin (1963: 30) düşüncenin gücü
hakkında......
226
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
• Cümle içinde yazarın isminden sonra genel ifade ise:.... Ateş’e göre (1963) toplumsal
.......
• Cümle sonunda:....kanıtlanmıştır (Doğan, 1974: 167‐175).
• Birden fazla yazar (4’e kadar):....olmuştur (Er, Sarp ve Demir, 1983: 37). (Aynı esere
ikinci kez gönderme yapıldığında (Er vd., 1983: 58).
• 4 yazardan fazla ise:....başlamıştır (Engin vd., 2012: 178).
• Yazarın aynı tarihli birden fazla eseri var ise:....Yıldırım (1974a:18‐30; 1974b:75) bu
konuda...........
• Başka bir kaynaktan aktarmada: ulaşılmıştır (Özgür’den aktaran, Oktay, 2012: 57)
(Oktay’ın eserinde Özgür’e ait eserin basım yılı ve bilginin alındığı sayfa yoksa)
• Başka bir kaynaktan aktarmada: ulaşılmıştır (Özgür, 1961: 13’ten aktaran, Oktay,
2012: 57)
• Cümle içince başka bir kaynaktan aktarmada: Tamer’in (2003), Blau’dan (1964)
aktardığına göre...
• Aynı parantez içinde birden fazla çalışmaya gönderme: .....(Abrams, 2000; Sullivan
ve Hellman, 1999). (Çalışmalar alfabetik sıraya göre ve aralarına noktalı virgül konularak
yazılmalıdır.)
• Yazar ismi belirtilmemiş bir çalışmaya atıf:...... (Wall Street Journal, 2009), (Ticaret
Bakanlığı, 1999: 43).
• Elektronik kaynaklara atıf yaparken genel atıf kuralları geçerlidir (Yazar soyadı, yıl:
sayfa). Eğer bu bilgi mevcut değilse, web adresi parantez içinde verilmelidir.:......olmuştur.
(http://www.unicef.org).
• Metinde gönderme yapılan bütün kaynaklar kaynakçada belirtilmelidir.
g. Kaynakça:
(1) Atıflar yazar soyadları esas alınarak alfabetik sıraya göre düzenlenmelidir. Aynı yazar
veya yazarların farklı çalışmalarında, çalışma tarihi daha eski olan önce yazılmalıdır. Aynı
yazarın veya yazarların aynı tarihlerdeki çalışmalarında “a”, “b” şeklinde harfler çalışmanın
yapıldığı yılın yanına yazılmalıdır. Kaynakça ile ilgili ayrıntılı hususlar için APA, (2009).
Publication manual of American Psychological Association,6. baskıya (APA 6) bakınız.
(2) Kitaplar:
Brannick, M.T., Levine, E.L. ve Morgeson, F.P. (2007). Job and work analysis. London:
Sage.
Bloch S. ve Whiteley P. (2010). Düz bir dünyada yöneticilik. (Çev. Ü. Şensoy), İstanbul: İş
Bankası Yayınları.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
227
(3) Kitapta Bölüm:
O’Reilly, C., Snyder R. ve Boothe J. (1993). Effects of executive team demography on orga‐
nizational change. İçinde G. Humber ve W. Glick (Ed.), Organizational Change and Re‐
design: Ideas and Insights for Improving Performance (ss. 147‐175). New York: Oxford
University Press.
(4) Makaleler:
Levine, E.L., Ash, R.A. ve Bennett, N. (1980). Exploratory comparative study of four job
analysis methods. Journal of Applied Psychology, 3 (1), 524‐535.
(5) Yayımlanmamış çalışmalar
Dağ, İ. (1990). Kontrol odağı, stresle başa çıkma stratejileri ve psikolojik belirti gösterme
ilişkileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Welch, K.E. (Baskıda). Technical communication and physical location: Topoi and architec‐
ture in computer classrooms. Technical Communication Quarterly,14(3).
(6) Kongre bildirileri
Gürbüz , S. (2008). Stratejik insan kaynakları yönetiminin örgütsel performansa etkisi: Tür‐
kiye’nin en büyük 500 sanayi kuruluşu üzerinde bir araştırma. 16. Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongresi, 16‐18 Mayıs, Antalya, 899‐903.
(7) e‐kitaplar
Shotton, M. A. (1989). Computer addiction? A study of computer dependency.
http://www.ebookstore.tandf.co.uk/html/index. (Erişim: 20.9.2014).
(8) Yazarı belli olmayan web sitesi makalesi
http://news.ninemsn.com .(2001). New child vaccine gets funding boost.
http://news.ninemsn.com.au/health/story_13178.asp (Erişim: 20.9.2014).
6. Makale Değerlendirme Süreci
a. Dergiye gönderilen makaleler öncelikle şekil ve bilimsel yazı kuralları bakımından ön
incelemeye tabi tutulur. Ön değerlendirmeyi geçemeyen makale hakkında yazara bilgi ve‐
rilir.
b. Ön değerlendirmeyi geçen makaleler, yayın kuruluna sunulur. Yayın kurulu maka
hakkındaki görüşünü editöre bildirir. Dergiye gönderilen makalelerin hakemlik sürecine
alınacağı garantisi verilmez. Bu husus doğrudan editörün yetkisindedir. Ön değerlendirme
süreci yaklaşık 3‐4 hafta içinde tamamlanır. Yayın kurulu tarafından incelenen makalelere
uygun bulunduğu takdirde üç hakem tayin edilir. Bir makalenin değerlendirilebilmesi için
en az iki hakem gereklidir. Bütün yazıların incelenmesinde “kör hakemlik” sistemi uygulanır
(hakemler yazar(lar)ın kimliğini bilmezler.)
c. Hakemler makalenin konusunu oluşturan alanda çalışmış, seçkin bilim insanları ara‐
sından seçilir. Hakemler, asgari; anlaşılabilirlik, bilimsel etik, bilimsel kalite (araştırmanın
228
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
derinliği, kalite, bilime katkı, özgünlük, yazarın sav(ları)nın kabul edilebilirliği), yazınsal ye‐
terlilik (yazı üslubu, Türkçenin doğru kullanımı, yazının yapılandırılması, cümle ve paragraf‐
lar) ve kaynakça kullanımı gibi ölçütlere göre makaleleri değerlendirirler.
ç. Kitap yorumları da makaleler gibi değerlendirmeye tabi tutulur. Yazarların,
“www.mgab.com” da yer alan hakem raporu formatını incelemeleri önerilir. Hakem de‐
ğerlendirmeleri, hakemin yazarın bilimsel çalışmasının geliştirilmesine yönelik katkılarıdır.
Değerlendirme sonucunda hakem dört seçenekten birini tercih eder. Bunlar: 1) Yazı yayına
uygun değildir 2) Yazının düzelmeler yapıldıktan sonra yeniden hakem tarafından değer‐
lendirilmesi (bu durumda yazarın düzeltmelerinin hakem tarafından yeterli bulunması ha‐
linde yazı yayımlanabilir) 3) Yazının şekli düzeltmeler yapıldıktan sonra editörler tarafından
kontrol edilerek yayımlanması 4) Yazının olduğu şekliyle yayımlanması.
d. Düzelme talep edilen yazıların, düzeltmelerinin 20 gün içerisinde yapılarak dergiye
gönderilmesi gerekmektedir.
e. Makalelerin değerlendirme süresi genel olarak iki, üç aylık bir süre almakla beraber
bu hususta kesin bir tarih verilmez.
f. Değerlendirme sürecini başarıyla geçen yazılar için yazar(lara), eserin yayınlamaya
değer bulunduğu bildirilir. Yazının yayımlanmaya değer bulunması onun akademik değerini
tescil eder. Eserin yayımlanması ise teknik bir konu olup yayın planına tabidir. Yayımlan‐
maya değer bulunmasına karşın yayın planının uygun olmaması nedeniyle yayımlanamayan
makaleleri için yazar(lar)a durumu belirtir bir belge gönderilir.
Kış 2015 • Cilt: 2 • Sayı: 5
229
ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ BİLGİ NOTU
Genel Esaslar
1. Abonelik bir yıllık süreyi kapsamaktadır. Bu süre içerisinde, Bahar, Yaz, Güz ve Kış sayıları
olmak üzere toplam dört sayı (bir cilt) yayımlanır.
2. Derginin iki abonelik uygulaması mevcuttur. Gerçek kişiler için bireysel abonelik,
kütüphaneler gibi derginin çok sayıda kişi tarafından okunmasını sağlayan tüzel kişiler için
kurumsal abonelik koşulları uygulanır. Kütüphaneler dışındaki kurumlar, bireysel
abonelik/satın alma fiyatlarından yararlanırlar. Bu esas web sayfası üzerinden yapılan
perakende satışlar için de aynı şekilde uygulanır.
3. Bireysel ve kurumsal alıcılar dergiyi kitap halinde (hard copy) veya elektronik ortamda (pdf.
copy) edinebilirler.
4. Gönderme ücretleri fiyatlara dahildir. Dergiye ek olarak yayımlanan özel bölümler (kitapçık,
harita, CD vb.) dergi bedeline dahildir. Alıcı bunlar için ayrıca ödeme yapmaz.
5. Yıllık abonelik ve perakende satış ile ilgili ücretlere ilişkin hususlar:
Yıllık Abonelik
Kitap Halinde
Bir yıllık bireysel abonelik (dört sayı) (indirimli)........55 TL.
Bir yıllık kurumsal abonelik (dört sayı)........120 TL.
Elektronik Ortamda
Bir yıllık bireysel abonelik (dört sayı)........20 TL.
Bir yıllık kurumsal abonelik (dört sayı)........40 TL.
Perakende Satış
Kitap Halinde
Bir sayı bireysel satın alma........15 TL.
Önceki sayılardan bir kopya bireysel satın alma (stoklarla sınırlıdır)........10 TL
Bir sayı kurumsal satın alma........30 TL.
Önceki sayılardan bir kopya kurumsal satın alma (stoklarla sınırlıdır)........20 TL
Elektronik Ortamda (tarama kopya/pdf)
Bir sayı bireysel satın alma ........5 TL.
Bir sayı kurumsal satın alma........10 TL
Hukuki Hususlar
1. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisinde yayınlanan yazıların tüm hakları,
dergiye aittir. Önceden yazılı izin almadan hiçbir iletişim, kopyalama ya da yayın sistemi
kullanılarak yeniden yayımlanamaz, çoğaltılamaz, satılamaz ya da herhangi bir şekilde
kamunun ücretli/ücretsiz kullanımına sunulamaz. Akademik haberleşme amaçlı kısa alıntılar
bu kuralın dışındadır.
2. Abonelik sözleşmesinden 7 gün içerisinde vazgeçilebilir. Bu süreyi aşan talepler
karşılanamaz.
POSTA İLE BİREYSEL ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ FORMU
Abonelik/satın alma bedelini yatırabileceği hesap numaraları
Para yatırmalar IBAN numarası üzerinden yapılmalıdır.
IBAN Numarası : TR 51000 1500 15800 72969 50027
Şube Adı ve Hesap Nu Vakıf Bank YILDIZ Şubesi: 00158 0072 9695 0027
Hesap Adı: Türkiye ve Türk Dünyası Birlik Vakfı 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü İktisadi İşletmesi
PTT Hesap Numarası: 061 06467
Hesap Adı: 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü İktisadi İşletmesi
POSTA İLE BİREYSEL
ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ FORMU
Talep
(Tercih ettiğiniz seçeneğin karşısına "X" işareti koyun)
Basılı Suret (hard copy)
55 TL
Bir yıllık bireysel abonelik (4 sayı)........................................................(Kitap Olarak)
15 TL
Bir sayı bireysel satın alma.......................................................................(Kitap Olarak)
10 TL
Önceki sayılardan bir kopya (stoklarla sınırlıdır)...........................(Kitap Olarak)
Önceki sayılardan talep ediyorsanız sayı numarasını yazınız...........................................................
n
n
n
n
Bir yıllık bireysel abonelik (4 sayı)............................................
Bir sayı bireysel satın alma...............................................................
n
n
(Elektronik ortamda) 20 TL
(Elektronik ortamda) 5 TL
Gönderme ile ilgili kişisel bilgiler
Adı
:................................................................................................
Soyadı
:
..............................................................................................
.................................................................................
Tlf.
:................................................................................................
Cep Tlf. (GSM):....................................................................................
Faks
:.................................................................................................
E-Posta: ..................................................................................................
Adres
:..................................................................................................................................................................................................................................
Meslek/Kurum:....................................................................................
....................................................................................................................................................................................................................................
....................................................................................................................................................................................................................................
Gönderme Tercihi:
PTT İLE GÖNDERME DERGİ BEDELİNE DAHİLDİR.
DİĞER GÖNDERMELER İÇİN AYRICA ÖDEME YAPMANIZ GEREKECEKTİR.
Hangi taşıma/kargo şirketi vasıtasıyla gönderilmesini istiyorsanız buraya yazınız:
....................................................................................................................................................................................................................................
Fatura Bilgileri (Fatura İstenmesi Halinde Doldurulacaktır.)
TC Kimlik Nu.:.................................................... Fatura İsmi (Farklı ise): ............................................................................................................
Fatura Adresi (Farklı ise):.................................................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................................................
Teslimat Bilgileri
Teslim Edilecek Şahsın Adı ve Soyadı (Farklı ise):........................................................................................................................................
Teslimat Adresi: ......................................................................................................................................................................................................................
Ödeme Bilgileri
Ödeme yaptığınız bankanın/PTT şubesinin adı: .............................................................................................................................................
Ödeme yaptığınız miktarı buraya tekrar yazınız: ....................................................TL.
*Banka şubesinden yaptığınız havale/EFT ödemelerinin dekontlarını [email protected] adresine e-posta ile veya
(312) 489 18 01 nu.ʼlu belgegeçere göndermek suretiyle lütfen bize bildiriniz.
*Banka şubesinden yaptığınız havale/EFT ödemelerinin açıklamalar bölümüne "mgab dergisi" yazınız.
Yukarıdaki açıklamaları kabul, bilgilerin doğruluğunu beyan ederim.
TARİH
:......../......../201........
İMZA:
POSTA İLE KURUMSAL ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ FORMU
Abonelik/satın alma bedelini yatırabileceği hesap numaraları
Para yatırmalar IBAN numarası üzerinden yapılmalıdır.
IBAN Numarası : TR 51000 1500 15800 72969 50027
Şube Adı ve Hesap Nu Vakıf Bank YILDIZ Şubesi: 00158 0072 9695 0027
Hesap Adı: Türkiye ve Türk Dünyası Birlik Vakfı 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü İktisadi İşletmesi
PTT Hesap Numarası: 061 06467
Hesap Adı: 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü İktisadi İşletmesi
POSTA İLE KURUMSAL
ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ FORMU
Talep
(Tercih ettiğiniz seçeneğin karşısına "X" işareti koyun)
Basılı Suret (hard copy)
120 TL
Bir yıllık bireysel abonelik (4 sayı)........................................................(Kitap Olarak)
30 TL
Bir sayı bireysel satın alma.......................................................................(Kitap Olarak)
20 TL
Önceki sayılardan bir kopya (stoklarla sınırlıdır)...........................(Kitap Olarak)
Önceki sayılardan talep ediyorsanız sayı numarasını yazınız...........................................................
n
n
n
n
Bir yıllık bireysel abonelik (4 sayı)............................................
Bir sayı bireysel satın alma...............................................................
n
n
(Elektronik ortamda)
(Elektronik ortamda)
40 TL
10 TL
Gönderme ile ilgili kurumsal/kişisel bilgiler
Kurumun Adı:.............................................................................................................................................................................................................................
Tlf.
:................................................................................................
Cep Tlf. (GSM):....................................................................................
Faks
:.................................................................................................
E-Posta: ...................................................................................................
Adres
:....................................................................................................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................................................................................................
Kurum Adına Yetkili Kişinin Bilgileri
Adı Soyadı:...............................................................................................
Meslek:.....................................................................................................
Tlf.
:................................................................................................
Cep Tlf. (GSM):....................................................................................
Faks
:.................................................................................................
E-Posta: ...................................................................................................
Gönderme Tercihi:
PTT İLE GÖNDERME DERGİ BEDELİNE DAHİLDİR.
DİĞER GÖNDERMELER İÇİN AYRICA ÖDEME YAPMANIZ GEREKECEKTİR.
Hangi taşıma/kargo şirketi vasıtasıyla gönderilmesini istiyorsanız buraya yazınız:
...........................................................................................................................................................................................................................................................
Fatura Bilgileri (Fatura İstenmesi Halinde Doldurulacaktır.)
Vergi Dairesi/Vergi Nu.:
....................................................................................................................
Fatura İsmi (Farklı ise):
....................................................................................................................
Fatura Adresi (Farklı ise): ....................................................................................................................
Teslimat Bilgileri
Teslim Edilecek Şahsın Adı ve Soyadı (Farklı ise): .......................................................................................................................................
Teslimat Adresi:.......................................................................................................................................................................................................................
........................................................................................................................................................................................................................
Ödeme Bilgileri
Ödeme yaptığınız bankanın/PTT şubesinin adı: .............................................................................................................................................
Ödeme yaptığınız miktarı buraya tekrar yazınız: ....................................................TL.
*Banka şubesinden yaptığınız havale/EFT ödemelerinin dekontlarını [email protected] adresine e-posta ile veya
(312) 489 18 01 nu.ʼlu belgegeçere göndermek suretiyle lütfen bize bildiriniz.
*Banka şubesinden yaptığınız havale/EFT ödemelerinin açıklamalar bölümüne "mgab dergisi" yazınız.
Yukarıdaki açıklamaları kabul, bilgilerin doğruluğunu beyan ederim.
TARİH
:......../......../201........
İMZA:

Cilt/Volume 2, Sayı/No 5 Kış/Winter 2015

Transkript

Benzer belgeler

Tanıtım Broşürü - Kara Kuvvetleri Komutanlığı

Cilt/Volume 1, Sayı/No 4 Sonbahar/Fall 2014

Lizbon Antlaşması

RonaCare® Ectoin: Cildinizi koruyan, devrimsel cilt bakım bileşeni

ankara çiğdemi

Güvenlik Bilgi Formu

cinsiyet ayrımcılığı olarak üstün erillik

Karina`dan cazip kampanya

indir - Shaya

prof. dr. şule toktaş - Kadir Has Üniversitesi

tsk. iç hizmet yönetmeliği için tıklayınız.

ASKERİ CEZA KANUNU - Milli Savunma Bakanlığı

Sayı 25 - Milli Savunma Bakanlığı